1

Poradnik Młodego

Poradnik Młodego

Poradnik Młodego

Poradnik Młodego

Przedsiębiorcy

Przedsiębiorcy

Przedsiębiorcy

Przedsiębiorcy

- czyli jak rozpocząć własną działalność –

Kwiecień 2009

Publikacja współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

2

Coraz więcej osób zdaje się dochodzić do wniosku, że prowadzenia własnej

działalności gospodarczej jest atrakcyjniejszą formą realizacji własnej kariery zawodowej i
ż

yciowej niż zatrudnienie na etacie.

Tendencje rosnącej przedsiębiorczości potwierdzają statystyki GUS, odnotowując z

roku na rok wzrastającą liczbę zakładanych firm. Największą grupę spośród nowo
zakładanych działalności stanowią firmy prowadzone w ramach jednoosobowej działalności
gospodarczej i na tej właśnie skupimy się w niniejszym poradniku.

Szeroka promocja postaw przedsiębiorczych, a także możliwość pozyskania

bezzwrotnych dotacji z Funduszu Pracy oraz środków Europejskiego Funduszu Społecznego,
sprawia, że apetyt Polaków na własną firmę wciąż rośnie. Jak więc przejść od pomysłu do
biznesu? Zarejestrowanie działalności gospodarczej nie jest procesem skomplikowanym.
Trzeba jednak pamiętać, że prowadzenie firmy to duże wyzwanie niosące ze sobą ryzyko oraz
wymagające dużego osobistego zaangażowania. Prowadzenie własnego biznesu to
długotrwały proces wymagający jasno określonego celu, do którego należy konsekwentnie
dążyć i nie zrażać się pojawiającymi się trudnościami. Przed podjęciem decyzji o założeniu
działalności gospodarczej należy dokładnie przemyśleć swój pomysł, dokonać analizy rynku,
zdolności finansowych, a także zastanowić się czy mamy wystarczająco dużo siły i
determinacji aby samodzielnie podejmować decyzje związane z prowadzeniem własnej firmy.

1.

Kim jest przedsiębiorca

Podstawowym aktem prawnym regulującym sferę działalności gospodarczej w Polsce

jest ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz.
1807).

Zgodnie z zapisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej działalnością

gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz
poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa
wykonywana we własnym imieniu, bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i
ciągły. Przedsiębiorcami, co do zasady zostają osoby fizyczne pełnoletnie, które nie zostały
ograniczone w swojej zdolności do czynności prawnych.

Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej dokonuje klasyfikacji małych i

ś

rednich przedsiębiorców ze względu na kryteria ilościowe, zgodnie z którymi:

• Za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch

ostatnich lat obrotowych:

− zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
− osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji

finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro lub sumy
aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły
równowartości w złotych 2 milionów euro.

• Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z

dwóch ostatnich lat obrotowych:

− zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz
− osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji

finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro lub sumy
aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły
równowartości w złotych 10 milionów euro.

• Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z

dwóch ostatnich lat obrotowych:

− zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz

3

− osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji

finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro lub sumy
aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły
równowartości w złotych 50 milionów euro.

Podmioty gospodarcze prowadzące działalność można podzielić na trzy podstawowe grupy:

− osoby fizyczne (indywidualni przedsiębiorcy oraz wspólnicy spółek cywilnych)
− osoby prawne (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne, inne podmioty

mające osobowość prawną)

− jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (spółki jawne, partnerskie,

komandytowe, komandytowo-akcyjne).

Indywidualna działalność gospodarcza - jest najprostszą formą prowadzenia działalności w
Polsce. Podstawę prawną tworzenia i funkcjonowania przedsiębiorstw indywidualnych,
stanowi ustawa o swobodzie działalności gospodarczej oraz przepisy kodeksu cywilnego
(poza częścią dotyczącą spółek). Jest to forma charakterystyczna głównie dla niewielkich
przedsięwzięć. Jednoosobową działalność wykonuje się pod własnym nazwiskiem i na
własny rachunek, zawsze jednoosobowo. Taka forma działalności umożliwia przedsiębiorcy
samodzielnie podejmowanie decyzji i zarządzanie firmą, dzięki czemu może on elastycznie
dostosowywać swoją działalność do potrzeb rynku. Dobrze sprawdza się u osób, które nie
lubią podporządkowywać się innym, są skuteczne w działaniu, mają dobre pomysły i środki
finansowe potrzebne do prowadzenia firmy. W ramach takiej działalności istnieje możliwość
współdziałania w firmie osób spokrewnionych z właścicielem (małżonek, dziecko własne,
dziecko drugiego małżonka, dziecko przysposobione, rodzic, macocha i ojczym oraz osoba
przysposabiająca) i jednocześnie pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie
domowym, w charakterze osób współpracujących.

2.

Cechy przedsiębiorcy

Nie wszyscy nadają się do prowadzenia swojej firmy. Szczególnie nie powinny się do

tego zabierać osoby, które nie lubią zmian czy konieczności ciągłego podejmowania decyzji
(niejednokrotnie w sytuacji napięcia i w obliczu ryzyka). Własnej działalności gospodarczej
nie powinni uruchamiać także ci, którzy komfortowo czują się jedynie wtedy, gdy pracują
„odtąd-dotąd”, wykonują swój kawałek roboty, na której doskonale się znają, a reszta ich
przerasta. Takim osobom często niknie sprzed oczu widok całości przedsięwzięcia, brakuje
im wizji, gubią się w formalnoprawnych zobowiązaniach. Źle się czują jako osoby wydające i
egzekwujące polecenia.

Własna firma to doskonałe rozwiązanie dla osób, które są zdyscyplinowane,

przedsiębiorcze, ambitne i wiedzą, czego chcą, oraz potrafią konsekwentnie dążyć do celu.
Chce im się pracować, rozwijać i osiągać sukcesy. Najlepiej, gdy mają przy tym sporo
samozaparcia i optymizmu.

Przedsiębiorczość nieodłącznie związana jest z ryzykiem. Prowadząc firmę,

przedsiębiorca niemal codziennie musi dokonywać analizy jej sytuacji i podejmować decyzje
obciążone ryzykiem. Dobrze więc, aby był odważnym, postępowo myślącym człowiekiem,
traktującym sytuacje ryzykowne jako szansę na sukces i rozwój. Powinna go jednak
cechować umiarkowana, wyważona skłonność do podejmowania skalkulowanego ryzyka, nie
zaś brawura, czy tendencja do nierealistycznego optymizmu. Ale jednocześnie nie może mieć
skłonności do ciągłej asekuracji i unikania sytuacji obciążonych ryzykiem. Niezwykle ważne
jest, aby był to człowiek kreatywny i pomysłowy, otwarty na nowe doświadczenia, mający
umiejętność logicznego myślenia i planowania oraz przewidywania następstw swoich działań.

4

Im przedsiębiorca chce w przyszłości więcej zarobić, tym zwykle ryzyko, które musi ponieść,
jest większe. Niezwykle istotnymi cechami charakteryzującymi właściciela firmy, są również
wytrwałość i cierpliwość. Dobry przedsiębiorca nie kończy działalności, gdy tylko pojawiają
się pierwsze kłopoty, ponieważ wie, że do osiągnięcia sukcesu, potrzebny jest czas i ciężka
praca. Bardzo ważna jest więc zdolność do odraczania nagrody w czasie. Ktoś, kto oczekuje
szybkich rezultatów, nie umie czerpać satysfakcji z samego dążenia do osiągnięcia celu, ten
prawdopodobnie szybko wycofa się z wcześniejszych zamierzeń, kiedy tylko nie będzie
widział efektów lub kiedy pojawią się pierwsze przeciwności. Zdecydowanie i konsekwencja
w realizacji obranej strategii, jest gwarantem osiągnięcia sukcesu. Nie można jednak
zapominać o elastyczności i umiejętności dostosowywania się do nowych warunków oraz
odpowiedniego reagowania na zachodzące zmiany.

Wszystkie powyżej wymienione cechy są niewątpliwie bardzo pomocne w

prowadzeniu działalności. Niezależnie jednak od tego, czy się je posiada, równie ważne jest,
aby znać się na tym, co zamierza się wykonywać w ramach swojej działalności i być w tym
dobrym Ważne jest także, aby lubić to, co będzie się wykonywało w ramach prowadzonej
firmy, ponieważ jeżeli oddajemy się zadaniu z pasją, istnieje duże prawdopodobieństwo, że
będzie ono wykonywane dobrze, co z kolei zwiększa szanse na osiągnięcie sukcesu.

Predyspozycje osobowościowe, choć ważne, nie gwarantują jednak, że człowiek

idealnie sprawdzi się jako samodzielny przedsiębiorca. Z kolei brak pewnych cech
osobowościowych nie przekreśla szans, na bycie skutecznym przedsiębiorcą. Wiele
umiejętności można posiąść poprzez naukę, pracę, praktykę zawodową. Ale jest też szereg
uwarunkowań zewnętrznych, które mogą pomóc lub utrudnić, czy wręcz uniemożliwić
prowadzenie działalności. Zaliczyć można do nich np. sytuację gospodarczą w kraju,
obowiązujące przepisy, posiadane środki finansowe, ale także znajomości czy zwyczajny łut
szczęścia, zbieg okoliczności, czyli znalezienie się we właściwym miejscu o właściwym
czasie, gdzie pojawiła się szansa na zrobienie interesu.

3.

Pomysł na biznes

Osób, które mają świetne pomysły na uruchomienie dochodowego interesu, jest

więcej, niż mogłoby się wydawać. Co więcej, istnieje wiele stron internetowych, na których
można znaleźć gotowe pomysły na biznes - doskonale opisane, do wykorzystania od zaraz.
Wystarczy je wcielić w życie i zacząć zarabiać. Tymczasem najczęściej na pomysłach się
kończy dlatego warto zapamiętać: BIZNES SIĘ ROBI, A NIE TYLKO O NIM MYŚLI! Kto
nie ryzykuje, ten nie zyskuje. Oczywiście nie należy działać pochopnie i ryzykować tam,
gdzie jest to zbędne. Często jednak sztuka polega na łapaniu okazji w mig, wychwytywaniu
tej jedynej szansy, chwili, okazji - bo więcej może się nie zdarzyć. Doskonałe pomysły leżące
w szufladzie, choćby były nie wiem jak świetne, pozostaną jedynie pomysłami.

Pomysł na firmę może być oparty na własnym potencjale tj. posiadanym

wykształceniu, umiejętnościach, wykonywanym zawodzie, doświadczeniu zawodowym
wyniesionym z poprzednich miejsc pracy, pasji, czy ulubionych czynnościach. Po
przeanalizowaniu posiadanych zasobów, należy zastanowić się gdzie i w jaki sposób znaleźć
klientów na daną usługę lub produkt, który chce się zaoferować. Poszukując pomysłu warto
wziąć również pod uwagę posiadane zasoby materialne. Może się zdarzyć, że osoba jest
właścicielem jakichś pomieszczeń, obiektów, wyposażenia czy maszyn, które można byłoby
wykorzystać do prowadzenia działalności gospodarczej. Innym sposobem jest poszukiwanie
niszy rynkowej. W tym celu należy dokładnie przeanalizować i zdiagnozować, jakie
niezaspokojone potrzeby pojawiają się na danym rynku oraz jakie są możliwości ich
realizacji. Trzeba zastanowić się, czy pozyska się stałych nabywców i czy znajdzie się ich na
tyle dużo, że firma będzie miała szanse nie tylko przetrwać, ale także się rozwijać.

5

4.

Biznes plan

Aby świetny pomysł na biznes przekształcić w faktycznie działającą, prężną firmę,

trzeba od czegoś zacząć. Proponujemy, by pierwszym krokiem było opracowanie
biznesplanu.

Biznes plan pozwala opisać swój pomysł, ujawnia jego słabe i mocne strony, sprawdza

jego realność, pozwala także zorientować się gdzie jesteś, dokąd zmierzasz, jak tam masz
dotrzeć i osiągnąć wyznaczony sobie cel. Biznes plan jest również sposobem prezentacji
swojego pomysłu na biznes i przekonania inwestorów o zasadności zainwestowania w niego
kapitałów. Żaden bank ani inna poważna instytucja finansowa nie udzielą pożyczki lub
kredytu bez konkretnego planu działania i jego kosztów. Dlatego przy pisaniu biznes planu
warto skorzystać z pomocy wyspecjalizowanych w tym zakresie instytucji.

Dobry biznes plan charakteryzuje się tym, że posiada:

− mało liczb - rzeczywistość jest nieprzewidywalna dlatego nie warto opisywać jej liczbowo

miesiąc po miesiącu; wystarczy stworzyć model pokazujący, że jesteś świadomy
podstawowych zależności ekonomicznych dotyczących Twojego biznesu

− dużo informacji o sobie czyli o ludziach tworzących ten biznes - musisz udowodnić,

ż

e jesteście kompetentni i możecie zatrudnić kompetentnych pracowników

− świadomość środowiska w jakim firma będzie funkcjonować i związanych z nim szans,

zagrożeń i ryzyka.

Biznes plan powinien zawierać :

− Streszczenie przedsięwzięcia - dane o przedsiębiorstwie (nazwa, adres, telefon, REGON,

rodzaj działalności) historia przedsiębiorstwa (forma prawna, kapitał założycielski, data
rozpoczęcia działalności, krótki jej opis, dotychczasowe osiągnięcia) informacje
o właścicielach firmy (co umieją założyciele, jakie jest ich wykształcenie, doświadczenie
zawodowe także we wspólnym prowadzeniu interesów, czy mają doświadczenie w
prowadzeniu podobnych przedsięwzięć).

− Opis przedsięwzięcia - czego dotyczy obecny stan zaawansowania organizacyjnego

i inwestycyjnego obecna i przewidywana struktura zatrudnienia Dane dotyczące
produktów i usług: krótki opis produktu lub usługi (główne cechy i zalety, co je różni
od oferowanych przez konkurencję) kim są Twoi konkurenci, ich główne atuty i słabości
ź

ródła finansowania: samofinansowanie, zapotrzebowanie na kapitał zewnętrzny

− Ocenę rynku - główni odbiorcy produktu (w %), formy rozliczeń główni dostawcy

surowców i towarów (lokalizacje i skale dostaw, formy rozliczeń) posiadane umowy
z dostawcami, odbiorcami, zamówienia, listy intencyjne przewidywana skala rynku,
tendencje jego rozwoju podstawowe elementy marketingu stosowane przez
przedsiębiorstwo.

− Dane dotyczące kredytu i sposoby jego wykorzystania - wysokość kredytu, okres jego

spłaty, forma (gotówka, bezgotówkowo) proponowany rodzaj spłaty, karencja dokładne
przeznaczenie kredytu, termin rozpoczęcia działalności od chwili wykorzystania kredytu
formy zabezpieczenia aktualne zadłużenie w innych bankach i instytucjach.

1

1

http://www.wup.zgora.pl/PL/183/38/BIZNES_PLAN/

6

5.

Rejestracja działalności gospodarczej

Po określeniu celów i realnym spojrzeniu na przyszłość planowanej działalności, czas

dowiedzieć się jak zarejestrować firmę. Z dniem 1 kwietnia 2009 r weszły w życie przepisy
znowelizowanej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wprowadzające znaczne
uproszczenia w zakładaniu firm, czyli tzw. zasadę jednego okienka. Do tej pory osoba
rejestrująca działalność gospodarczą musiała złożyć cztery wnioski:

− w urzędzie gminy (lub miasta) - wniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej,
− w urzędzie statystycznym – wniosek o wpis do krajowego rejestru urzędowego

podmiotów gospodarki narodowej

− w urzędzie skarbowym – zgłoszenie identyfikacyjne lub aktualizacyjne Numeru

Identyfikacji Podatkowej

− w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych – wnioski rejestracji do ubezpieczenia

Obecnie przyszły przedsiębiorca złoży tylko jeden formularz w urzędzie gminy lub miasta.
Złożony wniosek o wpis do ewidencji będzie jednocześnie wnioskiem o wpis do krajowego
rejestru

urzędowego

podmiotów

gospodarki

narodowej

(REGON),

zgłoszeniem

identyfikacyjnym albo aktualizacyjnym na potrzeby numeru NIP, a także zgłoszeniem
płatnika składek albo jego zmiany dla potrzeb ubezpieczeń społecznych. Pozostałe
formalności, a więc powiadomienie urzędu skarbowego, GUS i ZUS stanie się obowiązkiem
urzędników gminnych. Zintegrowany wniosek o rejestrację firmy będzie można złożyć w
następujący sposób:

− osobiście w formie papierowej w urzędzie gminy lub miasta
− listem poleconym wraz z notarialnie potwierdzonym podpisem
− w formie elektronicznej z bezpiecznym podpisem kwalifikowanym
− w formie elektronicznej bez bezpiecznego podpisu.

Przedsiębiorcy, którzy zdecydują się złożyć wniosek za pośrednictwem Internetu a nie
posiadający bezpiecznego podpisu oraz osoby przesyłające wniosek listem poleconym bez
notarialnego potwierdzenia podpisu będą wezwane przez urząd gminy lub miasta w celu
sprawdzenia autentyczności danych zawartych w przesłanym wniosku. Osoby korzystające z
pozostałych form nie będą musiały zgłaszać się do odpowiednich urzędów.

Wniosek składa się z kilku części. Do części EDG-1 dołącza się zawsze wypełnioną

część EDG-RB, która zawiera informację o posiadanych przez przedsiębiorcę rachunkach
bankowych. Natomiast części EDG-RD oraz EDG-MW wypełnia się po to, aby określić
rodzaj wykonywanej działalności gospodarczej oraz wskazać dodatkowe miejsca jej
wykonywania.

Złożenie wniosku oraz wydanie zaświadczenia o wpisie nie podlega żadnym opłatom.

Przedsiębiorca rozpocznie działalność już w dniu złożenia wniosku o wpis do ewidencji
działalności gospodarczej (chyba że we wniosku wskaże inną datę). Takie rozwiązanie
oznacza, że przedsiębiorca nie będzie musiał czekać na rozstrzygnięcie organów administracji
co do jego wniosku. Przeszkodą w podjęciu działalności nie będzie także ewentualna
konieczność uzupełniania wniosku. Zasada ta nie będzie dotyczyć działalności podlegającej
koncesjonowaniu czy też objętej zezwoleniem Jest to pierwszy etap upraszczania procedur
biurokratycznych dla przedsiębiorców, który wprowadziła ustawa z 19 grudnia 2008 r. o
zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (nowelizacja ustawy o swobodzie
działalności gospodarczej).Drugi etap reformy polegającej na uproszczeniu zasad rejestracji
działalności gospodarczej rozpocznie się 1 lipca 2011 r. wraz z uruchomieniem Centralnej
Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), dzięki której przedsiębiorcy
będą mogli rejestrować firmy przez Internet. Tym samym zostanie wprowadzona instytucja
tzw. zero okienka.

7

Zgłoszenie do ZUS

Niezależnie od wypełnienia zintegrowanego wniosku przedsiębiorca będzie musiał

dokonać zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i/lub ubezpieczenia zdrowotnego, składając
formularz ZUS ZUA lub ZUS ZZA, który może zostać przekazany do ZUS w formie
elektronicznej (opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy
pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu) lub papierowej (bezpośrednio w terenowej
jednostce organizacyjnej ZUS lub za pośrednictwem poczty).

W przypadku, gdy prowadzenie firmy jest jedyną formą aktywności zawodowej

przedsiębiorcy, podlega on obowiązkowi ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego,
dodatkowo wypełnia formularz ZUS ZUA (zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych i
zdrowotnego). Natomiast w sytuacji gdy oprócz prowadzenia firmy, osoba pracuje na umowę
o pracę i osiąga z tego tytułu dochód powyżej minimalnego wynagrodzenia, podlega
wyłącznie obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu i zamiast druku ZUS ZUA
wypełnia druk ZUS ZZA (zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego). Jeżeli w firmie
zatrudnieni są pracownicy, każdego z osobna należy zgłosić do ZUS na formularzu ZUS ZUA

Osoby rozpoczynające prowadzenie własnej działalności gospodarczej mogą skorzystać z

dwuletniej ulgi w opłacaniu składek do ZUS. Wprowadzenie ulgi od sierpnia 2005 r.
umożliwiło opłacania prawie trzykrotnie niższych składek do ZUS przez pierwsze dwa lata
prowadzenie działalności.

Wybór formy opodatkowania

Niezależnie od złożenia zintegrowanego wniosku w jednym okienku, każdy kto

rozpoczyna działalność gospodarczą musi odwiedzić urząd skarbowy, by określić formę
opodatkowania. Rozważając wybór formy opodatkowania można wziąć pod uwagę
następujące czynniki:

− poziom planowanych przychodów oraz kosztów - przy niskich kosztach i wysokich

przychodach najkorzystniej wypadają uproszczone formy opodatkowania (ryczałt i karta).

− poziom dochodu - przy wysokich dochodach lepiej wybrać podatek liniowy zamiast

opodatkowania wg skali podatkowej

− obowiązki ewidencyjne - dla części podatników obowiązki ewidencyjne są bardzo

kłopotliwe. Skorzystanie z uproszczonych form opodatkowania uwalnia podatników z
konieczności prowadzenia ksiąg i ewidencji podatkowych.

Podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu z działalności gospodarczej może

być płacony:

− według skali podatkowej – w zależności od wysokości dochodu jest on objęty stawką 18 i

32 proc. (są to tzw. zasady ogólne),

− według 19 proc. jednolitej stawki – bez względu na wysokość dochodu (tzw. podatek

liniowy),

− w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
− w formie karty podatkowej.

Podatek według skali

To podstawowa forma opodatkowania, dostępna dla każdego przedsiębiorcy – bez względu
na rodzaj działalności, rozmiar i formę prawną (czy jest prowadzona indywidualnie, w spółce
cywilnej, czy osobowej spółce handlowej – jawnej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej).
Wybierając taki sposób rozliczenia, mamy możliwość uwzględnienia kosztów związanych z
działalnością, skorzystania z wszelkich dostępnych preferencji i ulg podatkowych – w tym
wspólnego rozliczenia z małżonkiem czy na zasadach przewidzianych dla osób samotnie
wychowujących dzieci. Ale jeśli nasze dochody przekroczą drugi próg podatkowy (85528 zł),

8

zapłacimy od nich nie 18, ale 32 proc. podatku. Jest płatny zaliczkowo wedle wyboru – co
miesiąc lub co kwartał. Można też skorzystać z uproszczonych zaliczek płatnych w stałej
wysokości.

Podatek liniowy

Jest dostępny także bez względu na rodzaj i rozmiar działalności. Jedyne ograniczenie
dotyczy osób świadczących usługi na rzecz byłych pracodawców. Podstawową zaletą tej
formy rozliczenia jest niska 19-proc. stawka stosowana do wszystkich dochodów z
działalności gospodarczej – bez względu na ich wielkość. Ceną za to jest brak możliwości
skorzystania z większości ulg i preferencji podatkowych. Poza tym podatek płacimy od
pierwszej zarobionej złotówki (nie przysługuje tzw. kwota wolna wynosząca w 2009 r. 3.091
zł), co miesiąc lub co kwartał (również można wybrać uproszczenie polegające na wpłacaniu
zaliczek w stałej wysokości).

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Jest zarezerwowany wyłącznie dla prowadzących działalność samodzielnie, w spółce
cywilnej lub jawnej. Z tym że prawo do tej formy opodatkowania mają wyłącznie ci
przedsiębiorcy, których przychody z działalności gospodarczej za 2008 r. (w wypadku spółki
– suma przychodów jej wspólników) nie przekroczyły równowartości 150 tys. euro (506 625
zł). Ten limit obowiązuje także w trakcie 2009 r. – jego przekroczenie powoduje utratę prawa
do ryczałtu i konieczność wyboru nowej formy opodatkowania od następnego roku
podatkowego. Dodatkowym ograniczeniem jest to, że wiele rodzajów działalności zostało
wyłączonych z opodatkowania ryczałtem (m.in. apteki, lombardy, kantory, niektóre wolne
zawody, np. doradcy podatkowi, architekci).
Zaletą ryczałtu jest to, że nie trzeba prowadzić księgi przychodów i rozchodów (ani ksiąg
rachunkowych) – jak przy zasadach ogólnych i podatku liniowym, a wystarczy uproszczona
ewidencja przychodów. Przy rozliczeniu podatkowym nie uwzględnia się bowiem kosztów
działalności. Podatek jest płacony od przychodu, a nie od dochodu, za to na ogół według
niższych stawek. Wynoszą one: 20 proc., 17 proc., 8,5 proc., 5,5 proc. i 3 proc. – w zależności
od rodzaju działalności. Nie ma możliwości wspólnego rozliczenia z małżonkiem czy na
zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Karta podatkowa

Mogą ją wybrać tylko osoby prowadzące drobną działalność handlową gastronomiczną lub
inną usługową samodzielnie bądź w spółce cywilnej, a także wykonujące niektóre wolne
zawody. Nie trzeba liczyć przychodów ani kosztów działalności, a podatek płacimy co
miesiąc w stałej wysokości określonej w decyzji naczelnika urzędu skarbowego, po
pomniejszeniu go jedynie o zapłaconą składkę zdrowotną. Nie przysługują inne ulgi i
odliczenia ani preferencyjne rozliczenie z małżonkiem czy dla samotnych rodziców. Zaletą
karty jest to, że nie musimy prowadzić żadnych ewidencji dla celów tego podatku.

O tym trzeba pamiętać

− Wybrana forma opodatkowania i sposób rozliczenia podatku będą wiążące przez cały

2009 r. i nie można ich zmienić w trakcie roku podatkowego.

− Jeśli w odpowiednim terminie tj. do 20. stycznia nie poinformujemy naczelnika urzędu

skarbowego o zmianie formy opodatkowania, będzie nas obowiązywać dotychczasowy
sposób rozliczenia.

− Gdy nadal chcemy płacić podatek na takich samych zasadach jak w roku ubiegłym, nie

musimy składać żadnych oświadczeń. Automatycznie zostajemy objęci starą formą
opodatkowania.

− Przedsiębiorcy, którzy w 2008 r. płacili ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, lecz

ich przychody przekroczyły równowartość 150 tys. euro (506 625 zł), tracą w 2009 r.

9

prawo do ryczałtu, i jeśli nie złożą oświadczenia o wyborze podatku liniowego,
automatycznie obejmą ich zasady ogólne (podatek według skali).

