ROZPORZ

Ą

DZENIE MINISTRA SPRAW WEWN

Ę

TRZNYCH I

ADMINISTRACJI

(1)

z dnia 21 kwietnia 2006 r.

w sprawie ochrony przeciwpo

ż

arowej budynków, innych obiektów

budowlanych i terenów

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpo

ż

arowej (Dz. U. z

2002 r. Nr 147, poz. 1229, z pó

ź

n. zm.

(2)

) zarz

ą

dza si

ę

, co nast

ę

puje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. 1. Rozporz

ą

dzenie okre

ś

la sposoby i warunki ochrony przeciwpo

ż

arowej budynków, innych

obiektów budowlanych i terenów, zwanych dalej „obiektami”.

2. Dopuszcza si

ę

stosowanie rozwi

ą

za

ń

zamiennych w stosunku do wymienionych w § 15 i 20

orazw§ 23 ust. 1 i 2, § 24 ust. 1, § 25 ust. 1 i§ 34 ust. 1 w przypadkach szczególnie uzasadnionych
lokalnymi uwarunkowaniami, w uzgodnieniu z wła

ś

ciwym miejscowo komendantem wojewódzkim

Pa

ń

stwowej Stra

ż

y Po

ż

arnej, wskazanych w ekspertyzie technicznej rzeczoznawcy do spraw zabezpiecze

ń

przeciwpo

ż

arowych, je

ż

eli zapewni

ą

one niepogorszenie warunków ochrony przeciwpo

ż

arowej obiektu.

§ 2. 1. Ilekro

ć

w rozporz

ą

dzeniu jest mowa o:

1) materiałach niebezpiecznych po

ż

arowo - rozumie si

ę

przez to nast

ę

puj

ą

ce materiały niebezpieczne:

a) gazy palne,
b) ciecze palne o temperaturze zapłonu poni

ż

ej 328,15 K (55°C),

c) materiały wytwarzaj

ą

ce w zetkni

ę

ciu z wod

ą

gazy palne,

d) materiały zapalaj

ą

ce si

ę

samorzutnie na powietrzu,

e) materiały wybuchowe i pirotechniczne,
f) materiały ulegaj

ą

ce samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji,

g) materiały maj

ą

ce skłonno

ś

ci do samozapalenia;

2) pasie przeciwpo

ż

arowym - rozumie si

ę

przez to system drzewostanów ró

ż

nej szeroko

ś

ci poddanych

specjalnym zabiegom gospodarczym i porz

ą

dkowym lub powierzchni wylesionych i oczyszczonych

do warstwy mineralnej;

3) strefie po

ż

arowej składowiska - rozumie si

ę

przez to powierzchni

ę

składowiska oddzielon

ą

od

budynków, innych obiektów budowlanych i składowisk, w sposób okre

ś

lony dla budynków

magazynowych - wolnym pasem terenu o szeroko

ś

ci nie mniejszej ni

ż

dopuszczalna lub

ś

cian

ą

oddzielenia przeciwpo

ż

arowego o wysoko

ś

ci przekraczaj

ą

cej poziom składowania co najmniej o 0,5

m i klasie odporno

ś

ci ogniowej nie mniejszej ni

ż

REI 120;

4) strefie zagro

ż

enia wybuchem - rozumie si

ę

przez to przestrze

ń

, w której mo

ż

e wyst

ę

powa

ć

mieszanina wybuchowa substancji palnych z powietrzem lub innymi gazami utleniaj

ą

cymi, o st

ęż

eniu

zawartym mi

ę

dzy doln

ą

i górn

ą

granic

ą

wybuchowo

ś

ci;

5) technicznych

ś

rodkach zabezpieczenia przeciwpo

ż

arowego - rozumie si

ę

przez to urz

ą

dzenia,

sprz

ę

t, instalacje i rozwi

ą

zania budowlane słu

żą

ce zapobieganiu powstawania i rozprzestrzeniania

si

ę

po

ż

arów;

6) terenie przyległym - rozumie si

ę

przez to pas terenu wokół obiektu, o szeroko

ś

ci równej minimalnej

dopuszczalnej odległo

ś

ci od innych obiektów z uwagi na wymagania bezpiecze

ń

stwa po

ż

arowego

okre

ś

lone w przepisach rozporz

ą

dzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie

warunków technicznych, jakim powinny odpowiada

ć

budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz.

690, z 2003 r. Nr 33, poz. 270 oraz z 2004 r. Nr 109, poz. 1156), zwanych dalej „przepisami
techniczno-budowlanymi”;

7) urz

ą

dzeniach przeciwpo

ż

arowych - rozumie si

ę

przez to urz

ą

dzenia (stałe lub półstałe, uruchamiane

r

ę

cznie lub samoczynnie) słu

żą

ce do wykrywania i zwalczania po

ż

aru lub ograniczania jego skutków,

a w szczególno

ś

ci: stałe i półstałe urz

ą

dzenia ga

ś

nicze i zabezpieczaj

ą

ce, urz

ą

dzenia wchodz

ą

ce w

skład d

ź

wi

ę

kowego systemu ostrzegawczego i systemu sygnalizacji po

ż

arowej, w tym urz

ą

dzenia

sygnalizacyjno-alarmowe, urz

ą

dzenia odbiorcze alarmów po

ż

arowych i urz

ą

dzenia odbiorcze

sygnałów uszkodzeniowych, instalacje o

ś

wietlenia ewakuacyjnego, hydranty i zawory hydrantowe,

pompy w pompowniach przeciwpo

ż

arowych, przeciwpo

ż

arowe klapy odcinaj

ą

ce, urz

ą

dzenia

oddymiaj

ą

ce, urz

ą

dzenia zabezpieczaj

ą

ce przed wybuchem, oraz drzwi i bramy przeciwpo

ż

arowe, o

ile s

ą

wyposa

ż

one w systemy sterowania;

8) zabezpieczeniu przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych - rozumie si

ę

przez to zabezpieczenie

przed utrzymywaniem si

ę

na drogach ewakuacyjnych dymu w ilo

ś

ci, która ze wzgl

ę

du na

ograniczenie widoczno

ś

ci lub toksyczno

ść

uniemo

ż

liwiłaby bezpieczn

ą

ewakuacj

ę

;

9) zagro

ż

eniu wybuchem - rozumie si

ę

przez to mo

ż

liwo

ść

tworzenia przez palne gazy, pary palnych

cieczy, pyły lub włókna palnych ciał stałych, w ró

ż

nych warunkach, mieszanin z powietrzem, które

pod wpływem czynnika inicjuj

ą

cego zapłon (iskra, łuk elektryczny lub przekroczenie temperatury

samozapłonu) wybuchaj

ą

, czyli ulegaj

ą

gwałtownemu spalaniu poł

ą

czonemu ze wzrostem ci

ś

nienia;

10) zaworze hydrantowym - rozumie si

ę

przez to r

ę

czny zawór odcinaj

ą

cy umieszczony na instalacji

wodoci

ą

gowej przeciwpo

ż

arowej, wyposa

ż

ony w nasad

ę

52 umo

ż

liwiaj

ą

c

ą

podł

ą

czenie w

ęż

y

po

ż

arniczych;

11) pompowni przeciwpo

ż

arowej - rozumie si

ę

przez to pompowni

ę

zasilaj

ą

c

ą

w wod

ę

instalacj

ę

lub

sie

ć

wodoci

ą

gow

ą

przeciwpo

ż

arow

ą

.

2. Ilekro

ć

w rozporz

ą

dzeniu s

ą

u

ż

yte okre

ś

lenia dotycz

ą

ce:

1) budynków - nale

ż

y przez to rozumie

ć

okre

ś

lenia zawarte w § 3 pkt 4-6,

2) kategorii zagro

ż

enia ludzi - nale

ż

y przez to rozumie

ć

okre

ś

lenia zawarte w § 209 ust. 2,

3) stref po

ż

arowych - nale

ż

y przez to rozumie

ć

okre

ś

lenie zawarte w § 226 ust. 1 i 2,

4) kondygnacji - nale

ż

y przez to rozumie

ć

okre

ś

lenia zawarte w § 3 pkt 16-18,

5) grup wysoko

ś

ci - nale

ż

y przez to rozumie

ć

okre

ś

lenia zawarte w § 8

- rozporz

ą

dzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim

powinny odpowiada

ć

budynki i ich usytuowanie.

§ 3. 1. Urz

ą

dzenia przeciwpo

ż

arowe w obiekcie powinny by

ć

wykonane zgodnie z projektem

uzgodnionym pod wzgl

ę

dem ochrony przeciwpo

ż

arowej przez rzeczoznawc

ę

do spraw zabezpiecze

ń

przeciwpo

ż

arowych, a warunkiem dopuszczenia do ich u

ż

ytkowania jest przeprowadzenie odpowiednich dla

danego urz

ą

dzenia prób i bada

ń

, potwierdzaj

ą

cych prawidłowo

ść

ich działania.

2. Urz

ą

dzenia przeciwpo

ż

arowe i ga

ś

nice powinny by

ć

poddawane przegl

ą

dom technicznym i

czynno

ś

ciom konserwacyjnym zgodnie z zasadami okre

ś

lonymi w Polskich Normach dotycz

ą

cych urz

ą

dze

ń

przeciwpo

ż

arowych i ga

ś

nic, w odno

ś

nej dokumentacji techniczno-ruchowej oraz instrukcjach obsługi.

3. Przegl

ą

dy techniczne i czynno

ś

ci konserwacyjne, o których mowa w ust. 2, powinny by

ć

przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcj

ą

ustalon

ą

przez producenta, nie rzadziej jednak

ni

ż

raz w roku.

4. W

ęż

e stanowi

ą

ce wyposa

ż

enie hydrantów wewn

ę

trznych powinny by

ć

raz na 5 lat poddawane

próbie ci

ś

nieniowej na maksymalne ci

ś

nienie robocze, zgodnie z Polsk

ą

Norm

ą

dotycz

ą

c

ą

konserwacji

hydrantów wewn

ę

trznych.

Rozdział 2

Czynno

ś

ci zabronione i obowi

ą

zki w zakresie ochrony przeciwpo

ż

arowej

§ 4. 1. W obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione wykonywanie czynno

ś

ci, które

mog

ą

spowodowa

ć

po

ż

ar, jego rozprzestrzenianie si

ę

, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub

ewakuacji:

1) u

ż

ywanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mog

ą

cych zainicjowa

ć

zapłon wyst

ę

puj

ą

cych materiałów:

a) w strefie zagro

ż

enia wybuchem, z wyj

ą

tkiem urz

ą

dze

ń

przeznaczonych do tego celu,

spełniaj

ą

cych wymagania rozporz

ą

dzenia Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 r. w

sprawie zasadniczych wymaga

ń

dla urz

ą

dze

ń

i systemów ochronnych przeznaczonych do

u

ż

ytku w przestrzeniach zagro

ż

onych wybuchem (Dz. U. Nr 263, poz. 2203),

b) w miejscach wyst

ę

powania materiałów niebezpiecznych po

ż

arowo,

c) w miejscach wyst

ę

powania innych materiałów palnych, okre

ś

lonych przez wła

ś

ciciela lub

zarz

ą

dc

ę

i oznakowanych zgodnie z Polskimi Normami dotycz

ą

cymi znaków bezpiecze

ń

stwa;

2) u

ż

ytkowanie instalacji, urz

ą

dze

ń

i narz

ę

dzi niesprawnych technicznie lub w sposób niezgodny z

przeznaczeniem albo warunkami okre

ś

lonymi przez producenta b

ą

d

ź

niepoddawanych okresowym

kontrolom, o zakresie i cz

ę

stotliwo

ś

ci wynikaj

ą

cej z przepisów prawa budowlanego, je

ż

eli mo

ż

e si

ę

to

przyczyni

ć

do powstania po

ż

aru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia;

3) gara

ż

owanie pojazdów silnikowych w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do tego celu,

je

ż

eli nie opró

ż

niono zbiornika paliwa pojazdu i nie odł

ą

czono na stałe zasilania akumulatorowego

pojazdu;

4) rozgrzewanie za pomoc

ą

otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległo

ś

ci mniejszej ni

ż

5 m

od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego z materiałami palnymi, przy czym
jest dopuszczalne wykonywanie tych czynno

ś

ci na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w

budowanych obiektach, a w pozostałych, je

ż

eli zostan

ą

zastosowane odpowiednie, przeznaczone do

tego celu podgrzewacze;

