background image

MODELOWANIE INŻYNIERSKIE nr 48, ISSN 1896-771X 

 

70

 

 
STEROWANIE OPŁYWEM KLAPKI PROFILU 
POPRZEZ NADMUCH FUNKCJONUJĄCY 
W PĘTLI SPRZĘŻENIA ZWROTNEGO 

 

Andrzej Krzysiak 

 

Instytut Lotnictwa 
e-mail: andkrzys@ilot.edu.pl 

 
 

Streszczenie 

Sterowanie przepływem poprzez nadmuch powietrza było przedmiotem wielu badań eksperymentalnych i obli-

czeniowych. Dodatkowy nadmuch zwiększa prędkość przepływu w warstwie przyściennej opływanego obiektu, co 
skutkuje  opóźnieniem  oderwania  przepływu,  a  tym  samym  podwyższeniem  własności  aerodynamicznych  tego 
obiektu

W niniejszym pracy przedstawiono wyniki eksperymentalnych badań  charakterystyk aerodynamicznych 

segmentu profilu z wychylaną klapą, której opływ był sterowany przy użyciu dodatkowego nadmuchu. Nadmuch 
powietrza zrealizowany został poprzez dysze umieszczone na krawędzi spływu części głównej profilu. Ciśnieniesta-
tyczne mierzone w pobliżu krawędzi spływu klapy było sygnałem sterującym w układzie sprzężenia zwrotnego re-
gulującym przepływem powietrza. Praca zrealizowana została w ramach projektu europejskiego „ESTERA”. 

Słowa kluczowe: aerodynamika stosowana 

 

AN EXPERIMENTAL STUDY OF A SEPARATION 
CONTROL ON THE WING FLAP CONTROLLED 
BY CLOSE LOOP SYSTEM 

 

Summary 

Flow control by using an additional blowing has been a subject of the many experimental and computational re-

search. The main task of an additional blowing is to increase the flow velocity in the airfoil boundary layer to de-
lay  the  flow  separation  phenomenon  and  in  result  to improve  the  airfoil  aerodynamic  performance.  This  paper 
presents  the  results  of  wind  tunnel  tests  of  flow  control    using  an  additional  blowing  on  the  airfoil  segment 
equipped with the movable flap. Blowing was realized through the set of nozzles located on the trailing edge of the 
main body of the air foil. Air flow through the nozzles was controlled by a set of the electromagnetic valves lo-
cated inside the model. Pressures measured by sensors mounted on the flap surface created a control signal for a 
feedback  system  regulating  flow  through  the  nozzles.  The  work  was  performed  under  the  European  project 
"ESTERA”. 
 

Keywords: applied aerodynamics 

1.

 

WSTĘP

Aktywne  sterowanie  przepływem  znalazło  szerokie 

zastosowanie  w  wielu  dziedzinach  nauki  i  techniki 
i w dalszym  ciągu  jest  przedmiotem  intensywnych 
eksperymentalnych  i  numerycznych  badań  w  wielu 
ośrodkach  naukowych  na  świecie  [1-7].  Uzyskanie  po-
prawy  efektywności  działania  lub  zastąpienie  konwen-
cjonalnych  metod  sterowania  obiektami  poprzez  stero-

wanie  przepływem  jest  źródłem  wymiernych  korzyści. 
Korzyści  te  można  znacząco  zwiększyć,  stosując  stero-
wanie  przepływem  funkcjonujące  w  pętli  sprzężenia 
zwrotnego. 

Opracowano  szereg  różnych metod  sterowania  prze-

pływem  [1,  8],  z  których  wiele  znalazło  już  praktyczne 
zastosowanie.  Jedna  z  metod  aktywnego  sterowania 

background image

Andrzej Krzysiak 

71 

przepływem  polega  na  wykorzystaniu  dodatkowego 
nadmuchu  powietrza  na opływaną  powierzchnię. Odpo-
wiednio ukierunkowany, dodatkowy, nadmuch powietrza 
zwiększa  energię  przepływu  w  warstwie  przyściennej 
opływanej  powierzchni,  przyczyniając  się  do  opóźnienia 
zjawiska oderwania przepływu. W rezultacie opóźnione-
go  oderwania  przepływu  i  opóźnienia  przeciągnięcia 
aerodynamicznego  wzrasta  maksymalna,  możliwa  do 
osiągnięcia,  wartość  siły  nośnej.  To  przyczynia  się  do 
poprawy osiągów aerodynamicznych obiektu, na którym 
zastosowano sterowanie przepływem. 

