Piekarz_741[02]_Z3.06

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Danuta Bajor

Wytwarzanie specjalnych wyrobów piekarskich
741[02].Z3.06

Poradnik dla ucznia

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Pieczywo specjalne

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Pieczywo specjalne trwałe

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy i umiejętności w zakresie produkcji

pieczywa  specjalnego.  Poznasz  jakie  surowce,  maszyny  i  urządzenia  będą  niezbędne  do  ich
produkcji  oraz  jakimi  metodami  można  je  produkować.  Przy  produkcji  asortymentów
pieczywa  specjalnego  wykorzystasz  wiadomości  i  umiejętności  już  nabyte  w  poprzednich
jednostkach  modułowych.  Najtrudniejszym  zagadnieniem  będzie  produkcja  pieczywa
ekstrudowanego.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś
mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej,

−

cele kształcenia tej jednostki modułowej, czyli co powinieneś umieć po zakończeniu
procesu kształcenia w tej jednostce,

−

materiał nauczania umożliwiający samodzielne przygotowanie się do wykonania ćwiczeń
i zaliczenia sprawdzianów. Wykorzystaj do poszerzenia wiedzy wskazaną literaturę oraz
inne źródła informacji,

−

pytania sprawdzające wiedzę potrzebną do wykonania ćwiczeń,

−

przykłady ćwiczeń, które zawierają:

wykaz materiałów, narzędzi i sprzętu potrzebnych do realizacji ćwiczenia,

−

sprawdzian postępów – podczas jego wykonywania powinieneś odpowiadać na pytanie
tak lub nie, co oznacza, że opanowałeś materiał albo nie,

−

sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań. Zaliczenie testu potwierdzi opanowanie
materiału całej jednostki modułowej,

−

wykaz literatury.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

741[02].Z3

Technologia produkcji

piekarskiej

741[02].Z3.01

Sporządzanie ciasta pszennego

741[02].Z3.03

Sporządzanie ciasta

mieszanego

741[02].Z3.02

Sporządzanie ciasta żytniego

741[02].Z3.04

Formowanie i prowadzenie

rozrostu ciasta

741[02].Z3.05

Prowadzenie wypieku ciasta

741[02].Z3.08

Przechowywanie

i transport wyrobów

piekarskich

741[02].Z3.06

Wytwarzanie specjalnych

wyrobów piekarskich

741[02].Z3.07

Kontrolowanie jakości

wyrobów piekarskich

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, powinieneś umieć:

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

korzystać z przepisów, receptur i norm obowiązujących w produkcji piekarskiej,

−

określać znaczenie składników pokarmowych dla organizmu człowieka,

−

czytać oraz sporządzać schematy technologiczne,

−

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska dotyczących produkcji pieczywa,

−

stosować środki ochrony indywidualnej w zależności od rodzaju wykonywanych prac,

−

dobrać surowce, dozwolone substancje dodatkowe i substancje wspomagające proces
produkcji wyrobów piekarskich,

−

oceniać jakość surowców, dodatków i materiałów pomocniczych,

−

przygotowywać surowce do produkcji,

−

określać wpływ przygotowania surowców na przebieg procesów technologicznych,

−

określać zasady doboru metod prowadzenia ciasta,

−

ustalać parametry technologiczne prowadzenia ciasta,

−

sporządzać ciasto pszenne, żytnie i mieszane,

−

dokonać organoleptycznej oceny półproduktów i wyrobów gotowych,

−

dobrać maszyny i urządzenia do sporządzania i obróbki ciasta,

−

dokonać obróbki ciasta: dzielenia, ważenia, formowania, rozrostu,

−

dobrać maszyny i urządzenia do wypieku pieczywa,

−

przeprowadzać wypiek różnych asortymentów pieczywa,

−

dokonać pomiarów z zastosowaniem urządzeń kontrolno-pomiarowych,

−

określać metody pakowania i konfekcjonowania wyrobów piekarskich,

−

pakować wyroby piekarskie,

−

konfekcjonować wyroby piekarskie,

−

obsługiwać maszyny i urządzenia do produkcji wyrobów piekarskich,

−

określać zagrożenia występujące podczas obsługi maszyn i urządzeń piekarskich,

−

porównywać linie technologiczne do produkcji wyrobów piekarskich,

−

rozpoznawać wady wyrobów oraz określać sposoby zapobiegania powstawaniu wad,

−

stosować zasady Dobrej Praktyki Produkcyjnej (GMP) i Dobrej Praktyki Higienicznej
(GHP) w procesach produkcji pieczywa,

−

przestrzegać przepisów dotyczących zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego żywności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, powinieneś umieć:

−

scharakteryzować proces technologiczny produkcji pieczywa specjalnego,

−

zaplanować czynności wykonywane podczas produkcji pieczywa skrobiowego,
pełnoziarnistego żytniego, pumpernikla, pieczywa ekstrudowanego,

−

określić parametry technologiczne oraz metody produkcji pieczywa specjalnego,

−

porównać sposoby produkcji pieczywa tradycyjnego i pieczywa specjalnego,

−

określić i dobrać sposoby pakowania piekarskich wyrobów specjalnych,

−

określić warunki przechowywania i transportu piekarskich wyrobów specjalnych,

−

zastosować przepisy dotyczące higieny produkcji oraz przechowywania pieczywa
specjalnego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Pieczywo specjalne

4.1.1. Materiał nauczania

Charakterystyka pieczywa specjalnego

Pieczywo specjalne jest to pieczywo wytworzone z produktów przemiału pszenicy lub

żyta, lub zawierające inne produkty zbożowe, względnie różne dodatki pochodzenia roślinnego
lub  zwierzęcego,  które  nadają  im  szczególnych  cech  użytkowych.  Do  tego  typu  pieczywa
należy  też  chleb  specjalny  o  zmienionej  wartości  odżywczej  lub  nietypowych  procesach
technologicznych.  Pieczywo  tej  grupy  może  też  się  wyróżniać  przedłużoną  świeżością.

