1
INSPEKTORAT WOJSKOWEJ SŁUśBY ZDROWIA
Załącznik do decyzji Nr 623/MON
Ministra Obrony Narodowej
z dnia 27 grudnia 2007 r.
Syg. Zdr. Nr 243/2007 r.
Instrukcja
O GOSPODARCE PSAMI SŁUśBOWYMI
W SIŁACH ZBROJNYCH RP
WARSZAWA
2007
2
SPIS TREŚCI
str.
Rozdział I
Zasady ogólne ........................................................................................................3
Rozdział II
Zasady organizacyjne gospodarki psami słuŜbowymi..........................................4
Rozdział III
Organizacja szkolenia i testowania sprawności uŜytkowej psów słuŜbowych ..5
Rozdział IV
Zasady utrzymania i wykorzystania psów słuŜbowych........................................5
1.
Obowiązki dowódcy...............................................................................................................5
2.
Obowiązki przewodnika psa...................................................................................................6
3.
Szkolenie doskonalące...........................................................................................................7
4.
śywienie psów......................................................................................................................7
5.
Pomieszczenia dla psów.........................................................................................................8
6.
Ogólne zasady pracy z psem..................................................................................................9
7.
Podstawowe zasady pielęgnacji psów słuŜbowych..................................................................10
Rozdział V Zakup, przekazanie, wybrakowanie oraz przekwalifikowanie psów słuŜbowych ...10
1.
Zakup psów........................................................................................................................10
2.
Przekazanie psa słuŜbowego................................................................................................11
3.
Wybrakowanie psa słuŜbowego ...........................................................................................11
4.
Postępowanie w przypadku strat .........................................................................................12
Rozdział VI
Zasady nadzoru weterynaryjnego nad gospodarką psami słuŜbowymi............13
Rozdział VII
Wymagania, przygotowanie i wykorzystanie psów słuŜbowych poza granicami
państwa .......................................................................................................................................15
1.
Przygotowanie psów słuŜbowych do pracy w rejonie operacji ................................................15
2.
Przemieszczenie psów słuŜbowych w rejon operacji ..............................................................17
3.
Zakwaterowanie, higiena, pielęgnacja i Ŝywienie psów słuŜbowych w rejonie operacji .............18
4.
Profilaktyka zdrowotna po powrocie z rejonu operacji ...........................................................19
Rozdział VIII Ewidencja, dokumentacja psów słuŜbowych i sprawozdawczość ........................19
Załączniki:
1.
Dowód toŜsamości psa słuŜbowego......................................................................................21
2.
Atest psa słuŜbowego..........................................................................................................25
3.
UpowaŜnienia przewodnika do wykonywania czynności z uŜyciem psa....................................26
4.
KsiąŜka ewidencji i przeglądu psów słuŜbowych....................................................................27
5.
Protokół wybrakowania psa słuŜbowego................................................................................31
6.
Protokół zdawczo – odbiorczy...............................................................................................32
7.
Dziennik pracy psa słuŜbowego...........................................................................................33
8.
Dziennik szkolenia doskonalącego psa słuŜbowego................................................................34
9.
Tabela naleŜności dla psa słuŜbowego..................................................................................36
10.
Pomieszczenia dla psów......................................................................................................37
3
ROZDZIAŁ I
ZASADY OGÓLNE
1. Instrukcja określa:
1)
zasady organizacji gospodarki psami słuŜbowymi;
2)
zasady organizacji szkolenia i testowania sprawności uŜytkowej psów słuŜbowych;
3)
zasady utrzymania i wykorzystania psów słuŜbowych w jednostkach organizacyjnych resortu
obrony narodowej;
4)
zasady zakup, przeklasyfikowanie, przekazywanie i wybrakowanie psów słuŜbowych;
5)
zasady przygotowania i wykorzystywania psów słuŜbowych przeznaczonych do pracy poza
granicami państwa;
6)
zasady nadzoru weterynaryjnego nad gospodarką psami słuŜbowymi;
7)
zasady dokumentacji i sprawozdawczości dotyczące psów słuŜbowych.
2. UŜyte w decyzji określenia oznaczają:
1)
atest – formalne potwierdzenie zdolności psa do wykonywania zadań, do których został
wytresowany;
2)
doskonalenie sprawności uŜytkowej - jest to zespół zabiegów tresury mających na celu
podwyŜszenie sprawności lub co najmniej utrzymywanie psa w pełnej zdolności do realizacji
zadań, do których został wytresowany
;
3)
dowódca – dowódca, komendant, szef, kierownik jednostki lub instytucji wojskowej;
4)
OSPiTPS – Ośrodek Szkolenia Przewodników i Tresury Psów SłuŜbowych przy Wojskowym
Ośrodku Farmacji i Techniki Medycznej w Celestynowie;
5)
OWC – oddział warty cywilnej;
6)
pies słuŜbowy – pies etatowy jednostki lub instytucji wojskowej;
7)
pies specjalny – pies słuŜbowy wytresowany do wykonywania zadań innych
niŜ o specjalności patrolowej i wartowniczej;
8)
PKW – Polski Kontyngent Wojskowy;
9)
przewodnik psa słuŜbowego - Ŝołnierz zawodowy lub pracownik wojska, który ukończył
specjalistyczny kurs szkolenia na przewodnika psa słuŜbowego i uzyskał pozytywną ocenę
z egzaminu końcowego;
10)
KG śW – Komenda Główna śandarmerii Wojskowej;
11)
RSZ - Rodzaj Sił Zbrojnych;
12)
sprawność uŜytkowa psa – jest to zdolność psa do wykonania zadań w specjalności,
do której został wytresowany;
13)
WOFiTM – Wojskowy Ośrodek Farmacji i Techniki Medycznej;
14)
wojskowy lekarz weterynarii – lekarz weterynarii WOMP, RSZ lub OSPiTPS;
15)
WOMP – Wojskowy Ośrodek Medycyny Prewencyjnej;
16)
śW – śandarmeria Wojskowa.
4
ROZDZIAŁ II
ZASADY ORGANIZACYJNE GOSPODARKI PSAMI SŁUśBOWYMI
3.
Jednostki i instytucje wojskowe wyposaŜa się w przewodników i psy słuŜbowe celem realizacji zadań
ochronnych oraz specjalnych.
4.
Psy słuŜbowe w wojsku wykorzystywane są w specjalnościach:
1)
patrolowej;
2)
wartowniczej;
3)
wykrywania materiałów wybuchowych i broni;
4)
wykrywania min;
5)
wykrywania narkotyków;
6)
innych, w zaleŜności od potrzeb Sił Zbrojnych RP.
5.
Szkolenie przewodników, zakup i tresurę psów słuŜbowych na potrzeby jednostek i instytucji
wojskowych, w specjalnościach wymienionych w pkt 4., realizuje Ośrodek Szkolenia Przewodników
i Tresury Psów SłuŜbowych przy WOFiTM w Celestynowie.
6.
Kandydat na przewodnika psa musi między innymi spełniać następujące warunki:
1)
posiadać ukończoną szkołę średnią;
2)
wyrazić pisemną zgodę na pełnienie tego rodzaju słuŜby;
3)
posiadać dobry stan zdrowia, brak schorzeń mogących nasilić się na skutek pracy
z psem słuŜbowym, potwierdzony aktualnymi badaniami lekarskimi.
7.
Przewodnikiem psa słuŜbowego moŜe być Ŝołnierz zawodowy lub pracownik wojska, który ukończył
specjalistyczny szkolenie na przewodnika psa słuŜbowego i uzyskał pozytywną ocenę z egzaminu
końcowego.
8.
Przewodnik moŜe posiadać wyznaczonego pomocnika do pielęgnacji, Ŝywienia i szkolenia
doskonalącego psa słuŜbowego.
9.
Nadzór nad organizacją zakupu, szkoleniem, wykorzystaniem, utrzymaniem, brakowaniem,
Ŝywieniem, opieką lekarsko-weterynaryjną i dobrostanem psów słuŜbowych w jednostkach
i instytucjach wojskowych, sprawuje wojskowa słuŜba weterynaryjna.
10.
Szefowie pionu szkolenia Dowództw Rodzajów Sił Zbrojnych, a w śandarmerii Wojskowej szef pionu
dochodzeniowo-śledczego KG śW składają, zapotrzebowanie na kolejny rok kalendarzowy, w zakresie
szkolenia przewodników, zakupu i tresury oraz doszkalania (atestacji) psów słuŜbowych, do szefa
słuŜby weterynaryjnej Wojska Polskiego, w ogólnie przyjętych terminach planowania budŜetowego.
11.
Zabrania się wykonywania zadań ochronnych lub specjalnych przewodnikom psów słuŜbowych bez
waŜnego upowaŜnienia do wykonywania czynności z uŜyciem psa, którego wzór został określony w
załączniku Nr 3 i wykorzystywania psów słuŜbowych bez waŜnego atestu, którego wzór został
określony w załączniku Nr 2, w specjalności do której zostały wyszkolone.
12.
Podstawą wpisania psa do ksiąŜki ewidencji i przeglądu psów słuŜbowych, której wzór określa
załącznik Nr 4, w jednostce lub instytucji wojskowej albo w przypadku przejścia przewodnika z psem
do innej jednostki jest protokół zdawczo-odbiorczy, którego wzór określa załącznik Nr 6.
13.
Podstawą skreślenia psa słuŜbowego z ksiąŜki ewidencji i przeglądu psów słuŜbowych w jednostce lub
instytucji wojskowej jest protokół wybrakowania psa, którego wzór określa załącznik Nr 5.
5
14.
W przypadku uŜytkowania psa specjalnego, za zgodą dowódcy, dopuszcza się przebywanie
psa słuŜbowego wraz z przewodnikiem w miejscu zamieszkania przewodnika.
ROZDZIAŁ III
ORGANIZACJA SZKOLENIA I TESTOWANIA SPRAWNOŚCI
UśYTKOWEJ PSÓW SŁUśBOWYCH
15.
Podstawową formą szkolenia przewodników i tresury psów jest szkolenie stacjonarne, prowadzone
w formie kursów specjalistycznego i doszkalającego (atestacyjnego) w Ośrodku Szkolenia
Przewodników i Tresury Psów SłuŜbowych w Celestynowie.
