terapeuta zajeciowy 322[15]

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”





MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ


MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ







MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA

TERAPEUTA ZAJ

Ę

CIOWY 322[15]






Zatwierdzam




Minister Edukacji Narodowej




Warszawa 2009

322[15]/SP-2/MEN/2009

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

Autorzy:
mgr Krystyna Lasek
mgr Anna Pitura
mgr in

ż

. Jowita Klusik

mgr Mariola Gł

ą

b


Recenzenci:
mgr Barbara Marciniak
mgr Halina Przyło

ż

y

ń

ska


Opracowanie redakcyjne:
mgr Kazimiera Tarłowska

Korekta techniczna:
mgr Magdalena Mrozkowiak

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

Spis tre

ś

ci

Wprowadzenie

5

I.

Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

8

1. Opis pracy w zawodzie

8

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

10

II.

Plan nauczania

18

III.

Moduły kształcenia w zawodzie

19

1. Podstawy działalno

ś

ci usługowej

19

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz

udzielanie pierwszej pomocy

22

Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki
w ochronie zdrowia

26

Nawi

ą

zywanie kontaktów społecznych

30

Prowadzenie działa

ń

profilaktycznych i promocji zdrowia

34

Korzystanie z programów komputerowych
wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne

37

2. Rozwój osobowy i biologiczny człowieka

41

Analizowanie psychospołecznych aspektów rozwoju
człowieka

44

Diagnozowanie problemów i potrzeb pacjenta

48

Analizowanie budowy i funkcji organizmu zdrowego
człowieka

52

Analizowanie procesów patologicznych w obr

ę

bie

układów i narz

ą

dów

54

Rozpoznawanie objawów niepełnosprawno

ś

ci

57

3. Podstawy kompleksowej rehabilitacji

60

Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do mo

ż

liwo

ś

ci

i potrzeb pacjenta

63

Posługiwanie si

ę

sprz

ę

tem rehabilitacyjnym

67

Stosowanie zabiegów kinezyterapeutycznych
i fizykoterapeutycznych

70

Stosowanie metod usprawniania pacjenta

73

Posługiwanie si

ę

j

ę

zykiem obcym zawodowym

76

4. Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa

79

Planowanie rodzajów działa

ń

terapeutycznych

82

Organizowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej

85

Wykonywanie prac plastyczno - technicznych

89

Opracowywanie diagnozy terapeutycznej

92

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Projektowanie indywidualnej i grupowej terapii
zaj

ę

ciowej

96

Prowadzenie indywidualnej i grupowej terapii zaj

ę

ciowej

100

Ocenianie i dokumentowanie działa

ń

terapeutycznych

104

5. Praktyka zawodowa

107

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach pomocy

społecznej

109

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach opieki

zdrowotnej

113

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

Wprowadzenie

Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie absolwenta do

skutecznego wykonywania zada

ń

zawodowych w warunkach gospodarki

rynkowej. Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy wymaga
przygotowania

ogólnego,

opanowania

podstawowej

wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci oraz kształcenia ustawicznego. Absolwent szkoły powinien

charakteryzowa

ć

si

ę

otwarto

ś

ci

ą

, komunikatywno

ś

ci

ą

, wyobra

ź

ni

ą

,

zdolno

ś

ci

ą

do ci

ą

głego uczenia si

ę

i doskonalenia oraz umiej

ę

tno

ś

ci

ą

oceny swoich mo

ż

liwo

ś

ci. Wprowadzenie do systemu szkolnego

programów modułowych powinno ułatwi

ć

osi

ą

gni

ę

cie tych zamierze

ń

.

Kształcenie według modułowego programu nauczania poprzez

powi

ą

zanie celów i materiału nauczania z procesem pracy i zadaniami

zawodowymi umo

ż

liwia:

przygotowanie ucznia do wykonywania typowych zada

ń

zawodowych

na stanowiskach pracy,

integracj

ę

tre

ś

ci kształcenia z ró

ż

nych dyscyplin wiedzy,

stymulowanie aktywno

ś

ci intelektualnej i motorycznej ucznia,

pozwalaj

ą

cej na indywidualizacj

ę

procesu nauczania.

Kształcenie modułowe charakteryzuje si

ę

tym,

ż

e:

preferowane s

ą

aktywizuj

ą

ce metody nauczania, które wyzwalaj

ą

aktywno

ść

, kreatywno

ść

, zdolno

ść

do samooceny ucz

ą

cego si

ę

oraz

zmieniaj

ą

rol

ę

nauczyciela w kierunku doradcy, partnera, projektanta,

organizatora i ewaluatora procesu dydaktycznego,

proces nauczania i uczenia si

ę

ukierunkowany jest na osi

ą

ganie

konkretnych, wymiernych rezultatów w formie ukształtowanych
umiej

ę

tno

ś

ci intelektualnych i praktycznych, które umo

ż

liwiaj

ą

wykonywanie okre

ś

lonego zakresu pracy w zawodzie,

wykorzystywana jest w szerokim zakresie zasada transferu wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci wcze

ś

niej uzyskanych przez ucznia w toku nauki

formalnej, nieformalnej oraz incydentalnej,

program nauczania posiada elastyczn

ą

struktur

ę

, a znajduj

ą

ce si

ę

w nim moduły i jednostki modułowe mo

ż

na aktualizowa

ć

,

modyfikowa

ć

, uzupełnia

ć

lub wymienia

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb

edukacyjnych, nie burz

ą

c konstrukcji programu,

w kształceniu modułowym wyst

ę

puje dominacja procesu uczenia si

ę

nad procesem nauczania,

w kształceniu modułowym nie wyst

ę

puje podział na przedmioty

teoretyczne i praktyczne.
Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia uczniom

opanowanie umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lonych w podstawie programowej

kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

Modułowy program nauczania składa si

ę

z modułów kształcenia

w zawodzie i odpowiadaj

ą

cych im jednostek modułowych, których

realizacja umo

ż

liwia przyswajanie wiadomo

ś

ci oraz kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci i postaw wła

ś

ciwych dla zawodu.

Program jednostki modułowej stanowi element modułu kształcenia

w zawodzie, obejmuj

ą

cy logiczny i mo

ż

liwy do wykonania wycinek pracy,

o wyra

ź

nie okre

ś

lonym pocz

ą

tku i zako

ń

czeniu, który nie podlega

dalszym podziałom, a jego rezultatem jest usługa lub istotna decyzja.

W strukturze modułowego programu nauczania wyró

ż

niono:

zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,

plany nauczania,

programy modułów,

programy jednostek modułowych.

Moduł kształcenia w zawodzie zawiera:

cele kształcenia,

wykaz jednostek modułowych,

schemat układu jednostek modułowych,

literatur

ę

.

Program jednostki modułowej zawiera:

szczegółowe cele kształcenia,

materiał nauczania,

ć

wiczenia,

ś

rodki dydaktyczne,

wskazania metodyczne do realizacji programu nauczania,

propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych

ucznia.
Dydaktyczna

mapa

programu

nauczania,

zamieszczona

w zało

ż

eniach programowo-organizacyjnych kształcenia w zawodzie,

przedstawia

schemat

powi

ą

za

ń

(korelacji)

mi

ę

dzy

modułami,

a jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la kolejno

ść

ich realizacji. Ma ona

ułatwi

ć

dyrekcji szkół i nauczycielom planowanie i organizowanie

procesu dydaktycznego.

W programie przyj

ę

ty został system kodowania modułów i jednostek

modułowych, który zawiera nast

ę

puj

ą

ce elementy:

−−−−

symbol cyfrowy zawodu zgodny z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

klasyfikacj

ą

zawodów szkolnictwa zawodowego,

−−−−

symbol literowy, oznaczaj

ą

cy grup

ę

modułów:

O - dla modułów ogólnozawodowych,
Z - dla modułów zawodowych.

−−−−

cyfr

ę

arabsk

ą

oznaczaj

ą

c

ą

kolejny moduł lub wyodr

ę

bnion

ą

w module jednostk

ę

modułow

ą

.



background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

Przykładowy zapis kodowania modułu:
322[15].O1
322[15]
- symbol cyfrowy dla zawodu: terapeuta zaj

ę

ciowy

O1 - pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy działalno

ś

ci

usługowej


Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
322[15].O1.02
322[15] -
symbol cyfrowy dla zawodu - terapeuta zaj

ę

ciowy

O1 -

pierwszy

moduł

ogólnozawodowy:

Podstawy

działalno

ś

ci

usługowej

02 -

druga jednostka modułowa wyodr

ę

bniona w module O1:

Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki w ochronie
zdrowia

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

I. Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

1. Opis pracy w zawodzie

Typowe stanowiska pracy

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie terapeuta zaj

ę

ciowy mo

ż

e

podejmowa

ć

prac

ę

w:

oddziałach szpitalnych rehabilitacji leczniczej: ortopedycznych,

neurologicznych, geriatrycznych, dzieci

ę

cych, psychiatrycznych,

psychiatrycznych oddziałach dziennych,

sanatoriach,

warsztatach terapii zaj

ę

ciowej,

stacjonarnych domach pomocy społecznej,

dziennych domach pomocy społecznej,

klubach seniora,

ś

rodowiskowych domach pomocy społecznej,

ś

wietlicach terapeutycznych,

hospicjach,

zakładach opieku

ń

czo-leczniczych,

zakładach piel

ę

gnacyjno-opieku

ń

czych,

szkołach specjalnych.

Zadania zawodowe

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie terapeuta zaj

ę

ciowy

powinien by

ć

przygotowany do wykonywania nast

ę

puj

ą

cych zada

ń

zawodowych:

planowania

indywidualnego

i

grupowego

programu

terapii

dostosowanej do stanu zdrowia, potrzeb i zainteresowa

ń

pacjenta,

prowadzenia

terapii

zaj

ę

ciowej

w

ś

ród

osób

chorych

i niepełnosprawnych,

wykorzystywania w pracy z podopiecznym ró

ż

nych metod terapii

zaj

ę

ciowej,

organizowania zaj

ęć

terapeutycznych w celu poprawy sprawno

ś

ci,

zwi

ę

kszenia zakresu ruchów, siły mi

ęś

ni oraz kondycji psychicznej

pacjentów,

prowadzenia

działa

ń

zmierzaj

ą

cych

do

integracji

społecznej

i zawodowej podopiecznego,

monitorowania przebiegu terapii zaj

ę

ciowej,

komunikowania si

ę

z pacjentem, jego rodzin

ą

i członkami zespołu

terapeutycznego.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent powinien umie

ć

:

komunikowa

ć

si

ę

z pacjentem i jego rodzin

ą

,

ocenia

ć

sytuacj

ę

społeczn

ą

chorych,

okre

ś

la

ć

wpływ

ś

rodowiska społecznego na osoby niepełnosprawne,

wyja

ś

nia

ć

budow

ę

i czynno

ś

ci układów oraz narz

ą

dów organizmu

człowieka,

charakteryzowa

ć

procesy patologiczne,

ocenia

ć

sytuacj

ę

zdrowotn

ą

pacjenta,

okre

ś

la

ć

procesy chorobowe prowadz

ą

ce do chorób przewlekłych,

planowa

ć

i prowadzi

ć

prac

ę

indywidualn

ą

i grupow

ą

,

motywowa

ć

osoby niepełnosprawne do udziału w leczeniu

i rehabilitacji,

rozwi

ą

zywa

ć

trudne sytuacje społeczne,

projektowa

ć

, organizowa

ć

i prowadzi

ć

pracowni

ę

terapii zaj

ę

ciowej,

wykorzystywa

ć

w pracy z podopiecznymi metody i formy terapii

zaj

ę

ciowej,

organizowa

ć

w ramach terapii imprezy towarzyskie, zaj

ę

cia sportowe,

wycieczki, turnusy rehabilitacyjne,

uczy

ć

w ramach terapii krawiectwa, dziewiarstwa, tkactwa i innych

rzemiosł oraz prowadzenia gospodarstwa domowego,

uczy

ć

podopiecznych wykonywania prostych i zło

ż

onych czynno

ś

ci

ż

ycia codziennego,

motywowa

ć

podopiecznych do udziału w terapii indywidualnej

i grupowej,

tworzy

ć

klimat i atmosfer

ę

do pracy twórczej w grupie podopiecznych,

dobiera

ć

prac

ę

według

wieku,

stanu

zdrowia,

potrzeb

i zainteresowa

ń

pacjentów,

projektowa

ć

i modyfikowa

ć

ś

rodowisko materialne do rodzaju

niepełnosprawno

ś

ci i potrzeb niepełnosprawnego lub pacjenta,

promowa

ć

zdrowy styl

ż

ycia,

prowadzi

ć

dokumentacj

ę

terapeutyczn

ą

,

współpracowa

ć

z

członkami

zespołu

terapeutycznego

i rehabilitacyjnego w zakresie planowania i realizacji terapii
zaj

ę

ciowej,

korelowa

ć

działania

terapeutyczne

z

działaniami

leczniczo-

rehabilitacyjnymi,

udziela

ć

pierwszej pomocy,

nadzorowa

ć

prac

ę

w pracowni i w warsztatach terapii zaj

ę

ciowej,

przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

organizowa

ć

stanowiska pracy terapeuty zaj

ę

ciowego zgodnie

z wymaganiami ergonomii,

gospodarowa

ć

racjonalnie materiałami i sprz

ę

tem u

ż

ywanym

w terapii zaj

ę

ciowej,

korzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji w celu doskonalenia

umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych,

post

ę

powa

ć

zgodnie z zasadami etyki,

stosowa

ć

przepisy

prawa

dotycz

ą

ce

wykonywanych

zada

ń

zawodowych,

stosowa

ć

przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci gospodarczej.

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

Podstawowym celem kształcenia w zawodzie terapeuta zaj

ę

ciowy,

jest przygotowanie absolwenta do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej

z osobami niepełnosprawnymi i chorymi w ró

ż

nym wieku.

Proces kształcenia według modułowego programu nauczania dla

zawodu terapeuta zaj

ę

ciowy mo

ż

e by

ć

realizowany w szkole policealnej,

przeznaczonej wył

ą

cznie dla młodzie

ż

y.

Program nauczania obejmuje kształcenie ogólnozawodowe oraz

zawodowe.

Kształcenie

ogólnozawodowe

zapewnia

orientacj

ę

w zawodzie oraz umo

ż

liwia ewentualn

ą

zmian

ę

zawodu na pokrewny.

Kształcenie zawodowe ma na celu przygotowanie absolwenta do

wykonywania

zada

ń

zawodowych

na

typowych

dla

zawodu

stanowiskach pracy.

Tre

ś

ci programowe modułów i jednostek modułowych opracowano

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

metodologi

ą

konstruowania modułowego

programu nauczania. Moduły zostały wyodr

ę

bnione na podstawie

logicznych zwi

ą

zków i zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy zadaniami i umiej

ę

tno

ś

ciami

zawodowymi. W modułach kształcenia w zawodzie wyodr

ę

bniono

jednostki modułowe. Realizacja celów kształcenia modułów i jednostek
modułowych zapewnia opanowanie umiej

ę

tno

ś

ci umo

ż

liwiaj

ą

cych

wykonywanie okre

ś

lonego zakresu pracy. Ogólne i szczegółowe cele

kształcenia wynikaj

ą

z podstawy programowej kształcenia w zawodzie

terapeuta zaj

ę

ciowy. Czynnikiem sprzyjaj

ą

cym nabywaniu umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowych jest wykonywanie

ć

wicze

ń

okre

ś

lonych w programach

jednostek modułowych. Ich tematyka mo

ż

e by

ć

poszerzona przez

nauczyciela realizuj

ą

cego program.

Tre

ś

ci programowe zawarte s

ą

w pi

ę

ciu modułach: dwóch

ogólnozawodowych i trzech zawodowych.

Programy nauczania modułów ogólnozawodowych powinny by

ć

realizowane w pierwszej kolejno

ś

ci.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

Moduł 322[15].O1 - Podstawy działalno

ś

ci usługowej - składa si

ę

z pi

ę

ciu jednostek modułowych. Ogólnozawodowe tre

ś

ci programowe

jednostek obejmuj

ą

tematyk

ę

dotycz

ą

c

ą

: stosowania przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, stosowania przepisów prawa i zasad

ekonomiki w ochronie zdrowia, nawi

ą

zywania kontaktów społecznych,

prowadzenia działa

ń

profilaktycznych i promocji zdrowia, korzystania

z programów komputerowych wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne.

Moduł 322[15].O2 - Rozwój osobowy i biologiczny człowieka -składa

si

ę

z pi

ę

ciu jednostek modułowych obejmuj

ą

cych tematyk

ę

dotycz

ą

c

ą

:

psychospołecznych aspektów rozwoju człowieka, diagnozowania
problemów i potrzeb pacjenta, analizowania funkcji organizmu zdrowego
człowieka, analizowania procesów patologicznych wyst

ę

puj

ą

cych

w

obr

ę

bie

układów

i

narz

ą

dów,

rozpoznawania

objawów

niepełnosprawno

ś

ci podopiecznego.

Moduł 322[15].Z1 - Podstawy kompleksowej rehabilitacji - składa si

ę

z pi

ę

ciu jednostek modułowych obejmuj

ą

cych tre

ś

ci dotycz

ą

ce,

dobierania zabiegów rehabilitacyjnych do mo

ż

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta,

posługiwania si

ę

sprz

ę

tem rehabilitacyjnym, stosowania zabiegów

kinezyterapeutycznych i fizykoterapeutycznych, usprawniania pacjenta
oraz posługiwania si

ę

j

ę

zykiem obcym zawodowym.

Moduł 322[15].Z2 - Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa - składa

si

ę

z siedmiu jednostek modułowych, które zawieraj

ą

tre

ś

ci dotycz

ą

ce:

rodzajów

działalno

ś

ci

terapeutycznej,

organizowania

pracy

w pracowni terapii zaj

ę

ciowej, wykonywania prac plastyczno-

technicznych, opracowywania diagnozy terapeutycznej, projektowania
indywidualnej i grupowej terapii zaj

ę

ciowej, prowadzenia indywidualnej

i grupowej terapii zaj

ę

ciowej, oceniania i dokumentowania działa

ń

terapeutycznych.

Moduł 322[15].Z3 - Praktyka zawodowa - składa si

ę

z dwóch

jednostek modułowych obejmuj

ą

cych tre

ś

ci dotycz

ą

ce prowadzenia

terapii indywidualnej i grupowej w placówkach pomocy społecznej
i prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej indywidualnej i grupowej w placówkach

ochrony zdrowia. W wyniku realizacji programu ucze

ń

powinien umie

ć

samodzielnie projektowa

ć

i realizowa

ć

działania terapeutyczne oraz

ocenia

ć

ich wpływ na efekty terapii.

Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli,

w której okre

ś

lono czas przewidziany na ich realizacj

ę

.





background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

Wykaz modułów i jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Wykaz modułów i jednostek modułowych

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

Moduł 322[15].O1 - Podstawy działalno

ś

ci usługowej

288

322[15].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz udzielanie pierwszej pomocy

72

322[15].O1.02

Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki
w ochronie zdrowia

54

322[15].O1.03 Nawi

ą

zywanie kontaktów społecznych

76

322[15].O1.04

Prowadzenie działa

ń

profilaktycznych i promocji

zdrowia

36

322[15].O1.05

Korzystanie z programów komputerowych
wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne

40

Moduł 322[15].O2 - Rozwój osobowy i biologiczny człowieka

324

322[15].O2.01

Analizowanie psychospołecznych aspektów
rozwoju człowieka

50

322[15].O2.02 Diagnozowanie problemów i potrzeb pacjenta

50

322[15].O2.03

Analizowanie budowy i funkcji organizmu zdrowego
człowieka

100

322[15].O2.04

Analizowanie procesów patologicznych w obr

ę

bie

układów i narz

ą

dów

70

322[15].O2.05 Rozpoznawanie objawów niepełnosprawno

ś

ci

54

Moduł 322[15].Z1 - Podstawy kompleksowej rehabilitacji

352

322[15].Z1.01

Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do
mo

ż

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta

52

322[15]. Z1.02 Posługiwanie si

ę

sprz

ę

tem rehabilitacyjnym

40

322[15]. Z1.03

Stosowanie zabiegów kinezyterapeutycznych
i fizykoterapeutycznych

88

322[15]. Z1.04 Stosowanie metod usprawniania pacjenta

100

322[15]. Z1.05 Posługiwanie si

ę

j

ę

zykiem obcym zawodowym

72

Moduł 322[15].Z2 - Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa

736

322[15].Z2.01 Planowania rodzajów działalno

ś

ci terapeutycznej

44

322[15].Z2.02 Organizowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej

100

322[15].Z2.03 Wykonywanie prac plastyczno - technicznych

210

322[15].Z2.04 Opracowywanie diagnozy terapeutycznej

62

322[15].Z2.05

Projektowanie indywidualnej i grupowej terapii
zaj

ę

ciowej

110

322[15].Z2.06

Prowadzenie indywidualnej i grupowej terapii
zaj

ę

ciowej

174

322[15].Z2.07

Ocenianie i dokumentowanie działa

ń

terapeutycznych

36

Moduł 322[15].Z3 - Praktyka zawodowa

140

322[15].Z3.01

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach

pomocy społecznej

70

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

322[15].Z3.02

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach

opieki zdrowotnej

70

Razem

1840

Na

podstawie

wykazu

i

układu

jednostek

modułowych

w poszczególnych modułach opracowano dydaktyczn

ą

map

ę

programu.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

Dydaktyczna mapa programu















































322[15].O2

322[15].O2.01

322[15].O2.02

322[15].O1.01

322[15].O1

322[15].O1.02

322[15].O1.03

322[15].O2.03

322[15].O2.04

322[15].O2.05

322[15].Z1.01

322[15]. Z1.02

322[15]. Z1

322[15].Z2

322[15]. Z1.03

322[15]. Z1.04

322[15].Z2.03

322[15].Z2.02

322[15].Z2.01

322[15].Z2.04

322[15].Z2.05

322[15].Z2.07

322[15].Z3.01

322[15].Z3

322[15].Z2.06

322[15].Z1.05

322[15].Z3.02

322[15].O1.04

322[15].O1.05

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

Dydaktyczna mapa programu nauczania stanowi schemat powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy modułami i jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la kolejno

ść

ich

realizacji. Na podstawie mapy ucze

ń

mo

ż

e wybra

ć

ś

cie

ż

k

ę

kształcenia

w zale

ż

no

ś

ci od własnych predyspozycji, posiadanego do

ś

wiadczenia

oraz dowodów potwierdzaj

ą

cych opanowanie okre

ś

lonej wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci. Moduły ogólnozawodowe powinny by

ć

realizowane

w pierwszej kolejno

ś

ci, poniewa

ż

tre

ś

ci w nich zawarte stanowi

ą

podstaw

ę

merytoryczn

ą

dla pozostałych modułów.

Realizacja programu nauczania mo

ż

e odbywa

ć

si

ę

w kolejno

ś

ci

zgodnej z numeracj

ą

modułów i jednostek modułowych. Zmiana

kolejno

ś

ci realizacji programu modułów lub jednostek modułowych

powinna by

ć

poprzedzona szczegółow

ą

analiz

ą

dydaktycznej mapy

programu nauczania oraz tre

ś

ci jednostek modułowych, przy czym

nale

ż

y pami

ę

ta

ć

o zachowaniu korelacji tre

ś

ci kształcenia.

Nauczyciele realizuj

ą

cy modułowy program nauczania powinni

posiada

ć

przygotowanie

w

zakresie

metodologii

kształcenia

modułowego, aktywizuj

ą

cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego

oraz projektowania i opracowywania pakietów edukacyjnych.

Nauczyciel kieruj

ą

cy procesem kształcenia powinien udziela

ć

uczniom

pomocy w rozwi

ą

zywaniu problemów zwi

ą

zanych z realizacj

ą

zada

ń

,

sterowa

ć

tempem pracy uczniów z uwzgl

ę

dnieniem ich mo

ż

liwo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci. Powinien równie

ż

rozwija

ć

zainteresowanie zawodem,

wskazywa

ć

mo

ż

liwo

ś

ci dalszego kształcenia i doskonalenia umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowych oraz kształtowa

ć

po

żą

dane w zawodzie cechy osobowo

ś

ci

uczniów, takie jak: odpowiedzialno

ść

, obowi

ą

zkowo

ść

,

ż

yczliwo

ść

i opieku

ń

czo

ść

, poszanowanie godno

ś

ci osobistej drugiego człowieka,

uczciwo

ść

, samodzielno

ść

, odporno

ść

na stres, twórcze rozwi

ą

zywanie

problemów oraz współdziałanie w zespole.

Podczas realizacji programu zaleca si

ę

stosowanie aktywizuj

ą

cych

metod nauczania, takich jak: dyskusja dydaktyczna, metoda inscenizacji,
metoda tekstu przewodniego, metoda przypadków, metoda sytuacyjna,
metoda projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Wskazane jest

wykorzystywanie filmów dydaktycznych, organizowanie wycieczek do
zakładów opieki zdrowotnej oraz warsztatów terapii zaj

ę

ciowej.

W procesie realizacji programu nale

ż

y eksponowa

ć

samokształcenie

i korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji: literatury zawodowej,

podr

ę

czników, przepisów prawnych, poradników, Internetu.

Prowadzenie zaj

ęć

aktywizuj

ą

cymi metodami nauczania wymaga

przygotowania materiałów dydaktycznych, takich jak: tekst przewodni,
instrukcje do metody projektów, przewodniki do samokształcenia,
instrukcje do wykonywania

ć

wicze

ń

, instrukcje stanowiskowe.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

W procesie realizacji programu nale

ż

y korzysta

ć

z urz

ą

dze

ń

elektronicznych

i

informatycznych

oraz

oprogramowania

wspomagaj

ą

cego realizacj

ę

zada

ń

terapeutycznych.

Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych powinno odbywa

ć

si

ę

na

odpowiednio wyposa

ż

onych stanowiskach, w warunkach rzeczywistych

i symulowanych.

Tre

ś

ci programowe jednostek modułowych zawieraj

ą

ć

wiczenia,

których

wykonywanie

ma

na

celu

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

zawodowych i doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci ponadzawodowych, takich jak:

wyszukiwanie i przetwarzanie informacji,

integrowanie ró

ż

nych zakresów wiedzy,

rozwi

ą

zywanie problemów i uzasadnianie decyzji,

prezentowanie wniosków i wyników bada

ń

.

Istotnym elementem organizacji procesu dydaktycznego jest

sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów. Proces

sprawdzania i oceniania powinien obejmowa

ć

zarówno diagnoz

ę

poziomu umiej

ę

tno

ś

ci uczniów, jak i rozpoznawanie trudno

ś

ci

w realizacji celów kształcenia.

Zaleca si

ę

prowadzenie bada

ń

diagnostycznych, kształtuj

ą

cych

i sumuj

ą

cych.

Badania diagnostyczne maj

ą

na celu dokonanie oceny zakresu

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia.

Badania kształtuj

ą

ce prowadzone w trakcie realizacji programu maj

ą

na celu dostarczanie bie

żą

cych informacji o efektywno

ś

ci nauczania-

uczenia si

ę

. Informacje uzyskane w wyniku bada

ń

pozwalaj

ą

na

dokonanie niezb

ę

dnych korekt w procesie kształcenia.

Badania sumuj

ą

ce prowadzane s

ą

na zako

ń

czenie realizacji

programów jednostek modułowych i informuj

ą

o poziomie przyswojenia

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci przez uczniów.

Ocenianie powinno u

ś

wiadamia

ć

uczniowi poziom jego osi

ą

gni

ęć

w stosunku do wymaga

ń

edukacyjnych, motywowa

ć

do systematycznej

pracy oraz wdra

ż

a

ć

do samooceny i samokontroli. Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

realizowane przy pomocy sprawdzianów ustnych,

pisemnych, praktycznych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz obserwacji

czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

. Prowadzenie pomiaru

dydaktycznego wymaga okre

ś

lenia kryteriów i norm oceniania,

opracowania testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych ucznia, arkuszy obserwacji

i arkuszy oceny post

ę

pów.

W procesie sprawdzania i oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y

stosowa

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ę

ocen.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

Kształcenie w zawodzie terapeuta zaj

ę

ciowy wymaga zapewnienia

odpowiednich warunków technicznych i dydaktycznych do realizacji
programu nauczania.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

realizowane w nast

ę

puj

ą

cych pomieszczeniach

dydaktycznych:

pracowni umiej

ę

tno

ś

ci społecznych,

pracowni higieny osobistej i gospodarstwa domowego,

pracowni kroju i szycia,

pracowni r

ę

kodzieła,

pracowni kulinarnej,

pracowni organizacji czasu wolnego,

pracowni artterapii,

pracowni komputerowej.

Szkoła

mo

ż

e

posiada

ć

równie

ż

pracownie

zaj

ęć

fakultatywnych, w szczególno

ś

ci: introligatorsk

ą

, wyrobów z drewna,

wyrobów z metalu oraz ze skóry, wikliniarsk

ą

, ceramiczn

ą

.

Zaleca si

ę

, aby zaj

ę

cia odbywały si

ę

w grupach do 15 osób,

z podziałem na zespoły 3-4 osobowe. Formy organizacyjne pracy
uczniów wynikaj

ą

z doboru materiału i metod nauczania.

W trosce o jako

ść

kształcenia konieczne s

ą

systematyczne działania

szkoły polegaj

ą

ce na:

organizowaniu zaplecza technicznego, umo

ż

liwiaj

ą

cego wykonanie

obudowy dydaktycznej programu,

doskonaleniu nauczycieli w zakresie metodologii kształcenia

modułowego,

aktywizuj

ą

cych

metod

nauczania,

pomiaru

dydaktycznego oraz projektowania pakietów edukacyjnych.
Kształcenie zawodowe powinno odbywa

ć

si

ę

we współpracy

z zakładami opieki zdrowotnej, placówkami pomocy społecznej oraz
warsztatami terapii zaj

ę

ciowej posiadaj

ą

cymi nowoczesne wyposa

ż

enie

i mo

ż

liwo

ść

stosowania ró

ż

nych metod i technik terapii zaj

ę

ciowej.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

II. Plan nauczania

PLAN NAUCZANIA
Szkoła policealna
Zawód: terapeuta zaj

ę

ciowy 322[15]

Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie

ś

rednie





Lp.



Obowi

ą

zkowe

zaj

ę

cia edukacyjne

Dla młodzie

ż

y

Liczba godzin

tygodniowo

w dwuletnim okresie

nauczania

Semestry I - IV

1. Podstawy działalno

ś

ci usługowej

8

2. Rozwój osobowy i biologiczny człowieka

9

3. Podstawy kompleksowej rehabilitacji

10

4. Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa

23

Razem

50

Praktyka zawodowa: 4 tygodnie w semestrze IV

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

III. Moduły kształcenia w zawodzie

Moduł 322[15].O1

Podstawy działalno

ś

ci usługowej

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska,

przewidywa

ć

i zapobiega

ć

zagro

ż

eniom w

ś

rodowisku pracy,

analizowa

ć

przepisy prawa dotycz

ą

ce pracy z pacjentem i pracy

terapeuty zaj

ę

ciowego,

stosowa

ć

metody komunikowania si

ę

z pacjentami,

promowa

ć

zdrowy styl

ż

ycia w kontaktach z klientami,

stosowa

ć

zasady profilaktyki w

ś

rodowisku pracy,

udziela

ć

pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,

wykorzystywa

ć

specjalistyczne programy komputerowe podczas

wykonywania zada

ń

zawodowych,

korzysta

ć

z wyników bada

ń

naukowych i upowszechnia

ć

je w ramach

działalno

ś

ci zawodowej.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

322[15].O1.01

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz udzielanie pierwszej pomocy

72

322[15].O1.02

Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki
w ochronie zdrowia

54

322[15].O1.03 Nawi

ą

zywanie kontaktów społecznych

76

322[15].O1.04

Prowadzenie działa

ń

profilaktycznych i promocji

zdrowia

36

322[15].O1.05

Korzystanie z programów komputerowych
wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne

40

Razem

288

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

3. Schemat układu jednostek modułowych










4. Literatura

Aronson E., Wilson T. D., Alert R. M.: Psychologia społeczna, Serce
i umysł. Zysk i Ska, Pozna

ń

1997

Bishop G. D.: Psychologia zdrowia pod red. J. Karskiego. Promocja
zdrowia. SANMEDIA, Warszawa 2000
Boraty

ń

ski J., Dudek B., G. Morkis.: Obsługa klienta. Prawo pracy.

Higiena pracy. WSiP, Warszawa 2003
Borecka J.: Biblioterapia - skrypt dla studentów. Wy

ż

sza Szkoła

Zawodowa w Wałbrzychu, Wałbrzych 2001
Chwierut S., Kulis M., Wójcik D.: Elementy zarz

ą

dzania finansowego

w ochronie zdrowia. Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”,
Kraków 2000
Getzen T.: Ekonomika zdrowia. PWN, Warszawa 2000
Guide, Practical Medical English, PZWL, Warszawa 2002
Jasi

ń

ska B.,Ja

ś

lan J., Woytowicz-Neyman M.: J

ę

zyk angielski.

Repetytorium gramatyki z

ć

wiczeniami. PWN, Warszawa 1994

Kadusan

H.,

Schaefer

Ch.:

Techniki

terapeutyczne,

Zabawa

w psychoterapii, GWP, Gda

ń

sk 2002

Kenrick D.T., Neuberg S.L., Cialdini L.B.: Psychologia społeczna. GWP,
Gda

ń

sk 2002

Konieczna E. J.: Arteterapia w teorii i praktyce. Impuls, Kraków, 2003

322[15].O1.04

Prowadzenie działa

ń

profilaktycznych

i promocji zdrowia

322[15].O1.05

Korzystanie z programów

komputerowych

wspomagaj

ą

cych działania

terapeutyczne

322[15].O1.01

Stosowanie przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz udzielanie

pierwszej pomocy

322[15].O1

Podstawy działalno

ś

ci usługowej

322[15].O1.02

Stosowanie przepisów prawa

i zasad ekonomiki w ochronie

zdrowia

322[15].O1.03

Nawi

ą

zywanie kontaktów

społecznych

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

Kozaczuk L.: Terapia zaj

ę

ciowa w Domu Pomocy Społecznej,

Ś

l

ą

sk

Spółka z oo, Katowice 1999
Krotochwil S.: Psychoterapia, PWN, Warszawa 1985
Mierzejewska-Majcherek J.: Podstawy ekonomii. Centrum Doradztwa
i Informacji. Difin, Warszawa 2003
Mika S.: Psychologia społeczna, PWN, Warszawa 1987
Milanowska K.: Techniki terapii zaj

ę

ciowej. PZWL, Warszawa 1987

Oster G.P., Goud D.: Rysunek w psychoterapii. GWP, Gda

ń

sk 2002

Sawicka

K.:

Socjoterapia.

Centrum

Metodyczne

Pomocy

Psychologiczno-Pedagogicznej, Warszawa 1998
Podr

ę

czny słownik medyczny angielsko-polski i polsko-angielski, PZWL,

Warszawa 2002
Sobiecki

R.:

red.:

Podstawy

przedsi

ę

biorczo

ś

ci

w

pytaniach

i odpowiedziach. Centrum Doradztwa i Informacji. Difin, Warszawa 2003
Trocki M.: red: Nowoczesne zarz

ą

dzanie w opiece zdrowotnej. Instytut

Przedsi

ę

biorczo

ś

ci i Samorz

ą

dno

ś

ci, Warszawa 2002

Titkow A.: Zachowania i postawy wobec zdrowia i choroby. PWN,
Warszawa, 1983
Warner T.: Umiej

ę

tno

ś

ci w komunikowaniu si

ę

. Astrum, Warszawa 1983

Kodeks cywilny. Kodeks pracy.

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

Jednostka modułowa 322[15].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz udzielanie pierwszej pomocy

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

zanalizowa

ć

przepisy prawa dotycz

ą

ce obowi

ą

zków pracodawcy

i pracownika w zakresie bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

rozpozna

ć

zagro

ż

enia dla zdrowia i

ż

ycia wyst

ę

puj

ą

ce w

ś

rodowisku

pracy,

przewidzie

ć

zagro

ż

enia, jakie mog

ą

wyst

ą

pi

ć

w czasie prowadzenia

terapii zaj

ę

ciowej i przeciwdziała

ć

im,

okre

ś

li

ć

skutki działania czynników szkodliwych w

ś

rodowisku pracy,

dobra

ć

ś

rodki ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej pracy,

zapewni

ć

porz

ą

dek i estetyk

ę

w miejscu pracy,

usun

ąć

czynniki szkodliwe wyst

ę

puj

ą

ce w

ś

rodowisku pracy,

zastosowa

ć

podr

ę

czny sprz

ę

t oraz

ś

rodki ga

ś

nicze, zgodnie

z przepisami ochrony przeciwpo

ż

arowej,

post

ą

pi

ć

zgodnie z instrukcj

ą

przeciwpo

ż

arow

ą

w sytuacji zagro

ż

enia

po

ż

arowego lub wyst

ą

pienia po

ż

aru,

oceni

ć

stopie

ń

zagro

ż

enia

ż

ycia osoby poszkodowanej w wypadku,

ustali

ć

sposób udzielania pierwszej pomocy,

wykona

ć

zabiegi resuscytacyjne zgodnie z procedur

ą

udzielania

pierwszej pomocy,

udzieli

ć

pierwszej pomocy w przypadkach nagłych, urazowych

i nieurazowych, zagra

ż

aj

ą

cych

ż

yciu poszkodowanego.


2. Materiał nauczania

Bezpiecze

ń

stwo i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

Ochrony

ś

rodowiska w placówkach ochrony zdrowia i pomocy

społecznej.
Wymagania ergonomii na stanowisku pracy.
Prawna ochrona pracy oraz

ś

rodowiska.

Zagro

ż

enia w

ś

rodowisku pracy, klasyfikacja czynników szkodliwych.

Zagro

ż

enia

ż

ycia i zdrowia pracownika.

Odpowiedzialno

ść

za naruszenie przepisów i zasad bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

Metody i

ś

rodki zapobiegaj

ą

ce szkodliwym czynnikom w miejscu pracy.

Ś

rodki ochrony indywidualnej.

Profilaktyczna opieka lekarska.
Ocena stanu zagro

ż

enia

ż

ycia.

Organizacja pierwszej pomocy.
Metody post

ę

powanie w razie wypadku, zagro

ż

enia po

ż

arowego

i po

ż

aru.

Standardy post

ę

powania podczas udzielania pierwszej pomocy

w nagłych stanach, urazowych i nieurazowych.


3.

Ć

wiczenia

Organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii.

Dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej

pracy.

Opracowywanie planu i przeprowadzanie kontroli zagro

ż

e

ń

w miejscu

pracy.

Stosowanie podr

ę

cznego sprz

ę

tu i

ś

rodków ga

ś

niczych do gaszenia

ogniska po

ż

aru.

Ocenianie stanu osoby poszkodowanej w wypadku.

Nakładanie opatrunku na ró

ż

ne cz

ęś

ci ciała.

Tamowanie krwotoków z rany i z nosa.

Unieruchamianie złama

ń

w obr

ę

bie ko

ń

czyny górnej i ko

ń

czyny

dolnej.

Udzielanie pierwszej pomocy w urazach kr

ę

gosłupa.

Udzielanie pierwszej pomocy w przypadku omdlenia.

Układanie osoby poszkodowanej w pozycji ustalonej.

Udra

ż

nianie dróg oddechowych.

Wykonywanie sztucznego oddychania oraz po

ś

redniego masa

ż

u

serca na fantomie osoby dorosłej i dziecka.

Kompletowanie wyposa

ż

enia apteczki pierwszej pomocy.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tablice pogl

ą

dowe.

Instrukcje i regulaminy: obsługi sprz

ę

tu, bezpiecze

ń

stwa pracy i ochrony

przeciwpo

ż

arowej, przydziału odzie

ż

y i

ś

rodków ochrony indywidualnej,

ewakuacji w zakładzie pracy.
Plan ewakuacji w zakładzie pracy.
Wykaz obowi

ą

zków pracodawcy i pracowników dotycz

ą

cych higieny

pracy i bezpiecze

ń

stwa przeciwpo

ż

arowego.

Kodeks pracy.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

Instrukcja post

ę

powania w czasie po

ż

aru oraz w razie ewakuacji

zakładu.
Algorytm post

ę

powania w razie wypadku.

Filmy instrukta

ż

owe: „Sprz

ę

t i

ś

rodki ga

ś

nicze”, „Na ratunek”.

Ś

rodki ochrony indywidualnej.

Sprz

ę

t ga

ś

niczy.

Apteczka pierwszej pomocy.
Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Albumy, zdj

ę

cia, ryciny.

Foliogramy dotycz

ą

ce procedur udzielania pierwszej pomocy.

Prezentacja multimedialna ”Zabiegi ratuj

ą

ce

ż

ycie”.

Fantom człowieka do

ć

wicze

ń

z zakresu udzielania pierwszej pomocy.

Techniczne

ś

rodki kształcenia.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu nauczania jednostki modułowej jest

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci w zakresie: przestrzegania przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska,

rozpoznawania

ź

ródeł

i

czynników

zagra

ż

aj

ą

cych

bezpiecze

ń

stwu i zdrowiu w miejscu pracy, reagowania w sytuacjach

zagro

ż

enia

ż

ycia i zdrowia, dobierania

ś

rodków ochrony indywidualnej,

przestrzegania procedur w sytuacjach zagro

ż

enia

ż

ycia i udzielania

pierwszej pomocy, prezentowania gotowo

ś

ci do udzielania pomocy oraz

przyj

ę

cia odpowiedzialno

ś

ci za bezpiecze

ń

stwo własne i podopiecznych

w miejscu pracy i w czasie udzielania pomocy.

Zaj

ę

cia

powinny

by

ć

prowadzone

aktywizuj

ą

cymi

metodami

nauczania, takimi jak: wykład konwersatoryjny, dyskusja dydaktyczna,
metoda

inscenizacji,

metoda

sytuacyjna,

metoda

przypadków, przewodniego tekstu, pokaz z obja

ś

nieniem i

ć

wiczenia

praktyczne.

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

si

ę

w grupach do 15 osób. Ka

ż

dy ucze

ń

powinien wykona

ć

samodzielnie

ć

wiczenia zwi

ą

zane ze stosowaniem

podr

ę

cznego sprz

ę

tu ga

ś

niczego oraz dobieraniem

ś

rodków ochrony

indywidualnej. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na samodzielne

wykonywanie

ć

wicze

ń

z zakresu udzielania pierwszej pomocy oraz

prowadzenia resuscytacji w sytuacjach zagro

ż

enia

ż

ycia.

Bardzo wa

ż

ne jest równie

ż

kształtowanie postawy odpowiedzialno

ś

ci,

sumienno

ś

ci i współdziałania w grupie w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Zaleca si

ę

stosowanie ró

ż

nych

ś

rodków dydaktycznych, jak: tablice,

modele, fantomy, zestawy prze

ź

roczy, filmy dydaktyczne, których

zastosowanie w trakcie zaj

ęć

wpływa na rozwój samodzielnego my

ś

lenia

i efektywnego działania.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzenie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

zaplanowane w programie cele

kształcenia.

W procesie oceniania osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych zaleca si

ę

stosowanie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

rozpoznawanie

ź

ródeł i czynników zagra

ż

aj

ą

cych bezpiecze

ń

stwu

i zdrowiu w miejscu pracy,

dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej,

skuteczne reagowanie w sytuacjach zagro

ż

enia

ż

ycia i zdrowia

człowieka,

udzielanie pierwszej pomocy w stanach zagro

ż

enia

ż

ycia.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

Jednostka modułowa 322[15].O1.02
Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki
w ochronie zdrowia

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

rozró

ż

ni

ć

normy prawne i przepisy prawa,

zinterpretowa

ć

przepisy prawa cywilnego, rodzinnego i opieku

ń

czego

oraz prawa pracy i prawa o ubezpieczeniach społecznych,

posłu

ż

y

ć

si

ę

ustaw

ą

o pomocy społecznej, o ochronie zdrowia

psychicznego, o rehabilitacji i zatrudnieniu osób niepełnosprawnych
oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym,

zastosowa

ć

przepisy ustawy o zakładach opieki zdrowotnej,

poinformowa

ć

pacjenta o podstawach prawnych ubezpiecze

ń

społecznych i pomocy społecznej,

zastosowa

ć

przepisy o prawach człowieka,

wyja

ś

ni

ć

zasady funkcjonowania mechanizmu rynkowego we

współczesnej gospodarce,

scharakteryzowa

ć

system organizacyjny ochrony zdrowia,

wskaza

ć

ź

ródła i sposoby finansowania

ś

wiadcze

ń

zdrowotnych,

okre

ś

li

ć

zakres

ś

wiadcze

ń

w ramach powszechnego ubezpieczenia

zdrowotnego,

wyja

ś

ni

ć

specyfik

ę

rynku

ś

wiadcze

ń

zdrowotnych,

wskaza

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na popyt i poda

ż

ś

wiadcze

ń

zdrowotnych,

oceni

ć

jako

ść

ś

wiadczonych usług medycznych,

rozró

ż

ni

ć

rodzaje kontraktów na

ś

wiadczenie usług medycznych,

sklasyfikowa

ć

koszty

ś

wiadczenia usług zdrowotnych,

zastosowa

ć

przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci zawodowej,

zastosowa

ć

przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci gospodarczej.


2. Materiał nauczania

Przedmiot i

ź

ródła prawa.

Normy prawne i przepisy prawa.
Prawo i inne systemy normatywne.
Odpowiedzialno

ść

cywilna i karna.

Podstawy prawne funkcjonowania zakładów opieki zdrowotnej, pomocy
społecznej i płatnika.
Organizacja i zakres ubezpiecze

ń

społecznych.

Finansowanie

ś

wiadcze

ń

zdrowotnych.

System ubezpiecze

ń

zdrowotnych w Polsce.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

Pacjent jako podmiot prawa.
Rynek

ś

wiadcze

ń

zdrowotnych.

Cechy rynku usług medycznych.
Czynniki kształtuj

ą

ce popyt na

ś

wiadczenia zdrowotne.

Zapewnienie jako

ś

ci w usługach medycznych.

Rodzaje kontraktów na usługi medyczne.
Koszty w zakładach opieki zdrowotnej.
Wybrane zagadnienia prawa gospodarczego.
Przepisy o zamówieniach publicznych.
Przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci zawodowej.


3.

Ć

wiczenia

Interpretowanie norm i przepisów prawa dotycz

ą

cych

ś

wiadcze

ń

zdrowotnych.

Analizowanie aktów prawnych dotycz

ą

cych rehabilitacji i zatrudnienia

osób niepełnosprawnych, zdrowia psychicznego i praw człowieka.

Rozwi

ą

zywanie

symulowanych

problemów

z

wykorzystaniem

przepisów prawa.

Dobieranie podstawy prawnej do rozwi

ą

zania okre

ś

lonej sytuacji

prawnej lub problemu.

Analizowanie praw i obowi

ą

zków pracownika i pracodawcy na

podstawie Kodeksu pracy.

Prowadzenie analizy systemu finansowania ochrony zdrowia

i pomocy społecznej w Polsce.

Okre

ś

lanie cech rynku usług medycznych.

Interpretowanie przepisów prawa gospodarczego.

Okre

ś

lanie czynników kształtuj

ą

cych poda

ż

i popyt na usługi

medyczne.

Opracowywanie oferty na usługi medyczne i opieku

ń

cze.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kodeks pracy. Kodeks post

ę

powania administracyjnego.

Teksty ustaw o pomocy społecznej, o rehabilitacji i zatrudnieniu osób
niepełnosprawnych, o ochronie zdrowia psychicznego, o zakładach
opieki zdrowotnej, o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym,
o ochronie danych osobowych.
Rocznik statystyczny.
Pisma urz

ę

dowe, umowy cywilnoprawne.

Baza informacji prawnej: płyty CD-ROM, Internet, serwis prawo
i zdrowie. Opisy przypadków. Foliogramy na temat systemu
organizacyjnego ochrony zdrowia.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje zintegrowane

tre

ś

ci z zakresu ekonomii, ekonomiki, finansów i prawa, niezb

ę

dne do

zrozumienia zasad funkcjonowania ochrony zdrowia w wymiarze
organizacyjnym i ekonomicznym.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej, nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci analizowania i interpretowania

norm i przepisów prawa dotycz

ą

cych spraw pacjenta oraz pracy

terapeuty zaj

ę

ciowego. Wiedza z zakresu prawa jest niezb

ę

dna do

uczestnictwa

w

ż

yciu

społecznym,

wykonywania

obowi

ą

zków

zawodowych i korzystania z praw człowieka i obywatela.

Realizuj

ą

c program nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na staranny dobór tre

ś

ci

kształcenia pod wzgl

ę

dem ich u

ż

yteczno

ś

ci i praktycznego zastosowania

w pracy zawodowej.

Osi

ą

gni

ę

cie

zaplanowanych

celów,

wymaga

stosowania

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania - uczenia si

ę

: dyskusji dydaktycznej,

metody sytuacyjnej, metody przypadków, metody projektów, wykładu
informacyjnego oraz

ć

wicze

ń

.

Zaj

ę

cia edukacyjne nale

ż

y prowadzi

ć

w formie pracy zespołowej

i w grupach do 15 osób. Powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni wyposa

ż

onej

w nowoczesne

ś

rodki dydaktyczne oraz pracowni komputerowej. Nale

ż

y

zapewni

ć

uczniom korzystanie z podr

ę

cznej biblioteczki wyposa

ż

onej

w pozycje literatury z zakresu prawa, akty prawne, specjalistyczn

ą

pras

ę

.

Wskazane jest równie

ż

organizowanie wycieczek do s

ą

dów i organów

administracji publicznej oraz zakładów opieki zdrowotnej.

W procesie nauczania nale

ż

y rozwija

ć

motywacj

ę

do samokształcenia

oraz kształtowa

ć

cechy osobowo

ś

ci, takie jak: staranno

ść

, dociekliwo

ść

,

odpowiedzialno

ść

, systematyczno

ść

.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y prowadzi

ć

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów i zgodnie
z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

W czasie kontroli i oceny nale

ż

y sprawdza

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

, poprawno

ść

wnioskowania.

W procesie oceniania osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych nale

ż

y szczególnie

zwróci

ć

uwag

ę

na:

posługiwanie si

ę

terminologi

ą

z zakresu prawa i ekonomii,

interpretowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki obowi

ą

zuj

ą

cych

w działalno

ś

ci zawodowej,

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

umiej

ę

tno

ść

logicznego my

ś

lenia,

samodzielno

ść

i poprawno

ść

wykonania

ć

wicze

ń

,

aktywno

ść

w czasie zaj

ęć

.

W procesie sprawdzania i oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów zaleca si

ę

stosowanie:

sprawdzianów pisemnych,

sprawdzianów ustnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Jednostka modułowa 322[15].O1.03
Nawi

ą

zywanie kontaktów społecznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

podstawowe poj

ę

cia z zakresu psychologii ogólnej,

scharakteryzowa

ć

procesy psychiczne, emocjonalne i motywacyjne,

okre

ś

li

ć

rol

ę

procesów psychicznych w poznawaniu rzeczywisto

ś

ci,

okre

ś

li

ć

znaczenie komunikacji w relacjach mi

ę

dzyludzkich,

wyja

ś

ni

ć

istot

ę

komunikacji werbalnej i niewerbalnej,

oceni

ć

mo

ż

liwo

ś

ci komunikowania si

ę

osób w podeszłym wieku,

scharakteryzowa

ć

style porozumiewania si

ę

,

okre

ś

li

ć

sposoby wyra

ż

ania komunikatów niewerbalnych,

zastosowa

ć

zasady skutecznego komunikowania si

ę

,

zastosowa

ć

techniki aktywnego słuchania,

okre

ś

li

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na proces komunikowania si

ę

,

zachowa

ć

si

ę

asertywnie w relacjach z innymi lud

ź

mi,

rozpozna

ć

czynniki powoduj

ą

ce konflikt,

rozwi

ą

za

ć

konflikty interpersonalne,

okre

ś

li

ć

zasady i warunki skutecznego negocjowania,

poradzi

ć

sobie w trudnych sytuacjach zawodowych,

rozpozna

ć

potrzeby pacjenta,

przewidzie

ć

oczekiwania pacjenta,

porozumie

ć

si

ę

skutecznie z pacjentem,

rozpozna

ć

przyczyny trudno

ś

ci w komunikowaniu si

ę

z pacjentem,

zastosowa

ć

społecznie przyj

ę

te normy etyczne,

opracowa

ć

projekt powinno

ś

ci terapeuty zaj

ę

ciowego.


2. Materiał nauczania

Podstawowe poj

ę

cia w psychologii.

Procesy psychiczne, emocjonalne i motywacyjne.
Rola procesów poznawczych w poznawaniu rzeczywisto

ś

ci.

Klasyfikacja potrzeb.
Komunikacja interpersonalna.
Techniki komunikacji werbalnej, niewerbalnej.
Style i j

ę

zyk komunikowania si

ę

.

Aktywne słuchanie.
Informacje zwrotne.
Bariery w komunikowaniu si

ę

.

Zachowania asertywne.
Sytuacje trudne.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

Istota konfliktu, sposoby rozwi

ą

zywania konfliktu.

Negocjacje. Zasady etyki.


3.

Ć

wiczenia

Analizowanie własnych potrzeb w zakresie stosowania i doskonalenia

umiej

ę

tno

ś

ci komunikowania si

ę

.

Obserwowanie

i

interpretowanie

komunikatów

werbalnych

i niewerbalnych w warunkach symulowanych.

Prowadzenie rozmowy z zastosowaniem technik aktywnego

słuchania, takich jak: parafrazowanie, odzwierciedlanie, uogólnianie,
wyja

ś

nianie.

Analizowanie zachowa

ń

asertywnych na podstawie obejrzanego

filmu.

Prowadzenie rozmowy z pacjentem w sytuacji symulowanej.

Wyra

ż

anie uczu

ć

i emocji w trakcie rozmowy z pacjentem w sytuacji

symulowanej.

Rozpoznawanie stanu emocjonalnego obserwowanych osób.

Rozwi

ą

zywanie

sytuacji

konfliktowych,

na

podstawie

opisu

przypadków.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Opisy przypadków - komunikacji w relacji dorosły-dorosły, dorosły-
dziecko, komunikacja z osob

ą

niesłysz

ą

c

ą

, niewidom

ą

, głuchoniem

ą

,

opis konfliktów.
Literatura - ksi

ąż

ki czasopisma.

Filmy dydaktyczne - j

ę

zyk migowy.

Foliogramy na temat hierarchii potrzeb.
Nagrania audio i video dotycz

ą

ce zasad komunikowania si

ę

.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: radiomagnetofon, magnetowid, telewizor,

kasety audio i wideo, słuchawki, gło

ś

niki, projektor, kamera.

Tablice i materiały biurowe.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci nawi

ą

zywania kontaktów społecznych, rozpoznawania

indywidualnych ró

ż

nic mi

ę

dzy lud

ź

mi, ze szczególnym uwzgl

ę

dnieniem

osób niesłysz

ą

cych, niewidomych, głuchoniemych, rozpoznawania

i rozwi

ą

zywania konfliktów społecznych, rozpoznawania sytuacji

społecznych maj

ą

cych wpływ na procesy psychiczne człowieka i jego

zachowanie oraz funkcjonowanie w

ś

rodowisku pracy.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

Podczas realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na rozwijanie

zainteresowa

ń

zawodowych oraz kształtowanie cech osobowo

ś

ci

szczególnie przydatnych w wykonywaniu zawodu, takich jak: otwarto

ść

,

wra

ż

liwo

ść

, tolerancyjno

ść

, dokładno

ść

, odpowiedzialno

ść

i

ż

yczliwo

ść

.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

aktywizuj

ą

cych metod nauczania: dyskusji dydaktycznej, metody

przypadków i sytuacyjnej, inscenizacji, gier dydaktycznych oraz

ć

wicze

ń

.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w atmosferze zaufania, otwarto

ś

ci

i partnerstwa. Uczenie si

ę

umiej

ę

tno

ś

ci interpersonalnych nast

ę

puje

poprzez uczestniczenie, prze

ż

ywanie i odgrywanie ró

ż

nych ról

w kontaktach z innymi lud

ź

mi. Dlatego dominuj

ą

c

ą

metod

ą

nauczania

powinny by

ć

ć

wiczenia prowadzone w grupach do 15 osób, z podziałem

na 2-3 osobowe zespoły. Praca w małych zespołach prowadzi do
wzajemnej

akceptacji,

empatii,

redukcji

uprzedze

ń

oraz

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki uczenia si

ę

.

Nauczyciel mo

ż

e wykorzysta

ć

ć

wiczenia zawarte w programie, mo

ż

e

równie

ż

przygotowa

ć

własne

ć

wiczenia lub zaproponowane przez

uczniów. Uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z opisów

sytuacji opracowanych przez nauczyciela, zaczerpni

ę

tych z literatury lub

te

ż

z wybranych fragmentów filmu. Nale

ż

y zaplanowa

ć

ć

wiczenia

stwarzaj

ą

ce uczniom mo

ż

liwo

ść

nabywania umiej

ę

tno

ś

ci: wzajemnego

poznawania si

ę

, rozpoznawania potrzeb drugiego człowieka, budowania

zaufania, formułowania komunikatów werbalnych i niewerbalnych,
wyra

ż

ania i przyjmowania krytyki oraz prowadzenia negocjacji

i prezentowania swoich pogl

ą

dów.

Zaj

ę

cia

edukacyjne

powinny

by

ć

prowadzone

w

pracowni

umiej

ę

tno

ś

ci społecznych, w której istnieje mo

ż

liwo

ść

dowolnego

ustawienia

stolików

oraz

zastosowania

odpowiednich

ś

rodków

dydaktycznych. Nauczyciel powinien przestrzega

ć

etycznych zasad

pracy z grup

ą

z zachowaniem tajemnicy zawodowej.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie

osi

ą

gni

ęć

uczniów

powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

zaplanowane w programie

szczegółowe cele kształcenia.

Oceniaj

ą

c umiej

ę

tno

ś

ci intelektualne i praktyczne ucznia nale

ż

y

uwzgl

ę

dnia

ć

aktywno

ść

uczniów, kultur

ę

osobist

ą

i zawodow

ą

,

odpowiedzialno

ść

za podj

ę

te decyzje, punktualno

ść

, dokładno

ść

,

rzetelno

ść

,

zainteresowanie

wykonywan

ą

prac

ą

,

pracowito

ść

,

współprac

ę

w zespole.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

Oceny osi

ą

gni

ęć

ucznia dokonuje si

ę

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji zachowania ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

przygotowanie uczniów do zaj

ęć

,

umiej

ę

tno

ść

wyra

ż

ania opinii i inscenizowania okre

ś

lonych sytuacji,

stosowanie technik skutecznego komunikowania si

ę

,

stosowanie technik aktywnego słuchania,

stosowanie technik zachowa

ń

asertywnych,

umiej

ę

tno

ść

prowadzenia negocjacji,

rozwi

ą

zywanie sytuacji konfliktowych.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

Jednostka modułowa 322[15].O1.04
Prowadzenie działa

ń

profilaktycznych i promocji

zdrowia

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

znaczenie zdrowia dla jednostki, grupy społecznej

i społecze

ń

stwa,

okre

ś

li

ć

czynniki warunkuj

ą

ce utrzymanie zdrowia,

zidentyfikowa

ć

czynniki zagra

ż

aj

ą

ce zdrowiu,

dostrzec zwi

ą

zek mi

ę

dzy stylem

ż

ycia człowieka a jego zdrowiem,

okre

ś

li

ć

rol

ę

zachowa

ń

prozdrowotnych,

scharakteryzowa

ć

cele, zadania i kierunki działa

ń

profilaktycznych,

okre

ś

li

ć

poziomy działa

ń

profilaktycznych,

przygotowa

ć

program edukacji zdrowotnej dla rodziny,

zaprezentowa

ć

program zdrowego stylu

ż

ycia,

przeciwdziała

ć

zagro

ż

eniom zdrowotnym,

zaprezentowa

ć

wła

ś

ciw

ą

postaw

ę

wobec własnego zdrowia i zdrowia

innych ludzi.


2. Materiał nauczania

Holistyczna koncepcja człowieka.
Podstawowe poj

ę

cia: zdrowie, potrzeby zdrowotne, zachowania

zdrowotne, czynniki warunkuj

ą

ce zdrowie i zagra

ż

aj

ą

ce zdrowiu.

Modele zdrowia.

Ś

rodowisko a zdrowie człowieka.

Cele, zadania i kierunki działalno

ś

ci profilaktycznej.

Elementy promocji zdrowia.
Metody edukacji zdrowotnej.
Zdrowy styl

ż

ycia.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie czynników warunkuj

ą

cych zdrowie i zagra

ż

aj

ą

cych

zdrowiu.

Rozpoznawanie nieprawidłowo

ś

ci w zakresie własnego stylu

ż

ycia.

Opracowywanie programów edukacyjnych promuj

ą

cych zdrowie.

Opracowywanie scenariusza zaj

ęć

na temat zdrowego stylu

ż

ycia.

Prowadzenie zaj

ęć

edukacyjnych na temat zdrowego stylu

ż

ycia.

Projektowanie działa

ń

dotycz

ą

cych profilaktyki uzale

ż

nie

ń

.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tablice anatomiczne i atlasy anatomiczne.
Modele narz

ą

dów.

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce profilaktyki uzale

ż

nie

ń

.

Prezentacje multimedialne CD/DVD.
Prze

ź

rocza, foliogramy dotycz

ą

ce programów profilaktycznych.

Materiały dydaktyczne: poradniki, przewodniki, ulotki, plakaty, broszury,
informatory.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce

promocji zdrowia, edukacji zdrowotnej, profilaktyki oraz potrzeb
zdrowotnych człowieka.

Realizacja programu ma na celu zapoznanie uczniów z czynnikami

warunkuj

ą

cymi utrzymanie zdrowia i szkodliwymi dla zdrowia oraz

kształtowanie przekona

ń

prozdrowotnych.

Wiedza o zdrowiu i przekonania prozdrowotne ucznia stanowi

ą

podstaw

ę

do udzielania wsparcia i pomocy osobie niepełnosprawnej,

w jej d

ąż

eniu do uzyskania lepszej sprawno

ś

ci i samodzielno

ś

ci

ż

yciowej.

Program powinien by

ć

realizowany w korelacji z programami

jednostek modułowych 322[15].O1.01 i 03.

W procesie nauczania nale

ż

y dobiera

ć

metody i

ś

rodki dydaktyczne

do

zaplanowanych

celów

kształcenia.

ż

norodno

ść

tre

ś

ci

programowych

wymaga

stosowania

metody

wykładu,

dyskusji

dydaktycznej, inscenizacji, metody przypadków oraz

ć

wicze

ń

.

Zaproponowane

w

programie

ć

wiczenia

praktyczne

mo

ż

na

modyfikowa

ć

lub uzupełnia

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w 15 osobowych grupach,

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły w warunkach symulowanych,
w pracowni dydaktycznej wyposa

ż

onej w nowoczesne

ś

rodki

dydaktyczne.

Uczniowie powinni samodzielnie przygotowa

ć

i przeprowadzi

ć

zaproponowane w programie jednostki modułowej

ć

wiczenia pod

kierunkiem

nauczyciela.

Wskazane

jest

zorganizowanie

i przeprowadzenie zaj

ęć

z zakresu edukacji zdrowotnej w placówkach

ochrony zdrowia oraz pomocy społecznej.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y prowadzi

ć

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. Systematyczna

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

kontrola i ocena post

ę

pów ucznia umo

ż

liwi nauczycielowi dostosowanie

metod

nauczania,

organizacyjnych

form

pracy

oraz

ś

rodków

dydaktycznych do mo

ż

liwo

ś

ci poznawczych uczniów.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów mo

ż

na ocenia

ć

przy pomocy:

sprawdzianów pisemnych i ustnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi

i posługiwanie si

ę

terminologi

ą

z zakresu promocji zdrowia i profilaktyki.

Podczas obserwacji zachowania uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

aktywno

ść

ucznia na zaj

ę

ciach,

przestrzeganie procedur obowi

ą

zuj

ą

cych w grupie,

nawi

ą

zanie kontaktu z podopiecznym,

przygotowanie i zaprezentowanie scenariusza zaj

ęć

promuj

ą

cych

zdrowie,

umiej

ę

tno

ść

samooceny.

Obserwacje powinny by

ć

prowadzone przy pomocy arkusza

obserwacji przygotowanego przez nauczyciela. Podstaw

ą

do uzyskania

pozytywnej oceny powinno by

ć

poprawne i samodzielne wykonanie

ć

wicze

ń

.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej, proponuje

si

ę

przeprowadzenie testu osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

Jednostka modułowa 322[15].O1.05
Korzystanie z programów komputerowych
wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

skorzysta

ć

z przegl

ą

darek internetowych,

wyszuka

ć

informacje w Internecie oraz skorzysta

ć

z baz danych,

pozyska

ć

multimedialne materiały ze stron internetowych,

zaprezentowa

ć

i oceni

ć

przydatno

ść

wyszukanych materiałów do

wspomagania działa

ń

terapeutycznych,

zało

ż

y

ć

konta pocztowe,

skonfigurowa

ć

konto pocztowe w wybranym programie pocztowym,

wysła

ć

i odebra

ć

wiadomo

ś

ci pocztowe,

skonfigurowa

ć

konto serwera grup dyskusyjnych,

ogłosi

ć

wiadomo

ś

ci na grupach dyskusyjnych,

wykorzysta

ć

e-learning do przekazywania wiedzy podopiecznemu,

pozyska

ć

obrazy przy pomocy aparatu cyfrowego,

zeskanowa

ć

fotografie i obrazy,

zeskanowa

ć

tekst z wykorzystaniem dowolnego programu OCR,

zainstalowa

ć

i skorzysta

ć

z nagrywarki płytek CD-RW,

skorzysta

ć

z programu do obróbki zdj

ęć

,

zmontowa

ć

filmy wideo przy pomocy dost

ę

pnych programów,

poda

ć

przykłady zastosowania prezentacji multimedialnej,

przygotowa

ć

plan prezentacji multimedialnej,

zaprojektowa

ć

prezentacje multimedialne wzbogacone wykresami,

grafik

ą

, d

ź

wi

ę

kami, filmami,

przygotowa

ć

prezentacje przeno

ś

ne i pokazy slajdów,

zastosowa

ć

przepisy prawa autorskiego w przygotowywaniu

materiałów własnych.


2. Materiał nauczania

Gromadzenie i przetwarzanie informacji dost

ę

pnych w Internecie.

Komunikowanie si

ę

w sieci Internet.

Instalowanie i obsługa urz

ą

dze

ń

multimedialnych.

Przetwarzanie zgromadzonych materiałów i informacji.
Posługiwanie si

ę

sieci

ą

komputerow

ą

.

Programy specjalistyczne.
Prawo autorskie.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

3.

Ć

wiczenia

Przegl

ą

danie i rejestrowanie stron WWW.

Wyszukiwanie informacji zwi

ą

zanych z terapi

ą

zaj

ę

ciow

ą

w sieci

Internet.

Gromadzenie i katalogowanie wyszukanych informacji.

Zakładanie i konfigurowanie konta pocztowego.

Wysyłanie i odbieranie wiadomo

ś

ci pocztowej.

Konfigurowanie konta serwera grup dyskusyjnych i ogłaszanie

wiadomo

ś

ci.

Korzystanie z zasobów e-learning do doskonalenia własnych

kompetencji.

Pozyskiwanie obrazów przy pomocy: aparatu cyfrowego, kamery,

skanera.

Skanowanie tekstu, fotografii, obrazu.

Instalowanie i korzystanie z nagrywarek CD/DVD R/RW.

Korzystanie z programów do obróbki zdj

ęć

i do montowania filmów

wideo.

Projektowanie i stosowanie prezentacji multimedialnych w pracy

terapeuty zaj

ę

ciowego.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Stanowiska komputerowe z dost

ę

pem do Internetu.

Oprogramowanie komputerowe:

pakiet biurowy zawieraj

ą

cy: edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny,

bazy danych, programy do prezentacji komputerowych,

programy do edycji WWW,

programy do grafiki komputerowej,

gry dydaktyczne,

encyklopedie, słowniki i inne czasopisma elektroniczne,

specjalistyczne

oprogramowanie,

wspomagaj

ą

ce

prac

ę

z pacjentem/podopiecznym,

komunikatory internetowe,

przegl

ą

darki internetowe,

programy pocztowe,

programy antywirusowe.

Gło

ś

niki,

mikrofony,

drukarki,

skanery,

projektor

multimedialny

z ekranem, kamery internetowe.


background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

39

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu

kształtowanie i doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci korzystania z technik

informatycznych w pracy zawodowej.

Realizuj

ą

c program nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na wykorzystanie

oprogramowania komputerowego do twórczej pracy człowieka zdrowego
oraz

tworzenia

warunków

do

nauki

i

pracy

podopiecznego

z okre

ś

lonym deficytem sprawno

ś

ciowym. Szczególnie wa

ż

ne jest

przygotowanie ucznia do korzystania z komputera w celu aktywizowania
i usprawniania funkcji i czynno

ś

ci psychicznych oraz systematycznego

aktualizowania

wiedzy

zarówno

terapeuty

zaj

ę

ciowego

jak

i podopiecznego.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone z zastosowaniem metod

praktycznych: pokazu z obja

ś

nieniem i

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

uczniowie powinni korzysta

ć

z programów ułatwiaj

ą

cych podopiecznym kontakt z terapeut

ą

zaj

ę

ciowym i otaczaj

ą

c

ą

rzeczywisto

ś

ci

ą

. Powinni równie

ż

projektowa

ć

programy

profilaktyczne

i

terapeutyczne,

scenariusze

zaj

ęć

edukacyjnych oraz wykorzysta

ć

komputer jako narz

ę

dzie terapeutyczne

dla podopiecznych z zaburzeniami mowy, słuchu oraz koordynacji
wzrokowo-ruchowej i orientacji przestrzennej.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w pracowni komputerowej,

wyposa

ż

onej

w

specjalistyczne

oprogramowanie,

multimedialne

programy edukacyjne oraz wybrane aplikacje u

ż

ytkowe. Ka

ż

dy ucze

ń

powinien mie

ć

zapewnione samodzielne stanowisko komputerowe ze

stałym dost

ę

pem do sieci internetowej oraz mo

ż

liwo

ś

ci

ą

korzystania

z urz

ą

dze

ń

peryferyjnych.

Nauczyciel powinien na bie

żą

co obserwowa

ć

prac

ę

ucznia,

korygowa

ć

ę

dy, udziela

ć

instrukcji i porad.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Podstawowym sposobem sprawdzania i oceniania osi

ą

gni

ęć

ucznia

powinna by

ć

obserwacja czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobór metod rozwi

ą

zywania problemu,

zaanga

ż

owanie w wykonywaniu zadania,

skuteczno

ść

podj

ę

tych działa

ń

,

systematyczno

ść

wykonywanych prac,

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

40

Przedmiotem oceny powinny by

ć

równie

ż

umiej

ę

tno

ś

ci:

korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji: podr

ę

czników, prac

specjalistycznych oraz popularnonaukowych w formie elektronicznej,

opracowywania

projektów

indywidualnych

i

grupowych

oraz

prezentacja ich na forum grupy,

opracowywania prezentacji multimedialnych, korzystanie ze stron

WWW, albumów, filmów uwzgl

ę

dniaj

ą

cych zagadnienia merytoryczne

przydatne w pracy terapeuty zaj

ę

ciowego.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

41

Moduł 322[15].O2
Rozwój osobowy i biologiczny człowieka

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

charakteryzowa

ć

poszczególne

okresy

rozwoju

psychicznego

człowieka,

okre

ś

la

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na kształtowanie osobowo

ś

ci,

stosowa

ć

terminologi

ę

z

dziedziny

psychologii,

pedagogiki

i socjologii,

wyja

ś

nia

ć

budow

ę

i czynno

ś

ci układów i narz

ą

dów organizmu

człowieka,

charakteryzowa

ć

zmiany zachodz

ą

ce w psychice człowieka pod

wpływem choroby lub niepełnosprawno

ś

ci,

ocenia

ć

stan pacjenta na podstawie prowadzonej obserwacji,

współuczestniczy

ć

w udzielaniu pomocy psychologicznej i tworzeniu

systemu wsparcia społecznego,

nawi

ą

zywa

ć

i utrzymywa

ć

kontakty społeczne z pacjentem,

unika

ć

ę

dów jatrogennych,

przewidywa

ć

sytuacje trudne w pracy terapeuty zaj

ę

ciowego,

analizowa

ć

przyczyny własnych negatywnych emocji w kontakcie

z pacjentem,

charakteryzowa

ć

procesy patologiczne,

rozpoznawa

ć

objawy

niepełnosprawno

ś

ci

psychofizycznej

podopiecznego,

okre

ś

la

ć

wpływ

ś

rodowiska społecznego na osoby niepełnosprawne,

stosowa

ć

metody i zasady wychowania,

okre

ś

la

ć

metody i zasady stosowane w procesie nauczania,

ocenia

ć

stopie

ń

wydolno

ś

ci psychicznej podopiecznego,

ocenia

ć

stopie

ń

wydolno

ś

ci fizycznej podopiecznego,

diagnozowa

ć

warunki

ż

ycia podopiecznego,

rozpoznawa

ć

problemy i potrzeby podopiecznego.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

42

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

322[15].O2.01

Analizowanie psychospołecznych aspektów rozwoju
człowieka

50

322[15].O2.02 Diagnozowanie problemów i potrzeb pacjenta

50

322[15].O2.03

Analizowanie budowy i funkcji organizmu zdrowego
człowieka

100

322[15].O2.04

Analizowanie procesów patologicznych w obr

ę

bie

układów i narz

ą

dów

70

322[15].O2.05 Rozpoznawanie objawów niepełnosprawno

ś

ci

54

Razem

324

3. Schemat układu jednostek modułowych


322[15].O2.01

Analizowanie

psychospołecznych aspektów

rozwoju człowieka

322[15].O2

Rozwój osobowy

i biologiczny człowieka

322[15].O2.02

Diagnozowanie problemów

i potrzeb pacjenta

322[15].O2.05

Rozpoznawanie objawów

niepełnosprawno

ś

ci

322[15].O2.04

Analizowanie procesów

patologicznych

w obr

ę

bie układów

322[15].O2.03

Analizowanie budowy

i funkcji organizmu zdrowego

człowieka

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

43

4. Literatura

Affolter F.: Spostrzeganie, rzeczywisto

ść

, j

ę

zyk. WSiP, Warszawa 1997

Aleksandrowicz R.: Mały atlas anatomiczny. PZWL, Warszawa 2004
Aronson E., Wilson T. D., Alert R. M.: Psychologia społeczna. Serce
i umysł. Zysk i Ska, Pozna

ń

1997

Aronson E.: Człowiek istota społeczna. PWN, Warszawa 2004
Aronson E.: Psychologia społeczna. PWN, Warszawa 1996
Bara

ń

ski J., Pi

ą

tkowski W., red.: Zdrowie i choroba. Wybrane problemy

socjologii medycyny. WWO, Wrocław 2002

ę

dowski P.: Pomoc społeczna i opieka nad osobami starszymi. BPS,

Warszawa 1996
D

ą

browski K.: Trud istnienia. WP, Warszawa1986

Forma

ń

ski J.: Psychologia

ś

rodowiska. PZWL, Warszawa 2004

Gerstman St-w.: Rozmowa i wywiad w psychologii, PWN, Warszawa
1987
Goleman D.: Inteligencja emocjonalna. Media Rodzina, Pozna

ń

1997

Grzesiuk L., Tryjarska B.: Jak pomaga

ć

sobie, rodzinie i innym. PWN,

Warszawa 1987
Hamer H.: Rozwój przez wprowadzanie zmian. CEM, Warszawa 1998
Hamer H.: Rozwój umiej

ę

tno

ś

ci społecznych. WEDA, Warszawa 1999

Hebanowski M. Kliszcz J.,Trzeciak B.: Poradnik komunikowania si

ę

lekarza z pacjentem. PZWL, Warszawa 1999
Jarosz M., Cwynar S., red.: Podstawy psychiatrii. PZWL, Warszawa1980
Kru

ś

S.: Patologia. PZWL, Warszawa 2004

Michajlik A., Ramontowski W.: Anatomia i fizjologia człowieka. PZWL,
Warszawa 2004
Milerski B.,

Ś

liwi

ń

ski B.: Pedagogika - leksykon. PWN, Warszawa 2000

P

ę

dich W. red.: Choroby wewn

ę

trzne. PZWL, Warszawa, 1994

Przetacznik-Gierowska

M.,

Tyszkowa

M.:

Psychologia

rozwoju

człowieka. PWN, Warszawa 2000
S

ę

k H., Cie

ś

lak R. red.: Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. PWN,

Warszawa 2004
Taranowicz I., Majchrowska A., Kawczy

ń

ska-Butryn Z.: Elementy

socjologii dla piel

ę

gniarek. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2000

Tomaszewski T. red.: Psychologia ogólna. PWN, Warszawa1995
Tyszka Z.: Socjologia rodziny. PWN, Warszawa 1974
Zimbardo Ph. G., Ruch F. L.: Psychologia i

ż

ycie. PWN, Warszawa 1998

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

44

Jednostka modułowa 322[15].O2.01
Analizowanie psychospołecznych aspektów rozwoju
człowieka

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

posłu

ż

y

ć

si

ę

terminologi

ą

z zakresu psychologii, socjologii

i pedagogiki,

scharakteryzowa

ć

metody badawcze stosowane w psychologii

i socjologii,

scharakteryzowa

ć

poszczególne okresy rozwoju psychicznego

i społecznego człowieka,

wyja

ś

ni

ć

znaczenie procesów psychicznych w funkcjonowaniu

człowieka,

okre

ś

li

ć

składniki osobowo

ś

ci,

okre

ś

li

ć

wpływ

ż

nych

czynników

na

rozwój

osobowo

ś

ci

i zachowanie si

ę

człowieka,

okre

ś

li

ć

czynniki decyduj

ą

ce o poziomie odporno

ś

ci człowieka na

stres,

okre

ś

li

ć

sposoby radzenia sobie ze stresem,

zanalizowa

ć

czynniki

wpływaj

ą

ce

na

ogóln

ą

wydolno

ść

psychofizyczn

ą

człowieka,

zastosowa

ć

wybrane metody oceniania wydolno

ś

ci psychofizycznej

człowieka,

okre

ś

li

ć

cechy zbiorowo

ś

ci społecznej i jej wpływ na socjalizacj

ę

jednostki,

okre

ś

li

ć

czynniki społeczne wpływaj

ą

ce na rozwój jednostki,

nawi

ą

za

ć

i utrzyma

ć

kontakt z pacjentem i jego rodzin

ą

,

zastosowa

ć

zasady nawi

ą

zywania i utrzymywania kontaktów

społecznych z podopiecznym,

unikn

ąć

ę

dów jatrogennych,

okre

ś

li

ć

wpływ czynników

ś

rodowiskowych na powstawanie zaburze

ń

przystosowania społecznego,

przewidzie

ć

sytuacje nietypowe i trudne w pracy terapeuty

zaj

ę

ciowego,

przeprowadzi

ć

analiz

ę

przyczyn własnych negatywnych emocji

w kontaktach z pacjentem,

podj

ąć

współprac

ę

w zespole interdyscyplinarnym w zakresie

udzielania pomocy psychologicznej i tworzenia systemu wsparcia
społecznego,

zorganizowa

ć

prac

ę

z grup

ą

pacjentów,

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

45

zaobserwowa

ć

i okre

ś

li

ć

przyczyny powstawania konfliktów w małej

grupie społecznej,

rozwi

ą

za

ć

konflikty grupowe,

scharakteryzowa

ć

metody wychowania i nauczania,

okre

ś

li

ć

zało

ż

enia systemu kształcenia specjalnego,

okre

ś

li

ć

cele wychowania i nauczania osób niepełnosprawnych,

zastosowa

ć

w pracy z niepełnosprawnymi ró

ż

ne metody nauczania

i oddziaływania wychowawczego,

zastosowa

ć

zasady post

ę

powania zgodne z Kart

ą

Praw Pacjenta.


2. Materiał nauczania

Psychologiczne i socjologiczne metody poznawania człowieka.
Okresy rozwoju psychospołecznego człowieka.
Procesy psychiczne.
Osobowo

ść

człowieka.

Czynniki kształtowania osobowo

ś

ci człowieka.

Sytuacje trudne, stres, frustracja, mechanizmy obronne.

ę

dy jatrogenne.

Pomoc psychologiczna.
System wsparcia społecznego.
Sytuacje trudne w pracy terapeuty zaj

ę

ciowego.

Zbiorowo

ść

społeczna.

Rodzina jako grupa społeczna.
Psychologia

ż

ycia społecznego.

Kulturowe uwarunkowania zachowania człowieka.
Proces wychowania i nauczania.
Narz

ę

dzia badawcze stosowane w pedagogice.

Zało

ż

enia systemu kształcenia specjalnego.

Karta Praw Pacjenta.


3.

Ć

wiczenia

Opracowywanie scenariusza rozmowy psychologicznej.

Prowadzenie rozmowy psychologicznej.

Komunikowanie si

ę

z pacjentem zale

ż

nie od stanu zdrowia, rodzaju

niepełnosprawno

ś

ci, wieku, płci.

Planowanie systemu wsparcia społecznego.

Okre

ś

lanie zachowa

ń

zapobiegaj

ą

cych bł

ę

dom jatrogennym.

Badanie struktury grupy społecznej.

Organizowanie pracy z grup

ą

pacjentów.

