Obuwnik_744[02].Z4.02

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Zasady ścieniania i dwojenia elementów składowych cholewki

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Zasady naklejania podnosków, wzmocnień, międzypodszewek

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Sposoby wykończania brzegów cholewek

5.3.1. Ćwiczenia

5.4. Techniki deseniowania i zdobienia cholewek, formowanie przyszew

5.4.1. Ćwiczenia

5.5. Ocena jakości przygotowania elementów cholewek

5.5.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie obuwnik.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne

−

wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,

aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia

−

wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy

z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

ćwiczenia

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami

nauczania

−

uczenia się oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia

−

przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania, np. pokazu z objaśnieniem,
ćwiczeń praktycznych.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik

dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika
do nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które zawierają

podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest zwrócenie
uwagi na następujące elementy:

−

materiał nauczania – w miarę możliwości uczniowie powinni przeanalizować

samodzielnie. Obserwuje się niedocenianie przez nauczycieli niezwykle ważnej
umiejętności, jaką uczniowie powinni bezwzględnie posiadać – czytanie tekstu
technicznego ze zrozumieniem,

−

pytania sprawdzające mają wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny i czy jest

przygotowany  do  wykonania  ćwiczeń.  W zależności  od  tematu  można  zalecić  uczniom
samodzielne  udzielanie  odpowiedzi  na  pytania  lub  wspólne  z  całą  grupą  uczniów,
w formie  dyskusji  opracowanie  odpowiedzi  na  pytania.  Druga  forma  jest  korzystniejsza,
ponieważ  nauczyciel  sterując  dyskusją  może  uaktywniać  wszystkich  uczniów  oraz
w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają

ćwiczenia.  W  trakcie  wykonywania  ćwiczeń  uczeń  powinien  zweryfikować  wiedzę
teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono dosyć obszerną propozycję
ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami  o  sposobie  ich  przeprowadzenia,  uwzględniając  różne
możliwości  ich  realizacji  w  szkole.  Nauczyciel  decyduje,  które  z  zaproponowanych
ćwiczeń jest w stanie zrealizować przy określonym zapleczu technodydaktycznym szkoły.
Prowadzący może również zrealizować ćwiczenia, które sam opracował,

−

sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest udzielenie

odpowiedzi  na  pytania  w  nim  zawarte.  Uczeń  powinien  samodzielnie  czytając
zamieszczone  w  nim  stwierdzenia  potwierdzić  lub  zaprzeczyć  opanowanie  określonego
zakresu  materiału.  Jeżeli  wystąpią  zaprzeczenia,  nauczyciel  powinien  do  tych  zagadnień
wrócić,  sprawdzając  czy  braki  w  opanowaniu  materiału  są  wynikiem  niezrozumienia
przez  ucznia  tego  zagadnienia,  czy  niewłaściwej  postawy  ucznia  w  trakcie  nauczania.
W tym  miejscu  jest  szczególnie  ważna  rola  nauczyciela,  gdyż  od  postawy  nauczyciela,
sposobu  prowadzenia  zajęć  zależy  między  innymi  zainteresowanie  ucznia.  Uczeń

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

niezainteresowany  materiałem  nauczania,  wykonywaniem  ćwiczeń  nie  nabędzie  w pełni
umiejętności  założonych  w  jednostce  modułowej.  Należy  rozbudzić  wśród  uczniów  tak
zwaną „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania
rozdziału może stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności
ucznia  z  tego  zakresu.  Nauczyciel  realizując  jednostkę  modułową  powinien  zwracać
uwagę na predyspozycje ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne, czy
może lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu

całej jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej  nauczyciela
realizującego tę jednostkę modułową. Każdemu zadaniu testu przypisano określoną liczbę
możliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena  końcowa  uzależniona  jest  od
ilości  uzyskanych  punktów.  Nauczyciel  może  zastosować test  według własnego  projektu
oraz  zaproponować  własną  skalę  ocen. Należy  pamiętać, żeby tak  przeprowadzić  proces
oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich umiejętności.

Schemat układu jednostek modułowych

744[02].Z4.02

Przygotowanie elementów

do montażu cholewek

744[02].Z4.03

Montaż i wykończanie cholewek

744[02].Z4

Technologia wytwarzania cholewek

744[02].Z4.01

Łączenie elementów wierzchu obuwia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska,

–

udzielać pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach przy pracy,

–

charakteryzować składowe części obuwia,

–

charakteryzować podstawowe rodzaje obuwia oraz typy cholewek,

–

klasyfikować obuwie według rozwiązań konstrukcyjnych i materiałowych,

–

sporządzać szkice elementów, półproduktów i typów obuwia,

–

odczytywać rysunki wykonawcze elementów, półproduktów i wyrobów obuwniczych,

–

charakteryzować materiały podstawowe i pomocnicze stosowane w produkcji obuwia,

–

określać wymagania techniczne i przetwórcze dla skór, tworzyw skóropodobnych
i materiałów włókienniczych na cholewki,

–

określać wymagania techniczne i przetwórcze dla skór i innych materiałów na spody
obuwia,

–

określać parametry techniczne materiałów pomocniczych stosowanych w produkcji
obuwia,

–

kwalifikować wady materiałów jako dopuszczalne i niedopuszczalne,

–

dobierać materiały podstawowe i pomocnicze, półprodukty oraz środki wykończalnicze
odpowiednio do konstrukcji, typu, przeznaczenia i techniki wytwarzania obuwia,

–

określać zasady konstruowania obuwia,

–

posługiwać się dokumentacją oraz normami przedmiotowymi i czynnościowymi
dotyczącymi oceny jakości materiałów, półproduktów i wyrobów,

