IP Jablek ed2

background image





Metodyka

INTEGROWANEJ PRODUKCJI

JABŁEK

(wydanie drugie zmienione)


Zatwierdzona

na podstawie art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie ro

ś

lin

(tekst jednolity Dz.U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849 ze zm.)

przez

Głównego Inspektora Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa




















Warszawa, marzec 2010 r.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

1















Opracowanie zbiorowe
Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach
pod kierunkiem mgr Jerzego Mocheckiego

Zespół autorów:
doc. dr hab. Anna Bielenin,
mgr Krystyna Jaworska,
dr Dorota Kruczy

ń

ska

doc. dr hab. Jerzy Lisek,
prof. dr hab. Augustyn Mika,
mgr Jerzy Mochecki,
prof. dr hab.Edmund Niemczyk,
prof. dr hab.Remigiusz Olszak,
dr Zofia Płuciennik,
doc.dr hab. Waldemar Treder

Zatwierdzam

Tadeusz Kłos

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

2

SPIS TRE

Ś

CI

WST

Ę

P ................................................................................................................................. 4

I. PRZYGOTOWANIE GLEBY ORAZ ZAKŁADANIE SADU ................................................ 5

1. Wybór stanowiska............................................................................................................................ 5

2. Przedplony i zmianowanie ............................................................................................................... 5

3. Zabiegi agrotechniczne ograniczaj

ą

ce wyst

ę

powanie agrofagów................................................... 5

4. Dobór odmian, podkładek i zapylaczy ............................................................................................. 6

5. Sadzenie ....................................................................................................................................... 6

6. Urz

ą

dzanie otoczenia uprawy.......................................................................................................... 7

II. NAWO

ś

ENIE I WAPNOWANIE ........................................................................................ 7

1. Pobieranie próbek gleby i li

ś

ci do analiz.......................................................................................... 7

2. Wapnowanie gleb ............................................................................................................................ 8

3. Nawo

ż

enie mineralne ...................................................................................................................... 9

4. Nawo

ż

enie organiczne................................................................................................................... 11

5. Nawo

ż

enie sadu w poszczególnych latach ................................................................................... 12

III. REGULOWANIE ZACHWASZCZENIA...........................................................................13

1. Mechaniczne metody zwalczania chwastów ................................................................................. 13

2. Chemiczne metody zwalczania chwastów..................................................................................... 14

IV. PIEL

Ę

GNACJA SADU ...................................................................................................15

1. Nawadnianie .................................................................................................................................. 15

2.

Ś

ciółkowanie .................................................................................................................................. 17

3. Prowadzenie murawy..................................................................................................................... 18

4. Formowanie i ci

ę

cie drzew............................................................................................................. 18

5. Regulowanie wzrostu i owocowania drzew ................................................................................... 19

V. OCHRONA PRZED CHOROBAMI ..................................................................................20

1. Wykaz najwa

ż

niejszych chorób i ich charakterystyka ................................................................... 20

2. Progi zagro

ż

enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji .................................................... 21

3. Sposoby zapobiegania chorobom ................................................................................................. 22

4. Niechemiczne metody ochrony jabłoni przed chorobami .............................................................. 23

5. Chemiczne zwalczanie chorób ...................................................................................................... 23

VI. OCHRONA PRZED SZKODNIKAMI ..............................................................................23

1. Wykaz najcz

ęś

ciej wyst

ę

puj

ą

cych szkodników i ich charakterystyka ........................................... 23

2. Progi zagro

ż

enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji .................................................... 24

3. Niechemiczne metody ochrony przed szkodnikami....................................................................... 24

4. Ochrona chemiczna przed szkodnikami ........................................................................................ 25

VII. OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA ANALIZ NA POTRZEBY KONTROLI JAKO

Ś

CI

OWOCÓW W INTEGROWANEJ PRODUKCJI ..............................................................25

ZAŁ

Ą

CZNIKI .......................................................................................................................27

Zał

ą

cznik 1. Podstawowe informacje o wybranych, przykładowych odmianach jabłoni polecanych do

sadów IP...................................................................................................................... 27

Zał

ą

cznik 2. Dobór zapylaczy dla odmian jabłoni .............................................................................. 28

Zał

ą

cznik 3. Zwalczanie chwastów przed zało

ż

eniem sadu jabłoniowego i w trakcie jego

prowadzenia*............................................................................................................... 29

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

3

Zał

ą

cznik 4. Zwalczanie chorób w Integrowanej Produkcji jabłek ..................................................... 30

Zał

ą

cznik 5. Progi zagro

ż

enia dla wa

ż

niejszych szkodników jabłoni ................................................ 31

Zał

ą

cznik 6. Zestawienie szkodników oraz terminy ich zwalczania .................................................. 33

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

4

WST

Ę

P

Integrowana Produkcja jest to produkcja wysokiej jako

ś

ci mi

ę

dzy innymi

owoców,

daj

ą

ca

pierwsze

ń

stwo

bezpiecznym

metodom

niechemicznym,

minimalizuj

ą

ca niepo

żą

dane efekty uboczne stosowanych agrochemikaliów ze

szczególnym uwzgl

ę

dnieniem ochrony

ś

rodowiska i zdrowia ludzi.

W celu uzyskiwania wysokich i wysokiej jako

ś

ci plonów, w IP dopuszczalne jest

stosowanie selektywnych lub wybranych cz

ęś

ciowo selektywnych

ś

rodków ochrony ro

ś

lin.

Niezwykle wa

ż

ne jest równie

ż

, aby chemiczne zwalczanie szkodników stosowa

ć

tylko

wówczas, gdy ich liczebno

ść

przekracza przyj

ę

ty próg szkodliwo

ś

ci. Aby to jednak

stwierdzi

ć

, konieczne jest systematyczne prowadzenie lustracji pod k

ą

tem wyst

ę

powania

szkodników, chorób i chwastów – jest to podstawowy element racjonalnej ochrony ro

ś

lin.

Owoce pochodz

ą

ce z Integrowanej Produkcji s

ą

systematycznie kontrolowane na

obecno

ść

substancji szkodliwych, głównie pozostało

ś

ci

ś

rodków ochrony, azotanów oraz

metali ci

ęż

kich. Ka

ż

de gospodarstwo winno spełnia

ć

równie

ż

wszelkie zasady Kodeksu

Dobrej Praktyki Rolniczej.

Wa

ż

nym

elementem

IP

jest

mo

ż

liwo

ść

identyfikacji

miejsca

pochodzenia

certyfikowanego produktu, gdy

ż

ka

ż

dy z producentów ju

ż

w trakcie zgłoszenia si

ę

do

systemu IP otrzymuje swój niepowtarzalny numer ewidencyjny.

Przepisy prawne dotycz

ą

ce Integrowanej Produkcji reguluje ustawa o ochronie ro

ś

lin

z dnia 18 grudnia 2003 r. (Dz. U. 2008 r. Nr 133, poz. 849 ze zm.) oraz rozporz

ą

dzenie

Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. (Dz. U. 2004 r. Nr 178, poz.1834 ze
zm.). Jednostk

ą

koordynuj

ą

c

ą

cało

ść

systemu Integrowanej Produkcji w Polsce oraz

kontroluj

ą

c

ą

prawidłowo

ść

prowadzenia upraw i wydawania certyfikatów jest Pa

ń

stwowa

Inspekcja Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

Producent chc

ą

c uzyska

ć

certyfikat IP musi spełni

ć

nast

ę

puj

ą

ce wymagania:

uko

ń

czy

ć

16-godzinne szkolenie IP,

zgłosi

ć

ch

ęć

prowadzenia upraw zgodnie z zasadami IP, w najbli

ż

szej jednostce

Pa

ń

stwowej Inspekcji Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa,

prowadzi

ć

produkcj

ę

zgodnie z niniejsz

ą

metodyk

ą

szczegółow

ą

(dla okre

ś

lonego

gatunku),

prowadzi

ć

na bie

żą

co Notatnik Integrowanej Produkcji,

przej

ść

pozytywne kontrole: Notatnika, gospodarstwa w okresie wegetacji i jako

ś

ci

płodów,

zło

ż

y

ć

przed lub w trakcie zbiorów wniosek o wydanie certyfikatu IP.

Producenci, po otrzymaniu certyfikatu, maj

ą

prawo oznacza

ć

swoje produkty zastrze

ż

onym

znakiem (logo) Integrowanej Produkcji.

Niniejsza metodyka opracowana została przez zespół pracowników Instytutu

Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach na podstawie rezultatów wieloletnich
własnych bada

ń

oraz zgodnie z wytycznymi Mi

ę

dzynarodowej Organizacji Biologicznego

i Integrowanego Zwalczania Szkodliwych Organizmów i Chwastów oraz Mi

ę

dzynarodowego

Naukowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych.

Stosowane w niniejszym opracowaniu poj

ę

cie dotycz

ą

ce najwy

ż

szych dopuszczalnych

poziomów pozostało

ś

ci

ś

rodków ochrony ro

ś

lin odnosi si

ę

do warto

ś

ci najwy

ż

szych

dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów okre

ś

lonych w Rozporz

ą

dzeniu (WE) nr

396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwy

ż

szych

dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów w

ż

ywno

ś

ci i paszy pochodzenia

ro

ś

linnego i zwierz

ę

cego oraz na ich powierzchni.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

5

I. PRZYGOTOWANIE GLEBY ORAZ ZAKŁADANIE SADU

1. Wybór stanowiska

Pod sady jabłoniowe prowadzone według zasad IP nale

ż

y przeznacza

ć

tylko najlepsze

stanowiska. Korzystn

ą

lokalizacj

ą

s

ą

tereny wyniesione, łagodne stoki, zbocza oraz równiny.

Na terenach nisko poło

ż

onych tworz

ą

si

ę

zastoiska mrozowe, z temperatur

ą

o kilka stopni

ni

ż

sz

ą

ni

ż

na terenach le

żą

cych powy

ż

ej. Zwi

ę

ksza to ryzyko przemarzni

ęć

drzew w trakcie

ostrych zim oraz uszkodze

ń

p

ą

ków, kwiatów i zawi

ą

zków owocowych podczas wiosennych

przygruntowych przymrozków. W zagł

ę

bieniach terenu wyst

ę

puje zwykle wy

ż

sza wilgotno

ść

powietrza, a cz

ę

sto tworz

ą

ce si

ę

mgły zwi

ę

kszaj

ą

niebezpiecze

ń

stwo silniejszego pora

ż

enia

p

ę

dów i owoców przez patogeny grzybowe, w wyniku czego drzewa choruj

ą

i szybko gin

ą

. Gleby

pod sady powinny by

ć

ż

yzne, zasobne w składniki pokarmowe i substancj

ę

organiczn

ą

. Winny

zapewnia

ć

drzewom dostateczn

ą

wilgotno

ść

, by

ć

dostatecznie przewiewne, o odczynie lekko

kwa

ś

nym

pH 6,2-6,7. Przydatno

ść

gleb pod sad nie zawsze odpowiada najwy

ż

szym klasom

bonitacyjnym, gdy

ż

cz

ę

sto na glebach III czy IV klasy mo

ż

na uzyskiwa

ć

doskonałe wyniki. Dla

ę

boko korzeni

ą

cych si

ę

drzew owocowych istotne znaczenie maj

ą

zarówno poziom

próchniczny, jak i wła

ś

ciwo

ś

ci gł

ę

bszych warstw, czyli tzw. podglebia. Pod jabłonie dobre s

ą

gleby wytworzone z glin, utworów pyłowych czy piasków naglinowych, wykazuj

ą

ce dobre

dotlenienie do znacznych gł

ę

boko

ś

ci. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na gł

ę

boko

ść

wyst

ę

powania wody gruntowej, której poziom nie powinien podlega

ć

znacznym wahaniom

w sezonie wegetacyjnym. Nie nale

ż

y zatem uprawia

ć

jabłoni na glebach ci

ęż

kich o poziomie

wód gruntowych wy

ż

szym ni

ż

90-100 cm dla drzew karłowych i ok. 140 cm dla drzew na

podkładkach półkarłowych. Równie

ż

niewskazane s

ą

gleby słabe, piaszczyste, na których

systematycznie wyst

ę

puj

ą

niedobory wody. Planuj

ą

c zało

ż

enie sadu nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

stopie

ń

zagro

ż

enia ska

ż

eniami pochodz

ą

cymi z zakładów przemysłowych i blisko

ś

ci szlaków

komunikacyjnych. W takim wypadku g

ę

sty szpaler z drzew (np.

ś

wierki) mo

ż

e zapewni

ć

skuteczn

ą

osłon

ę

od zanieczyszcze

ń

i nadmiernego wiatru.

2. Przedplony i zmianowanie

Zadaniami płodozmianu i przedplonów s

ą

: poprawa struktury gleby, jej biologicznej

efektywno

ś

ci, wzrostu zasobno

ś

ci w składniki pokarmowe i próchnic

ę

, ograniczenie zachwaszczenia

oraz ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie wyst

ę

powania niektórych patogenów i szkodników.

Du

ż

a specjalizacja w uprawie wieloletnich sadów uniemo

ż

liwia najcz

ęś

ciej stosowanie wła

ś

ciwego

płodozmianu. Po wykarczowaniu drzew, zwykle po roku, dwóch latach rekultywacji gleby, producenci
przyst

ę

puj

ą

do nowych nasadze

ń

. Optymalnym rozwi

ą

zaniem byłaby kilkuletnia przerwa, w której

wprowadzono by typowy płodozmian rolniczy, z ro

ś

linami bobowatymi (motylkowate), zbo

ż

ami,

okopowymi i warzywami. Niestety „brak ziemi” w rejonach sadowniczych nie pozwala na pełny cykl
zmianowania ro

ś

lin. Sadownicy stosuj

ą

uproszczony, intensywny płodozmian ograniczaj

ą

c si

ę

przewa

ż

nie do przyorania jeden raz lub dwukrotnie nawozów zielonych, zniszczenia chwastów

trwałych, wapnowania gleby i uzupełnienia składników mineralnych oraz stosowania obornika.
Z uwagi na zjawisko tzw. zm

ę

czenia gleby wskazane jest by kolejny sad zakładany był z drzew

innego gatunku, a nie wg zasady: jabłonie po jabłoniach.

Dla drzew owocowych złymi przedplonami s

ą

wieloletnie uprawy lucerny, koniczyny i traw, jak

równie

ż

pola przez lata odłogowane. Przy braku upraw mechanicznych w glebach tych mo

ż

e

wyst

ę

powa

ć

du

ż

a liczebno

ść

szkodników wielo

ż

ernych: rolnic, larw opuchlaków, drutowców lub

p

ę

draków. Dobrym przedplonami s

ą

natomiast: zbo

ż

a, rzepak, gryka, gorczyca, łubin, bobik,

peluszka, wyka, fasola, groch, cebula oraz marchew.

3. Zabiegi agrotechniczne ograniczaj

ą

ce wyst

ę

powanie agrofagów

Wybieraj

ą

c siedlisko pod sad nale

ż

y zadba

ć

o ró

ż

norodno

ść

biologiczn

ą

wokół niego. Aby

utrzyma

ć

równowag

ę

trzeba zapewni

ć

wokół sadu bogactwo ro

ś

lin, w którym mog

ą

bytowa

ć

organizmy po

ż

yteczne np. biedronki czy dobroczynek gruszowy, złotook i ptaki: sikorki, kosy, pliszki,

muchołówki, rudziki itp. Tylko tereny krajobrazowo zró

ż

nicowane cechuj

ą

si

ę

du

żą

stabilno

ś

ci

ą

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

6

ekologiczn

ą

i rolnicz

ą

. Istniej

ą

ce ju

ż

elementy krajobrazu, takie jak zakrzewienia,

ż

ywopłoty czy

zadrzewienia

je

ż

eli to mo

ż

liwe

nale

ż

y pozostawi

ć

w obr

ę

bie sadu lub w jego pobli

ż

u. Je

ż

eli ich

nie ma, nale

ż

y zało

ż

y

ć

w miejscach do tego odpowiednich nowe skupiska drzew i krzewów (kalina,

trzmielina, bez czarny), które dostarczaj

ą

kryjówek i po

ż

ywienia licznym owadom drapie

ż

nym i

paso

ż

ytniczym. Nie nale

ż

y niszczy

ć

chwastów za ogrodzeniem sadu, w rowach i wzdłu

ż

lokalnych

dróg. Zaleca si

ę

gromadzi

ć

wokół ogrodze

ń

kamienie, mi

ę

dzy którymi mog

ą

bytowa

ć

drapie

ż

ne

ssaki (tchórze, łasice itp.). Na obrze

ż

ach sadu, a pó

ź

niej w sadzie zawiesza

ć

skrzynki l

ę

gowe dla

ptaków oraz ustawia

ć

tyczki z poprzeczkami dla ptaków drapie

ż

nych. W ten sposób powstaj

ą

korzystne warunki do rozmna

ż

ania si

ę

organizmów po

ż

ytecznych. W celu ograniczenia

wyst

ę

powania p

ę

draków (larw chrab

ą

szczy), larw opuchlaków zaleca si

ę

kilkakrotn

ą

upraw

ę

gleby w

okresie maj-sierpie

ń

za pomoc

ą

orki, brony talerzowej czy glebogryzarki. Szkodniki s

ą

niszczone

mechanicznie, a wydobyte na powierzchni

ę

gleby wybierane i wyjadane s

ą

przez ptaki. Dobre

rezultaty daje te

ż

uprawa gryki, której garbnik (tanina) hamuje rozwój p

ę

draków.

Planuj

ą

c likwidacj

ę

starego sadu pami

ę

ta

ć

nale

ż

y o obni

ż

eniu stosowanych dawek nawozów

mineralnych. Celowe jest równie

ż

pobranie próbek gleby w celu okre

ś

lenia odczynu gleby i potrzeb

nawozowych pod nowe nasadzenia. Nowe sady zakłada

ć

nale

ż

y z ro

ś

lin zdrowych, pochodz

ą

cych z

kwalifikowanych szkółek, wolnych od chorób wirusowych i fitoplazmatycznych, szpecieli, mszyc i
prz

ę

dziorków.

4. Dobór odmian, podkładek i zapylaczy

Planuj

ą

c nasadzenia nale

ż

y wzi

ąć

pod uwag

ę

podatno

ść

odmian na choroby i przydatno

ść

odmian dla danego regionu. W Integrowanej Produkcji po

żą

dane s

ą

drzewa o małych rozmiarach.

Mo

ż

na je otrzyma

ć

stosuj

ą

c podkładki osłabiaj

ą

ce wzrost. Siła wzrostu podkładki powinna by

ć

dostosowana do

ż

yzno

ś

ci gleby. W sprzyjaj

ą

cych warunkach siedliskowych, na glebach

ż

yznych i

zasobnych w wod

ę

, klasy I, II i III nale

ż

y sadzi

ć

jabłonie szczepione na karłowych podkładkach M.9 i

P 60. Jabłonie na podkładkach karłowych mo

ż

na tak

ż

e sadzi

ć

na glebach IV klasy, pod warunkiem

zainstalowania nawadniania kroplowego. W gorszych warunkach siedliskowych, na terenie bardziej
nara

ż

onym na mróz oraz na glebach słabych V klasy nale

ż

y sadzi

ć

jabłonie na podkładkach

półkarłowych M.26, M.7, MM.106 i P 14.

Najbardziej polecane do Integrowanej Produkcji odmiany jabłoni zestawiono w zał

ą

czniku 1.

Jabło

ń

jako gatunek obcopylny do zawi

ą

zania owoców wymaga stosowania zapylaczy.

