Procedura:

Część ogólna

strona 1 z 3

87.410.502

Nazwa

2

cel procedury;

3

stopień (tytuł) naukowy oraz imię i nazwisko autora (autorów )
procedury;

4

datę umieszczenia procedury w wykazie, o którym mowa w
art. 33g ust. 7 ustawy;

5

wykaz jednostek chorobowych, do których dana procedura ma
zastosowanie, w zakresie diagnozowania lub leczenia;

6

zasadnicze informacje o naukowych podstawach metod
diagnostycznych lub leczniczych zastosowanych w
procedurze;

7

bezwzględne i względne przeciwwskazania medyczne do
zastosowania procedury;

8

wymagania dotyczące postępowania z kobietami w ciąży,
karmiącymi piersią, jeżeli procedura tego wymaga, oraz z
osobami poniżej 16 roku życia, ze szczególnym
uwzględnieniem niemowląt;

1

2

8

14

15

2

0

5

0

1

10

wymagania dotyczące pomieszczeń i wyposażenia
pomocniczego;

11

wykaz personelu biorącego udział w realizacji procedury i
kwalifikacje wymagane od tego personelu;

12

zasady oceny skierowania na badanie lub leczenie;

13

opis możliwości wystąpienia interakcji lekowych;

Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną

Znajomość zasad i praw rządzących powstawaniem obrazu rentgenowskiego po poddaniu ekspozycji
promieniowaniem X badanej okolicy anatomicznej

Bez dodatkowych wymagań w stosunki do zalecanych prawnie.
Przy stosowaniu tylko procedury bez wzmocnienia kontrastowego żadne specjalne środki ostrożności nie są
wymagane - oprócz przyjętych zasad ochrony radiologicznej pacjenta.

1

nazwę procedury i jej identyfikator;

Kod

zalecane rodzaje urządzeń radiologicznych oraz ich
podstawowe parametry techniczne istotne dla stosowanej
procedury;

główny

4.090

ICD 9

87.410.502

Ocena narządów klatki piersiowej- miąższu płucnego, opłucnej i ścian klatki piersiowej oraz śródpiersia

9

Bez dodatkowych wymagań w stosunki do zalecanych prawnie.

Odpowiedzialny: lekarz specjalista w zakresie radiologii i diagnostyki obrazowej lub II stopnia w zakresie
radiodiagnostyki. Wykonujący: technik elektroradiologii (wykonanie radiogramów); lekarz specjalista w zakresie
radiologii i diagnostyki obrazowej lub II lub I stopnia w zakresie radiodiagnostyki lub lekarz w trakcie spacjalizacji
w zakresie radiologii i diagnostyki obrazowej (nadzór i interpretacja)

dr n.med. Joanna Gibińska, lek.med. Dorota Sojka, mgr inż. Ryszard Kowski

Bezwzględne przeciwwskazania- brak świadomej zgody pacjenta
W przypadku stanu zagrożenia życia można badać nawet kobiety w ciąży
Przeciwwskazania względne - ciąża
- brak możliwości przyjęcia pozycji leżącej
- brak współpracy z pacjentem

Kobiety w ciąży nie powinny być poddawane rutynowym badaniom z użyciem promieniowania rentgenowskiego.
Wyjątki stanowią stany zagrożenia życia, których korzyść dla pacjentki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.

CPT

NFZ

Pole

Badanie radiologiczne-TK klatki piersiowej bez wzmocnienia kontrastowego

Procedura:

Część ogólna

strona 2 z 3

87.410.502

14

opis możliwych źródeł błędów proceduralnych lub
technicznych;

15

informacje o okolicznościach wymagających specjalnej uwagi
i ostrożności w stosowaniu procedury;

16

opis przygotowania pacjenta do badania lub leczenia
uwzględniający zasady ochrony radiologicznej pacjenta;

17

wykaz zagadnień wymagających dalszych badań lub
postępowania leczniczego po zastosowaniu procedury;

Artefakty ruchowe- istotnie pogarszają jakość obrazu, zapobiega im technika skanowania na szczycie wdechu, lub
jeśli nie jest to możliwe w trakcie płytkiego oddychania.
Nieprawidłowo dobrane parametry badania np. efektywna grubość obrazowanego przekroju (SW- section width)
rekonstruowanych obrazów wpływa na najważniejsze parametry rekonstrukcji. Np. efekt uśredniania objętości- przy
zastosowaniu względnie grubych, nie nakładających się na siebie warstw efekt ten może zredukować kontrastowość
małych zmian w płucach powodując ich przeoczenie. Nieprawidłowo dobrane ustawienia okna prowadzą do zmian
kontrastowości i wzrostu szumu obrazu np. grubość ściany oskrzela jest przeszacowana jeżeli używane jest zbyt
wąskie okno, w tym przypadku wymagana jaet szerokość okna >1000 j.H. (najlepiej 1500 j.H.).
Artefakty związane z utwardzaniem wiązki promieniowania - ramiona położone wzdłuż ciała pacjenta (w obszarze
skanowania), metalowe implanty, metalowe części garderoby nie usunięte ze skanowanego obszaru.
Artefakty zależne od aparatu:
Niewłaściwa kalibracja aparatu prowadzi do niedokładnych pomiarów współczynników osłabienia.
Nieprawidłowe działanie lampy- brak danych uzyskanych z ekspozycji z danego kąta
Nieprawidłowości pracy detektora- linie na obrazie, artefakty pierścieniowe
Artefakty spoza pola

Główne punkty przygotowania pacjenta do badania TK klatki piersiowej
1. Po przybyciu pacjenta na badanie lekarz radiolog powinien ocenić przeciwwskazania do wykonania procedury i
poinformować pacjenta o przebiegu badania
2. Do badania TK KLP bez wzmocnienia kontrastowego żadne restrykcje odnośnie posiłków nie są wymagane.
3. Uzyskanie świadomej zgody pacjenta na badanie.
4..Dokładne zapoznanie się z dokumentacja medyczną pacjenta, wcześniejsze zabiegi chirurgiczne, radioterapia itp.
Wcześniejsze badanie TK powinno być dołączone jeżeli jest to możliwe.

Pacjent niewspółpracujący i nieprzytomny
Pacjenci niewspółpracujacy, pobudzeni, w szoku mogą wymagać uprzedniej sedacji do badania. Za sedację pacjenta
odpowiedzialny jest lekarz anestezjolog.
Pacjent nieprzytomny, w stanie ciężkim - brak możliwości wykonania badania na wdechu,
pozycja wymuszona - często brak możliwości uniesienia ramion powyżej głowy
Pacjent z klaustrofobią- może wymagać premedykacji

Procedura:

Część ogólna

strona 3 z 3

87.410.502

18

wykaz piśmiennictwa naukowego mającego zastosowanie do
opracowania procedury, w tym zalecenia Komisji Europejskiej
i towarzystw naukowych.

1. Mathias Prokop; Miachael Galanski ”Spiralna i wielorzędowa tomografia komputerowa człowieka” Thieme 2007.
2. Matthias Hofer „Podręcznik tomografii komputerowej” Medipage 2007.
3. W.Richard Webb; William E.Brant; Nancy M.Major „Tomografia komputerowa- zastosowanie kliniczne”
Elsevier 2007.
4. Ustawa Prawo Atomowe, tekst jednolity z 14 lutego 2007r. Dz.U.Nr.42, poz. 276 oraz Ustawa Prawo Atomowe
Dz.U. 2008 Nr. 93.poz. 538
5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 25 sierpnia 2005 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania
promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz. U. 2005 nr 194 poz. 1625)
określa zasady wykonywania badań radiologicznych (z użyciem promieniowania jonizującego).
6. Wymagania wobec pracowni diagnostycznych. NFZ- załącznik nr.3 do zarządzenie nr.65/2007/DSOZ
7. Radiology work-load measurements reflecting variables specific to hospital, patient, and examination: results of a
collaborative study. MG Trisolini, SB Boswell, SK Johnson and BJ McNeil
Department of Radiology, Harvard Medical School, Boston, MA 02115.
8. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 21 sierpnia 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków
bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi, Dziennik Ustaw z 2006 r. Nr 180 poz. 1325
9. European Society of Urogenital Radiology Guidelines on contrast media, version 6.0
10. Contrast media-induced nephrotoxicity: identification of patients at risk and algorithms for prevention. Waybill
MN, Waybill PN, Division of Nephrology, Pennsylvania State University Hospital, Hershey 17033, USA
.JVascInterRadiol.2001, Jan;12(1):3-9
11. European Guidelines on quality criteria for computed tomography EUR 16262