background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 

 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 
 
 
 

 
 
Janina Neska 

 
 
 
 
 
 

Przygotowanie zapraw ognioodpornych 712[08].Z1.04 

 

 
 
 
 
 
 
 
 

 
Poradnik dla nauczyciela

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wydawca

 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2006 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Recenzenci: 
mgr inż. Halina Dorecka 
mgr inż. Danuta Gąsiorowska 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr inż. Janina Neska 
 
 
Konsultacja: 
mgr inż. Piotr Ziembicki 
 
 
Korekta: 
 
 
 
 
 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  712[08].Z1.04 
„Przygotowanie zapraw ognioodpornych” zawartego w modułowym programie nauczania dla 
zawodu Zdun 712[08]. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wydawca 
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006 

 
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

SPIS TREŚCI

 

 
1.  Wprowadzenie 

 
 

2.  Wymagania wstępne 

3.  Cele kształcenia 

4.  Przykładowe scenariusze zajęć 

5.  Ćwiczenia 

12 

5.1. Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciw pożarowej 

stosowane podczas przygotowania zapraw ognioodpornych 

 
12 

5.1.1. Ćwiczenia 

12 

5.2. Podstawowe wiadomości o zaprawach budowlanych 

14 

5.2.1. Ćwiczenia 

14 

5.3. Rodzaje i właściwości gliny 

16 

5.3.1. Ćwiczenia 

16 

5.4. Rodzaje, skład i właściwości zapraw ognioodpornych 

18 

   5.4.1. Ćwiczenia 

18 

5.5. Przygotowanie zapraw ognioodpornych 

21 

   5.5.1. Ćwiczenia 

21 

5.6. Urabianie zapraw ognioodpornych 

24 

   5.6.1. Ćwiczenia 

24 

5.7. Moczenie i zarabianie gliny 

25 

   5.7.1. Ćwiczenia 

25 

5.8. Podstawowe wiadomości o plastyczności gliny 

27 

   5.8.1. Ćwiczenia 

27 

5.9. Sposób wiązania gliny z innymi materiałami stosowanymi do budowy pieców 
       i trzonów kuchennych 

 
29 

   5.9.1. Ćwiczenia 

29 

5.10. Przyleganie gliny do cegieł i kafli 

31 

   5.10.1. Ćwiczenia 

31 

5.11. Marznięcie i rozmrażanie gliny 

33 

   5.11.1. Ćwiczenia 

33 

5.12. Czyszczenie gliny z zanieczyszczeń organicznych i grubszych frakcji  
         kruszywa 

 
34 

   5.12.1. Ćwiczenia 

34 

5.13. Gotowe zaprawy ogniotrwałe 

36 

   5.13.1. Ćwiczenia 

36 

5.14. Inne rodzaje zapraw budowlanych i ich zastosowanie 

38 

   5.14.1. Ćwiczenia 

38 

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia 

41 

7. Literatura 

54 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

1.WPROWADZENIE 
 

Przekazujemy Państwu Poradnik dla  nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu 

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie Zdun 712[08] 

W poradniku zamieszczono: 

 

wymagania wstępne, 

 

wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas zajęć, 

 

przykładowe scenariusze zajęć, 

 

propozycje  ćwiczeń,  które  mają  na  celu  wykształcenie  u  uczniów  umiejętności 
praktycznych, 

 

wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki. 
Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  różnymi  metodami  ze 

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania: 

 

pokazu z objaśnieniem, 

 

tekstu przewodniego, 

 

metody projektów, 

 

ćwiczeń produkcyjnych, 

 

ćwiczeń laboratoryjnych, 

 

ćwiczeń praktycznych. 
Ukształtowanie  umiejętności  przygotowania  i  urabiania  zapraw  ognioodpornych 

ma szczególne znaczenie w robotach zduńskich, gdyż dobrze przygotowana zaprawa zduńska 
daje  pewność,  że  obiekt  zduński  będzie  szczelny  i  wytrzymały  na  zmiany  temperatury. 
Zaprawa zduńska decyduje o jakości  i bezpieczeństwie obiektu zduńskiego. Dużą trudnością 
dla  ucznia  może  być  na  początku  samodzielne  rozróżnianie  rodzajów  glin  oraz  właściwe 
dobranie  i przygotowanie  gliny  przez  schudzenie  lub  wzbogacenie.  Rzetelne  przygotowanie 
i wykonywanie ćwiczeń pozwoli na ukształtowanie właściwych umiejętności ucznia. 
Formy organizacyjne pracy uczniów powinny być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej 
pracy uczniów do pracy zespołowej. 

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel może 

posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym różnego 
rodzaju zadania. 

W tym rozdziale podano również: 

 

plan testu w formie tabelarycznej, 

 

punktacje zadań, 

 

propozycje norm wymagań, 

 

instrukcję dla nauczyciela, 

 

instrukcję dla ucznia, 

 

kartę odpowiedzi. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Schemat układu jednostek modułowych 

712[08].Z1 

Konstrukcje zdu

ńskie i kominiarskie 

 

712[08].Z1.01 

Spalanie paliw technicznych 

 

712[08].Z1.02 

Prowadzenie kana

łów wentylacyjnych, 

spalinowych i dymowych 

 

712[08].Z1.03 

Przygotowanie  materia

łów stosowanych 

w konstrukcjach ognioodpornych 
 

712[08].Z1.04 

Przygotowanie zapraw ognioodpornych 

712[08].Z1.05 

Wykonywanie podstawowych operacji 

technologicznych 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

2.WYMAGANIA WSTĘPNE 

 

Przystępując do realizacji tej jednostki modułowej uczeń powinien: 

 

rozróżniać podstawowe elementy budynków, 

 

rozróżniać podstawowe spoiwa i lepiszcza budowlane, 

 

rozróżniać podstawowe kruszywa budowlane, 

 

rozróżniać podstawowe wyroby ceramiczne, 

 

rozróżniać podstawowe składniki zaczynów i zapraw budowlanych, 

 

dobierać narzędzia i sprzęt do sporządzania zapraw, 

 

stosować zasady przygotowania składników zapraw budowlanych, 

 

sporządzać podstawowe zaprawy budowlane, 

 

rozróżniać podstawowe cechy techniczne zapraw budowlanych, 

 

dobierać ubranie robocze i środki ochrony indywidualnej, 

 

przestrzegać  przepisy  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpożarowej  oraz 
ochrony środowiska, 

 

stosować  zasady  składowania    i  magazynowania  podstawowych  materiałów 
budowlanych, 

 

posługiwać się podstawowymi narzędziami i sprzętem budowlanym, 

 

odczytywać wielkości z rysunków, tabel, schematów, 

 

posługiwać się dokumentacją budowlaną, 

 

organizować stanowisko pracy, 

 

korzystać z różnych źródeł informacji. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

3.CELE KSZTAŁCENIA 

 

W wyniku realizacji programu  jednostki modułowej uczeń powinien, umieć: 

 

zastosować  przepisy  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciw  pożarowej 
i przeciwporażeniowej obowiązujące podczas przygotowywania zapraw ognioodpornych, 

 

rozróżnić zaprawy ognioodporne, 

 

określić skład zapraw ognioodpornych, 

 

zastosować 

zasady 

dozowania 

składników 

zapraw 

ognioodpornych 

metodą: 

objętościową, wagową, wagowo-objętościową, 

 

wykonać zaprawy metodą: ręczną, mechaniczną, 

 

określić konsystencję i urabialność mieszanki, 

 

rozróżnić rodzaje i przydatność gliny, 

 

rozróżnić właściwości gliny chudej i tłustej, 

 

zastosować zasady dozowania składników zaprawy w zależności od struktury gliny, 

 

wykonać moczenie i zarabianie gliny, 

 

urobić glinę w zależności od plastyczności, 

 

urobić glinę w zależności od zawartości iłu i jego rodzaju, 

 

wyjaśnić sposób wiązania gliny z innymi materiałami, 

 

wyjaśnić zasady przylegania gliny do cegieł i kafli, 

 

wyjaśnić proces marznięcia i rozmrażania gliny, 

 

urobić zaprawy glinowo-piaskowe, 

 

zagęścić gliny, 

 

oczyścić gliny z nadmiaru naleciałości organicznych, 

 

zbadać urabialność gliny, 

 

zastosować gotowe zaprawy ogniotrwałe, 

 

przygotować zaprawy wapienne, 

 

przygotować zaprawy wapienno-cementowe, 

 

przygotować zaprawy o nietypowym składzie. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

4.PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ 

 
Scenariusz zajęć 1 

Osoba prowadząca ………………………………………………. 
Modułowy program nauczania:  

Zdun 712[08] 

Moduł: 

 

 

 

Konstrukcje zduńskie i kominiarskie 712[08].Z1 

Jednostka modułowa:  

 

Przygotowanie zapraw ognioodpornych 712[08].Z1.04 

Temat: Rodzaje i właściwości gliny. 
 
Cel ogólny

  rozpoznawać rodzaje i właściwości gliny chudej i tłustej, 

  urobić glinę w zależności od zawartości iłu i jego rodzaju, 

  zbadać urabialność gliny, 

  określić przydatność gliny. 

 
Umiejętności ponadzawodowe kształtowane w czasie zajęć 

  rzetelność wykonania prac, 

  nawiązywanie współpracy, 

 

łatwość podejmowania decyzji, 

  utrzymanie porządku na stanowisku pracy. 

 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi: 

  rozróżnić rodzaje gliny pod względem zawartości iłu, 

  rozróżnić rodzaje glin na podstawie wyglądu i urabialności, 

  rozróżnić rodzaje glin na podstawie obserwacji wysuszonych próbek, 

  porównać rodzaje glin, 

  urobić glinę w zależności od plastyczności, 

  urobić glinę w zależności od tłustości (zawartości iłu). 

 

Metody nauczania–uczenia się:  

  metoda przewodniego tekstu 

 

ćwiczenia praktyczne 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

praca w grupach 4 osobowych. 

 
Czas:  90 min. 
Cele ćwiczeń: Rozpoznawanie rodzajów gliny tłustej, chudej, średniotłustej na podstawie ich 
właściwości. 
 
Zadania dla ucznia: 
Uwaga:  Każdy  z  trzech  uczniów  zajmuje  się  badaniem  jednej  próbki  gliny,  a  czwarty uczeń 
przyporządkowuje  cechy  rodzajom  gliny  w  porozumieniu  z  uczniem  badającym  glinę.  (Na 
następnych zajęciach następuje zmiana ról). 
Uczeń powinien: 
1.  Wyciąć  z  otrzymanych  materiałów  nazwy  właściwości  gliny  (będą  potrzebne 

do przyporządkowania). 

2.  Wpisać na 3 arkuszach A4 nazwy poszczególnych rodzajów gliny (uwaga jak wyżej). 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

3.  Zbadać połysk próbek wilgotnej gliny. 
4.  Zbadać urabialność gliny  i określić która próbka gliny  ma najlepszą urabialność, a która 

najgorszą. 

5.  Zbadać pękanie próbek gliny w czasie zgniatania. 
6.  Sprawdzić czy glina zarobiona wodą da się rozciągnąć na cienkie wałki. 
7.  Sprawdzić czy wałek gliny skręcony w pierścień kruszy się. 
8.  Sprawdzić czy z próbki gliny łatwo formuje się różne kształty. 
9.  Sprawdzić czy uformowany kształt łatwo się deformuje. 
10.  Zbadać wygląd próbek gliny w czasie suszenia. 
11.  Po  wykonaniu  ćwiczeń  praktycznych  przyporządkować  próbkom  gliny  odpowiednie 

nazwy właściwości napisane na karteczkach. 

12.  Przykleić na odpowiednich arkuszach A4 wcześniej przyporządkowane właściwości. 
13.  Określić rodzaje gliny w próbkach. 
 
Środki dydaktyczne: 

  próbki gliny tłustej, 

  próbki gliny chudej, 

  próbki gliny średnio tłustej, 

  woda,  

  naczynia do urabiania próbki gliny, 

  3 arkusze formatu A4, 

  nazwy właściwości gliny napisane na arkuszu papieru, 

  nożyczki, 

  klej, 

  pisaki. 

 
Teksty przewodnie do zajęć 
 
FAZA I.  INFORMACJE 
Pytania prowadzące dla ucznia. 
a)  jakie rozróżniamy rodzaje gliny pod względem zawartości iłu? 
b)  jakie cechy  charakteryzują gliny tłuste pod względem urabialności (łatwość formowania, 

pękanie wałka, łatwość deformacji)? 

c)  jaki jest wygląd gliny tłustej (połysk, matowość)? 
d)  jakie są cechy gliny tłustej w czasie suszenia (kurczliwość)? 
e)  jakie cechy charakteryzują gliny chude pod względem urabialności (łatwość formowania, 

pękanie wałka, łatwość deformacji)? 

f)  jaki jest wygląd gliny chudej (połysk, matowość)? 
g)  jakie są cechy gliny chudej w czasie suszenia (odkształcenia, pęknięcia kurczliwość)? 
h)  dlaczego glina średnio tłusta ma właściwości pośrednie między gliną tłustą i chudą? 
 
FAZA II.  PLANOWANIE 
Zaplanuj czynności do wykonania ćwiczenia. 
W jakim czasie należy wykonać ćwiczenie? 
Gdzie można znaleźć potrzebne informacje? 
Zaplanuj zbadanie próbek gliny. 
Zaplanuj rozpoznanie próbek gliny na podstawie zbadanych cech. 
 
FAZA III.  USTALANIE 
Nauczyciel ustala z uczniami kolejność czynności. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Nauczyciel i uczniowie ustalają wspólnie wymagania estetyczne wykonywanej pracy. 
Uczniowie otrzymują materiały niezbędne do wykonania zadania. 
FAZA IV.  REALIZACJA 
a)  wycinanie z otrzymanych materiałów nazw właściwości gliny, 
b)  wpisanie na 3 arkuszach A4 nazwy poszczególnych rodzajów gliny, 
c)  zbadanie połysku próbek wilgotnej gliny, 
d)  zbadanie  urabialności  gliny  i  określenie  która  próbka  gliny  ma  najlepszą  urabialność 

a która najgorszą, 

e)  zbadanie pękania próbek gliny w czasie zgniatania, 
f)  sprawdzenie czy glina zarobiona wodą da się rozciągnąć na cienkie wałki, 
g)  sprawdzenie czy wałek gliny skręcony w pierścień kruszy się, 
h)  sprawdzenie czy z próbki gliny łatwo formuje się różne kształty, 
i)  sprawdzenie czy uformowany kształt łatwo się deformuje, 
j)  zbadanie wyglądu próbek gliny w czasie suszenia, 
k)  po  wykonaniu  ćwiczeń  praktycznych  przyporządkowanie  próbkom  gliny  odpowiednich 

nazw właściwości napisanych na karteczkach, 

l)  przyklejenie  na  odpowiednich  arkuszach  A4  z  nazwami  gliny  przyporządkowanych 

właściwości, 

m)  określenie rodzajów gliny w próbkach. 
 
FAZA V.  SPRAWDZENIE 
Sprawdzenie zgodności przyporządkowania próbkom odpowiednich właściwości. 
Sprawdzenie właściwego określenia rodzajów gliny w próbkach. 
 
FAZA VI  ANALIZA 
a)  czy udało Ci się odpowiednio przyporządkować właściwości próbkom gliny? 
b)  czy udało Ci się odpowiednio określić rodzaje gliny w próbkach? 
c)  czy udało Ci się wykonać ćwiczenie estetycznie? 
d)  co mógłbyś poprawić wykonując ćwiczenie ponownie? 
 
FAZA KOŃCOWA 

  ocena jakości pracy uczniów, 

  propozycje zmian, 

  wnioski. 

 
Praca domowa 
Odszukaj w literaturze w jaki sposób wykonuje się schudzanie gliny tłustej oraz jak poprawić 
urabialność gliny chudej. Opisz sposoby w zeszycie przedmiotowym. 
 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć,  trudności 
podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

10

Scenariusz zajęć 2 

 
Osoba prowadząca ………………………………………………. 
Modułowy program nauczania:  

Zdun 712[08] 

Moduł: 

 

 

 

Konstrukcje zduńskie i kominiarskie 712[08].Z1 

Jednostka modułowa:  

 

Przygotowanie zapraw ognioodpornych 712[08].Z1.04 

 
Temat: Urabianie zapraw ognioodpornych  
Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności urabiania zapraw zduńskich metodą ręczną. 
 
Umiejętności ponadzawodowe kształtowane w czasie zajęć 

 

samodzielność, 

 

odpowiedzialność, 

 

rzetelność wykonania prac, 

 

łatwość podejmowania decyzji, 

 

utrzymanie porządku na stanowisku pracy. 

 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi: 

  dobrać materiały, które są potrzebne do urobienia zaprawy ognioodpornej, 

  uzasadnić dlaczego zaprawy zduńskie urabia się gołymi rękami, 

  dobrać kolejność dozowania składników zaprawy w czasie urabiania, 

  dobrać ilość piasku do urobienia zaprawy zduńskiej, 

  uzasadnić  w  jakim  przypadku  należy  urobić  taką  ilość  zaprawy,  aby  ją  zużyć  w  ciągu 

dwóch godzin, 

  uzasadnić dlaczego nie można użyć zaprawy, która zaczęła wiązać (twardnieć), 

  określić cechy właściwie urobionej zaprawy zduńskiej, 

  sprawdzać i korygować konsystencję urabianej zaprawy, 

  dobrać właściwą konsystencję zaprawy do wykonywanych robót. 

 
Metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

indywidualna. 

 
Środki dydaktyczne: 

Materiały: 

 

zawiesina z gliny średnio tłustej,  

 

piasek, proszek szamotowy,  

 

cement glinowy lub portlandzki klasy 32,5, 

 

woda do zapraw. 
Sprzęt: 

 

waga, 

 

naczynia do odmierzenia składników i wyrobienia zaprawy, 

 

wzór sprawozdania. 

Czas:  90 min. 
Przebieg zajęć: 
1.  Sprawy organizacyjne. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

11

2.  Omówienie  i  uzasadnienie  celów  zajęć.  Nauczyciel  przeprowadza  instruktaż  wstępny 

i na bieżąco nadzoruje pracę uczniów. 

3.  Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia. 
4.  Realizacja tematu: 

Każdy  uczeń  wykonuje  ćwiczenie  indywidualnie,  urabiając  zaprawę  ognioodporną 

według instrukcji: 

Wykonaj próbkę zaprawy ognioodpornej z następujących składników: 

 

0,5 kg zawiesiny glinianej z gliny średnio tłustej, 

 

0,5 kg przesianego proszku szamotowego o ziarnach co najwyżej 1mm, 

 

0,5 kg przesianego piasku o ziarnach co najwyżej 1mm, 

 

0,05 kg cementu glinowego, 

 

woda. 

 

Uczeń powinien: 

 

odważyć składniki zaprawy, 

 

rozrabiać glinę ręcznie, aby można było usunąć z zaprawy kamyczki, grudki gliny i inne 
zanieczyszczenia wyczuwalne w palcach podczas przerabiania gliny w rękach, 

 

dodać  0,1  kg  cementu  po  uzyskaniu  jednorodnej  masy  glinianej  i ręcznie  dokładnie 
wyrobić mieszankę, rozkruszając wszystkie grudki, a nie dające się rozkruszyć wyrzucić, 

 

wyrabiać i rozdrabniać tak długo, aby uzyskać jednorodną konsystencję i barwę, 

 

dodać przesiany piasek i proszek szamotowy, 

 

dokładnie wyrobić masę ręcznie by przygotowywana zaprawa była bez widocznych plam 
i smug o innym zabarwieniu, uzyskując na początku konsystencję gęstą, 

 

dodać wody w czasie urabiania dla uzyskania konsystencji plastycznej, 

 

obserwować na bieżąco stan techniczny mieszanki, 

 

sprawdzić dokładność urobienia i określić tłustość mieszanki, 

 

podzielić mieszankę na dwie części, dodając do jednej części jeszcze 0,25 kg przesianego 
piasku, 

 

wyrobić dokładnie, ręcznie mieszankę do uzyskania jednolitej barwy, 

 

porównać  urabialność,  konsystencję  i  wygląd  obu  mieszanek  biorąc  pod  uwagę  ich 
tłustość, 

 

zapisać wyniki obserwacji w sprawozdaniu. 

 
5.  Po wykonaniu zaprawy uczeń próbuje dokonać analizy wykonanego ćwiczenia. 
6.  Uczeń wskazuje swoje mocne i słabe strony. 
7.  Nauczyciel analizuje prace ucznia. 
8.  Uczniowie prezentują swoje prace. 
9.  Uczniowie wspólnie z nauczycielem dokonują oceny prac i wyciągają wnioski. 
 
Zakończenie zajęć 
Praca domowa 

Odszukaj  w  literaturze  wiadomości  na  temat:  Maszyny  i  urządzenia  do  mechanicznego 

sporządzania  zapraw  budowlanych.  Zasady  dozowania  i  mieszania  składników  zapraw 
sporządzanych mechanicznie. 
Materiały w formie notatek lub rysunków należy przygotować na następne zajęcia. 
 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć  i  zdobytych 
umiejętności. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

12

5.ĆWICZENIA 

 

5.1.Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciw 

pożarowej 

stosowane 

podczas 

przygotowania 

zapraw 

ognioodpornych 

 

5.1.1.Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1

  

Z  podanego  zestawu  wybierz  środki  ochrony  indywidualnej  stosowane  w  czasie 

sporządzania zaprawy z gotowych mieszanek.. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  zapoznać  uczniów 

z rodzajami,  przeznaczeniem  i  korzystaniem  ze  środków  ochrony  indywidualnej.  Ponadto 
należy  omówić  zakres  i  technikę  wykonania  ćwiczenia  z  uwzględnieniem  przepisów 
bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wybrać środki ochrony indywidualnej niezbędne do sporządzania zapraw, 
2)  określić 

sposób 

korzystania 

ze 

środków  ochrony  indywidualnej  zgodnie 

z przeznaczeniem. 

 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

ubranie robocze,  

 

kombinezon roboczy, 

 

czapka,  

 

obuwie robocze, 

 

maska ochronna, 

 

okulary ochronne, 

 

 rękawice ochronne, 

 

beret, 

 

fartuchy przednie (z „bawetami”), kask. 

 
Ćwiczenie 2 

Przygotuj na terenie placu budowy drogę nie utwardzoną do transportu piasku za pomocą 

taczek.  Długość  drogi  wynosi  ok.  300  cm.  Załaduj  na  taczki  piasek  do  zapraw  i 
przetransportuj  go  po  przygotowanej  drodze.  W  czasie  wykonywania  ćwiczenia  zastosuj 
obowiązujące zasady bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

13

Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  i 

technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  sprawdzić stan techniczny drogi nie utwardzonej, 
4)  przygotować pomost komunikacyjny z desek, 
5)  załadować taczki piaskiem zachowując zasady bezpieczeństwa, 
6)  przetransportować  piasek  w  taczkach  po  ułożonym  pomoście  pod  warunkiem,  że  Twój 

wiek przekracza 16 lat (dla chłopców), 

7)  uprzątnąć stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

deski o grubości 48 mm, szerokości 15 cm i długości 300cm,  

 

deski o grubości 48 mm, szerokości 15 cm i długości 100cm gwoździe,  

 

piasek do zapraw, 

 

taczki,  

 

łopata, 

 

młotek. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

14

5.2.  Podstawowe wiadomości o zaprawach budowlanych 

 

5.2.1 Ćwiczenia  

 
Ćwiczenie 1 

Wybierz spoiwa i kruszywa stosowane do przygotowania zwykłych zapraw budowlanych 

z podanego przez nauczyciela zestawu. Dokonaj wyboru dla zaprawy wapiennej. 
 

Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przeanalizować rodzaje zapraw budowlanych, 
2)  przeanalizować składniki zapraw budowlanych, 
3)  dokonać wyboru spoiw odpowiednich do sporządzenia zaprawy wapiennej, 
4)  dokonać wyboru kruszyw odpowiednich do sporządzenia zaprawy wapiennej, 
5)  dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia uzasadniając wybór spoiw i kruszyw. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  kruszywa: piasek drobny, piasek gruby, żwir, 

  spoiwa:  cement,  wapno,  gips,  wapno  hydratyzowane,  klej  żywiczny,  klej  kostny,  klej 

skórny, szkło wodne potasowe, olej lniany, żywice naturalne z drzew. 

 
Ćwiczenie 2

 

Z podanego  niżej  zbioru  kruszyw  utwórz  dwa zestawy  kruszyw stosowanych  do  zapraw 

budowlanych: 
I zestaw: kruszywa o naturalnym uziarnieniu, 
II zestaw: kruszywa otrzymywane sztucznie przez kruszenie. 

Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  i technikę 
wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przeanalizować składniki zapraw budowlanych, 
2)  dokonać wyboru kruszyw o naturalnym uziarnieniu, 
3)  dokonać wyboru kruszyw otrzymywanych przez kruszenie lub łamanie skał, 
4)  dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia uzasadniając wybór spoiw i kruszyw. 

 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

15

Środki dydaktyczne: 

  piasek,  

 

żwir,  

  otoczaki,  

  grys,  

  proszek szamotowy,  

  miał,  

  piasek kruszony. 

 
Ćwiczenie 3 

Dokonaj pomiaru konsystencji dwóch przygotowanych wcześniej zapraw budowlanych. 

Określ głębokość zanurzenia stożka w naczyniu pomiarowym. 
 

Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  napełnić naczynie pomiarowe zaprawą nr 1, 
4)  dokonać pomiaru głębokości zanurzenia stożka w zaprawie, 
5)  napełnić naczynie pomiarowe zaprawą nr 2, 
6)  dokonać pomiaru głębokości zanurzenia stożka w zaprawie, 
7)  zapisać wyniki pomiarów w zeszycie przedmiotowym, 
8)  dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia, 
9)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  naczynie i stożek pomiarowy, 

  dwie próbki zapraw budowlanych w pojemnikach, 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

16

5.3.  Rodzaje i właściwości gliny 

 

5.3.1 Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Zbadaj  urabialność  i  wygląd  gliny  tłustej.  Badanie  wykonaj  najpierw  na  próbce  gliny 

w stanie plastycznym a następnie po jej wysuszeniu. 
 

Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  urobić ręcznie próbkę gliny tłustej, 
4)  wykonać z gliny wałek, określić wygląd wałka i sprawdzić, czy są spękania, 
5)  zanotować spostrzeżenia po oględzinach i wysuszyć próbkę gliny, 
6)  zbadać po 24 godzinach wygląd gliny tłustej po wysuszeniu, 
7)  zapisać wyniki obserwacji w sprawozdaniu z badania, 
8)  uporządkować stanowisko pracy, 
9)  zaprezentować wykonane ćwiczenie. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: próbki gliny tłustej, woda. 

  sprzęt: naczynia do urabiania próbki gliny. 

  wzór sprawozdania. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj  schudzenie  dwóch  próbek  gliny  tłustej  o  masie  około  0,5  kg  za  pomocą 

drobnego piasku dodawanego do gliny. Do jednej próbki dodaj 1 kg przesianego piasku, a do 
drugiej 2 kg przesianego piasku. Po urobieniu próbek dokonaj oceny ich plastyczności. 
 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres  

i techniki wykonania. Ponadto należy zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  odważyć dwie próbki gliny tłustej o masie 0,5 kg, 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

17

4)  odważyć próbkę piasku drobnego o masie 1 kg, 
5)  odważyć próbkę piasku drobnego o masie 2 kg, 
6)  dodać 1 kg przesianego piasku, do jednej próbki gliny tłustej, 
7)  urabiać glinę dodając wody do otrzymania konsystencji plastycznej, 
8)  dodać 2 kg przesianego piasku do drugiej próbki gliny tłustej, 
9)  urabiać glinę dodając wody do otrzymania konsystencji plastycznej, 
10)  porównać otrzymane próbki przez oględziny, 
11)  zapisać wyniki obserwacji w sprawozdaniu z badania, 
12)  usprzątnąć stanowisko pracy, 
13)  dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: próbki gliny tłustej, przesiany piasek, woda 

  sprzęt: waga, naczynia do urabiania próbki gliny, 

  wzór sprawozdania. 

 
Ćwiczenie 3
 

Wykonaj  poprawienie  plastyczności  dwóch  próbek  gliny  chudej  o  masach  po  1  kg 

(poprawienie  tłustości),  poprzez  dodawanie  gliny  tłustej  w  różnych  ilościach  i  wody. 
Po urobieniu próbek dokonaj oceny ich plastyczności. 
 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  odważyć dwie próbki gliny chudej o masie 1 kg, 
4)  odważyć próbkę gliny tłustej o masie 0,25 kg, 
5)  odważyć próbkę gliny tłustej o masie 0,5 kg, 
6)  dodać 0,25 kg gliny tłustej do próbki gliny chudej o masie około 1 kg, 
7)  urabiać glinę, dodając wody do otrzymania konsystencji plastycznej, 
8)  dodać 0,5 kg gliny tłustej do próbki gliny chudej o masie około 1 kg, 
9)  urabiać glinę, dodając wody do otrzymania konsystencji plastycznej, 
10) porównać otrzymane próbki przez oględziny, 
11) wyniki obserwacji zapisać w sprawozdaniu z badania, 
12) zlikwidować stanowisko pracy, 
13) dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

18

Środki dydaktyczne: 

  materiały: próbki gliny chudej i tłustej, woda, piasek, 

  sprzęt: waga, naczynia do urabiania próbki gliny, 

  wzór sprawozdania. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

19

5.4. Rodzaje, skład i właściwości zapraw ognioodpornych 

 

5.4.1 Ćwiczenia  

 
Ćwiczenie 1
 

Przygotuj dwa zestawy składników na 30 litrów zaprawy glinianej. 

Surowcami  są:  zawiesina  gliniana  i  piasek  drobny,  a  stosunek  objętościowy  składników 
wynosi: 1:1 oraz 1:2. 
 

Wskazówki do realizacji: 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Ponadto należy zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  odmierzyć 15 litrów zawiesiny glinianej za pomocą wyskalowanego wiadra, 
4)  odmierzyć 15 litrów drobnego piasku za pomocą wyskalowanego wiadra, 
5)  umieścić składniki pierwszego zestawu w pojemniku na zaprawy, 
6)  odmierzyć 10 litrów zawiesiny glinianej za pomocą wyskalowanego wiadra, 
7)  odmierzyć 20 litrów drobnego piasku za pomocą wyskalowanego wiadra, 
8)  umieścić składniki drugiego zestawu w pojemniku na zaprawy, 
9)  uporządkować stanowisko pracy, 
10) dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: zawiesina gliniana, piasek drobny, woda. 

  sprzęt: wyskalowane co 1 l wiadra o pojemności 10 litrów, pojemniki do zapraw. 

 
Ćwiczenie 2
 

Po rozpoznaniu kruszywa określ jego cechy techniczne oraz pochodzenie i zastosowanie 

tego kruszywa do celów budowlanych. 

 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Nauczyciel wypisuje 
na tablicy różne właściwości kruszyw oraz przeznaczenie kruszyw. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

20

3)  przeprowadzić  badanie  makroskopowe  piasku  (sprawdzić  uziarnienie,  czystość 

wilgotność, gęstość, określić pochodzenie i przeznaczenie), 

4)  przyporządkować odpowiednie właściwości i określić zastosowanie piasku, 
5)  przeprowadzić  badanie  makroskopowe  proszku  szamotowego  (sprawdzić  uziarnienie, 

czystość wilgotność, gęstość, określić pochodzenie i przeznaczenie), 

6)  przyporządkować 

odpowiednie 

właściwości 

określić 

zastosowanie 

proszku 

szamotowego, 

7)  uporządkować stanowisko pracy, 
8)  zapisać wyniki obserwacji w sprawozdaniu z ćwiczenia, 
9)  dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia. 

 
Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  1 pojemnik drobnego piasku,  

  1 pojemnik proszku szamotowego, 

  wzór sprawozdania z ćwiczenia. 

 
Ćwiczenie 3 

Przygotuj  składniki  do  sporządzenia  30  litrów  zaprawy  szamotowej  w  stosunku 

objętościowym 1:2. 

 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy 
i zwrócić uwagę na dokładność wykonania. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  odmierzyć za pomocą wyskalowanego naczynia odpowiednią gliny ogniotrwałej, 
4)  odmierzyć za pomocą wyskalowanego naczynia odpowiednią proszku szamotowego, 
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: glina ogniotrwała w postaci proszku, proszek szamotowy. 

  sprzęt: wyskalowane co 1 l wiadro o pojemności 10 litrów, pojemniki do zapraw. 

 
Ćwiczenie 4
 

Sporządź  zaprawę  ogniotrwałą  z  1kg  gliny  chudej,  0,2  kg  glinki  ogniotrwałej  i  wody. 

Określ cechy i przeznaczenie otrzymanej zaprawy. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

21

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  dodać glinki ogniotrwałej do gliny chudej, 
4)  urobić dokładnie zaprawę dodając wody do otrzymania konsystencji plastycznej, 
5)  ocenić jej przydatność zaprawy do robót zduńskich, 
6)  wyniki obserwacji zapisać w sprawozdaniu z ćwiczenia, 
7)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
8)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

materiały: próbki gliny chudej, glinka ogniotrwała w postaci proszku, woda,  

 

sprzęt: naczynia do urabiania próbki gliny, 

 

wzór sprawozdania. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

22

5.5.  Przygotowanie zapraw ognioodpornych 

 

5.5.1. Ćwiczenia  

 
Ćwiczenie 1
 

Sporządź  zawiesinę  glinianą  z  3  kg  wysuszonej  gliny  średnio  tłustej,  rozdrobnionej  do 

postaci granulek o wielkości do 4 cm. 
 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach dwuosobowych. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  odważyć 3 kg wysuszonej gliny średnio tłustej, 
4)  umieścić glinę w skrzyni i zalać wodą w ilości około 1/3 wody, 
5)  dobrać sprzęt do mieszania gliny, 
6)  wykonać ręczne mieszanie gliny po rozmięknięciu, 
7)  przecedzić przez sito o oczkach 3 mm otrzymaną zawiesinę do osadnika, 
8)  uzasadnić  sposób  wykonania ćwiczenia  (namoczenie gliny,  dobór  narzędzi  do  mieszania 

gliny, przelewanie zawiesiny do osadnika przez sito), 

9)  uporządkować stanowisko pracy. 

 
Zalecane metody nauczania-uczenia się:  

 

pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 
Środki dydaktyczne: 

  materiały: glina średnio tłusta, woda, 

  narzędzia  i  sprzęt:  waga,  pojemniki,  drąg  do  rozbijania  grudek  gliny,  mieszadło, 

pojemnik, sito o oczkach 3mm, osadnik w kształcie dużego pojemnika. 

 
Ćwiczenie 2 

Dokonaj  pomiaru  konsystencji  zawiesiny  otrzymanej  podczas  wykonywania  ćwiczenia 

nr 1. Określ głębokość zanurzenia stożka w naczyniu pomiarowym. 
 

Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów BHP Rysunek potrzebnych do 
pomiaru przyrządów oraz instrukcję obsługi należy umieścić na stanowisku pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

23

2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  napełnić naczynie pomiarowe zawiesiną glinianą, 
4)  dokonać pomiaru głębokości zanurzenia stożka w zawiesinie, 
5)  zapisać wyniki pomiarów w zeszycie przedmiotowym, 
6)  dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia, 
7)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

ćwiczenie praktyczne.

 

 
Środki dydaktyczne: 

  naczynie i stożek pomiarowy,  

  zawiesina gliniana otrzymana podczas wykonywania ćwiczenia nr 1, 

 
Ćwiczenie 3 

Przygotuj  6  kg  piasku  do  wykonania  zaprawy  ognioodpornej.  Kruszywo  to  należy 

przesiać przez sito o oczkach 1 mm. 

 
Wskazówki do realizacji: 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie wykonują 
ćwiczenie w grupach dwuosobowych. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  przygotować partię piasku do przesiewu, 
4)  odważyć 6 kg piasku, 
5)  przesiać piasek przez sito o oczkach 1 mm, 
6)  uzasadnić sposób wykonania ćwiczenia, 
7)  zlikwidować stanowisko pracy. 

 
Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

  materiały: piasek w pryzmach, 

  narzędzia  i  sprzęt:  sito  o  oczkach  1  mm,  podest,  łopata,  waga,  pojemnik  o  pojemności 

około. 10 l. 

 
Ćwiczenie 4 

Sporządź zaprawę o konsystencji gęstej z zawiesiny glinianej przygotowanej w ćwiczeniu 

1 i piasku przygotowanego w ćwiczeniu 3. Mieszanie zaprawy wykonaj za pomocą mieszarki 
wolnoobrotowej.  Zmierz  konsystencję  otrzymanej  zaprawy  za  pomocą  naczynia  i  stożka 
pomiarowego. 

 
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

24

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach dwuosobowych. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  umieścić zaczyn gliniany w pojemniku na zaprawę i dodać piasek, 
4)  mieszać zaprawę za pomocą mieszarki wolnoobrotowej, 
5)  dodać odpowiednią ilość wody do uzyskania konsystencji gęstej, 
6)  zmierzyć konsystencję za pomocą aparatu do mierzenia, 
7)  scharakteryzować otrzymaną mieszankę, 
8)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały:  zawiesina  gliniana  otrzymana  w  ćwiczeniu  1,  piasek  przesiany  otrzymany 

w ćwiczeniu 3 

  sprzęt: mieszarka wolnoobrotowa pojemnik na zaprawę naczynie i stożek pomiarowy. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

25

5.6.Urabianie zapraw ognioodpornych 

 

5.6.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj próbkę zaprawy ognioodpornej według podanej receptury: 

 

0.5 kg zawiesiny glinianej z gliny średnio tłustej, 

 

0,5 kg przesianego proszku szamotowego o ziarnach co najwyżej 1mm, 

 

0,5 kg przesianego piasku o ziarnach co najwyżej 1mm, 

 

0,05 kg cementu glinowego lub portlandzkiego klasy 32,5, 

 

odpowiednia ilość wody dla uzyskania konsystencji plastycznej. 

Otrzymaną zaprawę podziel na dwie próbki, wykonaj schudzenie jednej próbki przez dodanie 
0,25 kg piasku.  
Porównaj cechy techniczne sporządzonych zapraw. 
 

Wskazówki do realizacji: 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  odważyć składniki zaprawy, 
4)  wymieszać  składniki  stosując  odpowiednią  kolejność  dozowania  (do  wymieszanej 

zawiesiny glinianej dodać piasek – wymieszać, dodać proszek szamotowy i wymieszać), 

5)  wyrobić ręcznie zaprawę, dodając wodę, 
6)  zbadać zaprawę przez oględziny, 
7)  sprawdzić dokładność urobienia, 
8)  określić tłustość mieszanki, 
9)  podzielić mieszankę na dwie części, 
10) dodać do jednej części mieszanki 0,25 kg przesianego piasku i wyrobić, 
11) porównać  konsystencję  i  wygląd  obu  mieszanek  biorąc  pod  uwagę  ich  tłustość 

i urabialność, 

12) wyniki obserwacji zapisać w sprawozdaniu, 
13) dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia, 
14) uprzątnąć stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: zawiesina z gliny średnio tłustej, piasek. proszek szamotowy, cement glinowy 

lub portlandzki klasy 32,5, woda do zapraw. 

  sprzęt: waga, naczynia do odmierzenia składników i wyrobienia zaprawy. 

  wzór sprawozdania. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

26

5.7. Moczenie i zarabianie gliny 

 

5.7.1. Ćwiczenia  

 
Ćwiczenie 1  

Sporządź  zawiesinę  glinianą  z  5  kg  gliny  średnio  tłustej  z  wykorzystaniem  mieszarki 

wolnoobrotowej. 
 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy 
podczas korzystania z mieszarki wolnoobrotowej. Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach 
dwuosobowych. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  odważyć ok. 5 kg gliny średnio tłustej rozdrobnionej do bryłek o średnicy ok. 4 cm, 
4)  umieścić glinę w pojemniku i zalać bryłki gliny wodą w ilości 1/3 wody, 
5)  rozmieszać dokładnie glinę mieszarką wolnoobrotową w celu rozbicia wszystkich grudek, 
6)  przelać zawiesinę przez sito o oczkach ok. 3 mm do jednokomorowego osadnika, 
7)  zlać nadmiar wody po osadzeniu gliny na dnie (na drugi dzień), 
8)  wykorzystać zawiesinę do sporządzania zapraw zduńskich, 
9)  dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia, 
10) uprzątnąć stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: świeżo ukopana glina średnio tłusta, woda, 

  narzędzia  i  sprzęt: skrzynia do rozrabiania gliny,  drąg do rozbijania grudek gliny, graca, 

sito o oczkach 3mm, duży pojemnik z tworzywa sztucznego jako osadnik. 

 
Ćwiczenie 2  

Sporządź  zawiesinę  glinianą  z  5  kg  gliny  tłustej  z  wykorzystaniem  mieszarki 

wolnoobrotowej. 

 
Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy 
podczas korzystania z mieszarki wolnoobrotowej. Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach 
dwuosobowych. 
 
 
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

27

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  odważyć ok. 5 kg gliny tłustej rozdrobnionej do bryłek o średnicy około 4 cm, 
4)  umieścić glinę w pojemniku i zalać bryłki gliny wodą w całości, 
5)  rozmieszać  dokładnie  glinę  mieszarką  wolnoobrotową  na  drugi  dzień,  po  dokładnym 

namoknięciu gliny, w celu rozbicia wszystkich grudek, 

6)  przelać zawiesinę przez sito o oczkach ok. 3 mm do jednokomorowego osadnika, 
7)  zlać nadmiar wody po osadzeniu gliny na dnie (za kilka dni), 
8)  wykorzystać zawiesinę do sporządzania zapraw zduńskich, 
9)  dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia, 
10) uprzątnąć stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: świeżo ukopana glina tłusta, woda. 

  narzędzia  i  sprzęt: skrzynia do rozrabiania gliny,  drąg do rozbijania grudek gliny, graca, 

sito o oczkach 3mm, duży pojemnik z tworzywa sztucznego jako osadnik. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

28

5.8.  Podstawowe wiadomości o plastyczności gliny

 

 

5.8.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj badanie próbki gliny metodą wałeczkowania i określ rodzaj gliny. 

 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  ze  świeżo  ukopanej  gliny  wykonać  na  dłoni  kciukiem  najpierw  kulkę  o  średnicy  7  mm 

a następnie wałeczek o średnicy ok. 3 mm, 

4)  określić  nazwę  gliny  na  podstawie  wyglądu  wałeczka,  jego  rozwarstwiania  i  pękania, 

korzystając z tabeli 1, 

5)  odczytać z tabeli zawartość iłu w glinie, 
6)  odpowiedzieć  na  pytanie  czy  badana  glina  należy  do  glin  tłustych,  średnio  tłustych 

czy chudych, 

7)  uporządkować stanowisko badań. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem, 

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  próbka świeżo ukopanej gliny o wilgotności naturalnej, 

  tabela do rozpoznania rodzaju gruntów spoistych. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj badanie próbki gliny metodą rozrywania wałeczka i określ rodzaj gliny. 

 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

29

3)  z próbki gliny  należy pobrać  jedną garść gliny  i przez dodanie wody przygotować ciasto 

gliniane o gęstości normalnej, tj. takiej przy której glina daje się swobodnie formować nie 
przylepiając do rąk i do formy, 

4)  z  przygotowanego  ciasta  glinianego  należy  przygotować  wałeczek  o  średnicy  od  1,5  do 

2 cm, o długości 7 cm, 

5)  uformowany  w  ten  sposób  wałeczek  należy  poddać  powolnemu  rozrywaniu,  rozciągając 

go palcami, 

6)  określić  rodzaj  gliny  i  orientacyjną  zawartość  piasku  z  wyglądu  i  długości  szyjki 

otrzymanej po rozerwaniu, 

7)  uporządkować stanowisko badań. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

   

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  próbka świeżo ukopanej gliny o wilgotności naturalnej, 

  naczynie do urabiania gliny, 

  rysunek przedstawiający próbkę z badania plastyczności gliny z opisem. 

 
Ćwiczenie 3 

Wykonaj próbę rozmakania gliny i określ rodzaj gliny. 
 
Wskazówki do realizacji: 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie wykonują 
ćwiczenie indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  próbkę gliny umieść na sicie o oczkach 2 mm. 
4)  zanurzyć sito z gliną w pojemniku z wodą. 
5)  zmierzyć czas potrzebny do przesączenia się gliny przez sito. 
6)  na podstawie czasu rozmakania określić rodzaj gliny, 
7)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
8)  uporządkować stanowisko badań. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: próbka świeżo ukopanej gliny o wilgotności naturalnej, 

  sprzęt; sito o oczkach 2 mm, naczynie z wodą do zanurzenia próbki, zegarek, poradnik dla 

ucznia - tabela 1 - Oznaczanie rodzaju gruntu spoistego metodą makroskopową. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

30

5.9.  Sposób  wiązania  gliny  z  innymi  materiałami  stosowanymi 

do budowy pieców i trzonów kuchennych 

 

5.9.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1
 

Sporządź  zaprawę  glinianą  według  receptury.  Rozłóż  zaprawę  na  grubość  około  0,5  cm 

na warstwie cegieł i pozostaw do wyschnięcia. Omów sposób wysychania zaprawy. 
Receptura zaprawy gliniano-piaskowej o stosunku wagowym składników 1:2: 

  0,5 kg zawiesiny glinianej, 

  1,0 kg drobnego przesianego piasku, 

  woda w odpowiedniej ilości do uzyskania konsystencji plastycznej.

 

 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Ponadto należy zapoznać uczniów z zasadami bezpieczeństwa i higieny 
pracy. Uczniowie pracują indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  przygotować składniki zaprawy, 
4)  urobić zaprawę ręcznie dodając wodę, 
5)  rozłożyć zaprawę na warstwę ułożonych cegieł i pozostawić do wyschnięcia, 
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie i dokonać samooceny, 
7)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

zawiesina gliniana,  

 

drobny piasek,  

 

woda,  

 

4 cegły,  

 

pojemniki na zaprawę, waga. 

 
Ćwiczenie 2 

Sporządź  zaprawę  cementowo  glinianą  według  receptury.  Rozłóż  zaprawę  na  grubość 

około 0,5 cm na warstwie cegieł i pozostaw do związania. Omów sposób wiązania zaprawy. 
Receptura zaprawy cementowo glinianej o stosunku wagowym składników 1:1:6. 

  0,2 kg cementu portlandzkiego, 

  0,2 kg zawiesiny glinianej, 

  1,2 kg drobnego przesianego piasku, 

  woda w odpowiedniej ilości do uzyskania konsystencji plastycznej.

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

31

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Ponadto należy zapoznać uczniów z zasadami bezpieczeństwa i higieny 
pracy. Uczniowie pracują indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  przygotować składniki zaprawy, 
4)  urobić zaprawę ręcznie dodając wodę, 
5)  rozłożyć  zaprawę  na  warstwę  ułożonych  cegieł  na  grubość  około  0,5  cm  i pozostawić 

do związania, 

6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie i dokonać samooceny, 
7)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem, 

 

 

ćwiczenie praktyczne.

 

 
Środki dydaktyczne: 

 

materiały:  zawiesina  gliniana,  cement  portlandzki  klasy  32,5,  drobny  piasek,  woda, 
4 cegły, 

 

sprzęt: pojemniki na zaprawę, waga. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

32

5.10.Przyleganie gliny do cegieł i kafli 

 

5.10.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj  fragment  muru  o  grubości  1/4  z  cegły  szamotowej  na  zaprawie  szamotowej. 

Zastosuj  spoiny  o  grubości  ok.  3  mm.  Dokonaj  odbioru  jakościowego  muru.  Oceń  opisowo 
wykonaną pracę. 

 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  spryskać cegły szamotowe wodą, 
4)  ułożyć pierwszą warstwę muru o grubości 1/4 cegły na zaprawie glinianej (rysunek 1), 
5)  na  pierwszej  warstwie  cegieł  rozłożyć  warstwę  zaprawy  glinianej  w  ilości  niezbędnej 

dla uzyskania spoin o grubości co najwyżej 3 mm, 

6)  ułożyć  drugą  warstwę  muru  na  zaprawie  glinianej  zachowując  przesunięcie  spoin  1/2 

cegły, 

7)  zakończyć mur z jednej strony strzępiami, 
8)  kontrolować na bieżąco poziom warstw i grubość spoin, 
9)  dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia, 
10) dokonać samooceny wykonanego przez siebie fragmentu muru, 
11) zlikwidować stanowisko pracy. 
 
 
 
 
 
 
 

Rys.1.. Fragment muru z cegły 

 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały:  cegły  szamotowe  –  około8  sztuk,  wcześniej  przygotowana  w  pojemniku 

zaprawa szamotowa konsystencji plastycznej, 

  narzędzia,  sprzęt  i  przyrządy  pomiarowe:  młotek  do  cięcia  cegieł,  kielnia,  poziomnica, 

liniał z podziałką o długości 100 cm. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

33

Ćwiczenie 3 

Wymuruj  narożnik  z  kafli  o  wysokości  dwóch  warstw  i  długości  po  2  kafle  z  każdej 

strony kafla narożnikowego. 
Kafle  układaj  na  zaprawie  glinianej  spinając  stalowymi  klamrami.  Grubości  spoin  od  1 mm 
do 1,5  mm.  Kołnierzy  kafli  nie  wypełniaj  tłuczniem  z  zaprawą.  Dokonaj  odbioru 
jakościowego narożnika. 
 

Wskazówki do realizacji: 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 
i techniki  wykonania.  Ponadto  należy  zapoznać  uczniów  z  zasadami  bezpiecznej  pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  sprawdzić stan techniczny narzędzi i sprzętu, 
4)  ułożyć pierwszą warstwę kafli łącząc je zaprawą, 
5)  połączyć sąsiednie kafle klamerkami z drutu ocynkowanego, 
6)  ułożyć zaprawę glinianą na pierwszej warstwie kafli, 
7)  ułożyć drugą warstwę kafli z przesunięciem spoin pionowych łącząc je zaprawą, 
8)  połączyć sąsiednie kafle klamerkami z drutu ocynkowanego, 
9)  kontrolować na bieżąco poziom warstw i grubość spoin, 
10) zaprezentować wykonany narożnik, 
11) dokonać samooceny w odniesieniu do zachowania grubości spoin i poziomu warstw, 
12) zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

 

ćwiczenie praktyczne, 

  metoda przewodniego tekstu. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały:  8  sztuk  kafli  środkowych,  2  sztuki  kafli  narożnych,  stalowe  klamry  w  ilości 

25 sztuk,  wcześniej  przygotowana  w  pojemniku  zaprawa  gliniana  o  konsystencji 
plastycznej, 

  narzędzia,  sprzęt  i  przyrządy  pomiarowe:  kielnia,  młotek  murarski,  poziomnica,  liniał 

z podziałką o długości 100 cm. 

 
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

34

5.11.Marznięcie i rozmrażanie gliny 

 

5.11.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj  badanie  zamrażania  i  podgrzewania  gliny.  Sprawdź  urabialność  gliny  po  jej 

zamrożeniu  i  podgrzewaniu.  Badanie  wykonaj  na  dwóch  próbkach  gliny  zwartej,  tłustej 
o masie po ok. 0,5 kg. 
 

Wskazówki do realizacji: 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach dwuosobowych. Nauczyciel kontroluje wykonanie 
ćwiczenia wykonując instruktaż bieżący. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  przygotować dwie próbki gliny zwartej, tłustej, 
4)  umieścić próbki w pojemniku z wodą zanurzając je, 
5)  po około dwóch godzinach wyjąć jedną próbkę z wody i sprawdzić łatwość urobienia, 
6)  włożyć  obie  próbki  wilgotnej  gliny  do  foliowych  woreczków  na  mrożonki  i umieść 

je w zamrażarce na 24 godziny. 

7)  wyjąć próbki z zamrażarki na drugi dzień, rozmrażać w temperaturze pokojowej, 
8)  urabiać ponownie jedną próbkę po rozmrożeniu, 
9)  porównać łatwość urabiania gliny przed i po zamrożeniu, 
10)  wnioski z obserwacji zapisać w sprawozdaniu, 
11)  drugą próbkę podgrzać w blaszanym pojemniku, a następnie sprawdzić łatwość urabiania 

tej próbki gliny, 

12)  porównać łatwość urabiania gliny po podgrzaniu z poprzednimi próbami, 
13)  wnioski z obserwacji zapisać w sprawozdaniu, 
14)  uporządkować stanowisko badań. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  metoda przewodniego tekstu, 

 

ćwiczenia praktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

  materiały: próbki gliny tłustej w stanie zwartym, woda, 

  sprzęt:  waga,  naczynie  o  pojemności  ok.  10  l  na  wodę,  woreczki  foliowe,  zamrażarka, 

naczynie 

blaszane 

do 

podgrzewania 

gliny, 

zamrażarka, 

piecyk 

elektryczny 

do podgrzewania gliny, naczynie lub kuweta do urabiania gliny, 

  wzór sprawozdania. 

 
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

35

5.12.  Czyszczenie  gliny  z  zanieczyszczeń  organicznych 

i grubszych frakcji kruszywa 

 

5.12.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj oczyszczenie dwóch próbek gliny z drobnych kamieni i żwiru. 

 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach dwuosobowych. Nauczyciel kontroluje wykonanie 
ćwiczenia wykonując instruktaż bieżący. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  pierwszą próbkę gliny umieścić w pojemniku i zalać wodą, 
4)  sporządzić rzadki zaczyn gliniany, 
5)  przecedzić zaczyn przez sito o oczkach 5 mm w celu oddzielenia kamieni i żwiru, 
6)  zlać oczyszczony zaczyn do osadnika. 
7)  drugą próbkę gliny umieścić w pojemniku i  zalać wodą, 
8)  sporządzić  zaczyn  o konsystencji  śmietany,  mocno  zamieszać,  odczekać  ok.  30  sekund, 

zlać z wierzchu zawiesinę, 

9)  zlać oczyszczony zaczyn do osadnika, 
8)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
9)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem,  

 

metoda przewodniego tekstu,  

 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: glina świeżo ukopana, zanieczyszczona drobnymi kamieniami, 

  sprzęt: pojemniki do urabiania gliny, sito o oczkach 5 mm, mieszadło, osadnik – większy 

pojemnik lub skrzynia zduńska. 

 
Ćwiczenie 2 

Zbadaj  próbkę  gliny  o  masie  około  0,5  kg  pod  względem  zawartości  zanieczyszczeń 

organicznych i oceń jej przydatność do sporządzania zaprawy zduńskiej. 

 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach dwuosobowych. Nauczyciel kontroluje wykonanie 
ćwiczenia wykonując instruktaż bieżący. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

36

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  umieścić próbkę rozdrobnionej gliny w naczyniu szklanym o pojemności 1 litr, 
4)  zalać  próbkę  3  procentowym  roztworem  wodorotlenku  sodu  (NaOH)  do  wysokości 

równej dwukrotnej wysokości nasypanej próbki. 

5)  mocno zamieszać i pozostawić w spokoju na 24 godziny, 
6)  na  drugi  dzień  dokonać  oględzin  rozwodnionej  próbki  sprawdzając  barwę  cieczy  nad 

próbką, 

7)  opisać w sprawozdaniu wyniki obserwacji, 
8)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
9)  określić przydatność gliny do sporządzenia zaprawy zduńskiej, 
10)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

  metoda przewodniego tekstu,  

 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: glina świeżo ukopana ok. 0,5 kg, 3% roztwór wodorotlenku sodu, 

  sprzęt: naczynie szklane o pojemności ok. 1 l na zawiesinę glinianą, mieszadło. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

37

5.13. Gotowe zaprawy ogniotrwałe 

 

5.13.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Przygotuj  informacje  na  temat  gotowych  zapraw  ogniotrwałych  korzystając  z  różnych 

źródeł,  a  przede  wszystkim  z  instrukcji  umieszczonych  na  opakowaniu  zapraw  oraz  kart 
technologicznych. 

 
Wskazówki do realizacji: 
Uczniowie  wykonują  ćwiczenie  w  grupach  dwuosobowych.  Nauczyciel  kontroluje 

wykonanie ćwiczenia wykonując instruktaż bieżący. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  poszukać  informacji  na  temat  gotowych  zapraw  ogniotrwałych  w  lokalnych  ośrodkach 

handlowych  lub  w  internecie.  Każdy  uczeń  powinien  dysponować  kartą  technologiczną 
lub opakowaniem gotowej zaprawy ogniotrwałej. 

2)  zaprezentować zebrane informacje na temat gotowych zapraw ogniotrwałych, 
3)  obejrzeć dokładnie opakowaną fabrycznie dowolną zaprawę ogniotrwałą, 
4)  odczytać  na  opakowaniu  nazwę  zaprawy,  oznaczenie,  przeznaczenie  zaprawy,  szerokość 

spoin, oraz temperaturę do jakiej może być zastosowana zaprawa, 

5)  odczytać z instrukcji sposób przygotowania zaprawy ogniotrwałej, 
6)  zaprezentować instrukcję zastosowania zaprawy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

 

metoda projektów,  

 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne  

  opakowania z zaprawy ogniotrwałej,  

  karty technologiczne gotowych zapraw ogniotrwałych. 

 
Ćwiczenie 2 

Sporządź  dwie  próbki  zaprawy  ogniotrwałej  o konsystencji  plastycznej  stosując  dwa 

sposoby  mieszania:  ręczny  i  mechaniczny.  Wykorzystaj  gotowe  mieszanki  zapraw  o  masie 
po około 1 kg. 
 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach dwuosobowych. Nauczyciel kontroluje wykonanie 
ćwiczenia wykonując instruktaż bieżący. 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

38

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać  się  z  instrukcją  sporządzenia  i  zastosowania  zaprawy  umieszczoną 

na opakowaniu, 

2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
4)  odważyć dwie porcje suchej mieszanki o masie po 1 kg, 
5)  postępować ściśle według instrukcji umieszczonej na opakowaniu, 
6)  zastosować odpowiednie proporcje składników, 
7)  odmierzyć  wodę  za  pomocą  wyskalowanego  naczynia  a  suchą  mieszankę  za  pomocą 

wagi, 

8)  urobić  ręcznie  pierwszą  próbkę,  a  drugą  mechanicznie  z wykorzystaniem  mieszadła 

wolnoobrotowego, 

9)  zbadać i porównać obie próbki przez oględziny, 
10) zapisać wyniki z obserwacji w sprawozdaniu, 
11) zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

  metoda przewodniego tekstu,  

 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały: fabryczne opakowanie z zaprawą ogniotrwałą, woda. 

  sprzęt:  naczynia  o  pojemności  około  5  litrów  do  przygotowania  zapraw,  wyskalowane 

naczynie  do  odmierzania  wody,  waga,  mieszarka  wolnoobrotowa  z  napędem 
elektrycznym, mieszadło. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

39

5.14.Inne rodzaje zapraw budowlanych i ich zastosowanie 

 

5.14.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Przygotuj  suche  składniki  do  sporządzenia  około  20  kg  zaprawy  cementowo-wapiennej 

stosowanej  przy  pracach  zduńskich  z  zastosowaniem  dozowania  wagowego  o 
proporcji1:2:10. 
 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach dwuosobowych. Nauczyciel kontroluje wykonanie 
ćwiczenia zwracając uwagę na dokładność wykonania. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  przygotować  około  19,5  kg  suchych  składników  zaprawy  cementowo-wapiennej 

(stosunek wagowy składników powinien wynosić1:2:10; liczby pomnożyć przez 1,5), 

4)  odważyć właściwe ilości poszczególnych składników, 
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

  metoda przewodniego tekstu,  

 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

  materiały:  cement  portlandzki  klasy  32,5,  wapno  hydratyzowane,  czysty  piasek 

o uziarnieniu do 2mm, woda. 

  sprzęt: waga, naczynia na składniki zaprawy. 

 
Ćwiczenie 2 

Z  przygotowanych  w  ćwiczeniu  1  składników  sporządź  zaprawę  o  konsystencji 

plastycznej. Zastosuj mieszanie mechaniczne. Otrzymaną zaprawę wykorzystaj do wykonania 
podmurówki pod piec. Podmurówkę o wymiarach: 51 cm x 51 cm wykonaj z dwóch warstw 
cegły pełnej ceramicznej ułożonej na płask. 
 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach dwuosobowych. Nauczyciel kontroluje wykonanie 
ćwiczenia wykonując instruktaż bieżący. 
 
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

40

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  wsypać do pojemnika do zapraw poszczególne składniki, 
4)  wymieszać  suche  składniki  za  pomocą  mieszadła  ręcznego  dla  uzyskania  jednolitej 

barwy, 

5)  dolewać  stopniowo  wodę,  mieszając  do  całkowitego  wymieszania  składników  i 

uzyskania konsystencji plastycznej, 

6)  na przygotowanym podeście wytyczyć podmurówkę o wymiarach: 51 cm x 51 cm, 
7)  rozłożyć zaprawę na podeście, 
8)  ułożyć  pierwszą  warstwę  cegieł  według  rysunku  umieszczonego  poniżej,  układając 

zaprawę na powierzchnię boczną cegieł przy zachowaniu właściwej szerokości spoin, 

9)  rozłożyć zaprawę na ułożonej warstwie cegieł na właściwą grubość, 
10)  ułożyć drugą warstwę cegieł według rysunku umieszczonego poniżej, układając zaprawę 

na powierzchnię boczną cegieł przy zachowaniu właściwej szerokości spoin, 

11)  kontrolować na bieżąco poziom warstw i grubość spoin, 
12)  zaprezentować wykonaną podmurówkę, 
13)  dokonać samooceny w odniesieniu do zachowania grubości spoin i poziomu warstw, 
14)  w razie potrzeby wykonać rozbiórkę wykonanej podmurówki, cegły oczyścić ze  świeżej 

zaprawy, ułożyć, zaprawę zgromadzić w jednym pojemniku, 

15)  uporządkować stanowisko pracy. 
 

 

Rys. 2. Warstwy podmurówki 

 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem, 

   metoda przewodniego tekstu,  

 

ćwiczenia praktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

  materiały:  cement  portlandzki  klasy  32,5,  wapno  hydratyzowane,  czysty  piasek 

o uziarnieniu do 2mm, woda, cegły ceramiczne – 16 szt. 

  narzędzia  i  sprzęt:  pojemnik  do  zapraw,  pojemniki  na  składniki  zaprawy,  mieszarka 

wolnoobrotowa  z napędem  elektrycznym,  mieszadło  ręczne  kielnia,  młotek  murarski, 
poziomnica, liniał o długości 100cm. 

 
Ćwiczenie 3 

Przygotuj  zaprawę  cementową  w  ilości  około  5  litrów,  zabarwioną  na  kolor  brązowo-

czerwony  (ceglasty).  Zastosuj  dozowanie  wagowo-objętościowe  o  proporcji  1:3.  Cement 
i domieszki barwiące dozuj wagowo w kilogramach a  wodę i piasek objętościowo w litrach. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

41

Do wody zarobowej należy dodać domieszkę barwiącą tzn. drobno zmieloną mączkę ceglaną 
w ilości  5%  masy  cementu.  Stosunek  ilościowy  cementu  do  wody  zarobowej  wynosi  1:0,5. 
Do sporządzenia zaprawy zastosuj mieszarkę wolnoobrotową. 
 
 
 
 
 

Wskazówki do realizacji: 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie w grupach dwuosobowych. Nauczyciel kontroluje wykonanie 
ćwiczenia wykonując instruktaż bieżący. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
2)  zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 
3)  odważyć 1 kg cementu, 
4)  odmierzyć 3 litry przesianego piasku, 
5)  odważyć 0,05 kg mączki ceglanej, 
6)  odmierzyć 0,5 litra wody, 
7)  wymieszać piasek z cementem do uzyskania jednolitej barwy, 
8)  wymieszać domieszkę barwiącą z wodą, 
9)  wlać wodę do suchych składników i dokładnie wymieszać, 
10)  uzyskać plastyczną konsystencję dodając wody, 
11)  zaprezentować wykonaną zaprawę, 
12)  dokonać analizy cech i przydatności zaprawy, 
13)  zlikwidować stanowisko pracy. 
 

Zalecane metody nauczania-uczenia się: 

  pokaz z objaśnieniem,  

  metoda przewodniego tekstu,  

 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

materiały:  cement  portlandzki  klasy  32,5,  czysty  piasek  o  uziarnieniu  do  2mm,  mączka 
ceglana, woda. 

  sprzęt: waga, wyskalowane co 1 litr naczynia na składniki zaprawy, pojemnik na zaprawę 

lub wiadro o pojemności 10 l, mieszarka wolnoobrotowa z mieszadłem. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

42

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA 
 

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 

TEST 1 

Test  dwustopniowy  do  jednostki  modułowej  „Przygotowanie  zapraw 
ognioodpornych” 
 

Test składa się z 20 zadań typu: „z luką”, „WW”, „krótka odpowiedź” i „przyporządkowanie” 
z których: 
zadania 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 16, 18, 20 są z poziomu podstawowego, 
zadania 5, 14, 17, 19 są z poziomu ponadpodstawowego. 
 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne:

 

  dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego, 

  dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego, 

  dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 1 z poziomu ponadpodstawowego, 

  bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  18  zadań,  w  tym  co  najmniej  2  z  poziomu 

ponadpodstawowego. 

 

Plan testu                                                                            Klucz odpowiedzi  

Nr 
zad. 

Cel 

operacyjny  

(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 
celu 

Poziom 
wymagań 

Poprawna 
odpowiedź 

1.   

Określić przepisy  BHP obowiązujące 
podczas 

przygotowania 

zapraw 

ognioodpornych 

uszkodzenia 

naskórka, 

uszkodzenia 

wzroku, 

poparzenia. 

2.   

Rozróżnić 

podstawowe 

cechy 

techniczne zapraw 

wytrzymałość, 

urabialność, 

konsystencja 

3.   

Zastosować 

sposób 

badania 

konsystencji zapraw 

naczynia 

stożka 

pomiarowego;  
zanurzenie stożka 

4.   

Określić 

skład 

zapraw 

ognioodpornych  

dobrej gliny i drobnego piasku  

5.   

Scharakteryzować  proces  zamrażania 
i rozmrażania gliny 

PP 

zamarzająca  w  glinie  woda 
rozsadza  grudki  na  drobne 
cząstki  i  grudki  te  łatwo 
rozpadają się po stopieniu lodu 

6.   

Zastosować  zasady  urabiania  gliny 
w zależności od zawartości iłu 

drobny  piasek  lub  proszek 
szamotowy 

7.   

Zastosować  zasady  urabiania  gliny 
w zależności od plastyczności 

glinę ogniotrwałą 

8.   

Rozróżnić skład zapraw  
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

43

9.   

Zastosować 

zasady 

dozowania 

składników zapraw ognioodpornych  

10.  

Określić rodzaje i przydatność gliny  

11.  

Rozpoznać rodzaje gliny 

12.  

Określić 

kolejność 

dozowania 

składników zapraw 

13.  

Zastosować 

przepisy 

BHP 

obowiązujące podczas przygotowania 
gotowych zapraw ognioodpornych  

14.  

Przewidzieć 

skutki 

zastosowania 

gliny z zanieczyszczeniami. 

PP 

15.  

Określić 

zagrożenia 

występujące 

podczas robót zduńskich  

16.  

Określić 

skład 

zapraw 

ognioodpornych 

17.  

Zanalizować 

właściwości 

gliny 

chudej, tłustej i ogniotrwałej 

PP 

18.  

Zastosować zasady urabiania gliny 

a

by 

można 

było 

usunąć 

z zaprawy  kamyczki,  grudki 
gliny  i inne  zanieczyszczenia 
wyczuwalne w palcach

 

19.  

Scharakteryzować  sposób  wiązania 
gliny z innymi materiałami 

PP 

zaprawa 

szamotowa 

po 

zmieszaniu  z  małą  ilością 
cementu  posiada  cechy  spoiwa 
ale jest mniej ognioodporna 

20.  

Wyjaśnić  zasady  przylegania  gliny 
do kafli 

bo  z  grubych  spoin  glina 
wykrusza się przy nagrzewaniu 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

44

Przebieg testowania 

 
Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu  z co najmniej  jednotygodniowym 

wyprzedzeniem. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Przeprowadź  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych, 

jakie będą w teście. 

5.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
6.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
7.  Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i  karty  odpowiedzi,  podaj  czas  przeznaczony 

na udzielanie odpowiedzi. 

8.  Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru  

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości). 

9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
11. Sprawdź wyniki i wpisz je do arkusza zbiorczego. 
12. Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które 

sprawiły uczniom największe trudności. 

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 
14. Opracuj  wnioski  do  dalszego  postępowania,  mającego  na  celu  uniknięcie  niepowodzeń 

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test składa się z 20 zadań. Na rozwiązanie tych zadań masz 45 minut. 
5.  Odpowiedzi  udzielaj  tylko  na  załączonej  Karcie  odpowiedzi.  W  zadaniach  1  -  7 

uzupełnij  zdania. Zadania 8-15 zawierają cztery podpowiedzi, z których tylko  jedna  jest 
poprawna.  Wybraną  odpowiedź  oznacz  krzyżykiem.  Jeżeli  popełnisz  pomyłkę  to  błędną 
odpowiedź  oznacz  kółkiem,  a  następnie  ponownie  napisz  odpowiedź  prawidłową. 
Zadania 16 – 17 polegają  na właściwym przyporządkowaniu kolumn.  W zadaniach 18 – 
20
 udziel krótkiej odpowiedzi, którą wpisz w odpowiednie miejsce na karcie odpowiedzi. 

6.  Zadania  oznaczone  gwiazdką  mogą  wydawać  Ci  się  trudne,  rozwiąż  pozostałe 

i ponownie spróbuj rozwiązać trudniejsze. 

7.  Przed wykonaniem każdego zadania przeczytaj bardzo uważnie polecenie. 
8.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
9.  Za  każdą  prawidłową  odpowiedź  możesz  otrzymać  1  punkt.  Za  złą  odpowiedź  lub  jej 

brak otrzymasz 0 punktów. 

Powodzenia  

Materiały dla ucznia:

 

–  instrukcja, 
–  zestaw zadań testowych, 
–  karta odpowiedzi. 
 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

45

ZADANIA TESTOWE 
 
1.  Podczas  zastosowania  wapna  gaszonego  do  sporządzania  zapraw  budowlanych  należy 

zachować szczególną ostrożność gdyż występuje zagrożenie .............................................. 

...................................................................................................................................................... 
2.  Podstawowe cechy techniczne zapraw budowlanych to:....................................................... 
3.  Konsystencję  zapraw  mierzy  się  za  pomocą  ......................................................................, 

miarą konsystencji jest........................................................................................................... 

....................................................................................................................................................... 
4.  Zwykłą zaprawę zduńską sporządza się z............................................................................... 
5.  *Zamrożenie i rozmrożenie gliny znacznie ułatwia jej urobienie, ponieważ ........................ 
....................................................................................................................................................... 
6.  Glinę 

tłustą 

schudza 

się 

dodając.............................................................................................. 

7.  Plastyczność 

gliny 

zbyt 

chudej 

poprawia 

się 

dodając............................................................. 

 
8.  Podstawowe składniki zapraw oprócz wody to: 

a) klej, piasek, 
b) piasek, żwir, 
c) spoiwo, żwir, 
d) spoiwo, kruszywo drobne. 

 
9.  Do  sporządzenia  5  kg  zaprawy  zduńskiej  z  gliny  tłustej  w  postaci  rzadkiego 

ciasta(zawiesiny  glinianej)  i  drobnego  piasku  w  stosunku  wagowym  1:4  należy 
przygotować: 

a) 4kg gliny i 1 kg piasku, 
b) 1kg gliny i 4 kg piasku, 
c) 1 litr gliny i 4 kg piasku, 
d) 4 litry gliny i 1 kg piasku. 

 
10. Glina chuda zawiera minerały ilaste w ilości: 

a) około 5%, 
b) około 20%, 
c) około 30 %, 
d) ponad 30 %. 

 
11. Do badań makroskopowych gruntów spoistych (gliniastych) należy badanie: 

a) uziarnienia, 
b) rozmakania, 
c) przyczepności, 
d) wytrzymałości. 

 

12. Kolejność  dozowania  składników  zaprawy  cementowo-wapiennej  z  zastosowaniem 

wapna hydratyzowanego przy mieszaniu mechanicznym jest następująca: 
a) piasek, cement, wapno, woda, 
b) cement, wapno, piasek, woda, 
c) piasek, woda, cement, wapno, 
d) woda, cement, wapno, piasek. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

46

13. Podczas  sporządzania  zaprawy  z  gotowych  mieszanek  należy  zastosować  następujące 

środki ochrony indywidualnej: 
a) ubranie robocze, 
b) fartuch i okulary zdrowotne, 
c) nakrycie głowy i obuwie robocze, 
d) okulary ochronne i maskę przeciw pyłową. 

 
14. *Zawartość cząstek organicznych i margli w glinie może spowodować: 

a) poprawienie wiązania i twardnienia gliny, 
b) wzrost wytrzymałości i przyczepności gliny, 
c) poprawienie urabialności zaprawy zduńskiej, 
d) korozję materiałów i obniżenie wytrzymałości zaprawy zduńskiej. 

 
15. Czynniki uciążliwe występujące podczas robót zduńskich to: 

a) przeciągi, 
b) zatrucia organizmu, 
c) praca na wysokości, 
d) duże ilości pyłu i kurzu. 

 
16. Przyporządkuj składniki zapraw z kolumny prawej do rodzaju zapraw w kolumnie lewej. 
 

a) zaprawa zduńska ogniotrwała 

1.  glina ogniotrwała, proszek szamotowy. 

b) zaprawa cementowo-wapienna 

2.  glina chuda z mieloną glinką ogniotrwałą. 

c) zaprawa szamotowa 

3.  glina ogniotrwała, mielony kwarcyt. 

d) zaprawa krzemionkowa 

4.  cement, wapno, piasek. 

 
17. * Przyporządkuj właściwości gliny z kolumny prawej do rodzaju gliny w kolumnie lewej. 
 

a) glina tłusta 

1.  Zawiera  głównie  kaolin  i  ma  barwę  białą,  szarą  lub  bladożółtą, 

dostarczana na budowę w postaci proszku. 

b) glina chuda 

2.  Zgniatana w stanie naturalnej wilgotności ma połysk., nie kruszy się, 

zarobiona wodą da się rozciągnąć na cienkie wałki. 

c) glina ogniotrwała 

3.  Łatwo  zarabia  się  wodą,  ma  wygląd  matowy,  krucha  w stanie 

wilgotnym, zarobiona wodą nie da się rozciągnąć na cienkie wałki. 

 
18. Dlaczego zaprawę zduńską powinno się urabiać ręcznie? 
19. *Jakie  cechy  posiada  zaprawa  szamotowa  po  dodaniu  małej  ilości  cementu  w  czasie 

urabiania? 

20. Dlaczego  spoiny  między  kaflami  powinny  być  jak  najcieńsze,  możliwie  o  grubości 

do 2 mm? 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

47

KARTA ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko....................................................................................... 

 

Przygotowanie zapraw ognioodpornych 

 

Wpisz  brakujące  części  zdania  ,zakreśl  poprawną  odpowiedź,  dobierz  właściwą 
odpowiedź lub udziel krótkiej odpowiedzi. 
Nr 
zada
nia 

Odpowiedzi 

Uzyskana 
ilość 
punktów 

1.     

 

2.     

 

3.     

 

4.     

 

5.  *   

 

6.     

 

7.     

 

8.    a 

 

9.    a 

 

10.   a 

 

11.   a 

 

12.   a 

 

13.   a 

 

14. *  a 

 

15.   a 

 

 

 

 

16.  

 

 

 

 

17. * 

 

 

18.    

 

19. *   

 

20.    

 

Suma punktów   

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

48

TEST 2 

Test  dwustopniowy  do  jednostki  modułowej  „Przygotowanie 
zapraw ognioodpornych” 

 
Test składa się z 22 zadań. Są to 2 zadania „z luką” z 18 zadań wielokrotnego wyboru oraz 2 
zadania na dobieranie, z których: 
zadania 1, 2, 3, 4, 5, 9, 10, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 22 są z poziomu podstawowego, 
zadania 6, 7, 8, 11, 20, 21 są z poziomu ponadpodstawowego. 
 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne:

 

  dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego, 

  dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego, 

  dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego, 

  bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  19  zadań,  w  tym  co  najmniej  3  z  poziomu 

ponadpodstawowego. 

 

Plan testu                                                                              

Klucz odpowiedzi 

Nr 
zad. 

Cel 

operacyjny  

(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 
celu 

Poziom 
wymagań 

Poprawna 
odpowiedź 

1.   

Scharakteryzować 

przepisy 

BHP 

obowiązujące  podczas  przygotowania 
zapraw ognioodpornych 

upadku 
i uszkodzeń 
ciała. 

2.   

Zastosować  przepisy  BHP  obowiązujące 
podczas 

przygotowania 

zapraw 

ognioodpornych 

maski 
przeciwpyłowe 

3.   

Rozpoznać zaprawy ognioodporne 

4.   

Rozpoznać zaprawy ognioodporne 

5.   

Określić skład zapraw ognioodpornych 

6.  * 

Dobrać  skład  zapraw  ognioodpornych  w 
zależności od zastosowania 

PP 

7.  * 

Dobrać  konsystencję  i  plastyczność 
zaprawy w zależności od zastosowania 

PP 

8.  * 

Określić  rodzaje  gliny  w  zależności  od 
składu 

PP 

9.   

Rozróżnić składniki gliny ogniotrwałej 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

49

10.  

Rozróżnić  właściwości  gliny  chudej 
i tłustej 

 

 

11. * 

Zastosować zasady moczenia i zarabiania 
gliny 

PP 

12.  

Zastosować 

zasady 

urabiania 

gliny 

w zależności 

od 

plastyczności 

(zawartości iłu) 

13.  

Scharakteryzować  sposób  twardnienia  i 
wiązania gliny z innymi materiałami 

14.  

Wyjaśnić proces łączenia gliny z cegłami 
i kaflami 

15.  

Zastosować  odpowiednie  materiały  do 
zwiększenia tłustości gliny 

16.  

Zastosować  metody  czyszczenia  gliny  z 
nadmiaru zanieczyszczeń 

17.  

Rozpoznać gotowe zaprawy ogniotrwałe 

18.  

Zastosować 

zasady 

przygotowania 

zapraw wapiennych 

19.  

Rozróżnić 

zasady 

przygotowania 

zaprawy cementowo wapiennych 

20. *  Dobrać odpowiednie zaprawy 

PP 

21. *  Zastosować dodatki do zaprawy 

PP 

22.  

Dobrać 

odpowiednie 

zaprawy 

do 

łączonych elementów 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

50

Przebieg testowania 
 
Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  wyprzedzeniem  co  najmniej 

jednotygodniowym. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

2.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
3.  Przeprowadź  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych, 

jakie będą w teście. 

4.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
5.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
6.  Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i  karty  odpowiedzi,  podaj  czas  przeznaczony 

na udzielanie odpowiedzi. 

7.  Postaraj  się  stworzyć  odpowiednią  atmosferę  podczas  przeprowadzania  pomiaru 

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości). 

8.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

9.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
10. Sprawdź wyniki i wpisz je do arkusza zbiorczego. 
11. Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które 

sprawiły uczniom największe trudności. 

12. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 
13. Opracuj  wnioski  do  dalszego  postępowania,  mającego  na  celu  uniknięcie  niepowodzeń 

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 
 

Instrukcja dla ucznia

 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. 
5.  Test składa się z 22 zadań testowych. W zadaniach 1 - 2 uzupełnij zdania. Zadania 3 - 7 

oraz  9,  10,  12  –  22  zawierają  cztery  odpowiedzi,  z  których  tylko  jedna  jest  poprawna. 
Wybraną odpowiedź oznacz krzyżykiem. Jeżeli popełnisz pomyłkę to błędną odpowiedź 
oznacz  kółkiem,  a  następnie  ponownie  napisz  odpowiedź  prawidłową.  Zadania  8  i  11 
polegają na właściwym przyporządkowaniu kolumn.  

6.  Zadania  oznaczone  gwiazdką  mogą  wydawać  Ci  się  trudne,  rozwiąż  pozostałe  i 

ponownie spróbuj rozwiązać trudniejsze. 

7.  Za  każdą  prawidłową  odpowiedź  możesz  otrzymać  1  punkt.  Za  złą  odpowiedź  lub  jej 

brak otrzymasz 0 punktów. 

8.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
9.  Na rozwiązanie tych zadań masz 45 minut. 

 

Materiały dla ucznia:  

 

instrukcja, 

 

zestaw zadań testowych, 

 

karta odpowiedzi. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

51

ZADANIA TESTOWE 

 
1.  Brak porządku  lub rozlana  zawiesina gliniana na stanowisku pracy  mogą się przyczynić 

do ........................................................................................................................................... 

 
2.  Podczas  sporządzania  zapraw  z  suchych  mieszanek  nie  wolno  dopuścić  do  wdychania 

unoszącego 

się 

pyłu, 

dlatego 

należy 

stosować........................................................................ 

 
 
3.  Zaprawa zduńska składająca się z chudej gliny i mielonej glinki ogniotrwałej nazywa się 

zaprawą: 
a) szamotową, 
b) termalitową, 
c) ogniotrwałą, 
d) krzemionkową. 

 
4.  Zaprawa  zduńska  składająca  się    gliny  ogniotrwałej,  zmielonego  proszku  z  wyrobów 

szamotowych i drobnego piasku nazywa się zaprawą: 
a) szamotową, 
b) termalitową, 
c) ogniotrwałą, 
d) krzemionkową. 

 
5.  Jeżeli  skład  zaprawy  glinianej  zwykłej  określono  stosunkiem  objętościowym  1:2 

to oznacza, że w celu otrzymania zaprawy należy przygotować: 
a) 1 część gliny i 2 części wody, 
b) 1 część piasku i 2 części gliny, 
c) 1 część gliny i 2 części piasku, 
d) 1 część gliny z piaskiem i 2 części wody. 

 
6.  *Zaprawę  z  gliny  ogniotrwałej  używaną  do  murowania  palenisk,  odporną  na  wysokie 

temperatury przygotowuje się z: 
a) 2 części gliny tłustej i 1 części drobnego piasku, 
b) 1 części gliny chudej i 2 części drobnego piasku, 
c) 2 części gliny średniotłustej i 1 części drobnego piasku, 
d) 1 części gliny ogniotrwałej i 2 lub 3 części zmielonego szamotu. 

 
7.  *Zaprawa z gliny ogniotrwałej stosowana do murowania palenisk powinna być: 

a) chuda o konsystencji plastycznej, 
b) tłusta o konsystencji bardzo gęstej, 
c) średniotłusta o konsystencji gęstej, 
d) tłusta o konsystencji rzadkiej. 

 
8.  *Dopasuj rodzaje gliny do % zawartości składników. 
 

a) glina tłusta 

1.  Zawartość iłu od 20 do 30 % i piasku od 3 do 15% 

b) glina średniotłusta 

2.  Zawartość iłu od 10 do 20 % i piasku od 15 do 30% 

c) glina chuda 

3.  Zawartość iłu większa od30% i piasku od 0 do 3% 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

52

9.  Podstawowym składnikiem gliny ogniotrwałej jest: 

a) kaolin, 
b) piasek, 
c) margiel, 
d) proszek szamotowy. 

 
10.  Jeżeli  glina  w  stanie  nieco  wilgotnym  ma  połysk,  zgniatana  w  stanie  naturalnej 

wilgotności  nie kruszy się, zarobiona wodą da się rozciągnąć  na cienkie wałki, skręcona 
w pierścień nie kruszy się, to jest to glina: 
a) tłusta, 
b) chuda, 
c) szamotowa, 
d) średniotłusta. 

 
11.  *Dopasuj czas rozmakania do rodzaju gliny. 

a) glina tłusta 

1.  rozpada się w wodzie podczas mieszania w ciągu 5 minut. 

b) glina średniotłusta 

2.  wymaga uprzedniego moczenia w ciągu 24 do 48 godzin. 

c) glina chuda 

3.  rozpada się w wodzie podczas mieszania w ciągu od 10 do 

20 minut. 

 
12.  Glinę zbyt tłustą odchudza się przez dodanie: 

a) piasku drobnego lub zmielonego szamotu, 
b) zmielonego gazobetonu, 
c) cementu glinowego, 
d) piasku grubego. 

 
13.  Proces wiązania gliny przebiega dzięki: 

a) hydratacji gliny, 
b) reakcjom chemicznym, 
c) odparowaniu rozcieńczalnika, 
d) przyłączeniu dwutlenku węgla z powietrza. 

 
14.  Po rozpoczęciu palenia w piecach i trzonach kuchennych następuje częściowe wypalenie 

gliny stosowanej do wznoszenia pieców, w wyniku czego wytrzymałość spoin: 
a) maleje na skutek pękania, 
b) wzrasta dzięki wypaleniu, 
c) maleje po wyschnięciu, 
d) nie zmienia się. 

 
15.  Glinę chudą zawierającą dużo piasku natłuszcza się (poprawia jej plastyczność) dodając: 

a) proszek szamotowy, 
b) miał z cegły palonej, 
c) glinę ogniotrwałą, 
d) drobny piasek. 

 
16.  Oczyszczenia gliny ze żwiru i drobnych kamieni nie można wykonać: 

a) metodą spryskiwania i intensywnego płukania. 
b) przecedzając zawiesinę z gliny przez sito. 
c) metodą płukania na pochyłej rynnie. 
d) metodami chemicznymi. 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

53

 
17.  Symbol literowy ZSz1 oznacza: 

a) gotową zaprawę szamotową, 
b) gotową zaprawę wysokoglinową, 
c) gotową zaprawę z węglika krzemu, 
d) cement glinowy do wyrobów, ognioodporny. 

 
18.  Składnikami zapraw wapiennych, oprócz wody są: 

a) wapno hydratyzowane lub ciasto wapienne, piasek, 
b) cement, wapno hydratyzowane, piasek, 
c) wapno, gips, piasek, 
d) wapno, żwir. 

 
19.  Stosunek objętościowy składników określony liczbami 1:2:9 dotyczy zaprawy: 

a) cementowo-wapiennej, 
b) cementowej, 
c) wapiennej, 
d) gipsowej. 

 
20.  *Do wykonania podmurówek pod piece i trzony kuchenne stosuje się. zaprawę: 

a) cementowo-wapienną o stosunku objętościowym 1:2:10, 
b) gipsowo-wapienną o stosunku objętościowym 1:2:10, 
c) cementową o stosunku objętościowym 1:3, 
d) wapienną o stosunku objętościowym 1:4. 

 
21.  *Dodatek  cementu,  wynoszący  około  10%  masy  gliny,  stosuje  się  do  zapraw 

ognioodpornych gdy temperatura w piecu nie przekracza: 
a) 800 

o

C, 

b) 1000 

o

C, 

c) 1500 

o

C, 

d) 1600 

o

C. 

 
22.  Zaprawa gliniana dobrze łączy: 

a) płytki klinkierowe, 
b) cegły klinkierowe, 
c) cegły kratówki, 
d) cegły piecowe. 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

54

KARTA ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko....................................................................................... 

 

Przygotowanie zapraw ognioodpornych 

 

Wpisz  brakujące  części  zdania,  zakreśl  poprawną  odpowiedź  lub  dobierz  właściwą 
odpowiedź. 
Nr 
zadania 

Odpowiedzi 

punkty 

1.   

 

 

2.   

 

 

3.   

 

4.   

 

5.   

 

6.  * 

 

7.  * 

 

 

 

8.  * 

 

 

9.   

 

10.  

 

 

 

11. * 

 

 

12.  

 

13.  

 

14.  

 

15.  

 

16.  

 

17.  

 

18.  

 

19.  

 

20. * 

 

21. * 

 

22.  

 

Razem 

 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

55

7.LITERATURA 

 
1.  Birszenk A.: Roboty zduńskie. Arkady Warszawa 1973. 
2.  Brejnak  A.:  Metoda  przewodniego  tekstu  w  kształceniu  praktycznym.  CODN, 

Warszawa 1993 

3.  Roj-Chodacka  A.:  Przestrzeganie  przepisów  BHP  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. KOWEZ, Warszawa 2002 

4.  Francuz W. M. :Vademecum kształcenia w zawodach budowlanych – Pakiet edukacyjny, 

Kraków 1997 

5.  Francuz  W. M., Sokołowski R. :Bezpieczeństwo i higiena pracy na  budowie.  KWP Bud-

Ergon OW PZITB, Warszawa 1998. 

6.  Lenkiewicz W., Michnowski Z.: Poradnik zduna. BWCT, Warszawa 1970 
7.  Lenkiewicz W., Michnowski Z.: O materiałach budowlanych. WSiP, Warszawa 2002 
8.  Martinek  W.,  Szymański  E.:  Murarstwo  i  tynkarstwo.  Technologia.  WSiP,  Warszawa 

1999 

9.  Paradistal  J.:  Roboty  zduńskie  Część  I.  Państwowe  Wydawnictwa  Szkolnictwa 

Zawodowego, Warszawa 1960 

10. Podawca K.: Zarys budownictwa ogólnego. WSiP, Warszawa 2003 
11. Praca  zbiorowa.  Materiałoznawstwo.  Wydawnictwa  Naukowo  Techniczne,  Warszawa 

1969 

12. Praca zbiorowa Reforma kształcenia zawodowego. CODN, Warszawa 1997 
13. Praca zbiorowa. Technologia budownictwa. Część 1. WSiP, Warszawa 1995 
14. Słowiński Z.: Technologia budownictwa. Część 2. WSiP, Warszawa 1996 
15. Szlosek  F.:  Wstęp  do  dydaktyki  przedmiotów  zawodowych.  Wydawnictwo  Instytutu 

Technologii Eksploatacji, Radom 1995 

16. Szymański E.: Materiały budowlane - Podręcznik WSiP, Warszawa 2003 
17. Wolski Z.: Zarys materiałoznawstwa budowlanego. WSiP, Warszawa 1994 
18. Urban L.: Murarstwo i tynkarstwo. WSiP, Warszawa 1997 
19. Żenczykowski W.:– Budownictwo ogólne Tom I. Arkady, Warszawa 1995 
20. Żenczykowski Wacław: Budownictwo ogólne. Tom IV. Arkady, Warszawa 1970 
21. Warunki  techniczne  wykonania  i  odbioru  robót  budowlano-montażowych.  Roboty 

zduńskie. MBiPMB Warszawa 1974 

22. www.jaro.pl 
23. www.ekometalurgia.pl 

Polskie normy i rozporządzenia 

24. Rozporządzenie  Ministra  Spraw  Wewnętrznych  w sprawie  ochrony  przeciwpożarowej 

budynków i innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz. U. nr 80 z 2006 r. poz. 563) 

25. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r w sprawie bezpieczeństwa 

i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych. (Dz. U. 2003 Nr 47 poz.401) 

26. Grunty budowlane. Badania próbek gruntu. PN-88/B-04481 
27. Geotechnika – Badania polowe PN-B-04452:2002 
28. Konstrukcje murowe niezbrojone. Projektowanie i obliczanie. PN-B-03002:1999 
29. Materiały 

ogniotrwałe, 

metody 

badań 

wyrobów 

ogniotrwałych. 

Oznaczanie 

ogniotrwałości zwykłej. PN-EN 993-12:2000 

30. Metody  badań  zapraw  do  murów – Określenie konsystencji  świeżej  zaprawy za pomocą 

penetrometru. PN-EN 1015-4:2000 

31. Metody  badań  zapraw  do  murów  -  Określenie  gęstości  objętościowej  świeżej  zaprawy. 

PN - EN-1015-6:2000 

32. Metody  badań  zapraw  do  murów  -  Określenie  wytrzymałości  na  zginanie  i  ściskanie 

stwardniałej zaprawy. PN-EN 1015-11:2001 

background image

„Projekt wspó

łfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

56

33. Woda zarobowa do betonów. PN-EN-1008: 2004 
34. Wymagania dotyczące zapraw do murów. PN-EN-998-1:2004- Zaprawa tynkarska. 
35. Wymagania dotyczące zapraw do murów. PN-EN-998-2:2004- Zaprawa murarska.