W Polsce produkuje się wiele gatunków pieczywa specjalnego:

−

dietetyczne,

−

trwałe,

−

firmowe,

−

regionalne.

Zgodnie z Ustawą z dnia 28.10.2006 roku o bezpieczeństwie żywności i żywienia

(Dz.U. 2006 nr 171 poz. 1225) środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
muszą spełniać wymagania określone dla środków spożywczych powszechnie spożywanych.
Dodatkowo Ustawa określa szczególne wymagania w zakresie składu oraz sposobu produkcji.

Pieczywo dietetyczne – w świetle obowiązujących przepisów dietetycznym środkiem

żywności  jest  taki  produkt,  który  ze  względu  na  skład  i  sposób  przygotowania  jest
przeznaczony  do  żywienia  ludzi  w  przypadkach  określonych  chorób  lub  określonych  stanów
fizjologicznych.  Przykładem  takiego  pieczywa  jest  skrobiowy  chleb  bezglutenowy,  który  jest
przeznaczony dla ludzi chorych na celiakię (pozostających na diecie bezglutenowej).

Pieczywo trwałe jest to pieczywo chrupkie, która produkuje się z mąk płatkowanych.

Produkcja tego pieczywa jest bardzo krótka, gdyż trwa od 30 do 35 minut. Chleb jest
wypiekany w postaci cienkich płatów. Niska wilgotność chleba (8–10%) zapewnia jego długą
trwałość.

Pieczywem firmowym może być pełnoziarnisty chleb z żyta produkowany na kwasie,

z żyta obłuszczonego i łamanego oraz z mąki żytniej z dodatkiem odtłuszczonego mleka
w proszku, drożdży, soli. Charakteryzuje się małą objętością, lekko lepkim miękiszem, brakiem
właściwości elastycznych, na jego przekroju widoczne są ziarna żyta.

Pieczywo regionalne, jak sama nazwa wskazuje wywodzi się z jakiegoś regionu świata lub

Polski.  Przykładem  może  być  chleb  pumpernikiel,  który  pochodzi  z  Westfalii.  Zgodnie
z  historią  w  czasach napoleońskich w Westfalii stacjonowali żołnierze francuscy, a miejscowa
ludność  częstowała  ich  swoim  czarnym  specjałem.  Francuscy  żołnierze  przyzwyczajeni  do
pszennego  pieczywa  karmili  tym  chlebem  konie  mówiąc  do  nich  „dobre  dla  konia”,  co
przekształciło  się  w  wymowie  niemieckiej  na  „Pumpernickel”.  Chleb  ten  wyrabiano  ze  śruty
żytniej otrzymywanej na żarnach. Tak przygotowana mąkę wsypywano do wielkiej drewnianej
dzieży,  dolewano  wody,  dodawano  wcześniej  przygotowanego  naturalnego  zakwasu
i przerabiano  ręcznie  czystymi  stopami,  aż  do  uzyskania  ciasta  o  odpowiedniej  konsystencji.
Z tego  ciasta  formowano  wielkie  bochny,  które  wsuwano  do  rozgrzanego  pieca
wymurowanego z cegły i gliny. W tej „jaskini chleb siedział” – wypiekał się do 36 godzin. Gdy
był gotowy, otrzymywał kolor głębokiego brązu, a po wystudzeniu bardzo długo zachowywał

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

świeżość. W siedemnastym wieku piekarze przejęli sztukę pieczenia „czarnego chleba”,
a z biegiem czasu zrobili z niego specjalność Westfalii.

Produkcja chleba skrobiowego bezglutenowego

W każdej piekarni produkującej pieczywo dietetyczne, między innymi chleb skrobiowy

bezglutenowy,  należy  zachować  szczególną  higienę  produkcji.  Bezwzględnie  należy
przestrzegać  zasad  czystości,  zabezpieczając  całkowicie  przed  kontaktem  z  mąką  piekarską.
W związku z tym ciasta na ten chleb należy wytwarzać w wydzielonych specjalnie do tego celu
dzieżach  albo  każdorazowo  przed  rozpoczęciem  produkcji  myć  dzieże,  łapę  miesiarki,  stoły
oraz  pojemniki  i  wózki,  na  których  składa  się  wypieczony  chleb  przed  zapakowaniem.
Pomieszczenia  oraz  maszyny  i  urządzenia  są  takie  same,  jak  w  piekarni  zajmującej  się
produkcją pieczywa podstawowego.

Chleb skrobiowy bezglutenowy produkuje się:

−

ze skrobi kukurydzianej lub pszennej,

−

pektyny,

−

z zastosowaniem drożdży do fermentacji,

−

z dodatkiem cukru, margaryny, soli i wody,

a wypieka się w formach. Jest przeznaczony dla chorych będących na diecie bezglutenowej.

Ciasto sporządza się w następujący sposób. Do skrobi kukurydzianej dodaje się pektynę

i dokładnie miesza, następnie dodaje się drożdże rozprowadzone w wodzie o temperaturze
28–31ºC. Cukier i sól dozuje się w roztworze i dodaje wraz z rozpuszczoną margaryną do
wytwarzanego ciasta, po czym dodaje się wodę o temperaturze ok. 35ºC.

Szczególną uwagę należy zwrócić na ilość dodawanej wody. Zarówno nadmiar, jak

i niedobór wody  w  znacznym  stopniu wpływa nie tylko na właściwości ciasta, ale również na
jakość  pieczywa,  a  szczególnie  na  jakość  jego  miękiszu.  Ilość  wody potrzebnej  do  uzyskania
odpowiedniego  ciasta  i  dobrego  chleba  zależy od  ilości  skrobi i  pektyny.  Wszystkie składniki
należy dokładnie wymieszać, aby otrzymać jednorodne ciasto. Czas mieszania nie powinien być
zbyt długi, aby nie doprowadzić do nadmiernego rozrzedzenia ciasta. Następnie ciasto poddaje
się  fermentacji  w  ciągu  30  minut,  w  temperaturze  30–35ºC,  po  czym  odważa  się
kęsy  o  masie  590  g,  umieszcza  w  foremkach  i  pozostawia  do  fermentacji  końcowej
w temperaturze 32–35ºC.

