㎏ancelaria Sejmu s. 1/40 Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 Opracowano na pod- USTAWA stawie: tj. Dz.U. z z dnia 4 lutego 1994 r. 2000 r. Nr 80, poz. 904, z 2001 r. Nr 128, poz. 1402, z 2002 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych1) Nr 126, poz. 1068, Nr 197, poz. 1662, z 2003 r. Nr 166, poz. 1610, z 2004 r. Nr 91, poz. 869, Nr 96, poz. 959. Rozdzia艂 1 Przedmiot prawa autorskiego Art. 1. 1. Przedmiotem prawa autorskiego jest ka偶dy przejaw dzia艂alno艣ci tw贸rczej o in- dywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezale偶nie od warto艣ci, przeznaczenia i sposobu wyra偶enia (utw贸r). 2. W szczeg贸lno艣ci przedmiotem prawa autorskiego s膮 utwory: 1) wyra偶one s艂owem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (lite- rackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputero- we), 2) plastyczne, 3) fotograficzne, 4) lutnicze, 5) wzornictwa przemys艂owego, 6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, 7) muzyczne i s艂owno-muzyczne, 8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, 9) audiowizualne (w tym filmowe). 1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdro偶enia nast臋puj膮cych dyrektyw Wsp贸l- not Europejskich: 1) dyrektywy 91/250/WE z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej program贸w kompute- rowych (Dz.Urz. WE L 122 z 17.05.1991), 2) dyrektywy 92/100/WE z dnia 19 listopada 1992 r. w sprawie prawa najmu i u偶yczenia oraz nie- kt贸rych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie w艂asno艣ci intelektualnej (Dz.Urz. WE L 346 z 27.11.1992), 3) dyrektywy 93/83/WE z dnia 27 wrze艣nia 1993 r. w sprawie koordynacji niekt贸rych zasad doty- cz膮cych prawa autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu sa- telitarnego oraz retransmisji drog膮 kablow膮 (Dz.Urz. WE L 248 z 06.10.1993), 4) dyrektywy 93/98/WE z dnia 29 pazdziernika 1993 r. w sprawie harmonizacji czasu ochrony pra- wa autorskiego i niekt贸rych praw pokrewnych (Dz.Urz. WE L 290 z 24.11.1993), 5) dyrektywy 96/9/WE z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.Urz. WE L 77 z 27.03.1996). Dane dotycz膮ce og艂oszenia akt贸w prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolit膮 Polsk膮 cz艂onkostwa w Unii Europejskiej - dotycz膮 og艂osze- nia tych akt贸w w Dzienniku Urz臋dowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 2/40 21. Ochron膮 obj臋ty mo偶e by膰 wy艂膮cznie spos贸b wyra偶enia; nie s膮 obj臋te ochron膮 odkrycia, idee, procedury, metody i zasady dzia艂ania oraz koncepcje matema- tyczne. 3. Utw贸r jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chocia偶by mia艂 posta膰 nie uko艅czon膮. 4. Ochrona przys艂uguje tw贸rcy niezale偶nie od spe艂nienia jakichkolwiek formalno- 艣ci. Art. 2. 1. Opracowanie cudzego utworu, w szczeg贸lno艣ci t艂umaczenie, przer贸bka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pier- wotnego. 2. Rozporz膮dzanie i korzystanie z opracowania zale偶y od zezwolenia tw贸rcy utworu pierwotnego (prawo zale偶ne), chyba 偶e autorskie prawa maj膮tkowe do utworu pierwotnego wygas艂y. W przypadku baz danych spe艂niaj膮cych cechy utworu ze- zwolenie tw贸rcy jest konieczne tak偶e na sporz膮dzenie opracowania. 3. Tw贸rca utworu pierwotnego mo偶e cofn膮膰 zezwolenie, je偶eli w ci膮gu pi臋ciu lat od jego udzielenia opracowanie nie zosta艂o rozpowszechnione. Wyp艂acone tw贸rcy wynagrodzenie nie podlega zwrotowi. 4. Za opracowanie nie uwa偶a si臋 utworu, kt贸ry powsta艂 w wyniku inspiracji cudzym utworem. 5. Na egzemplarzach opracowania nale偶y wymieni膰 tw贸rc臋 i tytu艂 utworu pierwot- nego. Art. 3. Zbiory, antologie, wybory, bazy danych spe艂niaj膮ce cechy utworu s膮 przedmiotem prawa autorskiego, nawet je偶eli zawieraj膮 nie chronione materia艂y, o ile przyj臋ty w nich dob贸r, uk艂ad lub zestawienie ma tw贸rczy charakter, bez uszczerbku dla praw do wykorzystanych utwor贸w. Art. 4. Nie stanowi膮 przedmiotu prawa autorskiego: 1) akty normatywne lub ich urz臋dowe projekty, 2) urz臋dowe dokumenty, materia艂y, znaki i symbole, 3) opublikowane opisy patentowe lub ochronne, 4) proste informacje prasowe. Art. 5. Przepisy ustawy stosuje si臋 do utwor贸w: 1) kt贸rych tw贸rca lub wsp贸艂tw贸rca jest obywatelem polskim lub 11) kt贸rych tw贸rca jest obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej lub pa艅stw cz艂onkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 3/40 2) kt贸re zosta艂y opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo r贸wnocze艣nie na tym terytorium i za granic膮, lub 3) kt贸re zosta艂y opublikowane po raz pierwszy w j臋zyku polskim, lub 4) kt贸re s膮 chronione na podstawie um贸w mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych um贸w. Art. 6. W rozumieniu ustawy: 1) utworem opublikowanym jest utw贸r, kt贸ry za zezwoleniem tw贸rcy zosta艂 zwielokrotniony i kt贸rego egzemplarze zosta艂y udost臋pnione publicznie, 2) opublikowaniem r贸wnoczesnym utworu jest opublikowanie utworu na teryto- rium Rzeczypospolitej Polskiej i za granic膮 w okresie trzydziestu dni od jego pierwszej publikacji, 3) utworem rozpowszechnionym jest utw贸r, kt贸ry za zezwoleniem tw贸rcy zosta艂 w jakikolwiek spos贸b udost臋pniony publicznie, 4) nadawaniem utworu jest jego rozpowszechnianie drog膮 emisji radiowej lub telewizyjnej, prowadzonej w spos贸b bezprzewodowy (naziemny lub sateli- tarny) lub w spos贸b przewodowy, 5) reemitowaniem utworu jest jego rozpowszechnianie przez inny podmiot ni偶 pierwotnie nadaj膮cy, drog膮 przejmowania w ca艂o艣ci i bez zmian programu organizacji radiowej lub telewizyjnej oraz r贸wnoczesnego i integralnego przekazywania tego programu do powszechnego odbioru, 6) wprowadzeniem utworu do obrotu jest publiczne udost臋pnienie jego orygi- na艂u albo egzemplarzy drog膮 przeniesienia ich w艂asno艣ci dokonanego przez uprawnionego lub za jego zgod膮, 7) najmem egzemplarzy utworu jest ich przekazanie do ograniczonego czaso- wo korzystania w celu bezpo艣redniego lub po艣redniego uzyskania korzy艣ci maj膮tkowej, 8) u偶yczeniem egzemplarzy utworu jest ich przekazanie do ograniczonego cza- sowo korzystania, niemaj膮ce na celu bezpo艣redniego lub po艣redniego uzy- skania korzy艣ci maj膮tkowej, 9) odtworzeniem utworu jest jego udost臋pnienie b膮dz przy pomocy no艣nik贸w dzwi臋ku, obrazu lub dzwi臋ku i obrazu, na kt贸rych utw贸r zosta艂 zapisany, b膮dz przy pomocy urz膮dze艅 s艂u偶膮cych do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego, w kt贸rym utw贸r jest nadawany, 10) technicznymi zabezpieczeniami s膮 wszelkie technologie, urz膮dzenia lub ich elementy, kt贸rych przeznaczeniem jest zapobieganie dzia艂aniom lub ograni- czenie dzia艂a艅 umo偶liwiaj膮cych korzystanie z utwor贸w lub artystycznych wykona艅 z naruszeniem prawa, 11) skutecznymi technicznymi zabezpieczeniami s膮 techniczne zabezpieczenia umo偶liwiaj膮ce podmiotom uprawnionym kontrol臋 nad korzystaniem z chronionego utworu lub artystycznego wykonania poprzez zastosowanie kodu dost臋pu lub mechanizmu zabezpieczenia, w szczeg贸lno艣ci szyfrowa- nia, zak艂贸cania lub ka偶dej innej transformacji utworu lub artystycznego wy- konania lub mechanizmu kontroli zwielokrotniania, kt贸re spe艂niaj膮 cel ochronny, 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 4/40 12) informacjami na temat zarz膮dzania prawami s膮 informacje identyfikuj膮ce utw贸r, tw贸rc臋, podmiot praw autorskich lub informacje o warunkach eks- ploatacji utworu, o ile zosta艂y one do艂膮czone do egzemplarza utworu lub s膮 przekazywane w zwi膮zku z jego rozpowszechnianiem, w tym kody identy- fikacyjne. Art. 7. Je偶eli umowy mi臋dzynarodowe, kt贸rych Rzeczpospolita Polska jest stron膮, przewi- duj膮 dalej id膮c膮 ochron臋, ni偶 to wynika z ustawy, do nie opublikowanych utwor贸w obywateli polskich albo do utwor贸w opublikowanych po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub r贸wnocze艣nie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo opublikowanych po raz pierwszy w j臋zyku polskim - stosuje si臋 postanowienia tych um贸w. Rozdzia艂 2 Podmiot prawa autorskiego Art. 8. 1. Prawo autorskie przys艂uguje tw贸rcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. 2. Domniemywa si臋, 偶e tw贸rc膮 jest osoba, kt贸rej nazwisko w tym charakterze uwi- doczniono na egzemplarzach utworu lub kt贸rej autorstwo podano do publicznej wiadomo艣ci w jakikolwiek inny spos贸b w zwi膮zku z rozpowszechnianiem utwo- ru. 3. Dop贸ki tw贸rca nie ujawni艂 swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zast臋puje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - w艂a艣ciwa organizacja zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi. Art. 9. 1. Wsp贸艂tw贸rcom przys艂uguje prawo autorskie wsp贸lnie. Domniemywa si臋, 偶e wiel- ko艣ci udzia艂贸w s膮 r贸wne. Ka偶dy ze wsp贸艂tw贸rc贸w mo偶e 偶膮da膰 okre艣lenia wielko- 艣ci udzia艂贸w przez s膮d, na podstawie wk艂ad贸w pracy tw贸rczej. 2. Ka偶dy ze wsp贸艂tw贸rc贸w mo偶e wykonywa膰 prawo autorskie do swojej cz臋艣ci utworu maj膮cej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozosta艂ych wsp贸艂tw贸rc贸w. 3. Do wykonywania prawa autorskiego do ca艂o艣ci utworu potrzebna jest zgoda wszystkich wsp贸艂tw贸rc贸w. W przypadku braku takiej zgody ka偶dy ze wsp贸艂tw贸r- c贸w mo偶e 偶膮da膰 rozstrzygni臋cia przez s膮d, kt贸ry orzeka uwzgl臋dniaj膮c interesy wszystkich wsp贸艂tw贸rc贸w. 4. Ka偶dy ze wsp贸艂tw贸rc贸w mo偶e dochodzi膰 roszcze艅 z tytu艂u naruszenia prawa au- torskiego do ca艂o艣ci utworu. Uzyskane 艣wiadczenie przypada wszystkim wsp贸艂- tw贸rcom, stosownie do wielko艣ci ich udzia艂贸w. 5. Do autorskich praw maj膮tkowych przys艂uguj膮cych wsp贸艂tw贸rcom stosuje si臋 od- powiednio przepisy Kodeksu cywilnego o wsp贸艂w艂asno艣ci w cz臋艣ciach u艂amko- wych. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 5/40 Art. 10. Je偶eli tw贸rcy po艂膮czyli swoje odr臋bne utwory w celu wsp贸lnego rozpowszechniania, ka偶dy z nich mo偶e 偶膮da膰 od pozosta艂ych tw贸rc贸w udzielenia zezwolenia na rozpo- wszechnianie tak powsta艂ej ca艂o艣ci, chyba 偶e istnieje s艂uszna podstawa odmowy, a umowa nie stanowi inaczej. Przepisy art. 9 ust. 2-4 stosuje si臋 odpowiednio. Art. 11. Autorskie prawa maj膮tkowe do utworu zbiorowego, w szczeg贸lno艣ci do encyklope- dii lub publikacji periodycznej, przys艂uguj膮 producentowi lub wydawcy, a do po- szczeg贸lnych cz臋艣ci maj膮cych samodzielne znaczenie - ich tw贸rcom. Domniemywa si臋, 偶e producentowi lub wydawcy przys艂uguje prawo do tytu艂u. Art. 12. 1. Je偶eli ustawa lub umowa o prac臋 nie stanowi膮 inaczej, pracodawca, kt贸rego pra- cownik stworzy艂 utw贸r w wyniku wykonywania obowi膮zk贸w ze stosunku pracy, nabywa z chwil膮 przyj臋cia utworu autorskie prawa maj膮tkowe w granicach wyni- kaj膮cych z celu umowy o prac臋 i zgodnego zamiaru stron. 2. Je偶eli pracodawca, w okresie dw贸ch lat od daty przyj臋cia utworu, nie przyst膮pi do rozpowszechniania utworu przeznaczonego w umowie o prac臋 do rozpowszech- nienia, tw贸rca mo偶e wyznaczy膰 pracodawcy na pi艣mie odpowiedni termin na roz- powszechnienie utworu z tym skutkiem, 偶e po jego bezskutecznym up艂ywie pra- wa uzyskane przez pracodawc臋 wraz z w艂asno艣ci膮 przedmiotu, na kt贸rym utw贸r utrwalono, powracaj膮 do tw贸rcy, chyba 偶e umowa stanowi inaczej. Strony mog膮 okre艣li膰 inny termin na przyst膮pienie do rozpowszechniania utworu. 3. Je偶eli umowa o prac臋 nie stanowi inaczej, z chwil膮 przyj臋cia utworu pracodawca nabywa w艂asno艣膰 przedmiotu, na kt贸rym utw贸r utrwalono. Art. 13. Je偶eli pracodawca nie zawiadomi tw贸rcy w terminie sze艣ciu miesi臋cy od dostarcze- nia utworu o jego nie przyj臋ciu lub uzale偶nieniu przyj臋cia od dokonania okre艣lo- nych zmian w wyznaczonym w tym celu odpowiednim terminie, uwa偶a si臋, 偶e utw贸r zosta艂 przyj臋ty bez zastrze偶e艅. Strony mog膮 okre艣li膰 inny termin. Art. 14. 1. Je偶eli w umowie o prac臋 nie postanowiono inaczej, instytucji naukowej przys艂u- guje pierwsze艅stwo opublikowania utworu naukowego pracownika, kt贸ry stwo- rzy艂 ten utw贸r w wyniku wykonywania obowi膮zk贸w ze stosunku pracy. Tw贸rcy przys艂uguje prawo do wynagrodzenia. Pierwsze艅stwo opublikowania wygasa, je- 偶eli w ci膮gu sze艣ciu miesi臋cy od dostarczenia utworu nie zawarto z tw贸rc膮 umo- wy o wydanie utworu albo je偶eli w okresie dw贸ch lat od daty jego przyj臋cia utw贸r nie zosta艂 opublikowany. 2. Instytucja naukowa mo偶e, bez odr臋bnego wynagrodzenia, korzysta膰 z materia艂u naukowego zawartego w utworze, o kt贸rym mowa w ust. 1, oraz udost臋pnia膰 ten utw贸r osobom trzecim, je偶eli to wynika z uzgodnionego przeznaczenia utworu lub zosta艂o postanowione w umowie. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 6/40 Art. 15. Domniemywa si臋, 偶e producentem lub wydawc膮 jest osoba, kt贸rej nazwisko lub na- zw臋 uwidoczniono w tym charakterze na przedmiotach, na kt贸rych utw贸r utrwalono, albo podano do publicznej wiadomo艣ci w jakikolwiek spos贸b w zwi膮zku z rozpo- wszechnianiem utworu. Rozdzia艂 3 Tre艣膰 prawa autorskiego Oddzia艂 1 Autorskie prawa osobiste Art. 16. Je偶eli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chroni膮 nieograniczon膮 w czasie i nie podlegaj膮c膮 zrzeczeniu si臋 lub zbyciu wi臋z tw贸rcy z utworem, a w szczeg贸lno艣ci prawo do: 1) autorstwa utworu, 2) oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udost臋pnia- nia go anonimowo, 3) nienaruszalno艣ci tre艣ci i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania, 4) decydowania o pierwszym udost臋pnieniu utworu publiczno艣ci, 5) nadzoru nad sposobem korzystania z utworu. Oddzia艂 2 Autorskie prawa maj膮tkowe Art. 17. Je偶eli ustawa nie stanowi inaczej, tw贸rcy przys艂uguje wy艂膮czne prawo do korzysta- nia z utworu i rozporz膮dzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wyna- grodzenia za korzystanie z utworu. Art. 171. Opracowanie lub zwielokrotnienie bazy danych spe艂niaj膮cej cechy utworu, dokonane przez legalnego u偶ytkownika bazy danych lub jej kopii, nie wymaga zezwolenia au- tora bazy danych, je艣li jest ono konieczne dla dost臋pu do zawarto艣ci bazy danych i normalnego korzystania z jej zawarto艣ci. Je偶eli u偶ytkownik jest upowa偶niony do korzystania tylko z cz臋艣ci bazy danych, niniejsze postanowienie odnosi si臋 tylko do tej cz臋艣ci. Art. 18. 1. Autorskie prawa maj膮tkowe nie podlegaj膮 egzekucji, dop贸ki s艂u偶膮 tw贸rcy. Nie dotyczy to wymagalnych wierzytelno艣ci. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 7/40 2. Po 艣mierci tw贸rcy, spadkobiercy mog膮 sprzeciwi膰 si臋 egzekucji z prawa autor- skiego do utworu nie opublikowanego, chyba 偶e sprzeciw by艂by niezgodny z ujawnion膮 wol膮 tw贸rcy co do rozpowszechniania utworu. 3. Prawo do wynagrodzenia, o kt贸rym mowa w art. 20 ust. 2-4, art. 201, art. 30 ust. 2 oraz art. 70 ust. 3, nie podlega zrzeczeniu si臋, zbyciu ani egzekucji. Nie doty- czy to wymagalnych wierzytelno艣ci. Art. 19. 1. Tw贸rcy i jego spadkobiercom przys艂uguje prawo do wynagrodzenia w wysoko艣ci 5% ceny dokonanych zawodowo odsprzeda偶y oryginalnych egzemplarzy utworu plastycznego oraz r臋kopis贸w utwor贸w literackich i muzycznych. Do zap艂aty tego wynagrodzenia jest obowi膮zany sprzedawca, a gdy dzia艂a na rzecz osoby trzeciej, odpowiada z ni膮 solidarnie. Wynagrodzenie jest wyp艂acane za po艣rednictwem w艂a艣ciwej organizacji zbiorowego zarz膮dzania. 2. Sprzedawca jest obowi膮zany do ujawnienia osoby trzeciej, o kt贸rej mowa w ust. 1. Z obowi膮zku tego mo偶e si臋 zwolni膰 p艂ac膮c nale偶ne wynagrodzenie. 3. Zrzeczenie si臋 wynagrodzenia, o kt贸rym mowa w ust. 1, jest niewa偶ne, chyba 偶e dotyczy wymagalnej wierzytelno艣ci. Art. 20. 1. Producenci i importerzy: 1) magnetofon贸w, magnetowid贸w i innych podobnych urz膮dze艅, 2) kserokopiarek, skaner贸w i innych podobnych urz膮dze艅 reprograficznych umo偶liwiaj膮cych pozyskiwanie kopii ca艂o艣ci lub cz臋艣ci egzemplarza opu- blikowanego utworu, 3) czystych no艣nik贸w s艂u偶膮cych do utrwalania, w zakresie w艂asnego u偶ytku osobistego, utwor贸w lub przedmiot贸w praw pokrewnych, przy u偶yciu urz膮- dze艅 wymienionych w pkt 1 i 2 - s膮 obowi膮zani do uiszczania, okre艣lonym zgodnie z ust. 5, organizacjom zbio- rowego zarz膮dzania, dzia艂aj膮cym na rzecz tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, producent贸w fonogram贸w i wideogram贸w oraz wydawc贸w, op艂at w wysoko艣ci nieprzekraczaj膮cej 3% kwoty nale偶nej z tytu艂u sprzeda偶y tych urz膮dze艅 i no艣ni- k贸w. 2. Z kwoty uzyskanej z tytu艂u op艂at ze sprzeda偶y magnetofon贸w i innych podob- nych urz膮dze艅 oraz zwi膮zanych z nimi czystych no艣nik贸w przypada: 1) 50% - tw贸rcom, 2) 25% - artystom wykonawcom, 3) 25% - producentom fonogram贸w. 3. Z kwoty uzyskanej z tytu艂u op艂at ze sprzeda偶y magnetowid贸w i innych podob- nych urz膮dze艅 oraz zwi膮zanych z nimi czystych no艣nik贸w przypada: 1) 35% - tw贸rcom, 2) 25% - artystom wykonawcom, 3) 40% - producentom wideogram贸w. 4. Z kwoty uzyskanej z tytu艂u op艂at ze sprzeda偶y urz膮dze艅 reprograficznych oraz zwi膮zanych z nimi czystych no艣nik贸w przypada: 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 8/40 1) 50% - tw贸rcom, 2) 50% - wydawcom. 5. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego po za- si臋gni臋ciu opinii organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, stowarzysze艅 tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, organi- zacji producent贸w fonogram贸w, producent贸w wideogram贸w oraz wydawc贸w, jak r贸wnie偶 organizacji producent贸w lub importer贸w urz膮dze艅 i czystych no艣ni- k贸w wymienionych w ust. 1, okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia: kategorie urz膮- dze艅 i no艣nik贸w oraz wysoko艣膰 op艂at, o kt贸rych mowa w ust. 1, kieruj膮c si臋 zdolno艣ci膮 urz膮dzenia i no艣nika do zwielokrotniania utwor贸w, jak r贸wnie偶 ich przeznaczeniem do wykonywania innych funkcji ni偶 zwielokrotnianie utwor贸w, spos贸b pobierania i podzia艂u op艂at oraz organizacje zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi uprawnione do ich pobierania. Art. 201. 1. Posiadacze urz膮dze艅 reprograficznych, kt贸rzy prowadz膮 dzia艂alno艣膰 gospodar- cz膮 w zakresie zwielokrotniania utwor贸w dla w艂asnego u偶ytku osobistego os贸b trzecich, s膮 obowi膮zani do uiszczania za po艣rednictwem organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, op艂at w wysoko艣ci do 3% wp艂yw贸w z tego tytu艂u na rzecz tw贸rc贸w oraz wydawc贸w, chyba 偶e zwielokrotnienie odbywa si臋 na podstawie umowy z uprawnionym. Op艂aty te przypadaj膮 tw贸rcom i wydawcom w cz臋艣ciach r贸wnych. 2. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po za- si臋gni臋ciu opinii organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskim lub prawami pokrewnymi, stowarzysze艅 tw贸rc贸w oraz wydawc贸w, a tak偶e opinii w艂a艣ciwej izby gospodarczej okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia, wysoko艣膰 op艂at, o kt贸rych mowa w ust. 1, uwzgl臋dniaj膮c proporcje udzia艂u w zwielokrotnianych materia艂ach utwor贸w zwielokrotnianych dla w艂asnego u偶ytku osobistego, spo- s贸b ich pobierania i podzia艂u oraz wskazuje organizacj臋 lub organizacje zbioro- wego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi uprawnione do ich pobierania. Art. 21. 1. Organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno nadawa膰 opublikowane drobne ust. 3 i 4 w art. 21 utwory muzyczne, s艂owne i s艂owno muzyczne wy艂膮cznie na podstawie umowy uchylone zawartej z organizacj膮 zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi, chyba 偶e prawo do nadania utwor贸w zam贸wionych przez organizacj臋 radiow膮 lub telewi- zyjn膮 przys艂uguje jej na podstawie odr臋bnej umowy. 2. Tw贸rca mo偶e w umowie z organizacj膮 radiow膮 lub telewizyjn膮 zrzec si臋 po艣red- nictwa organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi, o kt贸rym mowa w ust. 1. Zrzeczenie to wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nie- wa偶no艣ci. 21. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje si臋 odpowiednio do publicznego udost臋pniania utwo- r贸w w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do nich dost臋p w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 9/40 Art. 211. 1. Operatorom sieci kablowych wolno reemitowa膰 w sieciach kablowych utwory nadawane w programach organizacji radiowych i telewizyjnych wy艂膮cznie na podstawie umowy zawartej z w艂a艣ciw膮 organizacj膮 zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi. 2. W przypadku spor贸w zwi膮zanych z zawarciem umowy, o kt贸rej mowa w ust. 1, stosuje si臋 przepis art. 108 ust. 5. Art. 22. 1. Organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno przy pomocy w艂asnych 艣rodk贸w i dla w艂asnych nada艅 utrwala膰 utwory w celu zgodnego z prawem korzystania z nich. 2. Utrwalenia, o kt贸rych mowa w ust. 1, powinny by膰 zniszczone w terminie mie- si膮ca od dnia wyga艣ni臋cia uprawnienia do nadania utworu. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje si臋 do utrwale艅 dokonanych przy przygotowywaniu w艂asnych audycji i program贸w maj膮cych wyj膮tkowy charakter dokumentalny, i kt贸re zostan膮 umieszczone w archiwum. Oddzia艂 3 Dozwolony u偶ytek chronionych utwor贸w Art. 23. 1. Bez zezwolenia tw贸rcy wolno nieodp艂atnie korzysta膰 z ju偶 rozpowszechnionego utworu w zakresie w艂asnego u偶ytku osobistego. Przepis ten nie upowa偶nia do bu- dowania wed艂ug cudzego utworu architektonicznego i architektoniczno- urbanistycznego oraz do korzystania z elektronicznych baz danych spe艂niaj膮cych cechy utworu, chyba 偶e dotyczy to w艂asnego u偶ytku naukowego niezwi膮zanego z celem zarobkowym. 2. Zakres w艂asnego u偶ytku osobistego obejmuje korzystanie z pojedynczych egzem- plarzy utwor贸w przez kr膮g os贸b pozostaj膮cych w zwi膮zku osobistym, w szcze- g贸lno艣ci pokrewie艅stwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego. Art. 231. Nie wymaga zezwolenia tw贸rcy przej艣ciowe lub incydentalne zwielokrotnianie utwor贸w, niemaj膮ce samodzielnego znaczenia gospodarczego, a stanowi膮ce in- tegraln膮 i podstawow膮 cz臋艣膰 procesu technologicznego oraz maj膮ce na celu wy艂膮cz- nie umo偶liwienie: 1) przekazu utworu w systemie teleinformatycznym pomi臋dzy osobami trzeci- mi przez po艣rednika lub 2) zgodnego z prawem korzystania z utworu. Art. 24. 1. Wolno rozpowszechnia膰 za pomoc膮 anteny zbiorowej oraz sieci kablowej utwory nadawane przez inn膮 organizacj臋 radiow膮 lub telewizyjn膮 drog膮 satelitarn膮 albo naziemn膮, je偶eli nast臋puje to w ramach r贸wnoczesnego, integralnego i nieodp艂at- 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 10/40 nego rozpowszechniania program贸w radiowych lub telewizyjnych i przeznaczone jest do oznaczonego grona odbiorc贸w znajduj膮cych si臋 w jednym budynku lub w domach jednorodzinnych obejmuj膮cych do 50 gospodarstw domowych. 2. Posiadacze urz膮dze艅 s艂u偶膮cych do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego mog膮 za ich pomoc膮 odbiera膰 nadawane utwory, cho膰by urz膮dzenia te by艂y ust. 3 w art. 24 skre- 艣lony umieszczone w miejscu og贸lnie dost臋pnym, je偶eli nie 艂膮czy si臋 z tym osi膮ganie korzy艣ci maj膮tkowych. ust. 4 w art. 24 utra- ci艂 moc Art. 25. 1. Wolno rozpowszechnia膰 w celach informacyjnych w prasie, radiu i telewizji: 1) ju偶 rozpowszechnione: a) sprawozdania o aktualnych wydarzeniach, b) aktualne artyku艂y na tematy polityczne, gospodarcze lub religijne, chy- ba 偶e zosta艂o wyraznie zastrze偶one, 偶e ich dalsze rozpowszechnianie jest zabronione, c) aktualne wypowiedzi i fotografie reporterskie, 2) kr贸tkie wyci膮gi ze sprawozda艅 i artyku艂贸w, o kt贸rych mowa w pkt 1 lit. a) i b), 3) przegl膮dy publikacji i utwor贸w rozpowszechnionych, 4) mowy wyg艂oszone na publicznych zebraniach i rozprawach; nie upowa偶nia to jednak do publikacji zbior贸w m贸w jednej osoby, 5) kr贸tkie streszczenia rozpowszechnionych utwor贸w. 2. Za korzystanie z utwor贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b) i c), tw贸rcy przy- s艂uguje prawo do wynagrodzenia. 3. Rozpowszechnianie utwor贸w na podstawie ust. 1 jest dozwolone zar贸wno w ory- ginale, jak i w t艂umaczeniu. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje si臋 odpowiednio do publicznego udost臋pniania utwo- r贸w w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do nich dost臋p w miejscu i czasie przez siebie wybranym, z tym 偶e je偶eli wyp艂ata wynagrodzenia, o kt贸rym mowa w ust. 2, nie nast膮pi艂a na podstawie umowy z uprawnionym, wynagrodzenie jest wy- p艂acane za po艣rednictwem w艂a艣ciwej organizacji zbiorowego zarz膮dzania pra- wami autorskimi lub prawami pokrewnymi. Art. 26. Wolno w sprawozdaniach o aktualnych wydarzeniach przytacza膰 utwory udost臋p- niane podczas tych wydarze艅, jednak偶e w granicach uzasadnionych celem informa- cji. Art. 27. Instytucje naukowe i o艣wiatowe mog膮, w celach dydaktycznych lub prowadzenia w艂asnych bada艅, korzysta膰 z rozpowszechnionych utwor贸w w oryginale i w t艂uma- czeniu oraz sporz膮dza膰 w tym celu egzemplarze fragment贸w rozpowszechnionego utworu. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 11/40 Art. 28. Biblioteki, archiwa i szko艂y mog膮: 1) udost臋pnia膰 nieodp艂atnie, w zakresie swoich zada艅 statutowych, egzempla- rze utwor贸w rozpowszechnionych, 2) sporz膮dza膰 lub zleca膰 sporz膮dzanie egzemplarzy rozpowszechnionych utwor贸w w celu uzupe艂nienia, zachowania lub ochrony w艂asnych zbior贸w, 3) udost臋pnia膰 zbiory dla cel贸w badawczych lub poznawczych za po艣rednic- twem ko艅c贸wek systemu informatycznego (terminali) znajduj膮cych si臋 na terenie tych jednostek. Art. 29. 1. Wolno przytacza膰 w utworach stanowi膮cych samoistn膮 ca艂o艣膰 urywki rozpo- wszechnionych utwor贸w lub drobne utwory w ca艂o艣ci, w zakresie uzasadnionym wyja艣nianiem, analiz膮 krytyczn膮, nauczaniem lub prawami gatunku tw贸rczo艣ci. 2. Wolno w celach dydaktycznych i naukowych zamieszcza膰 rozpowszechnione drobne utwory lub fragmenty wi臋kszych utwor贸w w podr臋cznikach i wypisach. 21. Wolno w celach dydaktycznych i naukowych zamieszcza膰 rozpowszechnione drobne utwory lub fragmenty wi臋kszych utwor贸w w antologiach. 3. W przypadkach, o kt贸rych mowa w ust. 2 i 21, tw贸rcy przys艂uguje prawo do wy- nagrodzenia. Art. 30. 1. O艣rodki informacji lub dokumentacji mog膮 sporz膮dza膰 i rozpowszechnia膰 w艂asne opracowania dokumentacyjne oraz pojedyncze egzemplarze, nie wi臋kszych ni偶 jeden arkusz wydawniczy, fragment贸w opublikowanych utwor贸w. 2. Tw贸rca albo w艂a艣ciwa organizacja zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi jest uprawniona do pobierania od o艣rodk贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, wynagrodzenia za odp艂atne udost臋pnianie egzemplarzy fragmen- t贸w utwor贸w. Art. 301. Do baz danych spe艂niaj膮cych cechy utworu nie stosuje si臋 art. 28, art. 29 ust. 2 i 3 i art. 30. Art. 31. Wolno nieodp艂atnie wykonywa膰 publicznie rozpowszechnione utwory podczas ce- remonii religijnych, imprez szkolnych i akademickich lub oficjalnych uroczysto艣ci pa艅stwowych, je偶eli nie 艂膮czy si臋 z tym osi膮ganie po艣rednio lub bezpo艣rednio korzy- 艣ci maj膮tkowych i arty艣ci wykonawcy nie otrzymuj膮 wynagrodzenia, z wy艂膮czeniem imprez reklamowych, promocyjnych lub wyborczych. Art. 32. 1. W艂a艣ciciel egzemplarza utworu plastycznego mo偶e go wystawia膰 publicznie, je- 偶eli nie 艂膮czy si臋 z tym osi膮ganie korzy艣ci maj膮tkowych. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 12/40 2. W razie podj臋cia decyzji o zniszczeniu oryginalnego egzemplarza utworu pla- stycznego znajduj膮cego si臋 w miejscu publicznie dost臋pnym, w艂a艣ciciel jest obo- wi膮zany z艂o偶y膰 tw贸rcy utworu lub jego bliskim ofert臋 sprzeda偶y, je偶eli porozu- mienie si臋 z nim, celem z艂o偶enia oferty, jest mo偶liwe. G贸rn膮 granic臋 ceny okre艣la warto艣膰 materia艂贸w. Je偶eli sprzeda偶 nie jest mo偶liwa, w艂a艣ciciel jest obowi膮zany umo偶liwi膰 tw贸rcy sporz膮dzenie kopii b膮dz - zale偶nie od rodzaju utworu - stosow- nej dokumentacji. Art. 33. Wolno rozpowszechnia膰: 1) utwory wystawione na sta艂e na og贸lnie dost臋pnych drogach, ulicach, placach lub w ogrodach, jednak偶e nie do tego samego u偶ytku, 2) utwory wystawione w publicznie dost臋pnych zbiorach, takich jak muzea, ga- lerie, sale wystawowe, lecz tylko w katalogach i w wydawnictwach publiko- wanych dla promocji tych utwor贸w, a tak偶e w sprawozdaniach o aktualnych wydarzeniach w prasie i telewizji, jednak偶e w granicach uzasadnionych ce- lem informacji, 3) w encyklopediach i atlasach - opublikowane utwory plastyczne i fotograficz- ne, o ile nawi膮zanie porozumienia z tw贸rc膮 celem uzyskania jego zezwolenia napotyka trudne do przezwyci臋偶enia przeszkody. Tw贸rcy przys艂uguje w贸w- czas prawo do wynagrodzenia. Art. 331. Wolno korzysta膰 z ju偶 rozpowszechnionych utwor贸w dla dobra os贸b niepe艂nospraw- nych, je偶eli to korzystanie odnosi si臋 bezpo艣rednio do ich upo艣ledzenia, nie ma za- robkowego charakteru i jest podejmowane w rozmiarze wynikaj膮cym z natury upo- 艣ledzenia. Art. 332. Wolno korzysta膰 z utwor贸w dla cel贸w bezpiecze艅stwa publicznego lub na potrzeby post臋powa艅 administracyjnych, s膮dowych lub prawodawczych oraz sprawozda艅 z tych post臋powa艅. Art. 333. Wolno w celu reklamy wystawy publicznej lub publicznej sprzeda偶y utwor贸w ko- rzysta膰 z egzemplarzy utwor贸w ju偶 rozpowszechnionych, w zakresie uzasadnionym promocj膮 wystawy lub sprzeda偶y, z wy艂膮czeniem innego handlowego wykorzysta- nia. Art. 334. Wolno korzysta膰 z utwor贸w w zwi膮zku z prezentacj膮 lub napraw膮 sprz臋tu. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 13/40 Art. 335. Wolno korzysta膰 z utworu w postaci obiektu budowlanego, jego rysunku, planu lub innego ustalenia, w celu odbudowy lub remontu obiektu budowlanego. Art. 34. Mo偶na korzysta膰 z utwor贸w w granicach dozwolonego u偶ytku pod warunkiem wy- mienienia imienia i nazwiska tw贸rcy oraz zr贸d艂a. Podanie tw贸rcy i zr贸d艂a powinno uwzgl臋dnia膰 istniej膮ce mo偶liwo艣ci. Tw贸rcy nie przys艂uguje prawo do wynagrodze- nia, chyba 偶e ustawa stanowi inaczej. Art. 35. Dozwolony u偶ytek nie mo偶e narusza膰 normalnego korzystania z utworu lub godzi膰 w s艂uszne interesy tw贸rcy. Rozdzia艂 4 Czas trwania autorskich praw maj膮tkowych Art. 36. Z zastrze偶eniem wyj膮tk贸w przewidzianych w ustawie, autorskie prawa maj膮tkowe gasn膮 z up艂ywem lat siedemdziesi臋ciu: 1) od 艣mierci tw贸rcy, a do utwor贸w wsp贸艂autorskich - od 艣mierci wsp贸艂tw贸rcy, kt贸ry prze偶y艂 pozosta艂ych, 2) w odniesieniu do utworu, kt贸rego tw贸rca nie jest znany - od daty pierwsze- go rozpowszechnienia, chyba 偶e pseudonim nie pozostawia w膮tpliwo艣ci co do to偶samo艣ci autora lub je偶eli autor ujawni艂 swoj膮 to偶samo艣膰, 3) w odniesieniu do utworu, do kt贸rego autorskie prawa maj膮tkowe przys艂u- guj膮 z mocy ustawy innej osobie ni偶 tw贸rca - od daty rozpowszechnienia utworu, a gdy utw贸r nie zosta艂 rozpowszechniony - od daty jego ustalenia, 4) w odniesieniu do utworu audiowizualnego - od 艣mierci najp贸zniej zmar艂ej z wymienionych os贸b: g艂贸wnego re偶ysera, autora scenariusza, autora dialo- g贸w, kompozytora muzyki skomponowanej do utworu audiowizualnego. Art. 37. Je偶eli bieg terminu wyga艣ni臋cia autorskich praw maj膮tkowych rozpoczyna si臋 od rozpowszechnienia utworu, a utw贸r rozpowszechniono w cz臋艣ciach, odcinkach, fragmentach lub wk艂adkach, bieg terminu liczy si臋 oddzielnie od daty rozpowszech- nienia ka偶dej z wymienionych cz臋艣ci. Art. 39. Czas trwania autorskich praw maj膮tkowych liczy si臋 w latach pe艂nych nast臋puj膮cych po roku, w kt贸rym nast膮pi艂o zdarzenie, od kt贸rego zaczyna si臋 bieg termin贸w okre- art. 38 skre艣lony 艣lonych w art. 36 i art. 37. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 14/40 Art. 40. 1. Producenci lub wydawcy egzemplarzy utwor贸w literackich, muzycznych, pla- stycznych, fotograficznych i kartograficznych, niekorzystaj膮cych z ochrony au- torskich praw maj膮tkowych, s膮 obowi膮zani do przekazywania na rzecz Fundu- szu, o kt贸rym mowa w art. 111, wp艂aty wynosz膮cej od 5 % do 8 % wp艂yw贸w brutto ze sprzeda偶y egzemplarzy tych utwor贸w. Dotyczy to wyda艅 publikowa- nych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 11. Producenci i wydawcy dokonuj膮 wp艂at, o kt贸rych mowa w ust. 1, za okresy kwartalne w terminie do ko艅ca miesi膮ca nast臋puj膮cego po zako艅czeniu kwarta- 艂u, w kt贸rym uzyskano wp艂ywy ze sprzeda偶y. Je偶eli wysoko艣膰 wp艂aty nie prze- kracza wyra偶onej w z艂otych r贸wnowarto艣ci kwoty 1 000 euro, mo偶liwe jest roz- liczanie w innych regularnych okresach, nie d艂u偶szych jednak ni偶 rok obrotowy. 2. Przepis ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio do egzemplarzy chronionych opracowa艅 utwor贸w niekorzystaj膮cych z ochrony autorskich praw maj膮tkowych. 3. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia, wysoko艣膰 procentu, o kt贸rym mowa w ust. 1. Rozdzia艂 5 Przej艣cie autorskich praw maj膮tkowych Art. 41. 1. Je偶eli ustawa nie stanowi inaczej: 1) autorskie prawa maj膮tkowe mog膮 przej艣膰 na inne osoby w drodze dziedzicze- nia lub na podstawie umowy, 2) nabywca autorskich praw maj膮tkowych mo偶e przenie艣膰 je na inne osoby, chyba 偶e umowa stanowi inaczej. 2. Umowa o przeniesienie autorskich praw maj膮tkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej licencj膮 , obejmuje pola eksploatacji wyraznie w niej wymienione. 3. Niewa偶na jest umowa w cz臋艣ci dotycz膮cej wszystkich utwor贸w lub wszystkich utwor贸w okre艣lonego rodzaju tego samego tw贸rcy maj膮cych powsta膰 w przy- sz艂o艣ci. 4. Umowa mo偶e dotyczy膰 tylko p贸l eksploatacji, kt贸re s膮 znane w chwili jej za- warcia. 5. Tw贸rca utworu wykorzystanego lub w艂膮czonego do utworu audiowizualnego oraz utworu wchodz膮cego w sk艂ad utworu zbiorowego, po powstaniu nowych sposob贸w eksploatacji utwor贸w, nie mo偶e bez wa偶nego powodu odm贸wi膰 udzielenia zezwolenia na korzystanie z tego utworu w ramach utworu audiowi- zualnego lub utworu zbiorowego na polach eksploatacji nieznanych w chwili zawarcia umowy. Art. 42. Je偶eli autorskie prawa maj膮tkowe jednego ze wsp贸艂tw贸rc贸w mia艂yby przypa艣膰 Skar- bowi Pa艅stwa jako spadkobiercy ustawowemu, cz臋艣膰 ta przechodzi na pozosta艂ych przy 偶yciu wsp贸艂tw贸rc贸w lub ich nast臋pc贸w prawnych, stosownie do wielko艣ci ich udzia艂贸w. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 15/40 Art. 43. 1. Je偶eli z umowy nie wynika, 偶e przeniesienie autorskich praw maj膮tkowych lub udzielenie licencji nast膮pi艂o nieodp艂atnie, tw贸rcy przys艂uguje prawo do wynagro- dzenia. 2. Je偶eli w umowie nie okre艣lono wysoko艣ci wynagrodzenia autorskiego, wysoko艣膰 wynagrodzenia okre艣la si臋 z uwzgl臋dnieniem zakresu udzielonego prawa oraz ko- rzy艣ci wynikaj膮cych z korzystania z utworu. Art. 44. W razie ra偶膮cej dysproporcji mi臋dzy wynagrodzeniem tw贸rcy a korzy艣ciami nabyw- cy autorskich praw maj膮tkowych lub licencjobiorcy, tw贸rca mo偶e 偶膮da膰 stosownego podwy偶szenia wynagrodzenia przez s膮d. Art. 45. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, tw贸rcy przys艂uguje odr臋bne wynagrodzenie za korzystanie z utworu na ka偶dym odr臋bnym polu eksploatacji. Art. 46. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, tw贸rca zachowuje wy艂膮czne prawo zezwalania na wykonywanie zale偶nego prawa autorskiego, mimo 偶e w umowie postanowiono o przeniesieniu ca艂o艣ci autorskich praw maj膮tkowych. Art. 47. Je偶eli wynagrodzenie tw贸rcy zale偶y od wysoko艣ci wp艂yw贸w z korzystania z utworu, tw贸rca ma prawo do otrzymania informacji i wgl膮du w niezb臋dnym zakresie do do- kumentacji maj膮cej istotne znaczenie dla okre艣lenia wysoko艣ci tego wynagrodzenia. Art. 48. 1. Je偶eli wynagrodzenie tw贸rcy jest okre艣lone procentowo od ceny sprzeda偶y eg- zemplarzy utworu, a cena ta ulega podwy偶szeniu, tw贸rcy nale偶y si臋 um贸wiony procent od egzemplarzy sprzedanych po podwy偶szonej cenie. 2. Jednostronne obni偶enie ceny sprzeda偶y egzemplarzy przed up艂ywem roku od przyst膮pienia do rozpowszechniania utworu nie wp艂ywa na wysoko艣膰 wynagro- dzenia. Strony mog膮 przed艂u偶y膰 ten termin. Art. 49. 1. Je偶eli w umowie nie okre艣lono sposobu korzystania z utworu, powinien on by膰 zgodny z charakterem i przeznaczeniem utworu oraz przyj臋tymi zwyczajami. 2. Nast臋pca prawny, cho膰by naby艂 ca艂o艣膰 autorskich praw maj膮tkowych, nie mo偶e, bez zgody tw贸rcy, czyni膰 zmian w utworze, chyba 偶e s膮 one spowodowane oczy- wist膮 konieczno艣ci膮, a tw贸rca nie mia艂by s艂usznej podstawy im si臋 sprzeciwi膰. Dotyczy to odpowiednio utwor贸w, kt贸rych czas ochrony autorskich praw maj膮t- kowych up艂yn膮艂. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 16/40 Art. 50. Odr臋bne pola eksploatacji stanowi膮 w szczeg贸lno艣ci: 1) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie okre艣lon膮 technik膮 egzemplarzy utworu, w tym technik膮 drukarsk膮, reprograficzn膮, zapisu magnetycznego oraz technik膮 cyfrow膮, 2) w zakresie obrotu orygina艂em albo egzemplarzami, na kt贸rych utw贸r utrwalono - wprowadzanie do obrotu, u偶yczenie lub najem orygina艂u albo egzemplarzy, 3) w zakresie rozpowszechniania utworu w spos贸b inny ni偶 okre艣lony w pkt 2 publiczne wykonanie, wystawienie, wy艣wietlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a tak偶e publiczne udost臋pnianie utworu w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do niego dost臋p w miejscu i w czasie przez siebie wybranym. Art. 51. [1. Wprowadzenie do obrotu orygina艂u albo egzemplarza utworu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyczerpuje prawo do zezwalania na dalszy obr贸t ta- w art. 51: ust. 1 i 2 kim egzemplarzem na wskazanym terytorium, z wyj膮tkiem jego najmu lub u偶y- trac膮 moc z dn. uzy- czenia. skania przez RP cz艂onkostwa w UE 2. Nie stanowi naruszenia autorskich praw maj膮tkowych import egzemplarzy (Dz.U. z 2002 r. Nr wprowadzonych do obrotu na terytorium pa艅stwa, z kt贸rym Rzeczpospolita Pol- 197, poz. 1662) ska zawar艂a umow臋 o utworzeniu strefy wolnego handlu.] 3. Wprowadzenie do obrotu orygina艂u albo egzemplarza utworu na terytorium Eu- ropejskiego Obszaru Gospodarczego wyczerpuje prawo do zezwalania na dalszy obr贸t takim egzemplarzem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyj膮tkiem jego najmu lub u偶yczenia. Art. 52. 1. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie w艂asno艣ci egzemplarza utworu nie powoduje przej艣cia autorskich praw maj膮tkowych do utworu. 2. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, przej艣cie autorskich praw maj膮tkowych nie powoduje przeniesienia na nabywc臋 w艂asno艣ci egzemplarza utworu. 3. Nabywca orygina艂u utworu jest obowi膮zany udost臋pni膰 go tw贸rcy w takim zakre- sie, w jakim jest to niezb臋dne do wykonywania prawa autorskiego. Nabywca ory- gina艂u mo偶e jednak domaga膰 si臋 od tw贸rcy odpowiedniego zabezpieczenia oraz wynagrodzenia za korzystanie. Art. 53. Umowa o przeniesienie autorskich praw maj膮tkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem niewa偶no艣ci. Art. 54. 1. Tw贸rca jest obowi膮zany dostarczy膰 utw贸r w terminie okre艣lonym w umowie, a je偶eli termin nie zosta艂 oznaczony - niezw艂ocznie po uko艅czeniu utworu. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 17/40 2. Je偶eli tw贸rca nie dostarczy艂 utworu w przewidzianym terminie, zamawiaj膮cy mo- 偶e wyznaczy膰 tw贸rcy odpowiedni dodatkowy termin z zagro偶eniem odst膮pienia od umowy, a po jego bezskutecznym up艂ywie mo偶e od umowy odst膮pi膰. Art. 55. 1. Je偶eli zam贸wiony utw贸r ma usterki, zamawiaj膮cy mo偶e wyznaczy膰 tw贸rcy odpo- wiedni termin do ich usuni臋cia, a po jego bezskutecznym up艂ywie mo偶e od umo- wy odst膮pi膰 lub 偶膮da膰 odpowiedniego obni偶enia um贸wionego wynagrodzenia, chyba 偶e usterki s膮 wynikiem okoliczno艣ci, za kt贸re tw贸rca nie ponosi odpowie- dzialno艣ci. Tw贸rca zachowuje w ka偶dym razie prawo do otrzymanej cz臋艣ci wy- nagrodzenia, nie wy偶szej ni偶 25% wynagrodzenia umownego. 2. Je偶eli utw贸r ma wady prawne, zamawiaj膮cy mo偶e od umowy odst膮pi膰 i 偶膮da膰 na- prawienia poniesionej szkody. 3. Roszczenia, o kt贸rych mowa w ust. 1, wygasaj膮 z chwil膮 przyj臋cia utworu. 4. Je偶eli zamawiaj膮cy nie zawiadomi tw贸rcy w terminie sze艣ciu miesi臋cy od dostar- czenia utworu o jego przyj臋ciu, nie przyj臋ciu lub uzale偶nieniu przyj臋cia od doko- nania okre艣lonych zmian w wyznaczonym w tym celu odpowiednim terminie, uwa偶a si臋, 偶e utw贸r zosta艂 przyj臋ty bez zastrze偶e艅. Strony mog膮 okre艣li膰 inny termin. Art. 56. 1. Tw贸rca mo偶e odst膮pi膰 od umowy lub j膮 wypowiedzie膰 ze wzgl臋du na swoje istot- ne interesy tw贸rcze. 2. Je偶eli w ci膮gu dw贸ch lat od odst膮pienia lub wypowiedzenia, o kt贸rym mowa w ust. 1, tw贸rca zamierza przyst膮pi膰 do korzystania z utworu, ma obowi膮zek zaofe- rowa膰 to korzystanie nabywcy lub licencjobiorcy, wyznaczaj膮c mu w tym celu odpowiedni termin. 3. Je偶eli odst膮pienie od umowy lub jej wypowiedzenie nast臋puje po przyj臋ciu utwo- ru, skuteczno艣膰 odst膮pienia lub wypowiedzenia mo偶e by膰 przez drug膮 stron臋 umowy uzale偶niona od zabezpieczenia koszt贸w poniesionych przez ni膮 w zwi膮z- ku z zawart膮 umow膮. Nie mo偶na jednak 偶膮da膰 zwrotu koszt贸w, gdy zaniechanie rozpowszechniania jest nast臋pstwem okoliczno艣ci, za kt贸re tw贸rca nie ponosi od- powiedzialno艣ci. 4. Przepisu ust. 1 nie stosuje si臋 do utwor贸w architektonicznych i architektoniczno- urbanistycznych, audiowizualnych oraz utwor贸w zam贸wionych w zakresie ich eksploatacji w utworze audiowizualnym. Art. 57. 1. Je偶eli nabywca autorskich praw maj膮tkowych lub licencjobiorca, kt贸ry zobowi膮- za艂 si臋 do rozpowszechniania utworu, nie przyst膮pi do rozpowszechniania w um贸wionym terminie, a w jego braku - w ci膮gu dw贸ch lat od przyj臋cia utworu, tw贸rca mo偶e odst膮pi膰 od umowy lub j膮 wypowiedzie膰 i domaga膰 si臋 naprawienia szkody po bezskutecznym up艂ywie dodatkowego terminu, nie kr贸tszego ni偶 sze艣膰 miesi臋cy. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 18/40 2. Je偶eli wskutek okoliczno艣ci, za kt贸re nabywca lub licencjobiorca ponosi odpo- wiedzialno艣膰, utw贸r nie zosta艂 udost臋pniony publiczno艣ci, tw贸rca mo偶e si臋 doma- ga膰, zamiast naprawienia poniesionej szkody, podw贸jnego wynagrodzenia w sto- sunku do okre艣lonego w umowie o rozpowszechnienie utworu, chyba 偶e licencja jest niewy艂膮czna. 3. Przepis贸w ust. 1 i 2 nie stosuje si臋 do utwor贸w architektonicznych i architekto- niczno-urbanistycznych. Art. 58. Je偶eli publiczne udost臋pnienie utworu nast臋puje w nieodpowiedniej formie albo ze zmianami, kt贸rym tw贸rca m贸g艂by s艂usznie si臋 sprzeciwi膰, mo偶e on po bezskutecz- nym wezwaniu do zaniechania naruszenia odst膮pi膰 od umowy lub j膮 wypowiedzie膰. Tw贸rcy przys艂uguje prawo do wynagrodzenia okre艣lonego umow膮. Art. 59. Je偶eli ustawa nie stanowi inaczej, ka偶da ze stron odst臋puj膮c od umowy lub wypo- wiadaj膮c j膮 mo偶e 偶膮da膰 od drugiej strony zwrotu wszystkiego, co ta otrzyma艂a z ty- tu艂u umowy. Art. 60. 1. Korzystaj膮cy z utworu jest obowi膮zany umo偶liwi膰 tw贸rcy przed rozpowszechnie- niem utworu przeprowadzenie nadzoru autorskiego. Je偶eli wniesione w zwi膮zku z nadzorem zmiany w utworze s膮 niezb臋dne i wynikaj膮 z okoliczno艣ci od tw贸rcy niezale偶nych, koszty ich wprowadzenia obci膮偶aj膮 nabywc臋 autorskich praw ma- j膮tkowych lub licencjobiorc臋. 2. Je偶eli tw贸rca nie przeprowadzi nadzoru autorskiego w odpowiednim terminie, uwa偶a si臋, 偶e wyrazi艂 zgod臋 na rozpowszechnianie utworu. 3. Je偶eli ustawa lub umowa nie stanowi膮 inaczej, za wykonanie nadzoru autorskiego nie przys艂uguje tw贸rcy odr臋bne wynagrodzenie. 4. Tw贸rcy utworu plastycznego przys艂uguje prawo do sprawowania odp艂atnego nad- zoru autorskiego. 5. Sprawowanie nadzoru autorskiego nad utworami architektonicznymi i architekto- niczno-urbanistycznymi reguluj膮 odr臋bne przepisy. Art. 61. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, nabycie od tw贸rcy egzemplarza projektu archi- tektonicznego lub architektoniczno-urbanistycznego obejmuje prawo zastosowania go tylko do jednej budowy. Art. 62. 1. Tw贸rca mo偶e w zbiorowej publikacji swych utwor贸w umie艣ci膰 utwory, o kt贸rych publikacj臋 zawar艂 odr臋bn膮 umow臋. 2. Umowa o zbiorowe wydanie utwor贸w nie obejmuje prawa publikacji poszczeg贸l- nych utwor贸w, chyba 偶e postanowiono w niej inaczej. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 19/40 Art. 63. Je偶eli umowa obejmuje sporz膮dzenie egzemplarzy przeznaczonych do udost臋pnienia publiczno艣ci, tw贸rcy nale偶膮 si臋 egzemplarze autorskie w liczbie okre艣lonej w umo- wie. Art. 64. Umowa zobowi膮zuj膮ca do przeniesienia autorskich praw maj膮tkowych przenosi na nabywc臋, z chwil膮 przyj臋cia utworu, prawo do wy艂膮cznego korzystania z utworu na okre艣lonym w umowie polu eksploatacji, chyba 偶e postanowiono w niej inaczej. Art. 65. W braku wyraznego postanowienia o przeniesieniu prawa, uwa偶a si臋, 偶e tw贸rca udzieli艂 licencji. Art. 66. 1. Umowa licencyjna uprawnia do korzystania z utworu w okresie pi臋ciu lat na te- rytorium pa艅stwa, w kt贸rym licencjobiorca ma swoj膮 siedzib臋, chyba 偶e w umo- wie postanowiono inaczej. 2. Po up艂ywie terminu, o kt贸rym mowa w ust. 1, prawo uzyskane na podstawie umowy licencyjnej wygasa. Art. 67. 1. Tw贸rca mo偶e udzieli膰 upowa偶nienia do korzystania z utworu na wymienionych w umowie polach eksploatacji z okre艣leniem zakresu, miejsca i czasu tego korzysta- nia. 2. Je偶eli umowa nie zastrzega wy艂膮czno艣ci korzystania z utworu w okre艣lony spos贸b (licencja wy艂膮czna), udzielenie licencji nie ogranicza udzielenia przez tw贸rc臋 upowa偶nienia innym osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eks- ploatacji (licencja niewy艂膮czna). 3. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, licencjobiorca nie mo偶e upowa偶ni膰 innej osoby do korzystania z utworu w zakresie uzyskanej licencji. 4. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, uprawniony z licencji wy艂膮cznej mo偶e docho- dzi膰 roszcze艅 z tytu艂u naruszenia autorskich praw maj膮tkowych, w zakresie obj臋- tym umow膮 licencyjn膮. 5. Umowa licencyjna wy艂膮czna wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem niewa偶no艣ci. Art. 68. 1. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, a licencj臋 udzielono na czas nie oznaczony, tw贸rca mo偶e j膮 wypowiedzie膰 z zachowaniem termin贸w umownych, a w ich bra- ku na rok naprz贸d, na koniec roku kalendarzowego. 2. Licencj臋 udzielon膮 na okres d艂u偶szy ni偶 pi臋膰 lat uwa偶a si臋, po up艂ywie tego termi- nu, za udzielon膮 na czas nie oznaczony. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 20/40 Rozdzia艂 6 Przepisy szczeg贸lne dotycz膮ce utwor贸w audiowizualnych Art. 69. Wsp贸艂tw贸rcami utworu audiowizualnego s膮 osoby, kt贸re wnios艂y wk艂ad tw贸rczy w jego powstanie, a w szczeg贸lno艣ci: re偶yser, operator obrazu, tw贸rca adaptacji utworu literackiego, tw贸rca stworzonych dla utworu audiowizualnego utwor贸w muzycznych lub s艂owno-muzycznych oraz tw贸rca scenariusza. Art. 70. 1. Domniemywa si臋, 偶e producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie ju偶 istniej膮cego utworu wy艂膮czne prawa maj膮tkowe do eksploatacji tych utwor贸w w ramach utworu audiowizualnego jako ca艂o艣ci. 2. G艂贸wny re偶yser, operator obrazu, tw贸rcy scenariusza, tw贸rcy innych utwor贸w literackich lub muzycznych, kt贸re stworzone zosta艂y do utworu audiowizualne- go lub w nim wykorzystane, oraz arty艣ci wykonawcy s膮 uprawnieni do: 1) wynagrodzenia proporcjonalnego do wp艂yw贸w z tytu艂u wy艣wietlania utworu audiowizualnego w kinach, 2) stosownego wynagrodzenia z tytu艂u najmu egzemplarzy utwor贸w audiowi- zualnych i ich publicznego odtwarzania, 3) stosownego wynagrodzenia z tytu艂u nadawania utworu w telewizji lub po- przez inne 艣rodki publicznego udost臋pniania utwor贸w, 4) stosownego wynagrodzenia z tytu艂u reprodukowania utworu audiowizual- nego na egzemplarzu przeznaczonym do w艂asnego u偶ytku osobistego. 3. Korzystaj膮cy z utworu audiowizualnego wyp艂aca wynagrodzenie, o kt贸rym mo- wa w ust. 2, za po艣rednictwem w艂a艣ciwej organizacji zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. 4. Stosowne wynagrodzenie za korzystanie z polskiego utworu audiowizualnego za granic膮 lub zagranicznego utworu audiowizualnego w Rzeczypospolitej Polskiej mo偶e by膰 ustalone rycza艂towo. Art. 71. Producent mo偶e bez zgody tw贸rc贸w utworu audiowizualnego dokonywa膰 t艂umacze艅 na r贸偶ne wersje j臋zykowe. Art. 72. Tw贸rca utworu zam贸wionego do utworu audiowizualnego mo偶e, po up艂ywie pi臋ciu lat od przyj臋cia zam贸wionego utworu, zezwoli膰 na rozpowszechnianie tego utworu w innym utworze audiowizualnym, je偶eli w tym terminie nie dosz艂o do rozpo- wszechnienia utworu audiowizualnego z jego utworem. Strony mog膮 skr贸ci膰 ten termin. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 21/40 Art. 73. Prawo do nadzoru autorskiego mo偶e by膰 wykonywane tylko w stosunku do ostatecz- nej wersji utworu audiowizualnego. Rozdzia艂 7 Przepisy szczeg贸lne dotycz膮ce program贸w komputerowych Art. 74. 1. Programy komputerowe podlegaj膮 ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdzia艂u nie stanowi膮 inaczej. 2. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy je- go wyra偶enia. Idee i zasady b臋d膮ce podstaw膮 jakiegokolwiek elementu progra- mu komputerowego, w tym podstaw膮 艂膮czy, nie podlegaj膮 ochronie. 3. Prawa maj膮tkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowi膮zk贸w ze stosunku pracy przys艂uguj膮 pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej. 4. Autorskie prawa maj膮tkowe do programu komputerowego, z zastrze偶eniem prze- pis贸w art. 75 ust. 2 i 3, obejmuj膮 prawo do: 1) trwa艂ego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w ca艂o- 艣ci lub w cz臋艣ci jakimikolwiek 艣rodkami i w jakiejkolwiek formie; w zakre- sie, w kt贸rym dla wprowadzania, wy艣wietlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezb臋dne jest jego zwielokrot- nienie, czynno艣ci te wymagaj膮 zgody uprawnionego, 2) t艂umaczenia, przystosowywania, zmiany uk艂adu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, kt贸ra tych zmian dokona艂a, 3) rozpowszechniania, w tym u偶yczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii. Art. 75. 1. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, czynno艣ci wymienione w art. 74 ust. 4 pkt 1 i 2 nie wymagaj膮 zgody uprawnionego, je偶eli s膮 niezb臋dne do korzystania z progra- mu komputerowego zgodnie z jego przeznaczeniem, w tym do poprawiania b艂臋- d贸w przez osob臋, kt贸ra legalnie wesz艂a w jego posiadanie. 2. Nie wymaga zezwolenia uprawnionego: 1) sporz膮dzenie kopii zapasowej, je偶eli jest to niezb臋dne do korzystania z pro- gramu komputerowego. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, kopia ta nie mo偶e by膰 u偶ywana r贸wnocze艣nie z programem komputerowym, 2) obserwowanie, badanie i testowanie funkcjonowania programu komputero- wego w celu poznania jego idei i zasad przez osob臋 posiadaj膮c膮 prawo ko- rzystania z egzemplarza programu komputerowego, je偶eli, b臋d膮c do tych czynno艣ci upowa偶niona, dokonuje ona tego w trakcie wprowadzania, wy- 艣wietlania, stosowania, przekazywania lub przechowywania programu komputerowego, 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 22/40 3) zwielokrotnianie kodu lub t艂umaczenie jego formy w rozumieniu art. 74 ust. 4 pkt 1 i 2, je偶eli jest to niezb臋dne do uzyskania informacji koniecznych do osi膮gni臋cia wsp贸艂dzia艂ania niezale偶nie stworzonego programu komputerowe- go z innymi programami komputerowymi, o ile zostan膮 spe艂nione nast臋puj膮ce warunki: a) czynno艣ci te dokonywane s膮 przez licencjobiorc臋 lub inn膮 osob臋 uprawnion膮 do korzystania z egzemplarza programu komputerowego b膮dz przez inn膮 osob臋 dzia艂aj膮c膮 na ich rzecz, b) informacje niezb臋dne do osi膮gni臋cia wsp贸艂dzia艂ania nie by艂y uprzednio 艂atwo dost臋pne dla os贸b, o kt贸rych mowa pod lit. a), c) czynno艣ci te odnosz膮 si臋 do tych cz臋艣ci oryginalnego programu kom- puterowego, kt贸re s膮 niezb臋dne do osi膮gni臋cia wsp贸艂dzia艂ania. 3. Informacje, o kt贸rych mowa w ust. 2 pkt 3, nie mog膮 by膰: 1) wykorzystane do innych cel贸w ni偶 osi膮gni臋cie wsp贸艂dzia艂ania niezale偶nie stworzonego programu komputerowego, 2) przekazane innym osobom, chyba 偶e jest to niezb臋dne do osi膮gni臋cia wsp贸艂dzia艂ania niezale偶nie stworzonego programu komputerowego, 3) wykorzystane do rozwijania, wytwarzania lub wprowadzania do obrotu programu komputerowego o istotnie podobnej formie wyra偶enia lub do in- nych czynno艣ci naruszaj膮cych prawa autorskie. Art. 76. Postanowienia um贸w sprzeczne z art. 75 ust. 2 i 3 s膮 niewa偶ne. Art. 77. Do program贸w komputerowych nie stosuje si臋 przepis贸w art. 16 pkt 3-5, art. 20, art. 23, art. 231, art. 27, art. 28, art. 30, art. 331-335, art. 49 ust. 2, art. 56, art. 60 i art. 62. Art. 771. Uprawniony mo偶e domaga膰 si臋 od u偶ytkownika programu komputerowego znisz- czenia posiadanych przez niego 艣rodk贸w technicznych (w tym program贸w kompute- rowych), kt贸rych jedynym przeznaczeniem jest u艂atwianie niedozwolonego usuwa- nia lub obchodzenia technicznych zabezpiecze艅 programu. Art. 772. Ochrona przyznana bazom danych spe艂niaj膮cym cechy utworu nie obejmuje progra- m贸w komputerowych u偶ywanych do sporz膮dzenia lub obs艂ugi baz danych dost臋p- nych przy pomocy 艣rodk贸w elektronicznych. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 23/40 Rozdzia艂 8 Ochrona autorskich praw osobistych Art. 78. 1. Tw贸rca, kt贸rego autorskie prawa osobiste zosta艂y zagro偶one cudzym dzia艂aniem, mo偶e 偶膮da膰 zaniechania tego dzia艂ania. W razie dokonanego naruszenia mo偶e tak偶e 偶膮da膰, aby osoba, kt贸ra dopu艣ci艂a si臋 naruszenia, dope艂ni艂a czynno艣ci po- trzebnych do usuni臋cia jego skutk贸w, w szczeg贸lno艣ci aby z艂o偶y艂a publiczne o艣wiadczenie o odpowiedniej tre艣ci i formie. Je偶eli naruszenie by艂o zawinione, s膮d mo偶e przyzna膰 tw贸rcy odpowiedni膮 sum臋 pieni臋偶n膮 tytu艂em zado艣膰uczynie- nia za doznan膮 krzywd臋 lub - na 偶膮danie tw贸rcy - zobowi膮za膰 sprawc臋, aby ui艣ci艂 odpowiedni膮 sum臋 pieni臋偶n膮 na wskazany przez tw贸rc臋 cel spo艂eczny. 2. Je偶eli tw贸rca nie wyrazi艂 innej woli, po jego 艣mierci z pow贸dztwem o ochron臋 autorskich praw osobistych zmar艂ego mo偶e wyst膮pi膰 ma艂偶onek, a w jego braku kolejno: zst臋pni, rodzice, rodze艅stwo, zst臋pni rodze艅stwa. 3. Je偶eli tw贸rca nie wyrazi艂 innej woli, osoby wymienione w ust. 2 s膮 uprawnione w tej samej kolejno艣ci do wykonywania autorskich praw osobistych zmar艂ego tw贸r- cy. 4. Je偶eli tw贸rca nie wyrazi艂 innej woli, z pow贸dztwem, o kt贸rym mowa w ust. 2, mo偶e r贸wnie偶 wyst膮pi膰 stowarzyszenie tw贸rc贸w w艂a艣ciwe ze wzgl臋du na rodzaj tw贸rczo艣ci lub organizacja zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub pra- wami pokrewnymi, kt贸ra zarz膮dza艂a prawami autorskimi zmar艂ego tw贸rcy. Rozdzia艂 9 Ochrona autorskich praw maj膮tkowych Art. 79. 1. Tw贸rca mo偶e 偶膮da膰 od osoby, kt贸ra naruszy艂a jego autorskie prawa maj膮tkowe, zaniechania naruszenia, wydania uzyskanych korzy艣ci albo zap艂acenia w po- dw贸jnej, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione, potr贸jnej wysoko艣ci sto- sownego wynagrodzenia z chwili jego dochodzenia; tw贸rca mo偶e r贸wnie偶 偶膮da膰 naprawienia wyrz膮dzonej szkody, je偶eli dzia艂anie naruszaj膮cego by艂o zawinio- ne. 2. Niezale偶nie od roszcze艅 wymienionych w ust. 1, uprawniony mo偶e si臋 domaga膰, a偶eby sprawca zawinionego naruszenia dokonanego w ramach dzia艂alno艣ci go- spodarczej podejmowanej w cudzym albo we w艂asnym imieniu, cho膰by na cu- dzy rachunek, ui艣ci艂 odpowiedni膮 sum臋 pieni臋偶n膮 z przeznaczeniem na Fundusz, o kt贸rym mowa w art. 111. Suma ta nie mo偶e by膰 ni偶sza ni偶 dwukrotna wyso- ko艣膰 uprawdopodobnionych korzy艣ci odniesionych przez sprawc臋 z dokonanego naruszenia. 3. Przepis ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio w przypadku usuwania lub obchodzenia technicznych zabezpiecze艅 przed dost臋pem, zwielokrotnianiem lub rozpo- wszechnianiem utworu, je偶eli dzia艂ania te maj膮 na celu bezprawne korzystanie z utworu. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje si臋 odpowiednio w przypadku usuwania lub zmiany bez upowa偶nienia jakichkolwiek elektronicznych informacji na temat zarz膮dza- nia prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, a tak偶e 艣wiadomego rozpo- 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 24/40 wszechniania utwor贸w z bezprawnie usuni臋tymi lub zmodyfikowanymi takimi informacjami. Art. 80. 1. S膮d w艂a艣ciwy do rozpoznania sprawy o naruszenie autorskich praw maj膮tkowych miejsca, w kt贸rym sprawca prowadzi dzia艂alno艣膰 lub znajduje si臋 jego maj膮tek, tak偶e przed wytoczeniem pow贸dztwa rozpoznaje, nie p贸zniej jednak ni偶 w ci膮gu 3 dni od dnia z艂o偶enia w s膮dzie, wniosek maj膮cego w tym interes prawny: 1) o zabezpieczenie dowod贸w, bez potrzeby wykazania obawy, 偶e ich przepro- wadzenie stanie si臋 niewykonalne lub zbyt utrudnione, 2) o zobowi膮zanie naruszaj膮cego autorskie prawa maj膮tkowe do udzielenia in- formacji i udost臋pnienia, okre艣lonej przez s膮d, dokumentacji maj膮cej znacze- nie dla roszcze艅, o kt贸rych mowa w art. 79 ust. 1, 3) o zabezpieczenie roszczenia z tytu艂u naruszenia autorskich praw maj膮tko- wych, wydaj膮c stosowne zarz膮dzenie tymczasowe, po uprawdopodobnieniu, 偶e niezabezpieczenie roszczenia mo偶e pozbawi膰 uprawnionego zaspokojenia, cho膰by zarz膮dzenie tymczasowe zmierza艂o do zaspokojenia roszczenia. 2. S膮d mo偶e uzale偶ni膰 wydanie postanowienia o zabezpieczeniu dowod贸w lub rosz- cze艅, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, od z艂o偶enia stosownej kaucji. 3. S膮d orzeka przepadek, na rzecz Skarbu Pa艅stwa, bezprawnie wytworzonych eg- zemplarzy utwor贸w. 4. S膮d mo偶e orzec przepadek, na rzecz Skarbu Pa艅stwa, przedmiot贸w s艂u偶膮cych do bezprawnego wytworzenia egzemplarzy utwor贸w lub przedmiot贸w, przy kt贸rych u偶yciu dokonano naruszenia. 5. Na wniosek poszkodowanego, na poczet nale偶nego odszkodowania, s膮d mo偶e orzec przyznanie poszkodowanemu przedmiot贸w, o kt贸rych mowa w ust. 4. 6. Domniemywa si臋, 偶e przedmioty, o kt贸rych mowa w ust. 4, nale偶膮 do naruszaj膮- cego prawa autorskie. 7. Za偶alenie na postanowienie s膮du w sprawach, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 1-3, s膮d rozpoznaje w ci膮gu 7 dni. Rozdzia艂 10 Ochrona wizerunku, adresata korespondencji i tajemnicy zr贸de艂 informacji Art. 81. 1. Rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej. W braku wyraznego zastrze偶enia zezwolenie nie jest wymagane, je偶eli osoba ta otrzyma艂a um贸wion膮 zap艂at臋 za pozowanie. 2. Zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie wizerunku: 1) osoby powszechnie znanej, je偶eli wizerunek wykonano w zwi膮zku z pe艂nie- niem przez ni膮 funkcji publicznych, w szczeg贸lno艣ci politycznych, spo艂ecz- nych, zawodowych, 2) osoby stanowi膮cej jedynie szczeg贸艂 ca艂o艣ci takiej jak zgromadzenie, krajo- braz, publiczna impreza. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 25/40 Art. 82. Je偶eli osoba, do kt贸rej korespondencja jest skierowana, nie wyrazi艂a innej woli, roz- powszechnianie korespondencji, w okresie dwudziestu lat od jej 艣mierci, wymaga zezwolenia ma艂偶onka, a w jego braku kolejno zst臋pnych, rodzic贸w lub rodze艅stwa. Art. 83. Do roszcze艅 w przypadku rozpowszechniania wizerunku osoby na nim przedstawio- nej oraz rozpowszechniania korespondencji bez wymaganego zezwolenia osoby, do kt贸rej zosta艂a skierowana, stosuje si臋 odpowiednio przepis art. 78 ust. 1; roszcze艅 tych nie mo偶na dochodzi膰 po up艂ywie dwudziestu lat od 艣mierci tych os贸b. Art. 84. 1. Tw贸rca, a wydawca lub producent na 偶膮danie tw贸rcy maj膮 obowi膮zek zachowania w tajemnicy zr贸de艂 informacji wykorzystanych w utworze oraz nieujawniania zwi膮zanych z tym dokument贸w. 2. Ujawnienie tajemnicy jest dozwolone za zgod膮 osoby, kt贸ra powierzy艂a tajemnic臋, lub na podstawie postanowienia w艂a艣ciwego s膮du. Rozdzia艂 11 Prawa pokrewne Oddzia艂 1 Prawa do artystycznych wykona艅 Art. 85. 1. Ka偶de artystyczne wykonanie utworu lub dzie艂a sztuki ludowej pozostaje pod ochron膮 niezale偶nie od jego warto艣ci, przeznaczenia i sposobu wyra偶enia. 2. Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, s膮 w szczeg贸lno艣ci: dzia艂ania aktor贸w, recytator贸w, dyrygent贸w, instrumentalist贸w, wokalist贸w, tancerzy i mim贸w oraz innych os贸b w spos贸b tw贸rczy przyczyniaj膮cych si臋 do powstania wykonania. Art. 86. 1. Arty艣cie wykonawcy przys艂uguje, w granicach okre艣lonych przepisami ustawy, wy艂膮czne prawo do: 1) ochrony d贸br osobistych, w szczeg贸lno艣ci w zakresie: a) wskazywania go jako wykonawcy, z wy艂膮czeniem przypadk贸w, gdy pomini臋cie jest zwyczajowo przyj臋te, b) decydowania o sposobie oznaczenia wykonawcy, w tym zachowania anonimowo艣ci albo pos艂u偶enia si臋 pseudonimem, c) sprzeciwiania si臋 jakimkolwiek wypaczeniom, przeinaczeniom i innym zmianom wykonania, kt贸re mog艂yby narusza膰 jego dobre imi臋, 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 26/40 2) korzystania z artystycznego wykonania i rozporz膮dzania prawami do niego na nast臋puj膮cych polach eksploatacji: a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzania okre艣lon膮 tech- nik膮 egzemplarzy artystycznego wykonania, w tym zapisu magnetycz- nego oraz technik膮 cyfrow膮, b) w zakresie obrotu egzemplarzami, na kt贸rych artystyczne wykonanie utrwalono - wprowadzania do obrotu, u偶yczania lub najmu egzempla- rzy, c) w zakresie rozpowszechniania artystycznego wykonania w spos贸b inny ni偶 okre艣lony w lit. b) - nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, chyba 偶e s膮 one dokonywane za pomoc膮 wprowadzonego do obrotu eg- zemplarza, a tak偶e publicznego udost臋pniania utrwalenia artystycznego wykonania w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do niego dost臋p w miejscu i w czasie przez siebie wybranym. 2. Arty艣cie wykonawcy s艂u偶y prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycz- nego wykonania lub za rozporz膮dzanie prawami do takiego wykonania okre艣lo- ne w umowie albo przyznane w przepisach ustawy. 3. W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania artystycznego wykona- nia za pomoc膮 wprowadzonego do obrotu egzemplarza, arty艣cie wykonawcy przys艂uguje prawo do stosownego wynagrodzenia. Art. 87. Je偶eli umowa nie stanowi inaczej, zawarcie przez artyst臋 wykonawc臋 z producentem utworu audiowizualnego umowy o wsp贸艂udzia艂 w realizacji utworu audiowizualnego przenosi na producenta prawa do rozporz膮dzania i korzystania z wykonania, w ra- mach tego utworu audiowizualnego, na wszystkich znanych w chwili zawarcia umowy polach eksploatacji. Art. 88. Prawo artysty wykonawcy nie narusza prawa autorskiego do wykonywanego utworu. Art. 89. Prawo, o kt贸rym mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2, wygasa z up艂ywem pi臋膰- dziesi臋ciu lat nast臋puj膮cych po roku, w kt贸rym artystyczne wykonanie ustalono. Je偶eli jednak w tym czasie nast膮pi艂a publikacja utrwalenia tego wykonania lub jego publiczne odtworzenie, okres ochrony liczy si臋 od tych zdarze艅, a gdy mia艂y miejsce obydwa - od tego z nich, kt贸re mia艂o miejsce wcze艣niej. Art. 90. Przepisy ustawy stosuje si臋 do artystycznych wykona艅, kt贸re: 1) dokonane zosta艂y przez obywatela polskiego albo osob臋 zamieszka艂膮 na te- rytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub 11) dokonane zosta艂y przez obywatela pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europej- skiej lub pa艅stw cz艂onkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 27/40 2) zosta艂y ustalone po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub 3) zosta艂y opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Pol- skiej, lub 4) s膮 chronione na podstawie um贸w mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych um贸w. Art. 91. Domniemywa si臋, 偶e kierownik zespo艂u jest umocowany do reprezentowania praw do zespo艂owego artystycznego wykonania. Domniemanie to stosuje si臋 odpowiednio do cz臋艣ci artystycznego wykonania maj膮cych samodzielne znaczenie. Art. 92. Do artystycznych wykona艅 stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 8-10, 12, 18, 21, 211, 41-45, 47-49, 52-55, 57-59, 62-68, 71 i 78. Art. 93. Do prawa do artystycznego wykonania stosuje si臋 odpowiednio przepis art. 33 pkt 10 Kodeksu rodzinnego i opieku艅czego. Oddzia艂 2 Prawa do fonogram贸w i wideogram贸w Art. 94. 1. Fonogramem jest pierwsze utrwalenie warstwy dzwi臋kowej wykonania utworu albo innych zjawisk akustycznych. 2. Wideogramem jest pierwsze utrwalenie sekwencji ruchomych obraz贸w, z dzwi臋kiem lub bez, niezale偶nie od tego, czy stanowi ono utw贸r audiowizualny. 3. Domniemywa si臋, 偶e producentem fonogramu lub wideogramu jest osoba, pod kt贸rej nazwiskiem lub firm膮 (nazw膮) fonogram lub wideogram zosta艂 po raz pierwszy sporz膮dzony. 4. Bez uszczerbku dla praw tw贸rc贸w lub artyst贸w wykonawc贸w, producentowi fo- nogramu lub wideogramu przys艂uguje wy艂膮czne prawo do rozporz膮dzania i ko- rzystania z fonogramu lub wideogramu w zakresie: 1) zwielokrotniania okre艣lon膮 technik膮, 2) wprowadzenia do obrotu, 3) najmu oraz u偶yczania egzemplarzy, 4) publicznego udost臋pniania fonogramu lub wideogramu w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do niego dost臋p w miejscu i w czasie przez siebie wybra- nym. 5. W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania wprowadzonego do ob- rotu fonogramu lub wideogramu, producentowi przys艂uguje prawo do stosowne- go wynagrodzenia. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 28/40 Art. 95. Prawo, o kt贸rym mowa w art. 94 ust. 4 i 5, ga艣nie z up艂ywem pi臋膰dziesi臋ciu lat na- st臋puj膮cych po roku, w kt贸rym fonogram lub wideogram zosta艂 sporz膮dzony. Art. 951. 1. Do fonogram贸w stosuje si臋 odpowiednio przepis art. 21 ust. 1, chyba 偶e nada- wanie odbywa si臋 na podstawie umowy z uprawnionym. 2. Do fonogram贸w i wideogram贸w stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 211. Art. 96. Przepisy ustawy stosuje si臋 do fonogram贸w i wideogram贸w: 1) kt贸rych producent ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce za- mieszkania lub siedzib臋, lub 11) kt贸rych producent ma na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego miejsce zamieszkania lub siedzib臋, lub 2) kt贸re s膮 chronione na podstawie um贸w mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych um贸w. Oddzia艂 3 Prawa do nada艅 program贸w Art. 97. Bez uszczerbku dla praw tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, producent贸w fonogra- m贸w i wideogram贸w, organizacji radiowej lub telewizyjnej przys艂uguje wy艂膮czne prawo do rozporz膮dzania i korzystania ze swoich nada艅 program贸w w zakresie: 1) utrwalania, 2) zwielokrotniania okre艣lon膮 technik膮, 3) nadawania przez inn膮 organizacj臋 radiow膮 lub telewizyjn膮, 4) reemitowania, 5) wprowadzania do obrotu ich utrwale艅, 6) odtwarzania w miejscach dost臋pnych za op艂at膮 wst臋pu, 7) udost臋pniania ich utrwale艅 w taki spos贸b, aby ka偶dy m贸g艂 mie膰 do nich do- st臋p w miejscu i w czasie przez siebie wybranym. Art. 98. Prawo, o kt贸rym mowa w art. 97, ga艣nie z up艂ywem pi臋膰dziesi臋ciu lat nast臋puj膮cych po roku pierwszego nadania programu. Art. 99. Przepisy ustawy stosuje si臋 do nada艅 program贸w: 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 29/40 1) organizacji radiowej i telewizyjnej, kt贸ra ma siedzib臋 na terytorium Rze- czypospolitej Polskiej lub 2) organizacji radiowej i telewizyjnej, kt贸ra ma siedzib臋 na terytorium Euro- pejskiego Obszaru Gospodarczego, 3) kt贸re s膮 chronione na podstawie um贸w mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych um贸w. Oddzia艂 31 Prawa do pierwszych wyda艅 oraz wyda艅 naukowych i krytycznych Art. 991. Wydawcy, kt贸ry jako pierwszy w spos贸b zgodny z prawem opublikowa艂 lub w inny spos贸b rozpowszechni艂 utw贸r, kt贸rego czas ochrony ju偶 wygas艂, a jego egzemplarze nie by艂y jeszcze publicznie udost臋pniane, przys艂uguje wy艂膮czne prawo do rozporz膮- dzania tym utworem i korzystania z niego na wszystkich polach eksploatacji przez okres dwudziestu pi臋ciu lat od daty pierwszej publikacji lub rozpowszechnienia. Art. 992. Temu, kto po up艂ywie czasu ochrony prawa autorskiego do utworu przygotowa艂 jego wydanie krytyczne lub naukowe, nie b臋d膮ce utworem, przys艂uguje wy艂膮czne prawo do rozporz膮dzania takim wydaniem i korzystania z niego w zakresie, o kt贸rym mowa w art. 50 pkt 1 i 2, przez okres trzydziestu lat od daty publikacji. Art. 993. Przepisy art. 991 i art. 992 stosuje si臋 odpowiednio do utwor贸w i tekst贸w, kt贸re ze wzgl臋du na czas ich powstania lub charakter nigdy nie by艂y obj臋te ochron膮 prawa autorskiego. Art. 994. Przy wyznaczaniu czasu ochrony, o kt贸rym mowa w art. 991 i w art. 992, stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 37 i art. 39. Art. 995. 1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do pierwszych wyda艅: 1) kt贸rych wydawca ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce za- mieszkania lub siedzib臋 lub 2) kt贸rych wydawca ma na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego miejsce zamieszkania lub siedzib臋, lub 3) kt贸re s膮 chronione na podstawie um贸w mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych um贸w. 2. Przepisy ustawy stosuje si臋 do wyda艅 naukowych i krytycznych, kt贸re: 1) zosta艂y dokonane przez obywatela polskiego albo osob臋 zamieszka艂膮 na te- rytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 30/40 2) zosta艂y ustalone po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub 3) zosta艂y opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Pol- skiej, lub 4) s膮 chronione na podstawie um贸w mi臋dzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych um贸w. Oddzia艂 4 Postanowienia wsp贸lne dotycz膮ce praw pokrewnych Art. 100. Wykonywanie praw do artystycznych wykona艅, fonogram贸w, wideogram贸w, nada艅 program贸w, a tak偶e pierwszych wyda艅 oraz wyda艅 naukowych i krytycznych, pod- lega odpowiednio ograniczeniom wynikaj膮cym z przepis贸w art. 23-35. Art. 101. Do artystycznych wykona艅, fonogram贸w, wideogram贸w, nada艅 program贸w, pierw- szych wyda艅 oraz wyda艅 naukowych i krytycznych stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 1 ust. 4, art. 6, art. 22, art. 39, art. 51, art. 79 ust. 1 oraz ust. 3 i 4 i art. 80. Art. 102. 1. Na ka偶dym egzemplarzu fonogramu lub wideogramu umieszcza si臋, poza ozna- czeniami dotycz膮cymi autorstwa i artystycznego wykonawstwa, tytu艂ami utwor贸w oraz dat膮 sporz膮dzenia, nazwisko lub firm臋 (nazw臋) producenta oraz, w wypadku utrwalenia nadania, nazw臋 organizacji radiowej lub telewizyjnej. 2. Domniemywa si臋, 偶e egzemplarze nie spe艂niaj膮ce wymog贸w okre艣lonych w ust. 1 zosta艂y sporz膮dzone bezprawnie. Art. 103. Spory dotycz膮ce praw pokrewnych nale偶膮 do w艂a艣ciwo艣ci s膮d贸w okr臋gowych. Rozdzia艂 12 Organizacje zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi Art. 104. 1. Organizacjami zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami pokrew- nymi, zwanymi dalej "organizacjami zbiorowego zarz膮dzania", w rozumieniu ustawy, s膮 stowarzyszenia zrzeszaj膮ce tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, produ- cent贸w lub organizacje radiowe i telewizyjne, kt贸rych statutowym zadaniem jest zbiorowe zarz膮dzanie i ochrona powierzonych im praw autorskich lub praw po- krewnych oraz wykonywanie uprawnie艅 wynikaj膮cych z ustawy. 2. Do organizacji, o kt贸rych mowa w ust. 1, stosuje si臋 przepisy prawa o stowarzy- szeniach, z tym 偶e: 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 31/40 1) cz艂onkiem organizacji mo偶e by膰 r贸wnie偶 osoba prawna, 2) podj臋cie przez organizacje dzia艂alno艣ci okre艣lonej w ustawie wymaga ze- zwolenia ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa naro- dowego, 3) nadz贸r nad organizacjami sprawuje minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 3. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego udziela zezwolenia, o kt贸rym mowa w ust. 2 pkt 2, organizacjom daj膮cym r臋kojmi臋 nale- 偶ytego zarz膮dzania powierzonymi prawami. 4. W przypadku stwierdzenia naruszenia zakresu udzielonego zezwolenia, minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wzywa organizacj臋 do usuni臋cia naruszenia w wyznaczonym terminie z zagro偶eniem cofni臋cia ze- zwolenia. 5. Zezwolenie, o kt贸rym mowa w ust. 2 pkt 2, mo偶e by膰 cofni臋te, je偶eli organizacja: 1) nie wykonuje nale偶ycie obowi膮zk贸w w zakresie zarz膮dzania powierzonymi jej prawami autorskimi lub pokrewnymi oraz ich ochrony, 2) narusza przepisy prawa w zakresie udzielonego zezwolenia. 6. Decyzja ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego o udzieleniu lub o cofni臋ciu zezwolenia na podj臋cie wykonywania przez organi- zacje zbiorowego zarz膮dzania uprawnie艅 okre艣lonych w ust. 1 podlega og艂oszeniu w Dzienniku Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". Art. 105. 1. Domniemywa si臋, 偶e organizacja zbiorowego zarz膮dzania jest uprawniona do za- rz膮dzania i ochrony w odniesieniu do p贸l eksploatacji obj臋tych zbiorowym zarz膮- dzaniem oraz 偶e ma legitymacj臋 procesow膮 w tym zakresie. Na domniemanie to nie mo偶na si臋 powo艂a膰, gdy do tego samego utworu lub artystycznego wykonania ro艣ci sobie tytu艂 wi臋cej ni偶 jedna organizacja zbiorowego zarz膮dzania. 2. W zakresie swojej dzia艂alno艣ci organizacja zbiorowego zarz膮dzania mo偶e si臋 do- maga膰 udzielenia informacji oraz udost臋pnienia dokument贸w niezb臋dnych do okre艣lenia wysoko艣ci dochodzonych przez ni膮 wynagrodze艅 i op艂at. Art. 106. 1. Organizacja zbiorowego zarz膮dzania jest obowi膮zana do jednakowego traktowa- nia praw swoich cz艂onk贸w oraz innych podmiot贸w przez siebie reprezentowanych w zakresie zarz膮dzania tymi prawami lub dochodzenia ich ochrony. 2. Organizacja zbiorowego zarz膮dzania nie mo偶e, bez wa偶nych powod贸w, odm贸wi膰 zgody na korzystanie z utwor贸w lub artystycznych wykona艅 w granicach wyko- nywanego przez siebie zarz膮du. 3. Organizacja zbiorowego zarz膮dzania nie mo偶e, bez wa偶nych powod贸w, odm贸wi膰 podj臋cia zarz膮dzania prawem autorskim lub prawem pokrewnym. Zarz膮dzanie to wykonuje zgodnie ze swoim statutem. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 32/40 Art. 107. Je偶eli na danym polu eksploatacji dzia艂a wi臋cej ni偶 jedna organizacja zbiorowego zarz膮dzania, organizacj膮 w艂a艣ciw膮 w rozumieniu ustawy jest organizacja, do kt贸rej nale偶y tw贸rca lub artysta wykonawca, a gdy tw贸rca lub artysta wykonawca nie nale- 偶y do 偶adnej organizacji albo nie ujawni艂 swojego autorstwa - organizacja wskazana przez Komisj臋 Prawa Autorskiego, o kt贸rej mowa w art. 108 ust. 1. Art. 108. 1. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego powo艂uje Komisj臋 Prawa Autorskiego, zwan膮 dalej Komisj膮 , sk艂adaj膮c膮 si臋 z czterdziestu arbitr贸w powo艂ywanych w odpowiedniej proporcji spo艣r贸d kandydat贸w, o kt贸- rych mowa w ust. 2. 2. Kandydat贸w na cz艂onk贸w Komisji przedstawiaj膮 organizacje zbiorowego zarz膮- dzania, stowarzyszenia tw贸rc贸w, artyst贸w wykonawc贸w, producent贸w, organiza- cje zrzeszaj膮ce podmioty zajmuj膮ce si臋 zawodowo korzystaniem z utwor贸w oraz organizacje radiowe i telewizyjne, w terminie wyznaczonym przez ministra w艂a- 艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Informacj臋 o ter- minie og艂asza si臋 w drukowanych dziennikach prasowych. 3. Komisja w sk艂adzie sze艣ciu arbitr贸w oraz przewodnicz膮cego jako superarbitra, wyznaczonych przez ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z grona arbitr贸w, zatwierdza lub odmawia zatwierdzenia przedsta- wionych przez organizacje zbiorowego zarz膮dzania tabel wynagrodze艅 za korzy- stanie z utwor贸w lub artystycznych wykona艅 obj臋tych zbiorowym zarz膮dzaniem, a tak偶e wskazuje organizacj臋 w艂a艣ciw膮 w rozumieniu art. 107. 4. Do post臋powania przed Komisj膮 w sprawach, o kt贸rych mowa w ust. 3, stosuje si臋 odpowiednio przepisy Kodeksu post臋powania administracyjnego. Od orzecze艅 Komisji wydanych w tym trybie s艂u偶y odwo艂anie do ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 5. Komisja w sk艂adzie trzyosobowym wyznaczonym z grona arbitr贸w po jednym przez ka偶d膮 ze stron oraz superarbitra wybranego przez tak wyznaczonych arbi- tr贸w rozstrzyga spory dotycz膮ce stosowania tabel, o kt贸rych mowa w ust. 3, oraz spory zwi膮zane z zawarciem umowy, o kt贸rej mowa w art. 211 ust. 1. Je偶eli jedna ze stron nie wyznaczy arbitra albo arbitrzy nie wyznacz膮 superarbitra, zostan膮 oni wyznaczeni przez ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 6. Do post臋powania przed Komisj膮 w sprawach, o kt贸rych mowa w ust. 5, stosuje si臋 odpowiednio przepisy Kodeksu post臋powania cywilnego o post臋powaniu przed s膮dem polubownym. 7. Strona niezadowolona z rozstrzygni臋cia Komisji, o kt贸rym mowa w ust. 5, mo偶e w terminie 14 dni od dnia dor臋czenia rozstrzygni臋cia wnie艣膰 pow贸dztwo do w艂a- 艣ciwego s膮du okr臋gowego. 8. Arbitrom za udzia艂 w posiedzeniach Komisji przys艂uguje wynagrodzenie. 9. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia, szczeg贸艂owe zasady i tryb dzia艂ania Komisji, wysoko艣膰 wynagrodzenia, o kt贸rym mowa w ust. 8, wysoko艣膰 op艂at za post臋powanie przed Komisj膮 oraz zasady ich wnoszenia. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 33/40 Art. 109. Postanowienia umowne mniej korzystne dla tw贸rc贸w, ni偶 wynika艂oby to z tabel, o kt贸rych mowa w art. 108 ust. 3, s膮 niewa偶ne, a ich miejsce zajmuj膮 odpowiednie postanowienia tych tabel. Art. 110. Wysoko艣膰 wynagrodze艅 dochodzonych w zakresie zbiorowego zarz膮dzania przez organizacje zbiorowego zarz膮dzania powinna uwzgl臋dnia膰 wysoko艣膰 wp艂yw贸w osi膮ganych z korzystania z utwor贸w i artystycznych wykona艅, a tak偶e charakter i zakres korzystania z tych utwor贸w i wykona艅 artystycznych. Rozdzia艂 121 Kontrola produkcji no艣nik贸w optycznych Art. 1101. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego sprawuje kontrol臋 w zakresie produkcji i zwielokrotniania no艣nik贸w optycznych, w szczeg贸l- no艣ci w celu zapewnienia ich zgodno艣ci z udzielonymi przez uprawnionych, na pod- stawie niniejszej ustawy, upowa偶nieniami. Art. 1102. Przedsi臋biorca prowadz膮cy dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮 w zakresie, o kt贸rym mowa w art. 1101, jest obowi膮zany do stosowania kod贸w indentyfikacyjnych we wszystkich urz膮dzeniach i ich elementach, podczas procesu produkcji no艣nik贸w optycznych. Art. 1103. 1. Przedsi臋biorca prowadz膮cy dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮 w zakresie, o kt贸rym mowa w art. 1101, informuje ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dzie- dzictwa narodowego o przedmiocie i zakresie prowadzonej dzia艂alno艣ci w ter- minie trzydziestu dni od dnia rozpocz臋cia tej dzia艂alno艣ci. 2. Przedsi臋biorca przekazuje ministrowi w艂a艣ciwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego informacje dotycz膮ce: 1) imienia i nazwiska, miejsca zamieszkania i adresu albo nazwy, siedziby i adresu, os贸b uprawnionych do jego reprezentowania, a tak偶e miejsca wyko- nywania dzia艂alno艣ci, 2) posiadanych urz膮dze艅 do produkcji i zwielokrotniania no艣nik贸w optycz- nych, 3) zastosowanych, we wszystkich urz膮dzeniach i ich elementach, podczas pro- cesu produkcji, kodach indentyfikacyjnych. 3. Przedsi臋biorca przekazuje, w terminie do dziesi膮tego dnia ka偶dego miesi膮ca, informacje za okres miesi膮ca poprzedzaj膮cego, dotycz膮ce: 1) zbiorczej wielko艣ci produkcji i jej rodzaju, 2) wykonywania zam贸wie艅 poza miejscem prowadzenia dzia艂alno艣ci, 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 34/40 3) rozporz膮dzenia urz膮dzeniami do produkcji i zwielokrotniania no艣nik贸w optycznych. 4. Pierwsze przekazanie przez przedsi臋biorc臋 informacji, o kt贸rych mowa w ust. 3, nast臋puje w terminie do dziesi膮tego dnia miesi膮ca nast臋puj膮cego po miesi膮cu przekazania przez przedsi臋biorc臋 informacji, o kt贸rych mowa w ust. 1, za okres od dnia rozpocz臋cia dzia艂alno艣ci gospodarczej w zakresie, o kt贸rym mowa w art. 1101, nie d艂u偶szy jednak ni偶 dwa poprzednie miesi膮ce. 5. Przedsi臋biorca niezw艂ocznie informuje ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego o wszelkich zmianach informacji, o kt贸rych mowa w ust. 2. 6. Informacje s膮 sk艂adane na formularzach. 7. Przedsi臋biorca przechowuje dokumentacj臋 stanowi膮c膮 podstaw臋 sporz膮dzenia informacji, o kt贸rych mowa w ust. 2 i 3, przez okres pi臋ciu lat. Art. 1104. 1. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego prowa- dzi rejestr informacji, o kt贸rych mowa w art. 1103. 2. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego udziela ka偶demu, kto ma w tym interes prawny, informacji zawartych w rejestrze, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia praw autorskich lub praw pokrew- nych, w zakresie niezb臋dnym do dochodzenia ich ochrony. 3. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia: 1) spos贸b prowadzenia rejestru informacji, tryb przekazywania informacji przez przedsi臋biorc臋 oraz wzory formularzy, 2) rodzaje kod贸w identyfikacyjnych zgodnych ze standardami mi臋dzynarodo- wymi w tym zakresie, uwzgl臋dniaj膮c konieczno艣膰 zapewnienia przejrzysto艣ci zapisu informacji znaj- duj膮cych si臋 w rejestrze oraz nieobci膮偶anie przedsi臋biorcy nadmiernymi utrud- nieniami w zakresie prowadzonej dzia艂alno艣ci. Art. 1105. 1. W ramach sprawowanej kontroli minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego mo偶e, w ka偶dym czasie, z uwzgl臋dnieniem przepis贸w o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej, zarz膮dzi膰 przeprowadzenie kontroli dzia艂alno艣ci przedsi臋biorcy w zakresie zgodno艣ci ze stanem faktycznym infor- macji, o kt贸rych mowa w art. 1103. 2. Kontrol臋 przeprowadza kontroler na podstawie pisemnego, imiennego upowa偶- nienia zawieraj膮cego wskazanie przedsi臋biorcy, przedmiotu, zakresu i terminu rozpocz臋cia i zako艅czenia kontroli oraz dowodu to偶samo艣ci. 3. Przedsi臋biorca udost臋pnia na 偶膮danie kontrolera wszystkie dokumenty i mate- ria艂y niezb臋dne do przeprowadzenia kontroli. 4. Kontroler ma prawo do: 1) wst臋pu na teren nieruchomo艣ci, do obiektu, lokalu lub ich cz臋艣ci nale偶膮cych do przedsi臋biorcy prowadz膮cego dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮 w zakresie, o kt贸- rym mowa w art. 1101, 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 35/40 2) wgl膮du do dokument贸w zwi膮zanych z prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospo- darczej b臋d膮cej przedmiotem kontroli, z zachowaniem przepis贸w o ochro- nie tajemnic ustawowo chronionych, 3) 偶膮dania od pracownik贸w ustnych i pisemnych wyja艣nie艅, 4) zabezpieczania dowod贸w. Art. 1106. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontroler przedstawia w protokole kontroli. 2. Protok贸艂 kontroli sporz膮dza si臋 w dw贸ch egzemplarzach; jeden egzemplarz otrzymuje przedsi臋biorca. 3. Protok贸艂 kontroli podpisuj膮 kontroler i przedsi臋biorca. 4. W przypadku odmowy albo niemo偶liwo艣ci podpisania protoko艂u kontroli przez przedsi臋biorc臋 protok贸艂 podpisuje tylko kontroler, dokonuj膮c w protokole sto- sownej adnotacji o tej odmowie albo o przyczynach uniemo偶liwiaj膮cych podpi- sanie protoko艂u kontroli. Art. 1107. 1. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego sporz膮- dza w terminie 30 dni od dnia podpisania protoko艂u kontroli wyst膮pienie po- kontrolne, kt贸re niezw艂ocznie przekazuje przedsi臋biorcy. 2. Przedsi臋biorca, w terminie czternastu dni od dnia otrzymania wyst膮pienia po- kontrolnego, mo偶e zg艂osi膰 na pi艣mie zastrze偶enia do ustale艅 i wniosk贸w za- wartych w wyst膮pieniu pokontrolnym. Rozdzia艂 13 Fundusz Promocji Tw贸rczo艣ci Art. 111. 1. Tworzy si臋 Fundusz Promocji Tw贸rczo艣ci, zwany dalej "Funduszem". 2. Funduszem dysponuje Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 3. Fundusz jest pa艅stwowym funduszem celowym nieposiadaj膮cym osobowo艣ci prawnej. Art. 1111. 1. Podstaw膮 gospodarki finansowej Funduszu jest roczny plan finansowy, sporz膮- dzany na ka偶dy rok bud偶etowy i zatwierdzany przez dysponenta Funduszu. 2. Roczny plan finansowy okre艣la w szczeg贸lno艣ci: 1) przychody i wydatki, 2) stan 艣rodk贸w obrotowych Funduszu na pocz膮tek i koniec roku bud偶etowe- go, 3) nale偶no艣ci i zobowi膮zania. 3. Sprawozdania bud偶etowe z wykonania rocznego planu finansowego Funduszu sporz膮dza si臋 w terminach i na zasadach okre艣lonych w odr臋bnych przepisach. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 36/40 Art. 112. Przychodami Funduszu s膮: 1) wp艂ywy okre艣lone w art. 40, 2) wp艂ywy okre艣lone w art. 79 ust. 2, 3) dobrowolne wp艂aty, zapisy i darowizny, 4) inne wp艂ywy. Art. 113. 艢rodki Funduszu przeznacza si臋 na: 1) stypendia dla tw贸rc贸w, 2) pokrycie w ca艂o艣ci lub w cz臋艣ci koszt贸w wyda艅 utwor贸w o szczeg贸lnym znaczeniu dla kultury i nauki polskiej oraz wyda艅 dla niewidomych, 3) pomoc socjaln膮 dla tw贸rc贸w. Art. 1131. Do wp艂at, o kt贸rych mowa w art. 40, stosuje si臋 przepisy dzia艂u III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452 oraz z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387), z tym 偶e uprawnienia organ贸w podatkowych okre- 艣lone w tej ustawie przys艂uguj膮 ministrowi w艂a艣ciwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Art. 114. 1. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po za- si臋gni臋ciu opinii w艂a艣ciwych stowarzysze艅 tw贸rc贸w, powo艂uje komisj臋 opiniu- j膮c膮 wnioski w sprawie dofinansowania wyda艅 utwor贸w o szczeg贸lnym znacze- niu dla kultury i nauki polskiej, wyda艅 dla niewidomych oraz o przyznanie sty- pendi贸w i pomocy socjalnej dla tw贸rc贸w. 2. Minister w艂a艣ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, podmioty uprawnione do wyst臋powania z wnioskiem o przyznanie 艣rodk贸w z Funduszu oraz wymogi formalne, jakim powinien od- powiada膰 wniosek, uwzgl臋dniaj膮c konieczno艣膰 w艂a艣ciwej realizacji zada艅 Fun- duszu. Rozdzia艂 14 Odpowiedzialno艣膰 karna Art. 115. 1. Kto przyw艂aszcza sobie autorstwo albo wprowadza w b艂膮d co do autorstwa ca艂o- 艣ci lub cz臋艣ci cudzego utworu albo artystycznego wykonania, 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 37/40 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do lat 3. 2. Tej samej karze podlega, kto rozpowszechnia bez podania nazwiska lub pseudo- nimu tw贸rcy cudzy utw贸r w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, ar- tystyczne wykonanie albo publicznie zniekszta艂ca taki utw贸r, artystyczne wyko- nanie, fonogram, wideogram lub nadanie. 3. Kto w celu osi膮gni臋cia korzy艣ci maj膮tkowej w inny spos贸b ni偶 okre艣lony w ust. 1 lub 2 narusza cudze prawa autorskie lub prawa pokrewne okre艣lone w art. 16, art. 17, art. 18, art. 19 ust. 1 lub 2, art. 20 ust. 1-4, art. 40 ust. 1 lub 2, art. 86, art. 94 ust. 4 i art. 97, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do roku. Art. 116. 1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom rozpowszechnia cudzy utw贸r w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno- 艣ci do lat 2 . 2. Je偶eli sprawca dopuszcza si臋 czynu okre艣lonego w ust. 1 w celu osi膮gni臋cia ko- rzy艣ci maj膮tkowej, podlega karze pozbawienia wolno艣ci do lat 3. 3. Je偶eli sprawca uczyni艂 sobie z pope艂niania przest臋pstwa okre艣lonego w ust. 1 sta艂e zr贸d艂o dochodu albo dzia艂alno艣膰 przest臋pn膮, okre艣lon膮 w ust. 1, organizuje lub ni膮 kieruje, podlega karze pozbawienia wolno艣ci od 6 miesi臋cy do lat 5. 4. Je偶eli sprawca czynu okre艣lonego w ust. 1 dzia艂a nieumy艣lnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno- 艣ci do roku . Art. 117. 1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom w celu rozpowszechnienia utrwala lub zwielokrotnia cudzy utw贸r w wersji oryginalnej lub w postaci opra- cowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do lat 2. 2. Je偶eli sprawca uczyni艂 sobie z pope艂niania przest臋pstwa okre艣lonego w ust. 1 sta艂e zr贸d艂o dochodu albo dzia艂alno艣膰 przest臋pn膮, okre艣lon膮 w ust. 1, organizuje lub ni膮 kieruje, podlega karze pozbawienia wolno艣ci do lat 3. Art. 118. 1. Kto w celu osi膮gni臋cia korzy艣ci maj膮tkowej przedmiot b臋d膮cy no艣nikiem utwo- ru, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu rozpowszechnianego lub zwielokrotnionego bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom nabywa lub 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 38/40 pomaga w jego zbyciu albo przedmiot ten przyjmuje lub pomaga w jego ukry- ciu, podlega karze pozbawienia wolno艣ci od 3 miesi臋cy do lat 5. 2. Je偶eli sprawca uczyni艂 sobie z pope艂niania przest臋pstwa okre艣lonego w ust. 1 sta艂e zr贸d艂o dochodu albo dzia艂alno艣膰 przest臋pn膮, okre艣lon膮 w ust. 1, organizuje lub ni膮 kieruje, podlega karze pozbawienia wolno艣ci od roku do lat 5. 3. Je偶eli na podstawie towarzysz膮cych okoliczno艣ci sprawca przest臋pstwa okre艣lo- nego w ust. 1 lub 2 powinien i mo偶e przypuszcza膰, 偶e przedmiot zosta艂 uzyska- ny za pomoc膮 czynu zabronionego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do lat 2. Art. 1181. 1. Kto wytwarza urz膮dzenia lub ich komponenty przeznaczone do niedozwolonego usuwania lub obchodzenia skutecznych technicznych zabezpiecze艅 przed odtwa- rzaniem, przegrywaniem lub zwielokrotnianiem utwor贸w lub przedmiot贸w praw pokrewnych albo dokonuje obrotu takimi urz膮dzeniami lub ich komponentami art. 120 skre艣lony albo reklamuje je w celu sprzeda偶y lub najmu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do lat 3. 2. Kto posiada, przechowuje lub wykorzystuje urz膮dzenia lub ich komponenty, o kt贸rych mowa w ust. 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do roku. Art. 119. Kto uniemo偶liwia lub utrudnia wykonywanie prawa do kontroli korzystania z utwo- ru, artystycznego wykonania, fonogramu lub wideogramu albo odmawia udzielenia informacji przewidzianych w art. 47, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wolno艣ci do roku. Art. 121. 1. W wypadku skazania za czyn okre艣lony w art. 115, 116, 117, 118 lub 1181, s膮d orzeka przepadek przedmiot贸w pochodz膮cych z przest臋pstwa, chocia偶by nie by艂y w艂asno艣ci膮 sprawcy. 2. W wypadku skazania za czyn okre艣lony w art. 115, 116, 117 lub 118, s膮d mo偶e orzec przepadek przedmiot贸w s艂u偶膮cych do pope艂nienia przest臋pstwa, chocia偶by nie by艂y w艂asno艣ci膮 sprawcy. Art. 122. 艢ciganie przest臋pstw okre艣lonych w art. 115, art. 116 ust. 1, 2 i 4, art. 117 ust. 1, art. 118 ust. 1, art. 1181 oraz art. 119 nast臋puje na wniosek pokrzywdzonego. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 39/40 Art. 1221. W sprawach o przest臋pstwa okre艣lone w art. 115-119 pokrzywdzonym jest r贸wnie偶 w艂a艣ciwa organizacja zbiorowego zarz膮dzania prawami autorskimi lub prawami po- krewnymi. ust. 3 w art. 124 skre- Art. 123. 艣lony Minister Sprawiedliwo艣ci, w drodze rozporz膮dzenia, mo偶e wyznaczy膰 s膮dy rejono- we w艂a艣ciwe do rozpoznawania spraw o przest臋pstwa, o kt贸rych mowa w art. 115- 119 - na obszarze w艂a艣ciwo艣ci danego s膮du okr臋gowego. Rozdzia艂 15 Przepisy przej艣ciowe i ko艅cowe Art. 124. 1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do utwor贸w: 1) ustalonych po raz pierwszy po jej wej艣ciu w 偶ycie, 2) do kt贸rych prawa autorskie wed艂ug przepis贸w dotychczasowych nie wygas艂y, 3) do kt贸rych prawa autorskie wed艂ug przepis贸w dotychczasowych wygas艂y, a kt贸re wed艂ug niniejszej ustawy korzystaj膮 nadal z ochrony, z wy艂膮czeniem okresu mi臋dzy wyga艣ni臋ciem ochrony wed艂ug ustawy dotychczasowej i wej- 艣ciem w 偶ycie niniejszej ustawy. Ustawa nie narusza w艂asno艣ci egzemplarzy utwor贸w rozpowszechnionych przed dniem jej wej艣cia w 偶ycie. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje si臋 do utwor贸w obywateli obcych stale zamieszka- 艂ych za granic膮, pod warunkiem wzajemno艣ci. 4. Postanowienia um贸w, zawartych przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy, sprzecz- ne z przepisem art. 75 ust. 2 i 3 s膮 niewa偶ne. Art. 125. 1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do artystycznych wykona艅: 1) ustalonych po raz pierwszy po jej wej艣ciu w 偶ycie, 2) w zakresie korzystania z nich po jej wej艣ciu w 偶ycie, je偶eli wed艂ug przepis贸w niniejszej ustawy korzystaj膮 nadal z ochrony. 2. Ustawa nie narusza w艂asno艣ci egzemplarzy, na kt贸rych utrwalono artystyczne wy- konanie przed dniem jej wej艣cia w 偶ycie. Art. 126. 1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do: 1) fonogram贸w i wideogram贸w, kt贸re zosta艂y sporz膮dzone po jej wej艣ciu w 偶y- cie, 2) program贸w radiowych i telewizyjnych, kt贸re zosta艂y nadane po jej wej艣ciu w 偶ycie, 3) fonogram贸w i wideogram贸w oraz program贸w radiowych i telewizyjnych, kt贸- re wed艂ug niniejszej ustawy korzystaj膮 nadal z ochrony. 04-07-15 ㎏ancelaria Sejmu s. 40/40 2. Zasady, o kt贸rej mowa w ust. 1 pkt 3, nie stosuje si臋 do korzystania przez szko艂y w celach dydaktycznych ze sporz膮dzonych przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy nada艅, fonogram贸w i wideogram贸w nie b臋d膮cych filmami fabularnymi oraz spektaklami teatralnymi, a tak偶e do korzystania z utrwalonych na fonogramach i wideogramach artystycznych wykona艅. Art. 127. 1. Je偶eli rozpocz臋te przed dniem wej艣cia w 偶ycie niniejszej ustawy korzystanie z utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu lub programu radio- wego albo telewizyjnego by艂o wed艂ug przepis贸w dotychczasowych dozwolone, natomiast po tej dacie wymaga zezwolenia, to mo偶e by膰 ono doko艅czone, pod warunkiem 偶e uprawniony otrzyma艂 stosowne wynagrodzenie. 2. Z zastrze偶eniem ust. 3, dokonane przed dniem wej艣cia w 偶ycie niniejszej ustawy czynno艣ci prawne odnosz膮ce si臋 do prawa autorskiego s膮 skuteczne i podlegaj膮 ocenie wed艂ug przepis贸w prawa dotychczasowego; odnosi si臋 to r贸wnie偶 do zda- rze艅 innych ni偶 czynno艣ci prawne. 3. Ustaw臋 stosuje si臋 do um贸w d艂ugoterminowych, kt贸re zawarte zosta艂y przed dniem jej wej艣cia w 偶ycie, w odniesieniu do okresu nast臋puj膮cego po tej dacie oraz do zobowi膮za艅, kt贸re powsta艂y przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy, w od- niesieniu do skutk贸w prawnych zdarze艅 nast臋puj膮cych po tej dacie, nie zwi膮za- nych z istot膮 zobowi膮zania. 4. Umowy zawarte przed dniem wej艣cia w 偶ycie niniejszej ustawy nie obejmuj膮 praw pokrewnych, chyba 偶e strony postanowi艂y inaczej. Art. 1271. Prezes Rady Ministr贸w, na wniosek ministra w艂a艣ciwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze zarz膮dzenia, utworzy zesp贸艂 do spraw przeciw- dzia艂ania naruszeniom prawa autorskiego i praw pokrewnych oraz okre艣li jego sk艂ad, zadania i tryb dzia艂ania. Art. 128. Traci moc ustawa z dnia 10 lipca 1952 r. o prawie autorskim (Dz.U. Nr 34, poz. 234, z 1975 r. Nr 34, poz. 184 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192). Art. 129. Ustawa wchodzi w 偶ycie po up艂ywie 3 miesi臋cy od dnia og艂oszenia, z wyj膮tkiem przepisu art. 124 ust. 3, kt贸ry wchodzi w 偶ycie z dniem og艂oszenia. 04-07-15