18 Konfekcjonowanie wyrobów odzieżowych

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI
i NAUKI

Monika Mosionek

Konfekcjonowanie wyrobów odzieżowych
311[34].Z3.02

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2005

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr inż. Aneta Smolec
mgr Joanna Żawronek

Opracowanie redakcyjne:
Katarzyna Maćkowska

Konsultacja:
dr inż. Janusz Figurski

Korekta:
Magdalena Miszczak
Edyta Kozieł

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 311[34].Z3.02
Konfekcjonowanie wyrobów odzieżowych zawartego w modułowym programie nauczania
dla zawodu technik technologii odzieży.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2005

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Układy krojów. Proces wykrawania elementów odzieży

5.1.1. Ćwiczenia 11
5.1.2. Sprawdzian postępów 13
5.2. Zasady łączenia elementów odzieżowych. Węzły technologiczne

5.2.1. Ćwiczenia 14
5.2.2. Sprawdzian postępów 16
5.3. Rodzaje zapięć odzieżowych

5.3.1. Ćwiczenia 17
5.3.2. Sprawdzian postępów 20
5.4. Sposoby wykończania odzieży. Elementy ozdobne w odzieży.

5.4.1. Ćwiczenia 21
5.4.2. Sprawdzian postępów 22
6. Ewaluacja osiągnięć uczniów

7. Literatura

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny

w prowadzeniu zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik technologii
odzieży 311[34]. Poradnik dotyczy jednostki modułowej „Konfekcjonowanie wyrobów
odzieżowych”.
W poradniku zamieszczono:
− wymagania wstępne,
− cele kształcenia,

− przykładowe scenariusze zajęć,

− ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–uczenia się

oraz środkami dydaktycznymi,

− ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego.

W procesie dydaktycznym powinny znaleźć zastosowanie następujące metody nauczania:

pogadanka, dyskusja, pokaz oraz ćwiczenia praktyczne. Proponuje się, aby dominującą
metodą nauczania były ćwiczenia praktyczne poprzedzone pokazem z objaśnieniem.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Moduł 311[34].Z3

Technologia wytwarzania

wyrobów odzieżowych

311[34].Z3.01

Wykonywanie szwów

technologicznych

311[34].Z3.02

Konfekcjonowanie wyrobów

odzieżowych

311[34].Z3.03

Wykonywanie odzieży według projektu

Schemat nr 1: Struktura układu jednostek modułowych – moduł 311[34].Z3.02

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

− organizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy,

− dobierać narzędzia i przybory potrzebne do wykonania czynności
− odczytywać schematy strukturalne

− dobierać ściegi i szwy do określonych operacji technologicznych,

− obsługiwać maszynę stębnową i overlock,
− wykonywać węzły technologiczne,

− znać rodzaje rękawów, kołnierzy,

− rozpoznawać odmiany modelowe spódnic i spodni
− prasować określone wyroby odzieżowe.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji ćwiczeń podanych w poradniku uczeń powinien umieć:
– zorganizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy,

ochrony środowiska oraz wymaganiami ergonomii,

– dobrać narzędzia i przybory do krojenia tkanin,
– posłużyć się narzędziami i przyborami do krojenia tkanin,
– określić wpływ wyglądu powierzchni materiału odzieżowego na sposób układania

szablonów, warstwowania i szycia,

– sporządzić rysunek układu szablonów na tkaninie uwzględniając właściwości konfekcyjne

materiałów odzieżowych,

– wykroić elementy odzieży,
– skompletować poszczególne wykroje,
– zastosować zasady łączenia elementów odzieży,
– wykonać proste i złożone węzły technologiczne na elementach odzieży,
– uszyć proste wyroby odzieżowe,
– wykonać różnego rodzaju zapięcia,
– zastosować zasady wykończania wyrobów odzieżowych,
– dokonać obróbki wykończeniowej wyrobów odzieżowych,
– połączyć obłożenia z elementami odzieży,
– wykonać elementy ozdobne w odzieży,
– wszyć różnego rodzaju rękawy,
– dokonać obróbki wykończeniowej podstawowych wyrobów odzieżowych,
– zastosować przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpożarowej w procesie produkcyjnym odzieży.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Zawód: Technik technologii odzieży
Moduł: Konfekcjonowanie wyrobów odzieżowych 311[34].Z3.02

