LynneGraham

WsłonecznejGrecji

Tłu​ma​cze​nie

Agniesz​kaBa​ra​now​ska

ROZDZIAŁPIERWSZY

Grec​kipo​ten​tatnaf​to​wy,Gior​giosLet​sos,go​spo​darzprzy​ję​ciaroku,za​miastzaj​-

mo​waćsięgo​ść​mi,za​szyłsięwga​bi​ne​cieswo​je​golon​dyń​skie​godomu.Od​po​wia​dał
namej​le,za​do​wo​lo​ny,żezdo​łałsięukryćprzedzde​spe​ro​wa​ny​miko​bie​ta​mi,któ​re
odcza​sujegoroz​wo​dukrą​ży​ływo​kółprzy​stoj​ne​go,mło​de​gomi​liar​de​ra.Zzauchy​-
lo​nychdrzwido​bie​głygokon​spi​ra​cyj​neszep​ty.

‒Sły​sza​łam,żesięjejpo​zbył,bowpa​dławna​łógnar​ko​ty​ko​wy.
‒Ajasły​sza​łam,że‒od​po​wie​działdru​giza​afe​ro​wa​nygłos‒od​sta​wiłjądodomu

ro​dzin​ne​gowśrod​kunocy,bodłu​żejniemógłzniąwy​trzy​mać.

‒Izo​sta​wiłjąbezgro​szaprzydu​szy,boprzedślu​bemzmu​siłjądopod​pi​sa​niain​-

ter​cy​zy!‒Trze​cigłosażsięza​chły​snąłzobu​rze​nia.

Giouśmiech​nąłsiępodno​sem.Niemu​siałna​wetbraćudzia​łuwprzy​ję​ciu,żeby

do​star​czać swo​im go​ściom roz​ryw​ki. Te​le​fon le​żą​cy na biur​ku za​czął wi​bro​wać,
więcbezżaluprze​stałsłu​chaćplo​tekiprzy​wi​tałsięchłod​nozpry​wat​nymde​tek​ty​-
wem,któ​ryodwie​lumie​się​cyniepo​pi​sy​wałsięsku​tecz​no​ścią.Gioza​czy​nałsięnie​-
cier​pli​wić.

‒Słu​cham?
‒TuJoeHen​ley.Pa​nieLet​sos,zna​leź​li​śmyją!Tozna​czy,nadzie​więć​dzie​siątdzie​-

więć pro​cent! ‒ De​tek​tyw nie krył pod​nie​ce​nia. ‒ Wy​sy​łam panu zdję​cie, pro​szę
spoj​rzeć,za​nimpo​dej​mie​myko​lej​nekro​ki.

Znu​że​nie,któ​reGiood​czu​wałoddłuż​sze​gocza​su,zni​kłojakzado​tknię​ciemcza​-

ro​dziej​skiejróżdż​ki.Otwo​rzyłpocz​tęiroz​go​rącz​ko​wa​nymwzro​kiemod​szu​kałmejl
odHen​leya.Zmoc​nobi​ją​cymser​cemotwo​rzyłwia​do​mość.Ja​kośćzdję​ciapo​zo​sta​-
wia​ławie​ledoży​cze​nia,aleGiona​tych​miastroz​po​znałnie​wy​so​ką,kształt​nąsyl​wet​-
kęwko​lo​ro​wympłasz​czuprze​ciw​desz​czo​wym.Falaupoj​ne​gopod​nie​ce​niaprze​to​-
czy​łasięprzezjegospię​tecia​ło.

‒Hoj​niepanawy​na​gro​dzęzapanapra​cę‒obie​całde​tek​ty​wo​wiwrzad​kimprzy​-

pły​wie ser​decz​no​ści. Wpa​try​wał się w zdję​cie tak chci​wie, jak​by mia​ło za chwi​lę
znik​nąćzekra​nukom​pu​te​ra.TakjakBil​lieznik​nę​łazjegoży​cia,niezo​sta​wia​jącpo
so​bieżad​ne​gośla​du.Wpew​nymmo​men​ciepra​wiestra​ciłna​dzie​ję,żekie​dy​kol​wiek
zdo​łająod​na​leźć,mimożenieszczę​dziłśrod​kównapo​szu​ki​wa​nia.

‒Gdzieonajest?
‒Zdo​by​łemad​res,alena​dalniemamkom​ple​tuin​for​ma​cji.Po​trze​bu​jęparudni,

żebydo​koń​czyćra​port…

‒In​te​re​su​jemnietyl​koad​res.‒Gioażsiętrząsłzeznie​cier​pli​wie​nia,alejużpo

chwi​li,pierw​szyrazodwie​lumie​się​cy,jegotwarzroz​ja​śniłsze​ro​kiuśmiech.

Na​resz​cie ją zna​lazł! Oczy​wi​ście, nie za​mie​rzał jej wy​ba​czyć, zre​flek​to​wał się

iwy​pro​sto​wałod​ru​cho​wople​cy,na​prę​ża​jącmu​sku​lar​nera​mio​na.Uśmiechznik​nął
zjegoust.Ta​kie​gozna​ligopod​wład​niiwspół​pra​cow​ni​cy‒na​chmu​rzo​ne​go,zde​ter​-
mi​no​wa​ne​go,nie​zdol​ne​godokom​pro​mi​su.Wzbu​dzałpo​wszech​nyre​spektwświe​cie

biz​ne​su i za​chwyt wśród ko​biet ocza​ro​wa​nych jego zwie​rzę​cym ma​gne​ty​zmem.
Tymbar​dziejza​bo​la​łogoodej​ścieBil​lie,je​dy​nejko​bie​ty,któ​raod​wa​ży​łasiępo​stą​-
pićwbrewjegowoli.Nie​wy​so​kablon​dyn​kaowiel​kichzie​lo​nychoczachspo​glą​da​ła
nanie​gozekra​nusmut​nymwzro​kiem.Kie​dyśwjejoczachigra​ływe​so​łeiskier​ki…

‒Kiep​skizcie​biego​spo​darz.
Wdrzwiachstałnie​wy​so​ki,ja​sno​wło​symęż​czy​zna,cał​ko​wi​teprze​ci​wień​stwoGia

ijegonaj​lep​szyprzy​ja​cieljesz​czezcza​sówszko​ły.Le​an​drosCo​ni​stistak​żepo​cho​-
dziłzza​moż​nej,uprzy​wi​le​jo​wa​nejidys​funk​cyj​nejro​dzi​nygrec​kiej,wktó​rejdzie​ci
wy​sy​ła​ło się do naj​bar​dziej pre​sti​żo​wych an​giel​skich szkół z in​ter​na​tem naj​wcze​-
śniej,jaktobyłomoż​li​we.

Gioza​mknąłlap​topispoj​rzałnaprzy​ja​cie​la.
‒Chy​baniespo​dzie​wa​łeśsiępomnieni​cze​goin​ne​go?
‒Dzi​siajwy​jąt​ko​wosła​bosięsta​rasz‒od​pa​ro​wałLe​an​dros.
‒Wiesz,żena​wetgdy​bymzor​ga​ni​zo​wałprzy​ję​ciewja​ski​niiniepo​dałżad​ne​go

al​ko​ho​luanije​dze​nia,toitakprzy​szły​bytłu​my.‒Giowzru​szyłlek​ce​wa​żą​cora​mio​-
na​mi.Zda​wałso​biespra​wę,żejegosta​tusma​te​rial​nysta​no​wiłwy​star​cza​ją​cosil​ny
ma​gnesdlamniejlubbar​dziejzna​mie​ni​tychgo​ści.

‒Niewie​dzia​łem,żebę​dzieszchciałświę​to​waćroz​wód.
Gioskrzy​wiłsię.
‒Nieświę​tu​jęroz​wo​du.
‒Na​praw​dę?Alezor​ga​ni​zo​wa​łeśprzy​ję​cie‒uszczy​pli​wieza​uwa​żyłLe​an​dros.
‒ Roz​sta​li​śmy się z Ca​li​sto w bar​dzo cy​wi​li​zo​wa​ny spo​sób… ‒ Gio na​tych​miast

sięusztyw​nił.

‒Tak,ahar​piebar​dzoszyb​kosięzo​rien​to​wa​ły,żeznówje​steśdowzię​cia…‒za​-

żar​to​wałLe​an​dros.

‒Ni​g​dywię​cejsięnieoże​nię‒od​po​wie​działpo​nu​roprzy​ja​ciel.
‒Ni​g​dyniemówni​g​dy…
‒Mó​więpo​waż​nie‒uciąłGio.
Le​an​drospo​ki​wałzezro​zu​mie​niemgło​wąiza​żar​to​wał,żebyroz​we​se​lićza​fra​so​-

wa​ne​goprzy​ja​cie​la:

‒Przy​naj​mniejCa​li​stowie​dzia​ła,żeCa​na​let​totonieimięko​niawy​ści​go​we​go!
Gioza​marł;wpad​kaBil​lieni​g​dygonieba​wi​ła,choćniedałtegoposo​biepo​znać.

Te​raz jed​nak jego sro​ga mina mo​gła prze​stra​szyć na​wet zna​ją​ce​go go od dzie​ciń​-
stwaLe​an​dro​sa.

‒Tozna​czy‒pró​bo​wałja​kośza​ła​go​dzićnie​for​tun​nyżar​tow​niś‒niedzi​więsię,

żerzu​ci​łeśtam​tągłup​ta​skę.

Giomil​czał.Ni​g​dyniezwie​rzałsięni​ko​mu,na​wetswe​munaj​lep​sze​muprzy​ja​cie​-

lo​wi,dla​te​goLe​an​drosniemógłwie​dzieć,żeGionieroz​stałsięwte​dyzBil​lie.Po
pro​stuprze​stałsięzniąpo​ka​zy​waćwmiej​scachpu​blicz​nych.

W ga​ra​żu nie​wiel​kie​go dom​ku Bil​lie sor​to​wa​ła nową do​sta​wę ubrań i bi​żu​te​rii.

Nie​któ​rerze​czyna​le​ża​łoupraćbądźzre​pe​ro​waćprzedwy​sta​wie​niemnasprze​daż
wskle​pi​kuzto​wa​ra​mivin​ta​ge,któ​rydzię​kiwy​czu​ciuwła​ści​ciel​kiprzy​no​siłskrom​-
ny, ale sta​ły do​chód. Pra​cu​jąc, Bil​lie za​ga​dy​wa​ła do swe​go syn​ka sie​dzą​ce​go
wkrze​seł​kuiza​ja​da​ją​ce​gosięzesma​kiembisz​kop​ta​mizjo​gur​tem.

‒Je​steśnaj​słod​szymbo​ba​semnaświe​cie.
Theood​po​wie​działjejpro​mien​nymuśmie​chem.
Bil​liewy​pro​sto​wa​łazgar​bio​neple​cyijęk​nę​łaci​cho.Przy​naj​mniejdzię​kiprze​rzu​-

ca​niuhałdubrańuda​łojejsięwkoń​cuzrzu​cićkil​kanad​pro​gra​mo​wychki​lo​gra​mów,
któ​repo​zo​sta​łyjejpocią​ży.Niemo​głaso​biepo​zwo​lićnaprzy​ty​cie,itakniena​le​ża​-
ładowiot​kich.Przyme​trzesześć​dzie​siątwzro​stuidu​żychpier​siachorazkrą​głych
bio​drachkaż​dydo​dat​ko​wyki​lo​gramna​tych​miastrzu​całsięwoczy.Nieza​drę​cza​ła
się swą wagą, ale nie za​mie​rza​ła też za​mie​nić się w ba​rył​kę. Za​bio​rę wszyst​kie
dzie​cia​kinaspa​cerdopar​kuipo​zwo​lę,żebydałymiwy​cisk,po​sta​no​wi​ła.

‒Kawy?‒Wdrzwiachpro​wa​dzą​cychdodomupo​ja​wi​łasięDee,ku​zyn​kaiwspół​-

lo​ka​tor​kaBil​lie.

‒Zprzy​jem​no​ścią.
Bil​liezda​wa​łaso​biespra​wę,żemia​ławie​leszczę​ścia,spo​ty​ka​jącDeenapo​grze​-

bieciot​ki.Zna​łysięjesz​czezeszko​ły,aleichdro​giro​ze​szłysiękil​kalatwcze​śniej,
mimo że za​wsze się lu​bi​ły. Za​uwa​ży​ła si​nia​ki na ra​mio​nach daw​nej przy​ja​ciół​ki.
Zprze​ra​że​niemwy​słu​cha​łajejopo​wie​ścioagre​syw​nymmężuiuciecz​cedoośrod​ka
opie​kuń​cze​go z ma​lut​ki​mi dzieć​mi. Bil​lie, sama w czwar​tym mie​sią​cu cią​ży, dłu​go
nie mo​gła się otrzą​snąć. Dwie sa​mot​ne mat​ki po​łą​czy​ły siły i za​miesz​ka​ły ra​zem
wnie​wiel​kimdom​kunapro​win​cji,dzie​lącsięobo​wiąz​ka​mi,smut​ka​miira​do​ścia​mi.
Żyły skrom​nie i spo​koj​nie, bez wzlo​tów, ale i bez bo​le​snych upad​ków. Obej​mu​jąc
dłoń​mi ku​bek z go​rą​cą kawą, Bil​lie słu​cha​ła jed​nym uchem Dee na​rze​ka​ją​cej na
ilośćpra​cydo​mo​wejza​da​wa​nejjejpię​cio​let​nimbliź​nia​kom,JadeiDa​vi​so​wi.Może
in​nym jej eg​zy​sten​cja wy​da​wa​ła się nud​na, ale Bil​lie na​dal pa​mię​ta​ła cza​sy, kie​dy
dałasięocza​ro​waćuro​komświa​to​we​goży​cia,tyl​kopoto,bypóź​niejpo​grą​żyćsię
nawie​lety​go​dniwroz​pa​czy.Wy​da​wa​łojejsięwte​dy,żeży​ciestra​ci​łosensido​pie​-
ronie​ocze​ki​wa​neod​kry​cie,żejestwcią​ży,po​zwo​li​łojejuj​rzećświa​teł​kowciem​no​-
ści.Spoj​rza​łazczu​ło​ściąnasyn​ka.

‒ Po​win​naś w koń​cu po​my​śleć o so​bie ‒ za​uwa​ży​ła z za​tro​ska​niem Dee. ‒ Nie

mo​żeszżyćje​dy​niedladziec​ka.Theojestcu​dow​ny,alekie​dyśdo​ro​śnieizo​sta​niesz
wte​dysama.Po​trzeb​nycimęż​czy​zna…

‒Jakry​biero​wer!‒za​śmia​łasięgorz​koBil​lie.Je​dentra​gicz​nywskut​kachzwią​-

zekwy​star​czył,żebynaza​wszezra​zi​łasiędomęż​czyzn.‒Ato​biemęż​czy​znanie
jestpo​trzeb​ny?

‒Dzię​ku​jębar​dzo!
‒Nowła​śnie!
‒Jatocoin​ne​go‒skon​sta​to​wa​łasmu​kłasza​tyn​ka.‒Gdy​bymbyłatobą,cho​dzi​-

ła​bymnarand​kibezprze​rwy!

Ba​wią​cy się te​raz na pod​ło​dze Theo, zła​pał mamę za nogę i pod​cią​gnął się do

góry,kwi​lączza​do​wo​le​nia.Szyb​koro​biłpo​stę​py,zwa​żyw​szy,żeprzezparęmie​się​-
cy miał obie nogi w gip​sie po ope​ra​cji dys​pla​zji bio​der. Uśmiech​nę​ła się do nie​go
izmierz​wi​łaczar​neloki,któ​reodzie​dzi​czyłpoojcu.Ichdo​tykobu​dziłwniejwspo​-
mnie​nia.Otrzą​snę​łasięszyb​ko;roz​pa​mię​ty​wa​niebłę​dówprze​szło​ścidoni​cze​gonie
pro​wa​dzi,zga​ni​łasięwmy​ślach.

Deeprzy​glą​da​łasięku​zyn​ceznie​skry​wa​nympo​li​to​wa​niem.Bil​lieSmithsta​no​wi​ła

ide​ał ko​bie​cej uro​dy: krą​gła, z grzy​wą mio​do​wo​zło​tych lo​ków i ślicz​ną twa​rzą

z ogrom​ny​mi zie​lo​ny​mi oczy​ma dzia​ła​ła na męż​czyzn jak ma​gnes. Gdy​by nie wro​-
dzo​naskrom​nośćido​broćser​caku​zyn​ki,Deeuschła​byzza​zdro​ści.Oczy​wi​ścienie
za​zdro​ści​łajejro​man​suzokrut​nym,ego​istycz​nymdra​niem,któ​ryzła​małBil​lieser​-
ce. Ufna mło​da dziew​czy​na za​pła​ci​ła wy​so​ką cenę za po​ko​cha​nie nie​wła​ści​we​go
męż​czy​zny.

Pu​ka​niedodrzwiwy​rwa​łoobieko​bie​tyzza​my​śle​nia.
‒Otwo​rzę!‒Bil​lieze​rwa​łasięzmiej​sca,boDeeza​ję​tabyłapra​so​wa​niem.Theo

naczwo​ra​kachru​szyłzamat​ką.Da​vispra​wiesięonie​goprze​wró​cił,kie​dywy​biegł
zsa​lo​nu,krzy​cząc:

‒ Przed do​mem stoi wiel​ki sa​mo​chód! Taki duży! ‒ Chłop​czyk aż pod​ska​ki​wał

zpod​nie​ce​nia.

Bil​lieza​ło​ży​ła,żeza​fa​scy​no​wa​nymo​to​ry​za​cjąsy​nekDeezo​ba​czyłprzezoknosa​-

mo​chód do​staw​czy albo śmie​ciar​kę. Otwo​rzy​ła drzwi i… gwał​tow​nie cof​nę​ła się
okrok.

‒ Bar​dzo trud​no cię zna​leźć ‒ za​uwa​żył Gio, któ​ry wy​peł​niał sobą pra​wie całe

drzwi.

Bil​lieza​mar​ła.Szokode​brałjejzdol​nośćdowy​ko​na​nianaj​mniej​sze​gona​wetge​-

stu.

‒Dla​cze​gomiał​byśmnieszu​kać?‒wy​krztu​si​ławresz​cie.

Giopo​że​rałjąwzro​kiem.Dwa​dzie​ściaczte​rypie​gina​dalzdo​bi​łyjejkrą​głepo​licz​-

kiiza​dar​tyno​sek;wie​działto,bokie​dyśjepo​li​czył.Wiel​kiezie​lo​neoczy,de​li​kat​ne
rysytwa​rzyipulch​neró​żo​weustaniezmie​ni​łysięanitro​chę,za​uwa​żyłzulgą.Zer​-
k​nąłnaopi​na​ją​cykrą​głepier​sibłę​kit​nypod​ko​szu​lekiza​drżał‒jegoli​bi​doobu​dzi​ło
sięna​glezdłu​gie​gozi​mo​we​gosnu.Wpew​nymmo​men​cieza​cząłsięna​wetoba​wiać,
że nie​uda​ne mał​żeń​stwo sku​tecz​nie go wy​ka​stro​wa​ło. Wy​star​czy​ło jed​nak jed​no
spoj​rze​nienaBil​lieikrewza​czę​łaszyb​ciejkrą​żyćwjegoży​łach.Po​wi​nienbyłsię
tegospo​dzie​wać.Za​wszebu​dzi​ławnimsza​leń​cze,nie​na​sy​co​nepo​żą​da​nie.Zda​rzy​-
łomusięna​wetwy​słaćponiąpry​wat​nysa​mo​lot,kie​dypod​czaspo​dró​żysłuż​bo​wej
wNo​wymJor​kuniemógłprze​staćoniejmy​śleć.

Bil​liebyłatakprze​ra​żo​naiza​sko​czo​nana​głympo​ja​wie​niemsięGior​gio​saLet​so​-

sa,żesta​łabezru​chu,wpa​tru​jącsięwgo​ściawiel​ki​mioczy​ma.Wuszachjejszu​-
mia​ło,sły​sza​łaje​dy​niewa​le​nieswe​goser​ca.Zotę​pie​niawy​rwa​łojąszar​pa​niema​-
łychrą​czekzano​gaw​kęspodni.Theowspiąłsiędopo​zy​cjisto​ją​cej,przy​trzy​mu​jąc
siędżin​sówmamy,ikwi​liłra​do​śnie.

‒Bil​lie?Wszyst​kowpo​rząd​ku?‒Deewyj​rza​łazkuch​ni.‒Cośsięsta​ło?
‒Nie,nic‒wy​krztu​si​łaBil​lieischy​li​łasięnie​zdar​nie,bywziąćTheanaręce.Po

jejobustro​nachsta​łybliź​nia​kiiwpa​try​wa​łysięwGia,jak​byprzy​byłzko​smo​su.

‒Dee,za​ję​ła​byśsiędzieć​mi?‒za​py​ta​ładrżą​cymgło​sem,prze​ka​zu​jącsyn​kaku​-

zyn​ce.Kie​dyzo​sta​lisami,uwię​zie​niwcia​snymko​ry​ta​rzu,spoj​rza​łananie​gowro​-
go.

‒Py​ta​łam,dla​cze​gomnieszu​ka​łeś‒przy​po​mnia​łanie​pro​szo​ne​mugo​ścio​wi.
‒Na​praw​dęchcesz,że​by​śmyprze​pro​wa​dza​litęroz​mo​węnapro​gu?‒Gioema​-

no​wałpew​no​ściąsie​bie.Jakzwy​klenie​po​strze​że​nieprzej​mo​wałdo​wo​dze​nie,cona​-

tych​miastjązde​ner​wo​wa​ło.

‒Dla​cze​gonie?‒-syk​nę​łaci​cho,pró​bu​jącjed​no​cze​śnieode​rwaćwzrokodjego

pięk​nejmę​skiejtwa​rzyigę​stychczar​nychwło​sów,któ​rekie​dyśprze​cze​sy​wa​łaczu​-
lepal​ca​mi.‒Nieje​stemcinicwin​na.

Giowy​glą​dałnaza​sko​czo​ne​goopo​remsta​wia​nymprzezko​bie​tę,któ​rakie​dyśspi​-

ja​łasło​wazjegoustido​kła​da​ławszel​kichsta​rań,żebygoza​do​wo​lić.Najegotwa​-
rzyma​lo​wa​łosięna​pię​cie.

‒Za​cho​wu​jeszsięnie​uprzej​mie‒za​uwa​żyłlo​do​wa​tymto​nem.
Bil​liekur​czo​wotrzy​ma​łasiędrzwi,żebynieupaść.Giojakza​wszeza​cho​wy​wał

chłod​ny dy​stans i bez mru​gnię​cia okiem wy​ma​gał od niej, żeby trak​to​wa​ła go tak
jakresz​taświa​ta,czy​lizesłu​żal​czymod​da​niem.Cóż,ro​zu​mia​łago,prze​cieżni​g​dy
nieza​znałodlu​dzini​cze​goin​ne​go‒za​wszemuschle​bia​liipłasz​czy​lisięprzednim,
za​bie​ga​jącochwi​lęcen​nejuwa​gicha​ry​zma​tycz​ne​gomi​liar​de​ra.

Kie​dyśpo​stę​po​wa​łamiden​tycz​nie,stwier​dzi​łazsmut​kiem.Ni​g​dymusięnieprze​-

ciw​sta​wi​łazoba​wy,żegoroz​gnie​waispro​wo​ku​jedoodej​ścia.Jaknairo​nięlosu,
mimowszyst​koitakjąopu​ścił.Jejna​iw​nośćzo​sta​łauka​ra​na.Ką​temokaBil​liedo​-
strze​głasą​siad​kęprzy​glą​da​ją​cąimsięznadpło​tu.

‒Le​piejwejdź‒pod​da​łasię.
Gio wszedł raź​nym kro​kiem do du​że​go po​ko​ju, któ​ry na​gle wy​dał jej się cia​sną

klit​kąza​gra​co​nądzie​cię​cy​miza​baw​ka​mi.Za​po​mnia​łajuż,jakswąwy​so​ką,atle​tycz​-
nąsyl​wet​kądo​mi​no​wałnadoto​cze​niem.Bil​liepo​spiesz​niewy​łą​czy​łate​le​wi​zor.Tak
dłu​go,jaktobyłomoż​li​we,sta​łaty​łemdoswe​gogo​ścia,sta​ra​jącsięukryćwra​że​-
nie,ja​kieza​wszenaniejwy​wie​rał.Wy​wo​ły​wałwniejdziw​nąeks​cy​ta​cjęipod​nie​ce​-
nie, któ​re raz już spro​wa​dzi​ło ją na ma​now​ce. Na​wet te​raz, nie pa​trząc, wi​dzia​ła
oczy​ma wy​obraź​ni jego mio​do​wo​brą​zo​we oczy, kró​lew​ski pro​fil, wy​raź​nie za​zna​-
czo​ne ko​ści po​licz​ko​we, śnia​dą skó​rę i, przede wszyst​kim, zmy​sło​we usta, któ​re
kie​dyśpo​tra​fi​łydaćjejtyleprzy​jem​no​ści.

‒Mampra​woza​cho​wy​wać sięwo​beccie​bienie​uprzej​mie ‒burk​nę​łaprzezra​-

mię.‒Dwalatatemuoże​ni​łeśsięzinnąko​bie​tą.‒Na​wette​razwspo​mnie​niedaw​-
ne​go od​rzu​ce​nia ra​ni​ło ją okrut​nie. Zro​zu​mia​ła wte​dy, że dla Gia oka​za​ła się wy​-
star​cza​ją​codo​braje​dy​nienase​kret​nąko​chan​kę,alenienażonę;toniezniąchciał
dzie​lićży​cie.‒Nicnasjużniełą​czy!

‒Roz​wio​dłemsię‒rzu​ciłpo​de​ner​wo​wa​nymto​nem,bonicnieszłotak,jakso​bie

za​ło​żył.Ni​g​dywcze​śniejBil​lienieoka​zy​wa​łamuwro​go​ści,niekwe​stio​no​wa​łajego
słówiza​cho​wań.Nowawer​sjadaw​nejko​chan​kiza​sko​czy​łagonie​mi​le.

‒Icoztego?‒od​pa​ro​wa​łana​tych​miast.‒Je​ślimniepa​mięćniemyli,two​jemał​-

żeń​stwo to była two​ja pry​wat​na spra​wa, któ​ra nie po​win​na mnie w ogó​le ob​cho​-
dzić!

‒Tyl​kożecięob​cho​dzi​ła.Albouży​łaśjejjakopre​tek​stu,żebyodemnieodejść.
‒Pre​tek​stu?!‒Słu​cha​łagozro​sną​cymzdu​mie​niem.Za​po​mnia​łajużjakbar​dzo

sa​mo​lub​ny i aro​ganc​ki po​tra​fił być. ‒ Prze​cież nie by​łeś już wol​nym męż​czy​zną,
oże​ni​łeśsię,wtwo​imży​ciuniebyłodlamniemiej​sca!

‒Bzdu​ra,by​łaśmojąko​chan​ką!
Bil​lepo​czer​wie​nia​ła,jak​byjąspo​licz​ko​wa​no.
‒Nie,ni​g​dyniąnieby​łam.Ko​cha​łamcię.Nieza​le​ża​łominapre​zen​tach,bi​żu​te​rii

iluk​su​so​wymapar​ta​men​cie,tyl​konato​bie‒rzu​ci​łaprzezza​ci​śnię​tezęby.

‒Prze​cieżmojażonaniemia​łanicprze​ciw​kona​sze​muzwiąz​ko​wi.‒Gioza​czy​nał

tra​cićcier​pli​wość.

„Mojażona”.Tedwasło​wana​dalra​ni​łyBil​liedoży​we​go.Po​czu​łaszczy​pa​niepod

po​wie​ka​mi,bochoćnie​na​wi​dzi​łaGia,sie​bieoce​nia​łarów​niesu​ro​wo.Jakmo​głapo​-
ko​chaćko​gośtaksa​mo​lub​ne​goinie​wraż​li​we​go?Idla​cze​goonpo​sta​no​wiłjąod​szu​-
kać?

‒ Cza​sa​mi wy​da​je mi się, że je​steś ko​smi​tą, Gio. ‒ Bil​lie le​d​wie pa​no​wa​ła nad

gnie​wem.‒Wmoimświe​cieprzy​zwo​icimęż​czyź​ni,gdyże​niąsięzjed​nąko​bie​tą,
niesy​pia​jązdru​gą.Dlamnietoniedoza​ak​cep​to​wa​nia.Afakt,żepo​ślu​bi​łeśko​bie​-
tę,któ​rejnieprze​szka​dzako​chan​ka,przy​gnę​biamniejesz​czebar​dziej.

‒ Te​raz je​stem wol​ny ‒ przy​po​mniał jej, za​sta​na​wia​jąc się jed​no​cze​śnie co się

sta​ło,żejegosłod​ka,ule​głaBil​liezmie​ni​łasięwupar​tąaro​gant​kę.

‒Niechcębyćnie​grzecz​na,alewo​la​ła​bym,że​byśjużso​biepo​szedł.
‒Na​wetmnieniewy​słu​cha​łaś!Cosięztobądzie​je,dodia​bła?!
‒ Nie mam ani ocho​ty, ani obo​wiąz​ku cię wy​słu​chi​wać. Roz​sta​li​śmy się daw​no

temu.

‒Nieroz​sta​li​śmysię,ze​rwa​łaśzemną!Znik​nę​łaśzpo​wierzch​nizie​mi!‒od​po​-

wie​działzna​ci​skiem.

‒Kie​dymioświad​czy​łeś,żesięże​nisz,aja…za​re​ago​wa​łam,takjakza​re​ago​wa​-

łam,ka​za​łeśmizmą​drzeć.Więczmą​drza​łam.Iniemamocho​tycięsłu​chać.

‒Niepo​zna​jęcię.
‒Nicdziw​ne​go.Mi​nę​łydwalata,zmie​ni​łamsię‒oświad​czy​łazdumą.
‒ W ta​kim ra​zie po​win​naś zna​leźć od​wa​gę, żeby po​wie​dzieć to, pa​trząc mi

woczy‒za​uwa​żyłkwa​śno.

Bi​lie po​czer​wie​nia​ła i w koń​cu się od​wró​ci​ła. Głę​bo​ko osa​dzo​ne ma​gne​tycz​ne

oczyoko​lo​rzebursz​ty​nuwpa​try​wa​łysięwniąba​daw​czo,znie​po​ko​jem.Pierw​szy
raz,gdyjezo​ba​czy​ła,za​mro​czo​nebyłygo​rącz​ką,aleitakwy​da​łyjejsięnie​sa​mo​wi​-
te.Prze​łknę​łaśli​nęiwy​krztu​si​ła:

‒Zmie​ni​łamsię.
‒Nieprze​ko​na​łaśmnie,mojamiła.‒Giona​wetniemru​gnął.Uśmie​chałsiępod

no​sem, świa​dom na​pię​cia, ja​kie za​wsze po​mię​dzy nimi po​wsta​wa​ło, gdy tyl​ko spę​-
dzi​lira​zemdłu​żejniżpięćmi​nut.Wi​działtowjejoczach,nicsięniezmie​ni​ło.Tyl​ko
tylepo​trze​bo​wałwie​dzieć.–Chcę,że​byśdomniewró​ci​ła.

Bil​liewstrzy​ma​łaod​dech.Do​pie​ropochwi​liotrzą​snę​łasięzszo​ku.Wświe​cieGia

ta​kie żą​da​nie za​pew​ne mia​ło sens. Jego mał​żeń​stwo roz​pa​dło się bar​dzo szyb​ko,
aGioniezno​siłzmianwży​ciupry​wat​nym.Po​wrótdodaw​nejko​chan​kimógłwjego
po​krę​co​nej,cho​rejlo​gi​ceozna​czaćnaj​prost​szyspo​sóbprzy​wró​ce​niapo​rząd​ku.

‒Niemamowy‒mruk​nę​ła.‒Mamnoweży​cie,któ​re​goniemogętakpopro​stu

zo​sta​wić.‒Zo​rien​to​wa​łasię,żeszu​kaja​kiejśidio​tycz​nejwy​mów​kiiroz​zło​ści​łasię
nasie​bie.‒Toodpo​cząt​kubyłbłąd…

‒Nie​praw​da.Byłocu​dow​nie‒za​prze​czył.
‒Awtwo​immał​żeń​stwieniebyło?‒Bil​lieniemo​głasiępo​wstrzy​mać.
Jego twarz stę​ża​ła. Pa​mię​ta​ła tę minę: ostrze​gał ją, że po​zwo​li​ła so​bie na zbyt

wie​le,wy​zna​czałgra​ni​cę.

‒Sko​rosięroz​wie​dli​śmy,tora​czejniebyło,praw​da?Aletyija…
Za​nimzdą​ży​łasięzo​rien​to​wać,chwy​ciłjązadło​nieiprzy​cią​gnąłbli​żejdosie​bie.
‒Tozu​peł​niecoin​ne​go‒do​koń​czyłmięk​kimgło​sem.‒Ukła​da​łonamsięświet​-

nie.

‒Za​le​ży,coro​zu​mieszprzezświet​nie.‒Wy​krę​ci​łabez​sil​nieręce.‒Janieby​łam

szczę​śli​wa.

‒Za​wszesięuśmie​cha​łaś‒stwier​dziłzpew​no​ściąwgło​sie,bopo​god​neuspo​so​-

bie​nieBil​lieuwa​żałzajejnaj​wspa​nial​szące​chę.

‒Nieby​łamszczę​śli​wa‒po​wtó​rzy​ła,czu​jąc,jakjejskó​rawil​got​nie​jezwy​sił​ku

wło​żo​ne​go w pa​no​wa​nie nad ner​wa​mi. Czu​ła za​pach Gia, zna​jo​me, mimo upły​wu
lat,upa​ja​ją​cepo​łą​cze​niecy​tru​so​wychnutwodyko​loń​skiejijegocie​płejskó​ry.Le​d​-
wiesiępo​wstrzy​ma​łaprzedwtu​le​niemtwa​rzywjegosze​ro​kąpierś.‒Puśćmnie,
pro​szę,tra​cisztyl​koswójcen​nyczas.

Jegoustaprzy​war​łydojejwarg,po​żą​dli​wie,zza​chłan​nymen​tu​zja​zmem,któ​re​go

ni​g​dyniezdo​ła​łaza​po​mnieć.Prze​szy​łojąelek​try​zu​ją​cepod​nie​ce​nie,oży​wia​jąckaż​-
dąko​mór​kęcia​ła.Zmy​sło​wapiesz​czo​taję​zy​kaGiaspra​wi​ła,żeugię​łysiępodnią
ko​la​na,apra​gnie​nie,bywtu​lićsięwsil​ne,mę​skiera​mio​nasta​łosięzbytsil​ne,by
mo​głamusięoprzeć.Dzi​kigłód,tę​sk​no​tatłu​mio​naprzezdwadłu​gielata,prze​bu​-
dzi​łasięiroz​grza​łaBil​liedoczer​wo​no​ści.Do​pie​ropłaczTheado​bie​ga​ją​cyzkuch​ni
po​dzia​łałnaniąni​czymzim​nyprysz​nic.Otrzeź​wia​ławse​kun​dę.Ode​rwa​łaustaod
roz​pa​lo​nych warg Gia i, pa​trząc w oczy męż​czy​zny, któ​ry kie​dyś zła​mał jej ser​ce,
po​wie​dzia​łato,copo​win​na:

‒Pro​szęcię,Gio,idźjuż.
Bil​liesta​łaprzyoknieipa​trzy​ła,jakmi​łośćjejży​ciawsia​dadoczar​nejli​mu​zy​ny

iod​jeż​dża.Bezwięk​sze​gowy​sił​kuznówjązra​nił,codo​bit​nieświad​czy​łookru​cho​-
ściztru​demod​zy​ska​nejprzezniąrów​no​wa​gi.Wciążja​kaśsła​ba,prze​kor​naczęść
jejser​cama​rzy​ła,byzanimpo​biecibła​gać,bydoniejwró​cił.Wie​dzia​łajed​nak,że
nie może so​bie po​zwo​lić na​wet na chwi​lę sła​bo​ści. Gdy​by Gio się do​wie​dział, że
Theojestjegosy​nem,wpadł​bywfu​rię.Odpo​cząt​kuzda​wa​łaso​biespra​wę,żecią​ża
by​ła​bydlaGianiedoza​ak​cep​to​wa​nia.Mimoto,kie​dywkrót​cepoichroz​sta​niuzo​-
rien​to​wa​łasię,żespo​dzie​wasięjegodziec​ka,zestra​chem,alezde​cy​do​wa​łasięje
uro​dzić.Nieli​czy​łanazro​zu​mie​nieanitymbar​dziejwspar​ciezestro​nymęż​czy​zny,
któ​ry zde​cy​do​wa​nie de​kla​ro​wał swój brak za​in​te​re​so​wa​nia oj​co​stwem. We wcze​-
snychty​go​dniachichzwiąz​kuostrzegłjąna​wet,żewpad​kazruj​no​wa​ła​byichży​cie
iozna​cza​ła​byko​niecwszyst​kie​go.Jed​nakBil​liemia​ławso​biezbytwie​lemi​ło​ści,by
po​zbyć się dziec​ka. Po​sta​no​wi​ła nie wta​jem​ni​czać w swe pla​ny Gia, a z cza​sem
uwie​rzy​łana​wet,żepo​tra​fispra​wić,byjejsy​nekni​g​dynieod​czułbra​kuojca.Tyl​ko
cza​sa​mi,wchwi​lachzmę​cze​nia,do​pa​da​łojąpo​czu​ciewin​ny.Czybyłaego​ist​ką,ska​-
zu​jącTheanado​ra​sta​niewnie​peł​nejro​dzi​nie?Czypew​ne​godnia,gdyjejsyndo​ro​-
śnie,znie​na​wi​dzijązato,żenieza​pew​ni​łamulep​sze​goży​cia?Bil​lieopar​łaroz​pa​-
lo​neczo​łoochłod​nąszy​bęiza​mknę​łapie​ką​ceodłezoczy.

ROZDZIAŁDRUGI

Pierw​szyrazoddłu​gie​gocza​suBil​liele​ża​łanałóż​kuztwa​rząwtu​lo​nąwpo​dusz​-

kęiwy​pła​ki​wa​łaso​bieoczy.Kie​dyniemia​łajużsiłłkać,Dee,sie​dzą​caujejboku,
po​gła​ska​łajązewspół​czu​ciempowło​sach.

‒GdziejestTheo?‒Bil​liena​tych​miastpo​wró​ci​ładorze​czy​wi​sto​ści.
‒Po​ło​ży​łamgo,boza​cząłma​ru​dzićzezmę​cze​nia.
‒Dzię​ku​jęci.‒Zogrom​nympo​czu​ciemwinyBil​liewy​grze​ba​łasięspo​mię​dzypo​-

du​szekiprze​mknę​ładoła​zien​ki,gdzieprze​my​łaczer​wo​nątwarziopuch​nię​teoczy
zim​nąwodą.Kie​dywró​ci​ładosy​pial​ni,Deena​dalsie​dzia​łanałóż​kuzza​fra​so​wa​ną
miną.

‒Tobyłon,praw​da?Oj​ciecThea?
Bil​lie,nie​pew​na,czyzdo​ławy​do​byćzsie​biegłos,po​ki​wa​łatyl​kogło​wą.
‒Nie​sa​mo​wi​cieprzy​stoj​ny‒za​uwa​ży​łanie​śmia​łoDee.‒Niedzi​więsię,żeza​-

wró​ciłciwgło​wie.Aleococho​dziztąli​mu​zy​ną?Mó​wi​łaś,żedo​brzemusiępo​wo​-
dzi,aleniezda​wa​łamso​biespra​wy,żetoja​kiśbo​gacz!

‒Bo​gacz‒po​twier​dzi​łanie​chęt​nieBil​lie.
‒Cze​gochciał?
‒Cze​goś,cze​gonapew​noniedo​sta​nie.

Giospo​dzie​wałsięróż​nychre​ak​cji,alenieod​mo​wy.Lo​gicz​nymwy​tłu​ma​cze​niem

wy​da​wa​łamusięje​dy​nieobec​nośćwży​ciuBil​liein​ne​gomęż​czy​zny.Samamyślory​-
wa​luwy​wo​ły​wa​ławnimtakąfu​rię,żeprzezdo​brychkil​kami​nutniebyłwsta​nie
anitrzeź​womy​śleć,anidzia​łać.Pierw​szyrazdo​tar​łodonie​go,jakfa​tal​niemo​gła
siępo​czućBil​lie,gdypo​wie​działjejoślu​biezCa​li​sto.Za​kląłpodno​sempogrec​ku.
Nicdziw​ne​go,żetakgopo​wi​ta​ła.Byłananie​gozła,po​tra​fiłtozro​zu​mieć,aleprze​-
cież nie spo​dzie​wa​ła się chy​ba, że oże​ni się z nią? Po przed​wcze​snej śmier​ci ojca
zo​stałgło​wąro​dzi​ny,coozna​cza​ło,żenajegobar​kachspo​cząłobo​wią​zekod​bu​do​-
wa​nia ary​sto​kra​tycz​ne​go, kon​ser​wa​tyw​ne​go kla​nu Let​so​sów. Już jako mło​dy chło​-
pak przy​siągł so​bie, że nie po​wtó​rzy błę​dów ojca. Tra​dy​cja po​sia​da​nia ko​cha​nek
w ich ro​dzi​nie się​ga​ła wie​lu po​ko​leń wstecz, ale do​pie​ro oj​ciec Gia po​szedł da​lej
i roz​wiódł się z żoną, by po​ślu​bić swą utrzy​man​kę. Ro​dzi​na ni​g​dy w peł​ni nie po​-
dźwi​gnę​łasiępotymcio​sie.Mat​kaGiaroz​cho​ro​wa​łasięiwkrót​cezmar​ła,osie​ro​-
ca​jącsynaidwiecór​ki.Na​to​miastDi​mi​triLet​sospra​wiezruj​no​wałro​dzin​nybiz​nes,
wy​da​jącwszyst​kiepie​nią​dzenaza​spo​ko​je​niekosz​tow​nychka​pry​sówswejwy​bran​-
ki.

Cóż,je​śliwży​ciuBil​liepo​ja​wiłsięja​kiśmęż​czy​zna,Giojużwkrót​cesięotymdo​-

wie.Dwóchjegoochro​nia​rzyśle​dzi​łojądys​kret​niedzieńinoc,takbypo​now​nienie
zni​kła mu z oczu. Gio uśmiech​nął się z mści​wą sa​tys​fak​cją. Tak​że ra​port Hen​leya
miałsięzna​leźćnajegobiur​kuzanie​ca​łądobę.Nie​ste​tyniegrze​szyłcier​pli​wo​ścią
ina​dalzży​małsięnamyśl,żeBil​lienierzu​ci​łasięwjegora​mio​na,usły​szaw​szy,że

sięroz​wiódł.Dla​cze​gotakgopo​trak​to​wa​ła?!Kie​dyjąpo​ca​ło​wał,nieopie​ra​łasię‒
spło​nę​ławjegora​mio​nach!Nawspo​mnie​nieroz​pa​lo​nejBil​liena​tych​miastsiępod​-
nie​cił,codo​bit​niedo​wo​dzi​ło,żejegoli​bi​domia​łosięświet​nie,bra​ko​wa​łomutyl​ko
od​po​wied​niejsty​mu​la​cji,czy​li…Bil​lie!Za​sta​na​wiałsięnadwy​sła​niemjejpięk​ne​go
bu​kie​tu; uwiel​bia​ła świe​że kwia​ty i chęt​nie się nimi ota​cza​ła. Wła​ści​wie dla​cze​go
nie ku​pi​łem jej domu z ogro​dem, po​my​ślał na​gle. Po​krę​cił gło​wą, nie wie​rząc we
wła​snyego​izmibrakaten​cjidlako​bie​ty,któ​rakie​dyśuwa​ża​łagonie​malzaBoga.
W kon​se​kwen​cji po​ka​za​ła mu drzwi. I nie po​cie​szał go fakt, że mógł mieć pra​wie
każ​dą inną ko​bie​tę w kra​ju, sko​ro pra​gnął tyl​ko tej jed​nej: nie​wy​so​kiej blon​dyn​ki
zza​dar​tymno​skiemibo​ski​mikrą​gło​ścia​mi…

Po nie​spo​koj​nej nocy i krót​kim śnie Bil​lie wsta​ła wcze​śnie, na​kar​mi​ła wszyst​kie

dzie​ciipo​sprzą​ta​ła.W ty​go​dniuod​pro​wa​dza​łabliź​nia​kiDee doszko​łyi za​bie​ra​ła
Theadopra​cy.Dee,pra​cu​ją​canadru​gązmia​nę,spa​ładłu​żej,aleprzedroz​po​czę​-
ciemzmia​nyod​bie​ra​ładzie​cizeszko​łyigo​to​wa​łaobiad,któ​rywszy​scyje​dliwspól​-
nie.Po​temDeewy​cho​dzi​ła,aBil​liepo​ma​ga​łama​lu​chomwlek​cjach,da​wa​łaimko​la​-
cję i kła​dła spać. Taki po​dział obo​wiąz​ków spraw​dzał się świet​nie, a do​dat​ko​wo
chro​niłobieko​bie​typrzeddo​tkli​wąsa​mot​no​ścią.Byłydlasie​biewspar​ciemwchwi​-
lachzwąt​pie​nia,dzie​li​łysięsmut​ka​miira​do​ścia​mi.Bil​liena​dalpa​mię​ta​łasa​mot​ne
dniwmiej​skimapar​ta​men​cieupły​wa​ją​cejejnacze​ka​niu,ażGioznaj​dzieczas,by
spę​dzić z nią noc. Oczy​wi​ście nie mar​no​wa​ła tego cza​su. Zda​ła ma​tu​rę i zro​bi​ła
mnó​stwokur​sów,po​czy​na​jącodna​ukiaran​ża​cjikwia​tów,po​przezkur​syku​li​nar​ne,
hi​sto​riisztu​ki,ażpodwase​me​stryza​rzą​dza​niaimar​ke​tin​gu.ImimożeGiozda​rzał
sięnieza​uwa​żaćjejsta​rań,touzu​peł​nie​nieedu​ka​cjiza​nie​dba​nejprzezlataspę​dzo​-
nenaopie​cenadcho​rąbab​kąwzmoc​ni​łojejpo​czu​ciewła​snejwar​to​ści.Kie​dypo​-
zna​łaGia,pra​co​wa​łajakosprzą​tacz​kaiuwa​ża​łasięzanie​god​nąuwa​gitakwy​jąt​-
ko​we​gomęż​czy​zny.

Roz​my​śla​łaotymwszyst​kim,ukła​da​jącwga​blo​ciepięk​ną,sta​rąbi​żu​te​rięzdo​by​-

tą w ubie​głym ty​go​dniu. Mimo że po​cho​dzi​ła z bied​nej ro​dzi​ny, po​tra​fi​ła do​ce​nić
pięk​ne przed​mio​ty. Nie zna​ła na​wet swo​jej mat​ki, Sal​ly, któ​ra, we​dług zło​śli​wej,
zgorzk​nia​łej bab​ki, zbun​to​wa​ła się jako na​sto​lat​ka i ucie​kła z domu. Po pew​nym
cza​siepo​ja​wi​łasięnapro​gudomuro​dzi​cówzma​lut​kąBil​lie.Dzia​dekna​mó​wiłbab​-
kę,bypo​zwo​li​łacór​ceprze​no​co​waćjed​nąnoc,cze​gostar​szapani,jakwie​lo​krot​nie
in​for​mo​wa​ławnucz​kę,ża​ło​wa​ładokoń​caży​cia.Na​stęp​ne​godniaranopoSal​lynie
byłośla​du.Zo​sta​wi​łazatopła​czą​ceża​ło​śniema​lut​kienie​mow​lę.Nie​ste​tybab​kani​-
g​dyniepo​ko​cha​łama​łejBil​lie,cho​ciażopie​kanadniąza​pew​ni​łajejza​si​łekso​cjal​ny.
Dzia​dekoka​zy​wałwnucz​cewię​cejser​ca,je​ślityl​konieupi​jałsięwsztokwpo​bli​-
skimba​rze.Bil​liepo​dej​rze​wa​ła,żebrakmi​ło​ściiuwa​gi,cze​goza​zna​ławdzie​ciń​-
stwie,spra​wił,żetakła​twopo​zwo​li​łaGiosobąrzą​dzić.Jegopo​żą​da​nieiten​den​cję
dokon​tro​lo​wa​niawzię​łazami​łośćitro​skę.Spra​wił,żeporazpierw​szywży​ciupo​-
czu​łasięko​cha​na.Byłanie​przy​tom​nazeszczę​ściaażdotegostrasz​ne​godnia,gdy
jejoznaj​mił,żedlado​braswe​goary​sto​kra​tycz​ne​go,sno​bi​stycz​ne​gokla​nuorazwie​-
lo​mi​liar​do​we​gobiz​ne​suro​dzin​ne​gomu​siałsięoże​nićipo​cząćpo​tom​ka.Oczy​wi​ście
nie z nią. Wspo​mnie​nie tam​te​go upo​ko​rze​nia na​dal ją ra​ni​ło. Bil​lie otrzą​snę​ła się
zpo​nu​rychmy​śliiza​czę​łamet​ko​waćna​re​pe​ro​wa​neiupra​neubra​nia,odcza​sudo

cza​suzer​ka​jącnaTheadrze​mią​ce​gospo​koj​nienaza​ple​czu.Mie​siącwcze​śniejBil​-
lieza​trud​ni​łaeks​pe​dient​kęnapółeta​tu.Iwo​na,mło​dadziew​czy​napol​skie​gopo​cho​-
dze​nia,pra​co​wa​ławgo​dzi​nachnaj​więk​sze​goru​chulubgdyBil​liemu​sia​łaza​jąćsię
dzieć​mi.Naszczę​ścieodnie​daw​nasklepza​cząłwkoń​cuprzy​no​sićnie​złezy​ski;mi​-
łośćBil​liedoau​ten​tycz​nych,sta​rych,ręcz​nieszy​tychkre​acjiza​czę​łapro​cen​to​wać.
Sta​liklien​ciufa​lijejgu​sto​wiiokuwy​czu​lo​ne​munapod​rób​ki.

Giowy​siadłzli​mu​zy​ny,pod​czasgdyjegokie​row​cakłó​ciłsięzestraż​ni​kiemmiej​-

skim, a ochro​nia​rze wy​sia​da​li z sa​mo​cho​du blo​ku​ją​ce​go całą wą​ską ulicz​kę. Szyld
na skle​pi​ku „Bil​lie’s Vin​ta​ge” za​sko​czył go. Na​praw​dę nie spo​dzie​wał się, że jego
po​tul​na ko​biet​ka po​tra​fi​ła​by za​ło​żyć wła​sną fir​mę! Zmarsz​czył brwi na wi​dok do​-
wo​du,jakbar​dzosięmy​lił.Ko​bie​tysąnie​prze​wi​dy​wal​ne,po​my​ślał!Ko​lej​nyrazza​-
dałso​biepy​ta​nie,czyfak​tycz​nieznałBil​lie.Od​kądjąod​na​lazł,nieprze​sta​wa​łago
za​dzi​wiać, ro​biąc i mó​wiąc rze​czy, któ​rych kom​plet​nie się po niej nie spo​dzie​wał.
Giopo​krę​ciłznie​do​wie​rza​niemgło​wą.Za​miastzaj​mo​waćsiępo​waż​ny​mipro​jek​ta​-
mi, od​by​wać waż​ne spo​tka​nia w in​te​re​sach, sie​dział już po​nad dobę w za​pa​dłej
dziu​rzewYork​shi​reiuga​niałsięzaBil​lie.Jakitomia​łosens?

DeeiIwo​naprzy​by​łydoskle​pupra​wiejed​no​cze​śnie.Deewsa​dzi​łaTheadowóz​-

ka i uzgad​nia​ła z Bil​lie menu na ko​la​cję, pod​czas gdy Iwo​na ob​słu​gi​wa​ła klient​kę.
Iwła​śniewte​dydoskle​puwkro​czyłGio.Bil​lieza​mil​kławpółsło​waizu​peł​nieza​po​-
mnia​ła, co za​mie​rza​ła po​wie​dzieć. Ubra​ny w szy​ty na mia​rę gra​fi​to​wy gar​ni​tur
wprąż​kiGiopre​zen​to​wałsiętakszy​kow​nie,żeBil​lieza​par​łodechwpier​si.Bia​ła
ko​szu​lapod​kre​śla​łaoliw​ko​wyod​cieńjegoskó​ry,adwu​dnio​wyza​rostdo​da​wałprzy​-
stoj​nejtwa​rzysu​ro​we​gouro​ku.Bil​lieza​czer​wie​ni​łasię,czu​jąc,jakjejpier​siro​bią
sięcięż​kie,asut​kitward​nie​ją.Świa​do​mość,żena​dalsamąswąobec​no​ściąpo​tra​fił
jądo​pro​wa​dzićdota​kie​gosta​nu,wpę​dza​łająwroz​pacz.

‒Bil​lie…
Ak​sa​mit​nygłosGiawy​peł​niłnie​wiel​kąprze​strzeńbu​ti​ku.
‒ Gio ‒ jęk​nę​ła Bil​lie i po​de​szła do nie​go szyb​ko. Oczy wszyst​kich skie​ro​wa​ne

byłynanie​spo​dzie​wa​ne​goprzy​by​sza.‒Cze​gochcesz?‒syk​nę​ła.

‒ Nie uda​waj, że nie wiesz ‒ od​parł z wyż​szo​ścią. ‒ Ode​szłaś ode mnie, żeby

otwo​rzyćsklep?‒Gioro​zej​rzałsiędo​oko​ła.

‒Totyzemniezre​zy​gno​wa​łeś‒od​par​łado​bit​nie,choćci​cho,takbyniktjejnie

usły​szał.Skrzy​wi​łasię,sły​sząc,ilego​ry​czyna​dalpo​brzmie​wa​łowjejgło​sie.

‒Toniejestod​po​wied​niemiej​scenaroz​mo​wę,spo​tkaj​mysięwmoimho​te​lupod​-

czaslun​chu‒uciął,za​ci​ska​jącpal​cewo​kółjejra​mie​nia.

‒Za​bierzna​tych​miastrękęalbospo​licz​ku​jęcięprzywszyst​kich‒syk​nę​łaBil​lie,

któ​raobie​ca​łaso​bie,żeniepo​zwo​li,byGiojąonie​śmie​liłizmu​siłdopod​po​rząd​ko​-
wa​niasięjegoroz​ka​zom.

‒ Lunch? ‒ Uśmiech​nął się tyl​ko lek​ko, jak​by per​spek​ty​wa odro​bi​ny prze​mo​cy

wy​da​łamusięcał​kiemku​szą​ca.

‒Niemamcinicdopo​wie​dze​nia.‒Bil​lieza​uwa​ży​łaznie​za​do​wo​le​niem,żeGio

na​dalprzy​trzy​my​wałjązara​mięiniepo​zwa​lałodejść.

‒Tymle​piej,bę​dzieszmo​głamniewy​słu​chać.‒Uśmiech​nąłsię,jakzwy​klewiel​-

cezsie​bieza​do​wo​lo​ny.

‒Niemamocho​tycięwy​słu​chi​wać.‒Bil​lieupar​cieigno​ro​wa​łapod​nie​ce​niespo​-

wo​do​wa​ne do​ty​kiem sil​nej dło​ni Gia. Obej​mo​wał jej ra​mię sta​now​czo, ale de​li​kat​-
nie.

‒ No trud​no ‒ wes​tchnął zre​zy​gno​wa​ny. Już my​śla​ła, że zo​sta​wi ją w spo​ko​ju,

choćzdzi​wi​łasię,żetakła​twojejpo​szło.AleGioza​sko​czyłją,ro​biąccoś,oconi​g​-
dybygoniepo​dej​rze​wa​ła:po​chy​liłsięimimożeznaj​do​wa​lisięwmiej​scupu​blicz​-
nym,wziąłjąnaręceiru​szyłwkie​run​kudrzwi.

‒Na​tych​miastpo​stawmnienazie​mi!‒Bil​liewal​czy​łazezwiew​nąspód​ni​cą,któ​-

rapod​wi​nę​łasiędogóryiod​sła​nia​łaspo​rączęśćjejud.‒Osza​la​łeś?!

Giozer​k​nąłnadwieko​bie​tysto​ją​cezaladąiprzy​glą​da​ją​cemusięsze​ro​kootwar​-

ty​mioczy​ma.

‒Za​bie​ramBil​lienalunch‒rzu​ciłwichstro​nę.‒Wró​cizadwiego​dzi​ny‒wy​ja​-

śniłspo​koj​nie.Gdyra​mie​niemotwie​rałso​biedrzwi,Bil​liezdą​ży​łatyl​koką​temoka
zo​ba​czyćro​ze​śmia​nątwarzDee.

Szo​fer otwo​rzył sze​ro​ko tyl​ne drzwi li​mu​zy​ny i już po chwi​li znaj​do​wa​li się

wśrod​ku.

‒ Chy​ba nie spo​dzie​wa​łaś się, że będę się z tobą kłó​cił w miej​scu pu​blicz​nym?

Zresz​tą,zgłod​nia​łemistra​ci​łemjużcier​pli​wość‒przy​znałbezwi​docz​nychwy​rzu​-
tówsu​mie​nia.

Bil​liekil​ko​magniew​ny​miru​cha​mipo​pra​wi​łaubra​nie.
‒Trze​babyłowró​cićdoLon​dy​nu!
‒Prze​cieżwiesz,żenieak​cep​tu​jęod​mow​nejod​po​wie​dzi.
Bil​liewznio​słaoczydonie​baiwes​tchnę​łacięż​ko.
‒Skądmamwie​dzieć?Ni​g​dywcze​śniejcisięnieprze​ciw​sta​wi​łam.
Kujejza​sko​cze​niu,Gioro​ze​śmiałsięszcze​rze,ajegoprzy​stoj​natwarzroz​ch​mu​-

rzy​łasięwresz​cie.

‒Tę​sk​ni​łemzatobą–wy​znał,roz​bra​ja​jącjąkom​plet​nie.
Niebyłajużzła,po​zo​sta​łoje​dy​niepo​czu​cieżaluikrzyw​dy.
‒Jakmo​głeśzamnątę​sk​nić,prze​cieżoże​ni​łeśsięzinnąko​bie​tą?
‒ Nie wiem ‒ wy​znał szcze​rze. ‒ Mimo wszyst​ko tę​sk​ni​łem. Sta​no​wi​łaś istot​ną

częśćmo​je​goży​cia.

‒Nie‒za​opo​no​wa​ła.‒Upchną​łeśmniewką​cieswo​je​goży​ciaini​g​dyniedo​pu​-

ści​łeśdotego,bymznie​gowy​szła.

Gio zdu​miał się. Dzwo​nił do niej dwa razy dzien​nie, nie​za​leż​nie od pla​nu dnia

i licz​by za​jęć. Przy​jem​ne po​ga​węd​ki z po​god​ną, bez​pro​ble​mo​wą Bil​lie da​wa​ły mu
wy​tchnie​niepod​czasnaj​trud​niej​szychna​wetdniwbiu​rzelubwde​le​ga​cji.Je​ślisię
nad tym za​sta​no​wić, to ni​g​dy wcze​śniej ani póź​niej nie na​wią​zał z żad​ną ko​bie​tą
rów​nieza​ży​łejre​la​cji.Ufałjejiza​wszemó​wiłpraw​dę,cowjegoświe​ciesta​no​wi​ło
praw​dzi​wą rzad​kość. Za​czy​na​ło jed​nak po​wo​li do nie​go do​cie​rać, że wszyst​ko to
niemia​łowięk​sze​gozna​cze​niawob​li​czujegoślu​buzCa​li​sto.Bil​lie,któ​rani​g​dynie
urzą​dza​ła scen za​zdro​ści, tym ra​zem za​re​ago​wa​ła wy​jąt​ko​wo gwał​tow​nie. Czy
słusz​nie?Niechciałotymmy​śleć.Sta​now​czood​ma​wiałana​li​zo​wa​niaemo​cjiBil​lie,
a tym bar​dziej wła​snych. Daw​no temu, jako dziec​ko ży​ją​ce w dys​funk​cyj​nej, nie​-
szczę​śli​wejro​dzi​nie,Giowy​pra​co​wałsys​temuni​ka​niaemo​cjo​nal​ne​goza​an​ga​żo​wa​-

niachro​nią​cygoprzedcier​pie​niem.Jegozda​niemzdro​wyroz​są​dekichłod​nakal​ku​-
la​cjaspraw​dza​łysięowie​lele​piejwewszyst​kichsfe​rachży​cia.Tyl​koniewprzy​-
pad​ku Bil​lie, skon​sta​to​wał zre​zy​gno​wa​ny. Cóż, prze​szło​ści nie da się już zmie​nić,
stwier​dziłipo​sta​no​wiłdzia​łać.Pie​nią​dze,de​ter​mi​na​cjaiwy​trwa​łośćpo​zwa​la​łymu
osią​gnąćkaż​dyza​mie​rzo​nycel,więcmu​sia​łyza​dzia​łaćiwtymprzy​pad​ku.Je​dy​ną
trud​ność sta​no​wił fakt, że Bil​lie ni​g​dy nie kie​ro​wa​ła się wzglę​da​mi prak​tycz​ny​mi,
dla niej li​czy​ły się wy​łącz​nie uczu​cia. Być może wła​śnie to po​cią​ga​ło go w niej na
po​cząt​kuichzna​jo​mo​ści,bypodko​niecob​ró​cićsięprze​ciw​konie​mu.Zer​k​nąłnajej
za​ró​żo​wio​nągnie​wemtwarzina​tych​miastza​pra​gnąłpo​siąśćjąnatyl​nejka​na​pieli​-
mu​zy​ny,takbyza​po​mnia​łaoca​łymświe​cieiprze​sta​ławkoń​cusięnanie​gobo​czyć.
Ła​ko​mymwzro​kiembłą​dziłpojejcie​le:krą​głych,mięk​kichpier​siach,któ​reuwiel​-
białpie​ścić,idłu​gichno​gach,po​mię​dzyktó​ry​miza​wszeznaj​do​wałroz​kosziuko​je​-
nie. Seks z Bil​lie był wspa​nia​ły. Gio po​czuł, jak robi mu się go​rą​co. Kie​dy byli ra​-
zem,wy​da​wa​łomusięoczy​wi​ste,żeko​cha​lisię,gdytyl​koprzy​szłamunatoocho​ta.
Te​raz,mimożeBil​liesie​dzia​łatużoboknie​go,prze​ży​wałka​tu​sze,niemo​gącjejna​-
wetpo​ca​ło​wać.

‒Wróćdomnie.Całytenczascięszu​ka​łem‒przy​znał.
‒Two​jejżo​niemu​sia​łosiętobar​dzopo​do​bać.
‒Niemie​szajwtoCa​li​sto…
Bil​lie wzdry​gnę​ła się jak ra​żo​na prą​dem. Zda​wa​ła so​bie spra​wę, że jest prze​-

wraż​li​wio​na na punk​cie żony Gia. By​łej żony, po​pra​wi​ła się w my​ślach. Po dwóch
lataodichślu​buniepo​win​najużtakre​ago​waćnadźwiękjejimie​nia.Ina​wetje​śli
te​razGiotwier​dził,żeni​g​dyoniejnieza​po​mniał,niemo​głaso​biepo​zwo​lić,bypo​-
now​niezła​małjejser​ce.Wtejchwi​litoobo​la​łe,po​ra​nio​neser​cewa​li​łojakosza​la​łe.
Gio był jej pierw​szą, wiel​ką mi​ło​ścią. Roz​sta​nie z nim pra​wie ją za​bi​ło, ale na​wet
dlanie​goniezni​ży​łasiędosy​pia​niazmę​żemin​nejko​bie​ty.

‒ Nie mogę uwie​rzyć, że w ten spo​sób mar​nu​jesz swój czas. ‒ Za​to​czy​ła ręką

koło.‒Pocotoro​bisz?Prze​cieżtoniemasen​su.

Gioprzy​glą​dałsięuważ​niejejoży​wio​nej,za​ru​mie​nio​nejtwa​rzyiza​sta​na​wiałsię,

dla​cze​gowy​da​wa​łamusiętakaślicz​na.Obiek​tyw​nierzeczbio​rąc,jejuro​daznacz​-
nieod​bie​ga​łaodkla​sycz​ne​goka​no​nupięk​na:naza​dar​tymno​siero​iłosięodpie​gów,
wiel​kieoczydo​mi​no​wa​łynadresz​tątwa​rzy,akrę​co​newło​sypodwpły​wemwil​go​ci
sta​wa​ły się nie​sfor​ną czu​pry​ną. Jed​nak jego cia​ło nie przyj​mo​wa​ło kry​tycz​nych
uwagro​zu​mu.Na​dalpa​mię​tałdo​tykjejje​dwa​bi​stychwło​sównaswymna​gimtor​sie,
mięk​kośćjejpier​sipod​da​ją​cychsięjegopo​ca​łun​kom…Czułfi​zycz​nybólnamyśl,że
jużni​g​dyniedo​świad​czytejroz​ko​szy.

‒ Nie patrz na mnie w ten spo​sób. ‒ Bil​lie za​czer​wie​ni​ła się zno​wu. Na​pię​cie

wdolebrzu​chaprzy​po​mi​na​łojej,jakwie​lecza​sumi​nę​ło,od​kądczu​łasiępo​żą​da​na.

‒Wjakispo​sób?
‒Prze​cieżwiesz.‒Opu​ści​łaskrom​nieoczy.
‒Jak​bymchciałsięztobąko​chać?Cóż,nicnatoniepo​ra​dzę,pra​gnęcięażdo

bólu…

Bil​lie po​czu​ła roz​kosz​ny skurcz mię​śni, o któ​rych nie chcia​ła na​wet my​śleć. Za​-

czę​łasięwier​cić.

‒Na​praw​dę,niechcętegosłu​chać,Gio,tonie​sto​sow​ne…‒Za​mil​kła,boGio,nic

so​bie nie ro​biąc z jej pro​te​stów, prze​su​nął pal​cem wska​zu​ją​cym po jej za​ci​śnię​tej
nakra​wę​dzika​na​pydło​ni.

‒Przy​naj​mniej,wprze​ci​wień​stwiedocie​bie,je​stemszcze​ry…
‒Niewró​cędocie​bie‒prze​rwa​łamuzde​cy​do​wa​nie.‒Uło​ży​łamso​bieży​cie…
‒Zin​nymmęż​czy​zną?‒Giodo​koń​czył,za​ci​ska​jącpal​cenajejdło​ni.
Uchwy​ci​łasiętejwy​mów​kijakto​ną​cybrzy​twy.
‒Tak,zkimśin​nym.
Giospiąłsięna​tych​miast.
‒Zkim?
Bil​liepo​my​śla​łaoTheo.
‒Zkimśbar​dzodlamnieważ​nym.Ni​g​dybymgonieskrzyw​dzi​łaaniniena​ra​zi​ła

nacier​pie​nie.

‒Zro​bięwszyst​ko,żebycięod​zy​skać‒ostrzegłjąGio.
Li​mu​zy​naza​trzy​ma​łasięprzedho​te​lemnaskra​jumia​stecz​ka.Bil​lieza​drża​ła,wi​-

dzącma​lu​ją​cąsięnatwa​rzyGiobez​li​to​snąde​ter​mi​na​cję.

‒Dla​cze​goniemo​żeszpopro​stuzo​sta​wićmniewspo​ko​ju?‒jęk​nę​ła.‒Prze​cież

dośćsięjużprzezcie​biewy​cier​pia​łam.

Giole​d​wiekon​tro​lo​wałgniewiro​sną​cąde​spe​ra​cję.Świa​do​mość,żeinnymęż​czy​-

zna mógł do​ty​kać cia​ła Bil​lie, ko​chać się z nią, do​pro​wa​dza​ła go do fu​rii. Za​wsze
na​le​ża​ładonie​go,tyl​koiwy​łącz​niedonie​go,dla​te​goniemiałżad​nychwąt​pli​wo​ści,
żekim​kol​wiekbyłkon​ku​rent,na​le​ża​łosięgopopro​stupo​zbyć!Na​tych​miast!Prze​-
cieżniktniepo​tra​fiłroz​pa​lićBil​lietakjakon!Wmil​cze​niu,zza​sę​pio​nąminą,wy​-
siadłzsa​mo​cho​du.Bil​lienie​chęt​niepo​dą​ży​łazanim.

Kie​dy prze​cho​dzi​li przez foy​er ho​te​lu, zna​jo​my mę​ski głos za​trzy​mał Bil​lie. Ze

szcze​rymuśmie​chemprzy​wi​ta​łasięzwy​so​kim,ele​ganc​koubra​nymblon​dy​nem.

‒Si​mon,jaksięmasz?
‒ Mam dla cie​bie ad​res. ‒ Si​mon wy​grze​bał z kie​sze​ni nie​wiel​ką kar​tecz​kę. ‒

Maszdłu​go​pis?

Bil​liezda​łaso​biespra​wę,żejejto​reb​kazo​sta​ławskle​pie,oczy​wi​ściezwinyGia!

Spoj​rza​łachłod​nonawi​no​waj​cęiza​py​ta​ławład​czymto​nem:

‒Dłu​go​pis?
Kom​plet​nie za​sko​czo​ny Gio, któ​ry nie przy​wykł, by nim dy​ry​go​wa​no, wy​cią​gnął

bez​wied​nie zło​te pió​ro. Si​mon wziął je bez sło​wa i za​pi​sał ad​res na kart​ce, któ​rą
na​stęp​niedałucie​szo​nejBil​lie.

‒Bę​dzieszza​do​wo​lo​na,zo​ba​czysz.Majądużofaj​nychrze​czy,któ​rychmu​sząsię

szyb​kopo​zbyćprzedsprze​da​żądomu,więccenaniepo​win​nabyćwy​so​ka.

Bil​lie, po​zor​nie obo​jęt​na na gro​bo​wą minę Gia, po​sęp​nie gó​ru​ją​ce​go nad resz​tą

to​wa​rzy​stwa,uśmiech​nę​łasiępro​mien​niedoSi​mo​na.

‒Bar​dzocidzię​ku​ję,na​praw​dęje​stemciwdzięcz​na.
W spoj​rze​niu Si​mo​na Gio do​strzegł to samo za​in​te​re​so​wa​nie, któ​re wi​dy​wał już

woczachmęż​czyznroz​ma​wia​ją​cychzBil​lie.Za​ci​snąłzęby,alenicniepo​wie​dział.

‒ Może któ​re​goś dnia umó​wi​my się na lunch? ‒ Si​mon na​dal zda​wał się nie do​-

strze​gaćobec​no​ściry​wa​la.Tegobyłojużzawie​le!

‒Nie​ste​tyBil​liejestza​ję​ta‒wy​ce​dziłprzezza​ci​śnię​tezębyGioipo​ło​żyłwiel​ką

dłońnakar​kuBil​lie.

‒Bar​dzochęt​nie,Si​mon.‒Bil​lie,mimożepo​czer​wie​nia​ła,nieprze​sta​łauprzej​-

miesięuśmie​chać.‒Za​dzwońdomnie.‒Zda​wa​łaso​biespra​wę,żewnor​mal​nych
oko​licz​no​ściachsamaod​mó​wi​ła​bySi​mo​no​wi,alechcia​łazro​bićnazłośćGio.

‒Coto,dodia​bła,mia​łobyć?!‒Giopra​wiesiłąwe​pchnąłjądowin​dy.
‒ Si​mon zaj​mu​je się han​dlem an​ty​ka​mi, czę​sto daje mi na​mia​ry na lu​dzi, któ​rzy

po​zby​wa​jąsięcie​ka​wychrze​czyprzedsprze​da​żądomu.Znamwie​ludi​le​rów.Dzię​ki
ta​kimkon​tak​tomzbu​do​wa​łamswo​jąfir​mę–wy​ja​śni​ła,niekry​jącdumy.

‒Mo​żeszotwo​rzyćsklepwLon​dy​nie,ku​pięcigo.‒Wzru​szyłgniew​niera​mio​na​-

mi.

‒ Nie trze​ba. Wy​star​czy, że w pew​nym sen​sie sfi​nan​so​wa​łeś ten, któ​ry mam.

Idomwła​ści​wieteż.

‒Oczymtymó​wisz?
‒Sprze​da​łambi​żu​te​rię,któ​rąmipo​da​ro​wa​łeś.
‒Wszyst​ko,cociku​pi​łem,zo​sta​wi​łaśwapar​ta​men​cie.
‒Nie,wzię​łamjed​nąrzecz,pierw​szypre​zentodcie​bie.Niemia​łampo​ję​cia,że

byłażtakcen​ny.

‒Nopro​szę‒bąk​nąłbezprze​ko​na​nia,bomógł​byprzy​siąc,żeBi​lie,od​cho​dząc,

zo​sta​wi​ławszyst​kiekosz​tow​no​ściwszu​fla​dzieto​a​let​ki.Niepa​mię​tałna​wet,cojej
po​da​ro​wałnapo​cząt​kuzna​jo​mo​ści.

‒Przyta​kiejroz​rzut​no​ścitocud,żejesz​czeniezban​kru​to​wa​łeś.Le​d​wiesięzna​-

li​śmy,awy​da​łeśfor​tu​nęnatendia​men​to​wywi​sio​rek.Pie​nię​dzywy​star​czy​łonadom
isklep.Niemo​głamwtouwie​rzyć!

Giootwo​rzyłdrzwidoswo​je​goapar​ta​men​tu.Przy​po​mniałso​biewkoń​cupre​zent,

któ​ry po​da​ro​wał Bil​lie po ich pierw​szej wspól​nej nocy, i na​tych​miast wez​bra​ła
wnimzłość.Sprze​da​łago,jak​bynicdlaniejniezna​czył!

‒Niewie​rzę,żewtwo​imży​ciujestinnymęż​czy​zna!‒wy​pa​lił.
‒ Nie wró​cę do cie​bie ‒ od​po​wie​dzia​ła prze​pra​sza​ją​cym to​nem, któ​ry na​tych​-

miastwy​dałjejsięśmiesz​ny.‒PocomisklepwLon​dy​nie?Do​brzemitu​taj.Poza
tymmo​żeszmiwie​rzyćlubnie,aleist​nie​jąmęż​czyź​ni,któ​rzyniewsty​dzi​li​bysiępo​-
ka​zaćzemnąpu​blicz​niewre​stau​ra​cji.‒Ude​rzy​łacel​nie.

Giopo​bladł.
‒Za​bra​łemciędoapar​ta​men​tuwho​te​lutyl​kodla​te​go,żemu​si​mypo​roz​ma​wiać

wspo​ko​ju.

Bil​lieuśmiech​nę​łasiękpią​co.
‒ Może tym ra​zem fak​tycz​nie tak jest, ale kie​dy by​li​śmy ra​zem, też trzy​ma​łeś

mnieukry​tąwapar​ta​men​cie,zdalaodswo​ichzna​jo​mych,jakmrocz​nyse​kret,któ​-
re​gosięwsty​dzi​łeś.

‒Nie​praw​da!
‒Szko​dacza​sunakłót​nie,byłomi​nę​ło…‒stwier​dzi​łazeznu​że​niemBil​lie.
‒Wła​śnie,żenie!Chcę,że​byśdomniewró​ci​ła‒po​wtó​rzyłzupo​rem.Prze​rwa​ło

mupu​ka​niedodrzwizwia​stu​ją​ceprzy​by​ciekel​ne​rówzlun​chem.

Bil​lieprzy​po​mnia​łaso​biepierw​szyiostat​niraz,kie​dyGioza​brałjąnaspo​tka​nie

zeswo​imizna​jo​my​mi.Kie​dyzo​rien​to​wa​łasię,żeCa​na​let​to,októ​rymroz​ma​wia​li,to
ma​larz,anieulu​bio​nykońwy​ści​go​wyjejdziad​ka,byłojużzapóź​no,bysięwy​co​fać
‒skom​pro​mi​to​wa​łanietyl​kosie​bie,aleiGia.Kujejroz​pa​czy,niechciałzniąna​wet

otympo​roz​ma​wiać,więcniemia​łaszanswy​tłu​ma​czyćmu,żejakodziec​kowię​cej
cza​suspę​dzi​ławkio​skachzza​kła​da​mibuk​ma​cher​ski​miniżwszko​leczymu​zeum.
Upo​ka​rza​ją​cy in​cy​dent uświa​do​mił jej na​to​miast bo​le​śnie, że ich świa​ty dzie​li​ła
prze​paść.Dla​te​goni​g​dynieskar​ży​łasięnawy​klu​cze​niezto​wa​rzy​stwaGiairo​zu​-
mia​ła, dla​cze​go spo​ty​ka​li się w ta​jem​ni​cy, w lon​dyń​skim apar​ta​men​cie, któ​ry dla
niejwy​na​jął.Ro​zu​mia​ła,żeGiooba​wiałsiępo​now​nejkom​pro​mi​ta​cjiipod​ję​łapró​by
uzu​peł​nie​niaswo​jejedu​ka​cjiwna​dziei,żekie​dyśdo​strze​żejejwy​sił​kiidajejjesz​-
czejed​nąszan​sę.Wspo​mnie​niemo​men​tu,gdyzda​łaso​biespra​wę,żetachwi​lani​g​-
dy nie na​stą​pi, na​dal na​peł​nia​ło ją bez​brzeż​nym smut​kiem. Nie była dziew​czy​ną
Gia,za​le​d​wiejegoko​chan​ką,ero​tycz​nąroz​ryw​ką,któ​rejnieza​mie​rzałtrak​to​wać
po​waż​nie.

‒Nicniemó​wisz‒za​uwa​żył.‒Przy​wy​kłemdotwo​je​gopo​god​ne​goszcze​bio​tu.

Po​wiedz,oczymmy​ślisz.Po​wiedz,cze​gopra​gniesz.

Pod​szedłdosto​łu,aleza​miastusiąść,sta​nąłzakrze​słemBil​lieiza​cząłma​so​wać

jejspię​tykark.Ztru​demopar​łasiępo​ku​sieod​chy​le​niagło​wydotyłuipod​da​niasię
cie​płym dło​niom piesz​czą​cym jej szy​ję. Sta​now​czym ru​chem ra​mion zrzu​ci​ła jego
ręceina​ka​za​ła:

‒Zo​staw.
Gioni​g​dyniewy​da​wałsięzbyt​nioza​in​te​re​so​wa​nyjejprze​my​śle​nia​miijakognia

uni​kałpo​waż​nychroz​mówouczu​ciach.Tymbar​dziejjegoproś​baza​sko​czy​łają.

‒Niemaoczymmó​wić.
Zani​mu​szemza​bra​łasięzaje​dze​nie,boprze​cieżGioniemógłsięspo​dzie​wać,że

bę​dzieroz​ma​wia​łazpeł​ny​miusta​mi.Sma​ko​ły​kiod​wra​ca​łyteżczę​ścio​wojejuwa​gę
od osza​ła​mia​ją​cej uro​dy go​spo​da​rza. Nie mo​gła nic po​ra​dzić na za​chwyt, któ​ry
wniejwy​wo​ły​wał‒na​dalwy​da​wałjejsięnaj​przy​stoj​niej​szym,naj​bar​dziejzmy​sło​-
wymmęż​czy​znąnaświe​cie!Nie​ste​ty,cotudużomó​wić,znaj​do​wałsiępozajejza​-
się​giem.Po​win​nabyłazdaćso​bieztegospra​węjużnasa​mympo​cząt​kuichzna​jo​-
mo​ściiza​miastule​gaćzłu​dze​niom,oszczę​dzićso​biebóluiroz​cza​ro​wa​nia.

‒Na​praw​dęsięzkimśspo​ty​kasz?‒za​py​tałspo​koj​nieGioswymak​sa​mit​nymgło​-

sem,któ​re​godźwiękza​wszespra​wiałjejzmy​sło​wąwręczprzy​jem​ność.

Spoj​rza​ła w jego zło​ci​ste oczy, wpa​tru​ją​ce się w nią z czuj​no​ścią przy​cza​jo​ne​go

doata​kudra​pież​ni​ka,iwes​tchnę​łacięż​ko.Uzna​ła,żekłam​stwoze​mści​ło​bysięna
niejprę​dzejczypóź​niej.Giozpew​no​ściąza​dał​byjejmnó​stwopy​tańnate​matrze​-
ko​me​goad​o​ra​to​ra,aona,nie​wpra​wio​nawkła​ma​niu,po​peł​ni​ła​bybłądiwy​szłana…
idiot​kę.

‒Nie.Aletonicniezmie​nia.
‒Wta​kimra​zieobo​jeje​ste​śmywol​ni‒za​uwa​żyłzza​do​wo​le​niemina​lałjejwina.
‒Nieza​mie​rzamsięztobąwią​zać‒oznaj​mi​łazde​cy​do​wa​nieidlaku​ra​żuupi​ła

spo​ryłykwina.

‒Dla​cze​go?Prze​cieżbyłonamdo​brze.
Bil​liepo​krę​ci​łaprze​czą​cogło​wąiza​ję​łasięzno​wuje​dze​niem.
Gioprzy​glą​dałjejsię,są​czącpo​wo​liwino.Wy​glą​da​łauro​czo,wubra​niuosten​ta​-

cyj​nie igno​ru​ją​cym obec​ne tren​dy w mo​dzie, ale pa​su​ją​cym do de​li​kat​nej, ro​man​-
tycz​nejuro​dy.Bla​do​zie​lo​nalnia​nabluz​kaopi​na​łaape​tycz​niekrą​głepier​si,odktó​-
rychztru​demod​ry​wałwzrok.Jakmiałsku​sićdopo​wro​tuko​bie​tętakpo​zba​wio​ną

chci​wo​ści?Ni​g​dynieza​le​ża​łojejnapie​nią​dzach.Kie​dyśskry​ty​ko​wa​łana​wetjego
po​mysł za​ku​pu jach​tu, twier​dząc, że ule​gał pre​sji, by za​cho​wy​wać się jak bo​gacz,
choć nie miał cza​su na że​glo​wa​nie. Oczy​wi​ście mia​ła ra​cję; jego jacht kosz​to​wał
for​tu​nę,astałbez​czyn​niewpor​ciewSo​uthamp​tonige​ne​ro​wałkosz​ty.Giopo​sta​no​-
wiłuśpićjejczuj​nośćispra​wić,żesięod​prę​ży.Za​cząłopo​wia​daćBil​lieoswo​ichpo​-
dró​żach służ​bo​wych i od​po​wia​dać wy​czer​pu​ją​co na jej kur​tu​azyj​ne py​ta​nia, aż
wkoń​cu,przyde​se​rze,za​uwa​żył,żejegogośćsięroz​luź​nia.

‒Wy​naj​mu​jeszjesz​czetam​tomiesz​ka​nie?‒za​py​ta​łanie​śmia​ło.
‒Nie.Prze​sta​łempotym,jakode​szłaś.
Bil​liepo​czu​ła,jakka​mieńspa​dajejzser​ca.Przy​naj​mniejnieza​in​sta​lo​wałwtym

sa​mym apar​ta​men​cie in​nej ko​chan​ki! Opróż​ni​ła kie​li​szek i skar​ci​ła się w my​ślach.
Niepo​win​nojejob​cho​dzićży​ciepry​wat​neGia.Że​niącsięzCa​li​sto,wy​bie​ra​jącją
nato​wa​rzysz​kęswo​je​goży​ciaimat​kęswo​ichdzie​ci,ode​brałBil​liepra​wodomy​śle​-
niaonimjakooswo​immęż​czyź​nie.

ROZDZIAŁTRZECI

Przy​gnę​bio​nawspo​mnie​nia​miBil​liestra​ci​łacier​pli​wość.Pró​byza​cho​wa​niapo​zo​-

rówcy​wi​li​zo​wa​nejroz​mo​wydoni​cze​gojejniedo​pro​wa​dzi​ły,aGioza​cho​wy​wałsię
co​razbar​dziejswo​bod​nie,jak​byjużbyłpe​wien,żegłu​piut​kagą​skamuule​gnie.

‒Mamtegodość!Chcęna​tych​miastwró​cićdodomu!‒Wsta​łagwał​tow​nie.
Zdu​mio​nyGioze​rwałsięzkrze​słaispy​tałznie​po​ko​jem:
‒Cosięsta​ło?!
‒Jakmo​żeszpy​tać?!‒krzyk​nę​łazde​spe​ro​wa​na.‒Mó​wi​łamcity​siącrazy,żenie

chcęmiećztobąnicwspól​ne​go!Chcęoto​bieza​po​mnieć!

‒ Bil​lie… ‒ Gio pod​szedł i po​ło​żył dło​nie na jej drżą​cych ra​mio​nach. Mó​wił ci​-

chym,ko​ją​cymgło​sem.‒Uspo​kójsię…

‒Niepo​tra​fię,nieje​stemtakajakty,ni​g​dynieby​łam.Nieumiemuda​wać‒mam​-

ro​ta​łaześci​śnię​tymgar​dłem,mo​dlącsię,bysięnieroz​pła​kać.

‒Dla​cze​gopopro​stuniezo​sta​wiszmniewspo​ko​ju?‒jęk​nę​łaża​ło​śnie.
Giode​li​kat​nieprze​su​nąłpal​cemwska​zu​ją​cympojejdol​nejwar​dze.
‒Niemogę,uwierzmi.Mu​sia​łemcięznówzo​ba​czyć.
‒Poco?
‒Ode​szłaśtakna​gle.
Falagorz​kiejfru​stra​cjiwez​bra​ławBil​lie.
‒Prze​cieżsięże​ni​łeś!
‒Mu​sia​łemcięzno​wuzo​ba​czyć,żebysięprze​ko​nać,czyna​dalciępra​gnę.‒Ujął

jejtwarzwdło​nie.‒Te​razjużwiem,żetak.

Roz​wście​czo​najegobez​czel​nymwy​zna​niempo​trzą​snę​łagło​wąiwy​mknę​łamusię

zrąk.

‒Tobezzna​cze​nia.
‒Niedlamnie,cho​ciażcie​bietozda​jesięnieob​cho​dzi!‒Gioznie​cier​pli​wiłsię,

świa​domwła​snejnie​udol​no​ściwroz​mo​wachouczu​ciach.Nieprzy​wykłtra​cićkon​-
tro​linadsy​tu​acją,aleBil​liebyłanie​prze​wi​dy​wal​na.

‒Nienatyle,żebytocośzmie​nia​ło‒od​par​łazmści​wąsa​tys​fak​cją,choćwgłę​bi

du​szyma​rzy​łatyl​kootym,bywy​do​staćsięja​kośzapar​ta​men​tu,jakmałewy​stra​-
szo​ne zwie​rząt​ko zła​pa​ne w po​trzask. Ale Gio nie pod​da​wał się. Nie​spo​dzie​wa​nie
ob​jął ją ra​mio​na​mi i trzy​mał moc​no. Jego zło​ci​sto​brą​zo​we oczy pło​nę​ły ni​czym
wgo​rącz​ce.

‒Puśćmnie!
Gioniemógłuwie​rzyć,żesięznimszar​pa​ła,zwy​kletoonmu​siałsięopę​dzaćod

na​tręt​nychwiel​bi​cie​lek.

‒ Nie, bo zno​wu uciek​niesz. Dru​gi raz nie po​zwo​lę ci po​peł​nić po​dob​ne​go głup​-

stwa.

‒Niezmu​siszmniedozro​bie​niacze​goś,cze​goniechcę…
‒Adotego,cze​gopra​gniesz?‒prze​rwałjejipo​chy​la​jącsię,prze​su​nąłczub​kiem

ję​zy​kapojejmoc​noza​ci​śnię​tychwar​gach.

Bil​lie,za​sko​czo​na,od​su​nę​łagwał​tow​niegło​wę,alekrewwjejży​łachna​tych​miast

za​wrza​ła.Wte​dyGio,nie​zra​żo​ny,po​chy​liłsięiprzy​ci​snąłustadojejwarg.Za​bra​kło
jejtchu.De​li​kat​na,czu​łapiesz​czo​tago​rą​cychwargspa​ra​li​żo​wa​łają.Mo​głaje​dy​nie
pod​daćsięfaliroz​ko​szyprze​pły​wa​ją​cejprzezcałejejcia​ło.Bil​liejęk​nę​łaci​cho.

Gio uśmiech​nął się z sa​tys​fak​cją, nie od​ry​wa​jąc ust od jej słod​kich, pulch​nych

warg.Ni​g​dywcze​śniejniepra​gnąłni​ko​goini​cze​gotakbar​dzo,jakwtejchwi​lipo​-
żą​dał Bil​lie. Czuł in​stynk​tow​nie, że tyl​ko ona mo​gła przy​wró​cić mu spo​kój du​cha.
Błą​dził dłoń​mi po jej ple​cach, gła​dził ta​lię, a usta​mi po​że​rał jej wciąż za​mknię​te
war​gi.Kie​dywplótłdłońwzło​ci​stelokiiod​chy​liłjejgło​wędotyłu,wkoń​cusiępod​-
da​łairoz​chy​li​łalek​kousta.

Po​czu​łajaksze​ro​ki,umię​śnio​nytorsGiana​pie​ranajejpier​siiroz​pacz​li​wiemo​dli​-

łasięosiłęwoli,któ​rapo​zwo​li​ła​byjejwy​zwo​lićsięzesłod​kie​goodrę​twie​nia.Za​po​-
mnia​ła już, jak de​li​kat​ny po​tra​fił być, jak uważ​ny i po​my​sło​wy w swo​ich piesz​czo​-
tach! Ser​ce Bil​lie wa​li​ło jak osza​la​łe. Uśpio​na na​mięt​ność, któ​rą przez dłu​gi czas
uda​łojejsięspy​chaćwod​mę​tyza​po​mnie​nia,eks​plo​do​wa​łazpo​tęż​nąsiłą.Szorst​ki
ję​zyk Gia śli​zgał się po jej zę​bach, za​pra​szał ją do za​ba​wy, sma​ko​wał z upodo​ba​-
niemibrałwpo​sia​da​nie.Jegodło​niezsu​nę​łysięnajejpo​ślad​ki,bypochwi​liko​ły​-
saćjewrytmna​pie​ra​ją​ce​gopo​żą​dli​wieję​zy​ka.Na​wetprzezubra​nieczu​ła,jakbar​-
dzo jej pra​gnął. Po​zwo​li​ła mu się pod​nieść do góry, pi​ja​na po​żą​da​niem nie była
wsta​nieopo​no​wać.Gioza​niósłjądosy​pial​niipo​ło​żyłnałóż​ku,na​dalmoc​noobej​-
mu​jąc.Bil​lieotwo​rzy​łaoczyina​po​tka​łaroz​pa​lo​nywzrokGia,pe​łenemo​cji,takjak​-
byza​glą​dałwgłąbjejdu​szy…

‒Tenkra​watmnieza​bi​ja‒za​żar​to​wałize​rwałje​dwab​nypa​sekma​te​ria​łura​zem

zgu​zi​kiemko​szu​li.

Cały Gio, roz​bra​ja mo​men​ty praw​dzi​wej bli​sko​ści żar​tem, prze​mknę​ło jej przez

gło​wę,mimożemy​śle​nieprzy​cho​dzi​łojejztru​dem,takbar​dzosku​pio​nabyłanabu​-
rzyzmy​słówtar​ga​ją​cejjejcia​łem.

‒ Nie po​zwo​lę ci odejść, moja słod​ka ‒ szep​tał go​rącz​ko​wo, zrzu​ca​jąc ko​lej​no

ma​ry​nar​kę,buty,ko​szu​lę…

‒Niepo​win​ni​śmy…‒za​czę​ła,borze​czy​wi​stośćza​czę​łapo​wo​lidoniejdo​cie​rać.

Cojaro​bięwjegołóż​ku?

‒Otwórzusta,ko​chamtwo​jeusta.‒Zi​gno​ro​wałjejpro​te​sty.
Tyl​koje​denpo​ca​łu​nek,tar​go​wa​łasięzeswo​imsu​mie​niem,pod​czasgdyjejcia​ło

eks​plo​do​wa​ło sza​leń​czą roz​ko​szą. Nie mo​gła się nim na​sy​cić. Dłoń​mi ugnia​ta​ła
twar​de jak gra​nit bi​cep​sy, li​za​ła sło​ną skó​rę w za​głę​bie​niu oboj​czy​ka, przy​ci​ska​ła
pier​sidona​gie​go,lśnią​ce​gopo​temtor​suusia​ne​goczar​nym,mę​skimza​ro​stemdraż​-
nią​cym jej sut​ki przez cien​ki ma​te​riał bluz​ki i sta​ni​ka. Kie​dy przy​warł do niej cia​-
sno,wspo​mnie​niesłod​kie​gocię​ża​rujegocia​łaodu​rzy​łoją.

Gio szyb​ko upo​rał się z gu​zi​ka​mi bluz​ki Bil​lie i w koń​cu jego oczom uka​za​ły się

nie​biań​skiekrą​gło​ściob​le​czo​neje​dy​niewcien​kąko​ron​kęsta​ni​ka.Za​par​łomudech
wpier​siach,żą​dzaza​wład​nę​łanimcał​ko​wi​cie.

Bil​lieoprzy​tom​nia​łanachwi​lę,gdyGiozę​ba​mize​rwałzniejsta​nikiująłwdło​nie

na​brzmia​łe pier​si o bo​le​śnie na​brzmia​łych sut​kach. Pierw​szy do​tyk wil​got​ne​go,
szorst​kie​goję​zy​kawpra​wiłjąweks​ta​zę.Pod​czasgdyGioli​załissałrazje​den,raz

dru​gisu​tek,uci​ska​jącmięk​kiepier​si,Bil​liewiłasię,po​ję​ku​jączroz​ko​szy.Zręcz​na,
sil​namę​skadłońod​na​la​złapodspód​ni​cąko​ron​ko​wefigiizdar​łajezniej.Bil​liepod​-
nio​słain​stynk​tow​niebio​drairoz​chy​li​łauda.Dłu​gie,sil​nepal​cepie​ści​łyją,do​pro​wa​-
dza​jącdosza​leń​stwa…

‒Gio,pro​szę,prze​stańsięzemnądraż​nić!‒wy​rwa​łojejsię,bobo​le​snena​pię​cie

sta​wa​łosięniedoznie​sie​nia.

Uśmiech​nąłsięszel​mow​skoiprzy​po​mniałso​bie,żetyl​koBil​liepo​tra​fi​łaroz​ba​wić

gowłóż​ku.Ityl​koonapo​tra​fi​łaspra​wić,żeczułsięjakna​pa​lo​nyna​sto​la​tek,któ​ry
mógł się ko​chać za​wsze i wszę​dzie, na​wet czę​ścio​wo ubra​ny! Roz​piął szyb​ko
spodnieina​wetichniezdej​mu​jąc,po​szu​kałgo​rą​ce​go,wil​got​ne​gocia​łapo​mię​dzyjej
uda​mi.Za​to​nąłwniejsil​nympchnię​ciem,aonaza​ci​snę​łasięwo​kółnie​go,krzy​cząc
z roz​ko​szy. Kil​ka po​tęż​nych ru​chów bio​der, a Bil​lie już szczy​to​wa​ła ‒ wy​gię​ła się
iwstrzą​snę​łaniąse​riaroz​kosz​nychskur​czyroz​pły​wa​ją​cychsięcie​pły​mifa​la​mipo
ca​łymcie​le.Gionieprze​sta​wał,wcho​dziłwniąco​razgłę​biej,co​razszyb​ciej,pie​ścił
pal​ca​mi,ssałjejsut​ki,ażpo​now​nieeks​plo​do​wa​ła,wy​krzy​ku​jącjegoimię.Wstrzą​sa​-
nywła​snymspeł​nie​niem,opadłnanią,dy​szącisca​ło​wu​jącpotzjejszyi.Jed​nakjuż
pokil​kuchwi​lachod​su​nąłsięna​gle,ze​brałswo​jeubra​niaiznik​nąłwła​zien​ce.

Za​szo​ko​wa​nysiłąwła​sne​gopo​żą​da​nia,Giousiadłnabrze​guwan​nyiukryłtwarz

w dło​niach. Szyb​ko się jed​nak opa​no​wał i za​czął za​kła​dać ko​szu​lę. Bez wąt​pie​nia
Bil​lie była wy​jąt​ko​wą ko​bie​tą, świet​ną w łóż​ku, ale prze​cież poza tym nie róż​ni​ła
sięodin​nych.Niktniewie​działle​piejodnie​go,żeemo​cjo​nal​neprzy​wią​za​niedoko​-
bie​tyza​wszekoń​czy​łosięźle‒po​zba​wia​łomęż​czy​znęmocyipa​no​wa​nianadswo​-
imży​ciem.Te​raz,kie​dyza​spo​ko​iłjużswo​jepra​gnie​nie,mógłodejśćispo​koj​nieżyć
bezniej.Byłaje​dy​nieka​pry​sem,niepo​trze​bo​wałjejdoży​cia.Za​ci​snąłdłońwpięść
iude​rzyłwchłod​ną,po​kry​tągla​zu​rąścia​nę.

ROZDZIAŁCZWARTY

Bil​lie sie​dzia​ła na łóż​ku w po​gnie​cio​nej po​ście​li, z pod​wi​nię​tą do góry spód​ni​cą,

bezbluz​kiibie​li​zny. Przezchwi​lęwpa​try​wa​łasię nie​wi​dzą​cymwzro​kiemw prze​-
strzeń. Po​tem otrzą​snę​ła się i do​tar​ło do niej w peł​ni, co się wła​śnie wy​da​rzy​ło.
Prze​szył ją ból nie do znie​sie​nia ‒ Gio udo​wod​nił jej przed chwi​lą, że miał ra​cję:
pra​gnę​ła go. Jak mia​ła go te​raz prze​ko​nać, że nie chce do nie​go wró​cić? Wy​star​-
czy​ły dwa kie​lisz​ki wina do lun​chu i pół​go​dzin​na po​ga​węd​ka, by wsko​czy​ła mu do
łóż​ka!Jakmo​głam?!Przedocza​mista​nę​łajejsłod​kabu​ziasyn​kaiza​chcia​łojejsię
pła​kać. Stra​ci​ła do sie​bie cały sza​cu​nek. Kie​dy drżą​cy​mi dłoń​mi za​kła​da​ła majt​ki,
Giowy​szedłzła​zien​ki.Po​spiesz​nieopu​ści​łaspód​ni​cęiza​sło​ni​łana​giepier​si,obej​-
mu​jącsięra​mio​na​mi.

‒Niepla​no​wa​łemtego‒mruk​nąłGioirzu​ciłjejprze​pra​sza​ją​cespoj​rze​nie.
Bil​lie,za​ję​taza​kła​da​niembiu​sto​no​sza,zer​k​nę​łananie​gozzaza​sło​nypo​czo​chra​-

nychwło​sów.Zdzi​wi​łasię,żenieuśmie​chałsiętry​um​fal​nie.Prze​cieżwy​grał,aGio
uwiel​biał wy​gry​wać. Wła​śnie dzię​ki swej nie​po​skro​mio​nej am​bi​cji, nie​chę​ci do po​-
raż​kiiwa​lecz​no​ściwspiąłsięnasamszczytwświe​ciebiz​ne​su.

‒Ja​sne‒bąk​nę​łapo​nu​ro,za​pi​na​jącbluz​kę.Do​sko​na​lewie​dzia​ła,żepo​tra​fiłma​-

ni​pu​lo​waćludź​mijakniktinny.Ini​g​dynienę​ka​łygowzwiąz​kuztymwy​rzu​tysu​-
mie​nia.

‒Na​praw​dę!
‒ Oczy​wi​ście ‒ od​po​wie​dzia​ła nie​przy​tom​nie, szu​ka​jąc wzro​kiem bu​tów. Roz​-

pacz​li​wie pra​gnę​ła wy​do​stać się z tego prze​klę​te​go po​ko​ju i schro​nić się we wła​-
snymdomu.Jaknaj​da​lejodGia.

‒Wprzy​szłymty​go​dniusątwo​jedwu​dzie​stepią​teuro​dzi​ny‒po​wie​działna​gle.
‒Dwu​dzie​stetrze​cie‒po​pra​wi​łaod​ru​cho​woiskrzy​wi​łasię.
‒Jakto?‒Natwa​rzyGiama​lo​wa​łosięszcze​rezdu​mie​nie.
‒Okła​ma​łamcię,kie​dysiępo​zna​li​śmy.Po​wie​dzia​łeś,żeniespo​ty​kaszsięzna​sto​-

lat​ka​mi,ajamia​łamwte​dydzie​więt​na​ścielat.Dla​te​godo​da​łamso​biedwalata.‒
Bil​lie wzru​szy​ła lek​ce​wa​żą​co ra​mio​na​mi. Było jej w tej chwi​li wszyst​ko jed​no, nie
mo​głasięjużbar​dziejskom​pro​mi​to​wać.

‒ Okła​ma​łaś mnie? Dzie​więt​na​ście? ‒ Gio wpa​try​wał się w nią z nie​do​wie​rza​-

niem.

‒Ja​kietomate​razzna​cze​nie?‒znie​cier​pli​wi​łasię.
Nieod​po​wie​dział.Za​ci​snąłmoc​nozęby,żebysięnieprzy​znaćdoroz​cza​ro​wa​nia,

któ​re mu wła​śnie za​fun​do​wa​ła. Uwa​żał ją za roz​bra​ja​ją​co na​iw​ną i uczci​wą, nie​-
zdol​nądokno​wańima​ni​pu​la​cjiibar​dzowniejce​niłtece​chy.Do​tar​łodonie​go,jak
wiel​ką prze​wa​gę miał od po​cząt​ku nad mło​dziut​ką dziew​czy​ną. Gdy się po​zna​li,
miałdwa​dzie​ściasześćlatispo​romi​ło​snychpod​bo​jównakon​cie.

‒Za​mówmitak​sów​kę‒po​pro​si​łapochwi​lipeł​nejna​pię​ciaci​szy.‒Chcęje​chać

dodomu.

‒Nicjesz​czenieusta​li​li​śmy…
‒Inieusta​li​my‒prze​rwa​łamu.‒To,cosięprzedchwi​ląsta​ło,tobyłbłąd,sta​ry

na​wyk,bezzna​cze​nia…Wkaż​dymra​zietonicniezmie​nia.

Cze​ka​ła,ażGioza​pro​te​stu​je,alejegoobo​jęt​nemil​cze​nieprze​dłu​ża​łosię,ra​niąc

jąbo​le​śniej,niżsięspo​dzie​wa​ła.Do​stał,cze​gochciał,ina​gleprze​sta​łomuza​le​żeć,
stwier​dzi​łagorz​ko.Niepo​win​nasiędzi​wić,za​wszeza​sta​na​wia​łasię,comęż​czy​zna
po​kro​juGiawi​działwtakprze​cięt​nejko​bie​ciejakona.

‒Mójszo​fercięod​wie​zie‒od​po​wie​działwkoń​cu.Jegotwarzniewy​ra​ża​łażad​-

nychemo​cji.‒Mu​szęte​razpo​pra​co​wać,zago​dzi​nęmamspo​tka​nie.Za​dzwo​niędo
cie​bieju​tro.

Ko​lej​nyrazjąza​sko​czył.Bawisięmną,jakkotmysz​ką,stwier​dzi​łazesmut​kiem

ipo​sta​no​wi​łaniedaćdłu​żejsobąma​ni​pu​lo​wać.

‒Zo​stawmniewspo​ko​ju,Gio.Ro​zejdź​mysięte​razkaż​dewswo​jąstro​nę.Toje​-

dy​nesen​sow​neroz​wią​za​nie.

Gioażza​drżałzgnie​wu,po​ciem​nia​łomuwoczach.Niewie​rzył,żena​dalsięupie​-

ra​ła,bygoigno​ro​wać.Kie​dyśmy​ślał,żegoko​cha​ła.Wy​dałfor​tu​nę,żebyjąod​na​-
leźć.Wie​leko​bietod​da​ło​bywszyst​kozachoćuła​mekcza​suiuwa​gi,któ​repo​świę​cił
Bil​lie!Totylewte​ma​ciemi​ło​ści,po​my​ślałgorz​ko.Możeseksniespro​stałjejocze​-
ki​wa​niom?Giozda​wałso​biespra​wę,żeza​cho​wałsięjakna​pę​dza​nyhor​mo​na​mina​-
sto​la​tekinieza​dbałwy​star​cza​ją​coowy​ra​fi​no​wa​nągręwstęp​ną,alepa​lą​cepo​żą​-
da​niewzię​łogóręnadroz​sąd​kiemikal​ku​la​cją.

‒Two​jeza​cho​wa​nieza​czy​naspra​wiaćmiprzy​krość‒przy​znałzrzad​kąusie​bie

szcze​ro​ścią,któ​rejjed​nakcza​semuży​wałjakotak​tycz​ne​gowy​bie​gu,żebywy​trą​cić
zrów​no​wa​giprze​ciw​ni​ka.Wy​cią​gnąłzkie​sze​nite​le​foniod​byłkrót​kąroz​mo​wępo
grec​ku.

‒Naj​le​piejchy​babę​dzie,jakfak​tycz​niepo​je​dzieszdodomuiprze​my​śliszso​bie

wszyst​ko.

‒Wszyst​kojużso​bie…
‒Je​ślite​razwy​ja​dę,ni​g​dyjużniewró​cę‒prze​rwałjej,do​bit​nieak​cen​tu​jąckaż​-

desło​wo.‒Za​sta​nówsięwięc,czynapew​notegochcesz.

Bil​lieprych​nę​łapo​gar​dli​we.Oczy​wi​ście,żetegowła​śniechcia​ła!Niemia​łana​wet

cie​niawąt​pli​wo​ści!Mu​sia​łachro​nićThea.Niechcia​łana​wetmy​śleć,cobysięsta​ło,
gdy​byGiosiędo​wie​dział,żejestoj​cemchłop​ca.Wjegotra​dy​cyj​nejgrec​kiejro​dzi​-
nie było już jed​no nie​ślub​ne dziec​ko, przy​szy​wa​na sio​stra Gia z dru​gie​go mał​żeń​-
stwajegoojca;dziew​czy​nani​g​dyniezo​sta​łauzna​nazaczłon​karoduLet​so​sów.

Naszczę​ścieGioza​czy​nałchy​baro​zu​miećjejobiek​cjeitrak​to​waćjepo​waż​nie.

Nie​ste​ty, kie​dy od​pro​wa​dził ją w mil​cze​niu do win​dy i od​wró​cił się bez sło​wa, by
znik​nąćwswymapar​ta​men​cie, za​nimjesz​czeza​mknę​łysię drzwiwin​dy,Bil​lie nie
czu​łasięwy​gra​na.Zlu​stranaścia​niespo​glą​da​łananiązpo​czu​ciemwinyko​bie​ta
ospuch​nię​tychodpo​ca​łun​kówustach,po​tar​ga​nychwło​sachioczachszczy​pią​cych
odpo​wstrzy​my​wa​nychztru​demłez.Czymo​gławi​nićzato,cosięsta​ło,dwakie​lisz​-
kiwinawy​pi​tedolun​chu?Amożedwu​let​niąabs​ty​nen​cjęsek​su​al​ną?Lubnie​ule​czal​-
ną, fa​tal​ną w kon​se​kwen​cjach sła​bość do Gia Let​so​sa? Nie​spo​dzie​wa​nie przy​po​-
mnia​łaso​bieichpierw​szespo​tka​nieipo​rwa​łająfalawspo​mnień.

Dzia​dekBil​liezmarł,kie​dymia​łaza​le​d​wieje​de​na​ścielat,asie​demlatpóź​niej,po

dłu​giejcho​ro​bie,ode​szłateżbab​ka.Mimożewnucz​kazaj​mo​wa​łasięniąprzezcały
tenczas,wy​rę​cza​ławewszyst​kim,pie​lę​gno​wa​ła,tomści​wasta​rusz​kaza​pi​sa​ładom
wspad​kumiej​sco​wejor​ga​ni​za​cjicha​ry​ta​tyw​nejipo​zo​sta​wi​łaBil​liebezda​chunad
gło​wą i ja​kich​kol​wiek środ​ków do ży​cia. Z dnia na dzień Bil​lie stra​ci​ła wszyst​ko,
choćza​wszemia​łanie​wie​le.Po​sta​no​wi​ławy​je​chaćdoLon​dy​nu,jaknaj​da​lejodko​ja​-
rzą​cejjejsięje​dy​niezbó​lemicier​pie​niemro​dzin​nejmiej​sco​wo​ści.Wy​na​ję​łapo​kój
w naj​tań​szym ho​ste​lu, w naj​gor​szej dziel​ni​cy mia​sta, ale szczę​śli​wym tra​fem od
razu zna​la​zła pra​cę: sprzą​ta​nie pry​wat​nych miesz​kań w luk​su​so​wym apar​ta​men​-
tow​cu.Za​nimpo​zna​łaGia,kil​kamie​się​cysprzą​ta​łajegoele​ganc​kiapar​ta​ment.Za​-
wszedzwo​ni​ładodrzwi,żebysięupew​nić,żeni​ko​goniemawdomu.Tam​te​godnia
niktnieod​po​wie​dział,więcotwo​rzy​łaso​bieza​pa​so​wąkar​tąma​gne​tycz​nąiwe​szła
dośrod​ka.Wy​cie​ra​ławła​śnieku​rzezpó​łekwogrom​nymsa​lo​nie,kie​dynie​spo​dzie​-
wa​ny dźwięk prze​ra​ził ją tak, że aż pod​sko​czy​ła. Od​wró​ci​ła się, a jej zdu​mio​nym
oczomuka​załsięza​wi​nię​tywkocmęż​czy​znale​żą​cynajed​nejzeskó​rza​nychka​nap.
Jego zło​ci​ste, sze​ro​ko otwar​te oczy błysz​cza​ły nie​zdro​wo. Pró​bo​wał się pod​nieść,
aleza​miasttego,wy​lą​do​wałzhu​kiemnawy​po​le​ro​wa​nejdrew​nia​nejpod​ło​dze.

‒MójBoże!Nicsiępanuniesta​ło?!‒krzyk​nę​ła,jed​no​cze​śnieszyb​kooce​nia​jąc,

czymadoczy​nie​niazczło​wie​kiemwsta​nieupo​je​niaal​ko​ho​lo​we​go.

Do​ra​sta​jąc u boku dziad​ka al​ko​ho​li​ka po​tra​fi​ła w se​kun​dę roz​po​znać pi​ja​ka.

Szyb​koza​no​to​wa​ła,żewpo​bli​żusofyniewi​daćaniszklan​ki,anibu​te​lek,nieczuć
też cha​rak​te​ry​stycz​ne​go za​pa​chu na wpół prze​tra​wio​ne​go al​ko​ho​lu. Po​sta​no​wi​ła
po​dejśćbli​żej,zwłasz​czażemęż​czy​znajęk​nąłroz​pacz​li​wie,pró​bu​jącpod​nieśćcho​-
ciażgło​wę.

‒Gry​pa…‒wy​stę​kał,gdysięnadnimpo​chy​li​ła.
Bil​lie do​tknę​ła czub​ka​mi pal​ców jego roz​pa​lo​ne​go ni​czym pie​kar​nik czo​ła i za​-

uwa​ży​ła,żeprzy​mknię​teoczymęż​czy​znyocie​nia​jąnie​moż​li​wedłu​gie,gę​steczar​ne
rzę​sy.

‒Chy​bapo​win​namwe​zwaćpo​go​to​wie‒szep​nę​ła.
‒Nie,te​le​fon…‒wy​chry​piał,prze​su​wa​jącpo​wo​lidłońwstro​nękie​sze​ninapier​-

siwma​ry​nar​ce,któ​rąwciążmiałnaso​bie.

Bil​lieostroż​niewy​ję​łate​le​fonipo​da​łagowła​ści​cie​lo​wi,aletenpokrót​kiejwal​ce

zprzy​ci​ska​mi,pod​dałsię.

‒Ty‒jęk​nął.
Nie​ste​tyli​stakon​tak​tówza​pi​sa​nabyławdziw​nymal​fa​be​cie,któ​rydlaBil​liewy​-

glą​dał jak ozdob​ne hie​ro​gli​fy. Bez​rad​nie roz​ło​ży​ła ręce. Męż​czy​zna zmo​bi​li​zo​wał
sięigdypod​su​nę​łamute​le​fon,wy​brałna​zwi​skooso​by,doktó​rejmia​łaza​dzwo​nić.
Na szczę​ście le​karz mó​wił płyn​nie po an​giel​sku i obie​cał, że przy​bę​dzie w cią​gu
dwu​dzie​stumi​nut,pro​szącjed​no​cze​śnie,byza​ję​łasięGiem.Zmo​czy​ławięcszmat​-
kę i po​ło​ży​ła na roz​pa​lo​nym czo​le męż​czy​zny, któ​ry wy​dał po​mruk ulgi i za​padł
wpłyt​ki,nie​spo​koj​nysen.Niepró​bo​wa​łana​wetpod​no​sićgozpod​ło​gi.Go​spo​darz
wy​glą​dał na atle​tycz​nie zbu​do​wa​ne​go i mie​rzą​ce​go bli​sko dwa me​try wzro​stu.
Mimowszyst​kobyłojejwstyd,kie​dyprze​ra​żo​nymło​dyle​karzza​stałswe​gopa​cjen​-
tanapod​ło​dzeiszyb​koza​pro​wa​dziłgodosy​pial​ni,pod​pie​ra​jącosła​bio​ne​goGiaca​-
łymswo​imcia​łem.

Dzie​sięćmi​nutpóź​niejdok​torzna​lazłjąwkuch​ni,gdziemyłapod​ło​gę.
‒ To pra​co​ho​lik. Jego or​ga​nizm jest wy​czer​pa​ny i pew​nie dla​te​go zła​pał gry​pę.

Nie​ste​ty nie chce po​je​chać do szpi​ta​la. ‒ Mło​dy męż​czy​zna wes​tchnął cięż​ko, nie
kry​jąc za​fra​so​wa​nia. ‒ Wy​ku​pię leki i przy​nio​sę je tu​taj. Za​ła​twię też opie​kę pry​-
wat​nejpie​lę​gniar​ki,alemożetochwi​lępo​trwać.Czymo​gła​byśdotegocza​supo​sie​-
dziećzGiem,wra​ziegdy​bymusiępo​gor​szy​ło?Niepo​wi​nienwtymsta​niezo​sta​-
waćsam.

‒Jatutyl​kosprzą​tam.Itakmamjużopóź​nie​nie.‒Bil​lieczu​łasięfa​tal​nie,aleod

conaj​mniejkil​ku​na​stumi​nutpo​win​najużpra​co​waćwko​lej​nymapar​ta​men​cie.

‒ Gio jest wła​ści​cie​lem tego bu​dyn​ku. My​ślę, że nie po​win​naś się przej​mo​wać

swo​imgra​fi​kiem,tyl​komupo​móc.Afor​mal​no​ściztwo​imsze​femzo​sta​nąure​gu​lo​-
wa​neprzezjegose​kre​tar​kę,do​brze?Po​pro​sił,że​byśdonie​gozaj​rza​ła.

‒Aledla​cze​go?‒za​py​ta​ławy​stra​szo​na.
Le​karzwzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Niewiem.Możechcecipo​dzię​ko​waćzapo​moc?
Bil​lieza​pu​ka​ładouchy​lo​nychdrzwisy​pial​ni,akie​dynieusły​sza​łaod​po​wie​dzi,zaj​-

rza​ła ostroż​nie do środ​ka. Gio, pół​na​gi, w sa​mych spodniach od pi​ża​my, le​żał na
ogrom​nym łóż​ku, naj​więk​szym, ja​kie kie​dy​kol​wiek wi​dzia​ła. Na​wet roz​pa​lo​ny go​-
rącz​kąipół​przy​tom​nywy​dałjejsięnaj​pięk​niej​szymmęż​czy​znąnaświe​cie.Wy​glą​-
dałjakgrec​kiebó​stwo:umię​śnio​ny,ro​sły,sma​gły,zkrót​koprzy​strzy​żo​ny​miczar​ny​-
milo​ka​miikla​sycz​nympro​fi​lemprzy​wo​dziłnamyślan​tycz​nerzeź​byhe​ro​sów.Po​-
sta​no​wi​łagoniebu​dzić.Po​sprzą​ta​łaresz​tęapar​ta​men​tu,od​cze​ka​łajesz​czego​dzi​-
nęipo​now​niezaj​rza​ładosy​pial​ni.

‒Mogęcośdlapanazro​bić?‒za​py​ta​łanie​śmia​ło.
‒Po​pro​szęoszklan​kęwody.Jakcinaimię?‒Pró​bo​wałusiąść,alepochwi​li,spo​-

co​ny,cięż​kosa​piąc,opadłbezsiłnapo​dusz​kę.

‒Bil​lie.Możepo​pra​więpanupo​dusz​kę?‒za​pro​po​no​wa​ła.
Po​mo​głamusięwy​god​niejuło​żyć,przy​kry​łagokoł​drąiprzy​nio​słaszklan​kęwody.

Wy​da​wał się zdu​mio​ny, że wcze​śniej się nie spo​tka​li, cho​ciaż od dłuż​sze​go cza​su
sprzą​ta​łajegomiesz​ka​nie.

‒Niespę​dzamtudużocza​su.Miesz​ka​niewy​glą​dananie​uży​wa​ne‒za​uwa​ży​ła.
‒Dużopra​cu​jęipo​dró​żu​ję‒wy​ja​śnił.
Roz​mo​węprze​rwa​łoimpu​ka​niedodrzwiwej​ścio​wych.
‒Topew​niepie​lę​gniar​ka.‒Bil​lieru​szy​ładodrzwi.
‒Niepo​trze​bu​jępie​lę​gniar​ki.
Bil​lieza​trzy​ma​łasięwpółkro​ku.
‒Jestpanbar​dzocho​ryisła​by,niemożepanzo​staćsam‒tłu​ma​czy​łamucier​pli​-

wie.

‒My​śla​łem,żemożetyzo​sta​niesznatro​chę.
‒Mu​szęjesz​czepo​sprzą​taćkil​kamiesz​kań.Itakbędędziśpra​co​waćdopóź​na‒

ucię​łaipo​bie​głaotwo​rzyćpie​lę​gniar​ce,któ​rarazporazdzwo​ni​ładodrzwi.Byłato
pięk​nablon​dyn​kaonie​ska​zi​tel​nejfi​gu​rze.

Na​stęp​ne​godniaranoBil​liejakzwy​kleza​mel​do​wa​łasięwbiu​rzefir​mysprzą​ta​ją​-

cej,żebyode​braćswójgra​fik.

‒Zo​sta​łaśod​de​le​go​wa​nadoapar​ta​men​tupanaLet​so​sawpeł​nymwy​mia​rzego​-

dzin,ażdood​wo​ła​nia‒po​in​for​mo​wałjąme​ne​dżer.

‒Jakto?Nacałydzień?‒zdzi​wi​łasię.
‒Możeurzą​dzałprzy​ję​cieitrze​bado​pro​wa​dzićmiesz​ka​niedopo​rząd​ku?‒Szef

wzru​szyłra​mio​na​miiznik​nąłzadrzwia​miswo​je​goga​bi​ne​tu.

Za​nimwe​szładomiesz​ka​nia,za​dzwo​ni​ładodrzwi.Oczy​wi​ścieniktjejnieod​po​-

wie​dział.Prze​szłaprzezpu​stysa​lon,za​pu​ka​ładodrzwisy​pial​niizaj​rza​ładośrod​-
ka.Giona​dalwy​glą​dałnaosła​bio​ne​go,ajegobla​dątwarzocie​niałjed​no​dnio​wyza​-
rost.

‒Gdziejestpie​lę​gniar​ka?‒za​py​ta​łana​tych​miast.
Giowzniósłoczydonie​ba,poczymwy​ce​dziłprzezza​ci​śnię​tezęby:
‒Pró​bo​wa​łamisięwpa​ko​waćdołóż​ka,więcjąprze​pę​dzi​łem.
Bil​lieotwo​rzy​łasze​ro​kooczyiwpa​try​wa​łasięwcho​re​gomęż​czy​znęjakwprzy​-

by​szazko​smo​su.

‒ Dla​te​go po​pro​si​łem, żeby od​de​le​go​wa​no cię do mo​je​go miesz​ka​nia. Mam na​-

dzie​ję,żeniemasznicprze​ciw​ko?

‒Toza​le​ży,cze​gopanodemnieocze​ku​je‒od​par​łaostroż​nie,czer​wie​niącsięaż

po ko​niusz​ki wło​sów. Na​wet w cho​ro​bie go​spo​darz był osza​ła​mia​ją​co przy​stoj​ny,
choćoczy​wi​ścienieprzy​szło​byjejdogło​wy…

‒Napew​nonietego,copro​po​no​wa​łapie​lę​gniar​ka‒za​żar​to​wałsła​bo.
‒Janieje​stempie​lę​gniar​ką!‒obu​rzy​łasię,ajejtwarzznówpo​kry​łasięru​mień​-

cem.

Mimocho​ro​byGiouśmiech​nąłsię.
‒Daw​nonicnieja​dłem‒wy​znał.Wjegobrą​zo​wychoczachigra​łyte​razwe​so​łe

ogni​ki.‒Mo​gła​byśmicośprzy​go​to​wać?

‒Do​brze,pro​szępana.
‒Imówmipoimie​niu.Je​stemGio.
Bil​lieski​nę​łapo​spiesz​niegło​wąiucie​kładokuch​ni.Po​czu​łasięnie​swo​jo.Po​win​na

byławczo​rajpo​my​ślećoprzy​go​to​wa​niuja​kie​gośje​dze​nia,prze​cieżpo​tra​fi​łado​glą​-
daćcho​rych‒nicin​ne​goniero​bi​ła,od​kądskoń​czy​łaje​de​na​ścielat.Przezko​lej​ne
trzydni,dys​kret​nieispraw​nie,Bil​lieopie​ko​wa​łasięGiem:ro​bi​łaza​ku​py,przy​go​to​-
wy​wa​ła po​sił​ki, zmie​nia​ła po​ściel, pil​no​wa​ła, czy przy​jął le​kar​stwo, i po​wstrzy​my​-
wa​łagozakaż​dymra​zem,gdyoświad​czał,żejużwy​zdro​wiał,mimożena​dalle​d​wie
trzy​małsięnano​gach.Uda​łojejsiębezwy​sił​kuna​wią​zaćznimnićpo​ro​zu​mie​nia,
takjak​byniedzie​li​łoichskraj​nieróż​nepo​cho​dze​nieista​tusspo​łecz​ny.Ro​ze​śmia​ła
sięwgłos,kie​dyobie​cał,żeza​bie​rzejąnako​la​cję,gdyjużwy​zdro​wie​je.

‒Ilemaszlat?‒za​py​tałna​gle.‒Nieuma​wiamsięzna​sto​lat​ka​mi‒za​strzegł.
Wtymmo​men​cieBil​liezo​rien​to​wa​łasię,żejegoza​pro​sze​niemo​gło​byczymświę​-

cejniżżar​temiskła​ma​łabezwa​ha​nia.Uzna​ła,żeper​spek​ty​wako​la​cjizmęż​czy​zną
ta​kimjakGiouspra​wie​dli​wianie​win​nekłam​stew​ko.

Wspo​mi​na​jąc tam​te dni i swo​ją na​iw​ność, Bil​lie wes​tchnę​ła cięż​ko. Wy​da​wał jej

sięwte​dyry​ce​rzemnabia​łymko​niu.Trak​to​wałjąjakksięż​nicz​kę,ad​o​ro​wał,roz​-
piesz​czał.Szko​da,żeniepo​tra​fi​łado​strzec,coskry​wa​łosiępodtąpięk​ną,wy​po​le​-
ro​wa​ną fa​sa​dą. Po pew​nym cza​sie oka​za​ło się, że Gio wie​dział, jak spra​wić przy​-
krość,niepod​no​szącgło​su,znie​na​gan​nąuprzej​mo​ściąwbi​jałbo​le​sneszpi​lezło​śli​-
wo​ściinie​re​al​nychocze​ki​wań.

Tegosa​me​godniaszefochro​nypo​pro​siłGiaopil​nespo​tka​nie.Po​ja​wiłsięwga​bi​-

ne​ciemo​co​daw​cyznie​tę​gąminąidłu​goszu​kałod​po​wied​nichsłów.

‒Wy​krztuśtowkoń​cu,Da​mon‒znie​cier​pli​wiłsięGio.
‒Pod​czasob​ser​wa​cjidomupan​nySmithSta​vroswdałsięwpo​ga​węd​kęzjed​ną

zsą​sia​dek.Oka​za​łosię,że…Pantopew​niejużwie…

‒Da​mon!
‒Pan​naSmithmadziec​ko.
‒Nie,możeSta​vroscośźlezro​zu​miał.Pan​naSmithmiesz​kazku​zyn​ką,któ​rama

dzie​ci.

‒Są​siad​kawspo​mnia​ła,żegdypan​naSmithsięwpro​wa​dza​ła,byławcią​ży.Naj​-

młod​szychło​piectojejsyn.

Wgło​wieGiawłą​czyłsięalarm.Przezmo​mentniebyłwsta​nietrzeź​womy​śleć.

Bil​liemia​ładziec​kozin​nymmęż​czy​zną!Czy​lita​jem​ni​czyko​cha​nekjed​nakist​niał!
Po​wi​nie​nembyłpo​cze​kaćnara​portodHen​leya,po​my​ślałzfu​rią.Taksięmścibrak
cier​pli​wo​ści.Dla​cze​gomuniepo​wie​dzia​ła?Gniewroz​sa​dzałmuczasz​kę.Zgrzy​ta​-
jączę​ba​mi,za​dzwo​niłdoHen​leya,któ​rypo​twier​dziłist​nie​niedziec​ka.Biu​rode​tek​-
ty​wi​stycz​nena​dalcze​ka​łonako​pięaktuuro​dze​nia,więcna​zwi​skoojcawciążpo​zo​-
sta​wa​ło ta​jem​ni​cą. Gio roz​łą​czył się i za​czął krą​żyć po po​ko​ju ni​czym ty​grys za​-
mknię​tywklat​ce.Niemógłzro​zu​mieć,dla​cze​goBil​lienieuży​łasynajakowy​mów​ki,
żeby go znie​chę​cić. Mu​sia​ła zda​wać so​bie spra​wę, że nie pro​po​no​wał​by związ​ku
mat​cezdziec​kiem,któ​reniebyłojego.Gioażsięza​trząsłzezło​ści.Rzad​kokie​dy
czułsięwy​strych​nię​tynadud​ka,aleBil​lieuda​łosięgoprze​chy​trzyć.Wcodo​kład​-
niepo​gry​wa​ła?Mu​siałsiętegodo​wie​dzieć!

Bil​lie za​nu​rzy​ła się w aro​ma​tycz​nej pia​nie i wes​tchnę​ła z ulgą. Raz w ty​go​dniu

urzą​dza​ła so​bie wie​czór przy​jem​no​ści. Kie​dy dzie​ci już spa​ły, a miesz​ka​nie lśni​ło
czy​sto​ścią,bra​ładłu​gągo​rą​cąką​piel,po​temwłą​cza​łaso​bieja​kąśro​man​tycz​nąko​-
me​dięioglą​da​łają,po​gry​za​jąccze​ko​la​do​wesma​ko​ły​ki.Fakt,żeniewie​rzy​ławro​-
man​tycz​nąmi​łość,nieprze​szka​dzałjejwprze​ży​wa​niuekra​no​wychemo​cji:pła​ka​ła
rzew​ny​miłza​miiza​śmie​wa​łasiędoroz​pu​ku,za​po​mi​na​jącoca​łymświe​cie.

Na​tar​czy​wydźwiękdzwon​karoz​ległsię,gdywy​cie​ra​ławło​sypoką​pie​li.Szyb​ko

na​rzu​ci​ła szla​frok i po​gna​ła do drzwi wej​ścio​wych w oba​wie, że ko​lej​ny dzwo​nek
obu​dzi dzie​ci. Zwłasz​cza Jade mia​ła płyt​ki sen, a raz wy​bu​dzo​na dłu​go nie mo​gła
za​snąć. Wie​czór przy​jem​no​ści za​mie​nił​by się wte​dy nie​uchron​nie w kil​ka go​dzin
oglą​da​niakre​skó​wek,czy​ta​niaksią​że​czekiusy​pia​niasio​strze​ni​cy.Bil​lieotwo​rzy​ła
gwał​tow​niedrzwiiza​mar​ła.Napro​gustałGio.Ubra​nywczar​nąskó​rza​nąkurt​kę
iciem​no​sza​redżin​sypre​zen​to​wałsięjesz​czele​piejniżwgar​ni​tu​rze.Ztru​demode​-
rwa​ławzrokodjegomu​sku​lar​nejsyl​wet​kiispoj​rza​ławzło​to​brą​zo​weoczymio​ta​ją​-
ceiskry.

‒Dla​cze​goniepo​wie​dzia​łaśmi,żemaszdziec​ko?‒za​py​tałszorst​kimto​nem.
Bil​liepo​bla​dła.Od​su​nę​łasięnabokisyk​nę​ła:
‒Wejdźle​piej.Niebę​dzie​myotymroz​ma​wiaćwdrzwiach.
‒Że​byświe​dzia​ła!‒od​po​wie​działgniew​nieiwpadłdodomu.Za​trzy​małsiędo​-

pie​ronaśrod​kusa​lo​nuiod​wró​ciłwjejstro​nę.Jegotwarzstę​ża​ławgry​ma​siegnie​-
wu.

Do​wie​działsię,po​my​śla​łazroz​pa​czą.Ijestwście​kły.
‒Nietknął​bymcię,gdy​bymwie​dział,żemaszdziec​kozin​nymmęż​czy​zną!
Uff!Bil​liepo​czu​ła,jakucho​dzizniejpo​wie​trze.Ja​kimścu​demjejse​kretjesz​cze

nie wy​szedł na jaw. Ewi​dent​nie Gio nie przy​szło na​wet do gło​wy, że Theo mógł​by
być jego sy​nem. Za​sko​czył ją jed​nak swą za​bor​czo​ścią; sama myśl o kon​ku​ren​cie
do​pro​wa​dza​łagodofu​rii.

‒Ow​szem,mamdziec​ko‒po​twier​dzi​łalo​do​wa​tymto​nem.‒Nietwo​jaspra​wa.
‒ Jak to?! Prze​cież pro​si​łem, że​byś do mnie wró​ci​ła! ‒ Gio stra​cił swo​je słyn​ne

opa​no​wa​nieipra​wiekrzy​czał.Najegotwa​rzyma​lo​wa​łasiępo​gar​da.

Bil​lieniespo​dzie​wa​łasięni​cze​goin​ne​go.Nieza​uwa​ży​ła,bykie​dy​kol​wiekwy​po​-

wie​działsięcie​płoodzie​ciach,in​te​re​so​wa​łygoje​dy​niejakospad​ko​bier​cyfor​tu​ny.
Jegosio​strymia​łydzie​ci,naktó​reGioza​wszena​rze​kałzpo​wo​duha​ła​suiza​mie​sza​-
niaprzezniepo​wo​do​wa​ne​go.

‒ Po​nie​waż nie za​mie​rza​łam do cie​bie wra​cać, nie uzna​łam za sto​sow​ne dzie​lić

sięztobąin​for​ma​cja​minate​matmo​je​goży​ciapry​wat​ne​go.‒Bil​liewy​pro​sto​wa​ła
siędum​nie.

‒Wta​kimra​ziejakmamro​zu​miećto,cosięwy​da​rzy​łopolun​chu?–za​py​tał,mru​-

żącpo​gar​dli​weoczy.

‒Tobyłbłąd,jużcimó​wi​łam‒przy​po​mnia​łamu.‒Błąd,któ​rysięwię​cejniepo​-

wtó​rzy‒do​da​łazde​cy​do​wa​nie.

Gioprzy​glą​dałsięBil​lie.Za​ró​żo​wio​na,zroz​czo​chra​ny​miwil​got​ny​miwło​sa​miwy​-

glą​da​łaroz​kosz​nie.Mógł​bysięza​ło​żyć,żepodszla​fro​kiembyłanaga.Kie​dysiępo​-
ru​sza​ła,jejpier​sifa​lo​wa​ły,aster​czą​cesut​kina​pie​ra​łynama​te​riał.Wse​kun​dęgo​-
tów był za​po​mnieć o swo​ich za​sa​dach, ze​rwać z niej szla​frok i udo​wod​nić jej, jak
bar​dzo się my​li​ła. Brak pa​no​wa​nia nad wła​snym li​bi​do roz​zło​ścił go jesz​cze bar​-
dziej.

‒Kimonbył?
‒Nie​istot​ne.
Gio sam nie wie​dział, dla​cze​go aż tak się wście​kał. Wziął głę​bo​ki od​dech i, nie​-

spo​dzie​wa​niedlasa​me​gosie​bie,za​py​tał:

‒Wja​kimwie​kujesttwo​jedziec​ko?
‒ Ma ro​czek. ‒ Bil​lie od​ję​ła Theo dwa mie​sią​ce, żeby nie wzbu​dzić po​dej​rzeń

Gia.Wi​dzia​ła,jakszyb​kokal​ku​lo​wałwmy​ślach,bynako​niecza​ci​snąćmoc​nozęby
isyk​nąć:

‒Pró​bo​wa​łaśsiępo​cie​szyćpona​szymroz​sta​niu?
‒Całyświatniekrę​cisięwo​kółcie​bie‒za​uwa​ży​łaBil​lie.
‒Todla​cze​goje​steśsama?
‒Boniewszy​scymęż​czyź​nina​da​jąsięnaoj​ców‒skon​tro​wa​łazło​śli​wie.
‒ Mimo to oj​ciec po​wi​nien dbać o do​bro dziec​ka. To pod​sta​wo​wy obo​wią​zek

praw​dzi​we​gomęż​czy​zny‒stwier​dziłnie​copa​te​tycz​nie.

