background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 
 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

          NARODOWEJ 

 
 

 

MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ 

 

 

 
 
 
 
 
 
 

MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA 

 

TERAPEUTA ZAJ

Ę

CIOWY 322[15] 

 

 
 
 
 
 
 

                                                                                   Zatwierdzam 

 
 
 
 

Minister Edukacji Narodowej 

 
 
 
 

Warszawa 2009 

322[15]/SP-2/MEN/2009 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

 

Autorzy:  
mgr Krystyna Lasek  
mgr Anna Pitura 
mgr in

Ŝ

. Jowita Klusik 

mgr Mariola Gł

ą

 
Recenzenci:  
mgr Barbara Marciniak 
mgr Halina Przyło

Ŝ

y

ń

ska 

 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr Kazimiera Tarłowska 
 
Korekta techniczna: 
mgr Magdalena Mrozkowiak 
 

 

 

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

 

Spis tre

ś

ci 

 

Wprowadzenie 

I. 

Zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia 

w zawodzie 

 

1.  Opis pracy w zawodzie 

 

2.  Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu  dydaktyczno-

wychowawczego 

10 

II. 

Plan nauczania 

18 

III. 

Moduły kształcenia w zawodzie 

19 

 

1.  Podstawy działalno

ś

ci usługowej 

19 

 

 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska oraz 

udzielanie pierwszej pomocy 

22 

 

 

Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki  
w ochronie zdrowia 

26 

 

 

Nawi

ą

zywanie kontaktów społecznych 

30 

 

 

Prowadzenie działa

ń

 profilaktycznych i promocji zdrowia 

34 

 

 

Korzystanie z programów komputerowych 
wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne 

37 

 

2.  Rozwój osobowy i biologiczny człowieka 

41 

 

 

Analizowanie psychospołecznych aspektów rozwoju 
człowieka 

44 

 

 

Diagnozowanie problemów i potrzeb pacjenta 

48 

 

 

Analizowanie budowy i funkcji organizmu zdrowego 
człowieka 

52 

 

 

Analizowanie procesów patologicznych w obr

ę

bie 

układów i narz

ą

dów 

54 

 

 

Rozpoznawanie objawów niepełnosprawno

ś

ci 

57 

 

3.  Podstawy kompleksowej rehabilitacji 

60 

 

 

Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do mo

Ŝ

liwo

ś

ci  

i potrzeb pacjenta 

63 

 

 

Posługiwanie si

ę

 sprz

ę

tem rehabilitacyjnym 

67 

 

 

Stosowanie zabiegów kinezyterapeutycznych 
i fizykoterapeutycznych 

70 

 

 

Stosowanie metod usprawniania pacjenta 

73 

 

 

Posługiwanie si

ę

 j

ę

zykiem obcym zawodowym 

76 

 

4.  Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa 

79 

 

 

Planowanie rodzajów działa

ń

 terapeutycznych 

82 

 

 

Organizowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej 

85 

 

 

Wykonywanie prac plastyczno - technicznych 

89 

 

 

Opracowywanie diagnozy terapeutycznej 

92 

 

 

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

 

 

 

Projektowanie indywidualnej i grupowej terapii 
zaj

ę

ciowej 

96 

 

 

Prowadzenie indywidualnej i grupowej terapii zaj

ę

ciowej 

100 

 

 

Ocenianie i dokumentowanie działa

ń

 terapeutycznych 

104 

 

5.  Praktyka zawodowa 

107 

 

 

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach pomocy 

społecznej 

109 

 

 

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach opieki 

zdrowotnej 

113 

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

 

Wprowadzenie 

Celem  kształcenia  zawodowego  jest  przygotowanie  absolwenta  do 

skutecznego wykonywania zada

ń

 zawodowych w warunkach gospodarki 

rynkowej.  Efektywne  funkcjonowanie  na  rynku  pracy  wymaga 
przygotowania 

ogólnego, 

opanowania 

podstawowej 

wiedzy  

i umiej

ę

tno

ś

ci oraz kształcenia ustawicznego. Absolwent szkoły powinien 

charakteryzowa

ć

  si

ę

  otwarto

ś

ci

ą

,  komunikatywno

ś

ci

ą

,  wyobra

ź

ni

ą

zdolno

ś

ci

ą

  do  ci

ą

głego  uczenia  si

ę

  i  doskonalenia  oraz  umiej

ę

tno

ś

ci

ą

 

oceny  swoich  mo

Ŝ

liwo

ś

ci.  Wprowadzenie  do  systemu  szkolnego 

programów modułowych powinno ułatwi

ć

 osi

ą

gni

ę

cie tych zamierze

ń

.  

Kształcenie  według  modułowego  programu  nauczania  poprzez 

powi

ą

zanie  celów  i  materiału  nauczania  z  procesem  pracy  i zadaniami 

zawodowymi umo

Ŝ

liwia: 

  przygotowanie ucznia do wykonywania typowych zada

ń

 zawodowych 

na stanowiskach pracy,  

  integracj

ę

 tre

ś

ci kształcenia z ró

Ŝ

nych dyscyplin wiedzy, 

  stymulowanie  aktywno

ś

ci  intelektualnej  i  motorycznej  ucznia, 

pozwalaj

ą

cej na indywidualizacj

ę

 procesu nauczania. 

Kształcenie modułowe charakteryzuje si

ę

 tym, 

Ŝ

e: 

  preferowane  s

ą

  aktywizuj

ą

ce  metody  nauczania,  które  wyzwalaj

ą

 

aktywno

ść

,  kreatywno

ść

,  zdolno

ść

  do  samooceny  ucz

ą

cego  si

ę

  oraz 

zmieniaj

ą

 rol

ę

 nauczyciela w kierunku doradcy, partnera, projektanta, 

organizatora i ewaluatora procesu dydaktycznego, 

  proces  nauczania  i  uczenia  si

ę

  ukierunkowany  jest  na  osi

ą

ganie 

konkretnych,  wymiernych  rezultatów  w  formie  ukształtowanych 
umiej

ę

tno

ś

ci  intelektualnych  i  praktycznych,  które  umo

Ŝ

liwiaj

ą

 

wykonywanie okre

ś

lonego zakresu pracy w zawodzie, 

  wykorzystywana  jest  w  szerokim  zakresie  zasada  transferu  wiedzy 

i umiej

ę

tno

ś

ci  wcze

ś

niej  uzyskanych  przez  ucznia  w  toku  nauki 

formalnej, nieformalnej oraz incydentalnej, 

  program  nauczania  posiada  elastyczn

ą

  struktur

ę

,  a  znajduj

ą

ce  si

ę

  

w  nim  moduły  i  jednostki  modułowe  mo

Ŝ

na  aktualizowa

ć

modyfikowa

ć

,  uzupełnia

ć

  lub  wymienia

ć

  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  potrzeb 

edukacyjnych, nie burz

ą

c konstrukcji programu,  

  w  kształceniu  modułowym  wyst

ę

puje  dominacja  procesu  uczenia  si

ę

 

nad procesem nauczania, 

  w  kształceniu  modułowym  nie  wyst

ę

puje  podział  na  przedmioty 

teoretyczne i praktyczne. 
Realizacja  modułowego  programu  nauczania  zapewnia  uczniom 

opanowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  okre

ś

lonych  w  podstawie  programowej 

kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

 

Modułowy  program  nauczania  składa  si

ę

  z  modułów  kształcenia  

w  zawodzie  i  odpowiadaj

ą

cych  im  jednostek  modułowych,  których 

realizacja  umo

Ŝ

liwia  przyswajanie  wiadomo

ś

ci  oraz  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci i postaw wła

ś

ciwych dla zawodu. 

Program  jednostki  modułowej  stanowi  element  modułu  kształcenia  

w zawodzie, obejmuj

ą

cy logiczny i mo

Ŝ

liwy do wykonania wycinek pracy, 

o  wyra

ź

nie  okre

ś

lonym  pocz

ą

tku  i  zako

ń

czeniu,  który  nie  podlega 

dalszym podziałom, a jego rezultatem jest usługa lub istotna decyzja. 

W strukturze modułowego programu nauczania wyró

Ŝ

niono: 

  zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie, 

  plany nauczania, 

  programy modułów, 

  programy jednostek modułowych. 

Moduł kształcenia w zawodzie zawiera:  

  cele kształcenia,  

  wykaz jednostek modułowych,  

  schemat układu jednostek modułowych, 

  literatur

ę

Program jednostki modułowej zawiera:  

  szczegółowe cele kształcenia,  

  materiał nauczania,  

 

ć

wiczenia,  

 

ś

rodki dydaktyczne,  

  wskazania metodyczne do realizacji programu nauczania,  

  propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych 

ucznia. 
Dydaktyczna 

mapa 

programu 

nauczania, 

zamieszczona  

w  zało

Ŝ

eniach  programowo-organizacyjnych  kształcenia  w  zawodzie, 

przedstawia 

schemat 

powi

ą

za

ń

 

(korelacji) 

mi

ę

dzy 

modułami, 

a jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la kolejno

ść

 ich realizacji. Ma ona 

ułatwi

ć

  dyrekcji  szkół  i  nauczycielom  planowanie  i  organizowanie 

procesu dydaktycznego. 

W  programie  przyj

ę

ty  został  system  kodowania  modułów  i  jednostek 

modułowych, który zawiera nast

ę

puj

ą

ce elementy: 

−−−−

 

symbol  cyfrowy  zawodu  zgodny  z  obowi

ą

zuj

ą

c

ą

  klasyfikacj

ą

 

zawodów szkolnictwa zawodowego, 

−−−−

 

symbol literowy, oznaczaj

ą

cy grup

ę

 modułów: 

O - dla modułów ogólnozawodowych, 
Z - dla modułów zawodowych. 

−−−−

 

cyfr

ę

  arabsk

ą

  oznaczaj

ą

c

ą

  kolejny  moduł  lub  wyodr

ę

bnion

ą

  

w module jednostk

ę

 modułow

ą

 
 
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

 

Przykładowy zapis kodowania modułu:  
322[15].O1 
322[15]
 - symbol cyfrowy dla zawodu: terapeuta zaj

ę

ciowy 

O1 -   pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy działalno

ś

ci 

usługowej 

 
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:  
322[15].O1.02 
322[15] - 
symbol cyfrowy dla zawodu - terapeuta zaj

ę

ciowy 

O1 - 

pierwszy 

moduł 

ogólnozawodowy: 

Podstawy 

działalno

ś

ci 

usługowej 

02 - 

druga  jednostka  modułowa  wyodr

ę

bniona  w module  O1: 

Stosowanie  przepisów  prawa  i  zasad  ekonomiki  w  ochronie 
zdrowia  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

 

I.  Zało

Ŝ

enia  programowo-organizacyjne  kształcenia 

w zawodzie 

 

1. Opis pracy w zawodzie 

 

Typowe stanowiska pracy 

Absolwent  szkoły  kształc

ą

cej  w  zawodzie  terapeuta  zaj

ę

ciowy  mo

Ŝ

podejmowa

ć

 prac

ę

 w: 

  oddziałach  szpitalnych  rehabilitacji  leczniczej:  ortopedycznych, 

neurologicznych, geriatrycznych, dzieci

ę

cych, psychiatrycznych, 

  psychiatrycznych oddziałach dziennych, 

  sanatoriach, 

  warsztatach terapii zaj

ę

ciowej, 

  stacjonarnych domach pomocy społecznej, 

  dziennych domach pomocy społecznej, 

  klubach seniora, 

 

ś

rodowiskowych domach pomocy społecznej, 

 

ś

wietlicach terapeutycznych, 

  hospicjach, 

  zakładach opieku

ń

czo-leczniczych, 

  zakładach piel

ę

gnacyjno-opieku

ń

czych, 

  szkołach specjalnych. 

 

Zadania zawodowe 

Absolwent  szkoły  kształc

ą

cej  w  zawodzie  terapeuta  zaj

ę

ciowy 

powinien  by

ć

  przygotowany  do  wykonywania  nast

ę

puj

ą

cych  zada

ń

 

zawodowych:  

  planowania 

indywidualnego 

grupowego 

programu 

terapii 

dostosowanej do stanu zdrowia, potrzeb i zainteresowa

ń

 pacjenta, 

  prowadzenia 

terapii 

zaj

ę

ciowej 

w

ś

ród 

osób 

chorych 

i niepełnosprawnych, 

  wykorzystywania  w  pracy  z  podopiecznym  ró

Ŝ

nych  metod  terapii 

zaj

ę

ciowej, 

  organizowania  zaj

ęć

  terapeutycznych  w  celu  poprawy  sprawno

ś

ci, 

zwi

ę

kszenia  zakresu  ruchów,  siły  mi

ęś

ni  oraz  kondycji  psychicznej 

pacjentów, 

  prowadzenia 

działa

ń

 

zmierzaj

ą

cych 

do 

integracji 

społecznej 

i zawodowej podopiecznego, 

  monitorowania przebiegu terapii zaj

ę

ciowej, 

  komunikowania  si

ę

  z  pacjentem,  jego  rodzin

ą

  i  członkami  zespołu 

terapeutycznego. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

 

Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe 

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent powinien umie

ć

  komunikowa

ć

 si

ę

 z pacjentem i jego rodzin

ą

  ocenia

ć

 sytuacj

ę

 społeczn

ą

 chorych, 

  okre

ś

la

ć

 wpływ 

ś

rodowiska społecznego na osoby niepełnosprawne, 

  wyja

ś

nia

ć

  budow

ę

  i  czynno

ś

ci  układów  oraz  narz

ą

dów  organizmu 

człowieka, 

  charakteryzowa

ć

 procesy patologiczne, 

  ocenia

ć

 sytuacj

ę

 zdrowotn

ą

 pacjenta, 

  okre

ś

la

ć

 procesy chorobowe prowadz

ą

ce do chorób przewlekłych, 

  planowa

ć

 i prowadzi

ć

 prac

ę

 indywidualn

ą

 i grupow

ą

  motywowa

ć

  osoby  niepełnosprawne  do  udziału  w  leczeniu  

i rehabilitacji, 

  rozwi

ą

zywa

ć

 trudne sytuacje społeczne, 

  projektowa

ć

, organizowa

ć

 i prowadzi

ć

 pracowni

ę

 terapii zaj

ę

ciowej, 

  wykorzystywa

ć

  w  pracy  z  podopiecznymi  metody  i  formy  terapii 

zaj

ę

ciowej, 

  organizowa

ć

 w ramach terapii imprezy towarzyskie, zaj

ę

cia sportowe, 

wycieczki, turnusy rehabilitacyjne, 

  uczy

ć

  w  ramach  terapii  krawiectwa,  dziewiarstwa,  tkactwa  i  innych 

rzemiosł oraz prowadzenia gospodarstwa domowego, 

  uczy

ć

  podopiecznych  wykonywania  prostych  i  zło

Ŝ

onych  czynno

ś

ci 

Ŝ

ycia codziennego, 

  motywowa

ć

  podopiecznych  do  udziału  w  terapii  indywidualnej  

i grupowej, 

  tworzy

ć

 klimat i atmosfer

ę

 do pracy twórczej w grupie podopiecznych, 

  dobiera

ć

 

prac

ę

 

według 

wieku, 

stanu 

zdrowia, 

potrzeb  

i zainteresowa

ń

 pacjentów, 

  projektowa

ć

  i  modyfikowa

ć

 

ś

rodowisko  materialne  do  rodzaju 

niepełnosprawno

ś

ci i potrzeb niepełnosprawnego lub pacjenta, 

  promowa

ć

 zdrowy styl 

Ŝ

ycia, 

  prowadzi

ć

 dokumentacj

ę

 terapeutyczn

ą

  współpracowa

ć

 

członkami 

zespołu 

terapeutycznego  

i  rehabilitacyjnego  w  zakresie  planowania  i  realizacji  terapii 
zaj

ę

ciowej, 

  korelowa

ć

 

działania 

terapeutyczne 

działaniami 

leczniczo-

rehabilitacyjnymi, 

  udziela

ć

 pierwszej pomocy, 

  nadzorowa

ć

 prac

ę

 w pracowni i w warsztatach terapii zaj

ę

ciowej, 

  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

10 

 

  organizowa

ć

  stanowiska  pracy  terapeuty  zaj

ę

ciowego  zgodnie  

z wymaganiami ergonomii, 

  gospodarowa

ć

  racjonalnie  materiałami  i  sprz

ę

tem  u

Ŝ

ywanym  

w terapii zaj

ę

ciowej, 

  korzysta

ć

  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji  w  celu  doskonalenia 

umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych, 

  post

ę

powa

ć

 zgodnie z zasadami etyki, 

  stosowa

ć

 

przepisy 

prawa 

dotycz

ą

ce 

wykonywanych 

zada

ń

 

zawodowych, 

  stosowa

ć

 przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci gospodarczej. 

 

2. Zalecenia  dotycz

ą

ce  organizacji  procesu  dydaktyczno-

wychowawczego 

Podstawowym  celem  kształcenia  w  zawodzie  terapeuta  zaj

ę

ciowy, 

jest  przygotowanie  absolwenta  do  prowadzenia  terapii  zaj

ę

ciowej  

z osobami niepełnosprawnymi i chorymi w ró

Ŝ

nym wieku. 

Proces  kształcenia  według  modułowego  programu  nauczania  dla 

zawodu terapeuta zaj

ę

ciowy mo

Ŝ

e by

ć

 realizowany w szkole policealnej, 

przeznaczonej wył

ą

cznie dla młodzie

Ŝ

y.  

Program  nauczania  obejmuje  kształcenie  ogólnozawodowe  oraz 

zawodowe. 

Kształcenie 

ogólnozawodowe 

zapewnia 

orientacj

ę

  

w zawodzie oraz umo

Ŝ

liwia ewentualn

ą

 zmian

ę

 zawodu na pokrewny.  

Kształcenie  zawodowe  ma  na  celu  przygotowanie  absolwenta  do 

wykonywania 

zada

ń

 

zawodowych 

na 

typowych 

dla 

zawodu 

stanowiskach pracy. 

Tre

ś

ci  programowe  modułów  i  jednostek  modułowych  opracowano 

zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

c

ą

  metodologi

ą

  konstruowania  modułowego 

programu  nauczania.  Moduły  zostały  wyodr

ę

bnione  na  podstawie 

logicznych  zwi

ą

zków  i zale

Ŝ

no

ś

ci  mi

ę

dzy  zadaniami  i  umiej

ę

tno

ś

ciami 

zawodowymi.  W  modułach  kształcenia  w  zawodzie  wyodr

ę

bniono 

jednostki  modułowe.  Realizacja  celów  kształcenia  modułów  i  jednostek 
modułowych  zapewnia  opanowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych 

wykonywanie  okre

ś

lonego  zakresu  pracy.  Ogólne  i szczegółowe  cele 

kształcenia  wynikaj

ą

  z  podstawy  programowej  kształcenia  w  zawodzie 

terapeuta  zaj

ę

ciowy.  Czynnikiem  sprzyjaj

ą

cym  nabywaniu  umiej

ę

tno

ś

ci 

zawodowych  jest  wykonywanie 

ć

wicze

ń

  okre

ś

lonych  w  programach 

jednostek  modułowych.  Ich  tematyka  mo

Ŝ

e  by

ć

  poszerzona  przez 

nauczyciela realizuj

ą

cego program. 

Tre

ś

ci  programowe  zawarte  s

ą

  w  pi

ę

ciu  modułach:  dwóch 

ogólnozawodowych i trzech zawodowych.  

Programy  nauczania  modułów  ogólnozawodowych  powinny  by

ć

 

realizowane w pierwszej kolejno

ś

ci. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

11 

 

Moduł  322[15].O1  -  Podstawy  działalno

ś

ci  usługowej  -  składa  si

ę

 

z  pi

ę

ciu  jednostek  modułowych.  Ogólnozawodowe  tre

ś

ci  programowe 

jednostek  obejmuj

ą

  tematyk

ę

  dotycz

ą

c

ą

:  stosowania  przepisów 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  stosowania  przepisów  prawa  i  zasad 

ekonomiki  w  ochronie  zdrowia,  nawi

ą

zywania  kontaktów  społecznych, 

prowadzenia  działa

ń

  profilaktycznych  i  promocji  zdrowia,  korzystania  

z programów komputerowych wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne. 

Moduł  322[15].O2  -  Rozwój  osobowy  i  biologiczny  człowieka  -składa 

si

ę

  z  pi

ę

ciu  jednostek  modułowych  obejmuj

ą

cych  tematyk

ę

  dotycz

ą

c

ą

psychospołecznych  aspektów  rozwoju  człowieka,  diagnozowania 
problemów i potrzeb pacjenta, analizowania funkcji organizmu zdrowego 
człowieka,  analizowania  procesów  patologicznych  wyst

ę

puj

ą

cych  

obr

ę

bie 

układów 

narz

ą

dów, 

rozpoznawania 

objawów 

niepełnosprawno

ś

ci podopiecznego.  

Moduł  322[15].Z1  -  Podstawy  kompleksowej  rehabilitacji  -  składa  si

ę

  

z  pi

ę

ciu  jednostek  modułowych  obejmuj

ą

cych  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce, 

dobierania zabiegów rehabilitacyjnych do mo

Ŝ

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta, 

posługiwania  si

ę

  sprz

ę

tem  rehabilitacyjnym,  stosowania  zabiegów 

kinezyterapeutycznych  i  fizykoterapeutycznych,  usprawniania  pacjenta 
oraz posługiwania si

ę

 j

ę

zykiem obcym zawodowym. 

Moduł 322[15].Z2 - Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa - składa 

si

ę

  z  siedmiu  jednostek  modułowych,  które  zawieraj

ą

  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce: 

rodzajów 

działalno

ś

ci 

terapeutycznej, 

organizowania 

pracy  

w  pracowni  terapii  zaj

ę

ciowej,  wykonywania  prac  plastyczno-

technicznych,  opracowywania  diagnozy  terapeutycznej,  projektowania 
indywidualnej  i  grupowej  terapii  zaj

ę

ciowej,  prowadzenia  indywidualnej  

 i  grupowej  terapii  zaj

ę

ciowej,  oceniania  i  dokumentowania  działa

ń

 

terapeutycznych. 

Moduł  322[15].Z3  -  Praktyka  zawodowa  -  składa  si

ę

  z  dwóch 

jednostek  modułowych  obejmuj

ą

cych  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  prowadzenia 

terapii  indywidualnej  i  grupowej  w  placówkach  pomocy  społecznej  
i prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej indywidualnej i grupowej w placówkach 

ochrony  zdrowia.  W  wyniku  realizacji  programu  ucze

ń

  powinien  umie

ć

 

samodzielnie  projektowa

ć

  i  realizowa

ć

  działania  terapeutyczne  oraz 

ocenia

ć

 ich wpływ na efekty terapii. 

Wykaz  modułów  i  jednostek  modułowych  zamieszczono  w  tabeli,  

w której okre

ś

lono czas przewidziany na ich realizacj

ę

 
 
 
 
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

12 

 

Wykaz modułów i jednostek modułowych 

 

 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Wykaz modułów i jednostek modułowych 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

Moduł 322[15].O1 - Podstawy działalno

ś

ci usługowej 

  288 

322[15].O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska oraz udzielanie pierwszej pomocy 

    72 

322[15].O1.02 

Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki  
w ochronie zdrowia 

    54 

322[15].O1.03  Nawi

ą

zywanie kontaktów społecznych 

    76 

322[15].O1.04 

Prowadzenie działa

ń

 profilaktycznych i promocji 

zdrowia  

    36 

322[15].O1.05 

Korzystanie z programów komputerowych 
wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne 

    40 

Moduł 322[15].O2 - Rozwój osobowy i biologiczny człowieka 

  324 

322[15].O2.01 

Analizowanie psychospołecznych aspektów 
rozwoju człowieka 

    50 

322[15].O2.02  Diagnozowanie problemów i potrzeb pacjenta 

    50 

322[15].O2.03 

Analizowanie budowy i funkcji organizmu zdrowego 
człowieka 

  100 

322[15].O2.04 

Analizowanie procesów patologicznych w obr

ę

bie 

układów i narz

ą

dów 

    70 

322[15].O2.05  Rozpoznawanie objawów niepełnosprawno

ś

ci  

    54 

 Moduł 322[15].Z1 - Podstawy kompleksowej rehabilitacji  

  352 

322[15].Z1.01 

Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do 
mo

Ŝ

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta 

    52 

322[15]. Z1.02  Posługiwanie si

ę

 sprz

ę

tem rehabilitacyjnym 

    40 

322[15]. Z1.03 

Stosowanie zabiegów kinezyterapeutycznych 
i fizykoterapeutycznych  

    88 

322[15]. Z1.04  Stosowanie metod usprawniania pacjenta 

  100 

322[15]. Z1.05  Posługiwanie si

ę

 j

ę

zykiem obcym zawodowym 

    72 

Moduł 322[15].Z2 - Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa 

  736 

322[15].Z2.01  Planowania rodzajów działalno

ś

ci terapeutycznej 

    44 

322[15].Z2.02  Organizowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej 

  100 

322[15].Z2.03  Wykonywanie prac plastyczno - technicznych 

  210 

322[15].Z2.04  Opracowywanie diagnozy terapeutycznej  

    62 

322[15].Z2.05 

Projektowanie indywidualnej i grupowej terapii 
zaj

ę

ciowej 

  110 

322[15].Z2.06 

Prowadzenie indywidualnej i grupowej terapii 
zaj

ę

ciowej 

  174 

322[15].Z2.07 

Ocenianie i dokumentowanie działa

ń

 

terapeutycznych 

    36 

Moduł 322[15].Z3 - Praktyka zawodowa 

  140 

322[15].Z3.01 

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach 

pomocy społecznej 

    70 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

13 

 

322[15].Z3.02 

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach 

opieki zdrowotnej 

    70 

Razem  

1840 

 

Na 

podstawie 

wykazu 

układu 

jednostek 

modułowych  

w poszczególnych modułach opracowano dydaktyczn

ą

 map

ę

 programu.

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

14 

 

Dydaktyczna mapa programu 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

322[15].O2 

322[15].O2.01 

322[15].O2.02 

322[15].O1.01 

322[15].O1 

322[15].O1.02 

322[15].O1.03 

322[15].O2.03 

322[15].O2.04 

322[15].O2.05 

322[15].Z1.01 

322[15]. Z1.02 

322[15]. Z1 

322[15].Z2 

322[15]. Z1.03 

322[15]. Z1.04 

322[15].Z2.03 

322[15].Z2.02 

322[15].Z2.01 

322[15].Z2.04 

322[15].Z2.05 

322[15].Z2.07 

322[15].Z3.01 

322[15].Z3 

322[15].Z2.06 

322[15].Z1.05 

322[15].Z3.02 

 

322[15].O1.04 

322[15].O1.05 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

15 

 

Dydaktyczna  mapa  programu  nauczania  stanowi  schemat  powi

ą

za

ń

 

mi

ę

dzy  modułami  i  jednostkami  modułowymi  oraz  okre

ś

la  kolejno

ść

  ich 

realizacji.  Na  podstawie  mapy  ucze

ń

  mo

Ŝ

e  wybra

ć

 

ś

cie

Ŝ

k

ę

  kształcenia  

w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  własnych  predyspozycji,  posiadanego  do

ś

wiadczenia 

oraz  dowodów  potwierdzaj

ą

cych  opanowanie  okre

ś

lonej  wiedzy  

i  umiej

ę

tno

ś

ci.  Moduły  ogólnozawodowe  powinny  by

ć

  realizowane  

w  pierwszej  kolejno

ś

ci,  poniewa

Ŝ

  tre

ś

ci  w  nich  zawarte  stanowi

ą

 

podstaw

ę

 merytoryczn

ą

 dla pozostałych modułów.  

Realizacja  programu  nauczania  mo

Ŝ

e  odbywa

ć

  si

ę

  w  kolejno

ś

ci 

zgodnej  z  numeracj

ą

  modułów  i  jednostek  modułowych.  Zmiana 

kolejno

ś

ci  realizacji  programu  modułów  lub  jednostek  modułowych 

powinna  by

ć

  poprzedzona  szczegółow

ą

  analiz

ą

  dydaktycznej  mapy 

programu  nauczania  oraz  tre

ś

ci  jednostek  modułowych,  przy  czym 

nale

Ŝ

y pami

ę

ta

ć

 o zachowaniu korelacji tre

ś

ci kształcenia. 

Nauczyciele  realizuj

ą

cy  modułowy  program  nauczania  powinni 

posiada

ć

 

przygotowanie 

zakresie 

metodologii 

kształcenia 

modułowego,  aktywizuj

ą

cych  metod nauczania,  pomiaru  dydaktycznego 

oraz projektowania i opracowywania pakietów edukacyjnych. 

Nauczyciel kieruj

ą

cy procesem kształcenia powinien udziela

ć

 uczniom 

pomocy  w  rozwi

ą

zywaniu  problemów  zwi

ą

zanych  z  realizacj

ą

  zada

ń

sterowa

ć

  tempem  pracy  uczniów  z  uwzgl

ę

dnieniem  ich  mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

i umiej

ę

tno

ś

ci.  Powinien  równie

Ŝ

  rozwija

ć

  zainteresowanie  zawodem, 

wskazywa

ć

 mo

Ŝ

liwo

ś

ci dalszego kształcenia i doskonalenia umiej

ę

tno

ś

ci 

zawodowych oraz kształtowa

ć

 po

Ŝą

dane w zawodzie cechy osobowo

ś

ci 

uczniów,  takie  jak:  odpowiedzialno

ść

,  obowi

ą

zkowo

ść

Ŝ

yczliwo

ść

 

i  opieku

ń

czo

ść

,  poszanowanie  godno

ś

ci  osobistej  drugiego  człowieka, 

uczciwo

ść

,  samodzielno

ść

,  odporno

ść

  na  stres,  twórcze  rozwi

ą

zywanie 

problemów oraz współdziałanie w zespole.    

Podczas  realizacji  programu  zaleca  si

ę

  stosowanie  aktywizuj

ą

cych 

metod nauczania, takich jak: dyskusja dydaktyczna, metoda inscenizacji, 
metoda  tekstu  przewodniego,  metoda  przypadków,  metoda  sytuacyjna, 
metoda  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Wskazane  jest 

wykorzystywanie  filmów  dydaktycznych,  organizowanie  wycieczek  do 
zakładów  opieki  zdrowotnej  oraz  warsztatów  terapii  zaj

ę

ciowej.  

W  procesie  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  eksponowa

ć

  samokształcenie 

i  korzystanie  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji:  literatury  zawodowej, 

podr

ę

czników, przepisów prawnych, poradników, Internetu. 

Prowadzenie  zaj

ęć

  aktywizuj

ą

cymi  metodami  nauczania  wymaga 

przygotowania  materiałów  dydaktycznych,  takich  jak:  tekst  przewodni, 
instrukcje  do  metody  projektów,  przewodniki  do  samokształcenia, 
instrukcje do wykonywania 

ć

wicze

ń

, instrukcje stanowiskowe. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

16 

 

W  procesie  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  korzysta

ć

  z  urz

ą

dze

ń

 

elektronicznych 

informatycznych 

oraz 

oprogramowania 

wspomagaj

ą

cego realizacj

ę

 zada

ń

 terapeutycznych.  

Kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  na 

odpowiednio  wyposa

Ŝ

onych  stanowiskach,  w  warunkach  rzeczywistych  

i symulowanych.  

Tre

ś

ci  programowe  jednostek  modułowych  zawieraj

ą

 

ć

wiczenia, 

których 

wykonywanie 

ma 

na 

celu 

kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

zawodowych i doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci ponadzawodowych, takich jak: 

  wyszukiwanie i przetwarzanie informacji, 

  integrowanie ró

Ŝ

nych zakresów wiedzy, 

  rozwi

ą

zywanie problemów i uzasadnianie decyzji, 

  prezentowanie wniosków i wyników bada

ń

Istotnym  elementem  organizacji  procesu  dydaktycznego  jest 

sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów.  Proces 

sprawdzania  i  oceniania  powinien  obejmowa

ć

  zarówno  diagnoz

ę

 

poziomu  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów,  jak  i  rozpoznawanie  trudno

ś

ci  

w realizacji celów kształcenia. 

Zaleca  si

ę

  prowadzenie  bada

ń

  diagnostycznych,  kształtuj

ą

cych 

i sumuj

ą

cych. 

Badania  diagnostyczne  maj

ą

  na  celu  dokonanie  oceny  zakresu 

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia. 

Badania  kształtuj

ą

ce  prowadzone  w  trakcie  realizacji  programu  maj

ą

 

na  celu  dostarczanie  bie

Ŝą

cych  informacji  o  efektywno

ś

ci  nauczania-

uczenia  si

ę

.  Informacje  uzyskane  w  wyniku  bada

ń

  pozwalaj

ą

  na 

dokonanie niezb

ę

dnych korekt w procesie kształcenia.  

Badania  sumuj

ą

ce  prowadzane  s

ą

  na  zako

ń

czenie  realizacji 

programów  jednostek  modułowych  i  informuj

ą

  o  poziomie  przyswojenia 

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci przez uczniów. 

Ocenianie  powinno  u

ś

wiadamia

ć

  uczniowi  poziom  jego  osi

ą

gni

ęć

  

w  stosunku  do  wymaga

ń

  edukacyjnych,  motywowa

ć

  do  systematycznej 

pracy  oraz  wdra

Ŝ

a

ć

  do  samooceny  i  samokontroli.  Ocenianie  osi

ą

gni

ęć

 

uczniów  powinno  by

ć

  realizowane  przy  pomocy  sprawdzianów  ustnych, 

pisemnych,  praktycznych,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  obserwacji 

czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

. Prowadzenie pomiaru 

dydaktycznego  wymaga  okre

ś

lenia  kryteriów  i  norm  oceniania, 

opracowania  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  ucznia,  arkuszy  obserwacji  

i arkuszy oceny post

ę

pów. 

W  procesie  sprawdzania  i  oceniania  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

stosowa

ć

 obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ę

 ocen. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

17 

 

Kształcenie  w  zawodzie  terapeuta  zaj

ę

ciowy  wymaga  zapewnienia 

odpowiednich  warunków  technicznych  i  dydaktycznych  do  realizacji 
programu nauczania. 

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  realizowane  w  nast

ę

puj

ą

cych  pomieszczeniach 

dydaktycznych: 

  pracowni umiej

ę

tno

ś

ci społecznych, 

  pracowni higieny osobistej i gospodarstwa domowego,  

  pracowni kroju i szycia,  

  pracowni r

ę

kodzieła,  

  pracowni kulinarnej,  

  pracowni organizacji czasu wolnego, 

  pracowni artterapii, 

  pracowni komputerowej. 

Szkoła 

mo

Ŝ

posiada

ć

 

równie

Ŝ

 

pracownie 

zaj

ęć

 

fakultatywnych, w szczególno

ś

ci:  introligatorsk

ą

,  wyrobów  z  drewna, 

wyrobów z metalu oraz ze skóry, wikliniarsk

ą

, ceramiczn

ą

Zaleca  si

ę

,  aby  zaj

ę

cia  odbywały  si

ę

  w  grupach  do  15  osób, 

z podziałem  na  zespoły  3-4  osobowe.  Formy  organizacyjne  pracy 
uczniów wynikaj

ą

 z doboru materiału i metod nauczania. 

W trosce  o  jako

ść

 kształcenia konieczne  s

ą

 systematyczne  działania 

szkoły polegaj

ą

ce na: 

  organizowaniu  zaplecza  technicznego,  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cego  wykonanie 

obudowy dydaktycznej programu, 

  doskonaleniu  nauczycieli  w  zakresie  metodologii  kształcenia 

modułowego, 

aktywizuj

ą

cych 

metod 

nauczania, 

pomiaru 

dydaktycznego oraz projektowania pakietów edukacyjnych. 
Kształcenie  zawodowe  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  we  współpracy 

z zakładami  opieki  zdrowotnej,  placówkami  pomocy  społecznej  oraz 
warsztatami  terapii  zaj

ę

ciowej  posiadaj

ą

cymi  nowoczesne  wyposa

Ŝ

enie 

i mo

Ŝ

liwo

ść

 stosowania ró

Ŝ

nych metod i technik terapii zaj

ę

ciowej.  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

18 

 

II. Plan nauczania 

 

PLAN NAUCZANIA 
Szkoła policealna  
Zawód: terapeuta zaj

ę

ciowy 322[15] 

Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie 

ś

rednie 

 

 
 
 
 
Lp. 

 
 

 
 

Obowi

ą

zkowe 

zaj

ę

cia edukacyjne 

Dla młodzie

Ŝ

 

 

Liczba godzin 

tygodniowo 

w dwuletnim okresie 

nauczania 

Semestry I - IV 

1.  Podstawy działalno

ś

ci usługowej 

  8 

2.  Rozwój osobowy i biologiczny człowieka 

  9 

3.  Podstawy kompleksowej rehabilitacji  

10 

4.  Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa 

23 

Razem 

50 

Praktyka zawodowa: 4 tygodnie w semestrze IV  

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

19 

 

III. Moduły kształcenia w zawodzie 

 

Moduł 322[15].O1 

Podstawy działalno

ś

ci usługowej 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska,  

  przewidywa

ć

 i zapobiega

ć

 zagro

Ŝ

eniom w 

ś

rodowisku pracy, 

  analizowa

ć

  przepisy  prawa  dotycz

ą

ce  pracy  z  pacjentem  i  pracy 

terapeuty zaj

ę

ciowego, 

  stosowa

ć

 metody komunikowania si

ę

 z pacjentami, 

  promowa

ć

 zdrowy styl 

Ŝ

ycia w kontaktach z klientami, 

  stosowa

ć

 zasady profilaktyki w 

ś

rodowisku pracy, 

  udziela

ć

 pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy, 

  wykorzystywa

ć

  specjalistyczne  programy  komputerowe  podczas 

wykonywania zada

ń

 zawodowych, 

  korzysta

ć

 z wyników bada

ń

 naukowych i upowszechnia

ć

 je w ramach 

działalno

ś

ci zawodowej. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych  

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

322[15].O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska oraz udzielanie pierwszej pomocy  

  72 

322[15].O1.02 

Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki  
w ochronie zdrowia 

  54 

322[15].O1.03  Nawi

ą

zywanie kontaktów społecznych 

  76 

322[15].O1.04 

Prowadzenie działa

ń

 profilaktycznych i promocji 

zdrowia 

  36 

322[15].O1.05 

Korzystanie z programów komputerowych 
wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne 

  40 

Razem 

288 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

20 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

4. Literatura  

Aronson  E.,  Wilson  T.  D.,  Alert  R.  M.:  Psychologia  społeczna,  Serce 
i umysł. Zysk i Ska, Pozna

ń

 1997 

Bishop  G.  D.:  Psychologia  zdrowia  pod  red.  J.  Karskiego.  Promocja 
zdrowia. SANMEDIA, Warszawa 2000 
Boraty

ń

ski  J.,  Dudek  B.,  G.  Morkis.:  Obsługa  klienta.  Prawo  pracy. 

Higiena pracy. WSiP, Warszawa 2003 
Borecka  J.:  Biblioterapia  -  skrypt  dla  studentów.  Wy

Ŝ

sza  Szkoła 

Zawodowa w Wałbrzychu, Wałbrzych 2001 
Chwierut  S.,  Kulis  M.,  Wójcik  D.:  Elementy  zarz

ą

dzania  finansowego 

w ochronie zdrowia. Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, 
Kraków 2000 
Getzen T.: Ekonomika zdrowia. PWN, Warszawa 2000 
Guide, Practical Medical English, PZWL, Warszawa 2002  
Jasi

ń

ska  B.,Ja

ś

lan  J.,  Woytowicz-Neyman  M.:  J

ę

zyk  angielski. 

Repetytorium gramatyki z 

ć

wiczeniami. PWN, Warszawa 1994 

Kadusan 

H., 

Schaefer 

Ch.: 

Techniki 

terapeutyczne, 

Zabawa 

w psychoterapii, GWP, Gda

ń

sk 2002 

Kenrick D.T., Neuberg S.L., Cialdini L.B.: Psychologia społeczna. GWP, 
Gda

ń

sk 2002 

Konieczna E. J.: Arteterapia w teorii i praktyce. Impuls, Kraków, 2003 

322[15].O1.04 

Prowadzenie działa

ń

 

profilaktycznych 

 i promocji zdrowia 

 

322[15].O1.05 

Korzystanie z programów 

komputerowych 

wspomagaj

ą

cych działania 

terapeutyczne 

 

322[15].O1.01 

Stosowanie przepisów 

bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska oraz udzielanie 

pierwszej pomocy  

 

322[15].O1 

Podstawy działalno

ś

ci usługowej 

 

322[15].O1.02 

Stosowanie przepisów prawa 

i zasad ekonomiki w ochronie 

zdrowia 

 

322[15].O1.03 

Nawi

ą

zywanie kontaktów 

społecznych 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

21 

 

Kozaczuk  L.:  Terapia  zaj

ę

ciowa  w  Domu  Pomocy  Społecznej, 

Ś

l

ą

sk 

Spółka z oo, Katowice 1999  
Krotochwil S.: Psychoterapia, PWN, Warszawa 1985 
Mierzejewska-Majcherek  J.:  Podstawy  ekonomii.  Centrum  Doradztwa 
i Informacji. Difin, Warszawa 2003 
Mika S.: Psychologia społeczna, PWN, Warszawa 1987 
Milanowska K.: Techniki terapii zaj

ę

ciowej. PZWL, Warszawa 1987 

Oster G.P., Goud D.: Rysunek w psychoterapii. GWP, Gda

ń

sk 2002 

Sawicka 

K.: 

Socjoterapia. 

Centrum 

Metodyczne 

Pomocy 

Psychologiczno-Pedagogicznej, Warszawa 1998  
Podr

ę

czny słownik medyczny angielsko-polski i polsko-angielski, PZWL, 

Warszawa 2002 
Sobiecki 

R.: 

red.: 

Podstawy 

przedsi

ę

biorczo

ś

ci 

pytaniach 

i odpowiedziach. Centrum Doradztwa i Informacji. Difin, Warszawa 2003 
Trocki  M.:  red:  Nowoczesne  zarz

ą

dzanie  w  opiece  zdrowotnej.  Instytut 

Przedsi

ę

biorczo

ś

ci i Samorz

ą

dno

ś

ci, Warszawa 2002 

Titkow  A.:  Zachowania  i  postawy  wobec  zdrowia  i  choroby.  PWN, 
Warszawa, 1983 
Warner T.: Umiej

ę

tno

ś

ci w komunikowaniu si

ę

. Astrum, Warszawa 1983 

Kodeks cywilny. Kodeks pracy. 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

22 

 

Jednostka modułowa 322[15].O1.01 
Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska oraz udzielanie pierwszej pomocy 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  zanalizowa

ć

  przepisy  prawa  dotycz

ą

ce  obowi

ą

zków  pracodawcy  

i pracownika w zakresie bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,  

  rozpozna

ć

  zagro

Ŝ

enia  dla  zdrowia  i 

Ŝ

ycia  wyst

ę

puj

ą

ce  w 

ś

rodowisku 

pracy, 

  przewidzie

ć

  zagro

Ŝ

enia,  jakie  mog

ą

  wyst

ą

pi

ć

  w  czasie  prowadzenia 

terapii zaj

ę

ciowej i przeciwdziała

ć

 im, 

  okre

ś

li

ć

 skutki działania czynników szkodliwych w 

ś

rodowisku pracy, 

  dobra

ć

 

ś

rodki ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej pracy, 

  zapewni

ć

 porz

ą

dek i estetyk

ę

 w miejscu pracy, 

  usun

ąć

 czynniki szkodliwe wyst

ę

puj

ą

ce w 

ś

rodowisku pracy, 

  zastosowa

ć

  podr

ę

czny  sprz

ę

t  oraz 

ś

rodki  ga

ś

nicze,  zgodnie 

z przepisami ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej,  

  post

ą

pi

ć

 zgodnie z instrukcj

ą

 przeciwpo

Ŝ

arow

ą

 w sytuacji zagro

Ŝ

enia 

po

Ŝ

arowego lub wyst

ą

pienia po

Ŝ

aru, 

  oceni

ć

 stopie

ń

 zagro

Ŝ

enia 

Ŝ

ycia osoby poszkodowanej w wypadku,  

  ustali

ć

 sposób udzielania pierwszej pomocy, 

  wykona

ć

  zabiegi  resuscytacyjne  zgodnie  z  procedur

ą

  udzielania 

pierwszej pomocy, 

  udzieli

ć

  pierwszej  pomocy  w  przypadkach  nagłych,  urazowych  

i nieurazowych, zagra

Ŝ

aj

ą

cych 

Ŝ

yciu poszkodowanego. 

 
2. Materiał nauczania 

Bezpiecze

ń

stwo i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz  

Ochrony 

ś

rodowiska  w  placówkach  ochrony  zdrowia  i  pomocy 

społecznej. 
Wymagania ergonomii na stanowisku pracy. 
Prawna ochrona pracy oraz 

ś

rodowiska. 

Zagro

Ŝ

enia w 

ś

rodowisku pracy, klasyfikacja czynników szkodliwych. 

Zagro

Ŝ

enia 

Ŝ

ycia i zdrowia pracownika. 

Odpowiedzialno

ść

  za  naruszenie  przepisów  i  zasad  bezpiecze

ń

stwa 

i higieny pracy. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

23 

 

Metody i 

ś

rodki zapobiegaj

ą

ce szkodliwym czynnikom w miejscu pracy. 

Ś

rodki ochrony indywidualnej. 

Profilaktyczna opieka lekarska. 
Ocena stanu zagro

Ŝ

enia 

Ŝ

ycia. 

Organizacja pierwszej pomocy. 
Metody  post

ę

powanie  w  razie  wypadku,  zagro

Ŝ

enia  po

Ŝ

arowego  

i po

Ŝ

aru. 

Standardy  post

ę

powania  podczas  udzielania  pierwszej  pomocy  

w nagłych stanach, urazowych i nieurazowych. 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii. 

  Dobieranie 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej  do  rodzaju  wykonywanej 

pracy. 

  Opracowywanie planu i przeprowadzanie kontroli zagro

Ŝ

e

ń

 w miejscu 

pracy. 

  Stosowanie  podr

ę

cznego  sprz

ę

tu  i 

ś

rodków  ga

ś

niczych  do  gaszenia 

ogniska po

Ŝ

aru. 

  Ocenianie stanu osoby poszkodowanej w wypadku. 

  Nakładanie opatrunku na ró

Ŝ

ne cz

ęś

ci ciała. 

  Tamowanie krwotoków z rany i z nosa. 

  Unieruchamianie  złama

ń

  w  obr

ę

bie  ko

ń

czyny  górnej  i  ko

ń

czyny 

dolnej. 

  Udzielanie pierwszej pomocy w urazach kr

ę

gosłupa. 

  Udzielanie pierwszej pomocy w przypadku omdlenia. 

  Układanie osoby poszkodowanej w pozycji ustalonej. 

  Udra

Ŝ

nianie dróg oddechowych. 

  Wykonywanie  sztucznego  oddychania  oraz  po

ś

redniego  masa

Ŝ

serca na fantomie osoby dorosłej i dziecka. 

  Kompletowanie wyposa

Ŝ

enia apteczki pierwszej pomocy. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Tablice pogl

ą

dowe. 

Instrukcje i regulaminy: obsługi sprz

ę

tu, bezpiecze

ń

stwa pracy i ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej,  przydziału  odzie

Ŝ

y  i 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej, 

ewakuacji w zakładzie pracy. 
Plan ewakuacji w zakładzie pracy. 
Wykaz  obowi

ą

zków  pracodawcy  i  pracowników  dotycz

ą

cych  higieny 

pracy i bezpiecze

ń

stwa przeciwpo

Ŝ

arowego. 

Kodeks pracy. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

24 

 

Instrukcja  post

ę

powania  w  czasie  po

Ŝ

aru  oraz  w  razie  ewakuacji 

zakładu. 
Algorytm post

ę

powania w razie wypadku. 

Filmy instrukta

Ŝ

owe: „Sprz

ę

t i 

ś

rodki ga

ś

nicze”, „Na ratunek”. 

Ś

rodki ochrony indywidualnej. 

Sprz

ę

t ga

ś

niczy. 

Apteczka pierwszej pomocy. 
Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

.  

Albumy, zdj

ę

cia, ryciny. 

Foliogramy dotycz

ą

ce procedur udzielania pierwszej pomocy. 

Prezentacja multimedialna ”Zabiegi ratuj

ą

ce 

Ŝ

ycie”. 

Fantom człowieka do 

ć

wicze

ń

 z zakresu udzielania pierwszej pomocy. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  nauczania  jednostki  modułowej  jest 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  w  zakresie:  przestrzegania  przepisów 

bezpiecze

ń

stwa  i higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  i  ochrony 

ś

rodowiska, 

rozpoznawania 

ź

ródeł 

czynników 

zagra

Ŝ

aj

ą

cych 

bezpiecze

ń

stwu  i  zdrowiu  w  miejscu  pracy,  reagowania  w  sytuacjach 

zagro

Ŝ

enia 

Ŝ

ycia  i  zdrowia,  dobierania 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej, 

przestrzegania  procedur  w  sytuacjach  zagro

Ŝ

enia 

Ŝ

ycia  i  udzielania 

pierwszej pomocy, prezentowania gotowo

ś

ci do udzielania pomocy oraz 

przyj

ę

cia  odpowiedzialno

ś

ci  za bezpiecze

ń

stwo  własne  i podopiecznych  

w miejscu pracy i w czasie udzielania pomocy.  

Zaj

ę

cia 

powinny 

by

ć

 

prowadzone 

aktywizuj

ą

cymi 

metodami 

nauczania,  takimi  jak:  wykład  konwersatoryjny,  dyskusja  dydaktyczna, 
metoda 

inscenizacji, 

metoda 

sytuacyjna, 

metoda 

przypadków, przewodniego  tekstu,  pokaz  z  obja

ś

nieniem  i 

ć

wiczenia 

praktyczne. 

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

 si

ę

 w grupach do 15 osób. Ka

Ŝ

dy ucze

ń

 

powinien  wykona

ć

  samodzielnie 

ć

wiczenia  zwi

ą

zane  ze  stosowaniem 

podr

ę

cznego  sprz

ę

tu  ga

ś

niczego  oraz  dobieraniem 

ś

rodków  ochrony 

indywidualnej.  Szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  samodzielne 

wykonywanie 

ć

wicze

ń

  z  zakresu  udzielania  pierwszej  pomocy  oraz 

prowadzenia resuscytacji w sytuacjach zagro

Ŝ

enia 

Ŝ

ycia. 

Bardzo wa

Ŝ

ne jest równie

Ŝ

 kształtowanie postawy odpowiedzialno

ś

ci, 

sumienno

ś

ci i współdziałania w grupie w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

Zaleca  si

ę

  stosowanie  ró

Ŝ

nych 

ś

rodków  dydaktycznych,  jak:  tablice, 

modele,  fantomy,  zestawy  prze

ź

roczy,  filmy  dydaktyczne,  których 

zastosowanie w trakcie zaj

ęć

 wpływa na rozwój samodzielnego my

ś

lenia 

i efektywnego działania.  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

25 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzenie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  systematycznie,  na  podstawie  ustalonych  kryteriów. 

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

 zaplanowane w programie cele 

kształcenia. 

W procesie oceniania osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych zaleca si

ę

 stosowanie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  rozpoznawanie 

ź

ródeł  i  czynników  zagra

Ŝ

aj

ą

cych  bezpiecze

ń

stwu  

i zdrowiu w miejscu pracy, 

  dobieranie 

ś

rodków ochrony indywidualnej, 

  skuteczne  reagowanie  w  sytuacjach  zagro

Ŝ

enia 

Ŝ

ycia  i  zdrowia 

człowieka, 

  udzielanie pierwszej pomocy w stanach zagro

Ŝ

enia 

Ŝ

ycia. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 ucznia stosowanych przez nauczyciela. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

26 

 

Jednostka modułowa 322[15].O1.02 
Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki  
w ochronie zdrowia 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  rozró

Ŝ

ni

ć

 normy prawne i przepisy prawa, 

  zinterpretowa

ć

  przepisy  prawa  cywilnego,  rodzinnego  i opieku

ń

czego 

oraz prawa pracy i prawa o ubezpieczeniach społecznych,  

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  ustaw

ą

  o  pomocy  społecznej,  o  ochronie  zdrowia 

psychicznego,  o  rehabilitacji  i  zatrudnieniu  osób  niepełnosprawnych 
oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, 

  zastosowa

ć

 przepisy ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, 

  poinformowa

ć

  pacjenta  o  podstawach  prawnych  ubezpiecze

ń

 

społecznych i pomocy społecznej, 

  zastosowa

ć

 przepisy o prawach człowieka, 

  wyja

ś

ni

ć

  zasady  funkcjonowania  mechanizmu  rynkowego  we 

współczesnej gospodarce, 

  scharakteryzowa

ć

 system organizacyjny ochrony zdrowia, 

  wskaza

ć

 

ź

ródła i sposoby finansowania 

ś

wiadcze

ń

 zdrowotnych, 

  okre

ś

li

ć

  zakres 

ś

wiadcze

ń

  w  ramach  powszechnego  ubezpieczenia 

zdrowotnego, 

  wyja

ś

ni

ć

 specyfik

ę

 rynku 

ś

wiadcze

ń

 zdrowotnych, 

  wskaza

ć

  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  popyt  i  poda

Ŝ

 

ś

wiadcze

ń

 

zdrowotnych, 

  oceni

ć

 jako

ść

 

ś

wiadczonych usług medycznych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje kontraktów na 

ś

wiadczenie usług medycznych, 

  sklasyfikowa

ć

 koszty 

ś

wiadczenia usług zdrowotnych, 

  zastosowa

ć

 przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci zawodowej, 

  zastosowa

ć

 przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci gospodarczej. 

 

 
2. Materiał nauczania 

Przedmiot i 

ź

ródła prawa. 

Normy prawne i przepisy prawa. 
Prawo i inne systemy normatywne. 
Odpowiedzialno

ść

 cywilna i karna. 

Podstawy prawne funkcjonowania zakładów opieki zdrowotnej, pomocy 
społecznej i płatnika.  
Organizacja i zakres ubezpiecze

ń

 społecznych. 

Finansowanie 

ś

wiadcze

ń

 zdrowotnych. 

System ubezpiecze

ń

 zdrowotnych w Polsce. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

27 

 

Pacjent jako podmiot prawa. 
Rynek 

ś

wiadcze

ń

 zdrowotnych. 

Cechy rynku usług medycznych. 
Czynniki kształtuj

ą

ce popyt na 

ś

wiadczenia zdrowotne. 

Zapewnienie jako

ś

ci w usługach medycznych. 

Rodzaje kontraktów na usługi medyczne. 
Koszty w zakładach opieki zdrowotnej. 
Wybrane zagadnienia prawa gospodarczego. 
Przepisy o zamówieniach publicznych. 
Przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci zawodowej. 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Interpretowanie  norm  i  przepisów  prawa  dotycz

ą

cych 

ś

wiadcze

ń

 

zdrowotnych. 

  Analizowanie  aktów  prawnych  dotycz

ą

cych  rehabilitacji  i zatrudnienia 

osób niepełnosprawnych, zdrowia psychicznego i praw człowieka. 

  Rozwi

ą

zywanie 

symulowanych 

problemów 

wykorzystaniem 

przepisów prawa. 

  Dobieranie  podstawy  prawnej  do  rozwi

ą

zania  okre

ś

lonej  sytuacji 

prawnej lub problemu. 

  Analizowanie  praw  i  obowi

ą

zków  pracownika  i  pracodawcy  na 

podstawie Kodeksu pracy. 

  Prowadzenie  analizy  systemu  finansowania  ochrony  zdrowia 

i pomocy społecznej w Polsce. 

  Okre

ś

lanie cech rynku usług medycznych. 

  Interpretowanie przepisów prawa gospodarczego. 

  Okre

ś

lanie  czynników  kształtuj

ą

cych  poda

Ŝ

  i  popyt  na  usługi 

medyczne. 

  Opracowywanie oferty na usługi medyczne i opieku

ń

cze. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Kodeks pracy. Kodeks post

ę

powania administracyjnego.  

Teksty  ustaw  o  pomocy  społecznej,  o  rehabilitacji  i  zatrudnieniu  osób 
niepełnosprawnych,  o  ochronie  zdrowia  psychicznego,  o  zakładach 
opieki  zdrowotnej,  o  powszechnym  ubezpieczeniu  zdrowotnym, 
o ochronie danych osobowych.  
Rocznik statystyczny.  
Pisma urz

ę

dowe, umowy cywilnoprawne.  

Baza  informacji  prawnej:  płyty  CD-ROM,  Internet,  serwis  prawo 
i  zdrowie.  Opisy  przypadków.  Foliogramy  na  temat  systemu 
organizacyjnego ochrony zdrowia. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

28 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  zintegrowane 

tre

ś

ci  z zakresu  ekonomii,  ekonomiki,  finansów  i prawa,  niezb

ę

dne  do 

zrozumienia  zasad  funkcjonowania  ochrony  zdrowia  w  wymiarze 
organizacyjnym i ekonomicznym.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

 

uwag

ę

  na  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  analizowania  i  interpretowania 

norm  i  przepisów  prawa  dotycz

ą

cych  spraw  pacjenta  oraz  pracy 

terapeuty  zaj

ę

ciowego.  Wiedza  z  zakresu  prawa  jest  niezb

ę

dna  do 

uczestnictwa 

Ŝ

yciu 

społecznym, 

wykonywania 

obowi

ą

zków 

zawodowych i korzystania z praw człowieka i obywatela.  

Realizuj

ą

c  program  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  staranny  dobór  tre

ś

ci 

kształcenia pod wzgl

ę

dem ich u

Ŝ

yteczno

ś

ci i praktycznego zastosowania 

w pracy zawodowej. 

Osi

ą

gni

ę

cie 

zaplanowanych 

celów, 

wymaga 

stosowania 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania  -  uczenia  si

ę

:  dyskusji  dydaktycznej, 

metody  sytuacyjnej,  metody  przypadków,  metody  projektów,  wykładu 
informacyjnego oraz 

ć

wicze

ń

.  

Zaj

ę

cia  edukacyjne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  formie  pracy  zespołowej  

i w grupach do 15 osób. Powinny odbywa

ć

 si

ę

 w pracowni wyposa

Ŝ

onej 

w nowoczesne 

ś

rodki dydaktyczne oraz pracowni komputerowej. Nale

Ŝ

zapewni

ć

  uczniom  korzystanie  z  podr

ę

cznej  biblioteczki  wyposa

Ŝ

onej  

w pozycje literatury z zakresu prawa, akty prawne, specjalistyczn

ą

 pras

ę

Wskazane jest równie

Ŝ

 organizowanie wycieczek do s

ą

dów i organów 

administracji publicznej oraz zakładów opieki zdrowotnej. 

W procesie nauczania nale

Ŝ

y rozwija

ć

 motywacj

ę

 do samokształcenia 

oraz kształtowa

ć

 cechy osobowo

ś

ci, takie jak: staranno

ść

, dociekliwo

ść

odpowiedzialno

ść

, systematyczno

ść

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

 

systematycznie,  na  podstawie  ustalonych  kryteriów  i  zgodnie 
z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen.  

W  czasie  kontroli  i  oceny  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  

w  operowaniu  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

, poprawno

ść

 wnioskowania.  

W  procesie  oceniania  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  nale

Ŝ

y  szczególnie 

zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  posługiwanie si

ę

 terminologi

ą

 z zakresu prawa i ekonomii, 

  interpretowanie  przepisów  prawa  i  zasad  ekonomiki  obowi

ą

zuj

ą

cych  

w działalno

ś

ci zawodowej,  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

29 

 

  umiej

ę

tno

ść

 logicznego my

ś

lenia, 

  samodzielno

ść

 i poprawno

ść

 wykonania 

ć

wicze

ń

  aktywno

ść

 w czasie zaj

ęć

W  procesie  sprawdzania  i  oceniania  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  zaleca  si

ę

 

stosowanie: 

  sprawdzianów pisemnych,  

  sprawdzianów ustnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych,  

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 ucznia stosowanych przez nauczyciela. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

30 

 

Jednostka modułowa 322[15].O1.03 
Nawi

ą

zywanie kontaktów społecznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 podstawowe poj

ę

cia z zakresu psychologii ogólnej, 

  scharakteryzowa

ć

 procesy psychiczne, emocjonalne i motywacyjne, 

  okre

ś

li

ć

 rol

ę

 procesów psychicznych w poznawaniu rzeczywisto

ś

ci, 

  okre

ś

li

ć

 znaczenie komunikacji w relacjach mi

ę

dzyludzkich, 

  wyja

ś

ni

ć

 istot

ę

 komunikacji werbalnej i niewerbalnej,  

  oceni

ć

 mo

Ŝ

liwo

ś

ci komunikowania si

ę

 osób w podeszłym wieku, 

  scharakteryzowa

ć

 style porozumiewania si

ę

  okre

ś

li

ć

 sposoby wyra

Ŝ

ania komunikatów niewerbalnych, 

  zastosowa

ć

 zasady skutecznego komunikowania si

ę

  zastosowa

ć

 techniki aktywnego słuchania, 

  okre

ś

li

ć

 czynniki wpływaj

ą

ce na proces komunikowania si

ę

  zachowa

ć

 si

ę

 asertywnie w relacjach z innymi lud

ź

mi, 

  rozpozna

ć

 czynniki powoduj

ą

ce konflikt, 

  rozwi

ą

za

ć

 konflikty interpersonalne, 

  okre

ś

li

ć

 zasady i warunki skutecznego negocjowania, 

  poradzi

ć

 sobie w trudnych sytuacjach zawodowych, 

  rozpozna

ć

 potrzeby pacjenta, 

  przewidzie

ć

 oczekiwania pacjenta,  

  porozumie

ć

 si

ę

 skutecznie z pacjentem, 

  rozpozna

ć

 przyczyny trudno

ś

ci w komunikowaniu si

ę

 z pacjentem, 

  zastosowa

ć

 społecznie przyj

ę

te normy etyczne, 

  opracowa

ć

 projekt powinno

ś

ci terapeuty zaj

ę

ciowego. 

 
2. Materiał nauczania 

Podstawowe poj

ę

cia w psychologii. 

Procesy psychiczne, emocjonalne i motywacyjne. 
Rola procesów poznawczych w poznawaniu rzeczywisto

ś

ci. 

Klasyfikacja potrzeb. 
Komunikacja interpersonalna. 
Techniki komunikacji werbalnej, niewerbalnej.  
Style i j

ę

zyk komunikowania si

ę

Aktywne słuchanie. 
Informacje zwrotne. 
Bariery w komunikowaniu si

ę

Zachowania asertywne. 
Sytuacje trudne. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

31 

 

Istota konfliktu, sposoby rozwi

ą

zywania konfliktu. 

Negocjacje. Zasady etyki. 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie własnych potrzeb w zakresie stosowania i doskonalenia 

umiej

ę

tno

ś

ci komunikowania si

ę

  Obserwowanie 

interpretowanie 

komunikatów 

werbalnych 

i niewerbalnych w warunkach symulowanych. 

  Prowadzenie  rozmowy  z  zastosowaniem  technik  aktywnego 

słuchania,  takich  jak:  parafrazowanie,  odzwierciedlanie,  uogólnianie, 
wyja

ś

nianie. 

  Analizowanie  zachowa

ń

  asertywnych  na  podstawie  obejrzanego 

filmu. 

  Prowadzenie rozmowy z pacjentem w sytuacji symulowanej. 

  Wyra

Ŝ

anie  uczu

ć

  i  emocji  w  trakcie  rozmowy  z  pacjentem  w  sytuacji 

symulowanej. 

  Rozpoznawanie stanu emocjonalnego obserwowanych osób. 

  Rozwi

ą

zywanie 

sytuacji 

konfliktowych, 

na 

podstawie 

opisu 

przypadków. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Opisy  przypadków  -  komunikacji  w  relacji  dorosły-dorosły,  dorosły-
dziecko,  komunikacja  z  osob

ą

  niesłysz

ą

c

ą

,  niewidom

ą

,  głuchoniem

ą

opis konfliktów. 
Literatura - ksi

ąŜ

ki czasopisma. 

Filmy dydaktyczne - j

ę

zyk migowy. 

Foliogramy na temat hierarchii potrzeb. 
Nagrania audio i video dotycz

ą

ce zasad komunikowania si

ę

Techniczne 

ś

rodki kształcenia: radiomagnetofon, magnetowid, telewizor, 

kasety audio i wideo, słuchawki, gło

ś

niki, projektor, kamera. 

Tablice i materiały biurowe. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  nawi

ą

zywania  kontaktów  społecznych,  rozpoznawania 

indywidualnych  ró

Ŝ

nic  mi

ę

dzy  lud

ź

mi,  ze  szczególnym  uwzgl

ę

dnieniem 

osób  niesłysz

ą

cych,  niewidomych,  głuchoniemych,  rozpoznawania  

i  rozwi

ą

zywania  konfliktów  społecznych,  rozpoznawania  sytuacji 

społecznych  maj

ą

cych  wpływ  na  procesy  psychiczne  człowieka  i  jego 

zachowanie oraz funkcjonowanie w 

ś

rodowisku pracy. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

32 

 

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  rozwijanie 

zainteresowa

ń

  zawodowych  oraz  kształtowanie  cech  osobowo

ś

ci 

szczególnie  przydatnych  w  wykonywaniu  zawodu,  takich  jak:  otwarto

ść

wra

Ŝ

liwo

ść

, tolerancyjno

ść

, dokładno

ść

, odpowiedzialno

ść

 i 

Ŝ

yczliwo

ść

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania:  dyskusji  dydaktycznej,  metody 

przypadków i sytuacyjnej, inscenizacji, gier dydaktycznych oraz 

ć

wicze

ń

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  atmosferze  zaufania,  otwarto

ś

ci  

i  partnerstwa.  Uczenie  si

ę

  umiej

ę

tno

ś

ci  interpersonalnych  nast

ę

puje 

poprzez  uczestniczenie,  prze

Ŝ

ywanie  i  odgrywanie  ró

Ŝ

nych  ról  

w  kontaktach  z  innymi  lud

ź

mi.  Dlatego  dominuj

ą

c

ą

  metod

ą

  nauczania 

powinny by

ć

 

ć

wiczenia prowadzone w grupach do 15 osób, z podziałem 

na  2-3  osobowe  zespoły.  Praca  w  małych  zespołach  prowadzi  do 
wzajemnej 

akceptacji, 

empatii, 

redukcji 

uprzedze

ń

 

oraz 

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki uczenia si

ę

Nauczyciel  mo

Ŝ

e  wykorzysta

ć

 

ć

wiczenia  zawarte  w  programie,  mo

Ŝ

równie

Ŝ

  przygotowa

ć

  własne 

ć

wiczenia  lub  zaproponowane  przez 

uczniów.  Uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  z  opisów 

sytuacji opracowanych przez nauczyciela, zaczerpni

ę

tych z literatury lub 

te

Ŝ

  z  wybranych  fragmentów  filmu.  Nale

Ŝ

y  zaplanowa

ć

 

ć

wiczenia 

stwarzaj

ą

ce  uczniom  mo

Ŝ

liwo

ść

  nabywania  umiej

ę

tno

ś

ci:  wzajemnego 

poznawania si

ę

, rozpoznawania potrzeb drugiego człowieka, budowania 

zaufania,  formułowania  komunikatów  werbalnych  i  niewerbalnych, 
wyra

Ŝ

ania  i  przyjmowania  krytyki  oraz  prowadzenia  negocjacji  

i prezentowania swoich pogl

ą

dów.  

Zaj

ę

cia 

edukacyjne 

powinny 

by

ć

 

prowadzone 

pracowni 

umiej

ę

tno

ś

ci  społecznych,  w  której  istnieje  mo

Ŝ

liwo

ść

  dowolnego 

ustawienia 

stolików 

oraz 

zastosowania 

odpowiednich 

ś

rodków 

dydaktycznych.  Nauczyciel  powinien  przestrzega

ć

  etycznych  zasad 

pracy z grup

ą

 z zachowaniem tajemnicy zawodowej. 

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie 

osi

ą

gni

ęć

 

uczniów 

powinno 

odbywa

ć

 

si

ę

 

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

Kryteria  oceniania  powinny  uwzgl

ę

dnia

ć

  zaplanowane  w  programie 

szczegółowe cele kształcenia.  

Oceniaj

ą

c  umiej

ę

tno

ś

ci  intelektualne  i  praktyczne  ucznia  nale

Ŝ

uwzgl

ę

dnia

ć

  aktywno

ść

  uczniów,  kultur

ę

  osobist

ą

  i  zawodow

ą

odpowiedzialno

ść

  za  podj

ę

te  decyzje,  punktualno

ść

,  dokładno

ść

rzetelno

ść

zainteresowanie 

wykonywan

ą

 

prac

ą

pracowito

ść

współprac

ę

 w zespole.  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

33 

 

Oceny osi

ą

gni

ęć

 ucznia dokonuje si

ę

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych,  

  obserwacji zachowania ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwraca

ć

 na: 

  przygotowanie uczniów do zaj

ęć

,  

  umiej

ę

tno

ść

 wyra

Ŝ

ania opinii i inscenizowania okre

ś

lonych sytuacji,  

  stosowanie technik skutecznego komunikowania si

ę

  stosowanie technik aktywnego słuchania, 

  stosowanie technik zachowa

ń

 asertywnych, 

  umiej

ę

tno

ść

 prowadzenia negocjacji,  

  rozwi

ą

zywanie sytuacji konfliktowych. 

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych ucznia nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 

wyniki  wszystkich  metod  sprawdzania  stosowanych  przez  nauczyciela. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

34 

 

Jednostka modułowa 322[15].O1.04 
Prowadzenie działa

ń

 profilaktycznych i promocji 

zdrowia 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

  znaczenie  zdrowia  dla  jednostki,  grupy  społecznej 

i społecze

ń

stwa, 

  okre

ś

li

ć

 czynniki warunkuj

ą

ce utrzymanie zdrowia, 

  zidentyfikowa

ć

 czynniki zagra

Ŝ

aj

ą

ce zdrowiu, 

  dostrzec zwi

ą

zek mi

ę

dzy stylem 

Ŝ

ycia człowieka a jego zdrowiem, 

  okre

ś

li

ć

 rol

ę

 zachowa

ń

 prozdrowotnych, 

  scharakteryzowa

ć

 cele, zadania i kierunki działa

ń

 profilaktycznych, 

  okre

ś

li

ć

 poziomy działa

ń

 profilaktycznych, 

  przygotowa

ć

 program edukacji zdrowotnej dla rodziny, 

  zaprezentowa

ć

 program zdrowego stylu 

Ŝ

ycia, 

  przeciwdziała

ć

 zagro

Ŝ

eniom zdrowotnym, 

  zaprezentowa

ć

 wła

ś

ciw

ą

 postaw

ę

 wobec własnego zdrowia i zdrowia 

innych ludzi. 

 
2. Materiał nauczania 

Holistyczna koncepcja człowieka. 
Podstawowe  poj

ę

cia:  zdrowie,  potrzeby  zdrowotne,  zachowania 

zdrowotne, czynniki warunkuj

ą

ce zdrowie i zagra

Ŝ

aj

ą

ce zdrowiu. 

Modele zdrowia. 

Ś

rodowisko a zdrowie człowieka. 

Cele, zadania i kierunki działalno

ś

ci profilaktycznej. 

Elementy promocji zdrowia. 
Metody edukacji zdrowotnej. 
Zdrowy styl 

Ŝ

ycia. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie  czynników  warunkuj

ą

cych  zdrowie  i  zagra

Ŝ

aj

ą

cych 

zdrowiu. 

  Rozpoznawanie nieprawidłowo

ś

ci w zakresie własnego stylu 

Ŝ

ycia. 

  Opracowywanie programów edukacyjnych promuj

ą

cych zdrowie. 

  Opracowywanie scenariusza zaj

ęć

 na temat zdrowego stylu 

Ŝ

ycia. 

  Prowadzenie zaj

ęć

 edukacyjnych na temat zdrowego stylu 

Ŝ

ycia. 

  Projektowanie działa

ń

 dotycz

ą

cych profilaktyki uzale

Ŝ

nie

ń

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

35 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Tablice anatomiczne i atlasy anatomiczne. 
Modele narz

ą

dów. 

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce profilaktyki uzale

Ŝ

nie

ń

Prezentacje multimedialne CD/DVD. 
Prze

ź

rocza, foliogramy dotycz

ą

ce programów profilaktycznych.  

Materiały dydaktyczne: poradniki, przewodniki, ulotki, plakaty, broszury, 
informatory. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  zawiera  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

promocji  zdrowia,  edukacji  zdrowotnej,  profilaktyki  oraz  potrzeb 
zdrowotnych człowieka. 

Realizacja  programu  ma  na  celu  zapoznanie  uczniów  z  czynnikami 

warunkuj

ą

cymi  utrzymanie  zdrowia  i  szkodliwymi  dla  zdrowia  oraz 

kształtowanie przekona

ń

 prozdrowotnych.  

Wiedza  o  zdrowiu  i  przekonania  prozdrowotne  ucznia  stanowi

ą

 

podstaw

ę

  do  udzielania  wsparcia  i  pomocy  osobie  niepełnosprawnej,  

w  jej  d

ąŜ

eniu  do  uzyskania  lepszej  sprawno

ś

ci  i  samodzielno

ś

ci 

Ŝ

yciowej.  

Program  powinien  by

ć

  realizowany  w  korelacji  z  programami 

jednostek modułowych 322[15].O1.01 i 03.  

W  procesie  nauczania  nale

Ŝ

y  dobiera

ć

  metody  i 

ś

rodki  dydaktyczne 

do 

zaplanowanych 

celów 

kształcenia. 

Ŝ

norodno

ść

 

tre

ś

ci 

programowych 

wymaga 

stosowania 

metody 

wykładu, 

dyskusji 

dydaktycznej, inscenizacji, metody przypadków oraz 

ć

wicze

ń

.  

Zaproponowane 

programie 

ć

wiczenia 

praktyczne 

mo

Ŝ

na 

modyfikowa

ć

  lub  uzupełnia

ć

  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  potrzeb  edukacyjnych. 

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  15  osobowych  grupach,  

z  podziałem  na  2-3  osobowe  zespoły  w  warunkach  symulowanych, 
w  pracowni  dydaktycznej  wyposa

Ŝ

onej  w  nowoczesne 

ś

rodki 

dydaktyczne. 

Uczniowie  powinni  samodzielnie  przygotowa

ć

  i  przeprowadzi

ć

 

zaproponowane  w  programie  jednostki  modułowej 

ć

wiczenia  pod 

kierunkiem 

nauczyciela. 

Wskazane 

jest 

zorganizowanie 

i  przeprowadzenie  zaj

ęć

  z  zakresu edukacji  zdrowotnej  w  placówkach 

ochrony zdrowia oraz pomocy społecznej.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

 

systematycznie,  na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  Systematyczna 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

36 

 

kontrola i ocena post

ę

pów ucznia umo

Ŝ

liwi nauczycielowi dostosowanie 

metod 

nauczania, 

organizacyjnych 

form 

pracy 

oraz 

ś

rodków 

dydaktycznych do mo

Ŝ

liwo

ś

ci poznawczych uczniów.  

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów mo

Ŝ

na ocenia

ć

 przy pomocy: 

  sprawdzianów pisemnych i ustnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej nale

Ŝ

y zwraca

ć

 

uwag

ę

 na operowanie zdobyt

ą

 wiedz

ą

, merytoryczn

ą

 jako

ść

 wypowiedzi 

i posługiwanie si

ę

 terminologi

ą

 z zakresu promocji zdrowia i profilaktyki. 

Podczas  obserwacji  zachowania  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  aktywno

ść

 ucznia na zaj

ę

ciach, 

  przestrzeganie procedur obowi

ą

zuj

ą

cych w grupie, 

  nawi

ą

zanie kontaktu z podopiecznym, 

  przygotowanie  i  zaprezentowanie  scenariusza  zaj

ęć

  promuj

ą

cych 

zdrowie, 

  umiej

ę

tno

ść

 samooceny. 

Obserwacje  powinny  by

ć

  prowadzone  przy  pomocy  arkusza 

obserwacji  przygotowanego  przez  nauczyciela.  Podstaw

ą

  do  uzyskania 

pozytywnej  oceny  powinno  by

ć

  poprawne  i  samodzielne  wykonanie 

ć

wicze

ń

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  proponuje 

si

ę

 przeprowadzenie testu osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 uczniów stosowanych przez nauczyciela. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

37 

 

Jednostka modułowa 322[15].O1.05 
Korzystanie z programów komputerowych 
wspomagaj

ą

cych działania terapeutyczne  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  skorzysta

ć

 z przegl

ą

darek internetowych, 

  wyszuka

ć

 informacje w Internecie oraz skorzysta

ć

 z baz danych, 

  pozyska

ć

 multimedialne materiały ze stron internetowych, 

  zaprezentowa

ć

  i  oceni

ć

  przydatno

ść

  wyszukanych  materiałów  do 

wspomagania działa

ń

 terapeutycznych, 

  zało

Ŝ

y

ć

 konta pocztowe, 

  skonfigurowa

ć

 konto pocztowe w wybranym programie pocztowym, 

  wysła

ć

 i odebra

ć

 wiadomo

ś

ci pocztowe, 

  skonfigurowa

ć

 konto serwera grup dyskusyjnych, 

  ogłosi

ć

 wiadomo

ś

ci na grupach dyskusyjnych, 

  wykorzysta

ć

 e-learning do przekazywania wiedzy podopiecznemu, 

  pozyska

ć

 obrazy przy pomocy aparatu cyfrowego, 

  zeskanowa

ć

 fotografie i obrazy, 

  zeskanowa

ć

 tekst z wykorzystaniem dowolnego programu OCR, 

  zainstalowa

ć

 i skorzysta

ć

 z nagrywarki płytek CD-RW, 

  skorzysta

ć

 z programu do obróbki zdj

ęć

  zmontowa

ć

 filmy wideo przy pomocy dost

ę

pnych programów, 

  poda

ć

 przykłady zastosowania prezentacji multimedialnej, 

  przygotowa

ć

 plan prezentacji multimedialnej, 

  zaprojektowa

ć

  prezentacje  multimedialne  wzbogacone  wykresami, 

grafik

ą

, d

ź

wi

ę

kami, filmami,  

  przygotowa

ć

 prezentacje przeno

ś

ne i pokazy slajdów, 

  zastosowa

ć

  przepisy  prawa  autorskiego  w  przygotowywaniu 

materiałów własnych. 

 
2. Materiał nauczania 

Gromadzenie i przetwarzanie informacji dost

ę

pnych w Internecie. 

Komunikowanie si

ę

 w sieci Internet.  

Instalowanie i obsługa urz

ą

dze

ń

 multimedialnych. 

Przetwarzanie zgromadzonych materiałów i informacji. 
Posługiwanie si

ę

 sieci

ą

 komputerow

ą

Programy specjalistyczne. 
Prawo autorskie. 
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

38 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Przegl

ą

danie i rejestrowanie stron WWW. 

  Wyszukiwanie  informacji  zwi

ą

zanych  z  terapi

ą

  zaj

ę

ciow

ą

  w  sieci 

Internet. 

  Gromadzenie i katalogowanie wyszukanych informacji. 

  Zakładanie i konfigurowanie konta pocztowego. 

  Wysyłanie i odbieranie wiadomo

ś

ci pocztowej. 

  Konfigurowanie  konta  serwera  grup  dyskusyjnych  i  ogłaszanie 

wiadomo

ś

ci. 

  Korzystanie  z  zasobów  e-learning  do  doskonalenia  własnych 

kompetencji. 

  Pozyskiwanie  obrazów  przy  pomocy:  aparatu  cyfrowego,  kamery, 

skanera. 

  Skanowanie tekstu, fotografii, obrazu. 

  Instalowanie i korzystanie z nagrywarek CD/DVD R/RW. 

  Korzystanie  z  programów  do  obróbki  zdj

ęć

  i  do  montowania  filmów 

wideo. 

  Projektowanie  i  stosowanie  prezentacji  multimedialnych  w  pracy 

terapeuty zaj

ę

ciowego. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Stanowiska komputerowe z dost

ę

pem do Internetu. 

Oprogramowanie komputerowe: 

  pakiet biurowy zawieraj

ą

cy: edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny, 

  bazy danych, programy do prezentacji komputerowych, 

  programy do edycji WWW, 

  programy do grafiki komputerowej, 

  gry dydaktyczne, 

  encyklopedie, słowniki i inne czasopisma elektroniczne, 

  specjalistyczne 

oprogramowanie, 

wspomagaj

ą

ce 

prac

ę

 

z pacjentem/podopiecznym, 

  komunikatory internetowe, 

  przegl

ą

darki internetowe, 

  programy pocztowe, 

  programy antywirusowe. 

Gło

ś

niki, 

mikrofony, 

drukarki, 

skanery, 

projektor 

multimedialny  

z ekranem, kamery internetowe. 
 
 

 
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

39 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  nauczania  jednostki  modułowej  ma  na  celu 

kształtowanie  i  doskonalenie  umiej

ę

tno

ś

ci  korzystania  z  technik 

informatycznych w pracy zawodowej.  

Realizuj

ą

c  program  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  wykorzystanie 

oprogramowania komputerowego do twórczej pracy człowieka zdrowego 
oraz 

tworzenia 

warunków 

do 

nauki 

pracy 

podopiecznego 

z  okre

ś

lonym  deficytem  sprawno

ś

ciowym.  Szczególnie  wa

Ŝ

ne  jest 

przygotowanie ucznia do korzystania z komputera w celu aktywizowania 
i  usprawniania  funkcji  i  czynno

ś

ci  psychicznych  oraz  systematycznego 

aktualizowania 

wiedzy 

zarówno 

terapeuty 

zaj

ę

ciowego 

jak  

i podopiecznego. 

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  z  zastosowaniem  metod 

praktycznych: pokazu z obja

ś

nieniem i 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  uczniowie  powinni  korzysta

ć

  

z  programów  ułatwiaj

ą

cych  podopiecznym  kontakt  z  terapeut

ą

 

zaj

ę

ciowym  i  otaczaj

ą

c

ą

  rzeczywisto

ś

ci

ą

.  Powinni  równie

Ŝ

  projektowa

ć

 

programy 

profilaktyczne 

terapeutyczne, 

scenariusze 

zaj

ęć

 

edukacyjnych  oraz  wykorzysta

ć

  komputer  jako  narz

ę

dzie  terapeutyczne 

dla  podopiecznych  z  zaburzeniami  mowy,  słuchu  oraz  koordynacji 
wzrokowo-ruchowej i orientacji przestrzennej.  

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  pracowni  komputerowej, 

wyposa

Ŝ

onej 

specjalistyczne 

oprogramowanie, 

multimedialne 

programy  edukacyjne  oraz  wybrane  aplikacje  u

Ŝ

ytkowe.  Ka

Ŝ

dy  ucze

ń

 

powinien  mie

ć

  zapewnione  samodzielne  stanowisko  komputerowe  ze 

stałym  dost

ę

pem  do  sieci  internetowej  oraz  mo

Ŝ

liwo

ś

ci

ą

  korzystania  

z urz

ą

dze

ń

 peryferyjnych.  

Nauczyciel  powinien  na  bie

Ŝą

co  obserwowa

ć

  prac

ę

  ucznia, 

korygowa

ć

 bł

ę

dy, udziela

ć

 instrukcji i porad. 

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

Podstawowym  sposobem  sprawdzania  i  oceniania  osi

ą

gni

ęć

  ucznia 

powinna  by

ć

  obserwacja  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na:  

  dobór metod rozwi

ą

zywania problemu, 

  zaanga

Ŝ

owanie w wykonywaniu zadania, 

  skuteczno

ść

 podj

ę

tych działa

ń

  systematyczno

ść

 wykonywanych prac, 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

40 

 

Przedmiotem oceny powinny by

ć

 równie

Ŝ

 umiej

ę

tno

ś

ci: 

  korzystania  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji:  podr

ę

czników,  prac 

specjalistycznych oraz popularnonaukowych w formie elektronicznej, 

  opracowywania 

projektów 

indywidualnych 

grupowych 

oraz 

prezentacja ich na forum grupy,  

  opracowywania  prezentacji  multimedialnych,  korzystanie  ze  stron 

WWW, albumów, filmów uwzgl

ę

dniaj

ą

cych zagadnienia merytoryczne 

przydatne w pracy terapeuty zaj

ę

ciowego. 

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

41 

 

Moduł 322[15].O2 
Rozwój osobowy i biologiczny człowieka 
 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  charakteryzowa

ć

 

poszczególne 

okresy 

rozwoju 

psychicznego 

człowieka, 

  okre

ś

la

ć

 czynniki wpływaj

ą

ce na kształtowanie osobowo

ś

ci, 

  stosowa

ć

 

terminologi

ę

 

dziedziny 

psychologii, 

pedagogiki  

i socjologii, 

  wyja

ś

nia

ć

  budow

ę

  i  czynno

ś

ci  układów  i  narz

ą

dów  organizmu 

człowieka, 

  charakteryzowa

ć

  zmiany  zachodz

ą

ce  w  psychice  człowieka  pod 

wpływem choroby lub niepełnosprawno

ś

ci, 

  ocenia

ć

 stan pacjenta na podstawie prowadzonej obserwacji,  

  współuczestniczy

ć

  w  udzielaniu  pomocy  psychologicznej  i  tworzeniu 

systemu wsparcia społecznego, 

  nawi

ą

zywa

ć

 i utrzymywa

ć

 kontakty społeczne z pacjentem, 

  unika

ć

 bł

ę

dów jatrogennych, 

  przewidywa

ć

 sytuacje trudne w pracy terapeuty zaj

ę

ciowego, 

  analizowa

ć

  przyczyny  własnych  negatywnych  emocji  w  kontakcie 

z pacjentem, 

  charakteryzowa

ć

 procesy patologiczne, 

  rozpoznawa

ć

 

objawy 

niepełnosprawno

ś

ci 

psychofizycznej 

podopiecznego, 

  okre

ś

la

ć

 wpływ 

ś

rodowiska społecznego na osoby niepełnosprawne, 

  stosowa

ć

 metody i zasady wychowania, 

  okre

ś

la

ć

 metody i zasady stosowane w procesie nauczania, 

  ocenia

ć

 stopie

ń

 wydolno

ś

ci psychicznej podopiecznego, 

  ocenia

ć

 stopie

ń

 wydolno

ś

ci fizycznej podopiecznego, 

  diagnozowa

ć

 warunki 

Ŝ

ycia podopiecznego, 

  rozpoznawa

ć

 problemy i potrzeby podopiecznego. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

42 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

  

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

322[15].O2.01 

Analizowanie psychospołecznych aspektów rozwoju 
człowieka 

  50 

322[15].O2.02  Diagnozowanie problemów i potrzeb pacjenta 

  50 

322[15].O2.03 

Analizowanie budowy i funkcji organizmu zdrowego 
człowieka  

100 

322[15].O2.04 

Analizowanie procesów patologicznych w obr

ę

bie 

układów i narz

ą

dów 

  70 

322[15].O2.05  Rozpoznawanie objawów niepełnosprawno

ś

ci  

  54 

Razem 

324 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych  

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

322[15].O2.01 

Analizowanie 

psychospołecznych aspektów 

rozwoju człowieka 

322[15].O2 

Rozwój osobowy  

i biologiczny człowieka

  

 

322[15].O2.02 

Diagnozowanie problemów  

i potrzeb pacjenta 

 

322[15].O2.05 

Rozpoznawanie objawów 

niepełnosprawno

ś

ci 

 

 

322[15].O2.04 

Analizowanie procesów 

patologicznych 

 w obr

ę

bie układów 

322[15].O2.03 

Analizowanie budowy  

i funkcji organizmu zdrowego 

człowieka 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

43 

 

4. Literatura 

Affolter F.: Spostrzeganie, rzeczywisto

ść

, j

ę

zyk. WSiP, Warszawa 1997 

Aleksandrowicz R.: Mały atlas anatomiczny. PZWL, Warszawa 2004 
Aronson  E.,  Wilson  T.  D.,  Alert  R.  M.:  Psychologia  społeczna.  Serce 
i umysł. Zysk i Ska, Pozna

ń

 1997 

Aronson E.: Człowiek istota społeczna. PWN, Warszawa 2004 
Aronson E.: Psychologia społeczna. PWN, Warszawa 1996 
Bara

ń

ski  J.,  Pi

ą

tkowski  W.,  red.:  Zdrowie  i  choroba.  Wybrane  problemy 

socjologii medycyny. WWO, Wrocław 2002 

ę

dowski  P.:  Pomoc  społeczna  i  opieka  nad  osobami  starszymi.  BPS, 

Warszawa 1996 
D

ą

browski K.: Trud istnienia. WP, Warszawa1986 

Forma

ń

ski J.: Psychologia 

ś

rodowiska. PZWL, Warszawa 2004 

Gerstman  St-w.:  Rozmowa  i  wywiad  w  psychologii,  PWN,  Warszawa 
1987 
Goleman D.: Inteligencja emocjonalna. Media Rodzina, Pozna

ń

 1997 

Grzesiuk  L.,  Tryjarska  B.:  Jak  pomaga

ć

  sobie,  rodzinie  i  innym.  PWN, 

Warszawa 1987 
Hamer H.: Rozwój przez wprowadzanie zmian. CEM, Warszawa 1998 
Hamer H.: Rozwój umiej

ę

tno

ś

ci społecznych. WEDA, Warszawa 1999 

Hebanowski  M.  Kliszcz  J.,Trzeciak  B.:  Poradnik  komunikowania  si

ę

 

lekarza z pacjentem. PZWL, Warszawa 1999 
Jarosz M., Cwynar S., red.: Podstawy psychiatrii. PZWL, Warszawa1980 
Kru

ś

 S.: Patologia. PZWL, Warszawa 2004 

Michajlik  A.,  Ramontowski  W.:  Anatomia  i  fizjologia  człowieka.  PZWL, 
Warszawa 2004 
Milerski B., 

Ś

liwi

ń

ski B.: Pedagogika - leksykon. PWN, Warszawa 2000 

P

ę

dich W. red.: Choroby wewn

ę

trzne. PZWL, Warszawa, 1994 

Przetacznik-Gierowska 

M., 

Tyszkowa 

M.: 

Psychologia 

rozwoju 

człowieka. PWN, Warszawa 2000 
S

ę

k  H.,  Cie

ś

lak  R.  red.:  Wsparcie  społeczne,  stres  i  zdrowie.  PWN, 

Warszawa 2004 
Taranowicz  I.,  Majchrowska  A.,  Kawczy

ń

ska-Butryn  Z.:  Elementy 

socjologii dla piel

ę

gniarek. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2000 

Tomaszewski T. red.: Psychologia ogólna. PWN, Warszawa1995 
Tyszka Z.: Socjologia rodziny. PWN, Warszawa 1974 
Zimbardo Ph. G., Ruch F. L.: Psychologia i 

Ŝ

ycie. PWN, Warszawa 1998 

 

Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

44 

 

Jednostka modułowa 322[15].O2.01 
Analizowanie psychospołecznych aspektów rozwoju 
człowieka 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  terminologi

ą

  z  zakresu  psychologii,  socjologii  

i pedagogiki, 

  scharakteryzowa

ć

  metody  badawcze  stosowane  w  psychologii  

i socjologii, 

  scharakteryzowa

ć

  poszczególne  okresy  rozwoju  psychicznego  

i społecznego człowieka, 

  wyja

ś

ni

ć

  znaczenie  procesów  psychicznych  w  funkcjonowaniu 

człowieka, 

  okre

ś

li

ć

 składniki osobowo

ś

ci, 

  okre

ś

li

ć

 

wpływ 

Ŝ

nych 

czynników 

na 

rozwój 

osobowo

ś

ci 

i zachowanie si

ę

 człowieka, 

  okre

ś

li

ć

  czynniki  decyduj

ą

ce  o  poziomie  odporno

ś

ci  człowieka  na 

stres, 

  okre

ś

li

ć

 sposoby radzenia sobie ze stresem, 

  zanalizowa

ć

 

czynniki 

wpływaj

ą

ce 

na 

ogóln

ą

 

wydolno

ść

 

psychofizyczn

ą

 człowieka, 

  zastosowa

ć

  wybrane  metody  oceniania  wydolno

ś

ci  psychofizycznej 

człowieka,  

  okre

ś

li

ć

  cechy  zbiorowo

ś

ci  społecznej  i  jej  wpływ  na  socjalizacj

ę

 

jednostki,  

  okre

ś

li

ć

 czynniki społeczne wpływaj

ą

ce na rozwój jednostki, 

  nawi

ą

za

ć

 i utrzyma

ć

 kontakt z pacjentem i jego rodzin

ą

  zastosowa

ć

  zasady  nawi

ą

zywania  i  utrzymywania  kontaktów 

społecznych z podopiecznym, 

  unikn

ąć

 bł

ę

dów jatrogennych, 

  okre

ś

li

ć

 wpływ czynników 

ś

rodowiskowych na powstawanie zaburze

ń

 

przystosowania społecznego, 

  przewidzie

ć

  sytuacje  nietypowe  i  trudne  w  pracy  terapeuty 

zaj

ę

ciowego, 

  przeprowadzi

ć

  analiz

ę

  przyczyn  własnych  negatywnych  emocji 

w kontaktach z pacjentem, 

  podj

ąć

  współprac

ę

  w  zespole  interdyscyplinarnym  w  zakresie 

udzielania  pomocy  psychologicznej  i  tworzenia  systemu  wsparcia 
społecznego, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 z grup

ą

 pacjentów, 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

45 

 

  zaobserwowa

ć

  i  okre

ś

li

ć

  przyczyny  powstawania  konfliktów  w małej 

grupie społecznej, 

  rozwi

ą

za

ć

 konflikty grupowe, 

  scharakteryzowa

ć

 metody wychowania i nauczania, 

  okre

ś

li

ć

 zało

Ŝ

enia systemu kształcenia specjalnego, 

  okre

ś

li

ć

 cele wychowania i nauczania osób niepełnosprawnych, 

  zastosowa

ć

  w  pracy  z  niepełnosprawnymi  ró

Ŝ

ne  metody  nauczania  

i oddziaływania wychowawczego, 

  zastosowa

ć

 zasady post

ę

powania zgodne z Kart

ą

 Praw Pacjenta. 

