1
WEIMARSKA GRUPA BOJOWA
UNII EUROPEJSKIEJ
MIĘDZYRZECZ
2012
1
WEIMARSKA GRUPA BOJOWA
UNII EUROPEJSKIEJ
MIĘDZYRZECZ
2012
2
WEIMARSKA GRUPA BOJOWA UNII EUROPEJSKIEJ
Informacje o
gólne
Pomysł stworzenia europejskich grup bojowych po raz pierwszy zaprezentowali
premier Wielkiej Brytanii Tony Blair i prezydent Francji Jacques Chirac na
dwustronnym spotkaniu w Le Toquet w lutym 2003 roku. W 2004 roku opracowano
ostateczną decyzję o nazwie Cel Operacyjny 2010 (Headline Goal 2010). Stanowi
ona uzupełnienie i uaktualnienie wcześniejszego programu pt. Europejski Cel
Operacyjny (Helsinki European Headline Goal), przy
jętego w 1999 roku, którego
głównym celem było utworzenie Europejskich Sił Szybkiego Reagowania,
wy
posażenie ich w niezbędne do skutecznego działania wojskowe zdolności
operacyjne i planistyczne.
Grupy Bojowe Unii Europejskiej
stanowią siły szybkiego reagowania, mogą przede
wszystkim brać udział w operacjach zarządzania kryzysowego, w tym przywracania
pokoju i stabilizacji sytuacji po konfliktach zbrojnych. W krótkim czasie są zdolne
przemieścić się we wskazany region i wykonywać powierzone zadania.
5 listopada 2011 roku w Stałym Przedstawicielstwie Polski przy Unii Europejskiej w
Brukseli podpisano porozumienie w sprawie utworzenia Weimarskiej Grupy Bojowej
w 2013 roku. Dokument w imieniu Min
istrów Obrony podpisali Wojskowi
Przedstawiciele przy Komitecie Wykonawczym NATO i UE Polski, Francji i Niemiec:
generał dywizji Janusz Bojarski, wiceadmirał Xavier Païtard i generał broni Roland
Kather.
Weimarska Grupa Bojowa Unii Europejskiej wejdzie w p
ółroczny dyżur w styczniu
2013
roku. Działalność Weimarskiej Grupy Bojowej Unii Europejskiej opiera się na
podstawowych prawach unijnych,
a podejmowane akcje są zgodne z polityką Unii
Europejskiej.
Weimarską Grupę Bojową Unii Europejskiej tworzą żołnierze z Polski, Niemiec
i Francji.
Polsce przypada rola państwa ramowego (ang. framework nation)
i otrzymała ona zadanie utworzyć Dowództwo Sił i wyznaczyć jego dowódcę. Niemcy
pełnią funkcję państwa wiodącego w zakresie zabezpieczenia logistycznego,
natomiast Francja jest odpowiedzialna za obszar zabezpieczenia medycznego.
Oprócz tego podziału wszystkie trzy kraje zobowiązały się do zapewnienia grupie
bojowej niezbędnych sił, wsparcia bojowego, a także dostarczenia odpowiedniego
personelu, który tworzyłby Dowództwo Sił i Dowództwo Operacji.
Zadanie zbudowania Weimarskiej Grupy Bojowej Unii Europejskiej otrzymała
17 Wielkopolska Brygada Zmechanizowana z Międzyrzecza, Wędrzyna i Krosna
Odrzańskiego. Jednocześnie obok zasadniczych sił z 17. Wielkopolskiej Brygady
Zmechanizowanej i innych jednostek 11. Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej,
Grupę uzupełnią dodatkowo żołnierze: 2. Korpusu Zmechanizowanego, 25. Brygady
Kawalerii Powietrznej, Brygady Wsparcia Dowodzenia, 1. Brygady Lotnictwa
Taktycznego, 10. Brygady Lo
gistycznej, 1. i 2. Pułku Saperów, 9. Pułku
Rozpoznawczego, Centrum Szkolenia na potrzeby Sił Pokojowych, Centralnej Grupy
Działań Psychologicznych oraz Centrum Wsparcia Mobilnych Systemów
Dowodzenia.
