background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 
 
 

MINISTERSTWO 

EDUKACJI NARODOWEJ 
 

 
 

 
 
 
 

Aleksandra Czernic 
 
 

 
 
 
 

Udzielanie pierwszej pomocy 322[03].O1.04 

 
 
 
 
 

 
 
 
Poradnik dla nauczyciela 

 
 

 

 
 
 

 

 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Recenzenci: 
lek. med. Ewa Rusiecka 
lek. med. Paweł Szymczyk 
 

 

Opracowanie redakcyjne: 
lek. stom. Aleksandra Czernic 

 
 

Konsultacja: 
mgr Ewa Kawczyńska-Kiełbasa 

 
 
 
 
 
 

Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  322[03].O1.04 

„Udzielanie pierwszej pomocy”, zawartego w modułowym programie nauczania dla zawodu: 
higienistka stomatologiczna. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom  2007

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

SPIS TREŚCI 

 

1.  Wprowadzenie 

2.  Wymagania wstępne 

3.  Cele kształcenia 

4.  Przykładowe scenariusze zajęć 

5.  Ćwiczenia 

11 

5.1.  Ocena podstawowych parametrów życiowych 

11 

5.1.1. Ćwiczenia 

11 

5.2.  Resuscytacja krążeniowo-oddechowa i pomoc w wybranych stanach 

nagłego zagrożenia życia 

15 

5.2.1. Ćwiczenia 

15 

5.3.  Rany, krwotoki, złamania – zasady postępowania 

19 

5.3.1. Ćwiczenia 

19 

5.4.  Złamania i zwichnięcia w obrębie twarzoczaszki 

23 

5.4.1. Ćwiczenia 

23 

6.  Ewaluacja osiągnięć ucznia 

25 

7.  Literatura 

36 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1.  WPROWADZENIE 
 

Przekazujemy Państwu Poradnik dla  nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu 

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie higienistka stomatologiczna. 

W poradniku zamieszczono: 

– 

wymagania  wstępne,  umiejętności  jakie  powinien  posiadać  uczeń  przed  przystąpieniem 
do realizacji programu jednostki modułowej, 

– 

cele kształcenia, umiejętności jakie uczeń opanuje podczas realizacji programu jednostki 
modułowej, 

– 

przykładowe scenariusze zajęć, 

– 

przykładowe  ćwiczenia  zawierające  wskazówki  do  realizacji,  zalecane  metody 
nauczania–uczenia się oraz środki dydaktyczne. 

– 

ewaluację  osiągnięć  ucznia,  po  zrealizowaniu  programu  jednostki  modułowej  pozwoli 
ocenić poziom nabytych umiejętności, 

– 

wykaz literatury. 
Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  różnymi  metodami  ze 

szczególnym  uwzględnieniem  aktywizujących  metod  nauczania,  np.:  dyskusji  dydaktycznej 
metody projektu, metody ćwiczeń praktycznych. 

Formy  organizacyjne  pracy  uczniów  mogą  być  zróżnicowane,  począwszy  od 

samodzielnej do zespołowej pracy uczniów.  

 

 

 

 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 
 
 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1.  
2.  
  

 
 

 
 
 

 

Schemat układu jednostek modułowych  

 
 
 
 
 
 
 

 

322[03].O1.01 

Przestrzeganie przepisów 

bezpieczeństwa  

i higieny pracy, ochrony 

przeciwpożarowej, ochrony 

środowiska 

322[03].O1 

Podstawy zawodu  

322[03].O1.02 

Nawiązywanie i utrzymywanie 

kontaktów międzyludzkich 

322[03].O1.03 

Analizowanie budowy, fizjologii  

i patofizjologii narządu żucia 

 

322[03].O1.04 

Udzielanie pierwszej pomocy 

322[03].O1.05 

Stosowanie przepisów prawa i zasad 

ekonomiki w ochronie zdrowia 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2.  WYMAGANIA WSTĘPNE 

 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć: 

– 

rozróżniać rodzaje wad zgryzu, 

– 

rozwiązywać problemy, 

– 

komunikować się z osobami w różnym wieku, 

– 

stosować zasady higieny jamy ustnej, 

– 

współpracować w grupie, 

– 

korzystać z różnych źródeł informacji, 

– 

posługiwać się podstawową terminologią stomatologiczną, 

– 

korzystać z komputera z dostępem do Internetu. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3.  CELE KSZTAŁCENIA 

 
 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć: 

 

scharakteryzować podstawowe parametry życiowe człowieka, 

 

określić  zagrożenia  dla  życia  człowieka  wynikające  z  zaburzeń  układu  oddechowego 
i krążenia,  

 

scharakteryzować stany utraty przytomności, 

 

uzasadnić konieczność udzielenia pierwszej pomocy,  

 

zorganizować pierwszą pomoc w sytuacjach nagłego zagrożenia zdrowotnego, 

 

dokonać oceny stanu fizycznego pacjenta, 

 

dokonać oceny stanu przytomności zgodnie ze skalą Glasgow, 

 

określić procedury postępowania w przypadku utraty przytomności, 

 

udzielić pierwszej pomocy osobie w stanie wstrząsu anafilaktycznego, 

 

przeprowadzić resuscytację, 

 

udzielić pierwszej pomocy osobom z urazami czaszkowo-mózgowymi, 

 

udzielić  pierwszej  pomocy  osobom  z obrażeniami  spowodowanymi  porażeniem  prądem 
elektrycznym, 

 

rozróżnić rodzaje ran i założyć opatrunek, 

 

opatrzyć zranienia błony śluzowej jamy ustnej, 

 

rozróżnić rodzaje krwotoków i zastosować zasady ich tamowania, 

 

rozróżnić rodzaje złamań, 

 

dokonać unieruchomienia miejsca złamania, 

 

dokonać tymczasowego unieruchomienia złamania kości szczęki i żuchwy, 

 

przeprowadzić repozycję żuchwy po zwichnięciu stawów skroniowo-żuchwowych, 

 

zastosować zasady aseptyki i antyseptyki podczas udzielania pierwszej pomocy. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4.  PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ 

 

Scenariusz zajęć 1 

 

Osoba prowadząca  

…………………………………….…………. 

Modułowy program nauczania:  Higienistka stomatologiczna 322[03] 
Moduł: 

Podstawy zawodu 322[03].O1 

Jednostka modułowa: 

Udzielanie pierwszej pomocy 322[03].O1.04 

Temat:  Resuscytacja  krążeniowo-oddechowa  i  pomoc  w  wybranych  stanach  nagłego 

zagrożenia życia. 