Bil​lie unio​sła py​ta​ją​co brew. Mia​ła wiel​ką ocho​tę przy​po​mnieć Gio o tym, jaki

wzór mę​sko​ści re​pre​zen​to​wał jego wła​sny oj​ciec, ale po​wstrzy​ma​ła się przed tak
ha​nieb​nymcio​sem.

‒Mójomnieniedbał…‒od​po​wie​dzia​łatyl​ko,aleGioitakjużniesłu​chał.Mach​-

nąłrękąiru​szyłdodrzwi.

‒Po​win​naśbyłamipo​wie​dziećodziec​ku,gdytyl​kosiępo​ja​wi​łem.Odrazudał​-

bymcispo​kój‒rzu​ciłprzezra​mię.

Za​miastmści​wejsa​tys​fak​cjispo​wo​do​wa​nejfak​tem,żenie​świa​do​mieGiood​rzu​cał

wła​snedziec​ko,Bil​lieod​czu​łaje​dy​nieprzy​tła​cza​ją​cepo​czu​ciewiny.Nietylewo​bec
daw​ne​goko​chan​ka,cowsto​sun​kudosyn​ka.Dziec​koniepo​win​nosta​waćsiękar​tą
prze​tar​go​wąwroz​gryw​cepo​mię​dzydo​ro​sły​mi.Theo,małyczło​wie​czek,kie​dydo​-
ro​śnie,możesięniezgo​dzićzjejwy​bo​rem,bysa​mot​niewy​cho​wy​waćsyna,po​nie​-
ważjegooj​ciecźlejąpo​trak​to​wał.Bil​lieusia​dłanaka​na​pieiukry​łatwarzwdło​-
niach.

Na​stęp​ny dzień Gio roz​po​czął się od ko​lej​ne​go szo​ku. Kie​dy otwo​rzył skrzyn​kę

zpocz​tąelek​tro​nicz​ną,za​uwa​żyłmej​laodHen​leyaina​tych​miastdonie​gozaj​rzał.
Bin​go!Pierw​szyza​łącz​nikza​wie​rałakturo​dze​niadziec​kaBil​lie.Na​ci​snął„dru​kuj”
ijużpochwi​litrzy​małwrękukart​kęzda​ny​midziec​kaBil​lieSmith.Chło​piecna​zy​-
wałsięThe​onGior​giosiuro​dziłsiępięt​na​ściemie​się​cytemu.The​ontoimiędziad​ka
Gia,awiekdziec​kaniepo​zo​sta​wiałwąt​pli​wo​ścicodomo​men​tujegopo​czę​cia.Gio
za​cząłsiętrząśćzezło​ści.Za​ufałBil​lie,aonatakmusięod​pła​ci​ła!Miałocho​tęrzu​-
cić dru​kar​ką o ścia​nę. Po​trze​bo​wał kil​ku mi​nut, żeby się nie​co uspo​ko​ić i za​cząć
my​ślećra​cjo​nal​nie.Wie​dział,żeżad​name​to​daan​ty​kon​cep​cjinieda​wa​łastu​pro​cen​-
to​wejgwa​ran​cjibez​pie​czeń​stwa,aleza​wszebar​dzouwa​żał,żebyniewpaśćwpu​-
łap​kębio​lo​gii.Bil​lienaj​pierwsto​so​wa​łapi​guł​kę,alepowy​pró​bo​wa​niukil​kuróż​nych
ro​dza​jówna​daluskar​ża​łasięnaefek​tyubocz​neizde​cy​do​wa​łasięnaim​plantpod​-
skór​ny.Moż​li​we,żemie​listrasz​ne​gope​chaizna​leź​lisięwułam​kupro​cen​tanie​sku​-
tecz​no​ści, o któ​rym za​wsze in​for​mo​wa​ły ulot​ki środ​ków an​ty​kon​cep​cyj​nych. Gio
zmiąłwy​druk,rzu​ciłgonazie​mięipo​szedłpodprysz​nic.Go​rą​cawodalałamusię
stru​mie​nia​minagło​wę,aonzezdu​mie​niemob​ra​całwmy​ślachjed​no,nie​praw​do​po​-
dob​niebrzmią​cezda​nie:„Mamsyna!”.

Syna z nie​pra​we​go łoża. Ten aspekt spra​wy wca​le mu się nie po​do​bał. Miał

w kwe​stii ro​dzi​ny bar​dzo kon​ser​wa​tyw​ne po​glą​dy, może dla​te​go, że ob​ser​wo​wał
do​ra​sta​nieswo​jejprzy​rod​niejsio​strypo​zba​wio​nejopie​kiojcaiak​cep​ta​cjiro​dzi​ny.

Kie​dyGiotro​chęochło​nąłiprzy​zwy​cza​iłsiędono​wejsy​tu​acji,usiadłzpo​wro​tem

przed kom​pu​te​rem i prze​czy​tał resz​tę ra​por​tu Hen​leya. Do​wie​dział się z nie​go
oope​ra​cjisyn​kaionie​chlub​nejprze​szło​ściku​zyn​kiBil​lie,któ​raprzezpo​ło​wędnia
zaj​mo​wa​ła się ma​łym The​onem. Na​pę​dza​ny gnie​wem na kłam​li​wą byłą ko​chan​kę
na​tych​miastskon​tak​to​wałsięzeswo​impraw​ni​kiem.Po​sta​wio​nywsy​tu​acji,któ​rej
za​wsze skwa​pli​wie sta​rał się unik​nąć, na​dal ki​piąc gnie​wem, po​sta​no​wił wal​czyć
bezprze​bie​ra​niawśrod​kach.Bil​liezła​ma​ławszyst​kiemoż​li​weza​sa​dy,te​razko​lej
naod​po​wiedź,stwier​dził,za​ci​ska​jącdło​niewpię​ści.

Na​stęp​ne​go dnia rano, po pra​wie nie​prze​spa​nej nocy, Bil​lie sie​dzia​ła w kuch​ni

nad fi​li​żan​ką her​ba​ty i po​nu​ro wpa​try​wa​ła się w pa​ru​ją​cy na​pój. Dee od razu za​-
uwa​ży​ła,żesta​łosięcośzłe​go.

‒Wszyst​kowpo​rząd​ku?
‒ Zro​bi​łam coś okrop​ne​go ‒ wy​zna​ła Bil​lie i opo​wie​dzia​ła ku​zyn​ce o roz​mo​wie

zGiem.Kie​dyDeeskrzy​wi​łasięznie​sma​kiem,Bil​lieza​czę​łasięuspra​wie​dli​wiać:

‒Wiem,żeniepo​win​nammubyłamó​wić,żeTheoniejestjegosy​nem,ale…
‒Cocięopę​ta​ło?
‒Za​pę​dziłmniewkoziróg,prze​stra​szy​łamsię‒jęk​nę​łasła​boBil​lie.‒Giowpad​-

niewfu​rię,kie​dyod​kry​jepraw​dę.Mu​szęmupo​wie​dzieć.‒Się​gnę​łapote​le​fon.

‒Le​piejpóź​noniżwca​le…Mimożewo​beccie​bieza​cho​wałsiępod​le,niemoż​na

wy​klu​czyć,żespraw​dził​bysięjakooj​ciec.‒Deejakzwy​klenietra​ci​ławia​rywlu​-
dzi.

Bil​liewie​dzia​ła,żeku​zyn​kamara​cję.Od​kądGiopo​ja​wiłsiępo​now​niewjejży​ciu,

ukry​wa​niepraw​dyibrnię​ciewko​lej​nekłam​stwasta​wa​łosiękosz​ma​rem.Wsty​dzi​ła
się,żestchó​rzy​łaiodrazuwszyst​kie​gomuniewy​zna​ła.Drżą​cy​mipal​ca​miwy​stu​-
ka​ła wia​do​mość: „Mu​si​my po​roz​ma​wiać, to waż​ne”. Od​po​wiedź przy​szła na​tych​-
miast:„Oje​de​na​stejucie​bie”.

Gio uśmiech​nął się z sa​tys​fak​cją. Za póź​no na wy​zna​nia, po​my​ślał mści​wie. Do​-

kład​niedwa​dzie​ściaczte​rymie​sią​cezapóź​no…

ROZDZIAŁPIĄTY

Bil​liekrą​ży​łanie​spo​koj​nieposa​lo​nie,coja​kiśczaswy​glą​da​jącprzezokno.Kie​dy

uj​rza​ła w koń​cu Gia wy​sia​da​ją​ce​go z li​mu​zy​ny, ubra​ne​go w gar​ni​tur, z po​waż​ną
miną,za​mar​ła.Wy​glą​dałjakdra​pież​nikszy​ku​ją​cysiędosko​ku.

‒Mu​szęcicośpo​wie​dzieć–wy​zna​ła,gdytyl​koprze​kro​czyłpróg.
Giowy​jąłzkie​sze​nima​ry​nar​kizło​żo​nąkart​kępa​pie​ruipo​dałjąBil​lie.
‒Jużwszyst​kowiem.
Zmoc​nobi​ją​cymser​cemroz​ło​ży​łako​pięaktuuro​dze​niawła​sne​gosyna.
‒Niewiem,copo​wie​dzieć…
‒Naj​le​piejnic‒prze​rwałjejlo​do​wa​tymto​nem.‒Okła​ma​łaśmniewczo​rajzpre​-

me​dy​ta​cją i od po​nad roku ukry​wasz przede mną praw​dę. To oczy​wi​ste, że ni​g​dy
nieza​mie​rza​łaśmniepo​in​for​mo​wać,żezo​sta​łemoj​cem.

‒My​śla​łam,żesięwię​cejniespo​tka​my‒jęk​nę​łaci​choBil​lie.
‒Chcęgozo​ba​czyć!‒za​żą​dałGio.
‒Po​ło​ży​łamgospać,toporajegodrzem​ki…
‒Itakchcęgozo​ba​czyć.‒Giouśmiech​nąłsiępo​gar​dli​wie.
Bil​lie wzię​ła głę​bo​ki od​dech i ru​szy​ła po​wo​li scho​da​mi na pię​tro. Je​śli za​cho​wa

spo​kójiniebę​dziepro​wo​ko​waćGia,możeudaimsięzmie​rzyćzsy​tu​acjąwcy​wi​li​-
zo​wa​nyspo​sób,po​cie​sza​łasię,wy​cie​ra​jącwil​got​nedło​nieodżin​sy.Na​tu​ral​nieGio
cie​kawbyłswe​gosyna,zwłasz​czażejakoroz​wod​nikniemu​siałażtakbar​dzowsty​-
dzićsiędziec​kaznie​pra​we​gołoża.

‒Mu​si​myza​cho​wy​waćsięci​cho‒ostrze​głagoszep​tem.‒Deejestbar​dzozmę​-

czo​na,niechcia​ła​bymjejobu​dzić.

Bil​lieotwo​rzy​ładrzwidosy​pial​nidzie​ci,gdziewrogupo​ko​justa​łołó​żecz​koThea.

Giopod​szedłdonie​goiwpa​try​wałsięwdziec​koznie​do​wie​rza​niem.

Otu​lo​ny ko​lo​ro​wym ko​cy​kiem, za​ró​żo​wio​ny Theo spał smacz​nie, po​sa​pu​jąc od

cza​sudocza​su.Jegosyn!Na​wetnapierw​szyrzutokapo​do​bień​stwobyłoude​rza​ją​-
ce. Gio po​czuł, jak ści​ska mu się ser​ce, a nie​zna​ne do​tąd emo​cje chwy​ta​ją go za
gar​dło.Jegosy​nek,ma​lut​kichłop​czyk,któ​ryjużprze​szedłpo​waż​nąope​ra​cję.Bez
wspar​cia swo​je​go ojca! Gniew znów za​śle​pił go na chwi​lę. Jak Bil​lie mo​gła mu to
zro​bić?!Woba​wie,żewy​buch​nieizbu​dzidziec​ko,za​ci​snąłmoc​nozębyiwy​szedł
szyb​kozsy​pial​ni.

Bil​liepo​bie​głazanim.
‒Ni​g​dycitegoniewy​ba​czę!‒Gionieza​trzy​małsięnaszczy​ciescho​dów,tyl​ko

po​gnał na dół. Do​go​ni​ła go do​pie​ro w sa​lo​nie. Spoj​rza​ła na jego gniew​ną twarz
izro​bi​łojejsięsła​bo.

‒Cze​go?Tego,żeza​szłamwcią​żę?
‒Nieje​stemażtakgłu​pi.Zda​jęso​biespra​wę,żemamwtymswójudział.Wiem,

skądsiębio​rądzie​ci.Za​kła​damteż,żenieza​szłaśwcią​żęzpre​me​dy​ta​cją,bonie
usi​ło​wa​łaśwy​mu​sićnamnieali​men​tów.Przy​naj​mniejniemogęcięoskar​żyćochci​-

wość.

‒Mamcibyćwdzięcz​nazatenaktła​ski?‒za​py​ta​ła,uno​szącwy​so​kobrwi.
‒Nie.Maszmiwy​ja​śnić,dla​cze​gonicminiepo​wie​dzia​łaś.
Bil​lieniewie​rzy​ławła​snymuszom.
‒Prze​cieżsięże​ni​łeś!
‒ Kiep​ska wy​mów​ka. Nie​za​leż​nie od mo​je​go sta​nu cy​wil​ne​go je​stem i za​wsze

będęod​po​wie​dzial​nyzatodziec​kośpią​cenapię​trze.‒Giomach​nąłrękąwkie​run​-
kusy​pial​ni.‒Dla​te​gopo​win​naśbyłamipo​wie​dzieć,gdytyl​kosięzo​rien​to​wa​łaś,że
je​steśwcią​ży.

‒Niesą​dzi​łam,żeciętoob​cho​dzi.Prze​cieżniechcia​łeśmiećzemnądziec​ka!‒

krzyk​nę​ła,za​po​mi​na​jącoswo​impo​sta​no​wie​niu,byniepro​wo​ko​waćGia.

‒To,cze​gochcia​łemlubniechcia​łem,niemawięk​sze​gozna​cze​nia.Ży​ciepi​sze

wła​sny sce​na​riusz i je​stem wy​star​cza​ją​co do​ro​sły, żeby to ro​zu​mieć ‒ za​uwa​żył
zsar​ka​stycz​nymuśmiesz​kiem.

‒Te​razmitomó​wisz?!My​śla​łam,żeje​ślido​wieszsięocią​ży,ka​żeszmijąusu​-

nąć!

Giorzu​ciłjejobu​rzo​nespoj​rze​nie.
‒Naja​kiejpod​sta​wiedo​szłaśdota​kie​gownio​sku?
‒Cóż…‒Bil​lieroz​pacz​li​wieszu​ka​łasłów,któ​retra​fi​ły​bydonie​go,bezeska​lo​-

wa​niawro​gichemo​cji.‒Za​wszepo​wta​rza​łeś,żenie​chcia​nacią​żaozna​cza​ła​byko​-
niecwszyst​kie​go…

‒Iztegojed​ne​gozda​niawy​wnio​sko​wa​łaś,żezmu​sił​bymciędoabor​cji?
Bil​liemil​cza​ła,pró​bu​jącopa​no​waćna​tłoksprzecz​nychemo​cji.Czyż​bysiępo​my​li​-

ła?!

‒Prze​cieżże​ni​łeśsięwte​dyzinnąko​bie​tą,żebyspło​dzićpo​tom​kaznią,nieze

mną‒upie​ra​łasię.‒My​ślisz,żetobyłodlamnieła​twe?Możechcia​łamza​cho​wać
reszt​kę sza​cun​ku dla sa​mej sie​bie… ‒ Bil​lie czu​ła, że sy​tu​acja wy​my​ka się spod
kon​tro​li,asta​reranyznówza​czy​na​jąkrwa​wić.

‒ Gdy​bym wie​dział, że je​steś w cią​ży, nie oże​nił​bym się z Ca​li​sto ‒ oświad​czył

zde​cy​do​wa​nie.‒Do​brodziec​kaza​wszejestnaj​waż​niej​sze.

‒Niero​zu​miem…‒Bil​liekrę​ci​łosięwgło​wiezner​wów.Docze​goonzmie​rza?
‒Wła​śniewi​dzę‒par​sk​nąłgniew​nie.
‒Theomawszyst​ko,cze​gopo​trze​bu​je!
‒Nie,niemaojca.
‒ Oczy​wi​ście ‒ zgo​dzi​ła się w po​pło​chu. ‒ Je​śli chcesz, mo​żesz się stać czę​ścią

jegoży​cia,niebędęciutrud​niaćkon​tak​tówzsy​nem‒za​pew​ni​łagogo​rą​co.

‒ Kon​tak​tów? ‒ wy​śmiał ją. ‒ My​ślisz, że po​zwo​lę, żeby do​ra​stał w tej no​rze

i całe dnie spę​dzał na za​ple​czu two​je​go skle​pu? Żeby nie po​znał ję​zy​ka swo​ich
przod​kówiichhi​sto​rii?!Żebyope​ro​wałgoja​kiśko​no​wałwpań​stwo​wymszpi​ta​lu?!

Bil​liecof​nę​łasię,prze​ra​żo​nawy​bu​chemGia.Czu​łana​ra​sta​ją​cąpa​ni​kę,któ​raści​-

snę​łajejgar​dło.

‒Mójdomtonienora‒za​pro​te​sto​wa​łasła​bo.‒Iskądwie​dzia​łeś,żemiałope​-

ra​cję?

Giorzu​ciłjejiro​nicz​ne,zna​czą​cespoj​rze​nie.
‒Na​sła​łeśnamniede​tek​ty​wa?‒Niewie​rzy​ławła​snymuszom.Gioza​cho​wy​wał

siędo​kład​nieod​wrot​nie,niżtegoocze​ki​wa​ła.Czu​łasięcał​ko​wi​cieza​gu​bio​na.

‒Dla​cze​gotakpóź​nogoope​ro​wa​no?Dys​pla​zjęza​zwy​czajdia​gno​zu​jesięwcze​-

śniej.

‒ Le​ka​rze po​ra​dzi​li mi, żeby naj​pierw spró​bo​wać in​nych me​tod le​cze​nia. Skąd

tylewieszotejprzy​pa​dło​ści?

‒Toscho​rze​niedzie​dzicz​ne,wy​stę​pu​jewmo​jejro​dzi​nie.Topraw​dzi​wyLet​sos!‒

oświad​czyłzdumą,spo​glą​da​jącwgórę,tamgdzienapię​trzespałmałyTheo.

‒Nie,nana​zwi​skomaSmith!‒Bil​lieunio​sławy​so​kogło​wę.
Giospoj​rzałnaniąostro,ztru​demkon​tro​lu​jącgniew.Na​wetwsta​rychdżin​sach

iwy​bla​kłymbłę​kit​nympod​ko​szul​kuBil​liewy​glą​da​łatakpo​nęt​nie,żejegocia​łore​-
ago​wa​ło au​to​ma​tycz​nie, wbrew woli ro​zu​mu. Mu​siał się po​go​dzić z fak​tem, że jej
krą​gło​ści dzia​ła​ły na nie​go w pier​wot​ny, nie​mal zwie​rzę​cy spo​sób, nie​za​leż​nie od
sy​tu​acji.Jed​nowspól​nepo​po​łu​dnieniezdo​ła​łouga​sićpo​żą​da​nia.Pra​gnąłwię​cej,co
zło​ści​ło go jesz​cze bar​dziej. Nie po​zwo​lę, by in​stynk​ty ode​bra​ły mi ro​zum, po​my​-
ślał.

‒Tomójsyn!‒po​wie​działgroź​nie.
Bil​liepo​bla​dła,awjejwiel​kichoczachroz​bły​słapa​ni​ka.
‒Icowzwiąz​kuztym?
‒Za​mie​rzamgowy​cho​wy​wać,daćmuwszyst​ko,cze​gosamniedo​sta​łemodojca.
‒Świet​nie,alejakza​mie​rzasztozro​bić?‒GłosBil​liedrżał.
Giowy​pro​sto​wałsięispoj​rzałnaniązgóry,jakdra​pież​nikko​łu​ją​cynadofia​rą.
‒Będęwal​czyłoprzy​zna​niemiwy​łącz​ne​gopra​waopie​ki.
Bil​lieza​nie​mó​wi​ła.Wszo​ku,wpa​try​wa​łasięwnie​gozezdu​mie​niem,akie​dysens

jegosłówdo​tarłwkoń​cudoniejwpeł​ni,za​kry​łaustaręką.

‒Niemó​wiszpo​waż​nie‒jęk​nę​łabła​gal​nie.‒Prze​cieżnieod​bie​rzeszmiThea.
‒Niepo​zwo​lę,żebytuzo​stał.
Przezotę​pia​ją​cystrachprze​biłsięna​ra​sta​ją​cygniewiBil​liepo​czu​ła,jakjejoczy

za​cho​dzączer​wo​nąmgłą.

‒Je​stemjegomat​ką!‒krzyk​nę​ła.‒Two​jepo​zwo​le​nieniematunicdorze​czy!Ja

gouro​dzi​łamitojadbamonie​gokaż​de​godnia,naj​le​piejjakpo​tra​fię.

Giopar​sk​nąłlek​ce​wa​żą​coiwy​dąłusta.
‒Nie​wy​star​cza​ją​codo​brze,moimzda​niem,imy​ślę,żeod​po​wied​niein​sty​tu​cjepo​-

dzie​ląmojezda​nie,gdysiędo​wie​dzą,wja​kichdo​kład​niewa​run​kachwy​cho​wu​jesz
mo​je​gosyna!

Bil​lieniemo​głauwie​rzyć.Giogro​ziłjejode​bra​niemdziec​ka,októ​re​goist​nie​niu

wie​działodza​le​d​wiekil​kugo​dzin!

‒Oczymtymó​wisz?!
‒Miesz​kaszpodjed​nymda​chemzpro​sty​tut​kąipo​zwa​lasz,żebyopie​ko​wa​łasię

moimsy​nem.Nieza​mie​rzamtegoto​le​ro​wać‒od​parłlo​do​wa​tymto​nem.

Bil​lie, za​sko​czo​na cio​sem po​ni​żej pasa, opa​dła na ka​na​pę. Nie prze​wi​dzia​ła, że

śle​dzącją,Giood​kry​jetak​żenaj​bar​dziejwsty​dli​wąta​jem​ni​cęDee.

‒ Dee pra​cu​je te​raz jako bar​man​ka. Lu​dzie po​peł​nia​ją błę​dy i wy​cią​ga​ją z nich

wnio​ski,sta​jącsięwtenspo​sóblep​si.‒Spoj​rza​łanaGiaznie​sma​kiem.

Uży​wałprze​szło​ściDee,żebyzdo​byćnadniąprze​wa​gę.Wy​ra​cho​wa​nieima​ni​pu​-

la​cjasta​no​wi​łydlanie​gochlebpo​wsze​dniwpra​cy.Niemia​łaszanswstar​ciuzgra​-

czemtegofor​ma​tu,stwier​dzi​łazroz​pa​czą.Jakona​sto​lat​kaDeefak​tycz​niezwią​za​-
łasięzestar​szymmęż​czy​zną,przezktó​re​gouza​leż​ni​łasięodnar​ko​ty​kówiwy​lą​do​-
wa​łanauli​cy.Bil​liesza​no​wa​łaku​zyn​kęzawy​si​łek,jakiwło​ży​ławpra​cęnadsobą.
Deewy​rwa​łasięzeszponna​ło​gu,zna​la​złapra​cęiod​zy​ska​ładzie​ci,któ​reumiesz​-
czo​nowcze​śniejwro​dzi​nieza​stęp​czej.

‒Cie​szęsię,żezdo​ła​łaod​bićsięoddna,aleitakniechcę,bywy​cho​wy​wa​łamo​-

je​gosyna.

Bil​lieukry​łatwarzwdło​niach.Niewie​dzia​ła,jakprze​mó​wićdoupar​te​go,za​pie​-

czo​ne​gowzło​ściGia,aonna​pie​rał.

‒Chcę,że​by​ściesięprze​pro​wa​dzi​lidomniedoho​te​lu,do​pó​kinieznaj​dzie​myroz​-

sąd​ne​goroz​wią​za​nia.

‒Nie‒od​po​wie​dzia​łana​tych​miast.
‒ Zda​jesz so​bie spra​wę z kon​se​kwen​cji? ‒ za​py​tał spo​koj​nym, nie​mal ła​god​nym

gło​sem,któ​ryzmro​ziłBil​lie.

‒Słu​cham?
‒Wwal​ceopra​wodoopie​kinadsy​nemnieza​wa​hamsięużyćwszyst​kichdo​stęp​-

nychmiśrod​ków.Je​ślibędęmu​siał,za​alar​mu​jęopie​kęspo​łecz​ną…

‒Niewie​rzęwła​snymuszom!Prze​cieżjesz​czewczo​rajniewie​dzia​łeśojegoist​-

nie​niu.

‒Tomojakrewimamobo​wią​zekdbaćonie​go,do​pó​kiniedo​ro​śnienatyle,by

mógłsamsiębro​nić‒wy​re​cy​to​wałizer​k​nąłnaze​ga​rek.‒Maszpięt​na​ściemi​nut
naspa​ko​wa​niesię.

Bil​lieotwo​rzy​łausta,alesło​wautknę​łyjejwgar​dle.
‒Toja​kiśab​surd‒jęk​nę​łapochwi​li.
‒ Ode​bra​łaś mi bez​pow​rot​nie pierw​sze pięt​na​ście mie​się​cy ży​cia syna i dzi​wisz

sięmo​jejre​ak​cji?

Bil​liekrewod​pły​nę​łaztwa​rzy.Krę​ci​łojejsięwgło​wie,roz​pacz​li​wieszu​ka​łaar​-

gu​men​tów,któ​reprze​mó​wi​ły​bydoGia.

‒ Prze​cież pra​cu​jesz po kil​ka​na​ście go​dzin dzien​nie, jak znaj​dziesz czas, żeby

opie​ko​waćsięma​łymdziec​kiem?Za​trud​nisznia​nię?Takciza​le​żynajegowy​cho​wa​-
niuido​bro​by​cie,żeod​bie​rzeszmumat​kęiza​stą​piszjąobcąoso​bą?!‒Bil​lieogar​-
nia​łaroz​pacz.

‒Pa​kujsię.‒Giopo​stu​kałpal​cemwtar​częze​gar​ka.‒Tyl​konaj​po​trzeb​niej​sze

rze​czy.

Bil​liesie​dzia​łajakspa​ra​li​żo​wa​na.Podwpły​wemka​pry​suGiogo​tówbyłzruj​no​wać

jejży​cie,znisz​czyćwszyst​ko,cozta​kimtru​demzbu​do​wa​ła.

‒Gio‒jęk​nę​łabła​gal​nie.
‒Nie‒uciąłostro.‒Niestra​cęjużanijed​ne​godniazży​ciamo​je​gosyna.
Niemia​ławyj​ścia,mu​sia​łagoja​kośob​ła​ska​wić,uspo​ko​ić.Możegdypo​znaThea,

zro​zu​mie,jakąkrzyw​dębymuwy​rzą​dził,roz​pę​tu​jącwoj​nęzjegomat​ką,po​my​śla​-
ła,choćczu​ła,żejejna​dzie​jemogąsięoka​zaćpłon​ne.Złośćema​no​wa​łazGiago​rą​-
cy​mi fa​la​mi. Bil​lie wsta​ła i na drżą​cych no​gach ru​szy​ła do ko​ry​ta​rza. Wy​cią​gnę​ła
z sza​fy wa​liz​kę i po​szła na górę, gdzie spa​ko​wa​ła tro​chę ubrań swo​ich i Thea.
Zkuch​niza​bra​łakil​kasło​icz​kówzje​dze​niemdlasyn​kaizo​sta​wi​łanasto​leli​ścikdla
Dee.

‒Deeniebę​dziemo​głaiśćdopra​cy.Tojaopie​ku​jęsiędzieć​miwie​czo​ra​mi–za​-

uwa​ży​łazwy​rzu​tem.

‒Zaj​męsiętym.Zakil​kago​dzinbę​dziemia​łaopie​kun​kę.
Giowziąłwa​liz​kęiru​szyłdodrzwi.Bil​liesta​ławciążustópscho​dów,aonprzy​-

glą​dał jej się in​ten​syw​nie. Na​gle zda​ła so​bie spra​wę, jak ża​ło​śnie musi wy​glą​dać
wsta​rychubra​niach,roz​czo​chra​na,bezma​ki​ja​żu.Cze​ka​jącnaGia,taksięde​ner​-
wo​wa​ła,żena​wetnieprzy​szłojejdogło​wy,żebysięwy​stro​ić.Zresz​tą,uzna​ła,że
itakniespro​staka​no​nompięk​naobo​wią​zu​ją​cymwjegoświe​cie‒ni​g​dyniebę​dzie
dłu​go​no​gą,szczu​płąjaktrzcin​ka,wy​ra​fi​no​wa​nądamą.Wi​dząc,żeBil​liesięocią​ga,
Giowes​tchnąłznie​cier​pli​wio​ny.

‒Za​ła​twięopie​kun​kę,za​ufajmi.
„Za​ufajmi”,po​wta​rza​ławmy​ślachjegosło​wa.Dziw​ne,alewie​rzy​łamu.Gioza​-

wsze mó​wił praw​dę, na​wet bo​le​sną. Theo, cie​plut​ki i ro​ze​spa​ny, otwo​rzył oczy
iuśmiech​nąłsięsłod​ko,gdyubie​ra​łagowkurt​kę.Wtu​li​łatwarzwjegowło​skiize
łza​mi w oczach wdy​cha​ła cu​dow​ny za​pach dziec​ka. Mia​ła na​dzie​ję, że po kil​ku
dniach spę​dzo​nych z The​em jego oj​ciec zła​god​nie​je i zro​zu​mie, że nie wol​no mu
nisz​czyćjegoma​łe​goświa​ta.

Bil​lieza​pię​łama​łe​gowfo​te​li​kunatyl​nymsie​dze​niusa​mo​cho​du.Chłop​czykwpa​-

try​wał się w nie​zna​jo​me​go męż​czy​znę wiel​ki​mi brą​zo​wy​mi ocza​mi. Oj​ciec i syn
przy​glą​da​lisięso​biewmil​cze​niu.Wpew​nejchwi​liTheodo​strzegłte​le​fonwdło​ni
Giaisię​gnąłponie​go,po​pi​sku​jącra​do​śnie.

‒Nieda​wajmute​le​fo​nu!‒za​pro​te​sto​wa​łaBil​lie,wi​dząc,jakGiood​da​jebezsło​-

waapa​ratsyn​ko​wi,któ​ryna​tych​miastwpa​ko​wałnowąza​baw​kędobuzi.Wy​ję​łate​-
le​fon z rą​czek syn​ka, a ten na​tych​miast za​czął gło​śno pła​kać. Bil​lie wy​cią​gnę​ła
ztor​byza​baw​kę,alena​chmu​rzo​nyTheorzu​ciłjąnapod​ło​gę.

‒Chce,żebymuod​daćte​le​fon.‒Natwa​rzyGiama​lo​wa​łosięzdu​mie​nie.
‒Oczy​wi​ście,prze​cieżjestbłysz​czą​cyimapod​świe​tla​nyekran‒wy​ja​śni​łaBil​lie,

pró​bu​jącod​wró​cićuwa​gędziec​kaodza​ka​za​nejza​baw​ki.

Gdypod​je​cha​liprzedho​tel,chcia​łagowy​piąćzfo​te​li​ka,aleGiojąubiegł.Zchłop​-

czy​kiemnarę​kachru​szyłdowej​ścia.Ma​lecwy​glą​dałnaza​chwy​co​ne​go.Uwiel​biał
nowemiej​scainowezna​jo​mo​ści.Wwin​dzieroz​pro​mie​niłsięnawi​dokgu​zi​kówna
pa​ne​lu ste​ro​wa​nia i po​dzi​wiał swo​je od​bi​cie w lu​strze. Gio, na​dal z sy​nem na rę​-
kach,skie​ro​wałsiędoin​ne​goniżpo​przed​niopo​ko​ju.

‒Prze​nio​słeśsię?
‒ Po​trze​bu​je​my te​raz wię​cej miej​sca. ‒ Po​sta​wił nie​cier​pli​wią​ce​go się syn​ka na

pod​ło​dze, a ten na​tych​miast po​racz​ko​wał w im​po​nu​ją​cym tem​pie w kie​run​ku sofy,
wsparłsięnaniejiwstał,wiel​cezsie​bieza​do​wo​lo​ny.

‒Pięk​nie,syn​ku,bra​wo!‒po​chwa​li​łagoBil​liezdumą.
Pulch​ne nóż​ki ma​lu​cha za​czę​ły się chwiać i po chwi​li Theo wy​lą​do​wał na pu​pie,

za​no​sząc się pła​czem. Gio na​tych​miast po​rwał go w ra​mio​na i uniósł wy​so​ko nad
gło​wę.Wewła​ści​wydzie​ciomspo​sóbchłop​czykwse​kun​dęprze​szedłodpła​czudo
śmie​chu.Bil​liepa​trzy​łazotwar​ty​miusta​mi,jakGiobie​gapopo​ko​ju,wy​da​jączsie​-
bieod​gło​sysa​mo​lo​to​we​gosil​ni​kazroz​anie​lo​nymThe​emunie​sio​nymwpo​wie​trzu.
Gioodar​tyzre​zer​wyicy​ni​zmu,ro​ze​śmia​nyira​do​sny.Ni​g​dygota​kie​goniewi​dzia​-
ła.

‒Po​wi​niencośzjeść‒bąk​nę​ła.
Nie​chęt​nie, ale bez sło​wa skar​gi Gio usa​dził syn​ka w krze​seł​ku do kar​mie​nia

izży​wymza​in​te​re​so​wa​niemprzy​glą​dałsię,jakma​luchgrze​biepla​sty​ko​wąły​żecz​-
kąwku​becz​kuinie​zdar​niepa​ku​jejo​gurtdobuzi,roz​sma​ro​wu​jącgoprzyoka​zjipo
swo​imno​sieipo​licz​kach.Tensamczło​wiekgo​dzi​nęwcze​śniejgro​ziłjejode​bra​niem
syna.Do​pie​rote​razBil​liezda​łaso​biespra​wę,żealboźleoce​ni​łapo​dej​ścieGiado
oj​co​stwa,albobez​względ​nybiz​nes​mendoj​rzałprzeztedwalata.Amożefakt,że
niedo​cze​kałsiępo​tom​stwazCa​li​sto,tak​żemiałwpływnajegosto​su​nekdodzie​ci?
Je​śli fak​tycz​nie za​le​ża​ło mu na Theo, co to ozna​cza​ło dla niej? Nie wie​rzy​ła, że
mógł​byuniesz​czę​śli​wićwła​snedziec​ko,od​dzie​la​jącjeodmat​ki…

Kie​dyTheoskoń​czyłjeść,roz​sy​pa​łamukloc​kinady​wa​nieiza​chę​ci​ładoza​ba​wy.

Gioznik​nąłwjed​nymzpo​koi,alewró​ciłpochwi​liprze​bra​nywdżin​syiba​weł​nia​ny
swe​ter. Nie mo​gła ode​rwać wzro​ku od jego szczu​płej, su​ro​wej twa​rzy ocie​nio​nej
jed​no​dnio​wymza​ro​stem.Jegobrą​zo​weoczyśmia​łysię,gdyma​luchusta​wiałwie​żę
zkloc​ków,poczymbu​rzyłją,za​no​szącsięśmie​chem.WzrokBil​liepie​ściłna​pię​te
mię​śnieple​cówku​ca​ją​ce​goGia,jegopo​ślad​kiopię​tegra​na​to​wymde​ni​mem…Cosię
ztobądzie​je?!‒skar​ci​łasięwmy​ślachiod​wró​ci​ławzrok.Nie​ste​ty,do​sko​na​lewie​-
dzia​ła,cosięzniądzia​ło.Gioza​wszebu​dziłwniejfa​scy​na​cję,któ​rejniepo​tra​fi​ła
sięoprzeć,nie​pod​le​ga​ją​cekon​tro​liroz​sąd​kupier​wot​nepo​żą​da​nie,nie​ga​sną​cena​-
wetwchwi​lach,gdyjąprze​ra​żał.

‒Po​wie​dzia​łeś,żechcesz,żebyTheostałsięczę​ściątwo​je​goży​cia.‒Bil​lieze​-

bra​łasięwresz​cienaod​wa​gę.‒Mo​żeszwy​ja​śnić,cotoozna​cza?

‒Te​raz,gdygozna​la​złem,nieza​mie​rzamgozo​sta​wić.‒Spoj​rzałnaniąnadgło​-

wąsyna.Miałtakpięk​nebursz​ty​no​weoczy,żeztru​demze​bra​łamy​śli.

‒No,tak…‒bąk​nę​ła.‒Chceszgopo​znać,utrzy​my​waćznimkon​takt…‒brnę​ła

da​lej.

Giozka​mien​nątwa​rząprze​rwałjej:
‒Nietyl​ko.
‒Jakto?‒Wstrzy​ma​łaod​dech,aoczyza​czę​łyjąszczy​pać.
‒Wszyst​koalbonic.Prze​cieżwiesz,żenielu​biępół​środ​ków.
‒Wszyst​ko?Czy​lico?‒jęk​nę​ła.
Prze​chy​liłlek​kogło​węnabokiprzy​glą​dałjejsięzza​cie​ka​wie​niem.Niepo​tra​fił

zgad​nąć, czy tyl​ko uda​wa​ła, czy fak​tycz​nie nie zro​zu​mia​ła, że pro​po​no​wał jej to,
oczymkie​dyśma​rzy​ła,acze​goni​g​dynieza​mie​rzałjejdać.Te​razjed​nakmiałbar​-
dzoistot​nypo​wód,byzmie​nićzda​nie,niewspo​mi​na​jącodo​dat​ko​wychko​rzy​ściach,
ja​kieotrzy​mał​byprzyoka​zji.WzrokGiaprze​su​nąłsięwdół,kude​kol​to​wiBil​lieod​-
sła​nia​ją​ce​mu frag​ment kre​mo​wej skó​ry i biu​stu roz​pa​la​ją​ce​go jego wy​obraź​nię.
Ma​rzył,bywsu​nąćsiępo​mię​dzyjejudaizo​staćtamdocza​su,ażza​spo​koidrę​czą​ce
gopra​gnie​nie.

‒Gio?
Zie​lo​neoczywpa​try​wa​łysięwnie​gozoba​wą.
‒Czy​limał​żeń​stwo‒od​po​wie​dział,głasz​czącsyn​kapogło​wie.‒Toje​dy​neprak​-

tycz​neroz​wią​za​nie.

ROZDZIAŁSZÓSTY

‒Czy​li,je​ślido​brzero​zu​miem,su​ge​ru​jesz,żepo​win​ni​śmysiępo​brać?‒za​py​ta​ła

znie​do​wie​rza​niem.

‒Je​ślisiępo​bie​rze​my,Theoniebę​dzienie​ślub​nymdziec​kiem.
‒Ja​kietomazna​cze​nie,sko​rokaż​dy,ktopo​tra​fili​czyć,na​tych​miastsięzo​rien​tu​-

je,żeTheouro​dziłsię,gdytyby​łeśjesz​czemę​żemin​nejko​bie​ty‒za​uwa​ży​łasu​cho
Bil​lie.

‒Nie​waż​ne.Cho​dzioto,żebyniktniemógłpod​wa​żyćjegopra​wadodzie​dzi​cze​-

nia,anaszślubmutoza​pew​nia–od​po​wie​dział,mru​żącgroź​nieoczy.

‒Ioże​nił​byśsięzemną,żebyza​gwa​ran​to​waćTheomiej​scewswo​jejdy​na​stii?
‒Po​bie​rze​mysiędlajegodo​bra.Jakoro​dzi​cepo​no​si​myod​po​wie​dzial​nośćzaza​-

pew​nie​niemunaj​lep​sze​gomoż​li​we​gostar​tu.

Bil​lieza​czę​ładrżeć,ajejskó​rępo​kry​ławar​stew​kazim​ne​gopotu.Daw​no,daw​no

temu ma​rzy​ła o ślu​bie z Giem, ale rze​czy​wi​stość bru​tal​nie spro​wa​dzi​ła ją na zie​-
mię.Te​razjegosło​waspra​wia​łyjejnie​malfi​zycz​nyból,przy​po​mi​na​jącoza​wie​dzio​-
nychna​dzie​jach.Ob​ję​łasięcia​snora​mio​na​miipró​bo​wa​łasięuspo​ko​ić.

‒Je​steśpe​wien,żeniedasiętegozro​bićwża​deninnyspo​sób?
‒Mógł​bymofi​cjal​nieuznaćgozaswo​je​gosyna,alebezślu​bucwa​nypraw​nikna

pew​nozna​la​zł​byspo​sób,żebypod​wa​żyćtakido​ku​ment.

‒Dla​cze​goktośmiał​bygopod​wa​żać?‒zdzi​wi​łasięszcze​rzeBil​lie.
Giowy​da​wałsięroz​ba​wio​nyjejna​iw​no​ścią.
‒Czytyzda​jeszso​biespra​wę,jakje​stembo​ga​ty?Wiesz,docze​gozdol​nisąlu​-

dzie,gdywgręwcho​dządużepie​nią​dze?

‒Praw​do​po​dob​nienie‒przy​zna​łazewsty​dem.
‒Kie​dymia​łemczter​na​ścielat,mojama​co​chachcia​łamniewy​dzie​dzi​czyćnako​-

rzyśćswo​je​goośmio​let​nie​gosyna.Sądod​da​liłjejpo​zew,do​pie​rogdydzia​dekudo​-
wod​nił,żetoja,aniejejsyn,je​stemjegownu​kiem.

Bil​lie po​krę​ci​ła gło​wą z nie​do​wie​rza​niem. Była za​szo​ko​wa​na i po raz pierw​szy

współ​czu​ła Gio. Do​ra​sta​nie z chci​wą i nie​na​wist​ną ma​co​chą mu​sia​ło się od​bić na
psy​chi​cedziec​ka.Nicdziw​ne​go,żewpadłwpa​ra​no​jęnapunk​cieThea.

‒Zor​ga​ni​zo​wa​nieślu​buniepo​win​noza​jąćwię​cejniżkil​kadni.Poce​re​mo​niipo​le​-

ci​mydoGre​cjiiprzed​sta​więwasmo​jejro​dzi​nie.

Bil​lieniepo​tra​fi​łaso​biena​wetwy​obra​zićsie​biewta​kiejroli.Ze​rwa​łasięzka​na​-

pyipo​de​szładookna.

‒Tosza​leń​stwo.Mia​ła​bymuda​waćtwo​jążonę?Takniewol​no!
‒Niemu​sia​ła​byśni​cze​gouda​wać.Na​praw​dęby​ła​byśmojążoną‒stwier​dziłspo​-

koj​nie. ‒ Cóż, wszyst​ko spro​wa​dza się do py​ta​nia, jak bar​dzo ko​chasz swo​je​go
syna,czyżnie?

Niebyłapew​na,czyGiozda​wałso​biespra​węzeswe​gookru​cień​stwa.
‒Tociospo​ni​żejpasa!

‒Na​praw​dę?Aukry​wa​nieprzedemnąist​nie​niaTheanie?Pro​szęje​dy​nie,że​byś

na​pra​wi​łaswójbłądiza​pew​ni​łama​łe​muto,comusięna​le​ży.

Bil​liesku​li​łasię.Gioude​rzałcel​nie.Prze​cieżsamawie​lo​krot​nieza​sta​na​wia​łasię,

czy syn nie bę​dzie jej kie​dyś miał za złe, że po​zba​wi​ła go ojca i wszyst​kie​go, co
mógłmuza​pew​nićGio.

‒ Sko​ro za​war​li​by​śmy mał​żeń​stwo tyl​ko ze wzglę​dów for​mal​nych, to dla​cze​go

mia​ła​bymje​chaćdoGre​cji?‒za​py​ta​ła,żebyzmie​nićte​mat.

‒Apo​zwo​li​ła​byś,że​bympo​je​chałtamsamzThe​em?
‒Oczy​wi​ście,żenie!‒za​prze​czy​łagwał​tow​nie.
‒Nowi​dzisz.Atoważ​ne,żebyna​szemał​żeń​stwowy​da​wa​łosiępraw​dzi​we,na​-

wetje​ślityuwa​żaszjezauda​wa​ne.

Bil​liesku​li​łasiępo​now​nie.Czu​łasięza​gro​żo​na,za​pę​dzo​nawkoziróg,zdez​o​rien​-

to​wa​na.Unio​sławgóręprze​ra​żo​neszma​rag​do​weoczy.

‒Dla​cze​go?‒za​py​ta​ła.
‒Żebynaszsynni​g​dysięniedo​wie​dział,żewy​szłaśzamnietyl​kodlajegodo​bra.

Niechcia​ła​byśna​ra​żaćgonapo​czu​ciewiny,praw​da?

‒Nie…
‒ Dla​te​go na​sze mał​żeń​stwo musi wy​glą​dać na nor​mal​ne. ‒ Gio gim​na​sty​ko​wał

się,wy​my​śla​jącko​lej​near​gu​men​ty,byprze​ko​naćBil​lie.

‒Itakniktnieuwie​rzy,żepo​ślu​bi​łeśbyłąko​chan​kęzwła​snejnie​przy​mu​szo​nej

woli‒wy​krztu​si​ławkoń​cuznie​na​wi​dzo​nesło​wo„ko​chan​ka”.

‒Naszczę​ścienieob​no​si​li​śmysięzeswo​imzwiąz​kiem,więcnie​wie​leosóbjest

świa​do​mychjegona​tu​ry.Po​czę​li​śmydziec​ko,atodo​wo​dzi,żeby​li​śmywzwiąz​ku.

‒Do​wo​dzije​dy​nie,żesięzesobąrazprze​spa​li​śmy.
Giorzu​ciłjejgo​rą​cespoj​rze​nie.
‒Wy​star​czynacie​biespoj​rzeć,żebywie​dzieć,żejed​nanocztobątozamało.
Pod​szedłiująłjejzim​nedło​niewswo​jeduże,cie​płeręce.Przy​cią​gnąłjąbli​żejdo

sie​bie.Jegocia​łoema​no​wa​łosiłą,przy​cią​ga​łoBil​lieni​czymma​gnes.

‒Zo​sta​nieszmojążoną,mat​kąmo​je​gosyna.Niebę​dzieszmia​łapo​wo​du,bysię

wsty​dzić…‒szep​tałswymuwo​dzi​ciel​skimgło​sem.

Po​ku​sa była ogrom​na. Bil​lie za​wsze z za​że​no​wa​niem my​śla​ła o cha​rak​te​rze ich

związ​ku.Gioniebyłjejry​ce​rzemnabia​łymko​niu,aonaniebyłajegoje​dy​ną,praw​-
dzi​wąmi​ło​ścią.Ichwspól​nyświatogra​ni​cza​łyścia​nysy​pial​niwwy​na​ję​tymmiesz​ka​-
niu.Jakako​bie​tago​dzi​łasięnatakąrolę?Te​razofe​ro​wałjejowie​lewię​cej,aza​-
sta​na​wia​łasię,czyprzy​jąćpro​po​zy​cję.Kie​dyśkaż​dyokruchjegouwa​giwy​da​wałjej
sięnie​za​słu​żo​nymda​rem.

‒ Nie mogę zo​sta​wić Dee i skle​pu i tak po pro​stu po​je​chać do Gre​cji. ‒ Bil​lie

przy​po​mnia​ła so​bie o swo​jej z tru​dem wy​pra​co​wa​nej nie​za​leż​no​ści fi​nan​so​wej. ‒
Mampra​cę,obo​wiąz​ki…

Gioob​jąłjącia​snora​mio​na​mi.
‒Wszyst​kimsięzaj​mę‒obie​całmięk​ko.
Dło​nie Bil​lie wy​mknę​ły się spod kon​tro​li roz​sąd​ku: jed​na spo​czę​ła na mu​sku​lar​-

nymtor​sie,dru​gasię​gnę​ładokrót​kiejje​dwa​bi​stejczu​pry​nyGia.

‒Je​stemnie​za​leż​na…‒jęk​nę​łanie​przy​tom​nie.
Gio za​mknął jej usta de​li​kat​nym po​ca​łun​kiem. Prze​su​nął ję​zy​kiem wzdłuż jej

warg.Od​dy​cha​jącszyb​ko,ztru​demigno​ru​jącroz​kosz​nena​pię​ciewpier​siach,Bil​lie
sta​ra​łasięza​cho​waćtrzeź​wyumysł.

‒Gio,po​słu​chaj…‒za​czę​ła,alejejzdra​dziec​kiepal​cewplo​tłysięwewło​syGia

ipie​ści​łymięk​kiepu​kle.Gioprzy​warłdoniejca​łymcia​łemipo​ru​szyłlek​kobio​dra​-
mi.Jegopod​nie​ce​nie,takjakijej,byłonie​uda​wa​ne.

‒Theojestmoimsy​nem,tomójobo​wią​zekdbaćowasobo​je‒szep​nąłzusta​mi

przyjejwar​gach.

Ostat​kiemsiłBil​liewy​rwa​łasięzpu​łap​kijegora​mion.Po​tra​fiłspra​wić,żeprze​-

sta​wa​łamy​śleć,aletymra​zemniemo​głamunatopo​zwo​lić.Odjejdoj​rza​ło​ściisa​-
mo​kon​tro​liza​le​żałlosnietyl​kojej,aleiThea.Jejnie​po​cie​szo​necia​łopro​te​sto​wa​ło,
aleBil​liewzię​łagłę​bo​kiod​dechipo​pra​wi​łazmierz​wio​newło​sy.

‒Sprze​dajsklepalbopo​zwólmiza​trud​nićme​ne​dże​ra.Samazde​cy​duj,któ​reroz​-

wią​za​niebar​dziejciod​po​wia​da.‒Gioniepod​da​wałsię,choćjegotwarzzdra​dza​ła
znie​cier​pli​wie​nie.

Bil​liespoj​rza​łananie​goznie​do​wie​rza​niem.
‒Cięż​kopra​co​wa​łam,żebystwo​rzyćwła​snąfir​mę.Niemo​żeszocze​ki​wać,żete​-

razzniejzre​zy​gnu​ję.

‒Na​wetdlado​braThea?‒Giowska​załgło​wąma​lu​chawspi​na​ją​ce​gosięzwy​sił​-

kiempono​gaw​cespodniojca.‒Naszsynpo​trze​bu​jeoboj​garo​dzi​ców.Mu​siszroz​-
wa​żyć przy​naj​mniej prze​pro​wadz​kę do Lon​dy​nu, że​bym miał moż​li​wość się z nim
spo​ty​kaćbezprze​szkód.

Sło​waGiawstrzą​snę​łynią.Prze​cieżspę​dzałwięk​szośćcza​suwGre​cji,więcjego

de​kla​ra​cjemał​żeń​skienie​wie​lemia​ływspól​ne​gozjejwi​zjąnor​mal​nejro​dzi​ny.Wi​-
dy​wa​li​bysięrzad​ko,je​dy​nieprzyoka​zjispo​tkańojcazsy​nem.Zprze​ra​że​niemzda​-
łaso​biespra​wę,żeznówdałasiępo​nieśćwy​obraź​nina​pę​dza​nejma​rze​nia​miory​-
ce​rzunabia​łymko​niu,któ​ryza​mie​nijejży​ciewbaj​kęodo​zgon​nej,bez​wa​run​ko​wej
mi​ło​ści. Gio pro​po​no​wał jej je​dy​nie uda​wa​ne mał​żeń​stwo, któ​re po​trwa tak dłu​go,
jakbę​dzietegowy​ma​ga​łodo​broichsyna,ianichwi​lidłu​żej.

‒Mu​szętowszyst​koprze​my​śleć.Mó​wi​myopraw​dzi​wejre​wo​lu​cjiwmoimży​ciu.
‒Wmoimteż.Żad​naztychrze​czyniefi​gu​ro​wa​łanamo​jejli​ścieza​dańdowy​ko​-

na​niaprzedśmier​cią‒za​żar​to​wał.

Ko​lej​nyciosBil​lieprzy​ję​łajużle​piej.Nie​po​trzeb​niejejprzy​po​mi​nał,żedo​bro​wol​-

nieni​g​dyniewy​brał​byjejnażonę.Jegomał​żeń​stwozCa​li​sto,mimożenie​ak​tu​al​ne,
sta​no​wi​łonaj​lep​szydo​wóduczućGia.Wzię​łanaręcesyn​ka,czer​piącsiłęzcie​pła
ema​nu​ją​ce​gozjegoma​łe​gociał​ka.

‒Mu​szęgoprze​wi​nąć‒wy​ja​śni​ła.Wzię​łator​bęiru​szy​łanapo​szu​ki​wa​nienaj​-

bliż​szejła​zien​ki.

Dla​cze​goko​bie​tysąta​kieskom​pli​ko​wa​ne?Fru​stra​cjaGiasię​ga​łaze​ni​tu.Za​ofe​-

ro​wał jej coś, o czym, jego zda​niem, za​wsze ma​rzy​ła, a ona krę​ci​ła no​sem, jak​by
skła​dałjejnie​przy​zwo​itąpro​po​zy​cję.Ileko​bietucie​kło​bydoła​zien​kizmie​nićpie​lu​-
chę dziec​ku w od​po​wie​dzi na oświad​czy​ny mi​liar​de​ra? Czyż​by po​dej​rze​wa​ła go
oja​kiśchy​tryplan?Cóż,mu​siałprzy​znać,żeniepo​wie​działjejca​łejpraw​dy,alenie
chciał,żebysięwy​stra​szy​ła.Bil​lieniemia​łapo​ję​cia,ja​ki​miokrut​ny​mipra​wa​mirzą​-
dził się świat bo​ga​czy i jak bar​dzo ich syn po​trze​bo​wał opie​ki. Na szczę​ście miał

ojca, któ​ry nie cof​nie się przed ni​czym, by za​pew​nić swe​mu dziec​ku wszyst​ko, co
musięna​le​ża​ło.

Bil​lieprzy​sia​dłanawan​nieinie​przy​tom​nymwzro​kiemob​ser​wo​wa​łasyn​kazmo​-

zo​łemwspi​na​ją​ce​gosiędopo​zy​cjisto​ją​cejpogład​kiejpo​wierzch​niobu​do​wywan​ny.
Wjejgło​wiepa​no​wałza​męt.Giochciałsięzniąoże​nićdlado​braThea.Jed​nakza
awans spo​łecz​ny przy​szło​by jej sło​no za​pła​cić, nie mia​ła co do tego złu​dzeń. Gio
wsty​dził​bysięjejprzedzna​jo​my​mi,ajegoary​sto​kra​tycz​naro​dzi​nanapew​nobyjej
nie za​ak​cep​to​wa​ła. Choć, z dru​giej stro​ny, Gio z pew​no​ścią pla​no​wał upchnąć ją
w ja​kimś ciem​nym ką​cie, gdy tyl​ko za​gwa​ran​tu​je Theo dzie​dzi​cze​nie swe​go im​pe​-
rium.Za​wszewszyst​kodo​kład​niepla​no​wał,więcniezo​sta​wił​bytakważ​nejkwe​stii
przy​pad​ko​wi. Per​spek​ty​wa po​rzu​ce​nia domu i skle​pu dla po​nu​rej, sa​mot​nej przy​-
szło​ścizmro​zi​łajejkrewwży​łach.Aleczymia​ławy​bór?

Prze​my​łatwarzzim​nąwodą,wzię​łasyn​kanaręceiwró​ci​ładosa​lo​nu.Giozdjął

ma​ry​nar​kę, po​luź​nił kra​wat i pod​wi​nął rę​ka​wy ko​szu​li, od​sła​nia​jąc umię​śnio​ne,
sma​głe przed​ra​mio​na. Wspo​mnie​nie jego na​gie​go cia​ła za​wład​nę​ło nią na​gle. Pła​-
ski,wy​rzeź​bio​nybrzuch,któ​ry kie​dyśpie​ści​łapal​ca​mi,w dół,wzdłużcien​kiejli​nii
czar​ne​go,szorst​kie​goza​ro​stuażdogra​ni​cyszor​tów.Po​czu​łana​pię​ciewpod​brzu​-
szu.Weźsięwgarść,skar​ci​łasięwmy​ślach.Gioza​koń​czyłroz​mo​węte​le​fo​nicz​ną
irzu​ciłjejba​daw​czespoj​rze​nie.

‒ Do​brze, wyj​dę za cie​bie ‒ po​wie​dzia​ła, czer​wie​niąc się. ‒ Ale ufam, że nie

skrzyw​dziszanimnie,aniThea.Je​ślido​wiemsię,żemnieoszu​ka​łeś,odej​dę.

Gio uśmiech​nął się z uzna​niem. Wie​dział już, że Bil​lie ni​g​dy wię​cej od nie​go nie

odej​dzie.Nie,je​śliza​le​ża​łojejnasynu!

‒Mu​siszteżdo​cho​waćmistu​pro​cen​to​wejwier​no​ści‒do​da​łaBil​lie.
‒Ni​g​dycięniezdra​dzi​łem.
‒ Cóż, nie za​po​mi​naj​my, że za​pro​po​no​wa​nie mi roli ko​chan​ki pod​czas trwa​nia

two​je​go mał​żeń​stwa z Ca​li​sto wy​da​wa​ło ci się naj​bar​dziej na​tu​ral​ną rze​czą na
świe​cie.‒Na​dalpa​mię​ta​ła,jakbar​dzoczu​łasięwte​dyupo​ko​rzo​na.

‒Mojeży​ciejestwy​star​cza​ją​coskom​pli​ko​wa​ne‒od​po​wie​działwy​mi​ja​ją​co.
Po​dej​rze​wa​ła,żenara​ziepo​cie​sza​łagoper​spek​ty​waszyb​kie​goure​gu​lo​wa​niapo​-

zy​cji Thea w ro​dzi​nie i ry​chłe​go roz​wo​du otwie​ra​ją​ce​go mu dro​gę do zna​le​zie​nia
so​biebar​dziejod​po​wied​niejpart​ner​ki.

‒ Sko​ro osią​gną​łeś już swój cel, mogę wró​cić do domu? – za​py​ta​ła, nie kry​jąc

znie​cier​pli​wie​nia.

‒ Po​win​naś zo​stać. Za​kła​dam, że ze​chcesz brać udział w przy​go​to​wa​niach do

wła​sne​goślu​bu.Ce​re​mo​niaod​bę​dziesięwma​łymgrec​ko​ka​to​lic​kimko​ście​lewLon​-
dy​nie.Jużwy​stą​pi​łemopo​zwo​le​nie.

Bil​liezgro​mi​łagowzro​kiem.
‒Niebra​ku​jecitu​pe​tu!Zgóryza​ło​ży​łeś,żesięzgo​dzę.
Giona​wetniemru​gnął.
‒Dla​cze​gomia​ła​byśod​mó​wić,sko​rowła​śnietegopra​gnę​łaśdwalatatemu?
Po​licz​ki Bil​lie po​kry​ły się szkar​ła​tem. A więc do​my​ślił się w koń​cu, mą​dra​la! Ze

wsty​dupra​gnę​łaza​paśćsiępodzie​mię.

‒Daw​nojużniewie​rzęwbaj​ki.

‒Alejachciał​bym,że​byśbyłamojąksięż​nicz​kązbaj​ki.‒Gioroz​bro​iłjącał​ko​wi​-

cie.‒Wpięk​nejsuk​ni,zbu​kie​temiczymtyl​koze​chcesz.

‒Dla​cze​go?Że​bymdo​brzewy​glą​da​łanazdję​ciach?
Bil​lie od​wró​ci​ła wzrok, żeby nie do​strzegł smut​ku ma​lu​ją​ce​go się na jej twa​rzy.

Nie​ste​ty Gio nie był w sta​nie spra​wić, by po​czu​ła się jak księż​nicz​ka z baj​ki, bo
uczy​nićtomo​głaje​dy​niemi​łość,jed​naje​dy​narzecz,któ​rejniedasięku​pićzażad​ne
pie​nią​dze.Bil​liedałamucałąswąmi​łośćwpre​zen​cie,aonjąod​rzu​cił.Cóż,czymo​-
głagowi​nićzato,żenieod​wza​jem​niłjejuczu​cia?

‒Bochcęmiećnor​mal​nąro​dzi​nęibędęjąmiał‒od​po​wie​działspo​koj​nie,alesta​-

now​czo.

Jakzwy​klebez​kom​pro​mi​so​wyipew​nysie​bie.Nieoba​wiałsiępo​raż​ki,apo​czu​cie

od​po​wie​dzial​no​ścizasynawzmac​nia​łodo​dat​ko​wojegode​ter​mi​na​cję.Oprócztego
w grę wcho​dzi​ło li​bi​do: Gio po​żą​dał Bil​lie, co dla tak peł​no​krwi​ste​go męż​czy​zny
praw​do​po​dob​niezna​czy​łoowie​lewię​cejniżpo​ry​wyser​ca.Cie​ka​we,czyko​chałCa​-
li​sto, po​my​śla​ła, czy je​dy​nie za​pra​gnął pięk​nej blon​dyn​ki? Dla​cze​go się roz​sta​li?
Iczymia​łotoja​kie​kol​wiekzna​cze​niete​raz,gdymia​łazo​staćjegożonązko​niecz​no​-
ści?

Po​po​łu​dnieBil​liespę​dzi​ła,bezen​tu​zja​zmuwy​bie​ra​jączka​ta​lo​guzna​ne​gopro​jek​-

tan​ta wzór suk​ni, we​lon i buty. Prze​sy​ła​jąc mej​lem swo​je wy​mia​ry do kraw​ca,
skrzy​wi​ła się z nie​sma​kiem. Na pew​no będą zde​gu​sto​wa​ni ko​niecz​no​ścią uszy​cia
suk​ni dla ta​kiej pyzy! Po​sta​no​wi​ła po​pra​wić so​bie hu​mor wy​pra​wą do ulu​bio​ne​go
skle​pu z ko​ron​ko​wą bie​li​zną. Kie​dy z The​em na ręku zmie​rza​ła do drzwi, nie​spo​-
dzie​wa​nieGioza​stą​piłjejdro​gę.

‒Do​kądsięwy​bie​rasz?
‒Naza​ku​py.Umó​wi​łamsięzDee‒oświad​czy​łahar​do,bowy​raztwa​rzyGiado​-

bit​nieświad​czyłojegonie​za​do​wo​le​niu.

‒Nie‒od​po​wie​działto​nemnie​zno​szą​cymsprze​ci​wu.
‒Wła​śnie,żetak‒od​pa​ro​wa​ła.Omi​nę​łagoiwy​szłazapar​ta​men​tu,nieoglą​da​-

jącsięzasie​bie.

‒Bil​lie!
Do​padłjąprzywin​dzie.
‒Po​wie​dzia​łem:nie!
OczyBil​lierzu​ca​łyiskry,gdypo​de​szładonie​gobli​skoiwy​ce​dzi​łaprzezza​ci​śnię​te

zęby:

‒Sły​sza​łam.Niechcęsięztobąkłó​cićwmiej​scupu​blicz​nym,alemu​szęsięzo​ba​-

czyćzDee.

‒Prze​cieżza​ła​twi​łemjejopie​kun​kędodzie​cinanaj​bliż​szedwamie​sią​ce.
‒Jestmojąprzy​ja​ciół​ką,wie​lejejza​wdzię​czaminieza​mie​rzamjejtakpopro​stu

zo​sta​wić.

‒Pocobie​rzeszThea?Możezo​staćzemną–za​pro​po​no​wał,przy​glą​da​jącjejsię

po​dejrz​li​wie.

‒Niepo​ra​dziszso​bieznimsam…
‒Za​trud​ni​łemnia​nię,cze​kawlob​byho​te​lo​wym.
Bil​lieza​trzę​słasięzobu​rze​nia.Jakśmiałde​cy​do​waćojejdziec​kubezpy​ta​niajej

ozda​nie?!

‒ To zmar​no​wa​łeś czas i pie​nią​dze, bo nie za​mie​rzam zo​sta​wić mo​je​go syna

zobcąoso​bą.

‒Za​razjąpo​znasz.
‒Nie!‒Bil​liestra​ci​łacier​pli​wość.‒Za​bie​ramgozesobą,czycisiętopo​do​ba,

czynie!

‒Niepró​bujzemnąwal​czyć‒ostrzegłjąGio.‒Itakniewy​grasz,ado​dat​ko​wo

na​ra​ziszsięnacier​pie​nie.

Czymógłjązra​nićjesz​czebar​dziejdo​tkli​wie?Wąt​pi​ławtoszcze​rze.
‒Gio,po​sta​wi​łeśnaswo​im,więcnieupie​rajsięprzyszcze​gó​łach.Zgo​dzi​łamsię

wyjśćzacie​bie,po​je​chaćdoGre​cji,cze​gojesz​czeocze​ku​jesz?Na​uczsięwkoń​cu
trud​nejsztu​kikom​pro​mi​su.‒Po​sta​no​wi​łaniedaćsięza​stra​szyć.

‒Nie,niewkwe​stiimo​je​gosyna‒upie​rałsię.‒Niechcę,żebyprze​by​wałwto​-

wa​rzy​stwietej…oso​by.‒Ostat​niesło​wowy​po​wie​działzpo​gar​dą.

Bil​lieczu​ła,żezachwi​lęstra​cinadsobąpa​no​wa​nie.
‒ Ta oso​ba ‒ wy​ce​dzi​ła ‒ wspie​ra​ła mnie pod​czas po​ro​du, któ​ry trwał pra​wie

dwiedobyimógłmnieza​bić.Toona,niety,byłazemnąizThe​emwkaż​dejtrud​nej
chwi​li,okażwięctro​chęwię​cejsza​cun​ku!

Giopo​bladł.
‒Był​bymprzyto​bie,gdy​byśmniepo​in​for​mo​wa​łaocią​ży…
‒Niesą​dzę‒prze​rwa​łamu.‒By​łeśwte​dyświe​żoupie​czo​nymmał​żon​kiemin​nej

ko​bie​ty‒przy​po​mnia​łamuspo​koj​nie.

Giowy​ko​nałnie​okre​ślo​nygestdło​niąirzu​ciłką​śli​wie:
‒Idźwięc,je​ślitodlacie​bieta​kieważ​ne.
‒ Waż​ne. Ce​nię so​bie lo​jal​ność wo​bec przy​ja​ciół ‒ od​po​wie​dzia​ła, dum​nie uno​-

szącgło​wę.

Giospio​ru​no​wałjąwzro​kiem.
‒Kie​dyślo​jal​nośćwo​becmniebyładlacie​bienaj​waż​niej​sza‒za​uwa​żyłzwy​rzu​-

tem.

‒Icomitodało?‒Bil​liewzru​szy​łalek​ce​wa​żą​cora​mio​na​miiwe​szładowin​dy.
Giomiałocho​tęzła​paćjązara​mięisiłąwy​cią​gnąćzwin​dy,alepo​wstrzy​małsię.

Sło​wo„kom​pro​mis”rzu​co​newgnie​wieprzezBil​liena​glena​bra​łozna​cze​nia.Uda​ło
musięuzy​skaćdzie​więć​dzie​siątpro​centtego,cochciał,apoślu​bieupew​nisię,że
do​sta​niewszyst​ko.Tym​cza​semmógłso​biepo​zwo​lićnahoj​nygestwo​becBil​lie.Za​-
sta​na​wia​łogoje​dy​nie,jakbar​dzosięzmie​ni​ła.Nieustę​po​wa​łamu,wal​czy​łaoswo​-
jeiniepa​trzy​łajużnanie​gozza​chwy​temjaknaksię​ciazbaj​ki.Wca​lemusiętonie
po​do​ba​ło,anitro​chę.

Powyj​ściuBil​lieiTheapo​czułsięjesz​czego​rzej.Niemógłso​biezna​leźćmiej​sca,

jak​byopu​ści​ligonaza​wsze,aon,zdy​stan​so​wa​nyiroz​sąd​nydo​ro​słyczło​wiek,tę​sk​-
nił za nimi jak sza​lo​ny. Wła​śnie dla​te​go uni​kał za​ży​ło​ści uczu​cio​wej ‒ prze​waż​nie
pro​wa​dzi​ładosła​bo​ści,utra​tykon​tro​linadwła​sny​miemo​cja​miibólu.Spo​kójidys​-
cy​pli​napo​zwa​la​łymufunk​cjo​no​waćbezna​ra​ża​niasięnacha​osuczu​cio​we​goza​an​-
ga​żo​wa​nia.

Cota​kie​gomia​ławso​bieBil​lie,żebeztru​duroz​bra​ja​ławszyst​kiejegome​cha​ni​-

zmy obron​ne? Przy niej re​ago​wał emo​cjo​nal​nie, ir​ra​cjo​nal​nie, a prze​cież kie​dyś
wjejra​mio​nachza​znałuko​je​nia,któ​re​goniepo​tra​fiłzna​leźćni​g​dziein​dziej.Te​raz

jed​nak naj​wy​raź​niej wca​le nie za​le​ża​ło jej na jego spo​ko​ju du​cha i za​do​wo​le​niu.
Wal​czy​łajaklwi​ca,aonzkaż​dąmi​nu​tąco​razbar​dziejtra​ciłdy​stansidzia​łałco​raz
bar​dziejcha​otycz​nie.Po​trze​bo​wałchwi​lidona​my​słu,zdalaodBil​lieiwiruemo​cji,
któ​rywnimwzbu​dzi​ła.

‒Niemo​żeszpo​da​ro​waćmidomu‒stwier​dzi​łaka​te​go​rycz​nieDee.‒Nieza​mie​-

rzamnato​bieże​ro​wać,staćmnienaczynsz.

Bil​lie wie​dzia​ła, że ku​zyn​ka na​uczy​ła się po​le​gać wy​łącz​nie na so​bie, bo kil​ka

razyza​wio​dłasiębo​le​śnienalu​dziachobie​cu​ją​cychjejgwiazd​kęznie​ba.Sza​no​wa​-
łanie​za​leż​nośćDeeiniechcia​łajejura​zić,choćpo​ślu​bia​jącmi​liar​de​ra,mo​głaso​bie
po​zwo​lićnahoj​nygestwo​becnaj​lep​szejprzy​ja​ciół​ki.

‒Za​mie​rzaszsprze​daćsklep?‒za​py​ta​łaDee.
‒Tomojedru​giedziec​ko.Wo​la​ła​bymsięznimnieroz​sta​wać‒przy​zna​łaza​sę​-

pio​naBil​lie.

Dee mil​cza​ła przez chwi​lę, my​śląc o czymś in​ten​syw​nie. W koń​cu wes​tchnę​ła

cięż​koize​bra​łasięnaod​wa​gę.

‒Po​zwo​li​ła​byśmigopo​pro​wa​dzić?Napró​bę,naprzy​kładprzeztrzymie​sią​ce?–

za​py​ta​ła,wpa​tru​jącsięznie​po​ko​jemwku​zyn​kę.‒Spo​rosięna​uczy​łam,ob​ser​wu​-
jąccię,imy​ślę,żezpo​mo​cąksię​go​wejda​ła​bymradę.

Bil​lieniekry​łaza​sko​cze​nia.
‒Niemia​łampo​ję​cia,żemo​gło​byciętoza​in​te​re​so​wać‒przy​zna​ła.
‒Za​wszemniecie​ka​wi​łatwo​japra​ca,alewie​dzia​łam,żeniestaćcięnaza​trud​-

nie​nieko​gośnape​łenetat,więcna​wetniepy​ta​łam.

Pogo​dzin​nejroz​mo​wieobieko​bie​tyuśmie​cha​łysiępro​mien​nie.Bil​lieniepo​sia​da​-

ła się ze szczę​ścia: jej sklep nie mógł tra​fić w lep​sze ręce, a Dee nie mu​sia​ła już
pra​co​waćwie​czo​ra​mi.

‒Je​ślizgo​dzi​łaśsiępo​je​chaćzGiemdoGre​cji,mu​siszmuna​praw​dęufać‒zmie​-

ni​łate​matDee.

‒Za​wszebyłzemnąszcze​ry,cza​semna​wetbru​tal​nieszcze​ry‒za​uwa​ży​łaBil​lie,

krzy​wiącsię.

‒Maszmięk​kieser​ce,Bil​lie,wiesz?Niepo​zwól,żebycięzno​wuskrzyw​dził.
Sło​wa Dee przy​po​mnia​ły jej się, kie​dy po po​wro​cie do ho​te​lu, w pu​stym apar​ta​-

men​cieza​sta​ławia​do​mośćodGia.Aniprzezchwi​lęniewie​rzy​ła,żemu​siałwró​cić
doLon​dy​nuwzwiąz​kuzpra​cą.Ura​zi​łago,więcod​wró​ciłsięnapię​cieizo​sta​wiłją
samą.Pa​mię​ta​łado​sko​na​leinnesy​tu​acje,gdynaj​mniej​szyprze​jawjejnie​za​leż​no​ści
ka​rałjaw​nieoka​zy​wa​nymnie​za​do​wo​le​niemlubznik​nię​ciemnabli​żejnie​okre​ślo​ny
czas.Pew​ne​gorazumu​sia​łapod​czasjegowi​zy​tywyjśćnaeg​za​minwień​czą​cyje​den
zkur​sów.Kie​dyponie​speł​nadwóchgo​dzi​nachwró​ci​łapo​spiesz​niedodomu,za​sta​-
łapu​stemiesz​ka​nie‒Giona​glezde​cy​do​wałsięnawy​jazddoGre​cji.Ni​g​dywię​cej
nieprzy​zna​łasię,żemusicośza​ła​twić,agdyjąod​wie​dzał,po​świę​ca​łamustopro​-
centswo​jejuwa​gi.Tymra​zemza​miastupo​ko​rze​niaczu​łaje​dy​niewście​kłość.Wy​-
rwał ją z bez​piecz​ne​go świa​ta, któ​ry so​bie zbu​do​wa​ła, po czym pod byle pre​tek​-
stem zo​sta​wił samą w luk​su​so​wym ho​te​lu, za​pew​nia​jąc je​dy​nie to​wa​rzy​stwo czte​-
rechochro​nia​rzyczu​wa​ją​cychnadjejbez​pie​czeń​stwem,jak​byna​le​ża​ładoro​dzi​ny
kró​lew​skiej.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Le​an​drosCo​ni​stispra​wieupu​ściłdrin​ka.
‒Że​niszsię?Zno​wu?Nie​daw​notwier​dzi​łeś,żeni​g​dywię​cej…
‒Wiem‒prze​rwałmuGioiura​czyłprzy​ja​cie​lamor​der​czymspoj​rze​niem.
‒Znamją?
‒Po​zna​łeśjąkie​dyś,manaimięBil​lie.
Le​an​dros wy​pił jed​nym hau​stem za​war​tość szklan​ki, obie​cu​jąc so​bie, że ni​g​dy

wię​cejniewspo​mnina​wetoCa​na​let​cie…

‒Niezda​wa​łemso​biespra​wy,żena​dalutrzy​mu​jeszzniąkon​takt.Przed​sta​wi​łeś

jąro​dzi​nie?‒za​py​tałostroż​nie.

‒Nie.
‒Kie​dyślub?Po​wi​nie​nemsięprzy​go​to​wać,sko​romambyćświad​kiem.
‒Ju​tro.‒Znie​zmą​co​nymspo​ko​jemGiopo​dałprzy​ja​cie​lo​wina​zwęko​ścio​łaigo​-

dzi​nęroz​po​czę​ciace​re​mo​nii.

Le​an​droszer​k​nąłnada​tow​nikwte​le​fo​nie,żebysięupew​nić,żeniemadoczy​nie​-

niazpri​ma​apri​li​so​wymżar​tem.Przezchwi​lęmil​czał,niewie​dząccopo​wie​dzieć.

‒Za​sko​czy​łeśmnie‒przy​znałwresz​cie.
Giomruk​nąłcośnie​wy​raź​nie.
‒Skądtenpo​śpiech?
Przy​ja​cielspoj​rzałnanie​gopo​sęp​nie.
‒Mójsynmajużpięt​na​ściemie​się​cy‒oświad​czyłzka​mien​nymwy​ra​zemtwa​rzy.

‒Och,Bil​lie,wy​glą​daszosza​ła​mia​ją​co!‒za​chwy​ci​łasięDee,któ​rawła​śnieskoń​-

czy​ła wią​zać gor​set suk​ni ślub​nej ku​zyn​ki. Bil​lie wpa​try​wa​ła się w swo​je od​bi​cie
w lu​strze i nie po​zna​wa​ła sa​mej sie​bie. W luk​su​so​wym apar​ta​men​cie w cen​trum
Lon​dy​nu,wje​dwab​nejsuk​niślub​nejodzna​ne​gopro​jek​tan​taczu​łasięoszo​ło​mio​na,
tak jak​by na​gle zna​la​zła się na pla​nie fil​mu albo… w baj​ce. Sce​na​riusz prze​wi​dy​-
wał,żezago​dzi​nęwyj​dziezamążzamęż​czy​znę,któ​ryjejnieko​chał,tyl​kodla​te​go,
żeuro​dzi​łajegodziec​ko.Głu​po​tanaj​wyż​szejpró​by,po​my​śla​łagorz​ko,zgni​łykom​-
pro​mis!

Giozo​sta​wiłjąsamązThe​emwho​te​luwYork​shi​renaczte​rydłu​giedni.Oczy​wi​-

ście dzwo​nił i or​ga​ni​zo​wał wszyst​ko zdal​nie, de​le​gu​jąc ko​lej​ne oso​by do po​mo​cy
wprzy​go​to​wa​niachdoślu​bu.Tłu​ma​czyłteżswo​jena​głeznik​nię​cie,aBil​liezby​wa​ła
jemil​cze​niem,choćwśrod​kugo​to​wa​łasięzezło​ści.

‒Wie​dzia​łem,żebę​dzieszpo​trze​bo​wa​łacza​su,żebypo​że​gnaćsięzprzy​ja​ciół​mi

i zor​ga​ni​zo​wać funk​cjo​no​wa​nie skle​pu ‒ ra​cjo​na​li​zo​wał, nie​świa​dom słod​kiej ze​-
msty,jakąmuszy​ko​wa​łaBil​lie:wy​bra​łaDeenaswądruh​nę,ajejdzie​cidonie​sie​nia
we​lo​nu.

‒Niechcia​łemteżna​ra​żaćTheanastrespo​now​nejzmia​nyoto​cze​nia‒kon​ty​nu​-

ował.

Pró​bo​wałjąprze​ko​nać,żewjegoza​cho​wa​niuniebyłoni​cze​gonie​zwy​kłe​go.
Wciążztru​demkon​tro​lu​jąctra​wią​cyjągniew,Bil​lieprzy​glą​da​łasięswo​jejsuk​ni

ślub​nej. Lek​ki, zwiew​ny je​dwab pod​kre​ślał jej ko​bie​ce krą​gło​ści i szczu​płą ta​lię,
akrót​ki,za​lot​nywe​lonnieza​kry​wałbu​rzyzło​ci​stychlo​kówota​cza​ją​cychjejtwarz.

Ktośza​pu​kałdodrzwi.Po​nie​ważopie​kun​kaThea,miłapaniwśred​nimwie​ku,za​-

ję​tabyłaswo​impod​opiecz​nym,Deepo​szłaotwo​rzyć.

‒Och…‒Deewy​co​fa​łasię,niekry​jącza​kło​po​ta​nia,gdywdrzwiachuj​rza​łaGia.
Bil​lieza​mar​ła.
‒Niepo​wi​nie​neśmnieoglą​daćwsuk​niślub​nej‒krzyk​nę​ła.
Za​sko​czo​ny obec​no​ścią Dee, Gio mruk​nął coś na po​wi​ta​nie, nie od​ry​wa​jąc oczu

od Bil​lie. Wy​glą​da​ła nie​ziem​sko. Na​wet nie za​uwa​żył, kie​dy Dee wy​mknę​ła się
zapar​ta​men​tu,tak​tow​nieza​my​ka​jączasobądrzwi.Wpa​tru​jącsięwza​okrą​glo​ny
de​koltwy​cię​tejgłę​bo​kosuk​ni,Gioru​szyłwkie​run​kuBil​lie.

‒Wy​glą​daszfan​ta​stycz​nie‒mruk​nąłzmy​sło​woiza​wie​siłwzroknalek​kootwar​-

tych,pulch​nychwar​gachswo​jejprzy​szłejżony.Byłwnie​bie!

Bil​lie le​d​wie zdo​ła​ła się po​wstrzy​mać przed od​wza​jem​nie​niem kom​ple​men​tu.

Mimo że Gio upie​rał się przy opi​sy​wa​niu ich ślu​bu jako nie​wiel​kiej, nie​for​mal​nej
uro​czy​sto​ści,niezlek​ce​wa​żyłpo​trze​bypod​kre​śle​niajegowagiele​ganc​kimstro​jem.
Jegoro​sła,smu​kła,atle​tycz​nasyl​wet​kapre​zen​to​wa​łasięim​po​nu​ją​cownie​ska​zi​tel​-
nymsmo​kin​gu.Byłnie​zwy​kleprzy​stoj​ny.Spoj​rza​ławgo​rą​cebrą​zo​weoczyocie​nio​-
negę​sty​miczar​ny​mirzę​sa​miiwstrzy​ma​łaod​dech.

‒ Co ty tu​taj ro​bisz? ‒ szep​nę​ła po chwi​li. ‒ Zmie​ni​łeś zda​nie? ‒ Spię​ła się na

samą myśl, że Gio na​gle po​sta​no​wił zmie​nić za​sa​dy gry. ‒ Je​śli tak, to trud​no, nie
zro​bięafe​ry,niemartwsię…‒mó​wi​ła,go​rącz​ko​woszu​ka​jącwła​ści​wychsłów.

‒Boże,nie,oczy​wi​ście,żeniezmie​ni​łemzda​nia!Chcia​łemcitodać.‒Wy​cią​gnął

wjejstro​nędłoń,naktó​rejspo​czy​wa​łopła​skieak​sa​mit​nepuz​der​ko.

Szcze​rzemó​wiąc,przezmo​mentGiosamsięza​sta​na​wiałdla​cze​go,wnie​ty​po​wy

dla sie​bie spo​sób, po​sta​no​wił ulec na​głe​mu im​pul​so​wi i zo​ba​czyć się z Bil​lie tuż
przedce​re​mo​niąza​ślu​bin.Pra​gnąłjej,niebyłowtymni​cze​gonie​zwy​kłe​go,ra​cjo​-
na​li​zo​wał.Uwa​żałsekszaak​cep​to​wal​nąmo​ty​wa​cjędzia​ła​nia,do​pó​kiniemie​sza​ło
siędonie​gouczuć,asekszBil​liena​le​żałdoka​te​go​riido​świad​czeńnie​wia​ry​god​nie
sa​tys​fak​cjo​nu​ją​cych.Czy​stofi​zycz​nepo​żą​da​nie,nicwię​cej.

Oszo​ło​mio​naBil​liewzię​łapu​de​łecz​koiotwo​rzy​łaje.Naje​dwab​nejpo​du​szecz​ce

spo​czy​wałna​szyj​nikzpe​rełipa​su​ją​cedonie​gokol​czy​ki.

‒Pięk​ne‒mruk​nę​ła.
Giood​gar​nąłwło​syzjejkar​kuiszep​nąłdoucha:
‒Chcia​łemdaćcicośwy​jąt​ko​we​go.
Chłod​nydo​tykpe​rełspra​wiłjejzmy​sło​wąprzy​jem​ność.Za​ło​ży​łakol​czy​ki.
‒Dzię​ku​ję‒po​wie​dzia​łasztyw​no.Gionicsięprzeztewszyst​kielataniezmie​nił.

Na​dalpró​bo​wałjąprze​ku​pićpre​zen​ta​miiwpę​dzićwpo​czu​ciewiny,gdytoonza​-
cho​wy​wałsięźle.

‒Niecier​pię,kie​dymó​wiszdomnietymto​nem.Wi​dzę,żeje​steśnamniezła,bo

zo​sta​wi​łemcięsamąwho​te​lu‒do​my​śliłsię.

Bil​lieza​ci​snę​łazębyipo​li​czy​ładodzie​się​ciu.
‒Czy​lijed​nakza​uwa​ży​łeś?‒wark​nę​ła.

‒ Kie​dy taka ga​du​ła na​gle od​po​wia​da na py​ta​nia pół​słów​ka​mi, nie​trud​no się zo​-

rien​to​wać,żecośjestnietak.Dla​cze​gograszzemnąwja​kieśgier​ki?Toniewtwo​-
imsty​lu‒po​wie​dział.

‒Za​mknijsię,bostra​cęreszt​kicier​pli​wo​ści‒ostrze​głagoprzezza​ci​śnię​tezęby.

‒Zo​sta​wi​łeśmnieiTheawho​te​luzban​dąochro​nia​rzyiobcąko​bie​tą.Zro​bi​łeśto,
bocięzde​ner​wo​wa​łam.Popro​stupo​le​cia​łeśzpo​wro​temdoLon​dy​nu.Za​po​mnia​łeś
na​gleoswo​jejogrom​nejchę​cipo​zna​niawła​sne​gosyna.Nieocze​kuj,żegarśćpe​reł
za​stą​piwy​ja​śnie​nieiprze​pro​si​ny!

‒Niemamzacoprze​pra​szać‒od​burk​nął,ura​żo​ny.‒Ogar​ną​łemspra​wyza​wo​-

do​weipoślu​biepo​świę​cęTheoito​bieowie​lewię​cejcza​su‒wy​ja​śnił.Przy​glą​dał
się,jakBil​liekrę​ciznie​do​wie​rza​niemgło​wą,ajejzło​telokiwi​ru​jąwo​kółoży​wio​nej
gnie​wemtwa​rzy.Jejoczybłysz​cza​łymoc​niejniżopa​li​zu​ją​ceper​łyopa​da​ją​cepo​mię​-
dzypeł​ne,mięk​kiepier​siwi​docz​nedzię​kiwy​cię​te​mude​kol​to​wisuk​ni.Po​tęż​nafala
po​żą​da​niapra​wierzu​ci​łagonako​la​na.

‒Niepo​zwo​lę,że​byśsięza​cho​wy​wa​ławtenspo​sóbpod​czasce​re​mo​nii,dla​te​go

mu​sia​łemsięztobązo​ba​czyć.

Bil​lieza​mil​kła.Na​glestra​ci​łacałyre​zon,takjak​bytoonanad​uży​łacier​pli​wo​ści

Giaipo​sta​wi​łapodzna​kiemza​py​ta​niaichukład.

‒Czy​lijed​nakod​wo​łu​jeszślub?Roz​sta​je​mysię?‒za​py​ta​ładrżą​cymgło​sem.
Gio nie wie​rzył wła​snym uszom! Wy​da​wa​ło jej się, że zno​wu znik​nie bez śla​du,

aonnatopo​zwo​li!

‒Na​wetotymniemyśl!‒ostrzegłją‒Niepo​zwo​lęciodejść.
Bil​lie czu​ła się kom​plet​nie za​gu​bio​na, ze stra​chu nie po​tra​fi​ła trzeź​wo my​śleć

iztru​demła​pa​łapo​wie​trze.

‒ Ni​g​dy ‒ do​dał ci​cho Gio. Za​nim zdą​ży​ła coś po​wie​dzieć, po​rwał ją w ra​mio​na

iza​niósłdosy​pial​ni.Gdypo​ło​żyłjąnałóż​ku,od​zy​ska​ławresz​ciegłos.

‒Gio,cotywy​pra​wiasz?!Mojasu​kien​ka!
Przy​ci​snąłjąca​łymcia​łemdoma​te​ra​ca.
‒ Prze​stań się wy​ry​wać, bo ją po​drzesz ‒ mruk​nął i uśmiech​nął się pod no​sem,

za​do​wo​lo​nyzri​po​sty.

‒ Pro​szę cię, nie po​win​ni​śmy… to nie jest do​bra me​to​da roz​wią​zy​wa​nia pro​ble​-

mów…

Gioprze​su​nąłpo​wo​liusta​mipojejwar​gachimruk​nąłzmy​sło​wo:
‒We​długmnietonaj​lep​szame​to​da.
‒ Po​psu​jesz mi ma​ki​jaż ‒ opie​ra​ła się co​raz sła​biej. Z wa​ha​niem wplo​tła pal​ce

wjegowło​sy.

‒Niepo​trze​bu​jeszma​ki​ja​żu‒szep​nąłzdu​szo​nymgło​sem.
‒Każ​dako​bie​tagopo​trze​bu​jewdniuślu​bu‒prze​cią​ga​ładys​ku​sję,jed​no​cze​śnie

pró​bu​jącwy​śli​zgnąćsięnie​po​strze​że​niezob​jęćGiainiepo​drzećsu​kien​ki.

Gio wci​snął ję​zyk mię​dzy jej roz​chy​lo​ne war​gi i po​ca​ło​wał ją tak za​chłan​nie, że

stop​nia​ła w jego ra​mio​nach. Smak jego ust, ko​rzen​ny za​pach skó​ry, cię​żar bio​der
na​pie​ra​ją​cychnaniąnie​cier​pli​wie‒wszyst​kotoode​bra​łojejreszt​kęsa​mo​kon​tro​li.

‒Nieznisz​częsu​kien​ki‒obie​cał,pod​wi​ja​jącdogóryje​dwab​nefal​ba​ny.
‒Gio…‒wes​tchnę​łabła​gal​nieBil​lie,choćjejcia​łoprze​czy​łosło​wom.Zwy​gię​ty​-

miple​ca​mi,roz​chy​lo​ny​miuda​mi,go​to​wabyłagoprzy​jąćwbrewpro​te​stomroz​sąd​-

ku.

‒Bil​lie,pra​gnęciętakmoc​no,żetoażboli‒jęk​nąłiwe​pchnąłbio​drapo​mię​dzy

jejuda.

Bil​lie na​tych​miast po​czu​ła go​rą​co obej​mu​ją​ce całe jej cia​ło, żar to​pią​cy reszt​ki

opo​ru.

‒ Nie mamy cza​su… ‒ bąk​nę​ła jesz​cze, ale Gio uśmiech​nął się tyl​ko zmy​sło​wo

iwy​jąłzkie​sze​nite​le​fon.Wy​brałnu​mer,wy​dałkil​kaszyb​kichko​mendpogrec​ku,
roz​łą​czyłsięirzu​ciłko​mór​kęnapod​ło​gę.

‒Tonaszdzień,tyl​konasz!
Wsu​nąłdłońpo​mię​dzyjejnogi,pal​ca​midraż​niącde​li​kat​nąskó​ręud,co​razwy​żej

iwy​żej.Bil​lieza​ci​snę​łapo​wie​kiiod​rzu​ci​łagło​wędotyłu,sku​pia​jącsięje​dy​niena
przy​jem​no​ści pły​ną​cej z ocze​ki​wa​nia piesz​czo​ty. Gio szarp​nął gor​set, roz​luź​nił go
od​sła​nia​jącjed​nąpierśBil​lieiza​cząłza​chłan​niessaćbo​le​śniena​pię​tysu​tek,li​zać
mięk​kiekrą​gło​ści,draż​nićzę​ba​miró​żo​wąskó​ręwo​kółsut​ka…Bil​liejęk​nę​łaiwy​-
gię​łasię,jed​no​cze​śnieprzy​ci​ska​jącjegogło​wędoswejpier​si.Roz​koszpro​mie​nio​-
wa​łafa​la​minacałecia​ło.

‒Je​steśmoja,tyl​komoja!‒Giowsu​nąłpa​lecpodko​ron​ko​wefigi,aBil​lieroz​chy​-

li​łasze​ro​konogi,unio​słabio​dradogóryijęk​nę​łabła​gal​nie.

‒Och,pro​szęcię,pro​szę…
Na​tych​miastwsu​nąłwniąpa​lec.Bil​liekrzyk​nę​ła,więcza​mknąłjejustagłę​bo​kim,

na​mięt​nympo​ca​łun​kiem.Ryt​micz​niepo​ru​szałpal​cem,aBil​liewiłasięwjegora​mio​-
nach, po​ję​ku​jąc z roz​ko​szy. Na​pię​cie sta​wa​ło się nie​zno​śne, jej cia​ło pło​nę​ło, aż…
wbi​łazębywra​mięGiaiza​drża​łaspa​zma​tycz​nie,za​ci​ska​jącsięryt​micz​niewo​kół
piesz​czą​ce​gojąpal​ca.

‒ Och! ‒ wes​tchnę​ła za​kło​po​ta​na, kie​dy w koń​cu opa​dła na po​dusz​ki, bez sił,

zuczu​ciembło​gie​gospeł​nie​nia.

Gioprzy​glą​dałjejsięuważ​nie.Po​mi​możejegocia​łona​daldo​ma​ga​łosięza​spo​ko​-

je​nia, umysł na​resz​cie się uspo​ko​ił. Znów był sobą, pierw​szy raz od czte​rech dni.
Na​tych​miastprzy​stą​piłdodzia​ła​nia:po​pra​wiłgor​setBil​lie,od​na​lazłjejfigiipo​pra​-
wiłjakmógłnaj​le​piejsu​kien​kę.Bil​liewsta​łapo​wo​lizłóż​kainamięk​kichno​gachpo​-
de​szładolu​stra.

‒Orany!Gio,zo​bacz,cozro​bi​łeś!‒wes​tchnę​łacięż​ko,alejejoczysięśmia​ły.

Spło​szy​łasię,gdyktośza​pu​kałdodrzwi,aleGiospo​koj​nieprze​cze​sałwło​sy.

‒Chwi​lecz​kę!‒za​wo​łałwstro​nędrzwi.
‒Sa​mo​chódjużcze​ka,pa​nieLet​sos‒do​biegłichstłu​mio​nygłosDa​mo​naKit​za​ki​-

sa.

Bil​liewpa​dławpa​ni​kę.Mia​łaroz​czo​chra​newło​sy,spuch​nię​teodpo​ca​łun​kówusta

iza​mglo​nezroz​ko​szyoczy.Po​win​naśbyłagopo​wstrzy​mać,besz​ta​łasięwmy​ślach.
Dla​cze​gozno​wumuule​głaś?SekszGiemza​wszeod​bie​rałjejro​zum.Niepo​tra​fi​ła
musięoprzeć,choćwgłę​bidu​szybyłaprze​ko​na​na,żesza​no​wał​byjąbar​dziej,gdy​-
bychoćrazoka​za​ławię​cejre​zer​wy.Onpo​tra​fiłpa​no​waćnadswo​impo​żą​da​niem‒
tymra​zemza​dbałojejsa​tys​fak​cję,choćsamnieza​znałspeł​nie​nia.Giopo​ja​wiłsię
wła​zien​cezuśmie​chem,któ​ryna​tych​miastroz​to​piłjejser​ce.

‒Wy​glą​daszroz​kosz​nie.‒Ro​ze​śmiałsię,wi​dzącjejża​ło​snąminę.
Zła​pałjązarękęipo​cią​gnąłwstro​nęwin​dy.Kie​dywsie​dlidocze​ka​ją​cejnanich

li​mu​zy​ny,pomi​niezdu​mio​ne​goLe​an​dro​saBil​liezo​rien​to​wa​łasię,żejejwy​sił​kido​-
pro​wa​dze​nia się do po​rząd​ku speł​zły na ni​czym. Przy​po​mnia​ła so​bie po​dob​ne za​-
sko​cze​nienajegotwa​rzyparęlattemu,gdyzo​rien​to​wałsię,żeni​g​dywcze​śniejnie
sły​sza​ła o ma​la​rzu imie​niem Ca​na​let​to. Po​czer​wie​nia​ła ze wsty​du na samo wspo​-
mnie​nietam​te​goupo​ko​rze​nia.

Le​an​drosrzu​ciłGiochu​s​tecz​kę.
‒Maszszmin​kęnatwa​rzy.
Bil​liema​rzy​łajużtyl​ko,żebyza​paśćsiępodzie​mię.Te​razprzy​ja​cielGiapo​my​śli

so​bie,żebyłanietyl​kogłu​pia,aleiła​twa!

Deecze​ka​łaprzedko​ścio​łem.Po​mo​głapan​niemło​dejwy​siąśćzli​mu​zy​nyipo​pro​-

wa​dzi​łajądoprzed​sion​ka,gdziepo​pra​wi​łaku​zyn​cewe​lon,su​kien​kęiuca​ło​wa​łają
ser​decz​nie. Bil​lie z ulgą przy​ję​ła krzą​ta​ni​nę Dee za​chwy​ca​ją​cej się na​szyj​ni​kiem
iro​man​tycz​nąschadz​kąza​aran​żo​wa​nąprzezGiatużprzedślu​bem.

Kie​dykil​kami​nutpóź​niejszłypo​wo​liwstro​nęoł​ta​rza,Bil​liezca​łychsiłsta​ra​ła

się nie za​po​mnieć, że baj​ko​we oto​cze​nie sta​no​wi​ło je​dy​nie de​ko​ra​cję dla mał​żeń​-
stwazroz​sąd​ku,aniespeł​nie​niejejma​rzeń.

‒ To speł​nie​nie two​ich ma​rzeń ‒ szep​nę​ła Dee z ide​al​nym wy​czu​ciem cza​su. ‒

Roz​ch​murzsięicieszchwi​lą.

Bil​lieprzy​po​mnia​łaso​bie,jakGiozo​sta​wiłjąsamąwho​te​lu.Wzię​łagłę​bo​kiod​-

dech.Wpo​rząd​ku,niena​le​żałdopro​sto​li​nij​nych,wręczprze​ciw​nie‒wy​so​ki,przy​-
stoj​nymęż​czy​znacze​ka​ją​cynaniąprzedoł​ta​rzemby​wałskom​pli​ko​wa​ny,ta​jem​ni​-
czy,cza​semwręczaro​ganc​ki.Amimowszyst​kojejser​cebiłoży​wiejnajegowi​dok.
Mu​sia​łasięwkoń​cuprzy​znaćsamaprzedsobądouczu​cia,któ​re​gowy​pie​ra​łasię
z upo​rem god​nym lep​szej spra​wy. Ko​cha​ła go, nie​za​leż​nie od wszyst​kie​go, wbrew
so​bie,bezna​dzieinawza​jem​ność.Naza​wsze.

Nie​spo​dzie​wa​nie Bil​lie po​czu​ła, jak przy​ję​cie do wia​do​mo​ści siły jej uczu​cia do

Gia,czy​nijąwol​ną.Na​pię​cieto​wa​rzy​szą​cejej,odkie​dysiępo​zna​li,zni​kło.Wy​cho​-
dzi​ła za mąż za męż​czy​znę, któ​re​go ko​cha​ła, i mia​ła z nim fan​ta​stycz​ne​go syna.
Mo​głobyćowie​lego​rzej,stwier​dzi​ławprzy​pły​wieopty​mi​stycz​nejwia​rywsie​bie.
Uśmiech​nę​łasięsze​ro​koiwtejsa​mejchwi​liza​uwa​ży​ławy​so​ką,szczu​płąblon​dyn​-
kęsto​ją​cąwostat​nimrzę​dzieiob​ser​wu​ją​cąjąuważ​nie.Uśmiechza​marłBil​liena
ustach,anogiod​mó​wi​łypo​słu​szeń​stwa.Deemu​sia​łanie​malsiłądo​pro​wa​dzićjądo
oł​ta​rza.

Ca​li​stopo​ja​wi​łasięnaichnie​wiel​kim,ka​me​ral​nymślu​bie.Dla​cze​go?DłońBil​lie

drża​ła,gdyGiowsu​wałjejob​rącz​kęnapa​lec.Niesły​sza​łasłówksię​dza,niewi​dzia​-
łaro​ze​śmia​nychtwa​rzynie​licz​nychprzy​ja​ciół‒przedocza​mimia​łaje​dy​niesmu​kła
syl​wet​kę Ca​li​sto otu​lo​ną błę​kit​ną je​dwab​ną suk​nią. Jej gę​ste, pro​ste blond wło​sy
spły​wa​łylśnią​caka​ska​dąnara​mio​na.Wy​glą​da​łatakjakza​wsze:ide​al​nie,jakcho​-
dzą​ca okład​ka luk​su​so​we​go ma​ga​zy​nu o mo​dzie. Bil​lie nie mo​gła na​wet ma​rzyć
okon​ku​ro​wa​niuztakolśnie​wa​ją​copięk​nąko​bie​tą.Zim​nypotspły​nąłjejstruż​kąpo
ple​cach.Czu​ła,żepa​ni​kaści​skajejgar​dło.Kie​dywy​szlinascho​dyprzedko​ścio​łem,
gdzie fo​to​graf za​czął ich usta​wiać do zdjęć, Bil​lie szep​nę​ła zdu​szo​nym gło​sem do
Gia:

‒Cotu​tajrobitwo​jabyłażona?
Giowziąłjązarękę.

‒Niemampo​ję​cia,aleniewy​pa​dajejwy​pro​sić.
‒Cóż…‒Bil​lieniepo​dzie​la​łazda​niamężacodosztyw​ne​gotrzy​ma​niasięety​kie​-

tywtymkon​kret​nymprzy​pad​ku.‒Skądwie​dzia​łaoślu​bie?

Giorzu​ciłjejzdzi​wio​nespoj​rze​nie.
‒Jajejpo​wie​dzia​łem.Uzna​łem,żeniepo​win​nado​wia​dy​waćsięodosóbtrze​cich,

tobybyłoniewpo​rząd​ku.Praw​do​po​dob​nieCaluzna​ła,żepo​ja​wie​niesięnaślu​bie
swo​je​goby​łe​gojestte​razmod​ne.Jejbar​dzoza​le​żynawpi​sy​wa​niusięwtren​dy‒
po​wie​działipar​sk​nąłzdez​apro​ba​tą.

„Cal”? Bil​lie nie zda​wa​ła so​bie spra​wy, że na​dal po​zo​sta​wa​li w kon​tak​cie, wno​-

sząc z uży​te​go przez Gia zdrob​nie​nia, cał​kiem przy​ja​ciel​skim. Jed​nak za​miast
wpaść w pu​łap​kę za​zdro​ści za​czę​ła roz​pacz​li​wie ra​cjo​na​li​zo​wać. Nie wszy​scy po
roz​wo​dzie drą koty, tłu​ma​czy​ła so​bie. Może Ca​li​sto przy​szła do ko​ścio​ła z czy​stej
cie​ka​wo​ści?Cóżwtymdziw​ne​go?Prze​cieżroz​wie​dlisięzGiemcał​kiemnie​daw​no.
Zer​k​nę​ła ukrad​kiem na olśnie​wa​ją​cą blon​dyn​kę pro​wa​dzą​cą oży​wio​ną roz​mo​wę
zLe​an​dro​semidwój​kąin​nychgrec​kichprzy​ja​ciółGia.

‒ Wszy​scy ją lu​bią ‒ za​uwa​ży​ła, za​zdrosz​cząc Ca​li​sto pew​no​ści sie​bie i oby​cia.

Wprze​ci​wień​stwiedoBil​liebyłażonaGiaewi​dent​nienieuwa​ża​łaswo​jejobec​no​ści
najegoślu​biezinnąko​bie​tązacośnie​zwy​kłe​go.

‒Caljestku​zyn​kąLe​an​dro​sa,aje​denzmo​ichpraw​ni​kówtojejbratprzy​rod​ni.

Świet​nieznawszyst​kichgo​ści.

Bil​liesku​li​łasięwso​bie.Ob​ser​wu​jąc,jakro​ze​śmia​napięk​nośćwsia​dadoli​mu​zy​-

nyztrze​mamęż​czy​zna​mi,po​czu​łasięjesz​czego​rzej.Śnia​da​niewe​sel​nemia​łosię
od​byćwre​stau​ra​cjiluk​su​so​we​golon​dyń​skie​goho​te​lu.Bil​liemia​łana​dzie​ję,żeCa​li​-
stoniewpro​sisiętak​żetam.Oczy​wi​ście,jejna​dzie​jeoka​za​łysiępłon​ne.Pierw​szą
oso​bą,któ​raprzy​wi​ta​łaichwy​lew​niewfoy​erho​te​lu,była…olśnie​wa​ją​cablon​dyn​-
ka. Uca​ło​wa​ła Gia w oba po​licz​ki i słod​kim gło​sem po​pro​si​ła go o przed​sta​wie​nie
no​wejpaniLet​sos.

‒Po​zna​łamjużtwo​je​gosyn​ka,cozauro​czyma​luch!‒za​ćwier​ka​ła.‒Anio​łe​czek!
Gioro​ze​śmiałsię.
‒Faj​nyjest,praw​da?
‒Su​perfaj​ny!‒Ca​li​stowy​gi​na​łasmu​kłecia​łoitrze​po​ta​łarzę​sa​mi,jed​no​cze​śnie

przy​trzy​mu​jącra​mięBil​liewże​la​znymuści​skuide​al​niewy​pie​lę​gno​wa​nejdło​ni.

‒Wy​bacz​cienam.‒Deejakzwy​kleprzy​szłaku​zyn​cezod​sie​czą.Rzu​ci​łaCa​li​sto

wy​mow​nespoj​rze​nieipo​pro​wa​dzi​łaoszo​ło​mio​nąBil​lienabok.‒Mu​siszpo​pra​wić
we​lon,za​razzle​cicizgło​wy‒wy​ja​śni​ła.‒Kimjesttablon​dy​na,któ​rataksięsza​-
ro​gę​si?–za​py​ta​ła,mo​cu​jącwe​lonnagło​wieBil​lie.Gdyusły​sza​łaod​po​wiedź,otwo​-
rzy​łasze​ro​kooczyzezdu​mie​niaisyk​nę​łagniew​nie:‒Alematu​pet!

‒Wiem,aleniechcęro​bićza​mie​sza​nia.Ni​ko​muopróczmniezda​jesięnieprze​-

szka​dzaćjejobec​ność.‒Bil​lieza​ru​mie​ni​łasię.

‒Ni​ko​mu,czy​liGio,tak?‒Deeażsiętrzę​słazezło​ści,choćza​zwy​czajza​cho​wy​-

wa​łanie​zmą​co​nyspo​kój.‒Tala​lu​niapsu​jecitwójwiel​kidzień,aGio,jaktofa​cet,
po​sta​no​wiłuda​wać,żeni​cze​gonieza​uwa​ża!

‒Onniezno​sikłó​tli​wychko​biet.Nieza​mie​rzamwy​wo​ły​waćawan​tu​ry‒tłu​ma​-

czy​łasięBil​lie,wpeł​niświa​do​ma,jakbar​dzoża​ło​snamu​sia​łasięwy​da​wać.‒Po​ra​-
dzęso​biezCa​li​sto.

‒Jakuwa​żasz.Jabymjąpo​go​ni​ła.‒Deewzru​szy​łara​mio​na​miirzu​ci​łanie​pro​-

szo​ne​mugo​ścio​wimor​der​czespoj​rze​nie.

Bil​lie,opa​no​wa​naiuśmiech​nię​ta,po​wi​ta​ławszyst​kichprzy​by​wa​ją​cychnaśnia​da​-

niego​ści,głów​niewspół​pra​cow​ni​kówGiaizna​jo​mych.Za​sko​czyłjąjed​nakfakt,że
naślu​bieza​bra​kłoko​go​kol​wiekzro​dzi​nyLet​so​sów.Niewie​dzia​ła,czyGioichnie
za​pro​sił, czy też od​mó​wi​li przyj​ścia w pro​te​ście prze​ciw mał​żeń​stwu człon​ka ich
wy​jąt​ko​we​gokla​nuzko​bie​tąz…pleb​su.Ty​dzieńwcze​śniej,pod​czaspod​pi​sy​wa​nia
in​ter​cy​zy,tak​żeniespo​tka​łani​ko​gozjegoro​dzi​ny,je​dy​niepraw​ni​ków,któ​rzyza​le​-
ca​lijejskon​sul​to​waćtreśćdo​ku​men​tuznie​za​leż​nympraw​ni​kiem.AleBil​lieniemia​-
ładotegogło​wy,bowkil​kadnimu​sia​łaprze​me​blo​waćcał​ko​wi​ciecałeswo​jeży​cie.
Zresz​tąGioniebyłską​pyina​wetje​śliwprzy​szło​ścipo​sta​no​wił​bysięzniąroz​stać,
wie​dzia​ła,żeza​cho​wasięfairwo​becniejiThea.

Gdy po​wi​ta​li już wszyst​kich go​ści, Bil​lie po​sta​no​wi​ła się od​świe​żyć. Idąc do ła​-

zien​ki, za​uwa​ży​ła, jak Gio i Le​an​dros pod​cho​dzą do Ca​li​sto. Po krót​kiej wy​mia​nie
zdańtwarzCa​li​stoza​mar​ławner​wo​wymgry​ma​sie.Bil​liewe​szładoła​zien​ki,za​sta​-
na​wia​jącsię,cotakzde​ner​wo​wa​łopro​mie​nie​ją​cądo​tądblon​dyn​kę.Wła​śniepo​pra​-
wia​łaszmin​kę,gdy,stu​ka​jącgniew​nieob​ca​sa​mi,ktośwpadłgwał​tow​niedoła​zien​ki.
Bil​lieznie​ru​cho​mia​ła,gdywlu​strzedoj​rza​łaod​bi​ciewy​krzy​wio​nejgnie​wemtwa​rzy
Ca​li​sto.

‒Natwo​immiej​scuniecie​szy​ła​bymsiętak,żeGiowy​pro​siłmniezprzy​ję​cia.Po

pro​stuprzymniewy​glą​daszjesz​czego​rzej,aonża​łu​je,żesięzemnąroz​wiódł.To
oczy​wi​ste!‒fuk​nę​ła.

Bil​lieod​wró​ci​łasiępo​wo​liwstro​nęwy​nio​słejblon​dyn​ki.
‒Gioroz​wiódłsięztobą?My​śla​łam,żesięroz​sta​li​ście.
‒Tyl​kodla​te​go,żenieuro​dzi​łammudziec​ka‒od​par​łaCa​li​sto,wy​dy​ma​jąclek​ce​-

wa​żą​co swe ide​al​ne usta. ‒ Na szczę​ście ty roz​wią​za​łaś ten pro​blem. Bar​dzo ci
dzię​ku​ję.Te​razGiomożemiećimnie,idzie​dzi​ca.Cozaulga!

‒Cotysu​ge​ru​jesz?!‒Bil​lieniekry​łazdu​mie​nia.
‒ Trój​ką​ty na dłuż​szą metę się nie spraw​dza​ją. To tyl​ko kwe​stia cza​su. Prę​dzej

czypóź​niejGiood​bie​rzecisynaiwró​cidomnie.Prze​cieżtynieje​steśma​te​ria​łem
nażonę,conaj​wy​żejnako​chan​kę.

‒Atonibydla​cze​go?‒za​py​ta​łaBil​liespo​koj​nie,choćczu​ła,jakwzbie​rawniej

wście​kłość.

‒Kró​li​czekowiel​kimser​cuirów​niewiel​kimbiu​ście‒par​sk​nę​łapo​gar​dli​weCa​li​-

stoiwznio​słaoczydonie​ba.‒Niełudźsię,żesta​nieszsięczę​ściąro​dzi​ny.

Bil​lie po​krę​ci​ła z nie​do​wie​rza​niem gło​wą i w mil​cze​niu ru​szy​ła w stro​nę drzwi.

Jak to moż​li​we, że Gio oże​nił się z tak wred​ną ko​bie​tą? I cho​ciaż po​tra​fi​ła prze​-
łknąćzło​śli​weko​men​ta​rzenate​matswo​je​gowy​glą​du,tosło​wado​ty​czą​ceTheanie
prze​sta​wa​łyjejdrę​czyć.Czyfak​tycz​nieGiooże​niłsięzniąnietyl​kopoto,byza​-
pew​nić Theo dzie​dzi​cze​nie, ale przede wszyst​kim, żeby wzmoc​nić swo​ją po​zy​cję
jakopeł​no​praw​ne​goro​dzi​ca?Wkaż​dymra​ziewy​pro​siłCa​li​sto,po​cie​sza​łasię.Być
moż​nejejsło​wapo​dyk​to​wa​nebyłyje​dy​nieura​żo​nądumąichę​ciądo​ku​cze​niary​wal​-
ce…Za​miastdore​stau​ra​cji,Bil​lieuda​łasiędoba​wial​ni,gdziewi​doksyn​kaodrazu
po​pra​wiłjejna​strój.Wzię​łagonaręceido​łą​czy​ładoresz​tygo​ści.Ucie​szy​łasię,wi​-
dzącGiaiLe​an​dro​saga​wę​dzą​cychprzy​jaź​niezDee.

‒Two​jaku​zyn​kajestcał​kiemmiła‒przy​znałGio,kie​dyusie​dliprzysto​le.‒Co

nieozna​cza,żepo​chwa​lamjejstylży​cia.

‒Nieoce​niajpo​chop​niein​nychlu​dzi.Wszy​scypo​peł​nia​mybłę​dy,tyteż.Oże​ni​łeś

sięprze​cieżzCa​lyp​so‒za​uwa​ży​łacierp​ko,umyśl​nieprze​krę​ca​jącimięjegoby​łej
żony.

‒Ca​li​sto‒po​pra​wiłją.‒Jużso​biepo​szła.
‒Todo​brze‒od​par​łaspo​koj​nie,po​pi​ja​jącszam​pa​na.‒Dla​cze​gosięroz​wie​dli​-

ście?‒za​py​ta​łanie​spo​dzie​wa​niedlasa​mejsie​bie.

‒Nie​zgod​nośćcha​rak​te​rów‒wy​re​cy​to​wałGiobezwa​ha​nia.
‒Tominicniemówi…‒Bil​liepo​czu​łasil​nądłońnaswo​imkar​ku.Giood​wró​ciłjej

gło​węwswo​jąstro​nę.Wjegooczachpło​nąłogieńiBil​liena​tych​miastpo​czu​łaroz​-
kosz​necie​płoroz​le​wa​ją​cesiępoca​łymjejcie​le.Wstrzy​ma​łaod​dech,gdyprzy​su​nął
ustadojejwargiszep​nął:

‒Jakjacie​biepra​gnę.
‒Jak?‒za​py​ta​łale​d​wiesły​szal​nieipod​da​łasięza​chłan​ne​mupo​ca​łun​ko​wi,któ​ry

roz​pa​liłnietyl​kojejcia​ło,aleidu​szę.

Prze​rwał im Le​an​dros, sy​gna​li​zu​jąc, że za​mie​rza wy​gło​sić mowę druż​by. Za​nim

się ode​zwał, mru​gnął we​so​ło do Gia, a ten, za​miast się żach​nąć, od​wza​jem​nił
uśmiech przy​ja​cie​la. Bil​lie wnio​sła do jego ży​cia po​wiew świe​żo​ści, może dla​te​go
za​cho​wy​wał się ina​czej, roz​my​ślał Gio, słu​cha​jąc jed​nym uchem Le​an​dro​sa i wpa​-
tru​jącsięwBil​lie.Czybyławy​jąt​ko​wa?Cóż,któ​rako​bie​taznio​sła​byobec​nośćswo​-
jejpo​przed​nicz​kinawła​snym ślu​biezrów​nągod​no​ścią ispo​ko​jem?Theo, przy​sy​-
pia​ją​cy w ra​mio​nach mat​ki, wtu​lił głów​kę w jej ra​mio​na. Gio po​czuł nie​wy​god​ne
ukłu​ciekołoser​ca.Po​czu​ciewiny?Przy​po​mniałso​biepod​stęp​nąin​ter​cy​zęspro​ku​-
ro​wa​nątak,byBil​lieni​g​dyjużniewy​mknę​łamusięzrąk.Prze​wi​dział,żemuza​ufa
inieprze​czy​tana​wetdo​ku​men​tuprzedpod​pi​sa​niemgo.Nieza​le​ża​łojejnapie​nią​-
dzach,aonwy​ko​rzy​stałjejdo​brycha​rak​terina​iw​ność.Zro​biłto,mimożewie​dział,
jakbar​dzoko​cha​łasyna.

Oczy​wi​ście ist​nia​ła spo​ra szan​sa, że Bil​lie ni​g​dy nie do​wie się o za​war​tych

wprzed​mał​żeń​skiejumo​wieza​pi​sachdrob​nymdru​kiem.Miałszcze​rąna​dzie​ję,że
takwła​śniepo​zo​sta​nie,bowprze​ciw​nymra​zieby​ła​byzszo​ko​wa​na.Za​wszeuwa​ża​-
łagozaszla​chet​ne​goiuczci​we​goczło​wie​ka,aonniechciał,byprze​ko​na​łasięna
wła​snejskó​rze,jakbar​dzogoprze​ce​nia​ła.Po​sta​no​wił,żeeg​zem​plarzin​ter​cy​zyna​-
le​żą​cy do Bil​lie na wszel​ki wy​pa​dek po​wi​nien za​gi​nąć, naj​le​piej gdzieś w cze​lu​ści
jegosej​fualbownisz​czar​ce…

ROZDZIAŁÓSMY

He​li​kop​terwy​lą​do​wałnaoświe​tlo​nejre​flek​to​ra​mipo​la​nienawy​spieLet​sos.
‒Awięctonatejwy​spiesięuro​dzi​łeś?Na​le​żydocie​bie?‒za​gad​nę​łaBil​lie,pod​-

czasgdyGiopo​ma​gałjej,Theoinia​niwy​siąśćzsa​mo​lo​tu.

‒ Wy​spa wciąż na​le​ży do mo​je​go dziad​ka. Po​dej​rze​wam, że gdy​by prze​ka​zał ją

mo​je​mu ojcu, ten sprze​dał​by ją na​tych​miast i roz​trwo​nił pie​nią​dze. Za​nim zmarł,
wy​prze​dałwszyst​ko,cosiędało‒stwier​dziłsu​cho.

Bil​lieniewie​dzia​ła,cood​po​wie​dzieć.Onaswo​je​gotatyna​wetniepo​zna​ła,więc

niepo​tra​fi​łaoce​nić,czypo​sia​da​nieojcanie​spraw​dza​ją​ce​gosięwswejrolibyłogor​-
sze,czyjed​naklep​szeniżnie​po​sia​da​niegowca​le.

‒Cie​szęsię,żepo​znamtwo​jąro​dzi​nę‒skła​ma​ławkoń​cu,zczy​stejuprzej​mo​ści.
Je​cha​lisa​mo​cho​demte​re​no​wymkrę​tąser​pen​ty​nądro​gi,aBil​lieumie​ra​łazestra​-

chu. Ma​jęt​na ro​dzi​na Gia nie mia​ła zbyt wie​lu po​wo​dów, by ją cie​pło przy​wi​tać ‒
szyb​ki ślub, dziec​ko po​czę​te, gdy jesz​cze nie byli mał​żeń​stwem, żeby nie wspo​-
mniećomar​nympo​cho​dze​niuiskrom​nychza​rob​kach.Niemia​łazłu​dzeń.Spo​dzie​-
wa​łasiępo​dejrz​li​we​go,je​śliniewro​gie​goprzy​ję​cia.

‒Spo​tka​mysięznimiju​tro.
‒Niedzi​siajwie​czo​rem?‒zdzi​wi​łasię.
‒Tobyłdłu​gidzień,Theomusiod​po​cząć.Niebę​dzie​myte​razje​chaćdopo​sia​dło​-

ści.‒Giorzu​ciłsyn​ko​wispoj​rze​niepeł​neczu​łejtro​ski.‒Zo​sta​wi​myTheaiIre​ne
wdomuAga​thy,któ​rabyłamojąnia​nią.Tyteżmu​siszod​po​cząć.

‒Zo​sta​wi​myThea?‒Bil​lieniekry​łanie​za​do​wo​le​nia.
‒Spo​koj​nie,prze​cieżniepo​rzu​ci​mygosa​me​gowśrod​kulasu‒za​żar​to​wał,zer​-

ka​jąc na prze​ra​żo​ną żonę. ‒ Spę​dzi​my noc po​ślub​ną w dom​ku na pla​ży, a rano,
przedspo​tka​niemzro​dzi​ną,od​bie​rze​myTheaodAga​thy.Mojasta​rania​niabę​dzie
za​chwy​co​nafak​tem,żejakopierw​szanawy​spiepo​znana​sze​gosyn​ka.

Bil​lie uspo​ko​iła się, kie​dy zo​ba​czy​ła, z ja​kim en​tu​zja​zmem pulch​na star​sza pani

po​wi​ta​łaGiaijegonowąro​dzi​nę.Nawi​dokThearoz​pro​mie​ni​łasięiodrazuza​ofe​-
ro​wa​łaIre​nepo​moc.

Gio,śmie​jącsiębez​tro​sko,siłąza​cią​gnąłBil​liedosa​mo​cho​du.Pokil​ku​na​stumi​-

nu​tach jaz​dy stro​mo opa​da​ją​cą dro​gą za​trzy​ma​li się przy nie​wiel​kiej piasz​czy​stej
dróż​ce.

‒ Uwa​żaj, ła​two się tu​taj po​tknąć ‒ ostrzegł ją i oto​czył jej ta​lię sil​nym ra​mie​-

niem.

Ob​ca​syBil​liena​tych​miastza​pa​dłysięwpia​sek.
‒Gdy​bymwie​dzia​ła,żespo​ty​ka​mysięztwo​jąro​dzi​nądo​pie​roju​tro,niewy​stro​-

iła​bymsięwteidio​tycz​neszpil​ki‒wes​tchnę​ła.

‒Chcia​łemcizro​bićnie​spo​dzian​kę.
‒Uda​łocisię.‒Ro​ze​śmia​łasięnawi​dokdzie​wi​czejpla​żyustópścież​ki.
Za​cho​dzą​cesłoń​ceoświe​tla​łofalele​ni​wieroz​bi​ja​ją​cesięobrzeg.Wrogu,upod​-

nó​żaskal​ne​gokli​fustałdrew​nia​nydo​mek,ro​man​tycz​nieoświe​tlo​nyla​ta​ren​ka​mi.

‒Orany,jaktupięk​nie!‒krzyk​nę​ła.
GdyGioprze​no​siłjąprzezpróg,Bil​liezgu​bi​łaje​denbut.Za​żar​to​wał,żeitaknie

wy​pu​ścijejzłóż​kaażdoju​tra,więcbutyniebędąjejpo​trzeb​ne.Śmie​jącsię,za​żą​-
da​ła, żeby po​sta​wił ją na pod​ło​dze, a on, nie​chęt​nie, speł​nił jej ży​cze​nie. Sa​lo​nik
ude​ko​ro​wa​nybyłkwia​ta​miiświe​ca​mioświe​tla​ją​cy​miprzy​tul​ne,gu​stow​nieurzą​dzo​-
newnę​trze.Bosokrą​ży​łapodomu,po​dzi​wia​jącwi​dokzaokna​miuzu​peł​nia​ją​cypro​-
ste,leczwy​ra​fi​no​wa​neume​blo​wa​nieide​ko​ra​cje.Wsy​pial​nicze​ka​łonaniąogrom​-
nełożeijesz​czewię​cejświecikwia​tów.

‒Szam​pa​na?‒za​pro​po​no​wałGio.
‒Możepóź​niej,te​razma​rzymisięprysz​nic.‒Bil​liechcia​łajaknaj​szyb​ciejzdjąć

ele​ganc​kągar​son​kę,wktó​rąwy​stro​iłasięnaspo​tka​niezro​dzi​nąLet​so​sów.‒Po​-
mo​żeszmiroz​piąćsu​kien​kę?‒po​pro​si​ła,zdej​mu​jącma​ry​nar​kę.

‒Je​ślicipo​mo​gę,toni​g​dyniedo​trzeszpodprysz​nic.‒Giopod​szedłbli​skoipo​ło​-

żyłdłońnaza​pię​ciu.Po​chy​liłsięipo​ca​ło​wałBil​liewkark.Po​wo​liroz​pi​na​jącsu​kien​-
kę,prze​su​wałwar​ga​miwdółjejple​ców.

‒ Masz cu​dow​nie gład​ką skó​rę ‒ mruk​nął i zsu​nął su​kien​kę z ra​mion, a po​tem

bio​derżony,ażubra​nieopa​dłonapod​ło​gę.

‒Chy​banicizprysz​ni​ca?
Gioob​ró​ciłjątwa​rządosie​bie.
‒Przy​naj​mniejwtejchwi​li‒po​twier​dził.‒Póź​niejoso​bi​ściecięna​my​dlę‒obie​-

całzło​bu​zer​skimbły​skiemwoku.

Przy​glą​dałjejsiętakła​ko​mie,żeBil​liepierw​szyrazoddłuż​sze​gocza​sunieczu​ła

sięza​kło​po​ta​naswąna​go​ścią.Mia​łanaso​biepięk​ną,je​dwab​nąbie​li​znę,pod​kre​śla​-
ją​cąkrą​gło​ściido​da​ją​cąjejpew​no​ścisie​bie.

‒Je​steśubra​ny‒za​uwa​ży​łazwy​rzu​tem.
Gio po​de​rwał ją z pod​ło​gi i za​niósł do sy​pial​ni. Kła​dąc ją na łóż​ku, obie​cał za​-

chryp​nię​tymzpo​żą​da​niagło​sem:

‒Przy​rze​kamciprysz​nic,ko​la​cjęiuprzej​meza​cho​wa​nie,ale…póź​niej.
Bil​lieprzy​po​mnia​łaso​bielicz​neoka​zje,gdyGioza​razpoprze​kro​cze​niupro​gujej

miesz​ka​niarzu​całsięnaniąwy​głod​nia​ły,zża​rem,któ​ryspra​wiał,żeczu​łasięważ​-
naigod​napo​żą​da​nia.Oczy​wi​ścienie​spo​dzie​wa​nemał​żeń​stwoGiazCa​li​stouświa​-
do​mi​ło jej, jak bar​dzo się my​li​ła i jak nie​bez​piecz​ne mo​gło się oka​zać ule​ga​nie
mrzon​kom.Tyl​koczynapew​nochcia​łaroz​pa​mię​ty​waćtam​tewy​da​rze​niawswo​ją
noc po​ślub​ną? Gio po​ślu​bił ją, ra​zem z The​em stwo​rzą ro​dzi​nę, a z cza​sem, je​śli
Let​so​so​wiejed​nakda​dząjejszan​sę,sta​nąsięmożetak​żeczę​ściąkla​nu.

‒Ktotakpięk​nieude​ko​ro​wałdom?Czę​stogouży​wasz?–za​py​ta​ła,roz​glą​da​jąc

sięzza​chwy​tem.

‒Nie,daw​notunieby​łem‒wy​znał,zrzu​ca​jącko​szu​lę.‒Sio​straLe​an​dro​sazaj​-

mu​jesięza​wo​do​wowy​stro​jemwnętrzizgo​dzi​łasięna​pręd​cecośzor​ga​ni​zo​wać.

‒Świet​niesięspi​sa​ła.Uwiel​biamkwia​tyiświa​tłoświec.
‒Wie​dzia​łem,żecisięspodo​ba.Za​wszeby​łaśro​man​tycz​ką‒prze​ko​ma​rzałsię

znią.

‒Atynie?Wta​kimra​ziedla​cze​gopo​pro​si​łeśjąoprzy​go​to​wa​niedomu?‒Świa​-

do​mość,żesiępo​sta​rał,żebyspra​wićjejprzy​jem​ność,po​pra​wi​łaBil​liena​strój.

‒Ni​g​dyniebędęro​man​ty​kiem‒za​opo​no​wałzde​cy​do​wa​nie.‒Alewiem,cze​go

sięodemnieocze​ku​je,ipo​tra​fiętoza​pew​nić‒uśmiech​nąłsięzmy​sło​wo.

Bil​lieniemo​głaode​rwaćwzro​kuodjegomu​sku​lar​ne​gotor​supo​ły​sku​ją​ce​gozło​ci​-

ście w świe​tle świec. Wy​glą​dał za​chwy​ca​ją​co, a jed​nak był z nią, a nie z rów​nie
osza​ła​mia​ją​cą Ca​li​sto. Nie​świa​dom gnę​bią​cych żonę wąt​pli​wo​ści, zdjął spodnie
iszor​ty.Wjed​nejchwi​liBil​lieza​po​mnia​łaokom​plek​sachisku​pi​łasięnaelek​try​zu​-
ją​cymwi​do​kuna​gie​go,ide​al​ne​gomę​skie​gocia​ła.Who​te​lu,gdysięko​cha​li,Gionie
zdą​żył na​wet zdjąć do koń​ca ubra​nia, przy​po​mnia​ła so​bie i za​czer​wie​ni​ła się na
samowspo​mnie​nieswejsła​bo​ści.

‒Oczymmy​ślisz?‒Giowspiąłsięnałóż​ko.
Po​wie​dzia​łamu,aon,kujejza​sko​cze​niu,ro​ze​śmiałsię.
‒Niepo​pi​sa​łemsię,praw​da?Dwó​jazgrywstęp​nej.By​łemna​pa​lo​nyjakna​sto​la​-

tek‒przy​znał.‒Aleprzy​naj​mniejuży​łempre​zer​wa​ty​wy!

‒Mnieteżpo​nio​sło‒wy​zna​łaipo​gła​dzi​łagonie​śmia​łoposzorst​kimpo​licz​ku.‒

Mu​si​myjed​nakuwa​żać,niesto​su​jężad​nejan​ty​kon​cep​cji.

Giopo​ło​żyłdło​niepobo​kachjejcia​łaipo​chy​liłsię.
‒Mu​si​my?Ża​łu​ję,żeomi​nę​łamnietwo​jacią​żazThe​em.Per​spek​ty​wapo​czę​cia

jesz​czejed​ne​godziec​kawy​da​jemisięeks​cy​tu​ją​ca.

Sło​waGiapo​dzia​ła​łynaBil​lieni​czymnaj​bar​dziejro​man​tycz​newy​zna​niemi​ło​sne.

Sko​ro go​tów był na jesz​cze jed​no dziec​ko, trak​to​wał ich mał​żeń​stwo po​waż​nie,
aniejakczy​stąfor​mal​ność!

‒Po​przed​niobar​dzoprzy​ty​łamwcią​ży‒ostrze​głago.
‒Za​ło​żęsię,żetyl​kotam,gdzietrze​ba‒mruk​nął,prze​su​wa​jącpal​cempomięk​-

kim frag​men​cie pier​si wi​docz​nym nad mi​secz​ką biu​sto​no​sza. ‒ Uwiel​biam two​je
cia​ło.

‒Na​praw​dę?‒za​py​ta​ła,choćwdu​szyskar​ci​łasięzaże​bra​nieokom​ple​men​ty.
‒Prze​cieżwi​dzisz,żeniemogęnadsobąza​pa​no​wać.‒Roz​piąłbiu​sto​nosz,ujął

wdło​niejejpeł​nepier​siilek​kojeści​snął.

Mimo roz​kosz​ne​go prą​du, któ​ry prze​szył cia​ło Bil​lie, jej udrę​czo​ny umysł nadał

do​ma​gałsięod​po​wie​dzinapew​nepy​ta​nia.

‒Todla​cze​gooże​ni​łeśsięzCa​li​sto?‒wy​krztu​si​ła.
W sy​pial​ni za​pa​dła głu​cha ci​sza. Gio uniósł gło​wę znad pier​si, któ​re ob​sy​py​wał

drob​ny​mipo​ca​łun​ka​mi.

‒Tobyłbłądidro​gozanie​goza​pła​ci​łem‒wy​znałzga​szo​nymto​nem.
Bil​liewie​dzia​ła,żeje​ślibę​dzieda​lejdrą​żyć,ze​psu​jena​strójnocypo​ślub​nej,bez​-

pow​rot​nie tra​cąc szan​sę na nie​za​po​mnia​ne wspo​mnie​nia. Nad​ludz​kim wy​sił​kiem
woli od​go​ni​ła na​tręt​ne my​śli. Wy​star​czy​ło jej, że ża​ło​wał. Mu​sia​ło jej wy​star​czyć.
Dal​szepy​ta​niasłu​ży​ły​byje​dy​niepod​re​pe​ro​wa​niujejnad​wy​rę​żo​ne​goego,amo​gły​-
bypo​waż​nieza​szko​dzićno​we​mupo​cząt​ko​wi,jakiofe​ro​wałjejGio.Zde​cy​do​wa​łasię
niepo​zwo​lić,byprze​szłośćode​bra​łajejszan​sęnaszczę​ście.

Gioująłjejsu​tekwzębyiba​wiłsięnim,ażcałecia​łoBil​liewy​peł​ni​łoroz​kosz​ne

pul​so​wa​nie.Roz​luź​ni​łasięipo​zwo​li​ła,byob​la​łająfalago​rą​ca.Za​to​pi​łapal​cewgę​-
stychwło​sachGiaiprzy​ci​snę​łajegoustamoc​niejdopier​si.Na​pię​ciewpod​brzu​szu
sta​wa​ło się słod​ką tor​tu​rą. Bil​lie in​stynk​tow​nie roz​chy​li​ła uda. Gio na​tych​miast
uniósłjejbio​dradogóryijed​nym,zde​cy​do​wa​nymru​chempo​zba​wiłjąmaj​tek.

‒Mamna​dzie​ję,żetanocni​g​dysięnieskoń​czy!‒wes​tchnąłżar​li​wie.‒Tyl​koże

je​że​liniedamcispaćprzezcałąnoc,toniebę​dzieszmia​łasiłynaspo​tka​niezmoją
ro​dzi​ną.

‒ Przed nami jesz​cze wie​le wspól​nych nocy ‒ szep​nę​ła, pod​czas gdy on wsu​nął

dłońmię​dzyjejnogiizwin​ny​mipal​ca​mipie​ściłjątak,żena​tych​miastza​bra​kłojej
tchu.

‒Wy​ko​rzy​stamjenaj​le​piejjakpo​tra​fię‒obie​cał.‒Za​wszema​rzy​łem,żebybyć

z tobą bez ogra​ni​czeń, więc te​raz za​mie​rzam speł​nić wszyst​kie swo​je fan​ta​zje.
Itwo​je.

‒Obie​can​ki…‒uśmiech​nę​łasię.Imbar​dziejotwar​cieGiooka​zy​wałjejpo​żą​da​-

nie,tympew​niejsięczu​ła.

Gionieod​po​wie​dział.Rzu​ciłjejgo​rą​cespoj​rze​nieipo​chy​liłgło​wę.Kie​dypo​czu​ła

naso​biejegoję​zyk,za​nie​mó​wi​łaipod​da​łasięosza​ła​mia​ją​cejprzy​jem​no​ści.Wiłasię
idrża​ła,po​ję​ku​jącci​cho,ażzko​lej​nymru​chemjegowpraw​nychustza​mar​ła.Fala
roz​ko​szypo​rwa​łajądogóryiwy​rzu​ci​łanabrzegświa​do​mo​ści,drżą​cąiroz​pa​lo​ną.
Bil​liewy​plą​ta​łapal​cezwło​sówGia,aonna​tych​miastprze​wró​ciłjąnabrzuch.

‒Co…?
‒Je​stemdziśwewład​czymna​stro​ju,mojadro​ga‒oświad​czyłgło​semzdu​szo​nym

po​żą​da​niemiwszedłwniąodtyłupo​tęż​nym,choćostroż​nym,pchnię​ciem.

Byłago​to​wagoprzy​jąć:wil​got​na,go​rą​ca,mięk​ka…Roz​chy​li​łasze​rzejnogi,tak

bymógłza​to​pićsięwniejdokoń​ca,bydo​tarłdosa​me​gownę​trzaistłu​miłdrę​czą​ce
jąpo​żą​da​nie.Czu​łasięwy​jąt​ko​wa,jakza​wsze,kie​dyGioniepa​no​wałnadswążą​-
dząirzu​całsięnaniąni​czymwy​głod​nia​ływilk.Mia​ro​we,po​tęż​nepchnię​ciaroz​pa​li​-
łyjąnanowo,apal​cepiesz​czą​cewraż​li​wecia​łopo​mię​dzyuda​mispra​wi​ły,żewjej
pier​siwez​brałbez​gło​śnyszloch.Se​riasil​nychskur​czyprze​ro​dzi​łasięweks​plo​zję.
Bil​liekrzy​cza​ławstrzą​sa​naspa​zma​miroz​ko​szyiczu​ła,jakGiopul​su​jewniejswo​im
wła​snymspeł​nie​niem.

‒Je​steśwtymbar​dzodo​bry‒przy​zna​łapochwi​li,ła​piącwkoń​cuod​dech.Cie​pły

cię​żarjegocia​łaze​lżałna​gle,aleBil​liechwy​ci​łaGiazarękęiprzy​trzy​ma​łazca​łych
sił.

‒Niepo​zwo​lęcimniete​razzo​sta​wić.Niecier​pię,kie​dytoro​bisz!
‒Takijużje​stem‒od​po​wie​działwy​mi​ja​ją​co.
‒ Nie! Po​tra​fisz mnie przy​tu​lić, kie​dy po​trze​bu​ję po​cie​sze​nia. Przy​tu​lasz Thea,

kie​dyjestśpią​cy,po​tra​fiszoka​zy​waćczu​łość!‒upie​ra​łasię,bojegozwy​czajucie​-
ka​niaprzedin​tym​no​ściątużpotym,jaksięko​cha​li,ra​niłjądoży​we​go.

‒Ale…
‒Nie‒niepod​da​wa​łasię.‒Uda​waj,żemu​siszmniepo​cie​szyć.
Giospoj​rzałnanią,jak​bypo​stra​da​łaro​zum.
‒Słu​cham?
‒Wy​obraźso​bie,żejestmiprzy​kroiprzy​tulmnie.Te​raz.
‒Wo​lał​bym,żebyniebyłociprzy​kropotym,jaksięko​cha​my.
‒Nowi​dzisz!Więcmu​siszmnieprzy​tu​lić!
Wes​tchnąłcięż​ko,alezro​bił,jakpro​si​ła.
‒Wpo​rząd​ku,po​pra​cu​jęnadtym‒obie​całzre​zy​gno​wa​ny.
‒Todo​brze.‒Wtu​li​łasięzza​do​wo​le​niemwjegosil​nera​mio​na.Żebyuna​ocz​nić

muko​rzy​ścipły​ną​cezezmia​nyprzy​zwy​cza​jeń,po​gła​dzi​łagodło​niąpopier​si,brzu​-
chu,po​temprze​su​nę​ładłońjesz​czeni​żej…

‒Przy​jem​nie‒mruk​nąłGio.‒Bar​dzoprzy​jem​nie…

Go​dzi​nę póź​niej le​że​li na ta​ra​sie i przy​glą​da​li się gwiaz​dom od​bi​ja​ją​cym się

wczar​nejta​flimo​rza.Wo​kółichle​ża​ka,nadrew​nia​nejpod​ło​dzesta​łypu​stena​czy​-
nia po ob​fi​tej ko​la​cji zje​dzo​nej na świe​żym po​wie​trzu. Bil​lie upi​ła łyk szam​pa​na
iwes​tchnę​łabło​go.

‒Nie​sa​mo​wi​tyspo​kój.Sły​chaćje​dy​nieszumfal.
‒Jakodziec​kouwiel​bia​łemtendźwięk.Przy​jeż​dża​łemtuzro​dzi​ca​mi…‒urwał

iza​milkł.

Bil​liepo​czu​ła,jakjegocia​łosięspi​na.
‒ I… ‒ za​chę​ci​ła go ostroż​nie. ‒ Cu​dow​nie, że masz ta​kie miłe wspo​mnie​nia

zdzie​ciń​stwa.

‒ To było na dłu​go, za​nim nasi ro​dzi​ce się roz​sta​li, za​nim oj​ciec spo​tkał mi​łość

swo​je​goży​cia.‒Giopod​kre​śliłpo​gar​dli​wieostat​nietrzysło​wa.

‒Kimonabyła?‒Bil​liesko​rzy​sta​łazoka​zji,żebyza​py​tać.Wcze​śniejGiouni​kał

roz​mównate​matroz​wo​duro​dzi​ców,aonani​g​dynieod​wa​ży​łasiędrą​żyćbo​le​sne​go
te​ma​tu.

‒ An​giel​ską mo​del​ką imie​niem Ma​rian​ne. Mie​li ro​mans, w trak​cie któ​re​go ona

przy​pad​kiemza​szławcią​żę.Póź​niejoka​za​łosię,żewca​leniezmoimoj​cem,aleon
itakpo​sta​no​wiłjejwy​ba​czyć,bo,jaktwier​dził,niemógłbezniejżyć.

‒Och…‒Bil​lieniewie​dzia​łacopo​wie​dzieć.
‒Uczy​li​śmysięwte​dyzsio​stra​miwszko​lezin​ter​na​tem.Kie​dyprzy​je​cha​li​śmydo

domu na wa​ka​cje, do​wie​dzie​li​śmy się, że na​sze ży​cie zo​sta​ło wy​wró​co​ne do góry
no​ga​mi.Oj​ciecroz​wiódłsięzmat​kąize​słałjądoateń​skie​goapar​ta​men​tu.Mytak​-
żenieby​li​śmyjużmilewi​dzia​ninawy​spie,bonoważonaojcanieży​czy​łaso​bieto​-
wa​rzy​stwadzie​cizjegopierw​sze​gomał​żeń​stwa.

Go​ryczwgło​sieGiaza​szo​ko​wa​łają.Po​tra​fi​łajed​nakso​biewy​obra​zić,żetakna​-

głeod​rzu​ce​nieiwy​klu​cze​niezro​dzi​nymu​sia​łobo​le​śniezra​nićma​łe​gochłop​ca.

‒Twójdzia​deknicniezro​bił?Mó​wi​łeś,żetoonjestwła​ści​cie​lemwy​spy.
‒Nie,nicniezro​bił.Dzi​siajtegoża​łu​je,alewte​dysku​piłsięnara​to​wa​niuma​jąt​-

kuro​dzi​nynad​we​rę​żo​ne​goeks​tra​wa​gan​cja​miojcaijegono​wejżony.Fir​mapra​wie
zban​kru​to​wa​ła.

‒Oj​cieckon​tak​to​wałsięztobąporoz​wo​dzie?
‒Nie.Spo​tka​li​śmysięjesz​czetyl​koraz.Ma​rian​nena​praw​dęnasniezno​si​ła.Mi​-

łość‒Gioza​milkłnachwi​lę‒po​tra​finisz​czyć‒do​koń​czył.‒Mójoj​ciecznisz​czył
na​sząro​dzi​nęwimięmi​ło​ści,amojamat​kani​g​dysięniepo​zbie​ra​łapotymcio​sie.

Bil​lie czu​ła, że na​resz​cie ro​zu​mie, dla​cze​go Gio do​szedł do wnio​sku, że uczu​cia

i bli​skość są nie​bez​piecz​ne. Jego oj​ciec swo​im złym przy​kła​dem na​uczył mło​de​go
chło​pa​ka,żemi​łośćozna​czaego​istycz​nąpo​gońzawła​snymszczę​ściemide​struk​cję
wszyst​kie​goiwszyst​kichpodro​dze.

‒Ajed​nakwięk​szośćlu​dziuwa​żami​łośćzabu​du​ją​cą,nienisz​czą​cą.
‒Czło​wiekzza​sa​da​mipo​tra​fisięwy​wią​zaćzeswo​ichobo​wiąz​kówwo​becro​dzi​-

ny bez cią​głe​go de​kla​ro​wa​nia mi​ło​ści. ‒ Gio za​drżał lek​ko i ob​jął moc​nej Bil​lie. ‒

Niemu​szęcięko​chać,żebycięchro​nić.

Oczy Bil​lie za​pie​kły nie​bez​piecz​nie. Wie​dzia​ła, że jej nie ko​chał, ale sły​sząc to

z jego ust, na​dal nie po​tra​fi​ła opa​no​wać gorz​kich łez. Wtu​li​ła twarz w jego ra​mię
iod​dy​cha​łagłę​bo​ko,żebysięopa​no​wać.Gio,za​ję​tywła​sny​mimy​śla​mi,nicnieza​-
uwa​żył.

‒Cóż‒stwier​dziłpochwi​li‒oczy​wi​ścieko​chamThea,aletoła​twe.Onjestmały

i bez​bron​ny jak ko​ciak albo szcze​nia​czek. Mam w te​le​fo​nie dzie​siąt​ki jego zdjęć
ioglą​damje,kie​dyje​stemwpra​cy.

Bil​liecie​szy​łasięzwię​zi,jakapo​łą​czy​łaTheazoj​cemwtakkrót​kimcza​sie,ale

mu​sia​łazesmut​kiemprzy​znać,żeza​zdro​ści​ławła​sne​mudziec​kuumie​jęt​no​ściroz​-
ko​cha​niawso​bieGia.

‒Zatobąteżtę​sk​nię‒za​pew​niłją.‒Takbar​dzo,żemu​sia​łemsięztobązo​ba​-

czyćnago​dzi​nęprzedślu​bem–szep​nął,ca​łu​jącjąwczu​bekgło​wy.

Gio od daw​na nie czuł ta​kie​go spo​ko​ju du​cha. Cie​ka​we, dla​cze​go wła​śnie Bil​lie

mia​łananie​gotakiko​ją​cywpływ?Idla​cze​gowciążniepo​tra​fiłsięniąna​sy​cić?

‒Za​cho​wa​łemsięjakja​ski​nio​wiec‒za​śmiałsię,wtu​la​jącustawjejje​dwa​bi​ste

wło​sy.‒Kom​plet​nesza​leń​stwo!

‒Jasięnieskar​żę.‒Bil​lieod​wró​ci​łasięwjegostro​nęiza​miastnagwiaz​dy,spoj​-

rza​ławcie​płe,błysz​czą​ceoczymęża.

‒ Wiesz, gdzieś w głę​bi du​szy, chy​ba się ba​łem, że nie po​ja​wisz się w ko​ście​le.

Czytonieidio​tycz​ne?

Gdy​byzda​wałso​biespra​wę,jakbar​dzogoko​cha​ła,nieprzy​szło​bymutona​wet

dogło​wy,po​my​śla​łasmut​no.Nie​za​leż​nieodtego,jakbar​dzobyłananie​gozła,ni​g​-
dyniena​ra​zi​ła​bygonapo​dob​neupo​ko​rze​nie.

‒Orany,aleogrom​nydom!‒Bil​liewpa​try​wa​łasięwiel​ki​mioczy​mawwil​lęoto​-

czo​nątro​pi​kal​nymogro​dem,przedktó​rąwła​śnieza​par​ko​wa​li.

‒Zbie​rasiętucałaro​dzi​na‒wy​ja​śniłGio.‒Każ​deko​lej​nepo​ko​le​nieroz​bu​do​-

wy​wa​łopo​sia​dłość.

Gio wy​glą​dał na spię​te​go. Bil​lie przy​glą​da​ła się jego ner​wo​wym ru​chom, kie​dy

wyj​mo​wałsyn​kazfo​te​li​kasa​mo​cho​do​we​go.Ra​zempo​dą​ży​lizaAga​thąiIre​ne,któ​-
re, w wiel​kiej ko​mi​ty​wie, zmie​rza​ły sze​ro​ki​mi fron​to​wy​mi scho​da​mi do głów​ne​go
wej​ścia. W otwar​tych sze​ro​ko drzwiach przy​wi​ta​ła ich go​spo​sia, ale po krót​kiej
pre​zen​ta​cjiGiowy​mi​nąłjąiru​szyłzde​cy​do​wa​nymkro​kiemwgłąbdomu.Bil​liele​d​-
wiegodo​go​ni​ła.

‒Gio,dajmiThea.Możesięprze​stra​szyćob​cych‒po​pro​si​ła.
Gioza​ci​snąłzęby,aleniesprze​ci​wiłsię.Po​dałjejsyn​ka,atenna​tych​miastusa​do​-

wiłsięwy​god​nienabio​drzemamy.

‒Iuśmiech​nijsię,naBoga!‒upo​mnia​łamężała​god​nie.‒Nieprzej​mujsię,je​śli

nieodrazumnieza​ak​cep​tu​ją,tomu​siszdaćimtro​chęcza​su.

Przezszkla​nedrzwipro​wa​dzą​cedosa​lo​nudo​strze​głapraw​dzi​wytłumlu​dzi.Ro​-

dzi​naGiaoka​za​łasięowie​lewięk​sza,niżsięspo​dzie​wa​ła.Bil​liepo​czu​ła,jakręce
jej się pocą ze zde​ner​wo​wa​nia. Kie​dy we​szli do środ​ka, wszyst​kie gło​wy zwró​ci​ły
sięwichstro​nę.Bil​liewcią​gnę​łabrzuch,wy​pro​sto​wa​łasięiunio​sławy​so​kogło​wę.

‒ Po​pro​si​łem, że​by​ście się tu wszy​scy ze​bra​li, bo chcę wam przed​sta​wić moją

żonę.‒Głę​bo​kigłosGiaprze​rwałpeł​nąna​pię​ciaci​szę,do​cie​ra​jącdonaj​dal​szych
za​ka​mar​kówsa​lo​nu.‒ToBil​lie.Po​bra​li​śmysięwczo​raji…

Gioza​milkł,gdyzroguroz​le​głosięgniew​nestu​ka​niela​skąomar​mu​ro​wąpod​ło​-

gę.Star​szypanoza​gnie​wa​nej,po​marsz​czo​nejtwa​rzyzbli​żałsiędonichwy​krzy​ku​-
jąccośpogrec​ku.Gioze​sztyw​niał,poczympo​ło​żyłdłońnaple​cachBil​lieipo​pchnął
jąlek​kowstro​nędrzwi.

‒Wy​cho​dzi​my!‒za​rzą​dził.
‒Nie,Gio,pro​szę,niewy​chodź​cie!‒Zgrab​nabru​net​kapod​bie​gładonichiwy​-

cią​gnę​ładoBil​liedłoń.‒Je​stemSo​phia,naj​młod​szasio​straGia‒przed​sta​wi​łasię
zuśmie​chem.‒Gio!Dla​cze​goniepo​wia​do​mi​łeśnas,żesięże​nisz?!

Bil​lieonie​mia​ła.Do​pie​ropochwi​lido​tarłdoniejsenssłówSo​phii.
‒Niepo​in​for​mo​wałwas?‒spy​ta​łacien​kimgło​sem.
‒ Nie. Po​wie​dział, że ma dla nas nie​spo​dzian​kę, i po​pro​sił, że​by​śmy się ze​bra​li

wszy​scydzi​siajwdomudziad​ka.

‒Wy​cho​dzi​my,Bil​lie‒Osten​ta​cyj​nieigno​ru​jącsio​strę,Giolek​kopo​pchnąłżonę

kuwyj​ściu.Bil​lieob​ró​ci​łasięibezsło​waru​szy​łazde​cy​do​wa​nymkro​kiemzpo​wro​-
temdosa​lo​nu.

‒Giopo​wi​nienbyłpo​in​for​mo​waćwasoślu​bie,niemia​łampo​ję​cia…
‒Bil​lie!‒Gioprze​rwałjej.Jegowiel​ka,sil​nadłońspo​czę​łaostrze​gaw​czonajej

ra​mie​niu.

‒Niechcęciękry​ty​ko​waćwobec​no​ściro​dzi​ny,alepo​wi​nie​neśbyłichuprze​dzić.

Zgo​to​wa​łeś wszyst​kim ogrom​ny szok. ‒ Spoj​rza​ła zna​czą​co na ne​sto​ra rodu The​-
onaLet​so​sa.‒Niemasen​susięob​ra​żać.

‒Nieob​ra​żamsię!‒syk​nąłGio,wście​kły,żeod​wa​ży​łasięmusprze​ci​wićwobec​-

no​ścica​łejjegoro​dzi​ny.

‒Po​win​ni​śmychy​baotympo​roz​ma​wiać‒ode​zwałsiędzia​dek,na​dalnie​cona​-

bur​mu​szo​ny.Ciem​ne,by​streoczy,takbar​dzopo​dob​nedooczuGia,przy​glą​da​łyjej
sięuważ​nie.‒Two​jażonamara​cję.Po​nio​słomnie,mó​wi​łemwgnie​wie.

‒Ob​ra​ziłcię‒wy​ja​śniłGio,zwra​ca​jącsiędoBil​lie.
‒Nieszko​dzi.Moż​namnieob​ra​zićtyl​kopoan​giel​sku‒oznaj​mi​ławiel​ko​dusz​nie.

‒Grec​kie​gonieznam,naszczę​ście!

‒Dzię​kimniemojewnu​kizna​jąswójję​zyk,choćotrzy​ma​łypo​rząd​nean​giel​skie

wy​kształ​ce​nie.‒Star​szypanuśmiech​nąłsięnie​spo​dzie​wa​nie.‒Chodź,usią​dzie​my
so​bieiopo​wieszmioso​bie.Mę​częsię,gdysto​jęprzezdłuż​szyczas.

Już po chwi​li Gio przy​glą​dał się ze zdu​mie​niem, jak Bil​lie ga​wę​dzi z ne​sto​rem

roduLet​so​sów,jak​bysięzna​liodlat.Po​nie​ważpierw​szyrazodnie​pa​mięt​nychcza​-
sówniktzro​dzi​nyniezwra​całnanie​gouwa​gi,usiadłzbokuiprzy​słu​chi​wałsięroz​-
mo​wie.

‒Wy​baczmojenie​uprzej​meza​cho​wa​nie.‒Dzia​dekskło​niłsięgłę​bo​ko.‒Je​stem

The​on.Giotomójwnuk.

‒Je​stemBil​lie,popro​stuBil​lie.
‒Atwójsy​nek?
‒Naszsy​nek‒wtrą​ciłsięGio,puch​nączdumy.‒The​onGior​gios,twójpra​wnuk,

mó​wi​mynanie​goTheo.

Bil​lie po​sta​wi​ła syn​ka na pod​ło​dze, a ten na​tych​miast za​czął racz​ko​wać i z nie​-

spo​ży​tąener​giąpo​zna​waćnoweoto​cze​nie.Star​szypanwpa​try​wałsięwmal​cajak
za​cza​ro​wa​ny.

‒Theo‒po​wtó​rzyłpo​wo​liipo​krę​ciłznie​do​wie​rza​niemsiwągło​wą.‒Apo​bra​li​-

ściesiędo​pie​rowczo​raj?

‒ Gio do​wie​dział się o ist​nie​niu Thea nie​daw​no ‒ wtrą​ci​ła po​spiesz​nie Bil​lie. ‒

Przezdwalatanieutrzy​my​wa​li​śmykon​tak​tów…

Giorzu​ciłjejchmur​nespoj​rze​nie.
‒Niemu​siszsięzni​cze​gotłu​ma​czyć.
‒Oczy​wi​ście,żemu​szę.Niechcę,żebyktośpo​my​ślał,żemia​łamro​manszżo​na​-

tymmęż​czy​zną.‒Bil​liewie​dzia​ła,żeGioniedbaoto,comy​śląoniminni,alenie
zda​wa​łaso​biespra​wy,żenieob​cho​dzigotak​żezda​niewła​snejro​dzi​ny.Niemo​gła
po​zwo​lić, by Let​so​so​wie uzna​li ją za cu​dzo​łoż​ni​cę, któ​ra krad​nie mę​żów. Nie wy​-
rzą​dzi​ła​byta​kiejkrzyw​dyna​wetCa​li​sto,choć,de​li​kat​niemó​wiąc,nieprze​pa​da​łaza
nią.

‒Pra​wnuk,na​zwa​nynamojącześć…‒Dzia​dekpo​sta​no​wiłwi​docz​niesku​pićsię

na po​zy​ty​wach nie​spo​dzian​ki za​ser​wo​wa​nej mu przez wnu​ka. ‒ Dziel​ny ma​lec!
Ijakiod​waż​ny!‒za​wo​łałroz​anie​lo​ny.Theood​na​lazłwła​śnieką​cikza​aran​żo​wa​ny
dladzie​ciizen​tu​zja​zmemdo​łą​czyłdoin​nychma​lu​chów.

‒Opo​wiedzmioso​bie‒po​pro​siłThe​onBil​lie,choćztru​demod​ry​wałwzrokod

pra​wnu​ka.

‒Acoto?Prze​słu​cha​nie?‒obu​rzyłsięna​tych​miastGio.
‒Na​pi​ła​bymsięcze​goś.‒Bil​lierzu​ci​łamę​żo​wiwy​mow​nespoj​rze​nie.
Nie​ste​ty,Giood​mó​wiłwspół​pra​cy.Ski​nąłdło​nią,ni​czymkról,ajużpokil​kuse​kun​-

dachzma​te​ria​li​zo​wałsiękel​nerztacąza​sta​wio​nąna​po​ja​mi.The​onmru​gnąłdoBil​-
lie we​so​ło. Od​po​wie​dzia​ła po​ro​zu​mie​waw​czym uśmie​chem. Gio przej​rzał jej wy​-
bieg, ale nie mógł jej wi​nić, że chcia​ła się go po​zbyć. Na​praw​dę nie po​ma​gał jej,
sto​jącnadniąni​czymkatnaddo​brądu​szą.Jegona​do​pie​kuń​czośćbyłaroz​czu​la​ją​-
ca, ale w tej chwi​li cał​ko​wi​cie nie​uza​sad​nio​na. Na​wet wśród człon​ków naj​bliż​szej
ro​dzi​nyGioza​cho​wy​wałsięzre​zer​wąinie​uf​no​ściąsa​mot​ne​gomy​śli​we​go.Dla​cze​-
go, sko​ro jego ro​dzi​na wy​glą​da​ła na zgra​ną i lo​jal​ną gru​pę życz​li​wych mu lu​dzi?
Nie​ocze​ki​wa​niezpo​mo​cąprzy​szedłjejTheo.Pod​szedłdoojcaiprzy​trzy​mu​jącsię
jegono​gaw​ki,sta​nąłnaswychchy​bo​tli​wychpulch​nychnóż​kach.Po​sęp​nydo​tądGio
roz​pro​mie​niłsięna​tych​miast.Wziąłsyn​kanaręceiwró​ciłznimdoką​ci​kaza​baw.

‒Daw​noniewi​dzia​łemGiauśmiech​nię​te​go‒za​uwa​żyłzza​du​mąThe​on.
Bil​liepo​ki​wa​łagło​wązezro​zu​mie​niem.
‒Niepo​cho​dzęzma​jęt​nejro​dzi​ny.Pro​wa​dzęsklep,je​stemzwy​kłądziew​czy​ną‒

po​wie​dzia​łaszyb​ko,żebyzdą​żyć,za​nimwró​ciGioizno​wuza​czniecen​zu​ro​waćjej
sło​wa.–Le​piej,żebypantowie​działodpo​cząt​ku.

‒ Nie​daw​no, nie​ste​ty za póź​no, zro​zu​mia​łem, jak nie​istot​ne są po​cho​dze​nie czy

ma​ją​tekwo​becludz​kie​gocha​rak​te​ru.‒Star​szypanwzru​szyłwy​mow​niera​mio​na​mi
iroz​parłsięwy​god​niewfo​te​lu.‒Codojed​ne​goniemogęsięztobązgo​dzić:zwy​-
kładziew​czy​nanieda​ła​byso​bieradyzmoimwnu​kiem.Iniesta​wi​ła​bydziel​nieczo​-
łaca​łejro​dzi​nieLet​so​sów.Towy​ma​ganad​zwy​czaj​ne​goroz​sąd​kuito​le​ran​cji.

Bil​lieniemia​łaoka​zjipo​dzię​ko​waćThe​ono​wizajegocie​płesło​wa.Je​denzadru​-

gim,człon​ko​wiekla​nupod​cho​dzi​lidonich,żebysięprzed​sta​wić.Bil​liezza​sko​cze​-

nieminie​ma​łymza​do​wo​le​niemod​no​to​wa​łafakt,żewśródlicz​nychkrew​nychzna​la​-
złasiętak​żeprzy​rod​niasio​straGia,Me​lis​sa,któ​rąprzezwie​lelatigno​ro​wa​nojako
owocpo​za​mał​żeń​skie​goro​man​suDi​mi​trie​goLet​so​sa.

‒ Zy​sku​ją przy bliż​szym po​zna​niu ‒ za​żar​to​wa​ła Me​lis​sa, ele​ganc​ka, czter​dzie​-

sto​let​niablon​dyn​ka.‒Oczy​wi​ściery​wa​li​zu​jązesobą,jaktowro​dzi​nie,aleza​pew​-
niamcię,żebar​dzosięko​cha​ją.Giomaszczę​ście,wszy​scygouwiel​bia​ją,choćza​-
wszetrzy​małsięnie​conaubo​czu.Jed​nakwra​ziekło​po​tówtodonie​gowszy​scysię
zwra​ca​ją po po​moc. Mam na​dzie​ję, że nie bę​dzie ci to prze​szka​dza​ło. Ca​li​sto nie
po​tra​fi​łategoza​ak​cep​to​wać.

Zluź​norzu​co​nych,po​je​dyn​czychko​men​ta​rzyBil​liezo​rien​to​wa​łasię,żeczłon​ko​-

wie ro​dzi​ny nie prze​pa​da​li za byłą żoną Gia. Ro​bi​ła so​bie w du​chu wy​mów​ki, ale
cie​ka​wość była sil​niej​sza od niej, więc chło​nę​ła wszyst​ko, co mó​wio​no o Ca​li​sto.
Wie​dzia​ła,żeje​ślisięnieopa​mię​ta,prze​szłośćza​tru​jejejży​cie.Dajspo​kój,po​wta​-
rza​łaso​bie,za​po​mnijotym,żewy​brałinną,te​razniematojużżad​ne​gozna​cze​nia.

‒Je​ślitwo​janoważonajesttaka,jakmy​ślę,toje​steśpraw​dzi​wymszczę​ścia​rzem

‒po​gra​tu​lo​wałwnu​ko​wiThe​on.

‒Nieob​cho​dzimnie,colu​dzieoniejmy​ślą‒na​stro​szyłsięGio.
‒ Wi​dzę. Do tego stop​nia, że nie za​pro​si​łeś na ślub wła​snej ro​dzi​ny ‒ zga​nił go

star​szypan.

Kie​dyIre​neza​bra​łaTheanagórę,żebygowy​ką​pać,ago​ścieza​czę​lisięroz​cho​-

dzić do swo​ich po​koi, Bil​lie wy​mknę​ła się do ogro​du. Usia​dła pod sta​rym roz​ło​ży​-
stymkasz​ta​now​cemiroz​ko​szo​wa​łasiępa​no​ra​micz​nymwi​do​kiemnapla​żęimo​rze.
Mimozmę​cze​niacie​szy​łasię,żespo​tka​niezro​dzi​nąGiapo​szłole​piej,niżsięza​po​-
wia​da​łonapo​cząt​ku.Giobyłpod​mi​no​wa​ny,go​tówrzu​cićsięnakaż​de​go,ktochoć​-
bykrzy​wonaniąspoj​rzał.Niero​zu​mia​ła,dla​cze​gore​ago​wałtakemo​cjo​nal​nie,cał​-
kiem jak nie on. Za​cho​wy​wał się ni​czym pies obron​ny, po​my​śla​ła z roz​ba​wie​niem.
Za​mknę​łanachwi​lęoczyipo​czu​ła,jakna​gro​ma​dzo​newcią​gudniana​pię​cieulat​nia
się.

‒Wszę​dziecięszu​ka​łem.Nagó​rze,nadole…‒Gioszedłkuniejżwi​ro​wąścież​-

ką.

‒Po​wi​nie​neśmichy​bawsz​cze​pićczi​pa,żebyza​wszewie​dzieć,gdzieje​stem‒za​-

żar​to​wa​łazka​mien​nątwa​rzą.

Giosap​nąłgniew​nie,alenieod​po​wie​dział.Jakmiałjejwy​tłu​ma​czyć,żesięonią

mar​twił,sko​rosamniero​zu​miałdla​cze​go?Przezcałydzieńuśmie​cha​łasięser​decz​-
niedowszyst​kichczłon​kówjegoro​dzi​ny,od​gry​wa​jącrolęszczę​śli​wejpan​nymło​dej,
aleprze​cieżnie​przy​jem​nepo​wi​ta​nie,ja​kiejejzgo​to​wa​li,mu​sia​łojązra​nić.

‒Wszyst​kowpo​rząd​ku?
‒Tak,aleje​stemtro​chęzmę​czo​na‒przy​zna​ła.Wkoń​cuwnocynie​wie​lespa​li​-

śmy,po​my​śla​ła.Za​ru​mie​ni​łasięnawspo​mnie​nieupoj​nejnocywdom​kunapla​ży…

Oczy Gia po​ciem​nia​ły, a na jego zmy​sło​wych ustach po​ja​wił się uśmiech. My​ślał

otymsa​mym!Jakjagoko​cham,po​my​śla​łabez​rad​nie.Zabar​dzo.

‒Dla​cze​gosięcho​wasz?‒za​py​tał.
‒Niecho​wamsię.Chcia​łamspę​dzićtro​chęcza​suwtympięk​nymogro​dzie.
Gio przy​po​mniał so​bie ro​śli​ny na pa​ra​pe​tach i wa​zo​ny peł​ne kwia​tów zdo​bią​ce

apar​ta​ment,któ​rywy​na​jąłkie​dyśdlaniejwLon​dy​nie.Kie​dyode​szła,uschłyna​tych​-

miast,aichwi​dokspra​wiał,żepust​ka,któ​rąwso​bieno​sił,wy​da​wa​łamusięjesz​cze
bar​dziej nie​zno​śna. Ka​zał je wte​dy wy​rzu​cić, pró​bu​jąc uni​ce​stwić wszel​kie śla​dy
obec​no​ści Bil​lie. Oczy​wi​ście, nie zdo​łał o niej za​po​mnieć, nie​za​leż​nie od tego, jak
bar​dzosięsta​rał.

‒Jużdaw​nopo​wi​nie​nembyłciku​pićdomzogro​dem‒po​wie​dział.
‒Nieznamsięnaogrod​nic​twie.Cho​ciażdzia​dek,za​nimsięroz​piłiza​cho​ro​wał,

upra​wiałdlamniegrząd​kęwa​rzyw​nązado​memipo​zwa​lałmioniądbać.

Giozmarsz​czyłbrwiza​fra​so​wa​ny.Taknie​wie​lewie​działoswejżo​nie.Jaktomoż​-

li​we? Nidy jej nie py​tał o prze​szłość, za​do​wo​liw​szy się in​for​ma​cją, że nie mia​ła
prak​tycz​nieżad​nejro​dzi​nyopróczDee.

‒Roz​piłsię?
‒Niebyłzłymczło​wie​kiem‒za​pew​ni​łagogo​rą​co.‒Pił,żebyuciecprzedna​rze​-

ka​niembab​ki.Cią​glemia​ładowszyst​kichpre​ten​sje,cięż​kosięzniążyło.Dzia​dek,
na​wetkie​dywy​pił,byłprze​mi​łym,ła​god​nymczło​wie​kiem.Nie​ste​tyszyb​koza​cho​ro​-
wałnawą​tro​bę,abab​kaniechcia​łasięnimopie​ko​wać.Za​wszegdyszłamnalek​-
cje, czu​łam się win​na. Nie cier​pia​łam zo​sta​wiać go sa​me​go, zda​ne​go na hu​mo​ry
wiecz​nienie​za​do​wo​lo​nejżony.

‒Po​mocspo​łecz​nanieza​pew​ni​łamuopie​ki?
‒ Nie. Stwier​dzo​no, że nie wy​ma​ga sta​łej opie​ki i nie może być umiesz​czo​ny

w ho​spi​cjum, mimo że był nie​ule​czal​nie cho​ry. Kie​dy w koń​cu umarł, zo​sta​ły​śmy
zbab​kąsame…Aonani​g​dyzamnąnieprze​pa​da​ła.Po​dej​rze​wam,żeprzy​po​mi​na​-
łamjejmojąmat​kę.‒Bil​lieskrzy​wi​łasięod​ru​cho​wonasamowspo​mnie​nietychpo​-
nu​rychlat.‒Trud​nojejsiędzi​wić.Pod​rzu​ci​łajejnie​mow​la​kaizni​kła.Zgorzk​nia​ła
sta​rako​bie​ta,któ​rawi​dzia​ławlu​dziachsamewady.Wró​ci​łamnaparęlatdoszko​ły,
apo​tembab​kaza​cho​ro​wa​łaiznówmu​sia​łamsięstaćpeł​no​eta​to​wąopie​kun​ką.Ni​-
g​dy nie uda​ło mi się nad​ro​bić stra​co​ne​go ma​te​ria​łu i zro​bić ma​tu​ry ‒ wes​tchnę​ła
cięż​koBil​lie.

Gioniemógłuwie​rzyćwła​snymuszom.
‒Dla​cze​godo​wia​du​jęsiętegowszyst​kie​godo​pie​rote​raz?!‒za​py​tał.Nieuda​ło

mu się ukryć pre​ten​sji w gło​sie, tak jak​by chciał, by uspra​wie​dli​wi​ła jego wła​sny
brakza​in​te​re​so​wa​nia.

Bil​lienieza​mie​rza​łapo​zwo​lić,bypo​sta​wiłjąwroliwi​no​waj​cy,alenieza​le​ża​łojej

teżnazra​nie​niuuczućmęża.

‒Gio‒za​czę​łała​god​nymgło​sem‒wtam​tychcza​sach,je​śliaku​ratnieby​li​śmy

ra​zemwłóż​ku,prak​tycz​niedlacie​bienieist​nia​łam.

‒Tonie​praw​da‒za​prze​czyłna​tych​miast,ob​ra​żo​ny.
‒ Praw​da. Upchną​łeś mnie w ką​cie swo​je​go ży​cia i za​glą​da​łeś tam je​dy​nie, gdy

mia​łeśocho​tęnaodro​bi​nęroz​ryw​kiiod​prę​że​nia.‒Po​sta​no​wi​łanieba​wićsięwdy​-
plo​ma​cję, bo Gio ewi​dent​nie za​mie​rzał iść w za​par​te i obar​czyć ją winą za swo​je
za​cho​wa​nie.

‒ Czy​li, w skró​cie, twier​dzisz, że je​stem to​tal​nym ego​istą? ‒ Jego twarz po​sza​-

rza​ła.

‒Cóż,by​łeśwte​dybar​dzosku​pio​nynaso​bieiswo​jejka​rie​rze.Przezwięk​szość

cza​supra​co​wa​łeś,praw​da?Pozatymwy​da​jemisię,żemojepo​cho​dze​niewpra​wia​-
łocięwza​kło​po​ta​nie.Wo​la​łeśniemy​ślećomo​jejprze​szło​ści.Ichy​baniechcia​łeś

pa​mię​tać,żekie​dysiępo​zna​li​śmy,pra​co​wa​łamjakosprzą​tacz​ka.‒Bil​lieniepo​tra​-
fi​łasięza​trzy​mać,gdyjużrazzdo​by​łasięnaszcze​rość.Sta​ra​łasięje​dy​nie,byjej
sło​waniebrzmia​łyjakoskar​że​nie,aje​dy​niestwier​dze​niefak​tu.

‒Niewie​rzę,popro​stuniewie​rzęwto,cosły​szę!‒Gioażsiętrząsłzezło​ści.

Ner​wy trzy​ma​ne na wo​dzy przez cały dzień te​raz gro​zi​ły wy​mknię​ciem się spod
kon​tro​li.‒Jakmo​głaśmnietakźleoce​nić!

Bil​lieza​mknę​łaoczyipo​li​czy​ławmy​ślachdodzie​się​ciu.
‒Gio,tojużprze​szłość.Byłomi​nę​ło.Nieob​wi​niamcię.Samateżnieza​cho​wy​wa​-

łamsiętak,jakpo​win​nam.Niewy​ma​ga​łamlep​sze​gotrak​to​wa​niaiuwa​ża​łamcięza
bó​stwo.By​łamjed​nakzbytmło​da,pierw​szyrazwzwiąz​ku…

‒Ikła​ma​łaś!‒prze​rwałjejtry​um​fal​nie.‒Po​wie​dzia​łaśmi,żeje​steśstar​sza.
Bil​lie ski​nę​ła gło​wą. Po​sta​no​wi​ła nie dać się spro​wo​ko​wać, nie po​zwo​lić, żeby

prze​szłośćsta​nę​łapo​mię​dzyniąaGiem.Prze​cieżwła​śnieroz​po​czę​linowyroz​dział
wspól​ne​goży​cia,nazu​peł​niein​nychza​sa​dach.

‒Mu​szępo​pra​co​wać‒oznaj​miłchłod​noGio.
Bil​lieuśmiech​nę​łasiępodno​sem.Za​wsze,kie​dyczułsięemo​cjo​nal​nieza​gro​żo​ny,

ucie​kałwpra​cę.

‒Wró​cęztobądodomu‒po​wie​dzia​łaiwsta​ła.

Gioza​in​sta​lo​wałsięzlap​to​pemwbi​blio​te​ce.Ni​g​dynieby​łemego​istą,po​my​ślał,

roz​trzą​sa​jąc bez koń​ca sło​wa Bil​lie. Ale co do jed​ne​go mia​ła ra​cję: nie ma sen​su
roz​trzą​saćprze​szło​ści.Pró​bo​wałsięsku​pićnarzę​dachliczbnaekra​niekom​pu​te​ra
iprzezchwi​lęna​wetmusięuda​wa​ło,alegdyprzy​po​mniałso​bieza​piswin​ter​cy​zie,
znówogar​nąłgonie​po​kój.Czyokrut​nypod​stęp,jakiza​sto​so​wał,nieświad​czyłnaj​-
do​bit​niejojegopod​łym,ego​istycz​nymcha​rak​te​rze?Od​go​niłtęprzy​gnę​bia​ją​cąmyśl
iza​dzwo​niłdogo​spo​si.Do​wie​działsię,żerze​czyBil​lie,spa​ko​wa​newpu​dła,znaj​do​-
wa​łysięwjed​nejzsy​pial​nigo​ścin​nychnaostat​nimpię​trzedomu.Po​gnałnagórę,
aleza​nimroz​pa​ko​wałpierw​szykar​ton,za​wa​hałsię.Za​cho​wy​wałsięskan​da​licz​nie,
ale pra​gnie​nie znisz​cze​nia do​wo​du wła​snej pod​ło​ści oka​za​ło się sil​niej​sze. Na​wet
je​śli szan​sa, że Bil​lie ze​chce na​gle prze​czy​tać pod​pi​sa​ny przed ślu​bem do​ku​ment,
byłanie​wiel​ka,nieza​mie​rzałry​zy​ko​wać.Potwy​stą​piłmunaczo​ło,ręcezwil​got​nia​-
ły.Dla​cze​gotaksiętymwszyst​kimprzej​mo​wał?Ni​g​dywcze​śniejnieokła​małBil​lie,
za​wszebyłzniąszcze​ry,na​wetwte​dy,gdypraw​dająra​ni​ła.Gdy​byprze​czy​ta​łain​-
ter​cy​zę, pę​kło​by jej ser​ce, uświa​do​mił so​bie. Trzy​mał się kur​czo​wo tej wy​mów​ki,
roz​pa​ko​wu​jącpierw​szepu​dło.Takjaksięspo​dzie​wał,Bil​liespa​ko​wa​łaswo​jerze​-
czywbar​dzoprze​my​śla​nyspo​sób,ozna​cza​jącczy​tel​nieza​war​tośćpu​deł.Jakzwy​-
kle świet​nie zor​ga​ni​zo​wa​na, po​my​ślał z uzna​niem. W trze​cim z ko​lei kar​to​nie na​-
tra​fiłnatecz​kępeł​ną róż​nychcer​ty​fi​ka​tów.Nasa​mym spo​dzieBil​liewe​tknę​łain​-
ter​cy​zę. Wy​szar​pał ją z tecz​ki i we​pchnął do kie​sze​ni. Jego uwa​gę przy​ku​ło świa​-
dec​twoukoń​cze​niakur​sudlapo​cząt​ku​ją​cychsom​me​lie​rów,iko​lej​ne,zkur​suzna​jo​-
mo​ści sztu​ki. Przej​rzał wszyst​kie świa​dec​twa, spraw​dził daty i do​wie​dział się, po​-
nie​wcza​sie,coro​bi​ła,gdyzo​sta​wiałjąsamąnacałedniewlon​dyń​skimapar​ta​men​-
cie.Szczy​pa​łygooczy,awser​cupo​ja​wi​łasiębo​le​snapust​ka.Zdziw​nymuczu​ciem
po​raż​kispa​ko​wałwszyst​koopróczin​ter​cy​zyzpo​wro​temdopu​dełizszedłdobi​blio​-
te​ki. Na​lał so​bie moc​ne​go drin​ka i wy​chy​lił za​war​tość szklan​ki jed​nym hau​stem.

Wzdry​gnął się, pod​szedł do nisz​czar​ki do​ku​men​tów i znisz​czył fe​ral​ny do​ku​ment.
Nie​ste​ty, nie od​czuł spo​dzie​wa​nej ulgi. Po​stą​pił nie​ho​no​ro​wo, więc nie mógł li​czyć
nawy​tchnie​nie‒wy​rzu​tysu​mie​niamia​łymuod​tądto​wa​rzy​szyćnie​ustan​nie.

‒ The​on za​pra​sza cię na her​bat​kę po​po​łu​dnio​wą ‒ po​in​for​mo​wa​ła za​sko​czo​ną

Bil​lieSo​phia.‒Towiel​kiza​szczyt‒mru​gnę​ładoniejwe​so​ło.

Bil​lieroz​pro​mie​ni​łasięna​tych​miast.
‒Bar​dzogopo​lu​bi​łam‒wy​zna​ła.
‒ Chy​ba z wza​jem​no​ścią. ‒ So​phia pro​wa​dzi​ła Bil​lie do zaj​mo​wa​ne​go przez

dziad​kaskrzy​dładomu.The​oncze​kałnaniąnaroz​le​głymta​ra​sie,ocie​nio​nymko​ro​-
na​mipo​bli​skichdrzew.

‒Ja​kimcu​demuda​łocisięwy​mknąćspodku​ra​te​liGia?‒przy​wi​tałjązfi​glar​nym

bły​skiemwoku.

‒Po​wie​dzia​łamcoś,comusięniespodo​ba​ło,więcuciekłwpra​cę‒od​po​wie​dzia​-

łazgod​niezpraw​dą.Samasięzdzi​wi​ła,żetakswo​bod​niesięczu​jewto​wa​rzy​stwie
star​sze​gopana.

‒Nie​ste​ty,sły​sza​łemtęroz​mo​wę‒przy​znałThe​on,wpra​wia​jącjąwkon​ster​na​-

cję.‒Sta​li​ściebez​po​śred​niopodmoimbal​ko​nem.

Bil​lieza​czer​wie​ni​łasięiopa​dłanakrze​sło.
‒Orany!‒Ukry​łatwarzwdło​niach.
‒Niemartwsię,wkoń​cuje​ste​śmyro​dzi​ną,praw​da?‒po​cie​szyłjądzia​dek.
Uśmiech​nę​ła się z wdzięcz​no​ścią. Na szczę​ście nie mia​ła się cze​go wsty​dzić,

prze​cież nie krzy​cze​li na sie​bie, nie ob​rzu​ca​li obe​lga​mi ani nie roz​trzą​sa​li in​tym​-
nychszcze​gó​łów.Mia​łatyl​kona​dzie​ję,żeGioniedo​wiesię,żezo​sta​liprzezprzy​-
pa​dekpod​słu​cha​ni.Napew​nowpadł​bywfu​rię.

‒ Po​my​śla​łem, że po​wi​nie​nem opo​wie​dzieć ci co nie​co o tym, przez co prze​szła

na​szaro​dzi​na,boGioza​pew​neniebyłła​skawpo​dzie​lićsięztobąszcze​gó​ła​mize
swe​godzie​ciń​stwa.

‒ Wiem, że jego ro​dzi​ce się roz​wie​dli i że po roz​wo​dzie oj​ciec nie utrzy​my​wał

znimkon​tak​tów.

‒Di​mi​tribyłsła​by…‒Głosstar​sze​gopanaza​ła​małsię.‒Uff‒wes​tchnąłzulgą.

‒Po​wie​dzia​łemtowkoń​cu.Przezwie​lelatniechcia​łemtegoprzy​znać,byłmoim
sy​nem…

‒ Trud​no za​ak​cep​to​wać sła​bo​ści lu​dzi, któ​rych ko​cha​my ‒ za​uwa​ży​ła ko​ją​cym

gło​sem.

‒Wi​dać,żebar​dzoko​chaszGia.Ażpro​mie​nie​jesz.Mójwnukmaogrom​neszczę​-

ście.‒The​onpo​kle​pałjączu​lepodło​ni.

Bil​liepo​sta​no​wi​łanieza​prze​czać.Niechcia​łaob​ra​żaćin​te​li​gen​cjistar​sze​gopana

kłam​stwem.Za​miasttegona​la​łaher​ba​tydodwóchpor​ce​la​no​wychfi​li​ża​nek.

‒Mamna​dzie​ję,żekie​dyśtodo​ce​ni.Tobar​dzoskom​pli​ko​wa​nymęż​czy​zna.
‒Dla​te​gocięza​pro​si​łemnaher​bat​kę.Oba​wiamsię,żewdu​żejmie​rzepo​no​szę

winęzajegotrud​nycha​rak​ter.Wy​cho​wy​wa​łemGiapośmier​cijegomat​ki,odkie​dy
miałje​de​na​ścielat.

‒ Nie mia​łam po​ję​cia, że zmar​ła, kie​dy był mały. ‒ Bil​lie nie kry​ła za​sko​cze​nia.

Znie​ru​cho​mia​łanachwi​lęzno​żemwjed​nejdło​ni,asłod​kimro​ga​li​kiemwdru​giej.

‒Tru​skaw​ko​wajestnaj​lep​sza.‒Star​szypanpod​su​nąłjejmi​secz​kęzkon​fi​tu​rą,

poczym,jakgdy​byni​g​dynic,po​wró​ciłdoswejopo​wie​ści.

‒Ian​theni​g​dyniepo​zbie​ra​łasięporoz​wo​dzie.Niezda​wa​łemso​biespra​wy,że

była w ta​kim złym sta​nie. Gdy​by moja żona wciąż żyła, za​pew​ne za​uwa​ży​ła​by, że
Ian​theiGiopo​trze​bu​jąpo​mo​cy,izmo​ty​wo​wa​ła​bymniedowcze​śniej​szejin​ter​wen​-
cji. Być może wte​dy nie do​szło​by do tra​ge​dii… ‒ The​on za​wie​sił głos i po​padł
wsmut​nąza​du​mę.

‒Tra​ge​dii?‒Bil​lieodło​ży​łaro​ga​lik.Na​glestra​ci​łaape​tyt.
‒Mojasy​no​wapo​wie​si​łasię.Giojązna​lazł.Ni​g​dyso​bietegonieda​ru​ję!‒Star​-

szypanzgar​biłsiępodcię​ża​remdra​ma​tycz​nychwspo​mnień.

‒Niemia​łampo​ję​cia…‒Bil​liepo​bla​dła.
‒Takpo​dej​rze​wa​łem,dla​te​gopo​sta​no​wi​łemztobąpo​roz​ma​wiać.Giobar​dzoto

prze​żył.Stra​ciłwszyst​ko,naj​pierwojcaidom,po​temmat​kę.Togobar​dzozmie​ni​ło.

Bil​lieza​drża​łanamyślocier​pie​niu,ja​kie​godo​świad​czy​liGioijegosio​strywdzie​-

ciń​stwie.

‒Strasz​ne…JakznamGia,pew​niesięob​wi​niał…
The​onpo​ki​wałsmut​nogło​wą.
‒ Oba​wia​łem się, że Gio odzie​dzi​czył po ro​dzi​cach skłon​ność do kie​ro​wa​nia się

emo​cja​mi,któ​raprzy​nio​słaim,iwszyst​kimwo​kół,tylecier​pie​nia.Po​dą​ża​niezapo​-
ry​wa​miser​capro​wa​dzidonie​szczęść.

‒Nieza​wsze‒za​opo​no​wa​łade​li​kat​nie.
The​onpo​trzą​snąłgło​wą.
‒Mu​sia​łemmiećpew​ność,żeGioniepo​wtó​rzybłę​dówswo​je​goojca.Czu​łemsię

za nie​go od​po​wie​dzial​ny. Nie​ste​ty prze​sa​dzi​łem. Wpo​iłem mu zbyt ry​go​ry​stycz​ne
za​sa​dy,na​uczy​łemprzy​wią​zy​waćwagędorze​czy,któ​reniesątegowar​te.‒Star​-
szypanmiałpo​czu​ciewinywy​ma​lo​wa​nenatwa​rzy.‒Ocze​ki​wa​łemodnie​go,żedo​-
brzesięoże​ni.Samawiesz,jaktosięskoń​czy​ło.Zbytwy​so​koce​ni​łemsta​tusspo​-
łecz​ny,ma​ją​tek,zo​bo​wią​za​niawo​becspu​ści​znyprzod​ków…

‒Ale‒Bil​lieprze​rwa​łamuzprze​pra​sza​ją​cymuśmie​chem‒Giojestin​te​li​gent​-

nym,nie​za​leż​nym,do​ro​słymczło​wie​kiemisampo​dej​mu​jede​cy​zje.

‒Topraw​da,naszczę​ście.Dla​te​gooże​niłsięztobąbezna​szejwie​dzyizgo​dy.

Po​sta​no​wiłniery​zy​ko​wać,woba​wie,żebędęchciałwy​bićmutenpo​mysłzgło​wy.

‒Byćmoże,choćwąt​pię,byzro​biłtoświa​do​mie.Wy​ma​ga​ło​bytowni​kli​wejana​li​-

zywła​snychuczuć,ategora​czejbymsięponimniespo​dzie​wa​ła.

‒Do​brzegoznasz‒za​śmiałsięstar​szypan.‒Sko​rotrud​nąroz​mo​węmamyjuż

zasobą,spró​buj​mywresz​cietychape​tycz​nychro​ga​li​ków.

Gioroz​ma​wiałzLe​an​dro​semprzezte​le​fon,aleprzy​ja​cieluparłsięza​da​waćwy​-

łącz​niekło​po​tli​wepy​ta​nia,naktó​reniemiałszan​syuzy​skaćod​po​wie​dzi.

‒Niero​zu​miem‒wes​tchnąłzre​zy​gno​wa​nyLe​an​dros.‒Oże​ni​łeśsięwczo​raj,do​-

pie​rocopo​ja​wi​łeśsięnawy​spie,żebyspo​tkaćsięzro​dzi​ną,ajużchceszle​ciećdo
Aten?Naja​kąśele​ganc​kąko​la​cję?

‒Bil​liemaju​trouro​dzi​ny.
‒Wpo​rząd​ku,po​leć​cieju​tro.
‒Nie,dziświe​czo​rem‒upie​rałsięswo​imzwy​cza​jemGio.‒Przy​łą​czyszsiędo

nas?Aleje​śliwspo​mniszoCa​na​let​cie,udu​szęcięgo​ły​mirę​ka​mi.

‒Oczy​wi​ście,żesięprzy​łą​czę.
Bil​liewła​śniewy​tar​łaTheapoką​pie​liiusi​ło​wa​łaubraćgowpi​żam​kę,kie​dyGio

po​ja​wiłsięwdrzwiachła​zien​ki.Ma​luchnajegowi​dokna​tych​miastsięroz​ch​mu​rzył,
dałso​bieza​ło​żyćblu​zęiwy​cią​gnąłrącz​kidoojca.Giopo​rwałgowra​mio​naibie​gał
znimpoca​łejba​wial​ni,uda​jącsa​mo​lot.

Chłop​czyk za​śmie​wał się w głos, ale po​tem po​ło​żył głów​kę na ra​mie​niu taty

iucichł.

‒Jestzmę​czo​ny.‒Giopod​szedłdoozdob​ne​gołó​żecz​kaipo​ło​żyłśpią​ce​gosyn​ka.
Bil​lieokry​łaTheako​cy​kiemiod​cze​pi​łafi​ku​śnede​ko​ra​cje,któ​remo​głysta​no​wić

za​gro​że​niedlazdro​wiaiży​ciama​lu​cha.

‒Trze​batuzro​bićre​mont.‒Gioob​ser​wo​wałjąuważ​nie,cowpra​wia​łojąwza​-

kło​po​ta​nie.

Mach​nę​łatyl​koręką.
‒Nietrze​ba.Wi​daćwpraw​dzie,żetopo​kójdladziew​czyn​ki,aleprze​cieżTheo

jestzamały,żebymutoprze​szka​dza​ło.

‒ Dzia​dek ka​zał przy​go​to​wać tę ba​wial​nię dla naj​młod​szej cór​ki So​phie. Po​ród

trwał dłu​go i bar​dzo ją wy​mę​czył, a mąż So​phie spo​ro po​dró​żo​wał w in​te​re​sach,
więcza​miesz​ka​łatu​taj,żebywy​do​brzeć‒wy​ja​śniłGio.

‒So​phiajestprze​mi​ła.
Gionieod​po​wie​dział.Pochwi​limil​cze​niaoznaj​miłnie​spo​dzie​wa​nie:
‒Wy​cho​dzi​mydziświe​czo​rem.
‒Do​kąd?
‒Nako​la​cję,doAten.
‒DoAten?Prze​cieżdo​pie​rocoprzy​je​cha​li​śmynawy​spę!
‒ Wró​ci​my jesz​cze dzi​siaj, nie martw się. Umó​wi​łem nas z Le​an​dro​sem i jego

obec​nądziew​czy​ną.

‒Cotozaoka​zja?Za​rę​cza​jąsię?
‒Nicmiotymniewia​do​mo.Dla​cze​gosiętakdo​py​tu​jesz?Za​pra​szamcięnako​la​-

cję.Niemaszocho​tywyjśćzemnądore​stau​ra​cji?‒Giole​d​wiepa​no​wałnadznie​-
cier​pli​wie​niem. Bil​lie i jej nowo od​kry​ta nie​za​leż​ność, po​my​ślał gorz​ko, za​raz po​-
krzy​żu​jąmipla​ny.

Bil​lie po​wstrzy​ma​ła się przed ko​men​ta​rzem, cho​ciaż ni​g​dy wcze​śniej nie za​brał

jej w pu​blicz​ne miej​sce, więc jej zdzi​wie​nie i nie​uf​ność były, jej zda​niem, w peł​ni
uza​sad​nio​ne.Wo​la​łamutegojed​nakniewy​po​mi​nać,sko​ronaj​wy​raź​niejpo​sta​no​wił
na​pra​wićsta​rebłę​dy.Wjegoświe​ciewy​bra​niesiępry​wat​nymsa​mo​lo​temdomia​sta
nako​la​cjępraw​do​po​dob​niesta​no​wi​łochlebpo​wsze​dni.Onana​to​miastniebyłana​-
wetpew​na,czymaod​po​wied​nienatakąoka​zjęubra​nie.Naszczę​ścieprzy​po​mnia​-
łaso​bie,żetużprzedślu​bemku​pi​łaele​ganc​kąbe​żo​wąsu​kien​kę,wra​ziegdy​bymu​-
sia​łasięprze​braćpoce​re​mo​niiwcośwy​god​niej​sze​go.Wzię​łaprysz​nic,uma​lo​wa​ła
się,alecałyczasnieda​wałjejspo​ko​judziw​nyna​strójGia.Wy​da​wałsiępo​de​ner​wo​-
wa​nyispię​ty.Cze​kałnaniąwsy​pial​ni.

‒Ijak?–za​py​ta​ła,pre​zen​tu​jącsięnie​śmia​ło.
Oczymusięza​świe​ci​ły.
‒ Wy​glą​dasz nie​sa​mo​wi​cie ‒ orzekł z nie​skry​wa​nym za​chwy​tem. ‒ Go​to​wa do

wyj​ścia?

Zro​bi​łojejsięcie​płonaser​cu.Na​dalniepo​tra​fi​łazro​zu​mieć,jakmęż​czy​zna,któ​-

rynapierw​szążonęwy​brałskoń​czo​nąpięk​ność,mógłszcze​rzeza​chwy​cićsiękimś
ta​kimjakona.

‒Wró​ci​mydziśnawy​spę?‒upew​ni​łasię,gdypo​ma​gałjejwsiąśćdohe​li​kop​te​ra.
‒Tak.Chy​bażewo​liszprze​spaćsięwmie​ście.Mamytamapar​ta​mentna​le​żą​cy

doro​dzi​ny.

‒Nie,chcia​ła​bymzjeśćśnia​da​niezThe​em.Uwiel​biamroz​po​czy​naćznimdzień.

Jesttakiroz​kosz​nyiza​wszeuśmiech​nię​ty.

Giopo​gła​skałjąpowło​sachipo​ca​ło​wał‒na​mięt​nieigłę​bo​ko.Za​sko​czyłją,ale

też na​tych​miast roz​pa​lił w niej elek​try​zu​ją​ce po​żą​da​nie. Po​tem spoj​rzał na nią
zsze​ro​kim,ta​jem​ni​czymuśmie​chem,ująłjejrękęwdło​nieiści​snąłczu​le.Dzia​łosię
znimcośdziw​ne​go,stwier​dzi​łaznie​po​ko​jem,niewie​dzia​łatyl​koco…

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Bil​liewe​szładoeks​klu​zyw​nejga​le​riisztu​ki,wspie​ra​jącsięnara​mie​niuGia.Wła​-

ści​ciel przy​wi​tał ich tuż za pro​giem, roz​pły​wa​jąc się w uśmie​chu. Po​pi​ja​jąc wino,
GioiBil​liepo​dą​ża​lizanimisłu​cha​lipre​ten​sjo​nal​nychopi​sówpłó​cienwy​glą​da​ją​cych
jakba​zgro​łykil​ku​lat​ka.Bil​liedo​kła​da​ławszel​kichsta​rań,żebyukryćznu​dze​nie.

‒Cościsięspodo​ba​ło?‒Giowy​glą​dałnaza​sko​czo​ne​gojejbra​kiemen​tu​zja​zmu.
‒ Nie znam się na sztu​ce, wolę bar​dziej tra​dy​cyj​ne ob​ra​zy ‒ szep​nę​ła mu do

ucha. Na​gle ze​sztyw​nia​ła. Na​prze​ciw nich sta​ła Ca​li​sto i wpa​try​wa​ła się w nią
prze​ni​kli​wymwzro​kiem.

‒Co,udia​bła…?‒Gioprze​kląłpodno​sem.
‒Po​zwól,żetoza​ła​twię‒oświad​czy​łaBil​lie.Zo​sta​wi​łazdu​mio​ne​gomężaiści​-

ska​jącwrękukie​li​szekwina,ru​szy​łanaspo​tka​niepo​przed​niejpaniLet​sos.

‒Skądwie​dzia​łaś,żetubę​dzie​my?‒za​py​ta​łabezogró​dek.
‒Mamswo​jedoj​ścia‒od​po​wie​dzia​łaCa​li​stozwy​nio​słymuśmie​chem.‒Nieczu​-

jeszsięnie​coza​gu​bio​nawświe​ciesztu​ki?‒za​py​ta​łazło​śli​wie.

‒My​ślę,żetotysiępo​gu​bi​łaś.Giodocie​bieniewró​ci.Mar​nu​jesztyl​koczas.‒

Bil​lieob​rzu​ci​łary​wal​kęlo​do​wa​tymspoj​rze​niem.

‒ Nie są​dzę, moja dro​ga. Gdy do​wie​dzia​łam się o za​pi​sie w in​ter​cy​zie, od razu

wie​dzia​łam,żenieza​ba​wiszdłu​gowro​dzi​nieLet​so​sów.‒Ca​li​stoza​śmia​łasiępo​-
gar​dli​we w głos. ‒ Pod​pi​sa​łaś do​ku​ment, na​wet go nie prze​czy​taw​szy, praw​da?
Głup​ta​sku!Zdzi​wiszsię,kie​dyGiood​sta​wiciędoLon​dy​nu,samą,beztwo​je​gosłod​-
kie​gosy​necz​ka‒syk​nę​łaja​do​wi​cie.

Bil​lieza​cho​wa​łaka​mien​nątwarz,żebyniedaćCa​li​stosa​tys​fak​cji,wi​dzia​łaprze​-

cież, jak bar​dzo była żona Gia jej nie​na​wi​dzi. Za​sko​czy​ła ją je​dy​nie siła ne​ga​tyw​-
nychemo​cji,któ​rewniejwzbu​dza​ła.Czyż​byCa​li​stojejza​zdro​ści​ła?Cze​go?Pie​nię​-
dzy i przy​na​leż​no​ści do wpły​wo​wej ro​dzi​ny? Czy może fak​tu, że dała Gio syna?
AmożeCa​li​stona​dalko​cha​łaby​łe​gomężaiprze​ma​wia​łaprzezniąroz​paczpo​rzu​-
co​nej ko​bie​ty? Bil​lie zda​ła so​bie spra​wę, że stoi i wpa​tru​je się jak za​cza​ro​wa​na
wCa​li​sto.Naszczę​ścieGiowy​ka​załsięczuj​no​ścią.Pod​szedł,wziąłBil​liezara​mię
i wy​pro​wa​dził z ga​le​rii, nie za​szczy​ciw​szy by​łej żony na​wet jed​nym prze​lot​nym
spoj​rze​niem.

‒Ona​szejwy​pra​wiedoga​le​riiwie​dzia​łytyl​kodwieoso​by:jed​nąznichjestDa​-

mon,któ​re​muufambez​gra​nicz​nie.Jużdonie​goza​dzwo​ni​łem‒po​in​for​mo​wałBil​lie
zpo​nu​rąminą.‒Oso​baod​po​wie​dzial​nazawy​ciekin​for​ma​cjiwła​śniestra​ci​łapra​-
cę.

‒Ido​brze‒od​po​wie​dzia​łame​cha​nicz​nieBil​lie.‒Czytoprzy​szy​wa​nybratCa​li​-

sto,tenpraw​nik?Su​ge​ro​wa​łaja​kieśokrop​no​ściwzwiąz​kuzdo​ku​men​ta​mi…

‒Ja​kieokrop​no​ści?‒Giopo​bladł.
Bil​liewzru​szy​łara​mio​na​miwod​po​wie​dzi.Niechcia​ławie​rzyć,żeGiozdol​nyjest

wo​bec niej do pod​ło​ści. Ni​g​dy jej prze​cież nie okła​mał! Ca​li​sto na​to​miast go​to​wa

byławy​my​ślićnaj​okrut​niej​szekłam​stwo,żebytyl​koskłó​cićBil​liezmę​żem.Żebysię
uspo​ko​ić,po​sta​no​wi​ławy​grze​baćzpu​dłain​ter​cy​zęipo​pro​sićnie​za​leż​ne​gopraw​ni​-
kaoopi​nię.Mimotoczu​ła,jakogar​niająpa​ni​ka.Czyż​byichmał​żeń​stwomia​łosię
oka​zaćje​dy​niepod​stęp​nągrąob​li​czo​nąnaode​bra​niejejdziec​ka?Nie​moż​li​we,Gio
ni​g​dybyjejtegoniezro​bił!

‒Two​jabyłamaza​dat​kinapsy​cho​pat​kę‒bąk​nę​ła,kie​dywsie​dlidoli​mu​zy​ny.
‒Praw​do​po​dob​nie.Mamna​ucz​kę‒mruk​nąłnie​we​so​ło,wy​raź​niezde​ner​wo​wa​ny.
‒Cościętra​pi?–za​py​ta​ła,za​nimwe​szlidore​stau​ra​cji.
‒Nie,ab​so​lut​nienic‒za​prze​czyłna​tych​miast.
Aku​rat,po​my​śla​łasmut​no,prze​cieżznamcięnieoddziś.Giowy​glą​dałnaze​stre​-

so​wa​ne​go,niewy​pusz​czałzrąkjejdło​ni,takjak​bysięoba​wiał,żewkaż​dejchwi​li
Bil​liemożemusięwy​rwaćiznik​nąć.Nielicznato,po​gro​zi​łamuwdu​chu.Nado​-
breinazłe,przy​po​mnia​łaso​biesło​waprzy​się​gi.Nieza​mie​rza​ładaćGiooka​zjido
po​zby​cia się jej. Przy​glą​da​ła się pięk​nej twa​rzy męża roz​ma​wia​ją​ce​go z Le​an​dro​-
semiuda​wa​ła,żesłu​chaCla​ir,bry​tyj​skiejmo​del​kiroz​pra​wia​ją​cejoza​le​tachsa​mo​-
opa​la​czaipla​nachstwo​rze​niawła​snejli​niiko​sme​ty​ków.Zca​łychsiłsta​ra​łasięnie
oka​zaćbra​kuza​in​te​re​so​wa​niate​ma​tem,uśmie​cha​łasiężycz​li​wie,aleniemo​głapo​-
zbyćsięwra​że​nia,żeLe​an​droskie​ro​wałsiędośćoczy​wi​sty​mikry​te​ria​miwwy​bo​-
rzepart​ne​rek.Nie​za​leż​nieodjejsta​rań,my​śliBil​liewciążwra​ca​łydosłówCa​li​sto.
Za​da​wa​ła so​bie py​ta​nie: czy Gio zdol​ny był do spro​ku​ro​wa​nia pod​stęp​ne​go do​ku​-
men​tu?Nie​ste​tytak,stwier​dzi​łapochwi​liza​sta​no​wie​nia.Po​tra​fiłdą​żyćdocelupo
tru​pach,nieli​czyłsięzuczu​cia​miin​nychlu​dziini​g​dyniego​dziłsięnakom​pro​mi​so​-
we roz​wią​za​nia. Jak to moż​li​we, że mimo wszyst​ko go ko​cha​ła? Za​sta​na​wia​ła się
nadtym,gdywra​ca​lili​mu​zy​nąnalot​ni​sko.

‒Jakcisięspodo​ba​łaCla​ir?‒za​py​tałGio,choćtakna​praw​dęroz​pacz​li​wiepra​-

gnął się do​wie​dzieć, co do​kład​nie po​wie​dzia​ła jego żo​nie Ca​li​sto. Zda​wał so​bie
spra​wę,żejegobyłamia​łapo​wo​dy,bygonie​na​wi​dzićiwy​ła​do​waćswąfru​stra​cję
naBil​lie.

‒Roz​mow​na.Iślicz​na.
‒Jakprzy​sta​łonaeks​pert​kęodsztucz​nejopa​le​ni​zny.Pew​niejestświet​nawłóż​ku

‒par​sk​nąłGio.

‒Dla​cze​go?‒Bil​lieusły​sza​łaswójwła​sny,pe​łenna​pię​ciagłos.‒Omnieteżtak

my​śla​łeś,kie​dysiępo​zna​li​śmy?Bądź​myszcze​rzy,jarów​nieżniebłysz​cza​łamin​te​-
lek​tem.

‒Ni​g​dynieby​łaśanitakpróż​naanitakfry​wol​na‒od​parłzdzi​wio​nyiści​snąłjej

dłoń.

‒Cla​irmusidbaćowy​glądzewzglę​dunaswójza​wód.Niesą​dzę,żebyro​bi​łato

zpróż​no​ści.

Bil​lie zga​ni​ła się w my​ślach za cze​pia​nie się słó​wek. Zda​ła so​bie spra​wę, że ze

stra​chuprzedtym,coznaj​dziewin​ter​cy​zie,za​czy​na​łasięro​bićner​wo​wa.Niemia​-
ła po​ję​cia, co zro​bi, je​śli męż​czy​zna, któ​re​go ko​cha, oka​że się jej wro​giem. Wie​-
dzia​łatyl​ko,żeje​śliGiospró​bu​jeode​braćjejsyna,nierę​czyzasie​bie.Wsia​da​jąc
do he​li​kop​te​ra, była już nie​przy​tom​na z prze​ra​że​nia. Nie ode​zwa​ła się przez cały
lot.

‒Szko​da,żeniechceszmipo​wie​dzieć,czymsięza​drę​czasz‒wes​tchnąłGio,gdy

ode​pchnę​łajegopo​moc​nądłońnanie​rów​nejścież​cezlą​do​wi​skadowil​li.

‒Po​roz​ma​wia​mywdomu.Niechcę,żebyktośnasusły​szał‒od​po​wie​dzia​łanie​-

swo​imgło​sem.

Gio po​dą​żał za żoną krok w krok. Za​trzy​ma​li się do​pie​ro w sa​lo​nie ich apar​ta​-

men​tu go​ścin​ne​go, gdzie Bil​lie zrzu​ci​ła ze stóp szpil​ki i od​wró​ci​ła się twa​rzą do
męża.

‒Ca​li​stopo​wie​dzia​łami,żewin​ter​cy​zieznaj​du​jesięza​pisumoż​li​wia​ją​cyciza​-

trzy​ma​nieThea,je​ślisięroz​sta​nie​my.

Giopo​czuł,jakkrewtę​że​jemuwży​łach.Jaktomoż​li​we,żeCa​li​stozna​la​złasię

w po​sia​da​niu tak po​uf​nej in​for​ma​cji?! Mil​czał, nie​zdol​ny wy​my​ślić nic na swo​ją
obro​nę.

Bil​liespoj​rza​łanawy​razjegotwa​rzyiopu​ści​łabez​rad​nieręce.
‒Więctopraw​da.Oże​ni​łeśsięzemną,żebydo​piąćswe​go…
‒ In​ter​cy​za już nie ist​nie​je. Znisz​czy​łem oba eg​zem​pla​rze. Po​peł​ni​łem błąd, ale

szyb​kogona​pra​wi​łem.

‒Znisz​czy​łeśobieko​pie?Askądmia​łeśmoją?‒za​py​ta​łazdu​mio​na.
‒Prze​szu​ka​łempu​dłaztwo​imirze​cza​mi‒przy​znałiza​czer​wie​niłsięnawi​dok

nie​do​wie​rza​niama​lu​ją​ce​gosięnatwa​rzyBil​lie.‒Zda​łemso​biespra​wę,żepo​peł​ni​-
łem fa​tal​ny błąd, więc mu​sia​łem go jak naj​szyb​ciej na​pra​wić. Nie chcia​łem, że​byś
sięotymkie​dy​kol​wiekdo​wie​dzia​ła.

‒Jakwi​dać,kłam​stwomakrót​kienogi‒za​śmia​łasięgorz​ko.Niemo​głazde​cy​do​-

wać,czypo​cie​szająfakt,żeGioprzy​znałsiędobłę​du,czyprzy​gnę​biająjegobez​-
czel​ność.

Gioniespusz​czałzniejba​daw​cze​go,peł​ne​gona​pię​ciaspoj​rze​nia.
‒Niechcia​łemcięstra​cić‒wy​znał.
‒ Nie chcia​łeś stra​cić Thea ‒ po​pra​wi​ła go. ‒ Szko​da, że nie zdo​by​łeś się na

szcze​rość.Odpo​cząt​kuby​łamgo​to​wadzie​lićsięztobąopie​kąnadna​szymsy​nem.
Nieza​mie​rza​łampo​trak​to​waćcięnie​spra​wie​dli​wie.

Gioopu​ściłgło​wę.
‒Wiem.Umiesz​cze​nietegoza​pi​suwin​ter​cy​ziebyłopod​łe‒przy​znał.
Pierw​szyrazwi​dzia​łaGiazpo​ko​rąprzy​zna​ją​ce​gosiędobłę​du!
‒Cóż,inie​ste​tybar​dzowtwo​imsty​lu,okrut​neipod​stęp​ne,za​pla​no​wa​nezzim​ną

krwią.

‒Onie,przyto​bieni​g​dyniepo​tra​fięza​cho​waćzim​nejkrwi‒za​pro​te​sto​wał.‒

Wła​śnie dla​te​go ka​za​łem praw​ni​kom przy​go​to​wać in​ter​cy​zę… ‒ Gio za​milkł, jego
po​sza​rza​ła twarz zdra​dza​ła ogrom​ne na​pię​cie. ‒ Nie dla​te​go, że pla​no​wa​łem ci
ode​braćThea,aledla​te​go,że…‒za​milkłpo​now​nie.

‒Dla​te​go,żeco?‒niewy​trzy​ma​ła.
‒Wie​dzia​łem,żeni​g​dygonieopu​ścisz,więcje​ślibędęmiałpra​wogoza​trzy​mać,

tomnietak​żeniezo​sta​wisz!‒wrza​snąłtakgło​śno,żeażpod​sko​czy​ła.

‒Niemia​łamza​mia​ruodcie​bieodejść.‒Bil​liewpa​try​wa​łasięwnie​gozezdu​-

mie​niem.

‒Razmniejużzo​sta​wi​łaś!
Po​krę​ci​łagło​wąznie​do​wie​rza​niem.
‒Niesą​dzisz,żewte​dymia​łamkutemupo​wód?‒za​py​ta​łaspo​koj​nie.

Gioskrzy​wiłsię,jak​bygospo​licz​ko​wa​ła.
‒ŚlubzCa​li​stobyłmoimnaj​więk​szymży​cio​wymbłę​dem.Cho​ciażwte​dyna​praw​-

dęwie​rzy​łem,żepo​stę​pu​jęsłusz​nie.

Bil​lieprzy​po​mnia​łaso​biesło​waThe​ona,któ​rywpo​iłwnu​ko​wikon​tro​wer​syj​neza​-

sa​dywoba​wieojegoprzy​szłość.

‒Przy​kromi,żecięskrzyw​dzi​łem‒wy​znałszcze​rze.‒Gdy​bymoż​nabyłocof​nąć

sięwcza​sie…Nie​ste​tytonie​moż​li​we.Je​ślitociępo​cie​szy,towiedz,żesamteżpo​-
nio​słem kon​se​kwen​cje swo​jej głu​po​ty. Przez dwa lata mał​żeń​stwa cier​pia​łem
strasz​li​wieztę​sk​no​tyzatobą.Kie​dycięwkoń​cuod​na​la​złem,niepo​sia​da​łemsięze
szczę​ścia.

Bil​lieni​g​dyniespo​dzie​wa​ła​bysięusły​szećcze​gośpo​dob​ne​goodGia.Po​cząt​ko​wo

za​nie​mó​wi​łazezdu​mie​nia,alepo​wo​lijejser​cewy​peł​ni​łaczu​łośćdlategosil​ne​go,
nie​ustę​pli​we​go męż​czy​zny, przy​zna​ją​ce​go bez​rad​nie, że jed​nak po​sia​dał ludz​kie
uczu​cia.Po​de​szładoGiaiprzy​tu​li​łasiędonie​gozca​łychsił.

‒Och,Gio,cza​sa​miza​cho​wu​jeszsięjakgłup​tas!‒szep​nę​łaczu​le.
‒Kie​dyznik​nę​łaś,wszyst​kosiępo​sy​pa​ło.Ca​li​stoteżucier​pia​ła,boniebyłatobą

‒wy​znał.‒Niemo​głemmy​ślećoni​czymin​nym.Chy​bapo​pa​dłemwob​se​sjęnatwo​-
impunk​cie.

Bil​liezro​zu​mia​ła,dla​cze​goCa​li​stojąznie​na​wi​dzi​ła.
‒Mu​sia​łabyćza​zdro​sna.Pew​niecięko​cha​ła.
‒Nie.Wna​szymukła​dzieniebyłomiej​scanami​łośćiza​zdrość.Prze​cieżzgo​dzi​-

ła się, że​bym się z tobą spo​ty​kał po ślu​bie. Od po​cząt​ku sta​wia​łem na szcze​rość.
Calza​le​ża​łonawej​ściudowar​stwyspo​łecz​nej,doktó​rejjejro​dzi​na,mimobo​gac​-
twa,niemia​łado​stę​puzewzglę​dunapo​cho​dze​nie.Nie​ste​tyoka​za​łosię,żeniepo​-
tra​fię z nią wy​trzy​mać. ‒ Gio skrzy​wił się na wspo​mnie​nie dwóch lat spę​dzo​nych
u boku Ca​li​sto. ‒ Nie zno​si​ła mo​ich krew​nych, kła​ma​ła jak na​ję​ta, a na do​da​tek
przy​zna​ła się, że ni​g​dy nie chcia​ła mieć dzie​ci. Żad​ne z nas nie było za​do​wo​lo​ne,
więcpo​sta​no​wi​li​śmysięroz​wieść.

‒Dla​cze​gowięcpró​bu​jenasskłó​cić?
‒Możezra​ni​łemjejego?Oże​ni​łemsięztobątużporoz​wo​dzie…Mamna​dzie​ję,

żete​razdanamjużspo​kój.Jejbratzo​stałusu​nię​tyzfir​my,aLe​an​drositakni​g​dy
zaniąnieprze​pa​dał,więcni​ko​muniebę​dziejejbra​ko​wa​ło.

Bil​lieode​tchnę​łazulgą.Jed​nakspra​wain​ter​cy​zyna​dalnieda​wa​łajejspo​ko​ju.
‒Dla​cze​gosięba​łeś,żecięzo​sta​wię?
‒Takzro​biłmójoj​ciec,po​temode​szłamama…‒Gioszu​kałsłów,byopi​saćuczu​-

cia,któ​reprzezlataukry​wałprzedsa​mymsobąwza​ka​mar​kachpod​świa​do​mo​ści.‒
Po​sta​no​wi​łem ni​g​dy się już nie an​ga​żo​wać emo​cjo​nal​nie, żeby tak strasz​nie nie
cier​pieć.Po​sta​wi​łemnaro​zumipeł​nąkon​tro​lęwkaż​dejsfe​rzeży​cia.Tysta​łaśsię
dlamniezbytważ​na,waż​niej​szana​wetniżkie​dyśro​dzi​ce…

‒ O Boże ‒ wy​krztu​si​ła Bil​lie, bo nic in​ne​go nie prze​szło jej przez gar​dło. Gio

zwie​rzałjejsięzeswychuczuć!Niedowia​ry!

‒ Kie​dy cię od​na​la​złem, nie chcia​łaś ze mną na​wet po​roz​ma​wiać ‒ przy​po​mniał

jejzwy​rzu​tem.

‒My​śla​łam,żesięwściek​nieszzpo​wo​duThea.Niechcia​łam,że​byśmniezno​wu

skrzyw​dził.

‒Ajaza​cho​wy​wa​łemsięjakidio​ta!Wy​ga​dy​wa​łemgłu​po​tyoDee,gro​zi​łemci‒

jęk​nąłGio.

‒Zmu​si​łeśmniedoza​miesz​ka​niawho​te​lu,poczymznik​ną​łeśna​gle,zo​sta​wia​jąc

mniesamą‒przy​po​mnia​łamu.

‒Niera​dzi​łemso​biezwła​sny​miuczu​cia​mi,niewie​dzia​łem,cosięzemnądzie​je

‒mruk​nąłskru​szo​ny.

‒Szko​da,żedo​pie​rote​razzde​cy​do​wa​łeśsięmiotympo​wie​dzieć.
Giowy​jąłzkie​sze​nimałeak​sa​mit​nepu​de​łecz​ko.Kie​dyjeotwo​rzył,oczomBil​lie

uka​załsiępier​ścio​nekzbry​lan​tem.

‒Jestpięćmi​nutpopół​no​cy.Dzi​siajkoń​czyszdwa​dzie​ściatrzylata,mojama​lut​-

ka. Wszyst​kie​go naj​lep​sze​go. ‒ Gio za​ło​żył za​chwy​ca​ją​cy pier​ścio​nek na jej pa​lec
ser​decz​ny,tużobokob​rącz​ki.‒Mojabab​ciado​sta​łagooddziad​ka.Sta​no​wi​libar​-
dzouda​nąparę,więcpo​wi​nienprzy​nieśćnamszczę​ście.

WoczachBil​liebły​snę​łyłzywzru​sze​nia.Pier​ścio​nekna​le​żą​cydoro​dzi​nyzna​czył

dlaniejowie​lewię​cejniżja​ki​kol​wiekinnypre​zent.

‒Po​wi​nie​nembyłcigodaćdwalatatemu,aleniezda​wa​łemso​biespra​wyzwła​-

snych uczuć. Kie​dy zro​zu​mia​łem, ile dla mnie zna​czysz, było już za póź​no. Na​wet
te​raz mam pro​blem z opi​sa​niem tego, co czu​ję. Chy​ba nie chcę się przy​znać sam
przedsobą,żetomusibyć…mi​łość.

‒Słu​cham?‒Bil​lieode​rwa​ławzrokodpier​ścion​ka.Uzna​ła,żesięprze​sły​sza​ła.
‒Ko​chamcię‒wy​znałGiozuro​cząbez​rad​no​ścią.‒Za​wszecięko​cha​łem,choć

wbar​dzoego​istycz​nyspo​sób…

‒ Gio, wła​śnie przy​zna​łeś się do ego​izmu ‒ za​uwa​ży​ła z roz​ba​wie​niem, choć

wzru​sze​nieści​ska​łojejgar​dło.

‒Cóż,do​sze​dłemdotegownio​sku,kie​dyna​tkną​łemsięnatwo​jecer​ty​fi​ka​ty.Nie

mia​łempo​ję​cia,coro​bi​łaś,kie​dywy​cho​dzi​łemdopra​cyini​g​dycięotona​wetnie
za​py​ta​łem.

‒Itakbymsięnieprzy​zna​ła,żecho​dzęnakur​sy.Wsty​dzi​łamsiębra​kówwwy​-

kształ​ce​niu.Czydla​te​goza​bra​łeśmniedotejga​le​rii?!

‒Chcia​łemcizro​bićprzy​jem​ność.
‒Po​szłamnakurssztu​kipotymkom​pro​mi​tu​ją​cymin​cy​den​ciezCa​na​let​tem,ale

na​dalnieuwa​żamsięzako​ne​se​rasztu​ki‒mruk​nę​łaza​wsty​dzo​na.

‒Niemaszsięcze​gowsty​dzić.Je​stemzcie​biedum​ny,na​praw​dę.‒Gioura​czyłją

sze​ro​kimuśmie​chemiwziąłnaręce.

‒Na​praw​dę?
‒Przy​się​gam!‒Za​niósłjądosy​pial​niista​nąłprzywiel​kimłożumał​żeń​skim.
‒Cóż,na​wetje​ślikła​miesz,itakcięko​cham‒wy​zna​ła.
Giorzu​ciłjejgo​rą​cespoj​rze​nie.
‒Itojestcud!‒po​wie​działza​chryp​nię​tymzemo​cjigło​sem.
‒Nie,popro​studo​strze​gamwto​bieza​le​ty,któ​rychtysamzupo​remnieza​uwa​-

żasz.Niewiem,nie​waż​nedla​cze​go,ko​chamcięijuż.‒Bil​liekrę​ci​łosięwgło​wie
zra​do​ści;mo​gławy​znaćGiomi​łość,bowbrewjejnaj​gor​szymoba​womod​wza​jem​-
niałjejuczu​cia!

Giopo​ło​żyłjąnałóż​kuina​pa​wałsięwi​do​kiemzło​ci​stychlo​kówroz​rzu​co​nychwo​-

kółza​ró​żo​wio​nejzemo​cjitwa​rzyżony.

‒Itakko​chamciębar​dziejniżtymnie‒mruk​nął.
Po​chy​lił się, a ona przy​cią​gnę​ła go do sie​bie za poły ko​szu​li i za​to​nę​ła w ra​mio​-

nachuko​cha​ne​gomęża.

Bil​liepa​trzy​łanadzie​ciba​rasz​ku​ją​cewwo​dzieisto​ją​ce​gonabrze​guGia,któ​ry

niespusz​czałznichwzro​ku.

‒ Wiesz ‒ za​uwa​ży​ła Dee wy​cią​gnię​ta na le​ża​ku obok Bil​lie ‒ Gio bar​dzo się

zmie​nił.Niesą​dzi​łam,żetakuwiel​biadzie​ci.

‒Mnieteżza​sko​czył‒po​twier​dzi​łale​ni​wieBil​lieizer​k​nę​łanaśpią​cąwko​ły​sce

pół​rocz​nąIan​the.

‒Uwiel​biateżcie​bie‒ro​ze​śmia​łasięDee.‒Gdy​byśza​pra​gnę​łagwiazd​kiznie​-

ba,sta​nął​bynagło​wie,żebycijądać.

‒Mamna​dzie​ję,żewkrót​ceityznaj​dzieszszczę​ście.
Deeodkil​kuty​go​dnispo​ty​ka​łasięzkimś,alepotym,coprze​szła,mia​łapro​blem

zza​ufa​niemmęż​czyź​nie.Sku​pi​łasięnapra​cyira​dzi​łaso​bietakdo​brze,żeprzy​go​-
to​wy​wa​ła się do od​ku​pie​nia skle​pu od Bil​lie. Gio wspie​rał ją swo​ją wie​dzą i do​-
świad​cze​niem,za​do​wo​lo​ny,żejegożonamaprzy​ja​ciół​kę,naktó​rejmożepo​le​gać.
W peł​ni za​ak​cep​to​wał i po​lu​bił Dee, a jej dzie​ci wprost uwiel​biał. Z ich przy​jaź​ni
pły​nę​łytak​żeinneko​rzy​ści‒dzi​siajwie​czo​remku​zyn​kaBil​liezpo​mo​cąIre​neopie​-
ko​wa​łasięwszyst​ki​mima​lu​cha​mi,dzię​kicze​muoniBil​liemo​glizjeśćro​man​tycz​ną
ko​la​cjęispę​dzićupoj​nąnocwdom​kunapla​ży.

Bil​liesta​łaprzyoknieiprzy​glą​da​łasięfa​lombłysz​czą​cymwpro​mie​niachza​cho​-

dzą​ce​gosłoń​ca.Niemo​głauwie​rzyć,żewszyst​kouło​ży​łosiętakpo​myśl​nie:ro​dzi​na
Gia za nią prze​pa​da​ła, dzia​dek zwa​rio​wał wręcz na punk​cie ma​lu​chów i roz​piesz​-
czałjenakaż​dymkro​ku,asamGiona​uczyłsięmniejpra​co​waćiczer​paćwię​cejra​-
do​ścizży​ciaro​dzin​ne​go.Wza​my​śle​niunieza​uwa​ży​łaGia,któ​rypod​szedłdoniej
odtyłuiob​jąłjąmoc​no.

‒PaniLet​sos,wy​glą​danato,żezo​sta​li​śmysami.
Bil​liewtu​li​łasięwjegosil​necia​łoiza​mknę​łaoczy.
‒Copanpro​po​nu​je,pa​nieLet​sos?‒za​py​ta​łanabez​de​chu.
‒Cotyl​kopaniso​bieży​czy‒mruk​nąłjejwprostdoucha.
‒Ko​champana‒wy​zna​ła.
‒Japa​niąteż,naj​bar​dziejinaza​wsze‒li​cy​to​wałsię,ob​sy​pu​jącjejszy​jęira​mio​-

nadrob​ny​mipo​ca​łun​ka​mi.

Bil​lieod​wró​ci​łasię,spoj​rza​ławbłysz​czą​ceoczymężaiwie​dzia​ła,żemówipraw​-

dę.Czu​łatokaż​de​godniaista​ra​łasię,byni​g​dyniepo​ża​ło​wał,żeotwo​rzyłprzed
niąsweser​ce.