background image

37

Szkoła Konstruktorów

E l e k t r o n i k a   d l a   W s z y s t k i c h

Kwiecień 2002

niedopracowany układ, gdy zadziała, nie wyłą−
czy się sam i będzie pracował aż do ręcznego
wyłączenia  zasilania  lub  wyczerpania  baterii.
W praktyce mogłoby to oznaczać, że pies bę−
dzie  stale  dręczony,  a właściciel  nie  będzie
o tym wiedział; zdziwi się tylko faktem szyb−
kiego wyczerpania baterii. Można temu w pro−
sty sposób zaradzić odfiltrowując takie często−
tliwości w torze mikrofonu i wzmacniacza.

Osobom,  które  wspomniały,  tym  proble−

mie lub przewidziały środki do jego elimina−
cji  przydzieliłem  oczywiście  dodatkowe
punkty.  Oczywiście  miało  to  też  wpływ  na
rozdział nagród i upominków.

I znów  wraca  sprawa  poczty.  Znajduję

czasem  wzmianki,  że  czyjaś  praca  z wcze−
śniejszego zadania nie została sklasyfikowa−
na. Różne mogą być tego przyczyny. Czasem
przesyłka  trafia  do  mnie  z opóźnieniem,
i wtedy dopisuję uczestnikowi należne punk−
ty, w miarę możliwości wspominając o pracy
w następnym miesiącu. Nie przydzielam na−
tomiast punktów za prace opóźnione o... kil−
ka  miesięcy,  wykonane  już  po  opublikowa−
niu rozwiązania. Wyjątkowo dobre rozwiąza−
nia nadesłane po tak długim czasie mają na−
tomiast  szansę  trafić  do  E−2000  lub  do  Fo−
rum.  Oto  świeżutki  przykład.  Bartek  Czer−
wiec 
z Mogilna nadesłał w terminie rozwią−
zanie zadania 69, ale na paczce było napisa−
ne Zadanie 70, więc nie rozpakowana paczka
spokojnie leżała przez kolejny miesiąc. W ta−
kim  przypadku  przydzieliłem  punkty,  a mo−
del Bartka można zobaczyć na fotografii 5.

W innych  przypadkach,  gdy  na  kopercie

jest podana tylko skrytka pocztowa AVT, tak

nieprecyzyjnie zaadresowane koperty trafiają
czasem do innych działów AVT, a nawet zda−
rzało  się,  że  do  redakcji  innych  czasopism.
Trudno bowiem wymagać, by panie, segregu−
jące w sekretariacie AVT pocztę szczegółowo
znały treść wszystkich dziewięciu czasopism,
wydawanych przez Wydawnictwo.

Dlatego  kolejny  raz  proszę,  żebyście  za−

wsze  podawali  na  kopercie  nie  tylko  prawi−
dłowy  adres,  ale  i tytuł  czasopisma  i dział,
gdzie  przesyłka  ma  trafić.  Nie  przysyłajcie
paczek  na  adres  skrytki  pocztowej.  Przypo−
minam prawidłowy adres:
AVT − EdW
Szkoła konstruktorów zadanie XX
ul. Burleska 9
01−939 Warszawa

Wszyscy uczestnicy, wymienieni z nazwi−

ska otrzymują punkty (1...7). Aktualna punk−
tacja podana jest w tabeli. Upominki i nagro−
dy otrzymują: Piotr OmastkaPaweł Szwed,
Marcin  MalichDariusz  Knull,  Piotr Ro−
mysz
Mirosław Kost Marcin Wiązania

Zachęcam serdecznie do udziału w bieżą−

cym i następnych zadaniach.

Wasz Instruktor

Piotr Górecki

Fot. 5 Układ Bartka Czerwca (zadanie 69)

Marcin Wiązania Gacki  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .74
Mariusz Chilmon 
Augustów  . . . . . . . . . . . . . . . . . . .45
Krzysztof Kraska 
Przemyśl  . . . . . . . . . . . . . . . . . . .37
Dariusz Drelicharz 
Przemyśl  . . . . . . . . . . . . . . . . . .33
Marcin Malich 
Wodzisław Śl.  . . . . . . . . . . . . . . . . . .33
Bartłomiej Radzik 
Ostrowiec Św.  . . . . . . . . . . . . . . .30
Dariusz Knull 
Zabrze  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .29
Piotr Romysz 
Koszalin  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .27
Piotr  Wójtowicz 
Wólka Bodzechowska  . . . . . . . . . . .27
Roman Biadalski 
Zielona Góra  . . . . . . . . . . . . . . . .26
Rafał Stępień 
Rudy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .26
Jarosław Chudoba 
Gorzów Wlkp.  . . . . . . . . . . . . . .25
Mariusz Ciołek 
Kownaciska  . . . . . . . . . . . . . . . . . . .20
Jakub Kallas 
Gdynia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .20
Filip Rus 
Zawiercie  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .20
Jacek Konieczny 
Poznań  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .18
Michał Pasiecznik 
Zawiszów  . . . . . . . . . . . . . . . . . .18
Jarosław Tarnawa 
Godziszka . . . . . . . . . . . . . . . . . .18
Radosław Koppel 
Gliwice  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .17
Łukasz Cyga 
Chełmek  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .16
Radosław Ciosk 
Trzebnica  . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15
Piotr Dereszowski 
Chrzanów . . . . . . . . . . . . . . . . . .15
Szymon Janek 
Lublin  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15
Maciej Jurzak 
Rabka  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15
Ryszard Milewicz 
Wrocław  . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15
Emil Ulanowski 
Skierniewice  . . . . . . . . . . . . . . . . . .15
Artur Filip 
Legionowo  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
Aleksander Drab 
Zdziechowice  . . . . . . . . . . . . . . . .13
Arkadiusz Zieliński 
Częstochowa . . . . . . . . . . . . . . .12
Wojciech Macek 
Nowy Sącz  . . . . . . . . . . . . . . . . . .11
Sebastian Mankiewicz 
Poznań . . . . . . . . . . . . . . . . .11
Maciej Ciechowski 
Gdynia  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Mariusz Ciszewski 
Polanica Zdrój  . . . . . . . . . . . . . . .9
Filip Karbowski 
Warszawa  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Witold Krzak 
Żywiec  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Piotr Kuśmierczuk 
Gościno . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Dawid Lichosyt 
Gorenice  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Michał Waśkiewicz 
Białystok  . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Piotr Wilk 
Suchedniów  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9

Punktacja Szkoły Konstruktorów

C

C

C

C

o

o

o

o

 

 

tt

tt

u

u

u

u

 

 

n

n

n

n

ii

ii

e

e

e

e

 

 

g

g

g

g

rr

rr

a

a

a

a

?

?

?

?

− S

Szzkkoołłaa KKoonnssttrruukkttoorróów

kkllaassaa IIII

Rozwiązanie zadania 70

W EdW 12/2001 zamieszczony był schemat
układu  sygnalizacyjnego.  Można  go  zoba−
czyć na rysunku A. Prawie wszyscy stwier−
dzili, że układ jest zbyt rozbudowany i nale−
ży go uprościć. Wniosek ten jest jak najbar−
dziej  słuszny,  niemniej  bardzo  pouczające
będzie przeanalizowanie błędów i usterek za−
proponowanego rozwiązania.

Dociekliwi  uczestnicy  zauważyli,  że  tran−

zystor  PNP jest  błędnie  oznaczony  jako
BC548, a nie BC558. Ta drobna pomyłka nie
jest  godna  większego  zainteresowania.  Nie
jest natomiast ani pomyłką, ani błędem, zasto−
sowanie w obwodzie zasilania kondensatorów
odsprzęgających 10nF i 10

µ

F, zamiast często

stosowanych 100nF i 100

µ

F.

Zgodnym chórem stwierdziliście, iż układ

scalony CMOS 4093 powinien być na sta−
łe dołączony do biegunów zasilania. Rze−

czywiście, nie ma żadnego powodu, by włą−
czać zasilanie za pomocą tranzystora i to na
dodatek  od  strony  masy.  Przecież  kostki
CMOS w spoczynku nie pobierają prądu.

Słusznie  zauważyliście,  iż  kondensator

C1  po  naładowaniu  przez  R4  nie  będzie  się
mógł rozładować, więc jest to układ „jedno−
razowego użytku”. 

Nie  jest  poprawne  uproszczenie  schematu

do postaci z rysunku B. To też jest układ „jed−
norazowego użytku”. Kondensator C1 naładu−

je się przez rezystor R3 (10M

) i nie

będzie  się  mógł  rozładować  po  roz−
warciu styków kontaktronu. Wpraw−
dzie  złącze  emiter−baza  zachowuje
się jak dioda Zenera, ale jej napięcie
przebicia  wynosi  około  6V,  więc
przy zasilaniu napięciem 9V w naj−
lepszym  przypadku  kondensator
rozładowałby się przez R3, owo złą−
cze  i rezystory  R2,  R1  co  najwyżej

A

B

background image

38

Szkoła Konstruktorów

E l e k t r o n i k a   d l a   W s z y s t k i c h

Kwiecień 2002

do  napięcia  około  6V.  Zostanie  to  potrakto−
wane  jako  stan  wysoki,  zwłaszcza  w przy−
padku kostki 4093 z histerezą na wejściach.