Cel ogólny:  Kształtowanie  umiejętności  praktycznych  w  zakresie  udzielania  pierwszej 

pomocy. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

uzasadnić potrzebę niesienia pierwszej pomocy, 

 

wymienić elementy algorytmu BLS, 

 

scharakteryzować podstawowe parametry życiowe i dokonać ich pomiaru, 

 

wykonać samodzielnie skuteczną resuscytację krążeniowo-oddechową,   

 

ułożyć poszkodowanego w pozycji bezpiecznej. 

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe: 

 

praca w zespole, 

 

ocena stopnia wykonania zadania. 

 
Metody nauczania–uczenia się:  

 

pogadanka, 

 

ćwiczenia praktyczne. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

praca w 3–4 osobowych grupach. 

 

Czas: 4 godziny dydaktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

filmy dydaktyczne, 

 

magnetowid/odtwarzacz DVD, 

 

telewizor, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

fantom do nauki resuscytacji, 

 

samorozprężalny worek Ambu, 

 

aparat do mierzenia ciśnienia oraz słuchawki lekarskie. 

 

Zadania dla ucznia 
Wykonaj prawidłowo resuscytację krążeniowo-oddechową. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Przebieg zajęć: 

 

Faza wstępna 
1.  Podanie tematu zajęć. 
2.  Wyjaśnienie uczniom celu ogólnego i celów szczegółowych zajęć. 
3.  Podział uczniów na grupy zadaniowe i wybór lidera. 
4.  Wyjaśnienie zasad pracy w grupie. 
 
Faza właściwa 
Faza I. 
Informacje 
1.  Nauczyciel  omawia  istotę  prawidłowo  przeprowadzonej  resuscytacji  krążeniowo-

oddechowej, komentuje film o udzielaniu pierwszej pomocy. 

2.  Nauczyciel omawia szczegółowo poszczególne elementy algorytmu BLS. 
3.  Nauczyciel daje uczniom możliwość zadawania pytań. 
4.  Nauczyciel  prezentuje  na  fantomie  jak  powinna  wyglądać  prawidłowo  przeprowadzona 

resuscytacja. 

5.  Nauczyciel prezentuje pozycję bezpieczną. 

 

Faza II. Ćwiczenia w grupach  
1.  Grupy podchodzą każdy do swojego fantomu. 
2.  Dyskusja w grupach nad prawidłowością przeprowadzenia resuscytacji 
3.  Uczniowie  pracują  samodzielnie,  każdy  przeprowadzając  resuscytację  w  odniesieniu  do 

osoby dorosłej, do dziecka oraz w różnych wariantach składu osobowego. 

4.  Zmiana przy fantomie powinna się odbywać co 15 minut. 
5.  Osoby  aktualnie  nie  ćwiczące  na  fantomach  powinny  w  tym  czasie  ćwiczyć  układanie 

kolegi w pozycji bezpiecznej 

6.  Uczniowie  w  ramach  grupy  wymieniają  się  spostrzeżeniami  co  do  skuteczności 

prowadzenia resuscytacji. 

 

Faza III.  
1.  Każda grupa dzieli się swoimi spostrzeżeniami. 
2.  Każdy  uczeń  demonstruje  prawidłowe  wykonanie  resuscytacji  oraz  ułożenie 

poszkodowanego w pozycji bezpiecznej. 

 
Faza IV.
 Ocena postępów. 
1.  Nauczyciel ocenia postępy i skuteczność prowadzenia resuscytacji przez uczniów. 
2.  Nauczyciel  nagradza  uczniów  uwzględniając  zaangażowanie  w  ćwiczenia  i  opanowanie 

techniki resuscytacji. 

 

Faza V. Podsumowanie 
1.  Uczniowie uzasadniają potrzebę niesienia pierwszej pomocy. 
2.  Uczniowie omawiają trudności, jakie napotkali w trakcie ćwiczeń. 

 

Praca domowa 
Przećwicz układanie w pozycji bezpiecznej. Napisz notatkę „Moja postawa wobec zagrożenia 
życia drugiego człowieka” 

 

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące prowadzenia zajęć. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Scenariusz zajęć 2 

 

Osoba prowadząca 

…………………………………….…………. 

Modułowy program nauczania:  Higienistka stomatologiczna 322[03] 
Moduł: 

Podstawy zawodu 322[03].O1 

Jednostka modułowa: 

Udzielanie pierwszej pomocy 322[03].O1.04 

Temat:  Opatrywanie ran i podstawy desmurgii. 

Cel ogólny:  Kształtowanie  umiejętności  praktycznych  sprawnego  opatrywania  ran  oraz 

bandażowania ręki, przedramienia i barku. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

sprawnie opatrzyć zranienie, 

 

posłużyć się zasadami aseptyki i antyseptyki, 

 

zabandażować różne okolice ciała, 

 

unieruchomić złamaną kończynę. 

 

Metody nauczania–uczenia się:  

 

pogadanka, 

 

ćwiczenia praktyczne. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

praca w zespołach. 

 

Czas: 3 godziny dydaktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

materiały opatrunkowe, 

 

bandaże, 

 

szyny Kramera, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

rzutnik multimedialny. 

 
Przebieg zajęć: 
 
Etap I.
  
1.   Określenie tematu zajęć. 
2.   Wyjaśnienie tematu, celu ogólnego i celów szczegółowych. 
3.   Przedstawienie uczniom zadania: 

  sprawnie opatrzyć ranę oraz unieruchomić złamaną kończynę. 

4.   Przypomnienie zasad pracy w grupie. 
5.   Podział uczniów na grupy zadaniowe. 
6.   Przydział zadań dla poszczególnych grup: 

  grupa pierwsza opatruje ranę i unieruchamia kończynę dolną szyną Kramera, 

  grupa  druga  opatruje  ranę  i  unieruchamia  kończynę  górną  poprzez  odpowiednie 

techniki bandażowania. 

7.   Grupy zadaniowe opracowują strategię działania. 
8.   Nauczyciel przedstawia różne sposoby bandażowania. 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10 

Etap II.  
1.   Ćwiczenia w grupach. 
2.   Po 45 minutach zmiana ról, grupa pierwsza wykonuje zadanie grupy drugiej i na odwrót 
3.   Wymiana doświadczeń. 
4.   Konkurs na najlepszego bandażującego. 

 

Zakończenie zajęć 
Nauczyciel ocenia pracę grup biorąc po uwagę zaangażowanie oraz technikę wykonania. 
 
Praca domowa 
Wykonaj opatrunek różnymi technikami bandażowania. 

 

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące prowadzenia zajęć. 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11 

5.  ĆWICZENIA 

 

5.1.  Ocena podstawowych parametrów życiowych 
 

5.1.1. Ćwiczenia 

 

Ćwiczenie 1 

Analizując  opisy  przypadków  dokonaj  selekcji  poszkodowanych  na  grupę  łagodnych, 

średnich oraz ciężkich zaburzeń świadomości. 