Z punktu widzenia efektywności sterowania przepły-

wem  poprzez  dodatkowy  nadmuch,  istotnym  zagadnie-
niem  staje  się  minimalizacja  wydatku  powietrza  nie-
zbędnego  do  takiego  procesu  sterowania.  Używany  do 
nadmuchu  opływanej  powierzchni  wydatek  powietrza 
powinien  być  utrzymywany  na  takim  poziomie,  aby 
niezależnie od aktualnych warunków opływu (zmieniają-
cych  się  zarówno  wraz  ze  zmianą  konfiguracji  obiektu, 
jak  i  ze  zmianą  warunków  zewnętrznych  opływu)  uzy-
skać przyklejony przepływ na tej powierzchni. Utrzyma-
nie  nieoderwanego  przepływu  przy  zmieniających  się 
warunkach  opływu  wymaga  bieżącego  śledzenia  stanu 
warstwy  przyściennej. Oznacza  to  konieczność  zdefinio-
wania parametru, którego zmiana wartości wskazywała-
by  na  możliwość  pojawienia  się  oderwania  przepływu. 
Minimalizacja  wydatku  powietrza  niezbędnego  do 
utrzymania pożądanego stanu warstwy przyściennej, na 
podstawie analizy jego bieżącego stanu, wymaga realiza-
cji takiego procesu sterowania w pętli sprzężenia zwrot-
nego. 

Sterowanie przepływem funkcjonujące w pętli sprzę-

żenia  zwrotnego  było  przedmiotem  szeregu  badań  za-
równo  numerycznych,  jak  i  eksperymentalnych. 
W badaniach  numerycznych  bieżąca  analiza  stanu 
warstwy przyściennej przy zmieniających się warunkach 
przepływu  prowadzona  była  na  podstawie  rozwiązań 
analitycznych  [9].  W  badaniach  eksperymentalnych 
sterowanie przepływem funkcjonujące w pętli sprzężenia 
zwrotnego  realizowane  było  na  podstawie  mierzonej  na 
bieżąco wartości fizycznej. Z reguły wykorzystywano do 
tego  celu  ciśnienie  statyczne  mierzone  w  określonych 
punktach  na  powierzchni  badanego  obiektu lub  różnicę 
ciśnień występującą pomiędzy takimi punktami [10, 11]. 

W  niniejszej  pracy  przedstawiono  wyniki  ekspery-

mentalnych  tunelowych  badań  sterowania  przepływem 
na wychylanej klapie segmentu profilu NACA 0012 przy 
użyciu  dodatkowego  nadmuchu  na  tę  klapę.  Nadmuch 
realizowany był poprzez dysze umieszczone na krawędzi 
spływu  części  głównej  segmentu  profilu.  Przepływ 
powietrza  przez  dysze  regulowany  był  przez  zespół 
dwupołożeniowych 

zaworów 

elektromagnetycznych 

umieszczonych  wewnątrz  modelu.  Ciśnienie  statyczne 
mierzone w pobliżu krawędzi spływu klapy było sygna-
łem sterującym w układzie sprzężenia zwrotnego regulu-
jącym przepływem powietrza.  

2.

 

TECHNIKA BADAŃ 

2.1.TUNEL MAŁYCH PRĘDKOŚCI T-1 

Tunel  aerodynamiczny  T-1,  w  którym  prowadzone 

były  badania,  jest  tunelem  małych  prędkości,  ciągłego 
działania,  o  otwartej  przestrzeni  pomiarowej.  Średnica 
przestrzeni  pomiarowej  tunelu  wynosi  1.5  m,  długość 
2 m.  Maksymalna  prędkość  powietrza  w  tunelu  to 
40 m/s,  a  minimalna  -  15  m/s.  Badania  sterowania 
przepływem  (funkcjonującym  w  pętli  sprzężenia  zwrot-
nego)  poprzez  nadmuch  powietrza  na  górną  powierzch-
nię  wychylonej  klapy  przeprowadzono  na  segmentu 
profilu  NACA  0012.  Segment  profilu  umocowany  był 
w przestrzeni  pomiarowej  tunelu  w  pozycji  pionowej 
pomiędzy  dwiema  płytami  brzegowymi  o  wymiarach 
1495x1495  mm  (rys.1).  W  każdej  z  płyt  umieszczone 
były  łożyska  kulkowe  dające  możliwość  zmiany  kąta 
natarcia  względem  pionowej  osi  tunelu,  w  zakresie 

∆α

 = ±45°. 

 

 

Rys.1. Segment profilu NACA 0012 z ruchomą klapką w tunelu 

aerodynamicznym 

1.5 m

 

Przed  właściwymi  badaniami  wyznaczono  kąt skosu 

strumienia  w  tunelu,  wykorzystując  symetrię  profilu 
względem  cięciwy.  Następnie  skorygowano  pionowe 
ustawienie  modelu  o  zmierzony  kąt  skosu  strumienia 
w taki sposób, że cięciwa modelu profilu była równoległa 
do kierunku przepływu na zerowym kącie natarcia.  

