Ta lektura

, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie

wolnelektury.pl

.

Utwór opracowany został w ramach projektu

Wolne Lektury

przez

fun-

dację Nowoczesna Polska

.

JULIUSZ SŁOWACKI

Ten sam duchowi płomienny szlak…

Ten sam duchowi płomienny szlak,

Ten sam słowiański orzeł i lew,

Duch, Krew, Czyn

Tam gdzieś na wiedźmie Krokt czy Krak,

Ścierwo — orłowie — ogień i krew.

A tam gdzieś ludu słowiański syn

W zagrodzie swojej w modlitwie śni

Sława, Słowo, Sen

Niebo — jak złotych aniołów gmin,

Wieczność — jak złotych tysiące dni.

Niebo, Ojczyzna

Niebo — jak w kwiatkach błękitny len,

Przyszła ojczyzna piękna — jak sen,

Bo on nie sławy, lecz słowa syn,

On wie, co wielki znaczy się lud,

Nie padnie, on krwi szanuje czyn,
A czyn najwyższy — odda za cud.

Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go
swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami
(przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione
są na licencji

Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach . PL

.

Źródło:

http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/ten-sam-duchowi-plomienny-szlak

Tekst opracowany na podstawie: Juliusz Słowacki, Dzieła Juliusza Słowackiego. Pierwsze krytyczne wydanie
zbiorowe, t. I., Wiersze drobne, wyd. Bronisław Gubrynowicz, Lwów 

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyowa
wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Aleksandra Sekuła, Marta Niedziałkowska.

Okładka na podstawie:

�shadows@Flickr, CC BY-SA .