16.
Szkolenie psów specjalnych i ich przewodników, ze względu na potrzeby wojska,
w zakresie specjalistycznym moŜe być realizowane w innych specjalistycznych ośrodkach w kraju
i poza jego granicami, za zgodą szefa komórki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej
właściwej do spraw zdrowia.
17.
Programy szkolenia i doskonalenia przewodników oraz psów w poszczególnych specjalnościach
opracowuje kierownik OSPiTPS, a po zaopiniowaniu przez szefa słuŜby weterynaryjnej Wojska
Polskiego, zatwierdza szef komórki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej właściwej
do spraw zdrowia.
18.
Po ukończeniu kursów, o którym mowa w pkt 15., przeprowadza się egzamin sprawdzający poziom
wyszkolenia przewodników i psów.
19.
Ukończenie kursu przez przewodnika i psa słuŜbowego z wynikiem pozytywnym potwierdza się
wydaniem upowaŜnienia o nabyciu uprawnień przewodnika psa słuŜbowego w określonej specjalności
i atestu dla psa słuŜbowego. UpowaŜnienie dla przewodnika do wykonywania czynności słuŜbowych
z uŜyciem psa i atest dla psa słuŜbowego wydaje się na okres do 36 miesięcy.
20.
PrzedłuŜenie terminu waŜności uprawnień przewodnika psa słuŜbowego oraz atestu psa słuŜbowego,
na kolejny okres do 36 miesięcy, następuje po odbyciu kursu doszkalającego zakończonego
egzaminem weryfikującym umiejętności przewodnika i psa słuŜbowego.
21.
Stwierdzenie przez Komisję Atestacyjną w OSPiTPS utraty sprawności uŜytkowej psa słuŜbowego daje
podstawę do anulowania atestu, zmianę specjalności lub jego wybrakowania.
22.
Psy słuŜbowe, będące w wyposaŜeniu jednostek i instytucji wojskowych, podlegają systematycznemu
szkoleniu doskonalącemu.
23.
Dla prawidłowego przebiegu tresury, czynności kontrolnych i testowania sprawności uŜytkowej psów,
dowódcy jednostek wojskowych mogą zatrudnić pozorantów.
ROZDZIAŁ IV
ZASADY UTRZYMANIA I WYKORZYSTANIA PSÓW SŁUśBOWYCH
Obowiązki dowódcy
24.
Dowódca jest odpowiedzialny za planowanie i prawidłowe wykorzystanie w słuŜbie podległych mu
przewodników i psów słuŜbowych poprzez:
1)
optymalne oraz racjonalne wykorzystanie przewodników i psów słuŜbowych zgodnie z ich
przeznaczeniem;
6
2)
zatwierdzanie na podstawie programów szkolenia miesięcznych planów doskonalenia
zawodowego przewodników i psów słuŜbowych;
3)
zapewnienie przewodnikom czasu niezbędnego na opiekę, pielęgnację, Ŝywienie i utrzymanie
higieny oraz zdrowia psów słuŜbowych;
4)
zapewnienie zaopatrzenia przewodników psów słuŜbowych w naleŜny sprzęt potrzebny do
prowadzenia ćwiczeń doskonalących, Ŝywienia i pielęgnacji psów, a takŜe w przysługujące
naleŜności tabelaryczne;
5)
dbanie o budowę i remonty pomieszczeń psów słuŜbowych oraz zaplecza gospodarczego;
6)
wnioskowanie do szefa pionu szkolenia Dowództwa RSZ, a w przypadku śW do szefa pionu
dochodzeniowo-śledczego KG śW, o uzupełnienie oraz doszkalanie przewodników i psów
słuŜbowych w planowaniu na przyszły rok kalendarzowy;
7)
wnioskowanie do kierownika OSPiTPS o sprawdzenie wartości uŜytkowej (atestacji) psa
słuŜbowego oraz o przedłuŜenie waŜności upowaŜnienia przewodnika do wykonywania zadań
z uŜyciem psa słuŜbowego i atestu psa słuŜbowego;
8)
sprawowanie kontroli przydatności psów do słuŜby, nie rzadziej niŜ raz na pół roku, dokonując
wpisu w „Dzienniku szkolenia doskonalącego psa słuŜbowego”, którego wzór określa załącznik
Nr 8;
9)
nadzorowanie przewodników psów specjalnych przeznaczonych do wyszukiwania narkotyków
i materiałów wybuchowych co do zasad pobierania, zdawania oraz przechowywania materiałów
szkoleniowych podlegających ścisłemu rozliczeniu;
10)
zapewnienie w budŜecie jednostki wojskowej środków finansowych na leczenie psów
słuŜbowych w nagłych przypadkach.
Obowiązki przewodnika psa
25.
Przewodnik psa słuŜbowego odpowiedzialny jest za:
1)
wykorzystanie psa zgodnie z jego przeznaczeniem;
2)
karmienie, pielęgnowanie i utrzymanie zapewniające dobrostan psa;
3)
dbanie o stan i konserwację oporządzenia psa oraz sprzętu i urządzeń słuŜących
doskonaleniu sprawności uŜytkowej psa;
4)
planowanie i realizację szkoleń doskonalących przydzielonego psa słuŜbowego;
5)
doskonalenie własnych umiejętności z zakresu taktyki i techniki wykorzystania psów słuŜbowych;
6)
przestrzeganie zaleceń wojskowego lekarza weterynarii;
7)
prowadzenie dokumentacji związanej z planowaniem i realizacją szkoleń doskonalących,
odnotowywanych w Dzienniku szkolenia doskonalącego psa słuŜbowego oraz pracy psa
słuŜbowego w Dzienniku pracy psa słuŜbowego, którego wzór określony jest w załączniku Nr 7.
7
Szkolenie doskonalące
26.
Celem utrzymania poziomu wyszkolenia oraz przydatności psów słuŜbowych do pracy,
psy w jednostkach i instytucjach wojskowych podlegają systematycznemu szkoleniu doskonalącemu
w jednostkach macierzystych.
27.
Szkolenie doskonalące psów słuŜbowych jest czynnością realizowaną przez przewodnika psa
w formach ćwiczeń tresury przeprowadzanych cyklicznie w sposób indywidualny lub zorganizowany,
zgodnie z opracowanym i zatwierdzonym przez dowódcę jednostki wojskowej
planem szkolenia.
28.
Szkolenie doskonalące psów, w jednostkach i instytucjach wojskowych, naleŜy przeprowadzić
systematycznie z częstotliwością, nie mniej niŜ raz w tygodniu, a na jednorazowe ćwiczenia
przeznacza się nie mniej niŜ 2 godziny. Czas i rodzaj przeprowadzanych ćwiczeń odnotowuje się
w Dzienniku szkolenia doskonalącego psa słuŜbowego.
29.
W trakcie szkolenia doskonalącego naleŜy uwzględniać braki zauwaŜone u psa w czasie pełnienia
słuŜby.
30.
Szkolenie doskonalące w jednostkach wojskowych prowadzi się z wykorzystaniem toru przeszkód,
a w przypadku psów specjalnych dodatkowo z wykorzystaniem próbek zapachowych materiałów
wybuchowych i narkotyków oraz środków bojowych (rozbrojonych, bez zapalnika).
śywienie psów
31.
śywienie psa musi być racjonalne, dostosowane do potrzeb organizmu i jego funkcji
fizjologicznych.
32.
W jednostkach i instytucjach wojskowych Ŝywieniu podlegają wyłącznie psy słuŜbowe.
33.
Psy słuŜbowe Ŝywi się zgodnie z normami ustalonymi w odrębnych przepisach.
34.
Dzienna norma karmy dla psów słuŜbowych musi zabezpieczyć wszystkie potrzeby energetyczne psa
słuŜbowego wynikające z potrzeb fizjologicznych i wykonywanych zadań, a jej wymiar moŜe ulegać
zmianom zgodnie z postanowieniami odrębnych przepisów.
35.
Propozycje ilości środków spoŜywczych zawartych w normie karmy dla psów, opracowanej przez
Inspektorat Wojskowej SłuŜby Zdrowia, przesyła się do Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych.
36.
W ramach obowiązujących wartości pienięŜnych normy karmy dla psów, zwierzęta moŜna Ŝywić
wyłącznie środkami spoŜywczymi w postaci:
1)
konserw;
2)
karmy suchej;
3)
innych środków spoŜywczych, według zaleceń wojskowego lekarza weterynarii.
37.
Psu
naleŜy
zapewnić
stały,
nieograniczony
dostęp
do
wody,
z
uwzględnieniem
następujących zasad:
1)
woda powinna być czysta, świeŜa i zdatna do picia, podawana w czystej misce, przeznaczonej
tylko do wody;
2)
w chłodnej porze roku, psu zapewnia się do picia wodę ogrzaną do temperatury pokojowej,
podawaną podczas karmienia;
3)
w porze letniej psu zapewnia się wodę świeŜą, regularnie wymienianą;
4)
zabrania się poić psa zmęczonego, bezpośrednio po pracy, zanim nie wypocznie.
38.
Psy słuŜbowe karmi się z zachowaniem następujących zasad:
1)
psa powinien karmić tylko przewodnik lub jego pomocnik;
8
2)
karma powinna być właściwej jakości, przed podaniem psu karmy naleŜy skontrolować jej jakość
organoleptyczną (swoisty wygląd i zapach);
3)
psa karmi się wyłącznie z miski przeznaczonej do tego celu;
4)
psa karmi się dwa razy dziennie zawsze o stałej porze, w miejscu stałego wypoczynku;
5)
normę dzienną karmy dzieli się na dwie części, z zachowaniem zasady podawania karmy na
godzinę
przed
rozpoczęciem
pracy,
podając
1/3
normy
dziennej,
a 2/3 normy po zakończeniu pracy po godzinnym odpoczynku;
6)
nie wolno psu podawać gorącej jak równieŜ zimnej karmy;
7)
jeŜeli termin karmienia koliduje z czasem pełnienia słuŜby, przewodnik zobowiązany jest zabrać
tzw. suchy prowiant o wielkości odpowiedniej porcji;
8)
spoŜywanie posiłku przez psa powinno odbywać się w zupełnym spokoju w obecności
przewodnika lub jego pomocnika;
9)
po nakarmieniu nie zjedzone resztki karmy naleŜy usunąć a miskę umyć.
