DENON DVD 900

12/2002

KINO DOMOWE

− NOWOŚCI

Denon

DVD−900

prowadzono metalowy

przedni panel w miejsce
plastikowego, to pewien

przełom, bo najniższy mo−

del Denona nigdy wcześniej nie był tak
wyposażony. Ale tylko metalowy front
pozwala na wyprodukowanie złotej wer−
sji, która jest przecież niezbędna do
stworzenia zestawu z najpopularniej−
szym obecnie amplitunerem Denona −

AVR−1803

DVD−900

wygląda porządnie

i solidnie, choć głębokość obudowy jest
bardzo znikoma. Na przednim panelu
znajduje się bezpośredni dostęp do pod−
stawowych funkcji mechanizmu, ale wej−
ście do menu oraz przyciski zebrane w
kształt kursorów pozwalają na komplek−
sowe ustawienia urządzenia. Dzisiaj to
rzadkość, zazwyczaj firmy lokalizują ob−
sługę menu jedynie na zdalnym stero−
waniu. Inteligentna aplikacja klawiszy
na panelu

DVD−900

z pewnością może

się jednak przydać. Wyświetlacz uloko−
wany pod kieszenią nie jest wybitnie
czytelny, nie zastosowano matrycy pun−
ktowej, a znaki są dość małe.

DVD−900

odtwarza DVD−V, VCD, DVD−R,

CD−R/RW i pliki MP3. Wyposażenie obej−
muje podstawowe wyjścia, ale nic po−
nadto. Dźwięk wyprowadzamy więc ana−
logowo lub cyfrowo, przez wyjście świat−
łowodowe lub koaksjalne, natomiast
wizję za pośrednictwem S−Video lub

“900” jest jednym z kilku nowych odtwarzaczy DVD Denona w tym sezonie. DVD−900

zastępuje model DVD−800, zajmuje więc pozycję najtańszego DVD firmy. Denon jednak nawet

nie zbliża się do pułapu cenowego uważanego dziś za niski budżet (1000 zł), bacznie

obserwuje jednak swoich bezpośrednich konkurentów. Dlatego DVD−900 oferowany

jest w niższej cenie niż poprzednik, a jego wykonanie jednoznacznie pokazuje, że mamy

do czynienia z urządzeniem bardziej wartościowym.

kompozytu. Tylny panel zawiera rów−
nież złącze SCART z sygnałami RGB.

Producent zastosował zaawansowa−

ne przetworniki C/A − 24 bity/ 192kHz.

Zdalne sterowanie prezentuje się

niespodziewanie dobrze. Na początku
sprawia wrażenie źle zaprojektowane−
go, wydaje się, że przyciski są zbyt ma−
łe, a przestrzenie pomiędzy nimi nazbyt
duże, ale później okazuje się, że kwes−
tie funkcjonalności rozwiązano perfek−
cyjnie. Na przykład prostym sposobem
ułatwienia życia użytkownikowi jest
stworzenie oddzielnej grupy przycisków
odpowiadających za mechanikę, zna−
lazły się one na samym dole sterownika,
gdzie najłatwiej do nich sięgnąć.

Set−up jest minimalistyczny, cztery

rozdziały obejmują ustawianie języków,
funkcji audio, wizyjnych oraz kodu blo−
kady rodzicielskiej. Wśród ustawień wi−
zyjnych znajduje się właściwie tylko je−
dno dotyczące sygnału wideo: dopaso−
wanie aspektu obrazu (komplet, czyli
16:9 i 4:3 PS i LB). Pozostałe opcje słu−
żą zaprogramowaniu pracy wyświetla−
cza, automatycznego wyłączania oraz
wyświetlania ikony informującej o możli−

Brzmienie w stereo jest bar−

dzo zwarte i silne, a jednocześ−

nie dynamiczne i selektywne. In−

strumenty prezentują się w sam raz,
ani za duże, ani za małe, jedynie głosy
wokalistów wydają się odrobinę po−
tężniejsze niż wymagałaby tego ideal−
na równowaga. Dynamika świetnie
sprawdza się głównie w środkowej częś−
ci pasma, która prowadzona jest szybko
i precyzyjnie. Góra gra w podobnym
stylu, ale nie nazbyt ekspansywnie,
jest raczej podporządkowana średnim
tonom, detale spełniają rolę uzupełnia−
jącą. Bas jest krótki, kontrolowany, ale
czasami okazuje się, że nagrania po−
trzebują większej głębi, której Denon
nie jest w tanie dostarczyć.

W kinie

DVD−900

gra zdecydowa−

nie ostrzej, zmieniają się proporcje.
Góra wychodzi z cienia, stając się bar−
dziej zadziorną i niezależną. W new−
ralgicznych miejscach pojawiają się

akcenty metaliczne, ubarwiające ak−
cję. Bas również atakuje mocniej,
dźwięki są nieco mniej konturowe, ale
za to głębsze. Niskie tony sięgają sa−
mego dna efektów, i to przy oszczęd−
nym ustawieniu aktywnego subwoofe−
ra. Ekspozycja pozostałych fragmen−
tów czyni środek pasma mniej czytel−
nym i wyrazistym. Brzmienie

DVD−900

znakomicie przystaje do filmów, eks−
presyjne cechy dają się trochę we zna−
ki podczas słuchania koncertów 5.1.

Pierwszy raz spotkałem się z urzą−

dzeniem uzależniającym tak zdecydo−
wanie obraz od jakości płyty. Dobra
rejestracja generuje świetne, nasyco−
ne i naturalnie oddzielone barwy. Na−
wet przełączanie poziomów czerni
działa bardzo słabo na takich filmach.
Starsze lub po prostu źle wykonane
nagrania straszą pikselami, słabymi
konturami i brakiem dynamiki przy
przechodzeniu do kolejnych ujęć.

wości zmian kąta kamery. Nie mamy
przełączania wyjść wizyjnych (szczegól−
nie ważne w przypadku SCART), nie ma
również ani regulacji obrazu, ani przełą−
czania PAL/ NTSC. SCART został roz−
pisany w instrukcji, tłumaczy to dlacze−
go nie jest potrzebne przełączanie − złą−
cze nie dysponuje sygnałem S−Video.
Wykorzystanie tego formatu jest więc
możliwe jedynie za pośrednictwem ty−
powego interkonektu S−Video.

Ustawienia audio również są banal−

nie proste. Użytkownik decyduje, czy na
wyjściach cyfrowych ma pojawiać się
sygnał bitstream DD i DTS, w przypadku
braku np. dekodera DTS można ten ro−
dzaj przebiegu po prostu odseparować.
Wynika z tego, że konwersja bitstream
na PCM nie wchodzi w grę. Możliwe jest
natomiast przekonwertowanie nieskom−
presowanych przebiegów 24/96 na 24/48.

Pomimo braku funkcji ingerowania w

obraz z poziomu menu, odtwarzacz po−
siada powiększenia fragmentów oraz
przełączanie poziomu czerni.

Grzegorz Rogóż

WYKONANIE, KOMPONENTY :

Staranne wykonanie

obudowy, wnętrze zawiera popularną
mechanikę i elektronikę.

OCENA:

dobra

FUNKCJONALNOŚĆ:

Skromne wyposażenie,

ale łatwe menu, prosta obsługa, funkcjonalny
pilot.

OCENA:

dobra

BRZMIENIE I OBRAZ:

Dynamicznie i precyzyjnie ze

zwykłych płyt CD. W kinie podkreślane skraje
pasma. Świetny obraz, ale po dostarczeniu
odpowiednio dobrego materiału.

OCENA: (CD/DVD)

bardzo dobra

dobra

Cena

[zł]

1700,−

Dystrybutor:

HORN DISTRIBUTION

DVD−900

DOBRA

OCENA KOŃCOWA: