plik

WYZWOLENIE PRZEZ ZMYSŁY

Lama Zopa Rinpoche maluje mantrę OM MANI PEME HUM na cysternie z gazem

"Kiedykolwiek jakakolwiek istota zobaczy siedem sylab współczucia - mantrę

mani (OM  MANI  PEME  HUM  ŚRI),  gdziekolwiek  się  urodzi,  osiągnie  wspaniałe
właściwości  i  będzie  żyć  nierozdzielnie  z  Awalokiteśwarą  (Budda  Współczucia -
przyp)  . Za  ma  tog  bkod  pa powiada,  że  z  widzenia mani płyną  następujące
korzyści:  Ktokolwiek  zobaczy mani – mężczyźni,  kobiety,  chłopcy  i  dziewczęta,  a
nawet zwierzyna łowna, ptaki, psy, bydło, konie, osły itd. - wszyscy oni odrodzą się w
końcu  jako  bodhisattwowie.  Nie  zaznają  oni  cierpienia  narodzin,  starości,  choroby  i
śmierci,  spotkania  z  tym, co  nieprzyjemne  i  rozłączenia  z  tym, co  miłe  /…/  O
szczęśliwi  wybrańcy,  którzy  się  tu  zgromadziliście!  Umieszczajcie  zatem mani na
rozstajach, we wnętrzu i na zewnątrz waszych domów. Umieszczajcie siedem sylab
na  lustrach  i  pokazujcie  je  wszem  i  wobec,  ktokolwiek  zobaczy  ów  napis,  tego
życzenia się spełnią /…/ Wyzwala samo usłyszenie mantry. Jak mówi Don yod zhag
pa’i mdo; Te istoty, które usłyszą serce (serce od skrótu imienia Awalikity, osiągną
cnoty równe wielu setkom tysięcy Buddów. Ktokolwiek zawiódł świętą istotę, popełnił
pięć  czarnych  uczynków,  wszystkie  jego  grzechy  zostaną  oczyszczone  w  czasie
jednego  życia.  Nawet  zwierzęta  /…/  gdy  usłyszą  dźwięk mani,  to  choć  nie  będą
mogły  go  powtórzyć,  wpłynie  on  na  nie  tak  samo  jak  na  ciebie  czy  innych  /…/  Oto
właściwości, uzyskiwane z przechowywania mani w umyśle /…/ Mtshan rab yongs
su bstan pa’i mdo powiada: „Jeśli ktoś przechowuje mani w umyśle, pięć czarnych
uczynków, pięć przekroczeń, wszystkie jego złe czyny będą oczyszczone, nigdy nie
odrodzi  się  w  piekle  ani  jako preta ani  jako  zwierzę.  Będzie  wolny  od  cierpień  na
ciele,  w  mowie  i  na  umyśle.  Nie  zagrożą  mu  dzikie  zwierzęta, srin  po (demony
cmentarne),  ludzie,  istoty  nieludzkie  i  choroby.  Zrozumie  sens dharmakai i  stanie
twarzą  w  twarz  z nirmanakają Pana  Wielkiego Współczucia.  Oto  właściwości
uzyskiwane  przez  dotknięcie mani: Khor  ba  dong  sprugs  rgyud powiada:  Należy
starać  się  dotknąć  siedmiosylabowego  serca  swym  ciałem,  którymkolwiek  jego
członkiem.  Jeśli  ktoś  wypije  wodę,  w  której  zanurzono mani /.../  z  całą  pewnością
odrodzi się w czystej krainie. To samo odnosi się do ziemi, wiatru i ognia /…/ Dlatego
każdy  ktokolwiek  zwróci  się  do mani po  błogosławieństwo,  czy mani będzie
naturalne,  rzeźbione  czy  narysowane,  czy  dotknie  go,  czy  wypije  wodę,  w  której
umyto  posąg  (Awalokiteśwary)  zawsze  wyniknie  z  tego  wielki  pożytek  przy  małym

wysiłku,  a  rezultatem  będzie  odrodzenie  w  czystej  krainie  /…/  Oto  jakie  pożytki
wynikają  z  przepisania mani Za  ma  tog powiada:  Gdy  ktoś  przepisze  lub  każe
przepisać mani, zda się, że otwiera wówczas 84 tysiące bram Dharmy. Bezpośredni
rezultat  przepisania  jednej  sylaby  siedmiosylabowej  mantry  znacznie  przewyższa
bezpośredni  skutek  uczynienia  wielu  złotych  wizerunków  Buddów  /…/  Są  to  rzeczy
wzniosłe i wykraczające poza zdolność ludzkiego pojmowania. Taki ktoś stanie się w
przyszłości podobny do króla, który włada samsarą, mającego władze nad czterema
kontynentami,  bohaterskiego  syna,  odważnego,  o  ciele  bez  skazy,  który  tryumfuje
nad wrogami/…/ Toteż jeśli przepiszesz siedem sylab, najlepiej na złocie, a jeśli nie
to na miedzi lub cynie, a w ostateczności  na białej lub czerwonej ziemi, osiągniesz
sam takie wspaniałe właściwości /…/ Oto jakie pożytki wynikają z noszenia mani. Za
ma tog powiada: ktokolwiek przyczepi sobie do ciała wielką sześciosylabową mantrę
/.../ ten uzyska ciało wadżry, porównywalne do stupy z relikwiami dziesięciu milionów
Tathagatów.  To  ciało,  które  nosi  sześcioliterową  mantrę,  nie  okryje  się  nigdy
płaszczem  pragnienia,  strachu,  niewiedzy,  dumy  czy  zazdrości.  Jeśli  praczka, która
pierze nad brodem, będzie miała na sobie tę mantrę, każda istota, która zetknie się z
jej wodą, zostanie oczyszczona z grzechów i ocalona przed złym odrodzeniem /…/. A
zatem  w  porównaniu  z  tymi,  którzy  medytują  tylko  dla  własnego  pożytku  i  niewiele
troszczą  się  o  innych,  zwykłe  zapisanie mani przynosi  niezmierzone  pożytki,
podobne  do  stania  się  Buddą  /…/  Oto  jakie  pożytki  przynosi  medytacja  nad mani
Thugs je chen po’i snyan rgyud powiada: Mani jest sercem klejnotu spełniającego
życzenia. Jest niewyczerpywalnym skarbem przestrzeni Dharmy. Jeśli ktoś stale nad
nim  medytuje  i  powtarza  je,  w  przyszłym  życiu  zostanie  Buddą,  jeśli  nie,  to  co
najmniej  oczyści  zaciemnienia,  przeszkadzające  w  osiągnięciu  stanu  Buddy,  a
przynajmniej,  oczyszczony  ze  splamień,  odrodzi  się  w  kwiecie  lotosu  u  stop  Buddy
Amitabhy.  Podobnie  nieskończone  pożytki  płyną  z  objaśniania  sensu  mani  innym
istotom.  Można  policzyć  pyłki  kurzu – zapewniA  nasz  teks - krople  w  oceanie,
nasiona,  które  rosną  na  czterech  kontynentach,  można  zważyć  górę  Meru,  ale  nie
można  policzyć  dobrodziejstw  płynących  z  jednorazowego  powtórzenia  tej  mantry.
Toteż rozgłaszajcie naukę o mani w dziesięciu kierunkach samary!”

Fragment książki „Wyzwolenie przez zmysły. Tybetańskie koncepcje

soteriologiczne” Joanna Tokarska – Bakir, Wrocław 1997, Monografie Fundacji Nauki
Polskiej, ISBN 83-85220-70-4, Wrocławska Drukarnia Naukowa.

JAK POMAGAĆ ZMARŁYM ISTOTOM

Rada Lamy Zopa

Wiele niezmierzonych pożytków przynosi recytacja mantr i dharani (długich mantr) a
następnie dmuchanie nimi na mięso lub innego rodzaju pożywienie, które się zjada, a
nawet na zwłoki lub stare kości, włosy, skóry, ponieważ oczyszcza to karmiczne
przeszkody zmarłych istot i prowadzi do ich odrodzenia w wyższych światach lub
Czystych Karinach Buddów.

Jeśli spożywasz mięso jakiejś istoty, masz okazję stworzyć dla niej karmiczną
przyczynę, która doprowadzi w końcu do wyzwolenia z samsary. Recytując,
dmuchając kości lub mięso i dedykując zasługę tej istocie, aby nigdy nie odrodziła się

w niższych światach, aby ciągle aż do osiągnięcia oświecenia odradzała się w
wyższych światach, możemy pomóc niezliczonym istotom opuścić na zawsze
samsarę i skrócić ich cierpienia w niższych światach.

Nawet jeśli zwierze lub człowiek zmarli setki czy tysiące lat temu i ich świadomość
znajduje się w niższych światach, recytowanie mantry i dmuchanie na pozostałości
może przenieść jej świadomość do wyższych światów lub do Czystej Krainy Buddy.

Korzyści płynące z recytowania i utrzymywania Mantry

Wielkiego Współczucia

Ci z ludzi i bogów, którzy recytują i utrzymują Mantrę Wielkiego Współczucia w

momencie śmierci zostają odprowadzeni przez Buddów dziesięciu kierunków do tych
Czystych Krain, do których sobie życzą.

Ale jeśli wcześniej nie ślubują dążyć do osiągnięcia prawdziwego oświecenia,

wejdą na 3 złe ścieżki, nie będą mogły odrodzić się w czystej krainie, ani nie osiągną
nieograniczonych samadhi, ani umiejętności wysławiania się. Nie osiągną również
owoców swych poszukiwań w tym życiu, ani nie odniosą właściwego pożytku z
Dharani Wielkiego Współczującego Serca.

Natomiast i z ludzi i bogów którzy we właściwy sposób recytują i utrzymują

Mantrę Wielkiego Współczucia uzyskają 15 rodzajów dobrego odrodzenia się i nie
będą doświadczać 15 rodzajów złej śmierci.

15 rodzajów złej śmierci:

1. śmierć z głodu i w samotności
2. z powodu wymierzenia kary
3. w więzieniu, przez chłostę, pobicie albo innego rodzaju uszkodzenie ciała
4. śmierć z ręki wrogo nastawionego człowieka
5. śmierć na wojnie
6. rozszarpanie przez tygrysy, wilki albo inne dzikie bestie
7. śmierć z powodu ukąszeń skorpionów lub węży
8. śmierć przez utoniecie lub podczas pożaru
9. śmierć przez otrucie
10. śmierć jako rezultat bolesnej choroby
11. śmierć w szaleństwie lub obłędzie
12. śmierć podczas trzęsienia ziemi albo walenia się drzew
13. śmierć podczas snu spowodowana koszmarami wysyłanymi przez złych ludzi
14. śmierć spowodowana przez czary albo złe duchy
15. śmierć spowodowana przez choroby, które paraliżują ciało
16. śmierć samobójcza

Ci, którzy recytują i utrzymują Mantrę Wielkiego Współczucia nie będą

doświadczali cierpienia z powodu jakiejkolwiek z 15 rodzajów złej śmierci, za to
doświadczą wszystkich poszczególnych 15 rodzajów dobrego odrodzenia:

1. odrodzą się w kraju z dobrym władcą
2. w kraju tym będzie zawsze panowała pomyślność
3. odrodzą się we właściwym czasie
4. będą zawsze spotykać przyjaznych ludzi
5. wszystkie członki ich ciał będą kompletne
6. ich serca będą czyste i wypełnione Dharmą
7. nie będą łamać norm społecznych
8. ich rodzina będzie harmonijna i uprzejma
9. zawsze będą mieć powodzenie, posiadłości i majątek
10. będą zawsze obdarzani szacunkiem i pomocą ze strony innych
11. ich majątek nie zostanie w żaden sposób zagrabiony
12. osiągną wszystko, do czego dążą
13. smoki, bogowie i przyjazne duchowe istoty będą ich zawsze chronić
14. w miejscu ich odrodzenia będą widzieli Buddę i słuchali Dharmy
15. przebudzą się i zrozumieją Wielkie znaczenie Właściwej Dharmy, którą

słyszeli

Ci którzy recytują i utrzymują Mantrę Wielkiego Współczucia zostaną

obdarzeni tymi 15 rodzajami dobrego odrodzenia.

Wszyscy bogowie i ludzie powinni stale powtarzać i utrzymywać te słowa z

rozwagą.

Z LAMA YESHE WISDOM ARCHIVE. Przetłumaczyła Ewelina Budzińska. Rzeszów
2002. Dla pożytku wszystkich istot.

Dziesięć korzyści płynących z drukowania sutr i robienia wizerunków buddów

Ludzie, którzy drukują Sutry i robią wizerunki Buddów osiągają następujące korzyści:
pozbywają  się  całej  złej  karmy  powstałej  z  powodu  lżejszych  przewinień
popełnionych  w  przeszłości  i  zmniejszają  odpłatę  za  poważne  przewinienia.  Dobre
duchy  będą  nieustannie otaczać  i  ochraniać  ich  tak,  że  nigdy  nie  doświadczą
nieszczęść  epidemii,  powodzi,  ognia,  złodziei,  zbrojnego  konfliktu  czy  uwięzienia.
Unikną cierpień z winy mściwych wrogów, których stworzyli sobie w przeszłości. Co
więcej, zasługa powstała z drukowania sutr pozwoli wrogom dostąpić dobrodziejstwa
Dharmy,  rozwiązując  w  ten  sposób  więzy  nienawiści.  Jaksze  i  inne  złe  duchy  nie
będą im zagrażać, nie zrobią im krzywdy, jadowite węże ani pożerające ludzi bestie.
Doświadczą  spokoju  umysłu,  za  dnia  nie  spotka  ich  żadne  niebezpieczeństwo,  w
nocy  nie  będą  mieli  złych  snów,  będą  mieć  rumianą  i  delikatną  cerę.  Będą  pełni
energii  i  witalności.  Szybko  powodzić  im  się  będzie  we  wszystkich  interesach  i

osiągną  najwyższy  sukces.  Na  skutek  szczerego  czczenia  Dharmy,  zupełnie
naturalnie  będą  mieć  pod  dostatkiem  odzieży  i  obfitość  pożywienia,  nawet  jeśli  nie
będą sobie życzyć ani pragnąć tych rzeczy, w ich rodzinach panować będzie spokój,
błogosławieństwa  i  dobrobyt  stale  będą  wzrastać.  Inni  ludzie  a  nawet  bogowie
natychmiast znajdować  będą    upodobanie  we  wszystkim  co  ludzie  owi  będą  mówić
czy  robić. Gdziekolwiek pójdą, będą witani przez szczęśliwe tłumy  przyjaciół, którzy
będą ich poważać i szanować. Głupi ludzie zmądrzeją, chorzy powrócą do zdrowia,
zmartwieni  poczują  się  szczęśliwsi,  kobiety  staną  się  mężczyznami  w  przyszłych
żywotach,  jeśli  będą  tego  sobie  życzyć.  Na  zawsze  porzucą  Złe  Przeznaczenia  i
zawsze  będą  się  odradzać    w  pomyślnych  miejscach  będąc  przystojnej  i
wyprostowanej  postawy  i  niezwykle  szlachetnego  charakteru.  Cieszyć  się  będą
najwyższym  szczęściem  im  obfitymi  bogactwami.  Będą  mogli  zasadzić  korzenie
dobroci  w  imieniu  wszystkich  żyjących  istot.  Traktować  będą  umysły  żyjących  istot
jako  wielkie  pole  błogosławieństw  i  pomogą  im  w  nich  zebrać  obfite  plony.  W
jakimkolwiek kraju by się nie narodzili zawsze będą widzieć Buddę i słyszeć Dharmę.
Ostatecznie  osiągną  pełne  władanie  trzema  rodzajami  mądrości  zostaną
poświadczeni jako posiadający sześć psychicznych penetracji i szybko osiągną stan
Buddy.  Ponieważ  drukowanie  sutr  i  robienie  wizerunków  Buddy  przynosi  tak
niewyobrażalne  zasługi  i  cnotę,  zawsze,  gdy  ludzie  świętują  urodziny,  składają
gratulacje,  gdy  pragną  by  spełniły  się  ich  życzenia  lub  jeśli  pragną  uniknąć
nieszczęść  lub  żałować  lub  naprawić  winy  albo  awansować – przy  takiej  okazji –
należy  z  radością  składać  ofiary  na  drukowanie  sutr  i  robienie  wizerunków  a
następnie z wigorem dążyć ku spełnieniu własnych życzeń.

Budda

Padmasambhawa

Pad

sdongs

brTsegs

pa:

Ja,  który  jestem  znany  jako  Powstały  z  Siebie Lotos,  który  wyemanował  z  ośrodka
serca  Buddy  Amitabhy.  Jestem  Arja  Awalokiteśwarą,  będącym  promieniem  światła
Mowy. Jetsem bratem wszystkich dakiń i królem bohaterów [Vira]. Jestem duchową
aktywnością wszystkich buddów trzech czasów. Jestem tym, który posiadając wielką
moc  współczucia,  pojawia  się  jako  nirmanakaja  niezrównanego  Samantabhadry
Mahawadżradhary.  Jestem  falą  duchowej  aktywności,  która  wszystkich  kieruje  na
ścieżkę,

wypełniając

nadzieją

umysły

wszystkich

czujących

istot.

Padmasambhawa czyli Guru  Rinpocze:  Drogocenny  Guru - jak  nazywają  go
tybetańczycy,  to  mahaguru,  który  w  VIII  wieku  wprowadził  buddyzm  do  Tybetu.
Zaproszony  przez  krola  Trisong  Detsena,  za  radą  wielkiego  indyjskiego  khenpo
Śantarakszity, Padmasambhawa miał pozostać w Tybecie blisko 55 lat. Podróżował
przez  cały  kraj  nauczając  i  praktykując,  poskramiając  siły,  które  przeszkadzały
dharmie Buddy, napełniając swym błogosławieństwem krajobraz Tybetu i Himalajów.
Dzięki  temu  nauka  Buddy  zaczęła  przenikać  samą  tkankę  życia  tybetańczyków  i
właśnie

współczuciu

Padmasambhawy,

jego

błogosławieństwu

jego

wszechogarniającej wizji buddyzm tybetański zawdzięcza swój szczególny dynamizm
i magię, swą żywotność i powodzenie. Nauka Buddy ogarnia ze wszystkich stron
życie codzienne i kulturę tybetańczyków, niemal tak samo jak powietrze, którym

oddychają. w tym tkwi moc buddyzmu tybetańskiego i racja, dla której Tybet stał się
sławny  jako  taki  właśnie,  duchowy,  kraj.  Padmasambhawa  założył  pierwszy
klasztorny  uniwersytet  w  Samye,  gdzie  wielu  indyjskich  panditów,  jak  Vimalamitra
zebrało  się  razem  z  tłumaczami  tybetańskimi,  ażeby  tłumaczyć  dharmę  Buddy,  a
pierwszych  siedmiu  tybetańczyków  zostało  wyświęconych  na  mnichów. W  Czimphu
objawił mandalę nauk mantrajany dwudziestu pięciu uczniom, wśród których byli król
Trisong Detsen, Jeszie Tsogyal i Wajroczana.

Dla  milionów  praktykujących  Padmasambhawa  poprzez  stulecia  nie  przestał  być
źródłem  realizacji  i  inspiracji,  która  tchnie  życie  w  serce  ich  praktyki.  Życie
Padmasambhawy  jest  nadzwyczajne,  lecz  nie  jest  on  w  żadnej  mierze  ograniczony
do  historycznej  osobowości;  faktycznie  odrzuca  on  historię  i  chronologię.  Liczne
proroctwa wraz z tym, które wypowiedział sam Budda, gdy odchodził do parinirwany
głosiły,  że  Padmasambhawa  urodzi  się  osiem  czy  dwanaście  lat po  nim,  ażeby
rozprzestrzenić naukę mantrajany. Jednak Padmasambhawa żył mimo wszystko

w Tybecie w VIII wieku naszej ery. Padmasambhawa jest ludzkim ucieleśnieniem
dzogpaczenpo,

natchnieniem

duchem

dzogczen,

zasadą

kosmiczną

ucieleśnieniem  wszystkich mistrzów.  W  tradycji  tybetańskiej  jest  on  oświeconą
zasadą,  której  potężną  energię  przywołuje  się  jako  źródło  ochrony  wśród
pomieszania  i  niepokoju  tej  epoki.  Praktyka  i  mantra  Padmasambhawy  są  wysoko
cenione  jako  szczególnie  skuteczne  w  dzisiejszym  świecie  w  tworzeniu  pokoju  i
harmonii.  jak  mówi  Dilgo  Khyentse  Rinpocze,  największy  żyjący  mistrz  dzogczen:

'choć  wielu  było  niepojętych  i  niezrównanych  mistrzów  ze  szlachetnej  krainy
Indii i z Tybetu, krainy śniegów, to jednak wśród nich wszystkich tym, który ma
największe współczucie i błogosławieństwo dla istot w tym trudnym wieku jest
Padmasambhawa,  ucieleśnienie  współczucia  i  mądrości  wszystkich  Buddów.
Jedną  z  jego  właściwości  jest  moc  udzielania  swego  błogosławieństwa  w
natychmiastowy  sposób  wszystkim  tym,  którzy  się  do  niego  modlą  i  o
cokolwiek  by  się  nie  modlili,  ponieważ  posiada  moc  natychmiastowego
spełniania  naszego  życzenia'.  'W  tej  mrocznej  epoce - mówi  dalej  Khyentse
Rinpocze - gdzie  istoty  są  pogrążone  w  ciągłym  cierpieniu  z  powodu  trzech
trucizn: ignorancji,  agresji  i  przywiązania,  gdzie  pięć  negatywnych  emocji  jest
bardziej  wzburzonych  niż  kiedykolwiek  przedtem  i  gdzie  straszne  cierpienie
wypływa

choroby,

ubóstwa,

głodu,

pragnienia

groźby

wojny,

błogosławieństwa  Guru  Rinpocze  są  nawet  jeszcze szybsze  w  działaniu.  On
sam  zapewnił,  że  jeśli  w  takiej  epoce  kiedykolwiek  jakaś  osoba  zwróci  się  do
niego z modlitwą, to on natychmiast odpowie swoim błogosławieństwem. A nie
były  to  jakieś  słodkie  słowa  pokrzepienia,  lecz  prawdziwe,  nie  mogące  nas
zwieść słowa Guru Rinpocze'.

Według Tradycji Skarbów [gter lung] Ratna Lingpy:

Gdy przychodzi dzisiąty dzień [ księżycowego ] miesiąca, ci którzy pamiętaja o Mnie,
tak jakby na pamiątkę tego nosili w kieszeni kamyk, oni i ja będziemy naprawdę
nierozdzieleni. Dla moich synów, moich uczniów, króla

i ministrów Tybetu, dziesiątego dnia każdego [ księżycowego ] miesiąca, ja sam będę
się pojawiał; obiecuję to.

Ja, Padmasambhawa, nigdy nie oszukuję innych.

Według Lama Sangdu [ bLa ma gSang 'dus ]:

Dziesiątego dnia miesiąca małpy w roku małpy oraz we wszystkie dziesiąte dni
innych [księżycowych ] miesięcy, moje manifestacje będą szczególnie emanować w
Dżambudwipie; Będę udzielał zarówno zwyczajnych jak

i najwyższych siddhi. Jeśli chodzi o tych, ktorzy przez całe życie będą praktykować

sadhanę Guru, to jeśli wytrwają w tym, wówczas w chwili odejścia z obecnego życia,
zostaną wchłonięci w ośrodek mojego serca.

Zgodnie z Zhal-dam Ser-treng [Zhal gdams gser phreng]:

Ja, Urgyan, szczególnie dzisiątego dnia, ktory jest wielkim świętem, będę przybywał
do śnieżnej krainy Tybetu. Jadąc na promieniach słońca i księżyca, tęczy, mgłach lub
deszczu, i będę usuwał wszystkie przeszkody powstrzymujące oddanych mi uczniów.
Każdemu z nich udzielę czterech inicjacji, których pragną. To jest moja obietnica, a
Padma nigdy nie oszukuje nikogo. Jeśli ktoś jest mi oddany, niech zawsze wykonuje
dzisiątego dnia pudżę. Dzięki praktyce sadhany zgodnie z moimi wyjaśnieniami,
urzeczywistni dobrobyt królestwa.

Padmasambhawa przybył  do  tego  świata  dla  spełnienia  trzech  głównych  celów.
Ogólnie  rzecz  biorąc  przybył,  aby  pomóc  istotom  sześciu  sfer.  Następnie,  jego
historyczną  misją  było  przyniesienie  światła  dharmy  i  nauk  dzogczen  do  krainy
Tybetu. Dzięki jego dobroci i własnoręcznym wysiłkom nauka pozostała na dobre w
Tybecie przez ponad tysiąc lat. Obecnie nauki Padmasambhawy przybyły na zachód,
gdzie dotąd były nieznane i jest to rzeczywiście znak jego błogosławieństwa, oznaka
jego  współczucia  i  mocy.  Po  trzecie,  każdy  Budda  niesie  ze  sobą  szczególne
przesłanie  i  ma  specyficzną  misję  do  spełnienia,  a  szczególną  misją
Padmasambhawy  jest  przybycie  do  ciemnego  wieku,  do  'mętów  czasu',  do  kalijugi.
Podczas gdy Budda zasadniczo znany jest z tego, że nauczał nauk sutrajanay, mimo
iż w tajemnicy nauczał tantr, Padmasambhawa przybył na ten świat, ażeby nauczać
tantry  i  dzogczen.  Tak  więc  podczas  gdy  Budda  Siakjamuni  przedstawia  zasadę
Buddy,  najważniejszy  element  ścieżki  sutrajany,  Padmasambhawa  uosabia  zasadę
guru,  serce  buddyzmu  wadżrajany  i  dlatego  znany  jest  jako  'Sangye  Nyipa',  'Drugi
Budda'. Jak wyjaśnia Nyoshul Khenpo Rinpocze: 'zgodnie z ogólnym podejściem do
dharmy Buddy, historia historycznego Buddy Siakjamuniego rozpoczyna się od jego
oświecenia  w  Indii  w  Wadżrasanie,  obecnie  Bodhgaja.  Budda  trzykrotnie  obrócił
kołem  dharmy  i  w  końcu  wszedł  w  parinirwanę.  Potem  przybył  Padmasambhawa,
aby  powtórzyć  jego  nauki,  a  szczególnie  po  to,  aby  obrócić  koło  nauk  tajemnej
mantry  wadżrajany. O ile Budda przekazał podstawowe nauki i założył fundamenty,
Padmasambhawa był  tym,  który  wprowadził  nauki  wadżrajany'.  Padmasambhawa  ,
lub w sanskrycie Padmakara, a po tybetańsku Pema Dziungne, znaczy 'Urodzony w
Lotosie'.  Lotos  symbolizuje  Padmę  albo  lotos  rodziny,  do  której  należą  wszystkie
ludzkie  istoty.  Chociaż  lotos  rośnie  w  błotnistym  bagnie,  jednak  zawsze  wytwarza
nieskalany, czysty kwiat. w ten sposób, choć posiadamy negatywne emocje, takie jak
pragnienie, to nasza wrodzona, czysta energia mądrości może zostać doprowadzona
do  rozkwitu.  Dlatego  pomieszania  nie  musi  się  odrzucać;  można  je  przekształcić  w
mądrość.  Tę  moc  przekształcenia  przedstawia  zasada  lotosu.  W  ten  sposób

Padmasambhawa  jest  ucieleśnieniem  wizji  tantry  i  przekształcenia;  jest  on
przeobrażającym  błogosławieństwem  wszystkich  Buddów.  Dlatego  jest  szczególnie
potężny  w  obecnym  czasie  i  w  tym  wieku,  kiedy  negatywne  emocje  są  silniejsze,  a
pomieszanie  większe  niż  kiedykolwiek  przedtem.  Mówi  się,  że  im  większe
pomieszanie  i  trudności,  tym  jest  on  potężniejszy.  Kiedy  tybetańczycy  potrzebują
błogosławieństwa

opieki,

ich

naturalnym

odruchem

jest

wzywanie

Padmasambhawy.  'Z  kolei,  według  nadzwyczajnej  ścieżki  dzogpaczenpo - mówi
dalej  Nyoshul  Khenpo  Rinpocze - Budda  jest  obecną,  prawdziwą  naturą  naszego
własnego  umysłu,  naszą  wrodzoną  rigpą,  albo  czystą  świadomością.  Gdzie  Budda
stał  się  oświecony  ?  We  wszechogarniającej  przestrzeni  Dharmadhatu.  Z  tego
punktu widzenia takie zdarzenia jak np. jego manifestacja jako historycznego Buddy
w  Wadżrasanie  są  widziane  po  prostu  jako  zewnętrzny  pokaz.  'Pierwotny  Budda'
mieszka nie gdzie indziej jak w naturze naszej rigpy, Sferze Akanisztha. Z przestrzeni
Dharmadhatu manifestuje się dla dobra bodhistattwów jako Buddowie sambhogakaji
pięciu  rodzin:  Wajroczana,  Akszobhja,  Ratnasambhawa,  Amitabha  i  Amoghasiddhi.
Dla  naszego  świata manifestuje  się  w  formie  nirmanakaji  jako  historyczny  Budda
Siakjamuni.  W  rzeczywistości  jednak  nie  był  kim  innym,  niż  emanacją  pierwotnego
Buddy Samantabhadry, który jest w naszym własnym sercu, w naszej własnej rigpie.
Później  zamanifestował  się  jako  Padmasambhawa,  84  mahasiddhów  i  jako  wielcy
mistrzowie  Indii,  tacy  jak:  Nagardżuna,  Asanga,  Arjadewa,  Wasubandhu,  Dignaga,
Dharmakirti,  Sakjaprabha  i  Gunaprabha,  znani  jako  'sześć  osób  i  dwóch
wspaniałych'.  Innymi  słowy,  przejawia  się  na  różne  sposoby,  dla  każdej  istoty  w  jej
właściwy sposób, pojawiając się jako ptak pomiędzy ptakami, jako zwierzę pomiędzy
zwierzętami i.t.d. podczas gdy pierwotny Budda Samantabhadra jest naszą rigpą na
absolutnym  poziomie.  Natura  lub  jakość  mądrości  rigpy  jest  promieniująca  i
wyposażona w świetlistość, podobnie jak słońce jest wyposażone w niezmienne i nie
gasnące promieniowanie. Ta jakość nieprzerwanej świetlistości pierwotnej natury jest
tym  'Nieograniczonym  Światłem'  lub  'Niezmiennym  Światłem',  które  nazywamy
Buddą Amitabhą, po tybetańsku Opame lub Nangwataye. Budda Amitabha, który jest
tym samym, co Samantabhadra, wysyła ze swojego serca potężny promień światła w
formie sylaby Hrih, która opada na północno-zachodnią krainę Oddijana i na jezioro
Dhanakośa. W ten sposób, jak esencja ojca i matki dają narodziny dziecku i tworzą
nasienie  naszego  ciała  złożonego  z  elementów,  narodziny  Padmasambhawy
następują  z  nasiennej  sylaby  Hrih.  w  tym  momencie  wszyscy  Buddowie  Dziesięciu
Kierunków  wraz  z setkami i tysiącami dakiń, z różnych sfer niebiańskich przywołują
dla  dobra  istot  błogosławieństwo  i  inkarnacje  wszystkich  Buddów.  Ta  ich  inwokacja
znana  jest  jako  'Siedem  wierszy  wadżry'  lub  'Modlitwa  w  siedmiu  linijkach'.  Jest  to
'Spontaniczna  pieśń  spokoju  Dharmadhatu'.  Jest  to  najważniejsza modlitwa,
ponieważ jest inwokacją, poprzez którą Guru Rinpocze przybywa do naszego świata.

hung
ur gien jul gi nub dziang tsam
pe ma ge sar dong po la
ja tsen czio gi ngy drub nie
pe ma dziung ne szie su dra
khor du khan dro mang py kor
kie ki dzie su dak drub ki
dzin gi lab czir szieg su sol
gu ru pe ma sid dhi hung

hung
w północno-zachodnim krańcu krainy urgien
w sercu kwiatu lotosu, jesteś ty
obdarzony wspaniałymi, najwyższymi mocami
znany jako zrodzony z lotosu
otoczony przez orszak wielu dakiń
praktykując i podążając za tobą, proszę, przybądź tu
by udzielić mi błogosławieństwa
padmasambhawo udziel mi urzeczywistnienia

Gdy Guru Rinpocze urodził się w kwiecie lotosu na wodach jeziora, dakinie zawołały go z
głębi swoich serc i ich wołanie spontanicznie stało się mantrą Wadżra Guru. Tak więc ta
mantra jest mantrą jego serca, jego rdzeniem życia, jego esencją serca, a recytowanie jej to
przywołanie samej istoty Guru Rinpocze:

om ah hung bendza guru pema siddhi hung

Gdy nadszedł czas, aby opuścić Tybet, Padmasambhawa odjechał do krainy Ngayab Ling, ku
górze o barwie miedzi, zwanej Zangdokpalri. 'Tam - pisze Dudjom Rinpocze -
zamanifestował Niepojęty Pałac Lotosowego Światła i rezyduje w nim jako król, przy
pomocy jednej ze swych manifestacji, w każdym z ośmiu kontynentów rakszasów, udzielając
nauk takich jak - 'Osiem wielkich metod osiągania kagye' i chroniąc ludzi tego świata
Dżambudwipy od lęków ich życia. Nawet i dziś panuje jako regent wadżradary, 'Vidjadhara
mający spontaniczne spełnienie najwyższej ścieżki'; i w ten sposób pozostanie, nigdy nie
ruszając się, aż do końca świata. Istnieje wiele form Padmasambhawy. Pierwsza zwana jest
Totreng De Nga [pięć rodzin Padmasambhawy]: Wadżra Totreng, Ratna Totreng, Padma
Totreng, Karma Totreng i Budda Totreng. Następnie jest osiem manifestacji
Padmasambhawy: Tsokye Dordże, Padmasambhawa, Loden Czokse, Pema Gyalpo, Nyima
Ozer, Śakja Senge, Senge Dradok i Dordże Drolo. Jest sześciu Guru Rinpocze, którzy
zamanifestowali się, aby pomóc sferom piekielnym, sferze głodnych duchów, sferze
zwierzęcej, sferze ludzkiej, sferze półbogów i sferze bogów. Tych sześciu Guru Rinpocze
pracuje przeciwko sześciu negatywnym emocjom. jest też dwanaście manifestacji Guru
Rinpocze [Nam Trul Chu Nyi] przeciw różnym przeszkodom i lękom, które powstają w
naszym życiu. Budda osobiście powiedział: 'przybyłem w sposób podobny do snu, lecz w
rzeczywistości w ogóle nie nauczałem, to wszystko powstało z potrzeb istot'. Tak jak to, co
pojawia się przed zwierciadłem, odbija się w nim, tak i nauki pojawiają się zgodnie z potrzebą
istot. W ten sposób osiem manifestacji Padmasambhawy nie są różnymi Padmasambhawami,
lecz odzwierciedlają jego zdolność pojawiania się zgodnie z potrzebami i prośbami. Dlatego
zwane są po tybetańsku 'Guru Tsen Gye' ['Osiem Imion Guru'].

'Jeśli żarliwie modlisz się do Guru Rinpocze - mówi Nyoshul Khenpo Rinpocze - nie ma
wątpliwości,

że istotnie pojawi się tobie, ponieważ żaden inny Budda nie manifestował się w wizjach

praktykującym tak często jak Guru Rinpocze. niektórzy z wielkich tertonów np.Ratna
Lingpa mieli aż 25 wizji Guru Rinpocze. Inni główni tertonowie mieli 20-cia, inni 10,
niektórzy sześć, a cały tysiąc mniejszych tertonów miał przynajmniej trzy wizje, co
razem daje wiele tysięcy. Szczegóły tych wizji są bardzo dokładnie odnotowane: np.data,
miejsce i sposób, kiedy miały miejsce oraz nauki i przepowiednie dane przez
Padmasambhawę. Nauki te zostały następnie bardzo wyraźnie spisane. Później

praktykowali je inni mistrzowie, z których wielu osiągnęło tęczowe ciało przez swoją
autentyczną moc. To wszystko pokazuje jak potężny i jak szybki

w działaniu jest Guru Rinpocze. Jeśli praktykujesz go, szybciej osiągniesz spełnienie na
ścieżce. Żaden inny Budda czy mistrz nie pojawił się tak wiele razy jak Guru Rinpocze.
wydaje się, że jest on najaktywniejszy z nich wszystkich'.

Najpotężniejszym sposobem przywołania inspiracji Padmasambhawy jest praktyka guru jogi:
'stopienie się

z umysłem guru'. Oto dlaczego w toku historii wielcy mistrzowie dzogczen, jak na przykład
Jigmed Lingpa, Dziamjang Khyentse Wangpo i Patrul Rinpocze określili guru jogę jako ich
najskrytszą praktykę. Patrul Rinpocze mógł nawet recytować słowa guru jogi bezwiednie,
podczas gdy sam spał. 'Na ostatecznym poziomie - mówi Dilgo Khyentse Rinpocze - poprzez
Padmasambhawę możemy urzeczywistnić naturę umysłu, znaczenie dzogczen lub
mahamudry. Nie można ich urzeczywistnić bez praktyki guru jogi. Guru joga jest kluczem'.
Praktyka guru jogi jest bardzo subtelną, a jednak potężną metodą odniesienia do prawdy w
ludzki, osobisty sposób i otwarcia serca, aby odsłonić mądrość rigpy. Guru jest medium, zaś
przywoływanie go to środki. ponieważ kiedy myślicie o waszym mistrzu, wywołuje to samą
esencję, sam smak i poczucie oświecenia, poglądu i dzogczen. Oddanie rozbraja wszelkie
wasze negatywne emocje. W guru jodze otwieracie wasze serce i umysł na prawdę, którą
ucieleśnia guru. Chociaż prawda czy Budda jest w nas, to jeśli nie jesteśmy w stanie sami
tego urzeczywistnić, powinniśmy ją wezwać. Wejście w stan absolutu bez jakiejś inspiracji
jest skrajnie trudne, prawie żę niemożliwe i jeśli nie macie zaufania do mądrości guru w was,
wtedy potrzebujecie znaleźć sposób zainspirowania tego poprzez guru jogę, która przywołuje
tę obecność, ażeby ogrzać wasze serce i błogosławić wasz umysł. Jak wskazuje Nyoshul
Khenpo Rinpocze: '...jeśli spoglądasz na swój umysł, kiedy powstaje w nim bardzo silne
oddanie i twoja medytacja się nim inspiruje, to co się wydarza? Odkrywasz, że twoja
medytacja ma dużo więcej uczucia, przejrzystości, błogosławieństwa i realizacji. podczas gdy
samo siedzenie z niemym medytowaniem na pustkę i myśleniem:

'ja medytuję' będzie zupełnie płaskie'. 'W szczególności żywotne jest włożenie całej swojej
energii w guru jogę, trzymając się jej jako życia i serca praktyki - pisze Dudjom Rinpocze -
jeśli tego nie zrobisz, wtedy twoja medytacja będzie bardzo tępa i nawet jeśli zrobisz małe
postępy, nie będzie końca przeszkodom, ani też w umyśle nie narodzi się żadna możliwość
prawdziwej szczerej realizacji. Dlatego dzięki żarliwemu modleniu się z niekłamanym
oddaniem, zostanie ci wkrótce przekazane bezpośrednie błogosławieństwo i umysł mądrości
lamy, wskutek czego zostaniesz wyposażony w jedyne w swoim rodzaju urzeczywistnienie,
poza słowami, zrodzone głęboko w twym umyśle. Są cztery stopnie spełnienia praktyki guru
jogi: - inwokacja, - stopienie swego umysłu z guru za pomocą mantry, następnie - otrzymanie
błogosławieństwa lub obdarzenie mocą, i na koniec - zjednoczenie swego umysłu z
Padmasambhawą lub z guru i spoczywanie w naturze swojej rigpy, absolutnym lamie.

Inwokacja rozpoczyna się wraz z pobudzeniem poglądu prawdziwego oddania. gdy siedzisz
cicho, z głębi swego serca przywołujesz Padmasambhawę, ucieleśnienie wszystkich Buddów
i wszystkich mistrzów, w przestrzeni przed sobą. powinno się go wizualizować jako istotę
promieniującą jak tęcza, a nie płasko jak na obrazku, ani jako solidną statuę ze złota, lub też
coś pustego. Wizualizując myśl, że dzierży on błogosławieństwa i jakość mądrości,
współczucia i mocy wszystkich Buddów. Albowiem jak powiedział to sam Padmasambhawa:
'ci, którzy realizują mnie, realizują wszystkich Buddów; ci, którzy mnie widzą, widzą

wszystkich Buddów'. Gdy przywołujesz go, wołasz o jego pomoc i inspirację dla
oczyszczenia całej swojej karmy i negatywnych emocji i dla sprowadzenia urzeczywistnienia
twojej prawdziwej natury. Z takim rodzajem gorącej prośby przywołujesz go bardzo mocno i
jednoczysz z nim swój umysł. Jeśli masz trudność w odniesieniu do formy Padmasambhawy,
możesz po prostu brać pod uwagę tę doskonałą obecność, obecność wszystkich Buddów i
mistrzów i przywoływać prawdę w postaci światła. Inwokacja jest jakby wprowadzeniem
Padmasambhawy do swojej obecności, do swojego serca. Gdy przywołujesz, twój umysł jest
zajęty Padmasambhawą czy odczuciem Padmasambhawy, przeobrażając całe otoczenie serca
i umysłu. Dilgo Khyentse mówi: 'jest tak jakby Padmasambhawa sam był faktycznie obecny.
rozpoznając to, wizualizuj go i wzywaj z głębi swego serca, mówiąc: 'Guru Rinpocze, weź
mnie pod swoją opiekę !' nie ma wątpliwości, że wtedy jego błogosławieństwo spłynie do
twego serca'. Kiedy podejmujemy praktykę wizualizacji taką jak ta, wkraczamy w wymiar
obszaru sakralnego. przypomina nam to, że Buddowie są tam, ponieważ Budda sam
powiedział: 'jeśli ktoś myśli omnie, zjawiam się przed nim'. Niczego nie tworzycie, natomiast
zamiast tego dostrajacie się do prawdziwej natury czystego środowiska, do sfery Buddy. Nie
musicie 'widzieć' sfer Buddy, wystarczy jeśli po prostu pozwolicie swemu sercu wkroczyć w
nie. Wszystkie sfery są w swej istocie czystymi sferami Buddów, lecz obecnie ze względu na
naszą karmiczną wizję nie jesteśmy w stanie widzieć ich jako czystych. To jest czyste
postrzeganie [dak nang], święte spojrzenie.

Kiedy przywołujecie Padmasambhawę, możecie to czynić przez śpiewanie 'Modlitwy w
siedmiu linijkach', powszechnie używanej w tradycji Ningma i Dzogczen. 'Możecie
włożyć cały swój umysł z oddaniem tylko dla tej modlitwy', powiedział Guru Rinpocze.
Rzekł on również: 'kiedy uczeń woła mnie z tęsknym oddaniem

i z melodyjną pieśnią Modlitwy w siedmiu linijkach, przybędę wprost z Zangdokpalri,
jak matka,

która nie może się oprzeć wołaniu swego dziecka".

Esencją praktyki guru jogi jest zjednoczenie swego umysłu z Guru Rinpocze i mówienie
mantry 'om ah hung bendza guru pema siddhi hung', tak wiele razy, jak jest to
możliwe.Odmawiając mantrę, utrzymujesz swój umysł w jedności z guru lub po prostu
pozostawiasz go, aby cicho spoczywał w naturze twojego guru. Jest to zwane dojrzewaniem
błogosławieństwa. Poprzez błogosławieństwo twój zwykły umysł zostaje urzeczywistniony
jako umysł mądrości Guru Rinpocze. Twoje uczucia i postrzeganie zostają przekształcone, jak
gdyby nagle uniosły się ciężkie chmury

i wszystko stało się czyste.Mantra Wadżra Guru jest samą serdeczną esencją
Padmasambhawy. Jest to także mantra wszystkich mistrzów, Buddów, jidamów, dakiń i
strażników. Kiedy ją śpiewasz, przywołujesz samo ucieleśnienie Padmasambhawy. Kiedy
dojdzie do końca praktyki mantry, doprowadzając błogosławieństwa do dojrzałości i
zjednoczenia z umysłem mądrości guru, kulminacją tego będzie otrzymanie przekazu mocy,
co stanowi trzeci etap praktyki guru jogi. Tutaj wyjaśnia się to zgodnie z praktyką guru jogi
jaką otrzymałem od mojego lamy - Tsultrima Gjamtso Rinpocze [z Bhutanu].

Z krystalicznie białej sylaby Om na czole Padmasambhawy wypływają promienie białego
światła, które wnikają do twojego czoła i wypełniają całe ciało. Oczyszcza to całą negatywną
karmę zgromadzoną przez negatywne czyny ciała i oczyszcza kanały [tyb. tsa]. W ten sposób
otrzymujesz błogosławieństwo ciała Guru Rinpocze. Jest to Inicjacja Wazy [Bum Wang],

która wyposaża w moc do praktyki wizualizacji [kyerim] i zasiewa ziarno osiągnięcia stanu
'W Pełni Dojrzałego Vidjadhary' i realizacji nirmanakaji. Z rubinowej sylaby Ah w gardle
Padmasambhawy wypływają promienie czerwonego światła, które wchodzą do twego gardła i
wypełniają całe twoje ciało. Oczyszcza to cała negatywną karmę nagromadzoną poprzez
działania mowy i oczyszcza wewnętrzny wiatr [tyb.lung]. W ten sposób otrzymujesz
błogosławieństwo mowy Guru Rinpocze. Jest to 'Inicjacja Tajemna' [Sang Wang], która
wyposaża w moc dla praktyki recytacji mantry i zasiewa ziarno osiągnięcia stanu 'Vidjadhary
Wiecznego Życia' i realizacji sambhogakaji. Po trzecie, z niebieskiej sylaby Hung w kolorze
lapis lazuli w sercu Padmasambhawy wypływają promienie niebieskiego światła, wchodząc
do twego serca i wypełniając całe twoje ciało. Oczyszcza to całą negatywną karmę
nagromadzoną poprzez negatywne działania umysłu i oczyszcza twórczą esencję lub energię
[tyb.thigle]. w ten sposób otrzymujesz błogosławieństwo umysłu Guru Rinpocze. Jest to
'Inicjacja Wiedzy - Mądrości' [Sherab - Jeszie Kyi Wang], która wyposaża w moc dla
praktyki jogi błogości i pustki - tummo i zasiewa ziarno osiągnięcia stanu 'Vidjadhary
Mahamudry' i realizację dharmakaji. Na końcu przekazu mocy Padmasambhawa rozpuszcza
się w światło i jednoczy z tobą - wnikając do twojego serca. Światło rozpuszcza się w tobie,
wypełniając całe twoje ciało. Twoje ciało, mowa i umysł zostają przekształcone w ciało,
mowę i umysł Guru Rinpocze. W tym momencie rozpoznajesz, że natura twojego umysłu jest
absolutnym lamą, nieoddzielonym od ciebie. W tym stanie niepodzielności przebywasz w
spokoju, uświadamiając sobie, że jest to natura dzogpaczenpo [mahamudry]. Dlatego też o
guru jodze mówi się, że jest tak potężna, ponieważ jeśli otworzysz swe serce i stopisz swój
umysł z umysłem mądrości guru, urzeczywistnisz swój umysł w jego umyśle mądrości.
Wtedy nie ma już dłużej nauczyciela na zewnątrz ciebie; uświadamiasz sobie, że obecnie
znajduje się on w naturze twojego umysłu. Twój umysł, który teraz zjednoczył się z prawdą,
nie jest dłużej twoim zwykłym umysłem; stał się jednym z umysłem mądrości Guru Rinpocze
i wszystkich Buddów.

Mantra

Esencjonalnie znaczenie mantry Wadżra Guru jest następujące:

Guru Padmasambhawo udziel mi urzeczywistnienia niezniszczalnego ciała, mowy i
umysłu.
[ Przywołuję ciebie, Wadżra Guru Padmasambhawo, proszę, abyś przez swoje
błogosławieństwo udzielił mi zarówno zwykłych, jak i najwyższych siddhi ].

Pełne znaczenie tych słów, tak jak zostało ono przedstawione przez Dudjoma Rinpocze i
Dilgo Khyentse Rinpocze jest następujące: zewnętrznie są one ciałem wadżry, mową wadżry i
umysłem wadżry Buddów. Om - reprezentuje błogosławieństwo ciała Buddów. Ah -
błogosławieństwo mowy Buddów.Hung - błogosławieństwo umysłu mądrości wszystkich
Buddów. Om - jest esencją formy, Ah - esencją dźwięku, zaś Hung - esencją umysłu.

Om oczyszcza wszystkie negatywne działania popełnione przez twoje ciało.

Ah oczyszcza wszystkie negatywne działania popełnione przez twoją mowę.

Hung oczyszcza wszystkie negatywne działania popełnione przez twój umysł. Jesteś
wyposażony w moc przez błogosławieństwo i przekształcenie ciała, mowy i umysłu
wszystkich Buddów.

Wewnętrznie,

Om - oczyszcza 'tsa', kanały czyli nadi.

Ah - oczyszcza 'lung', pranę, wewnętrzny wiatr albo przepływ energii.

Hung - oczyszcza 'thigle', bindu, energię - twórczą esencję.

Om - oczyszcza wszystkie postrzeżenia.

Ah - oczyszcza wszystkie dźwięki.

Hung - oczyszcza umysł, myśli i emocje.

Tajemnie, Om Ah Hung - reprezentuje trzy kaje:

Om - reprezentuje aspekt dharmakaji rodziny lotosowej, Buddę Amitabhę;

Ah - reprezentuje aspekt sambhogakaji, Awalokiteśwarę,

a Hung - reprezentuje aspekt nirmanakaji, Padmasambhawę.

Wskazuje to, że wszystkie trzy kaje są ucieleśnione w osobie Guru Rinpocze. jeszcze bardziej
tajemnie,

Om - jest współczuciem lub energią [tuk dzie],

Ah - naturą [rang shyin],

zaś Hung - jest esencją [ngowo].

Bendza - Wadżra [albo po tybetańsku też: Dordże] odnosi się do diamentu, najtwardszego i
najcenniejszego

ze wszystkich kamieni. Diament może przeciąć wszystkie inne substancje, jednak sam nie
może być przecięty przez żadną z nich. Dokładnie w ten sam sposób niezmienna, nie-dualna
mądrość Buddów nie może zostać dotknięta przez ignorancję; ta mądrość może odciąć
wszelkie złudzenia i zaciemnienia; a właściwości i aktywności ciała, mowy i umysłu Buddów
pomagają istotom bez żadnej szkody ze strony negatywnych sił.

Guru - znaczy 'ciężki'; jest to ktoś napełniony wszystkimi cudownymi właściwościami wiedzy
i mądrości, posiadający wielką obecność i w pełni ucieleśniający tę mądrość. Tak jak złoto
jest najbardziej substancjalnym

i najcenniejszym spośród metali, tak też i guru jest najbardziej substancjalną postacią z
powodu swych niepojętych

i nieskazitelnych właściwości; jest on również najcenniejszą ze wszystkich istot. Tutaj guru

koresponduje

z sambhogakają i Awalokiteśwarą, Panem Współczucia.

Padma [ tyb. Pema] wskazuje na rodzinę lotosu albo aspekt mowy Buddów. Jako, że
Padmasambhawa jest bezpośrednią emanacją lub nirmanakają pierwotnego Buddy Amitabhy,
który należy do rodziny lotosu, znany jest jako 'Padma', jak w 'Padmasambhawie' lub 'Pema
Dziungne'. Wadżra oznacza także niezniszczalną energię oświecenia, prawdę, o
urzeczywistnienie której w naszym poglądzie się modlimy. Guru - reprezentuje świetlistość
lub doskonałość natury umysłu, o zaktualizowanie której w naszej medytacji modlimy się.
Padma - przedstawia 'współczucie' lub 'działanie' i modlimy się, abyśmy mogli wypełnić
współczucie działania. tak więc: wadżra - jest poglądem, guru - jest medytacją, a padma - jest
współczuciem w działaniu. Wadżra - jest dharmakają, guru - jest sambhogakają, a padma -
jest nirmanakają. Wadżra - jest esencją, guru - jest naturą, a padma - energią. Krótko mówiąc
modlimy się, abyśmy mogli urzeczywistnić ufność poglądu wadżry, udoskonalić wielką
zręczność medytacji guru i wypełnić współczujące działanie padmy.

Siddhi - znaczy 'rzeczywiste spełnienie', osiągnięcie, błogosławieństwo i realizację. Są dwa
rodzaje siddhi: zwykłe

i najwyższe. Poprzez otrzymanie błogosławieństwa zwykłych siddhi wszystkie przeszkody
naszego życia, takie jak np. choroby, zostają usunięte, wszystkie nasze dobre dążenia zostają
spełnione, otrzymujemy płynące z nich pożytki, takie jak bogactwo i powodzenie, a wszystkie
okoliczności w życiu zaczynają sprzyjać realizacji oświecenia. Błogosławieństwo
najwyższych siddhi prowadzi do samego oświecenia, stanu całkowitego urzeczywistnienia
Guru Urodzonego w Lotosie, dla dobra zarówno nas samych, jak i innych.

Przez pamiętanie o ciele, mowie, umyśle, właściwościach i aktywności Urodzonego w
Lotosie Guru, jak i modlenie się do niego, osiągnie się zarówno zwykłe, jak i najwyższe
siddhi. Siddhi można podzielić na zewnętrzne spełnienie czterech karm, wewnętrzne
spełnienie ośmiu siddhi i tajemne spełnienie najwyższego siddhi. Można również zewnętrznie
spełnić fazę rozwojową [kyerim], wewnętrznie spełnić 'tsa lung' - praktykę kanałów i
wiatrów, oraz tajemnie spełnić urzeczywistnienie natury umysłu. Siddhi Hung mówi się po to,
aby ściągnąć wszystkie siddhi jak magnes, który przyciąga opiłki żelaza. Hung - jest umysłem
mądrości i katalizatorem dla mantry.

Niech tak będzie !

OM AH HUM BENZA GURU PEMA SIDDHI HUM

Wadżra Guru Mantra

Wadżra Guru Mantra jest mantrą związaną z Guru Rinpocze znanym także jako

Padmasambhawa. Poniższy tekst jest tłumaczeniem termy wyjaśniającej znaczenie
tej mantry. Oryginalny tekst został ukryty w czasach Padmasambhawy w Tybecie i
odkryty ponownie w XIV wieku przez Karma Lingpę, który następnie przepisał go
na złotym papierze. Tekst jest znany jako "Komentarz sylaba po sylabie
wyjaśniający korzyści i zalety Wadżra Guru Mantry". Rozpoczyna się inwokacją do
Guru Rinpocze, a następnie przechodzi w dialog pomiędzy Jeszie Tsogial, duchową
partnerką Padmasambhawy i samym Padmasambhawą.

Tak oto Jeszie Tsogial rzekła: "Ja, kobieta, Jeszie Tsogial, ofiarowawszy Tobie
wewnętrzne i zewnętrzne mandale, rozległe jak niebo, mam następującą prośbę. O
wielki nauczycielu Pema Dziungne, byłeś wyjątkowo życzliwy dla nas, ludzi Tybetu,
pozostawiając nam swe dziedzictwo, które przynosi pożytek nam teraz i przyszłych
żywotach. Twoja dobroć jest tak wielka, że niczego podobnego nie doświadczaliśmy
do tej pory i nie doznamy także w przyszłości. W szczególności udzieliłeś mi esencji
nauk dotyczących praktyki, toteż teraz, chociaż jestem mało ważną istotą, nie mam
wątpliwości, że osiągnę oświecenie. W przyszłości czujące istoty będą posiadać
bardzo ograniczone zdolności skupiania uwagi i wiele rzeczy będzie zapychać ich

umysły i zajmować je. Ich charaktery będą ordynarne i trudne do poskromienia.
Rozwiną wiele błędnych poglądów na temat świętej Dharmy, w szczególności
przyjdzie czas, kiedy ludzie będą doznawać rozproszenia słysząc nauki sekretnej
mantry wysokich poziomów tantry.

W tym czasie czujące istoty będą cierpieć dotkliwie z powodu chorób, głodu i wojny.
Z  powodu  rozprzestrzeniania  się  tych  nieszczęść,  szczególnie  Chiny,  Tybet  i
Mongolia  będą  dotknięte  tego  rodzaju  zamętem,  jaki  powstaje  przy  zniszczeniu
mrowiska  i  przyjdzie  czas,  kiedy  ludzie  w  Tybecie  będą  cierpieć  ogromnie.  Chociaż
mówiłeś  obszernie  o  wielu  zręcznych  środkach  pozwalających  uratować,  co  tylko
możliwe, w tej sytuacji, czujące istoty w przyszłości nie będą mieć czasu na praktykę.
Nawet  jeśli  będą  posiadać  niewielkie  skłonności  do  praktykowania,  będą
doświadczać  wielu  poważnych  przeszkód.  Czujące  istoty  będą  doświadczać
ogromnego zamętu. Nie będą w stanie się skupić, współpracować ze sobą, ani dojść
do  jakiejkolwiek  zgody  i  w  związku  z  tym  ich  postępowanie  stanie  się  bardzo
nieczyste. Tego rodzaju złe czasy będą trudne do uniknięcia. W związku z tym, jaką
korzyść i pożytek odniosą istoty, które w przyszłości będą polegać jedynie na Wadżra
Guru  Mantrze  w  swojej  praktyce?  Pytam  o  to,  dla  pożytku  tych  istot,  które  w
przyszłości nie będą w stanie dostrzec tego same i dlatego trzeba im to wyjaśnić."

Wówczas  wielki  mistrz  Pema  Dziungne  odrzekł:  "O  pełna  wiary  kobieto.  To,  co
powiedziałaś  jest  w  samej  rzeczy  prawdą.  W  przyszłości  takie  [właśnie]  czasy
nadejdą dla czujących istot i zarówno w doczesnym jak i długoterminowym aspekcie
korzyści  z  Wadżra  Guru  Mantry  mogą  być  wyraźnie  odczute.  Ponieważ  moje
duchowe  instrukcje  i  metody  praktyki,  które  oferuję  są  niezmierzalne,  [przeto]
ukryłem  wielką  liczbę  cennych  nauk  w  wodzie,  skałach,  na  niebie  itp. W  tych  złych
czasach, nawet istotom ze sprzyjającą karmą trudno będzie spotkać te nauki. Trudno
będzie  pozyskać  wszystkie  konieczne  okoliczności,  aby  te  nauki  mogły  być
ujawnione. To jest znak, że zbiorowa zasługa istot zanika. Jednakże, w tych [właśnie]
czasach  jeśli  ta  esencja  mantr,  Mantra  Wadżra  Guru  będzie  powtarzana  tak  wiele
razy jak to jest możliwe, sto razy, tysiąc razy, dziesięć tysięcy razy, sto tysięcy razy,
milion, dziesięć milionów, sto milionów razy, itd., jeśli będzie powtarzana w świętych
miejscach, niedaleko wielkich rzek, w miejscach gdzie bogowie i demony przebywają
w  wielkiej  obfitości,  jeśli  będzie  recytowana  w  tych  miejscach  przez  praktykujących
tantryczne  nauki  i  utrzymujących  w  czystości  śluby  samaja,  przez  wyświęconych
mnichów,  którzy  utrzymują  czyste  ślubowania,  przez  mężczyzn  i  kobiety,  którzy
posiadają  wiarę  w  nauki,  jeśli  będą  oni  wzbudzać  bodhicittę  na  wielką  skalę  i
recytować  tę  mantrę,  wówczas  pożytki,  korzyści  i  energia  takiej  praktyki  będą
naprawdę  nie  pojęte.  Ona  odsunie  wszystkie  negatywne  siły  chorób,  głodu,  groźby
złych  zbiorów  i  wszelkich  złych  znaków  co  do  przyszłości,  we  wszystkich  krainach
świata, tak, że deszcz spadnie we właściwym czasie na ziarno i będzie zawsze pod
dostatkiem wody dla upraw i podtrzymania życia ludzi i zwierząt, a wszystkie krainy i
miejsca  doznają  rozwoju  i  pomyślnych  warunków.  W  tym  życiu  i  w  przyszłych
żywotach,  oraz  w  stanie  pośrednim  pomiędzy  śmiercią  i  narodzinami,  istoty
praktykujące w ten sposób, będą spotykać mnie nieustannie. Najlepsi z nich spotkają
mnie  rzeczywiście  w ich  czuwającej  świadomości.  Ci  o  średnich  osiągnięciach
spotkają  mnie  w  medytacyjnych  wizjach,  a  ci  o  najmniejszych  [zdolnościach]  będą
spotykać  mnie  nieustannie  w  swoich  snach.  Stopniowo  doskonaląc  różne  ścieżki  i
poziomy  swojej  praktyki  osiągną  oni  poziom  męskich  i  żeńskich  dzierżycieli  esencji

świadomości  w  mojej  Czystej  Krainie  na  kontynencie  Ngayab.  Nie  ma  co  do  tego
wątpliwości. Jeśli ta mantra będzie powtarzana 100 razy w ciągu dnia, tylko 100 razy
bez przerywania, ten który to uczyni będzie atrakcyjny dla innych i bez wysiłku będzie
miał  zapewnione  pożywienie,  dobytek  i  wszystko  co  niezbędne  dla  życia.  Jeśli  ktoś
będzie recytował 1000 lub 10 000 razy dziennie, będzie w stanie wpływać na innych
swoją  błyskotliwością,  stanie  się  bardzo  charyzmatyczny,

będzie miał moc

pozytywnego  oddziaływania  na  innych  i  osiągnie  nie  znająca  przeszkód  siłę
błogosławieństw  i  duchowej  mocy.  Jeśli  ktoś  będzie  powtarzał  100  000  lub  milion
razy  regularni  e,  będzie  w  stanie  skutecznie  i  w  niezmierzony  sposób  przynosić
pożytek istotom  dokładnie  w  taki  sposób,  w  jaki  zapragnie.  Jeśli  ktoś  będzie
wyrecytuje  3  lub  7  milionów  razy  nie  będzie  nigdy  oddzielony  od  Buddów  trzech
czasów  i  stanie  się  jednym  ze  mną.  Wszyscy  bogowie  i  demony  istnienia  będą  go
słuchać  i  wysławiać.  W  najbardziej  znakomitych  przypadkach  istoty  [recytujące
mantrę] osiągną tęczowe ciało, ostateczny poziom [możliwy do] osiągnięcia podczas
życia. Na średnim poziomie, w momencie śmierci aspekty matki i dziecka promiennej
świetlistości spotkają się. W końcu, na najniższym poziomie istoty ujrzą mą twarz w
stanie  bardo  a  wszystkie  zjawiska  stanu  pośredniego  wyzwolą  się  w  ich  własnej
podstawie,  tak  że  istoty  te  odrodzą  się  na  kontynencie  Ngajab,  gdzie  będą  mogły
przynieść  niezmierzone  dobra  innym  istotom."  W  ten  sposób Guru  odpowiedział
Yeszie Tsogial.

Dakini Jeszie Tsogial (skt. Ocean Mądrości) - partnerka tantryczna Guru

Padmasambhawy

Ona zaś odpowiadając rzekła: "O wielki mistrzu. To wyjątkowo łaskawe z twojej
strony, że opisałeś te rozległe i nie dające się zmierzyć korzyści i zalety duchowej
energii tej mantry. Jednakże, dla dobra czujących istot w przyszłości, szczegółowe
wyjaśnienie Wadżra Guru Mantry miałoby ogromny pożytek, toteż, proszę Cię,
wyjaśnij w krótki sposób różne sylaby mantry."

Na to wielki mistrz rzekł: " O córko szlachetnej rodziny, Wadżra Guru Mantra jest nie
tylko  esencja  moich  mantr,  jest  ona  esencja  i  żywą  energią  wszystkich  bóstw
czterech klas tantry, wszystkich dziewięciu ścieżek [yana] i wszystkich 84 000 nauk
Dharmy.  Esencja  wszystkich  Buddów  trzech  czasów,  wszystkich  guru,  bóstw
[jidamów], daków i dakiń, opiekunów Dharmy etc, esencja ich wszystkich zawiera się
i  jest  kompletna  wewnątrz  tej  mantry.  Można  zapytać,  w  jaki  sposób  ona  działa,
dlaczego wszystko to w pełni zawiera się w tej mantrze? Słuchaj uważnie i zatrzymaj
to  w  swym  umyśle.  Czytaj  to  nieustannie  dla  dobra  czujących  istot,  nauczaj  tego  i
demonstruj istotom w przyszłości".