Biblioterapia, czyli leczenie ksi
ąż
k
ą
Termin biblioterapia składa si
ę
z dwóch wyrazów pochodzenia greckiego biblion-
co oznacza ksi
ąż
ka, oraz therapeo- co oznacza lecz
ę
, czyli najpro
ś
ciej ujmuj
ą
c
leczenie ksi
ąż
k
ą
. Korzenie tej metody s
ą
bardzo gł
ę
bokie. Si
ę
gaj
ą
czasów
staro
ż
ytnych, w bibliotece w Aleksandrii widniał napis „ lekarstwo duszy”.
Terapeutyczne zastosowanie miało czytanie Koranu oraz Biblii. Podstawy
biblioterapii stworzył N. A. Rubakin, który od 1919 r. w Instytucie Bibliopsychologii
w Lozannie zapocz
ą
tkował badania nad reakcjami indywidualnych czytelników.
Poj
ę
cie to po raz pierwszy zostało u
ż
yte w 1916 roku przez Samuela McChorda
Cothersa. Stosowana była wtedy jako metoda terapeutyczna, ale jako dyscyplina
naukowa jest młoda. W Polsce pojawiła si
ę
dopiero w latach trzydziestych XX wieku.
1
W roku 1966 Ameryka
ń
skie Stowarzyszenie Bibliotekarzy przyj
ę
ło oficjaln
ą
definicj
ę
biblioterapii, która mówiła,
ż
e jest to: wyselekcjonowanie u
ż
ycie materiałów
czytelniczych jako pomocy terapeutycznej w medycynie oraz psychiatrii, a tak
ż
e
poradnictwo w rozwi
ą
zywaniu problemów osobistych poprzez ukierunkowane
czytanie. Według R. Rubina – biblioterapia to program aktywno
ś
ci oparty na
interaktywnych procesach poprzez zastosowanie drukowanych i nie drukowanych
materiałów, zarówno o charakterze wyobra
ż
eniowym jaki i informacyjnych. Dzi
ę
ki
pomocy bibliotekarza lub odpowiednio przygotowanej osoby dokonuj
ą
wgl
ą
du
w normalny rozwój lub dokonuj
ą
zmian w emocjonalnych zaburzeniach zachowania.
Bardziej t
ę
definicj
ę
upro
ś
cił J.M Clarke oraz E.Bostle stwierdzaj
ą
c,
ż
e biblioterapia
to terapeutyczne stosowanie ksi
ąż
ek i innych materiałów wzgl
ę
dem pojedynczych
osób lub grup. Najbardziej znan
ą
i u
ż
ywan
ą
definicj
ę
poj
ę
cia biblioterapia
przedstawiła Ewa Tomasik. Według niej biblioterapia jest zamierzonym działaniem
przy wykorzystaniu ksi
ąż
ki lub materiałów nie drukowanych, które prowadzi do
realizacji
celów
rewalidacyjnych,
resocjalizacyjnych,
profilaktycznych
oraz
ogólnorozwojowych. Koniecznym elementem tej biblioterapii jest mi
ę
dzyosobowy
kontakt indywidualny lub te
ż
grupowy z biblioterapeut
ą
.
2
R. J. Rubin przedstawił trzy podstawowe kategorie biblioterapii:
1
E. J. Konieczna Arteterapia w teorii i praktyce, Impuls, Kraków 2004, s.110
2
E. Tomasik, Czytelnictwo i biblioterapia w pedagogice specjalnej, Wydawnictwo WSPS, Warszawa
1994, s.10-11
instytucjonaln
ą
– w tego rodzaju biblioterapii stosujemy literatur
ę
dydaktyczn
ą
do potrzeb pacjenta. To jakby przepisywanie literatury na
specyficzne choroby. Celem takiej biblioterapii jest informowanie chorego
oraz zapewnienie mu odpowiedniej rekreacji. Tego typu biblioterapi
ę
prowadz
ą
lekarze.
kliniczn
ą
– w tej kategorii biblioterapii stosuje si
ę
literatur
ę
wyobra
ż
eniow
ą
.
Skierowana jest ona do pacjentów z problemami emocjonalnymi albo
behawioralnymi.
Pacjenci
dobrowolnie
uczestnicz
ą
w
zaj
ę
ciach,
prowadzone s
ą
one w szpitalu lub domu. Celem tej biblioterapii jest
uzyskanie przez pacjenta tzw. wgl
ą
du w siebie, co ma doprowadzi
ć
do
zmian w jego psychologicznej sytuacji.
rozwojow
ą
- w tej biblioterapii stosuje si
ę
ksi
ąż
ki dydaktyczne oraz
wyobra
ż
eniowego potrzeb tzw. normalnych u
ż
ytkowników. Zaj
ę
cia z tej
kategorii biblioterapii maj
ą
na celu pobudzanie rozwoju, wspieranie
psychiczne uczestników, pomoc w rozwi
ą
zywaniu problemów itp.
3
Z punktu widzenia metodyki biblioterapi
ę
mo
ż
na podzieli
ć
na indywidualn
ą
oraz
grupow
ą
. Biblioterapia indywidualna jest to kontakt biblioterapeuty z jedn
ą
osob
ą
.
Natomiast biblioterapia grupowa, to praca z grup
ą
, skierowana do osób
o podobnym profilu np. problemowym, czy wiekowym.
Biblioterapia pełni kilka funkcji. Jak podaje E. Tomasik jedn
ą
z nich jest funkcja
profilaktyczna. Dzi
ę
ki wypełnieniu wolnego czasu warto
ś
ciowymi tre
ś
ciami, a co za
tym idzie nauczenie młodego człowieka sp
ę
dzania wolnego czasu, wpływa
pozytywnie na jego osob
ę
, zapobiegaj
ą
c mi
ę
dzy innymi zachowaniom niewła
ś
ciwym.
Kolejna funkcja zwi
ą
zana jest z kompensacj
ą
. Polega ona na przywracaniu osobie
obj
ę
tej biblioterapi
ą
sensu
ż
ycia, działania.
Według J. Andrzejewskiej biblioterapia pełni nast
ę
puj
ą
ce funkcje:
utylitarn
ą
- pomaga rozwi
ą
za
ć
niektóre praktyczne problemy
ż
yciowe,
wychowawcz
ą
- inspiruje, wskazuje zachowania akceptowane społeczne,
informacyjn
ą
- dostarcza informacji o zdrowiu pacjenta, kształc
ą
c
ą
- wpływa na
rozwój sprawnego wypowiadania si
ę
i rozwijania umiej
ę
tno
ś
ci estetycznych,
uwra
ż
liwiaj
ą
c
ą
- ukazuj
ą
c osobie doznania płyn
ą
ce od innych i od niej samej,
3
Tam
ż
e, s. 13
ideologiczn
ą
-
wpływaj
ą
c
ą
na
kształtowanie
si
ę
systemu
warto
ś
ci
i wyznaczaniu celów
ż
yciowych,
emocjonaln
ą
- pozwala na prze
ż
ycie uczu
ć
, które s
ą
niedost
ę
pne dla
ś
wiadomo
ś
ci człowieka.
Oprócz wy
ż
ej wymienionych funkcji biblioterapia pełni jeszcze rol
ę
katartyczn
ą
, która
ma na celu dostarczanie nowych do
ś
wiadcze
ń
, a tak
ż
e funkcj
ę
ludyczn
ą
,
relaksacyjn
ą
i rozrywkow
ą
.
4
Jak widzimy biblioterapia to zło
ż
ona metoda, z bogat
ą
histori
ą
. Prawidłowo
stosowana przez odpowiednio do niej przygotowane osoby wpływa na rozwój
człowieka w ka
ż
dym wieku, na jego problemy i troski, postawy i zachowania.
W biblioterapii przeprowadza si
ę
proces biblioterapeutyczny, który składa si
ę
z
pi
ę
ciu etapów:
1. Samodzielne czytanie, ogl
ą
danie, słuchanie,
ś
rodków biblioterapeutycznych
(ksi
ąż
ki, fragmenty utworów, alternatywne materiały czytelnicze, teatralne,
filmowe adaptacje itp.)które s
ą
odpowiednio dobrane.
2. Identyfikacja z bohaterem literackim, która ma na celu wywołania okre
ś
lonych
prze
ż
y
ć
emocjonalnych zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Mo
ż
e tu
pojawi
ć
si
ę
zarówno wyciszenie, jak i pobudzenie.
3. Katharsis, czyli inaczej oczyszczenie– wywołanie takiego stanu psychicznego
podczas czytania lub ogl
ą
dania, po zako
ń
czeniu którego uczestnik powinien
odczu
ć
swoistego rodzaju ulg
ę
prowadz
ą
c
ą
do odreagowania napi
ęć
,
4. Wgl
ą
d w siebie- gdzie, czytelnik samodzielnie albo z pomoc
ą
biblioterapeuty
analizuje własne problemy.
5. Ukoronowaniem działa
ń
biblioterapeutycznych jest wywołanie zmiany postaw
lub zachowa
ń
uczestnika terapii.
5
By
przedstawione
etapy
procesu
biblioterapeutycznego
były
prawidłowo
przeprowadzone musimy wzi
ąć
pod uwag
ę
z jak
ą
grup
ą
czy osob
ą
podejmiemy
terapi
ę
, jakie
ś
rodki i materiały wykorzystamy, gdzie przeprowadzimy zaj
ę
cia, a tak
ż
e
jakich metody i technik u
ż
yjemy.
Uczestnikami procesu biblioterapeutycznego mog
ą
by
ć
:
4
E. J. Konieczna Arteterapia w teorii i praktyce, op. cit, s.114
5
I. Borecka, S. Wontarowska-Roter, Biblioterapia w edukacji dziecka niepełnosprawnego
intelektualnie, Wydawnictwo UNUS, Wałbrzych 2003, s.49
Osoby niepełnosprawne, którzy wymagaj
ą
pomocy terapeutycznej, którzy
maj
ą
problemy z samoakceptacj
ą
, zaburzenia zachowania, brakiem
wzorców do na
ś
ladowania,
Uczniowie zdolni
Osoby chore
Osoby, które s
ą
w konflikcie z prawem i zagubiły si
ę
w otaczaj
ą
cej
rzeczywisto
ś
ci
Osoby odrzucone przez rodzin
ę
i społecze
ń
stwo
Uczniowie, którzy maj
ą
kłopoty z nauk
ą
Osoby z zaburzeniami zachowania, zaburzeniami emocjonalnymi
Dzieci prze
ż
ywaj
ą
ce l
ę
ki i wszyscy ci, którym potrzebna jest pomoc
i wsparcie.
Optymalna wielko
ść
grupy to od 6 do 12 osób. Dzieci powinny tworzy
ć
mniejsze
grupy, aby lepiej współpracowa
ć
i mie
ć
mo
ż
liwo
ść
otworzenia si
ę
przed innymi
rówie
ś
nikami.
W pracy biblioterapeutycznej niezb
ę
dne s
ą
materiały i
ś
rodki, które wzbogac
ą
warsztaty pracy biblioterapeuty. Do
ś
rodków biblioterapeutycznych zaliczamy
tradycyjne materiały wydawnicze oraz tzw. czytelnicze materiały alternatywne.
Tradycyjne materiały wydawnicze dziel
ą
si
ę
na :
Ksi
ąż
ki tzw. łatwe w czytaniu, czyli ksi
ąż
ki, które podlegaj
ą
okre
ś
lonym
kryteriom:
- sztywna oprawa i kartki, z odpowiednimi odst
ę
pami pomi
ę
dzy wersami,
wyrazami i literami, ka
ż
de zdanie rozpoczyna si
ę
od nowego wiersza,
- pisane s
ą
jasnym, zrozumiałym dla dzieci j
ę
zykiem, unikanie słów
trudnych i abstrakcyjnych,
- tre
ś
ci oparte s
ą
na realiach
ż
ycia dziecka,
- zawarte s
ą
w nich ilustracje, pi
ę
kne barwne, które umieszczone s
ą
obok
tekstu albo na s
ą
siedniej stronie.
Ksi
ąż
ki- zabawki, które swoim kształtem przypominaj
ą
klocki, maskotki,
ale z prostym tekstem lub nagran
ą
na ta
ś
m
ę
magnetofonow
ą
bajk
ę
terapeutyczn
ą
.
Ksi
ąż
ki drukowane du
żą
czcionk
ą
.
Ksi
ąż
ki wydawane tradycyjnie, ale dostosowane od odbiorców terapii.
Ksi
ąż
ki pisane Braille’m.
Natomiast do alternatywnych materiałów czytelniczych mo
ż
emy zaliczy
ć
:
Ksi
ąż
ki tzw. mówione czyli nagrane na kasetach magnetofonowych,
Ksi
ąż
ki wydane w sposób tradycyjny, ale uzupełnione o np. rysunki do
kolorowania, teksty do uzupełniania, gry edukacyjne,
ć
wiczenia gramatyczne,
matematyczne,
Kasety magnetofonowe z odgłosami przyrody, muzyk
ą
relaksacyjn
ą
,
piosenkami, monta
ż
ami słowno- muzycznymi,
Edukacyjne i terapeutyczne programy komputerowe,
Gry dydaktyczne i zabawki edukacyjne,
Filmy wideo.
6
Oprócz wymienionych materiałów potrzebnych w procesie biblioterapii mo
ż
na
wspomnie
ć
o nagraniach na CD, DVD, audiobookach, ksi
ąż
kach dotykowych,
wszelkiego
rodzaju
zdj
ę
ciach,
ilustracjach,
kolorowankach,
materiałach
papierniczych, które wzbogac
ą
proces biblioterapii.
Wybieraj
ą
c
teksty
biblioterapeutyczne
nale
ż
y
pami
ę
ta
ć
o
indywidualnych
zainteresowaniach uczestników procesu. Wybór tekstu biblioterapeutycznego
powinien by
ć
dostosowany do predyspozycji poznawczych uczestników, ich wieku,
a tak
ż
e zwi
ą
zany z celem terapii. Jego tre
ść
powinna budzi
ć
ciekawo
ść
,
zainteresowanie. Proponowany materiał słu
ż
y
ć
ma podniesieniu poczucia warto
ś
ci,
wzmacnia
ć
pozytywne stany emocjonalne.
Podział materiałów biblioterapeutycznych zaproponowała Danuta Gosty
ń
ska,
podzieliła je na 3 rodzaje:
Uspokajaj
ą
ce, nazywane sedativa, do których zaliczy
ć
mo
ż
na ksi
ąż
ki
przygodowe, literatur
ę
fantastyczn
ą
, humorystyczn
ą
, ba
ś
nie, powie
ś
ci dla
młodzie
ż
y.
Pobudzaj
ą
ce, nazywane stimulativa, do których zaliczy
ć
mo
ż
na ksi
ąż
ki
o tematyce popularnonaukowej, podró
ż
nicze, wojenne, przygodowe.
Refleksyjne, nazywane problematica, do których zaliczy
ć
mo
ż
na ksi
ąż
ki
psychologiczne, socjologiczne, z elementami romansu, powie
ś
ci obyczajowe,
biografie.
Do tego zestawu Wanda Kozakiewicz dodała jeszcze jeden rodzaj nazwany sacrum.
Obejmuje on literatur
ę
, która u czytelnika wywołuje silne wzruszenia religijne,
6
I. Borecka, Biblioterapia: skrypt dla studentów pedagogiki, Wydawnictwo PWSZ, Wałbrzych
2001s.19-20
a czytelnik dokonuje u siebie wa
ż
nego odkrycia. Innego podziału dokonała Ewa
Tomasik, która podzieliła literatur
ę
na dwa rodzaje: literatur
ę
faktu oraz literatur
ę
pi
ę
kn
ą
, a nast
ę
pnie uło
ż
yła j
ą
w układzie alfabetycznym. Oprócz tego ka
ż
d
ą
ksi
ąż
k
ę
powi
ą
zała z działami pedagogiki specjalnej.
7
Przygotowuj
ą
c program biblioterapeutyczny powinni
ś
my zastanowi
ć
si
ę
jakie metody
i techniki wykorzystamy w swojej pracy. W pracy biblioterapeutycznej
wykorzystywane s
ą
rozmaite techniki i metody, nale
żą
do nich mi
ę
dzy innymi:
Gło
ś
ne samodzielnie czytanie tekstów,
Czytanie wybranych tekstów w grupie terapeutycznej przez wybran
ą
osob
ę
lub prowadz
ą
cego,
Słuchanie tekstów o charakterze odpr
ęż
aj
ą
cym, relaksacyjnym,
Dyskusja nad czytanym utworem,
Metody aktywizuj
ą
ce np. słoneczko, burza mózgów,
Pisanie listu do bohatera literackiego,
Elementy pedagogiki zabawy,
Techniki twórcze,
Drama,
Arteterapia.
Planuj
ą
c spotkanie biblioterapeutyczne musimy zadba
ć
o miejsce w jakim je
przeprowadzimy. Powinna to by
ć
sala przestrzenna, wyciszona, pozbawiona
bod
ź
ców pobudzaj
ą
cych, z dobrym o
ś
wietleniem, dywanem, stolikami. Wskazane by
było, aby sprawiała wra
ż
enie przytulnego miejsca, w miłych dla oka i duszy kolorach
ś
cian, firan itp.
Ka
ż
de spotkanie terapeutyczne powinno składa
ć
si
ę
z dwóch cz
ęś
ci. W pierwszej
cz
ęś
ci tzw. wst
ę
pnej zapoznajemy si
ę
z grup
ą
, stosuj
ą
c zabawy integracyjne,
zabawy twórcze. W drugiej cz
ęś
ci tzw. wła
ś
ciwej dokonujemy wprowadzenia w temat
i wykorzystujemy tekst terapeutyczny. Nast
ę
pnie przepracowujemy problem zawarty
w tek
ś
cie za pomoc
ą
np. technik plastycznych, dramy. Wa
ż
na zasada, o której
nale
ż
y pami
ę
ta
ć
podczas tworzenia scenariuszy biblioterapeutycznych, aby
zajmowa
ć
si
ę
podczas jednych zaj
ęć
jednym problemem. Podczas spotkania
biblioterapeutycznego nale
ż
y przestrzega
ć
zasady dobrowolnego uczestnictwa.
7
Tam
ż
e, s.21-22
Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, tworz
ą
c program biblioterapeutyczny,
ż
e musi by
ć
on dostosowany
do grupy z któr
ą
b
ę
dziemy pracowa
ć
, celu jaki w nim stawiamy oraz mo
ż
liwo
ś
ci jego
realizacji. Programy takie mog
ą
by
ć
krótko- lub długoterminowe. Dobrze
przygotowany program ma na celu integracj
ę
grupy, dokonanie wgl
ą
du w siebie
uczestnika programu, twórczy oraz harmonijny rozwój osobowo
ś
ci uczestników
programu. Oprócz tego programy musi cechowa
ć
elastyczno
ść
, gdy
ż
podczas zaj
ęć
mo
ż
e co
ś
si
ę
wydarzy
ć
, co spowoduje szybkie przekształcenie zaj
ęć
.
Proces biblioterapeutyczny powinien zapewni
ć
dzieciom:
pozytywne do
ś
wiadczenia, które zwi
ą
zane b
ę
d
ą
z zaanga
ż
owaniem
wysiłku intelektualnego,
szacunek dla swoich marze
ń
oraz pogl
ą
dów,
prawo decydowania o sobie,
pomoc w budowaniu zaufania do siebie, a tak
ż
e do innych osób,
pomoc w wytworzeniu pozytywnego obrazu siebie.
8
Ka
ż
de spotkanie z uczestnikiem biblioterapii, powinno sprawia
ć
ż
e czuj
ą
si
ę
oni
dobrze i bezpiecznie. Ich prowadz
ą
cy jest wyrozumiały, otwarty, kreatywny,
elastyczny. Jest ich liderem, ale zarazem przewodnikiem. Podczas zaj
ęć
nie stoi
obok, ale bawi si
ę
razem z podopiecznymi, pokazuj
ą
c im swój potencjał i autorytet.
Opracowanie:
mgr Aleksandra Tomkowiak
Bibliografia:
1. Borecka I., Biblioterapia: skrypt dla studentów pedagogiki,
Wydawnictwo PWSZ , Wałbrzych 2001,
2. Borecka I. ,Wontarowska-Roter S., Biblioterapia w edukacji dziecka
niepełnosprawnego intelektualnie, Wydawnictwo UNUS, Wałbrzych
2003
3.
Konieczna E. J. Arteterapia w teorii i praktyce, Impuls, Kraków 2004
8
Tam
ż
e, 18-19
4. Konieczna E. J. (red.), Biblioterapia w praktyce. Poradnik dla
nauczycieli, wychowawców terapeutów, Impuls ,Kraków 2005
5. Molicka M., Bajkoterapia. O l
ę
kach dzieci i nowej metodzie terapii,
Media Rodzina, Pozna
ń
2002
6. Tomasik E., Czytelnictwo i biblioterapia w pedagogice specjalnej,
Wydawnictwo WSPS, Warszawa 1994