Po uzyskaniu odpowiedniego rozrostu powierzchnię kęsów ciasta należy zwilżyć wodą.

Wypiek odbywa się w temperaturze ok. 200ºC, ze spadkiem do 190ºC, przez ok. 40 minut. Po
wypieczeniu powierzchnię górną bochenków należy zwilżyć wodą. Chleb po ostygnięciu
należy zapakować w woreczki z folii polietylenowej, co zapobiega twardnieniu skórki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 1. Schemat blokowy produkcji chleba skrobiowego bezglutenowego [opracowanie własne]

Mieszanie

Rozczynianie

Rozpuszczanie

Upłynnianie

Miesienie ciasta

Fermentacja

Ważenie kęsów

Formowanie

Fermentacja końcowa

Zwilżanie kęsów

Wypiek

Zwilżanie wodą

Pakowanie

skrobia

pektyna

drożdże

woda

cukier

sól

margaryna

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Produkcja chleba pełnoziarnistego z żyta

Chleb ten produkowany jest na kwasie, z:

−

żyta obłuszczonego i łamanego,

−

mąki żytniej typ 2000,

−

odtłuszczonego mleka w proszku,

−

drożdży,

−

soli.
Charakteryzuje się on małą objętością, lekko lepkim miękiszem, brakiem właściwości

elastycznych,  a  na  jego  przekroju  wyraźnie są widoczne  ziarna  żyta.  Ciasto  dzieli  się na  kęsy
o  masie  950–970  g  w  zależności  od  techniki  wypieku.  Sam  wypiek  w  zaparowanej  komorze
wypiekowej  trwa  6–8  godzin.  Najlepszą  jakość  chleba  uzyskuje  się,  wypiekając  go
w hermetycznych piecach ciśnieniowych, w warunkach nadciśnienia i dużego zaparowania. Po
ostygnięciu i pokrojeniu chleb pakuje się, a następnie w tym samym piecu sterylizuje.

Tabela 1. Schemat fermentacyjny produkcji ciasta na chleb pełnoziarnisty z żyta ze 100kg mąki [1, s. 113]

Namiar surowców w kg

Nazwa

fazy

fermenta

-cyjnej

Ilość

fazy

poprze-

dniej

w kg

Ziarno

łama-

ne żyta

Mąka

żytnia

typ

2000

Woda

Mleko

proszku

Drożdże

Sól

Przybli

-żona

wydaj-

ność

w %

Tempe
-ratura

w ºC

Czas

fermen

tacji

w h

Wstępne
moczenie
ziarna

164

Półkwas

400

24-26

16-20

Kwas

135*

181

Ciasto

150

1,5

179

0,5

* pobrano 2kg dojrzałego półkwasu w celu sporządzenia następnego

Rys. 2. Chleb pełnoziarnisty [opracowanie własne]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Produkcja chleba pumpernikla

Pumpernikiel należy do grupy pieczywa śrutowego, produkowanego z ciast

wymagających  stosowania  specjalnych  metod  fermentacji  i  wypieku.  Ze  względu  na  skład
surowcowy,  pieczywo  to  ma  stosunkowo  dużą  wartość  odżywczą.  Specjalne  prowadzenie
ciasta  oraz  długotrwały  wypiek  w  stosunkowo  niskich  temperaturach  sprzyjają  wytwarzaniu
się  dużej  ilości  substancji  aromatycznych  i  cukrów,  dzięki  czemu  pumpernikiel  ma  wysokie
walory smakowo-zapachowe. Dzięki zawartości cukrów i dekstryn oraz stosowaniu opakowań
ochronnych, pieczywo zachowuje stosunkowo długą świeżość i aromat.

W piekarni, która zamierza produkować pumpernikiel powinny znajdować się następujące

pomieszczenia:

−

ciastownia,

−

piecownia,

−

magazyn surowców,

−

magazyn wyrobów gotowych,

−

pomieszczenia socjalne.

Ciasto produkuje się z:

−

mąki żytniej typ 2000 na kwasie i na drożdżach,

−

cukru,

−

syropu ziemniaczanego lub buraczanego,

−

margaryny.

Poza wymienionymi surowcami receptura przewiduje dodatek:

−

zmielonego łomu pumpernikla,

−

około 1,5 kg soli.

Zamiast syropu ziemniaczanego lub buraczanego dopuszcza się stosowanie syropu

ziemniaczanego z karmelem spożywczym. Jako środka zapobiegającego pleśnieniu stosuje się
dodatek 0,2 kg kwasu propionowego.

Różne są metody produkcji ciasta na chleb pumpernikiel. Jedną z nich przedstawia

schemat fermentacyjny. Jest to metoda 5-fazowa, która pozwala uzyskać pieczywo bardzo
wysokiej jakości.

Tabela 2. Schemat fermentacyjny produkcji ciasta na chleb pumpernikiel ze 100kg mąki [opracowanie własne]

Faza

fermenta

-cyjna

Ciężar

fazy

poprze

-dniej

w kg

Mąka
żytnia
typ
2000

Łom
pum-
per-
nikla

Woda
w kg

Droż-
dże
w kg

Sól
w
kg

Inne
doda-
tki
w kg

Ogólny
ciężar
fazy
w kg

Wyda-
jność
w %

Tempe-
ratura
w

Czas
ferme-
ntacji
w h

przedkwas

półkwas

kwas

7,4

21,6

3
9

-
-
-

2,4
5,2

11,5

-
-
-

7,4

21,6
45,1

185

166,1
180,4

25
27

28-30

5
6
3

rozczyn

żytni

160

28-30

3,5

ciasto

85,1

27**

1,5

5kg
cukru
8kg
syropu

186,6

28-30

min.