Zgłoszenie rejestracyjne VAT

W urzędzie skarbowym należy także zadeklarować, czy będzie się VATowcem

(płatnikiem podatku VAT), czy też nie. Na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o
podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) obowiązuje zasada, zgodnie
z którą osoby rozpoczynające działalność zwolnione są z obowiązku rozliczania się z VAT.
Tacy przedsiębiorcy są formalnie podatnikami VAT, faktycznie jednak nie rozliczają się z
niego do momentu przekroczenia w ciągu roku podatkowego limitu sprzedaży w wysokości
50 tys. zł, jest to tzw. zwolnienie podmiotowe. Należy jednak pamiętać, że w stosunku do
podatników rozpoczynających działalność w ciągu roku, kwota uprawniająca do zwolnienia
musi być wyliczona w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.
Przedsiębiorcy podlegający zwolnieniu mogą, ale nie muszą dokonać zgłoszenia
rejestracyjnego w urzędzie skarbowym. Jeżeli tego dokonają, rejestrowani są jako „podatnicy
VAT zwolnieni”. Zwolniony podatnik nie ma możliwości wystawiania faktur
(poświadczeniem sprzedaży jest w takim przypadku paragon z kasy fiskalnej, jeżeli jest
zobowiązany do jej posiadania lub rachunek zwykły) oraz odliczania podatku z faktur
wystawionych przez kontrahentów. Oczywiście przedsiębiorca może zrezygnować ze
zwolnienia, deklarując przed rozpoczęciem działalności w urzędzie skarbowym chęć bycia
czynnym podatnikiem.

6.

Źródła finansowania działalności gospodarczej

Każda osoba rozpoczynająca działalność gospodarczą prędzej czy później stanie przed

pytaniem – w jaki sposób sfinansować rozwój swojej firmy? Odpowiedzią na ten problem jest
szeroka oferta instytucji wspierających finansowo firmy we wczesnej fazie rozwoju. Każde z
poniżej wymienionych źródeł środków pieniężnych różni się znacząco pod względem
stawianych wymogów, jak i pod względem sposobu działania. Dlatego też, zanim wyruszymy
po kapitał, należy zapoznać się z podstawowymi danymi na temat każdej z tych ścieżek
finansowania.

Kredyt bankowy

Kredyt bankowy jest bardzo popularną formą finansowania. Jego ewidentnymi

zaletami z punktu widzenia przedsiębiorcy są:

− prostota konstrukcji
− z góry określone koszty (prowizje, odsetki)
− z góry określony harmonogram spłat rat kapitałowych
− dostępność (teoretycznie w każdym banku)
Wadami z kolei są:

− ograniczenia w przyznawaniu kredytów dla nowo uruchamianych działalności
− nierzadko wysokie wymagania banków dotyczące zabezpieczeń
− dosyć długi i nie zawsze w pełni jasny dla przedsiębiorców, proces ubiegania się o kredyt

Wśród produktów kredytowych, dostępnych obecnie na rynku warto podkreślić

obecność takich produktów jak:

− kredyt w rachunku bieżącym
− linia kredytowa
− kredyt na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej
− kredyt inwestycyjny na sfinansowanie nakładów inwestycyjnych

10

− kredyt refinansujący nakłady poniesione do X miesięcy wstecz
− pożyczka

Przeważnie warunkiem otrzymania jednego z wyżej wymienionych produktów jest

posiadanie konta firmowego przez min. od 3 -18 miesięcy i prowadzenie działalności
gospodarczej od minimum 6 miesięcy. Przed zaciągnięciem jakiegokolwiek kredytu należy
sporządzić rzetelne prognozy finansowe. Dzięki nim będziemy w stanie realnie ocenić w
jakim czasie i w jakich ratach będziemy w stanie spłacać zaciągnięty kredyt. Z jednej strony
plusem kredytu jest z góry określony harmonogram spłat, ale minusem jest konieczność jego
przestrzegania. Niespłacenie raty w terminie może grozić postawieniem przez bank całego
kredytu w stan wymagalności, a w praktyce doprowadzić nawet do upadłości firmy. Można
również starać się uzyskać w banku tzw. karencję w spłacie kredytu, czyli okres w którym
bank pozwala nie spłacać kolejnych rat.

Bank, przed udzieleniem kredytu przeważnie wymaga przedstawienia licznych

dokumentów, oprócz biznesplanu również wszelkich dokumentów finansowych, a więc w
przypadku działalności gospodarczej zeznania podatkowe oraz zaświadczenia z ZUS i Urzędu
Skarbowego o niezaleganiu z płatnościami. Bank może również poprosić o wydruki książki
przychodów i rozchodów. Niezbędne będą też takie dokumenty jak NIP, REGON czy wpis do
ewidencji działalności gospodarczych.
Bank będzie również oczekiwał (zwłaszcza w przypadku większych kredytów) zabezpieczeń.
Można rozróżnić dwa typy zabezpieczeń – materialne i niematerialne. Niematerialne to
różnego rodzaju poręczenia, weksle, gwarancje, oświadczenie o poddaniu się dobrowolnej
windykacji zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego, itd. Innym zabezpieczeniem,
bardzo atrakcyjnym dla banku, może być hipoteka na nieruchomości. Bez względu na rodzaj
zabezpieczenia, regułą jest, że ich wartość musi przewyższać wartość kredytu. Koszty kredytu
są trudne do przewidzenia, gdyż przy większych kwotach warunki są ustalane indywidualnie
przez bank. Oprocentowanie ustalane jest w oparciu o stawkę WIBOR, czyli oprocentowanie
lokat na rynku międzybankowym, powiększoną o marżę banku.

Środki z Funduszu Pracy

Bezrobotni za pośrednictwem powiatowych urzędów pracy mogą ubiegać się o dotację

ze środków Funduszu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej, na podstawie art. 46
ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( Dz.U.
z 2008 r. nr 69, poz. 415 z późn. zm.). Wcześniej mogli starać się o nisko oprocentowane
pożyczki na ten cel. Kwota dotacji wynosiła od 2004 roku równowartość pięciokrotności
przeciętnego wynagrodzenia. Od stycznia 2009 r. dotacja odpowiada sześciokrotności
przeciętnego wynagrodzenia. Bezrobotny może otrzymać 18,6 tys. zł dotacji na działalność
gospodarczą i związane z nią koszty pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa. Nie będzie
musiał zwrócić dotacji, jeśli będzie prowadził biznes przez co najmniej 12 miesięcy.

Bezrobotny zamierzający podjąć działalność gospodarczą powinien złożyć do

powiatowego urzędu pracy, w którym jest zarejestrowany, wniosek o przyznanie środków na
jej podjęcie, który określa:

− kwotę wnioskowanych środków;
− rodzaj działalności gospodarczej, którą zamierza podjąć;
− kalkulację kosztów związanych z podjęciem działalności, jakie zostaną poniesione oraz

ź

ródła ich

− finansowania;
− szczegółową specyfikację oraz harmonogram wydatków w ramach wnioskowanych

ś

rodków;

− proponowaną formę zwrotu środków;
− przewidywane efekty ekonomicznej prowadzenia działalności gospodarczej.

11

Warunki przyznawania bezzwrotnych dotacji określają szczegółowo regulaminy

tworzone przez
poszczególne urzędy pracy. Otrzymaną dotację bezrobotny będzie musiał zwrócić, jeśli w
trakcie kontroli przeprowadzonej przez urzędnika z PUP w siedzibie firmy okaże się, że
bezrobotny nie kupił sprzętu, który deklarował, że nabędzie. Inną przyczyną zwrotu dotacji
jest likwidacja działalności w pierwszym roku od jej podjęcia lub fakt nieprzedłużenia przez
bezrobotnego dokumentów potwierdzających jej prowadzenie przez 12 miesięcy, a tymi
dokumentami jest zaświadczenie z ZUS o obowiązku opłacania składek ubezpieczeniowych
płaconych z tytułu prowadzenia działalności i zaświadczenie z urzędu skarbowego o tym, że
figuruje w jego ewidencji jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Fundusze unijne

Wiedza o tym, o jakie środki unijne można się ubiegać, to dopiero początek trudnej

drogi po unijne pieniądze. Przedsiębiorca, zainteresowany wsparciem z UE najpierw
powinien złożyć wniosek o dotacje, a po podpisaniu umowy o dofinansowanie projektu
realizować inwestycje.

Ś

rodki unijne przyznawane są na konkretne cele oraz obszary wsparcia. Dlatego ważne

jest, aby firma zidentyfikowała cel, jakiemu ma służyć inwestycja, oraz dziedzinę, której
dotyczy (np. ochrona środowiska, poprawa warunków edukacji, rozwój przedsiębiorstwa czy
szkolenie danej grupy osób). Za różne dziedziny wsparcia odpowiadają różne programy,
firma musi znaleźć więc program, za pośrednictwem którego dofinansowane są projekty, jak
ten, który chce zrealizować.

Każdy program składa się z osi priorytetowych (lub priorytetów), których cele są

bardziej zawężone niż programu, natomiast każda oś priorytetowa zawiera jedno lub więcej
działań (w niektórych programach nazewnictwo jest nieco odmienne). W ramach działań
występują czasami także poddziałania czy schematy. Aby ustalić, do którego konkursu złożyć
wniosek o dotacje, przedsiębiorca powinien określić tę najmniejszą jednostkę, której cel
odpowiada celowi jego projektu (może to być np. działanie, poddziałanie, schemat, obszar
wsparcia).Wniosek o dotacje zostanie dokładnie sprawdzony. Najpierw wniosek przejdzie
przez etap oceny formalnej. Zostanie on zweryfikowany pod kątem obowiązkowych
kryteriów formalnych. Potem zostanie poddany ocenie merytorycznej. W trybie
konkursowym ocenione merytorycznie projekty są ze sobą porównywane pod względem
zdobytych punktów. Wtedy tworzona jest lista rankingowa, a dofinansowanie otrzymują
najlepsze projekty. Umowa o dofinansowanie opisuje dokładnie zobowiązania i uprawnienia
beneficjenta oraz zawiera dokładny harmonogram realizacji projektu i jego budżet.
Przedsiębiorca musi zwrócić całość lub część dotacji, jeżeli wykorzysta ją niezgodnie z
przeznaczeniem, z naruszeniem procedur lub zostanie ona pobrana nienależnie lub w
nadmiernej wysokości. Jeżeli w trakcie realizacji projektu zauważy, że inwestycja mocno
odbiega od zamierzeń, powinien jak najszybciej poinformować o tym instytucję, z którą
zawarł umowę o dofinansowanie. Umowę można zmienić poprzez aneks.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki

W ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet VI, Działanie 6.2

Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia, osoby rozpoczynające
działalność gospodarczą będą mogły uzyskać w perspektywie lat 2007-2013 wsparcie w
postaci:

− doradztwa (indywidualne i grupowe) oraz szkoleń umożliwiających uzyskanie wiedzy i

umiejętności potrzebnych do założenia i prowadzenia działalności gospodarczej;

12

− przyznania środków finansowych na rozwój firmy, do wysokości stanowiącej

równowartość 40 tys. zł (lub 20 tys. na osobę w przypadku spółdzielni lub spółdzielni
socjalnej);

− wsparcia pomostowego w okresie do 6 (podstawowe wsparcie pomostowe) lub do 12

miesięcy wykonywania (przedłużone wsparcie pomostowe) działalności gospodarczej,
obejmującego finansowe wsparcie, wypłacane miesięcznie w kwocie nie większej niż
równowartość minimalnego wynagrodzenia obowiązującego na dzień wypłacenia dotacji,
połączone z doradztwem oraz pomocą w efektywnym wykorzystaniu dotacji (wyłącznie
dla osób, które rozpoczęły działalność w ramach danego projektu).

O pomoc w ramach tego działania mogą się ubiegać wszystkie osoby fizyczne, z

wyłączeniem tych, które posiadały zarejestrowaną działalność gospodarczą w okresie
pierwszego roku przed złożeniem wniosku o uzyskanie wsparcia w ramach projektu. W
szczególności jednak wspierane będą osoby długotrwale bezrobotne, kobiety powracające na
rynek pracy po przerwie związanej z urodzeniem i wychowaniem dzieci, osoby do 25 roku
ż

ycia, niepełnosprawni, osoby po 45 roku życia oraz mieszkańcy obszarów wiejskich,

miejsko – wiejskich i miejskich oraz mieszkańcy miast do 25 tys. mieszkańców którzy chcą
podjąć zatrudnienie w zawodach pozarolniczych.

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON)

Osoby posiadające orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, którzy chcą rozpocząć

działalność gospodarczą, mogą otrzymać pomoc z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych. Pomoc na założenie przedsiębiorstwa wypłaca PFRON za
pośrednictwem powiatów. Wysokość dotacji określa umowa między osobą niepełnosprawną a
starostą, z tym że nie może ona być wyższa od 15-krotnego przeciętnego wynagrodzenia (w
IV kwartale ubiegłego roku była to kwota 44 528,25 zł). Dotacji nie otrzyma
niepełnosprawny, który dostał już środki publiczne na ten sam cel. Osoba, która otrzyma
pomoc, będzie musiała ją zwrócić wraz z odsetkami określonymi jak dla zaległości
podatkowych, jeśli z własnej winy naruszy warunki umowy ze starostą. Wzór wniosku o
wypłatę dofinansowania z PFRON określa rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej
w sprawie przyznania osobie niepełnosprawnej środków na podjęcie działalności
gospodarczej, rolniczej albo na wniesienie wkładu do spółdzielni socjalnej. Wniosek należy
złożyć do starosty właściwego ze względu na miejsce zarejestrowania osoby
niepełnosprawnej jako bezrobotnej albo poszukującej pracy. Starosta sprawdza go pod
względem rachunkowym oraz formalnym. W trakcie oceny wniosku starosta bierze pod
uwagę:

− przewidywane efekty ekonomiczne przedsięwzięcia, na które mają być przeznaczone

ś

rodki;

− popyt i podaż lokalnego rynku na planowaną działalność;
− kalkulację wydatków na uruchomienie działalności w ramach wnioskowanych środków;
− uprawnienia i kwalifikacje wnioskodawcy;
− wysokość środków własnych wnioskodawcy;
− wysokość posiadanych środków PFRON przeznaczonych na ten cel w danym roku.

Starosta pisemnie informuje wnioskodawcę o sposobie rozpatrzenia wniosku w terminie 30
dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku (jednak nie wcześniej niż w dniu podjęcia
przez radę powiatu uchwały o podziale środków PFRON przekazanych powiatowi na cele
związane z rehabilitacją niepełnosprawnych).W przypadku pozytywnego rozpatrzenia starosta
informuje pisemnie wnioskodawcę o swej decyzji oraz wzywa go do negocjacji warunków
umowy. Negocjacje takie powinny zakończyć się w terminie 14 dni od dnia doręczenia
wezwania. W ciągu kolejnych dwóch tygodni od zakończenia pertraktacji obie strony
zawierają umowę o wypłatę dofinansowania do założenia firmy. Niepełnosprawny

13

korzystający z pomocy jest zobowiązany do przechowywania przez dziesięć lat dokumentacji
pozwalającej na sprawdzenie zgodności przyznanej pomocy z przepisami.

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa uruchamia Programu Rozwoju

Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Proces składania dokumentów o przyznanie pomocy
w ramach działania 312 „Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw” rozpocznie się pod
koniec marca, z chwilą formalnego ogłoszenia naboru wniosków przez Prezesa ARiMR, a
projekty wniosków zostaną zastąpione zatwierdzonymi formularzami dokumentów, które
będą obowiązywały przy ubieganiu się o przyznanie pomocy wsparcie to jest przeznaczone
dla osób, niekoniecznie związanych z rolnictwem, które zdecydują się na uruchomienia małej
firmy na terenach wiejskich.
Na ten cel przedsiębiorca będzie mógł otrzymać dofinansowanie w wysokości 50 proc.
kosztów, do wysokości 300 tys. zł. Warunkiem jest, by utworzył pięć miejsc pracy i potrafił
je utrzymać przez co najmniej dwa lata. Trwają jeszcze prace nad nowelizacją
Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 lipca 2008 r. w sprawie
szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania
„Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw” objętego Programem Rozwoju Obszarów
Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. Nr 139, poz. 883), mające m. in. na celu złagodzenie
wymogów dotyczących utrzymania okresu utrzymania miejsc pracy z 5 do maksymalnie 2 lat
oraz zmianę dotyczącą systemu naboru wniosków

Polskie Stowarzyszenie Funduszy Pożyczkowych

Osoby potrzebujące środków finansowych na rozpoczęcie lub rozwijanie już

prowadzonego biznesu, a mające problemy z uzyskaniem kredytów w bankach
komercyjnych, mogą skorzystać z oferty działających na terenie Polski funduszy
pożyczkowych. Wszystkie fundusze skupione są w powstałym w 2002 r. Polskim
Stowarzyszeniu Funduszy Pożyczkowych. Działają one jako organizacje pozarządowe o
charakterze non-profit, a ich celem jest finansowanie, poprzez udzielanie pożyczek, startu i
rozwoju mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Informacje na temat funduszy
pożyczkowych oraz pełna ich lista znajduje się na stronie internetowej www.psfp.org.pl. Ze
szczegółowymi warunki udzielania pożyczek, zapoznać się można na stronach internetowych
poszczególnych jednostek.

Bank Gospodarstwa Krajowego

Realizowany przez Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) program „Pierwszy

biznes”, skierowany jest do osób bezrobotnych do 25 roku życia oraz osób bezrobotnych
legitymujących się dyplomem szkoły wyższej, świadectwem lub innym dokumentem
poświadczającym ukończenie nauki, które nie ukończyły 27 roku życia i od zakończenia
szkoły nie upłynęło więcej niż 12 miesięcy, które chcą rozpocząć działalność gospodarczą na
własny rachunek. Dodatkowe informacje: www.bgk.com.pl.

Aniołowie biznesu

Aniołowie biznesu to najczęściej osoby prywatne o dużym kapitale, które inwestują

swoje fundusze w przedsięwzięcia innowacyjne, obarczone sporym ryzykiem, ale
jednocześnie rokujące duże szanse na rozwój i płynące z niego zyski. Wysokość takiego
dofinansowania wynosi od ok. 50 tys. do kilku milionów zł. Aniołowie biznesu skupieni są w
Polsce głównie w dwóch organizacjach: Lewiatan Business Angels, działającą przy
Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan www.lba.pl oraz w Polskiej Sieci Aniołów

14

biznesu PolBAN www.polban.pl. Potencjalnych inwestorów poszukiwać można również za
pomocą strony www.znajdzinwestora.pl.

7.

Spółdzielnie socjalne

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006r. o spółdzielniach socjalnych (Dz.U. Nr 94, poz.651)

daje podstawy prawne do prowadzenia wspólnego przedsiębiorstwa osobom zagrożonym
wykluczeniem społecznym, którym szczególnie trudno byłoby rozpocząć i prowadzić
działalność gospodarczą samodzielnie. Zgodnie z ustawą spółdzielnia socjalna ma dwa
podstawowe cele:

− Zawodową reintegrację jej członków, czyli odbudowanie i podtrzymanie zdolności do

samodzielnego świadczenia pracy.

− Społeczną reintegrację jej członków, czyli odbudowanie i podtrzymanie umiejętności

uczestniczenia w życiu społeczności i pełnienia ról społecznych w miejscu pracy,
zamieszkania.

Spółdzielnię socjalną może założyć grupa osób zagrożonych marginalizacją,

wykluczeniem społecznym, mających jednak pełną zdolność do czynności prawnych.
Potencjalni członkowie założyciele to osoby:

− Bezrobotne
− Osoby m.in. bezdomne realizujące program wychodzenia z bezdomności, uzależnione od

alkoholu po zakończeniu leczenia w zakładzie odwykowym, zwalniane z zakładów
karnych mające trudności w integracji ze środowiskiem

− Niepełnosprawne

Spółdzielnię socjalną może założyć grupa minimum 5 osób. Liczba członków nie

może natomiast przekroczyć 50. Wyjątek stanowią spółdzielnie socjalne, które powstają z
przekształcenia spółdzielni inwalidów lub spółdzielni niewidomych, w tych przypadkach
ilość członków nie została ograniczona. W spółdzielni będą mogły być zatrudnione inne
osoby nienależące do grup zagrożonych, w sytuacji kiedy członkowie spółdzielni nie
posiadają odpowiednich kwalifikacji. Jednak liczba osób zatrudnionych w takiej sytuacji nie
może przekroczyć 20% liczby członków spółdzielni. Założyciele spółdzielni na walnym
zebraniu uchwalają statut i wybierają władze spółdzielni. Spółdzielnie socjalne mogą
otrzymać dofinansowanie ze środków Funduszu Pracy w postaci:

− Refundacji kosztów wyposażenia
− Jednorazowego wsparcia na podjęcie działalności (wysokość przyznawanych środków nie

może przekroczyć 3-krotności przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka
założyciela spółdzielni oraz 2-krotności przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka
przystępującego do niej po założeniu spółdzielni)

− Refundacji do 80% udokumentowanych kosztów pomocy prawnej, konsultacji lub

doradztwa.

8.

Podpis elektroniczny

Pojęcie podpisu elektronicznego zdefiniowane zostało w ustawie z 18 września 2001 r. o

podpisie elektronicznym (Dz.U. z 2001 r. Nr 130, poz. 1450 z późn.zm).

W komunikacji elektronicznej do identyfikacji osoby składającej podpis oraz do

potwierdzenia autentyczności dokumentu stosowany jest podpis elektroniczny. Daje on
gwarancje odbiorcy wiadomości, że przesłany dokument rzeczywiście pochodzi od nadawcy
oraz pewność, że w dokumencie już podpisanym nic nie zostało zmienione. Podpis
elektroniczny nie ma jednak nic wspólnego z cechą własnoręczności czy pisemności. To po
prostu dane w postaci elektronicznej, które wraz z innymi danymi, do których zostały

15

dołączone lub z którymi są logicznie powiązane, służą do identyfikacji osoby składającej
podpis elektroniczny.

Bezpieczny podpis elektroniczny - podpis elektroniczny, to taki, który:

• przyporządkowany jest wyłącznie do osoby składającej ten podpis,
• sporządzany jest za pomocą podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis

elektroniczny bezpiecznych urządzeń służących do składania podpisu elektronicznego i
danych służących do składania podpisu elektronicznego,

• powiązany jest z danymi, do których został dołączony, w taki sposób, że jakakolwiek

późniejsza zmiana tych danych jest rozpoznawalna.

Bezpieczny podpis elektroniczny jest sporządzany za pomocą bezpiecznych urządzeń

służących do składania podpisu elektronicznego, czyli: certyfikatu kwalifikowanego, karty
kryptograficznej, czytnika kart kryptograficznych oraz odpowiedniego oprogramowanie.
Certyfikaty kwalifikowane wydawane są wyłącznie dla osób fizycznych, obecnie przez trzy
podmioty świadczące usługi certyfikacyjne: Krajowa Izba Rozliczeniowa Spółka Akcyjna
(KIR S.A.); Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych Spółka Akcyjna oraz Unizeto
Technologies Spółka Akcyjna

Złożenie bezpiecznego podpisu elektronicznego jest równoważne pod względem skutków

prawnych z własnoręcznym podpisem dokumentu. Zrównanie bezpiecznego podpisu
elektronicznego z podpisem własnoręcznym umożliwia zawieranie umów prawnie wiążących
czy przesyłanie ważnych dokumentów drogą elektroniczną. Ma również uprościć kontakty
obywateli z administracją oraz pomiędzy przedsiębiorcami.

W związku z ustawą o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania

publiczne, w okresie najbliższego roku wszystkie podmioty zobowiązane do przekazywania
dokumentów oraz ich korekt za pomocą programu Płatnik lub innego programu spełniającego
warunki opublikowane na stronach internetowych ZUS (podmioty zatrudniające więcej niż 5
osób), będą zobligowane do opatrzenia tych dokumentów bezpiecznym podpisem
elektronicznym

Cechy podpisu elektronicznego:

• autentyczność - gwarancja, że otrzymana informacja pochodzi od konkretnej osoby,
• niezaprzeczalność - nie pozwala nadawcy zaprzeczyć faktu wysłania informacji,
• integralność - gwarancja, że informacja w trakcie przesyłania nie została zmieniona,
• poufność - treść informacji nie będzie znana osobom trzecim.
Zastosowanie bezpiecznego podpisu elektronicznego:

• podpisywanie umów, sprawozdań, raportów oraz innych dokumentów elektronicznych,
• składanie podań i pism do organów administracji publicznej,
• podpisywanie faktur elektronicznych,
• składanie deklaracji podatkowych,
• składanie deklaracji ubezpieczeniowych.

opracowała Joanna Stawiska

16

literatura:

1.

Laszczak M. „Kierowanie małą firmą, tajniki przedsiębiorczości”, Poltext, Warszawa

2004

2.

Sasin P., Żaro Z. „Jak założyć i poprowadzić własną firmę”, Sigma 2008

3.

„Pierwsze kroki w biznesie. Przewodnik początkującego przedsiębiorcy” WUP w

Warszawie, Warszawa 2008

4.

Gazeta Prawna nr 228/08

5.

Gazeta Prawna nr 176/06

6.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Analiza_SWOT

7.

http://www.wup.zgora.pl/PL/183/38/BIZNES_PLAN/

8.

http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/93457,mozna_otrzymac_40_tys_zl_ze_srodkow_u

nii_europejskiej_na_wlasny_biznes.html Artykuł z dnia: 2008-11-04

9.

http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/118112,coraz_wiecej_osob_otrzymuje_18_6_tys_zl

_na_wlasna_firme.html artykuł z dnia 10.03.2009

10.

http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/103845,nawet_44_5_tys_zl_wyplaci_pfron_na_zalo

zenie_firmy.html Artykuł z dnia: 2009-01-06

11.

http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/5747,jak_rozpoczac_dzialalnosc_gospodarcza_z_p

omoca_programu_kapital_ludzki.html Artykuł z dnia: 2008-01-25

12.

http://www.arimr.gov.pl/index.php?id=90&id1=0&id2=0 z dnia 18.03.2009

17

BEZPŁATNA INFOLINIA: 0-800-140-430 (pn – pt 12:00 – 16:00)

Pobierz bezpłatnie materiały:

www.sprobujtez.pl

Zadaj pytanie specjalistom: e-mail:

[e-mail]

Publikacja jest dystrybuowana bezpłatnie

Publikacja współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego