Jego Świątobliwość XIV Dalajlama: "Przesłanie na nowe tysiąclecie"

Wielu ludzi emocjonuje się nowym millennium, niemniej samo w sobie nowe tysiąclecie nie jest

niczym szczególnym. Wejdziemy w nie i wszystko będzie takie samo; nie wydarzy się nic

niezwykłego. Jeśli jednak naprawdę chcemy, by w nowym tysiącleciu było więcej szczęścia,

pokoju i harmonii dla całego rodzaju ludzkiego, będziemy musieli się do tego przyczynić.

Wszystko zależy od nas, zwłaszcza od młodzieży.

Mijające stulecie dało nam wiele przykładów - zarówno konstruktywnych, jak i skrajnie

destruktywnych. Musimy się z nich uczyć. Nowe tysiąclecie będzie wymagało od nas

wielostronnego podejścia, większej otwartości i dalekowzroczności. Jeżeli rzeczywiście mamy

budować lepszy świat, wydaje mi się, że powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na

następujące zagadnienia:

1. Musimy rozwijać spokój umysłu, a więc troszczyć się o nasz wymiar wewnętrzny, z taką

samą uwagą, z jaką propagujemy rozwój materialny i zdrowie fizyczne.

2. Oprócz edukacji, która ogólnie rzecz biorąc, ma charakter wyłącznie akademicki, musimy

zaszczepić w młodym pokoleniu, zdobywającym wiedzę w rozmaitych szkołach, większy

altruizm oraz poczucie odpowiedzialności za innych i troski o nich. Nie wymaga to odwoływania

się do religii i może nazywać się "etyką świecką", gdyż w rzeczy samej składają się na nią

fundamentalne ludzkie przymioty, takie jak dobroć, współczucie, uczciwość i szczerość.

3. Mijające stulecie było pod wieloma względami wiekiem wojny i rozlewu krwi. Rok w rok

większość państw zwiększała nakłady na zbrojenia. Jeżeli mamy zmienić tę tendencję, musimy

poważnie zastanowić się nad ideą niestosowania przemocy i sposobem, w jaki się ona wyraża:

współczuciem. Urzeczywistnienie owej idei wymaga przede wszystkim rozbrojenia

wewnętrznego, które jest podstawą wysiłków na rzecz rozbrojenia zewnętrznego. Rozbrojenie

wewnętrzne rozumiem jako wyzbycie się wszelkich negatywnych uczuć, które rodzą przemoc.

Rozbrojenie zewnętrzne będzie procesem stopniowym. Najpierw musimy całkowicie

zlikwidować broń nuklearną, a następnie, krok po kroku, zabiegać o pełną demilitaryzację.

Będziemy musieli ograniczyć handel bronią, który, z uwagi na ogromne zyski, nadal uprawia się

na ogromną skalę. Jeżeli zdobędziemy się na to, będziemy mogli mieć nadzieję, że w

następnym tysiącleciu wszystkie państwa będą przeznaczać mniej środków na struktury

wojskowe i stopniowo rozbrajać się. Problemy ludzkości oczywiście nie znikną, niemniej należy

rozwiązywać je przy pomocy dialogu i dyskusji. Nowe stulecie powinno być wiekiem dialogu i

rozmowy, a nie wojny i rozlewu krwi.

4. Musimy zająć się przepaścią, dzielącą bogatych i biednych - tak w skali globalnej, jak i

narodowej. Nierówność polegająca na tym, że część ludzkości żyje w dostatku, podczas gdy na

tej samej planecie inni są głodni czy wręcz umierają z głodu, jest nie tylko naganna moralnie,

lecz także stanowi źródło problemów praktycznych. Równie ważna jest kwestia wolności.

Dopóki niektóre państwa pozostają zniewolone, wszystkie inne nie mogą liczyć na prawdziwy

pokój i, w pewnym sensie, prawdziwą wolność.

1 / 2

Jego Świątobliwość XIV Dalajlama: "Przesłanie na nowe tysiąclecie"

5. Dla dobra przyszłych pokoleń musimy bardziej dbać o naszą planetę i środowisko naturalne.

Destrukcja środowiska naturalnego jest z reguły procesem stopniowym i początkowo trudno ją

dostrzec - kiedy zaczynamy być jej świadomi, zazwyczaj jest już za późno. Ponieważ większość

rzek południowo-wschodniej Azji ma źródła w Tybecie, nie od rzeczy będzie tu przypomnieć, jak

ważna jest troska o środowisko w tym regionie.

6. Jednym z najważniejszych wyzwań współczesności jest eksplozja demograficzna. Jeżeli nie

zajmiemy się tym problemem, może się wkrótce okazać, że zasoby naszej planety nie

wystarczą, by utrzymać zamieszkujących ją ludzi.

Jeżeli rzeczywiście mamy patrzeć w przyszłość z nadzieją, musimy poważnie zastanowić się

nad tymi kwestiami, gdyż dotyczą one nas wszystkich.

Wykład wygłoszony 1 stycznia 2000 roku.

Tłumaczył Adam Kozieł

2 / 2