Kontakt
+48 41 332 64 50
|
TECHNOLOGIA MONOJONOWA
W laboratoriach INWEX oraz INVEX REMEDIES opracowana została technologia
umożliwiająca rozbijanie struktur minerałów do pojedynczych jonów – a więc do
cząstek, które powinny teoretycznie powstawać w każdym procesie dysocjacji. Bez
wątpienia dzieje się tak bardzo często w przypadku pierwiastków silnie reaktywnych,
do których należą m.in. związki sodu, potasu, magnezu, chloru czy fluoru. Jednak
pierwiastki mniej reaktywne – takie jak kobalt, nikiel, miedź, srebro, pallad, platyna,
ruten, rod, iryd, osm, żelazo, krzem oraz złoto nie ulegają łatwo takiemu procesowi,
nawet kiedy tworzone przez nie związki chemiczne charakteryzują się dobrą
rozpuszczalnością w wodzie. Dzieje się tak ze względu na zdolność do tworzenia tzw.
klastrów, czyli swoistych polimerów utworzonych przez atomy tego samego pierwiastka
lub substancji chemicznej. Klastry mogą tworzyć nie tylko związki chemiczne
wymienionych powyżej pierwiastków, ale także woda. Klastry posiadają jednolitą
strukturę oraz swobodnie przemieszczające się elektrony. Ze względu na
wieloatomową budowę mają one znacznie większy rozmiar niż wynikałoby to
z wyliczeń fizykochemicznych i modelowania cząstki dokonanych na podstawie wzoru
strukturalnego. Przykładowo klastry złota zawierają od kilku do kilkudziesięciu atomów
metalu, a odległości metal – metal (AuAu) są identyczne jak w ich pierwotnej formie
metalicznej, czyli posiadają siatkę krystalograficzną oraz swobodne elektrony jak
w rodzimym złocie. Klastry złota tworzą swoiste klatki, zbliżone swoją strukturą do
fulerenów. Jednak najwięcej z nich występuje w kształcie ostrosłupów,
MENU
Page 1 of 3
graniastosłupów, stożków oraz innych trójwymiarowych figur. Bez względu na
posiadaną strukturę ich rozmiary są tak duże, że nie przechodzą przez błony
komórkowe mikroorganizmów czy ssaków.
Przykładowo atom złota, którego promień atomowy wynosi 0,144 nanometra tworzący
klaster złożony z dwudziestu atomów osiągnie w skrajnym przypadku rozmiar około
6 nanometrów (zakładając powstanie struktury liniowej). Dlatego ich przeniknięcie
w głąb skóry oraz wzięcie udziału różnorakich w procesach biochemicznych jest
bardzo trudne.
Dlatego rozpoczęto pracę mające na celu rozbicie struktur klastra do monojonów.
W wyniku wieloetapowych procesów chemicznych i/lub elektrochemicznych
prowadzonych w środowisku wodnym udało się rozbić ich strukturę uzyskując wiele
pierwiastków, w tym m.in. złoto, srebro, krzem, miedź w formie monojonowej, trwałych
wyłącznie w środowisku wodnym o ściśle określonych parametrach. Po opuszczeniu
lub zmianie tego środowiska pierwiastki te cechuje naturalna skłonność do tworzenia
struktur monoatomowych. Według danych literaturowych tak przekształcone
monoatomowe metale nadają się do użycia w medycynie, farmakologii czy
kosmetologii. Dodatkowo mogą być wykorzystane między innymi jako katalizatory do
ceramiki, materiałów ognioodpornych, substancji odpornych na korozję. Dodatkowo
powinny posiadać także szczególne właściwości jak nadprzewodnictwo w wysokich
temperaturach i zdolność wytworzenia energii. Monojony mogą być także
przekształcone w pary jonowe – co znacznie ułatwia ich przenikanie przez warstwę
rogową naskórka. Połączone słabym wiązaniem w pary jonowe monojony, trwałe na
etapie przenikania przez warstwę lipidową naskórka ulegają szybkiemu rozpadowi
w kontakcie z krwią lub osoczem, co umożliwia ich szybką adaptację przez organizm
w celu inicjowania poszczególnych procesów biochemicznych, mających szansę bytu
wyłącznie w ich obecności.
Należy podkreślić, że zaopatrzenie każdej komórki w pierwiastki niezbędne dla życia
i zdrowia, występujące w naturze oraz w wodę i tlen jest podstawą dla zachowania
prawidłowego funkcjonowania organizmu. Opracowana przez nas metoda wydaje się
być najdoskonalszą z możliwych. Jej istotą jest rozdrobnienie pierwiastków do wielkości
0,150,5nm, a więc wielkości pozwalającej na ich przenikanie przez pory w błonach
komórkowych mających średnicę 0,71,0 nm lub kanaliki sodowo potasowe.
Technologia monojonowa zapewnia tym niezwykle małym cząsteczkom najczystszych
minerałów, znajdujących się w dermokosmetykach, przenikanie do najgłębszych
warstw skóry, zapewniając jej odżywianie i odnowę na poziomie komórkowym.
Technologia monojonowa dostarcza organizmowi substancji aktywnych w najlepiej
przyswajalnej formie i jest bez wątpienia jedną z najskuteczniejszych metod aplikacji
danego pierwiastka do organizmu.
Technologia monojonowa jest obecnie wykorzystywana nie tylko w kosmetologii.
Intensywnie badane są oparte na niej wyroby medyczne oraz produkty lecznicze – w
tym preparaty przeciwnowotworowe, charakteryzujące się wielokrotnie większą
skutecznością niż stosowane obecnie oraz zdecydowanie mniej szkodliwe od
STRONA WYKORZYSTUJE PLIKI COOKIE. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację
plików cookies. Więcej informacji można znaleźć w dziale
Informacja o plikach cookies
Page 2 of 3
współcześnie stosowanych farmaceutyków.
Sposoby Płatności
■
■
Regulaminy
■
■
■
Wyśli
NEWSLETTER
Podaj swój adres email jeśli chcesz otrzymywać od nas informacje o nowych produktach i nowościach
Wpisz swój email
Invex Remedies © 2020 All rights reserved | Realizacja GraphicAll
Page 3 of 3