22

4/2003

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

− Wzmacniacze stereofoniczne 2000−3000 zł

Rotelowi nigdy nie udało się zrobić naprawdę niskobudżetowego

odtwarzacza CD (i już chyba ta sztuka się nie uda), ale w ofercie zawsze

znajdowały się niesłychanie tanie integry, preampy i końcówki mocy.

Trzy lata temu pojawił się jednak problem zdalnego sterowania, które Rotel

proponował dopiero w modelach znacznie droższych niż konkurencja. Przez

kilkanaście miesięcy Rotel nie wiedział co zrobić − łypał okiem to

na stereo, to na wideo...

PPPPP

rawdziwe zmiany zaszły dopiero

wraz z nową serią 02. Rotel wra−
ca i zajmuje właściwą pozycję −
specjalisty od produktów stereo

nisko− i delikatnie średniobudżetowych.
Seria 02 jest również przełomowa pod
względem wzorniczym, zdecydowano się
na produkcję srebrnych obudów, co mo−
że świadczyć, że wreszcie Rotel poważ−
nie potraktował niebrytyjskie rynki zby−
tu. Obecnie w serii 02 oferowane są dwa
zintegrowane wzmacniacze (

R−02

jest

droższym z nich), przedwzmacniacz,
końcówka mocy, odtwarzacz CD i tuner.

RA−02

wygląda ładnie i skromnie,

głównie z uwagi na niezbyt wysoką obu−
dowę. Przedni panel jest plastikowy, ale
wykonanie i wykończenie są poprawne.
Dobrze wyglądają trzy niebieskie diody,
spośród których najważniejsza jest ulo−
kowana na gałce głośności, pokazując
wybrany poziom. Przełącznik źródeł
zdradza, że urządzenie posiada cztery
liniowe wejścia plus wejście dla analo−
gowego gramofonu. Pętla magnetofono−
wa jest monitorowana i uruchamiana
dodatkowym przełącznikiem. Niezależ−
ne konektory pre−out pozwalają na dołą−
czenie dodatkowej końcówki mocy.

RA−02

Tym razem Rotel nie tylko

nie odwołał się do brytyjskiej

konwencji brzmieniowej, ale jej z

dużą siłą zaprzeczył. W większości
nagrań, niezależnie od gatunku muzy−
ki, dominuje styl jasny i otwarty. Zarzut
zbytniej przesady w tym kierunku
można postawić w przy fragmentach
wymagających raczej spokoju i ciepła,
najczęściej jest to charakterystyka
możliwa do zaakceptowania, czy wręcz
nadająca muzyce dużo blasku i polotu.
Głosy zdają się być wyszczuplone, ale
już przy instrumentach akustycznych
średnica udowadnia dobrą dyspozy−
cję, bogatą paletę barw i właściwą
neutralność. Natomiast analityczność
można uznać za rewelacyjną − instru−
menty czytelne są nie tylko pojedyn−
czo, ale również w dużych grupach,
zachowujących przy tym pełną spój−
ność. Słuchacz nie zatrzymuje się na
poszczególnych dźwiękach, choć jeżeli
chce, to łatwo może do nich dotrzeć.
Znakomita jest także przestrzenność.
Operowanie planami udaje się pierw−

szorzędnie. Scena jest odpowiednio
oddalona od słuchacza, wydarzenia
mają swoje wyraźne miejsca źródło−
we, ale wcale nie są nimi zespoły głoś−
nikowe. Z pewnością w osiąganiu tak
świetnych efektów pomaga właśnie
lekkość, z jaką gra

R−02.

Wysokie tony są koncepcyjnie do−

pasowane do średnicy, dynamiczne
i dosadne, ale bez piaszczystych za−
brudzeń i metalicznych dodatków.
Przy odsłuchach niewielkich składów,
szczegóły zostają wysunięte na pierw−
szy plan, wówczas analityczność bie−
rze nieco górę nad spójnością, ale nie
ujmuje to wiele z wrażenie rzetelności,
z jaką przedstawiane są zarówno po−
jedyncze informacje, jak i muzyczny
sens całości.

R−02

dobrze kontroluje bas, choć

niskich tonów z całą pewnością nie
możemy nazwać twardymi. Cechują
się ekspansywnością, ze swobodą od−
twarzane są głębokie zejścia. Wraz
z tym dobrze oddane są barwy, jak
i kontury.

może pracować w większym systemie
sterowania. Przede wszystkim posiada
wejście na sygnały IR zakodowane w
formie impulsów elektrycznych. Umożli−
wia to współpracę magistralami Xan−
tech, AMX czy Crestron. Wejściu towa−
rzyszy wyjście elektrycznych odpowied−
ników komend, które pozwala na dalsze
przekazywanie poleceń do CD czy tune−
ra. W ten sposób cały zestaw Rotela
zostanie obsłużony przez jeden emiter
CB.

RA−02

posiada również dwa wyzwa−

lacze +12V, które mogą włączać i wyłą−
czać dowolne urządzenia systemu (nie−
koniecznie Rotela). Triggery są zdecy−
dowanie wygodniejszym i bezpieczniej−
szym rozwiązaniem niż konfiguracja z
wykorzystaniem wyjść sieciowych na
tylnym panelu wzmacniacza (których

RA−02

i tak nie posiada). Dwie pary

wyjść głośnikowych sterowane są z
przedniego panelu. Terminale akceptują
większość standardowych konektorów,
ale nie pozwalają na dołączenie same−
go przewodu − złocone trzpienie pod na−
krętkami nie posiadają po prostu otwo−
rów.

Regulacje balansu i barwy (odcinane

“tone off”, wykonywane są na przednim
panelu. Wzmacniacz posiada również
wyjście słuchawkowe.

Pilot zmienia tylko źródła, reguluje

głośność (z mute włącznie) i przełącza
pomiędzy stanem gotowości a normalną
pracą. Reszta przycisków zlokalizowa−
na na tym skromnym sterowniku prze−
znaczona jest do obsługi odtwarzacza
CD i tunera.

Rotel RA−02

WYKONANIE, KOMPONENTY i FUNKCJONALNOŚĆ:

Estetyczna budowa, dobre wykonanie.
Wewnątrz precyzyjny montaż, krótka ścieżka
sygnału. Duża ilość przydatnych opcji, włącznie
z systemowym sterowaniem.

OCENA:

bardzo dobra

LABORATORIUM:

Niskie zniekształcenia, szerokie

pasmo przenoszenia, dobra moc, tylko wysoki
szum.

OCENA:

dobra

+

BRZMIENIE:

Lekkie, detaliczne i przestrzenne,

jednocześnie podbudowane bardzo dobrym
basem.

OCENA:

bardzo dobra

BARDZO DOBRA

OCENA KOŃCOWA:

RA−02

Cena

[zł]

2300,−

Dystrybutor:

AUDIOKLAN

23

4/2003

0 ,0 0 1

0 ,0 1

0 ,1

1

0 ,1

1

1 0

1 0 0

1 0 0 0

M o c w y jś c io w a [W ]

THD+N [%]

8 o h m
4 o h m

-1 4 0

-1 3 0

-1 2 0

-1 1 0

-1 0 0

-9 0

-8 0

-7 0

-6 0

-5 0

-4 0

-3 0

-2 0

-1 0

0

0

2 0 0 0

4 0 0 0

6 0 0 0

8 0 0 0

1 0 0 0 0

1 2 0 0 0

1 4 0 0 0

1 6 0 0 0

1 8 0 0 0

2 0 0 0 0

C zę s to tliw o ś ć w H z

Ci

śnienie w dB

Laboratorium

Pomiary przeprowadzono przy użyciu systemu NEUTRIK A2D

Rys. 3. Moc

Nawet najtańszy Rotel może

pochwalić się elegancką budową

wewnętrzną.

Główne zasady konstrukcji Rotela są

zbliżone do Arcama, japońskie wzmacnia−
cze zwykle upakowane są w większości
na jednej płytce drukowanej, tak by unik−
nąć połączeń przewodami. Nie inaczej
jest i tym razem, płytka drukowana dotyka
tylnej i przedniej ścianki, można odnieść
wrażenie, że obudowa została skrojona
na potrzeby układu elektronicznego. Ma to
dużo dobrych stron, gniazda RCA wluto−
wano na płytkę, podobnie terminale głoś−
nikowe. Selekcja źródeł odbywa się trady−
cyjnie, z użyciem układów scalonych, wy−
bór padł na sprawdzoną Toshibę. Rotel
uparcie stosuje w swoich urządzeniach
bardzo dobre wzmacniacze operacyjne,
tym razem są to BurrBrowny OPA2134,
tylko w dziale regulacji barwy są tanie i
słabiutkie JRC, ale na to nikt nie będzie
przecież zwracał tak bacznej uwagi. Gor−
sza wiadomość to niehermetyczne poten−
cjometry, szkoda, że chociaż ten od głoś−
ności nie jest wyższej klasy. Końcówka
mocy zajmuje dość mały radiator, na każ−
dy kanał użyto dwóch tranzystorów, wyj−
ścia zabezpieczono przekaźnikami. Zasi−
lacz zbudowano na trafie toroidalnym. W
sumie Rotel sprawia wrażenie bardzo
schludnie i dokładnie zaprojektowanego, z
dbałością o precyzyjny montaż i krótką
ścieżkę sygnału.

Wzmacniacze Rotela nigdy nie należa−

ły do mocowych słabeuszy, ale tym razem
Japończycy nie wyżyłowali swojej kon−

81W i 73W w trybie dwukanałowym. Moc
maksymalną osiągniemy po doprowadze−
niu na wejście liniowe sygnału 0,322V, a
więc o uniwersalnej wartości. Odstęp syg−
nału od szumu nie jest niestety imponują−
cy, w tej dziedzinie Rotel zajmuje ostatnie
miejsce. Dynamika 94dB także nie pora−
ża, a współczynnik tłumienia, 32 jest cał−
kiem niezły.

Pasmo przenoszenia (rys.1

rys.1

rys.1

rys.1

rys.1) jest zna−

komite, na pierwszy rzut oka rażą co
prawda widoczne spadki w zakresie wyso−
kich i niskich częstotliwości, jednak biorąc
poprawkę na skalę osi wartości, nie pozo−
staje nam nic innego, jak tylko pogratulować
konstruktorom. Spadek dla 10Hz i 100kHz
nie jest bowiem większy niż 0,75dB.

Analiza zniekształceń (rys. 2

rys. 2

rys. 2

rys. 2

rys. 2) to popis

Rotela, nie ma się gdzie przyczepić, wszyst−
kie harmoniczne leżą poniżej −90dB, druga
i trzecia dla −93dB, a piąta i siódma poni−
żej −100dB.

Z wykresu na rys. 3

rys. 3

rys. 3

rys. 3

rys. 3 można odczytać

minimum zniekształceń, które występuje
przy mocy 46W na poziomie 0,03% w
przypadku obciążenia 8

Ω

i przy 63W na

poziomie 0,045% dla 4

Ω

. Krzywa 8

Ω

prze−

cina linię THD+N=0,1% przy 3W, powyżej
tej mocy możemy cieszyć się już korzyst−
nym poziomem zniekształceń, analogicz−
ne warunki dla 4

Ω

uzyskamy dla mocy

większych niż 7W. Oczywiście typowy dla
wzmacniacza jest clipping, a więc gwał−
towny wzrost zniekształceń, następujący
tuż przed osiągnięciem mocy znamiono−
wej (wyznaczanej przy THD+N=1%).

Rys. 2. Zniekształcenia harmoniczne

Rys. 1. Pasmo przenoszenia

Moc znamionowa (1% THD+N, 1kHz) [W]
[

Ω

]

1kanał

2 kanały

8

58

53

4

81

73

Czułość (dla maks. mocy) [V]

0,322

Stosunek sygnał/szum [dB]

(filtr A−ważony, 1W)

74

Dynamika [dB]

94

Zniekształcenia THD+N
(1W, 8

Ω

, 1kHz) [%]

0,18

Współczynnik tłumienia (4

Ω

)

32

Zdalne sterowanie

tak

Wejścia/wyjścia liniowe

5/2

Wejście gramofonowe

MM

Wyjścia z przedwzmacniacza

tak

Wyjście słuchawkowe

tak

Wyjścia głośnikowe

2 pary

Wymiary SxWxG [cm]

43,5x7,2x34,2

Masa [kg]

5,9

strukcji, a miano “mocarza” testu przypad−
ło Harman Kardonowi. Rotel dysponuje
58W przy 8

Ω

, po obciążeniu drugiego ka−

nału pozostaje o 6W mniej. Nie ma żad−
nych przeciwwskazań, by podłączać ko−
lumny 4

Ω

, moc wzrasta jednak tylko do