Pomieszczenia dla psów
39.
Pomieszczenia dla psów powinny znajdować się w miejscach suchych, przewiewnych, osłoniętych
od wiatru i słońca, nie naraŜonych na zalanie wodą. Niedopuszczalna jest lokalizacja tych
pomieszczeń w bezpośrednim sąsiedztwie uciąŜliwych źródeł hałasu i zapachów.
40.
KaŜdy pies powinien posiadać osobną budę z wybiegiem (kojcem) o powierzchni od 4 do 16 m².
Przykładowy opis budy wraz z wybiegiem dla psa rasy owczarek niemiecki zawiera załącznik nr 10.
41.
Kojec o powierzchni 4-16 m
2
w zaleŜności od wielkości psa, jest to przestrzeń zamknięta
ze wszystkich stron dobrze naciągniętą drucianą siatką (takŜe z góry) o oczkach 2 x 2 cm. Wysokość
ogrodzenia minimum 200 cm.
42.
Buda składa się z przedsionka i budy właściwej (legowiska). Legowisko musi być tak duŜe, aby pies
leŜący na boku, mógł swobodnie wyprostować wszystkie kończyny – zbyt obszernego legowiska pies
nie moŜe ogrzać ciepłem własnego ciała.
43.
Konstrukcja i materiały uŜyte do wykonania budy powinny zapewnić utrzymanie w jej wnętrzu
temperatury powyŜej 0°C w okresie zimowym:
1)
dach powinien być uchylny lub zdejmowany umoŜliwiający dostęp do środka budy celem jej
porządkowania, dezynfekcji i wietrzenia;
2)
ściany powinny być pełne, stanowiące osłonę przed mrozem i silnym wiatrem;
3)
przedsionek powinien stanowić 30% powierzchni budy, a legowisko - 70%;
4)
w okresie zimowym otwór wejściowy do legowiska zabezpiecza się kurtyną z materiału
izolacyjnego.
44.
Ściany, podłoga i dach muszą być podwójne aby tworzyły przestrzeń izolacyjną wypełnioną
styropianem i obite wewnątrz grubą folią. Odpowiednia izolacja chroni nie tylko przed mrozem,
ale i upałem, uniemoŜliwiając m.in. silne nagrzanie budy. Wewnętrzne ściany budy muszą być
składane na własne pióro, gładko wystrugane.
45.
Wszystkie elementy drewniane budy muszą być zakonserwowane przeciwko grzybom,
a zewnętrzne ściany budy zabezpieczone przed wilgocią farbą olejną lub emulsyjną.
46.
Podłoga wybiegu w kojcach powinna być utwardzona, nienasiąkliwa, łatwo zmywalna, zapobiegająca
poślizgowi, ze spadkiem 5 % w kierunku drzwi wejściowych do kojca.
9
47.
Kojec powinien być zbudowany z materiałów trwałych, a konstrukcja o wysokiej stabilności
i odporności mechanicznej.
48.
Kojec powinien mieć furtkę wejściową otwierająca się do środka oraz drzwiczki do podawania karmy.
Ogólne zasady pracy z psem
49.
W zaleŜności od charakteru pełnionej słuŜby przewodnik posiada właściwe wyposaŜenie
oraz niezbędny sprzęt stanowiący wyposaŜenie psa zgodnie z jego specjalnością, a takŜe środki
niezbędne do udzielenia pierwszej pomocy przedmedycznej.
50.
Wykorzystując psy słuŜbowe do ochrony obiektów naleŜy bezwzględnie przyjąć zasadę, Ŝe etatowo
liczba psów uŜywanych do patrolowania powinna być równa liczbie przeszkolonych przewodników
psów.
51.
Odstępstwo od tej reguły jest dopuszczalne wyłącznie w przypadku psów słuŜbowych wystawianych
na posterunkach stałych. W takich przypadkach jeden przewodnik psa słuŜbowego nie powinien mieć
przydzielonych więcej niŜ 2 psy, przy zachowaniu zasady, Ŝe przewodnikiem jest wyłącznie
licencjonowany pracownik OWC lub Ŝołnierz zawodowy.
52.
Organizując słuŜbę przewodnikom z psami w patrolach pieszych naleŜy uwzględniać panujące
warunki atmosferyczne.
53.
Praca psa w patrolu pieszym i na posterunku wartowniczym trwa do 8 godzin na dobę i jest
uwarunkowana temperaturą otoczenia i intensywnością opadów atmosferycznych, które to skracają
czas pracy do 6 godzin, w przypadku gdy:
1)
w okresie letnim temperatura powietrza wynosi powyŜej + 25 C;
2)
w okresie zimowym temperatura powietrza wynosi poniŜej – 15 C.
54.
Psy w patrolu prowadzi się na smyczy i w kagańcu, z wyłączeniem psów wytresowanych do uŜycia
bez kagańca oraz w sytuacjach uzasadnionych taktyką i techniką uŜycia psa.
55.
Czas pracy psów specjalnych uzaleŜniony jest od taktyki i techniki uŜycia psa, w szczególności od
strefy klimatycznej i rodzaju terenu.
56.
Do pracy węchowej przewodnik uŜywa psa bez kagańca.
57.
Po wykonaniu kaŜdej pracy naleŜy zapewnić psu odpowiedni odpoczynek w zaleŜności od rodzaju
pracy i czasu jej trwania.
58.
Przewodnik po powrocie ze słuŜby z psem obowiązany jest:
1)
przeprowadzić oględziny psa, ze szczególnym zwróceniem uwagi na stan opuszek palcowych,
małŜowiny uszne i błony śluzowej nosa;
2)
w przypadku stwierdzenia skaleczeń lub odmroŜeń tych części ciała, naleŜy niezwłocznie
skierować psa do ambulatorium weterynaryjnego;
3)
oczyścić i osuszyć (zakonserwować) ekwipunek psa.
59.
KaŜdemu przewodnikowi psa słuŜbowego i jego pomocnikowi przysługuje 1 godzina dziennie,
wliczona do czasu pracy, przeznaczona na Ŝywienie i pielęgnację psa oraz wykonanie czynności
porządkowych.
10
Podstawowe zasady pielęgnacji psów słuŜbowych
60.
Przewodnicy lub ich pomocnicy przeprowadzają zabiegi pielęgnacyjne przydzielonym im psom dwa
razy dziennie na otwartym powietrzu, w przeznaczonym do tego celu miejscu, oddalonym od bud
i wybiegów dla psów.
61.
Zabiegi pielęgnacyjne psa słuŜbowego polegają na:
1)
dokonaniu przeglądu stanu:
a)
skóry – czy nie ma zaczerwienienia, wyprysków, zadrapań, ran oraz pasoŜytów,
b)
przewodów usznych - czy nie ma zaczerwienienia, zadrapań lub wycieku z uszu,
c)
oczu – czy nie występuje zaczerwienienie spojówek lub ropna wydzielina,
d)
otworów nosowych – czy są czyste, wilgotne, czy nie ma wypływów,
e)
palców i pazurów – czy nie ma urazów mechanicznych i ciał obcych między palcami,
2)
czesaniu (szczotkowaniu);
3)
wykonaniu pielęgnacji oczu, nozdrzy, uszu, zębów, pazurów.
62.
Psy słuŜbowe naleŜy myć i kąpać w miarę potrzeb z zachowaniem następujących zasad:
1.
uŜywać tylko mydeł i szamponów zalecanych przez słuŜbę weterynaryjną;
2.
do mycia głowy uŜywać wyłącznie czystej wody;
3.
nie kapać psów zmęczonych, chorych, najedzonych oraz na 48 h przed podróŜą;
4.
zbyt częste mycie psa sprzyja przeziębieniom, chorobom skóry, reumatyzmowi;
5.
w porze letniej, przy temperaturze wody minimum 18°C, dopuszcza się pławienie psa.
63.
Do pielęgnacji psa przewodnik otrzymuje przybory określone w tabeli naleŜności, stanowiącej
załącznik Nr 9.
64.
W celu utrzymania higieny osobistej i właściwej pielęgnacji psa, przewodnik (pomocnik) otrzymuje
odpowiednie środki higieniczne i dezynfekcyjne.
ROZDZIAŁ V
ZAKUP, PRZEKAZANIE, WYBRAKOWANIE
ORAZ PRZEKWALIFIKOWANIE PSÓW SŁUśBOWYCH
Zakup
65.
Zakup psów na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, dokonywany jest zgodnie z ustawą z
dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo o zamówieniach publicznych (Dz. U z 2006 r. Nr 164, poz. 1163, Nr
170 poz. 1217, Nr 227 poz. 1658, z 2007 r. Nr 64 poz. 427, Nr 82 poz. 560) przez komisję
powoływaną rozkazem Komendanta Wojskowego Ośrodka Farmacji i Techniki Medycznej.
66.
Zakupu psów dokonuje się ze środków budŜetowych WOFiTM w Celestynowie, planowanych zgodnie
z potrzebami składanymi przez szefów pionu szkolenia Dowództw Rodzajów Sił Zbrojnych,
a w śandarmerii Wojskowej szefa pionu dochodzeniowo-śledczego KG śW do szefa słuŜby
weterynaryjnej Wojska Polskiego podległego szefowi Inspektoratu Wojskowej SłuŜby Zdrowia, w
ogólnie przyjętych terminach planowania budŜetowego.
11
67.
W skład komisji zakupu powinni wejść: wojskowy lekarz weterynarii, oficer OSPiTPS oraz podoficer
instruktor szkolenia psów. Przewodniczący komisji jest odpowiedzialny za całokształt pracy komisji
zgodnie z wytycznymi szefa słuŜby weterynaryjnej Wojska Polskiego.
68.
Zakup psów dokonywany jest z uwzględnieniem kryteriów doboru psów do słuŜby, określonych
w Regulaminie Zakupu Psów na potrzeby Sił Zbrojnych, zatwierdzonym przez Komendanta WOFiTM.
69.
Zakupionym psom w OSPiTPS nadaje się nazwy i numery ewidencyjne oraz po zakwalifikowaniu psów
do słuŜby wystawia dowody toŜsamości, którego wzór określony jest w załączniku Nr 1.
70.
Psy słuŜbowe znakuje się przez wytatuowanie numeru ewidencyjnego na wewnętrznej stronie
małŜowiny usznej lewego ucha oraz implantację mikroczipu, spełniającego wymagania normy ISO
11784 lub Aneksu A do normy ISO 11785.
71.
Nazwy psów powinny składać się z pojedynczych, krótkich wyrazów. Nie moŜna uŜywać imion ludzi,
nazwisk i wyrazów obraźliwych. Nazwy naleŜy nadawać według roku zakupu. Psy zakupione w: 2007
r. mają otrzymać nazwę na literę A, 2008 r. mają otrzymać nazwę na literę B, itd. zgodnie
z kolejnością liter alfabetu.
72.
WyposaŜenie psa w sprzęt, zgodnie z tabelą naleŜności stanowiącą załącznik Nr 9, odbywa się
w OSPiTPS. Po zakończeniu kursu, psa słuŜbowego wraz ze sprzętem przekazuje się do docelowej
jednostki lub instytucji wojskowej. Jest to równoznaczne ze zdjęciem ze stanu ewidencyjnego
oddziału gospodarczego zaopatrującego OSPiTPS.
Przekazanie psa słuŜbowego
73.
W przypadku zwolnienia przewodnika lub przeniesienia go na inne stanowisko, psa słuŜbowego
przekazuje się innemu przewodnikowi albo kandydatowi na przewodnika. Przewodnika posiadającego
wyszkolenie o specjalności innej niŜ przekazany mu pies albo kandydata na przewodnika wraz z psem
słuŜbowym kieruje się niezwłocznie na kurs specjalistyczny do OSPiTPS.
74.
W przypadku, gdy pies słuŜbowy przekazywany jest przewodnikowi, który ukończył szkolenie
specjalistyczne w OSPiTPS w Celestynowie w tej samej specjalności co przekazywany pies, naleŜy
skierować go niezwłocznie z przekazanym psem na najbliŜszy kurs doszkalająco-atestacyjny tej samej
specjalności.
Wybrakowanie psa słuŜbowego
75.
Psy nieprzydatne do dalszej pracy usuwa się z wojska po wybrakowaniu.
76.
Podstawą do wybrakowania psa słuŜbowego jest:
1)
orzeczenie lekarsko-weterynaryjne o stanie zdrowia psa słuŜbowego, wydane przez wojskowego
lekarza weterynarii, właściwego miejscowo Wojskowego Ośrodka Medycyny Prewencyjnej lub;
2)
orzeczenie Komisji Atestacyjnej OSPiTPS, w przypadku utraty wartości uŜytkowej psa niezbędnej
do wykonywania przez niego zadań.
77.
Psy słuŜbowe, ze względu na stan zdrowia, moŜna wybrakować w razie stwierdzenia:
1)
przewlekłego schorzenia centralnego układu nerwowego powodującego zaburzenia świadomości;
2)
nieodwracalnych zaburzeń w czynności narządów zmysłu, jak ślepota, utrata słuchu lub węchu;
3)
innych
przewlekłych
nieuleczalnych
stanów
chorobowych
uniemoŜliwiających
dalsze
wykorzystanie psa w słuŜbie;
4)
starości (po ukończeniu 9 lat) z ogólnym osłabieniem i przejawami uwiądu starczego.
12
78.
Psy słuŜbowe, ze względu na utratę wartości uŜytkowej, moŜna wybrakować w razie stwierdzenia:
1)
braku agresywności, posłuszeństwa lub bojaźliwość;
2)
innych wad, których nie moŜna usunąć uzupełniającym doszkalaniem w jednostkach wojskowych
lub w ośrodku tresury.
79.
Wybrakowania psa dokonuje komisja powołana przez dowódcę jednostki wojskowej. W skład komisji
powinni wejść: przedstawiciel komórki szkolenia jednostki wojskowej, a w śandarmerii Wojskowej
przedstawiciele pionu dochodzeniowo-śledczego KG śW i wojskowy lekarz weterynarii właściwego
miejscowo Wojskowego Ośrodka Medycyny Prewencyjnej.
80.
Protokół komisyjnego wybrakowania psa słuŜbowego, którego wzór stanowi załącznik Nr 5,
sporządzony w 4 egzemplarzach zatwierdza dowódca jednostki wojskowej. Egzemplarz Nr 1
pozostaje w jednostce, egzemplarz Nr 2 przesyła się do szefa pionu szkolenia RSZ, a w śandarmerii
Wojskowej do szefa pionu dochodzeniowo-śledczego KG śW. Egzemplarz Nr 3 i 4 przesyła się do
właściwego miejscowo Wojskowego Ośrodka Medycyny Prewencyjnej, celem zdjęcia psa z ewidencji.
Komendant Wojskowego Ośrodka Medycyny Prewencyjnej egz. Nr 4 protokołu wybrakowania psa
wraz z meldunkiem miesięcznym przesyła do Szefa SłuŜby Weterynaryjnej Wojska Polskiego.
81.
Po zatwierdzeniu protokołu wybrakowania psa słuŜbowego naleŜy w terminie 30 dni przekazać poza
wojsko. Psa moŜna przekazać nieodpłatnie przewodnikowi, innej zainteresowanej osobie lub
organizacji poŜytku publicznego, którzy zobowiąŜą się do zapewnienia właściwego dobrostanu dla
zwierzęcia.
82.
W celu skrócenia cierpienia nieuleczalnie choremu psu wojskowy lekarz weterynarii moŜe podjąć
decyzję o eutanazji psa przed sporządzeniem protokołu wybrakowania.
Postępowanie w przypadku straty psów
83.
W przypadku utraty psa spowodowanej na skutek winy umyślnej i nieumyślnej postępuje się zgodnie
z obowiązującymi przepisami dotyczącymi strat w mieniu wojskowym.
84.
W przypadku straty zawinionej przez przewodnika lub osoby nie będącej przewodnikiem, której
powierzono opiekę nad psem, wartość pienięŜna psa słuŜbowego równa się wartości określonej
w pkt 85., a następnie po ukończeniu 5 lat Ŝycia pomniejszonej o 25% za kaŜdy następny rok Ŝycia
i nie moŜe być niŜsza niŜ 30% wartości wpisanej do dowodu toŜsamości psa słuŜbowego.
85.
Wartość pienięŜna psa słuŜbowego jest równa:
1)
przed tresurą – cenie zakupu;
2)
po tresurze – cenie zakupu powiększonej o 100%, a w przypadku psa specjalnego
o 150%;
Ustaloną wartość pienięŜną psa wpisuje się do ksiąŜki ewidencji i przeglądu psów słuŜbowych oraz
do dowodu toŜsamości psa słuŜbowego.
86.
W przypadku straty psa słuŜbowego, dowódca jednostki po zakończeniu postępowania
wyjaśniającego powiadamia, dla celów ewidencyjnych, szefa pionu szkolenia w Dowództwie RSZ,
a w śandarmerii Wojskowej szefa pionu dochodzeniowo-śledczego KG śW oraz wojskowego lekarza
weterynarii z właściwego miejscowo Wojskowego Ośrodka Medycyny Prewencyjnej.
13
ROZDZIAŁ VI
ZASADY NADZORU WETERYNARYJNEGO NAD GOSPODARKĄ PSAMI
87.
Zabezpieczenie weterynaryjne psów słuŜbowych w jednostkach i instytucjach wojskowych realizują
wojskowi lekarze weterynarii, właściwych miejscowo WOMP, RSZ i OSPiTPS w Celestynowie.
88.
Psy słuŜbowe poddaje się zabiegom profilaktycznym wg wskazań wojskowego lekarza weterynarii,
w szczególności:
1)
szczepienie przeciwko wściekliźnie;
2)
innym szczepieniom ochronnym;
3)
zwalczaniu endopasoŜytów i ektopasoŜytów;
4)
oraz innym zabiegom profilaktycznym.
89.
Koszt zabiegów profilaktycznych, leczniczych i badań okresowych pokrywa się z budŜetu
WOMP.
90.
Koszty opieki lekarsko-weterynaryjnej psów słuŜbowych, związane z nagłymi przypadkami
chorobowymi oraz zleconymi usługami poza wojsko, pokrywa się z budŜetu jednostek wojskowych.
91.
Koszt badań, zabiegów profilaktycznych i opieki lekarsko-weterynaryjnej psów przebywających
w OSPiTPS na kursach szkoleniowych lub doszkalająco-atestacyjnych, pokrywa się w pełnym zakresie
z budŜetu WOFiTM.
92.
Wojskowy lekarz weterynarii, właściwego miejscowo dla jednostki lub instytucji wojskowej WOMP,
przeprowadza:
1)
dwa
razy
w
roku
okresowe
badanie
lekarsko-weterynaryjne
psów
słuŜbowych.
Wyniki badań odnotowuje się w karcie badania lekarsko-weterynaryjnego psa słuŜbowego,
określając jego stan zdrowia i kategorię przydatności do słuŜby:
a)
Kategoria 1 – Zdolny bez ograniczeń
(1) Pies sprawny fizycznie, dobrej kondycji, klinicznie zdrowy, spełnia wymagania do
wykonywania zadań niezaleŜnie od warunków klimatycznych, przy odpowiednim
zabezpieczeniu weterynaryjnym w rejonie działania:
-
dobrze znosi skrajne warunki środowiskowe i stres;
-
nie stwierdza się czynników ograniczających czy upośledzających pracę psa
(osowiałość, podniecenie, osłabienie itd.);
-
w badaniu klinicznym nie stwierdza się istniejących lub nawrotowych stanów
chorobowych, które ograniczałyby wykonywanie zadań lub nasiliły się wskutek stresu
lub zwiększonego wysiłku (np.: kulawizny);
(2) Mogą występować nieznaczne problemy zdrowotne (np.: rany powierzchowne naskórka,
otarcia, itp.), nie wpływające na jakość wykonywania zadań.
b)
Kategoria 2 – Zdolny z ograniczeniem
(1)
Przy
właściwym
zabezpieczeniu
weterynaryjnym
w
rejonie
działania,
pies pod względem zdrowotnym spełnia wymagania do wykonywania zadań
w danym regionie geograficznym lub danej operacji z minimalnym okresem
adaptacyjnym:
-
moŜe być wykorzystywany w operacjach/ misjach krótkoterminowych (do 45 dni);
-
mogą występować problemy zdrowotne, nieznacznie ograniczające zdolność psa
słuŜbowego do wykonywania zadań (np.: wiek), ale dające się opanować.
(2) Przyczyna ograniczenia musi być odnotowana w dokumentacji lekarskiej
i przedstawiona dowódcy jednostki wojskowej.
14
c) Kategoria 3 – Czasowo niezdolny
-
Stan zdrowia psa, wyklucza codzienne wykonywanie zadań, a pies jest
w trakcie obserwacji, badań lub leczenia.
-
Przyczyna czasowej niezdolności musi być odnotowana w dokumentacji lekarskiej
i przedstawiona dowódcy jednostki wojskowej.
d) Kategoria 4 – Niezdolny
(1)
Istniejące problemy zdrowotne lub kondycja fizyczna psa często lub regularnie
utrudniają wykonywanie codziennych zadań.
-
Kondycja fizyczna i/lub stan zdrowia psa dają podstawę do wybrakowania psa
w ciągu roku.
(2) Przyczyna niezdolności musi być odnotowana w dokumentacji lekarskiej i przedstawiona
dowódcy jednostki wojskowej.
2)
raz na kwartał, dokonuje kontrole warunków utrzymania i wykorzystywania psów.
W czasie kontroli sprawdza:
a)
stan ewidencji psów, prawidłowość zapisów w ksiąŜce ewidencji i dowodach toŜsamości
psów oraz zgodność stanu ewidencyjnego ze stanem faktycznym;
b)
ogólny stan zdrowia zwierząt;
c)
stan pielęgnacji psów słuŜbowych oraz stan wyposaŜenia w przedmioty do pielęgnacji;
d)
stan pomieszczeń dla psów, warunki zdrowotne, stan wyposaŜenia pomieszczeń
i utrzymanie porządku;
e)
stan odŜywienia psów, stosowane naleŜności Ŝywnościowe, warunki Ŝywienia, stan
zapasów karmy, jej jakość i warunki przechowywania;
f)
warunki pracy psów słuŜbowych, wyposaŜenia w ekwipunek;
realizację procesu doskonalenia psa w jednostce.
93.
Wojskowy lekarz weterynarii kaŜdorazowo po dokonaniu przeglądu zwierząt oraz kontroli warunków
utrzymywania i wykorzystywania zwierząt sporządza protokół z kontroli, referuje dowódcy wyniki
kontroli wraz z wnioskami o usunięcie niedociągnięć. Ponadto uwagi pokontrolne wpisuje do ksiąŜki
ewidencji i przeglądu psów słuŜbowych.
94.
Wojskowy lekarz weterynarii jest zobowiązany do składania meldunków bezpośredniemu
przełoŜonemu słuŜby weterynaryjnej w wypadkach, gdy niedociągnięcia w zakresie utrzymania
i wykorzystania psów słuŜbowych w jednostkach pomimo jego interwencji nie są usuwane oraz
w sprawach wymagających interwencji lub decyzji szczebla wyŜszego.
15
ROZDZIAŁ VII
WYMAGANIA, PRZYGOTOWANIE I WYKORZYSTANIE
PSÓW SŁUśBOWYCH POZA GRANICAMI PAŃSTWA
95.
Celem minimalizacji zagroŜeń dla personelu wojskowego i psów słuŜbowych oraz zapewnienia
efektywnego wykorzystania psów słuŜbowych przy wykonywaniu zadań przez siły zbrojne w
operacjach poza granicami państwa, naleŜy stosować się do wymagań określonych w porozumieniu
standaryzacyjnym - STANAG 2534 MED(Edition 1) – Welfare, care and veterinary support for
deployed military working animals.
Przygotowanie psów do pracy w rejonie operacji
96.
W przypadku planowania wysyłania w rejon operacji powyŜej pięciu (5) psów słuŜbowych,
w składzie Polskich Kontyngentów Wojskowych zapewnia się stanowisko dla wojskowego lekarza
weterynarii oraz dowódcy plutonu przewodników psów słuŜbowych.
97.
Dowódca jednostki informuje wojskowego lekarza weterynarii właściwego miejscowo WOMP
o liczbie psów słuŜbowych planowanych do wykonywania zadań poza granicami państwa, na cztery
miesiące przed planowanym terminem wyjazdu.
98.
Szef SłuŜby Weterynaryjnej Wojska Polskiego, koordynuje działania celem wysłania w rejon działania
Polskich Kontyngentów Wojskowych, wojskowego lekarza weterynarii dla zapewnienia właściwej
opieki weterynaryjnej psom słuŜbowym w Polskich Kontyngentach Wojskowych.
99.
W przypadku, kiedy w rejon operacji wysyła się do pięciu (5) psów słuŜbowych włącznie,
dowódca macierzystej jednostki wojskowej:
1)
podejmuje odpowiednie działania celem zapewnienia psu słuŜbowemu opieki lekarsko-
weterynaryjnej, poprzez podpisanie umowy /porozumienia technicznego/ z przedstawicielem sił
sojuszniczych posiadającym w składzie lekarzy weterynarii;
2)
przekazuje,
przewodnikowi
psa
słuŜbowego,
informację
o
dostępności
personelu
weterynaryjnego w rejonie operacji.
100.
W okresie 14 dni, przed planowanym wyjazdem w rejon operacji, psa słuŜbowego poddaje się
przeglądowi lekarsko-weterynaryjnemu, celem potwierdzenia kategorii zdrowia psa, określonej
podczas ostatniego badania okresowego.
101.
Psy słuŜbowe zakwalifikowane do słuŜby poza granicami państwa, na okres dłuŜszy niŜ 45 dni,
muszą posiadać 1 kategorię zdrowia, jak równieŜ:
1)
klinicznie zdrowe, w badaniu przedmiotowym bez cech patologii;
2)
nie mogą wykazywać Ŝadnych objawów, które ograniczałyby wykonywanie zadań albo ujawniłyby
się na skutek stresu (hałas) lub zwiększonego wysiłku fizycznego czy warunków środowiskowych
(temperatura, wilgoć, kurz, wiatr, itp.), w tym w szczególności schorzeń układu kostnego,
skórnego, sercowo-naczyniowego, moczowego, itp.;
3)
nie powinny być w trakcie leczenia.
102.
Psy słuŜbowe wojskowy lekarz weterynarii poddaje się szczepieniom ochronnym:
1)
obowiązkowym - przeciwko wściekliźnie, przy uŜyciu inaktywowanej szczepionki zawierającej
przynajmniej jedną jednostkę antygenową na dawkę (standard WHO);
16
2)
zalecanym - przeciwko chorobom zakaźnym - przeciwko nosówce, zakaźnemu zapaleniu
wątroby, zakaŜeniom dróg oddechowych wywołanym przez adenowirus typ 2, zakaŜeniom
wywołanym
przez
wirus
parainfluenzy,
parwowirus
oraz
Leptospira
Canicola
/ L. Icterohaemorrhagiae/;
3)
dodatkowym - przeciwko innym chorobom, które mogą być wykonane w przypadku
specyficznego ryzyka jednakŜe nie są wymagane np.: borelioza, babeszjoza, tęŜec.
103.
Decyzję o konieczności szczepień ochronnych dodatkowych określa wojskowy lekarz weterynarii,
właściwego miejscowo WOMP przygotowujący, w zakresie zabezpieczenia weterynaryjnego psy
słuŜbowe do pracy, biorąc pod uwagę panującą sytuację epizootyczną w rejonie planowanej
operacji.
104.
Wszystkie szczepienia muszą być potwierdzone wpisem do paszportu psa.
105.
Na trzy miesiące przed przemieszczeniem w rejon operacji, uprawniony wojskowy lekarz weterynarii
pobiera od psów słuŜbowych próbki krwi, opracowuje i przesyła je do zatwierdzonego laboratorium
(w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym w Puławach) celem określenia poziomu przeciwciał
przeciwko wściekliźnie (kontrola efektywności szczepienia). Po otrzymaniu pozytywnego wyniku
potwierdza to wpisem do paszportu psa.
106.
Uprawnionym wojskowym lekarzem weterynarii do wydawania paszportów psom słuŜbowym
i dokonania wpisu do paszportu potwierdzającego pozytywny poziom przeciwciał przeciwko
wściekliźnie są kierownicy Wojskowych Gabinetów Weterynaryjnych WOMP lub OSPiTPS.
107.
Dowódca jednostki wojskowej zabezpiecza środki finansowe na pokrycie kosztów badania poziomu
przeciwciał przeciwko wściekliźnie i wydania psom słuŜbowym paszportów.
108.
W okresie 14 dni przed planowanym wyjazdem, psy poddaje się zabiegom zwalczania endo
i ektopasoŜytów, w tym w szczególności przeciwko tasiemczycom (np. echinokokoza), nicieniom,
pchłom i kleszczom. W zaleŜności od rejonu misji (operacji) stosuje się inne, właściwe środki
profilaktyczne określone przez wojskowego lekarza weterynarii.
109.
Dowódca jednostki wojskowej wysyłającej psy w rejon operacji ustala, z wojskowym lekarzem
weterynarii właściwego miejscowo WOMP, termin przeprowadzenia dodatkowego szkolenia
przewodnika psa słuŜbowego obejmującego:
1)
aklimatyzację zwierząt w rejonie operacji;
2)
podstawowe zasady zakwaterowania, higieny i Ŝywienia psa słuŜbowego w rejonie operacji;
3)
podstawowe zasady opieki nad psem w odmiennych strefach klimatycznych, w tym
w szczególności objawy, zapobieganie i postępowanie w przypadkach przegrzania lub oziębienia
psa;
4)
podstawowe objawy chorób powszechnie występujących w rejonie operacji i sposób im
zapobiegania;
5)
przeznaczenie i sposób stosowania środków dezynfekcyjnych i pielęgnacyjnych oraz zachowanie
bezpieczeństwa i higieny w ich stosowaniu;
6)
podstawowe zasady udzielania psu pierwszej pomocy;
7)
postępowanie z psem w czasie transportu;
8)
przygotowanie psa słuŜbowego do powrotu z rejonu operacji.
17
110.
Przed wysłaniem psa słuŜbowego w rejon misji (operacji):
1)
Dowódca jednostki wojskowej wyposaŜa psa słuŜbowego dodatkowo, oprócz wyposaŜenia
zasadniczego (ekwipunku), w następujące sorty:
a)
buty ochronne, zapobiegające skaleczeniom opuszek palcowych,
b)
matę izolacyjną typu „carimata”, słuŜącą jako warstwa izolująca psa od podłoŜa w takcie
jego odpoczynku,
c)
folię izotermiczną słuŜącą do ochrony psa w ekstremalnych warunkach środowiskowych.
2)
wojskowy lekarz weterynarii właściwego miejscowo WOMP, wyposaŜa przewodnika psa
słuŜbowego w Zestaw Pierwszej Pomocy – Weterynaryjny (ZPP-W), który zawiera wymagane
minimalne ilości niezbędnego sprzętu, materiałów opatrunkowych i środków dezynfekcyjnych.
Skład ZPP-W moŜe być modyfikowany przez wojskowego lekarza weterynarii, biorąc pod uwagę
umiejętności przewodnika, dostęp do opieki weterynaryjnej oraz prawdopodobne sytuacje,
które mogą wystąpić w rejonie działania tak, aby zabezpieczyć psa słuŜbowego na planowany
okres pobytu w rejonie operacji.
Przemieszczenie psów słuŜbowych w rejon operacji
111.
Pies słuŜbowy musi posiadać:
1)
Identyfikacja - psy słuŜbowe muszą być oznakowane za pomocą czytelnego tatuaŜu oraz
implantację mikroczipu, spełniającego wymagania normy ISO 11784 lub Aneksu A do normy
ISO 11785.
2)
Świadectwo zdrowia - wojskowy lekarz weterynarii, właściwego miejscowo WOMP,
nie wcześniej niŜ na 10 dni przed planowym wylotem w rejon misji / operacji przeprowadza
przegląd stanu zdrowia psów słuŜbowych celem potwierdzenia dobrego stanu zdrowia
dokonując wpisu do paszportu psa.
3)
Paszport psa. Psy słuŜbowe zaopatruje się w paszporty, gdzie odnotowuje się szczepienia
przeciwko wściekliźnie, innym chorobom zakaźnym oraz wykonanie zabiegów zwalczających
endo- i ektopasoŜyty.
112.
W czasie transportu psu słuŜbowemu i jego przewodnikowi naleŜy zapewnić bezpieczeństwo
i właściwe warunki klimatyczne, w szczególności:
1)
zapewnić stały kontakt psa z przewodnikiem, co wpływa uspokajająco na psa;
2)
zapewnić psu odpowiednią ilość wody zdatnej do picia;
3)
w przypadkach transportu długotrwałego przekraczającego 8 godzin, psu słuŜbowemu
naleŜy zapewnić właściwą karmę i moŜliwość wybiegania się.
113.
W czasie transportu drogą powietrzną, psu naleŜy zapewnić: właściwe warunki podróŜy
(w ogrzewanych i z wyrównanym ciśnieniem przedziałach) i stały kontakt z przewodnikiem.
114.
Nie zaleca się transportowania psów słuŜbowych w lukach bagaŜowych samolotów wojskowych.
115.
W przypadku transportu psów słuŜbowych w klatkach, muszą one spełniać następujące minimalne
wymagania techniczne w zakresie wymiarów:
-
długość = A + ½ B
-
szerokość = C x 2
-
wysokość = D,
18
gdzie:
A = długość psa , od czubka nosa do podstawy ogona,
B = wysokość od ziemi do łokcia psa,
C = odległość pomiędzy barkami psa,
D = wysokość stojącego psa, z głową utrzymywaną w normalnej pozycji.
Zakwaterowanie, higiena, pielęgnacja i Ŝywienie psów słuŜbowych w rejonie operacji
116.
Po przybyciu psów słuŜbowych w rejon operacji, naleŜy im zapewnić odpoczynek co najmniej przez
24 godziny, a przez kolejne dwa tygodnie nie zmuszać do intensywnego wysiłku celem aklimatyzacji
do lokalnych warunków środowiskowych.
117.
Pomieszczenie dla psów musi być wydzielonym obiektem, w którym psy i ich przewodnicy będą
przebywać w bliskości. W przypadku misji (operacji) w strefie klimatycznej o wysokich
temperaturach, pomieszczenia powinny posiadać klimatyzację, co pozwoli zwierzętom na pełną
regenerację sił. Najlepiej wydzielony budynek z kojcami dla psów o minimalnej wielkości ok. 4 m
2
.
Wybiegi zadaszone, ogrodzone bardzo gęsta siatką, podłoŜe deskowane (deski bardzo szczelnie
zespolone ze sobą i na podwyŜszeniu) z obszarem oczyszczonym z roślinności i zdezynfekowanym
zapewniającym psom izolację od niebezpiecznego oddziaływania zarówno stawonogów
(np. skorpiony) jak i jadowitych gadów. Dopuszcza się lokalizację bud na zewnątrz,
zabezpieczonych przed w/w stawonogami i gadami. Buda powinna być umieszczona na palach,
osłonięta naturalnymi lub sztucznymi barierami redukującymi hałas i zapewniająca psu spokój.
Wskazane jest zamieszkiwanie psa wraz z przewodnikiem w jednym pomieszczeniu.
118.
Budy i wybiegi dla psów muszą być codziennie sprzątane, a raz w tygodniu myte i dezynfekowane.
119.
W warunkach misji bardzo waŜna jest higiena psa, obowiązkowe codzienne szczotkowanie
i czesanie. W trakcie tych czynności sprawdzany jest stan okrywy włosowej i skóry psa (w tym stan
opuszek palcowych). Wskazane jest posiadanie przez psy słuŜbowe specjalnego obuwia
chroniącego łapy psa przy wykorzystywaniu psów w terenie o podłoŜu trudnym (np.: kamienisty,
skalny, kolczasty). KaŜde odstępstwo od normy musi być niezwłocznie zgłaszane do lekarza
weterynarii (zadrapania, ubytek okrywy włosowej, rany, ciernie, obecność pasoŜytów skórnych,
itp.). Natychmiastowe zabezpieczenie weterynaryjne umoŜliwia prawidłową i skuteczną pracę psów.
Nawet małe, nie zaopatrzone na czas skaleczenia w ekstremalnych warunkach mogą stanowić
zagroŜenie dla zdrowia psa i skutkować wyłączeniem psa z pracy. ZauwaŜone zmiany powinny być
zgłoszone przez przewodnika psa lekarzowi weterynarii opiekującemu się psami słuŜbowymi.
120.
Podczas Ŝywienie psów słuŜbowych obowiązują następujące zasady:
1)
psu naleŜy zapewnić wysokoenergetyczną suchą karmę, zgodnie z normą karmy dla psów
określoną w odrębnych przepisach;
2)
psu słuŜbowemu naleŜy zapewnić nieograniczony dostęp do wody zdatnej do picia. Stosować
wodę butelkowaną, niegazowaną, uŜywaną przez Ŝołnierzy w rejonie operacji. Nie wolno poić psa
zmęczonego lub zgrzanego, zanim nie wypocznie;
3)
częstotliwość Ŝywienia dziennego, zaleŜy od indywidualnych predyspozycji psa i adaptacji do
lokalnych warunków środowiska (temperatura, aktywność). Normę dzienną karmy dzieli się na
dwie części, z zachowaniem zasady podawania karmy, na godzinę przed rozpoczęciem pracy
podając 1/3 normy dziennej, a 2/3 normy po zakończeniu pracy, po godzinnym odpoczynku;
4)
karmę dla psów naleŜy przechowywać w miejscu suchym, zabezpieczonym przed dostępem
gryzoni i owadów.
19
121.
W rejonie misji profilaktykę i lecznictwo weterynaryjne prowadzi wojskowy lekarz weterynarii PKW
lub lekarz weterynarii sił sojuszniczych.
122.
Podczas trwania misji zaleca się, przy okresie 6 miesięcznej słuŜby psa, przeprowadzanie zabiegów
zwalczania ektopasoŜytów co 1 miesiąc, a zwalczania endopasoŜytów co 3 miesiące.
123.
Przygotowując psa słuŜbowego do powrotu z rejonu operacji musi on:
1)
posiadać paszport, który jest waŜny do czasu upływu waŜności szczepienia przeciwko
wściekliźnie;
2)
przejść profilaktyczne zwalczanie endo- i ektopasoŜytów na 15 dni przed planowanym powrotem;
3)
nie wcześniej niŜ w okresie 10 dni przed planowanym powrotem, pies słuŜbowy musi być
poddany badaniu lekarsko-weterynaryjnemu przez wojskowego lekarza weterynarii PKW lub sił
sojuszniczych, zakończonym wydaniem świadectwa zdrowia (Health certificate), najlepiej
na 48 godzin przed wylotem z rejonu operacji.
124.
Przed planowanym powrotem, wyposaŜenie i sprzęt psa słuŜbowego naleŜy poddać dezynfekcji,
a wyposaŜenie dodatkowe, takie jak buty ochronne, carimata czy folia izotermiczna, naleŜy spalić.
Profilaktyka zdrowotna po powrocie z rejonu operacji
125.
O planowanej dacie powrotu psa słuŜbowego z rejonu operacji dowódca macierzystej
jednostki wojskowej powiadamia komendanta właściwego miejscowo WOMP.
126.
Psa słuŜbowego poddaje się 2-tygodniowej kwarantannie w MSD macierzystej jednostki
wojskowej, w okresie której poddaje się go badaniu lekarsko-weterynaryjnemu przez wojskowego
lekarza weterynarii, właściwego miejscowo WOMP.
127.
W trakcie badania lekarsko-weterynaryjnego od psa pobiera się próbki krwi i przeprowadza testy
serologiczne w kierunku erlichiozy, boreliozy, difilariozy i leiszmaniozy, wykorzystując do badania
metodę ELISA lub inną uznaną metodę, zgodnie z zaleceniami Światowego Urzędu Epizootii (OIE)
z uwzględnieniem zapisu pkt. 123.
128.
Zakres badań moŜe ulegać modyfikacji w zaleŜności od danych o aktualnej sytuacji
epidemiologicznej w kraju, z którego powrócił pies.
129.
Po okresie kwarantanny i badaniu lekarsko-weterynaryjnym wojskowy lekarz weterynarii, wydaje
orzeczenie lekarsko-weterynaryjne o przydatności psa do dalszej słuŜby.
ROZDZIAŁ VIII
EWIDENCJA, DOKUMENTACJA PSÓW I SPRAWOZDAWCZOŚĆ
130.
W jednostkach i instytucjach wojskowych prowadzi się następujące dokumenty:
1)
ksiąŜkę ewidencji i przeglądu psów wojskowych, którego wzór określony jest w załączniku Nr 4;
2)
dziennik pracy psa słuŜbowego, którego wzór określony jest w załączniku Nr 7;
3)
dziennik szkolenia doskonalącego psa słuŜbowego, którego wzór określony jest w załączniku
Nr 8;
4)
dowód toŜsamości psa wojskowego, którego wzór określony jest w załączniku Nr 1.
131.
Wpisywanie psów do ksiąŜki ewidencji i skreślenie z ewidencji przeprowadza się rozkazem dowódcy
jednostki.
20
132.
Podstawą do wpisania psa do ksiąŜki ewidencji i przeglądu psów wojskowych, jak równieŜ
skreślenia z ewidencji jest:
1)
protokół zdawczo-odbiorczy, którego wzór określony jest w załączniku Nr 6;
2)
protokół wybrakowania psa słuŜbowego którego wzór określony jest w załączniku Nr 5;
3)
orzeczenie o odszkodowaniu lub decyzja o umorzeniu naleŜności w przypadku straty psa,
wydana zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu postępowania w przypadku szkód
wyrządzonych w mieniu wojskowym.
133.
W celu zabezpieczenia potrzeb uzupełniania, szkolenia i atestacji psów słuŜbowych szefowie pionu
szkolenia jednostek wojskowych i Dowództw RSZ, a w śandarmerii Wojskowej szef pionu
dochodzeniowo-śledczego KG śW prowadzą ewidencję stanowisk etatowych przewodników i psów
słuŜbowych (wzór dowolny).
134.
Dowód toŜsamości psa wojskowego wystawia Ośrodek Szkolenia Przewodników i Tresury Psów
SłuŜbowych. KaŜdorazowo przy przekazaniu psa z jednostki do jednostki przekazuje się wraz
z psem jego dowód toŜsamości.
135.
Do dowodu toŜsamości psa wpisuje się specjalność psa, numer ewidencyjny i nazwę psa, wartość
psa po kursie specjalistycznym, termin waŜności atestacji, kategorię zdrowia psa, badania
i szczepienia ochronne oraz odbyte kursy.
136.
W razie zagubienia lub zniszczenia dowodu toŜsamości psa, duplikat moŜe być wydany przez
wojskowego lekarza weterynarii, właściwego miejscowo WOMP.
137.
Przewodnik psa słuŜbowego prowadzi Dziennik pracy psa słuŜbowego oraz Dziennik szkolenia
doskonalącego psa słuŜbowego.
138.
Szef komórki weterynaryjnej WOMP, odpowiedzialny za profilaktykę i lecznictwo, dla celów
kontrolnych prowadzi zbiorczą ksiąŜkę ewidencji i przeglądu psów wojskowych oraz dokumentację
lekarsko-weterynaryjną psów słuŜbowych w rejonie odpowiedzialności.
139.
Szef SłuŜby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego prowadzi zestawienie
ilościowe stanu psów słuŜbowych (wzór dowolny) będących na wyposaŜeniu jednostek i instytucji
wojskowych.
21
Załącznik Nr 1
(wym. 210 X 148)
(Okładka)
DOWÓD TOśSAMOŚCI
PSA SŁUśBOWEGO
Nazwa psa
............................................................
Nr ewidencyjny/ nr czipu/
...............................
Data urodzenia .............................
22
Strony
- 1 -
1.
Specjalność .......................................................................................................................
2.
Rasa, maść, znaki szczególne ............................................................................................
.........................................................................................................................................
3.
Data zakupu .......................................... ...........................................................................
4.
Cena zakupu ...................................................(słownie )..................................................
.........................................................................................................................................
5. Hodowca ............................................................................................................................
6. Wartość psa po szkoleniu ............................ słownie: ..........................................................
...............................................................................................................................................
7. Numer i data waŜności atestu:
1.
...............................................................................................
2.
...............................................................................................
3.
...............................................................................................
4.
...............................................................................................
............................................ ........................................................................
( m. p. ) ( podpis wystawiającego dowód toŜsamości )
- 2 -
8.
SłuŜba psa w wojsku
Nazwa jednostki
Przybył ( data
i Nr rozkazu )
Ubył ( data
i Nr rozkazu )
Podpis dowódcy
i pieczęć
jednostki
Uwagi
1
2
3
4
5
23
- 3 do 7 -
9.
Szczepienia ochronne i inne zabiegi profilaktyczne
Data
Rodzaj szczepienia / zabiegu
UŜyty środek,
termin następnego
szczepienia / zabiegu
Podpis lekarza
weterynarii
1
2
3
4
- 8 do 10 -
10.
Badania diagnostyczne i laboratoryjne
Data
Rodzaj badania
Wynik
Podpis lekarza
weterynarii
1
2
3
4
- 11 do 14 -
11.
Przebyte choroby
Data
od - do
Rozpoznanie choroby
Wynik leczenia
i stopień utraty
przydatności do
pracy
Podpis lekarza
weterynarii
1
2
3
4
- 15 do 20 –
12.
Badania okresowe i kategoria
Data
Stan zdrowia
Kategoria zdrowia
Podpis lekarza
weterynarii
1
2
3
4
24
- 21 do 22 –
13.
Szkolenia specjalistyczne i doszkalająco – atestacyjne
Data
Rodzaj szkolenia
Ocena i uwagi przydatności
do dalszej słuŜby
Podpis kierownika
kursu szkolenia
1
2
3
4
- 23 -
14.
Ubył z wojska ( data i Nr rozkazu oraz przyczyna padnięcia, uśpienia, wybrakowania, itp. )
...................................................................................................................................................
....................................................................................................................................................
.....................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................
...................................................................
(podpis i pieczęć lekarza wet.)
- 24 -
WYKAZ
przedmiotów stanowiących wyposaŜenie psa
Lp.
Nazwa przedmiotu
J.m.
Ilość
Wydano
Uwagi
1.
Szorki
szt.
1
2.
ObroŜa
,,
1
3.
ObroŜa kolczasta
,,
1
4.
Smycz
,,
1
5.
Kaganiec /metalowy/
,,
1
6.
Linka 20 m. z karabińczykiem
,,
1
7.
Szczotka do czyszczenia psa /włosiana/
,,
1
8.
Grzebień metalowy
,,
1
Szef SłuŜby Mundurowej
.......................................
25
Załącznik Nr 2
(wym. 210 x 297)
OŚRODEK SZKOLENIA PRZEWODNIKÓW I TRESURY PSÓW SŁUśBOWYCH
w CELESTYNOWIE
A T E S T
PSA SŁUśBOWEGO
nr ....... / ......
Komisja Atestacyjna OSPiTPS powołana rozkazem Komendanta WOFiTM Nr.......... z dnia .........
dokonała oceny sprawności uŜytkowej psa słuŜbowego
w specjalności: ....................................................................................................
„Nazwa psa”, nr ewid. ..........................................................................................
Data urodzenia psa ..............................................................................................
Imię i nazwisko przewodnika - .............................................................................
JW .................................
Pies moŜe być uŜywany do ....................................................................................
Atest waŜny do .......................
Kierownik OSPiTPS
m.p.
……………………………………….
(stopień, imię i nazwisko)
Celestynów, dn. …………..
26
Załącznik nr 3
OŚRODEK SZKOLENIA PRZEWODNIKÓW
I TRESURY PSÓW SŁUśBOWYCH
UPOWAśNIENIE
DO WYKONYWANIA CZYNNOŚCI
Z UśYCIEM PSA SŁUśBOWEGO
Celestynów 20.....
UPOWAśNIENIE
DO WYKONYWANIA CZYNNOŚCI SŁUśBOWYCH
Z UśYCIEM PSA SŁUśBOWEGO
NR ............
Stopień .................................................................
Imię......................................................................
Nazwisko ..............................................................
Data i miejsce urodzenia .......................................
............................................................................
Decyzją komisji egzaminacyjnej przyznano prawo do
wykonywania czynności z uŜyciem psa słuŜbowego
w specjalności:
……………………………………………………….
Podstawa: Rozkaz Komendanta
Nr ................................... z dnia .................................
Kierownik OSPiTPS
m.p.
……….............................................
Adnotacje o potwierdzeniu kwalifikacji
w OSPiTPS do wykonywania czynności
z uŜyciem psa słuŜbowego
UpowaŜnienie waŜne do:
Lp.
Data i numer rozkazu
potwierdzaj
ą
cego
uprawnienia
podpis i data
wa
Ŝ
no
ś
ci
1.
Rozkaz nr........z dnia...
m.p.
.............................
.............................
data
2.
Rozkaz nr........z dnia...
m.p.
.............................
.............................
data
3.
Rozkaz nr........z dnia...
m.p.
.............................
.............................
data
27
Załącznik Nr 4
(wym. 297 X 210)
(okładka)
KSIĄśKA
EWIDENCJI I PRZEGLĄDÓW PSÓW SŁUśBOWYCH
........................................................................................................................
( nazwa pododdziału)
ROZPOCZĘTO ....................................................................
ZAKOŃCZONO ....................................................................
28
Strony
- 1 do 4 -
1.
Dział ewidencji psów wojskowych
Lp.
Płeć, rasa
Rok
urodzenia, nr
ewidencyjny
/nr chipu /
Nazwa psa, maść, znaki szczególne
Data i miejsce
przybycia,
podstawa
wpisania do
ewidencji
Data ubycia lub straty, podstawa
do skreślenia z ewidencji
1
2
3
4
7
8
29
- 5 do 15 -
2.
Dział przeglądu psów wojskowych
Lp.
Data
przeglądu
lub
skierowania
do leczenia
Ilość
psów
Przegląd psów
Zalecenia
Podpis
przeprowa-
dzającego
przegląd/
badanie
Podpis
dowódcy
Wyniki przeglądu
Nazwa psa i
nr
ewidencyjny
/ nr chipu /
Rozpoznanie
1
2
3
4
5
6
7
8
9
30
- 16 do 25 -
3.
Dział: półroczne badania psów wojskowych
Lp.
Data
przeglądu
lub
skierowania
do leczenia
Ilość
psów
Badanie półroczne psa
Zalecenia
Podpis
przeprowa-
dzającego
przegląd/
badanie
Podpis
dowódcy
Wyniki badania
Nazwa psa i nr
ewidencyjny
/ nr chipu /
KATEGORIA
psa
1
2
3
4
5
6
7
8
9
31
Załącznik Nr 5
(wym. 297 X 210)
ZATWIERDZAM
Egz. Nr ……
..................................................
(dowódca jednostki wojskowej)
Data...............................................
(m.p.)
P R O T O K Ó Ł
WYBRAKOWANIA PSA SŁU
ś
BOWEGO Nr……
Komisja w składzie:
przewodniczący
1) .....................................................................
członkowie
2) .....................................................................
3) .....................................................................
stawia wniosek o wybrakowanie psa słuŜbowego o nazwie ............................................................... nr
ewidencyjny ........................................................, nr chipu ………........................……........……....
o specjalności .…........………………………. kategorii zdrowia ............................... z J.W.......................
.....................................................................................................................................................
pod opieką przewodnika psa ...........................................................................................................
(stopień, imię i nazwisko)
1.
Przyczyny wybrakowania psa słuŜbowego:
a) Orzeczenie Komisji Atestacyjnej ..........................................................................................
...............................................................................................................................................
b)
Orzeczenie lekarsko-weterynaryjne .....................................................................................
...............................................................................................................................................
2.
Wnioski komisji dotyczące sposobu usunięcia psa poza wojsko: ...................................................
...............................................................................................................................................
...............................................................................................................................................
Podpis komisji:
przewodniczący
1)
......................................
członkowie
2)
….…...............................
3)
......................................
.................................................................................
(miejscowość i data)
Z
3
2
Załącznik nr 6
(wym. 297 X 210)
ZATWIERDZAM
.....................................................
( dowódca jednostki wojskowej )
m. p.
PROTOKÓŁ ZDAWCZO – ODBIORCZY NR .........................
Komisja w składzie: Przewodniczący: ............................................. członkowie 1) ............................................... 2) .....................................................
( stopień, nazwisko, imię )
3).............................................................. Zgodnie z rozkazem Nr ................ z dnia ...........przekazała w dniu.............przedstawicielowi /przewodnikowi *
....................................................z jednostki wojskowej .......................upowaŜnionemu przez ....................................................... niŜej wymienione psy.
( stopień, nazwisko, imię )
Lp.
Nazwa, płeć psa
Rok urodzenia, nr
ewidencyjny (nr chipu),
Nr paszportu
Opis: maść, znaki szczególne, rasa
Uwagi dot. stanu, kondycji, pielęgnacji oraz
zdrowia
1
2
3
4
5
Z psami przekazano następujące dokumenty i wyposaŜenie ................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................................................................................................
* niepotrzebne skreślić
3
3
Załącznik Nr 7
(wym. 297 X 210)
DZIENNIK
PRACY PSA SŁUśBOWEGO
-
1 –
......................................
nr
ewidencyjny
/
nr
chipu
......................................
(nazwa psa słuŜbowego)
...................................................................................................................
(
jednostka organizacyjna)
..................................................................................................................
(będący pod opieką przewodnika)
- 2 -
Lp.
L.dz.,
RSD
Data
UśYCIE PSA
Rodzaj
uŜycia psa
Rodzaj zdarzenia. Wynik
uŜycia (ujętych sprawców,
przestępców itp.)
Godzina
rozpoczęcia
Godzina
zakończenia
- 3 -
Zwięzły opis uŜycia psa słuŜbowego
Uwagi
34
Załącznik Nr 8
(wym. 297 X 210)
DZIENNIK
SZKOLENIA DOSKONALĄCEGO PSA SŁUśBOWEGO
Nazwa psa ..................................................................................................
Numer ewidencyjny/ nr chipu ....................................................................
Specjalność psa ..........................................................................................
.....................................................................................................
( nazwa lub nr jednostki wojskowej )
ROZPOCZĘTO .............................................................
ZAKOŃCZONO ..............................................................
-2-
35
Imię i nazwisko przewodnika...................................................................
Lp.
Data
Godzina
Temat ćwiczeń tresurowych
Realizowane elementy ćwiczeń
tresurowych
Uwagi i
podpis prowadzącego tresurę
/ kontrolującego
od
do
1.
2.
3.
36
Załącznik Nr 9
TABELA NALEśNOŚCI DLA PSA SŁUśBOWEGO
* dodatkowe wyposaŜenie specjalistyczne dla psów specjalnych
L.p.
Sprzęt
NaleŜność
/szt./
Okres
uŜywalności
sprzętu w latach
1.
Miska
2
3
2.
Szorki
1
3
3.
ObroŜa
1
3
4.
ObroŜa kolczasta
1
4
5.
Smycz
1
2
6.
Kaganiec metalowy
1
3
7.
Linka 20 m z karabińczykiem
1
2
8.
Szczotka włosiana
1
2
9.
Grzebień metalowy
1
3
10.
Gryzak śladówka
1
1
11.
Piłka aportowa
1
1
12.
Aport drewniany
1
1
13.
Szczypce metalowe *
1
5
14.
Woreczek polietylenowy na zapachy*
1
2
37
Załącznik Nr 10
Buda i wybieg
(przykładowe wymiary dla psa rasy owczarek niemiecki i ras zbliŜonych wielkością)
1.
Buda składa się z legowiska i przedsionka. Legowisko musi być tak duŜe, aby pies leŜący na boku,
mógł swobodnie wyprostować wszystkie kończyny – zbyt obszernego legowiska pies nie moŜe
ogrzać ciepłem własnego ciała. Buda ma kształt skrzyni prostokątnej o wymiarach wewnętrznych:
długość 160 cm, szerokość 90 cm, wysokość ściany przedniej 80 cm, wysokość ściany tylnej
65 cm. Jest osadzona na 4 nogach metalowych wysokości 20 cm. Dach budy umocowany jest za
pomocą zawiasów, umoŜliwiających jego podnoszenie, nieznacznie pochylony, pokryty blachą lub
papą bitumiczną. Wnętrze budy dzieli ściana z desek na dwie nierówne części, tworząc w ten
sposób legowisko i przedsionek, przy tym długość legowiska wynosi 100 cm, a przedsionka 50 cm.
Przegroda jest w ten sposób zbudowana, Ŝe moŜna ją w razie potrzeby wyjmować. Jest w niej
otwór wyjściowy takich samych rozmiarów jak główny otwór wejściowy. Otwory te, szerokość
30 cm i wysokości 45 cm mają kształt łukowaty linii górnej. Oba otwory wejściowe zaopatrzone są
w progi wysokości 5 cm, w celu niedopuszczania do legowiska wody deszczowej lub topniejącego
śniegu. Ściany, podłoga i dach muszą być podwójne aby tworzyły przestrzeń izolacyjną
wypełnioną styropianem i obite wewnątrz grubą folią. Odpowiednia izolacja chroni nie tylko przed
mrozem i upałem, uniemoŜliwiając m.in. silne nagrzanie budy. Wewnętrzne ściany budy muszą
być składane na własne pióro, gładkie. Wszystkie elementy drewniane budy muszą być
zakonserwowane przeciwko grzybom pokostem lnianym. JeŜeli kojce nie posiadają zadaszenia,
to wtedy dach budy powinien mieć wysunięty okap ze wszystkich stron przynajmniej 20 cm,
a zewnętrzne ściany budy zabezpieczone przed wilgocią farbą olejną lub emulsyjną.
2.
Wybieg o powierzchni 4-16 m
2
w zaleŜności od wielkości psa, jest to przestrzeń zamknięta ze
wszystkich stron dobrze naciągniętą drucianą siatką (takŜe z góry) o oczkach 2 x 2 cm. Wysokość
ogrodzenia min. 200 cm. W przedniej ścianie wybiegu są drzwi otwierane do wewnątrz, takich
rozmiarów, aby człowiek mógł swobodnie wejść na wybieg, zamykane na kłódkę. Podłoga
wybiegu w kojcach zblokowanych o mniejszej powierzchni (4-8 m
2
), powinna być cała utwardzona
i pokryta płytkami terakoty karbowanej. Na duŜych wybiegach o 16 m
2
utwardza się połowę
wybiegu z budą. Zbyt małe wybiegi sprzyjają chorobie kojcowej. Utwardzona podłoga wybiegu
sięga 50 cm poza granice ogrodzenia tworząc chodnik wokół niego. Spadek podwórka wynosi
ok. 5% (1:30) od strony budy umoŜliwiając odpływ wody i nieczystości. Odpływ ten kieruje się
do kanału lub do krytej studzienki. Przed budą umieszcza się drewniany podest wielkości
100 x 80 cm osadzony na progach 4 x 4 cm, na którym pies mógłby swobodnie odpoczywać
nie naraŜając się na bezpośredni kontakt z nieprzyjemnym podłoŜem.
3.
Stojak na miski umieszcza się w naroŜniku frontowym na ruchomej osi, 25 cm od poziomu podłogi
w ten sposób, Ŝeby w przypadku usuwania miski z kojca stojak równieŜ mógł być usunięty
38
za ścianę wybiegu. Podstawa i otwór na miskę uzaleŜnione są od średnicy miski. Szczególnie jest
on przydatny przy karmieniu psa w czasie nieobecności przewodnika.