Barbara Schneider Niegrzeczne dziewczynki robią karierę ebook

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment

pełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji

Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora

sklepu na którym można

nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji

. Zabronione są

jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z

regulaminem serwisu

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie

internetowym

Czytelnia Online

Barbara Schneider

Niegrzeczne dziewczynki

robią karierę

Wskazówki dla kobiet, które chcą świadomie i

skutecznie stosować zasady autopromocji

Przedmowa

„Niegrzeczne dziewczynki robią karierę” – tytuł tej książki
jest kwintesencją jej treści. Chociaż to oczywiste, że pra-
cowitość i motywacja warunkują rozwój kariery, kluczem
do sukcesu jest coś zupełnie innego – przebojowość
i skuteczna autopromocja. Ludzie, którzy osiągają sukcesy,
nie tylko są pracowici, lecz także sprytnie wykorzystują
takie narzędzia, jak networking i self-marketing. Wiele
kobiet zaangażowanych zawodowo uważa sieci kontaktów
i autoreklamę za stratę czasu i bufonadę – dając tym
samym

mężczyznom

jako

konkurentom

znaczącą

przewagę. Kobiety ulegają popularnemu syndromowi
Śpiącej Królewny. Pragną, aby ktoś odkrył ich fachowe
kompetencje i umiejętności oraz – by zachować konwencję
bajki – wybawił je z opresji swoim pocałunkiem.

I tu właśnie autorka trafia w sedno. Z punktu widzenia

mężczyzn jako konkurentów można powiedzieć, że robi
to przerażająco precyzyjnie. Jeżeli biznesmenki posłuchają
jej wskazówek, biznesmeni powinni się mieć na baczności.

Mężczyźni lubią kobiety – ale nie jako rywalki;

szczególnie że panie stanowią 50% populacji i tym samym

mogą się również stać 50% potencjalnej konkurencji.
Ta konkluzja

jest

przerażająca

zwłaszcza

dla

tych

mężczyzn, których można określić mianem zawodowych
przeciętniaków. Wiedzą oni bowiem dobrze, że mogą
zostać wyparci przez lepiej wykwalifikowanych pra-
cowników płci przeciwnej. Dawniej mieli możliwość os-
iągania średnich szczebli kariery, gdyż liczba konkurentów
była niższa i byli oni tej samej płci – a to jeszcze mogło
znieść ich męskie ego. Dzisiaj rywalkami stały się wysoko
wykwalifikowane kobiety, którym coraz częściej udaje się
wygrywać wyścig na szczyt. Wprawdzie liczba kobiet
na stanowiskach

kierowniczych

rośnie

w powolnym

tempie, ale nieprzerwanie, więc można przeczuwać, że
w nowym rozdaniu zabraknie kart dla niejednego przecięt-
niaka. Stąd ostrzeżenie dla Czytelniczek! Zagrożenia
w biznesie nie stanowią najlepsi. Zagrożeniem są ci, którzy
właśnie pojęli, że za kilka lat kobiety mogą stać się dla nich
poważną konkurencją.

Uwzględniając to, można stwierdzić, że kobiety są

uwięzione w podwójnej pułapce. Z jednej strony próbują
przebić się w despotycznym świecie mężczyzn, z drugiej –
walczą z wewnętrznym wrogiem, który narzuca im
poprawne, taktowne i niestety niezbyt strategiczne pode-
jście do innych osób. Ta postawa grzecznej dziewczynki
sugeruje, że kobiety mogą dzięki swojej inteligencji emoc-
jonalnej i umiejętności pracy w zespole dojść na szczyt

4/30

w nie zawsze przyjaznym świecie biznesu. To jednak
bardzo trudny manewr, przy którym szybko można stracić
równowagę. Kobiety przegrywają nie z powodu słabej
motywacji bądź niewystarczających umiejętności, lecz dlat-
ego, że podczas rywalizacji za bardzo starają się
przestrzegać zasad fair play!

Zasługą Barbary Schneider jest pokazanie kobietom

nowej interpretacji reguł czystej gry i próba przekonania
ich, że kluczem do sukcesu jest nie tylko pracowitość, lecz
także spryt.Czytelniczkom Pani Schneider życzę po-
wodzenia w realizacji tych założeń!

Prof. dr fil. Jens Weidner
Kryminolog/Badacz zachowań agresywnych
Wyższa Szkoła Nauk Stosowanych w Hamburgu
Wydział Ekonomii i Socjologii

www.peperoni-strategie.de

5/30

Wstęp

W ostatnich

dziesięcioleciach

kobietom

udało

się

zbudować oparty na kwalifikacjach fundament, który za-
pewnia najlepszy start w życie zawodowe. Jednak za-
kładanie, że współczesne, doskonale wykształcone kobiety
powinny stawiać jedynie na swoje umiejętności, byłoby
nieporozumieniem. Tak jak rezygnacja z macierzyństwa
części pań na najwyższych szczeblach kariery nie wpłynęła
znacząco na ich sytuację, tak samo pogoń za dorównaniem
mężczyznom pod względem wykształcenia i kwalifikacji nie
przynosi oczekiwanych efektów. Dziś dla wszystkich oczy-
wiste jest, że kobiety zdobywają dobre wykształcenie
i pracę, ale daleko jeszcze do czasów, gdy równie oczywiste
stanie się to, iż zdobywają one najwyższe pozycje
zawodowe.

Kwalifikacje mają duże znaczenie na początku kariery,

jednak jej rozwój zależy od całkiem innych czynników.
Głównie od tego, jak potrafimy się „sprzedać” na rynku
oraz czy uda nam się stworzyć trwałą sieć kontaktów
biznesowych. Autopromocja i networking to jedne z na-
jważniejszych

strategii

w biznesie,

zarówno

dla

pracowników, jak i właścicieli firm. Jednym słowem: mus-
isz się zaangażować, zaistnieć i stworzyć siatkę własnych
kontaktów.

Kobiety mają duży potencjał potrzebny do realizacji

powyższych zadań, jednak niewielu z nich udaje się wybić
ponad średni szczebel zarządzania. Najwyższe funkcje
kierownicze są za rzadko obsadzane przez przedstawicielki
płci pięknej – mur pomiędzy średnim i najwyższym
szczeblem jest nadal zbyt szczelny. Mimo że można by tego
oczekiwać – biorąc pod uwagę kwalifikacje – zbyt mało
kobiet dociera na sam szczyt. W połowie lat 90. myślano
zapewne, że ten problem w roku 2009 przestanie być aktu-
alny. Jednak okazało się, że droga kobiet do przejęcia istot-
nych funkcji w zarządzaniu to żmudny i ciężki proces,
który przebiega w jeszcze bardziej powolnym tempie, niż
wtedy zakładano.

Ta książka ma za zadanie towarzyszyć ci w drodze

do kariery, być źródłem pomysłów i bodźców do działania,
a także wolnej od wątpliwości i wahań realizacji własnych
celów w zdominowanym przez mężczyzn świecie zarządz-
ania. Z pewnością często masz wątpliwości, gdyż niezdecy-
dowanie bardziej leży w naturze kobiet niż mężczyzn. Tak,
życie nie jest sprawiedliwe, a co dopiero życie zawodowe!

Wątpliwości i niezdecydowanie nie pomogą ci jednak

w napiętnowanym rywalizacją i hierarchicznym świecie
kariery. W basenie pełnym rekinów dewizą jest szybki atak,

7/30

inaczej uprzedzi nas ktoś inny. Mężczyźni sięgają
po stanowiska, które często wielokrotnie przerastają ich
możliwości. Kobiety, które chcą się przebić, potrzebują
odwagi, która pozwoli im osiągnąć następny etap oraz ry-
walizować z konkurencją. Gotowość do skoku na głęboką
wodę jest nieodzownym czynnikiem kariery – nie wszystko
da się dokładnie zaplanować, ale wiele rzeczy można
wcześniej zorganizować. Sprawdź, czy w Twoim planie
generalnym (Master Plan) zgadza się ogólny kierunek dzi-
ałania, ale pozostań otwarta na zmiany. Zarówno kobiety,
jak i mężczyźni z reguły budują swoją ścieżkę kariery dzięki
odważnemu wykorzystywaniu pojawiających się szans.
Szybko uczą się, kiedy należy przejść do działania.

„Czy muszę stać się taka jak mężczyźni?” – ciągle słyszę

to pytanie podczas moich wykładów i spotkań doradczych.
Oczywiście, że nie! Nie chodzi o to, by naśladować
mężczyzn, lecz by przyjrzeć się specyfice ich sposobu bycia,
szybciej zrozumieć ich zachowanie i rytuały, aby umieć się
z nimi obchodzić bardziej suwerennie. Możemy też oczy-
wiście to i owo u nich podejrzeć. Życie zawodowe –
a szczególnie szczebel zarządzania – to świat zdominowany
przez mężczyzn, a panujące tam struktury i zasady gry były
przez nich utrwalane przez dziesięciolecia. Można stwier-
dzić, że to dobrze lub źle – wszystko jedno, czy się z tym
zgadzamy, mężczyźni i ich sposób widzenia są częścią świ-
ata biznesu.

8/30

Spójrz na problem pragmatycznie. Jeżeli chcesz robić

interesy z Japonią lub Chinami, przygotowujesz się prze-
cież do wizyty w obcym, dalekim kraju pod kątem niezna-
nych

zwyczajów

i tradycji,

studiujesz

przewodniki

turystyczne i słowniki, pytasz ekspertów o osobliwości
i zwyczaje tamtejszego świata biznesu. Aby osiągnąć jak
największy sukces w kontaktach i negocjacjach z zagran-
icznymi partnerami, próbujesz jak najlepiej poznać ich
sposób patrzenia na świat i nastawiasz się na różnice kul-
turowe. Tak samo możesz bez trudu i z przyjemnością
przygotowywać się do wkroczenia do pełnego utrwalonych
reguł i zasad męskiego świata managementu, traktując
to jako rodzaj treningu kulturowego. Tak jak to niegdyś
ujął Henry Ford: „Sukces osiąga ten, kto rozumie pozycję
przeciwnika”.

Oczywiście możesz stwierdzić: „Dlaczego zawsze ja,

niech w końcu mężczyźni się o to zatroszczą”. Cóż, na-
jpewniej

długo

na to poczekasz.

Mężczyźni

byli

tu wcześniej i także teraz, na początku XXI wieku, prze-
ważają liczebnie – wszystko jedno, czy chodzi o świat gos-
podarki, nauki, czy polityki. Kobiety muszą liczniej wk-
roczyć w męską rzeczywistość managementu. Dopiero
wtedy, gdy więcej pań zapewni sobie wejście do tego świ-
ata, będzie możliwa zmiana istniejących struktur i reguł
gry. Mówiąc dosadnie, jeśli chce się porwać samolot, najpi-
erw trzeba się znaleźć na jego pokładzie.

9/30

Świat ekonomii potrzebuje kobiet. To, czy kobiety zasi-

adają na kierowniczych stanowiskach, już dawno przestało
wynikać z równouprawnienia i poprawności politycznej.

W czasach

globalnej

rywalizacji

i deficytu

kadry

kierowniczej koniecznością stało się wybieranie na-
jlepszych kandydatur niezależnie od płci. Nie chodzi
tu o zwycięstwo lub porażkę, ale o dobro ogółu. Mimo
to mężczyźni niełatwo dadzą sobie odebrać uprzywilejow-
aną pozycję. Szanse na awans nie rosną jak grzyby
po deszczu, więc większa liczba kobiet na stanowiskach
kierowniczych oznacza automatycznie mniejszą liczbę
mężczyzn na tych pozycjach. Kobiety przygotowujące się
do wyścigu o wyższe poziomy w hierarchii muszą się
nastawić na silniejszą konkurencję i rozwinąć w sobie spor-
towego ducha rywalizacji.

Czy niniejsza książka niesie ze sobą gotową receptę

na sukces? Nie. Zawiera jednak wiele wskazówek i trików
pozwalających odnaleźć się w powikłanym świecie kariery,
w którym – co trzeba zaznaczyć – niejednokrotnie gubią
się

także

mężczyźni.

Potraktuj

wypowiedzi

kobiet

i mężczyzn oraz moje doświadczenia i obserwacje z pracy
menedżerki i coacha – stanowiące treść tej książki – jako
techniczny trening na twoim codziennym boisku mene-
dżerskim, które czasem może przypominać pole bitwy.

W tym miejscu muszę dodać pewną uwagę dotyczącą

przykładów przytoczonych w książce. Są one autentyczne,

10/30

jednak opisy osób biorących w nich udział zostały z oczy-
wistych powodów zmienione.

Chętnie podzielę się z tobą także doświadczeniami

z mojego życia. Zobaczyłam bowiem i zrozumiałam, że
robienie kariery może sprawiać przyjemność, szczególnie
jeśli rozpozna się reguły gry, nauczy lepiej forsować własne
cele i ze spokojem dystansować się wobec zdarzeń.

W ten sposób powstała lista dziesięciu kroków profes-

jonalnej autopromocji. Nie jest to jednak 10-punktowy
program, który można szybko przejść, a następnie o wszys-
tkim zapomnieć, lecz porady, które powinny sukcesywnie
towarzyszyć rozwojowi naszej kariery. Książka nie
gwarantuje sukcesu, ale zawiera wiele strategii i pouczają-
cych wskazówek przekazanych przez doświadczone kobi-
ety, które dzielą się wiedzą, jak czynić postępy zawodowe,
jeśli tylko się tego chce. Chciałabym w tym miejscu ser-
decznie podziękować wszystkim paniom, które poprzez
swoje wskazówki miały udział w procesie powstawania tej
książki.

Życzę ci, droga Czytelniczko – i być może też drogi

Czytelniku – wiele przyjemności z czytania oraz dużo
odwagi do podejmowania decyzji. Już Goethe pisał: „Nie
wystarczy wiedzieć, trzeba też chcieć. Nie wystarczy chcieć,
trzeba też działać”. Mam nadzieję, że uda ci się zrealizować
wszystkie zamierzenia. Pamiętaj, że decydującym krokiem
jest decyzja o podjęciu działania, a potem samo działanie.

11/30

Tak więc życzę ci siły do podejmowania decyzji oraz wielu
zrealizowanych celów!

Barbara Schneider

Jestem wdzięczna za zainteresowanie moimi treningami,
wykładami i spotkaniami oraz za wszelkie propozycje
i spostrzeżenia.

Dr Barbara SchneiderDoradztwo. Coaching
Heimhunder Straße 70
20148 Hamburg
Tel.: 040 / 63 90 63 80
Fax: 040 / 63 90 63 81
E-mail:

contact@2competence.de

www.2competence.de

12/30

1. Kwalifikacje to tylko połowa

sukcesu

Wykształcenie było przez długi czas najskuteczniejszą
bronią kobiet przeciwko dyskryminacji zawodowej. Dziś
zupełnie normalne jest, że panie są dobrze wykształcone
i pracują. Jednak wciąż nie jest oczywiste, że wspinają się
po szczeblach kariery tak samo jak mężczyźni. Począwszy
od przedszkola po ukończenie szkoły wyższej dziewczyny
wiodą prym. A co się dzieje dalej?

Bez wątpienia świat managementu otworzył swoje

wrota dla kobiet. Jeżeli jednak chodzi o podział na-
jwyższych stanowisk, panie na ogół odchodzą z pustymi
rękami, a mężczyźni nadal pozostają we własnym gronie.
Tak jak okładka nie świadczy jeszcze o książce, tak też no-
woczesny wizerunek firmy nic nie mówi o jej organizacji
i kontroli pracy. Obsadzanie wakatów zgodnie z mottem:
„Najlepszy lub najlepsza na dane stanowisko” zdaje się
nadal mieć niewiele wspólnego z rzeczywistością, gdyż
wciąż za mało kobiet znajduje się tam, gdzie przecież
należałoby się ich spodziewać. Czy jest tak dlatego, że

stawiają na samodzielność, wybierają rodzinę, są hamow-
ane przez mężczyzn, czy może same rzucają sobie kłody
pod nogi? Jedni uważają tę sytuację za skandal, inni twier-
dzą, że wszystko jest w porządku. Niemniej z ekonomiczne-
go punktu widzenia ten stan rzeczy jest niezrozumiały.

Zdaniem kobiet:
Kobiety stanowią w większości zawodów 50 do 60%
obiecujących zasobów pracowniczych. W przyszłości nie
będzie sobie można tak po prostu pozwolić na odrzucenie
połowy tych zasobów – bomba demograficzna już tyka.
Przedsiębiorstwa, które to zrozumiały, osiągają z tego po-
wodu nadzwyczajne zyski ekonomiczne. Szczególnie dlat-
ego, że połowa klientów i decydentów to kobiety. Aby zro-
zumieć i zrealizować ich życzenia, potrzeba również kobiet.

Meredith Moore: Women in Leadership: A European

Business Imperative

Sztuka robienia szumu

Oczywiste jest, że kariera nie opiera się wyłącznie
na fachowych umiejętnościach i pracy. Gdy pojawiasz się
jako nowa osoba w firmie, tradycyjnie w pierwszych stu
dniach przymruża się oko na twoje ewentualne fachowe
niedociągnięcia, nie wybacza ci się jednak złego stylu lub
gafy w kontaktach z innymi pracownikami, kolegami czy
przełożonymi.

14/30

To, w jaki sposób traktujesz innych ludzi, jest bacznie

obserwowane i oceniane. Nie da się tego uniknąć. Właśnie
te pierwsze rozmowy i symboliczne gesty, które ujawniają,
co jest dla ciebie ważne, będą stanowić podłoże do dalszej
współpracy. Zwolnienia w trakcie okresu próbnego nie
wynikają zwykle z braku wystarczających kwalifikacji, ale
w większości przypadków (szczególnie na stanowiskach
kierowniczych) z konfliktów kulturowych – ta tendencja
stale się zwiększa.

Zgodnie z ankietą przeprowadzoną przez Niemiecki

Związek Kadr Kierowniczych (Deutscher Führungskräfte-
verband) tylko 4% respondentów uważa kwalifikacje za-
wodowe za podstawowe kryterium awansu. Co trzeci
menedżer sądzi natomiast, że decydującym czynnikiem
sukcesu jest dobra autopromocja.

Zdaniem kobiet:
Kobiety wierzyły, że kompetencje i sumienna praca
gwarantują sukces. Jednak taka postawa najwyraźniej nie
jest właściwa, jeżeli chodzi o zdobywanie najwyższych
stanowisk.

Dorothea Assig: Frauen in Führungspositionen

Nie znaczy to oczywiście, że możesz zrezygnować

z kompetencji, wiedzy i rzetelnej pracy lub z odświeżania
tych umiejętności od czasu do czasu. Jeżeli chcesz pozostać
w dobrej kondycji zawodowej, musisz pamiętać, że

15/30

człowiek uczy się całe życie. Za to przecież ostatecznie
dostajemy wynagrodzenie. Umiejętności i wydajna praca
także dzisiaj są nieodzownymi komponentami kariery
i sukcesu. Jednak nie wystarczą do tego, by posunąć się
naprzód w życiu zawodowym. Aby dotrzeć na najwyższe
stanowiska, musisz nauczyć się odpowiedniej prezentacji
własnej osoby i sprawić, by cię zobaczono i usłyszano.
W przeciwnym razie grozi ci pominięcie.

Aby wyrazić się całkiem jasno: nie jestem zdania, że

należy oszukiwać, szachrować, używać podstępów lub
dopuszczać się wypaczeń. Nie da się zastąpić dobrych
wyników wyborną autoreklamą, jednak trzeba je nią uzu-
pełnić. Tylko w ten sposób można skierować uwagę innych
na swoje kwalifikacje i wyniki.

Kobiety wspaniale pracują, skupiając się na danym celu

lub problemie, jednak robią to za mało spektakularnie.
Stwierdziła to już pierwsza kobieta premier Margaret
Thatcher: „If you want something said, ask a man; if you
want something done, ask a woman

[1]

Większość mężczyzn wyraża uznanie w stosunku

do swoich rozmówców nawet wtedy, gdy są słabi meryt-
orycznie, ale dobrze grają swoją rolę.

Typowe kobiece czynniki kariery, takie jak efektywna

praca i spolegliwość, mogą stać się pułapką i przyczynić się
do tego, że większość kobiet nie może przejść dalej
z poziomu strategicznego. Który szef pozbyłby się

16/30

najlepszej osoby w zespole? Nie uda mu się co prawda
zatrzymać niecierpliwego, wymagającego, młodego mene-
dżera, ale na pewno skłoni do pozostania grzeczną,
wzorową uczennicę, która ma nadzieję, że kiedyś otrzyma
awans w nagrodę za swoją pilność.

Jestem przekonana, że kobiety jako szefowe działają

podobnie. Podczas mojej aktywnej działalności menedżer-
skiej bardzo ceniłam efekty pracy powierzanej przedstaw-
icielkom mojej płci. Tak samo doceniałam uznanie, jakie
zdobywali mężczyźni dla siebie i prowadzonych projektów,
kiedy niczym puszące się pawie rozkładali przed widownią
barwny wachlarz swoich zalet. Muszę szczerze przyznać, że
dopiero po pewnym czasie dostrzegłam płynące z tego
korzyści. Początkowo to męskie stroszenie piórek okropnie
działało mi na nerwy.

Kobiety

wkładają

więcej

pracy

w sam

projekt,

mężczyźni dbają o jego rozgłos. Zbyt pochopnie oskarżamy
kolegów, że stroją się w cudze piórka. To naturalne, że
mężczyzna robi to dla swojego wizerunku i zwiększenia
popularności, ale w swojej roli ambasadora kieruje światła
reflektorów

na cały

projekt

i pozwala

zasmakować

zwycięstwa także jego pozostałym twórcom. Nie istnieje
lepsza motywacja. Jeżeli chcemy wdrożyć pierwszorzędny
projekt, musimy go konsekwentnie reklamować i poświęcić
część czasu na prezentację jego wyników. A nie prosić
kolegę: „Może ty to przedstawisz?”. Robienie szumu

17/30

to jedno z podstawowych narzędzi sukcesu. Także w kon-
cernach. Dewiza brzmi: „Mocne przesłania zamiast fałszy-
wej skromności!”.

Wizerunek ma znaczenie nie tylko dla osobistej kariery,

lecz także dla podwładnych. Również całe zespoły i oddzi-
ały

w przedsiębiorstwie

rywalizują

między

sobą

i porównują się nawzajem. W wielu firmach istnieją
komórki będące prawdziwymi inkubatorami dla karier,
wydającymi na świat nowatorskie idee i przyszłą kadrę
kierowniczą. Osobisty wizerunek wiąże się ściśle z wizer-
unkiem danego działu firmy. Odpowiedni image przyciąga
dobrych pracowników i dobre projekty oraz wzbudza za-
ufanie, czego skutkiem jest powierzenie tobie i twoim pra-
cownikom interesującego projektu. Ogólne uznanie to na-
jlepszy sposób na uzyskanie odpowiednich zasobów –
budżetu, sprzętu, odpowiedniej kadry – nowych zadań
i szerszego pola do działania. I tym samym lepszych szans
dla wszystkich pracowników, niezależnie od twoich osobis-
tych perspektyw zawodowych.

Praktyczna wskazówka: Co przyczynia się do sukcesu
kobiet?

[2]

Martina Sandrock, prezes firmy Sara Lee Deutschland &
Österreich:

18/30

To pracownicy decydują o tym, czy przedsiębiorstwo os-
iąga średnie, czy najlepsze wyniki. Podczas rekrutacji now-
ych pracowników zwracam szczególną uwagę na trzy
warunki:

▪ Kandydaci muszą być wyjątkowo spragnieni sukcesu

i sprawiać wrażenie, że za 20 lat będą tego pragnąć tak
samo mocno.

▪ Musi ich cechować surowa samodyscyplina – ja os-

obiście kieruję się tą zasadą każdego dnia i jestem
przekonana, że bez dyscypliny nie sposób podołać
zadaniom.

▪ Muszą umieć wywoływać entuzjazm u innych ludzi dz-

ięki swojej charyzmie, zaangażowaniu i autentyczności.

19/30

1.1.Konkurencja nie śpi

Efektem walki kobiet o zdobywanie jak najwyższych kwali-
fikacji jest nie tylko wzrost ich szans na rozwój, lecz także
wzmożona rywalizacja z mężczyznami. W ten sposób
powstała nowa sytuacja na rynku pracy – mężczyźni
konkurują o dane stanowisko już nie tylko między sobą,
lecz także z kobietami. Dla mężczyzn te pewne siebie
i zmotywowane chęcią zrobienia kariery panie są jedynie
kolejną grupą przeciwników na polu walki. Kobiety nie
powinny czekać na cud, a tym bardziej na to, że mężczyźni
otworzą im szeroko drzwi do dyrektorskich gabinetów.

Przedstawicielki płci pięknej muszą być bardziej

świadome konkurencji i silniej nastawione na rywalizację.
Mężczyźni uwielbiają konkurować między sobą, kobiety są
raczej nastawione na współpracę. Obie z tych cech znajdują
swoje zastosowanie w biznesie. Istnieje już nawet świetny
angielski neologizm opisujący to zjawisko: co-opetition –
złożony ze słowa cooperation (współdziałanie) i competi-
tion (rywalizacja, współzawodnictwo). Gdyby to było takie
proste...

Zdaniem kobiet:
Kto chce brać udział w rywalizacji, musi ją także
wytrzymać.

Maybrit Illner: Frauen an der Macht (wyd. pol. Kobiety

u władzy)

Nie chodzi tu o agresywne rozpychanie się łokciami, ale
o sportowe współzawodnictwo. Polityka biurowa składa się
z przeciwieństw: hierarchii i pracy zespołowej, decydow-
ania i partycypacji, przejrzystości i tajemnicy oraz właśnie
ze współdziałania i konkurencji – zarówno pomiędzy
przedstawicielami obydwu płci, jak i w obrębie każdej
z nich.

Odstraszające argumenty mężczyzn

Mężczyźni już dawno spostrzegli nacisk konkurencji
i podejrzliwie patrzą na kobiety przedkładające karierę nad
chęć posiadania potomstwa. Widoczne są oznaki nowego
konfliktu płci, słychać także opinie, że kobiety odbierają
mężczyznom szanse na robienie kariery. Nic więc dziwne-
go, że u miłych niegdyś chłopców budzą się wzmożone in-
stynkty terytorialne, gdy dochodzi do walki o władzę
i pozycję rynkową.

Zdaniem mężczyzn:
Mężczyźni są oczywiście świadomi grożącej im konkur-
encji. Niemcy nie należą obecnie do krajów o wysokim
wzroście gospodarczym, więc także mężczyźni muszą
dzisiaj walczyć o dobrą posadę. Wielu z nich nie podchodzi

21/30

więc entuzjastycznie do idei promowania kobiet – dlaczego
mieliby z własnej woli rezygnować na ich korzyść ze swoich
stanowisk?

Michel Domsch, profesor ekonomii i koordynator plat-

formy internetowej

www.genderdax.de

[3]

Gdy przeprowadzałam ankietę wśród 164 menedżerek
i menedżerów dużych przedsiębiorstw, mogłam zaobser-
wować obawę mężczyzn przed konkurencją ze strony
kobiet. Należało się spodziewać, że więcej kobiet niż
mężczyzn zgodzi się ze stwierdzeniem, iż obecność pań
na rynku pracy, a szczególnie na stanowiskach kierown-
iczych,

powoduje

wzmożoną

rywalizację

ze strony

mężczyzn. Ale także panowie nie oceniali tej wypowiedzi
jako całkowicie nietrafnej. Interesujące jest to, że zgadzali
się z nią całkowicie lub częściowo przede wszystkim
mężczyźni z najniższego i średniego szczebla zarządzania –
mianowicie ponad jedna trzecia (35%) pracowników najn-
iższej kadry kierowniczej i więcej niż co drugi (71,4%)
na średnim szczeblu.

Rozpowszechnione niegdyś opinie, że – mówiąc dobit-

nie – nie jest możliwa rywalizacja kobiet i mężczyzn, gdyż
panie

nie

są

poważną

konkurencją,

należą

już

do przeszłości. Stanowisko z perspektywą awansu to dziś
rarytas, tak więc konkurencja istnieje zawsze, szczególnie
na wyższych poziomach hierarchii.

22/30

Całymi latami kobiety uskarżały się, że nie bierze się ich

na serio. Teraz mężczyźni zaczęli je traktować poważnie,
a nawet bardzo poważnie. Stały się one widocznymi
konkurentkami – niezależnie od tego, czy tego chcą, czy
nie. W czasach globalnej rywalizacji i deficytu kadry
kierowniczej rozsądnie byłoby nie przykładać wagi do płci
potencjalnych pracowników. Jednak mężczyźni nie zam-
ierzają się temu przyglądać bezczynnie. Należy liczyć się
z odstraszającymi trikami i przepychankami.

W tym miejscu pozwolę sobie na kilka naukowych dy-

wagacji, na wypadek gdyby ta książka trafiła w ręce eko-
nomistów. Jako naukowiec zdaję sobie sprawę z błędności
założenia, że istnieje stała liczba miejsc pracy, która jest
rozdzielana wśród społeczeństwa. Najsławniejsza ekonom-
istka w Niemczech, Szwajcarka Beatrice di Mauro, która
jako pierwsza kobieta zasiadła w 2004 roku w Niemieckiej
Radzie Ekspertów Ekonomicznych, oraz jej kolega Aymo
Brunetti udowadniają w artykule dla „Frankfurter Allge-
meine Zeitung”, że wskaźnik zatrudnienia kobiet znacznie
wzrósł w ostatnich dziesięcioleciach w większości krajów
OECD

[4]

. Jeżeli rzeczywiście istniałaby stała liczba miejsc

zatrudnienia, kobiety pojawiające się na rynku pracy musi-
ałyby wyprzeć z niego mężczyzn i tym samym zasilić nimi
kręgi bezrobotnych. Na szczęście liczba miejsc pracy
wzrosła wraz ze zwiększoną podażą.

23/30

Niestety to założenie – sprawdzające się w stosunku

do dużych populacji i rynków – nie potwierdza się w 100%
w odniesieniu

do pojedynczych

gałęzi,

np.

do kadry

kierowniczej i zarządzającej. W tym przypadku nie można
jednoznacznie zanegować współzawodnictwa polegającego
na wyparciu

konkurencji.

Szczególnie

w czasach

utrzymującej się tendencji redukcyjnej i spłycenia struktur
kierowniczych znacznie zmalała w Niemczech liczba miejsc
w najwyższym

segmencie.

Jeżeli

by uwierzyć

wizji

amerykańskiego guru biznesu Gary’ego Hamela, który
wybił się w latach 90. swoją koncepcją kluczowych kom-
petencji, w przyszłości przedsiębiorstwa nie będą potrze-
bowały aż tylu menedżerów. (Gary Hamel w wywiadzie dla
Manager Magazin 5/2008).

Nie należy bać się rywalizacji

Rywalizacja nie jest obecna tylko tam, gdzie panuje za-
gęszczona atmosfera i wzmożona konkurencja. Nawet
w najmniejszym zespole przed rozpoczęciem prac ustala
się pozycje i podział kompetencji. Mężczyźni żądni kariery
mają skłonność do wciskania słabszym konkurentom –
niezależnie od płci – projektów niezbyt prestiżowych, pod-
stępnie zachwalając im je jako ważne lub znaczące. Dla
nich otwarta rywalizacja jest normalnością. Jeżeli kobiety
myślą, że mogą trzymać się z boku lub że nie muszą

24/30

rywalizować, są na przegranej pozycji. Tak dzieje się
przynajmniej w ciągle jeszcze przeważających klasycznych
strukturach przedsiębiorstw.

Zdaniem mężczyzn:
Wiele kobiet ponosi porażkę nie z powodu zbyt trudnych
zadań lub braku motywacji – przegrywają przez zbyt
wygórowane

wyobrażenia

o uczciwości

współzawodnictwie!

Jens Weidner: Die Peperoni-Strategie (wyd. pol.

Strategia ostra jak pepperoni)

Przedsiębiorstwo tętni życiem. W walce o posady i posadki
walka nie zawsze toczy się uczciwie. W kadrze zarządza-
jącej wszystkie chwyty są dozwolone, dochodzi do rywaliz-
acji i próby sił. Taka rzeczywistość jest dla wielu kobiet
odstręczająca. Nie zaszkodzi, jeśli przed wejściem na bi-
urowy

ring

założysz

w swojej

wyobraźni

rękawice

bokserskie.

Społeczności biurowe to nie kluby towarzyskie, ale

rynki, na których musimy zdobyć klienta dla naszych
produktów, inaczej uda się on gdzie indziej. Eksperci
do spraw marketingu walczą dzisiaj o to, żeby produkty nie
stawały się do siebie coraz bardziej podobne. Pomocne są
tu strategie promocji lub dodatkowe usługi serwisowe
pozwalające danemu produktowi wybić się na tle konkur-
encji. Stare przysłowie głosi: „Konkurencja ożywia handel”.

25/30

Istnieje wiele przykładów na to, że rynki i przedsiębiorstwa
stają się lepsze dzięki zdrowej konkurencji.

Praktyczna wskazówka: Co przyczynia się do sukcesu
kobiet?

Petra Becher, prezes Marketing & Communication Struc-
tured Products, UBS Deutschland AG:

Dogłębna wiedza praktyczna połączona z dobrą reputacją
powinna cechować każdą osobę na kierowniczym stanow-
isku – jest to moim zdaniem podstawa długotrwałej kari-
ery. Poza tym doradzam jeszcze dwie rzeczy – lepszą
komunikację i mniej obaw przed ryzykiem.
W kwestii komunikacji nie chodzi mi o to, by częściej
plotkować na zapleczu. Mam na myśli sensowną, efekty-
wną i uniwersalną wymianę informacji biznesowych, która
wspiera wewnętrzny proces rozwoju i buduje naszą własną
sieć kontaktów w przedsiębiorstwie. Przezwyciężcie własną
nieśmiałość, pokorę i nabyty strach przed podejmowaniem
ryzyka. Jesteście dobrze wykształcone, zaangażowane
i sprawdzacie się na swoich stanowiskach. Potwierdźcie
to i zmierzcie się w końcu na równej pozycji z waszymi
kolegami. Oni już od dawna tego oczekują!

26/30

▪

[1]

Jeśli chcesz, by coś zostało powiedziane, poproś

o to mężczyznę; jeżeli chcesz, by zostało zrobione, poproś
kobietę [przyp. red.].

▪

[2]

Ta praktyczna wskazówka oraz pozostałe zostały

przesłane autorce książki drogą mailową [przyp. aut.].

▪

[3]

Źródło: Stuttgarter Zeitung z dnia 17 IX 2005

▪

[4]

OECD (Organisation for Economic Cooperation and

Development) – Organizacja Współpracy Gospodarczej i Roz-
woju [przyp. red.]

Wydano na licencji GABAL Verlag GmbH

Tytuł oryginału: Fleißige Frauen arbeiten, schlaue steigen auf
Autor: Barbara Schneider
Przekład z języka niemieckiego: STRIDE translation agency
(Olga Sobiecka)
Redakcja i korekta: Izabella Jastrzębska-Okoń, Olga Gorczyca

Okładka: Maciej Matejewski (elementy układu zaczerpnięto
z serii okładek ABC Profesjonalisty zaprojektowanej przez
agencję graficzną Lijklema Design; dobór zdjęcia: Michał
Głowacki)
Skład: Paweł Niemiro, Maciej Matejewski

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się wykorzystywania
niniejszej książki lub jej części do celów innych niż prawnie ujęte
bez uprzedniej pisemnej zgody wydawcy. Zgodnie z prawem
autorskim, bez uprzedniej zgody wydawcy zabrania się pow-
ielania, zapisywania oraz zamieszczania dzieła lub jego części
w sieci komputerowej, a także w wewnętrznej sieci szkół i innych
placówek oświatowych.

Wydawnictwo BC.edu
Warszawa 2010

Wydanie I

ISBN 978-83-62180-89-9

Konwersja do formatu EPUB:
Legimi Sp. z o.o.

29/30

@Created by

PDF to ePub