ESOP -

do tworzenia

strona:

1

SPIS

1.

CHARAKTERYSTYKA SYSTEMU ESOP ...............................................................................

KRÓTKI OPIS PROGRAMU ESOP.........................................................................................

3.

PODSTAWOWE OPERACJE WYKONYWANE PODCZAS TWORZENIA MODUþU .............. 3

3.1.

D

EFINICJA NOWEGO MODU

(

PUSTEGO ARKUSZA

) .................................................................... 4

3.1.1.

Schemat postÿpowania -

nowego moduþu (pustego

........................... 5

3.2.

R

OZMIESZCZENIE ZMIENNYCH

,

OPISÓW

,

REFERENCJI W MODULE

................................................. 5

3.3.

N

AZWY KOMÓREK

! " #

$ % &

" ' ( ) * )

+

DANE I WYNIKI

,

- .

$

)!

%

/

....................................................... 6

3.4.

W

STAWIENIE LIST SELEKCJI

..................................................................................................... 8

3.4.1.

Schemat postÿpowania - definicja selekcji

0

1

2

3

4

15

6

7

w ................................................. 10

3.5.

W

STAWIENIE SELEKCJI U

8

* 9

:

,

#

; $ :

"

..................................................................................... 11

3.5.1.

Schemat postÿpowania - definicja selekcji

<

=

>

?

@

............................................... 12

3.6.

R

EJESTRACJA ZMIENNYCH

..................................................................................................... 13

3.6.1.

Schemat postÿpowania - rejestracja zmiennej ............................................................. 15

3.7.

W

STAWIENIE TABELI

............................................................................................................. 16

3.7.1.

Schemat postÿpowania - wstawianie tabeli.................................................................. 17

3.8.

R

EJESTRACJA

$

A

9

;$ %

' ( )

EJ TABELI

......................................................................................... 17

3.9.

D

ODANIE DODATKOWYCH INFORMACJI I KOMENTARZY

............................................................... 19

3.10.

F

ORMATOWANIE WARUNKOWE

,

SPRAWDZANIE POPRAWNO

B

)

$

KOMÓREK

................................ 19

strona:

C

ESOP - Podrÿcznik do tworzenia moduþów

1. CHARAKTERYSTYKA SYSTEMU ESOP

W niniejszym dokumencie przedstawione zostaúy informacje dotyczùce tworzenia moduúów w
systemie ESOP. Naleøy zaznaczy÷, øe tworzenie moduúów wymaga od uøytkownika systemu ESOP
podstawowych wiadomoöci dotyczùcych programu MS Excel ©. Warto równieø doda÷, øe przy
definiowaniu zúoøonych operacji w systemie ESOP dostõpne sù wszystkie moøliwoöci makr VBA.

System ESOP to otwarty system bõdùcy bibliotekù programów obliczeniowych realizujùcych zadania
dotyczùce róønorodnych zagadnieô z zakresu budownictwa. Sù to nie tylko programy do weryfikacji,
optymalizacji, czy obliczeô elementów konstrukcji budowlanych (stalowych, øelbetowych,
drewnianych), ale równieø aplikacje z innych dziedzin budownictwa: mechaniki budowli, fizyki budowli,
geotechniki itp.

Dziesiùtki programów obliczeniowych w systemie ESOP jest skoncentrowanych na praktycznych i
teoretycznych aspektach projektowania. Wszystkie sù zrealizowane w taki sposób, aby ich
uøytkowanie byúo jak najprostsze i najbardziej intuicyjne.

Notki obliczeniowe generowane w programie zawierajù zarówno zestaw danych i rezultatów, jak
równieø wzory matematyczne, referencje normowe i prezentacje graficzne adekwatne do
realizowanych obliczeô.

System ESOP to równieø platforma pozwalajùca na efektywne tworzenie przez uøytkownika wúasnych
obliczeô dla potrzeb inøynierskich. Dziõki specjalnym narzõdziom znajdujùcym siõ w systemie ESOP,
realizacja obliczeô jest wyjùtkowo prosta i skuteczna. Wúasne obliczenia uøytkownika mogù dotyczy÷
caúkowicie nowych zagadnieô, lecz równieø mogù by÷ realizowane jako uzupeúnienie do obliczeô
wykonywanych przez programy systemu ESOP. Pozwala to na caúkowite dostosowywanie procesu
obliczeniowego do wúasnych potrzeb.

Kaødy program systemu ESOP jest w peúni udokumentowany: posiada dokúadny opis, listõ zmiennych
niezbõdnych do wprowadzenia oraz listõ oczekiwanych rezultatów. Dostõpny jest takøe przykúad
referencyjny.

Dziõki Internetowi uøytkownicy systemu ESOP mogù na bieøùco öledzi÷ ulepszenia oraz uaktualnia÷
system nowymi programami. Przez Internet lub z poziomu programu, moøna dokonywa÷ równieø
zamówieô.

Dodatkowe informacje moøna znaleò÷ na stronie internetowej

www.esop.pl

.

2. KRÓTKI OPIS PROGRAMU ESOP

Program ESOP pracuje w örodowisku MS Excel © stùd teø podczas uruchomiania programu ESOP
uruchamiany jest równieø program MS Excel ©.
Prosty moduú znajdujùcy siõ w programie ESOP skúada siõ z trzech podstawowych czõöci (patrz
poniøszy rysunek):

ÿ

nagúówka

ÿ

obszaru wykonywanych obliczeô

ÿ

obszaru operacyjnego (pomocniczego).

Nagþówek jest tak zaprojektowany, aby mógú by÷ úatwo zmieniany przez uøytkownika koôcowego.
Zawiera podstawowe informacje dotyczùce schematu. Nagúówek jest widoczny na kaødej stronie
wydruku.

D E

FG

- Podrÿcznik do tworzenia moduþów

H I

JK

L M

N

3

W obszarze wykonywanych obliczeô na schemacie umieszczone sù opisy, rysunki, wzory
umoøliwiajùce przeprowadzenie obliczeô itp.; wszystko to stanowi zawartoö÷ schematu
obliczeniowego.
Obszar operacyjny jest polem, w którym wykonywane sù wszystkie dodatkowe operacje
przeprowadzane przez uøytkownika; w nim znajdujù siõ wszystkie pomocnicze opcje takie jak: listy
wyboru profilu lub materiaúu, zaprojektowane klawisze, komunikacja z programem Robot itp.

