1

WEIMARSKA GRUPA BOJOWA

UNII EUROPEJSKIEJ

MIĘDZYRZECZ

2012

2

WEIMARSKA GRUPA BOJOWA UNII EUROPEJSKIEJ

Informacje o

gólne

Pomysł stworzenia europejskich grup bojowych po raz pierwszy zaprezentowali
premier Wielkiej Brytanii Tony Blair i prezydent Francji Jacques Chirac na
dwustronnym spotkaniu w Le Toquet w lutym 2003 roku. W 2004 roku opracowano
ostateczną decyzję o nazwie Cel Operacyjny 2010 (Headline Goal 2010). Stanowi
ona uzupełnienie i uaktualnienie wcześniejszego programu pt. Europejski Cel
Operacyjny (Helsinki European Headline Goal), przy

jętego w 1999 roku, którego

głównym celem było utworzenie Europejskich Sił Szybkiego Reagowania,
wy

posażenie ich w niezbędne do skutecznego działania wojskowe zdolności

operacyjne i planistyczne.

Grupy Bojowe Unii Europejskiej

stanowią siły szybkiego reagowania, mogą przede

wszystkim brać udział w operacjach zarządzania kryzysowego, w tym przywracania
pokoju i stabilizacji sytuacji po konfliktach zbrojnych. W krótkim czasie są zdolne
przemieścić się we wskazany region i wykonywać powierzone zadania.

5 listopada 2011 roku w Stałym Przedstawicielstwie Polski przy Unii Europejskiej w
Brukseli podpisano porozumienie w sprawie utworzenia Weimarskiej Grupy Bojowej
w 2013 roku. Dokument w imieniu Min

istrów Obrony podpisali Wojskowi

Przedstawiciele przy Komitecie Wykonawczym NATO i UE Polski, Francji i Niemiec:
generał dywizji Janusz Bojarski, wiceadmirał Xavier Païtard i generał broni Roland
Kather.

Weimarska Grupa Bojowa Unii Europejskiej wejdzie w p

ółroczny dyżur w styczniu

2013

roku. Działalność Weimarskiej Grupy Bojowej Unii Europejskiej opiera się na

podstawowych prawach unijnych,

a podejmowane akcje są zgodne z polityką Unii

Europejskiej.

Weimarską Grupę Bojową Unii Europejskiej tworzą żołnierze z Polski, Niemiec
i Francji.

Polsce przypada rola państwa ramowego (ang. framework nation)

i otrzymała ona zadanie utworzyć Dowództwo Sił i wyznaczyć jego dowódcę. Niemcy
pełnią funkcję państwa wiodącego w zakresie zabezpieczenia logistycznego,
natomiast Francja jest odpowiedzialna za obszar zabezpieczenia medycznego.
Oprócz tego podziału wszystkie trzy kraje zobowiązały się do zapewnienia grupie
bojowej niezbędnych sił, wsparcia bojowego, a także dostarczenia odpowiedniego
personelu, który tworzyłby Dowództwo Sił i Dowództwo Operacji.

Zadanie zbudowania Weimarskiej Grupy Bojowej Unii Europejskiej otrzymała
17 Wielkopolska Brygada Zmechanizowana z Międzyrzecza, Wędrzyna i Krosna
Odrzańskiego. Jednocześnie obok zasadniczych sił z 17. Wielkopolskiej Brygady
Zmechanizowanej i innych jednostek 11. Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej,
Grupę uzupełnią dodatkowo żołnierze: 2. Korpusu Zmechanizowanego, 25. Brygady
Kawalerii Powietrznej, Brygady Wsparcia Dowodzenia, 1. Brygady Lotnictwa
Taktycznego, 10. Brygady Lo

gistycznej, 1. i 2. Pułku Saperów, 9. Pułku

Rozpoznawczego, Centrum Szkolenia na potrzeby Sił Pokojowych, Centralnej Grupy
Działań Psychologicznych oraz Centrum Wsparcia Mobilnych Systemów
Dowodzenia.

3

Dowódcą Weimarskiej Grupy Bojowej Unii Europejskiej jest dowodzący
17. Wielkopolsk

ą Brygadą Zmechanizowaną generał brygady Rajmund Tomasz

Andrzejczak.

Weimarska Grupa Bojowa Unii Europejskiej

liczy około 2100 żołnierzy, posiada

własne środki transportu strategicznego, jest zdolna do przerzutu wojsk w rejon
o

peracji w ciągu 10 dni i może samodzielnie prowadzić działania przez okres 4

miesiący. Ponadto Weimarska Grupa Bojowa Unii Europejskiej może wykonywać
zadania niemal w każdym zapalnym zakątku świata, może być wysłana w każde
miejsce oddalone o 6000 kilomet

rów od Brukseli.

Żołnierze 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej to doświadczeni w Iraku,
Afganistanie i Czadzie misjonarze. Podstawową jednostką sprzętu grupy są Kołowe
Transportery Opancerzone Rosomak, które doskonale sprawdziły się na bezdrożach
Afganistanu i Czadu.

Pierwszą Grupę Bojową Unii Europejskiej (GBUE), w której to Polska była państwem
ramowym przygotowano i powołano również na bazie 17. Wielkopolskiej Brygady
Zmechanizowanej, a swój dyżur bojowy grupa miała w pierwszym półroczu 2010
roku

. „Polska” Grupa bojowa liczyła wówczas ponad 3000 żołnierzy. Polscy wojskowi

to ponad połowa całej obsady etatowej. W ramach przygotowań do osiągnięcia
gotowości przedstawiciele grupy bojowej przecierali szlaki podczas jednych z
największych międzynarodowych manewrów wojskowych w Europie w 2008 i 2009
roku, w „Common Effort 08” w Mourmelon we Francji oraz w „European Endeavour
09” w Wildflecken w Niemczech. Ostateczna certyfikacja GBUE I/2010 odbyła się
w listopadzie 2009 roku

podczas międzynarodowego ćwiczenia „Common Chellange

09”, które odbyło się na poligonie w Wędrzynie. Polaków uzupełniali wtedy Niemcy,
Słowacy, Litwini i Łotysze.

Ćwiczenie „Wyzwanie – 12”

Ważnym elementem przygotowania Weimarskiej Grupy Bojowej Unii Europejskiej
do wejścia w dyżur jest certyfikacja narodowa - ćwiczenie „Wyzwanie – 12"
oraz

późniejsza certyfikacja międzynarodowa „Common Chalange – 12”.

Ćwiczenie „Wyzwanie – 12” odbywa się terminie od 21 do 25 maja 2012
roku

na terenie Ośrodków Szkolenia Poligonowego Wojska Lądowych w Wędrzynie

i Żaganiu oraz Portu Lotniczego Powidz i Portu wojennego Świnoujście. W ćwiczeniu
„Wyzwanie – 12” weźmie udział ponad 1700 żołnierzy z różnych jednostek.

Podczas ćwiczenia „Wyzwanie – 12” certyfikacji podlega batalion manewrowy
Weimarskiej

Grupy Bojowej Unii Europejskiej, stanowiący główny element bojowy.

Dowódcą batalionu manewrowego jest podpułkownik Rafał Miernik.

Batalion manewrowy został stworzony na bazie 7. batalionu Strzelców Konnych
Wielkopolskich stacjonującego w garnizonie Wędrzyn. Uzupełniają go żołnierze
z 1 batalionu Ziemi Rzeszowskiej z Międzyrzecza tworząc dwie kompanie bojowe.
Dodatkowym wsparciem, jaki

otrzymał batalion jest element przeciwlotniczy, w

postaci plutonu przeciwlotniczego z dywizjonu artylerii przeciwlotniczej, grupa
wsparcia ogniowego utworzona z artylerzystów 7 dywizjonu Artylerii Konnej
Wielkopolskiej oraz sekcja rozpoznania skażeń z batalionu dowodzenia Stzrelcó(1)

4

Wielkopolskich

. Dzięki temu wzmocnieniu batalion jest zdolny do prowadzenia

samodziel

nych działań w różnych rejonach konfliktów.

W skład batalionu manewrowego wchodzą:

- 4 kompanie bojowe
-

kompania dowodzenia, z drużyną strzelców wyborowych i sekcją rozpoznania

skażeń
-

kompania logistyczna, w której skład wchodzi zespół ewakuacji medycznej

- kompania wsparcia
- grupa wsparcia ogniowego (GWO)
- pluton przeciwlotniczy
- pluton rozpoznawczy

Podstawowe wyposażenie batalionu to:

-

kołowe transportery opancerzone KTO Rosomak (kompanie bojowe)

- transportery opancerzone BRDM (pluton rozpoznawczy)
- transporter opancerzony BRDM -

2 RS (rozpoznania skażeń – sekcja rozpoznania

skażeń)
-

samobieżne armatohaubice Dana (GWO)

-

moździerze M - 98 (GWO, kompania wsparcia)

- zestawy przeciwlotnicze ZU-23-2 Hibneryt (pluton przeciwlotniczy)
-

przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe Grom (pluton przeciwlotniczy)

- motocykle Yamaha XT 660 i Aprilia (kompanie bojowe)
- quady Arctic Cat (pluton rozpoznawczy)
-

moździerze LM – 60 (kompanie bojowe)

- granatnik automatyczny MK

– 19 (kompanie bojowe)

- karabin wyborowy TRG SAKO
- wielkokalibrowy karabin wyborowy 12,7mm TOR
- karabin maszynowy UKM
- granatnik przeciwpancerny RPG

– 7

- karabinki beryl / miniberyl

Celem

przeprowadzenia ćwiczenia jest sprawdzenie przygotowania do działania

pododdziałów GBUE 2013/I w operacjach wsparcia pokoju wymagających szybkich
i zdecydowanych reakcji.

Istotą ćwiczenia jest przygotowanie i prowadzenie pełnego spektrum operacji,
polegające na prowadzeniu działań ofensywnych, defensywnych, stabilizacyjnych
oraz wspieranie

ludności cywilnej w ramach działań humanitarnych.

Do głównych zadań realizowanych przez batalion manewrowy w trakcie certyfikacji
należeć będą:



planowanie, organizowanie i realizacja

zadań w ramach rozdzielenia stron

konfliktu;



ochrona głównych szlaków komunikacyjnych;



organizacja ochrony i obrony baz;



planowanie, organizowanie i prowadzenie patroli;



zapewnienie ochrony VIP,



zapewnienie ochrony instalacji przemysłowych;

5



planowanie i organizowanie pomoc

y humanitarnej oraz współpraca

z o

rganizacjami pozarządowymi;



egzekwowanie przestrzegania godziny policyjnej;



egzekwowanie przestrzegana granic strefy zdemilitaryzowanej;



zapewnienie

swobody przemieszczenia uchodźców;



organizowanie i prowadzenie spotkań z przedstawicielami lokalnych władz.



współpraca z władzami lokalnymi w zakresie generowania projektów
pomocowych;

Koncepcja przeprowad

zenia ćwiczenia „Wyzwanie – 12”

Ćwiczenie realizowane jest w oparciu o cztery kierunki działań:



kierunek Świnoujście – transport morski,



kierunek Powidz

– transport lotniczy,



kierunek Żagań – transport operacyjny (kolejowy)



kierunek Wędrzyn – zasadniczy rejon działań;

21 maja br. -

przemieszczenie do rejonów załadunku.

22 maja br. -

załadunek na transporty lotniczy, morski i operacyjny.

23 maja br. -

rozładunek z transportów i przemieszczenie w rejon działań.

24

– 25 maja br. – realizacja zadań stabilizacyjnych w rejonie odpowiedzialności.

6

DOWÓDCA WEIMARSKIEJ GRUPY BOJOWEJ UNII EUROPEJSKIEJ

GEN. BRYG. RAJMUND TOMASZ ANDRZEJCZAK

stopień: generał brygady
data urodzenia: 29.12.1967
Języki obce: STANAG 3- angielski (oraz FC)

STANAG 3- czeski

Hobby:

historia wojskowości, modelarstwo, gra na

basie

Wykształcenie, kwalifikacje:
1987- 1991

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk
Pancernych, Poznań;

1996

Wy

ższy Kurs Doskonalenia Oficerów

WKDO, (dla dowódców batalionów
czołgów), WSOWP Poznań;

1999- 2001 Wojskowa Akademia Obrony Republiki Czeskiej, Brno, Republika

Czeska;

2002

Course International Committee Of The Red Cross;

2002

Peace Support Operations Advanced Course, Peace Support
Operations Training Center, Kilkis Grecja;

2004

Innere Führung Course, Bundeswehra, Strausberg, Niemcy;

2008

Studia podyplomowe, Bezpieczeństwo Narodowe, Akademia Obrony
Narodowej, Warszawa;

2009

studia doktoranckie, 3 rok, Zarządzanie i dowodzenie Akademia
Obrony Narodowej, Warszawa;

2010

Studia Polityki Obronnej, Królewska Akademia Obrony, Royal College
Defence Studies, Londyn, Wielka Brytania.

Przebieg służby:
1987- 1991

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Pancernych, Poznań, student;

1991- 1993

dowódca plutonu, 2 pułk zmechanizowany, Giżycko;

1993- 1996

dowódca kompanii czołgów, 15 Brygada Zmechanizowana, Giżycko;

1996- 1997 officer operacyjny, sztab 4 Suwalskiej Brygady Kawalerii Pancernej,

Orzysz;

1997- 1998 szef rozpoznania, sztab 4 Suwalskiej Brygady Kawalerii Pancernej,

Orzysz;

1998- 1999

szef sztabu Litewsko Polski Batalion Sił Pokojowych LITPOLBAT,
Orzysz;

1999- 2001 Wojskowa Akademia Obrony Republiki Czeskiej, Brno, Republika

Czeska, student;

7

2001- 2003

zastępca dowódcy batalionu, Litewsko Polski Batalion Sił Pokojowych
LITPOLBAT, Orzysz;

2003- 2005

dowódca 1. Batalionu Pancernego Ułanów Krechowieckich, 15.
Brygada Zmechanizowana, Orzysz;

2004- 2005

dowódca batalionu piechoty/Polskiego Kontyngentu Wojskowego
UNDOF, Wzgórza Golan, granica izraelsko-syryjska

2006- 2008

zastępca szefa Oddziału Operacyjnego, Zarządu G3, Dowództwo
Wojsk Lądowych, Warszawa

2006- 2007

szef Oddziału Operacyjnego G3, dywizja MND CS, 7 zmiana, Ad
Diwaniyah, Irak

2008-2009

Zastępca dowódcy 34. Brygady Kawalerii Pancernej, Żagań

2008-2009

Dowódca brygady (BCT, Polskie Siły Zadaniowe/ Task Force White
Eagle, CJTF 101/CJTF82,) 4/5 zmiana PKW Afganistan;

2010

Studia Polityki Obronnej, Królewska Akademia Obrony, Royal College
Defence Studies, Londyn, Wielka Brytania.

2010

Asystent Szefa Sztabu, 2. Korpus Zmechanizowany. Kraków

Odznaczenia:
1.

Order „Krzyża Wojskowego” II klasy- Krzyż Komandorski;

2.

Gwiazda Iraku (za udział w VII zmianie);

3.

Gwiazda Afganistanu (za udział w IV zmianie);

4.

Gwiazda Afganistanu (za udział w V zmianie);

5.

Medal „Za zasługi dla obronności kraju”- srebrny;

6.

Medal “W Służbie Pokoju” misja UNDOF;

7.

Medal “Commendation medal” United States Army (Irak);

8.

Gwiazda “Bronze Star with Oak Leaf Cluster” United States Army, nadana
dwuktornie za operację w ramach 101 dywizji PSzt i 82 Dywizji PDes,
Afghanistan;

9.

Medal pamiątkowy dywizji MND CS, Irak;

10.

Medal “ISAF medal”, Afghanistan;

11.

Odznaka za zasługi dla ZKRPiBWP

12.

Laureat V edycji „Lex Patria”- nagrody Żandarmerii Wojskowej 2010

8

DOWÓDCA BATALIONU MANEWROWEGO GRUPY

BOJOWEJ UNII EUROPEJSKIEJ

PPŁK RAFAŁ MIERNIK

stopień:

podpułkownik

data urodzenia:

05.02.1976 r.

Języki obce: STANAG 3 – angielski

STANAG 1 - rosyjski

Hobby:

technika wojskowa, judo, wędkarstwo,
muzyka lat 70

– 80, antyki

Wykształcenie, kwalifikacje:
1996 - 2000

Wyższa Szkoła Oficerska im. T.
Kościuszki we Wrocławiu;

2000 - 2002

studia uzupełniające, zarządzanie i
marketing, Uniwersytet Zielonogórski

2005

Force Protection Course level II, US Army, Bagdad

2006

– 2007 Podyplomowe studia Operacyjno – Taktyczne, Akademia Obrony

Narodowej, Warszawa;

2009

– 2010 kurs dla kandydatów na dowódców batalionu, Akademia Obrony

Narodowej, Warszawa;

Przebieg służby:
1995- 1996

zasadnicza służba wojskowa;

1996 - 2000

Wyższa Szkoła Oficerska im. T. Kościuszki we Wrocławiu;

2000- 2001

dowódca plutonu szkolnego, 17.Wielkopolska Brygada
Zmechanizowana,

Międzyrzecz;

2001- 2006

dowódca kompanii, 17.Wielkopolska Brygada Zmechanizowana;

2005

dowódca kompanii, PKW Irak;

2007

– 2010 szef sekcji operacyjnej, 17.Wielkopolska Brygada Zmechanizowana;

2009

– 2010 zastepca szefa wydziału operacyjnego / szef Joint Operation Center w

Grupie Bojowej Unii Europejskiej 2010 r.

2010 -

….

dowódca 7. Batalionu Strzelców Konnych Wielkopolskich, Wędrzyn;

2011

dowódca zgrupowania bojowego Alfa, dowódca FOB Ghazni, PKW
Afganistan;

Funkcje dodatkowe:
-

członek Rejonowego Sztabu Ratownictwa Społecznego w Międzyrzeczu

Odznaczenia:
1.

Medal „Za zasługi dla obronności kraju”- brązowy;

2.

Gwiazda Iraku (za udział w IV zmianie);

3.

Odznaczenie “ISAF medal”, Afganistan;

4.

Medal „Multinational Dywision Central South” Irak

5.

Odznaka „Wzorowy Dowódca” nadana dwukrotnie w latach 2004 i 2005

9

Kontakt z oficerem prasowym:

kpt. Artur PINKOWSKI

– 695 885 032, [e-mail]

ppor. Martyna FEDRO

– 785 400 496, [e-mail]

17. Wilekopolska Brygada Zmechanizowana

Ul. Wojska Polskiego 17

66

– 300 Międzyrzecz

Więcej na stronie

http://www.17wbz.wp.mil.pl