 

Tabela do ćwiczenia 1 

ŁAGODNE 

ŚREDNIE 

CIĘŻKIE 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Opisy przypadków 
 
Pacjent nr 1 

Mężczyzna  lat  50,  po  wypadku  komunikacyjnym,  gdy  do  niego  podchodzisz  otwiera 

oczy,  stara  się  odpowiadać  na  pytania,  ale  twierdzi,  że  jest  w  innym  miejscu  niż 
w rzeczywistości, po uszczypnięciu w ucho lokalizuje ból. 

 

Pacjent nr 2 

Kobieta  23-letnia  w  ciąży,  po  upadku  z  wysokości  około  3  metrów,  z  rany  na  głowy 

wypływa ciemnoczerwona krew. W pełni zorientowana co do miejsca, w którym się znajduje 
i czasu, na zadane pytania odpowiada składnie. Skarży się na mroczki przed oczami. 

 

Pacjent nr 3 

2-miesięczne niemowlę. Matka twierdzi, że wypadł z wózeczka na ulicę, jest pobudzony 

i niespokojny.  Oczy  otwiera  tylko  po  mocnym  ściśnięciu  płatka  ucha.  Na  ten  sam  bodziec 
prostuje rączki. 

 

Pacjent nr 4 

80-letni mężczyzna spadł z drabiny. Żona twierdzi, że było to około 5 metrów. W chwili 

obecnej  nie  otwiera  oczu,  bełkocze  coś  niezrozumiale  i  po  uszczypnięciu  zgina  ręce 
w łokciach. 

 

Pacjent nr 5 

60-letnia kobieta przewróciła się w domu. W rozmowie otwiera oczy na Twoje polecenie, 

mówi,  lecz  udziela  odpowiedzi  nieadekwatnych  do  zadawanych  pytań.  Po  uszczypnięciu 
odsuwa głowę. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać źródła informacji. 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym oceny parametrów życiowych, 
2)  zapoznać się z opisami przypadków, 
3)  wpisać numer pacjenta w odpowiedniej kolumnie tabeli, 
4)  porównać wyniki w grupie, 
5)  zaprezentować wyniki na forum grupy. 
 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

dyskusja dydaktyczna. 
 

 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

tabela do uzupełnienia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

Ćwiczenie 2 
 

Przeprowadź  badanie  ciśnienia  tętniczego  krwi  oraz  pomiar  tętna  na  tętnicach 

promieniowej,  szyjnej  oraz  udowej  oraz  policz  ilość  oddechów  na  minutę.  Wpisz  uzyskane 
wartości do tabeli. 
 

Tabela do ćwiczenia 2  

 

Częstość tętna 

Wartość ciśnienia tętniczego 

Liczba oddechów 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać źródła informacji. 
 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym oceny parametrów życiowych, 
2)  dokonać pomiaru ciśnienia, tętna i liczby oddechów, 
3)  wpisać uzyskane wartości do tabeli. 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie, 

 

dyskusja dydaktyczna. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

sfigmomanometr, 

 

stetoskop, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13 

Ćwiczenie 3 
 

Wykonaj  plakat  ukazujący  sposób  ratowania  osoby  porażonej  prądem.  Dokonaj  analizy 

zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka jakim może być doznanie porażenia prądem.  
 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać źródła informacji.  

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym oceny parametrów życiowych, 
2)  obejrzeć film dydaktyczny, 
3)  wykonać plakat, 
4)  dokonać analizy zagrożenia porażenia prądem, 
5)  zaprezentować wynik ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

dyskusja dydaktyczna. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

magnetowid/odtwarzacz DVD, 

 

telewizor, 

 

arkusz papieru, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 4 
 

Przeczytaj zdania zawarte w tabeli. Oceń, czy są one prawdziwe, czy fałszywe. 

 

Tabela do ćwiczenia 4 

 

ZDANIA 

PRAWDA 

FAŁSZ 

Istnieją cztery podstawowe cechy tętna 

 

 

Ciśnienie tętnicze ma istotne znaczenie w zapewnieniu 
homeostazy 

 

 

Dzieci oddychają rzadziej niż dorośli 

 

 

Skala Glasgow ocenia trzy parametry 

 

 

3 punkty w GCS oznaczają praktycznie zwłoki 

 

 

Skala dla dzieci i dla dorosłych są takie same 

 

 

W porażeniu prądem mogą nastąpić liczne złamania 

 

 

Łuk elektryczny ma temperaturę około 2500˚C 

 

 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać źródła informacji. 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym oceny parametrów życiowych, 
2)  przeczytać uważnie zdania, zawarte w tabeli, 
3)  postawić X w odpowiedniej kolumnie,  
4)  porównać wyniki w grupie, 
5)  zaprezentować wyniki na forum grupy. 
 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie, 

 

dyskusja dydaktyczna. 

 
 

Środki dydaktyczne 

 

poradnik dla ucznia, 

 

tabela do uzupełnienia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15 

5.2.  Resuscytacja  krążeniowo-oddechowa  i  pomoc  w  wybranych 

stanach nagłego zagrożenia życia 

 
5.2.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Przećwicz układanie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób  wykonania  ćwiczenia  oraz  wskazać  źródła  informacji.  Nauczyciel  powinien 
przypomnieć  o  przepisach  BHP  na  stanowisku  pracy  ucznia.  Ćwiczenie  należy  wykonać 
w   2-osobowych grupach. 
 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym resuscytacji, 
2)  wyszukać rysunki ułatwiające wykonanie ćwiczenia, 
3)  przećwiczyć ułożenie w pozycji zarówno na prawym jak i lewym boku, 
4)  zaprezentować na forum sposób wykonania ćwiczenia. 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

pokaz z objaśnieniem, 

 

Środki dydaktyczne: 

– 

mata, 

– 

komputer z dostępem do Internetu, 

– 

poradnik dla ucznia, 

– 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 2 
 

Zademonstruj  manewr  Heimlicha.  Uwaga,  w  tym  ćwiczeniu  nie  wykonuj  manewru 

z całej siły, gdyż możesz zaszkodzić partnerowi do ćwiczeń. Wskaż inne sposoby udrażniania 
dróg oddechowych. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać dostępne dla ucznia źródła informacji. 

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym pomocy w stanach zagrożenia życia, 
2)  wskazać, kiedy nie wolno stosować manewru Heimlicha, 
3)  wskazać jakie zalety płyną z tego manewru, 
4)  zademonstrować manewr, 
5)  wskazać inne sposoby udrażniania dróg oddechowych 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

dyskusja dydaktyczna. 

 

Środki dydaktyczne: 

  komputer z dostępem do Internetu, 

  poradnik dla ucznia, 

  literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

Ćwiczenie 3  

Uzupełnij diagram dotyczący objawów zatrzymania krążenia. 

 

 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 

 
 
 
 
 
 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać źródła informacji.  
 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym resuscytacji krążeniowo-oddechowej, 
2)  określić objawy zatrzymania krążenia, 
3)  uzupełnić puste pola diagramu 
4)  zaprezentować wyniki na forum grupy. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

dyskusja dydaktyczna. 

 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

 

 

ZATRZYMANIE 

KRĄŻENIA 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17 

Ćwiczenie 4 

 

Przeprowadź resuscytację krążeniowo-oddechową na fantomie dorosłym i dziecięcym. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób  wykonania  ćwiczenia  oraz  wskazać  źródła  informacji.  Nauczyciel  powinien 
przypomnieć o przepisach BHP na stanowisku pracy ucznia. 
 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym resuscytacji krążeniowo-oddechowej, 
2)  przeanalizować kolejne etapy resuscytacji, 
3)  przeprowadzić resuscytację w wariantach: 

  jeden ratownik i dorosły poszkodowany, 

  jeden ratownik i poszkodowane dziecko, 

  dwóch ratowników i poszkodowane dziecko, 

  jeden ratownik i poszkodowany niemowlak. 

4)  zaprezentować sposób wykonania ćwiczenia. 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

pokaz z objaśnieniem. 

 

 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

fantom do nauki resuscytacji, 

 

tablica z algorytmem udzielania pierwszej pomocy, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 5 
 

Przeprowadź  sztuczną  wentylację.  Nie  zapomnij  skontrolować  drożności  dróg 

oddechowych  przed  przystąpieniem  do  ćwiczenia.  Prowadząc  sztuczną  wentylację  nie 
zapomnij o ocenie jej skuteczności. 
 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób  wykonania  ćwiczenia  oraz  wskazać  źródła  informacji.  Nauczyciel  powinien 
przypomnieć o przepisach BHP na stanowisku pracy ucznia. 

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym resuscytacji krążeniowo-oddechowej, 
2)  przeprowadzić  na  fantomie  sztuczne  oddychanie  metodą  usta-usta,  usta-nos  oraz  usta-

usta i nos, 

3)  przeprowadzić sztuczną wentylację z użyciem samorozprężalnego worka Ambu, 
4)  ocenić skuteczność obu rodzajów wentylacji. 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

pokaz, objaśnienia. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

fantom do nauki resuscytacji, 

 

samorozprężalny worek Ambu, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 6 
 

Zainscenizuj  udzielanie  pierwszej  pomocy  osobie  w  stanie  wstrząsu  anafilaktycznego 

oraz określ działania podczas wystąpienia obrzęku krtani. 
 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób  wykonania  ćwiczenia  oraz  wskazać  dostępne  dla  ucznia  źródła  informacji. 
Nauczyciel powinien przypomnieć o przepisach BHP na stanowisku pracy ucznia. Ćwiczenie 
należy wykonać w 3-osobowych grupach. 
 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Uczeń powinien: 

1)  odnaleźć materiały dotyczące wykonania prawidłowej konikotomii i tracheotomii, 
2)  dobrać się w grupy trzyosobowe, 
3)  rozdzielić role dla poszkodowanego, lekarza pogotowia oraz higienistki, 
4)  przygotować inscenizację, 
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.  

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

pokaz. 

 

 

Środki dydaktyczne: 

 

apteczka pierwszej pomocy, 

 

komputer z dostępem do Internetu, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19 

5.3.  Rany, krwotoki, złamania – zasady postępowania 

 
5.3.1. Ćwiczenia
 

 
Ćwiczenie 1 
 

Przeczytaj zdania zawarte w tabeli i określ czy są one prawdziwe czy fałszywe. 
 

Tabela do ćwiczenia 1 

ZDANIA 

TAK 

NIE 

Nie każdej ranie towarzyszy krwawienie 

 

 

Rana świeża to taka do 8 godzin od momentu zranienia   

 

Rana  postrzałowa  posiada  najczęściej  otwór  wlotowy 
i wylotowy 

 

 

Krwawienia dzielimy  na tętnicze, żylne oraz z  naczyń 
włosowatych 

 

 

Opaskę uciskową można założyć na jak długo się chce 

 

 

Złamanie  to  przerwanie  ciągłości  kości  w  całym  jej 
przekroju 

 

 

Najlepszą metodą leczenia doraźnego złamań są środki 
przeciwbólowe 

 

 

Na rany stosujemy tylko jałowe opatrunki 

 

 

 
 

Wskazówki do realizacji 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać dostępne dla ucznia źródła informacji. 
 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałami nauczania, 
2)  przeczytać uważnie zdania zawarte w arkuszu ćwiczeniowym, 
3)  postawić X w odpowiedniej kolumnie,  
4)  zaprezentować wynik ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie, 

 

dyskusja dydaktyczna. 

  

Środki dydaktyczne: 

 

tabela do uzupełnienia, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20 

Ćwiczenie 2 
 

Załóż  opatrunek  na  zaimprowizowaną  ranę  tryskającą  żywoczerwoną  krwią  i  omów 

zasady, którymi należy się w takim przypadku kierować. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać źródła informacji.

 

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym zasad postępowania w krwotoku, 
2)  wskazać sposób zachowania się podczas tamowania krwotoku, 
3)  wykonać czynności prowadzące do zatamowania krwawienia z rany. 
 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

pokaz. 

 

 

Środki dydaktyczne: 

 

opatrunek, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 3 
 

Dokonaj  analizy  następujących  przypadków  klinicznych  i  przyporządkuj  im 

najwłaściwsze postępowanie. Wyniki umieść w tabeli. 
 
Opisy przypadków: 
 
Przypadek A
 
 

Do poradni zgłasza się  mężczyzna, który godzinę temu przygryzł  sobie  język. Twierdzi, 

że  to  nic  takiego,  ale  od  godziny  nie  może  dać  sobie  rady  z  ciągłym,  acz  niewielkim 
krwawieniem.  Ponadto  czuje  się  nieco  osłabiony  i  zaczyna  odczuwać  kołatanie  serca.  Gdy 
zaglądasz do jamy ustnej widać broczące naczynia na języku. 
 
Przypadek B 

Miał  miejsce  wypadek,  młoda  kobieta  została  potrącona  przez  pijanego  kierowcę. 

Kierowca uciekł i jesteś pierwszą osobą na miejscu wypadku. Kobieta czuje się dobrze, tylko 
narzeka  na  ból  lewego  podudzia.  Gdy  odwijasz  ubranie  stwierdzasz obrzęk,  zaczerwienienie 
i bardzo dużą bolesność tej okolicy. 

 

Przypadek C 

Przechodząc  obok  budowy  słyszysz  straszny  hałas  i  wołanie  o  pomoc.  Gdy  dobiegasz 

widzisz  mężczyznę  z  przygniecioną  lewą  nogą  i  obciętą  lewą  ręką  na  poziomie  stawu 
nadgarstkowego. Bardzo mocno krwawi i szybko blednie. 

 

Przypadek D 

Będąc na wakacjach z rodziną Twój sąsiad rąbał drewno. Jednym z uderzeń siekiery nie 

wymierzył i trafił w nogę. Obejrzałeś miejsce zranienia i nie stwierdziłeś złamania. Rana, jak 
się okazało była powierzchowna. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21 

Przypadek E 

Przybiegła do Ciebie koleżanka, ponieważ krew  „leci” jej z  nosa. Jest hipochondryczką, 

o czym zresztą dobrze wiesz. Twierdzi, że krew zaczęła lecieć przed kilkoma minutami. 
 

 

Tabela do ćwiczenia 3 

 

 

Uspokajasz, tamujesz krwawienie i odsyłasz do domu 

 

Wzywasz karetkę pogotowia  i odsyłasz na  badania specjalistyczne 
podejrzewając jakąś poważniejszą chorobę 

 

Unieruchamiasz  kończynę,  wzywasz  karetkę  pogotowia  i  czekasz 
aż się zjawi 

 

Przemywasz ranę, odsyłasz na najbliższy dyżur chirurgiczny celem 
dalszego leczenia 

 

Natychmiast  zakładasz  opaskę  uciskową,  dzwonisz  po  pogotowie 
informując ich o konieczności przyjazdu na cito

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać źródła informacji. 
 
 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym postępowania w urazach, 
2)  dokonać analizy poszczególnych przypadków, 
3)  wpisać wybrane litery (A-E) w odpowiednie rubryki tabeli. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

Środki dydaktyczne: 

 

tabela do uzupełnienia, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 4 
 

Dokonaj  zabandażowania  ręki,  przedramienia,  łokcia,  barku.  Zastosuj  opatrunek 

kłosowy, wężowy, śrubowy, zaginany, żółwiowy zbieżny oraz Dessaulta.  
 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób  wykonania  ćwiczenia  oraz  wskazać  dostępne  dla  ucznia  źródła  informacji. 
Nauczyciel powinien przypomnieć o przepisach BHP na stanowisku pracy ucznia. 
 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym wykonywania opatrunków, 
2)  zapoznać się z treścią filmu dydaktycznego, 
3)  wyszukać w Internecie odpowiednie informacje dotyczące opatrunków, 
4)  przećwiczyć metody bandażowania. 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

dyskusja dydaktyczna. 

 
 

Środki dydaktyczne: 

 

komputer z dostępem do Internetu, 

 

magnetowid/odtwarzacz DVD, 

 

telewizor, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 5 
 

Dokonaj unieruchomienia kończyny zgodnie z obowiązującymi zasadami.  

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób  wykonania  ćwiczenia  oraz  wskazać  źródła  informacji.  Ćwiczenie  należy  wykonać 
w parach. 
 

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 
 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym postępowania w urazach, 
2)  wybrać odpowiedniej długości szynę, 
3)  dogiąć szynę na zdrowej kończynie, 
4)  unieruchomić kończynę zgodnie z obowiązującymi zasadami. 
 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

 

Środki dydaktyczne: 

 

szyny Kramera, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23 

5.4.  Złamania i zwichnięcia w obrębie twarzoczaszki 
 

5.4.1. Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Wykonaj graficzną prezentację sposobu nastawienia żuchwy u pacjenta ze zwichnięciem 

w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego. 

  

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać źródła informacji. 

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym zwichnięć w obrębie twarzoczaszki, 
2)  dokonać analizy etapów postępowania podczas nastawiania żuchwy, 
3)  wykonać graficzną prezentację, 
4)  przedstawić efekty ćwiczenia. 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

dyskusja dydaktyczna. 

 

 

Środki dydaktyczne:  

 

arkusze papieru, 

 

flamastry, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj unieruchomienie bródkowo-główkowe. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób  wykonania  ćwiczenia  oraz  wskazać  źródła  informacji.  Nauczyciel  powinien 
przypomnieć przepisy BHP na stanowisku pracy. 
 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym zwichnięć w obrębie twarzoczaszki, 
2)  dokonać analizy metody unieruchamiania bródkowo-główkowego, 
3)  wykonać unieruchomienie. 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne. 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 3 

Dokonaj  podziału  środków  odkażających  wpisując  odpowiednią  nazwę  grupy  przy 

każdym z nich. 

 

Tabela do ćwiczenia 3 

 

Preparat 

Grupa 

Woda utleniona 

 

Chlorheksydyna 

 

Jodyna 

 

Rivanol 

 

Etanol 

 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i sposób wykonania ćwiczenia oraz wskazać źródła informacji. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, dotyczącym środków odkażających, 
2)  dokonać analizy klasyfikacji poszczególnych grup środków odkażających, 
3)  wpisać do tabeli nazwę grupy obok wymienionych środków odkażających. 
 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25 

6.  EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA 

 
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Udzielanie pierwszej pomocy” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

 

zadania 1, 2, 5, 6, 7, 9, 10, 11, 13, 15, 16, 18, 19 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 3, 4, 8, 12, 14, 17, 20 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 

 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne: 

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,  

 

dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,  

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  18  zadań,  w  tym  co  najmniej  6  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 

Klucz  odpowiedzi: 1. d, 2. b, 3. b, 4. c, 5. c, 6. b, 7. b, 8. b, 9. b, 10. b, 11. c
12. 
d, 13. b, 14. d, 15. c, 16. d, 17. c, 18. b, 19. c, 20. a. 

 

Plan testu 

 

Nr 

zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

Zidentyfikować parametry życiowe 

Posłużyć się skalą GCS 

Określić znaczenie porażenia 
piorunem 

PP 

Udzielić pomocy w urazach 
czaszkowo-mózgowych 

PP 

Określić istotę łańcucha przeżycia 

Określić sposób prowadzenia 
resuscytacji krążeniowo-oddechowej 

Wskazać różnicę postępowania  
w różnych stopniach niedrożności 
oddechowej 

PP 

Zastosować czynności BLS 

PP 

Wskazać sposoby ratowania we 
wstrząsie anafilaktycznym 

10  Wskazać mechanizmy gojenia się ran 

11 

Zastosować zasady unieruchamiania 
złamań 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26 

12 

Ocenić przyczynę przewlekłych 
krwawień 

PP 

13  Wskazać objawy złamania kości 

14 

Ocenić postępowanie w stanie 
nagłego zagrożenia życia 

PP 

15  Zdefiniować pojęcie: aseptyka  

16 

Wskazać na podstawowe czynności 
w repozycji stawu skroniowo- 
-żuchwowego 

17  Zastosować szynę Tigerstedta 

PP 

18 

Wskazać objawy zwichnięcia stawu 
skroniowo-żuchwowego 

19 

Wskazać niebezpieczeństwo urazów 
twarzoczaszki 

20 

Określić cechy zespolenia 
twarzoczaszki  

PP 

 
Przebieg testowania 

 
Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  wyprzedzeniem  co  najmniej 

jednotygodniowym. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Przygotuj odpowiednią liczbę testów. 
5.  Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań. 
6.  Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję. 
7.  Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszystkie wątpliwości wyjaśnij. 
8.  Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test. 
9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  testu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się  czasie 

zakończenia udzielenia odpowiedzi.  

 
Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test  zawiera  20  zadań.  Do  każdego  zadania  dołączone  są  4  możliwe odpowiedzi.  Tylko 

jedna jest prawidłowa. 

5.  Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce 

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Jeśli  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  rozwiązanie 

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 

 

Powodzenia! 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27 

Materiały dla ucznia: 

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 

1.  Ważnym parametrem odpowiadającym za homeostazę organizmu jest 

a)  tylko ciśnienie tętnicze. 
b)  tylko częstość tętna. 
c)  poziom bólu. 
d)  ciśnienie tętnicze i częstość tętna. 

 

2.  Pacjent  otwiera  oczy  na  ból,  bełkocze  coś  niezrozumiale  oraz  reaguje  wyprostem  na 

bodziec. W skali GCS uzyskałby 
a)  5 punktów. 
b)  6 punktów. 
c)  7 punktów. 
d)  8 punktów. 

 

3.  Śmierć od porażenia piorunem jest związana  

a)  ze strachem przed burzą. 
b)  z uduszeniem. 
c)  z oślepieniem. 
d)  ze zniszczeniem bębenków przez huk. 

 

4.  Kręgosłup szyjny najlepiej stabilizować 

a)  prowizorycznie zrobionym stabilizatorem z drewna. 
b)  dowolnym sprzetem. 
c)  kołnierzem Schantza. 
d)  kołnierzem FAKRO. 

 
5.  Drugim ogniwem łańcucha przeżycia jest 

a)  wczesne podjęcie zaawansowanych czynności resuscytacyjnych. 
b)  wczesna defibrylacja. 
c)  wczesne rozpoczęcie resuscytacji przez świadków zdarzenia. 
d)  wezwanie służb ratowniczych (telefon 112 lub 999). 

 

6.  Resuscytację krążeniowo-oddechową prowadzi się w następujący sposób 

a)  15 uciśnięć na 2 wdechy przy jednym ratowniku. 
b)  30 uciśnięć na 2 wdechy, a liczba ratowników nie ma znaczenia. 
c)  5 uciśnięć na 2 wdechy, a liczba ratowników nie ma znaczenia. 
d)  30 uciśnięć na 1 wdech, a liczba ratowników nie ma znaczenia. 

 

7.  Jeżeli  poszkodowany  zachłysnął  się,  ale  odpowiada  na  pytania,  może  mówić  i  kiwać 

głową podczas akcji ratowniczej  zastosujesz

 

a)  uderzenie przedsercowe. 
b)  nakłanianie do kaszlu. 
c)  manewr Heimlicha. 
d)  uderzenie międzyłopatkowe. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28 

8.  Oddech ratowniczy powinien trwać

 

a)  0,5 s. 
b)  1 s. 
c)  1,5 s. 
d)  2 s. 
 

9.  Podczas wstrząsu anafilaktycznego

 

a)  zaleca się postępowanie wyczekujące. 
b)  należy szybko podać adrenalinę. 
c)  należy szybko podać dużą ilość płynów. 
d)  należy złapać owada, który użądlił celem zbadania jego jadu. 

 

10.  Gojenie ran bez pozostawienia blizny jest możliwe

 

a)  przez rychłozrost. 
b)  pod strupem. 
c)  przez ziarninowanie. 
d)  po pogryzieniu przez psa. 

 

11.  Unieruchamiając złamanie kości długiej należy pamiętać,  

a)  aby nastawić pierwotne złamanie. 
b)  aby polewać miejsce złamania zimną wodą w celu zmniejszenia obrzęku. 
c)  aby unieruchomić dwa sąsiednie stawy. 
d)  aby szybko podać środki przeciwbólowe. 

 

12.  Długo utrzymujące się krwawienie pomimo prawidłowego leczenia może sugerować

 

a)  tylko małopłytkowość. 
b)  tylko hemofilię. 
c)  tylko zespół von Willenbranda. 
d)  małopłytkowość, hemofilię lub zespół Willenbranda. 

 
13.  Do objawów złamania kości nie należy 

a)  zniekształcenie zarysów kończyny. 
b)  ból oraz bolesność. 
c)  patologiczna ruchomość wzdłuż kości długich. 
d)  trzeszczenie i tarcie odłamów kostnych. 

 

14.  18  letni  chłopak  podczas  meczu  w  piłkę  nożną został  kopnięty  w  nogę.  Po  zdjęciu  buta 

zaobserwowano znaczny obrzęk i bolesność kończyny, ponadto chłopak zgłasza ból przy 
chodzeniu. Należy 
a)  zrobić okład z lodu, aby zminimalizować obrzęk. 
b)  wezwać pogotowie ratunkowe podejrzewając złamanie. 
c)  odprowadzić poszkodowanego do domu. 
d)  zrobić okład z lodu i wezwać pogotowie ratunkowe. 

 

15.  Aseptyka to 

a)  środek odkażający. 
b)  materiał opatrunkowy. 
c)  jałowość. 
d)  odkażanie rany. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29 

16.  W czasie repozycji w zwichnięciu stawu skroniowo-żuchwowego wykonuje się 

a)  wyłącznie zepchnięcie żuchwy w dół. 
b)  tylko przesunięcie do tyłu. 
c)  tylko podniesienie do góry. 
d)  zepchnięcie żuchwy w dół, przesunięcie do tyłu, a następnie podniesienie do góry. 

