60

10/2003

Firma Panasonic jest pewna swego − podczas gdy zewsząd słychać głosy,

że unifikacja formatów jest konieczna, koncern Matsushita twardo lansuje

DVD−RAM i trzeba przyznać, że ma w ręku kilka argumentów.

Wielokrotnie rozwodziliśmy się na temat kompatybilności formatów

DVDRW z DVD−V, zastanawialiśmy się, czy jest to potrzebne, czy też nie.

Panasonic zakłada, że absolutnie nie, za to format DVD−RAM daje

możliwości edycyjne nieosiągalne dla innych standardów.

Panasonic DMR−E50

BUDOWA, WYKONANIE i WYPOSAŻENIE:

Mała obudowa, nie najnowsza, ale sprawdzona
elektronika. Tylko podstawowe wejścia i wyjścia.
Honor ratują złącza SCART dysponujące RGB.

OCENA:

dobra

FUNKCJONALNOŚĆ:

Bezkonkurencyjne

możliwości edycyjne, doskonale działający pilot,
długi czas rejestracji − do 12 godzin na płycie
2−dwustronnej.

OCENA:

bardzo dobra

OBRAZ:

Bardzo ostry, dobra rozdzielczość kolo−

rów, wypełnienie i dynamika. Wyraźny spadek
jakości dopiero w trybie LP (4h). Dobry tuner.

OCENA:

dobra

+

DŹWIĘK:

Dźwięk DD 2.0 jest zagmatwany i zbyt

miękki. DVD i CD pozwalają na osiągnięcie
większej dynamiki i informacyjnej precyzji.

OCENA: (CD/DVD/DVD−R)

dobra

/

dobra

/

dost.

+

DMR−E50

Cena

[zł]

2300,−

Dystrybutor:

PANASONIC POLSKA

DOBRA

OCENA KOŃCOWA:

PPPPP

anasonic proponuje trzy rekorde−

ry, dwa z nich to tradycyjne wypa−
larki, trzeci posiada jeszcze twar−
dy dysk pozwalający na nagranie

o długości ponad 50 godzin. Do testu
producent wydelegował urządzenie ot−
wierające ofertę:

DMR−E50.

Urządzenie pretenduje do miana

płaskiego, ale bez przesady, nie jest ty−
powo naleśnikowaty. Na środku frontu
zlokalizowano kilka przycisków, których
opisy nie są zbyt wyraźne. Nie ułatwia to
obsługi, zwłaszcza że we wspomnianym
szeregu znajduje się przycisk do nagry−
wania. Wyświetlacz, zrealizowany na
matrycy punktowej, jest za to bardzo
czytelny, zwłaszcza że Panasonic stosu−
je oczywiste ikony oznaczające najważ−
niejsze funkcje. Przyciski obsługujące
napęd i time slip (o działaniu później)
ulokowano z prawej strony, z lewej, pod
klapką, umiejscowiono podręczny kom−
plet wejściowy składający się z S−Video,
kompozytu i pary RCA dla audio. Zaser−
wowano dwa złącza SCART (na pewno
przydatne, gdy chcemy efektywnie wy−
korzystać tuner satelitarny) i kompletną
pętlę składającą się z S−Video, kompo−
zytu i RCA dla audio. Obecne jest także
światłowodowe wyjście cyfrowe. Pana−
sonic posiada również wejście i wyjście
antenowe, co świadczy o obecności tu−
nera telewizyjnego.

DMR−E50 potrafi

czytać płyty CD, VCD, DVD−V, DVD−
RAM, DVD−R, CD−R/RW i pliki MP3.

Włączenie menu natychmiast poka−

zuje, jak wielkim potencjałem edycyjnym
dysponuje testowana wypalarka. Ekran
menu wypełniono całkowicie, producent
miał miejsce na dziewięć ikon i wszystkie
naraz znajdują się przed oczami użyt−
kownika. Pierwszym krokiem będzie
oczywiście ikona “set up” i zaprogramo−
wanie kanałów TV. Możemy skorzystać
z automatycznego strojenia i później
uporządkować programy lub bezpośred−

nio przetransferować je z naszego TV.
Set up zawiera także kilka ważnych opcji
dotyczących rejestracji. Pierwsza doty−
czy ostrości, producent zaleca wybranie
wyższego poziomu z założeniem, że re−
jestrowane sygnały będą wysokiej jakoś−
ci. Do audycji wyglądających zdecydo−
wanie gorzej potrzebne jest lekkie roz−
mycie maskujące szum w sygnale. Jesz−
cze ważniejszą opcją jest wybranie od−
powiedniej rozdzielczości. W założeniu
powinna być to wartość zmienna, by nie
zapisywać nadmiernej ilości informacji w
“pustych” obrazach − wówczas koniecz−
ne jest obniżenie rozdzielczości. W ten
sposób na krążku mieści się więcej ma−
teriału, a jakość jest nawet lepsza. Alter−
natywą jest stała rozdzielczość, i użyt−
kownik może to wyraźnie zadeklarować.

Rekorder pracuje we wszystkich cy−

wilizowanych standardach wizyjnych
i potrafi obsługiwać potrzebne aspekty,
czyli 4:3 i 16:9 w wersji oryginalnej,
a także 4:3PS i LB. Przy okazji regulacji
podłączeń dowiadujemy się, że pierwszy
SCART powinien pracować jako wejście,
a drugi jest uniwersalny. Na obydwu
otrzymujemy sygnały RGB, tyle że na
AV2 tylko w PAL − dla większości użyt−
kowników jest to wyposażenie zupełnie
satysfakcjonujące. Pilot DMR−E50 może
pracować w trzech trybach (na trzech
kanałach). Funkcja przyda się z pewnoś−
cią, gdy konieczne jest użycie dwóch lub
trzech rekorderów tej samej marki w
jednym systemie − po ich zróżnicowaniu
można komfortowo nimi sterować.

Do nagrywania używane są płyty

DVD−RAM, 1−stronne (4,7GB) lub 2−stronne
(9,4GB). Typowe krążki tego formatu za−
ładowane są w kasety, ale na rynku do−
stępne są także zwyczajnie wyglądające
płyty. DMR−E50 dysponuje czterema
długościami rejestracji: 1, 2, 4 i 6 godzin
(odpowiednio 2, 4, 6 i 12 godzin dla płyt
2−stronnych). Poszczególne metody za−
pisu nazwano XP, SP, LP i EP, dostęp
jest bezpośredni za pomocą jednego

klawisza sekwencyjnie przełączającego
pomiędzy długościami zapisu.

Rejestrowanie audycji przychodzi

bez trudu, dane zapisywane i porządko−
wane są w błyskawicznym tempie. Po
raz kolejny z wielką przyjemnością ko−
rzystałem z funkcji Time Slip. Poślizg
czasowy pozwala na jednoczesne na−
grywanie i odtwarzanie. Oczywiście og−
lądamy to, co nagraliśmy kilka lub kilka−
dziesiąt minut wcześniej. Posłużę się
wyświechtanym przykładem meczowym.
Po zaprogramowaniu włącznika czaso−
wego na rejestrację meczu w normalnym
magnetowidzie konieczne jest “odczeka−
nie” aż się skończy, wówczas można za−
cząć oglądanie. Time Slip pozwala na
oglądanie początku, podczas gdy dalsza
część jest rejestrowana! W dodatku Pa−
nasonic przewidział doganianie ucieka−
jącego czasu za pomocą odtwarzania z
prędkością przyspieszoną o 30% (x1,3).
Głosy są wówczas nieco groteskowe,
ale da się przeżyć, zwłaszcza gdy słu−
chamy komentatorów sportowych.

Metody operowania zapisanymi ścież−

kami składają się na obraz doskonałych
umiejętności edycyjnych. Kasowanie ca−
łych ścieżek, części nagrań, kompilacja no−
wych z wielu fragmentów, układanie i od−
twarzanie list, nazywanie tytułów i rozdzia−
łów możliwe jest natychmiast po wejściu
do menu. Wspomniane opcje wykonywa−
ne są błyskawicznie i bezbłędnie.

Rejestracja za pośrednictwem pro−

gramu może odbywać się na trzy sposo−
by. Najpopularniejszym będzie z pew−
nością wpisanie czasu włączenia, wyłą−
czenia oraz wybranego kanału. Mniej
napracujemy się wykorzystując Show−
View, który wymaga jedynie wpisania
rzędu cyfr, by wykonać kopię. Najbar−
dziej zaawansowany będzie VPS/ PDC,
który przy włączaniu i wyłączaniu rekor−
dera uwzględnia ewentualne opóźnienia.

WIDEOWIDEOWIDEOWIDEOWIDEO

−

Rejestrator

y DVD

60

61

10/2003

Nie chciałbym znęcać się

nad konkurencją, po raz kolejny

chwaląc funkcjonalność formatu

DVD−RAM. Ważne jest jednak stwier−
dzenie, że jeżeli uniwersalność zapisu
z DVD−V nie ma znaczenia, to stan−
dard Panasonica wart jest zastanowie−
nia, choćby z powodu czasu umiejęt−
ności edycyjnych i funkcji time slip.

Tuner TV stroi się bardzo wolno, ale

efekt jest dobry −

DMR−E50 z powodze−

niem może służyć jako odbiornik do
monitora plazmowego. Istotny jest rów−
nież fakt, że odbiornik rekordera jest
praktycznie niewrażliwy na klasę prze−
wodów antenowych, referencyjny w tym
zestawieniu i często ratujący sytuację
kabel Audioquest okazał się niewiele
lepszy od ordynarnego drutu z Chin.

Optymalne możliwości wizyjne uka−

zują jednak dopiero płyty DVD.

DMR−

E50 ma tendencję do przerysowywania
konturów, postacie, a szczególnie ele−
menty pejzażu są jak wycięte żyletką
i naklejone na barwne tło. Synchroni−
zacja barw jest jednak wzorowa, dopie−
ro bardzo słabe sygnały doprowadzają
do rozwarstwienia kolorów. Wyjątkowo
dobrze prezentują się obszary czerni, a
odcienie szarości akcentowane są wy−
raźnie, choć przejścia są płynne.

Nagrywanie w trybie 1−godzinnym

nie jest w stanie wyprowadzić urządze−
nia z równowagi, podobne wrażenie
odnosimy podczas 2−godzinnej rejest−
racji, różnice są naprawdę minimalne.
Widoczny regres jakościowy widzimy
natomiast, decydując się na nagranie 4
godzin materiału. Obraz znacznie ła−
godnieje, a przyczyną są zamazujące
się kontury − nadal nie oznacza to roz−
warstwienia barw ani początków pik−
selizacji. Mrożenie pojawia się jednak
podczas wyświetlania dużych szarych i
czarno−szarych powierzchni. Warto
jednak zdać sobie sprawę, że jakość

w LP również można uznać za zado−
walającą. Jednoznacznie źle jest do−
piero w EP (6h), kiedy to kolory wydają
się nijakie, a oko zaczyna już przyswa−
jać poszczególne półobrazy w formie
nieruchomych plansz.

Efekty dźwiękowe nagranego mate−

riału nie są najwyższych lotów, scena
jest bez przerwy lekko zamazana.
Zupełnie niespodziewanie w tym przy−
padku pomaga “nocna” kompresja dy−
namiki. Dużo lepiej oddawane są
efekty z seryjnych płyt DVD. Pluszowy
bas wspiera mięsisty środek i gęstą gó−
rę, chociaż informacje nie są rozdziela−
ne zbyt selektywnie. Wspomniane zja−
wisko jest szczególnie silne w zakresie
nisko−średniotonowym, góra jest znacz−
nie klarowniejsza, oddawane przez nią
szczegóły możemy uznać za właściwe.
Pomimo miękkości dźwięku urządzenie
dysponuje zadowalającą dynamiką.
Cechy brzmienia z płyt DVD pokrywają
się niemal z efektami otrzymywanymi
z CD, choć w tym wypadku dźwięk jest
nieco twardszy i bardziej zdecydo−
wany.

STANDARD

DVD−RAM

TRYBY REJESTRACJI

1−6h (2−12h dwustronna płyta):

XP, SP, LP i EP

FORMAT ZAPISU

MPEG, audio DD 2.0

WYJŚCIA WIDEO

1x kompozyt, 1x S−Video

WEJŚCIA WIDEO

2x kompozyt, 2x S−Video

WEJŚCIA AUDIO

2x RCA

WYJŚCIA AUDIO

1x RCA, 1x cyfrowe światłowodowe

ZŁĄCZA SCART

2x

PODŁĄCZENIE ANTENY

we/wy

STANDARDY WIZYJNE

PAL, NTSC

ODCZYTYWANE DYSKI

DVD−RAM, DVD−V,

DVD+RW, DVD+R, CD, VCD, CD−R, CD−RW, MP3

PARAMETRY OGÓLNE:

Wymiary (SxWxG) [mm]

43x7,9x28,3

Masa [kg]

3,8

Pobór mocy [W]

b.d.

Technologia DVD−RAM staje się coraz łatwiejsza w aplikacji, DMR−E50 nie

potrzebuje już tak zaawansowanej elektroniki jak poprzednicy. Panasonic

używa głównie własnych komponentów.

Kompozyt, S−Video i złącza SCART muszą wystarczyć do podłączenia wizji.

Wyjście cyfrowe tylko w standardzie światłowodowym.