Temat: Sporządzenie planu działania dla wyrobu odzieżowego.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności sporządzania planu pracy.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

-odczytać polecenie zawarte w instrukcji zadania,
-dobrać materiały i dodatki do asortymentu odzieży,
-dobrać narzędzia , przybory, maszyny potrzebne do uszycia wyrobu,
-dobrać parametry prasowania,
-zaplanować kolejne czynności niezbędne do wykonania zadania,
-przestrzegać przepisy BHP.

Metody nauczania – uczenia się:

-pogadanka
-pokaz z instruktażem
-ćwiczenia praktyczne

Formy organizacyjne pracy uczniów:

- indywidualna,
- podział na grupy.

Strategia: uczenie się przez doświadczenie.

Środki dydaktyczne:

-fartuszki o różnym przeznaczeniu;
-ćwiczenia technologiczne (szwy maszynowe wg PN);
-zestaw różnych tkanin i dodatków krawieckich;
-zestaw narzędzi i przyborów.

1. Sprawy organizacyjne
2. Nawiązanie do tematu
Nauczyciel prezentuje fartuszki o różnym przeznaczeniu i fasonie. Wskazuje na rodzaj
tkaniny, dodatków oraz na techniki zdobnicze prezentowanych wyrobów. Informuje,
że uczniowie będą wykonywali fartuszki potrzebne w gospodarstwie domowym.
3. Podział klasy na grupy.
Każda grupa otrzymuje instrukcje oraz zestaw ćwiczeń technologicznych, ze szwami wg
PN, próbniki pokazujące sposób wykonania elementów zdobniczych (falbanki, lamówki,
szczypanki, zakładki), obręby, wszycie paska.
Zadaniem grupy jest zaprojektować fartuszek przydatny w gospodarstwie domowym
z wykorzystaniem wybranych technik zdobnictwa i wykończania wyrobów odzieżowych.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Instrukcja dla ucznia

Zaprojektuj fartuszek gospodarczy wykorzystując wybrane techniki zdobnictwa

i wykończania wyrobów odzieżowych.

– Zapisz plan działania

• czynności prowadzące do uszycia fartuszka.

………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………

– Sporządź wykaz:

• materiałów i dodatków krawieckich potrzebnych do uszycia fartuszka;

• maszyn, narzędzi i przyborów potrzebnych do uszycia fartuszka;

– Przygotuj prezentacje wykonanego zadania.

6. Grupy dokonują prezentacji wg kolejności:
- przedstawienie projektu;
- czynności prowadzące do uszycia fartuszka;
- wykaz materiałów i dodatków;
- wykaz maszyn i narzędzi.

7. Nauczyciel ocenia każdą grupę.
8. Ewaluacja. Na koniec zajęć uczniowie wypełniają ankietę ewaluacyjną.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Zawód: Technik technologii odzieży
Moduł: Konfekcjonowanie wyrobów odzieżowych 311[34].Z3.02

Temat: Wszycie paska do spódnicy damskiej.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności wszycia paska do spódnicy

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

- odczytywać przekroje graficzne węzłów technologicznych,
- znać metody wszycia paska do spódnicy,
- prawidłowo wszyć pasek.

Metody:
- pokaz z instruktażem
- ćwiczenia praktyczne

Forma pracy: indywidualna, grupowa

Środki dydaktyczne: zestaw multimedialny, ćwiczenia technologiczne

Przebieg zajęć:
1. Sprawy organizacyjne.
2. Nawiązanie do tematu zajęć, omówienie celów zajęć.
3. Nauczyciel przedstawia próby technologiczne z metodami wszycia paska wraz

z przekrojami graficznymi.

4. Nauczyciel dzieli klasę na trzy grupy. Każda grupa otrzymuje kartę pracy z instrukcją

oraz materiały do wykonania ćwiczenia.

5. Uczniowie odczytują rysunek metody wszycia paska. Każdy członek grupy wykonuje

ćwiczenie indywidualnie.

6. Po skończeniu ćwiczenia wspólnie przygotowują prezentację.

Karta pracy
Odczytaj z przekroju graficznego metodę wszycia paska, a następnie wszyj pasek zgodnie
z instrukcją.

Metoda 1

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Metoda 2

Metoda 3

7. Nauczyciel dokonuje kontroli:
• Czy uczniowie prawidłowo odczytali przekroje graficzne?

• Czy prawidłowo wszyli pasek?
• Czy podczas pracy zachowywali przepisy BHP?
8. Uczeń – przedstawiciel grupy prezentuje sposób wszycie paska metodą

przyporządkowaną jego grupie. Omawia schemat graficzny węzła i kolejność
wykonywanych czynności.

9. Nauczyciel ocenia każdego ucznia indywidualnie.
10. Ewaluacja – na zakończenie zajęć uczniowie wypełniają arkusze ewaluacyjne.

Na kolejnych zajęciach następuje wymiana metody wszycia paska między grupami.
Tym sposobem, każda grupa pozna wszystkie metody wszycia paska.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Układy krojów. Proces wykrawania elementów odzieży.

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Sporządź układ kroju na tkaninie z włosem dla spódnicy podstawowej składającej się z

trzech elementów (przód, tył, pasek).

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) sprawdzić kierunek włosa,
3) złożyć tkaninę prawą stroną do środka,
4) dobrać odpowiedni układ kroju,
5) ułożyć szablony spódnicy podstawowej,
6) wykonać rysunek układu kroju w skali 1:4.

Zalecane metody nauczania i uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne,
– tekstu przewodniego.

Środki dydaktyczne:

– szablony spódnicy,
– tkanina z włosem,
– taśma centymetrowa, linijka, ciężarki,
– ołówek,
– arkusz papieru milimetrowego.

Ćwiczenie 2

Określ rodzaj układów kroju na podstawie ilustracji.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) zapoznać się z ilustracjami,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) rozpoznać i określić rodzaj układu kroju,
4) porównać wyniki pracy i uzasadnić.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– ilustracje z różnymi układami kroju.

Ćwiczenie 3

Wykrojenie fartucha gospodarczego.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) prawidłowo ułożyć formy fartucha na tkaninie,
3) zastosować odpowiednie dodatki na szwy i obręby,
4) wykroić elementy fartucha i skompletować.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

− formy fartucha,

− tkanina bawełniana,
− przybory i narzędzia do krojenia.

Ćwiczenie 4

Sporządzanie układu kroju i wykrojenie bluzeczki dziewczęcej, wykonanej z tkaniny

bawełnianej jednobarwnej.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,

2) wybrać odpowiedni układ kroju,

3) prawidłowo ułożyć szablony bluzeczki na tkaninie,

4) wykroić elementy bluzeczki i skompletować wykroje.

Zalecane metody nauczania i uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

– szablony bluzeczki dziewczęcej na wzrost 98,0

– tkanina bawełniana jednobarwna,

– plansze z różnymi rodzajami układów kroju,

– przybory i narzędzia do krojenia.

Ćwiczenie 5

Sporządzanie układu kroju i wykrojenie bluzki damskiej z tkaniny atłasowej.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) wybrać odpowiedni układ kroju,
3) prawidłowo ułożyć szablony bluzki na tkaninie,
4) wykroić elementy bluzki i skompletować wykroje.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– plansze z różnymi rodzajami układów kroju,
– szablony bluzki damskiej,
– tkanina atłasowa
– przybory i narzędzia do krojenia.

5.1.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) wymienić

rodzaje

szablonów

2) wyjaśnić co to jest układ

szablonów

3) wymienić rodzaje układów

szablonów

4) dobrać układ

kroju

tkaniny

5) zastosować odpowiednie dodatki na szwy i obręby

6) przygotować tkaninę do rozkroju

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Zasady łączenia elementów odzieżowych.
Węzły technologiczne

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonanie próby technologicznej wszycia do spódnicy w lewym szwie bocznym,

zamka błyskawicznego asymetrycznie – jednostronnie oraz paska do spódnicy.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy,

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) zszyć zaszewkę przodu i tyłu w spódnicy,
3) obrzucić krawędzie spódnicy,
4) zszyć szwy boczne w spódnicy pozostawiając otwór na wszycie zamka,
5) zaprasować zaszewki i rozprasować szwy boczne,
6) wszyć zamek błyskawiczny,
7) podkleić pasek,
8) wszyć pasek do spódnicy,
9) podłożyć dół spódnicy,
10) zaznaczyć i wyszyć dziurkę,
11) uprasować spódnicę,
12) przyszyć guzik.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– wykrojone elementy spódnicy (przód, tył, pasek w skali 1:2, wkład usztywniający),
– maszyna stębnowa i overlock,
– żelazko,
– taśma centymetrowa, szpilki, igły, nici,
– zamek błyskawiczny.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Oblicz długość paska do spódnicy mając dany obwód talii równy 80 cm.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy,

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) obliczyć długość paska,
3) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– karta odpowiedzi.

Ćwiczenie 3

Dobierz i wykonaj obręb w dole spódnicy podstawowej wykonanej z tkaniny

bawełnianej.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) dobrać technikę wykończenia dołu w spódnicy,
3) wykonać wybrany obręb,
4) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– uszyta spódnica z niewykończonym dołem,
– maszyna stębnowa i overlock,
– żelazko,
– taśma centymetrowa, szpilki, igły, nici.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2.2.

Sprawdzian

postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) wymienić techniki wszycia zamków błyskawicznych

2) wszyć zamek błyskawiczny asymetrycznie jednostronnie

3) wymienić techniki wszycia pasków

spódnicy

4) wszyć pasek do spódnicy wybraną techniką

5) wymienić techniki wykończenia dołów w spódnicy

6) dobrać techniki wykończenia dołu do spódnicy i tkaniny

7) wymienić rodzaje kołnierzy

8) wymienić metody wszycia kołnierza

9) wszyć kołnierz ze stójką maszynowo

10) wymienić rodzaje rozporków w rękawach

11) wykończyć rozporek w rękawie obrębem

12) wszyć mankiet do rękawa wybraną metodą

13) wszyć rękaw

podkroju

pachy

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Rodzaje zapięć odzieżowych

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj próbę technologiczną zapięcia „polo”.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) wykroić materiał w zapięciu „polo” pozostawiając na szew 1 cm do okoła,
3) przyłożyć do wierzchniej strony dwa obsadzenia „polo”,
4) przyszyć obsadzenia wzdłuż wycięcia na szerokość 1 cm do oznaczonej długości „polo”,
5) naciąć przód w dole zapięcia,
6) rozprasować szwy,
7) przełożyć obsadzenia do wewnętrznej strony formując szerokość zapięcia „polo”,
8) nałożyć plisę prawą na lewą,
9) przeszyć obsadzenia od wewnątrz oraz dół „polo”,
10) wykończyć szew „polo” od spodu overlockiem.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– tkanina bawełniana,
– forma przodu,
– foliogramy ze schematami strukturalnymi zapięcia,
– maszyna stębnowa i overlock,
– żelazko,
– taśma centymetrowa, szpilki, igły, nici,
– wkład klejowy.

Ćwiczenie 2

Rozmieść i wykonaj dziurki poziome, przyszyj guziki w bluzce damskiej.

Wskazówki do realizacji:

− przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) sprawdzić długość przodów,
3) rozmieścić, zgodnie z zasadami, dziurki poziome,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4) wyszyć dziurki na maszynie dziurkarce,
5) oznaczyć miejsce przyszycia guzików,
6) przyszyć guziki,
7) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne

Środki dydaktyczne:

– uszyta bluzka,
– maszyna dziurkarka,
– taśma centymetrowa, nożyce, igły, szpilki, nici, guziki.

Ćwiczenie 3

Otrzymujesz wykroje elementów bluzeczki dziewczęcej na wzrost 98,0 cm z tkaniny

bawełnianej jednobarwnej. Wykonaj bluzkę zgodnie z rysunkiem modelowym.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy,

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) sprawdzić wykroje,
3) dokonać techniki małych wklejek w przodach i kołnierzu,
4) zaprasować obłożenia,
5) zszyć szwy boczne i barkowe szwem zwykłym zaprasowanym,
6) obrzucić szwy,
7) uszyć kołnierz,
8) wszyć kołnierz na plisie skośnej,
9) uszyć rękawy i doszyć mankiet,
10) wszyć rękawy z bufką do podkrojów pach,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11) wykończyć dół bluzki obrębem pojedynczym,
12) oznaczyć i wyszyć dziurki,
13) uprasować bluzeczkę,
14) przyszyć guziki.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– wykroje bluzeczki (przody, tył, rękawy, mankiety, kołnierz, wkład usztywniający)
– szablony,
– tkanina na plisę skośną,
– plansze przedstawiające metody wszycia różnych kołnierzy i rękawów,
– maszyna stębnowa, dziurkarka i overlock,
– żelazko,
– taśma centymetrowa, szpilki, igły, nici,
– guziki.

Ćwiczenie 4

Otrzymujesz wykroje elementów bluzki damskiej z tkaniny bawełnianej jednobarwnej

o rozmiarze 164/96/104. Wykonaj bluzkę zgodnie z rysunkiem modelowym.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy,

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) sprawdzić wykroje,
3) dokonać techniki małych wklejek w przodach, kołnierzu i mankietach,
4) zaprasować obłożenia,
5) zszyć zaszewki w przodach i tyle,
6) zaprasować zaszewki,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7) zszyć szwy boczne i barkowe szwem rozprasowanym,
8) obrzucić szwy,
9) rozprasować szwy boczne i barkowe,
10) uszyć kołnierz,
11) wszyć kołnierz konfekcyjnie,
12) wykończyć rozporki w rękawach obrębem,
13) uszyć rękawy i mankiety,
14) doszyć mankiety do rękawów konfekcyjnie,
15) wszyć rękawy z główką do podkrojów pach,
16) wykończyć dół bluzki obrębem podwójnym,
17) oznaczyć i wyszyć dziurki,
18) uprasować bluzkę,
19) przyszyć guziki.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– wykroje bluzki (przody, tył, rękawy, mankiety, kołnierz, wkład usztywniający)
– szablony,
– plansze przedstawiające metody wszycia różnych kołnierzy i rękawów,
– maszyna stębnowa, overlock i dziurkarka,
– żelazko,
– taśma centymetrowa, szpilki, igły, nici,
– guziki.

5.3.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) wyjaśnić, co to jest zapięcie

2) wymienić rodzaje zapięć

3) wymienić czynności wykonania zapięcia wykończonego plisą doszywaną

4) wymienić kolejność czynności przy wykonaniu zapięcia polo

5) wymienić

rodzaje

dziurek

6) wyjaśnić

sposób

rozmieszczenia

dziurek

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Sposoby wykończenia odzieży. Elementy ozdobne w odzieży.

5.4.1 Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj próbę technologiczną kieszeni nakładanej ozdobionej lamówką.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy,

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) wykroić kieszeń nakładaną o linii półokrągłej,
3) wykonać obręb podwójny w górnej krawędzi kieszeni,
4) wykroić pliskę skośną,
5) wykończyć brzegi kieszeni lamówką,
6) naszyć gotową kieszeń na próbnik,
7) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:
– tkanina,
– maszyna stębnowa,
– forma kieszeni,
– taśma centymetrowa, szpilki kreda krawiecka, linijka, nożyce.

Ćwiczenie 2
Wykończ dół spódniczki dziewczęcej falbanką prostą marszczoną.

Wskazówki do realizacji:

– przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy,

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy zgodnie z przepisami bhp i wymaganiami ergonomii,
2) skroić falbankę prostą o szer. 5 cm, 2 razy dłuższą od obwodu dołu spódnicy,
3) wykończyć jeden brzeg falbanki obrębem,
4) zmarszczyć falbankę na drugim brzegu maszyną 2 razy,
5) przyszyć falbankę do dołu spódnicy,
6) wykończyć brzeg zeszycia overlockiem,
7) sprasować szew falbanki,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8) przestębnować krawędź materiału po prawej stronie wzdłuż przyszycia falbanki

na szerokość 0,2 cm.

Zalecane metody nauczania-uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– spódniczka dziewczęca z niewykończonym dołem,
– tkanina na falbankę,
– maszyna stębnowa i overlock,
– taśma centymetrowa, szpilki kreda krawiecka, linijka, nożyce.

5.4.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) wyjaśnić zasadę krojenia pliski skośnej

2) wymienić kolejność przy lamowaniu

3) podać różnicę między zakładką a szczypanką

4) wymienić

rodzaje

falbanek

5) wyjaśnić, co to jest kieszeń

6) wymienić rodzaje kieszeni nakładanych

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test Nr 1 do jednostki modułowej „Konfekcjonowanie wyrobów
odzieżowych”

Test składa się z 16 zadań wielokrotnego wyboru, z których:
– zadania od 1 do 10 są zadaniami z poziomu podstawowego.
– Zadania od 11do 16 to zadania z poziomu ponadpodstawowego.
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

− dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

− dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,
− dobry – za rozwiązanie 12 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

− bardzo dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. b, 3. d, 4. b, 5. d, 6. a, 7. c, 8. a, 9. b, 10. a, 11. b,
12. b, 13. a, 14. a, 15. a, 16. c.

Plan testu

Klucz odpowiedzi:

Nr zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymaga

Poprawna

odpowied

1. Rozróżniać rodzaje układów szablonów.

B P d

2. Rozróżniać rodzaje szablonów.

B P

Rozróżniać proste i złożone węzły technologiczne na elementach
odzieży.

B P d

4. Określać zasady wykończenia wyrobów odzieżowych.

C P b

5. Określać zasady krojenia prostych elementów odzieżowych.

C P d

6. Rozpoznawać rodzaje kołnierzy.

B P a

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Rozróżniać rodzaje rozporków w rękawach.

B P c

8. Rozróżniać rodzaje rękawów.

B P a

9. Określać sposób wszywania rękawów.

C P b

10 Określać sposób wykończenia wyrobów odzieżowych.

C P a

11.

Odczytywać proste i złożone węzły technologiczne na elementach
odzieży.

C PP b

12.

Odczytywać proste i złożone węzły technologiczne na elementach
odzieży.

C PP b

13 Odczytywać zapis graficzny wykończenia wyrobów odzieżowych.

C PP a

14 Odczytywać zapis graficzny wykończenia wyrobów odzieżowych.

C PP a

15 Odczytywać zapis graficzny różnego rodzaju zapięć.

C PP a

Obliczać zużycie materiału przy krojeniu poszczególnych elementów
odzieży.

C PP c

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

dwutygodniowym.

2. Omów z uczniem cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych

jakie będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego ( rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem pytań testowych.
4. Test zawiera 16 pytań wielokrotnego wyboru. Do każdego pytania dołączone

są 4 możliwości odpowiedzi. Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej

rubryce znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem,
a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 30 min.

Materiały dla ucznia:

− instrukcja,
− zestaw zadań testowych

− karta odpowiedzi.

estaw zadań testowych Test Nr 1

1. Układ kompletu szablonów jednej wielkości wyrobu odzieżowego to:

a) układ sekcyjny
b) układ łączony
c) układ asymetryczny
d) układ pojedynczy

2. Poniższy rysunek przedstawia:

a) szablon podstawowy
b) szablon pomocniczy

c) szablon przemysłowy
d) formę odzieżową

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. Poniższy rysunek przedstawia:

a) zamek błyskawiczny wszyty symetrycznie – dwustronnie

b) zamek wszyty asymetrycznie kryto

c) zamek błyskawiczny wszyty kryto
d) zamek błyskawiczny wszyty asymetrycznie

4. Przeciętna szerokość obrębu spódnicy prostej w dole wynosi:

a) 4,0 - 6,0 cm
b) 3,0 – 4,0 cm
c) 1,0 – 3,0 cm
d) 0,5 -1,0 cm

5. Pliskę skośną kroimy po:

a) nitce osnowy
b) nitce wątku
c) wzdłuż brzegu fabrycznego tkaniny
d) przekątnej kwadratu

6. Poniższy rysunek przedstawia

a) kołnierz wykładany wszyty maszynowo między obłożenia
b) kołnierz ze stójką wszyty maszynowo
c) kołnierz wszyty z pliską skośną
d) kołnierz be-be wszyty z pliską skośną

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Na poniższym rysunku przedstawiono:

a) rozporek wykończony pliską
b) rozporek wykończony listewką
c) rozporek wykończony obrębem
d) rozporek wykończony obsadzeniem

8. Rysunek przedstawia:

a) mankiet krojony łącznie z rękawem
b) mankiet doszywany do rękawa
c) rękaw krótki wykończony w dole pliską skośną
d) rękaw krótki wykończony obrębem pojedynczym

9. Wpinając rękaw, środek główki rękawa przykładamy do:

a) szwu bocznego
b) szwu barkowego
c) do punktu montażowego na linii pachy tyłu
d) do punktu montażowego na linii pachy przodu

10. Długość dziurki rozmieszcza się w następujący sposób:

a) 1/3 długości dziurki od linii środka do krawędzi załamania
b) 2/3 długości dziurki od linii środka do krawędzi załamania
c) długość dziurki od linii środka do linii boku
d) 1/2 długości dziurki od linii środka do krawędzi załamania

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11. Poniższy rysunek graficzny przedstawia:

a) wszycie paska maszyną i podszycie ręczne
b) wszycie paska maszyną i stębnowanie na szwie
c) wszycie paska maszyną i stębnowanie podwójnie
d) wszycie paska maszyną i stębnowanie pojedynczo nad szwem

12. Poniższy rysunek graficzny przedstawia:

a) kołnierz wykładany wszyty maszynowo między obłożenia
b) kołnierz ze stójką wszyty maszynowo
c) kołnierz wszyty z pliską skośną
d) kołnierz be-be wszyty z pliską skośną

13. Poniższy zapis graficzny przedstawia:

a) rozporek wykończony pliską
b) rozporek wykończony listewką
c) rozporek wykończony obsadzeniem
d) rozporek wykończony obrębem

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14. Na podstawie rysunku ustal jaką metodą wszyto mankiet do rękawa

a) wszycie mankietu konfekcyjnie
b) wszycie mankietu metodą tradycyjną
c) wszycie mankietu i podszycie ręcznie
d) wszycie mankietu metodą miarową

15. Na rysunku przedstawiono

a) zapięcie wykończone obłożeniem
b) zapięcie wykończone plisą
c) zapięcie kryte
d) zapięcie „polo

16. Długość mankietu przy obwodzie nadgarstka „on” = 16 wynosi:

a) 17 cm
b) 24 cm
c) 21 cm
d) 19 cm

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ................................................................................................

Konfekcjonowanie wyrobów odzieżowych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

a b c d

Razem:

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test sprawdzający umiejętności praktyczne – próba pracy

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

dwutygodniowym.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadania i omów sposób prezentacji pracy.
4. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
5. Rozdaj uczniom treść zadania testowego i podaj czas przeznaczony na wykonanie.
6. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego ( rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

7. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia pracy.

8. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników.
9. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu umiejętności praktycznych
10. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
3. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi.
4. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Materiały dla ucznia:

− treść zadania,

− załącznik 1,

− załącznik 2,
− załącznik 3,

− arkusze papieru A4.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Treść zadania

Opracuj projekt realizacji prac z zakresu wytwarzania bluzki damskiej o rozmiarze

164/96/104.
Bluzka o długości do linii bioder lekko dopasowana szwami bocznymi wykonana
z tkaniny bawełnianej. Konstrukcyjna zaszewka piersiowa przeniesiona na linię boku.
Na środku przodu zapięcie na cztery guziki. W tyle zaszewki barkowe. Podkrój szyi
wykończony kołnierzem wykładanym, usztywnionym włókniną z klejem, wszytym między
obłożenia. Rozporki w rękawach wykończone obrębem. W dole rękawów mankiety
usztywnione włókniną z klejem zapinane na jeden guzik, wszyte konfekcyjnie. Dół bluzki
wykończony obrębem pojedynczym.

Projekt realizacji prac powinien zawierać:
− wykaz materiału odzieżowego i dodatków krawieckich do wytworzenia bluzki,

− opis obróbki technologicznej w porządku chronologicznym uwzględniając kolejność

połączeń elementów, parametrów szwów i rodzaj dziurek,

− graficzny schemat połączeń uszycia i wszycia kołnierza do podkroju szyi z zaznaczeniem

poszczególnych elementów bluzki i nazwaniem kolejnych operacji,

− wykaz niezbędnych maszyn i urządzeń do wykonania bluzki,

− parametry obróbki termicznej i klejowej.

Do opracowania projektu wykorzystaj:

− rysunek modelowy bluzki – załącznik 1,
− tkaninę zasadniczą – załącznik 2,

− klejonkę – załącznik 3.

Czas wykonania zadania wynosi: 180 minut.

Rysunek modelowy bluzki damskiej – załącznik 1

Przód

Tył

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Forma - tkanina zasadnicza - Załącznik 2

A – przód x 2
B – tył x 1 ze złożonego materiału
C - rękaw x 2
D – kołnierz x 2
E – mankiet x 2

Forma – klejonka – Załącznik 3

F – obłożenie przodu x 2
G – kołnierz x 1
H – mankiet x2

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Kryterium oceniania

Punktacja zadań: 0 – 1
Za każdą poprawnie wykonaną czynność uczeń otrzymuje jeden punkt. Za brak odpowiedzi
lub źle wykonane zadanie uczeń otrzymuje 0 punktów.

Lp. Kryteria

oceny Punktacja

1. Poprawność sformułowanych założeń do projektu w odniesieniu do treści

zadania i załączników.

2. Poprawność doboru materiału odzieżowego i dodatków krawieckich do

wytwarzania bluzki.

3. Poprawność przebiegu procesu wytwarzania bluzki do wybranej

technologii, metody i techniki wykonania bluzki, oraz jej elementów.

4. Poprawność opisu obróbki technologicznej wytwarzania bluzki w

porządku chronologicznym.

5. Poprawność połączeń elementów, parametrów szwów i rodzaju dziurek.

6. Poprawność wykonania graficznego schematu uszycia i wszycia kołnierza

do podkroju szyi.

7. Poprawność zaznaczenia na schemacie graficznym poszczególnych

elementów bluzki.

8. Poprawność zaznaczenia na schemacie graficznym operacji

technologicznych.

9. Poprawność doboru maszyn i urządzeń.
10. Poprawność doboru parametrów obróbki termicznej.

11. Przejrzystość struktury projektu.

12. Logikę układu przedstawionych treści.
13. Poprawność terminologiczną i merytoryczną.
14. Formę i sposób przedstawienia treści w projekcie.

Uczeń zalicza zadanie jeśli wykonał 70 % kryterium, a tym samym zalicza pozytywnie
jednostkę modułową : Konfekcjonowanie wyrobów odzieżowych 311[34].Z3.02 na poziomie
ponadpodstawowym realizując założone cele operacyjne.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Parafianowicz Z., Piskorska M.: Słownik odzieżowy. WSiP, Warszawa1999
2. Lewandowska- Stark E.: Techniki szycia odzieży. SOP, Toruń 1995
3. Polska Norma: PN – 83/P-84501. Wyroby konfekcyjne. Szwy. Klasyfikacja i oznaczenia
4. Samek P.: Krawiectwo technologia. WSiP. Warszawa 1999

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron