background image

Publikacja: 08.09.2014r

NOWA CHAZARIA, CZYLI TAJNY PLAN PUTINA-SZARONA?

Uwaga: Ponizszy tekst zostal usuniety potajemnie z witryny "Racjonalisty" (http://www.racjonalista.pl) przez jej redaktora, niejakiego 
Maryjusza Gawlika-Agnosiewicza.

Lech Keller

Mapa 1: Panstwo Chazarow na poczatku X wieku n.e.
(wedlug Kevina A. Brook'a) 

Niedawna wizyta (pod koniec kwietnia roku 2005) rosyjskiego prezydenta W. Putina w Izraelu wywołała wiele
zainteresowania w mediach na całym świecie. Jednakże prawdziwe cele tej wizyty wydają się być o wiele ważniejsze
niż to życzyła by sobie podać do wiadomości publicznej dyplomacja rosyjska i izraelska. Choć wspomniano o
propozycji zwołania w Moskwie konferencji na temat ostatecznego rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego,
to   jednak   nic   nie   przedostało   się   do   „mainstream”   mediów   o   rzeczywistej   wadze   wizyty   Putina   w   Izraelu   i
proponowanej moskiewskiej konferencji. A stawka jest tu olbrzymia, zaś wygraną może być ni mniej ni więcej a
pokój na Bliskim Wschodzie, a przynajmniej koniec konfliktu arabsko-żydowskiego. Ale co do tego ma Chazaria,
która znikła z mapy Europy w XIII wieku n.e.? 

Otóż   bardzo   wiele:   tajny   plan   Putina-Szarona   polega   bowiem   na   wskrzeszeniu   owej   wczesnośredniowiecznej
Chazarii, tym razem w ramach Federacji Rosyjskiej i przesiedleniu na jej teren (dziś południowa Rosja i południowa
Ukraina) praktycznie wszystkich Żydów izraelskich. Czemu ten plan ma mieć szansę powodzenia? Otóż dawna
Chazaria   jest   kolebką   obecnej   izraelskiej   elity,   mianowicie   tzw.  Aszkenazi,   czyli   potomków   Żydów   z   Europy
Środkowej i Wschodniej (głównie Polski, byłego ZSRR, Niemiec i dawnych Austro-Węgier). Stąd też przesiedlenie
Żydów   do   Chazarii   nie   będzie   formą   ich   wygnania   z   tzw.   Ziemi   Obiecanej,   a   powrotem   do   ich   rzeczywistej
(etnicznej) kolebki.

Oczywiście, wymaga to najpierw zneutralizowania w Izraelu skrajnej religijnej prawicy oraz wykupu terenów dawnej
Chazarii. Tylko pierwsze zadanie jest realnie trudne, jako iż Ukraina znajduje się w stanie rozpadu po wyborze
Juszczenki   na   prezydenta,   a   tereny   dawnej   Chazarii   są   obecnie   wyludnione,   szczególnie   po   emigracji   tzw.
nadwołżańskich Niemców do RFN. Olbrzymie pieniądze (przynajmniej około 15-20 tysięcy dolarów USA rocznie na
każdego żydowskiego mężczyznę, kobietę i dziecko w państwie Izrael

1

) przeznaczane rok w rok przez USA na

pomoc dla państwa Izrael, pomoc z innych krajów (np. Niemiec) oraz dodatkowe a także spore fundusze gromadzone
przez żydowską diasporę, a marnowane na budowę tzw. muru bezpieczeństwa, ochronę (najczęściej nielegalnych z
punktu widzenia prawa międzynarodowego) osadników żydowskich, walkę z terroryzmem arabskim i potężne, a wiec
niezmiernie   kosztowne   wydatki   wojskowe   mogą   być   bowiem   przeznaczone   na   wykup   ziemi   na   terenie   dawnej
Chazarii jej odpowiednie zagospodarowanie.

Ponieważ   stosunkowo   mało   osób   zna   dokładnie   historię   Chazarów   i   Chazarii,   to   przypomnę   iż   Chazarowie

1 Jak podaje R. Curtis na stronie „’Prawdziwe kłamstwa’ o amerykańskiej pomocy dla Izraela”

http://www.greendevils.pl/polityka/prawdziwe_klamstwa/prawdziwe_klamstwa.html

  „kompletna amerykańska pomoc dla Izraela w formie zapomogi i

gwarancji finansowych w roku fiskalnym 1997 wyniosła 5,5258 miliardów dolarów.(...) Dla amerykańskich podatników oznacza to przekazanie 23 240
dolarów na głowę każdego mieszkańca Izraela..”

NOWA CHAZARIA - TAJNY PLAN PUTINA-SZARONA 

           Strona: 1/4

background image

(Chazarzy) byli plemieniem turskim

2

  oryginalnie koczującymi w Azji środkowej

3

. Ich pierwotną wiarą był Tengri

Szamanizm.  Gdyby  nie  fakt,   iż  przyjęli   oni  Judaizm,  najprawdopodobniej   nie  wyróżniali  by się   oni  od  innych
turskich plemion, których potomkowie zamieszkują dziś Turcję, Turkmenistan, Kirgizję, Azerbejdżan i ich okolice.
Historia państwa Chazarów obejmuje w przybliżeniu 800 lat: od V do XIII wieku n.e. Od około roku 550 n.e. do roku
630   n.e.   Chazarowie   zamieszkiwali   Zachodnie   Imperium  Tureckie,   rządzone   wówczas   przez   tzw.   Niebiańskich
Turków (Kök Turks). Kiedy to Imperium rozpadło się w VII wieku n.e. w wyniku wojen domowych, Chazarowie
uzyskali   pełną   niepodległość.   Przyjęcie   Judaizmu   w   połowie   VIII   wieku   n.e.   było   symbolem   niezależności
politycznej   Chazarii,   która   wówczas   utrzymywała   równowagę   sił   między   muzułmańskim   Kalifatem   Bagdadu   a
chrześcijańskim   Cesarstwem   Bizantyjskim.   W   okresie   maksymalnego   rozkwitu   państwo   Chazarów   obejmowało
obszar południowej Rosji, północnego Kaukazu, wschodniej Ukrainy, Krymu, zachodniego Kazachstanu i północno-
zachodniego Uzbekistanu (p. mapy 1 i 2), oraz inne plemiona turskie takie jak Sabirs i Bułgarowie. W IX wieku
Chazarowie władali też plemionami wschodnich Słowian, Madziarów, Peczengów, Burtów i nad pólnocnokaukaskimi
Hunami. Nawet Morze Kaspijskie zostało nazwane wtedy „Morzem Chazarskim”.

Mapa 2: Chazaria w pelni jej rozkwitu (wedlug Koestlera) 

Chazarowie odegrali znaczącą rolę w historii Europy. Pośrednio (poprzez wygnanie „oryginalnych” Bułgarów

4

z terenu obecnej Bułgarii) spowodowali oni utworzenie nowoczesnego narodu Bułgarskiego. Poprzez działanie
jako państwo buforowe między światem Islamu a światem Chrześcijaństwa, Chazaria powstrzymała Islam od
ekspansji na północ od Kaukazu, prowadząc na przełomie VII i VIII wieku serię (na ogół zwycięskich) wojen
znanych jako Arabsko-Chazarskie. Pierwszą stolicą Chazarii był Balanjar (Górny Chir-Jurt). Około roku 720
Chazarowie   przenieśli   swą   stolicę   do   Samandaru   (przybrzeżne   miasto   w   północnym   Kaukazie   znane   z
pięknych ogrodów i winnic).

W roku 750 stolicę Chazarii przeniesiono na około 200 lat do miasta Itil (Atil) na brzegu Wołgi. Itil przylegał do

2 Pochodzenia tureckiego, a więc „aryjskiego”.
3 Patrz: Kevin Alan Brook “An Introduction to the History of Khazaria” (“Wprowadzenie do historii Chazarii”) - link do materiału:

http://www.khazaria.com/khazar-history.html

tegoż „The Khazars: A European Experiment in Jewish Statecraft” („Chazarzy: Europejski eksperyment

w dziedzinie państwowości” 

http://www.wzo.org.il/en/resources/view.asp?id=140

 oraz Arthur Koestler „The Thirteenth Tribe’ („Trzynaste plemię”) link:

http://198.62.75.1/www2/koestler/

 Powyższe źródła zawierają obszerną bibliografię przedmiotu i szczegółowe mapy, częściowo reprodukowane w tym

artykule.

4 “Protobułgarów”. 

NOWA CHAZARIA - TAJNY PLAN PUTINA-SZARONA 

           Strona: 2/4

background image

Khazaran   (Chazaran),   głównego   ośrodka   handlowego   Chazarii.   We   wczesnym   X   wieku   ludność   Chazaran-Itil
składała   się   głównie   z   Muzułmanów   i   Żydów   oraz   nielicznych   Chrześcijan.   Chazarowie   mieszkali   w   miastach
podczas zimy, ale od wiosny, aż do jesieni zamieszkiwali oni w stepie. Niektórzy autorzy (np. cytowany uprzednio
Brook) twierdzą iż Kijów, stolica współczesnej Ukrainy, został założony przez Chazarów albo Madziarów, jako iż
jego nazwę można wyprowadzić z tureckiego (Küi = brzeg rzeki + ev = osada). Chazarzy zamieszkiwali nie tylko
Kijów ale też i Kercz (Bospor), Feodosię, Tmutorokan, Chufut-Kale, Sudak i Sarkel. To ostanie miasto posiadało
największą fortecę Chazarów. Została ona zbudowana w roku 834 przy pomocy Greków (Grek Petronas Kamateros
był jej głównym budowniczym).
Chazaria leżała też na ważnym szlaku handlowym łączącym Azję i Europę, w tym na tzw. Drodze Jedwabnej (Silk
Road) łączącej Chiny i Azję Środkową z Europą. Chazaria wyróżniała się systemem tzw. podwójnej monarchii.
Kagan był najwyższym (panującym) królem a Kagan-Bek był urzędującym królem i dowódcą armii. Kaganowie byli
bardzo tolerancyjni, tak iż nawet jak przyjęli oni Judaizm jako religię dworu (a więc i państwa), to pozwolili oni
chrześcijańskim Grekom, pogańskim Słowianom i Muzułmańskim Persom na wyznawanie ich religii. W stolicy
Chazarowie mieli Najwyższy Sąd złożony z 7 sędziów, tak, aby każda ważniejsza religia obecna w ich państwie
miała   w   nim   swego   reprezentanta.   Na   dodatek   wyznawcy   Judaizmu   byli   sądzeni   według   Tory,   wyznawcy
Chrześcijaństwa   według   Biblii,   wyznawcy   Islamu   według   Koranu,   a   tzw.   poganie   według   swoich   plemiennych
(głównie słowiańskich) zwyczajów (dedykuję tę chazarską tolerancję religijną zwolennikom wpisania tzw. wartości
chrześcijańskich do prawa państwowego).
Starożytne społeczności żydowskie istniały na Krymie nawet wcześniej niż został on poddany kontroli Chazarów.
Powiększyły   się   one   jednak   znacznie   gdy   przybyli   tam   uchodźcy   przed   rebelią   Mazdaistów   w   Persji   oraz
prześladowaniami   bizantyjskich   cesarzy  Leona   III   i   Romanusa   I  Lecapenusa.   Żydzi   przybyli   też   do   Chazarii   z
współczesnego Uzbekistanu, Armenii, Węgier, Syrii i Turcji. Ukraiński uczony Omeljan Pritsak szacuje, że w X
wieku n.e. było w Chazarii około 30 tysięcy etnicznych Żydów (Izraelitów). Judaizm został przyjęty około roku 838
n.e. jako oficjalna religia dworu, a więc i państwa Chazarów przez króla (kagana) Bulana. Legenda głosi iż Bulan
zdecydował się na Judaizm po wysłuchaniu debaty pomiędzy reprezentantami Judaizmu, Chrześcijaństwa i Islamu.
Król (kagan) Obadiah założył później w Chazarii liczne synagogi i żydowskie szkoły. Miszna, Talmud i Tora stały się
w ten sposób ważne dla Chazarów, którzy od X wieku używali też hebrajski jako język urzędowy. Sam Święty Cyryl
przybył   w   roku   860   do   Chazarii   z   Bizancjum   aby   „nawrócić”   Chazarów   na   Chrześcijaństwo,   ale   owa   próba
zakończyła się fiaskiem, w odróżnieniu od udanego „nawrócenia” Słowian. 
Ogólnie,   Chazarowie   uważani   są   w   historiografii   za   ludzi   tolerancyjnych,   otwartych   na   resztę   świata   i
wyróżniającymi  się w sztuce, rzemiośle i handlu. Wiele artefaktów chazarskich, pokazujących ich artystyczne i
przemysłowe   talenty,   dotrwało   w   muzeach   do   obecnego   dnia.   W   X   wieku   n.e.   Wschodni   Słowianie   zostali
zjednoczeni pod władzą Wikingów, i tak powstała Ruś Kijowska. Zarówno Ruś jak i Madziarzy byli pod silnym
wpływem Chazarów, i tak na przykład zaadoptowali oni na pewien czas system podwójnego królestwa (kaganatu), a
książęta ruscy nawet pożyczyli tytuł kagana. Ruś Kijowska przyjęła też chazarski system sądowy. Także niektóre
słowa chazarskie stały się częścią języka protosłowiańskiego: na przykład „bogatyr” („odważny rycerz” – polski
„bohater”) wywodzi się z chazarskiego słowa „baghatur”. Pierwszą klęskę ponieśli Chazarzy w roku 965, kiedy to
kijowski   książę  Światosław   (Svyatoslav)  zdobył   Sarkel  -  największą  fortecę  Chazarów,  a  2  lata  później   stolicę
Chazarii - Itil. Państwo Chazarów wegetowało aż do XIII wieku, a śmiertelny cios zadał mu dopiero Dżyngis Chan
(1162-1227), który w roku 1223 spustoszył Chazarię aż po Krym i wygnał tamtejszych Chazarów i Żydów do Europy
Środkowej i Zachodniej. Pomimo utraty państwa, Chazarowie bynajmniej nie zniknęli z powierzchni Ziemi. Spora
ich cześć uciekła bowiem na zachód, na tereny dzisiejszej Polski, Rumunii i Węgier, a później do Niemiec i Francji,
mieszając   się   tam   z   lokalnymi   społecznościami   żydowskimi   i   tworząc   w   ten   sposób   tzw.   Aszkenazi,   czyli
środkowoeuropejską społeczność żydows