5) rozpalanie ognisk lub wysypywanie gor

ą

cego popiołu i

ż

u

ż

la, w miejscu umo

ż

liwiaj

ą

cym zapalenie

si

ę

materiałów palnych albo s

ą

siednich obiektów oraz w mniejszej odległo

ś

ci od tych obiektów ni

ż

10

m;

6) składowanie poza budynkami, w odległo

ś

ci mniejszej ni

ż

4 m od granicy działki, materiałów palnych,

w tym pozostało

ś

ci ro

ś

linnych, gał

ę

zi i chrustu;

7) u

ż

ytkowanie elektrycznych urz

ą

dze

ń

ogrzewczych ustawionych bezpo

ś

rednio na podło

ż

u palnym, z

wyj

ą

tkiem urz

ą

dze

ń

eksploatowanych zgodnie z warunkami okre

ś

lonymi przez producenta;

8) przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposa

ż

enia wn

ę

trz z

materiałów palnych w odległo

ś

ci mniejszej ni

ż

0,5 m od:

a) urz

ą

dze

ń

i instalacji, których powierzchnie zewn

ę

trzne mog

ą

nagrzewa

ć

si

ę

do temperatury

przekraczaj

ą

cej 373,15 K (100 °C),

b) linii kablowych o napi

ę

ciu powy

ż

ej 1 kV, przewodów uziemiaj

ą

cych oraz przewodów

odprowadzaj

ą

cych instalacji piorunochronnej oraz czynnych rozdzielnic pr

ą

du elektrycznego,

przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych o napi

ę

ciu powy

ż

ej 400 V;

9) stosowanie na osłony punktów

ś

wietlnych materiałów palnych, z wyj

ą

tkiem materiałów trudno

zapalnych i niezapalnych, je

ż

eli zostan

ą

umieszczone w odległo

ś

ci co najmniej 0,05 m od

ż

arówki;

10) instalowanie opraw o

ś

wietleniowych oraz osprz

ę

tu instalacji elektrycznych, jak wył

ą

czniki,

przeł

ą

czniki, gniazda wtyczkowe, bezpo

ś

rednio na podło

ż

u palnym, je

ż

eli ich konstrukcja nie

zabezpiecza podło

ż

a przed zapaleniem;

11) składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej słu

żą

cych ewakuacji lub

umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszaj

ą

cy ich szeroko

ść

albo wysoko

ść

poni

ż

ej wymaganych warto

ś

ci;

12) składowanie materiałów palnych na nieu

ż

ytkowych poddaszach oraz na drogach komunikacji

ogólnej w piwnicach;

13) zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemo

ż

liwiaj

ą

cy ich natychmiastowe u

ż

ycie;

14) lokalizowanie elementów wystroju wn

ę

trz, instalacji i urz

ą

dze

ń

w sposób zmniejszaj

ą

cy wymiary

drogi ewakuacyjnej poni

ż

ej warto

ś

ci wymaganych w przepisach techniczno-budowlanych;

15) wykorzystywanie drogi ewakuacyjnej z sali widowiskowej lub innej o podobnym przeznaczeniu, w

której nast

ę

puje jednoczesna wymiana publiczno

ś

ci (u

ż

ytkowników), jako miejsca oczekiwania na

wej

ś

cie do tej sali;

16) uniemo

ż

liwianie lub ograniczanie dost

ę

pu do:

a) ga

ś

nic i urz

ą

dze

ń

przeciwpo

ż

arowych,

b) przeciwwybuchowych urz

ą

dze

ń

odci

ąż

aj

ą

cych,

c)

ź

ródeł wody do celów przeciwpo

ż

arowych,

d) urz

ą

dze

ń

uruchamiaj

ą

cych instalacje ga

ś

nicze i steruj

ą

cych takimi instalacjami oraz innymi

instalacjami wpływaj

ą

cymi na stan bezpiecze

ń

stwa po

ż

arowego obiektu,

e) wyj

ść

ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych,

f) wył

ą

czników i tablic rozdzielczych pr

ą

du elektrycznego oraz kurków głównych instalacji

gazowej;

17) napełnianie gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego i w innych obiektach

nieprzeznaczonych do tego celu oraz nieumieszczenie na stacji na odmierzaczu gazu płynnego
informacji o nienapełnianiu butli.

2. Wła

ś

ciciele, zarz

ą

dcy lub u

ż

ytkownicy budynków oraz placów składowych i wiat, z wyj

ą

tkiem

budynków mieszkalnych jednorodzinnych:

1) utrzymuj

ą

urz

ą

dzenia przeciwpo

ż

arowe i ga

ś

nice w stanie pełnej sprawno

ś

ci technicznej i

funkcjonalnej;

2) wyposa

ż

aj

ą

obiekty, zgodnie z wymaganiami przepisów techniczno-budowlanych, w

przeciwpo

ż

arowe wył

ą

czniki pr

ą

du;

3) umieszczaj

ą

w widocznych miejscach instrukcje post

ę

powania na wypadek po

ż

aru wraz z wykazem

telefonów alarmowych;

4) oznakowuj

ą

, znakami zgodnymi z Polskimi Normami dotycz

ą

cymi znaków bezpiecze

ń

stwa:

a) drogi ewakuacyjne (z wył

ą

czeniem budynków mieszkalnych) oraz pomieszczenia, w których w

my

ś

l przepisów techniczno-budowlanych wymagane s

ą

co najmniej dwa wyj

ś

cia ewakuacyjne, w

sposób zapewniaj

ą

cy dostarczenie informacji niezb

ę

dnych do ewakuacji,

b) miejsca usytuowania urz

ą

dze

ń

przeciwpo

ż

arowych i ga

ś

nic,

c) miejsca usytuowania elementów steruj

ą

cych urz

ą

dzeniami przeciwpo

ż

arowymi,

d) miejsca usytuowania przeciwpo

ż

arowych wył

ą

czników pr

ą

du, kurków głównych instalacji

gazowej oraz materiałów niebezpiecznych po

ż

arowo,

e) pomieszczenia, w których wyst

ę

puj

ą

materiały niebezpieczne po

ż

arowo,

f) drabiny ewakuacyjne, r

ę

kawy ratownicze, pojemniki z maskami ucieczkowymi, miejsca zbiórki do

ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do wyj

ść

ewakuacyjnych,

g) d

ź

wigi dla ekip ratowniczych (przeciwpo

ż

arowych),

h) przeciwpo

ż

arowe zbiorniki wodne.

3. Wokół placów składowych, składowisk przy obiektach oraz obiektach tymczasowych o konstrukcji

palnej powinien by

ć

zachowany pas ochronny o szeroko

ś

ci minimum 2 m i nawierzchni z materiałów

niepalnych lub gruntowej oczyszczonej.

4. Składowanie materiałów palnych pod

ś

cianami obiektu zwi

ą

zanych z jego funkcj

ą

, z wyj

ą

tkiem

materiałów niebezpiecznych po

ż

arowo, jest dopuszczalne pod warunkiem:

1) nieprzekroczenia maksymalnej powierzchni strefy po

ż

arowej, okre

ś

lonej dla tego obiektu;

2) zachowania dost

ę

pu do obiektu na wypadek działa

ń

ratowniczych;

3) nienaruszenia minimalnej odległo

ś

ci od obiektów s

ą

siednich, wymaganej z uwagi na bezpiecze

ń

stwo

po

ż

arowe.

§ 5. Wła

ś

ciciele lub zarz

ą

dcy terenów utrzymuj

ą

znajduj

ą

ce si

ę

na nich drogi po

ż

arowe w stanie

umo

ż

liwiaj

ą

cym wykorzystanie tych dróg przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpo

ż

arowej, zgodnie z

warunkami okre

ś

lonymi w przepisach dotycz

ą

cych przeciwpo

ż

arowego zaopatrzenia w wod

ę

oraz dróg

po

ż

arowych.

§ 6. 1. Wła

ś

ciciele, zarz

ą

dcy lub u

ż

ytkownicy obiektów b

ą

d

ź

ich cz

ęś

ci stanowi

ą

cych odr

ę

bne strefy

po

ż

arowe, przeznaczonych do wykonywania funkcji u

ż

yteczno

ś

ci publicznej, zamieszkania zbiorowego,

produkcyjnych, magazynowych oraz inwentarskich, opracowuj

ą

instrukcje bezpiecze

ń

stwa po

ż

arowego

zawieraj

ą

ce:

1) warunki ochrony przeciwpo

ż

arowej, wynikaj

ą

ce z przeznaczenia obiektu, sposobu u

ż

ytkowania,

prowadzonego procesu technologicznego i jego warunków technicznych, w tym zagro

ż

enia

wybuchem;

2) sposób poddawania przegl

ą

dom technicznym i czynno

ś

ciom konserwacyjnym stosowanych w

obiekcie urz

ą

dze

ń

przeciwpo

ż

arowych i ga

ś

nic;

3) sposoby post

ę

powania na wypadek po

ż

aru i innego zagro

ż

enia;

4) sposoby wykonywania prac niebezpiecznych pod wzgl

ę

dem po

ż

arowym, je

ż

eli takie prace s

ą

przewidywane;

5) sposoby praktycznego sprawdzania organizacji i warunków ewakuacji ludzi;
6) sposoby zaznajamiania u

ż

ytkowników obiektu z tre

ś

ci

ą

przedmiotowej instrukcji oraz z przepisami

przeciwpo

ż

arowymi.

2. Dopuszcza si

ę

, aby instrukcja, o której mowa w ust. 1, stanowiła w obiektach produkcyjnych i

magazynowych cz

ęść

instrukcji technologiczno-ruchowej, a w obiektach znajduj

ą

cych si

ę

na terenach

zamkni

ę

tych, słu

żą

cych obronno

ś

ci pa

ń

stwa - cz

ęść

planu ochrony przeciwpo

ż

arowej i działa

ń

ratowniczych.

3. Instrukcja bezpiecze

ń

stwa po

ż

arowego powinna by

ć

poddawana okresowej aktualizacji, co najmniej

raz na dwa lata, a tak

ż

e po takich zmianach sposobu u

ż

ytkowania obiektu lub procesu technologicznego,

które wpływaj

ą

na zmian

ę

warunków ochrony przeciwpo

ż

arowej.

4. Instrukcje bezpiecze

ń

stwa po

ż

arowego nie s

ą

wymagane dla obiektów lub ich cz

ęś

ci, o których

mowa w ust. 1, je

ż

eli nie wyst

ę

puje w nich strefa zagro

ż

enia wybuchem, a ponadto:

1) kubatura brutto budynku lub jego cz

ęś

ci stanowi

ą

cej odr

ę

bn

ą

stref

ę

po

ż

arow

ą

nie przekracza 1 000

m3, z zastrze

ż

eniem pkt 2;

2) kubatura brutto budynku inwentarskiego nie przekracza 1 500 m3;
3) powierzchnia strefy po

ż

arowej obiektu innego ni

ż

budynek nie przekracza 1 000 m2.

Rozdział 3

Materiały niebezpieczne

§ 7. 1. Przy u

ż

ywaniu lub przechowywaniu materiałów niebezpiecznych nale

ż

y:

1) wszystkie czynno

ś

ci zwi

ą

zane z wytwarzaniem, przetwarzaniem, obróbk

ą

, transportem lub

składowaniem materiałów niebezpiecznych wykonywa

ć

zgodnie z warunkami ochrony

przeciwpo

ż

arowej okre

ś

lonymi w instrukcji bezpiecze

ń

stwa po

ż

arowego, o której mowa w § 6, lub

według wskaza

ń

ich producenta;

2) utrzymywa

ć

ilo

ść

materiału niebezpiecznego znajduj

ą

cego si

ę

na stanowisku pracy nie wi

ę

ksz

ą

ni

ż

dobowe zapotrzebowanie lub dobowa produkcja, je

ż

eli przepisy szczególne nie stanowi

ą

inaczej;

3) przechowywa

ć

zapas materiałów niebezpiecznych przekraczaj

ą

cy wielko

ść

okre

ś

lon

ą

w pkt 2 w

oddzielnym magazynie przystosowanym do takiego celu;

4) przechowywa

ć

materiały niebezpieczne w sposób uniemo

ż

liwiaj

ą

cy powstanie po

ż

aru lub wybuchu

w nast

ę

pstwie procesu składowania lub wskutek wzajemnego oddziaływania;

5) przechowywa

ć

ciecze o temperaturze zapłonu poni

ż

ej 328,15 K (55 °C) wył

ą

cznie w pojemnikach,

urz

ą

dzeniach i instalacjach przystosowanych do tego celu, wykonanych z materiałów co najmniej

trudno zapalnych, odprowadzaj

ą

cych ładunki elektryczno

ś

ci statycznej, wyposa

ż

onych w szczelne

zamkni

ę

cia i zabezpieczonych przed stłuczeniem.

2. Podczas przechowywania cieczy o temperaturze zapłonu poni

ż

ej 328,15 K (55 °C) w budynkach, w

strefach po

ż

arowych zaliczonych do kategorii zagro

ż

enia ludzi:

1) w jednej strefie po

ż

arowej, zakwalifikowanej do kategorii zagro

ż

enia ludzi innej ni

ż

ZL IV oraz o

przeznaczeniu innym ni

ż

handlowo-usługowe, jest dopuszczalne przechowywanie do 10 dm3 cieczy

o temperaturze zapłonu poni

ż

ej 294,15 K (21 °C) oraz 50 dm3 cieczy o temperatur ze zapłonu

294,15÷328,15 K (21÷55 °C), a w mieszkaniach odpowi ednio 5 i 20 dm3
cieczy;

2) w pomieszczeniach handlowo-usługowych jest dopuszczalne przechowywanie cieczy o

temperaturze zapłonu do 328,15 K (55 °C) w takiej i lo

ś

ci,

ż

e g

ę

sto

ść

obci

ąż

enia ogniowego

stworzona przez te ciecze nie przekroczy 500 MJ/m2;

3) w pomieszczeniach handlowo-usługowych stanowi

ą

cych odr

ę

bn

ą

stref

ę

po

ż

arow

ą

jest dopuszczalne

przechowywanie cieczy palnych w ilo

ś

ciach wi

ę

kszych ni

ż

okre

ś

lone w pkt 2, pod warunkiem

spełniania przez te pomieszczenia wymaga

ń

techniczno-budowlanych dotycz

ą

cych stref po

ż

arowych

produkcyjnych i magazynowych;

4) w pomieszczeniach handlowo-usługowych ciecze palne powinny by

ć

przechowywane w szczelnych

naczyniach, zabezpieczonych przed stłuczeniem, a ich sprzeda

ż

nale

ż

y prowadzi

ć

bez rozlewania.

3. Podczas przechowywania cieczy o temperaturze zapłonu poni

ż

ej 373,15 K (100 °C) w gara

ż

ach:

1) ciecze te powinny by

ć

przechowywane w naczyniach metalowych lub innych dopuszczonych do tego

celu, posiadaj

ą

cych szczelne zamkni

ę

cia;

2) o powierzchni powy

ż

ej 100 m2 przechowywanie tych cieczy jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy s

ą

niezb

ę

dne przy eksploatacji pojazdu i s

ą

przechowywane w jednostkowych opakowaniach

stosowanych w handlu detalicznym;

3) nie jest dopuszczalne przelewanie paliwa oraz napełnianie nim zbiorników paliwa w pojazdach;
4) wolno stoj

ą

cych wykonanych z materiałów niepalnych o powierzchni do 100 m2 jest dopuszczalne

przechowywanie 200 dm3 cieczy o temperaturze zapłonu poni

ż

ej 328,15 K (55 °C);

5) o powierzchni do 100 m2 innych ni

ż

wymienione w pkt 4 jest dopuszczalne przechowywanie 20 dm3

cieczy o temperaturze zapłonu poni

ż

ej 294,15 K (21 °C) lub 60 dm3 cieczy o temperaturz e zapłonu

294,15÷373,15 K (21÷100 °C).

4. Materiały niebezpieczne po

ż

arowo nie powinny by

ć

przechowywane w pomieszczeniach

piwnicznych, na poddaszach i strychach, w obr

ę

bie klatek schodowych i korytarzy oraz w innych

pomieszczeniach ogólnie dost

ę

pnych, jak równie

ż

na tarasach, balkonach i loggiach.

5. W strefie po

ż

arowej, obejmuj

ą

cej tymczasowy obiekt budowlany lub teren, okre

ś

lanej tak jak strefa

po

ż

arowa składowiska, dopuszcza si

ę

u

ż

ytkowanie nie wi

ę

cej ni

ż

dwóch butli z gazem płynnym, o

zawarto

ś

ci gazu do 11 kg ka

ż

da, przy czym ograniczenie to nie dotyczy butli turystycznych o zawarto

ś

ci

gazu do 5 kg.

§ 8. 1. Pomieszczenia magazynowe przeznaczone do składowania gazów palnych lub karbidu powinny

spełnia

ć

wymagania okre

ś

lone dla pomieszcze

ń

zagro

ż

onych wybuchem.

2. Pomieszczenie magazynowe butli z gazami palnymi nale

ż

y chroni

ć

przed ogrzaniem do temperatury

przekraczaj

ą

cej 308,15 K (35 °C).

3. Dopuszcza si

ę

sytuowanie na zewn

ą

trz budynków produkcyjnych i magazynowych, w miejscu

obudowanym z trzech stron pełnymi

ś

cianami o klasie odporno

ś

ci ogniowej co najmniej REI 120, do dwóch

wi

ą

zek butli z gazem palnym, zawieraj

ą

cych maksymalnie po 16 butli ka

ż

da, poł

ą

czonych wspólnym

kolektorem ze stacjami rozpr

ęż

ania.

4. Je

ż

eli butle, o których mowa w ust. 3, zawieraj

ą

gaz płynny, to powinny by

ć

oddalone od najbli

ż

szych

studzienek lub innych zagł

ę

bie

ń

terenu oraz otworów do pomieszcze

ń

z podłog

ą

znajduj

ą

c

ą

si

ę

poni

ż

ej

przyległego terenu o co najmniej 3 m.

§ 9. 1. Butle przeznaczone do przechowywania i transportu gazów palnych powinny by

ć

oznakowane

zgodnie z Polskimi Normami dotycz

ą

cymi znaków bezpiecze

ń

stwa oraz barw rozpoznawczych i

znakowania.

2. Butle z gazami palnymi nale

ż

y przechowywa

ć

w pomieszczeniach przeznaczonych wył

ą

cznie do

tego celu.

3. Dopuszcza si

ę

magazynowanie w jednym pomieszczeniu:

1) butli z gazami palnymi oraz z gazami niepalnymi, nietruj

ą

cymi, z wyj

ą

tkiem gazów utleniaj

ą

cych;

2) butli opró

ż

nionych z butlami napełnionymi gazem palnym, pod warunkiem ich oddzielnego

ustawienia.

4. Butle z gazami palnymi - pełne lub opró

ż

nione, posiadaj

ą

ce stopy nale

ż

y ustawia

ć

jednowarstwowo

w pozycji pionowej, segreguj

ą

c je według zawarto

ś

ci.

5. Butle z gazami palnymi nieposiadaj

ą

ce stóp nale

ż

y magazynowa

ć

w drewnianych ramach w pozycji

poziomej; dopuszcza si

ę

układanie butli w stosy o wysoko

ś

ci do 1,5 m.

6. Butle nale

ż

y zabezpieczy

ć

przed upadkiem, stosuj

ą

c bariery, przegrody lub inne

ś

rodki ochronne, a

zawory butli zabezpieczy

ć

kołpakami.

§ 10. 1. W punktach sprzeda

ż

y przyborów gazowych dopuszcza si

ę

składowanie gazu płynnego w

butlach o ł

ą

cznej masie gazu do 70 kg.

2. W handlowej sieci detalicznej, poza stacjami paliw, dopuszcza si

ę

składowanie butli w kontenerach o

konstrukcji a

ż

urowej. Kontenery te, o ł

ą

cznej masie gazu w butlach do 440 kg, powinny by

ć

ustawiane w

odległo

ś

ci co najmniej:

1) od budynków u

ż

yteczno

ś

ci publicznej, zamieszkania zbiorowego i mieszkalnych, a tak

ż

e od innych

budynków, je

ż

eli ich konstrukcja wykonana jest z elementów palnych - 8 m;

2) od pozostałych budynków, od studzienek i innych zagł

ę

bie

ń

terenu oraz od granicy działki - 3 m.

3. Dopuszcza si

ę

składowanie butli w kontenerach przy

ś

cianie budynku o klasie odporno

ś

ci ogniowej

co najmniej REI 120, w odległo

ś

ci co najmniej 2 m w poziomie i 9 m w pionie od znajduj

ą

cych si

ę

w niej

otworów okiennych i drzwiowych.

4. Magazyny i rozlewnie gazu płynnego powinny by

ć

wyposa

ż

one w urz

ą

dzenia i instalacje spełniaj

ą

ce

wymagania okre

ś

lone w rozporz

ą

dzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie

warunków technicznych, jakim powinny odpowiada

ć

bazy i stacje paliw płynnych, ruroci

ą

gi przesyłowe

dalekosi

ęż

ne słu

żą

ce do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 243,

poz. 2063).

Rozdział 4

Ewakuacja

§ 11. 1. Z ka

ż

dego miejsca przeznaczonego na pobyt ludzi w obiekcie powinny by

ć

zapewnione

odpowiednie warunki ewakuacji, zapewniaj

ą

ce mo

ż

liwo

ść

szybkiego i bezpiecznego opuszczenia strefy

zagro

ż

onej lub obj

ę

tej po

ż

arem, dostosowane do liczby i stanu sprawno

ś

ci osób przebywaj

ą

cych w obiekcie

oraz jego funkcji, konstrukcji i wymiarów, a tak

ż

e by

ć

zastosowane techniczne

ś

rodki zabezpieczenia

przeciwpo

ż

arowego, polegaj

ą

ce na:

1) zapewnieniu dostatecznej ilo

ś

ci i szeroko

ś

ci wyj

ść

ewakuacyjnych;

2) zachowaniu dopuszczalnej długo

ś

ci, szeroko

ś

ci i wysoko

ś

ci przej

ść

oraz doj

ść

ewakuacyjnych;

3) zapewnieniu bezpiecznej po

ż

arowo obudowy i wydziele

ń

dróg ewakuacyjnych oraz pomieszcze

ń

;

4) zabezpieczeniu przed zadymieniem wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych dróg

ewakuacyjnych, w tym: na stosowaniu urz

ą

dze

ń

zapobiegaj

ą

cych zadymieniu lub urz

ą

dze

ń

i innych

rozwi

ą

za

ń

techniczno-budowlanych zapewniaj

ą

cych usuwanie dymu;

5) zapewnieniu o

ś

wietlenia awaryjnego (bezpiecze

ń

stwa i ewakuacyjnego) oraz przeszkodowego w

obiektach, w których jest ono niezb

ę

dne do ewakuacji ludzi;

6) zapewnieniu mo

ż

liwo

ś

ci rozgłaszania sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych poprzez

d

ź

wi

ę

kowy system ostrzegawczy w budynkach, dla których jest on wymagany.

2. Odpowiednie warunki ewakuacji okre

ś

laj

ą

przepisy techniczno-budowlane.

§ 12. 1. Podstaw

ą

do uznania u

ż

ytkowanego budynku istniej

ą

cego za zagra

ż

aj

ą

cy

ż

yciu ludzi jest

niezapewnienie przez wyst

ę

puj

ą

ce w nim warunki techniczne mo

ż

liwo

ś

ci ewakuacji ludzi, w szczególno

ś

ci

w wyniku:

1) szeroko

ś

ci przej

ś

cia, doj

ś

cia lub wyj

ś

cia ewakuacyjnego albo biegu wzgl

ę

dnie spocznika klatki

schodowej słu

żą

cej ewakuacji, mniejszej o ponad jedn

ą

trzeci

ą

od okre

ś

lonej w przepisach

techniczno-budowlanych;

2) długo

ś

ci przej

ś

cia lub doj

ś

cia ewakuacyjnego wi

ę

kszej o ponad 100 % od okre

ś

lonej w przepisach

techniczno-budowlanych;

3) wyst

ę

powania w pomieszczeniu strefy po

ż

arowej zakwalifikowanej do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL

I lub ZL II albo na drodze ewakuacyjnej:

a) okładziny sufitu lub sufitu podwieszonego z materiału łatwo zapalnego lub kapi

ą

cego pod

wpływem ognia, wzgl

ę

dnie wykładziny podłogowej z materiału łatwo zapalnego,

b) okładziny

ś

ciennej z materiału łatwo zapalnego na drodze ewakuacyjnej, je

ż

eli nie zapewniono

dwóch kierunków ewakuacji;

4) niewydzielenia ewakuacyjnej klatki schodowej budynku wysokiego innego ni

ż

mieszkalny lub

wysoko

ś

ciowego, w sposób okre

ś

lony w przepisach techniczno-budowlanych;

5) niezabezpieczenia przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych wymienionych w przepisach techniczno-

budowlanych, w okre

ś

lony w nich sposób;

6) braku wymaganego o

ś

wietlenia awaryjnego w strefie po

ż

arowej zakwalifikowanej do kategorii

zagro

ż

enia ludzi ZL I, ZL II lub ZL V albo na drodze ewakuacyjnej prowadz

ą

cej z tej strefy na

zewn

ą

trz budynku.

2. Wła

ś

ciciel lub zarz

ą

dca budynku, o którym mowa w ust. 1, powinien zastosowa

ć

rozwi

ą

zania

zapewniaj

ą

ce spełnienie wymaga

ń

bezpiecze

ń

stwa po

ż

arowego w sposób okre

ś

lony w przepisach

techniczno-budowlanych.

§ 13. 1. Wła

ś

ciciel lub zarz

ą

dca obiektu zawieraj

ą

cego stref

ę

po

ż

arow

ą

przeznaczon

ą

dla ponad 50

osób b

ę

d

ą

cych jej stałymi u

ż

ytkownikami, niezakwalifikowan

ą

do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL IV, powinien

co najmniej raz na 2 lata przeprowadza

ć

praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji.

2. Wła

ś

ciciel lub zarz

ą

dca obiektu powinien powiadomi

ć

wła

ś

ciwego miejscowo komendanta

powiatowego (miejskiego) Pa

ń

stwowej Stra

ż

y Po

ż

arnej o terminie przeprowadzenia działa

ń

, o których

mowa w ust. 1, nie pó

ź

niej ni

ż

na tydzie

ń

przed ich przeprowadzeniem.

Rozdział 5

Instalacja wodoci

ą

gowa przeciwpo

ż

arowa

§ 14. 1. W budynkach powinny by

ć

stosowane nast

ę

puj

ą

ce rodzaje punktów poboru wody do celów

przeciwpo

ż

arowych:

1) hydrant wewn

ę

trzny z w

ęż

em półsztywnym, zwany dalej „hydrantem 25”;

2) hydrant wewn

ę

trzny z w

ęż

em płasko składanym, zwany dalej „hydrantem 52”;

3) zawór hydrantowy, zwany dalej „zaworem 52”, umieszczony na pionie nawodnionym w budynkach

wysokich i wysoko

ś

ciowych, bez wyposa

ż

enia w w

ąż

po

ż

arniczy.

2. Hydranty wewn

ę

trzne powinny spełnia

ć

wymagania Polskich Norm dotycz

ą

cych tych urz

ą

dze

ń

,

b

ę

d

ą

cych odpowiednikami norm europejskich (EN).

3. Zawory 52 powinny spełnia

ć

wymagania Polskich Norm dotycz

ą

cych tych urz

ą

dze

ń

.

4. Zasilanie hydrantów wewn

ę

trznych powinno by

ć

zapewnione przez co najmniej 1 godzin

ę

.

§ 15. 1. Hydranty 25 powinny by

ć

stosowane w strefach po

ż

arowych zakwalifikowanych do kategorii

zagro

ż

enia ludzi ZL:

1) na ka

ż

dej kondygnacji budynku wysokiego i wysoko

ś

ciowego, z wyj

ą

tkiem kondygnacji obejmuj

ą

cej

wył

ą

cznie stref

ę

po

ż

arow

ą

zakwalifikowan

ą

do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL IV;

2) na ka

ż

dej kondygnacji budynku innego ni

ż

tymczasowy, niskiego i

ś

redniowysokiego:

a) w strefie po

ż

arowej o powierzchni przekraczaj

ą

cej 200 m2, zakwalifikowanej do kategorii

zagro

ż

enia ludzi ZL I, ZL II lub ZL V,

b) w strefie po

ż

arowej zakwalifikowanej do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL III:

- o powierzchni przekraczaj

ą

cej 200 m2 w budynku

ś

redniowysokim, przy czym je

ż

eli jest to

strefa po

ż

arowa obejmuj

ą

ca tylko pierwsz

ą

kondygnacj

ę

nadziemn

ą

, a nad ni

ą

znajduj

ą

si

ę

wył

ą

cznie strefy po

ż

arowe ZL IV, jedynie wtedy, gdy powierzchnia tej strefy po

ż

arowej

przekracza 1 000 m2,
- o powierzchni przekraczaj

ą

cej 1 000 m2 w budynku niskim.

2. Hydranty 52 powinny by

ć

stosowane:

1) w strefie po

ż

arowej produkcyjnej i magazynowej o g

ę

sto

ś

ci obci

ąż

enia ogniowego przekraczaj

ą

cej

500 MJ/m2 i powierzchni przekraczaj

ą

cej 200 m2;

2) w strefie po

ż

arowej produkcyjnej i magazynowej o g

ę

sto

ś

ci obci

ąż

enia ogniowego

nieprzekraczaj

ą

cej 500 MJ/m2, w której znajduje si

ę

pomieszczenie o powierzchni przekraczaj

ą

cej

100 m2 i g

ę

sto

ś

ci obci

ąż

enia ogniowego przekraczaj

ą

cej 1 000 MJ/m2;

3) przy wej

ś

ciu do pomieszcze

ń

magazynowych lub technicznych o powierzchni przekraczaj

ą

cej 200

m2 i g

ę

sto

ś

ci obci

ąż

enia ogniowego przekraczaj

ą

cej 500 MJ/m2, usytuowanych w strefie po

ż

arowej

zakwalifikowanej do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V, znajduj

ą

cej si

ę

w budynku

niskim albo

ś

redniowysokim;

4) w gara

ż

u jednokondygnacyjnym zamkni

ę

tym o wi

ę

cej ni

ż

10 stanowiskach postojowych;

5) w gara

ż

u wielokondygnacyjnym.

3. Zawory 52 powinny by

ć

stosowane na wszystkich kondygnacjach budynków wysokich i

wysoko

ś

ciowych.

§ 16. 1. Hydranty 25 i 52 oraz zawory 52 powinny by

ć

umieszczane przy drogach komunikacji ogólnej,

a w szczególno

ś

ci:

1) przy wej

ś

ciach do budynku i klatek schodowych na ka

ż

dej kondygnacji budynku, przy czym w

budynkach wysokich i wysoko

ś

ciowych zaleca si

ę

lokalizacj

ę

zaworów hydrantowych w

przedsionkach przeciwpo

ż

arowych, a dopuszcza na klatkach schodowych;

2) w przej

ś

ciach i na korytarzach, w tym w holach i na korytarzach poszczególnych kondygnacji

budynków wysokich i wysoko

ś

ciowych;

3) przy wej

ś

ciach na poddasza;

4) przy wyj

ś

ciach na przestrze

ń

otwart

ą

lub przy wyj

ś

ciach ewakuacyjnych z pomieszcze

ń

produkcyjnych i magazynowych, w szczególno

ś

ci zagro

ż

onych wybuchem.

2. Hydranty 25 i 52 oraz zawory 52 powinny znajdowa

ć

si

ę

na ka

ż

dej kondygnacji, przy czym w

budynkach wysokich i wysoko

ś

ciowych nale

ż

y stosowa

ć

po dwa zawory 52 na ka

ż

dym pionie na

kondygnacji podziemnej i na kondygnacji poło

ż

onej na wysoko

ś

ci powy

ż

ej 25 m oraz po jednym

zaworze 52 na ka

ż

dym pionie na pozostałych kondygnacjach.

3. Zasi

ę

g hydrantów 25 i 52 w poziomie powinien obejmowa

ć

cał

ą

powierzchni

ę

chronionego budynku,

strefy po

ż

arowej lub pomieszczenia, z uwzgl

ę

dnieniem:

1) długo

ś

ci odcinka w

ęż

a hydrantu wewn

ę

trznego okre

ś

lonej w normach, o których mowa w § 14 ust.

2;

2) efektywnego zasi

ę

gu rzutu pr

ą

dów ga

ś

niczych:

a) w strefach po

ż

arowych zakwalifikowanych do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL, znajduj

ą

cych si

ę

w

budynkach o wi

ę

cej ni

ż

jednej kondygnacji nadziemnej - przyjmowanego dla pr

ą

dów

rozproszonych sto

ż

kowych - 3 m,

b) w pozostałych budynkach - 10 m.

4. W przypadku pomieszcze

ń

produkcyjnych i magazynowych do zabezpieczenia miejsc, z których

odległo

ść

do najbli

ż

szego wyj

ś

cia ewakuacyjnego lub innego wyj

ś

cia na przestrze

ń

otwart

ą

przekracza 30

m, w celu spełnienia wymaga

ń

, o których mowa w ust. 3, dopuszcza si

ę

wyposa

ż

enie hydrantu 52 w

dodatkowy w

ąż

.

§ 17. 1. Zawory 52 i zawory odcinaj

ą

ce hydrantów 25 i 52 powinny by

ć

umieszczone na wysoko

ś

ci

1,35±0,1 m od poziomu podłogi.

2. Zawory odcinaj

ą

ce w hydrantach 52 oraz zawory 52 powinny posiada

ć

nasady tłoczne skierowane

do dołu, usytuowane wraz z pokr

ę

tłem zaworu wzgl

ę

dem

ś

cian lub obudowy w sposób umo

ż

liwiaj

ą

cy łatwe

przył

ą

czanie w

ęż

a tłocznego oraz otwieranie i zamykanie jego zaworu.

3. Przed hydrantem wewn

ę

trznym lub zaworem 52 powinna by

ć

zapewniona dostateczna przestrze

ń

do rozwini

ę

cia linii ga

ś

niczej.

§ 18. 1. Minimalna wydajno

ść

poboru wody mierzona na wylocie pr

ą

downicy powinna wynosi

ć

:

1) dla hydrantu 25 - 1,0 dm3/s;
2) dla hydrantu 52 - 2,5 dm3/s;
3) dla zaworu 52 - 2,5 dm3/s.
2. Ci

ś

nienie na zaworze odcinaj

ą

cym hydrantu wewn

ę

trznego powinno zapewnia

ć

wydajno

ść

okre

ś

lon

ą

w ust. 1 dla danego rodzaju hydrantu wewn

ę

trznego, z uwzgl

ę

dnieniem zastosowanej

ś

rednicy

dyszy pr

ą

downicy, i by

ć

nie ni

ż

sze ni

ż

0,2 MPa.

3. Ci

ś

nienie na zaworze 52, poło

ż

onym najniekorzystniej ze wzgl

ę

du na wysoko

ść

i opory hydrauliczne,

dla wydajno

ś

ci okre

ś

lonej w ust. 1 pkt 3, nie powinno by

ć

mniejsze ni

ż

0,2 MPa.

4. Maksymalne ci

ś

nienie robocze w instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

ż

arowej na zaworze odcinaj

ą

cym

nie powinno przekracza

ć

1,2 MPa, przy czym na zaworze 52 i zaworach odcinaj

ą

cych hydrantów 52 nie

powinno przekracza

ć

0,7 MPa.

§ 19. Instalacja wodoci

ą

gowa przeciwpo

ż

arowa powinna zapewnia

ć

mo

ż

liwo

ść

jednoczesnego poboru

wody na jednej kondygnacji budynku lub w jednej strefie po

ż

arowej z:

1) jednego hydrantu wewn

ę

trznego - w budynku niskim lub

ś

redniowysokim, je

ż

eli powierzchnia strefy

po

ż

arowej nie przekracza 500 m2;

2) dwóch s

ą

siednich hydrantów wewn

ę

trznych lub dwóch s

ą

siednich zaworów 52 - w budynkach

niewymienionych w pkt 1 i 3 oraz w budynku wysokim z jedn

ą

klatk

ą

schodow

ą

;

3) czterech s

ą

siednich hydrantów wewn

ę

trznych lub zaworów 52:

a) w budynku wysokim i wysoko

ś

ciowym na kondygnacjach podziemnych i kondygnacjach

poło

ż

onych na wysoko

ś

ci powy

ż

ej 25 m,

b) w strefie po

ż

arowej produkcyjnej i magazynowej o g

ę

sto

ś

ci obci

ąż

enia ogniowego

przekraczaj

ą

cej 500 MJ/m2 i powierzchni przekraczaj

ą

cej 3 000 m2.

§ 20. 1. Instalacja wodoci

ą

gowa przeciwpo

ż

arowa powinna by

ć

zasilana z zewn

ę

trznej sieci

wodoci

ą

gowej lub ze zbiorników o odpowiednim zapasie wody do celów przeciwpo

ż

arowych, bezpo

ś

rednio

albo za pomoc

ą

pompowni przeciwpo

ż

arowej - zgodnie z warunkami okre

ś

lonymi w rozporz

ą

dzeniu Ministra

Spraw Wewn

ę

trznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie przeciwpo

ż

arowego zaopatrzenia

w wod

ę

oraz dróg po

ż

arowych (Dz. U. Nr 121, poz. 1139).

2. Do zasilania w wod

ę

instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

ż

arowej w budynkach wysokich i

wysoko

ś

ciowych powinien by

ć

zapewniony dodatkowy zapas wody zgromadzony w jednym lub kilku

zbiornikach o ł

ą

cznej pojemno

ś

ci nie mniejszej ni

ż

100 m3.

3. Dopuszcza si

ę

zmniejszenie pojemno

ś

ci zbiorników, o których mowa w ust. 2, do 50 m3, w

przypadku budynku, wysokiego i wysoko

ś

ciowego o wysoko

ś

ci do 100 m, niezawieraj

ą

cego strefy

po

ż

arowej o powierzchni przekraczaj

ą

cej 750 m2, zakwalifikowanej do kategorii zagro

ż

enia ludzi innej ni

ż

ZL IV.

4. Dopuszcza si

ę

stosowanie jednego wspólnego zbiornika o pojemno

ś

ci co najmniej 100 m3 dla grupy

budynków wysokich i wysoko

ś

ciowych wzniesionych obok siebie, je

ż

eli ł

ą

czna powierzchnia rzutu ich

pierwszych kondygnacji nadziemnych nie przekracza 2 500 m2, a zbiornik nie jest oddalony od

ż

adnego z budynków o wi

ę

cej ni

ż

100 m.

§ 21. 1. Przewody zasilaj

ą

ce instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

ż

arowej powinny by

ć

prowadzone:

1) jako piony w klatkach schodowych lub przy klatkach schodowych;
2) jako przewody obwodowe w budynkach jednokondygnacyjnych oraz gara

ż

ach podziemnych o

powierzchni strefy po

ż

arowej przekraczaj

ą

cej 3 000 m2.

2. W budynkach wysokich i wysoko

ś

ciowych o dwu lub wi

ę

cej klatkach schodowych nawodnione piony

powinny by

ć

poł

ą

czone ze sob

ą

na najwy

ż

szej kondygnacji przewodem o

ś

rednicy nominalnej (DN) co

najmniej DN 80.

3. Przewody instalacji, z której pobiera si

ę

wod

ę

do gaszenia po

ż

aru, wykonane z materiałów palnych,

powinny by

ć

obudowane ze wszystkich stron osłonami o klasie odporno

ś

ci ogniowej co najmniej EI 60.

Warunek ten nie dotyczy pionów prowadzonych w klatkach schodowych wydzielonych

ś

cianami i

zamkni

ę

tych drzwiami o klasie odporno

ś

ci ogniowej co najmniej EI 30.

4.

Ś

rednice nominalne przewodów zasilaj

ą

cych, w milimetrach, na których instaluje si

ę

hydranty

wewn

ę

trzne i zawory hydrantowe, powinny wynosi

ć

co najmniej:

1) DN 25 - dla hydrantów 25;
2) DN 50 - dla hydrantów 52;
3) DN 80 - dla zaworów 52 na nawodnionych pionach w budynkach wysokich i wysoko

ś

ciowych.

5. W nieogrzewanych budynkach lub w ich cz

ęś

ciach przewody zasilaj

ą

ce instalacji wodoci

ą

gowej

przeciwpo

ż

arowej nale

ż

y zabezpieczy

ć

przed mo

ż

liwo

ś

ci

ą

zamarzni

ę

cia. Dopuszcza si

ę

stosowanie

instalacji suchej, pod warunkiem zastosowania rozwi

ą

za

ń

umo

ż

liwiaj

ą

cych jej nawadnianie w sposób r

ę

czny

i automatyczny.

6. Doprowadzenie wody do przewodów zasilaj

ą

cych instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

ż

arowej nale

ż

y

zapewni

ć

co najmniej z dwóch stron, w miejscach mo

ż

liwie najbardziej odległych od siebie, w przypadku

gdy:

1) liczba pionów w budynku, zasilanych z jednego przewodu, jest wi

ę

ksza ni

ż

trzy;

2) na przewodach obwodowych zainstalowano wi

ę

cej ni

ż

pi

ęć

hydrantów wewn

ę

trznych.

7. Nale

ż

y zapewni

ć

mo

ż

liwo

ść

odł

ą

czania zasuwami lub zaworami tych cz

ęś

ci przewodów zasilaj

ą

cych

instalacj

ę

wodoci

ą

gow

ą

przeciwpo

ż

arow

ą

, które znajduj

ą

si

ę

pomi

ę

dzy doprowadzeniami wymaganymi w

ust. 6.

8. Dopuszcza si

ę

przył

ą

czanie do przewodów zasilaj

ą

cych instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

ż

arowej

przyborów sanitarnych, pod warunkiem

ż

e w przypadku ich uszkodzenia nie spowoduje to

niekontrolowanego wypływu wody z instalacji.

9. Mo

ż

liwo

ść

poboru wody do celów przeciwpo

ż

arowych o wymaganych parametrach ci

ś

nienia i

wydajno

ś

ci powinna w budynku by

ć

zapewniona niezale

ż

nie od stanu pracy innych systemów b

ą

d

ź

urz

ą

dze

ń

.

§ 22. 1. Podstawowym

ź

ródłem energii dla pomp w pompowniach przeciwpo

ż

arowych powinna by

ć

sie

ć

elektroenergetyczna lub silnik spalinowy z zapasem paliwa wystarczaj

ą

cym na cztery godziny pracy

przy pełnym obci

ąż

eniu.

2. Przy zapotrzebowaniu na wod

ę

do celów przeciwpo

ż

arowych przekraczaj

ą

cym 20 dm3/s:

1) pompy powinny by

ć

zasilane z dwóch odr

ę

bnych

ź

ródeł energii, podstawowego i rezerwowego, przy

czym jako

ź

ródło rezerwowe dopuszcza si

ę

agregat pr

ą

dotwórczy nap

ę

dzany silnikiem, o którym

mowa w ust. 1;

2) w przypadku pracy pomp w systemie ci

ą

głego podawania wody, w pompowni powinny by

ć

co

najmniej dwie pompy, w tym jedna rezerwowa o parametrach nie ni

ż

szych od parametrów

najwi

ę

kszej z zainstalowanych pomp.

3. Pompy powinny zapewnia

ć

wymagane ci

ś

nienie w najwy

ż

ej lub najbardziej niekorzystnie poło

ż

onych

hydrantach, przy najwi

ę

kszym poborze wody.

4. Pompy powinny by

ć

wyposa

ż

one w układ pomiarowy składaj

ą

cy si

ę

z ci

ś

nieniomierza,

przepływomierza i zaworu regulacyjnego, umo

ż

liwiaj

ą

cy okresow

ą

kontrol

ę

ich parametrów pracy.

5.

Ź

ródła energii dla pomp powinny spełnia

ć

wymagania okre

ś

lone w Polskiej Normie dotycz

ą

cej

urz

ą

dze

ń

tryskaczowych.

6. Zasilanie pomp z sieci elektroenergetycznej powinno by

ć

zapewnione za pomoc

ą

obwodu

niezale

ż

nego od wszystkich innych obwodów w obiekcie, spełniaj

ą

cego wymagania dla instalacji

bezpiecze

ń

stwa, okre

ś

lone w Polskiej Normie dotycz

ą

cej instalacji elektrycznych w obiektach budowlanych.

Rozdział 6

Stosowanie stałych urz

ą

dze

ń

ga

ś

niczych, systemów sygnalizacji

po

ż

arowej, d

ź

wi

ę

kowych systemów ostrzegawczych i ga

ś

nic

§ 23. 1. Stosowanie stałych urz

ą

dze

ń

ga

ś

niczych, zwi

ą

zanych na stałe z obiektem, zawieraj

ą

cych

zapas

ś

rodka ga

ś

niczego i uruchamianych samoczynnie we wczesnej fazie rozwoju po

ż

aru, jest wymagane

w:

1) archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Pa

ń

stwowych;

2) muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków

w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Pa

ń

stwowej Stra

ż

y Po

ż

arnej;

3) o

ś

rodkach elektronicznego przetwarzania danych o znaczeniu krajowym.

2. Stosowanie stałych urz

ą

dze

ń

ga

ś

niczych wodnych jest wymagane w:

1) budynkach handlowych lub wystawowych:

a) jednokondygnacyjnych, w strefie po

ż

arowej zakwalifikowanej do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL

I o powierzchni powy

ż

ej 10 000 m2,

b) wielokondygnacyjnych, w strefie po

ż

arowej zakwalifikowanej do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL I o

powierzchni powy

ż

ej 8 000 m2;

2) budynkach o liczbie miejsc słu

żą

cych celom gastronomicznym powy

ż

ej 600;

3) salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powy

ż

ej 3 000;

4) budynkach u

ż

yteczno

ś

ci publicznej wysoko

ś

ciowych;

5) budynkach zamieszkania zbiorowego wysoko

ś

ciowych.

3. W strefach po

ż

arowych i pomieszczeniach wyposa

ż

onych w stałe urz

ą

dzenia ga

ś

nicze gazowe lub z

innym

ś

rodkiem ga

ś

niczym mog

ą

cym mie

ć

wpływ na zdrowie ludzi powinny by

ć

zapewnione warunki

bezpiecze

ń

stwa dla osób przebywaj

ą

cych w tych pomieszczeniach, zgodnie z odpowiednimi Polskimi

Normami dotycz

ą

cymi tych urz

ą

dze

ń

.

§ 24. 1. Stosowanie systemu sygnalizacji po

ż

arowej, obejmuj

ą

cego urz

ą

dzenia sygnalizacyjno-

alarmowe, słu

żą

ce do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o po

ż

arze, a tak

ż

e urz

ą

dzenia

odbiorcze alarmów po

ż

arowych i urz

ą

dzenia odbiorcze sygnałów uszkodzeniowych, jest wymagane w:

1) budynkach handlowych lub wystawowych:

a) jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy po

ż

arowej powy

ż

ej 5 000 m2,

b) wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy po

ż

arowej powy

ż

ej 2 500 m2;

2) teatrach o liczbie miejsc powy

ż

ej 300;

3) kinach o liczbie miejsc powy

ż

ej 600;

4) budynkach o liczbie miejsc słu

żą

cych celom gastronomicznym powy

ż

ej 300;

5) salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powy

ż

ej 1 500;

6) szpitalach, z wyj

ą

tkiem psychiatrycznych, oraz w sanatoriach - o liczbie łó

ż

ek powy

ż

ej 200 w

budynku;

7) szpitalach psychiatrycznych o liczbie łó

ż

ek powy

ż

ej 100 w budynku;

8) domach pomocy społecznej i o

ś

rodkach rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych o liczbie łó

ż

ek

powy

ż

ej 100 w budynku;

9) zakładach pracy zatrudniaj

ą

cych powy

ż

ej 100 osób niepełnosprawnych w budynku;

10) budynkach u

ż

yteczno

ś

ci publicznej wysokich i wysoko

ś

ciowych;

11) budynkach zamieszkania zbiorowego, w których przewidywany okres pobytu tych samych osób

przekracza trzy doby, o liczbie miejsc noclegowych powy

ż

ej 200;

12) budynkach zamieszkania zbiorowego niewymienionych w pkt 11, o liczbie miejsc noclegowych

powy

ż

ej 50;

13) archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Pa

ń

stwowych;

14) muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków

w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Pa

ń

stwowej Stra

ż

y Po

ż

arnej;

15) o

ś

rodkach elektronicznego przetwarzania danych o zasi

ę

gu krajowym, wojewódzkim i resortowym;

16) centralach telefonicznych o pojemno

ś

ci powy

ż

ej 10 000 numerów i centralach telefonicznych

tranzytowych o pojemno

ś

ci 5 000-10 000 numerów, o znaczeniu miejscowym lub regionalnym;

17) gara

ż

ach podziemnych, w których strefa po

ż

arowa przekracza 1 500 m2 lub obejmuj

ą

cych wi

ę

cej

ni

ż

jedn

ą

kondygnacj

ę

podziemn

ą

;

18) stacjach metra (kolei podziemnych);
19) dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powy

ż

ej 500 osób;

20) bankach, w których strefa po

ż

arowa zawieraj

ą

ca sal

ę

operacyjn

ą

ma powierzchni

ę

przekraczaj

ą

c

ą

500 m2;

21) bibliotekach, których zbiory w cało

ś

ci lub w cz

ęś

ci tworz

ą

narodowy zasób biblioteczny.

2. Wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 11, nie dotycz

ą

budynków znajduj

ą

cych si

ę

na terenach

zamkni

ę

tych słu

żą

cych obronno

ś

ci pa

ń

stwa.

§ 25. 1. Stosowanie d

ź

wi

ę

kowego systemu ostrzegawczego, umo

ż

liwiaj

ą

cego rozgłaszanie sygnałów

ostrzegawczych i komunikatów głosowych dla potrzeb bezpiecze

ń

stwa osób przebywaj

ą

cych w budynku,

nadawanych automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji po

ż

arowej, a tak

ż

e przez

operatora, jest wymagane w:

1) budynkach handlowych lub wystawowych:

a) jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy po

ż

arowej powy

ż

ej 10 000 m2,

b) wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy po

ż

arowej powy

ż

ej 8 000 m2;

2) salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powy

ż

ej 1 500;

3) kinach i teatrach o liczbie miejsc powy

ż

ej 600;

4) szpitalach i sanatoriach o liczbie łó

ż

ek powy

ż

ej 200 w budynku;

5) budynkach u

ż

yteczno

ś

ci publicznej wysokich i wysoko

ś

ciowych;

6) budynkach zamieszkania zbiorowego:

a) wysokich i wysoko

ś

ciowych lub

b) o liczbie miejsc noclegowych powy

ż

ej 200;

7) stacjach metra (kolei podziemnych);
8) dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powy

ż

ej 500 osób.

2. W obiektach, w których zastosowano d

ź

wi

ę

kowy system ostrzegawczy, nie powinny by

ć

stosowane

inne po

ż

arowe urz

ą

dzenia alarmowe akustyczne słu

żą

ce alarmowaniu u

ż

ytkowników tego obiektu, poza

słu

ż

bami dozoru lub ochrony.

3. Wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, nie dotyczy budynków znajduj

ą

cych si

ę

na terenach

zamkni

ę

tych słu

żą

cych obronno

ś

ci pa

ń

stwa.

§ 26. 1. W przypadku wyposa

ż

enia obiektów w stałe urz

ą

dzenia ga

ś

nicze dopuszcza si

ę

niewyposa

ż

anie ich w system sygnalizacji po

ż

arowej.

2. Dopuszczenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy obiektów, w których system sygnalizacji

po

ż

arowej jest niezb

ę

dny do uruchamiania urz

ą

dze

ń

przewidzianych do funkcjonowania podczas po

ż

aru.

3. Dopuszczenie, o którym mowa w ust. 1, nie oznacza zwolnienia z obowi

ą

zku, o którym mowa w art.

5 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpo

ż

arowej.

§ 27. Wła

ś

ciciel, zarz

ą

dca lub u

ż

ytkownik obiektu, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 24 sierpnie

1991 r. o ochronie przeciwpo

ż

arowej, jest obowi

ą

zany uzgodni

ć

z wła

ś

ciwym miejscowo komendantem

powiatowym (miejskim) Pa

ń

stwowej Stra

ż

y Po

ż

arnej sposób poł

ą

czenia urz

ą

dze

ń

sygnalizacyjno-

alarmowych systemu sygnalizacji po

ż

arowej z obiektem komendy Pa

ń

stwowej Stra

ż

y Po

ż

arnej lub obiektem

wskazanym przez tego komendanta.

§ 28. 1. Obiekty powinny by

ć

wyposa

ż

one w ga

ś

nice przeno

ś

ne spełniaj

ą

ce wymagania Polskich Norm

b

ę

d

ą

cych odpowiednikami norm europejskich (EN) dotycz

ą

cych ga

ś

nic lub w ga

ś

nice przewo

ź

ne.

2. Rodzaj ga

ś

nic powinien by

ć

dostosowany do gaszenia tych grup po

ż

arów, które mog

ą

wyst

ą

pi

ć

w

obiekcie:

1) A - materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z

tworzeniem

ż

arz

ą

cych si

ę

w

ę

gli;

2) B - cieczy i materiałów stałych topi

ą

cych si

ę

;

3) C - gazów;
4) D - metali;
5) F - tłuszczów i olejów w urz

ą

dzeniach kuchennych.

3. Jedna jednostka masy

ś

rodka ga

ś

niczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w ga

ś

nicach powinna

przypada

ć

, z wyj

ą

tkiem przypadków okre

ś

lonych w przepisach szczególnych:

1) na ka

ż

de 100 m2 powierzchni strefy po

ż

arowej w budynku, niechronionej stałym urz

ą

dzeniem

ga

ś

niczym:

a) zakwalifikowanej do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V,

b) produkcyjnej i magazynowej o g

ę

sto

ś

ci obci

ąż

enia ogniowego ponad 500 MJ/m2,

c) zawieraj

ą

cej pomieszczenie zagro

ż

one wybuchem;

2) na ka

ż

de 300 m2 powierzchni strefy po

ż

arowej niewymienionej w pkt 1, z wyj

ą

tkiem

zakwalifikowanej do kategorii zagro

ż

enia ludzi ZL IV.

4. Miejsce omłotów, niezale

ż

nie od wymaganych ga

ś

nic, powinno by

ć

wyposa

ż

one w pojemnik z wod

ą

o obj

ę

to

ś

ci co najmniej 200 dm3, przygotowany do wykorzystania w celach ga

ś

niczych przy u

ż

yciu wiadra

lub w inny równorz

ę

dny sposób.

§ 29. 1. Ga

ś

nice w obiektach powinny by

ć

rozmieszczone:

1) w miejscach łatwo dost

ę

pnych i widocznych, w szczególno

ś

ci:

a) przy wej

ś

ciach do budynków,

b) na klatkach schodowych,
c) na korytarzach,
d) przy wyj

ś

ciach z pomieszcze

ń

na zewn

ą

trz;

2) w miejscach nienara

ż

onych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie

ź

ródeł ciepła (piece,

grzejniki);

3) w obiektach wielokondygnacyjnych - w tych samych miejscach na ka

ż

dej kondygnacji, je

ż

eli

pozwalaj

ą

na to istniej

ą

ce warunki.

2. Przy rozmieszczaniu ga

ś

nic powinny by

ć

spełnione nast

ę

puj

ą

ce warunki:

1) odległo

ść

z ka

ż

dego miejsca w obiekcie, w którym mo

ż

e przebywa

ć

człowiek, do najbli

ż

szej ga

ś

nicy

nie powinna by

ć

wi

ę

ksza ni

ż

30 m;

2) do ga

ś

nic powinien by

ć

zapewniony dost

ę

p o szeroko

ś

ci co najmniej 1 m.

Rozdział 7

Instalacje i urz

ą

dzenia techniczne

§ 30. 1. W obiektach, w których odbywa si

ę

proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego,

usuwa si

ę

zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych:

1) od palenisk zakładów zbiorowego

ż

ywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz w miesi

ą

cu,

je

ż

eli przepisy miejscowe nie stanowi

ą

inaczej;

2) od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej cztery razy w roku;
3) od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej dwa razy

w roku.

2. W obiektach, o których mowa w ust. 1, usuwa si

ę

zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co

najmniej raz w roku, je

ż

eli wi

ę

ksza cz

ę

stotliwo

ść

nie wynika z warunków u

ż

ytkowych.

§ 31. 1. Temperatura zewn

ę

trznych powierzchni urz

ą

dze

ń

i zasilaj

ą

cych je instalacji, z wył

ą

czeniem

instalacji elektroenergetycznych, jak równie

ż

temperatura wtłaczanego do pomieszczenia powietrza, w

zale

ż

no

ś

ci od rodzaju wyst

ę

puj

ą

cych w obiekcie materiałów, nie powinna przekracza

ć

nast

ę

puj

ą

cych

wielko

ś

ci:

1) w przypadku gazów i par cieczy 2/3 maksymalnej temperatury powierzchni wyra

ż

onej w stopniach

Celsjusza (°C), okre

ś

lonej Polsk

ą

Norm

ą

dotycz

ą

c

ą

urz

ą

dze

ń

elektrycznych w przestrzeniach

zagro

ż

onych wybuchem dla poszczególnych klas temperaturowych gazów i par cieczy;

2) w przypadku pyłów i włókien:

a) co najmniej 343,15 K (70 °C) poni

ż

ej temperatury tlenia si

ę

5 mm warstwy pyłu dla poziomych

powierzchni ogrzewczych lub nachylonych do 60° w st osunku do poziomu,

b) 2/3 temperatury samozapłonu, wyra

ż

onej w stopniach Celsjusza (°C), mieszaniny pyłów l ub

włókien z powietrzem dla powierzchni o nachyleniu wi

ę

kszym ni

ż

60° w stosunku do poziomu

oraz dla tych powierzchni, na których uniemo

ż

liwiono gromadzenie si

ę

pyłów i włókien,

c) 2/3 temperatury samozapłonu, wyra

ż

onej w stopniach Celsjusza (°C), mieszaniny pyłów l ub

włókien z powietrzem dla nietl

ą

cych si

ę

pyłów lub włókien, niezale

ż

nie od stopnia nachylenia

powierzchni urz

ą

dze

ń

ogrzewczych;

3) w przypadkach pozostałych ciał stałych łatwo zapalnych 2/3 temperatury samozapłonu, wyra

ż

onej w

stopniach Celsjusza (°C).

2. Dopuszczalne temperatury pracy urz

ą

dze

ń

elektroenergetycznych oraz zasady klasyfikacji gazów i

par cieczy do klas temperaturowych okre

ś

laj

ą

Polskie Normy dotycz

ą

ce urz

ą

dze

ń

elektrycznych w

przestrzeniach zagro

ż

onych wybuchem.

3. Przy ustalaniu dopuszczalnych temperatur za podstaw

ę

nale

ż

y przyjmowa

ć

ten materiał palny

znajduj

ą

cy si

ę

w danym pomieszczeniu, który ma najni

ż

sz

ą

temperatur

ę

samozapłonu, a dla tl

ą

cych si

ę

pyłów - najni

ż

sz

ą

temperatur

ę

tlenia.

4. W systemach ogrzewczych oraz wentylacyjnych nie jest dopuszczalna recyrkulacja powietrza, je

ż

eli

mogłaby spowodowa

ć

wzrost zagro

ż

enia wybuchem.

5. Dopuszcza si

ę

stosowanie systemów centralnego ogrzewania powietrznego we wszystkich

obiektach i pomieszczeniach, pod warunkiem zastosowania samoczynnych urz

ą

dze

ń

(termoregulatorów)

zapobiegaj

ą

cych przekroczeniu dopuszczalnych temperatur w wypadku zaniku przepływu powietrza oraz

blokady uniemo

ż

liwiaj

ą

cej wł

ą

czenie elementów grzewczych przed uruchomieniem nawiewu powietrza.

6. Systemy centralnego ogrzewania wodnego i parowego nie powinny by

ć

stosowane w obiektach, w

których wyst

ę

puj

ą

materiały wytwarzaj

ą

ce w reakcji z wod

ą

lub par

ą

wodn

ą

palne gazy, je

ż

eli reakcje takie

nie s

ą

przewidziane w procesie technologicznym.

7. Powierzchnie przewodów i urz

ą

dze

ń

grzewczych oraz ich izolacje w obr

ę

bie pomieszcze

ń

, w których

mog

ą

wydziela

ć

si

ę

palne pyły i włókna, powinny by

ć

gładkie, łatwe do oczyszczenia i

nierozprzestrzeniaj

ą

ce ognia.

8. Instalacje i urz

ą

dzenia techniczne oraz technologiczne, w których podczas eksploatacji mog

ą

wytwarza

ć

si

ę

ładunki elektryczno

ś

ci statycznej o potencjale wystarczaj

ą

cym do zapalenia wyst

ę

puj

ą

cych

materiałów palnych, powinny by

ć

wyposa

ż

one w odpowiednie

ś

rodki ochrony, zgodnie z Polskimi Normami

dotycz

ą

cymi ochrony przed elektryczno

ś

ci

ą

statyczn

ą

.

Rozdział 8

Prace niebezpieczne pod wzgl

ę

dem po

ż

arowym oraz ocena zagro

ż

enia

wybuchem

§ 32. 1. Przed rozpocz

ę

ciem prac niebezpiecznych pod wzgl

ę

dem po

ż

arowym, mog

ą

cych powodowa

ć

bezpo

ś

rednie niebezpiecze

ń

stwo powstania po

ż

aru lub wybuchu, wła

ś

ciciel, zarz

ą

dca lub u

ż

ytkownik

obiektu jest obowi

ą

zany:

1) oceni

ć

zagro

ż

enie po

ż

arowe w miejscu, w którym prace b

ę

d

ą

wykonywane;

2) ustali

ć

rodzaj przedsi

ę

wzi

ęć

maj

ą

cych na celu niedopuszczenie do powstania i rozprzestrzeniania

si

ę

po

ż

aru lub wybuchu;

3) wskaza

ć

osoby odpowiedzialne za odpowiednie przygotowanie miejsca pracy, za przebieg oraz

zabezpieczenie miejsca po zako

ń

czeniu pracy;

4) zapewni

ć

wykonywanie prac wył

ą

cznie przez osoby do tego upowa

ż

nione, posiadaj

ą

ce odpowiednie

kwalifikacje;

5) zaznajomi

ć

osoby wykonuj

ą

ce prace z zagro

ż

eniami po

ż

arowymi wyst

ę

puj

ą

cymi w rejonie

wykonywania prac oraz z przedsi

ę

wzi

ę

ciami maj

ą

cymi na celu niedopuszczenie do powstania po

ż

aru

lub wybuchu.

2. Przy wykonywaniu prac, o których mowa w ust. 1, nale

ż

y:

1) zabezpieczy

ć

przed zapaleniem materiały palne wyst

ę

puj

ą

ce w miejscu wykonywania prac oraz w

rejonach przyległych, w tym równie

ż

elementy konstrukcji budynku i znajduj

ą

cych si

ę

w nim instalacji

technicznych;

2) prowadzi

ć

prace niebezpieczne pod wzgl

ę

dem po

ż

arowym w pomieszczeniach (urz

ą

dzeniach)

zagro

ż

onych wybuchem lub w pomieszczeniach, w których wcze

ś

niej wykonywano inne prace

zwi

ą

zane z u

ż

yciem łatwo palnych cieczy lub palnych gazów, jedynie wtedy, gdy st

ęż

enie par cieczy

lub gazów w mieszaninie z powietrzem w miejscu wykonywania prac nie przekracza 10 % ich dolnej
granicy wybuchowo

ś

ci;

3) mie

ć

w miejscu wykonywania prac sprz

ę

t umo

ż

liwiaj

ą

cy likwidacj

ę

wszelkich

ź

ródeł po

ż

aru;

4) po zako

ń

czeniu prac podda

ć

kontroli miejsce, w którym prace były wykonywane, oraz rejony

przyległe;

5) u

ż

ywa

ć

do wykonywania prac wył

ą

cznie sprz

ę

tu sprawnego technicznie i zabezpieczonego przed

mo

ż

liwo

ś

ci

ą

wywołania po

ż

aru.

§ 33. 1. W obiektach i na terenach przyległych, gdzie prowadzone s

ą

procesy technologiczne z

u

ż

yciem materiałów mog

ą

cych wytworzy

ć

mieszaniny wybuchowe lub w których materiały takie s

ą

magazynowane, powinna by

ć

dokonana ocena zagro

ż

enia wybuchem.

2. Ocena, o której mowa w ust. 1, obejmuje wskazanie pomieszcze

ń

zagro

ż

onych wybuchem,

wyznaczenie w pomieszczeniach i przestrzeniach zewn

ę

trznych odpowiednich stref zagro

ż

enia wybuchem

oraz wskazanie czynników mog

ą

cych w nich zainicjowa

ć

zapłon.

3. Oceny, o której mowa w ust. 1, dokonuj

ą

: inwestor, projektant lub u

ż

ytkownik decyduj

ą

cy o procesie

technologicznym.

4. Klasyfikacj

ę

stref zagro

ż

enia wybuchem okre

ś

la Polska Norma dotycz

ą

ca zapobiegania wybuchowi i

ochronie przed wybuchem.

5. Pomieszczenie, w którym mo

ż

e wytworzy

ć

si

ę

mieszanina wybuchowa, powstała z wydzielaj

ą

cej si

ę

takiej ilo

ś

ci palnych gazów, par, mgieł lub pyłów, której wybuch mógłby spowodowa

ć

przyrost ci

ś

nienia w

tym pomieszczeniu przekraczaj

ą

cy 5 kPa, okre

ś

la si

ę

jako pomieszczenie zagro

ż

one wybuchem.

6. Wytyczne w zakresie okre

ś

lania przyrostu ci

ś

nienia w pomieszczeniu, jaki mógłby zosta

ć

spowodowany przez wybuch, zawiera zał

ą

cznik do rozporz

ą

dzenia.

7. W pomieszczeniu nale

ż

y wyznaczy

ć

stref

ę

zagro

ż

enia wybuchem, je

ż

eli mo

ż

e w nim wyst

ę

powa

ć

mieszanina wybuchowa o obj

ę

to

ś

ci co najmniej 0,01 m3 w zwartej przestrzeni.

Rozdział 9

Zabezpieczenie przeciwpo

ż

arowe lasów

§ 34. 1. Lasy poło

ż

one przy obiektach mog

ą

cych stanowi

ć

zagro

ż

enie po

ż

arowe dla lasu oddziela si

ę

od tych obiektów pasami przeciwpo

ż

arowymi, utrzymywanymi w stanie zapewniaj

ą

cym ich u

ż

yteczno

ść

przez cały rok.

2. Rodzaje oraz sposoby wykonywania pasów przeciwpo

ż

arowych okre

ś

la rozporz

ą

dzenie Ministra

Ś

rodowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpo

ż

arowego

lasów (Dz. U. Nr 58, poz. 405).

3. Obowi

ą

zek urz

ą

dzania i utrzymywania pasów przeciwpo

ż

arowych ci

ąż

y na:

1) kierownikach lub wła

ś

cicielach zakładów przemysłowych, obiektów magazynowych i u

ż

yteczno

ś

ci

publicznej;

2) wła

ś

cicielach linii kolejowych;

3) komendantach poligonów;
4) wła

ś

cicielach lub zarz

ą

dcach lasów poło

ż

onych przy drogach publicznych;

5) wła

ś

cicielach dróg zakładowych.

4. Obowi

ą

zek utrzymywania pasów przeciwpo

ż

arowych nie dotyczy:

1) lasów zaliczonych do III kategorii zagro

ż

enia po

ż

arowego;

2) drzewostanów starszych ni

ż

30 lat poło

ż

onych przy drogach publicznych i parkingach oraz

drzewostanów poło

ż

onych przy drogach o nawierzchni nieutwardzonej, z wyj

ą

tkiem dróg

poligonowych i mi

ę

dzypoligonowych;

3) lasów o szeroko

ś

ci mniejszej ni

ż

200 m.

5. Zaliczenia obszarów le

ś

nych do kategorii zagro

ż

enia po

ż

arowego dokonuje si

ę

w planach

urz

ą

dzenia lasu, uproszczonych planach urz

ą

dzenia lasu i planach ochrony parków narodowych.

§ 35. 1. W odległo

ś

ci mniejszej ni

ż

30 m od skraju toru kolejowego lub drogi publicznej pozostawianie

gał

ę

zi, chrustu, nieokrzesanych

ś

ci

ę

tych drzew i odpadów poeksploatacyjnych jest zabronione.

2. Wła

ś

ciciele, zarz

ą

dcy lub u

ż

ytkownicy lasów, których lasy samoistnie lub wspólnie tworz

ą

kompleks

le

ś

ny o powierzchni ponad 300 ha, s

ą

obowi

ą

zani:

1) zorganizowa

ć

w okresie zagro

ż

enia po

ż

arowego obserwacj

ę

i patrolowanie lasów w celu wykrywania

po

ż

arów oraz alarmowania o ich powstaniu;

2) zapewni

ć

i utrzymywa

ć

ź

ródła wody do celów przeciwpo

ż

arowych;

3) utrzymywa

ć

dojazdy po

ż

arowe wyznaczone w planie urz

ą

dzenia lasu zgodnie z przepisami w

sprawie zasad zabezpieczenia przeciwpo

ż

arowego lasów;

4) oznakowa

ć

stanowiska czerpania wody znakami zgodnymi z Polskimi Normami dotycz

ą

cymi znaków

bezpiecze

ń

stwa;

5) urz

ą

dzi

ć

i utrzymywa

ć

w miejscach wyznaczonych, w porozumieniu z wła

ś

ciwymi miejscowo

komendantami powiatowymi (miejskimi) Pa

ń

stwowej Stra

ż

y Po

ż

arnej, bazy sprz

ę

tu do gaszenia

po

ż

arów lasów;

6) uzgodni

ć

projekt planu urz

ą

dzenia lasu, projekt uproszczonego planu urz

ą

dzenia lasu oraz projekt

planu ochrony parku narodowego, w cz

ęś

ci dotycz

ą

cej ochrony przeciwpo

ż

arowej, z wła

ś

ciwym

miejscowo komendantem wojewódzkim Pa

ń

stwowej Stra

ż

y Po

ż

arnej, dla lasów I i II kategorii

zagro

ż

enia po

ż

arowego.

3.

Ź

ródła wody do celów przeciwpo

ż

arowych w lasach, które samoistnie lub wspólnie tworz

ą

kompleks

o powierzchni ponad 300 ha, powinny by

ć

zapewnione w postaci nie wi

ę

cej ni

ż

dwóch zbiorników w obr

ę

bie

chronionej powierzchni zawieraj

ą

cych ł

ą

cznie co najmniej 50 m3 wody lub cieku wodnego o stałym

przepływie wody nie mniejszym ni

ż

10 dm3/s przy najni

ż

szym stanie wód, z zapewnieniem najbli

ż

szego

stanowiska czerpania wody w terenie o promieniu:

1) nieprzekraczaj

ą

cym 3 km w lasach I kategorii zagro

ż

enia po

ż

arowego;

2) nieprzekraczaj

ą

cym 5 km w lasach II kategorii zagro

ż

enia po

ż

arowego;

3) uzgodnionym z wła

ś

ciwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) Pa

ń

stwowej Stra

ż

y

Po

ż

arnej w lasach III kategorii zagro

ż

enia po

ż

arowego.

4. Wła

ś

ciciel lub zarz

ą

dca lasu jest obowi

ą

zany do umieszczenia przy wjazdach do lasów oraz przy

parkingach le

ś

nych, w uzgodnieniu z wła

ś

ciwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim)

Pa

ń

stwowej Stra

ż

y Po

ż

arnej, tablic informacyjnych i ostrzegawczych dotycz

ą

cych zabezpieczenia

przeciwpo

ż

arowego lasu.

5. Dojazdy po

ż

arowe, o których mowa w ust. 2 pkt 3, oraz wyposa

ż

enie baz w sprz

ę

t, o których mowa

w ust. 2 pkt 5, okre

ś

la rozporz

ą

dzenie Ministra

Ś

rodowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie

szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpo

ż

arowego lasów.

§ 36. 1. W lasach i na terenach

ś

ródle

ś

nych, na obszarze ł

ą

k, torfowisk i wrzosowisk, jak równie

ż

w

odległo

ś

ci do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynno

ś

ci mog

ą

cych wywoła

ć

niebezpiecze

ń

stwo po

ż

aru:

1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez wła

ś

ciciela lub zarz

ą

dc

ę

lasu;

2) palenie tytoniu, z wyj

ą

tkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu

ludzi.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z gospodark

ą

le

ś

n

ą

oraz wykonywaniem robót

budowlanych.

Rozdział 10

Zabezpieczenie przeciwpo

ż

arowe zbioru, transportu i składowania

palnych płodów rolnych

§ 37. 1. Podczas zbioru, transportu i składowania płodów rolnych nale

ż

y:

1) stosowa

ć

wskazania podane w instrukcjach obsługi przy eksploatacji maszyn rolniczych i innych z

nap

ę

dem;

2) stosowa

ć

silniki elektryczne o odpowiednim do warunków pracy stopniu ochrony; minimalna

odległo

ść

układu nap

ę

dowego od stert, stogów i budynków o konstrukcji palnej powinna wynosi

ć

5

m;

3) ustawia

ć

silniki spalinowe na podło

ż

u niepalnym, w odległo

ś

ci co najmniej 10 m od stert, stogów lub

budynków o konstrukcji palnej;

4) zabezpiecza

ć

urz

ą

dzenia wydechowe silników spalinowych przed wylotem iskier;

5) zapewni

ć

mo

ż

liwo

ść

ewakuacji ludzi i sprz

ę

tu;

6) przechowywa

ć

niezb

ę

dne materiały p

ę

dne, w ilo

ś

ci nieprzekraczaj

ą

cej dobowego zapotrzebowania,

w zamkni

ę

tych nietłuk

ą

cych si

ę

naczyniach, w odległo

ś

ci co najmniej 10 m od punktu omłotowego i

miejsc wyst

ę

powania palnych płodów rolnych;

7) wyposa

ż

y

ć

miejsca omłotów, stertowania i kombajnowania w ga

ś

nice oraz w razie potrzeby w sprz

ę

t

słu

żą

cy do wykonywania pasów ograniczaj

ą

cych rozprzestrzenianie si

ę

po

ż

aru.

2. Palenie tytoniu przy obsłudze sprz

ę

tu, maszyn i pojazdów podczas zbiorów palnych płodów rolnych

oraz ich transportu nie jest dopuszczalne.

3. U

ż

ywanie otwartego ognia i palenie tytoniu w odległo

ś

ci mniejszej ni

ż

10 m od punktu omłotowego i

miejsc wyst

ę

powania palnych płodów rolnych nie jest dopuszczalne.

§ 38. 1. Strefa po

ż

arowa sterty lub stogu z palnymi produktami ro

ś

linnymi nie powinna przekracza

ć

powierzchni 1 000 m2 lub kubatury 5 000 m3.

2. Przy ustawianiu stert, stogów i brogów nale

ż

y zachowa

ć

co najmniej nast

ę

puj

ą

ce odległo

ś

ci:

1) od budynków wykonanych z materiałów:

a) palnych - 30 m,
b) niepalnych i o pokryciu co najmniej trudno zapalnym - 20 m;

2) od dróg publicznych i torów kolejowych - 30 m;
3) od urz

ą

dze

ń

i przewodów linii elektrycznych wysokiego napi

ę

cia - 30 m;

4) od lasów i terenów zadrzewionych - 100 m;
5) mi

ę

dzy stertami i stogami stanowi

ą

cymi odr

ę

bne strefy po

ż

arowe - 30 m.

3. Wokół stert i stogów nale

ż

y wykona

ć

i utrzyma

ć

powierzchni

ę

o szeroko

ś

ci co najmniej 2 m w

odległo

ś

ci 3 m od ich obrysu pozbawion

ą

materiałów palnych.

4. Produkty ro

ś

linne nale

ż

y składowa

ć

w sposób uniemo

ż

liwiaj

ą

cy ich samozapalenie. W przypadku

konieczno

ś

ci składowania produktów niedosuszonych nale

ż

y okresowo sprawdza

ć

ich temperatur

ę

.

§ 39. Wypalanie słomy i pozostało

ś

ci ro

ś

linnych na polach w odległo

ś

ci mniejszej ni

ż

100 m od

zabudowa

ń

, lasów, zbo

ż

a na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów b

ą

d

ź

w sposób powoduj

ą

cy

zakłócenia w ruchu drogowym, a tak

ż

e bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania, nie jest

dopuszczalne.

Rozdział 11

Przepisy przej

ś

ciowe i ko

ń

cowe

§ 40. W stosunku do obiektów wzniesionych przed dniem wej

ś

cia w

ż

ycie rozporz

ą

dzenia:

1) wymaga

ń

okre

ś

lonych w § 23 ust. 1 i 2 nie stosuje si

ę

do obiektów wzniesionych przed dniem 17

stycznia 1993 r.;

2) wymagania okre

ś

lone w § 14 ust. 2 obowi

ą

zuj

ą

przy przebudowie i rozbudowie instalacji

wodoci

ą

gowej przeciwpo

ż

arowej.

§ 41. Strefy zagro

ż

enia wybuchem wyznaczone w pomieszczeniach i przestrzeniach zewn

ę

trznych,

zaklasyfikowane przed dniem wej

ś

cia w

ż

ycie rozporz

ą

dzenia, klasyfikuje si

ę

odpowiednio, z

uwzgl

ę

dnieniem wymaga

ń

okre

ś

lonych w § 33 ust. 4, jako:

1) stref

ę

Z 0 - strefa 0;

2) stref

ę

Z 1 - strefa 1;

3) stref

ę

Z 2 - strefa 2;

4) stref

ę

Z 10 - strefa 20;

5) stref

ę

Z 11 - strefa 21 lub strefa 22 (w zale

ż

no

ś

ci od prawdopodobie

ń

stwa wyst

ą

pienia atmosfery

wybuchowej).

§ 42. Traci moc rozporz

ą

dzenie Ministra Spraw Wewn

ę

trznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r.

w sprawie ochrony przeciwpo

ż

arowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 121,

poz. 1138).

§ 43. Rozporz

ą

dzenie wchodzi w

ż

ycie

(3)

po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

Zał

ą

cznik

do rozporz

ą

dzenia Ministra Spraw Wewn

ę

trznych i Administracji z dnia 21

kwietnia 2006 r. (poz. 563)

WYTYCZNE W ZAKRESIE OKRE

Ś

LANIA PRZYROSTU CI

Ś

NIENIA W POMIESZCZENIU, JAKI MÓGŁBY

ZOSTA

Ć

SPOWODOWANY PRZEZ WYBUCH

1. Przy dokonywaniu oceny zagro

ż

enia wybuchem pomieszcze

ń

nale

ż

y bra

ć

pod uwag

ę

najbardziej

niekorzystn

ą

z punktu widzenia ewentualnych skutków wybuchu sytuacj

ę

, mog

ą

c

ą

wytworzy

ć

si

ę

w procesie

ich eksploatacji, uwzgl

ę

dniaj

ą

c najbardziej niebezpieczny wyst

ę

puj

ą

cy tam rodzaj substancji oraz

najwi

ę

ksz

ą

jej ilo

ść

, jaka mogłaby bra

ć

udział w reakcji wybuchu.

2. Przyrost ci

ś

nienia w pomieszczeniu

∆

P (w Pa), spowodowany przez wybuch z udziałem

jednorodnych palnych gazów lub par o cz

ą

steczkach zbudowanych z atomów w

ę

gla, wodoru, tlenu, azotu i

chlorowców, jest okre

ś

lany za pomoc

ą

równania:

m

max ·

∆

Pmax · W

∆

P = ------------------ [1]

V · C

st

·

ρ

gdzie:
m

max

- maksymalna masa substancji palnych, tworz

ą

cych mieszanin

ę

wybuchow

ą

, jaka mo

ż

e wydzieli

ć

si

ę

w rozpatrywanym pomieszczeniu (kg);

∆

P

max

- maksymalny przyrost ci

ś

nienia przy wybuchu stechiometrycznej mieszaniny gazowo- lub

parowo-powietrznej w zamkni

ę

tej komorze (Pa);

W - współczynnik przebiegu reakcji wybuchu, uwzgl

ę

dniaj

ą

cy niehermetyczno

ść

pomieszczenia,

nieadiabatyczno

ść

reakcji wybuchu, a tak

ż

e fakt udziału w reakcji niecałej ilo

ś

ci palnych gazów i par,

jaka wydzieliłaby si

ę

w pomieszczeniu - równy 0,17 dla palnych gazów i 0,1 dla palnych par;

V - obj

ę

to

ść

przestrzeni powietrznej pomieszczenia, stanowi

ą

ca ró

ż

nic

ę

mi

ę

dzy obj

ę

to

ś

ci

ą

pomieszczenia i obj

ę

to

ś

ci

ą

znajduj

ą

cych si

ę

w nim instalacji, sprz

ę

tu, zamkni

ę

tych opakowa

ń

itp.

(m3);

C

st

- obj

ę

to

ś

ciowe st

ęż

enie stechiometryczne palnych gazów lub par:

1
C

st

= ------------ [2]

1 + 4,84 ·

β

β

- stechiometryczny współczynnik tlenu w reakcji wybuchu:

n

H

- n

Cl

n

O

β

= n

c

+ ---------- - --- [3]

4 2

n

C

, n

H

, n

Cl

, n

O

- odpowiednio ilo

ś

ci atomów w

ę

gla, wodoru, chlorowców i tlenu w cz

ą

steczce gazu lub

pary;

ρ

- g

ę

sto

ść

palnych gazów lub par w temperaturze pomieszczenia w normalnych warunkach pracy (kg ·

m

-3

).

3. Przyrost ci

ś

nienia w pomieszczeniu

∆

P (w Pa), spowodowany przez wybuch z udziałem substancji

palnych niewymienionych w pkt 2, jest okre

ś

lany za pomoc

ą

równania:

m

max

· q

sp

· P

o

· W

∆

P = --------------------- [4]

V ·

ρ

p

· c

p

· T

gdzie:
q

sp

- ciepło spalania (J · kg

-1

);

P

o

- ci

ś

nienie atmosferyczne normalne, równe 101 325 Pa;

ρ

p

- g

ę

sto

ść

powietrza w temperaturze T (kg · m

-3

);

c

p

- ciepło wła

ś

ciwe powietrza, równe 1,01 · 10

3

J · kg

-1

· K

-1

;

T - temperatura pomieszczenia w normalnych warunkach pracy (K);
W = 0,17 dla palnych gazów i uniesionego palnego pyłu;
W = 0,1 dla palnych par i mgieł; pozostałe - jak we wzorze [1].
4. Masa palnych par m (w kg), wydzielaj

ą

cych si

ę

w pomieszczeniu wskutek parowania cieczy z

otwartej powierzchni, jest okre

ś

lana za pomoc

ą

równania:

m = 10

-9

· F ·

τ

· K · P

s

·

√

M [5]

gdzie:
F - powierzchnia parowania cieczy (w m2) - dla ka

ż

dego dm3 cieczy rozlanej na posadzce betonowej

przyjmuje si

ę

F = 0,5 m2 dla roztworów zawieraj

ą

cych nie wi

ę

cej ni

ż

70 % masowego udziału

rozpuszczalnika i F = 1 m2 dla pozostałych cieczy;

τ

- przewidywany maksymalny czas wydzielania si

ę

par (s);

K - współczynnik parowania okre

ś

lony w tabeli;

P

s

- pr

ęż

no

ść

pary nasyconej w temperaturze pomieszczenia t w °C (Pa):

[6]

A, B, C

A

- współczynniki równania Antoine'a dla danej cieczy;

M - masa cz

ą

steczkowa cieczy (kg · kmol

-1

).

Tabela

Warto

ś

ci współczynnika parowania K

5. W przypadku wyst

ę

powania w pomieszczeniu uruchamianej samoczynnie wentylacji awaryjnej, przy

okre

ś

laniu m

max

dla palnych gazów lub par dopuszcza si

ę

uwzgl

ę

dnianie jej działania, je

ż

eli odci

ą

gi

powietrza znajduj

ą

si

ę

w pobli

ż

u miejsca przewidywanego wydzielania si

ę

gazów lub par. Przyjmowan

ą

do

obliczenia

∆

P maksymaln

ą

mas

ę

substancji palnych mo

ż

na wtedy zmniejszy

ć

„k” razy, przy czym:

k = 1 + n ·

τ

[7]

gdzie:
n - ilo

ść

wymian powietrza w pomieszczeniu przy działaniu wentylacji awaryjnej (s

-1

);

τ

- przewidywany czas wydzielania gazów lub par (s).

6. Obliczenie przewidywanego przyrostu ci

ś

nienia w pomieszczeniu nie jest wymagane w przypadku,

gdy bez jego dokonania inwestor, jednostka projektowania lub u

ż

ytkownik decyduj

ą

cy o procesie

technologicznym uznaje pomieszczenie za zagro

ż

one wybuchem.

Pr

ę

dko

ść

przepływu powietrza nad

powierzchni

ą

parowania (m · s

-1

)

Temperatura pomieszczenia w °C

10

15

20

30

35

0

1,0

1,0

1,0

1,0

1,0

0,1

3,0

2,6

2,4

1,8

1,6

0,2

4,6

3,8

3,5

2,4

2,3

0,5

6,6

5,7

5,4

3,6

3,2

1,0

10,0

8,7

7,7

5,6

4,6