, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie
.
Utwór opracowany został w ramach projektu
przez
JULIUSZ SŁOWACKI
Ten sam duchowi płomienny szlak…
Ten sam duchowi płomienny szlak,
Ten sam słowiański orzeł i lew,
Duch, Krew, Czyn
Tam gdzieś na wiedźmie Krokt czy Krak,
Ścierwo — orłowie — ogień i krew.
A tam gdzieś ludu słowiański syn
W zagrodzie swojej w modlitwie śni
Sława, Słowo, Sen
Niebo — jak złotych aniołów gmin,
Wieczność — jak złotych tysiące dni.
Niebo, Ojczyzna
Niebo — jak w kwiatkach błękitny len,
Przyszła ojczyzna piękna — jak sen,
Bo on nie sławy, lecz słowa syn,
On wie, co wielki znaczy się lud,
Nie padnie, on krwi szanuje czyn,
A czyn najwyższy — odda za cud.
Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go
swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami
(przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione
są na licencji
Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach . PL
Źródło:
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/ten-sam-duchowi-plomienny-szlak
Tekst opracowany na podstawie: Juliusz Słowacki, Dzieła Juliusza Słowackiego. Pierwsze krytyczne wydanie
zbiorowe, t. I., Wiersze drobne, wyd. Bronisław Gubrynowicz, Lwów
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyowa
wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Aleksandra Sekuła, Marta Niedziałkowska.
Okładka na podstawie: