,PSPOLBSLB

3PCPUOJDZQS[FNZTPXJJS[FNJFvMOJDZ

2

Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej

w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej

Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich, projekt „Opracowanie i upowszechnienie krajowych
standardów kwalifikacji zawodowych”.

KRAJOWY STANDARD KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH

Koronkarka (743203)

Autorzy

–

Jan Stawasz
Stowarzyszenie Twórców Ludowych, Lublin

–

mgr Teresa Górny
Zespół Szkół Technicznych, Mikołów

–

mgr Dorota Wójcik
nauczyciel przedmiotów zawodowych

Konsultant ds. metodologii

–

dr Magdalena Paździor
Politechnika Radomska

Recenzenci

–

dr Anna Weronika Brzezińska
Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Adama Mickiewicza, Poznań

–

Beata Legierska
Stowarzyszenie Twórców Ludowych, Lublin

Ewaluatorzy zewnętrzni

–

mgr inż. Krzysztof Dulęba
Fabryka „Fako”, Łódź

–

mgr Elżbieta Legierska-Niewiadomska
Gminny Ośrodek Kultury, Istebna (koło koronkarskie)

–

mgr Weronika Śliwa
Spółdzielnia „Koronka”, Bobowa

Komisja zatwierdzająca

–

mgr Maciej Prószyński
Związek Rzemiosła Polskiego, Warszawa

–

mgr inż. Andrzej Borowski
Beskidzka Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości, Bielsko-Biała

–

mgr Małgorzata Kiereś
Muzeum Beskidzkie w Cieszynie, Oddział w Wiśle

–

Beata Legierska
Stowarzyszenie Twórców Ludowych, Lublin

–

Maria Michałek
Stowarzyszenie Twórców Ludowych, Lublin

© Copyright by Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, 2007
ISBN 978-83-7204-503-4 [107]

Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB
26-600 Radom, ul. K. Pułaskiego 6/10, tel. [phone], fax [phone]
e-mail: [e-mail] http://www.itee.radom.pl

3

SPIS TREŚCI

Wstęp

................................................................................................................ 4

1.

Podstawy prawne wykonywania zawodu .................................................. 9

2.

Syntetyczny opis zawodu ............................................................................ 9

3. Stanowiska

pracy

...................................................................................... 10

4. Zadania

zawodowe .................................................................................... 10

5.

Składowe kwalifikacji zawodowych......................................................... 10

6. Korelacja

między zadaniami zawodowymi

a składowymi kwalifikacji zawodowych.................................................. 11

7. Kwalifikacje

ponadzawodowe .................................................................. 11

8.

Specyfikacja kwalifikacji ogólnozawodowych, podstawowych
i specjalistycznych dla zawodu ................................................................. 12

4

Wstęp

Gospodarka oparta na wiedzy i współczesny rynek pracy potrzebują instru-

mentów wspierających rozwój zasobów ludzkich. W związku z tym duże nadzieje
wiąże się z ustanowieniem norm kwalifikacyjnych, które pozwoliłyby z jednej
strony zwiększyć przejrzystość kwalifikacji zawodowych potrzebnych gospodarce,
a z drugiej strony mogłyby być wykorzystywane do poprawy jakości kształcenia
i doskonalenia zawodowego w systemie szkolnym i pozaszkolnym.

Podstawę prawną tworzenia w Polsce systemu krajowych standardów kwali-

fikacji zawodowych stanowi Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrud-
nienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.),
w której określono m.in. (Art. 4), że:

„…Minister właściwy do spraw pracy realizuje zadania na rzecz rynku pracy

przez dążenie do uzyskania wysokiego poziomu i rozwoju zasobów ludzkich,
w szczególności przez:
–

prowadzenie badań i analiz rynku pracy,

–

ustalanie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy,

–

koordynowanie opracowywania standardów kwalifikacji zawodowych dla za-
wodów występujących w klasyfikacji zawodów i specjalności oraz prowadzenie
baz danych o standardach kwalifikacji…”.

W Polsce nadzorem i koordynacją opracowywania standardów kwalifikacji

zawodowych o randze krajowej zajmuje się Departament Rynku Pracy Minister-
stwa Pracy i Polityki Społecznej. Będą one uaktualniane okresowo w miarę potrzeb
i zmian w wykonywaniu zawodu.

Zbiór sukcesywnie opracowywanych krajowych standardów kwalifikacji zawo-

dowych jest udostępniany w internetowej bazie danych, założonej na serwerze Mini-
sterstwa Pracy i Polityki Społecznej

http://www.standardyiszkolenia.praca.gov.pl

.

Opis standardu zawiera następujące elementy:

1.

Podstawy prawne wykonywania zawodu (zawierają przepisy związane ściśle
z wykonywaniem zawodu).

2.

Syntetyczny opis zawodu.

3.

Wykaz stanowisk pracy z przyporządkowaniem do pięciu poziomów kwalifikacji.

4.

Wykaz zadań zawodowych.

5.

Wykaz składowych kwalifikacji zawodowych.

6.

Zbiory umiejętności, wiadomości i cech psychofizycznych pracownika przy-
porządkowane do:

–

pięciu poziomów kwalifikacji zawodowych,

–

grup kwalifikacji: ponadzawodowych, ogólnozawodowych, podstawo-
wych i specjalistycznych.

W obecnym stanie prawnym standardy kwalifikacji zawodowych nie są obli-

gatoryjnym dokumentem. Aktualnie opracowane standardy funkcjonują na zasa-
dzie dokumentu rekomendowanego przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej
i mogą być wykorzystywane przez zainteresowane osoby i instytucje do różnych
celów, np. poradnictwa zawodowego, dostosowania ofert pracy do kwalifikacji

5

osób poszukujących pracy, oceny „luki kwalifikacyjnej” osób bezrobotnych i po-
szukujących pracy, opracowania programów staży i praktyk zawodowych w ra-
mach przygotowania zawodowego, przygotowania podstaw programowych kształ-
cenia w zawodzie, programów kształcenia i doskonalenia zawodowego.

Model krajowych standardów kwalifikacji zawodowych przedstawia rys. 1.

Rys. 1. Model krajowych standardów kwalifikacji zawodowych

KLASYFIKACJA
ZAWODÓW
I SPECJALNOŚCI

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 1

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 2

kolejne zawody ....

!

Nazwa zawodu zgodnie z klasyfikacją

!

Słownik pojęć

!

Podstawy prawne wykonywania zawodu

!

Syntetyczny opis zawodu

!

Stanowiska pracy

!

Zadania zawodowe

!

Składowe kwalifikacji zawodowych

!

Specyfikacja kwalifikacji zawodowych według grup
i poziomów:

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 3

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 4

ponadzawodowe

ogólnozawodowe

podstawowe

specjalistyczne

–

umiejętności

–

wiadomości

–

cechy
psychofizyczne

POZIOM 1

ponadzawodowe

ogólnozawodowe

podstawowe

specjalistyczne

–

umiejętności

–

wiadomości

–

cechy
psychofizyczne

POZIOM 2

ponadzawodowe

ogólnozawodowe

podstawowe

specjalistyczne

–

umiejętności

–

wiadomości

–

cechy
psychofizyczne

POZIOM 5

(itd. ...)

6

* * *

Krajowy standard kwalifikacji zawodowych powstaje w oparciu o analizę za-

wodu, która polega na wyodrębnieniu zakresów pracy w zawodzie oraz typowych
zadań zawodowych Z-n (n = 1, 2, 3…). Przyjęto, że zakres pracy ma odpowiadać
potrzebom rynku pracy, tzn. powinna istnieć możliwość zatrudnienia pracownika
w danym zakresie pracy, na jednym lub kilku stanowiskach. Zakresom prac przy-
porządkowano tzw. składowe kwalifikacji zawodowych K-i (i = 1, 2, 3…). Każ-
dej składowej kwalifikacji zawodowych przyporządkowano co najmniej jedno
(najczęściej kilka) zadań zawodowych. Korelację między zadaniami zawodowymi
a składowymi kwalifikacji zawodowych przedstawia tabela 2 opisu standardu.

W kolejnym kroku analizy każde zadanie zawodowe rozpisane zostało na

zbiory: umiejętności, wiadomości i cech psychofizycznych. W grupie kwalifikacji
podstawowych dla zawodu i specjalistycznych poszczególnym umiejętnościom,
wiadomościom i cechom psychofizycznym przyporządkowano oznaczenia tych
składowych kwalifikacji zawodowych K-i, w których dana umiejętność, wiado-
mość i cecha jest wykorzystywana. W grupie kwalifikacji ogólnozawodowych
i ponadzawodowych nie indeksuje się umiejętności, wiadomości i cech psychofi-
zycznych symbolami K-i, gdyż z definicji są one przypisane do wszystkich skła-
dowych kwalifikacji zawodowych K-i.

Rysunek 2 przedstawia etapy analizy zawodu.

Rys. 2. Etapy analizy zawodu

Zbiory umiejętności, wiadomości i cech psychofizycznych przypisane zostały

do czterech grup kwalifikacji: ponadzawodowych, ogólnozawodowych, podsta-
wowych dla zawodu i specjalistycznych, które różnią się zasięgiem i stopniem
ogólności.

Kwalifikacje ponadzawodowe opisane są zbiorami umiejętności, wiadomo-

ści i cech psychofizycznych wspólnych dla branży lub sektora gospodarki, w której
zawód funkcjonuje (np. branża budowlana, informatyczna). Kwalifikacje po-
nadzawodowe obejmują także kwalifikacje kluczowe, które definiuje się jako
wspólne dla wszystkich zawodów. Kwalifikacje ogólnozawodowe są wspólne dla
wszystkich zakresów pracy w zawodzie, czyli dla tzw. składowych kwalifikacji

ZAWÓD

ZAKRES PRACY
(SKŁADOWA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH)

ZADANIE ZAWODOWE

UMIEJĘTNOŚCI – WIADOMOŚCI
– CECHY PSYCHOFIZYCZNE

7

zawodowych K-i. Kwalifikacje podstawowe dla zawodu są charakterystyczne dla
jednej lub kilku (ale nie wszystkich) składowych kwalifikacji zawodowych. Kwali-
fikacje specjalistyczne także są charakterystyczne dla jednej lub kilku (ale nie
wszystkich) składowych kwalifikacji zawodowych, ale ponadto są to umiejętności,
wiadomości i cechy psychofizyczne rzadziej występujące w zawodzie, które wy-
konuje stosunkowo mała grupa pracowników wyspecjalizowanych w dość wąskiej
działalności w ramach zawodu. Rysunek 3 przedstawia zasięg poszczególnych
rodzajów kwalifikacji zawodowych.

W Krajowym Standardzie Kwalifikacji Zawodowych zdefiniowano pięć po-

ziomów kwalifikacji. Uporządkowanie kwalifikacji zawodowych według pozio-
mów ma na celu ukazanie złożoności pracy, stopnia trudności i ponoszonej odpo-
wiedzialności. Zasadą było niemieszanie ze sobą dwóch kwestii: wykształcenia
towarzyszącego zdobywaniu kwalifikacji zawodowych oraz umiejętności wyma-
ganych do wykonywania pracy na typowych stanowiskach pracy w zakładach pra-
cy. Przyjęto nadrzędność wymagań stawianych pracownikom na stanowiskach
pracy nad wymaganiami określonymi w podstawach programowych kształcenia
w zawodzie i wynikającymi z nich wymaganiami programów nauczania oraz wy-
maganiami zewnętrznych egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe.

GOSPODARKA
(Klasyfikacja zawodów i specjalności)


















Kwalifikacje kluczowe (np. porozumiewanie się w języku obcym, umiejętność wyszukiwania
i przetwarzania informacji, przedsiębiorczość, umiejętność pracy zespołowej itp.)

BRANŻA (SEKTOR GOSPODARKI)














Kwalifikacje ponadzawodowe

ZAWÓD










Kwalifikacje ogólnozawodowe

ZAKRES PRACY
(SKŁADOWA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH)





Kwalifikacje podstawowe i specjalistyczne

ZADANIE ZAWODOWE

Kwalifikacje podstawowe i specjalistyczne

Rys. 3. Zasięg rodzajów kwalifikacji zawodowych

Na poziomie pierwszym umieszcza się umiejętności towarzyszące pracom

prostym, rutynowym, wykonywanym pod kierunkiem i pod kontrolą przełożonego.
Najczęściej jest to praca wykonywana indywidualnie. Do wykonywania pracy na
poziomie pierwszym wystarcza przyuczenie. Osoba wykonująca pracę ponosi za
nią indywidualną odpowiedzialność za działania zawinione.

