Biblioterapia czyli leczenie ksiazka

background image

Biblioterapia, czyli leczenie ksi

ąż

k

ą

Termin biblioterapia składa si

ę

z dwóch wyrazów pochodzenia greckiego biblion-

co oznacza ksi

ąż

ka, oraz therapeo- co oznacza lecz

ę

, czyli najpro

ś

ciej ujmuj

ą

c

leczenie ksi

ąż

k

ą

. Korzenie tej metody s

ą

bardzo gł

ę

bokie. Si

ę

gaj

ą

czasów

staro

ż

ytnych, w bibliotece w Aleksandrii widniał napis „ lekarstwo duszy”.

Terapeutyczne zastosowanie miało czytanie Koranu oraz Biblii. Podstawy

biblioterapii stworzył N. A. Rubakin, który od 1919 r. w Instytucie Bibliopsychologii

w Lozannie zapocz

ą

tkował badania nad reakcjami indywidualnych czytelników.

Poj

ę

cie to po raz pierwszy zostało u

ż

yte w 1916 roku przez Samuela McChorda

Cothersa. Stosowana była wtedy jako metoda terapeutyczna, ale jako dyscyplina

naukowa jest młoda. W Polsce pojawiła si

ę

dopiero w latach trzydziestych XX wieku.

1

W roku 1966 Ameryka

ń

skie Stowarzyszenie Bibliotekarzy przyj

ę

ło oficjaln

ą

definicj

ę

biblioterapii, która mówiła,

ż

e jest to: wyselekcjonowanie u

ż

ycie materiałów

czytelniczych jako pomocy terapeutycznej w medycynie oraz psychiatrii, a tak

ż

e

poradnictwo w rozwi

ą

zywaniu problemów osobistych poprzez ukierunkowane

czytanie. Według R. Rubina – biblioterapia to program aktywno

ś

ci oparty na

interaktywnych procesach poprzez zastosowanie drukowanych i nie drukowanych

materiałów, zarówno o charakterze wyobra

ż

eniowym jaki i informacyjnych. Dzi

ę

ki

pomocy bibliotekarza lub odpowiednio przygotowanej osoby dokonuj

ą

wgl

ą

du

w normalny rozwój lub dokonuj

ą

zmian w emocjonalnych zaburzeniach zachowania.

Bardziej t

ę

definicj

ę

upro

ś

cił J.M Clarke oraz E.Bostle stwierdzaj

ą

c,

ż

e biblioterapia

to terapeutyczne stosowanie ksi

ąż

ek i innych materiałów wzgl

ę

dem pojedynczych

osób lub grup. Najbardziej znan

ą

i u

ż

ywan

ą

definicj

ę

poj

ę

cia biblioterapia

przedstawiła Ewa Tomasik. Według niej biblioterapia jest zamierzonym działaniem

przy wykorzystaniu ksi

ąż

ki lub materiałów nie drukowanych, które prowadzi do

realizacji

celów

rewalidacyjnych,

resocjalizacyjnych,

profilaktycznych

oraz

ogólnorozwojowych. Koniecznym elementem tej biblioterapii jest mi

ę

dzyosobowy

kontakt indywidualny lub te

ż

grupowy z biblioterapeut

ą

.

2

R. J. Rubin przedstawił trzy podstawowe kategorie biblioterapii:

1

E. J. Konieczna Arteterapia w teorii i praktyce, Impuls, Kraków 2004, s.110

2

E. Tomasik, Czytelnictwo i biblioterapia w pedagogice specjalnej, Wydawnictwo WSPS, Warszawa

1994, s.10-11

background image

instytucjonaln

ą

– w tego rodzaju biblioterapii stosujemy literatur

ę

dydaktyczn

ą

do potrzeb pacjenta. To jakby przepisywanie literatury na

specyficzne choroby. Celem takiej biblioterapii jest informowanie chorego

oraz zapewnienie mu odpowiedniej rekreacji. Tego typu biblioterapi

ę

prowadz

ą

lekarze.

kliniczn

ą

– w tej kategorii biblioterapii stosuje si

ę

literatur

ę

wyobra

ż

eniow

ą

.

Skierowana jest ona do pacjentów z problemami emocjonalnymi albo

behawioralnymi.

