PRZEBIEG PRÓBY WYSIŁKOWEJ U PACJENTÓW Z ZESPOŁEM X ORAZ CHORYCH Z MIAŻDŻYCĄ TĘTNIC WIEŃCOWYCH. J. Tarchalski1, D. Rogacka2, P. Guzik2, M. Dziarmaga3, J. Rzeźniczak4, R Turkiewicz1, A. Wykrętowicz2, H. Wysocki2 1 Prac. Hemodynamiki Oddz. Kardiologii Szp.Z. w Kaliszu;2 Klinika Intensywnej Terapii Kardiologicznej AM Poznań;3 Prac. Nacz. Szp. Kardiologicznego w Kowanówku;4 Prac. Nacz. Szp. im. Strusia w Poznaniu
Kardiologicznym zespołem X (ZX) określa się występowanie bólów w okolicy serca z dodatnią próbą wysiłkową i brakiem patologicznym zmian w angiografii naczyń wieńcowych. Celem pracy było porównanie wyników i przebiegu próby wysiłkowej przeprowadzonej w grupie chorych z SX oraz u pacjentów z miażdżycą tętnic wieńcowych bez przebytego wcześniej zawału serca. Próbę wysiłkową (ETT) wg protokołu Bruce'a wykonano w grupie 43 pacjentów z SX (44.8±6.6 lat; 28 kobiet) oraz u chorych z istotnym zwężeniem w jednym ("1") naczyniu - 49 osób (53.3±8.3; 11 kobiet), dwóch ("2") naczyniach - 51 osób (54.6±7.3; 7 kobiet) oraz trzech ("3") naczyniach - 63 osoby (54.1±7.7; 8 kobiet). W przebiegu ETT oceniano spoczynkową i maksymalną częstość serca (HRspocz i HRmax uderzenia/min), maksymalne obniżenie ST (STmax mm), czas do wystąpienia obniżenia ST o 1 mm (ST1czas min), czas do normalizacji ST w okresie wypoczynku (STrecov min) całkowity czas ETT (ETTczas min) oraz koszt mięśniowy serca (MC uderzeniaxmm Hg/minxMET]x103), tj. stosunek maksymalnego produktu podwójnego do osiągniętego całkowitego obciążenia. Analizę statystyczną przeprowadzono przy pomocy nieparametrycznej analizy wariancji testem Kruskal-Wallisa. Wyniki przedstawiono w tabeli (średnia±SD):
SX"1""2""3"p HRspocz)97.8±17.683.9±11.983.2±11.082.1±11.7<0.001 HRmax148.4±15.9132.3±14.8131.0±15.4126.8±13.7<0.001 STmax2.0±0.81.8±0.61.9±0.52.2±0.60.008 ST1czas4.6±3.22.7±2.22.0±1.81.7±0.8<0.001 STrecov3.9±2.12.6±1.04.0±1.94.9±1.6<0.001 ETTczas9.3±3.77.1±2.86.4±2.35.2±2.0<0.001 MC2.5±1.33.4±1.23.7±1.33.8±1.1<0.001 W porównaniu z chorymi z miażdżycą tętnic wieńcowych u pacjentów z SX stwierdza się najdłuższy czas trwania próby wysiłkowej, najpóźniejsze wystąpienie obniżenia ST o 1 mm, największą spoczynkową i maksymalną częstość pracy serca oraz najmniejszy koszt mięśniowy związany z osiągnięciem obciążenia równoważnego z 1 METs'em. W grupie chorych z SX obniżenie ST i czas do normalizacji ST są podobne jak u pacjentów z miażdżycą 2 naczyń.