KarenBooth

Niezapomniananoc

Tłu​ma​cze​nie:

Kry​sty​naRa​biń​ska

@kasiul

ROZDZIAŁPIERWSZY

Ko​bie​ty ucie​ka​ły się do naj​róż​niej​szych sztu​czek, by do​stać się do Ada​ma Lang​-

for​da,aMe​la​nieCo​stel​lobyłabli​skapo​bi​ciare​kor​duświa​tawtejdzie​dzi​nie.Adam
ob​ser​wo​wał,jaknaekra​niemo​ni​to​rapo​ka​zu​ją​ce​goob​razzka​me​ryprze​my​sło​wej
skie​ro​wa​nejnabra​męwjaz​do​wązzaścia​nydesz​czuwy​ła​niasięjejsa​mo​chód.Oko​-
li​cąwstrzą​snąłsil​nygrzmot.

–Aniechmnie–mruk​nął.Jegopies,Jack,za​skom​lałitrą​ciłgono​sem.–Maszra​-

cję.Tyl​kowa​riatprzy​je​chał​bytuwtakąpo​go​dę.

Per​spek​ty​waspo​tka​niaMe​la​nieporazdru​giwży​ciuwy​wo​ły​wa​ławnimmie​sza​ne

uczu​cia.RoktemuMe​la​niewy​cię​łamunie​złynu​mer.Spę​dzi​łaznimnaj​bar​dziejna​-
mięt​nąnoc,jakąmógłso​biewy​obra​zić,leczza​nimsięobu​dził,znik​nę​łabezsło​wa
i po​ca​łun​ku na po​że​gna​nie. Zo​sta​ło mu po niej tyl​ko wspo​mnie​nie, od któ​re​go nie
po​tra​fiłsięuwol​nić,inie​zli​czo​nepy​ta​nia,naktó​renieznaj​do​wałod​po​wie​dzi.Naj​-
waż​niej​szeznichbrzmia​ło:Czyjesz​czekie​dyśjąspo​tkamipo​czu​ję,żedzię​kiniej
na​resz​cieżyjępeł​niąży​cia?

Po​ru​szył nie​bo i zie​mię, by się do​wie​dzieć, kim jest, lecz do​pie​ro ty​dzień temu

przy​pad​kiemod​krył,żena​zy​wasięMe​la​nieCo​stel​lo.Trze​babyłoskan​da​luroz​dmu​-
cha​ne​go przez ta​blo​idy do wiel​kich roz​mia​rów, aby ich dro​gi zno​wu się prze​cię​ły.
Te​raz przy​jeż​dża ra​to​wać go przed ata​kiem bru​kow​ców. Gdy​by ja​ki​kol​wiek inny
spe​cja​li​staodkre​owa​niawi​ze​run​kupod​jąłsiętegoza​da​nia,któ​rezresz​tąwy​da​wa​-
łosięnie​wy​ko​nal​ne,Adamzna​la​zł​byspo​sób,jakwy​wi​nąćsięodwspół​pra​cy,leczto
byłajegoje​dy​naszan​sanakon​fron​ta​cjęzKop​ciusz​kiem.Nieza​mie​rzałztejszan​sy
re​zy​gno​wać,taksamojaknieza​mie​rzałzdra​dzaćprzedKop​ciusz​kiem,żejąpa​mię​-
ta.Chciałtousły​szećodniej.Wte​dymożewszyst​kosięwy​ja​śni.

Za​dzwo​niłdzwo​nekdodrzwi.Adampod​szedłdoko​min​kaipo​grze​ba​czempo​ru​-

szył ża​rzą​ce się po​la​na. Po​tem, ze wzro​kiem utkwio​nym w pło​mie​niach, jed​nym
hau​stemdo​piłbo​ur​bo​na.Miałwy​rzu​tysu​mie​nia,żeMe​la​niestoiprzeddo​mem,lecz
uznał,żesko​rotakjejsięspie​szy​ło,byodnie​gouciec,możete​razkil​kami​nutpo​-
cze​kać,ażonwpu​ścijądodomu.

Jesz​czety​dzieńtemucu​dow​nanoczAda​membyłanaj​słod​sząta​jem​ni​cąMe​la​nie,

akaż​dewspo​mnie​nieoniejwy​wo​ły​wa​łowniejprzy​jem​nedrże​nie.Je​dente​le​fonod
ojcaAda​ma,Ro​ge​raLang​for​da,po​ło​żyłtemukres.

Me​la​nieza​par​ko​wa​ławy​na​ję​tysa​mo​chódnapod​jeź​dzieim​po​nu​ją​cejroz​mia​ra​mi

gór​skiejre​zy​den​cji,te​razwspa​nia​leoświe​tlo​nej,iwy​sia​dła.Czó​łen​kanawy​so​kich
ob​ca​sachśli​zga​łysiępomo​krychka​mie​niach,tar​ga​nywia​trempa​ra​solniechro​nił
przedule​wą.Nie​boprze​cię​łabły​ska​wi​ca.Bu​rza,któ​rasięza​czę​ła,kie​dyMe​la​nie
ru​sza​łazlot​ni​ska,te​razroz​pę​ta​łasięnado​bre.

Moc​no trzy​ma​jąc się po​rę​czy, wspię​ła się po scho​dach. Mia​ła na​dzie​ję, że ktoś

szyb​kosiępo​ja​wiibę​dziemo​głaschro​nićsięprzeddesz​czem.Ktośprze​cieżotwo​-
rzyłbra​męwjaz​do​wą.Ktośjejocze​ku​je.

Gdyniktnienad​cho​dził,na​ci​snę​ładzwo​nek.Każ​dase​kun​dazda​wa​łasięwiecz​no​-

ścią,sto​pyzmie​ni​łysięwso​plelodu,do​tkli​wezim​noprze​ni​ka​łoprzezpłaszcz.Tyl​-
konieza​cznijsiętrząść,na​ka​za​łaso​biewdu​chu.Za​wszegdylek​kozmar​z​ła,do​sta​-
wa​ładresz​czy,któ​rychdłu​goniemo​głaopa​no​wać.Jużsamaper​spek​ty​waspo​tka​nia
zAda​memwy​star​czy​ła,abywpra​wićjąwlek​kidy​got.

Przy​po​mnia​ła so​bie chwi​lę, kie​dy pierw​szy raz go zo​ba​czy​ła w tłu​mie go​ści na

przy​ję​ciuwParkHo​telprzyMa​di​sonAve​nuewNo​wymJor​ku.Ban​kietzor​ga​ni​zo​-
wa​no z oka​zji wy​pusz​cze​nia na ry​nek naj​now​sze​go opro​gra​mo​wa​nia stwo​rzo​ne​go
przez fir​mę Ada​ma, Ad​Lab. Rzad​ki ta​lent, ge​niusz, wi​zjo​ner – to tyl​ko nie​któ​re
zokre​śleń,ja​ki​miob​da​rza​noAda​maodchwi​ligło​śnejsprze​da​żypor​ta​luspo​łecz​no​-
ścio​we​goChat​ter​Back,jesz​czeza​nimukoń​czyłzwy​róż​nie​niemstu​diaeko​no​micz​ne
naUni​wer​sy​te​cieHa​rvar​da.Me​la​niewy​sta​ra​łasięoza​pro​sze​niewna​dzieinana​-
wią​za​nieko​rzyst​nychkon​tak​tówipo​zy​ska​nieno​wychklien​tów.Ina​wetprzezmyśl
jej nie prze​szło, że opu​ści ban​kiet z bo​ha​te​rem wie​czo​ru, któ​ry na swo​im kon​cie
miałjesz​czeje​denty​tułdosła​wy–nie​po​praw​ne​goko​bie​cia​rza.

Ztrzy​dnio​wymza​ro​stem,wświet​nieskro​jo​nymdo​pa​so​wa​nymdosyl​wet​kisza​rym

gar​ni​tu​rze, Adam krą​żył wśród go​ści. Na jego wi​dok Me​la​nie chcia​ła za​po​mnieć
owzor​cudo​brychma​nier,jakijejwpo​jo​no.Kie​dyAdamzbli​żyłsiędoniejiza​py​tał,
kimjest,przed​sta​wi​łasięjakoMel.Niktniena​zy​wałjejMel.

Adamoświad​czył,żejestgłów​nąatrak​cjąprzy​ję​cia,po​słałjejuwo​dzi​ciel​skiespoj​-

rze​nie i o uła​mek se​kun​dy za dłu​go przy​trzy​mał jej dłoń. To wy​star​czy​ło. Me​la​nie
się za​czer​wie​ni​ła. Za​nim się spo​strze​gła, sie​dzia​ła na tyl​nym sie​dze​niu li​mu​zy​ny
wio​zą​cejichdoapar​ta​men​tuAda​ma.Naudzieczu​łacie​płojegodło​ni,naszyide​li​-
kat​nydo​tykwarg.

Per​spek​ty​wa po​now​ne​go spo​tka​nia z męż​czy​zną, któ​ry dzia​łał na nią jak nar​ko​-

tyk,na​le​żą​cymdowpły​wo​wejman​hat​tań​skiejro​dzi​ny,ob​da​rzo​nymma​jąt​kiem,uro​-
dąiin​te​li​gen​cją,wy​wo​ły​wa​łanie​przy​jem​nessa​niewżo​łąd​ku.Je​śliAdamjąroz​po​-
zna, wa​ru​nek za​cho​wa​nia ab​so​lut​nej dys​kre​cji po​sta​wio​ny przez jego ojca bę​dzie
nie​moż​li​wydospeł​nie​nia.Niemanicdys​kret​ne​gowprze​spa​niusięzfa​ce​temcie​-
szą​cym się wąt​pli​wą sła​wą re​kor​dzi​sty w przy​go​dach z ko​bie​ta​mi. Jego opi​nia
aman​tanapew​noprzy​czy​ni​łasiędona​gło​śnie​niaprzezme​diaostat​nie​goskan​da​lu.
Me​la​niewzdry​gnę​łasię.Wjejży​ciuprzy​go​dazAda​membyławy​da​rze​niemjed​no​-
ra​zo​wymiwy​jąt​ko​wym.

Nie chcia​ła być nie​uprzej​ma i dzwo​nić po​now​nie, lecz zdą​ży​ła prze​mar​z​nąć do

szpi​ku ko​ści. Im szyb​ciej usią​dą z Ada​mem do pra​cy, tym wię​cej zdzia​ła​ją i tym
szyb​ciejbę​dziemo​głaprze​braćsięwpi​ża​męiwsu​nąćpodcie​plut​kąkoł​dręwswo​-
imho​te​lo​wymłóż​ku.

W tej sa​mej chwi​li, kie​dy na​ci​snę​ła przy​cisk dzwon​ka, Adam otwo​rzył drzwi.

Ubra​ny w dżin​sy i gra​na​to​wo-bia​łą ko​szu​lę w szkoc​ką krat​kę, z rę​ka​wa​mi pod​wi​-
nię​ty​midołok​ci,wy​glą​dałzu​peł​nieina​czejniżwgar​ni​tu​rze,leczbyłrów​nieprzy​-
stoj​ny.

–PaniCo​stel​lo,jaksą​dzę.Je​stemzdu​mio​ny,żezde​cy​do​wa​łasiępaniprzy​je​chać

tuwtakąpo​go​dę.Czywy​na​ję​łapanika​jaknalot​ni​sku?

Jed​nąrękątrzy​małskrzy​dłodrzwi,dru​gąprze​cze​sałciem​newło​syzkasz​ta​no​wy​-

mire​flek​sa​mi.

Me​la​nieza​śmia​łasięner​wo​wo.Ser​cejejwa​li​ło.Prze​ni​kli​wespoj​rze​niesta​lo​wo​-

nie​bie​skich oczu Ada​ma oko​lo​nych dłu​gi​mi czar​ny​mi rzę​sa​mi spra​wia​ło, że czu​ła
się,jak​bysta​łaprzednimnaga.Wie​dzia​ła,żetowra​że​niebę​dziejejto​wa​rzy​szy​ło
jużdokoń​cawi​zy​ty.

–Nie,wo​la​łamwyż​szystan​dardiwy​bra​łammo​to​rów​kę.
Adamuśmiech​nąłsiękpią​coiru​chemgło​wyza​pro​siłjądośrod​ka.
–Prze​pra​szam,żeka​za​łempanicze​kać.Mu​sia​łemza​mknąćpsa.Po​tra​fiza​ata​ko​-

wać,je​śliko​gośniezna.

Me​la​nie od​wró​ci​ła wzrok. Nie mo​gła wy​trzy​mać spoj​rze​nia Ada​ma. Przyj​mu​jąc

zle​ce​nie od jego ojca, na​iw​nie za​kła​da​ła, że Adam nie jest w sta​nie za​pa​mię​tać
wszyst​kichko​biet,ja​kieprze​wi​nę​łysięprzezjegołóż​ko.Nawszel​kiwy​pa​dekskró​-
ci​ławło​syiprze​far​bo​wa​łajezpo​pie​la​toblondnazło​ci​sty.

–Miłomipanapo​znać,pa​nieLang​ford–wy​bą​ka​ła,po​da​jącmurękę.
Dłońmiałnie​wia​ry​god​niecie​płą.
–Zwra​cajsiędomnieAdam,pro​szę–rzekł.–Niemia​łaśpro​ble​mówzezna​le​zie​-

niemdro​giwtymdesz​czu?

Niepa​mię​tamnie,po​my​śla​łazulgą.
–Żad​nych–skła​ma​ła.Je​cha​ładwiego​dzi​ny,wy​tę​ża​jącwzrok,abyco​kol​wiekdoj​-

rzećprzezszy​bęza​le​wa​nąstru​ga​miwodyiklę​łaGPSnaczymświatstoi.

–We​zmętwójpłaszcz.
Za​sko​czyłją.Niestaćgonasłuż​bę?
–Trud​notuwgó​rachzna​leźćko​gośdopo​mo​cywdomu?–za​gad​nę​ła.
Kie​dyAdamwie​szałjejpłaszczwsza​fie,sko​rzy​sta​ła,żenaniąniepa​trzy,wy​gła​-

dzi​łaczar​nespodnieipo​pra​wi​łasza​rąje​dwab​nąbluz​kę.

–Mamgo​spo​dy​nięiku​char​kę,aleode​sła​łemjedodomu.Niechcia​łem,żebyje​-

cha​ływtymdesz​czu.

–Prze​pra​szamzaspóź​nie​nie,alemu​si​mytrzy​maćsiępla​nu.Je​ślidzi​siajprzej​rzy​-

my stra​te​gię kam​pa​nii w me​diach, cały ju​trzej​szy dzień bę​dzie​my mo​gli po​świe​cić
naprzy​go​to​wa​niewy​wia​dów.

Się​gnę​ła do tor​by i wy​ję​ła książ​ki. Adam wziął je od niej, spoj​rzał na ty​tu​ły na

grzbie​tachiprych​nąłzpo​gar​dą.

– „Two​rze​nie wła​sne​go wi​ze​run​ku w świe​cie kor​po​ra​cyj​nym”. Chy​ba żar​tu​jesz?

Lu​dzieczy​ta​jąta​kierze​czy?

–Toświet​naksiąż​ka.
–Chodź​myda​lej.Mamocho​tęnadrin​ka.
Za​pro​wa​dziłjądosa​lo​nuzwy​so​kimbel​ko​wa​nymsu​fi​temzse​kwoi.Wy​god​neka​-

na​py,skó​rza​nefo​te​leiogieńwko​min​kustwa​rza​łyprzy​tul​nąat​mos​fe​rę.

–Wspa​nia​łydom–ode​zwa​łasięMe​la​nie.–Te​razro​zu​miem,dla​cze​gourzą​dzi​łeś

tuso​bieschro​nie​nieprzedświa​tem.

–Uwiel​biamNowyJork,aletu​tej​szyspo​kójigór​skiepo​wie​trzesąnie​zrów​na​ne.

Toje​dy​nemiej​sce,gdziemogęode​rwaćsięodpra​cy.–Wes​tchnął.–Cho​ciażwkoń​-
cupra​caitumniedo​pa​dła.

Me​la​nieuśmiech​nę​łasięzprzy​mu​sem.
–Nietrak​tujtegojakopra​cy.Mamypopro​stupro​blemdoroz​wią​za​nia.
– Nie chcę ob​ra​żać two​jej pro​fe​sji, ale czy nie mę​czy cię mar​twie​nie się tyl​ko

oto,colu​dziemy​ślą?Kształ​to​wa​nieopi​niipu​blicz​nej?Niewiem,dla​cze​gosiętym
przej​mu​jesz.Me​diamó​wią,cochcą.Praw​dajestostat​niąrze​czą,naja​kiejimza​le​-
ży.

– Dla mnie to, co ro​bię, to ga​sze​nie po​ża​ru no​wym po​ża​rem. – Wie​dzia​ła, że

Adambę​dzietrud​nymklien​tem.Nie​na​wi​dziłpra​sy,aupo​rczy​wepo​wra​ca​nieprzez
ta​blo​idydoin​cy​den​tuzjegoudzia​łemokrzy​cza​ne​go„Wpad​kąKró​lo​wejBalu”tyl​ko
po​gar​sza​łospra​wę.

–Dlamnietodużastra​tapie​nię​dzy.Za​kła​dam,żego​dzi​wączęśćtejsumymójoj​-

ciecprze​zna​czyłnatwo​jeho​no​ra​rium.

Me​la​niewy​dę​ławar​gi.Sło​waAda​majązi​ry​to​wa​ły.
–Bar​dzogo​dzi​wą.Topo​win​nobyćdlacie​biedo​wo​dem,jakąwagęoj​ciecprzy​wią​-

zu​jedoca​łejafe​ry.

Ho​no​ra​rium za​pro​po​no​wa​ne przez Ro​ge​ra Lang​for​da znacz​nie prze​wyż​sza​ło

mie​sięcz​ne za​rob​ki od wszyst​kich klien​tów ra​zem wzię​tych. Jej agen​cja, Co​stel​lo
Pu​blic Re​la​tions, roz​wi​ja​ła się, lecz jak Adam traf​nie stwier​dził, w tej bran​ży naj​-
waż​niej​sze jest stwa​rza​nie po​zo​rów. Do osią​gnię​cia suk​ce​su po​trzeb​ne jest ele​-
ganc​kiebiu​roinie​ska​zi​tel​nystrój,atokosz​tu​je.

Na​glezzadrzwiroz​le​głosięszczek​nię​cie.
– Nie bo​isz się psów? – za​py​tał Adam. – Za​mkną​łem go w sie​ni, ale on woli być

tam,gdziecośsiędzie​je.

–Wy​puśćgo,oczy​wi​ście–od​par​ła,roz​kła​da​jącrze​czynani​skimsto​li​ku.–Jakon

sięwabi?

Zna​łaod​po​wiedź,wie​dzia​łarów​nież,żeulu​bie​niecAda​matosłod​kiol​brzym,mie​-

sza​niecma​stif​fazdo​giemnie​miec​kim.

– Jack. Nie prze​raź się. Wy​glą​da groź​nie, ale jest bar​dzo przy​ja​ciel​ski. – Jack

szczek​nąłpo​now​nie.Adamotwo​rzyłdrzwi,awte​dypiesgowy​mi​nąłiśli​zga​jącsię
popod​ło​dze,po​mknąłwstro​nęMe​la​nie.–Jack!Nie!–za​wo​łałAdam,leczpu​pilgo
niesłu​chał.–Dziw​ne–mruk​nął.–Jackni​g​dytaksięnieza​cho​wu​jewsto​sun​kudo
ob​cych.Ni​g​dy.

Me​la​nieniespo​dzie​wa​łasię,żeJackzdra​dzi,iżsąza​przy​jaź​nie​ni.Za​nimtam​tej

pa​mięt​nejnocywy​śli​znę​łasięzapar​ta​men​tuAda​ma,za​trzy​ma​łasięwkuch​niipo​-
że​gna​łaznim.

–Możewy​czuł,żelu​biępsy?Za​bierz​mysiędoro​bo​ty,do​brze?Cze​kamniejesz​-

czedro​gapo​wrot​nadoho​te​lu.

– Wy​klu​czo​ne. Ni​g​dzie cię nie pusz​czę – za​pro​te​sto​wał Adam i ru​chem gło​wy

wska​załogrom​neokna,októ​rebęb​niłdeszcz.–Dro​gimogąbyćza​la​ne.

–Je​stemdo​brymkie​row​cą.Po​ra​dzęso​bie.
Kie​row​cąbyłakiep​skim.PoNo​wymJor​kupo​ru​sza​łasiętak​sów​ka​mi.Pra​wojaz​dy

przy​da​wa​łojejsiętyl​kopod​czaspo​dró​żysłuż​bo​wych.

–Ża​densa​mo​chódniejestam​fi​bią.Do​sta​nieszpo​kójgo​ścin​ny.Na​le​gam.
Me​la​niebałasię,żeje​ślizo​sta​nie,Adamjąso​bieprzy​po​mniiza​żą​dawy​ja​śnień.

Niemia​łajed​nakwy​bo​ru.Je​śligdzieśpodro​dzeutknie,nie​wie​lezdzia​ła.

–Dzię​ki.Jed​nozmar​twie​niemniej.
–Po​ka​żęcipo​kój.
– Wo​la​ła​bym przy​stą​pić do pra​cy. Po​tem po​ło​żę się wcze​śniej i od sa​me​go rana

bę​dzie​my kon​ty​nu​owa​li. – Wy​ję​ła z tecz​ki dwa se​gre​ga​to​ry. – Masz tu ga​bi​net,
gdziemo​gli​by​śmyusiąść?

–My​śla​łemokuch​ni.Otwo​rzębu​tel​kęwina.Dla​cze​goniemamyza​fun​do​waćso​-

bie odro​bi​ny przy​jem​no​ści? – Ob​szedł wy​spę ku​chen​ną, schy​lił się i z szaf​ki wy​jął
dwakie​lisz​ki.

Me​la​nie roz​ło​ży​ła swo​je ma​te​ria​ły na mar​mu​ro​wym bla​cie i usia​dła na wy​so​kim

stoł​ku.

–Dzię​ku​ję.Niepo​win​nampić.
–Niewiesz,cotra​cisz.Tochian​tizma​łejwin​ni​cywTo​ska​nii.Ni​g​dzieta​kie​gonie

do​sta​niesz.

Me​la​nieza​mknę​łaoczyipo​mo​dli​łasięwdu​chuosiłydowy​trwa​niawmoc​nympo​-

sta​no​wie​niu,abytospo​tka​nienieskoń​czy​łosiętakjakpo​przed​nie.

–Do​brze,tyl​koodro​bi​nęnaspró​bo​wa​nie…Dzię​ku​ję,wy​star​czy…
Pierw​szyłykwinapo​dzia​łałnajejner​wyjakbal​sam.Cie​płoroz​la​łosiępoca​łym

cie​le.Jackpod​szedłipo​ło​żyłjejgło​węnako​la​nach.Me​la​nieza​czę​łasiękrę​cić,aby
znie​chę​cićzwie​rza​ka.Jack,nie!Nielu​bi​mysię!

Adampo​sta​wiłkie​li​szeknabla​cieizmarsz​czyłbrwi.
–Mamdziw​newra​że​nie,żemyskądśsięzna​my,pan​noCo​stel​lo–oświad​czył.

ROZDZIAŁDRUGI

– Lu​dzie czę​sto mi mó​wią, że moja twarz wy​glą​da zna​jo​mo – od​par​ła. Jej głos

zdra​dzałzde​ner​wo​wa​nie.Od​wró​ci​łasięipo​chy​li​łanadsko​ro​szy​ta​mi.

Adam uwa​żał sie​bie za mi​strza w od​czy​ty​wa​niu niu​an​sów ukry​tych w wy​po​wie​-

dziachko​biet,szcze​gól​niewy​czu​lo​ne​gonawszel​kieob​ja​wyza​wsty​dze​nia.Niemógł
uwie​rzyć,żeMe​la​nieusi​łu​jeuda​wać,żenicmię​dzyniminiebyło.

–Możero​bi​łaśdlamnieja​kieśzle​ce​nia?
Nieod​ry​wa​jącwzro​kuodno​ta​tek,wzru​szy​łara​mio​na​mi.
–Pa​mię​ta​ła​bym.
Adamuznał,żeczaszwięk​szyćna​pię​cie.
–Spo​ty​ka​li​śmysię?
–Nie–od​par​łazlek​kimwa​ha​niem.
For​mal​nie rzecz bio​rąc, mia​ła ra​cję. Nie byli na rand​ce. Adam spró​bo​wał więc

po​dejśćjąodin​nejstro​ny.

–Czymniesłuchniemyli?Maszchy​balek​kipo​łu​dnio​wyak​cent.
Wy​pro​sto​wa​ła się na stoł​ku, lecz wciąż nie pa​trzy​ła na Ada​ma. Szko​da, my​ślał,

mata​kiepięk​nekry​sta​licz​nienie​bie​skieoczy.Iwi​dział​bym,czymnieoszu​ku​je.

–Wy​cho​wa​łamsięwWir​gi​nii.
– Na ja​kiejś im​pre​zie po​zna​łem bab​kę z Wir​gi​nii. Była eks​tra. Może tro​chę po​-

strze​lo​na,aleeks​tra.Niemogęso​bieprzy​po​mniećjejimie​nia…–Adampo​tarłbro​-
dę,wy​piłłykwina,okrą​żyłwy​spęiusiadłnastoł​kuobokMe​la​nie.Jackna​wetnie
drgnął.Tak,tak,ko​le​go,Adampo​wie​działwdu​chudopsa,zna​ciesię.

–Ro​zu​miem,żetrud​nojestśle​dzićlosywszyst​kichprze​lot​nychzna​jo​mych.–Me​-

la​niewy​cią​gnę​łarękęiwsko​ro​szy​cieAda​mapal​cemwska​za​łastro​nęza​ty​tu​ło​wa​ną
„Har​mo​no​gram”.–Codowy​wia​dów…–za​czę​ła.

Adamprze​biegłwzro​kiemli​stęcza​so​pismina​zwiskdzien​ni​ka​rzy.Ażza​krę​ci​łomu

sięwgło​wie.

–Nicdziw​ne​go,żemojaasy​stent​kawpa​dławlek​kąpa​ni​kę–mruk​nął.–Za​zwy​-

czajpra​cu​jęosiem​na​ściego​dzinnadobę.Kie​dymamzna​leźćczasnatowszyst​ko?

– Two​ja asy​stent​ka obie​ca​ła do​sto​so​wać twój ka​len​darz spo​tkań do tych ter​mi​-

nów.Więk​szośćwy​wia​dówise​sjizdję​cio​wychod​bę​dziesięalboucie​biewdomu,
albowbiu​rze.Do​ło​żęwszel​kichsta​rań,abyza​spo​ko​ićtwo​jepo​trze​by.

W tej chwi​li naj​bar​dziej pa​lą​cą po​trze​bą wy​da​wa​ła mu się szklan​ka bo​ur​bo​na.

UpórMe​la​niebar​dzogoiry​to​wał.Py​ta​nie,ja​kiegodrę​czy​łoodroku–jakko​bie​ta
może znik​nąć bez sło​wa po spę​dze​niu z nim cu​dow​nej nocy – wciąż po​zo​sta​wa​ło
bezod​po​wie​dzi.Dla​cze​go?

–Wchwi​liobec​nejnaj​waż​niej​szyjestwy​wiaddla„Me​tro​po​li​tanSty​le”–cią​gnę​ła

Me​la​nie.–Przy​go​to​wu​jąob​szer​nyar​ty​kułoto​bie,coozna​cza,żeko​niecz​nabę​dzie
se​sjazdję​cio​waucie​biewdomu.Spro​wa​dzędo​świad​czo​ne​gosty​li​stę,któ​rydo​pil​-
nu​je,abywnę​trzado​brzewy​glą​da​łynazdję​ciach.Jackbę​dziepo​trze​bo​wałfry​zje​-
ra,aletymrów​nieżsięzaj​mę.

OileAdammógłsięjesz​czepo​go​dzićzwi​zy​tąsty​li​styprze​sta​wia​ją​ce​gomume​-

ble,topsie​mufry​zje​ro​wipo​sta​wiłsta​now​czeweto.

–Jackniezno​sifry​zje​rów.Bę​dzieszmu​sia​łaspro​wa​dzićtego,któ​rysięnimzaj​-

mu​je,aleonmawszyst​kieter​mi​nyza​ję​tenakil​katy​go​dnina​przód.

Oczy​wi​ściedoJac​kaprzy​szedł​bynakaż​dewe​zwa​nie,alecho​dzi​łooza​sa​dę.
–Po​sta​ramsię,aleje​śliod​mó​wi,za​an​ga​żu​jęko​gośin​ne​go.Jackjestbar​dzoważ​-

ny.Ocie​plitwójwi​ze​ru​nek.Lu​dzieuwiel​bia​jąpsy.

–Atakprzyoka​zji,skądwie​dzia​łaś,żemampsa?
Me​la​niegło​śnoprze​łknę​łaśli​nę.
–Za​py​ta​łamtwo​jąasy​stent​kę.
Nakaż​depy​ta​niemawy​kręt​nąod​po​wiedź,po​my​ślał.
–Agdy​bymniemiałpsa?Cobyśwte​dyzro​bi​ła?Wy​po​ży​czy​ła​byśja​kie​goś?
–Za​wszero​bięwszyst​ko,cojestko​niecz​ne,abypo​ka​zaćklien​tawjaknaj​lep​szym

świe​tle.

–Aletooszu​stwo.Kłam​stwaza​wszeprę​dzejczypóź​niejwy​cho​dząnajaw.–Me​-

la​niewzię​łagłę​bo​kiod​dech,odło​ży​ładłu​go​pisipod​wi​nę​łarę​ka​wybluz​ki.–Sty​li​sta
teżjestzbęd​ny–oświad​czyłAdam.–Mójapar​ta​mentjestide​al​nieurzą​dzo​ny.

–Nazdję​ciachpo​wi​nienwy​glą​daćjakpraw​dzi​wydom,aniegar​so​nie​ra.
Na​tych​miastdo​strzegłswo​jąszan​sę.Me​la​niewie,jakwy​glą​dajegoapar​ta​ment,

bojątamzwa​bił.

–Czy​limamsiępo​zbyćko​lek​cjineo​nówre​kla​mu​ją​cychpiwo?Wi​sząwszę​dzie.–

Odcza​sustu​diówniemiałżad​ne​gota​kie​goneo​nu,aleniewa​hałsięble​fo​wać,je​śli
todo​pro​wa​dzigodocelu.

Me​la​nieskrzy​wi​łasię.
–Inatoteżcośpo​ra​dzi​my.
Adampo​sta​no​wiłpójśćjużte​raznaca​łość.Jakgar​so​nie​ra,togar​so​nie​ra.
–Acozwy​pcha​nągło​wąło​sianadko​min​kiem?Czyświad​czyotym,żeje​stemsin​-

glem,czyżeje​stemmę​ski?

Po​ro​żeło​siapo​dob​niejakneo​no​were​kla​myniebyłowjegogu​ścieiMe​la​niedo​-

sko​na​leotymwie​dzia​ła.

–Niewiem…–Po​tar​łaskro​nie.–Nieznamsięnatym.Mo​że​mywró​cićdotego

póź​niej?–Za​ci​snę​ładło​niewpię​ści.Co​raztrud​niejjejbyłoza​pa​no​waćnadwzbie​-
ra​ją​cąwniejfru​stra​cją.

–Wo​lał​bymroz​strzy​gnąćtote​raz–oświad​czył.Wie​dział,żejestbli​skiosią​gnię​-

ciacelu.–Czymojasy​pial​niateżbę​dzienazdję​ciach?Mamokrą​głełóż​kojakwfil​-
machzJa​me​semBon​dem.

–Non​sens–prych​nę​ła.
–Mnó​stwofa​ce​tówmawy​pcha​nągło​węło​siaiłożewsty​luBon​da.
–Aleniety–wy​rwa​łojejsię.
Krewod​pły​nę​łajejztwa​rzy,leczustapo​zo​sta​łytaksamoró​żo​we,jakjeza​pa​mię​-

tał. Wspo​mnie​nie do​ty​ku tych ust, gdy po​ca​łun​ka​mi ry​so​wa​ły pio​no​wą li​nię przez
śro​dekjegotor​su,wpra​wia​łojegocia​łowdrże​nie.Me​la​niemil​cza​ła,leczzda​wa​ło
musię,żesły​szybi​ciejejser​ca.

–Skądwiesz?–za​py​tał.
–Err…–Wi​dział,zja​kimtru​demsta​rasięod​zy​skaćkon​tro​lęnadsobą.
–Cze​kam.

–Naco?
– Chcę na​resz​cie usły​szeć od cie​bie praw​dzi​wą od​po​wiedź, skąd wiesz, że mam

psaijakwy​glą​damójapar​ta​ment.Wy​krztuśtowkoń​cuzsie​bie,Mel.

Opu​ści​łara​mio​na,jak​byprzy​tło​czo​nawła​snągłu​po​tą.Mat​kaza​wszepo​wta​rza​ła,

żedamani​g​dyniekła​mie.

–Pa​mię​taszmnie–wy​bą​ka​ła.
–Oczy​wi​ście,żepa​mię​tam.Na​praw​dęsą​dzi​łaś,żeza​po​mnia​łem?
Nutanie​do​wie​rza​niawjegogło​siespra​wi​ła,żeza​pra​gnę​łaza​paśćsiępodzie​mię.

Jakmo​głabyćażtakąkre​tyn​ką?!

– Zna​jąc two​ją opi​nię ko​bie​cia​rza, my​śla​łam, że by​łam tyl​ko nic nie​zna​czą​cym

epi​zo​dem.

– Ni​g​dy nie za​po​mi​nam ko​bie​ty. – Oświad​czył to z taką mocą, że mu uwie​rzy​ła.

Oczy​wi​ścienapew​noist​nie​jecałyza​stępko​biet,któ​rychrów​nieżnieza​po​mniał,po​-
my​śla​ła.–Zmie​ni​łaśucze​sa​nie.

Najed​nomgnie​niejejser​ceprze​sta​łobić.Istot​nieza​uwa​żakaż​dyszcze​gół.
–Skró​ci​łamwło​sy.
–Ko​lorteżmaszinny.Wiesz,wciążpa​mię​tam,jakwy​glą​da​łytwo​jewło​syroz​rzu​-

co​nenapo​dusz​ce.–Wstał,ob​szedłwy​spę,na​peł​niłswójkie​li​szek.Jejnieza​pro​po​-
no​wałwię​cejwina.Wi​docz​niewciążbyłnaniązły.–Na​praw​dęniemia​łaśopo​rów
przed przy​ję​ciem zle​ce​nia mo​je​go ojca, mimo że jed​ną noc by​li​śmy ko​chan​ka​mi?
Za​kła​dam,żeniewy​ja​wi​łaśmutegosma​ko​wi​te​goszcze​gó​łu.Gdy​byśtozro​bi​ła,nie
za​an​ga​żo​wał​bycię.

Adammiałra​cję.Usu​nę​łasięjaknaj​głę​biejwcień,leczpo​trze​bo​wa​łapie​nię​dzy.

Jejpart​nerwin​te​re​sachod​szedłizo​sta​wiłjązogrom​nymczyn​szemzabiu​ro.Naj​-
gor​szejed​nakbyłoto,żebyłjejpart​ne​remnietyl​kowin​te​re​sach.Trak​to​wa​łago
pra​wiejakna​rze​czo​ne​go,aonjąrzu​cił,boza​ko​chałsięwklient​ce.

–Mamna​dzie​ję,żeobo​jeza​cho​wa​mywtejspra​wiedys​kre​cję.Uwa​żam,żenaj​le​-

piejbę​dzie,je​śliuzna​mytam​tenin​cy​dentzajed​no​ra​zo​wąprzy​go​dęiniedo​pu​ści​my,
abywpły​nąłnana​sząwspół​pra​cę.

Wy​gła​sza​jąctęchłod​nąprze​mo​wę,uspo​ko​iłasięodro​bi​nę,leczniedokoń​ca.
– In​cy​dent? Jed​no​ra​zo​wa przy​go​da? Tym ta noc była dla cie​bie? Nie spra​wiasz

wra​że​nia ko​bie​ty bie​ga​ją​cej po Man​hat​ta​nie w po​szu​ki​wa​niu part​ne​ra. Wierz mi,
czę​stospo​ty​kamta​kieci​zie.

Czyż​byża​ło​wał,żetobyłatyl​kojed​nanoc?Niespo​dzie​wa​łasięta​kiejre​ak​cji.
–Prze​pra​szam,niechcia​łam,abytotakza​brzmia​ło.
–Cozkon​trak​tem,jakioj​ciecka​załcipod​pi​sać?Byłatamklau​zu​laoza​ka​ziein​-

tym​nychsto​sun​kówzklien​tem?

–Byłaiwła​śniedla​te​gopo​sta​no​wi​łamprze​szłośćod​kre​ślićgru​bąli​nią.Japo​trze​-

bu​jętejpra​cy,tychceszoczy​ścićswójwi​ze​ru​nek.In​te​resjestobo​pól​ny.

–Aha.Po​trze​bu​jeszpra​cy.Cho​dziopie​nią​dze.
–Tak,po​trze​bu​jępie​nię​dzy.Zresz​tąnietyl​ko.Twójoj​ciecjestbar​dzowpły​wo​wą

oso​bąipóź​niejjegore​ko​men​da​cjamożesięoka​zaćdlamo​jejfir​mybar​dzocen​na.

Niewie​dzia​ła,dla​cze​gowy​kła​dawszyst​kiekar​tynastół,lecznieza​mie​rza​łalu​-

kro​waćrze​czy​wi​sto​ści.

–Aje​ślipo​wiem,żesięniezga​dzam?Cowte​dy?
Me​la​nie z tru​dem prze​łknę​ła śli​nę. Je​śli Adam speł​ni groź​bę, nici ze zle​ce​nia

izho​no​ra​rium.Po​sta​no​wi​łabyćznimab​so​lut​nieszcze​ra.

– Po​słu​chaj, ro​zu​miem, że je​steś wście​kły. Skan​dal jest rze​czy​wi​ście pa​skud​ny,

a ja po​gor​szy​łam tyl​ko spra​wę, uda​jąc, że się nie zna​my. Za​cho​wa​łam się głu​pio
iprze​pra​szam.Alere​zy​gna​cjazdzia​łańnieby​ła​bymą​drympo​su​nię​ciem.Twójoj​-
ciecniemar​twisięofir​męiopi​nięro​dzi​ny.Onsięmar​twioto,żecałatahi​sto​ria
od​bi​jesięnatwo​jejka​rie​rze.

Wpo​ko​juza​le​głamar​twaci​sza.
–Przyj​mu​jęprze​pro​si​ny–rzekłAdampona​my​śle.
–Dzię​ku​ję.
Czyż​bypo​su​nę​lisięokrokdoprzo​du?
–Ocze​ki​wa​nie,żecięniepo​znam,byłoztwo​jejstro​nyszczy​temna​iw​no​ści.
Za​nimzdo​ła​łaod​po​wie​dzieć,gło​śnoza​bur​cza​łojejwbrzu​chu.
–Prze​pra​szam–wy​bą​ka​ła.
–Zgłod​nia​łaśodtegowy​krę​ca​niakotaogo​nem–za​żar​to​wał.
–Bar​dzośmiesz​ne.Nieje​stemgłod​na–skła​ma​ła,cho​ciażod​da​ła​bywszyst​koza

krom​kęchle​ba.

Zno​wuza​bur​cza​łojejwżo​łąd​ku.
–Niemogętegosłu​chać–oświad​czyłAdam.–Tomnieroz​pra​sza.–Pod​szedłdo

lo​dów​ki i wy​jął na​czy​nie z przy​kryw​ką. – Ku​char​ka przed wyj​ściem przy​go​to​wa​ła
sosma​ri​na​ra.Ugo​to​wa​niema​ka​ro​nutotyl​kokil​kami​nut.

–Po​mo​gę–ofia​ro​wa​łasięMe​la​nieiwsta​ła.Jackrów​nieżsiępo​de​rwał.
–Wczym?Wodaza​go​tu​jesięsama.Sia​daj.
–Mó​wiszdomnieczydopsa?
Adamuśmiech​nąłsięką​ci​kiemust.
–Docie​bie.Jackmożero​bić,cochce.
–Oczy​wi​ście.

Adampo​sta​wiłnabla​ciedwapa​ru​ją​ceta​le​rzema​ka​ro​nuzso​sem,po​sy​pałświe​żo

star​tympar​me​za​nem,usiadłistuk​nąłsięzMe​la​niekie​lisz​kiem.

– Wy​glą​da pysz​nie. Dzię​ki. – Me​la​nie za​czę​ła jeść, a kie​dy za​spo​ko​iła pierw​szy

głód,wy​tar​łaustaser​wet​ką.At​mos​fe​razda​wa​łasięoczysz​czo​na,leczAdamwciąż
niewy​ra​ziłzgo​dynawspół​pra​cę.–Je​steśgo​tówodju​traprzy​stą​pićdopra​cy?–za​-
py​ta​ła.

–Niero​zu​miem,dla​cze​gomu​si​mywogó​leco​kol​wiekro​bićwtejspra​wie.Prze​-

cieżkaż​dedzia​ła​niezna​szejstro​nytodo​le​wa​nieoli​wydoognia.

–Gdy​by​śmymie​lirokalbodwa,mo​gli​by​śmypo​cze​kać,ażskan​dalsamucich​nie,

alestanzdro​wiatwo​je​goojcanatoniepo​zwa​la.Przy​kromi.Wo​la​ła​bym,żebyist​-
niałinnypo​wód.

–Czy​liwieszocho​ro​bie.Iojegopla​nach.
Adam wes​tchnął i odło​żył wi​de​lec. Me​la​nie ogrom​nie mu współ​czu​ła. Do​my​śla​ła

się, co czu​je. Cho​ry na no​wo​twór oj​ciec nie ma szans na wy​zdro​wie​nie, więc już
nie​dłu​goprze​ka​żemuza​rzą​dza​niefir​mą.Jegoma​rze​niesięzi​ści.

–Tak.Po​wie​działmitowści​słymza​ufa​niu.Chciał,abymro​zu​mia​łazło​żo​nośćsy​-

tu​acji. Za​rząd musi za​apro​bo​wać zmia​nę na sta​no​wi​sku dy​rek​to​ra ge​ne​ral​ne​go.
Two​jano​mi​na​cjazo​sta​nieogło​szo​napod​czaswiel​kiejgali,któ​raod​bę​dziesięzakil​-
katy​go​dni.Dotegocza​suskan​dalmusiucich​nąć.

–Za​rząd!–prych​nąłAdam.Na​gleza​dzwo​niłte​le​fon.–Prze​pra​szam,mu​szęode​-

brać.

–Ja​sne.
Wstałiprze​szedłdosa​lo​nu.Me​la​niebyławdzięcz​nazachwi​lęprze​rwy.Zmę​czy​ło

jąprze​ko​ny​wa​nieAda​maoko​niecz​no​ścipod​ję​ciaja​kichśkro​ków.Na​wetgdy​byza​-
cząłzniąwspół​pra​co​wać,zmia​najegopu​blicz​ne​gowi​ze​run​kuwmie​siącgra​ni​czy
zcu​dem.

– Jesz​cze raz prze​pra​szam – rzekł Adam, wra​ca​jąc. – Kło​po​ty z wy​pusz​cze​niem

nary​nekno​wejapli​ka​cjiza​po​wie​dzia​nymnaprzy​szłyty​dzień.

–Ro​zu​miem.–Me​la​niewsta​ła,wzię​łaswójta​lerz,opłu​ka​łagoiwsta​wi​ładozmy​-

war​ki. – Do​kończ ko​la​cję. Przy​nio​sę swo​ją wa​liz​kę i udam się na za​słu​żo​ny od​po​-
czy​nek.Gdy​byśtyl​kopo​ka​załmi,gdziejesttenpo​kójgo​ścin​ny…

– Mo​żesz mnie na​zwać sta​ro​świec​kim, ale w moim domu żad​na ko​bie​ta nie bę​-

dziewy​cho​dzićwtakąule​wędosa​mo​cho​dupoba​gaż.Jasiętymzaj​mę.–Wi​dząc,
żeMe​la​niechceza​pro​te​sto​wać,uniósłpa​lec,na​ka​zu​jącjejmil​cze​nie.–Toniepod​-
le​gadys​ku​sji.

Pa​trzy​ła,jakAdamwsa​mejko​szu​liwy​cho​dzizdomu,agdywró​cił,sta​nąłnawy​-

cie​racz​ce i pal​ca​mi prze​cze​sał mo​kre wło​sy, przy​po​mniał jej się tam​ten wie​czór
sprzedrokuiwspól​nyprysz​nic.Wte​dyrów​nieżAdamwy​ko​nałtakigest,po​temob​-
jąłjąwta​lii,go​to​wyzno​wusięzniąko​chać.Po​my​śla​łate​raz,żeje​ślijesz​czekie​dy​-
kol​wiekzo​ba​czygozmo​krągło​wą,chy​baze​mdle​jezpo​żą​da​nia.

–Twójpo​kójjestnagó​rze.Dru​giedrzwipopra​wej.
Ru​szy​łanapię​tro.Adamszedłtużzanią.
–Ten?–za​py​ta​ła,uchy​la​jącdrzwi.
–Tak.–Się​gnąłzzajejple​cówdokon​tak​tuiza​pa​liłświa​tło.–Mamna​dzie​ję,że

bę​dzieciwy​god​nie.

– Z pew​no​ścią – od​par​ła, ogar​nia​jąc wzro​kiem pięk​nie za​sła​ne po​dwój​ne łóż​ko,

ko​mi​nek,anekswy​po​czyn​ko​wyirzeź​bio​nąko​mo​dę.Bli​skośćAda​madzia​ła​łananią
de​pry​mu​ją​co.Kie​dypo​tarłdło​niąpod​bró​dekzcie​niemza​ro​stu,ob​la​łająfalago​rą​-
ca,jakwów​czas,gdyjąpie​ścił.–Dzię​ku​jęzawszyst​ko.Zapo​kój,zaprzy​nie​sie​nie
wa​liz​ki.

– Mu​szę cię roz​cza​ro​wać. Nie je​stem ta​kim dra​niem, za ja​kie​go wszy​scy mnie

mają.

Wy​mi​nąłją,leczza​trzy​małsięwpro​gu.
Niebyłapew​na,ja​kimczło​wie​kiemjestAdam.Możedo​wiesiętegowtenweek​-

end.Możeni​g​dy.

– To do​brze. Bę​dzie nam znacz​nie ła​twiej po​ka​zać świa​tu lep​szą stro​nę Ada​ma

Lang​for​da.

Iro​nicz​nyuśmiechprze​biegłmupotwa​rzy.
– Wi​dzia​łaś mnie na​gie​go, więc po​sia​dasz od​po​wied​nią wie​dzę, aby osą​dzić, co

jestmojąnaj​lep​sząstro​ną.–Me​la​nieza​nie​mó​wi​ła.Po​licz​kijąpa​li​ły.–Do​bra​noc.

Ztymisło​wa​miod​wró​ciłsięiwy​szedł.

ROZDZIAŁTRZECI

Me​la​nie,jesz​czenawpółroz​bu​dzo​na,usia​dłaipod​cią​gnę​łacu​dow​niemięk​kąkoł​-

drępodbro​dę.Wczo​raj​szywie​czórnieprze​biegłzgod​niezjejpla​nem,leczczu​ła
ulgę,żejużni​cze​goniemusiuda​wać.

Dłu​goniemo​głaza​snąć. Uwa​gaAda​ma,żewi​dzia​ła gona​gie​go,wy​wo​ła​ła żywe

wspo​mnie​nia.Po​ca​łun​kiwli​mu​zy​nie,roz​pi​na​niezam​kajejsu​kien​kiwsa​lo​nie,piesz​-
czo​typodprysz​ni​cem.Cojestjegonaj​lep​sząstro​ną?Zde​cy​do​wa​niecia​ło.Zprzo​du.

Szko​da,żejużgota​kimniezo​ba​czę,po​my​śla​ła.
Od​rzu​ci​ła koł​drę, wsta​ła i po​de​szła do okna. Po wczo​raj​szej ule​wie nie po​zo​stał

na​wetślad.Zawy​so​ki​miso​sna​miwi​daćbyłopa​smoGórBłę​kit​nych.Skra​jemwy​pie​-
lę​gno​wa​ne​googro​duwart​kopły​nąłstru​mień.

Za​cząłsięnowydzień.Bu​rzaode​szławza​po​mnie​nie.Moż​naza​czy​naćwszyst​ko

odpo​cząt​ku.

Wzię​łaprysz​nic,ubra​łasięwbia​łąblu​zęzsze​ro​kimowal​nymde​kol​tem,czar​ny

kar​di​gan,ob​ci​słedżin​syiba​le​ri​ny.Dys​kret​nieuma​lo​wa​łaoczy,ana​kła​da​jącbłysz​-
czyknausta,wy​su​nę​ławar​gidolu​straiwte​dyprzy​po​mnia​łaso​biemak​sy​mę,jaką
usły​sza​łaodmat​ki,kie​dybyłajesz​czedziew​czyn​ką:Wię​cejmuchzła​piesznamiód
niżnaocet.

Na ko​niec prze​cze​sa​ła wło​sy. Fry​zu​ra pi​xie i zmia​na ko​lo​ru mia​ły po​móc jej za​-

cząćodnowapoodej​ściuJo​sha.Nie​ste​tyza​po​mniećozdra​dzieniejestła​two.Wy​-
glą​daina​czej,leczwśrod​kuwciążjestdaw​nąMe​la​nie,wraż​li​wą,sa​mot​nąizde​-
ter​mi​na​cjądą​żą​cądocelu.

Za​pachświe​żopa​rzo​nejkawyuno​siłsiępodomu.Me​la​nie,peł​nawi​go​ru,ze​szła

dokuch​ni.

Iwte​dyzo​ba​czy​łaAda​ma.
Byłaprzy​go​to​wa​nanawszyst​ko,alenienawi​dokna​gie​gotor​su,brzu​cha,wą​skie​-

gopa​secz​kawło​sówpo​ni​żejpęp​ka,za​ro​studłuż​sze​goiciem​niej​sze​goniżosiemgo​-
dzintemu,skó​rybłysz​czą​cejodpotu.

–Dzieńdo​bry–mruk​nął,nieod​ry​wa​jącwzro​kuodekra​nuko​mór​ki.–Za​pa​rzy​łem

kawę. Na​lać ci? – Od​wró​cił się, aby wy​jąć ku​bek z szaf​ki. Te​raz mo​gła po​dzi​wiać
rzeź​bęmię​śninajegople​cachira​mio​nach.Ipo​ślad​kiwszor​tachdoko​szy​ków​ki.–
Cu​kier?Śmie​tan​ka?

–Jed​noidru​gie.–Ztru​demzbie​ra​łamy​śli.Niemo​głasięzde​cy​do​wać,czyAdam

le​piejwy​glą​dazprzo​du,czymożejed​nakztyłu.

–Czę​stujsię.–Wska​załmałybia​łydzba​nu​szekicu​kier​nicz​kę.–Wy​spa​łaśsię?
–Tak.Dzię​ku​ję.–Me​la​niewbi​ławzrokwku​bekzpa​ru​ją​cąkawą.–Jaktyl​kobę​-

dziesz go​to​wy za​brać się do pra​cy, je​stem do dys​po​zy​cji. Mamy wie​le rze​czy do
omó​wie​nia.

–Niele​niu​cho​wa​łem.
–Wi​dzę–mruk​nę​ła,od​wra​ca​jącwzrok.
–Cośnietak?
–Mógł​byśwło​żyćko​szu​lę?

–Dla​cze​go?Krę​pu​jecięmójstrój,ara​czejjegobrak?Nicnatoniepo​ra​dzę,że

je​stemroz​pa​lo​ny.

–Słu​cham?
–Roz​pa​lo​ny.Go​rą​comi.
Psia​krew!
–Tro​chętrud​nosku​pićsięnaspra​wachza​wo​do​wych,kie​dywłó​czyszsiępodomu

wnie​kom​plet​nymstro​ju.

–Niewłó​częsię.
–Czyuprzej​mośćniewy​ma​ga,abydosto​łuubraćsięwko​szu​lę?
–Wy​ma​ga.Kie​dyby​łemmały,mamaza​wszeka​za​łamiwło​żyćko​szu​lę,co​dzien​nie

czy​ścićzębyni​ciąden​ty​stycz​nąizmie​niaćbie​li​znę.Dzi​siajspeł​niamtyl​kodwawa​-
run​ki.Niktniejestide​al​ny.

Robitospe​cjal​nie,po​my​śla​ła.Chcejąwy​pro​wa​dzićzrów​no​wa​gi,bowie,żemu

sięuda.

–Mamyhukro​bo​ty.Pro​po​nu​ję,abyśwziąłprysz​niciza​czy​naj​my.
–Bę​dzieszyb​ciej,je​śliktośwy​szo​ru​jemiple​cy.
–Dajspo​kój.Pod​pi​sa​łamkon​trakt.Żad​nychkon​tak​tówin​tym​nych.Jazo​bo​wią​za​-

niatrak​tu​jębar​dzopo​waż​nie.Twójoj​ciecrów​nież.

–Totyza​pro​po​no​wa​łaśprysz​nic.
Me​la​nieprych​nę​łazezło​ścią.
–Mu​siszsięzemnądro​czyć?
– Jest so​bo​ta. Cały ty​dzień za​su​wam jak wół i wo​lał​bym po​czy​tać książ​kę albo

obej​rzeć te​le​wi​zję, za​miast ćwi​czyć od​po​wie​dzi na py​ta​nia i za​sta​na​wiać się, co
zro​bić,żebyprzy​po​do​baćsięOprahWin​frey.

–Popierw​szeOprahWin​freyod​mó​wi​łaza​pro​sze​niaciędopro​gra​mu.Podru​gie,

czycisiętopo​do​ba,czynie,mu​si​mywy​ci​szyćskan​dal.–Sy​gnałna​dej​ściawia​do​mo​-
ścizko​mór​kiprze​rwałjejprze​mo​wę.–Prze​pra​szam,spraw​dzę,coto…–Prze​bie​-
gławzro​kiemtreśćipo​krę​ci​łagło​wą.–Zno​wuotympi​szą.Ja​kiśre​por​terna​mó​wił
two​jąbyłąna​rze​czo​nąnako​men​tarz.–Za​czę​łojejsięro​bićżalAda​ma.–Dla​te​go
mu​sisz się zgo​dzić, abym wzię​ła spra​wy w swo​je ręce. Nie może być tak, jak ty
chcesz.

Adamza​kryłtwarzdło​nią.Jackpod​szedłdopanaitrą​ciłgono​sem.
– Hej, ko​le​go – Adam smut​nym gło​sem ode​zwał się do pu​pi​la, po​tem przy​kuc​nął

iwy​tar​gałgozauszy.–Wła​śnietegoniechcę.

Przy​siadłnaobi​tejskó​rąle​żan​cewgar​de​ro​bie.
–Cześć,mamo.Oj​ciecjestgdzieśwpo​bli​żu?–Ra​mie​niemprzy​trzy​małko​mór​kę

przyuchuiza​cząłroz​wią​zy​waćsznu​ro​wa​dła.

–Cześć,syn​ku.Zemnąniechceszpo​roz​ma​wiać?
–Chcę,alemia​łemna​dzie​ję,żeza​mie​niękil​kasłówztatąiza​py​tam,counie​go.
Ścią​gnąłskar​pet​kiici​snąłjewdru​gikątpo​ko​ju,gdziestałkosznabrud​nąbie​li​-

znę.Tra​fił.

–Oj​ciecmasiędo​brze.Kon​tro​lu​jęjegote​le​fo​ny,boina​czejiwweek​endpra​cu​je.

Amusiwy​po​czy​wać.

Całytata.Pra​co​ho​likza​wszepo​zo​sta​niepra​co​ho​li​kiem.

–Bar​dzobyłwczo​rajzmę​czo​ny?
– Piąt​ki są naj​gor​sze. Nie wiem, dla​cze​go się upie​ra, aby co​dzien​nie cho​dzić do

biu​ra.

–Teżtegoniewiem.
Wla​tachsie​dem​dzie​sią​tychRo​gerLang​fordodpod​stawstwo​rzyłfir​męte​le​ko​mu​-

ni​ka​cyj​nąLang​Tel.Adambyłwy​cho​wy​wa​nynajegona​stęp​cęnasta​no​wi​skudy​rek​-
to​ra ge​ne​ral​ne​go, lecz gdy roz​po​czął stu​dia na wy​dzia​le za​rzą​dza​nia na Ha​rvar​-
dzie,zro​zu​miał,żetakjakoj​ciec,aprzed​temdzia​dek,niechcebyćkon​ty​nu​ato​rem
cu​dzychosią​gnięć.Chciałzbu​do​waćwła​snąfir​męidla​te​gojesz​czeprzeddy​plo​mem
roz​wi​nął dzia​łal​ność. Za​nim skoń​czył dwa​dzie​ścia czte​ry lata, do​ro​bił się spo​re​go
ma​jąt​ku.

Nie​mniej kie​dy oj​ciec za​czął cho​ro​wać i ro​dzi​ce zwró​ci​li się do nie​go o po​moc,

nieod​mó​wiłiprze​jąłczęśćjegoobo​wiąz​ków.Dzie​liłczasiener​giępo​mię​dzywła​-
snąfir​męifir​męojca,któ​rąza​rzą​dzałjak​byztyl​ne​gosie​dze​nia.Cho​dzi​łooto,aby
utrzy​maćmoc​nąpo​zy​cjęLang​Te​lunagieł​dzie.Świet​niezdałteneg​za​min,leczbył
tonaj​gor​szyrokwjegoży​ciu,wy​kań​cza​ją​cypsy​chicz​nie.Ode​szłaodnie​gona​rze​-
czo​na,roz​padłsięichtrwa​ją​cydwalatazwią​zek.

– W ja​kimś mo​men​cie bę​dzie​my mu​sie​li ogło​sić, że jego cho​ro​ba jest znacz​nie

bar​dziejza​awan​so​wa​na,niżsięwszyst​kimwy​da​je.Zmę​czy​łomnietoba​wie​niesię
wkot​kaimysz​kęzme​dia​mi.

–Zga​dzamsięztobą,syn​ku,aleoj​ciecchceztympo​cze​kać,ażga​ze​typrze​sta​ną

in​te​re​so​waćsiętwo​imipry​wat​ny​mispra​wa​mi.

Mat​cesło​woskan​dalnieprze​cho​dzi​łoprzezgar​dłoiAdambyłjejzatowdzięcz​-

ny.Naszczę​ściepra​sa zdo​by​łaje​dy​niekom​pro​mi​tu​ją​cezdję​cia, anienaprzy​kład
ta​śmyzna​gra​niemaktusek​su​al​ne​go.

Adamzer​k​nąłnaze​gar,któ​rypo​ka​zy​wałjużdzie​wią​tątrzy​dzie​ści.
–Mu​szękoń​czyć.Po​roz​ma​wiamztatą,jakwró​cędoNo​we​goJor​ku.Możewpad​-

nęwnie​dzie​lęwie​czo​rem.

– Ale przed​tem za​dzwoń. Re​por​te​rzy na​dal ob​le​ga​ją bu​dy​nek. Bę​dziesz mu​siał

wśli​znąćsiębocz​nymwej​ściem.

Adamza​kląłwdu​chu.Dla​cze​goro​dzi​cemu​szącier​piećprzeznie​go?
–Do​brze.
– Je​śli chcesz zo​stać na ko​la​cji, za​proś swo​ją sio​strę. Miło bę​dzie spo​tkać się

wkom​ple​cie.

– Świet​nie. Zo​ba​czy​my, czy da się z tatą po​roz​ma​wiać, żeby to Anna prze​ję​ła

Lang​Tel.Obo​jewie​my,żezna​ko​mi​ciena​da​jesiędotejroli.

Adamwca​leniechciałdzie​dzi​czyćpoojcusta​no​wi​ska,pod​czasgdyAnnaoddaw​-

naotymma​rzy​ła,aconaj​waż​niej​sze,po​sia​da​łaod​po​wied​niekwa​li​fi​ka​cje.

–Wiesz,żeoj​ciecna​wetniedo​pusz​czadosie​bieta​kiejmy​śli.Chce,abyAnnazna​-

la​złamęża,aniewy​sia​dy​wa​ławsalipo​sie​dzeńza​rzą​du.

–Niemożero​bićjed​ne​goidru​gie​go?
–Niedość,żecho​ro​baza​bie​ramimęża?Chceszmniepo​zba​wićszan​synawnu​-

ki?

Za​czy​nasię,po​my​ślałAdam.
–Prze​pra​szam,mamo,alena​praw​dęmu​szękoń​czyć.Mamusie​biego​ściaichcę

wziąćprysz​nic.

–Go​ścia?
–Me​la​nieCo​stel​lo.Oj​ciecjąza​an​ga​żo​wał,abyna​pra​wi​łamójwi​ze​ru​nek.Da​rem​-

newy​sił​ki.

–Nieda​rem​ne.Cho​dziospu​ści​znępoojcu.Kie​dygoza​brak​nie,tyzo​sta​nieszgło​-

wąro​dzi​ny.Światmusipo​znaćtwo​jeta​len​ty,zo​ba​czyćwto​biepo​waż​ne​gobiz​nes​-
me​na,anietyl​koplay​boyauga​nia​ją​ce​gosięzako​bie​ta​mi.–Adamwes​tchnął.Nie
lu​biłdy​dak​tycz​nychuwag.Nie​dłu​goskoń​czytrzy​dzie​ścije​denlat!–Po​wiedzprzy​-
naj​mniej,czyjestład​na.

Ro​ze​śmiałsięmi​mo​wol​nie.
–Mamo,tonierand​ka,tyl​koro​bo​czespo​tka​nie.–Cho​ciażniemiał​bynicprze​ciw​-

kotemu,abytobyłarand​ka.–Jaktatamaocho​tę,niechdomnieza​dzwo​ni,do​brze?
Mar​twięsięonie​go.

–Jarów​nież,syn​ku.
Adam wszedł pod prysz​nic. Chciał zmyć z sie​bie nie​po​kój o ro​dzi​ców. W gło​sie

mat​kibrzmia​łanutasmut​ku.Cóżmógłzro​bić?Mógłje​dy​niesta​raćsię,abyostat​nie
mie​sią​ce ży​cia ojca upły​nę​ły spo​koj​nie i szczę​śli​wie. To dla​te​go zgo​dził się na tę
kam​pa​nię,choćmiałrów​nieżgłę​bo​koskry​wa​nypry​wat​nypo​wód.Kie​dywszedłna
stro​nęin​ter​ne​to​wąCo​stel​loPu​blicRe​la​tionsizo​ba​czyłzdję​cieMe​la​nie,mu​siałsię
zgo​dzić.

Za​krę​ciłkur​ki,wy​tarłsięiubra​nywulu​bio​nyweek​en​do​wystrój–dżin​sy,kra​cia​-

stąko​szu​lęibutyro​bo​cze–zszedłnadół.

ROZDZIAŁCZWARTY

– Wi​dzia​łeś moje sko​ro​szy​ty? – za​py​ta​ła Me​la​nie, gdy zja​wił się na dole. – Te

zhar​mo​no​gra​ma​miwy​wia​dów?

–Nie.
Me​la​niekon​ty​nu​owa​łapo​szu​ki​wa​niawpo​ko​judzien​nymiwkuch​ni,akie​dywcho​-

dzi​łanascho​dy,abyspraw​dzić,czynieza​bra​łaichdosy​pial​ni,zajed​nymzklu​bo​-
wych fo​te​li do​strze​gła zgu​bę. Grzbiet jed​ne​go sko​ro​szy​tu był po​wy​krę​ca​ny, dru​gi
miałpo​ob​gry​za​nebrze​gi.

–Jack!
Wy​le​gu​ją​cysięprzedko​min​kiempiesna​wetniedrgnął.
– Ma trzy lata, ale za​cho​wu​je się jak szcze​niak – mruk​nął Adam, na od​ry​wa​jąc

wzro​kuodekra​nuko​mór​ki.–Nietrze​babyłoichzo​sta​wiaćtam,gdziemógłjedo​-
się​gnąć.Bie​dakstrasz​niesięzmę​czył.

– Mam na​dzie​ję, że mu sma​ko​wa​ły – od​par​ła Me​la​nie. – No, za​bie​raj​my się do

pra​cy. Mamy wie​le spraw do omó​wie​nia. Mu​szę udzie​lić ci ko​re​pe​ty​cji, jak od​po​-
wia​daćnapy​ta​niadzien​ni​ka​rzy.

–Żar​tu​jesz.Je​stemnie​re​for​mo​wal​ny.
Prze​cze​sał pal​ca​mi wło​sy. Me​la​nie po​czu​ła za​pach wody ko​loń​skiej i szam​po​nu,

coprzy​pra​wi​łojąolek​kiza​wrótgło​wy.

– W po​rząd​ku, Pa​nie Nie​re​for​mo​wal​ny. – Po​de​szła i usia​dła w fo​te​lu na​prze​ciw

Ada​ma.–Prze​pro​wa​dzi​myprób​nywy​wiadizo​ba​czy​my,jakpandajeso​bieradę.

–Zgo​da.
Pstryk​nę​ła dłu​go​pi​sem. Do​sko​na​le zna​ła ten trik sto​so​wa​ny przez dzien​ni​ka​rzy,

ob​li​czo​nynato,bylek​kospe​szyćroz​mów​cę.

– Pa​nie Lang​ford, pro​szę opo​wie​dzieć o tam​tym wie​czo​rze w lu​tym tego roku,

spę​dzo​nymwto​wa​rzy​stwiePor​tiiWin​field.

Adamuśmiech​nąłsię.Za​czy​nałwcho​dzićwrolę.
–Wy​pu​ści​łemsięnamia​stoiprzy​pad​kiemna​tkną​łemsięnaPor​tię.Po​zna​li​śmysię

kil​kamie​się​cyprzed​temnaja​kimśprzy​ję​ciu.Obo​jechy​batro​chęzadużowy​pi​li​śmy.

–Stop.Błąd.Niemów,ilewy​pi​li​ście.Tosta​wiacięwzłymświe​tle.
–Dla​cze​go?Ży​je​mywwol​nymkra​ju.
–Ni​g​dy,prze​nig​dyniewspo​mi​najowol​nymkra​ju,botowy​mów​ka,abymócro​bić,

co chcesz, bez oglą​da​nia się na kon​se​kwen​cje. – Adam skrzy​wił się, lecz Me​la​nie
nieod​pusz​cza​ła:–Jesz​czeraz.Opo​wiedzotam​tymwie​czo​rzewlu​tym.

–Jużwszyst​kopo​wie​dzia​łem–za​pro​te​sto​wał.
–Pa​mię​taj,dzien​ni​ka​rzesąmi​strza​miwza​sta​wia​niupu​ła​peknaswo​jąofia​rę.Im

cho​dzityl​kooto,abyśza​li​czyłwpad​kę.Dla​te​gototymu​siszzbićichztro​puiwpeł​-
nipa​no​waćnadsy​tu​acją.Mu​siszspro​wa​dzićtenskan​daldowła​ści​wychpro​por​cji.

–Czy​li?
–Tousta​li​mypo​tem.Te​razmów,jakbyło.
–Niepo​sze​dłemdotegoklu​buznią.Spo​tka​łemjątamprzy​pad​kiem.
–Tobrzmitak,jakgdy​byśpo​szedłdoklu​buszu​kaćprzy​god​nychzna​jo​mo​ści.Sta​-

rajsiępo​ka​zaćsie​biewko​rzyst​nymświe​tle.Uni​kajdwu​znacz​no​ści.

Wy​razoczuAda​maświad​czył,żein​ten​syw​niemy​śli.
–Ha​ro​wa​łemjaksza​lo​nynadno​wympro​jek​temichcia​łemsiętro​chęro​ze​rwać.
–Przy​kromi,aletoteżniejestdo​braod​po​wiedź.Pra​catak,resz​tanie.Lu​dzie

po​my​ślą,żepi​jeszdlaprzy​jem​no​ści.

– Oczy​wi​ście, że dla przy​jem​no​ści. Prze​cież to na tym po​le​ga. – Od​chy​lił się do

tyłuicięż​koopadłnapo​dusz​kika​na​py.–Pod​da​jęsię.Niepo​tra​fięroz​ma​wiaćwtaki
spo​sób.Sły​szępy​ta​nie,od​po​wia​damzgod​niezpraw​dąicze​kamnana​stęp​ne.

–Wiem,żetotrud​ne,alesięna​uczysz.Obie​cu​ję.Two​jeod​po​wie​dzitrze​batyl​ko

lek​kosko​ry​go​wać.

–Zrób​myina​czej.Wy​ja​śnij mi,cze​goodemnie ocze​ku​jesz.Ina​czejbę​dzie​my tu

sie​dziećbezkoń​ca.

– Zgo​da. Po pierw​sze ja​sno określ, co cię łą​czy z Por​tią Win​field. Na przy​kład:

Zna​mysięodkil​kumie​się​cyije​ste​śmyprzy​ja​ciół​mi.Touro​czako​bie​ta,świet​naroz​-
mów​czy​ni.

Adamuniósłbrwi.
–Wiesz,żeniegrze​szyin​te​lek​tem.
–Po​wie​dzia​łamtyl​ko,żejestdow​cip​nailubimó​wić.
Adamkiw​nąłgło​wą.
–Coda​lej?
Me​la​nieza​sta​no​wi​łasięchwi​lę.Myśloin​nychko​bie​tachwży​ciuAda​mawy​wo​ły​-

wa​ławniejukłu​cieza​zdro​ści.Ja​kieonamadonie​gopra​wo?Ajed​nakkie​dywze​-
szłym roku miał ro​mans z Ju​lią Keys, ak​tor​ką uzna​ną za naj​pięk​niej​szą ko​bie​tę
świa​ta,za​zdro​ści​łajejzwiąz​kuzmęż​czy​zną,zktó​rymonaspę​dzi​łatyl​kojed​nąnoc.

–Mo​żeszwspo​mnieć,żewy​pi​li​ściera​zemdrin​ka.
–Ra​czejtrzy,niewspo​mi​na​jącotym,żekie​dyjąspo​tka​łem,byłajużnie​źlewsta​-

wio​na.

–Aletopraw​da,żera​zemwy​pi​li​ściedrin​ka?
–Praw​da.
–Wi​dzisz?
Adamuśmiech​nąłsięsze​ro​ko.
–Mówda​lej.
–Wtymmo​men​cieje​stemtro​chęza​gu​bio​na,boniewiem,jaktosięsta​ło,żeza​-

czę​li​ściesięca​ło​waćiżebrzegjejsu​kien​kiwsu​nąłsiępodgum​kęmaj​te​czek.Tych,
któ​repo​temta​jem​ni​czoznik​nę​łyzjejpupy.

–Wiesz,jakatoab​sur​dal​nieidio​tycz​nahi​sto​ria?
–Niewiem.Mamna​dzie​ję,żemnieoświe​cisz.
Adamskrzy​żo​wałręcenapier​siach.
–Po​ca​ło​wa​łemją.Cał​kiemna​mięt​nie,nieza​prze​czam.Wła​śniewró​ci​łazto​a​le​ty

i nie wie​dzia​łem, że świe​ci bie​li​zną. I oczy​wi​ście nie mia​łem po​ję​cia, że ktoś robi
namzdję​ciate​le​fo​nem.

Me​la​nienie​razmia​ławto​a​le​ciepro​blemzraj​sto​pa​miispód​ni​cąiwie​dzia​ła,że

takaprzy​go​damożesięzda​rzyć.

–Cobyłopo​tem?
Cie​ka​wośćbra​ławniejgóręnadza​zdro​ścią.

–Zo​rien​to​wa​łemsię,żejestpi​ja​naiza​pro​po​no​wa​łem,żeod​pro​wa​dzęjądosa​mo​-

cho​du,wktó​rymcze​kałnaniąkie​row​ca.Jesz​czerazpo​szładoto​a​le​ty,ajaure​gu​lo​-
wa​łemra​chu​nek.Po​temwy​szli​śmy.Uwie​si​łasięnamnie,bole​d​woszła.Wpew​nej
chwi​liupu​ści​łako​mór​kę.Schy​li​łasięponią,alejana​dalobej​mo​wa​łemjąwta​lii.To
wła​śniewte​dypo​ka​za​łaca​łe​muświa​tugołepo​ślad​ki.

–Ite​razwszy​scyuwa​ża​ją,żetotyzdją​łeśjejmajt​kiwba​rze.In​ter​netażhu​czy

odnie​wy​bred​nychżar​tów.

–Ja​sne,aletonie​praw​da.Niemampo​ję​cia,jakonatozro​bi​łaiprzedewszyst​kim

poco.Sta​ra​łemsięjejpo​móc.

– Re​por​te​rzy z ta​blo​idów uwiel​bia​ją po​ka​zy​wać lu​dzi o zna​nych na​zwi​skach

wkom​pro​mi​tu​ją​cychsy​tu​acjach.Kło​potpo​le​ganatym,żejejre​pu​ta​cjaniedo​zna​ła
ażta​kie​gouszczerb​kujaktwo​ja.

–Niepo​wi​nie​nembyłsta​wiaćjejdrin​ka.Anisięzniąca​ło​wać.–Me​la​niezro​bi​ło

sięgopra​wieżal.Chciałdo​brze,awy​szło,jakwy​szło.–Zdra​dziszmi,comojabyła
na​rze​czo​napo​wie​dzia​łaomniewwy​wia​dzie?Nieczu​jęsięnasi​łachtegoczy​tać.

Me​la​niewzdry​gnę​łasię.Gdy​byjejbyłyna​rze​czo​nypo​wie​działcośrów​niewstręt​-

ne​gooniej,scho​wa​ła​bysięwmy​siądziu​ręiumar​ła.

–Niemu​si​mysiętymprzej​mo​wać.
–Chcęwie​dzieć.
– Pa​mię​taj, sam się tego do​ma​ga​łeś. – Me​la​nie wy​ję​ła te​le​fon, we​szła na stro​nę

ga​ze​tyiza​czę​łaczy​tać:–„Wo​la​ła​bympo​wie​dzieć,żemnietodzi​wi,alenie​ste​tynie
mogę.Adamza​wszemiałnie​sły​cha​nąsła​bośćdoład​nychdziew​czyn.Niewiem,czy
jestzdol​nytrak​to​waćja​ką​kol​wiekko​bie​tępo​waż​nie.Izde​cy​do​wa​nieniesą​dzę,że
jestzdol​nydomi​ło​ści.Współ​czu​jęmu.Mamna​dzie​ję,żekie​dyśod​kry​je,cotozna​-
czybyćwzwiąz​kuzko​bie​tą,iofia​ru​jejejczęśćsie​bie”.

Adam ze​rwał się z ka​na​py, pod​szedł do ko​min​ka i za​czął po​grze​ba​czem po​pra​-

wiaćpa​lą​cesiępo​la​na.

–Ro​zu​miem,żeje​steśwście​kły,alepod​pa​le​niedomuni​cze​gonieroz​wią​że.
–Zda​jeszso​biespra​wę,jakkrzyw​dzą​cesądlamniejejsło​wa?Nieje​stemzdol​ny

domi​ło​ści?Onabyłamojąna​rze​czo​ną!Mie​li​śmysiępo​brać,za​ło​żyćro​dzi​nę.

Me​la​nie czę​sto mia​ła do czy​nie​nia z klien​ta​mi nie​spra​wie​dli​wie po​trak​to​wa​ny​mi

przez me​dia, lecz przy​pa​dek Ada​ma był dla niej o tyle trud​niej​szy, że nie​daw​no
samazo​sta​łapo​rzu​co​naprzezna​rze​czo​ne​go.Do​sko​na​lewie​dzia​ła,jakcięż​kojest
siępo​zbie​raćpodo​zna​nymza​wo​dzieiru​szyćdoprzo​du.

–Bar​dzojąko​cha​łeś.
–Bar​dzo.Aletoprze​szłość.Kie​dymnierzu​ci​ła,wie​dzia​łemjuż,żeni​g​dymnienie

ko​cha​ła.

Me​la​niewąt​pi​ła,czytopraw​da.Mi​nę​łokil​kamie​się​cy,za​nimzro​zu​mia​ła,żeJosh

jejnieko​chał.

–Dla​cze​goode​szła,je​ślimogęcięotoza​py​tać?
– Twier​dzi​ła, że je​stem zbyt za​ab​sor​bo​wa​ny pra​cą. – Wzru​szył ra​mio​na​mi i na​-

resz​ciezo​sta​wiłpo​la​nawspo​ko​ju.–Je​ślijużpy​tasz,topo​wiem,żechy​baczu​łasię
roz​cza​ro​wa​natym,żeniechcętrwo​nićro​dzin​ne​goma​jąt​kunapo​dró​że,przy​ję​cia
iinneprzy​jem​no​ści.Toab​sur​dal​ne.Cięż​kopra​cu​ję,boniepo​tra​fiężyćina​czej.

–Pra​catoniepo​wóddowsty​du.

–Słusz​nie,niepo​wód,leczga​ze​tyopu​bli​ko​wa​łyjejwer​sję,niemoją.
–Przy​kromi.Czy​ta​nieowła​snymży​ciupry​wat​nymniena​le​żydoprzy​jem​no​ści.
–Nieje​stemtaki,ja​kimmnieprzed​sta​wia​ją.Zda​jeszso​bieztegospra​wę,praw​-

da?

–Nie​ste​tyczy​tel​ni​cylu​biąsen​sa​cje.
Adampo​krę​ciłgło​wą.
–Toja​kiśab​surd.Niemo​że​myzro​bićtak,jakpro​po​no​wa​łemodsa​me​gopo​cząt​ku

izi​gno​ro​waćten…tenin​cy​dent?

–Je​śliniechcesz,abylu​dziejużnaza​wszeko​ja​rzy​litwo​jena​zwi​skozgo​ły​mipo​-

ślad​ka​miPor​tiiWin​field,toniemo​że​my.

Adamjęk​nąłgłu​choizpo​wro​temopadłnaka​na​pę.
–Do​bra.Idzie​myda​lej.
Me​la​nieza​mknę​łano​tat​kiiodło​ży​łasko​ro​szytnasto​lik.
–Po​roz​ma​wiaj​myostro​jach.Nazdję​ciachwpi​smachbran​żo​wychoczy​wi​ściebę​-

dzieszwgar​ni​tu​rze,alewcza​so​pi​smachli​fe​sty​lo​wychchcia​ła​bym,że​byśpre​zen​to​-
wał swo​bod​ną ele​gan​cję. Ciem​ne dżin​sy, ko​szu​la bez kra​wa​ta. Ko​szu​la naj​le​piej
wod​cie​niulila.Pod​kre​śliko​loroczu.Ko​bie​tylu​bią,kie​dymęż​czy​znanieboisięde​-
li​kat​nychbarw.

–Nieżar​tuj.No​szęnie​bie​ski,sza​ryiczar​ny.Na​wetniewiem,jakitojestlila.
–La​wen​do​wy.Niepro​szę,że​byśna​uczyłsięna​zy​waćko​lo​ry,pro​szę,abyśwłą​czył

liladogar​de​ro​by.

–Wy​klu​czo​ne.
Za​cię​ławar​gi.Ży​cietosztu​kakom​pro​mi​su.
– W ta​kim ra​zie nie​bie​ski. Ja​sny. Dru​ga spra​wa: do wy​stą​pień te​le​wi​zyj​nych ko​-

niecz​nyjestma​ki​jaż.Niemu​sisznicro​bić.Masztyl​kosie​dziećspo​koj​nie,aonisię
wszyst​kimzaj​mą.Tonieboli.

–Skądwiesz?
–Jaktoskąd?Stu​dio​wa​łamPu​blicRe​la​tions.
–Cho​dzimioko​lorlilaioto,żeko​bie​tylu​biąpa​ste​lo​weod​cie​nie.
–Po​wiedz​my,żewy​cho​wa​łamsięwro​dzi​nie,wktó​rejprzy​wią​zy​wa​nodużąwagę

dowy​glą​du.

Byłotobar​dzode​li​kat​niepo​wie​dzia​ne,lecznieza​mie​rza​łaujaw​niaćszcze​gó​łów.
–Towszyst​ko?
–Wszyst​ko.
–Opo​wiedzmioso​bie.Mu​szęsięode​rwaćodkło​po​tów.
Niechcia​łazbyćgobyleczym,boniecier​pia​ła,kie​dysto​so​wałtakąsamąstra​te​-

gię w sto​sun​ku do niej. Może ja​kaś okro​jo​na wer​sja wy​star​czy? Kil​ka so​czy​stych
ką​sków?

–Moiro​dzi​cebyliza​wszeświet​nieubra​ni.Mamazmar​ła,kie​dyby​łammała,inie

pa​mię​tamjejwska​zó​wek,zatodo​sko​na​lepa​mię​tamna​ukitaty.

–Naprzy​kład?
Me​la​nie spu​ści​ła wzrok. Wspo​mnie​nia bu​dzi​ły daw​ne kom​plek​sy, cho​ciaż usil​nie

sta​ra​łasięznichwy​le​czyć.

–Ka​załmino​sićsu​kien​ki,bar​dziejdbaćofry​zu​rę,ge​ne​ral​niesta​raćsięwy​glą​dać

jakmojesio​stry.Je​stemnaj​młod​szailu​bi​łambar​dziejchło​pię​cystyl.Na​to​miastone

star​to​wa​ływkon​kur​sachpięk​no​ści.Mamamia​łacałąko​lek​cjęna​gród,aleonabyła
olśnie​wa​ją​ca.Wie​dzia​łam,żeni​g​dyimniedo​rów​nam.

–Dla​cze​go?Je​steśbar​dzoład​na.
Me​la​nieza​czer​wie​ni​łasię.Kom​ple​men​tyzustAda​maspra​wia​łyjejprzy​jem​ność.
– Uro​da nie wy​star​czy. Trze​ba umieć się za​pre​zen​to​wać, uśmie​chać i ru​szać

zgod​niezusta​lo​ny​mire​gu​ła​mi,adlamnietobyłamęka.

–Nie​mniejwy​bra​łaśza​wód,któ​rywdu​żejmie​rzepo​le​ganado​ra​dza​niulu​dziom,

jakstwa​rzaćwo​kółsie​bieza​sło​nędym​nąiprze​glą​daćsięwlu​strze.

Ni​g​dyniemy​śla​łaoswo​jejpra​cywtakispo​sób.
–Tenza​wódwy​ma​gakre​atyw​no​ści.Samausta​lamre​gu​ły,ni​g​dysięnienu​dzę.
–Wzię​łaśkie​dyśudziałwkon​kur​siepięk​no​ściczyodsa​me​gopo​cząt​kusiębun​to​-

wa​łaś?

–Raz–przy​zna​ła.Po​licz​kijąpa​li​ły.–Na​wetzwy​cię​ży​łam.
–Zo​sta​łaśMissWir​gi​nii?Bopo​cho​dziszzWir​gi​nii,praw​da?
–Tak.Zrol​ni​czej,gór​skiejczę​ścista​nu.Aleniepo​wiem,cotobyłzakon​kurs,bo

mu​sia​ła​bymciępo​temza​mor​do​wać.Tozbytże​nu​ją​ce.

–Te​razjużmu​siszmipo​wie​dzieć.
Po​krę​ci​łagło​wą.
–Nie.Wra​caj​mydopra​cy.Oma​wia​li​śmytwo​jągar​de​ro​bę…
–Aje​śliobie​cam,żewło​żęla​wen​do​wąko​szu​lę?Raz.
Bar​dzotegochcia​ła.Nazdję​ciachbę​dziewy​glą​dałsu​per.
–Zgo​da.Zo​sta​łamMissMa​ślan​ki.Mia​łampięćlat.
–Niewie​rzę.–Adampar​sk​nąłśmie​chem.
–Sko​rojużmu​siszwie​dzieć,zdo​by​łamty​tuł,boumia​łamświet​nieste​po​wać.
–Uhm.Wi​dzia​łemtwo​jenogi.
Wi​dział.Wca​łejoka​za​ło​ści.Me​la​nieprze​łknę​łaśli​nęipod​wi​nę​łajed​nąnogępod

sie​bie.Adamod​chrząk​nął.Jackroz​ła​do​wałna​pię​cie,wsta​jącido​ma​ga​jącsiępiesz​-
czotodswo​je​gopana.

–Twoiro​dzi​ceteżcięzmu​sza​lidoro​bie​niarze​czy,naktó​reniemia​łeśocho​ty?
– Tak. Na Gwiazd​kę moi ko​le​dzy do​sta​wa​li od oj​ców rę​ka​wi​ce bejs​bo​lo​we, a ja

tecz​kę.–Urwałipo​ki​wałgło​wą.–Mimotogoko​cham–do​dałzesmut​kiem.

–Todla​te​gozgo​dzi​łeśsięnamójprzy​jazd,praw​da?Zewzglę​dunaojca.
Najed​nomgnie​nieichspoj​rze​niasięspo​tka​ły.
–Wznacz​niejmie​rzetak.

ROZDZIAŁPIĄTY

Miałmę​tlikwgło​wie.Nadys​ku​sjach,przy​go​to​wa​niachdowy​wia​dówioma​wia​niu

jegogar​de​ro​byspę​dzi​lizMe​la​niewie​lego​dzin.Na​uczy​łago,ja​kieszcze​gó​łyswo​je​-
goży​cio​ry​supo​wi​nienuwy​pu​klić,aja​kiesta​ran​nieukryć.Ostrze​gła,abypodżad​-
nympo​zo​remnieopę​dzałsięodfo​to​re​por​te​rów,na​wetje​ślisązbytna​tar​czy​wi.Je​-
denrazjużmusiętozda​rzy​ło,aleniemógłobie​cać,żesięniepo​wtó​rzy.

Po​tarłkarkizer​k​nąłnaMe​la​nie.Wde​li​kat​nymświe​tlewcze​sne​gozmierz​chuwy​-

glą​da​ła uro​czo. Jej po​licz​ki przy​bra​ły ró​żo​wo​zło​tą bar​wę, taką jak błysz​czyk na
ustach,któ​rychniepo​tra​fiłza​po​mnieć.Za​uwa​żył,żeczę​stospo​glą​danaze​ga​rek.

–Spie​szyszsięgdzieś,Ma​ślan​ko?–za​py​tał.
–Nielu​bię,jakmnietakna​zy​wasz.
–Na​praw​dę?Bojalu​bię.
Nietylelu​biłprze​zwi​sko,core​ak​cjęMe​la​nie.Iry​to​wa​łasię,leczwsym​pa​tycz​ny

spo​sób.Chy​bana​wetlu​bi​ła,jaksięzniądro​czył.

– Sko​ro już mu​sisz tak się do mnie zwra​cać, to przy​naj​mniej włącz te​le​wi​zor.

Obej​rzy​mymeczko​szy​ków​ki.Gramojadru​ży​na.Mi​strzo​stwaligi.Porazpierw​szy
oddłu​gie​gocza​sunie​źlenamidzie.

–Oczy​wi​ście.–Pi​lo​temwłą​czyłte​le​wi​zor.–Aleza​raz…Mi​strzo​stwaNBAsądo​-

pie​rowczerw​cu.

–Jamó​więoli​dzeuni​wer​sy​tec​kiej.–Rzu​ci​łamupeł​nepo​li​to​wa​niaspoj​rze​nie.Jej

nie​bie​skieoczymia​łyma​gicz​nąmoc.–Mar​co​wesza​leń​stwo,dzie​ci​no.

Dzie​ci​no!Wjejustachtopo​ufa​łesłów​koza​brzmia​łobar​dzosek​sow​nie.
–Two​jeży​cze​niejestdlamnieroz​ka​zem.–Wstał,pod​szedłdote​le​wi​zo​ra,chwi​lę

prze​ska​ki​wał po ka​na​łach, aż zna​lazł trans​mi​sję, o któ​rą jej cho​dzi​ło. – Cho​ciaż
przy​znam,żeki​bi​cu​jęra​czejNBA.

–Jawolęama​to​rów–od​par​ła.–Niezno​szępa​trzećnagro​ma​dęmi​lio​ne​rówsto​-

ją​cychjakkoł​ki,za​miastsięru​szać,za​graćja​kąśak​cję…

–Twójopiside​al​niepa​su​jedowięk​szo​ściprzy​jęć,wktó​rychuczest​ni​czę.
– Nie wąt​pię – ucię​ła. Chwi​lę sie​dzia​ła ze wzro​kiem przy​kle​jo​nym do ekra​nu. –

Maszpiwo?

–Oczy​wi​ście.
Przy​niósł z lo​dów​ki bu​tel​kę i usiadł obok Me​la​nie. Nie pa​trzył jed​nak na mecz,

lecznanią.Ma​rzyłospę​dze​niuzniąjesz​czejed​nejnocy.

Kie​dywczo​rajprze​kro​czy​łaprógjegodomu,niewie​dział,jaksy​tu​acjasięroz​wi​-

nie.Pra​gnąłusły​szećcośwro​dza​juuspra​wie​dli​wie​nia,naprzy​kładżepo​stą​pi​łagłu​-
pio,alemana​dzie​ję,iżjejwy​ba​czyidajesz​czejed​nąszan​sę.Za​wiódłsięjed​nak.
Cho​ciażzdru​giejstro​ny,mu​siałuczci​cieprzy​znać,żero​zu​miejejza​cho​wa​nie.

Wró​ciłpa​mię​ciądotam​te​goprzy​ję​ciawParkHo​tel.Me​la​nieprzy​ku​łajegouwa​-

gę,boroz​ma​wia​łazjed​nymzjegonaj​więk​szychkon​ku​ren​tów.Jejme​lo​dyj​nyśmiech
prze​bi​jałsięprzezgwarroz​mów,po​bu​dza​jącjegocie​ka​wość.Przezresz​tęwie​czo​-
rusta​rałsięnietra​cićjejzoczu.Kie​dysięod​zy​wa​ła,jejtwarz,jejcałecia​łona​bie​-
ra​łyży​cia.Wtłu​miezbla​zo​wa​nychsta​rychwy​ja​da​czyonajed​naspra​wia​ławra​że​nie

au​ten​tycz​nej.

Po​dob​nie było te​raz. Nie mu​siał śle​dzić prze​bie​gu me​czu, jej en​tu​zja​stycz​ne

okrzy​kiiży​wio​ło​wage​sty​ku​la​cjamó​wi​łymu,cosiędzie​jeiktó​radru​ży​nawda​nej
chwi​lizy​sku​jeprze​wa​gę.Pół​to​rejgo​dzi​nypóź​niej,kie​dyjejze​spółzwy​cię​żył,rzu​ci​-
łasięAda​mo​winaszy​ję.

–Wy​gra​li​śmy!
–Sły​szę–mruk​nął.
Na​tych​miastod​su​nę​łasięodnie​go.
–Prze​pra​szam.Topierw​szezwy​cię​stwoodwie​lulat.
–Nieprze​pra​szaj.Tonaj​przy​jem​niej​szachwi​lategoweek​en​du.–Po​gła​dziłMe​la​-

niepople​cach.Mi​mo​wol​niena​chy​li​łasiękunie​mu.

–Niepo​win​namciędo​ty​kać.Za​cho​wa​łamsięnie​pro​fe​sjo​nal​ne.
–Są​dzi​łem,żezro​bi​li​śmyso​biemałąprze​rwę.
Wy​pro​sto​wa​łasięispoj​rza​łamuwoczy.
–Pu​ściszmnie?
–Atymnie?–za​żar​to​wał.
–Jasiętyl​kocie​bietrzy​ma​łam,abysie​dziećpro​sto.
–Tosiedźkrzy​wo–od​parł.

Za​nimsięzo​rien​to​wa​ła,war​giAda​mado​tknę​łyjejust.Nietyl​kosięnieopie​ra​ła,

aleod​da​łapo​ca​łu​nek.

Wtejsa​mejchwi​liwszyst​kiejejpo​sta​no​wie​niale​gływgru​zach.UstaAda​ma,dło​-

nie, na​prę​żo​ne cia​ło, sta​no​wi​ły po​ku​sę, ja​kiej nie po​tra​fi​ła się oprzeć. Wznie​ci​ły
ogień,któ​ryroz​pa​liłwniejgłóditę​sk​no​tę.

War​gi Ada​ma były mięk​kie i czu​łe, lecz zde​cy​do​wa​ne. Me​la​nie zda​wa​ła so​bie

spra​wę, że on jej pra​gnie, że przej​mu​je ini​cja​ty​wę. Wsu​nął dło​nie pod jej swe​ter,
ob​jąłwta​lii,prze​chy​liłdotyłu.Po​tempo​ca​ło​wałjąwpo​li​czek,pod​bró​dek,de​li​kat​-
nemiej​scepodpłat​kiemucha.Za​drża​ła,za​mknę​łaoczy,wy​gię​łaple​cy.Za​wi​słamię​-
dzyte​raź​niej​szo​ściąiprze​szło​ścią.

Tam​tanoczAda​memniebyłasnemaniwy​two​remjejwy​obraź​ni.Ostat​niroknie

byłro​kiemda​rem​nym.Byłocze​ki​wa​niemnawła​śnietenmo​ment,tenpo​ca​łu​nek.

Adamko​la​nemroz​su​nąłjejnogiiza​cząłroz​pi​naćbluz​kę.
–Odchwi​li,kie​dyprze​kro​czy​łaśprógtegodomu,ni​cze​goin​ne​goniepra​gną​łem–

szep​nął.–Wie​dzia​łem,żemu​szęcięmieć.Zno​wu.

Upa​ja​ła się jego sło​wa​mi. Ona rów​nież tego pra​gnę​ła, lecz na​gle obu​dził się

wniejroz​są​dek.Coona,dodia​bła,wy​pra​wia?Niemoże.Po​trze​bu​jetegozle​ce​nia.
Czynieprzy​się​głaso​bie,żedru​girazniepo​zwo​li,abyja​kiśfa​cetzła​małjejser​ce
ika​rie​rę?

Chcę tego, od​po​wie​dzia​ła w du​chu. Czy nie cze​ka​ła na nie​go cały rok? Nikt się

niedo​wie.

Wy​star​czy,żetybę​dzieszwie​dzia​ła.
–Prze​stań,pro​szę.Niemo​że​my.
Spo​dzie​wa​łasięjękufru​stra​cji,na​wettego,żeAdamode​pchniejązewstrę​tem,

leczpo​gła​dziłjąpopo​licz​kuiza​py​tałtyl​ko:

–Coztobą?Źlesięczu​jesz?

–Prze​pra​szam.Niemo​że​my.–Za​mknę​łaoczy,abyniepa​trzećnajegousta.Mu​-

sia​łaze​braćmy​śli.–Po​su​nę​li​śmysięzada​le​ko.Niepo​win​nambyładotegodo​pu​-
ścić.Bowi​dzisz…–Umil​kła.Czu​ła,żeimżar​li​wiejbę​dziesiętłu​ma​czyć,tymbar​-
dziejsiępo​grą​ży.

–Zro​bi​łemcośzłe​go?
–Prze​pra​szam–po​wtó​rzy​ła.–Tobybyłoniefair.
–Niero​zu​miem.Maszpart​ne​ra?Gdy​bymwie​dział,ni​g​dybymcięniedo​tknął.
–Niecho​dziopart​ne​ra.Pod​pi​sa​łamumo​wę.Tobył​bybłąd.
– Błąd. – Adam wy​pro​sto​wał się i od​su​nął. W jed​nej chwi​li stał się chłod​ny, nie​-

przy​stęp​ny.Czułsięfa​tal​nie.Możetakjestjed​nakle​piej,my​ślał.–Kie​dyniemu​sisz
dbaćowi​ze​ru​nekpu​blicz​ny,po​tra​fiszwy​ra​żaćsięcel​nieizwięź​le.

Tyteż,chcia​łaod​po​wie​dzieć.Do​tknąłjądoży​we​gonietylesło​wa​mi,leczspo​so​-

bem,wjakijewy​po​wie​dział.Uzna​ła,żejakzwy​klenaj​lep​sząobro​nąjestatak.

–Za​słu​gu​jesznapraw​dę.
–Niewiem,nacoza​słu​gu​ję.Wtejchwi​limamwra​że​nie,żepo​no​szękaręzacoś,

conieza​le​żyodemnie.

Me​la​niewsta​łaiza​pię​łabluz​kę.Niemo​głauwie​rzyć,żeAdamucie​kasiędotak

pry​mi​tyw​nejwy​mów​ki.

– Bar​dzo mi z tego po​wo​du przy​kro. – Wska​za​ła jego spodnie. – Po​dob​no zim​ny

prysz​nicpo​ma​ga.

–Roz​kosz​ne.Nietomia​łemnamy​śli.
–Aha.–Me​la​nieomalniespa​li​łasięzewsty​du.Po​peł​niagafęzagafą!–Naj​le​piej

za​po​mnij​myotymipo​wiedz​myso​biedo​bra​noc.

Adampo​krę​ciłgło​wą.
–Jakso​bieży​czysz.
Mie​sią​ca​miczu​ławe​wnętrz​nąpust​kę,te​razzaśmia​ławra​że​nie,żejużjejwogó​-

leniema.Znik​nę​ła.Po​bie​głanagórę,rzu​ci​łasięnałóż​ko,zwi​nę​ławkłę​bekina​-
kry​łakoł​drą.Łzyna​pły​nę​łyjejdooczu,wgło​wiehu​cza​łoodpy​tań.Jakwy​ko​nato
zle​ce​nie?Czytenukładsięspraw​dzi?Niemożeco​dzien​niein​stru​owaćAda​ma,co
maod​po​wia​daćijakza​cho​wy​waćsięprzedka​me​rą,je​ślimy​ślityl​kootym,jakbar​-
dzogopra​gnie.Niezdo​łamupo​móc.

Wy​tar​ła po​licz​ki. Musi przez to przejść, bo na sza​li leży cała jej ka​rie​ra. Musi

wziąćsięwgarśćiprze​staćmy​ślećoAda​mie.

Po​trzeb​nyjestjejtyl​koplan.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Od​rzu​ce​nieprzezMe​la​niebar​dzogobo​la​ło,zwłasz​czażenanowąszan​sęcze​kał

całyrok.Czyż​byażtaksiępo​my​lił?Naj​wy​raź​niejpra​cajestdlaniejważ​niej​szaod
nie​go,my​ślał.

Kie​dyMe​la​nienamo​mentprzy​lgnę​ładonie​gonaka​na​pie,miałwra​że​nie,żezno​-

wumię​dzynimiiskrzy, żeła​dun​kielek​trycz​newpra​wia​ją każ​dącząst​kęjego cia​ła
wcu​dow​newi​bra​cje.Czymoż​li​we,abytedo​zna​niabyłyjed​no​stron​ne?Chy​batak,
sko​roMe​la​nietakszyb​kouru​cho​mi​łaha​mul​ce.

Cośmutujed​nakniegra​ło.
Me​la​nieztor​bąpo​dróż​nąwręceze​szłazescho​dów.Wy​glą​da​łauro​czoiświe​żo,

choćminęmia​łapo​waż​ną.

–Gdy​byśmnieza​wo​ła​ła,przy​szedł​bympoba​gaż–po​wie​dział,sta​ra​jącsięnanią

niepa​trzeć,igno​ro​waćwzbie​ra​ją​cewnimpra​gnie​nieza​pro​wa​dze​niajejzpo​wro​-
temnagóręica​ło​wa​niaażdoszczę​śli​we​goza​koń​cze​nia.

–Dzię​ku​ję.Je​stemsa​mo​wy​star​czal​na.
–Zpew​no​ścią.
–Alemu​szęciępro​sićoprzy​słu​gę.Wła​śniedo​sta​łamese​mesodli​niilot​ni​czych,

żemająnad​kom​pletpa​sa​że​rów.Pa​dłonamnie,pro​po​nu​jąpóź​niej​szylot.

–I?–Do​my​ślałsię,cotozaproś​ba,leczchciał,abysamamupo​wie​dzia​ła.
–Za​sta​na​wiamsię,czyzna​la​zło​bysiędlamniemiej​scewtwo​imsa​mo​lo​cie.
–Niewiem.Jacklubiroz​ło​żyćsięnadwóchfo​te​lach.
–Ażtakbar​dzoje​steśnamniezłyzawczo​raj?Prze​cieżwieszrów​niedo​brzejak

ja,żetoniebyłdo​brypo​mysł.Gdy​by​śmyule​glima​giichwi​li,świad​czy​ło​bytotyl​ko
ona​szejlek​ko​myśl​no​ści,ana​wetgłu​po​cie.Po​peł​ni​li​by​śmywiel​kibłąd.

Nie spo​dzie​wał się aż tak po​waż​nej re​pry​men​dy. I po co uży​wać tak wiel​kich

słów?Błąd?

–Ja​sne.Mo​żeszle​ciećzemnądoNo​we​goJor​ku.
–Dzię​ku​ję.
–Całaprzy​jem​nośćpomo​jejstro​nie,Ma​ślan​ko.
–Mu​siszmnietakna​zy​wać?
–Niewiemdla​cze​go,aletoprze​zwi​skopa​su​jedosy​tu​acji.
Pół​to​rejgo​dzi​nypóź​niejsie​dzie​liwsa​mo​lo​cie.Tyl​koichdwo​je,pi​lotioczy​wi​ście

Jack.Za​zwy​czajJackkładłsięprzyno​gachAda​maalbousi​ło​wałwci​snąćsięnafo​tel
obok,zresz​tąbezpo​wo​dze​nia,boprzyswo​ichga​ba​ry​tachpopro​stusięwnimnie
mie​ścił.Dzi​siajna​to​miastodrazuumo​ściłsięubokuMe​la​nieipo​ło​żyłjejłebnako​-
la​nach.

Tyzdraj​co,po​my​ślałAdam.
–Mu​szęztobąoczymśpo​roz​ma​wiać–za​czę​łaMe​la​nie.
Adamjużchciałod​po​wie​dziećzsar​ka​zmem:Do​praw​dy?Chceszmnieprze​ko​nać,

jaktodo​brze,żewczo​rajniepo​su​nę​li​śmysięda​lej?Żemu​si​myza​cho​waćsiępro​fe​-
sjo​nal​nieizdy​stan​sem?Ugryzłsięjed​nakwję​zyk.

–Słu​cham–mruk​nąłida​lejspo​koj​nieprze​glą​dałpocz​tęe-ma​ilo​wąwte​le​fo​nie.

–Do​szłamdownio​sku,żeprzy​czy​nątwo​ichkło​po​tówsąko​bie​ty,iżetowła​śnie

onemogącięura​to​wać.

–Cie​ka​we.Szcze​gól​niewświe​tletego,coza​szłowczo​rajwie​czo​rem.
–Są​dzi​łam,żeumó​wi​li​śmysię,żeniebę​dzie​mywra​ca​lidotegote​ma​tu.
–Nieprzy​po​mi​namso​bie.
Me​la​nie,wy​raź​niesfru​stro​wa​na,po​krę​ci​łagło​wą.
–Wmo​jejpra​cyna​uczy​łamsięjed​ne​go:ne​ga​tyw​nywi​ze​ru​nekmoż​nawy​ma​zać,

stop​nio​woza​stę​pu​jącgopo​zy​tyw​nym.

Adamna​resz​cieode​rwałwzrokodekra​nuispoj​rzałnaMe​la​nie.
–Mamdaćsięsfo​to​gra​fo​waćjakowo​lon​ta​riuszroz​da​ją​cydar​mo​wązupęubo​gim

alboła​du​ją​cywor​kizpia​skiempod​czashu​ra​ga​nu?

–Nie.Mamnamy​ślicoświa​ry​god​ne​go.Ko​bie​ta.Wtejchwi​liświatuwa​żacięza

play​boya, któ​ry co ty​dzień ma nową na​rze​czo​ną. Two​im ro​dzi​com i za​rzą​do​wi
Lang​Te​luspę​dzatosenzpo​wiek.

Adam za​kasz​lał. Mógł​by jej przy​po​mnieć, jak za​czę​ła się ich zna​jo​mość, lecz

uznał,żeby​ło​bytonie​czy​steza​gra​nie.

–Pro​po​nu​jesz,abymspo​ty​kałsięzko​bie​ta​mizwięk​sząkla​są,tak?
–Zko​bie​tą.Jed​ną.Krót​komó​wiąc,po​trzeb​najestcista​łapart​ner​ka.Mu​siszzna​-

leźćko​bie​tę,zktó​rąbę​dzieszsiępu​blicz​niepo​ka​zy​wałwcią​gutychkil​kuty​go​dni,
ja​kiezo​sta​łydogaliLang​Te​lu,pod​czasktó​rejtwójoj​ciecogło​si,żezo​sta​jeszjego
na​stęp​cą. Oczy​wi​ście na galę przyj​dziesz w jej to​wa​rzy​stwie. Wy​stą​pisz w kil​ku
talk-sho​wach,wy​wia​dyztobąitwo​jezdję​ciabędąsięuka​zy​wa​ływko​lo​ro​wychcza​-
so​pi​smach.Stwo​rzy​mycał​kiemno​we​goAda​maLang​for​da.

Burk​nąłcośpodno​semznie​za​do​wo​le​niem.
–Tymiznaj​dziesznowądziew​czy​nę?
–Nie.Samsiętymzaj​mij.Alepod​po​wiem,ja​kiekry​te​riapo​win​naspeł​niać.
Adamodło​żyłte​le​foniwy​piłłykwodyso​do​wej.Wtejchwi​lizde​cy​do​wa​niewo​lał​by

bo​ur​bo​na.

–Za​mie​niamsięwsłuch.
– Po​win​na być pięk​na. To oczy​wi​ste, w koń​cu je​steś Ada​mem Lang​for​dem. Nikt

nieuwie​rzy,żezwią​za​łeśsięzdziew​czy​nąnie​grze​szą​cąuro​dą.–Jackpod​niósłłeb,
spoj​rzałjejwoczy,po​temłyp​nąłnaAda​maizpo​wro​temprzy​tu​liłsiędonógMe​la​-
nie. – Do​brze, gdy​by była oso​bą zna​ną i otrza​ska​ną z me​dia​mi. Obo​je wie​my, do
cze​gome​diasązdol​ne.Musijed​nakmiećnie​ska​zi​tel​nąopi​nię.Im​pre​zo​wicz​kiwy​-
klu​czo​ne.

–Icomamro​bićztąoso​bą?
–Za​braćjąnako​la​cję.Nakawę.Wy​braćsięzJac​kiemnaspa​cer.Mu​sisztyl​ko

mnieotymuprze​dzić,abymmo​gładaćcynkfo​to​re​por​te​rom.

–Niewy​da​jemisię,abytoza​dzia​ła​ło.Niepo​tra​fięprze​ko​nu​ją​couda​wać.Re​por​-

te​rzysięzo​rien​tu​ją,żetopic.

Me​la​niespoj​rza​łananie​gowy​mow​nie.
–Tosiępo​sta​raj,abytakniepo​my​śle​li.
– A je​śli się za​ko​cham? Je​stem sa​mot​nym fa​ce​tem, ale nie za​mie​rzam do koń​ca

ży​ciatrwaćwsta​niewol​nym.

–Tojużtwo​jaspra​wa.

–Ja​sne.
Czyż​bywtenspo​sóbchcia​łaosta​tecz​niedaćmuko​sza?Po​py​cha​jącgowra​mio​na

in​nej?Możegdy​bybyłaociu​pin​kęonie​goza​zdro​sna,za​sta​no​wi​ła​bysię,czydo​brze
po​stą​pi​ła,od​rzu​ca​jącgo?

Jesz​czeni​g​dyżad​nejko​bie​cienieuda​łosięza​wład​nąćjegowy​obraź​niątak,jakto

uczy​ni​łaMe​la​nie.

–Maszjużko​gośnaoku?
–Ow​szem.Chy​bawiem,ktoide​al​niena​da​jesiędotejroli.

Ide​al​nakan​dy​dat​ka,no,no.
Wteo​riiplanwy​da​wałsięstrza​łemwdzie​siąt​kę.Roz​wią​za​łamdwiespra​wy,my​-

śla​ła Me​la​nie, kie​dy w środ​ku nocy, w prze​rwie mię​dzy ko​lej​ny​mi ata​ka​mi pła​czu,
wpa​dłanapo​mysłzna​le​zie​niadlaAda​mapart​ner​kinaniby.Popierw​szemamspój​ną
stra​te​gię,podru​giepo​ja​wie​niesięnasce​nieno​wejko​bie​tywy​mu​simię​dzynamidy​-
stans.Adambę​dziemu​siałtrzy​maćręceprzyso​bie,jazaj​męsiępra​cąiprze​sta​nę
od​da​waćsięma​rze​niom.

Jejna​dzie​jeoka​za​łysiępłon​ne.
W li​mu​zy​nie, któ​ra wio​zła ich z lot​ni​ska do cen​trum, mi​mo​wol​nie za​czę​ła so​bie

wy​obra​żać,żesąparąiwra​ca​jązro​man​tycz​ne​goweek​en​duwgór​skiejre​zy​den​cji
Ada​ma.Łóż​koteżopusz​cza​lityl​kopoto,abyszyb​kocośzjeść.Sple​ce​niuści​skiem
le​że​liprzedko​min​kiem.Po​wie​dzieć,żebyliwraju,tozamało.Nie​ste​tyrajtonie
rze​czy​wi​stość.

Adamcałądro​gęroz​ma​wiałprzezte​le​fonzoj​cem.Oma​wia​libie​żą​cespra​wyfir​-

my,na​to​miastMe​la​niebyłaumó​wio​nanaroz​mo​węzRo​ge​remLang​for​demnapo​-
nie​dzia​łekrano.Za​sta​na​wia​łasię,czypad​nąpy​ta​niaowza​jem​nesto​sun​kijejiAda​-
ma.Cood​po​wie​dzieć?

Wspo​mnie​nieso​bot​niejsce​nynaka​na​piewciążwpra​wia​łojąwza​kło​po​ta​nie.Jak

mo​gładotegostop​niadaćsiępo​nieśćemo​cjom?Jakmo​głapo​zwo​lićAda​mo​wiroz​-
piąćso​biebluz​kę?Jakmo​głagona​wetdotegoza​chę​cać?

Tym​cza​semAdamskoń​czyłroz​mo​węiza​cząłprze​glą​daćli​stękon​tak​tów.
–Szko​datra​cićczas–stwier​dził.–Za​razumó​więsięzmojądziew​czy​ną.
–Dziew​czy​nąnaniby–przy​po​mnia​ła.
–Mó​wi​łemci,niepo​tra​fięuda​wać.
Me​la​niezdu​si​ławso​biewes​tchnie​nieza​wo​du.
–Samwiesz,coro​bić.
–Uprze​dzam,je​ślisięza​ko​cham,tobę​dzietwo​jawina.
Za​ko​cham? Chcia​ła mu wy​mie​rzyć po​li​czek, aby oprzy​tom​niał. Może w ten spo​-

sóbchcesięnaniejze​mścićzatam​to,cobyłoroktemu,izawczo​raj,prze​mknę​ło
jejprzezgło​wę.

– Naj​waż​niej​sze, że​byś sto​so​wał się do mo​ich wska​zó​wek. Resz​ta mnie nie ob​-

cho​dzi.

–Och,jest.Roz​kosz​naJu​lia.
Me​la​niepo​czu​łauciskwżo​łąd​ku.Ju​lia?Ju​liaKeys?CzyAdamna​praw​dęza​mie​rza

od​no​wić zna​jo​mość z byłą sym​pa​tią i jed​ną z naj​pięk​niej​szych ko​biet wszech​cza​-
sów?Aje​ślisięwniejza​ko​cha?Je​śliJu​liazdziew​czy​nynanibysta​niesiędziew​czy​-

nąna​praw​dę?

–Ju​lia?TuAdam.Coucie​bie,mojaślicz​na?–Ślicz​na?Me​la​niewes​tchnę​ławdu​-

chu.Słu​cha​nietejroz​mo​wybyłodlaniejwy​star​cza​ją​codo​tkli​wąkarązawszyst​kie
prze​wi​nie​nia. – Po​dob​no je​steś w No​wym Jor​ku. Może by​śmy się spo​tka​li? Mam
pro​po​zy​cję… – Mó​wiąc, od​chy​lił się na opar​cie ka​na​py i piesz​czo​tli​wie po​gła​dził
skó​rza​neobi​cie.Me​la​niebyłazszo​ko​wa​na.–Wo​lał​bymprzed​sta​wićcijąoso​bi​ście.
–Jegogłosna​brałzmy​sło​wychto​nów.–Po​wiedz​my,żemamdlacie​bienowąrolę.
Zdra​dzętyl​ko,żespę​dza​li​by​śmydużocza​sura​zem.

Od​po​wiedźJu​liiwy​wo​ła​łauśmiechnajegotwa​rzy.Me​la​nieza​ci​snę​ławar​gi.Adam

robido​kład​nieto,comupo​ra​dzi​ła,todla​cze​gojątoażtakwku​rza?

–Ko​la​cjawczwar​tek?Umnie?Po​pro​szęku​char​kę,abyprzy​go​to​wa​łacośwy​jąt​-

ko​we​go.Je​śliprzy​sta​niesznamojąpro​po​zy​cję,mo​że​myumó​wićsięwweek​enddo
ja​kie​goślo​ka​lu.

Na szczę​ście dla Me​la​nie zbli​ża​li się już do jej miesz​ka​nia. Dłu​żej nie znio​sła​by

tegogru​cha​niaAda​mazJu​lią.

–Totu​taj,pole​wej–ode​zwa​łasiędokie​row​cy.
Wy​sia​da​jąc,od​wró​ci​łasiędoAda​ma.Za​kryłte​le​fondło​niąiza​py​tał:
–Cośjesz​cze?
– Nie. Ode​zwę się ju​tro – rzu​ci​ła i ucie​kła, za​nim wy​pa​li​ła​by coś głu​pie​go, na

przy​kład:Odłóżte​le​foniza​po​mnij,żetojaka​za​łamcidoniejdzwo​nić!

Ztru​demwspi​na​łasięnapię​trodomiesz​ka​nia,któ​rewy​na​ję​łaporoz​sta​niuzJo​-

shem. Na​wet je​śli nie tę​sk​ni​ła za by​łym na​rze​czo​nym, to tę​sk​ni​ła do ich daw​ne​go
wspól​ne​go miesz​ka​nia, przy​tul​ne​go, ci​che​go, po​ło​żo​ne​go w sta​ro​świec​kiej oko​li​cy
wpo​bli​żuChel​sea,zwy​god​nąka​na​pą,naktó​rejwnie​dziel​nepo​po​łu​dniesia​dy​wa​ła
zksiąż​ką.Nie​ste​tybyłazmu​szo​najewy​na​jąć.Samanieudźwi​gnę​ła​byczyn​szuiza
miesz​ka​nie,izabiu​ro.

Gdyzbli​ża​łasiędoswo​ichdrzwi,na​tknę​łasięnaOwe​na,są​sia​dazpię​tra,ubra​-

ne​gowstrójdobie​ga​nia.Dziw​ne,po​my​śla​ła,jegoide​al​nasyl​wet​kaiwy​raź​nysek​-
sa​pilzu​peł​nienaniąniedzia​ła​ją.Jejpo​trzeb​nejestcoświę​cej.Brat​niadu​sza.Part​-
ner.

–Wró​ci​łaś?–Owenpo​wi​tałjązuśmie​chem.
–Przedchwi​lą.
–Cie​szęsię.Bezcie​biebyłotuzaci​choizaspo​koj​nie.Daszsięza​pro​sićdokina?

Wprzy​szływeek​end?

– Jesz​cze nie wiem, jak będę sta​ła z cza​sem – od​par​ła, uni​ka​jąc jego wzro​ku.

Prze​krę​ci​łakluczwzam​ku.–Do​sta​łamnowezle​ce​niei…

Zezro​zu​mie​niempo​ki​wałgło​wą.
–Notak.Zcze​gośtrze​bapła​cićra​chun​ki.
–Wła​śnie.Damciznać,je​ślina​stą​pija​kaśzmia​napla​nów.–Po​ma​cha​łaOwe​no​wi

rękąiza​mknę​ładrzwi.Wo​kółsie​biepo​czu​ławszech​ogar​nia​ją​cąpust​kę.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Za każ​dym ra​zem, gdy otwie​ra​ła drzwi biu​ra, osa​cza​ły ją wspo​mnie​nia. Czas

przy​tę​pił ból, lecz go nie ule​czył. Zdra​da ko​cha​ne​go męż​czy​zny, któ​ry wro​bił ją
wumo​węnaj​mutegoobłęd​niedro​gie​golo​ka​lu,po​zo​sta​wa​łazdra​dą.

Kie​dyśwszyst​kowtymbiu​rzeide​al​niesięukła​da​ło.Me​la​nieiJoshtwo​rzy​lizgra​-

ny duet, mie​li od​da​nych współ​pra​cow​ni​ków. Wie​czo​rem wra​ca​li ra​zem do domu,
zmę​cze​ni,leczza​do​wo​le​ni.Umó​wi​lisię,żeprzy​naj​mniejgo​dzi​nędzien​niebędąroz​-
ma​wia​lioczymśin​nymniżpra​ca.Wprak​ty​ceoka​za​łosiętotrud​nedozre​ali​zo​wa​-
nia, po​nie​waż ich ży​cie krę​ci​ło się wo​kół pra​cy. W tej sy​tu​acji naj​ła​twiej było od
razupo​ło​żyćsiędołóż​kaiko​chać.Możeniebyłytofa​jer​wer​kiero​tycz​nychdo​znań,
leczMe​la​niesą​dzi​ła,żeco​razbar​dziejzbli​ża​jąsiędosie​bie,co​razcia​śniejwią​żą
zsobą,co​razle​piejsięuzu​peł​nia​ją.

Nie mia​ła po​ję​cia, że ostat​nie osiem mie​się​cy ich związ​ku było jed​nym wiel​kim

fał​szem. Josh po mi​strzow​sku po​tra​fił uda​wać, że mię​dzy nimi jest su​per, pod​czas
gdy cały czas po​ta​jem​nie ro​man​so​wał z inną. Gdy Me​la​nie za​czę​ła coś po​dej​rze​-
wać,wszyst​kie​gosięwy​parł.Ażktó​re​gośdnia,podpre​tek​stem,żejestprze​zię​bio​-
ny,wziąłdzieńwol​ny,poczymspa​ko​wałwa​liz​kiipo​le​ciałdoSanFran​ci​sco,gdzie
za​miesz​kałznowąmi​ło​ścią,„brat​niądu​szą”,nado​da​tekichwspól​nąklient​ką!

Me​la​niemi​nę​łapu​stebiur​kore​cep​cjo​nist​ki.Jużodmie​się​cyni​ko​gonieza​trud​nia​-

ła. Po pro​stu nie było jej stać na pen​sje per​so​ne​lu. Mu​sia​ła oszczę​dzać i two​rzyć
wła​snąli​stęklien​tówzna​dzie​ją,żekie​dyśwy​do​bę​dziesięzdoł​ka.Todla​te​gozro​bi​-
łacoś,cze​goab​so​lut​nieniepo​win​na,czy​liprzy​ję​łazle​ce​nieRo​ber​taLang​for​da.

Zkub​kiemkawyusia​dłazabiur​kiemiwy​krę​ci​łanu​merojcaAda​ma.
– Pani Co​stel​lo? – W słu​chaw​ce roz​legł się tu​bal​ny głos. – Przy​znam, że by​łem

prze​ko​na​ny,żepod​czasdzi​siej​szejroz​mo​wybędęmu​siałzre​zy​gno​waćzpaniusług.

– Ależ… – Me​la​nie za​jąk​nę​ła się – week​end mi​nął bar​dzo do​brze, za​pew​niam

pana.

–Mamna​dzie​ję,żejestpanizemnąszcze​ra.Bar​dzoko​chamsynaiwspra​wach

za​wo​do​wych ufam mu bez​gra​nicz​nie, lecz je​śli cho​dzi o płeć pięk​ną, wy​ka​zu​je się
cał​ko​wi​tymbra​kiemroz​sąd​ku.Wie​rzę,żedo​trzy​ma​łapaniwszyst​kichpunk​tówna​-
szejumo​wy.

Co od​po​wie​dzieć? Czy po​ca​łu​nek na ka​na​pie to po​waż​ne wy​kro​cze​nie? Bogu

niechbędądzię​kizato,żesięwporęopa​mię​ta​ła.

–Trzy​ma​łamsięzdalaodsy​pial​nipań​skie​gosyna,je​śliotopanpyta.
–Prze​pra​szamzanie​takt,alebar​dzomiza​le​żynaab​so​lut​nejprzej​rzy​sto​ściwna​-

szychre​la​cjach.–PanLang​fordod​chrząk​nął.–Niebędęza​bie​rałpanicza​su.Roz​-
ma​wia​łemzsy​nem.Jestpodwra​że​niempanipro​fe​sjo​na​li​zmu.Za​sko​czyłmnie.Bar​-
dzo się sprze​ci​wiał za​an​ga​żo​wa​niu spe​cja​li​sty do spraw PR-u, cho​ciaż kie​dy usły​-
szałopaniispraw​dził,kimpanijest,ustą​pił.Paniopi​niapa​niąwy​prze​dza.

Me​la​nie aż za​krę​ci​ło się w gło​wie. Adam zmie​nił zda​nie, kie​dy spraw​dził, kim

jest?Nastro​niein​ter​ne​to​wejbyłojejzdję​cie.Chwa​liłsię,żeni​g​dynieza​po​mi​nako​-
bie​ty.Coso​biepo​my​ślał,kie​dysko​ja​rzyłfak​ty?

–Adamopo​wie​działmiowa​szympla​niezudzia​łemJu​lii.Ge​nial​ny.Obo​jezżoną

je​ste​śmy pod jej uro​kiem. Ich ro​mans trwał bar​dzo krót​ko, ale może te​raz, kie​dy
będąspę​dzaćzsobąwię​cejcza​su,zro​zu​mie​jąswójbłąd?Bli​skośćsprzy​jaro​dzą​ce​-
musięuczu​ciu.

Ro​dzą​ce​mu się uczu​ciu? Me​la​nie żo​łą​dek pod​je​chał do gar​dła. Jak prze​ży​je na​-

stęp​nety​go​dnie?

–Me​diapo​łknąha​czyk.
– Wspa​nia​le. Wspa​nia​le. Pa​trzę na ter​mi​ny wy​wia​dów Ada​ma… Był​bym bar​dzo

wdzięcz​ny,gdy​bymniepaniza​wia​do​mi​ła,kie​dywy​stą​piw„Mid​ni​ghtHour”.Bar​dzo
byminatymza​le​ża​ło.

Me​la​nieszyb​koza​no​to​wa​ła,abyjesz​czerazza​dzwo​nićdopro​du​cen​ta„Mid​ni​ght

Hour”.Dotejporyod​po​wiedźza​wszebrzmia​łataksamo:Zo​ba​czy​my.Pro​du​cen​ci
wy​bie​ra​liroz​mów​cówzwie​lo​mie​sięcz​nymwy​prze​dze​niem,nie​mniejnietra​ci​łana​-
dziei.Adamide​al​niepa​so​wałdopro​gra​mu:ce​le​bry​tawciążpo​zo​sta​ją​cywcen​trum
za​in​te​re​so​wa​niaopi​niipu​blicz​nej.

–Sta​ramsiętoza​ła​twić.
–Niechpaniniere​zy​gnu​je.Roz​ma​wia​łemzmojąasy​stent​ką.Jesz​czedziśdo​sta​-

niepaniko​lej​nyczek.

Me​la​nie ode​tchnę​ła z ulgą. Pie​nią​dze i peł​na po​chwał re​ko​men​da​cja klien​ta tak

wpły​wo​we​gojakRo​gerLang​fordtopo​wo​dy,dlaktó​rychpod​ję​łasięza​da​nia.Wspie​-
ra​nieAda​maiJu​liioka​za​łosięjed​naktrud​nymdoprze​łknię​ciaskut​kiemubocz​nym
tejde​cy​zji.

–Dzię​ku​ję,będępanain​for​mo​wa​łanabie​żą​co.
Poskoń​czo​nejroz​mo​wieczu​łasiętak,jakgdy​byodkil​kudniwogó​leniewy​cho​-

dzi​łazpra​cy.

Kawa.Wię​cejkawy.
Na​stęp​ną go​dzi​nę za​ję​ły jej spra​wy klien​tów, po​tem przej​rza​ła pocz​tę, głów​nie

ra​chun​ki za wy​na​jem me​bli, in​ter​net, wy​jaz​dy, ar​ty​ku​ły biu​ro​we. Kie​dy prze​sta​nie
drep​taćwmiej​scu?Niena​le​ża​łajed​nakdoosób,któ​reła​twosiępod​da​ją.

Za​dzwo​nił te​le​fon. Nie lu​bi​ła ta​kich sy​tu​acji, po​nie​waż wte​dy mu​sia​ła uda​wać

wła​sną re​cep​cjo​nist​kę. Sta​łych klien​tów na​uczy​ła, aby dzwo​ni​li na ko​mór​kę albo
po​ro​zu​mie​wa​li się z nią za po​mo​cą pocz​ty elek​tro​nicz​nej. Nowi jed​nak czę​sto ko​-
rzy​sta​liznu​me​rusta​cjo​nar​ne​go.

–Co​stel​loPu​blicRe​la​tions.
–Me​la​nie?Toty?–Cie​płygłosAda​maobu​dziłwniejsprzecz​neemo​cje,miłepod​-

nie​ce​niepod​szy​tenie​pew​no​ściąilę​kiem.–Re​cep​cjo​nist​kawy​szłapokawę?Sze​fo​-
waniepo​win​naod​bie​raćte​le​fo​nów.

–Ko​ro​namizgło​wyniespad​nie,je​śliodcza​sudocza​sutozro​bię–od​pa​ro​wa​ła.–

Zgu​bi​łeśnu​mermo​jejko​mór​ki?

–Omył​ko​wona​ci​sną​łemtennu​mer.Wo​lisz,że​bymza​dzwo​niłnako​mór​kę?
–Chcia​łamsiętyl​koupew​nić,żegomasz.Nawszel​kiwy​pa​dek.
–Roz​ma​wia​łaśzmoimoj​cem,tak?
–Mniejwię​cejgo​dzi​nętemu.
Za​sta​na​wia​łasię,czypo​win​napo​wie​dziećAda​mo​wi,cze​godo​ty​czy​łataroz​mo​wa.
–Po​wie​dzia​łemmuoJu​lii.

–Wiem.Jestbar​dzoprze​ję​ty.
–Tak.Przy​kromi.Chy​bapo​wi​nie​nembyłcięprzy​go​to​wać.Ju​liasięzga​dza.Spo​-

tka​li​śmysięranonaka​wie.

Czyż​byażtakmusiępa​li​łodospo​tka​niaznią?
–Za​miastdzi​siej​szejko​la​cji?
–Ko​la​cjęzje​myswo​jądro​gą.Wła​śniewtejspra​wiedzwo​nię.Wy​bie​ra​mysiędo

Mi​la​no.Sto​likza​re​zer​wo​wa​łemnaósmą.

Mi​la​no!Naj​bar​dziejro​man​tycz​nare​stau​ra​cjawmie​ście!
– Zna​ko​mi​cie. – Za​czę​ła ner​wo​wo ba​wić się dłu​go​pi​sem. – Im​pre​sa​rio Ju​lii nie

zgła​szasprze​ci​wu?

–Nie.Ża​denfilmzjejudzia​łemniewcho​dzinaekra​nywnaj​bliż​szychmie​sią​cach,

awła​ści​wiewnaj​bliż​szymroku,więcJu​liazro​biwszyst​ko,abyme​dia,pro​du​cen​ci
ire​ży​se​rzyniestra​ci​lijejzpolawi​dze​nia.Zbli​żasiędotrzy​dziest​ki.Dlaak​tor​kito
za​awan​so​wa​nywiek.

Amimotowy​glą​daolśnie​wa​ją​co,po​my​śla​łaMe​la​nie.
–Wpo​rząd​ku.Damcynkkil​kufo​to​re​por​te​rom.
–Dzię​ki.
–Aha…Bła​gam,tyl​kosięodnichnieopę​dzaj.
–Nieufaszmi?
Wtejchwi​lioso​bą,któ​rejnaj​mniejufa​ła,byłaonasama.Cośwjejge​nial​nympla​-

nieszwan​ko​wa​ło.Prze​czu​wa​łaco,leczbałasięzbytszcze​gó​ło​woana​li​zo​waćwła​-
snere​ak​cje.Gdy​bymniejjejza​le​ża​łonaho​no​ra​riumika​rie​rze,ni​g​dybyniepo​pro​-
si​łaAda​ma,abyza​cząłsięspo​ty​kaćzinną.

–Ufam,alechcia​łamciotymprzy​po​mnieć.
Odło​ży​łasłu​chaw​kęipo​tar​łaczo​ło.Jaktosiędzie​je,żewszy​scychwa​ląjązage​-

nial​nypo​mysł,aonaczu​jesięnaj​więk​sząkre​tyn​ką,jakązie​miano​si​ła.

Adamoparłłok​cienabiur​kuipal​ca​miprze​cze​sałwło​sy.Niemógłsięsku​pić.Za​-

miastopra​cymy​ślałoMe​la​nie.

Co zro​bić, aby spo​tka​nia z Ju​lią wy​glą​da​ły wia​ry​god​nie? Jaki to bę​dzie mia​ło

wpływnajegozna​jo​mośćzMe​la​nie?

Mia,asy​stent​kaAda​ma,we​tknę​łagło​wędoga​bi​ne​tu.
– Szó​sta trzy​dzie​ści. Sa​mo​chód cze​ka. O siód​mej od​bie​ra pan pa​nią Keys. Przy

tymru​chuzdą​żypannastyk.

–Dzię​ku​ję.Prze​bio​ręsię.–Wy​pi​jęłykcze​gośmoc​niej​sze​goprzedpierw​szympu​-

blicz​nymwy​stę​pemzJu​lią,do​dałwmy​ślach.

Wpry​wat​nejła​zien​ceobokga​bi​ne​tuzmie​niłko​szu​lęikra​wat,po​temwło​żyłma​-

ry​nar​kęodgar​ni​tu​ru.Go​to​we.

Niede​ner​wo​wałsięprzedspo​tka​niemzJu​lią.Po​ran​naroz​mo​waprzyka​wieprze​-

bie​gławmi​łejat​mos​fe​rze.Poroz​sta​niupo​zo​sta​liwprzy​jaź​ni.Wciążmiałwpa​mię​-
ci,jakpotrze​ciejrand​ce,sie​dzącoboknie​gonatyl​nymsie​dze​niuli​mu​zy​ny,wzię​ła
gozarękęispy​ta​ła,czyzgo​dzisięznią,żeniemamię​dzynimiche​mii.Lu​biąsię,
miłospę​dza​jąra​zemczas,aletowszyst​ko.

Po​czuł wte​dy ulgę. Na​to​miast te​raz nie​po​ko​ił się, czy po​tra​fią do​brze uda​wać

iczyme​diailu​dzietoku​pią.

Wie​dział,żeniemawyj​ścia.Musisiępo​sta​raćzewzglę​duinasie​bie,inaojca,

i na Me​la​nie. Jej za​wo​do​wa przy​szłość za​le​ży od suk​ce​su wy​my​ślo​nej dla nie​go
kam​pa​nii wi​ze​run​ko​wej. Li​czył rów​nież na to, że Me​la​nie zmie​ni zda​nie o nim,
amożena​wetsta​niesięza​zdro​sna.Bojegoosta​tecz​nymce​lembyłozdo​by​cieMe​la​-
nie.

Nauli​cyprzedMi​la​nocze​ka​łokil​kufo​to​re​por​te​rów.
–Ju​lio!–krzyk​nąłje​denznich–Spójrzwna​sząstro​nę.
Bły​snę​łyfle​sze.Ju​liado​sko​na​lewie​dzia​ła,jaksięusta​wiaćdozdjęćitoonasku​-

pia​łanaso​bieuwa​gęme​diów.Adam,mimoroz​gło​suwy​wo​ła​ne​goostat​nimskan​da​-
lem,sta​no​wiłje​dy​nietłodlagwiaz​dyfil​mo​wej.

We​szlidośrod​ka,wzbu​dza​jącsen​sa​cjęwśródgo​ści.Go​spo​darzsaliza​pro​wa​dził

ichdosto​li​kawrogu.

Ju​liaprze​stu​dio​wa​łakar​tędań,uśmiech​nę​łasiępro​mien​nieiza​py​ta​ła:
–Nacomaszocho​tę,ko​cha​nie?
–Ni​g​dymnietakniena​zy​wa​łaś–zdzi​wiłsięAdam.
– Je​śli mamy być wia​ry​god​ni, mu​si​my uży​wać w sto​sun​ku do sie​bie czu​łych słó​-

wek.

Topraw​da.Bę​dziemu​siałsięprzy​zwy​cza​ić.
–Maszra​cję–mruk​nął.Pod​szedłkel​neriprzy​jąłza​mó​wie​nianadrin​ki.Ju​liapo​-

pro​si​łaopro​sec​co,Adamobo​ur​bo​na.Bezwodyilodu.–Chy​bazde​cy​du​jęsięnato​-
skań​skistekzan​try​ko​tu–stwier​dził,awi​dzącunie​sio​nebrwiJu​lii,do​koń​czył:–ko​-
cha​nie.

Ni​g​dyniezwra​całsięwtenspo​sóbdoko​biet.Iwo​lał​by,abytakpo​zo​sta​ło,do​pó​ki

niezdo​bę​dzieMe​la​nie.

–Zna​ko​mi​cie.Dlamniesa​łat​kace​zarzkre​wet​ka​mi.
Ju​liaza​mknę​łakar​tędańipo​ło​ży​ładłońnasto​le.GdyAdamniere​ago​wał,spoj​-

rza​ła na nie​go wy​mow​nie i za​bęb​ni​ła pal​ca​mi o blat. Do​pie​ro wte​dy do​my​ślił się,
o co cho​dzi, i na​krył jej dłoń swo​ją. Każ​dy inny męż​czy​zna był​by uszczę​śli​wio​ny,
lecz on my​ślał tyl​ko o tym, że na miej​scu Ju​lii po​win​na sie​dzieć ko​bie​ta, któ​ra go
wtouwi​kła​ła,po​dob​nodlajegodo​bra.Zatrzyty​go​dnieod​bę​dziesięgalaLang​Te​lu
iza​da​nieMe​la​niesięskoń​czy.Wte​dypo​dej​męko​lej​nąpró​bę,po​sta​no​wił.

–Po​win​ni​śmyuzgod​nićwer​sjęwy​da​rzeń–ode​zwa​łasięJu​lia.–Mo​że​mysięspo​-

dzie​waćpy​tań,jaktosięsta​ło,żezno​wusięspo​ty​ka​my.

Adam ści​snął na​sa​dę nosa. Je​śli cho​dzi o nowe opro​gra​mo​wa​nie kom​pu​te​ro​we

alboapli​ka​cjenasmart​fo​ny,miałmnó​stwopo​my​słów,leczwy​my​śla​niefik​cyj​nychhi​-
sto​ry​jekzu​peł​niemunieszło.

–Copro​po​nu​jesz?
–Tro​chęsiędzi​siajnadtymza​sta​na​wia​łam–od​par​łaJu​lia.–Mójsce​na​riuszjest

taki:za​dzwo​ni​łeśdomnie,bousły​sza​łeś,żewró​ci​łamdoNo​we​goJor​ku.Zna​la​złeś
sięnaży​cio​wymza​krę​ciei…

Adam za​mru​gał z nie​do​wie​rza​niem, cho​ciaż wła​ści​wie wer​sja Ju​lii nie od​bie​ga​ła

odpraw​dy.

–Tak,tak.Icoda​lej?
–Tam​te​gowie​czo​ruod​by​li​śmybar​dzodłu​gąroz​mo​węte​le​fo​nicz​nąiwkoń​cunie​-

chęt​niezgo​dzi​łamsięspo​tkaćztobą.

–Dla​cze​goażnie​chęt​nie?
– Bądź po​waż​ny. Oczy​wi​ście wi​dzia​łam te ohyd​ne zdję​cia w in​ter​ne​cie. Każ​da

nor​mal​nako​bie​taby​ła​byostroż​na.

Adampo​czułuciskwżo​łąd​ku.Me​la​niemo​głaza​re​ago​waćpo​dob​nie.
–Chy​bamaszra​cję–przy​znał.
–Przy​nio​słeśkwia​ty.Bia​łeróże…Jakode​kla​ra​cjado​brychin​ten​cji.
–Zda​wa​łomisię,żebia​łeróżeozna​cza​jąprze​pro​si​ny.
–Cóż,wkoń​cutotyzemnąze​rwa​łeś.
–Aniebyłatona​szawspól​nade​cy​zja?Niktnieuwie​rzy,żeztobąze​rwa​łem.To

ab​surd.–Po​krę​ciłgło​wą.Taroz​mo​watodo​pie​roab​surd,po​my​ślał.

– Zgo​da. Czer​wo​ne róże, wy​raz na​mięt​no​ści. – Za​lot​nie pu​ści​ła do nie​go oko.

Adammil​czał.Wy​piłłykbo​ur​bo​na.–Gdytyl​konasie​biespoj​rze​li​śmy,za​iskrzy​ło–
cią​gnę​łaJu​lia.–Zro​zu​mie​li​śmy,żemu​si​mydosie​biewró​cić.

Adamna​chy​liłsięnadsto​li​kiem.
–Acopo​wie​myzamie​siąc,kie​dybę​dzie​mysięroz​sta​wa​li?
–Och,tocozwy​klemówisięwta​kichsy​tu​acjach.–Ju​liawy​pi​łamałyłykwina.–

Dwo​jelu​dziod​da​nychpra​cyika​rie​rzeniepo​tra​fi​łozna​leźćdlasie​biecza​su.Wia​ry​-
god​ne,praw​da?

Zpier​siAda​mawy​rwa​łosięwes​tchnie​nie.
–Na​wetniewiesz,jakbar​dzo,ko​cha​nie.

ROZDZIAŁÓSMY

Oglą​da​niewta​blo​idachzdjęćAda​maiJu​liiwcho​dzą​cychdoMi​la​nobyłodlaMe​la​-

nieprzy​kre,leczjesz​czedoznie​sie​nia,na​to​miastzdję​ciatejparywka​wiar​nikil​ka
dnipóź​niejprzy​pra​wi​łyjąodziw​nyuciskwpier​si.

Tozga​ga,tłu​ma​czy​łaso​bie.Ajed​nakkie​dywi​dzia​ła,jaktrzy​ma​jąsięzaręce,pa​-

trzą so​bie w oczy, na​dzie​ja ją opusz​cza​ła. Po​wta​rza​ła więc so​bie, że prze​cież
wimięra​to​wa​niafir​myzre​zy​gno​wa​łazAda​ma.No,pra​wiezre​zy​gno​wa​ła.

Ilejesz​czebę​dziemu​sia​łaznieść,za​sta​na​wia​łasię,sie​dzącwbiu​rzeAda​maipa​-

trząc na fo​to​gra​fie jego i Ju​lii bie​ga​ją​cych w Cen​ral Par​ku w to​wa​rzy​stwie Jac​ka.
Two​rzy​lipięk​nąparę.Wy​glą​da​linaszczę​śli​wychiza​ko​cha​nych.

Naj​gor​sze ze wszyst​kich było zdję​cie, na któ​rym po bie​gu wy​ko​nu​ją ćwi​cze​nia

roz​cią​ga​ją​ce. Ju​lia ubra​na w leg​gin​sy i ob​ci​sły pod​ko​szu​lek bez rę​ka​wów, zgię​ta
wpół, dłoń​mi do​ty​ka czub​ków stóp, Adam zaś po​żą​dli​wym wzro​kiem pa​trzy na jej
zgrab​nebio​dra.Pod​pispodzdję​ciem,zresz​tąude​rza​ją​copo​dob​nymdotego,któ​re
za​gro​zi​łopu​blicz​ne​muwi​ze​run​ko​wiAda​ma,brzmiał:Tyl​kodlajegooczu.

Na​wetgdy​bymzro​bi​łapięćmi​lio​nówprzy​sia​dów,mojapupabytakniewy​glą​da​ła,

Me​la​nie po​my​śla​ła z za​zdro​ścią. Nie na​krę​caj się, upo​mnia​ła się w du​chu. Za​raz
maszmuasy​sto​waćpod​czaswi​de​okon​fe​ren​cjizudzia​łemprzed​sta​wi​cie​linaj​więk​-
szychpismbran​żo​wychzca​łe​goświa​ta.Tymra​zemniecho​dzi​łoowy​ci​sze​nieskan​-
da​lu,leczopo​ka​za​nieAda​majakospraw​ne​gobiz​nes​me​napoto,abyza​rządLang​-
Te​luzo​ba​czyłgowak​cji.

Me​la​niezer​k​nę​łanaze​ga​rek.Mie​lipięćmi​nutopóź​nie​niawsto​sun​kudohar​mo​-

no​gra​mu, jaki przed​sta​wi​ła Ada​mo​wi. Prze​wi​du​jąc taką ewen​tu​al​ność, ce​lo​wo po​-
da​łamuwcze​śniej​szągo​dzi​nę.

Wholupo​ja​wi​łasięasy​stent​kaAda​ma,Mia.
–PanLang​fordpro​si–rze​kłaiza​pro​wa​dzi​łaMe​la​niedoga​bi​ne​tusze​fa.
Adam sie​dział za biur​kiem, od​wró​co​ny ple​ca​mi do drzwi. Roz​ma​wiał przez te​le​-

fon.Gdywe​szła,rzu​cił:

–Cześć.
–Cześć–od​par​ła.
Ichoczysięspo​tka​ły.Spoj​rze​nieAda​maprzy​pra​wi​łoMe​la​nieodreszczpod​nie​ce​-

nia.Byłanasie​biezła,żepotychwszyst​kichzdję​ciach,ja​kichsięna​oglą​da​ła,wciąż
re​agu​jenanie​gowtakispo​sób.

Wdru​gimkoń​cuga​bi​ne​tustałstółkon​fe​ren​cyj​ny,ananimkom​pu​terikil​kapod​łą​-

czo​nychdonie​gomo​ni​to​rów.

–Toniepo​win​notrwaćwię​cejniżpół​to​rejgo​dzi​ny–rze​kła,sia​da​jącprzedkom​-

pu​te​rem.–Maka​me​rę,praw​da?

–Oczy​wi​ście–od​parłAdam.–Naj​now​szymo​del.Jakikom​pu​terniejestte​razwy​-

po​sa​żo​nywka​me​rę?

–Prze​pra​szam,niechcia​łamob​ra​żaćtwo​ichurzą​dzeń.
–Wszyst​kowpo​rząd​ku?Je​steśzde​ner​wo​wa​na.–Zga​ze​tąwręcezbli​żyłsiędo

sto​łu. – Wi​dzia​łaś zdję​cia, tak? Są do​kład​nie ta​kie, ja​kie chcia​łaś, praw​da? Kie​dy

przy​sze​dłem dziś do biu​ra, wszy​scy mó​wi​li tyl​ko o nich. Oj​ciec jest za​chwy​co​ny.
Spe​cjal​nieza​dzwo​nił,abymiotympo​wie​dzieć.

Me​la​nieskrzy​żo​wa​łaręcenapier​si.
–Ow​szem,wi​dzia​łam.Do​braro​bo​ta.Na​stęp​nymra​zempo​sta​rajsięniega​pićna

jejty​łek.

–Och,otocicho​dzi!Niepo​do​bacisię?–Adamuśmiech​nąłsięzsa​tys​fak​cją.–

Czyż​byśbyłaza​zdro​sna?

Zmo​bi​li​zo​wa​łacałąsiłęwoli,abysku​pićsięnaisto​ciespra​wy.
–Sta​ramsię,że​byśpo​zbyłsięety​kiet​kiko​bie​cia​rza,aniepo​twier​dziłjejtraf​ność.
–Dajspo​kój.–Po​krę​ciłgło​wą.–Każ​dynor​mal​nyfa​cetpa​trzył​bytaksamo.
Me​la​niewes​tchnę​ła.
– Wie​dzia​łam, że bę​dziesz się bro​nił w ten spo​sób. Wszy​scy męż​czyź​ni są tacy

sami.Prze​wi​dy​wal​ni.Wi​dząład​nąbu​zięiniemogąsięopa​no​wać.

–Bu​zięalbopup​cię,je​ślijużotocho​dzi.
Od​chy​lił się na opar​cie fo​te​la i spoj​rzał na Me​la​nie z szel​mow​skim bły​skiem

woku.

–Niebądźtakidow​cip​ny.Zachwi​lęmaszwy​wiad.Niemo​że​myte​razpro​wa​dzić

tegotypuroz​mów.

–Ależmo​że​my.Tam​cipo​cze​ka​ją.Mu​szęsiędo​wie​dzieć,dla​cze​gotezdję​ciatak

bar​dzocięzbul​wer​so​wa​ły.

–Niemamocho​tyroz​ma​wiaćomo​ichuczu​ciach.Ga​ze​tyza​mie​ści​łytwo​jezdję​cia

zJu​lią.Iotocho​dzi​ło.

Ekran kom​pu​te​ra na​gle ożył i po​ja​wi​ło się na nim pół tu​zi​na nie​zna​nych twa​rzy.

Męż​czy​znawpra​wymgór​nymrogupo​ma​chałimręką.

–Wi​tam,pa​nieLang​ford,wi​tam,paniCo​stel​lo.Mo​de​ru​jęnaszczat.Zakil​kami​-

nutza​czy​na​my.

–Świet​nie.Myje​ste​śmygo​to​wi–ode​zwa​łasięMe​la​nie.
– Wła​ści​wie to po​trze​bu​je​my jesz​cze oko​ło pię​ciu mi​nut, je​śli moż​na – wtrą​cił

Adam.

Mo​de​ra​torpod​niósłgło​węispoj​rzałpro​stowokoka​me​ry.
–Oczy​wi​ście,pa​nieLang​ford.Aleniewię​cej.Dzien​ni​ka​rze,któ​rzydonasdzi​siaj

do​łą​czą,mająbar​dzona​pię​typlanza​jęć.

–Pro​szęsięnienie​po​ko​ić.Niebędęnad​uży​wałichcier​pli​wo​ści.–Adamwy​łą​czył

gło​śni​kiizwró​ciłsiędoMe​la​nie.–Chcęsiędo​wie​dzieć,dla​cze​goaku​rattojed​no
zdję​cietakcięzi​ry​to​wa​ło.Mamciprzy​po​mnieć,żetobyłtwójpo​mysł?

Mi​nąłty​dzień,od​kądsie​dzia​łatakbli​skonie​go.Jegoza​pach,wło​sy,dło​nie,wpra​-

wia​łyjąwstanbli​skiodu​rze​nia.

–Pro​szę,prze​stańmiwy​ty​kać,żetobyłmójpo​mysł.Skup​mysięnawy​wia​dzie,

do​brze?Niemu​siszwie​dzieć,codzie​jesięwmo​jejgło​wie.

– Dał​bym dużo za moż​li​wość zaj​rze​nia do two​jej gło​wy. Za​cznij​my od uwa​gi, że

wszy​scy męż​czyź​ni są tacy sami. Był w two​jej prze​szło​ści ja​kiś fa​cet, któ​ry ci się
na​ra​ził? Bar​dzo chciał​bym my​śleć, że cho​dzi o mnie, ale coś mi mówi, że jed​nak
oko​gośin​ne​go.

Nieza​mie​rza​łaopo​wia​daćmuoby​łymna​rze​czo​nymido​zna​nymza​wo​dziemi​ło​-

snym.

–Cho​dzityl​kooto,żejasta​ramsiędo​brzewy​ko​naćswo​jąpra​cę,atymiwtym

prze​szka​dzasz,bochceszro​bićwszyst​koposwo​je​mu.Totak,jak​bymspę​dzi​łakil​ka
go​dzin, na​kry​wa​jąc do sto​łu, a ty przy​cho​dzisz i od​wra​casz wi​del​ce trzon​ka​mi do
góry.Uwiel​biaszwszę​dziewpro​wa​dzaćlek​kiba​ła​gan,praw​da?

–Wpro​wa​dzaćba​ła​gan?–Adamuniósłbrwi.–Ra​czejspusz​czaćpo​wie​trzezba​-

lo​nu.Niezno​szęsztucz​no​ści.Bie​ga​li​śmyzJu​liąpopar​ku,na​chy​li​łasię,po​ślad​kima
zgrab​ne,towszyst​ko.Niemu​siszdo​pa​try​waćsięwmoimza​cho​wa​niuzna​czeń,któ​-
rychtamniema.

Dla​cze​goniemogęuwie​rzyć,żetoażta​kiepro​ste,po​my​śla​łaispoj​rza​łanaekran

kom​pu​te​ra.

Zde​ner​wo​wa​nymo​de​ra​torgo​rącz​ko​woda​wałimzna​ki.Me​la​niewłą​czy​łagło​śni​ki

imi​kro​fon.

–Pa​nieLang​ford,paniCo​stel​lo,na​praw​dęmu​si​myza​czy​nać.
–Oczy​wi​ście–od​rze​kła.–Prze​pra​szamzazwło​kę.
Adamod​chrząk​nął.
–Za​czy​naj​my.–Szyb​koza​pi​sałcośnakart​ce,po​tempod​su​nąłjąMe​la​nie.
„Je​ślina​chy​liszsięwtejspód​ni​cy,zprzy​jem​no​ściąspoj​rzęnatwójty​łe​czek”.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Adamwła​snymklu​czemotwo​rzyłdrzwidoapar​ta​men​turo​dzi​cówprzyParkAve​-

nue.

–Syn​kuko​cha​ny!–Mat​kawy​bie​głamunaspo​tka​nie.
–Cześć,mamo.Świet​niewy​glą​dasz–rzekłAdamipo​ca​ło​wałjąwobapo​licz​ki.

Za​uwa​żył,żeodjegoostat​niejwi​zy​tyjesz​czebar​dziejschu​dła.–JestjużAnna?

–Tak.Zakwa​dranssia​da​mydosto​łu.Mar​ga​retprzy​rzą​dzi​łatwo​jąulu​bio​nąwo​-

ło​wi​nęàlaWel​ling​ton.

–Wspa​nia​le.Jakoj​ciec?
–Oglą​date​le​wi​zję.Ostat​nioza​cząłsięin​te​re​so​waćligąuni​wer​sy​tec​kąko​szy​ków​-

ki.Chodź​mydonie​go.

Adam uśmiech​nął się mi​mo​wol​nie na wspo​mnie​nie Me​la​nie oglą​da​ją​cej mecz

wjegodomuwgó​rach.Od​dał​bywszyst​ko,abyzno​wusiętamzna​leźć.Tyl​koznią,
zdalaodświa​ta.

– Wi​taj, mój chłop​cze. – Ro​ger Lang​ford wstał z tru​dem, lecz Adam go nie po​-

wstrzy​my​wał.Wie​dział,jakijestupar​ty.Ob​jąłojcaiuści​snął.–Je​stembar​dzoza​do​-
wo​lo​nyztejkam​pa​niiwi​ze​run​ko​wej.Do​brzeza​in​we​sto​wa​nepie​nią​dze.

–Me​la​nieCo​stel​lomata​lent.Tonieule​gawąt​pli​wo​ści.
Dopo​ko​juwe​szłaAnnaiuśmiech​nę​łasiędobra​tanie​pew​nie.Gra​fi​to​wagar​son​ka

ibe​żo​wabluz​kaświad​czy​łyotym,żeprzy​szłapro​stozpra​cy.Je​dy​nacór​kaRo​ge​ra
Lang​for​daza​rzą​dza​łafir​mąpro​du​ku​ją​cąodzieżre​kre​acyj​nąispor​to​wądlako​biet.

Spo​tka​nia z oj​cem za​wsze były dla Anny trud​ne. Ma​rzy​ła o tym, aby sta​nąć na

cze​le Lang​Te​lu, mia​ła ku temu wszel​kie pre​dys​po​zy​cje, lecz oj​ciec na​wet słu​chać
otymniechciał.

–Do​brzewy​glą​dasz,tato–szep​nę​ła.
–Boje​stemszczę​śli​wy.Nowakam​pa​niaAda​maprze​bie​gazna​ko​mi​cie.Dwo​jemo​-

ichdzie​ciprzy​szłonako​la​cję.Obec​ny​micza​syje​stemwdzięcz​nyzakaż​dąra​do​sną
chwi​lę.

–Na​laćcicze​goś?–Adamzwró​ciłsiędosio​stry.
–Pro​szę.Mia​łamcięż​kidzień.
Ra​zempo​de​szlidobar​ku.
–Po​roz​ma​wia​mydziśzoj​cem?
–Szcze​rze?Dzi​siajtochy​bapo​nadmojesiły.Je​śliwy​gło​siko​lej​neka​za​nie,żepo​-

win​nampo​szu​kaćmężaiza​re​zer​wo​waćmiej​scawpry​wat​nychszko​łachdlamo​ich
nie​na​ro​dzo​nychjesz​czedzie​ci,za​cznękrzy​czeć.

Adamwes​tchnął.Cud,żejesz​czeniezwa​rio​wa​li​śmy,po​my​ślał.Oj​ciecchce,abym

tojaprze​jąłponimLang​Tel,pod​czasgdydlamnietoostat​niarzecz,ja​kiejpra​gnę.
Annama​rzyozo​sta​niupierw​sząko​bie​tąsto​ją​cąnacze​lezna​czą​cejfir​myte​le​ko​mu​-
ni​ka​cyj​nej,aoj​ciecwogó​leniebie​rzejejpoduwa​gę.

Po​kle​pałsio​strępora​mie​niu.
–Mu​si​mypró​bo​wać.Po​pręcię.

Po ko​la​cji oj​ciec za​pro​sił Ada​ma do ga​bi​ne​tu. Usiadł za ma​ho​nio​wym biur​kiem,

któ​rekie​dyśna​le​ża​łodojegoojca,iza​py​tałwprost:

–Jakcisięukła​dazJu​lią?Do​my​ślamsię,żeniechcia​łeśmó​wićotymprzysto​le,

alemniemo​żeszpo​wie​dzieć.Te​razobo​jezmat​kąniemo​że​mysiędo​cze​kaćzdjęć
wpra​sie,atojużwiel​kipo​stępwsto​sun​kudosy​tu​acjisprzedmie​sią​ca.

Adamusiadłwjed​nymzeskó​rza​nychklu​bo​wychfo​te​linawprostbiur​ka.Niepo​-

dzie​lałra​do​ściojca.Pa​ra​du​jącpoMan​hat​ta​niezJu​liąuboku,czułsięjakpa​jac.

–Mó​wi​łemci,tato,żetobyłpo​mysłMe​la​nieCo​stel​lo.ZJu​liąnicmnieniełą​czy.
–Nazdję​ciachwy​glą​da​cienaszczę​śli​wych.Był​byśostat​nimgłup​cem,gdy​byśwy​-

pu​ściłzrąkko​bie​tętakąjakJu​lia.–Je​dy​nąko​bie​tą,naktó​rejmiza​le​ży,jestMe​la​-
nie,po​my​ślałAdam.Nie​ste​tyonaniechcemiećzemnąnicwspól​ne​go.–Jestpięk​na
isław​na.Do​kład​nietaka,jakąobo​jezmat​kąwy​ma​rzy​li​śmyso​bienasy​no​wą.Je​steś
męż​czy​zną,onako​bie​tą.Wczympro​blem?

Wtym,żenicdoniejnieczu​ję!Adamwy​piłłykbo​ur​bo​na.Umie​ra​ją​ce​muczło​wie​-

ko​wini​cze​gobynieod​mó​wił,lecznieza​mie​rzałkła​mać.

–Bądź​ciere​ali​stycz​ni.Je​ślinicnie​prze​wi​dzia​ne​goidra​stycz​ne​gosięniewy​da​rzy,

niebę​dzieznaspary.

–Wiesz,cozo​ba​czy​łem,kie​dytyitwo​jasio​straprzy​szli​ścienaświat?
–Po​marsz​czo​neno​wo​rod​ki.
– Nie, synu. Zo​ba​czy​łem przy​szłość. Chłop​ca, któ​ry przej​mie po mnie dzie​dzic​-

two,icór​kę,któ​raza​peł​ninaszdomwnu​ka​mi.Mojednisąpo​li​czo​ne.Je​dy​ne,comi
po​zo​sta​ło,tona​dzie​ja,żewyimat​kabę​dzie​cieza​bez​pie​cze​ni.Chcężonydlacie​bie
imężadlaAnny.Dlawa​szejmat​kigro​ma​dywnu​kówwo​kółsto​łuwBożeNa​ro​dze​-
nie.–Głosmusięza​ła​mał,łzapo​pły​nę​łapopo​licz​ku.

Ada​mo​wi ser​ce się ści​snę​ło ze wzru​sze​nia. Tyl​ko raz wi​dział ojca pła​czą​ce​go.

Byłotowdniuśmier​cidziad​ka.

– Nie mo​żesz się za​mar​twiać, tato, bo nie​zba​da​ne są wy​ro​ki bo​skie. Wszyst​ko

bę​dziedo​brze.

–Wywetro​jeje​ste​ściedlamnienaj​waż​niej​sinaświe​cie.Mojepierw​szemy​ślipo

prze​bu​dze​niubie​gnąkuwam.

Adam do​sko​na​le wie​dział, że to nie do koń​ca jest praw​dą. Ojcu cho​dzi o przy​-

szłośćkor​po​ra​cji,oogrom​nączęśćwła​sne​goego,któ​rąLang​Teluosa​bia.

– Mu​si​my po​roz​ma​wiać o An​nie i Lang​Te​lu – rzekł. – Two​ja uwa​ga przy ko​la​cji

spra​wi​ła jej ogrom​ną przy​krość. Dla​cze​go nie chcesz przy​znać, że z jej kwa​li​fi​ka​-
cja​miświet​niebysięspraw​dzi​łanacze​lefir​my?

–Niekwe​stio​nu​jęjejkwa​li​fi​ka​cji.Zle​ci​łemjejor​ga​ni​za​cjęgali,praw​da?
–Praw​da,aleonamie​rzywy​żej.
–Jestby​stra,aleza​rzą​dza​niefir​mąwy​ma​gaże​la​znejod​por​no​ści.Moimza​da​niem

jestchro​nie​niejej.Mo​żeszmnieuwa​żaćzakon​ser​wa​tyw​ne​go,aletakjużjest.

Adamniedałso​bieza​mknąćust.Iniecho​dzi​łotyl​koojegooso​bi​styin​te​resioto,

żeniechciałkie​ro​waćLang​Te​lem.Sio​strado​ra​sta​ławjegocie​niu,onzaśuwa​żał,
że to nie fair. Była rów​nie in​te​li​gent​na jak on, może na​wet bar​dziej, in​no​wa​cyj​na,
po​tra​fi​ła szyb​ko po​dej​mo​wać de​cy​zje. Jej pech po​le​gał na tym, że nie uro​dzi​ła się
chłop​cem.

–Annajesttwar​dajakfa​cet,możena​wettward​sza.Bar​dzomipo​ma​ga​ła,kie​dy

namniesce​do​wa​łeśswo​jeobo​wiąz​kinaczasope​ra​cjiiche​mii.Niero​zu​miem,dla​-
cze​goniedaszjejszan​sy.

–Wła​śnie,po​ma​ga​łaci.Wta​kiejrolijąwi​dzę.Możenasta​no​wi​skuza​stęp​cydy​-

rek​to​rana​czel​ne​go?Tyzaśstał​byśuste​ru,takjaktoso​biewy​ma​rzy​łeśoddziec​ka.

–Aje​śliniechcęza​rzą​dzaćLang​Te​lem?–wy​pa​liłAdam.Tesło​wakie​dyśwkoń​cu

mu​sia​łypaść.

Natwa​rzyojcaod​ma​lo​wa​łosięzdu​mie​nieiprze​ra​że​nie.
–Niechza​chcian​kitwo​jejsio​strynieprzy​sła​nia​jącifak​tów.Oczy​wi​ście,żetoty

bę​dzieszza​rzą​dzaćLang​Te​lem.Takijestplanoddniatwo​ichna​ro​dzininieza​mie​-
rzamodnie​good​stę​po​wać.Ko​niecdys​ku​sji.

–Po​słu​chaj,tato,je​stemdo​ro​sły,mamwła​snąfir​mę.Ktojakkto,aletypo​wi​nie​neś

ro​zu​mieć,żechcęurze​czy​wist​nićswo​jąwi​zję.Chcęre​ali​zo​waćwła​sneam​bi​cje,nie
two​je,botyswo​ichjużniespeł​nisz.–Za​pa​dłaci​sza.DoAda​mado​tar​ło,copo​wie​-
dział.–Prze​pra​szam.

– Wy​da​je ci się, że ja nie wo​lał​bym od​by​wać tej roz​mo​wy w in​nych oko​licz​no​-

ściach?Wte​dy,kie​dyszy​ko​wał​bymsiędoprzej​ścianaeme​ry​tu​rę?–Ude​rzyłpię​ścią
oblatbiur​ka.–Aledotegocza​sujużmnieniebę​dzie.Lang​Teltodzie​łomo​je​goży​-
ciaiza​bez​pie​cze​niebytumat​ki.Prze​ka​zu​jęjeto​bie,bociufam.Czycisiępo​do​ba,
czynie,mu​siszzgo​dzićsięiba​sta.

Adamopadłcięż​konaopar​ciefo​te​la.Jakmógł​bysiękłó​cićzczło​wie​kiemsto​ją​-

cymnadgro​bem?

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Me​la​nie po​sta​ra​ła się, aby jed​nym z moc​nych ak​cen​tów kam​pa​nii wi​ze​run​ko​wej

Ada​mabyłwy​wiaddlaty​go​dni​ka„Me​tro​po​li​tanSty​le”.Kie​dywięcFio​naMarch,re​-
dak​torna​czel​na,za​dzwo​ni​ładoniejwie​czo​remwprzed​dzieńspo​tka​niaipro​si​łają,
awła​ści​wiebła​ga​ła,abybyłaobec​naprzyna​gry​wa​niuwy​wia​duipod​czasse​sjizdję​-
cio​wejwapar​ta​men​cieAda​ma,Me​la​nieniemo​głaod​mó​wić.

Ja​dącte​razwin​dąnagórę,mo​dli​łasię,bycośsięsta​łoiprzy​naj​mniejopóź​ni​łojej

spo​tka​niezAda​memijegonibywy​bran​ką,Ju​lią.Ob​ra​zypierw​szejwi​zy​tywapar​ta​-
men​cieAda​maprze​bie​ga​łyjejprzedocza​mi.Ra​tun​ku!

Jejmo​dli​twyjed​nakniezo​sta​ływy​słu​cha​neigład​kodo​je​cha​łanaostat​niepię​tro.
Fo​to​grafz„Me​tro​po​li​tanSty​le”cho​dziłpopo​ko​judzien​nym,ro​biączdję​ciaprób​-

ne.Me​la​nieza​uwa​ży​ła,żeza​an​ga​żo​wa​nyprzezniąsty​li​stazdo​łałkil​ko​maak​cen​ta​-
mi zła​go​dzić su​ro​wość wnę​trza. Skó​rza​ną ka​na​pę na​krył kasz​mi​ro​wą na​rzu​tą, na
sto​li​kuusta​wiłozdob​neświe​ceide​ko​ra​cyj​neprzed​mio​ty.

Adam z miną cier​pięt​ni​ka sie​dział na wy​so​kim ba​ro​wym stoł​ku w rogu po​ko​ju.

Jackwa​ro​wałujegoboku.Me​la​niepo​de​szładonich.

–Uśmiechjestnietyl​kodo​zwo​lo​ny,aleza​le​ca​ny–za​żar​to​wa​ła.
– Za​raz koń​czę – ode​zwał się cha​rak​te​ry​za​tor na​kła​da​ją​cy Ada​mo​wi ma​ki​jaż na

twarz.–PanAdamchy​banie​zbytdo​brzesiębawi.

–Ma​rzę,abyjaknaj​szyb​ciejmiećtozasobą–burk​nąłAdam.–Wcią​guostat​nich

pię​ciu mi​nut do​sta​łem chy​ba z tu​zin waż​nych e-ma​ili. Ten wy​wiad wy​padł mi nie
wporę.

–Ka​za​łempanuAda​mo​wiodło​żyćte​le​fon,bookrop​niemarsz​czyczo​ło.Całamoja

ro​bo​taidzienamar​ne–po​skar​żyłsięcha​rak​te​ry​za​tor.

–Moimzda​niemwy​glą​daświet​nie.Jakza​wsze.–Zaple​ca​miMe​la​nieroz​ległsię

ko​bie​cygłoszna​nyjejzekra​nu.Od​wró​ci​łasięista​nę​łatwa​rząwtwarzznaj​bar​-
dziejolśnie​wa​ją​cązmo​rąspę​dza​ją​cąjejsenzpo​wiek.–Me​la​nie,praw​da?–Zmo​ra
uśmiech​nę​łasięiwy​cią​gnę​ładoniejrękę.–Ju​lia.–Na​glejejoczyzro​bi​łysięokrą​-
głeipar​sk​nę​łaśmie​chem.–Niedowia​ry!Mamypra​wieiden​tycz​nesu​kien​ki!Ne​-
imanMar​cus?Ostat​niako​lek​cjaje​sien​na?

Me​la​nienaj​chęt​niejza​pa​dła​bysiępodzie​mię.
–Rze​czy​wi​ścieza​baw​ne–wy​bą​ka​ła.–Tyl​kożemojajestory​gi​nal​nasprzedlat.

Na​le​ża​ładomamy.

–Cu​dow​nie.Miło,żewią​żąsięzniąwspo​mnie​nia.–Ju​liamia​łaprzy​jem​nytembr

gło​su,któ​ryspra​wiał,żekaż​dyczułsięprzyniejswo​bod​nie.Każ​dy,lecznieMe​la​-
nie.Szó​stymzmy​słemczu​ła,żeAdamniespusz​czaznichwzro​ku.Po​rów​nu​jenas,
po​my​śla​ła.–Ob​róćsię–Ju​liapal​cemna​ry​so​wa​łakół​kowpo​wie​trzu–chcęcięzo​-
ba​czyćztyłu.

Ob​ra​ca​jącsię,Me​la​nieką​temokado​strze​głairo​nicz​nyuśmie​szeknaustachAda​-

ma.

–Niespo​dzie​wajsięni​cze​gonad​zwy​czaj​ne​go.
– Wiesz, ta su​kien​ka dużo le​piej leży na to​bie niż na mnie, szcze​gól​nie na bio​-

drach.Pod​kre​ślakształ​ty.

Czyż​bywtenza​wo​alo​wa​nyspo​sóbmó​wi​ła,żeje​stempu​szy​sta?Me​la​niewie​dzia​-

ła, że nie jest gru​ba. Wiot​ka co praw​da rów​nież nie, bo mia​ła wy​raź​nie ko​bie​ce
kształ​ty.

–Wy​glą​dafan​ta​stycz​nie,praw​da,Ju​les?–ode​zwałsięAdam.
–Ide​al​nie.Za​sta​na​wiamsię,czyniepo​pro​sić,żebymimojądo​pa​so​wa​li.
Wtejsa​mejchwi​liza​dzwo​ni​ławin​daidoapar​ta​men​tuwkro​czy​łaFio​naMarch.
–Me​la​nie!Świet​nie,żejużje​steś.Prze​pra​szamzaspóź​nie​nie.
Me​la​niepod​bie​gładoniej.Zna​jo​mośćzFio​nąbyładlaniejbar​dzoważ​na.
–Och,tyni​g​dysięniespóź​niasz.Za​wszezja​wiaszsięnaczas.Chodź,przed​sta​-

więcię.

Fio​naprzy​wi​ta​łasięzAda​memiJu​lią,po​temwy​mie​ni​limię​dzysobąkil​kagrzecz​-

no​ścio​wychuwag.Me​la​nieza​uwa​ży​ła,żeAdamjestwy​raź​nienie​swój.Sko​rzy​sta​ła
zchwi​liprze​rwy,kie​dyka​me​rzy​stausta​wiałświa​tło,od​cią​gnę​łagonabokiza​py​ta​-
ła:

–Do​brzesięczu​jesz?
–Kie​dychcesz,po​tra​fiszbyćtakasłod​ka.
Za​wsze mogę być słod​ka, od​po​wie​dzia​ła mu w my​ślach, lecz moja pra​ca nie za​-

wszeminatopo​zwa​la.

–Chcęsiętyl​koupew​nić,czywszyst​kowpo​rząd​ku.Je​steśmoimklien​tem.Mu​sisz

byćwfor​mie.

–Ach,otocicho​dzi.Klientmado​brzewy​paść,tyl​kotosięli​czy.
–Niedokoń​ca.Mar​twięsięocie​bie.–Wska​za​łajegoczo​ło.–Cha​rak​te​ry​za​tor

mara​cję.Zbytin​ten​syw​niemy​śliszirobicisięzmarszcz​kamię​dzyocza​mi.

Adampo​tarłczo​ło,jakgdy​bychciałwy​gła​dzićzmarszcz​kę.
–Na​praw​dę?Niktni​g​dyniezwró​ciłminatouwa​gi.
– To pew​nie efekt wpa​try​wa​nia się cały dzień w ekran kom​pu​te​ra. Od cza​su do

cza​su mu​sisz dać oczom od​po​cząć. – Do​tknę​ła jego łok​cia. – Daj znać, kie​dy bę​-
dzieszpo​trze​bo​wałchwi​liprze​rwy,do​brze?Niechcę,że​byśza​li​czyłja​kaśwpad​kę.

Adamspoj​rzałnadłońMe​la​nienara​mie​niu.Jużpra​wieza​po​mniał,jakma​gicz​nie

dzia​łananie​gojejdo​tyk,jakbu​dzigodoży​cia.Słod​kiza​pachper​fumwy​peł​niłmu
noz​drza.Ocza​miwy​obraź​nizo​ba​czyłMe​la​nieubra​nąwtam​tączar​nąsu​kien​kę,do​-
pa​so​wa​nądofi​gu​ry,przy​po​mniałso​bie,jakpie​ściłjejroz​kosz​niemięk​kiekrą​gło​ści.
Tyl​ko z nią było mu tak do​brze, tyl​ko ona po​tra​fi​ła go roz​śmie​szyć, spra​wić, że
wzdy​chał z po​żą​da​nia i ję​czał z roz​ko​szy. Przy niej do​pie​ro po​czuł, jak sil​ny może
byćpraw​dzi​wyzwią​zekzko​bie​tą.

Me​la​niepo​kle​pa​łagopora​mie​niu.
–Wszyst​kowpo​rząd​ku?
–Tak.
–Niemartwsię.Świet​niedaszso​bieznimiradę.
Adamzmu​siłsiędouśmie​chu.Prze​ży​wałtor​tu​ry,leczwie​dział,żedotan​gatrze​-

badwoj​ga,aMe​la​niedałamudozro​zu​mie​nia,żeniemaocho​tyznimtań​czyć.

Gdy​byza​mknąłte​razoczy,po​czuł​byjejnogiza​ci​śnię​tewo​kółpasaiszept:„Je​steś

we mnie jak speł​nio​ne ma​rze​nie”. Na wspo​mnie​nie tam​tej chwi​li ob​le​wa​ła go fala

go​rą​ca.Wie​leko​bietpra​wi​łomukom​ple​men​tyzpo​wo​duapar​ta​men​tu,stro​jów,uro​-
dy,po​zy​cji,leczpusz​czałjemimouszu.Sło​waMe​la​nie,pro​ste,słod​kieipo​etyc​kie,
mó​wią​cenieoma​jąt​kuanipre​sti​żu,leczonimjakoomęż​czyź​nieiodo​zna​niach,ja​-
kiejejofia​ro​wu​je,pod​bi​łyjegoser​ce.

–Ada​mie?Fio​nadajezna​ki,żejestgo​to​wa.
–Tak,tak.
Po​słusz​nie za​jął wska​za​ne miej​sce. Zda​wał so​bie spra​wę, że gdy pad​nie py​ta​nie

osto​sun​kizJu​lią,jegoro​mansnanibysta​niesięro​man​semna​praw​dę.Zdję​ciawta​-
blo​idachmogąbu​dzićroz​ma​itedo​my​sły,leczte​razjegode​kla​ra​cjazo​sta​niewy​dru​-
ko​wa​na.Za​pra​gnąłka​zaćwszyst​kimopróczMe​la​niewy​nieśćsięstąddodia​bła.

–Awięc,Ada​mie–Fio​nauśmiech​nę​łasię,wy​cią​gnę​łarękęido​tknę​łajegoko​la​na

–mogęsiętakdopanazwra​cać,praw​da?

–Oczy​wi​ście.
–Opo​wiedz,pro​szę,onanoworoz​pa​lo​nymro​man​siezJu​liąKeys.Wi​du​jesięwas

zno​wu ra​zem i je​stem pew​na, że nasi czy​tel​ni​cy chcie​li​by się do​wie​dzieć wię​cej
owzbu​dza​ją​cejnaj​więk​szeemo​cjepa​rzenaMan​hat​ta​nie.

Trud​no,po​my​ślałAdam.Od​chrząk​nął.
– Cóż mogę po​wie​dzieć – za​czął. – Ju​lia jest uro​cza i świet​nie spę​dza​my ra​zem

czas.

Naj​chęt​niejzaśwy​znał​by:Zmie​nia​łemko​bie​tyjakrę​ka​wicz​ki,te​razmamdziew​-

czy​nęnaniby,ama​rzęoko​bie​cie,któ​rachce,że​bymbyłtyl​koiwy​łącz​niejejklien​-
tem.

– Mo​żesz opo​wie​dzieć, jak do​szło do wa​sze​go pierw​sze​go spo​tka​nia po okre​sie

roz​łą​ki?

Adamwy​re​cy​to​wałwer​sjęwy​my​ślo​nąprzezJu​lię.Ką​temokaob​ser​wo​wałre​ak​-

cjęMe​la​nie.Za​sta​na​wiałsię,czyrobito,cze​goonaodnie​goocze​ku​je.

–Nieza​po​mnijoró​żach–wtrą​ci​łaJu​lia.Sta​nę​łazaFio​nąipo​ło​ży​łajejdłońnara​-

mie​niu.–Adamtonie​po​praw​nyro​man​tyk.

– Opo​wiedz o tym – Fio​na na​tych​miast pod​chwy​ci​ła nowy wą​tek. – Je​śli się zgo​-

dzisz,chcia​ła​bym,abyJu​liateżwzię​łaudziałwwy​wia​dzie.

Adamspoj​rzałpy​ta​ją​conaMe​la​nie.Przy​słu​chi​wa​łasięroz​mo​wie,sto​jączrę​ka​mi

skrzy​żo​wa​ny​minapier​siach.Niemiałpo​ję​cia,cootymwszyst​kimsą​dzi.

–Za​py​taj​mypa​niąCo​stel​lo–za​pro​po​no​wał.
Me​la​niekiw​nę​łagło​wąnaznak,żesięzga​dza.
–Ja​sne.Oczy​wi​ście.–Głosjejlek​kodrżał.–Fio​no,tytu​tajde​cy​du​jesz.
–Mo​że​mypro​sićkrze​słodlapaniKeys?–Fio​nazwró​ci​łasiędoswo​jejeki​py.
Ju​lia,niecze​ka​jącnakrze​sło,przy​sia​dłanaopar​ciufo​te​laAda​maioto​czy​łagora​-

mie​niem.

– Dzię​ku​ję, nie trze​ba. Tak jest mi bar​dzo wy​god​nie. – Przy​tu​li​ła się do Ada​ma,

któ​ry czuł się co​raz bar​dziej skrę​po​wa​ny. – A więc Adam przy​niósł mi tu​zin róż.
Zpo​cząt​kuby​łamnanie​gozła,bowy​da​wa​łomisię,żetotakiba​nal​nygest.

Adammiałocho​tękrzyk​nąć:Tobyłtwójpo​mysł,docho​le​ry.Za​miasttegopod​niósł

oczynaJu​lię,jakgdy​byzuwa​gąchło​nąłkaż​dejejsło​wo.Ju​liana​chy​li​łasięipo​ca​ło​-
wa​łagowczo​ło.

–Możeiba​nal​ny–cią​gnę​ła–alejak​żero​man​tycz​ny.Niemo​głammuod​mó​wić,bo

teżchcia​łam,aby​śmydosie​biewró​ci​li.Odtam​tejporyżyjęjakweśnie.Speł​ni​łosię
mojema​rze​nie.

Tyl​kożetoniejestża​densenanima​rze​nie,chciałza​pro​te​sto​wać.Tojed​nowiel​-

kiepa​skud​nekłam​stwo.

Nado​da​teksło​woma​rze​nieko​ja​rzy​łomusięzMe​la​nieityl​kozjejustpra​gnąłje

sły​szeć.

ROZDZIAŁJEDENASTY

Pocz​taelek​tro​nicz​naipocz​tagło​so​waMe​la​niezmie​ni​łysięwcen​trumin​for​ma​cji

nate​matshowpodty​tu​łem„AdamiJu​lia”,aonasamasta​łasięjegomi​mo​wol​nym
cho​re​ogra​fem.

„Czytopraw​da,żetrak​tu​jąswójzwią​zekpo​waż​nie?”.
Jakod​po​wie​dziećnatopy​ta​nie?Zdję​ciawpra​siebyłybar​dzoprze​ko​nu​ją​ce.Me​-

la​niewgłę​biser​cawie​dzia​ła,żesąuda​wa​ne,leczzakaż​dymra​zem,gdyjeoglą​da​-
ła,ści​ska​łojąwdoł​ku.

„CzyAdamna​resz​ciesięustat​ku​je?”.
Ro​dzi​namia​łana​dzie​ję,że tak.Ro​gerLang​forddzwo​nił doMe​la​niez po​dzię​ko​-

wa​nia​mizauda​nąkam​pa​nięichwa​liłjejspryt.Pań​stwoLang​for​do​wiekil​ka​krot​nie
go​ści​liJu​lięusie​bienako​la​cji,amat​kaAda​mapo​dob​nopo​wie​dzia​ła,żetakuro​dzi​-
wiro​dzi​cebędąmie​lipięk​nedzie​ci.Bezwąt​pie​nia.Me​la​niemy​ślećotymniemo​-
gła.

„CzyJu​liazdo​łapo​skro​mićAda​ma?”.
Czy​ta​jąctopy​ta​nie,Me​la​niepar​sk​nę​łaśmie​chem.Po​skro​mićAda​ma?CzyAdam

jestlwemwcyr​ku?Do​sko​na​lewie​dzia​ła,żenie.Na​wetkie​dybyłza​rę​czo​ny,toon
dyk​to​wałwa​run​ki.

Za​dzwo​ni​łajejko​mór​ka.Kie​dynaekra​niepo​ja​wiłsięnu​merAda​ma,mia​łaocho​tę

ci​snąćapa​ra​temościa​nę.Mu​sia​łajed​nakode​brać.

–Cześć.
–Wła​śniedocie​biejadę.
Wtlesły​chaćbyłood​gło​syru​chuulicz​ne​go.
–Co?Gdziete​razje​steś?–Me​la​nieza​mknę​łaoczyiści​snę​łana​sa​dęnosa.–Dla​-

cze​go?Poco?

–Niezawie​lepy​tań?Sie​dzęwsa​mo​cho​dzie,utkną​łemwkor​kuispóź​ni​łemsięna

wy​wiadztymcza​so​pi​smemtech​nicz​nym,nowiesz.Je​stemjużtyl​koojed​nąprze​-
czni​cęodtwo​je​gobiu​ra.Po​le​ci​łemasy​stent​ce,abyza​dzwo​ni​ładore​dak​cjiiumó​wi​-
łaichzemnąucie​bie.Dzien​ni​karzna​wetsięucie​szył,botodlanie​gowy​god​niej.

Me​la​nie spoj​rza​ła na ba​ła​gan na biur​ku. Na szczę​ście w re​cep​cji pa​no​wał jaki

takiładipo​rzą​dek,cho​ciażjed​ne​goele​men​tubra​ko​wa​ło:re​cep​cjo​nist​ki.Jakmoż​na
pro​wa​dzićco​razbar​dziejli​czą​cąsięnaryn​kuagen​cjęPR-owąbezper​so​ne​lu?

Zdo​ła​łaza​pa​rzyćdzba​nekkawyiwła​śniekie​dypo​pra​wia​łapo​dusz​kinaso​fie,zja​-

wiłsięAdam.

– Prze​pra​szam. Kosz​mar​ny dzień. – Wy​łą​czył ko​mór​kę i wsu​nął do kie​szon​ki na

pier​si.Miałnaso​bienie​na​gan​nieskro​jo​nespodniezsza​rejfla​ne​liiczar​nąko​szu​lę
bez kra​wa​ta. Rę​ka​wy pod​wi​nął do łok​cia. Zmierz​wio​ne wia​trem wło​sy nada​wa​ły
muku​szą​cywy​gląd.Ro​zej​rzałsiępore​cep​cjiiza​py​tał:–Gdziewszy​scy?

–Wszy​scy?
–Twójper​so​nel.Re​cep​cjo​nist​ka,asy​sten​ci,sta​ży​ści.Wy​obra​ża​łemso​bie,żejest

turoj​noigwar​nojakumniewbiu​rze.Li​statwo​ichklien​tówjestdłu​ganamilę.

Chcia​łaod​po​wie​dzieć,żekie​dypra​co​wa​łazJo​shem,byłajesz​czedłuż​sza.Wie​le

rze​czy wy​glą​da​ło wte​dy ina​czej. Mia​ła z kim dzie​lić pra​cę, z kim po​dy​sku​to​wać
o kło​po​tach, do kogo się przy​tu​lić pod ko​niec dnia, od kogo usły​szeć, że wszyst​ko
bę​dziedo​brze.Mia​ła,ale te​razniema.Stra​ci​ła sys​temwspar​cia,siat​kę ubez​pie​-
cza​ją​cą.

Byłazmę​czo​natągrąpo​zo​rów,jakąpro​wa​dzi​łaodrana,od​po​wia​da​jącnae-ma​-

ile,idla​te​gona​wetniepró​bo​wa​łaubar​wiaćrze​czy​wi​sto​ści.

–Obec​nieje​stemtusama.Zwar​taigo​to​wadowy​ko​ny​wa​niatrud​nychza​dań.
–Aha.–Adamzmarsz​czyłbrwi.–Alektopro​wa​dzicibiu​ro?Ktoza​ma​wiaar​ty​ku​-

łypi​śmien​neiroz​wią​zu​jepro​ble​myzkom​pu​te​rem?Cozor​ga​ni​za​cjąwy​jaz​dów,ko​-
or​dy​na​cjąter​mi​nów,nieli​czącjużta​kichzu​peł​nychdro​bia​zgówjakuma​wia​niewi​-
zy​tyufry​zje​raczyod​da​wa​nieubrańdopral​ni?

–Mojeży​cieniejestażtakskom​pli​ko​wa​nejaktwo​je.Całydzieńpra​cu​ję,wra​cam

dodomu,kła​dęsięspać.Na​stęp​ne​godniatosamo.Pra​cu​ję,wra​camdodomuitak
da​lej.

–Po​wia​łonudą.–Nieza​prze​czę,po​my​śla​ła.–Ta​kieży​ciechy​baniedajecisa​tys​-

fak​cji?

–Niedaje,alemateżiswo​jeza​le​ty.Nietra​fiamnapierw​szestro​nyta​blio​dów.
Za​le​głanie​zręcz​naci​sza.
–Aha–mruk​nąłAdam.
–Prze​pra​szam–wy​bą​ka​ła.–Tobyłonie​po​trzeb​ne.
–Mia​ła​byświę​cejklien​tów,inado​da​tekzwyż​szejpół​ki,gdy​byśniemu​sia​ładwo​-

ićsięitro​ić.–Adamupar​cietrzy​małsięte​ma​tu.–Klu​czemdosuk​ce​sujestumie​jęt​-
nośćprze​ka​zy​wa​niaobo​wiąz​kówpod​wład​nym.

–Cośdopi​cia?Kawa?Woda?
–Zde​cy​do​wa​niekawa.
Za​pro​wa​dzi​ła Ada​ma do ku​chen​ki znacz​nie no​wo​cze​śniej​szej niż ta, jaką mia​ła

wdomu,iznacz​nieza​wy​ża​ją​cejczynszzatenlo​kal.

–Cośdokawy?–za​py​ta​ła.–Mamher​bat​ni​ki,mogęteżsko​czyćdopie​kar​niobok

iku​pićja​kieścia​stecz​kaalboro​ga​li​ki.

– Wi​dzisz? To nie ty po​win​naś się zaj​mo​wać ta​ki​mi rze​cza​mi. Je​steś zdol​ną biz​-

nes​men​kąicięż​kopra​cu​jesz.Cia​stecz​kadlaklien​tówtonietwo​jezmar​twie​nie.

Czyna​praw​dętakwy​so​kojąoce​nia?Adamoparłdło​nieoczar​nygra​ni​to​wyblat.

Gdy​bychciał,zła​two​ściąmógł​bydo​tknąćbio​derMe​la​nie.

–Mamra​cję–do​dał.
Masziniemasz,po​my​śla​ła.Bli​skośćAda​maprzy​pra​wia​łająoza​wrótgło​wy.Wy​-

obraź​niapod​su​wa​łanaj​śmiel​szewi​zjepo​ca​łun​kówipiesz​czot.Czu​ła,żepo​licz​kiją
palą.Na​la​łakawędokub​ków.

–Ja​kieśjesz​czeuwa​gi,pa​nieWszyst​ko​wie​dzą​cy?–Dlauspo​ko​je​niaina​bra​niady​-

stan​suucie​kłasiędoiro​nii.–Możepo​win​namro​bićno​tat​kizpanawy​kła​du?

–Bar​dzośmiesz​ne.Wszyst​ko​wie​dzą​cy.Da​łemcityl​kokil​kado​brychrad.–Wziął

odniejku​bek,wlałśmie​tan​kę.–Pierw​szymi​lionza​ro​bi​łemjesz​czenastu​diach.Za
biu​rosłu​żyłmipo​kójwdomustu​denc​kim.Wiem,jakroz​wi​jaćfir​mę.

–Wła​snąfir​mę.Pra​cu​je​mywkom​plet​nieróż​nychdzie​dzi​nach.Wierzmi,jawiem,

jakroz​wi​jaćmoją.

Oczy​wi​ście, że gdy​by nie mu​sia​ła sama sprzą​tać biu​ra, mo​gła​by przy​jąć wię​cej

zle​ceń,aletoniemia​łozna​cze​nia.Popro​stuniestaćjejnaper​so​nel.Docza​su.

–Wpo​rząd​ku–mruk​nął,za​brałswo​jąkawęiwy​szedłzku​chen​ki.–Póź​niejotym

po​roz​ma​wia​my. Po wy​wia​dzie za​bie​ram cię na drin​ka. Tuż za ro​giem znaj​du​je się
je​denzmo​ichulu​bio​nychba​rów.

–Nadrin​ka?
Żebyjesz​czebar​dziejjąotu​ma​nićiza​chwiaćjej,jużitakza​chwia​nym,po​sta​no​-

wie​niem?

–Ow​szem.Zda​jęso​biespra​wę,żetood​stęp​stwoodru​ty​nypra​ca-dom,dom-pra​-

ca,alesą​dzę,żecisięspodo​ba.Na​szespo​tka​niado​ty​czątyl​kopra​cy.

–Je​stempew​na,żeitakbę​dzie​myroz​ma​wia​liopra​cy.
–Amniesięwy​da​je,żepo​ru​szy​myteżinnespra​wy.
Innespra​wy.Niechcia​łaroz​ma​wiaćoro​dzi​nieanioży​ciupry​wat​nymire​la​cjach

mę​sko-dam​skich.Copo​zo​sta​je?Po​go​da?Za​no​to​wa​ławpa​mię​ci,abywcza​siegdy
Adambę​dzieudzie​lałwy​wia​du,spraw​dzićwin​ter​ne​cienaj​now​sząpro​gno​zęiewen​-
tu​al​niezer​k​nąćnawy​ni​kitur​nie​juNBA.Pa​mię​ta​ła,żeki​bi​cu​jeno​wo​jor​skiejdru​ży​-
nie Knicks. Chcia​ła się przy​go​to​wać na rap​tow​ną zmia​nę te​ma​tu, gdy​by roz​mo​wa
za​czę​łazmie​rzaćwnie​po​żą​da​nymkie​run​ku.

Roz​le​głosiępu​ka​nieinapro​gusta​nąłchu​dymęż​czy​zna.
–Do​brzetra​fi​łem?Szu​kamAda​maLang​for​da.
– To tu​taj. – Me​la​nie z wy​cią​gnię​tą ręką po​de​szła do przy​by​sza. – Za​pra​szam.

Kawajestgo​to​wa.

ROZDZIAŁDWUNASTY

Adam pchnął skrzy​pią​ce drzwi baru U Fla​her​ty’ego i prze​pu​ścił Me​la​nie przed

sobą.

Ostroż​niezaj​rza​ładośrod​ka.
–Cośmimówi,żetuniepo​da​jąmo​ji​to–mruk​nę​ła.
– Ani żad​nych in​nych drin​ków w szklan​ce z brze​giem ude​ko​ro​wa​nym cu​krem.

Przy​kromi,Ma​ślan​ko.

Me​la​nieod​wró​ci​łasię,wy​mie​rzy​ławnie​gopa​lecwska​zu​ją​cy,wy​dę​ławar​gi,lecz

do​strzegł,żesiłąpo​wstrzy​mu​jesięodśmie​chu.

–Wiesz,jakre​agu​jęnatoprze​zwi​sko.
– Wiem, ale kło​pot po​le​ga na tym, że świet​nie do cie​bie pa​su​je. Tro​chę słod​kie,

tro​chękwa​śne.Niclep​sze​gonieprzy​cho​dzimidogło​wy.

–Maszszczę​ście,żeko​niecz​niemu​szęsięna​pićcze​gośmoc​niej​sze​go,cho​ciaż…–

za​wie​si​łagłosiro​zej​rza​łasiępopo​grą​żo​nymwpół​mro​kuwnę​trzuzesta​ry​miznisz​-
czo​ny​mime​bla​miista​rąsza​fągra​ją​cą–nietakso​biewy​obra​ża​łamtwójulu​bio​ny
bar.

Adampo​ło​żyłjejdłońnara​mie​niu.
–Wy​lu​zujiza​ufajmi.Jużjakona​sto​la​tekwy​my​ka​łemsięzdomuiprzy​cho​dzi​łem

tu​taj. Uwiel​biam ten bar, bo jest tak róż​ny od wszyst​kich miejsc, w któ​rych spę​-
dzamczas.Ro​dzi​ceby​li​bywstrzą​śnię​ci,gdy​bysiędo​wie​dzie​li.

Jo​nes,bar​man,prze​rzu​ciłścier​kęprzezra​mięipo​zdro​wiłAda​makiw​nię​ciemgło​-

wy.

–Pa​trz​cie,pa​trz​cie,synmar​no​traw​nywró​cił.
Adamro​ze​śmiałsięiob​jąłMe​la​niewta​lii.Po​de​szlidobaruiprzy​wi​ta​lisięzJo​ne​-

sem.

–Me​la​nieuwiel​biamo​ji​to.Zdo​łaszprzy​rzą​dzićdlaniejcośpo​dob​ne​go?
–Czyzdo​łam?–ob​ru​szyłsięJo​nes.–Powoj​skuspę​dzi​łemdwalatawPor​to​ry​ko.

Ro​bię naj​lep​sze mo​ji​to na świe​cie. Mię​tę ho​du​je moja żona w domu na Sta​ten Is​-
land.

Me​la​nieprzy​sia​dłanawy​so​kimob​ro​to​wymstoł​ku,po​ka​zu​jącwspa​nia​łenogi.
–Cu​dow​nie.Pro​szęopo​wie​dziećmiożo​nie.Dłu​goje​ste​ściemał​żeń​stwem?
– Ma na imię San​dy. Ślub wzię​li​śmy dwa​dzie​ścia sie​dem lat temu. Nie li​cząc ju​-

trzej​sze​godnia.–Pu​ściłdoMe​la​nieokoiprzy​stą​piłdoprzy​rzą​dza​niakok​taj​lu.

–Dla​cze​gonicniewiemotym,żeje​steśmi​strzemmo​ji​to?–zpre​ten​sjąwgło​sie

do​py​ty​wałsięAdam.

– Może dla​te​go, że ni​g​dy nie za​ma​wia​łeś nic poza bo​ur​bo​nem albo pi​wem?

Amożedla​te​go,żeuro​czaMe​la​niejestpierw​sządziew​czy​ną,któ​rątuprzy​pro​wa​-
dzi​łeś?

Me​la​nieopar​łasięłok​ciemobariod​wró​ci​ławstro​nęAda​ma.
–Pierw​szą?Czu​jęsięwy​róż​nio​na.
Wy​chwy​ciłwjejgło​sienutęiro​nii.Uwiel​białjąpro​wo​ko​wać.Sta​wa​łasięhar​da,

aprzytymza​lot​na.Tu​taj,gdziepo​zo​sta​wałano​ni​mo​wymgo​ściem,mógłso​biepo​-

zwo​lićnapusz​cze​niewo​dzyfan​ta​zjiiza​sta​na​wia​niesię,cobybyło,gdy​bybyliparą,
gdy​byzo​sta​łajegodziew​czy​ną,amożekimświę​cej.

Mo​ji​todlaMe​la​niebyłogo​to​we.
–Two​jedrin​kido​pi​su​jędora​chun​ku,Me​la​niena​to​miastjestmoimgo​ściem.–Jo​-

neszno​wupu​ściłdoniejoko.Wod​po​wie​dziza​chi​cho​ta​łajakna​sto​lat​ka.Adambył
zszo​ko​wa​nytąpró​bąflir​tuzestro​nyJo​ne​sa,choćzdru​giejstro​nywca​lesięniedzi​-
wił.Me​la​niespró​bo​wa​łamo​ji​to,po​temob​li​za​ławar​gi.–Py​cha.Naj​lep​sze,ja​kiepi​-
łamwży​ciu.Awy​pi​łamspo​ro.

Adampa​trzyłnaniąjakurze​czo​ny.
–Prze​nie​sie​mysiętam?–Wska​załbokswką​cie.
–Chceszmiećjątyl​kodlasie​bie?–za​pro​te​sto​wałJo​nes.
–Nieje​stemgłu​pi.Wi​dzę,cosięświę​ci.
Usie​dlinapół​okrą​głejka​nap​cewbok​sie.Me​la​niepo​sta​wi​łaswo​jądużąto​reb​kę

mię​dzynimi.

–Opo​wiedzmioCo​stel​loPu​blicRe​la​tions.Chcęsiędo​wie​dzieć,jakjed​nako​bie​ta

może pro​wa​dzić taką fir​mę. Tyl​ko nie mów, że za​wsze je​steś zwar​ta i go​to​wa do
wy​ko​ny​wa​niatrud​nychza​dań.Niedamsięna​brać.

Spoj​rza​łananie​gozuko​sa.
–Cowtymta​kie​gota​jem​ni​cze​go?Je​stemspraw​na.Ro​bo​tajestwy​ko​na​na.
–Nietwier​dzę,żenieje​steś.Po​wie​dzia​łemtyl​ko,żemo​gła​byśprzy​jąćwię​cejzle​-

ceń,gdy​byśmia​łako​gośdopo​mo​cy.Osią​gaszzy​ski.Wiem,ilepła​cicimójoj​ciec.To
spo​rasuma.

Wes​tchnie​nie,ja​kiewy​rwa​łosięzustMe​la​nie,byłoozna​kąre​zy​gna​cjiifru​stra​cji.
–Po​wiedz​my,żemojasy​tu​acjajestskom​pli​ko​wa​na.Na​dalspła​camratyzame​ble

biu​ro​we.–Za​nimzde​cy​do​wa​łasięmó​wićda​lej,wy​pi​łałykmo​ji​to.–Sko​rojużmu​-
siszwie​dzieć,dla​cze​goni​ko​gonieza​trud​niam,topo​wiem:niestaćmnienapra​cow​-
ni​ków.Jesz​czenie.Alepew​ne​godniabę​dzie.

–Dla​cze​gowy​da​jesztylefor​synabiu​ro?Mu​sia​łaśmiećja​kiśbiz​ne​splan,ja​kiśbu​-

dżetnapierw​szekil​kalat.

–Tobyłpo​mysłmo​je​goby​łe​gowspól​ni​ka.
–Wta​kimra​ziepo​dajgodosądu.
–Tonieta​kiepro​ste.
–Prze​ciw​nie.Wta​kichspra​wachtrze​babyćtwar​dym.Biz​nestobiz​nes.
–Tucho​dzinietyl​koobiz​nes–Me​la​niezno​wusię​gnę​łapomo​ji​to–aleore​la​cje

oso​bi​ste.Bar​dzooso​bi​ste.

Naj​wy​raź​niejde​li​kat​neibo​le​sne,po​my​ślałAdam.
–Opo​wiedzmiwszyst​ko.
–Wo​la​ła​bymotymnieroz​ma​wiać.
Nieda​wałzawy​gra​ną.
–Pro​szę.Jatyl​kosta​ramsięcipo​móc.Niebędęwy​gła​szałsą​dów.
Me​la​niepod​nio​słagło​wę.Ichoczysięspo​tka​ły.
–Mójwspól​nikbyłrów​nieżmoimchło​pa​kiem–za​czę​łazwes​tchnie​niem.–My​śla​-

łam, że kie​dyś weź​mie​my ślub, ale oka​za​ło się, że mia​łam klap​ki na oczach. Cały
czasro​man​so​wałzjed​nązna​szychklien​tek,awkoń​cuprze​niósłsiędoniejdoSan
Fran​ci​sco.Za​ję​lisięhan​dlemnie​ru​cho​mo​ścia​mi.–Głosjejza​drżał,leczsięopa​no​-

wa​łaicią​gnę​ła:–Ufa​łammu.Wszyst​kiedo​ku​men​ty,mię​dzyin​ny​miumo​wanaj​mu,
sąnamojena​zwi​sko.Fir​mawca​ło​ścijestmoja.Wózalboprze​wóz.Albojąutrzy​-
mam,albostra​cę.

WAda​miekrewsięza​go​to​wa​ła.Gdy​bydo​stałtegotypawswo​jeręce…
–Strasz​niemiprzy​kro.Tobyłdlacie​biepo​dwój​nycios.
Chciałdo​tknąćjejdło​ni,leczcof​nę​łarękę,pod​nio​słaszklan​kędoustiwy​pi​łaresz​-

tęmo​ji​to.

–Na​wetpo​trój​ny–mruk​nę​ła.
–Ro​mans.Zklient​ką…–Te​razwpeł​nizro​zu​miał,dla​cze​goMe​la​niedo​kła​dasta​-

rań,abytrzy​maćsięodnie​gonady​stans.

–Tak,Ada​mie.Ro​manszklient​ką.Dlako​gośzze​wnątrztowy​glą​datro​chęina​-

czej,praw​da?Nie​któ​rzypo​wie​dzie​li​by,żetonie​sto​sow​ne.

–Za​cho​wałsięjaktchórz–stwier​dził.–Je​ślidwo​jelu​dzijestsobąza​in​te​re​so​wa​-

nych, mogą po​cze​kać, aż umo​wa o świad​cze​niu usług wy​ga​śnie, i do​pie​ro po​tem
wcho​dzićwzwią​zek.

–Iumów​mysię,obiestro​nyniepo​win​nymiećzo​bo​wią​zańwo​becin​nych.–Me​la​-

nieoczy​wi​ściemia​łanamy​śliJu​lię,leczniepo​wie​dzia​łatego.–Iniemogąpro​gra​-
mo​wouni​kaćza​an​ga​żo​wa​niasię.Jazwią​zektrak​tu​jępo​waż​nie.Mamtowge​nach.

Czy to zna​czy, że jest nim za​in​te​re​so​wa​na? Czy on jest go​tów za​an​ga​żo​wać się

wpo​waż​nyzwią​zek?

–Spraw​dzaszmojąprzy​dat​ność?
–Na​wetgdy​by,tomojali​stakry​te​riówdospeł​nie​niajestbar​dzodłu​ga.
Prze​rwał im sy​gnał z ko​mór​ki Ada​ma ozna​cza​ją​cy na​dej​ście wia​do​mo​ści. A już

takdo​brzemiszło,po​my​ślałzezło​ścią.

–Prze​pra​szam.Po​wi​nie​nemwłą​czyćwi​bra​cje.
–Nieprze​pra​szaj.Ro​zu​miem.
Adamprze​czy​tałese​mesiskrzy​wiłsięznie​za​do​wo​le​niem.
„Po​trzeb​nymije​steśwso​bo​tęwie​czo​rem.Ko​la​cja.Przy​je​chałre​ży​ser”.
Wy​glą​danato,żezwią​zeknanibyprzy​no​siwię​cejko​rzy​ściJu​liiniżjemu,po​my​-

ślał. Ju​lia wła​śnie do​sta​ła rolę wy​szcze​ka​nej żony ma​fio​sa z Long Is​land. Agent
twier​dził, że gdy​by nie po​ka​zy​wa​ła się z bo​ha​te​rem gło​śne​go skan​da​lu, nikt nie
brał​byjejpoduwa​gę.

Ese​mesbyłteżnie​mi​łymprzy​po​mnie​niem,żezadrzwia​mipubucze​ka​jąnanie​go

trud​ne zo​bo​wią​za​nia wo​bec ro​dzi​ny. Naj​waż​niej​sze jed​nak w tej chwi​li jest to, że
Me​la​niena​resz​cieza​czę​łamó​wićoso​bie.

–Kło​po​tywbiu​rze?
Adamwy​łą​czyłte​le​fonischo​wałdokie​sze​ni.
–Tomożepo​cze​kać.Awięcnaczymskoń​czy​li​śmy?
–Wo​la​ła​bymzmie​nićte​matalbo–Me​la​nieobej​rza​łasięiru​chemgło​wywska​za​ła

sza​fę gra​ją​cą – po​słu​chać mu​zy​ki. – Otwo​rzy​ła port​mo​net​kę. – Psia​kość, nie mam
drob​nych.

–Roz​mie​nięuJo​ne​sa.
–Ado​sta​nęjesz​czejed​nomo​ji​to?
Adamro​ze​śmiałsię.Lu​biłtakąwy​lu​zo​wa​nąMe​la​nie.Pod​szedłdobaru.Jo​nesna​-

tych​miast mu oświad​czył, że był​by skoń​czo​nym idio​tą, gdy​by się nie po​sta​rał, aby

Me​la​niezo​sta​łajegożoną.

Adamobej​rzałsięnaMe​la​niesto​ją​cąprzedsza​fą.Ko​ły​sa​łabio​dra​miiprze​glą​da​-

łali​stępio​se​nek.Dał​bywszyt​ko,bymócob​jąćjąwta​liiipo​ca​ło​waćwkark.

– Na​resz​cie – mruk​nę​ła, gdy wrę​czył jej garść ćwierć​do​la​ró​wek. Wrzu​ci​ła je do

ma​szy​nyiza​czę​łako​lej​nona​ci​skaćprzy​ci​skiznu​me​ra​mi.

–Ajatoco?–za​pro​te​sto​wał.
Za​sło​ni​łasobąta​bli​cęzprzy​ci​ska​mi.
–Niewiem,czymaszdo​brygust,je​ślicho​dziomu​zy​kę.
–Mamświet​nygustipra​gnęprzy​po​mnieć,żetojafi​nan​su​jętoprzed​się​wzię​cie.

Cośmisięna​le​ży.

–Zgo​da.Wy​bierzje​denka​wa​łek.Tyl​kodo​bry.
Cof​nę​łasię,ustę​pu​jącmumiej​sce.
Boże,dajmisiłę,po​my​ślał.Me​la​nie,nie​za​leż​na,har​da,zmy​sło​waiza​lot​naprzy​-

po​mi​na​łamute​raztam​tądziew​czy​nęsprzedroku,któ​ragoza​wo​jo​wa​ła.Nachy​bił
tra​fiłprzy​ci​snąłprzy​cisk.

–Cotozapio​sen​ka?Niewi​dzia​łamnu​me​ru.
Adamna​wetnieza​pa​mię​tałty​tu​łu.
–Zo​ba​czysz.Nie​spo​dzian​ka.
Me​la​niesłom​kąza​mie​sza​łakok​tajl.
–Mo​gła​bymwy​pićta​kichsie​dem,alewte​dymu​siał​byśwsa​dzićmniewtak​sów​kę,

boalbobymza​snę​ła,alboro​bi​łastrasz​negłup​stwa.

–Niechcę,że​byśtylewy​pi​ła,alecodoresz​tymogęcito​wa​rzy​szyć.
– Tak w ciem​no? – Uśmiech​nę​ła się do nie​go szel​mow​sko. – W ta​kim ra​zie za​-

tańcz​my.

Czułprze​moż​nąchęć,bypo​ca​ło​waćjąwusta.
–Tusięwła​ści​wienietań​czy.
–Czaswpro​wa​dzićnowezwy​cza​je.–Wzię​łagozarękęipo​ło​ży​łaso​bienabio​-

drze.

Mia​łaszczę​ście,żejegopal​cesłu​cha​łypo​le​ceńzmó​zgu.Wprze​ciw​nymra​ziena​-

tych​miast roz​wią​za​ły​by wę​zeł ko​per​to​wej su​kien​ki. Ob​jął Me​la​nie w ta​lii, dru​gą
rękąująłjejdłoń,przy​cią​gnąłjądosie​bieiza​py​tał:

–Aje​ślipo​wiem,żenietań​czę?–Ob​ró​ciłsięzniąnawol​nymka​wał​kupod​ło​gi.
–Na​zwęciękłam​cą.–Dałasiępro​wa​dzićwtaktme​lo​dii.
– Praw​dę mó​wiąc, nie lu​bię tań​czyć, ale z tobą mi się po​do​ba. Na​wet bar​dzo.

Przy​nam​niejmogęciętrzy​maćwra​mio​nach.

–Przeztrzymi​nu​ty.Tyletrwatame​lo​dia.
–Wrzu​ci​li​śmydwado​la​ry.Je​ślido​brzeli​czę,ku​pi​łemso​biedwa​dzie​ściami​nuttej

przy​jem​no​ści.

–Podwa​run​kiem,żebę​dzieszprzy​zwo​iciesięza​cho​wy​wał.
Adamza​śmiałsięci​cho.
–Je​ste​śmyobo​jemi​strza​miwkrą​że​niuwo​kółte​ma​tu.Anity,anijaniechce​mysię

przy​znać,oczymna​praw​dęmy​śli​my.

Me​la​niespoj​rza​łamuwoczy.
–Typierw​szy.Po​wiedz,oczymmy​ślisz?
Jejod​wa​gawzię​łasięzmo​ji​to,leczpo​sta​no​wiłjejdo​rów​naćiza​ry​zy​ko​waćszcze​-

rość.

–My​ślę,żeje​steśpięk​na,in​te​li​gent​na,sek​sow​naidow​cip​na.My​ślę,żefa​cet,któ​-

rycięrzu​cił,todu​reń.My​ślę,żespo​ty​ka​jącsięzJu​lią,tra​cęczas,któ​rymógł​bym
spę​dzićztobąispró​bo​waćwspól​niezbu​do​waćcośzna​czą​ce​go.

Me​la​nieza​mru​ga​łapo​wie​ka​mi.
–Moc​ne.
–Zbytmoc​ne?
–Eee,nie.–Po​trzą​snę​łagło​wą.–Za​sko​czy​łeśmnie.
–Czym?Wiesz,codocie​bieczu​ję.Wiesz,żegdy​byśmidałaszan​sę,sko​rzy​stał​-

bymzniej.

–Cobynamtodało?Spo​ty​ka​li​by​śmysięprzezty​dzień,dwa,ażbyśsięmnąznu​-

dził?

Ser​ceza​bi​łomumoc​no.Je​ślija​kaśpart​ner​kagonu​dzi​ła,todla​te​go,żecze​gośjej

bra​ko​wa​ło.Me​la​niena​to​miastpo​sia​da​ławszyst​kiece​chy,ja​kichszu​kałwko​bie​cie.

–Tyni​g​dybyśmisięnieznu​dzi​ła.
–Dla​cze​gomia​ła​bymciwie​rzyć?Na​wetkie​dyby​łeśofi​cjal​nieza​rę​czo​ny,uga​nia​-

łeśsięzaspód​nicz​ka​mi.

ROZDZIAŁTRZYNASTY

Ro​gerLang​fordpła​ciłMe​la​niewy​so​kieho​no​ra​rium,alekon​traktnieobej​mo​wał

prac zwią​za​nych z przy​go​to​wa​niem do​rocz​nej gali Lang​Te​lu. Me​la​nie pod​ję​ła się
do​dat​ko​wych obo​wiąz​ków czę​ścio​wo dla​te​go, że uro​czy​stość mia​ła cha​rak​ter do​-
bro​czyn​ny,aczę​ścio​wodla​te​go,żebyłtopunktkul​mi​na​cyj​nykam​pa​niiwi​ze​run​ko​-
wejAda​ma.Im​pre​zamusibyćzor​ga​ni​zo​wa​nawzor​co​wo,więcpo​sta​no​wi​łategodo​-
pil​no​wać.

Kie​dylek​kospóź​nio​naiwal​czą​cazgi​gan​tycz​nymka​cemwbie​gładoogrom​nejsali

wy​na​ję​tejnaban​kiet,za​sta​łajużtamsio​stręAda​ma,Annę.

–Dzię​ku​ję,żezgo​dzi​łaśsięmipo​ma​gać–po​wi​ta​łająAnnazuśmie​chem,odrazu

prze​cho​dzącnaty.–Je​stemzdez​o​rien​to​wa​na.

– Nie przej​muj się – od​par​ła Me​la​nie. – Mam spo​re do​świad​cze​nie w tych spra​-

wach.

Myśl o gali dzia​ła​ła na nią przy​gnę​bia​ją​co. Ten wie​czór bę​dzie ozna​czał ko​niec

pra​cyzAda​mem.Onwró​cidoswo​je​goży​cia,onadoswo​je​go.Cza​sa​miwy​obra​ża​ła
so​bie,żerazczydwaumó​wiąsięnako​la​cję,leczte​razwąt​pi​ła,czystar​czyjejod​-
wa​gi,abyza​pro​po​no​waćspo​tka​nie.Acze​ka​nienagestzjegostro​nyjużwy​da​wa​ło
siętor​tu​rą.Nado​da​tekwszyst​kowska​zy​wa​łonato,żepoko​la​cjiAdamiJu​liawy​-
mknąsięgdzieśtyl​kowedwo​je.

Ra​zemobe​szłysale,spraw​dza​jącstanprzy​go​to​wańzno​tat​ka​miotrzy​ma​ny​miod

asy​sten​taRo​ge​ra.Wy​strój,na​kry​ciesto​łóworazja​dło​spisza​pla​no​wa​nowie​lemie​-
się​cytemu.Donichna​le​ża​łowła​ści​wietyl​kouzgod​nie​niepro​gra​muiusta​le​nie,kie​-
dyprze​mó​wiRo​ger,akie​dyAdam.

–Go​dzi​nanakok​taj​lewy​star​czy–stwier​dzi​łaMe​la​nie.–Do​pil​nu​ję,abyprzed​sta​-

wi​cie​le me​diów za​ję​li do​god​ne sta​no​wi​ska. Ro​zu​miem, że mowa two​je​go ojca bę​-
dziekrót​ka.

Za​dzwo​niłjejte​le​fon,lecznieode​bra​ła.
–Nielicznato.–Annaro​ze​śmia​łasię.–Tatalubibrzmie​nieswo​je​gogło​su.
–Mu​szęprze​kon​sul​to​waćiprze​ćwi​czyćzAda​memjegowy​stą​pie​nie,więczaj​mę

sięteżprze​mó​wie​niemwa​sze​goojca.Je​ślibę​dziezbytdłu​gie,re​por​te​rzywy​bio​rą
tyl​ko frag​men​ty, a tego nie chce​my. – Me​la​nie do​pi​sa​ła w swych no​tat​kach od​po​-
wied​nipunkt.–Poojcunamów​ni​cęwej​dzieAdam,wy​gło​simowę,na​stęp​nieto​ast
iko​la​cja.

–Królobej​mietron.
Wła​śnie. Speł​ni ma​rze​nie ży​cia, przej​mie za​rzą​dza​nie kor​po​ra​cją stwo​rzo​ną

przezRo​ge​raLang​for​da.

–Topra​wiejakko​ro​na​cja,praw​da?
Annapo​wo​liski​nę​łagło​wą.
– Mama twier​dzi, że oj​ciec cze​kał na ten mo​ment od chwi​li na​ro​dzin Ada​ma. –

Głosjejlek​koza​drżał,leczsięopa​no​wa​ła.–Wszy​scysą​dzi​li​śmy,żetona​stą​pi,kie​dy
tataprzej​dzienaeme​ry​tu​rę,aniezpo​wo​ducho​ro​by,któ​ragoza​bi​ja.

Ser​ceMe​la​niewy​peł​ni​łowspół​czu​cie.

–Ogrom​niemiprzy​kro.Musiwambyćbar​dzocięż​ko.
Te​le​fonza​dzwo​niłpo​now​nie,leczitymra​zemnieode​bra​ła.
– Dzię​ku​ję. Nie wiem, dla​cze​go tata wła​śnie mnie zle​cił przy​go​to​wa​nie gali. To

tro​chęjak​byrzu​ciłmiochłapnapo​cie​sze​nie.

–Ochłap?Napo​cie​sze​nie?
–Dziw​ne,żeAdamnicciniepo​wie​dział.Spę​dza​ciezsobąmnó​stwocza​su.Jesz​-

cze przed cho​ro​bą taty za​czę​łam go na​ma​wiać i prze​ko​ny​wać, żeby mnie uczy​nił
swo​ją na​stęp​czy​nią. Nie​ste​ty w pew​nych spra​wach re​pre​zen​tu​je men​tal​ność z lat
pięć​dzie​sią​tych.To​le​ru​jemojądzia​łal​nośćbiz​ne​so​wąpodwa​run​kiem,żeprzyoka​-
zjiszu​kammęża.

Me​la​nieniemia​łapo​ję​ciaory​wa​li​za​cjimię​dzyro​dzeń​stwem.
–Mójoj​ciectrak​tu​jemnietaksamo.Tyl​kocze​ka,ażpo​wi​niemisięnoga,bobę​-

dzie mógł po​wie​dzieć: a nie mó​wi​łem? Oczy​wi​ście to mnie tyl​ko jesz​cze bar​dziej
mo​bi​li​zu​jedopra​cy.Mu​szęmuudo​wod​nić,żeniemara​cji.

Uśmie​szekprze​mknąłpotwa​rzyAnny.
– Wła​śnie. Na​wet so​bie nie wy​obra​żasz, jak cięż​ko ha​ro​wa​łam na uczel​ni, żeby

zdo​byćwy​ni​kilep​szeodAda​ma.Chcia​łampo​ka​zaćojcu,żemamyrów​nekwa​li​fi​ka​-
cje.

–Adamjestwy​bit​niein​te​li​gent​ny.Trud​nojestgopo​bić.
–Mniesięuda​ło.
Te​le​fonMe​la​nieza​dzwo​niłporaztrze​ci.
–Prze​pra​szam,ktośsiędomniedo​bi​ja.
–Oczy​wi​ście.
–Me​la​nieCo​stel​lo.Słu​cham?
–MówiBethzeki​py„Mid​ni​ghtHour”.Je​denzuczest​ni​kówza​cho​ro​wałiwostat​-

niejchwi​liod​wo​łałudziałwpro​gra​mie.CzyAdamLang​fordbył​byza​in​te​re​so​wa​ny?
Bar​dzonamza​le​ży.

Me​la​niespoj​rza​łanaze​ga​rek.
–Októ​rej?
–Czymógł​bysięsta​wićwstu​diuzago​dzi​nę?Zaj​miesięnimfry​zjericha​rak​te​ry​-

za​tor.

Psia​kość!
–Tak,oczy​wi​ście.Bę​dzie​my.

Dwie go​dzi​ny po te​le​fo​nie roz​go​rącz​ko​wa​nej Me​la​nie Adam był go​to​wy sta​nąć

przedka​me​ra​mi.Pra​wiego​to​wy,po​nie​ważzże​ra​łagotre​ma.

–Możegdy​bymmiałwię​cejcza​sunaprzy​go​to​wa​nie…–zwie​rzyłsięMe​la​nie.
Od tam​te​go wie​czo​ru w pu​bie U Fla​her​ty’ego wciąż nie mógł się otrzą​snąć po

tym,comupo​wie​dzia​ła.

To praw​da, gdy był za​rę​czo​ny, po​peł​nił kil​ka błę​dów. Sam do​szedł do ta​kie​go

wnio​sku,cho​ciażpew​nieniktbymunieuwie​rzył.Asu​ge​stieMe​la​nie,żeszyb​koby
sięniąznu​dził,sąab​sur​dal​ne.Niąni​g​dybysięnieznu​dził.Wła​śniedla​te​gotakbar​-
dzogopo​cią​ga​ła.

–Wy​lu​zuj–rze​kła.–Bę​dziedo​brze.Zo​ba​czysz.
– Rzecz w tym, że ja ni​g​dy nie mam tre​my. To ja​kiś znak. – Ner​wo​wym ru​chem

prze​cze​sałpal​ca​miwło​sy.

–Prze​stań.Nisz​czyszso​biefry​zu​rę.
–Zda​jeszso​biespra​wę,żezachwi​lęmi​lio​nylu​dzibędąmnieoglą​da​ły?Lu​dzi,któ​-

rzychcązo​ba​czyćgo​ścidow​cip​nych,in​te​li​gent​nychicza​ru​ją​cych?Niepo​tra​fiębry​-
lo​waćnaza​wo​ła​nie.

Me​la​niepo​ło​ży​łamuręcenara​mio​nach.
–Popierw​szeod​dy​chajgłę​bo​ko.Podru​giezmieńko​szu​lę.Tajestnie​świe​ża.No,

roz​bie​rajsię.

–Toniejestod​po​wied​nime​mentnaseks.
–Wi​dzisz?Po​tra​fiszbyćdow​cip​ny,in​te​li​gent​nyicza​ru​ją​cynaza​wo​ła​nie.
Adamza​cząłroz​pi​naćko​szu​lę.Wjegofan​ta​zjachtoza​wszeMe​la​nieroz​pi​na​łamu

gu​zi​ki.Aletojużsięniesta​nie.Dlaniejnapierw​szymmiej​scujestpra​caika​rie​ra.
Zresz​tą nie może mieć do niej pre​ten​sji. Nie jest hi​po​kry​tą. W koń​cu jego na​rze​-
czeń​stworoz​pa​dłosięztegosa​me​gopo​wo​du.Ży​ciepry​wat​nescho​dzi​łounie​gona
dal​szyplan.

– Sko​ro już je​ste​śmy przy stro​jach, mu​si​my po​roz​ma​wiać, w czym wy​stą​pisz na

gali.Cho​ciażmo​że​myzde​cy​do​waćprzyoka​zjipró​byprze​mó​wie​nia.

–Zgo​da.
Dogar​de​ro​byzaj​rza​łain​spi​cjent​ka.
–Zapięćmi​nutza​czy​na​my!–za​ko​mu​ni​ko​wa​ła,awi​dząc,żeAdamjestspo​co​ny,

z nie​za​do​wo​le​niem po​krę​ci​ła gło​wą. – Ma pan pół mi​nu​ty na wło​że​nie ko​szu​li, bo
do​sta​nęza​wa​łu.

–Bę​dziedo​brze–wtrą​ci​łaMe​la​nie.–PanLang​fordjesttakiprzy​stoj​ny,żena​wet

kie​dybę​dzieświe​ciłpo​tem,przedka​me​ra​miwy​pad​niezna​ko​mi​cie.–Zwra​ca​jącsię
doAda​ma,rze​kła:–Bę​dziedo​brze,zo​ba​czysz.

–Dzię​kizamo​ral​newspar​cie.–Na​chy​liłsięijąpo​ca​ło​wał.–Ostat​niraztaksię

de​ner​wo​wa​łemwgim​na​zjumprzedwy​bo​ra​minaprze​wod​ni​czą​ce​gokla​sy.

–Je​stempew​na,żepo​bi​łeśkon​ku​ren​tównagło​wę.
–Prze​ciw​nie.Prze​gra​łemzkre​te​sem.

Me​la​nieszy​ko​wa​łasięnanaj​gor​sze,leczoka​za​łosię,żezu​peł​nienie​po​trzeb​nie

się de​ner​wo​wa​ła. Z chwi​lą, kie​dy wszyst​kie re​flek​to​ry skie​ro​wa​ły się na nie​go,
Adamuru​cho​miłswójnie​od​par​tyczariwmgnie​niuokaza​wo​jo​wałwszyst​kichobec​-
nychwstu​diu.

Go​spo​darz pro​gra​mu, Bil​ly Da​nvil​le, w dia​de​mie z na​pi​sem „Księż​nicz​ka” uło​żo​-

nymzestra​sów,jużwpierw​szympy​ta​niuza​dałmoc​nycios.

–Sta​łeśsiębo​ha​te​remskan​da​lu.
Trzyty​go​dnietemuAdamob​ru​szył​bysięzain​ge​ro​wa​niewjegoży​ciepry​wat​ne,

te​razjed​nakprzy​brałswo​bod​niej​sząpozęiza​ri​po​sto​wał:

– Nie za​uwa​ży​łem. By​łem zbyt za​ję​ty roz​gryw​ka​mi uni​wer​sy​tec​kich dru​żyn ko​-

szy​ków​ki.

Wi​dzo​wiepar​sk​nę​liśmie​chem.Bil​lytak​żesięro​ze​śmiał,zdjąłdia​dem,leczdrą​żył

te​mat.

– Po​mów​my po​waż​nie – rzekł. – Zo​sta​wi​łeś tam​ten in​cy​dent za sobą. W cią​gu

ostat​nichkil​kuty​go​dnidzię​kilicz​nymwy​wia​dommię​li​śmyszan​sęle​piejciępo​znać.

Te​razjużwie​my,żeje​steśnietyl​koprzy​stoj​nymspe​cemodnaj​now​szychsys​te​mów
in​for​ma​tycz​nych, lecz rów​nież, że po​dzi​wia​nie po​ślad​ków ak​tu​al​nej part​ner​ki to
two​jeulu​bio​neza​ję​cie.

–Po​dob​niejakwszyst​kichAme​ry​ka​nówpłcimę​skiej–skon​tro​wałAdam.
Bil​lyuśmiech​nąłsię.
– Rze​czy​wi​ście. Dziś rano za​sta​na​wia​łem się na​wet, czy i ja nie po​wi​nie​nem

przyj​rzeć się bli​żej pu​pie two​jej dziew​czy​ny. – Wi​dzo​wie za​re​ago​wa​li wy​bu​chem
śmie​chu.–Ależar​tynabok.Opo​wiedz,pro​szę,ozwiąz​kuzJu​liąKeys.Nazdję​ciach
wy​glą​da​cie na bar​dzo za​in​te​re​so​wa​nych sobą. Czy usły​szy​my bi​cie we​sel​nych
dzwo​nów?

We​sel​nedzwo​ny?Me​la​niewstrzy​ma​łaod​dech.CoAdamod​po​wie?Cochcia​ła​by,

abyod​po​wie​dział?

Zkaż​dymdniemzwią​zekAda​mazJu​liąwy​glą​dałco​razwia​ry​god​niej.Czynietego

chcia​ła?Samagopchnę​ławjejra​mio​na.

Adampo​pra​wiłsięwfo​te​lu.
–Nie.Bi​ciawe​sel​nychdzwo​nówniebę​dzie,ata​blio​dymogąso​biewy​pi​sy​wać,co

imsiężyw​niepo​do​ba.

–Alemię​dzywamido​brzesięukła​da,praw​da?
Adamza​cho​wy​wałka​mien​nyspo​kój.
–Jaknaj​le​piej.Ju​liajestpięk​ną,in​te​li​gent​nąiuta​len​to​wa​nąko​bie​tą.Każ​dymęż​-

czy​zna,zktó​rymze​chcedzie​lićswójczas,możena​zwaćsięszczę​ścia​rzem.

Bil​lykiw​nąłgło​wą.
–Nawszel​kiwy​pa​dekgdy​byztobąze​rwa​ła,dajjejmójnu​mer.
Adamświet​nieso​biera​dził.Od​pie​rałcio​sy,śmiałsięzdow​ci​pównaswójte​mat,

nieuchy​lałsięodko​men​ta​rzanakło​po​tli​wepy​ta​nia,odzwie​rzeńby​łejna​rze​czo​nej,
zktó​rychwy​ni​ka​ło,żeniepo​tra​fiza​an​ga​żo​waćsięwzwią​zek,docho​ro​byojca.Za​-
pew​niłpro​wa​dzą​ce​go,żeoj​ciecmawspa​nia​łąopie​kęle​kar​skąico​dzien​niecho​dzi
dopra​cy.Wkoń​cuBil​lyza​py​tałwprost:

–Kie​dytysta​niesznacze​leLang​Te​lu?
–Tachwi​la,je​ślikie​dy​kol​wiekna​stą​pi,jestbar​dzood​le​gła.Nieza​przą​tamso​bie

zbyt​niogło​wypo​dob​ny​mispra​wa​mi.

–Jaktojestdo​ra​staćwcie​niutaknie​zwy​kłe​goczło​wie​ka?
–Zbie​giemlatzro​zu​mia​łem,żeje​ślibędępo​zo​sta​wałwjegocie​niu,ni​g​dymunie

do​rów​nam. Oj​ciec chce, że​bym był taki jak on. Odzie​dzi​czy​łem po nim wie​le cech
cha​rak​te​ru, ale mu​szę być sobą. Cho​ciaż gdy​bym miał syna, pew​nie pra​gnął​bym
tegosa​me​go.

Wy​stępAda​maw„Mid​ni​ghtHour”byłtrium​fem.Me​la​nieroz​pie​ra​ładuma.
–Jakwy​pa​dłem?–Sze​ro​kiuśmiechnajegotwa​rzyświad​czył,żedo​sko​na​lewie,iż

od​niósłsuk​ces.

–Wspa​nia​le.Na​wetgdy​bymchcia​ła,niena​pi​sa​ła​bymcilep​szychod​po​wie​dzi.
–Trze​batouczcić.
–UFla​her​ty’ego?Tyl​kotamniewzbu​dziszsen​sa​cji.
–Bartoniemiej​scenapi​cieszam​pa​na.–Adamspoj​rzałnaniązuko​sa.–Mia​łem

namy​ślimójapar​ta​ment.Je​dento​astprzedsnem.

Miesz​ka​nieAda​ma.Szam​pan.Wgło​wieMe​la​nieroz​le​głysięsy​re​nyalar​mo​we.

–Zro​bi​łosiępóź​no.Ju​trojestdzieńpra​cy.
–Pra​co​wa​li​śmycaływie​czór.Na​le​żysięnamprze​rwaidrinkdlauczcze​niasuk​-

ce​su.Obie​cu​ję,żebędędżen​tel​me​nem.

–To​biechy​basięwy​da​je,żeza​wszeje​steśdżen​tel​me​nem.
–Niewy​da​jemisię.Tofaktnie​za​prze​czal​ny.Japopro​stuje​stemdżen​tel​me​nem

wkaż​dymcalu.

ROZDZIAŁCZTERNASTY

Strze​liłko​rekodszam​pa​na.Adamna​peł​niłdwakie​lisz​kimu​su​ją​cymwi​nemobar​-

wie zło​ta. Sa​tys​fak​cja z od​nie​sio​ne​go suk​ce​su wpra​wia​ła go w eu​fo​rię. A może to
ra​dość,żego​ściusie​bieMe​la​nie?Samą.

Wznie​ślito​ast.OczyMe​la​niebłysz​cza​ły,za​pra​sza​łydoflir​tu.Za​pra​gnąłspró​bo​-

wać po​now​nie, na​wet je​śli zno​wu spo​tka​ła​by go od​mo​wa taka jak wów​czas w gó​-
rach:dłońMe​la​nieprzy​ło​żo​nadojegopier​siiszept„Niemogę”.

–By​łeśwspa​nia​ły.Na​praw​dę–po​chwa​li​ła.
Adamroz​piąłman​kie​tyko​szu​liipod​wi​nąłrę​ka​wy.Byłwsiód​mymnie​bie.Bar​dzo

daw​nonieczułta​kie​gopod​nie​ce​nia.Dziświe​czo​remdo​ko​pałwszyst​kim,acoważ​-
niej​sze,zro​bi​litowspól​niezMe​la​nie.

–Dzię​ku​ję,aletotwo​jaza​słu​ga.Gdy​byśminiepo​mo​głapo​zbyćsiętre​my,dał​bym

pla​mę.

Me​la​nieprze​szładosa​lo​nu.Ru​szyłzanią.
–Wie​dzia​łam,żedaszradę.–Mach​nę​łaręką.–Za​wszemia​łamdocie​bieab​so​lut​-

ne za​ufa​nie. Są mię​dzy nami kwe​stie spor​ne, ale jed​no za​wsze wie​dzia​łam. Kie​dy
obie​cu​jesz,żecośzro​bisz,do​trzy​mu​jeszsło​wa.

Gdywjegoży​ciupry​wat​nymiza​wo​do​wymdo​cho​dzi​łodoza​wi​ro​wań,lu​dzietra​ci​-

lidonie​goza​ufa​nie.Oj​ciec,za​rządLang​Te​lu,na​wetjegowspół​pra​cow​ni​cyna​bie​ra​-
lidy​stan​su.Me​la​niena​to​miastwie​rzy​ławnie​gonie​za​leż​nieodoko​licz​no​ści.Opar​ła
sięte​razofra​mu​gęjed​ne​gozwy​so​kichokien.Świa​tłanoc​ne​gomia​stapa​da​łynajej
roz​pro​mie​nio​nątwarz.

– A gdy​bym po​wie​dział, że chcę cię po​ca​ło​wać, też byś mi uwie​rzy​ła? – Sły​szał

swójprzy​spie​szo​nyod​dech.

–Wieszdo​sko​na​le,żenieotomicho​dzi​ło.
–Chcętego.Odtam​te​gowie​czo​ruwba​rzeoni​czymin​nymniepo​tra​fięmy​śleć.

Te​raz, kie​dy pa​trzę na cie​bie opro​mie​nio​ną świa​tłem księ​ży​ca, kie​dy wi​dzę tę su​-
kien​kę,kie​dyprzy​po​mi​namso​bie,jakmojarękaide​al​niemie​ścisięwewgłę​bie​niu
two​jejta​lii…

–Wswo​jejwi​zjipo​su​waszsięda​lejniżpo​ca​łu​nek.
–Ow​szem.
Nieod​wra​ca​jącwzro​kuodwi​do​kumia​stazaoknem,za​py​ta​ła:
–CozJu​lią?
–Onaniejestko​bie​tą,któ​rejpra​gnę.
–Mu​szęwy​pićwię​cejszam​pa​na,żebywtouwie​rzyć.Dzi​siajpo​wie​dzia​łeś,żetyl​-

kogłu​piecniechciał​byzniąbyć.

Adampo​krę​ciłgło​wą.
–Nie.Po​wie​dzia​łem,żekaż​dymęż​czy​zna,zktó​rymonaze​chcedzie​lićswójczas,

możena​zwaćsie​bieszczę​ścia​rzem.Tonietosamo.

–Domi​strzo​stwaopa​no​wa​łeśsztu​kęod​wra​ca​niakotaogo​nem.
Adamchwy​ciłjązara​mięizmu​sił,bynanie​gospoj​rza​ła.
– Bła​gam, przy​znaj, że wiesz, że z Ju​lią to zwią​zek na niby. To był twój po​mysł.

Twójplan.

Me​la​nieob​ró​ci​łasięca​łymcia​łemwjegostro​nę.
–Samprzy​zna​łeś,żeniepo​tra​fiszuda​wać.Wi​dzia​łamwa​szezdję​cia.Spra​wia​ją

wra​że​nieau​ten​tycz​nych.

–Zdję​ciaspra​wia​jąta​kiewra​że​nie,ja​kiere​dak​to​rzychcą,żebyspra​wia​ły.Ktojak

kto,aletypo​win​naśsięnatymznać.

Prze​chy​li​łagło​węispoj​rza​łananie​gozuko​sa.
–Chy​bapo​win​nam.
–Zdję​ciawta​blio​dachnieprze​są​dza​jąotym,czyparajestwzwiąz​ku.Dotego

po​trzeb​najestwięź.

–Wiem.–Kiw​nę​łagło​wą,leczwjejoczachna​dalcza​iłsięcieńwąt​pli​wo​ści.–Ale

onewy​glą​da​jątakprze​ko​nu​ją​co.

Cozro​bić,bymuuwie​rzy​ła?
–Towszyst​kodzię​kiJu​lii.Jatyl​kosto​su​jęsiędojejwska​zó​wek.Aleonaniejest

ko​bie​tą,któ​rejpra​gnę.Tyniąje​steś.

Me​la​niedo​tknę​łajegodło​ni.
–Je​stemskłon​nauwie​rzyćcinasło​wo,alele​piej,abyśmitopo​ka​zał.
Adamwy​jąłjejkie​li​szekzrękiiod​sta​wiłnasto​lik.
–Cze​ka​łemnatakąspo​sob​ność–oznaj​mił.–Ni​cze​gobar​dziejniepra​gnę.–Ujął

jej twarz w dło​nie, zaj​rzał w oczy, pal​ca​mi de​li​kat​nie po​gła​dził je​dwa​bi​stą skó​rę
szyi.Czuł,jakprzezjegocia​łoprze​ta​czasięfalago​rą​ca,jakprze​ra​dzasięwrwą​cą
rze​kęijakna​ra​stawnimata​wi​stycz​napo​trze​ba.–Mamnatocałąnoc.

Na​chy​liłsięnadMe​la​nie.Wstrzy​ma​łaod​dech,agdypo​czu​łanawar​gachza​bor​-

czydo​tykjegowarg,niemia​ławąt​pli​wo​ści,żejejpra​gnie.Przy​war​ładonie​go,wtu​-
li​łasięwjegocie​płecia​łoiod​da​łapo​ca​łu​nek.

Pra​gnę​łaroz​ko​szo​waćsiępiesz​czo​ta​miAda​ma,lecztłu​mio​natę​sk​no​tawy​bu​chła

znowąsiłą.Ogar​nę​łająnie​cier​pli​wość,wszyst​kodzia​łosięzawol​no.Szarp​nę​łagu​-
zi​kijegoko​szu​li,po​gła​dzi​łanagitors.

– Kie​dy zmie​nia​łeś tę ko​szu​lę, prze​ży​wa​łam tor​tu​ry. – Ścią​gnę​ła mu ją z ra​mion

irzu​ci​łanapod​ło​gę.–Wgło​wiemia​łamjed​nąmyśl.Do​tknąćcię.

– Dla mnie już samo prze​by​wa​nie koło cie​bie jest tor​tu​rą – od​parł. – Z tru​dem

zbie​rammy​śli.

Oto​czył Me​la​nie ra​mio​na​mi i moc​no ją przy​tu​lił. Cie​pło jego skó​ry prze​ni​ka​ło

przezsu​kien​kędokaż​dejcząst​kijejcia​ła.Zi​ści​łosięjejma​rze​nie,wob​ję​ciachAda​-
ma od​na​la​zła swo​je miej​sce. Ogar​nę​ło ją uczu​cie nie​wy​sło​wio​nej ulgi, zaś w dole
brzu​cha za​czę​ło pul​so​wać pod​nie​ca​ją​ce na​pię​cie mię​dzy pra​gnie​niem da​wa​nia
ibra​nia.Na​resz​ciespeł​ni​łosięto,oczymob​se​syj​nieśni​łaprzezcałyrok.Na​resz​-
cieuwol​ni​łasięodżalu,żewte​dyodnie​goode​szła.

Adam po​ca​łun​ka​mi po​kry​wał jej szy​ję. Roz​piął su​wak su​kien​ki, ścią​gnął ją z ra​-

mion,zsu​nąłzbio​der.Wtejchwi​liMe​la​nieniezwa​ża​łanato,żenaj​droż​szasu​kien​-
kawjejgar​de​ro​bielą​du​jenapod​ło​dzejakmo​kryręcz​nikpoprysz​ni​cu.Kie​dydo​-
tknę​łaklam​rypa​skaAda​ma,przy​trzy​małjejręce.

–Nietu​taj.
Ser​ce jej za​drża​ło. Czy te​raz to w Ada​mie górę bie​rze głos roz​sąd​ku? Bo w tej

chwi​lionapra​gnę​ła,abyobo​jeoka​za​lisła​bość,abysiępod​da​li,abyprze​sta​limy​śleć
ka​te​go​ria​mi,copo​win​ni,acze​goniepo​win​ni,comogą,acze​goniemogą.

–Pro​szę,nieod​trą​cajmnie–szep​nę​ła.
–Nieod​trą​cam.Pra​gnętyl​koko​chaćsięztobąwmoimłóż​ku.Dłu​gocze​ka​łemna

tęchwi​lę.Chcę,abybyłanaj​pięk​niej​sza.–WziąłMe​la​niezarękęiza​pro​wa​dziłdo
sy​pial​ni.Tamob​jąłjąmoc​nowpa​sieipo​ło​żyłnałóż​ku.–Znacz​niele​piej–mruk​nął.
–Mu​szęnacie​biepa​trzeć.

Przezoknasą​czy​łosiędopo​ko​juświa​tłoksię​ży​ca,wy​peł​nia​jącwnę​trzesre​brzy​-

stymbla​skiem.

–Je​steśtakapięk​na.Ażtrud​nomiogar​nąćtoumy​słemizmy​sła​mi.
Nie mo​gła ode​rwać od nie​go oczu. Za​chwy​ca​ła się wy​ra​zi​sty​mi ry​sa​mi twa​rzy,

sze​ro​kąklat​kąpier​sio​wą.Pra​gnę​łagodo​ty​kać,ca​ło​wać,apo​tempo​czućgogłę​bo​-
kowso​bie.

–Dośćtegopa​trze​nia–oznaj​mi​ła.–Chcęcie​bie.Po​trze​bu​ję.–Przy​su​nę​łasiębli​-

żejbrze​gułóż​ka,usia​dła,roz​pię​łamupa​sek,ścią​gnę​łaspodnieibok​ser​ki.

Po​gła​dzi​ła na​brzmia​ły czło​nek, po​tem oto​czy​ła go pal​ca​mi. Adam za​mknął oczy,

z jego ust wy​rwał się po​mruk roz​ko​szy. Oparł dło​nie na ra​mio​nach Me​la​nie i po​-
pchnąłjąnałóż​ko.Wy​cią​gnąłsięobokniej,ob​jąłją,po​szu​kałza​pię​ciabiu​sto​no​sza,
roz​piął ha​ft​ki. War​ga​mi uca​ło​wał pierś, po​tem de​li​kat​nie wcią​gnął twar​dy ko​niu​-
szek w usta. Gdy zdej​mo​wał jej figi, po​czu​ła, jak w ocze​ki​wa​niu na speł​nie​nie jej
cia​ło po​kry​wa się gę​sią skór​ką. Już nic ich nie mo​gło po​wstrzy​mać. Przy​war​li do
sie​biebio​dra​mi,sple​tlino​ga​mi,złą​czy​lipo​ca​łun​ka​mi.

–Jesz​czechwi​la–szep​nąłizszu​flad​kisto​li​kawy​cią​gnąłopa​ko​wa​niezpre​zer​wa​-

ty​wą.

–Jacijąza​ło​żę.–Pra​gnę​łasko​rzy​staćzkaż​dejoka​zji,bygodo​tknąć.
Adamwrę​czyłjejopa​ko​wa​nie.
–Mó​wi​łemcijuż,żeje​steśide​ałem?–za​py​tał.
– Nie. – Pchnę​ła go na ple​cy, usia​dła mu na udach. Z lu​bo​ścią wpa​try​wa​ła się

wjegotwarz.–Po​wiedztojesz​czeraz.

–Nieumó​wi​li​śmysię,żecitopo​ka​żę?–Za​śmiałsię,przy​cią​gnąłjądosie​bieipo​-

ca​ło​wałtakżar​li​wie,jak​bychciałnad​ro​bićstra​co​nyczas.–Mu​szęcięczućjaknaj​-
bli​żej sie​bie. – Unio​sła bio​dra, sze​rzej roz​su​nę​ła nogi. Na jed​no mgnie​nie obo​je
wstrzy​ma​li od​de​chy. Po​łą​czy​li się. To, na co tak dłu​go cze​ka​li, zi​ści​ło się. – Je​steś
nie​wia​ry​god​na–szep​nąłmię​dzypo​ca​łun​ka​mi.

Prze​wró​ciłjąnaple​cy,wplótłpal​cewjejwło​sy,po​wo​lipo​ru​szyłbio​dra​mi,po​tem

szyb​ciej,głę​biej.Me​la​nieczu​ławzbie​ra​ją​cąwniejspi​ra​lęroz​ko​szy.Owi​nę​łaAda​-
ma nogą w pa​sie, przy​ci​snę​ła łyd​ką, aby czuć go jesz​cze moc​niej. Od​dech Ada​ma
stał się nie​rów​ny, jej zaś płyt​ki, przy​spie​szo​ny. Szczy​to​wa chwi​la ulgi szyb​ko się
zbli​ża​ła.

Adamdłu​gotrzy​małdrżą​cąMe​la​niewob​ję​ciach.
Czytosta​łosięna​praw​dę?Amożetotyl​kosen?Przy​tu​li​łasiędonie​go,pod​da​ła

czu​łympiesz​czo​tominie​za​po​mnia​nympo​ca​łun​kom.

–Tobyłonie​wia​ry​god​ne–Adamode​zwałsiępierw​szy.–Speł​ni​łosięwszyst​ko,na

cotakdłu​gocze​ka​łem.

–Fan​ta​stycz​ne–od​par​ła.Te​razonagopo​ca​ło​wa​łaipal​ca​miprze​cze​sa​łazmierz​-

wio​newło​sy.

–Mu​szęcicośpo​wie​dzieć,żebyniebyłowąt​pli​wo​ści.
Me​la​nieser​ceprze​sta​łobićzestra​chu.
–Tak?
– Ni​g​dzie nie pój​dziesz. Nie chcę, abyś po tym, co wspól​nie prze​ży​li​śmy, gdzieś

wy​cho​dzi​ła.Po​trze​bu​jęmiećcięprzyso​bieprzezcałąnoc.

Ucie​szy​łasię.Adamchce,byzo​sta​ła!Na​tych​miastjed​nakprzy​szłare​flek​sjanad

ewen​tu​al​ny​mikon​se​kwen​cja​mi.

–Je​steśpew​ny,żetodo​brypo​mysł?Przeddo​memmożecze​kaćgro​ma​dafo​to​re​-

por​te​rów.Je​śliranozo​ba​czą,jakwy​cho​dzę,nicdo​bre​goztegoniewy​nik​nie.

– Nie mar​tw​my się na za​pas. Nie spusz​czę cię z oka. Dzi​siaj zo​sta​jesz tu​taj ze

mną.Całąnoc.Umo​wastoi?

Jak brzmi to sta​re po​wie​dze​nie o sta​wia​niu wszyst​kie​go na jed​ną kar​tę? Iść na

ca​łość?Jużzro​bi​łato,cze​goprzy​się​głaso​bieni​g​dyniero​bić,inieża​ło​wa​ła.Było
war​to.Je​ślicośpój​dzienietak,wspól​niezAda​memsta​wiączo​łokło​po​tom.Tym​cza​-
semmająsie​bie.Przednimicałanoc.

–Oczy​wi​ście,żezo​sta​nę.Dorana.

ROZDZIAŁPIĘTNASTY

Obu​dzi​łasięzbło​gimpo​czu​ciemnie​rze​czy​wi​sto​ści.Czywczo​raj​szanocna​praw​-

dęsięwy​da​rzy​ła,czytobyłotyl​kosen​nema​rze​nie?Pod​cią​gnę​łaprze​ście​ra​dłona
pier​si.Prze​ście​ra​dłoAda​ma.

Ci​szę prze​rwał cha​rak​te​ry​stycz​ny stuk psich pa​zu​rów na po​sadz​ce i do po​ko​ju

wśli​znąłsięJack.Gdyzo​ba​czyłMe​la​nie,skrę​ciłiprzy​czła​pałdoniej.Me​la​nieprze​-
wró​ci​łasięnabokizna​la​złasięnoswnoszulu​bień​cemAda​ma.

–Cześć,ko​le​go.
Jackpo​chy​liłłeb,do​ma​ga​jącsiędra​pa​niazausza​mi.
–Do​bra​nazwaspara–ode​zwałsięAdamzajejple​ca​mi.
Obej​rza​łasięprzezra​mię.Zna​gimtor​sem,wspodniachodpi​ża​myni​skoopusz​-

czo​nychnabio​dra,zkub​ka​mikawywoburę​kach,wy​glą​dałza​bój​czoisek​sow​nie.
Jakmo​gła​bymusięoprzeć?

Uśmiech​nę​łasięmi​mo​wol​nie.
–Dzieńdo​bry.
Adamprzy​kląkłnajed​nymko​la​nienałóż​kuipo​ca​ło​wałjąwczo​ło.
– Dzień do​bry, moja pięk​na. – Wrę​czył jej ku​bek. – Śmie​tan​ka i ły​żecz​ka cu​kru,

zga​dzasię?

–Za​pa​mię​ta​łeś?
Dmuch​nę​łanakawęiwy​pi​łamałyłyk.Tar​ga​łyniąsprzecz​neuczu​cia.Wczo​raj​sza

nocbyłanie​wia​ry​god​na.Cu​dow​na.Leczbyłateżwy​ni​kiemchwi​lisła​bo​ści.Eu​fo​ria
posuk​ce​siete​le​wi​zyj​ne​gopro​gra​mu,ty​go​dniepo​wta​rza​niaso​bie,żeniemożemieć
Ada​ma,wszyst​kotospra​wi​ło,żeule​gła.

Mar​twi​ła się jed​nak, że zła​ma​ła wa​run​ki umo​wy z Ro​ge​rem, jej zle​ce​nio​daw​cą.

Niezno​si​łaucie​kaćsiędopo​kręt​nychwy​ja​śnień,atyl​kowtakispo​sóbmo​gławy​-
brnąćzkło​po​tli​wejsy​tu​acji,gdy​bywy​szłonajaw,żeonaiAdamsąko​chan​ka​mi.

–Bar​dzobymchciałspę​dzićpo​ra​nekztobąwłóż​ku.–Adamurwał,po​sta​wiłku​-

bekzkawąnasto​li​kuiwśli​znąłsiępodkoł​dręobokniej.–Nie​ste​tymamse​rięspo​-
tkań.Pierw​szejużodzie​wią​tej.Gdy​bycho​dzi​łoojed​noalbodwa,prze​su​nął​bymje
napóź​niej.

–Boże!Spo​tka​nia?–Me​la​nieser​ceza​bi​łomoc​niej.–Któ​rago​dzi​na?
–Odro​bi​nęposiód​mej.Tyl​koniemów,żejużje​steśgdzieśspóź​nio​na.
–Jesz​czenie,aleteżje​stemumó​wio​nanadzie​wią​tą.Ztym,żeprzed​temmu​szę

po​je​chać do sie​bie, wziąć prysz​nic, prze​brać się, po​tem po​biec do biu​ra i zro​bić
kawę.Je​ślite​razniewyj​dę,niezdą​żę.

Od​rzu​ci​łakoł​dręina​tych​miastsięzo​rien​to​wa​ła,żejestnaga.Chwy​ci​łapo​dusz​kę,

abysięniąza​sło​nić.

–Tro​chęzapóź​nonawstyd,Ma​ślan​ko–za​żar​to​wałAdam.–Niemacen​ty​me​tra

two​je​gocia​ła,któ​re​gownocyniepo​zna​łem.

–Mo​żeszmipo​móczna​leźćbie​li​znę?
Adampod​niósłzpod​ło​giposwo​jejstro​niełóż​kasta​nikorazfigi.
–Nicminiezo​sta​wisznapa​miąt​kę?

–Bar​dzodow​cip​ne!
Wy​rwa​ła mu figi oraz biu​sto​nosz i za​sła​nia​jąc się po​dusz​ką, ucie​kła do sa​lo​nu.

Nie wie​dzia​ła, dla​cze​go nie chce po​ka​zać się Ada​mo​wi naga. Czyż​by się bała, że
ostrepo​ran​nesłoń​cebez​li​to​śnieuwy​dat​niwszel​kieman​ka​men​tyuro​dy,amożecho​-
dziobez​li​to​snewy​rzu​tysu​mie​nia?

–Mu​szęzna​leźćsu​kien​kę.
Wi​doksu​kien​kiipan​to​flipo​rzu​co​nychnapod​ło​dzewy​wo​łałprzy​pływwspo​mnień.

Piesz​czo​ty,po​ca​łun​ki.Takide​al​neitaknie​do​zwo​lo​ne.

–Po​cze​kaj!–za​wo​łałAdam.–Dajmicho​ciażza​piąćsu​wak!
Obej​rza​łasię.Namyśl,żeAdampa​trzyte​raznajejod​kry​teple​cy,po​czu​łanaskó​-

rzeukłu​ciami​lio​nówdrob​nychigie​łek.Roz​ległsięcha​rak​te​ry​stycz​nydźwiękza​su​-
wa​ne​gozam​kaiza​razpo​temAdamoto​czyłMe​la​niera​mio​na​mi.

– Po​roz​ma​wiaj​my – szep​nął jej do ucha. Echo jego gło​su wi​bro​wa​ło w jej ca​łym

cie​le. – Wi​dzę, że pa​ni​ku​jesz, i mu​szę się do​wie​dzieć dla​cze​go. In​tu​icja mi pod​po​-
wia​da,żecho​dziocośin​ne​goniżpo​ran​nespo​tka​nie.

Me​la​nieza​pra​gnę​łaspę​dzićznimcałydzień,szcze​gól​nieżecie​płyod​dechAda​ma

pod​nie​ca​ją​comu​skałwraż​li​wąskó​ręzauchem.Byławroz​ter​ce,ser​cemó​wi​łojed​-
no,roz​są​dekzaśmoc​nosiębro​niłiza​czy​nałbraćwniejgórę.Przy​po​mi​nałoumó​-
wio​nymspo​tka​niu.

–Japopro​stu…–za​czę​łaiurwa​ła.
Ilerazywy​po​wia​da​łatesło​wa?Ada​mo​wimu​sia​łyjużsięznu​dzić.Bojejtak.
–Popro​stuco?De​ner​wu​jeszsię?Mar​twisz,żeto,cozro​bi​li​śmy,byłonie​wła​ści​-

we?

Gło​śnowy​pu​ści​łapo​wie​trzezpłuc.
–Tak.
Nicin​ne​goniemo​głapo​wie​dzieć.Adamdo​tknąłsa​mejisto​tyrze​czy.Te​razob​ró​cił

jątwa​rząkuso​bie,leczniewy​pu​ściłzob​jęć.

–Ro​zu​miemcię.–Ge​stemdo​da​ją​cymotu​chypo​gła​dziłjejple​cy.–Po​słu​chaj,obo​je

wie​my,żetoniejestnaj​zręcz​niej​szasy​tu​acja,aleniemamysięcze​gowsty​dzić.Ja
pra​gną​łemcie​bie,typra​gnę​łaśmnie.Pro​ste.

–Atwójoj​ciec?Pod​pi​sa​łamznimkon​trakt.
Ob​jąłjąmoc​niej.
–Niemartwsięomo​je​goojca.Niedo​wiesię.–Po​ca​ło​wałjąwczo​ło.–Od​pro​wa​-

dzęcięnadółiwsa​dzędotak​sów​ki,że​byśniespóź​ni​łasięnaspo​tka​nie.Gdy​bym
wie​dział,żemu​sisztakwcze​śniewyjść,po​pro​sił​bympor​tie​ra,żebyspro​wa​dziłsa​-
mo​chód.

Me​la​niepo​krę​ci​łagło​wą.Adamjesttakimiły.Itakina​iw​ny.
–Aje​śliktoścze​kaprzedbu​dyn​kiem?Naprzy​kładfo​to​re​por​te​rzy?
–Za​dzwo​niędore​cep​cjiispraw​dzę,czydro​gawol​na.Dotejporypor​tie​rzyświet​-

nieso​biera​dzi​lizpa​pa​raz​zi​mi.

–Za​dzwoń,alewyj​dęsama.Takjestbez​piecz​niej.
Po​czu​łauciskwżo​łąd​ku.Ko​niecz​nośćskra​da​niasię,ukry​wa​nia,bar​dzojąże​no​-

wa​ła.

–Czybył​bymgod​nymia​nadżen​tel​me​na,gdy​bymnieod​pro​wa​dziłcięnadół?–od​-

parł.Po​tarłbro​dędło​niąiza​pro​po​no​wał:–Zja​dęztobąwin​dą.Nieprzyj​mu​jęod​-

mo​wydowia​do​mo​ści.

Pod​czas gdy dzwo​nił do re​cep​cji, po​zbie​ra​ła swo​je rze​czy. Po​tem Adam wło​żył

spor​to​wąblu​zęibutydobie​ga​nia.Sznu​ro​wa​dełna​wetnieza​wią​zał.Wwin​dzienie
od​zy​wa​lisiędosie​bie,leczcałyczastrzy​małjązarękęikciu​kiemde​li​kat​niegła​dził
wnę​trzejejdło​ni.

Me​la​niemia​łamę​tlikwgło​wie.Comywy​ra​bia​my?Amożetoprzy​go​danajed​ną

noc?Ta​kiepy​ta​niasamesięna​su​wa​ły,leczwtejchwi​liniebyłocza​suszu​kaćnanie
od​po​wie​dzi.Napew​nonietegoran​ka.Zresz​tąobo​jęt​ne,ja​kieby​ły​byoweod​po​wie​-
dzi,Adammusikon​ty​nu​owaćzwią​zeknanibyzJu​lią,przy​naj​mniejdogaliLang​Te​lu.
Jakonatowy​trzy​mapsy​chicz​nie?

W pew​nej chwi​li z ko​mór​ki Ada​ma do​biegł sy​gnał na​dej​ścia wia​do​mo​ści. Adam

wy​cią​gnąłte​le​fonzkie​sze​niblu​zy,prze​czy​tałese​mesiuśmiech​nąłsięcie​pło.

–Oj​ciec.Gra​tu​lu​jemiwy​stę​puw„Mid​ni​ghtHour”.
Win​dado​tar​łanadół.Za​dzwo​niłdzwo​nek,drzwisięroz​su​nę​ły.Me​la​niewy​sia​dła,

leczAdamzo​stałwka​bi​nie,przy​trzy​małtyl​kodrzwi,abysięnieza​mknę​ły.

–By​łeśwspa​nia​ły.Je​stempew​na,żedo​sta​nieszdziśmnó​stwopo​dob​nychese​me​-

sów.

Te​le​fonAda​mazno​wuza​brzę​czał.Tymra​zem,czy​ta​jącwia​do​mość,Adamsięnie

uśmie​chał.Krewod​pły​nę​łamuztwa​rzy.

–Carl!–za​wo​łałdopor​tie​ra.Wjegogło​sieza​brzmia​łanutapa​ni​ki.–We​zwijtak​-

sów​kędlapaniCo​stel​lo.Mi​giem.

–Cosięsta​ło?–za​nie​po​ko​iłasięMe​la​nie.
–Mu​siszznik​nąć–rzu​ciłAdamina​ci​snąłprzy​ciskznu​me​rempię​tra.–Oj​ciectu

je​dzie–wy​ja​śnił,za​nimdrzwiwin​dysięza​su​nę​ły.

Boże!Nie!
Por​tier wy​pro​wa​dził Me​la​nie przed bu​dy​nek, lecz było za póź​no. Omal nie zde​-

rzy​lisięzRo​ge​remLang​for​dem.

– Pani Co​stel​lo? – zdzi​wił się Ro​ger. Przez oszklo​ne drzwi usi​ło​wał zaj​rzeć do

holu.–Wi​dzia​łasiępanizmoimsy​nem?

Ni​g​dydo​tądniezna​la​złasięwrów​niekrę​pu​ją​cejsy​tu​acji.
–Eee,tak.–Naj​chęt​niejza​pa​dła​bysiępodzie​mię.-Wczo​raj​szywy​wiadzo​stałtak

po​zy​tyw​nie przy​ję​ty, że po​sta​no​wi​łam iść za cio​sem i do mak​si​mum wy​ko​rzy​stać
sprzy​ja​ją​cenamoko​licz​no​ści.Niechwszyst​kieme​diaotymmó​wią.Wła​śnieusta​la​-
łamzAda​memkil​kaszcze​gó​łówtejstra​te​gii.

Prze​stańwy​ga​dy​waćbzdu​ry!Po​grą​żaszsiętyl​ko!
–Towpanice​nię,paniCo​stel​lo.Za​wszepeł​napo​my​słów,pra​co​wi​tajakmró​wecz​-

ka,żad​nejszan​sypaninieprze​pu​ści.

Potymkom​ple​men​ciepo​czu​łasięmi​lionrazygo​rzej.
–Dzię​ku​ję.
Por​tie​ro​wina​resz​cieuda​łosięza​trzy​maćtak​sów​kęima​chałdoniejręką.
– Prze​pra​szam, mu​szę pę​dzić do biu​ra – rzu​ci​ła Me​la​nie. Wła​ści​wie nie było to

kłam​stwo.

–Oczy​wi​ście,oczy​wi​ście.Mi​łe​godniaży​czę.

Adam krą​żył po kuch​ni. Czy Me​la​nie zdą​ży​ła wsiąść do tak​sów​ki, za​nim oj​ciec

pod​je​chałpodom?Od​po​wiedźusły​szałna​tych​miast,gdytyl​koRo​gerwy​siadłzwin​-
dy.

–Nadolezde​rzy​łemsięzpa​niąCo​stel​lo.
–Achtak?–Niechciałnicmó​wić,nawy​pa​dekgdy​bywy​my​ślo​naprzeznie​gohi​-

sto​ryj​kaniezga​dza​łasięzwer​sjąpo​da​nąprzezMe​la​nie.–Sia​daj,pro​szę.

Wtejsa​mejchwi​linad​szedłese​mesodMe​la​nie.
„Niemo​że​my.Tonie​wła​ści​we”.
„Niede​ner​wujsię”,od​pi​sał.
– Pra​cuś z tej Co​stel​lo – stwier​dził Ro​bert Lang​ford i przy​siadł na stoł​ku ba​ro​-

wym. – Wpa​dłem tyl​ko na chwil​kę. Chcia​łem ci oso​bi​ście po​wie​dzieć, jak ucie​szył
mnietwójwczo​raj​szywy​wiad.Jużzsa​me​goranamia​łemkil​kate​le​fo​nówodczłon​-
kówza​rzą​du.Wy​ra​ża​lisięoto​biewsa​mychsu​per​la​ty​wach.Bylipodwra​że​niem.Ja
teżby​łempodwra​że​niem.Nicdo​dać,nicująć.

Każ​depo​chleb​nesło​wozustojcapo​tę​go​wa​łoroz​ter​kęAda​ma.Te​razznacz​niele​-

piejro​zu​miał,dla​cze​goMe​la​niebyłaażtakzde​ner​wo​wa​na.Cobybyło,gdy​byprzy​-
znałsię,żemazniąro​mans?Jakoj​ciecbyza​re​ago​wał?Był​byza​wie​dzio​ny?Za​rzu​-
cił​bymu,żewra​cadosta​rychna​wy​ków?

Od​po​wiedźojcaniemia​łazna​cze​nia.Waż​niej​sze,żeMe​la​nieby​ła​bywście​kła.Je​-

ślimaja​ką​kol​wiekszan​sęza​trzy​maćjąprzyso​bie,niemożeruj​no​waćwszyst​kie​go,
codotejporycięż​kąha​rów​kąuda​łojejsięosią​gnąćwspra​wiepo​pra​wyjegowi​ze​-
run​ku.

Gdy​byewen​tu​al​nącenąbyłatyl​kojegoka​rie​ra,możeuległ​bypo​ku​sieipo​ło​żył​by

nasza​liwszyst​kiedo​tych​cza​so​weosią​gnię​ciaiostat​nie​godo​la​ra,abybyćzMe​la​-
nieispę​dzaćzniąkaż​dąnoc.Wczo​raj​szanietyl​kodo​rów​ny​wa​ławspo​mnie​niomtej
sprzedroku.Byłaonie​bolep​sza.

Powyj​ściuojcaAdamna​tych​miastna​pi​sałdoMe​la​niedłuż​sząwia​do​mość.Bałsię,

czyjegokrót​kie„Niede​ner​wujsię”wy​star​czy​ło,abyjąuspo​ko​ić.

„Weźgłę​bo​kiod​dech.Wszyst​kowpo​rząd​ku.Jadędocie​biedobiu​ra”.
Od​po​wiedźprzy​szłabły​ska​wicz​nie.
„Pro​szę,nie.Toniepo​mo​że,apo​gor​szyspra​wę.”
Szyb​kowy​stu​kałese​mesdoasy​stent​ki,abyprze​ło​ży​łajegopo​ran​nespo​tka​niana

inneter​mi​nyipo​ło​żyłko​mór​kęnabla​cieku​chen​nymekra​nemdodołu.Nieza​mie​-
rzał pro​wa​dzić z Me​la​nie dal​szej ko​re​spon​den​cji jak ja​kiś za​ko​cha​ny na​sto​la​tek.
Musisięzniązo​ba​czyć.Obej​mieją,przy​tu​liiodrazuwszyst​kobę​dziedo​brze.

Szyb​ko wziął prysz​nic i gdy zje​chał na dół, po​in​stru​ował kie​row​cę, aby jak naj​-

szyb​ciej do​wiózł go do biu​ra Me​la​nie. Każ​dy po​stój na czer​wo​nym świe​tle był dla
nie​gotor​tu​rą.Te​le​fondzwo​niłbezprze​rwy,leczAdamniemógłsięsku​pićnapra​cy
iwkoń​cuwy​łą​czyłdźwięk.Fir​mapo​cze​ka.Wtejchwi​liniemaważ​niej​szejspra​wy
odroz​mo​wyzMe​la​nie.

Gdykie​row​caza​trzy​małsięprzedbu​dyn​kiem,Adamwy​sko​czyłzli​mu​zy​ny.Win​da

niedzia​ła​ła,więcmimożebyłwgar​ni​tu​rzeipodkra​wa​tem,prze​ska​ku​jącpodwa
stop​niena​raz,wbiegłnaósmepię​tro.Pchnąłdrzwizwi​zy​tów​kąCo​stel​loPu​blicRe​-
la​tions i sta​nął zdez​o​rien​to​wa​ny. W biu​rze pa​no​wa​ła zło​wiesz​cza ci​sza. Je​dy​ny​mi
dźwię​ka​mi był brzę​czyk oznaj​mia​ją​cy wej​ście in​te​re​san​ta i jego wła​sny przy​spie​-
szo​nyod​dech.

–Mel?Je​steśtam?–Adampo​pra​wiłma​ry​nar​kęikra​wat,prze​szedłprzezre​cep​-

cjęiostroż​niezaj​rzałwgłąbko​ry​ta​rzy​ka.

Drzwiga​bi​ne​tubyłyotwar​te,zwnę​trzado​bie​ga​łoci​chełka​nie.Niechcącprze​-

stra​szyćMe​la​nie,gło​śnochrząk​nąłici​choza​wo​łał:

–Mel?
Me​la​niewyj​rza​łazpo​ko​ju.Po​licz​kimia​łaza​czer​wie​nio​neimo​kreodłez,leczwy​-

glą​da​łapięk​nie.

–Pro​si​łam,że​byśnieprzy​jeż​dżał.Niechcęroz​ma​wiać.Popro​stuodejdź.Niemo​-

że​mysięzsobąwią​zać.Jasięnatoniego​dzę.Toniejestwpo​rząd​ku.

–Po​słu​chaj,dzi​siej​szespo​tka​niezmoimoj​cemtobyłczy​styprzy​pa​dek.Ononi​-

czymniewieini​cze​goniepo​dej​rze​wa.Je​ste​śmybez​piecz​ni.

Me​la​nie opar​ła się ra​mie​niem o ścia​nę, jak gdy​by nie mia​ła siły stać, i pal​ca​mi

prze​cze​sa​ławło​sy.

–Ła​twocimó​wić.Niemasztakwie​ledostra​ce​niajakja.Niecho​dzityl​koofir​mę

czyopi​nięza​wo​do​wą,cho​dziomojeży​cie.Mójwi​ze​ru​nek,mojatoż​sa​mośćsąprzy​-
wią​za​ne do tego głu​pie​go biu​ra, na któ​re mnie nie stać. Całe moje ży​cie to usta​-
wicz​ne par​cie do przo​du. Nie mam ni​cze​go poza tym, co sama osią​gnę​łam. Nie
mogęso​biepo​zwo​lićnabłąd.

Ser​cemusięści​snę​ło.Och,jaknie​na​wi​dziłtegosło​wa.
–Uwa​żasz,żewczo​raj​szanocbyłabłę​dem?
–Je​śliprzezniąstra​cęnaj​waż​niej​szezle​ce​niewca​łejka​rie​rze,totak,byłabłę​-

dem.

Za​czy​na​ło do nie​go do​cie​rać, że gdy​by oj​ciec zre​zy​gno​wał z jej usług, Me​la​nie

zna​la​zła​bysięnabru​ku.

– A gdy​bym wy​pła​cił ci ho​no​ra​rium, ja​kie mia​łaś otrzy​mać od ojca? Za​cze​kaj,

mam lep​szy po​mysł. Ku​pię dla cie​bie ten lo​kal. Je​śli sta​nie się to, cze​go się oba​-
wiasz,jasiętymzaj​mę.

Po​stą​piłkrokwjejstro​nę.Tę​sk​niłzatym,abyjądo​tknąć,cho​ciażczuł,żewzno​si

wo​kółsie​biemursprze​ci​wu.Wo​kółsie​biei,conaj​waż​niej​sze,wo​kółswo​je​goser​ca.

– Na​praw​dę są​dzisz, że chcę two​ich pie​nię​dzy? Że chcę, że​byś mnie ra​to​wał

zopre​sji?Od​kądskoń​czy​łamosiem​na​ścielat,je​stemsa​mo​dziel​na.Nieznamin​ne​go
spo​so​bunaży​cie.Inieza​po​mi​naj,żecałyświatwie,żepra​co​wa​łamprzytympro​-
jek​cie. Każ​dy nowy klient ze​chce się do​wie​dzieć, jak Ro​ger Lang​ford oce​nił moją
pra​cę. Je​śli twój oj​ciec po​wie, że mnie zwol​nił, bo prze​spa​łam się z jego sy​nem,
będęskoń​czo​na.Jużnieod​bi​jęsięoddna.

–Je​ślijaposkan​da​luod​bu​do​wa​łemswo​jąopi​nię,to​bietymbar​dziejsięuda.
–Niepo​rów​nujmniezsobą.Tyna​zy​waszsięAdamLang​ford.Two​jaro​dzi​nato

uoso​bie​nieame​ry​kań​skie​goma​rze​nia.Je​steśin​te​li​gent​ny,przy​stoj​ny,wła​sny​misi​ła​-
mizbu​do​wa​łeśfir​mę.Światchcecięko​chać.Mojeza​da​niepo​le​ga​łotyl​konapo​ka​-
za​niuimtwo​ichza​let.Jana​to​miastje​stemni​kim.Je​ślinaszro​manswyj​dzienajaw,
sta​nęsięotaka–po​ka​za​ładwo​mapal​ca​mi–takaty​cia.Niemogęnatopo​zwo​lić.
Niewró​cędoWir​gi​niizni​skopo​chy​lo​nązewsty​dugło​wą,żebyprzy​znaćojcura​cję.
Niepo​wiem,żeniepo​win​nambyławy​jeż​dżaćdoNo​we​goJor​kuiwy​obra​żaćso​bie,
żeotwo​rzęagen​cjęPR-owąiod​nio​sęsuk​ces.Tychy​bapopro​stuniezda​jeszso​bie
spra​wyzewszyst​kichkon​se​kwen​cji.

Możerze​czy​wi​ścieniezda​jeso​biespra​wyzewszyst​kichele​men​tówtejukła​dan​-

ki, my​ślał Adam, ale to nie zmie​nia fak​tu, że sto​jąc tu​taj, ob​ser​wu​jąc de​spe​rac​kie
wy​sił​ki Me​la​nie, by go do sie​bie znie​chę​cić, pra​gnął tyl​ko jed​ne​go: wziąć ją w ra​-
mio​na.Iwię​cej,pra​gnął,bysta​łasięczę​ściąjegoży​cia.

– Sły​szę każ​de two​je sło​wo, ale waż​niej​sze jest to, co za​ist​nia​ło mię​dzy nami.

Wpo​rów​na​niuztym,two​jaka​rie​raczymojaro​dzi​namniejsięli​czą.

TwarzMe​la​niewy​ra​ża​łakon​ster​na​cję.
–Niewiem,oczymmó​wisz.
Adamprzy​su​nąłsięodro​bi​nębli​żejiwziąłjązało​kieć.Ze​sztyw​nia​ła.
–Po​myśl,cociędo​pro​wa​dzi​łodota​kie​gosta​nu.Twójbyły.Toonwpę​dziłcięwta​-

ra​pa​tyfi​nan​so​we,toprzeznie​gotwo​jaka​rie​razna​la​złasięnaza​krę​cie.Moimzda​-
niemtoprzeznie​gobo​iszsięwpu​ścićko​gośdoswo​je​goży​cia.

Pod​nio​słagło​węispoj​rza​łananie​goba​daw​czymwzro​kiem.
–Nie,my​liszsię.Mi​nąłjużpo​nadrok,od​kądJoshmnierzu​cił.Sta​nę​łamnanogi

idajęso​bieradę.

Wi​dział,żeMe​la​nieto​czywe​wnętrz​nąwal​kę.Kiw​nąłgło​wąnaznak,żeprzy​zna​je

jejra​cję.Wie​dział,coczu​je.Kie​dyśonteżtakbar​dzoskon​cen​tro​wałsięnajed​nym
celu,żeza​po​mniał,cojestwży​ciuważ​ne.

–Za​le​żyminato​bie,Mel–oznaj​mił.–Bar​dzo.Wiem,cotozna​czyzo​staćzra​nio​-

nym.Każ​dyznaskie​dyśtegodo​świad​czył.Mojahi​sto​riamożeodro​bi​nęróż​nisię
odtwo​jej,alecięro​zu​miem,na​praw​dę.Iwiem,żeje​ślityl​kodo​pu​ściszmniedosie​-
bie,mo​że​myprze​żyćcośwspa​nia​łe​goipraw​dzi​we​go.

Spoj​rzałjejwoczy.Byłaoszo​ło​mio​na.Zro​zu​miał,żepo​trze​bu​jecza​su.Iżemusi

jejtenczasofia​ro​wać,bezwzglę​dunato,cosamczu​je.

–Chciał​bym,że​byśso​bietowszyst​koprze​my​śla​ła.Bar​dzominatymza​le​ży.
Wy​pro​sto​wa​łasięiwzię​łagłę​bo​kiod​dech.
–Tuniecho​dzioto,cze​gotychcesz,Ada​mie,leczrów​nieżoto,cze​gojachcę.
–Więcpo​wiedz,cze​gochcesz.
–Te​raz?Te​razchcę,że​byśstądwy​szedł,za​jąłsięswo​imży​ciemiobie​cał,żepo

galiprze​sta​nieszomniemy​śleć.

Czuł się tak, jak gdy​by ktoś trzy​mał jego ser​ce w klesz​czach. To nie były sło​wa

ko​bie​tygo​to​wejprze​my​ślećjegopro​po​zy​cję,roz​wa​żyć,jakwie​lerzu​ciłnasza​lę.

–Mogęobie​caćróż​nerze​czy,aletegojed​ne​gonie.Niepowczo​raj​szejnocy.
–Cóż,mu​siszsiępo​sta​rać,bojamamro​bo​tędowy​ko​na​nia.

ROZDZIAŁSZESNASTY

Pią​tekbyłko​lej​nym,pią​tymjużdniembezwia​do​mo​ściodAda​ma.Je​ślimiałcośdo

usta​le​niazMe​la​nie,wy​rę​czałsięasy​stent​ką.Więk​szośćza​pla​no​wa​nychwy​wia​dów
już się od​by​ła, lecz zo​sta​ło jesz​cze kil​ka spraw do do​pra​co​wa​nia, a naj​waż​niej​szą
byłowy​szli​fo​wa​nieprze​mó​wie​niapod​czasgali.

Me​la​nie bar​dzo prze​ży​wa​ła mil​cze​nie Ada​ma, lecz nie mo​gła mieć pre​ten​sji, że

sięodniejod​su​nął.Czynieotogopro​si​ła?Czynieka​za​łamuoso​bieza​po​mnieć?

Oso​bą,odktó​rejsięnieod​su​nął,byłaoczy​wi​ścieJu​lia.Za​le​d​wiedwadnipona​-

mięt​nejnocy,jakąspę​dziłzMe​la​nie,wga​ze​tachpo​ja​wi​łysięnowezdję​ciaAda​ma
zJu​lią,jaktrzy​ma​jącsięzaręce,ro​biąza​ku​pywSoHo.Te​razfo​to​re​por​te​rzywszę​-
dzie po​tra​fi​li wy​tro​pić tę parę. Albo agent Ju​lii wy​sy​łał im in​for​ma​cje, albo Ju​lia
iAdamsamizna​leź​lispo​sób,jakor​ga​ni​zo​wać„ustaw​ki”zpa​pa​raz​zi​mi.Wkaż​dym
ra​zieMe​la​nieniemia​łaztymjużnicwspól​ne​go.

Iwła​ści​wieniechcia​ła mieć.Ge​nial​nyza​biegPR-owy, któ​ryura​to​wałAda​ma, ją

samądo​pro​wa​dziłdozgu​by.Jaktosięsta​ło,żecof​nę​łasiędopunk​tusprzedkil​ku
ty​go​dni,kie​dywpa​try​wa​łasięwzdję​ciaAda​maorazJu​liiiza​sta​na​wia​łasię,czyich
za​ży​łośćjestpraw​dzi​wa?Złabyłanasie​biezato,żewciążza​da​jeso​bietesamepy​-
ta​nia.Izato,żewciążjątakwe​stiaob​cho​dzitakbar​dzo,żeażboli.Izato,żeczu​-
jesięwe​wnętrz​niemar​twa.

Wjejgło​wiejakza​cię​tapły​tabrzmia​łysło​waAda​mawy​po​wie​dzia​netam​te​gopo​-

ran​kauniejwbiu​rze:„Wiem,żeje​ślityl​kodo​pu​ściszmniedosie​bie,mo​że​myprze​-
żyć coś wspa​nia​łe​go i praw​dzi​we​go”. Nie była prze​ko​na​na, że to aż ta​kie pro​ste.
Jej wy​da​wa​ło się skom​pli​ko​wa​ne. Czy Adam ma ra​cję? Czy Josh zra​nił ją tak bar​-
dzo,żejużniepo​tra​fiza​ufaćżad​ne​mumęż​czyź​nie?Czyjejser​cejestza​be​to​no​wa​-
ne?Niechcia​ławie​rzyć,żeażtaksięzmie​ni​ła.Możejużtakdotegoprzy​wy​kła,że
tego nie za​uwa​ża? A je​śli to praw​da, to co ją ule​czy? Te​ra​pia? Me​dy​ta​cja? Na​gły
skokzkra​węż​ni​kawprostpodau​to​bus?

Wzię​ła głę​bo​ki od​dech i wsia​dła do win​dy ma​ją​cej ją za​wieźć do apar​ta​men​tu

Ada​ma.Uzgod​ni​li,żedzi​siej​szespo​tka​niepo​świę​cąnaprze​ćwi​cze​niejegoprze​mó​-
wie​niaiwy​bra​nieod​po​wied​nie​gostro​junaju​trzej​sząuro​czy​stość.Niemia​łaopra​-
co​wa​ne​gopla​nu,jakina​rzu​cistylroz​mo​wy,zwy​jąt​kiemmoc​ne​gopo​sta​no​wie​nia,że
bę​dzie się za​cho​wy​wać bar​dzo pro​fe​sjo​nal​nie. Mia​ła na​dzie​ję, że Adam zro​bi to
samo.Wy​gło​simowę,po​tempo​ka​żejej,wcosięubie​rze.Onaza​apro​bu​jejegowy​-
bórisiępo​że​gna.Przedniąbę​dziejesz​czetyl​koje​denskokprzezprze​szko​dę,czy​li
ban​kiet.Zba​remser​wu​ją​cymszam​pa​nabezogra​ni​czeń.Słod​kiko​cha​nyszam​pan.

Kie​dydrzwiwin​dyroz​su​nę​łysię,Adampod​niósłsięzjed​ne​gozwy​so​kichstoł​ków

przywy​spieku​chen​nej.

–Spóź​ni​łaśsię–przy​wi​tałjąlo​do​wa​tymto​nem.
–Tak?–Spoj​rza​łanaze​ga​rek.–Trzymi​nu​typopią​tej.Tyza​wszesięspóź​niasz.
–Nieroz​ma​wia​myomnie,aleoto​bie,praw​da?Mamjesz​czedziśkil​kasprawdo

za​ła​twie​nia.

Me​la​niewes​tchnę​ła.Aha,czy​litakątak​ty​kęob​rał.Niechcia​ładaćsięspro​wo​ko​-

wać,leczniemo​głamuda​ro​waćtem​pa,wja​kimwró​ciłdoJu​lii.

–Go​rą​carand​kazulu​bie​ni​cąAme​ry​ki?
–Po​lep​szy​ło​bycihu​mor,gdy​bytwo​jepo​dej​rze​niasięspraw​dzi​ły?
Sło​wa Ada​ma do​ty​ka​ły ją do ży​we​go, cho​ciaż prze​cież nie mo​gła mieć do nie​go

pre​ten​sjioto,żejestnaniązły.Pod​czasostat​nie​gospo​tka​niapo​trak​to​wa​łagopod​-
le.

–Zaj​mij​mysięgar​ni​tu​rem,po​temmową,do​brze?
Prze​szlidosy​pial​niAda​ma.Zchwi​lągdyprze​kro​czy​łapróg,po​czu​łasię,jakgdy​-

by otrzy​ma​ła sil​ny cios w pierś tam, gdzie bije ser​ce. Spoj​rza​ła na łóż​ko, na​kry​te
nie​ska​zi​tel​nie bia​łą je​dwab​ną na​rzu​tą. Na​tych​miast przy​po​mnia​ła so​bie ich dwo​je
wgo​rą​cymuści​sku,ide​al​niezsobązgra​nych,ro​zu​mie​ją​cychsiębezsłów.Włóż​ku
pa​no​wa​łamię​dzynimihar​mo​nia,do​pie​rozadrzwia​misy​pial​niwszyst​kosiękom​pli​-
ko​wa​ło.

Gdy​bysięnadtymza​sta​no​wi​łaiprze​wi​dzia​łaswąre​ak​cję,napew​nonapró​bęge​-

ne​ral​nąwy​stę​puAda​mapod​czasgaliza​pro​po​no​wa​ła​byinnemiej​sce,niewy​wo​łu​ją​-
cetakin​tym​nychwspo​mnień.Nie​ste​tynazmia​nębyłojużzapóź​no.

–Przy​go​to​wa​łemtrzyko​szu​le.–Adamza​cho​wy​wałsięswo​bod​nie,jakgdy​bynie

za​uwa​żałmięk​kiejpłasz​czy​znyłóż​ka.–Wy​bórkra​wa​tazo​sta​wiamto​bie.–Wszedł
dogar​de​ro​by,wska​załsto​jakzgar​ni​tu​ra​miiwie​szakzbo​ga​tąko​lek​cjąje​dwab​nych
kra​wa​tów.

Me​la​niejużwcze​śniejzde​cy​do​wa​łasięnagar​ni​turwko​lo​rzegra​fi​tu.Adammiał

gonaso​bie,kie​dysiępo​zna​li.Wy​glą​dałwnimosza​ła​mia​ją​co,świet​nieskro​jo​nama​-
ry​nar​kapod​kre​śla​łasze​ro​kiera​mio​naiwą​skąta​lię.Wie​dzia​ła,żeju​trozakaż​dym
ra​zem,gdynanie​gospoj​rzy,bę​dziemu​sia​łaod​wra​caćoczyigryźćkost​kipal​ców.
Trud​no.Prze​trzy​ma​łagor​szetor​tu​ry,prze​trzy​maito.Za​czę​łaprze​glą​daćkra​wa​ty.
Ci​sza pa​nu​ją​ca w gar​de​ro​bie sta​wa​ła się co​raz bar​dziej kre​pu​ją​ca, więc aby ją
prze​rwać,Me​la​nieza​py​ta​ła:

–Dla​cze​goniesmo​king?
Ile​kroćnanie​gospoj​rza​ła,Adamumy​kałwzro​kiemwbok.Takbyłoite​raz.
–Mamaniezno​siojcawczer​ni.Mówi,żewy​glą​dajakprzed​się​bior​capo​grze​bo​-

wy.Po​dej​rze​wam,żewobec​nejsy​tu​acjiwo​la​ła​byoszczę​dzićso​bieta​kichwra​żeń.

– Oczy​wi​ście, oczy​wi​ście – mruk​nę​ła Me​la​nie. Ko​niec po​ga​węd​ki, po​my​śla​ła.

Przejdź​mydokon​kre​tów.

Wy​bra​łakil​kakra​wa​tów–sta​lo​wo​nie​bie​ski,czar​nywuko​śneciem​no​zie​lo​nepa​-

skiila​wen​do​wy.

–Wy​klu​czo​ne–oświad​czyłAdam,wy​jąłjejzdło​nikra​watlilaiod​wie​siłgozpo​-

wro​tem. – Masz ja​kąś ob​se​sję na punk​cie tego ko​lo​ru. Jak na mój gust jest zbyt
dziew​czę​cy.

–Aletoprze​cieżtwójkra​wat–żach​nę​łasię.–Pocogotrzy​masz,je​śliażtakci

sięniepo​do​ba?

–Botopre​zentodmamy.Za​wszekie​dyde​cy​du​jęsięgoniewło​żyć,my​ślęoniej.
– Aha. – Za​sta​na​wia​ła się, któ​ry z po​zo​sta​łych dwóch kra​wa​tów woli, w koń​cu

wrę​czy​łamunie​bie​ski.–Przy​mierzten.Podko​loroczu.Nadaimbla​sku.

–Takciza​le​żynabla​skuwmo​ichoczach?
–Ow​szem.Za​le​ży.Oczytoje​denznaj​waż​niej​szychatu​tówtwo​jejuro​dy.

–Mógł​bympo​my​śleć,żezemnąflir​tu​jesz.–Skrzy​wiłusta.–Aleznamcięnawy​-

lot.

–Włóżgar​ni​turiprze​ćwi​czy​myprze​mó​wie​nie,do​brze?Po​temkaż​deznaswró​ci

doswo​ichza​jęć.Za​cze​kamzadrzwia​mi.

Adamwes​tchnąłznie​za​do​wo​le​niem.
–Do​brze.Tomizaj​miemi​nu​tę.
Me​la​niewy​szłazgar​de​ro​byizbli​ży​łasiędookna,zktó​re​goroz​po​ście​rałsięwi​-

doknamia​sto.Dnibyłyco​razdłuż​sze.Zakil​kamie​się​cyjużbę​dzielato.Gdziewte​-
dy bę​dzie? Czy zy​ska no​wych klien​tów? Czy wpad​nie jej tro​chę do​dat​ko​wych pie​-
nię​dzy?Wie​lewska​zu​jenato,żedzię​kisuk​ce​so​wikam​pa​niiwi​ze​run​ko​wejAda​ma
jejak​cjewro​sną.Todla​cze​gosięniecie​szy?Prze​cieżtobyłjejwy​bór.Skon​cen​tro​-
wa​łasięnaka​rie​rze,za​czy​naod​bi​jaćoddna.Notak,aleota​czająpust​ka.Niema
zkimdzie​lićsięra​do​ściązsuk​ce​sów.Adammara​cję,samadotegodo​pro​wa​dzi​ła.

Wej​ścieAda​mawy​rwa​łojązza​du​my.
Sta​nąłprzeddu​żymlu​stremiza​py​tał:
–Noijak?
Me​la​nieod​wró​ci​łasię,opar​łaofra​mu​gęoknaiob​rzu​ci​łagotak​su​ją​cymspoj​rze​-

niem. Wy​glą​dał re​we​la​cyj​nie. Dreszcz pod​nie​ce​nia prze​biegł przez jej cia​ło od
czub​ka gło​wy po ko​niusz​ki pal​ców u stóp. Jej ser​ce prze​szy​wał ostry ból, gdy pa​-
trzy​łanaAda​maubra​ne​gowtenwła​śniegar​ni​turiniemo​głagopo​ca​ło​wać.Anizo​-
ba​czyć,jakgozsie​biezdej​mu​je.

–Uj​dziewtło​ku–stwier​dzi​ła,sta​ra​jącsiężar​to​wać.
–Atywcosięubie​rzesz?
–Wsu​kien​kę.
–Tylesamsiędo​my​śli​łem.Bliż​szeszcze​gó​ły?
–Jesz​czeniewiem,wktó​rą.–Wy​bórmia​łaogra​ni​czo​ny,kup​nono​wejkre​acjinie

wcho​dzi​łowgrę.Za​pew​neskoń​czysięwięcjakza​wszewprzy​pad​kupo​dob​nychim​-
preznama​łejczar​nej.–Toważ​ne?

Adampo​pra​wiłspin​kiwman​kie​tachko​szu​li.
–Przyj​dzieszzkimś?–za​py​tał,całyczasstu​diu​jącswo​jeod​bi​ciewlu​strze.
Nauła​mekse​kun​dyza​mknę​łaoczy.Wie​dzia​ła,żewła​śniedo​sta​jeszan​sęprzy​go​-

to​wa​niagrun​tuprzedju​trzej​sząkon​fron​ta​cją,lecztaper​spek​ty​waniena​pa​wa​łajej
en​tu​zja​zmem.

–Za​pro​si​łamsą​sia​da,Owe​na. Jestle​ka​rzem.–Owen jakomęż​czy​znaniewzbu​-

dzałjejza​in​te​re​so​wa​niaija​snodałamudozro​zu​mie​nia,żepo​trze​bu​jeodnie​goje​-
dy​nieprzy​ja​ciel​skiejprzy​słu​gi,leczAdamniemusiotymwie​dzieć.Niechcia​łapo​ja​-
wićsięnagalisama.Zda​wa​łaso​biespra​wę,żebę​dziemu​sia​łauśmie​chaćsięiuda​-
wać,jakbar​dzojącie​szywi​dokJu​liiuwie​szo​nejnara​mie​niuAda​maipo​trze​bo​wa​ła
mo​ral​ne​gowspar​cia.

–Niechzgad​nę…La​ryn​go​log.
–Gi​ne​ko​log,je​ślimu​siszwie​dzieć.
Adamro​ze​śmiałsię.
–Żar​tu​jesz!
–Pocomia​ła​bymżar​to​wać?Szcze​gól​nieżewiem,jakibył​bytwójko​men​tarz.
–Totwo​jaim​pre​za,więcdo​my​ślamsię,żetygoza​pro​si​łaś.

Coonsu​ge​ru​je?Żejejjużniktnieza​pro​po​nu​jerand​ki?
–Ow​szem,za​pro​si​łamgo,aleOwenkil​ka​krot​niepro​po​no​wałmija​kieśwyj​ście.
–Isko​rzy​sta​łaś?
–By​li​śmywki​nieinako​la​cji.
Niewcho​dzi​ławszcze​gó​łytychspo​tkań.Niebyłytopraw​dzi​werand​ki.Sie​dzie​li

oboksie​biewciem​nymki​nie,je​dlipo​pcorn,alenietrzy​ma​lisięzaręce.Anako​la​-
cjępo​szlidosie​cio​wejpiz​ze​riiwbu​dyn​kuobok.

– Aha. Chęt​nie po​znam two​je​go są​sia​da. Je​stem pe​wien, że znaj​dzie​my wie​le

wspól​nychte​ma​tów.

–Boobajje​ste​ścieznaw​ca​miko​bie​cychkształ​tów?
Adamrzu​ciłjejspoj​rze​nie,któ​reprzy​pra​wi​łojąogę​siąskór​kę.
–Bonaj​wy​raź​niejobajje​ste​śmyfa​na​mikształ​tówMe​la​nieCo​stel​lo.
Sło​waAda​mawy​wo​ła​ływniejfalęgo​rą​caiza​mętwgło​wie.Czyż​bybyłza​zdro​-

sny?Niewy​obra​ża​łaso​bieAda​maza​zdro​sne​gooin​ne​gomęż​czy​znę.Nie​mniejjego
oczypa​trzy​łynaniąza​bor​czo,awgło​siebrzmia​łanutaura​zy.Czyż​byda​wałjejdo
zro​zu​mie​nia,żeniezre​zy​gno​wał?Cozro​bi,je​ślitakjestna​praw​dę?

– Zaj​mij​my się two​im prze​mó​wie​niem – rze​kła, prze​ry​wa​jąc kło​po​tli​wą ci​szę. –

Chcia​ła​bymcięusły​szeć.

–Tu​taj?
Wzru​szy​łara​mio​na​mi.
–Możebyćitu​taj.
Prze​szła przez po​kój i usia​dła w fo​te​lu. Bała się, co Adam so​bie po​my​śli, je​śli

przy​sią​dzienałóż​ku.

–Szko​da,żetuniemapo​dium–za​uwa​żył.–Głu​piosięczu​ję.
Wy​gła​dziłma​ry​nar​kę.Spra​wiałwra​że​nieipew​ne​gosie​bie,istre​mo​wa​ne​go.Me​-

la​nie zdu​si​ła wes​tchnie​nie. Ta​kie​go Ada​ma uwiel​bia​ła. Ada​ma, któ​ry ni​g​dy nie bę​-
dziejej.

Gdyza​cząłprze​mo​wę,na​tych​miastsięzo​rien​to​wa​ła,żecośjestznimnietak.Ra​-

mio​natrzy​małsztyw​no,asło​wa,ja​kiepa​da​łyzjegoust,brzmia​łycopraw​daopty​-
mi​stycz​nieibyływy​po​wia​da​nepew​nymto​nem,leczonawpraw​nymuchemwy​ło​wi​ła
w nim ozna​ki iry​ta​cji. Mó​wił jak gdy​by nie swój tekst, cho​ciaż był jego au​to​rem.
Onawpro​wa​dzi​łatyl​kokil​kadrob​nychpo​pra​wek.

„Je​stempod​eks​cy​to​wa​nyno​wymwy​zwa​niem”.
„Całeży​ciecze​ka​łemnatęszan​sę”.
„Ce​nięza​ufa​nie,ja​kimza​rządmnieob​da​rzył”.
Nie​do​brze,po​my​śla​ła.Adamzbytwie​lerazyjejpo​wta​rzał,żeniepo​tra​fiuda​wać,

bysięniezo​rien​to​wa​ła,żemówijed​no,amy​ślicoin​ne​go.

Gdyskoń​czył,pal​cemwska​zu​ją​cymikciu​kiemści​snąłna​sa​dęnosa.Wie​dział,że

niewy​padłdo​brzeina​wetniechciałsłu​chaćuwagMe​la​nie.Zako​men​tarzwy​star​-
czy​łamujejzdu​mio​namina.

–Wszyst​kowpo​rząd​ku?–za​py​ta​ła.
–Oczy​wi​ście.–Py​ta​niegoza​sko​czy​ło.Je​ślicośza​słu​gi​wa​łonakry​ty​kę,Me​la​nie

ni​g​dysięniewa​ha​ła.-Dla​cze​gopy​tasz?

–Bomó​wi​łeśjakniety.

–Nicminiejest.
Nie​praw​da.Skła​mał.Jest,itowie​le.Cho​dzinietyl​kooLang​Tel.Inieośmier​tel​-

nącho​ro​bęojca.Cho​dzioMe​la​nie.Onira​zemwjegosy​pial​ni,ztru​demza​cho​wu​ją​-
cy po​zo​ry to​wa​rzy​skiej po​praw​no​ści, pil​nu​ją​cy, aby przy​pad​kiem się nie do​tknąć,
pa​trzą​cy na sie​bie tyl​ko wte​dy, kie​dy to ab​so​lut​nie ko​niecz​ne… Nie, to nie jest
wpo​rząd​ku.Tojestab​so​lut​nieniewpo​rząd​ku.

W ich wza​jem​nych re​la​cjach za​szła zmia​na. Przed​tem, kie​dy Me​la​nie mu od​ma​-

wia​ła, po​wo​dem był kon​trakt okre​śla​ją​cy wa​run​ki współ​pra​cy, a nie inny fa​cet.
Adambyłnatylepew​nysie​bie,żeza​kła​dał,iżMe​la​nieni​kimsięniein​te​re​su​je,bo
pra​gniebyćtyl​koznim.Naj​wy​raź​niejsięmy​lił.

Naju​trzej​szągalęzna​la​zła so​biepart​ne​ra,nado​da​tek le​ka​rza.Adamni​g​dynie

po​rów​ny​wał się z in​ny​mi, lecz te​raz ko​mu​ni​kat był ja​sny. Me​la​nie trzy​krot​nie go
ode​pchnę​ła.Wy​bra​łaOwe​na.Możewca​leniewy​klu​czy​łazeswo​je​goży​ciami​ło​ści,
na​to​miastmi​łośćdonie​gotak.

– Na pew​no? – do​py​ty​wa​ła się. – Wy​glą​dasz, jak​by coś cię gry​zło. Po​wiesz mi,

ococho​dzi?

Stoi przed nim ko​bie​ta, któ​rej mimo usil​nych sta​rań nie po​tra​fi wy​gnać z my​śli,

ina​ma​wiadozwie​rzeń.Chcegowy​słu​chać.Chceroz​ma​wiać.Możetoichostat​nia
szan​sanaszcze​rąroz​mo​wę?Poban​kie​cieonpój​dziewswo​jąstro​nę,onawswo​ją.

Wcią​gnąłpo​wie​trzewpłu​caipo​wo​lijewy​pu​ścił.
–Niechcęza​rzą​dzaćLang​Te​lem.–Wy​rzu​ce​nietegozsie​bieprzy​nio​słomunie​-

wy​sło​wio​nąulgę.

Me​la​nieonie​mia​łazwra​że​nia.
–Co?Atwójoj​ciec?Ajegopla​nysuk​ce​sji?–Ro​zej​rza​łasiędo​oko​ła,jakgdy​bynie

mo​głapo​jąćtego,cowła​śnieusły​sza​ła.Inatymwdu​żejmie​rzepo​le​gałpro​blem.
Tyl​ko Adam i Anna ro​zu​mie​li, o co w tym wszyst​kim cho​dzi. Oso​bom po​stron​nym
wgło​wiesiętoniemie​ści​ło.–Uwiel​biaszwy​zwa​nia.Towiel​kakor​po​ra​cjafir​mo​wa​-
nawa​szymna​zwi​skiem.Dla​cze​good​rzu​casztakąszan​sę?

Po​krę​ciłgło​wąicięż​koopadłnawy​ście​ła​nąła​wecz​kęwno​gachłóż​ka.
–Wiem,żetobrzmidziw​nie,alewna​szejro​dzi​niekaż​dymęż​czy​znadowszyst​-

kie​go,po​zy​cji,ma​jąt​ku,do​cho​dziłsam.Niemogęznieśćmy​śli,żeniepój​dęichśla​-
deminiewy​rą​bięwła​snejścież​ki.Cowtymzłe​go?

Uśmiech​nę​łasięzna​czą​co.
–Pierw​szymi​lionza​ro​bi​łeśjesz​czejakostu​dent.Jużje​steśmęż​czy​zną,któ​rysam

dowszyst​kie​godo​szedł.Od​haczwięctenpunktnali​ścieiprzejdźdoko​lej​ne​gowy​-
zwa​nia.Niewąt​pię,żepchnieszLang​Telnanowetory.Ztwo​jąsmy​kał​kądono​wych
tech​no​lo​giimo​żeszsię​gnąćpoin​no​wa​cyj​neroz​wią​za​nia.

–Miło,żetakmó​wisz,aletowca​leniejestpro​ste.Przy​naj​mniejniedlamnie.
–Czynieroz​ma​wia​li​ścieotymzoj​cem,od​kądby​łeśma​łymchłop​cem?
Roz​ma​wia​li.Od​kądbyłma​łymchłop​cem,wie​dział,jakarolajestmuprze​zna​czo​-

na.Jed​nymznaj​le​piejutrwa​lo​nychwspo​mnieńzdzie​ciń​stwabyławi​zy​tawsie​dzi​-
bieLang​Te​lu.Oj​ciecza​brałgotamktó​re​gośso​bot​nie​gopo​po​łu​dnia,za​pro​wa​dziłdo
swo​je​goga​bi​ne​tuipo​sa​dziłwdu​żym,obi​tymskó​rąfo​te​luzaogrom​nymbiur​kiem.
Po​temmó​wiłmuoroz​ma​itychspra​wach,któ​rejakosied​mio​la​tekniedokoń​caro​zu​-
miał,aleza​pa​mię​tał,żetenfo​tel,biur​ko,ga​bi​neticałaresz​tapew​ne​godniabędą

na​le​ża​łydonie​go.

Tendzieńzbli​żałsięwiel​ki​mikro​ka​mi,aAdamni​cze​gotakniepra​gnął,jakna​ci​-

snąć ha​mul​ce i za​trzy​mać po​ciąg, któ​rym wciąż ucie​kał przed przy​szło​ścią, ja​kiej
oj​ciecpra​gnął,ajakanieod​po​wia​da​łajegowi​zji.

– To praw​da. Sły​sza​łem o tym, od​kąd się​gam pa​mię​cią. Gdy​bym był mą​drzej​szy,

już daw​no coś bym z tym zro​bił. Cze​ka​łem, kie​dy oj​ciec ogło​si, że jest go​to​wy
przejść na eme​ry​tu​rę. Łu​dzi​łem się, że może do tego cza​su to ja zmie​nię zda​nie.
Ate​razjestumie​ra​ją​cyiniemogęmuod​mó​wić.

Me​la​niesłu​cha​łazsze​ro​kootwar​ty​miocza​mi.
–CozAnną?Onachceza​stą​pićojca.Po​wie​dzia​łamiotym,kie​dyspo​tka​ły​śmysię

ispraw​dza​ły​śmystanprzy​go​to​wańdogali.

Adam uśmiech​nął się. Ko​cha​na Me​la​nie. Sta​ra się po​móc, tak wszyst​ko po​ukła​-

dać,abyion,iAnnabyliza​do​wo​le​ni.Żebycałaro​dzi​naLang​for​dówbyłaza​do​wo​lo​-
na.

–Oj​ciecsta​now​czood​ma​wiaroz​mównatente​mat.Jestokrop​niesta​ro​świec​ki.To

śmiesz​ne.

Me​la​niewy​glą​da​łanaza​wie​dzio​ną.
–Kur​czę.Amniesięwy​da​wa​ło,żewszyst​kie​muwin​najestry​wa​li​za​cjamię​dzyro​-

dzeń​stwem.–Wes​tchnę​ła.Ichspoj​rze​niasięskrzy​żo​wa​ły.Adampa​trzyłwoczyMe​-
la​nie,jak​byszu​kałwnichuko​je​nia.–Boże!–za​wo​ła​łana​gle.–Skan​dal!Prze​cież
dlacie​bietobyłaszan​sa.Wy​star​czy​łoniezgo​dzićsięnacałątękam​pa​nięispo​koj​-
niecze​kać,ażza​rządod​rzu​citwo​jąkan​dy​da​tu​rę.

Adamzdu​siłśmiech.Roz​wa​żałtakikrok,leczwte​dyoj​ciecwy​na​jąłcu​do​twór​czy​-

nię od PR-u, Me​la​nie Co​stel​lo. Gdy zo​ba​czył zdję​cie na stro​nie in​ter​ne​to​wej jej
agen​cji,ser​cemuza​mar​ło.Na​resz​ciepo​znałimięina​zwi​skoKop​ciusz​ka.Prze​łknął
dumęizgo​dziłsięnakam​pa​nięwi​ze​run​ko​wą,cho​ciażwtenspo​sóbza​pew​neprzy​-
pie​czę​to​wałswójlos.Mu​siałzo​ba​czyćsiępo​now​nieztąta​jem​ni​cząko​bie​tą,spraw​-
dzić,czyitymra​zemzro​binanimpio​ru​nu​ją​cewra​że​nie.Izro​bi​ła.Nie​ste​tyniejest
imdanawspól​naprzy​szłość.

Niemożejed​nakjejtegopo​wie​dzieć.Pod​ję​łade​cy​zję,ru​szy​ładoprzo​du.Niema

wyj​ścia,trze​batousza​no​wać.

–My​śla​łemotym–od​rzekł.–Nie​ste​tyucier​pia​ło​bydo​breimięro​dzi​ny,atonie

był​bywła​ści​wyspo​sóbpo​że​gna​niazoj​cem.

Nieokła​muj​mysię,my​ślał.Nieda​ro​wał​bymso​bie,gdy​byprzezmójupórucier​pia​-

łymojesto​sun​kizoj​cem.

–Wiesz,tam​te​godnia,kie​dypo​zna​łamAnnę,tro​chęwamza​zdro​ści​łam,żetwo​-

rzy​cietakbar​dzozży​tąro​dzi​nę.

–Totyl​kozpo​zo​ruwy​glą​dajakidyl​la.
– Wiem, ale je​ste​ście so​bie bli​scy, ko​cha​cie się. Ja tego nie mam. Moje sio​stry

uwa​ża​jąmniezadzi​wacz​kę,oj​ciecjestniedowy​trzy​ma​nia,amama…Niezna​łam
jej.–Po​krę​ci​łagło​wą.–Wiem,żetwo​jesto​sun​kizoj​cemsąburz​li​we,aleprzy​naj​-
mniejmaszgoprzyso​bie.Jesz​cze.Mo​żeszznimpo​roz​ma​wiać,mu​sisztyl​kozna​-
leźćspo​sób,jakdonie​gotra​fić,żebycięzro​zu​miał.Kie​dyodej​dzie,bę​dzieszso​bie
wy​rzu​cał,żeniespró​bo​wa​łeś.

Wcią​guostat​nichmie​się​cypró​bo​wałnie​zli​czo​nąilośćrazy.Za​wszebezre​zul​ta​-

tu.Czywogó​lejestmoż​li​we,abyoj​ciecwy​ra​ziłzgo​dę?

– Czy to nie iro​nia losu, że je​ste​śmy z oj​cem tak bli​sko, a on jest je​dy​ną oso​bą,

któ​rej nie po​tra​fię skło​nić do przy​ję​cia mo​je​go punk​tu wi​dze​nia? Pa​ra​li​żu​je mnie
myśl,żemiał​bymspra​wićmuza​wód.

Dopo​ko​juwkro​czyłJack,za​trzy​małsięnachwi​lęprzyno​gachpana,po​tempod​-

szedłdoMe​la​nie.Uwiel​białją.Adamwal​czyłzpo​ku​są,bypo​wie​dziećjej,żeostat​-
nioJacksta​jeprzyłóż​kuikła​dziełebnapo​dusz​ce,naktó​rejspa​ła.Na​wetonwie,
żetamjestjejmiej​sce.

Me​la​niezuśmie​chempo​tar​ga​łapsazauszy.
–Nieje​stemeks​pert​ką,alewiem,żele​piejwy​ło​żyćkawęnaławę,apo​temżyć

zkon​se​kwen​cja​mi.Jatakpo​stą​pi​łamzmoimoj​cem.Nie​wie​letozmie​ni​ło,aleprzy​-
naj​mniejpo​wie​dzia​łam,comileżynaser​cu.

–Lu​bięsłu​chaćopo​wie​ściotwo​jejro​dzi​nie.
Wte​dy zbli​żam się do cie​bie, do​koń​czył w my​ślach. Bar​dzo chciał po​wie​dzieć to

nagłos,leczbałsię,żewy​zna​nieza​brzmijakskar​gamęż​czy​znybez​na​dziej​nieza​-
ko​cha​ne​go w ko​bie​cie, któ​rej nie może zdo​być. Taka jest zresz​tą praw​da. Ko​cha
Me​la​niekaż​dącząst​kąsie​bie.

–Po​win​namsięzbie​rać.–Me​la​niewsta​ła,wy​gła​dzi​łasu​kien​kęiwzię​łato​reb​kę.–

Atyzmieńgar​ni​tur,bogowy​gnie​ciesz.

Adamwstał,abysiępo​że​gnać.Wal​czyłzpo​ku​sąwzię​ciaMe​la​niewra​mio​na,za​-

trzy​ma​niajejnaza​wsze.Pra​gnąłca​ło​waćjądoutra​tytchu,ucieczniąodca​łe​go
świa​ta.Pra​gnąłoto​czyćjąmi​ło​ściąiczu​ło​ścią,najakąza​słu​gu​je.Po​ka​za​łamu,że
ju​tro, w dniu, któ​re​go tak się oba​wia, ma nową szan​sę. Przy​po​mnia​ła mu, że jest
pa​nemwła​sne​golosu.Oczy​wi​ścietood​no​sisiętyl​kodoin​te​re​sów,wmi​ło​ścina​to​-
miast,szcze​gól​niete​raz,kie​dynasce​niepo​ja​wiłsięinnymęż​czy​zna,nicodnie​go
nieza​le​ży.

ROZDZIAŁSIEDEMNASTY

Na​tych​miastpowyj​ściuodAda​mapo​sta​no​wi​ławy​co​faćsięzza​pro​sze​niaOwe​na.

Trud​no jej bę​dzie pa​trzeć na Ada​ma i Ju​lię ra​zem, lecz ob​sa​dze​nie są​sia​da w roli
po​cie​szy​cie​lauzna​łazaniefairwo​becnie​go.Dla​te​gomi​ja​jącjegodrzwi,za​dzwo​ni​-
ła,wy​ja​śni​łasy​tu​ację,prze​pro​si​łazawszyst​koiwzię​łacałąwinęnasie​bie.Owen
za​słu​gu​jenako​goślep​sze​goodniej,aonamusisięwziąćwgarść.

Tejnocypra​wieniespa​ła.Prze​śla​do​wałjąob​razAda​ma,spoj​rze​nie,ja​kimjąob​-

rzu​cił po prze​bra​niu się w gar​ni​tur, brzmie​nie gło​su, jak​by był za​zdro​sny. Wspo​-
mnie​niaprzy​pły​wa​łyiod​pły​wa​ły–gór​skare​zy​den​cja,ta​niecwba​rze,tam​tapierw​-
szanoc,kie​dyule​głapo​ku​sieipo​szładołóż​kaznaj​sek​sow​niej​szymfa​ce​tem,ja​kie​-
gowży​ciuwi​dzia​ła.

Nawar​gachczu​łado​tykwargAda​ma,wnoz​drzachcie​płyprzy​jem​nyza​pachjego

cia​ła. Tę​sk​ni​ła za po​czu​ciem bez​pie​czeń​stwa, ja​kie zna​la​zła w jego ra​mio​nach.
Świa​do​mość, że szan​sa na by​cie z Ada​mem ją omi​nę​ła, wy​wo​ły​wa​ła we​wnętrz​ną
pust​kę,wpo​rów​na​niuzktó​rąpo​czu​ciestra​typoodej​ściuJo​shawy​da​wa​łosięza​le​d​-
wiedrob​nąszczer​bąnapor​ce​la​no​wejfi​li​żan​ce.

Rano,nie​wy​spa​na,czu​łasiępo​twor​nie.Wie​dzia​łajed​nak,żemusisięczymśza​-

jąć, ina​czej cały dzień bę​dzie roz​trzą​sa​ła to, co już nie​zli​czo​ne razy prze​my​śla​ła.
Bę​dziestrasz​nietę​sk​ni​łazaAda​meminicztymniemożezro​bić.

Przy​mie​rzy​ła ze dwa​dzie​ścia roz​ma​itych su​kie​nek, za​ła​do​wa​ła pral​kę, na twarz

na​ło​ży​ła ma​secz​kę, wzię​ła ką​piel, po​ma​lo​wa​ła pa​znok​cie ciem​no​czer​wo​nym la​kie​-
remispę​dzi​łaowie​lezadużocza​su,pró​bu​jącróż​nefry​zu​ryina​kła​da​jącma​ki​jaż.

Wła​śniekie​dyosta​tecz​nieza​wę​zi​ławy​bórsu​kien​kidodwóch,zko​mór​kido​biegł

sy​gnał na​dej​ścia wia​do​mo​ści. Otwo​rzy​ła ją i… za​mar​ła. Pa​trząc na zdję​cie Ju​lii
wcze​śnie rano wy​cho​dzą​cej z ka​mie​ni​cy, w któ​rej miesz​ka Adam, po​czu​ła ucisk
wpier​siach.Tchujejbra​kło.Czy​litomiałwpla​nachnawczo​raj​szywie​czór.

Opa​dłanałóż​ko.Wpa​try​wa​łasięwzdję​cie,usi​łu​jącza​pa​no​waćnadtar​ga​ją​cy​mi

niąsprzecz​ny​miemo​cja​mi.Ro​zumpod​po​wia​dał,żepo​win​naczućsmu​tek.Otoko​lej​-
nydo​wód,żeonaiAdamniesąso​bieprze​zna​cze​ni.Leczwser​cuMe​la​nieniebyło
roz​pa​czy,niebyłogo​ry​czy,byłana​to​miastwście​kłość,itonienaAda​ma,lecznasie​-
bie.Naj​wspa​nial​szymęż​czy​znanaświe​cie,je​dy​ny,któ​re​gopra​gnę​ła,wła​śniezni​ka
zjejży​cia,aonasięztymgo​dzi.Dziśopół​no​cywszyst​ko,cojąjesz​czemo​bi​li​zu​je
dodzia​ła​nia,znik​nie.Copo​tem?Coztego,żefi​nan​so​woru​szydoprzo​du,sko​rozo​-
sta​niezezła​ma​nymser​cem?

AdamniechceJu​lii,wie​dzia​łaotym.Na​wetje​śliniewy​znałtegowprost,in​tu​icja

jej to pod​po​wia​da​ła. Kie​dy byli z Ada​mem ra​zem, Me​la​nie czu​ła się speł​nio​na,
szczę​śli​wa,przynimbyłojejmiej​scenazie​mi.Agdyznaj​do​wa​lisięzdalaodsie​bie,
czu​łasięza​gu​bio​na.Nie,niebra​ko​wa​łojejmapyczykom​pa​su,leczcelu,doktó​re​-
gozmie​rza.

W tych chwi​lach, kie​dy za​po​mi​na​ła o prze​szko​dach dzie​lą​cych ją i Ada​ma, więź

mię​dzynimizda​wa​łasiępraw​dziw​szaniżwnaj​śmiel​szychma​rze​niach.Na​wetgdy
sięzsobąniezga​dza​li,niemo​głaza​prze​czyć,żeprzy​cią​gajądonie​goma​gne​tycz​-

nasiła.Na​uczy​łasiętyl​kouda​wać,żetakniejest.

Dośćuda​wa​nia,zde​cy​do​wa​ła.Niemożepo​zwo​lićmuodejść.Tobyozna​cza​ło,że

ugię​łasiępodna​po​remoko​licz​no​ści,aprze​cieżni​g​dysięniepod​da​je.Za​wszewal​-
czyzprze​ciw​no​ścia​mi.Poodej​ściuJo​shawal​czy​ła,abyutrzy​maćsięnapo​wierzch​-
ni, cho​ciaż ni​g​dy nie wal​czy​ła o nie​go. Na tyle nie za​słu​gi​wał. Lecz Adam to nie
Josh.Adamcenijejde​ter​mi​na​cję,ener​gięisil​nąwolę.Jestczu​łyitro​skli​wy.Chce,
aby od​nio​sła suk​ces. A co waż​niej​sze, jed​nym spoj​rze​niem po​tra​fi roz​pa​lić w niej
ogień,ado​tądjesz​czeżad​ne​mumęż​czyź​nietosięnieuda​ło.OAda​mawar​toza​wal​-
czyć,na​wetje​ślipo​wie,żezbytwie​lerazygozra​ni​ła.

Naj​wyż​szyczaszno​wupo​słu​chaćgło​suser​ca.
„Mo​że​mypo​roz​ma​wiaćprzedban​kie​tem?Wczte​ryoczy?”,wy​stu​ka​łanakla​wia​-

tu​rzete​le​fo​nu.

Ser​ce jej sta​nę​ło. Czu​ła, jak wzbie​ra w niej wszyst​ko, co chce mu po​wie​dzieć.

Wy​star​czytyl​kootwo​rzyćza​wór.Aleczyniejestzapóź​no?

Te​le​fon za​dzwo​nił na​tych​miast po tym, jak wy​sła​ła wia​do​mość. Na ekra​nie wy​-

świe​tliłsięnu​merAda​ma.

Szyb​ko,po​my​śla​ła.
–Wła​śniena​pi​sa​łamciese​me​sa–ode​zwa​łasiępona​ci​śnię​ciukla​wi​szaod​bio​ru.
–Wła​śniegootrzy​ma​łem–od​parł.–Czytonieza​baw​ne?
Ser​ceza​bi​łojejmoc​niej.
–Za​baw​ne?
– Mam na my​śli wy​czu​cie cza​su. Sto​ję przed two​im do​mem. Mo​żesz mnie wpu​-

ścić?Do​mo​fonniedzia​ła.

Przeddo​mem?Dla​cze​go?Poco?Me​la​nieogar​nę​łapa​ni​ka.Wmiesz​ka​niujestba​-

ła​gan,sy​pial​niawy​glą​da​łajakdomto​wa​ro​wypoprzej​ściuhu​ra​ga​nu,wszę​dzieleżą
skłę​bio​nesu​kien​kiipan​to​fleniedopary.

–Je​stemnie​ubra​na.
–Nieszko​dzi.Mu​szęztobąpo​mó​wić.
Nietra​cąccza​sunado​pro​wa​dze​niesiędoładu,nieza​sta​na​wia​jącsię,coro​bić,

wy​bie​głazsy​pial​ni,na​ci​snę​łaprzy​ciskdo​mo​fo​nuiotwo​rzy​ładrzwi.

Po​temwy​szłanapo​destipa​trzy​ła,jakAdamwcho​dzipodgórę.Wy​glą​dałjakza​-

wszenie​zwy​klesek​sow​nie.

–Cośsięsta​ło?–za​py​ta​ła.
– Moż​na to tak ująć. Prze​pra​szam, że nie za​dzwo​ni​łem. Ba​łem się, że mnie nie

wpu​ścisz.–Stałza​le​d​wiekil​kacen​ty​me​trówodniej.–Pięk​nasu​kien​ka.Nie​zu​peł​nie
takjąso​biewy​obra​ża​łem,alede​koltbar​dzomisiępo​do​ba.

Me​la​niespoj​rza​ławdółisięza​czer​wie​ni​ła.Szyb​koowi​nę​łasięszczel​niepo​ła​mi

je​dwab​ne​goszla​fro​ka.Ge​stemza​pro​si​łaAda​madośrod​ka.

–Ococho​dzi?Maszja​kieśspra​wydo​ty​czą​cedzi​siej​sze​gowie​czo​ru?
–Mógł​bymoto samoza​py​taćcie​bie.Dla​cze​go chceszpo​roz​ma​wiaćprzed ban​-

kie​tem?

Niewie​dzia​ła,odcze​goza​cząć.Wie​dzia​łajed​nak,żemusiprze​pro​wa​dzićznim

tęroz​mo​wę.

–Zo​ba​czy​łamdzi​siej​szezdję​cie.Małomnieob​cho​dzi,czyJu​liaspę​dzi​łaucie​bie

noc.Niewie​rzę,żechceszzniąbyć.

Adampo​wo​likiw​nąłgło​wą.Każ​dase​kun​daprze​dłu​ża​ją​ce​gosięmil​cze​niabyładla

Me​la​nietor​tu​rą.

–Cie​szęsię,żena​resz​ciemiuwie​rzy​łaś–ode​zwałsięwkoń​cu.–Przy​sze​dłemci

po​wie​dzieć,żeonaniezja​wisięnagali.

Me​la​niebyławstrzą​śnię​ta.Czyonprzy​szedłoma​wiaćzniąspra​wyor​ga​ni​za​cyj​-

ne?

–Cota​kie​go?
– Nie wście​kaj się. Wiem, że gala ma być uko​ro​no​wa​niem two​ich wy​sił​ków, ale

niepo​tra​fiędłu​żejuda​wać.Idla​te​godzi​siajuka​za​łosięta​kiewła​śniezdję​cie.Im​-
pre​sa​rioJu​liinamojąproś​bęaran​żu​jena​szeze​rwa​nie.Mu​sia​łemprze​ciąćtęgrę.
Nietyl​kozewzglę​dunamnie,alerów​nieżzewzglę​dunacie​bie.

Czyż​bymiałpopro​studo​syćca​łejtejza​ba​wy?Amożekry​jesięzatymcośjesz​-

cze?

–Od​wo​ła​łamza​pro​sze​niedlaOwe​na.Tonieby​ło​byfairwsto​sun​kudonie​go.
–Dla​cze​gobyniebyłofair?
Me​la​niewstrzy​ma​łaod​dech.Wgło​wieażhu​cza​łojejodmy​śli.Adamza​słu​gu​jena

to,abypo​znaćjejuczu​ciaicałąli​stępo​wo​dów,dlaktó​rychgopo​trze​bu​je.

–Boje​stemza​ko​cha​nawto​bieiniechcęna​wetmi​nu​tyspę​dzićwto​wa​rzy​stwie

in​ne​gomęż​czy​zny.Niechcępa​trzeć,jakod​cho​dziszpoban​kie​cie.

Zro​bi​łakil​kakro​kówdoprzo​du,zmniej​sza​jącdzie​lą​cyichdy​stans.Wsłu​chi​wa​nie

sięwod​dechAda​madzia​ła​łonaniąuspo​ka​ja​ją​co,cho​ciażniewie​dzia​ła,jakonod​-
bie​rajejsło​wa.Trud​nobyłocośwy​czy​taćzjegotwa​rzy.

–Za​sy​piamibu​dzęsięztwo​imob​ra​zempodpo​wie​ka​mi,zmy​śląoto​bie.Kie​dy

coś do​bre​go czy złe​go się wy​da​rzy pod​czas dnia, czu​ję nie​od​par​tą chęć, żeby za​-
dzwo​nićiopo​wie​dziećciotym.Ha​mu​jęsię,bopod​pi​sa​łamkon​traktztwo​imoj​cem.
Po​trze​bu​jęjed​nakcze​goświę​cejniżka​rie​ra.Po​trze​bu​jęcie​bie.

Ichoczyspo​tka​łysięiMe​la​nieporazpierw​szypo​czu​ła,żeAdammy​śliiczu​jeto

samo.

–Na​praw​dę?–za​py​tałzuśmie​chem.
– Na​praw​dę. I mia​łeś ra​cję. Po​zwo​li​łam, aby prze​ży​cia zwią​za​ne z moim by​łym

na​rze​czo​nymzro​bi​łyzemnieko​bie​tę,któ​raboisięuczuć.Jużniechcębyćtakąko​-
bie​tą.Ża​ło​snąko​bie​tą.

–Niemogęmy​ślećotym,jakbar​dzoje​steśnie​szczę​śli​wa.–Wziąłjązarękęipo​-

gła​dził wierzch dło​ni. – Mu​sia​łem po​roz​ma​wiać z tobą przed ban​kie​tem, bo nie
chcia​łem, abyś znik​nę​ła jak Kop​ciu​szek. Chcia​łem zo​ba​czyć wy​raz two​jej twa​rzy,
kie​dybędęcimó​wił,żecięko​cham.–Po​krę​ciłgło​wą.–Oczy​wi​ściemu​sia​łaśmnie
ubiec.Jak​że​bymo​głobyćina​czej.

Me​la​nieser​cewa​li​ło,pulsprzy​spie​szył.
–Prze​pra​szam.Tylejużrazycięzra​ni​łam,żeuzna​łam,iżza​słu​gu​jesznato,aby

po​znaćpraw​dę.Za​ry​zy​ko​wa​łam,cho​ciażniewie​dzia​łam,cood​po​wiesz.

Uśmiech​nąłsięką​ci​kiemust.Trzy​ma​jącjejobieręce,oznaj​mił:
– Ko​cham cię i chcę być z tobą, ale mu​szę wie​dzieć, że two​ja de​kla​ra​cja jest

szcze​ra,praw​dzi​waidłu​go​ter​mi​no​wa.Je​ślizno​wuza​cznieszka​pry​sićiuciek​niesz,
nieznio​sętego.

Sa​mot​nałzapo​pły​nę​łaMe​la​niepopo​licz​ku.Męż​czy​zna,któ​rymiałdziew​czynna

pęcz​ki,pyta,czyonapo​tra​fibyćsta​ławuczu​ciach!

–Ucie​kłamzestra​chu.Ba​łamsię,żebar​dzobędęcier​pieć,je​ślinaszzwią​zeksię

nieuda.Alejużsięnieboję.

–Mó​więpo​waż​nie.My​ślędłu​go​ter​mi​no​wo.–Się​gnąłdokie​sze​nima​ry​nar​kiiwy​-

jął małe gra​na​to​we pu​de​łecz​ko. – Pra​gnę, abyś zo​sta​ła moją żoną. Pra​gnę resz​tę
ży​ciaspę​dzićztobą.

Onie​mia​łazwra​że​niaimi​mo​wol​nieza​kry​łaustadło​nią.Po​zna​łacha​rak​te​ry​stycz​-

ne pu​de​łecz​ko le​gen​dar​nej fir​my ju​bi​ler​skiej Har​ry’ego Win​sto​na. Kie​dy Adam
uniósł wiecz​ko i zo​ba​czy​ła pla​ty​no​wy pier​ścio​nek z bry​lan​tem o szma​rag​do​wym
szli​fie, oszo​ło​mio​na wstrzy​ma​ła od​dech. Bała się, że klej​not za​raz znik​nie. Sce​na,
oja​kiejwnaj​śmiel​szychfan​ta​zjachle​d​wood​wa​ży​łasięma​rzyć,na​glesta​łasięrze​-
czy​wi​sto​ścią.

–Prze​pięk​ny.
–Ze​chceszprzy​mie​rzyć?
Zocho​tąkiw​nę​łagło​wą.
Adamwy​jąłpier​ścio​nekzpu​de​łecz​kaiwsu​nąłjejnapa​lec.Bry​lantza​iskrzyłośle​-

pia​ją​cymbla​skiem.

–OBoże!Ada​mie,uwiel​biamgo.Jakcisięuda​łozdo​byćpier​ścio​nekodWin​sto​na

wtakkrót​kimcza​sie?

–Niebójsię,tem​poimcięopła​ci​ło.Alepo​roz​ma​wiaj​myoważ​niej​szychrze​czach.
Me​la​nie pod​nio​sła gło​wę i spoj​rza​ła na Ada​ma. Mia​ła na​dzie​ję, że od​tąd już za​-

wszepoprze​bu​dze​niuoboksie​biebę​dziewi​dzia​łajegotwarz.

–Chceszsięzemnąoże​nić?
–Do​my​ślamsię,żedo​ku​mentzpod​pi​semmadlacie​biedużycię​żarga​tun​ko​wy.
Za​śmia​łasię.Czytojawa,czysen?Wułam​kuse​kun​dycałajejprzy​szłośćzmie​ni​-

łasięostoosiem​dzie​siątstop​ni.

–Ni​cze​gotakniepra​gnę,jakzo​staćtwo​jążoną.
Adamprzy​cią​gnąłjądosie​bie.
–Chodź–szep​nął.Oto​czyłjejta​lięra​mie​niem,wol​nąrękąod​gar​nąłwło​syzczo​ła.

– Nie mogę uwie​rzyć, że w ja​kiejś kwe​stii się ze mną zga​dzasz. Bez spo​rów, bez
tar​gów,bezwy​krę​tów.

Lu​bi​ła, kie​dy przej​mo​wał do​wo​dze​nie. Kie​dy ją obej​mo​wał, czu​ła, że na​le​ży do

nie​go.

Ująłjejtwarzwdło​nie,po​gła​dziłpod​bró​dek.Me​la​nieprze​szedłdreszczpod​nie​-

ce​nia. A kie​dy ją po​ca​ło​wał, mięk​ko i cu​dow​nie, wsu​nę​ła mu ręce pod ma​ry​nar​kę
iprzy​tu​li​łasiędonie​go.Trud​neprze​ży​ciaostat​nie​gorokuode​szływza​po​mnie​nie.
Adamna​le​żydoniej.

Te​raz, kie​dy zdo​był Me​la​nie, jego szczę​ście nie mia​ło gra​nic. Czuł wzbie​ra​ją​ce

wnimpo​żą​da​nie.

Po​cią​gnął za ko​niec pa​ska je​dwab​ne​go szla​fro​ka Me​la​nie i zsu​nął poły z jej ra​-

mion.Po​gła​dziłple​cy,ści​snąłpo​ślad​ki.Niemia​łanaso​biemaj​te​czek.Świet​nie,po​-
my​ślał,touła​twiaspra​wę.Me​la​niero​ze​śmia​łasię.Tużprzyustachpo​czułdrże​nie
jejwarg.Byłatobar​dzozmy​sło​wapiesz​czo​ta.

–Ada​mie,niemamycza​su.Naj​póź​niejoszó​stejtrzy​dzie​ścimu​si​mybyćnamiej​-

scu.

Wzbra​nia​łasię,leczjejdło​niepodma​ry​nar​kązsu​nę​łysięni​żej,ajed​naza​trzy​ma​-

łasiędo​pie​ropodpa​skiemspodni.

–Jaktytoso​biewy​obra​żasz?Potym,jakobie​ca​łaśwyjśćzamnie,mamsięztobą

nieko​chaćdoza​tra​ce​niapo​czu​ciarze​czy​wi​sto​ści?

Wtu​lił twarz w za​głę​bie​nie jej szyi i wcią​gnął w noz​drza odu​rza​ją​cy za​pach jej

cia​ła.

–Mojafry​zu​ra–jęk​nę​ła.–Mójma​ki​jaż.
–Wi​dzia​łemjużtwo​jąfry​zu​rępoigrasz​kachwłóż​ku.Jestbezza​rzu​tu.
Skrzy​wi​ła się, lecz za​ró​żo​wio​ne po​licz​ki i bły​ski w oczach świad​czy​ły, że też go

pra​gnie.

–Mu​szęjesz​czezde​cy​do​wać,conasie​biewło​żę.Mamynaj​wy​żejdwa​dzie​ściami​-

nut.

–Podpre​sjącza​sudajęzsie​biewszyst​ko.
–Czu​ję–rze​kła,gła​dzącprzódjegospodni.Wzię​łagozarękęipo​cią​gnę​ładosy​-

pial​ni.Zgar​nę​łazłóż​kasu​kien​kiirzu​ci​łajenakrze​sło.Niespusz​czałzniejoczu.
Uwiel​białpa​trzećnajejkształ​ty.Ścią​gnąłma​ry​nar​kę,kra​wat,ko​szu​lę.–Ostroż​nie,
niemamycza​sunapra​so​wa​nie–przy​po​mnia​łamuisamaroz​pię​łamupa​sek.

Adamwy​jąłzkie​sze​niopa​ko​wa​niezpre​zer​wa​ty​wąijejwrę​czył.Unio​słabrwi.
–Prze​zor​nyza​wszeubez​pie​czo​ny?–za​żar​to​wa​ła.
–Przy​nio​słemcipier​ścio​nek,Ma​ślan​ko.Tooczy​wi​ste,żeza​bra​łemzsobągum​kę,

nie?

Po​ca​ło​wałją,po​ło​żyłnaple​cach,wy​cią​gnąłsięobokniej.Przy​ci​snąłwar​gidojej

ra​mie​nia,dło​niąroz​su​nąłnogiiza​cząłpal​ca​mipie​ścićwnę​trzejejud.

–Ko​chajsięzemną–szep​nę​ła.–Chcęciępo​czuć.
Zmy​sło​wanutawjejgło​siespra​wi​ła,żekrewza​czę​łaszyb​ciejkrą​żyćwjegoży​-

łach.Po​łą​czy​lisię.Speł​nie​nie,na​sy​ce​nieprzy​szłoszyb​ko.Zaszyb​ko.

–Byłocu​dow​nie,apogalibę​dzie​mymo​glisięko​chaćcałąnoc–oświad​czył.
–Apo​nie​ważju​trojestnie​dzie​la,wogó​leniebę​dzie​mymu​sie​lisięubie​rać.
Po​ca​ło​wałjąwczo​ło.
–Uwiel​biamtwójpięk​nyumysł.
–Ajauwiel​biamcie​bie.
Jesz​czeni​g​dynieusły​szałpięk​niej​szychsłów.
–Ko​chamcię.
Me​la​nieunio​słasięnałok​ciuispoj​rza​łanaze​gar.
– Przy​kro mi to mó​wić, ale mu​si​my się ru​szyć. Za kwa​drans przy​je​dzie po mnie

sa​mo​chód.

Cmok​nę​łagowusta,ze​sko​czy​łazłóż​kaiza​czę​łaprze​rzu​caćstosubrańnakrze​-

śle.

Adampod​niósłzpod​ło​gibok​ser​ki,my​ślącotym,coMe​la​niepo​wie​dzia​ła.Jegoli​-

mu​zy​nazkie​row​cącałyczascze​ka​łaprzeddo​mem.

–Niemasen​suje​chaćod​dziel​nie–stwier​dził.
Me​la​niewło​ży​łaje​dwab​nąmałączar​nąbezple​ców.
–Prze​ciw​nie.Zja​wi​mysięosob​no,jakodwo​jesin​gli.Je​ślichcesz,mo​że​mysięna​-

wetpo​kłó​cić.Tonasuwia​ry​god​ni.Do​pie​rokie​dybę​dzieszgo​to​wy,po​wieszonasro​-

dzi​com.–Od​wró​ci​łasiędonie​gople​ca​mi.–Mo​żeszmipo​móc?

Adamza​wią​załjejtrocz​kisu​kien​kinaszyi.Ja​dąctu​taj,niebyłpe​wien,czyMe​la​-

nie przyj​mie jego oświad​czy​ny, nie opra​co​wał więc stra​te​gii na póź​niej. Nie miał
jed​nakocho​tyod​gry​waćprzed​sta​wie​nia.Dzi​siej​szywie​czórjużitakbę​dziedlanie​-
gotrud​ny.

–Niemamowy.Je​dzie​myra​zem.Jakopara.
Od​wró​ci​łasięnapię​cie.Wjejoczachdo​strzegłpa​ni​kęiiry​ta​cję,jakza​wsze,gdy

niepo​do​bałsięjejjegopo​mysł.

–Tosza​leń​stwo.Całyświatspo​dzie​wasię,żewy​sią​dzieszzli​mu​zy​nyzJu​lią.Jej

nie​obec​ność wy​wo​ła wy​star​cza​ją​cą sen​sa​cję. Nie mu​sisz do​le​wać oli​wy do ognia,
po​ka​zu​jącsięzemną.Wy​buch​nienowyskan​dal.

–Małomnietoob​cho​dzi.–Za​piąłko​szu​lęiwsu​nąłjąwspodnie.–Niechcędłu​żej

cze​kać.Ko​chamcię,tyko​chaszmnie,aje​śliko​muśtosięniepo​do​ba,totrud​no.

Me​la​nie wło​ży​ła czar​ne pan​to​fle na wy​so​kich ob​ca​sach. Uwiel​biał jej nogi. Nie

mógłsiędo​cze​kaćdzi​siej​szejnocy,kie​dyowi​niemujewo​kółpasa.

–To​bieła​twotakmó​wić–stwier​dzi​ła,za​pi​na​jąckol​czy​ki.–To​bieoj​ciecnieurwie

gło​wy.Zatomnietak.

–Niedo​pusz​czędotego–oświad​czył.–Całąwinębio​ręnasie​bie.Tydo​trzy​ma​-

łaśumo​wy.

–Toszla​chet​neztwo​jejstro​ny,żetakmó​wisz,alenietypod​pi​sa​łeśkon​trakt.–

Po​de​szładoto​a​let​kiz lu​stremipo​pra​wi​łafry​zu​rę. Po​temwrzu​ci​łakil​ka ko​sme​ty​-
kówdoczar​nejwie​czo​ro​wejto​reb​ki.

Adamsta​nąłzanią,wziąłjązara​mio​naispoj​rzałwlu​stro.Ichoczyspo​tka​łysię.

Porazpierw​szyzo​ba​czyłichra​zem,jakoparę.Ta​kie​goob​ra​zupo​trze​bo​wał.

–Do​syćuda​wa​niaiza​mar​twia​niasię,coktośpo​my​śli.Dziświe​czo​remde​fi​ni​tyw​-

nieztymskoń​czy​my.

ROZDZIAŁOSIEMNASTY

Kie​row​caAda​maotwo​rzyłdrzwili​mu​zy​ny.Bły​snę​łyfle​sze.Me​la​nie,stre​mo​wa​na,

leczzwy​so​kopod​nie​sio​nągło​wą,wy​sia​dłazaAda​memzsa​mo​cho​du.Toonza​de​cy​-
do​wał,żejadąra​zem.Zbytdłu​gopo​zwa​la​li,abycu​dzeam​bi​cjerzą​dzi​łyichuczu​cia​-
mi. Czas po​ło​żyć temu kres. Dam radę, po​wta​rza​ła so​bie w du​chu Me​la​nie. Je​śli
chcebyćzAda​mem,tomusi.

Gdy sta​nę​ła na czer​wo​nym dy​wa​nie, za​sko​czo​ny tłum fo​to​re​por​te​rów i ga​piów

wstrzy​małod​dechiza​razpo​temzewszyst​kichstronpa​dłypy​ta​nia:

–Ada​mie!Ktoto?
–GdzieJu​lia?
AdamwziąłMe​la​niezarękęimoc​ności​snąłjejpal​cenaznak,żemawnimopar​-

cie.Me​la​niespo​dzie​wa​łasię,żeprzy​spie​szykro​kuibę​dziesta​rałsięjaknaj​szyb​-
ciejmi​nąćcie​kaw​skichre​por​te​rów,leczonprzy​sta​nąłiopa​no​wa​nymgło​sem,prze​-
mó​wił:

– Nie de​ner​wuj​cie się, pa​nie i pa​no​wie. Przed​sta​wiam wam Me​la​nie Co​stel​lo,

mojąspe​cja​list​kęodPR-u.

–GdziejestJu​lia?
DlaMe​la​niebyłtomo​ment,któ​re​gonaj​bar​dziejsięoba​wia​ła.Tłumprzy​cichł,fo​-

to​re​por​te​rzyznie​ru​cho​mie​li.

–Bę​dzie​ciemu​sie​lijąsamąotoza​py​tać–rzekłAdam.–Roz​sta​li​śmysię,leczpo​-

zo​sta​je​mywprzy​jaź​ni.

Fle​szebły​snę​łynanowo,Me​la​niejed​naktoniepe​szy​ło.Całąuwa​gęskie​ro​wa​ła

naprzy​szłe​gomęża.Dum​nabyłaztego,jakświet​niera​dziso​biete​razzpra​są.

–CzyMe​la​niejesttwo​jąnowądziew​czy​ną?–za​py​ta​łajed​nazre​por​te​rek.
–Wtejchwi​limogętyl​koza​po​wie​dzieć,żepoban​kie​ciewy​damspe​cjal​neoświad​-

cze​nie.–Adamna​chy​liłsięipo​ca​ło​wałMe​la​niewskroń.

Niewie​rzy​ła,żetowszyst​kodzie​jesięna​praw​dę.Wy​da​wa​łojejsię,żeprze​nio​sła

sięwinnywy​miar.Przezcałyostat​nirokża​ło​wa​ła,żewy​mknę​łasięzapar​ta​men​tu
Ada​ma,aprzezostat​nimie​siącpra​gnę​łazdo​byćgodlasie​bie.Itoosią​gnę​ła.

Ru​szy​lidy​wa​nemwstro​nęwej​ściadoho​te​lu.Zanimipo​dą​ża​linowigo​ście,tłum

przednimirzed​niał.OdRo​ge​raiEve​lynLang​for​dówdzie​li​łoichza​le​d​wiekil​kakro​-
ków.Adamprzy​cią​gnąłMe​la​niebli​żejsie​bieiszep​nąłjejdoucha:

–Po​zwo​lisz,żejabędęmó​wić,do​brze?
Uśmiech​nę​łasię,leczser​cejejza​mar​ło.Zda​wa​łaso​biespra​wę,żeRo​gerLang​-

fordjed​nymzda​niemwy​po​wie​dzia​nymprzedau​dy​to​riumzło​żo​nymzlu​dzibo​ga​tych
iwpły​wo​wychmożejąznisz​czyć.Na​wetjakożonaAda​manieza​mie​rza​łare​zy​gno​-
wać z pro​wa​dze​nia agen​cji, któ​rą zbu​do​wa​ła. Osią​gnie to, co w ja​kimś mo​men​cie
wy​da​wa​ło jej się nie​moż​li​we, bę​dzie mia​ła Ada​ma i ka​rie​rę. Chy​ba że jego oj​ciec
po​sta​no​wijejwtymprze​szko​dzić.

– Tato, mamo… – za​czął Adam, kie​dy do​tar​li do wej​ścia do wspa​nia​łej sali ba​lo​-

wej.

Ro​gerzza​cię​tąminąwy​sy​czał:

–Mu​si​mypo​roz​ma​wiać.Te​raz.–Sta​rałsięprzy​kryćwście​kłośćsztucz​nymuśmie​-

chem,lecznie​zbytmusiętouda​ło.

– Masz ra​cję. Mu​si​my – od​parł Adam. Wszyst​kie oczy zwró​co​ne były na nich. –

Pry​wat​nie.

–Tużobokjestmniej​szasala–wtrą​ci​łaMe​la​nieiwska​za​ładrzwiwrogu.–Dy​-

rek​cjaho​te​luod​da​łajądona​szejdys​po​zy​cji.

Ser​cejejwa​li​łojakmło​tem.Adamtrzy​małjejdłońwże​la​znymuści​sku.Mi​ja​nigo​-

ście za​czę​li szep​tać mię​dzy sobą. Me​la​nie za​sta​na​wia​ła się, co te​raz my​ślą idą​cy
tuż za nimi ro​dzi​ce Ada​ma. Nie tak wy​obra​ża​ła so​bie pierw​sze spo​tka​nie z przy​-
szły​mite​ścia​mi.

Gdytyl​kodrzwisięzanimiza​mknę​ły,Ro​gerostrymto​nemzwró​ciłsiędoMe​la​-

nie:

–Panipod​pi​sa​łakon​trakt,alenaj​wy​raź​niej–wy​mow​nymge​stemwska​załichzłą​-

czo​neuści​skiemdło​nie–niedo​trzy​ma​ława​run​ków.Tam​te​goran​ka,kie​dyspo​tka​li​-
śmysięwholudomuAda​ma,nieprzy​szłapanioma​wiaćdal​szejstra​te​giikam​pa​nii.
Wy​cho​dzi​łapaniodnie​gopowspól​niespę​dzo​nejnocy.–Urwałipo​krę​ciłgło​wą.–
Bied​naJu​lia.Niespo​dzie​wa​łasię,żemójsynzła​miejejser​ce.

Adamniepusz​czałrękiMe​la​nie.Zbli​żyłsiędoojca,po​cią​ga​jącjązasobą.
–Tato,pro​szę,niemówdoMe​la​niewtenspo​sób.Pozatymniewol​nociażtaksię

de​ner​wo​wać. Weź głę​bo​ki od​dech i po​słu​chaj mnie. – Mó​wił to​nem opa​no​wa​nym
ispo​koj​nym,leczzwy​raź​nąde​ter​mi​na​cją.

Eve​lynLang​ford,wciem​no​sza​fi​ro​wejkok​taj​lo​wejsuk​niiosza​ła​mia​ją​cejbry​lan​to​-

wejko​lii,przy​trzy​ma​łamężazara​mię.

–Ko​cha​nie,po​zwólAda​mo​wiwy​ja​śnić.
Ro​gerskrzy​żo​wałręcenapier​si.
–No,słu​cham.Ira​dzęcimó​wićzsen​sem.
Adamode​tchnąłgłę​bo​ko.
–Mójro​manszJu​liąbyłza​bie​giemwi​ze​run​ko​wym,oczymby​łeśuprze​dzo​nyod

po​cząt​ku,tyl​koniechcia​łeśprzy​jąćtegodowia​do​mo​ści.Wtejspra​wieza​wszeby​-
łemztobąuczci​wy.

Ro​ger wy​glą​dał na przy​bi​te​go, Eve​lyn zaś kiw​nę​ła gło​wą na znak, że się z Ada​-

memzga​dza.

–Mu​siszzro​zu​mieć,syn​ku–rze​kła–żeoj​ciecbar​dzosięprzy​wią​załdomy​śli,że

szu​kaszżonyiżezdą​żyszmująprzed​sta​wić,jesz​czekie​dyjestznami.

Wtejsa​mejchwi​lidrzwiotwo​rzy​łysięidosaliwe​szłaAnnaubra​nawczar​nąsuk​-

nięzod​kry​ty​mira​mio​na​mi.

–Tuje​ste​ście.Wszy​scysięza​sta​na​wia​ją,gdzieznik​nę​li​ście.
–Twójbratpo​sta​rałsię,abydzi​siej​szywie​czórbyłdlanasjesz​czebar​dziejstre​-

su​ją​cy,niżsięza​po​wia​dał.Wła​śnieoma​wia​mypew​nespra​wy–oznaj​miłRo​ger.

Niepusz​cza​jącdło​niMe​la​nie,Adamoświad​czył:
–Wszyst​kieewen​tu​al​nekon​se​kwen​cjedzi​siej​szychde​cy​zjibio​ręnaswo​jebar​ki.

Aleje​ślitakajestcenamo​je​gozwiąz​kuzMe​la​nie,cóż…Zbytmoc​nojąko​cham,aby
siędłu​żejkryć.

OczyAnnyroz​bły​słyzra​do​ści.
–Wie​dzia​łam,żecośsięświę​ci.

–Wie​dzia​łaś?–za​py​tałRo​ger.
Annawzru​szy​łara​mio​na​mi.
– Po spo​tka​niu z Me​la​nie in​tu​icja mi pod​po​wia​da​ła, że ich coś łą​czy. Spo​sób,

wjakiMe​la​niemó​wi​łaoAda​mie,otymświad​czył.Niedzi​węsię,żestra​ciłdlaniej
gło​wę.Me​la​niejestin​te​li​gent​na,pięk​naiuta​len​to​wa​na.Zna​ko​mi​tabiz​ne​swo​man.

Sło​waAnnytchnę​łyotu​chęwser​ceMe​la​nie.Do​brzewie​dzieć,żektośztejro​dzi​-

nyjestpojejstro​nie.

–Ko​chamMe​la​nie,tato.Po​pro​si​łem,żebyzo​sta​łamojążoną.Zgo​dzi​łasię.
–Po​bie​ra​ciesię?Pomie​sią​cuzna​jo​mo​ści?
–Chcia​łeś,że​bymoże​niłsięzJu​lią,azna​li​śmysięnie​wie​ledłu​żej.
–Copraw​da,topraw​da–przy​znałRo​ger.
Adam od​wró​cił się do Me​la​nie i bez​gło​śnie po​ru​sza​jąc war​ga​mi, za​py​tał: Co te​-

raz?

Me​la​nieuję​łagozało​kieć,przy​cią​gnę​ładosie​bieiszep​nę​łamudoucha:
–Mów,cociser​cedyk​tu​je.Za​wszewte​dyje​steśnaj​bar​dziejprze​ko​nu​ją​cy.
Adampo​ca​ło​wałjąwpo​li​czek,po​temod​wró​ciłsiędoojca.
–Chceszwie​dzieć,cze​goni​g​dyniepo​da​wa​łemwwąt​pli​wość?
–Żepew​ne​godniaobej​mieszLang​Tel?
– Nie. Ni​g​dy nie wąt​pi​łem, że ty i mama się ko​cha​cie. Wi​dzę to w wa​szych

oczach,kie​dynasie​biepa​trzy​cie,sły​szęwgło​sie,kie​dysiędosie​bieod​zy​wa​cie.Ze
mnąiMe​la​niejesttaksamo.Onamniero​zu​mie,za​le​żyjejnamnie.Bę​dziepraw​dzi​-
wąpart​ner​ką,ategonietyl​kopo​trze​bu​ję,alebar​dzopra​gnę.

Me​la​niepo​czu​ła,jakcie​płorobijejsiękołoser​caifa​la​miroz​cho​dzipoca​łymcie​-

le.Uśmiech​nę​łasięmi​mo​wol​nie.Eve​lynod​chrząk​nę​ła.

–Ko​cha​nie,czymu​szęciprzy​po​mi​nać,żemyza​rę​czy​li​śmysięjużpodwóchmie​-

sią​cachzna​jo​mo​ści?

Ro​gernieod​po​wie​dział,tyl​kocięż​kowes​tchnął.
–Mi​łośćtomi​łość,tato–rzekłAdam.–Oświad​czy​łemsięMe​la​nie,niespraw​dza​-

jącwka​len​da​rzu,jakdłu​gosięzna​my.My​śla​łemtyl​kootym,comiser​cedyk​tu​je.

–Inieza​po​mi​naj,żekie​dybra​li​śmyślub,by​łamjużwcią​ży–cią​gnę​łaEve​lyn.–

Ży​cienieza​wszewy​glą​datakpięk​niejaknapocz​tów​ce.Aleprze​cieżtoniemia​ło
zna​cze​nia,praw​da?By​li​śmyparądzie​cia​ków,dosza​leń​stwawso​bieza​ko​cha​nych
ichcie​li​śmybyćra​zem.

Ro​gerspoj​rzałnaniączu​le.
–Pa​mię​tamtendzień,jak​bytobyłowczo​raj.Naj​pięk​niej​szydzieńmo​je​goży​cia.
Łzaspły​nę​łapopo​licz​kuEve​lyn.
–Wi​dzisz.Ija​kośprze​ży​li​śmyra​zemtrzy​dzie​ścilat.
–Nieja​koś–za​prze​czyłRo​ger–aleide​al​nie.
Te​razMe​la​niewal​czy​łazełza​mi.Porazpierw​szywży​ciuwi​dzia​łapo​tę​gęmi​ło​-

ści,któ​rapo​łą​czy​łatęparę.Obo​jebylisil​ny​mioso​bo​wo​ścia​mi.Wie​dzie​li,żenie​dłu​-
goutra​cądru​gąpo​ło​wę,leczsięniepod​da​wa​li.

–Tato–ode​zwałsięAdam–chcę,abyście​szyłsięra​zemznami.Me​la​niejestnaj​-

wspa​nial​sząko​bie​tą,jakąwży​ciuspo​tka​łem,izo​sta​nieczłon​kiemna​szejro​dzi​ny.

–Ciesz​mysię–do​da​łaAnna–ipo​wi​taj​myjązotwar​ty​mira​mio​na​mi.
–Wiem,żepra​gniesz,abyAdamspo​tkałwży​ciumi​łośćiżebysięoże​nił–Eve​lyn

rze​kła do męża. Oczy jej błysz​cza​ły od po​wstrzy​my​wa​nych łez. – Od pierw​sze​go
dnia, kie​dy pod​pi​sa​łeś z Me​la​nie kon​trakt, pie​jesz pe​any na jej te​mat. Nie ro​zu​-
miem,dla​cze​gote​razstwa​rzaszpro​ble​my.–Od​wró​ci​łasiędoAda​maiMe​la​nie.–
Zgo​dzi​ciesięprzy​spie​szyćślub,abyoj​ciecmógłwnimuczest​ni​czyć?

AdamiMe​la​niewy​mie​ni​lispoj​rze​nia.Będąmie​lioczymroz​ma​wiać,gdyna​resz​-

ciezno​wuzo​sta​nąsami.

–Oczy​wi​ście.Alejestjesz​czejed​naspra​wa,októ​rejtatamusiusły​szeć.
Adamzbli​żyłsiędoojcaipo​ło​żyłmudłońnara​mie​niu.Wgło​wieroz​brzmie​wa​ły

musło​wa,ja​kiewczo​rajusły​szałodMe​la​nie.Oj​ciecjesz​czejestznimi.Jesz​czejest
czaspo​roz​ma​wiać.

–Niemogęob​jąćza​rzą​dza​niaLang​Te​lem.Ko​chamcięiwiesz,żewszyst​kobym

dlacie​biezro​bił,aleniemogęspeł​nićtwo​ichma​rzeń.Coważ​niej​sze,kon​ty​nu​acja
two​je​godzie​łatoma​rze​nieAnny,ajaniechcęod​bie​raćjejtejszan​sy.

Ro​gerLang​fordna​wetnieuda​wałza​sko​cze​nia.Mu​siałpo​dej​rze​wać,ja​kiesąpra​-

gnie​niaAda​ma,na​wetje​śliuwa​żałjezanie​re​al​ne.

–Je​śliAnnazaj​mietwo​jemiej​sce–cią​gnąłAdam–Lang​Telwciążbę​dziefir​mąro​-

dzin​ną.Annaspo​tkawła​ści​we​gomęż​czy​znęiwyj​dziezanie​gozamaż.

Annaza​ka​sła​ła.
–Tegonieobie​cu​ję.
Adamro​ze​śmiałsię.Cie​szyłsię,żeAnnasta​rasięroz​ła​do​waćsy​tu​ację.
– Będę za​wsze ją wspie​rał, lecz coś mi mówi, że obej​dzie się bez mo​ich rad.

Wszyst​kodo​brzesięuło​ży.Wie​rzęwto.Iprzy​rze​kamtegodo​pil​no​wać.

Ro​gerwes​tchnąłcięż​ko.
–Bar​dzobymchciał,żebytobyłota​kiepro​ste.Niemogęwtakszyb​kimtem​pie

zwo​łaćpo​sie​dze​niaza​rzą​duiprzed​sta​wićimno​we​gopla​nusuk​ce​sji.

–Alejajakody​rek​torge​ne​ral​nymogę.Sta​tutnatopo​zwa​la.Kie​dysy​tu​acjasię

unor​mu​je i za​rząd da mi wo​tum za​ufa​nia, za​pro​po​nu​ję zmia​nę. To nie po​win​no
trwaćdłu​żejniżrok.–Do​sko​na​lezda​wałso​biespra​wę,żetoniebę​dzieła​twe,lecz
niemiałwy​bo​ru.Tyl​kowtenspo​sóbkaż​dyosta​tecz​nieosią​gnieto,cze​gochce.–
Daj mi swo​je bło​go​sła​wień​stwo. My​ślę, że obo​je z Anną bę​dzie​my się czu​li le​piej,
wie​dząc,żeapro​bu​jeszna​szede​cy​zje.

–Zde​cy​do​wa​nietak–wtrą​ci​łaAnna.
Ro​gerpa​trzyłtonasyna,tonacór​kę.Mil​cze​nieprze​dłu​ża​łosię.Adamniemiał

wąt​pli​wo​ści,żekie​dyoj​ciecprze​mó​wi,wszel​kiedys​ku​sjebędąwy​klu​czo​ne.

–Ma​ciemojebło​go​sła​wień​stwo.Wszyst​kichobec​nychbio​ręnaświad​ków.
Annapod​bie​gładoojcaigouści​snę​ła.Adamuczy​niłtosamo.
–Ko​cha​nie,je​ślijużje​ste​śmyprzybło​go​sła​wień​stwach–ode​zwa​łasięEve​lyn–to

Me​la​nie też na to za​słu​gu​je, praw​da? – Uśmiech​nę​ła się do przy​szłej sy​no​wej i ją
ob​ję​ła.

–Prze​pra​szamzaszorst​kiepo​wi​ta​nie–rzekłRo​ger.–Za​wszepa​niąbar​dzolu​bi​-

łem,paniCo​stel​lo.Jestpaniin​te​li​gent​naiznasiępaninaswo​jejro​bo​cie.

–Dzię​ku​ję.Ce​nięso​biepań​skiesło​wa.
–Zwra​cajsiędomniepoimie​niu.Do​brzewy​wią​za​łaśsięzezle​co​ne​gociza​da​nia,

alejużdlamnieniepra​cu​jesz.

Ada​mo​wi ka​mień spadł z ser​ca. Kon​trakt wy​gasł, ko​niec z oba​wa​mi, że oj​ciec

znisz​czyka​rie​ręMe​la​nie.

–Wta​kimra​ziepro​szęna​zy​waćmnieMe​la​nie,Ro​ge​rze.
Ro​gerspoj​rzałnaEve​lyn.
–Ajed​nakbę​dzie​mymie​liślubwro​dzi​nie.Iwspa​nia​łąsy​no​wą.
–Mamyszczę​ście–od​par​ła,pa​trzącmuwoczyzmi​ło​ścią.
– Mamy, naj​droż​sza, mamy. Bar​dzo by było miło usiąść w ro​dzin​nym gro​nie

iotympo​roz​ma​wiać,leczzatymidrzwia​micze​ka​jąnasigo​ście.

Ro​gerLang​fordpo​wo​liwszedłnapo​dium,Eve​lynmuto​wa​rzy​szy​ła,aAnna,Adam

iMe​la​nieza​ję​limiej​scaprzysto​leho​no​ro​wym.

–Pra​gnępo​dzię​ko​waćwszyst​kimzaprzy​ję​cieza​pro​sze​nia,abybyćznamiwtej

waż​nejchwi​li–prze​mó​wiłRo​gerLang​forddozgro​ma​dzo​nych.–Mamza​szczytza​-
ko​mu​ni​ko​wać,żenanaj​bliż​szympo​sie​dze​niuza​rzą​duprzed​sta​więkan​dy​da​tu​ręmo​-
je​gosynaAda​manamo​je​gona​stęp​cę.

Roz​le​głysięgrom​kieokla​ski.
–Zmia​nana​stą​pijaknaj​szyb​ciej–cią​gnął–po​nie​ważle​ka​rzestwier​dzi​li,żemoja

cho​ro​bano​wo​two​ro​wajestśmier​tel​na.–Wsaliza​pa​no​wa​łaci​sza.–Dzi​siej​szywie​-
czórjed​nakniechniebę​dzieogło​sze​niemwy​ro​kuśmier​ci,leczotwar​ciemno​we​go
roz​dzia​łuwhi​sto​riiLang​Te​lu.Adamudo​wod​nił,żejestwar​to​ścio​wymmło​dymczło​-
wie​kiemizna​ko​mi​tymli​de​rembiz​ne​su.Je​stemznie​gobar​dzodum​ny.

Podsto​łemMe​la​nieuści​snę​ładłońAda​ma.Jak​żeina​czejbrzmia​ło​byprze​mó​wie​-

nie Ro​ge​ra, gdy​by nie zdo​ła​ła prze​ko​nać uko​cha​ne​go do pod​ję​cia jesz​cze jed​nej
pró​bywpły​nię​cianaojca.

– Chciał​bym za​pro​sić Ada​ma tu na po​dium. Po​słu​chaj​my jego ko​men​ta​rza. I do​-

dam,żeAdammarów​nieżdo​brąno​wi​nędo​ty​czą​cąjegoży​ciaoso​bi​ste​go.

Ro​gerzszedłzmów​ni​cyiuści​snąłEve​lyn.Na​to​miastAdamna​chy​liłsiędoMe​la​-

nieigło​śnooświad​czył:

–Idzieszzemną.
–Je​steśpe​wien?Totwójdzień.
–Ro​dzi​cesto​jąnasce​niera​zem.Mypo​stą​pi​mytaksamo.
Wziąłjązarękęiza​pro​wa​dziłnapo​dium.Kie​dywstą​piłnamów​ni​cę,Me​la​niesta​-

nę​łaobokjegoro​dzi​ców.

–Będęmó​wiłkrót​ko–za​czął–bowiem,żewszy​scywo​le​li​bywresz​ciezjeśćko​la​-

cję,za​miastmniesłu​chać.–Ze​bra​nina​gro​dzi​ligośmie​chem.–Chciał​bympo​dzię​ko​-
waćojcuzaza​ufa​nie,ja​kimmnieob​da​rzył.Zprze​ję​ciemprzyj​mu​jęnowewy​zwa​nie
i obie​cu​ję nie spra​wić mu za​wo​du. – Te​raz jego de​kla​ra​cja brzmia​ła zu​peł​nie ina​-
czejniżpod​czaswczo​raj​szejge​ne​ral​nejpró​by.–Je​ślicho​dziono​wi​nęza​po​wie​dzia​-
nąprzezojca,tochciał​bymogło​sićmojeza​rę​czy​nyzMe​la​nieCo​stel​lo.Pla​nu​je​my
hucz​nyślub,apo​temwspól​neży​ciedokoń​cana​szychdni.

Od​po​wie​dzia​ła mu bu​rza okla​sków. Adam ge​stem przy​wo​łał Me​la​nie, a gdy się

zbli​ży​ła,oto​czyłjąra​mie​niem.

–Nako​niecdzię​ku​jęwszyst​kimzaprzy​by​cieiży​czędo​brejza​ba​wy.
Poko​la​cjiAdamwziąłMe​la​niezarękęiza​py​tał:
–Ilejesz​czecza​sumu​szęcze​kać,za​nimzdej​męzcie​bietęsu​kien​kę?
–Są​dzę,żepo​win​ni​śmyzo​staćdopół​no​cy.Po​temmo​że​mysięulot​nić.

–Za​po​wia​dasiębar​dzocięż​kirok.Naj​praw​do​po​dob​niejojcajużnie​dłu​goza​brak​-

nie,ajabędęmu​siałprze​ko​naćza​rząd,żeko​lej​nazmia​nady​rek​to​rage​ne​ral​ne​go
wyj​dziefir​mienado​bre.

– Po​myśl o na​szym ślu​bie. Wie​rzę, że ra​zem ja​koś prze​brnie​my przez trud​ne

chwi​le.

–Gdy​byniety,nieby​ło​bydzi​siej​szejgali.Mó​więse​rio.Mu​si​myrów​nieżpo​my​śleć

oprzy​szło​ścitwo​jejagen​cji.Pierw​szykroktoprzy​ję​cieper​so​ne​lu,żebyciumoż​li​-
wićskon​cen​tro​wa​niesięnatym,cociwy​cho​dzinaj​le​piej.

–Czy​li?
–Czy​linaprze​ko​na​niuświa​ta,żeAdamLang​fordpo​sia​daido​brąstro​nę.
–Wi​dzia​łamcięna​gie​go.–Przy​tu​li​łapo​li​czekdojegoszyi.–Wierzmi,maszwię​-

cejniżjed​nądo​brąstro​nę.

@kasiul