Piter Hammill - (This Side Of) The Looking Glass -„ Po tej stronie zwierciadła ”

Gwiazdy w niebiosach wciąż lśnią wysoko nade mną:
Jakże piękne by były, gdybyś wiedziała i gdybyś siedziała koło mnie
Jednak odeszłaś na drugą stronę zwierciadła.
Ja zostałem by samotnie spędzać te noce.

Jestem zagubiony, niemy, ślepy, pijany smutkiem, przesiąknięty obłędem.
Zalewa mnie fala, odpycha mnie lustro.
Echo twego śmiechu przenika przez taflę zwierciadła.

A ja jestem sam. Nie mam przyjaźni, pocieszenia, przyszłości ani domu.
Snuje się wokół mnie przeszłość.
Jesteś całą miłością, którą w życiu poznałem.
Bez ciebie nic nie jestem wart.
Zbyt jestem próżny w środku, milczący.
Jedynie wspominam to, co straciłem.
Zbyt wcześnie pozwoliłem ci wymknąć się.

Słyszysz mnie? Oto moja pieśń.
Teraz już cię nie ma. Te słowa nie wystarczą by zbawić moją duszę.
Jedynie naigrywają się ze mnie w lustrze.
Zimno mi. Jestem pełen tęsknoty, już ci powiedziałem, że płonę.
Moje oczy nie mogą znieść blasku światła.
Niczym bezdomny pies, nocą powlokę się przed siebie samotnie.

Każde z nas buduje swoją przyszłość, lecz ja straciłem swoją.
Żyję nadzieją na cud, na który jednak nic nie wskazuje.

Gwiazdy w konstelacjach smutno błyskają i spadają…
Bez ciebie żadna z nich nic nie znaczy.

Tłumaczenie Tomasz Beksiński