

  

    



       



    



 



     

  



    



 



 



 

  



 



 







Gdzie strumyk płynie z wolna

G

g

D

G

D

G

D

D

d

A

C

c

D

d

C

c

G





     

 

 









 



  





    



 

      



 







 

G

g

C

c

G

g

D

C

c

D

d7

E

em

H

h7

E

em

H

A

a7

E



  





    

 

  

   

    

 





  









  





1.

2.

A

am

E

D

Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj,
stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj.
Stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj, zielony gaj.

W tym gaju tak ponuro, że aż przeraża mnie,
ptaszęta za wysoko, a mnie samotnej źle. /x2

Wtem harcerz idzie z wolna, stokrotko witam cię!
Twój urok mnie zachwyca! Czy chcesz być mą, czy nie? /x2

Ma miłość jest głęboka, głęboko w sercu skryta,
i nikt jej nie odgadnie, i nikt jej nie odczyta. /x2

Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj,
stokrotka znikła polna, z harcerzem poszła w dal. /x2

Więc idą, idą, idą, aż zaszli w ciemny las,
a harcerz taki gapa, że aż w pokrzywy wlazł. /x2

A ona, ona, ona, cóż biedna robić ma?
Nad gapą pochylona i śmieje się: cha, cha! /x2

d7

A

G

g

C

c

G

g

G

G

g