Zasady Magyi Chaosu
Podczas gdy systemy magiczne zazwyczaj opierają się na mapie duchowego i fizycznego
wszechświata, takiej jak Drzewo Życia, Magia Chaosu opiera się na bardzo niewielu zasadach,
które streszczają podejście tego systemu do magii (nie są jednakże uniwersalnymi aksjomatami
i można je potraktować dość swobodnie)
1. Unikanie dogmatów. Mag Chaosu pilnuje się, aby nie popaść w dogmatyzm, chyba, że jest to część
przyjętego przezeń na określony czas systemu wierzeń. Dlatego Magowie Chaosu mają prawo
zmieniać zdanie, zaprzeczać sobie samym i posługiwać się na przemian argumentami słusznymi
i niesłusznymi. Wiadomo, że wkładamy mnóstwo energii w to, żeby mieć rację - co złego
w posiadaniu racji *czasami*?
2. Liczy się przede wszystkim osobiste doświadczenie . Innymi słowy, nie przyjmuj za pewnik tego,
co mówię, tylko sprawdź to. Magia dość ucierpiała od teoretyków przekazujących z czystego lenistwa
przestarzałe informacje i mity. Czasem dobrze jest spytać takiego człowieka o coś niecodziennego
tylko po to, żeby zobaczyć, jak sobie poradzi z odpowiedzią. Niektórzy prędzej zaleją nas mało
sensownym słowotokiem niż przyznają się, że nie znają odpowiedzi, podczas gdy autentyczny adept
powie, że nie ma pieprzonego pojęcia. Magowie Chaosu doszli dość wcześnie do tego, że gdy już raz
się uwolni magię od dogmatów, osobistych wierzeń, postaw i anegdot dotyczących poszczególnych
technik, można ją opisać w dość prosty sposób.
3. Doskonałość techniczna. Jedną z błędnych opinii na temat Magii Chaosu jest to, że daje ona
adeptom prawo robienia, cokolwiek zechcą, i w ten sposób pozwala na to, by podchodzili
z lekceważeniem do samodyscypliny i autoanalizy itd. Nie. Magia Chaosu podkreśla, że z daną
techniką należy eksperymentować do otrzymania pożądanych rezultatów. Nauka magii wymaga
rozwoju pewnych cech i umiejętności, a jeśli chcesz się włączyć w najdziwniejszy jej nurt, czemu nie
uczynić tego w najdoskonalszy sposób?
4. Odwarunkowanie. Paradygmat chaocki za jedno z podstawowych zadań maga uważa
odwarunkowanie się z poglądów, postaw i iluzji dotyczących jego samego i świata. Nasze ego jest
ułudą stabilności "ja", które podtrzymuje swoje istnienie czyniąc rozróżnienia: czym jestem/nie
jestem, co lubię/ czego nie lubię, przekonań politycznych i religijnych, upodobań seksualnych itp. -
wszystko to służy utrzymaniu stabilnego obrazu siebie, zaś małe odstępstwa od tego dają nam
poczucie naszej wyjątkowości i indywidualizmu. Dzięki ćwiczeniom odwarunkowującym możemy
zwiększyć zakres naszej swobody poruszania się po rzeczywistości, zmniejszyć nasze przywiązanie
do naszych wierzeń i egofikcji, co pozwoli je swobodnie modyfikować wtedy, gdy będzie to przydatne.
5. Różnorodność podejść. Jak wspomniałem, tradycyjne podejście do magii to wybranie jednego
systemu i pozostawanie w jego obrębie. Chaocki punkt widzenia zachęca do eklektycznego podejścia
do rozwoju i Mag Chaosu może wybierać sobie, cokolwiek uzna za pożyteczne, z systemów
magicznych, fikcji literackiej, telewizji, religii, sekt, parapsychologii itp. Oznacza to, że jeśli zapytasz
dwóch chaotów jednocześnie, co teraz robią, rzadko okaże się, że to samo. Dzięki takiemu podejściu
trudno jest jednoznacznie zakwalifikować Chaos, co martwi tych, którzy odczuwają potrzebę
jednoznacznego określenia wszystkiego i nadawania etykietek.
6. Gnoza. Jednym z kluczy do mocy magicznych jest zdolność do wchodzenia w odmienne stany
świadomości aktem woli. Niektórzy chcą wyraźnie oddzielić te stany od normalnej świadomości,
ale prawda jest taka, że przybieramy wiele pośrednich stanów świadomości - marzenia, "autopilot"
(gdy wykonujemy coś bez myślenia o tym) i różne poziomy uważności. Jeśli chodzi o magię
i dobrowolne, intensywne stany zmienionej świadomości, to możemy te stany podzielić na hamujące
i ekstatyczne. Do tych pierwszych zaliczymy techniki takie jak joga, medytacja, kontemplacja,
wróżenie, oraz deprywacja sensoryczna, podczas gdy do drugich - mantrowanie, taniec, trans,
pobudzenie emocjonalne i seksualne.
~ Phil Hine - Zasady Magyi Chaosu