3
Dowódcą Weimarskiej Grupy Bojowej Unii Europejskiej jest dowodzący
17. Wielkopolsk
ą Brygadą Zmechanizowaną generał brygady Rajmund Tomasz
Andrzejczak.
Weimarska Grupa Bojowa Unii Europejskiej
liczy około 2100 żołnierzy, posiada
własne środki transportu strategicznego, jest zdolna do przerzutu wojsk w rejon
o
peracji w ciągu 10 dni i może samodzielnie prowadzić działania przez okres 4
miesiący. Ponadto Weimarska Grupa Bojowa Unii Europejskiej może wykonywać
zadania niemal w każdym zapalnym zakątku świata, może być wysłana w każde
miejsce oddalone o 6000 kilomet
rów od Brukseli.
Żołnierze 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej to doświadczeni w Iraku,
Afganistanie i Czadzie misjonarze. Podstawową jednostką sprzętu grupy są Kołowe
Transportery Opancerzone Rosomak, które doskonale sprawdziły się na bezdrożach
Afganistanu i Czadu.
Pierwszą Grupę Bojową Unii Europejskiej (GBUE), w której to Polska była państwem
ramowym przygotowano i powołano również na bazie 17. Wielkopolskiej Brygady
Zmechanizowanej, a swój dyżur bojowy grupa miała w pierwszym półroczu 2010
roku
. „Polska” Grupa bojowa liczyła wówczas ponad 3000 żołnierzy. Polscy wojskowi
to ponad połowa całej obsady etatowej. W ramach przygotowań do osiągnięcia
gotowości przedstawiciele grupy bojowej przecierali szlaki podczas jednych z
największych międzynarodowych manewrów wojskowych w Europie w 2008 i 2009
roku, w „Common Effort 08” w Mourmelon we Francji oraz w „European Endeavour
09” w Wildflecken w Niemczech. Ostateczna certyfikacja GBUE I/2010 odbyła się
w listopadzie 2009 roku
podczas międzynarodowego ćwiczenia „Common Chellange
09”, które odbyło się na poligonie w Wędrzynie. Polaków uzupełniali wtedy Niemcy,
Słowacy, Litwini i Łotysze.
Ćwiczenie „Wyzwanie – 12”
Ważnym elementem przygotowania Weimarskiej Grupy Bojowej Unii Europejskiej
do wejścia w dyżur jest certyfikacja narodowa - ćwiczenie „Wyzwanie – 12"
oraz
późniejsza certyfikacja międzynarodowa „Common Chalange – 12”.
Ćwiczenie „Wyzwanie – 12” odbywa się terminie od 21 do 25 maja 2012
roku
na terenie Ośrodków Szkolenia Poligonowego Wojska Lądowych w Wędrzynie
i Żaganiu oraz Portu Lotniczego Powidz i Portu wojennego Świnoujście. W ćwiczeniu
„Wyzwanie – 12” weźmie udział ponad 1700 żołnierzy z różnych jednostek.
Podczas ćwiczenia „Wyzwanie – 12” certyfikacji podlega batalion manewrowy
Weimarskiej
Grupy Bojowej Unii Europejskiej, stanowiący główny element bojowy.
Dowódcą batalionu manewrowego jest podpułkownik Rafał Miernik.
Batalion manewrowy został stworzony na bazie 7. batalionu Strzelców Konnych
Wielkopolskich stacjonującego w garnizonie Wędrzyn. Uzupełniają go żołnierze
z 1 batalionu Ziemi Rzeszowskiej z Międzyrzecza tworząc dwie kompanie bojowe.
Dodatkowym wsparciem, jaki
otrzymał batalion jest element przeciwlotniczy, w
postaci plutonu przeciwlotniczego z dywizjonu artylerii przeciwlotniczej, grupa
wsparcia ogniowego utworzona z artylerzystów 7 dywizjonu Artylerii Konnej
Wielkopolskiej oraz sekcja rozpoznania skażeń z batalionu dowodzenia Stzrelcó(1)
4
Wielkopolskich
. Dzięki temu wzmocnieniu batalion jest zdolny do prowadzenia
samodziel
nych działań w różnych rejonach konfliktów.
W skład batalionu manewrowego wchodzą:
- 4 kompanie bojowe
-
kompania dowodzenia, z drużyną strzelców wyborowych i sekcją rozpoznania
skażeń
-
kompania logistyczna, w której skład wchodzi zespół ewakuacji medycznej
- kompania wsparcia
- grupa wsparcia ogniowego (GWO)
- pluton przeciwlotniczy
- pluton rozpoznawczy
Podstawowe wyposażenie batalionu to:
-
kołowe transportery opancerzone KTO Rosomak (kompanie bojowe)
- transportery opancerzone BRDM (pluton rozpoznawczy)
- transporter opancerzony BRDM -
2 RS (rozpoznania skażeń – sekcja rozpoznania
skażeń)
-
samobieżne armatohaubice Dana (GWO)
-
moździerze M - 98 (GWO, kompania wsparcia)
- zestawy przeciwlotnicze ZU-23-2 Hibneryt (pluton przeciwlotniczy)
-
przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe Grom (pluton przeciwlotniczy)
- motocykle Yamaha XT 660 i Aprilia (kompanie bojowe)
- quady Arctic Cat (pluton rozpoznawczy)
-
moździerze LM – 60 (kompanie bojowe)
- granatnik automatyczny MK
– 19 (kompanie bojowe)
- karabin wyborowy TRG SAKO
- wielkokalibrowy karabin wyborowy 12,7mm TOR
- karabin maszynowy UKM
- granatnik przeciwpancerny RPG
– 7
- karabinki beryl / miniberyl
Celem
przeprowadzenia ćwiczenia jest sprawdzenie przygotowania do działania
pododdziałów GBUE 2013/I w operacjach wsparcia pokoju wymagających szybkich
i zdecydowanych reakcji.
Istotą ćwiczenia jest przygotowanie i prowadzenie pełnego spektrum operacji,
polegające na prowadzeniu działań ofensywnych, defensywnych, stabilizacyjnych
oraz wspieranie
ludności cywilnej w ramach działań humanitarnych.
Do głównych zadań realizowanych przez batalion manewrowy w trakcie certyfikacji
należeć będą:
planowanie, organizowanie i realizacja
zadań w ramach rozdzielenia stron
konfliktu;
ochrona głównych szlaków komunikacyjnych;
organizacja ochrony i obrony baz;
planowanie, organizowanie i prowadzenie patroli;
zapewnienie ochrony VIP,
zapewnienie ochrony instalacji przemysłowych;
5
planowanie i organizowanie pomoc
y humanitarnej oraz współpraca
z o
rganizacjami pozarządowymi;
egzekwowanie przestrzegania godziny policyjnej;
egzekwowanie przestrzegana granic strefy zdemilitaryzowanej;
zapewnienie
swobody przemieszczenia uchodźców;
organizowanie i prowadzenie spotkań z przedstawicielami lokalnych władz.
współpraca z władzami lokalnymi w zakresie generowania projektów
pomocowych;
Koncepcja przeprowad
zenia ćwiczenia „Wyzwanie – 12”
Ćwiczenie realizowane jest w oparciu o cztery kierunki działań:
kierunek Świnoujście – transport morski,
kierunek Powidz
– transport lotniczy,
kierunek Żagań – transport operacyjny (kolejowy)
kierunek Wędrzyn – zasadniczy rejon działań;
21 maja br. -
przemieszczenie do rejonów załadunku.
22 maja br. -
załadunek na transporty lotniczy, morski i operacyjny.
23 maja br. -
rozładunek z transportów i przemieszczenie w rejon działań.
24
– 25 maja br. – realizacja zadań stabilizacyjnych w rejonie odpowiedzialności.
6
DOWÓDCA WEIMARSKIEJ GRUPY BOJOWEJ UNII EUROPEJSKIEJ
GEN. BRYG. RAJMUND TOMASZ ANDRZEJCZAK
stopień: generał brygady
data urodzenia: 29.12.1967
Języki obce: STANAG 3- angielski (oraz FC)
STANAG 3- czeski
Hobby:
historia wojskowości, modelarstwo, gra na
basie
Wykształcenie, kwalifikacje:
1987- 1991
Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk
Pancernych, Poznań;
1996
Wy
ższy Kurs Doskonalenia Oficerów
WKDO, (dla dowódców batalionów
czołgów), WSOWP Poznań;
1999- 2001 Wojskowa Akademia Obrony Republiki Czeskiej, Brno, Republika
Czeska;
2002
Course International Committee Of The Red Cross;
2002
Peace Support Operations Advanced Course, Peace Support
Operations Training Center, Kilkis Grecja;
2004
Innere Führung Course, Bundeswehra, Strausberg, Niemcy;
2008
Studia podyplomowe, Bezpieczeństwo Narodowe, Akademia Obrony
Narodowej, Warszawa;
2009
studia doktoranckie, 3 rok, Zarządzanie i dowodzenie Akademia
Obrony Narodowej, Warszawa;
2010
Studia Polityki Obronnej, Królewska Akademia Obrony, Royal College
Defence Studies, Londyn, Wielka Brytania.
Przebieg służby:
1987- 1991
Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Pancernych, Poznań, student;
1991- 1993
dowódca plutonu, 2 pułk zmechanizowany, Giżycko;
1993- 1996
dowódca kompanii czołgów, 15 Brygada Zmechanizowana, Giżycko;
1996- 1997 officer operacyjny, sztab 4 Suwalskiej Brygady Kawalerii Pancernej,
Orzysz;
1997- 1998 szef rozpoznania, sztab 4 Suwalskiej Brygady Kawalerii Pancernej,
Orzysz;
1998- 1999
szef sztabu Litewsko Polski Batalion Sił Pokojowych LITPOLBAT,
Orzysz;
1999- 2001 Wojskowa Akademia Obrony Republiki Czeskiej, Brno, Republika
Czeska, student;
7
2001- 2003
zastępca dowódcy batalionu, Litewsko Polski Batalion Sił Pokojowych
LITPOLBAT, Orzysz;
2003- 2005
dowódca 1. Batalionu Pancernego Ułanów Krechowieckich, 15.
Brygada Zmechanizowana, Orzysz;
2004- 2005
dowódca batalionu piechoty/Polskiego Kontyngentu Wojskowego
UNDOF, Wzgórza Golan, granica izraelsko-syryjska
2006- 2008
zastępca szefa Oddziału Operacyjnego, Zarządu G3, Dowództwo
Wojsk Lądowych, Warszawa
2006- 2007
szef Oddziału Operacyjnego G3, dywizja MND CS, 7 zmiana, Ad
Diwaniyah, Irak
2008-2009
Zastępca dowódcy 34. Brygady Kawalerii Pancernej, Żagań
2008-2009
Dowódca brygady (BCT, Polskie Siły Zadaniowe/ Task Force White
Eagle, CJTF 101/CJTF82,) 4/5 zmiana PKW Afganistan;
2010
Studia Polityki Obronnej, Królewska Akademia Obrony, Royal College
Defence Studies, Londyn, Wielka Brytania.
2010
Asystent Szefa Sztabu, 2. Korpus Zmechanizowany. Kraków
Odznaczenia:
1.
Order „Krzyża Wojskowego” II klasy- Krzyż Komandorski;
2.
Gwiazda Iraku (za udział w VII zmianie);
3.
Gwiazda Afganistanu (za udział w IV zmianie);
4.
Gwiazda Afganistanu (za udział w V zmianie);
5.
Medal „Za zasługi dla obronności kraju”- srebrny;
6.
Medal “W Służbie Pokoju” misja UNDOF;
7.
Medal “Commendation medal” United States Army (Irak);
8.
Gwiazda “Bronze Star with Oak Leaf Cluster” United States Army, nadana
dwuktornie za operację w ramach 101 dywizji PSzt i 82 Dywizji PDes,
Afghanistan;
9.
Medal pamiątkowy dywizji MND CS, Irak;
10.
Medal “ISAF medal”, Afghanistan;
11.
Odznaka za zasługi dla ZKRPiBWP
12.
Laureat V edycji „Lex Patria”- nagrody Żandarmerii Wojskowej 2010
8
DOWÓDCA BATALIONU MANEWROWEGO GRUPY
BOJOWEJ UNII EUROPEJSKIEJ
PPŁK RAFAŁ MIERNIK
stopień:
podpułkownik
data urodzenia:
05.02.1976 r.
Języki obce: STANAG 3 – angielski
STANAG 1 - rosyjski
Hobby:
technika wojskowa, judo, wędkarstwo,
muzyka lat 70
– 80, antyki
Wykształcenie, kwalifikacje:
1996 - 2000
Wyższa Szkoła Oficerska im. T.
Kościuszki we Wrocławiu;
2000 - 2002
studia uzupełniające, zarządzanie i
marketing, Uniwersytet Zielonogórski
2005
Force Protection Course level II, US Army, Bagdad
2006
– 2007 Podyplomowe studia Operacyjno – Taktyczne, Akademia Obrony
Narodowej, Warszawa;
2009
– 2010 kurs dla kandydatów na dowódców batalionu, Akademia Obrony
Narodowej, Warszawa;
Przebieg służby:
1995- 1996
zasadnicza służba wojskowa;
1996 - 2000
Wyższa Szkoła Oficerska im. T. Kościuszki we Wrocławiu;
2000- 2001
dowódca plutonu szkolnego, 17.Wielkopolska Brygada
Zmechanizowana,
Międzyrzecz;
2001- 2006
dowódca kompanii, 17.Wielkopolska Brygada Zmechanizowana;
2005
dowódca kompanii, PKW Irak;
2007
– 2010 szef sekcji operacyjnej, 17.Wielkopolska Brygada Zmechanizowana;
2009
– 2010 zastepca szefa wydziału operacyjnego / szef Joint Operation Center w
Grupie Bojowej Unii Europejskiej 2010 r.
2010 -
….
dowódca 7. Batalionu Strzelców Konnych Wielkopolskich, Wędrzyn;
2011
dowódca zgrupowania bojowego Alfa, dowódca FOB Ghazni, PKW
Afganistan;
Funkcje dodatkowe:
-
członek Rejonowego Sztabu Ratownictwa Społecznego w Międzyrzeczu
Odznaczenia:
1.
Medal „Za zasługi dla obronności kraju”- brązowy;
2.
Gwiazda Iraku (za udział w IV zmianie);
3.
Odznaczenie “ISAF medal”, Afganistan;
4.
Medal „Multinational Dywision Central South” Irak
5.
Odznaka „Wzorowy Dowódca” nadana dwukrotnie w latach 2004 i 2005
9
Kontakt z oficerem prasowym:
kpt. Artur PINKOWSKI
– 695 885 032, artpinkowski@gmail.com
ppor. Martyna FEDRO
– 785 400 496, 17wbz.wp.mil@gmail.com
17. Wilekopolska Brygada Zmechanizowana
Ul. Wojska Polskiego 17
66
– 300 Międzyrzecz
Więcej na stronie