 
2. Materiał nauczania 

Psychologiczne i socjologiczne metody poznawania człowieka. 
Okresy rozwoju psychospołecznego człowieka. 
Procesy psychiczne. 
Osobowo

ść

 człowieka.  

Czynniki kształtowania osobowo

ś

ci człowieka. 

Sytuacje trudne, stres, frustracja, mechanizmy obronne. 

ę

dy jatrogenne. 

Pomoc psychologiczna. 
System wsparcia społecznego. 
Sytuacje trudne w pracy terapeuty zaj

ę

ciowego. 

Zbiorowo

ść

 społeczna. 

Rodzina jako grupa społeczna. 
Psychologia 

Ŝ

ycia społecznego. 

Kulturowe uwarunkowania zachowania człowieka. 
Proces wychowania i nauczania. 
Narz

ę

dzia badawcze stosowane w pedagogice.  

Zało

Ŝ

enia systemu kształcenia specjalnego. 

Karta Praw Pacjenta.

 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Opracowywanie scenariusza rozmowy psychologicznej. 

  Prowadzenie rozmowy psychologicznej.  

  Komunikowanie  si

ę

  z  pacjentem  zale

Ŝ

nie  od  stanu  zdrowia,  rodzaju 

niepełnosprawno

ś

ci, wieku, płci.  

  Planowanie systemu wsparcia społecznego. 

  Okre

ś

lanie zachowa

ń

 zapobiegaj

ą

cych bł

ę

dom jatrogennym. 

  Badanie struktury grupy społecznej. 

  Organizowanie pracy z grup

ą

 pacjentów. 

  Analizowanie  zachowania  i  oddziaływania  jednostki  w  małej  grupie  

w warunkach symulowanych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

46 

 

  Okre

ś

lanie wpływu czynników 

ś

rodowiskowych na rozwój jednostki. 

  Analizowanie  wpływu  własnych  do

ś

wiadcze

ń

 

Ŝ

yciowych  na  proces 

uczenia si

ę

 i kształtowania osobowo

ś

ci. 

  Analizowanie  zalet  i  wad  poszczególnych  systemów  nauczania  

osób niepełnosprawnych. 

  Analizowanie  funkcjonowania  placówki  kształcenia  specjalnego,  

na 

podstawie 

spostrze

Ŝ

e

ń

 

dokonanych 

podczas 

wycieczki 

dydaktycznej. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Opisy przypadków. 
Schematy, plansze. 
Scenariusze wywiadu, rozmowy, obserwacji. 
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce metod nauczania w szkołach specjalnych. 

Albumy. 
Literatura i czasopisma zawodowe. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  z  zakresu  psychologii, 

socjologii  i  pedagogiki.  Zintegrowane  w  programie  tre

ś

ci  kształcenia  

z  ró

Ŝ

nych  dziedzin  wiedzy  stanowi

ą

  podstaw

ę

  do  realizacji  programów 

modułów zawodowych. 

Celem  realizacji  programu  nauczania  jednostki  modułowej  jest 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  poznawania  samego  siebie,  rozumienia 

własnych reakcji psychicznych, rozpoznawania problemów osoby chorej 
i  niepełnosprawnej,  dokonywania  oceny  stanu  psychicznego  i  sytuacji 
społecznej  podopiecznych,  udzielania  im  wsparcia  emocjonalnego  oraz 
umiej

ę

tno

ś

ci obserwowania zmian  w  wygl

ą

dzie, zachowaniu i reakcjach 

psychicznych 

podopiecznego 

spowodowanych 

chorob

ą

Nabyte 

umiej

ę

tno

ś

ci  umo

Ŝ

liwi

ą

  uczniowi  podj

ę

cie  działa

ń

  terapeutycznych  

w zale

Ŝ

no

ś

ci od stanu podopiecznego.  

W  procesie  kształcenia  nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  kształtowa

ć

  postawy: 

odpowiedzialno

ś

ci  za  własne  zachowania  wobec  drugiego  człowieka, 

akceptacji  zachowa

ń

  pacjentów,  gotowo

ś

ci  niesienia  pomocy  oraz 

poszanowania godno

ś

ci osobistej drugiego człowieka. 

Osi

ą

gni

ę

cie 

zaplanowanych 

celów 

umo

Ŝ

liwi 

stosowanie 

aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania:  dyskusji  dydaktycznej,  metody 

przypadków i sytuacyjnej, inscenizacji, gier dydaktycznych oraz 

ć

wicze

ń

.  

Podczas 

ć

wicze

ń

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  doskonalenia 

umiej

ę

tno

ś

ci  nawi

ą

zywania  kontaktów  społecznych,  rozpoznawania 

Ŝ

nic  indywidualnych  mi

ę

dzy  lud

ź

mi,  rozpoznawania  i  rozwi

ą

zywania 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

47 

 

konfliktów  społecznych,  radzenia  sobie  ze  stresem,  rozpoznawania 
sytuacji  społecznych  maj

ą

cych  wpływ  na  procesy  psychiczne  człowieka 

i jego zachowanie oraz funkcjonowanie w 

ś

rodowisku. 

Ć

wiczenia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  grupach  do  15  osób, 

z  podziałem  na  2-3  osobowe  zespoły,  w  odpowiednio  wyposa

Ŝ

onej 

pracowni umiej

ę

tno

ś

ci społecznych.  

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

Systematyczne  ocenienie  umo

Ŝ

liwi  nauczycielowi  rozpoznanie 

problemów wyst

ę

puj

ą

cych w procesie nauczania i zaplanowanie procesu 

kształcenia,  z  uwzgl

ę

dnieniem  indywidualnych  potrzeb  edukacyjnych 

ucznia.  

Do  sprawdzania  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  uczniów  proponuje  si

ę

 

zastosowa

ć

  sprawdziany ustne i pisemne,  

  obserwacj

ę

 czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

,  

  testy osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

Podczas  kontroli  i  oceny  dokonywanej  w  formie  ustnej,  nale

Ŝ

zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

  wypowiedzi,  poprawne 

stosowanie poj

ęć

 i poprawno

ść

 wnioskowania.  

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  przez  obserwacj

ę

 

zachowania ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

. Podczas obserwacji 

nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  posługiwanie  si

ę

  terminologi

ą

  z  zakresu  psychologii,  socjologii 

i pedagogiki, 

  aktywno

ść

 na zaj

ę

ciach, 

  przestrzeganie reguł post

ę

powania obowi

ą

zuj

ą

cych w grupie, 

  umiej

ę

tno

ść

 twórczego my

ś

lenia i rozwi

ą

zywania problemów, 

  umiej

ę

tno

ść

 prezentowania wyników pracy grupy, 

  umiej

ę

tno

ść

 samooceny. 

Obserwacje  powinny  by

ć

  prowadzone  przy  pomocy  arkusza 

obserwacji przygotowanego przez nauczyciela. 

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  proponuje  si

ę

  przeprowadzenie 

testu z zadaniami wielokrotnego wyboru.  

W ko

ń

cowej ocenie nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki samooceny ucznia oraz 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

48 

 

Jednostka modułowa 322[15].O2.02 
Diagnozowanie problemów i potrzeb pacjenta 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 wpływ warunków 

Ŝ

ycia na sytuacj

ę

 zdrowotn

ą

 pacjenta, 

  okre

ś

li

ć

  kategorie  problemów  maj

ą

cych  znaczenie  dla  jako

ś

ci 

Ŝ

ycia 

pacjenta, 

  okre

ś

li

ć

 

ź

ródła i mechanizmy powstawania problemów społecznych, 

  rozpozna

ć

 patologie społeczne i ich 

ź

ródła, 

  opisa

ć

  istot

ę

  problemów  społecznych,  ich  przejawy  oraz  wpływ  na 

funkcjonowanie jednostki, 

  scharakteryzowa

ć

 potrzeby i ich rol

ę

 w aktywno

ś

ci człowieka, 

  scharakteryzowa

ć

  metody  zbierania  informacji  o  warunkach 

Ŝ

ycia, 

problemach i potrzebach pacjenta, 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  warunków 

Ŝ

ycia  i  problemów  zdrowotnych  na 

hierarchi

ę

 potrzeb pacjenta, 

  zdiagnozowa

ć

 warunki 

Ŝ

ycia podopiecznego,  

  rozpozna

ć

 problemy i potrzeby osoby niepełnosprawnej. 

 
2. Materiał nauczania 

Człowiek i jego 

ś

rodowisko. 

Czynniki tworz

ą

ce warunki 

Ŝ

ycia. 

Ź

ródła i mechanizmy powstawania problemów społecznych. 

Patologie społeczne. 
Potrzeby i ich rola motywacyjna. 
Diagnozowanie warunków 

Ŝ

ycia pacjenta. 

Metody 

diagnozowania 

problemów 

potrzeb 

osoby 

chorej  

i niepełnosprawnej. 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie czynników maj

ą

cych wpływ na warunki i jako

ść

 

Ŝ

ycia. 

  Analizowanie  problemów  społecznych  wyst

ę

puj

ą

cych  w 

ś

rodowisku 

lokalnym na podstawie własnych do

ś

wiadcze

ń

  Ustalanie  hierarchii  potrzeb  człowieka  na  podstawie  opisu 

przypadków. 

  Prowadzenie rozmowy z pacjentem w warunkach symulowanych. 

  Prowadzenie wywiadu 

ś

rodowiskowego. 

  Opracowywanie  diagnozy  warunków 

Ŝ

ycia,  problemów  i  potrzeb 

pacjenta. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

49 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Kwestionariusz wywiadu 

ś

rodowiskowego. 

Foliogramy dotycz

ą

ce hierarchii potrzeb. 

Opisy przypadków. 
Filmy dydaktyczne na temat problemów społecznych. 
Czasopisma i literatura zawodowa. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  zapoznanie 

uczniów  z  holistycznym  podej

ś

ciem  do  człowieka,  ze  szczególnym 

uwzgl

ę

dnieniem  warunków 

Ŝ

ycia,  problemów  społecznych  oraz  ich 

wpływu  na  potrzeby  i  jako

ść

 

Ŝ

ycia  podopiecznego.  Realizuj

ą

c  program 

nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  rozpoznawanie  i  okre

ś

lenie  czynników 

ś

rodowiskowych,  rodzinnych,  materialnych,  zawodowych,  kulturowych, 

zdrowotnych, maj

ą

cych wpływ na zaspokajanie potrzeb i rozwi

ą

zywanie 

problemów pacjenta. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania:  metody  sytuacyjnej,  inscenizacji, 

dyskusji  dydaktycznej,  metody  przypadków,  metody  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

.  

Szczególnie  zalecana  jest  metoda  projektów,  która  umo

Ŝ

liwia 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  planowania,  rozwi

ą

zywania  problemów, 

podejmowania  decyzji.  Tematyka  projektów  mo

Ŝ

e  dotyczy

ć

:  badania 

ź

ródeł 

mechanizmów 

powstawania 

problemów 

społecznych 

 w 

ś

rodowisku  lokalnym  oraz  diagnozowania  warunków 

Ŝ

ycia  osób 

niepełnosprawnych. 

Ć

wiczenia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  pracowni  umiej

ę

tno

ś

ci 

społecznych  wyposa

Ŝ

onej  w  urz

ą

dzenia  multimedialne,  w  grupie  do  15 

uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe. Zaleca si

ę

 wykorzystanie 

filmów  dydaktycznych  oraz  organizowanie  wycieczek  do  placówek 
pomocy  społecznej  oraz  instytucji  wsparcia  społecznego  osób 
niepełnosprawnych. 

W  procesie  nauczania  nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

kształtowanie  cech  osobowo

ś

ci  niezb

ę

dnych  w  pracy  terapeuty 

zaj

ę

ciowego, takich jak: kultura osobista, odpowiedzialno

ść

, dokładno

ść

  

i  sumienno

ść

  w  gromadzeniu  informacji  na  temat  podopiecznego, 

empatyczne reagowanie, gotowo

ść

 niesienia pomocy potrzebuj

ą

cym. 

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

50 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  nale

Ŝ

prowadzi

ć

 systematycznie, na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.  

Podczas  kontroli  i  oceny  dokonywanej  w  formie  ustnej,  nale

Ŝ

zwraca

ć

  uwag

ę

  na  operowanie  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  wła

ś

ciwe  stosowanie 

poj

ęć

  medycznych,  merytoryczn

ą

  jako

ść

  wypowiedzi  i  poprawno

ść

 

wnioskowania. 

Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów mo

Ŝ

na dokonywa

ć

 na podstawie: 

  ustnych sprawdzianów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci, 

  pisemnych sprawdzianów, 

  obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  dobieranie metod badania warunków 

Ŝ

ycia podopiecznego, 

  zbieranie informacji,  

  formułowanie konstruktywnych wniosków z wyników bada

ń

  opracowywanie  diagnozy  warunków 

Ŝ

ycia,  problemów  i  potrzeb 

podopiecznego. 
Podczas  sprawdzania  i  oceniania  projektów  proponuje  si

ę

  zwróci

ć

 

uwag

ę

 na: 

  trafno

ść

 koncepcji projektu,  

  dobór materiałów 

ź

ródłowych, 

  plan projektu, 

  podział  zada

ń

  oraz  stopie

ń

  zaanga

Ŝ

owania  si

ę

  uczestników  

w realizacj

ę

 projektu, 

  stopie

ń

 realizacji zamierzonych celów,  

  wykonanie projektu, 

  prezentacj

ę

 projektu. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  stosowanych  przez 

nauczyciela.

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

51 

 

Jednostka modułowa 322[15].O2.03 
Analizowanie budowy i funkcji organizmu zdrowego 
człowieka  
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu anatomii i fizjologii, 

  scharakteryzowa

ć

 podstawowe procesy 

Ŝ

yciowe organizmu, 

  okre

ś

li

ć

 poło

Ŝ

enie poszczególnych układów i narz

ą

dów, 

  scharakteryzowa

ć

 budow

ę

 i okre

ś

li

ć

 funkcje skóry, 

  opisa

ć

 budow

ę

 i funkcje ko

ś

ci oraz ich poł

ą

cze

ń

  okre

ś

li

ć

  budow

ę

  mi

ęś

ni  i  wyja

ś

ni

ć

  czynno

ść

  poszczególnych  grup 

mi

ęś

niowych, 

  obja

ś

ni

ć

 

budow

ę

 

anatomiczn

ą

 

procesy 

funkcjonowania 

poszczególnych układów i narz

ą

dów organizmu człowieka, 

  wyja

ś

ni

ć

  współzale

Ŝ

no

ść

  w  funkcjonowaniu  układów  i  narz

ą

dów 

organizmu człowieka, 

  wykona

ć

 pomiar podstawowych funkcji 

Ŝ

yciowych, 

  wykaza

ć

  ró

Ŝ

nice  w  budowie  i  funkcjonowaniu  organizmu  człowieka 

zale

Ŝ

nie od płci i wieku.  

 

2. Materiał nauczania 

Podstawowe poj

ę

cia z zakresu anatomii, fizjologii. 

Przemiana materii i energii.  
Odporno

ść

 i jej rodzaje. 

Budowa i funkcje skóry. 
Budowa i czynno

ść

 układu narz

ą

dów ruchu. 

Budowa i czynno

ść

 układu sercowo - naczyniowego. 

Ocena czynno

ś

ci układu sercowo - naczyniowego. 

Układ chłonny. 
Znaczenie i rola krwi w organizmie. 
Najwa

Ŝ

niejsze zmiany ilo

ś

ciowe i jako

ś

ciowe krwi. 

Budowa i czynno

ść

 układu oddechowego. 

Budowa i czynno

ść

 układu nerwowego. 

Budowa i funkcje narz

ą

dów zmysłów. 

Budowa i funkcje układu pokarmowego i moczowego. 
Pomiar parametrów 

Ŝ

yciowych. 

Ŝ

nice  w  funkcjonowaniu  organizmu  człowieka  zale

Ŝ

ne  od  wieku  

i płci. 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

52 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Badanie  podstawowych  parametrów  wydolno

ś

ci  fizycznej  -  badanie 

t

ę

tna, ci

ś

nienia t

ę

tniczego krwi, oddechu. 

  Analizowanie wyników badania morfologicznego krwi. 

  Analizowanie  wpływu:  wieku,  budowy,  kondycji  fizycznej,  stanu 

zdrowia na wydolno

ść

 człowieka. 

  Wykonywanie  pomiaru  długo

ś

ci  i  obwodu  oraz  zakresu  ruchu 

w stawach. 

  Ocenianie siły mi

ęś

niowej badanego pacjenta. 

  Wykonywanie badania ostro

ś

ci wzroku i słuchu. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce prowadzenia badania wydolno

ś

ci fizycznej 

człowieka. 
Scenariusze 

ć

wicze

ń

Arkusze obserwacji. 
Foliogramy, plansze. 
Przyrz

ą

dy:  do  pomiaru  ci

ś

nienia  t

ę

tniczego  krwi,  siły  mi

ęś

niowej, 

pojemno

ś

ci oddechowej, zakresu ruchu w stawach.  

Tablice do badania ostro

ś

ci wzroku. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

budowy i czynno

ś

ci narz

ą

dów i układów w organizmie człowieka.  

Celem 

realizacji 

programu 

jest 

kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

analizowania budowy i funkcji organizmu człowieka oraz rozpoznawania 
wzajemnych  powi

ą

za

ń

  i  zale

Ŝ

no

ś

ci  mi

ę

dzy  poszczególnymi  układami 

i narz

ą

dami.  

Program  powinien  by

ć

  realizowany  w  korelacji  z  jednostkami 

modułowymi  322[15]O1.04,  322[15]O2.01.  Podczas  realizacji  programu 
szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  czynno

ś

ci 

narz

ą

dów  i  układów,  a  zwłaszcza  narz

ą

dów  zmysłów,  układu  narz

ą

dów 

ruchu, układu kr

ąŜ

enia, oddechowego i nerwowego.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  wykładu  konwersatoryjnego,  metody 

przypadków, metody sytuacyjnej oraz 

ć

wicze

ń

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

 

i rozszerza

ć

 w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów. 

Tre

ść

 

ć

wicze

ń

 powinna dotyczy

ć

 budowy i czynno

ś

ci poszczególnych 

narz

ą

dów i układów oraz rozpoznawania struktur anatomicznych. Nale

Ŝ

zapewni

ć

 

uczniom 

indywidualne 

tempo 

wykonywania 

ć

wicze

ń

Wykonywanie 

ć

wicze

ń

 ułatwi uczniom zrozumienie tre

ś

ci programowych, 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

53 

 

indywidualizacj

ę

  procesu  kształcenia  i  efektywniejsze  wykorzystanie 

pomocy dydaktycznych. 

W  trakcie  realizacji  tre

ś

ci  programowych  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

kształtowanie postaw: 

  odpowiedzialno

ś

ci za zdrowie i 

Ŝ

ycie człowieka, 

  wra

Ŝ

liwo

ś

ci wobec ludzi potrzebuj

ą

cych pomocy, 

  systematyczno

ś

ci 

d

ąŜ

eniu 

do 

podnoszenia 

kwalifikacji 

i aktualizacji wiedzy. 
Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  pracowni  anatomicznej,  

w grupach 15 osobowych, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.  
 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  na  podstawie  okre

ś

lonych  kryteriów.  Kryteria  oceniania 

powinny uwzgl

ę

dnia

ć

 poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres opanowania przez 

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno by

ć

 dokonywane 

przy pomocy:  

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas  kontroli  i  oceny  dokonywanej  w  formie  ustnej,  nale

Ŝ

zwraca

ć

  uwag

ę

  na  operowanie  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  wła

ś

ciwe  stosowanie 

poj

ęć

  medycznych,  merytoryczn

ą

  jako

ść

  wypowiedzi  i  poprawno

ść

 

wnioskowania. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  powinny  by

ć

  sprawdzane  na  podstawie 

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  korzystanie z atlasu anatomicznego i ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  wykonywanie pomiarów parametrów 

Ŝ

yciowych, 

  interpretowanie wyników pomiarów, 

  prezentowanie wykonywanych zada

ń

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki,  proponuje  si

ę

 

zastosowanie testu osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 ucznia stosowanych przez nauczyciela. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

54 

 

Jednostka modułowa 322.[15].O2.04. 
Analizowanie  procesów  patologicznych  w  obr

ę

bie 

układów i narz

ą

dów 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia  

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cie choroby, 

  scharakteryzowa

ć

 czynniki chorobotwórcze, 

  okre

ś

li

ć

 przyczyny choroby, 

  scharakteryzowa

ć

 ogólne zasady leczenia chorób, 

  rozpozna

ć

 zmiany w stanie zdrowia chorego, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 choroby układu narz

ą

dów ruchu, 

  scharakteryzowa

ć

 zaburzenia kr

ąŜ

eniowo - oddechowe, 

  scharakteryzowa

ć

 podstawowe choroby układu nerwowego, 

  scharakteryzowa

ć

 

zaburzenia 

przemiany 

materii, 

układu 

pokarmowego i wewn

ą

trzwydzielniczego, 

  scharakteryzowa

ć

 zmiany patologiczne w narz

ą

dach zmysłów, 

  scharakteryzowa

ć

 zmiany patologiczne w układzie moczowym,  

  sklasyfikowa

ć

 choroby nowotworowe,  

  scharakteryzowa

ć

 podstawowe zaburzenia psychiczne, 

  scharakteryzowa

ć

  przebieg  i  objawy  choroby,  w  ró

Ŝ

nych  fazach 

rozwoju człowieka. 

 
2. Materiał nauczania  

Podstawowe poj

ę

cia z zakresu patologii.  

Choroby układu narz

ą

dów ruchu.  

Zaburzenia kr

ąŜ

eniowo-oddechowe. 

Podstawowe choroby układu nerwowego. 
Zaburzenia 

przemiany 

materii, 

układu 

pokarmowego 

i wewn

ą

trzwydzielniczego. 

Zmiany patologiczne w narz

ą

dach zmysłów. 

Choroby układu moczowego. 
Choroby nowotworowe. 
Podstawowe zaburzenia psychiczne. 
Przebieg chorób wewn

ę

trznych w ró

Ŝ

nych fazach rozwoju człowieka.  

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

55 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie zmian w układzie kostno-stawowym, na podstawie zdj

ęć

 

rentgenowskich.  

  Opracowywanie wykazu czynników ryzyka mia

Ŝ

d

Ŝ

ycy i sposobów ich 

eliminowania.  

  Analizowanie  objawów  i  przebiegu  chorób  układu  nerwowego,  na 

podstawie opisu przypadków 

  Rozpoznawanie  objawów  psychopatologicznych  sfery  emocjonalnej, 

zachowania, 

działania 

ś

wiadomo

ś

ci, 

na 

podstawie 

opisu 

przypadków. 
 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Plansze, tablice anatomiczne. 
Modele anatomiczne i fantom. 
Foliogramy i prze

ź

rocza dotycz

ą

ce klasyfikacji chorób. 

Filmy  dydaktyczne  dotycz

ą

ce  zaburze

ń

  zachowania  w  ró

Ŝ

nych  sferach 

psychicznych. 
Opisy przypadków. 
Atlas anatomiczny. 
Radiogramy. 
Wyniki bada

ń

 pacjenta. 

Programy komputerowe z zakresu anatomii i fizjologii. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki  

Program  nauczania  jednostki  modułowej  integruje  tre

ś

ci  z  wielu 

dziedzin medycyny, ukazuj

ą

ce zwi

ą

zek mi

ę

dzy patogenez

ą

, przebiegiem 

chorób  oraz  ich  konsekwencjami  a  leczeniem  i  rehabilitacj

ą

.  Wiedza  

z  tego  zakresu  jest  niezb

ę

dna  do  planowania  programów  terapii 

zaj

ę

ciowej,  dostosowanych  do  zachowanych  mo

Ŝ

liwo

ś

ci,  sprawno

ś

ci 

i potrzeb  pacjenta.  Program  powinien  by

ć

  realizowany  w  korelacji  

 z jednostkami 322[15].O1.04, O1.05, 322[15].O2.01,03. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  szczególn

ą

  uwag

ę

 

nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  patologii  ogólnej,  chorób  układu 

nerwowego i układu narz

ą

dów ruchu oraz narz

ą

dów zmysłów. 

Celem 

realizacji 

programu 

jest 

kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

rozpoznawania:  przyczyn  wyst

ę

powania  zaburze

ń

  w  funkcjonowaniu 

narz

ą

dów,  objawów  charakterystycznych  dla  ró

Ŝ

nych  jednostek 

chorobowych  oraz  zmian  patologicznych  wyst

ę

puj

ą

cych  w  ró

Ŝ

nych 

narz

ą

dach. 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

56 

 

W trakcie realizacji programu nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na kształtowanie  

postaw: 

  odpowiedzialno

ś

ci za zdrowie i 

Ŝ

ycie człowieka, 

  wra

Ŝ

liwo

ś

ci wobec ludzi potrzebuj

ą

cych pomocy, 

  sumienno

ś

ci w wykonywaniu zada

ń

 zawodowych, 

  poszanowania godno

ś

ci pacjenta.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  umo

Ŝ

liwi  stosowanie  efektywnych 

metod  nauczania,  takich  jak:  wykład  konwersatoryjny,  dyskusja 
dydaktyczna, metoda przypadków i sytuacyjna oraz 

ć

wiczenia. 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  anatomicznej wyposa

Ŝ

onej 

w odpowiednie 

ś

rodki dydaktyczne.  

Proponuje  si

ę

  prowadzenie  zaj

ęć

  w  formie  pracy  zespołowej  

i grupowej. 

Ć

wiczenia powinny by

ć

 prowadzone w grupach licz

ą

cych do 

15 osób.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie,  na  podstawie  okre

ś

lonych  kryteriów.  Kryteria  oceniania 

powinny uwzgl

ę

dnia

ć

 poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres opanowania przez 

ucznia umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno by

ć

 dokonywane 

przy pomocy:  

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas  kontroli  i  oceny  dokonywanej  w  formie  ustnej,  nale

Ŝ

zwraca

ć

 uwag

ę

 na stosowanie poj

ęć

 medycznych, merytoryczn

ą

 jako

ść

 

wypowiedzi i poprawno

ść

 wnioskowania. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  powinny  by

ć

  sprawdzane  na  podstawie 

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  rozpoznawanie zaburze

ń

 w funkcjonowaniu organizmu. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki,  proponuje  si

ę

 

zastosowanie  testu  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Zadania  testowe  powinny 

dotyczy

ć

  zaburze

ń

  w  funkcjonowaniu  poszczególnych  narz

ą

dów  

i układów.  

Ocena  ko

ń

cowa  powinna  uwzgl

ę

dnia

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 ucznia stosowanych przez nauczyciela. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

57 

 

Jednostka modułowa 322[15].O2.05 
Rozpoznawanie objawów niepełnosprawno

ś

ci  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 przedmiot i zakres bada

ń

 pedagogiki specjalnej, 

  okre

ś

li

ć

 przyczyny i rodzaje niepełnosprawno

ś

ci, 

  scharakteryzowa

ć

 

poszczególne 

stopnie 

niepełnosprawno

ś

ci 

intelektualnej, 

  dokona

ć

  charakterystyki  zespołu  Downa,  zaburze

ń

  autystycznych, 

mózgowego pora

Ŝ

enia dzieci

ę

cego, 

  okre

ś

li

ć

 objawy i rodzaje dysfunkcji narz

ą

dów ruchu, 

  dokona

ć

  charakterystyki  niepełnosprawno

ś

ci  w  obr

ę

bie  narz

ą

dów 

zmysłów: wzroku i słuchu,  

  wyja

ś

ni

ć

  zjawisko  kompensacji  wyst

ę

puj

ą

ce  u  osób  dotkni

ę

tych 

dysfunkcj

ą

 narz

ą

dów zmysłów, 

  okre

ś

li

ć

 istot

ę

 problemów osoby niepełnosprawnej, 

  zdiagnozowa

ć

 problemy i potrzeby osób niepełnosprawnych, 

  okre

ś

li

ć

 sytuacj

ę

 psychospołeczn

ą

 osoby niepełnosprawnej, 

  zastosowa

ć

  zasady  obowi

ą

zuj

ą

ce  w  kontaktach  z  osobami 

niepełnosprawnymi, 

  scharakteryzowa

ć

  rodzaje  barier  utrudniaj

ą

cych  proces  integracji 

osób niepełnosprawnych ze 

ś

rodowiskiem, 

  wykaza

ć

 empati

ę

 i 

Ŝ

yczliwo

ść

 wobec osoby niepełnosprawnej, 

  unikn

ąć

 pułapek wynikaj

ą

cych z pomagania osobie niepełnosprawnej. 

  nawi

ą

za

ć

 

współprac

ę

 

instytucjami 

wspieraj

ą

cymi 

osoby 

niepełnosprawne. 

 

2. Materiał nauczania 

Przyczyny i rodzaje niepełnosprawno

ś

ci. 

Klasyfikacja i symptomatologia niepełnosprawno

ś

ci intelektualnej. 

Zaburzenia chromosomalne: Zespół Downa, Zespół Turnera. 
Zaburzenia autystyczne, mózgowe pora

Ŝ

enie dzieci

ę

ce. 

Niepełnosprawno

ść

 fizyczna.  

Dysfunkcja narz

ą

du wzroku i słuchu. 

Zjawisko kompensacji. 
Problemy i potrzeby osób niepełnosprawnych. 
Bariery 

utrudniaj

ą

ce 

proces 

integracji 

społecznej 

osób 

niepełnosprawnych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

58 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Sporz

ą

dzanie 

wykazu 

instytucji 

wspieraj

ą

cych 

osoby 

niepełnosprawne. 

  Okre

ś

lanie  ró

Ŝ

nic  w  funkcjonowaniu  osób  niepełnosprawnych 

intelektualnie w stopniu lekkim i umiarkowanym. 

  Rozpoznawanie  rodzajów  i  objawów  dysfunkcji  w  zakresie  narz

ą

du 

ruchu, na podstawie opisu przypadków. 

  Opracowywanie  planu  udzielania  pomocy  podopiecznemu,  na 

podstawie opisu przypadków. 

  Okre

ś

lanie 

barier 

utrudniaj

ą

cych 

funkcjonowanie 

osób 

niepełnosprawnych. 

  Opracowywanie  scenariusza:  Dnia  Otwartych  Warsztatów  Terapii 

Zaj

ę

ciowej, 

Dnia 

Godno

ś

ci 

Osób 

Niepełnosprawno

ś

ci

ą

 

Intelektualn

ą

  Opracowywanie  mapy  problemów  wyst

ę

puj

ą

cych  w 

ś

rodowisku 

lokalnym, dotycz

ą

cych osób niepełnosprawnych. 

  Opracowywanie  sprawozdania  z  wycieczki  dydaktycznej  do  placówki 

pomocy społecznej. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Scenariusze uroczysto

ś

ci i wycieczek. 

Scenariusz treningów usprawniaj

ą

cych, warsztatów plastycznych. 

Wykaz instytucji wspieraj

ą

cych osoby niepełnosprawne. 

Mapa problemów. 
Opisy przypadków. 
Foliogramy dotycz

ą

ce klasyfikacji niepełnosprawno

ś

ci. 

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce barier utrudniaj

ą

cych funkcjonowanie osób 

niepełnosprawnych. 
Literatura, czasopisma tematyczne. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  z  zakresu 

pedagogiki  specjalnej.  Realizacja  programu  ma  na  celu  przygotowanie 
uczniów  do  diagnozowania  rodzajów  dysfunkcji  i  niepełnosprawno

ś

ci, 

zwi

ą

zanych 

tym 

problemów 

potrzeb 

oraz 

wspomaganie 

podopiecznych w ich rozwi

ą

zywaniu i zaspokajaniu. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  kształcenia  wymaga  stosowania 

podaj

ą

cych  i  aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania,  takich  jak:  wykład 

problemowy,  dyskusja  dydaktyczna,  metoda  przypadków,  inscenizacji 
oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

59 

 

Proponuje  si

ę

  prowadzenie 

ć

wicze

ń

  w  15  osobowych  grupach,  

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły. Praca w grupie wpływa na jako

ść

 

wykonywanych 

zada

ń

pozwala 

na 

kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

komunikowania  si

ę

,  współpracy  z  zespołem  w  rozwi

ą

zywaniu 

problemów, prezentacji wyników na forum grupy.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

 

uczniów  do  samodzielnej  pracy,  studiowania  literatury  i  czasopism 
zawodowych  oraz  korzystania  z  zasobów  Internetu.  Wskazane  jest 
równie

Ŝ

  kształtowanie,  takich  cech  jak:  uczciwo

ść

,  odpowiedzialno

ść

dokładno

ść

,  umiej

ę

tno

ść

  pracy  w  zespole  oraz  poszanowanie  godno

ś

ci 

osobistej  podopiecznego.  Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni 

dydaktycznej  wyposa

Ŝ

onej  w  sprz

ę

t  audiowizualny  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cy 

wzbogacanie tre

ś

ci programowych filmami dydaktycznymi.  

W  celu  zapewnienia  uczniom  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  nawi

ą

zania  kontaktu  

z  osobami  niepełnosprawnymi  oraz  identyfikowania  objawów,  potrzeb  
i  problemów  nale

Ŝ

y  zorganizowa

ć

 

ć

wiczenia  praktyczne  w placówkach 

pomocy  społecznej.  Bezpo

ś

redni  kontakt z  osobami  niepełnosprawnymi 

ułatwi  uczniom  zrozumienie  ich  sytuacji 

Ŝ

yciowej  oraz  poznanie  metod 

profesjonalnego rozwi

ą

zywania problemów osób niepełnosprawnych. 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie,  na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  Kryteria  oceniania 
powinny 

uwzgl

ę

dnia

ć

 

szczegółowe 

cele 

kształcenia,  

w szczególno

ś

ci: 

  umiej

ę

tno

ść

 rozpoznawania rodzajów niepełnosprawno

ś

ci, 

  diagnozowanie problemów i potrzeb osób niepełnosprawnych, 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji. 

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno by

ć

 dokonywane na podstawie:  

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas  kontroli  i  oceny  dokonywanej  w  formie  ustnej,  nale

Ŝ

zwraca

ć

 

uwag

ę

 

na 

wła

ś

ciwe 

stosowanie 

poj

ęć

 

medycznych, 

merytoryczn

ą

 jako

ść

 wypowiedzi i poprawno

ść

 wnioskowania. 

Podstaw

ą

  uzyskania  pozytywnej  oceny  jest  przede  wszystkim 

samodzielne i poprawne wykonanie 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 ucznia stosowanych przez nauczyciela. 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

60 

 

Moduł 322[15].Z1  
Podstawy kompleksowej rehabilitacji  
 

1. Cele kształcenia  

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  okre

ś

la

ć

 cele i zadania rehabilitacji kompleksowej, 

  zbiera

ć

 informacje o rodzaju, przebiegu i rokowaniu choroby pacjenta, 

  współpracowa

ć

 z zespołem terapeutycznym, 

  korzysta

ć

  z  kwestionariuszy  do  oceny  stanu  neurofizjologicznego 

pacjenta, 

  okre

ś

la

ć

  działania  rehabilitacyjne  dostosowane  do  choroby  lub 

niepełnosprawno

ś

ci pacjenta, 

  okre

ś

la

ć

 dopuszczalny próg obci

ąŜ

enia wysiłkiem, 

  wykrywa

ć

  u  pacjenta  objawy  zm

ę

czenia  spowodowane  działaniami 

usprawniaj

ą

cymi, 

  prowadzi

ć

  terapi

ę

  zaj

ę

ciow

ą

  jako  kontynuacj

ę

  leczenia  ruchem 

w uzgodnieniu z lekarzem, 

  prowadzi

ć

  zaj

ę

cia  rehabilitacyjne  dotycz

ą

ce  wykonywania  czynno

ś

ci 

Ŝ

ycia codziennego, 

  organizowa

ć

 turnusy rehabilitacyjne, 

  planowa

ć

 i prowadzi

ć

 zaj

ę

cia sportowe i rekreacyjne, 

  wykonywa

ć

  prac

ę

  zgodnie  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy oraz ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej. 

 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

322[15].Z1.01 

Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do 
mo

Ŝ

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta 

  52 

322[15].Z1.02  Posługiwanie si

ę

 sprz

ę

tem rehabilitacyjnym 

  40 

322[15].Z1.03 

Stosowanie zabiegów kinezyterapeutycznych 
i fizykoterapeutycznych 

  88 

322[15].Z1.04  Stosowanie metod usprawniania pacjenta 

100 

322[15].Z1.05  Posługiwanie si

ę

 j

ę

zykiem obcym zawodowym 

  72 

Razem 

352 

 
 
 
 
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

61 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

4. Literatura 

Dega  W.  (red),  Milanowska  M.:  Rehabilitacja  medyczna.  PZWL, 
Warszawa 2002 
Bohrynowska-Fic  J.:  Wła

ś

ciwo

ś

ci 

ć

wicze

ń

  fizycznych,  ich  systematyka 

i metodyka. PZWL, Warszawa 1987 
Borkowska  M.,  Kisiel  B.:  Metoda  Weroniki  Sherborne  w  terapii 
i wspomaganiu rozwoju. PWN, Warszawa 1994 
Ekdawi  M.  Y.,  Conning  A.  M.:  Rehabilitacja  psychiatryczna.  PZWL, 
Warszawa 1995 
Kiperski  J.,  Ostrowska  A.  (red).:  Stan  rehabilitacji  i  potrzeby 
rehabilitacyjne  osób  o  poszczególnych  rodzajach  niepełnosprawno

ś

ci. 

PWN, Warszawa 1994 
Larkowa H.: Człowiek niepełnosprawny. PWN, Warszawa 1987 
Mika T., Kasprzak W.: Fizykoterapia. PZWL, Warszawa 2003 
Nowotny  J.:  Zarys  rehabilitacji  w  dysfunkcjach  narz

ą

du  ruchu.  AWF, 

Katowice 2000 
Rosławski  A.,  Skolimowski  T.:  Technika  wykonywania 

ć

wicze

ń

 

leczniczych. PZWL, Warszawa 2003 

322[15]. Z1.01 

Dobieranie zabiegów 

rehabilitacyjnych do 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta 

 

322.[15].Z1 

Podstawy kompleksowej 

rehabilitacji  

 

322[15].Z1.02 

Posługiwanie si

ę

 sprz

ę

tem 

rehabilitacyjnym 

 

322[15].Z1.05 

Posługiwanie si

ę

 j

ę

zykiem 

obcym zawodowym

 

 

322[15].Z1.04 

Stosowanie metod 

usprawniania pacjenta

 

 

322[15].Z1.03 

Stosowanie zabiegów 

kinezyterapeutycznych 

i fizykoterapeutycznych

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

62 

 

Straburzy

ń

ska-Lupa A., Straburzy

ń

ski G.: Fizjoterapia. PZWL, Warszawa 

2004 
Witkowski  T.:  Rozumie

ć

  problemy  osób  niepełnosprawnych.  MBDO, 

Warszawa 1993 
Zembaty A., Kasper. (red).: Kinezyterapia. PZWL, Kraków 2000 
Zimmermann-Górska I.: Choroby reumatyczne. PZWL, Warszawa 2004 
Zrałek  M.: 

Ś

rodowisko  zamieszkania,  a  niepełnosprawni.  IFIS  PAN, 

Warszawa 1994 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

63 

 

Jednostka modułowa 322[15].Z1.01 
Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do 
mo

Ŝ

liwo

ś

ci i potrzeb pacjenta 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje i etapy rehabilitacji, 

  okre

ś

li

ć

  zadania  rehabilitacji  leczniczej,  społecznej,  psychologicznej  

i zawodowej, 

  okre

ś

li

ć

  wskazania  i  przeciwwskazania  do  stosowania  leczniczych 

zabiegów rehabilitacyjnych, 

  wykona

ć

 pomiary wydolno

ś

ci wysiłkowej pacjenta, 

  podj

ąć

 współprac

ę

 z członkami zespołu rehabilitacyjnego, 

  scharakteryzowa

ć

 

zasady 

metody 

rehabilitacji 

stosowane  

w  chorobach  narz

ą

dów  ruchu,  układu  kr

ąŜ

enia  i  oddechowego,  

w  chorobach  wieku  rozwojowego  i  podeszłego,  w  chorobach 
psychicznych i układu nerwowego oraz w chorobach nowotworowych, 

  opracowa

ć

  plany  rehabilitacji  pacjentów  z  ró

Ŝ

nymi  schorzeniami 

i w ró

Ŝ

nym wieku, z uwzgl

ę

dnieniem diagnozy lekarskiej, 

  dobra

ć

  rodzaje  i  metody  rehabilitacji  do  stanu  zdrowia,  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  

i potrzeb pacjenta, we współpracy z fizjoterapeut

ą

  dobra

ć

 

ć

wiczenia  usprawniaj

ą

ce  i  relaksacyjne  do  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  

i potrzeb pacjenta, 

  okre

ś

li

ć

 miejsce terapii zaj

ę

ciowej w rehabilitacji, 

  dostosowa

ć

  formy  terapii  zaj

ę

ciowej  do  planów  usprawniania 

pacjentów, 

  dobra

ć

 

rodzaj 

wsparcia 

społecznego 

niezb

ę

dnego 

osobie 

niepełnosprawnej w korzystaniu z zabiegów rehabilitacyjnych, 

  zmotywowa

ć

 pacjenta do udziału w zabiegach rehabilitacyjnych, 

  udzieli

ć

 pacjentowi informacji dotycz

ą

cych zabiegów rehabilitacyjnych 

i stosowania sprz

ę

tu rehabilitacyjnego, 

  dobra

ć

  ró

Ŝ

ne  formy  sp

ę

dzania  czasu  wolnego  do  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  

i zainteresowa

ń

 pacjenta, 

  skorzysta

ć

 przepisów prawa, literatury zawodowej oraz innych 

ź

ródeł 

informacji. 

 

2. Materiał nauczania 

Miejsce rehabilitacji w procesie terapii. 
Cele i zadania rehabilitacji. 
Etapy i rodzaje rehabilitacji. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

64 

 

Zasady  i  metody  rehabilitacji  stosowane  w  chorobach  narz

ą

dów  ruchu, 

układu  kr

ąŜ

enia  i  oddechowego,  w  chorobach  wieku  rozwojowego  

i  podeszłego,  w  chorobach  psychicznych  i  układu  nerwowego  oraz  
w chorobach nowotworowych. 
Podstawowe zasady psychoterapii. 
Podstawowe zasady socjoterapii. 
Przebieg rehabilitacji i ocena jej skuteczno

ś

ci. 

Wskazania 

przeciwwskazania 

do 

stosowania 

zabiegów 

rehabilitacyjnych. 
Metody pomiaru wydolno

ś

ci wysiłkowej pacjenta. 

Miejsce terapii zaj

ę

ciowej w rehabilitacji. 

Kompleksowy plan rehabilitacji. 
Zabiegi rehabilitacyjne dla dzieci i dla osób starszych. 

Ć

wiczenia ogólno-usprawniaj

ą

ce i relaksuj

ą

ce. 

Metody organizacji czasu wolnego i zaj

ęć

 rekreacyjnych. 

Organizacja turnusów rehabilitacyjnych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Prowadzenie oceny wydolno

ś

ci wysiłkowej pacjenta. 

  Badanie t

ę

tna i ci

ś

nienia krwi przed i po wysiłku. 

  Dokonywanie oceny siły mi

ęś

niowej pacjenta. 

  Prowadzenie Testu Lovetta. 

  Dawkowanie obci

ąŜ

enia prac

ą

 na cykloergometrze. 

  Dobieranie zabiegów rehabilitacyjnych do mo

Ŝ

liwo

ś

ci pacjenta. 

  Dostosowywanie planu terapii zaj

ę

ciowej do programu rehabilitacji. 

  Opracowywanie  planów  rehabilitacji  dostosowanych  do  rodzaju 

schorzenia, wieku i mo

Ŝ

liwo

ś

ci pacjenta. 

  Planowanie  czynno

ś

ci  usprawniaj

ą

cych  samoobsług

ę

  pacjenta, 

dostosowanych do jego mo

Ŝ

liwo

ś

ci psychoruchowych. 

  Opracowywanie  projektu  optymalnych  rozwi

ą

za

ń

  w  mieszkaniu 

pacjenta dostosowanych do rodzaju jego niepełnosprawno

ś

ci. 

  Opracowywanie 

propozycji 

organizacji 

czasu 

wolnego 

z uwzgl

ę

dnieniem stanu zdrowia, wieku i mo

Ŝ

liwo

ś

ci pacjenta. 

  Programowanie 

prowadzanie 

ć

wicze

ń

 

usprawniaj

ą

cych 

i relaksacyjnych. 

  Opracowywanie  programu  turnusów  rehabilitacyjnych  dla  ró

Ŝ

nych 

grup pacjentów. 
 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Aparat do badania ci

ś

nienia krwi. 

Cykloergometr. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

65 

 

K

ą

tomierz i centymetr. 

Sprz

ę

t rehabilitacyjny. 

Foliogramy dotycz

ą

ce rodzajów rehabilitacji kompleksowej. 

Plansze i schematy do oceny wydolno

ś

ci fizycznej pacjenta. 

Filmy dydaktyczne na temat 

ć

wicze

ń

 usprawniaj

ą

cych. 

Zarz

ą

dzenia, przepisy, instrukcje sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

Karta pracy: plan rehabilitacji, plan terapii zaj

ę

ciowej, program turnusu 

rehabilitacyjnego. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  nauczania  jednostki  modułowej  ma  na  celu 

zapoznanie  uczniów  z  rodzajami  rehabilitacji  kompleksowej  i  jej  rol

ą

  

przywracaniu 

zdrowia, 

a  tak

Ŝ

sprawno

ś

ci 

osób  chorych 

i niepełnosprawnych oraz z zasadami i metodami rehabilitacji leczniczej 
stosowanymi  w  ortopedii,  traumatologii,  pulmonologii,  reumatologii, 
neurologii, kardiologii, pediatrii, geriatrii, psychiatrii i onkologii. 

Realizuj

ą

c program szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na planowanie 

i  dobór  zabiegów  rehabilitacyjnych  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  wieku,  stanu 

zdrowia,  rodzaju  choroby  i  rodzaju  niepełnosprawno

ś

ci  pacjenta. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

efektywnych  metod  nauczania:  wykładu,  dyskusji  dydaktycznej,  metody 
przypadków, metody projektów, metody sytuacyjnej oraz 

ć

wicze

ń

.  

Szczególnie  zalecana  jest  metoda  przypadków  -  uczniowie  na 

podstawie  opisu  okre

ś

lonego  zdarzenia  analizuj

ą

  przyczyny  zaistnienia 

nietypowej sytuacji, korzystaj

ą

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji oraz dokonuj

ą

 

ich  selekcji,  a  tak

Ŝ

e  poszukuj

ą

  trafnych  rozwi

ą

za

ń

  powstałych 

problemów. 

Zamieszczone  w  programie 

ć

wiczenia  stanowi

ą

  propozycj

ę

,  któr

ą

 

nauczyciel  mo

Ŝ

e  wykorzysta

ć

  w  czasie  zaj

ęć

  lub  opracowa

ć

  inne 

ć

wiczenia wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

 programu jednostki modułowej. 

Ć

wiczenia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  odpowiednio  wyposa

Ŝ

onej 

pracowni,  w  grupach  do  15  osób  oraz  w  oddziałach  prowadz

ą

cych 

rehabilitacj

ę

 osób niepełnosprawnych. Zaleca si

ę

 równie

Ŝ

 udział uczniów 

w turnusie rehabilitacyjnym. 

W  procesie  nauczania  nale

Ŝ

y  kształtowa

ć

  u  uczniów  poczucie 

odpowiedzialno

ś

ci  za  wykonywan

ą

  prac

ę

  oraz  wra

Ŝ

liwo

ść

  na  potrzeby 

pacjenta.  Proponuje  si

ę

  równie

Ŝ

  udział  uczniów  w seminariach, 

konferencjach  naukowych  dotycz

ą

cych  rehabilitacji  kompleksowej  

w celu samokształcenia i ustawicznego doskonalenia. 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

66 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

Kryteria  oceniania  powinny  uwzgl

ę

dnia

ć

  poziom  wiadomo

ś

ci  oraz 

zakres  opanowania  przez  uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych celów kształcenia. 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno by

ć

 dokonywane 

przy pomocy:  

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas  kontroli  i  oceny  dokonywanej  w  formie  ustnej,  nale

Ŝ

zwraca

ć

 uwag

ę

 na stosowanie poj

ęć

 medycznych, merytoryczn

ą

 jako

ść

 

wypowiedzi i poprawno

ść

 wnioskowania. 

Podczas obserwacji pracy uczniów nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  opracowywanie planów rehabilitacji we współpracy z fizjoterapeut

ą

  dobieranie  zabiegów  rehabilitacyjnych  do  stanu  zdrowia  i  wieku 

pacjenta.  
W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 ucznia stosowanych przez nauczyciela. 

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

67 

 

Jednostka modułowa 322[15].Z1.02 
Posługiwanie si

ę

 sprz

ę

tem rehabilitacyjnym 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje sprz

ę

tu rehabilitacyjnego, 

  wyja

ś

ni

ć

 zasady przyznawania pacjentowi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego, 

  oceni

ć

  przydatno

ść

  sprz

ę

tu  rehabilitacyjnego  do  prowadzenia 

rehabilitacji, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 

si

ę

 

dokumentacj

ą

 

dotycz

ą

c

ą

 

obsługi 

sprz

ę

tu 

rehabilitacyjnego oraz udzieli

ć

 niezb

ę

dnych wyja

ś

nie

ń

 pacjentowi, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

  sprz

ę

t  rehabilitacyjny  zgodnie  z  jego  przeznaczeniem  oraz 

zaleceniami producenta, 

  zastosowa

ć

 sprz

ę

t rehabilitacyjny zgodnie ze zleceniem lekarskim, 

  przewidzie

ć

 

zagro

Ŝ

enia 

zwi

ą

zane 

ze 

stosowaniem 

sprz

ę

tu 

rehabilitacyjnego, 

  zapozna

ć

 

pacjenta 

ze 

sposobem 

u

Ŝ

ytkowania 

sprz

ę

tu 

rehabilitacyjnego, 

  zadba

ć

  o  bezpiecze

ń

stwo  pacjenta  w  czasie  posługiwania  si

ę

 

sprz

ę

tem rehabilitacyjnym. 

 
2. Materiał nauczania 

Rodzaje sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

Ocena stanu technicznego sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

Zasady stosowania sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

Zasady doboru sprz

ę

tu rehabilitacyjnego.  

Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  obowi

ą

zuj

ą

ce  przy  stosowaniu 

sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

Zasady przyznawania pacjentowi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Identyfikowanie ró

Ŝ

nego rodzaju sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

  Analizowanie instrukcji obsługi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

  Stosowanie  przedmiotów  ortopedycznych  i  urz

ą

dze

ń

  zast

ę

pczych 

uzupełniaj

ą

cych utracone narz

ą

dy lub funkcje organizmu. 

  Stosowanie pomocniczych 

ś

rodków usprawniaj

ą

cych. 

  Obsługiwanie urz

ą

dze

ń

 rehabilitacyjnych. 

 
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

68 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Sprz

ę

t rehabilitacyjny. 

Instrukcje obsługi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

Film dydaktyczny - „Obsługa sprz

ę

tu rehabilitacyjnego”. 

Katalogi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

Dokumentacja medyczna - zlecenia lekarskie. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

zasad  u

Ŝ

ytkowania  sprz

ę

tu  rehabilitacyjnego  stosowanego  w  zabiegach 

rehabilitacyjnych.  Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu 
kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  posługiwania  si

ę

  sprz

ę

tem  rehabilitacyjnym 

oraz  pomagania  osobom  niepełnosprawnym  w  korzystaniu  z  ró

Ŝ

nych 

urz

ą

dze

ń

 

ułatwiaj

ą

cych 

samoobsług

ę

 

zapewniaj

ą

cych 

im 

bezpiecze

ń

stwo.  

Program  powinien  by

ć

  realizowany  w  korelacji  z  modułem 

322.[15].O2. 

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  z  zastosowaniem  metody  pokazu  

z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Podczas  realizacji  programu  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

bezpiecze

ń

stwo 

pacjenta 

podczas 

korzystania 

ze 

sprz

ę

tu 

rehabilitacyjnego,  przygotowanie  pacjenta  do  wykonywanych  zabiegów 
oraz przestrzeganie praw pacjenta. 

Ć

wiczenia  zamieszczone  w  programie  jednostki  modułowej  stanowi

ą

 

propozycj

ę

, któr

ą

 mo

Ŝ

na wykorzysta

ć

 w procesie kształcenia. Nauczyciel 

mo

Ŝ

e  zaplanowa

ć

  inne 

ć

wiczenia  o  zró

Ŝ

nicowanym  stopniu  trudno

ś

ci, 

dostosowuj

ą

c ich zakres i poziom do potrzeb edukacyjnych uczniów oraz 

wyposa

Ŝ

enia pracowni dydaktycznej.  

Ć

wiczenia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  odpowiednio  wyposa

Ŝ

onej 

pracowni  dydaktycznej  oraz  w  oddziale  rehabilitacyjnym  zakładu  opieki 
zdrowotnej. 

Ć

wiczenia  praktyczne  powinny  by

ć

  prowadzone  w  grupach  do  

15  osób,  z podziałem  na  2-3  osobowe  zespoły.  Ka

Ŝ

dy  ucze

ń

  powinien 

samodzielnie  wykona

ć

 

ć

wiczenia  zaplanowane  w  programie  jednostki 

modułowej, pod kierunkiem nauczyciela. 
 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  nale

Ŝ

dokonywa

ć

 systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

69 

 

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

 szczegółowe cele kształcenia 

zaplanowane w programie jednostki modułowej. 

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów mo

Ŝ

na ocenia

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  korzystanie z instrukcji obsługi urz

ą

dze

ń

 rehabilitacyjnych, 

  dobór sprz

ę

tu do rodzaju niepełnosprawno

ś

ci, 

  współprac

ę

 w zespole rehabilitacyjnym. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

wykonania 

ć

wicze

ń

  oraz  wyniki  wszystkich  metod  sprawdzania 

stosowanych przez nauczyciela.  
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

70 

 

Jednostka modułowa 322[15].Z1.03 
Stosowanie zabiegów kinezyterapeutycznych 
i fizykoterapeutycznych 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia  

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

  rol

ę

  kinezyterapii  i  fizykoterapii  w  procesie  kompleksowej 

rehabilitacji, 

  wyja

ś

ni

ć

 znaczenie kinezyterapii w profilaktyce, leczeniu i rehabilitacji, 

  okre

ś

li

ć

 zastosowanie naturalnych i sztucznych czynników fizykalnych 

w fizykoterapii, 

  przygotowa

ć

 pacjenta do 

ć

wicze

ń

 usprawniaj

ą

cych, 

  zastosowa

ć

 

ć

wiczenia  maj

ą

ce  na  celu  usprawnianie  ruchowe 

pacjenta, pod kontrol

ą

 lekarza lub fizjoterapeuty, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  aparatur

ą

  stosowan

ą

  w  fizykoterapii  oraz  urz

ą

dzeniami 

do kinezyterapii, 

  przewidzie

ć

 skutki oddziaływania aparatury stosowanej w fizykoterapii 

oraz sprz

ę

tu ortopedycznego, 

  podj

ąć

 współprac

ę

 z zespołem terapeutycznym, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  skorzysta

ć

 z literatury zawodowej i innych 

ź

ródeł informacji. 

 

2. Materiał nauczania 

Podstawy kinezyterapii. 
Metody kinezyterapii.  
Fizykoterapia i patologia wysiłku i bezczynno

ś

ci. 

Metody leczenia fizykalnego. 
Rola fizykoterapii w leczeniu chorób narz

ą

du ruchu.  

Zabiegi 

kinezyterapeutyczne  stosowane 

wybranych 

działach 

medycyny. 
Zabiegi fizykoterapeutyczne w wybranych działach medycyny. 
Skutki oddziaływania najcz

ęś

ciej stosowanych aparatów w fizykoterapii. 

Współpraca z zespołem terapeutycznym. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie  mechanizmów  działania  aparatury  stosowanej  

w fizykoterapii na organizm człowieka. 

  Charakteryzowanie okre

ś

lonych metod wodolecznictwa.  

 
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

71 

 

  Wykonywanie 

ć

wicze

ń

 usprawniaj

ą

cych pod kontrol

ą

 fizjoterapeuty. 

  Wykonywanie 

zabiegów 

fizykoterapeutycznych 

pod 

kontrol

ą

 

fizjoterapeuty. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne  

Tabele wydolno

ś

ci fizycznej. 

Wyposa

Ŝ

enie 

gabinetu 

usprawnienia 

leczniczego, 

fizykoterapii, 

balneoterapii. 
Materace, maty.  
Aparaty do mierzenia ci

ś

nienia t

ę

tniczego krwi. 

Cykloergometr, k

ą

tomierz i centymetr. 

Foliogramy i prze

ź

rocza. 

Filmy  dydaktyczne  na  temat  stosowania  kinezyterapii  w  leczeniu 
i profilaktyce. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Podstawowym  celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest 

zapoznanie uczniów z kompetencjami terapeuty zaj

ę

ciowego w zakresie 

kinezyterapii  i fizykoterapii.  Ucze

ń

  nie  powinien  u

Ŝ

ytkowa

ć

  aparatury 

fizykoterapeutycznej, a jedynie pozna

ć

 jej działanie i wpływ na organizm 

człowieka. 

Osi

ą

gni

ę

cie zało

Ŝ

onych celów kształcenia umo

Ŝ

liwi stosowanie metod 

nauczania,  takich  jak:  wykład  informacyjny  i  konwersatoryjny,  dyskusja 
dydaktyczna, pokaz z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wiczenia. 

Podczas 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  w szczególno

ś

ci  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

podstawowe techniki stosowane w kinezyterapii. 

Ć

wiczenia powinny by

ć

 

prowadzone  w  pracowni  kinezyterapii  i  fizykoterapii,  w  warunkach  nisko 
symulowanych  oraz  w  gabinetach  fizykoterapii  lub  oddziałach 
rehabilitacji. Wszystkie 

ć

wiczenia z pacjentem powinny by

ć

 wykonywane 

indywidualnie  pod  kontrol

ą

  fizjoterapeuty.  Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy 

oraz procedur obowi

ą

zuj

ą

cych oddziałach rehabilitacji. 

W  procesie  nauczania  nale

Ŝ

y  kształtowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  postawy: 

otwarto

ść

 

Ŝ

yczliwo

ść

 

wobec 

pacjenta, 

akceptacja 

pacjenta  

z  niepełnosprawno

ś

ci

ą

,  odpowiedzialno

ść

  za  jako

ść

  kontaktów 

z  pacjentami  i  zrozumienie  potrzeby  motywowania  ich  do  aktywnego 
udziału w kinezyterapii i fizykoterapii. 
 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno 

odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

72 

 

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

 w szczególno

ś

ci: 

  umiej

ę

tno

ść

 stosowania metod usprawnienia ruchowego, 

  umiej

ę

tno

ść

  rozpoznawania  aparatury  stosowanej  w  fizykoterapii, 

urz

ą

dze

ń

 do kinezyterapii i sprz

ę

tu rehabilitacyjnego, 

  umiej

ę

tno

ść

 współpracy z lekarzem i fizjoterapeut

ą

  posługiwanie si

ę

 terminologi

ą

 specjalistyczn

ą

Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  dostarcza  nauczycielowi 

informacji  o  efektach  jego  pracy,  o  post

ę

pach  ucznia  w  nauce  oraz 

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.  

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów proponuje si

ę

 ocenia

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

ocenie 

ko

ń

cowej 

osi

ą

gni

ęć

 

uczniów 

nale

Ŝ

uwzgl

ę

dni

ć

 

przygotowanie  merytoryczne,  aktywno

ść

  na  zaj

ę

ciach,  współprac

ę

  

w zespole oraz wykonanie 

ć

wicze

ń

.  

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

73 

 

Jednostka modułowa 322[15].Z1.04 
Stosowanie metod usprawniania pacjenta 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 cele i zadania terapii zaj

ę

ciowej w procesie rehabilitacji osób 

niepełnosprawnych, 

  skorelowa

ć

 działania terapeutyczne z działaniami rehabilitacyjnymi, 

  zmotywowa

ć

  osoby  niepełnosprawne  do  posługiwania  si

ę

  sprz

ę

tem 

ułatwiaj

ą

cym codzienne 

Ŝ

ycie, 

  zaprojektowa

ć

  pomoce  ułatwiaj

ą

ce  stosowanie  metod  usprawniania 

pacjentów, 

  zaadaptowa

ć

  stanowiska  pracy  do  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  i  rodzaju  dysfunkcji 

pacjenta, 

  dobra

ć

 pomoce potrzebne do prowadzenia 

ć

wicze

ń

 usprawniaj

ą

cych, 

  dobra

ć

 

ć

wiczenia maj

ą

ce na celu usprawnianie pacjenta, 

  udzieli

ć

  pacjentowi  instrukta

Ŝ

u  dotycz

ą

cego  posługiwania  si

ę

 

sprz

ę

tem ułatwiaj

ą

cym wykonywanie czynno

ś

ci dnia codziennego, 

  zastosowa

ć

 sprz

ę

t ułatwiaj

ą

cy osobie niepełnosprawnej wykonywanie 

czynno

ś

ci codziennego 

Ŝ

ycia, 

  przeprowadzi

ć

  zaj

ę

cia  usprawniaj

ą

ce  z  zakresu  wykonywania 

czynno

ś

ci 

Ŝ

ycia codziennego, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas 

prowadzenia 

ć

wicze

ń

 usprawniaj

ą

cych. 

 

2. Materiał nauczania 

Terapia  zaj

ę

ciowa  jako  kontynuacja  leczenia  fizykoterapeutycznego, 

oraz kinezyterapeutycznego. 
Komunikacja z osob

ą

 niepełnosprawn

ą

Rola usprawniania fizycznego w przypadku choroby przewlekłej. 
Sprz

ę

t ułatwiaj

ą

cy 

Ŝ

ycie osoby niepełnosprawnej. 

Metody adaptacji stanowisk pracy do ró

Ŝ

nych dysfunkcji. 

Zasady pracy z osob

ą

 niepełnosprawn

ą

Scenariusze zaj

ęć

 usprawniaj

ą

cych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Prowadzenie  instrukta

Ŝ

u  posługiwania  si

ę

  sprz

ę

tem  ułatwiaj

ą

cym 

wykonywanie czynno

ś

ci dnia codziennego. 

  Dobieranie pomocy potrzebnych do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej. 

  Projektowanie  pomocy  wykorzystywanych  podczas  stosowania 

Ŝ

nych metod i technik terapii zaj

ę

ciowej. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

74 

 

  Przystosowywanie stanowiska pracy do rodzaju dysfunkcji pacjenta. 

  Usprawnianie pacjenta w ró

Ŝ

nych rodzajach niepełnosprawno

ś

ci. 

  Opracowywanie scenariusza zaj

ęć

 usprawniaj

ą

cych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Scenariusz zaj

ęć

 usprawniaj

ą

cych. 

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce metod usprawniania. 

Sprz

ę

t i aparatura do usprawniania. 

Pomoce ułatwiaj

ą

ce 

Ŝ

ycie w dysfunkcji narz

ą

du ruchu. 

Dokumentacja medyczna. 
Materiały do terapii zaj

ę

ciowej. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

usprawniania pacjenta w ró

Ŝ

nych przypadkach choroby przewlekłej oraz 

w niepełnosprawno

ś

ci.  

Realizuj

ą

c program nale

Ŝ

y kształtowa

ć

 umiej

ę

tno

ś

ci posługiwania si

ę

 

sprz

ę

tem  ułatwiaj

ą

cym  wykonywanie  czynno

ś

ci 

Ŝ

ycia  codziennego, 

przystosowywania 

stanowisk 

pracy 

do 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

osób 

niepełnosprawnych 

oraz 

prowadzenia 

ć

wicze

ń

 

fizycznych 

usprawniaj

ą

cych  osoby  niepełnosprawne  psychoruchowo,  rozwijaj

ą

cych 

ich  zaradno

ść

  osobist

ą

  i  pobudzaj

ą

cych  aktywno

ść

  społeczn

ą

.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zamierzonych  celów  umo

Ŝ

liwi  stosowanie  nast

ę

puj

ą

cych 

metod dydaktycznych: wykładu konwersatoryjnego, metody przypadków, 
metody sytuacyjnej oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Ć

wiczenia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  grupie  do  15  osób, 

z  podziałem  na  2-3  osobowe  zespoły,  w  odpowiednio  wyposa

Ŝ

onej 

pracowni 

dydaktycznej 

oraz 

w placówkach 

ochrony 

zdrowia 

prowadz

ą

cych  rehabilitacj

ę

  pacjenta.  Proces  kształcenia  nale

Ŝ

y  tak 

zorganizowa

ć

, aby przygotowa

ć

 ucznia do samodzielnego wykonywania 

zabiegów  usprawniaj

ą

cych  oraz  współuczestniczenia  i  asystowania  

w działaniach rehabilitacyjnych prowadzonych przez specjalistów. 

procesie 

nauczania 

nale

Ŝ

kształtowa

ć

 

postawy: 

odpowiedzialno

ś

ci,  wra

Ŝ

liwo

ś

ci  na  potrzeby  i  problemy  podopiecznych, 

gotowo

ś

ci  do  udzielania  im  pomocy  i  wsparcia  oraz  poszanowania 

godno

ś

ci osobistej. 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych słuchaczy powinno odbywa

ć

 si

ę

 

systematycznie,  na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  W  ocenie  poziomu 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

75 

 

wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dnia

ć

  stopie

ń

  opanowania  tre

ś

ci 

programowych, systematyczny i aktywny udział w zaj

ę

ciach, umiej

ę

tno

ść

 

samodzielnego my

ś

lenia i stosowania wiedzy w praktyce.  

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno by

ć

 dokonywane 

przy pomocy:  

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na:  

  projektowanie pomocy ułatwiaj

ą

cych usprawnianie pacjentów, 

  przystosowywanie  stanowiska  pracy  do  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  i  rodzaju 

dysfunkcji pacjenta, 

  dobieranie pomocy do prowadzenia 

ć

wicze

ń

 usprawniaj

ą

cych. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  stosowanych  przez  nauczyciela.

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

76 

 

Jednostka modułowa 322[15].Z1.05 
Posługiwanie si

ę

 j

ę

zykiem obcym zawodowym 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  przeprowadzi

ć

 konwersacj

ę

 na temat rehabilitacji niepełnosprawnego, 

  przeprowadzi

ć

 rozmow

ę

 telefoniczn

ą

 w j

ę

zyku angielskim, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  słownikiem  angielsko-polskim  i  polsko-angielskim  oraz 

podr

ę

cznymi słownikami elektronicznymi, 

  przeczyta

ć

  ze  zrozumieniem  i  przetłumaczy

ć

  angielskie  teksty 

z zakresu ochrony zdrowia i pomocy społecznej,  

  przeczyta

ć

 ze zrozumieniem i przetłumaczy

ć

 angloj

ę

zyczne instrukcje 

obsługi urz

ą

dze

ń

 rehabilitacyjnych, komunikacji i ł

ą

czno

ś

ci, 

  sporz

ą

dzi

ć

 w j

ę

zyku angielskim ofert

ę

 usługi terapeutycznej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 katalogami sprz

ę

tu rehabilitacyjnego, 

  odczyta

ć

  plany  zaj

ęć

  terapeutycznych  i  rehabilitacyjnych  w  j

ę

zyku 

angielskim, 

  zastosowa

ć

  programy  komputerowe  i  aplikacje  zaprogramowane 

w j

ę

zyku angielskim, 

  przeczyta

ć

 

ze 

zrozumieniem 

przetłumaczy

ć

 

angloj

ę

zyczn

ą

 

korespondencj

ę

 otrzyman

ą

 w poczcie elektronicznej i faksem, 

  skorzysta

ć

 z angloj

ę

zycznej literatury zawodowej. 

 

2. Materiał nauczania 

Kontakty interpersonalne. 
Ochrona zdrowia, rehabilitacja niepełnosprawnych. 
Organizacja pomocy społecznej. 
Instrukcje obsługi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego. 

Praca z komputerem i Internetem. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Przygotowywanie oferty usług w zakresie terapii zaj

ę

ciowej. 

  Ogl

ą

danie  i  komentowanie  filmów  video  o  angielskich  instytucjach 

opieki i rehabilitacji osób niepełnosprawnych.  

  Sporz

ą

dzanie tekstów w j

ę

zyku angielskim o tematyce zawodowej. 

  Charakteryzowanie  zawodu  terapeuty  zaj

ę

ciowego  i  czynno

ś

ci 

zawodowych w j

ę

zyku angielskim. 

  Tłumaczenie instrukcji obsługi sprz

ę

tu rehabilitacyjnego stosowanego  

w terapii zaj

ę

ciowej.  

  Przeprowadzanie testów sprawdzaj

ą

cych umiej

ę

tno

ś

ci j

ę

zykowe. 

  Wykonywanie 

ć

wicze

ń

 ortograficznych i gramatycznych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

77 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Wybrane angloj

ę

zyczne programy komputerowe. 

Komputerowe pakiety multimedialne do nauki j

ę

zyków obcych. 

Komputerowe  słowniki  angielsko-polskie  i  polsko-angielskie,  medyczne, 
informatyczne, ogólne. 
Nagrania tekstów z zakresu j

ę

zyka angielskiego na kasetach video. 

Filmy  obrazuj

ą

ce  system  opieki  nad  osobami  niepełnosprawnymi  na 

kasetach video, płytach CD. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  nauczania  jednostki  J

ę

zyk  angielski 

zawodowy  jest  doskonalenie  sprawno

ś

ci  mówienia  i  pisania  oraz 

czytania i rozumienia ze słuchu tekstów o tematyce zawodowej. 

Realizacj

ę

 programu nale

Ŝ

y rozpocz

ąć

 od przeprowadzenia diagnozy 

umiej

ę

tno

ś

ci  j

ę

zykowych  ucznia  i  na  jej  podstawie  zaplanowa

ć

  metody 

nauczania-uczenia si

ę

 oraz organizacj

ę

 zaj

ęć

 edukacyjnych. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

efektywnych  metod  nauczania,  takich  jak:  metoda  przypadków, 
inscenizacji,  gry  dydaktyczne  oraz 

ć

wiczenia  indywidualne  i  w  małych 

grupach.  

Podczas  realizacji  programu  nauczania  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

  na 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  korzystania  z  angloj

ę

zycznych 

ź

ródeł 

informacji,  prowadzenia  rozmów  słu

Ŝ

bowych,  czytania  i  tłumaczenia 

tekstów o tematyce zawodowej. 

Nauczyciel 

powinien 

motywowa

ć

 

uczniów 

do 

rozwijania 

zainteresowa

ń

  j

ę

zykowych,  wskazywa

ć

  im  ró

Ŝ

ne 

ź

ródła  wzbogacenia 

wiedzy  i  zwi

ę

kszenia  samodzielno

ś

ci  w  posługiwaniu  si

ę

  j

ę

zykiem 

angielskim zawodowym. 

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  grupach  do  15  osób  

pomieszczeniu 

dydaktycznym 

wyposa

Ŝ

onym 

urz

ą

dzenia 

audiowizualne. 
 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. 

Przedmiotem  oceny  powinna  by

ć

  aktywno

ść

  uczniów  podczas  zaj

ęć

umiej

ę

tno

ść

  współpracy  w  grupie,  umiej

ę

tno

ść

  posługiwania  si

ę

 

terminologi

ą

 medyczn

ą

 w j

ę

zyku angielskim. 

 
 
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

78 

 

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

  diagnoz

ę

 

poziomu 

sprawno

ś

ci 

j

ę

zykowych 

ucznia 

przed 

przyst

ą

pieniem do realizacji programu, 

  sprawdzanie  post

ę

pów  w  nabywaniu  sprawno

ś

ci  j

ę

zykowych  przez 

uczniów  w  trakcie  realizacji  programu  oraz  rozpoznawanie  trudno

ś

ci  

w osi

ą

gni

ę

ciu celów kształcenia, 

  sprawdzanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci po zrealizowaniu programu. 

Ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  na 

podstawie: 

  sprawdzianów ustnych,  

  sprawdzianów pisemnych,  

  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  z  zadaniami  otwartymi  (z  luk

ą

,  krótkiej 

odpowiedzi)  lub  zamkni

ę

tymi  wielokrotnego  wyboru,  dotycz

ą

cymi 

słownictwa zawodowego, 

  ukierunkowanej  obserwacji  pracy  ucznia  w  czasie  wykonywania 

ć

wicze

ń

W czasie obserwacji zwracamy uwag

ę

 na: 

  prowadzenie dialogu z innymi uczniami i z nauczycielem, 

  zadawanie pyta

ń

  formułowanie opinii w j

ę

zyku angielskim. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dnia

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.  

 

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

79 

 

Moduł 322[15].Z2 
Indywidualna i grupowa terapia zaj

ę

ciowa 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  projektowa

ć

  i  organizowa

ć

  prac

ę

  w  pracowni  i  w  warsztatach  terapii 

zaj

ę

ciowej, 

  prowadzi

ć

  i  nadzorowa

ć

  prac

ę

  w  pracowni  i  warsztatach  terapii 

zaj

ę

ciowej, 

  rozpoznawa

ć

 stan podopiecznego na podstawie analizy dokumentacji 

i innych 

ź

ródeł wiedzy o podopiecznym, 

  dba

ć

 o bezpiecze

ń

stwo podopiecznych i własne, 

  prowadzi

ć

 zaj

ę

cia z zakresu terapii indywidualnej i grupowej, 

  wykonywa

ć

 prace plastyczno-techniczne, 

  prowadzi

ć

 dokumentacj

ę

 dotycz

ą

c

ą

 podopiecznego, 

  opracowywa

ć

 diagnoz

ę

 terapeutyczn

ą

  dobiera

ć

 metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb  

i mo

Ŝ

liwo

ś

ci podopiecznego, 

  opracowywa

ć

  projekty  i  harmonogramy  indywidualnych  i  grupowych 

zaj

ęć

 terapeutycznych, 

  motywowa

ć

  podopiecznych  do  aktywnego  uczestnictwa  w  zaj

ę

ciach 

terapeutycznych,  

  komunikowa

ć

 si

ę

 z podopiecznym, 

  uczestniczy

ć

 w tworzeniu systemu wsparcia społecznego, 

  tworzy

ć

  przyjazny  klimat  i  atmosfer

ę

  pracy  podopiecznym  w czasie 

terapii zaj

ę

ciowej, 

  wystrzega

ć

 si

ę

 bł

ę

dów jatrogennych, 

  ocenia

ć

 skuteczno

ść

 działa

ń

 terapeutycznych, 

  dokumentowa

ć

 działania w zakresie terapii indywidualnej i grupowej. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

322[15].Z2.01  Planowanie rodzajów działa

ń

 terapeutycznych 

  44 

322[15].Z2.02  Organizowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej 

100 

322[15].Z2.03  Wykonywanie prac plastyczno-technicznych 

210 

322[15].Z2.04  Opracowywanie diagnozy terapeutycznej  

  62 

322[15].Z2.05 

Projektowanie indywidualnej i grupowej terapii 
zaj

ę

ciowej 

110 

322[15].Z2.06 

Prowadzenie indywidualnej i grupowej terapii 
zaj

ę

ciowej  

174 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

80 

 

322[15].Z2.07 

Ocenianie i dokumentowanie działa

ń

 

terapeutycznych  

  36 

Razem 

736 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

4. Literatura 

Bogdanowicz  m.,  Kisiel  B.  Przasnysk  M.:  Metoda  Weroniki  Sherborne 
w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. WSiP, Warszawa 1998 
Borecka  I.:  Biblioterapia  -  skrypt  dla  studentów.  WWSZ  w  Wałbrzychu, 
Wałbrzych 2001 
Braunem  A.  i  F.:  Post

ę

powanie  wychowawcze  w  upo

ś

ledzeniu 

umysłowym. WSiP, Warszawa 1995 
Franczyk  A.,  Kraje

ń

ska  K.:  Program  psychostymulacji  dzieci  w  wieku 

przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju. Oficyna wydawnicza 
Impuls, Kraków 2003 

322[15].Z2.01 

Planowanie rodzajów działa

ń

 

terapeutycznych 

 

322[15].Z2 

Indywidualna i grupowa 

terapia zaj

ę

ciowa 

 

322[15].Z2.02 

Organizowanie pracy  

w pracowni terapii zaj

ę

ciowej

 

 

322[15].Z2.03 

Wykonywanie prac 

plastyczno-technicznych  

 

322[15].Z2.05  

Projektowanie indywidualnej  

i grupowej terapii zaj

ę

ciowej 

322[15].Z2.06 

Prowadzenie indywidualnej 

 i grupowej

 

terapii zaj

ę

ciowej 

 

 

322[15].Z2.04 

Opracowywanie diagnozy 

terapeutycznej 

 

 

322[15].Z2.07 

Ocenianie i dokumentowanie 

działa

ń

 terapeutycznych 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

81 

 

Falicki  Z.:  Zespoły  psychopatologiczne  w  medycynie.  Stan  psychiczny 
chorego somatycznie. PZWL, Warszawa 1984 
Kadusan 

H., 

Schaefer 

Ch.: 

Techniki 

terapeutyczne. 

Zabawa 

w psychoterapii. GWP, Gda

ń

sk 2002 

Kami

ń

ski A.: Funkcje pedagogiki społecznej. PWN, Warszawa 1982 

Konieczna E. J.: Arteterapia w teorii i praktyce. Impuls, Kraków 2003 
Larkowa H.: Człowiek niepełnosprawny. PWN, Warszawa 1987 
Mika S.: Psychologia społeczna. PWN, Warszawa 1984 
Milanowska K.: Terapia zaj

ę

ciowa. PZWL, Warszawa 1986 

Milanowska K.: Techniki terapii zaj

ę

ciowej. PZWL, Warszawa 1987 

Murray J. E.: Motywacje i uczucia. PWN, Warszawa 1984 
Oster G.D., Goud P.: Rysunek w psychoterapii. GWP, Gda

ń

sk 2002 

Pileccy  S.J.:  Stymulacja  psychoruchowego  rozwoju  dzieci  o  obni

Ŝ

onej 

sprawno

ś

ci 

umysłowej. 

Wydawnictwo 

Naukowe 

Akademii 

Pedagogicznej, Kraków 2003 
Siek S.: Osobowo

ść

. ATK, Warszawa 1982 

Sokołowska M.: Socjologia medycyny. PZWL, Warszawa 1986 
Szulc W.: Sztuka i terapia. CMDN

Ś

SzM, Warszawa 1993 

Szmatka J.: Małe struktury społeczne. PWN, Warszawa 1989 

 

Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

82 

 

Jednostka modułowa 322[15]. Z2.01 
Planowanie rodzajów działa

ń

 terapeutycznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 terminologi

ą

 z zakresu terapii zaj

ę

ciowej, 

  okre

ś

li

ć

  cele  i  zadania  terapii  zaj

ę

ciowej  w  procesie  usprawniania 

podopiecznych, 

  dokona

ć

 klasyfikacji terapii zaj

ę

ciowej, 

  scharakteryzowa

ć

 poszczególne rodzaje terapii zaj

ę

ciowej, 

  scharakteryzowa

ć

 metody i techniki stosowane w terapii zaj

ę

ciowej, 

  okre

ś

li

ć

  zadania  terapeuty  zaj

ę

ciowego  w  warsztatach  terapii 

zaj

ę

ciowej, domu pomocy społecznej oraz w oddziale szpitalnym,  

  podj

ąć

  współprac

ę

  z  członkami  zespołu  terapeutycznego  w  zakresie 

fizycznego,  psychicznego,  społecznego  i  zawodowego  usprawniania 
podopiecznego, 

  zebra

ć

 informacje o pacjencie, 

  zaplanowa

ć

  terapi

ę

  zaj

ę

ciow

ą

  dla  pacjentów  z  uwzgl

ę

dnieniem 

stopnia 

niepełnosprawno

ś

ci 

oraz 

chorób 

internistycznych, 

chirurgicznych,  ortopedycznych,  neurologicznych,  psychicznych, 
ginekologicznych, onkologicznych, pediatrycznych, narz

ą

du ruchu, 

  dobra

ć

 metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej, 

  dobra

ć

 materiały i narz

ę

dzia do 

ć

wicze

ń

 plastyczno-technicznych, 

  opracowa

ć

 scenariusz zaj

ęć

 plastyczno-technicznych, 

  skorzysta

ć

  z  poradników,  programów  instrukta

Ŝ

owych,  literatury 

zawodowej oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

 
2. Materiał nauczania 

Cele i etapy terapii zaj

ę

ciowej. 

Klasyfikacja terapii zaj

ę

ciowej. 

Rodzaje, metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej. 

Zasady współpracy w zespole terapeutycznym. 
Plany  terapii  zaj

ę

ciowej  dostosowane  do  stopnia  niepełnosprawno

ś

ci 

intelektualnej 

oraz 

chorób 

internistycznych, 

chirurgicznych, 

ortopedycznych,  neurologicznych,  psychicznych,  ginekologicznych, 
onkologicznych, pediatrycznych, narz

ą

dów ruchu. 

Materiały i narz

ę

dzia do 

ć

wicze

ń

 plastyczno-technicznych. 

Scenariusze zaj

ęć

 plastyczno-technicznych. 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

83 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie  celów  terapii  zaj

ę

ciowej  w  procesie  usprawnienia 

pacjenta. 

  Formułowanie 

celów 

terapeutycznych 

dostosowanych 

do 

indywidualnych potrzeb i mo

Ŝ

liwo

ś

ci podopiecznego. 

  Dobieranie  rodzaju,  metody  i  techniki  terapii  zaj

ę

ciowej  do  stopnia 

niepełnosprawno

ś

ci podopiecznego, stanu zdrowia podopiecznych. 

  Opracowywanie planów treningów usprawniaj

ą

cych. 

  Planowanie i realizacja spotkania o charakterze socjoterapeutycznym. 

  Projektowanie treningów usprawniaj

ą

cych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne  

Opisy przypadków. 
Foliogramy dotycz

ą

ce klasyfikacji form, rodzajów, metod i technik terapii 

zaj

ę

ciowej. 

Materiały i narz

ę

dzia do 

ć

wicze

ń

 plastyczno-technicznych. 

Filmy  dydaktyczne  dotycz

ą

ce  stosowania  metod  i  technik  terapii 

zaj

ę

ciowej. 

Teksty relaksacyjne. 
Czasopisma tematyczne i literatura zawodowa.  
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  nauczania  jednostki  modułowej  ma  na  celu 

zapoznanie  ucznia  z  ró

Ŝ

nymi  rodzajami,  metodami  i  technikami  terapii 

zaj

ę

ciowej  stosowanymi  w  procesie  leczenia  i  rehabilitacji  chorych  

oraz niepełnosprawnych. 

Realizuj

ą

program 

szczególn

ą

 

uwag

ę

 

nale

Ŝ

zwróci

ć

 

na 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  rozró

Ŝ

niania  rodzajów,  metod  i  technik 

terapii  zaj

ę

ciowej,  dobierania  metody  do  rodzaju,  a  techniki  do  metody 

terapii  oraz  okre

ś

lania  roli  terapeuty  w  zespole  diagnostyczno-

terapeutycznym.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  umo

Ŝ

liwi  stosowanie  aktywizuj

ą

cych 

metod  nauczania:  metody  przypadków,  dyskusji  dydaktycznej  oraz 

ć

wicze

ń

Zamieszczone  w  programie 

ć

wiczenia  stanowi

ą

  propozycj

ę

  do 

wykorzystania  przez  nauczyciela.  W  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  zaanga

Ŝ

owania 

uczniów 

nauczyciel 

mo

Ŝ

zaplanowa

ć

 

trudniejsze 

zadania. 

Wykonywanie 

ć

wicze

ń

 

ułatwi 

uczniowi 

przyswojenie 

tre

ś

ci 

teoretycznych,  wdro

Ŝ

y  do  samodzielnego,  twórczego  my

ś

lenia, 

przygotuje do realizacji zada

ń

 terapeuty zaj

ę

ciowego. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

84 

 

Ć

wiczenia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  grupach  do  15  osób,  

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły, w pracowni arteterapii i ergoterapii 
oraz umiej

ę

tno

ś

ci społecznych. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

 

uczniów  do  samodzielnej  pracy,  samokształcenia  kierowanego  poprzez 
zach

ę

canie  do  korzystania  z  literatury  zawodowej,  zasobów  Internetu 

oraz czasopism zawodowych. 
 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenienie  umo

Ŝ

liwi  nauczycielowi 

rozpoznanie 

problemów 

wyst

ę

puj

ą

cych 

procesie 

nauczania  

i  zaplanowanie  procesu  kształcenia,  z  uwzgl

ę

dnieniem  indywidualnych 

potrzeb edukacyjnych ucznia.  

Podczas  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  w  formie  ustnej  nale

Ŝ

ocenia

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  operowania  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na 

merytoryczn

ą

 

jako

ść

 

wypowiedzi, 

wła

ś

ciwe 

stosowanie 

poj

ęć

 

zawodowych oraz poprawno

ść

 wnioskowania. 

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno by

ć

 dokonywane na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych,  

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych,  

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia w czasie wykonywania 

ć

wicze

ń

W czasie obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  aktywno

ść

 uczniów podczas zaj

ęć

  posługiwanie si

ę

 terminologi

ą

 dotycz

ą

c

ą

 terapii zaj

ę

ciowej, 

  rozró

Ŝ

nianie rodzajów, metod i technik terapii zaj

ę

ciowej, 

  umiej

ę

tno

ść

 współpracy w grupie, 

  prezentowanie wyników pracy grupy. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 ucznia stosowanych przez nauczyciela. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

85 

 

Jednostka modułowa 32215].Z2.02 
Organizowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  zaprojektowa

ć

 wyposa

Ŝ

enie pracowni terapii zaj

ę

ciowej, 

  dobra

ć

 sprz

ę

t i materiały do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej, 

  zadba

ć

  o  estetyczny  wygl

ą

d  pracowni  i  bezpiecze

ń

stwo  pracy 

uczestników zaj

ęć

  opracowa

ć

 regulamin pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni umiej

ę

tno

ś

ci społecznych, 

  zorganizowa

ć

  prac

ę

  w  pracowni  higieny  osobistej  i  gospodarstwa 

domowego, 

  wykona

ć

 czynno

ś

ci zwi

ą

zane z utrzymaniem higieny osobistej, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni kroju i szycia, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni r

ę

kodzieła, 

  wykona

ć

 prace krawieckie, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni kulinarnej, 

  przygotowa

ć

 posiłki według ustalonego jadłospisu, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni organizacji wolnego czasu, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni artterapii, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni komputerowej, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni introligatorskiej, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni wyrobów z drewna, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni wyrobów z metalu oraz ze skóry, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni wikliniarskiej, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 w pracowni ceramicznej, 

  zapewni

ć

  warunki  do  sprawnego  prowadzenia  zaj

ęć

  w  pracowni 

terapii zaj

ę

ciowej, 

  opracowa

ć

 harmonogram zaj

ęć

 w pracowni terapii zaj

ę

ciowej, 

  opracowa

ć

 plan aktywizacji zawodowej osoby niepełnosprawnej, 

  wypełni

ć

 dokumentacj

ę

 prowadzon

ą

 w pracowni terapii zaj

ę

ciowej, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas 

prowadzenia zaj

ęć

 w pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

 

2. Materiał nauczania 

Zadania pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

Zasady organizacji i funkcjonowania pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

Planowanie pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

Organizacja pracy w poszczególnych pracowniach terapii zaj

ę

ciowej. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

86 

 

Umiej

ę

tno

ś

ci społeczne terapeuty zaj

ę

ciowego. 

Higiena osobista i gospodarstwa domowego. 
Zasady kroju i szycia. 
Szycie r

ę

czne i maszynowe. 

Zasady racjonalnego przygotowywania posiłków. 
Diety stosowane w ró

Ŝ

nych schorzeniach. 

Organizacja czasu wolnego podopiecznych. 
Metody i techniki artterapii. 
Technika komputerowa w terapii zaj

ę

ciowej. 

Introligatorstwo. 
Wyroby z drewna. 
Wyroby z metalu i ze skóry. 
Wikliniarstwo. 
Wyroby ceramiczne. 
Aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych. 
Dokumentacja pracy pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej.

 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Projektowanie  wyposa

Ŝ

enia  pracowni  terapii zaj

ę

ciowej: umiej

ę

tno

ś

ci 

społecznych,  higieny  osobistej  i  gospodarstwa  domowego,  kroju 
i  szycia,  r

ę

kodzieła,  kulinarnej,  organizacji  wolnego  czasu,  artterapii, 

komputerowej,  introligatorskiej,  wyrobów  z  drewna,  z metalu  oraz  ze 
skóry, wikliniarskiej i ceramicznej. 

  Dobieranie narz

ę

dzi i materiałów do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej. 

  Opracowywanie regulaminów pracowni. 

  Planowanie harmonogramu zaj

ęć

 w pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

  Opracowywanie rocznego planu zaj

ęć

 w pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

  Wytwarzanie przedmiotów z ró

Ŝ

nych materiałów. 

  Planowanie  wystawy  prac  wytworzonych  w  pracowni  terapii 

zaj

ę

ciowej. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Schemat struktury organizacyjnej pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

Sprz

ę

t przystosowany dla osób niepełnosprawnych. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni kroju i szycia. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni r

ę

kodzieła. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni kulinarnej. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni organizacji wolnego czasu. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni artterapii. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni komputerowej. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni introligatorskiej. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

87 

 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni wyrobów z drewna. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni wyrobów z metalu oraz ze skóry. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni wikliniarskiej. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni ceramicznej. 

Regulamin pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

Harmonogram zaj

ęć

 w pracowni. 

Dokumentacja pracowni terapii zaj

ę

ciowej. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  przygotowanie 

ucznia  do  planowania  wyposa

Ŝ

enia  pracowni  i  wykonywania  prac 

oraz  przedmiotów  przy  u

Ŝ

yciu  ró

Ŝ

nych  narz

ę

dzi  i  materiałów.  

W  pracowniach  terapii  zaj

ę

ciowej  ucze

ń

  powinien  naby

ć

  wiedz

ę

 

i umiej

ę

tno

ś

ci, które wykorzysta podczas prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej 

z osobami niepełnosprawnymi oraz chorymi. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania:  dyskusji  dydaktycznej,  metody 

przypadków, metody projektów, pokazu z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

.  

Szczególnie  zalecana  jest  metoda  projektów,  która  pozwala  na 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  planowania,  korzystania  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł 

informacji,  stosowania  nabytej  wiedzy  w  praktyce,  rozwi

ą

zywania 

problemów,  podejmowania  decyzji.  Tematyka  projektów  mo

Ŝ

e  dotyczy

ć

 

sporz

ą

dzania  projektów  wyposa

Ŝ

enia  pracowni  oraz  opracowywania 

regulaminów pracowni terapii zaj

ę

ciowej.  

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  pracowniach  arteterapii  

i ergoterapii, w grupie do 15 osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły. 

Zamieszczone  w  programie 

ć

wiczenia  stanowi

ą

  propozycj

ę

,  któr

ą

 

nauczyciel  mo

Ŝ

e  wykorzysta

ć

  w  czasie  zaj

ęć

  lub  opracowa

ć

  inne 

ć

wiczenia wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

 programu jednostki modułowej. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien 

zapozna

ć

 uczniów z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  obowi

ą

zuj

ą

cymi  na 

okre

ś

lonym stanowisku pracy. 

Zaleca  si

ę

  organizowanie  wycieczek  dydaktycznych  do  placówek 

prowadz

ą

cych  terapi

ę

  zaj

ę

ciow

ą

,  w  celu  zapoznania  uczniów  

z wyposa

Ŝ

eniem i organizacj

ą

 pracy w pracowniach terapii zaj

ę

ciowej. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

 

uczniów  do  samodzielnej  pracy,  studiowania  literatury  i  czasopism 
zawodowych  oraz  korzystania  z  zasobów  Internetu.  Wskazane  jest 
równie

Ŝ

  kształtowanie,  takich  cech  jak:  uczciwo

ść

,  odpowiedzialno

ść

dokładno

ść

 oraz umiej

ę

tno

ść

 pracy w zespole.  

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

88 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno 

odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

Kryteria  oceniania  powinny  uwzgl

ę

dnia

ć

  poziom  wiadomo

ś

ci  oraz 

zakres  opanowania  przez  uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych celów kształcenia. 

Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  dostarcza  nauczycielowi 

informacji  o  efektach  jego  pracy,  o  post

ę

pach  ucznia  w  nauce  oraz 

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.  

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

 ucznia mo

Ŝ

e odbywa

ć

 si

ę

 na podstawie:  

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

,  

  wykonanych projektów. 

W procesie oceniania nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  posługiwanie si

ę

 terminologi

ą

 zawodow

ą

  organizacj

ę

 pracy w pracowni terapii zaj

ę

ciowej, 

  projektowanie wyposa

Ŝ

enia pracowni, 

  dobieranie materiałów i narz

ę

dzi do wykonania ró

Ŝ

nych przedmiotów, 

  prezentacj

ę

 wytworów na forum grupy. 

Podczas  sprawdzania  i  oceniania  projektów  proponuje  si

ę

  zwróci

ć

 

uwag

ę

 na: 

  trafno

ść

 koncepcji projektu,  

  dobór materiałów 

ź

ródłowych, 

  plan projektu, 

  podział  zada

ń

  oraz  stopie

ń

  zaanga

Ŝ

owania  si

ę

  uczestników  

w realizacj

ę

 projektu, 

  stopie

ń

 realizacji zamierzonych celów,  

  wykonanie projektu, 

  prezentacj

ę

 projektu. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  uwzgl

ę

dni

ć

 

przygotowanie  merytoryczne,  aktywno

ść

  na  zaj

ę

ciach,  współprac

ę

  

w zespole oraz wykonanie 

ć

wicze

ń

.  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

89 

 

Jednostka modułowa 322[15].Z2.03 
Wykonywanie prac plastyczno - technicznych 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  nawi

ą

za

ć

  kontakt  z  podopiecznym  w  czasie  wykonywania  prac 

plastyczno-technicznych, 

  zapewni

ć

  klimat  i  atmosfer

ę

  do  twórczej  pracy  w  grupie 

podopiecznych, 

  zmotywowa

ć

 podopiecznego do udziału w zaj

ę

ciach, 

  wyja

ś

ni

ć

  podopiecznemu  zasady  planowania  i  wykonywania  prac 

plastyczno-technicznych, 

  dostosowa

ć

  rodzaj  wykonywanych  prac  plastyczno-technicznych  do 

potrzeb, mo

Ŝ

liwo

ś

ci, umiej

ę

tno

ś

ci i sprawno

ś

ci podopiecznego, 

  dobra

ć

  materiał  i  narz

ę

dzia  do  rodzaju  wykonywanych  prac 

plastyczno-technicznych, 

  zorganizowa

ć

  stanowisko  do  wykonywania  prac  plastyczno-

technicznych zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  zastosowa

ć

 ró

Ŝ

ne techniki wykonywania prac plastycznych, 

  zach

ę

ci

ć

 podopiecznego do własnej kreatywno

ś

ci, 

  rozwin

ąć

 wyobra

ź

ni

ę

 twórcz

ą

 u podopiecznego, 

  zapewni

ć

  nadzór  nad  wykonywaniem  prac  plastyczno-technicznych 

przez podopiecznego, 

  podj

ąć

 współprac

ę

 z podopiecznym podczas wykonywania zadania, 

  złagodzi

ć

  l

ę

ki,  poczucie  zagro

Ŝ

enia  i  uprzedzenia  wyst

ę

puj

ą

ce  

u podopiecznego, 

  wykona

ć

 prace plastyczno-techniczne, 

  podj

ąć

 współprac

ę

 z zespołem terapeutycznym. 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

w trakcie 

wykonywania 

prac 

plastyczno-

technicznych. 

 

2. Materiał nauczania 

Planowanie i organizacja prac plastyczno-technicznych.  
Metodyka i zasady wykonywania prac plastyczno-technicznych. 
Podstawy ergonomii.  
Prace  wykonywane  z  drewna,  metalu  oraz  skóry  -  dobór  materiałów 
i narz

ę

dzi oraz technik. 

Metody  i  techniki  wykonywania  r

ę

kodzieła  artystycznego  i  u

Ŝ

ytkowego. 

Prace  plastyczne  -  dobór  materiałów  i  narz

ę

dzi  oraz  technik. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

90 

 

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo

Ŝ

arowa w trakcie 

wykonywania prac plastyczno-technicznych. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Planowanie prac plastyczno-technicznych. 

  Motywowanie  podopiecznego  do  wykonywania  prac  plastyczno-

technicznych. 

  Dobieranie  materiałów, 

ś

rodków  i  technik  wykonywania  prac 

plastyczno-technicznych. 

  Stosowanie  ró

Ŝ

nych  sposobów  wykonywania  prac  plastyczno-

technicznych. 

  Planowanie i organizacja wernisa

Ŝ

u prac plastyczno-technicznych. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Opisy przypadków. 
Opis zada

ń

 z zakresu prac plastyczno-technicznych. 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni do prac plastyczno-technicznych. 

Materiały i pomoce do 

ć

wicze

ń

 plastyczno - technicznych. 

Ś

rodki ochrony indywidualnej. 

Płyty, kasety z muzyk

ą

 relaksacyjn

ą

Filmy dydaktyczne, video, CD/DVD. 
Literatura - ksi

ąŜ

ki, czasopisma tematyczne. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  doskonalenie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

wykonywania 

prac 

plastyczno-technicznych 

oraz 

przygotowanie  ucznia  do  prowadzenia  zaj

ęć

  plastyczno-technicznych,  

w  celu  kompensowania  braków  i  ogranicze

ń

  psychofizycznych, 

wyzwalania  aktywno

ś

ci,  a  tak

Ŝ

e  niwelowania  negatywnych  nawyków 

u osób niepełnosprawnych. 

Realizuj

ą

c  program  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  rodzaje  

i formy sztuk plastycznych oraz na wykorzystanie twórczo

ś

ci plastycznej  

procesie 

wychowania 

oraz 

rewalidacji 

dzieci 

młodzie

Ŝ

niepełnosprawnej. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania:  dyskusji  dydaktycznej,  metody 

sytuacyjnej,  przypadków,  inscenizacji,  metody  projektów  i 

ć

wicze

ń

 

praktycznych. 

Ć

wiczenia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  odpowiednio  wyposa

Ŝ

onych 

szkolnych  pracowniach  arteterapii  oraz  w  pracowni  terapii  zaj

ę

ciowej  

funkcjonuj

ą

cej w placówce pomocy społecznej. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

91 

 

Podczas  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  planowanie  zaj

ęć

 

plastycznych, z uwzgl

ę

dnieniem indywidualnych mo

Ŝ

liwo

ś

ci umysłowych 

i  fizycznych  osób  niepełnosprawnych  oraz  projektowanie  i  prowadzenie 
tych zaj

ęć

.  

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  formie  warsztatowej,  w  małych 

zespołach lub indywidualnie.  

Podczas  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  obserwowa

ć

  prac

ę

  uczniów,  zwracaj

ą

c  uwag

ę

 

na  umiej

ę

tno

ść

  nawi

ą

zywania  kontaktu  z  osobami  niepełnosprawnymi, 

organizacj

ę

  pracy  w  grupie,  samodzielno

ść

  i  spostrzegawczo

ść

  oraz 

prezentacj

ę

 prac wykonanych przez podopiecznych.  

Wskazane 

jest 

spisanie 

kontraktu 

mi

ę

dzy 

prowadz

ą

cym 

a podopiecznym  w  celu  sprawnej  organizacji  zaj

ęć

.  Prowadz

ą

cy 

powinien przestrzega

ć

 etycznych zasad pracy z grup

ą

.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych słuchaczy 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno 

odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  dostarcza  nauczycielowi 

informacji  o  efektach  jego  pracy,  o  post

ę

pach  ucznia  w  nauce  oraz 

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia. 

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

 ucznia mo

Ŝ

e by

ć

 dokonywane na podstawie:  

  sprawdzianów ustnych i pisemnych,  

  obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

,  

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  wykonanych projektów. 

Prace  projektowe  powinny  by

ć

  oceniane  na  etapie  planowania, 

realizacji i prezentacji. 

Podczas obserwacji pracy ucznia nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  organizacj

ę

 stanowiska pracy, 

  nawi

ą

zanie kontaktu z podopiecznym, 

  nadzór nad wykonywaniem prac plastycznych przez podopiecznego. 

Przedmiotem  oceny  powinny  by

ć

  równie

Ŝ

  wykonane  prace 

plastyczno-techniczne, aktywny udział w zaj

ę

ciach, współpraca w grupie 

oraz prezentowanie wyników pracy indywidualnej i grupowej. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 ucznia stosowanych przez nauczyciela. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

92 

 

Jednostka modułowa 322[15].Z2.04 
Opracowywanie diagnozy terapeutycznej  
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  zastosowa

ć

 metody rozpoznawania potrzeb i problemów pacjenta, 

  opracowa

ć

 plan obserwacji pacjenta, 

  zgromadzi

ć

  niezb

ę

dne,  dla  celów  terapeutycznych  informacje 

o pacjencie, 

  opracowa

ć

 kwestionariusz wywiadu z pacjentem i jego rodzin

ą

  porozumie

ć

 si

ę

 i podj

ąć

 współprac

ę

 z zespołem terapeutycznym, 

  dokona

ć

  analizy  wszystkich  danych  i  sformułowa

ć

  konstruktywne 

wnioski na temat aktualnego stanu pacjenta, 

  oceni

ć

 stan zdrowia i stopie

ń

 niepełnosprawno

ś

ci podopiecznego,  

  okre

ś

li

ć

 znaczenie diagnozy terapeutycznej w planowaniu zaj

ęć

  zebra

ć

 

informacje 

dotycz

ą

ce 

zainteresowa

ń

przyzwyczaje

ń

  

i nawyków pacjenta, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 potrzeby i problemy pacjenta, 

  sformułowa

ć

  aktualn

ą

  diagnoz

ę

  terapeutyczn

ą

  z  uwzgl

ę

dnieniem 

potrzeb i problemów pacjenta, 

  unikn

ąć

 bł

ę

dów jatrogennych, 

  skorzysta

ć

 z wyników bada

ń

 naukowych, 

  udokumentowa

ć

 diagnoz

ę

 terapeutyczn

ą

  zachowa

ć

 tajemnic

ę

 zawodow

ą

  skorzysta

ć

 z literatury zawodowej i innych 

ź

ródeł informacji. 

 
2. Materiał nauczania 

Ź

ródła wiedzy o pacjencie. 

Metody gromadzenia danych o stanie pacjenta

Proces rozpoznawania stanu zdrowia i niepełnosprawno

ś

ci pacjenta. 

Ocena stanu fizycznego, psychicznego i sytuacji społecznej pacjenta  
w celu opracowania diagnozy terapeutycznej. 
Opracowanie diagnozy terapeutycznej.  
Rodzaje dokumentacji pacjenta. 
Dokumentacja pracy terapeuty zaj

ę

ciowego. 

Tajemnica zawodowa. 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Opracowywanie  kwestionariusza  wywiadu  i  rozmowy  z  pacjentem, 

jego rodzin

ą

 oraz członkami zespołu terapeutycznego. 

  Opracowywanie planu obserwacji pacjenta. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

93 

 

  Prowadzenie obserwacji pacjenta w ró

Ŝ

nych sytuacjach. 

  Prowadzenie wywiadu z pacjentem. 

  Analizowanie dokumentacji medycznej pacjenta. 

  Dokumentowanie danych o stanie pacjenta. 

  Prowadzenie dokumentacji pracy terapeuty zaj

ę

ciowego. 

  Analizowanie  potrzeb  i  problemów  pacjenta,  na  podstawie  opisu 

przypadków. 

  Analizowanie potrzeb i problemów pacjenta w ró

Ŝ

nym stanie zdrowia, 

wieku, płci i rodzaju niepełnosprawno

ś

ci.  

  Formułowanie  diagnozy  terapeutycznej  niezb

ę

dnej  do  planowania 

terapii zaj

ę

ciowej. 

  Opracowywanie arkusza diagnozy terapeutycznej. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Druki dokumentacji pacjenta. 
Kwestionariusz wywiadu, rozmowy. 
Plan obserwacji. 
Opisy przypadków. 
Scenariusze do 

ć

wicze

ń

 w zakresie prowadzenia wywiadu, rozmowy, 

obserwacji i analizy dokumentacji. 
Schemat diagnozy terapeutycznej. 
Opisy przypadków. 
Arkusz diagnozy terapeutycznej. 
Dokumentacja pacjenta.  
Literatura zawodowa. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  przygotowanie 

ucznia  do  formułowania  celów  diagnozowania,  gromadzenia  danych  
o  pacjencie  i  jego  rodzinie,  analizowania  zgromadzonych  danych  oraz 
ustalania diagnozy terapeutycznej. 

Realizuj

ą

c  program  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  szczególn

ą

  uwag

ę

  na:  metody 

zbierania  danych,  fazy  opracowywania  diagnozy  oraz  procedury 
diagnozowania. 

W  procesie  nauczania  nale

Ŝ

y  kształtowa

ć

  postawy  niezb

ę

dne  

w  zawodzie:  przede  wszystkim  taktowne  i  subtelne  podej

ś

cie  do 

pacjenta  i  jego  najbli

Ŝ

szych,  rzetelno

ść

  w  zbieraniu  danych  o pacjencie 

oraz  poszanowanie  jego  godno

ś

ci  osobistej  i  przestrzeganie  tajemnicy 

zawodowej. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

94 

 

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  wymaga  stosowania  efektywnych 

metod  nauczania:  metody  przypadków,  sytuacyjnej,  metody  projektów, 
dyskusji  dydaktycznej,  metody  inscenizacji,  gier  symulacyjnych  oraz 

ć

wicze

ń

Ć

wiczenia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  grupach  do15  osób,  z  podziałem 

na  2-3  osobowe  zespoły.  Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  szkolnej 

pracowni  terapii  zaj

ę

ciowej  oraz  w placówkach  ochrony  zdrowia  

i pomocy społecznej. 

Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

 

analizowania  dokumentacji,  prowadzenia  ukierunkowanej  obserwacji 
podopiecznego,  przeprowadzenia  wywiadu,  formułowania  wniosków 
oraz opracowania diagnozy terapeutycznej. 

Kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  formułowania  diagnozy  terapeutycznej 

mo

Ŝ

na prowadzi

ć

 na podstawie analizy opisu przypadków oraz sytuacji z 

Ŝ

ycia podopiecznych.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych słuchaczy 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. 

Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  dostarcza  nauczycielowi 

informacji  o  efektach  jego  pracy,  o  post

ę

pach  ucznia  w  nauce  oraz 

ułatwia  zaplanowanie  procesu  kształcenia.  Podczas  kontroli  i  oceny 
osi

ą

gni

ęć

  uczniów  w  formie  ustnej  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci 

operowania  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi,  wła

ś

ciwe  stosowanie  poj

ęć

  zawodowych  oraz  poprawno

ść

 

wnioskowania. 

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

 ucznia powinno by

ć

 dokonywane na podstawie:  

  sprawdzianów ustnych,  

  sprawdzianów pisemnych,  

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia w czasie wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na:  

  dobieranie metod zbierania informacji o pacjencie, 

  analizowanie danych, 

  formułowanie wniosków na podstawie zebranych informacji, 

  ocenianie stanu podopiecznego na podstawie dokumentacji, 

  formułowanie diagnozy terapeutycznej. 

Przedmiotem  oceny  powinna  by

ć

  równie

Ŝ

  postawa  ucznia,  

a  w  szczególno

ś

ci:  rzetelno

ść

,  dokładno

ść

,  wra

Ŝ

liwo

ść

,  dzielenie  si

ę

 

do

ś

wiadczeniami, współpraca w grupie. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

95 

 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

96 

 

Jednostka modułowa 322.[15].Z2.05 
Projektowanie indywidualnej i grupowej terapii 
zaj

ę

ciowej  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  dobra

ć

  metody  i  techniki  terapii  zaj

ę

ciowej  indywidualnej  i  grupowej 

do  potrzeb,  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  oraz  stanu  zdrowia 

pacjenta/podopiecznego,  

  opracowa

ć

  plan  terapii  zaj

ę

ciowej  dla  osób  z  chorobami  narz

ą

dów 

ruchu,  układu  kr

ąŜ

enia,  układu  oddechowego,  układu  nerwowego,  

z chorobami psychicznymi i nowotworowymi, 

  opracowa

ć

 plan terapii zaj

ę

ciowej dla chorych dzieci i osób starszych 

oraz osób z ró

Ŝ

nymi rodzajami niepełnosprawno

ś

ci, 

  podj

ąć

 współprac

ę

 z zespołem terapeutycznym w opracowaniu planu 

terapii zaj

ę

ciowej, 

  skorelowa

ć

  metody  terapii  zaj

ę

ciowej  z  działaniami  leczniczo-

rehabilitacyjnymi, 

  okre

ś

li

ć

 etapy pracy metod

ą

 projektów w terapii zaj

ę

ciowej, 

  wykorzysta

ć

  muzyk

ę

  relaksacyjn

ą

  w  planowanych  zaj

ę

ciach 

terapeutycznych, 

  opracowa

ć

 projekt terapii zaj

ę

ciowej indywidualnej i grupowej, 

  opracowa

ć

 raport z wykonania projektu, 

  opracowa

ć

 scenariusz zaj

ęć

 terapeutycznych, 

  zaprezentowa

ć

 wykonany projekt na forum grupy, 

  zastosowa

ć

  prezentacje  multimedialne  oraz  programy  komputerowe  

w terapii zaj

ę

ciowej, 

  opracowa

ć

 harmonogram indywidualnych działa

ń

 terapeutycznych, 

  opracowa

ć

 harmonogram grupowych działa

ń

 terapeutycznych, 

  zastosowa

ć

 zasady działania zorganizowanego, 

  zorganizowa

ć

  stanowisko  do  prowadzenia  terapii  zaj

ę

ciowej  zgodnie  

z wymaganiami ergonomii, 

  skorzysta

ć

 z literatury zawodowej i innych 

ź

ródeł informacji. 

 

2. Materiał nauczania 

Metody pracy terapeutycznej. 
Zasady dobierania metod i technik terapii indywidualnej i grupowej. 
Metody pracy rewalidacyjnej. 
Metoda projektów w pracy indywidualnej z podopiecznym. 
Metoda projektów w pracy grupowej. 
Opracowanie projektu indywidualnych zaj

ęć

 terapeutycznych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

97 

 

Opracowanie projektu grupowych zaj

ęć

 terapeutycznych. 

Ocenianie projektu indywidualnych i grupowych zaj

ęć

 terapeutycznych. 

Harmonogram indywidualnych zaj

ęć

 terapeutycznych. 

Harmonogram grupowych zaj

ęć

 terapeutycznych. 

Zasady działania zorganizowanego i wymagania ergonomii. 
Organizacja terapii zaj

ę

ciowej. 

Ergonomiczne warunki pracy. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie  metod  i  technik  terapii  zaj

ę

ciowej  prowadzonej 

indywidualnie. 

  Dobieranie metod i technik terapii zaj

ę

ciowej prowadzonej w grupie. 

  Analizowanie 

skuteczno

ś

ci 

doboru 

metod 

technik 

terapii 

indywidualnej i grupowej. 

  Opracowywanie projektu indywidualnych zaj

ęć

 terapeutycznych. 

  Opracowywanie projektu grupowych zaj

ęć

 terapeutycznych. 

  Prezentacja projektu zaj

ęć

 terapeutycznych z zastosowaniem rzutnika 

multimedialnego. 

  Opracowywanie 

harmonogramu 

indywidualnych 

zaj

ęć

 

terapeutycznych. 

  Opracowywanie harmonogramu grupowych zaj

ęć

 terapeutycznych. 

  Planowanie pracy grupowej metod

ą

 projektów. 

  Opracowywanie  kryteriów  oceny  projektu  i  harmonogramu  zaj

ęć

 

terapeutycznych. 

  Korelowanie 

zaj

ęć

 

terapeutycznych 

działaniami 

leczniczo-

rehabilitacyjnymi. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Wyposa

Ŝ

enie pracowni terapii zaj

ę

ciowej i warsztatu terapii zaj

ę

ciowej. 

Materiały, 

ś

rodki i pomoce do technik terapii zaj

ę

ciowej. 

Filmy  dydaktyczne  na  temat  metod  i  technik  terapii  zaj

ę

ciowej:  filmy 

video, CD/DVD 
Sprz

ę

t muzyczny. 

Płyty, kasety z muzyk

ą

 relaksacyjn

ą

Literatura: ksi

ąŜ

ki, czasopisma zawodowe. 

Dokumentacja: harmonogramy zaj

ęć

 terapeutycznych.  

Kalendarz 

dzienny, 

tygodniowy, 

miesi

ę

czny, 

roczny 

zaj

ęć

 

terapeutycznych. 
Opisy przypadków. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

98 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  doskonalenie 

umiej

ę

tno

ś

ci  doboru  metod  i  technik  terapii  oraz  projektowania 

indywidualnych  i  grupowych  zaj

ęć

  terapeutycznych  dostosowanych  do 

potrzeb, stanu zdrowia oraz rodzaju niepełnosprawno

ś

ci podopiecznych. 

Podczas  realizacji  programu  nauczania  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwróci

ć

 na kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci planowania i projektowania zaj

ęć

 

terapeutycznych  oraz  prezentowania  ró

Ŝ

nymi  metodami  wykonanych 

projektów. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  umo

Ŝ

liwi  stosowanie  efektywnych 

metod nauczania, takich jak: metoda dyskusji dydaktycznej, przypadków, 
inscenizacji, projektów oraz 

ć

wicze

ń

.  

Szczególnie zaleca si

ę

 stosowanie metody projektów, która umo

Ŝ

liwia 

kształtowanie  wielu  umiej

ę

tno

ś

ci,  a  przede  wszystkim:  formułowania 

celów,  planowania  i  organizowania  pracy  w  grupie,  korzystania  
z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji,  integrowania  wiedzy  z  ró

Ŝ

nych  dziedzin, 

prezentacji  wykonanych  projektów  oraz  dokonywania  samooceny.  
Opracowane przez uczniów projekty zaj

ęć

 terapeutycznych powinny by

ć

 

wykorzystane podczas realizacji programu jednostki modułowej Z2.06. 

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  odpowiednio  wyposa

Ŝ

onej 

pracowni terapii zaj

ę

ciowej oraz pracowni komputerowej, w grupie do 15 

osób, z podziałem na 2-4 osobowe zespoły. 

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

 

i  rozszerza

ć

  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  o  potrzeb edukacyjnych  uczniów.  W  procesie 

nauczania  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  kształtowanie  cech  osobowo

ś

ci 

niezb

ę

dnych do realizacji zaplanowanych zada

ń

, jak: odpowiedzialno

ść

systematyczno

ść

, pracowito

ść

, dokładno

ść

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  dostarcza  nauczycielowi 

informacji  o  efektach  jego  pracy,  o  post

ę

pach  ucznia  w  nauce  oraz 

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.  

Sprawdzenie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów mo

Ŝ

e by

ć

 dokonywane na 

podstawie: 

  sprawdzianów ustnych, 

  sprawdzianów pisemnych,  

  obserwacji aktywno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

  wykonanych projektów. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

99 

 

Podczas  sprawdzania  i  oceniania  projektów  proponuje  si

ę

  zwróci

ć

 

uwag

ę

 na: 

  trafno

ść

 koncepcji projektu,  

  dobór materiałów 

ź

ródłowych, 

  plan projektu, 

  podział  zada

ń

  oraz  stopie

ń

  zaanga

Ŝ

owania  si

ę

  uczestników  

w realizacj

ę

 projektu, 

  stopie

ń

 realizacji zamierzonych celów,  

  wykonanie projektu, 

  prezentacj

ę

 projektu. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  uwzgl

ę

dni

ć

 

przygotowanie  merytoryczne,  aktywno

ść

  na  zaj

ę

ciach,  współprac

ę

  

w zespole oraz wykonanie 

ć

wicze

ń

.  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

100 

 

Jednostka modułowa 322[15].Z2.06 
Prowadzenie indywidualnej i grupowej terapii 
zaj

ę

ciowej  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

  wpływ  emocji  i  potrzeb  psychospołecznych  na  działalno

ść

 

człowieka, 

  zidentyfikowa

ć

  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  zwi

ę

kszanie  motywacji  do 

uczestnictwa w zaj

ę

ciach terapeutycznych, 

  nawi

ą

za

ć

 kontakt z pacjentem/podopiecznym, 

  zach

ę

ci

ć

 pacjenta/podopiecznego do utrzymywania kontaktów, 

  wzbogaci

ć

  u  pacjenta/podopiecznego  zasób  słownictwa  biernego 

i czynnego, 

  zmotywowa

ć

 pacjenta/podopiecznego do udziału w zaj

ę

ciach, 

  przeprowadzi

ć

  negocjacje  i  rozwi

ą

za

ć

  zaistniały  konflikt  podczas 

terapii, 

  udzieli

ć

 wsparcia psychicznego podopiecznemu, 

  zapewni

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 rozwoju zainteresowa

ń

 podopiecznych,  

  zapewni

ć

 

klimat 

oraz 

warunki 

do 

wykonania 

zadania 

terapeutycznego, 

  podj

ąć

 współprac

ę

 z pacjentem/podopiecznym podczas wykonywania 

zadania, 

  pokona

ć

 l

ę

ki, zagro

Ŝ

enia i uprzedzenia pacjenta/podopiecznego,  

  rozwin

ąć

 wyobra

ź

ni

ę

 twórcz

ą

 pacjenta/podopiecznego,  

  dostosowa

ć

  metody  i  techniki  terapii  zaj

ę

ciowej  do  potrzeb,  stanu 

zdrowia, mo

Ŝ

liwo

ś

ci i sprawno

ś

ci podopiecznego, 

  przeprowadzi

ć

 terapi

ę

 zaj

ę

ciow

ą

 z podopiecznymi w ró

Ŝ

nym wieku, 

  z ró

Ŝ

nymi schorzeniami i rodzajami niepełnosprawno

ś

ci, 

  zastosowa

ć

 techniki wykonywania prac z zakresu kroju i szycia, 

  przeprowadzi

ć

  zaj

ę

cia  z  zastosowaniem  technik  wykonywania 

przedmiotów z drewna, metalu, skóry, 

  przeprowadzi

ć

 zaj

ę

cia z zastosowaniem technik r

ę

kodzielniczych, 

  nauczy

ć

  podopiecznego  korzystania  z  komputera  w  podstawowym 

zakresie, 

  nauczy

ć

 podopiecznego wykonywania prac introligatorskich, 

  nauczy

ć

 podopiecznego wykonywania prac z wikliny, 

  nauczy

ć

 podopiecznego wykonywania prac ceramicznych, 

  zorganizowa

ć

  zaj

ę

cia  dotycz

ą

ce  przygotowania  posiłków  zgodnie 

z zasadami 

Ŝ

ywienia,  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

101 

 

  zorganizowa

ć

  imprezy  towarzyskie  oraz  wycieczki  sprzyjaj

ą

ce 

integracji społecznej podopiecznych, 

  przeprowadzi

ć

  zaj

ę

cia  sportowe  dostosowane  do  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  

i sprawno

ś

ci fizycznej podopiecznego, 

  zorganizowa

ć

  czas  wolny  podopiecznego  z  wykorzystaniem  ró

Ŝ

nych 

form, 

  wykorzysta

ć

 w celach terapeutycznych ekspresj

ę

 podopiecznego, 

  podj

ąć

  współprac

ę

  z  podopiecznym  podczas  prowadzenia  zaj

ęć

 

terapeutycznych, 

  wykorzysta

ć

  zaj

ę

cia  terapeutyczne  do  likwidowania  lub  ograniczania 

sensoryzmów, 

  sporz

ą

dzi

ć

  zapotrzebowanie  i  uzupełni

ć

  sprz

ę

t  oraz  materiały 

potrzebne do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej, 

  podj

ąć

 współprac

ę

 z zespołem terapeutycznym, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej podczas wykonywania zada

ń

 zawodowych. 

 

2. Materiał nauczania 

Czynniki wpływaj

ą

ce na aktywno

ść

 człowieka. 

Wi

ę

zi społeczne, małe grupy, rodzina jako grupa wsparcia społecznego. 

Negocjacje  i  metody  rozwi

ą

zywania  konfliktów  w  czasie  zaj

ęć

 

terapeutycznych. 
Metody rozpoznawania i rozwijania zainteresowa

ń

 podopiecznych. 

Formy wykonywania działa

ń

 terapeutycznych. 

Rodzaje, metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej stosowane w zale

Ŝ

no

ś

ci od 

wieku, stopnia niepełnosprawno

ś

ci lub stanu zdrowia podopiecznego. 

Metody terapii ruchem. 
Metody i techniki ergoterapii. 
Metody i techniki artterapii. 
Metody i techniki socjoterapii. 
Organizacja czasu wolnego. 
Sprz

ę

t i materiały potrzebne do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej, 

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej podczas 

wykonywania zada

ń

 zawodowych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie fizjologicznych przejawów emocji. 

  Oceniane wpływu emocji na powstawanie potrzeb. 

  Analizowanie wpływu emocji i potrzeb na aktywno

ść

 człowieka. 

  Prowadzenie  negocjacji  i  rozwi

ą

zywanie  konfliktów  zaistniałych 

podczas terapii. 

  Motywowanie podopiecznych do uczestnictwa w terapii zaj

ę

ciowej.  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

102 

 

  Przygotowywanie  stanowiska  do  prowadzenia  terapii  zaj

ę

ciowej 

indywidualnej i grupowej. 

  Prowadzenie zaj

ęć

 terapeutycznych z zastosowaniem ró

Ŝ

nych metod 

i  technik  terapii  zaj

ę

ciowej:  terapia  ruchem,  arteterapia,  biblioterapia, 

choreoterapia, 

dramatoterapia, 

psychodrama, 

estetoterapia, 

hortikuloterapia, muzykoterapia, silvoterapia, socjoterapia. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Literatura: ksi

ąŜ

ki, czasopisma tematyczne. 

Opisy przypadków. 
Projekty zaj

ęć

 terapeutycznych. 

Materiały i 

ś

rodki do prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej. 

Foliogramy dotycz

ą

ce zasad, celów i metod terapii zaj

ę

ciowej. 

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce stosowania ró

Ŝ

nych metod i technik terapii 

zaj

ę

ciowej: filmy video, CD/DVD. 

Płyty CD do muzykoterapii. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  doskonalenie 

umiej

ę

tno

ś

ci  prowadzenia  terapii  zaj

ę

ciowej  indywidualnej  i  grupowej  

z  podopiecznymi  w  ró

Ŝ

nym  wieku,  z  ró

Ŝ

nymi  schorzeniami  i  rodzajami 

niepełnosprawno

ś

ci.  Podczas  realizacji  programu  szczególn

ą

  uwag

ę

 

nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  przygotowanie  podopiecznych  do  zaj

ęć

  oraz  na 

stosowanie ró

Ŝ

nych form, rodzajów, metod i technik terapii zaj

ę

ciowej. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  umo

Ŝ

liwi  stosowanie  ró

Ŝ

nych 

metod 

nauczania, 

takich 

jak: 

dyskusja 

dydaktyczna, 

metoda 

przypadków, inscenizacji, metoda projektów, pokaz z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wiczenia. Zaj

ę

cia powinny by

ć

 prowadzone w szkolnej pracowni terapii 

zaj

ę

ciowej  i  w  warsztatach  terapii  zaj

ę

ciowej,  w  zespołach  2-3 

osobowych. 

Zaleca 

si

ę

 

przeprowadzenie 

pierwszej 

kolejno

ś

ci 

zaj

ęć

 

terapeutycznych  w  warunkach  symulowanych,  aby  ułatwi

ć

  uczniowi 

nawi

ą

zanie kontaktów z podopiecznymi, motywowanie ich do aktywnego 

udziału w zaj

ę

ciach oraz kierowanie przebiegiem prac w grupie.  

W  warunkach  naturalnych  uczniowie  powinni  prowadzi

ć

  zaj

ę

cia  

z grup

ą

 podopiecznych lub indywidualnie przy łó

Ŝ

ku chorego. 

Na  pocz

ą

tku  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  zawrze

ć

  kontrakt  z  podopiecznymi  na 

wykonanie  projektu  oraz  zapozna

ć

  ich  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa 

i  higieny  pracy.  Nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  udost

ę

pni

ć

  podopiecznym 

ś

rodki, 

materiały i narz

ę

dzia potrzebne do wykonania projektów. Podczas zaj

ęć

 

warsztatowych  uczniowie  powinni  nadzorowa

ć

  prac

ę

  podopiecznych 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

103 

 

oraz 

przygotowa

ć

 

wystaw

ę

 

wykonanych 

projektów. 

Uczniowie 

prowadz

ą

cy  zaj

ę

cia  terapeutyczne  powinni  wykorzysta

ć

  opracowane 

przez grup

ę

 konspekty lub scenariusze. 

W  procesie  nauczania  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  kształtowanie  cech 

osobowo

ś

ci niezb

ę

dnych do realizacji tych zada

ń

 jak: odpowiedzialno

ść

punktualno

ść

,  umiej

ę

tno

ść

  nawi

ą

zywania  kontaktów  oraz  autentyczne 

zaanga

Ŝ

owanie w wykonywaniu zadania.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno 

odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów. 

Kryteria  oceniania  powinny  uwzgl

ę

dnia

ć

  poziom  wiadomo

ś

ci  oraz 

zakres  opanowania  przez  uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych celów kształcenia. 

Podczas  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  w  formie  ustnej  nale

Ŝ

ocenia

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  operowania  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na 

merytoryczn

ą

 

jako

ść

 

wypowiedzi, 

wła

ś

ciwe 

stosowanie 

poj

ęć

 

zawodowych oraz poprawno

ść

 wnioskowania.  

Sprawdzenie osi

ą

gni

ęć

 ucznia mo

Ŝ

e by

ć

 dokonywane na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych,  

  sprawdzianów pisemnych,  

  obserwacji aktywno

ś

ci ucznia podczas wykonania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  nawi

ą

zanie kontaktu z pacjentem, 

  motywowanie pacjenta do aktywnego udziału w zaj

ę

ciach, 

  nadzorowanie pracy podopiecznych. 

Przedmiotem 

oceny 

powinny 

by

ć

 

umiej

ę

tno

ś

ci 

zakresie 

wykonywania działa

ń

 z zakresu terapii indywidualnej i grupowej, aktywny 

udział w 

ć

wiczeniach, prowadzenie portfolio, współpraca w grupie. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia,  nale

Ŝ

uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod sprawdzania  zastosowanych  przez 

nauczyciela.  
 

 

 

 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

104 

 

Jednostka modułowa 322[15].Z2.07  
Ocenianie i dokumentowanie działa

ń

 

terapeutycznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  przewidzie

ć

 efekty prowadzonej terapii zaj

ę

ciowej, 

  zaplanowa

ć

 sposoby monitorowania efektów terapii zaj

ę

ciowej, 

  oceni

ć

 skuteczno

ść

 działa

ń

 terapeutycznych, 

  zało

Ŝ

y

ć

 dokumentacj

ę

 terapii zaj

ę

ciowej, 

  udokumentowa

ć

 efekty terapii zaj

ę

ciowej, 

  udokumentowa

ć

 diagnoz

ę

 terapeutyczn

ą

  udokumentowa

ć

 działania w zakresie terapii indywidualnej i grupowej, 

  zanalizowa

ć

  dokumentacj

ę

  dotycz

ą

c

ą

  stanu  zdrowia  i  potrzeb 

podopiecznego w zakresie terapii zaj

ę

ciowej, 

  wykorzysta

ć

  dane  zawarte  w  dokumentacji  do  planowania  pracy  

z podopiecznym, 

  zaktualizowa

ć

 obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 dokumentacj

ę

  zastosowa

ć

  techniki  informacyjne  do  dokumentowania  działa

ń

 

terapeutycznych. 

 
2. Materiał nauczania 

Efekty działa

ń

 terapeutycznych.  

Monitorowanie i ocena skuteczno

ś

ci działa

ń

 terapeutycznych. 

Metody oceny skuteczno

ś

ci działa

ń

 terapeutycznych. 

Dokumentacja  pracy  terapeuty  zaj

ę

ciowego:  plany  i  harmonogramy 

pracy,  dziennik  zaj

ęć

,  okresowe  sprawozdania  z  pracy,  konspekty, 

scenariusze,  arkusze  diagnozy  terapeutycznej,  ewidencja  wyrobów  
i zu

Ŝ

ycia materiałów.  

Dokumentacja  indywidualna  podopiecznego:  historia  choroby,  diagnoza 
terapeutyczna,  arkusz  oceny  i  weryfikacji  post

ę

pów  podopiecznego 

uczestnicz

ą

cego  w  terapii,  karta  obserwacji  podopiecznego  podczas 

zaj

ęć

 terapeutycznych.  

Dokumentacja  działa

ń

  podopiecznego:  aukcje,  wernisa

Ŝ

e,  wystawy, 

kiermasze, kroniki, albumy, filmy, zdj

ę

cia, sprawozdania. 

Znaczenie  dokumentacji  w  planowaniu  działa

ń

  terapeutycznych 

z podopiecznym. 
Techniki 

informacyjne 

stosowane 

dokumentowaniu 

działa

ń

 

terapeutycznych. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

105 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Opracowywanie  planu  monitorowania  i  oceny  skuteczno

ś

ci  terapii 

zaj

ę

ciowej. 

  Opracowywanie  tygodniowego  harmonogramu  zaj

ęć

  terapeuty 

zaj

ę

ciowego. 

  Prowadzenie  ewidencji  wyrobów  i  zu

Ŝ

ycia  materiałów  podczas  zaj

ęć

 

plastycznych. 

  Wypełnianie  arkusza  oceny  i  weryfikacji  post

ę

pów  uczestnika  terapii 

zaj

ę

ciowej. 

  Analizowanie 

danych 

zawartych 

dokumentacji 

medycznej 

podopiecznego. 

  Analizowanie  działa

ń

  podopiecznych  przedstawionych  w  formie: 

wernisa

Ŝ

y, wystaw, spotka

ń

, zaj

ęć

 terapeutycznych.  

  Dokumentowanie  działa

ń

  terapeutycznych  przy  pomocy  kamery, 

aparatu fotograficznego, dyktafonu, magnetofonu. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Wzory dokumentacji terapeutycznej. 
Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Plan monitorowania działa

ń

 i oceny skuteczno

ś

ci terapii zaj

ę

ciowej. 

Literatura zawodowa. 
Konspekty, 

scenariusze, 

projekty, 

harmonogramy 

działa

ń

terapeutycznych. 
Kronika pracy terapeuty z podopiecznymi. 
Album fotograficzny. 
Film  dydaktyczny  na  temat  współpracy  podopiecznego  z  terapeut

ą

 

zaj

ę

ciowym. 

Zasoby dost

ę

pne w sieci Internat. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

monitorowania  i  oceny  efektów  terapii  zaj

ę

ciowej  oraz  dokumentowania 

działa

ń

 terapeutycznych. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

 

uwag

ę

 na zasady prowadzenia dokumentacji indywidualnej uczestników 

zaj

ęć

 terapeutycznych i dotycz

ą

cej pracy terapeuty zaj

ę

ciowego oraz na 

korzystanie  z  dokumentacji  podopiecznego  do  opracowania  diagnozy 
terapeutycznej i planowania pracy terapeuty zaj

ę

ciowego.  

Szczególnie  wa

Ŝ

ne  jest  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  prowadzenia 

obserwacji  i  rejestrowania  zaistniałych  w  czasie  zaj

ęć

  pozytywnych 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

106 

 

zachowa

ń

 i zdarze

ń

 niepo

Ŝą

danych oraz nowych umiej

ę

tno

ś

ci nabytych 

przez podopiecznych.  

Wskazane jest stosowanie aktywizuj

ą

cych metod nauczania: dyskusji 

dydaktycznej, metody przypadków, metody sytuacyjnej oraz 

ć

wicze

ń

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  grupach  do  15  osób,  powinny  by

ć

 

prowadzone w pracowni terapii zaj

ę

ciowej , pracowni komputerowej oraz 

w placówce pomocy społecznej.  

Podczas  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  prowadzenie  obserwacji 

 i  wykorzystanie  jej  wyników  do  aktualizacji  indywidualnego  planu 
terapeutycznego  oraz  weryfikacji  post

ę

pów  podopiecznego  bior

ą

cego 

udział 

terapii. 

Wskazany 

jest 

równie

Ŝ

 

udział 

uczniów  

w  dokumentowaniu  wyników  działa

ń

  podopiecznych  w  postaci 

wernisa

Ŝ

u, wystawy, kiermaszu, spotka

ń

 i zaj

ęć

 warsztatowych.  

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  kształtowa

ć

  postawy:  rzetelno

ś

ci 

prowadzeniu 

dokumentacji, 

odpowiedzialno

ś

ci, 

poszanowania 

godno

ś

ci osobistej podopiecznego i zachowania tajemnicy zawodowej. 

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocena  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  systematycznie,  na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  

Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  dostarcza  nauczycielowi 
informacji  o  efektach  jego  pracy,  o  post

ę

pach  ucznia  w  nauce  oraz 

ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.  

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

 ucznia mo

Ŝ

e by

ć

 dokonywane na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych, 

  sprawdzianów pisemnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  analizowanie danych o podopiecznym, 

  formułowanie wniosków na podstawie zgromadzonych informacji, 

  ocenianie stanu zdrowia podopiecznego na podstawie dokumentacji, 

  weryfikowanie planów terapeutycznych, 

  prowadzenie arkusza post

ę

pów podopiecznego. 

Przedmiotem  oceny  powinna  by

ć

  równie

Ŝ

  postawa  ucznia,  

w  szczególno

ś

ci:  rzetelno

ść

,  dokładno

ść

,  wra

Ŝ

liwo

ść

,  dzielenie  si

ę

 

do

ś

wiadczeniami, współpraca w grupie.  

W  ocenie  ko

ń

cowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  w  zakresie 

oceniania  skuteczno

ś

ci  działa

ń

  terapeutycznych  oraz  prowadzenia 

dokumentacji podopiecznego.  
 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

107 

 

Moduł 322[15].Z3 
Praktyka zawodowa 
 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  stosowa

ć

 zasady komunikowania si

ę

 z pacjentem i jego rodzin

ą

  wykazywa

ć

 

postaw

ę

 

gotowo

ś

ci 

do 

udzielania 

pomocy 

pacjentowi/podopiecznemu i jego rodzinie, 

  prezentowa

ć

 

postaw

ę

 

otwarto

ś

ci, 

wra

Ŝ

liwo

ś

ci 

zrozumienia 

w komunikowaniu si

ę

 z pacjentem/ podopiecznym i jego rodzin

ą

  ocenia

ć

 sytuacj

ę

 społeczn

ą

 i zdrowotn

ą

 pacjenta/ podopiecznego, 

  okre

ś

la

ć

 wpływ 

ś

rodowiska społecznego na osoby niepełnosprawne, 

  rozpoznawa

ć

 potrzeby i problemy pacjenta/ podopiecznego, 

  stosowa

ć

  metody  usprawniania  dostosowane  do  potrzeb  pacjenta/ 

podopiecznego, 

  dobiera

ć

 metody, techniki i formy terapii zaj

ę

ciowej, 

  planowa

ć

  terapi

ę

  zaj

ę

ciow

ą

  indywidualn

ą

  i  grupow

ą

,  w  placówkach 

pomocy społecznej oraz placówkach ochrony zdrowia, 

  projektowa

ć

, organizowa

ć

 i prowadzi

ć

 warsztaty terapii zaj

ę

ciowej, 

  prowadzi

ć

  treningi  wykonywania  prostych  i  zło

Ŝ

onych  czynno

ś

ci 

codziennego 

Ŝ

ycia podopiecznych, 

  dobiera

ć

  rodzaj  zaj

ęć

  według  wieku,  stanu  zdrowia,  potrzeb 

i zainteresowa

ń

 podopiecznych, 

  motywowa

ć

  osoby  niepełnosprawne  do  udziału  w  leczeniu 

i rehabilitacji oraz w terapii indywidualnej i grupowej, 

  prowadzi

ć

 

ramach 

terapii 

zaj

ę

ciowej 

nauk

ę

 

krawiectwa, 

dziewiarstwa  i  innego  r

ę

kodzieła  oraz  prowadzenia  gospodarstwa 

domowego, 

  organizowa

ć

  w  ramach  terapii  zaj

ę

ciowej  czas  wolny  podopiecznego 

oraz turnusy rehabilitacyjne, 

  propagowa

ć

 zdrowy styl 

Ŝ

ycia, 

  planowa

ć

  i  prowadzi

ć

  edukacj

ę

  zdrowotn

ą

  dostosowan

ą

  do  wieku, 

i indywidualnych potrzeb pacjenta, 

  stosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  organizowa

ć

  stanowiska  pracy  terapeuty  zaj

ę

ciowego  zgodnie 

z wymaganiami ergonomii, 

  udziela

ć

 pierwszej pomocy w stanach zagro

Ŝ

enia zdrowotnego, 

  prowadzi

ć

 dokumentacj

ę

 terapeutyczn

ą

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

108 

 

  współpracowa

ć

 

członkami 

zespołu 

terapeutycznego 

i rehabilitacyjnego  w  zakresie  planowania  i  realizacji  terapii 
zaj

ę

ciowej, 

  korelowa

ć

 

działania 

terapeutyczne 

działaniami 

leczniczo-

rehabilitacyjnymi, 

  korzysta

ć

  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji  w  celu  doskonalenia 

umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych, 

  projektowa

ć

  i  modyfikowa

ć

 

ś

rodowisko  materialne  do  rodzaju 

niepełnosprawno

ś

ci i potrzeb podopiecznego lub pacjenta, 

  przestrzega

ć

 praw pacjenta i tajemnicy zawodowej. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

322[15].Z3.01 

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach 

pomocy społecznej 

  70 

322[15].Z3.02 

Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach 

ochrony zdrowia 

  70 

 

Razem 

140 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

322[15].Z3.01 

Prowadzenie terapii 

zaj

ę

ciowej  

w placówkach pomocy 

społecznej 

 

322 [15].Z3 

Praktyka zawodowa 

 

322[15].Z3.02 

Prowadzenie terapii 

zaj

ę

ciowej  

w placówkach ochrony 

zdrowia 

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

109 

 

Jednostka modułowa 322 [15].Z3.01 
Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach 

pomocy społecznej 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

  struktur

ę

  organizacyjn

ą

  i  specyfik

ę

  placówki  pomocy 

społecznej, 

  zanalizowa

ć

  cele  i  zadania  realizowane  w  placówce  pomocy 

społecznej, 

  nawi

ą

za

ć

 kontakt z podopiecznym i jego rodzin

ą

  oceni

ć

  potrzeby  i  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  podopiecznych  w  zakresie  terapii 

zaj

ę

ciowej, 

  opracowa

ć

 

projekt 

przystosowania 

stanowiska 

pracy 

do 

indywidualnych potrzeb osoby niepełnosprawnej,  

  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  terapeuty  zaj

ę

ciowego  zgodnie  

z wymaganiami ergonomii,  

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  zaplanowa

ć

  cele  terapii  zaj

ę

ciowej  w  odniesieniu  do  indywidualnego 

podopiecznego  niepełnosprawnego  fizycznie,  intelektualnie  oraz  
z niepełnosprawno

ś

ci

ą

 sprz

ęŜ

on

ą

  zaplanowa

ć

 cele działa

ń

 terapeutycznych dla grupy podopiecznych,  

  dobra

ć

  metody  i  techniki  terapii  zaj

ę

ciowej  podopiecznego,  na 

podstawie diagnozy terapeutycznej,  

  zaplanowa

ć

 warunki niezb

ę

dne do realizacji terapii zaj

ę

ciowej,  

  opracowa

ć

  projekt  przystosowania  mieszkania  do  potrzeb  osoby  

niepełnosprawnej, 

  poinstruowa

ć

 podopiecznych o celu i metodach terapii zaj

ę

ciowej, 

  opracowa

ć

 scenariusz zaj

ęć

 terapeutycznych, 

  przeprowadzi

ć

  zaj

ę

cia  terapeutyczne  indywidualnie  i  w  grupie 

podopiecznych, 

  zaplanowa

ć

 i przeprowadzi

ć

 zaj

ę

cia z zakresu edukacji zdrowotnej, 

  udokumentowa

ć

 działania terapeutyczne, 

  udzieli

ć

  pierwszej  pomocy  podopiecznym  w  stanach  zagro

Ŝ

enia 

zdrowotnego, 

  podj

ąć

 współprac

ę

 z zespołem terapeutyczno-rehabilitacyjnym, 

  nawi

ą

za

ć

  współprac

ę

  z  placówkami  i  instytucjami  udzielaj

ą

cymi 

Ŝ

nych form wsparcia podopiecznym. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

110 

 

2. Materiał nauczania 

Okre

ś

lanie  specyfiki  i  struktury  organizacyjnej  placówki  pomocy 

społecznej. 
Analizowanie  celów  i  zada

ń

  realizowanych  w  placówce  pomocy 

społecznej. 
Nawi

ą

zywanie kontaktów z podopiecznym i jego rodzin

ą

Rozpoznawanie  potrzeb  i  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  podopiecznych  w  zakresie  terapii 

zaj

ę

ciowej. 

Dobieranie  rodzajów,  metod  i  technik  terapii  zaj

ę

ciowej  zale

Ŝ

nie  od 

wieku, płci, stanu zdrowia, potrzeb i zainteresowa

ń

 podopiecznych. 

Organizowanie  stanowiska  pracy  terapeuty  zgodnie  z  wymaganiami 
ergonomii. 
Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej podczas prowadzenia terapii zaj

ę

ciowej. 

Projektowanie i organizowanie pracowni terapii zaj

ę

ciowej.  

Projektowanie konspektów lub scenariuszy zaj

ęć

 terapeutycznych. 

Realizacja  działa

ń

  terapeutycznych  w  pracowni  terapii  zaj

ę

ciowej 

i  w  warsztatach  terapii  zaj

ę

ciowej  oraz  podczas  indywidualnej  pracy  

z podopiecznym w warunkach domowych.  
Planowanie  i  prowadzenie  edukacji  zdrowotnej  dostosowanej  do  wieku 
i indywidualnych potrzeb podopiecznego. 
Prowadzenie dokumentacji działa

ń

 terapeutycznych. 

Udzielanie pierwszej pomocy w stanach zagro

Ŝ

enia zdrowotnego.

 

Współpraca  z  zespołem  terapeutycznym  i  z  instytucjami  udzielaj

ą

cymi 

Ŝ

nych form wsparcia podopiecznym. 

 
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  przygotowanie 

ucznia do samodzielnego planowania i wykonywania zada

ń

 zawodowych 

okre

ś

lonych w szczegółowych celach kształcenia, w szczególno

ś

ci: 

  nawi

ą

zywania kontaktów z podopiecznymi, 

  rozpoznawania problemów i potrzeb podopiecznego, 

  dokonywania oceny mo

Ŝ

liwo

ś

ci psychofizycznych podopiecznego,  

  dobierania form, rodzajów, metod i technik terapii zaj

ę

ciowej,  

  projektowania i organizowania terapii zaj

ę

ciowej, 

  prowadzenia indywidualnych i grupowych zaj

ęć

 terapeutycznych, 

  dokonywania oceny efektów terapii, 

  prowadzenia dokumentacji terapeutycznej. 

Program 

jednostki 

modułowej 

powinien 

by

ć

 

realizowany  

w  placówkach  pomocy  społecznej  lub  w  placówkach  prowadzonych 
przez  organizacje  pozarz

ą

dowe,  takich  jak:  domy  pomocy  społecznej 

stacjonarne  i  dzienne,  warsztaty  terapii  zaj

ę

ciowej,  o

ś

rodki  wsparcia 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

111 

 

społecznego, 

ś

rodowiskowe  domy  samopomocy,  o

ś

rodki  opieku

ń

czo-

rehabilitacyjne,  o

ś

rodki  dla  dzieci  i  młodzie

Ŝ

y  ze  sprz

ęŜ

on

ą

 

niepełnosprawno

ś

ci

ą

.  Wymienione  placówki  powinny  spełnia

ć

  kryteria 

o

ś

rodków szkoleniowych. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania  zada

ń

  zawodowych  nale

Ŝ

zapozna

ć

  uczniów  z  programem  praktyki,  regulaminem  obowi

ą

zuj

ą

cym 

w  placówce,  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  zasadami 

współpracy z personelem. 

Podczas  realizacji  programu  uczniowie  pod  nadzorem  opiekuna 

praktyki  powinni  wykonywa

ć

  samodzielnie  okre

ś

lone  zadania.  Opiekun 

powinien  obserwowa

ć

  prac

ę

  uczniów,  udziela

ć

  im  wskazówek  oraz 

analizowa

ć

 popełnione przez nich bł

ę

dy.  

Praktyka  zawodowa  powinna  by

ć

  prowadzona  w  grupach  licz

ą

cych  

do  6  osób,  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  specyfiki  pracowni  terapii  zaj

ę

ciowej  lub 

placówki.  Wskazane  jest  aby  ucze

ń

,  w  ramach  samokształcenia  jako 

wolontariusz,  udzielał  pomocy  podopiecznym  w  placówce  pomocy 
społecznej lub w miejscu zamieszkania. 

W  czasie  praktyki  zawodowej  ucze

ń

  zobowi

ą

zany  jest  do 

prowadzenia  dzienniczka  praktyki,  w  którym  zapisuje  wykonywane 
zadania  i  czynno

ś

ci,  uwagi,  spostrze

Ŝ

enia  i  wnioski  ze  swojej  pracy, 

arkusz  diagnozy  terapeutycznej  i  plan  terapii  zaj

ę

ciowej  oraz  dziennik 

pracy  w  charakterze  wolontariusza.  Zapis  wykonanych  zada

ń

 

i czynno

ś

ci,  powinien  potwierdzi

ć

  opiekun  praktyki.  Dziennik  pracy 

wolontariusza  powinien  zawiera

ć

  dane  placówki,  rodzaj  wykonywanych 

działa

ń

 na rzecz podopiecznego oraz potwierdzenie odbycia zaj

ęć

Nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  szczególn

ą

  uwag

ę

  na  kształtowanie  po

Ŝą

danych 

w zawodzie  postaw  i  cech  osobowo

ś

ci.  Uczniowie  w  trakcie 

wykonywania  zada

ń

  zawodowych  powinni  wykaza

ć

  si

ę

,  aktywno

ś

ci

ą

umiej

ę

tno

ś

ci

ą

  współpracy  w  grupie,  samodzielno

ś

ci

ą

,  kreatywno

ś

ci

ą

  

i odpowiedzialno

ś

ci

ą

 za jako

ść

 wykonywanego zadania. 

 

4. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie,  na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  Kryteria  oceniania 
powinny uwzgl

ę

dnia

ć

 poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres opanowania przez 

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  ich  prac

ę

  

w  czasie  wykonywania  zada

ń

  zawodowych,  zwracaj

ą

c  szczególn

ą

 

uwag

ę

 na: 

  organizacj

ę

 stanowiska pracy, 

  wykorzystanie czasu pracy, 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

112 

 

  samodzielno

ść

 w planowaniu i prowadzeniu zaj

ęć

 terapeutycznych, 

  dobór  metod  i  technik  terapii  oraz  materiałów  do  wykonania 

projektów, 

  wykonywanie 

zada

ń

 

zgodnie 

planem 

terapii 

zaj

ę

ciowej  

i obowi

ą

zuj

ą

cymi zasadami, 

  zapewnienie 

bezpiecze

ń

stwa 

podopiecznym 

czasie 

zaj

ęć

 

terapeutycznych, 

  umiej

ę

tno

ść

 współpracy w zespole. 

W ocenie nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 równie

Ŝ

  zdyscyplinowanie i punktualno

ść

  pracowito

ść

 i dokładno

ść

  zainteresowanie wykonywan

ą

 prac

ą

  kultur

ę

 osobist

ą

 i zawodow

ą

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  opiekun  praktyki  zawodowej 

powinien  wpisa

ć

  w  dzienniczku  opini

ę

  o  pracy  ucznia  oraz  ocen

ę

 

ko

ń

cow

ą

 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

113 

 

Jednostka modułowa 322 [15].Z3.02 
Prowadzenie terapii zaj

ę

ciowej w placówkach 

ochrony zdrowia  
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 struktur

ę

 organizacyjn

ą

 i zadania zakładów opieki zdrowotnej, 

  nawi

ą

za

ć

 współprac

ę

 z zespołem terapeutycznym, 

  nawi

ą

za

ć

 kontakt z podopiecznym, 

  oceni

ć

 stan psychofizyczny pacjenta, 

  zinterpretowa

ć

 wyniki pomiarów parametrów 

Ŝ

yciowych pacjenta, 

  oceni

ć

 mo

Ŝ

liwo

ś

ci pacjenta w zakresie samoobsługi, 

  zmotywowa

ć

 pacjenta do udziału w terapii zaj

ę

ciowej, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  dobra

ć

 rodzaje, metody i techniki terapii zaj

ę

ciowej,  

  dobra

ć

 materiały i sprz

ę

t do rodzaju terapii zaj

ę

ciowej, 

  zaprojektowa

ć

  działania  terapeutyczne  dla  osób  z  chorobami 

narz

ą

dów  ruchu,  układu  kr

ąŜ

enia,  układu  oddechowego,  układu 

nerwowego, z chorobami psychicznymi i nowotworowymi,  

  przeprowadzi

ć

 z osobami chorymi zaj

ę

cia terapeutyczne indywidualne 

i grupowe,  

  zapewni

ć

  podopiecznemu  poczucie  bezpiecze

ń

stwa  fizycznego 

i komfortu psychicznego podczas zaj

ęć

 terapeutycznych,  

  wypełni

ć

 dokumentacj

ę

 terapeutyczn

ą

  sformułowa

ć

 wnioski do dalszego post

ę

powania terapeutycznego, 

  oceni

ć

 wpływ podj

ę

tych działa

ń

 terapeutycznych na efekty terapii,  

  zastosowa

ć

  przepisy  prawa  dotycz

ą

ce  wykonywanych  zada

ń

 

zawodowych. 

 
2. Materiał nauczania 

Okre

ś

lanie struktury organizacyjnej i zada

ń

 zakładów opieki zdrowotnej. 

Współpraca z zespołem terapeutycznym i z rodzin

ą

 pacjenta. 

Nawi

ą

zywanie i utrzymywanie kontaktu z pacjentem. 

Rozpoznawanie  problemów,  potrzeb  i  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  psychofizycznych 

pacjenta. 
Wykonywanie pomiarów parametrów 

Ŝ

yciowych pacjenta. 

Motywowanie pacjenta do udziału w terapii zaj

ę

ciowej. 

Organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii. 

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

114 

 

Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

Dobieranie rodzajów, metod i technik terapii zaj

ę

ciowej. 

Dobieranie materiałów i sprz

ę

tu do rodzaju terapii zaj

ę

ciowej. 

Projektowanie i realizacja działa

ń

 terapeutycznych dla osób z chorobami 

narz

ą

dów  ruchu,  układu  kr

ąŜ

enia,  układu  oddechowego,  układu 

nerwowego, z chorobami psychicznymi i nowotworowymi. 
Udzielanie  pacjentowi  wsparcie  psychicznego  w  trakcie  terapii  
 zaj

ę

ciowej. 

 Dokumentowanie działa

ń

 terapeutycznych. 

 Monitorowanie  zmian  zachodz

ą

cych  w  sytuacji  pacjenta  i  jego 

 rodziny pod wpływem terapii zaj

ę

ciowej. 

 Dokonywanie oceny wpływu zaplanowanych działa

ń

 na efekty terapii. 

 Stosowanie  przepisów  prawa  dotycz

ą

cych  wykonywania  zada

ń

 

 zawodowych. 

 

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  doskonalenie 

umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych w zakresie planowania i  wykonywania zada

ń

 

zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy terapeuty zaj

ę

ciowego. 

Program 

jednostki 

modułowej 

powinien 

by

ć

 

realizowany 

w  placówkach  ochrony  zdrowia,  przede  wszystkim  w  szpitalnych 
oddziałach: 

internistycznym, 

chirurgicznym, 

ortopedycznym, 

reumatologicznym 

oraz 

neurologicznym, 

psychiatrycznym, 

ginekologicznym, pediatrycznym, geriatrycznym, rehabilitacyjnym.  

Przed  rozpocz

ę

ciem  praktyki  zawodowej  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

  uczniów  

z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  przepisami  sanitarno-

epidemiologicznymi,  regulaminem  pracy  obowi

ą

zuj

ą

cym  w  zakładzie 

opieki  zdrowotnej  oraz  zasadami  współpracy  w  zespole  rehabilitacyjno-
terapeutycznym. 

Podczas  praktyki  nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  wykonanie  zada

ń

 

okre

ś

lonych w programie jednostki modułowej. Przede wszystkim nale

Ŝ

zwraca

ć

 

uwag

ę

 

na 

nawi

ą

zywanie 

kontaktów 

pacjentem, 

rozpoznawanie  jego  problemów  zdrowotnych,  prowadzenie  terapii 
w  grupie  pacjentów  oraz  przy  łó

Ŝ

ku  chorego.  Uczniowie  powinni 

samodzielnie  wykonywa

ć

  zaplanowane  zadania,  natomiast  opiekun 

praktyki powinien nadzorowa

ć

 ich prac

ę

 i zwraca

ć

 uwag

ę

 na popełniane 

ę

dy oraz udziela

ć

 konsultacji.  

Uczniowie  zobowi

ą

zani  s

ą

  do  prowadzenia  dzienniczka  praktyki 

zawodowej,  w  którym  dokumentuj

ą

  wykonane  zadania  terapeutyczne, 

oceniaj

ą

  wpływ  zaplanowanych  działa

ń

,  formułuj

ą

  wnioski  do  dalszego 

post

ę

powania terapeutycznego.  

background image

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

 

 

115 

 

4. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia  powinno 

odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie, na podstawie ustalonych kryteriów.  

Umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  ich  prac

ę

 

w czasie wykonywania zada

ń

 zawodowych.  

W czasie obserwacji nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na:  

  umiej

ę

tno

ść

 nawi

ą

zywania kontaktu z podopiecznym, 

  organizacj

ę

 stanowiska pracy, 

  dobór metod, technik terapeutycznych,  

  umiej

ę

tno

ść

 planowania terapii zaj

ę

ciowej,  

  sprawno

ść

 w wykonywaniu zada

ń

,  

  dokładno

ść

 i samodzielno

ść

W ocenie nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 równie

Ŝ

 postawy ucznia wobec pacjenta, 

takie jak: 

  odpowiedzialno

ść

 za jako

ść

 

ś

wiadczonej usługi, 

  wra

Ŝ

liwo

ść

 na potrzeby i problemy zdrowotne pacjenta, 

  poszanowanie godno

ś

ci osobistej pacjenta, 

  przestrzeganie tajemnicy zawodowej, 

  przestrzeganie dyscypliny pracy, 

  zdolno

ść

 do autorefleksji i samooceny, 

  kultura osobista i zawodowa. 

Opiekun  praktyk  powinien  oceni

ć

  osi

ą

gni

ę

cia  edukacyjne  ucznia  na 

podstawie  obserwacji  wykonywanych  zada

ń

,  jego  samooceny  oraz 

oceny dokonanej przez grup

ę

 uczniów.