Za  segmentem  profilu  umieszczono  wzdłużną  sondę 

umożliwiającą  pomiary  rozkładu  ciśnienia  spiętrzenia 
oraz  ciśnienia  statycznego  w  śladzie  za  tym  modelem. 
Uzyskany  rozkład  ciśnienia  służył  do  pomiaru  współ-
czynnika  oporu  profilu.  Liczby  Reynoldsa,  Macha  oraz 
prędkości  przepływu  niezakłóconego,  przy  których 
prowadzone były badania, przedstawiono w tabeli 1. 

Tabela 1. Uzyskane w badaniach liczby M i Re oraz V∞ 

0.05 

0.075 

0.1 

V∞ 

18.3 m/s 

25.9 m/s 

34.4 m/s 

Re 

0.6*10

0.84*10

6

 

1.12*10

6

 

background image

STEROWANIE OPŁYWEM KLAPKI PROFILU POPRZEZ NADMUCH FUNKCJONUJĄCY….

 

 

72 

2.2. BADANY MODEL

 

Badany  segment  profilu  NACA  0012  z  30%  klapą 

szczelinową  był  modelem  kompozytowym,  dwudźwiga-
rowym,  z  szeregiem  odejmowanych  górnych  pokryw 
i wolną przestrzenią wewnątrz modelu. Kształt szczeliny 
nie  podlegał  procesowi  optymalizacji.  Cięciwa  modelu 
wynosiła c = 0.5 m, a rozpiętość d = 1 m. Dokładność 
wykonania  powierzchni  zewnętrznej  modelu  segmentu-
profilu wynosiła ±0.05 mm (rys.2).  

 

Rys.2. Segmentu profilu NACA 0012 z 30% klapą 

Ruchoma  30%-owa  klapa  szczelinowa  zamontowana 

została  do  części  głównej  segmentu  profilu  na  czterech 
konsolach  umożliwiających  jej  wychylanie  w  zakresie  

δ

 = 0

0

÷

45

0 (

rys. 3).  

 

Rys.3. Część główna segmentu profilu z 4 konsolami mocują-

cymi klapę oraz odsłoniętymi pokrywami

 

Ruch klapy z zadawaną prędkością zapewniał układ 

czterech  serwomechanizmów  (typu  HS-7955TG)  sprzę-
żonych  i  zsynchronizowanych  elektronicznie  (poprzez 
Power  Box  System).  Aktualne  położenie  kątowe  klapki 
rejestrowane  było  za  pomocą  encodera  CEV  58M  SSI 

(

rys.4). 

 

Rys.4. Serwomechanizm (z prawej) wraz z encoderem

 

Do  pomiaru  rozkładu  ciśnienia  na  górnej  i  dolnej 

powierzchni części  głównej  segmentu  profilu oraz  klapy 
wykonano  łącznie  ponad  100  otworków  pomiarowych 
o średnicy 0.5 mm (rys.5). 

 

 

Rys.5. Rozmieszczenie otworków pomiarowych na segmencie 

profilu z ruchomą klapą

 

Na  części  głównej  segmentu  profilu  otworki  pomia-

rowe  rozmieszczone  zostały  w  jednym  przekroju,  leżą-
cym  wzdłuż  cięciwy  profilu  pomiędzy  osiami  dyszek. 
Natomiast na klapie, dla uzyskania pełniejszego rozkła-
du  ciśnienia,  otworki  pomiarowe  rozmieszczono  w  czte-
rech  przekrojach,  usytuowanych  zarówno  wzdłuż  osi 
dyszek, jak i pomiędzy nimi. Wszystkie otworki pomia-
rowe  (z  części  głównej  segmentu  profilu  oraz  z  klapy) 
połączone  były igielitowymi  rurkami  z   trzema elektro-
nicznymi  skanerami  ciśnienia  ESP-32HD,  wchodzącymi 
w skład systemu pomiarowego „INITIUM”. Pomierzone 
rozkłady ciśnienia na profilu i klapie służyły do oblicze-
nia charakterystyk aerodynamicznych profilu, tj. współ-
czynników siły nośnej, siły oporu oraz momentu. 

Segment  profilu  NACA0012  wyposażony  został 

w rząd  12  zespołów  dysz,  usytuowanych  na  krawędzi 
spływu  części  głównej  segmentu  profilu  (rys.  6).  Dysze 
ustawione  były  w  taki  sposób,  że  wypływający  z  nich 
strumień  powietrza  skierowany  był  wprost  w  warstwę 
przyścienną tworzącą się na noskowej części klapy. 

