Metodyka
INTEGROWANEJ PRODUKCJI
JABŁEK
(wydanie drugie zmienione)
Zatwierdzona
na podstawie art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie ro
ś
lin
(tekst jednolity Dz.U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849 ze zm.)
przez
Głównego Inspektora Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa
Warszawa, marzec 2010 r.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
1
Opracowanie zbiorowe
Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach
pod kierunkiem mgr Jerzego Mocheckiego
Zespół autorów:
doc. dr hab. Anna Bielenin,
mgr Krystyna Jaworska,
dr Dorota Kruczy
ń
ska
doc. dr hab. Jerzy Lisek,
prof. dr hab. Augustyn Mika,
mgr Jerzy Mochecki,
prof. dr hab.Edmund Niemczyk,
prof. dr hab.Remigiusz Olszak,
dr Zofia Płuciennik,
doc.dr hab. Waldemar Treder
Zatwierdzam
Tadeusz Kłos
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
2
SPIS TRE
Ś
CI
WST
Ę
P ................................................................................................................................. 4
I. PRZYGOTOWANIE GLEBY ORAZ ZAKŁADANIE SADU ................................................ 5
1. Wybór stanowiska............................................................................................................................ 5
2. Przedplony i zmianowanie ............................................................................................................... 5
3. Zabiegi agrotechniczne ograniczaj
ą
ce wyst
ę
powanie agrofagów................................................... 5
4. Dobór odmian, podkładek i zapylaczy ............................................................................................. 6
5. Sadzenie ....................................................................................................................................... 6
6. Urz
ą
dzanie otoczenia uprawy.......................................................................................................... 7
II. NAWO
ś
ENIE I WAPNOWANIE ........................................................................................ 7
1. Pobieranie próbek gleby i li
ś
ci do analiz.......................................................................................... 7
2. Wapnowanie gleb ............................................................................................................................ 8
3. Nawo
ż
enie mineralne ...................................................................................................................... 9
4. Nawo
ż
enie organiczne................................................................................................................... 11
5. Nawo
ż
enie sadu w poszczególnych latach ................................................................................... 12
III. REGULOWANIE ZACHWASZCZENIA...........................................................................13
1. Mechaniczne metody zwalczania chwastów ................................................................................. 13
2. Chemiczne metody zwalczania chwastów..................................................................................... 14
IV. PIEL
Ę
GNACJA SADU ...................................................................................................15
1. Nawadnianie .................................................................................................................................. 15
2.
Ś
ciółkowanie .................................................................................................................................. 17
3. Prowadzenie murawy..................................................................................................................... 18
4. Formowanie i ci
ę
cie drzew............................................................................................................. 18
5. Regulowanie wzrostu i owocowania drzew ................................................................................... 19
V. OCHRONA PRZED CHOROBAMI ..................................................................................20
1. Wykaz najwa
ż
niejszych chorób i ich charakterystyka ................................................................... 20
2. Progi zagro
ż
enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji .................................................... 21
3. Sposoby zapobiegania chorobom ................................................................................................. 22
4. Niechemiczne metody ochrony jabłoni przed chorobami .............................................................. 23
5. Chemiczne zwalczanie chorób ...................................................................................................... 23
VI. OCHRONA PRZED SZKODNIKAMI ..............................................................................23
1. Wykaz najcz
ęś
ciej wyst
ę
puj
ą
cych szkodników i ich charakterystyka ........................................... 23
2. Progi zagro
ż
enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji .................................................... 24
3. Niechemiczne metody ochrony przed szkodnikami....................................................................... 24
4. Ochrona chemiczna przed szkodnikami ........................................................................................ 25
VII. OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA ANALIZ NA POTRZEBY KONTROLI JAKO
Ś
CI
OWOCÓW W INTEGROWANEJ PRODUKCJI ..............................................................25
ZAŁ
Ą
CZNIKI .......................................................................................................................27
Zał
ą
cznik 1. Podstawowe informacje o wybranych, przykładowych odmianach jabłoni polecanych do
sadów IP...................................................................................................................... 27
Zał
ą
cznik 2. Dobór zapylaczy dla odmian jabłoni .............................................................................. 28
Zał
ą
cznik 3. Zwalczanie chwastów przed zało
ż
eniem sadu jabłoniowego i w trakcie jego
prowadzenia*............................................................................................................... 29
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
3
Zał
ą
cznik 4. Zwalczanie chorób w Integrowanej Produkcji jabłek ..................................................... 30
Zał
ą
cznik 5. Progi zagro
ż
enia dla wa
ż
niejszych szkodników jabłoni ................................................ 31
Zał
ą
cznik 6. Zestawienie szkodników oraz terminy ich zwalczania .................................................. 33
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
4
WST
Ę
P
Integrowana Produkcja jest to produkcja wysokiej jako
ś
ci mi
ę
dzy innymi
owoców,
daj
ą
ca
pierwsze
ń
stwo
bezpiecznym
metodom
niechemicznym,
minimalizuj
ą
ca niepo
żą
dane efekty uboczne stosowanych agrochemikaliów ze
szczególnym uwzgl
ę
dnieniem ochrony
ś
rodowiska i zdrowia ludzi.
W celu uzyskiwania wysokich i wysokiej jako
ś
ci plonów, w IP dopuszczalne jest
stosowanie selektywnych lub wybranych cz
ęś
ciowo selektywnych
ś
rodków ochrony ro
ś
lin.
Niezwykle wa
ż
ne jest równie
ż
, aby chemiczne zwalczanie szkodników stosowa
ć
tylko
wówczas, gdy ich liczebno
ść
przekracza przyj
ę
ty próg szkodliwo
ś
ci. Aby to jednak
stwierdzi
ć
, konieczne jest systematyczne prowadzenie lustracji pod k
ą
tem wyst
ę
powania
szkodników, chorób i chwastów – jest to podstawowy element racjonalnej ochrony ro
ś
lin.
Owoce pochodz
ą
ce z Integrowanej Produkcji s
ą
systematycznie kontrolowane na
obecno
ść
substancji szkodliwych, głównie pozostało
ś
ci
ś
rodków ochrony, azotanów oraz
metali ci
ęż
kich. Ka
ż
de gospodarstwo winno spełnia
ć
równie
ż
wszelkie zasady Kodeksu
Dobrej Praktyki Rolniczej.
Wa
ż
nym
elementem
IP
jest
mo
ż
liwo
ść
identyfikacji
miejsca
pochodzenia
certyfikowanego produktu, gdy
ż
ka
ż
dy z producentów ju
ż
w trakcie zgłoszenia si
ę
do
systemu IP otrzymuje swój niepowtarzalny numer ewidencyjny.
Przepisy prawne dotycz
ą
ce Integrowanej Produkcji reguluje ustawa o ochronie ro
ś
lin
z dnia 18 grudnia 2003 r. (Dz. U. 2008 r. Nr 133, poz. 849 ze zm.) oraz rozporz
ą
dzenie
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. (Dz. U. 2004 r. Nr 178, poz.1834 ze
zm.). Jednostk
ą
koordynuj
ą
c
ą
cało
ść
systemu Integrowanej Produkcji w Polsce oraz
kontroluj
ą
c
ą
prawidłowo
ść
prowadzenia upraw i wydawania certyfikatów jest Pa
ń
stwowa
Inspekcja Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
Producent chc
ą
c uzyska
ć
certyfikat IP musi spełni
ć
nast
ę
puj
ą
ce wymagania:
−
uko
ń
czy
ć
16-godzinne szkolenie IP,
−
zgłosi
ć
ch
ęć
prowadzenia upraw zgodnie z zasadami IP, w najbli
ż
szej jednostce
Pa
ń
stwowej Inspekcji Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa,
−
prowadzi
ć
produkcj
ę
zgodnie z niniejsz
ą
metodyk
ą
szczegółow
ą
(dla okre
ś
lonego
gatunku),
−
prowadzi
ć
na bie
żą
co Notatnik Integrowanej Produkcji,
−
przej
ść
pozytywne kontrole: Notatnika, gospodarstwa w okresie wegetacji i jako
ś
ci
płodów,
−
zło
ż
y
ć
przed lub w trakcie zbiorów wniosek o wydanie certyfikatu IP.
Producenci, po otrzymaniu certyfikatu, maj
ą
prawo oznacza
ć
swoje produkty zastrze
ż
onym
znakiem (logo) Integrowanej Produkcji.
Niniejsza metodyka opracowana została przez zespół pracowników Instytutu
Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach na podstawie rezultatów wieloletnich
własnych bada
ń
oraz zgodnie z wytycznymi Mi
ę
dzynarodowej Organizacji Biologicznego
i Integrowanego Zwalczania Szkodliwych Organizmów i Chwastów oraz Mi
ę
dzynarodowego
Naukowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych.
Stosowane w niniejszym opracowaniu poj
ę
cie dotycz
ą
ce najwy
ż
szych dopuszczalnych
poziomów pozostało
ś
ci
ś
rodków ochrony ro
ś
lin odnosi si
ę
do warto
ś
ci najwy
ż
szych
dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów okre
ś
lonych w Rozporz
ą
dzeniu (WE) nr
396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwy
ż
szych
dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów w
ż
ywno
ś
ci i paszy pochodzenia
ro
ś
linnego i zwierz
ę
cego oraz na ich powierzchni.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
5
I. PRZYGOTOWANIE GLEBY ORAZ ZAKŁADANIE SADU
1. Wybór stanowiska
Pod sady jabłoniowe prowadzone według zasad IP nale
ż
y przeznacza
ć
tylko najlepsze
stanowiska. Korzystn
ą
lokalizacj
ą
s
ą
tereny wyniesione, łagodne stoki, zbocza oraz równiny.
Na terenach nisko poło
ż
onych tworz
ą
si
ę
zastoiska mrozowe, z temperatur
ą
o kilka stopni
ni
ż
sz
ą
ni
ż
na terenach le
żą
cych powy
ż
ej. Zwi
ę
ksza to ryzyko przemarzni
ęć
drzew w trakcie
ostrych zim oraz uszkodze
ń
p
ą
ków, kwiatów i zawi
ą
zków owocowych podczas wiosennych
przygruntowych przymrozków. W zagł
ę
bieniach terenu wyst
ę
puje zwykle wy
ż
sza wilgotno
ść
powietrza, a cz
ę
sto tworz
ą
ce si
ę
mgły zwi
ę
kszaj
ą
niebezpiecze
ń
stwo silniejszego pora
ż
enia
p
ę
dów i owoców przez patogeny grzybowe, w wyniku czego drzewa choruj
ą
i szybko gin
ą
. Gleby
pod sady powinny by
ć
ż
yzne, zasobne w składniki pokarmowe i substancj
ę
organiczn
ą
. Winny
zapewnia
ć
drzewom dostateczn
ą
wilgotno
ść
, by
ć
dostatecznie przewiewne, o odczynie lekko
kwa
ś
nym
−
pH 6,2-6,7. Przydatno
ść
gleb pod sad nie zawsze odpowiada najwy
ż
szym klasom
bonitacyjnym, gdy
ż
cz
ę
sto na glebach III czy IV klasy mo
ż
na uzyskiwa
ć
doskonałe wyniki. Dla
gł
ę
boko korzeni
ą
cych si
ę
drzew owocowych istotne znaczenie maj
ą
zarówno poziom
próchniczny, jak i wła
ś
ciwo
ś
ci gł
ę
bszych warstw, czyli tzw. podglebia. Pod jabłonie dobre s
ą
gleby wytworzone z glin, utworów pyłowych czy piasków naglinowych, wykazuj
ą
ce dobre
dotlenienie do znacznych gł
ę
boko
ś
ci. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwraca
ć
na gł
ę
boko
ść
wyst
ę
powania wody gruntowej, której poziom nie powinien podlega
ć
znacznym wahaniom
w sezonie wegetacyjnym. Nie nale
ż
y zatem uprawia
ć
jabłoni na glebach ci
ęż
kich o poziomie
wód gruntowych wy
ż
szym ni
ż
90-100 cm dla drzew karłowych i ok. 140 cm dla drzew na
podkładkach półkarłowych. Równie
ż
niewskazane s
ą
gleby słabe, piaszczyste, na których
systematycznie wyst
ę
puj
ą
niedobory wody. Planuj
ą
c zało
ż
enie sadu nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
stopie
ń
zagro
ż
enia ska
ż
eniami pochodz
ą
cymi z zakładów przemysłowych i blisko
ś
ci szlaków
komunikacyjnych. W takim wypadku g
ę
sty szpaler z drzew (np.
ś
wierki) mo
ż
e zapewni
ć
skuteczn
ą
osłon
ę
od zanieczyszcze
ń
i nadmiernego wiatru.
2. Przedplony i zmianowanie
Zadaniami płodozmianu i przedplonów s
ą
: poprawa struktury gleby, jej biologicznej
efektywno
ś
ci, wzrostu zasobno
ś
ci w składniki pokarmowe i próchnic
ę
, ograniczenie zachwaszczenia
oraz ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie wyst
ę
powania niektórych patogenów i szkodników.
Du
ż
a specjalizacja w uprawie wieloletnich sadów uniemo
ż
liwia najcz
ęś
ciej stosowanie wła
ś
ciwego
płodozmianu. Po wykarczowaniu drzew, zwykle po roku, dwóch latach rekultywacji gleby, producenci
przyst
ę
puj
ą
do nowych nasadze
ń
. Optymalnym rozwi
ą
zaniem byłaby kilkuletnia przerwa, w której
wprowadzono by typowy płodozmian rolniczy, z ro
ś
linami bobowatymi (motylkowate), zbo
ż
ami,
okopowymi i warzywami. Niestety „brak ziemi” w rejonach sadowniczych nie pozwala na pełny cykl
zmianowania ro
ś
lin. Sadownicy stosuj
ą
uproszczony, intensywny płodozmian ograniczaj
ą
c si
ę
przewa
ż
nie do przyorania jeden raz lub dwukrotnie nawozów zielonych, zniszczenia chwastów
trwałych, wapnowania gleby i uzupełnienia składników mineralnych oraz stosowania obornika.
Z uwagi na zjawisko tzw. zm
ę
czenia gleby wskazane jest by kolejny sad zakładany był z drzew
innego gatunku, a nie wg zasady: jabłonie po jabłoniach.
Dla drzew owocowych złymi przedplonami s
ą
wieloletnie uprawy lucerny, koniczyny i traw, jak
równie
ż
pola przez lata odłogowane. Przy braku upraw mechanicznych w glebach tych mo
ż
e
wyst
ę
powa
ć
du
ż
a liczebno
ść
szkodników wielo
ż
ernych: rolnic, larw opuchlaków, drutowców lub
p
ę
draków. Dobrym przedplonami s
ą
natomiast: zbo
ż
a, rzepak, gryka, gorczyca, łubin, bobik,
peluszka, wyka, fasola, groch, cebula oraz marchew.
3. Zabiegi agrotechniczne ograniczaj
ą
ce wyst
ę
powanie agrofagów
Wybieraj
ą
c siedlisko pod sad nale
ż
y zadba
ć
o ró
ż
norodno
ść
biologiczn
ą
wokół niego. Aby
utrzyma
ć
równowag
ę
trzeba zapewni
ć
wokół sadu bogactwo ro
ś
lin, w którym mog
ą
bytowa
ć
organizmy po
ż
yteczne np. biedronki czy dobroczynek gruszowy, złotook i ptaki: sikorki, kosy, pliszki,
muchołówki, rudziki itp. Tylko tereny krajobrazowo zró
ż
nicowane cechuj
ą
si
ę
du
żą
stabilno
ś
ci
ą
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
6
ekologiczn
ą
i rolnicz
ą
. Istniej
ą
ce ju
ż
elementy krajobrazu, takie jak zakrzewienia,
ż
ywopłoty czy
zadrzewienia
−
je
ż
eli to mo
ż
liwe
−
nale
ż
y pozostawi
ć
w obr
ę
bie sadu lub w jego pobli
ż
u. Je
ż
eli ich
nie ma, nale
ż
y zało
ż
y
ć
w miejscach do tego odpowiednich nowe skupiska drzew i krzewów (kalina,
trzmielina, bez czarny), które dostarczaj
ą
kryjówek i po
ż
ywienia licznym owadom drapie
ż
nym i
paso
ż
ytniczym. Nie nale
ż
y niszczy
ć
chwastów za ogrodzeniem sadu, w rowach i wzdłu
ż
lokalnych
dróg. Zaleca si
ę
gromadzi
ć
wokół ogrodze
ń
kamienie, mi
ę
dzy którymi mog
ą
bytowa
ć
drapie
ż
ne
ssaki (tchórze, łasice itp.). Na obrze
ż
ach sadu, a pó
ź
niej w sadzie zawiesza
ć
skrzynki l
ę
gowe dla
ptaków oraz ustawia
ć
tyczki z poprzeczkami dla ptaków drapie
ż
nych. W ten sposób powstaj
ą
korzystne warunki do rozmna
ż
ania si
ę
organizmów po
ż
ytecznych. W celu ograniczenia
wyst
ę
powania p
ę
draków (larw chrab
ą
szczy), larw opuchlaków zaleca si
ę
kilkakrotn
ą
upraw
ę
gleby w
okresie maj-sierpie
ń
za pomoc
ą
orki, brony talerzowej czy glebogryzarki. Szkodniki s
ą
niszczone
mechanicznie, a wydobyte na powierzchni
ę
gleby wybierane i wyjadane s
ą
przez ptaki. Dobre
rezultaty daje te
ż
uprawa gryki, której garbnik (tanina) hamuje rozwój p
ę
draków.
Planuj
ą
c likwidacj
ę
starego sadu pami
ę
ta
ć
nale
ż
y o obni
ż
eniu stosowanych dawek nawozów
mineralnych. Celowe jest równie
ż
pobranie próbek gleby w celu okre
ś
lenia odczynu gleby i potrzeb
nawozowych pod nowe nasadzenia. Nowe sady zakłada
ć
nale
ż
y z ro
ś
lin zdrowych, pochodz
ą
cych z
kwalifikowanych szkółek, wolnych od chorób wirusowych i fitoplazmatycznych, szpecieli, mszyc i
prz
ę
dziorków.
4. Dobór odmian, podkładek i zapylaczy
Planuj
ą
c nasadzenia nale
ż
y wzi
ąć
pod uwag
ę
podatno
ść
odmian na choroby i przydatno
ść
odmian dla danego regionu. W Integrowanej Produkcji po
żą
dane s
ą
drzewa o małych rozmiarach.
Mo
ż
na je otrzyma
ć
stosuj
ą
c podkładki osłabiaj
ą
ce wzrost. Siła wzrostu podkładki powinna by
ć
dostosowana do
ż
yzno
ś
ci gleby. W sprzyjaj
ą
cych warunkach siedliskowych, na glebach
ż
yznych i
zasobnych w wod
ę
, klasy I, II i III nale
ż
y sadzi
ć
jabłonie szczepione na karłowych podkładkach M.9 i
P 60. Jabłonie na podkładkach karłowych mo
ż
na tak
ż
e sadzi
ć
na glebach IV klasy, pod warunkiem
zainstalowania nawadniania kroplowego. W gorszych warunkach siedliskowych, na terenie bardziej
nara
ż
onym na mróz oraz na glebach słabych V klasy nale
ż
y sadzi
ć
jabłonie na podkładkach
półkarłowych M.26, M.7, MM.106 i P 14.
Najbardziej polecane do Integrowanej Produkcji odmiany jabłoni zestawiono w zał
ą
czniku 1.
Jabło
ń
jako gatunek obcopylny do zawi
ą
zania owoców wymaga stosowania zapylaczy.
Wprawdzie u niektórych odmian spotykamy si
ę
z samopłodno
ś
ci
ą
(np. ‘Elstar’ i mutanty, ‘Elise’,
‘Gloster’ i mutanty), jednak powstałe na tej drodze owoce nie spełniaj
ą
kryterium wysokiej jako
ś
ci co
sprawia,
ż
e mo
ż
na je traktowa
ć
wył
ą
cznie jako jabłka przemysłowe. Przy wyborze zapylacza nale
ż
y
kierowa
ć
si
ę
przede wszystkim terminem kwitnienia. W jednej kwaterze powinny znale
źć
si
ę
odmiany o zbli
ż
onym okresie kwitnienia. Wa
ż
ne s
ą
równie
ż
proporcje odmiany podstawowej do
odmiany zapylaj
ą
cej. Na podstawie do
ś
wiadcze
ń
stwierdzono,
ż
e dobre warunki zapylenia istniej
ą
wtedy, gdy zapylacz stanowi 10-15% odmiany zapylanej. Oznacza to,
ż
e jedno drzewo zapylacza
przypada na 8 drzew odmiany zapylanej. Wła
ś
ciwy dobór zapylaczy i ich rozmieszczenie na
kwaterze zapewnia optymalne warunki zapylenia - zał
ą
cznik 2.
Przy wyborze zapylaczy trzeba tak
ż
e kierowa
ć
si
ę
stron
ą
praktyczn
ą
tzn. odmiany wzajemnie
si
ę
zapylaj
ą
ce powinny odznacza
ć
si
ę
zbli
ż
on
ą
podatno
ś
ci
ą
na choroby. Jest to wygodne ze
wzgl
ę
du na mo
ż
liwo
ść
stosowania jednolitego programu ochrony. Zatem w jednej kwaterze nie
nale
ż
y sadzi
ć
odmiany parchoodpornej z odmian
ą
wymagaj
ą
c
ą
ochrony przed t
ą
chorob
ą
. Wzgl
ę
dy
organizacyjne decyduj
ą
te
ż
o tym,
ż
e poleca si
ę
sadzi
ć
razem odmiany o zbli
ż
onym terminie
dojrzewania owoców.
5. Sadzenie
System sadzenia zapewni
ć
ma dobre nasłonecznienie i przewiew powietrza w ci
ą
gu całego
okresu wegetacji. Drzewa powinny wła
ś
ciwie rosn
ąć
bez stosowania silnego ci
ę
cia i regulatorów
wzrostu. System sadzenia powinien umo
ż
liwi
ć
ograniczenie stosowania herbicydów. Z tego wzgl
ę
du
korzystne jest wysadzanie drzew w rz
ę
dach pojedynczych. W sadach o systemie jednorz
ę
dowym
rozstawa mi
ę
dzy rz
ę
dami powinna wynosi
ć
dla jabłoni karłowych 3,5 m, a rozstawa w rz
ę
dzie 1-2 m.
Posiadaj
ą
c w
ą
ski ci
ą
gnik i sprz
ę
t o małych gabarytach rozstaw
ę
rz
ę
dów mo
ż
na zmniejszy
ć
nawet do
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
7
3,0 m. Natomiast dla jabłoni półkarłowych rz
ę
dy powinny by
ć
oddalone od siebie o 4 m,
a poszczególne drzewa w rz
ę
dzie o 1,5-2,5 m.
6. Urz
ą
dzanie otoczenia uprawy
Sady granicz
ą
ce z ruchliwymi szosami, zabudowaniami i innymi uprawami winny by
ć
zakładane
minimum 50 m od
ź
ródeł zanieczyszcze
ń
i osłoni
ę
te szpalerem drzew lub wysokim
ż
ywopłotem. Za
najlepsze osłony uwa
ż
a si
ę
rz
ę
dy drzew iglastych, olchy szarej, grabu, leszczyny, brzozy i innych,
które nie s
ą
rozsadnikami niebezpiecznych dla jabłoni chorób i szkodników. Na glebach słabszych,
bardziej odpowiednie b
ę
d
ą
: ałycza, brzoza i ja
ś
minowiec omszony. Drzewa i krzewy nale
ż
y sadzi
ć
co około 2 m w rz
ę
dzie, aby uniemo
ż
liwi
ć
im zbyt bujny wzrost. Nale
ż
y unika
ć
sadzenia drzew o
silnym wzro
ś
cie, takich jak: klon, jesion, topola szara i biała, wierzba krucha.
Osłony redukuj
ą
c pr
ę
dko
ść
wiatru ograniczaj
ą
parowanie wody z gleby i uszkodzenia
mechaniczne owoców i li
ś
ci.
II. NAWO
ś
ENIE I WAPNOWANIE
1. Pobieranie próbek gleby i li
ś
ci do analiz
W Integrowanej Produkcji o potrzebie nawo
ż
enia i wysoko
ś
ci stosowanych dawek decyduje
aktualna zawarto
ść
danego składnika w glebie. Poniewa
ż
okre
ś
lenie zasobno
ś
ci gleby
w poszczególne składniki, jak i odczynu (pH) „na oko” jest niemo
ż
liwe, sadownik musi
systematycznie, co 3-4 lata pobiera
ć
próbki gleby do analizy. Na podstawie uzyskanych wyników
analiz chemicznych mo
ż
na do
ść
precyzyjnie okre
ś
li
ć
optymaln
ą
wysoko
ść
nawo
ż
enia fosforem,
potasem, magnezem, jak równie
ż
ustali
ć
potrzeby wapnowania danej gleby. Po posadzeniu drzewek
wiele dodatkowych informacji o potrzebach nawo
ż
enia poszczególnymi składnikami, a zwłaszcza
azotem, dostarczaj
ą
obserwacje wzrostu wegetatywnego ro
ś
lin. Pełna diagnostyka nawozowa
mo
ż
liwa jest dopiero wtedy, gdy z sadów b
ę
d
ą
cych w pełni owocowania, oprócz wyników analiz
chemicznych gleby i oceny wizualnej wzrostu ro
ś
lin, dysponowa
ć
b
ę
dziemy wynikami analiz
chemicznych li
ś
ci.
Analizy chemiczne gleby
Jest to metoda najbardziej uniwersalna, pozwalaj
ą
ca okre
ś
li
ć
zasobno
ść
gleby w P, K, Mg oraz
jej odczyn, przed zało
ż
eniem, w młodych i w starszych sadach. Producent ubiegaj
ą
cy si
ę
o certyfikat
IP musi zatem co 3 - 4 lata pobiera
ć
próbki gleby i posiada
ć
aktualne wyniki ich analiz. Po raz
pierwszy próbki gleby najlepiej jest pobra
ć
na rok, dwa przed zało
ż
eniem sadu. Termin pobrania
próbek nie ma wi
ę
kszego znaczenia, chocia
ż
nie wskazane jest pobieranie gleby z pól nadmiernie
wilgotnych (po silnych opadach), w czasie długotrwałej suszy,
ś
wie
ż
o nawo
ż
onych lub
wapnowanych. Zwyczajowo sadownicy pobieraj
ą
próbki w lipcu i w pierwszej połowie sierpnia, gdy
mo
ż
liwe jest jednoczesne pobranie próbek li
ś
ci, a uzyskane wyniki umo
ż
liwiaj
ą
ewentualn
ą
korekt
ę
nawo
ż
enia ju
ż
pó
ź
n
ą
jesieni
ą
. Próbki musz
ą
by
ć
reprezentatywne, poniewa
ż
od prawidłowego i
dokładnego ich pobrania zale
żą
zalecenia nawozowe. Jedna próbka mo
ż
e zatem pochodzi
ć
nawet
z 4-hektarowej kwatery pod warunkiem,
ż
e nie wyst
ę
puje tam zmienno
ść
składu mechanicznego
i struktury gleby, a uprawiane drzewa s
ą
w tym samym wieku i były tak samo nawo
ż
one. Bardzo
istotne jest równie
ż
ukształtowanie terenu. Je
ż
eli poszczególne „kawałki” pola wykazuj
ą
zmienno
ść
glebow
ą
, ró
ż
na jest ich historia nawo
ż
enia i wiek upraw, konieczne jest pobranie z nich osobnych
próbek mieszanych. Do analiz pobiera si
ę
próbki gleby z warstwy ornej (0-20 cm) i podornej (20-
40 cm), najlepiej w obr
ę
bie pasów herbicydowych (rz
ę
dów drzew). Jedynie przed zało
ż
eniem
nowego sadu próbki pobiera si
ę
losowo z całej powierzchni pola. Zbadanie warstwy podornej (20-40
cm) jest szczególnie istotne przed sadzeniem drzewek, gdy
ż
w razie potrzeby mo
ż
liwe jest wraz
z ork
ą
wniesienie wolno przemieszczaj
ą
cych si
ę
składników, takich jak: fosfor, potas, a czasem
magnez i wap
ń
na gł
ę
boko
ść
25-30 cm. Ka
ż
da próbka ogólna (mieszana) powinna si
ę
składa
ć
z minimum 20-25 próbek pierwotnych, losowo pobranych z wyznaczonej powierzchni. Do pobierania
próbek gleby najbardziej przydatna jest laska Egnera (rys., wymiary w mm).
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
8
Pobieraj
ą
c gleb
ę
pomija
ć
nale
ż
y niewielkie powierzchnie istotnie ró
ż
ni
ą
ce si
ę
, jak np. kieszenie
piaskowe lub
ż
wirowe, uwrocia, obrze
ż
a dróg i zabudowa
ń
, zagł
ę
bienia terenowe i miejsca po
stertach, stogach, składowiskach obornika i nawozów. Aby pobra
ć
próbki z warstwy podornej nale
ż
y
wykopa
ć
szpadlem niewielki dołek o gł
ę
boko
ś
ci 20 cm i z dna dołka pobra
ć
po 2 obj
ę
to
ś
ci laski
Egnera. Po dokładnym wymieszaniu całej ilo
ś
ci pobranej gleby (osobno z ka
ż
dej warstwy), pobiera
si
ę
po ok. 0,7-1,0 kg gleby przeznaczonej do analiz. Do ka
ż
dej próbki nale
ż
y doł
ą
czy
ć
obowi
ą
zkowo
metryczk
ę
, a w niej napisane czytelnie: nazwisko, adres, oznaczenie kwatery, gł
ę
boko
ś
ci pobrania
próbki, zwi
ę
zło
ś
ci gleby (lekka,
ś
rednia, ci
ęż
ka) i klasy bonitacyjnej oraz wiek sadu. Dobrze
przesuszon
ą
i zaetykietowan
ą
próbk
ę
gleby nale
ż
y dostarczy
ć
do najbli
ż
szej Okr
ę
gowej Stacji
Chemiczno-Rolniczej, która po jej zanalizowaniu wyda zalecenia dotycz
ą
ce wysoko
ś
ci nawo
ż
enia
poszczególnymi składnikami (rodzaj i ilo
ść
nawozów wapniowych lub wapniowo-magnezowych).
Dopuszcza si
ę
wykonanie analiz próbek gleby w innych laboratoriach z wykorzystaniem metod
akredytowanych. W glebie oznacza si
ę
zawarto
ś
ci: P, K, Mg oraz odczyn (pH
KCl
).
Analizy chemiczne li
ś
ci
W Integrowanej Produkcji analizy li
ś
ci nie s
ą
obowi
ą
zkowe aczkolwiek zalecane, gdy
ż
pozwalaj
ą
na dokładniejsz
ą
ocen
ę
stanu od
ż
ywienia ro
ś
lin i umo
ż
liwiaj
ą
korekty nawo
ż
enia
(zwłaszcza w przypadku azotu). Skład chemiczny li
ś
ci dobrze odzwierciedla stan od
ż
ywienia
jabłoni w podstawowe makroskładniki. Analizy chemiczne li
ś
ci wykonuje si
ę
wył
ą
cznie w sadach
w pełni owocuj
ą
cych. Tylko z jednej wybranej odmiany z kwatery pobiera si
ę
w lipcu lub w pierwszej
połowie sierpnia li
ś
cie z ogonkami. Próbka li
ś
ci powinna by
ć
reprezentatywna, tzn. pochodzi
ć
z wielu
losowo wybranych ro
ś
lin. Jedna próbka powinna zawiera
ć
minimum 150 li
ś
ci. Robimy to
w ten sposób,
ż
e z min. 20 drzew pobiera si
ę
ze
ś
rodka nieowocuj
ą
cych długop
ę
dów po 2 li
ś
cie ze
wszystkich stron korony, z wysoko
ś
ci 1,5-2,0 m. Li
ś
cie powinny by
ć
w pełni rozwini
ę
te,
zdrowe, bez zanieczyszcze
ń
. Najlepiej jest je wkłada
ć
do czystych papierowych torebek lub
du
ż
ych kopert. Próbki li
ś
ci nale
ż
y dobrze przesuszy
ć
, by nie zgniły lub sple
ś
niały w trakcie
przesyłki do najbli
ż
szej Okr
ę
gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej. Obowi
ą
zkowo nale
ż
y poda
ć
:
nazwisko, adres rolnika, oznaczenie kwatery, wiek i odmian
ę
oraz ewentualne objawy. W li
ś
ciach
najcz
ęś
ciej oznacza si
ę
zawarto
ść
N, P, K, Mg oraz czasami B. Opracowanie pełnych zalece
ń
nawozowych jest mo
ż
liwe, gdy wraz z li
ść
mi analizowane s
ą
równie
ż
próbki gleby.
2. Wapnowanie gleb
Okres przed zało
ż
eniem sadu zawsze nale
ż
y wykorzysta
ć
na doprowadzenie odczynu
gleby do poziomu optymalnego
−
pH 6,2-6,7. Wysoko
ść
dawki nawozów wapniowych zale
ż
y
od zwi
ę
zło
ś
ci gleby, czyli od jej składu mechanicznego oraz od aktualnego odczynu,
mierzonego w KCl. Wskazane jest, by cz
ęść
nawozów wapniowych zastosowa
ć
na rok
wcze
ś
niej, a cz
ęść
uzupełni
ć
pod przedplon, mieszaj
ą
c dobrze z gleb
ą
. W trakcie
prowadzenia sadu, systematycznie co 2-3 lata, nale
ż
y wysiewa
ć
nawozy wapniowe
w niewielkich dawkach (tab. 1), by utrzymywa
ć
optymalny dla ro
ś
lin odczyn gleby.
Tabela 1. Maksymalne dawki nawozów wapniowych lub wapniowo
−
magnezowych
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
9
wapniowo-magnezowych stosowane jednorazowo w sadach w kg CaO lub CaO+MgO na 1 ha
Odczyn gleby
(pH KCl)
Gleby lekkie
< 20 % cz. spław.
Gleby
ś
rednie
20-35% cz. spław.
Gleby ci
ęż
kie
> 35 % cz. spław.
< 4,5
4,6-5,5
5,6-6,0
1.500
750
500
2.000
1.500
750
2.500
2.000
1.500
Wi
ę
kszo
ść
gleb w kraju to gleby kwa
ś
ne i silnie kwa
ś
ne o deficytowej zawarto
ś
ci magnezu.
Poniewa
ż
wapno magnezowe (dolomitowe) jest zawsze
ź
ródłem magnezu, dlatego ka
ż
d
ą
okazj
ę
wapnowania nale
ż
y wykorzysta
ć
do wzbogacenia gleb w magnez. Oczywi
ś
cie nale
ż
y
uwa
ż
a
ć
, by wraz z wysokimi dawkami wapna nie wprowadzi
ć
do gleby zbyt du
ż
ych ilo
ś
ci Mg.
Przy doborze nawozów wapniowych nale
ż
y uwzgl
ę
dnia
ć
te
ż
ich form
ę
. Wapno w
ę
glanowe,
znacznie łagodniejsze i wolniej działaj
ą
ce, poleca si
ę
na gleby l
ż
ejsze i
ś
rednie. Wapno tlenkowe,
bardziej skoncentrowane oraz znacznie szybciej i radykalniej działaj
ą
ce, zaleca si
ę
na gleby
ci
ęż
sze.
W sadach jabłoniowych prowadzonych zgodnie z zasadami IP nale
ż
y stosowa
ć
wył
ą
cznie typy
wapna nawozowego okre
ś
lone w rozporz
ą
dzeniu Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie okre
ś
lenia
typów wapna nawozowego z dnia 19 maja 2004 r. (Dz.U. Nr 130, poz. 1384). Zasady nawo
ż
enia
zabraniaj
ą
stosowania nawozów wapniowych ł
ą
cznie z nawozami fosforowymi i z obornikiem.
Nale
ż
y podkre
ś
li
ć
,
ż
e nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe, które s
ą
naturalnymi
kopalinami s
ą
bez ogranicze
ń
polecane w IP i stosowane w rolnictwie ekologicznym.
3. Nawo
ż
enie mineralne
Nawo
ż
enie doglebowe
Zdecydowana wi
ę
kszo
ść
producentów nawozi swoje sady w „ciemno” nie kontroluj
ą
c wcale
zasobno
ś
ci gleb w składniki pokarmowe. Cz
ę
sto prowadzi to do nadmiernego, a nawet
szkodliwego działania nawozów mineralnych na ro
ś
liny. Niewła
ś
ciwie u
ż
yte nawozy stanowi
ą
powa
ż
ne zagro
ż
enie dla zdrowia ludzi, obni
ż
aj
ą
c plony i pogarszaj
ą
c jako
ść
owoców. Mog
ą
te
ż
ska
ż
a
ć
ś
rodowisko zalegaj
ą
c i kumuluj
ą
c si
ę
w glebie, jak równie
ż
przedostawa
ć
do wód
gruntowych i powierzchniowych. Dlatego te
ż
głównym celem IP jest kontrolowane, czyli
racjonalne od
ż
ywianie jabłoni tak, by przy zachowaniu optymalnej zawarto
ś
ci składników
w glebie i w ro
ś
linach, uzyskiwa
ć
obfite plony doskonałej jako
ś
ci. W uprawach wieloletnich
wnoszone niewielkie dawki niezb
ę
dnych nawozów mineralnych pozwalaj
ą
uzupełnia
ć
tylko
ilo
ś
ci składników wywo
ż
onych corocznie z plonem i usuwanych corocznie wraz z wyci
ę
tymi
p
ę
dami. W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci składniki powinny by
ć
uzupełniane nawo
ż
eniem organicznym,
które w sadach mo
ż
na stosowa
ć
jedynie w formie
ś
ciółki.
Nawo
żą
c sad na podstawie wyników analiz gleby, sadownik mo
ż
e sporo zaoszcz
ę
dzi
ć
unikaj
ą
c stosowania składników, które ju
ż
s
ą
i to cz
ę
sto w znacznych ilo
ś
ciach w glebie,
a wysiewa
ć
tylko te, które s
ą
konieczne i to w
ś
ci
ś
le okre
ś
lonych dawkach.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
10
Tabela 2. Liczby graniczne dla zawarto
ś
ci składników przyswajalnych w glebie oraz potrzeby
nawo
ż
enia drzew owocowych
K l a s a z a s o b n o
ś
c i
Wyszczególnienie
niska
ś
rednia
wysoka
Dla wszystkich rodzajów gleb:
zawarto
ść
P mg/100 g gleby
warstwa orna 0-20 cm
warstwa podorna 20-40 cm
< 2
< 1,5
2-4
1,5-3
> 4
> 3
Nawo
ż
enie fosforem
dawka P
2
O
5
kg na 1 ha
- przed zało
ż
eniem sadu
300
100-200
-
Warstwa orna 0-20 cm
zawarto
ść
K mg/100 g gleby
gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)
gleby
ś
rednie (20-35% cz. spławialnych)
gleby ci
ęż
kie (> 35% cz. spławialnych)
< 5
< 8
< 13
5-8
8-13
13-21
> 8
> 13
> 21
Warstwa podorna 20-40 cm
gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)
gleby
ś
rednie (20-35% cz. spławialnych)
gleby ci
ęż
kie (> 35% cz. spławialnych)
< 3
< 5
< 8
3-5
5-8
8-13
> 5
> 8
> 13
Nawo
ż
enie potasem
dawka K
2
O kg na 1 ha
- przed zało
ż
eniem sadu
- w sadach owocuj
ą
cych
150-300
80-120
100-200
50-80
-
-
Dla obu warstw gleby:
zawarto
ść
Mg mg/100 g gleby
gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)
gleby
ś
rednie i ci
ęż
kie (> 20% cz. spław.)
< 2,5
< 4
2,5-4
4-6
> 4
> 6
Nawo
ż
enie magnezem
dawka MgO kg na 1 ha
- przed zało
ż
eniem sadu
- w sadach owocuj
ą
cych
120-200
120
60-120
60
-
-
stosunek K/Mg
Dla wszystkich rodzajów gleb i dla obu
warstw
b. wysoki
> 6
wysoki
3,5-6
poprawny
< 3,5
Liczby graniczne dla zawarto
ś
ci składników przyswajalnych w glebie okre
ś
laj
ą
wysoko
ść
dawek nawozowych dla: fosforu, potasu i magnezu. Jak wynika z tabeli 2, przy wysokiej
zasobno
ś
ci gleby nawo
ż
enie danym składnikiem jest zb
ę
dne, za
ś
przy niskiej zasobno
ś
ci –
nale
ż
y stosowa
ć
podwy
ż
szone ilo
ś
ci nawozów. Zlecaj
ą
c wykonanie analizy chemicznej
gleby lub gleby i li
ś
ci Okr
ę
gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej sadownik mo
ż
e otrzyma
ć
gotowe zalecenia nawozowe na najbli
ż
sze 3 lata. Na podstawie liczb granicznych
i zalecanych dawek nawozowych (tab. 2 i 3), jak równie
ż
oceniaj
ą
c wzrost wegetatywny
swojego sadu producent mo
ż
e opracowa
ć
program nawozowy. Wraz z badaniami
prowadzonymi przez Stacje Chemiczno-Rolnicze nad zastosowaniem „Testu glebowego
azotu mineralnego” (N min.) w najbli
ż
szym czasie mo
ż
liwe b
ę
dzie wprowadzanie korekt
w nawo
ż
eniu mineralnym azotem na podstawie zawarto
ś
ci w glebie mineralnych form N-NO
3
i N-NH
4
.
Dzi
ę
ki analizie próbek li
ś
ci mo
ż
liwe jest bardziej precyzyjne okre
ś
lenie potrzeb nawo
ż
enia
azotem, fosforem, potasem i magnezem. Wyniki analizy chemicznej li
ś
ci porównuje si
ę
z warto
ś
ciami granicznymi (tab. 3) okre
ś
laj
ą
cymi zawarto
ść
deficytow
ą
, nisk
ą
, optymaln
ą
lub
wysok
ą
oraz odpowiadaj
ą
cym im wysoko
ś
ciom dawek nawozowych danego składnika. Wskazane
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
11
jest, by li
ś
cie jabłoni zawierały optymaln
ą
zawarto
ść
poszczególnych składników, co pozwoli na
uzyskanie maksymalnych plonów i owoców dobrej jako
ś
ci, przy stosowaniu niewielkich dawek
nawozów.
Tabela 3. Liczby graniczne zawarto
ś
ci składników mineralnych w li
ś
ciach jabłoni oraz
zalecana wysoko
ść
dawek nawozowych (w kg/ha)
ZAWARTO
ŚĆ
SKŁADNIK
deficytowa
niska
optymalna
wysoka
Azot (N) w % s.m.
Dawka N kg/ha
< 1,80
100 - 150
1,80 – 2,10
80 - 100
2,10 – 2,40
50 - 80
> 2,40
0 - 50
Fosfor (P) w % s.m.
Dawka P
2
O
5
kg/ha
-
-
< 0,15
60 - 100
0,15 – 0,26
0
> 0,26
0
Potas (K) w % s.m.
Dawka K
2
O kg/ha
< 0,70
140 - 200
0,70 – 1,00
100 - 150
1,00 – 1,50
80 - 120
> 1,50
0
Magnez (Mg) w % s.m.
Dawka MgO kg/ha
< 0,18
100 - 200
0,18-0,21
60 - 120
0,21- 0,32
0
> 0,32
0
Bor (B) w ppm
< 18
18 - 24
24 - 45
> 45
Dokarmianie dolistne
W Produkcji Integrowanej jabłoni stosowanie nawozów dolistnych zalecane jest wtedy,
gdy ograniczone s
ą
mo
ż
liwo
ś
ci pobierania składników z gleby. Mo
ż
e to mie
ć
miejsce np. w
czasie długotrwałej zimnej wiosny, suszy, po przemarzni
ę
ciu lub podtopieniu ro
ś
lin, a tak
ż
e
w przypadkach konieczno
ś
ci usuni
ę
cia deficytu okre
ś
lonego składnika. Gdy analizy
wskazuj
ą
na potrzeb
ę
szybkiego dostarczenia ro
ś
linom magnezu lub na li
ś
ciach wyst
ą
piły
objawy braku tego składnika, uzasadnione jest 3-4-krotne opryskiwanie jabłoni roztworem
siarczanu magnezu. W uprawie jabłoni w przypadkach wyst
ę
powania chorób fizjologicznych (np.
gorzkiej plamisto
ś
ci podskórnej) poleca si
ę
nawet kilkakrotne opryskiwania drzew zwi
ą
zkami
wapnia. Podobnie w przypadku deficytu boru w glebie lub w li
ś
ciach oraz objawów niedostatku
boru na owocach celowe s
ą
opryskiwania dolistne tym składnikiem. Unika
ć
nale
ż
y
opryskiwa
ń
dolistnych „na wszelki wypadek”.
Stosowanie nawet najlepszych nawozów wieloskładnikowych cz
ę
sto nie poprawia
sytuacji, gdy
ż
obecno
ść
w nich innych antagonistycznych składników mo
ż
e przynie
ść
wr
ę
cz
odwrotny skutek. Jednocze
ś
nie nale
ż
y jak najszybciej zastosowa
ć
wła
ś
ciwe nawo
ż
enie
doglebowe, które w najbli
ż
szych 2 – 3 latach zast
ą
pi drogie i mało skuteczne opryskiwania
dolistne. Nawozy wieloskładnikowe mo
ż
na natomiast stosowa
ć
dolistnie w przypadkach słabej
kondycji ro
ś
lin, przy ograniczonym pobieraniu składników przez system korzeniowy np.
w okresach suszy. Nale
ż
y zaznaczy
ć
,
ż
e niektóre nawozy dolistne oprócz wła
ś
ciwo
ś
ci
od
ż
ywczych w pewnym zakresie ograniczaj
ą
tak
ż
e rozwój poszczególnych agrofagów.
Poniewa
ż
wiele nawozów dolistnych nie było badanych w uprawach sadowniczych, mo
ż
na je
stosowa
ć
wył
ą
cznie według instrukcji producenta. Znaczne obostrzenia obowi
ą
zuj
ą
natomiast
w ł
ą
cznym stosowaniu nawozów dolistnych ze
ś
rodkami ochrony ro
ś
lin. Dopuszcza si
ę
stosowanie takiej mieszaniny wył
ą
cznie wtedy, gdy jest to zgodne z etykiet
ą
lub instrukcj
ą
stosowania danego
ś
rodka ochrony. Przy braku takiego zapisu oba
ś
rodki chemiczne nale
ż
y
stosowa
ć
osobno.
4. Nawo
ż
enie organiczne
W wieloletnich uprawach sadowniczych nawo
ż
enie organiczne jako
ź
ródło próchnicy
i składników pokarmowych odgrywa pierwszoplanow
ą
rol
ę
. Substancja organiczna istotnie
ogranicza niekorzystne zjawisko „zm
ę
czenia gleby”, podnosi
ż
yzno
ść
i zasobno
ść
gleb,
poprawiaj
ą
c ich wła
ś
ciwo
ś
ci powietrzno-wodne oraz
ż
ycie biologiczne gleby. Poniewa
ż
wieloletni cykl upraw jabłoni i specjalizacja sadownicza uniemo
ż
liwia normalne stosowanie
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
12
płodozmianu, tym wi
ę
ksz
ą
rol
ę
w przygotowaniu gleby pod sad odgrywaj
ą
nawozy
organiczne i naturalne, a zwłaszcza obornik. Przed zało
ż
eniem sadu nale
ż
y jak najgł
ę
biej
przyora
ć
ok. 35-40 ton obornika na 1 ha. Nie wolno stosowa
ć
wy
ż
szych dawek obornika
z uwagi na ochron
ę
ś
rodowiska i wód gruntowych. Ustawa nawozowa zabrania bowiem
u
ż
ycia jednorazowo nawozów organicznych, w których zawarto
ść
azotu przekracza 170 kg
N/ha. Je
ś
li gospodarstwo nie dysponuje pełn
ą
dawk
ą
, obornik mo
ż
na zastosowa
ć
tylko
w pasach o szeroko
ś
ci ok. 1-2 m, czyli w planowanych rz
ę
dach drzew. Poniewa
ż
w
gospodarstwach sadowniczych obornika zwykle brakuje, niezast
ą
pione s
ą
wtedy nawozy
zielone, które urozmaicaj
ą
nast
ę
pstwo ro
ś
lin w płodozmianie, poprawiaj
ą
struktur
ę
gleby,
zagłuszaj
ą
chwasty oraz ograniczaj
ą
wyst
ę
powanie gro
ź
nych chorób i szkodników glebowych.
Głównym zadaniem nawozów zielonych jest dostarczenie glebie w krótkim czasie jak
najwi
ę
kszej ilo
ś
ci masy organicznej. Za bardzo korzystne na przyoranie uwa
ż
a si
ę
ro
ś
liny
bobowate (dawniej motylkowate), których gł
ę
boki system korzeniowy wydobywa z gł
ę
bszych
warstw znaczne ilo
ś
ci wmytych ju
ż
składników (Ca, Mg, K), a obumarły pó
ź
niej system
korzeniowy poprawia dotlenienie gł
ę
bszych warstw gleby, poprawiaj
ą
c ich wła
ś
ciwo
ś
ci
powietrzno-wodne. Zdrowotno
ść
gleb poprawia wysiew mieszanek, np. koniczyny lub lucerny
z trawami. Z innych ro
ś
lin na przyoranie doskonale nadaj
ą
si
ę
te
ż
: gorczyca, gryka, facelia,
zbo
ż
a, trawy. Przykładowo, wczesn
ą
wiosn
ą
mo
ż
na wysia
ć
mieszank
ę
wyki jarej, bobiku,
peluszki,
ż
yta lub owsa, a na glebach l
ż
ejszych sam łubin. Bezpo
ś
rednio po rozdrobnieniu
zielonej masy, zastosowaniu nawozów mineralnych lub wapniowych cało
ść
nale
ż
y gł
ę
boko
przyora
ć
.
5. Nawo
ż
enie sadu w poszczególnych latach
Przed zało
ż
eniem sadu
Najlepiej na rok, a nawet dwa przed planowaniem nowego sadu, konieczne jest
dokładne i zgodne z instrukcj
ą
pobranie z pola próbek gleby z warstwy ornej 0-20 cm,
i podornej 20-40 cm. Tylko przed posadzeniem drzewek istnieje mo
ż
liwo
ść
wniesienia do
mało zasobnej warstwy podornej wolno przemieszczaj
ą
cych si
ę
składników fosforu i potasu
oraz uzupełnienia ilo
ś
ci magnezu i wapnia, które doprowadz
ą
odczyn gleby do poziomu
optymalnego, czyli pH 6,2-6,7 i uzupełni
ą
ewentualny deficyt magnezu. Równie
ż
wtedy
mo
ż
liwe jest wzbogacenie gleby w substancj
ę
organiczn
ą
poprzez przyoranie obornika lub
nawozów zielonych. Po posadzeniu drzewek, potrzebne nawozy mineralne mog
ą
by
ć
wysiewane ju
ż
tylko powierzchniowo, powoli przemieszczaj
ą
c si
ę
do strefy korzeniowej ro
ś
lin. W tym
okresie wszelkie gł
ę
bsze zabiegi uprawowe w sadach s
ą
niewskazane.
W zale
ż
no
ś
ci od zawarto
ś
ci fosforu, potasu i magnezu w glebie, wysoko
ść
dawek
nawozowych w formie P
2
O
5
, K
2
O i MgO w kg/ha sadu podane s
ą
w tabeli 2. W przypadkach
kwa
ś
nego odczynu gleby (pH ni
ż
sze ni
ż
6,0), pole przed zało
ż
eniem plantacji nale
ż
y
zwapnowa
ć
, stosuj
ą
c dawki nawozów wapniowych b
ą
d
ź
wapniowo-magnezowych z tabeli 1.
Młode sady
Po zało
ż
eniu sadu najistotniejsze jest nawo
ż
enie azotem. W pierwszym i drugim roku po
posadzeniu wysiew nawozów azotowych na cał
ą
powierzchni
ę
jest niecelowy, gdy
ż
uszkodzony
system korzeniowy mo
ż
e pobra
ć
tylko minimaln
ą
ilo
ść
tego składnika z najbli
ż
szego
otoczenia drzewek, a zdecydowana wi
ę
kszo
ść
azotu byłaby wypłukana do wód gruntowych.
Nawozy azotowe zaleca si
ę
wysiewa
ć
indywidualnie w ilo
ś
ci 10-20 g N na 1 m
2
sadu, 1,5
razy wi
ę
kszej od
ś
rednicy korony drzewek. Zwykle w pierwszym roku wysiewamy ok. 30-40
kg N/ha r
ę
cznie, b
ą
d
ź
rozrzutnikiem pasowym, stosuj
ą
c azot w rz
ę
dach (pasach)
o szeroko
ś
ci ok. 1 m. W drugim roku mo
ż
na zastosowa
ć
około 50-75 kg N/ha, ale ju
ż
w pasach
szeroko
ś
ci ok.1,5 m. Lepsze wykorzystanie oraz mniejsze straty niebezpiecznego dla
ś
rodowiska azotu zapewnia te
ż
dzielenie dawek. Dlatego warto jest wysia
ć
wczesn
ą
wiosn
ą
,
jeszcze przed rozpocz
ę
ciem wegetacji cz
ęść
dawki, a pozostał
ą
ilo
ść
zastosowa
ć
pod koniec
kwitnienia jabłoni. Od trzeciego roku nawo
ż
enie azotem mo
ż
na stosowa
ć
ju
ż
na całej
powierzchni 50-80 kg N/ha lub nadal w zmniejszonej dawce - 30-50 kg N/ha w pasach o
szeroko
ś
ci 2 m. Ni
ż
sze, z podanych, dawki polecane s
ą
na gleby l
ż
ejsze, a wy
ż
sze na gleby
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
13
ci
ęż
sze. Po posadzeniu informacj
ą
pomocn
ą
w ustalaniu dawek azotu jest wizualna ocena wzrostu
wegetatywnego młodych drzewek. Wzrost ro
ś
lin, grubo
ść
i długo
ść
młodych p
ę
dów, wybarwienie
li
ś
ci, ewentualne objawy braku lub nadmiaru składników
ś
wiadcz
ą
o prawidłowym lub złym
nawo
ż
eniu.
Pó
ź
n
ą
jesieni
ą
(pa
ź
dziernik – listopad) w sadach stosuje si
ę
nawozy potasowe. Je
ż
eli
analiza gleby wykonana przed zało
ż
eniem sadu wykazała wysok
ą
zawarto
ść
potasu,
składnika tego przez najbli
ż
sze 2-3 lata nie nale
ż
y stosowa
ć
. Przy
ś
redniej zasobno
ś
ci gleby
nale
ż
y corocznie wysiewa
ć
po 50-80 kg K
2
O, a przy niskiej 80-120 kg K
2
O/ha. W sadach
nawozy potasowe mo
ż
na równie
ż
wysiewa
ć
pasowo (ok.1,5-2 m) w rz
ę
dy, stosuj
ą
c ok. 50%
zalecanej dawki na hektar. Dla drzew owocowych lepsz
ą
form
ą
nawozu jest zawsze siarczan
potasu, chocia
ż
równie
ż
mo
ż
liwe jest u
ż
ycie pó
ź
n
ą
jesieni
ą
soli potasowej. Je
ż
eli nawozy
fosforowe zastosowane zostały przed zało
ż
eniem sadu zgodnie z zaleceniami (tab. 2), do
ko
ń
ca jego istnienia nawo
ż
enia fosforem si
ę
nie stosuje. W drugim lub trzecim roku po
posadzeniu drzew nale
ż
y ponownie pobra
ć
próbki gleby, by na ich podstawie skorygowa
ć
nawo
ż
enie sadów w nast
ę
pnych latach.
Sady owocuj
ą
ce
Sady czteroletnie i starsze nawozimy azotem stosuj
ą
c go na całej powierzchni
w dawkach 50-80 kg N/ha lub nadal w zmniejszonej 30-50 kg N/ha w pasach o szeroko
ś
ci
ok. 2 m. Ni
ż
sze, z podanych, dawki polecane s
ą
na gleby l
ż
ejsze, a wy
ż
sze na gleby ci
ęż
sze.
Informacj
ą
pomocn
ą
w ustalaniu dawek azotu jest nadal wizualna ocena wzrostu wegetatywnego
drzew. W sadzie mo
ż
na ju
ż
dokona
ć
weryfikacji dotychczasowego stanu od
ż
ywienia ro
ś
lin na
podstawie analizy li
ś
ci. Uzyskane wyniki analiz porówna
ć
nale
ż
y z warto
ś
ciami granicznymi (tab.
3), okre
ś
laj
ą
cymi zawarto
ść
deficytow
ą
, nisk
ą
, optymaln
ą
i wysok
ą
oraz odpowiadaj
ą
cym im
wysoko
ś
ciom dawek danego składnika. Wskazane jest by li
ś
cie jabłoni zawierały optymalne ilo
ś
ci
składników, by za pomoc
ą
niewielkich dawek nawozów utrzymywa
ć
maksymalne plony owoców
dobrej jako
ś
ci. Wprawdzie w dalszym ci
ą
gu nie poleca si
ę
nawo
ż
enia drzew fosforem, to jednak po
stwierdzeniu w li
ś
ciach poni
ż
ej 0,15% P, nale
ż
y zasili
ć
sad jednorazowo dawk
ą
60-100 kg
P
2
O
5
/ha. Wskazane jest, by analizy li
ś
ci wykonywane były ł
ą
cznie z analiz
ą
gleby. Cz
ę
sto si
ę
bowiem zdarza,
ż
e pomimo silnego nawo
ż
enia ro
ś
liny słabo pobieraj
ą
składniki pokarmowe.
Przykładowo, silne zakwaszenie gleb utrudnia znacznie pobieranie makroskładników (N, P,
K, Mg, Ca), ułatwiaj
ą
c pobieranie mikroskładników i metali ci
ęż
kich (Zn, Cu, Co, Pb, Cd, As),
których nadmierne ilo
ś
ci w owocach s
ą
szczególnie niewskazane. Pami
ę
ta
ć
nale
ż
y zatem
o systematycznym wapnowaniu gleb, by nie dopu
ś
ci
ć
do spadku pH poni
ż
ej 6,0.
III. REGULOWANIE ZACHWASZCZENIA
Ochrona przed chwastami w sadach z produkcj
ą
integrowan
ą
powinna ł
ą
czy
ć
metody
agrotechniczne, w tym zabiegi mechaniczne (uprawa gleby, koszenie chwastów i murawy)
oraz
ś
ciółkowanie, ze stosowaniem wybranych herbicydów.
1. Mechaniczne metody zwalczania chwastów
Mechaniczne zwalczanie chwastów polegaj
ą
ce na systematycznej uprawie gleby
wykonuje si
ę
przede wszystkim w mi
ę
dzyrz
ę
dziach młodych sadów, a powierzchnia
utrzymywana w ten sposób okre
ś
lana jest mianem czarnego lub mechanicznego ugoru.
Upraw
ę
gleby podczas wegetacji ro
ś
lin przeprowadza si
ę
z ró
ż
n
ą
cz
ę
stotliwo
ś
ci
ą
(od 10 dni
do 4 tygodni), przy u
ż
yciu glebogryzarek, kultywatorów, bron lub agregatów uprawowych.
Terminy uprawek uzale
ż
nione s
ą
od wschodów chwastów oraz przebiegu opadów. W
okresie wegetacji ro
ś
lin gleb
ę
uprawia si
ę
płytko, na gł
ę
boko
ść
kilku centymetrów. Maszyny
powinny mie
ć
odpowiedni
ą
szeroko
ść
, aby ogranicza
ć
zachwaszczenie jak najbli
ż
ej drzew.
Cz
ę
ste uprawy, szczególnie je
ś
li s
ą
wykonywane glebogryzark
ą
, powoduj
ą
degradacj
ę
gleby. Liczba zabiegów wykonywanych wiosn
ą
i latem powinna by
ć
ograniczona do 4-6 w
ci
ą
gu sezonu. Jesieni
ą
gleb
ę
w mi
ę
dzyrz
ę
dziach nale
ż
y uprawia
ć
gł
ę
biej, na 20 cm, lub
pozostawi
ć
zachwaszczon
ą
, aby ograniczy
ć
jej erozj
ę
.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
14
Wieloletnie trawy ł
ą
kowe o umiarkowanej sile wzrostu wysiewane s
ą
w mi
ę
dzyrz
ę
dziach,
najcz
ęś
ciej w trzecim roku od posadzenia drzew. W sadach nawadnianych, poło
ż
onych na
ż
yznej glebie, a tak
ż
e na terenach pagórkowatych, w celu ograniczenia erozji gleby, trawa
mo
ż
e by
ć
wysiana w roku zało
ż
enia sadu. Murawa powinna by
ć
koszona systematycznie, w
okresie intensywnego wzrostu traw nawet co 10-14 dni. W rejonach charakteryzuj
ą
cych si
ę
lekkimi glebami i mał
ą
ilo
ś
ci
ą
opadów, zało
ż
enie zwartej murawy mo
ż
e zako
ń
czy
ć
si
ę
niepowodzeniem. Dopuszczalne jest wtedy utrzymywanie naturalnego zadarnienia
mi
ę
dzyrz
ę
dzi, gdzie chwasty b
ę
d
ą
koszone, podobnie jak murawa, nisko nad powierzchni
ą
gleby. W rz
ę
dach drzew – pod ich koronami – uprawa gleby i koszenie chwastów s
ą
trudne
do wykonania. Zabiegi te mog
ą
by
ć
wykonywane specjalistycznymi maszynami,
zamontowanymi na bocznych wysi
ę
gnikach, niekiedy z uchylnymi sekcjami roboczymi.
Wi
ę
kszo
ść
z nich pracuje jednak najcz
ęś
ciej obok pni drzew, pozostawiaj
ą
c w
ą
ski
nieuprawiony pas po
ś
rodku rz
ę
du. Chwasty rosn
ą
ce w tym pasie nale
ż
y niszczy
ć
herbicydami dolistnymi, a na mniejszych powierzchniach przez motyczenie lub wykaszanie
r
ę
czne. Dokładna i bezawaryjna praca nowoczesnych glebogryzarek i kosiarek jest mo
ż
liwa
tylko w sadach ze starannie wyrównan
ą
powierzchni
ą
gleby.
2. Chemiczne metody zwalczania chwastów
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.
Sad nale
ż
y zało
ż
y
ć
na polu wolnym od uporczywych chwastów wieloletnich. Zwalczanie
chwastów najlepiej wykona
ć
w sezonie poprzedzaj
ą
cym sadzenie drzew. Dobre efekty
uzyskuje si
ę
stosuj
ą
c układowe herbicydy dolistne, przeznaczone do zwalczania chwastów
trwałych (wieloletnich). Zabiegi tymi
ś
rodkami wykonywane s
ą
na zielone chwasty o
wysoko
ś
ci przynajmniej 10-15 cm.
W trzech pierwszych latach prowadzenia sadu dopuszcza si
ę
coroczne stosowanie
ś
rodków doglebowych, których okres efektywnego działania w glebie w okresie wegetacji
ro
ś
lin nie przekracza 3 miesi
ę
cy. Ł
ą
czna dawka herbicydu doglebowego w ci
ą
gu roku nie
powinna przekroczy
ć
ekwiwalentu maksymalnej zalecanej jednorazowo dawki.
Do zwalczania chwastów w sadzie, polecane s
ą
przede wszystkim herbicydy dolistne z
grupy aminofosfonianów: glifosat oraz glufosynat amonowy, których główn
ą
zalet
ą
jest
szybka biodegradacja, do prostych nietoksycznych substancji, a co za tym idzie niska
szkodliwo
ść
dla
ś
rodowiska naturalnego. W przypadku uzasadnionej potrzeby, dopuszcza
si
ę
w ci
ą
gu roku po jednym zabiegu
ś
rodkami z grupy fenoksykwasów (MCPA, fluroksypyr,
chlopyralid) lub z grupy selektywnych graminicydów powschodowych, które posiadaj
ą
wa
ż
ne
zezwolenie na stosowanie w sadach. Nie nale
ż
y stosowa
ć
trwałych herbicydów
doglebowych, o działaniu nast
ę
pczym przekraczaj
ą
cym 3 miesi
ą
ce (np. dichlobenil) oraz
toksycznych herbicydów dolistnych (np. dikwat).
Opryskiwania herbicydami wykonuje si
ę
wył
ą
cznie pod koronami drzew, w pasach
herbicydowych
Ś
rodki dolistne s
ą
aplikowane najcz
ęś
ciej w trzech podstawowych terminach:
na przełomie kwietnia i maja, w czerwcu lub w lipcu oraz w przypadku
ś
rodków dobrze
działaj
ą
cych w niskiej temperaturze – jesieni
ą
, w listopadzie. Herbicydy w sadach
prowadzonych systemem IP powinny by
ć
stosowane nie pó
ź
niej ni
ż
miesi
ą
c przed zbiorem
owoców.
Glifosat mo
ż
e by
ć
stosowany w sadach bez wzgl
ę
du na wiek drzew, nawet w nasa-
dzeniach najmłodszych, ale tylko wtedy, je
ś
li sposób jego u
ż
ycia (specjalistyczna,
sadownicza belka herbicydowa z osłonami, niskie ci
ś
nienie robocze) i warunki zewn
ę
trzne
(bezwietrzna pogoda) gwarantuj
ą
bezpiecze
ń
stwo drzew. Tam, gdzie gał
ę
zie drzew
poło
ż
one s
ą
nisko, glifosat zaleca si
ę
stosowa
ć
tylko w okresie spoczynku drzew, najcz
ęś
ciej
pó
ź
n
ą
jesieni
ą
. W młodych nasadzeniach (jednorocznych i dwuletnich) oraz w starszych
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
15
z nisko poło
ż
onymi gał
ę
ziami, zaleca si
ę
wykonywa
ć
zwalczanie chwastów preparatami
kontaktowymi zawieraj
ą
cymi substancj
ę
aktywn
ą
glufosynat amonowu.
Ś
rodeki kontaktowe
s
ą
bezpieczniejsze dla drzew ni
ż
zawieraj
ą
ce glifosat, je
ś
li dostan
ą
si
ę
na li
ś
cie
i niezdrewniałe p
ę
dy. W przypadku kilkakrotnej aplikacji herbicydów dolistnych w ci
ą
gu roku,
przynajmniej jeden z zabiegów powinien by
ć
wykonany
ś
rodkiem o odmiennym mechanizmie
działania ni
ż
glifosat, działaj
ą
cym skutecznie na najliczniej wyst
ę
puj
ą
ce chwasty.
Szeroko
ść
pasów, gdzie stosowane s
ą
herbicydy lub prowadzona jest uprawa
mechaniczna, nie powinna by
ć
wi
ę
ksza ni
ż
2 m, aby nie zajmowały one wi
ę
cej ni
ż
połow
ę
powierzchni sadu.
W ramach IP mo
ż
e zaistnie
ć
potrzeba precyzyjnego (punktowego) zniszczenia zb
ę
dnej
ro
ś
linno
ś
ci herbicydami stosowanymi na skupiska uci
ąż
liwych chwastów. Dotyczy to sadów,
w których gleb
ę
wyło
ż
ono
ś
ciółkami naturalnymi (kora drzewna, trociny, rozdrobnione
gał
ę
zie, torf, granulowany w
ę
giel brunatny) lub syntetycznymi (czarna folia polietylenowa,
włókniny polipropylenowe i poliakrylowe). Chwasty wieloletnie przerastaj
ą
bowiem przez tego
rodzaju
ś
ciółki. Skupiska chwastów trwałych nale
ż
y tak
ż
e zwalcza
ć
chemicznie lub
mechanicznie w
ś
ród ro
ś
lin okrywowych (tzw.
ś
ciółek zielonych), celowo utrzymywanych
w rz
ę
dach drzew. Jako ro
ś
liny okrywowe wykorzystywane s
ą
słabo rosn
ą
ce chwasty
(wiechlina roczna, mysiurek drobny, jasnota ró
ż
owa, wiosnówka pospolita), zdziczałe trawy
ł
ą
kowe (kostrzewy, wiechlina ł
ą
kowa, kłosówka mi
ę
kka) oraz ro
ś
liny uprawne (facelia,
nasturcja i owies wysiewany jesieni
ą
).
Wykazy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s
ą
publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro
ś
lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro
ś
lin –
Pa
ń
stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin rekomendowane do
integrowanej produkcji s
ą
jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
ś
rodków do integrowanej produkcji znajduj
ą
si
ę
równie
ż
w corocznie aktualizowanym Programie
Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez Instytut Sadownictwa
i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin zalecanych do stosowania
w integrowanej produkcji zostan
ą
równie
ż
udost
ę
pniane producentom rolnym przez Pa
ń
stwow
ą
Inspekcj
ę
Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
IV. PIEL
Ę
GNACJA SADU
1. Nawadnianie
Jabłonie ze wzgl
ę
du na stosunkowo długi okres uprawy od kwitnienia do zbioru owoców
(odmiany pó
ź
ne) maj
ą
stosunkowo wysokie potrzeby wodne. Dla zapewnienia jabłoniom
odpowiedniej ilo
ś
ci wody w naszych warunkach klimatycznych niezb
ę
dne s
ą
roczne opady
w granicach 550-750 mm. Niestety w wielu rejonach kraju opady s
ą
znacznie ni
ż
sze, nie osi
ą
gaj
ą
nawet 500 mm. Dodatkowym problemem jest coraz cz
ę
stsze wyst
ę
powanie długich okresów
bezopadowych oraz intensyfikacja produkcji jabłek. Obecnie wi
ę
kszo
ść
sadów to intensywne
nasadzenia drzew szczepionych na podkładkach karłowych. Drzewa takie maj
ą
stosunkowo
słaby i płytki system korzeniowy. W przypadku sadzenia ich na glebach lekkich nawadnianie
mo
ż
e by
ć
potrzebne w ka
ż
dym roku. Mała pojemno
ść
wodna gleb lekkich powoduje
ograniczon
ą
dost
ę
pno
ść
wody dla jabłoni nawet w stosunkowo krótkich okresach
bezopadowych. Brak wody jest powodem nie tylko znacznego ograniczenia plonu, ale przede
wszystkim pogorszenia jako
ś
ci owoców. Ograniczona dost
ę
pno
ść
wody powoduje tak
ż
e
słabe wyrastanie drzew, co ogranicza plon w latach nast
ę
pnych. Uwzgl
ę
dniaj
ą
c potrzeby
wodne jabłoni i
ś
rednie wielko
ś
ci opadów dla Polski maksymalne dla deszczowni
zapotrzebowanie na wod
ę
mo
ż
na oszacowa
ć
na 3-3,6 mm/dzie
ń
, a dla systemów
kroplowych 2-2,5 mm/dzie
ń
. Nawadniane mo
ż
e by
ć
prowadzone za pomoc
ą
deszczowni,
systemów podkoronowego minizraszania lub systemów nawodnie
ń
kroplowych. Wybór
rodzaju nawadniania zale
ż
ny jest przede wszystkim od dost
ę
pno
ś
ci wody i energii, rozstawy
drzew i mo
ż
liwo
ś
ci technicznych gospodarstwa.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
16
Deszczowanie
Równomierno
ść
deszczowania zale
ż
y od prawidłowego ci
ś
nienia wody w instalacji
i odpowiedniej rozstawy pomi
ę
dzy zraszaczami. Zraszacze powinny by
ć
rozstawione w odległo
ś
ci
równej promieniowi ich zasi
ę
gu. Jednorazowa dawka deszczowania nie powinna
przekracza
ć
30 mm/m
2
na glebach piaszczystych i 40 mm/m
2
na glebach gliniastych. System
deszczowniany mo
ż
e słu
ż
y
ć
tak
ż
e do ochrony ro
ś
lin przed przymrozkami wiosennymi.
Deszczowanie ro
ś
lin w okresie wyst
ę
powania przymrozków mo
ż
e zapobiega
ć
uszkodzeniu
kwiatów nawet przy spadku temperatur do -5°C. W ins talacjach przeciw przymrozkom
montowane s
ą
specjalne zraszacze, w których spr
ęż
yny przykryte s
ą
kołpakami. Przy projektowaniu
instalacji do ochrony ro
ś
lin przed przymrozkami nale
ż
y pami
ę
ta
ć
,
ż
e intensywno
ść
zraszania
nie powinna by
ć
mniejsza ni
ż
3,5 mm/m
2
/h (35 m
3
/ha/h).
Minizraszanie
Minizraszanie polega na zraszaniu powierzchni gleby tylko w pobli
ż
u ro
ś
lin. W systemie
minizraszania woda wydatkowana jest poprzez małe, wykonane z tworzywa sztucznego
emitery (minizraszacze o wydatku 20-200 l wody/h). Zale
ż
nie od rodzaju zastosowanej
wkładki uderzeniowej minizraszacze emituj
ą
wod
ę
w postaci kropel lub strumieni. Rodzaj
zastosowanej wkładki wpływa tak
ż
e na kształt zwil
ż
anej powierzchni. W systemach
minizraszania emitery umieszczane s
ą
w rz
ę
dach lub w pobli
ż
u rz
ę
dów drzew. System
minizraszania podkoronowego wymaga stosunkowo dobrego filtrowania wody, poniewa
ż
dysze niektórych minizraszaczy maj
ą
ś
rednic
ę
poni
ż
ej 1 mm. Ten system nawadniania nie
zwil
ż
a li
ś
ci i mi
ę
dzyrz
ę
dzi. Minizraszacze umieszczane ponad koronami drzew mog
ą
słu
ż
y
ć
tak
ż
e do ochrony kwiatów i zawi
ą
zków owocowych przed przymrozkami wiosennymi.
Minizraszacze podkoronowe stosowane s
ą
przede wszystkim przy wyst
ą
pieniu bardzo
wysokiej zawarto
ś
ci
ż
elaza lub w sadach ekstensywnych, gdzie drzewa posadzone s
ą
w wi
ę
kszej rozstawie.
System nawadniania kroplowego
Z uwagi na bardzo oszcz
ę
dne gospodarowanie wod
ą
ten system nawodnieniowy mo
ż
e
by
ć
szczególnie polecany przy ograniczonym wydatku
ź
ródła wody. Szczegółowe badania
wykazały bardzo du
żą
przydatno
ść
systemów kroplowych do nawadniania intensywnych
sadów jabłoniowych. Obecnie w sadach stosowane s
ą
tzw. linie kropluj
ą
ce, w których kroplowniki
w rozstawie 60-75 cm montowane s
ą
wewn
ą
trz przewodów ju
ż
w czasie ich produkcji. Na
glebach lekkich zaleca si
ę
stosowanie linii kropluj
ą
cych w rozstawie co 60 cm, na glebach
ci
ęż
kich rozstawa ta mo
ż
e wynosi
ć
nawet 75 cm. W terenie płaskim stosujemy ta
ń
sze emitery
bez kompensacji. Natomiast w terenie pagórkowatym dla zapewnienia niezb
ę
dnej równomierno
ś
ci
nawadniania stosujemy linie kropluj
ą
ce z kompensacj
ą
lub typu CNL (niewydatkuj
ą
ce wody
przy niskich ci
ś
nieniach). Zalecana maksymalna długo
ść
ci
ą
gu nawodnieniowego zale
ż
y od typu
emitera,
ś
rednicy wewn
ę
trznej przewodu, wydatku i rozstawy emiterów. Czas u
ż
ytkowania linii
kropluj
ą
cych jest wypadkow
ą
jako
ś
ci tworzywa, grubo
ś
ci
ś
cianki przewodu i warunków eksploatacji
(np. jako
ś
ci wody). W sadach poleca si
ę
stosowanie linii kropluj
ą
cych o grubo
ś
ci
ś
cianki 0,33-
1,14 mm. Aby przedłu
ż
y
ć
czas u
ż
ytkowania cienko
ś
ciennych linii kropluj
ą
cych mo
ż
na je
umieszcza
ć
pod powierzchni
ą
gleby na gł
ę
boko
ś
ci 5-20 cm.
Podstawow
ą
wad
ą
systemów nawodnie
ń
kroplowych jest wra
ż
liwo
ść
kroplowników na
zanieczyszczenia wody. Jako
ść
zanieczyszcze
ń
zale
ż
y od rodzaju
ź
ródła wody. Woda
czerpana ze zbiorników otwartych zawiera zanieczyszczenia mechaniczne (piasek, obumarłe
cz
ęś
ci ro
ś
lin i zwierz
ą
t), a tak
ż
e biologiczne (glony, bakterie), natomiast woda pochodz
ą
ca ze
studni gł
ę
binowych cz
ę
sto zawiera du
ż
e ilo
ś
ci zwi
ą
zków Fe, Mn, Ca i Mg, które mog
ą
blokowa
ć
emitery. Tabela 4 zawiera informacj
ę
o wpływie jako
ś
ci wody na prawdopodobie
ń
stwo zapchania si
ę
emiterów kroplowych.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
17
Tabela 4. Ocena jako
ś
ci wody do nawodnie
ń
kroplowych
Prawdopodobie
ń
stwo zapchania emiterów
Czynniki
małe
ś
rednie
du
ż
e
Zawarto
ść
cz
ęś
ci stałych [mg/l]
pH
Mangan [ppm]
ś
elazo [ppm]
Bakterie [liczba/ml]
<50
<7
<0,1
<0,1
10 000
50-100
7,0-8,0
0,1-1,5
0,1-1,5
10 000-50 000
>100
>8,0
>1,5
>1,5
>50 000
Zale
ż
nie od stopnia zanieczyszczenia wody i wra
ż
liwo
ś
ci systemu nawodnieniowego na
zapychanie proces filtracji jest mniej lub bardziej skomplikowany, mniej lub bardziej kosztowny.
Stosunkowo prosta jest filtracja zanieczyszcze
ń
mechanicznych. Dro
ż
sza jest filtracja
zanieczyszcze
ń
biologicznych, natomiast najdro
ż
sze jest uzdatnianie wody, gdy chcemy
pozby
ć
si
ę
z niej zwi
ą
zków szkodliwych dla ro
ś
lin b
ą
d
ź
to zapychaj
ą
cych instalacj
ę
.
Wa
ż
nym elementem instalacji nawodnieniowej jest dozownik nawozów. Najcz
ęś
ciej
stosowane dozowniki to pompy proporcjonalnego mieszania i in
ż
ektory. Dozowniki słu
żą
do
podawania nawozów, zakwaszania wody lub traktowania instalacji roztworami kwasu w celu
rozpuszczenia i wymycia z instalacji powstałych tam osadów mineralnych i organicznych. Ka
ż
da
instalacja nawodnieniowa powinna by
ć
zaopatrzona w zawór zwrotny, aby nie zanieczy
ś
ci
ć
ź
ródła wody.
Cz
ę
stotliwo
ść
nawadniania zale
ż
y od przebiegu pogody w okresach bezdeszczowych, kiedy
nawadnianie kroplowe powinno by
ć
prowadzone stosunkowo cz
ę
sto – nawet codziennie, nie
rzadziej jednak ni
ż
raz w tygodniu. Pojedyncza dawka wody zale
ż
y od składu
mechanicznego gleby, rozstawy emiterów oraz zasi
ę
gu systemu korzeniowego. Aby nie
zwil
ż
a
ć
gleby zbyt gł
ę
boko poza zasi
ę
g aktywnej strefy systemu korzeniowego jednorazowo
nie powinna by
ć
ona wy
ż
sza ni
ż
8-12 l wody z kroplownika. Do ustalania cz
ę
stotliwo
ś
ci
nawadniania przydatne s
ą
tensjometry, za pomoc
ą
których mo
ż
emy oceni
ć
poziom
dost
ę
pno
ś
ci wody dla ro
ś
lin i decydowa
ć
o konieczno
ś
ci nawadniania. Tensjometr
umieszczamy w glebie na gł
ę
boko
ś
ci około 20-30 cm, w odległo
ś
ci 15- 20 cm od
kroplownika.
2.
Ś
ciółkowanie
W młodych sadach, w pierwszym i drugim roku po posadzeniu zaleca si
ę
ś
ciółkowanie
drzew obornikiem w ilo
ś
ciach 15-30 ton na 1 ha. Podstawow
ą
rol
ą
ś
ciółki w tym okresie jest
ochrona gleby przed utrat
ą
wilgotno
ś
ci, jak równie
ż
dostarczenie znacznej ilo
ś
ci substancji
organicznej oraz składników mineralnych. W przypadku braku obornika mo
ż
na stosowa
ć
równie
ż
ś
ciółki z kory, torfu, trocin lub słomy rzepakowej.
Ś
ciółki nale
ż
y kła
ść
warstw
ą
10-
15 cm wokół drzew, w okr
ę
gu szerokim na 1 m lub w sposób ci
ą
gły wzdłu
ż
rz
ę
du, gdy
rozstawa mi
ę
dzy drzewami jest mała, do 2 metrów. Najbardziej warto
ś
ciowa jest
ś
ciółka
z obornika i z torfu. Przed wyło
ż
eniem
ś
ciółek z kory, trocin lub słomy rzepakowej wzdłu
ż
rz
ę
dów nale
ż
y rozsypa
ć
nawozy azotowe w ilo
ś
ci 20-40 kg azotu (w czystym składniku) na 1 ha
sadu, gdy
ż
mikroorganizmy glebowe rozkładaj
ą
ce
ś
ciółki w pocz
ą
tkowej fazie pobieraj
ą
z gleby znaczne ilo
ś
ci azotu, którego drzewa mog
ą
by
ć
pozbawione.
Ś
ciółki wykładamy
wiosn
ą
. W pierwszym roku skutecznie chroni
ą
one gleb
ę
od chwastów, w drugim i trzecim
roku rz
ę
dy s
ą
stopniowo zasiedlane przez chwasty i trzeba je niszczy
ć
mechaniczne lub
herbicydami. Słoma zbo
ż
owa i rzepakowa jest mało przydatna do sadu, poniewa
ż
przyci
ą
ga
gryzonie.
Ś
ciółki organiczne spełniaj
ą
bardzo istotn
ą
rol
ę
w ograniczaniu chemizacji, gdy
ż
skutecznie zapobiegaj
ą
rozwojowi chwastów przez 2-3 sezony, dostarczaj
ą
glebie znaczne
ilo
ś
ci substancji organicznej i składników pokarmowych oraz chroni
ą
przed utrat
ą
wilgoci.
Du
żą
ich zalet
ą
jest to,
ż
e podlegaj
ą
one biodegradacji, a wi
ę
c nie pozostawiaj
ą
kłopotliwych
odpadów.
W połowie lata w sadzie, w wieku od 1 do 3 lat, gdzie jeszcze nie ma murawy, mo
ż
na
wysiewa
ć
w mi
ę
dzyrz
ę
dziach ro
ś
liny na zielony nawóz. Ro
ś
liny te najlepiej jest pozostawi
ć
na cał
ą
zim
ę
i przyora
ć
na wiosn
ę
.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
18
W sadach prowadzonych systemem IP mog
ą
by
ć
tak
ż
e stosowane
ś
ciółki syntetyczne –
czarna folia polietylenowa i włókniny, np. polipropylenowe. Trwało
ść
czarnej folii wynosi
najcz
ęś
ciej 1 lub 2 sezony wegetacyjne. Pokrycie folii warstw
ą
gleby lub słomy wydłu
ż
a
okres jej wykorzystania, ale utrudnia wykonanie nawo
ż
enia, tzw. metod
ą
posypow
ą
.
Włókniny, szczególnie tkane, s
ą
trwalsze i spełniaj
ą
swoj
ą
funkcj
ę
przez 3-4 sezony. Wad
ą
ś
ciółek
syntetycznych, oprócz wysokich kosztów rozło
ż
enia, jest długotrwałe zaleganie w glebie po
ich zu
ż
yciu. Ze wzgl
ę
du na zagro
ż
enia dla
ś
rodowiska naturalnego nie mog
ą
by
ć
one
spalane w gospodarstwie. Stare folie i włókniny powinny by
ć
zbierane i składowane z my
ś
l
ą
o powtórnym przetworzeniu lub utylizacji w odpowiednich warunkach (spalanie w wysokich
temperaturach).
3. Prowadzenie murawy
Gleb
ę
w sadzie nale
ż
y tak piel
ę
gnowa
ć
, aby nie zubo
ż
y
ć
jej w próchnic
ę
i nie
doprowadzi
ć
do degradacji i zakwaszenia. Na terenach podgórskich, gdzie gleby s
ą
zwi
ę
złe,
a lato obfituje w opady, mo
ż
na ju
ż
w pierwszym roku po posadzeniu drzew wprowadzi
ć
muraw
ę
w mi
ę
dzyrz
ę
dziach. Murawa zapobiega erozji gleby i sprzyja gromadzeniu si
ę
próchnicy. Na glebach lekkich, przy małej ilo
ś
ci opadów zaleca si
ę
prowadzi
ć
w pierwszym
i drugim roku po posadzeniu tzw. ugór mechaniczny. Trawy mo
ż
na wysia
ć
pod koniec lata
w drugim lub trzecim roku po zało
ż
eniu sadu, na gleb
ę
starannie wyrównan
ą
i zwałowan
ą
. Do
sadu polecana jest mieszanka traw zło
ż
ona z 20 kg
ż
ycicy trwałej (rajgrasu), 11 kg kostrzewy
czerwonej i 9 kg wiechliny ł
ą
kowej na 1 hektar. Muraw
ę
trzeba kosi
ć
6 - 8 razy w ci
ą
gu roku,
ilekro
ć
osi
ą
gnie wysoko
ść
15 cm. W Produkcji Integrowanej lepsza jest murawa z samosiewu
ni
ż
z celowego zasiewu, gdy
ż
jest biologicznie ró
ż
norodna, zawiera chwasty (mniszek,
jastrz
ę
bce, krwawnik, rdesty, bratki, stokrotki itp.), na których mog
ą
si
ę
od
ż
ywia
ć
owady
po
ż
yteczne. Chwasty te nie konkuruj
ą
z drzewami, je
ś
li muraw
ę
kosi si
ę
cz
ę
sto. Murawa
zaopatruje gleb
ę
w substancje organiczne i azot, a jej korzenie „wydobywaj
ą
” z gł
ę
bszych
warstw wmyte ju
ż
składniki jak: azot, potas, magnez, a szczególnie wap
ń
.
4. Formowanie i ci
ę
cie drzew
Formowanie drzew
Forma
drzewa
i
rozstawa
musz
ą
zagwarantowa
ć
owocom
wystarczaj
ą
ce
nasłonecznienie podczas całego okresu wegetacyjnego. Powinny by
ć
dostosowane do
odmiany, podkładki, gleby i warunków klimatycznych regionu uprawy. Dla jabłoni karłowych i
pół-karłowych wskazana jest forma wrzecionowa. Drzewa karłowe musz
ą
mie
ć
trwałe
podpory.
Form
ę
wrzecionow
ą
uzyskujemy przez lekkie ci
ę
cie drzew po posadzeniu i unikanie
skracania p
ę
dów w nast
ę
pnych latach. Po posadzeniu skracamy lekko przewodnik i p
ę
dy
boczne tylko wtedy, gdy s
ą
one długie, maj
ą
ponad 50 cm. Skracanie ułatwia przyj
ę
cie si
ę
drzewek i pobudza p
ą
ki na p
ę
dach do rozwoju. W drugim i trzecim roku unikamy skracania
p
ę
dów, zwłaszcza przewodnika prowadz
ą
c go do góry wzdłu
ż
podpory do wysoko
ś
ci 2,5 m. Co
roku, od wiosny do połowy lata, trzeba przygina
ć
do pozycji poziomej p
ę
dy rosn
ą
ce do góry
przy pomocy spinek, ci
ęż
arków lub sznurków. Post
ę
puj
ą
c w ten sposób nadajemy drzewu form
ę
choinki. Jest ono koliste w przekroju poprzecznym, du
ż
o szersze dołem ni
ż
gór
ą
, sto
ż
kowate.
Wrzecionowy kształt drzewa utrwalamy w nast
ę
pnych latach przez odpowiednie ci
ę
cie.
Ci
ę
cie drzew
Ci
ę
cie zimowe. Ci
ę
cie zimowe powinno by
ć
umiarkowane, aby nie wywoła
ć
intensywnego wzrostu wielu p
ę
dów, które
ź
le wpływaj
ą
na jako
ść
owoców. Podczas ci
ę
cia
staramy si
ę
nada
ć
koronie kształt sto
ż
kowy przez usuni
ę
cie silniejszych gał
ę
zi i p
ę
dów
u szczytu, przywróci
ć
drzewu wymiary odpowiednie do rozstawy i rozlu
ź
ni
ć
gał
ę
zie, by nie
pokładały si
ę
na sobie i nie zacieniały wzajemnie. W sadach g
ę
sto sadzonych polecane jest
tak zwane ci
ę
cie odnawiaj
ą
ce. W tym systemie ci
ę
cia przewodnik jest trwał
ą
cz
ęś
ci
ą
drzewa,
a gał
ę
zie traktowane s
ą
wymiennie. Ka
ż
da gał
ąź
po przekroczeniu trzech lat
ż
ycia jest
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
19
wycinana robi
ą
c miejsce dla p
ę
dów młodych. Ten system ci
ę
cia ułatwia utrzymanie koron
w ryzach stosownie do rozstawy. Ci
ę
cie wykonujemy zim
ą
i na przedwio
ś
niu do czasu kwitnienia
drzew. Przy nadmiernym wzro
ś
cie mo
ż
na ci
ę
cie opó
ź
ni
ć
, lecz nie dłu
ż
ej ni
ż
do 4 tygodni po
kwitnieniu. Ci
ę
cie opó
ź
nione osłabia wzrost drzew o około 20%. Szczegółowe wskazówki na
temat ci
ę
cia drzew znajdziemy w literaturze.
Ci
ę
cie letnie. Podstawowym celem letniego ci
ę
cia jest umo
ż
liwienie dobrego
nasłonecznienia owoców i ich wybarwienia si
ę
. Mo
ż
e ono równie
ż
zahamowa
ć
zbyt silny
wzrost p
ę
dów. Ci
ę
cie letnie mo
ż
na rozpocz
ąć
od pocz
ą
tku lipca
−
na odmianach wczesnych,
i kontynuowa
ć
do ko
ń
ca sierpnia – na pó
ź
nych. Optymalnym terminem ci
ę
cia letniego jabłoni
jest druga połowa lipca i pierwsza połowa sierpnia. Wycina si
ę
silne, roczne przyrosty (wilki)
zasłaniaj
ą
ce owoce. Zostawia si
ę
słabsze p
ę
dy roczne, rosn
ą
ce sko
ś
nie, łukowato czy
poziomo, jako rezerw
ę
dla przyszłego owocowania. Po ci
ę
ciu letnim owoce powinny by
ć
odsłoni
ę
te, ale korona nie mo
ż
e by
ć
ogołocona z przyrostów rocznych.
5. Regulowanie wzrostu i owocowania drzew
Regulatory wzrostu
Regulatorów wzrostu nie wolno u
ż
ywa
ć
do stymulowania wzrostu, do poprawy barwy
owoców, gładko
ś
ci skórki i innych wła
ś
ciwo
ś
ci owoców, jak równie
ż
nie mo
ż
na wpływa
ć
regulatorami na przedwczesne spadanie owoców i ich dojrzało
ść
.
Przerzedzanie zawi
ą
zków owocowych
Aby zapewni
ć
regularne plonowanie i dobr
ą
jako
ść
owoców nale
ż
y przerzedza
ć
zawi
ą
zki.
Zb
ę
dne kwiaty i zawi
ą
zki owoców musz
ą
by
ć
bardzo wcze
ś
nie usuni
ę
te, aby drzewo mogło
regularnie i corocznie tworzy
ć
p
ą
ki kwiatowe. W sadach z Produkcj
ą
Integrowan
ą
dopuszczalne jest
przerzedzanie chemiczne zawi
ą
zków owocowych przy pomocy mocznika lub preparatami
zawieraj
ą
cymi kwas naftylooctowy (NAA). Mocznik stosuje si
ę
w pełni kwitnienia w celu
zniszczenia nadmiaru kwiatów. Najlepsze wyniki uzyskuje si
ę
przy chłodnej i wilgotnej pogodzie.
Skuteczne st
ęż
enie roztworu mocznika wynosi 2-3%. Regulatoru oparte na NAA stosujemy w
st
ęż
eniu według wskazówek na opakowaniu, w okresie od opadania płatków kwiatowych do
10 dni po kwitnieniu, ale nie pó
ź
niej ni
ż
zawi
ą
zki jabłek osi
ą
gn
ą
około 1 cm
ś
rednicy. Korony
drzew nale
ż
y opryskiwa
ć
obficie. Przerzedzanie chemiczne zawi
ą
zków powinno by
ć
stosowane na odmianach, które przy obfitym kwitnieniu wi
ążą
du
ż
e ilo
ś
ci jabłek. S
ą
to:
‘Celeste’, 'Oliwka
ś
ółta', 'Jerseymac', 'Paulared', 'Szampion', 'Antonówka', 'Gloster', 'Golden
Delicious', 'Alwa’, 'Gala', ‘Pinova’, ‘Jonagold’ i mutanty, ‘Elise’ i inne podobnie owocuj
ą
ce.
Przerzedzanie r
ę
czne warto stosowa
ć
na wszystkich odmianach jabłoni w roku obfitego
owocowania. Przerywanie zawi
ą
zków rozpoczynamy na przełomie czerwca i lipca, gdy maj
ą
one wielko
ść
co najmniej orzecha laskowego lub nieco pó
ź
niej, gdy s
ą
wielko
ś
ci orzecha
włoskiego. Im wcze
ś
niej zawi
ą
zki przerwiemy, tym owocowanie b
ę
dzie regularniejsze.
Zawsze warto zrywa
ć
i zrzuca
ć
na ziemi
ę
zawi
ą
zki zniekształcone, uszkodzone przez
szkodniki, mocno ordzawione, pora
ż
one przez parcha jabłoni lub znacznie drobniejsze od
przeci
ę
tnej
ś
redniej. Przy bardzo obfitym owocowaniu przerywamy równie
ż
zawi
ą
zki dobrze
wyro
ś
ni
ę
te, co najmniej tak, by nie pozostawały w gronach, lecz pojedynczo. Optymalne
odst
ę
py mi
ę
dzy zawi
ą
zkami na gał
ą
zkach zawieraj
ą
si
ę
w granicach od 10 do 20 cm, w
zale
ż
no
ś
ci od: odmiany, podkładki i warunków uprawowych w sadzie. Przerzedzanie
zawi
ą
zków mo
ż
na wykonywa
ć
w sadzie parokrotnie a
ż
do pocz
ą
tku sierpnia (odmiany
zimowe).
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
20
V. OCHRONA PRZED CHOROBAMI
1. Wykaz najwa
ż
niejszych chorób i ich charakterystyka
Zaraza ogniowa – Erwinia amylovora
Zaraza ogniowa jest jedn
ą
z najgro
ź
niejszych chorób jabłoni. Bakterie zimuj
ą
ce
w aktywnych ranach zgorzelowych na zdrewniałych p
ę
dach. Wyciek bakteryjny pojawiaj
ą
cy si
ę
wiosn
ą
stanowi
ź
ródło infekcji pierwotnych dla rozwijaj
ą
cych si
ę
kwiatów, li
ś
ci i p
ę
dów. Do
infekcji dochodzi przez wszelkiego rodzaju zranienia i naturalne otwory. Bakterie przenoszone s
ą
z wiatrem, z kroplami deszczu, a tak
ż
e przez owady i człowieka. Pora
ż
one kwiaty staj
ą
si
ę
brunatno pomara
ń
czowe, gwałtownie wi
ę
dn
ą
i zamieraj
ą
. Na jabłoniach cz
ę
sto dochodzi do
infekcji młodych, zielnych p
ę
dów, których wi
ę
dn
ą
ce wierzchołki charakterystycznie zaginaj
ą
si
ę
(w postaci pastorału). Pora
ż
one p
ę
dy brunatniej
ą
i zamieraj
ą
. Bakteria pora
ż
a tak
ż
e
owoce, które brunatniej
ą
i z czasem zasychaj
ą
. W wyniku rozwoju bakterii na zdrewniałych
p
ę
dach powstaj
ą
charakterystyczne, niekiedy rozległe rany zgorzelowe z wyra
ź
nie zapadni
ę
t
ą
,
brunatn
ą
kor
ą
. Na pora
ż
onych organach w warunkach wysokiej wilgotno
ś
ci mog
ą
pojawia
ć
si
ę
charakterystyczne, pocz
ą
tkowo mleczne, potem br
ą
zowiej
ą
ce, wycieki bakteryjne.
Stanowi
ą
one dobr
ą
cech
ę
diagnostyczn
ą
.
Parch jabłoni – Venturia inaequalis
Parch jabłoni jest najpowszechniej wyst
ę
puj
ą
c
ą
i najgro
ź
niejsz
ą
chorob
ą
jabłoni.
Uprawiane odmiany ró
ż
ni
ą
si
ę
znacznie podatno
ś
ci
ą
na chorob
ę
. Grzyb zimuje na opadłych,
pora
ż
onych li
ś
ciach. W miejscu plamy parchowej grzyb wytwarza owocniki (pseudotecja) z workami i
dwukomórkowymi zarodnikami workowymi, które wiosn
ą
stanowi
ą
ź
ródło infekcji pierwotnych.
Wysiewy zarodników workowych uzale
ż
nione s
ą
od przebiegu warunków atmosferycznych i
trwaj
ą
zwykle od połowy kwietnia do połowy czerwca, a nawet do pocz
ą
tku lipca. W wyniku
infekcji na li
ś
ciach i owocach, a niektórych latach tak
ż
e na ogonkach li
ś
ciowych, działkach
kielicha, szypułkach owoców rozwijaj
ą
si
ę
charakterystyczne plamy. Pocz
ą
tkowo s
ą
one
aksamitnooliwkowe, ale z czasem ciemniej
ą
i staj
ą
si
ę
brunatnoczarne. Na plamach grzyb
wytwarza trzonki konidialne z jednokomórkowymi zarodnikami konidialnymi, które stanowi
ą
ź
ródło infekcji wtórnych w ci
ą
gu całego okresu wegetacji. Pora
ż
one owoce nie rozwijaj
ą
si
ę
równomiernie, s
ą
zwykle silnie zdeformowane i w miejscu zaschni
ę
tych plam pop
ę
kane.
Rozwojowi parcha jabłoni sprzyjaj
ą
sezony z du
żą
ilo
ś
ci
ą
opadów, szczególnie
przypadaj
ą
cych w okresie infekcji pierwotnych.
M
ą
czniak jabłoni – Podosphaera leucotricha
Grzybnia patogena zimuje w p
ą
kach i wiosn
ą
powoduje pora
ż
enie rozwijaj
ą
cych si
ę
li
ś
ci
i p
ą
ków kwiatowych, które pokrywaj
ą
si
ę
białym nalotem zło
ż
onym pocz
ą
tkowo z grzybni, a
pó
ź
niej tak
ż
e z trzonków konidialnych i zarodników konidialnych. Zarodniki te
rozprzestrzeniane z wiatrem stanowi
ą
w ci
ą
gu całego sezonu wegetacyjnego
ź
ródło infekcji
wtórnych. Silnie pora
ż
enie li
ś
ci i p
ę
dów powoduje ich deformacj
ę
i zahamowanie wzrostu.
Pora
ż
one wierzchołki p
ę
dów zwykle zasychaj
ą
, a pora
ż
one p
ą
ki staj
ą
si
ę
bardziej wra
ż
liwe
uszkodzenia mrozowe i po surowych zimach mog
ą
zamiera
ć
. Na owocach niektórych
odmian jabłoni grzyb mo
ż
e powodowa
ć
ordzawienia. Uprawiane odmiany jabłoni ró
ż
ni
ą
si
ę
znacznie w podatno
ś
ci na chorob
ę
, jednak niektóre z nich, mimo wysokiej podatno
ś
ci,
wykazuj
ą
du
żą
tolerancj
ę
na pora
ż
enie (np. odmiana Idared).
Szara ple
śń
– Botrytis cinerea
Szara ple
śń
powoduje najwi
ę
ksze straty w przechowalniach, ale w niektóre lata objawy
tej choroby mog
ą
wyst
ę
powa
ć
ju
ż
w sadzie.
Ź
ródłem infekcji s
ą
wyst
ę
puj
ą
ce powszechnie
zarodniki konidialne grzyba. Do infekcji kwiatów dochodzi w okresie kwitnienia i opadania
płatków, szczególnie w warunkach wysokiej wilgotno
ś
ci (opady, rosy). Grzyb rozwijaj
ą
cy si
ę
pocz
ą
tkowo na cz
ęś
ciach okwiatu, pora
ż
a owoce najcz
ęś
ciej dopiero podczas ich
przechowywania. Rozwijaj
ą
ca si
ę
zgnilizna, pocz
ą
tkowo jasna, potem brunatna, szybko
obejmuje cały owoc, od którego choroba przenosi si
ę
na s
ą
siednie, przylegaj
ą
ce jabłka.
Powoduje to charakterystyczne gniazdowe gnicie jabłek w przechowalniach. Pora
ż
one jabłka
pokrywaj
ą
si
ę
szarym nalotem grzybni i zarodników konidialnych oraz wydzielaj
ą
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
21
nieprzyjemny, charakterystyczny zapach. W sezonach z du
żą
ilo
ś
ci
ą
opadów objawy szarej
ple
ś
ni w postaci suchej zgnilizny przykielichowej mog
ą
wyst
ą
pi
ć
ju
ż
w sadzie, na
niedojrzałych owocach.
Gorzka zgnilizna jabłek, zgorzel kory jabłoni
−
Pezicula alba, Pezicula malicorticis
Grzyby zimuj
ą
na ranach zgorzelowych na p
ę
dach, martwych s
ę
czkach i krótkop
ę
dach.
Tworz
ą
ce si
ę
na nich zarodniki konidialne, przenoszone s
ą
z kroplami deszczu, s
ą
ź
ródłem
zaka
ż
enia zarówno kory, jak i owoców. Do pora
ż
enia organów zdrewniałych drzewa
dochodzi najcz
ęś
ciej w okresie od jesieni do wczesnej wiosny. Miejscem wnikania grzyba s
ą
wszelkie uszkodzenia kory powstaj
ą
ce przede wszystkim podczas zbiorów, osmykiwania
li
ś
ci, ci
ę
cia drzew i po gradobiciu. W wyniku rozwoju grzyba, wokół miejsca zaka
ż
enia tworz
ą
charakterystyczne rany zgorzelowe. W okresie wilgotnej pogody na martwej tkance rozwijaj
ą
si
ę
owocniki stadium konidialnego. Zgorzel kory jest choroba szczególnie gro
ź
n
ą
i powoduje
najwi
ę
ksze straty w szkółkach i młodych sadach szczególnie w pierwszym roku po
posadzeniu drzew. Silnie pora
ż
one drzewka zamieraj
ą
.
Do pora
ż
enia jabłek dochodzi jesieni
ą
, przed zbiorami owoców, ale objawy chorobowe
pojawiaj
ą
si
ę
dopiero w okresie przechowywania, po osi
ą
gni
ę
ciu przez owoce dojrzało
ś
ci
konsumpcyjnej. Na jabłkach, wokół przetchlinek pojawiaj
ą
si
ę
najpierw niewielkie, potem
powi
ę
kszaj
ą
ce si
ę
plamy gnilne. Liczba plam wzrasta wraz z dojrzewaniem owoców. Na
powierzchni plam cz
ę
sto pojawiaj
ą
si
ę
owocniki stadium konidialnego, z których wycieka
kremowa,
ś
luzowata zawiesina zarodników konidialnych. Odmiany jabłoni ró
ż
ni
ą
si
ę
podatno
ś
ci
ą
na gorzk
ą
zgnilizn
ę
, jednak wiele powszechnie uprawianych odmian nale
ż
y do
bardzo podatnych (‘Gala’, ‘Ligol’, ‘Golden Delicious’, ‘Pinova’, ‘Rubin’).
Rak drzew owocowych – Nectria galligena
Choroba wyst
ę
puje w wi
ę
kszym nasileniu tylko na odmianach podatnych i w sadach
usytuowanych, na chłodnych i wilgotnych stanowiskach. Grzyb zimuje w zrakowaceniach
i na pora
ż
onej tkance tworzy owocniki stadium konidialnego, z których przez cały okres
wegetacji uwalniane s
ą
zarodniki konidialne. Na starszych zrakowaceniach, zwykle dopiero
dwuletnich, mog
ą
pojawia
ć
si
ę
tak
ż
e karminowo zabarwione owocniki stadium workowego
Zarodniki workowe obok zarodników konidialnych stanowi
ą
ź
ródło infekcji kory poprzez
wszelkiego rodzaju uszkodzenia (rany po ci
ę
ciu, po gradobiciu, otarcia, naturalne sp
ę
kania
kory oraz w niektórych rejonach kraju tak
ż
e rany poli
ś
ciowe. Cz
ę
stym miejscem infekcji s
ą
sp
ę
kania kory, do których dochodzi w rozwidleniu
ź
le uformowanych konarów (zbyt ostre
k
ą
ty). Typowym objawem pora
ż
enia s
ą
koncentryczne rozwijaj
ą
ce si
ę
zrakowacenia.
Choroba ma przebieg wyniszczaj
ą
cy drzewo, gdy
ż
powi
ę
kszaj
ą
ce si
ę
corocznie nekrozy
powoduj
ą
cz
ę
sto zamieranie pora
ż
onych konarów, a nawet całych drzew.
Zgnilizna pier
ś
cieniowa podstawy pnia drzew owocowych – Phytophthora
cactorum
Grzyb jest typowym polifagiem pora
ż
aj
ą
cym wiele ro
ś
lin uprawnych i dzikorosn
ą
cych.
Dzi
ę
ki formom przetrwalnikowym (oospory) grzyb mo
ż
e przetrwa
ć
w glebie przez wiele lat.
Grzyb pora
ż
a przez naturalne sp
ę
kania lub mechaniczne uszkodzenia kory. W wyniku
infekcji na szyjce korzeniowej i głównych korzeniach rozwija si
ę
brunatnobr
ą
zowa, wilgotna
zgnilizna, która cz
ę
sto obejmuje cały obwód podstawy pnia i powoduje zamieranie drzewa.
Objawy wtórne choroby widoczne s
ą
w koronie drzewa. Pora
ż
one jabłonie pó
ź
niej rozpoczynaj
ą
wegetacj
ę
, słabiej rosn
ą
, li
ś
cie s
ą
chlorotyczne, a jesieni
ą
wcze
ś
niej czerwieniej
ą
. Na
pora
ż
enie nara
ż
one s
ą
przede wszystkim jabłonie szczepione na podatnych podkładkach
(MM.106, M.26, P 1, P 14, P 59, P 60). Ponadto wyst
ę
powaniu choroby sprzyjaj
ą
ci
ęż
kie,
wilgotne gleby.
2. Progi zagro
ż
enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji
Podstaw
ą
integrowanej ochrony s
ą
prawidłowo prowadzone lustracje, na podstawie,
których ustalane s
ą
programy ochrony. W przypadku niektórych chorób (zaraza ogniowa)
jedynie cz
ę
ste lustracje i wczesne usuwanie pora
ż
onych organów pozwala na uzyskanie
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
22
dobrych efektów ochrony. W rejonach wyst
ę
powania zarazy ogniowej prowadzenie
systematycznych lustracji daje mo
ż
liwo
ść
zaobserwowania pierwszych objawów tej choroby i
poprzez usuwanie pora
ż
onych organów b
ą
d
ź
całych drzew mo
ż
na ograniczy
ć
rozprzestrzenianie si
ę
bakterii, a tym samym zredukowa
ć
straty powodowane przez t
ę
gro
ź
n
ą
chorob
ę
. Lustracjami nale
ż
y obj
ąć
wszystkie drzewa, szczególnie odmiany podatne
rozpoczynaj
ą
c od ko
ń
ca kwitnienia i powtarzaj
ą
c je w lipcu i ko
ń
cu sierpnia. W sadach
zagro
ż
onych, w których choroba wyst
ą
piła lub poło
ż
onych w pobli
ż
u ognisk choroby lustracje
powinny by
ć
prowadzone systematycznie, co 7-10 dni przez cały okres wegetacji
W zwalczaniu parcha jabłoni wa
ż
nymi terminami lustracji s
ą
: okres infekcji pierwotnych,
zako
ń
czenie wysiewów zarodników workowych (około 2-3 tygodnie po ostatnim wysiewie)
oraz jesienna lustracja po zbiorze owoców. Lustracje nale
ż
y prowadzi
ć
na około 10-15
losowo wybranych drzewach. Szczegółowe obserwacje, przynajmniej co 2 tygodnie, powinny
by
ć
prowadzone w okresie infekcji pierwotnych, przede wszystkim na kwaterach odmian
podatnych i ró
ż
ni
ą
cych si
ę
rozwojem wegetatywnym. Podczas lustracji nale
ż
y dokładnie
przegl
ą
da
ć
li
ś
cie, ogonki li
ś
ciowe, szypułki owocowe i zawi
ą
zki owocowe. Wa
ż
nym terminem
lustracji jest zako
ń
czenie infekcji pierwotnych, gdy
ż
wyniki tej obserwacji s
ą
podstaw
ą
dla
dalszej ochrony. Po zako
ń
czeniu okresu infekcji pierwotnych lustracje mog
ą
by
ć
wykonywane rzadziej, przede wszystkim po okresach długotrwałych opadów. Jesienna
ocena pora
ż
enia li
ś
ci przez parcha (szczególnie wa
ż
na na podatnych na parcha odmianach
letnich) pozwala na podj
ę
cie decyzji o konieczno
ś
ci wykonania zabiegu mocznikiem.
M
ą
czniak jabłoni: ocen
ę
nasilenia infekcji pierwotnych (na 10-15 drzewach, wybranych
losowo na kwaterze danej odmiany) najlepiej przeprowadzi
ć
w fazie ró
ż
owego p
ą
ka
i pocz
ą
tku kwitnienia, kiedy pojawiaj
ą
si
ę
pierwsze, widoczne objawy m
ą
czniaka. Przy
pora
ż
eniu p
ę
dów przekraczaj
ą
cym 4% konieczne jest wycinanie pora
ż
onych p
ę
dów lub
zabieg przed kwitnieniem. Drugim wa
ż
nym terminem lustracji jest pocz
ą
tek lipca, kiedy
mo
ż
na oceni
ć
efektywno
ść
prowadzonej ochrony chemicznej i podj
ąć
decyzj
ę
odno
ś
nie
dalszych zabiegów. S
ą
one konieczne, je
ś
li pora
ż
enie przekracza 30-40% p
ę
dów.
Program zwalczania chorób przechowalniczych (szara ple
śń
i gorzka zgnilizna) ustalany
jest na podstawie obserwacji pora
ż
enia jabłek wykonywanej po zako
ń
czonym
przechowywaniu. Przekroczenie 5% pora
ż
enia mo
ż
e by
ć
przyczyn
ą
znacznych strat
ekonomicznych i wskazuje na konieczno
ść
zwalczania chorób przechowalniczych.
Prowadzone obserwacje daj
ą
tak
ż
e wskazania odno
ś
nie ewentualnego wyst
ą
pienia form
odpornych na stosowane fungicydy
Zwalczanie zgorzeli kory, raka drzew owocowych i zgnilizny pier
ś
cieniowej wymaga
obj
ę
cia lustracjami wszystkich drzew podatnych odmian. Objawy zgorzeli kory i raka drzew
owocowych s
ą
najbardziej widoczne w okresie wczesnej wiosny, nim w pełni rozwin
ą
si
ę
li
ś
cie. Szczególnie wa
ż
ne s
ą
lustracje młodych sadów. Najbardziej odpowiednim dla
obserwacji wyst
ę
powania zgnilizny pier
ś
cieniowej jest okres po kwitnieniu, kiedy wyra
ź
nie
wida
ć
ró
ż
nic
ę
pomi
ę
dzy wygl
ą
dem pora
ż
onych a zdrowych drzew.
3. Sposoby zapobiegania chorobom
Racjonalne zapobieganie chorobom polega na pełnym wykorzystaniu wszystkich
dost
ę
pnych metod pozwalaj
ą
cych z jednej strony ograniczy
ć
zagro
ż
enie chorobowe,
a z drugiej jak najlepiej wykorzysta
ć
stosowane chemiczne
ś
rodki ochrony. Niezwykle istotne jest
stworzenie dobrych warunków dla wzrostu ro
ś
lin, poprzez wła
ś
ciwe nawo
ż
enie,
prze
ś
wietlanie drzew i dobór stanowiska odpowiadaj
ą
cy wymaganiom danej odmiany.
Wa
ż
n
ą
rol
ę
w zapobieganiu chorobom odgrywa ograniczenie
ź
ródła infekcji (lustracje i usuwanie
pora
ż
onych organów oraz całych drzew, zabieg mocznikiem redukuj
ą
cy rozwój owocników
grzyba) oraz prawidłowo prowadzona ochrona chemiczna. Znaczn
ą
pomoc
ą
jest w tym
przypadku sygnalizacja okresów krytycznych, obserwacje rozwoju patogenów, posiadanie
stacji meteorologicznych a nawet zwykłych termometrów i deszczomierzy. W ograniczaniu
strat powodowanych przez choroby niebagateln
ą
rol
ę
odgrywa wprowadzanie do nasadze
ń
odmian mniej podatnych na pora
ż
enie.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
23
4. Niechemiczne metody ochrony jabłoni przed chorobami
Niechemiczne metody ochrony odgrywaj
ą
wa
ż
n
ą
rol
ę
w ograniczeniu zagro
ż
enia
chorobowego w sadach jabłoniowych. Nale
żą
do nich przede wszystkim wszelkie zabiegi
agrotechniczne redukuj
ą
ce
ź
ródło zaka
ż
enia poprzez wycinanie zrakowace
ń
, usuwanie
pora
ż
onych organów ro
ś
liny (zaraza ogniowa, m
ą
czniak jabłoni), dobór odpowiedniego
stanowiska, czy prawidłowe prze
ś
wietlanie drzew, które nie stwarza dobrych warunków dla
rozwoju patogenów (Nectria galligena, Podosphaera leucotricha), odpowiednio dobrany
termin zbioru i warunki przechowywania (niesprzyjaj
ą
ce infekcjom i rozwojowi chorób
przechowalniczych).
5. Chemiczne zwalczanie chorób
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.
Wła
ś
ciwa ochrona chemiczna mo
ż
liwa jest tylko przy dobrej znajomo
ś
ci zarówno biologii
patogenów jak i wła
ś
ciwo
ś
ci
ś
rodków ochrony ro
ś
lin. Ka
ż
dorazowo przed podj
ę
ciem decyzji
o wykonaniu zabiegu i doborze fungicydu niezb
ę
dna jest dokładna analiza aktualnej sytuacji w
konkretnym sadzie. Nale
ż
y przede wszystkim uwzgl
ę
dni
ć
podatno
ść
odmiany, faz
ę
rozwojow
ą
ro
ś
liny i
patogena, obfito
ść
ź
ródła infekcji, warunki atmosferyczne, wła
ś
ciwo
ś
ci preparatu, rotacj
ę
zwi
ą
zków o ró
ż
nym mechanizmie działania oraz wyst
ę
powanie form grzybów odpornych na
fungicydy. Ponadto za ka
ż
dym razem przed u
ż
yciem
ś
rodka wskazane jest zapoznanie si
ę
z
tre
ś
ci
ą
obowi
ą
zuj
ą
cej etykiety. Chemiczne zwalczanie chorób w IP jabłek przedstawia
zał
ą
cznik 4.
Wykazy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji
s
ą
publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro
ś
lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro
ś
lin –
Pa
ń
stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin rekomendowane do
integrowanej produkcji s
ą
jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
ś
rodków do integrowanej produkcji znajduj
ą
si
ę
równie
ż
w corocznie aktualizowanym
Programie Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez
Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin
zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan
ą
równie
ż
udost
ę
pniane
producentom rolnym przez Pa
ń
stwow
ą
Inspekcj
ę
Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
VI. OCHRONA PRZED SZKODNIKAMI
Jabłonie mog
ą
by
ć
zasiedlane przez wiele gatunków szkodników, jednak w sadach
produkcyjnych mo
ż
e licznie wyst
ę
powa
ć
i powodowa
ć
straty tylko kilka z nich. S
ą
nimi
przede wszystkim: kwieciak jabłkowiec, mszyce, owocnica jabłkowa, zwójkówki li
ś
ciowe,
owocówka jabłkóweczka i prz
ę
dziorki. W niektóre lata i w niektórych sadach mo
ż
e tak
ż
e
zachodzi
ć
potrzeba zwalczania: pryszczarka jabłoniaka, pordzewiacza jabłoniowego, g
ą
sienic
minuj
ą
cych li
ś
cie, kilku gatunków du
ż
ych g
ą
sienic uszkadzaj
ą
cych li
ś
cie i owoce, miodówki
jabłoniowej, zwójki koróweczki bawełnicy korówki, ogrodnicy niszczylistki i innych gatunków
chrz
ą
szczy. Istotne zagro
ż
enie w niektórych sadach mog
ą
stwarza
ć
tak
ż
e gryzonie.
1. Wykaz najcz
ęś
ciej wyst
ę
puj
ą
cych szkodników i ich charakterystyka
K w i e c i a k j a b ł k o w i e c jest małym (długo
ś
ci 4-5 mm), czarnoszarym chrz
ą
szczem z
długim ryjkiem. W ci
ą
gu roku wyst
ę
puje jedno pokolenie. W okresie nabrzmiewania i p
ę
kania
p
ą
ków kwiatowych jabłoni zimuj
ą
ce chrz
ą
szcze składaj
ą
do poszczególnych p
ą
czków
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
24
pojedyncze jaja. Wyl
ę
gaj
ą
ce si
ę
z nich beznogie, kremowe larwy wy
ż
eraj
ą
wn
ę
trze rozwi-
jaj
ą
cych si
ę
kwiatów, co uniemo
ż
liwia zawi
ą
zanie owoców.
M s z y c e. Na jabłoniach najcz
ęś
ciej wyst
ę
puj
ą
3 gatunki: mszyca jabłoniowa, mszyca
jabłoniowo-babkowa i mszyca jabłoniowo-zbo
ż
owa. Wszystkie rozwijaj
ą
si
ę
w kilku
pokoleniach, lecz tylko pierwsza z nich wyst
ę
puje wył
ą
cznie na jabłoni. Mszyca jabłoniowo-
babkowa przelatuje w lecie na drugiego
ż
ywiciela babk
ę
zwyczajn
ą
. Natomiast mszyca
jabłoniowo zbo
ż
owa rozwija na jabłoniach tylko pierwsze pokolenie, a nast
ę
pne przelatuj
ą
na
zbo
ż
a. Mszyce wysysaj
ą
c soki powoduj
ą
deformacj
ę
li
ś
ci i p
ę
dów jabłoni, a na słodkich ich
odchodach rozwijaj
ą
si
ę
grzyby zwane sadzakami. Grzyby te hamuj
ą
fotosyntez
ę
li
ś
ci.
Mszyca jabłoniowo-babkowa uszkadza równie
ż
zawi
ą
zki, które nie wyrastaj
ą
i pozostaj
ą
na
drzewie tworz
ą
c zbite zdeformowane grona.
O w o c n i c a j a b ł k o w a - owad dorosły jest błonkówk
ą
maj
ą
c
ą
dwie pary
błoniastych skrzydeł. Jaja składane s
ą
do wn
ę
trza kielicha. Wyl
ę
gaj
ą
ce si
ę
larwy niszcz
ą
zawi
ą
zki, które masowo opadaj
ą
, lub minuj
ą
zawi
ą
zki tu
ż
pod skórk
ą
, co powoduje
powstawanie wydłu
ż
onych skorkowaciałych blizn otaczaj
ą
cych prawie cały owoc.
Z w ó j k ó w k i l i
ś
c i o w e reprezentowane s
ą
przez kilkana
ś
cie gatunków, ale tylko
kilka z nich (2-4 gatunki) mo
ż
e mie
ć
znaczenie ekonomiczne. G
ą
sienice zwójkówek
ż
eruj
ą
c
uszkadzaj
ą
p
ą
ki, li
ś
cie, zawi
ą
zki i owoce. W ci
ą
gu roku wyst
ę
puj
ą
zwykle w dwóch
pokoleniach. Prowadz
ą
ukryty tryb
ż
ycia przebywaj
ą
c najcz
ęś
ciej w charakterystycznie
zwini
ę
tych li
ś
ciach, cz
ę
sto przylegaj
ą
cych do owoców.
O w o c ó w k a j a b ł k ó w e c z k a jest zwójkówk
ą
, której ró
ż
owawe g
ą
sienice
uszkadzaj
ą
zawi
ą
zki i powoduj
ą
„robaczywienie” jabłek. Jest to jeden z najgro
ź
niejszych
szkodników jabłoni. W ci
ą
gu roku wyst
ę
puje w dwóch pokoleniach lub w jednym pełnym
i cz
ęś
ciowo w pokoleniu drugim.
P r z
ę
d z i o r k i reprezentowane s
ą
w naszych sadach głównie przez trzy gatunki:
prz
ę
dziorka owocowca, prz
ę
dziorka głogowca i prz
ę
dziorka chmielowca. W ci
ą
gu roku mog
ą
si
ę
rozwija
ć
w kilku pokoleniach. Prz
ę
dziorki
ż
eruj
ą
c nieraz w bardzo du
ż
ych ilo
ś
ciach na
li
ś
ciach i wysysaj
ą
c „soki” osłabiaj
ą
drzewo, pogarszaj
ą
jako
ść
owoców oraz wpływaj
ą
na
słabe zawi
ą
zywanie p
ą
ków kwiatowych na rok nast
ę
pny.
Drobne gryzonie (n o r n i k p o l n y i k a r c z o w n i k z i e m n o w o d n y) mog
ą
wyrz
ą
dza
ć
du
ż
e szkody, zwłaszcza w młodych sadach jabłoniowych. Nornik polny
wyst
ę
puj
ą
c co kilka-, kilkana
ś
cie lat w du
ż
ym nasileniu, jest w stanie zniszczy
ć
znaczne
powierzchnie sadów poprzez ogryzanie korzeni i szyjek korzeniowych drzew. Karczownik
ziemno-wodny wyst
ę
puje głównie w Polsce Południowej, niszczy drzewa poprzez ogryzanie
ich korzeni.
2. Progi zagro
ż
enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji
Chemiczne zwalczanie szkodników powinno by
ć
prowadzone tylko wtedy, je
ż
eli
przekrocz
ą
one próg zagro
ż
enia. Nale
ż
y przy tym zwraca
ć
uwag
ę
, czy jednocze
ś
nie nie
wyst
ę
puje kilka gatunków szkodników oraz czy wyst
ę
puj
ą
ich wrogowie naturalni. Progi
zagro
ż
enia dla najcz
ęś
ciej wyst
ę
puj
ą
cych gatunków szkodników w sadach jabłoniowych oraz
okresy prowadzenia obserwacji przedstawia zał
ą
cznik 5.
3
. Niechemiczne metody ochrony przed szkodnikami
Do niechemicznych metod ograniczania szkodników mo
ż
na zaliczy
ć
:
•
zbieranie i niszczenie podczas wiosennego ci
ę
cia sadów złó
ż
jaj znamionówki tarniówki,
pier
ś
cienicy nadrzewki, brudnicy nieparki oraz „gniazd zimowych” kuprówki rudnicy i niestrz
ę
pa
głogowca,
•
stosowanie preparatów wirusowych do zwalczania owocówki jabłkóweczki,
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
25
•
wykorzystywanie metody dezorientacji samców owocówki jabłkóweczki,
•
zawieszanie pułapek feromonowych przyn
ę
caj
ą
cych owocówk
ę
jabłkóweczk
ę
i inne gatunki
zwójek oraz białych pułapek lepowych do wychwytywania owocnicy jabłoniowej celem
wyznaczania konieczno
ś
ci zwalczania tych szkodników i okre
ś
lenia optymalnych terminów
wykonywania zabiegów zwalczaj
ą
cych.,
•
zasiedlanie sadów przez drapie
ż
nego roztocza: dobroczynka gruszowego, który bardzo
skutecznie zwalcza prz
ę
dziorki i szpeciele,
•
umieszczanie w sadach tyczek z poprzeczk
ą
dla ptaków drapie
ż
nych (zwalczanie nornika
polnego),
•
ochrona istniej
ą
cych w sadzie lisich nor,
•
zakładanie pułapek kleszczowych, rurkowych i sto
ż
kowych na karczownika ziemnowodnego,
•
utrzymywanie i piel
ę
gnowanie istniej
ą
cych w pobli
ż
u sadów
ż
ywopłotów, skupisk drzew
i krzewów oraz zakładanie nowych tego rodzaju nasadze
ń
(kalina, trzmielina, bez czarny),
które dostarczaj
ą
kryjówek i po
ż
ywienia (pyłek, spad
ź
, mszyce) dla owadów
paso
ż
ytniczych i drapie
ż
nych,
•
układanie na obrze
ż
ach sadów kopców z du
ż
ych kamieni w celu stworzenia dogodnych
miejsc l
ę
gowych dla łasic niszcz
ą
cych drobne gryzonie.
4. Ochrona chemiczna przed szkodnikami
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.
Wykazy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s
ą
publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro
ś
lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro
ś
lin –
Pa
ń
stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin rekomendowane do
integrowanej produkcji s
ą
jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
ś
rodków do integrowanej produkcji znajduj
ą
si
ę
równie
ż
w corocznie aktualizowanym Programie
Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez Instytut Sadownictwa
i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin zalecanych do stosowania
w integrowanej produkcji zostan
ą
równie
ż
udost
ę
pniane producentom rolnym przez Pa
ń
stwow
ą
Inspekcj
ę
Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
VII. OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA ANALIZ NA POTRZEBY
KONTROLI JAKO
Ś
CI OWOCÓW W INTEGROWANEJ PRODUKCJI
Zasady przeprowadzania kontroli oraz jej dokumentowania okre
ś
la rozporz
ą
dzenie
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. w sprawie Integrowanej Produkcji.
W ramach tego nadzoru inspektorzy wła
ś
ciwego wojewódzkiego inspektoratu Pa
ń
stwowej
Inspekcji Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa zobowi
ą
zani s
ą
do prowadzenia w
ś
ród producentów
IP nast
ę
puj
ą
cych kontroli:
a/ Notatnika IP,
b/ gospodarstw w trakcie wegetacji ro
ś
lin,
c/ jako
ś
ci owoców.
Kontrole Notatnika IP oraz gospodarstw w trakcie wegetacji ro
ś
lin dotycz
ą
wszystkich
zarejestrowanych producentów stosuj
ą
cych zasady IP.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
26
Kontrola jako
ś
ci owoców przeprowadzana b
ę
dzie u co najmniej 20% producentów.
Producenci do kontroli wybierani b
ę
d
ą
losowo lub na podstawie analizy ryzyka, czyli
wg oceny gospodarstwa w trakcie wegetacji ro
ś
lin.
Jako
ść
owoców okre
ś
lana b
ę
dzie na podstawie wyników bada
ń
na zawarto
ść
pozo-
stało
ś
ci
ś
rodków ochrony ro
ś
lin oraz w przypadku niektórych gatunków owoców mi
ę
kkich
dodatkowo na zawarto
ść
metali ci
ęż
kich, azotanów i innych substancji szkodliwych.
Przekroczenie najwy
ż
szych dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów lub stosowanie
ś
rodków ochrony ro
ś
lin niedopuszczonych do stosowania w IP dyskwalifikuje producenta
owoców.
Próbki owoców do badania pozostało
ś
ci
ś
rodków ochrony ro
ś
lin pobiera
ć
b
ę
d
ą
inspektorzy PIORiN. Mog
ą
one by
ć
pobierane w trakcie zbioru, wg instrukcji pobierania
próbek, lub po zbiorach, czyli w trakcie przechowywania owoców np. w chłodniach.
Kontroler mo
ż
e te
ż
zobligowa
ć
producenta do przedstawienia za
ś
wiadczenia
o nieprzekroczeniu w owocach najwy
ż
szych dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci
ś
rodków ochrony ro
ś
lin i terminie jego zło
ż
enia. Próbki na pozostało
ś
ci mog
ą
by
ć
pobierane
wył
ą
cznie przez urz
ę
dowego próbkobiorc
ę
, który wydaje stosowne za
ś
wiadczenia.
Jednostkami upowa
ż
nionymi do analizowania i wydawania za
ś
wiadcze
ń
o nieprzekroczeniu
w owocach najwy
ż
szych dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów, metali
ci
ęż
kich, azotanów, i innych substancji szkodliwych s
ą
jednostki wyszczególnione w
rozporz
ą
dzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. w sprawie
Integrowanej Produkcji..
Kontroler ma tak
ż
e prawo zobligowa
ć
producentów niektórych gatunków owoców do
przedstawienia za
ś
wiadczenia o nieprzekraczaniu w owocach najwy
ż
szych dopuszczalnych
poziomów pozostało
ś
ci metali ci
ęż
kich i azotanów oraz okre
ś
lenia terminu jego zło
ż
enia.
Do pobierania prób owoców na metale ci
ęż
kie i azotyny Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
upowa
ż
nił Stacje Chemiczno-Rolnicze, które b
ę
d
ą
wykonywa
ć
analizy i wystawia
ć
stosowne
za
ś
wiadczenia.
Producenci towarów ro
ś
linnych przeznaczonych do spozycia przez ludzi powinni zna
ć
warto
ś
ci najwy
ż
szych dopuszczalnych pozostało
ś
ci pestycydów (Rozporz
ą
dzenie (WE) nr
396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwy
ż
szych
dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów w
ż
ywno
ś
ci i paszy pochodzenia
ro
ś
linnego i zwierz
ę
cego oraz na ich powierzchni . Powinni oni d
ąż
y
ć
do ograniczania i
minimalizacji pozostało
ś
ci, poprzez wydłu
ż
anie okresu pomi
ę
dzy stosowaniem pestycydów a
zbiorem.
Aktualnie obowi
ą
zuj
ą
ce warto
ś
ci najwy
ż
szych dopuszczalnych poziomów
pozostało
ś
ci pestycydów na obszarze Wspólnoty Europejskiej publikowane s
ą
pod
adresem internetowym:
http://ec.europa.eu/sanco_pesticides/public/index.cfm
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
27
ZAŁ
Ą
CZNIKI
Zał
ą
cznik 1.
Podstawowe informacje o wybranych, przykładowych odmianach jabłoni
polecanych do sadów IP
Podatno
ść
na choroby
Odmiana
Termin
zbioru
owoców
Siła
wzrostu
drzew
Wielko
ść
owoców
parch
m
ą
czniak
zaraza
ogniowa
Wytrzyma-
ło
ść
drzew
na mróz
‘Celeste’*
I połowa VIII
ś
rednia
ś
rednia
mała/
ś
rednia
mała
du
ż
a
ś
rednia
‘Dalili’*
I połowa VIII
ś
rednia
ś
rednia
mała
mała
nieznana
ś
rednia
‘Delikates’
I połowa
IX
ś
rednia
ś
rednia
ś
rednia
ś
rednia
ś
rednia
du
ż
a
‘Elise’*
II połowa IX
ś
rednia/
słaba
ś
rednia
mała
mała
mała
ś
rednia
‘Gala’
i mutanty
I połowa
IX
ś
rednia
ś
rednia
ś
rednia/
du
ż
a
mała
ś
rednia
ś
rednia
‘Gloster’
i mutanty
I połowa X
ś
rednia
ś
rednia/
du
ż
a
ś
rednia/
du
ż
a
mała
bardzo du
ż
a
ś
rednia
‘Golden
Delicious’
i mutanty
I połowa X
ś
rednia
ś
rednia/
mała
ś
rednia/
du
ż
a
ś
rednia
ś
rednia/
mała
mała
‘Idared’ i
mutanty
połowa
X
ś
rednia/
mała
ś
rednia/
du
ż
a
ś
rednia
bardzo
du
ż
a
bardzo du
ż
a
mała
‘Jonagold’
i mutanty
IX/X
du
ż
a
du
ż
a/
b. du
ż
a
ś
rednia/
du
ż
a
ś
rednia
bardzo du
ż
a
mała
‘Ligol’* I
mutanty
IX/X
du
ż
a/
ś
rednia
b. du
ż
a
ś
rednia/
du
ż
a
ś
rednia
du
ż
a
du
ż
a
‘Mutsu’
IX/X
b. du
ż
a
b. du
ż
a
mała
mała
ś
rednia
mała
‘Paulared’
I połowa IX
ś
rednia
ś
rednia/
du
ż
a
ś
rednia
bardzo
du
ż
a
du
ż
a
du
ż
a
‘Pinova’* i
mutanty
IX/X
ś
rednia
ś
rednia
mała
mała
du
ż
a
ś
rednia
‘Piros’
koniec VII
ś
rednia/
słaba
ś
rednia
mała
mała
du
ż
a
du
ż
a
‘Rubin’
i mutanty
II połowa IX
du
ż
a
b. du
ż
a
du
ż
a
ś
rednia
ś
rednia
mała
‘Szampion’
i mutanty
koniec IX
ś
rednia
du
ż
a
mała
mała
du
ż
a
mała
‘Rajka’*
koniec IX
ś
rednia
ś
rednia/
du
ż
a
odporna
mała
ś
rednia/du
ż
a
nieznana
‘Rubinola’*
II połowa IX
du
ż
a
ś
rednia
odporna
mała
mała
nieznana
‘Topaz’*
I połowa X
ś
rednia
du
ż
a/
b du
ż
a
odporna
mała
du
ż
a
nieznana
* -
odmiany wpisane do Ksi
ę
gi Ochrony Wył
ą
cznego Prawa
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
28
Zał
ą
cznik 2.
Dobór zapylaczy dla odmian jabłoni
Odmiana
Pora
kwitnienia
Zapylacze
‘Celeste’* i ‘Dalili’*
ś
rednio
wczesna
‘Gala’ i mutanty, ‘Idared’, ‘James Grieve’, ‘Summerred’, ‘Sunrise’*
‘Delikates’
ś
r. wczesna
‘Golden Delicious’, ‘Szampion’
‘Elise’*
ś
rednia
‘Delcorf’ i mutanty, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gala’ i mutanty, ‘Gloster’ i
mutanty, ‘Golden Delicious’, ‘Idared’ i mutanty, ‘James Grieve’
‘Gala’ i mutanty
ś
rednio pó
ź
na ‘Elise’*, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gloster’, ‘Golden Delicious’ i
mutanty, ‘Golden Gem’, ‘Golden Hornet’, ‘Paulared’
‘Gloster’ i mutanty
ś
rednio pó
ź
na ‘Cortland’, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gala’ i mutanty, ‘Golden
Delicious’ i mutanty, ‘Golden Hornet’, ‘Szampion’ i mutanty
‘Golden Delicious’
i mutanty
ś
rednia
‘Delcorf’ i mutanty, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gloster’ i mutanty, ‘Golden
Gem’
‘Idared’
ś
r. wczesna
‘Cortland’, ‘Ligol’ i mutanty, ‘Pinova’ i mutanty, Rubin i
mutanty, ‘Szampion’ i mutanty,
‘Jonagold’i mutanty
(triploidy)
ś
rednio pó
ź
na ‘Cortland’, ‘Delcorf’ i mutanty, ‘Elise’*, ‘Elstar’ i mutanty,
‘Evereste’, ‘Gala’ i mutanty, ‘Gloster’ i mutanty, ‘Golden Gem’,
‘Golden Hornet’, ‘Pinova’* i mutanty, ‘Rubin’ i mutanty,
‘Sunrise’*, ‘Szampion’ i mutanty
Złe zapylacze: ‘Ligol’*, ‘Summerred’
‘Ligol’* i mutanty
ś
rednio
wczesna
‘Elise’*, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gala’ i mutanty, ‘Gloster’ i mutanty ,
‘Golden Delicious’ i mutanty, ‘Idared’ i mutanty , ‘Pinova’* i mutanty,
‘Rubin’ i mutanty, ‘Szampion’ i mutanty
‘Mutsu’ (triploid)
ś
r. pó
ź
na
‘Gloster’ I mutanty , ‘Golden Delicious’ i mutanty
‘Paulared’
ś
rednio
wczesna
‘Delikates’, ‘James Grieve’, ‘Ligol’* i mutanty, ‘Rubin’ i
mutanty, ‘Szampion’ i mutanty
‘Pinova’* i mutanty
ś
r. pó
ź
na
‘Elise’*, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gloster’, ‘Golden Delicious’ i
mutanty
‘Piros’
ś
r. wczesna
‘Idared’ i mutanty, ‘James Grieve’ i muatnty, ‘Szampion’ i
mutanty
‘Rubin’ i mutanty
ś
r. wczesna
‘Golden Delicious’ i mutanty , ‘Szampion’ i mutanty
‘Szampion’
i mutanty
ś
rednio
wczesna
‘Delikates’, ‘Gloster’ i mutanty , ‘G. Delicious’ i mutanty
‘Rajka’*
ś
r. wczesna
‘Goldstar’*, ‘Rosana’, ‘Topaz’*
‘Rubinola’*
ś
rednia
‘Rajka’*, ‘Rosana’, ‘Topaz’*
‘Topaz’*
ś
r. pó
ź
na
‘Goldstar’*, ‘Rajka’*, ‘Rosana’, ‘Rubinola’*
* odmiana wpisana do Ksi
ę
gi Ochrony Wył
ą
cznego Prawa
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
29
Zał
ą
cznik 3.
Zwalczanie chwastów przed zało
ż
eniem sadu jabłoniowego i w trakcie jego
prowadzenia*
Zwalczane chwasty
Terminy zabiegów
i uwagi
Herbicyd
Przed zało
ż
eniem sadu
Perz wła
ś
ciwy
Dwuli
ś
cienne chwasty
trwałe
Od wiosny do pó
ź
nej
jesieni, na zielone
chwasty. Przynajmniej 3-
4 tygodnie przed
sadzeniem drzew.
Układowe
ś
rodki z grupy aminofosfonianów
zarejestrowane do sadów lub do likwidacji
ugorów i odłogów
Dwuli
ś
cienne chwasty
trwałe i skrzyp polny
Od maja do pa
ź
dziernika,
na zielone chwasty. Przy-
najmniej 5-6 tygodni
przed sadzeniem drzew.
Układowe
ś
rodki z grupy tzw. fenoksykwasów,
(np. MCPA, fluroksypyr), zgodnie z ich
rejestracj
ą
W sadzie
Chwasty jednoroczne
Na wilgotn
ą
gleb
ę
, przed
wschodami
chwastów,
zgodnie
ze
specyfik
ą
ś
rodka,
np.
wymóg
stosowania
w
okresie
chłodów.
Stosowa
ć
wył
ą
cznie w pierwszych
trzech
latach,
nie
przekraczaj
ą
c ł
ą
cznie w
ci
ą
gu roku równowarto
ś
ci
maksymalnej
jednorazowej dawki.
Wybrane
ś
rodki doglebowe, o efektywnym
działaniu
nast
ę
pczym
(doglebowym),
nie
przekraczaj
ą
cym 3 miesi
ę
cy, zarejestrowane do
sadów jabłoniowych
Chwasty
jednoli
ś
cienne
i dwuli
ś
cienne
Zabiegi wykonywa
ć
opry-
skiwaczem z osłonami,
na
zielone,
ulistnione
chwasty, od wiosny do
jesieni.
Ś
rodki z grupy aminofosfonianów, zgodnie z ich
rejestracj
ą
Skrzyp lub
chwasty dwuli
ś
cienne
Zabiegi wykonywa
ć
opry-
skiwaczem z osłonami,
na
zielone,
ulistnione
chwasty, przy tempera-
turze powietrza powy
ż
ej
10
o
C. Maksymalnie jeden
zabieg rocznie z u
ż
yciem
tej
samej
substancji
aktywnej.
Ś
rodki
z
grupy
fenoksykwasów
(MCPA,
fluroksypyr, chlopyralid) posiadaj
ą
ce aktualn
ą
rejestracj
ę
do jabłoni
Chwasty
jednoli
ś
cienne
Zabiegi wykonywa
ć
na
zielone
chwasty
jednoroczne w fazie 2-3
li
ś
cie-krzewienie oraz na
perz w fazie 4-6 li
ś
ci,
przy
temperaturze
powietrza powy
ż
ej 10
o
C.
W ci
ą
gu roku zaleca si
ę
tylko jeden zabieg lub
cykl
zabiegów
(dawki
dzielone) z u
ż
yciem tej
samej
substancji
aktywnej.
Przy
opryskiwaniu
nie
s
ą
wymagane osłony.
Selektywne
ś
rodki z grupy graminicydów
powschodowych, nale
żą
ce do ró
ż
nych grup
chemicznych, posiadaj
ą
ce aktualn
ą
rejestracj
ę
do jabłoni.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
30
Zał
ą
cznik 4.
Zwalczanie chorób w Integrowanej Produkcji jabłek
Choroba
Terminy zabiegów i uwagi
Zgorzel kory i rak
drzew owocowych
Zabezpiecza
ć
rany bezpo
ś
rednio po ci
ę
ciu lub innych uszkodzeniach, np.
gradobiciu.
Zaraza ogniowa
Opryskiwa
ć
w sadach, w których zaraza wyst
ą
piła w poprzednich latach oraz
w pobli
ż
u ognisk choroby w fazie nabrzmiewania p
ą
ków i kwitnienia (wy
ż
sza
dawka
ś
rodka) oraz w okresie wzrostu zawi
ą
zków (ni
ż
sza dawka).
Parch jabłoni
Stosowa
ć
przede
wszystkim
zabiegi
zapobiegawcze.
Opryskiwania
rozpocz
ąć
w momencie osi
ą
gni
ę
cia przez zarodniki workowe dojrzało
ś
ci
koniecznej
do
wysiewu.
Dalsze
zabiegi
stosowa
ć
w
terminach
uwzgl
ę
dniaj
ą
cych warunki atmosferyczne i zagro
ż
enie chorobowe, najlepiej
korzystaj
ą
c z systemów sygnalizacji. Od fazy zielonego p
ą
ka rozpoczyna si
ę
najwa
ż
niejszy okres w zwalczaniu parcha jabłoni.
Wy
ż
sze z polecanych dawek fungicydów stosowa
ć
przy du
ż
ym zagro
ż
eniu
chorobowym. Przy doborze
ś
rodków uwzgl
ę
dni
ć
wyst
ę
powanie odpornych
form grzyba na niektóre grupy fungicydów oraz ich jednoczesne działanie
przeciwko innym patogenom.
M
ą
czniak jabłoni
Pierwszy zabieg wykona
ć
w momencie pojawienia si
ę
pierwszych objawów
infekcji pierwotnej, najcz
ęś
ciej w okresie ró
ż
owego p
ą
ka. Dalsze zabiegi w
zale
ż
no
ś
ci od nasilenia choroby prowadzi
ć
do ko
ń
ca czerwca lub połowy
lipca. Liczb
ę
zabiegów uzale
ż
ni
ć
od podatno
ś
ci odmiany i przebiegu
warunków atmosferycznych
Szara ple
śń
Opryskiwa
ć
jednorazowo w okresie opadania płatków lub dwukrotnie, w pełni
kwitnienia i w okresie opadania płatków.
Gorzka zgnilizna
jabłek
Opryskiwa
ć
w zale
ż
no
ś
ci od nasilenia choroby – jednorazowo (2 tygodnie
przed zbiorem) lub dwukrotnie (4 i 2 tygodnie przed zbiorem). *W niektórych
sadach wyst
ę
puja formy Pezicula odporne na niektóre fungicydy
Zgnilizna
pier
ś
cieniowa
podstawy pnia
Opryskiwa
ć
pod koniec kwitnienia podstaw
ę
pnia i gleb
ę
wokół pnia stosuj
ą
c
ok. 0,5 l cieczy/drzewo. Zabieg powtórzy
ć
po miesi
ą
cu.
Wykazy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s
ą
publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro
ś
lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro
ś
lin –
Pa
ń
stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin rekomendowane do
integrowanej produkcji s
ą
jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
ś
rodków do integrowanej produkcji znajduj
ą
si
ę
równie
ż
w corocznie aktualizowanym
Programie Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez
Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin
zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan
ą
równie
ż
udost
ę
pniane
producentom rolnym przez Pa
ń
stwow
ą
Inspekcj
ę
Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
31
Zał
ą
cznik 5.
Progi zagro
ż
enia dla wa
ż
niejszych szkodników jabłoni
Nazwa
szkodnika
Termin lustracji
Sposób lustracji
i wielko
ść
próby na
kwater
ę
ok. 5 ha
Próg zagro
ż
enia
OKRES BEZLISTNY
Prz
ę
dziorki
Okres bezlistny
drzew
Przejrze
ć
na 40
drzewach po jednej 2
- 3 letniej gał
ę
zi na
obecno
ść
zimowych
jaj prz
ę
dziorka
owocowca
Skala 5-stopniowa:
0
o
i 1
o
- nie zwalcza
ć
przed kwitnie-
niem,
2
o
- wykona
ć
lustracje w fazie ró
ż
owe-
go p
ą
ka,
3
o
i 4
o
- niezb
ę
dny zabieg przed kwit-
nieniem
Kwieciak
jabłkowiec
Nabrzmiewanie
p
ą
ków, p
ę
kanie
p
ą
ków kwiatowych
Strz
ą
sa
ć
chrz
ą
szcze
z
35
losowo
wybranych drzew, po
1 gał
ę
zi z drzewa na
płacht
ę
entomologiczn
ą
5-10 chrz
ą
szczy strz
ąś
ni
ę
tych z 35 ga-
ł
ę
zi, zale
ż
nie od spodziewanej inten-
sywno
ś
ci kwitnienia. Strz
ą
sa
ć
w dzie
ń
ciepły i słoneczny, najlepiej w południe
przy temp. powietrza powy
ż
ej 12
o
C.
PRZED KWITNIENIEM
Miodówka
jabłoniowa
Po wyl
ę
gni
ę
ciu larw,
zwykle na pocz
ą
tku
zielonego p
ą
ka
kwiatowego
Przejrze
ć
po 10
p
ą
ków lub rozet
z 20 drzew
(razem 200)**
60 rozet z miodówk
ą
w próbie 200
rozet
Mszyce
Ukazywanie si
ę
pierwszych li
ś
ci
Przejrze
ć
po 10
p
ą
ków z 20 drzew
(razem 200)**
10 p
ą
ków z mszycami w próbie 200
p
ą
ków. Je
ż
eli wyst
ę
puje wył
ą
cznie
mszyca jabłoniowo-zbo
ż
owa opryski-
wanie jest konieczne, gdy pora
ż
onych
jest ponad 50% p
ą
ków.
Pi
ę
dzik
przedzimek
i zwójkówki
li
ś
ciowe
Zielony p
ą
k
Ró
ż
owy p
ą
k
Przejrze
ć
po 10 rozet
z 20 drzew
(razem 200)**
10 g
ą
sienic pi
ę
dzika i zwójkówek
w próbie 200 rozet
Prz
ę
dziorki
Ró
ż
owy p
ą
k
Z 40 drzew przejrze
ć
po jednej rozecie
li
ś
ciowo-kwiatowej w
ś
rodku korony (razem
około 200 li
ś
ci)
Ś
rednio 3 i wi
ę
cej form ruchomych
(larw i osobników dorosłych) na 1 li
ść
KWITNIENIE
Owocnica
jabłkowa
W fazie ró
ż
owego
p
ą
ka zawiesi
ć
w sa-
dzie minimum 4
białe pułapki lepowe
(na 2 odmia-nach, w
tym je
ż
eli to mo
ż
liwe
na ‘Idared’)
Sprawdza
ć
pułapki co
2 dni, liczy
ć
i usuwa
ć
odłowione osobniki
Ś
rednio 20 osobników/1 pułapk
ę
Prz
ę
dziorki
Koniec kwitnienia
Przejrze
ć
z 40 drzew
po 1 rozecie li
ś
ciowo-
kwiatowej w
ś
rodku
korony
(razem około 200
li
ś
ci)
Ś
rednio 3 i wi
ę
cej form ruchomych na
1 li
ść
PO KWITNIENIU
Bawełnica
Koniec kwitnienia–
Przejrze
ć
pnie, konary
oraz odrosty
2 drzewa z
ż
ywymi koloniami mszyc
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
32
korówka
dwa tygodnie po
kwitnieniu
korzeniowe na 50
drzewach
w próbie 50 drzew
Mszyca
jabłoniowo-
babkowa
Tu
ż
po kwitnieniu,
nast
ę
pnie co 2 tyg.
do ko
ń
ca lipca
Obejrze
ć
ulistnienie
na 50 drzewach
1 drzewo z koloniami mszyc w próbie
50 drzew
Mszyca
jabłoniowa
Po kwitnieniu,
nast
ę
pnie co 2 tyg.
do ko
ń
ca lipca
Obejrze
ć
na 50
drzewach po 3
długop
ę
dy (razem
150)
15 p
ę
dów z koloniami mszyc w próbie
150 p
ę
dów
Druga połowa
czerwca
Przejrze
ć
po 40 li
ś
ci
na 10 drzewach
(razem 400)
40 min na 400 li
ś
ci, zwalcza
ć
w okre-
sie lotu motyli drugiego pokolenia
Toczyk
gruszowia-
czek
Koniec sierpnia
Jak wy
ż
ej
40 min na 400 li
ś
ci, zwalczanie konie-
czne wiosn
ą
nast
ę
pnego roku
Druga połowa
czerwca
Przejrze
ć
po 40 li
ś
ci
na 10 drzewach
(razem 400)
80-100 min na 400 li
ś
ci, zwalcza
ć
w okresie drugiego pokolenia
Pasynek
jabłonik
Koniec sierpnia
Jak wy
ż
ej
800 -1000 min na 400 li
ś
ci, zwalczanie
konieczne wiosn
ą
nast
ę
pnego roku
Na pocz
ą
tku maja
zawiesi
ć
pułapki
feromonowe -
obserwacje
prowadzi
ć
do
połowy sierpnia
Sprawdza
ć
pułapki 2-
3 razy w tygodniu,
notowa
ć
liczb
ę
motyli
i usuwa
ć
je z pułapki
Obecno
ść
w pułapce w ci
ą
gu 3 - 4
kolejnych dni wi
ę
kszej liczby motyli
(
ś
rednio wi
ę
cej ni
ż
5 motyli w ci
ą
gu
jednej doby)
Zbór owoców w roku
poprzednim
Przejrze
ć
1000
owoców podczas
zbiorów
10 „robaczywych” owoców w próbie
1000 owoców (1%)
–
zwalcza
ć
w nas-
t
ę
pnym roku
Owocówka
jabłkóweczka
Od połowy czerwca
do połowy sierpnia
co 2 tygodnie
Przejrze
ć
po 20
owoców lub
zawi
ą
zków
z 25 drzew
1–2 jaja lub
ś
wie
ż
e wgryzy w próbie
100 zawi
ą
zków lub owoców
Zwójkówki
li
ś
ciowe
Od połowy czerwca
do ko
ń
ca sierpnia co
2 tygodnie
Przejrze
ć
z 20 drzew
po 20 p
ę
dów na
obecno
ść
g
ą
sienic
(razem 400)
10-12 p
ę
dów zasiedlonych przez g
ą
-
sienice w próbie 400 p
ę
dów
Prz
ę
dziorki
Od II połowy lipca
do ko
ń
ca sierpnia co
2 tygodnie
Przejrze
ć
z 40 drzew
po 5 li
ś
ci
Ś
rednio 7 i wi
ę
cej form ruchomych
prz
ę
dziorków na 1 li
ść
Nornik polny
Pó
ź
n
ą
jesieni
ą
Przejrze
ć
w ka
ż
dej
kwaterze co najmniej
5 rz
ę
dów o długo
ś
ci
100 m
Minimum kilkana
ś
cie czynnych kolonii
na 1 ha sadu.
W przypadkach kl
ę
skowych 3-4-krot-
ne rozkładanie trutki w odst
ę
pach co 2-
3 tygodnie
*Skala pokrycia p
ę
dów jajami prz
ę
dziorków:
0
o
- jaja nie wyst
ę
puj
ą
1
o
- bardzo mała liczebno
ść
(trudno zauwa
ż
y
ć
pojedyncze jaja)
2
o
- umiarkowana liczebno
ść
(grupy jaj o
ś
rednicy do 0,5 cm)
3
o
- du
ż
a liczebno
ść
(grupy jaj o
ś
rednicy od 0,5 do 1 cm)
4
o
- bardzo du
ż
a liczebno
ść
(zgromadzone jaja tworz
ą
czerwone plamki o
ś
rednicy wi
ę
kszej ni
ż
1 cm)
**Obserwacje powtórzy
ć
2 razy
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
33
Zał
ą
cznik 6.
Zestawienie szkodników oraz terminy ich zwalczania
Szkodnik
Terminy zabiegów i uwagi
Kwieciak
jabłkowiec
Przed p
ę
kaniem i na pocz
ą
tku p
ę
kania p
ą
ków. Opryskiwanie przeprowadzi
ć
w temperaturze powy
ż
ej 13
o
-15
o
C.
Miodówka
jabłoniowa
Zabieg wykona
ć
po przekroczeniu progu szkodliwo
ś
ci (tu
ż
po p
ę
kaniu p
ą
ków
lub na pocz
ą
tku zielonego p
ą
ka kwiatowego)
Zwójkówki
li
ś
ciowe
W okresie wiosennym zabieg wykona
ć
w okresie zielonego p
ą
ka lub na
pocz
ą
tku ró
ż
owego p
ą
ka.
Latem zwalcza
ć
w okresie wyl
ę
gania si
ę
larw. Terminy zwalczania ró
ż
nicowa
ć
w zale
ż
no
ś
ci od wyst
ę
puj
ą
cych w danym sadzie gatunków.
Do ustalania letnich terminów wykonywania zabiegów zwalczaj
ą
cych
wykorzysta
ć
obserwacje wylotów motyli na podstawie odłowów samców w
pułapki feromonowe.
Pi
ę
dzik
przedzimek
Zabieg wykona
ć
po wyl
ę
gni
ę
ciu si
ę
wszystkich g
ą
sienic, w fazie ró
ż
owego
p
ą
ka kwiatowego, po przekroczeniu progu zagro
ż
enia
Owocnica
jabłkowa
Stosowa
ć
na pocz
ą
tku wyl
ę
gania si
ę
larw pod koniec opadania płatków, je
ż
eli
zostanie przekroczony próg zagro
ż
enia
Owocówka
jabłkóweczka
Do rejestracji dynamiki lotu motyli stosowa
ć
pułapki feromonowe,
które nale
ż
y zawiesi
ć
w sadzie na pocz
ą
tku maja.
Przy okre
ś
laniu terminów zwalczania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
sposób działania
ś
rodka na szkodnika. Insektycydy o działaniu jajobójczym nale
ż
y stosowa
ć
w
okresie intensywnego (ustabilizowanego) lotu motyli i składania jaj. Motyle
owocówki jabłkóweczki s
ą
aktywne podczas ciepłej pogody (temperatura
powy
ż
ej 150C).
Preparaty działaj
ą
ce na wyl
ę
gaj
ą
ce si
ę
g
ą
sienice stosowa
ć
kilka dni pó
ź
niej, w
fazie rozwoju jaj owocówki ”czarna główka”
W zale
ż
no
ś
ci od nasilenia wyst
ę
powania szkodnika wykona
ć
2-3 opryskiwania
(1-2 zabiegi przeciwko pierwszemu- i 1 zabieg przeciwko drugiemu pokoleniu
owocówki).
Mszyca
jabłoniowa i
jabłoniowo-
babkowa
Opryskiwa
ć
po pojawieniu si
ę
szkodnika.
Namiotnik
jabłoniowy
Zwalcza
ć
na pocz
ą
tku pojawiania si
ę
larw na li
ś
ciach (zazwyczaj na pocz
ą
tku
ró
ż
owego p
ą
ka).
Skorupik
jabłoniowy
Stosowa
ć
w czasie wyl
ę
gania si
ę
larw, zwykle w czasie kwitnienia głogu
Pordzewiacz
jabłoniowy
Zabieg wykona
ć
po kwitnieniu
Prz
ę
dziorki
Zwalcza
ć
po przekroczeniu progu zagro
ż
enia. Przy wyborze
ś
rodka uwzgl
ę
dni
ć
jakie stadia rozwojowe szkodnika zwalcza.
Bawełnica
korówka
Zwalcza
ć
po pojawieniu si
ę
szkodnika (zazwyczaj po kwitnieniu). Po około
dwóch tygodniach zabieg powtórzy
ć
..
Toczyk gruszowia-
czek
Pasynek jabłonik
Zabieg wykona
ć
w czasie wyl
ę
gania si
ę
larw, pod koniec opadania płatków
kwiatowych zimowych odmian.Przy licznym wyst
ę
powaniu szkodnika
opryskiwanie powtórzy
ć
po 7-10 dniach.
Wznosik doparek
Namiotnica
gruszowa
Zwalcza
ć
na pocz
ą
tku pojawienia si
ę
g
ą
sienic
Nornik polny
Karczownik
ziemnowodny
Po zako
ń
czeniu zbiorów (pa
ź
dziernik, listopad).
Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek
marzec 2010 r
.
34
Wykazy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s
ą
publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro
ś
lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro
ś
lin –
Pa
ń
stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin rekomendowane do
integrowanej produkcji s
ą
jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
ś
rodków do integrowanej produkcji znajduj
ą
si
ę
równie
ż
w corocznie aktualizowanym
Programie Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez
Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin
zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan
ą
równie
ż
udost
ę
pniane
producentom rolnym przez Pa
ń
stwow
ą
Inspekcj
ę
Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.