http://agatabudzynska.blog.onet.pl/
Agata Budzyńska
List do Agnieszki
Agnieszko,
ludzie są dobrzy.
Ale gdybym przypadkiem przyszła do ciebie we śnie,
zatrzymaj mnie.
Agnieszko,
oni nie są źli.
Pozwalają mi jeść i spać,
czasem nawet otwierają okna,
żebym mogła wrócić.
A ja w podróż cię wezmę do takiego raju,
gdzie smak miłości dojrzewa powoli,
gdzie rana życia uśnie pod ustami,
sny się spełniają, a prawda nie boli.
W podróż cię wezmę do takiego świata,
gdzie się szaleństwo spełnia do ostatka,
gdzie żal spóźniony niczego nie skreśla,
a zamki mocno przetrwają na lodzie.
Agnieszko,
ludzie są dobrzy.
Ale muszą mieć jakieś tajemnice
i to jest ich tajemnicą.
Agnieszko, wiesz, oni nie są źli,
ale muszą mnie czasami zabijać,
żebym wiedziała, że żyję.
A ja i tak w podróż cię wezmę do takiego kraju,
gdzie struga czasu upływa powoli,
gdzie rzeki płyną słońca płynnym złotem,
sny się spełniają, a prawda nie boli.
Agnieszko,
ludzie są dobrzy...
[przygotowanie tekstu z nagrania: Ika]