 

Rys.6. Usytuowanie dysz na segmencie profilu NACA 0012

 

Każdy zespół składał się z trzech dysz (o wymiarach 

5.6  x  1  mm)  zasilanych  powietrzem  z  jednej  komory. 
Komory  posiadały  odpowiednio  zoptymalizowaną  geo-
metrię wewnętrzną, umożliwiającą przepływ jednakowe-
go  wydatku  powietrza  przez  każdą  z  trzech  dysz  (roz-
wiązanie strzeżone patentem) - rys.7. 

 

Rys.7. Ustawienie i kształt komór dyszowych

 

 

Komory  dyszowe  zasilane  były  powietrzem  poprzez 

dwupołożeniowe  zawory  elektromagnetyczneMHE4-
MS1H  o  regulowanej częstotliwości pracy  zamontowane 
wewnątrz segmentu profilu. 

Sprężone powietrze dostarczano  do układu  pneuma-

tycznego,  znajdującego  się  wewnątrz  segmentu  profilu, 

background image

Andrzej Krzysiak 

73 

ze  sprężarki  o  maksymalnym  wydatku  powietrza 
1100 l/min.  W  układzie zasilania  umieszczono  ponadto: 
zbiornik  wyrównawczy  (o  pojemności  1000l),  zawór 
regulacyjny  (proporcjonalny)  oraz  przepływomierz. 
Schemat  zasilania  zaworów    elektromagnetycznych 
powietrzem przedstawiono na rys. 8. 

 

Rys.8. Schemat układu zasilania dwupołożeniowych zaworów 

elektromagnetycznych powietrzem 

2.3.

 

KONCEPCJA UKŁADU  
STEROWANIA OPŁYWEM PROFILU  
FUNKCJONUJĄCYM W PĘTLI 
SPRZĘŻENIA ZWROTNEGO 

Podstawowym  zadaniem,  jakie  miał  do  wykonania, 

funkcjonujący w pętli sprzężenia zwrotnego układ stero-
wania  opływem  profilu  poprzez  nadmuch,  polegało  na 
utrzymaniu  nieoderwanego  przepływu  na  klapie  profilu 
w  trakcie  jej  wychylania.  Badania  eksperymentalne 
poprzedzono  obliczeniami  numerycznymi,  które  pokaza-
ły, że przy planowanym całkowitym wydatku powietrza 
wydmuchiwanym  przez  dysze  (około  120  m

3

/h), 

w całym zakresie badanych kątów wychylenia klapy (tj. 
od 

δ

  =  0

0

  do 

δ

  =  40

0

),przepływ  na  klapie  pozostaje 

nieoderwany.  Zastosowane  do  sterowania  przepływem 
zawory  elektromagnetyczne  były  zaworami  dwupołoże-
niowymi,  tj.  były  całkowicie  zamknięte  lub  zapewniały 
pełny przepływ powietrza o określonym wydatku, regu-
lowanym poprzez zawór proporcjonalny. 

Sterowanie  przepływem  wymagało  śledzenia  na  bie-

żąco  stanu  warstwy  przyściennej  w  opływie  klapy. 
Wieloletnie doświadczenia eksperymentalne i numerycz-
ne  prowadzone  w  Instytucie  Lotnictwa  wykazały,  że 
parametrem,  który  określa    stan  warstwy  przyściennej 
na górnej powierzchni profilu, tj. czy jest tam przepływ 
oderwany  czy  przyklejony,  może  być  wartość  ciśnienia 
statycznego 

(lub 

współczynnik 

tego 

ciśnienia 

Cp),mierzona  na  górnej  powierzchni  profilu  w  pobliżu 
krawędzi spływu. W przypadku przepływu przyklejone-
go do powierzchni ciśnienie statyczne na spływie klapki 
ma wartość dodatnią, natomiast w przypadku przepływu 
oderwanego  wartość  ujemną.  Porównanie  rozkładów 

ciśnienia na profilu NACA 0012 (z klapą wychyloną pod 
kątem

δ

 = 40

przy

α

 = 12

0

 ) z nadmuchem powietrza na 

klapę (przepływ przyklejony) i bez nadmuchu powietrza 
(przepływ  oderwany)  przedstawiono  na  rys.  9.  Na  ry-
sunku  tym  widać  wspomniane  różnice  w  wartościach 
ciśnienia statycznego w pobliżu krawędzi spływu klapy. 

