Kurs technik zapamiętywania i koncentracji

Wprowadzenie

Nauka podobnie jak wiele innych dziedzin naszego życia jest sztuką,

dlatego tak istotne jest aby posiąść jej tajniki. Nie sztuką jest przecież nadludzki

wysiłek z miernym efektem, sztuką jest osiągnąć nawet najbardziej ambitne cele

przy ekonomicznym zużyciu własnych zasobów w postaci energii i czasu.

Punktem wyjściowym jest tu motywacja. Powszechnie widomo, że „z

niewolnika nie ma pracownika”, dlatego też odpowiednia motywacja jest

połową sukcesu. Rozdział I poświęcony został skutecznemu budowaniu i

wzmacnianiu własnej motywacji do pracy naukowej.

Rozdział II to trening koncentracji oparty na zestawie ćwiczeń

wzmacniających skupienie na meritum i wygłuszających bodźce rozpraszające.

Praca naukowa opiera się w znacznej mierze na notatkach. Rozdział III

poświęcony jest prezentacji nietuzinkowych i co najważniejsze skutecznych

sposobów notowania, które czynią zapiski bardziej czytelnymi i prostszymi do

zapamiętania.

Techniki

zapamiętywania,

zwane

mnemotechnikami

to

bodaj

najważniejsza tajemnica procesu naukowego. Na pytanie jak zapamiętywać

łatwiej, przyjemniej i skutecznie oraz dlaczego wykorzystujemy zaledwie

niewielki procent możliwości naszego mózgu, odpowiemy w rozdziale IV.

Pamięć człowieka w największym skrócie można podzielić na krótką i

trwałą. Przesuwaniu materiału zapamiętanego do odpowiednich „szufladek” w

pamięci trwałej, czyli innymi słowy porządkowaniu banku danych w mózgu,

posłuży system powtórek, o którym w rozdziale V.

Według obiegowej opinii narządy nieużywane zanikają, dlatego też mózg

człowieka, podobnie jak jego mięśnie wymaga stałego treningu aby podnosić

ogólną sprawność intelektualną. Trening myślenia twórczego oraz myślenia

logicznego stanowi zestaw ćwiczeń „siłowych” dla mózgu. O tym w rozdziale

VI.

Samo posiadanie wiedzy w dzisiejszych czasach to za mało, konieczna

jest umiejętność jej przekazywania. Skutecznym przeciwnikiem autoprezentacji

często staje się stres. Dlaczego jednocześnie jest on wrogiem i

sprzymierzeńcem oraz jak poradzić sobie w sytuacjach stresogennych

odpowiemy w rozdziale VII.

Ostatni rozdział kursu poświęcony jest zabawom i testom sprawdzającym

skuteczność przyswojonych podczas kursu technik. Przekonaj się jaki potrafisz

być skuteczny w procesie naukowym. Podejmij wyzwanie.

Informacje organizacyjne

Niniejszy kurs należałoby nazwać treningiem podstawowych kompetencji

naukowych. Jeśli trening ma być skuteczny musi być systematyczny i oparty na

wiedzy naukowej. Kurs technik zapamiętywania i koncentracji składa się z

ośmiu rozdziałów, z których wybrane obejmują po dwie, trzy lekcje – ze

względu na ich znaczenie w procesie naukowym poświęcimy im nieco więcej

czasu. Kurs technik zapamiętywania i koncentracji będzie trwał 12 tygodni. W

każdym tygodniu rozpoczniemy pracę od wprowadzenia teoretycznego, a

następnie przejdziemy do ćwiczeń. Każdorazowo podana zostanie instrukcja

wykonania proponowanych zadań, czasem praca będzie wymagała kilku

krótkich treningów dziennie, innym razem będzie to jedno dłuższe zadanie.

Sumienny uczestnik treningu sam siebie zadziwi efektami wykonanej pracy.

Każdy może osiągnąć dużo więcej w procesie naukowym przy mniejszych

nakładach energii i czasu, warunkiem są tylko szczere chęci.

Pamiętaj, że Twój potencjał jest nieskończony, a brak motywacji i wiary w siebie

stanowi alegoryczny zbyt ciasny beret. Uwolnij swój umysł i poszerzaj horyzonty

bez granic.

Powodzenia!

Autor

Rozdział I. Motywacja kluczem do działania.

Lekcja nr 1.

Nie bez powodu tematyka dotycząca motywacji pojawia się jako pierwsza, jest

to punkt wyjściowy do każdego działania a przede wszystkim do nauki, jako

czynności wymagającej zaangażowania i wysiłku, a niekoniecznie uważanej za

przyjemną – niesłusznie, jak przekonasz się w kolejnych rozdziałach.

„Żeby mi się chciało, tak, jak mi się nie chce …”, czyli jak powinna przebiegać

mobilizacja do działania?

Według prostego schematu

WIZJA

CELE

DETERMINACJA

POZYTYWNE MYŚLENIE

zarys pragnień

siła woli

uda mi się cokolwiek zamierzę

marzenie

wytrwałość

konkrety

założone efekty

Jeśli to takie proste, czemu to takie trudne?

Odpowiedź jest banalna, większość ludzi kończy działanie na wizji , najdalej

na celach - braknie im wtedy determinacji, a o pozytywnym myśleniu w ogóle

nie ma mowy.

Podejdź do nauki systemowo, potraktuj ją jako proces i obdarz stosownym

szacunkiem. Nie popadaj jednak w skrajności, odrobina humoru wzmaga

pozytywne myślenie .

Generalnie najtrudniejszy etap powyższego procesu stanowi determinacja, gdyż

wymaga największego wysiłku. Zadbaj o to aby było kolorowo, miło i wesoło:

1. Pamiętaj, że uczysz się bo chcesz, a nie dlatego, że musisz. Nie wmawiaj

sobie, że jest inaczej.

2. Każdy jest trochę dzieckiem i lubi kolorowe zakreślacze, rysunki, ładne

zeszyty i długopisy.

3. Wprawiaj się w dobry nastrój – w kryzysowych momentach spróbuj się

rozśmieszyć przypominając sobie zabawne anegdoty, sytuacje lub

zwyczajnie potańcz sobie przy ulubionej muzyce czy powygłupiaj się.

4. Powtarzaj sobie, że możesz wszystko, no bo kto Cię powstrzyma!

Pokonaj stare, nieużyteczne przekonania a w ich miejsce wstawiaj nowe,

prowadzące Cię do osiągania rezultatów.

5. Pomyśl, jaki jesteś fantastyczny - piękny, mądry, dowcipny itp. 

Pozytywne myślenie w rozumieniu psychologicznym, może funkcjonować jako

samospełniająca się przepowiednia. Prawda jest taka, że jeśli czegoś chcesz to

tylko ty sam Będziesz w stanie skutecznie siebie powstrzymać, nikt i nic poza

tym nie stawi Ci skutecznie oporu! Pamiętaj jednak, że nawet najbardziej

wymyślne peany na własną cześć nie przyniosą sukcesu bez wytężonej pracy.

Instrukcja pracy:

Trening motywacyjny oprzemy na dwóch technikach: technice fantazji i

technice myślowej.

Technika fantazji to tworzenie w myślach historii o określonej fabule i w

konkretnym celu. Technika myślowa zaś stoi na straży optymistycznego

nastawienia, nastawienia na sukces w oparciu o wspomnianą już

samospełniającą się przepowiednię.

Proponowane ćwiczenia są dość pracochłonne i wymagają czasu dlatego

wystarczy jeśli dziennie wykonasz jedno z nich. Jeśli nie powiedzie się rano

z uwagi na zły nastrój, brak wystarczającej ilości czasu lub z innych

względów, spróbuj po południu lub wieczorem aż uda się w pełni osiągnąć

cel ćwiczenia.

Ćwiczenie 1.

Usiądź wygodnie w fotelu i zadbaj o komfort psychiczny i fizyczny. Zamknij

oczy i przenieś się w inny świat, świat fantazji. Włącz w sobie dziecko. Nazwij

teraz swoje lęki i słabości np. geometria lub statystyka. Wyobraź je sobie jako

postać, ubierz je w konkretny kształt, kolor, dźwięk, tak aby stanowiły jasno

określone wyobrażenie. Postaw siebie obok wypracowanego właśnie stworka.

Czujesz, że jest to Twój wróg? A może już się zaprzyjaźniliście? W opcji

pierwszej wyzwij stworka na pojedynek, wybierz broń, którą go pokonasz i do

dzieła. Koniecznie uczcij swój sukces, bądź wspaniałomyślny i daruj stworkowi

życie. Od teraz będzie on Twoim giermkiem, sługą gotowym na każdy rozkaz.

W wersji drugiej – wymyślony stworek budzi przyjazne odczucia, wyobrażenia

będą dotyczyć waszego zapoznania i nawiązania przyjaźni. Wyobraź sobie, że

do niego podchodzisz, gładzisz po głowie, pytasz jak się miewa, skąd jest itd.

Kiedy poznasz już stworka możecie pójść razem na spacer po słonecznej łące

lub wspólnie się w coś pobawić. Puść wodze fantazji.

Niezależnie od wariantu, po tym ćwiczeniu Twój lęk lub słabość staje Ci się

poddany, bliski, przyjazny, nie jest niczym obcym ani nieznanym. Zawsze kiedy

zabierzesz się do nauki wybranego przedmiotu przypomnisz sobie owego

stworka i uśmiech sam będzie cisną się na Twoje usta.

Ćwiczenie 2.

Wykorzystuj technikę fantazji w dowolny sposób. Spróbuj teraz samodzielnie

wymyślić scenariusz pokonania lub oswojenia swojego lęku lub słabości

wykorzystując fantazjowanie. Jednego dnia niech to będzie pojedynek z lękiem,

innego nawiązanie przyjaźni.

Ćwiczenie 3.

Monolog wewnętrzny

Zadanie polega na przekonaniu samego siebie o możliwości osiągnięcia

założonego celu. Przytocz wszystkie możliwe argumenty, tak jakbyś miał za

zadanie przekonać kogoś innego o swoich racjach. Jeśli praca myślowa sprawia

Ci trudność, wypisz wszystko, co umożliwi Ci osiągnięcie celu na kartce

papieru. Zacznij od argumentów banalnych np. mam już długopis i kartkę

papieru, mam materiały (notatki, książki), mogę skorzystać z Internetu itp.

Przejdź do argumentacji poważniejszej np. chcę tego, jestem inteligentny,

umiem już trochę itp. Zapisz całą kartkę i przywieś w miejscu pracy abyś w

każdej chwili mógł się zmotywować. Jeśli pracowałeś myślowo także zapisz to,

co zapamiętałeś. Kartka ta będzie stanowić naoczny dowód, że cel jest możliwy

do osiągnięcia.

Ćwiczenie 4.

Przekonałeś siebie o możliwości odniesienia sukcesu, teraz przekonaj kogoś

innego (mamę, brata, koleżankę, męża), a najlepiej każdego po kolei. Dyskutuj,

argumentuj swoje stanowisko.

Ćwiczenie 5.

Wykrzycz to!

Teraz jesteś już pewien że możesz ale może ktoś jeszcze o tym nie wie.

Zapewnij sobie do tego warunki (puste mieszkanie, las, samochód w trakcie

jazdy) i krzycz z całych sił że możesz, że się uda i że zrobisz to bez trudu.

Rozśmieszyłeś się? To świetnie. Dobry nastrój jest bardzo pomocny, a endorfiny

w mózgu wzmagają jego pracę. Śmiech dotlenia także komórki mózgowe, a

krzyk pozwala na rozładowanie wewnętrznych napięć.

Ćwiczenie 6.

Połącz dobre z lepszym. Wybierz jeden przedmiot, którego nie lubisz się uczyć

oraz jeden, który sprawia Ci przyjemność, a teraz postaraj się połączyć

wymuszoną naukę z przyjemnym przedmiotem. Na przykład jeśli nie lubisz

uczyć się historii, a lubisz rysować, połącz te czynności. Podczas nauki historii

rysuj mapy, ilustracje do książki itp. Zadanie do wykonania będzie

przyjemniejsze oraz znacznie wzrośnie poziom Twojej motywacji.

Dobra rada:

Zawsze, kiedy pojawi się w Twojej głowie myśl negatywna szybko zastępuj ją pozytywną.

Przekonaj siebie, że nie miałeś racji. Możesz się nawet pokłócić jeśli trzeba (negatywna myśl

jest wyjątkowo uporczywa) z negatywnym myśleniem, wykrzykując mu racje nacechowane

pozytywnie.