 

17.  Szyna Tigerstedta służy  

a)  wyłącznie do unieruchomienia szczęki. 
b)  wyłącznie do unieruchomienia żuchwy. 
c)  do unieruchomienia szczęki lub żuchwy. 
d)  do unieruchomienia kości długich. 

 
18.  Do objawów klinicznych zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego nie należy 

a)  stała otwartość ust. 
b)  szczękościsk. 
c)  wyciek śliny z ust. 
d)  cierpiący wyraz twarzy. 

 

19.  Urazy twarzoczaszki niosą ze sobą niebezpieczeństwo 

a)  upośledzenia czynności nerek. 
b)  upośledzenia czynności serca. 
c)  upośledzenia drożności dróg oddechowych. 
d)  nagłej utraty słuchu. 

 
20.  Cechą wiązania ósemkowego wiązania ósemkowego jest to, że  

a)  drut  przewleka  się  przez  dystalną  przestrzeń  międzyzębową  drugiego  lub  trzeciego 

zęba od szczeliny złamania. 

b)  jest wiązaniem dwuszczękowym. 
c)  do jego założenia nie jest konieczne pełne uzębienie. 
d)  drut  przewleka  się  przez  dystalną  przestrzeń  międzyzębową  drugiego  lub  trzeciego 

zęba od szczeliny złamania i do jego założenia nie jest konieczne pełne uzębienie. 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30 

KARTA ODPOWIEDZI 

 
 
Imię i nazwisko.......................................................................................... 

 

Udzielanie pierwszej pomocy 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź. 
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

1. 

 

2. 

 

3. 

 

4. 

 

5. 

 

6. 

 

7. 

 

8. 

 

9. 

 

10. 

 

11. 

 

12. 

 

13. 

 

14. 

 

15. 

 

16. 

 

17. 

 

18. 

 

19. 

 

20. 

 

Razem: 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31 

Test 2 

 

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Udzielanie pierwszej pomocy” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

 

zadania 1, 2, 4, 6, 7, 9, 10, 11, 12, 15, 16, 17, 19 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 3, 5, 8, 13, 14, 18, 20 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 

 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne: 

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,  

 

dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,  

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  18  zadań,  w  tym  co  najmniej  6  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 

Klucz  odpowiedzi: 1. d, 2. a, 3. d, 4. c, 5. d, 6. c, 7. a, 8. d, 9. c, 10. b, 11. c, 
12. c, 13. a, 14. d, 15. d, 16. c, 17. d, 18. c, 19. a, 20. d.   

 

 

 

Plan testu 

 

Nr 

zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

Wykonać pomiar ciśnienia tętniczego 

Posłużyć się skalą Glasgow 

Wykazać różnice między skalą 
pediatryczną i dla dorosłych 

PP 

Zastosować zasady ratowania 
porażonego prądem 

Wskazać różnice pomiędzy skutkami 
porażenia prądem stałym  
i zmiennym 

PP 

Zastosować algorytm BLS 

Zastosować algorytm BLS dla dzieci 

Zastosować manewr Heimlicha 

PP 

Rozróżnić rodzaje wstrząsu 

10  Zidentyfikować leki ratujące życie 

11  Rozróżnić krwotoki 

12 

Zastosować podstawowe materiały 
unieruchamiające 

13 

Wybrać najlepszą metodę 
unieruchamiania kończyn 

PP 

14  Rozróżnić rodzaje złamań 

PP 

15  Wskazać etiologię ran 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32 

16 

Wskazać przyczyny zwichnięcia  
w stawie skroniowo-żuchwowym 

17 

Wskazać na objawy podwichnięcia 
w stawie skroniowo-żuchwowym 

18 

Zastosować unieruchomienia 
twarzoczaszki 

PP 

19 

Zastosować właściwe postępowanie  
w złamaniach twarzoczaszki 

20  Zidentyfikować środki odkażające 

PP 

 
Przebieg testowania 

 
Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  wyprzedzeniem  co  najmniej 

jednotygodniowym. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Przygotuj odpowiednią liczbę testów. 
5.  Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań. 
6.  Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję. 
7.  Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszystkie wątpliwości wyjaśnij. 
8.  Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test. 
9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  testu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się  czasie 

zakończenia udzielenia odpowiedzi. 

 
Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwe odpowiedzi. Tylko 

jedna jest prawidłowa. 

5.  Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce 

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Jeśli  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  rozwiązanie 

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 

Powodzenia!  

 
Materiały dla ucznia:
 

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 
1.  Aby  poprawnie  zmierzyć  ciśnienie  tętnicze  metodą  bezkrwawą  Korotkowa  mankiet 

należy napompować do wartości 
a)  200 mmHg. 
b)  przekraczającej o 20-30 mmHg ciśnienie, przy którym zanika tętno. 
c)  przekraczającej o 30-40 mmHg ciśnienie, przy którym zanika tętno. 
d)  przekraczającej o 10-20 mmHg ciśnienie, przy którym zanika tętno. 

 

2.  Jeżeli  poszkodowany  otwiera  oczy  na  polecenie  słowne,  wykazuje  nieadekwatną  

odpowiedź oraz lokalizuje ból to otrzyma w skali Glasgow 

a)  9 punktów. 
b)  10 punktów. 
c)  11 punktów. 
d)  12 punktów. 

 

3.  Pediatryczna  skala  Glasgow  różni  się  od  stosowanej  u  dorosłych,  ponieważ  dzieci  ze 

względu  na  nie  wykształconą  jeszcze  mowę  nie  mogą  podlegać  takim  samym kryteriom 
co dorośli. Stwierdzenie 

a)  jest prawdziwe pozostając w ciągu przyczynowo-skutkowym. 
b)  jest prawdziwe bez związku przyczynowo-skutkowego. 
c)  w pierwszej części jest prawdziwe, a w drugiej fałszywe. 
d)  w pierwszej części jest fałszywe, a w drugiej prawdziwe. 

4.  W ratowaniu porażonego prądem najważniejsze jest 

a)  oziębienie organizmu już i tak przegrzanego. 
b)  podanie ciepłego płynu. 
c)  odłączenie od źródła prądu. 
d)  zbadanie obecności tętna. 

 

5.  Porażenie  prądem  stałym  powoduje  zatrzymanie  akcji  serca  w  mechanizmie  asystole, 

a prądem zmiennym w mechanizmie migotania komór. Stwierdzenie  

a)  jest prawdziwe. 
b)  w pierwszej części jest prawdziwe, w drugiej fałszywe. 
c)  w  pierwszej części fałszywe, w drugiej prawdziwe. 
d)  jest fałszywe. 

 
6.  Jeżeli poszkodowany jest nieprzytomny, ale oddycha samodzielnie należy 

a)  rozpocząć mimo wszystko resuscytację. 
b)  wezwać pogotowie ratunkowe. 
c)  ułożyć go w pozycji bezpiecznej. 
d)  ułożyć go w pozycji bezpiecznej i wezwać pogotowie ratunkowe. 

 

7.  Rozpoczynając resuscytację dziecka zaczynamy od 

a)  uciskania klatki piersiowej. 
b)  5 oddechów ratowniczych. 
c)  4 oddechów ratowniczych. 
d)  6 oddechów ratowniczych. 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34 

8.  Manewru Heimlicha należy zaniechać  

a)  u 10-letniego dziecka. 
b)  u 50-letniego mężczyzny z prawidłowym ciśnieniem tętniczym. 
c)  u 23-letniej kobiety. 
d)  u 40-letniego mężczyzny z chorobą wrzodową żołądka. 

 

9.  Wstrząs spowodowany alergią na jakąś substancję nazywamy wstrząsem 

a)  kardiogennym. 
b)  neurogennym. 
c)  hipowolemicznym. 
d)  anafilaktycznym. 

 
10.  Fastjekt to 

a)  strzykawka z adrenaliną, którą powinien mieć przy sobie każdy alergik. 
b)  lek przeciwuczuleniowy.  
c)  środek odkażający. 
d)  model aparatu do mierzenia tętna. 

 

11.  Wypływ ciemnoczerwonej krwi strumieniem ciągłym jest charakterystyczny dla 

a)  zranienia błony śluzowej. 
b)  krwawienia tętniczego. 
c)  krwawienia żylnego. 
d)  krwawienie z naczyń włosowatych. 

 

12.  Szyny Kramera 

a)  służą do unieruchamiania tymczasowego złamań w obrębie twarzoczaszki. 
b)  służą do unieruchamiania tymczasowego złamań kości długich. 
c)  mogą być stosowane zamiennie z opatrunkami gipsowymi w leczeniu złamań. 
d)  są przeciwwskazane w urazach głowy. 

 

13.  Najlepszym unieruchomieniem kończyny górnej przy podejrzeniu złamania w jej obrębie 

będzie 

a)  usztywnienie jej prowizorycznie zrobionym unieruchomieniem drewnianym. 
b)  przybandażowanie jej do tułowia z ręką wyprostowaną w stawie łokciowym. 
c)  przybandażowanie jej do tułowia z ręką zgiętą w 90˚ w stawie łokciowym. 
d)  usztywnienie  i  przybandażowanie  jej  do  tułowia  z  ręką  zgiętą  w  90˚  w  stawie 

łokciowym. 

 

14.  Złamaniem pośrednim jest 

a)  kompresyjne złamanie kręgosłupa. 
b)  złamanie zderzakowe. 
c)  złamanie Collesa. 
d)  złamanie Smitha. 

 

15.  Rana cięta powstaje, np.: na skutek 

a)  uderzenia siekierą. 
b)  skaleczenia nożem. 
c)  pchnięcia nożem. 
d)  pogryzienia przez psa. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35 

16.  Przyczyną zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego nie może być 

a)  uderzenie w bródkę przy otwartych ustach. 
b)  zbyt intensywne ziewanie. 
c)  długo trwające zabiegi stomatologiczne. 
d)  picie przez słomkę. 

 
17.  Do objawów podwichnięcia w stawie skroniowo-żuchwowym nie należy  

a)  wyciek śliny z ust. 
b)  nadmierne rozwieranie szczęk. 
c)  ból i trudności rozwierania głównie w porze rannej. 
d)  trzask  w  stawie  w  końcowej  fazie  rozwarcia  niekiedy  z  utrudnionym  zwarciem 

szczęk. 

 

18.  Wiązanie  typu  Ivy’ego  jest  najprostszym  i  najczęściej  stosowanym  wiązaniem 

dwuszczękowym.  Polega  na  przełożeniu  pętli  drutu  między  zębami  odległymi  od 
szczeliny  złamania,  a  następnie  na  dojściu  do  niej  ruchem  wężowym  i  ściśnięcie  ich  ze 
sobą, co stabilizuje szczelinę złamania. Stwierdzenia 

a)  są prawdziwe. 
b)  pierwsze jest fałszywe, a drugie prawdziwe. 
c)  pierwsze jest prawdziwe, a drugie fałszywe. 
d)  są fałszywe. 

 

19.  W  razie  złamania  w  obrębie  twarzoczaszki,  przy  braku  oznak  zagrożenia  życia 

postępowaniem z wyboru będzie 

a)  tymczasowe  unieruchomienie  w  opatrunku  procowym  i  wezwanie  pogotowia 

ratunkowego. 

b)  wysłanie poszkodowanego do domu z zaleceniem zgłoszenia się do lekarza. 
c)  zostawienie chorego na miejscu bez udzielania dalszej pomocy. 
d)  tymczasowe unieruchomienie w opatrunku procowym i odesłanie do domu. 

 

20.  Środkiem  odkażającym,  który  może  spowodować  największe  objawy  uczuleniowe  ze 

wstrząsem włącznie jest 

a)  chlorheksydyna. 
b)  jodyna. 
c)  azotan srebra. 
d)  nadmanganian potasu. 

 

 

 
 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

36 

7.  LITERATURA 

 

1.  Fibak J.: Chirurgia. PZWL, Warszawa 2001 
2.  Gaszyński W.: Medycyna ratunkowa i katastrof. UMed, Łódź 2004 
3.  Herold G.: Medycyna wewnętrzna. PZWL, Warszawa 2004 
4.  Kokot F.: Choroby wewnętrzne. PZWL, Warszawa 2004 
5.  Kowalski M.: Immunologia kliniczna. MEDITON, Łódź 2000 
6.  Narębski J.: Zarys propedeutyki chirurgii. AMed, Łódź 1999 
7.  Perczyńska-Partyka W.: Chirurgia stomatologiczna. BESTOM, Łódź 
8.  Schrimer M.: Neurochirurgia. Urban & Partner, Wrocław 1998 
9.  www.aed.pl 
10.  www.erc.edu 
11.  www.prosat.net.pl 
 
Literatura metodyczna: 
1.  Figurski J., Symela K. (red.): Modułowe programy nauczania w kształceniu zawodowym. 

Wydawnictwo ITeE, Radom 2001 

2.  Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia. WSiP S.A., Warszawa 1999 
3.  Okoń  W.:  Wprowadzenie  do  dydaktyki  ogólnej.  Wydawnictwo  Akademickie  „Żak”, 

Warszawa 2003 

4.  Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom 2000 
5.  Plewka  Cz.:  Metodyka  nauczania  teoretycznych  przedmiotów  zawodowych.  Cz.  I  i  II. 

Wydawnictwo ITeE, Radom 1999