Margaryna stosowana jest do smarowania kęsów ciasta w ilości 0,7 kg.

* kwas do wyprowadzenia przedkwasu zawiera 1kg mąki żytniej typ 2000 i 1 kg wody,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

** z 27 kg wody:
9 kg dodaje się bezpośrednio do ciasta,
10 kg dodaje się do moczenia łomu pumpernikla,
3 kg dodaje się do sporządzania karmelu,
5 kg dodaje się do rozcieńczania syropu.

Ciasto dzieli się na kęsy o masie 3,25 kg i po uformowaniu w kształcie walca smaruje

roztopiona margaryną. Następnie wkłada się je do metalowych gilz, a te umieszcza po 3 sztuki
w  metalowych  kasetach.  Wypiek  trwa  około  19  godzin,  po  czym  chleb  wyjmuje  się  z  gilz
i  pozostawia  na  regałach  przez  4–5  dni.  Po  tym  czasie  chleb  kroi  się  na  kromki  i  pakuje
w  paczki  o  masie  250  g.  Odpady  powstałe  przy  krajaniu  suszy  się,  rozdrabnia  i  w  postaci
mączki zużywa do sporządzania następnego ciasta.

W magazynie wyrobów gotowych powinna znajdować się ostygalnia gorących bochenków

wykładanych z form oraz stanowiska do krojenia i paczkowania wystudzonego pumpernikla.
Powierzchnia ostygalni uzależniona jest od wielkości produkcji, ale musi ona pomieścić
produkcję co najmniej z ostatnich dwóch, trzech lub czterech dni. Pomieszczenia magazynowe
powinno być jasne, suche i przewiewne.

Wszystkie pomieszczenia muszą być utrzymane w bezwzględnej czystości, ponieważ

pumpernikiel, ze względu na zawartość znacznych ilości cukrów, jest podatny na pleśnienie.

Rys. 4. Chleb pumpernikiel

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakie surowce wykorzystuje się do produkcji chleba skrobiowego bezglutenowego?
2.  Dlaczego do chleba skrobiowego bezglutenowego należy dodać pektynę?
3.  Z  jakich  czynności  składa  się  proces  sporządzania  ciasta  na  chleb  skrobiowy

bezglutenowy?

4. W jakich warunkach odbywa się moczenie łamanego ziarna żyta?
5. Z ilu faz fermentacyjnych składa się proces wytwarzania ciasta na chleb pełnoziarnisty

z żyta?

6.  Jakimi właściwościami charakteryzuje się chleb pumpernikiel?
7.  Z jakich składników wytwarza się chleb pumpernikiel?
8.  Jak sporządza się rozczyn żytni i w jakich warunkach przeprowadza się jego fermentację?
9.  W jaki sposób przeprowadza się ocenę organoleptyczną wyrobów piekarskich?
10. Dlaczego  chleb  pumpernikiel  i  chleb  pełnoziarnisty  z  żyta  mają  długi  termin  przydatności

do spożycia?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Sporządź ciasto na chleb skrobiowy bezglutenowy ustalając ilość wody, którą należy

dodać do ciasta na podstawie jego konsystencji.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) dobrać i zastosować odzież ochronną,
2) odważyć dokładnie wszystkie surowce zgodnie z podaną recepturą:

−

skrobia ziemniaczana – 0,20 kg

−

skrobia kukurydziana – 0,80 kg

−

pektyna – 0,05 kg

−

drożdże – 0,10 kg

−

cukier – 0,06 kg

−

olej sojowy – 0,03 kg

−

sól kuchenna – 0,015 kg

−

olej do smarowania form – 0,004 kg

3) ustalić kolejność wykonywanych czynności na podstawie schematu blokowego produkcji

chleba skrobiowego bezglutenowego,

4) odmierzyć małe porcje wody na cylindrze miarowym i stopniowo dozować do mieszaniny

skrobi kukurydzianej, ziemniaczanej i pektyny oraz do całej ilości ciasta,

5)  mieszać ciasto,
6)  obserwować konsystencję ciasta,
7)  ustalić najodpowiedniejszą konsystencje ciasta,
8)  obliczyć sumę zastosowanej wody do sporządzanego ciasta,
9)  zapisać w zeszycie recepturę oraz ilość zużytej wody,
10)  zapisać wnioski z wykonywanego ćwiczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

miesiarka – mikser,

−

wagi,

−

cylinder miarowy,

−

sito,

−

miseczki – naczynia na poszczególne surowce,

−

surowce: skrobia kukurydziana, skrobia ziemniaczana, pektyna, drożdże, cukier, olej
sojowy, sól kuchenna, olej kuchenny do smarowania form.

Ćwiczenie 2

Przygotuj do produkcji łamane ziarno żyta na chleb żytni pełnoziarnisty.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  dobrać i zastosować odzież ochronną,
2)  odważyć dokładnie 3,5 kg łamanego ziarna żyta i 2,25 kg wody,
3)  ustalić temperaturę fazy na ok. 24ºC,
4)  przeprowadzić moczenie ziarna przez około 12 h,
5)  obserwować stopień namięknięcia ziarna,
6)  ustalić na podstawie oceny organoleptycznej prawidłowy stan namoczenia ziarna,
7)  zapisać wnioski z wykonywanego ćwiczenia w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

naczynie do moczenia ziarna,

−

wagi,

−

zegar,

−

cylinder miarowy,

−

surowce: łamane ziarno żyta i woda.

Ćwiczenie 3

Przygotuj rozczyn żytni do ciasta na chleb pumpernikiel.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) dobrać odzież ochronną do wykonywanego ćwiczenia,
2) odważyć dokładnie wszystkie surowce:

−

mąka żytnia typ 2000 – 2,50 kg

−

woda – 1,40 kg

−

drożdże – 0,10 kg

3)  ustalić kolejność wykonywanych czynności przy sporządzaniu rozczynu żytniego,
4)  wymieszać wszystkie składniki ustalając temperaturę rozczynu ok. 28ºC,
5)  posypać powierzchnię rozczynu mąką,
6)  obserwować fermentację przez ok. 3,5 godziny,
7)  ustalić dojrzałość rozczynu żytniego na podstawie oceny organoleptycznej,
8)  zapisać  w  zeszycie  kolejność  wykonywanych  czynności,  parametry  fermentacji  oraz
czynniki decydujące o dojrzałości fazy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

miesiarka – mikser,

−

waga,

−

cylinder miarowy,

−

sito,

−

naczynia,

−

surowce: mąka żytnia typ 2000, drożdże, woda.

Ćwiczenie 4

Przeprowadź ocenę organoleptyczną chleba pumpernikla.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  wykorzystać normy dotyczące oceny organoleptycznej produktów spożywczych,
2)  przeprowadzić ocenę opakowania,
3)  przeprowadzić ocenę organoleptyczną chleba pumpernikla,
4)  wynotować  skład  surowcowy  chleba i  porównać go z recepturą podaną w Poradniku dla

ucznia,

5) zapisać swoje ustalenia w zeszycie,
6) oddać nauczycielowi do sprawdzenia notatkę.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

Polskie Normy dotyczące oceny organoleptycznej,

−

chleb pumpernikiel w różnych opakowaniach.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) zdefiniować pieczywo specjalne?



2) rozróżnić i scharakteryzować podgrupy pieczywa specjalnego?



3) porównać wyposażenie piekarni przy produkcji pieczywa

tradycyjnego i specjalnego?



4) wymienić surowce niezbędne do produkcji ciasta na chleb skrobiowy

bezglutenowy?



5) sporządzić ciasto na chleb skrobiowy bezglutenowy?



6) wskazać przeznaczenie chleba skrobiowego bezglutenowego?



7) scharakteryzować proces produkcji chleba skrobiowego

bezglutenowego?



8) wskazać wymagania stawiane produkcji chleba skrobiowego

bezglutenowego?



9) wymienić surowce niezbędne do produkcji chleba pełnoziarnistego

z żyta?



10) scharakteryzować etapy produkcji ciasta na chleb pełnoziarnisty

z żyta?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11) porównać sposób wypieku chleb pełnoziarnistego z żyta z pieczywem

żytnim tradycyjnym?



12) sporządzić poszczególne fazy produkcji ciasta na chleb pełnoziarnisty

z żyta?



13) określić przeznaczenie żywieniowe produkcji chleba pełnoziarnistego

z żyta?



14) ustalić surowce do produkcji chleba pumpernikla?



15) ustalić najlepszą metodę sporządzania ciasta na chleb pumpernikiel?



16) scharakteryzować fazy produkcji ciasta na chleb pumpernikiel?



17) porównać sporządzanie rozczynu żytniego z rozczynem pszennym?



18) sporządzać półprodukty ciasta na chleb pumpernikiel?



19) scharakteryzować etapy produkcji chleba pumpernikla?



20) dobrać parametry wypieku dla pumpernikla?



21) ustalić sposoby pakowania dla chleba skrobiowego bezglutenowego,

pełnoziarnistego z żyta i pumpernikla?



22) dobrać zabiegi technologiczne zapewniające długi termin przydatności

do spożycia chleba pumpernikla i chleba pełnoziarnistego z żyta?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Pieczywo specjalne trwałe

4.2.1. Materiał nauczania

Produkcja pieczywa chrupkiego

Technologia produkcji tego pieczywa jest bardzo zróżnicowana. W klasycznym

rozwiązaniu jest wykorzystana naturalna fermentacja i tym samym także spulchnienie ciasta
pszennego przez drożdże powodujące fermentację alkoholową, a żytniego przez bakterie
wywołujące

fermentację

mlekową.

Obecnie

produkuje

się

pieczywo

chrupkie

z  wykorzystaniem  fizycznego  sposobu  spulchniania  poprzez  wysycanie  ciasta  sprężonym
powietrzem  lub  otrzymywanie  na  drodze  ekstruzji.  Ekstruzja  jest  najprostszym  i  najtańszym
sposobem produkcji pieczywa chrupkiego. Jednak pieczywo takie ma odmienny smak, zapach
i właściwości reologiczne.

Chleb chrupki uzyskiwany przez nasycenie ciasta sprężonym powietrzem produkuje się

z  mąki  żytniej  płatkowanej  typ  1800,  z  dodatkiem  wody  i  soli.  Wymagania  technologiczne
w  stosunku  do  mąki  na  pieczywo  chrupkie  są  inne,  w  porównaniu  z  mąką  na  pieczywo
tradycyjne. Mąka ta powinna być świeżo zmielona, o ściśle określonej granulacji. Poza tym jest
jeszcze  stosowana  mąka  podsypkowa,  która  składa  się  z  mąki  pszennej  krupczatki,  z  mąki
żytniej oraz mielonego pieczywa chrupkiego.

Mąka podstawowa, z której sporządza się ciasto, i mąka podsypkowa są doprowadzane

transportem  pneumatycznym  do  zasobników  napełniających  się  samoczynnie,  w  miarę  ich
opróżniania.  Z  kolei  dozownik  kieruje  mąkę  podstawową  na  taśmę,  która  ją  doprowadza  do
miesiarki  ślimakowej,  a  tam  za  pomocą  pomp  dozujących  kieruje  się  roztwór  soli  i  wodę  ze
specjalnych  zbiorników.  Ilość  wody  zależy  od  jakości  mąki,  sól dozuje  się  według  receptury.
Ogólnie obowiązuje następująca receptura:

−

mąka żytnia typ 1800 – 100%,

−

sól – 0,16%,

−

woda – 140%.
Sporządzone ciasto dostaje się z miesiarki do pompy tłoczącej, a następnie do

homogenizatora.  Jest  to  urządzenie,  w  którym  ciasto  ulega  schłodzeniu  do  temperatury
2–4ºC i spulchnieniu przy użyciu sprężonego powietrza. Masa ciasta przedostaje się rurami do
zbiornika formierki, której dwa gładkie walce obracają się w przeciwnych kierunkach. Wstęga
ciasta  utworzona  przez  formierkę  opada  na  parcianą  taśmę  posypaną  mąką.  Ciasto  jest
posypywane  mąką  podsypkową  również  z  wierzchu.  Z  kolei  wstęga  ciasta  jest  znakowana
przez specjalne walce z kolcami. Za znakownicami znajdują się tarcze obcinające brzegi wstęgi
ciasta  i  krojące  ją  na  sześć  pasów.  Poruszająca  się  stalowa  linka  przecina  pasy
w  poprzek.  W  ten  sposób  powstają  prostokąty  ciasta.  Nadmiar  mąki  podsypkowej  zbiera
u  góry  specjalna  ssawa,  u dołu przesypuje się przez sitkowy trzon pieca, na który nakłada się
płaty ciasta kierowane do wypieku.

Wypiek odbywa się w piecu taśmowym opalanym gazem i trwa 10–12 minut

w temperaturze od 300 do 170ºC w ostatniej fazie. Po wypieku płaty pieczywa są oczyszczane
z  nadmiaru  mąki  podsypkowej  za  pomocą  specjalnych  szczotek.  Schładzanie  płatów  odbywa
się  na  przenośniku  siatkowym.  Po  jego  opuszczeniu  płaty  są  sortowane  i  układane
w  przedziałach  podajnika  urządzenia  krającego.  Zestaw  pił  tarczowych  obcina  brzegi  płatów
i  dzieli  je  na  kromki.  Za  pomocą  przenośnika,  na  którym  odbywa  się  ponowne  sortowanie,
kromki  wędrują  do  maszyny  pakującej.  Opakowanie  pieczywa stanowi papier parafinowy, na

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 6. Schemat blokowy produkcji chleba chrupkiego [1, s. 12]

Produkcja wyrobów ekstrudowanych

Ekstruzja uchodzi za najbardziej rewolucyjną technologię przetwórstwa spożywczego

wynalezioną  w  XX  wieku.  Proces  ekstruzji  polega  na  wytłaczaniu  za  pomocą  ślimaka,
materiału  podawanego  do  cylindra  ekstrudera  zamkniętego  głowicą  z  odpowiednio
ukształtowanym otworem (matrycą). Obracający się ślimak powoduje znaczy wzrost ciśnienia

Formowanie

Znakowanie

Krojenie płatków

ciasta

Wypiek

Schładzanie

Dodatek

nasion

Mieszanie

ciasta

Pakowanie

Schładzanie

napowietrzanie

Magazyn

mąka

woda

Krojenie płatków

pieczywa

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

i temperatury. Materiał wyjściowy uplastycznia się a następnie po wytłoczeniu przez matrycę
gwałtownie ekspanduje, uzyskując wielokrotnie wzrost objętości i porowatości.

Ekstruzję w zależności od występującego ciśnienia można podzielić na nisko-, średnio-

i wysokociśnieniową, a w zależności od temperatury – na zimną, ciepłą i gorącą.
W piekarstwie wykorzystuje się głównie ekstruzję gorącą.

Gorącą ekstruzją można określić ciągły proces, w którym surowce o stosunkowo niskiej

wilgotności 10–20% są poddawane krótkotrwałemu oddziaływaniu wysokiej temperatury
i wysokiego ciśnienia, przy współudziale sił ścinania.

Do produkcji wyrobów metodą ekstruzji można stosować różnorodne surowce, głównie

pochodzenia roślinnego. Mogą to być zwłaszcza produkty zbożowe, jak:

−

śruty, kasze i mąki pszenne, żytnie, jęczmienne, owsiane, kukurydziane i ryżowe,

−

skrobia i mielone produkty z roślin strączkowych, które stosuje się indywidualnie lub jako
dodatki do innych surowców,

−

płatki lub grys ziemniaczany oraz suszone warzywa.
Istnieje również możliwość zastosowania białek pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego,

jak np. gluten pszenny, białko sojowe, mleko i pochodne mleka w proszku, mięso, ryby,
a także produkty uboczne, jak otręby i czerstwy chleb. W celu polepszenia właściwości
wyrobów – ich konsystencji, zapachu i smaku – dodaje się sól, cukier, emulgatory, substancje
aromatyczne i korzenne.

Urządzenia do produkcji wyrobów ekstrudowanych to ekstrudery. Składają się one

z trzech podstawowych funkcjonalnych części:

−

jednostki napędowej z elementami sterującymi,

−

korpusu ekstruzyjnego,

−

urządzenia tnącego.

Rys. 7. Przekrój podłużny jednoślimakowego ekstrudera [1, s. 121]

1 – napęd, 2 – lej zasilający, 3 – ślimak ze wzrastającą średnicą, 4 – płaszcz parowy,
5 – termoelementy, 6 – przetwornik ciśnienia, 7 – głowica, 8 – matryca, 9 – cylinder z utwardzoną wkładką

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Najważniejszą częścią urządzenia jest korpus ekstruzyjny z systemem ślimakowym.

Korpus można podzielić na trzy strefy spełniające różne funkcje technologiczne:

−

sferę zasilania,

−

ciśnienia,

−

gotowania.
Ekstrudery stosowane w przemyśle spożywczym można podzielić w zależności od

konstrukcji na jednoślimakowe i dwuślimakowe.

Proces produkcji wyrobów ekstrudowanych przedstawia schemat uniwersalnej linii do

ekstruzji na rys. 8.

Rys. 8. Schemat uniwersalnej linii do ekstruzji [1, s. 123]

1 – zbiornik surowców sypkich, 2 – przenośnik ślimakowy, 3 – waga dozująca, 4 – mieszacz-dozownik wody,
5 – miesiarka, 6 – zasilacz-podajnik, 7 – ekstruder, 8 – wytwornica pary, 9 – transporter schładzający,
10 – suszarnia, 11 – piec, 12 – wanna smażalnicza, 13 – obtaczarka, 14 – pakowarka, 15 – urządzenie
rozkładające, 16 – transportery taśmowo-siatkowe

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 9. Wyroby ekstrudowane

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakie surowce stosuje się do produkcji pieczywa chrupkiego?
2.  W jaki sposób można spulchniać pieczywo chrupkie?
3.  Z jakich czynności i operacji składa proces produkcji pieczywa chrupkiego?
4.  Jakie wyróżniki sprawdza się przy ocenie organoleptycznej?
5.  W  jaki  sposób  należy  przeprowadzić  ocenę  organoleptyczną  surowców  piekarskich

i wyrobów gotowych?

6.  Z jakich składników można produkować wyroby ekstrudowane?
7.  Jakie ekstrudery wykorzystuje się do produkcji wyrobów ekstrudowanych?
8.  Z jakich etapów składa się proces produkcji wyrobów ekstrudowanych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Ustal najczęściej produkowane asortymenty pieczywa chrupkiego w Polsce.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) wykorzystać strony internetowe, katalogi wyrobów piekarskich lub opakowania pieczywa

chrupkiego,

2) ustalić asortyment i przyporządkować go poszczególnym podgrupom pieczywa

chrupkiego,

3)  ustalić skład surowcowy danego asortymentu,
4)  wypełnić załączoną tabelę,
5)  opisać sposób pakowania pieczywa chrupkiego.
6)  zrobić notatkę w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

zbiory receptur i katalogów wyrobów piekarskich,

−

zbiór pieczywa chrupkiego lub jego opakowań.

Tabela do ćwiczenia 1. Pieczywo chrupkie [opracowanie własne]

Podgrupa wyrobów

Asortymenty

Skład surowcowy

Pieczywo pszenne

Ćwiczenie 2

Opracuj zestaw wyróżników jakościowych (organoleptycznych), które należy sprawdzać

przy produkcji wyrobów ekstrudowanych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) wykorzystać normy dotyczące oceny organoleptycznej surowców i produktów

spożywczych,

2)  przeprowadzić ocenę organoleptyczną wybranych surowców i dodatków,
3)  przeprowadzić ocenę organoleptyczną wyrobów ekstrudowanych,
4)  zapisać swoje ustalenia na arkuszu papieru i zaprezentować na forum grupy,
5)  oddać nauczycielowi do sprawdzenia arkusze lub notatkę w zeszycie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

schemat linii do produkcji wyrobów ekstrudowanych,

−

Polskie Normy dotyczące oceny organoleptycznej,

−

zbiór wyrobów ekstrudowanych lub jego opakowań,

−

arkusze papieru i mazaki.

Ćwiczenie 3

Opracuj schemat blokowy produkcji wyrobu ekstrudowanego kukurydzianego o smaku

papryki.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  wykorzystać schemat linii do produkcji wyrobów ekstrudowanych (Rys. 8.),
2)  wykorzystać strony internetowe przedstawiające różne wyroby ekstrudowane,
3)  ustalić  surowce  i  dodatki,  które  należy  zastosować  do  produkcji  zaprojektowanego

wyrobu ekstrudowanego,

4)  ustalić kolejność czynności i operacji technologicznych,
5)  narysować schemat blokowy produkcji w zeszycie,
6)  oddać zeszyt nauczycielowi do sprawdzenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

schemat linii do produkcji wyrobów ekstrudowanych lub Poradnik dla ucznia,

−

przybory do rysowania schematu blokowego.

Ćwiczenie 4

Porównaj wartość odżywczą chleba żytniego pełnoziarnistego z chlebem żytnim

chrupkim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) wykorzystać tabelę składu chemicznego (w odniesieniu do 100 g pieczywa):

Rodzaj

pieczywa

Tłuszcz

Substancje

balastowe

Białko

Zawartość

wody

Węglowodany

Pełnoziarnisty

chleb żytni

1,2

5,7

6,8

40,8

45,5

Żytni chleb

chrupki

1,7

7,9

11,4

5,4

73,6

2) obliczyć wartość odżywczą pamiętając, że:

−

1g tłuszczu dostarcza 38kJ (9kcal),

−

1g białka dostarcza 17kJ (4kcal),

−

1g węglowodanów dostarcza 17kJ (4kcal).

3) ustalić różnicę wartości odżywczej chleba żytniego pełnoziarnistego z chlebem żytnim

chrupkim,

4) zapisać wnioski i obliczenia w zeszycie i oddać nauczycielowi do sprawdzenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przygotowana tabela dla każdego ucznia lub dla grupy uczniów,

−

tabele składów składników różnych asortymentów piekarskich,

−

kalkulatory.

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) rozróżnić surowce i dodatki wykorzystywane do produkcji pieczywa

chrupkiego ?



2) wskazać sposób spulchniania ciast na pieczywo chrupkie?



3) ustalić skład mąki podsypkowej stosowanej przy produkcji pieczywa

chrupkiego?



4) scharakteryzować etapy produkcji pieczywa chrupkiego?



5) ustalić parametry wypieku pieczywa chrupkiego?



6) wskazać sposoby pakowania pieczywa chrupkiego?



7) opisać proces ekstruzji?



8) rozróżnić surowce pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz dodatki

stosowane przy produkcji wyrobów ekstrudowanych?



9) wskazać elementy budowy ekstruderów?



10) wymienić elementy linii do produkcji wyrobów ekstrudowanych?



11) porównać linię do produkcji wyrobów ekstrudowanych z linią do

produkcji pieczywa pszennego?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.   Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru.
5.   Tylko jedna odpowiedź jest prawidłowa.
6.   Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi.
7.   W razie pomyłki, błędną odpowiedź weź w kółko i zaznacz prawidłową.
8.   Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymasz po 1 punkcie.
9.   Na rozwiązanie testu masz 40 minut.
10.  Pracuj samodzielnie.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Pieczywo specjalne to

a)  chleb popularny, chleb pszenny.
b)  chleb żytni jasny, chały zdobne.
c)  chleb pumpernikiel, chleb skrobiowy bezglutenowy.
d)  chleb staropolski, rogale maślane.

2. Surowce do produkcji chleba pełnoziarnistego to

a)  mąka pszenna typ 850, pszenica łamana, soja.
b)  mąka żytnia typ 2000, ziarno łamane żyta, mleko w proszku.
c)  mąka żytnia typ 800, siemię lniane, sól.
d)  mąka pszenna typ 1850, syrop ziemniaczany, margaryna.

3. Podstawowe surowce do produkcji chleba pumpernikla to

a)  mąka żytnia typ 2000, cukier, margaryna, łom chleba.
b)  mąka pszenna typ 2000, olej palmowy, soja.
c)  mąka żytnia typ 1850, karmel, ekstrakt słodowy.
d)  mąka pszenna typ 550, cukier, mleko w proszku.

4. Chleb skrobiowy bezglutenowy przeznaczony jest dla osób chorych na

a)  cukrzycę.
b)  celiakię.
c)  anoreksję.
d)  miażdżycę.

5. Najlepszy jakościowo chleb pumpernikiel produkowany jest metodą

a)  na kwasie i podmłodzie.
b)  3-fazową.
c)  na wolnych półkwasach tak zwanych żurkach.
d)  5-fazową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. Fazy sporządzania ciasta na chleb pełnoziarnisty z żyta to

a)  żurek, kwas, ciasto.
b)  zaczątek, kwas, ciasto.
c)  wstępne moczenie ziarna, półkwas, kwas, ciasto.
d)  zaparzanie mąki, zaczątek, kwas, ciasto.

7. Wydajność kwasu przy produkcji chleba pumpernikla wynosi

a)  250
b)  200
c)  400
d)  166

8. Czas moczenia ziarna żyta przy produkcji chleba pełnoziarnistego wynosi

a)  12 h
b)  3 h
c)  1 h
d)  20 h

9. Czas wypieku chleba pełnoziarnistego z żyta wynosi

a)  0,5–1,5 h
b)  6–8 h
c)  18–24 h
d)  2–3 h

10. Czas wypieku chleba pumpernikla wynosi

a)  5–8 h
b)  10–12 h
c)  18–19 h
d)  1,5–5 h

11. Chleb pumpernikiel wypieka się

a)  w formach na metalowych blachach.
b)  bezpośrednio na trzonie posypanym otrębami.
c)  w formach podłużnych wyłożonych folią aluminiową.
d)  w metalowych gilzach i kasetach.

12. Chleb, którego technologia wymaga leżakowania po wypieku 4–5 dni to

a)  pumpernikiel.
b)  skrobiowy bezglutenowy.
c)  wileński.
d)  pełnoziarnisty z żyta.

13. Zabieg, który przedłuża świeżość chleba pełnoziarnistego z żyta do 3 miesięcy to

a)  zaparzanie mąki.
b)  moczenie mąki.
c)  wypiek bez zaparowania.
d)  sterylizacja po wypieku.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14. Podstawowe surowce do produkcji chleba skrobiowego bezglutenowego to

a)  skrobia ziemniaczana, gluten suchy.
b)  skrobia kukurydziana, mąka graham.
c)  skrobia kukurydziana i ziemniaczana, pektyna.
d)  skrobia ziemniaczana, mąka żytnia typ 2000.

15. Bezwzględnie należy przestrzegać zasad czystości i braku kontaktu z mąką piekarską przy

produkcji chleba
a)  pumpernikla.
b)  pełnoziarnistego z żyta.
c)  wysokobiałkowego.
d)  skrobiowego bezglutenowego.

16. Technologia wymaga dodatku łomu chleba przy produkcji chleba

a)  pumpernikla.
b)  wiejskiego.
c)  skrobiowego bezglutenowego.
d)  pełnoziarnistego z żyta.

17. Pieczywo specjalne o przedłużonej świeżości do sprzedaży wysyła się

a)  bez opakowania jednostkowego.
b)  w opakowaniach papierowych.
c)  tylko w banderolach.
d)  w szczelnych opakowaniach.

18. Ekstruzja wykorzystywana przy produkcji wyrobów ekstrudowanych polega na

a) obgotowywaniu wyrobów przed formowaniem w wodzie o temperaturze 100ºC przed

wypiekiem.

b) zanurzaniu wyrobów w roztworze wodorotlenku sodu i polerowaniu ich za pomocą

specjalnych szczotek.

c) wytłaczaniu za pomocą ślimaka materiału w wysokiej temperaturze i ciśnieniu przez

matryce.

d) uplastycznianiu i napowietrzaniu ciasta przez intensywne ubijanie w urządzeniu

zwanym kutrem.

19. Pieczywo chrupkie obecnie spulchnia się

a)  fermentacją alkoholową.
b)  proszkiem do pieczenia.
c)  fermentacją mlekową,
d)  sprężonym powietrzem.

20. Urządzenie stosowane do ekstruzji to

a)  blanszownik.
b)  wydłużarka.
c)  mikser.
d)  ekstruder.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Wytwarzanie specjalnych wyrobów piekarskich

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punkty

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

Razem: