plik

NIIE

E B

BÓ

ÓJ

CIIE

E S

SII£

((B

e N

ott A

Affrra

aiid

d))

63-0607

Poselstwo, wygoszone przez brata Williama Marriona Branhama dnia

7. czerwca 1963 w

Ramada Inn, Tucson, Arizona

PodjŸto wszelkie wysiki, by dokadnie przenie™ø mówione

Poselstwo z nagra§ na ta™mach magnetofonowych do postaci drukowanej. Podczas
korekty korzystano równieŒ z nagra§ na ta™mach w oryginalnym jŸzyku oraz z najnowszej
wersji 1The Message”, wydanej przez Eagle Computing w 1999 r. Niniejszym zostao
opublikowane w penym brzmieniu i jest rozpowszechniane bezpatnie.

Wydrukowanie tej ksi6Œki umoŒliwiy dobrowolne ofiary wierz6cych, którzy umiowali to
Poselstwo i Jego Sawne Przyj™cie. Przetumaczono i opublikowano w latach 1999 - 2000.
Wszelkie zamówienia naleŒy kierowaø na adres:

MÓWIONE S~OWO

GUTY 74, 739 55 Smilovice, CZ

tel./Fax: +420 (0)659 324425

E-mail: krzok@volny.cz

http://www.volny.cz/poselstwo

Ksi6Œka ta nie jest przeznaczona na sprzedaŒ.

Nie bójcie siŸ

Pozosta§my staø na chwilŸ, kiedy pochylamy nasze gowy przed

Bogiem. Kiedy mamy skonione nasze gowy i nasze serca, chciabym
wiedzieø, czy s jakie™ szczególne pro™by w tym budynku dzi™
wieczorem, i wy pragniecie, Œebym siŸ o nie modli. Oznajmijcie je po
prostu przez podniesion rŸkŸ. Niech was Pan bogosawi.

Nasz Niebia§ski Ojcze, zbliŒamy siŸ do tego wielkiego tronu teraz

w  Imieniu  Pana  Jezusa,  bowiem  byo  nam  powiedziane,  Œe  jeŒeli
przyjdziemy i poprosimy o cokolwiek w Jego Imieniu, stanie siŸ nam.
Najpierw  chcemy  Ci  podziŸkowaø  za  te  cudowne  zgromadzenia
podczas  tych  czterech  wieczorów  _  za  ludzi  napenionych  Duchem
šwiŸtym,  którzy  zgromadzili  siŸ  tutaj.  Stwierdzamy  teŒ,  iŒ  Pismo
šwiŸte  znowu  udowadnia,  Œe  jest  prawd ,  bo  0Gdziekolwiek  dwaj
lub  trzej  zgromadz   siŸ  razem,  Ja  bŸdŸ  w™ród  nich”.  Widzieli™my
takŒe,  jak  Ty  uzdrawiasz  chorych,  wypowiadasz  bogosawie§stwa,
mówisz ludziom, co siŸ bŸdzie dziaø. I jeste™my Tobie tak wdziŸczni
za to.

I my, jako bracia tutaj na podium _ Panie, jestem wdziŸczny za

t grupŸ ludzi, o których wiem, Œe^ Ci chrze™cijanie, te narodzone
na nowo niemowlŸta, które wa™nie przyszy do Chrystusa w tym
tygodniu, Panie, modlŸ siŸ, Œeby kaŒdy z nich znalaz przyjemny dom
tutaj _ swój domowy zbór i Œy dla Ciebie, i pracowa, aŒ Jezus
przyjdzie.

I niechaj w wyniku naszego zgromadzania siŸ tutaj staromodne

przebudzenie ogarnie cae to miasto, Panie. Wielu _ niech ono siŸ nie
sko§czy, aŒ Jezus przyjdzie. Niechby ono byo tutaj ustawicznie i
niech to jest wiadome po caym kraju.

Modlimy siŸ teraz, Ojcze, o tych, którzy podnie™li swoje rŸce. Ty

wiesz, co byo pod kaŒd z tych r k. My^ I Ty wiesz o tym
wszystko, wiŸc my to po prostu poruczamy Tobie i prosimy, Œeby™ Ty
darowa im ich pro™bŸ.

Rozamuj nam teraz Chleb 9ycia, Panie. Pragniemy, Œeby™ Ty

mówi do nas przez Sowo, bowiem wiara przychodzi przez suchanie
Sowa. Modlimy siŸ teŒ, Œeby™ nam dzisiaj wieczorem oznajmi Twoj
Bosk   wolŸ.  PokaŒ  Samego  Siebie  na  nowo  w™ród  nas  dzisiaj
wieczorem, Ojcze. DziŸkujemy Ci za wszystko, co zostao uczynione
i  powiedziane,  i  wygl damy,  Œeby  to  byo  wielkim  punktem
kulminacyjnym  tej  usugi.  Modlimy  siŸ  w  Imieniu  Jezusa.  Amen.
MoŒecie usi ™ø.

UwaŒam to za jeden z najwiŸkszych moich przywilejów, Œe mogŸ

NIE BÓJCIE SI£

mieø ten czas spoeczno™ci tutaj razem z wami, zacnymi lud›mi, tutaj
w tym audytorium w Tucson. I byem tutaj kilka dni tylko, wzglŸdnie
jestem tu tylko parŸ dni i my™laem, Œe gdybym tutaj moŒe przyby, a
nie _ a odjechabym st d nie powiedziawszy niczego albo nie
miabym naboŒe§stwa, wygl dao by to do™ø niedobrze. Nie miaem
okazji odwiedziø wszystkich miych braci, z którymi spotykaem siŸ
na podium od czasu kiedy tu jestem. Miabym pragnienie, Œebym
móg pozostaø tydzie§ w kaŒdym zborze. Na pewno bym to chŸtnie
uczyni. I^

Lecz cieszŸ siŸ tak bardzo, Œe wy, narodzone na nowo dzieci, wy,

którzy  znale›li™cie  Chrystusa  w  tym  tygodniu^  Gdybym  by  na
waszym  miejscu,  znalazbym  sobie  dobry  zbór  w™ród  tych  mŸŒów
tutaj,  który  byby  mi  najbliŒszym  i  który  bym  sobie  obra,  bym  do
niego chodzi.

I ja^ Te zbory, które odwiedziem _ s tutaj niektórzy ludzie z

nich.  Byem  w  ich  zborach:  mŸŒowie  naprawdŸ  paaj cy  ku  Bogu,
paaj cy gorliwo™ci , czyni c to najlepsze, by podtrzymywaø ™wiato
Ewangelii. CeniŸ sobie takich ludzi. I pamiŸtajcie, ci mŸŒowie wierz
tej  samej  Ewangelii,  któr   ja  tutaj  zwiastujŸ.  Oni  s   moimi
sponsorami.  To  oni  wa™nie  staj   tutaj  na  podium.  Oni  siŸ  tego  nie
wstydz .  Stoj   w  obronie  tego.  Oni  w  to  wierz .  I  oni  s   tutaj,
wspieraj c mnie, modl c siŸ o mnie kaŒdego wieczora. I ja my™lŸ, Œe
je™li  nie  chodzicie  gdzie™  do  zboru,  to  dlaczego  nie  chodzicie  po
prostu do zboru jednego z tych zacnych mŸŒów tutaj. Chod›cie do ich
zboru i miejcie spoeczno™ø z nimi. Gdybym ja mieszka tutaj, a nie
bybym  sam  kaznodziej ,  czynibym  wa™nie  tak.  Na  pewno  bym
sobie  znalaz  dobry  zbór  u  którego™  z  tych  mŸŒów i  zaj6bym  moje
miejsce w Chrystusie.

A je™li nie zostali™cie jeszcze ochrzczeni, wy, którzy oddali™cie

swoje serca Chrystusowi, zasiŸgnijcie rady u kogo™ z tych mŸŒów, a
otrzymacie chrze™cija§ski chrzest. A potem, jeŒeli jeszcze nie
otrzymali™cie chrztu Duchem šwiŸtym, oni bŸd wiedzieø, jak wam
udzieliø wskazówek, jak Go musicie przyj ø.

BŸdŸ mówi o tym jutro rano na ™niadaniu biznesmenów, o ile Pan

pozwoli _ o chrzcie Duchem šwiŸtym. Powstrzymywaem siŸ trochŸ
z powodu tutejszego nauczania, bo jeste™my mieszan grup tutaj.
Lecz jutro pragnŸ wygosiø ewangelizacyjne poselstwo o Duchu
šwiŸtym, o ile Pan pozwoli. OtóŒ, my™lŸ, Œe ™niadanie rozpocznie siŸ
o dziewi tej (wzglŸdnie o ósmej, czy tak?), o ósmej rano.

A teraz chciabym wywoaø kogo™ po imieniu, kogo chcieli™my

znale›ø,  odk d  jeste™my  w  Tucson.  I  moŒe  kto™  z  was,  tutejszych
braci^  Ta  pani  moŒe  naleŒy  do  waszego  zboru.  My™lŸ,  Œe  nazywa
siŸ  Charlotte  Raney.  Czy  kto™^  Ty  j   znasz.  Czy  ona  jest  tutaj  w

mie™cie? Charlotte, czy jeste™ tutaj? Ja^ Ona jest nasz osobist
przyjaciók , ale nie mogli™my jej znale›ø. Ona jest pielŸgniark .
[Kto™ mówi: 0Jej córka jest tutaj” _ wyd.]

Jej córka? Hm _ moi drodzy. Zastanawiam siŸ, jak duŒa ona jest.

Powsta§  kochanie,  gdziekolwiek  jeste™.  Mam  nadziejŸ,  Œe  nie  jeste™
jeszcze zbyt duŒa, bo ciŸ nazwaem 0kochanie”. O, rety. Niemal juŒ
wyrosa  z  wieku  0kochanie”,  nieprawdaŒ?  DziŸkujŸ  ci.  Powiedz
matce,  niech  j   Bóg  bogosawi,  a  my  j   miujemy  i  na  pewno
chcieliby™my siŸ z ni zobaczyø, zanim st d odjedziemy. Niech siŸ po
prostu  skontaktuje  z  jednym  _  z  Billy  Paulem  albo  z  kim™  tutaj  i
niech  nas  powiadomi,  gdzie  mieszkacie.  Chcieli™my  was  znale›ø  w
ksi Œce  telefonicznej.  ZasiŸgali™my  informacji  wszŸdzie,  a  nie
mogli™my  was  znale›ø.  DziŸkujŸ  ci  bardzo.  Kiedy  ciŸ  widziaem
ostatnim razem, bya™ jeszcze maym brzd cem.

Ta pani Raney _ jej siostra, wybitna pielŸgniarka, bya jedn z

pierwszych choruj cych na raka, któr Pan uzdrowi; widziaem to.
Ona nawet nie wiedziaa, gdzie siŸ znajduje, czy cokolwiek, bya
spalona przez promienie radu. A Pan powoa mnie wa™nie do tej
usugi jeden lub dwa wieczory przedtem.

O, byo to wiele, wiele lat temu _ moŒe przed dwudziestu laty,

przed  dwudziestu  piŸciu  laty.  I  ona  bya  w  Louisville,  a  na  li™cie
zmarych  na  raka  ona  figuruje  juŒ  dwadzie™cia  lat.  I  ona  wykonuje
obecnie  pracŸ  pielŸgniarki  i  jest  tak  zdrowa  i  silna,  jak  tylko  moŒe
byø.  A  to  jest  jej  siostra,  która  przysza  tutaj  na  zachód,  i  ona  bya
wówczas  z  tym  maym  brzd cem.  I  od  czasu,  kiedy  jeste™my  tutaj,
próbowali™my ich odnale›ø.

Powiedziaem Medzie, mojej Œonie, Œe rozgl daem siŸ wszŸdzie,

ale nie mogem jej rozpoznaø. I my™laem sobie, Œe siŸ moŒe
wyprowadzia, czy co™ podobnego. I ja _ kaŒdego wieczora miaem
na my™li, Œe j wywoam po imieniu. Zapisaem wiŸc sobie na
kawaku papieru niektóre sprawy, które chciaem powiedzieø, Œebym
tego nie zapomnia.

Ja siŸ starzejŸ. Powiedziaem bratu Moore^ Ilu z was zna Jacka

Moore? Wy go na pewno znacie, chrze™cija§scy biznesmeni, to
znakomity kaznodzieja w Shreveport. Bywa on jednym z moich
wspópracowników na naboŒe§stwach.

Powiedziaem: 0Bracie Jack, wiesz, coraz trudniej jest dla mnie

zapamiŸtaø tyle spraw, które dawniej potrafiem zapamiŸtaø.
Dawniej potrafiem przypomnieø sobie wszystko, naprawdŸ szybko”.

0O” _ odrzek on _ 0czy masz tylko takie kopoty?”
Ja rzekem: 0To jest juŒ dosyø powaŒne”.

MÓWIONE S~OWO

On odrzek: 0Mój drogi!” Dalej rzek: 0Ja przedzwoniem do

pewnego czowieka i^ zapytaem: TCzego chcesz?’”

To jest juŒ w bardzo zaawansowanym stanie. On jest tylko okoo

cztery lub piŸø lat starszy ode mnie. Mam nadziejŸ, Œe nie stanŸ siŸ
takim. On to tylko tak mówi; ma poczucie humoru Irlandczyka. Lecz
przedzwoniø komu™ i zapytaø siŸ go, czego chce _ to byoby
naprawdŸ niedobre. OtóŒ, inna sprawa^

DziŸkujŸ ci siostrzyczko, kochanie, i skomunikujcie siŸ z nami na

pewno. Powiedz matce, Œe pragniemy siŸ z ni zobaczyø, a w drodze
powrotnej chcemy przy okazji odwiedziø ciociŸ Margie i wuja Bila.

OtóŒ, jestem wdziŸczny, bardzo wdziŸczny grupie kaznodziejów,

którzy sponsorowali ten program tutaj, oraz chrze™cijanom _
równieŒ chrze™cija§skim biznesmenom penej Ewangelii tutaj w tym
mie™cie. Jestem wdziŸczny za to. Staram siŸ dotrzeø do kaŒdej maej
miejscowo™ci, gdzie tylko mogŸ, ale nie moŒemy i™ø do wszystkich.
Tutaj jest jeden z menaŒerów, siedzi wprost tutaj, brat Borders, który
podróŒuje ze mn i uzgadnia te naboŒe§stwa.

Mam w domu ksi ŒkŸ, tak grub , pen zaprosze§ z caego

™wiata, a mówiono mi, Œe on ma jeszcze jedn tak , któr mi musi daø
jutro. Lecz zazwyczaj jadŸ po prostu tam, gdzie Bóg mnie prowadzi.
Wtedy, kiedy tam jadŸ, mogŸ przyj™ø w Imieniu Pana Jezusa, bo On
wysa mnie jako ambasadora. I ja odczuwam prowadzenie, kiedy
jestem tutaj w Tucson, by urz dziø te naboŒe§stwa. Pomy™laem, Œe
byoby ™wietnie, szczególnie gdyby siŸ nam udao mieø spoeczno™ø.

Ilu z was przypomina sobie Freda Boswortha, brata F. F.

Boswortha, wielkiego ™wiŸtego BoŒego? On wa™nie odszed do Domu
_ do chway, w wieku osiemdziesiŸciu czterech lat _ wa™nie
niedawno.

I on mi powiedzia: 0Bracie Branham, czy wiesz, co to jest

spoeczno™ø?”

Ja odrzekem: 0Ja my™lŸ, Œe wiem, bracie Bosworth”.
On powiedzia: 0To s dwaj towarzysze w jednej odzi”. WiŸc

ja^ To znaczy mieø miejsce dla drugiego. Jestem wiŸc tak bardzo
wdziŸczny.

Zawsze przypomina mi to mae opowiadanie. Wchodziem

wa™nie z zewn trz do ™rodka, a jeden z od›wiernych podszed i
u™cisn ze mn do§. On powiedzia: 0Suchaj, kaznodziejo” _
powiedzia _ 0ja jestem twoim wspóbratem”.

Ja odrzekem: 0CieszŸ siŸ, Œe siŸ spotykam z tob ”.
I on mi powiedzia, jak siŸ nazywa, a by równieŒ Irlandczykiem.

NIE BÓJCIE SI£

A wiŸc, kto™ zapyta mnie pewnego razu: 0Jak ty masz narodowo™ø,
bracie Branham?”

Odrzekem: 0Jestem Irlandczykiem. A jeŒeli oni mog byø

zbawieni, to jest nadzieja dla caego ™wiata”.

A wiŸc _ on przypadkowo by równieŒ Irlandczykiem. I on

powiedzia: 0Ja lubiŸ te opowiadania o polowaniu”. Dalej rzek:
0LubiŸ równieŒ polowaø”.

Widzicie wiŸc, czowiek musi byø wszystkim dla kaŒdego

czowieka, rozumiecie, Œeby™my mogli pozyskaø niektórych dla
Chrystusa.

A mówi c o spoeczno™ci _ przypomina mi siŸ pewien czas, kiedy

byem w pónocnym New Hampshire. I ja byem^ Jest to ojczyzna
jeleni z biaym ogonem. I ja tam owiem te mae, br zowe pstr gi
potoczne. I my _ miaem tam pewne miejsce _ miaem ze sob mój
may namiot i byem wysoko w górach. O, zobaczyem tam
wodospad, gdzie woda spadaa^

I ja wiem, Œe mam wielu przyjació rybaków. WiŸc _ dotychczas

nie znalazem dosyø wody w Arizonie, bym móg pój™ø na ryby _ od
czasu, kiedy jestem tutaj. Wypijam ca moj wodŸ, poniewaŒ^
Lecz to jest jedyna rzecz^ Ja miujŸ ten kraj, lecz na pewno
Œyczybym sobie, Œeby™my tutaj mieli jakie™ jeziora czy stawy, czy co™
podobnego _ tutaj w okolicy. Do tego jestem baptyst , wiecie, i jako™
lubiŸ wiele wody. A wiŸc, oni^

Miaem tam tak ma gŸbiŸ, w której owiem ryby. O, moi

drodzy,  po  prostu  je  owiem,  wiecie,  jakbym  siŸ  z  nimi  bawi,  a
potem  je  wypuszczaem.  A  je™li  któr ™  u™mierciem,  zjadem  j ,
oczywi™cie.  Lecz  moja  linka  do  owienia  na  muszki  zaczepia  siŸ  w
tyle za mn w maych zaro™lach wierzbiny.

Spaem tam wiŸc ca noc w maym namiocie; byem tam parŸ

dni. A nastŸpnego poranka wzi em do rŸki moj ma siekierkŸ i
wyszedem. My™laem, Œe powycinam te zaro™la i bŸdŸ pewien czas
owi te pstr gi. NastŸpnego dnia rano wyszedem; mój may namiot
miaem za plecami.

A kiedy wracaem^ Bya tam nied›wiedzica, a jej dwa

nied›wiadki  buszoway  w  moim  maym  namiocie  ze  starego  pótna
workowego. A wiŸc^ Nie chodzio o to, co poŒary; o wiele wiŸcej
zniszczyy. O, moi drodzy. One lubi potrz saø i grzechotaø róŒnymi
rzeczami.  Pod  tym  wzglŸdem  s   zielono™wi tkowcami  do  szpiku
ko™ci. Zatem, one po prostu lubi _ one siŸ w tym po prostu lubuj .
WiŸc one wdary siŸ po prostu do namiotu, str ciy rurŸ z piecyka na
ziemiŸ  i  zgnioty  j .  Chcecie  mówiø  o  haasie?  _  Hm,  raczej  to
zostawiŸ. Rozumiecie?

MÓWIONE S~OWO

MogŸ udowodniø, Œe wszystko, co nie ma wzruszenia uczuø w

sobie, jest martwe. WiŸc je™li wasza religia nie ma trochŸ wzrusze§
uczuø w sobie, to j raczej pogrzebcie i przyjmijcie co™ innego.
Musicie doznawaø wzrusze§ uczuø, by Œyø.

A wiŸc^ ZauwaŒcie, te mae^ Podszedem bliŒej. Syszaem

haas  i  rozejrzaem  siŸ.  A  tam  bya  stara  nied›wiedzica,  a  jej  dwa
nied›wiadki wdary siŸ do namiotu i porozryway wszystko, co tam
byo.  Wiedziaem  wiŸc,  Œe  zniszcz   mój  obóz  i  odejd .  Potem
spojrzaem,  a  ta  stara  nied›wiedzica  odbiega  trochŸ  na  bok  i  ona
wydaa ostrzegawczy d›wiŸk, wiecie. Bya to czarna nied›wiedzica.
One nie s tak duŒe. A wiŸc ona odbiega na bok i nawoywaa swoje
nied›wiadki.  Jeden  z  nich  przybieg  do  niej,  ale  ten  drugi  nie
przybieg. Zastanawiaem siŸ: 0Co siŸ teŒ tam dzieje?”

Miaem tam w tym namiocie stary zardzewiay pistolet. Lecz

s dziem, Œe by juŒ teraz zniszczony. Miaem w mojej rŸce siekierkŸ
i  ja^  Wiecie,  stara  nied›wiedzica,  kiedy  ma  przy  sobie  mode
nied›wiadki,  moŒe  siŸ  trochŸ  rozzo™ciø,  wiecie.  I  moŒe  czowieka
zdrapaø,  gdyby  chciaa.  Obserwowaem  j   wiŸc  trochŸ,  wiecie,  a
przez cay czas miaem na my™li drzewo, Œebym móg^

Czy syszeli™cie juŒ o kaznodziei na drzewie cynamonu? No

wiecie, jakiekolwiek drzewo jest dobre, jeŒeli czowiek ma
nied›wiedzia w piŸtach. Spogl daem wiŸc ukradkiem na to drzewo
i zastanawiaem siŸ, co siŸ stao z tym drugim nied›wiadkiem. A on
by _ po prostu nie mia zamiaru wyj™ø. Jego mama nawoywaa go,
a on tam po prostu ci gle siedzia. By cay przygarbiony, ot tak.

Pomy™laem sobie: 0Do czego siŸ ten malec dobra?” Pomy™laem,

Œe moŒe wbiegnŸ do namiotu i chwycŸ do rŸki ten stary pistolet. I
pomy™laem: 0O, nie zabibym tej starej matki nied›wiedzicy, gdyby
na mnie szarŒowaa, poniewaŒ zostawibym w lasach dwie sierotki”.
WiŸc ja bym tego nie uczyni.

Pomy™laem wiŸc: 0BŸdŸ mia po prostu to drzewo na oku, lecz

zobaczŸ,  do  czego  dobra  siŸ  ten  malec”.  A  wiŸc,  on  by  cay
przygarbiony, ot tak, i widziaem, Œe siŸ rusza. A stara nied›wiedzica
nawoywaa,  chodzia  tam  i  z  powrotem,  trochŸ  niespokojna.  Ona
mnie  równieŒ  obserwowaa.  A  kiedy  siŸ  odwrócia  plecami,  by
popatrzeø  na  drugiego  nied›wiadka,  ja  ust piem  trochŸ  w  bok,  ot
tak, próbuj c dostaø siŸ bliŒej, by zobaczyø, co ten malec robi _ co
go  tak  zainteresowao.  Czy  wiecie,  co  on  mia?  On  mia  moje
wiaderko melasy.

Wiecie, ja lubiŸ nale™niki. Wiem, Œe mam duŒo wspóamatorów,

maj cych  ten  sam  apetyt.  WiŸc^  A  ja  nie  _  ja  nie  wierzŸ  w
pokropienie;  ja  je  lubiŸ  naprawdŸ  ochrzciø.  LubiŸ  je  polaø  grubo,
wiecie,  duŒ   ilo™ci   melasy.  Ostatnim  razem,  kiedy  spoŒywaem

NIE BÓJCIE SI£

pokarm  tutaj  w  Ramada^  Jednego  dnia  mieli™my  tutaj  najlepsze
™niadanie. I oni mieli takie dobre nale™niki. My nazywamy je tam na
poudniu  nale™nikami.  Lecz  wy^  JeŒeli  je  bŸdziemy  mieø  na
™niadanie, popro™cie kelnera o trochŸ wiŸcej melasy, jeŒeli j lubicie.
To  nie  byo^  Te  nale™niki  _  musiaem  je  posypaø  z  wierzchu
cukrem, wiecie, by je doje™ø.

JednakowoŒ, ten may nied›wiadek _ ten malec mia swoj apkŸ

zanurzon w tym otwartym wiaderku. I on mia swoj ^ One lubi
sodycze, wiecie. I on mia swoj apkŸ zanurzon w tym wiaderku
melasy. On nie wiedzia, jak ma j je™ø swoimi apkami, wiŸc wtyka
j do melasy i oblizywa, wiecie, i znowu wtyka i oblizywa. A kiedy
juŒ cae wiaderko nasmarowa na siebie^

Ja woaem: 0Wyno™ siŸ st d” Ci gle krzyczaem na niego. On siŸ

nawet nie odwróci. A kiedy mia juŒ cae wiaderko wypróŒnione,
obróci siŸ i spojrza na mnie, a nie potrafi nawet otworzyø swoich
oczu, wiecie. Od czubków jego uszu aŒ na dó po jego brzuszku by
cay od melasy.

Pomy™laem sobie: 0To siŸ zgadza. Nie ma potŸpienia. To jest

dokadnie  takie,  jak  dobre  staromodne  zielono™wi tkowe
naboŒe§stwo, gdy czowiek siŸga swoj rŸk prosto do wiadra melasy
albo  do  soika  miodu  _  aŒ  po  swój  okieø  i  krzyczy  po  prostu
uwielbiaj c  Boga,  bez  wzglŸdu  na  to,  co  siŸ  dzieje  _  on  tego  nie
syszy. Rozumiecie?

Lecz wiecie, dziwn rzecz byo to, Œe kiedy on sko§czy _ a

pozostae stay tam na zewn trz i gderay na niego _ lecz kiedy do
nich przyszed, to i pozostae miay spoeczno™ø. One go caego
oblizyway. Przyroda zawiera niektóre dziwne rzeczy, nieprawdaŒ,
bracie? Oblizyway go caego. OtóŒ, ci ludzie, którzy nie przychodzili
na te zgromadzenia, oni mog po prostu oblizywaø t melasŸ z was,
rozumiecie, kiedy one siŸ sko§cz . Dobrze.

Jeste™my wdziŸczni za t mi grupŸ braci i za t zacn grupŸ

ludzi. A oni^ My™lŸ, Œe wszystko okazuje siŸ wa™ciwe. I my nie^
My  absolutnie^  Jest  jedna  rzecz,  na  któr   nie  pozwolimy  _  to
finanse _ jakiekolwiek napiŸcia z powodu finansów. Brat rozmawia
ze  mn   tam  na  zewn trz  i  powiedzia,  Œe  ma  juŒ  wszystko,  brakuje
tylko  stu  dolarów.  Ja  mu  daem  czek.  Powiedziaem:  0Zapomnij  o
tym.  Rozumiesz?  Ja  to  sam  zapacŸ”.  WiŸc  potem  _  potem  my^
Wszystko jest fajne i ™wietne. I my chcemy^

JeŒeli kto™ z personelu tej Ramada Inn jest tutaj dzi™ wieczorem,

pragnŸ  im  podziŸkowaø,  poniewaŒ  oni  podarowali  nam  to
pomieszczenie. Ja naprawdŸ my™lŸ^ I ja nie byem^ Ja wiem^
Jedyny  sposób,  o  którym  wiem,  jest  ten,  o  którym  mówi  mi  brat
Tony.  WierzŸ,  Œe  to  jest  _  Œe  gdyby  kto™  by  w  tym  mie™cie  albo

MÓWIONE S~OWO

szuka motelu, mógbym im na pewno zaleciø i powiedzieø, Œe
Ramada jest dobrym lokalem, do którego moŒna pój™ø.

JeŒeli ludzie okazuj tak wielkie wzglŸdy nam i naszej religii,

oraz  naszemu  Chrystusowi,  to  ja  my™lŸ,  Œe  powinni™my  mieø  tyle
™miao™ci,  by  powiedzieø  o  nich  co™  dobrego  i  powiedzieø  to
kaŒdemu,  któremu  moŒemy.  To  siŸ  zgadza.  Niechaj  Pan  bogosawi
ten  zakad.  Zawsze  chodzili™my  do  ich  lokali,  kiedykolwiek
przejeŒdŒamy  przez  kraj.  Zawsze  spotykali™my  siŸ  z  tak
grzeczno™ci .

A biznesmeni uŒywaj ich sal _ w Phoenix i gdziekolwiek

moŒemy,  by  urz dzaø  naboŒe§stwa  i  konferencje.  I  ja  powiem  tak,
dŒentelmeni,  jeŒeli  jeste™cie  tutaj:  Wszechmog cy  Bóg  niech  wam
bogosawi  obficie.  I  modlŸ  siŸ,  Œeby  na  ko§cu  drogi  Bóg  otworzy
Swoje drzwi i przywita was mile do Swego wspaniaego Królestwa
w tym czasie.

A potem jest jeszcze jedna sprawa. OtóŒ, mam tutaj wiele

materiau  z  kilku  notatkami  zapisanymi  tutaj,  i  niektórymi
miejscami Pisma, którymi pragnŸ siŸ posuŒyø za kilka minut. Lecz
inn   spraw   jest  to,  Œe  wy  ludzie  tutaj  w  Tucson  macie  tak  wielkie
szczŸ™cie.  OtóŒ,  mówiono  mi  zawsze,  Œe  Tucson  jest  miejscowo™ci
najbliŒsz pieka, jaka istnieje, poniewaŒ jest tu tak gor co.

Lecz ja wam mówiŸ, Œe naprawdŸ cieszŸ siŸ z tego. Patrzcie,

gdyby u mnie w domu byo tak gor co, no wiecie, czowiek nie
mógby staø tutaj w marynarce na sobie. Musiaaby dziaaø
klimatyzacja, a czowiek by siŸ poci. OtóŒ, ja nigdy^ Pracowaem
dosyø ciŸŒko, a dotychczas nie wyst pi na mnie pot.

WiŸc ja to lubiŸ. Kiedy wracam na wschód, zastanawiam siŸ^

W lecie jest tutaj odpowiednie miejsce do pobytu. To jest fajne. Ono
jest o wiele lepsze, niŒ nasze mokrada tam u nas, tak czy owak. WiŸc
ja to lubiŸ. I ja wierzŸ, Œe dobry Pan pozwoli mi powróciø, i
przesiedliø siŸ gdzie™ tutaj i pozostaø. Ja naprawdŸ lubiŸ t
miejscowo™ø.

A jedn z wielkich rzeczy, wydarze§, wzglŸdnie jedn ze

wspaniaych cech tej miejscowo™ci s oczywi™cie ludzie, którzy
przygotowuj ten lokal. Mam^ Nawet w waszych sklepach i
wszystko w takim turystycznym mie™cie. Spotkaem siŸ z najlepszym
traktowaniem, z najmilszymi lud›mi, jakich kiedykolwiek chciaem
spotkaø od czasu, kiedy jestem w Tucson.

A prócz tego, kiedy tutaj przybyem, nastawiaem mój

radioodbiornik  i  znalazem  tutaj  stacjŸ,  która  ci gle  nadaje  tylko
chrze™cija§sk   muzykŸ.  Jest  to  stacja  KAIR.  I  wa™nie  dzisiaj
dowiedziaem  siŸ,  Œe  ich  gówna  kwatera  jest  tutaj  w  Ramada.  Czy

NIE BÓJCIE SI£

wiecie, co uczyniem, (jeŒeli kto™ z personelu KAIR jest tutaj)?
Kupiem radioodbiornik, abym go móg mieø w czony przez cay
czas, aby moje dzieci i mój dom móg syszeø wa™ciwe audycje.

Bowiem wiŸkszo™ø wszystkich stacji, które czowiek w czy,

nadaje zawsze jakie™ boogie-woogie, czy jakiekolwiek to jest
paskudztwo, oraz rock and roll i wszystkie te niedorzeczno™ci, które
maj dzisiaj. I czowiek nie usyszy takiej rzeczy. I ja my™lŸ, Œe wy,
chrze™cijanie, powinni™cie czyniø wszystko, co moŒecie, by utrzymaø
t stacjŸ tutaj. To siŸ zgadza. W czcie j w waszym domu, aby wasze
dzieci mogy suchaø wa™ciwych rzeczy.

Wy teraz usyszycie wszelkiego rodzaju^ Oczywi™cie, to jest

sprawa miŸdzydenominacyjna i jakiekolwiek zwiastowanie, czy
jakiekolwiek^ MoŒe nie zgadzacie siŸ z niektórymi z braci w ich
programie. Moi drodzy, gdyby™my wszyscy usiedli dzisiaj wieczorem,
by spoŒyø pokarm, i wszyscy mieliby™my koacz, ja bym moŒe wzi
koacz czere™niowy, a wy jabkowy, lecz wszyscy jedliby™my koacz,
nieprawdaŒ? To siŸ zgadza. WiŸc oni s po prostu braømi i oni maj
prawo wyraziø to, co sobie my™l .

A wiŸc podtrzymujcie wasz program radiowy i suchajcie tej miej

muzyki. I ja my™lŸ^ CeniŸ sobie^ 9yczybym sobie, Œebym j
móg zabraø ze sob _ KAIR i umie™ciø j gdzie™ w Louisville _ tak
stacjŸ, która nadaje chrze™cija§sk muzykŸ przez cay czas. Ja to
lubiŸ. Niech Pan bogosawi t stacjŸ KAIR.

A potem jest tam jeszcze inna stacja. Nie przypominam sobie jej

skrótu,  lecz  ona  równieŒ  nadaje  duŒo  piŸknej  religijnej  muzyki.  I
mówiŸ  wam;  mam  nadziejŸ,  Œe  nie  wprowadzam  tego  mŸŒczyznŸ  w
zakopotanie mówi c, Œe sucham brata Gilmore przez cay czas. On
ma  swoj   audycjŸ  na  tej  stacji  przez  pewien  czas.  I  ja  wa™nie
zapomniaem,  jak  siŸ  nazywa  ta  stacja,  lecz  oni  maj   równieŒ  ^
KAIF? [MŸŒczyzna z audytorium mówi: 0Nie, KFIF” _ wyd.] KFIF.
To jest kolejna fajna stacja. My ich równieŒ doceniamy.

Wiecie, jest to dokadnie takie, jak to stare powiedzenie, je™li

liczymy nasze bogosawie§stwa, spogl damy koo siebie i zdumiewa
nas to nieco, kiedy widzimy, ilu dobrych ludzi pozostao w ™wiecie, a
ile piŸknych rzeczy mamy pomimo tego. Pan niech bŸdzie
bogosawiony. CieszŸ siŸ, Œe jestem w Ameryce. CieszŸ siŸ, jako
misjonarz, przychodz cy z innych krajów, i tak dalej, a powracam do
domu.

O, sprawia mi to ból serca, kiedy widzŸ, jak luksusowo my

Œyjemy, a pozostay ™wiat goduje. A kiedy widzimy te wspaniae
budynki, wielkie piŸkne ko™cioy na kaŒdym rogu, a ci biedni ludzie
Œyj cy tam i wielu z nich nigdy nie syszao Imienia Jezus Chrystus.

MÓWIONE S~OWO

Miaem modych czarnych chopców stoj cych tysi cami, zy

spyway im po policzkach, nie mieli na sobie ani kawaka odzienia,
nie  umieli  rozróŒniø  miŸdzy  prawic   a  lewic .  Pozostali  tam  przez
cay dzie§ i ca noc _ siedzieli tam i suchali mnie, opowiadaj cego
o  Panu  Jezusie,  rozumiecie,  a  nie  syszeli  tego  nigdy  przedtem.
Opowiadaem  im,  Œe  jest  kto™,  kto  ich  miuje.  O,  moi  drodzy.  Tego
wa™nie chcieli oni suchaø _ Œe jest kto™, kto ich miuje.

Kto nie chce byø miowany? My tego wszyscy pragniemy. My tego

wszyscy potrzebujemy. A wiŸc, moŒna to osi gn ø tak, Œe miujemy
kogo™ innego, wtedy czowiek jest miy. Niech Bóg bogosawi was
wszystkich.

Mam nadziejŸ, Œe zobaczŸ was rano na ™niadaniu _ tych, którzy

mog przyj™ø. I my™lŸ, Œe bŸd sprzedawaø bilety w biurze, równieŒ
rano. I je™li przyjdziecie na ™niadanie, wiecie, jestem pewien, Œe
otrzymamy trochŸ wiŸcej melasy, je™li bŸdziemy mieø nale™niki. A
potem^ MoŒe niektórzy nie zawsze domagaj siŸ tak duŒo, wiecie.
A wiŸc, kiedy ja^

Pewnego razu gosiem w misyjnym ko™ciele baptystów w

Georgii. Byo to^ Gosiem dugo do nocy i miaem duŒo
wezwanych do otarza, a byo juŒ pó›no. Potem spaem tam na tylnej
werandzie, a wiatr dmucha do tej starej, osoniŸtej siatk werandy.
Byem bardzo zmŸczony.

Oni wstawali o czwartej rano _ tam na poudniu, a wiŸc oni _ ta

stara mulatka wysza. Ona mnie woaa trzy lub cztery razy. I ja tego
nigdy  nie  zapomnŸ.  Ona  mówia:  0Parson”.  To  znaczy  kaznodzieja,
tam  na  poudniu.  0Parson”.  Mówia:  0Kochanie,  dlaczego  nie
wstajesz?” Dalej rzeka: 0Ja ci juŒ cztery razy upiekam nale™niki”.
Bogosawione  jej  stare  serce.  Ona  miaa  wówczas  okoo
siedemdziesiŸciu  lat.  My™lŸ,  Œe  obecnie  odesza  do  chway  i
odpoczywa. 0Upiekam ci nale™niki _ juŒ cztery razy dzisiaj rano”.

OtóŒ, czy wszyscy miujecie Pana? Tak siŸ cieszŸ. Czy siŸ nie

radujecie, kiedy wiecie, Œe moŒecie byø wolni i czuø siŸ szczŸ™liwi,
oraz Œe nie ma potŸpienia?

ChcŸ równieŒ podziŸkowaø temu maemu kwartetowi, Œe tu

pozostali. Wiem, Œe mieli wystŸpowaø w innych miejscowo™ciach, i
oni rzekli^ BŸdŸ sucha waszych nagra§. Mam niektóre z nich na
ta™mach, i tym podobnie. My™lŸ, Œe ™piewacie bardzo dobrze.

A ta moda dziewczynka tutaj. Moi drodzy, o, nie do wiary, ona

jest _ ona ™piewa jak sowik. Ona rzeczywi™cie umie ™piewaø, a ci
modzi chopcy równieŒ. I ja powiedziaem temu chopcu, który nosi
okulary^ Spotkaem siŸ z nim pewnego wieczora i rzekem: 0Synu,
ty bŸdziesz ™piewa bas pewnego dnia”. On siŸ trochŸ u™miechn i

NIE BÓJCIE SI£

spojrza ponad te okulary. Ja powiedziaem: 0Ty siŸ trochŸ dziwisz,
dlaczego to rzekem”. Powiedziaem: 0OtóŒ, twój gos brzmi teraz jak
trzmiel brzŸcz cy w dzbanku”. A wiŸc on zosta z powodu tego
zwolniony. I oni s miymi lud›mi. Niech was Pan bogosawi.

My™lŸ, Œe zobaczyem matkŸ, wa™nie kiedy to powiedziaem.

Dobrze. Miaem tu inn pani niedawno wieczorem i przypuszczam,
Œe to jest ojciec _ gdzie™ tutaj w™ród suchaczy. Kto™ pokaza tutaj na
ojca. Tak. W porz dku. Niech go Pan bogosawi. Mam nadziejŸ, Œe
nasze drogi spotkaj siŸ znowu gdzie™ w naszym Œyciu. JeŒeli nie, to
bŸdziemy tam przy bramie tego poranka. To siŸ zgadza.

Teraz, zanim^ Kiedy siŸ wyraziem w ten sposób, jak to

zrobiem^  a  wierzŸ,  Œe  szczŸ™cie  towarzyszy  chrze™cijaninowi.
Odk d  staem  siŸ  chrze™cijaninem,  nie  byem  nigdy  smutny. Jestem
zawsze szczŸ™liwy, bo jestem chrze™cijaninem. I ach, dzwony rado™ci
dzwoni6  w  moim  sercu  juŒ  ponad  trzydzie™ci  lat,  odk6d  Jezus
Chrystus  wst6pi  do  mojego  serca. Nigdy  nie  potrafiem  tego
wypowiedzieø. Jest  to  niewymowna  rado™ø  i  penia  chway!  Lecz
teraz, kiedy zbliŒamy siŸ do Sowa, odóŒmy na bok wszelki ™miech i
spójrzmy prosto do Sowa, na chwilŸ tylko.

Panie Jezu, pomóŒ nam teraz, kiedy czytamy Sowo, i niechaj

wielki Duch šwiŸty, który by posany, aby by naszym
Nauczycielem, by nas wychowywa i naucza nas spraw BoŒych i
drogi BoŒej, niechaj On przyjdzie teraz i we›mie to Sowo, i rozdzieli
Je do kaŒdego serca dokadnie wedug naszej potrzeby. Modlimy siŸ
w Imieniu Jezusa. Amen.

Je™li teraz chcecie otworzyø miejsce Pisma šwiŸtego, które

pragnŸ czytaø, znajduje siŸ w ew. Mateusza w 14. rozdziale i
rozpoczniemy od 22. wersetu.

I zaraz wymóg na uczniach, Œe wsiedli do odzi i pojechali

przed nim na drugi brzeg, zanim rozpu™ci lud.

A gdy rozpu™ci lud, wst,pi na górŸ, aby samemu siŸ

modliø. A gdy nasta wieczór, by tam sam.

Tymczasem ód› miotana przez fale oddalia siŸ juŒ od

brzegu o wiele stadiów; wiatr bowiem by przeciwny.

A o czwartej straŒy nocnej Jezus przyszed do nich, id,c po

wodzie^ (przepraszam was)^ id,c po morzu.

Uczniowie za™, widz,c go id,cego po morzu, zatrwoŒyli siŸ

i mówili, Œe to zjawa, i ze strachu krzyknŸli.

Lecz Jezus zaraz^

Ale Jezus zaraz do nich powiedzia:

Ufajcie, to Ja jestem, nie bójcie siŸ!”

OtóŒ, gdybym to mia nazwaø tekstem^ Staram siŸ gosiø te

MÓWIONE S~OWO

krótkie poselstwa prosto i jakby w postaci dramatu, aby i dzieci
mogy radowaø siŸ z tego. I nazwabym ten temat:

Nie bójcie siŸ”.

Trzy  sowa  _  posugujŸ  siŸ  nimi  wiele  razy.  0Czy  temu  wierzysz?”
0Chod›cie zobaczyø Czowieka”. I jest to taki krótki temat z trzech
sów.  A  zatem,  pragnŸ  siŸ  tym  posuŒyø  jako  tekstem:  0Nie  bójcie
siŸ”.  A  moim  tematem  bŸdzie:  0NaboŒe§stwo  ze  ™wiadectwami  na
morzu”.

Musiao byø juŒ trochŸ pó›no po poudniu. So§ce miao lada

chwila zaj™ø, rozpoczyna siŸ zmierzch; i oni byli wszyscy zmŸczeni i
wyczerpani. By to wielki dzie§ dla tej grupy. DuŒy, krzepki,
muskularny rybak z ys gow zepchn ód› na jezioro Galilejskie.
I kiedy ód› zaczŸa pyn ø dziobem do przodu, wskoczy do odzi i
usiad obok swego brata, Andrzeja. W Biblii zostaa ona nazwana
odzi .

OtóŒ, ód› nie bya wówczas tym, co nazywamy odzi dzisiaj.

Wtedy  odzie  byy  napŸdzane  przewaŒnie  wiosami.  I  oni  mieli^
OkrŸŒnice  burty  byy  wysokie,  poniewaŒ  wysokie  fale  toczyy  siŸ
czŸsto po jeziorze i oni musieli mieø wysokie burty. I zazwyczaj dwaj
mŸŒczy›ni byli u kaŒdego wiosa, jeden u jednego boku odzi, a drugi
u  drugiego,  wiŸc  czasami  sze™ciu  do  o™miu  mŸŒczyzn  wiosowao  w
odzi.  Byli  to  handlarze  i  rybacy  na  jeziorze  Galilejskim.  I  dzisiaj
maj ich tam. Nie zmienio siŸ to ani trochŸ od tamtych czasów. Jest
ci gle  tak  samo,  owi   ryby  w  ten  sam  sposób,  maj   te  same  sieci  i
wszystko inne.

OtóŒ, kiedy obrócili ód› i wyruszyli, na brzegu byo peno ludzi.

Zrobili  kilka  zamachów  swoimi  wiosami  i  pomachali  im  na  0do
widzenia”; a wszyscy mówili: 0Przypy§cie z powrotem i odwied›cie
nas  znowu;  na  pewno  przywie›cie  ze  sob   waszego  Mistrza,  kiedy
wrócicie,  aby  nas  znowu  odwiedziø”.  Oni  pynŸli  na  drug   stronŸ
jeziora,  a  bya  to  dosyø  duŒa  odlego™ø.  I  musieli  mocno  robiø
wiosami, by tam dopyn ø tej nocy.

MogŸ wiŸc sobie w pewien sposób wyobraziø, jak siŸ czuli. By to

dla  nich  wielki  dzie§.  Widzieli,  Œe  dziay  siŸ  wielkie  rzeczy.  Wielu
zostao  zbawionych  i  uwierzyo  w  Pana  Jezusa.  I  mieli  za  sob
bardzo trudny dzie§, powstrzymuj c ludzi z dala od ich Mistrza, aby
On  móg  im  usugiwaø  i  przynie™ø  Œycie  zgubionym.  I  oni  byli
zmŸczeni i wyczerpani. Jednak, gdy opuszczali swoich przyjació^

Mieø przyjació ma wielkie znaczenie _ kiedy czowiek musi im

powiedzieø 0do widzenia”. To jest _ to jest okropna rzecz. I ja
odczuwam w ten sposób, odczuwam tak bardzo to brzemiŸ, które oni
mieli, bo wiem, jak to jest ze mn . W tym czasie, kiedy siŸ czowiek
zapozna z grup ludzi, po prostu^ Oni zaczynaj poznawaø, Œe nie
jestem jakim™ super czowiekiem, Œe jestem po prostu bratem. I oni

NIE BÓJCIE SI£

zaczynaj ^ Wszyscy zaczynaj siŸ czuø dobrze. A potem czowiek
musi powiedzieø: 0Do widzenia. Zobaczymy siŸ znowu kiedy™. Mam
nadziejŸ”. Trudno powiedzieø co™ takiego.

OczekujŸ tego czasu, kiedy siŸ spotkamy tam, gdzie nie bŸdziemy

wiŸcej  mówiø  0do  widzenia”  _  tam  po  drugiej  stronie.  A  niektórzy
moi  drodzy  starzy  bracia  tutaj  i  towarzysze  polowa§  _  ja  spotkam
siŸ  z  wami  gdzie™  tam  na  ™cieŒkach  grubej  zwierzyny,  które  siŸ  w
ogóle  nie  ko§cz .  Ja  was  tam  bŸdŸ  oczekiwa  _  gdzie™  na  tej
™cieŒynie,  o  ile  nie  powrócŸ  tutaj  w  odwiedziny,  zanim  zostaniemy
zabrani.

I jak oni musieli kiwaø rŸkami, zrobili kilka zamachów wiosami

i znowu kiwali. A w ko§cu, kiedy siŸ jezioro uspokoio kiedy so§ce
zachodzio,  maa  ód›  torowaa  sobie  drogŸ  na  drug   stronŸ  przy
pomocy  wiose  _  oni  zrobili  kilka  zamachów  wiosami,  potem
machali  swoimi  rŸkami  na  do  widzenia.  A  potem  kto™  inny  jeszcze
pozna kogo™ innego i pomacha mu na do widzenia. Mniej wiŸcej w
taki sposób ta ód› wyruszya na wody jeziora. W ko§cu poŒegnali siŸ
po raz ostatni, z odlego™ci, z której moŒna byo jeszcze dosyszeø.

I musiaa tam zapanowaø duga cisza. Nikt nic nie mówi,

poniewaŒ musieli popychaø t ma ód› naprzód. I oni utrzymywali
pewien rytm, kiedy wiosowali wspólnie w tej odzi, poniewaŒ ona by
inaczej zataczaa koo. A wiŸc oni wiosowali w pewnym rytmie i byø
moŒe byli do™ø zmŸczeni.

Chyba to musia byø mody Jan, który najpierw przesta

wiosowaø  i  chcia  sobie  odsapn ø,  jak  to  mówimy.  On  by  jeszcze
mody i delikatny. I on nie by tak mocny, jak ci starzy, krŸpi rybacy,
którzy pywali na jeziorach i w burzach, wiosuj c w odziach. I on
musia  siŸ  zmŸczyø  najpierw.  WiŸc  on  musia  powiedzieø  najpierw:
0Fju,  bracia,  odpocznijmy  trochŸ”.  I  kiedy  siŸ  zatrzyma  i  odsun
kosmyk czarnych wosów ze swoich oczu, a ód› posuwaa siŸ jeszcze
si rozpŸdu po wodzie, pyn c naprzód, syszŸ, jak on zacz mówiø:
0Odczuwam, Œe chciabym po™wiadczyø”.

Ja to lubiŸ. LubiŸ dobre naboŒe§stwo ze ™wiadectwami, kiedy

macie o czym™ ™wiadczyø. OtóŒ, je™li nie masz nic do powiedzenia i
wstaniesz po prostu i powiesz to samo, co powiedziae™ poprzedniego
wieczora i ubiegego roku, to staje siŸ to nudne. Lecz je™li masz
naprawdŸ takie ™wieŒe ™wiadectwo, Œe go juŒ duŒej nie moŒesz
powstrzymaø, Œe Pan uczyni co™ dla ciebie i ty to po prostu musisz
powiedzieø go™no, ja to lubiŸ.

W domu nazywali™my to zazwyczaj ™wiadectwem praŒonej

kukurydzy na suchej patelni. OtóŒ, ilu z was wie, co to jest praŒona
kukurydza na suchej patelni? ChcŸ wam powiedzieø, co siŸ przy tym
dzieje. We›miecie mae Œóte ziarno i pooŒycie je na gor cy piec, i

MÓWIONE S~OWO

ono wyskoczy wysoko do góry Œóte, zamieni siŸ w biae i spada w dó
dwa razy wiŸksze i poowŸ ja™niejsze, raczej poowŸ lŒejsze, niŒ byo
przedtem. To jest ™wiadectwo. Rozumiecie?

To wa™nie czyni ™wiadectwo. May Œóty _ obawiasz siŸ zrobiø

cokolwiek,  a  potem,  zanim  siŸ  spostrzeŒesz,  moc  i  ogie§  Ducha
šwiŸtego nawiedza ciŸ i zmienia z Œótego w biaego. I ty siŸ czujesz
tak  lekkim,  Œe  po  prostu^  Widzisz,  juŒ  wiŸcej  nie  jeste™
zakotwiczony  do  ziemi.  WiŸc  ja  lubiŸ  ™wiadectwo  praŒonej
kukurydzy.

I musia to byø mody Jan, który chcia powiedzieø ™wiadectwo.

On  powsta  w  odzi  i  powiedzia:  0OtóŒ,  pragnŸ  pierwszy  zoŒyø
™wiadectwo  i  powiedzieø  to,  kiedy  odpoczywamy.  Jestem  zupenie
zadowolony  i  upewniony,  moi  bracia.  Dzisiaj  ugruntowao  siŸ  to  w
moich my™lach, Œe nie na™ladujemy jakiego™ fanatyka, jak pozostay
™wiat  chce  nas  zmusiø  do  wierzenia  i  wmówiø,  Œe  na™ladujemy.  My
na™ladujemy  Tego,  o  Kim  mówi  Pismo  šwiŸte.  Ta  sprawa  zostaa
zaatwiona dzisiaj. PragnŸ teraz zoŒyø moje ™wiadectwo”.

0Urodziem siŸ i wyrosem tam nad Jordanem. Przypominam

sobie, Œe przed wielu laty, kiedy Œyem na brzegach Jordanu, zupenie
blisko  tego  brodu,  po  którym  przeszed  Izrael  z  wielkim
wojownikiem  Jozuem.  On  zabra  skrzyniŸ  przymierza,  a  Duch
šwiŸty otworzy morze albo Jordan i oni przeszli na drug stronŸ _
wszyscy  nasi  ludzie  po  suchym  l dzie,  kiedy  przyszli™my  do  tego
kraju”.

0I przypominam sobie, Œe na wiosnŸ wychodziem i zbieraem

kwiaty  wzduŒ  brzegu  Jordanu,  a  po  poudniu  mogŸ  jeszcze  syszeø
moj   matkŸ,  woaj c   mnie  i  mówi c :  TNuŒe,  Janie,  chod›.  Ty  _
musisz i™ø do óŒka. Musisz siŸ zdrzemn ø. Mali chopcy musz siŸ na
chwilŸ  zdrzemn ø  po  poudniu’.  I  ona  siadywaa  na  werandzie  z
przodu i koysaa mnie w swoich ramionach. I mogŸ jeszcze ogl daø
jej  ™liczn   twarz  i  jej  wielkie,  ™liczne,  br zowe  oczy  9ydówki,
spogl daj ce  na  mnie  w  dó,  i  ona  mi  opowiadaa  biblijne
opowiadania”.

I wy wiecie, jest tak bardzo z rzecz , Œe nasze matki dzisiaj nie

potrafi   siŸ  powstrzymaø  od  gospód  i  innych  lokali,  gdzie  nie
powinny chodziø, i nie umiej koysaø swoich dzieci i opowiadaø im
opowiadania z Biblii. Taki jest kopot naszego narodu dzisiaj. Oni^
Niemal  kaŒde  dziecko  na  ulicy  moŒe  ci  powiedzieø  wiŸcej  o  Davey
Crockett’owi,  niŒ  o  Jezusie  Chrystusie.  To  siŸ  zgadza.  I  jak  siŸ  tym
zaj   ™wiat  handlu.  O,  moi  drodzy,  wychowujcie  dziecko  tak,  jak
powinno chodziø. To jest prawd .

0OtóŒ, a ona bya^” _ powiedzia _ 0Ona mi zazwyczaj

opowiadaa te dzieje. A jednym z najwaŒniejszych wydarze§, które

NIE BÓJCIE SI£

lubiem najwiŸcej, byo opowiadanie o tym maym chopcu, którego
wielki prorok Eliasz wskrzesi z martwych. Dawniej lubiem to
wydarzenie i zastanawiam siŸ, jakim czowiekiem musia byø Eliasz.
I ona mi mówia: TWiesz co, Janie? Ten sam wielki Eliasz i Elizeusz _
obaj szli tamt drog ramiŸ w ramiŸ, id c do rzeki. Pomy™l tylko, oni
tam szli tak niedawno. Ci dwaj wielcy prorocy szli do tej rzeki, a
rzeka siŸ otwara. Oni przeszli tuŒ koo Jerycha’.”

0OtóŒ^ lecz tym gównym wydarzeniem, które mnie zawsze

intrygowao, które mi ona opowiadaa^ Chciaem, Œeby mi to
opowiadaa kaŒdego dnia _ mianowicie jak Bóg wyprowadzi nasz
lud z niewoli w Egipcie, gdzie oni byli niewolnikami, i przyprowadzi
ich na pustyniŸ, i zachowywa ich tam czterdzie™ci lat, i karmi ich
mann z nieba.

Patrz, ona mi to opowiadaa kaŒdego wieczora, Œe oni wychodzili

kaŒdego poranka, kiedy Izrael by cay otulony w óŒkach i spali^
W ten sposób przygotowywaa mnie, by mnie pooŒyø do óŒka. Czy
wiecie co? Powiedziaa, Œe Jahwe Bóg zst pi na ziemiŸ, a nastŸpnego
poranka leŒa wszŸdzie na ziemi chleb, który zaspakaja ich gód
przez cay dzie§”.

0I zazwyczaj mawiaem mamie: TMamo, czy Bóg mia tam

specjalny chór anioów, którzy pracowali w nocy? I czy w niebie byo
peno pieców piekarskich i On mówi: TNuŒe, po™pieszcie siŸ teraz, te
dzieci s godne’, i oni upiekli wszystek ten chleb? A potem inna
grupa anioów zaniosa go na dó i porozkadaa po caej ziemi?”

0Ona spojrzaa na mnie i powiedziaa: TNie, Janie; kochanie. Ty

jeste™ jeszcze maym chopcem. Ty tego nie rozumiesz. Nasz wielki
Jahwe jest Stworzycielem. On nie musia mieø specjalnych anioów,
by upiekli ten chleb. On nie potrzebuje Œadnych pieców w niebie. On
tylko wypowie Sowo, a chleb spada po caej ziemi. On jest
Stworzycielem’. I ja nie mogem zrozumieø, jak siŸ to dziao, lecz to
wydarzenie intrygowao mnie jako™”.

0I ja obserwowaem naszego Pana w wielu sprawach: w

uzdrawianiu  chorych  i  tak  dalej.  Lecz  dzisiaj,  bracia,  kiedy  Go
widziaem,  jak  wzi   tych  piŸø  buek  i  dwie  rybki  od  tego  maego
chopca _ byo to jego drugie ™niadanie^ który poszed na wagary
ze  szkoy.  Kiedy  widziaem,  jak  On  je  wzi   i  powiedzia:  TPoleø
ludziom,  Œeby  usiedli  po  piŸødziesi t’  i  kiedy  moich  piŸødziesi t
usiado,  wdrapaem  siŸ  na  t   skaŸ,  i  obserwowaem,  co  On  bŸdzie
czyni.  A  kiedy  On  wzi   ten  bochenek  chleba  i  odama  z  niego
poowŸ i pooŒy j na talerz, w tym samym czasie, kiedy Jego rŸka
wrócia z powrotem, bya tam kolejna poowa upieczonego chleba”.

0OtóŒ, miŸdzy Nim a Jahwe byo pewne po czenie, poniewaŒ On

stworzy ten chleb oraz te ryby wprost tam przede mn . Nikt inny

MÓWIONE S~OWO

prócz Jahwe nie móg tego uczyniø. I jest to ten sam Bóg, o którym
mówia mi moja matka, który by wówczas tam na pustyni, który
przyniós na ziemiŸ chleb stworzony w niebiosach. My, naszymi
wasnymi oczami widzimy Go dzisiaj tworz cego chleb wprost przed
nami”.

Czy pomy™leli™cie kiedy o tym, jak atomow energiŸ On musia

wyzwoliø?  Sk d  bya  ta  m ka?  Nie  tylko  m ka,  lecz  on  by  juŒ
upieczony  w  bochenki,  gotowy  do  spoŒywania.  On  mia  rybŸ.  On
najpierw pomnoŒy t rybŸ. Lecz teraz On rozama rybŸ na poowy,
a  na  jej  miejscu  urosa  kolejna  ryba.  Lecz  ta  ryba,  która  bya  tutaj
podawana, bya juŒ upieczona, usmaŒona, a pomnaŒaa siŸ równieŒ.
Co  On  uczyni?  O,  On  jest  Bogiem.  Tylko  to  wypowiedzia;  to  byo
wszystko, co On musia uczyniø, On _ jest to^

OtóŒ, ten may chopiec, to mae drugie ™niadanie, które on mia,

nie byo zbyt duŒe w jego rŸkach, lecz kiedy on to, co mia da do r k
Jezusa,  nakarmio  to  tysi ce  ludzi.  I  moŒe  taka  maa  wiara^  Wy
powiecie:  0OtóŒ,  Œyczybym  sobie,  Œebym  mia  wielk   wiarŸ”.
ChociaŒ masz ma wiarŸ, to masz dosyø wiary, by przyj™ø do zboru.
A zatem, jeŒeli masz tyle wiary, dlaczego nie oddasz jej po prostu do
r k  Jezusa,  a  to  nakarmi  tysi ce,  jeŒeli  ty^  Nie  masz  jej  wiele  w
swoich rŸkach. Lecz z chwil6, kiedy ona jest w Jego rŸkach, bŸd6 siŸ
dziaø cuda _ jeŒeli przekaŒesz t6 wiarŸ do Jego r6k.

ZauwaŒcie, Jan by cay podniecony. I syszŸ, jak Andrzej mówi:

0ChwileczkŸ tylko, synu. Nie koysz tak t odzi . Wykorzystaj swój
czas. Nie b d› zbytnio podniecony. Wiesz, mimo wszystko jeste™my
tutaj na jeziorze”.

0OtóŒ, to po prostu sprawia, Œe moje serce jest tak wzruszone” _

powiedzia on _ 0kiedy widzŸ i wiem, Œe Bóg objawi nam Samego
Siebie  tutaj  w  Czowieku,  którego  moŒemy  siŸ  dotkn ø”.  On
powiedzia:  Nic  dziwnego,  iŒ  prorok  powiedzia,  Œe  On  bŸdzie
Emanuelem, Œe Bóg bŸdzie reprezentowany tutaj w Nim. I widzimy
Go, czyni cego te same dziea, które czyni Ojciec. Nic dziwnego, Œe
On móg powiedzieø tym faryzeuszom: TJeŒeli Ja^ Kto moŒe Mnie
potŸpiø  z  grzechu?  KtóŒ  moŒe  Mnie  oskarŒyø?  JeŒeli  nie  czyniem
wszystkiego, co Biblia mówi, Œe bŸdŸ czyni^’”

Wy wiecie, grzech to niedowiarstwo. Wiecie^ Czy wiedzieli™cie,

Œe  kamanie  nie  jest  grzechem?  Popenianie  cudzoóstwa  nie  jest
grzechem. Picie whisky, palenie papierosów, przeklinanie, uŒywanie
Imienia  Pana  na  próŒno  _  to  nie  jest  _  to  nie  jest  grzechem.  To  s
atrybuty  niewiary.  Ty  to  czynisz,  poniewaŒ  nie  jeste™  wierz cym.
Istnieje tylko jedna rzecz^

Powiedziaem to pewnego wieczora w metodystycznym ko™ciele.

A pewna stara siostra tam staa, wiecie, z wysokim konierzem, ona

NIE BÓJCIE SI£

powiedziaa: 0Kaznodziejo Branham, proszŸ, powiedz mi, co jest
grzechem?”

Ja odrzekem: 0Niedowiarstwo”.
To siŸ zgadza. Ty to czynisz, poniewaŒ jeste™ niewierz cym. JeŒeli

to czynisz, to jeste™ ci gle niewierz cym. To siŸ zgadza. S tylko dwie
rzeczy, albo jeste™ wierz cym, albo niewierz cym. Zatem, kiedy
Biblia mówi: 0Kto nie wierzy, juŒ jest potŸpiony”. Rozumiecie? WiŸc
grzech jest niedowiarstwem. A to s tylko atrybuty niedowiarstwa.

A Jezus powiedzia: 0Kto moŒe Mnie oskarŒyø o niedowiarstwo?”

Oraz  0JeŒeli  Ja  nie  czyniŸ  spraw  Mojego  Ojca,  to  Mi  nie  wierzcie.
Lecz  je™li  czyniŸ  te  sprawy,  a  wy  Mi  pomimo  tego  nie  moŒecie
wierzyø, to wierzcie sprawom, które Ja czyniŸ”. Widzicie wiŸc, Œe On
czyni  tutaj  to  samo,  co  czyni  Bóg.  PragnŸ  siŸ  was  teraz  zapytaø,
bracia,  jeŒeli  Œycie  Jezusa  Chrystusa  jest  w  Ko™ciele,  to  Ko™ció  z
pewno™ci6  bŸdzie  czyni  to  samo,  co  On  czyni,  poniewaŒ  to  samo
Œycie jest w nim.

JeŒeli tu stoi brzoskwinia, a ja wyjmŸ z niej cae Œycie brzoskwini

i woŒŸ do niej Œycie jaboni, to jakie owoce ona bŸdzie rodziø?
Jabka. Takie wa™nie Œycie jest w niej. Zatem, jeŒeli Œycie, które byo
w Chrystusie, jest w nas, to ono zrodzi owoc, który On przyniós. Ono
to musi uczyniø!

I do jakiego zamieszania dostali siŸ ludzie dzisiaj, którzy my™l ,

Œe  chrze™cija§stwo  jest  jedn   z  najbardziej  niefrasobliwych  rzeczy.
Oni tylko wpisz swoje nazwisko do ksiŸgi i kto™ ich pokropi, czy co™
innego,  i  podaj   kaznodziei  praw   rŸkŸ  na  znak  spoeczno™ci,  i  na
tym  sprawa  zaatwiona,  i  Œyj   sobie  dalej  tak  samo.  To  nie  jest
chrze™cija§stwo.

Chrze™cija§stwo to samozaparcie. Bierz codziennie swój krzyŒ.

Na™laduj  Go.  Umrzyj  rzeczom  tego  ™wiata. A  wtedy  wszystko
potŸpienie zniko. 0Dlatego nie ma potŸpienia dla tych, którzy s w
Chrystusie Jezusie”. Jak wejdziemy do Niego? Przez przy czenie siŸ?
Nie.  Przez  u™ci™niŸcie  doni?  Nie.  Przez  zjednoczenie  siŸ,  czy  dziŸki
wyksztaceniu?  1Przez  jednego  Ducha  jeste™my  wszyscy  ochrzczeni
w  jedno  ciao”. Przez  chrzest  Duchem  šwiŸtym  jeste™my  w
Chrystusie i 1dlatego nie ma potŸpienia dla tych, którzy s6 w Jezusie
Chrystusie,  którzy  nie  wedug  ciaa  chodz6,  ale  wedug  Ducha”.
Amen.  O,  to  sprawi,  Œe  kto™  bŸdzie  krzycza.  Amen.  Byø  tam  mimo
wszystko, to jest dobra rzecz.

W porz dku. Stwierdzamy tu teraz, Œe nastŸpnym czowiekiem

skadaj cym ™wiadectwo musia byø Piotr. SyszŸ, jak on mówi: 0Czy
mogŸ teraz powiedzieø moje ™wiadectwo?”

Wiecie, kiedy czowiek ma co™, by o tym po™wiadczyø, to musi

MÓWIONE S~OWO

niemal  otrzymaø  pozwolenie,  bo  inni  mówili  z  podnieceniem  _  to
naboŒe§stwo  ze  ™wiadectwami  byo  w  toku.  Stara  ód›  koysaa  siŸ
tylko,  a  ci  bracia  poklepywali  siŸ  po  nogach  i  przeŒywali  tam  na
jeziorze wspania chwilŸ. Chciabym tam byø w™ród nich. Czy i wy
nie  chcieliby™cie  tam  byø  i  suchaø  tych  ™wiadectw?  Mody  Jan
musia  usi ™ø.  On  powiedzia  wszystko,  co  móg  powiedzieø  w  tej
chwili. Szymon powsta.

On powiedzia: 0Wy wiecie, kiedy Andrzej zacz chodziø do tego

czowieka,  o  którym  cay  kraj  my™la,  Œe  jest  jakim™  dzikim
czowiekiem  _  ten  Jan^  Ko™ció  my™la,  Œe  on  by  czowiekiem,
który  przesadza  w  tej  sprawie.  Mimo  wszystko  jego  ojciec  by
kapanem. A on^ Wiecie, jest zwyczajem w™ród naszych ludzi, Œe
syn na™laduje ojca, cokolwiek on czyni. Lecz wy wiecie, jego dzieo
byo  tak  wielkie.  Zamiast  chodziø  tam  do  tej  wielkiej  szkoy  i  byø
przesi kniŸty  doktryn   tego^  Jego  misja  bya  zbyt  wielka.  Bóg
zabra go na pustyniŸ w wieku dziewiŸciu lat.

I on pokaza siŸ na widowni ponownie w wieku trzydziestu lat,

bowiem  jego  zadaniem  byo  przedstawiø  Mesjasza.  Mesjasz  mia
mieø  znak,  a  on  musia  wiedzieø,  jaki  by  ten  znak.  Gdyby  on  tam
przyszed  i  mia  w  sobie  jakie™  denominacyjne  zastrzyki  _  wiecie,
kto™, jaki™ wielki biskup powiedziaby, wzglŸdnie jaki™ wielki ksi dz
powiedziaby:  0NuŒe,  suchaj  Janie,  wiemy,  Œe  ty  masz  przedstawiø
Mesjasza, jak byo powiedziane przez anioa, i masz przedstawiø^
Czy  nie  my™lisz,  Œe  brat

Taki-i-taki tutaj dokadnie spenia te

wymagania?” On mógby temu ulec. Widzimy jednak, Œe on
odseparowa siŸ od wszystkich, Œeby móg tylko suchaø i zrozumieø,
co Bóg powiedzia o tym.

I ja my™lŸ, Œe to jest dobra lekcja dla nas dzisiaj wieczorem. JeŒeli

odseparujemy  siŸ  od  wszystkich  tych  dogmatów,  które  ustanowili
ludzie,  od  wyzna§  wiary  i  tym  podobnych  rzeczy,  i  popatrzymy  do
Biblii  i  zobaczymy,  co  Bóg  powiedzia  o  tym^  On  powinien
wiedzieø,  co  On  ^?^  Jego  Sowo,  Jego  KsiŸga.  Dlatego  wa™nie
lubiŸ pen EwangeliŸ, nie poowŸ z niej, lecz ca , pen EwangeliŸ.

NastŸpnie on powiedzia: 0Najpierw, jak wiecie, wbieg do

™rodka  Andrzej  i  powiedzia,  Œe  ten  kaznodzieja  powiedzia,  iŒ
zobaczy znak Mesjasza nad jakim™ czowiekiem. Bya to šwiato™ø w
postaci goŸbicy, zstŸpuj ca w dó, a ten kaznodzieja J widzia. Byo
tam wielu ludzi, ale nikt inny Jej nie widzia, prócz kaznodziei. WiŸc
ja nie mógbym za tym polecieø. Syszaem o tym wszelkiego rodzaju
wie™ci,  wiŸc  po  prostu  zapomniaem  o  tym,  wiecie.  A  pewnego
wieczora  on  przyszed  do  mnie  i  powiedzia:  TPowiniene™  tam  po
prostu pój™ø i posuchaø Go raz. On bŸdzie tu na brzegu nastŸpnego
poranka i ty powiniene™ tam pój™ø’.”

NIE BÓJCIE SI£

0OtóŒ” _ pomy™laem _ 0biedny stary Andrzej. On i ja

wiosujemy  w  tej  odzi  juŒ  dugi  czas.  Przypominam  sobie,  Œe
pewnego  dnia  rozmawiaem  z  moim  tat ,  a  on  by  dobrym,  starym
faryzeuszem. On po prostu Œy w tym ko™ciele i by w nim filarem. A
jego  siwe  wosy^  Pewnej  nocy,  po  owieniu  ryb^  Byli™my
ubodzy. Musieli™my Œyø po prostu skromniej _ na ile nas byo staø”.

0A wielokrotnie, kiedy ojciec i matka Œyli, ona zgromadzaa nas

zazwyczaj  koo  siebie  rano,  zanim  wypynŸli™my,  by  zarzuciø  nasze
sieci do wody. Mieli™my dugi i musieli™my zowiø ryby. I modlili™my
siŸ  do  Jahwe,  aby  napeni  nasze  sieci  tego  dnia.  I  jak  siŸ  tata
ucieszy, kiedy mieli™my obfity poów ryb i on podpyn do brzegu,
wyst pi  na  brzeg,  usiad  i  dziŸkowa  Bogu,  Œe  da  nam  tyle  ryb
owego dnia, bo mogli™my teraz spaciø nasze dugi i mieli™my co™ do
zjedzenia wieczorem, i oczekiwali™my, Œe nastŸpnego poranka^”

0A pewnego wieczora, kiedy sko§czyli™my dziŸkowaø Panu,

przypominam sobie, Œe tata usiad z boku na gejtawie odzi. I on mnie
tam zawoa i powiedzia: TSzymonie, ty wiesz, Œe tŸskniem cae moje
Œycie, bym siŸ móg doŒyø tego dnia, bym móg zobaczyø Mesjasza. I
mieli™my Go obiecanego wiele lat. Wszyscy nasi ludzie wygl dali Go.
MojŒesz nam powiedzia, Œe On przyjdzie. Wszyscy prorocy mówili o
Nim. Lecz Szymonie, synu, nie mieli™my w™ród nas proroka juŒ setki
lat.

A kiedy ko™ció zdryfowa do chodnego, formalnego stanu^

Lecz  ja  wierzŸ,  Œe  ten  czas  nadchodzi.  JeŒeli  widzisz  moje  siwe
wosy^  Przypuszczam,  Œe  nie  bŸdŸ  Œy  tak  dugo,  by  to  zobaczyø.
Jestem  juŒ  stary  obecnie.  Lecz  Szymonie,  zanim  przyjdzie  Mesjasz,
szatan po™le najpierw mnóstwo faszywych bredni i przyjd faszywi
mesjasze.  Lecz  ja  chcŸ,  Œeby™  zawsze  pamiŸta,  Szymonie,  nie
odchod› nigdy od tego Pisma šwiŸtego’.”

0Naszym ludziom jest powiedziane w tej Biblii, Œe Sowo Pa§skie

przychodzi do proroka, tylko do proroka. A potem, ten prorok musi
byø najpierw potwierdzony przez Boga. On musi mówiø Sowo, a to
Sowo musi siŸ urzeczywistniø kaŒdym razem”.

Oni siŸ urodz prorokami. Nie s nimi dlatego, Œe kto™ woŒy na

nich rŸce i uczyni ich prorokami; oni siŸ urodz prorokami. Istnieje
dar proroctwa, który moŒe przyj™ø, lecz prorok jest urodzony jako
prorok. Jeremiasz nim by. Dlaczego? Bóg powiedzia: 0Zanim
zostae™ uksztatowany w onie twojej matki, Ja przeznaczyem ciŸ za
proroka nad narodami”.

Jan Chrzciciel siedemset dwana™cie lat zanim siŸ urodzi _

Izajasz powiedzia, Œe on by gosem woaj cego na pustyni. Jezus
Chrystus by Synem BoŒym przed zaoŒeniem ™wiata. On by
Nasieniem niewiasty, które miao zetrzeø gowŸ wŸŒa. Oczywi™cie.

MÓWIONE S~OWO

Bóg jest^ Bóg ustanawia te sprawy. Bóg ustanowi w ko™ciele

apostoów, proroków, nauczycieli, pastorów, ewangelistów. Bóg
postawi tych wszystkich w ko™ciele. Potem istnieje dziewiŸø róŒnych
darów, które dziaaj w tym ko™ciele. Lecz to s urzŸdy, które s
czynne w ko™ciele.

0I wy wiecie, On mi powiedzia: TSynu, my na™ladowali™my

MojŒesza i jego zakon. OtóŒ, MojŒesz powiedzia nam, Œe ten Mesjasz,
kiedy On przyjdzie, bŸdzie prorokiem’.”

0My™laem wiŸc, Œe tam pójdŸ i zobaczŸ, kim jest ten mody

czowiek  rozniecaj cy  tam  wszystkie  te  emocje”.  Dalej  powiedzia:
0Ludzie  zostaj   przez  Niego  uzdrowieni.  My™laem  wiŸc,  Œe  tam
pójdŸ.  I  pewnego  dnia,  kiedy  mieli™my  wypukane  wszystkie  sieci  i
rozoŒone na brzegu, On tam przyszed, by gosiø. I ja sobie wzi em
jakiego™  pniaka  _  usiadem  na  kawaku  drzewa  wypawionego  na
brzeg. A kiedy On zacz mówiø, poznaem, Œe w tym MŸŒu byo co™
innego, poniewaŒ On mówi jak czowiek, który wie, o czym mówi”.

0A kiedy podszedem bliŒej do Niego, On spojrza mi prosto w

twarz i powiedzia: TTy nazywasz siŸ Szymon i jeste™ synem Jonasza’.
On powiedzia to, posuguj c siŸ^ To byo dla mnie wystarczaj ce.
Nie tylko udowodni, Œe jest prorokiem; On mnie zna przedtem, nim
mnie w ogóle zobaczy. On zna mnie i On zna równieŒ mojego
bogobojnego starego ojca, który mi powiedzia, Œe to bŸdzie znakiem
Mesjasza. I ta sprawa staa siŸ dla mnie jasna”. O, moi drodzy. Jak
by on cay podniecony równieŒ.

Musia to byø Filip, który wyskoczy na nogi w tej chwili i rzek:

0Pozwólcie mi zoŒyø ™wiadectwo. Czekajcie chwileczkŸ. Pozwólcie,
Œe co™ powiem”. Powiedzia: 0OtóŒ, bracie Natanaelu, nie spo§ teraz
wstydem”. On powiedzia: 0Ja tam staem w tym czasie, bracia, jak
sobie wszyscy przypominacie, i widziaem, jak siŸ to dziao. I wiem,
Œe to wa™nie jest znak Mesjasza. I wy wiecie, Œe nie upynŸo wiele
czasu, kiedy Natanael i ja studiowali™my to w Pi™mie šwiŸtym. WiŸc
ja po™pieszyem dookoa tej góry na drug stronŸ _ okoo piŸtnastu
mil i rzekem _ znalazem Natanaela modl cego siŸ pod drzewem. I
powiedziaem: 0Natanaelu, chod› i zobacz, Kogo znale›li™my _
Mesjasza _ Tego, o którym mówi MojŒesz _ Jezusa z Nazaretu, Syna
Józefa’. I czy sobie przypominasz, Natanaelu, co powiedziae™?”

0Tak, przypominam sobie. Na pewno”.
0OtóŒ, ty wówczas powiedziae™: TCzy z Nazaretu mogoby wyj™ø

co™ dobrego?’ A ja powiedziaem: TChod› i zobacz’. A kiedy szli™my
dookoa, przypominam sobie, Œe rozmawiali™my i ja ci opowiadaem,
co On rzek Szymonowi, i powiedziaem ci, Œe On moŒe powie ci
równieŒ, kim jeste™. I ty tam szede™ i powiedziae™: TOtóŒ, bŸdŸ to
musia zobaczyø, by w to uwierzyø’. I przypominam sobie, jak szede™

NIE BÓJCIE SI£

ze zoŒonymi rŸkami za sob , a kiedy znalaze™ siŸ w Jego Obecno™ci,
czy wiesz, co siŸ stao?”

0Oczywi™cie, Œe wiem”.
0On powiedzia: Oto Izraelczyk, w którym nie ma zdrady”.
0I ja sobie przypominam, jak ciŸ to pozbawio animuszu. I ty

rzeke™: TRabbi, kiedy Ty poznae™ mnie w ogóle? Oto jestem tutaj.
Wa™nie przyprowadzono mnie na to naboŒe§stwo. I jak Ty mnie w
ogóle poznae™? Ty nie widziae™ mnie nigdy w Swoim Œyciu. Jak
mnie w ogóle znasz?’”

0On odpowiedzia: TPatrz, zanim ciŸ Filip zawoa, kiedy bye™

pod tym drzewem, widziaem ciŸ’.”

0O, przypominam sobie, co rzeke™. Podszede™ do Niego i rzeke™:

TRabbi, Ty jeste™ Synem BoŒym; Ty jeste™ Królem Izraela’.”

Musia to byø Andrzej, który powiedzia: 0Teraz kolej na mnie,

abym  zoŒy  ™wiadectwo.  Czy  sobie  przypominacie,  jak  my™leli™my
pewnego  razu,  Œe  pójdziemy  do  Jerycha?  I  my  wiemy,  jak  ten  stary
™lepy  czowiek  tam  w  Jerychu  wyszed  pewnego  dnia  i  chcia^  A
my™my  nawet  nie  mogli  znie™ø  jego  krzyku.  On  krzycza  ci gle  w
kóko.  A  jego  wiara  zatrzymaa  naszego  Pana  i  on  otrzyma  swój
wzrok”.

0I czy sobie przypominacie, kiedy zatrzymali™my siŸ tam na

wzgórzu w Samarii i poszli™my do miasta, by kupiø Œywno™ø? I kiedy
odeszli™my _ chcieli™my, Œeby On szed do miasta razem z nami, by
co™ zje™ø. A On nie chcia i™ø. On po prostu nie poszed. On
powiedzia: TJa mam pokarm do jedzenia, o którym wy nie wiecie’.

Potem, kiedy powrócili™my z miasta, widzieli™my, Œe On mówi z

kobiet zej sawy. Ona bya napiŸtnowana. I my™leli™my: TCo to robi
nasz Mistrz tam przy studni, rozmawiaj c z t niewiast zej sawy?’
Przypominacie sobie, Œe w™liznŸli™my siŸ do krzaków za studni i
suchali™my, co oni mówi . A On powiedzia jej: TNiewiasto, daj Mi
piø’. Byli™my zaskoczeni, kiedy pomy™leli™my, Œe nasz Mistrz
rozmawia z tak niewiast ”.

Widzicie, oni nie byli jeszcze cakiem nawróceni. Ci6gle mamy

jeszcze  takich  ludzi,  którzy  sobie  my™l6,  Œe  chrze™cijanin  nie
powinien rozmawiaø z pijakiem czy z prostytutk6. Z takim wa™nie
czowiekiem  powinien  on  rozmawiaø.  Z  takim  czowiekiem  on
powinien^  Wa™nie  taki  czowiek  jest  upady.  Taki  czowiek
zostanie podniesiony. Taki wa™nie czowiek potrzebuje Boga.

0WiŸc suchali™my Go, a ta rozmowa toczya siŸ dalej. I w ko§cu

On powiedzia jej: TId›, zawoaj swego mŸŒa i przyjd›cie tutaj’. A ona
odrzeka: TJa nie mam mŸŒa’.”

MÓWIONE S~OWO

I Andrzej powiedzia: 0Czy sobie przypominacie, jak wszyscy

patrzyli™my siŸ wzajemnie na siebie? Nie do wiary, On siŸ tym razem
pomyli. Gdzie™ zostaa tu popeniona gafa, bo On mówi jej tutaj:
TId›, przyprowad› twego mŸŒa’, a ona odpowiada: TJa nie mam mŸŒa’.
A On jej powiedzia: TPrawdŸ powiedziaa™’.

I wtedy byli™my wszyscy zaskoczeni. Co teraz powiemy? OtóŒ, On

powiedzia tej kobiecie, Œe ma mŸŒa, a ona siŸ odwraca i mówi, Œe nie
ma  mŸŒa.  A  tutaj  jest  nasz  Mistrz  i  tutaj  jest  ten  znak  Mesjasza,
którego mieli™my wygl daø, a oto _ zawiodo to. I byli™my zdumieni,
patrzyli™my siŸ jeden na drugiego. A wtedy On powiedzia: TPrawdŸ
powiedziaa™,  poniewaŒ  miaa™  piŸciu  mŸŒów,  a  ten,  którego  masz
obecnie  i  z  którym  Œyjesz,  nie  jest  twoim  mŸŒem’.  I  przypominacie
sobie, jak ta kobieta spojrzaa na Niego i powiedziaa: TPanie, widzŸ,
Œe Ty jeste™ prorokiem’.”

OtóŒ, ta wielka ™wiatowa rada ko™cioów w owym czasie, kiedy

oni  spojrzeli  na  to,  orzekli:  0Ten  czowiek  jest  wróŒbiarzem.  Ten
czowiek ma diaba; On jest Belzebubem”. Czy pomy™leliby™cie sobie,
Œe  religijni  przywódcy  potrafili  wyci gn ø  z  tego  taki  wniosek  i  do
tego w czasie, kiedy siŸ to miao wypeniø i byo to zgodne z Pismem
šwiŸtym? Lecz oni to uczynili. I oni to ci gle czyni . Oni orzekli: 0To
jest^  O,  to  jest  zy  duch  w  tym  czowieku;  dlatego  On  tak
postŸpuje.  On  jest  po  prostu  _  On  jest  Belzebubem;  tym  wa™nie
jest”.

Lecz ta zwyka kobieta zej sawy powiedziaa: 0Panie, widzŸ, Œe

Ty jeste™ prorokiem”. Jak ona poznaa, Œe On jest prorokiem?

PoniewaŒ On powiedzia jej co™, co byo w jej Œyciu. Ona rzeka:

0Ty jeste™ prorokiem”.

I ona rzeka: 0OtóŒ, my wiemy, my Samarytanie, my wiemy, Œe

kiedy przyjdzie Mesjasz, On bŸdzie czyni te sprawy. On nam powie
wszystkie te sprawy”.

A Jezus spojrza jej do twarzy i powiedzia: 0Ja Nim jestem”. I na

tym bya sprawa zaatwiona. Nie miaa juŒ Œadnego pytania. Znak
by podany. Ona go przyjŸa. Ona go poznaa. Upu™cia swoje wiadro
z wod na ziemiŸ i pobiega do miasta.

OtóŒ, zgodnie z tradycj ^ I kaŒdy, kto juŒ podróŒowa, wie o

tym;  ona  nie  powinna  bya  to  czyniø.  To  jest  nieetyczne,  Œeby  taka
kobieta  zej  sawy  jak  ona  _  takiego  rodzaju  kobieta  mówia
cokolwiek  mŸŒczy›nie  na  ulicy.  Absolutnie  nie.  Lecz  patrzcie,  ona
co™  znalaza.  Ona  bya  jak  pon cy  dom  w  wietrznym  dniu.  Nie
moŒna  jej  byo  odepchn ø.  Ona  znalaza  co™  rzeczywistego.  Ona
biegaa po ulicach i mówia: 0Chod›cie, zobaczcie Czowieka, który

NIE BÓJCIE SI£

mi powiedzia te sprawy, które czyniam. Czy to nie jest Sam
Mesjasz?” Amen. BoŒe, daj nam trochŸ wiŸcej takich nawróconych.

0Wy wiecie, Œe wygl damy Mesjasza” _ mówia. 0Spodziewamy

siŸ Go. A tam siedzi MŸŒczyzna, wa™nie tam przy studni teraz, który
mi powiedzia te sprawy, które czyniam. Czy to wa™nie nie jest znak
Mesjasza, którego mamy wygl daø?” I oni wprowadzili Go do miasta.
On tego juŒ nigdy wiŸcej nie uczyni. Lecz Biblia mówi nam, Œe ludzie
tego miasta uwierzyli w Niego na skutek ™wiadectwa tej kobiety.
Amen.

Jak Bóg moŒe czyniø róŒne sprawy. Oni temu uwierzyli. Ten

Czowiek nie by nigdy przedtem w tym mie™cie, a sta tam i
powiedzia tej kobiecie, Œe miaa piŸciu mŸŒów. I to byo prawd . I w
tej wa™nie godzinie, w tym czasie uwierzyli temu.

Dlaczego my nie moŒemy w to uwierzyø? Dlaczego Tucson nie

moŒe temu uwierzyø? Dlaczego ™wiatowy ko™ció nie moŒe temu
uwierzyø? Dlaczego Ameryka nie moŒe temu uwierzyø? Dlaczego
™wiat nie moŒe temu uwierzyø? Tutaj jest Pismo šwiŸte mówi6ce, Œe
On powinien byø tutaj w tym czasie i On jest tutaj w™ród nas.

Wiecie, ja siŸ obawiam, Œe ko™ció jest peny^ wzglŸdnie

sprzedawa zbyt duŒo starych czasopism z aferami miosnymi
zamiast Sowa BoŒego. To wa™nie jest przyczyn tego. Ludzie mog
ci wiŸcej powiedzieø o tym, kto bŸdzie nastŸpn gwiazd filmow ,
która wyst pi, niŒ mówiø o dziaaniu Ducha šwiŸtego. Amen. To siŸ
zgadza.

Gdyby™my po™wiŸcili wiŸcej czasu we wtorek wieczorem i we

™rodŸ  wieczorem  i  chodziliby™my  do  zboru  na  naboŒe§stwo
modlitewne,  zamiast  pozostaø  w  domu  i  ogl daø  programy
telewizyjne _ 0Kto kocha ZuziŸ”, czy co™ podobnego i pozostawaø z
dala  od  zboru,  to  by™my  wiedzieli  wiŸcej  o  naszej  Biblii  i
wiedzieliby™my,  co  powinni™my  mieø  w  tym  czasie.  To  siŸ  zgadza.
Lecz widzicie, odeszli™my od tego.

Bóg da nam zbory i znakomitych pastorów, i napenionych

Duchem šwiŸtym ludzi, a my jeste™my po prostu _ jeste™my tacy
grubia§scy w naszych duszach, tacy nadŸci i mamy tego wszystkiego
dosyø, Œe siŸ juŒ wiŸcej o to nie troszczymy. O, moi drodzy. My
potrzebujemy _ trzeba nam wstrz su. Potrzebujemy, Œeby siŸ co™ z
nami stao.

OtóŒ, moŒe zostali™my zawstydzeni. OtóŒ, ja przyszedem do

zielono™wi tkowców  trochŸ  pó›niej.  Urodziem  siŸ  poza  sezonem.
Lecz przypominam sobie, jak czytaem o tym, co dziao siŸ na Azusa
Street.  I  przypominacie  sobie,  kiedy  oni  miewali  te  wielkie
naboŒe§stwa  _  oni  siŸ  modlili  ca   noc.  A  zatem,  wasi  ojcowie,  ci

MÓWIONE S~OWO

starzy pracownicy na niwie, oni siŸ modlili przez ca noc i po™cili
wiele dni, i czekali na Boga tak dugo, aŒ Bóg odpowiedzia. Dzisiaj
nie potrafimy pozostaø u otarza piŸø minut. Co™ jest nie tak. Jaka
jest przyczyna?

Dawniej podróŒowaem ze starym metodystycznym kaznodziej

objeŒdŒaj cym  miejscowo™ci  na  koniu.  On  powiedzia  mi  pewn
krótk pie™§. 0Popu™cili™my cugli, popu™cili™my cugli, zawierali™my
kompromis  z  grzechem.  Popu™cili™my  cugli  i  owce  wyszy,  lecz  jak
dostay  siŸ  kozy  do  ™rodka?”  Popu™cili™my  cugli.  To  wa™nie  siŸ
stao,  zawierali™my  kompromisy.  I  musimy  odej™ø  od  tego.  Te
staromodne naboŒe§stwa, jak wówczas na Azusa Street, staromodna
zielono™wi tkowa  religia  w  gŸbi  lasów  pod  goym  niebem,
prostolinijna jak lufa strzelby, u™miercaj ca grzech religia _ bracie,
ona ciŸ nie pobielia; ona obmya do bieli. Ona uczynia co™ dla ludzi.

A dzisiaj, kiedy odeszli™my od tego, stali™my siŸ rozlu›nieni.

Stali™my  siŸ  podobni  do  tego  ™wiata.  Jest  to  bardzo  ze.  I  dzisiaj
wiŸkszo™ø ludzi nie chce czowieka, który powstanie i bŸdzie mówi
prawdŸ  o  tym.  Oni  chc   jakiego™  modego  chystka  z  fryzur   z
Hollywoodu,  wyperfumowanego  cakiem,  który  wyst pi  zaraz  za
kazalnicŸ  i  opowiada  jak ™  teologiŸ,  której  nauczy  siŸ  na  jakim™
cmentarzu,  czy  w  seminarium^  Lecz  teraz,  wybaczcie  mi.  Jest  to
jedno i to samo _ dom trupów. Zatem, znajdujemy to wszŸdzie. Oni
nie  chc   czego™  takiego.  Oni  nie  chc   wiŸcej  tej  staromodnej
Ewangelii, podanej w mocy i manifestacji Ducha šwiŸtego.

Potrzebujemy naboŒe§stw ze ™wiadectwami, potrzebujemy, aby

siŸ  dziay  wielkie  rzeczy.  Trzeba  nam  naboŒe§stw  modlitewnych.
Trzeba  nam  kopaø  gŸboko,  trzeba  nam  ostrej  krytyki.  To  prawda.
Potrzebujemy  Chrystusa  znowu  w™ród  nas  i  poznaø  BibliŸ.  My  po
prostu dryfujemy i stajemy siŸ coraz bardziej rozlu›nieni z biegiem
czasu. Trzeba nam powróciø do oryginalnego gruntu, powróciø na to
miejsce  _  na  t   skaŸ,  z  której  zostali™my  wyciŸci,  i  rozpocz ø  na
nowo.

OtóŒ, ta zwyka kobieta, ona wiedziaa, na czym stoi. Nic nie

mogo jej zatrzymaø. Tak jest. Ona miaa ™wiadectwo. Ona tego
wygl daa i ona to zobaczya, i ona rozpoznaa Pismo šwiŸte, i ona
wiedziaa, Œe to byo wa™nie to. A kiedy siŸ to stao, šwiato™ø
za™wiecia na jej drodze, jej oczy siŸ otwary i ona to poznaa. Nic nie
mogo jej zatrzymaø. Czy to byy tradycje, czy co™ innego, nie mogo
jej to zatrzymaø. Racja. Ona to musiaa powiedzieø mimo wszystko.

O, moi drodzy, jeŒeli tacy ludzie^ Dajcie nam pó tuzina takich

paaj cych wierz cych, a mogŸ wam powiedzieø, Œe Tucson bŸdzie
inn miejscowo™ci za kilka dni. KaŒdy z was pragnie tego w swoim
zborze, nieprawdaŒ? O, tak. O, moi drodzy. Oczywi™cie, tego wa™nie

NIE BÓJCIE SI£

pragniemy: kogo™ paaj cego ku Bogu. Jako™ siŸ tego wstydzili™my.
Dostali™my siŸ do takiego stanu, Œe opuszczamy to staromodne Œycie
napenione Duchem šwiŸtym, które nas rzeczywi™cie zachowywao
w czysto™ci.

Teraz Andrzej zacz ™wiadczyø. I zanim siŸ spostrzegli, ód›

zaczŸa siŸ znowu koysaø. Lecz tym razem stwierdzili, wiecie, Œe
so§ce zaszo. Wy wiecie, a kiedy so§ce zachodzi, to pora, o której
zaczyna siŸ to zo. Jako™^

Czytaem niedawno pewien artyku _ my™lŸ, Œe by w

czasopi™mie  0Life”  lub  jakim™  innym,  Œe  pewna  gwiazda  filmowa
wyrazia  siŸ  w  ten  sposób:  0Noc  zostaa  uczyniona,  by  w  niej  Œyø.
9ycie  zaczyna  siŸ,  kiedy  so§ce  zachodzi”.  Kiedy  so§ce  zachodzi,
zaczyna  siŸ  ™mierø!  Wa™nie  wtedy  grasuj   diaby.  Obserwujcie
jaszczurki, wŸŒe, skorpiony, karaluchy i wszystkie inne. One musz
siŸ  dostaø  do  ciemno™ci.  Dzieje  siŸ  to  w  ciemno™ciach.  Wy  nie
jeste™cie z ciemno™ci, jeste™cie z šwiato™ci. 0Chod›cie w šwiato™ci”.

Przypomina mi siŸ, Œe moŒna wzi ø ogryzek z jabka i pooŒyø go

na pododze. W czasie dnia nie bŸdzie siŸ z nim nic dziaø. Niech tylko
nastanie noc, wtedy karaluchy i wszystko inne robactwo z pobliŒa
bŸdzie siŸ roiø w nim. I potem, jeŒeli chcecie widzieø, jak one id w
rozsypkŸ, tylko w czcie ™wiato. One na pewno pójd w rozsypkŸ.

To mi przypomina goszenie Ewangelii. I tylko w czcie ™wiato!

Nie potrwa to dugo, a wszystko zo zacznie siŸ rozpraszaø. Ko™ció
potrzebuje prawdziwego przebudzenia, naprawdŸ autentycznego
Ducha šwiŸtego, przebudzenia posanego od Boga.

Kiedy byem maym chopcem, mój brat i ja _ ten, który juŒ nie

Œyje _ pewnego dnia byli™my nad potokiem, który pynie za nasz
dziak i zobaczyli™my tam starego Œówia. Ja nie wiem, czy wiecie,
co to jest Œów. On ma na sobie skorupŸ, jak wiecie. Na zewn trz ma
skorupŸ, a Œów jest w niej. Obserwowali™my go id cego i jak
™miesznie on szed. A kiedy podeszli™my do niego, on zacz 0Sss!” i
wci gn siŸ do swej^

Dokadnie tak, jak wielu tak zwanych wierz cych, kiedy im

czowiek powie o chrzcie Duchem šwiŸtym, czy co™ podobnego. 0O,
te dni minŸy. Sss! Nie ma czego™ takiego”.

Pewien jegomo™ø powiedzia mi pewnego dnia: 0Ja siŸ nie

troszczŸ o to, co ty przedkadasz”. Powiedzia: 0Nie dbam o to, ilu
zmarych ludzi zostao wskrzeszonych, ile przypadków zostao
potwierdzonych. Ja w to nie wierzŸ”.

A ja mu odpowiedziaem: 0Oczywi™cie, Œe nie. To nie byo dla

niewierz cych. To byo tylko dla wierz cych. Lecz ty jeste™
niewierz cym”.

MÓWIONE S~OWO

OtóŒ, chcieli™my widzieø, jak on chodzi, bo my™leli™my, Œe to

wygl da ™miesznie, kiedy widzimy, jak on wysuwa swoje nogi. WiŸc
ja rzekem: 0Ruszaj. Zacznij i™ø”. On pozosta po prostu w swojej
skorupie. 0Dobrze” _ powiedziaem _ 0ja to z nim zaatwiŸ, bracie”.
Poszedem i wzi em sobie prŸt. Zacz em go nim mocno smagaø.
Lecz byo niemoŒliwe wygnaø go z niej. On tam ci gle leŒa.

I ja powiedziaem: 0Patrzcie, powiem wam, co zrobiŸ. Ja go

zmuszŸ do chodzenia”. I zaniosem go do potoku. I rzekem: 0Albo
bŸdzie chodzi albo go utopiŸ”. WoŒyem go wiŸc do wody i
trzymaem go w niej moimi rŸkami. I wyszo tylko kilka pŸcherzyków
powietrza, ale on pozosta w skorupie.

Chrzest wodny tego nie dokona, bracie. MoŒesz chrzciø jak tylko

chcesz. To tego nie dokona. Nie, nie. To siŸ zgadza. MoŒe dostaniesz
kilka pŸcherzyków powietrza, lecz to jest mniej wiŸcej wszystko.

Potem zobaczyem kawa papieru, leŒ cego gdzie™ w k cie.

Zrobiem wiŸc mae ognisko i posadziem go na nie. Bracie, potem on
siŸ porusza.

Tego wa™nie potrzebuje Ko™ció dzisiaj. On potrzebuje ognia

Ducha šwiŸtego, który moŒe sprawiø, Œe Ko™ció bŸdzie siŸ posuwa
do Królestwa BoŒego. Potem on pójdzie. Przebudzenie _ przyjmijcie
Chrystusa, Sowo. Wierzcie w Nie. Niech Ono przeniknie gŸboko
pod pi te Œebro po lewej stronie, aŒ Ono zakotwiczy siŸ gŸboko na
dnie serca. Potem wytrysn strumienie rado™ci i to rado™ci
niewymownej oraz peni chway. A Duch šwiŸty sprawi, Œe bŸdziesz
™piewa: 1Napeniaj mnie kaŒdego dnia mio™ci6, kiedy pielgrzymujŸ
z niebia§sk6 GoŸbic6”. To uczyni co™ dla ciebie. Czego nam trzeba?
To woŒy energiŸ do ciebie. To uczyni co™ dla ciebie.

Mniej wiŸcej w tym czasie ci bracia^ So§ce zachodzio, zaczŸa

nastawaø ciemno™ø. Szatan musia wyj™ø ze swej otchani udrŸki i
spojrza ponad wzgórze. Ach. On musia cicho leŒeø tego dnia,
poniewaŒ dziay siŸ wielkie rzeczy. WiŸc ™ciemnio siŸ. I on spojrza
ponad wzgórze, a uczniowie wypynŸli bez Jezusa. Tego wa™nie on
chcia. Przyapa ich bez Jezusa.

I wa™nie w takiej sytuacji on chce ciŸ capn ø. Wy, kobiety, nie

wierzycie, Œe strzyŒenie wosów jest grzeszne. Trzeba wam powróciø
do Biblii i przekonaø siŸ, czy to jest prawd , czy nie. Wy my™licie, Œe
te rzeczy nie s ze. On capn was z dala od Jezusa; to wszystko.
9yjcie dobrym, bogobojnym Œyciem i obserwujcie, co siŸ bŸdzie
dziaø. Niektórzy ludzie mówi ^

Pewna kobieta powiedziaa mi niedawno _ ona rzeka: 0Bracie

Branham, pragnŸ ci zaraz co™ powiedzieø. Ty mówie™ o naszym

NIE BÓJCIE SI£

odzieniu i o tym, jak je nosimy, takie obcise, Œe skóra wyazi na
zewn trz”.

A ja powiedziaem: 0OtóŒ, chcŸ ci co™ powiedzieø^”
Ona odpara: 0Dzisiaj szyj tylko takie odzienie”.
Ja powiedziaem: 0To jest tylko wymówka. Ci gle produkuje siŸ

tkaniny  i  macie  maszyny  do  szycia.  Nie  moŒecie  tylko^  Nie  ma
Œadnej wymówki co do tego. Absolutnie nie”. Powiedziaem: 0Tylko
tak  rób  dalej,  a  pewnego  dnia  bŸdziesz  musiaa  zdaø  rachunek  z
popeniania  cudzoóstwa.  Nie  chodzi  o  to,  jak  czyst   jeste™,  jak
nienagann   jeste™  wzglŸdem  twego  maŒonka,  czy  twojego
narzeczonego. Ubierasz siŸ caa seksownie i wychodzisz tak na ulicŸ,
a jaki™ grzesznik popatrzy na ciebie w niewa™ciwy sposób i w dniu
s du bŸdzie musia zdaø z tego rachunek. A kto to spowodowa? Ty.

Jezus powiedzia: 0Ktokolwiek spojrzaby na niewiastŸ, by jej

poŒ daø, juŒ z ni cudzoóstwo popeni w swoim sercu”. A ty
prezentowaa™ siŸ w ten sposób.

BoŒe, po™lij nam rozbudzenie, zanim zginiemy. To siŸ zgadza.

Trzeba nam staromodnego, posanego przez Boga, podniecaj cego
duszŸ przebudzenia. Tak. Znajd›my Chrystusa znowu w™ród nas.
Znajd›my Chrystusa przy staromodnych otarzach i naboŒe§stwach,
które miewali™my przed laty.

OtóŒ, szatan powiedzia sobie: 0Oni wypynŸli bez Niego i mam

ich tutaj daleko. My™lŸ^”

Czy nie my™lisz, bracie^ OtóŒ, wiemy, Œe s tutaj róŒne

denominacje, a zatem _ ja naleŒŸ do nich wszystkich. Nie my™lcie
sobie jednak, Œe ten czas dobrobytu^ Budowali™my nowe budowle.
Budowali™my wszystko nowe i wszystkie zbory maj duŒo pieniŸdzy
i ubieraj siŸ lepiej. My™lŸ, Œe zeszli™my trochŸ z drogi i wpadli™my w
zo™ø, i opu™cili™my gdzie™ Chrystusa. Rozumiecie?

I On widzi nas teraz siedz cych tutaj w ten sposób. Rozbudzenie

przeminŸo. A my^ Patrzcie, niedawno ponŸo tutaj przebudzenie.
A  obecnie  wydaje  siŸ,  Œe  jest  do™ø  trudn   spraw   napeniø  ko™ció
lud›mi.  Pastorzy  mówi   mi,  Œe  to  trudna  sprawa  w  obecnych
czasach.  Ludzie  nie  chc   chodziø  do  zboru.  Oni  raczej  pozostaj   w
domu  i  ogl daj   telewizjŸ,  czy  co™  podobnego.  Mio™ø  znika  z  ich
serca. A szatan zobaczy, Œe wpadamy w zo™ø, Œe wyruszyli™my bez
Jezusa. I on sobie my™li, Œe to jest okazja dla niego.

On powiedzia: 0Ja ich teraz utopiŸ. Skoro ich dostaem tak

daleko, utopiŸ ich. Tak wa™nie uczyniŸ. Capn em ich teraz bez
Chrystusa. Oni Go zostawili w tyle”.

I widzicie, oni byli tak zajŸci i mieli tak duŒo do czynienia, i

machali rŸkami tym ludziom, i mieli tak duŒo spoecznych spraw, i

MÓWIONE S~OWO

wszystkiego innego, Œe zapomnieli zabraø Go ze sob . I ja my™lŸ, Œe i
my  mamy  to  samo  _  tak  wiele  naszych  programów,  Œe  opu™cili™my
Jezusa. Te rzeczy, o które nasz ojciec i matka tak bardzo walczyli _
pracowali  przy  budowie  torów  kolejowych,  jedli  kukurydzŸ  i
pszenicŸ,  i  cokolwiek  mogli  dostaø,  by  móc  gosiø  t   EwangeliŸ.  A
dzisiaj  tylko  próŒnujemy  i  wakonimy  siŸ!  Rozumiecie?  To  nie  jest
wa™ciwe! Powinni™my byø gorliwi!

Szatan to widzi i jest dokadnie tak samo, jak byo wówczas. On

rzek: 0Ja ich utopiŸ tam na jeziorze dzisiaj w nocy, poniewaŒ Jezus
jest daleko od nich”. ZaczŸy wiŸc d ø wiatry. ZaczŸy siŸ tarapaty. I
wydawao siŸ, Œe nikt nie mia odpowiedzi.

Obecnie mamy bomby wodorowe i astronautów, i wszystko

moŒliwe. Lecz wydaje siŸ, Œe nikt nie ma odpowiedzi. Ludzie
urz dzaj wszelkiego rodzaju konferencje i spotkania, próbuj c
obliczyø, czy nie mogliby prze™cign ø kogo™ innego na ksiŸŒyc. Ja siŸ
nie martwiŸ o to, jak dostaø siŸ na ksiŸŒyc. PragnŸ omin ø ksiŸŒyc,
kiedy wyruszŸ do góry.

I oni krzyczeli tutaj _ Rosja krzyczaa niedawno, Œe maj

czowieka  w  przestrzeni  kosmicznej,  mieli  pierwszego  czowieka  w
przestrzeni  kosmicznej.  O,  jak  bardzo  oni  s   w  tyle.  My  mieli™my
kogo™  w  przestrzeni  kosmicznej  przed  dwoma  tysi cami  lat.  Moi
drodzy!  Chwaa.  Pewnego  dnia  pójdziemy  z  Nim  do  góry  _  z  Nim,
oczywi™cie.  Lecz  widzicie,  to  jest  tylko  szalona  gonitwa  o
pierwsze§stwo.

I oni zaczŸli wówczas mocno wiosowaø. A potem szatan zacz

d ø  swoim  starym  jadowitym  oddechem  na  nich:  0Dni  cudów
przeminŸy.  Nie  ma  czego™  takiego,  jak  Boskie  uzdrowienie.  Gdzie
jest  teraz  wasz  Mistrz?  Tutaj  jest  kto™  w  waszym  zgromadzeniu,
który  choruje,  i  wydaje  siŸ,  Œe  nie  moŒecie  nic  dla  niego  uczyniø”.
Widzicie, to jest tylko bujanie.

Czy wiecie co? Oni mieli niedawno spotkanie i dowiedzieli™my

siŸ,  Œe  oni  maj   zamiar  usun ø  _  naszemu  kaznodziei  i  naszemu
zborowi  maj   zamiar  skre™liø  Boskie  uzdrawianie.  Wiele  ko™cioów
to  juŒ  czyni  _  oni  w  to  wiŸcej  nie  wierz .  Wielu  pastorów  nie
praktykuje  juŒ  tego.  Jak  szczŸ™liwymi  lud›mi  jeste™cie,  Œe  macie
pastorów  napenionych  Duchem  šwiŸtym,  którzy  bŸd   staø  w
obronie tego, w obronie czego sta Chrystus.

Jedna z naszych wielkich zielono™wi tkowych denominacji

wa™nie niedawno orzeka, Œe zanim moŒe wysaø swoich misjonarzy,
to  musz   i™ø  do  psychiatry,  by  stwierdzi,  czy  ich  wspóczynnik
inteligencji (IQ) jest wystarczaj co wysoki. O, to juŒ nie jest chrzest
Duchem  šwiŸtym.  Chciabym  wiedzieø,  ile  wyksztacenia  miaby
Piotr,  gdyby  go  badali.  Oni  s ^  To  nie  byo  _  to  wcale  nie  byo

NIE BÓJCIE SI£

brane pod uwagŸ. Nie chodzio o to, jak wysoki IQ oni mieli; chodzio
o to, ile mocy Ducha šwiŸtego oni mieli, by demonstrowaø ^?^
jakim Œyciem oni Œyli. Oczywi™cie.

Stwierdzamy zatem, Œe zaczŸy d ø jadowite wiatry. Zdryfoway

t ma ód› do czego™ innego.

PamiŸtajcie zatem, ja sobie ceniŸ wszystko, co Bóg czyni dla nas.

CeniŸ sobie, Œe mamy nowe samochody. CeniŸ sobie, Œe wyszli™my ze
starych achmanów i mamy dobre odzienie. Ja to doceniam. Lecz
widzicie, kiedy zaczŸli™my przygotowywaø te wielkie rzeczy^
Mamy wspaniae, duŒe ko™cioy.

Dawniej bywao tak, Œe wasi ojcowie, nasi ojcowie, nasi

przodkowie  stali  tam  na  ulicy,  a  resztŸ  nocy  spŸdzili  w  wiŸzieniu,
poniewaŒ  mieli  tam  naboŒe§stwo  ze  ™wiadectwami.  Oni  mieli  stary
magazyn tam w mie™cie rozwiercony niemal przez robaki, a roio siŸ
w nim od szczurów. Wynajmowano im go za dwa dolary na tydzie§.
WiŸc  oni  siŸ  tam  zebrali  i  rozpoczŸli  naboŒe§stwo,  a  szeryf
zaaresztowa  ca   grupŸ,  zanim  sko§czy  siŸ  wieczór.  W  ten  sposób
musieli oni walczyø o to.

A obecnie mamy najwiŸksze ko™cioy w mie™cie, najlepiej ubrane

tumy i wszyscy inni przychodz . Lecz gdzie jest ta staromodna moc
Ducha šwiŸtego, posana od Boga? Co™ gdzie™ jest nie tak; co™ gdzie™
nie funkcjonuje.

My Œyjemy zbyt^ 9yjemy sobie zbyt wygodnie. Czowiek staje

siŸ sflaczay. Ludzie staj siŸ hybrydami. To siŸ zgadza. We›cie mecz
baseballa  _  przed  piŸødziesiŸciu  laty,  nie  syszeli™cie  o  jakim™
wypadku.  Obecnie  u™mierc   przy  tym  tuzin  corocznie.  Uderz
kogo™^  On  jest  saby,  jak  perliczka  _  znokautuj   go  i  on  jest
martwy.

Spójrzcie na Boba Fitzsimmonsa i na Corbetta, Johna L.

Sullivana, i tych mŸŒów, którzy walczyli sto dwadzie™cia piŸø rund
za jedno popoudnie. A jedna runda nie trwaa dwie lub trzy minuty,
trwaa tak dugo, aŒ jeden zosta znokautowany. Nokautowali jeden
drugiego dwadzie™cia piŸø razy za jedno popoudnie. Oni nie mieli
miŸkkich poduszek na swoich rŸkach, jakie maj bokserzy dzisiaj.
Oni walczyli goymi piŸ™ciami. Potrafili wzi ø cztero calow cegŸ i
rozamaø j uderzeniem piŸ™ci . Oni to potrafili wytrzymaø. Oni byli
prawdziwymi mŸŒczyznami.

A dzisiaj, te mode, tak zwane faszerowane witaminami chystki

_ oni maj miŸkkie poduszki na rŸkach i oni musieli sko§czyø z
caym boksem. Sta siŸ tak saby _ czowiek sta siŸ sflaczay, nie ma
w nim juŒ niczego. Wygl da jak wielkie, olbrzymie stworzenie. Lecz
czym on jest? Gór sada. Dokadnie taki, jak mówi Biblia: 0Oni stali

MÓWIONE S~OWO

siŸ  sabsi,  lecz  m drzejsi”.  To  prawda.  Hybryda!  Pogardzam  tym
najwiŸcej _ hybryd . Widziaem artyku o tym w 0Reader’s Digest”.
JeŒeli kobiety bŸd siŸ karmiø tym skrzyŒowanym pokarmem, to za
dwadzie™cia lat od dzisiaj caa generacja ludzi powymiera. Kobiety
staj   siŸ  szersze  w  ramionach  a  w  biodrach  wŸŒsze.  Nie  mog   juŒ
rodziø  dzieci,  i  tym  podobnie:  hybrydy.  Mówicie  o  skrzyŒowanym
ziarnie.  Ono  jest  do  niczego.  Czym  ono  jest?  DuŒym,  wspaniaym,
piŸknym ziarnem, lecz nie ma w nim niczego. We›cie to skrzyŒowane
nasienie  i  zasiejcie  je  ponownie,  nie  uro™nie  wam  nic.  Ono  jest
wyko§czone; krzyŒowanie wszystkiego.

I dokadnie tym wa™nie sta siŸ ko™ció _ band miesza§ców. To

prawda. Oni skrzyŒowali chrzest Duchem šwiŸtym z przy czeniem
siŸ  do  ko™cioa  i  otrzymali  bandŸ  zbijaj cych  b ki,  tak  zwanych
wyznaj cych chrze™cijan, którzy nie wiedz o Bogu wiŸcej, niŒ królik
o butach do ™niegu. Wy wiecie, Œe to jest prawd . Dzisiaj trzeba nam
posanego od Boga przeŒycia znowuzrodzenia ^?^ Hybryda: wy
mówicie, Œe ona lepiej wygl da. To wa™nie oni maj . Mamy wiŸksze
budowle,  lepiej  odziane  tumy  ludzi.  Lecz  co  otrzymali™my?
Otrzymali™my wiŸksze koczany kukurydzy, lecz nie ma w niej Œycia.
Mamy  wiŸkszy  ko™ció,  lepiej  wyksztacon   klasŸ  ludzi.  Lecz  gdzie
znajduje siŸ Œycie? Oni siŸ juŒ nie mog rozmnaŒaø.

Podobnie jak mu. Zawsze mi Œal mua. Mu nawet nie wie^ On

nie ma rodowodu. Jego mam bya kobya, a jego tat by osio. On
nawet  nie  moŒe  mieø  dzieci.  Muy  nie  mog   siŸ  juŒ  rozmnaŒaø.  Nie
moŒna  ich  skrzyŒowaø  z  powrotem.  To  eliminuje  naukŸ.  Mówi ^
Ewolucja mówi, Œe wywodzimy siŸ z mapy. Jak mogliby™my? Kiedy
to  raz  skrzyŒujecie,  nie  moŒna  tego  skrzyŒowaø  z  powrotem.  To
wybija im ich argumenty. To siŸ zgadza. Nie jest to moŒliwe.

ZauwaŒcie, a ten stary mu _ on nie wie^ On nie wie o niczym.

On wie tylko jedno: Œe jest muem. On zawsze patrzy^ On tam stoi
ze swymi duŒymi uszami, stercz cymi do góry, jak wiecie, i ty moŒesz
mówiø do niego. Nie moŒesz go nauczyø niczego. Nie moŒna go
nauczyø ani jednej rzeczy. On tylko patrzy na ciebie i: 0Hoa, hoa”.
Tylko tyle on potrafi.

To mi przypomina grupŸ ludzi, która tam siedzi, jak niektórzy z

tej skrzyŒowanej religii mua, któr mamy dzisiaj. 0Dni cudów
przeminŸy. Hoa, hoa, hoa”. Co on o tym wie? To siŸ zgadza. On nie
wie _ on nie wie, kto by jego tat . Jedyn rzecz, któr wie, jest to,
Œe naleŒ do jakiej™ denominacji.

Lecz ja lubiŸ autentycznego, konia czystej krwi, maj cego

rodowód. On wie, kto by jego tat , kto by jego mam , kto by jego
pradziadkiem i jego prababci . On wie, kim jest, poniewaŒ ma swój
rodowód.

NIE BÓJCIE SI£

I ja lubiŸ autentycznego chrze™cijanina z rodowodem. On wie,

sk d  pochodzi  na  skutek  oryginalnego  chrztu  Duchem  šwiŸtym  w
Dniu  PiŸødziesi tym.  Chwaa  Bogu.  Ma  swój  rodowód  i  jest
zapieczŸtowany  przez  Ducha  BoŒego.  Mówi:  0Jezus  Chrystus  jest
tym  samym  wczoraj,  dzisiaj  i  na  wieki”.  Stary  mu  bŸdzie  kwicza:
0O, tylko w pewien sposób, tylko pod pewnym wzglŸdem”. Lecz ten
z  rodowodem  powie:  0Amen”.  Czy  na  pewno  wierzysz  w  Boskie
uzdrowienie?  0Amen”.  Autentyczne  przeŒycie  z  Bogiem  bŸdzie
akcentowaø kaŒd obietnicŸ, mówi c: 0Amen”. Chwaa.

Nie chciaem wchodziø do tego. Wróømy z powrotem. Gdzie ja

byem? Przy naboŒe§stwie ze ™wiadectwami. ZwaŒajcie^ ZostawiŸ
to waszym pastorom. W porz dku.

Zwróøcie uwagŸ, zaczŸa siŸ wzmagaø wielka burza. ZaczŸy siŸ

im  wkradaø  w tpliwo™ci.  ZaczŸli  siŸ  niepokoiø.  Tak  wa™nie  siŸ
dziao,  rozumiecie,  znowu  krzyŒówka.  Czy  wiecie  co?  Autentyczna,
oryginalna  ro™lina  _  nie  trzeba  jej  opryskiwaø.  Absolutnie  nie.
Insekty nie pójd6 na ni6. Lecz ro™linŸ z cieplarni musicie opryskiwaø.

O to wa™nie chodzi. Tak zwanych chrze™cijan musicie

opryskiwaø, pielŸgnowaø i ci6gle pie™ciø. Powiecie im: 0Nie moŒesz
czyniø tego i^”

0O, dobrze. MówiŸ ci po prostu, Œe ja mam prawo^”
Tutaj to macie. Rozumiecie? To jest ro™linka cieplarniana. Oni nie

potrafi znie™ø niczego. Rozumiecie? To siŸ zgadza. Trzeba nam tego
oryginalnego staromodnego wyczyszczenia i ostrej krytyki, jak
mówiem ubiegego wieczora, trzeba wyczy™ciø gniazdo i rozpocz ø
na nowo. To siŸ zgadza.

MoŒecie z nich robiø diakonów i wszystko inne. Lecz to nie bŸdzie

do niczego przydatne. Poklepujecie ich po plecach i nazywacie ich
bracie, lecz dopóki oni nie s narodzeni na nowo z Ducha BoŒego, to
s tylko gniazdem penym skaŒonych jajek. To jest wszystko. Nie
wylŸgn siŸ.

Trzeba nam chrztu Duchem šwiŸtym. Nie mam na my™li jakiego™

suchego u™ci™niŸcia doni. On powiedzia: 0Czy macie _ czy
otrzymali™cie Ducha šwiŸtego?”

0Tak, kiedy u™cisn em do§ z pastorem, kiedy przyj em Jezusa

jako mego Zbawiciela”.

Bracie, to nie jest nauka Biblii. Pawe znalaz tam wówczas grupŸ

czystokrewnych  baptystów  i  on  zapyta:  1Czy  przyjŸli™cie  Ducha
šwiŸtego, odk6d uwierzyli™cie?” Czy przyjŸli™cie Ducha šwiŸtego _
nie  kiedy  uwierzyli™cie,  lecz  odk d  uwierzyli™cie?  Jest  to  osobiste
przeŒycie,  które  przychodzi. A  kiedy  ten  wielki  nie  zmieniaj cy  siŸ
Bóg posa Swoje poselstwo na ziemiŸ, ono siŸ nie zmienia. Amen.

MÓWIONE S~OWO

Widzimy zatem, Œe w tym jest kopot. Jaka jest przyczyna? Co™ siŸ

stao.  ~ód›  siŸ  koysaa,  wiatry  wiay.  Szatan  uderza  w  ód›,
podmuch za podmuchem, fala za fal , i wszelkie nadzieje na kolejne
rozbudzenie przepady. šwiadectwa ustaj . Ludzie pozostaj raczej
w  domu  i  ogl daj   telewizjŸ.  Widzicie?  Nie  ma  juŒ  naboŒe§stw  ze
™wiadectwami  w  ™rodŸ  wieczorem,  i  tym  podobnych  rzeczy,  nie  ma
zgromadze§ modlitewnych. Rozumiecie?

Wiosa s poamane, maszt upad, ster zosta uszkodzony,

wszystko przepado. Wszystkie te wiatry zerway wszelkie Œagle na
dó.

A troski o ten ™wiat wkrótce wytuk z was wszystko ™wiadectwo.

Czujecie siŸ zawstydzeni, kiedy macie powstaø. Dlaczego? Wy wiecie,
jakim Œyciem Œyjecie. Wiecie, Œe nie Œyjecie wedug tego. MówiŸ wam
wiŸc: Potrzebujemy przebudzenia.

Oni tam byli, tak samo jak my jeste™my dzisiaj. Lecz czy wiecie

co? On ich w rzeczywisto™ci nie opu™ci. Wiecie, Biblia mówi, Œe On
wyszed na jedno z najwyŒszych wzgórz, które byy w kraju, aby ich
móg  obserwowaø.  I  to  wa™nie  on  uczyni,  kiedy  nas  opu™ci  na
Golgocie.  On  _  On^  Kiedy  Go  ukrzyŒowali,  On  nas  wcale  nie
opu™ci.  On  nie  wszed  na  najwyŒsze  wzgórze,  lecz  wyszed  na
GolgotŸ i wspina siŸ ci gle wyŒej, min ksiŸŒyc, gwiazdy, i wst pi
prosto  do  Nieba  niebios.  Im  wyŒej  siŸ  wspinasz,  tym  dalej  moŒesz
widzieø. I On wyst pi tak wysoko, Œe musia patrzeø w dó z Niebios,
jak  mówi  Biblia.  On  by  w  Niebiosach  niebios  _  0wst pi  na
wysoko™ci”.

Jego oko czuwa nad wróbelkiem i ja wiem, Œe On obserwuje nas

dzi™ wieczorem. To siŸ zgadza. On spogl da w dó na t potrzebŸ. On
widzi nasze kopoty. On zna nasze niepokoje. On wie, jak bardzo
jeste™cie chorzy. On wie, przez co przechodzili™cie. On wie, co
próbujecie uczyniø. Widzicie, Jego oko was obserwuje.

I On sta na szczycie tej góry, obserwowa i obserwowa. Widzia,

w  jakich  s   tarapatach.  Widzia,  Œe  ich  wiosa  s   poamane.  On
widzia  opuszczanie  zgromadzenia,  jak  siŸ  to  dziao.  On  widzia
wszystko, co siŸ dziao. On widzia, jak szatan zacz miotaø nimi w
kóko,  krŸci  nimi  w  kaŒd   stronŸ,  przy  czym  oni  niemal  nie
wiedzieli, co maj robiø. I co siŸ potem stao? Kiedy zniky wszelkie
nadzieje,  Œe  mogli  zostaø  ocaleni,  co  siŸ  stao?  Wtedy  zobaczyli  Go
id cego po wodzie. On podchodzi do nich.

OtóŒ, gdyby On by razem z nimi w odzi i wyszedby z niej, oni

by to potrafili przyj ø. Lecz, widzicie, On by oddalony od nich i
musia przyj™ø do nich po wodzie. A Biblia mówi, Œe oni byli
przestraszeni. Oni siŸ zlŸkli. Mówili: 0To jest duch”. I oni siŸ bali tej

NIE BÓJCIE SI£

wa™nie istoty, która ich moga ocaliø, oni siŸ jej obawiali, poniewaŒ
wygl daa jak zjawa. Oni siŸ jej bali.

JeŒeli to nie jest obraz dnia dzisiejszego, to ja nie wiem. Jedyna

Istota, która moŒe zbawiø ludzi, a oni siŸ jej boj : Jezusa Chrystusa.
W tej tragicznej godzinie, w której jeste™my, gdy ko™ció jest niemal
gotowy wej™ø do federacji ko™cioów _ do ™wiatowej rady ko™cioów
i wszystkich tych rzeczy, a nasze denominacje staj siŸ coraz bardziej
wysuszone i kaŒda^ I, wy wiecie, my o tym wszyscy wiemy.

Nasi bapty™ci i nasi zielono™wi tkowcy staj siŸ tacy sami. My

miujemy naszych braci wszŸdzie, bez wzglŸdu na to, gdzie oni s .
Lecz nigdy Œadna denominacja, która siŸ zorganizowaa i upada, nie
powstaa ponownie. Zbadajcie teraz historiŸ. Kiedy odejd , to koniec
z nimi.

A nasze zielono™wi tkowe denominacje^ OtóŒ, ten system, nie

bracia,  lecz  system  denominacji  ma^  On  wa™nie  staje  siŸ  tak
letnim; on jest po prostu _ on siŸ sta letnim. I on staje siŸ po prostu
lodowato zimnym. Rozumiecie, ustaje to. A ludzie staj siŸ chodni i
formalni  i  troszcz   siŸ  o  rzeczy  tego  ™wiata.  I  my  otrzymujemy
wszystko  wielkie  i  piŸkne,  jak  wiecie,  i  wszystko  nam  po  prostu
wpada do rŸki.

Bóg powiedzia Izraelowi: 0Kiedy nie miae™ niczego, znalazem

ciŸ na polu skrwawionego i obmyem ciŸ”. Wtedy cenili sobie Boga.
Lecz kiedy siŸ stali wielcy i zaczŸli mieø wszystkiego pod dostatkiem,
wtedy zapomnieli o Bogu. I tak wa™nie zaczyna siŸ dziaø dzisiaj.
Rozumiecie?

A zatem, widzicie, kiedy wszystkie te rzeczy^ Wydaje siŸ, Œe

nasz^ Zaczynamy siŸ rozgl daø: 0Ile czonków mogliby™my jeszcze
pozyskaø  _  o  ile  wiŸcej  zgromadzonych.  Czy  mogliby™my  dostaø
trochŸ  wiŸkszy  ko™ció,  niŒ  tamten  brat  na  drugiej  stronie  tego
miasta?  Ile  wspózawodnictw  na  szkóce  niedzielnej  mogliby™my
urz dziø  i  daø  im  zot   spinkŸ  za  zrobienie  pewnych  rzeczy,  za
przyprowadzenie tak wielu na niedzieln szkókŸ”.

Bapty™ci mieli takie krótkie haso, jak wiecie _ w 1944 roku.

Mówili: 0Milion wiŸcej w ‘44 roku”. By to slogan. Co otrzymali™cie,
kiedy siŸ dostali™cie do ™rodka?

Siedziaem z Billy Grahamem niedawno, on pooŒy swój _

powsta tam, podniós do góry swoj BibliŸ i powiedzia: 0To jest
BoŒy Przykad”. Byem na ™niadaniu u niego.

On powiedzia: 0Ja^ šw. Pawe wzi to Sowo BoŒe i poszed

do miasta i gosi, i pozyska jednego nawróconego. Po roku tam
wróci i mia trzydziestu z tego jednego. Ten jeden nawrócony
pozyska trzydziestu”. I on powiedzia: 0On mia potem trzydziestu

MÓWIONE S~OWO

wnuków, rozumiecie, z tego jednego dziecka”. On powiedzia: 0A ja
jadŸ do miasta i bŸdŸ mia trzydzie™ci tysiŸcy wyznaj cych. A
przyjadŸ tam za rok i nie mogŸ znale›ø trzydziestu”. I on powiedzia:
0OtóŒ, jaka jest przyczyna?”

CeniŸ sobie tego ewangelistŸ. My™lŸ, Œe Bóg uŒywa go tam na

zewn trz w tym _ gdzie on siŸ porusza. Musi byø kto™, by poszed do
Sodomy, wiecie. Wszyscy nie mogli pozostaø z Abrahamem i jego
grup _ z tymi wybranymi. Lecz by tam Jeden, który tam pozosta,
pokaza pewien znak i przygotowa ich na przyj™cie.

ZauwaŒcie, a Billy powiedzia: 0Czy wiesz, jaka jest przyczyna?”

On  mówi  bez  ogródek.  Powiedzia:  0To  jest  ta  leniwa  zgraja
kaznodziejów”.  On  powiedzia:  0Ja  wam  dam  te  karty  do  podjŸcia
decyzji, a wy sobie tam si dziecie i pooŒycie swoj nogŸ na stole, i
nie  bŸdziecie  siŸ  tym  w  ogóle  martwiø,  i  moŒe  napiszecie  im  list  i
powiecie  im,  Œe  chcieliby™cie  ich  za  czonków  waszego  ko™cioa.
Powinni™cie wyj™ø na zewn trz, przekonywaø ich i pozyskaø ich do
ko™cioa”.

OtóŒ, siedziaem tam i obserwowaem go przez chwilŸ, wiecie. I

my™laem,  Œe  to  brzmi  bardzo  dobrze.  Pomy™laem:  0O,  bracie
Graham.  Chciabym  ci  zadaø  pytanie  w  tej  chwili.  Lecz  ja  jestem
zwykym statyst , jak wiesz, a ty jeste™ wielkim czowiekiem. WiŸc ja
_  nie  zrobibym  tego.  Lecz  chciabym  mu  powiedzieø:  0Bracie
Graham^” O to wa™nie chciabym go poprosiø. NuŒe, pamiŸtajcie,
nie chcŸ mówiø odno™nie niego Œadnych uwag, poniewaŒ go miujŸ i
on jest wielkim czowiekiem. ModlŸ siŸ za nim przez cay czas i my
to musimy czyniø.

A zatem, chciabym powiedzieø: 0Bracie Graham, kto^ Co

uczyni  ten  czowiek  z  tym  jednym  nawróconym,  którego  Pawe
zyska, co zrobi kaznodzieja? Poszed do niego, poniewaŒ on nie mia
Œadnego  pastora,  u  którego  by  go  zostawi.  Rozumiecie?  O  co
chodzio? Pawe nie zaprzesta na wyznaniu tylko. On pozosta z nim
tak  dugo,  aŒ  on  otrzyma  chrzest  Duchem  šwiŸtym.  On  paa
gorliwo™ci . On chcia pozyskaø cae miasto. To byo decyduj ce.

O to wa™nie dzisiaj chodzi. Przyjmujemy ludzi na podstawie

wyznania, zamiast prowadziø ich dalej, by przyjŸli Chrystusa _ aŒ
zostan6 zrodzeni z Ducha BoŒego. Tego wa™nie potrzebujemy dzisiaj
_ tych caonocnych naboŒe§stw. Nie pozostawaø tylko^

Ja wierzŸ we wszystkie rzeczy, które czynimy. WierzŸ w

krzyczenie; wierzŸ w mówienie jŸzykami; wierzŸ w wykad jŸzyków;
wierzŸ w Boskie uzdrowienie. WierzŸ we wszystkie te rzeczy. Lecz
jest co™ lepszego, niŒ to. Jest to znowuzrodzenie. Jest to sam Duch
šwiŸty wchodz6cy do wewn6trz. Te sprawy s dobre, lecz ty^ To
jest dobre. Lecz jest to podobne do murzyna, który jad arbuza; mia

NIE BÓJCIE SI£

go jeszcze wiŸcej. Musisz i™ø dalej, aŒ mio™ø, rado™ø, pokój, BoŒa
cierpliwo™ø, agodno™ø, cierpliwo™ø, moc zmartwychwstania Jezusa
Chrystusa ponie w twoim Œyciu. Potem moŒemy mieø naboŒe§stwo
ze ™wiadectwami o tym, co Bóg czyni w™ród nas. To siŸ zgadza.

Jezus szed do nich id c po wodzie, a oni siŸ przestraszyli. Oni

rzekli: 0O, to jest _ to jest zjawa. My _ raczej juŒ nie pójdziemy na
to naboŒe§stwo. To jest ™mieszne”.

Oni zobaczyli, Œe On powróci znowu w Swojej mocy, dokadnie

tak,  jak  On  obieca  na  stronicach  tej  Biblii  _  z  tych  stronic  w  tej
Biblii  raczej,  Œe  On  to  bŸdzie  czyni  w  ostatecznych  dniach.  I  to
przychodzi, a wielu ludzi mówi: 0E, to jest tylko mentalna telepatia;
to jest spirytyzm; to jest jaki™^” Rozumiecie? To jest ta sama rzecz.
A  jedyna  rzecz,  która  zbawi,  która  nam  pomoŒe  wyj™ø  z  tego,  jest
przyj ø Jezusa Chrystusa. To siŸ zgadza.

ZauwaŒcie, kiedy On by^ Oni siŸ wszyscy zlŸkli i krzyknŸli:

0O, co to jest? My nie wiemy. Wzbudza to strach. Wygl da to jak
zjawa”. Co siŸ stao?

Wa™nie w tej krytycznej chwili odezwa siŸ gos: 0Nie bójcie siŸ,

to jestem Ja. Nie bójcie siŸ”.

Dzisiaj wieczorem, kiedy to mówiŸ, kiedy ko§czŸ moje krótkie

™wiadectwo tutaj^ MuszŸ to zako§czyø szybko. Kiedy ko§czŸ ich
™wiadectwa, na zako§czenie tych zgromadze§ ewangelizacyjnych^

Przyjaciele, gdy widzicie, Œe Jezus Chrystus czyni co™ podobnego,

jak On czyni wówczas^ Nasze naboŒe§stwa w ci gu tych czterech
wieczorów byy zbyt krótkie. ChŸtnie bym tutaj pozosta i przebra
t BibliŸ od 1. MojŒeszowej do Objawienia, i udowodni wam, Œe to
jest dokadnie ten czas, w którym my Œyjemy, w którym powinno siŸ
to dziaø. Wedug Biblii jest to ostateczna godzina.

Kiedy leciaem niedawno razem z Billy’m do Indii, mieli tam

jak ™ gazetŸ^ Jest to kraj, w którym mówi dwoma jŸzykami i ona
podawaa:  0TrzŸsienie  ziemi  musiao  siŸ  juŒ  zako§czyø.  Ptaki
wracaj z powrotem”. OtóŒ, w Indiach nie maj tych fajnych potów
z  siatki,  jakie  my  mamy.  Oni  zbieraj   na  polach  kamienie  i  robi   z
nich swoje poty i buduj swoje domy; wiŸkszo™ø z nich. A dzie§ lub
dwa  dni  przedtem  wszystkie  mae  ptaszki,  które  zamieszkiway  te
kamienne  mury,  wyleciay  i  opu™ciy  je.  One  nie  powróciy  z
powrotem  do  tych  kamiennych  murów,  z  powrotem  do  swoich
gniazd. I co siŸ wówczas stao?

Wszystko bydo, które zazwyczaj przychodzio w poudnie, kiedy

so§ce praŒyo i ono stao w cieniu tych murów _ te owce, by znale›ø
ochodŸ, one nie przyszy. One zebray siŸ wprost na ™rodku pola i
stay jedna naprzeciw drugiej.

MÓWIONE S~OWO

Ludzie my™leli: 0To jest dziwne, co siŸ z nimi stao?”
A potem, nagle trzŸsienie ziemi zatrzŸso tym krajem. Wszystkie

te kamienne mury upady. A potem powtarzao siŸ dwa lub trzy dni
_ te wstrz sy. Potem, nagle te mae ptaszki zaczŸy powracaø znowu
do tych murów, które jeszcze pozostay. Ludzie mówili: 0TrzŸsienie
ziemi musiao siŸ sko§czyø”.

Czy nie widzicie, przyjaciele? Ten sam Bóg, który w dniach Noego

potrafi zebraø ptaki i zwierzŸta, i umie™ciø je w bezpiecznej arce, by
je zachowaø przed zniszczeniem, ten sam Bóg moŒe ci gle ostrzegaø
ptaki.  A  ptaki  kieruj   siŸ  tylko  swoim  instynktem.  I  je™li  ptaki
kieruj ce siŸ instynktem Bóg ostrzega, Œeby ucieky z tych wielkich
wal cych  siŸ  murów,  to  z  pewno™ci   dziŸki  chrztowi  Duchem
šwiŸtym moŒemy my wyj™ø z tych wielkich starych murów bŸd cych
tradycjami, które s zbudowane wokó nas i wyj™ø tam na zewn trz
_  chociaŒ  musimy  staø  jeden  naprzeciw  drugiego  i  schroniø  siŸ  w
cieniu Biblii. To siŸ zgadza.

Nie bójcie siŸ. On to obieca. On przybywa wprost do nas i czyni

Swoje dziea. I nie bójmy siŸ dzisiaj wieczorem. Gdyby™my tylko
mogli otworzyø nasze serca i powiedzieø: 0Panie Jezu^”

Spójrzcie na te wieczory. Spójrzcie, tylko popatrzcie na nasze

mae  wieczory,  chociaŒ  nie  byli™my  tutaj  nigdy  przedtem  na
naboŒe§stwach, a to jest dopiero czwarty wieczór. Trzy wieczory juŒ
upynŸy.  I  patrzcie,  Duch  šwiŸty  nie  zawiód  ani  jeden  raz.
OtrzymujŸ  listy  ze  ™wiadectwami  przychodz ce  z  róŒnych
miejscowo™ci,  mówi ce  o  tym,  co  siŸ  stao,  kiedy  przyjechali  do
domu,  i  tak  dalej.  I  oni  mówili,  Œe  to  byo  dokadnie  w  ten  sposób.
Patrzcie, oczywi™cie. Zawsze bŸdzie to w ten sposób. Rozumiecie?

ZwaŒajcie na to, co On mówi. Kiedy tylko syszycie, Œe On mówi,

zwaŒajcie na to, co On wam mówi. Rozumiecie? Ja potem mówiŸ to,
co  widzŸ.  Wtedy  czekajcie  i  zobaczycie,  co  On  wam  poleci  czyniø.
Cokolwiek On poleca wam czyniø, id›cie i uczy§cie to. Bez wzglŸdu
na to, co to jest; id›cie i czy§cie to. To nie jest wasz brat tutaj; to jest
Jezus  Chrystus. Rozumiecie?  Jest  to  Chrystus.  Jezus  powiedzia,
kiedy  On  by  tutaj:  0To  nie  jestem  Ja,  to  Mój  Ojciec”.  Rozumiecie?
Ojciec  dziaa  poprzez  Niego.  Obecnie  Ojciec  dziaa  przez  Swój
Ko™ció, rozumiecie _ Duch šwiŸty!

A gdy to widzicie, nie bójcie siŸ tego. Przyjmijcie to. Powiedzcie:

0Panie  Jezu,  ja  Ciebie  miujŸ.  Ty  jeste™  tutaj.  MoŒe  jeszcze  nie
przyj em  Ciebie  jako  mego  Zbawiciela.  Dzisiaj  wieczorem  tak
uczyniŸ. PragnŸ mieø Ciebie jako mego Zbawiciela. Nie chcŸ, aby siŸ
to naboŒe§stwo sko§czyo, dopóki nie bŸdŸ zbawiony. PragnŸ, aby™
mnie  Ty  zbawi  dzisiaj  wieczorem,  Panie”.  On  to  uczyni.  On  tego

NIE BÓJCIE SI£

dokona. To po prostu udowadnia, Œe On jest tutaj. My jeste™my w
ostatecznych dniach. Te rzeczy powinny siŸ dziaø.

I przypomnijcie sobie, ostatni znak, który by dany Abrahamowi,

który by przedobrazem tych, którzy odejd w Zachwyceniu^
Widzicie, oni juŒ wyszli ze Sodomy. Ostatni znak, który mu by dany,
by tym samym znakiem: Bóg zamanifestowany w ludzkim ciele i On
powiedzia Abrahamowi, co Sara my™laa w namiocie za Nim. A
Jezus odwraca siŸ zaraz i mówi: 0Jak byo w dniach Lota, tak bŸdzie
w czasie przyj™cia Syna Czowieczego”.

Domy™lam siŸ, Œe wy, suchacze, jeste™cie duchowi. ProszŸ,

spróbujcie to zrozumieø. Widzicie? To moŒe byø nasza ostatnia
moŒliwo™ø. Widzicie? MoŒe nie byli™cie tego nauczani w waszych
zborach, w waszych wielkich fajnych ko™cioach. Ci ludzie s ^ Nic
przeciw wam pastorom teraz^ [Puste miejsce na ta™mie _ wyd.]

^ nie bójcie siŸ. 9To jestem Ja, nie bójcie siŸ’.”

Zatem, Niebia§ski Ojcze, to nie uszeregowane, trochŸ

przerywane  naboŒe§stwo  ze  ™wiadectwami,  które  próbowaem
wyja™niø  i  staraem  siŸ  pokazaø  ludziom,  Œe  mogliby™my  mieø  to
samo  ™wiadectwo  w  kaŒdym  z  tych  zborów  w  niedzielŸ  _  tych
zacnych zborów, siedz cych tutaj, które s latarniami morskimi^
Mogliby  tam  byø  ludzie  w  niedzielŸ  rano,  którzy  powstan   i  zoŒ
™wiadectwo  o  tym  samym,  o  czym  tamci  ™wiadczyli  owej  nocy  na
jeziorze. 0O, czy nasze serca nie paay, kiedy widzieli™my, jak On to
czyni,  i  widzieli™my,  Œe  On  to  czyni?”  BoŒe,  proszŸ,  ze™lij  wielkie
przebudzenie,  Ojcze.  Uchwyø  nas,  Panie.  Trzeba  nam  wielkiego
przebudzenia.  Objaw  nam  rzeczywi™cie  Samego  Siebie  dzi™
wieczorem.

MoŒe, Panie, po tym naboŒe§stwie ze ™wiadectwami, o którym

mówiem,  moŒe  przyjdzie  taki  gód  do  serc  tych  ludzi,  jeŒeli  Ty
zamanifestujesz  Samego  Siebie  znowu  dzisiaj  wieczorem  w™ród
suchaczy. Potem oni odejd st d, a w niedzielŸ rano napeni swoje
zbory  i  bŸd   o  tym  ™wiadczyø.  Oni  odejd   st d,  pójd   do  swoich
s siadów  i  zaczn   pozyskiwaø  dusze,  i  spróbuj   przyprowadziø
swoich s siadów, i bŸd siŸ modliø z nimi, pójd z wizyt do szpitali,
do chorych i cierpi cych, i bŸd im mówiø, Œe Jezus Chrystus Œyje na
wieki wieków. Spenij to, Panie. Wysuchaj nasz modlitwŸ.

Dlatego wa™nie jeste™my tutaj, Panie, i Ty znasz motywy naszych

serc. Modlimy siŸ wiŸc, Œeby™ ich Ty przyj , Ojcze, kiedy prosimy o
to bogosawie§stwo w Imieniu Jezusa Chrystusa. Amen.

Teraz naprawdŸ cicho^ OtóŒ, nie mamy zegara. Czy kto™ z

waszych braci^ Ja mam zepsuty zegarek i^ Która jest godzina?
ProszŸ, powiedz mi. O, spó›niam siŸ juŒ wiŸcej, niŒ kiedykolwiek.

MÓWIONE S~OWO

Jutro jest sobota. Przykro mi. Widziaem, Œe dwaj lub trzej powstali,
by wyj™ø, i ja wiem, Œe was trzymaem zbyt dugo. To by^ Moi
drodzy, jeste™cie takimi miymi lud›mi; nie mogŸ siŸ po prostu
pogodziø z my™l , Œe was bŸdŸ musia opu™ciø dzisiaj wieczorem. To
jest prawd . W moim sercu jestem^ JeŒeli jestem obudnikiem, ja o
tym nie wiem. Lecz ja miujŸ ludzi.

Kiedy byem maym chopcem i dorastaem, nikt siŸ o mnie nie

troszczy. Nikt mnie nie lubi. Przy czyem siŸ do ko™cioa, byem
ordynowany w misyjnym ko™ciele baptystów. Zawsze byem
przekonany, Œe Bóg jest Bogiem. I byem wówczas czarn owc , jak
to mówi .

Dr Davis mawia mi: 0Billy, ty siŸ staniesz ekstrawaganckim

religijnym fanatykiem” i tym podobnie.

Lecz pomimo tego wierzyem, Œe je™li Bóg by kiedy™ Bogiem, to

On  jest  ci gle  Bogiem.  I  ja  po  prostu^  Moje  przekonania
prowadziy  mnie  w  tym  kierunku,  poniewaŒ  ja  to  widziaem,  kiedy
byem  maym  chopcem.  I  wielu  z  was  czytao  moj   ksi ŒkŸ  _  mój
Œyciorys,  i  inne.  A  Bóg  w  niebie  wie,  Œe  to  jest  prawd .  I  ja
wiedziaem,  Œe  tam  co™  byo;  mogem  to  ogl daø  _  t   šwiato™ø.  O,
Ona  mówia  do  mnie.  A  czasami  _  byem  jeszcze  maym  chopcem,
ale wiedziaem, Œe to jest prawd .

A on mi powiedzia: 0O, ty miae™ tylko sen”.
Ja odrzekem: 0JeŒeli tak ma siŸ sprawa, to ja po prostu

zrezygnujŸ z mojej czonkowskiej karty”.

On powiedzia: 0O, nie my™l w ten sposób”. I powiedzia: 0Stanie

ci siŸ to jasnym, Billy”.

Lecz dotychczas siŸ tak nie stao, a mam nadziejŸ, Œe siŸ nigdy nie

stanie. Tak jest. I tak, jak powiedzia Piotr w Dniu PiŸødziesi tym:
0To  jest  to^”  JeŒeli  to  nie  jest  To,  pozwólcie  mi  to  trzymaø,  aŒ
przyjdzie To, poniewaŒ ja miujŸ to. I modlŸ siŸ, Œeby Bóg pozwoli
odczuwaø  kaŒdemu  w  ten  sposób.  I  przyjaciele,  ja  wam  mówiŸ
prawdŸ.  Na  tyle^  Oto  leŒy  ta  Biblia;  jeszcze  jej  nie  zamkn em.
WiŸc tak mi Bóg dopomóŒ, z t Bibli na moim sercu: Ja wam mówiŸ
najszczersz prawdŸ.

I ja wierzŸ z ca6 pewno™ci6, Œe to jest Jezus Chrystus w postaci

Ducha šwiŸtego, rozumiecie, Bóg, Duch šwiŸty zstŸpuje w dó w
Imieniu Jezusa Chrystusa, by potwierdziø, Œe jeste™my w
ostatecznych dniach, a Jego Duch jest na ziemi w™ród Jego ludu. A ta
šwiato™ø tam powyŒej _ ja wierzŸ caym moim sercem, Œe to by ten
sam Sup Ognia, który prowadzi dzieci Izraela po pustyni. Ja wierzŸ,
Œe Ten sam by w Jezusie Chrystusie, ten sam, kiedy On st6d odszed.
I by to Ten sam, który za™lepi oczy Saula na drodze do Damaszku,

NIE BÓJCIE SI£

kiedy on zawoa: 0Panie, kim Ty jeste™?” A On powiedzia: 0Jam jest
Jezus”, rozumiecie?

Ja wierzŸ, Œe to jest to samo. On czyni te same dziea, wiŸc to nie

mogŸ byø ja. Pomy™lcie tylko, ja nie mam nawet wyksztacenia
siedmiu klas szkoy podstawowej. Nic nie wiem o Œadnym
wyksztaceniu, zaledwie potrafiŸ czytaø BibliŸ. Lecz ja Go znam.

Kto™ powiedzia mi niedawno: 0Bracie Branham, ty nie znasz

swojej Biblii”.

Ja odparem: 0Lecz jej Autora znam naprawdŸ dobrze. I ja^ On

mi pozwala poznaø Jego KsiŸgŸ, jeŒeli On chce mi to objawiø”.

I ani razu ten Anio Pa§ski, stoj cy tam, nie powiedzia mi nigdy

czego™,  co  by  nie  byo  zgodne  z  Bibli   i  udowodni  to  w  oparciu  o
BibliŸ.  Gdyby  On  powiedzia  mi  kiedykolwiek  co™,  co  byoby  w
sprzeczno™ci  z  Bibli ,  to  ja  bym  temu  nie  uwierzy.  Ta  Biblia  ma
pierwsze§stwo.  Kaznodzieja  ani  anio,  ani  nic  innego,  co  by
™wiadczyo co™ sprzecznego z tym Sowem _ nie suchajcie tego. Nie
dbam  o  to,  jak  siŸ  to  wydaje  byø  rzeczywistym.  To  jest  wa™ciwe.
Zawsze byo to wa™ciwe.

Józef Smith widzia anioa. OtóŒ, ja nie w tpiŸ sowu tego

czowieka ani trochŸ. Lecz chodzio o to, Œe to byo w sprzeczno™ci do
Sowa. Rozumiecie? Ja^ Musi to byø Sowo. I ja wierzŸ, Œe ten
czowiek by dobrym czowiekiem, oczywi™cie, i szczerym. Lecz ja^
Ten, kto mówi tutaj _ to musi _ nie ™mie to byø nic przeciwnego
temu Sowu. Musi to byø zgodne ze Sowem.

I niech mi Bóg dopomoŒe^ Nie mam czasu pozostaø tutaj, by

wam to opowiadaø. A wieczór co wieczór^ Lecz te sprawy, które s
czynione na waszych oczach, ja je mogŸ udowodniø w oparciu o
Pismo šwiŸte.

JeŒeli we›miecie te ta™my, to wiecie, Œe to jest ci gle na nowo i na

nowo _ od 1. MojŒeszowej do Objawienia. Wskazuje to dokadnie na
to  Drzewo  Oblubienicy  w  tej  godzinie  _  ten  sam  Duch  powraca
znowu  i  bŸdzie  zamanifestowany  owoc  Ducha  šwiŸtego,  by
przywróciø  wiarŸ  dzieci  z  powrotem  do  wiary  ojców. Jest  to  po
prostu  dokadnie  ta  sama  rzecz  poprzez  ca   BibliŸ,  jak  byo
przepowiedziane,  Œe  to  bŸdzie  tutaj.  I  tutaj  to  mamy.  Zaraz  potem,
kiedy przypadnie ten Chrzest i tym podobne rzeczy, powinno nastaø
odrestaurowanie w ostatecznym czasie.

Ludzie, nie odkadajcie tego na bok i nie patrzcie siŸ daleko do

przyszo™ci.  Zazwyczaj  przechodzi  wam  to  tuŒ  ponad  gow ,  a  wy
tego  nie  dostrzegacie.  B d›cie  gotowi.  JeŒeli  to  jest  Pismo  šwiŸte,
uchwyøcie  siŸ  tego.  JeŒeli  to  nie  jest  Pismo  šwiŸte,  zostawcie  to  w
spokoju.  Rozumiecie?  Lecz  tak  mi  Bóg  dopomóŒ,  to  jest  Pismo

MÓWIONE S~OWO

šwiŸte. Widzicie, to wa™nie czyni On w owym czasie. JeŒeli On jest
tym samym dzisiaj, to On bŸdzie czyni to samo.

Zatem, my™lŸ, Œe Billy Paul rozda karty modlitwy. Które

rozdae™ dzisiaj? Mieli™my juŒ wiŸkszo™ø z nich. B 1 do 100? Dobrze,
rozpocznijmy. Które juŒ mieli™my? Wywoali™my te inne od pocz tku
i od ko§ca, i przebrali™my je. Czy siŸ to zgadza? Zacznijmy dzisiaj
wieczorem od pierwszych z tej serii _ B. Karty modlitwy B. I
zacznijmy po prostu od^ Zacznijmy teraz od numeru 1, poniewaŒ
we›miemy je wszystkie, tak czy owak.

W porz dku. Numer 1. Kto ma B, numer 1? Podnie™ swoj rŸkŸ. Ta

pani?  Podejd›  tu  teraz.  JeŒeli  ty^  Jest  to^  WidzŸ  tam  pewn
pani   w  wózku  inwalidzkim.  I  je™li  ona  _  kiedy  jej  karta  zostanie
wywoana, o ile j ma, pamiŸtajcie, przywie›cie j zaraz na podium.
Rozumiecie? To jest w porz dku. B numer 1, numer 2? Numer 2? Kto
ma  B  numer  2?  Czy  ona  ma  numer  2?  Patrzcie,  dobrze,  chwileczkŸ
tylko. Zaczekajcie chwilŸ. Ustawimy ich do kolejki modlitwy, kiedy
ich  wywoam.  W  porz dku.  Numer  2  _  kto  j   ma?  Racja,
przepraszam, wybacz. On jest za mikrofonem. Tutaj pani. Numer 2,
numer 3? W porz dku, pani. Numer 4? Karta modlitwy numer 4? Kto
j   ma?  Numer  4?  Byø  moŒe^  Jak  to  jest  po  hiszpa§sku?  Quatro.
Wiem, Œe tego nie mówiŸ poprawnie. Jest tylko jedna rzecz _ jedno
sowo, które umiem powiedzieø po hiszpa§sku: 0O ja”. Przypominam
sobie,  Œe  ludzie  w  Jeffersonville  mówi   zazwyczaj  0O  ja”,  a  wy
mówicie  0Si”.  Dobrze.  Numer  4.  JuŒ  mamy  4.  5.  Karta  modlitwy
numer 5? Daleko w tyle. Dobrze, ta pani tutaj w tyle.

Mój syn przynosi te karty tutaj do pomieszczenia i rozdaje je.

Przynosi je przed naboŒe§stwem, pomiesza je wszystkie i daje wam
po  prostu  kartŸ  modlitwy.  Bez  wzglŸdu  na  to,  gdzie  jeste™  lub  kim
jeste™, ty j otrzymasz. A zatem _ kto™ moŒe otrzyma numer 1, a inny
numer  15,  a  inny^  A  potem,  oni  jeszcze  nie  wiedz ,  od  którego
numeru  bŸdziemy  wywoywaø.  Rozumiecie?  A  wiŸc,  ja  po  prostu
przychodzŸ tutaj i^

Gdzie sko§czyem? 5, 6, 7. 6? Podnie™ swoj rŸkŸ, je™li masz 6.

Dobrze. 7, numer 7? W porz dku. 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14. 14? NuŒe, tylko
chwileczkŸ,  widziaem  dwie.  MylŸ  siŸ.  Jest  to  mŸŒczyzna  i  kobieta
id cy  innymi  przej™ciami.  My™laem,  Œe  siŸ  gotuj ,  by  przyj™ø  tutaj.
Zobaczmy. 12, 11, 12, 13, 14, 15? 15? 16? Dobrze, rozpocznijmy od tych,
poniewaŒ we›miemy je wszystkie. We›miemy kaŒd z nich, o ile Pan
pozwoli,  po  prostu  za  krótk   chwilŸ^  BŸdziemy  po  prostu^
Zaczekajcie  kilka  minut,  aŒ  siŸ  przekonamy,  czy  siŸ  je  nam  uda
przebraø, czy nie.

W porz dku. Czy wszyscy czuj siŸ dobrze? OtóŒ, ilu z was tutaj

nie ma karty modlitwy? Pozwólcie zobaczyø wasze rŸce. W porz dku.

NIE BÓJCIE SI£

B d›cie teraz peni czci. Patrzcie siŸ w tym kierunku; módlcie siŸ.
NuŒe, pamiŸtajcie, to jest nasze ostatnie naboŒe§stwo. B d›my teraz
naprawdŸ peni czci. Patrzcie siŸ w tym kierunku.

A teraz, kiedy siŸ ustawiaj do kolejki modlitwy, powiem

nastŸpuj c   rzecz.  Cofnijmy  siŸ  kilka  lat  wstecz.  Zobaczmy  Pana
Jezusa pewnego razu, kiedy siŸ przeprawi przez jezioro. On wyst pi
z odzi pewnego rana i wyruszyli do tego kraju. A pewna kobiecina,
która miaa krwotok, nie miaa karty modlitwy. Powiedzmy, wierzŸ,
Œe  bŸdziemy^  Kto™  wy czy  ™wiata.  Czy  to  jest  w  pewnym  celu,
czy  co  siŸ  stao?  WzglŸdnie,  czy  one  gasn   automatycznie?  Czy
oni^?  Czy  to  znaczy,  Œe  mamy  st d  odej™ø?  O,  jaki™  _  kto™^  O,
znowu  zaczynaj   ™wieciø.  Kto™  wy czy  niewa™ciwy  prze cznik
tam na zewn trz. W porz dku. ZauwaŒcie, wiŸc nasz Pan Jezus^

OtóŒ, ilu z was zrozumiewa mnie? Nie staram siŸ powiedzieø, Œe

jestem Panem Jezusem. KaŒdy to zrozumiewa. W porz dku. Jeste™my
waszymi braømi. Rozumiecie? Jeste™my Jego sugami. Lecz jest to po
prostu  dar,  by  podporz dkowaø  samego  siebie.  Spójrzcie  teraz;
obserwujcie to. S tutaj ludzie, którzy s teologami, wyøwiczonymi
w Sowie. OtóŒ, bracia, kiedy wszyscy zaczniecie gosiø poselstwo _
je™li je sobie po prostu próbujecie wymy™liø sami, to ono nie wykona
niczego dobrego, prawda? Lecz kiedy czowiek otrzyma inspiracjŸ, to
jest^ Jest to po prostu co™, co zstŸpuje. Czowiek nie wie, co bŸdzie
mówi.  Czy  siŸ  to  zgadza?  To  jest  mówienie  pod  inspiracj6.
Rozumiecie?  To  jest  Duch  šwiŸty. OtóŒ,  ja  jestem  niewystarczaj co
elokwentny, by mówiø w ten sposób. Widzicie?

Lecz je™li chodzi o mnie, jest to po prostu _ jest to dar _ ja tylko

wiem, jak przesun ø d›wigniŸ i usun ø siŸ po prostu z drogi. I jest to
po  prostu  kompletne  podporz dkowanie  siŸ.  Nie  umiem  tego
wyja™niø.  9aden  czowiek  nie  moŒe  wyja™niø  Boga.  Nie  mogŸ  wam
powiedzieø, jak siŸ to dzieje i co siŸ dzieje. Wiem tylko, Œe to jest may
dar.  I  mam  po  prostu  sposób,  jak  usun6ø  samego  siebie  z  drogi  i
potem nagle zaczynam odczuwaø co™ dziwnego, bogiego, pokornego.
PatrzŸ i widzŸ t6 šwiato™ø krŸc6c6 siŸ w kóko. Wtedy wiem, Œe to
jest w porz dku. Dlatego wa™nie czekam. A potem, gdy kto™ zacznie
mówiø^

Dlatego wa™nie mam tu na podium kogo™ _ bardziej w roli

wabika,  rozumiecie,  by  mieø  kogo™  wyodrŸbnionego,  abym  móg
rozmawiaø  z  nim.  A  potem,  kiedy  Duch  šwiŸty  zacznie  dziaaø  na
tym czowieku, ogarnie to zazwyczaj wszystkich suchaczy. I wtedy
suchacze zastanawiaj6 siŸ, wtedy ich wiara zacznie wzrastaø. Potem
ktokolwiek ma wiarŸ^ Potem zaczniecie Go odczuwaø tutaj, tam,
gdziekolwiek.  Rozumiecie?  I  potem,  jeŒeli  On  tu  jest,  udowadnia  to
po prostu. Rozumiecie?

MÓWIONE S~OWO

PamiŸtajcie zatem, Œe to jest bardzo trudna, wyczerpuj ca rzecz.

Jezus zwiastowa przez cay dzie§, a nie znuŒyo Go to. Lecz kiedy ta
kobiecina dotknŸa siŸ Jego szaty i odesza, i usiada, wysza z Niego
cnota. Czy siŸ to zgadza? OtóŒ, kaŒdy wie, Œe cnota to moc. A je™li
stao siŸ tak urodzonemu z dziewicy Synowi BoŒemu, co uczyni to
nam, grzesznikom zbawionym z Jego aski. Rozumiecie, rozumiecie?

Przemawiam, goszŸ przez ca noc, a nie znuŒy mnie to. Lecz

niech przyjdzie tylko jedna wizja, rozumiecie? Ona jest czym™, co^
Jest  to  inny  ™wiat.  WidzŸ  ludzi,  kiedy  byli  jeszcze  maymi  dzieømi,
czy  co™  podobnego,  i  muszŸ  mówiø  szybko,  poniewaŒ  wiem,  Œe  wy
stoicie  tutaj.  Pomimo  tego  jestem  gdzie™  indziej,  gdzie™  daleko  w
przeszo™ci  i  mówiŸ.  A  potem,  kiedy  wyjdŸ  z  tego,  nie  wiem,  co
mówiem,  aŒ  to  posucham  na  ta™mie.  Rozumiecie?  I  to  nie  jest
czowiek. To wcale nie jest ludzka istota; to jest Bóg. Jest to zawsze
wa™ciwe. I  On  to  obieca.  Rozumiecie?  0Dostrzega  ich  my™li”  _
Biblia  mówi,  Œe  tak  wa™nie  On  czyni.  MoŒecie  to  nazwaø  jak
chcecie, lecz Biblia mówi, Œe Jezus dostrzega ich my™li.

PragnŸ, aby™cie teraz wierzyli. Najpierw chcŸ teraz, Œeby™cie to

zrozumieli. Widzicie wiŸc, podobnie uzdrowienie^ Wiemy, Œe Duch
šwiŸty jest tutaj. I ja wierzŸ we wkadanie r k. Kto™ przyczepi siŸ
do mnie odno™nie tego trochŸ szorstko dzisiaj rano. Powiedzia: 0Nie
ma czego™ takiego, Œeby ludzie wkadali rŸce na siebie wzajemnie.
Nie powinno siŸ tak robiø”.

Ja odrzekem: 0Ty po prostu nie czytae™ Biblii, bracie, to

wszystko”. Powiedziaem: 0Ostatnim poleceniem, które wyszo z ust
Jezusa Chrystusa, byo: TWkadajcie rŸce na chorych, a oni odzyskaj
zdrowie’” _ ostatnie sowa, które On powiedzia, kiedy odchodzi z
tej ziemi.

Jego pierwszym poleceniem, które On da Swoim uczniom, byo:

0Uzdrawiajcie  chorych,  trŸdowatych  oczyszczajcie,  umarych
wskrzeszajcie, diaby wyganiajcie” _ tej pierwszej grupie, któr On
wysa w ew. Mateusza 10. A ostatniej grupie, któr On wysa: 0Te
znaki  bŸd   towarzyszyø  tym,  którzy  wierz :  diaby  wyganiaø  bŸd ,
nowymi  jŸzykami  mówiø  bŸd ,  wŸŒe  braø  bŸd ,  a  choøby  pili  co™
™miertelnego^  A  je™li  woŒ   rŸce  na  chorych,  to  oni  odzyskaj
zdrowie”.  To  s   ostatnie  sowa,  które  On  powiedzia.  On  zosta
wziŸty w górŸ do chway. Na pewno jest to wielkie polecenie. Ja nie
wiem, co to czyni _ jest to po prostu wypenianie tego, co On poleci
nam czyniø.

Lecz tutaj wszyscy suchacze _ s dzŸ, Œe dziewiŸødziesi t lub

wiŸcej procent z was to wierz cy. Wy jeste™cie wierz cy i macie po
prostu tak samo prawo wkadaø rŸce na chorych, jak ja albo wasz
pastor, wszyscy. Wkadanie r k wierz cego _ 0Te znaki bŸd

NIE BÓJCIE SI£

towarzyszyø^”  nie  kaznodziejom,  lecz  wszystkim,  którzy  wierz .
Wy  macie  do  tego  prawo,  wszyscy.  Jak  juŒ  powiedziaem,  nie  ma
wielkich mŸŒów czy ™wiŸtych mŸŒów; to jeste™my my. Nikt z nas nie
jest ™wiŸty. Mamy w sobie Ducha šwiŸtego, lecz nie jeste™my ™wiŸci.
Tylko  On  jest  ™wiŸty.  Rozumiecie?  Jest  to  Jego  ™wi tobliwo™ø,  nie
moja, nie wasza. Jego.

Lecz tutaj _ zamknijmy teraz po prostu nasze my™li na wszystko

na  nastŸpnych  piŸtna™cie  minut.  A  zatem,  ci  ludzie  siedz   tutaj,
rozgl daj siŸ wokoo. Tutaj jest niewiasta, stoj ca przede mn . Nie
widziaem jej nigdy przedtem w moim Œyciu. Czy jeste™my wzajemnie
obcy,  pani?  Czy  syszeli™cie,  co  ona  rzeka?  Ona  bya  na  moich
naboŒe§stwach  juŒ  kilka  razy,  ale  nigdy  nie  miaa  sposobno™ci
powiedzieø mi choø: 0Dzie§ dobry”. Rozumiecie? Dlatego ja nie znam
tej  niewiasty.  Ona  tam  stoi.  Ona  jest  tutaj  z  pewnego  powodu.
Rozmy™lajmy teraz. We›my ew. Jana 4. rozdzia, kiedy Jezus spotka
siŸ  z  t   niewiast .  Przypomnijcie  sobie,  On  powiedzia:  0Sprawy,
które Ja czyniŸ, i wy czyniø bŸdziecie”.

OtóŒ, tutaj jest niewiasta i mŸŒczyzna; spotykaj siŸ po raz

pierwszy w swoim Œyciu. To jest prawd . Tutaj to mamy _ tutaj jest
BoŒa Biblia, tam stoi niewiasta, a tutaj stojŸ ja. Ja nie znaem ani nie
widziaem tej niewiasty nigdy w moim Œyciu. Wiem^ To jest
wszystko, co wiem: Ona tam stoi. Ona znajdowaa siŸ dzisiaj gdzie™
tutaj, kto™ da jej kartŸ modlitwy i jej numer zosta wywoany, i ona
stoi tutaj. To wszystko.

W audytorium jest dzisiaj wielu suchaczy. Ubiegego wieczora

wziŸli™my po prostu tych, którzy nie mieli karty modlitwy. Ilu z was
byo tutaj i widziao to? Widzicie, karta modlitwy nie ma z tym nic
wspólnego. Rozumiecie? Jest to wasza wiara, która ma z tym do
czynienia. MoŒe powiecie: 0Bracie Branham, czy potrafisz uzdrowiø
chorego?” Na ziemi nie ma czowieka, który mógby kogo™ uzdrowiø.
Oni s6 juŒ uzdrowieni. Musicie ich tylko skoniø do tego, by to
zrozumieli, by temu uwierzyli.

JeŒeli Jezus Chrystus wyst pi teraz na scenŸ i bŸdzie dziaa przez

t niewiastŸ i mnie^ OtóŒ, jeŒeli to dziaa przeze mnie, a przez ni
nie,  to  nie  bŸdzie  funkcjonowaø.  Musi  to  dziaaø  w  nas  razem.
Rozumiecie?  Podobnie  jak  z  wami:  JeŒeli  macie  wiarŸ,  to  wierzycie
temu, rozumiecie, i wtedy bŸdzie to dziaaø w™ród nas. Rozumiecie?
Jest  to  twoja  wiara  i  moja  wiara.  Ja  temu  wierzŸ.  JeŒeli  tylko
bŸdziesz  wierzy  razem  ze  mn ,  to  zobaczymy  wypenione  sowa  i
obietnice Chrystusa.

Je™li teraz kto™ my™li, Œe to nie jest wa™ciwe, a my™lisz, Œe moŒesz

uczyniø to samo, to zapraszam ciŸ na podium. Rozumiesz? Zatem nie
mów niczego przeciwko temu.

MÓWIONE S~OWO

NuŒe, chod› tutaj, pani; sta§ po prostu tutaj. PragnŸ ciŸ teraz

pokrzepiø, poniewaŒ masz naprawdŸ trochŸ wiary. I ja pragnŸ mówiø
do  ciebie  przez  chwilŸ  tak,  jak  nasz  Pan  rozmawia  z  tamt
niewiast .  Nie  znam  ciŸ,  nie  widziaem  ciŸ  nigdy  w  moim  Œyciu  i
jeste™  dla  mnie  zupenie  obc .  JeŒeli  teraz  Pan  Jezus  po  prostu  co™
uczyni tutaj, tak jak On czyni w czasach biblijnych, w dniach Biblii,
czy  to  nie  sprawi,  Œe  bŸdziemy  szczŸ™liwi  i  bŸdziemy  mogli  i™ø  do
domu, jak ci, którzy^

100

Pewnego dnia On by w drodze^ Po Jego ™mierci, pogrzebie i

zmartwychwstaniu  On  by  w  Swojej^  Kilku  uczniów  byo  w
drodze do Emaus. Czy sobie to przypominacie, bracia? Byli w drodze
do  Emaus  i  spotkali  Pana  Jezusa,  i  rozmawiali  z  Nim  przez  cay
dzie§,  ale  nie  poznali  Go.  Lecz  kiedy  On  wszed  do  ™rodka  owego
wieczora i zamknŸli drzwi, On uczyni co™ dokadnie tak, jak On to
czyni przed Jego ukrzyŒowaniem, i oni poznali, Œe to jest On. Ilu z
was  przypomina  to  sobie?  Oczywi™cie.  Oni  poznali,  Œe  to  jest  On,
poniewaŒ nikt inny nie czyni tego w ten sposób. I otwary siŸ im ich
oczy, a On znikn sprzed nich.

On Œyje dzisiaj wieczorem. WiŸc je™li On teraz Œyje, to On bŸdzie

czyni to samo dzisiaj, co On czyni przed Swoim ukrzyŒowaniem; On
udowodni, Œe zmartwychwsta. Czy to jest prawd ?

101

OtóŒ, On nie ma dzi™ wieczorem innych r k, niŒ moje i wasze rŸce.

On ma oczy w moich i waszych oczach. To znaczy, kiedy On je uŒywa.
On jest Winnym Krzewem; my jeste™my latoro™lami. Czy siŸ to
zgadza, bracia? Winny krzew nie wydaje owocu. Latoro™l rodzi owoc,
bŸd c zasilana przez winny krzew. Czy siŸ to zgadza?

A jeŒeli ta pierwsza latoro™l, która wyrosa wówczas z krzewu

PiŸødziesi tnicy,  napisaa  ksiŸgŸ  Dziejów  Apostolskich,  to  je™li  to
drzewo wypu™ci nastŸpn latoro™l kiedykolwiek, to ona bŸdzie pisaø
kolejn   KsiŸgŸ  Dziejów,  poniewaŒ  ona  nie  zrodzi  dyni  a  potem
arbuza,  a  potem  granatowego  jabka.  Ona  bŸdzie  rodziø  ten  sam
owoc  kaŒdym  razem,  poniewaŒ  to  jest  to  samo  Œycie,  przechodz ce
przez winny krzew. Czy to teraz rozumiecie?

102

Teraz w Imieniu Jezusa Chrystusa tej Biblii biorŸ kaŒdego ducha

tutaj pod moj wadzŸ, ku czci i chwale BoŒej. NuŒe, je™li jeste™
krytykiem, nie pozostawaj tu duŒej. Nastaa pora, by™ odszed,
pamiŸtaj bowiem, Œe ze duchy przechodz z jednego na drugiego. I
wielu z was tutaj, którzy byli™cie na takich naboŒe§stwach, wiecie,
co siŸ dziao. JeŒeli nim jeste™, sied› po prostu cicho. JeŒeli nie jeste™,
to je™li siŸ cokolwiek stanie, ja bŸdŸ odpowiedzialny za to.

Pani, teraz siŸ co™ stao. Jest to Jego Obecno™ø. Je™li mi teraz Pan

Jezus objawi co™, co uczynia™, co™, co chcesz uczyniø, co™ co
uczynia™ lub nie uczynia™ albo powinna™ bya uczyniø, albo co™ o

NIE BÓJCIE SI£

tobie^ Ty bŸdziesz wiedzieø, tak jak On powiedzia Szymonowi _
On powiedzia: 0Ty siŸ nazywasz Szymon. Jeste™ synem Jonasza”. On
mu powiedzia jego imiŸ i on temu uwierzy.

Ta niewiasta _ On jej powiedzia: 0Ty masz krwotok”. On siŸ

zatrzyma. Potem On mia^ Lub jak _ otóŒ, co™, co On powiedzia
komu™, Œe co™ byo u nich nie tak _ jak tej kobiecie, która miaa
piŸciu mŸŒów; co™ innego, po prostu co™ podobnego, wy wiecie, Œe to
byby Jezus Chrystus. Czy temu wierzycie? Musiaoby to przyj™ø z
nadprzyrodzonych mocy. Wy to wiecie. W porz dku.

103

Je™li to teraz kto™ widzi, ta šwiato™ø unosi siŸ miŸdzy mn a t

niewiast .  Ona  jest  po  prostu  ™wiadoma  tego.  Ja  nie  znam  tej
niewiasty, lecz zapytajcie siŸ jej tylko o to; suchajcie tego. Wa™nie
w tej chwili przychodzi co™, jakby naprawdŸ bogie uczucie. Wsta§,
jeŒeli to prawda. Widzicie? Ona jest wa™nie tuŒ koo niej. Czy tego
nie widzicie? Jest to inna dymensja. Rozumiecie? Ja siŸ patrzŸ prosto
na  to.  Kiedy  ciŸ  teraz  widzŸ,  ty  jeste™  wierz c .  I  ty  cierpisz^  Ty
jeste™^  Jednym  z  twoich  wielkich  kopotów  jest  to,  Œe  jeste™
naprawdŸ  nerwowa.  A  na  skutek  tej  nerwowo™ci  masz  wysokie
ci™nienie krwi. To siŸ dokadnie zgadza. Czy teraz wierzysz? Zatem,
aby po prostu zobaczyø, Œe to tylko^ Po prostu nie^

Widzicie, ja mogŸ wzi ø tylko t jedn niewiastŸ i staø tutaj, i po

prostu ci gle mówiø o tym. Lecz widzicie, Œe inni czekaj w kolejce.
Rozumiecie? Inni musz teŒ przyj™ø. Widzicie wiŸc, Œe to nie bŸdzie
tylko na jednej osobie. Ty musisz mieø kogo™ innego jeszcze. Lecz
teraz, czy chcieliby™cie zobaczyø, czy Duch šwiŸty nie powie jej
czego™ innego jeszcze? Czy chcieliby™cie? Tylko podnie™ swoj rŸkŸ.
Powiedz po prostu: 0To by mi bardzo pomogo”. Czy pomogoby wam
to? W porz dku. Zobaczmy.

Ja nie wiem, co On ci powiedzia, wiem tylko, Œe to bŸdzie na

ta™mie.

104

NuŒe, chwileczkŸ tylko, patrz teraz na mnie i wierz. Tak jak rzek

Piotr i Jan: 0Spójrz na nas”. I to znaczy, innymi sowy: Po™wiŸø nam
swoj uwagŸ. Rozumiecie? O tak, jak On dostrzega, Œe oni maj
wiarŸ, i ja dostrzegam, Œe ty masz wiarŸ.

A teraz^ Tak, widzŸ to. Jest to co™ wokó twojego ramienia. O,

jest  to  wysokie  ci™nienie  krwi.  Lekarz  owin   ci  co™  koo  twojego
ramienia. To siŸ zgadza. Tak jest. To prawda. Uhm. I powiedzia ci,
Œe masz wysokie ci™nienie krwi. I jest tam jeszcze co™ innego. O, ja ich
widzŸ. Oni robi przygotowania, by ci zrobiø^ O, jest to operacja.
Ty  siŸ  gotujesz,  by  pój™ø  na  operacjŸ.  I  jest  to  z  powodu  kobiecych
dolegliwo™ci.  I  bŸdzie  to  za  parŸ  dni  od  dzi™.  To  siŸ  zgadza.  To  siŸ
zgadza. Czy rozumiesz teraz, co mam na my™li? Widzicie? Po prostu

MÓWIONE S~OWO

mówiŸ do niej i mówiŸ, i wychodzi na jaw wiŸcej spraw. Czy
rozumiecie, co chcŸ powiedzieø? Rozumiecie?

OtóŒ, to nie jestem ja. Zapytajcie siŸ tej niewiasty, czy to prawda,

czy  nie.  Zapytajcie  siŸ  jej,  kaŒdy,  kto  j   zna.  Rozumiecie?  Popatrz
znowu  w  tym  kierunku.  Czy  wierzysz,  Œe  Bóg  moŒe  mi  powiedzieø,
kim  jeste™?  Czy  pomogoby  ci  to?  Pani  Dorns,  moŒesz  teraz  i™ø  do
domu i wierz caym swoim sercem.

105

Czy wierzycie teraz Jezusowi Chrystusowi? Byø moŒe

podniesiemy po prostu nasze rŸce i bŸdziemy Go uwielbiaø. On jest
Bogiem.  Niebia§ski  Ojcze,  my  Ci  za  to  dziŸkujemy.  Modlimy  siŸ
teraz,  Œeby™  pozwoli  tym  ludziom  zobaczyø,  Œe  moŒemy  mieø
™wiadectwo, iŒ ten sam Jezus^ MoŒemy jutro ™wiadczyø o tym, Œe
Go widzieli™my. On by tutaj z nami dzi™ wieczorem w postaci Ducha
šwiŸtego.  My  Ciebie  miujemy,  Panie  Jezu.  Spraw,  by  to  wszyscy
ludzie  zobaczyli  i  uwierzyli.  Modlimy  siŸ,  Panie,  w  Imieniu  Jezusa.
Amen.

B d›cie teraz peni czci, poszanowania i respektu. OtóŒ, ta pani

stoj ca  tutaj  teraz  _  czy  jeste™my^?  Przypuszczam,  Œe  siŸ
wzajemnie nie znamy, pani _ czy tak, pani, stoj ca przede mn ? Ty
mnie nie znasz, ja ciebie nie znam, lecz^ Nie widziaa mnie nigdy
w swoim Œyciu. Dobrze. Czy jeste™cie teraz^? Czy ci gle wierzycie,
wszyscy?  ProszŸ,  b d›cie  peni  czci.  B d›cie  naprawdŸ  peni
poszanowania.  0JeŒeli  wierzysz,  wszystkie  rzeczy  s   moŒliwe”.
Amen.

Widziaem, Œe co™ siŸ stao. Zaczekam po prostu chwileczkŸ.

Dobrze. Patrz teraz w tym kierunku przez chwilŸ, siostro _ ty stoj ca
tutaj, ty na podium. Ja ciŸ nie znam, lecz Bóg zna ciŸ na pewno. Je™li
On oznajmi mi co™ o tobie, o czym wiesz, Œe ja^ JeŒeli ja nie wiem
o tobie niczego, jeste™ po prostu obc dla mnie. Lecz je™li On objawi
mi co™, o czym wiesz, czy tak jest czy nie jest, to moŒesz o tym
po™wiadczyø, czy to jest wa™ciwe, czy nie.

106

Lecz ty jeste™^ Jednym z twoich gównych kopotów, twoim

gównym kopotem jest nerwowy stan. Ty siŸ martwisz i to sprawio
ci dolegliwo™ci Œo dka. Masz dolegliwo™ci Œo dka i jeste™ nerwowa.
A twoja nerwowo™ø sprawia ci dolegliwo™ci Œo dka, powoduje to
nadkwa™no™ø na dnie Œo dka. Jest to wrzód w ukadzie trawiennym
wprost na dnie Œo dka. Tuszcz i inne rzeczy sprawiaj , Œe
wymiotujesz. I widzŸ, Œe siŸ odwracasz od wielu pokarmów na stole.
To jest dokadnie^

I wa™nie niedawno przeŒya™ wielki szok. Miaa™ wielki smutek.

Bya to ™mierø. By to twój maŒonek. On wa™nie niedawno zmar. I
to uczynio ciŸ nerwow . To jest prawd , czy tak? Ja wierzŸ, Œe
bŸdziesz teraz w porz dku. Id› i spoŒywaj swoj kolacjŸ. Jezus

NIE BÓJCIE SI£

Chrystus^ Czy wierzysz? Miej tylko wiarŸ w Boga. To siŸ zgadza.
Widzicie?

107

Teraz ta pani tutaj, czy popatrzysz w tym kierunku na chwilŸ?

Jeste™my sobie wzajemnie obcy. Nie znamy siŸ wzajemnie, lecz Jezus
Chrystus zna nas obydwoje. Zatem, je™li Pan Jezus objawi co™ _ jak
On powiedzia tej kobiecie: 0Ty miaa™ piŸciu mŸŒów” _ Œe ty jeste™,
Œe masz naro™l, wrzód, raka, Œe masz kopoty w domu, czy cokolwiek
to jest, to bŸdziesz wiedziaa, Œe to musiao przyj™ø od Boga,
nieprawdaŒ?

Widzicie, On tylko powiedzia tamtej kobiecie jedn rzecz, a cae

miasto pokutowao. A teraz On czyni tutaj wiŸcej, bo On powiedzia:
0Sprawy, które Ja czyniŸ, i wy czyniø bŸdziecie, i wiŸcej niŒ to czyniø
bŸdziecie”. Ja wiem, Œe Biblia króla Jakuba mówi 0wiŸksze”, lecz
Emphatic Diaglott mówi tutaj 0wiŸcej”. Nie mogliby™my czyniø
wiŸkszych. On zatrzyma Œywioy przyrody, wskrzesza z martwych.
Wy czynicie po prostu wiŸcej tych spraw. Rozumiecie? Ilo™ø zamiast
jako™ci.

108

Ty równieŒ cierpisz z powodu nerwowo™ci. Masz kobiece

dolegliwo™ci,  s   to  zaburzenia  kobiecych  organów.  Masz  równieŒ
dolegliwo™ci Œo dka, które ciŸ trapi . To siŸ zgadza. Czy wierzysz, Œe
On  moŒe  ciŸ  uzdrowiø?  Wierzysz,  Œe  On  to  uczyni?  Masz  kogo™  na
sercu, nieprawdaŒ? Twego mŸŒa. Nie ma go tutaj. Czy wierzysz, Œe ci
mogŸ powiedzieø, co^ JeŒeli Jezus objawi, co jest z twoim mŸŒem,
czy  bŸdziesz  wierzyø,  Œe  jestem  Jego  prorokiem,  wzglŸdnie  Jego
sug ?  On  jest  naprawdŸ  nerwowy  i  to  sprawio,  Œe  ma  kopoty  z
prostat .  To  jest  prawd ,  czy  nie?  Miej  wiarŸ;  nie  w tp;  wierz  po
prostu caym swoim sercem.

Tutaj, chwileczkŸ tylko. Co™ siŸ dzieje. Tak, tutaj to jest. Jest to

twoja  matka  i  ona  siedzi  tam  w  tyle  na  ko§cu  siedzenia.  Ona  ma
chorobŸ  Parkinsona.  Ty  siŸ  modlisz  o  ni .  Czy  to  prawda?  Pani
Harris, tak siŸ nazywasz, wierz caym swoim sercem, id› z powrotem,
wóŒ  swe  rŸce  na  twego  mŸŒa,  na  twoj   matkŸ  i  b d›cie  zdrowi  w
Imieniu Pana Jezusa Chrystusa. Miej wiarŸ w Boga.

109

Czy wierzycie Bogu? OtóŒ, ja my™lŸ, Œe powinni™my Go uwielbiaø

teraz.  Czy  tak  nie  my™licie?  Uwielbiajmy  Go  wiŸc  i  mówmy:
0DziŸkujŸ Ci, drogi Panie”. Niebia§ski Ojcze, jak my Ci dziŸkujemy
i  uwielbiamy  CiŸ.  Niech  bŸdzie  bogosawione  ™wiŸte  ImiŸ  Pana
Jezusa  Chrystusa.  Oddajemy  Ci  chwaŸ  i  cze™ø,  dziŸkczynienie,  i
uwielbiamy i wywyŒszamy CiŸ w Imieniu Jezusa. Amen.

Miejcie wiarŸ, nie w tpcie, wierzcie tylko, Œe to, co Bóg

powiedzia, jest prawd . To wa™nie musicie czyniø. B d›cie teraz
rzeczywi™cie peni czci i patrzcie siŸ w tym kierunku.

MÓWIONE S~OWO

110

Teraz jest tutaj mŸŒczyzna. Jeste™my sobie wzajemnie obcy, lecz

Jezus Chrystus zna nas obydwóch. Czy Mu wierzysz? Czy mi wierzysz
jako Jego sudze? Czy bŸdziesz wierzy? OtóŒ, kiedy Jezus spotka
czowieka, by to _ stwierdzamy, Œe On dokona na nim cudu, by to
Szymon, nieprawdaŒ? To by pierwszy czowiek, którego On spotka.
W porz dku. On powiedzia Szymonowi, jak siŸ nazywa. Teraz Pan
pomaga mi, abym wiedzia, co ci dolega, co jest^ Tak, widzŸ to
teraz. S to kopoty z kiszkami: okrŸŒnica. Jest to nadŸta okrŸŒnica.
Ty ani nie jeste™ st d. Przybye™ tutaj z zachodu, jeste™ z Kalifornii.

Kto™ jest z tob . On ma kartŸ modlitwy, abym siŸ za nim modli

dzisiaj wieczorem. On siedzi teraz tam w™ród suchaczy. Jest to twój
przyjaciel  i  on  cierpi  z  powodu  nerwowo™ci  _  jakby  nerwowe
zaamanie.  Czy  wierzysz,  Œe  on  zostanie  uzdrowiony?  Ja  równieŒ
wierzŸ.  Czy  wierzysz  teraz,  Œe  Jezus  moŒe  mi  powiedzieø,  jak  siŸ
nazywasz?  Pan  Hambrey.  Wracaj  wiŸc,  wóŒ  swoje  rŸce  na  twego
przyjaciela i wierz caym swoim sercem, i moŒecie obaj wracaø, i byø
zdrowi w Imieniu Pana Jezusa Chrystusa. Czy wierzycie? Módlcie siŸ
teraz. To mnie osabio i dalej osabia; módlcie siŸ.

111

Zaczniemy siŸ teraz modliø za chorych. Jak ci siŸ powodzi? Czy

mówisz  po  angielsku?  Tak,  mówisz.  Czy  wierzysz,  Œe  jestem  BoŒym
sug ?  To  wa™nie  powiedzia  mi  anio.  On  rzek:  0JeŒeli  pozyskasz
ludzi, aby ci wierzyli^” Nie wierzyø mi jako Jemu, lecz wierzyø, Œe
On posa mnie. Chodzi o twego maego chopca. To siŸ zgadza. Czy
wierzysz,  Œe  Bóg  moŒe  mi  powiedzieø,  co  mu  dolega?  Czy  temu
bŸdziesz wierzy?

On jest nerwowy. On siŸ czego™ zl k; pies go wystraszy. To siŸ

zgadza. On bŸdzie w porz dku. Zabierz go z powrotem i wierz caym
swoim sercem. On bŸdzie w porz dku, jest to tylko szok. Ja woŒŸ na
niego moje rŸce w Imieniu Jezusa ^?^ Nie bój siŸ, on siŸ z tego
wydostanie i bŸdzie w porz dku. Rozumiesz? B d› wdziŸczny.

112

Czy wierzysz caym swoim sercem? Amen. 0Je™li wierzysz^” Ta

pani,  siedz ca  tam,  rozmawiaj ca  z  inn   pani ,  która  ma  fistuŸ.
Przed  chwil   co™  stao  siŸ  z  tob ,  mianowicie  twoja  fistua  zostaa
uzdrowiona.  Amen.  Wierz  i  id›  do  domu  teraz,  i  b d›  zdrowa.  Czy
wierzysz?

Ty tam, w™ród suchaczy, czy wierzysz? Co my™lisz o tym _ ty,

który masz podniesion rŸkŸ, siedz cy wprost tam. Czy wierzysz, Œe
jestem  BoŒym  prorokiem?  WiŸc  ta  przepuklina  nie  bŸdzie  ciŸ  juŒ
trapia. Twoja Œona jest okropnie chora. Lekarze nawet nie wiedz ,
co  jej  dolega.  Tylko  wóŒ  na  ni   swoje  rŸce.  Wierz  caym  swoim
sercem.  On  wie,  co  jej  dolega.  Ona  odzyska  zdrowie,  jeŒeli  temu
bŸdziesz wierzy.

NIE BÓJCIE SI£

113

Czy wierzysz, Œe Bóg uzdrawia twoje dolegliwo™ci serca _ ty,

który tam stoisz? Id› zatem do domu i b d› zdrowy.

Zatem, czy to jest Jezus Chrystus w™ród nas? Co sobie o tym

my™lisz, moda damo, siedz ca tam i patrz ca siŸ prosto na mnie _
tam w drugim rzŸdzie? Ty masz kopoty z klatk piersiow . Czy
wierzysz, Œe Jezus Chrystus uzdrawia ciŸ? Powsta§ wiŸc na swoje
nogi i przyjmij to. Amen. Miej wiarŸ w Boga. Nie w tp.

Ta pani tam, patrz ca siŸ na drug stronŸ, miaa trochŸ ^?^

w czerwonym sweterku, siedz ca na^ Masz kopoty z fistu . Czy
wierzysz, Œe Pan Jezus uzdrawia ciŸ? Powsta§ tylko na swoje nogi i
przyjmij to, i b d› zdrowa. Amen. Tak wa™nie trzeba to czyniø.

Zatem, co ty o tym my™lisz, bracie, siedz cy tam? Czy wierzysz, Œe

jestem Jego prorokiem? Czy wierzysz, Œe Bóg moŒe mi powiedzieø o
twoich kopotach? Twoja alergia znika. Jezus Chrystus uzdrawia
ciŸ. Alleluja! Czy temu wierzysz caym swoim sercem? Amen.

114

OtóŒ, gdzie siŸ zatrzymali™my? Karta 15, czy to bya ona? Karta

modlitwy 15? Ilu z was tutaj ma jeszcze karty modlitwy? Pozb d›my
siŸ  tych  kart  modlitwy.  Ustawcie  siŸ  do  kolejki  tutaj  z  boku.
Pozwólcie,  Œe  wam  pokaŒŸ^  Pozwólcie  tylko,  Œe  wam  pokaŒŸ,  iŒ
uzdrowienie  nie  naleŒy  tylko  do  jednego  czowieka.  Pozwólcie,  Œe
wam pokaŒŸ, co Bóg moŒe uczyniø przez Jego pokornych sug tutaj.
Chod›cie  tu,  bracia,  teraz.  Chciabym  wiedzieø,  czy  wy,  bracia,
podeszliby™cie  wprost  tutaj,  by  stan ø  bezpo™rednio  tutaj  razem  ze
mn .  Wsta§cie,  przyjd›cie  prosto  na  podium  _  podejd›cie  tu  na
chwilŸ. Tak, w porz dku.

BŸdziemy siŸ modliø za nich wprost tutaj. PragnŸ, Œeby ludzie

zobaczyli, iŒ Bóg posuguje siŸ Swoimi sugami. Chod›cie, chod›cie.
Wy _ kaznodzieje, chod›cie tutaj na dó. Ja bŸdŸ tutaj na dole razem
z wami. Rozumiecie? PokaŒŸ wam, Œe Bóg uzdrawia chorych przez
waszych pastorów. Bez wzglŸdu na to, w jaki sposób chcecie. Amen.
To siŸ zgadza.

115

Wy wszyscy, którzy macie karty modlitwy, podejd›cie tutaj. Nie

w tpcie  w  to.  Wierzcie  temu.  Czy  wierzycie  teraz  caym  swoim
sercem? NuŒe, pastorzy, niektórzy z was tam na dole, chcŸ was tutaj
_  kaŒdego  z  was.  Kiedy  siŸ  bŸdŸ  modli,  pragnŸ,  Œeby™cie  wszyscy
przyszli tutaj na dó, i dotknijcie swoj rŸk na pewno kaŒdego w tej
kolejce. Rozumiecie? Ja nie mogŸ doj™ø do kaŒdego poszczególnego,
lecz  wy  moŒecie.  To  jest  wa™ciwe.  Zejd›cie  tam,  wejd›cie  wprost
miŸdzy nich.

A wy wszyscy w audytorium wierzcie teraz. Dojdziemy do was za

chwilŸ. Wierzcie razem z nami teraz. KaŒdy z was tutaj, pamiŸtajcie,
Jezus Chrystus zna was. On wie dokadnie, o czym my™licie. Wy to

MÓWIONE S~OWO

wiecie. Nie ma tutaj ani jednego, któremu by On tego nie powiedzia
teraz. Czy to widzicie? Zatem On jest tutaj. To jest On. To nie jestem
ja. Ja jestem waszym bratem. Wierzcie teraz, kiedy siŸ bŸdŸ modli.
BŸdŸ siŸ modli o was i o tych pastorów.

Rozumiecie, nie chcŸ odjeŒdŒaø z tego miasta, a ludzie powiedz :

0OtóŒ,  ewangelista  by  tutaj.  On  uczyni  to”.  PragnŸ,  aby™cie
wiedzieli,  Œe  wasz  pastor  ma  ten  sam  autorytet.  On  moŒe  nie
otrzymuje wizji. One moŒe przychodz do jednego w generacji. Lecz
on  ma  ten  sam  autorytet  od  Boga,  by  woŒyø  rŸce  na  ciebie.  Jest  to
dokadnie to samo.

116

Módlmy siŸ teraz wszyscy. Miejcie pochylone wasze gowy. A

kaŒdy z was kiedy odczuje, Œe dotknŸa go rŸka pastora, pamiŸtajcie,
upu™øcie swoj kartŸ modlitwy, podnie™cie do góry swoje rŸce i
dziŸkujcie Bogu za wasze uzdrowienie, i odejd›cie z powrotem do
tyu, a zobaczycie, co siŸ bŸdzie dziaø.

Nasz Niebia§ski Ojcze, jeste™my zgromadzeni teraz tutaj w™ród

tego  ludu  w  Obecno™ci  Wszechmog cego  Boga.  O,  wielki,  wieczny
Jahwe,  który  zrodzie™  Jezusa  Chrystusa,  Twego  Syna,  modlŸ  siŸ
teraz,  kiedy  ci  kaznodzieje,  te  rŸce  BoŒe^  Kiedy  wkadam  moje
rŸce na nasz siostrŸ tutaj, modlŸ siŸ, aby™cie siŸ spotkali z Panem,
kaŒdy z was, przez moc Jezusa Chrystusa. Zst p na to audytorium w
tej chwili, kiedy ci pastorzy dotykaj tych ludzi. I niech kaŒdy z nich
zostanie uzdrowiony w Imieniu Jezusa Chrystusa.

Szatanie, ty stracie™ zwyciŸstwo. Jezus Chrystus jest obecny, by

nama™ciø  te  chusteczki,  by  uzdrowiø  chorych,  by  wykonywaø  to
dzieo, które On obieca czyniø. A my, jako Jego ko™ció, wyzywamy
ciŸ nasz wasn wiar w Jego zmartwychwstanie, w Jego Obecno™ci
dziaaj cej  duchowo  poprzez  Jego  Ko™ció  teraz  po  dwu  tysi cach
lat.  Wyjd›  z  tych  ludzi.  W  Imieniu  Jezusa  Chrystusa,  zostaw  ich  w
spokoju. Wyjd› w Imieniu Jezusa Chrystusa.

117

Teraz, kiedy oni wkadaj rŸce na chorych, jeŒeli jest tutaj

grzesznik  albo  kto™,  kto  pragnie  zostaø  zbawiony  i  pragnie  teraz
podej™ø  do  otarza,  niech  powstanie  i  wyst pi  teraz  do  przodu.  My
jeste™my tutaj, by usugiwaø. Czy osobi™ci pracownicy przyjd razem
z  nimi?  Wsta§cie  i  przyjd›cie.  KaŒdy,  kto  pragnie  przyj™ø  tutaj  na
podium  po  modlitwŸ,  niech  przyjdzie  w  tej  chwili.  Czy  masz  kartŸ
modlitwy, czy nie, jeste™ mile widziany, Œeby™ przyszed tutaj w tej
chwili,  i  pozwoli  woŒyø  rŸce  na  siebie.  Przyjd›  teraz,  kiedy
czekamy.

JeŒeli kto™ z was jest w potrzebie, potrzebuje Ducha šwiŸtego,

trzeba mu zbawienia, czy potrzebuje Boskiego uzdrowienia, my
jeste™my tutaj jako kaznodzieje Chrystusa, by wam suŒyø w tej

NIE BÓJCIE SI£

mierze, Œe woŒymy na was rŸce i zobaczymy was napenionych
Duchem šwiŸtym.

KaŒdy, kto pragn by mieø tego Jezusa, który zna tajemnice

waszego serca^ Wy, którzy Go jeszcze nie znacie, a odczuwacie to
dziwne,  sabe  uczucie  wokó  swego  serca^  Ja  wiem,  Œe  jeste™cie
tutaj.  Duch  šwiŸty  mówi  mi  tak.  Podejd›cie  tutaj  teraz.  Chod›cie
tutaj.  JeŒeli  powstaniecie  z  waszego  krzesa  i  podejdziecie  w  tym
kierunku^  Wy  mówicie:  0Panie  Jezu,  ja  przychodzŸ,  poniewaŒ
potrzebujŸ Ciebie. I ja przychodzŸ, by CiŸ przyj ø”.

Bóg speni wam wasz pro™bŸ, jeŒeli nie bŸdziecie w tpiø, ale

wierzyø  caym  swoim  sercem,  Œe  te  rzeczy,  które  widzicie  w  tej
chwili, s dzieami Jezusa Chrystusa. JeŒeli jeste™ metodyst , chod›.
Je™li  jeste™  baptyst ,  nazarejczykiem,  pielgrzymem  ™wi tobliwo™ci,
rzymskim  katolikiem,  ortodoksyjnym  9ydem,  wzglŸdnie  wstrŸtnym
grzesznikiem, ateist , nie dbam o to, kim jeste™. Podejd› tutaj i wierz
Bogu,  a  zobaczysz,  co  siŸ  dzieje  w  tej  chwili.  Chod›.  PragnŸ  was
zobaczyø zgromadzonych tutaj.

118

Ja wierzŸ Duchowi šwiŸtemu w tej wielkiej, krytycznej chwili,

kiedy  jest  juŒ  pó›na  godzina,  kiedy  nasz  czas  juŒ  upyn ,  pomimo
tego  wierzŸ,  Œe  Bóg  w  tej  chwili  zaspokoi  wasz   pro™bŸ,  je™li  Mu
tylko  bŸdziecie  wierzyø.  Widzieli™cie,  jak  On  dziaa.  Na  pewno,  ja
wam mówiŸ prawdŸ. Wy mi teraz z pewno™ci uwierzycie.

KaŒdy z was tutaj teraz, kto ma pro™bŸ do Boga, chod› i sta§

tutaj, albo sta§ tam z boku. Kto™ powstanie na swoje nogi i bŸdzie
™wiadkiem. Powiedz: 0Ja jestem ™wiadkiem Pana, Œe co™ siŸ dzieje”.
Wsta§ tam, gdzie jeste™. Powsta§ w tej chwili, jeŒeli potrzebujesz
Boga. To siŸ zgadza. JeŒeli nie moŒesz powstaø^ To jest wa™ciwe
_ 0Ja potrzebujŸ Ciebie, Chrystusie”.

ProszŸ, wierzcie mi teraz. Czy wierzycie, Œe to jest Bóg, mówi cy

do mnie? Je™li wierzycie, to podnie™cie wasze rŸce na znak, Œe
wierzycie. DziŸkujŸ wam. Teraz, dlatego, Œe wierzycie^ JeŒeli wam
mówiem prawdŸ, Bóg po™wiadczy, Œe wam powiedziaem prawdŸ.
Bóg jest tutaj po™wiadczaj c, Œe wam powiedziaem prawdŸ. Zatem,
ja wam teraz mówiŸ prawdŸ.

JeŒeli podniesiecie wzrok ku Bogu i we wierze powiecie: 0Panie

Jezu”  _  jeŒeli  jeste™  grzesznikiem,  powiedz:  0Ja  wyznajŸ  mój
grzech”.  Je™li  pragniesz  Ducha  šwiŸtego,  powiedz:  0Panie,  ja
potrzebujŸ  Twoich  bogosawie§stw,  by  mi  udzieliy  šwiato™ci.  Ja
pragnŸ Ducha šwiŸtego”. Je™li jeste™ chory, powiedz: 0Ja potrzebujŸ
uzdrowienia, Panie. I ja go teraz oczekujŸ od Ciebie. Ja temu wierzŸ”.
JeŒeli temu bŸdziesz wierzyø, otrzymasz to.

119

Podnie™my teraz nasze rŸce, kaŒdy w swój wasny sposób. Musi to

MÓWIONE S~OWO

byø twoje wyznanie. I ja siŸ bŸdŸ modli za was tutaj. Wierzcie temu
teraz  i  módlcie  siŸ.  Ja  siŸ  bŸdŸ  modli  za  was,  a  wy  módlcie  siŸ  za
samych  siebie,  po  prostu  siŸ  módlcie.  Wyznawajcie  swoje  wasne
winy.  Wyznawajcie  wasze  sabo™ci.  Dajcie  obietnicŸ  Bogu,  Œe  juŒ
wiŸcej nie jeste™cie sabi, Œe jeste™cie mocni. Nie jeste™cie tchórzami.
Nie bŸdziecie juŒ chorzy. Nie bŸdziecie juŒ wiŸcej suŒyø grzechowi.
BŸdziecie  suŒyø  Bogu.  Zróbcie  swoje  wyznanie  i  wierzcie  w  to.
Chodzi  tu  o  wasz   duszŸ.  To  jest  wasz   odpowiedzialno™ci .  To  siŸ
zgadza.

Kto™ zacz teraz paaø. Tak wa™nie trzeba to czyniø. Tylko temu

wierzcie.

Panie Jezu, w tej pó›nej godzinie tutaj, w tej krytycznej chwili,

ostatni  dzie§  ™wiŸta  jest  tutaj,  ostatni  raz,  ostatnia  sposobno™ø.  Ci
ludzie s w potrzebie. Niech Duch šwiŸty przypadnie, Panie. Niechaj
ludzie  odczuj   i  wiedz ,  Œe  to  jest  Bóg,  Chrystus  w  ich  Œyciu,
próbuj cy  wej™ø  do  nich  razem  ze  Swoj   moc .  Spenij  im  ich
wielkie, gŸbokie pragnienia ich serc. Daruj tego, Panie. Napenij ich
Duchem šwiŸtym, uzdrów chorych; we› chwaŸ dla Twego Imienia.

Zatem, szatanie, przegrae™ bitwŸ! Ty przegrae™ to naboŒe§stwo

_ stracie™ zwyciŸstwo. Ja Œ dam zwyciŸstwa w Imieniu Jezusa
Chrystusa dla kaŒdej osoby tutaj. Odejd› st d, szatanie. Nie moŒesz
ich juŒ duŒej trzymaø. Ja ich Œ dam jako zdobycze dla Pana Jezusa
Chrystusa.

NIE BÓJCIE SI£