rodek na korozj

Ś

ę

Gdy go deszcz zmoczy i wiatr przewia

ł

ł

Lub nieg przysypa w srogich bojach,

ś

ł

To rycerz Dreptak strasznie rdzewia

ł

(znaczy nie on, lecz jego zbroja).

Nie do , e kaszla , kicha , skrzypia ,

ść ż

ł

ł

ł

Rz zi , charkota , la i kaszla ,

ę ł

ł

ł

ł

To jeszcze tak okrutnie zgrzyta

ł

Jakby po szybie stara raszpla.

Czasami kne za y k chwyta,

ź

ł ż ę

By zje na obiad smaczne skwarki,

ść

A tu za onkem cos tak zgrzyta,

e a przechodz wszystkich ciarki.

Ż

ż

ą

Apetyt wszystkich wnet odbiega,
Truchleje dwór w ksia

cym domu

żę

"- Rety, to znowy ta lebiega,
Chodz cy symbol zbiórki z omu."

ą

ł

Widz c tak wielkie animozje

ą

Dreptak, by presti swój ocali ,

ż

ć

Wynalaz rodek na korozj

ł ś

ę

I przyszed , by si nim pochwali .

ł

ę

ć

Wchodzi bez zgrzytu i bez szmeru...
T um dworzan w a nie zupk ch epta ,

ł

ł ś

ę

ł

ł

Wtem wszyscy w krzyk: "- A to dopiero!
Niech yje wynalazca Dreptak!!!"

ż

Zaraz rycerzy wsta o paru,

ł

Ucalowali jego szczerze
I mówi : "- Ty, daj troch smaru

ą

ę

Bo nam rdzewiej te pancerze..."

ą ż

"- A prosz , niech panowie bior ." -

ę

ą

Rzek Dreptak, "- zaraz wszystkim zwa

,

ł

żę

Lecz kosztowa o mnie to sporo,

ł

Wi c teraz uncja po talarze."

ę

Wszyscy spu cili nos na kwint ,

ś

ę

A ksi

spu ci nos na kwart

ążę

ś ł

ę

I wpad na pomys w jednej chwili,

ł

ł

I krzykn gro nie: "- A gdzie patent?"

ął

ż

Dreptak za dumnie podniós g ow ,

ś

ł ł

ę

Nie zl k si , bo by z dobrej szlachty,

ą ł ę

ł

Poprosi ksi cia o rozmow

ł

ę

ę

I obaj wdali si w konszachty,

ę

I doszli do ustale pewnych,

ń

I zapisali rzecz do ksi

ek:

ąż

"Pancerzol" - patent przeciwrdzewny.
Autorzy: Dreptak oraz ksi

.

ążę

I pieni dz sika im do kasy

ą

ł

Od wszystkich zbroi, tarcz i mieczów...
Takie to wredne by y czasy

ł

W tym zafajdanym redniowieczu.

ś

Wpisa (-a): Alfred Witkowski

ł