I kolejna  sprawa.  Tylko  kilka  osób

zwróciło  uwagę  na  kwestię  zakłóceń  impul−
sowych.  Gratuluję  wszystkim,  którzy  wzięli
pod uwagę ten problem! Rzeczywiście moż−
na się spodziewać, że czujnik kontaktronowy
będzie oddalony od reszty układu i dołączo−
ny  doń  za  pomocą  przewodów.  W przewo−
dach  tych  będą  się  indukować  zakłócenia.
Mogą one mieć znaczną wartość z uwagi na
dużą wartość rezystora R1, wynoszącą 1M

.

Usterkę tę można usunąć na dwa sposoby: al−
bo zmniejszając wartość R1, na przykład do
10k

, albo dodać równolegle do R1 konden−

sator o pojemności 100... 220nF.

Kilku  uczestników  zwróciło  uwagę  na  je−

szcze jedną kwestię. Słusznie zastanawiali się,
czy przypadkiem górny tranzystor PNP nie bę−
dzie stale otwarty...

Próbowali dociec, czy prąd będzie płynął

przez  obwody  ochronne,  umieszczone  na
wejściu  każdej  bramki  CMOS  w sytuacji,
gdy  nóżka  7  nie  jest  dołączona  do  masy.
Choć przedstawione wywody nie są do koń−
ca prawidłowe, za wnikliwość słusznie nale−
ży się pochwała. Pod uwagę należy wziąć bo−
wiem  nie  tyle  obwody  wejść,  tylko  wyjść
bramek CMOS. Tam też występują dodatko−
we  elementy,  właściwie  struktury,  które  na
schemacie ideowym są reprezentowane przez
diody włączone równolegle do wyjściowych
tranzystorów  MOS.  Ilustruje  to  rysunek  C,
gdzie  kolorem  czerwonym  zaznaczona  jest
przewidywana droga przepływu prądu, który
otworzy  na  stałe  tranzystor  PNP i tym  bar−
dziej uniemożliwi działanie układu. 

A teraz propozycje zmian. Ani z rysunku,

ani  z treści  zadania  nie  wynika,  jak  szybko
ma  się  rozładować  C1  po  rozwarciu  styku
kontaktronu.  Czy  szybciej,  niż  wynosił  czas
ładowania, czy nie ma to żadnego znaczenia?
W zależności od sytuacji układ można upro−
ścić do postaci, pokazanej na rysunku D, al−
bo na rysunku E

Nie  będzie  prawdopodobnie  konieczne

zmniejszanie  wartości  R3,  R4,  a co  za  tym
idzie także C1. Oporność 10M

w praktyce

okazuje  się  dopuszczalna,  o ile  montaż  jest
zwarty,  a układ  nie  pracuje
w obszarze wyjątkowo silnych
zakłóceń.  Ja  osobiście  zmniej−
szyłbym rezystancję „ładującą”
do  4,7M

i zastosował  kon−

densator  stały  1

µ

F.    Jeśli  ktoś

chciałby  zmniejszyć  R4  i dla
zachowania potrzebnego czasu
zastosować w roli C1 „elektro−
lit”  o odpowiedniej  wartości,
powinien  uwzględnić  problem
formowania. 

„Elektrolit”

w spoczynku powinien być pod

napięciem.  Układ  należałoby  więc
zmodyfikować według rysunku F.
Gratulacje  dla  tych,  którzy  nie  za−
pomnieli o tym szczególe.

Nagrody  za  najbardziej  trafne

odpowiedzi otrzymują tym razem:
Marcin  Dyoniziak  z  Brwinowa,
Radosław Siechniewicz z Zakrętu
Kamil Uszyński z Kobylan.

Zadanie 74

Na rysunku G pokazany jest frag−
ment  schematu  sterownika  pompy

z zadania 65. Podczas normalnej pracy prze−
rzutnik U1B (4013) jest sterowany przez sy−
gnały logiczne przychodzące z innego modu−
łu przez punkty oznaczone ON, OFF. Przyci−
ski  S1,  S2  umożliwiają  sterowanie  ręczne.
Kondensator C1 zapewnia zerowanie po włą−
czeniu zasilania, dzięki czemu przekaźnik nie
zostanie przypadkowo włączony.

Jak zwykle pytanie brzmi:

Co tu nie gra?

Wyjaśnienia mogą i powinny być jak naj−

krótsze, co znacznie ułatwi mi analizę nade−
słanych odpowiedzi. Z góry dziękuję za takie
krótkie  odpowiedzi!  Kartki  opatrzcie  dopi−
skiem  NieGra74  i nadeślijcie  w terminie  45
dni  od  ukazania  się  tego  numeru  EdW.  Na−
grodami będą drobne kity AVT.

Piotr Górecki

C

D

E

F

G