Arsenał zombie-metod stosowanych przez rząd światowy
Noam Chomsky jest profesorem lingwistyki w Massachusetts Institute of Technology,
lingwista, filozof, działacz społeczny, autor i analityk polityczny, uważany jest za jednego z
najwybitniejszych myślicieli naszych czasów, twierdzi El Club de los Lipos Perdidos.
Jego książki sprzedawane są na całym świecie. Szczególnie popularna jest utworzona przez
niego lista sposobów manipulowania świadomością ludzką, które wykorzystują media i rządy.
Warto przeczytać – wiele stanie się bardziej zrozumiałe:
1. Odwrócenie uwagi.
Głównym elementem zarządzania społeczeństwem jest odwrócenie uwagi ludzi od ważnych
problemów i decyzji podejmowanych przez kręgi polityczne i gospodarcze, poprzez ciągłe
nasycanie przestrzeni informacyjnej mało ważnymi wiadomościami. Przy czym rozproszenie
jest bardzo ważna, aby uniemożliwić obywatelom zdobycie ważnej wiedzy w zakresie
nowoczesnych trendów filozoficznych, zaawansowanej nauki, ekonomii, psychologii,
neurobiologii i cybernetyki,
Zamiast tego przestrzeń informacyjna wypełniona jest wiadomościami o sporcie, show
biznesie, mistycyzmie i innych elementach informacyjnych, opartych na reliktach ludzkich
instynktów od erotyzmu po twardą pornografię i od codziennych scen mydlanych oper po
wątpliwe sposoby łatwego i szybkiego zarobku.
2. Problem – reakcja – rozwiązanie.
Tworzy się problem, rodzaj „sytuacji”, której celem jest sprowokowanie pewnej reakcji
ludności, tak aby sama domagała się podjęcia niezbędnych środków takich, które chcą
wprowadzić kręgi rządzące.
Na przykład, pozwolić na rozwijanie spirali przemocy w miastach lub organizować krwawe
akty terrorystyczne po to, aby obywatele zażądali przyjęcia ustaw w celu wzmocnienia
środków bezpieczeństwa i prowadzenia polityki naruszającej wolność obywatelską. Albo
spowodować jakiś kryzys ekonomiczny, terrorystyczny lub technologiczny, by zmusić ludzi
do myślenia o podjęciu kroków w celu wyeliminowania jego konsekwencji, nawet jeśli
naruszają ich prawa socjalne, jako „zło konieczne”. Ale musimy zrozumieć, że kryzysy same
się nie rodzą.
3. Stopniowanie.
Aby osiągnąć przyjęcie jakiegokolwiek niepopularnego środka, wystarczy wprowadzać
go stopniowo z dnia na dzień, rok po roku. W ten sposób całkowicie nowe warunki
społeczno-ekonomiczne (neoliberalizm) zostały narzucone globalnie w latach 80 i 90 XX
wieku.
Minimalizacja funkcji państwa, prywatyzacja, niepewność, niestabilność, masowe
bezrobocie, płace, które nie zapewniają już godnego życia. Gdyby to wszystko działo się w
tym samym czasie, z pewnością doprowadziłoby to do rewolucji.
4. Opóźnienie wykonania.
Innym sposobem na przeforsowanie niepopularnej decyzji jest przedstawienie jej jako
„bolesnej i koniecznej” oraz osiągnięcie w chwili obecnej zgody obywateli na jej wdrożenie
w przyszłości. O wiele łatwiej jest przyjąć ofiary w przyszłości niż w teraźniejszości.
Po pierwsze, ponieważ nie nastąpi to natychmiast. Po drugie, ponieważ ludzie w większości
zawsze są skłonni do pielęgnowania naiwnych nadziei, że „jutro wszystko zmieni się na
lepsze” i że uniknie się tych poświęceń, których oni żądają. Daje to obywatelom więcej czasu
na przyzwyczajenie się do idei zmian i pokornego ich zaakceptowania, gdy nadejdzie
właściwy czas.
5. Infantylizacja narodu.
Większość wystąpień propagandowych nastawiona jest na szeroką publikę, używa się
argumentów w postaci słów i intonacji, jakby mówiono do dzieci w wieku szkolnym z
upośledzonym rozwojem lub osób upośledzonych umysłowo.
Im bardziej ktoś próbuje wprowadzić odbiorcę w błąd, tym bardziej stara się użyć zwrotów
mowy infantylnej. Dlaczego?
Jeśli ktoś zwraca się do człowieka tak, jakby miał 12 lat, to wskutek sugestii tenże nie będzie
również krytycznie odpowiadał lub reagował w odpowiedzi, co jest typowe dla dzieci.
6. Nacisk na emocje.
Wpływ na emocje to klasyczna metoda programowania nero-lingwistycznego, mająca na celu
blokowanie zdolności ludzi do racjonalnej analizy, a co za tym idzie, na ogół zdolności
krytycznego myślenia o tym co się dzieje.
Z drugiej strony, użycie czynnika emocjonalnego pozwala otworzyć drzwi do
podświadomości, aby wpajać tam myśli, pragnienia, lęki, strach, przymus lub stabilne
zachowania. Mówi się o tym, jak trudny jest terroryzm, o tym jak niesprawiedliwa jest
władza, o tym jak głodni i upokarzani cierpią, skrywając prawdziwe przyczyny tego co się
dzieje. Emocje są wrogiem logiki.
7. Debilizacja ludności.
Ważną strategią jest zapewnienie, że ludzie nie są w stanie zrozumieć technik i metod
stosowanych do kontrolowania i podporządkowywania ich woli.
Jakość edukacji dla niższych klas społecznych powinna być tak przeciętna, jak to tylko
możliwe, aby ignorancja, która oddziela niższe klasy społeczne od wyższych pozostawała na
poziomie, którego klasy niższe nie będą w stanie przekroczyć.
8. Promowanie mód na przeciętność.
Władze starają się wprowadzić ideę, że modne jest bycie głupim, wulgarnym i źle
wychowanym. Metoda ta jest nierozłączna z poprzednią, ponieważ wszystko co jest mierne
we współczesnym świecie, tworzy się w ogromnych ilościach w każdej sferze społecznej – od
religii i nauki po sztukę i politykę.
Skandale, żółte gazety, czary i magia, wątpliwy humor i populistyczne działania przydają się
do osiągnięcia jednego celu: uniemożliwienia ludziom rozszerzenia ich świadomości na
rozległe przestrzenie prawdziwego świata.
9. Kultywowanie poczucia winy.
Kolejnym zadaniem jest sprawić, aby człowiek uwierzył, że tylko on jest winny własnych
nieszczęść, które wynikają z powodu braku jego zdolności umysłowych, możliwości lub
wysiłków.
W rezultacie, zamiast buntować się przeciwko systemowi ekonomicznemu, człowiek zaczyna
angażować się w samo-deprecjację, obwiniając siebie za wszystko co powoduje stan depresji,
co prowadzi między innymi do bezczynności.
10. Doskonała znajomość natury ludzkiej.
W ciągu ostatnich 50 lat postępy w rozwoju nauki doprowadziły do powstania coraz większej
przepaści między wiedzą zwykłych ludzi a informacjami posiadanymi i używanymi przez
klasy rządzące.
Dzięki biologii, neurobiologii i psychologii system ma do dyspozycji zaawansowaną wiedzę o
człowieku w zakresie fizjologii i psychiki. Systemowi udało się dowiedzieć więcej o
zwykłym człowieku niż o sobie samym.
Oznacza to, że w większości przypadków system ma większą władzę i kontroluje ludzi
bardziej niż siebie samego.
Czy zauważyliście te metody w działaniu?