Pacjenci

dobrowolnie

uczestnicz

ą

w

zaj

ę

ciach,

prowadzone s

ą

one w szpitalu lub domu. Celem tej biblioterapii jest

uzyskanie przez pacjenta tzw. wgl

ą

du w siebie, co ma doprowadzi

ć

do

zmian w jego psychologicznej sytuacji.

rozwojow

ą

- w tej biblioterapii stosuje si

ę

ksi

ąż

ki dydaktyczne oraz

wyobra

ż

eniowego potrzeb tzw. normalnych u

ż

ytkowników. Zaj

ę

cia z tej

kategorii biblioterapii maj

ą

na celu pobudzanie rozwoju, wspieranie

psychiczne uczestników, pomoc w rozwi

ą

zywaniu problemów itp.

3

Z punktu widzenia metodyki biblioterapi

ę

mo

ż

na podzieli

ć

na indywidualn

ą

oraz

grupow

ą

. Biblioterapia indywidualna jest to kontakt biblioterapeuty z jedn

ą

osob

ą

.

Natomiast biblioterapia grupowa, to praca z grup

ą

, skierowana do osób

o podobnym profilu np. problemowym, czy wiekowym.

Biblioterapia pełni kilka funkcji. Jak podaje E. Tomasik jedn

ą

z nich jest funkcja

profilaktyczna. Dzi

ę

ki wypełnieniu wolnego czasu warto

ś

ciowymi tre

ś

ciami, a co za

tym idzie nauczenie młodego człowieka sp

ę

dzania wolnego czasu, wpływa

pozytywnie na jego osob

ę

, zapobiegaj

ą

c mi

ę

dzy innymi zachowaniom niewła

ś

ciwym.

Kolejna funkcja zwi

ą

zana jest z kompensacj

ą

. Polega ona na przywracaniu osobie

obj

ę

tej biblioterapi

ą

sensu

ż

ycia, działania.

Według J. Andrzejewskiej biblioterapia pełni nast

ę

puj

ą

ce funkcje:

utylitarn

ą

- pomaga rozwi

ą

za

ć

niektóre praktyczne problemy

ż

yciowe,

wychowawcz

ą

- inspiruje, wskazuje zachowania akceptowane społeczne,

informacyjn

ą

- dostarcza informacji o zdrowiu pacjenta, kształc

ą

c

ą

- wpływa na

rozwój sprawnego wypowiadania si

ę

i rozwijania umiej

ę

tno

ś

ci estetycznych,

uwra

ż

liwiaj

ą

c

ą

- ukazuj

ą

c osobie doznania płyn

ą

ce od innych i od niej samej,

3

Tam

ż

e, s. 13

background image

ideologiczn

ą

-

wpływaj

ą

c

ą

na

kształtowanie

si

ę

systemu

warto

ś

ci

i wyznaczaniu celów

ż

yciowych,

emocjonaln

ą

- pozwala na prze

ż

ycie uczu

ć

, które s

ą

niedost

ę

pne dla

ś

wiadomo

ś

ci człowieka.

Oprócz wy

ż

ej wymienionych funkcji biblioterapia pełni jeszcze rol

ę

katartyczn

ą

, która

ma na celu dostarczanie nowych do

ś

wiadcze

ń

, a tak

ż

e funkcj

ę

ludyczn

ą

,

relaksacyjn

ą

i rozrywkow

ą

.

4

Jak widzimy biblioterapia to zło

ż

ona metoda, z bogat

ą

histori

ą

. Prawidłowo

stosowana przez odpowiednio do niej przygotowane osoby wpływa na rozwój

człowieka w ka

ż

dym wieku, na jego problemy i troski, postawy i zachowania.

W biblioterapii przeprowadza si

ę

proces biblioterapeutyczny, który składa si

ę

z

pi

ę

ciu etapów:

1. Samodzielne czytanie, ogl

ą

danie, słuchanie,

ś

rodków biblioterapeutycznych

(ksi

ąż

ki, fragmenty utworów, alternatywne materiały czytelnicze, teatralne,

filmowe adaptacje itp.)które s

ą

odpowiednio dobrane.

2. Identyfikacja z bohaterem literackim, która ma na celu wywołania okre

ś

lonych

prze

ż

y

ć

emocjonalnych zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Mo

ż

e tu

pojawi

ć

si

ę

zarówno wyciszenie, jak i pobudzenie.

3. Katharsis, czyli inaczej oczyszczenie– wywołanie takiego stanu psychicznego

podczas czytania lub ogl

ą

dania, po zako

ń

czeniu którego uczestnik powinien

odczu

ć

swoistego rodzaju ulg

ę

prowadz

ą

c

ą

do odreagowania napi

ęć

,

4. Wgl

ą

d w siebie- gdzie, czytelnik samodzielnie albo z pomoc

ą

biblioterapeuty

analizuje własne problemy.

5. Ukoronowaniem działa

ń

biblioterapeutycznych jest wywołanie zmiany postaw

lub zachowa

ń

uczestnika terapii.

5

By

przedstawione

etapy

procesu

biblioterapeutycznego

były

prawidłowo

przeprowadzone musimy wzi

ąć

pod uwag

ę

z jak

ą

grup

ą

czy osob

ą

podejmiemy

terapi

ę

, jakie

ś

rodki i materiały wykorzystamy, gdzie przeprowadzimy zaj

ę

cia, a tak

ż

e

jakich metody i technik u

ż

yjemy.

Uczestnikami procesu biblioterapeutycznego mog

ą

by

ć

:

4

E. J. Konieczna Arteterapia w teorii i praktyce, op. cit, s.114

5

I. Borecka, S. Wontarowska-Roter, Biblioterapia w edukacji dziecka niepełnosprawnego

intelektualnie, Wydawnictwo UNUS, Wałbrzych 2003, s.49

background image

Osoby niepełnosprawne, którzy wymagaj

ą

pomocy terapeutycznej, którzy

maj

ą

problemy z samoakceptacj

ą

, zaburzenia zachowania, brakiem

wzorców do na

ś

ladowania,

Uczniowie zdolni

Osoby chore

Osoby, które s

ą

w konflikcie z prawem i zagubiły si

ę

w otaczaj

ą

cej

rzeczywisto

ś

ci

Osoby odrzucone przez rodzin

ę

i społecze

ń

stwo

Uczniowie, którzy maj

ą

kłopoty z nauk

ą

Osoby z zaburzeniami zachowania, zaburzeniami emocjonalnymi

Dzieci prze

ż

ywaj

ą

ce l

ę

ki i wszyscy ci, którym potrzebna jest pomoc

i wsparcie.

Optymalna wielko

ść

grupy to od 6 do 12 osób. Dzieci powinny tworzy

ć

mniejsze

grupy, aby lepiej współpracowa

ć

i mie

ć

mo

ż

liwo

ść

otworzenia si

ę

przed innymi

rówie

ś

nikami.

W pracy biblioterapeutycznej niezb

ę

dne s

ą

materiały i

ś

rodki, które wzbogac

ą

warsztaty pracy biblioterapeuty. Do

ś

rodków biblioterapeutycznych zaliczamy

tradycyjne materiały wydawnicze oraz tzw. czytelnicze materiały alternatywne.

Tradycyjne materiały wydawnicze dziel

ą

si

ę

na :

Ksi

ąż

ki tzw. łatwe w czytaniu, czyli ksi

ąż

ki, które podlegaj

ą

okre

ś

lonym

kryteriom:

- sztywna oprawa i kartki, z odpowiednimi odst

ę

pami pomi

ę

dzy wersami,

wyrazami i literami, ka

ż

de zdanie rozpoczyna si

ę

od nowego wiersza,

- pisane s

ą

jasnym, zrozumiałym dla dzieci j

ę

zykiem, unikanie słów

trudnych i abstrakcyjnych,

- tre

ś

ci oparte s

ą

na realiach

ż

ycia dziecka,

- zawarte s

ą

w nich ilustracje, pi

ę

kne barwne, które umieszczone s

ą

obok

tekstu albo na s

ą

siedniej stronie.

Ksi

ąż

ki- zabawki, które swoim kształtem przypominaj

ą

klocki, maskotki,

ale z prostym tekstem lub nagran

ą

na ta

ś

m

ę

magnetofonow

ą

bajk

ę

terapeutyczn

ą

.

Ksi

ąż

ki drukowane du

żą

czcionk

ą

.

Ksi

ąż

ki wydawane tradycyjnie, ale dostosowane od odbiorców terapii.

Ksi

ąż

ki pisane Braille’m.

background image

Natomiast do alternatywnych materiałów czytelniczych mo

ż

emy zaliczy

ć

:

Ksi

ąż

ki tzw. mówione czyli nagrane na kasetach magnetofonowych,

Ksi

ąż

ki wydane w sposób tradycyjny, ale uzupełnione o np. rysunki do

kolorowania, teksty do uzupełniania, gry edukacyjne,

ć

wiczenia gramatyczne,

matematyczne,

Kasety magnetofonowe z odgłosami przyrody, muzyk

ą

relaksacyjn

ą

,

piosenkami, monta

ż

ami słowno- muzycznymi,

Edukacyjne i terapeutyczne programy komputerowe,

Gry dydaktyczne i zabawki edukacyjne,

Filmy wideo.

6

Oprócz wymienionych materiałów potrzebnych w procesie biblioterapii mo

ż

na

wspomnie

ć

o nagraniach na CD, DVD, audiobookach, ksi

ąż

kach dotykowych,

wszelkiego

rodzaju

zdj

ę

ciach,

ilustracjach,

kolorowankach,

materiałach

papierniczych, które wzbogac

ą

proces biblioterapii.

Wybieraj

ą

c

teksty

biblioterapeutyczne

nale

ż

y

pami

ę

ta

ć

o

indywidualnych

zainteresowaniach uczestników procesu. Wybór tekstu biblioterapeutycznego

powinien by

ć

dostosowany do predyspozycji poznawczych uczestników, ich wieku,

a tak

ż

e zwi

ą

zany z celem terapii. Jego tre

ść

powinna budzi

ć

ciekawo

ść

,

zainteresowanie. Proponowany materiał słu

ż

y

ć

ma podniesieniu poczucia warto

ś

ci,

wzmacnia

ć

pozytywne stany emocjonalne.

Podział materiałów biblioterapeutycznych zaproponowała Danuta Gosty

ń

ska,

podzieliła je na 3 rodzaje:

Uspokajaj

ą

ce, nazywane sedativa, do których zaliczy

ć

mo

ż

na ksi

ąż

ki

przygodowe, literatur

ę

fantastyczn

ą

, humorystyczn

ą

, ba

ś

nie, powie

ś

ci dla

młodzie

ż

y.

Pobudzaj

ą

ce, nazywane stimulativa, do których zaliczy

ć

mo

ż

na ksi

ąż

ki

o tematyce popularnonaukowej, podró

ż

nicze, wojenne, przygodowe.

Refleksyjne, nazywane problematica, do których zaliczy

ć

mo

ż

na ksi

ąż

ki

psychologiczne, socjologiczne, z elementami romansu, powie

ś

ci obyczajowe,

biografie.

Do tego zestawu Wanda Kozakiewicz dodała jeszcze jeden rodzaj nazwany sacrum.

Obejmuje on literatur

ę

, która u czytelnika wywołuje silne wzruszenia religijne,

6

I. Borecka, Biblioterapia: skrypt dla studentów pedagogiki, Wydawnictwo PWSZ, Wałbrzych

2001s.19-20

background image

a czytelnik dokonuje u siebie wa

ż

nego odkrycia. Innego podziału dokonała Ewa

Tomasik, która podzieliła literatur

ę

na dwa rodzaje: literatur

ę

faktu oraz literatur

ę

pi

ę

kn

ą

, a nast

ę

pnie uło

ż

yła j

ą

w układzie alfabetycznym. Oprócz tego ka

ż

d

ą

ksi

ąż

k

ę

powi

ą

zała z działami pedagogiki specjalnej.

7

Przygotowuj

ą

c program biblioterapeutyczny powinni

ś

my zastanowi

ć

si

ę

jakie metody

i techniki wykorzystamy w swojej pracy. W pracy biblioterapeutycznej

wykorzystywane s

ą

rozmaite techniki i metody, nale

żą

do nich mi

ę

dzy innymi:

Gło

ś

ne samodzielnie czytanie tekstów,

Czytanie wybranych tekstów w grupie terapeutycznej przez wybran

ą

osob

ę

lub prowadz

ą

cego,

Słuchanie tekstów o charakterze odpr

ęż

aj

ą

cym, relaksacyjnym,

Dyskusja nad czytanym utworem,

Metody aktywizuj

ą

ce np. słoneczko, burza mózgów,

Pisanie listu do bohatera literackiego,

Elementy pedagogiki zabawy,

Techniki twórcze,

Drama,

Arteterapia.

Planuj

ą

c spotkanie biblioterapeutyczne musimy zadba

ć

o miejsce w jakim je

przeprowadzimy. Powinna to by

ć

sala przestrzenna, wyciszona, pozbawiona

bod

ź

ców pobudzaj

ą

cych, z dobrym o

ś

wietleniem, dywanem, stolikami. Wskazane by

było, aby sprawiała wra

ż

enie przytulnego miejsca, w miłych dla oka i duszy kolorach

ś

cian, firan itp.

Ka

ż

de spotkanie terapeutyczne powinno składa

ć

si

ę

z dwóch cz

ęś

ci. W pierwszej

cz

ęś

ci tzw. wst

ę

pnej zapoznajemy si

ę

z grup

ą

, stosuj

ą

c zabawy integracyjne,

zabawy twórcze. W drugiej cz

ęś

ci tzw. wła

ś

ciwej dokonujemy wprowadzenia w temat

i wykorzystujemy tekst terapeutyczny. Nast

ę

pnie przepracowujemy problem zawarty

w tek

ś

cie za pomoc

ą

np. technik plastycznych, dramy. Wa

ż

na zasada, o której

nale

ż

y pami

ę

ta

ć

podczas tworzenia scenariuszy biblioterapeutycznych, aby

zajmowa

ć

si

ę

podczas jednych zaj

ęć

jednym problemem. Podczas spotkania

biblioterapeutycznego nale

ż

y przestrzega

ć

zasady dobrowolnego uczestnictwa.

7

Tam

ż

e, s.21-22

background image

Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

, tworz

ą

c program biblioterapeutyczny,

ż

e musi by

ć

on dostosowany

do grupy z któr

ą

b

ę

dziemy pracowa

ć

, celu jaki w nim stawiamy oraz mo

ż

liwo

ś

ci jego

realizacji. Programy takie mog

ą

by

ć

krótko- lub długoterminowe. Dobrze

przygotowany program ma na celu integracj

ę

grupy, dokonanie wgl

ą

du w siebie

uczestnika programu, twórczy oraz harmonijny rozwój osobowo

ś

ci uczestników

programu. Oprócz tego programy musi cechowa

ć

elastyczno

ść

, gdy

ż

podczas zaj

ęć

mo

ż

e co

ś

si

ę

wydarzy

ć

, co spowoduje szybkie przekształcenie zaj

ęć

.

Proces biblioterapeutyczny powinien zapewni

ć

dzieciom:

pozytywne do

ś

wiadczenia, które zwi

ą

zane b

ę

d

ą

z zaanga

ż

owaniem

wysiłku intelektualnego,

szacunek dla swoich marze

ń

oraz pogl

ą

dów,

prawo decydowania o sobie,

pomoc w budowaniu zaufania do siebie, a tak

ż

e do innych osób,

pomoc w wytworzeniu pozytywnego obrazu siebie.

8

Ka

ż

de spotkanie z uczestnikiem biblioterapii, powinno sprawia

ć

ż

e czuj

ą

si

ę

oni

dobrze i bezpiecznie. Ich prowadz

ą

cy jest wyrozumiały, otwarty, kreatywny,

elastyczny. Jest ich liderem, ale zarazem przewodnikiem. Podczas zaj

ęć

nie stoi

obok, ale bawi si

ę

razem z podopiecznymi, pokazuj

ą

c im swój potencjał i autorytet.

Opracowanie:

mgr Aleksandra Tomkowiak

Bibliografia:

1. Borecka I., Biblioterapia: skrypt dla studentów pedagogiki,

Wydawnictwo PWSZ , Wałbrzych 2001,

2. Borecka I. ,Wontarowska-Roter S., Biblioterapia w edukacji dziecka

niepełnosprawnego intelektualnie, Wydawnictwo UNUS, Wałbrzych

2003

3.

Konieczna E. J. Arteterapia w teorii i praktyce, Impuls, Kraków 2004

8

Tam

ż

e, 18-19

background image

4. Konieczna E. J. (red.), Biblioterapia w praktyce. Poradnik dla

nauczycieli, wychowawców terapeutów, Impuls ,Kraków 2005

5. Molicka M., Bajkoterapia. O l

ę

kach dzieci i nowej metodzie terapii,

Media Rodzina, Pozna

ń

2002

6. Tomasik E., Czytelnictwo i biblioterapia w pedagogice specjalnej,

Wydawnictwo WSPS, Warszawa 1994


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron