1. Cel i zakres ćwiczenia: Cel: Badanie wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci mechanicznych materiałów izolacyjnych. Zakres: Pomiar udarnoÅ›ci żywicy fenolowo-formaldehydowej z mÄ…czkÄ… drzewnÄ… oraz melaminy z celulozÄ… mÅ‚otem Charpy ego. Pomiar udarnoÅ›ci oraz wytrzymaÅ‚oÅ›ci na zginanie statyczne papieru bakelizowanego oraz tekstolitu baweÅ‚niano-bekielitowego za pomocÄ… dynstatu. Pomiar wytrzymaÅ‚oÅ›ci i wydÅ‚użalnoÅ›ci papieru na rozciÄ…ganie przy różnych kierunkach uÅ‚ożenia włókien przy pomocy zrywarki. 2. Opis sposobu wykonania ćwiczenia: Do pomiaru udarnoÅ›ci próbek z żywicy fenolowo-formaldehydowej z mÄ…czkÄ… drzewnÄ… oraz melaminy z celulozÄ… używamy mÅ‚ota Charpy ego wg normy PN-68/C-89028. Przed pomiarem zerujemy przyrzÄ…d. Po jaÅ‚owym przejÅ›ciu po zwolnieniu zapadki powinien pokazać zero. NastÄ™pnie blokujemy wychylony mÅ‚ot za pomocÄ… zapadki i ustawiamy wskazówkÄ™ w poÅ‚ożeniu poczÄ…tkowym. Szlifujemy próbki w ksztaÅ‚cie beleczek pilnikiem aby pozbyć siÄ™ nadmiaru materiaÅ‚u oraz mierzymy ich grubość i szerokość używajÄ…c suwmiarki. KÅ‚adziemy pierwszÄ… próbkÄ™ na podporach i zwalniamy zapadkÄ™. Na koniec odczytujemy pracÄ™ zużyta na zÅ‚amanie próbki ze skali przyrzÄ…du. Tak samo postÄ™pujemy dla nastÄ™pnych próbek. Pomiar udarnoÅ›ci oraz wytrzymaÅ‚oÅ›ci na zginanie statyczne papieru bakelizowanego oraz tekstolitu baweÅ‚niano-bekielitowego dokonujemy za pomocÄ… dynstatu wg normy PN-72/C-04243. Na poczÄ…tku suwmiarkÄ… mierzymy grubość i szerokość próbek, nastÄ™pnie zerujemy dynstat podobnie jak mÅ‚ot Charpy ego. Blokujemy wychylone wahadÅ‚o za pomocÄ… zapadki i ustawiamy wskazówkÄ™ w dolnym poÅ‚ożeniu. Mocujemy próbkÄ™ w uchwycie, zwalniamy zapadkÄ™ i ze skali odczytujemy pracÄ™ zużytÄ… na zÅ‚amanie próbki. To samo robimy dla pozostaÅ‚ych próbek. Po wykonaniu tych pomiarów dokrÄ™camy do dynstatu dodatkowy uchwyt. Unieruchamiamy wahadÅ‚o i za pomocÄ… korby ustawiamy tarczÄ™ ruchomÄ… wzglÄ™dem nieruchomej pod kÄ…tem 60° i mocujemy próbkÄ™ w szczÄ™kach tarczy ruchomej oraz wahadÅ‚a. Odblokowujemy wahadÅ‚o i powoli krÄ™cÄ…c korbÄ… zwiÄ™kszamy jego wychylenie, aż do zÅ‚amania próbki i odczytujemy moment zginajÄ…cy ze skali przyrzÄ…du. Pomiar wytrzymaÅ‚oÅ›ci i wydÅ‚użalnoÅ›ci papieru na rozciÄ…ganie wykonujemy używajÄ…c zrywarki wg normy PN-93/P-50133. Na poczÄ…tek linijkÄ… mierzymy dÅ‚ugość i szerokość pasków papieru. WÅ‚Ä…czamy zrywarkÄ™ pociÄ…gamy dzwigniÄ™ do siebie i czekamy aż odbije do poÅ‚ożenia równowagi. Ustawiamy wskazówkÄ™ i wahadÅ‚o w poÅ‚ożeniu poczÄ…tkowym i blokujemy je. Mocujemy pasek papieru w uchwytach uważajÄ…c aby nie byÅ‚ przekrzywiony (powinien być równo napiÄ™ty). Zwalniamy blokadÄ™ i pchamy dzwigniÄ™ od siebie czekajÄ…c aż pasek papieru ulegnie zerwaniu. Po zerwaniu natychmiast ciÄ…gniemy dzwigniÄ™ do siebie i czekamy aż odbije do poÅ‚ożenia równowagi. Odczytujemy ze skali wydÅ‚użalność wzglÄ™dnÄ… papieru wyrażonÄ… w % oraz siÅ‚Ä™ potrzebnÄ… do zerwania próbki. To samo powtarzamy dla pozostaÅ‚ych próbek. 3. Spis przyrzÄ…dów: ¾ð mÅ‚ot Charpy ego ¾ð dynstat ¾ð zrywarka ¾ð suwmiarka ¾ð linijka 4. Warunki Å›rodowiskowe: 5. Stabelaryzowane wyniki pomiarów: A = praca zużyta na zÅ‚amanie próbki, odczytana ze skali przyrzÄ…du b = szerokość próbki h = wysokość próbki d = grubość próbki M = moment zginajÄ…cy W = wskaznik przekroju poprzecznego próbki = wytrzymaÅ‚ość na zginanie statyczne P = suma odczytów obciążenia zrywajÄ…cego dla danego kierunku = Å›rednie obciążenie zrywajÄ…ce dla danego kierunku R = wytrzymaÅ‚ość na zerwanie = wydÅ‚użalność wzglÄ™dna papieru na rozciÄ…ganie 6. PrzykÅ‚adowe obliczenia: 7. Wnioski: Przy pomiarze udarnoÅ›ci próbek mÅ‚otem Charpy ego: Grupa zauważyÅ‚a, że podgrzewane wczeÅ›niej próbki melaniny z celulozÄ… majÄ… podobnÄ… udarność co nowe próbki. Gorzej zachowujÄ… siÄ™ próbki żywicy fenolowo- formaldehydowej z mÄ…czkÄ… drzewnÄ… ponieważ ich udarność spadÅ‚a o ponad 25%. Wnioskować z tego można, iż obróbka termiczna ma wpÅ‚yw na udarność, jednakże nie jednakowo dla każdego materiaÅ‚u. Przy pomiarze udarnoÅ›ci mikropróbek na dynstacie: ZauważyliÅ›my, że próbki z tekstolitu majÄ… gorszÄ… udarność niż próbki z papieru bakelizowanego. Przy pomiarze wytrzymaÅ‚oÅ›ci mikropróbek na zginanie statyczne: Zauważyć można, że Å›rednia wytrzymaÅ‚ość na zginanie papieru bakelizowanego jest o okoÅ‚o 400 wiÄ™ksza od tekstolitu baweÅ‚niano-bakelitowego. Dodatkowo, moment zginajÄ…cy dla papieru bakelizowanego może być nawet dwa razy wiÄ™kszy niż dla tekstolitu. Przy pomiarze wytrzymaÅ‚oÅ›ci i wydÅ‚użalnoÅ›ci papieru na rozciÄ…ganie w różnych kierunkach: ZanotowaliÅ›my, że o wiele wiÄ™kszÄ… wytrzymaÅ‚ość na rozciÄ…ganie majÄ… próbki o włóknach ukÅ‚adajÄ…cych siÄ™ podÅ‚użnie (wiÄ™kszÄ… przynajmniej dwukrotnie). UstaliliÅ›my również że wytrzymaÅ‚ość zależna jest również od czynników takich jak: ¾ð Wilgotność próbki; ¾ð Stan próbki (brak defektów, przetarć); ¾ð Odpowiednie umocowanie próbki (na caÅ‚ej dÅ‚ugoÅ›ci prostopadÅ‚a do podÅ‚oża).