70

9/2002

DVD−A1

KINO DOMOWE

− Systemy

Dwa lata temu flagowym modelem odtwarzacza DVD Denona był

DVD−5000. Później urządzenie zostało wycofane ze sprzedaży, a

producent przez dłuższy czas nie oferował nic w zamian. Nieoficjalne

pogłoski mówiły, że trwają prace nad superodtwarzaczem, pojawiła

się nawet plotka, że będzie to urządzenie multisystemowe.

Wprowadzony właśnie do sprzedaży DVD−A1 nie potrafi jednak

czytać SACD, jednoznacznie stawia na DVD−A. Wydaje się

jednak, że to nie audio, ale część wizyjna ma stać się

najmocniejszym atutem DVD−A1.

AUDIO

Dlaczego, być może, warto użyć De−

non Digital Link? Na pierwszy rzut oka
widać 8 układów Burr−Brown 1704, któ−
re pojedynczo pracują w specyfikacji 24/
96. Każdy z przednich kanałów obsługi−
wany jest przez dwa przetworniki w kon−
figuracji różnicowej, pozostałe kanały
(centralny, basowy, dwa efektowe) mają
do dyspozycji po jednym układzie. Duet
1704 w każdym kanale przednim osiąga
rozdzielczość 24/192, jednak w amplitu−
nerze mamy do dyspozycji cały arsenał
przetworników 24/192, koncentrujących
swoją pracę w trybie stereofonicznym.

Rzeczywiście, potencjał amplitunera
obiecuje teoretycznie wyższej klasy
konwersję, jednak sama transmisja, mi−
mo wszelkich wysiłków, też nigdy nie
jest doskonale bezstratna.

Denon wciąż z powodzeniem używa

także swego flagowego układu, proce−
sora ALPHA, interpolującego cyfrowe
słowa, w tym przypadku z 16 do 24 bi−
tów. System nazywa się właściwie AL24
Processing Plus, a jest kompatybilny
również z 24/192, w którym służy do
usuwania szumu kwantyzacji.

Odtwarzacz radzi sobie z MP−3,

HDCD i CD−R/RW.

Jako jeden z nielicznych odtwarza−

czy DVD na rynku, flagowiec Denona
otrzymał certyfikat THX Ultra.

Wyposażenie DVD−A1 w wyjście

jest perfekcyjne, oprócz trójki

komponent na złączu SCART znajdują

się sygnały RGB. Dwa wejścia

cyfrowe pozwalają na skorzystanie

z DVD jako konwertera C/A.

WIDEO

Użycie Sil503 w DVD−2800 spowo−

dowało niemałe zamieszanie w światku
AV. Nagle okazało się przecież, że jed−
nak można uzyskać progresywne ska−
nowanie w PAL. Problem jednak tkwi w
znacznym skomplikowaniu operacji:
najpierw konwersja z PAL do NTSC
(właściwie downgrade z 30 do 24 kla−
tek), a później dopiero pulldown 2:3 i
składnie półobrazów. Opłacało się jed−
nak, Denon odniósł sukces, a wraz z
nim firma Silicon Image, która dostar−
czyła układ. Pewnie dlatego w nowej
generacji odtwarzaczy DVD Denon wy−
korzystuje nowy procesor Sil504 dyspo−
nujący większą mocą obliczeniową niż
poprzednik. Układ Pure Progressive wy−
konuje 6 bilionów operacji na sekundę,
a użycie 64Mbitowego bufora RAM po−
zwala na scalenie 4 składowych obrazu
przed przesłaniem “klatki” do wyjścia.
Tak precyzyjny deinterlacer jest w tej
chwili jednym z najlepszych źródeł syg−
nału wizyjnego, jakie osiągalne są w do−
mowej technice AV.

Wysokie liczby pojawiają się rów−

nież, gdy mowa o konwersji C/A. Użyto
6 przetworników 14 bit/ 108 MHz z 4−
krotnym nadpróbkowaniem dla trybu
progresywnego i 8−krotnym dla przeplo−
tu.

Denon używa również dwóch specja−

listycznych filtrów do redukcji szumów,
cyfrowego NSV (Noise Shaped Video)
oraz analogowego Super Sub Alias.
Obydwu dostarczyła firma Analog Devi−
ces.

Konstrukcja jest bardzo nobliwa,

więc, przedni panel jest tradycyjnie
bardzo skromny. Przełącznik pure di−
rect aktywuje jeden z dwóch trybów
pracy. Użytkownik sam wybiera ich spo−
soby działania, oscylując pomiędzy
włączaniem lub wyłączaniem układów
cyfrowych, wizyjnych i wyświetlacza.
Istotny jest także przełącznik źródeł (DVD,
opt. koaks.) informujący, że urządze−
nie posiada stosowne wejścia i może
służyć swoimi konwerterami cyfrowe−
mu rekorderowi (CD−R/RW, a nawet
DVDRW), kamerze czy tunerowi SAT.

Wyposażenie w wyjścia wizyjne

jest wzorowe: komponent (Y, Pb/Cb,
Pr/Cr), SCART (zawierający RGB), 2x
S−Video i 2x kompozyt. Dwóm wy−
jściom cyfrowym (optycznemu i koaks−
jalnemu) towarzyszą dwa wejścia, któ−
rym służy wspomniany przełącznik na
przednim panelu. Wyjścia analogowe
obejmują 5.1 oraz standardową parę
stereofoniczną. Port RS−232C prze−
znaczono do komunikacji z systemami

WYPOSAŻENIE

sterującymi Crestron i AMX. Odtwa−
rzacz posiada także dwa gniazda mini
jack nazwane “room to room”, których
przeznaczenia nie udało się ustalić.
Instrukcja nakazuje zgłoszenie się do
najbliższego dilera. Zgłosiłem się, ale
on też nie wie. Mimo tego śmiało moż−
na powiedzieć, że z takim arsenałem
możemy być pewni, że DVD−A1 nada−
je się do każdej instalacji.

Najbardziej efektownie na tylnym

panelu DVD−A1 wygląda RJ−45 prze−
znaczony do transferu nieskompreso−
wanych lub skompresowanych danych
PCM: 2−kanałowych 24 bity/192/176,4
kHz lub 6−kanałowych 24 bity/ 96 kHz.
Cyfrowe przebiegi nie są jednak do−
stępne we wspomnianych standar−
dach, jeżeli płyty zostały zabezpieczo−
ne przed kopiowaniem. DDL przyda
się więc do przesyłania sygnałów
DVD−A, ale będzie praktycznie bez−
użyteczny dla znakomitej większości
DVD−V posiadających kody zabezpie−
czające.

71

9/2002

TECHNIKA

Odtwarzacz DVD−A1 jest równie

okazały jak wzmacniacz. Pierwszą nie−
spodziankę kryje górna część obudowy,
po jej zdjęciu wcale nie dostajemy się
do elektroniki umieszczonej wewnątrz.
Zanim tego dokonamy, musimy jeszcze
odkręcić grubą, miedzianą płytę, która
stanowi drugi strop urządzenia. Tak
wielka dbałość o ekranowanie układów
od zewnętrznych pól elektromagnetycz−
nych charakteryzuje tylko najlepsze i
najdroższe urządzenia. Dotychczas w
odtwarzaczach DVD nie widziałem ta−
kich rozwiązań, podobny rozmach moż−
na spotkać tylko w źródłach mniejszych,
audiofilskich wytwórców. Denon, już w
epoce CD udowodnił nam jednak, że
potrafi konstruować urządzenia bez−
kompromisowe, czego przykładem mo−
że być przedstawiany na łamach Audio
komplet transport − przetwornik. Teraz
wysiłki konstruktorów skupiły się na
pierwszym tak zaawansowanym DVD w
historii firmy. Budowa wewnętrzna nie
pozostawia złudzeń, to sprzęt wyśmie−
nity na pierwszy rzut oka. Mimo podwój−
nego ekranowania górnej części obudo−
wy mechanizm, umieszczony na środku
został otoczony płatem blachy. Do me−
talowej puszki trafił także transformator
zasilający. Towarzyszą mu wysokiej
klasy kondensatory Silmic, których za−
daniem jest jak najlepsze wygładzenie
napięcia. W urządzeniu cyfrowym jest to
bardzo ważna sprawa, bowiem prze−
tworniki cyfrowo−analogowe są szcze−
gólnie wrażliwe na jakość zasilania.
Miedź posłużyła nie tylko do produkcji
górnej płyty ochronnej, wyłożono nią
większość powierzchni obudowy.

Pod mechanizmem umieszczono

elektronikę sterującą, nieco za nią, na
dolnym “pokładzie” znajduje się chip
Analog Devices ADV7304A. Jest to de−
koder obrazu, zawierający w sobie
sześć 14−bitowych konwerterów C/A.
Chip pracuje z częstotliwością 108MHz i
jest dedykowany najwyższej klasy od−
twarzaczom DVD. Analog Devices ob−
sługuje oczywiście standardy Progressi−
ve Scan, jest także zgodny z HDTV.

ADV7304 posiada generator sygna−

łów testowych, umożliwia również regu−

SET UP

Wzmacniacz A1SR używa grafiki

znanej już z urządzeń Denona, dla no−
wych odtwarzaczy DVD opracowano
zupełnie nowe menu. Pomimo, że
wzmacniacz AV posiada znacznie
więcej możliwości niż odtwarzacz
DVD, to jednak z reguły ten drugi za−
wiera interesujące funkcje stanowiące
o jego charakterze. Zagłębiłem się
więc w tablice menu poszukując tako−
wych.

Część dyskowo/ językowa jest

zwyczajna. Aspekty TV przełączane
są także klasycznie, 4:3 LB, PS i 16:9,
a systemy obejmują PAL, NTSC i
AUTO. Niestety DVD−A1, jak wiele od−
twarzaczy DVD na rynku, nie wykonu−
je prawidłowo detekcji pomiędzy
NTSC i PAL, pomyłki owocują migota−
niem lub biało czarnym obrazem. Dla
wygody lepiej więc zostawić w PAL.
Bez zarzutu natomiast działa automa−
tyczne wybieranie pomiędzy trybami
filmowym i video. Na tym poziomie je−
dynym regulatorem obrazu jest ustala−
nie poziomu czerni, co może mieć du−
że znaczenie przy użyciu projektorów
DLP i LCD.

Korzystanie z progresywnego wy−

jścia jak zwykle trzeba również zade−
klarować w menu.

Ponieważ odtwarzacz zawiera wie−

lokanałowe dekodery i analogowe wy−
jście 5.1, potrzebna jest również regu−
lacja głośników. Zakres jest podstawo−
wy, ale wystarczający: wielkość, po−
ziom, opóźnienie oraz aktywacja sub−
woofera. Sygnał cyfrowy może opusz−
czać DVD−A1 w wersji oryginalnej lub
skonwertowanej na PCM, zarówno z
DD jak i z DTS. W dziale audio znajdu−
je się również włączanie wyjścia cyfro−
wego DDL.

Standardowe opcje dopasowujące

DVD do upodobań użytkownika (np.
automatyczne wyłączanie, blokada ro−
dzicielska, kompresja dynamiki) wy−
czerpują zakres manipulacji.

Równie ważna co menu jest regu−

lacja parametrów obrazu, bank pamię−
ci zawiera standardowe ustawienie
oraz pięć zmiennych trybów do dyspo−
zycji użytkownika. Zmianom kontrastu,
jasności, ostrości i koloru towarzyszy
korekcja gamma, kluczowa podczas
korzystania z projektorów LCD (czasa−
mi również DLP) o wysokiej jasności.

lację takich parametrów jak korekcja
gamma, ostrość, cyfrowa redukcja szu−
mów, ma zaaplikowane filtry luminancji
i chrominacji i wiele innych bajerów.

W prawej komorze obudowy znalazły

się umieszczone jedna nad drugą płytki
audio. Dominują na nich scalaki firmo−
wane przez Denona, jednak w roli prze−
tworników C/A występują chipy Bur−
rBrown z serii SoundPlus. Aby zapewnić
spójność brzmieniową ze wzmacnia−
czem AVC−A1SR, także i w DVD−A1 po−
jawiły się wzmacniacze operacyjne Ana−
log Devices OP275.

Konwerterów audio dostarczył

BurrBrown, światowy specjalista w

tej dziedzinie.

Wnętrze wyłożono płatami miedzi,

w trzech komorach znalazły się tylko

najlepsze elementy, tak w torze

wideo, jak i audio.

DANE TECHNICZNE:

Dekodery

Dolby Digital, DTS, DVD−A

Certyfikat THX

Ultra

Wyj. wideo

1x komponent, 2x S−Video,

2x kompozyt

Złącze uniwersalne SCART

1x RGB

2x kompozyt

Wejścia cyfrowe

1x koaksjalne, 6x optyczne

Wyjścia cyfrowe

1x koaksjalne, 1x optyczne,

1x DDL

Wyjścia analogowe audio

1x RCA

Wyjścia 5.1

1 kpl.

Elementy sterowania

1x RS232,

room to room wejścia/wyjścia

Systemy wizyjne

PAL, NTSC

Odtwarzane standardy

DVD−A, DVD−V,

DVD−R/RW, VCD, CD, CD−R/RW (audio, MP3, JPEG),

Picture CD, HDCD

Odstęp sygnału od szumu [dB] 118 (DVD, CD)

Zakres dynamiki [dB]

108/100 (DVD,/CD)

THD

0,0015%/0,0018% (DVD/CD)

Dostępne kolory

czarny/złoty

Wymiary (SxWxG)[cm]

43,4x13,6 x41,1

Masa [kg]

18,5

72

9/2002

System potrafi ruszyć żwawo,

ale dopiero pobudzony mocniej−

szymi impulsami. Początki akcji fil−

mowych, takie jak zwyczajne dialogi czy
niespieszna narracja wprowadzająca w
nastrój, oddawane są spokojnie i jakby
od niechcenia. Dzięki temu zwroty akcji
odbywają się spektakularnie, system
sięga wówczas po maksimum makrody−
namicznego kontrastu. W brzmieniu A1
brakuje jednak nieco mikrodynamiki.
Zróżnicowanie między cichymi dźwięka−
mi wydaje się zbyt małe. Mimo to czytel−
ność instrumentów, dialogów i odgłosów
codziennego życia jest bardzo natural−
na. Solidna kalibracja siedmiu kolumn
daje dobre efekty otaczające dzięki sca−
leniu wszystkich pól dźwiękowych.

Równowaga częstotliwościowa jest

wzorowa, za to barwy są zdecydowanie
charakterystyczne. Bryluje mocna, twar−
da średnica, potrafiąca na zimno prze−
kazać widzowi wszystkie informacje.
Tak techniczny sposób grania idealnie
nadaje się do wyrażania filmowej eks−
presji, ale utrudnia odbiór muzyki nagra−
nej w 5.1. Góra jest idealnie scalona ze
środkiem, w niższych jej partiach sły−
szymy dużo determinacji, jednak nieco
wyżej zaś dźwięki łagodnieją. Bas nadą−
ża za wszystkimi wydarzeniami, jest
twardy, głęboki i ofensywny. Jego wyso−
ka analityczność pozwala usłyszeć niu−
anse nawet w najniższych rejestrach.

Przełączenie w tryb stereofoniczny

(analogowe połączenie DVD − wzmac−
niacz) wprowadza pewne zmiany. Ge−
neralnie zjawisko można nazwać więk−
szą kulturą brzmienia. Dźwięki stają się
bardziej wygładzone, scena przysuwa
się delikatnie (przy wciąż znakomitych
efektach przestrzennych), a kształty in−
strumentów zaczynają kusić krągłościa−
mi. W stereo nagrania charakteryzują
się otwartością i lekkością grania, choć
poszczególne uderzenia wciąż imponu−
ją zdecydowaniem. Zyskał także bas,
stał się mniej żylasty. Niepokojąca po−
została dynamika, wciąż tworząc wraże−
nie, że dźwięki wyłaniają się za bardzo
znienacka. Metalicznymi akcentami zo−
stały zabrudzone również wysokie tony.

Płyty DVD−Audio wyraźnie podniosły

jeszcze poziom jakości, wnosząc aurę i
przestrzenność. Perkusja wydawała się
prawdziwym, wielkim i ekspresyjnym in−
strumentem, kontrabas wreszcie grał
głęboko i nosowo, a tenorowy saksofon

zdradzał wysiłek dmuchającego weń ar−
tysty. Wykorzystanie DDL dało efekty
minimalnie lepsze niż przy użyciu kon−
werterów DVD. Urządzenia są na tyle
interesujące, że narzucało się wręcz po−
słuchania każdego z nich oddzielnie.

Wzmacniacz A1 zasilony sygnałem

analogowym z CD Procesora Mark Le−
vinson

No. 390S

zachował jakość

brzmienia znaną już ze współpracy z

DVD−A1

. Z kolei współpraca DVD−A1 ze

zintegrowanym wzmacniaczem ML No
383 dała wyniki daleko lepsze. Wszyst−
kie elementy brzmieniowej układanki
znalazły się idealnie na swoich miejs−
cach. Naturalność była prawidłowa w naj−
drobniejszym szczególe, znik−
nęły cienie metalicznoś−
ci, pojawiła się natomiast
spektakularność brzmie−
nia oparta na precyzyjnej
mikrodynami ce. Okazu−
je się więc, że w tande−
mie Denonów większy
potencjał drzemie w od−
twarzaczu, i raczej limity
wzmacniacza nie pozwa−
lają brzmieniu wznieść
się na absolutne wyżyny.

Po dodaniu do mu−

zycznych zalet

DVD−A1

walorów jego obrazu wer−
dykt powinien brzmieć:
odtwarzacz genialny.
Wizję sprawdziłem przy
użyciu DLP SIM2 HT300,
w którym DMD wykona−
no na TI HD1. Połącze−
nie wykonałem przewo−
dem komponent, bezpo−
średnio z DVD, próby
odbyły się zarówno w try−
bach z przeplotem i pro−
gresywnym.

W “interlaced” ekspozycja obrazu

odbywa się bardzo ekspresyjnie dzięki
dużej głębi barw. Nasycenie kolorów
sięga ideału, w którym kontury są zna−
komicie ostre, a dominacje barw nie wy−
stępują. Urządzenie bardzo szybko
przekazuje dynamikę zmian, same ob−
razy potrafią u widza wywołać wielkie
zaskoczenie. Podczas pracy w tym try−
bie należy bardzo uważać z korekcją
gamma, ponieważ pochopne jej użycie
może spowodować nadmierne zaciem−
nienie wszystkich barw, nie tylko odcieni
szarości. Stosując progresywne skano−
wanie udało się uzyskać jeszcze lepsze
rezultaty. W tym trybie nasycenie barw

KINO DOMOWE

− Systemy

Zdalne sterowanie

posiada dotykowy

wyświetlacz LCD oraz

klasyczne przyciski. W

pamięci urządzenia

znajdują się kody

ograniczonej liczby

urządzeń, użytkownika

czeka więc wpisywanie

poszczególnych komend

metodą “uczenia”.

WYKONANIE, KOMPONENTY
i LABORATORIUM:

Solidne końcówki mocy

wraz z zaawansowanymi procesorami, za dużo
słabych połączeń przewodami. Wysoka moc w
stereo i kinie, niskie zniekształcenia, ale bardzo
wysoki szum.

FUNKCJONALNOŚĆ I NOWOCZESNOŚĆ:

Wszystkie standardy dekodowania, certyfikat
THX Ultra 2, uniwersalny pilot, łatwa obsługa
całości. Brak koaksjalnego wyjścia cyfrowego i
możliwości programowania sterownika z
komputera.

BRZMIENIE:

Najczęściej twardy i energetyczny

dźwięk, jednak niedopracowany w zakresie
mikrodynamiki. Wysokie tony trochę skażone
metalicznością. Doskonała przestrzenność.

Cena

[zł]

22000,−

Dystrybutor:

HORN DISTRIBUTION

AVC−A1SR

nie jest już tak mocne, co czyni wizję z

A1

jeszcze bardziej naturalną. Zaryso−

wanie konturów jest jakby od niechce−
nia, można nazwać je “otwartym” − oglą−
dający właściwie nie otrzymuje bezpo−
średnio danych o wszystkich przedmio−
tach i postaciach, ale zwrócenie uwagi
na dowolny szczegół czy linię pokazuje,
że widzimy tyle ile powinniśmy − w dob−
rym słońcu wszystko, w nocy praktycz−
nie nic. Wielką zaletą tak wyrafinowanej
ekspozycji, oprócz oczywistej natural−
ności, jest możliwość wielogodzinnego
oglądania bez najmniejszych oznak
zmęczenia.

WYKONANIE, KOMPONENTY
i LABORATORIUM:

Pancerna obudowa z

doskonałym ekranowan iem, najnowsze
zdobycze cyfrowej techniki zarówno w zakresie
toru audio, jak i wizji.

FUNKCJONALNOŚĆ I NOWOCZESNOŚĆ:

Obsługa i grafika są bez zarzutu. Wśród funkcji
brakuje jedynie bardziej rozbudowanej sekcji
regulacji wizji. Cyfrowe wyjście 24/192 do wyko−
rzystania wraz z AVR−A1SR

BRZMIENIE:

Zrównoważone brzmienie

o rewelacyjnej analityczności i dynamice.
Urządzenie tak samo mocne przy DVD−A,
jak i w kategorii CD. Naturalny i dynamiczny
obraz o nie przerysowanych konturach.

Cena

[zł]

20000,−

Dystrybutor:

HORN DISTRIBUTION

DVD−A1

73

9/2002