5

.

Plan   Putina-Szarona   ma   więc   sporą   szansę   na   zbudowanie   trwałego   pokoju   na   Bliskim   Wschodzie   poprzez
przeniesienie   współczesnego   państwa   żydowskiego   na   tereny   dawnej   Chazarii,   kolebki   obecnej   elity   izraelskiej
(Aszkenazich), a więc zakończenie sporu o Palestynę. Rosja ma też wiele do zyskania, albowiem znaczna część
pomocy światowej dla Żydów pozostanie w naturalny sposób w Rosji: np. drogą handlu (głównie poprzez zakup
surowców, szczególnie energetycznych), a więc dostanie się do rąk rosyjskich, wzbogacając w ten sposób Rosję i jej
mieszkańców. 
Jedynymi przegranymi  wydają się być  ekstremiści religijni z Izraela (w tym osadnicy żydowscy zamieszkujący

5 Jest to nie tylko opinia Koestlera, który z powodu napisania swej książki o Chazarach a więc i o niesemickim pochodzeniu większości współczesnych

żydów został zamordowany (najprawdopodobniej przez tajne służby państwa Izrael), ale i Abby Ebana, ministra spraw zagranicznych państwa Izrael w
latach 1966-1974 (p. jego książka z roku 1968 “My People” – “Moi Ludzie”).

NOWA CHAZARIA - TAJNY PLAN PUTINA-SZARONA 

           Strona: 3/4

background image

tereny strefy Gazy i Zachodni Brzeg Jordanu), ale jak się okazuje ich siły i wpływy nie są wcale tak spore, jak to się
wydawało do niedawna, a obecny premier państwa Izrael, Ariel Szaron, szykuje się do pierwszej rozprawy z nimi w
ramach ewakuacji osadników żydowskich ze strefy Gazy. Oczywiście, nikt nie może zagwarantować powodzenia
tego planu, ale jego sukces byłby wygraną nie tylko dla Żydów i Palestyńczyków, ale praktycznie dla całej ludzkości.
Życzmy mu więc powodzenia!

Linkido wątku: NOWA CHAZARIA, CZYLI TAJNY PLAN PUTINA-SZARONA?

Kevin Alan Brook “An Introduction to the History of Khazaria” (“Wprowadzenie do historii Chazarii”) 

http://www.khazaria.com/khazar-history.html

 

Kevin Alan Brook „The Khazars: A European Experiment in Jewish Statecraft” („Chazarzy: Europejski eksperyment
w dziedzinie państwowości”

http://www.wzo.org.il/en/resources/view.asp?id=140

 

Arthur Koestler „The Thirteenth Tribe’ („Trzynaste plemię”)

http://198.62.75.1/www2/koestler

Feliks Koneczny "Cywilizacja zydowska"

http://www.polonica.net/Cywilizacja_zydowska_15.htm

 
Inny blog o Chazarach czyli "Chazarski wiatr"

http://chazar.blogomania.pl

uwaga:  nie ze wszystkimi informacjami i sposobami i formami  opisu  [dotyczy materiału  NOWA CHAZARIA,
CZYLI TAJNY PLAN PUTINA-SZARONA?]

 

zgadzamy się, ale ze względu na treść historyczną, mimo wszystko,

uważamy za warte opublikowania - red. polonica.net

NOWA CHAZARIA - TAJNY PLAN PUTINA-SZARONA 

           Strona: 4/4