3. PODSTAWOWE OPERACJE WYKONYWANE PODCZAS

TWORZENIA

O

P

Q

R

S

R

W PROGRAMIE ESOP

Aby stworzy÷ nowy moduú w programie ESOP, naleøy wykona÷ nastõpujùce operacje (kolejne
operacje sù przedstawione na poniøszym rysunku):
1. zdefiniowa÷ nowy (pusty) arkusz
2. rozmieszczenie zmiennych (i jednostek), opisów, referencji w obszarze wykonywanych obliczeô

oraz definicja rysunków i równaô

3. nazwanie komórek zawierajùcych dane i wyniki obliczeô
4. wstawienie kontrolek obsúugujùcych bazy profili, materiaúów i örub
5. ewentualne wstawienie selekcji uøytkownika
6. zarejestrowanie zmiennych
7. wstawienie tabeli (o okreölonej liczbie wierszy i kolumn lub tabeli dynamicznej)
8. dodanie dodatkowych informacji i komentarzy
9. definiowanie wyliczeô (wzorów), formatowanie warunkowe komórek.

W poniøszych rozdziaúach opisane zostanù wymienione powyøej operacje.

T U

VW

X Y

Z

4

[

\ ]^

- Podrÿcznik do tworzenia moduþów

3.1.

_`

a

b

c

b

d

e

f

cg

h

`

ig

j

g

k

l

m

l

n

o

l

p

q

`

ig

f

r

s

l

p

t

f

u

Aby rozpoczù÷ definicjõ nowego moduúu, naleøy otworzy÷ okno dialogowe Wstawianie nowego

v w

x

y

z

y

; moøe by÷ uruchomione na dwa podane poniøej sposoby:

ÿ

z menu programu ESOP wybierajùc komendõ:

{

|

}~}

 €



‚

/

ƒ

}

„



ÿ

klikajùc w ikonõ Nowy moduþ

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu ESOP (pasek

narzõdziowy

…

~€



†

}

~‡ˆ

|

).

‰ Š

‹Œ

- Podrÿcznik do tworzenia moduþów

 Ž



‘ ’

“

5

W programie dostõpne sù trzy szablony moduúu, które róøniù siõ miõdzy sobù ustawieniami (innù
liczbù kolumn w gúównej, obliczeniowej czõöci moduúu). Jeøeli opcja Nowy

”

•

–

—–

”

˜

™

š

jest wyúùczona,

to tworzony moduú zostanie dopisany do bieøùcego skoroszytu; natomiast jeöli ta opcja jest wúùczona,
to definiowany moduú zostanie dodany do nowego skoroszytu.

Aby zdefiniowa÷ nowy moduú, naleøy:

ÿ

wpisa÷ nazwõ moduúu w polu Nazwa moduþu

ÿ

wybra÷ odpowiedni typ moduúu tzn. okreöli÷ liczbõ kolumn w obszarze wykonywanych obliczeô

.

3.1.1.

› œ



ž

Ÿ

 

¡

¢

£¤

¡ ¥

¢

£¦  

§ ¨

 

-

©

ž ª

¨ § ¨

œ

«

 

§

£¦ž ¬£

Ÿ

£

©

­

®

­

¯

°±

² ³´ µ¶

arkusza)

1. uruchomi÷ program ESOP
2. nacisnù÷ ikonõ

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu ESOP

3. w oknie dialogowym ESOP - Wstawianie nowego

·

¸

¹

º

»

º

wykona÷ nastõpujùce czynnoöci:

þ wpisa÷ nazwõ tworzonego moduúu np. Analiza

¼½

¾¿À

wieloprzÿsþowej

þ wybra÷ liczbõ kolumn moduúu wskazujùc opcjõ Arkusz

Á

Â

Ã

kolumn)

þ zostawi÷ wúùczonù opcjõ Nowy skoroszyt

4. nacisnù÷ klawisz Wstaw.

Po wykonaniu wymienionych czynnoöci zostanie otwarty nowy, pusty moduú pozwalajùcy na definicjõ
wybranego zadania.

Ä

Å

Æ

Å

Rozmieszczenie zmiennych,

Ç È

É

Ê

Ë

Ì

Í

referencji w

module

Po zdefiniowaniu nowego moduúu moøna przystùpi÷ do definicji obiektów (zmiennych, tabel, opisów) w
obszarze wykonywanych obliczeô.
W przypadku zmiennych naleøy pamiõta÷ o tym, øe:

ÿ

kaøda zmienna powinna by÷ identyfikowana przez: symbol, wartoö÷, jednostkõ i opis; kaødy
element musi znajdowa÷ siõ w osobnej komórce

ÿ

symbol zmiennej np. "gr=" oraz jednostki i referencje powinny by÷ wyrównywane np. do lewej w
kaødej komórce (opcja

Î

–—ÏÐ

šÑ

Ò

komórki w menu kontekstowym, zakúadka Wyrównanie w oknie

dialogowym Formatuj komórki)

strona:

Ó

ESOP -

Ô

Õ

Ö

×

Ø

Ù

Ú

Û

Ü

Ý

do tworzenia moduþów

ÿ

symbol zmiennej oraz nazwy jednostek i referencje mogù by÷ dowolnie formatowane; po
naciöniõciu prawego klawisza myszki i wybraniu opcji Formatuj komórki w menu kontekstowym na
ekranie pojawia siõ okno dialogowe Formatuj komórki, w którym na zakúadce

Þ

ß

à

á

â

ãäå

wybrany

moøe sposób prezentacji symbolu/tekstu: styl czcionki (np. kursywa, pogrubienie), rozmiar
czcionki, czy teø definicja indeksu górnego lub dolnego

ÿ

wartoöci, które mogù by÷ zmieniane, powinny by÷ oznaczane innym kolorem np.

niebieskim

.

Przykúadowe zmienne zdefiniowane w module pokazano na poniøszym rysunku.

æ

ç

è

é

ê

ë

ürednica:

ìí î

Klasa:

ï

ð

î

N =

2.00

Liczba örub (rzõdy)

M =

3.00

Liczba örub (kolumny)

A =

65

[mm]

Rozstaw örub (rzõdy)

a

1

=

30

[mm]

Odlegúoö÷ öruby od krawõdzi

e

0

=

30

[mm]

Mimoöród

W moduúach moøliwa jest równieø definicja rysunków i równaô.
Aby wstawi÷ rysunek, naleøy wykorzysta÷ opcjõ dostõpnù w programie MS Excel ©: Wstaw / Rysunek
/ Z pliku.
Równania naleøy wpisywa÷ wykorzystujùc edytor Microsoft Equation dostõpny z programu ESOP:

ñ

ò

ó

à

ô

å

/ Wstaw równanie lub naciöniõciu ikony Wstaw równanie

. Przykúadowe równanie

zdefiniowane w module przy pomocy tego edytora pokazano na poniøszym rysunku.

Mb

u

Rd

b

t

d

f

F

ÿ

þ

ý

ý

ý

ý

ü

5

.

2

.

3.3. Nazwy

õ ö

÷øùú

õ

û

ü

ý

þ

úù

ü

ÿ

dane i wyniki

ö

þ

û

ú

Komórki zawierajùce wartoöci mogù by÷ identyfikowane przez symbole nadane przez uøytkownika.
Pozwala to na odwoúywanie siõ do tych wartoöci nie poprzez adres komórki, ale przez nazwõ
(symbol). Nazewnictwo komórek jest bardzo przydatne przy tworzeniu wzorów/formuú; úatwiej jest
bowiem we wzorach posúugiwa÷ siõ symbolami (np. R

u

, f

cj

), niø podawa÷ adresy komórek np. $C$12.

Ta uwaga dotyczy wartoöci, które czõsto wystõpujù we wzorach.
Przykúadowo na poniøszym rysunku przedstawiono posúugiwanie siõ nazwami komórek:
1. Wybór komórki z danù
2. Wpisanie symbolu danej.

Naleøy tu doda÷, øe nazwy komórek powinny mie÷ nazwy poprzedzone podkreöleniem jako prefiksem,
aby nazwy nie byúy mylone z adresami komórek (przykúadowo, tekst e1 moøe odnosi÷ siõ zarówno do
nazwy komórki, ale równieø moøe oznacza÷ adres komórki); nazwy komórek powinny wiõc by÷
definiowane w nastõpujùcy sposób: _e1, _l,

itp.

Wszystkie zdefiniowane we wzorach zaleønoöci sù liczone w jednostkach podstawowych. Oznacza to,
øe wprowadzona wartoö÷ wielkoöci zawsze bõdzie przyjmowana w wybranej podczas rejestracji
zmiennej (przykúadowo: N - siúa, waga, m - dúugoö÷, Rad - kùt, ûC - temperatura, kg - masa, s - czas,

W - moc, J - energia, Hz - czõstoö÷, Pa - naprõøenia) - patrz rysunek poniøej.

ESOP -

do tworzenia moduþów

strona:

W systemie ESOP moøliwa jest definicja danych w dowolnych jednostkach, a wprowadzone wielkoöci
bõdù we wzorach (obliczeniach) automatycznie przeliczone na jednostki podstawowe. Aby tego
dokona÷, naleøy:

ÿ

zarejestrowa÷ zmiennù

ÿ

zmieni÷ jednostkõ dla tego typu zmiennej na innù wykorzystujùc opcje znajdujùce siõ w oknie
dialogowym Preferencje

ÿ

we wzorze súuøùcym do wyznaczenia wartoöci dowolnej wielkoöci, w którym wystõpuje ta
zmienna, naleøy uøy÷ funkcji ñEutoBaseð

patrz poniøej:.

Eutobase(nazwa zmiennej;nazwa z Category w cudzysúowach; potõga), gdzie wystõpujù
nastõpujùce parametry:
nazwa zmiennej podana przez uøytkownika
nazwa typu zmiennej z bazy zawarta w pliku 48units.cfg znajdujùcym siõ w kartotece C:\Program
Files\Robot Office\ESOP \cfg\48\
potõga, w której wystõpuje zmienna (np. dla pola powierzchni naleøy wpisa÷ 2).
Przykúadowo: Eutobase(_A1;ï DimConstrï;2)

Przykúad:
l = 240

dúugoö÷ belki

Wartoöci dúugoöci belki zarejestrowano jako zmiennù Wymiary

!

"

#

(jednostka

$

%

Nastõpnie

zmieniona zostaúa jednostka do wprowadzania i wyöwietlania danych na

%

Zmiennej nadano

nazwõ _l.
W wybranej komórce ma by÷ wyliczana wartoö÷ momentu M= ql

2

/ 8; poszczególnym danym z tego

wzoru nadane zostaúy nastõpujùce nazwy komórek: dla wartoöci q przyjõto nazwõ _q, dla wartoöci l -
nazwõ _l, w komórce, w której ma by÷ podawana wartoö÷ wielkoöci M naleøy wpisa÷ zaleønoö÷
=Eutobase (_q; "ForceDistLen";

&

' (

)

*+

,-.

/ 0

1

2

3

4

5

6

07

8

+9

:

4

&

';

<

'

=

>

?

W

@

,A

B

C

/

DB

E

wzorze

*

C

B +

.

D

,

/

+

.

F

.

funkcja EutoBase; wpisana wartoö÷ 240 cm zostanie

automatycznie zamieniona na metry (czyli bõdzie wprowadzona wartoö÷ 2,4 m).

W przypadku gdy istnieje potrzeba obliczenia wielkoöci poörednich, tzn. takich, które muszù by÷
obliczone, ale których prezentacja nie jest konieczna, naleøy takie obliczenia przeprowadza÷ w
kolumnach poza zakresem roboczym moduúu. Takie kolumny moøna ukry÷ w module (aby tego
dokona÷, naleøy zaznaczy÷ wybrane kolumny klikajùc w nazwõ kolumny np. F, nacisnù÷ prawy
klawisz myszy i wybra÷ opcjõ Ukryj znajdujùcù siõ w menu kontekstowym). Aby zobaczy÷ ukryte
kolumny, naleøy zaznaczy÷ sùsiednie kolumny (jeøeli ukrytù kolumnù jest kolumna F, to naleøy
zaznaczy÷ kolumny E, G i wybra÷ opcjõ Odkryj znajdujùcù siõ w menu kontekstowym.

strona:

G

ESOP -

H

I

J

K

L

M

N

O

P

Q

do tworzenia moduþów

3.4. Wstawienie list selekcji

Wstawianie selekcji

R

ST

U

VW

V

Aby wstawi÷ selekcjõ profili, naleøy otworzy÷ okno dialogowe Wstawianie selekcji profili; okno moøe
by÷ uruchomione na dwa podane poniøej sposoby:

ÿ

z menu programu ESOP wybierajùc komendõ: Edycja / Wstaw selekcjÿ profili

ÿ

klikajùc w ikonõ Wstaw selekcjÿ profili

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu ESOP

(pasek narzõdziowy Przybornik).

Aby wstawi÷ w module pole wyboru profili, naleøy:

ÿ

wpisa÷ nazwõ w polu Nazwa kontrolki (lub zaakceptowa÷ domyölnù nazwõ kontrolki proponowanù
w programie)

ÿ

wybra÷ typ profilu lub kilka typów profilów w polu Typ profilu (wybrane typy zostanù podöwietlone)

ÿ

wybra÷ wielkoö÷ znajdujùcù siõ na liöcie

X

Y

Z

Y

[

\]

^

_

Z

^

`

^a

b

_

c

ÿ

okreöli÷ adres komórki wartoöci wybranej wielkoöci, która ma by÷ zawarta w module (w polu Adres
wartoûci) np. Moduú1!$E$25:$F$25

ÿ

okreöli÷ adres komórki opisu wybranej wielkoöci, która ma by÷ zawarta w module (w polu Adres
opisu) np. Moduú1!$E$23

ÿ

okreöli÷ identyfikacjõ profilu tzn. wybra÷ na liöcie dostõpnej w dolnej czõöci okna dialogowego
opcjõ

d`

Ya

\

b

ef

g

^

_

ja profilu

ÿ

wskaza÷ jeszcze raz adresy wymienionych komórek

ESOP -

h

i

j

k

l

m

n

o

pq

do tworzenia moduþów

strona:

r

ÿ

nacisnù÷ klawisz Wstaw. Na ekranie pojawi siõ dodatkowe okno dialogowe, w którym naleøy
poda÷ adres pola wyboru profilu (adres musi znajdowa÷ siõ w prawej, operacyjnej czõöci ekranu
programu ESOP).

W podobny sposób naleøy definiowa÷ pole wyboru materiaúu, pole wyboru örub itp. Naleøy tutaj
jeszcze raz doda÷, øe adres pola wyboru materiaúu, örub itp. musi znajdowa÷ siõ w prawej,
operacyjnej czõöci ekranu programu ESOP.

Wstawianie selekcji materi

s

t

u

v

Aby wstawi÷ selekcjõ materiaúów, naleøy otworzy÷ okno dialogowe Wstawianie selekcji materiaþów;
okno moøe by÷ uruchomione na dwa podane poniøej sposoby:

ÿ

z menu programu ESOP wybierajùc komendõ: Edycja / Wstaw selekcjÿ materiaþów

ÿ

klikajùc w ikonõ Wstaw selekcjÿ materiaþów

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu

ESOP (pasek narzõdziowy Przybornik).

Wstawianie selekcji

w

x

y

z

Aby wstawi÷ selekcjõ örub, naleøy otworzy÷ okno dialogowe Wstawianie selekcji ýrub; okno moøe
by÷ uruchomione na dwa podane poniøej sposoby:

ÿ

z menu programu ESOP wybierajùc komendõ: Edycja / Wstaw selekcjÿ

{

| }

~

ÿ

klikajùc w ikonõ Wstaw selekcjÿ

{

|}

~

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu ESOP

(pasek narzõdziowy Przybornik).

Wstawianie selekcji z bazy danych
Aby wstawi÷ selekcjõ z bazy danych, naleøy otworzy÷ okno dialogowe Wstawianie selekcji z bazy
danych; okno moøe by÷ uruchomione na dwa podane poniøej sposoby:

ÿ

z menu programu ESOP wybierajùc komendõ: Edycja / Wstaw selekcjÿ z

~

€



danych

ÿ

klikajùc w ikonõ Wstaw selekcjÿ z

~



€



danych

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu

ESOP (pasek narzõdziowy Przybornik).

Wprowadzone kontrolki w podany powyøej sposób mogù by÷ modyfikowane lub usuwane z moduúu.
Modyfikacja (zmiana) jest moøliwa po naciöniõciu kropki

znajdujùcej siõ obok pola wyboru (listy

rozwijalnej) lub wskazaniu kropki kursorem myszki, naciöniõciu prawego klawisza myszki i wybraniu
opcji Wþaûciwoûci z menu kontekstowego; usuniõcie kontrolki jest moøliwe po wskazaniu kropki
(kursor myszki znajduje siõ na kropce), naciöniõciu prawego klawisza myszki i wybraniu opcji Wytnij z
menu kontekstowego.
Przykúadowe selekcje (profili i materiaúów) zdefiniowane w obszarze operacyjnym moduúu pokazano
na poniøszym rysunku.

strona:

10

ESOP -

‚

ƒ

„

…

†

‡

ˆ

‰

Š

‹

do tworzenia moduþów

3.4.1.

Schemat

Œ

Ž  

Œ

‘ ’

“”

’

- definicja selekcji

•–

— ˜

™

–

š

›

œ

1. bõdùc w module programu

ž

Ÿ

 

¡

w polu roboczym moduúu naleøy zaplanowa÷ jakie wartoöci

majù siõ pojawia÷ i okreöli÷ dla nich poúoøenie w module (na poniøszym rysunku pola sù
oznaczone kolorem niebieskim)

2. nacisnù÷ ikonõ Wstaw selekcjÿ profili

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu

ž

Ÿ

 

¡

lub

z menu programu

ž

Ÿ

 

¡

wybra÷ komendõ: Edycja / Wstaw selekcjÿ profili

3. w oknie dialogowym

ž

Ÿ

 

¡

- Wstawianie selekcji

¢

£¤ ¥ ¦§¦

wykona÷ nastõpujùce czynnoöci:

þ zaakceptowa÷ domyölnù nazwõ kontrolki znajdujùcù siõ polu edycyjnym Nazwa kontrolki
þ wybra÷ (kliknù÷ tak, aby nazwa profilu zostaúa podöwietlona) przynajmniej jednù z nazw

materiaúów dostõpnych w polu Typ profilu (moøna wybra÷ kilka nazw materiaúów jednoczeönie
przy pomocy klawisza Shift) np. dwuteownik

þ bõdùc w polu

¨

©

ª

©«

¬­

®¯

ª

®

°

®

±

²

¯

³

wskaza÷ nazwõ

´

°

©±

¬

²

µ¶

·

®¯

ª

®

profilu (kliknù÷ tak, aby nazwa

´

°

©

±

¬

²

µ¶

·

®

¯

ª

®

profilu zostaúa podöwietlona)

þ zdefiniowa÷ pole ñAdres wartoöcið

¸

w tym celu naleøy wybra÷ pole wyboru do zdefiniowania na

arkuszu poúoøenia definiowanej wartoöci (na rysunku poniøej wskazuje go czerwona strzaúka) i
wskaza÷ na arkuszu adres komórki wartoöci (w tej komórce bõdzie wyöwietlana nazwa profilu)

¸

na powyøszym rysunku jest to komórka D22, na zakoôczenie naleøy nacisnù÷ klawisz Enter

þ wybra÷ jakie wielkoöci oprócz nazwy bõdù pobierane i wyöwietlane; w tym celu naleøy kliknù÷

na nazwõ parametru z listy zamieszczonej poniøej nazwy

´°

©±

¬

²

µ¶

·

®¯

ª

®

profilu (np. Dúugoö÷

belki), a potem zdefiniowa÷ w jakich komórkach bõdzie wyöwietlana (adres wartoöci

¸

miejsce,

w którym bõdzie wyöwietlana wartoö÷ np. liczba, adres opisu

¸

miejsce w którym bõdzie

wyöwietlany opis wybranej wartoöci

¸

D28); naleøy pamiõta÷, øe jedna z wartoöci (adres

wartoöci lub adres opisu) musi zosta÷ wybrana

þ w podobny sposób naleøy zdefiniowa÷ inne wartoöci (np. gruboö÷ póúki, gruboö÷ örodnika,

moment bezwúadnoöci na zginanie w kierunku osi Y lub Z itp.)

¹ º

»

¼

»

½

Tak przyjÿte wielkoûci

¾¿

ÀÁ

wyûwietlane w jednostkach podstawowych (np. w [m]).

Zmiana wyûwietlanych jednostek na inne moýe zostaù dokonana w oknie dialogowym

¡

£Â¥Â£Â

à Ä

Å

Â

po

Æ

Ç

¾

È É

ÊË

Ì

opcji Narzÿdzia / Preferencje (np. moýna dokonaù zmiany

na [mm]).

4. nacisnù÷ klawisz Wstaw
5. na ekranie pojawi siõ okno dialogowe Wstawianie kontrolki, w którym naleøy wskaza÷ poúoøenie

kontrolki w obszarze roboczym (kontrolka

¸

czyli lista rozwijalna, za pomocù której bõdù wybierane

profile z bazy)

¸

patrz poniøszy rysunek

ESOP -

Í

Î

Ï

Ð

Ñ

Ò

Ó

Ô

ÕÖ

do tworzenia moduþów

strona:

11

×

Ø

po wskazaniu adresu kontrolki nacisnù÷ klawisz Wstaw w oknie dialogowym Wstawianie
kontrolki

7. po zakoôczeniu definicji selekcji profili naleøy zarejestrowa÷ wybrane wielkoöci, aby moøna je byúo

wykorzysta÷ w innych miejscach moduúu

Ù

patrz rozdziaú Rejestracja zmiennych.

Ú Û

Ü

Ý

Ü

Þ

Modyfikacja selekcji profili jest moýliwa po naciûniÿciu kropki

znajdujúcej siÿ obok

pola

ß

à

áâã ä

(listy rozwijalnej)

å

äá

wskazaniu kropki kursorem

æ

à

çè

éê

ë

naciûniÿciu

prawego klawisza myszki i

ß

à

áã

ìí

ê

ä

opcji Wþaûciwoûci z menu kontekstowego.

Modyfikacja moýe polegaù np. na zmianie poþoýenia adresów wartoûci i opisu.

3.5. Wstawienie selekcji

î

ï

ð

ñ

ò

ó

ô

õ

ö

ò

÷

W oknie dialogowym Wstawianie selekcji

ø

ù

ú

û

üý

þ

ÿ

ü

znajdujù siõ opcje súuøùce do definicji pola

selekcji uøytkownika. Moøe by÷ uruchomione na dwa podane poniøej sposoby:

ÿ

z menu programu

wybierajùc komendõ: Edycja / Wstaw selekcjÿ uýytkownika

ÿ

klikajùc w ikonõ Wstaw selekcjÿ uýytkownika

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu

(pasek narzõdziowy Przybornik).

Aby wstawi÷ listõ wyboru zdefiniowanù przez uøytkownika, naleøy:

ÿ

wpisa÷ nazwõ w polu Nazwa kontrolki

ÿ

okreöli÷ makro zwiùzane z definiowanù kontrolkù uruchamiane przy zmianie opcji

ÿ

okreöli÷ adres komórki wartoöci kontrolki, która ma by÷ zawarta w module (w polu Adres wartoûci)
np. Moduú2!$E$25

strona:

ESOP -

do tworzenia moduþów

ÿ

okreöli÷ adres pozycji komórki wartoöci kontrolki, która ma by÷ zawarta w module (w polu Adres

) np. Moduú2!$E$23

ÿ

wpisa÷ nazwõ pola selekcji w polu Etykieta (nazwa pokazuje siõ na ekranie)

ÿ

wpisa÷ nazwõ, która ma pojawi÷ siõ na liöcie wyboru, a nastõpnie nacisnù÷ klawisz

podana

nazwa pojawi siõ na liöcie znajdujùcej siõ w prawej czõöci okna dialogowego; operacjõ naleøy
przeprowadzi÷ kolejno dla nastõpnych nazw, które majù siõ pojawi÷ na liöcie wyboru

ÿ

nacisnù÷ klawisz Wstaw. Na ekranie pojawi siõ dodatkowe okno dialogowe, w którym naleøy
poda÷ adres pola selekcji uøytkownika (adres musi znajdowa÷ siõ w prawej, operacyjnej czõöci
ekranu programu

).

W örodkowej czõöci okna znajdujù siõ dwa klawisze pozwalajùce na:

(Modyfikuj)

nadpisanie listy wyboru o podanej nazwie (istniejùcej w prawej czõöci okna
dialogowego) przez nowù definicjõ

(Dodaj)

dodanie listy wyboru o podanej nazwie do listy znajdujùcej siõ w prawej
czõöci okna dialogowego; naleøy tu jedynie doda÷, øe moøe istnie÷ kilka list
wyboru o tej samej nazwie!

3.5.1.

Schemat

! "

# $

%&

$

-

definicja

selekcji

'

( )

!

*

#

%& *

$

1. bõdùc w module programu

w polu roboczym moduúu naleøy zaplanowa÷ jakie wartoöci

majù siõ pojawia÷ i okreöli÷ dla nich poúoøenie w module

2. nacisnù÷ ikonõ Wstaw selekcjÿ uýytkownika

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu

ESO

lub z menu programu

wybra÷ komendõ: Edycja / Wstaw selekcjÿ uýytkownika

3. w oknie dialogowym Wstaw selekcjû

+

, -

. /

0 1

2

3

/4

þ zaakceptowa÷ domyölnù nazwõ kontrolki znajdujùcù siõ polu edycyjnym Nazwa kontrolki
þ wpisa÷ nazwõ pola selekcji w polu Etykieta (nazwa pokaøe siõ w polu operacyjnym moduúu

nad listù wyboru) np.

5

6

789

þúcznika

þ w polu Lista wpisa÷ nazwõ np. gwoòdzie, która ma pojawi÷ siõ na liöcie wyboru, a nastõpnie

nacisnù÷ klawisz

(nazwa gwoødzie pojawi siõ na liöcie znajdujùcej siõ w prawej czõöci

okna dialogowego); operacjõ naleøy przeprowadzi÷ dla kolejnych nazw, które majù siõ pojawi÷
na liöcie wyboru (np.

:

9 ;

7

6

)

þ w polu Adres wartoûci okreöli÷ adres komórki wartoöci kontrolki, w której bõdù siõ pojawiaúy

podane nazwy (gwoòdzie, öruby) np. Moduú2!$E$25

þ w polu Adres

okreöli÷ adres pozycji komórki wartoöci kontrolki, w której bõdù siõ

pojawiaúy numery przypisane podanym nazwom zwiùzane z kolejnoöciù nazw na liöcie np.
Moduú2!$E$23

4. nacisnù÷ klawisz Wstaw
5. na ekranie pojawi siõ okno dialogowe Wstawianie kontrolki, w którym naleøy wskaza÷ poúoøenie

kontrolki w obszarze roboczym (kontrolka

czyli lista rozwijalna)

<

=

po wskazaniu adresu kontrolki nacisnù÷ klawisz Wstaw w oknie dialogowym Wstawianie
kontrolki

przykúadowù selekcjõ pokazano na rysunku poniøej.

> ?

@

A

@

B

Modyfikacja selekcji jest moýliwa po naciûniÿciu kropki

znajdujúcej siÿ

C

7

CD

pola

E

6

7

C

9 ;

(listy rozwijalnej)

F

;7

wskazaniu kropki kursorem

G

6

HI

D

J

K

naciûniÿciu prawego

klawisza myszki i

E

6

79

LM

J

;

opcji Wþaûciwoûci z menu kontekstowego.

N

O

P

Q

R

R

moýe polegaù np. na zmianie poþoýenia adresów wartoûci i opisu.

ESOP -

S

T

U

V

W

X

Y

Z

[\

do tworzenia moduþów

strona:

13

]

^ _^

Rejestracja zmiennych

Zmienne zdefiniowane w module muszù by÷ zarejestrowane; súuøù temu opcje znajdujùce siõ w oknie
dialogowym Rejestracja

`

a

bcdd

ef

g

; okno dialogowe moøe by÷ uruchomione na dwa podane poniøej

sposoby:

ÿ

z menu programu

h

i

j

k

wybierajùc komendõ: Edycja / Zarejestruj zmiennú

ÿ

klikajùc w ikonõ Zarejestruj zmiennú

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu

h

i

j

k

(pasek narzõdziowy Przybornik).

Aby zarejestrowa÷ zmiennù, naleøy:

ÿ

wybra÷ typ zmiennej z pola Typ zmiennej; dla niektórych wielkoöci znajdujùcych siõ na zakúadce

l

mnom

pq r

s

dostõpne jest pole Potÿga umoøliwiajùce okreölenie w jakiej potõdze podawana jest

jednostka wielkoöci (np. m^4 dla momentu bezwúadnoöci jako charakterystyki przekroju); dla
wszystkich wielkoöci przedstawiana jest jednostka

ÿ

okreöli÷ adresy: symbolu, wartoöci, jednostki i opisu zmiennej (w polu Opis moøe by÷ podany
komentarz opisujùcy zmiennù); najproöciej adresy czterech wymienionych wielkoöci moøna poda÷
ustawiajùc siõ w polu Symbol i zaznaczajùc cztery komórki w module (jest to ñZakresð)

t

adresy

zostanù wpisane w odpowiednie pola w oknie dialogowym

ÿ

nacisnù÷ klawisz Zarejestruj.

Zarejestrowana zmienna bõdzie zawsze wyraøana w jednostkach podanych w oknie do rejestracji
zmiennych (tzw. jednostki podstawowe). W przykúadzie powyøej jest to metr. Moøna dla danych
zmieni÷ jednostki, w których bõdù one podawane. Aby tego dokona÷, naleøy po zarejestrowaniu
zmiennej wybra÷ opcjõ Narzÿdzia / Preferencje i dla wybranego typu danych (np. Geometria) zmieni÷
w kolumnie jednostka wpis: np. z

uv

w

na

uv

v

w

x

Naleøy pamiõta÷, øe przy definiowaniu obliczeô

(wzorów) moøna uøywa÷ funkcji Eutobase (patrz rozdziaú 3.3), która pozwala na automatyczne
przeliczenie wprowadzonej wartoöci na wartoöci wyraøone w jednostkach podstawowych.
Jeøeli opcja Pokazuj na liûcie zarejestrowanych zmiennych jest wyúùczona, to zarejestrowana
zmienna nie bõdzie pokazywana w oknie dialogowym

y

b

z{|

`

|}

c

~

c

z{}

€

|

d

e

f

g

`

a

bc

d d

ef

g

dopóki w

wymienionym oknie dialogowym nie zostanie wúùczona opcja Pokaý ukryte zmienne.
Naleøy pamiõta÷, øe:

ÿ

wszystkie wartoöci, które mogù by÷ modyfikowane przez uøytkownika, sù przedstawiane innym
kolorem

ÿ

zmienna powinna posiada÷: symbol, jednostkõ i opis.

strona:

14

ESOP -



‚

ƒ

„

…

†

‡

ˆ

‰

Š

do tworzenia moduþów

Zarejestrowane w module zmienne mogù by÷ przeglùdane w oknie dialogowym Lista

‹ Œ

Ž



‘

’“”

•

– —

˜™™

š›

œ

; okno moøe by÷ uruchomione na dwa podane poniøej sposoby:

ÿ

z menu programu



ž

Ÿ

 

wybierajùc komendõ: Narzÿdzia / Lista dostÿpnych zmiennych

ÿ

klikajùc w ikonõ Lista dostÿpnych zmiennych

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu



ž

Ÿ

 

(pasek narzõdziowy Nawigator).

W górnej czõöci okna dialogowego znajduje siõ lista zarejestrowanych w programie



ž

Ÿ

 

zmiennych;

lista zawiera informacje dotyczùce kaødej zmiennej (moduú, w którym zostaúa zdefiniowana, opis,
symbol, wartoö÷ i jednostkõ zmiennej). Po wybraniu zmiennej na liöcie dostõpnych zmiennych
(zmienna zostaje podöwietlona) dostõpne stajù siõ pola znajdujùce siõ w polu Wstaw do. W tych
polach podane mogù zosta÷ odpowiednio adresy: opisu zmiennej, symbolu zmiennej, wartoöci
zmiennej i jednostki zmiennej.
Aby zmiennù wstawi÷ do moduúu, naleøy nacisnù÷ klawisz Wstaw. Naciöniõcie klawisza Edytuj
powoduje otwarcie okna dialogowego Rejestracja

•

–—

˜™™

š›

œ

z polami wypeúnionymi informacjami na

temat wybranej zmiennej. Naciöniõcie klawisza

¡

¢£

¤

powoduje usuniõcie zmiennej wybranej na liöcie

dostõpnych zmiennych.

Jeøeli opcja Pokaý ukryte zmienne jest wúùczona, to na liöcie dostõpnych zmiennych bõdù
pokazywane wszystkie zarejestrowane zmienne równieø i te, które zostaúy zdefiniowane w oknie
dialogowym Rejestracja

•

–—

˜

™™

š›

œ

jako te, których nie naleøy pokazywa÷ na liöcie zarejestrowanych

zmiennych.

Przykúadowa tabela z zarejestrowanymi zmiennymi moduúu pokazana jest na rysunku poniøej.

ESOP -

¥

¦

§

¨

©

ª

«

¬

­®

do tworzenia moduþów

strona:

15

¯

°

±

° ²°

Schemat

³

´µ ¶ ·

³

´¸ ¹

º »

¹

- rejestracja zmiennej

1. w module programu

¼

½

¾

¿

w polu roboczym moduúu zostaúy zdefiniowane zmienne pokazane na

poniøszym rysunku (moment bezwúadnoöci I

y

, moduú Younga E i dúugoö÷ belki l); kaødej komórce,

w której wystõpuje wartoö÷ liczbowa, zostaúa nadana nazwa - patrz rozdziaú 3.3

2. nacisnù÷ ikonõ Zarejestruj zmiennú

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu

¼

½

¾

¿

lub z

menu programu

¼

½

¾

¿

wybra÷ komendõ: Edycja / Zarejestruj zmiennú

3. w oknie Rejestracja

À Á

ÂÃÄÄ ÅÆÇ

þ wskaza÷ typ zmiennej w polu Typ zmiennej; przykúadowo dla dúugoöci belki moøna wskaza÷

(podöwietli÷) typ Wymiary

È

É

ÊË

Ì

Í Î

È

Ï

Ð

Ñ

znajdujùcy siõ na zakúadce

Ò

ÓÉÔÓ

Ì

Í

Ñ

Õ

; w dolnej czõöci

okna dialogowego wybra÷ potõgõ równù 1

þ okreöli÷ adresy: symbolu, wartoöci, jednostki i opisu zmiennej; aby tego dokona÷, naleøy

ustawi÷ kursor myszki w polu Symbol i wskaza÷ cztery komórki w module (adresy zostanù
wpisane w odpowiednie pola w oknie dialogowym tak jak to pokazano na poniøszym rysunku)

þ wúùczy÷ opcjõ Pokazuj na liûcie zarejestrowanych zmiennych, aby rejestrowana zmienna byúa

pokazywana w oknie dialogowym Lista

À

Ö

×

Ã

Ø

ÃÙ

Ú

×Û

Ü

Ö

ÄÅ

ÆÇ

ÀÁ

Â

ÃÄÄÅÆ

Ç

strona:

ÝÞ

ESOP -

ß

à

á

â

ã

ä

å

æ

ç

è

do tworzenia moduþów

4. nacisnù÷ klawisz Zarejestruj; zmienna zostaúa zarejestrowana

é

dodatkowo jest prezentowana na

liöcie dostõpnych zmiennych w oknie dialogowym Lista

ê

ë ìíî

ï

ð ñòó

ô

õ

ö÷

ððñò

ó

(opcja

Narzÿdzia / Lista dostÿpnych zmiennych).

ø ù

ú

ù

Wstawienie tabeli

Aby wstawi÷ tabelõ o wybranej liczbie kolumn i wierszy, naleøy otworzy÷ okno dialogowe Wstawianie
tabeli; okno moøe by÷ uruchomione na dwa podane poniøej sposoby:

ÿ

z menu programu

û

ü

ý

þ

wybierajùc komendõ: Edycja /

ÿ

/ Wstaw

ÿ

klikajùc w ikonõ Wstaw

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu

û

ü

ý

þ

(pasek

narzõdziowy Przybornik).

Aby wstawi÷ w module tabelõ, naleøy:

ÿ

wpisa÷ nazwõ tabeli w polu Tytuþ

ÿ

okreöli÷ liczbõ wierszy tabeli

ÿ

okreöli÷ liczbõ kolumn tabeli

ÿ

okreöli÷ liczbõ wierszy znajdujùcych siõ nagúówku tabeli

ÿ

okreöli÷ liczbõ kolumn nagúówkowych znajdujùcych siõ w po lewej stronie tabeli

ESOP -

do tworzenia moduþów

strona:

ÿ

ewentualnie okreöli÷ nazwõ makra VBA, które jest powiùzane z tabelù

ÿ

nacisnù÷ klawisz Wstaw. Na ekranie pojawi siõ dodatkowe okno dialogowe, w którym naleøy
poda÷ adres lewego, górnego rogu tabeli (np.

!

"

Schemat

#

$% & '

#

$( )

* +

)

- wstawianie tabeli

1. bõdùc w module programu

,

-

.

/

w polu roboczym moduúu naleøy zaplanowa÷, w którym miejscu

ma znajdowa÷ siõ definiowana tabela

2. nacisnù÷ ikonõ Wstaw

0

123

4

5

znajdujùcù siõ w dolnej czõöci okna programu

,

-

.

/

lub z menu

programu

,

-

.

/

wybra÷ komendõ:

6

7

8

9

ja / Wstaw

0

12

3

4

5

3. w oknie Wstawianie tabeli

þ wpisa÷ tytuú tabeli pojawiajùcy siõ nad tabelù w lewym rogu np. Momenty skupione
þ okreöli÷ liczbõ wierszy nagúówka np. 2
þ okreöli÷ liczbõ kolumn nagúówka znajdujùcego siõ z lewej strony tabeli np. 1
þ okreöli÷ liczbõ wierszy tabeli np. 5
þ okreöli÷ liczbõ rzõdów tabeli np. 2 (patrz poniøszy rysunek)

4. nacisnù÷ klawisz Wstaw; w dodatkowym oknie dialogowym naleøy poda÷ adres lewego, górnego

rogu tabeli (np.

Po zdefiniowaniu zmiennych tabela moøe wyglùda÷ tak jak

pokazano na poniøszym rysunku.

:

; <;

Rejestracja

=

>

?

@

=

A

B

C

DA

B

tabeli

Istniejùce tabele mogù by÷ równieø dynamicznie rejestrowane w module; súuøù temu opcje znajdujùce
siõ w oknie dialogowym Rejestracja tabeli

E

F

G

HI

J

KL

G

M

N

. Moøe by÷ uruchomione poprzez wybranie z

menu programu

,

-

.

/

komendy

6

7

8

9

O

P

/ Tabele /

Q R

O

RS

T

U

P

9

O

P

tabeli

7

8

V

P

WX

9YV

R

O

.

strona:

Z[

ESOP -

\

]

^

_

`

a

b

c

d

e

do tworzenia moduþów

Aby wstawi÷ w module tabelõ, naleøy:

ÿ

wpisa÷ nazwõ tabeli w polu Nazwa tabeli

ÿ

okreöli÷ adres komórek dla obszaru caúej tabeli (w polu Obszar tabeli) np. $C$

ff

g

hih

f

j

k

obszar

tabeli jest prezentowany na schematycznym rysunku znajdujùcym siõ w górnej czõöci okna
dialogowego

ÿ

okreöli÷ adres komórek dla obszaru wierszy tabeli (w polu Obszar wierszy) np. $D$15:$F$17

k

obszar wierszy tabeli jest prezentowany na schematycznym rysunku znajdujùcym siõ w górnej
czõöci okna dialogowego

ÿ

okreöli÷ liczbõ wierszy znajdujùcych siõ nagúówku tabeli

ÿ

okreöli÷ liczbõ kolumn nagúówkowych (kolumny nagúówkowe mogù siõ znajdowa÷ tylko po lewej
stronie tabeli)

ÿ

ewentualnie okreöli÷ nazwõ makra VBA, które jest powiùzane z tabelù

ÿ

nacisnù÷ klawisz Zarejestruj.

Przykúadowe tabele zdefiniowane w obszarze edycyjnym moduúu pokazano na poniøszym rysunku.

ESOP -

l

m

n

o

p

q

r

s

tu

do tworzenia moduþów

strona:

vw

x

y zy

Dodanie dodatkowych informacji i komentarzy

W nagúówku moduúu moøna zdefiniowa÷ informacje dotyczùce tworzonego moduúu (tytuú, norma,
referencje itp.), jak i inne informacje, które sù istotne dla tworzonego moduúu.
Wszystkie przydatne w module komentarze moøna wstawia÷ do moduúu przy pomocy opcji menu
kontekstowego (uruchamianego po naciöniõciu prawego klawisza myszki): Wstaw komentarz. Dodany
komentarz bõdzie siõ pojawiaú na ekranie po wskazaniu kursorem myszki miejsca definicji komentarza
(patrz poniøszy rysunek).

3.10.

{

|}~

€

|



 ‚

ƒ

„

warunkowe,

…

†}



‡

ˆ

‚

ƒ

„

‰

Š

‰

‹Œ



Ž

Š





‘

’

Š

“”

‹•

’

W systemie

–

—

˜

™

dostõpne sù opcje programu MS Excel ®. Bardzo przydatnù opcjù jest

formatowanie warunkowe. Jeöli w dowolnej komórce programu

–

—

˜

™

wyöwietlane sù wyniki z

obliczeô (np. wartoö÷ ugiõcia w wybranym punkcie, wartoö÷ noönoöci elementu konstrukcji czy
wspóúczynnik wytõøenia dla projektowanych elementów konstrukcji np. poúùczeô), to w takiej komórce
wykorzystane moøe zosta÷ formatowanie warunkowe. Przykúadowo, jeøeli wspóúczynnik wytõøenia
projektowanego poúùczenia jest mniejszy od 1.0, to wyróønieniem komórki moøe by÷ tekst

poþúczenie

poprawne

pisany kolorem zielonym; jeøeli poúùczenie nie speúnia zaúoøonych warunków, to

wyróønieniem komórki moøe by÷ tekst

poþúczenie niepoprawne

pisany kolorem czerwonym.

Aby rozpoczù÷ definicjõ formatowania warunkowego, naleøy wskaza÷ komórki, które majù by÷
formatowane, a nastõpnie wybra÷ opcjõ Format / Formatowanie warunkowe w menu programu MS
Excel®.
Przykúadowe wykorzystanie formatowania warunkowego pokazano na poniøszym rysunku.

strona:

š›

ESOP -

œ



ž

Ÿ

 

¡

¢

£

¤

¥

do tworzenia moduþów

Przykúadowa zawartoö÷ komórki:

JEüELI(D148<=F148; ñPoúùczenie poprawneð; ñPoúùczenie niepoprawneð).

Przydatnù opcjù moøe by÷ równieø ukrywanie wierszy. Aby rozpoczù÷ definicjõ ukrywania wierszy w
module, naleøy wskaza÷ wiersze, które majù by÷ ukryte, a nastõpnie wybra÷ opcjõ Format / Wiersz /
Ukryj w menu programu MS Excel®.