Procedura:

Część ogólna

strona 1 z 3

00.679.100

2

cel procedury;

3

stopień (tytuł) naukowy oraz imię i nazwisko autora (autorów)
procedury;

4

datę umieszczenia procedury w wykazie, o którym mowa w
art. 33g ust. 7 ustawy;

5

wykaz jednostek chorobowych, do których dana procedura ma
zastosowanie, w zakresie diagnozowania lub leczenia;

6

zasadnicze informacje o naukowych podstawach metod
diagnostycznych lub leczniczych zastosowanych w
procedurze;

7

bezwzględne i względne przeciwwskazania medyczne do
zastosowania procedury;

8

wymagania dotyczące postępowania z kobietami w ciąży,
karmiącymi piersią, jeżeli procedura tego wymaga, oraz z
osobami poniżej 16 roku życia, ze szczególnym
uwzględnieniem niemowląt;

1

2

8

14

15

1

8

0

3

5

10

wymagania dotyczące pomieszczeń i wyposażenia
pomocniczego;

11

wykaz personelu biorącego udział w realizacji procedury i
kwalifikacje wymagane od tego personelu;

Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną

Stosowanie stentów uwalniających lek. Wszczepiony standardowy stent mechanicznie poszerza światło tętnicy do prawidłowej
średnicy. Zapobiega mechanizmom nawrotu zwężenia - wczesnemu elastycznemu odbiciu (elastic recoil) i późnej przebudowie
naczynia (remodeling). Nie zapobiega intimalnemu rozrostowi (neointimal hyperplasia). Uwalniany lek ze stentu zapobiega
intimalnemu rozrostowi co znacznie zmniejsza ryzyko restenozy.

1

nazwę procedury i jej identyfikator;

Kod

zalecane rodzaje urządzeń radiologicznych oraz ich
podstawowe parametry techniczne istotne dla stosowanej
procedury;

główny

8.627

ICD 9

00.679.100

Udrożnienie zwężonej lub zamkniętej tętnicy.

9

1. Zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ZDROWIA1) z dnia 27 marca 2008 r.
w sprawie minimalnych wymagań dla jednostek ochrony zdrowia udzielających świadczeń zdrowotnych z zakresu
rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób nienowotworowych (Dz. U. z dnia
9 kwietnia 2008 r.). Pomieszczenie zabiegowe o powierzchni: minimalnej wysokości 2,5 m, minimalnej wielkość 20 m kw, z
pokojem przygotowawczym, odzielnym pomieszczeniem myjni rąk lub wydzielonym do tego celu odpowiedniej wielkiości
fragmentem pomieszczenia przygotowawczego. Z szafami specjalistycznymi w pomieszczeniu zabiegowym i przygotowawczym
na sprzęt jednorazowy. Pomieszczenie wentylowane mechanicznie z filtracją powietrza i klimatyzacją, z doprowadzeniem gazów
medycznych. Dostępny zestaw podstawowy do resuscytacji i zestaw leków p/wstrząsowych. 2. Oddział chirurgii naczyniowej lub
chirurgii ogólnej z równoważnikiem co najmniej 2 etatów - specjalista chirurgii naczyniowej.

Lekarz specjalista radiolog lub pod jego nadzorem lekarz będący w trakcie takiej specjalizacji, albo inny specjalista w zakresie
swojej specjalności po odpowiednim przeszkoleniu zgodnie z Ustawą Prawo Atomowe z dn. 29.11.2000 r. Dz.U.z 2004 r.Nr 173
poz 1808 i ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ZDROWIA z dnia 27 marca 2008 r.w sprawie minimalnych wymagań dla
jednostek ochrony zdrowia udzielających świadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz
diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób nienowotworowych(Dz. U. z dnia 9 kwietnia 2008 r.) § 6. Pkt. 4. Technik radiologii
z odpowiednim przeszkoleniem w radiologii naczyniowej, pielęgniarka zabiegowa, salowa.

Dr hab.n. med. Aleksander Falkowski, dr hab. Jerzy Garcarek, mgr inż. Ryszard Kowski

Bezwzględne: sepsa, uczulenie na środek cieniujący, uczulenie na uwalniany lek. Względne: ciężki stan ogólny chorego.

U kobiet w ciąży ze wskazań życiowych, u kobiet karmiących zabieg nie jest
przeciwwskazany. U osób poniżej 16 roku życia z użyciem osłon na gonady.

CPT

NFZ

Pole

Zabieg radiologiczny - przeznaczyniowa implantacja stentu uwalniającego lek do naczynia obwodowego-(użycie
jednego stentu).

Procedura:

Część ogólna

strona 2 z 3

00.679.100

12

zasady oceny skierowania na badanie lub leczenie;

13

opis możliwości wystąpienia interakcji lekowych;

14

opis możliwych źródeł błędów proceduralnych lub
technicznych;

15

informacje o okolicznościach wymagających specjalnej uwagi
i ostrożności w stosowaniu procedury;

16

opis przygotowania pacjenta do badania lub leczenia
uwzględniający zasady ochrony radiologicznej pacjenta;

17

wykaz zagadnień wymagających dalszych badań lub
postępowania leczniczego po zastosowaniu procedury;

Skierowanie musi zawierać następujące elementy: Nazwisko i imię chorego, wiek, PESEL,

wyszczególniony obszar obrazowania, główne rozpoznanie kliniczne adekwatne do obszaru poddanego diagnostyce, rozpoznania

dodatkowe, rozpoznania (podsumowanie) z wyników wcześniej przeprowadzonych badań obrazowych w tym z badania USG
dopplerowskiego, CT, MR i innych istotnych, będących podstawą skierowania. Informacja o wczesniej podawanych lekach i
środkach cieniujacych.Sugestie dotyczące rozszerzenia diagnostyki lub wykonania procedury lecznniczej wewnątrznaczyniowej,
podpis i pieczątka lekarza prowadzącego lub ordynatora, data wystawienia skierowania, pieczątka nagłówkowa oddziału, lub
szpitala kierującego.Pacjent musi byc dokładnie poinformowany o zabiegu i możliwych powikłaniach. Wymagana pisemna zgoda
chorego na zabieg

Po podaniu środka cieniującego donaczyniowo, może wystąpić uczucie ciepła, bólu,
reakcja alergiczno - anafilaktyczna pod postacią zaczerwienienia skóry, uczucia pieczenia, pokrzywki, pęcherzyków na skórze i
błonach śluzowych, duszności, wystąpienie potów, spadku ciśnienia krwi, wstrząsu, utraty przytomności.
Niewłaściwe przygotownie pola operacyjnego, użycie niewłaściwych środków
odkażających, niewłaściwy wybór miejsca wkłucia, brak możliwości ustawienia monitorów zabiegowych w odpowiedniej
odległości od operatora, stosowanie wielorazowo sprzetu jednorazowego użytku, nieprawidłowa kolimacja wiązki
promieniowania - za szeroka lub za mała w stosunku do obszaru zainteresowania, niewłaściwe obrazowanie radiologiczne.

Zabieg wykonany w pozycji leżącej. Chory powinien być na czczo (min. 6 godz po jedzeniu),
wykąpany, nawodniony, z ogolonym miejscem wkłucia, poinformowany o celu zabiegu i zagrożeniu radiacyjnym. Powinien mieć
wykonane podstawowe badania laboratoryjne z oceną czasu krzepnięcia oraz poziomem kreatyniny i mocznika. Przy braku
przeciwwskazań należy zastosować podwójną terapię antyagregacyjną (ASA i clopidogrel) w dawce nasycającej, zalecane
standardowo przynajmniej 3 dni przed planowanym zabiegiem. W przypadku stosowania osłon należy je umieścić w
odpowiednim miejscu i umocować.
W miejscu wkłucia stosuje się opatrunek uciskowy złożony z kilku warstw gazy jałowej, odpowiedniej długości i szerokości,
ufiksowany opaskami elastycznymi lub przylepcem, bądź stosuje się urządzenia do zamykania miejsca wkłucia w naczyniu.
Należy pouczyć chorego o własnej kontroli miejsca wkłucia. Chory pozostaje w pozycji leżącej przez 24 godz. pod kontrolą
lekarską i pielęgniarską na oddziale kierującym. W okresie hospitalizacji możliwa terapia heparyną zależnie od rodzaju i
przebiegu zabiegu. Podwójne leczenie antyagregacyjne przynajmniej 6 miesięcy (ASA i clopidogrel) następnie ASA do końca
życia. Nakaz ograniczenia czynników ryzyka choroby miażdżycowej (nikotynizm, hiperchlesterolemia, nadciśnienie
tętnicze,cukrzyca). Zalecenie ćwiczeń fizycznych.
Konieczna dalsza kontrola ambulatoryjna wraz z badaniami dodatkowymi, wybranymi zależnie od wskazań (usg dopplerowskie,
angioCT lub angioMR).

Specjalna uwaga przy wyborze miejsca wkłucia w przypadku wczesniej przeprowadzonych
operacjach naprawczych tetnic, szczególnie wszczepienia pomostów naczyniowych (należy wspomagać się badaniem
dopplerowskim). W przypadkach zaawansowanych zmian miażdżycowych wprowadzanie prowadnika pod kontrolą
rentgenoskopii, unikanie siłowego niekontrolowanego wprowadzania sprzętu wewnątrznaczyniowego. Przy wyborze dostępu
wkłucia uwzględnienie średnicy naczynia pod kątem wymiarów koszulki odpowiedniej do wymogów związanych ze średnicą
stenta. Uwaględnienie warunków anatomicznych - ostrożność w sytuacji stosowania metody cross-over i w krętym przebiegu
naczyń.

Procedura:

Część ogólna

strona 3 z 3

00.679.100

18

wykaz piśmiennictwa naukowego mającego zastosowanie do
opracowania procedury, w tym zalecenia Komisji Europejskiej
i towarzystw naukowych.

Schofer J., Schluter M., Gershlick A.H. et al.: Sirolimus-eluting stents for treatment of patients with long atherosclerotic lesions
in small coronary arteries: double-blind, randomised controlled trial(E-SIRIUS) Lancet, 2003, 362, 1093–1099. Pache J., Dibra
A., Mehilli J. et al.: Drug-eluting stents compared with thin-strut bare stents for the reduction of restenosis: a
prospective,randomized trial. Eur. Heart. Journal. 2005, 26, 1262–1268. Duda S.H., Bosiers M., Lammer J.: Sirolimus-Eluting
versus bare nitinol stent for obstructive superficial femoral artery disease: the SIROCCO II Trial. J. Vasc. Interv. Radiol. 2005,
16, 331–338. Siablis D., Kraniotis P., Karnabatidis D. et al: Sirolimus-eluting versus bare stents for bailout after suboptimal
infrapopliteal angioplasty for critical limb ischemia. J. Endovasc. Ther. 2005, 12, 685–695. Scheinert D, Ulrich M, Scheinert S,
Sax J, Braunlich S, Biamino G, et al (2006) Comparison of sirolimus-eluting vs bare-metal stents for the treatment of
infrapopliteal obstructions.EuroIntervention2:169-174. Aleksander Falkowski, Wojciech Poncyljusz, Grażyna Wilk, Małgorzata
Szczerbo-Trojanowska. The evaluation of primary stenting of sirolimus-eluting versus bare-metal stents in the treatment of
atherosclerotic lesions of crural arteries. Eur Radiol 2009,19,966-974. Myron Wojtowycz. Handbook of Interventional Radiology
and Angiography second edition, Mosby-Year Book 1995,1-30.