8

Poziom drugi wymaga samodzielności i samokontroli przy wykonywaniu ty-

powych zadań zawodowych. Pracownik potrafi pracować w zespole pod nadzorem
kierownika zespołu. Ponosi indywidualną odpowiedzialność za działania zawinione.

Na poziomie trzecim kwalifikacji zawodowych pracuje pracownik, który wy-

konuje złożone zadania zawodowe. Złożoność zadań generuje konieczność posia-
dania umiejętności rozwiązywania nietypowych problemów towarzyszących pracy.
Pracownik potrafi kierować małym, kilku- lub kilkunastoosobowym zespołem
pracowników. Ponosi odpowiedzialność zarówno za skutki własnych działań, jak
i za działania kierowanego przez siebie zespołu.

Poziom czwarty wymaga od pracownika umiejętności wykonywania wielu

różnorodnych, często skomplikowanych i problemowych zadań zawodowych. Za-
dania te mają charakter techniczny, organizacyjny i specjalistyczny oraz wymagają
samodzielności powiązanej z poczuciem ponoszenia wysokiej osobistej odpowie-
dzialności. Pracownik musi potrafić kierować zespołami średniej i dużej liczebno-
ści, od kilkunastu do kilkudziesięciu osób, podzielonymi na podzespoły.

Poziom piąty reprezentują pracownicy, którzy kierują organizacjami i podej-

mują decyzje o znaczeniu strategicznym. Potrafią diagnozować, analizować i pro-
gnozować złożoną sytuację gospodarczą i ekonomiczną oraz wdrażać swoje pomy-
sły do praktyki organizacyjnej i gospodarczej. Są w pełni samodzielni, działający
w sytuacjach przeważnie problemowych, ponoszący odpowiedzialność i ryzyko
wynikające z podejmowanych decyzji i działań. Pracownicy ci ponoszą także od-
powiedzialność za bezpieczeństwo i rozwój zawodowy podległych im osób i całej
organizacji.

9

1. Podstawy prawne wykonywania zawodu

1

Brak szczególnych przepisów związanych z wykonywaniem zawodu.

2. Syntetyczny opis zawodu

Koronkarka wykonuje zadania zawodowe i czynności związane z wyrobem ko-

ronek – ręcznie i maszynowo. W tym celu stosuje różne techniki i rodzaje włókien,
nici, materiałów, w zależności od ich cech fizycznych, chemicznych oraz użytko-
wych i estetycznych. Wykonuje koronki różnymi technikami zgodnie ze specyfika-
cją zlecenia, prowadzi prace wykończeniowe i uszlachetniające te wyroby. Wyko-
nuje zadania zawodowe związane z dobieraniem surowców przydatnych w okreś-
lonych technikach koronkarskich, określaniem kompozycji płaszczyzny koronki,
w zależności od projektu i funkcji użytkowej wyrobu.

W warunkach przemysłowych koronki wykonywane są maszynowo przez ope-

ratora maszyn koronkarskich najczęściej na maszynach koronkarskich raszlowych
lub plecionkarskich. Zadaniem operatora jest zorganizowanie stanowiska pracy
zgodnie z zasadami ergonomii, uruchomienie maszyny oraz bieżące sprawdzanie
i usuwanie błędów w kompozycji koronki, nakładanie i wymiana nawojów przędzy
oraz zdejmowanie gotowych nawojów koronek. Ważnym elementem pracy opera-
tora jest wykonywanie czynności czyszcząco-konserwacyjnych maszyn i narzędzi
z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Realizacja procesu techno-
logicznego może wymagać od operatora rozdzielania pasów koronek oraz ich sta-
bilizacji.

Zadaniem koronkarek wykonujących wyroby koronkowe ręcznie jest zorgani-

zowanie stanowiska pracy zgodnie z zasadami ergonomii. Koronkarka dobiera
narzędzia i przybory do wykonywania koronek oraz wykonuje czynności czysz-
cząco-konserwacyjne narzędzi z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i higieny
pracy.

Praca koronkarki wymaga z reguły prowadzenia rozliczeń surowców i materia-

łów pomocniczych niezbędnych do wykonania wyrobu koronkowego.

Ze względu na regionalne tradycje wykonywania koronek ważnym zadaniem

zawodowym jest promocja różnego typu wyrobów koronkarskich poprzez udział
w konkursach koronkarskich, wystawach koronek oraz działalność w stowarzysze-
niach twórców ludowych itp.

Praca koronkarki jest z reguły pracą o charakterze indywidualnym, wymagają-

cą dokładności i precyzji w wykonaniu wzoru oraz bieżącego sprawdzania i na-
prawiania możliwych do usunięcia błędów w kompozycji płaszczyzny koronki.
W zawodzie tym duże znaczenie mają także uzdolnienia artystyczne, wrażliwość
estetyczna oraz sprawność manualna rąk i palców.

Typowymi miejscami pracy koronkarki są nieduże, często rodzinne firmy pro-

dukujące ręcznie wyroby koronkowe (np. serwety, bieliznę czy pojedyncze sztuki

1

Stan prawny na dzień 31 marca 2007 r.

10

odzieży) oraz duże zakłady produkcji włókienniczej, specjalizujące się w masowej
produkcji pasmanterii koronkowej, firan, galanterii stołowej, gipiur itp. Koronkar-
ka prowadzi również kursy, szkolenia, warsztaty rękodzielnicze dla osób zajmują-
cych się koronkarstwem zarówno zawodowo, jak i dla pasjonatów (turystów, na-
uczycieli, grup młodzieżowych i dziecięcych).

3. Stanowiska pracy

Tabela 1. Przyporządkowanie stanowisk pracy do poziomów kwalifikacji zawodowych

Poziom

kwalifikacji

zawodowych

Typowe stanowiska pracy

UWAGI

1

*

)

2

– Operator maszyn koronkarskich.

3

– Koronkarka ręczna.

4

*

)

5

*

)

*

)

Nie zidentyfikowano w badaniach.

4. Zadania zawodowe

Z-1. Dobieranie surowców przydatnych w określonych technikach koronkarskich.
Z-2. Wykonywanie rysunków/projektów koronek.
Z-3. Dobieranie

narzędzi i przyborów do wykonywania koronek oraz dostosowa-

nie ich do specyfiki wyrobu koronkarskiego.

Z-4. Wykonywanie wyrobu koronkarskiego różnymi technikami.
Z-5. Prowadzenie prac wykończeniowych koronek oraz konserwacja i naprawia-

nie wyrobów koronkarskich.

Z-6. Wykonywanie

czynności czyszcząco-konserwacyjnych maszyn i narzędzi.

Z-7. Prowadzenie

rozliczeń surowców i materiałów pomocniczych.

Z-8. Organizowanie stanowiska pracy do produkcji koronek.
Z-9. Promowanie i spedycja wyrobów koronkarskich.
Z-10. Współpraca z przełożonymi w zakresie realizacji zadań produkcyjnych.
Z-11. Sprawdzanie i naprawianie możliwych do usunięcia błędów w kompozycji

płaszczyzny koronki.

5. Składowe kwalifikacji zawodowych

K-1. Projektowanie wykonania wyrobu koronkarskiego.
K-2. Posługiwanie

się narzędziami i przyborami do wyrobu koronek.

K-3. Wykonywanie koronek na zlecenie.
K-4. Popularyzowanie

różnorodnych technik wykonywania koronek.

11

6. Korelacja między zadaniami zawodowymi a składowymi

kwalifikacji zawodowych

Tabela 2. Korelacja między zadaniami zawodowymi a składowymi kwalifikacji zawodowych

Składowe kwalifikacji zawodowych

Zadania

zawodowe

K-1 K-2 K-3 K-4

Z-1

X X

– –

Z-2

X – X –

Z-3

X X X –

Z-4

X X X –

Z-5

X X

– –

Z-6

– X – –

Z-7

X X

– –

Z-8

X X X X

Z-9

X – – X

Z-10

X X X X

Z-11

X X X –

7. Kwalifikacje ponadzawodowe

UWAGA: Kwalifikacje na poziomie wyższym zawierają kwalifikacje z poziomów

niższych

Tabela 3. Przyporządkowanie kwalifikacji ponadzawodowych do poziomów kwalifikacji

Poziom

kwalifikacji

zawodowych

Kwalifikacje ponadzawodowe

UMIEJĘTNOŚCI

1

*

)

2

−

Stosuje zasady oraz przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciw-
pożarowej i ochrony środowiska na stanowisku pracy.

−

Udziela pomocy przedmedycznej.

−

Organizuje własne stanowisko pracy.

−

Zachowuje ład i porządek na stanowisku pracy.

−

Doskonali swoje umiejętności zawodowe.

−

Przestrzega zasad współżycia społecznego.

−

Posługuje się dokumentacją techniczną związaną z wykonywanym zadaniem
zawodowym, instrukcjami obsługi, normami.

−

Wykonuje zadania zawodowe zgodnie z zasadami ergonomii.

3

−

Rozróżnia podstawowe pojęcia i terminy z obszaru funkcjonowania gospodarki
i wykonywania działalności gospodarczej.

−

Kształtuje estetykę własnego miejsca pracy.

4

*

)

5

*

)

12

Poziom

kwalifikacji

zawodowych

Kwalifikacje ponadzawodowe

WIADOMOŚCI

1

*

)

2

−

Elementarne podstawy komunikacji społecznej.

−

Przepisy, zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożaro-
wej i ochrony środowiska naturalnego na zajmowanym stanowisku.

−

Zasady i metody udzielania pomocy przedmedycznej.

−

Zasady organizacji stanowiska pracy.

−

Zasady współżycia społecznego.

3

−

Podstawy przedsiębiorczości.

−

Podstawy organizacji pracy.

4

*

)

5

*

)

CECHY PSYCHOFIZYCZNE

1

*

)

2

−

Samokontrola.

−

Dokładność.

3

−

Samodzielność.

−

Odpowiedzialność.

4

*

)

5

*

)

*

)

Nie zidentyfikowano w badaniach.

8. Specyfikacja kwalifikacji ogólnozawodowych,

podstawowych i specjalistycznych dla zawodu

UWAGA: Kwalifikacje na poziomie wyższym zawierają kwalifikacje z poziomów
niższych

POZIOM 1

– Nie zidentyfikowano.

POZIOM 2

Kwalifikacje ogólnozawodowe

Umiejętności

–

Prowadzi dokumentację zgodną z wykonywanym zadaniem produkcyjnym.

–

Określa ilość materiału potrzebnego do wytworzenia wyrobu koronkarskiego na
podstawie dokumentacji wyrobu.

13

–

Wskazuje skutki działań niezgodnych z zasadami bezpieczeństwa i higieny
pracy oraz ochrony przeciwpożarowej przy wykonywaniu prac dotyczących
wytwarzania wyrobów koronkarskich.

–

Korzysta z dokumentacji technicznej maszyn i urządzeń koronkarskich.

–

Prowadzi rozmowy z przełożonym dotyczące realizacji zlecenia.

–

Analizuje popełnione błędy oraz modyfikuje pracę celem wyeliminowania błędów.

Wiadomości

–

Dokumentacja produkcyjna.

–

Dokumentacja wyrobu.

–

Maszyny i urządzenia do wyrobu koronek.

–

Wymagania bezpieczeństwa i higieny dotyczące obsługi maszyn z elementami
ruchomymi.

–

Zasady postępowania podczas wypadku.

Cechy psychofizyczne

–

Rozróżnianie barw.

–

Sprawność manualna.

–

Spostrzegawczość.

Kwalifikacje podstawowe dla zawodu

Umiejętności

–

Rozpoznaje oznaczenia cech fizycznych i chemicznych surowców do wyrobu
koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Rozpoznaje surowce i materiały stosowane do wyrobu koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Dobiera surowce do wyrobu koronek na podstawie ich cech estetycznych
i użytkowych (K-1, K-2, K-3).

–

Dobiera materiały przydatne w określonych technikach koronkarskich (K-1,
K-2, K-3).

–

Dobiera odpowiednie narzędzia i oprzyrządowanie do wykonania określonego
wyrobu koronkarskiego (K-1, K-2, K-3).

–

Dostosowuje materiał do rodzaju koronki i zamówienia (K-1, K-2, K-3).

–

Określa ilość materiału potrzebnego do wytworzenia koronki (K-1, K-2, K-3).

–

Określa ściegi i sploty koronkarskie (K-1, K-2, K-3).

–

Określa sposób wykonania koronki (K-1, K-2, K-3).

–

Zapoznaje się z rysunkiem wzoru koronki (K-1, K-2, K-4).

–

Ustala kolejność prac przy wykonaniu koronki (K-1, K-3).

–

Pobiera z magazynu surowce i materiały pomocnicze (K-1, K-2).

–

Wykonuje koronki (K-1, K-2, K-3).

–

Wykańcza koronki (K-1, K-2, K-3).

–

Dokonuje bieżącej kontroli wytwarzanego wyrobu (K-1, K-2, K-3).

14

–

Diagnozuje usterki powstałe w trakcie wykonywania koronki (K-2).

–

Naprawia zauważone błędy w kompozycji płaszczyzny koronki (K-1, K-2, K-3).

–

Sprawdza ogólny stan maszyn i narzędzi (K-2).

–

Nakłada nawoje przędzy (K-1, K-2, K-3).

–

Przewleka nitki przez naprężacze, kompensatory i wodziki (K-1, K-2, K-3).

–

Usuwa drobne usterki wałka wzorcowego (K-2).

–

Usuwa drobne usterki uiglenia maszyny (K-2).

–

Usuwa drobne usterki mechaniczne narzędzi (K-2).

–

Wymienia kończące się nawoje przędzy (K-1, K-2, K-3).

–

Uruchamia maszynę do wyrobu koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Zgłasza przełożonemu zauważone usterki podczas pracy maszyny lub urządze-
nia (K-2).

–

Sprawdza stan elementów roboczych maszyny lub narzędzi (K-2).

–

Interpretuje wskazania przyrządów kontrolno-pomiarowych (K-2).

–

Dokonuje kontroli zgodności koronki ze wzorem (K-1, K-2, K-3).

–

Rozdziela pasy koronki (K-1, K-2).

–

Nawija pasy koronki na nawoje (K-1, K-2).

–

Rozlicza pobrane surowce i materiały pomocnicze (K-1, K-2).

–

Dokonuje zwrotu pobranych surowców i materiałów pomocniczych (K-1, K-2).

–

Wykonuje pracę w przewidzianym czasie (K-1, K-2, K-3).

–

Wykonuje okresowe czynności czyszczące maszyny i narzędzi (K-2).

–

Wykonuje okresowe czynności konserwacyjne maszyn i narzędzi (K-2).

Wiadomości

–

Oznaczenia stosowane do włókien, nici i innych materiałów (K-1, K-2, K-3).

–

Rodzaje nici (K-1, K-2, K-3).

–

Funkcje użytkowe wyrobów koronkarskich (K-1, K-2, K-3).

–

Rysunek zawodowy w koronkarstwie (K-1, K-3).

–

Rodzaje koronek (K-1, K-3).

–

Wzorce i szablony koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Techniki wykonywania koronek (K-1, K-3).

–

Aspekty fizjologiczne i psychologiczne wykonywania prac koronkarskich
(K-1, K-2, K-3).

–

Metody konserwacji gotowych wyrobów koronkarskich (K-1, K-2, K-3).

–

Rodzaje technik i wzorów koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Narzędzia stosowane do wyrobu koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Maszyny stosowane do wyrobu koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Zasady wykonywania okresowych czynności czyszcząco-konserwacyjne ma-
szyn i narzędzi koronkarskich (K-2).

–

Schematy uiglenia maszyny (K-1, K-2, K-3).

–

Instrukcje i metody prac wykończeniowych wyrobu koronkarskiego (K-1, K-3).

–

Zasady przechowywania gotowych koronek (K-1, K-2).

–

Dokumentacja wyrobu (K-1, K-4).

–

Obieg dokumentacji (K-1, K-4).

15

Cechy psychofizyczne

–

Dobry wzrok.

–

Koordynacja wzrokowo-ruchowa.

–

Wytrwałość i cierpliwość.

–

Podzielność uwagi.

–

Refleks.

Kwalifikacje specjalistyczne dla zawodu

– Nie zidentyfikowano.

POZIOM 3

Kwalifikacje ogólnozawodowe

Umiejętności

–

Określa koszty związane z wykonaniem wyrobu koronkarskiego.

–

Prowadzi rozmowy z przełożonym dotyczące realizacji zlecenia.

–

Planuje pracę w celu wykonania powierzonego zadania.

–

Planuje czas pracy potrzebny do wykonania powierzonego zadania.

Wiadomości

–

Kalkulacja kosztów.

–

Obieg dokumentacji.

–

Prawa i obowiązki pracownicze, prawna ochrona pracy.

Cechy psychofizyczne

–

Rozumowanie logiczne.

Kwalifikacje podstawowe dla zawodu

Umiejętności

–

Rysuje wzór koronki do wykonania (K-1, K-3).

–

Ustala techniki wykonania koronki (klockowa, szydełkowa siatkowa, igiełkowa
lub czółenkowa) (K-1, K-3).

–

Określa kompozycję płaszczyzny koronki w zależności od funkcji użytkowej
wyrobu (K-1, K-3).

–

Rozpoznaje, z jakiego regionu kraju lub świata pochodzi wzór koronki (K-1,
K-3).

16

–

Rozróżnia przyrządy do wykonywania koronek oraz ich zastosowanie (K-1,
K-2, K-3).

–

Dobiera kolor nici do kolorytu wzoru koronki (K-1, K-3).

–

Ustala kolejność prac przy wykonaniu koronki (K-1, K-2, K-3).

–

Określa kształt i wymiar wyrobu koronkarskiego (K-1, K-2, K-3).

–

Dobiera techniki wykańczania i uszlachetniania wyrobów koronkarskich (K-1,
K-2, K-3).

–

Stabilizuje koronki, piorąc (K-1, K-2).

–

Stabilizuje koronki, bieląc (K-1, K-2).

–

Stabilizuje koronki, krochmaląc (K-1, K-2).

–

Stabilizuje koronki, prasując (K-1, K-2).

–

Wykonuje naprawę i renowację koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Wykonuje zdobienie wyrobu koronkowego (K-1, K-2, K-3).

–

Zabezpiecza, pakuje, składuje koronki (K-1, K-2).

–

Wybiera sposób transportu gotowych wyrobów koronkowych w celu zachowa-
nia ich walorów estetycznych i użytkowych (K-1, K-4).

–

Wybiera sposób magazynowania gotowych wyrobów koronkarskich (K-1, K-4).

–

Szacuje koszty związane z wykonywaniem wskazanego procesu koronkarskie-
go oraz z wytworzeniem wyrobu na podstawie norm materiałowych i czaso-
wych (K-1, K-2).

Wiadomości

–

Rysunek zawodowy w koronkarstwie (K-1, K-3).

–

Rodzaje koronek (K-1, K-3).

–

Rodzaje technik i wzorów koronek (K-1, K-3, K-4).

–

Techniki wykonywania koronek (K-1, K-3).

–

Funkcje użytkowe wyrobów koronkarskich (K-1, K-3, K-4).

–

Znajomość tradycji koronkarskich (K-1, K-2, K-3, K-4).

–

Rodzaje stabilizacji koronek (K-1, K-2).

–

Metody konserwacji gotowych wyrobów koronkarskich (K-1, K-2, K-3).

–

Procedura dotycząca transportu i przechowywania gotowych wyrobów koron-
karskich (K-1, K-4).

–

Procedura dotycząca pakowania gotowych wyrobów (K-1, K-4).

Cechy psychofizyczne

–

Wrażliwość estetyczna.

–

Zdolność do pracy indywidualnej.

17

Kwalifikacje specjalistyczne dla zawodu

Umiejętności

–

Wykonuje koronki klockowe (K-1, K-2, K-3).

–

Wykonuje koronki szydełkowe (K-1, K-2, K-3).

–

Wykonuje koronki siatkowe „filet” (K-1, K-2, K-3).

–

Wykonuje koronki igiełkowe (K-1, K-2, K-3).

–

Wykonuje koronki czółenkowe (K-1, K-2, K-3).

–

Wykonuje koronki podszywane na tiulu (K-1, K-2, K-3).

–

Wykonuje wzorniki koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Uczestniczy w wystawach i konkursach wyrobów rękodzielniczych (K-1, K-4).

Wiadomości

–

Historia koronki (K-1, K-2, K-3).

–

Znajomość tradycji koronkarskich (K-1, K-2, K-3).

–

Rodzaje technik i wzorów koronek (K-1, K-2, K-3).

–

Podstawy marketingu (K-1, K-4).

Cechy psychofizyczne

–

Zaangażowanie.

–

Inicjatywność.

–

Wyobraźnia i myślenie twórcze.

–

Uzdolnienia artystyczne.

POZIOM 4

– Nie zidentyfikowano.

POZIOM 5

– Nie zidentyfikowano.