Wprawdzie u niektórych odmian spotykamy si

ę

z samopłodno

ś

ci

ą

(np. ‘Elstar’ i mutanty, ‘Elise’,

‘Gloster’ i mutanty), jednak powstałe na tej drodze owoce nie spełniaj

ą

kryterium wysokiej jako

ś

ci co

sprawia,

ż

e mo

ż

na je traktowa

ć

wył

ą

cznie jako jabłka przemysłowe. Przy wyborze zapylacza nale

ż

y

kierowa

ć

si

ę

przede wszystkim terminem kwitnienia. W jednej kwaterze powinny znale

źć

si

ę

odmiany o zbli

ż

onym okresie kwitnienia. Wa

ż

ne s

ą

równie

ż

proporcje odmiany podstawowej do

odmiany zapylaj

ą

cej. Na podstawie do

ś

wiadcze

ń

stwierdzono,

ż

e dobre warunki zapylenia istniej

ą

wtedy, gdy zapylacz stanowi 10-15% odmiany zapylanej. Oznacza to,

ż

e jedno drzewo zapylacza

przypada na 8 drzew odmiany zapylanej. Wła

ś

ciwy dobór zapylaczy i ich rozmieszczenie na

kwaterze zapewnia optymalne warunki zapylenia - zał

ą

cznik 2.

Przy wyborze zapylaczy trzeba tak

ż

e kierowa

ć

si

ę

stron

ą

praktyczn

ą

tzn. odmiany wzajemnie

si

ę

zapylaj

ą

ce powinny odznacza

ć

si

ę

zbli

ż

on

ą

podatno

ś

ci

ą

na choroby. Jest to wygodne ze

wzgl

ę

du na mo

ż

liwo

ść

stosowania jednolitego programu ochrony. Zatem w jednej kwaterze nie

nale

ż

y sadzi

ć

odmiany parchoodpornej z odmian

ą

wymagaj

ą

c

ą

ochrony przed t

ą

chorob

ą

. Wzgl

ę

dy

organizacyjne decyduj

ą

te

ż

o tym,

ż

e poleca si

ę

sadzi

ć

razem odmiany o zbli

ż

onym terminie

dojrzewania owoców.

5. Sadzenie

System sadzenia zapewni

ć

ma dobre nasłonecznienie i przewiew powietrza w ci

ą

gu całego

okresu wegetacji. Drzewa powinny wła

ś

ciwie rosn

ąć

bez stosowania silnego ci

ę

cia i regulatorów

wzrostu. System sadzenia powinien umo

ż

liwi

ć

ograniczenie stosowania herbicydów. Z tego wzgl

ę

du

korzystne jest wysadzanie drzew w rz

ę

dach pojedynczych. W sadach o systemie jednorz

ę

dowym

rozstawa mi

ę

dzy rz

ę

dami powinna wynosi

ć

dla jabłoni karłowych 3,5 m, a rozstawa w rz

ę

dzie 1-2 m.

Posiadaj

ą

c w

ą

ski ci

ą

gnik i sprz

ę

t o małych gabarytach rozstaw

ę

rz

ę

dów mo

ż

na zmniejszy

ć

nawet do

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

7

3,0 m. Natomiast dla jabłoni półkarłowych rz

ę

dy powinny by

ć

oddalone od siebie o 4 m,

a poszczególne drzewa w rz

ę

dzie o 1,5-2,5 m.

6. Urz

ą

dzanie otoczenia uprawy

Sady granicz

ą

ce z ruchliwymi szosami, zabudowaniami i innymi uprawami winny by

ć

zakładane

minimum 50 m od

ź

ródeł zanieczyszcze

ń

i osłoni

ę

te szpalerem drzew lub wysokim

ż

ywopłotem. Za

najlepsze osłony uwa

ż

a si

ę

rz

ę

dy drzew iglastych, olchy szarej, grabu, leszczyny, brzozy i innych,

które nie s

ą

rozsadnikami niebezpiecznych dla jabłoni chorób i szkodników. Na glebach słabszych,

bardziej odpowiednie b

ę

d

ą

: ałycza, brzoza i ja

ś

minowiec omszony. Drzewa i krzewy nale

ż

y sadzi

ć

co około 2 m w rz

ę

dzie, aby uniemo

ż

liwi

ć

im zbyt bujny wzrost. Nale

ż

y unika

ć

sadzenia drzew o

silnym wzro

ś

cie, takich jak: klon, jesion, topola szara i biała, wierzba krucha.

Osłony redukuj

ą

c pr

ę

dko

ść

wiatru ograniczaj

ą

parowanie wody z gleby i uszkodzenia

mechaniczne owoców i li

ś

ci.

II. NAWO

ś

ENIE I WAPNOWANIE

1. Pobieranie próbek gleby i li

ś

ci do analiz

W Integrowanej Produkcji o potrzebie nawo

ż

enia i wysoko

ś

ci stosowanych dawek decyduje

aktualna zawarto

ść

danego składnika w glebie. Poniewa

ż

okre

ś

lenie zasobno

ś

ci gleby

w poszczególne składniki, jak i odczynu (pH) „na oko” jest niemo

ż

liwe, sadownik musi

systematycznie, co 3-4 lata pobiera

ć

próbki gleby do analizy. Na podstawie uzyskanych wyników

analiz chemicznych mo

ż

na do

ść

precyzyjnie okre

ś

li

ć

optymaln

ą

wysoko

ść

nawo

ż

enia fosforem,

potasem, magnezem, jak równie

ż

ustali

ć

potrzeby wapnowania danej gleby. Po posadzeniu drzewek

wiele dodatkowych informacji o potrzebach nawo

ż

enia poszczególnymi składnikami, a zwłaszcza

azotem, dostarczaj

ą

obserwacje wzrostu wegetatywnego ro

ś

lin. Pełna diagnostyka nawozowa

mo

ż

liwa jest dopiero wtedy, gdy z sadów b

ę

d

ą

cych w pełni owocowania, oprócz wyników analiz

chemicznych gleby i oceny wizualnej wzrostu ro

ś

lin, dysponowa

ć

b

ę

dziemy wynikami analiz

chemicznych li

ś

ci.

Analizy chemiczne gleby

Jest to metoda najbardziej uniwersalna, pozwalaj

ą

ca okre

ś

li

ć

zasobno

ść

gleby w P, K, Mg oraz

jej odczyn, przed zało

ż

eniem, w młodych i w starszych sadach. Producent ubiegaj

ą

cy si

ę

o certyfikat

IP musi zatem co 3 - 4 lata pobiera

ć

próbki gleby i posiada

ć

aktualne wyniki ich analiz. Po raz

pierwszy próbki gleby najlepiej jest pobra

ć

na rok, dwa przed zało

ż

eniem sadu. Termin pobrania

próbek nie ma wi

ę

kszego znaczenia, chocia

ż

nie wskazane jest pobieranie gleby z pól nadmiernie

wilgotnych (po silnych opadach), w czasie długotrwałej suszy,

ś

wie

ż

o nawo

ż

onych lub

wapnowanych. Zwyczajowo sadownicy pobieraj

ą

próbki w lipcu i w pierwszej połowie sierpnia, gdy

mo

ż

liwe jest jednoczesne pobranie próbek li

ś

ci, a uzyskane wyniki umo

ż

liwiaj

ą

ewentualn

ą

korekt

ę

nawo

ż

enia ju

ż

ź

n

ą

jesieni

ą

. Próbki musz

ą

by

ć

reprezentatywne, poniewa

ż

od prawidłowego i

dokładnego ich pobrania zale

żą

zalecenia nawozowe. Jedna próbka mo

ż

e zatem pochodzi

ć

nawet

z 4-hektarowej kwatery pod warunkiem,

ż

e nie wyst

ę

puje tam zmienno

ść

składu mechanicznego

i struktury gleby, a uprawiane drzewa s

ą

w tym samym wieku i były tak samo nawo

ż

one. Bardzo

istotne jest równie

ż

ukształtowanie terenu. Je

ż

eli poszczególne „kawałki” pola wykazuj

ą

zmienno

ść

glebow

ą

, ró

ż

na jest ich historia nawo

ż

enia i wiek upraw, konieczne jest pobranie z nich osobnych

próbek mieszanych. Do analiz pobiera si

ę

próbki gleby z warstwy ornej (0-20 cm) i podornej (20-

40 cm), najlepiej w obr

ę

bie pasów herbicydowych (rz

ę

dów drzew). Jedynie przed zało

ż

eniem

nowego sadu próbki pobiera si

ę

losowo z całej powierzchni pola. Zbadanie warstwy podornej (20-40

cm) jest szczególnie istotne przed sadzeniem drzewek, gdy

ż

w razie potrzeby mo

ż

liwe jest wraz

z ork

ą

wniesienie wolno przemieszczaj

ą

cych si

ę

składników, takich jak: fosfor, potas, a czasem

magnez i wap

ń

na gł

ę

boko

ść

25-30 cm. Ka

ż

da próbka ogólna (mieszana) powinna si

ę

składa

ć

z minimum 20-25 próbek pierwotnych, losowo pobranych z wyznaczonej powierzchni. Do pobierania
próbek gleby najbardziej przydatna jest laska Egnera (rys., wymiary w mm).

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

8

Pobieraj

ą

c gleb

ę

pomija

ć

nale

ż

y niewielkie powierzchnie istotnie ró

ż

ni

ą

ce si

ę

, jak np. kieszenie

piaskowe lub

ż

wirowe, uwrocia, obrze

ż

a dróg i zabudowa

ń

, zagł

ę

bienia terenowe i miejsca po

stertach, stogach, składowiskach obornika i nawozów. Aby pobra

ć

próbki z warstwy podornej nale

ż

y

wykopa

ć

szpadlem niewielki dołek o gł

ę

boko

ś

ci 20 cm i z dna dołka pobra

ć

po 2 obj

ę

to

ś

ci laski

Egnera. Po dokładnym wymieszaniu całej ilo

ś

ci pobranej gleby (osobno z ka

ż

dej warstwy), pobiera

si

ę

po ok. 0,7-1,0 kg gleby przeznaczonej do analiz. Do ka

ż

dej próbki nale

ż

y doł

ą

czy

ć

obowi

ą

zkowo

metryczk

ę

, a w niej napisane czytelnie: nazwisko, adres, oznaczenie kwatery, gł

ę

boko

ś

ci pobrania

próbki, zwi

ę

zło

ś

ci gleby (lekka,

ś

rednia, ci

ęż

ka) i klasy bonitacyjnej oraz wiek sadu. Dobrze

przesuszon

ą

i zaetykietowan

ą

próbk

ę

gleby nale

ż

y dostarczy

ć

do najbli

ż

szej Okr

ę

gowej Stacji

Chemiczno-Rolniczej, która po jej zanalizowaniu wyda zalecenia dotycz

ą

ce wysoko

ś

ci nawo

ż

enia

poszczególnymi składnikami (rodzaj i ilo

ść

nawozów wapniowych lub wapniowo-magnezowych).

Dopuszcza si

ę

wykonanie analiz próbek gleby w innych laboratoriach z wykorzystaniem metod

akredytowanych. W glebie oznacza si

ę

zawarto

ś

ci: P, K, Mg oraz odczyn (pH

KCl

).

Analizy chemiczne li

ś

ci

W Integrowanej Produkcji analizy li

ś

ci nie s

ą

obowi

ą

zkowe aczkolwiek zalecane, gdy

ż

pozwalaj

ą

na dokładniejsz

ą

ocen

ę

stanu od

ż

ywienia ro

ś

lin i umo

ż

liwiaj

ą

korekty nawo

ż

enia

(zwłaszcza w przypadku azotu). Skład chemiczny li

ś

ci dobrze odzwierciedla stan od

ż

ywienia

jabłoni w podstawowe makroskładniki. Analizy chemiczne li

ś

ci wykonuje si

ę

wył

ą

cznie w sadach

w pełni owocuj

ą

cych. Tylko z jednej wybranej odmiany z kwatery pobiera si

ę

w lipcu lub w pierwszej

połowie sierpnia li

ś

cie z ogonkami. Próbka li

ś

ci powinna by

ć

reprezentatywna, tzn. pochodzi

ć

z wielu

losowo wybranych ro

ś

lin. Jedna próbka powinna zawiera

ć

minimum 150 li

ś

ci. Robimy to

w ten sposób,

ż

e z min. 20 drzew pobiera si

ę

ze

ś

rodka nieowocuj

ą

cych długop

ę

dów po 2 li

ś

cie ze

wszystkich stron korony, z wysoko

ś

ci 1,5-2,0 m. Li

ś

cie powinny by

ć

w pełni rozwini

ę

te,

zdrowe, bez zanieczyszcze

ń

. Najlepiej jest je wkłada

ć

do czystych papierowych torebek lub

du

ż

ych kopert. Próbki li

ś

ci nale

ż

y dobrze przesuszy

ć

, by nie zgniły lub sple

ś

niały w trakcie

przesyłki do najbli

ż

szej Okr

ę

gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej. Obowi

ą

zkowo nale

ż

y poda

ć

:

nazwisko, adres rolnika, oznaczenie kwatery, wiek i odmian

ę

oraz ewentualne objawy. W li

ś

ciach

najcz

ęś

ciej oznacza si

ę

zawarto

ść

N, P, K, Mg oraz czasami B. Opracowanie pełnych zalece

ń

nawozowych jest mo

ż

liwe, gdy wraz z li

ść

mi analizowane s

ą

równie

ż

próbki gleby.

2. Wapnowanie gleb

Okres przed zało

ż

eniem sadu zawsze nale

ż

y wykorzysta

ć

na doprowadzenie odczynu

gleby do poziomu optymalnego

pH 6,2-6,7. Wysoko

ść

dawki nawozów wapniowych zale

ż

y

od zwi

ę

zło

ś

ci gleby, czyli od jej składu mechanicznego oraz od aktualnego odczynu,

mierzonego w KCl. Wskazane jest, by cz

ęść

nawozów wapniowych zastosowa

ć

na rok

wcze

ś

niej, a cz

ęść

uzupełni

ć

pod przedplon, mieszaj

ą

c dobrze z gleb

ą

. W trakcie

prowadzenia sadu, systematycznie co 2-3 lata, nale

ż

y wysiewa

ć

nawozy wapniowe

w niewielkich dawkach (tab. 1), by utrzymywa

ć

optymalny dla ro

ś

lin odczyn gleby.

Tabela 1. Maksymalne dawki nawozów wapniowych lub wapniowo

magnezowych

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

9

wapniowo-magnezowych stosowane jednorazowo w sadach w kg CaO lub CaO+MgO na 1 ha

Odczyn gleby

(pH KCl)

Gleby lekkie

< 20 % cz. spław.

Gleby

ś

rednie

20-35% cz. spław.

Gleby ci

ęż

kie

> 35 % cz. spław.

< 4,5

4,6-5,5
5,6-6,0

1.500

750
500

2.000
1.500

750

2.500
2.000
1.500

Wi

ę

kszo

ść

gleb w kraju to gleby kwa

ś

ne i silnie kwa

ś

ne o deficytowej zawarto

ś

ci magnezu.

Poniewa

ż

wapno magnezowe (dolomitowe) jest zawsze

ź

ródłem magnezu, dlatego ka

ż

d

ą

okazj

ę

wapnowania nale

ż

y wykorzysta

ć

do wzbogacenia gleb w magnez. Oczywi

ś

cie nale

ż

y

uwa

ż

a

ć

, by wraz z wysokimi dawkami wapna nie wprowadzi

ć

do gleby zbyt du

ż

ych ilo

ś

ci Mg.

Przy doborze nawozów wapniowych nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

te

ż

ich form

ę

. Wapno w

ę

glanowe,

znacznie łagodniejsze i wolniej działaj

ą

ce, poleca si

ę

na gleby l

ż

ejsze i

ś

rednie. Wapno tlenkowe,

bardziej skoncentrowane oraz znacznie szybciej i radykalniej działaj

ą

ce, zaleca si

ę

na gleby

ci

ęż

sze.

W sadach jabłoniowych prowadzonych zgodnie z zasadami IP nale

ż

y stosowa

ć

wył

ą

cznie typy

wapna nawozowego okre

ś

lone w rozporz

ą

dzeniu Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie okre

ś

lenia

typów wapna nawozowego z dnia 19 maja 2004 r. (Dz.U. Nr 130, poz. 1384). Zasady nawo

ż

enia

zabraniaj

ą

stosowania nawozów wapniowych ł

ą

cznie z nawozami fosforowymi i z obornikiem.

Nale

ż

y podkre

ś

li

ć

,

ż

e nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe, które s

ą

naturalnymi

kopalinami s

ą

bez ogranicze

ń

polecane w IP i stosowane w rolnictwie ekologicznym.

3. Nawo

ż

enie mineralne

Nawo

ż

enie doglebowe

Zdecydowana wi

ę

kszo

ść

producentów nawozi swoje sady w „ciemno” nie kontroluj

ą

c wcale

zasobno

ś

ci gleb w składniki pokarmowe. Cz

ę

sto prowadzi to do nadmiernego, a nawet

szkodliwego działania nawozów mineralnych na ro

ś

liny. Niewła

ś

ciwie u

ż

yte nawozy stanowi

ą

powa

ż

ne zagro

ż

enie dla zdrowia ludzi, obni

ż

aj

ą

c plony i pogarszaj

ą

c jako

ść

owoców. Mog

ą

te

ż

ska

ż

a

ć

ś

rodowisko zalegaj

ą

c i kumuluj

ą

c si

ę

w glebie, jak równie

ż

przedostawa

ć

do wód

gruntowych i powierzchniowych. Dlatego te

ż

głównym celem IP jest kontrolowane, czyli

racjonalne od

ż

ywianie jabłoni tak, by przy zachowaniu optymalnej zawarto

ś

ci składników

w glebie i w ro

ś

linach, uzyskiwa

ć

obfite plony doskonałej jako

ś

ci. W uprawach wieloletnich

wnoszone niewielkie dawki niezb

ę

dnych nawozów mineralnych pozwalaj

ą

uzupełnia

ć

tylko

ilo

ś

ci składników wywo

ż

onych corocznie z plonem i usuwanych corocznie wraz z wyci

ę

tymi

p

ę

dami. W miar

ę

mo

ż

liwo

ś

ci składniki powinny by

ć

uzupełniane nawo

ż

eniem organicznym,

które w sadach mo

ż

na stosowa

ć

jedynie w formie

ś

ciółki.

Nawo

żą

c sad na podstawie wyników analiz gleby, sadownik mo

ż

e sporo zaoszcz

ę

dzi

ć

unikaj

ą

c stosowania składników, które ju

ż

s

ą

i to cz

ę

sto w znacznych ilo

ś

ciach w glebie,

a wysiewa

ć

tylko te, które s

ą

konieczne i to w

ś

ci

ś

le okre

ś

lonych dawkach.








background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

10

Tabela 2. Liczby graniczne dla zawarto

ś

ci składników przyswajalnych w glebie oraz potrzeby

nawo

ż

enia drzew owocowych

K l a s a z a s o b n o

ś

c i

Wyszczególnienie

niska

ś

rednia

wysoka

Dla wszystkich rodzajów gleb:

zawarto

ść

P mg/100 g gleby

warstwa orna 0-20 cm

warstwa podorna 20-40 cm

< 2

< 1,5

2-4

1,5-3

> 4

> 3

Nawo

ż

enie fosforem

dawka P

2

O

5

kg na 1 ha

- przed zało

ż

eniem sadu

300

100-200

-

Warstwa orna 0-20 cm

zawarto

ść

K mg/100 g gleby

gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)

gleby

ś

rednie (20-35% cz. spławialnych)

gleby ci

ęż

kie (> 35% cz. spławialnych)

< 5

< 8

< 13

5-8

8-13

13-21

> 8

> 13

> 21

Warstwa podorna 20-40 cm

gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)

gleby

ś

rednie (20-35% cz. spławialnych)

gleby ci

ęż

kie (> 35% cz. spławialnych)

< 3

< 5

< 8

3-5

5-8

8-13

> 5

> 8

> 13

Nawo

ż

enie potasem

dawka K

2

O kg na 1 ha

- przed zało

ż

eniem sadu

- w sadach owocuj

ą

cych

150-300

80-120

100-200

50-80

-

-

Dla obu warstw gleby:

zawarto

ść

Mg mg/100 g gleby

gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)

gleby

ś

rednie i ci

ęż

kie (> 20% cz. spław.)

< 2,5

< 4

2,5-4

4-6

> 4

> 6

Nawo

ż

enie magnezem

dawka MgO kg na 1 ha

- przed zało

ż

eniem sadu

- w sadach owocuj

ą

cych

120-200

120

60-120

60

-

-

stosunek K/Mg

Dla wszystkich rodzajów gleb i dla obu

warstw

b. wysoki

> 6

wysoki

3,5-6

poprawny

< 3,5

Liczby graniczne dla zawarto

ś

ci składników przyswajalnych w glebie okre

ś

laj

ą

wysoko

ść

dawek nawozowych dla: fosforu, potasu i magnezu. Jak wynika z tabeli 2, przy wysokiej
zasobno

ś

ci gleby nawo

ż

enie danym składnikiem jest zb

ę

dne, za

ś

przy niskiej zasobno

ś

ci –

nale

ż

y stosowa

ć

podwy

ż

szone ilo

ś

ci nawozów. Zlecaj

ą

c wykonanie analizy chemicznej

gleby lub gleby i li

ś

ci Okr

ę

gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej sadownik mo

ż

e otrzyma

ć

gotowe zalecenia nawozowe na najbli

ż

sze 3 lata. Na podstawie liczb granicznych

i zalecanych dawek nawozowych (tab. 2 i 3), jak równie

ż

oceniaj

ą

c wzrost wegetatywny

swojego sadu producent mo

ż

e opracowa

ć

program nawozowy. Wraz z badaniami

prowadzonymi przez Stacje Chemiczno-Rolnicze nad zastosowaniem „Testu glebowego
azotu mineralnego” (N min.) w najbli

ż

szym czasie mo

ż

liwe b

ę

dzie wprowadzanie korekt

w nawo

ż

eniu mineralnym azotem na podstawie zawarto

ś

ci w glebie mineralnych form N-NO

3

i N-NH

4

.

Dzi

ę

ki analizie próbek li

ś

ci mo

ż

liwe jest bardziej precyzyjne okre

ś

lenie potrzeb nawo

ż

enia

azotem, fosforem, potasem i magnezem. Wyniki analizy chemicznej li

ś

ci porównuje si

ę

z warto

ś

ciami granicznymi (tab. 3) okre

ś

laj

ą

cymi zawarto

ść

deficytow

ą

, nisk

ą

, optymaln

ą

lub

wysok

ą

oraz odpowiadaj

ą

cym im wysoko

ś

ciom dawek nawozowych danego składnika. Wskazane

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

11

jest, by li

ś

cie jabłoni zawierały optymaln

ą

zawarto

ść

poszczególnych składników, co pozwoli na

uzyskanie maksymalnych plonów i owoców dobrej jako

ś

ci, przy stosowaniu niewielkich dawek

nawozów.

Tabela 3. Liczby graniczne zawarto

ś

ci składników mineralnych w li

ś

ciach jabłoni oraz

zalecana wysoko

ść

dawek nawozowych (w kg/ha)

ZAWARTO

ŚĆ

SKŁADNIK

deficytowa

niska

optymalna

wysoka

Azot (N) w % s.m.

Dawka N kg/ha

< 1,80

100 - 150

1,80 – 2,10

80 - 100

2,10 – 2,40

50 - 80

> 2,40

0 - 50

Fosfor (P) w % s.m.

Dawka P

2

O

5

kg/ha

-

-

< 0,15

60 - 100

0,15 – 0,26

0

> 0,26

0

Potas (K) w % s.m.

Dawka K

2

O kg/ha

< 0,70

140 - 200

0,70 – 1,00

100 - 150

1,00 – 1,50

80 - 120

> 1,50

0

Magnez (Mg) w % s.m.

Dawka MgO kg/ha

< 0,18

100 - 200

0,18-0,21

60 - 120

0,21- 0,32

0

> 0,32

0

Bor (B) w ppm

< 18

18 - 24

24 - 45

> 45

Dokarmianie dolistne

W Produkcji Integrowanej jabłoni stosowanie nawozów dolistnych zalecane jest wtedy,

gdy ograniczone s

ą

mo

ż

liwo

ś

ci pobierania składników z gleby. Mo

ż

e to mie

ć

miejsce np. w

czasie długotrwałej zimnej wiosny, suszy, po przemarzni

ę

ciu lub podtopieniu ro

ś

lin, a tak

ż

e

w przypadkach konieczno

ś

ci usuni

ę

cia deficytu okre

ś

lonego składnika. Gdy analizy

wskazuj

ą

na potrzeb

ę

szybkiego dostarczenia ro

ś

linom magnezu lub na li

ś

ciach wyst

ą

piły

objawy braku tego składnika, uzasadnione jest 3-4-krotne opryskiwanie jabłoni roztworem
siarczanu magnezu. W uprawie jabłoni w przypadkach wyst

ę

powania chorób fizjologicznych (np.

gorzkiej plamisto

ś

ci podskórnej) poleca si

ę

nawet kilkakrotne opryskiwania drzew zwi

ą

zkami

wapnia. Podobnie w przypadku deficytu boru w glebie lub w li

ś

ciach oraz objawów niedostatku

boru na owocach celowe s

ą

opryskiwania dolistne tym składnikiem. Unika

ć

nale

ż

y

opryskiwa

ń

dolistnych „na wszelki wypadek”.

Stosowanie nawet najlepszych nawozów wieloskładnikowych cz

ę

sto nie poprawia

sytuacji, gdy

ż

obecno

ść

w nich innych antagonistycznych składników mo

ż

e przynie

ść

wr

ę

cz

odwrotny skutek. Jednocze

ś

nie nale

ż

y jak najszybciej zastosowa

ć

wła

ś

ciwe nawo

ż

enie

doglebowe, które w najbli

ż

szych 2 – 3 latach zast

ą

pi drogie i mało skuteczne opryskiwania

dolistne. Nawozy wieloskładnikowe mo

ż

na natomiast stosowa

ć

dolistnie w przypadkach słabej

kondycji ro

ś

lin, przy ograniczonym pobieraniu składników przez system korzeniowy np.

w okresach suszy. Nale

ż

y zaznaczy

ć

,

ż

e niektóre nawozy dolistne oprócz wła

ś

ciwo

ś

ci

od

ż

ywczych w pewnym zakresie ograniczaj

ą

tak

ż

e rozwój poszczególnych agrofagów.

Poniewa

ż

wiele nawozów dolistnych nie było badanych w uprawach sadowniczych, mo

ż

na je

stosowa

ć

wył

ą

cznie według instrukcji producenta. Znaczne obostrzenia obowi

ą

zuj

ą

natomiast

w ł

ą

cznym stosowaniu nawozów dolistnych ze

ś

rodkami ochrony ro

ś

lin. Dopuszcza si

ę

stosowanie takiej mieszaniny wył

ą

cznie wtedy, gdy jest to zgodne z etykiet

ą

lub instrukcj

ą

stosowania danego

ś

rodka ochrony. Przy braku takiego zapisu oba

ś

rodki chemiczne nale

ż

y

stosowa

ć

osobno.

4. Nawo

ż

enie organiczne

W wieloletnich uprawach sadowniczych nawo

ż

enie organiczne jako

ź

ródło próchnicy

i składników pokarmowych odgrywa pierwszoplanow

ą

rol

ę

. Substancja organiczna istotnie

ogranicza niekorzystne zjawisko „zm

ę

czenia gleby”, podnosi

ż

yzno

ść

i zasobno

ść

gleb,

poprawiaj

ą

c ich wła

ś

ciwo

ś

ci powietrzno-wodne oraz

ż

ycie biologiczne gleby. Poniewa

ż

wieloletni cykl upraw jabłoni i specjalizacja sadownicza uniemo

ż

liwia normalne stosowanie

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

12

płodozmianu, tym wi

ę

ksz

ą

rol

ę

w przygotowaniu gleby pod sad odgrywaj

ą

nawozy

organiczne i naturalne, a zwłaszcza obornik. Przed zało

ż

eniem sadu nale

ż

y jak najgł

ę

biej

przyora

ć

ok. 35-40 ton obornika na 1 ha. Nie wolno stosowa

ć

wy

ż

szych dawek obornika

z uwagi na ochron

ę

ś

rodowiska i wód gruntowych. Ustawa nawozowa zabrania bowiem

u

ż

ycia jednorazowo nawozów organicznych, w których zawarto

ść

azotu przekracza 170 kg

N/ha. Je

ś

li gospodarstwo nie dysponuje pełn

ą

dawk

ą

, obornik mo

ż

na zastosowa

ć

tylko

w pasach o szeroko

ś

ci ok. 1-2 m, czyli w planowanych rz

ę

dach drzew. Poniewa

ż

w

gospodarstwach sadowniczych obornika zwykle brakuje, niezast

ą

pione s

ą

wtedy nawozy

zielone, które urozmaicaj

ą

nast

ę

pstwo ro

ś

lin w płodozmianie, poprawiaj

ą

struktur

ę

gleby,

zagłuszaj

ą

chwasty oraz ograniczaj

ą

wyst

ę

powanie gro

ź

nych chorób i szkodników glebowych.

Głównym zadaniem nawozów zielonych jest dostarczenie glebie w krótkim czasie jak
najwi

ę

kszej ilo

ś

ci masy organicznej. Za bardzo korzystne na przyoranie uwa

ż

a si

ę

ro

ś

liny

bobowate (dawniej motylkowate), których gł

ę

boki system korzeniowy wydobywa z gł

ę

bszych

warstw znaczne ilo

ś

ci wmytych ju

ż

składników (Ca, Mg, K), a obumarły pó

ź

niej system

korzeniowy poprawia dotlenienie gł

ę

bszych warstw gleby, poprawiaj

ą

c ich wła

ś

ciwo

ś

ci

powietrzno-wodne. Zdrowotno

ść

gleb poprawia wysiew mieszanek, np. koniczyny lub lucerny

z trawami. Z innych ro

ś

lin na przyoranie doskonale nadaj

ą

si

ę

te

ż

: gorczyca, gryka, facelia,

zbo

ż

a, trawy. Przykładowo, wczesn

ą

wiosn

ą

mo

ż

na wysia

ć

mieszank

ę

wyki jarej, bobiku,

peluszki,

ż

yta lub owsa, a na glebach l

ż

ejszych sam łubin. Bezpo

ś

rednio po rozdrobnieniu

zielonej masy, zastosowaniu nawozów mineralnych lub wapniowych cało

ść

nale

ż

y gł

ę

boko

przyora

ć

.

5. Nawo

ż

enie sadu w poszczególnych latach

Przed zało

ż

eniem sadu

Najlepiej na rok, a nawet dwa przed planowaniem nowego sadu, konieczne jest

dokładne i zgodne z instrukcj

ą

pobranie z pola próbek gleby z warstwy ornej 0-20 cm,

i podornej 20-40 cm. Tylko przed posadzeniem drzewek istnieje mo

ż

liwo

ść

wniesienia do

mało zasobnej warstwy podornej wolno przemieszczaj

ą

cych si

ę

składników fosforu i potasu

oraz uzupełnienia ilo

ś

ci magnezu i wapnia, które doprowadz

ą

odczyn gleby do poziomu

optymalnego, czyli pH 6,2-6,7 i uzupełni

ą

ewentualny deficyt magnezu. Równie

ż

wtedy

mo

ż

liwe jest wzbogacenie gleby w substancj

ę

organiczn

ą

poprzez przyoranie obornika lub

nawozów zielonych. Po posadzeniu drzewek, potrzebne nawozy mineralne mog

ą

by

ć

wysiewane ju

ż

tylko powierzchniowo, powoli przemieszczaj

ą

c si

ę

do strefy korzeniowej ro

ś

lin. W tym

okresie wszelkie gł

ę

bsze zabiegi uprawowe w sadach s

ą

niewskazane.

W zale

ż

no

ś

ci od zawarto

ś

ci fosforu, potasu i magnezu w glebie, wysoko

ść

dawek

nawozowych w formie P

2

O

5

, K

2

O i MgO w kg/ha sadu podane s

ą

w tabeli 2. W przypadkach

kwa

ś

nego odczynu gleby (pH ni

ż

sze ni

ż

6,0), pole przed zało

ż

eniem plantacji nale

ż

y

zwapnowa

ć

, stosuj

ą

c dawki nawozów wapniowych b

ą

d

ź

wapniowo-magnezowych z tabeli 1.

Młode sady

Po zało

ż

eniu sadu najistotniejsze jest nawo

ż

enie azotem. W pierwszym i drugim roku po

posadzeniu wysiew nawozów azotowych na cał

ą

powierzchni

ę

jest niecelowy, gdy

ż

uszkodzony

system korzeniowy mo

ż

e pobra

ć

tylko minimaln

ą

ilo

ść

tego składnika z najbli

ż

szego

otoczenia drzewek, a zdecydowana wi

ę

kszo

ść

azotu byłaby wypłukana do wód gruntowych.

Nawozy azotowe zaleca si

ę

wysiewa

ć

indywidualnie w ilo

ś

ci 10-20 g N na 1 m

2

sadu, 1,5

razy wi

ę

kszej od

ś

rednicy korony drzewek. Zwykle w pierwszym roku wysiewamy ok. 30-40

kg N/ha r

ę

cznie, b

ą

d

ź

rozrzutnikiem pasowym, stosuj

ą

c azot w rz

ę

dach (pasach)

o szeroko

ś

ci ok. 1 m. W drugim roku mo

ż

na zastosowa

ć

około 50-75 kg N/ha, ale ju

ż

w pasach

szeroko

ś

ci ok.1,5 m. Lepsze wykorzystanie oraz mniejsze straty niebezpiecznego dla

ś

rodowiska azotu zapewnia te

ż

dzielenie dawek. Dlatego warto jest wysia

ć

wczesn

ą

wiosn

ą

,

jeszcze przed rozpocz

ę

ciem wegetacji cz

ęść

dawki, a pozostał

ą

ilo

ść

zastosowa

ć

pod koniec

kwitnienia jabłoni. Od trzeciego roku nawo

ż

enie azotem mo

ż

na stosowa

ć

ju

ż

na całej

powierzchni 50-80 kg N/ha lub nadal w zmniejszonej dawce - 30-50 kg N/ha w pasach o
szeroko

ś

ci 2 m. Ni

ż

sze, z podanych, dawki polecane s

ą

na gleby l

ż

ejsze, a wy

ż

sze na gleby

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

13

ci

ęż

sze. Po posadzeniu informacj

ą

pomocn

ą

w ustalaniu dawek azotu jest wizualna ocena wzrostu

wegetatywnego młodych drzewek. Wzrost ro

ś

lin, grubo

ść

i długo

ść

młodych p

ę

dów, wybarwienie

li

ś

ci, ewentualne objawy braku lub nadmiaru składników

ś

wiadcz

ą

o prawidłowym lub złym

nawo

ż

eniu.

ź

n

ą

jesieni

ą

(pa

ź

dziernik – listopad) w sadach stosuje si

ę

nawozy potasowe. Je

ż

eli

analiza gleby wykonana przed zało

ż

eniem sadu wykazała wysok

ą

zawarto

ść

potasu,

składnika tego przez najbli

ż

sze 2-3 lata nie nale

ż

y stosowa

ć

. Przy

ś

redniej zasobno

ś

ci gleby

nale

ż

y corocznie wysiewa

ć

po 50-80 kg K

2

O, a przy niskiej 80-120 kg K

2

O/ha. W sadach

nawozy potasowe mo

ż

na równie

ż

wysiewa

ć

pasowo (ok.1,5-2 m) w rz

ę

dy, stosuj

ą

c ok. 50%

zalecanej dawki na hektar. Dla drzew owocowych lepsz

ą

form

ą

nawozu jest zawsze siarczan

potasu, chocia

ż

równie

ż

mo

ż

liwe jest u

ż

ycie pó

ź

n

ą

jesieni

ą

soli potasowej. Je

ż

eli nawozy

fosforowe zastosowane zostały przed zało

ż

eniem sadu zgodnie z zaleceniami (tab. 2), do

ko

ń

ca jego istnienia nawo

ż

enia fosforem si

ę

nie stosuje. W drugim lub trzecim roku po

posadzeniu drzew nale

ż

y ponownie pobra

ć

próbki gleby, by na ich podstawie skorygowa

ć

nawo

ż

enie sadów w nast

ę

pnych latach.

Sady owocuj

ą

ce

Sady czteroletnie i starsze nawozimy azotem stosuj

ą

c go na całej powierzchni

w dawkach 50-80 kg N/ha lub nadal w zmniejszonej 30-50 kg N/ha w pasach o szeroko

ś

ci

ok. 2 m. Ni

ż

sze, z podanych, dawki polecane s

ą

na gleby l

ż

ejsze, a wy

ż

sze na gleby ci

ęż

sze.

Informacj

ą

pomocn

ą

w ustalaniu dawek azotu jest nadal wizualna ocena wzrostu wegetatywnego

drzew. W sadzie mo

ż

na ju

ż

dokona

ć

weryfikacji dotychczasowego stanu od

ż

ywienia ro

ś

lin na

podstawie analizy li

ś

ci. Uzyskane wyniki analiz porówna

ć

nale

ż

y z warto

ś

ciami granicznymi (tab.

3), okre

ś

laj

ą

cymi zawarto

ść

deficytow

ą

, nisk

ą

, optymaln

ą

i wysok

ą

oraz odpowiadaj

ą

cym im

wysoko

ś

ciom dawek danego składnika. Wskazane jest by li

ś

cie jabłoni zawierały optymalne ilo

ś

ci

składników, by za pomoc

ą

niewielkich dawek nawozów utrzymywa

ć

maksymalne plony owoców

dobrej jako

ś

ci. Wprawdzie w dalszym ci

ą

gu nie poleca si

ę

nawo

ż

enia drzew fosforem, to jednak po

stwierdzeniu w li

ś

ciach poni

ż

ej 0,15% P, nale

ż

y zasili

ć

sad jednorazowo dawk

ą

60-100 kg

P

2

O

5

/ha. Wskazane jest, by analizy li

ś

ci wykonywane były ł

ą

cznie z analiz

ą

gleby. Cz

ę

sto si

ę

bowiem zdarza,

ż

e pomimo silnego nawo

ż

enia ro

ś

liny słabo pobieraj

ą

składniki pokarmowe.

Przykładowo, silne zakwaszenie gleb utrudnia znacznie pobieranie makroskładników (N, P,
K, Mg, Ca), ułatwiaj

ą

c pobieranie mikroskładników i metali ci

ęż

kich (Zn, Cu, Co, Pb, Cd, As),

których nadmierne ilo

ś

ci w owocach s

ą

szczególnie niewskazane. Pami

ę

ta

ć

nale

ż

y zatem

o systematycznym wapnowaniu gleb, by nie dopu

ś

ci

ć

do spadku pH poni

ż

ej 6,0.

III. REGULOWANIE ZACHWASZCZENIA

Ochrona przed chwastami w sadach z produkcj

ą

integrowan

ą

powinna ł

ą

czy

ć

metody

agrotechniczne, w tym zabiegi mechaniczne (uprawa gleby, koszenie chwastów i murawy)
oraz

ś

ciółkowanie, ze stosowaniem wybranych herbicydów.

1. Mechaniczne metody zwalczania chwastów

Mechaniczne zwalczanie chwastów polegaj

ą

ce na systematycznej uprawie gleby

wykonuje si

ę

przede wszystkim w mi

ę

dzyrz

ę

dziach młodych sadów, a powierzchnia

utrzymywana w ten sposób okre

ś

lana jest mianem czarnego lub mechanicznego ugoru.

Upraw

ę

gleby podczas wegetacji ro

ś

lin przeprowadza si

ę

z ró

ż

n

ą

cz

ę

stotliwo

ś

ci

ą

(od 10 dni

do 4 tygodni), przy u

ż

yciu glebogryzarek, kultywatorów, bron lub agregatów uprawowych.

Terminy uprawek uzale

ż

nione s

ą

od wschodów chwastów oraz przebiegu opadów. W

okresie wegetacji ro

ś

lin gleb

ę

uprawia si

ę

płytko, na gł

ę

boko

ść

kilku centymetrów. Maszyny

powinny mie

ć

odpowiedni

ą

szeroko

ść

, aby ogranicza

ć

zachwaszczenie jak najbli

ż

ej drzew.

Cz

ę

ste uprawy, szczególnie je

ś

li s

ą

wykonywane glebogryzark

ą

, powoduj

ą

degradacj

ę

gleby. Liczba zabiegów wykonywanych wiosn

ą

i latem powinna by

ć

ograniczona do 4-6 w

ci

ą

gu sezonu. Jesieni

ą

gleb

ę

w mi

ę

dzyrz

ę

dziach nale

ż

y uprawia

ć

ę

biej, na 20 cm, lub

pozostawi

ć

zachwaszczon

ą

, aby ograniczy

ć

jej erozj

ę

.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

14

Wieloletnie trawy ł

ą

kowe o umiarkowanej sile wzrostu wysiewane s

ą

w mi

ę

dzyrz

ę

dziach,

najcz

ęś

ciej w trzecim roku od posadzenia drzew. W sadach nawadnianych, poło

ż

onych na

ż

yznej glebie, a tak

ż

e na terenach pagórkowatych, w celu ograniczenia erozji gleby, trawa

mo

ż

e by

ć

wysiana w roku zało

ż

enia sadu. Murawa powinna by

ć

koszona systematycznie, w

okresie intensywnego wzrostu traw nawet co 10-14 dni. W rejonach charakteryzuj

ą

cych si

ę

lekkimi glebami i mał

ą

ilo

ś

ci

ą

opadów, zało

ż

enie zwartej murawy mo

ż

e zako

ń

czy

ć

si

ę

niepowodzeniem. Dopuszczalne jest wtedy utrzymywanie naturalnego zadarnienia
mi

ę

dzyrz

ę

dzi, gdzie chwasty b

ę

d

ą

koszone, podobnie jak murawa, nisko nad powierzchni

ą

gleby. W rz

ę

dach drzew – pod ich koronami – uprawa gleby i koszenie chwastów s

ą

trudne

do wykonania. Zabiegi te mog

ą

by

ć

wykonywane specjalistycznymi maszynami,

zamontowanymi na bocznych wysi

ę

gnikach, niekiedy z uchylnymi sekcjami roboczymi.

Wi

ę

kszo

ść

z nich pracuje jednak najcz

ęś

ciej obok pni drzew, pozostawiaj

ą

c w

ą

ski

nieuprawiony pas po

ś

rodku rz

ę

du. Chwasty rosn

ą

ce w tym pasie nale

ż

y niszczy

ć

herbicydami dolistnymi, a na mniejszych powierzchniach przez motyczenie lub wykaszanie
r

ę

czne. Dokładna i bezawaryjna praca nowoczesnych glebogryzarek i kosiarek jest mo

ż

liwa

tylko w sadach ze starannie wyrównan

ą

powierzchni

ą

gleby.

2. Chemiczne metody zwalczania chwastów

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.


Sad nale

ż

y zało

ż

y

ć

na polu wolnym od uporczywych chwastów wieloletnich. Zwalczanie

chwastów najlepiej wykona

ć

w sezonie poprzedzaj

ą

cym sadzenie drzew. Dobre efekty

uzyskuje si

ę

stosuj

ą

c układowe herbicydy dolistne, przeznaczone do zwalczania chwastów

trwałych (wieloletnich). Zabiegi tymi

ś

rodkami wykonywane s

ą

na zielone chwasty o

wysoko

ś

ci przynajmniej 10-15 cm.

W trzech pierwszych latach prowadzenia sadu dopuszcza si

ę

coroczne stosowanie

ś

rodków doglebowych, których okres efektywnego działania w glebie w okresie wegetacji

ro

ś

lin nie przekracza 3 miesi

ę

cy. Ł

ą

czna dawka herbicydu doglebowego w ci

ą

gu roku nie

powinna przekroczy

ć

ekwiwalentu maksymalnej zalecanej jednorazowo dawki.

Do zwalczania chwastów w sadzie, polecane s

ą

przede wszystkim herbicydy dolistne z

grupy aminofosfonianów: glifosat oraz glufosynat amonowy, których główn

ą

zalet

ą

jest

szybka biodegradacja, do prostych nietoksycznych substancji, a co za tym idzie niska
szkodliwo

ść

dla

ś

rodowiska naturalnego. W przypadku uzasadnionej potrzeby, dopuszcza

si

ę

w ci

ą

gu roku po jednym zabiegu

ś

rodkami z grupy fenoksykwasów (MCPA, fluroksypyr,

chlopyralid) lub z grupy selektywnych graminicydów powschodowych, które posiadaj

ą

wa

ż

ne

zezwolenie na stosowanie w sadach. Nie nale

ż

y stosowa

ć

trwałych herbicydów

doglebowych, o działaniu nast

ę

pczym przekraczaj

ą

cym 3 miesi

ą

ce (np. dichlobenil) oraz

toksycznych herbicydów dolistnych (np. dikwat).

Opryskiwania herbicydami wykonuje si

ę

wył

ą

cznie pod koronami drzew, w pasach

herbicydowych

Ś

rodki dolistne s

ą

aplikowane najcz

ęś

ciej w trzech podstawowych terminach:

na przełomie kwietnia i maja, w czerwcu lub w lipcu oraz w przypadku

ś

rodków dobrze

działaj

ą

cych w niskiej temperaturze – jesieni

ą

, w listopadzie. Herbicydy w sadach

prowadzonych systemem IP powinny by

ć

stosowane nie pó

ź

niej ni

ż

miesi

ą

c przed zbiorem

owoców.

Glifosat mo

ż

e by

ć

stosowany w sadach bez wzgl

ę

du na wiek drzew, nawet w nasa-

dzeniach najmłodszych, ale tylko wtedy, je

ś

li sposób jego u

ż

ycia (specjalistyczna,

sadownicza belka herbicydowa z osłonami, niskie ci

ś

nienie robocze) i warunki zewn

ę

trzne

(bezwietrzna pogoda) gwarantuj

ą

bezpiecze

ń

stwo drzew. Tam, gdzie gał

ę

zie drzew

poło

ż

one s

ą

nisko, glifosat zaleca si

ę

stosowa

ć

tylko w okresie spoczynku drzew, najcz

ęś

ciej

ź

n

ą

jesieni

ą

. W młodych nasadzeniach (jednorocznych i dwuletnich) oraz w starszych

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

15

z nisko poło

ż

onymi gał

ę

ziami, zaleca si

ę

wykonywa

ć

zwalczanie chwastów preparatami

kontaktowymi zawieraj

ą

cymi substancj

ę

aktywn

ą

glufosynat amonowu.

Ś

rodeki kontaktowe

s

ą

bezpieczniejsze dla drzew ni

ż

zawieraj

ą

ce glifosat, je

ś

li dostan

ą

si

ę

na li

ś

cie

i niezdrewniałe p

ę

dy. W przypadku kilkakrotnej aplikacji herbicydów dolistnych w ci

ą

gu roku,

przynajmniej jeden z zabiegów powinien by

ć

wykonany

ś

rodkiem o odmiennym mechanizmie

działania ni

ż

glifosat, działaj

ą

cym skutecznie na najliczniej wyst

ę

puj

ą

ce chwasty.

Szeroko

ść

pasów, gdzie stosowane s

ą

herbicydy lub prowadzona jest uprawa

mechaniczna, nie powinna by

ć

wi

ę

ksza ni

ż

2 m, aby nie zajmowały one wi

ę

cej ni

ż

połow

ę

powierzchni sadu.

W ramach IP mo

ż

e zaistnie

ć

potrzeba precyzyjnego (punktowego) zniszczenia zb

ę

dnej

ro

ś

linno

ś

ci herbicydami stosowanymi na skupiska uci

ąż

liwych chwastów. Dotyczy to sadów,

w których gleb

ę

wyło

ż

ono

ś

ciółkami naturalnymi (kora drzewna, trociny, rozdrobnione

gał

ę

zie, torf, granulowany w

ę

giel brunatny) lub syntetycznymi (czarna folia polietylenowa,

włókniny polipropylenowe i poliakrylowe). Chwasty wieloletnie przerastaj

ą

bowiem przez tego

rodzaju

ś

ciółki. Skupiska chwastów trwałych nale

ż

y tak

ż

e zwalcza

ć

chemicznie lub

mechanicznie w

ś

ród ro

ś

lin okrywowych (tzw.

ś

ciółek zielonych), celowo utrzymywanych

w rz

ę

dach drzew. Jako ro

ś

liny okrywowe wykorzystywane s

ą

słabo rosn

ą

ce chwasty

(wiechlina roczna, mysiurek drobny, jasnota ró

ż

owa, wiosnówka pospolita), zdziczałe trawy

ł

ą

kowe (kostrzewy, wiechlina ł

ą

kowa, kłosówka mi

ę

kka) oraz ro

ś

liny uprawne (facelia,

nasturcja i owies wysiewany jesieni

ą

).

Wykazy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s

ą

publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro

ś

lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro

ś

lin –

Pa

ń

stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin rekomendowane do

integrowanej produkcji s

ą

jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy

ś

rodków do integrowanej produkcji znajduj

ą

si

ę

równie

ż

w corocznie aktualizowanym Programie

Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez Instytut Sadownictwa

i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin zalecanych do stosowania

w integrowanej produkcji zostan

ą

równie

ż

udost

ę

pniane producentom rolnym przez Pa

ń

stwow

ą

Inspekcj

ę

Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

IV. PIEL

Ę

GNACJA SADU

1. Nawadnianie

Jabłonie ze wzgl

ę

du na stosunkowo długi okres uprawy od kwitnienia do zbioru owoców

(odmiany pó

ź

ne) maj

ą

stosunkowo wysokie potrzeby wodne. Dla zapewnienia jabłoniom

odpowiedniej ilo

ś

ci wody w naszych warunkach klimatycznych niezb

ę

dne s

ą

roczne opady

w granicach 550-750 mm. Niestety w wielu rejonach kraju opady s

ą

znacznie ni

ż

sze, nie osi

ą

gaj

ą

nawet 500 mm. Dodatkowym problemem jest coraz cz

ę

stsze wyst

ę

powanie długich okresów

bezopadowych oraz intensyfikacja produkcji jabłek. Obecnie wi

ę

kszo

ść

sadów to intensywne

nasadzenia drzew szczepionych na podkładkach karłowych. Drzewa takie maj

ą

stosunkowo

słaby i płytki system korzeniowy. W przypadku sadzenia ich na glebach lekkich nawadnianie
mo

ż

e by

ć

potrzebne w ka

ż

dym roku. Mała pojemno

ść

wodna gleb lekkich powoduje

ograniczon

ą

dost

ę

pno

ść

wody dla jabłoni nawet w stosunkowo krótkich okresach

bezopadowych. Brak wody jest powodem nie tylko znacznego ograniczenia plonu, ale przede
wszystkim pogorszenia jako

ś

ci owoców. Ograniczona dost

ę

pno

ść

wody powoduje tak

ż

e

słabe wyrastanie drzew, co ogranicza plon w latach nast

ę

pnych. Uwzgl

ę

dniaj

ą

c potrzeby

wodne jabłoni i

ś

rednie wielko

ś

ci opadów dla Polski maksymalne dla deszczowni

zapotrzebowanie na wod

ę

mo

ż

na oszacowa

ć

na 3-3,6 mm/dzie

ń

, a dla systemów

kroplowych 2-2,5 mm/dzie

ń

. Nawadniane mo

ż

e by

ć

prowadzone za pomoc

ą

deszczowni,

systemów podkoronowego minizraszania lub systemów nawodnie

ń

kroplowych. Wybór

rodzaju nawadniania zale

ż

ny jest przede wszystkim od dost

ę

pno

ś

ci wody i energii, rozstawy

drzew i mo

ż

liwo

ś

ci technicznych gospodarstwa.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

16

Deszczowanie

Równomierno

ść

deszczowania zale

ż

y od prawidłowego ci

ś

nienia wody w instalacji

i odpowiedniej rozstawy pomi

ę

dzy zraszaczami. Zraszacze powinny by

ć

rozstawione w odległo

ś

ci

równej promieniowi ich zasi

ę

gu. Jednorazowa dawka deszczowania nie powinna

przekracza

ć

30 mm/m

2

na glebach piaszczystych i 40 mm/m

2

na glebach gliniastych. System

deszczowniany mo

ż

e słu

ż

y

ć

tak

ż

e do ochrony ro

ś

lin przed przymrozkami wiosennymi.

Deszczowanie ro

ś

lin w okresie wyst

ę

powania przymrozków mo

ż

e zapobiega

ć

uszkodzeniu

kwiatów nawet przy spadku temperatur do -5°C. W ins talacjach przeciw przymrozkom
montowane s

ą

specjalne zraszacze, w których spr

ęż

yny przykryte s

ą

kołpakami. Przy projektowaniu

instalacji do ochrony ro

ś

lin przed przymrozkami nale

ż

y pami

ę

ta

ć

,

ż

e intensywno

ść

zraszania

nie powinna by

ć

mniejsza ni

ż

3,5 mm/m

2

/h (35 m

3

/ha/h).

Minizraszanie

Minizraszanie polega na zraszaniu powierzchni gleby tylko w pobli

ż

u ro

ś

lin. W systemie

minizraszania woda wydatkowana jest poprzez małe, wykonane z tworzywa sztucznego
emitery (minizraszacze o wydatku 20-200 l wody/h). Zale

ż

nie od rodzaju zastosowanej

wkładki uderzeniowej minizraszacze emituj

ą

wod

ę

w postaci kropel lub strumieni. Rodzaj

zastosowanej wkładki wpływa tak

ż

e na kształt zwil

ż

anej powierzchni. W systemach

minizraszania emitery umieszczane s

ą

w rz

ę

dach lub w pobli

ż

u rz

ę

dów drzew. System

minizraszania podkoronowego wymaga stosunkowo dobrego filtrowania wody, poniewa

ż

dysze niektórych minizraszaczy maj

ą

ś

rednic

ę

poni

ż

ej 1 mm. Ten system nawadniania nie

zwil

ż

a li

ś

ci i mi

ę

dzyrz

ę

dzi. Minizraszacze umieszczane ponad koronami drzew mog

ą

słu

ż

y

ć

tak

ż

e do ochrony kwiatów i zawi

ą

zków owocowych przed przymrozkami wiosennymi.

Minizraszacze podkoronowe stosowane s

ą

przede wszystkim przy wyst

ą

pieniu bardzo

wysokiej zawarto

ś

ci

ż

elaza lub w sadach ekstensywnych, gdzie drzewa posadzone s

ą

w wi

ę

kszej rozstawie.

System nawadniania kroplowego

Z uwagi na bardzo oszcz

ę

dne gospodarowanie wod

ą

ten system nawodnieniowy mo

ż

e

by

ć

szczególnie polecany przy ograniczonym wydatku

ź

ródła wody. Szczegółowe badania

wykazały bardzo du

żą

przydatno

ść

systemów kroplowych do nawadniania intensywnych

sadów jabłoniowych. Obecnie w sadach stosowane s

ą

tzw. linie kropluj

ą

ce, w których kroplowniki

w rozstawie 60-75 cm montowane s

ą

wewn

ą

trz przewodów ju

ż

w czasie ich produkcji. Na

glebach lekkich zaleca si

ę

stosowanie linii kropluj

ą

cych w rozstawie co 60 cm, na glebach

ci

ęż

kich rozstawa ta mo

ż

e wynosi

ć

nawet 75 cm. W terenie płaskim stosujemy ta

ń

sze emitery

bez kompensacji. Natomiast w terenie pagórkowatym dla zapewnienia niezb

ę

dnej równomierno

ś

ci

nawadniania stosujemy linie kropluj

ą

ce z kompensacj

ą

lub typu CNL (niewydatkuj

ą

ce wody

przy niskich ci

ś

nieniach). Zalecana maksymalna długo

ść

ci

ą

gu nawodnieniowego zale

ż

y od typu

emitera,

ś

rednicy wewn

ę

trznej przewodu, wydatku i rozstawy emiterów. Czas u

ż

ytkowania linii

kropluj

ą

cych jest wypadkow

ą

jako

ś

ci tworzywa, grubo

ś

ci

ś

cianki przewodu i warunków eksploatacji

(np. jako

ś

ci wody). W sadach poleca si

ę

stosowanie linii kropluj

ą

cych o grubo

ś

ci

ś

cianki 0,33-

1,14 mm. Aby przedłu

ż

y

ć

czas u

ż

ytkowania cienko

ś

ciennych linii kropluj

ą

cych mo

ż

na je

umieszcza

ć

pod powierzchni

ą

gleby na gł

ę

boko

ś

ci 5-20 cm.

Podstawow

ą

wad

ą

systemów nawodnie

ń

kroplowych jest wra

ż

liwo

ść

kroplowników na

zanieczyszczenia wody. Jako

ść

zanieczyszcze

ń

zale

ż

y od rodzaju

ź

ródła wody. Woda

czerpana ze zbiorników otwartych zawiera zanieczyszczenia mechaniczne (piasek, obumarłe
cz

ęś

ci ro

ś

lin i zwierz

ą

t), a tak

ż

e biologiczne (glony, bakterie), natomiast woda pochodz

ą

ca ze

studni gł

ę

binowych cz

ę

sto zawiera du

ż

e ilo

ś

ci zwi

ą

zków Fe, Mn, Ca i Mg, które mog

ą

blokowa

ć

emitery. Tabela 4 zawiera informacj

ę

o wpływie jako

ś

ci wody na prawdopodobie

ń

stwo zapchania si

ę

emiterów kroplowych.




background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

17

Tabela 4. Ocena jako

ś

ci wody do nawodnie

ń

kroplowych

Prawdopodobie

ń

stwo zapchania emiterów

Czynniki

małe

ś

rednie

du

ż

e

Zawarto

ść

cz

ęś

ci stałych [mg/l]

pH
Mangan [ppm]

ś

elazo [ppm]

Bakterie [liczba/ml]

<50

<7

<0,1
<0,1

10 000

50-100
7,0-8,0
0,1-1,5
0,1-1,5

10 000-50 000

>100

>8,0
>1,5
>1,5

>50 000

Zale

ż

nie od stopnia zanieczyszczenia wody i wra

ż

liwo

ś

ci systemu nawodnieniowego na

zapychanie proces filtracji jest mniej lub bardziej skomplikowany, mniej lub bardziej kosztowny.
Stosunkowo prosta jest filtracja zanieczyszcze

ń

mechanicznych. Dro

ż

sza jest filtracja

zanieczyszcze

ń

biologicznych, natomiast najdro

ż

sze jest uzdatnianie wody, gdy chcemy

pozby

ć

si

ę

z niej zwi

ą

zków szkodliwych dla ro

ś

lin b

ą

d

ź

to zapychaj

ą

cych instalacj

ę

.

Wa

ż

nym elementem instalacji nawodnieniowej jest dozownik nawozów. Najcz

ęś

ciej

stosowane dozowniki to pompy proporcjonalnego mieszania i in

ż

ektory. Dozowniki słu

żą

do

podawania nawozów, zakwaszania wody lub traktowania instalacji roztworami kwasu w celu
rozpuszczenia i wymycia z instalacji powstałych tam osadów mineralnych i organicznych. Ka

ż

da

instalacja nawodnieniowa powinna by

ć

zaopatrzona w zawór zwrotny, aby nie zanieczy

ś

ci

ć

ź

ródła wody.

Cz

ę

stotliwo

ść

nawadniania zale

ż

y od przebiegu pogody w okresach bezdeszczowych, kiedy

nawadnianie kroplowe powinno by

ć

prowadzone stosunkowo cz

ę

sto – nawet codziennie, nie

rzadziej jednak ni

ż

raz w tygodniu. Pojedyncza dawka wody zale

ż

y od składu

mechanicznego gleby, rozstawy emiterów oraz zasi

ę

gu systemu korzeniowego. Aby nie

zwil

ż

a

ć

gleby zbyt gł

ę

boko poza zasi

ę

g aktywnej strefy systemu korzeniowego jednorazowo

nie powinna by

ć

ona wy

ż

sza ni

ż

8-12 l wody z kroplownika. Do ustalania cz

ę

stotliwo

ś

ci

nawadniania przydatne s

ą

tensjometry, za pomoc

ą

których mo

ż

emy oceni

ć

poziom

dost

ę

pno

ś

ci wody dla ro

ś

lin i decydowa

ć

o konieczno

ś

ci nawadniania. Tensjometr

umieszczamy w glebie na gł

ę

boko

ś

ci około 20-30 cm, w odległo

ś

ci 15- 20 cm od

kroplownika.

2.

Ś

ciółkowanie

W młodych sadach, w pierwszym i drugim roku po posadzeniu zaleca si

ę

ś

ciółkowanie

drzew obornikiem w ilo

ś

ciach 15-30 ton na 1 ha. Podstawow

ą

rol

ą

ś

ciółki w tym okresie jest

ochrona gleby przed utrat

ą

wilgotno

ś

ci, jak równie

ż

dostarczenie znacznej ilo

ś

ci substancji

organicznej oraz składników mineralnych. W przypadku braku obornika mo

ż

na stosowa

ć

równie

ż

ś

ciółki z kory, torfu, trocin lub słomy rzepakowej.

Ś

ciółki nale

ż

y kła

ść

warstw

ą

10-

15 cm wokół drzew, w okr

ę

gu szerokim na 1 m lub w sposób ci

ą

gły wzdłu

ż

rz

ę

du, gdy

rozstawa mi

ę

dzy drzewami jest mała, do 2 metrów. Najbardziej warto

ś

ciowa jest

ś

ciółka

z obornika i z torfu. Przed wyło

ż

eniem

ś

ciółek z kory, trocin lub słomy rzepakowej wzdłu

ż

rz

ę

dów nale

ż

y rozsypa

ć

nawozy azotowe w ilo

ś

ci 20-40 kg azotu (w czystym składniku) na 1 ha

sadu, gdy

ż

mikroorganizmy glebowe rozkładaj

ą

ce

ś

ciółki w pocz

ą

tkowej fazie pobieraj

ą

z gleby znaczne ilo

ś

ci azotu, którego drzewa mog

ą

by

ć

pozbawione.

Ś

ciółki wykładamy

wiosn

ą

. W pierwszym roku skutecznie chroni

ą

one gleb

ę

od chwastów, w drugim i trzecim

roku rz

ę

dy s

ą

stopniowo zasiedlane przez chwasty i trzeba je niszczy

ć

mechaniczne lub

herbicydami. Słoma zbo

ż

owa i rzepakowa jest mało przydatna do sadu, poniewa

ż

przyci

ą

ga

gryzonie.

Ś

ciółki organiczne spełniaj

ą

bardzo istotn

ą

rol

ę

w ograniczaniu chemizacji, gdy

ż

skutecznie zapobiegaj

ą

rozwojowi chwastów przez 2-3 sezony, dostarczaj

ą

glebie znaczne

ilo

ś

ci substancji organicznej i składników pokarmowych oraz chroni

ą

przed utrat

ą

wilgoci.

Du

żą

ich zalet

ą

jest to,

ż

e podlegaj

ą

one biodegradacji, a wi

ę

c nie pozostawiaj

ą

kłopotliwych

odpadów.

W połowie lata w sadzie, w wieku od 1 do 3 lat, gdzie jeszcze nie ma murawy, mo

ż

na

wysiewa

ć

w mi

ę

dzyrz

ę

dziach ro

ś

liny na zielony nawóz. Ro

ś

liny te najlepiej jest pozostawi

ć

na cał

ą

zim

ę

i przyora

ć

na wiosn

ę

.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

18

W sadach prowadzonych systemem IP mog

ą

by

ć

tak

ż

e stosowane

ś

ciółki syntetyczne –

czarna folia polietylenowa i włókniny, np. polipropylenowe. Trwało

ść

czarnej folii wynosi

najcz

ęś

ciej 1 lub 2 sezony wegetacyjne. Pokrycie folii warstw

ą

gleby lub słomy wydłu

ż

a

okres jej wykorzystania, ale utrudnia wykonanie nawo

ż

enia, tzw. metod

ą

posypow

ą

.

Włókniny, szczególnie tkane, s

ą

trwalsze i spełniaj

ą

swoj

ą

funkcj

ę

przez 3-4 sezony. Wad

ą

ś

ciółek

syntetycznych, oprócz wysokich kosztów rozło

ż

enia, jest długotrwałe zaleganie w glebie po

ich zu

ż

yciu. Ze wzgl

ę

du na zagro

ż

enia dla

ś

rodowiska naturalnego nie mog

ą

by

ć

one

spalane w gospodarstwie. Stare folie i włókniny powinny by

ć

zbierane i składowane z my

ś

l

ą

o powtórnym przetworzeniu lub utylizacji w odpowiednich warunkach (spalanie w wysokich
temperaturach).

3. Prowadzenie murawy

Gleb

ę

w sadzie nale

ż

y tak piel

ę

gnowa

ć

, aby nie zubo

ż

y

ć

jej w próchnic

ę

i nie

doprowadzi

ć

do degradacji i zakwaszenia. Na terenach podgórskich, gdzie gleby s

ą

zwi

ę

złe,

a lato obfituje w opady, mo

ż

na ju

ż

w pierwszym roku po posadzeniu drzew wprowadzi

ć

muraw

ę

w mi

ę

dzyrz

ę

dziach. Murawa zapobiega erozji gleby i sprzyja gromadzeniu si

ę

próchnicy. Na glebach lekkich, przy małej ilo

ś

ci opadów zaleca si

ę

prowadzi

ć

w pierwszym

i drugim roku po posadzeniu tzw. ugór mechaniczny. Trawy mo

ż

na wysia

ć

pod koniec lata

w drugim lub trzecim roku po zało

ż

eniu sadu, na gleb

ę

starannie wyrównan

ą

i zwałowan

ą

. Do

sadu polecana jest mieszanka traw zło

ż

ona z 20 kg

ż

ycicy trwałej (rajgrasu), 11 kg kostrzewy

czerwonej i 9 kg wiechliny ł

ą

kowej na 1 hektar. Muraw

ę

trzeba kosi

ć

6 - 8 razy w ci

ą

gu roku,

ilekro

ć

osi

ą

gnie wysoko

ść

15 cm. W Produkcji Integrowanej lepsza jest murawa z samosiewu

ni

ż

z celowego zasiewu, gdy

ż

jest biologicznie ró

ż

norodna, zawiera chwasty (mniszek,

jastrz

ę

bce, krwawnik, rdesty, bratki, stokrotki itp.), na których mog

ą

si

ę

od

ż

ywia

ć

owady

po

ż

yteczne. Chwasty te nie konkuruj

ą

z drzewami, je

ś

li muraw

ę

kosi si

ę

cz

ę

sto. Murawa

zaopatruje gleb

ę

w substancje organiczne i azot, a jej korzenie „wydobywaj

ą

” z gł

ę

bszych

warstw wmyte ju

ż

składniki jak: azot, potas, magnez, a szczególnie wap

ń

.

4. Formowanie i ci

ę

cie drzew

Formowanie drzew

Forma

drzewa

i

rozstawa

musz

ą

zagwarantowa

ć

owocom

wystarczaj

ą

ce

nasłonecznienie podczas całego okresu wegetacyjnego. Powinny by

ć

dostosowane do

odmiany, podkładki, gleby i warunków klimatycznych regionu uprawy. Dla jabłoni karłowych i
pół-karłowych wskazana jest forma wrzecionowa. Drzewa karłowe musz

ą

mie

ć

trwałe

podpory.

Form

ę

wrzecionow

ą

uzyskujemy przez lekkie ci

ę

cie drzew po posadzeniu i unikanie

skracania p

ę

dów w nast

ę

pnych latach. Po posadzeniu skracamy lekko przewodnik i p

ę

dy

boczne tylko wtedy, gdy s

ą

one długie, maj

ą

ponad 50 cm. Skracanie ułatwia przyj

ę

cie si

ę

drzewek i pobudza p

ą

ki na p

ę

dach do rozwoju. W drugim i trzecim roku unikamy skracania

p

ę

dów, zwłaszcza przewodnika prowadz

ą

c go do góry wzdłu

ż

podpory do wysoko

ś

ci 2,5 m. Co

roku, od wiosny do połowy lata, trzeba przygina

ć

do pozycji poziomej p

ę

dy rosn

ą

ce do góry

przy pomocy spinek, ci

ęż

arków lub sznurków. Post

ę

puj

ą

c w ten sposób nadajemy drzewu form

ę

choinki. Jest ono koliste w przekroju poprzecznym, du

ż

o szersze dołem ni

ż

gór

ą

, sto

ż

kowate.

Wrzecionowy kształt drzewa utrwalamy w nast

ę

pnych latach przez odpowiednie ci

ę

cie.

Ci

ę

cie drzew

Ci

ę

cie zimowe. Ci

ę

cie zimowe powinno by

ć

umiarkowane, aby nie wywoła

ć

intensywnego wzrostu wielu p

ę

dów, które

ź

le wpływaj

ą

na jako

ść

owoców. Podczas ci

ę

cia

staramy si

ę

nada

ć

koronie kształt sto

ż

kowy przez usuni

ę

cie silniejszych gał

ę

zi i p

ę

dów

u szczytu, przywróci

ć

drzewu wymiary odpowiednie do rozstawy i rozlu

ź

ni

ć

gał

ę

zie, by nie

pokładały si

ę

na sobie i nie zacieniały wzajemnie. W sadach g

ę

sto sadzonych polecane jest

tak zwane ci

ę

cie odnawiaj

ą

ce. W tym systemie ci

ę

cia przewodnik jest trwał

ą

cz

ęś

ci

ą

drzewa,

a gał

ę

zie traktowane s

ą

wymiennie. Ka

ż

da gał

ąź

po przekroczeniu trzech lat

ż

ycia jest

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

19

wycinana robi

ą

c miejsce dla p

ę

dów młodych. Ten system ci

ę

cia ułatwia utrzymanie koron

w ryzach stosownie do rozstawy. Ci

ę

cie wykonujemy zim

ą

i na przedwio

ś

niu do czasu kwitnienia

drzew. Przy nadmiernym wzro

ś

cie mo

ż

na ci

ę

cie opó

ź

ni

ć

, lecz nie dłu

ż

ej ni

ż

do 4 tygodni po

kwitnieniu. Ci

ę

cie opó

ź

nione osłabia wzrost drzew o około 20%. Szczegółowe wskazówki na

temat ci

ę

cia drzew znajdziemy w literaturze.

Ci

ę

cie letnie. Podstawowym celem letniego ci

ę

cia jest umo

ż

liwienie dobrego

nasłonecznienia owoców i ich wybarwienia si

ę

. Mo

ż

e ono równie

ż

zahamowa

ć

zbyt silny

wzrost p

ę

dów. Ci

ę

cie letnie mo

ż

na rozpocz

ąć

od pocz

ą

tku lipca

na odmianach wczesnych,

i kontynuowa

ć

do ko

ń

ca sierpnia – na pó

ź

nych. Optymalnym terminem ci

ę

cia letniego jabłoni

jest druga połowa lipca i pierwsza połowa sierpnia. Wycina si

ę

silne, roczne przyrosty (wilki)

zasłaniaj

ą

ce owoce. Zostawia si

ę

słabsze p

ę

dy roczne, rosn

ą

ce sko

ś

nie, łukowato czy

poziomo, jako rezerw

ę

dla przyszłego owocowania. Po ci

ę

ciu letnim owoce powinny by

ć

odsłoni

ę

te, ale korona nie mo

ż

e by

ć

ogołocona z przyrostów rocznych.

5. Regulowanie wzrostu i owocowania drzew

Regulatory wzrostu

Regulatorów wzrostu nie wolno u

ż

ywa

ć

do stymulowania wzrostu, do poprawy barwy

owoców, gładko

ś

ci skórki i innych wła

ś

ciwo

ś

ci owoców, jak równie

ż

nie mo

ż

na wpływa

ć

regulatorami na przedwczesne spadanie owoców i ich dojrzało

ść

.

Przerzedzanie zawi

ą

zków owocowych

Aby zapewni

ć

regularne plonowanie i dobr

ą

jako

ść

owoców nale

ż

y przerzedza

ć

zawi

ą

zki.

Zb

ę

dne kwiaty i zawi

ą

zki owoców musz

ą

by

ć

bardzo wcze

ś

nie usuni

ę

te, aby drzewo mogło

regularnie i corocznie tworzy

ć

p

ą

ki kwiatowe. W sadach z Produkcj

ą

Integrowan

ą

dopuszczalne jest

przerzedzanie chemiczne zawi

ą

zków owocowych przy pomocy mocznika lub preparatami

zawieraj

ą

cymi kwas naftylooctowy (NAA). Mocznik stosuje si

ę

w pełni kwitnienia w celu

zniszczenia nadmiaru kwiatów. Najlepsze wyniki uzyskuje si

ę

przy chłodnej i wilgotnej pogodzie.

Skuteczne st

ęż

enie roztworu mocznika wynosi 2-3%. Regulatoru oparte na NAA stosujemy w

st

ęż

eniu według wskazówek na opakowaniu, w okresie od opadania płatków kwiatowych do

10 dni po kwitnieniu, ale nie pó

ź

niej ni

ż

zawi

ą

zki jabłek osi

ą

gn

ą

około 1 cm

ś

rednicy. Korony

drzew nale

ż

y opryskiwa

ć

obficie. Przerzedzanie chemiczne zawi

ą

zków powinno by

ć

stosowane na odmianach, które przy obfitym kwitnieniu wi

ążą

du

ż

e ilo

ś

ci jabłek. S

ą

to:

‘Celeste’, 'Oliwka

ś

ółta', 'Jerseymac', 'Paulared', 'Szampion', 'Antonówka', 'Gloster', 'Golden

Delicious', 'Alwa’, 'Gala', ‘Pinova’, ‘Jonagold’ i mutanty, ‘Elise’ i inne podobnie owocuj

ą

ce.


Przerzedzanie r

ę

czne warto stosowa

ć

na wszystkich odmianach jabłoni w roku obfitego

owocowania. Przerywanie zawi

ą

zków rozpoczynamy na przełomie czerwca i lipca, gdy maj

ą

one wielko

ść

co najmniej orzecha laskowego lub nieco pó

ź

niej, gdy s

ą

wielko

ś

ci orzecha

włoskiego. Im wcze

ś

niej zawi

ą

zki przerwiemy, tym owocowanie b

ę

dzie regularniejsze.

Zawsze warto zrywa

ć

i zrzuca

ć

na ziemi

ę

zawi

ą

zki zniekształcone, uszkodzone przez

szkodniki, mocno ordzawione, pora

ż

one przez parcha jabłoni lub znacznie drobniejsze od

przeci

ę

tnej

ś

redniej. Przy bardzo obfitym owocowaniu przerywamy równie

ż

zawi

ą

zki dobrze

wyro

ś

ni

ę

te, co najmniej tak, by nie pozostawały w gronach, lecz pojedynczo. Optymalne

odst

ę

py mi

ę

dzy zawi

ą

zkami na gał

ą

zkach zawieraj

ą

si

ę

w granicach od 10 do 20 cm, w

zale

ż

no

ś

ci od: odmiany, podkładki i warunków uprawowych w sadzie. Przerzedzanie

zawi

ą

zków mo

ż

na wykonywa

ć

w sadzie parokrotnie a

ż

do pocz

ą

tku sierpnia (odmiany

zimowe).


background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

20

V. OCHRONA PRZED CHOROBAMI

1. Wykaz najwa

ż

niejszych chorób i ich charakterystyka

Zaraza ogniowa – Erwinia amylovora
Zaraza ogniowa jest jedn

ą

z najgro

ź

niejszych chorób jabłoni. Bakterie zimuj

ą

ce

w aktywnych ranach zgorzelowych na zdrewniałych p

ę

dach. Wyciek bakteryjny pojawiaj

ą

cy si

ę

wiosn

ą

stanowi

ź

ródło infekcji pierwotnych dla rozwijaj

ą

cych si

ę

kwiatów, li

ś

ci i p

ę

dów. Do

infekcji dochodzi przez wszelkiego rodzaju zranienia i naturalne otwory. Bakterie przenoszone s

ą

z wiatrem, z kroplami deszczu, a tak

ż

e przez owady i człowieka. Pora

ż

one kwiaty staj

ą

si

ę

brunatno pomara

ń

czowe, gwałtownie wi

ę

dn

ą

i zamieraj

ą

. Na jabłoniach cz

ę

sto dochodzi do

infekcji młodych, zielnych p

ę

dów, których wi

ę

dn

ą

ce wierzchołki charakterystycznie zaginaj

ą

si

ę

(w postaci pastorału). Pora

ż

one p

ę

dy brunatniej

ą

i zamieraj

ą

. Bakteria pora

ż

a tak

ż

e

owoce, które brunatniej

ą

i z czasem zasychaj

ą

. W wyniku rozwoju bakterii na zdrewniałych

p

ę

dach powstaj

ą

charakterystyczne, niekiedy rozległe rany zgorzelowe z wyra

ź

nie zapadni

ę

t

ą

,

brunatn

ą

kor

ą

. Na pora

ż

onych organach w warunkach wysokiej wilgotno

ś

ci mog

ą

pojawia

ć

si

ę

charakterystyczne, pocz

ą

tkowo mleczne, potem br

ą

zowiej

ą

ce, wycieki bakteryjne.

Stanowi

ą

one dobr

ą

cech

ę

diagnostyczn

ą

.

Parch jabłoni – Venturia inaequalis
Parch jabłoni jest najpowszechniej wyst

ę

puj

ą

c

ą

i najgro

ź

niejsz

ą

chorob

ą

jabłoni.

Uprawiane odmiany ró

ż

ni

ą

si

ę

znacznie podatno

ś

ci

ą

na chorob

ę

. Grzyb zimuje na opadłych,

pora

ż

onych li

ś

ciach. W miejscu plamy parchowej grzyb wytwarza owocniki (pseudotecja) z workami i

dwukomórkowymi zarodnikami workowymi, które wiosn

ą

stanowi

ą

ź

ródło infekcji pierwotnych.

Wysiewy zarodników workowych uzale

ż

nione s

ą

od przebiegu warunków atmosferycznych i

trwaj

ą

zwykle od połowy kwietnia do połowy czerwca, a nawet do pocz

ą

tku lipca. W wyniku

infekcji na li

ś

ciach i owocach, a niektórych latach tak

ż

e na ogonkach li

ś

ciowych, działkach

kielicha, szypułkach owoców rozwijaj

ą

si

ę

charakterystyczne plamy. Pocz

ą

tkowo s

ą

one

aksamitnooliwkowe, ale z czasem ciemniej

ą

i staj

ą

si

ę

brunatnoczarne. Na plamach grzyb

wytwarza trzonki konidialne z jednokomórkowymi zarodnikami konidialnymi, które stanowi

ą

ź

ródło infekcji wtórnych w ci

ą

gu całego okresu wegetacji. Pora

ż

one owoce nie rozwijaj

ą

si

ę

równomiernie, s

ą

zwykle silnie zdeformowane i w miejscu zaschni

ę

tych plam pop

ę

kane.

Rozwojowi parcha jabłoni sprzyjaj

ą

sezony z du

żą

ilo

ś

ci

ą

opadów, szczególnie

przypadaj

ą

cych w okresie infekcji pierwotnych.

M

ą

czniak jabłoni – Podosphaera leucotricha

Grzybnia patogena zimuje w p

ą

kach i wiosn

ą

powoduje pora

ż

enie rozwijaj

ą

cych si

ę

li

ś

ci

i p

ą

ków kwiatowych, które pokrywaj

ą

si

ę

białym nalotem zło

ż

onym pocz

ą

tkowo z grzybni, a

ź

niej tak

ż

e z trzonków konidialnych i zarodników konidialnych. Zarodniki te

rozprzestrzeniane z wiatrem stanowi

ą

w ci

ą

gu całego sezonu wegetacyjnego

ź

ródło infekcji

wtórnych. Silnie pora

ż

enie li

ś

ci i p

ę

dów powoduje ich deformacj

ę

i zahamowanie wzrostu.

Pora

ż

one wierzchołki p

ę

dów zwykle zasychaj

ą

, a pora

ż

one p

ą

ki staj

ą

si

ę

bardziej wra

ż

liwe

uszkodzenia mrozowe i po surowych zimach mog

ą

zamiera

ć

. Na owocach niektórych

odmian jabłoni grzyb mo

ż

e powodowa

ć

ordzawienia. Uprawiane odmiany jabłoni ró

ż

ni

ą

si

ę

znacznie w podatno

ś

ci na chorob

ę

, jednak niektóre z nich, mimo wysokiej podatno

ś

ci,

wykazuj

ą

du

żą

tolerancj

ę

na pora

ż

enie (np. odmiana Idared).


Szara ple

śń

Botrytis cinerea

Szara ple

śń

powoduje najwi

ę

ksze straty w przechowalniach, ale w niektóre lata objawy

tej choroby mog

ą

wyst

ę

powa

ć

ju

ż

w sadzie.

Ź

ródłem infekcji s

ą

wyst

ę

puj

ą

ce powszechnie

zarodniki konidialne grzyba. Do infekcji kwiatów dochodzi w okresie kwitnienia i opadania
płatków, szczególnie w warunkach wysokiej wilgotno

ś

ci (opady, rosy). Grzyb rozwijaj

ą

cy si

ę

pocz

ą

tkowo na cz

ęś

ciach okwiatu, pora

ż

a owoce najcz

ęś

ciej dopiero podczas ich

przechowywania. Rozwijaj

ą

ca si

ę

zgnilizna, pocz

ą

tkowo jasna, potem brunatna, szybko

obejmuje cały owoc, od którego choroba przenosi si

ę

na s

ą

siednie, przylegaj

ą

ce jabłka.

Powoduje to charakterystyczne gniazdowe gnicie jabłek w przechowalniach. Pora

ż

one jabłka

pokrywaj

ą

si

ę

szarym nalotem grzybni i zarodników konidialnych oraz wydzielaj

ą

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

21

nieprzyjemny, charakterystyczny zapach. W sezonach z du

żą

ilo

ś

ci

ą

opadów objawy szarej

ple

ś

ni w postaci suchej zgnilizny przykielichowej mog

ą

wyst

ą

pi

ć

ju

ż

w sadzie, na

niedojrzałych owocach.


Gorzka zgnilizna jabłek, zgorzel kory jabłoni

Pezicula alba, Pezicula malicorticis

Grzyby zimuj

ą

na ranach zgorzelowych na p

ę

dach, martwych s

ę

czkach i krótkop

ę

dach.

Tworz

ą

ce si

ę

na nich zarodniki konidialne, przenoszone s

ą

z kroplami deszczu, s

ą

ź

ródłem

zaka

ż

enia zarówno kory, jak i owoców. Do pora

ż

enia organów zdrewniałych drzewa

dochodzi najcz

ęś

ciej w okresie od jesieni do wczesnej wiosny. Miejscem wnikania grzyba s

ą

wszelkie uszkodzenia kory powstaj

ą

ce przede wszystkim podczas zbiorów, osmykiwania

li

ś

ci, ci

ę

cia drzew i po gradobiciu. W wyniku rozwoju grzyba, wokół miejsca zaka

ż

enia tworz

ą

charakterystyczne rany zgorzelowe. W okresie wilgotnej pogody na martwej tkance rozwijaj

ą

si

ę

owocniki stadium konidialnego. Zgorzel kory jest choroba szczególnie gro

ź

n

ą

i powoduje

najwi

ę

ksze straty w szkółkach i młodych sadach szczególnie w pierwszym roku po

posadzeniu drzew. Silnie pora

ż

one drzewka zamieraj

ą

.

Do pora

ż

enia jabłek dochodzi jesieni

ą

, przed zbiorami owoców, ale objawy chorobowe

pojawiaj

ą

si

ę

dopiero w okresie przechowywania, po osi

ą

gni

ę

ciu przez owoce dojrzało

ś

ci

konsumpcyjnej. Na jabłkach, wokół przetchlinek pojawiaj

ą

si

ę

najpierw niewielkie, potem

powi

ę

kszaj

ą

ce si

ę

plamy gnilne. Liczba plam wzrasta wraz z dojrzewaniem owoców. Na

powierzchni plam cz

ę

sto pojawiaj

ą

si

ę

owocniki stadium konidialnego, z których wycieka

kremowa,

ś

luzowata zawiesina zarodników konidialnych. Odmiany jabłoni ró

ż

ni

ą

si

ę

podatno

ś

ci

ą

na gorzk

ą

zgnilizn

ę

, jednak wiele powszechnie uprawianych odmian nale

ż

y do

bardzo podatnych (‘Gala’, ‘Ligol’, ‘Golden Delicious’, ‘Pinova’, ‘Rubin’).

Rak drzew owocowych – Nectria galligena
Choroba wyst

ę

puje w wi

ę

kszym nasileniu tylko na odmianach podatnych i w sadach

usytuowanych, na chłodnych i wilgotnych stanowiskach. Grzyb zimuje w zrakowaceniach
i na pora

ż

onej tkance tworzy owocniki stadium konidialnego, z których przez cały okres

wegetacji uwalniane s

ą

zarodniki konidialne. Na starszych zrakowaceniach, zwykle dopiero

dwuletnich, mog

ą

pojawia

ć

si

ę

tak

ż

e karminowo zabarwione owocniki stadium workowego

Zarodniki workowe obok zarodników konidialnych stanowi

ą

ź

ródło infekcji kory poprzez

wszelkiego rodzaju uszkodzenia (rany po ci

ę

ciu, po gradobiciu, otarcia, naturalne sp

ę

kania

kory oraz w niektórych rejonach kraju tak

ż

e rany poli

ś

ciowe. Cz

ę

stym miejscem infekcji s

ą

sp

ę

kania kory, do których dochodzi w rozwidleniu

ź

le uformowanych konarów (zbyt ostre

k

ą

ty). Typowym objawem pora

ż

enia s

ą

koncentryczne rozwijaj

ą

ce si

ę

zrakowacenia.

Choroba ma przebieg wyniszczaj

ą

cy drzewo, gdy

ż

powi

ę

kszaj

ą

ce si

ę

corocznie nekrozy

powoduj

ą

cz

ę

sto zamieranie pora

ż

onych konarów, a nawet całych drzew.


Zgnilizna pier

ś

cieniowa podstawy pnia drzew owocowych – Phytophthora

cactorum

Grzyb jest typowym polifagiem pora

ż

aj

ą

cym wiele ro

ś

lin uprawnych i dzikorosn

ą

cych.

Dzi

ę

ki formom przetrwalnikowym (oospory) grzyb mo

ż

e przetrwa

ć

w glebie przez wiele lat.

Grzyb pora

ż

a przez naturalne sp

ę

kania lub mechaniczne uszkodzenia kory. W wyniku

infekcji na szyjce korzeniowej i głównych korzeniach rozwija si

ę

brunatnobr

ą

zowa, wilgotna

zgnilizna, która cz

ę

sto obejmuje cały obwód podstawy pnia i powoduje zamieranie drzewa.

Objawy wtórne choroby widoczne s

ą

w koronie drzewa. Pora

ż

one jabłonie pó

ź

niej rozpoczynaj

ą

wegetacj

ę

, słabiej rosn

ą

, li

ś

cie s

ą

chlorotyczne, a jesieni

ą

wcze

ś

niej czerwieniej

ą

. Na

pora

ż

enie nara

ż

one s

ą

przede wszystkim jabłonie szczepione na podatnych podkładkach

(MM.106, M.26, P 1, P 14, P 59, P 60). Ponadto wyst

ę

powaniu choroby sprzyjaj

ą

ci

ęż

kie,

wilgotne gleby.

2. Progi zagro

ż

enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji

Podstaw

ą

integrowanej ochrony s

ą

prawidłowo prowadzone lustracje, na podstawie,

których ustalane s

ą

programy ochrony. W przypadku niektórych chorób (zaraza ogniowa)

jedynie cz

ę

ste lustracje i wczesne usuwanie pora

ż

onych organów pozwala na uzyskanie

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

22

dobrych efektów ochrony. W rejonach wyst

ę

powania zarazy ogniowej prowadzenie

systematycznych lustracji daje mo

ż

liwo

ść

zaobserwowania pierwszych objawów tej choroby i

poprzez usuwanie pora

ż

onych organów b

ą

d

ź

całych drzew mo

ż

na ograniczy

ć

rozprzestrzenianie si

ę

bakterii, a tym samym zredukowa

ć

straty powodowane przez t

ę

gro

ź

n

ą

chorob

ę

. Lustracjami nale

ż

y obj

ąć

wszystkie drzewa, szczególnie odmiany podatne

rozpoczynaj

ą

c od ko

ń

ca kwitnienia i powtarzaj

ą

c je w lipcu i ko

ń

cu sierpnia. W sadach

zagro

ż

onych, w których choroba wyst

ą

piła lub poło

ż

onych w pobli

ż

u ognisk choroby lustracje

powinny by

ć

prowadzone systematycznie, co 7-10 dni przez cały okres wegetacji

W zwalczaniu parcha jabłoni wa

ż

nymi terminami lustracji s

ą

: okres infekcji pierwotnych,

zako

ń

czenie wysiewów zarodników workowych (około 2-3 tygodnie po ostatnim wysiewie)

oraz jesienna lustracja po zbiorze owoców. Lustracje nale

ż

y prowadzi

ć

na około 10-15

losowo wybranych drzewach. Szczegółowe obserwacje, przynajmniej co 2 tygodnie, powinny
by

ć

prowadzone w okresie infekcji pierwotnych, przede wszystkim na kwaterach odmian

podatnych i ró

ż

ni

ą

cych si

ę

rozwojem wegetatywnym. Podczas lustracji nale

ż

y dokładnie

przegl

ą

da

ć

li

ś

cie, ogonki li

ś

ciowe, szypułki owocowe i zawi

ą

zki owocowe. Wa

ż

nym terminem

lustracji jest zako

ń

czenie infekcji pierwotnych, gdy

ż

wyniki tej obserwacji s

ą

podstaw

ą

dla

dalszej ochrony. Po zako

ń

czeniu okresu infekcji pierwotnych lustracje mog

ą

by

ć

wykonywane rzadziej, przede wszystkim po okresach długotrwałych opadów. Jesienna
ocena pora

ż

enia li

ś

ci przez parcha (szczególnie wa

ż

na na podatnych na parcha odmianach

letnich) pozwala na podj

ę

cie decyzji o konieczno

ś

ci wykonania zabiegu mocznikiem.

M

ą

czniak jabłoni: ocen

ę

nasilenia infekcji pierwotnych (na 10-15 drzewach, wybranych

losowo na kwaterze danej odmiany) najlepiej przeprowadzi

ć

w fazie ró

ż

owego p

ą

ka

i pocz

ą

tku kwitnienia, kiedy pojawiaj

ą

si

ę

pierwsze, widoczne objawy m

ą

czniaka. Przy

pora

ż

eniu p

ę

dów przekraczaj

ą

cym 4% konieczne jest wycinanie pora

ż

onych p

ę

dów lub

zabieg przed kwitnieniem. Drugim wa

ż

nym terminem lustracji jest pocz

ą

tek lipca, kiedy

mo

ż

na oceni

ć

efektywno

ść

prowadzonej ochrony chemicznej i podj

ąć

decyzj

ę

odno

ś

nie

dalszych zabiegów. S

ą

one konieczne, je

ś

li pora

ż

enie przekracza 30-40% p

ę

dów.

Program zwalczania chorób przechowalniczych (szara ple

śń

i gorzka zgnilizna) ustalany

jest na podstawie obserwacji pora

ż

enia jabłek wykonywanej po zako

ń

czonym

przechowywaniu. Przekroczenie 5% pora

ż

enia mo

ż

e by

ć

przyczyn

ą

znacznych strat

ekonomicznych i wskazuje na konieczno

ść

zwalczania chorób przechowalniczych.

Prowadzone obserwacje daj

ą

tak

ż

e wskazania odno

ś

nie ewentualnego wyst

ą

pienia form

odpornych na stosowane fungicydy

Zwalczanie zgorzeli kory, raka drzew owocowych i zgnilizny pier

ś

cieniowej wymaga

obj

ę

cia lustracjami wszystkich drzew podatnych odmian. Objawy zgorzeli kory i raka drzew

owocowych s

ą

najbardziej widoczne w okresie wczesnej wiosny, nim w pełni rozwin

ą

si

ę

li

ś

cie. Szczególnie wa

ż

ne s

ą

lustracje młodych sadów. Najbardziej odpowiednim dla

obserwacji wyst

ę

powania zgnilizny pier

ś

cieniowej jest okres po kwitnieniu, kiedy wyra

ź

nie

wida

ć

ż

nic

ę

pomi

ę

dzy wygl

ą

dem pora

ż

onych a zdrowych drzew.

3. Sposoby zapobiegania chorobom

Racjonalne zapobieganie chorobom polega na pełnym wykorzystaniu wszystkich

dost

ę

pnych metod pozwalaj

ą

cych z jednej strony ograniczy

ć

zagro

ż

enie chorobowe,

a z drugiej jak najlepiej wykorzysta

ć

stosowane chemiczne

ś

rodki ochrony. Niezwykle istotne jest

stworzenie dobrych warunków dla wzrostu ro

ś

lin, poprzez wła

ś

ciwe nawo

ż

enie,

prze

ś

wietlanie drzew i dobór stanowiska odpowiadaj

ą

cy wymaganiom danej odmiany.

Wa

ż

n

ą

rol

ę

w zapobieganiu chorobom odgrywa ograniczenie

ź

ródła infekcji (lustracje i usuwanie

pora

ż

onych organów oraz całych drzew, zabieg mocznikiem redukuj

ą

cy rozwój owocników

grzyba) oraz prawidłowo prowadzona ochrona chemiczna. Znaczn

ą

pomoc

ą

jest w tym

przypadku sygnalizacja okresów krytycznych, obserwacje rozwoju patogenów, posiadanie
stacji meteorologicznych a nawet zwykłych termometrów i deszczomierzy. W ograniczaniu
strat powodowanych przez choroby niebagateln

ą

rol

ę

odgrywa wprowadzanie do nasadze

ń

odmian mniej podatnych na pora

ż

enie.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

23

4. Niechemiczne metody ochrony jabłoni przed chorobami

Niechemiczne metody ochrony odgrywaj

ą

wa

ż

n

ą

rol

ę

w ograniczeniu zagro

ż

enia

chorobowego w sadach jabłoniowych. Nale

żą

do nich przede wszystkim wszelkie zabiegi

agrotechniczne redukuj

ą

ce

ź

ródło zaka

ż

enia poprzez wycinanie zrakowace

ń

, usuwanie

pora

ż

onych organów ro

ś

liny (zaraza ogniowa, m

ą

czniak jabłoni), dobór odpowiedniego

stanowiska, czy prawidłowe prze

ś

wietlanie drzew, które nie stwarza dobrych warunków dla

rozwoju patogenów (Nectria galligena, Podosphaera leucotricha), odpowiednio dobrany
termin zbioru i warunki przechowywania (niesprzyjaj

ą

ce infekcjom i rozwojowi chorób

przechowalniczych).

5. Chemiczne zwalczanie chorób

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.


Wła

ś

ciwa ochrona chemiczna mo

ż

liwa jest tylko przy dobrej znajomo

ś

ci zarówno biologii

patogenów jak i wła

ś

ciwo

ś

ci

ś

rodków ochrony ro

ś

lin. Ka

ż

dorazowo przed podj

ę

ciem decyzji

o wykonaniu zabiegu i doborze fungicydu niezb

ę

dna jest dokładna analiza aktualnej sytuacji w

konkretnym sadzie. Nale

ż

y przede wszystkim uwzgl

ę

dni

ć

podatno

ść

odmiany, faz

ę

rozwojow

ą

ro

ś

liny i

patogena, obfito

ść

ź

ródła infekcji, warunki atmosferyczne, wła

ś

ciwo

ś

ci preparatu, rotacj

ę

zwi

ą

zków o ró

ż

nym mechanizmie działania oraz wyst

ę

powanie form grzybów odpornych na

fungicydy. Ponadto za ka

ż

dym razem przed u

ż

yciem

ś

rodka wskazane jest zapoznanie si

ę

z

tre

ś

ci

ą

obowi

ą

zuj

ą

cej etykiety. Chemiczne zwalczanie chorób w IP jabłek przedstawia

zał

ą

cznik 4.

Wykazy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji

s

ą

publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro

ś

lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro

ś

lin –

Pa

ń

stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin rekomendowane do

integrowanej produkcji s

ą

jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy

ś

rodków do integrowanej produkcji znajduj

ą

si

ę

równie

ż

w corocznie aktualizowanym

Programie Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez

Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin

zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan

ą

równie

ż

udost

ę

pniane

producentom rolnym przez Pa

ń

stwow

ą

Inspekcj

ę

Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

VI. OCHRONA PRZED SZKODNIKAMI

Jabłonie mog

ą

by

ć

zasiedlane przez wiele gatunków szkodników, jednak w sadach

produkcyjnych mo

ż

e licznie wyst

ę

powa

ć

i powodowa

ć

straty tylko kilka z nich. S

ą

nimi

przede wszystkim: kwieciak jabłkowiec, mszyce, owocnica jabłkowa, zwójkówki li

ś

ciowe,

owocówka jabłkóweczka i prz

ę

dziorki. W niektóre lata i w niektórych sadach mo

ż

e tak

ż

e

zachodzi

ć

potrzeba zwalczania: pryszczarka jabłoniaka, pordzewiacza jabłoniowego, g

ą

sienic

minuj

ą

cych li

ś

cie, kilku gatunków du

ż

ych g

ą

sienic uszkadzaj

ą

cych li

ś

cie i owoce, miodówki

jabłoniowej, zwójki koróweczki bawełnicy korówki, ogrodnicy niszczylistki i innych gatunków
chrz

ą

szczy. Istotne zagro

ż

enie w niektórych sadach mog

ą

stwarza

ć

tak

ż

e gryzonie.

1. Wykaz najcz

ęś

ciej wyst

ę

puj

ą

cych szkodników i ich charakterystyka

K w i e c i a k j a b ł k o w i e c jest małym (długo

ś

ci 4-5 mm), czarnoszarym chrz

ą

szczem z

długim ryjkiem. W ci

ą

gu roku wyst

ę

puje jedno pokolenie. W okresie nabrzmiewania i p

ę

kania

p

ą

ków kwiatowych jabłoni zimuj

ą

ce chrz

ą

szcze składaj

ą

do poszczególnych p

ą

czków

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

24

pojedyncze jaja. Wyl

ę

gaj

ą

ce si

ę

z nich beznogie, kremowe larwy wy

ż

eraj

ą

wn

ę

trze rozwi-

jaj

ą

cych si

ę

kwiatów, co uniemo

ż

liwia zawi

ą

zanie owoców.

M s z y c e. Na jabłoniach najcz

ęś

ciej wyst

ę

puj

ą

3 gatunki: mszyca jabłoniowa, mszyca

jabłoniowo-babkowa i mszyca jabłoniowo-zbo

ż

owa. Wszystkie rozwijaj

ą

si

ę

w kilku

pokoleniach, lecz tylko pierwsza z nich wyst

ę

puje wył

ą

cznie na jabłoni. Mszyca jabłoniowo-

babkowa przelatuje w lecie na drugiego

ż

ywiciela babk

ę

zwyczajn

ą

. Natomiast mszyca

jabłoniowo zbo

ż

owa rozwija na jabłoniach tylko pierwsze pokolenie, a nast

ę

pne przelatuj

ą

na

zbo

ż

a. Mszyce wysysaj

ą

c soki powoduj

ą

deformacj

ę

li

ś

ci i p

ę

dów jabłoni, a na słodkich ich

odchodach rozwijaj

ą

si

ę

grzyby zwane sadzakami. Grzyby te hamuj

ą

fotosyntez

ę

li

ś

ci.

Mszyca jabłoniowo-babkowa uszkadza równie

ż

zawi

ą

zki, które nie wyrastaj

ą

i pozostaj

ą

na

drzewie tworz

ą

c zbite zdeformowane grona.


O w o c n i c a j a b ł k o w a - owad dorosły jest błonkówk

ą

maj

ą

c

ą

dwie pary

błoniastych skrzydeł. Jaja składane s

ą

do wn

ę

trza kielicha. Wyl

ę

gaj

ą

ce si

ę

larwy niszcz

ą

zawi

ą

zki, które masowo opadaj

ą

, lub minuj

ą

zawi

ą

zki tu

ż

pod skórk

ą

, co powoduje

powstawanie wydłu

ż

onych skorkowaciałych blizn otaczaj

ą

cych prawie cały owoc.


Z w ó j k ó w k i l i

ś

c i o w e reprezentowane s

ą

przez kilkana

ś

cie gatunków, ale tylko

kilka z nich (2-4 gatunki) mo

ż

e mie

ć

znaczenie ekonomiczne. G

ą

sienice zwójkówek

ż

eruj

ą

c

uszkadzaj

ą

p

ą

ki, li

ś

cie, zawi

ą

zki i owoce. W ci

ą

gu roku wyst

ę

puj

ą

zwykle w dwóch

pokoleniach. Prowadz

ą

ukryty tryb

ż

ycia przebywaj

ą

c najcz

ęś

ciej w charakterystycznie

zwini

ę

tych li

ś

ciach, cz

ę

sto przylegaj

ą

cych do owoców.


O w o c ó w k a j a b ł k ó w e c z k a jest zwójkówk

ą

, której ró

ż

owawe g

ą

sienice

uszkadzaj

ą

zawi

ą

zki i powoduj

ą

„robaczywienie” jabłek. Jest to jeden z najgro

ź

niejszych

szkodników jabłoni. W ci

ą

gu roku wyst

ę

puje w dwóch pokoleniach lub w jednym pełnym

i cz

ęś

ciowo w pokoleniu drugim.


P r z

ę

d z i o r k i reprezentowane s

ą

w naszych sadach głównie przez trzy gatunki:

prz

ę

dziorka owocowca, prz

ę

dziorka głogowca i prz

ę

dziorka chmielowca. W ci

ą

gu roku mog

ą

si

ę

rozwija

ć

w kilku pokoleniach. Prz

ę

dziorki

ż

eruj

ą

c nieraz w bardzo du

ż

ych ilo

ś

ciach na

li

ś

ciach i wysysaj

ą

c „soki” osłabiaj

ą

drzewo, pogarszaj

ą

jako

ść

owoców oraz wpływaj

ą

na

słabe zawi

ą

zywanie p

ą

ków kwiatowych na rok nast

ę

pny.


Drobne gryzonie (n o r n i k p o l n y i k a r c z o w n i k z i e m n o w o d n y) mog

ą

wyrz

ą

dza

ć

du

ż

e szkody, zwłaszcza w młodych sadach jabłoniowych. Nornik polny

wyst

ę

puj

ą

c co kilka-, kilkana

ś

cie lat w du

ż

ym nasileniu, jest w stanie zniszczy

ć

znaczne

powierzchnie sadów poprzez ogryzanie korzeni i szyjek korzeniowych drzew. Karczownik
ziemno-wodny wyst

ę

puje głównie w Polsce Południowej, niszczy drzewa poprzez ogryzanie

ich korzeni.

2. Progi zagro

ż

enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji

Chemiczne zwalczanie szkodników powinno by

ć

prowadzone tylko wtedy, je

ż

eli

przekrocz

ą

one próg zagro

ż

enia. Nale

ż

y przy tym zwraca

ć

uwag

ę

, czy jednocze

ś

nie nie

wyst

ę

puje kilka gatunków szkodników oraz czy wyst

ę

puj

ą

ich wrogowie naturalni. Progi

zagro

ż

enia dla najcz

ęś

ciej wyst

ę

puj

ą

cych gatunków szkodników w sadach jabłoniowych oraz

okresy prowadzenia obserwacji przedstawia zał

ą

cznik 5.

3

. Niechemiczne metody ochrony przed szkodnikami

Do niechemicznych metod ograniczania szkodników mo

ż

na zaliczy

ć

:

zbieranie i niszczenie podczas wiosennego ci

ę

cia sadów złó

ż

jaj znamionówki tarniówki,

pier

ś

cienicy nadrzewki, brudnicy nieparki oraz „gniazd zimowych” kuprówki rudnicy i niestrz

ę

pa

głogowca,

stosowanie preparatów wirusowych do zwalczania owocówki jabłkóweczki,

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

25

wykorzystywanie metody dezorientacji samców owocówki jabłkóweczki,

zawieszanie pułapek feromonowych przyn

ę

caj

ą

cych owocówk

ę

jabłkóweczk

ę

i inne gatunki

zwójek oraz białych pułapek lepowych do wychwytywania owocnicy jabłoniowej celem
wyznaczania konieczno

ś

ci zwalczania tych szkodników i okre

ś

lenia optymalnych terminów

wykonywania zabiegów zwalczaj

ą

cych.,

zasiedlanie sadów przez drapie

ż

nego roztocza: dobroczynka gruszowego, który bardzo

skutecznie zwalcza prz

ę

dziorki i szpeciele,

umieszczanie w sadach tyczek z poprzeczk

ą

dla ptaków drapie

ż

nych (zwalczanie nornika

polnego),

ochrona istniej

ą

cych w sadzie lisich nor,

zakładanie pułapek kleszczowych, rurkowych i sto

ż

kowych na karczownika ziemnowodnego,

utrzymywanie i piel

ę

gnowanie istniej

ą

cych w pobli

ż

u sadów

ż

ywopłotów, skupisk drzew

i krzewów oraz zakładanie nowych tego rodzaju nasadze

ń

(kalina, trzmielina, bez czarny),

które dostarczaj

ą

kryjówek i po

ż

ywienia (pyłek, spad

ź

, mszyce) dla owadów

paso

ż

ytniczych i drapie

ż

nych,

układanie na obrze

ż

ach sadów kopców z du

ż

ych kamieni w celu stworzenia dogodnych

miejsc l

ę

gowych dla łasic niszcz

ą

cych drobne gryzonie.

4. Ochrona chemiczna przed szkodnikami

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.


Wykazy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s

ą

publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro

ś

lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro

ś

lin –

Pa

ń

stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin rekomendowane do

integrowanej produkcji s

ą

jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy

ś

rodków do integrowanej produkcji znajduj

ą

si

ę

równie

ż

w corocznie aktualizowanym Programie

Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez Instytut Sadownictwa

i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin zalecanych do stosowania

w integrowanej produkcji zostan

ą

równie

ż

udost

ę

pniane producentom rolnym przez Pa

ń

stwow

ą

Inspekcj

ę

Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

VII. OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA ANALIZ NA POTRZEBY
KONTROLI JAKO

Ś

CI OWOCÓW W INTEGROWANEJ PRODUKCJI


Zasady przeprowadzania kontroli oraz jej dokumentowania okre

ś

la rozporz

ą

dzenie

Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. w sprawie Integrowanej Produkcji.
W ramach tego nadzoru inspektorzy wła

ś

ciwego wojewódzkiego inspektoratu Pa

ń

stwowej

Inspekcji Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa zobowi

ą

zani s

ą

do prowadzenia w

ś

ród producentów

IP nast

ę

puj

ą

cych kontroli:

a/ Notatnika IP,

b/ gospodarstw w trakcie wegetacji ro

ś

lin,

c/ jako

ś

ci owoców.

Kontrole Notatnika IP oraz gospodarstw w trakcie wegetacji ro

ś

lin dotycz

ą

wszystkich

zarejestrowanych producentów stosuj

ą

cych zasady IP.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

26

Kontrola jako

ś

ci owoców przeprowadzana b

ę

dzie u co najmniej 20% producentów.

Producenci do kontroli wybierani b

ę

d

ą

losowo lub na podstawie analizy ryzyka, czyli

wg oceny gospodarstwa w trakcie wegetacji ro

ś

lin.

Jako

ść

owoców okre

ś

lana b

ę

dzie na podstawie wyników bada

ń

na zawarto

ść

pozo-

stało

ś

ci

ś

rodków ochrony ro

ś

lin oraz w przypadku niektórych gatunków owoców mi

ę

kkich

dodatkowo na zawarto

ść

metali ci

ęż

kich, azotanów i innych substancji szkodliwych.

Przekroczenie najwy

ż

szych dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów lub stosowanie

ś

rodków ochrony ro

ś

lin niedopuszczonych do stosowania w IP dyskwalifikuje producenta

owoców.

Próbki owoców do badania pozostało

ś

ci

ś

rodków ochrony ro

ś

lin pobiera

ć

b

ę

d

ą

inspektorzy PIORiN. Mog

ą

one by

ć

pobierane w trakcie zbioru, wg instrukcji pobierania

próbek, lub po zbiorach, czyli w trakcie przechowywania owoców np. w chłodniach.

Kontroler mo

ż

e te

ż

zobligowa

ć

producenta do przedstawienia za

ś

wiadczenia

o nieprzekroczeniu w owocach najwy

ż

szych dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci

ś

rodków ochrony ro

ś

lin i terminie jego zło

ż

enia. Próbki na pozostało

ś

ci mog

ą

by

ć

pobierane

wył

ą

cznie przez urz

ę

dowego próbkobiorc

ę

, który wydaje stosowne za

ś

wiadczenia.

Jednostkami upowa

ż

nionymi do analizowania i wydawania za

ś

wiadcze

ń

o nieprzekroczeniu

w owocach najwy

ż

szych dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów, metali

ci

ęż

kich, azotanów, i innych substancji szkodliwych s

ą

jednostki wyszczególnione w

rozporz

ą

dzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. w sprawie

Integrowanej Produkcji..

Kontroler ma tak

ż

e prawo zobligowa

ć

producentów niektórych gatunków owoców do

przedstawienia za

ś

wiadczenia o nieprzekraczaniu w owocach najwy

ż

szych dopuszczalnych

poziomów pozostało

ś

ci metali ci

ęż

kich i azotanów oraz okre

ś

lenia terminu jego zło

ż

enia.

Do pobierania prób owoców na metale ci

ęż

kie i azotyny Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi

upowa

ż

nił Stacje Chemiczno-Rolnicze, które b

ę

d

ą

wykonywa

ć

analizy i wystawia

ć

stosowne

za

ś

wiadczenia.


Producenci towarów ro

ś

linnych przeznaczonych do spozycia przez ludzi powinni zna

ć

warto

ś

ci najwy

ż

szych dopuszczalnych pozostało

ś

ci pestycydów (Rozporz

ą

dzenie (WE) nr

396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwy

ż

szych

dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów w

ż

ywno

ś

ci i paszy pochodzenia

ro

ś

linnego i zwierz

ę

cego oraz na ich powierzchni . Powinni oni d

ąż

y

ć

do ograniczania i

minimalizacji pozostało

ś

ci, poprzez wydłu

ż

anie okresu pomi

ę

dzy stosowaniem pestycydów a

zbiorem.

Aktualnie obowi

ą

zuj

ą

ce warto

ś

ci najwy

ż

szych dopuszczalnych poziomów

pozostało

ś

ci pestycydów na obszarze Wspólnoty Europejskiej publikowane s

ą

pod

adresem internetowym:

http://ec.europa.eu/sanco_pesticides/public/index.cfm









background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

27

ZAŁ

Ą

CZNIKI

Zał

ą

cznik 1.

Podstawowe informacje o wybranych, przykładowych odmianach jabłoni
polecanych do sadów IP

Podatno

ść

na choroby

Odmiana

Termin

zbioru

owoców

Siła

wzrostu

drzew

Wielko

ść

owoców

parch

m

ą

czniak

zaraza

ogniowa

Wytrzyma-

ło

ść

drzew

na mróz

‘Celeste’*

I połowa VIII

ś

rednia

ś

rednia

mała/

ś

rednia

mała

du

ż

a

ś

rednia

‘Dalili’*

I połowa VIII

ś

rednia

ś

rednia

mała

mała

nieznana

ś

rednia

‘Delikates’

I połowa

IX

ś

rednia

ś

rednia

ś

rednia

ś

rednia

ś

rednia

du

ż

a

‘Elise’*

II połowa IX

ś

rednia/

słaba

ś

rednia

mała

mała

mała

ś

rednia

‘Gala’

i mutanty

I połowa

IX

ś

rednia

ś

rednia

ś

rednia/

du

ż

a

mała

ś

rednia

ś

rednia

‘Gloster’

i mutanty

I połowa X

ś

rednia

ś

rednia/

du

ż

a

ś

rednia/

du

ż

a

mała

bardzo du

ż

a

ś

rednia

‘Golden

Delicious’

i mutanty

I połowa X

ś

rednia

ś

rednia/

mała

ś

rednia/

du

ż

a

ś

rednia

ś

rednia/

mała

mała

‘Idared’ i

mutanty

połowa

X

ś

rednia/

mała

ś

rednia/

du

ż

a

ś

rednia

bardzo

du

ż

a

bardzo du

ż

a

mała

‘Jonagold’

i mutanty

IX/X

du

ż

a

du

ż

a/

b. du

ż

a

ś

rednia/

du

ż

a

ś

rednia

bardzo du

ż

a

mała

‘Ligol’* I
mutanty

IX/X

du

ż

a/

ś

rednia

b. du

ż

a

ś

rednia/

du

ż

a

ś

rednia

du

ż

a

du

ż

a

‘Mutsu’

IX/X

b. du

ż

a

b. du

ż

a

mała

mała

ś

rednia

mała

‘Paulared’

I połowa IX

ś

rednia

ś

rednia/

du

ż

a

ś

rednia

bardzo

du

ż

a

du

ż

a

du

ż

a

‘Pinova’* i

mutanty

IX/X

ś

rednia

ś

rednia

mała

mała

du

ż

a

ś

rednia

‘Piros’

koniec VII

ś

rednia/

słaba

ś

rednia

mała

mała

du

ż

a

du

ż

a

‘Rubin’

i mutanty

II połowa IX

du

ż

a

b. du

ż

a

du

ż

a

ś

rednia

ś

rednia

mała

‘Szampion’

i mutanty

koniec IX

ś

rednia

du

ż

a

mała

mała

du

ż

a

mała

‘Rajka’*

koniec IX

ś

rednia

ś

rednia/

du

ż

a

odporna

mała

ś

rednia/du

ż

a

nieznana

‘Rubinola’*

II połowa IX

du

ż

a

ś

rednia

odporna

mała

mała

nieznana

‘Topaz’*

I połowa X

ś

rednia

du

ż

a/

b du

ż

a

odporna

mała

du

ż

a

nieznana


* -

odmiany wpisane do Ksi

ę

gi Ochrony Wył

ą

cznego Prawa

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

28

Zał

ą

cznik 2.

Dobór zapylaczy dla odmian jabłoni

Odmiana

Pora

kwitnienia

Zapylacze

‘Celeste’* i ‘Dalili’*

ś

rednio

wczesna

‘Gala’ i mutanty, ‘Idared’, ‘James Grieve’, ‘Summerred’, ‘Sunrise’*

‘Delikates’

ś

r. wczesna

‘Golden Delicious’, ‘Szampion’

‘Elise’*

ś

rednia

‘Delcorf’ i mutanty, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gala’ i mutanty, ‘Gloster’ i
mutanty, ‘Golden Delicious’, ‘Idared’ i mutanty, ‘James Grieve’

‘Gala’ i mutanty

ś

rednio pó

ź

na ‘Elise’*, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gloster’, ‘Golden Delicious’ i

mutanty, ‘Golden Gem’, ‘Golden Hornet’, ‘Paulared’

‘Gloster’ i mutanty

ś

rednio pó

ź

na ‘Cortland’, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gala’ i mutanty, ‘Golden

Delicious’ i mutanty, ‘Golden Hornet’, ‘Szampion’ i mutanty

‘Golden Delicious’
i mutanty

ś

rednia

‘Delcorf’ i mutanty, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gloster’ i mutanty, ‘Golden
Gem’

‘Idared’

ś

r. wczesna

‘Cortland’, ‘Ligol’ i mutanty, ‘Pinova’ i mutanty, Rubin i
mutanty, ‘Szampion’ i mutanty,

‘Jonagold’i mutanty
(triploidy)

ś

rednio pó

ź

na ‘Cortland’, ‘Delcorf’ i mutanty, ‘Elise’*, ‘Elstar’ i mutanty,

‘Evereste’, ‘Gala’ i mutanty, ‘Gloster’ i mutanty, ‘Golden Gem’,
‘Golden Hornet’, ‘Pinova’* i mutanty, ‘Rubin’ i mutanty,
‘Sunrise’*, ‘Szampion’ i mutanty

Złe zapylacze: ‘Ligol’*, ‘Summerred’

‘Ligol’* i mutanty

ś

rednio

wczesna

‘Elise’*, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gala’ i mutanty, ‘Gloster’ i mutanty ,
‘Golden Delicious’ i mutanty, ‘Idared’ i mutanty , ‘Pinova’* i mutanty,
‘Rubin’ i mutanty, ‘Szampion’ i mutanty

‘Mutsu’ (triploid)

ś

r. pó

ź

na

‘Gloster’ I mutanty , ‘Golden Delicious’ i mutanty

‘Paulared’

ś

rednio

wczesna

‘Delikates’, ‘James Grieve’, ‘Ligol’* i mutanty, ‘Rubin’ i
mutanty, ‘Szampion’ i mutanty

‘Pinova’* i mutanty

ś

r. pó

ź

na

‘Elise’*, ‘Elstar’ i mutanty, ‘Gloster’, ‘Golden Delicious’ i
mutanty

‘Piros’

ś

r. wczesna

‘Idared’ i mutanty, ‘James Grieve’ i muatnty, ‘Szampion’ i
mutanty

‘Rubin’ i mutanty

ś

r. wczesna

‘Golden Delicious’ i mutanty , ‘Szampion’ i mutanty

‘Szampion’
i mutanty

ś

rednio

wczesna

‘Delikates’, ‘Gloster’ i mutanty , ‘G. Delicious’ i mutanty

‘Rajka’*

ś

r. wczesna

‘Goldstar’*, ‘Rosana’, ‘Topaz’*

‘Rubinola’*

ś

rednia

‘Rajka’*, ‘Rosana’, ‘Topaz’*

‘Topaz’*

ś

r. pó

ź

na

‘Goldstar’*, ‘Rajka’*, ‘Rosana’, ‘Rubinola’*

* odmiana wpisana do Ksi

ę

gi Ochrony Wył

ą

cznego Prawa

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

29

Zał

ą

cznik 3.

Zwalczanie chwastów przed zało

ż

eniem sadu jabłoniowego i w trakcie jego

prowadzenia*

Zwalczane chwasty

Terminy zabiegów

i uwagi

Herbicyd

Przed zało

ż

eniem sadu

Perz wła

ś

ciwy

Dwuli

ś

cienne chwasty

trwałe

Od wiosny do pó

ź

nej

jesieni, na zielone
chwasty. Przynajmniej 3-
4 tygodnie przed
sadzeniem drzew.

Układowe

ś

rodki z grupy aminofosfonianów

zarejestrowane do sadów lub do likwidacji
ugorów i odłogów

Dwuli

ś

cienne chwasty

trwałe i skrzyp polny

Od maja do pa

ź

dziernika,

na zielone chwasty. Przy-
najmniej 5-6 tygodni
przed sadzeniem drzew.

Układowe

ś

rodki z grupy tzw. fenoksykwasów,

(np. MCPA, fluroksypyr), zgodnie z ich
rejestracj

ą

W sadzie

Chwasty jednoroczne

Na wilgotn

ą

gleb

ę

, przed

wschodami

chwastów,

zgodnie

ze

specyfik

ą

ś

rodka,

np.

wymóg

stosowania

w

okresie

chłodów.

Stosowa

ć

wył

ą

cznie w pierwszych

trzech

latach,

nie

przekraczaj

ą

c ł

ą

cznie w

ci

ą

gu roku równowarto

ś

ci

maksymalnej
jednorazowej dawki.

Wybrane

ś

rodki doglebowe, o efektywnym

działaniu

nast

ę

pczym

(doglebowym),

nie

przekraczaj

ą

cym 3 miesi

ę

cy, zarejestrowane do

sadów jabłoniowych

Chwasty
jednoli

ś

cienne

i dwuli

ś

cienne

Zabiegi wykonywa

ć

opry-

skiwaczem z osłonami,
na

zielone,

ulistnione

chwasty, od wiosny do
jesieni.

Ś

rodki z grupy aminofosfonianów, zgodnie z ich

rejestracj

ą

Skrzyp lub
chwasty dwuli

ś

cienne

Zabiegi wykonywa

ć

opry-

skiwaczem z osłonami,
na

zielone,

ulistnione

chwasty, przy tempera-
turze powietrza powy

ż

ej

10

o

C. Maksymalnie jeden

zabieg rocznie z u

ż

yciem

tej

samej

substancji

aktywnej.

Ś

rodki

z

grupy

fenoksykwasów

(MCPA,

fluroksypyr, chlopyralid) posiadaj

ą

ce aktualn

ą

rejestracj

ę

do jabłoni

Chwasty
jednoli

ś

cienne

Zabiegi wykonywa

ć

na

zielone

chwasty

jednoroczne w fazie 2-3
li

ś

cie-krzewienie oraz na

perz w fazie 4-6 li

ś

ci,

przy

temperaturze

powietrza powy

ż

ej 10

o

C.

W ci

ą

gu roku zaleca si

ę

tylko jeden zabieg lub
cykl

zabiegów

(dawki

dzielone) z u

ż

yciem tej

samej

substancji

aktywnej.

Przy

opryskiwaniu

nie

s

ą

wymagane osłony.

Selektywne

ś

rodki z grupy graminicydów

powschodowych, nale

żą

ce do ró

ż

nych grup

chemicznych, posiadaj

ą

ce aktualn

ą

rejestracj

ę

do jabłoni.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

30

Zał

ą

cznik 4.

Zwalczanie chorób w Integrowanej Produkcji jabłek

Choroba

Terminy zabiegów i uwagi

Zgorzel kory i rak
drzew owocowych

Zabezpiecza

ć

rany bezpo

ś

rednio po ci

ę

ciu lub innych uszkodzeniach, np.

gradobiciu.

Zaraza ogniowa

Opryskiwa

ć

w sadach, w których zaraza wyst

ą

piła w poprzednich latach oraz

w pobli

ż

u ognisk choroby w fazie nabrzmiewania p

ą

ków i kwitnienia (wy

ż

sza

dawka

ś

rodka) oraz w okresie wzrostu zawi

ą

zków (ni

ż

sza dawka).

Parch jabłoni

Stosowa

ć

przede

wszystkim

zabiegi

zapobiegawcze.

Opryskiwania

rozpocz

ąć

w momencie osi

ą

gni

ę

cia przez zarodniki workowe dojrzało

ś

ci

koniecznej

do

wysiewu.

Dalsze

zabiegi

stosowa

ć

w

terminach

uwzgl

ę

dniaj

ą

cych warunki atmosferyczne i zagro

ż

enie chorobowe, najlepiej

korzystaj

ą

c z systemów sygnalizacji. Od fazy zielonego p

ą

ka rozpoczyna si

ę

najwa

ż

niejszy okres w zwalczaniu parcha jabłoni.

Wy

ż

sze z polecanych dawek fungicydów stosowa

ć

przy du

ż

ym zagro

ż

eniu

chorobowym. Przy doborze

ś

rodków uwzgl

ę

dni

ć

wyst

ę

powanie odpornych

form grzyba na niektóre grupy fungicydów oraz ich jednoczesne działanie
przeciwko innym patogenom.

M

ą

czniak jabłoni

Pierwszy zabieg wykona

ć

w momencie pojawienia si

ę

pierwszych objawów

infekcji pierwotnej, najcz

ęś

ciej w okresie ró

ż

owego p

ą

ka. Dalsze zabiegi w

zale

ż

no

ś

ci od nasilenia choroby prowadzi

ć

do ko

ń

ca czerwca lub połowy

lipca. Liczb

ę

zabiegów uzale

ż

ni

ć

od podatno

ś

ci odmiany i przebiegu

warunków atmosferycznych

Szara ple

śń

Opryskiwa

ć

jednorazowo w okresie opadania płatków lub dwukrotnie, w pełni

kwitnienia i w okresie opadania płatków.

Gorzka zgnilizna
jabłek

Opryskiwa

ć

w zale

ż

no

ś

ci od nasilenia choroby – jednorazowo (2 tygodnie

przed zbiorem) lub dwukrotnie (4 i 2 tygodnie przed zbiorem). *W niektórych
sadach wyst

ę

puja formy Pezicula odporne na niektóre fungicydy

Zgnilizna
pier

ś

cieniowa

podstawy pnia

Opryskiwa

ć

pod koniec kwitnienia podstaw

ę

pnia i gleb

ę

wokół pnia stosuj

ą

c

ok. 0,5 l cieczy/drzewo. Zabieg powtórzy

ć

po miesi

ą

cu.


Wykazy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s

ą

publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro

ś

lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro

ś

lin –

Pa

ń

stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin rekomendowane do

integrowanej produkcji s

ą

jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy

ś

rodków do integrowanej produkcji znajduj

ą

si

ę

równie

ż

w corocznie aktualizowanym

Programie Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez

Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin

zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan

ą

równie

ż

udost

ę

pniane

producentom rolnym przez Pa

ń

stwow

ą

Inspekcj

ę

Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.


Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

31


Zał

ą

cznik 5.

Progi zagro

ż

enia dla wa

ż

niejszych szkodników jabłoni

Nazwa

szkodnika

Termin lustracji

Sposób lustracji

i wielko

ść

próby na

kwater

ę

ok. 5 ha

Próg zagro

ż

enia

OKRES BEZLISTNY

Prz

ę

dziorki


Okres bezlistny
drzew

Przejrze

ć

na 40

drzewach po jednej 2
- 3 letniej gał

ę

zi na

obecno

ść

zimowych

jaj prz

ę

dziorka

owocowca

Skala 5-stopniowa:
0

o

i 1

o

- nie zwalcza

ć

przed kwitnie-

niem,
2

o

- wykona

ć

lustracje w fazie ró

ż

owe-

go p

ą

ka,

3

o

i 4

o

- niezb

ę

dny zabieg przed kwit-

nieniem

Kwieciak

jabłkowiec


Nabrzmiewanie
p

ą

ków, p

ę

kanie

p

ą

ków kwiatowych

Strz

ą

sa

ć

chrz

ą

szcze

z

35

losowo

wybranych drzew, po
1 gał

ę

zi z drzewa na

płacht

ę

entomologiczn

ą

5-10 chrz

ą

szczy strz

ąś

ni

ę

tych z 35 ga-

ł

ę

zi, zale

ż

nie od spodziewanej inten-

sywno

ś

ci kwitnienia. Strz

ą

sa

ć

w dzie

ń

ciepły i słoneczny, najlepiej w południe
przy temp. powietrza powy

ż

ej 12

o

C.

PRZED KWITNIENIEM

Miodówka

jabłoniowa

Po wyl

ę

gni

ę

ciu larw,

zwykle na pocz

ą

tku

zielonego p

ą

ka

kwiatowego

Przejrze

ć

po 10

p

ą

ków lub rozet

z 20 drzew
(razem 200)**

60 rozet z miodówk

ą

w próbie 200

rozet

Mszyce

Ukazywanie si

ę

pierwszych li

ś

ci

Przejrze

ć

po 10

p

ą

ków z 20 drzew

(razem 200)**

10 p

ą

ków z mszycami w próbie 200

p

ą

ków. Je

ż

eli wyst

ę

puje wył

ą

cznie

mszyca jabłoniowo-zbo

ż

owa opryski-

wanie jest konieczne, gdy pora

ż

onych

jest ponad 50% p

ą

ków.

Pi

ę

dzik

przedzimek

i zwójkówki

li

ś

ciowe


Zielony p

ą

k

ż

owy p

ą

k

Przejrze

ć

po 10 rozet

z 20 drzew
(razem 200)**


10 g

ą

sienic pi

ę

dzika i zwójkówek

w próbie 200 rozet

Prz

ę

dziorki

ż

owy p

ą

k

Z 40 drzew przejrze

ć

po jednej rozecie
li

ś

ciowo-kwiatowej w

ś

rodku korony (razem

około 200 li

ś

ci)

Ś

rednio 3 i wi

ę

cej form ruchomych

(larw i osobników dorosłych) na 1 li

ść

KWITNIENIE

Owocnica

jabłkowa

W fazie ró

ż

owego

p

ą

ka zawiesi

ć

w sa-

dzie minimum 4
białe pułapki lepowe
(na 2 odmia-nach, w
tym je

ż

eli to mo

ż

liwe

na ‘Idared’)


Sprawdza

ć

pułapki co

2 dni, liczy

ć

i usuwa

ć

odłowione osobniki

Ś

rednio 20 osobników/1 pułapk

ę

Prz

ę

dziorki


Koniec kwitnienia

Przejrze

ć

z 40 drzew

po 1 rozecie li

ś

ciowo-

kwiatowej w

ś

rodku

korony
(razem około 200
li

ś

ci)

Ś

rednio 3 i wi

ę

cej form ruchomych na

1 li

ść

PO KWITNIENIU

Bawełnica


Koniec kwitnienia–

Przejrze

ć

pnie, konary

oraz odrosty


2 drzewa z

ż

ywymi koloniami mszyc

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

32

korówka

dwa tygodnie po
kwitnieniu

korzeniowe na 50
drzewach

w próbie 50 drzew

Mszyca
jabłoniowo-
babkowa

Tu

ż

po kwitnieniu,

nast

ę

pnie co 2 tyg.

do ko

ń

ca lipca


Obejrze

ć

ulistnienie

na 50 drzewach


1 drzewo z koloniami mszyc w próbie
50 drzew

Mszyca

jabłoniowa

Po kwitnieniu,
nast

ę

pnie co 2 tyg.

do ko

ń

ca lipca

Obejrze

ć

na 50

drzewach po 3
długop

ę

dy (razem

150)

15 p

ę

dów z koloniami mszyc w próbie

150 p

ę

dów

Druga połowa
czerwca

Przejrze

ć

po 40 li

ś

ci

na 10 drzewach
(razem 400)

40 min na 400 li

ś

ci, zwalcza

ć

w okre-

sie lotu motyli drugiego pokolenia

Toczyk

gruszowia-

czek

Koniec sierpnia

Jak wy

ż

ej

40 min na 400 li

ś

ci, zwalczanie konie-

czne wiosn

ą

nast

ę

pnego roku

Druga połowa
czerwca

Przejrze

ć

po 40 li

ś

ci

na 10 drzewach
(razem 400)

80-100 min na 400 li

ś

ci, zwalcza

ć

w okresie drugiego pokolenia

Pasynek

jabłonik


Koniec sierpnia


Jak wy

ż

ej

800 -1000 min na 400 li

ś

ci, zwalczanie

konieczne wiosn

ą

nast

ę

pnego roku

Na pocz

ą

tku maja

zawiesi

ć

pułapki

feromonowe -
obserwacje
prowadzi

ć

do

połowy sierpnia

Sprawdza

ć

pułapki 2-

3 razy w tygodniu,
notowa

ć

liczb

ę

motyli

i usuwa

ć

je z pułapki

Obecno

ść

w pułapce w ci

ą

gu 3 - 4

kolejnych dni wi

ę

kszej liczby motyli

(

ś

rednio wi

ę

cej ni

ż

5 motyli w ci

ą

gu

jednej doby)

Zbór owoców w roku
poprzednim

Przejrze

ć

1000

owoców podczas
zbiorów

10 „robaczywych” owoców w próbie
1000 owoców (1%)

zwalcza

ć

w nas-

t

ę

pnym roku

Owocówka

jabłkóweczka


Od połowy czerwca
do połowy sierpnia
co 2 tygodnie

Przejrze

ć

po 20

owoców lub
zawi

ą

zków

z 25 drzew


1–2 jaja lub

ś

wie

ż

e wgryzy w próbie

100 zawi

ą

zków lub owoców

Zwójkówki

li

ś

ciowe

Od połowy czerwca
do ko

ń

ca sierpnia co

2 tygodnie

Przejrze

ć

z 20 drzew

po 20 p

ę

dów na

obecno

ść

g

ą

sienic

(razem 400)

10-12 p

ę

dów zasiedlonych przez g

ą

-

sienice w próbie 400 p

ę

dów

Prz

ę

dziorki

Od II połowy lipca
do ko

ń

ca sierpnia co

2 tygodnie

Przejrze

ć

z 40 drzew

po 5 li

ś

ci

Ś

rednio 7 i wi

ę

cej form ruchomych

prz

ę

dziorków na 1 li

ść

Nornik polny


ź

n

ą

jesieni

ą

Przejrze

ć

w ka

ż

dej

kwaterze co najmniej
5 rz

ę

dów o długo

ś

ci

100 m

Minimum kilkana

ś

cie czynnych kolonii

na 1 ha sadu.
W przypadkach kl

ę

skowych 3-4-krot-

ne rozkładanie trutki w odst

ę

pach co 2-

3 tygodnie


*Skala pokrycia p

ę

dów jajami prz

ę

dziorków:

0

o

- jaja nie wyst

ę

puj

ą

1

o

- bardzo mała liczebno

ść

(trudno zauwa

ż

y

ć

pojedyncze jaja)

2

o

- umiarkowana liczebno

ść

(grupy jaj o

ś

rednicy do 0,5 cm)

3

o

- du

ż

a liczebno

ść

(grupy jaj o

ś

rednicy od 0,5 do 1 cm)

4

o

- bardzo du

ż

a liczebno

ść

(zgromadzone jaja tworz

ą

czerwone plamki o

ś

rednicy wi

ę

kszej ni

ż

1 cm)

**Obserwacje powtórzy

ć

2 razy

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

33

Zał

ą

cznik 6.

Zestawienie szkodników oraz terminy ich zwalczania

Szkodnik

Terminy zabiegów i uwagi

Kwieciak
jabłkowiec

Przed p

ę

kaniem i na pocz

ą

tku p

ę

kania p

ą

ków. Opryskiwanie przeprowadzi

ć

w temperaturze powy

ż

ej 13

o

-15

o

C.

Miodówka
jabłoniowa

Zabieg wykona

ć

po przekroczeniu progu szkodliwo

ś

ci (tu

ż

po p

ę

kaniu p

ą

ków

lub na pocz

ą

tku zielonego p

ą

ka kwiatowego)

Zwójkówki
li

ś

ciowe

W okresie wiosennym zabieg wykona

ć

w okresie zielonego p

ą

ka lub na

pocz

ą

tku ró

ż

owego p

ą

ka.

Latem zwalcza

ć

w okresie wyl

ę

gania si

ę

larw. Terminy zwalczania ró

ż

nicowa

ć

w zale

ż

no

ś

ci od wyst

ę

puj

ą

cych w danym sadzie gatunków.

Do ustalania letnich terminów wykonywania zabiegów zwalczaj

ą

cych

wykorzysta

ć

obserwacje wylotów motyli na podstawie odłowów samców w

pułapki feromonowe.

Pi

ę

dzik

przedzimek

Zabieg wykona

ć

po wyl

ę

gni

ę

ciu si

ę

wszystkich g

ą

sienic, w fazie ró

ż

owego

p

ą

ka kwiatowego, po przekroczeniu progu zagro

ż

enia

Owocnica
jabłkowa

Stosowa

ć

na pocz

ą

tku wyl

ę

gania si

ę

larw pod koniec opadania płatków, je

ż

eli

zostanie przekroczony próg zagro

ż

enia

Owocówka
jabłkóweczka

Do rejestracji dynamiki lotu motyli stosowa

ć

pułapki feromonowe,

które nale

ż

y zawiesi

ć

w sadzie na pocz

ą

tku maja.

Przy okre

ś

laniu terminów zwalczania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

sposób działania

ś

rodka na szkodnika. Insektycydy o działaniu jajobójczym nale

ż

y stosowa

ć

w

okresie intensywnego (ustabilizowanego) lotu motyli i składania jaj. Motyle
owocówki jabłkóweczki s

ą

aktywne podczas ciepłej pogody (temperatura

powy

ż

ej 150C).

Preparaty działaj

ą

ce na wyl

ę

gaj

ą

ce si

ę

g

ą

sienice stosowa

ć

kilka dni pó

ź

niej, w

fazie rozwoju jaj owocówki ”czarna główka”
W zale

ż

no

ś

ci od nasilenia wyst

ę

powania szkodnika wykona

ć

2-3 opryskiwania

(1-2 zabiegi przeciwko pierwszemu- i 1 zabieg przeciwko drugiemu pokoleniu
owocówki).

Mszyca
jabłoniowa i
jabłoniowo-
babkowa

Opryskiwa

ć

po pojawieniu si

ę

szkodnika.

Namiotnik
jabłoniowy

Zwalcza

ć

na pocz

ą

tku pojawiania si

ę

larw na li

ś

ciach (zazwyczaj na pocz

ą

tku

ż

owego p

ą

ka).

Skorupik
jabłoniowy

Stosowa

ć

w czasie wyl

ę

gania si

ę

larw, zwykle w czasie kwitnienia głogu

Pordzewiacz
jabłoniowy

Zabieg wykona

ć

po kwitnieniu

Prz

ę

dziorki

Zwalcza

ć

po przekroczeniu progu zagro

ż

enia. Przy wyborze

ś

rodka uwzgl

ę

dni

ć

jakie stadia rozwojowe szkodnika zwalcza.

Bawełnica
korówka

Zwalcza

ć

po pojawieniu si

ę

szkodnika (zazwyczaj po kwitnieniu). Po około

dwóch tygodniach zabieg powtórzy

ć

..

Toczyk gruszowia-
czek
Pasynek jabłonik

Zabieg wykona

ć

w czasie wyl

ę

gania si

ę

larw, pod koniec opadania płatków

kwiatowych zimowych odmian.Przy licznym wyst

ę

powaniu szkodnika

opryskiwanie powtórzy

ć

po 7-10 dniach.

Wznosik doparek
Namiotnica
gruszowa

Zwalcza

ć

na pocz

ą

tku pojawienia si

ę

g

ą

sienic

Nornik polny
Karczownik
ziemnowodny

Po zako

ń

czeniu zbiorów (pa

ź

dziernik, listopad).

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja jabłek

marzec 2010 r

.

34

Wykazy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s

ą

publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro

ś

lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro

ś

lin –

Pa

ń

stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin rekomendowane do

integrowanej produkcji s

ą

jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy

ś

rodków do integrowanej produkcji znajduj

ą

si

ę

równie

ż

w corocznie aktualizowanym

Programie Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez

Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin

zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan

ą

równie

ż

udost

ę

pniane

producentom rolnym przez Pa

ń

stwow

ą

Inspekcj

ę

Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron