Traktat o Projekcji Astralnej

Robert Bruce
tłumaczenie - Bast.

Projekcja astralna ma wiele aspektów, które są czasem źle rozumiane.
Niniejsza praca ma na celu rzucić nieco światła na to zagadnienie i

wyjaśnić, na czym ono naprawdę polega. Teorie i wnioski, jakie tu
przedstawiam, pochodzą w większości z mojego osobistego doświadczenia.

Celem tego traktatu jest przyczynić się do lepszego zrozumienia i
rozpropagowania nowych, prostszych i efektywniejszych technik

projekcji.

Czym jest wymiar astralny?

Astral jest wymiarem najbliższym światu fizycznemu. Pokrywa nasz świat
niczym wielka mentalna sieć, łapiąc i zatrzymując wszystkie myśli. Jego

zawartość została stworzona przez zbiorową świadomość umysłu
wszechświata. Zwiera wszystkie myśli, wspomnienia, fantazje i sny

każdej żywej istoty. materiał zawarty w tym świecie, na mocy prawa
podobieństwa (podobne przyciąga podobne), rozwarstwia się i tworzy

osobne warstwy lub skupiska. Te skupiska myśli są zwane potocznie
planami astralnymi, światami astralnymi lub rzeczywistościami

astralnymi.

Świat astralny składa się z materii astralnej, którą opisuje się krótko
jako to, co w umyśle.

Świat ten jest niezwykle wrażliwy na na myśl i może być kształtowany w
dowolny sposób. Kreacje te mogą być tak doskonałe, że staną się

nieodróżnialne od rzeczywistości.

Najlepszym wyjaśnieniem tego może być porównanie materii astralnej z
nienaświetloną, bardzo czułą taśmą fotograficzną. Gdy film zostaje

wystawiny na światło i skoncentrowany na właściwym obszarze przez
soczewkę aparatu, na taśmie niezwłocznie pojawia się wkutek reakcji

chemicznych idealny obraz rzeczywistości. Podobnie, gdy materia
astarlna jest wystawiona na działanie myśli, skoncentrowana przez

soczewkę umysłu, niezwłocznie powstaje idealny obraz rzeczywistości
dzięki reakcji materii astralnej z myślą.

Spójność i trwałość jakiejkolwiek kreacji w astralu zależy w dużej
mierze od siły umysłu dokonującego tworzenia.

Sny

Oto jak podświadomość tworzy sny: Przenosząc się podczas snu w astral,

może stworzyć dowolny sceniariusz, jaki tylko sobie zażyczy. Jest to
jej sposób rozwiązywania problemów i porozumiewania ze świadomą częścią

umysłu. Tworzy serię spójnych myślowych scenariuszy i projektuje je w
astral, gdzie się utrwalają. Następnie świadomy umysł przeżywa i ogląda

te sceniariusze podczas snu. Przypomina to oglądanie wcześniej
nakręconego przez kogoś (podświadomość) innego filmu na ekranie (w

świecie astralnym).

Myślokształty.

Jakiekikolwiek nowy obiekt w świecie fizycznym jest asymilowany przez
pewien okres czasu również w świecie astralnym. Myślokształt go

reprezentujący najpier "rośnie" w najniższej części astralu, blisko
wymiaru fizycznego, a w mairę upływu czasu staje się coraz to trwalszy.

Jak każdy myślokształt, rośnie tym szybciej, im więcej uwagi się mu
poświęca.

Im "wyżej" posuwamy się wgłąb astralu, tym mniej znajdziemy

myślokształtów przypominających fizyczne przedmioty, takie, jakie
znamy. Materialne obiekty muszą trwać przez bardzo długi czas, zanim

nabiorą swojego kształtu i zaczną istnieć w wyższych warstwach astralu.

Czy próbowaliście kiedyś poruszać się nocą po obcym domu? Uderzaliście
się o wszystko. Ale w miarę, jak poznajecie dom, w waszym umyśle

pojawia się mentalne wyobrażenie waszego otoczenia i możecie poruszać
się sprawniej. Im dłużej przebywacie w tym domu, tym silniejsze się to

wyobrażenie staje. Proces narastania myślokształtów w astralu jest
czymś podobnym.

Działa to również w drugą stronę: jeżeli jakiś przedmiot przebywał

gdzieś bardzo długo i w astralu urósł bardzo mocny jego myślokształt,
to po usunięciu lub zniszczeniu tego przedmiotu jego myślokształt wciąż

będzie trwał. W astralu możesz na przykład znaleźć w swoim mieszkaniu
meble, których się już dawno pozbyłeś, wymieszane z tymi, które masz

obecnie. Dzieje się tak dlatego, że choć przedmioty zostały usunięte,
ich myślokształty jeszcze nie do końca wygasły.

Stare myślokształty nie podążają za swoimi fizycznymi partnerami, gdy

ci zostają przemieszczeni. W astralu zaczynają narastać nowe
myślokształty, podczas gdy stare powoli niszczeją.

Im dłużej coś przebywało w jakims miejscu, tym silniejszy będzie
reprezentujący to myślokształt.

Tyczy się to także budynków i geologicznej budowy terenu. Możesz
dokonać projekcji na park i znaleźć tam dom, most, strumień, wzgórze

itp, co do którego jesteś pewien, że go tam nie ma. One istniały
kiedyś. W im wyższe warstwy astralu wchodzisz, tym starsze

myślokształty tam znajdujesz, wydając się posuwać wstecz w czasie.

Szybkość wzrostu myślokształtu zależy od ilości poświęcanej mu uwagi.
Na przykład sławny obraz, uwielbiany i oglądany przez miliony i

zajmujący sporo miejsca w ich umysłach będzie miał o wiele silniejszy
myślokształt niż zwykły obraz wiszący w czyjejś sypialni i oglądany

przez niewiele osób. Ilość myślokształtów zależy także od tego, jak

daleko jesteś od wymiaru fizycznego. Jeśli jesteś bardzo blisko świata
materialnego, jak w projekcji w czasie rzeczywistym lub OOBE,

znajdziesz niewiele myślokształtów - jeśli w ogóle jakiekolwiek. W OOBE
w czasie rzeczywistym nie jesteś zupełnie w świecie astralnym, lecz

istniejesz jako astralna forma w sferze przejściowej między światem
fizycznym a astralnym.

Wizje astralne

W ciele fizycznym mamy 220 stopni widoczności, to znaczy jeśli widzimy

to, co przed nami, nie możemy jednocześnie widzieć tego, co jest za
nami. W astralu mamy WIĘCEJ niż 360 stopni widoczności i możemy widzieć

jednocześnie ze wszystkich stron.
Jest to widoczność sferyczna. Podczas projekcji nasze przyzwyczajenia

skłaniają nas do koncentracji na tylko jednym kierunku patrzenia, tam,
gdzie czujemy, że jest nasz "przód". Wciąż dociera do nas widok z tyłu,

góry, dołu, lewa i prawa, ale umysł nie jest w stanie tego wszystkiego
naraz zasymilować. Kłóci się to z jego wieloletnim przyzwyczajeniem do

ograniczonej widoczności. Sferyczna widoczność to tak, jakby zamienić
się w jedno wielkie, obdarzone niezliczonymi źrenicami oko, któe może

widzieć we wszystkich kierunkach - z tyłu, przodu, góry, dołu, prawa,
lewa - ale to wszytko naraz!

W świecie astralnym nie masz żadnych fizycznych narządów, np. oczu.

Jesteś niematerialnym punktem świadomości przemierzającym przestrzeń.
Nie dotyczy cię grawitacja ani inne prawa fizyki. W tym stanie nie ma

góry i dołu, prawa i lewa, przodu i tyłu. To tylko przyzwyczajenie
całego życia próbuje wymusić na tobie pojmowanie świata w taki sposób

podczas projekcji.

Trzeba dobrze zrozumieć sferyczną widoczność, jeśli ktoś chce sprawnie
i kompetentnie poruszać się po astralu.. ma to szczególne znaczenie,

gdy dokonujesz projekcji w czasie rzeczywistym blisko wymiarów
fizycznych. Widoczność sferyczna może wtedy sprawić, że będzie ci się

wydawało, że jesteś po drugiej stronie lustra, w odwróconej kopii
rzeczywistości. Na przykłąd twój dom pojawi się odwrócony, przodem do

tyłu. Dzieje się tak dlatego, że podczas projekcji zatracasz swój
naturalny punkt widzenia.

W pewnym momencie projekcji możesz stać się na tyle zdezorientowany, że

przyjmiesz inny punkt widzenia, np. obrócisz się do góry nogami samemu
tego nie zauważając. To odwróci lewą i prawą stronę. To z kolei skłąnia

podświadomość do odwrócenia obrazu przekazywanego do twojego umysłu,
tak, żeby twój świadomy umysł mógł normalnie pracować.

Nie posiadając materialnego ciała, w astralu chcąc spojrzeć za siebie

nie musisz się odwracać do tyłu ani w ogóle sie poruszać. Musisz tylko
zmienić swój punkt widzenia na "tylny".

Gdy zrobisz to bez poruszania się, wynikiem będzie widok jakby odbity w
lustrze - tak, jakbys stal przed lustrem po to, żeby ujrzeć to, co za

tobą. Twój umysł nie jest w stanie zaakceptować takiej zmiany -
świadomej zmieny strony lewej i prawej. Gdy uświadomisz sobie tę

anomalię, jest zazwyczaj już za późno na to, by sie jej pozbyć. Ale
możesz się do niej przyzwyczaić i nie przejmować się tym, że traciisz

czas w jakimś odwróconym świecie. Jeśli zamierzałeś coś uczynić w

astralu, wciąż możesz to zrobić. Wszytko, co musisz uczynić, to
zupełnie zapomnieć o istnieniu takich pojęc jak lewa i prawa strona i

ignorować swój zmysł kierunku.

Kreatywna moc wizualizacji.

Podświadomy umysł ma znacznie wieksze możliwości wizualizacyjna niz
świadomy. Róznica jest taka, jakby porównać superkomputer z dziecięcym

kalkulatorkiem. W astralu, podczas projekcji lub świadomego śnienia,
gdy świadomy umysł zachowuje swoją świadomość, ta różnica może

wprowadzić wielkie zamieszanie. Podświadomy umysł podczas projekcji
kipi tuż pod powierzchnią, cała jego kreatywna moc aż rwie się do

działania, do tworzenia, i uczyni to, jeśli damy mu najmniejszą szansę.
Ta różnica w mocy kreacji, połączona wieloletnim nawykiem przedniej

widoczności, jest przyczyną "efektu Alicji w Krainie Czarów". Już
wyjaśniam:

Zbierzmy razem następujące fakty:

1. Niewiarygodna moc twórcza podświadomości

2. Nieiwelka moc twórcza świadomości
3. Wrażliwość materii astralnej na myśl

4. Sferyczna widoczność
5. Wielokrotne zamiany strony lewej i prawej

.. i mamy przepis na całkowite zamieszanie.
Efekt Alicji w Krainie Czarów

Dokonujesz projekcji swojego ciała astralnego i patrzysz się po swoim

pokoju. Wszystko wygląda na pierwszy rzut oka normalnie, ale potem
zauważasz, że drzwi są na nie tej scianie. Spojrzałeś do tyłu bez

odwracania się, swoją "tylną" widocznością i twój umysł zamienił
pojęcia lewej i prawej strony. Umysł nie potrafi tego przyjąć; jesteś

przyzwyczajony do widoczności z przodu i przed tobą wszystko jest
normalne, lecz za tobą - odwrócone. To sprawia, że podświadomy umysł ma

ochotę stworzyć drzwi tam, gdzie naprawdę powinny być. Gdy patrzysz na
te nowo stworzone drzwi, wydają się prawdziwe, choć nie są tam, gdzie

być powinny; ale raz stworzone, już tam pozostaną, ponieważ dla twojego
świadomego umysłu ich zniknięcie byłoby nie do zaakceptowania -

przecież przedmioty, takie jak np. solidne drzwi, nie mają zwyczaju
nagle znikać sprzed oczu patrzącego.

Kiedy odwrócisz się w stronę, gdzie drzwi powinny naprawdę być, też tam

będą. Teraz możesz mieć dwie pary drzwi (lub znacznie więcej!) podczas,
gdy powinny być jedne. Jeżeli otworzysz prawdziwe drzwi, znajdziesz za

nimi resztę domu taką, jaka powinna być; jednak gdy otworzysz któreś z
fałszywych drzwi, twój umysł będzie wiedział, że są one fałszywe i nie

zaakceptuje odtworzenia za nimi zwyczajnej części domu, jaka sie za
nimi powinna znajdować. Tak więc, jeśli otworzysz te drzwi, znajdziesz

za nimi coś innego. Zazwyczaj będzie to korytarz, nie istniejący w
rzeczywistości, prowadzący do innych części domu, które równiez nie

istnieją.

I gdy przejdziesz przez takie drzwi, znajdziesz się w Krainie Czarów,
gdzie wszystko jest możliwe, ale nie zawsze przyjemne. To, co robisz,

to wkraczanie w astral poprzez niekontrolowaną kreację, przez te drzwi,

których nie ma, ale teraz są. A gdy podświadomość raz zacznie tworzyć,
będzie to kontynuować, i to w postępie geometrycznym. Musi to robić,

aby świadomy umysł był w stanie wciąż asymilować sytuację, w jakiej sie
znajduje. W pewnym momencie tego twórczego zapału podświadomość gubi

zupełnie świadomy umysł i zaczyna wkraczać w inne części astralu. W tym
momencie projekcji zatraca się jakiekolwiek poczucie rzeczywistości i

wpada się we właściwy świat astralny.

"Efekt Alicji" może się przytrafić na wiele sposobów, powyższy jest
tylko przykładem.

Wielu dokonujących projekcji w jakimś tam momencie straciło nad nią
kontrolę. Przedmioty zaczynały pojawiać się i znikać i ogólnie rzecz

biorąc wszystko robbiło sie jakieś dziwne. Przyczyną tego jest to, że
zdolności twórcze podświadomości są w takiej sytuacji niezwykle

pobudzone - i zaczyna tworzyć i niszczyć rzeczy oraz kierować się w
inne obszary astralu, co niedoświadczonemu projektującemu sprawia

wielkie trudności.

Aby tego uniknąc: Skoncentruj się na tym, co robisz, nie pozwól
umysłowi wędrować. Problem odwróconej widoczności może zostać

zmminimalizowany, jeśli skoncentrujesz się podczas projekcji na
patrzeniu do przodu lub w jednym określonym kierunku. Chcąc popatrzyć

sie w inną stronę, obracaj się i pozwól, aby pokój stopniowo podążał za
twoim wzrokiem, a unikaj skokowego zmieniania punktu widzenia. Jeśli

masz jakieś poważne zamiary, to astral nie jest najlepszym miejscem na
to, aby się odprężyć.

Rozległa moc twórcza podświadomości może być wykorzystana w sposób

użyteczny. Jest to niezwykle cenne narzędzie - jeśli umiesz sie nim
posługiwać. Sposoby czynienia tego wymienię i opiszę w trzeciej cześci

niniejszej pracy.

Topiące sie ręce

Kiedy dokonujesz projekcji ciała astralnego blisko świata fizycznego,
nie masz ciała jako takiego, lecz umysł nie jest w stanie tego

zaakceptować i dostarcza myślokształt utworzony naprędce z materii
eterycznej. Jeżeli spróbujesz spojrzeć na swoje ciało, dajmy na to na

ręce, zaczną bardzo szybko się topić. Palce zbledną i staną się
przejrzyste, a potem zaczną topić sie jak lód pod wpływem gorąca.

Zamienią się w kikuty, a potem to samo będzie sie działo z resztą
twojej ręki. Ten efekt ma miejsce tylko wtedy, gdy próbujesz świadomie

obserwować jakąś część swojego ciała lub świadomie jakiś jego fragmnet
stworzyć.

Dokładne obserwowanie ciała astralnego w ten sposób, czyli przy użyciu

świadomości, która nie posiada mocy twórczych, nie może utrzymać
spójnych kształtów przez zbyt długi okres czasu i to jest przyczyną

efektu topnienia. Jeżeli swoje części ciała będziesz zauważał w
przelocie, nie przyglądając się im zbytnio, efekt ten nie wystąpi.

Utworzone myślokształty

Podczas projekcji możesz użyc swojego świadomego umysłu do tworzenia

obiektów.

Trwałość tych myślokształtów zależy od siły twojej zdolności
wizualizacji, a także od tego, ile czasu i wysiłku włożyłeś w kreację.

Ten fenoment topienia się dotyczy każdego przedmiotu stworzonego w

astralu. Jeżeli stworzysz miecz, pojawi się on w twoich rękach tak, jak
go sobie wyobrazisz, lecz potem stopi się tak, jak to było z ręką.

Jeżeli sie na nim skoncentrujesz, możesz go utrzymać, ale w momencie,
gdy twoja koncentracja straci na mocy, tak samo stanie się ze

stworzonym przedmiotem. Jest to podobne do jakiejkolwiek wizualizacji w
prawdziwym świcie. Jest to trudne i musisz utzrymywać wysoki poziom

koncentracji, aby utrzymać wizualizację przed oczyma umysłu. Gdy
koncentracja się rozproszy, tak samo stanie się ze zwizualizowanym

obrazem. To obrazuje róznice w zdolnościach twórczych świadomości i
podświadomości.

Jak zachodzi projekcja?

Podczas snu do głosu dochodzi ciało energetyczne, znane także jako

eteryczne lub jako powłoka energetyczna. Rozszerza się i otwiera, aby
zebrać i zakumulować energię. Zazwyczaj ciało to może to uczynić tylko

podczas snu. Gdy już się otworzy czakry zbierają energię, w formie
materii eterycznej, do ciała energetycznego. Podczas tego procesu

"naładowywania" ciało astralne odłącza się i przebywa w świecie
astralnym, gdzie może tworzyć i przeżywać sny.

Jeżeli to oddzielenie zachodzi świadomie, lub jeśli odzyskasz

świadomość po jego zajściu, możesz w jakiś sposób to kontrolować. Wtedy
staje się to OOBE, projekcją astralną bądź świadomym śnieniem. Różnice

pomiędzy wyżej wymienionymi to:

OOBE:

OOBE (out of body experience, doświadczenie wyjścia z ciała) to
projekcja w pobliżu świta fizycznego, odbywająca się w czasie

rzeczywistym.
Często dzieje się to jako cześć śmierci klinicznej, gdy pod wpływem

jakiegoś poważnego urazu osoba jest "wyrzucana" z ciała, np.
podczas wypadku samochodowego, operacji, ataku serca, rodzenia dziecka

itp. Ludzie to przeżywający są swiadomi tego, co dzieje się w
prawdziwym świecie; słyszą rozmowy i widzą wydarzenia dziejące się w

pobliżu ich fizycznego ciała, a w wielu przypadkach potrafią potem, po
powrocie do swojego ciała, dokładnie owe rozmowy i wydarzenia

opowiedzieć.

Uwaga: OOBE nieznacznie sie różni od projekcji astralnej lub świadomego
śnienia z powodu obiektywności obserwowanych wydarzeń i tego, że dzieje

sie to w czasie rzeczywistym. Dzieje sie tak dlatego, że ciało astralne
zawiera wiele materii eterycznej, która je "przywiązuje" do świata

materialnego.

Istnieją dwa główne powody zaistnienia OOBE w czasie rzeczywistym:

1. Ciało danej osoby jest bliskie śmierci lub sądzi, że tak jest, co
powoduje, że duża ilość materii eterycznej zostaje wysłana do ciała

astralnego w przygotowaniu na proces umierania.

2. Osoba ma aktywne czakry, które robią coś podobnego, tzn. wysyłają

materię eteryczną do ciała astralnego. Posiadanie aktywnych czakr może
być przyrodzone, lecz może zostać również wyćwiczone.

Uwaga: Jeżeli dostateczna ilość materii eterycznej zostanie

wygenerowana przez czakry, dojdzie do świadomego, kontrolowanego OOBE,
w którym rzeczywistość jest odbierana obiektywnie, a czas płynie w

sposób zwyczajny (czas rzeczywisty).

Patrząc się na to od strony technicznej, w OOBE świadomość przebywa w
sferze granicznej między światem materialnym a astralnym; przebywamy

tak blisko świata fizycznego, że go wciąż odbieramy.

Istnieją silne naturalne przeszkody na drodze do kontrolowanego OOBE w
świecie materialnym. Jedną z nich jest ilość materii eterycznej, jaką

muszą wygenerować czakry. Ogranicza to czas trwania i częstotliwość
tego rodzaju doświadczeń w zależności od stopnia rozwoju czakr i

kontroli nad nimi.

Projekcja Astralna

Zachodzi, gdy ciało astralne perzenosi się w wymiar astralny, który
znacznie się różni od naszego. Czas jest zaburzony i może być

rozciągnięty, tj. godzina w astralu może być równoważna kilku minutom w
świecie rzeczywistym, zależnie od tego, w jakiej częsci astralu się

znajdujesz. Rzeczywistość jest płynna i zmienna.

Świadome śnienie

Zachodzi, gdy osoba śniąca ma pełną świadomość tego, że śni. Może wtedy
mieć pewien rodzaj świadomej kontroli nad przebiegiem snu lub może

zamienić to doświadczenie w projekcję astralną. Świadome śnienie jest
bardziej podobne do projekcji niż do OOBE, ponieważ poczucie czasu i

rzeczywistości są zaburzone.

Wszystkie te trzy rodzaje projekcji są ze sobą blisko związane, tj.
wszystkie zawierają oddzielenie ciała astralnego od fizycznego i

doświadczanie rzeczywistości innej niż ta, której doświadcza ciało
fizyczne.

Zaczynając

Gdy ciało fizyczne zapada w sen, ciało astralne zawsze dokonuje

samoistnej projekcji w świat materialny. Gdy ciało energetyczne się
rozszerza podczas snu, ciało astralne dryfuje tuż ponad ciałem

fizycznym, lecz w granicach wpływu rozszerzonego ciała energetycznego.
W ten sposób jest utrzymywane w pobliżu ciała fizycznego, jako że jest

w polu wyznaczonym przez materię eteryczną.

Podczas świadomej projekcji astralnej może się zdarzyć, że przejdziesz
od razu do astralu; jednak zazwyczaj na początku istnieje faza

przejściowa, w której istniejesz jako astralna forma uwiązana do świata
materialnego. Ten moment projekcji może zostać przegapiony, jeżeli na

jego czas straci się świadomość. Obszar wokół ciała, w którym

nagromadzona jest materia eteryczna, jest jeszcze tym obszarem, w
którym ciało astralne jest utrzymywane w pobliżu świata materialnego.

Materia eteryczna

Jest ona zwana także siłą życiową i jest to substancja generowana przez

wszystkie żywe istoty.
Jest to substancja będąca na pograniczu świata astarlnego i

materialnego, w części materialna, w części astralna. Posiada wagę.
Jest to bardzo wyrafinowana substancja będąca na pograniczu materii i

energii i jest podobna do swojej bardziej materialnego odpowiednika,
ektoplazmy.

Wykonano obszerne badania nad masą materii eterycznej; łóżka

umierających w szpitalach były umieszczane na czułych wagach, a sami
chorzy byli podłączani do przyrządów śledzących ich procesy życiowe. W

każdym przypadku dokładnie w momnecie śmierci obserwowano nagłą utratę
wagi w wysokości około ćwierci uncji. Było to spowodowane opuszczeniem

ciała przez dużą ilość materii eterycznej w chwili śmierci. Podobnie
dzieje się w przypadku OOBE w sytuacji śmierci klinicznej, gdy ciało

wierzy w to, że umiera. Nagły, duży transfer materii eterycznej w
astral jest początkiem procesu umierania.

Ektoplazma

W podobny sposób badano ektoplazmę. Umieszczano medium na podobnie

czułej wadze i kazano im wytworzyć ektoplazmę na szali innej, równie
czułej wagi. Medium traciło na wadze w taki sam sposób, w jaki ważona

ektoplazma na niej zyskiwała. Gdy medium z powrotem absorbowało
ektoplazm do swojego ciała, proces ten zachodził w odwrotną stronę.

Ektoplazma jest wytwarzana przez czakry, część materialnej masy ciała
medium zamienia się w inną substancję - ektoplazmę.

Międzywymiarowe istoty

Pozbawiona ciała istota - jak na przykłąd ciało astralne - aby móc

funkcjonować w świecie materialnym, w czasie rzeczywistym, potrzebuje
określonej ilości materii eterycznej - bez niej jest wciągana do

wymiaru, z którego pochodzi.
Materię eteryczną może usyskać tylko od żywych mieszkańców świata

materialnego.

Przepływ energii

Sławny "Srebrny Sznur" czyni więcej niż tylko wiązanie ze sobą dwóch
ciał. Jest zarazem przekaźnikiem, wzdłuż którego między ciałem

fizycznym a subtelniejszymi ciałami przepływa energia i informacje.
Niektórzy dokonujący projekcji go widzą, inni nie. Czasem jest widziany

jako wychodzący z pępka, czasem z czoła. To, gdzie sznur jest widoczny,
zależy od tego, która czakra jest najbardziej aktywna. Ma tu też

znaczenie - poprzez moce twórcze podświadomości - pogląd dokonującego
projekcji na to, w którym miejscu ów sznur być powinien; dzięki

uprzejmości podświadomości może być on wszędzie, gdzie tylko uwierzysz,
że jest.

Gdy ciało astralne wejdzie w wymiar astralny, musi mieć stały i obfity
dopływ energii astralnej z czakr, aby móc się w ten wymiar "wtopić".

Dobra pamieć astralna zależy w dużej mierze od ilości dostępnej
energii. Jako że wymiar astralny jest naturalnym środowiskiem ciała

astralnego, nie zostanie ono z niego wypchnięte za brak energii;
podobnie, jak w świecie fizycznym osoba nie jedząca lub nie śpiąca

przez kilka dni nie rozpuści się i nie zostanie przeniesiona do innego
wymiaru - lecz stanie się słaba i nie będzie w stanie w pełni aktywnie

uczestniczyć w otaczającym ją świecie.

Do czego to się sprowadza: astralny umysł musi mieć dużo energii, aby
dostarczyć silnych, wyraźnych wspomnień. Te astralne wspomnienia muszą

być na tyle silne, aby dobrze się wyryć w fizycznym umyśle, tak, aby
był on w stanie je sobie przypomnieć po przebudzeniu. Jeżeli na

przykład nie spałeś przez kilka dni, jesteś słaby, zdekoncentrowany i
zmęczony i w tym stanie obejrzysz film, to potem niewiele będziesz z

niego pamiętał.
Twoja pamięć o nim będzie zatarta, najwyżej będziesz dokładnie

przypominał sobie pojedyncze fragmenty. Jeśli natomiamiast obejrzysz
film będąc wypoczętym i pełnym energii, będziesz cieczył się każdą

minutą filmu, a potem będziesz dokładnie pamiętał całą jego treść.

Podobnie dzieje się w sytuacji niedoenergetyzowanej podróży astralnej.
Ciału astralnemu brakuje energii, więc nie pamięta potem dokładnie

swojej podróży; a pamięć o niej musi być bardzo żywa i dokładna, jeśli
ma "przenieść się" również do ciała fizycznego i jeśli mamy być w

stanie przypomnieć sobie póxniej nasze doświadczenia.

Użycie czakr

Pełne rozwinięcie i otwarcie czakr oraz nauczenie się ich
wykorzystywania może zająć lata, w zależności od wrodzonych zdolności.

Jednak to nie przeszkodzi ci korzystać z nich w bardzo podstawowy
sposób, dla poprawy swoich świadomych snów i OOBE, już w bardzo

wczesnej fazie twojego rozwoju. Wzbudzenie energii i stymulacja czakr
to ćwiczenia bardzo łatwe w wykonaniu. Owa wzbudzona energia

automatycznie popłynie do ciała astralnego, przed i podczas projekcji.

Gdy zaczniesz się uczyć wzbudzać energię i kontrolować przepływ mocy
przez czakry, zmieni się natura twoich świadomych snów i OOBE. Staną

się żywymi i niezapomnianymi doświadczeniami. Da ci to, w pewnym
sensie, drugie życie, pełne bogatych doświadczeń, którymi możesz się

cieszyć i z których możesz się uczyć nowych rzeczy.

Wyższe poziomy i ich strefy graniczne

Powszechnie używane nazwy siedmiu poziomow istnienia to - od
najniższego na najwyższego - fizyczny, astralny, mentalny, buddyczny,

atmiczny, Anupadaka i Adi. Te wyższe wymiary mają strukturę podobną do
astralnego, ale na znacznie wyższym poziomie świadomości i są od niego

zupełnie oddzielone. Pomiędzy różnymi wymiarami są obszary graniczne,
zwane czasem niższymi planami.

Dobrą analogią jest tutaj budowa ziemskiej atmosfery: jeżeli powietrze

atmosferyczne miałoby być astralem, to stratosfera byłaby obszarem

granicznym, a próżnia kosmosu wymiarem mentalnym.
Przy pomocy samolotu(ciało astralne) możesz poruszać się w atmosferze;

do wzlecenia w stratosferę potrzebna jest już bardzo silna maszyna, ale
żeby podróżować w kosmosie, potrzebujesz statku kosmicznego (ciało

mentalne).
Podobnie do podróży w różnych wymiarach potrzebne są różne z naszych

subtelniejszych ciał.

Ciało astralne ma wstęp do stref granicznych, do niższego planu
astralnego (tuż poniżej astralu) i wyższego planu astralnego (tuż

powyżej), jeżeli zawiera w sobie odpowiedni rodzaj energii. Aby
znajdować się na pograniczu wymiaru fizycznego i astralnego, musi mieć

w sobie energię eteryczną, aby istnieć na pograniczu wymiasru
astralnego i mentalnego musi zawierać energię mentalną.

Projekcja w wyższe wymiary

Jeśli dostatecznie kontrolujemy czakry, możemy wygenerować energię

potrzebną do wkroczenia w owe wyższe wymiary. Wytworzenie określonej
energii wzniesie świadomość do jej poziomu i pobudzi odpowiednie ciało

subtelne. Zazwyczaj osiąga się to poprzez medytację rozszerzającą
świadomość i zaawansowane praktyki z czakrami. Wtedy świadomość może

doświadczyć wyższych poziomów istnienia.
Jeżeli dostępnew będzie wystarczająco wiele energii, dokonujący

projekcji może przenieść odpowiednie ciało od razu w przypisany temu
ciału wymiar.

W zależności od zaawansowania i naturalnych zdolności ćwiczącego,

jeżeli dokonuje się projekcja i energetyzacja wyższego ciała, zazwyczaj
dzieje się to samo z niższymi ciałami. Ciało astralne zawiera w sobie

inne ciała subtelne i może podczas projekcji przenieść ciało mentalne w
wymiar mentalny i tak dalej. Czasem można mieć wskutek tego wiele

"zestawów" wspomnień z jednej projekcji. Ogólna zasada głosi, że
najwyraźniejsze będą wspomnienia z tego ciała, które otrzymało

największą dawkę energii. Te dominujące wspomnienia mogą byc jedynymi
na tyle silnymi, by wycisnąć swoje piętno na fizycznym umyśle, gdy

powróci on do swojego normalnego funkcjonowania.

Świadoma projekcja w wyższe wymiary wymaga wysokiego stopnia
umiejętności. Trzeba być biegłym zarówno we wznoszeniu świadomości na

wyższe poziomy, jak i kontrolowaniu czakr - jednak jest to do
osiągnięcia. Ja, jak dotąd, dokonywałem projekcji na poziomie

astralnym, mentalnym, buddycznym i atmicznym. Powszechnie uważa się, że
człowiek może dokonać projekcji tylko w astral, wymiar mentalny i

wymiar buddyczny, a wyższe poziomy egzystencji są dla niego
niedostępne. Lecz wszystkie te wymiary zostały nazwane, a nawet

opisane, a więc ktoś musiał tam kiedyś być, inaczej pozostałyby
nieznane. Jeżeli poznasz prawdziwą naturę umysłu, zrozumiesz, że

ograniczenia nie istnieją. Kiedyś uważano, że nie da się przekroczyć
bariery szybkości dźwięku.

Przy okazji: Wymiary nie mają u swoich wrót tabliczek z napisami

"Witamy w wymiarze astralnym" lub "Wymiar mentalny, strzeż swojego
umysłu!" Opiszę więc te wymiary, w których byłem, używając tych

przyjętych nazw.

Wymiar astralny

Jest to dziwaczny świat przypominający to, co Alicja widziała w Krainie

Czarów. Wszystko wygląda, jakby było obiektywne (prawdziwe), lecz jest
zmienne i płynne. Można tam znaleźć wszystko, od zwierzęcych,

pierwotnych pokładów energii seksualnej po piękne, spokojne miejsca
pełne wewnętrznej harmonii. Czas jest zaburzony i rozciągniety. Godzina

w astralu może okazać się kilkoma minutami w świecie fizycznym. W
porównaniu ze światem materialnym panują tu znacznie wyższe wibracje.

Większość dokonujących projekcji porusza się po tym świecie metodą

"chybił-trafił"; odbycie zaplanowanej podróży przez astral do
konkretnych rzeczywistości wymaga dużego doświadczenia. W tym wymiarze

istnieje nieskończona ilość rzeczywistości, światów, obszarów marzeń.
Rozwarstwiają się one i układają w "sadzawki" podobnych do siebie myśli

i odczuć. Podczas anu lub świadomego snu podświadomość zazwyczaj tworzy
jakąs rzeczywistość specjalnie dla ciebie, twój osobisty teatr snów;

jeżeli uzyskasz świadomość podczas snu, możesz przejąć nad tym
kontrolę. Kontrola ta jest przejmowana od potęznego podświadomego

umysłu; bez jego wpływu twoja osobista rzeczywistość się zmieni,
zaczniesz wchodzić w pokrewne części świata astralnego, a twoja

rzeczywistość zacznie się mieszać z innymi rzeczywistościami lub
ukazywać różne swoje aspekty.

W świadomej projekcji w wymiar astralny możesz "nastawić się" na

jakikolwiek obszar tego świata i go odwiedzić, podróżować po różnych
rzeczywistościach lub po mieszaninie wielu z nich.

Są różne techniki osiągania tego, ale wszystkie polegają na
zdezorientowaniu w jakiś sposób podświadomego umysłu, aby zabrał nas w

inną astralną rzeczywistość. Niektórzy patrzą na swoje ręce i
obserwują, jak się one topią; inni obracają się wielekroć dokoła,

powodując szybki cykl zmian między lewą a prawą stroną. Wszystkie te
sposoby dezorientują umysł i sprawiają, że przenosi on się w inną część

astralu.

Trudno jest opisać poruszanie się między wymiarami, tego trzeba się
nauczyć metodą prób i błędów.

Projekcja w rzeczywistość witrualną

Oto prosta, rozwinięta przeze mnie metoda tworzenia własnej, osobistej

rzeczywistości.
Zdobądź plakat przedstawiający jakąś przyjemną scenerię, jakieś jasne i

słoneczne miejsce. Im większy, tym lepszy, ale standardowy plakat na
ścianę będzie odpowiedni. Powieś go na ścianie w pokoju, w któym

będziesz dokonywać projekcji.
Zorganizuj małe punktowe oświetlenie i ustaw je tak, aby plakat był

widoczny, podczas gdy reszta pokoju jest ciemna. Umieść światło pod lub
nad obrazem, aby światło rozlewało się na jego powierzchni dając efekt

rozmytego oświtlenia, trochę podobnego do tego, jaki obserwujemy w
przypadku ekranu w kinie.

Wejście do wybranej rzeczywistości: po przejsciu w ciało astralne

skieruj się w kierunku plakatu, utrzymując umysł w stanie niemyślenia;

nie myśl o tym, co robisz, lecz tylko patrz się na plakat i poruszaj
się w jego stronę. Gdy będziesz zbliżać się do niego w ten sposób,

sprawisz, że podświadomość poczuje się zmuszona stworzyć astralną
rzeczywistość taką jak ta przedstawiona na plakacie. Poruszaj się dalej

i wejdź w plakat; będzie to jak przejście do innego świata. Wszystko
będzie dokładnie tak, jak na plakacie i będzie wyglądało na

rzeczywisty, trójwymiarowy świat, nieodróżnialny od rzeczywistości.

Aby urozmaicić swój świat: wytnij i wklej małe obrazki przedmiotów,
jakie chcesz, żeby sie znalazły w tym świecie, gdy weń wejdziesz. Tylko

nie przyklejaj na plakacie całych obrazów; wycinaj kształty przedmiotów
lub osób, bez tła. Spróbuj znaleźć obrazki w skali odpowiadającej skali

plakatu. Jeśli wytniesz czyjesz zdjęcie, osoby żywej lub umarłej,
podświadomość stworzy ich kopię - myślokształt i będą czekać tam na

ciebie. może być to sposób na komunikowanie się ze zmarłymi.

Porozumiewanie się z duchami

(moja teoria) Podświadomość wytwarza myślową namiastkę, kopię tej
osoby; może ona zostać namalowana w sposób perfekcyjny poprzez

wspomnienia zawarte w podświadomości. Lecz jeśli istnieje miłość lub
stosunej emocjonalny między dokonującym projekcji a ową stworzoną

osobą, duch tej osoby jest wciągany do scenariusza i wykorzysta tę
mozliwość, by się porozumieć.

W sferze granicznej między astralem a wymiarem mentalnym znajdują się

wspomnienia wszystkiego, co się kiedykolwiek zdarzyło, niczym
olbrzymia, mentalna książka historyczna. Zanjadują się tam również

prawdopodobne "ciągi dalsze" zdarzeń i można w ten sposób w pewnym
sensie zajrzeć w przyszłość (do czego są potrzebne pewne zdolności

jasnowidzenia).

Jeżeli znajdziesz się w tym miejscu, zazwyczaj dostrzeżesz te
wydarzenia, które mają wokół siebie najwięcej energii. Dlatego też

najłatwiej zobaczyć wojny i katastrofy. Otaczająca te wydarzenia
energia sprawia, że przysłaniają one inne, nie budzące takich emocji

wydarzenia.

Gdy zajrzysz w prawdopodobną przyszłość, znajdziesz się wśród
wprawiającej w zmieszanie symboliki pomieszanej z prawdziwymi

wydarzeniami. Ten symbolizm jest spowodowany wierzeniami religijnymi
wiernych co większych religii. Miliony ludzi na świecie wierzyły przez

wiele lat w jakieś proroctwo, czy to prroctwa biblijne, czy
przepowiednie Nostradamusa. Te starożytne proroctwa są bogato

przyodziane w symbolizm, który wpływa na to, jak ludzie myślą o
przyszłości i jak o niej śnią.

Wymiar mentalny

To niezwykły wymiar! Rzeki dźwięków i tęcze pulsujących świateł. Myśli

ukazują się jako kalejdoskopowe sekwencje obrazu i dźwięku. Idziesz po
łąkach idei pod błyszczącym, kryształowym niebem inspiracji. Jeżeli

wejdziesz w ten świat, nie próbuj go zrozumieć lub racjonaslizować, bo
to grozi obłędem, gdyż wychodzi to poza ludzkie pojmowanie. Po prostu

go zaakceptuj i ciesz się nim.

Ten wymiar jest, jak sądzę, tym, co Wikingowie nazywali "Tęczowym
Mostem" do Asgardu.

Rzeczywiście wyugląda to tak, jakby szło się po tęczy do jakiegoś
cudownego świata, który z pewnością musi być zamieszkany przez jakichś

bogów.

Bądź zadziwiony. Pozwól dziecku w tobie bawić się w tej krainie cudów.
Wszystko wygląda na prawdziwe i niezmienne. Czas jest tu zaburzony

bardziej niż w astralu, a rzeczywistość jest kalejdoskopowa.

Wymiar buddyczny

To ciepły, abstrakcyjny świat wypełniony głębokiem spokojem i
nieskończoną miłością.

Jest to wymiar czystej Bieli. Nie ma żadnych doznań dźwiękowych ani
wizualnych poza doznaniem wszechogarniającej, diamentowej bieli. W tym

świecie bardzo szybko wyzbywasz się swoich indywidualnych myśli; gdy tu
jesteś, nie możesz długo myśleć i nie ma też takiej potrzeby.

Odczuwasz za to przemożną chęć pogrążenia się w spokojnej ciszy. Jest
to niczym bycue zanurzonym w białej, miękkiej, czystej wełnie. W tym

świcie przestajesz być jednostką i stajesz się CZĘŚCIĄ JEDNEGO.
Przestajesz też być kobietą lub mężczyzną i w tym sensie wracasz do

łona Matki.
Jesteś otoczony i wchłonięty przez nieskończoną, pełną ciepła miłość,

zrozumienie, przebaczenie i pokutę.

Czas przestaje mieć tu znaczenie. Jeśli kroczysz w ten świat, nie
będziesz chciał keidykolwiek go opuszczać, dopki twoje ciało fizyczne

nie wciągnie cię z powrotem. Jest to miejsce odpoczynku i uzdrowienia
duszy.

Wymiar atmiczny

Wydaje sie być światem duchów. Tutaj czekają one na tych, których

kochały poczas swojego pobytu na ziemi. To miejsce radosnych spotkań,
gdzie ma miejsce ponowne zjednoczenie dusz.

Światło w tym świecie jest koloru najczystszego srebra i jest tak

jasne, że wydaje się, że nie da się na nie patrzeć; jesdnak jest ono
jednocześnie bardzo łagodne, miękkie i uspokajające. jest to światło

boskiej miłości. Ludzie wyglądają tutaj tak, jak wyglądali w świecie
materii, ale w swoich najlepszych chwilach. Są przepełnieni ekstatyczną

miłością i radością. Atmosfera jest elektryzująca i pełna życia, a
jednocześnie głęboko uduchowiona. W tym świecie możesz CZUĆ obecność

Boga jako namacalnej, przenikającej wszystko siły.

Porozumiewanie się odbywa się tutaj na wysokich poziomach telepatycznej
wyobraźni, podobnej do jasnowidzenia, lecz znacznie wyraźniejszej. Mowa

i mysli nie mają zastosowania. Czas stoi w miejscu.
Rzeczywistość jest prawdziwsza i trwalsza od normalnej. W porównaniu z

tym wymiarem świat fizyczny jest niewyraźnym snem pełnym półżywych
ludzi.

Tylko czterokrotnie w moim życiu wszedłem w ten wymiar. Zawsze z
najgłębzej medytacji podwyższającej wibracje świadomości, ze wszystkimi

czakrami otwartymi i działającymi u szczytu swoich możliwości. Skrajnie
aktywna była czakra czubka głowy. czułem, jakby tysiące palców

wibrowało i mocno masowało cały czubek mojej głowy.

Te cztery razy energia we mnie wzniosła się do poziomu, który wydawał
mi się niemożliwy, zabierając ze sobą moją świadomość i ducha. U

szczytu tego mistycznego doświadczenia usłyszałem przeciągły, czysty
ton; czułem tę nutę w samym rdzeniu mojego istnienia, w moim sercu,

wołającą mnie, przyciągającą mnie do siebie.

Skoncentrowałem się na tej nucie i dostroiłem się do niej. Każdą
cząstką energii, jaką posiadałem, skoncentrowałem moją świadomość na

tej nucie i dokonałem projekcji w nią, dostając się od razu do tego
wymiaru. To było jak przedarcie sie przez ciężką, gęstą kurtynę do

innego świata. Podczas całego tego doświadczenia byłem wciąż świadomy
swojego ciała fizycznego.

Śmierć

Gdy ostatni raz opuścisz swoje ciało, juz na zawsze odbędzie się to -

jak sądzę - w następujący sposób: przez pierwsze kilka dni będziesz
blisko świata fizycznego, aż skończy ci się materia eteryczna; wtedy

przeżyjesz drugą śmierć i wkroczysz w wymiar astralny. Tam wyzbędziesz
sie wszystkich pragnień, jako że będziesz mógł dzięki twórczym

zdolnościom podświadomości mieć w obfitości wszystko, czego
kiedykolwiek pragnąłeś w świecie materialnym.

Tutak będziesz mógł zaspokajać swoje pragnienia i potrzeby, aż
zobaczysz, że są one iluzjami.

Potem zrzucisz swoje ciało astralne i wejdziesz do wymiaru mentalnego.

Zobaczysz całe swoje życie, wszystkie swoje myśli i czyny. Tutaj twoje
myśli i wsomnienia zostaną dodane do wielkiego pola informacyjnego,

zawierającego historię wszystkiego tego, co sie kiedykolwiek działo na
w świecie fizycznym.

Zrzucając swoje ciało metalne znajdziesz sie w wymiarze buddycznym.

Tutaj zostaniesz na nieokreślony czas uzdrowienia, odpoczynku, pokuty,
przebaczenia i zrozumienia siebie. Twoje wewnętrzne rany zostaną

uleczone, a dusza zostanie przeniknięta boską miłością. Twój duch
stanie się doskonały.

Potem zrzucisz swoje ciało buddyczne i wejdziesz w wymiar atmiczny,

gdzie w obecności Boga poczekasz na tych, których kochasz. Potem,
pewnego dnia, przejdziesz na następny poziom egzystencji, gdzie

odsłonięta zostanie przed tobą wielka tajemnica życia.

Trening

Aby dokonać projekcji astralnej przy zachowaniu pełnej świadomości,
należy spełnić cztery główne warunki:

1. Absolutnie rozluźnić ciało na jawie

2. Absolutnie się skoncentrować na tym, co się robi

3. Posiadać wystarczająco dużo energii

4. Nakłonić ciało astralne do odłączenia się.

Te cztery rzeczy, połączone, spowodują OOBE.

Poniżej są przedstawione ćwiczenia, które nauczą relaksować ciało,
oczyszczać umysł, wzbudzać energię, stymulować czakry i wchodzić w stan

transu.

Uspokojenie umysłu

Relaks

Musisz nauczyć się i doskonale opanować w pełni rozluźniać ciało. Oto
przykład ćwiczenia - jeśli już znasz i lubisz inny sposób rozluźniania

się, możesz go również stosować.

Usiądź albo połóż się, rozluźnij się. Zacznij od stóp; napnij je, a
potem rozluźnij. Kontunuuj to poruszając się w górę ciała, aż do

twarzy; przejdź przez to parę razy, aż wszystkie mięśnie będą zupełnie
rozluźnione.

Uwaga: Głębokie rozluźnienie ciała jest kluczem do osiągnięcia transu,

ono w zasadzie POWODUJE trans. Przejście ze stanu transu do projekcji w
ciało astralne jest względnie proste.

Kontemplacja

Kiedy rozpoczniesz medytować, będziesz nękany przez powierzchowne

myśli. Twój umysł zawiera w sobie informacje, rzeczy do zapamiętania,
natrętne myśli, problemy do rozwiązania, sprawy do załatwienia itd.

Nigdy nie odpoczywa, jest zawsze czymś zajęty. Myśli, myśli, myśli,
jedna po drugiej, a każda z nich domaga się uwagi.

Zanim spróbujesz oczyszczyć umysł przy pomocy świadomości oddechu,

opisanej poniżej, mądrze byłoby wyzbyć się owych powierzchownych myśli
poprzez ich kontmplację. Usiądź wygodnie, rozluźnij się i myśl. Nic,

tylko myśl. Wyszukaj w swoim umyśle najsilniejsze myśli i badaj je,
spróbuj je zrozumieć i rozwiązać.

Zwróć uwagę na słowo: myślenie. Kontemplacja nie zawiera w sobie

oczyszczania umysłu bądź wizualizacji. Wymaga za to myślenia,
dogłębnego i dokłąnego przemyślenia jakiejś rzeczy, abyś mógł lepiej

zrozumieć jej naturę i związek z tobą. Jest to wgląd.

Medytacja świadomości oddechu

Jest to prosta forma medytacji, która oczyszcza umysł i koncentruje
świadomość.

Usiądź albo połóż się, zamknij oczy, wykonaj ćwiczenie z rozluźnianiem

się i oczyść umysł. Oddychaj powoli i głęboko i skoncentruj się na tym,

jak powietrze wchodzi do twojego ciała i jak je opuszcza. Czuj, jak
wchodzi i wychodzi. Skoncentruj całą swoją uwagę na płucach i na

procesie oddychania. Ta prosta czynność wystarczy do tego, aby zająć
twój umysł; silnie odsuwaj od siebie myśli, już wtedy, gdy się

pojawiają, zanim nabiorą siły i będą w stanie ci przeszkodzić.

Świadomość oddechu zajmuje sobą powierzchowny umysł i pozwala ci myśleć
na znacznie głębszym poziomie.

Powierzchowne myśli

Dźwięki mogą bardzo przeszkadzać, ponieważ wytwarzają powierzchowne

myśli. Klakson samochodowy wytworzy "Co to, co się dzieje?", odgłos
otwieranych drzwi "Kto wchodzi lub wychodzi?". Powierzchowny umysł jest

bardzo ciekaw wszystkiego, co się dzieje dokoła. Chce wiedzieć o
wszystkim i informować cię o każdej maleńkiej rzeczy, jaka się rozgrywa

w twoim otoczeniu. Będzie nakłaniał cię do otwarcia oczu i sprawdzenia,
co się dzieje.

Nie pozwól, aby to się stało. UŻYJ tych denerwujących dźwięków jako

pomocy w treningu. Gdy nauczyć się je ignorować, twoje zdolności
koncentracji znacznie się rozwiną.

Zatrzymuj te myśli natychmiast, gdy się zaczynają i zanim staną się

silne.

Na przykład:

"Kto to, co się dzieje?" zamienia się w "Kto t..."

"Kto wchodzi lub wychodzi?" zamienia się w "Kto wcho..."

W miarę praktyki myśli będą coraz krótsze, aż staną się"

"Kt...?...?.......?" i "K.....?......."

I w końcu:

"........?.......?........?"

Wiele osób uważa, że nie mogą oczyścić swojego umysłu, ponieważ zbyt
łatwo rozpraszają ich zwyczajne dźwięki, jakie ich otaczają każdego

dnia. NIE używaj muzyki lub innych dźwięków po to, aby je zagłuszyć,
użyj ich do ćwiczeń. Podobnie jak w podnoszeniu ciężarów, jeśli

będziesz trenować ze sztangami z waty, twoja siła nie wzrośnie. Nie
ułatwiaj sobie zadania, jeśli chcesz stworzyć w swoim umyśle naprawdę

silny mięsień.

Powoli, lecz na pewno opanujesz umiejętność oczyszczania umysłu z
niepożądanych myśli. Gdy raz to osiągniesz, zdobędziesz cenne mentalne

narzędzie. Będziesz w stanie skoncentrować się całkowicie na tym, co
robisz, na jednym zadaniu, w ZUPEŁNYM wyłączeniem wszystkiego innego.

Czasem medytuję - z powodzeniem - w zatłoczonym, hałaślkiwym pokoju

pełnym małych dzieci, które na mnie włażą. NIC nie przerywa mojej

koncentracji.

Koncentracja

Musisz umieć skoncentrować się bez reszty na tym, co robisz.
Niedostatek koncentracji jest największą i najczęstszą przyczyną

niepowodzenia projekcji. Ma wpływ na każdy element projekcji, od
rozluźniania oprzez trans po projekcję właściwą.

Aby sprawdzić swoją zdolność koncentracji, usiądź i się rozluźnij.

Zamknij oczy i oczyść umysł ze WSZYSTKICH myśli. Oddychaj powoli i
głęboko i licz oddechy po wydechu. Umysł ma być zupełnie pusty, poza

liczeniem, tak długo, jak potrafisz to utrzymać. Spradź, ile potrafisz.
Bądź ze sobą szczery, za każdym razem, gdy pojawi się myśl, zacznij

liczenie od początku.

Jeżeli wytrzymujesz dłużej niż dziesięć oddechów, to dobrze. Jednak
dziesięć oddechów nie wystarczy. Lecz nie martw się, możesz poprawić

swoją koncentrację poniższymi ćwiczeniami.

ćwiczenie koncentracji (1)

Rozluźnij się, uspokój umysł, spójrz na świecę lub żarówkę. Umieść
źródło światła naprzeciwko siebie w odległości kilkudziesięciu

centymentrów i patrz się w nie wytężonym wzrokiem przez minutę lub
dwie. Zamknij oczy i skup się na obrazie, jaki się wytworzy za twoimi

zamkniętymi powiekami. Spróbuj utrzymać ten obraz tak długo, jak
potrafisz. Użyj świadomości oddechu, aby utrzymywać umysł w stanie

pustki, gdy to robisz. Spróbuj, aby ten obraz rósł, zamiast znikać.

Ćwiczenie koncentracji (2)

Wybierz punkt na ścianie i patrz się na niego. Nie koncentruj się na
nim, patrz się łagodnie. Ocvzyść umysł ze wszystkich myśli i utrzymuj

go czystym. MOCNO koncentruj się na oddechu, gdy to robisz. Gdy pojawi
się myśl, odepchnij ją na samym początku, nie pozwól jej, aby dobiegła

końca! Wytrzymaj tak tak długo, jak potrafisz. Rób to wiele razy
dziennie, jeśli możesz.

Ćwiczenie koncentracji (3)

Usiądź, rozluźnij się, zamknij oczy, oczyść umysł. Zacznij ćwiczenie

świadomości oddechu i wyobraź sobie, że powietrze, które wdychasz, jest
w twoim ulubionym kolorze. Wyobraź sobie, że wydychane powietrze jest

szaro-bure, pełne toksyn. To ćwiczenie oczyszczające, stymuluje czkry,
aby pobierały energię na wdechu i pozbywały się negatywnej energii na

wydechu.

Uwaga: podczas tych wszystkich ćwiczeń staraj się nie napinać, one
wszystkie dzieją się w umyśle. Na początku może ci się wydawać, że aby

oczyścić umysł z myśli, musisz go napiąć niczym nadmuchaną piłkę, ale
wkrótce odkryjesz, że prawdą jest coś przeciwnego. Gdy sie

przyzwyczaisz, oczyszczanie umysłu stanie się WYPOCZYNKIEM.

Stan transu

Kiedy ośiągniesz głęboki poziom rozluźnienia i umysłowy spokój,

poczujesz, że twoje ciało robi się bardzo ciężkie. Ta ciężkość jest
głownym objawem tego, że twoje fale mózgowe przechodzą z pozomu beta w

poziom alfa, podczas gdy wpadasz w trans. Trans jest spowodowany
głębokim rozluźnieniem fizycznym i psychicznym i nie ma w tym stanie

niczego nienaturalnego bądź cudownego. Oznacza on po prostu, że ciało
weszło w stan snu, podczas gdy umysł pozostał świadomy.

Jak wejść w trans

Rozluźnij się i oczyść umysł przy pomocy świadomości oddechu. Wyobraź

sobie, że schgodzisz w dół po drabinie w ciemności. Nie wizualizuj
drabiny, tylko poczuj, że to robisz. Na wydechu czuj, że posuwasz się

szczebel lub dwa w dół, na wdechu się zatrzymuj. To, co jest ważne, to
mentalny obraz schodzenia, spadania - to zmienia fale mózgowe z poziomu

beta (jawa) na alfa (sen) lub theta (głęboki sen). Gdy osiągniesz stan
alfa, będziesz w transie. Wykonumj to ćwiczenie tak długo, jak tego

potrzebujesz, czas osiągania stanu alfa będzie się różnił w zależności
od twojego doświadczenia z rozluźnieniem i wewnętrznym uspokojeniem.

Jeśli nie podoba ci się drabina, wyobraź sobie, że jesteś w

zjeżdzającej w dół windzie lub że jesteś spadającycm piórkiem. Spadaj
na wydechu, zatrzymuj się na wdechu. Wewnętrzne poczucie spadania,

połączone z rozluźnieniem i wewnętrznym wyciszeniem powoduje stan
transu. Użyj jakiegokolwiek sceniariusza owego spadania, jaki ci pasuje

i z jakim sie dobrze czujesz.

Uwaga: Gdy poczujesz ciężkość, przestań wyobrażać sobie schodzenie.

Trans: Wszystko staje się cichsze i wydaje ci się, że jesteś w znacznie
większym miejscu. W ciele masz bardzo lekkie poczucie brzęczenia.

Wszystko się zmienia, jest to trochę tak, jakby w ciemności nałożyć
sobie pudło na głowę i poczuć, jak zmienia się atmosfera.

Głęboki trans

Poziom transu, jaki ci się uda osiągnąć, będzie zależał od stopnia

rozluźnienia i umiejętności koncentracji. Aby wejść w głębszy trans,
tj. stan theta, musisz koncentrować się znacznie silniej i dłużej na

uczuciu spadania, któremu towarzyszy świadomość oddechu. Pierwszy
poziom transu, gdy poczujesz się ciężki, wystarcza do projekcji. Silnie

odradzam eksperymentowanie z głębszymi poziomami transu, zanim nie
nabierzasz doświadczenia.

Skąd możesz wiedzieć, że wchodzisz w głęboki trans? Oto cztery

zauważalne objawy:

1. Nieprzyjemne uczucie zimna, lecz bez drżenia; wyraźny spadek
temperatury.

2. Będziesz czuć się - mentalnie - bardzo dziwnie i wszystko będzie się

wydawało bardzo powolne. Twoje procesy myślowe zwolnią się tak, jakbyś
dostał silny zastrzyk przeciwbólowy.

3. Poczujesz się odłączony od swojego ciała, będziesz miał wrażenie
unoszenia się, wszystko będzie się wydawało dalekie.

4. Kompletny paraliż fizyczny.

Uwaga: Te cztery objawy RAZEM wskazują, że jesteś w stanie głębokiego

transu.

Nie pomysl tego z łagodnym uczuciem unoszenia się, jakie czasem
będziesz miał w lekkim transie, gdy będzie się uwalniało twoje ciało

astralne, lub nieznaczną utratą ciepła wynikającą z nieruchomego
siedzenia lu lekiiego paraliżu (poczucia ciężkości) ze stanem

głębokiego transu. Odczucie głębokiego transu jest nieprzyjemne i
zazwyczaj nie ma wątpliwości co do tego, czym jest.

Bardzo trudno jest osiągnąć głęboki trans, jako że musisz mieć

doskonale opanowaną relaksację, koncentrację i wiele, wiele siły woli i
energii mentalnej. Nie wejdziesz w ten stan przypadkowo.

Jeżeli boisz się, że wchodzisz za głęboko, pamiętaj:

Zawsze możesz z tego w dowolnym momnecie wyjść. Skoncentruj całą wolę

na poruszeniu palcami u rąk lub stóp. Gdy poruszysz już palcem, zegnij
dłonie i ręce, potrząśnij głową, reanimuj powoli całe ciało, potem

wstań i spaceruj przez kilka minut.

Podczas zajęć w grupach medytacyjnych itp. widziałem ludzi, któzy nie
byli w stanie wyjść z łagodnego transu, np. odlatywali z wróżkami.

Zazwyczaj jakaś uprzejma osoba zaczynała do nich mówić lub
rozmasowywała im nadgarstki, aby pomóc im wrócić do rzeczywistości.

Jest to rezultat jednostronnego treningu, tj. bez ćwiczenia
koncentracji i siły woli. Takiej osobie tylko wydaje się, że nie może

wrócić i dlatego wcale tego aż tak nie próbuje. Jest to także dobry
sposób na ściągnięcie uwagi grupy.

Uwaga: Twój umysł jest potężny i ma roległe niewykorzystane zasoby.

Jest w stanie zrobić wszystko, nie ma granic, jeśli jest wytrenowany i
odpowiednio umotywowany.

Rozszerzenie ciała energetycznego.

W pewnym momencie wchodzenia w trans poczujesz łagodny paraliż, któremu

będzie towarzyszyć delikatne uczucie wibracji w całym ciele. Możesz się
także czuć duży i opuchnięty. Są to objawy ekspansji ciała

energetycznego i uwalniania się ciała astralnego. Jest to normalna
część prcesu snu. Ciało energetyczne otwera sie i rozszerza, aby zebrać

energię. W tym czasie ciało astralne dryfuje, uwolnione od ciała
fizycznego.

Znajomość transu

Wielu ludziom nie udaje się projekcja, ponieważ nie są przyzwyczajeni

do transu. Uważają, że jest to otwarte na krótko okno prowadzące w
wymiar astralny. To nie jest prawda. Jeżeli pozostaniesz spokojny

fizycznie i psychicznie podczas wchodzenia w trans, możesz utrzymać ten

stan godzinami.

Jeśli wejdziesz w trans i pomyślisz: "Tak! Udało mi się! Jestem w
ytransie... A teraz muszę się pośpieszyć, zanim to się skończy" to

najpewniej zostaniesz z tego stanu natychmiast wypchnięty. Trans
zakończy się z powodu umysłowego podniecenia, tj. przerwania

wewnętrzego wyciszenia.

Dobrym pomysłem jest spędzenie pewnego czasu w transie zanim się
zabierzemy do projekcji astarlnej, po to, aby się do tego stanu

przyzwyczaić.

Kiedy już będziesz się dobrze czuć w transie, możesz przystąpić do
stymulacji czakr, tak, jak to opisano poniżej.

Uwaga:

1. Nie musisz być w transie, aby pracować z czakrami, tylko że wtedy to

lepiej wychodzi.

2. Trans może być praktykowany na leżąco, ale lepiej jest wygodnie
usiąść.

YTwoje ciało astralne zostanie w stanie transu uwolnione, więc spróbuj

unieść swoje astralne ręce i nogi, po jednej na raz. Użyj do tego
swoich RĄK, jak to opisano w następnym akapicie. Skoncenmtruj się,

poczuj świadomość w swoim ramieniu i powoli je unieś, oderwij od ciała.
Możesz poczuć łaskotanie, gdy to robisz. Unieś swoje astralne ramię i

spójrz na nie z zamkniętymi powiekami, ale nie poruszaj ani jednego
mięśnia. W tym stanie powinienieś umieć wiudzieć przez zamknięte

powieki, ale jeśli tego nie potrafisz, nie martw się, to przyjdzie z
czasem.

Unoszenie astralnych ramion jest dobrym ćwiczeniem przed projekcją.

Potem użyjesz tych ramion, aby odepchnąć ciało astalne od fizycznego.

Widzenie dotykowe

Widzenie dotykowe jest to CZUCIE świadomości określonych miejsc ciała.

Twoje ręce są bardzo blisko związane z twoją świadomością ciała. Są
świadome każdej jego części. Wyobrażone RĘCE to tylko rozszerzenie tej

świadomości. Gdy masz poczuć świadomość jakiejś części swojego ciała,
UDAJa, że twoje ręce, prawdziwe ręce, mają dotknąć tej części. Potem

użyj świadomości, jaka zostanie przez to wytworzona w tym obszarze
ciała, do wyobrażenie sobie, że znajdują się tam twoje wyobrażone RĘCE.

Zamknij oczy i trzymaj ręce trzydzieści centymentrów od twarzy.

Skoncentruj się, POCZUJ, gdzie one są i spróbuj ZOBACZYĆ je poprzez
powieki. Skrzyżuj nadgarstki, zegnij palce, poruszaj rękami. Patrz

skoncentrowany, jakbyś wytężał wzrok, aby widzieć w ciemności, a
zobaczysz niewyraźny cień w miejscu, gdzie są twoje dłonie.

Zamknij oczy i dotknij palcem wskazującym czubka swojego nosa. Możesz

doknąć dowolnej części ciała z zamkniętymi oczami. Poćwicz to; dobrze

wiesz, gdzie są cały czas twoje ręce; po pewnym czasie będziesz czuł
daną część ciała już w momencie, gdy podejmiesz decyzję jej dotknięcia,

zanim jeszcze wykonasz prawdziwy ruch.

Przejdź tak przez całe ciało, wytwarzając świadomość dotyku w różnych
jego miejscach.

Co sie wtedy dzieje: Część twojego umysłu przesuwa się do części ciała,

którą zamierzasz dotknąć, aby poprowadzić tam twoją rękę.

Umiejątność przesuwania świadomości w rózne obszary ciała jest
niezbędna do pracy z energiami.

Uwaga: Nie musisz wizualizować RĄK albo wyobrażać sobie, że one tam są.

Wszystko odbywa się dotykowo, nie wizualnie. Musisz umieć wyobrażać
sobie, że CZUJESZ, że coś robią.

Z początku rozwinąłem te technikę z myślą o niewidomych, którzy nie są

w satnie zwizualizować sobie czegokolwiek, lecz mają wyraźną świadomość
ciała. Większość widzących ludzi ma wielkie problemy z technikami

wizualizacji, a od niej zależą wszystkie techniki projekcji. Dlatego
rozwinąłem technikę, któa NIE ZALEŻY o d wizualizacji i przez to jest

dla wielu łatwiejsza.

Podstawowa praca z energiami

Główne czakry

1. Czakra podstawy (u podstawy kręgosłupa, w połowie drogi między
odbytem a genitaliami)

2. Czakra śledziony (tuż poniżej pępka)

3. Czakra splotu słonecznego (na splocie słonecznym)

4. Czakra serca (na środku klatki piersiowej)

5. Czakra gardła (u podstawy gardła)

6. Czakra czoła ("trzecie oko", dokładnie środek czoła)

7. Czakra korony (cały czubek głowy ponad linią włosów).

Są wielkości niecałej dłoni, poza czakrą korony, która jest znacznie

większa.

Czym są czakry?

Czakry to niematerialne narządy, które przetwarzają surową Kundalini w
bardziej subtelne i zdatniejsze do wykorzystania formy energii. Czakry

same w sobie nie zawierają energii. Surowa energia jest pobierana z
planety, przez małe czakry na stopach i dłoniach.

Energia Kundalini to czysta energia myślowa, która wiąże ze sobą cały

wszechświat. To żywe pole energetyczne może zostać głębiej wykorzystane

przez zastosowanie skoncentrowanej, twórczej woli. Może zostać
wciągnięte do ciała i przetworzone, przez system czakr, w bardziej

użyteczne formy energii.

Czakry są połączone z kręgosłupem i systemem nerwowym poprzez niektóre
gruczoły i zwoje nerwowe. Cały układ czakr jest bardzo złożony; w ciele

są 3 najważniejsze (czakra podstawy, serca i korony), 4 ważne
(pozastałe wymienione) i ponad 300 mniejszych czakr. Istnieje także

wiele czakr na zewnątrz ludzkiego ciała. Szczegółowe mapy
rozmieszczenia czakramów na ludzkim ciele i łączących je meridianów są

używane od tysięcy lat we wschodniej medycynie, przede wszystkim w
akupunkturze. System czakr jest używany wraz z jkażdą psychiczną mocą,

bez wyjątków. Jakiejkolwiek metody rozwoju mocy psychicznej i
jakiejkolwiek terminologii nie użyjemy, zawsze sprowadzi sie to do

jednego: do stymulacji czakr.

Wielu ludzi będzie chciało temu zaprzeczyć, mówiąc, że nigdy nie
pracowali z czakrami, a wyćwiczyli w sobie pewne moce. Zgoda, istnieje

wiele dróg rozwoju, ale wszystkie z nich, pośrednio lub bezpośrednio,
stymulują czakry. I nie zapominajmy o wrodzonych zdolnościach. Wielu

ludzi rodzi się z już aktywnymi czakrami i, co za tym idzie, pewnymi
zdolnościami.

Media to ludzie, którzy przejawiają moce psychiczne wtedy, kiedy pomaga

im w tym duchowa istota z zewnątrz. Ta istota działa właśnie stymulując
czakry medium i wytwarzając w ten sposób chwilowe zdolności

jasnowidzenia, uzdrawiania, produkcji ektoplazmy itp. w medium.

Nie potrzebujesz żadnych duchów, aby rozwijać i używać swoich
psychicznych mocy. Jeżeli nauczysz się kontrolować własne czakry i

energię, będziesz w stanie dokonywać tych samych rzeczy bez wciągania w
to innych istot i bez ryzyka z tym związanego.

Wzbudzanie energii

Usiądź albo połóż się, rozluźnij się i oczyść umysł świadomością

oddechu. Skup swoją uwagę na stopach. Użyj swoich RĄK, aby przesunąć
energię ze swoich stóp, poprzez nogi, do czakry podstawy. Wyobraź

sobie, że chwytasz energię i przeciągasz ją przez siebie.

Uwaga: wyobraź sobie, że twoje RĘCE są wewnątrz twoich nóg, gdy to
robisz.

Użyj świadomości oddechu jako pomocy we wzbudzaniu energii. Podnoś w

sobie energię na wdechu, zatrzymuj ją na wydechu. Rób to w kółko,
dociągając energię do czakry podstawy, co najmniej przez kilka minut.

Możesz nie czuć nic w trakcie tego ćwiczenia; nawet jeśli tak się
dzieje, i tak wciągasz pewne ilości energii, jej ilość będzie sie

zwiększała w miarę praktyki.

Stymulacja czakr

Otwieranie czakry: Używasz do tego swoich wyobrażonych RĄK. Wyobraź
sobie, że wydzierasz otwór w miejscu, gdzie znajduje się czakra. Nie

musisz niczego wizualizować, po prostu to poczuj, jakbyś to robił

naprawdę, nie patrząc się na to.

Czakry są niematerialne, więc stymulujemy je bez użycia jakichkolwiek
fizycznych metod. Osiągamy to poprzez koncentrację uwagi na czakrze.

Potrzebujesz miejscowego, mentalnego otwarcia, a to zapewnia
wyobrażenie rodzierania. Przesuwając świadomość na czakrę i

dostarczając wyobrażenia otwarcia jej swoimi RĘKAMI, bezpośrednio
stymulujesz czakrę.

Uwaga: przed otwieraniem czakr wykonaj ćwiczenie ze wzbudzaniem

energii.

1. Czakra podstawy. Wznieś energię do czakry podstawy. Użyj RĄK, aby ją
otworzyć. Wepchnij energię do jej WNĘTRZA. Powtórz to siedmiokrotnie.

2. Czakra śledziony. Wznieś energię od stóp, poprzez czakrę podstawy,

aż do tej czakry, otwórz ją i nasyć ją energią. Powtórz to trzykrotnie.

Kontunuuj to aż do czakry czoła, za każdym razem wznosząc energię od
stóp i prowadząc ją przez wystkie niższe czakry aż do tej, która jest w

danej chwili otwarta, powtarzając to dla każdej czakry trzy razy.

7. Czakra korony. Najpierw doprowadź do niej energię tak, jak w
poprzednich punktach. Otwórz czakrę; jest znacznie większa niż inne.

Wyobraź sobie, że masz w śrdoku czubka głowy płaską kromkę chleba i
rozrywasz ją swoimi RĘKAMI, lub wyobraź sobie, że otwierasz swój skalp.

Powtórz cały proces jeszcze dwukrotnie, zaczynając od stóp.

Uwaga: Staraj się nie napinać żadnych mięśni podczas tego ćwiczenia.

Czakra podstawy jest najważniejsza z tych, któe muszą zostać
uaktywnione. Jest to furtka wejściowa dla energii Kundalini; dopóki ona

nie będzie otwarta, energia nie popłynie do innych czakr. Sugeruję,
abyś we wczesnej fazie ćwiczeń z czakrami poświęcił wiekszość swojej

uwagi na tę właśnie czakrę.

Uwaga: Niektózy ludzie przez pierwsze miesiące pracy z czakrami nie
odczuwahją nic, podczas gdy u innych pewne odczucia pojawiają się

bardzo szybko. To kwestia indywidualna; brak odczuć nie powinien
zniechęcać do pracy.

Zatrzymuj sie i sprawdzaj

Sprawdzaj stan swoich mięśni podczas tychg ćwiczeń, i rozluźniaj się
ponownie, jeśli to będzie konieczne. Mięśnie będą na początku

automatycznie reagować napięciem na wyobrażenie przeciąganie energii
przez ciało. Ale to wszystko odbywa się w umyśle, one mogą pozostać

zrelaksowane.

Odczucia w czakrach

Będą zależaeć od poziomu ich pobudzenia, twoich zdolności, poziomu
twojej koncentracji i rozluźnienia. Może to być łagodne ciapło, łagodny

nacisk, lekkie pulsowanie, łaskotanie lub kombinacja tego wszystkiego.

Niektóre z nich, uaktywnione, mogą dostarczyć innych dziwnych,

miejscowych doznań:

Czakra podstawy - możesz poczuc pieczenie lub gniecenie, tak, jakbyś
spędził zbyt wiele czasu na rowerowym siodełku. Gdy czakra będzie

pracować jak należy, pojawi się lekkie pulsowanie.

Czakra splotu słonecznego. Może pojawić sie krótka duszność, która
skłoni cię do hiperwentylacji. To minie z czasem.

Czakra serca. Zasługuje na szczególną uwagę z powodu uczucia lęku, jaki

może wzbudzić. Kiedy jest pobudzona, wydaje się, że serce bije z
niemożliwą szybkością. Zignoruj to - to nie twoje serce, ale pulsowanie

czakry. Szybkość bicia serca się w zasadzie nie zmienia w trakcie tego
ćwiczenia.

Czakra gardła. Może się pojawić wrażenie "guli" w gardle.

Czakra korony. Gdy jest otwarta, wydaje się, że tysie miękkich,

ciepłych palców rozmasowuje cały czubek głowy. Buddyści nazywają to
"Lotosem o tysiącu płatków".

Uwaga: Możesz mieć silne iodczucia w jednych czakrach i żadne w innych.

Skoncentruj się na najniższej czakrze bez odczuć - to pozwoli wyrównać
energię.

Jeżeli energia nie jest zróznoważona, podczas projekcji brak aktywności

jednej czakry może byc przyczyną niepowodzenia, tzn. możesz się
częściowo uwolnić, lecz utknąć w ciele w miejscu w pobliżu nieaktywnej

czakry. Jeżeli tak się zdarzy, następnym razem skoncentruj się na
uaktywnieniu tej czakry tuż przed projekcją.

Zamykanie czakr

Po jakiejkolwiek pracy z czakrami ważne jest ich zamknięcie, chyba, że
zamierzasz przejść do projekcji astralnej.

Zamknięcie jest szczególnie ważne, jeśli czujesz w nich SILNE doznania.
Jeżeli pozostawisz je otwartymi i wrócisz tak do normalnych zajęc,

będziesz krwawić energią, co może spowodować wycieńczenie i kłopoty
zdrowotne. Może to też przyciągnąć niechciane zainteresowanie różnych

żądnych energii istot astralnych. Aby zamknąc czakry, po prostu odwróć
proces ich otwierania, dopóki nie będziesz czuć niczego. Czuj, jak

twoje mentalne ręce zamyają czakry i przesuwają energię w dół. Poświęć
temu tym więcej czasu, im bardziej są one aktywne; w ich zamknięciu

pomagają też ćwiczenia fizyczne i jedzenie.

Moce psychiczne

Po rozpoczęciu pracy z czakrami, możesz zobaczyć wzrost swoich mocy
psychicznych. To naturalny skutek stymulacji czakr.

Praktyka

Ćwiczenia powinny być wykonywane w miarę możności codziennie.

Jak długo?

Wiele osób pyta sie mnie: ile czasu zajmuje nauczenie się projekcji?
Moja odpowiedź brzmi: Każdy ma inny poziom naturalnych zdolności,

zajmie to tyle, ile to zajmie. Znam ludzi, którzy próbowali latami, a
także takich, którym wyszło za pierwszym razem, gdy spróbowali tej

techniki. Ludzie bez uprzedniej praktyki w relaksacji i koncentracji
muszą się liczyć z kilkoma miesiącami treningu.

Lina astralna

Kluczowym składnikiem mojej techniki projekcji jest niewidzialna,

wyobrażona lina, zwisająca z sufitu. Zostanie ona użyta, aby wywrzeć
dynamiczny nacisk na pojedynczy punkt ciała astralnego, aby skłonić go

do oderwania się od ciała fizycznego.

Technika sznura jest skuteczniejsza od mniej bezpośrednich metod
takich, jak wizualizacja siebie przed sobą lub wzbudzanie w sobie

wibracji. Wibracje są skutkiem, a nie przyczyną projekcji, i dlatego
ich wzbudzanie jest w pewien sposób nielogiczne.

Gest wyciągnięcia ręki i chwycenia liny jest działaniem silnym,

zrozumiałym, naturalnym i łatwym do wyobrażenia. Technika liny
koncentruje całą twoją mentalną energię w jednej, dynamicznej akcji,

któa wywiera duzy nacisk na jeden punkt ciała astralnego.

Istnieje wiele subtelniejszych sposobów wywierania nacisku na ciało
astralne, niektóe z nich pasywniejsze od tego. Większość ćwiczeń

medytacyjnych wywiera pewien nacisk na ciało astralne; pasywny nacisk
wywrze też jakiekolwiek uczucie schodzenia lub spadania.

Większość ludzi, gdy próbuje dokonać projekcji, próbuje wywrzeć pasywną

i skierowaną do przodu presję na ciało astralne, na przykład
wyobrażając sobie siebie przed sobą lub wyobrażając sobie, ze sie

unoszą. Ale spójrzmy prawdzie w oczy - 99% ludzi nie jest w stanie
porządnie zwizualizować sobie solonych orzeszków, a co dopiero siebie

POZA swoim ciałem, zaś przeniesienie świadomości do wizualizacji jest
dla większości również nie do wykonania. Inna popularna metoda to

wywołanie drgań; jest nieco skuteczniejsza od poprzedniej, ale też jest
niebezpośrednia. Wszyskiie te metody wynikają z ogólnej nieznajomości

mechanizmów projekcji, tzn. jak ona zachodzi, co jest skutkiem bardzo
dużej ilości niepowodzeń wśród uczących się projekcji.

Pasywny nacisk na dużą część ciała astralnego, utrzymywany, przez

wystarczająco długi czas, spowoduje projekcję - lecz będzie to trwało
długo i będzie wyczerpujące. Rozwinąłem, poprzez własne poszukiwania,

lepszą, szybszą i dynamiczniejszą metodę projekcji, któa jest bardzo
skuteczna. Nazywam tę technikę po prostu LINĄ. Użycie liny w projekcji

astralnej nie jest nowym pomysłem, ale jej zastosowanie i mechanizm jej
działania w tej technice - owszem.

Jeżeli będziesz dokładnie rozumieć, jak to zachodzi, będziesz w stanie

zrobic to skuteczniej.

LINA oszczędza czas potrzebny do dokonania projekcji oszczędzając tym
samym mentalną energię, zazwyczaj wyczerpywaną przez przydługie

procedury potrzebne do projekcji. LINA optymalizuje zużycie energii.

Jednym z najważniejszych warunków udanej projekcji jest odpowiednia

motywacja. Jeśli nie będziesz umotywowany, nie będziesz miał
wystarczającej ilości energii do odniesienia sukcesu i albo zaśniesz,

albo nie będziesz potem w stanie sobie niczego przypomnieć. Dlatego
ważne jest, aby czas przygotowania skrócić do minimum.

Jedną rzeczą, której dokonujący projekcji ma zazwyczaj nadmiar, jest

entuzjazm. Jest to czysta energia. LINA, połączona ze zrozumieniem, jak
to działa, sprawia, że ta energia zostaje optymalnie wykorzystana.

Czując linę

Niech z sufitu zwisa nad tobą wstążka, sznur lub lina. Powinna zwisać

między twoimi ramionami, tak, abyś mógł ją łatwo chwycić. Kilkakrotnie
wyciągnij ręce i chwyc ją, aby twój umysł przyzwyczaił się do tego,

gdzie się ona znajduje. Ta prawdziwa wstążka jest tylko pomocą
techniczną; będąc w stanie jej dotknąć, przyzwyczajasz swój umysł do

współrzędnych w przestrzeni, pod którymi znajduje się twoja wyobrażona
lina. W ten sposób w twoim umyśle narazsta myślokształt, przez co

łątwiej jest ci potem wyobrazić sobie sięgnięcie po wyobrażoną line
wyobrażonymi RĘKAMI.

Uwaga: Nie musisz wizualizować sobie liny. Wystarczy, że będziesz

wiedział, gdzie ona jest. Ta metoda w ogóle nie wymaga wizualizacji.

Aktywna czakra

Jedna ważna uwaga: jeśli zdarzy się tak, że czakra czoła będzie
aktywniejsza od czakry serca, co czasem ma miejsce, umieść wyobrażoną

linę w takim miejscu, aby twoje wyobrażone ramiona musiały po nią
siegać pod kątem 45 storni. Jeżeli używasz pomocy w postaci prawdziwej

wstązki, umiść ją tak, aby zwisała nad twoją głową, a ni klatką
piersiową.

W każdym wypadku umieszczaj astralną linę w tym miejscu, któe wydaje ci

się najbardziej naturalne i najłatwiejsze do wyobrażenia.
Eksperymentuj, aż trafisz na właściwe dla siebie miejsce.

Czy jesteś gotów do projekcji?

Wszystkie ćwiczenia opisane w poprzednich rozdziałach są NIEZBĘDNE do

udanej projejkcji, jednak nie wszystkie z nich są konieczne w toku
samej projekcji. Jeżeli b09:46 19.07.98ziesz chciał przez projekcją

wykonać relaksację, świadomość oddechu, mentalne spadanie, wzbudzanie
energii i otwqieranie czakr, możesz zużyć swoje zapasy energii, któej

może ci już nie starczyć na główny punkt programu.

Wszystkie wymienione ćwiczenia powinny być wykonane w oddzieleniu od
projekcji. One są treningiem, podobnie jak ćweiczenia wykonywanie w

sali gimnastycznej przez piłkarzy. Nie będą oni potem wykonywać pompek
w czasie meczu, ale cwicza je, aby podnieść swoją ogólną sprawność i

lepiej dzięki temu grać.

Trenuj osobno, dopóki nie będziesz na tyle zaawansowany, że poczujesz

sie na siłach spróbować projekcji w czasie rzeczywistym. Wtedy będziesz
musiał przejść przez całą procedurę, uaktywnić wszystkie czakry przed

właściwą projekcją.

Głównym elementem projekcji jest oddzielenie ciała astralnego od
fizycznego przy zachowaniu pełnej świadomości. Im wcześniej się to

uzyska, tym lepiej. Dlatego sugeruję, aby początkujący zaczynali od
najprostszych wersji projekcji, gdyz w przeciwnym wypadku mogą sie

zniechęcić i zarzucić ćwiczenia jako zbyt trudne. Gdy już ma sie jedno
doświadczenie z projekcją za sobą, ma się motywację, aby próbować

trudniejszych rzeczy z tym związanych.

Kiedy cwiczyć

Nawet, jeśli ćwiczenia nie są konieczne w toku samej projekcji, muszą
nadal być regularnie wykonywane, aby utrzymywać odpowiedni poziom

"wyćwiczenia" umysłu w koncentracji i relaksacji, niezbędny do
projekcji.

Proponuję wykonywać codziennie ćwiczenia relaksacji, świadomego

oddychania i wyciszania myśli. Praca z czakrami powinna być
przeprowadzana co najmniej raz na tyddzień. Jeśli chcesz częściej,

możesz, tylko się nie przemęczaj.

Kolejność czynności w projekcji

Trudno jest podać jeden uniwersalny schemat, jako że każdy ma swoje
własne zdolności; dlatego proponuję nie traktować tego, co poniżej,

jako czegoś niezmiennego i dopasowywać to do swoich potrzeb i
umiejętności.

Oto pełen zestaw czynności składających sie na zaawansowaną projekcję w

czasie rzeczywistym.

1. Rozluźnij się dokładnie.

2. Oczyść umysł przez ćwiczenie ze świadomością oddechu

3. *Wejdź w trans używając techniki wyobrażonego spadania

4. * Wzbudź energię i otwórz wszystkie czakry

5. Wyjdź z siebie przy pomocy wyobrażonej liny.

Uwaga: Kroki 3* i 4* mogą zaotać zamienone miejscami, tzn. praca z
czakrami może być wykonana bądź przed, bądź po wejściu w trans. Jest

efektywniejsza po, ale niektórym trudno przychodzi dłuższe utrzymanie
tego stanu lub wejście weń. W takim przypadku praca z energią przed

wejściem w trans ułatwi znalezienie sie w tym stanie.

Jak użyć LINY

Jest to metoda projecji sama w sobie, jesli masz dobre zdolności
koncentracji. Sugerowałbym, aby początkujący skupili sie na niej

właśnie. Da to zwyczajną projekcję astralną, której czas będzie zależał

od stopnia rozwoju czakr i ilości energii.

1. Wykonaj dokładnie ćwiczenie rozluźniające. Poświęć na to kilka
minut, nie przesadzaj.

2. Wyciągnij swoje wyobrażone RĘCE i chwyć nimi ciężką, silną,

wyobrażoną LINĘ wiszącą przed tobą. Poczuj jej szorstkość. Podciągaj
się na niej powoli. Nie wizualizuj jej, czuj tylko wspinanie się po

niej w ciemności. Wizualizacja zużywa duże ilości energii, która może
być użyta do wywarcia nacisku na ciało astralne. Poczujesz lekkie

zawroty w ciele, zwłaszcza w górnej części tułowia. Pochodzą one z
uwalniającego się ciała astralnego. Ważna uwaga: a) musisz być świadomy

wszystkich odczuć, jakie zachodzą w tobie podczas projekcji. Naucz się,
jakie działanie teojego umysłu wywołuje dany efekt - to ci się przyda

przy rozwijaniu potem własnych technik. b) Ignoruj wszystkie odczucia,
nie pozwól im cię rozproszyć. Skoncentruj się na wspinaniu się po linie

z wyłączeniem wszystkiego innego. Skieruj na tę akcję całą swoją
energię, lecz bez napięcia w ciele fizycznym - wszystko odbywa sie w

umyśle.

3. Wspinaj się nadal, dłoń za dłonią, zawsze do góry. Poczujesz
ciężkość, nacisk na ciało astralne sprawi, że wejdziesz w trans. Nie

zwracaj na to uwagi i rób swoje.

4. Poczujesz, jak otwierają się czakry. Wspinaj sie dalej.

5. Poczujesz drgania i jednocześnie poczujesz, że twoje ciało jest
sparaliżowane. Koncentruj się na wspinaniu się po linie, nie zatrzymuj

się.

6. Poczujesz, że wychodzisz z ciała. Nareszcie jesteś wolny!

Uwaga:

Nie pozwól sobie na rozproszenie koncentracji w momencie, gdy zaczynają
sie wibracje. Są normalnym skutkiem przepływu energii przez czakry.

Jeżeli będzie cię to rozpraszało, poświęć więcej czasu na trening
koncentracji.

b) jeżeli nie masz dobrze wyćwiczonego użycia swoich wyobrażonych RĄK w

poprzednich ćwiczeniach, trudno ci będzie użyc ich do chwycenia LINY.

Jest to metoda bardzo bezpośrednia, drastycznie zmniejsza czas
potrzebny na dokonanie projekcji. Gdy zaczniesz uparcie wspinać się po

LINIE, wejdziesz w trans, czakry się otworzą , zaczną się drgania i
wyjdziesz z ciała bardzo, bardzo szybko! Ta szybkość może za pierszym

razem przerazić, dl;a niektórych może to byc za szybko. Przyzwyczaisz
się jednak do tego i docenisz to, że potem będziesz miał mnóstwo

energii podczas samej projekcji.

Jeżeli posiadasz dobre zdolności koncentracji, ta metoda powinna być
dla ciebie łatwa, nawet, jeśli nie do końca opanowałeś trans. Inną

ważną umiejętnością, gdy stosujemy tę metodę, jest umiejętność
oddzielenia działań fizycznych i psychicznych, tj. wewnętrzny wysiłek

bez zewnętrznego napinania mięśni.

Jak działa LINA

LINA to najbardziej dynamiczna ze znanych technik ; pozwólcie mi

wyjaśnić, jak dokładnie działa.

Oczyszczenie umysłu: Wewnętrzny akt wspinania się po linie całkowicie
zajmuje umysł.

Aktywność mózgu: Jednopunktowy nacisk na ciało astralne redukuje

aktywność mózgu.

Głęboki relaks: Zmniejszona aktywność mózgu wprowadza ciało w stan
głębokiego relaksu.

Trans: Wymienione rzeczy razem wprowadzają ciało w stan transu.

Czakry: dynamiczny nacisk na ciało astralne w stanie transu nakłania

czakry do otwarcia się.

Wszystko powyższe powoduje wibracje i w końcu oddzielenie sie od ciała.

Ile czasu to zajmuje

Cały ten proces może zająć piętnaście minut, ja potrafię go
przeprowadzić w pięć minut. Ta szybkość pozwala użyc całej dostępnej

energii w jednym "uderzeniu". Jeżeli nie uda ci się w ciągu piętnastu
minut, prawdopodobnie za tym razem już ci się nie uda. W takim

przypadku zrób sobie przerwę i wróć do tego później albo utnij sobie
drzemkę.

Pamiętać to wszystko

Jednym z poważniejszych problemów związanych z OOBE jest pamiętanie

jego przebiegu po powrocie do ciała.

Oto co możesz z tym zrobić. Po przebudzeniu usiądź na łóżku i zacznij
mocno myśleć o tym, co ci się śniło. Przypominaj sobie szczegóły i

powtarzaj je, na przykład "spojrzałem na zegarek... mówiłem... byłem
w... latałem nad..." to są przykłady zdań, które mogą doprowadzić cię

do odtworzenia całości snu. Wymyśl własne.

Może ci się wydawać, że nie ma w twoim umyśle nic, co mógłbyś sobie
przypomnieć, ale włóż w to odrobinę prawdziwego wysiłku. Wspomnienia

tam są, musisz tylko do nich dosięgnąć, zlokalizować je. Gdy dostaniesz
się do fragmentu wspomnień, będziesz w stanie wydobyć ich coraz więcej

i więcej. Zdziwisz się, ile sobie możesz przypomnieć w taki sposób.

Ważne jest zapisywanie tych snów, gdy tylko je sobie przypomnisz,
nawet, jeśli miałbys to robić kilkakroć w ciągu nocy. Mogą sie wydawać

w chwili obecnej żywe i niezapomniane, lecz sny i wspomnienia z astralu
szybko odpływają w niebyt, jeśli ich nie utrwalisz.

Utkwiłeś?

Niektórym ludziom zdarza się, że utkwią w części swojego ciała
fizycznego. Mogą uwolnić się z ciała, ale pozostać do niego przywiązani

w rejonie głowy lub żołądka. Jeżeli tak się stanie, zbyt duży wysiłek
włożony we wspinanie sie po linie może spowodować nieprzyjemne uczucia,

a nawet fizyczny ból. Jeżeli utknąłeś w rejonie żołądka, może to być
związane z dietą, tzn. mogłeś przed ćwiczeniem zjeść coś ciężkiego.

Jeżeli utknąłeś w innym miejscu, to jest to spowodowane brakiem
dostatecznej aktywności czakry, blokadą energetyczną. Podczas ćwiczeń z

energią skup się na otwarciu tej czakry.

Więcej o LINIE

Lina to bardzo skuteczna technika, lecz wciąż - trzeba się jej nauczyć.
Opierając się na odzewie, jaki otrzymałem w związku z moimi

publikacjami, chciałbym dokłądniej rozpatrzyć niektóre aspekty tej
techniki.

1. Nie jest potrzebna wizualizacja. Wcale. Wszystko opiera sie na

wyobrażeniu dotykonwym. Oznacza to, że nie musisz sobie wyobrażać
siebie robiącego to.

Wspinać się po LINIE oznacza odczuwać to działanie w umyśle.

2. Musisz *mentalnie* zacisnąć zęby i napiąć mięśnie, tzn. musisz

włożyć w to maksimum mentalnego wysiłku, jakbyś się naprawdę wspinał po
LINIE, lecz nie pozwól, aby brały w tym udział twoje fizyczne mięśnie.

Musisz także czuć się pełen energii, jakbyś był w stanie wspinać się
tak przez całą noc.

3. Zauważysz, że pewien rodzaj koncentracji wywiera silniejszy nacisk

na ciało astralne niż inne. Dobrze, żebyś go znalazł i stosował.

4. Aby skutecznie użyć LINY, potrzebne jest mocne postanowienie
zrobienia tego. Potrzebny jest wysiłek typu "zrobić to albo umrzeć" -

to skoncentruje całą energię na jednym punkcie, w jednym celu - wyjścia
z ciała.

5. Wiele osób przysyła mi emaile z opisami swoich sukcesów dzięki tej

technice. W każdym przypadku działo sie tak, że ćwiczyli LINĘ, aż w
końcu postanowili w końcu to ZROBIĆ.

6. Gdy stosujesz tę technikę, kompletnie ignoruj wszelkie pojawiające

się w ciele odczucia i usłyszane dźwięki. Jeżeli na coś w jakikolwiek
sposób zareagujesz, rozproszysz swoją skoncentrowaną energię i

rozmyjesz swój wysiłek.

Możesz opuścić wszystkie ćwiczenia i skoncentrować się na samej LINIE.
Każdy ma inny poziom naturalnych zdolności. Niektózy muszą dużo

ćwiczyć, aby osiągnąć OOBE, innym przychodzi to bez trudu. Niektórym
bardziej spodoba się nauka LINY poprzez praktykowanie tej techniki,

zamiast ćwiczeń do przygotowujących. Jeżeli twoim celem jest jedynie
świadome OOBE, najlepszym wyborem jest proste użycie LINY, takie jak

opisano poniżej.

Proste użycie liny

Niektórzy ludzie mają wrażenie, że LINA jest zbyt skomplikowana. Być

może jest to spowodowane zbyt szczegółowym opisem, jaki tu zawarłem.

LINA jest najprostszą techniką projekcji. Aby ją zastosować, wystarczy:

1. Pójść do łóżka lub usiąść i się rozluźnić, tajk, jak zazwyczaj przed
snem.

2. zacząć wspinać się po LINIE.

I to wszystko!

Jako że nie ma innych elementów, cała energia koncentruje się na

wspinaniu się. Wielu ludziom tylko tego trzeba, bay doświadczyli
swojego pierwszego wyjścia z ciała.

Świadome śnienie

Otrzymałem wiele relacji o pojawieniu się lub zwiększeniu się

częstotliwości świadomych snów od ludzi wykonujących ćwiczenia tu
opisane. Wzrost energii w czakrach zwiększa świadomość zarówno stanu

OOBE, jak i snu. Szkoda nie wykorzystywać nadmiaru tej energii - i
dlatego sugeruję, aby celem drugorzędnym były dla nas świadome sny. To

przyśpieszy doświadczenie OOBE, w formie świadomego snu.

Aby odzyskać świadomość podczas snu, należy zaprogramować się na
robienie częstych "kontroli" rzeczywistości. Gdy zrobisz taką kontrolę

podczas snu, stanie sie on świadomy.

Sprawdziany rzeczywistości

Sprawdzian rzeczywistości ma miejsce wtedy, gdy przerywasz swoją
czynność i sprawdzasz poziom rzeczywistości sytuacji, w jakiej jesteś.

To proste. Za każdym razem, gdy to robisz, zapytaj siebie:

1. Czy to jest normalna sytuacja? Czy jest w niej coś dziwnego?

2. czy potrafię latać? (spróbuj sie unieść)

3. Spróbuj zamknąć oczy. W ciele astralnym nie możesz tego uczynić,
więc jest to niezawodny wskaźnik.

Uwaga: Aby stało się to skuteczne, musi stać sie nawykiem.

Kiedy wykonasz sprawdzian rzeczywistości w czasie snu, uświadomisz

sobie, że śnisz i będziesz mógł przejąć kontrolę nad snem. Ważne jest
wtedy afirmowanie, że po przebudzeniu sie będziesz wszystko pamiętał.

Powtarzaj sobie "Będę w stanie przypomnieć to sobie, gdy się obudzę".

Wyzwalacz świadomego śnienia

Kluczem do sukcesu przy zastosowaniu sprawdzianów rzeczywistości jest
dobry "wyzwalacz" takiej reakcji. Może być to jakakolwiek czynność, oto

kilka dobrych pomysłów.

1. Czas. Rób sprawdzian rzeczywistości zawsze, gdy spoglądasz na

zegarek.

2. Ręce. Za każdym razem, gdy zauważasz swoje ręce, rób sprawdzian
rzeczywistości.

3. Palenie. Jeśli jesteś palaczem, sprawdzaj rzeczywistość za każdym

razem, gdy zapalasz papierosa. Jeśli jesteś nałogowcem, zapewne
wykonasz gest sięgania po papierosa również podczas snu.

Uwaga: Aby sprawdzanie rzeczywistości stało się nawykiem, trzeba

zazwyczaj kilku tygodni.

Kiedy uzyskasz świadomość podczas snu i bedziesz chciał zamienić to w
OOBE, spróbuj uzyskać świadomość swojego ciała fizycznego. Jeśli nie

możesz go wyczuć, spróbuj powrócić w jego pobliże. Bywa to trudne i
może sprowokować przebudzenie. Sugerowałbym, abyś cieszył się świadomym

śnieniem samym w sobie.

Zmiana rzeczywistości

Jeżeli nie podoba ci sie sen, w którym jesteś, lub jesteś w OOBE i
chcesz wejść w sen, możesz zrobić te rzeczy:

1. Spójrz z bliska na swoje ręce i obserwuj, jak sie topią.

2. Kręć się dokoła, aż staniesz się zdezorientowany

3. Zwizualizuj miejsce, w którym chciałbyś być.

4. Leć prosto przed siebie, tak szybko, jak potrafisz. Jeśli nie

spowodujesz zmiany rzeczywistości, przynajmniej poznasz wrażenie lotu.

5. Wejdź w lustro lub inny obiekt.

Wszystkie te techniki działają na zasadzie dezorientacji
podświadomości.

Ruch w astralu

Wielu ludzi ma na początku problemy z poruszaniem się w astralu.

Przejście po pokoju we właściwym kierunku może być już nie lada
kłopotem. Wynika to zazwyczaj z tego, że nie jesteśmy dobrze

zaznajomieni z astralem i z formą, jaką w nim przyjmujemy. Jest to jak
stan nieważkości: od początku musisz uczyć się poruszać. Jesteś tylko

punktem świadomości, bez mięśni; poruszasz się za pomocą swoich myśli.

Bezwładność astralna

Istnieje coś w rodzaju bezwładności astralnej, coś, co powoduje, że się
ruszasz jeszcze przez chwilę po tym, jak zdecydujesz, że chcesz sie

zatrzymać. Możesz wtedy przejść przez ścianę itp. Ten pęd jest
spwodowany siłą myśli, która cię poruszała. Jeżeli jest za silna,

będziesz się poruszać za szybko i za długo. Tylko praktyka pozawoli

"wypośrodkować".

Jak się poruszać

Aby się poruszyć w astralu, po prostu zrób to. Nie myśl jak, tylko to
zrób. Bądź świadomy tego, że ruch jest spowodowany przez twój umysł.

Będziesz musiał zechcieć się poruszyć i zechcieć się zatrzymać, jest to
najlepsza rada, jaką mogę ci dać.

Gdy nauczysz się podstaw, przez jakis czas nie próbuj niczego
ambitnego. Poruszaj się blisko powierzchni i naucz sie najpierw

poruszać po swoim otoczeniu. Ćwicz różnicowanie szybkości, aż będziesz
w stanie w pełni ją kontrolować.

Nauka latania

Naucz się tego tak, jak uczyłeś się ruszać, używając swojego umysłu.

Najpierw możesz czuć, że przytrzymuje cię coś w rodzaju grawitacji. To
nawyk. na początku będziesz poruszać się w długich podskokach, któe

będą się kończyć, gdy myśl o locie będzie traciła na sile.

Skup swoją wole na unoszeniu się w powietrzu. W astralu nie ma
grawitacji, to tylko przyzwyczajenie. Przekonaj siebie, że możesz

latać, a będziesz mógł.

Prędkość

S. wyróżnił trzy podstawowe prędkości, stosowane do dziś:

1. Prędkość spacerowa

2. Prędkość samochodu

3. Natychmiastowa podróż

Myslę, że to rozróżnienie było wówczas znakiem czasów. Były to jedyne
znane ludziom rodzaje szybkości. Dziś filmy, gry kommputerowe i

samoloty przyzwyczaiły nas do znacznie wiekszych prędkości.

W miarę praktyki będziesz w stanie różnicować szybkość od spacerowej do
ponaddźwiękowej. Dla początkujących kontrola kierunku i prędkości jest

trudna; zależy to w dyużym stopniu od tego, jak stabilna jest
projekcja.

Natychmiastowa podróż

Uważa się, że jeśli zwizualizujesz sobie cel podróży, możesz sie tam

natychmiast znaleźć, z szybkością myśli.

Moje doświadczenia mówią, że nie można na tym polegać. Zazwyczaj
znajdziesz się w miejscu stworzonym przez twoja wizualizację. Może być

podobna do twojego celu, ale wkrótce zauważysz różnice między nią a tym
celem.

Podróże długodystansowe

Lepiej jest poruszać się po powierzchni, jeżeli mamy do czynienia z
odległościami rzędu kilkuset mil. Nawet, jesli to może być trudna -

tak, jak łatwe jest wpadnięcie w "efekt Alicji" podczas takiej podróży.
Raz rozluźnisz koncentrację i wystarczy. Podczas takich podróży musisz

utrzymywać ścisłą kontrolę nad swoim umysłem.

Uwaga: nowicjusze są zazwyczaj ograniczeni przez czas projekcji, którą
potrafią utrzymać zazwyczaj tylko kilka minut. Dlatego nie powinni

próbować długodystansowych wypraw.

Aby podróżować na duże odległości, musisz orientować się w geografii.
Musisz umieć rozpozanawać oceany, góry, kontynenty, państwa i miasta.

Powinieneś też przestudiować okolicę, do której się wybierasz, i
zapaiętać jakieś charakterystyczne punkty na drodze do niej. Potem

będziesz ich szukał podczas projekcji, aby trafić we właściwe miejsce.

Okrążyć Ziemię

Wejście na orbitę jest nieco trudniejsze, niż mogłoby się wydawać.
Łatwo poderwać się w górę, ale trudno zatrzymać się we włąściwym

miejscu. Wiele osób, w tym ja, ma tendencje do wyrwania się z Systemu
Słonecznego, a potem z galaktyki. Aby tego uniknąć, trzeba bardzo

kontrolować swoją szybkość podczas wznoszenia się.

Jak daleko możesz zajść?

Nie ma granic co do odległości i szybkości. Możesz odwiedzić
najbardziej odległą galaktykę. Prędkość myśli jest nieskończona. Jest

to niczym zginanie przestrzeni i przemieszczanie się bez ruchu. Jeżeli
coś widzisz, możesz tam być... w tej samej chwili. W porównaniu z tym

prędkość światła zdaje się być ślimacza. Często wybieram sie w
przestrzeń kosmiczną, aby tam medytować i rozmyślać. To proste, cała

sztuka polega na powrocie. Jeżeli nie masz odpowiedniej wiedzy
astronomicznej, może to byc trudne. Podążanie za srebrnym sznurem nie

zawsze jest praktyczne przy takiej szybkości, choc może on dać ci
ogólne pojęcie o tym, w którą stronę się skierować.

Aby powrócić, odzyskaj świadomość swojego fizycznego ciała, spróbuj

poruszyć palcem. To zakończy projekcję, zachowując wszystkie
wspomnienia z niej.

Dodatek

Używanie snów do wywołania projekcji astralnej
Donald de Gracia

Przedstawiamy tekst dotyczący technik osiągania"projekcji astralnej".

Termin, którego autor używa pochodzi z okultyzmu i obrósł przez lata
mitami i nieścisłościami, jednak zdecydowali-śmy się go przedstawić w

"zeszytach oneironautycznych" ze względu na osobiste doświadczenie
autora, jak i podkreślenie ważnych aspektów praktyki oneironautycznej.

Druga część tekstu, doty-cząca technik bezpośredniego (nie poprzez sen)
osiągania "projekcji astralnej" pojawi się w następnych zeszytach.

-----------------------------------------------------------------------
---------

Jak osiągnąć projekcję astralną? Istnieją dwie główne metody, które tu
przedyskutujemy: pierwsza to osiąganie świadomości we śnie, druga zaś

polega na wprowadzaniu się w trans. Każdą z tych metod omówię
szczegółowo, gdyż są to metody, które wielokrotnie wykorzystywałem z

pozytywnym skutkiem. Jest jeszcze trzecia metoda, którą opiszę choć sam
jej nie używam, a która obejmuje ćwiczenia wizualizacyjne. Na początku

omówię metody związane ze snem, później z transem, a zakończę
omówieniem metod wizualizacji. Wymienię również pokrótce kasety i inne

pomoce, które są używane do osiągania OBE.

Zanim przejdę do poszczególnych metod, chcę podkreślić jedną ważną
rzecz, którą powinno się robić: PROWADZENIE DZIENNIKA.

Jest to bardzo ważne. Będziecie chcieli przetrzymywać konkretny zapis
wszystkich waszych doświadczeń z odmiennymi stanami świadomości.

Dlaczego? Ponieważ bardzo łatwo jest zapomnieć szczegóły tych
doświadczeń. Możecie myśleć, że coś zapamiętacie, ale podobnie jak w

przypadku zwykłych snów, wraz z upływem czasu możecie zapominać je.
Jeżeli będziecie mieć zapis swoich doświadczeń będziecie mogli w każdej

chwili ponownie się do nich odnieść. O tym, że bardzo łatwo jest
zapomnieć szczegóły poszczególnych projekcji przekonuję się nawet

teraz, gdy zdaję komuś relację z dawnej projekcji. Później gdy znajduję
dane hasło w moim dzienniku zdaję sobie sprawę, że zapomniałem ważne

fragmenty projekcji lub pomieszałem ze sobą dwie różne projekcje.

Z czasem, jak notatki zaczną się gromadzić, prowadzenie zapisów

doświadczeń pozwala na uważne czytanie z podziałem na okresy. Wtedy
możecie zauważyć podobieństwa i prawidłowości w swoich doświadczeniach,

których można nie odkryć w inny sposób. Na przykład po wchodzeniu w
projekcję astralną przez parę miesięcy przeczytałem swój dziennik i

odkryłem powtarzający się wzór w moich projekcjach. Odkryłem, iż
podczas prób latania w moich projekcjach, na mojej drodze stawały

gałęzie drzew. Zdarzało się to na tyle rzadko, że nie zdawałem sobie
sprawy, że była w tym jakaś regularność. Dopiero po obejrzeniu zapisków

zgromadzonych przez ponad sześć miesięcy zdałem sobie sprawę, że
zdarzało się to wystarczająco często by mogło coś znaczyć. I

rzeczywiście znaczyło. Od tego czasu zdałem sobie sprawę, że gałęzie,
które utrudniały mi wzlatywanie w górę były przekazem od mojej

podświadomości. Za każdym razem, gdy drzewa uniemożliwiające mi latanie
pojawiały się w moich świadomych snach, był to symbol poważnego defektu

w mojej osobowości. Zrozumienie tej symboliki zajęło mi trochę czasu,
ale gdy do tego doszedłem zacząłem pracować nad tym problemem. Po

pokonaniu w sobie tej niedogodności, drzewa blokujące latanie przestały
pojawiać się w moich projekcjach.

Powyższy przykład pokazuje nie tylko, że należy prowadzić dokładne
notatki, lecz także to, że twoja osobowość wydaje się być "poza" tobą

podczas projekcji i w jakiś sposób projekcje są formami autoterapii.

Powróćmy do notatek: w moim przypadku przez długi czas trzymałem
dziennik przy moim łóżku. Za każdym razem, gdy miałem projekcję,

pierwszą rzeczą, którą robiłem po powrocie na plan fizyczny było
zapisanie wszystkiego, co pamiętałem z projekcji. Moje hasła mają ok.

10 stron w przypadku gdy dobrze pamiętam projekcję lub piszę tylko
krótkie notki, które później, zwykle tego samego dnia, uzupełniam.

Zdarzało mi się zapisywać doświadczenie po 1-2 dniach, ale nie polecam
tego. Notowałem również na każdym kawałku papieru jaki miałem pod ręką.

Na koniec wszystkie notatki przenosiłem do komputera. Obecnie zapisuję
swoje projekcje astralne przy pomocy word-processora, ale wciąż często

zapisuję je na papierze zanim wprowadzę do komputera. Najważniejsze
jest zachowywanie zapisów doświadczeń, w sposób jaki najbardziej wam

odpowiada.

Prowadzenie dziennika (osiąganie projekcji astralnych jak każda inna

zdolność wymaga dyscypliny) jest częścią dyscypliny potrzebnej do
osiągnięcia powodzenia. Na początku tego rozdziału chciałbym

powiedzieć, że projekcja astralna jest UMIEJĘTNOŚCIĄ i jak każda inna
umiejętność dla jednych jest łatwiejsza, a dla innych trudniejsza do

nauczenia. Lubię wskazywać analogię między uczeniem się osiągania
projekcji astralnej a nauką gry na instrumencie muzycznym. Część osób

ma talent muzyczny od urodzenia, ale bardzo mało ludzi rodzi się
muzycznymi geniuszami. Dla większości z nas jedynym sposobem nauczenia

się gry na instrumencie jest "praktyka" (ćwiczenie) i tu niektórzy uczą
się z łatwością, a inni muszą włożyć w naukę dużo wysiłku i

poświęcenia. Podobnie jest z projekcją astralną: bardzo mało osób ma
wrodzony talent do osiągania projekcji astralnej, część uczy się łatwo,

innym przychodzi to z trudem. NIE MA ŻADNEJ MAGII W NAUCE PROJEKCJI
ASTRALNEJ. Jak wszędzie potrzebna jest odpowiednia teoria, techniki i

ćwiczenie i jak w każdej innej dziedzinie życia (dostajesz tyle, ile
włożysz pracy. Im więcej ćwiczeń, im więcej chęci do nauki tym lepszy

rezultat.

W odróżnieniu od innych zdolności, których uczymy się w świecie

fizycznym, jak np. nauka gry na instrumencie, czynniki leżące u podstaw
osiągania projekcji są głównie natury psychologicznej: inteligencja,

osobowość, konstrukcja emocjonalna, wychowanie i system wartości będą
określać łatwość osiągania projekcji. Na przykład nie musisz zmieniać

swoich przekonań by uczyć się grać na instrumencie lub w baseball.
Jednak gdy uczysz się osiągać projekcję astralną, twoje przekonania

poddane są surowemu osądowi. Jeśli jesteś mocno przywiązany do swoich
przekonań, osiągnięcie projekcji będzie dla ciebie niemożliwe (np. gdy

jesteś całkowicie cynicznym materialistą), inne przekonania mogłyby ci
zaszkodzić gdy uczysz się osiągać projekcję astralną (np. gdy jesteś

fanatycznym chrześcijaninem, [który wierzy w piekło bardziej niż w
łaskę i miłość Boga (A .B.] (mógłbyś po prostu odkryć podczas

projekcji, że jesteś w piekle i bardzo się wystraszyć!). Tak więc, jak
powiedziałem wcześniej, gdy nauczysz się osiągać projekcję astralną

przynajmniej w pewnym stopniu rozpoczniesz podróż "samotransformacji".

Trudno jest określić komu projekcja astralna przychodzi łatwo, a kto

musi ciężko pracować nad jej uzyskaniem. Na samym końcu powiem jak

można za pomocą astrologii określić predyspozycje do uzyskania OBE.
Jednakże metody astrologiczne podające prawdopodobieństwo projekcji są

tylko wskaźnikiem, co więcej ograniczone są adekwatnością astrologii, a
w szczególności adekwatnością interpretacji twojego horoskopu (czytanie

kosmogramu samo w sobie nie jest łatwe, nie mówiąc o używaniu go do
stwierdzenia czy możemy osiągnąć projekcję, czy nie). Nawet jeśli twój

horoskop przepowiada, że łatwo ci będzie osiągnąć projekcję, w dalszym
ciągu nie jest to substytutem uczenia się odpowiednich metod, uczciwej

pracy i ćwiczeń. Najlepiej jest nie przeceniać własnych potencjalnych
zdolności dopóki ich nie wykażemy. Najlepiej po prostu wyjść z

założenia, że jako przeciętna osoba do osiągnięcia projekcji astralnej
będziemy musieli włożyć trochę pracy i wysiłku.

Skoro to już mamy za sobą, przejdźmy do kwestii "jak to zrobić".

Przypuszczam, że projekcja astralna pozbawiona zostanie nieco mistyki i

euforii, gdy zdamy sobie sprawę z tego, że instynktownie i
"nieświadomie" osiągamy projekcję cały czas, choć wtedy nie nazywamy

jej projekcją astralną. Chodzi mi o bardzo częste zjawisko nazywane
"śnieniem". SNY I PROJEKCJE ASTRALNE SĄ BLISKO SPOKREWNIONE. Krótko

mówiąc sny są NIEŚWIADOMYMI PROJEKCJAMI ASTRALNYMI, a projekcje
astralne są ŚWIADOMYMI snami. Zbadajmy to stwierdzenie dokładniej.

Każdy z nas śni co noc. Możemy nie pamiętać snów rano po przebudzeniu,
ale to nie znaczy, że nie śnimy. Możesz spokojnie uznać za oczywiste,

że masz sny w nocy, niezależnie od tego czy je pamiętasz.

Powiedziałem już kilka rzeczy odnośnie snów. Po pierwsze psychologowie

nie potrafią dokładnie wyjaśnić czym są sny. Okultyści twierdzą, że
śnienie jest przeniesieniem świadomości z planu fizycznego na plan

astralny. NIKT NIE WIE NA PEWNO CZYM SĄ SNY. Ma to jednak swoją
pozytywną stronę, ponieważ nie jest to aż tak istotne, gdyż to my sami

DOŚWIADCZAMY snów dla siebie samych. Więc możemy bezpośrednio zbadać
nasze własne sny i z naszych badań wywnioskować czym one są, a czym nie

są.

Częścią problemu jest nastawienie. W naszym społeczeństwie nie

przywiązuje się do snów zbyt wielkiej uwagi. Z reguły kojarzą się nam
one z fantazją i nierealnością. Z pewnością nie traktujemy snów tak

poważnie jak życia na jawie. Jeżeli zaś traktujemy sny poważnie, to
zazwyczaj dzieje się to na poziomie książek o interpretacji snów

kupowanych w supermarketach, które dostarczają schematycznych i
uproszczonych wyjaśnień znaczenia snów.

Na bardziej "intelektualnych" poziomach natrafimy na dość niejasne idee
wywodzące się z koncepcji Freuda i Junga w niewielkim stopniu odnoszące

się do faktu, że wszyscy śnimy. Tego typu idee skupiające się na
symbolice lub znaczeniu snów, choć istotne pod pewnymi względami,

sugerują odrzucenie konkretnej rzeczywistości tego, że nasz sny są

autentycznymi doznaniami naszej świadomości. Wydają się być one bardzo
ironiczne. Nasze społeczeństwo wraz z naukami ścisłymi posiada ogromną

wiedzę i kontrolę nad fizycznymi siłami natury (choć poczucie kontroli
może być w istocie nieznaczne i czasami złudne) ale nasza prawdziwa,

praktyczna umysłowość nie uznaje autentyczności snów. Sny są
"symboliczne", "subiektywne", "psychologiczne" co sugeruje, że nie są

prawdziwymi, obiektywnymi wydarzeniami.

Tak więc od samego początku mamy w sobie wbudowane przez społeczeństwo

negatywne nastawienie do naszych doświadczeń sennych. W związku z tym,
że społeczeństwo jako całość nie traktuje snów zbyt poważnie, zazwyczaj

zupełnie ignorujemy ich naturę. Toteż pierwszą rzeczą jaką musisz
zrobić jako potencjalny oneironauta to: ZMIENIĆ SWOJE POGLĄDY I

NASTAWIENIA ODNOŚNIE TEGO CZYM SĄ SNY.

Rozważ, że kiedy śnisz to "ty" jesteś "gdzieś" robiąc "coś".

Gdziekolwiek jesteś gdy śnisz, z pewnością ISTNIEJESZ. Coś się dzieje w
naszych snach: coś robisz, wchodzisz w interakcje z innymi ludźmi,

jesteś częścią różnych sytuacji etc. Zatem stwierdzenie, że sny są
nierealne podważa autentyczność twoich bezpośrednich doznań. Dlatego

gdy śnisz, doświadczasz "czegoś". Musisz zdać sobie sprawę, że TWOJE
SNY SĄ PRAWDZIWYMI DOŚWIADCZENIAMI TWOJEJ ŚWIADOMOŚCI.

Po pierwsze, wszyscy żyjemy dychotomicznie, mamy dwa życia. Jedno tu,
na planie fizycznym, drugie to życie w świecie naszych snów. Oba są

REALNE, bardzo się od siebie różnią, ale każde życie jest całkowicie
realne WEDŁUG SWOICH WŁASNYCH ZASAD. Problem naszego spojrzenia na

życie we śnie wynika z tego, że próbujemy je interpretować według
kryteriów naszego życia fizycznego.

Nasze życie fizyczne ma pewne cechy szczególne, podstawową i
najważniejszą jest nasze doświadczenie CZASU I PRZESTRZENI. Zarówno

czas jak i przestrzeń w naszym świecie na jawie mają dokładnie
określone właściwości. Nasz umysł i percepcja uwarunkowane są przez

cechy czasu i przestrzeni z naszego życia fizycznego, np. nie widzimy w
naszym życiu fizycznym co jest za rogiem, nie możemy cofnąć się w

czasie. Czas jest jednym z najsilniej dominujących czynników w naszym
doświadczeniu na jawie; wszyscy się urodziliśmy, wszyscy zmieniamy się

z wiekiem i wszyscy zestarzejemy się i umrzemy. Są to rzeczy tak
podstawowe, że zupełnie się nad nimi nie zastanawiamy.

Biorąc pod uwagę to, jak istotne jest dla nas poczucie czasu i
przestrzeni oraz to, że przyjmujemy je jako oczywiste, interpretujemy

nasze sny wg. naszego fizycznego doświadczenia czasu i przestrzeni. I
oczywiście każdy z nas wie Z BEZPOŚREDNIEGO DOŚWIADCZENIA, że nasze sny

nie mają jakiegokolwiek sensu jeśli myślimy o nich z perspektywy świata
fizycznego. Zatem normalną reakcją powstałą z przyzwyczajeń jest

stwierdzenie, że sny są NIErealne, a zatem realny jest nasz świat
fizyczny. Taka postawa posiada zbyt wiele założeń i zbyt wiele rzeczy

przyjmuje za oczywiste. Czy nie jest całkowicie możliwe, że istnieje

logika w naszych doświadczeniach w świecie snu, osobna logika, która
może być INNA od naszych doświadczeń na jawie? Czyż nie jest możliwe,

że w świecie snów, przestrzeń i czas zachowują się INACZEJ niż tu, w
świecie fizycznym? Być może miejsce, w którym odbywają się sny jest

rzeczywiście osobnym światem, zupełnie naturalnym światem z własnymi
prawami czasu i przestrzeni?

Tego typu myślenie prowadzi nas do okultystycznej idei planów. Plan
astralny jest światem, w którym występują sny i jest INNYM światem od

świata fizycznego, funkcjonującym zgodnie z prawami Natury, innymi niż
prawa Natury działające na planie fizycznym, choć są z nimi

spokrewnione. Nie chcę zbytnio się w to zagłębiać, staram się jedynie
ukazać tu postawy, które wszyscy posiadamy i przyjmujemy za oczywiste.

Moim celem jest to, byście zrozumieli, że jest rzeczą bardzo możliwą
myślenie o snach jako o występujących gdzieś obiektywnych

doświadczeniach. Nie ważne, czy uznajesz za prawdziwe idee
okultystyczne, ważne jest abyś zaczął poważnie traktować sny i zaczął

doceniać to, że gdy śnisz DOŚWIADCZENIA TWOJE SĄ TAK SAMO REALNE JAK TE
W ŚWIECIE FIZYCZNYM.

To ostatnie zdanie musisz włączyć do swojego myślenia szczególnie po to
by dostrzegać bardzo bliski związek pomiędzy twoimi snami i projekcjami

astralnymi.

Niezależnie od tego czy chcesz uwierzyć że twoje sny są tak samo

realnymi doznaniami, jak czytanie tych słów, zakładam, że w chwili
obecnej przynajmniej udajesz, że tak jest naprawdę. Dlatego kontynuuję

swój wykład.

Założyliśmy już, że nasze sny są doznaniami tak realnymi, jak nasze

doświadczenia fizyczne, musimy teraz zwrócić uwagę na powiązania między
tymi życiami. Rzućmy okiem na pewne fakty dotyczące śnienia.

Są dwie sprawy wymagające rozważenia i każda z nich podlega naszemu
bezpośredniemu doświadczeniu. Najważniejszą sprawą, jak zauważymy, jest

pamięć.

1. z reguły nie pamiętamy tak dobrze snów, jak naszych doświadczeń

fizycznych.

2. gdy śnimy, generalnie nie pamiętamy zdarzeń z życia fizycznego, nie

zdajemy sobie nawet sprawy z tego, że śnimy i że mamy życie fizyczne.

Obie kwestie są zdecydowanie prawdziwe. Doświadczyłem tego ja, ty i

każdy człowiek na tej planecie. Są to bardzo powszechne fakty na temat
naszej egzystencji. Musimy zadać sobie pytanie: co one "oznaczają"?

Powyższe twierdzenia wynikają z dwóch głównych powodów dla których snów

nie traktuje się jak życia na jawie. Nie ma "ciągłości" pomiędzy naszym
snem i życiem na jawie. Przeciętna osoba traktuje zazwyczaj sen i życie

na jawie jako dwie osobne sprawy. Oczywiście można śnić o zdarzeniach,
które miały miejsce na jawie, a nawet rzadziej, można pamiętać

wydarzenia ze snu, które można odnieść do życia na jawie (jak np. deja
vu czy ostrzeżenia we śnie). Mówiąc ogólnie brak ciągłości między snem

i rzeczywistością jest główną rzeczą, która uniemożliwia
IDENTYFIKOWANIE fizycznej osobowości z osobowością na jawie.

Możemy spojrzeć na oba wspomniane fakty pod kątem relacji między "ja"
we śnie i "ja" na jawie. Rzeczą łączącą naszą osobowość senną i

osobowość na jawie jest PAMIĘĆ, która jest bardzo ważna w projekcji
astralnej. Z moich dotychczasowych obserwacji wynika, że JEDYNĄ RZECZĄ,

KTÓRĄ MOŻESZ PRZENIEŚĆ TAM I Z POWROTEM POMIĘDZY ŚWIATEM FIZYCZNYM I
ŚWIATAMI NIEFIZYCZNYMI JEST TWOJA PAMIĘĆ.

Spójrz na powyższe dwa stwierdzenia. Co mają wspólnego? Pamięć. Nie
pamiętamy naszych doświadczeń sennych w życiu fizycznym, ani nie

pamiętamy doświadczeń fizycznych w świecie snu. Nauka wchodzenia w
projekcję astralną to zmieni. Poniżej podaję bardzo praktyczną

definicję projekcji astralnej: PROJEKCJA ASTRALNA TO CIĄGŁOŚĆ PAMIĘCI
POMIĘDZY OSOBOWOŚCIAMI WE ŚNIE I NA JAWIE.

To jest naprawdę wielkie stwierdzenie. Jeżeli poznasz prawdę tego
zdania poprzez bezpośrednie doświadczenie, wtedy będziesz prawdziwym

oneironautą!

Po raz pierwszy w tym rozdziale mamy podstawy do zdefiniowania

projekcji astralnej. Jest to sen, ale PROJEKCJA ASTRALNA jest snem, w
którym jesteś CAŁKOWICIE ŚWIADOMYM SWOJEGO ŻYCIA NA JAWIE. Termin

"świadomy sen" odnosi się zwykle do snu, w którym wiemy, że śnimy.
Wydaje się to słuszne, choć odkrycie faktu, że śnimy nie oznacza zdania

sobie sprawy z całej własnej tożsamości w tym samym stopniu, co na
jawie. W pełnym doświadczeniu projekcji, twoja tożsamość podczas

projekcji jest identyczna z tożsamością na jawie. Tego właśnie próbuję
was tu nauczyć: jak przenieść swoją tożsamość na jawie w świat snów.

Można to nazwać OBE jeśli chcecie, projekcją astralną lub świadomym
snem, ważne jest by zrozumieć co chcecie osiągnąć. PRÓBUJECIE PRZENIEŚĆ

UMYSŁ NA JAWIE DO ŚWIATA SNU.

Dochodząc do tego wniosku można stwierdzić, że ISTNIEJE SPEKTRUM

ŚWIADOMOŚCI POMIĘDZY SNAMI I PROJEKCJĄ ASTRALNĄ. Projekcja astralna nie
jest czymś zupełnie innym niż śnienie. Sny niezauważalnie przechodzą w

projekcje astralne. Kryterium pozwalającym określić czy twoje doznanie
jest snem czy projekcją astralną jest odpowiedź na pytanie: do jakiego

stopnia przeniosłeś swoją tożsamość na jawie w świat snu? Osobiście
robię to w ten sposób, że najpierw uwarunkowałem się, by rozpoznać,

kiedy jestem w świecie snu. Gdy zorientuję się, że śnię, uważam się za

"świadomego" i zapisuję doświadczenie w moim dzienniku projekcji
astralnych. To znaczy, że rozgraniczam sny od projekcji astralnych, gdy

świadomie rozpoznaję podczas snu, że jestem w świecie snu. Rzadko
zdarza się, że nie pamiętam swojego imienia, ale jeśli pamiętam, że

"znowu jestem w tym samym miejscu" wtedy jest to moje kryterium, które
pozwala mi powiedzieć, że mam projekcję astralną (lub OBE czy

jakkolwiek to nazwać).

Gdy jestem w projekcji, wyraźnie pamiętam kim jestem w świecie

fizycznym. Poznaję, że to ja, ale zdaję sobie sprawę, że nie jestem już
w świecie fizycznym. Wiem, że jestem w jakimś innym świecie. Szczerze

mówiąc, gdy jestem w projekcji, jestem całkowicie zadziwiony, to jest
główna rzecz jaką odczuwam podczas projekcji: zaskoczenie. Jestem

zaskoczony, że ja to ja, ale nie jestem w świecie, który znam. Stoję
tam (lub płynę, latam) i często z ogromną ciekawością zastanawiam się

gdzie ja jestem. Właśnie owa ciekawość miejsca jest siłą napędową
mojego działania w projekcjach astralnych (przynajmniej w większości

przypadków). Spaceruję i badam otoczenie, rozmawiam z ludźmi, których
spotykam i zadaję im pytania. Jeśli zobaczę książki, staram się je

czytać (prawdę mówiąc czytanie podczas projekcji jest dla mnie bardzo
trudne), badam jak najdokładniej gdzie jestem.

Często w moich projekcjach pamiętam, co przeczytałem w różnych
książkach o projekcji astralnej i próbuję robić rzeczy, o których

przeczytałem. Dlatego ważne jest by czytać jak najwięcej o osiąganiu
projekcji: to daje ci pomysły do działania.

Podsumowując wszystko, co do tej pory powiedzieliśmy (próbujesz
przenieść świadomość na jawie w swoje sny, co oznacza, że chcesz

zbudować pomost pomiędzy osobowością senną i osobowością na jawie.
Wszystko, co pomoże ci wzmocnić połączenie między tymi dwiema

osobowościami, pomoże ci zostać oneironautą.

Wszystkie nasze wysiłki zaczną się od osobowości z planu fizycznego,

tzn. TY, osoba czytająca te słowa, musisz uczynić wysiłek, by przełamać
obecnie istniejącą barierę między "tobą" a "tobą żyjącym w świecie

snów", gdy twoje "ja" na jawie śpi. W rzeczywistości jest tylko jedna
istota będąca podstawą tych dwóch żyć, i istotą tą jest większe "Ja", w

którym zamieszkują obie osobowości.

ZADANIA DO WYKONANIA

1. Pamiętaj swoje sny.

To naprawdę ważny pierwszy krok. Możesz zaprowadzić dziennik snów (i

osobny dziennik projekcji astralnych) z tego prostego powodu, że
zapisywanie snów pomoże ci je lepiej pamiętać. Gdy zbudzisz się rano,

zanim zrobisz cokolwiek, poleż w łóżku, odpręż się i spróbuj

przypomnieć sobie jak najwięcej ze snów z ostatniej nocy. Zablokuj
wszelkie inne myśli, które przychodzą ci do głowy. Często zaraz po

przebudzeniu natychmiast zaczynamy myśleć o tym co mamy dzisiaj do
zrobienia. Nie rób tego. Zablokuj te myśli. Zamiast tego, po prostu

rozluźnij się i skoncentruj na swoich snach. Zwykle gdy budzimy się,
mamy przynajmniej jakiś ślad wspomnień z naszych snów z ostatniej nocy.

Jeśli po prostu zrelaksujesz się i skupisz na tym co pamiętasz,
zdziwisz się gdy zobaczysz, że automatycznie zaczniesz przypominać

sobie inne fragmenty snu.

Oba te ćwiczenia pomogą ci wzmocnić połączenie pamięciowe między

osobowością we śnie i na jawie. Jest to bardzo ważne, gdyż kiedy
zaczniesz osiągać projekcje, podstawową sprawą będzie zapamiętanie co

robiłeś podczas projekcji, gdy wrócisz do planu fizycznego. Jeśli
osiągniesz projekcję ale zapomnisz wszystko z niej po powrocie

świadomości na plan fizyczny, nie ma z tego żadnego pożytku. Jeżeli coś
takiego się zdarzy, po prostu straciłeś czas. Daję słowo, bardzo łatwo

jest zapomnieć swoje projekcje zaraz po powrocie do fizycznego świata,
zdarzyło mi się to wiele razy.

Jak powiedziałem, po powrocie z projekcji będziesz chciał zanotować to,
co ci się przydarzyło podczas projekcji. Więc najważniejszym wstępnym

warunkiem do notowania projekcji jest zapamiętywanie ich. Jeśli ich nie
pamiętasz, nie możesz ich zapisać. Gdy zaczniesz osiągać projekcje, nie

tylko będziesz chciał aby zapisywanie twoich doznań stało się
przyzwyczajeniem, będziesz chciał się przyzwyczaić do, w miarę

możliwości całkowitego, zapamiętywania projekcji po powrocie na plan
fizyczny.

Koniec projekcji będzie wyglądał jak powrót do twojego ciała. Będziesz
wiedział, że powróciłeś do swojego ciała, gdy będziesz czuł jak twoje

ciało leży w łóżku, czy w jakiejkolwiek będzie ono pozycji. Gdy
poczujesz, że wróciłeś do ciała, zdecydowanie pierwszą rzeczą, którą

powinieneś zrobić jest, jak już mówiłem, zrelaksować się i jak
najwięcej przypomnieć sobie z projekcji. Może to zająć do pięciu minut.

Gdy już przypomnisz sobie projekcję, powinieneś od razu wstać i zapisać
wszystko co pamiętasz. I tak jak przy zwykłych snach, jeśli pierwsze

chwile po przebudzeniu przeznaczysz na relaks i przypomnienie sobie
projekcji astralnej, zdziwisz się jak łatwo możesz przypomnieć sobie

wszystko, co ci się przydarzyło. Szczegóły projekcji będą po prostu
wlewały ci się do głowy, ale musisz pozwolić, aby to się stało. Jeśli

po prostu obudzisz się nie próbując przywołać projekcji, jest duże
prawdopodobieństwo, że zapomnisz wiele rzeczy, które mógłbyś bardzo

łatwo zapamiętać. Jest to konieczna dyscyplina aby pomyślnie osiągnąć
projekcję astralną.

Jeszcze raz podkreślę jak łatwo jest zapomnieć projekcję po powrocie do
fizycznego świata. Z czasem, gdy coraz łatwiej było mi osiągnąć

projekcję, po zapomnieniu kilku naprawdę dobrych projekcji niemal przy
przebudzeniu, zacząłem zapamiętywać projekcję jeszcze w czasie jej

trwania. Sporo razy podczas projekcji notowałem w głowie wszystko, co

zdarzyło mi się do danego momentu w projekcji, z klarownym zamiarem
zapamiętania jej, gdy wrócę do planu fizycznego. Miałem nawet

projekcje, w których faktycznie notowałem, co przydarzyło mi się
podczas projekcji! Mówię poważnie, znajdowałem kawałek papieru i ołówek

w świecie snu i zapisywałem, co się ze mną działo w samym środku
projekcji! Nie muszę dodawać, że podejmowanie wysiłku by zapamiętać

projekcję, gdy właśnie w niej jestem, znacznie ułatwia pamiętanie jej
po przebudzeniu.

Tak więc, są to rzeczy, które powinieneś wypróbować, gdy będziesz
świadomy w świecie snu: dokonaj bardzo jasnych not mentalnych o tym, co

się z tobą dzieje z jasnym zamiarem zanotowania tych informacji po
powrocie na plan fizyczny.

2. Ćwiczenia samouwarunkowujące.

Istnieją inne ćwiczenia, które możesz wykonywać dla wzmocnienia

połączenia pamięciowego między "ja" na jawie i "ja" śniącym.
Przedyskutuję teraz ćwiczenia, które nazywam "samouwarunkowującymi". Są

one bardzo ważne i tworzą podstawową technikę, służącą osiągnięciu
świadomości we śnie. Podobne pomysły na używanie snów jako środka do

osiągnięcia projekcji astralnej znajdziesz w książkach o technikach
wywoływania tego zjawiska (Rogo, Ophiel, Fox). "Samouwarunkowujące"

ćwiczenie ma na celu ulokowanie sugestii w twoim umyśle. Chodzi tu o
to, że jeśli będziesz powtarzał sobie pewne rzeczy, one się wydarzą. Są

to dwie sugestie:

1. będziesz świadomy we śnie

2. znajdziesz znaki we śnie, które spowodują, że będziesz świadomy.

Omówmy je po kolei. Tylko w rzadkich wypadkach projekcja wydarza się

spontanicznie. Od większości z nas wymaga ona silnego pragnienia. W
książce S. Rogo pt. "Leaving the Body" nazywa się to "metodą

pragnienia", oparta na ideach francuskiego autora ukrywającego się pod
pseudonimem Yram. Metoda ta zakłada ciągłe pragnienie osiągnięcia

projekcji astralnej. Musisz jak najczęściej myśleć o projekcji podczas
życia na jawie, powtarzać sobie "będę miał projekcję", "nauczę się jak

mieć projekcje astralne" itp., co więcej, nie możesz ich mówić sobie z
niewielkim zaangażowaniem, musisz wypracować sobie wiarę w te

stwierdzenia. Musisz rozwinąć w sobie upartą konsekwencję, że cokolwiek
się stanie, ty będziesz miał projekcję.

W tej chwili pracujesz nad dwiema rzeczami: Po pierwsze, przyznajesz
wobec siebie, że projekcja astralna jest rzeczą prawdziwą. To bardzo

ważne, gdyż jakikolwiek sceptycyzm będzie uniemożliwiał projekcję.
Mówiąc, że projekcja astralna jest możliwa i że ty właśnie będziesz ją

miał, otwierasz możliwość jej pojawienia się w swoim umyśle. Jak z

innymi rzeczami, musisz wierzyć, że można tego dokonać. Po drugie,
musisz zgromadzić jak największa siłę pragnienia. Jak wszyscy wiemy,

gdy czegoś naprawdę pragniemy, szybciej to dostajemy niż rzeczy, które
nas mało obchodzą. Pragnienie jest bardzo dużą siłą w życiu człowieka.

Okultyzm uczy nas jak kontrolować pragnienia dla osiągania własnych
celów (jest to również ważna część magii rytualnej). Przez

rozbudowywanie pragnień osiągnięcia projekcji astralnej, dostarczacie
energii do swoich wysiłków, pragnienie dodaje im dodatkową siłę.

Prawdziwe pragnienie osiągnięcia projekcji może zdecydować o wejściu w
projekcję astralną.

Wiem to z własnego doświadczenia. W okresach gdy miałem najwięcej
projekcji myślałem praktycznie tylko o jednym (o śnie świadomym.

Czytałem jak najwięcej książek o projekcji astralnej i pragnąłem jej
bardziej niż jakiejkolwiek innej rzeczy na świecie. Gdy szedłem spać w

nocy (lub drzemałem w ciągu dnia) nie myślałem o niczym innym jak o
tym, że pragnę opuścić moje ciało, gdy zasnę. Nie lubię tego mówić, ale

nie osiągniesz projekcji astralnej, jeśli twoja postawa opiera się na
połowicznym zaangażowaniu. Nie osiąga jej ktoś, kto nie jest

zaangażowany. Poza praktykowaniem odpowiednich ćwiczeń i rozwijaniem
odpowiednich postaw i zrozumienia, musisz naprawdę chcieć przeżyć to

doznanie. Z duża dozą pewności mogę stwierdzić, że im silniejsza masz
wolę osiągnięcia projekcji, tym większe jest prawdopodobieństwo, że

będziesz ją miał.

A teraz rozważmy drugie stwierdzenie: "znajdziesz znaki we śnie, które

spowodują, że będziesz świadomy".

Jest to sedno użycia snów jako środka do uzyskania projekcji astralnej.

To zagadnienie jest omawiane w wielu książkach wyjaśniających jak wejść
w projekcję astralną. Chodzi głównie o to, że w snach dzieją się

rzeczy, które są zupełnie niemożliwe na jawie. Może to być cokolwiek:
być może w swoim śnie znasz kogoś, kogo nie znasz na jawie, możesz być

w znajomym otoczeniu, ale przedmioty nie są na swoich miejscach. Na
przykład, możesz być w swoim domu we śnie, ale meble są inne lub jest

tam coś, czego nie ma w rzeczywistości. Może to być coś jeszcze
bardziej niezwykłego. Może widzisz we śnie jak zwierzęta latają albo

mówią (!) albo widzisz coś, co jest niemożliwe w życiu fizycznym.

MUSISZ UWARUNKOWAĆ SIĘ W TAKI SPOSÓB, ŻE GDY ZOBACZYSZ, JAK W TWOIM

ŚNIE DZIEJĄ SIĘ DZIWNE RZECZY, UŻYJESZ TYCH DZIWNYCH SYTUACJI BY
STWIERDZIĆ, ŻE JESTEŚ W ŚWIECIE SNU.

Musisz myśleć o swoich normalnych snach i o tym, że w normalnych snach
dziwne okoliczności nawet cię nie zaskakują. Musisz zacząć od

"zapamiętywania" dziwnych zdarzeń w swoich snach. Jestem pewien, że
wszyscy potraficie myśleć o czymś dziwnym, co widzieliście we śnie, a

co was w ogóle nie zaskoczyło. Gdy zapamiętasz tego typu dziwne
wydarzenia we śnie, pomyśl "następnym razem, gdy coś takiego mi się

zdarzy, będę wiedział, że śnię". Jeśli będziesz ciągle nad tym

pracował, to w końcu tak się stanie: będziesz śnił, zobaczysz coś
dziwnego, co nigdy nie przydarzyłoby się na jawie i nagle zdasz sobie

sprawę z tego, że śnisz.

Gdy to się dzieje, możliwe że "poczujesz" coś dziwnego we śnie. Na

przykład wszyscy dobrze znamy uczucie, gdy siedząc przez długi czas na
krześle, nagle wstajemy. Możesz doznać pewnego rodzaju przepływu

energii w ciele albo chwilowego zaniku widzenia i charakterystycznego
dźwięku w uszach. Wielokrotnie gdy staję się świadomy we śnie, mam to

samo wrażenie. Nie mam zupełnie pojęcia dlaczego tak się dzieje, ale
występuje to u mnie dosyć regularnie.

Na zakończenie podsumuję główne punkty, o których mówiliśmy, jak
również wskażę pewne ćwiczenia do zrobienia.

A . Musisz zmienić swoje poglądy na temat snów. Musisz nauczyć się
akceptować sny jako prawdziwą i ważną część twojego doświadczenia jako

istoty żyjącej.

B. Powinieneś zaprowadzić dziennik twoich doświadczeń. Można mieć jeden

dziennik do zapisywania snów jak i projekcji astralnych, można mieć też
dwa osobne dzienniki. Ni ważne na co się zdecydujesz, musisz zacząć

zapisywać własne doświadczenia w świecie snu.

C. Musisz uznać, że sny i projekcje astralne tworzą ciągłe spektrum

stanów świadomości. Sen ma miejsce wtedy, gdy jesteś nieświadomy
swojego życia na jawie, projekcja astralna jest snem, w którym jesteś w

wysokim stopniu świadomy życia tu, na planie fizycznym. W praktyce
twoja świadomość może być gdziekolwiek pomiędzy tymi dwoma stanami.

D. Musisz wzmocnić zdolność zapamiętywania snów tzn. Musisz użyć swojej
pamięci jako POMOSTU między doświadczeniami we śnie i na jawie.

E. Im bardziej pragniesz osiągnąć projekcję, tym większe
prawdopodobieństwo, że "znajdziesz się" w świadomym śnie.

F. Uwarunkuj się dla rozpoznania, że śnisz. Najłatwiej jest użyć
dziwnych zdarzeń aby rozpoznać, że jest się we śnie.

Na zakończenie kilka ćwiczeń.

1. Gdy budzisz się rano, zanim pomyślisz o czymkolwiek innym, spróbuj

przypomnieć sobie jak najwięcej o swoich snach.

2. Zapisuj wszystko co pamiętasz ze swoich snów

3. Zrób listę wszystkich niezwykłych rzeczy, które zdarzyły ci się we

śnie. (Niekoniecznie w oparciu o ćwiczenie 1 i 2, ale zapisz
"jakiekolwiek" dziwne wydarzenie we śnie, które pamiętasz. Nie

zapomnij, jakiekolwiek "niezwykłe" zdarzenie we śnie jest czymś, co nie
może się zdarzyć, lub jest zupełnie inne od tego, co dzieje się na

jawie.)

4. W ciągu dnia, zatrzymuj się i bądź świadomy siebie. Myśl kim jesteś,

gdzie mieszkasz, gdzie jesteś (w szkole, w domu, w pracy itp.). Gdy to
robisz, powiedz sobie, że zrobisz dokładnie to samo, gdy będziesz śnić.

Staraj się to robić jak najczęściej w ciągu dnia.

5. Gdy idziesz w nocy spać, powtarzaj następującą myśl: "Dziś będę

świadomy, że śnię, gdy będę śnił. Gdy zobaczę coś dziwnego w moich
snach, wtedy stanę się świadomy tego, że śnię".

Jeśli będziesz robił te ćwiczenia jak i inne ćwiczenia wymienione w
tekście, znacznie zwiększysz swoje szanse na osiągnięcie OOBE.