Analizowanie zachowania i oddziaływania jednostki w małej grupie

w warunkach symulowanych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

46

Okre

ś

lanie wpływu czynników

ś

rodowiskowych na rozwój jednostki.

Analizowanie wpływu własnych do

ś

wiadcze

ń

ż

yciowych na proces

uczenia si

ę

i kształtowania osobowo

ś

ci.

Analizowanie zalet i wad poszczególnych systemów nauczania

osób niepełnosprawnych.

Analizowanie funkcjonowania placówki kształcenia specjalnego,

na

podstawie

spostrze

ż

e

ń

dokonanych

podczas

wycieczki

dydaktycznej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Opisy przypadków.
Schematy, plansze.
Scenariusze wywiadu, rozmowy, obserwacji.
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce metod nauczania w szkołach specjalnych.

Albumy.
Literatura i czasopisma zawodowe.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci z zakresu psychologii,

socjologii i pedagogiki. Zintegrowane w programie tre

ś

ci kształcenia

z ró

ż

nych dziedzin wiedzy stanowi

ą

podstaw

ę

do realizacji programów

modułów zawodowych.

Celem realizacji programu nauczania jednostki modułowej jest

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci poznawania samego siebie, rozumienia

własnych reakcji psychicznych, rozpoznawania problemów osoby chorej
i niepełnosprawnej, dokonywania oceny stanu psychicznego i sytuacji
społecznej podopiecznych, udzielania im wsparcia emocjonalnego oraz
umiej

ę

tno

ś

ci obserwowania zmian w wygl

ą

dzie, zachowaniu i reakcjach

psychicznych

podopiecznego

spowodowanych

chorob

ą

.

Nabyte

umiej

ę

tno

ś

ci umo

ż

liwi

ą

uczniowi podj

ę

cie działa

ń

terapeutycznych

w zale

ż

no

ś

ci od stanu podopiecznego.

W procesie kształcenia nale

ż

y równie

ż

kształtowa

ć

postawy:

odpowiedzialno

ś

ci za własne zachowania wobec drugiego człowieka,

akceptacji zachowa

ń

pacjentów, gotowo

ś

ci niesienia pomocy oraz

poszanowania godno

ś

ci osobistej drugiego człowieka.

Osi

ą

gni

ę

cie

zaplanowanych

celów

umo

ż

liwi

stosowanie

aktywizuj

ą

cych metod nauczania: dyskusji dydaktycznej, metody

przypadków i sytuacyjnej, inscenizacji, gier dydaktycznych oraz

ć

wicze

ń

.

Podczas

ć

wicze

ń

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

doskonalenia

umiej

ę

tno

ś

ci nawi

ą

zywania kontaktów społecznych, rozpoznawania

ż

nic indywidualnych mi

ę

dzy lud

ź

mi, rozpoznawania i rozwi

ą

zywania

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

47

konfliktów społecznych, radzenia sobie ze stresem, rozpoznawania
sytuacji społecznych maj

ą

cych wpływ na procesy psychiczne człowieka

i jego zachowanie oraz funkcjonowanie w

ś

rodowisku.

Ć

wiczenia powinny by

ć

prowadzone w grupach do 15 osób,

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły, w odpowiednio wyposa

ż

onej

pracowni umiej

ę

tno

ś

ci społecznych.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Systematyczne ocenienie umo

ż

liwi nauczycielowi rozpoznanie

problemów wyst

ę

puj

ą

cych w procesie nauczania i zaplanowanie procesu

kształcenia, z uwzgl

ę

dnieniem indywidualnych potrzeb edukacyjnych

ucznia.

Do sprawdzania osi

ą

gni

ęć

szkolnych uczniów proponuje si

ę

zastosowa

ć

:

sprawdziany ustne i pisemne,

obserwacj

ę

czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

,

testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, poprawne

stosowanie poj

ęć

i poprawno

ść

wnioskowania.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

przez obserwacj

ę

zachowania ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

. Podczas obserwacji

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

posługiwanie si

ę

terminologi

ą

z zakresu psychologii, socjologii

i pedagogiki,

aktywno

ść

na zaj

ę

ciach,

przestrzeganie reguł post

ę

powania obowi

ą

zuj

ą

cych w grupie,

umiej

ę

tno

ść

twórczego my

ś

lenia i rozwi

ą

zywania problemów,

umiej

ę

tno

ść

prezentowania wyników pracy grupy,

umiej

ę

tno

ść

samooceny.

Obserwacje powinny by

ć

prowadzone przy pomocy arkusza

obserwacji przygotowanego przez nauczyciela.

Na zako

ń

czenie realizacji programu proponuje si

ę

przeprowadzenie

testu z zadaniami wielokrotnego wyboru.

W ko

ń

cowej ocenie nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki samooceny ucznia oraz

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

48

Jednostka modułowa 322[15].O2.02
Diagnozowanie problemów i potrzeb pacjenta

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

wpływ warunków

ż

ycia na sytuacj

ę

zdrowotn

ą

pacjenta,

okre

ś

li

ć

kategorie problemów maj

ą

cych znaczenie dla jako

ś

ci

ż

ycia

pacjenta,

okre

ś

li

ć

ź

ródła i mechanizmy powstawania problemów społecznych,

rozpozna

ć

patologie społeczne i ich

ź

ródła,

opisa

ć

istot

ę

problemów społecznych, ich przejawy oraz wpływ na

funkcjonowanie jednostki,

scharakteryzowa

ć

potrzeby i ich rol

ę

w aktywno

ś

ci człowieka,

scharakteryzowa

ć

metody zbierania informacji o warunkach

ż

ycia,

problemach i potrzebach pacjenta,

okre

ś

li

ć

wpływ warunków

ż

ycia i problemów zdrowotnych na

hierarchi

ę

potrzeb pacjenta,

zdiagnozowa

ć

warunki

ż

ycia podopiecznego,

rozpozna

ć

problemy i potrzeby osoby niepełnosprawnej.


2. Materiał nauczania

Człowiek i jego

ś

rodowisko.

Czynniki tworz

ą

ce warunki

ż

ycia.

Ź

ródła i mechanizmy powstawania problemów społecznych.

Patologie społeczne.
Potrzeby i ich rola motywacyjna.
Diagnozowanie warunków

ż

ycia pacjenta.

Metody

diagnozowania

problemów

i

potrzeb

osoby

chorej

i niepełnosprawnej.


3.

Ć

wiczenia

Analizowanie czynników maj

ą

cych wpływ na warunki i jako

ść

ż

ycia.

Analizowanie problemów społecznych wyst

ę

puj

ą

cych w

ś

rodowisku

lokalnym na podstawie własnych do

ś

wiadcze

ń

.

Ustalanie hierarchii potrzeb człowieka na podstawie opisu

przypadków.

Prowadzenie rozmowy z pacjentem w warunkach symulowanych.

Prowadzenie wywiadu

ś

rodowiskowego.

Opracowywanie diagnozy warunków

ż

ycia, problemów i potrzeb

pacjenta.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

49

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Kwestionariusz wywiadu

ś

rodowiskowego.

Foliogramy dotycz

ą

ce hierarchii potrzeb.

Opisy przypadków.
Filmy dydaktyczne na temat problemów społecznych.
Czasopisma i literatura zawodowa.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest zapoznanie

uczniów z holistycznym podej

ś

ciem do człowieka, ze szczególnym

uwzgl

ę

dnieniem warunków

ż

ycia, problemów społecznych oraz ich

wpływu na potrzeby i jako

ść

ż

ycia podopiecznego. Realizuj

ą

c program

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

rozpoznawanie i okre

ś

lenie czynników

ś

rodowiskowych, rodzinnych, materialnych, zawodowych, kulturowych,

zdrowotnych, maj

ą

cych wpływ na zaspokajanie potrzeb i rozwi

ą

zywanie

problemów pacjenta.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

aktywizuj

ą

cych metod nauczania: metody sytuacyjnej, inscenizacji,

dyskusji dydaktycznej, metody przypadków, metody projektów oraz

ć

wicze

ń

.

Szczególnie zalecana jest metoda projektów, która umo

ż

liwia

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci planowania, rozwi

ą

zywania problemów,

podejmowania decyzji. Tematyka projektów mo

ż

e dotyczy

ć

: badania

ź

ródeł

i

mechanizmów

powstawania

problemów

społecznych

w

ś

rodowisku lokalnym oraz diagnozowania warunków

ż

ycia osób

niepełnosprawnych.

Ć

wiczenia powinny by

ć

prowadzone w pracowni umiej

ę

tno

ś

ci

społecznych wyposa

ż

onej w urz

ą

dzenia multimedialne, w grupie do 15

uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe. Zaleca si

ę

wykorzystanie

filmów dydaktycznych oraz organizowanie wycieczek do placówek
pomocy społecznej oraz instytucji wsparcia społecznego osób
niepełnosprawnych.

W procesie nauczania nale

ż

y równie

ż

zwróci

ć

uwag

ę

na

kształtowanie cech osobowo

ś

ci niezb

ę

dnych w pracy terapeuty

zaj

ę

ciowego, takich jak: kultura osobista, odpowiedzialno

ść

, dokładno

ść

i sumienno

ść

w gromadzeniu informacji na temat podopiecznego,

empatyczne reagowanie, gotowo

ść

niesienia pomocy potrzebuj

ą

cym.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

50

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów nale

ż

y

prowadzi

ć

systematycznie, na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

, wła

ś

ciwe stosowanie

poj

ęć

medycznych, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi i poprawno

ść

wnioskowania.

Oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów mo

ż

na dokonywa

ć

na podstawie:

ustnych sprawdzianów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci,

pisemnych sprawdzianów,

obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

dobieranie metod badania warunków

ż

ycia podopiecznego,

zbieranie informacji,

formułowanie konstruktywnych wniosków z wyników bada

ń

,

opracowywanie diagnozy warunków

ż

ycia, problemów i potrzeb

podopiecznego.
Podczas sprawdzania i oceniania projektów proponuje si

ę

zwróci

ć

uwag

ę

na:

trafno

ść

koncepcji projektu,

dobór materiałów

ź

ródłowych,

plan projektu,

podział zada

ń

oraz stopie

ń

zaanga

ż

owania si

ę

uczestników

w realizacj

ę

projektu,

stopie

ń

realizacji zamierzonych celów,

wykonanie projektu,

prezentacj

ę

projektu.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia stosowanych przez

nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

51

Jednostka modułowa 322[15].O2.03
Analizowanie budowy i funkcji organizmu zdrowego
człowieka

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

posłu

ż

y

ć

si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu anatomii i fizjologii,

scharakteryzowa

ć

podstawowe procesy

ż

yciowe organizmu,

okre

ś

li

ć

poło

ż

enie poszczególnych układów i narz

ą

dów,

scharakteryzowa

ć

budow

ę

i okre

ś

li

ć

funkcje skóry,

opisa

ć

budow

ę

i funkcje ko

ś

ci oraz ich poł

ą

cze

ń

,

okre

ś

li

ć

budow

ę

mi

ęś

ni i wyja

ś

ni

ć

czynno

ść

poszczególnych grup

mi

ęś

niowych,

obja

ś

ni

ć

budow

ę

anatomiczn

ą

i

procesy

funkcjonowania

poszczególnych układów i narz

ą

dów organizmu człowieka,

wyja

ś

ni

ć

współzale

ż

no

ść

w funkcjonowaniu układów i narz

ą

dów

organizmu człowieka,

wykona

ć

pomiar podstawowych funkcji

ż

yciowych,

wykaza

ć

ż

nice w budowie i funkcjonowaniu organizmu człowieka

zale

ż

nie od płci i wieku.

2. Materiał nauczania

Podstawowe poj

ę

cia z zakresu anatomii, fizjologii.

Przemiana materii i energii.
Odporno

ść

i jej rodzaje.

Budowa i funkcje skóry.
Budowa i czynno

ść

układu narz

ą

dów ruchu.

Budowa i czynno

ść

układu sercowo - naczyniowego.

Ocena czynno

ś

ci układu sercowo - naczyniowego.

Układ chłonny.
Znaczenie i rola krwi w organizmie.
Najwa

ż

niejsze zmiany ilo

ś

ciowe i jako

ś

ciowe krwi.

Budowa i czynno

ść

układu oddechowego.

Budowa i czynno

ść

układu nerwowego.

Budowa i funkcje narz

ą

dów zmysłów.

Budowa i funkcje układu pokarmowego i moczowego.
Pomiar parametrów

ż

yciowych.

ż

nice w funkcjonowaniu organizmu człowieka zale

ż

ne od wieku

i płci.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

52

3.

Ć

wiczenia

Badanie podstawowych parametrów wydolno

ś

ci fizycznej - badanie

t

ę

tna, ci

ś

nienia t

ę

tniczego krwi, oddechu.

Analizowanie wyników badania morfologicznego krwi.

Analizowanie wpływu: wieku, budowy, kondycji fizycznej, stanu

zdrowia na wydolno

ść

człowieka.

Wykonywanie pomiaru długo

ś

ci i obwodu oraz zakresu ruchu

w stawach.

Ocenianie siły mi

ęś

niowej badanego pacjenta.

Wykonywanie badania ostro

ś

ci wzroku i słuchu.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce prowadzenia badania wydolno

ś

ci fizycznej

człowieka.
Scenariusze

ć

wicze

ń

.

Arkusze obserwacji.
Foliogramy, plansze.
Przyrz

ą

dy: do pomiaru ci

ś

nienia t

ę

tniczego krwi, siły mi

ęś

niowej,

pojemno

ś

ci oddechowej, zakresu ruchu w stawach.

Tablice do badania ostro

ś

ci wzroku.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

budowy i czynno

ś

ci narz

ą

dów i układów w organizmie człowieka.

Celem

realizacji

programu

jest

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

analizowania budowy i funkcji organizmu człowieka oraz rozpoznawania
wzajemnych powi

ą

za

ń

i zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy poszczególnymi układami

i narz

ą

dami.

Program powinien by

ć

realizowany w korelacji z jednostkami

modułowymi 322[15]O1.04, 322[15]O2.01. Podczas realizacji programu
szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na tre

ś

ci dotycz

ą

ce czynno

ś

ci

narz

ą

dów i układów, a zwłaszcza narz

ą

dów zmysłów, układu narz

ą

dów

ruchu, układu kr

ąż

enia, oddechowego i nerwowego.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: wykładu konwersatoryjnego, metody

przypadków, metody sytuacyjnej oraz

ć

wicze

ń

.

Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.

Tre

ść

ć

wicze

ń

powinna dotyczy

ć

budowy i czynno

ś

ci poszczególnych

narz

ą

dów i układów oraz rozpoznawania struktur anatomicznych. Nale

ż

y

zapewni

ć

uczniom

indywidualne

tempo

wykonywania

ć

wicze

ń

.

Wykonywanie

ć

wicze

ń

ułatwi uczniom zrozumienie tre

ś

ci programowych,

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

53

indywidualizacj

ę

procesu kształcenia i efektywniejsze wykorzystanie

pomocy dydaktycznych.

W trakcie realizacji tre

ś

ci programowych nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

kształtowanie postaw:

odpowiedzialno

ś

ci za zdrowie i

ż

ycie człowieka,

wra

ż

liwo

ś

ci wobec ludzi potrzebuj

ą

cych pomocy,

systematyczno

ś

ci

w

d

ąż

eniu

do

podnoszenia

kwalifikacji

i aktualizacji wiedzy.
Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w pracowni anatomicznej,

w grupach 15 osobowych, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie na podstawie okre

ś

lonych kryteriów. Kryteria oceniania

powinny uwzgl

ę

dnia

ć

poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres opanowania przez

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

dokonywane

przy pomocy:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

, wła

ś

ciwe stosowanie

poj

ęć

medycznych, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi i poprawno

ść

wnioskowania.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne powinny by

ć

sprawdzane na podstawie

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

korzystanie z atlasu anatomicznego i ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

wykonywanie pomiarów parametrów

ż

yciowych,

interpretowanie wyników pomiarów,

prezentowanie wykonywanych zada

ń

.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki, proponuje si

ę

zastosowanie testu osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

54

Jednostka modułowa 322.[15].O2.04.
Analizowanie procesów patologicznych w obr

ę

bie

układów i narz

ą

dów

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie choroby,

scharakteryzowa

ć

czynniki chorobotwórcze,

okre

ś

li

ć

przyczyny choroby,

scharakteryzowa

ć

ogólne zasady leczenia chorób,

rozpozna

ć

zmiany w stanie zdrowia chorego,

rozró

ż

ni

ć

choroby układu narz

ą

dów ruchu,

scharakteryzowa

ć

zaburzenia kr

ąż

eniowo - oddechowe,

scharakteryzowa

ć

podstawowe choroby układu nerwowego,

scharakteryzowa

ć

zaburzenia

przemiany

materii,

układu

pokarmowego i wewn

ą

trzwydzielniczego,

scharakteryzowa

ć

zmiany patologiczne w narz

ą

dach zmysłów,

scharakteryzowa

ć

zmiany patologiczne w układzie moczowym,

sklasyfikowa

ć

choroby nowotworowe,

scharakteryzowa

ć

podstawowe zaburzenia psychiczne,

scharakteryzowa

ć

przebieg i objawy choroby, w ró

ż

nych fazach

rozwoju człowieka.


2. Materiał nauczania

Podstawowe poj

ę

cia z zakresu patologii.

Choroby układu narz

ą

dów ruchu.

Zaburzenia kr

ąż

eniowo-oddechowe.

Podstawowe choroby układu nerwowego.
Zaburzenia

przemiany

materii,

układu

pokarmowego

i wewn

ą

trzwydzielniczego.

Zmiany patologiczne w narz

ą

dach zmysłów.

Choroby układu moczowego.
Choroby nowotworowe.
Podstawowe zaburzenia psychiczne.
Przebieg chorób wewn

ę

trznych w ró

ż

nych fazach rozwoju człowieka.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

55

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie zmian w układzie kostno-stawowym, na podstawie zdj

ęć

rentgenowskich.

Opracowywanie wykazu czynników ryzyka mia

ż

d

ż

ycy i sposobów ich

eliminowania.

Analizowanie objawów i przebiegu chorób układu nerwowego, na

podstawie opisu przypadków

Rozpoznawanie objawów psychopatologicznych sfery emocjonalnej,

zachowania,

działania

i

ś

wiadomo

ś

ci,

na

podstawie

opisu

przypadków.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze, tablice anatomiczne.
Modele anatomiczne i fantom.
Foliogramy i prze

ź

rocza dotycz

ą

ce klasyfikacji chorób.

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce zaburze

ń

zachowania w ró

ż

nych sferach

psychicznych.
Opisy przypadków.
Atlas anatomiczny.
Radiogramy.
Wyniki bada

ń

pacjenta.

Programy komputerowe z zakresu anatomii i fizjologii.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej integruje tre

ś

ci z wielu

dziedzin medycyny, ukazuj

ą

ce zwi

ą

zek mi

ę

dzy patogenez

ą

, przebiegiem

chorób oraz ich konsekwencjami a leczeniem i rehabilitacj

ą

. Wiedza

z tego zakresu jest niezb

ę

dna do planowania programów terapii

zaj

ę

ciowej, dostosowanych do zachowanych mo

ż

liwo

ś

ci, sprawno

ś

ci

i potrzeb pacjenta. Program powinien by

ć

realizowany w korelacji

z jednostkami 322[15].O1.04, O1.05, 322[15].O2.01,03.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na tre

ś

ci dotycz

ą

ce patologii ogólnej, chorób układu

nerwowego i układu narz

ą

dów ruchu oraz narz

ą

dów zmysłów.

Celem

realizacji

programu

jest

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

rozpoznawania: przyczyn wyst

ę

powania zaburze

ń

w funkcjonowaniu

narz

ą

dów, objawów charakterystycznych dla ró

ż

nych jednostek

chorobowych oraz zmian patologicznych wyst

ę

puj

ą

cych w ró

ż

nych

narz

ą

dach.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

56

W trakcie realizacji programu nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie

postaw:

odpowiedzialno

ś

ci za zdrowie i

ż

ycie człowieka,

wra

ż

liwo

ś

ci wobec ludzi potrzebuj

ą

cych pomocy,

sumienno

ś

ci w wykonywaniu zada

ń

zawodowych,

poszanowania godno

ś

ci pacjenta.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów umo

ż

liwi stosowanie efektywnych

metod nauczania, takich jak: wykład konwersatoryjny, dyskusja
dydaktyczna, metoda przypadków i sytuacyjna oraz

ć

wiczenia.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni anatomicznej wyposa

ż

onej

w odpowiednie

ś

rodki dydaktyczne.

Proponuje si

ę

prowadzenie zaj

ęć

w formie pracy zespołowej

i grupowej.

Ć

wiczenia powinny by

ć

prowadzone w grupach licz

ą

cych do

15 osób.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie okre

ś

lonych kryteriów. Kryteria oceniania

powinny uwzgl

ę

dnia

ć

poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres opanowania przez

ucznia umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

dokonywane

przy pomocy:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na stosowanie poj

ęć

medycznych, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi i poprawno

ść

wnioskowania.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne powinny by

ć

sprawdzane na podstawie

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

rozpoznawanie zaburze

ń

w funkcjonowaniu organizmu.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki, proponuje si

ę

zastosowanie testu osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania testowe powinny

dotyczy

ć

zaburze

ń

w funkcjonowaniu poszczególnych narz

ą

dów

i układów.

Ocena ko

ń

cowa powinna uwzgl

ę

dnia

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

57

Jednostka modułowa 322[15].O2.05
Rozpoznawanie objawów niepełnosprawno

ś

ci

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

przedmiot i zakres bada

ń

pedagogiki specjalnej,

okre

ś

li

ć

przyczyny i rodzaje niepełnosprawno

ś

ci,

scharakteryzowa

ć

poszczególne

stopnie

niepełnosprawno

ś

ci

intelektualnej,

dokona

ć

charakterystyki zespołu Downa, zaburze

ń

autystycznych,

mózgowego pora

ż

enia dzieci

ę

cego,

okre

ś

li

ć

objawy i rodzaje dysfunkcji narz

ą

dów ruchu,

dokona

ć

charakterystyki niepełnosprawno

ś

ci w obr

ę

bie narz

ą

dów

zmysłów: wzroku i słuchu,

wyja

ś

ni

ć

zjawisko kompensacji wyst

ę

puj

ą

ce u osób dotkni

ę

tych

dysfunkcj

ą

narz

ą

dów zmysłów,

okre

ś

li

ć

istot

ę

problemów osoby niepełnosprawnej,

zdiagnozowa

ć

problemy i potrzeby osób niepełnosprawnych,

okre

ś

li

ć

sytuacj

ę

psychospołeczn

ą

osoby niepełnosprawnej,

zastosowa

ć

zasady obowi

ą

zuj

ą

ce w kontaktach z osobami

niepełnosprawnymi,

scharakteryzowa

ć

rodzaje barier utrudniaj

ą

cych proces integracji

osób niepełnosprawnych ze

ś

rodowiskiem,

wykaza

ć

empati

ę

i

ż

yczliwo

ść

wobec osoby niepełnosprawnej,

unikn

ąć

pułapek wynikaj

ą

cych z pomagania osobie niepełnosprawnej.

nawi

ą

za

ć

współprac

ę

z

instytucjami

wspieraj

ą

cymi

osoby

niepełnosprawne.

2. Materiał nauczania

Przyczyny i rodzaje niepełnosprawno

ś

ci.

Klasyfikacja i symptomatologia niepełnosprawno

ś

ci intelektualnej.

Zaburzenia chromosomalne: Zespół Downa, Zespół Turnera.
Zaburzenia autystyczne, mózgowe pora

ż

enie dzieci

ę

ce.

Niepełnosprawno

ść

fizyczna.

Dysfunkcja narz

ą

du wzroku i słuchu.

Zjawisko kompensacji.
Problemy i potrzeby osób niepełnosprawnych.
Bariery

utrudniaj

ą

ce

proces

integracji

społecznej

osób

niepełnosprawnych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

58

3.

Ć

wiczenia

Sporz

ą

dzanie

wykazu

instytucji

wspieraj

ą

cych

osoby

niepełnosprawne.

Okre

ś

lanie ró

ż

nic w funkcjonowaniu osób niepełnosprawnych

intelektualnie w stopniu lekkim i umiarkowanym.

Rozpoznawanie rodzajów i objawów dysfunkcji w zakresie narz

ą

du

ruchu, na podstawie opisu przypadków.

Opracowywanie planu udzielania pomocy podopiecznemu, na

podstawie opisu przypadków.

Okre

ś

lanie

barier

utrudniaj

ą

cych

funkcjonowanie

osób

niepełnosprawnych.

Opracowywanie scenariusza: Dnia Otwartych Warsztatów Terapii

Zaj

ę

ciowej,

Dnia

Godno

ś

ci

Osób

z

Niepełnosprawno

ś

ci

ą

Intelektualn

ą

.

Opracowywanie mapy problemów wyst

ę

puj

ą

cych w

ś

rodowisku

lokalnym, dotycz

ą

cych osób niepełnosprawnych.

Opracowywanie sprawozdania z wycieczki dydaktycznej do placówki

pomocy społecznej.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Scenariusze uroczysto

ś

ci i wycieczek.

Scenariusz treningów usprawniaj

ą

cych, warsztatów plastycznych.

Wykaz instytucji wspieraj

ą

cych osoby niepełnosprawne.

Mapa problemów.
Opisy przypadków.
Foliogramy dotycz

ą

ce klasyfikacji niepełnosprawno

ś

ci.

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce barier utrudniaj

ą

cych funkcjonowanie osób

niepełnosprawnych.
Literatura, czasopisma tematyczne.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci z zakresu

pedagogiki specjalnej. Realizacja programu ma na celu przygotowanie
uczniów do diagnozowania rodzajów dysfunkcji i niepełnosprawno

ś

ci,

zwi

ą

zanych

z

tym

problemów

i

potrzeb

oraz

wspomaganie

podopiecznych w ich rozwi

ą

zywaniu i zaspokajaniu.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów kształcenia wymaga stosowania

podaj

ą

cych i aktywizuj

ą

cych metod nauczania, takich jak: wykład

problemowy, dyskusja dydaktyczna, metoda przypadków, inscenizacji
oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

59

Proponuje si

ę

prowadzenie

ć

wicze

ń

w 15 osobowych grupach,

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły. Praca w grupie wpływa na jako

ść

wykonywanych

zada

ń

,

pozwala

na

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

komunikowania si

ę

, współpracy z zespołem w rozwi

ą

zywaniu

problemów, prezentacji wyników na forum grupy.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y wdra

ż

a

ć

uczniów do samodzielnej pracy, studiowania literatury i czasopism
zawodowych oraz korzystania z zasobów Internetu. Wskazane jest
równie

ż

kształtowanie, takich cech jak: uczciwo

ść

, odpowiedzialno

ść

,

dokładno

ść

, umiej

ę

tno

ść

pracy w zespole oraz poszanowanie godno

ś

ci

osobistej podopiecznego. Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni

dydaktycznej wyposa

ż

onej w sprz

ę

t audiowizualny umo

ż

liwiaj

ą

cy

wzbogacanie tre

ś

ci programowych filmami dydaktycznymi.

W celu zapewnienia uczniom mo

ż

liwo

ś

ci nawi

ą

zania kontaktu

z osobami niepełnosprawnymi oraz identyfikowania objawów, potrzeb
i problemów nale

ż

y zorganizowa

ć

ć

wiczenia praktyczne w placówkach

pomocy społecznej. Bezpo

ś

redni kontakt z osobami niepełnosprawnymi

ułatwi uczniom zrozumienie ich sytuacji

ż

yciowej oraz poznanie metod

profesjonalnego rozwi

ą

zywania problemów osób niepełnosprawnych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny

uwzgl

ę

dnia

ć

szczegółowe

cele

kształcenia,

w szczególno

ś

ci:

umiej

ę

tno

ść

rozpoznawania rodzajów niepełnosprawno

ś

ci,

diagnozowanie problemów i potrzeb osób niepełnosprawnych,

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

dokonywane na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na

wła

ś

ciwe

stosowanie

poj

ęć

medycznych,

merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi i poprawno

ść

wnioskowania.

Podstaw

ą

uzyskania pozytywnej oceny jest przede wszystkim

samodzielne i poprawne wykonanie

ć

wicze

ń

praktycznych.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

60

Moduł 322[15].Z1
Podstawy kompleksowej rehabilitacji

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

okre

ś

la

ć

cele i zadania rehabilitacji kompleksowej,

zbiera

ć

informacje o rodzaju, przebiegu i rokowaniu choroby pacjenta,

współpracowa

ć

z zespołem terapeutycznym,

korzysta

ć

z kwestionariuszy do oceny stanu neurofizjologicznego

pacjenta,

okre

ś

la

ć

działania rehabilitacyjne dostosowane do choroby lub

niepełnosprawno

ś

ci pacjenta,

okre

ś

la

ć

dopuszczalny próg obci

ąż

enia wysiłkiem,

wykrywa

ć

u pacjenta objawy zm

ę

czenia spowodowane działaniami

usprawniaj

ą

cymi,

prowadzi

ć

terapi

ę

zaj

ę

ciow

ą

jako kontynuacj

ę

leczenia ruchem

w uzgodnieniu z lekarzem,

prowadzi

ć

zaj

ę

cia rehabilitacyjne dotycz

ą

ce wykonywania czynno

ś

ci

ż

ycia codziennego,

organizowa

ć

turnusy rehabilitacyjne,

planowa

ć

i prowadzi

ć

zaj

ę

cia sportowe i rekreacyjne,

wykonywa

ć

prac

ę

zgodnie z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

322[15].Z1.01

Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do
mo

ż

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta

52

322[15].Z1.02 Posługiwanie si

ę

sprz

ę

tem rehabilitacyjnym

40

322[15].Z1.03

Stosowanie zabiegów kinezyterapeutycznych
i fizykoterapeutycznych

88

322[15].Z1.04 Stosowanie metod usprawniania pacjenta

100

322[15].Z1.05 Posługiwanie si

ę

j

ę

zykiem obcym zawodowym

72

Razem

352





background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

61

3. Schemat układu jednostek modułowych





















4. Literatura

Dega W. (red), Milanowska M.: Rehabilitacja medyczna. PZWL,
Warszawa 2002
Bohrynowska-Fic J.: Wła

ś

ciwo

ś

ci

ć

wicze

ń

fizycznych, ich systematyka

i metodyka. PZWL, Warszawa 1987
Borkowska M., Kisiel B.: Metoda Weroniki Sherborne w terapii
i wspomaganiu rozwoju. PWN, Warszawa 1994
Ekdawi M. Y., Conning A. M.: Rehabilitacja psychiatryczna. PZWL,
Warszawa 1995
Kiperski J., Ostrowska A. (red).: Stan rehabilitacji i potrzeby
rehabilitacyjne osób o poszczególnych rodzajach niepełnosprawno

ś

ci.

PWN, Warszawa 1994
Larkowa H.: Człowiek niepełnosprawny. PWN, Warszawa 1987
Mika T., Kasprzak W.: Fizykoterapia. PZWL, Warszawa 2003
Nowotny J.: Zarys rehabilitacji w dysfunkcjach narz

ą

du ruchu. AWF,

Katowice 2000
Rosławski A., Skolimowski T.: Technika wykonywania

ć

wicze

ń

leczniczych. PZWL, Warszawa 2003

322[15]. Z1.01

Dobieranie zabiegów

rehabilitacyjnych do

mo

ż

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta

322.[15].Z1

Podstawy kompleksowej

rehabilitacji

322[15].Z1.02

Posługiwanie si

ę

sprz

ę

tem

rehabilitacyjnym

322[15].Z1.05

Posługiwanie si

ę

j

ę

zykiem

obcym zawodowym

322[15].Z1.04

Stosowanie metod

usprawniania pacjenta

322[15].Z1.03

Stosowanie zabiegów

kinezyterapeutycznych

i fizykoterapeutycznych

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

62

Straburzy

ń

ska-Lupa A., Straburzy

ń

ski G.: Fizjoterapia. PZWL, Warszawa

2004
Witkowski T.: Rozumie

ć

problemy osób niepełnosprawnych. MBDO,

Warszawa 1993
Zembaty A., Kasper. (red).: Kinezyterapia. PZWL, Kraków 2000
Zimmermann-Górska I.: Choroby reumatyczne. PZWL, Warszawa 2004
Zrałek M.:

Ś

rodowisko zamieszkania, a niepełnosprawni. IFIS PAN,

Warszawa 1994

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

63

Jednostka modułowa 322[15].Z1.01
Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do
mo

ż

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

scharakteryzowa

ć

rodzaje i etapy rehabilitacji,

okre

ś

li

ć

zadania rehabilitacji leczniczej, społecznej, psychologicznej

i zawodowej,

okre

ś

li

ć

wskazania i przeciwwskazania do stosowania leczniczych

zabiegów rehabilitacyjnych,

wykona

ć

pomiary wydolno

ś

ci wysiłkowej pacjenta,

podj

ąć

współprac

ę

z członkami zespołu rehabilitacyjnego,

scharakteryzowa

ć

zasady

i

metody

rehabilitacji

stosowane

w chorobach narz

ą

dów ruchu, układu kr

ąż

enia i oddechowego,

w chorobach wieku rozwojowego i podeszłego, w chorobach
psychicznych i układu nerwowego oraz w chorobach nowotworowych,

opracowa

ć

plany rehabilitacji pacjentów z ró

ż

nymi schorzeniami

i w ró

ż

nym wieku, z uwzgl

ę

dnieniem diagnozy lekarskiej,

dobra

ć

rodzaje i metody rehabilitacji do stanu zdrowia, mo

ż

liwo

ś

ci

i potrzeb pacjenta, we współpracy z fizjoterapeut

ą

,

dobra

ć

ć

wiczenia usprawniaj

ą

ce i relaksacyjne do mo

ż

liwo

ś

ci

i potrzeb pacjenta,

okre

ś

li

ć

miejsce terapii zaj

ę

ciowej w rehabilitacji,

dostosowa

ć

formy terapii zaj

ę

ciowej do planów usprawniania

pacjentów,

dobra

ć

rodzaj

wsparcia

społecznego

niezb

ę

dnego

osobie

niepełnosprawnej w korzystaniu z zabiegów rehabilitacyjnych,

zmotywowa

ć

pacjenta do udziału w zabiegach rehabilitacyjnych,

udzieli

ć

pacjentowi informacji dotycz

ą

cych zabiegów rehabilitacyjnych

i stosowania sprz

ę

tu rehabilitacyjnego,

dobra

ć

ż

ne formy sp

ę

dzania czasu wolnego do mo

ż

liwo

ś

ci

i zainteresowa

ń

pacjenta,

skorzysta

ć

przepisów prawa, literatury zawodowej oraz innych

ź

ródeł

informacji.

2. Materiał nauczania

Miejsce rehabilitacji w procesie terapii.
Cele i zadania rehabilitacji.
Etapy i rodzaje rehabilitacji.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

64

Zasady i metody rehabilitacji stosowane w chorobach narz

ą

dów ruchu,

układu kr

ąż

enia i oddechowego, w chorobach wieku rozwojowego

i podeszłego, w chorobach psychicznych i układu nerwowego oraz
w chorobach nowotworowych.
Podstawowe zasady psychoterapii.
Podstawowe zasady socjoterapii.
Przebieg rehabilitacji i ocena jej skuteczno

ś

ci.

Wskazania

i

przeciwwskazania

do

stosowania

zabiegów

rehabilitacyjnych.
Metody pomiaru wydolno

ś

ci wysiłkowej pacjenta.

Miejsce terapii zaj

ę

ciowej w rehabilitacji.

Kompleksowy plan rehabilitacji.
Zabiegi rehabilitacyjne dla dzieci i dla osób starszych.

Ć

wiczenia ogólno-usprawniaj

ą

ce i relaksuj

ą

ce.

Metody organizacji czasu wolnego i zaj

ęć

rekreacyjnych.

Organizacja turnusów rehabilitacyjnych.

3.

Ć

wiczenia

Prowadzenie oceny wydolno

ś

ci wysiłkowej pacjenta.

Badanie t

ę

tna i ci

ś

nienia krwi przed i po wysiłku.

Dokonywanie oceny siły mi

ęś

niowej pacjenta.

Prowadzenie Testu Lovetta.

Dawkowanie obci

ąż

enia prac

ą

na cykloergometrze.

Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do mo

ż

liwo

ś

ci pacjenta.

Dostosowywanie planu terapii zaj

ę

ciowej do programu rehabilitacji.

Opracowywanie planów rehabilitacji dostosowanych do rodzaju

schorzenia, wieku i mo

ż

liwo

ś

ci pacjenta.

Planowanie czynno

ś

ci usprawniaj

ą

cych samoobsług

ę

pacjenta,

dostosowanych do jego mo

ż

liwo

ś

ci psychoruchowych.

Opracowywanie projektu optymalnych rozwi

ą

za

ń

w mieszkaniu

pacjenta dostosowanych do rodzaju jego niepełnosprawno

ś

ci.

Opracowywanie

propozycji

organizacji

czasu

wolnego

z uwzgl

ę

dnieniem stanu zdrowia, wieku i mo

ż

liwo

ś

ci pacjenta.

Programowanie

i

prowadzanie

ć

wicze

ń

usprawniaj

ą

cych

i relaksacyjnych.

Opracowywanie programu turnusów rehabilitacyjnych dla ró

ż

nych

grup pacjentów.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Aparat do badania ci

ś

nienia krwi.

Cykloergometr.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

65

K

ą

tomierz i centymetr.

Sprz

ę

t rehabilitacyjny.

Foliogramy dotycz

ą

ce rodzajów rehabilitacji kompleksowej.

Plansze i schematy do oceny wydolno

ś

ci fizycznej pacjenta.

Filmy dydaktyczne na temat

ć

wicze

ń

usprawniaj

ą

cych.

Zarz

ą

dzenia, przepisy, instrukcje sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Karta pracy: plan rehabilitacji, plan terapii zaj

ę

ciowej, program turnusu

rehabilitacyjnego.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu

zapoznanie uczniów z rodzajami rehabilitacji kompleksowej i jej rol

ą

w

przywracaniu

zdrowia,

a tak

ż

e

sprawno

ś

ci

osób chorych

i niepełnosprawnych oraz z zasadami i metodami rehabilitacji leczniczej
stosowanymi w ortopedii, traumatologii, pulmonologii, reumatologii,
neurologii, kardiologii, pediatrii, geriatrii, psychiatrii i onkologii.

Realizuj

ą

c program szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na planowanie

i dobór zabiegów rehabilitacyjnych w zale

ż

no

ś

ci od wieku, stanu

zdrowia, rodzaju choroby i rodzaju niepełnosprawno

ś

ci pacjenta.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

efektywnych metod nauczania: wykładu, dyskusji dydaktycznej, metody
przypadków, metody projektów, metody sytuacyjnej oraz

ć

wicze

ń

.

Szczególnie zalecana jest metoda przypadków - uczniowie na

podstawie opisu okre

ś

lonego zdarzenia analizuj

ą

przyczyny zaistnienia

nietypowej sytuacji, korzystaj

ą

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji oraz dokonuj

ą

ich selekcji, a tak

ż

e poszukuj

ą

trafnych rozwi

ą

za

ń

powstałych

problemów.

Zamieszczone w programie

ć

wiczenia stanowi

ą

propozycj

ę

, któr

ą

nauczyciel mo

ż

e wykorzysta

ć

w czasie zaj

ęć

lub opracowa

ć

inne

ć

wiczenia wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

programu jednostki modułowej.

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

si

ę

w odpowiednio wyposa

ż

onej

pracowni, w grupach do 15 osób oraz w oddziałach prowadz

ą

cych

rehabilitacj

ę

osób niepełnosprawnych. Zaleca si

ę

równie

ż

udział uczniów

w turnusie rehabilitacyjnym.

W procesie nauczania nale

ż

y kształtowa

ć

u uczniów poczucie

odpowiedzialno

ś

ci za wykonywan

ą

prac

ę

oraz wra

ż

liwo

ść

na potrzeby

pacjenta. Proponuje si

ę

równie

ż

udział uczniów w seminariach,

konferencjach naukowych dotycz

ą

cych rehabilitacji kompleksowej

w celu samokształcenia i ustawicznego doskonalenia.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

66

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

poziom wiadomo

ś

ci oraz

zakres opanowania przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze

szczegółowych celów kształcenia.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

dokonywane

przy pomocy:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej, nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na stosowanie poj

ęć

medycznych, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi i poprawno

ść

wnioskowania.

Podczas obserwacji pracy uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

opracowywanie planów rehabilitacji we współpracy z fizjoterapeut

ą

,

dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do stanu zdrowia i wieku

pacjenta.
W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

67

Jednostka modułowa 322[15].Z1.02
Posługiwanie si

ę

sprz

ę

tem rehabilitacyjnym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

rozró

ż

ni

ć

rodzaje sprz

ę

tu rehabilitacyjnego,

wyja

ś

ni

ć

zasady przyznawania pacjentowi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego,

oceni

ć

przydatno

ść

sprz

ę

tu rehabilitacyjnego do prowadzenia

rehabilitacji,

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

dotycz

ą

c

ą

obsługi

sprz

ę

tu

rehabilitacyjnego oraz udzieli

ć

niezb

ę

dnych wyja

ś

nie

ń

pacjentowi,

obsłu

ż

y

ć

sprz

ę

t rehabilitacyjny zgodnie z jego przeznaczeniem oraz

zaleceniami producenta,

zastosowa

ć

sprz

ę

t rehabilitacyjny zgodnie ze zleceniem lekarskim,

przewidzie

ć

zagro

ż

enia

zwi

ą

zane

ze

stosowaniem

sprz

ę

tu

rehabilitacyjnego,

zapozna

ć

pacjenta

ze

sposobem

u

ż

ytkowania

sprz

ę

tu

rehabilitacyjnego,

zadba

ć

o bezpiecze

ń

stwo pacjenta w czasie posługiwania si

ę

sprz

ę

tem rehabilitacyjnym.


2. Materiał nauczania

Rodzaje sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Ocena stanu technicznego sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Zasady stosowania sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Zasady doboru sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce przy stosowaniu

sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Zasady przyznawania pacjentowi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.


3.

Ć

wiczenia

Identyfikowanie ró

ż

nego rodzaju sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Analizowanie instrukcji obsługi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Stosowanie przedmiotów ortopedycznych i urz

ą

dze

ń

zast

ę

pczych

uzupełniaj

ą

cych utracone narz

ą

dy lub funkcje organizmu.

Stosowanie pomocniczych

ś

rodków usprawniaj

ą

cych.

Obsługiwanie urz

ą

dze

ń

rehabilitacyjnych.


background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

68

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Sprz

ę

t rehabilitacyjny.

Instrukcje obsługi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Film dydaktyczny - „Obsługa sprz

ę

tu rehabilitacyjnego”.

Katalogi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Dokumentacja medyczna - zlecenia lekarskie.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

zasad u

ż

ytkowania sprz

ę

tu rehabilitacyjnego stosowanego w zabiegach

rehabilitacyjnych. Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu
kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci posługiwania si

ę

sprz

ę

tem rehabilitacyjnym

oraz pomagania osobom niepełnosprawnym w korzystaniu z ró

ż

nych

urz

ą

dze

ń

ułatwiaj

ą

cych

samoobsług

ę

i

zapewniaj

ą

cych

im

bezpiecze

ń

stwo.

Program powinien by

ć

realizowany w korelacji z modułem

322.[15].O2.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone z zastosowaniem metody pokazu

z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas realizacji programu szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

bezpiecze

ń

stwo

pacjenta

podczas

korzystania

ze

sprz

ę

tu

rehabilitacyjnego, przygotowanie pacjenta do wykonywanych zabiegów
oraz przestrzeganie praw pacjenta.

Ć

wiczenia zamieszczone w programie jednostki modułowej stanowi

ą

propozycj

ę

, któr

ą

mo

ż

na wykorzysta

ć

w procesie kształcenia. Nauczyciel

mo

ż

e zaplanowa

ć

inne

ć

wiczenia o zró

ż

nicowanym stopniu trudno

ś

ci,

dostosowuj

ą

c ich zakres i poziom do potrzeb edukacyjnych uczniów oraz

wyposa

ż

enia pracowni dydaktycznej.

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

si

ę

w odpowiednio wyposa

ż

onej

pracowni dydaktycznej oraz w oddziale rehabilitacyjnym zakładu opieki
zdrowotnej.

Ć

wiczenia praktyczne powinny by

ć

prowadzone w grupach do

15 osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły. Ka

ż

dy ucze

ń

powinien

samodzielnie wykona

ć

ć

wiczenia zaplanowane w programie jednostki

modułowej, pod kierunkiem nauczyciela.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia nale

ż

y

dokonywa

ć

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

69

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

szczegółowe cele kształcenia

zaplanowane w programie jednostki modułowej.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów mo

ż

na ocenia

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów praktycznych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

korzystanie z instrukcji obsługi urz

ą

dze

ń

rehabilitacyjnych,

dobór sprz

ę

tu do rodzaju niepełnosprawno

ś

ci,

współprac

ę

w zespole rehabilitacyjnym.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom

wykonania

ć

wicze

ń

oraz wyniki wszystkich metod sprawdzania

stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

70

Jednostka modułowa 322[15].Z1.03
Stosowanie zabiegów kinezyterapeutycznych
i fizykoterapeutycznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

rol

ę

kinezyterapii i fizykoterapii w procesie kompleksowej

rehabilitacji,

wyja

ś

ni

ć

znaczenie kinezyterapii w profilaktyce, leczeniu i rehabilitacji,

okre

ś

li

ć

zastosowanie naturalnych i sztucznych czynników fizykalnych

w fizykoterapii,

przygotowa

ć

pacjenta do

ć

wicze

ń

usprawniaj

ą

cych,

zastosowa

ć

ć

wiczenia maj

ą

ce na celu usprawnianie ruchowe

pacjenta, pod kontrol

ą

lekarza lub fizjoterapeuty,

posłu

ż

y

ć

si

ę

aparatur

ą

stosowan

ą

w fizykoterapii oraz urz

ą

dzeniami

do kinezyterapii,

przewidzie

ć

skutki oddziaływania aparatury stosowanej w fizykoterapii

oraz sprz

ę

tu ortopedycznego,

podj

ąć

współprac

ę

z zespołem terapeutycznym,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej,

skorzysta

ć

z literatury zawodowej i innych

ź

ródeł informacji.

2. Materiał nauczania

Podstawy kinezyterapii.
Metody kinezyterapii.
Fizykoterapia i patologia wysiłku i bezczynno

ś

ci.

Metody leczenia fizykalnego.
Rola fizykoterapii w leczeniu chorób narz

ą

du ruchu.

Zabiegi

kinezyterapeutyczne stosowane

w

wybranych

działach

medycyny.
Zabiegi fizykoterapeutyczne w wybranych działach medycyny.
Skutki oddziaływania najcz

ęś

ciej stosowanych aparatów w fizykoterapii.

Współpraca z zespołem terapeutycznym.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie mechanizmów działania aparatury stosowanej

w fizykoterapii na organizm człowieka.

Charakteryzowanie okre

ś

lonych metod wodolecznictwa.


background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

71

Wykonywanie

ć

wicze

ń

usprawniaj

ą

cych pod kontrol

ą

fizjoterapeuty.

Wykonywanie

zabiegów

fizykoterapeutycznych

pod

kontrol

ą

fizjoterapeuty.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Tabele wydolno

ś

ci fizycznej.

Wyposa

ż

enie

gabinetu

usprawnienia

leczniczego,

fizykoterapii,

balneoterapii.
Materace, maty.
Aparaty do mierzenia ci

ś

nienia t

ę

tniczego krwi.

Cykloergometr, k

ą

tomierz i centymetr.

Foliogramy i prze

ź

rocza.

Filmy dydaktyczne na temat stosowania kinezyterapii w leczeniu
i profilaktyce.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Podstawowym celem realizacji programu jednostki modułowej jest

zapoznanie uczniów z kompetencjami terapeuty zaj

ę

ciowego w zakresie

kinezyterapii i fizykoterapii. Ucze

ń

nie powinien u

ż

ytkowa

ć

aparatury

fizykoterapeutycznej, a jedynie pozna

ć

jej działanie i wpływ na organizm

człowieka.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie metod

nauczania, takich jak: wykład informacyjny i konwersatoryjny, dyskusja
dydaktyczna, pokaz z obja

ś

nieniem oraz

ć

wiczenia.

Podczas

ć

wicze

ń

nale

ż

y w szczególno

ś

ci zwróci

ć

uwag

ę

na

podstawowe techniki stosowane w kinezyterapii.

Ć

wiczenia powinny by

ć

prowadzone w pracowni kinezyterapii i fizykoterapii, w warunkach nisko
symulowanych oraz w gabinetach fizykoterapii lub oddziałach
rehabilitacji. Wszystkie

ć

wiczenia z pacjentem powinny by

ć

wykonywane

indywidualnie pod kontrol

ą

fizjoterapeuty. Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

oraz procedur obowi

ą

zuj

ą

cych oddziałach rehabilitacji.

W procesie nauczania nale

ż

y kształtowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce postawy:

otwarto

ść

i

ż

yczliwo

ść

wobec

pacjenta,

akceptacja

pacjenta

z niepełnosprawno

ś

ci

ą

, odpowiedzialno

ść

za jako

ść

kontaktów

z pacjentami i zrozumienie potrzeby motywowania ich do aktywnego
udziału w kinezyterapii i fizykoterapii.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

72

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

w szczególno

ś

ci:

umiej

ę

tno

ść

stosowania metod usprawnienia ruchowego,

umiej

ę

tno

ść

rozpoznawania aparatury stosowanej w fizykoterapii,

urz

ą

dze

ń

do kinezyterapii i sprz

ę

tu rehabilitacyjnego,

umiej

ę

tno

ść

współpracy z lekarzem i fizjoterapeut

ą

,

posługiwanie si

ę

terminologi

ą

specjalistyczn

ą

.

Systematyczne sprawdzanie i ocenianie dostarcza nauczycielowi

informacji o efektach jego pracy, o post

ę

pach ucznia w nauce oraz

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów proponuje si

ę

ocenia

ć

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

W

ocenie

ko

ń

cowej

osi

ą

gni

ęć

uczniów

nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

przygotowanie merytoryczne, aktywno

ść

na zaj

ę

ciach, współprac

ę

w zespole oraz wykonanie

ć

wicze

ń

.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

73

Jednostka modułowa 322[15].Z1.04
Stosowanie metod usprawniania pacjenta

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

cele i zadania terapii zaj

ę

ciowej w procesie rehabilitacji osób

niepełnosprawnych,

skorelowa

ć

działania terapeutyczne z działaniami rehabilitacyjnymi,

zmotywowa

ć

osoby niepełnosprawne do posługiwania si

ę

sprz

ę

tem

ułatwiaj

ą

cym codzienne

ż

ycie,

zaprojektowa

ć

pomoce ułatwiaj

ą

ce stosowanie metod usprawniania

pacjentów,

zaadaptowa

ć

stanowiska pracy do mo

ż

liwo

ś

ci i rodzaju dysfunkcji

pacjenta,

dobra

ć

pomoce potrzebne do prowadzenia

ć

wicze

ń

usprawniaj

ą

cych,

dobra

ć

ć

wiczenia maj

ą

ce na celu usprawnianie pacjenta,

udzieli

ć

pacjentowi instrukta

ż

u dotycz

ą

cego posługiwania si

ę

sprz

ę

tem ułatwiaj

ą

cym wykonywanie czynno

ś

ci dnia codziennego,

zastosowa

ć

sprz

ę

t ułatwiaj

ą

cy osobie niepełnosprawnej wykonywanie

czynno

ś

ci codziennego

ż

ycia,

przeprowadzi

ć

zaj

ę

cia usprawniaj

ą

ce z zakresu wykonywania

czynno

ś

ci

ż

ycia codziennego,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

prowadzenia

ć

wicze

ń

usprawniaj

ą

cych.

2. Materiał nauczania

Terapia zaj

ę

ciowa jako kontynuacja leczenia fizykoterapeutycznego,

oraz kinezyterapeutycznego.
Komunikacja z osob

ą

niepełnosprawn

ą

.

Rola usprawniania fizycznego w przypadku choroby przewlekłej.
Sprz

ę

t ułatwiaj

ą

cy

ż

ycie osoby niepełnosprawnej.

Metody adaptacji stanowisk pracy do ró

ż

nych dysfunkcji.

Zasady pracy z osob

ą

niepełnosprawn

ą

.

Scenariusze zaj

ęć

usprawniaj

ą

cych.

3.

Ć

wiczenia

Prowadzenie instrukta

ż

u posługiwania si

ę

sprz

ę

tem ułatwiaj

ą

cym

wykonywanie czynno

ś

ci dnia codziennego.

Dobieranie pomocy potrzebnych do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej.

Projektowanie pomocy wykorzystywanych podczas stosowania

ż

nych metod i technik terapii zaj

ę

ciowej.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

74

Przystosowywanie stanowiska pracy do rodzaju dysfunkcji pacjenta.

Usprawnianie pacjenta w ró

ż

nych rodzajach niepełnosprawno

ś

ci.

Opracowywanie scenariusza zaj

ęć

usprawniaj

ą

cych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Scenariusz zaj

ęć

usprawniaj

ą

cych.

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce metod usprawniania.

Sprz

ę

t i aparatura do usprawniania.

Pomoce ułatwiaj

ą

ce

ż

ycie w dysfunkcji narz

ą

du ruchu.

Dokumentacja medyczna.
Materiały do terapii zaj

ę

ciowej.

Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

usprawniania pacjenta w ró

ż

nych przypadkach choroby przewlekłej oraz

w niepełnosprawno

ś

ci.

Realizuj

ą

c program nale

ż

y kształtowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci posługiwania si

ę

sprz

ę

tem ułatwiaj

ą

cym wykonywanie czynno

ś

ci

ż

ycia codziennego,

przystosowywania

stanowisk

pracy

do

mo

ż

liwo

ś

ci

osób

niepełnosprawnych

oraz

prowadzenia

ć

wicze

ń

fizycznych

usprawniaj

ą

cych osoby niepełnosprawne psychoruchowo, rozwijaj

ą

cych

ich zaradno

ść

osobist

ą

i pobudzaj

ą

cych aktywno

ść

społeczn

ą

.

Osi

ą

gni

ę

cie zamierzonych celów umo

ż

liwi stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod dydaktycznych: wykładu konwersatoryjnego, metody przypadków,
metody sytuacyjnej oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Ć

wiczenia powinny by

ć

prowadzone w grupie do 15 osób,

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły, w odpowiednio wyposa

ż

onej

pracowni

dydaktycznej

oraz

w placówkach

ochrony

zdrowia

prowadz

ą

cych rehabilitacj

ę

pacjenta. Proces kształcenia nale

ż

y tak

zorganizowa

ć

, aby przygotowa

ć

ucznia do samodzielnego wykonywania

zabiegów usprawniaj

ą

cych oraz współuczestniczenia i asystowania

w działaniach rehabilitacyjnych prowadzonych przez specjalistów.

W

procesie

nauczania

nale

ż

y

kształtowa

ć

postawy:

odpowiedzialno

ś

ci, wra

ż

liwo

ś

ci na potrzeby i problemy podopiecznych,

gotowo

ś

ci do udzielania im pomocy i wsparcia oraz poszanowania

godno

ś

ci osobistej.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych słuchaczy powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. W ocenie poziomu

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

75

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

stopie

ń

opanowania tre

ś

ci

programowych, systematyczny i aktywny udział w zaj

ę

ciach, umiej

ę

tno

ść

samodzielnego my

ś

lenia i stosowania wiedzy w praktyce.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

dokonywane

przy pomocy:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

projektowanie pomocy ułatwiaj

ą

cych usprawnianie pacjentów,

przystosowywanie stanowiska pracy do mo

ż

liwo

ś

ci i rodzaju

dysfunkcji pacjenta,

dobieranie pomocy do prowadzenia

ć

wicze

ń

usprawniaj

ą

cych.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

76

Jednostka modułowa 322[15].Z1.05
Posługiwanie si

ę

j

ę

zykiem obcym zawodowym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

przeprowadzi

ć

konwersacj

ę

na temat rehabilitacji niepełnosprawnego,

przeprowadzi

ć

rozmow

ę

telefoniczn

ą

w j

ę

zyku angielskim,

posłu

ż

y

ć

si

ę

słownikiem angielsko-polskim i polsko-angielskim oraz

podr

ę

cznymi słownikami elektronicznymi,

przeczyta

ć

ze zrozumieniem i przetłumaczy

ć

angielskie teksty

z zakresu ochrony zdrowia i pomocy społecznej,

przeczyta

ć

ze zrozumieniem i przetłumaczy

ć

angloj

ę

zyczne instrukcje

obsługi urz

ą

dze

ń

rehabilitacyjnych, komunikacji i ł

ą

czno

ś

ci,

sporz

ą

dzi

ć

w j

ę

zyku angielskim ofert

ę

usługi terapeutycznej,

posłu

ż

y

ć

si

ę

katalogami sprz

ę

tu rehabilitacyjnego,

odczyta

ć

plany zaj

ęć

terapeutycznych i rehabilitacyjnych w j

ę

zyku

angielskim,

zastosowa

ć

programy komputerowe i aplikacje zaprogramowane

w j

ę

zyku angielskim,

przeczyta

ć

ze

zrozumieniem

i

przetłumaczy

ć

angloj

ę

zyczn

ą

korespondencj

ę

otrzyman

ą

w poczcie elektronicznej i faksem,

skorzysta

ć

z angloj

ę

zycznej literatury zawodowej.

2. Materiał nauczania

Kontakty interpersonalne.
Ochrona zdrowia, rehabilitacja niepełnosprawnych.
Organizacja pomocy społecznej.
Instrukcje obsługi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.

Praca z komputerem i Internetem.

3.

Ć

wiczenia

Przygotowywanie oferty usług w zakresie terapii zaj

ę

ciowej.

Ogl

ą

danie i komentowanie filmów video o angielskich instytucjach

opieki i rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Sporz

ą

dzanie tekstów w j

ę

zyku angielskim o tematyce zawodowej.

Charakteryzowanie zawodu terapeuty zaj

ę

ciowego i czynno

ś

ci

zawodowych w j

ę

zyku angielskim.

Tłumaczenie instrukcji obsługi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego stosowanego

w terapii zaj

ę

ciowej.

Przeprowadzanie testów sprawdzaj

ą

cych umiej

ę

tno

ś

ci j

ę

zykowe.

Wykonywanie

ć

wicze

ń

ortograficznych i gramatycznych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

77

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Wybrane angloj

ę

zyczne programy komputerowe.

Komputerowe pakiety multimedialne do nauki j

ę

zyków obcych.

Komputerowe słowniki angielsko-polskie i polsko-angielskie, medyczne,
informatyczne, ogólne.
Nagrania tekstów z zakresu j

ę

zyka angielskiego na kasetach video.

Filmy obrazuj

ą

ce system opieki nad osobami niepełnosprawnymi na

kasetach video, płytach CD.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu nauczania jednostki J

ę

zyk angielski

zawodowy jest doskonalenie sprawno

ś

ci mówienia i pisania oraz

czytania i rozumienia ze słuchu tekstów o tematyce zawodowej.

Realizacj

ę

programu nale

ż

y rozpocz

ąć

od przeprowadzenia diagnozy

umiej

ę

tno

ś

ci j

ę

zykowych ucznia i na jej podstawie zaplanowa

ć

metody

nauczania-uczenia si

ę

oraz organizacj

ę

zaj

ęć

edukacyjnych.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

efektywnych metod nauczania, takich jak: metoda przypadków,
inscenizacji, gry dydaktyczne oraz

ć

wiczenia indywidualne i w małych

grupach.

Podczas realizacji programu nauczania nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci korzystania z angloj

ę

zycznych

ź

ródeł

informacji, prowadzenia rozmów słu

ż

bowych, czytania i tłumaczenia

tekstów o tematyce zawodowej.

Nauczyciel

powinien

motywowa

ć

uczniów

do

rozwijania

zainteresowa

ń

j

ę

zykowych, wskazywa

ć

im ró

ż

ne

ź

ródła wzbogacenia

wiedzy i zwi

ę

kszenia samodzielno

ś

ci w posługiwaniu si

ę

j

ę

zykiem

angielskim zawodowym.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w grupach do 15 osób

w

pomieszczeniu

dydaktycznym

wyposa

ż

onym

w

urz

ą

dzenia

audiowizualne.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Przedmiotem oceny powinna by

ć

aktywno

ść

uczniów podczas zaj

ęć

,

umiej

ę

tno

ść

współpracy w grupie, umiej

ę

tno

ść

posługiwania si

ę

terminologi

ą

medyczn

ą

w j

ę

zyku angielskim.



background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

78

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

:

diagnoz

ę

poziomu

sprawno

ś

ci

j

ę

zykowych

ucznia

przed

przyst

ą

pieniem do realizacji programu,

sprawdzanie post

ę

pów w nabywaniu sprawno

ś

ci j

ę

zykowych przez

uczniów w trakcie realizacji programu oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci

w osi

ą

gni

ę

ciu celów kształcenia,

sprawdzanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci po zrealizowaniu programu.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

szkolnych uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

na

podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych z zadaniami otwartymi (z luk

ą

, krótkiej

odpowiedzi) lub zamkni

ę

tymi wielokrotnego wyboru, dotycz

ą

cymi

słownictwa zawodowego,

ukierunkowanej obserwacji pracy ucznia w czasie wykonywania

ć

wicze

ń

.

W czasie obserwacji zwracamy uwag

ę

na:

prowadzenie dialogu z innymi uczniami i z nauczycielem,

zadawanie pyta

ń

,

formułowanie opinii w j

ę

zyku angielskim.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

79

Moduł 322[15].Z2
Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

projektowa

ć

i organizowa

ć

prac

ę

w pracowni i w warsztatach terapii

zaj

ę

ciowej,

prowadzi

ć

i nadzorowa

ć

prac

ę

w pracowni i warsztatach terapii

zaj

ę

ciowej,

rozpoznawa

ć

stan podopiecznego na podstawie analizy dokumentacji

i innych

ź

ródeł wiedzy o podopiecznym,

dba

ć

o bezpiecze

ń

stwo podopiecznych i własne,

prowadzi

ć

zaj

ę

cia z zakresu terapii indywidualnej i grupowej,

wykonywa

ć

prace plastyczno-techniczne,

prowadzi

ć

dokumentacj

ę

dotycz

ą

c

ą

podopiecznego,

opracowywa

ć

diagnoz

ę

terapeutyczn

ą

,

dobiera

ć

metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb

i mo

ż

liwo

ś

ci podopiecznego,

opracowywa

ć

projekty i harmonogramy indywidualnych i grupowych

zaj

ęć

terapeutycznych,

motywowa

ć

podopiecznych do aktywnego uczestnictwa w zaj

ę

ciach

terapeutycznych,

komunikowa

ć

si

ę

z podopiecznym,

uczestniczy

ć

w tworzeniu systemu wsparcia społecznego,

tworzy

ć

przyjazny klimat i atmosfer

ę

pracy podopiecznym w czasie

terapii zaj

ę

ciowej,

wystrzega

ć

si

ę

ę

dów jatrogennych,

ocenia

ć

skuteczno

ść

działa

ń

terapeutycznych,

dokumentowa

ć

działania w zakresie terapii indywidualnej i grupowej.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

322[15].Z2.01 Planowanie rodzajów działa

ń

terapeutycznych

44

322[15].Z2.02 Organizowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej

100

322[15].Z2.03 Wykonywanie prac plastyczno-technicznych

210

322[15].Z2.04 Opracowywanie diagnozy terapeutycznej

62

322[15].Z2.05

Projektowanie indywidualnej i grupowej terapii
zaj

ę

ciowej

110

322[15].Z2.06

Prowadzenie indywidualnej i grupowej terapii
zaj

ę

ciowej

174

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

80

322[15].Z2.07

Ocenianie i dokumentowanie działa

ń

terapeutycznych

36

Razem

736

3. Schemat układu jednostek modułowych






























4. Literatura

Bogdanowicz m., Kisiel B. Przasnysk M.: Metoda Weroniki Sherborne
w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. WSiP, Warszawa 1998
Borecka I.: Biblioterapia - skrypt dla studentów. WWSZ w Wałbrzychu,
Wałbrzych 2001
Braunem A. i F.: Post

ę

powanie wychowawcze w upo

ś

ledzeniu

umysłowym. WSiP, Warszawa 1995
Franczyk A., Kraje

ń

ska K.: Program psychostymulacji dzieci w wieku

przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju. Oficyna wydawnicza
Impuls, Kraków 2003

322[15].Z2.01

Planowanie rodzajów działa

ń

terapeutycznych

322[15].Z2

Indywidualna i grupowa

terapia zaj

ę

ciowa

322[15].Z2.02

Organizowanie pracy

w pracowni terapii zaj

ę

ciowej

322[15].Z2.03

Wykonywanie prac

plastyczno-technicznych

322[15].Z2.05

Projektowanie indywidualnej

i grupowej terapii zaj

ę

ciowej

322[15].Z2.06

Prowadzenie indywidualnej

i grupowej

terapii zaj

ę

ciowej

322[15].Z2.04

Opracowywanie diagnozy

terapeutycznej

322[15].Z2.07

Ocenianie i dokumentowanie

działa

ń

terapeutycznych

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

81

Falicki Z.: Zespoły psychopatologiczne w medycynie. Stan psychiczny
chorego somatycznie. PZWL, Warszawa 1984
Kadusan

H.,

Schaefer

Ch.:

Techniki

terapeutyczne.

Zabawa

w psychoterapii. GWP, Gda

ń

sk 2002

Kami

ń

ski A.: Funkcje pedagogiki społecznej. PWN, Warszawa 1982

Konieczna E. J.: Arteterapia w teorii i praktyce. Impuls, Kraków 2003
Larkowa H.: Człowiek niepełnosprawny. PWN, Warszawa 1987
Mika S.: Psychologia społeczna. PWN, Warszawa 1984
Milanowska K.: Terapia zaj

ę

ciowa. PZWL, Warszawa 1986

Milanowska K.: Techniki terapii zaj

ę

ciowej. PZWL, Warszawa 1987

Murray J. E.: Motywacje i uczucia. PWN, Warszawa 1984
Oster G.D., Goud P.: Rysunek w psychoterapii. GWP, Gda

ń

sk 2002

Pileccy S.J.: Stymulacja psychoruchowego rozwoju dzieci o obni

ż

onej

sprawno

ś

ci

umysłowej.

Wydawnictwo

Naukowe

Akademii

Pedagogicznej, Kraków 2003
Siek S.: Osobowo

ść

. ATK, Warszawa 1982

Sokołowska M.: Socjologia medycyny. PZWL, Warszawa 1986
Szulc W.: Sztuka i terapia. CMDN

Ś

SzM, Warszawa 1993

Szmatka J.: Małe struktury społeczne. PWN, Warszawa 1989

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

82

Jednostka modułowa 322[15]. Z2.01
Planowanie rodzajów działa

ń

terapeutycznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

posłu

ż

y

ć

si

ę

terminologi

ą

z zakresu terapii zaj

ę

ciowej,

okre

ś

li

ć

cele i zadania terapii zaj

ę

ciowej w procesie usprawniania

podopiecznych,

dokona

ć

klasyfikacji terapii zaj

ę

ciowej,

scharakteryzowa

ć

poszczególne rodzaje terapii zaj

ę

ciowej,

scharakteryzowa

ć

metody i techniki stosowane w terapii zaj

ę

ciowej,

okre

ś

li

ć

zadania terapeuty zaj

ę

ciowego w warsztatach terapii

zaj

ę

ciowej, domu pomocy społecznej oraz w oddziale szpitalnym,

podj

ąć

współprac

ę

z członkami zespołu terapeutycznego w zakresie

fizycznego, psychicznego, społecznego i zawodowego usprawniania
podopiecznego,

zebra

ć

informacje o pacjencie,

zaplanowa

ć

terapi

ę

zaj

ę

ciow

ą

dla pacjentów z uwzgl

ę

dnieniem

stopnia

niepełnosprawno

ś

ci

oraz

chorób

internistycznych,

chirurgicznych, ortopedycznych, neurologicznych, psychicznych,
ginekologicznych, onkologicznych, pediatrycznych, narz

ą

du ruchu,

dobra

ć

metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej,

dobra

ć

materiały i narz

ę

dzia do

ć

wicze

ń

plastyczno-technicznych,

opracowa

ć

scenariusz zaj

ęć

plastyczno-technicznych,

skorzysta

ć

z poradników, programów instrukta

ż

owych, literatury

zawodowej oraz innych

ź

ródeł informacji.


2. Materiał nauczania

Cele i etapy terapii zaj

ę

ciowej.

Klasyfikacja terapii zaj

ę

ciowej.

Rodzaje, metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej.

Zasady współpracy w zespole terapeutycznym.
Plany terapii zaj

ę

ciowej dostosowane do stopnia niepełnosprawno

ś

ci

intelektualnej

oraz

chorób

internistycznych,

chirurgicznych,

ortopedycznych, neurologicznych, psychicznych, ginekologicznych,
onkologicznych, pediatrycznych, narz

ą

dów ruchu.

Materiały i narz

ę

dzia do

ć

wicze

ń

plastyczno-technicznych.

Scenariusze zaj

ęć

plastyczno-technicznych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

83

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie celów terapii zaj

ę

ciowej w procesie usprawnienia

pacjenta.

Formułowanie

celów

terapeutycznych

dostosowanych

do

indywidualnych potrzeb i mo

ż

liwo

ś

ci podopiecznego.

Dobieranie rodzaju, metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej do stopnia

niepełnosprawno

ś

ci podopiecznego, stanu zdrowia podopiecznych.

Opracowywanie planów treningów usprawniaj

ą

cych.

Planowanie i realizacja spotkania o charakterze socjoterapeutycznym.

Projektowanie treningów usprawniaj

ą

cych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Opisy przypadków.
Foliogramy dotycz

ą

ce klasyfikacji form, rodzajów, metod i technik terapii

zaj

ę

ciowej.

Materiały i narz

ę

dzia do

ć

wicze

ń

plastyczno-technicznych.

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce stosowania metod i technik terapii

zaj

ę

ciowej.

Teksty relaksacyjne.
Czasopisma tematyczne i literatura zawodowa.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu nauczania jednostki modułowej ma na celu

zapoznanie ucznia z ró

ż

nymi rodzajami, metodami i technikami terapii

zaj

ę

ciowej stosowanymi w procesie leczenia i rehabilitacji chorych

oraz niepełnosprawnych.

Realizuj

ą

c

program

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci rozró

ż

niania rodzajów, metod i technik

terapii zaj

ę

ciowej, dobierania metody do rodzaju, a techniki do metody

terapii oraz okre

ś

lania roli terapeuty w zespole diagnostyczno-

terapeutycznym.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów umo

ż

liwi stosowanie aktywizuj

ą

cych

metod nauczania: metody przypadków, dyskusji dydaktycznej oraz

ć

wicze

ń

.

Zamieszczone w programie

ć

wiczenia stanowi

ą

propozycj

ę

do

wykorzystania przez nauczyciela. W zale

ż

no

ś

ci od zaanga

ż

owania

uczniów

nauczyciel

mo

ż

e

zaplanowa

ć

trudniejsze

zadania.

Wykonywanie

ć

wicze

ń

ułatwi

uczniowi

przyswojenie

tre

ś

ci

teoretycznych, wdro

ż

y do samodzielnego, twórczego my

ś

lenia,

przygotuje do realizacji zada

ń

terapeuty zaj

ę

ciowego.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

84

Ć

wiczenia powinny by

ć

prowadzone w grupach do 15 osób,

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły, w pracowni arteterapii i ergoterapii
oraz umiej

ę

tno

ś

ci społecznych.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y wdra

ż

a

ć

uczniów do samodzielnej pracy, samokształcenia kierowanego poprzez
zach

ę

canie do korzystania z literatury zawodowej, zasobów Internetu

oraz czasopism zawodowych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Systematyczne sprawdzanie i ocenienie umo

ż

liwi nauczycielowi

rozpoznanie

problemów

wyst

ę

puj

ą

cych

w

procesie

nauczania

i zaplanowanie procesu kształcenia, z uwzgl

ę

dnieniem indywidualnych

potrzeb edukacyjnych ucznia.

Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów w formie ustnej nale

ż

y

ocenia

ć

umiej

ę

tno

ś

ci operowania zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na

merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

wła

ś

ciwe

stosowanie

poj

ęć

zawodowych oraz poprawno

ść

wnioskowania.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

dokonywane na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia w czasie wykonywania

ć

wicze

ń

.

W czasie obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

aktywno

ść

uczniów podczas zaj

ęć

,

posługiwanie si

ę

terminologi

ą

dotycz

ą

c

ą

terapii zaj

ę

ciowej,

rozró

ż

nianie rodzajów, metod i technik terapii zaj

ę

ciowej,

umiej

ę

tno

ść

współpracy w grupie,

prezentowanie wyników pracy grupy.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

85

Jednostka modułowa 32215].Z2.02
Organizowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

zaprojektowa

ć

wyposa

ż

enie pracowni terapii zaj

ę

ciowej,

dobra

ć

sprz

ę

t i materiały do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej,

zadba

ć

o estetyczny wygl

ą

d pracowni i bezpiecze

ń

stwo pracy

uczestników zaj

ęć

,

opracowa

ć

regulamin pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni umiej

ę

tno

ś

ci społecznych,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni higieny osobistej i gospodarstwa

domowego,

wykona

ć

czynno

ś

ci zwi

ą

zane z utrzymaniem higieny osobistej,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni kroju i szycia,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni r

ę

kodzieła,

wykona

ć

prace krawieckie,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni kulinarnej,

przygotowa

ć

posiłki według ustalonego jadłospisu,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni organizacji wolnego czasu,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni artterapii,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni komputerowej,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni introligatorskiej,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni wyrobów z drewna,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni wyrobów z metalu oraz ze skóry,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni wikliniarskiej,

zorganizowa

ć

prac

ę

w pracowni ceramicznej,

zapewni

ć

warunki do sprawnego prowadzenia zaj

ęć

w pracowni

terapii zaj

ę

ciowej,

opracowa

ć

harmonogram zaj

ęć

w pracowni terapii zaj

ę

ciowej,

opracowa

ć

plan aktywizacji zawodowej osoby niepełnosprawnej,

wypełni

ć

dokumentacj

ę

prowadzon

ą

w pracowni terapii zaj

ę

ciowej,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

prowadzenia zaj

ęć

w pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

2. Materiał nauczania

Zadania pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Zasady organizacji i funkcjonowania pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Wyposa

ż

enie pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Planowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Organizacja pracy w poszczególnych pracowniach terapii zaj

ę

ciowej.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

86

Umiej

ę

tno

ś

ci społeczne terapeuty zaj

ę

ciowego.

Higiena osobista i gospodarstwa domowego.
Zasady kroju i szycia.
Szycie r

ę

czne i maszynowe.

Zasady racjonalnego przygotowywania posiłków.
Diety stosowane w ró

ż

nych schorzeniach.

Organizacja czasu wolnego podopiecznych.
Metody i techniki artterapii.
Technika komputerowa w terapii zaj

ę

ciowej.

Introligatorstwo.
Wyroby z drewna.
Wyroby z metalu i ze skóry.
Wikliniarstwo.
Wyroby ceramiczne.
Aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych.
Dokumentacja pracy pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

3.

Ć

wiczenia

Projektowanie wyposa

ż

enia pracowni terapii zaj

ę

ciowej: umiej

ę

tno

ś

ci

społecznych, higieny osobistej i gospodarstwa domowego, kroju
i szycia, r

ę

kodzieła, kulinarnej, organizacji wolnego czasu, artterapii,

komputerowej, introligatorskiej, wyrobów z drewna, z metalu oraz ze
skóry, wikliniarskiej i ceramicznej.

Dobieranie narz

ę

dzi i materiałów do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej.

Opracowywanie regulaminów pracowni.

Planowanie harmonogramu zaj

ęć

w pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Opracowywanie rocznego planu zaj

ęć

w pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Wytwarzanie przedmiotów z ró

ż

nych materiałów.

Planowanie wystawy prac wytworzonych w pracowni terapii

zaj

ę

ciowej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Schemat struktury organizacyjnej pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Sprz

ę

t przystosowany dla osób niepełnosprawnych.

Wyposa

ż

enie pracowni kroju i szycia.

Wyposa

ż

enie pracowni r

ę

kodzieła.

Wyposa

ż

enie pracowni kulinarnej.

Wyposa

ż

enie pracowni organizacji wolnego czasu.

Wyposa

ż

enie pracowni artterapii.

Wyposa

ż

enie pracowni komputerowej.

Wyposa

ż

enie pracowni introligatorskiej.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

87

Wyposa

ż

enie pracowni wyrobów z drewna.

Wyposa

ż

enie pracowni wyrobów z metalu oraz ze skóry.

Wyposa

ż

enie pracowni wikliniarskiej.

Wyposa

ż

enie pracowni ceramicznej.

Regulamin pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Harmonogram zaj

ęć

w pracowni.

Dokumentacja pracowni terapii zaj

ę

ciowej.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie

ucznia do planowania wyposa

ż

enia pracowni i wykonywania prac

oraz przedmiotów przy u

ż

yciu ró

ż

nych narz

ę

dzi i materiałów.

W pracowniach terapii zaj

ę

ciowej ucze

ń

powinien naby

ć

wiedz

ę

i umiej

ę

tno

ś

ci, które wykorzysta podczas prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej

z osobami niepełnosprawnymi oraz chorymi.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

aktywizuj

ą

cych metod nauczania: dyskusji dydaktycznej, metody

przypadków, metody projektów, pokazu z obja

ś

nieniem oraz

ć

wicze

ń

.

Szczególnie zalecana jest metoda projektów, która pozwala na

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci planowania, korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł

informacji, stosowania nabytej wiedzy w praktyce, rozwi

ą

zywania

problemów, podejmowania decyzji. Tematyka projektów mo

ż

e dotyczy

ć

sporz

ą

dzania projektów wyposa

ż

enia pracowni oraz opracowywania

regulaminów pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w pracowniach arteterapii

i ergoterapii, w grupie do 15 osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.

Zamieszczone w programie

ć

wiczenia stanowi

ą

propozycj

ę

, któr

ą

nauczyciel mo

ż

e wykorzysta

ć

w czasie zaj

ęć

lub opracowa

ć

inne

ć

wiczenia wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

programu jednostki modułowej.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien

zapozna

ć

uczniów z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cymi na

okre

ś

lonym stanowisku pracy.

Zaleca si

ę

organizowanie wycieczek dydaktycznych do placówek

prowadz

ą

cych terapi

ę

zaj

ę

ciow

ą

, w celu zapoznania uczniów

z wyposa

ż

eniem i organizacj

ą

pracy w pracowniach terapii zaj

ę

ciowej.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y wdra

ż

a

ć

uczniów do samodzielnej pracy, studiowania literatury i czasopism
zawodowych oraz korzystania z zasobów Internetu. Wskazane jest
równie

ż

kształtowanie, takich cech jak: uczciwo

ść

, odpowiedzialno

ść

,

dokładno

ść

oraz umiej

ę

tno

ść

pracy w zespole.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

88

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

poziom wiadomo

ś

ci oraz

zakres opanowania przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze

szczegółowych celów kształcenia.

Systematyczne sprawdzanie i ocenianie dostarcza nauczycielowi

informacji o efektach jego pracy, o post

ę

pach ucznia w nauce oraz

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia mo

ż

e odbywa

ć

si

ę

na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

,

wykonanych projektów.

W procesie oceniania nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

posługiwanie si

ę

terminologi

ą

zawodow

ą

,

organizacj

ę

pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej,

projektowanie wyposa

ż

enia pracowni,

dobieranie materiałów i narz

ę

dzi do wykonania ró

ż

nych przedmiotów,

prezentacj

ę

wytworów na forum grupy.

Podczas sprawdzania i oceniania projektów proponuje si

ę

zwróci

ć

uwag

ę

na:

trafno

ść

koncepcji projektu,

dobór materiałów

ź

ródłowych,

plan projektu,

podział zada

ń

oraz stopie

ń

zaanga

ż

owania si

ę

uczestników

w realizacj

ę

projektu,

stopie

ń

realizacji zamierzonych celów,

wykonanie projektu,

prezentacj

ę

projektu.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y równie

ż

uwzgl

ę

dni

ć

przygotowanie merytoryczne, aktywno

ść

na zaj

ę

ciach, współprac

ę

w zespole oraz wykonanie

ć

wicze

ń

.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

89

Jednostka modułowa 322[15].Z2.03
Wykonywanie prac plastyczno - technicznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

nawi

ą

za

ć

kontakt z podopiecznym w czasie wykonywania prac

plastyczno-technicznych,

zapewni

ć

klimat i atmosfer

ę

do twórczej pracy w grupie

podopiecznych,

zmotywowa

ć

podopiecznego do udziału w zaj

ę

ciach,

wyja

ś

ni

ć

podopiecznemu zasady planowania i wykonywania prac

plastyczno-technicznych,

dostosowa

ć

rodzaj wykonywanych prac plastyczno-technicznych do

potrzeb, mo

ż

liwo

ś

ci, umiej

ę

tno

ś

ci i sprawno

ś

ci podopiecznego,

dobra

ć

materiał i narz

ę

dzia do rodzaju wykonywanych prac

plastyczno-technicznych,

zorganizowa

ć

stanowisko do wykonywania prac plastyczno-

technicznych zgodnie z wymaganiami ergonomii,

zastosowa

ć

ż

ne techniki wykonywania prac plastycznych,

zach

ę

ci

ć

podopiecznego do własnej kreatywno

ś

ci,

rozwin

ąć

wyobra

ź

ni

ę

twórcz

ą

u podopiecznego,

zapewni

ć

nadzór nad wykonywaniem prac plastyczno-technicznych

przez podopiecznego,

podj

ąć

współprac

ę

z podopiecznym podczas wykonywania zadania,

złagodzi

ć

l

ę

ki, poczucie zagro

ż

enia i uprzedzenia wyst

ę

puj

ą

ce

u podopiecznego,

wykona

ć

prace plastyczno-techniczne,

podj

ąć

współprac

ę

z zespołem terapeutycznym.

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej

w trakcie

wykonywania

prac

plastyczno-

technicznych.

2. Materiał nauczania

Planowanie i organizacja prac plastyczno-technicznych.
Metodyka i zasady wykonywania prac plastyczno-technicznych.
Podstawy ergonomii.
Prace wykonywane z drewna, metalu oraz skóry - dobór materiałów
i narz

ę

dzi oraz technik.

Metody i techniki wykonywania r

ę

kodzieła artystycznego i u

ż

ytkowego.

Prace plastyczne - dobór materiałów i narz

ę

dzi oraz technik.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

90

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo

ż

arowa w trakcie

wykonywania prac plastyczno-technicznych.

3.

Ć

wiczenia

Planowanie prac plastyczno-technicznych.

Motywowanie podopiecznego do wykonywania prac plastyczno-

technicznych.

Dobieranie materiałów,

ś

rodków i technik wykonywania prac

plastyczno-technicznych.

Stosowanie ró

ż

nych sposobów wykonywania prac plastyczno-

technicznych.

Planowanie i organizacja wernisa

ż

u prac plastyczno-technicznych.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Opisy przypadków.
Opis zada

ń

z zakresu prac plastyczno-technicznych.

Wyposa

ż

enie pracowni do prac plastyczno-technicznych.

Materiały i pomoce do

ć

wicze

ń

plastyczno - technicznych.

Ś

rodki ochrony indywidualnej.

Płyty, kasety z muzyk

ą

relaksacyjn

ą

.

Filmy dydaktyczne, video, CD/DVD.
Literatura - ksi

ąż

ki, czasopisma tematyczne.

Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie

umiej

ę

tno

ś

ci

wykonywania

prac

plastyczno-technicznych

oraz

przygotowanie ucznia do prowadzenia zaj

ęć

plastyczno-technicznych,

w celu kompensowania braków i ogranicze

ń

psychofizycznych,

wyzwalania aktywno

ś

ci, a tak

ż

e niwelowania negatywnych nawyków

u osób niepełnosprawnych.

Realizuj

ą

c program szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na rodzaje

i formy sztuk plastycznych oraz na wykorzystanie twórczo

ś

ci plastycznej

w

procesie

wychowania

oraz

rewalidacji

dzieci

i

młodzie

ż

y

niepełnosprawnej.

Osi

ą

gni

ę

cie zało

ż

onych celów kształcenia umo

ż

liwi stosowanie

aktywizuj

ą

cych metod nauczania: dyskusji dydaktycznej, metody

sytuacyjnej, przypadków, inscenizacji, metody projektów i

ć

wicze

ń

praktycznych.

Ć

wiczenia powinny by

ć

prowadzone w odpowiednio wyposa

ż

onych

szkolnych pracowniach arteterapii oraz w pracowni terapii zaj

ę

ciowej

funkcjonuj

ą

cej w placówce pomocy społecznej.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

91

Podczas zaj

ęć

nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom planowanie zaj

ęć

plastycznych, z uwzgl

ę

dnieniem indywidualnych mo

ż

liwo

ś

ci umysłowych

i fizycznych osób niepełnosprawnych oraz projektowanie i prowadzenie
tych zaj

ęć

.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w formie warsztatowej, w małych

zespołach lub indywidualnie.

Podczas zaj

ęć

nale

ż

y obserwowa

ć

prac

ę

uczniów, zwracaj

ą

c uwag

ę

na umiej

ę

tno

ść

nawi

ą

zywania kontaktu z osobami niepełnosprawnymi,

organizacj

ę

pracy w grupie, samodzielno

ść

i spostrzegawczo

ść

oraz

prezentacj

ę

prac wykonanych przez podopiecznych.

Wskazane

jest

spisanie

kontraktu

mi

ę

dzy

prowadz

ą

cym

a podopiecznym w celu sprawnej organizacji zaj

ęć

. Prowadz

ą

cy

powinien przestrzega

ć

etycznych zasad pracy z grup

ą

.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych słuchaczy

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Systematyczne sprawdzanie i ocenianie dostarcza nauczycielowi

informacji o efektach jego pracy, o post

ę

pach ucznia w nauce oraz

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia mo

ż

e by

ć

dokonywane na podstawie:

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

wykonanych projektów.

Prace projektowe powinny by

ć

oceniane na etapie planowania,

realizacji i prezentacji.

Podczas obserwacji pracy ucznia nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

organizacj

ę

stanowiska pracy,

nawi

ą

zanie kontaktu z podopiecznym,

nadzór nad wykonywaniem prac plastycznych przez podopiecznego.

Przedmiotem oceny powinny by

ć

równie

ż

wykonane prace

plastyczno-techniczne, aktywny udział w zaj

ę

ciach, współpraca w grupie

oraz prezentowanie wyników pracy indywidualnej i grupowej.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

ucznia stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

92

Jednostka modułowa 322[15].Z2.04
Opracowywanie diagnozy terapeutycznej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

zastosowa

ć

metody rozpoznawania potrzeb i problemów pacjenta,

opracowa

ć

plan obserwacji pacjenta,

zgromadzi

ć

niezb

ę

dne, dla celów terapeutycznych informacje

o pacjencie,

opracowa

ć

kwestionariusz wywiadu z pacjentem i jego rodzin

ą

,

porozumie

ć

si

ę

i podj

ąć

współprac

ę

z zespołem terapeutycznym,

dokona

ć

analizy wszystkich danych i sformułowa

ć

konstruktywne

wnioski na temat aktualnego stanu pacjenta,

oceni

ć

stan zdrowia i stopie

ń

niepełnosprawno

ś

ci podopiecznego,

okre

ś

li

ć

znaczenie diagnozy terapeutycznej w planowaniu zaj

ęć

,

zebra

ć

informacje

dotycz

ą

ce

zainteresowa

ń

,

przyzwyczaje

ń

i nawyków pacjenta,

rozró

ż

ni

ć

potrzeby i problemy pacjenta,

sformułowa

ć

aktualn

ą

diagnoz

ę

terapeutyczn

ą

z uwzgl

ę

dnieniem

potrzeb i problemów pacjenta,

unikn

ąć

ę

dów jatrogennych,

skorzysta

ć

z wyników bada

ń

naukowych,

udokumentowa

ć

diagnoz

ę

terapeutyczn

ą

,

zachowa

ć

tajemnic

ę

zawodow

ą

,

skorzysta

ć

z literatury zawodowej i innych

ź

ródeł informacji.


2. Materiał nauczania

Ź

ródła wiedzy o pacjencie.

Metody gromadzenia danych o stanie pacjenta

.

Proces rozpoznawania stanu zdrowia i niepełnosprawno

ś

ci pacjenta.

Ocena stanu fizycznego, psychicznego i sytuacji społecznej pacjenta
w celu opracowania diagnozy terapeutycznej.
Opracowanie diagnozy terapeutycznej.
Rodzaje dokumentacji pacjenta.
Dokumentacja pracy terapeuty zaj

ę

ciowego.

Tajemnica zawodowa.


3.

Ć

wiczenia

Opracowywanie kwestionariusza wywiadu i rozmowy z pacjentem,

jego rodzin

ą

oraz członkami zespołu terapeutycznego.

Opracowywanie planu obserwacji pacjenta.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

93

Prowadzenie obserwacji pacjenta w ró

ż

nych sytuacjach.

Prowadzenie wywiadu z pacjentem.

Analizowanie dokumentacji medycznej pacjenta.

Dokumentowanie danych o stanie pacjenta.

Prowadzenie dokumentacji pracy terapeuty zaj

ę

ciowego.

Analizowanie potrzeb i problemów pacjenta, na podstawie opisu

przypadków.

Analizowanie potrzeb i problemów pacjenta w ró

ż

nym stanie zdrowia,

wieku, płci i rodzaju niepełnosprawno

ś

ci.

Formułowanie diagnozy terapeutycznej niezb

ę

dnej do planowania

terapii zaj

ę

ciowej.

Opracowywanie arkusza diagnozy terapeutycznej.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Druki dokumentacji pacjenta.
Kwestionariusz wywiadu, rozmowy.
Plan obserwacji.
Opisy przypadków.
Scenariusze do

ć

wicze

ń

w zakresie prowadzenia wywiadu, rozmowy,

obserwacji i analizy dokumentacji.
Schemat diagnozy terapeutycznej.
Opisy przypadków.
Arkusz diagnozy terapeutycznej.
Dokumentacja pacjenta.
Literatura zawodowa.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie

ucznia do formułowania celów diagnozowania, gromadzenia danych
o pacjencie i jego rodzinie, analizowania zgromadzonych danych oraz
ustalania diagnozy terapeutycznej.

Realizuj

ą

c program nale

ż

y zwróci

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na: metody

zbierania danych, fazy opracowywania diagnozy oraz procedury
diagnozowania.

W procesie nauczania nale

ż

y kształtowa

ć

postawy niezb

ę

dne

w zawodzie: przede wszystkim taktowne i subtelne podej

ś

cie do

pacjenta i jego najbli

ż

szych, rzetelno

ść

w zbieraniu danych o pacjencie

oraz poszanowanie jego godno

ś

ci osobistej i przestrzeganie tajemnicy

zawodowej.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

94

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów wymaga stosowania efektywnych

metod nauczania: metody przypadków, sytuacyjnej, metody projektów,
dyskusji dydaktycznej, metody inscenizacji, gier symulacyjnych oraz

ć

wicze

ń

.

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

si

ę

w grupach do15 osób, z podziałem

na 2-3 osobowe zespoły. Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w szkolnej

pracowni terapii zaj

ę

ciowej oraz w placówkach ochrony zdrowia

i pomocy społecznej.

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

analizowania dokumentacji, prowadzenia ukierunkowanej obserwacji
podopiecznego, przeprowadzenia wywiadu, formułowania wniosków
oraz opracowania diagnozy terapeutycznej.

Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci formułowania diagnozy terapeutycznej

mo

ż

na prowadzi

ć

na podstawie analizy opisu przypadków oraz sytuacji z

ż

ycia podopiecznych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych słuchaczy

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Systematyczne sprawdzanie i ocenianie dostarcza nauczycielowi

informacji o efektach jego pracy, o post

ę

pach ucznia w nauce oraz

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia. Podczas kontroli i oceny
osi

ą

gni

ęć

uczniów w formie ustnej nale

ż

y ocenia

ć

umiej

ę

tno

ś

ci

operowania zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

zawodowych oraz poprawno

ść

wnioskowania.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia powinno by

ć

dokonywane na podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia w czasie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

dobieranie metod zbierania informacji o pacjencie,

analizowanie danych,

formułowanie wniosków na podstawie zebranych informacji,

ocenianie stanu podopiecznego na podstawie dokumentacji,

formułowanie diagnozy terapeutycznej.

Przedmiotem oceny powinna by

ć

równie

ż

postawa ucznia,

a w szczególno

ś

ci: rzetelno

ść

, dokładno

ść

, wra

ż

liwo

ść

, dzielenie si

ę

do

ś

wiadczeniami, współpraca w grupie.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

95

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

96

Jednostka modułowa 322.[15].Z2.05
Projektowanie indywidualnej i grupowej terapii
zaj

ę

ciowej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

dobra

ć

metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej indywidualnej i grupowej

do potrzeb, mo

ż

liwo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci oraz stanu zdrowia

pacjenta/podopiecznego,

opracowa

ć

plan terapii zaj

ę

ciowej dla osób z chorobami narz

ą

dów

ruchu, układu kr

ąż

enia, układu oddechowego, układu nerwowego,

z chorobami psychicznymi i nowotworowymi,

opracowa

ć

plan terapii zaj

ę

ciowej dla chorych dzieci i osób starszych

oraz osób z ró

ż

nymi rodzajami niepełnosprawno

ś

ci,

podj

ąć

współprac

ę

z zespołem terapeutycznym w opracowaniu planu

terapii zaj

ę

ciowej,

skorelowa

ć

metody terapii zaj

ę

ciowej z działaniami leczniczo-

rehabilitacyjnymi,

okre

ś

li

ć

etapy pracy metod

ą

projektów w terapii zaj

ę

ciowej,

wykorzysta

ć

muzyk

ę

relaksacyjn

ą

w planowanych zaj

ę

ciach

terapeutycznych,

opracowa

ć

projekt terapii zaj

ę

ciowej indywidualnej i grupowej,

opracowa

ć

raport z wykonania projektu,

opracowa

ć

scenariusz zaj

ęć

terapeutycznych,

zaprezentowa

ć

wykonany projekt na forum grupy,

zastosowa

ć

prezentacje multimedialne oraz programy komputerowe

w terapii zaj

ę

ciowej,

opracowa

ć

harmonogram indywidualnych działa

ń

terapeutycznych,

opracowa

ć

harmonogram grupowych działa

ń

terapeutycznych,

zastosowa

ć

zasady działania zorganizowanego,

zorganizowa

ć

stanowisko do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej zgodnie

z wymaganiami ergonomii,

skorzysta

ć

z literatury zawodowej i innych

ź

ródeł informacji.

2. Materiał nauczania

Metody pracy terapeutycznej.
Zasady dobierania metod i technik terapii indywidualnej i grupowej.
Metody pracy rewalidacyjnej.
Metoda projektów w pracy indywidualnej z podopiecznym.
Metoda projektów w pracy grupowej.
Opracowanie projektu indywidualnych zaj

ęć

terapeutycznych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

97

Opracowanie projektu grupowych zaj

ęć

terapeutycznych.

Ocenianie projektu indywidualnych i grupowych zaj

ęć

terapeutycznych.

Harmonogram indywidualnych zaj

ęć

terapeutycznych.

Harmonogram grupowych zaj

ęć

terapeutycznych.

Zasady działania zorganizowanego i wymagania ergonomii.
Organizacja terapii zaj

ę

ciowej.

Ergonomiczne warunki pracy.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie metod i technik terapii zaj

ę

ciowej prowadzonej

indywidualnie.

Dobieranie metod i technik terapii zaj

ę

ciowej prowadzonej w grupie.

Analizowanie

skuteczno

ś

ci

doboru

metod

i

technik

terapii

indywidualnej i grupowej.

Opracowywanie projektu indywidualnych zaj

ęć

terapeutycznych.

Opracowywanie projektu grupowych zaj

ęć

terapeutycznych.

Prezentacja projektu zaj

ęć

terapeutycznych z zastosowaniem rzutnika

multimedialnego.

Opracowywanie

harmonogramu

indywidualnych

zaj

ęć

terapeutycznych.

Opracowywanie harmonogramu grupowych zaj

ęć

terapeutycznych.

Planowanie pracy grupowej metod

ą

projektów.

Opracowywanie kryteriów oceny projektu i harmonogramu zaj

ęć

terapeutycznych.

Korelowanie

zaj

ęć

terapeutycznych

z

działaniami

leczniczo-

rehabilitacyjnymi.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Wyposa

ż

enie pracowni terapii zaj

ę

ciowej i warsztatu terapii zaj

ę

ciowej.

Materiały,

ś

rodki i pomoce do technik terapii zaj

ę

ciowej.

Filmy dydaktyczne na temat metod i technik terapii zaj

ę

ciowej: filmy

video, CD/DVD
Sprz

ę

t muzyczny.

Płyty, kasety z muzyk

ą

relaksacyjn

ą

.

Literatura: ksi

ąż

ki, czasopisma zawodowe.

Dokumentacja: harmonogramy zaj

ęć

terapeutycznych.

Kalendarz

dzienny,

tygodniowy,

miesi

ę

czny,

roczny

zaj

ęć

terapeutycznych.
Opisy przypadków.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

98

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie

umiej

ę

tno

ś

ci doboru metod i technik terapii oraz projektowania

indywidualnych i grupowych zaj

ęć

terapeutycznych dostosowanych do

potrzeb, stanu zdrowia oraz rodzaju niepełnosprawno

ś

ci podopiecznych.

Podczas realizacji programu nauczania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci planowania i projektowania zaj

ęć

terapeutycznych oraz prezentowania ró

ż

nymi metodami wykonanych

projektów.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów umo

ż

liwi stosowanie efektywnych

metod nauczania, takich jak: metoda dyskusji dydaktycznej, przypadków,
inscenizacji, projektów oraz

ć

wicze

ń

.

Szczególnie zaleca si

ę

stosowanie metody projektów, która umo

ż

liwia

kształtowanie wielu umiej

ę

tno

ś

ci, a przede wszystkim: formułowania

celów, planowania i organizowania pracy w grupie, korzystania
z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji, integrowania wiedzy z ró

ż

nych dziedzin,

prezentacji wykonanych projektów oraz dokonywania samooceny.
Opracowane przez uczniów projekty zaj

ęć

terapeutycznych powinny by

ć

wykorzystane podczas realizacji programu jednostki modułowej Z2.06.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w odpowiednio wyposa

ż

onej

pracowni terapii zaj

ę

ciowej oraz pracowni komputerowej, w grupie do 15

osób, z podziałem na 2-4 osobowe zespoły.

Zaproponowane w programie

ć

wiczenia mo

ż

na modyfikowa

ć

i rozszerza

ć

w zale

ż

no

ś

ci o potrzeb edukacyjnych uczniów. W procesie

nauczania nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie cech osobowo

ś

ci

niezb

ę

dnych do realizacji zaplanowanych zada

ń

, jak: odpowiedzialno

ść

,

systematyczno

ść

, pracowito

ść

, dokładno

ść

.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Systematyczne sprawdzanie i ocenianie dostarcza nauczycielowi

informacji o efektach jego pracy, o post

ę

pach ucznia w nauce oraz

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.

Sprawdzenie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów mo

ż

e by

ć

dokonywane na

podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

obserwacji aktywno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

,

wykonanych projektów.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

99

Podczas sprawdzania i oceniania projektów proponuje si

ę

zwróci

ć

uwag

ę

na:

trafno

ść

koncepcji projektu,

dobór materiałów

ź

ródłowych,

plan projektu,

podział zada

ń

oraz stopie

ń

zaanga

ż

owania si

ę

uczestników

w realizacj

ę

projektu,

stopie

ń

realizacji zamierzonych celów,

wykonanie projektu,

prezentacj

ę

projektu.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y równie

ż

uwzgl

ę

dni

ć

przygotowanie merytoryczne, aktywno

ść

na zaj

ę

ciach, współprac

ę

w zespole oraz wykonanie

ć

wicze

ń

.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

100

Jednostka modułowa 322[15].Z2.06
Prowadzenie indywidualnej i grupowej terapii
zaj

ę

ciowej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

wpływ emocji i potrzeb psychospołecznych na działalno

ść

człowieka,

zidentyfikowa

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na zwi

ę

kszanie motywacji do

uczestnictwa w zaj

ę

ciach terapeutycznych,

nawi

ą

za

ć

kontakt z pacjentem/podopiecznym,

zach

ę

ci

ć

pacjenta/podopiecznego do utrzymywania kontaktów,

wzbogaci

ć

u pacjenta/podopiecznego zasób słownictwa biernego

i czynnego,

zmotywowa

ć

pacjenta/podopiecznego do udziału w zaj

ę

ciach,

przeprowadzi

ć

negocjacje i rozwi

ą

za

ć

zaistniały konflikt podczas

terapii,

udzieli

ć

wsparcia psychicznego podopiecznemu,

zapewni

ć

mo

ż

liwo

ść

rozwoju zainteresowa

ń

podopiecznych,

zapewni

ć

klimat

oraz

warunki

do

wykonania

zadania

terapeutycznego,

podj

ąć

współprac

ę

z pacjentem/podopiecznym podczas wykonywania

zadania,

pokona

ć

l

ę

ki, zagro

ż

enia i uprzedzenia pacjenta/podopiecznego,

rozwin

ąć

wyobra

ź

ni

ę

twórcz

ą

pacjenta/podopiecznego,

dostosowa

ć

metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej do potrzeb, stanu

zdrowia, mo

ż

liwo

ś

ci i sprawno

ś

ci podopiecznego,

przeprowadzi

ć

terapi

ę

zaj

ę

ciow

ą

z podopiecznymi w ró

ż

nym wieku,

z ró

ż

nymi schorzeniami i rodzajami niepełnosprawno

ś

ci,

zastosowa

ć

techniki wykonywania prac z zakresu kroju i szycia,

przeprowadzi

ć

zaj

ę

cia z zastosowaniem technik wykonywania

przedmiotów z drewna, metalu, skóry,

przeprowadzi

ć

zaj

ę

cia z zastosowaniem technik r

ę

kodzielniczych,

nauczy

ć

podopiecznego korzystania z komputera w podstawowym

zakresie,

nauczy

ć

podopiecznego wykonywania prac introligatorskich,

nauczy

ć

podopiecznego wykonywania prac z wikliny,

nauczy

ć

podopiecznego wykonywania prac ceramicznych,

zorganizowa

ć

zaj

ę

cia dotycz

ą

ce przygotowania posiłków zgodnie

z zasadami

ż

ywienia,

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

101

zorganizowa

ć

imprezy towarzyskie oraz wycieczki sprzyjaj

ą

ce

integracji społecznej podopiecznych,

przeprowadzi

ć

zaj

ę

cia sportowe dostosowane do mo

ż

liwo

ś

ci

i sprawno

ś

ci fizycznej podopiecznego,

zorganizowa

ć

czas wolny podopiecznego z wykorzystaniem ró

ż

nych

form,

wykorzysta

ć

w celach terapeutycznych ekspresj

ę

podopiecznego,

podj

ąć

współprac

ę

z podopiecznym podczas prowadzenia zaj

ęć

terapeutycznych,

wykorzysta

ć

zaj

ę

cia terapeutyczne do likwidowania lub ograniczania

sensoryzmów,

sporz

ą

dzi

ć

zapotrzebowanie i uzupełni

ć

sprz

ę

t oraz materiały

potrzebne do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej,

podj

ąć

współprac

ę

z zespołem terapeutycznym,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej podczas wykonywania zada

ń

zawodowych.

2. Materiał nauczania

Czynniki wpływaj

ą

ce na aktywno

ść

człowieka.

Wi

ę

zi społeczne, małe grupy, rodzina jako grupa wsparcia społecznego.

Negocjacje i metody rozwi

ą

zywania konfliktów w czasie zaj

ęć

terapeutycznych.
Metody rozpoznawania i rozwijania zainteresowa

ń

podopiecznych.

Formy wykonywania działa

ń

terapeutycznych.

Rodzaje, metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej stosowane w zale

ż

no

ś

ci od

wieku, stopnia niepełnosprawno

ś

ci lub stanu zdrowia podopiecznego.

Metody terapii ruchem.
Metody i techniki ergoterapii.
Metody i techniki artterapii.
Metody i techniki socjoterapii.
Organizacja czasu wolnego.
Sprz

ę

t i materiały potrzebne do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej,

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej podczas

wykonywania zada

ń

zawodowych.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie fizjologicznych przejawów emocji.

Oceniane wpływu emocji na powstawanie potrzeb.

Analizowanie wpływu emocji i potrzeb na aktywno

ść

człowieka.

Prowadzenie negocjacji i rozwi

ą

zywanie konfliktów zaistniałych

podczas terapii.

Motywowanie podopiecznych do uczestnictwa w terapii zaj

ę

ciowej.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

102

Przygotowywanie stanowiska do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej

indywidualnej i grupowej.

Prowadzenie zaj

ęć

terapeutycznych z zastosowaniem ró

ż

nych metod

i technik terapii zaj

ę

ciowej: terapia ruchem, arteterapia, biblioterapia,

choreoterapia,

dramatoterapia,

psychodrama,

estetoterapia,

hortikuloterapia, muzykoterapia, silvoterapia, socjoterapia.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Literatura: ksi

ąż

ki, czasopisma tematyczne.

Opisy przypadków.
Projekty zaj

ęć

terapeutycznych.

Materiały i

ś

rodki do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej.

Foliogramy dotycz

ą

ce zasad, celów i metod terapii zaj

ę

ciowej.

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce stosowania ró

ż

nych metod i technik terapii

zaj

ę

ciowej: filmy video, CD/DVD.

Płyty CD do muzykoterapii.
Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie

umiej

ę

tno

ś

ci prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej indywidualnej i grupowej

z podopiecznymi w ró

ż

nym wieku, z ró

ż

nymi schorzeniami i rodzajami

niepełnosprawno

ś

ci. Podczas realizacji programu szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na przygotowanie podopiecznych do zaj

ęć

oraz na

stosowanie ró

ż

nych form, rodzajów, metod i technik terapii zaj

ę

ciowej.

Osi

ą

gni

ę

cie zaplanowanych celów umo

ż

liwi stosowanie ró

ż

nych

metod

nauczania,

takich

jak:

dyskusja

dydaktyczna,

metoda

przypadków, inscenizacji, metoda projektów, pokaz z obja

ś

nieniem oraz

ć

wiczenia. Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w szkolnej pracowni terapii

zaj

ę

ciowej i w warsztatach terapii zaj

ę

ciowej, w zespołach 2-3

osobowych.

Zaleca

si

ę

przeprowadzenie

w

pierwszej

kolejno

ś

ci

zaj

ęć

terapeutycznych w warunkach symulowanych, aby ułatwi

ć

uczniowi

nawi

ą

zanie kontaktów z podopiecznymi, motywowanie ich do aktywnego

udziału w zaj

ę

ciach oraz kierowanie przebiegiem prac w grupie.

W warunkach naturalnych uczniowie powinni prowadzi

ć

zaj

ę

cia

z grup

ą

podopiecznych lub indywidualnie przy łó

ż

ku chorego.

Na pocz

ą

tku zaj

ęć

nale

ż

y zawrze

ć

kontrakt z podopiecznymi na

wykonanie projektu oraz zapozna

ć

ich z przepisami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy. Nale

ż

y równie

ż

udost

ę

pni

ć

podopiecznym

ś

rodki,

materiały i narz

ę

dzia potrzebne do wykonania projektów. Podczas zaj

ęć

warsztatowych uczniowie powinni nadzorowa

ć

prac

ę

podopiecznych

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

103

oraz

przygotowa

ć

wystaw

ę

wykonanych

projektów.

Uczniowie

prowadz

ą

cy zaj

ę

cia terapeutyczne powinni wykorzysta

ć

opracowane

przez grup

ę

konspekty lub scenariusze.

W procesie nauczania nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie cech

osobowo

ś

ci niezb

ę

dnych do realizacji tych zada

ń

jak: odpowiedzialno

ść

,

punktualno

ść

, umiej

ę

tno

ść

nawi

ą

zywania kontaktów oraz autentyczne

zaanga

ż

owanie w wykonywaniu zadania.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

poziom wiadomo

ś

ci oraz

zakres opanowania przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze

szczegółowych celów kształcenia.

Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów w formie ustnej nale

ż

y

ocenia

ć

umiej

ę

tno

ś

ci operowania zdobyt

ą

wiedz

ą

, zwraca

ć

uwag

ę

na

merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

wła

ś

ciwe

stosowanie

poj

ęć

zawodowych oraz poprawno

ść

wnioskowania.

Sprawdzenie osi

ą

gni

ęć

ucznia mo

ż

e by

ć

dokonywane na podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

obserwacji aktywno

ś

ci ucznia podczas wykonania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

nawi

ą

zanie kontaktu z pacjentem,

motywowanie pacjenta do aktywnego udziału w zaj

ę

ciach,

nadzorowanie pracy podopiecznych.

Przedmiotem

oceny

powinny

by

ć

umiej

ę

tno

ś

ci

w

zakresie

wykonywania działa

ń

z zakresu terapii indywidualnej i grupowej, aktywny

udział w

ć

wiczeniach, prowadzenie portfolio, współpraca w grupie.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia, nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez

nauczyciela.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

104

Jednostka modułowa 322[15].Z2.07
Ocenianie i dokumentowanie działa

ń

terapeutycznych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

przewidzie

ć

efekty prowadzonej terapii zaj

ę

ciowej,

zaplanowa

ć

sposoby monitorowania efektów terapii zaj

ę

ciowej,

oceni

ć

skuteczno

ść

działa

ń

terapeutycznych,

zało

ż

y

ć

dokumentacj

ę

terapii zaj

ę

ciowej,

udokumentowa

ć

efekty terapii zaj

ę

ciowej,

udokumentowa

ć

diagnoz

ę

terapeutyczn

ą

,

udokumentowa

ć

działania w zakresie terapii indywidualnej i grupowej,

zanalizowa

ć

dokumentacj

ę

dotycz

ą

c

ą

stanu zdrowia i potrzeb

podopiecznego w zakresie terapii zaj

ę

ciowej,

wykorzysta

ć

dane zawarte w dokumentacji do planowania pracy

z podopiecznym,

zaktualizowa

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

dokumentacj

ę

,

zastosowa

ć

techniki informacyjne do dokumentowania działa

ń

terapeutycznych.


2. Materiał nauczania

Efekty działa

ń

terapeutycznych.

Monitorowanie i ocena skuteczno

ś

ci działa

ń

terapeutycznych.

Metody oceny skuteczno

ś

ci działa

ń

terapeutycznych.

Dokumentacja pracy terapeuty zaj

ę

ciowego: plany i harmonogramy

pracy, dziennik zaj

ęć

, okresowe sprawozdania z pracy, konspekty,

scenariusze, arkusze diagnozy terapeutycznej, ewidencja wyrobów
i zu

ż

ycia materiałów.

Dokumentacja indywidualna podopiecznego: historia choroby, diagnoza
terapeutyczna, arkusz oceny i weryfikacji post

ę

pów podopiecznego

uczestnicz

ą

cego w terapii, karta obserwacji podopiecznego podczas

zaj

ęć

terapeutycznych.

Dokumentacja działa

ń

podopiecznego: aukcje, wernisa

ż

e, wystawy,

kiermasze, kroniki, albumy, filmy, zdj

ę

cia, sprawozdania.

Znaczenie dokumentacji w planowaniu działa

ń

terapeutycznych

z podopiecznym.
Techniki

informacyjne

stosowane

w

dokumentowaniu

działa

ń

terapeutycznych.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

105

3.

Ć

wiczenia

Opracowywanie planu monitorowania i oceny skuteczno

ś

ci terapii

zaj

ę

ciowej.

Opracowywanie tygodniowego harmonogramu zaj

ęć

terapeuty

zaj

ę

ciowego.

Prowadzenie ewidencji wyrobów i zu

ż

ycia materiałów podczas zaj

ęć

plastycznych.

Wypełnianie arkusza oceny i weryfikacji post

ę

pów uczestnika terapii

zaj

ę

ciowej.

Analizowanie

danych

zawartych

w

dokumentacji

medycznej

podopiecznego.

Analizowanie działa

ń

podopiecznych przedstawionych w formie:

wernisa

ż

y, wystaw, spotka

ń

, zaj

ęć

terapeutycznych.

Dokumentowanie działa

ń

terapeutycznych przy pomocy kamery,

aparatu fotograficznego, dyktafonu, magnetofonu.


4.

Ś

rodki dydaktyczne

Wzory dokumentacji terapeutycznej.
Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Plan monitorowania działa

ń

i oceny skuteczno

ś

ci terapii zaj

ę

ciowej.

Literatura zawodowa.
Konspekty,

scenariusze,

projekty,

harmonogramy

działa

ń

,

terapeutycznych.
Kronika pracy terapeuty z podopiecznymi.
Album fotograficzny.
Film dydaktyczny na temat współpracy podopiecznego z terapeut

ą

zaj

ę

ciowym.

Zasoby dost

ę

pne w sieci Internat.

Techniczne

ś

rodki kształcenia.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce

monitorowania i oceny efektów terapii zaj

ę

ciowej oraz dokumentowania

działa

ń

terapeutycznych.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na zasady prowadzenia dokumentacji indywidualnej uczestników

zaj

ęć

terapeutycznych i dotycz

ą

cej pracy terapeuty zaj

ę

ciowego oraz na

korzystanie z dokumentacji podopiecznego do opracowania diagnozy
terapeutycznej i planowania pracy terapeuty zaj

ę

ciowego.

Szczególnie wa

ż

ne jest kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci prowadzenia

obserwacji i rejestrowania zaistniałych w czasie zaj

ęć

pozytywnych

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

106

zachowa

ń

i zdarze

ń

niepo

żą

danych oraz nowych umiej

ę

tno

ś

ci nabytych

przez podopiecznych.

Wskazane jest stosowanie aktywizuj

ą

cych metod nauczania: dyskusji

dydaktycznej, metody przypadków, metody sytuacyjnej oraz

ć

wicze

ń

.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w grupach do 15 osób, powinny by

ć

prowadzone w pracowni terapii zaj

ę

ciowej , pracowni komputerowej oraz

w placówce pomocy społecznej.

Podczas zaj

ęć

nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom prowadzenie obserwacji

i wykorzystanie jej wyników do aktualizacji indywidualnego planu
terapeutycznego oraz weryfikacji post

ę

pów podopiecznego bior

ą

cego

udział

w

terapii.

Wskazany

jest

równie

ż

udział

uczniów

w dokumentowaniu wyników działa

ń

podopiecznych w postaci

wernisa

ż

u, wystawy, kiermaszu, spotka

ń

i zaj

ęć

warsztatowych.

Podczas realizacji programu nale

ż

y kształtowa

ć

postawy: rzetelno

ś

ci

w

prowadzeniu

dokumentacji,

odpowiedzialno

ś

ci,

poszanowania

godno

ś

ci osobistej podopiecznego i zachowania tajemnicy zawodowej.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocena osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Systematyczne sprawdzanie i ocenianie dostarcza nauczycielowi
informacji o efektach jego pracy, o post

ę

pach ucznia w nauce oraz

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

ucznia mo

ż

e by

ć

dokonywane na podstawie:

sprawdzianów ustnych,

sprawdzianów pisemnych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

analizowanie danych o podopiecznym,

formułowanie wniosków na podstawie zgromadzonych informacji,

ocenianie stanu zdrowia podopiecznego na podstawie dokumentacji,

weryfikowanie planów terapeutycznych,

prowadzenie arkusza post

ę

pów podopiecznego.

Przedmiotem oceny powinna by

ć

równie

ż

postawa ucznia,

w szczególno

ś

ci: rzetelno

ść

, dokładno

ść

, wra

ż

liwo

ść

, dzielenie si

ę

do

ś

wiadczeniami, współpraca w grupie.

W ocenie ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

umiej

ę

tno

ś

ci w zakresie

oceniania skuteczno

ś

ci działa

ń

terapeutycznych oraz prowadzenia

dokumentacji podopiecznego.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

107

Moduł 322[15].Z3
Praktyka zawodowa

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

stosowa

ć

zasady komunikowania si

ę

z pacjentem i jego rodzin

ą

,

wykazywa

ć

postaw

ę

gotowo

ś

ci

do

udzielania

pomocy

pacjentowi/podopiecznemu i jego rodzinie,

prezentowa

ć

postaw

ę

otwarto

ś

ci,

wra

ż

liwo

ś

ci

i

zrozumienia

w komunikowaniu si

ę

z pacjentem/ podopiecznym i jego rodzin

ą

,

ocenia

ć

sytuacj

ę

społeczn

ą

i zdrowotn

ą

pacjenta/ podopiecznego,

okre

ś

la

ć

wpływ

ś

rodowiska społecznego na osoby niepełnosprawne,

rozpoznawa

ć

potrzeby i problemy pacjenta/ podopiecznego,

stosowa

ć

metody usprawniania dostosowane do potrzeb pacjenta/

podopiecznego,

dobiera

ć

metody, techniki i formy terapii zaj

ę

ciowej,

planowa

ć

terapi

ę

zaj

ę

ciow

ą

indywidualn

ą

i grupow

ą

, w placówkach

pomocy społecznej oraz placówkach ochrony zdrowia,

projektowa

ć

, organizowa

ć

i prowadzi

ć

warsztaty terapii zaj

ę

ciowej,

prowadzi

ć

treningi wykonywania prostych i zło

ż

onych czynno

ś

ci

codziennego

ż

ycia podopiecznych,

dobiera

ć

rodzaj zaj

ęć

według wieku, stanu zdrowia, potrzeb

i zainteresowa

ń

podopiecznych,

motywowa

ć

osoby niepełnosprawne do udziału w leczeniu

i rehabilitacji oraz w terapii indywidualnej i grupowej,

prowadzi

ć

w

ramach

terapii

zaj

ę

ciowej

nauk

ę

krawiectwa,

dziewiarstwa i innego r

ę

kodzieła oraz prowadzenia gospodarstwa

domowego,

organizowa

ć

w ramach terapii zaj

ę

ciowej czas wolny podopiecznego

oraz turnusy rehabilitacyjne,

propagowa

ć

zdrowy styl

ż

ycia,

planowa

ć

i prowadzi

ć

edukacj

ę

zdrowotn

ą

dostosowan

ą

do wieku,

i indywidualnych potrzeb pacjenta,

stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

organizowa

ć

stanowiska pracy terapeuty zaj

ę

ciowego zgodnie

z wymaganiami ergonomii,

udziela

ć

pierwszej pomocy w stanach zagro

ż

enia zdrowotnego,

prowadzi

ć

dokumentacj

ę

terapeutyczn

ą

,

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

108

współpracowa

ć

z

członkami

zespołu

terapeutycznego

i rehabilitacyjnego w zakresie planowania i realizacji terapii
zaj

ę

ciowej,

korelowa

ć

działania

terapeutyczne

z

działaniami

leczniczo-

rehabilitacyjnymi,

korzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji w celu doskonalenia

umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych,

projektowa

ć

i modyfikowa

ć

ś

rodowisko materialne do rodzaju

niepełnosprawno

ś

ci i potrzeb podopiecznego lub pacjenta,

przestrzega

ć

praw pacjenta i tajemnicy zawodowej.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

322[15].Z3.01

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach

pomocy społecznej

70

322[15].Z3.02

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach

ochrony zdrowia

70

Razem

140

3. Schemat układu jednostek modułowych




















322[15].Z3.01

Prowadzenie terapii

zaj

ę

ciowej

w placówkach pomocy

społecznej

322 [15].Z3

Praktyka zawodowa

322[15].Z3.02

Prowadzenie terapii

zaj

ę

ciowej

w placówkach ochrony

zdrowia

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

109

Jednostka modułowa 322 [15].Z3.01
Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach

pomocy społecznej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

i specyfik

ę

placówki pomocy

społecznej,

zanalizowa

ć

cele i zadania realizowane w placówce pomocy

społecznej,

nawi

ą

za

ć

kontakt z podopiecznym i jego rodzin

ą

,

oceni

ć

potrzeby i mo

ż

liwo

ś

ci podopiecznych w zakresie terapii

zaj

ę

ciowej,

opracowa

ć

projekt

przystosowania

stanowiska

pracy

do

indywidualnych potrzeb osoby niepełnosprawnej,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy terapeuty zaj

ę

ciowego zgodnie

z wymaganiami ergonomii,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej,

zaplanowa

ć

cele terapii zaj

ę

ciowej w odniesieniu do indywidualnego

podopiecznego niepełnosprawnego fizycznie, intelektualnie oraz
z niepełnosprawno

ś

ci

ą

sprz

ęż

on

ą

,

zaplanowa

ć

cele działa

ń

terapeutycznych dla grupy podopiecznych,

dobra

ć

metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej podopiecznego, na

podstawie diagnozy terapeutycznej,

zaplanowa

ć

warunki niezb

ę

dne do realizacji terapii zaj

ę

ciowej,

opracowa

ć

projekt przystosowania mieszkania do potrzeb osoby

niepełnosprawnej,

poinstruowa

ć

podopiecznych o celu i metodach terapii zaj

ę

ciowej,

opracowa

ć

scenariusz zaj

ęć

terapeutycznych,

przeprowadzi

ć

zaj

ę

cia terapeutyczne indywidualnie i w grupie

podopiecznych,

zaplanowa

ć

i przeprowadzi

ć

zaj

ę

cia z zakresu edukacji zdrowotnej,

udokumentowa

ć

działania terapeutyczne,

udzieli

ć

pierwszej pomocy podopiecznym w stanach zagro

ż

enia

zdrowotnego,

podj

ąć

współprac

ę

z zespołem terapeutyczno-rehabilitacyjnym,

nawi

ą

za

ć

współprac

ę

z placówkami i instytucjami udzielaj

ą

cymi

ż

nych form wsparcia podopiecznym.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

110

2. Materiał nauczania

Okre

ś

lanie specyfiki i struktury organizacyjnej placówki pomocy

społecznej.
Analizowanie celów i zada

ń

realizowanych w placówce pomocy

społecznej.
Nawi

ą

zywanie kontaktów z podopiecznym i jego rodzin

ą

.

Rozpoznawanie potrzeb i mo

ż

liwo

ś

ci podopiecznych w zakresie terapii

zaj

ę

ciowej.

Dobieranie rodzajów, metod i technik terapii zaj

ę

ciowej zale

ż

nie od

wieku, płci, stanu zdrowia, potrzeb i zainteresowa

ń

podopiecznych.

Organizowanie stanowiska pracy terapeuty zgodnie z wymaganiami
ergonomii.
Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej podczas prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej.

Projektowanie i organizowanie pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

Projektowanie konspektów lub scenariuszy zaj

ęć

terapeutycznych.

Realizacja działa

ń

terapeutycznych w pracowni terapii zaj

ę

ciowej

i w warsztatach terapii zaj

ę

ciowej oraz podczas indywidualnej pracy

z podopiecznym w warunkach domowych.
Planowanie i prowadzenie edukacji zdrowotnej dostosowanej do wieku
i indywidualnych potrzeb podopiecznego.
Prowadzenie dokumentacji działa

ń

terapeutycznych.

Udzielanie pierwszej pomocy w stanach zagro

ż

enia zdrowotnego.

Współpraca z zespołem terapeutycznym i z instytucjami udzielaj

ą

cymi

ż

nych form wsparcia podopiecznym.


3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu przygotowanie

ucznia do samodzielnego planowania i wykonywania zada

ń

zawodowych

okre

ś

lonych w szczegółowych celach kształcenia, w szczególno

ś

ci:

nawi

ą

zywania kontaktów z podopiecznymi,

rozpoznawania problemów i potrzeb podopiecznego,

dokonywania oceny mo

ż

liwo

ś

ci psychofizycznych podopiecznego,

dobierania form, rodzajów, metod i technik terapii zaj

ę

ciowej,

projektowania i organizowania terapii zaj

ę

ciowej,

prowadzenia indywidualnych i grupowych zaj

ęć

terapeutycznych,

dokonywania oceny efektów terapii,

prowadzenia dokumentacji terapeutycznej.

Program

jednostki

modułowej

powinien

by

ć

realizowany

w placówkach pomocy społecznej lub w placówkach prowadzonych
przez organizacje pozarz

ą

dowe, takich jak: domy pomocy społecznej

stacjonarne i dzienne, warsztaty terapii zaj

ę

ciowej, o

ś

rodki wsparcia

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

111

społecznego,

ś

rodowiskowe domy samopomocy, o

ś

rodki opieku

ń

czo-

rehabilitacyjne, o

ś

rodki dla dzieci i młodzie

ż

y ze sprz

ęż

on

ą

niepełnosprawno

ś

ci

ą

. Wymienione placówki powinny spełnia

ć

kryteria

o

ś

rodków szkoleniowych.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania zada

ń

zawodowych nale

ż

y

zapozna

ć

uczniów z programem praktyki, regulaminem obowi

ą

zuj

ą

cym

w placówce, przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz zasadami

współpracy z personelem.

Podczas realizacji programu uczniowie pod nadzorem opiekuna

praktyki powinni wykonywa

ć

samodzielnie okre

ś

lone zadania. Opiekun

powinien obserwowa

ć

prac

ę

uczniów, udziela

ć

im wskazówek oraz

analizowa

ć

popełnione przez nich bł

ę

dy.

Praktyka zawodowa powinna by

ć

prowadzona w grupach licz

ą

cych

do 6 osób, w zale

ż

no

ś

ci od specyfiki pracowni terapii zaj

ę

ciowej lub

placówki. Wskazane jest aby ucze

ń

, w ramach samokształcenia jako

wolontariusz, udzielał pomocy podopiecznym w placówce pomocy
społecznej lub w miejscu zamieszkania.

W czasie praktyki zawodowej ucze

ń

zobowi

ą

zany jest do

prowadzenia dzienniczka praktyki, w którym zapisuje wykonywane
zadania i czynno

ś

ci, uwagi, spostrze

ż

enia i wnioski ze swojej pracy,

arkusz diagnozy terapeutycznej i plan terapii zaj

ę

ciowej oraz dziennik

pracy w charakterze wolontariusza. Zapis wykonanych zada

ń

i czynno

ś

ci, powinien potwierdzi

ć

opiekun praktyki. Dziennik pracy

wolontariusza powinien zawiera

ć

dane placówki, rodzaj wykonywanych

działa

ń

na rzecz podopiecznego oraz potwierdzenie odbycia zaj

ęć

.

Nale

ż

y zwróci

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na kształtowanie po

żą

danych

w zawodzie postaw i cech osobowo

ś

ci. Uczniowie w trakcie

wykonywania zada

ń

zawodowych powinni wykaza

ć

si

ę

, aktywno

ś

ci

ą

,

umiej

ę

tno

ś

ci

ą

współpracy w grupie, samodzielno

ś

ci

ą

, kreatywno

ś

ci

ą

i odpowiedzialno

ś

ci

ą

za jako

ść

wykonywanego zadania.

4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl

ę

dnia

ć

poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres opanowania przez

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.

Umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c ich prac

ę

w czasie wykonywania zada

ń

zawodowych, zwracaj

ą

c szczególn

ą

uwag

ę

na:

organizacj

ę

stanowiska pracy,

wykorzystanie czasu pracy,

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

112

samodzielno

ść

w planowaniu i prowadzeniu zaj

ęć

terapeutycznych,

dobór metod i technik terapii oraz materiałów do wykonania

projektów,

wykonywanie

zada

ń

zgodnie

z

planem

terapii

zaj

ę

ciowej

i obowi

ą

zuj

ą

cymi zasadami,

zapewnienie

bezpiecze

ń

stwa

podopiecznym

w

czasie

zaj

ęć

terapeutycznych,

umiej

ę

tno

ść

współpracy w zespole.

W ocenie nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

równie

ż

:

zdyscyplinowanie i punktualno

ść

,

pracowito

ść

i dokładno

ść

,

zainteresowanie wykonywan

ą

prac

ą

,

kultur

ę

osobist

ą

i zawodow

ą

.

Na zako

ń

czenie realizacji programu opiekun praktyki zawodowej

powinien wpisa

ć

w dzienniczku opini

ę

o pracy ucznia oraz ocen

ę

ko

ń

cow

ą

.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

113

Jednostka modułowa 322 [15].Z3.02
Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach

ochrony zdrowia

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

powinien umie

ć

:

okre

ś

li

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

i zadania zakładów opieki zdrowotnej,

nawi

ą

za

ć

współprac

ę

z zespołem terapeutycznym,

nawi

ą

za

ć

kontakt z podopiecznym,

oceni

ć

stan psychofizyczny pacjenta,

zinterpretowa

ć

wyniki pomiarów parametrów

ż

yciowych pacjenta,

oceni

ć

mo

ż

liwo

ś

ci pacjenta w zakresie samoobsługi,

zmotywowa

ć

pacjenta do udziału w terapii zaj

ę

ciowej,

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej,

dobra

ć

rodzaje, metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej,

dobra

ć

materiały i sprz

ę

t do rodzaju terapii zaj

ę

ciowej,

zaprojektowa

ć

działania terapeutyczne dla osób z chorobami

narz

ą

dów ruchu, układu kr

ąż

enia, układu oddechowego, układu

nerwowego, z chorobami psychicznymi i nowotworowymi,

przeprowadzi

ć

z osobami chorymi zaj

ę

cia terapeutyczne indywidualne

i grupowe,

zapewni

ć

podopiecznemu poczucie bezpiecze

ń

stwa fizycznego

i komfortu psychicznego podczas zaj

ęć

terapeutycznych,

wypełni

ć

dokumentacj

ę

terapeutyczn

ą

,

sformułowa

ć

wnioski do dalszego post

ę

powania terapeutycznego,

oceni

ć

wpływ podj

ę

tych działa

ń

terapeutycznych na efekty terapii,

zastosowa

ć

przepisy prawa dotycz

ą

ce wykonywanych zada

ń

zawodowych.


2. Materiał nauczania

Okre

ś

lanie struktury organizacyjnej i zada

ń

zakładów opieki zdrowotnej.

Współpraca z zespołem terapeutycznym i z rodzin

ą

pacjenta.

Nawi

ą

zywanie i utrzymywanie kontaktu z pacjentem.

Rozpoznawanie problemów, potrzeb i mo

ż

liwo

ś

ci psychofizycznych

pacjenta.
Wykonywanie pomiarów parametrów

ż

yciowych pacjenta.

Motywowanie pacjenta do udziału w terapii zaj

ę

ciowej.

Organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

114

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

Dobieranie rodzajów, metod i technik terapii zaj

ę

ciowej.

Dobieranie materiałów i sprz

ę

tu do rodzaju terapii zaj

ę

ciowej.

Projektowanie i realizacja działa

ń

terapeutycznych dla osób z chorobami

narz

ą

dów ruchu, układu kr

ąż

enia, układu oddechowego, układu

nerwowego, z chorobami psychicznymi i nowotworowymi.
Udzielanie pacjentowi wsparcie psychicznego w trakcie terapii
zaj

ę

ciowej.

Dokumentowanie działa

ń

terapeutycznych.

Monitorowanie zmian zachodz

ą

cych w sytuacji pacjenta i jego

rodziny pod wpływem terapii zaj

ę

ciowej.

Dokonywanie oceny wpływu zaplanowanych działa

ń

na efekty terapii.

Stosowanie przepisów prawa dotycz

ą

cych wykonywania zada

ń

zawodowych.

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu doskonalenie

umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych w zakresie planowania i wykonywania zada

ń

zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy terapeuty zaj

ę

ciowego.

Program

jednostki

modułowej

powinien

by

ć

realizowany

w placówkach ochrony zdrowia, przede wszystkim w szpitalnych
oddziałach:

internistycznym,

chirurgicznym,

ortopedycznym,

reumatologicznym

oraz

neurologicznym,

psychiatrycznym,

ginekologicznym, pediatrycznym, geriatrycznym, rehabilitacyjnym.

Przed rozpocz

ę

ciem praktyki zawodowej nale

ż

y zapozna

ć

uczniów

z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, przepisami sanitarno-

epidemiologicznymi, regulaminem pracy obowi

ą

zuj

ą

cym w zakładzie

opieki zdrowotnej oraz zasadami współpracy w zespole rehabilitacyjno-
terapeutycznym.

Podczas praktyki nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom wykonanie zada

ń

okre

ś

lonych w programie jednostki modułowej. Przede wszystkim nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na

nawi

ą

zywanie

kontaktów

z

pacjentem,

rozpoznawanie jego problemów zdrowotnych, prowadzenie terapii
w grupie pacjentów oraz przy łó

ż

ku chorego. Uczniowie powinni

samodzielnie wykonywa

ć

zaplanowane zadania, natomiast opiekun

praktyki powinien nadzorowa

ć

ich prac

ę

i zwraca

ć

uwag

ę

na popełniane

ę

dy oraz udziela

ć

konsultacji.

Uczniowie zobowi

ą

zani s

ą

do prowadzenia dzienniczka praktyki

zawodowej, w którym dokumentuj

ą

wykonane zadania terapeutyczne,

oceniaj

ą

wpływ zaplanowanych działa

ń

, formułuj

ą

wnioski do dalszego

post

ę

powania terapeutycznego.

background image


„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

115

4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.

Umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c ich prac

ę

w czasie wykonywania zada

ń

zawodowych.

W czasie obserwacji nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

umiej

ę

tno

ść

nawi

ą

zywania kontaktu z podopiecznym,

organizacj

ę

stanowiska pracy,

dobór metod, technik terapeutycznych,

umiej

ę

tno

ść

planowania terapii zaj

ę

ciowej,

sprawno

ść

w wykonywaniu zada

ń

,

dokładno

ść

i samodzielno

ść

.

W ocenie nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

równie

ż

postawy ucznia wobec pacjenta,

takie jak:

odpowiedzialno

ść

za jako

ść

ś

wiadczonej usługi,

wra

ż

liwo

ść

na potrzeby i problemy zdrowotne pacjenta,

poszanowanie godno

ś

ci osobistej pacjenta,

przestrzeganie tajemnicy zawodowej,

przestrzeganie dyscypliny pracy,

zdolno

ść

do autorefleksji i samooceny,

kultura osobista i zawodowa.

Opiekun praktyk powinien oceni

ć

osi

ą

gni

ę

cia edukacyjne ucznia na

podstawie obserwacji wykonywanych zada

ń

, jego samooceny oraz

oceny dokonanej przez grup

ę

uczniów.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
00 Program nauki Terapeuta zajęciowy 322 15
00 Program nauki Terapeuta zajęciowy 322 15
Terapeuta zajeciowy 322[15] 2009 02 03
ORGANIZACJA WARSZTATU PRACY TERAPEUTY ZAJECIOWEGO
roczny plazn pracy terapeuty zajęciowego - zaliczenie, terapia zajęciowa
Teczka terapeutyczna, zajęciA korekcyjno-kompensacyjne
Terapeuta zajeciowy Podst Programowa
sprawozdanie IPP Grzegorz Lechowski IŚ rok1 gr3 (zajęcia czwartek 9 15 11 00)
zajęcia-świetlica terapeutyczna(1), Świetlica
Jacobson Zajęcia terapeutyczne z elementem ćwiczeń relaksacyj
Z Wykład 15.03.2008, Zajęcia, II semestr 2008, Analiza matematyczna
Z Ćwiczenia 15.03.2008, Zajęcia, II semestr 2008, Analiza matematyczna
Ramowy program terapeutycznyA-przykład, zajęcia
Scenariusz zajęcia otwartego dla rodziców przeprowadzonego dnia 15, scenariusze zajęć, konspekty
Tworzenie świetlicy terapeutycznej, konspekty zajęć, zajęcia socjoterapeutyczne
ZAKRES OBOWIĄZKÓW TERAPEUTY, terapia zajęciowa
MPLP 322;323 03.09;15.09.2011
Scenariusz zajęcia terapeutycznego z elementami relaksacji wg Jacobsona, Umysł - trening, hipnoza, ś

więcej podobnych podstron