Nowa koncepcja leczenia depresji –
wyrównywanie zaburzeń okołodobowych

Opublikowane: 2009-01-26 w pora dni k medyczny.pl

Słowa kluczowe:

Dziedzina :

psy chiatria

psy chologia

Depresja to tajemnicza choroba, która jeszcze do niedawna, ze względu na słabą świadomość społeczną oraz

brak wyraźnych przyczyn zachorowalności często była lekceważona. Tymczasem jest to przewlekłe, poważne

schorzenie wymagające długotrwałego leczenia. U każdego pacjenta może przebiegać nieco inaczej, zwykle

jednak jest opisywane, jako uczucie smutku, żalu, przygnębienia, utrata zainteresowania otaczającą

rzeczywistością połączona z niemożnością odczuwania jakiejkolwiek przyjemności. Objawia się obniżeniem

nastroju, sprawności intelektualnej oraz różnymi dolegliwościami somatycznymi. Większość chorych ma

poczucie bezradności, beznadziei i braku własnej wartości.

Charakterystyczne objawy depresji

- smutek, przygnębienie, niemożność odczuwania radości;

- zmniejszenie zainteresowań (np. niechęć zajmowania się swoim dotychczasowym hobby);

- apatia, spowolnienie, uczucie ciągłego zmęczenia, brak energii;

- problemy ze snem (bezsenność lub nadmierna senność);

- zmniejszenie apetytu, spadek wagi ciała (rzadziej zwiększenie apetytu i przyrost masy ciała);

- lęk, uczucie wewnętrznego napięcia, "niepokój w środku";

- spadek koncentracji, trudności w zapamiętywaniu, wrażenie niesprawności intelektualnej;

- poczucie winy, beznadziejności, niska samoocena;

- dolegliwości bólowe (bóle głowy, brzucha, bóle w klatce piersiowej, nerwobóle);

- pogorszenie panowania nad ruchami ciała;

- powracające myśli o śmierci i samobójstwie.

Przyczyny depresji

Naukowcy od wielu lat próbują poznać mechanizm powstawania tej choroby. Nie jest to łatwe, bo ma ona wiele

przyczyn, przeważnie bardzo złożonych, które w zależności od indywidualnych predyspozycji chorego mogą

współistnieć lub występować w różnych konfiguracjach.

Można jednak pokusić się o pewne uogólnienia: przyczyn depresji należy szukać w zaburzeniach

podstawowych procesów biochemicznych, psychicznych i społecznych w rozwoju człowieka. Należą do nich

przewlekły stres, żałoba, bolesne i nagłe rozstanie, utrata pracy, pozycji społecznej, kryzys rodzinny,

finansowy, ciężka choroba a w najcięższych przypadkach także wrodzone lub dziedziczne skłonności do

zaburzeń depresyjnych. Trzeba jednak pamiętać, że zdarzają się zupełnie nietypowe postaci depresji, których

nie powoduje żadna z wymienionych przyczyn i które nie mają żadnych typowych objawów.

Jeden z najpoważniejszych problemów zdrowotnych na świecie

Z danych WHO wynika, że już dziś depresja stanowi czwarty najpoważniejszy problem zdrowotny na świecie.

Szacuje się, że w roku 2020 choroba znajdzie się na drugim miejscu w rankingu podstawowych problemów

zdrowotnych naszych czasów. Na świecie na depresję cierpi 10 procent populacji dorosłych. Znacznie częściej

zapadają na nią kobiety – choruje jedna na pięć, (wśród mężczyzn proporcja ta wynosi 1:10). * Szacunkowa

liczba osób dorosłych dotkniętych zaburzeniami depresyjnymi w Polsce to około 1,2-1,5 miliona osób.

Mimo iż depresja stanowi powszechny problem, lekarze w wielu krajach szacują, że mniej więcej 50-60 procent

cierpiących na nią osób nie korzysta z pomocy medycznej. Powodem takiego stanu rzeczy jest

niedostateczna wiedza społeczeństwa na temat objawów depresji i konieczności jej leczenia, a także obawa

lub wstyd przed podjęciem terapii. Liczba osób chorych na depresję na świecie rośnie. Wiąże się to między

innymi z wydłużeniem średniego okresu życia populacji i większym rozpowszechnieniem środowiskowych

czynników ryzyka (przemiany ustrojowe, migracje ludności, brak poczucia bezpieczeństwa, osamotnienie).

Depresja to także problem społeczny

Na depresję zapadają przedstawiciele wszystkich grup społecznych, bez względu na kolor skóry, miejsce

zamieszkania, status społeczny i zawodowy. Depresja w znacznym stopniu ogranicza wydolność jednostki w

życiu codziennym. Prowadzi do kryzysów małżeńskich, zaburza kontakty z innymi osobami, co powoduje, że

zmniejsza się wydajność zawodowa, a z nią pojawia się absencja

w pracy, z czasem bezrobocie. Chorzy na depresję częściej korzystają z zasiłków chorobowych, rent.

Zaburzenia funkcjonowania chorego stają się silnym źródłem stresu dla rodziny i bliskich.

Pacjent chorujący na depresję nie poradzi sobie sam. Potrzebuje indywidualnie dobranej i systematycznie

stosowanej terapii farmakologicznej. Potrzebuje też wsparcia bliskich. Żeby pomóc osobie chorej trzeba

pamiętać, by nie traktować depresji jako lenistwa, słabego charakteru czy złej woli. Nie udzielać rad w stylu:

zdrow ie

dla lekarzy:

onkologia

radiologia

ginekologia

kardiologia

genetyka

konf erencje

w ięcej

2009-02-24

Nowa koncepcja leczenia depresji – …

poradnikmedyczny.pl/mod/…/drukuj/

1/2

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

pamiętać, by nie traktować depresji jako lenistwa, słabego charakteru czy złej woli. Nie udzielać rad w stylu:

„weź się w garść”, „otrząśnij się”, „nie histeryzuj”, bo jego choroba to nie stan emocjonalny. Nie minie, trzeba

go leczyć. Współczesna medycyna dysponuje skutecznymi, innowacyjnymi lekami, niezbędna jest jednak

systematyczność w ich przyjmowaniu.

Nowa koncepcja leczenia depresji

Obecnie w leczeniu depresji stosuje się szereg leków należących do kilku grup terapeutycznych, różniących

się sposobem działania. Niestety pomimo dużej skuteczności dostępnych środków nadal pozostaje duża grupa

chorych, u których nie udaje się osiągnąć pełnego wyleczenia. Dużym problemem są także nawroty depresji,

kiedy po miesiącach lub nawet latach objawy choroby wracają często

ze zwiększoną siłą. Niejednorodny przebieg choroby powoduje, że lek skuteczny u jednego chorego może

okazać się zupełnie nieskuteczny u innego. Pomimo coraz większej wiedzy depresja nadal pozostaje chorobą

nie do końca poznaną. Naukowcy od lat starają się zgłębić istotę zaburzeń leżących u podstaw powstawania

depresji i stworzyć lek, który by te zaburzenia normalizował. W ostatnim czasie lekarze i naukowcy w

laboratoriach firmy Servier po wielu latach żmudnych badań opracowali nową koncepcję powstawania i leczenia

tej choroby opartą na powiązaniu objawów depresji z zaburzeniami rytmów okołodobowych. Wiadomo od

dawna, że organizm człowieka jest „zaprogramowany”

na cykliczne zmiany determinowane „zegarem biologicznym” ukrytym w naszym mózgu, który precyzyjnie

reguluje pracę wszystkich narządów naszego ciała, wpływając także na nasze samopoczucie. Rozregulowanie

tego zegara powoduje szereg niekorzystnych skutków: zmienia

się profil wydzielania różnych hormonów, pogarsza się nastrój, pojawiają się problemy ze snem

a w konsekwencji pełnoobjawowa depresja. Leczenie depresji to właśnie dążenie do normalizacji tych

zaburzeń. Stabilizacja naszego „wewnętrznego centrum sterowania”.

Depresja potrafi pojawić się nagle, ale na pewno nagle nie zniknie. Wymaga systematycznego, długotrwałego i

odbywającego się pod ścisłą kontrolą specjalistów leczenia. Ale można z nią wygrać.

Autor:

Dr K atarzyna Urbańska Servier Po lska, 22 594 90 73 katarzyn a.urbanska@pl. netgrs.co m

Opublikowany : 2009-01-26

2009-02-24

Nowa koncepcja leczenia depresji – …

poradnikmedyczny.pl/mod/…/drukuj/

2/2

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.