"Czas wolny i jego wykorzystanie." 

 

Na podstawie książki K.Denka Edukacja pozalekcyjna i pozaszkolna. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

- 

 

 

 

 

2 

 



 Praca pisemna na studia. Razem z 

bibliografią około 4 stron.  



 Całość pracy 

– 40 zł

 



 KOD pracy-

PR25

 



 Napisz 

chomikujpracepisemne@gmail.com

 

 

 

Od człowieka zależy, 

jak będzie przeżywał swój czas. 

(J. Tischner) 

 

 



  Czym w zasadzie jest czas? 

 

Z  naukowego  punktu  widzenia  czas  to  wielkość  fizyczna,  która  określa  kolejność 

zdarzeń  oraz  odstępy  między  zdarzeniami  zachodzącymi  w  tym  samym  miejscu.  George 

Berkeley oponował, iż bez umysłu, który by postrzegał ruch, sama idea czasu staje się zwykłą 

iluzją.  Inny  uczony  -    Leibniz    utrzymywał,  że  czas  jest  porządkiem  następstwa  zdarzeń 

zachodzących  w  świecie  -  bez  świata  (zdarzeń)  nie  może  być  mowy  o  żadnym  czasie.

 

Niewątpliwie  w    całej  ewolucji  świata  i  w  życiu  ludzi  czas  odgrywa  bardzo  ważną 

rolę,  gdyż  umożliwia    wyrażanie  zaistniałych    po  sobie  faktów,  wydarzeń,    zjawisk  i 

procesów.  Zawdzięczamy  mu  relacje  (wcześniej  –  później)  oraz  współistnienia 

(jednoczesności).  Interesującą  nas  tu  kategorię  traktuje  się  jako  zjawisko  dynamiczne 

(historyczne)  w  postaci  przemijania  lub  trwania.  W  znaczeniu  tym  w  jego  zakres  wchodzą: 

przeszłość, współczesność, teraźniejszość i przyszłość. Wyraża się je w relacji „było – jest – 

3 

 

będzie”.  Odróżnianie  ich  ma  charakter  jakościowy.  Dla  przeszłości,  teraźniejszości  i 

przyszłości są nimi w kolejności pamięć, postrzeganie i oczekiwanie

1

. 

W  związku  z  badaniem  czasu  pojawiły  się  różne  gałęzie  badania  czasu  jak  np. 

psychologia  czasu  czy  też  bardzo  ważna  w  przedmiotowej  pracy  -  socjologia  czasu. 

Prekursorem  używania  terminu  ,,czas  społeczny”  był  E.  Durkheim

2

.  Uczony  ten    jako 

pierwszy  użył  tego  terminu  oraz  wskazał  na  zbiorowy  a  nie  jednostkowy  charakter  czasu. 

Według  Durkheima  czas  to  jedna  z  kategorii  myślenia.  Czas  jest  również  konstruktorem 

społecznym,  wytworem  życia  zbiorowego,  kategorią  wspólną  dla  zbiorowości,  narzucającą 

się jej członkom jako coś zewnętrznego, pełniącą w życiu zbiorowym istotne funkcje: 

- integracyjne,  

- regulacyjne, 

- komunikacyjne.  

Bez wątpienia istotny punkt orientacji w czasie stanowią wszelkie święta, obrzędy, ceremonie 

publiczne wyznaczające rytm życia społeczeństwa od którego pochodzą jednostki czasu. 

Na co dzień odczuwa się  globalizację braku czasu i uczestniczenie „w wiecznym, obłędnym, 

coraz szybszym biegu. (...) Czas jest coraz cenniejszy, bo tempo życia wzrosło do tego stopnia, 

że  ośmiogodzinny  dzień  pracy  to  utopia  (...).  Przestrzeganie  rygorów  czasowych  staje  się 

koniecznością.  W  życiu  profesjonalnym  i  coraz  częściej  w  życiu  prywatnym  spóźnianie 

dyskwalifikuje  (...)  W  ciągu  dwudziestego  stulecia  czas  stał  się  towarem”3.  Trzeba  czas 

maksymalnie wykorzystywać oraz racjonalnie nim gospodarować. 

Czas wolny  można zdefiniować jako czas, którym dysponuje człowiek po wykonaniu 

obowiązków  takich  jak  nauka,  praca,  czynności  związane  z  codziennym  życiem.  Według 

Dumazediera  z  czasem  wolnym  mamy  do  czynienia  wówczas  wtedy,  gdy  „każdy  może 

oddawać się dobrowolnie, poza koniecznymi … 

 

 

 Chcesz  uzyskać  dostęp  do  całej  pracy?  Napisz  podając 

kod pracy na chomikujpracepisemne@gmail.com  

 

                                            

1

 Sztumski W.: Ekologia czasu i uświatowienie, „Transformacje” 2002, nr 1-4, s. 266. 

2

 Encyklopedia socjologii, Tom 1, Oficyna naukowa, Warszawa 1998, s. 107-108