 

Rys.9. Porównanie rozkładów ciśnienia na profilu NACA 0012 

z przepływem przyklejonym i oderwanym 

Proponowany  układ  sterowania  opływem  profilu 

funkcjonujący w pętli sprzężenia zwrotnego przedstawiał 
się następująco:  

 

na  wybranym  stałym  kącie  natarcia  segmentu 
profilu wychylano klapę (ze stałą prędkością ką-
tową), mierząc na bieżąco rozkłady ciśnienia sta-
tycznego (na powierzchni części głównej segmen-
tu profilu oraz klapy), a także wybrane parame-
try  przepływu  niezakłóconego  (tj.  ciśnienie  cał-
kowite oraz ciśnienie statyczne); 

 

zmierzona na powierzchni górnej w pobliżu kra-
wędzi spływu klapy wartość ciśnienia statyczne-
go,  jak  i  parametry  przepływu  niezakłóconego, 
przekazywane  były  do  elektronicznego  układu 
sterującego  (firmy  Tech-Design),  pomiaru  doko-
nywano co 2 ms; 

 

z określonej liczby próbek (z reguły dziesięciu lub 
dwudziestu)  układ  sterujący  wyliczał  średnią 
kroczącą  wartość  współczynnika  ciśnienia  (mie-
rzonego  w  pobliżu  krawędzi  spływu  klapy)  oraz 
dokonywał  analizy  zmierzonej  wartości,  porów-
nując ją z wartością zadaną; 

 

jeżeli  obliczona  wartość  była  niższa  od  wartości 
zadanej, co świadczyło o pojawieniu się oderwa-
nia przepływu na klapie, układ sterujący wysyłał 
sygnał otwierający zawory elektromagnetyczne; 

 

otwarcie  zaworów powodowało  wypływ  strumie-
nia powietrza z dysz umieszczonych na krawędzi 
spływu  części  głównej  segmentu  profilu,  a  skie-
rowany  na  górną  powierzchnię  klapy  strumień 
powietrza dostarczał dodatkowej energii do war-
stwy przyściennej na klapie, powodując przykle-
jenie  się  przepływu,  a  tym  samym  powodował 
wzrost współczynnika siły nośnej profilu; 

 

przyklejenie się przepływu na klapie skutkowało 
wzrostem  wartości  współczynnika  ciśnienia  mie-
rzonego w pobliżu krawędzi spływu klapy; 

 

jeżeli  z  porównania  dokonywanego  na  bieżąco 
przez  układ  sterujący  wynikało,  że  obliczona 

M=0.1

 ALFA = 12

DELTA = 40 

-6

-5

-4

-3

-2

-1

0

1

2

0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

0,7

0,8

0,9

1

x/c 

Cp 

przeplyw przyklejony

przepływ oderwany

background image

STEROWANIE OPŁYWEM KLAPKI PROFILU POPRZEZ NADMUCH FUNKCJONUJĄCY….

 

 

74 

wartość współczynnika ciśnienia była wyższa od 
wartości zadanej, układ wysyłał sygnał zamyka-
jący  zawory  elektromagnetyczne,  zamknięcie  za-
worów  powodowało  wstrzymanie  nadmuchu  po-
wietrza  na  klapę  i  spadek  prędkości  przepływu 
w warstwie  przyściennej  klapy,  co  sprzyjało  po-
nownemu  oderwaniu  się  przepływu  i  objawiało 
się zmniejszeniem wartości współczynnika ciśnie-
nia  mierzonego  w  pobliżu  krawędzi  spływu  kla-
py. 

Na rys. 10 przedstawiono schemat układu sterowania 

opływem klapki segmentu profilu funkcjonujący w pętli 
sprzężenia zwrotnego. 

Zawory

reguluj

ą

ce wydatkiem powietrza 

przepływaj

ą

cego przez dysze

Zawory

reguluj

ą

ce wydatkiem powietrza 

przepływaj

ą

cego przez dysze

Czujniki

pomiar ci

ś

nienia na 

powierzchni klapy

Czujniki

pomiar ci

ś

nienia na 

powierzchni klapy

Układ steruj

ą

cy

Układ steruj

ą

cy

Dodatkowe czujniki

np. pomiar parametrów 

przepływu

Dodatkowe czujniki

np. pomiar parametrów 

przepływu

Rys.10. Schemat układu sterowania opływem klapki segmentu 

profilu funkcjonujący w pętli sprzężenia zwrotnego 

3.

 

WYNIKI BADAŃ 

Eksperymentalne  badania  sterowania  przepływem 

poprzez  nadmuch  powietrza  na  klapę  segmentu  profilu 
NACA  0012  przeprowadzono  dwuetapowo.  W  pierw-
szym  etapie  badano  wpływ  ciągłego  nadmuchu  powie-
trza  na charakterystyki aerodynamiczne  profilu  z  klapą 
wychyloną  pod  określonym  kątem.  Badania  wykonano 
dla następujących kątów wychylenia klapy 

δ

 = 10

0

, 20

0

30

0

 oraz 40

0

, przy różnych wydatkach powietrza płyną-

cych przez dysze, VFR = 60÷ 140 m

3

/h. 

W  drugim  etapie  badań  użyto  układu  sterującego 

zaworami 

elektromagnetycznymi, 

funkcjonującego 

w pętli sprzężenia zwrotnego, dzięki któremu regulowano 
wypływem powietrza z dysz (tj. zamykano lub otwierano 
zawory),w zależności od stanu warstwy przyściennej na 
klapie segmentu profilu (przepływ oderwany lub przykle-
jony).  W  trakcie  tych  badań  klapa  segmentu  profilu 
zmieniała swoje położenie (ze stałą prędkością kątową), 
z kąta wychylenia 

δ

 = 0

0

 na kąt 

δ

 = 40

0

, a następnie z 

powrotem  na  kąt 

δ

  =  0

0

.  Badania  te  wykonano  dla 

szeregu  wybranych  kątów  natarcia  segmentu  profilu (

α

 

= 0

0

,10

0

 i 20

0

), oraz przy prędkościach przepływu nieza-

kłóconego  odpowiadającego  liczbom  Macha  M  =  0.05, 
0.075 i 0,1. 

3.1.

 

BADANIA WPŁYWU CIĄGŁEGO 
NADMUCHU POWIETRZA 
NA CHARAKTERYSTYKI  
AERODYNAMICZNE PROFILU 

Na rys.10, przedstawiono wpływ wydatku powietrza 

wypływającego  przez  dysze  na  rozkład  ciśnienia  na 
profilu NACA 0012. Badania wykonano dla kąta natar-
cia profilu 

α

 = 10

0

, kąta wychylenia steru 

δ

 = 40

0

 oraz 

dla liczby Macha przepływu niezakłóconego M = 0.1.

 

 

Rys.10. Wpływ wydatku powietrza wypływającego przez dysze 

na rozkład ciśnienia na profilu NACA 0012 

Przeprowadzone badania wykazały, że nadmuch po-

wietrza na klapę powoduje wzrost podciśnienia zarówno 
na górnej powierzchni klapy (w szczególności w pobliżu 
jej  krawędzi  natarcia),  jak  również  w  pobliżu  krawędzi 
spływu części głównej segmentu profilu (efekt zasysania 
powietrza). Wskutek nadmuchu powietrza o zwiększają-
cej się prędkości wypływu strumienia z dysz, do energe-
tyzowana  warstwa  przyścienna zaczynała  przyklejać  się 
do  powierzchni  profilu,  likwidując  obszar  oderwania 
przepływu  na  klapie.  W  efekcie  wzrastała  wartość 
współczynnika  ciśnienia  statycznego  mierzonego  na 
krawędzi  spływu  klapy.  Tak  jak  już  wspomniano,  war-
tość  tego  współczynnika  była  parametrem  sterującym 
w układzie sterowania przepływem. Stwierdzono ponad-
to, że przy wzroście wydatku powietrza płynącego przez 
dysze  powyżej  VFR  75  ÷  85  m

3

/h  wypływ  powietrza 

likwiduje  całkowicie  oderwanie  przepływu  na  górnej 
powierzchni  klapki,  a  współczynnik  ciśnienia  na  krawę-
dzi spływu przyjmuje wartości dodatnie. 

W efekcie likwidacji oderwania przepływu na klapce 

segmentu  profilu  wychylonej  na  kąt 

δ

  =  40

0

  znacząco 

rośnie wartość współczynnika siły nośnej profilu. Na rys. 
11.  zaprezentowano  wpływ  nadmuchu  powietrza  
(VFR  =  120  m

3

/h)  na  współczynnik  siły  nośnej 

w funkcji  kąta  natarcia  profilu  dla  kątów  wychylenia 
klapy 

δ

 = 20

0

, 30

0

 i 40

0

-6

-5

-4

-3

-2

-1

0

1

2

0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

0,7

0,8

0,9

1

x/c 

Cp

VFR = 140 m3/h

VFR = 112 m3/h

VFR = 85 m3/h
VFR = 73 m3/h

VFR = 60 m3/h

bez nadmuchu

background image

Andrzej Krzysiak 

75 

 

 

 

Rys.11. Wpływ nadmuchu powietrza na współczynnik siły 

nośnej profilu w funkcji kąta natarcia profilu 

dla 

δ

 = 20

0

, 30

0

 

i 40

0

 

Przeprowadzone  badania  eksperymentalne  wykazały 

wysoką  skuteczność  działania  nadmuchu  na  badaną 
klapkę  segmentu  profilu.  I  tak,  dla  kątów  wychylenia 
klapki 

δ

 = 20

0

 i 30

0

i kątów natarcia 

α<α

krytyczny, 

nadmuch 

powietrza z dysz (o sumarycznym wydatku VFR = 120 
m

3

/h)  spowodował  wzrost  wartości  współczynnika  siły 

nośnej  o 

Cz  ≈  0.45,  a  dla  kąta  wychylenia  klapki  

δ

 = 40

0

ten wzrost wyniósł

Cz ≈ 0.7. 

3.2.

 

BADANIA STEROWANIA PRZE-
PŁYWEM FUNKCJONUJĄCYM 
W PĘTLI SPRZĘŻENIA ZWROTNEGO  

W  trakcie  eksperymentalnych  testów  sterowania 

przepływem funkcjonującym w pętli sprzężenia zwrotne-
go  badano, między innymi,  wpływ  wartości  współczyn-
nika  ciśnienia  Cp,  przy  którym  następuje  otwarcie  lub 
zamknięcie  zaworów  uruchamiających  nadmuch  na 
charakterystyki  aerodynamiczne  modelu  profilu  NACA 
0012 oraz na wielkość zużytego wydatku powietrza. Na 
rys.12.  zaprezentowano  wpływ  sterowania  nadmuchem 
powietrza na współczynnik siły nośnej w trakcie zmiany 
kata  wychylenia  klapy,  w  zakresie 

δ

  =  0

0

  40

0

  0

0

Prędkość  kątową  klapy  wynosiła 

ω

  =  1.4  ÷  1.5  deg/s. 

Badania wykonano dla prędkości przepływu niezakłóco-
nego  odpowiadającego  liczbie  Macha  M  =  0,1  i  kącie 
natarcia  profilu 

α

  =  10

0

.  W  trakcie  tych  badań  układ 

sterujący  włączał  nadmuch  powietrza  na  klapę  przy 
spadku wartości współczynnika ciśnienia poniżej Cp = 0 
oraz  wyłączał  nadmuch  przy  wzroście  jego  wartości 
powyżej Cp = 0. 

 

Rys.12. Wpływ sterowania nadmuchem powietrza, funkcjonują-

cym w pętli sprzężenia zwrotnegona współczynnik siły nośnej 

Na  następnych  dziesięciu  obrazach  (rys.  13)  przed-

stawiono rozkłady ciśnienia na klapie oraz głównej części 
profilu  (obszar  spływowy),  w  poszczególnych  chwilach 
czasowych,  w  trakcie  działania  systemu  sterowania 
przepływem. Obrazy te zamieszczono w takiej kolejności, 
że  pierwszy  z  nich  przedstawia  moment,  w  którym  na 
górnej  powierzchni  klapy  występuje  oderwanie  przepły-
wu i system sterujący włącza nadmuch na klapę. Ostatni 
z  tych  obrazów  przedstawia  w  przybliżeniu  ten  sam 
moment, lecz już w następnym cyklu działania systemu 
sterowania. 

 

-10

-8

-6

-4

-2

0

2

4

6

8

10

12

14

16

18

20

α[°]

0.2

0.4

0.6

0.8

1

1.2

1.4

1.6

1.8

2

2.2

Cz

M = 0.1  

δ

 

= 20° 

 

Dmuch (14) ;  m= 0 m

3

/ h

Dmuch (46) ;  m=120 m

3

/ h

-10

-8

-6

-4

-2

0

2

4

6

8

10

12

14

16

18

20

α[°]

0.4

0.6

0.8

1

1.2

1.4

1.6

1.8

2

2.2

Cz

       M = 0.1    

δ

 

= 30°

 

Dmuch (15) ; m=0 m

3

/ h

Dmuch (45) ; m=120 m

3

/ h

-10

-8

-6

-4

-2

0

2

4

6

8

10

12

14

16

18

20

α[°]

0.4

0.6

0.8

1

1.2

1.4

1.6

1.8

2

2.2

2.4

Cz

M = 0.1   

δ

 = 40°

 

Dmuch (16) ; m=0 m

3

/ h

Dmuch (38) ; m=120 m

3

/ h

background image

STEROWANIE OPŁYWEM KLAPKI PROFILU POPRZEZ NADMUCH FUNKCJONUJĄCY….

 

 

76 

 

 

 

 

 

 

 

Rys.13. Rozkłady ciśnienia na klapie oraz głównej części profilu 

(obszar spływowy) w funkcji czasu

 

 

background image

Andrzej Krzysiak 

77 

4.

 

WNIOSKI  

Przeprowadzone  badania  segmentu  profilu  NACA 

0012  z  wychylaną  klapą,  której  opływ  był  sterowany 
przy  użyciu  dodatkowego  nadmuchu  funkcjonującego 
w pętli sprzężenia zwrotnego, pozwoliły na wyciągnięcie 
następujących wniosków. 

 

Nadmuch powietrza na klapę segmentu profilu 
może  być  efektywnym  narzędziem  sterowania 
przepływem,  umożliwiającym  opóźnienie  ode-
rwania  przepływu  na  tym  profilu,  a  tym  sa-
mym  wzrost  jego  maksymalnej  siły  nośnej. 
W opisanych w niniejszym artykule badaniach, 
przy  stałym  nadmuchu  powietrza  na  klapę, 
osiągnięto  maksymalnie  prawie  30%  wzrost 
współczynnika siły nośnej profilu, przy wydat-
ku 

wydmuchiwanego 

powietrza  

VFR = 120 m

3

/h. 

 

Istnieje  możliwość  istotnego  zmniejszenia  wy-
datku  powietrza  zużywanego  do  nadmuchu 
klapy  poprzez  zastosowanie  układu  sterowania 

przepływem funkcjonującym w pętli sprzężenia 
zwrotnego. Przeprowadzone badania wykazały, 
że  wydatek  powietrza  zużywany do  nadmuchu 
klapy  zależny  jest  od  wartości  współczynnika 
ciśnienia,  przy  którym  włączany  i  wyłączany 
jest nadmuch powietrza na klapę segmentu pro-
filu.  I  tak,  dla  Cp  =  0.0  zmierzona  wielkość 
wydatku  wynosiła,  VFR  =  68  m

3

/h  a  dla  

Cp  =  -0.4,VFR  =  33  m

3

/h.  Nie  stwierdzono 

wpływu współczynnika ciśnienia na maksymal-
ne osiągane wartości siły nośnej na profilu. 

 

W  badaniach  potwierdzono,  że  wartość  współ-
czynnika  ciśnienia  mierzonego  na  krawędzi 
spływu  klapki  segmentu  profilu  określa  stan 
warstwy przyściennej na klapce (przepływ ode-
rwany lub przyklejony) i może być parametrem 
sterującym  w  układzie  sterowania  przepływem 
funkcjonującym  w  pętli  sprzężenia  zwrotnego. 
Zaprezentowane w niniejszym artykule rozwią-
zanie sterowania przepływem jest chronione pa-
tentem. 

 
Praca  zrealizowana  została  w  ramach  projektu  europejskiego  „ESTERA

  - 

CLEAN  SKY”(Multi-level  Embedded 

Closed-Loop Control System for Fluidic Active Flow Control Actuation Applied in High Lift and High Speed Aircraft 
Operations).

 

 
 

Literatura

 

1.

 

Gad-el-Hak M.: Flow control – passive, active, and reactive flow management. CambridgeUniversity Press, 2000. 

2.

 

Gad-el-Hak M.: Flow control - the future. “Journal of Aircraft” 2001, No. 38, p. 402 - 418. 

3.

 

Nishri A., WygnanskiI.: Effects of periodic excitation on turbulent flow separation from a flap. “AIAA Journal” 
1998, No. 36, p. 547 - 556. 

4.

 

Melton L.P., Yao C.S., Seifert A.: Active control of separation from the flap of a supercritical foil. “AIAA Jour-
nal”, 2005, No. 44, p. 34 - 41. 

5.

 

Seifert A., Greenblat D., Wygnanski I.: Active separation control: an overview of Reynolds and Mach numbers 
effects. “Aerospace Science and Technology” 2004, N0. 8p.  - 582. 

6.

 

Seifert A., Pack L.G.: Compressibility and excitation location effects on high Reynolds numbers active separation 
control. “Journal of Aircraft” 2003, No. 40, p. 110 - 126. 

7.

 

Krzysiak A., Narkiewicz J.: Aerodynamic loads on airfoil with trailing-edge flap pitching with different frequen-
cies. “Journal of Aircraft” 2006, No.2, p. 407 - 418. 

8.

 

Krzysiak A.: Zastosowanie nowego rodzaju strumieniowych generatorów wirów do sterowania przepływem. 
„Prace Instytutu Lotnictwa”, 2011, nr 212. 

9.

 

Alam M., Liu W., Haller G.: Close-loop separation control - an analytic approach. ”Physics of Fluids” 2006, No. 
18, 043601. 

10.

 

Bright M., Culley D., Braunscheidel E., Welch G.: Closed loop active flow separation detection and control in a 
multistage compressor. NASA/TM—2005-213553 

11.

 

Allan B., Juang J., Raney D., Seifert A.:Closed-loop separation control using oscillatory flow excita-
tion.NASA/CR-2000-210324, ICASE Report No. 2000-32