–

oceniać jakość materiałów obuwniczych,

–

oceniać jakość półproduktów i wyrobów obuwniczych,

–

sporządzać kalkulację kosztów wytwarzania obuwia,

–

dobierać, użytkować i konserwować maszyny i urządzenia obuwnicze we wszystkich
fazach procesu technologicznego,

–

dokonywać rozkroju materiałów na elementy obuwia,

–

stosować techniki łączenia elementów cholewki,

–

korzystać z różnych źródeł informacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

określić metody i techniki przygotowania elementów do montażu cholewek,

–

wykonać ścienianie elementów na podstawie wykresu ścieniania,

–

określić zasady i techniki wzmacniania oraz usztywniania elementów cholewek,

–

dobrać sposób wykończania brzegów cholewek,

–

dobrać sposób deseniowania i zdobienia elementów cholewek,

–

dobrać metodę oznaczania linii szycia, przygotować szablony,

–

ocenić sposób i jakość przygotowania części składowych cholewek do montażu według
kryteriów technologicznych i ekonomicznych,

–

wykonać czynności i operacje technologiczne procesu przygotowania części składowych
do montażu cholewek.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca:

...................................................

Modułowy program nauczania:

Obuwnik 744[02]

Moduł:

Technologia wytwarzania cholewek 744[02].Z4

Jednostka modułowa:

Przygotowanie

elementów

montażu

cholewek

744[02].Z4.02

Temat: Wykończanie brzegów elementów cholewek.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności ścieniania elementów cholewek ze skóry.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

rozróżnić rodzaje ścieniania i podać ich nazwy,

−

scharakteryzować rodzaje ścieniania i wskazać ich zastosowanie,

−

określić cele ścieniania brzegów elementów cholewek,

−

zdefiniować czynniki mające wpływ na dobór rodzajów ścieniania,

−

zdefiniować parametry ścieniania w zależności od rodzaju materiału i funkcji jaką spełnia
w obuwiu ścieniany element,

−

zaprogramować lub ustawić profil i parametry ścieniania,

−

użytkować i konserwować ścieniarki,

−

wskazać korzyści płynące ze stosowania nowoczesnych ścieniarek sterowanych
komputerem.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca w grupach 3–4-osobowych.

Czas: 90 minut.

Uczestnicy: uczniowie zasadniczej szkoły zawodowej.

Środki dydaktyczne:

−

elementy cholewek i próbki skór do ćwiczeń,

−

przyrządy pomiarowe: grubościomierz, suwmiarka do kontroli parametrów ścieniania,

−

klucze płaskie i śrubokręty do ustawienia mechanizmów maszyny i parametrów

ścieniania,

−

wzory elementów ilustrujące prawidłowe ustawienie parametrów i wykonania ścieniania,

−

tablice określające parametry ścieniania w zależności od rodzajów i grubości skór oraz

rodzaju ścieniania i kształtu elementu,

−

instrukcje obsługi ścieniarki,

−

instrukcje technologiczne procesu ścieniania,

−

ścieniarka z nożem cylindrycznym starego lub nowego typu,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

film instruktażowy ilustrujący sposób ustawienia mechanizmów maszyny i parametrów

ścieniania,

−

nożyki do wycinania próbek z odpadów do kontrolnego ścieniania i ustawienia

parametrów procesu,

−

poradnik dla ucznia i literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Przebieg zajęć:
1.  Sprawy organizacyjne.
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celu zajęć.
3.  Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia i dobranie odzieży ochronnej.
4.  Podział uczniów na grupy (zespoły)i wybór lidera.
5.  Pobranie  przez  lidera  elementów  do  ścieniania,  odpadów  skór  oraz  narzędzi  i  urządzeń

kontrolno – pomiarowych.

6. Przeprowadzenie przez nauczyciela pokazu z instruktażem dotyczącego wykonania

ćwiczenia. Wyświetlanie krótkiego filmu instruktażowego o sposobach ustawienia
mechanizmów i parametrów ścieniania.

7. Realizacja tematu:

−

każdy zespół ocenia jakość otrzymanych elementów, identyfikuje je i dokonuje
pomiaru grubości,

−

uczniowie, w oparciu o dokonane pomiary i instrukcje (opisy) technologiczne
proponują profile i parametry ścieniania,

−

lider grupy otwiera dyskusję i wspólnie z grupą ustala parametry obróbki,

−

lider grupy ustawia profil i paramtry ścieniania, wykonuje próbne ścienianie
i kontroluje parametry ścienianego brzegu,

−

każdy uczeń powtarza czynności wykonane przez lidera i w razie potrzeby koryguje
ustawione parametry,

−

uczniowie przemiennie dokonują ścieniania otrzymanych elementów,

−

uczniowie dokonują samooceny wykonanej pracy zwracając uwagę na trudności
podczas ścieniania i popełniane błędy.

8. Po wykonaniu zadań wybrany lider grupy prezentuje wykonaną pracę uzasadniając

wybór profilu ścieniania i dobór parametrów ścieniania.

9. Nauczyciel sprawdza zgodność wykonanej pracy z projektem technologicznym

w kolejnych grupach.

10.  Uczniowie pozostałych grup oceniają jakość pracy wykonanej przez swoich kolegów.
11.  Klasa wspólnie z nauczycielem dokonują oceny wykonanego ćwiczenia.

Zakończenie zajęć

Praca domowa:
Odszukaj  w  czasopismach  fachowych  i  internecie  informacje  dotyczące  stosowania
nowoczesnych  ścieniarek,  scharakteryzuj  je  w  punktach  wyszczególnij  korzyści  wynikające
z ich stosowania, w porównaniu do ścieniarek tradycyjnych.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych

umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca:

..........................................

Modułowy program nauczania:

Obuwnik 744[02]

Moduł:

Technologia wytwarzania cholewek 744[02].Z4

Jednostka modułowa:

Przygotowanie elementów do montażu cholewek 744[02].Z4.02

Temat: Techniki zdobienia elementów cholewek.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności zdobienia przyszew letniego obuwia poprzez ręczną

perforację.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zaprojektować wzory zdobienia przyszew, wykonać stosowne szablony,

−

dobrać dziurkacze do wycinania otworów według zaprojektowanego wzoru,

−

przygotować stanowisko pracy do perforacji wyposażając je w stół, młotek szewski,

podkład do wybijania otworów, nóż szewski, podkład do ręcznego wycinania, karton
modelarski do sporządzenia wzoru i szablonu do rozmieszczenia otworów,

−

dokonać perforacji elementu przy użyciu prostych narzędzi,

−

ocenić jakość wykonanej perforacji,

−

zaprezentować wykonaną pracę.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie zajęć,

−

pracy w zespole,

−

oceny pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

odpady skór i tworzyw skóropodobnych do próbnego wycięcia i wybrania kształtu

otworów, które będą zastosowane w projekcie,

−

karton modelarski do sporządzenia wzoru i szablonu do perforacji,

−

podkłady do wycinania i perforowania,

−

dziurkacze z oprawkami o różnych kształtach i rozmiarach,

−

młotki do ręcznego wybijania otworów,

−

noże szewskie, nożyczki,

−

ołówki, gumki, dermatografy,

−

wycięte elementy przyszew do zdobienia,

−

papier formatu A – 4,

−

katalogi obuwia, różne wzory perforacji,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach 2–3-osobowych.

Czas: 90 minut.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Uczestnicy: uczniowie zasadniczej szkoły zawodowej.

Zadanie dla ucznia:

Zaprojektuj wzór perforacji przyszwy otrzymanej od nauczyciela, wykonaj szablon do

perforacji i dokonaj perforacji przyszwy według własnego projektu.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1.  Określenie tematu zajęć.
2.  Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.
3.  Wyjaśnienie  uczniom  zasad  pracy  metodą  pokazu  z  objaśnieniem  i  ćwiczeń

praktycznych.

4. Podział grupy uczniów na zespoły.

Faza właściwa

Praca metodą pokazu z objaśnieniem i ćwiczeń praktycznych

Faza I. Informacje
Pytania prowadzące:
1.  Jaką funkcję spełnia perforacja w obuwiu?
2.  Jakie znasz sposoby perforacji?
3.  Jakie  maszyny,  urządzenia  i  narzędzia  stosuje  się  w  procesie  ręcznego  i  maszynowego

perforowania?

4.  Jak zbudowane są matryce stosowane w procesie mechanicznego perforowania elementów?
5.  Dlaczego ręczny sposób perforacji nie jest stosowany w produkcji seryjnej?
6.  Jak nazywają się maszyny stosowane do perforacji?
7.  Jakie błędy mogą być popełnione w procesie perforacji?
8.  W jakich fazach procesu technologicznego wykonuje się perforacje?

Faza II. Planowanie
1.  Jaki wybrać wzór rozmieszczenia otworów na powierzchni przyszwy?
2.  Jakie dobrać dziurkacze (kształty, wielkości)?
3.  Jak oznaczyć na przyszwie miejsca, w których będą wycinane otwory?
4.  Jak dokonać perforacji?

Faza III. Ustalenie
1.  Uczniowie pracują w zespołach, analizują klasyczne wzory perforacji i nowe rozwiązania

stosowane w wyrobach nawiązujących do współczesnych trendów mody.

2. Każdy z uczniów w grupie proponuje własny wzór perforacji wykonany na obrysie

otrzymanej przyszwy.

3. Uczniowie dyskutują nad wykonanymi projektami i wspólnie podejmują decyzję

o wyborze wzoru, który zostanie zastosowany.

4. Uczniowie konsultują z nauczycielem poprawność wykonania projektów i uzasadniają

wybór wzoru do perforacji.

Faza IV. Wykonanie
1.  Uczniowie wykonują szablon do perforacji według wybranego projektu.
2.  Uczniowie oznaczają według szablonu miejsca na przyszwie do wycięcia otworów.
3.  Uczniowie zmieniają się dobierają dziurkacze i dokonują perforacji przyszwy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Zasady ścieniania i dwojenia elementów składowych

cholewki

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj i scharakteryzuj rodzaje ścieniania zastosowane w cholewce lub obuwiu

otrzymanym od nauczyciela.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy tekstu ćwiczenia,
2)  rozpoznać i zapisać nazwę typu analizowanej cholewki,
3)  rozpoznać i zapisać nazwę elementów cholewki,
4)  rozpoznać  i  określić  zastosowane  rodzaje  ścieniania  w  analizowanej  cholewce;  zapisać

nazwy rozpoznanych rodzajów ścieniania,

5) scharakteryzować proces i parametry ścienianych brzegów,
6) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

–

cholewki lub obuwia z cholewkami, w których zastosowano różne rodzaje ścienianych
brzegów elementów,

–

dokumentacje konstrukcyjno – technologiczne różnych typów i wzorów obuwia,

–

wzorce ścienianych brzegów elementów,

–

papier formatu A4,

–

przybory do pisania,

–

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Dokonaj ścieniania elementów cholewek otrzymanych od nauczyciela.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeanalizować tekst polecenia,
2)  rozpoznać otrzymane elementy,
3)  określić w elementach miejsce i rodzaj ścieniania,
4)  dobrać i sprawdzić stan techniczny maszyny do ścieniania,
5)  wyregulować mechanizmy ścieniarki i ustawić właściwy dla elementu rodzaj ścieniania,
6)  wykonać  ścienianie  próbne  i  skontrolować  parametry  ścieniania  (grubość,  szerokość,

profil); w razie potrzeby dokonać korekty ustawienia parametrów ścieniania,

7) ścieniać elementy i powtórzyć czynności z pozycji 5, 6, 7 dla kolejnego rodzaju

ścieniania,

8) zaprezentować wykonaną pracę,
9) dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

elementy do ścieniania,

−

instrukcje czynnościowe i wykaz parametrów ścieniania dla różnych rodzajów
elementów i materiałów z jakich są wykonane,

−

ścieniarka z nożem dzwonkowym,

−

dokumentacja technologiczna wykonywania różnych rodzajów i typów cholewek,

−

zestaw narzędzi do regulacji mechanizmów maszyny,

−

odpady skór do próbnego ścieniania i kontroli ustawionych parametrów ścieniania,

−

nożyczki do wycięcia próbek do ścieniania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Dokonaj dwojenia elementów cholewki wskazanych przez nauczyciela.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy polecenia zawartego w tekście ćwiczenia,
2)  rozpoznać otrzymane elementy do dwojenia,
3)  ustalić grubość dwojonych elementów i grubość elementów po dokonaniu dwojenia,
4)  uruchomić  maszynę,  sprawdzić  jej  stan  techniczny  i  ustawić  parametry  dwojenia

w oparciu o ustalone grubości,

5)  dokonać próbnego dwojenia i ewentualnej korekty ustalonych parametrów,
6)  dokonać dwojenia i sprawdzić grubość materiału do dwojeniu,
7)  zaprezentować wykonaną pracę.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2.

Zasady naklejania podnosków, wzmocnień, międzypodszewek

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj wklejenia podnosków termoplastycznych na przyszwy obuwia wskazane przez

nauczyciela.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy tekstu ćwiczenia,
2)  rozpoznać elementy i rodzaj materiału z jakiego wykonano podnoski,
3)  dobrać i zastosować technikę wklejania; ustalić parametry wklejania,
4)  nakleić podnoski na przyszwę wybraną techniką,
5)  dokonać samooceny wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

przyszwy i podnoski do wklejenia,

−

dokumentacja technologiczna wzoru obuwi, do którego będą wklejone podnoski,

−

maszyna lub urządzenie do wklejania podnosków termoplastycznych,

−

instrukcja obsługi maszyny lub urządzenia,

−

instrukcja technologiczna wklejania podnosków,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Naklej międzypodszewki z naniesionym klejem topliwym na elementy przyszew

i obłożyn wskazane przez nauczyciela. Czynność wykonaj przy użyciu żelazka krawieckiego
z możliwością regulacji temperatury.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować tekst ćwiczenia,
2) zorganizować stanowisko pracy,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) przy użyciu odpadów skóry i międzypodszewki z naniesionym klejem topliwym ustal

temperaturę żelazka i czas prasowania wykonując stosowne próby,

4) wkleić otrzymane międzypodszewki stosując wcześniej ustalone parametry prasowania,
5) dokonać

samooceny

wykonanego

ćwiczenia, sprawdzić trwałość sklejenia

międzypodszewki z elementami, na które były naklejone,

6) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

elementy cholewki i miedzypodszewki,

−

żelazko elektryczne z termostatem,

−

stół do nanoszenia międzypodszewek,

−

dokumentacja technologiczna z instrukcją wklejania międzypodszewek w zależności od
typu cholewki i kształtu elementów,

−

nożyczki do wycięcia próbek kontrolnych sklejanych materiałów,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Zaznacz na elementach cholewki wykreślonych na planszy miejsca wklejania

bezpieczników i podkrążków, narysuj ich kształty i oznacz odległości od brzegów przy ich
usytuowaniu na elementach.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeanalizować tekst ćwiczenia,
2)  zapoznać się z instrukcją naklejania bezpieczników i podkrążków,
3)  oznaczyć miejsca nakładania bezpieczników i podkrążków,
4)  narysować w oznaczonych miejscach bezpieczniki i podkrążki,
5)  oznaczyć  odległości  usytuowania  wykreślonych  wzmocnień  od  brzegu  wzmacnianych

elementów,

6) dokonać samooceny wykonanego ćwiczenia i ewentualnych korekt,
7) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

plansze z wykreślonymi obrysami obłożyn, na które należy wkleić bezpieczniki
i podkrążki,

−

ołówek,

−

gumka,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Sposoby wykończania brzegów cholewek

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj w udostępnionych Ci rodzajach cholewek (obuwia) zastosowane metody

wykończania brzegów; nazwij je i scharakteryzuj.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy polecenia zawartego w ćwiczeniu,
2)  przygotować stanowisko do wykonania ćwiczenia,
3)  dokonać przeglądu zbioru cholewek (obuwia) udostępnionego przez nauczyciela,
4)  rozpoznać i zapisać nazwy zastosowanych metod wykończania brzegów,
5)  scharakteryzować pisemnie rozpoznane rodzaje wykończania,
6)  dokonać samooceny wykonanego ćwiczenia i dokonać ewentualnej korekty zapisu,
7)  zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

cholewki lub obuwie różnych typów i rodzajów,

−

plansze ilustrujące techniki wykończania brzegów cholewek i ich elementów,

−

dokumentacje technologiczne wytwarzania cholewek różnych rodzajów i typów,

−

instrukcje wykonania cholewek,

−

papier formatu A4,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Dokonaj ręcznego zawijania elementów wskazanych przez nauczyciela. Ćwiczenie

można wykonać na próbkach skór pobranych z odpadów.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeanalizować polecenie zawarte w tekście ćwiczenia,
2)  zorganizować stanowisko pracy i przygotować wzornik do zawijania,
3)  zgromadzić niezbędne urządzenia i narzędzia do zawijania,
4)  dokonać ścieniania brzegów pod zawijanie,
5)  nanieść klej na brzegi elementów i tasiemkę wzmacniającą,
6)  nakleić tasiemkę wzmacniającą,
7)  dokonać zawijania brzegów przy użyciu wzornika i młotka cholewkarskigo,
8)  ocenić jakość wykonanej operacji,
9)  zaprezentować wykonana pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

elementy do zawijania,

−

tektura do wykonania wzornika,

−

stół,

−

płyta marmurowa,

−

młotek cholewkarski,

−

ścieniarka z nożem cylindrycznym,

−

grubościomierz,

−

klej,

−

pędzel do kleju,

−

naczynie na klej,

−

tasiemka wzmacniająca,

−

nożyczki do obcinania tasiemki,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Dokonaj lamowania francuskiego, elementu wskazanego przez nauczyciela.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeanalizować zasady lamowania francuskiego,
2)  dokonać dwojenia lamówki,
3)  dokonać ścieniania brzegu elementu do naszycia lamówki,
4)  połączyć lamówkę z brzegiem elementu szwem zszywanym,
5)  nanieść klej na brzegi lamówki i elementu,
6)  przegiąć lamówkę przez brzeg lamowanego elementu,
7)  zaklepać przegiętą lamówkę młotkiem cholewkarskim,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8) przeszyć brzeg elementu z brzegiem przegiętej lamówki ściegiem zwartym na maszynie

płaskiej jednoigłowej,

9) dokonać samooceny wykonanego ćwiczenia,
10) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

elementy do lamowania,

−

lamówki,

−

dwojarka do skór miękkich,

−

ścieniarka z nożem cylindrycznym,

−

maszyna szyjąca płaska jednoigłowa,

−

nici, igły,

−

nożyczki,

−

młotek cholewkarski,

−

klej,

−

pędzel do kleju,

−

naczynie na klej,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Techniki deseniowania i zdobienia cholewek, formowanie

przyszew

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj, zapisz i scharakteryzuj zastosowane metody deseniowania i zdobienia

elementów w zbiorze cholewek lub obuwia.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeanalizować polecenie zawarte w tekście ćwiczenia,
2)  dokonać szczegółowych oględzin otrzymanego zbioru cholewek (obuwia),
3)  rozpoznać  i  zapisać  nazwy  zastosowanych  w  cholewkach  rodzajów  deseniowania

i zdobienia cholewek,

4)  scharakteryzować na piśmie rozpoznane metody zdobienia cholewek,
5)  dokonać samooceny wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wyniki swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

zbiór różnych rodzajów i typów cholewek (obuwia),

−

dokumentacje technologiczne wzorów obuwia ze zbioru,

−

instrukcje zdobienia elementów cholewek,

−

papier formatu A4,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Dokonaj ręcznego zdobienia przyszwy według własnego projektu stosując metodę

przeplatania lub naszywania ozdobnych pasków, perforacji, plisowania itp.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w tekście ćwiczenia,
2) przestudiować materiał nauczania z zakresu deseniowania i zdobienia cholewek zawarty

w poradniku i literaturze,

3) wykonać projekt zdobienia i ustalić w kolejności wszystkie czynności jakie należy

wykonać przy jego realizacji,

4)  zgromadzić materiały podstawowe i pomocnicze do wykonania projektu,
5)  dokonać zdobienia przyszwy według wykonanego projektu,
6)  zaprezentować wykonaną pracę,
7)  dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

przyszwy skórzane do cholewek różnych rodzajów i typów,

−

odpady skór w różnych grubościach, kolorach i odcieniach,

−

nici i igły do szycia maszynowego,

−

noże, nożyczki,

−

maszyny szyjące,

−

ścieniarka,

−

dwojarka,

−

kleje, pędzle, naczynia na klej,

−

dziurkacze różnych kształtów,

−

podkłady do wycinania, zawijania, dziurkowania,

−

młotki szewskie i cholewkarskie,

−

karton do sporządzania szablonów,

−

prasa ręczna do sprasowania zdobionych elementów,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.5. Ocena jakości przygotowania elementów cholewek

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj wady i uszkodzenia elementów cholewek w udostępnionym do oceny zbiorze.

Zapisz ich nazwy i podaj przyczyny ich powstawania.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenia zawarte w tekście ćwiczenia,
2) przestudiować materiał nauczania dotyczący oceny jakości przygotowania elementów

cholewek do montażu z poradnika i dostępnej literatury,

3) dokonać oględzin elementów w otrzymanym zbiorze, rozpoznać i zapisać zauważone

wady i uszkodzenia,

4)  sformułować przyczyny powstawania rozpoznanych wad i uszkodzeń,
5)  zaprezentować wykonaną pracę,
6)  dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

zbiór elementów cholewek z różnymi uszkodzeniami i wadami powstałymi w procesie
ich przygotowania do montażu,

−

zbiór dokumentacji technologicznych i instrukcji wykonania operacji związanych
z przygotowaniem elementów do montażu,

−

papier formatu A4,

−

przybory do pisania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Dokonaj oceny jakości przygotowania elementów cholewki do montażu według

kryteriów technicznych i ekonomicznych. Do oceny wykorzystaj rozpoznane wady
i uszkodzenia elementów oraz przyczyny ich powstawania zawarte w ćwiczeniu 1.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w tekście ćwiczenia,
2) uporządkować rozpoznane w ćwiczeniu 1 wady i uszkodzenia elementów w zależności

od przyczyn ich powstawania,

3) ocenić jakość elementów według kryteriów technicznych, precyzując szczegółowo

przyczyny powstania błędów,

4) ocenić jakość elementów według kryteriów ekonomicznych, precyzując skutki jakie

rozpoznane wady mogły spowodować, w przypadku ich nie wykrycia,

5) zaproponować działania profilaktyczne, które będą przeciwdziałać powstawaniu wad

i uszkodzeń,

6) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie.

Środki dydaktyczne:

−

wykaz danych z ćwiczenia 1,

−

informacje o przyczynach i skutkach reklamacji obuwia,

−

zbiór dokumentacji technologicznych i instrukcji wykonania operacji związanych
z przygotowaniem elementów do montażu,

−

papier formatu A4,

−

przybory do pisania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Przygotowanie elementów do
montażu cholewek”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. c, 3. a, 4. a, 5. b, 6. c, 7. d, 8. c, 9. c, 10. a, 11. d,
12. b, 13. b, 14. b, 15. a, 16. c, 17. c, 18. b, 19. d, 20. d.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Zdefiniować parametry ścieniania

Wyjaśnić zasady ścieniania tworzyw
skóropodobnych

Rozróżnić maszyny stosowane do ścieniania
elementów cholewki

Zdefiniować cel ścieniania elementów cholewki

Zidentyfikować mechanizmy robocze dwojarki
z nożem taśmowym

Nazwać rodzaj noża stosowanego w ścieniarkach
brzegów elementów cholewek

Rozpoznać cechy maszyn określone przy podawaniu
ich typu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rozróżnić narzędzia stosowane w procesie
przygotowania elementów do montażu cholewek

Nazwać metodę wykończenia brzegów elementów

10 Rozpoznać rodzaj wykończenia brzegu na schemacie

11 Rozpoznać maszynę zamieszczoną na rysunku

12 Rozpoznać rodzaj zdobienia cholewek

13 Wyjaśnić, od czego zależy wzrost wytrzymałości

zawijanego brzegu cholewki na wydłużenie

14 Zidentyfikować przyczyny ujawnionych podczas

kontroli wad elementów cholewki

15 Zanalizować schemat zamieszczony na rysunku

16 Określić rodzaj ścieniania w oparciu o schemat

zamieszczony na rysunku

17 Wybrać sposób wykończania brzegów elementów

cholewek

18 Dobrać parametr ścieniania dla skór bydlęcych

19 Określić sposób nakładania miedzypodszewki

przyszwy w obuwiu sandałowym

20 Określić rodzaj elementu mechanizmu roboczego na

podstawie schematu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2.   Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3.   Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4.   Przeprowadź  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych,

jakie będą w teście.

5.   Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6.   Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7.   Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i karty odpowiedzi,  podaj czas  przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11.  Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12.  Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Są to zadania wielokrotnego wyboru.
5.  Za każdą poprawną odpowiedź możesz uzyskać 1 punkt.
6.  Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. Dla każdego zadania podane

są cztery możliwe odpowiedzi: a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna; wybierz
ją i zaznacz kratkę z odpowiadającą jej literą znakiem X.

7. Staraj się wyraźnie zaznaczać odpowiedzi. Jeżeli się pomylisz i błędnie zaznaczysz

odpowiedź, otocz ją kółkiem i zaznacz ponownie odpowiedź, którą uważasz za poprawną.

8. Test składa się z 14 zadań z poziomu podstawowego i 6 zadań z poziomu

ponadpodstawowego, które mogą przysporzyć Ci trudności, gdyż są one na poziomie
wyższym niż pozostałe (dotyczy to zadań o numerach od 15 do 20 ).

9. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
10. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, wtedy odłóż rozwiązanie

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

11. Po rozwiązaniu testu sprawdź czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi na KARCIE

ODPOWIEDZI.

12. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Do podstawowych parametrów ścieniania zaliczamy

a)  prędkość posuwistą noża taśmowego.
b)  profil ostrza noża dzwonkowego.
c)  prędkość obrotową noża cylindrycznego.
d)  szerokość i grubość ścieniania.

2. Ścienianie brzegów elementów z tworzyw skóropodobnych wymaga znajomości

a)  sposobu wykończenia warstwy licowej tworzywa.
b)  składu chemicznego tworzyw.
c)  budowy strukturalnej tworzywa.
d)  rodzaju włókien, z których wykonano podłoże tworzywa.

3. Ścienianie elementów cholewki najczęściej wykonuje się przy użyciu

a)  ścieniarki z nożem cylindrycznym.
b)  dwojarki z nożem płaskim zamontowanym na stałe w maszynie.
c)  frezarki.
d)  ścieniarki wałkowej.

4. Podstawowym celem ścieniania elementów cholewki jest

a)  zniwelowanie zgrubień przy połączeniach elementów cholewki.
b)  ułatwienie procesu szycia.
c)  uzyskanie efektów zdobniczych.
d)  zmniejszenie masy łączonych elementów.

5. Elementem oznaczonym na zamieszczonym schemacie dwojenia

liczbą 2 jest

a)  wałek dociskowy.
b)  wałek podający.
c)  tarcza ścierna.
d)  nóż cylindryczny.

6. Ścieniarki brzegów elementów cholewki wyposażone są w nóż

a)  płaski dwustronnie ostrzony.
b)  płaski jednostronnie ostrzony.
c)  cylindryczny.
d)  płaski bezkońcowy.

7. Co oznacza liczba 400 określona w typie dwojarki elementów cholewek AN 400

oferowanej przez firmę Leibrock
a)  numer fabryczny maszyny.
b)  numer oddziału produkcyjnego, w którym wykonano maszynę.
c)  szerokość stołu.
d)  szerokość roboczą maszyny.

8. W procesie ręcznego zawijania elementów cholewki stosuje się między innymi

a)  młotek płaski.
b)  młotek szewski.
c)  młotek cholewkarski.
d)  kleszcze płaskie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Metoda wykończania brzegów elementów cholewek, której charakterystyczną cechą jest

rozdwajanie brzegów (nacinanie) nosi nazwę
a)  lamowanie.
b)  duoproces.
c)  duolasic.
d)  wypustkowanie.

10. Zamieszczony na rysunku schemat ilustruje wykończanie brzegów metodą

a)  wypustkowania.
b)  lamowania francuskiego.
c)  przeginania.
d)  duolastic.

11. Zamieszczony na rysunku widok ilustruje maszynę stosowaną w fazie przygotowania

elementów do montażu cholewek o nazwie
a)  kalibrowarka.
b)  prasowalnica taśmowa przyszew.
c)  wklejarka podnosków.
d)  wałkowarko-formowarka przyszew.

12. Na zamieszczonym rysunku zilustrowano zdobienie cholewek przez

a)  deseniowanie.
b)  plisowanie.
c)  zgrzewanie prądami wielkiej częstotliwości.
d)  zgrzewanie ultradźwięków.

13. Wzrost wytrzymałości zawijanego brzegu cholewki na wydłużenie zależy przede

wszystkim od

a)  grubości ścieniania elementu.
b)  rodzaju zastosowanej tasiemki wzmacniającej.
c)  szerokości ścieniania.
d)  rodzaju użytego kleju i siły docisku maszyny na zawijany brzeg elementu.

14. Zabrudzenia i zacieki na powierzchni elementów cholewek ze skóry zostały

spowodowane przez niewłaściwe wykonanie czynności

a)  ścieniania.
b)  barwienia brzegów.
c)  zawijania brzegów.
d)  deseniowania.

15. Schemat zamieszczony na rysunku ilustruje mechanizmy robocze

a)  ścieniarki z nożem cylindrycznym.
b)  dwojarki taśmowej.
c)  ścieniarki z negatywnym wałkiem.
d)  dwojarki z nożem płaskim.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Element oznaczony na rysunku symbolem c) oznacza

a)  ścienianie wklęsłe.
b)  ścienianie tępe skośne.
c)  stępianie krawędzi.
d)  ścienianie skośne ostre.

17. Jaką metodę wykończania brzegów cholewek można zastosować mając do dyspozycji:

klej, młotek cholewkarski, nożyczki, tasiemkę wzmacniającą brzegi elementów i płytę
marmurową

a)  lamowanie zwykłe.
b)  lamowanie francuskie.
c)  zawijanie.
d)  wypustkowanie.

18. Jaka powinna być szerokość ścieniania wklęsłego elementów cholewek z boksu

bydlęcego o grubości 1,3÷1,6

a)  4÷6 mm.
b)  7÷8 mm.
c)  3÷4 mm.
d)  2÷6 mm.

19. Międzypodszewkę przyszwy w obuwiu sandałowym nakleja się w odległości od krawędzi

przyszwy wynoszącej

a)  +5 mm.
b)  – 2 mm.
c)  + 8 mm.
d)  – 8 mm.

20. Co ilustruje element mechanizmu roboczego opalarki brzegów oznaczony na schemacie

liczbą 3

a)  soczewkę stopki.
b)  prowadnik.
c)  podajnik.
d)  żelazko.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Przygotowanie elementów do montażu cholewek

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST 2

Test

praktyczny

typu

„próba

pracy”

jednostki

modułowej

„Przygotowanie elementów do montażu cholewek”

Treść zadania

Dokonaj ręcznego zawijania ścienionych brzegów elementów cholewki wskazanych

przez  nauczyciela.  Wskaż  maszyny,  urządzenia,  narzędzia  i  materiały  pomocnicze,  przy
użyciu  których  wykonasz  zadanie.  Dokonaj  oceny  elementów,  których  brzegi  będziesz
zawijał.  Zwróć  szczególną  uwagę  na  jakość  wykonanego  ścieniania  elementów.  Skontroluj
parametry  ścieniania.  Dobierz  odzież  ochronną.  Zaplanuj  czynności,  które  musisz  wykonać.
Czas wykonania, rodzaj i ilość elementów do zawinięcia ustali nauczyciel.

W badaniu osiągnięć ucznia w nabywaniu umiejętności praktycznych przewidzianych

w celach jednostki modułowej zaleca się zastosowanie zadania testowego typu „próba pracy”.
Zadanie  jest  tak  dobrane,  aby  pozwoliło  sprawdzić  poziom  ukształtowanych  umiejętności
w zakresie  wiedzy  teoretycznej  i  sprawności  wykonywania  czynności  praktycznych.
Uczniowi  należy  stworzyć  możliwość  inwencji  w  zaplanowaniu  poszczególnych  etapów
wykonywania  zadania:  zorganizowania  stanowiska  pracy,  doboru  odpowiednich  maszyn,
urządzeń i narzędzi produkcyjnych, doboru materiałów pomocniczych do wykonania zadania
oraz wykazania się umiejętnościami przygotowania i dokonania ręcznego zawijania  brzegów
jako sposobu ich wykończenia.
Jest  to  jednocześnie  możliwość  samodzielnego sprawdzenia  przez ucznia poziomu  nabytych
umiejętności  i dokonania analizy podjętych działań praktycznych. Zadaniem  nauczyciela jest
stworzenie  warunków  umożliwiających  uczniowi  wykonanie  zadania  zgodnie  z  zasadami
technologicznymi i w określonym czasie.

Uczeń powinien mieć udostępnione:
-

stanowisko pracy wyposażone w następujące urządzenia i narzędzia: stół do zawijania,

młotek  cholewkarski,  płyta  marmurowa  lub  z  gumy  ebonitowej,  nożyczki,  nóż  szewski,
naczynie  na  klej,  pędzel  do  nanoszenia  kleju,  ręczną  lub  mechaniczną  prasę  do
sprasowania  zawiniętych  brzegów,  podkład  do  wycięcia  szablonu  do  zawijania,
grubościomierz,  linia  z podziałką  milimetrową  lub  suwmiarka,  ołówek,  spinacze  do
tymczasowego połączenia elementu z szablonem,

elementy do zawijania i materiały pomocnicze: klej rozpuszczalnikowy do zawijania

brzegów, tasiemka wzmacniająca, tektura do wykonania szablonu pod zawijane brzegi,

instrukcję wykonania czynności zawijania brzegów, instrukcję obsługi prasy, wzorce

pracy.

Nauczyciel powinien:
-

zadbać o przygotowanie odpowiednio wyposażonego stanowiska produkcyjnego

w warsztatach szkolnych lub zakładzie produkcyjnym,

przygotować elementy do zawijania oraz materiały pomocnicze,

przygotować instrukcje i wzorce pracy,

przypomnieć uczniom zasady użytkowania maszyny do prasowania elementów

i przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy; nakazać ich przestrzeganie,

skontrolować użycie właściwego ubioru ochronnego,

przydzielić uczniom elementy do zawijania i niezbędne instrukcje,

określić czas na wykonanie zadania,

nadzorować na bieżąco pracę uczniów,

dokonać oceny wykonanej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Instrukcja dla ucznia

Uczeń powinien wykonać następujące czynności:
-

dobrać i założyć odzież ochronną,

obejrzeć, skontrolować jakość i parametry ścienionych brzegów (grubość i szerokość

ścieniania),

obrysować otrzymane elementy na kartonie, pomniejszyć ich powierzchnię o naddatek do

zawijania i wykroić szablony pod zawijane brzegi,

nanieść klej na zawijane brzegi,

nanieść klej na tasiemkę wzmacniającą,

nałożyć tasiemkę na zawijane brzegi w takiej odległości, aby po zawinięciu brzegu, przy

obszywaniu była przeszywana razem z materiałem,

nałożyć przygotowany element na szablon i spiąć cały układ spinaczem,

zawinąć i zaklepać brzeg elementu w taki sposób aby zawinięte krawędzie pokrywały się

z krawędziami szablonu. Podczas zawijania, na łukach wypukłych przy użyciu nakłuwaka
równomiernie rozłożyć fałdy lub ponadcinać brzegi elementu, aby materiał wyłożył się na
łukach wklęsłych,

sprasować zawinięte brzegi w parsie,

posprzątać stanowisko pracy, zakonserwować maszynę, ułożyć urządzenia i narzędzia,

dokonać samooceny wykonanej pracy,

przedstawić wykonanie zadania nauczycielowi.

Umiejętności podlegające ocenie

Lp.

Czynność wykonywana przez ucznia

Punkty

uzyskania

Punkty

przyznane

Dobranie odzieży ochronnej

Sposób oceny jakości elementów i pomiar kontrolny
parametrów ścienianych elementów

Zaplanowanie kolejnych czynności

Dobranie maszyny, urządzeń i narzędzi

Przygotowanie stanowiska pracy:

−

czystość i porządek miejsca pracy,

−

zabezpieczenie pod względem BHP,

−

przygotowanie maszyny oraz potrzebnych urządzeń

i narzędzi pomocniczych

Wykonywanie zadania:

−

wykonanie szablonów do zawijania,

−

naniesienie kleju na brzegi elementu i tasiemkę,

−

ułożenie elementu i połączenie go z szablonem,

−

zawijanie brzegów na liniach prostych,

−

zawijanie brzegów na łukach,

−

sprasowanie elementów po zawinięciu brzegów,

−

uporządkowanie stanowiska pracy po skończeniu

zadania

Dokonanie samooceny wykonanej pracy

Zaprezentowanie wykonanego zadania

Razem

100

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Borzeszkowski A., Borzeszkowski W., Persz T.: Obuwnictwo przemysłowe część I.

Wydanie trzecie poprawione i uzupełnione. WSiP, Warszawa 1989

2. Christ J. W.: Technologia obuwia. WSiP, Warszawa 1986
3. Grabkowski M.: Obuwnictwo. Podręcznik dla zasadniczej szkoły zawodowej. WSiP,

Warszawa 1992

4. Grabkowski M.: Technika wytwarzania obuwia tom I. Politechnika Radomska, Radom

2000

5. Grabkowski M.: Technika wytwarzania obuwia tom II. Politechnika Radomska, Radom

2000

6. Grabkowski M.: Technologia obuwia. Ćwiczenia laboratoryjne. Wyższa Szkoła

Inżynierska w Radomiu, Radom 1982

7.  Liszka R., Rerutkiewicz J., Uliasz H.: Cholewkarstwo. WSiP, Warszawa 1990
8.  www.leibrock.pl (30.11.07)
9.  www.nikta.pl (30.11.07)
10.  www.wizmet.pl (30.11.07)

Czasopisma fachowe:
1.  Przegląd Skórzany (wydania archiwalne),
2.  Świat Butów (wydania archiwalne i bieżące).

Literatura metodyczna:
1.  Dretkiewicz–Więch  J.:  ABC  nauczyciela  przedmiotów  zawodowych.  Operacyjne  cele

kształcenia. Zeszyt 32. CODN, Warszawa 1994

2. Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom, 2000