KatCantrell

Miłośćnamwszystkoutrudni

Tłu​ma​cze​nie:

Ju​li​taMir​ska

@kasiul

ROZDZIAŁPIERWSZY

LeoRey​noldsnaj​chęt​niejpo​ślu​bił​byswo​jąasy​stent​kę.Nie​ste​typaniGor​donbyła

mę​żat​ką,wdo​dat​kudwu​krot​nieodnie​gostar​szą.Ainneko​bie​ty…cóż,zwi​ja​łyża​-
gle, kie​dy od​kry​wa​ły, że pra​cu​je sto go​dzin ty​go​dnio​wo. Sa​mot​ność to cena, jaką
pła​ciłzasuk​cesRey​noldsCa​pi​tal.

–Ra​tu​jeszmiży​cie.–Uśmie​cha​jącsięzwdzięcz​no​ścią,pod​pi​sałlist,któ​re​gosam

niezdo​łałwy​dru​ko​wać,bojegokom​pu​terod​mó​wiłwspół​pra​cyzdru​kar​ką,aktó​ry
zanie​ca​łągo​dzi​nępo​wi​nientra​fićdoGar​rettEn​gi​ne​eringnadru​gimkoń​cuDal​las.

–Bezprze​sa​dy.–PaniGor​donspoj​rza​łanaze​ga​rek.–Sze​fie,jestpią​tek.Za​proś

Jen​nędoklu​bualbore​stau​ra​cji,ajado​star​czętepa​pie​ryGar​ret​to​wi.

–Jen​natohi​sto​ria.Spo​ty​kasięzin​nym–od​parł.
Miał na​dzie​ję, że w no​wym związ​ku bę​dzie szczę​śli​wa. Za​słu​gi​wa​ła na męż​czy​-

znę,któ​rybę​dziepo​świę​całjejczasiuwa​gę.Onniezdo​łał​byza​spo​ko​ićjejpo​trzeb.

PaniGor​donskrzy​żo​wa​łaręcenapier​si.
–Tozkimpój​dziesznaotwar​ciemu​zeum?
Leojęk​nął.Cał​kiemotymza​po​mniał,aleiśćmu​siał.Nowemu​zeumdladzie​cino​-

si​łojegoimię,po​nie​ważtoonprze​ka​załpie​nią​dzenajegobu​do​wę.

–Je​steśwol​nawso​bo​tę?
Asy​stent​kawy​buch​nę​łaśmie​chem,jak​byusły​sza​łado​bryżart.
–Uwa​żaj,bojesz​czesięzgo​dzę.–Po​waż​nie​jączaś,do​da​ła:–Ro​zej​rzyjsię.Wo​-

kółkrę​cisięmnó​stwoko​biet.

Topraw​da.Iwszyst​kiechęt​niebysięznimumó​wi​ły,apo​temby​ły​byroz​cza​ro​wa​-

ne,żewolipra​cę.

–Nie​na​wi​dzęran​dek–mruk​nął.Za​bie​ra​łyzbytdużocza​suiener​gii.
–Todla​te​go,żezarzad​konaniecho​dzisz.
–Roz​ma​wia​łaśzmojąmat​ką?
–Parędnitemuby​ły​śmynalun​chu.Pro​si​ła,żebyciępo​zdro​wić.
No tak, po​wi​nien za​dzwo​nić do mat​ki. I cho​dzić na rand​ki. Pro​blem po​le​gał na

tym,żenietyl​konie​na​wi​dziłran​dek,aleniezno​siłrów​nieżspra​wia​niaza​wo​duko​-
bie​tom.Zdru​giejstro​nylu​biłdam​skieto​wa​rzy​stwo,niegar​dziłteżsek​sem.Gdy​by
mógłmiećide​al​nąko​bie​tę,któ​rapo​zwa​la​ła​bymusku​pićsięnapra​cy!Ech…

–Póź​nojuż–rzekł,usi​łu​jączmie​nićte​mat.–Wra​cajdodomu,ajaza​wio​zęlist.
Wli​ścieofi​cjal​niepo​twier​dzałchęćprzy​stą​pie​niadowspół​pra​cyzGar​rettEn​gi​-

ne​ering.Wła​ści​cielGE,Tom​myGar​rett,wpadłnare​wo​lu​cyj​nypo​mysłpo​zwa​la​ją​cy
naznacz​nezmniej​sze​niezu​ży​ciapa​li​wawsa​mo​cho​dach,bra​ko​wa​łomuje​dy​niepie​-
nię​dzynaroz​po​czę​ciepro​duk​cji.Współ​pra​caby​ła​byobu​stron​nieko​rzyst​na.

–Jakso​bieży​czysz–oznaj​mi​łapaniGor​don.–Dziśranona​peł​ni​łambakwtwo​im

au​cie.Mógł​byścza​semspraw​dzać,czynieje​dziesznare​zer​wie.

–Dzię​ki.Cojabymbezcie​biezro​bił?–Leoru​szyłzaasy​stent​kądojejpo​ko​ju.–

Jesz​czejed​no.Chciał​bymwy​daćprzy​ję​cienacześćGar​ret​ta.Mo​gła​byśjeza​pla​no​-
wać?

–Nie,ko​cha​ny,toza​ję​ciedlana​rze​czo​nejlubżony.–PaniGor​donza​ci​snę​łausta,

jak​bychcia​łacośdo​dać,leczbałasięgoura​zić.

–Słusz​nie,ta​kierze​czyniewcho​dząwza​krestwo​ichobo​wiąz​ków–przy​znał.
Pani Gor​don zaj​mo​wa​ła się ty​sią​cem spraw, któ​re nie na​le​ża​ły do obo​wiąz​ków

asy​stent​ki.Uma​wia​łagodofry​zje​ra,ku​po​wa​łapre​zen​tynauro​dzi​nyjegomat​ki,ale
tymra​zemchy​baprze​sa​dził.

–Fakt.Ist​nie​jeinneroz​wią​za​nie…
–Masznamy​ślior​ga​ni​za​tor​kęprzy​jęć?–Niebyłtogłu​pipo​mysł.Wpraw​dziena​-

dalpo​trze​bo​wał​byko​goś,ktobymuto​wa​rzy​szyłnaotwar​ciumu​zeum,ale…

–Na​rze​czo​ną.Przy​ja​ciół​kę.Anaj​le​piejżonę.Po​trze​bu​jeszko​gośnasta​łe,ktoby

spraw​dzał, czy masz dość ben​zy​ny, ład​nie się uśmie​chał do Gar​ret​ta, grzał cię
wnocy…

Za​my​śliłsię.Gdy​bydałosięwy​na​jąćżonę…Alejak?Gdzie?Niemiałocho​tyuma​-

wiać się bez koń​ca z ko​bie​ta​mi, aż wresz​cie tra​fi na taką, któ​ra mu się spodo​ba
i nie bę​dzie na​rze​ka​ła na jego cią​głą nie​obec​ność w domu. Przy​ja​ciół​ka może
odejśćzdnianadzień,alenieżona.Żonatogwa​ran​cjasta​ło​ści.

Miał​by ko​goś, kto wy​peł​nił​by pust​kę, któ​ra cza​sem mu do​skwie​ra​ła, ko​goś, na

kimmógł​bypo​le​gać,ktoni​cze​gobynieuda​wałinieży​wiłura​zy,żeonstopro​cent
cza​supo​świę​cafir​mie.Odpo​cząt​kure​gu​łyby​ły​byja​snookre​ślo​ne,obo​jewie​dzie​li​-
by,nacomogąli​czyć:naspo​kój,sta​bi​li​za​cję,po​czu​ciebez​pie​czeń​stwa.

Wszyst​koalbonic–takimiałcha​rak​ter.Je​ślisięcze​muśpo​świę​cał,tocał​ko​wi​cie.

Nieza​do​wo​liłsiępierw​szymmi​lio​nemnakon​cie.Nieza​do​wo​liłpierw​sząośmio​cy​-
fro​wąsumą.Zy​skiprze​zna​czałnako​lej​nein​we​sty​cje.Ista​rałsięniepo​peł​niaćtych
sa​mychbłę​dówcooj​ciec.

Mi​łośćczysuk​ces…Naobierze​czyniebyłomiej​scawjegoży​ciu.Dzię​kicięż​kiej

pra​cypo​rzu​ciłubo​gądziel​ni​cę,wktó​rejsięuro​dził.Bezprze​rwyszedłdoprzo​du.

Gdy​bymiałwy​ro​zu​mia​łążonę,jegopra​caiży​cieoso​bi​steniemu​sia​ły​bysięza​zę​-

biać.Aonni​g​dywię​cejniemu​siał​byuma​wiaćsięnadur​nerand​ki,to​czyćba​nal​nych
roz​mówimiećwy​rzu​tówsu​mie​nia,żeniespraw​dzasięwrolipart​ne​ra.

Wło​żyłma​ry​nar​kęiza​wiózłlistdosie​dzi​byGE.Nara​ziefir​mazaj​mo​wa​łanie​du​-

żepo​miesz​cze​nienaobrze​żachDal​las,alewie​dział,żetosięzmie​ni,kie​dyGEwej​-
dzienagieł​dę.Po​ten​cjal​nychin​we​sto​równapew​nobyłowie​lu,leczLeosięniezra​-
żał.Wie​rzył,żeprze​ko​nadosie​bieGar​ret​ta,stądpo​mysłprzy​ję​cia.Żonazaj​miesię
lo​gi​sty​ką, a on roz​mo​wą z go​ściem ho​no​ro​wym, któ​re​mu wy​ja​śni, na czym po​le​ga
prze​wa​gaRey​noldsCa​pi​talnadin​ny​miin​we​sto​ra​mi.Ter​minskła​da​niaofertupły​wał
zakil​katy​go​dni.Dotegocza​supo​wi​nienzna​leźćżonę.

Wró​ciw​szy do biu​ra, włą​czył kom​pu​ter. Na py​ta​nie, gdzie szu​kać żony, po kwa​-

dran​siemiałod​po​wiedź.Napor​ta​lurand​ko​wymalbole​piej:wbiu​rzema​try​mo​nial​-
nym.

Tak,tonie​głu​pie.Za​wszesą​dził,żekie​dyśsięoże​ni.Kie​dy?Gdyniebę​dziemu​siał

ca​łejener​giipo​świę​caćpra​cy.Aleczasmi​jał,onskoń​czyłtrzy​dzie​ścipięćlat,afir​-
mana​dalpo​chła​nia​łagoodranadonocy.

Po​pa​trzył na logo biu​ra ma​try​mo​nial​ne​go, EA In​ter​na​tio​nal. Stro​na in​ter​ne​to​wa

była gu​stow​na, w spo​koj​nych be​żach, fa​cho​wo za​pro​jek​to​wa​na. Dys​kre​cja za​pew​-
nio​na,zwrotpie​nię​dzywra​zienie​za​do​wo​le​niaklien​ta.Mot​to:Zdajsięnanas,znaj​-
dzie​mytwójide​ał.

Biu​roprze​pro​wa​dza​łoroz​mo​wyzkan​dy​dat​ka​mi,spraw​dza​łoichprze​szłość,wy​-

łu​ski​wa​łotęnaj​bar​dziejod​po​wied​nią.Mi​ło​ściLeoniemógłni​ko​muza​ofe​ro​wać,ale
wprze​ci​wień​stwiedoojcamógłza​pew​nićro​dzi​niekom​for​to​weży​cie.

Po​mysłbyłge​nial​ny.Żonazgórybę​dziezna​łajegowy​ma​ga​nia.Tymspo​so​bemni​-

g​dyjejnieza​wie​dzie.

Da​niel​la Whi​te od dziec​ka ma​rzy​ła o baj​ko​wym we​se​lu. Jako mała dziew​czyn​ka

pi​sa​łakred​ka​miza​pro​sze​nianauro​czy​stośćślub​nąiowi​nię​tawprze​ście​ra​dłouda​-
wa​ła pan​nę mło​dą. Pa​nem mło​dym był jej uko​cha​ny zme​cha​co​ny miś. Wy​obra​ża​ła
so​bie,żekie​dyśubra​nawślicz​nąsuk​nięzde​li​kat​nejko​ron​kiisrebr​neszpil​kiwy​po​-
wiesa​kra​men​tal​ne„tak”.Wy​obra​ża​łaso​biepięk​neza​pro​sze​niaitrzy​pię​tro​wytort
ozdo​bio​ny kwia​ta​mi, a tak​że przy​stoj​ne​go mło​de​go czło​wie​ka, któ​ry z czu​łym
uśmie​chem cze​ka na nią przy oł​ta​rzu. Wie​czo​rem ona i jej uko​cha​ny wy​ru​sza​ją
w po​dróż na cu​dow​ną eg​zo​tycz​ną wy​spę. Ich mał​żeń​stwo trwa aż po grób, a na​-
mięt​nośćni​g​dyniewy​ga​sa.

Alema​rze​niatojed​no,arze​czy​wi​stośćtodru​gie.Zakil​kami​nut,wdomuwła​ści​-

ciel​ki EA In​ter​na​tio​nal, w obec​no​ści za​le​d​wie kil​ku osób, Dan​nie mia​ła po​ślu​bić
męż​czy​znę,któ​re​godo​tądniewi​dzia​ła.

– I jak? – Uśmie​cha​jąc się w lu​strze do mat​ki, po​pra​wi​ła rę​kaw. Wo​la​ła​by brać

ślubwczymśbar​dziejstroj​nymodgład​kiejbe​żo​wejsu​kien​ki.

Pro​gramkom​pu​te​ro​wydo​brałjąwparęznie​ja​kimLeemRey​nold​sem,któ​ryszu​-

kałnażonęoso​byele​ganc​kiejikul​tu​ral​nej.Dan​niespę​dzi​łaostat​nimie​siącwdomu
Eli​seArun​del,wła​ści​ciel​kiEAIn​ter​na​tio​nal,któ​raza​ję​łasięjejedu​ka​cją.

–Wy​glą​daszślicz​nie–wy​char​cza​łamat​kaDan​nie.Przy​ci​ska​jącdłońdopier​si,za​-

nio​słasiękasz​lem.–Je​stemzcie​biedum​na.

Dum​na? Ja tyl​ko od​po​wie​dzia​łam na ogło​sze​nie, po​my​śla​ła Dan​nie. Pod​sko​czy​ła

ner​wo​wo,sły​szącostrepu​ka​nie.Dopo​ko​juwe​szłaEli​se.

–Och,skar​bie!–za​wo​ła​łazza​chwy​tem.–Pre​zen​tu​jeszsiędo​sko​na​le.
–Dzię​kito​bie.
–Nie,totywy​bra​łaśsuk​nię.Maszfan​ta​stycz​newy​czu​ciesty​lu.
–Zatonama​ki​ja​żuzu​peł​niesięnieznam.
Eli​sepo​wio​dłakry​tycz​nymwzro​kiempotwa​rzyswo​jejpod​opiecz​nej.
–Jestzna​ko​mi​cie.Leobę​dziepodwra​że​niem.
Dan​niepo​czu​ła,jakser​cejejło​mo​cze.Zlu​strapa​trzy​łananiąobcaoso​ba,któ​ra

mia​łatensamko​lorwło​sówcoonaita​kiesameoczy.Pozatymbyłycał​kieminne.
CzyLe​owispodo​basiętadum​niewy​pro​sto​wa​na,prze​ra​żo​nako​bie​tawbe​żo​wejsu​-
kien​ce,zwło​sa​miupię​ty​miwkok?Aje​ślinielubibru​ne​tek?

Prze​stań,skar​ci​łasięwdu​chu.Prze​cieżwi​działjejzdję​cie.Dwu​krot​nieteżroz​-

ma​wia​liprzezte​le​fon;omó​wi​likil​kaistot​nychspraw,mię​dzyin​ny​miusta​li​li,żeda​-
dząso​bieczasnado​tar​ciesię,atak​że,żeżad​neznichniemanicprze​ciw​kotemu,
abykie​dyśwprzy​szło​ścipo​więk​szyćro​dzi​nę.Sko​rowszyst​kobyłoja​sne,dla​cze​go
sięde​ner​wo​wa​ła?

Mat​kapo​gła​dzi​łająpogło​wie.
– Już wkrót​ce zo​sta​niesz pa​nią Rey​nolds i speł​nią się two​je ma​rze​nia. Bę​dziesz

mia​łato,cze​gojaniemia​łam:po​czu​ciebez​pie​czeń​stwaimęża,któ​rycięnieopu​ści.

Mat​kąpo​now​niewstrzą​snąłka​szel.Cho​ro​wa​łanaidio​pa​tycz​newłók​nie​niepłuc.

Dan​niezde​cy​do​wa​łasięnaślub,żebyjąra​to​wać.

Mat​kamia​łara​cję.Dan​nieodnaj​młod​szychlatma​rzy​łaotym,bywyjśćzamąż

iuro​dzićdzie​ci.OnaiLeobylikom​pa​ty​bil​ni.Mał​żeń​stwoopar​tenazgod​no​ścidą​-
żeńicha​rak​te​rówbę​dzietrwa​łe.Możezcza​semsta​nąsięso​biebli​scy?Możesię
za​ko​cha​ją?

Eli​seotwo​rzy​łasze​rzejdrzwi.
–Leocze​kaprzyko​min​ku.Aototwójbu​kiet.Takijakpro​si​łaś:pro​styigu​stow​ny,

zróżior​chi​dei.

Dan​niełzyza​krę​ci​łysięwoczach.
Wciążniemo​głauwie​rzyć,żezgło​si​łasiędoEAIn​ter​na​tio​nal.Za​ry​zy​ko​wa​ła,bo

była zde​spe​ro​wa​na. Mat​ka po​trze​bo​wa​ła dro​gie​go le​cze​nia, na któ​re nie było ich
stać. Dan​nie ro​bi​ła wszyst​ko: wo​zi​ła ją do le​ka​rzy, go​to​wa​ła, sprzą​ta​ła. Nie​ste​ty
pra​co​daw​cy krzy​wi​li się, kie​dy cią​gle bra​ła wol​ne. Stra​ci​ła jed​ną pra​cę, dru​gą,
trze​cią. W bi​blio​tecz​nym kom​pu​te​rze szu​ka​ła za​ję​cia, któ​re mo​gła​by wy​ko​ny​wać
w domu, albo pra​cy w nie​nor​mo​wa​nych go​dzi​nach. Za​mie​rza​ła się pod​dać, kie​dy
na​gleza​uwa​ży​łare​kla​mę.„Czykie​dy​kol​wiekma​rzy​łaśoin​nejka​rie​rze?”–prze​czy​-
ta​ła.Obokwid​nia​łozdję​ciepan​nymło​dej.Klik​nę​ła.

EAIn​ter​na​tio​nalza​chę​ca​łoko​bie​tyozdol​no​ściachor​ga​ni​za​cyj​nych,pra​gną​cesię

da​lejkształ​cić,abyumie​jęt​niekie​ro​waćży​ciemswo​je​gomęż​czy​zny,żebyzgła​sza​ły
sięnakursdo​sko​na​le​nia.

Dan​nie zdol​no​ści or​ga​ni​za​cyj​ne mia​ła – mu​sia​ła mieć, by non stop zaj​mo​wać się

cho​rąmat​ką.Wy​sła​łazgło​sze​nieiprze​ży​łaszok,kie​dydoniejza​te​le​fo​no​wa​no.

Eli​sewzię​łająpodswo​jeskrzy​dła,uczy​łaogła​dy,szli​fo​wa​ła,apo​temzna​la​zładla

niej męż​czy​znę, któ​ry szu​kał ele​ganc​kiej, do​brze uło​żo​nej ko​bie​ty. W za​mian za
pro​wa​dze​nie domu i urzą​dza​nie przy​jęć Dan​nie mia​ła​by pie​nią​dze, aby za​pew​nić
mat​cenaj​lep​sząopie​kęme​dycz​nąpodsłoń​cem.Uzna​ła,żetrans​ak​cjajejsięopła​-
ca.

–Stwo​rzy​ciedo​sko​na​łyzwią​zek–rze​kłaEli​se.–Je​ste​ścieide​al​niedo​pa​so​wa​ni.
Dan​nieprze​biegłpople​cachdreszcz.Chcia​ła,bymał​żeń​stwospeł​ni​łojejocze​ki​-

wa​nia.Czymążbę​dziepo​cią​gałjąfi​zycz​nie?Aje​ślinie?Czywte​dybędążyćpla​to​-
nicz​nie?Możeszko​da,żeniena​le​ga​łanaspo​tka​nietwa​rząwtwarz.Te​raztobez
zna​cze​nia.Zresz​tąpo​ciągfi​zycz​nyniebyłażtakistot​ny.Po​dej​rze​wa​ła,żeprę​dzej
czypóź​niejmię​dzyniąamę​żemna​wią​żesięnićsym​pa​tii.

Wcią​gnę​ławnoz​drzasłod​kiza​pachróż.
–Mamypo​dob​necele.My​ślę,żebę​dzie​myra​zembar​dzoszczę​śli​wi.
Leo miał mnó​stwo pie​nię​dzy. Wo​la​ła​by, by miał o po​ło​wę mniej. Onie​śmie​la​ła ją

takwiel​kafor​tu​na.AleEli​sepo​wta​rza​łajej,bysięniede​ner​wo​wa​ła.Zaj​mieważ​ne
miej​scewży​ciuLea,możekie​dyśuro​dzidzie​ci.Bezwąt​pie​nianiebę​dziesie​dzia​ła
zza​ło​żo​ny​mirę​ka​mi.

–Napew​no.–Wła​ści​ciel​kabiu​rapo​pra​wi​łaDan​niena​szyj​nik,zło​teser​dusz​kona

łań​cusz​ku, któ​re jej po​da​ro​wa​ła, gdy ta zgo​dzi​ła się wyjść za Lea. – Mój pro​gram
kom​pu​te​ro​wyni​g​dysięniemyli.

–Mał​żeń​stwaopar​tenakom​pa​ty​bil​no​ści,aniesza​lo​nymuczu​ciu,sąnaj​lep​sze–

wtrą​ci​łamat​ka.–Naj​trwal​sze.

Dan​nie ski​nę​ła gło​wą. Przy​po​mnia​ła so​bie Roba. Była w nim za​ko​cha​na bez pa​-

mię​ciiczymtosięskoń​czy​ło?Zła​ma​nymser​cem.Poichroz​sta​niuobie​ca​łaso​bie,
żesięzmie​ni,takbyjużża​denmęż​czy​znaniena​rze​kałnajejob​ce​so​wośćiupór.

– To praw​da – przy​zna​ła. – Po​czu​cie bez​pie​czeń​stwa, spo​kój i przy​jaźń. Cze​go

wię​cejmoż​nachcieć?

Tyl​ko w baj​kach oraz ko​me​diach ro​man​tycz​nych bo​ha​te​ro​wie za​ko​chi​wa​li się

w so​bie, po czym żyli dłu​go i szczę​śli​wie. Bio​rąc głę​bo​ki od​dech, Dan​nie opu​ści​ła
po​kój, w któ​rym miesz​ka​ła pod​czas kil​ku​ty​go​dnio​wej trans​for​ma​cji, i ru​szy​ła ku
swe​muprze​zna​cze​niu.Obysięzmę​żempo​lu​bi​li.Je​ślisym​pa​tiaprze​ro​dzisięwcoś
wię​cej,tymle​piej.

Przy​sta​nąw​szyugóryscho​dów,po​pa​trzy​łanadół.Wjed​nejczę​ścisa​lo​nustałfo​-

to​graf, w dru​giej, przy ude​ko​ro​wa​nym kwia​ta​mi ko​min​ku, siwy pa​stor, a po jego
pra​wejręceLeoRey​nolds.

Na​po​tkałjejspoj​rze​nie.Nażywobyłjesz​czeprzy​stoj​niej​szyniżnafo​to​gra​fii.Nie

po​tra​fi​łaode​rwaćodnie​gooczu.Pro​steciem​newło​sy,kla​sycz​nerysytwa​rzy,szy​ty
namia​ręgar​ni​turokry​wa​ją​cyumię​śnio​necia​ło…Hm,bar​dziejAsh​leyniżRhett,po​-
my​śla​ła.Ido​brze,sko​roonausi​ło​wa​ławy​ple​nićzsie​biece​chyScar​lett.

Niedość,żebyłbar​dzoprzy​stoj​ny,tospra​wiałwra​że​niedo​bre​goczło​wie​ka,ta​-

kie​go, któ​ry po​mógł​by za​nieść star​szej pani za​ku​py do domu. Dan​nie prych​nę​ła
wdu​chu.Niewie​rzy​ła,abyLeokie​dy​kol​wiekprze​kro​czyłprógskle​puspo​żyw​cze​-
go.Niemiałcza​sunata​kierze​czy;gdy​bymiał,niepo​trze​bo​wał​byżony.

Cie​ka​we, dla​cze​go ktoś tak bo​ga​ty i sek​sow​ny zgła​sza się do agen​cji ma​try​mo​-

nial​nej?LeoRey​noldspo​wi​nienniemócsięopę​dzićodpięk​nychko​biet.

Zwy​uczo​nąwpra​wą–ileżtorazyćwi​czy​łascho​dze​nienadzie​się​cio​cen​ty​me​tro​-

wychob​ca​sach!–Dan​nieze​szłaposcho​dach.Pochwi​lista​nę​łanawprostpanamło​-
de​go.Wszpil​kachpra​wiedo​rów​ny​wa​łamuwzro​stem.

Przy​glą​da​li się so​bie w mil​cze​niu. Co moż​na po​wie​dzieć do męż​czy​zny, któ​re​go

wi​dzisięporazpierw​szyizamo​mentmasięgopo​ślu​bić?

Ztru​dempo​wścią​gnę​łachi​chot.
–Cześć.
Uśmiech​nąłsięwod​po​wie​dzi.
Ser​ceza​bi​łojejmoc​niej.Leoema​no​wałcie​płeminie​sa​mo​wi​tąsiłą.Wie​dzia​ła,że

wią​żącsięznim,zy​skaza​bez​pie​cze​niefi​nan​so​we,aleniesą​dzi​ła,żesamjegowi​-
dokprzy​pra​wijąoza​wrótgło​wy.

Po​ru​szy​ładys​kret​niera​mio​na​mi,usi​łu​jącpo​zbyćsiękosz​mar​ne​gona​pię​cia.
–Za​cznij​my–po​wie​działpa​stor.
Ży​la​stą ręką się​gnął po bi​blię, po czym za​czął re​cy​to​wać przy​się​gę. Na do​bre

inazłe,wbo​gac​twieiwbie​dzie…Tonasniedo​ty​czy,po​my​śla​łaDan​nie.Tesło​wa
prze​zna​czo​nesądlalu​dzi,któ​rzypo​bie​ra​jąsięzmi​ło​ści:wchwi​lachtrud​nychpo​-
win​niprzy​po​mniećso​bie,coprzy​się​ga​lijed​nodru​gie​mu.

Ką​temokapró​bo​wa​ładoj​rzećminęLea.Cie​ka​wabyła,oczymmy​śli.Szko​da,że

nieod​by​liwię​cejroz​mów.Niena​le​ga​łananie;za​wie​rzy​łaEli​se,któ​raniepo​zwo​li​-
ła​by jej po​ślu​bić dra​nia. Zresz​tą pro​gram kom​pu​te​ro​wy ni​g​dy do​tąd nie za​wiódł.
Dan​niewes​tchnę​ła.Waż​ne,byLeoniebyłprze​stęp​cąlubdam​skimbok​se​rem,ato,
czymapo​czu​ciehu​mo​ruiczylubifil​myhi​sto​rycz​ne,na​praw​dęniegraroli.

–Czyty,Da​niel​lo,bie​rzeszLeazamęża…?
–Tak.
Drżą​cąrękąwsu​nę​łapla​ty​no​wąob​rącz​kęnapa​lecmęż​czy​zny.Ara​czejpró​bo​wa​-

ła wsu​nąć. Kie​dy zbli​żył dru​gą rękę, by jej po​móc, unio​sła gło​wę i na​po​tka​ła jego
błę​kit​ne oczy. Po​czu​ła dreszcz. Mia​ła wra​że​nie, jak​by zo​ba​czy​ła ko​goś, kogo zna,
leczniewieskąd.

Pochwi​liroz​le​głosiędru​gie„tak”wy​po​wie​dzia​nesil​nymzde​cy​do​wa​nymto​nem.

Dan​nieutkwi​ławzrokwob​rącz​ce,ocza​ro​wa​najejpro​sto​tąipięk​nem.

Roz​wód nie wcho​dził w ra​chu​bę. Wy​peł​nia​jąc kwe​stio​na​riusz, obo​je na​pi​sa​li, że

obiet​nicna​le​żydo​trzy​my​wać.Byłatoteżjed​nazpierw​szychspraw,ja​kiepo​ru​szy​li
wroz​mo​wiete​le​fo​nicz​nej.Leoprzy​go​to​wałumo​węprzed​ślub​ną,nie​zwy​kledlaniej
ko​rzyst​ną.Dan​niejed​nakupar​łasięprzyjed​nympunk​cie:wra​zieroz​sta​niaLeobę​-
dzieło​żyłnadzie​ci,na​to​miastonaniedo​sta​nieanigro​sza.Tymspo​so​bemchcia​ła
mupo​ka​zać,jakpo​waż​nietrak​tu​jeichzwią​zek.

Naj​waż​niej​sze było po​czu​cie bez​pie​czeń​stwa. W za​mian za​mie​rza​ła być taką

żoną, ja​kiej Leo po​trze​bu​je. Za​wie​ra​li mał​żeń​stwo z roz​sąd​ku, nie z mi​ło​ści.
Wprze​ci​wień​stwiedoojca,Leoni​g​dyjejniepo​rzu​ci.Niemu​sia​łasięmar​twićoto,
żekie​dyśmusięznu​dzialbożeprze​sta​niejąko​chać.

–Mo​że​ciesiępo​ca​ło​wać–za​koń​czyłpa​stor.
Po​ca​ło​wać?Cze​munie?Wkoń​cuwzię​liślub.
Leoob​ró​ciłsię.Pochwi​liichustasięze​tknę​ły.Dreszczprze​biegłjejpokrzy​żu.

Na​gle Leo skrzy​wił się, jak​by zjadł cy​try​nę. Pierw​szy po​ca​łu​nek. Szko​da, że taki
krót​ki.ChoćdlaLeanaj​wy​raź​niejzadłu​gi.

Eli​seimat​kaDan​niepo​de​szłyuści​skaćmło​dąparęiży​czyćjejszczę​ścianano​wej

dro​dzeży​cia.

Dan​nie wes​tchnę​ła. Cze​go się spo​dzie​wa​ła? Że jak za do​tknię​ciem ma​gicz​nej

różdż​kiLeoprze​isto​czysięwkró​le​wi​czazbaj​ki?Po​win​nasięcie​szyć,żepro​gram
wy​brał dla niej ide​al​ne​go męża, a nie ma​rzyć o dłu​gim go​rą​cym po​ca​łun​ku i o ro​-
man​tycz​nejnocypo​ślub​nej.

ROZDZIAŁDRUGI

Sta​ła przy drzwiach, ręce mia​ła sple​cio​ne, wzrok spusz​czo​ny. Była skrom​na,

ajed​no​cze​śnieele​ganc​ka,do​kład​nietaka,jakna​pi​sałwkwe​stio​na​riu​szu.Za​sko​czy​-
łogotyl​kojed​no:wy​glą​da​łaina​czejniżnazdję​ciu.

Spo​dzie​wałsięko​gośwty​pieład​nejdziew​czy​nyzsą​siedz​twa.Ko​bie​ta,któ​rąpo​-

ślu​bił, ema​no​wa​ła ener​gią i zmy​sło​wo​ścią. Miał wra​że​nie, że z tru​dem po​skra​mia
tem​pe​ra​ment.Zdję​cienieod​da​wa​łojejuro​dy.NażywoDa​niel​lado​słow​nieza​pie​ra​-
ładech.

Na​wetimięmia​łapięk​neieg​zo​tycz​ne.Wo​dziłzaniąspoj​rze​niem.Wciążteżmy​-

ślałoichkrót​kimpo​ca​łun​ku.Samgoprze​rwał,aletyl​kodla​te​go,żesięwy​stra​szył.
Ranybo​skie,coonnaj​lep​sze​gozro​bił?Jakwy​trzy​maztakąko​bie​tąuboku?

–Je​stemgo​to​wa,Leo–oznaj​mi​łaci​cho.
Dla​cze​go nie chciał jej wcze​śniej po​znać? Nie mu​siał. Do​pil​no​wał szcze​gó​łów,

przy​naj​mniej tak mu się wy​da​wa​ło. Roz​ma​wiał z pa​ro​ma klien​ta​mi EA In​ter​na​tio​-
nal,któ​rzyniemo​glisięna​chwa​lićEli​se,po​temsamkil​ka​krot​niesięzniąspo​tkał.
Uwie​rzył,żeznaj​dziemuod​po​wied​niąkan​dy​dat​kę.

ZDa​niel​ląod​byłzetrzyroz​mo​wyprzezte​le​fonipod​jąłde​cy​zję.Pocood​kła​dać

ślub,sko​romie​lipo​dob​neza​pa​try​wa​niainieli​czy​linapło​mien​neuczu​cie?

Gdy​bymógłcof​nąćczas,doswo​jejli​stywy​ma​gańdo​dał​byjed​no:bynieczułnajej

wi​dokpod​nie​ce​nia.Da​niel​laprzy​po​mi​na​łamuCar​men,tyleżejużniebyłusy​cha​ją​-
cymztę​sk​no​tyna​sto​lat​kiem,aonabyłajegożoną.Niechciałiśćwśla​dyojca,nie
chciałstra​cićgło​wydlażad​nejko​bie​ty.

Wmał​żeń​stwieszu​kałspo​ko​ju,wy​go​dy,aniesza​leń​stwa.Wie​dział,żeodpo​cząt​-

kutrze​bapo​sta​wićnaszcze​rość,wte​dyunik​niesięroz​cza​ro​wań.

–Po​że​gna​łaśsięzmat​kąipa​niąArun​del?
–Tak,je​stemgo​to​wadowyj​ścia.
Usie​dlinatyl​nymsie​dze​niu.Kie​row​caza​mknąłdrzwi.Da​niel​laskrzy​żo​wa​łanogi

wkost​kach.Leoode​rwałwzrokodjejszczu​płychud.

–Niebę​dzieciprze​szka​dza​ło,je​śliwie​czo​remzaj​rządonasmoiro​dzi​ce?
–Ależskąd.Dla​cze​goichnieza​pro​si​łeśnaślub?Win​for​ma​cjioso​biepo​da​łeś,że

ro​dzi​najestdlacie​bieważ​na.

Wzru​szyłra​mio​na​mi,aleucie​szyłsię,żetoza​pa​mię​ta​ła.
–Niesąza​chwy​ce​nimojąde​cy​zją.Mamawo​la​ła​by,że​bymoże​niłsięzmi​ło​ści.
–Notak.–Po​ło​ży​łarękęnajegodło​ni.–Alekaż​dysamwy​bie​ra,cojestdlanie​go

naj​lep​sze.

Mia​łakla​sęistyl.Wprostniemógłuwie​rzyć,żedzie​ciń​stwospę​dzi​ławta​kiejsa​-

mejjakonubo​giejdziel​ni​cy.Po​dzi​wiałjejsiłę,de​ter​mi​na​cję,go​to​wośćpo​świę​ce​nia
siędlado​bramat​ki.Szko​datyl​ko,żeema​no​wa​łatakązmy​sło​wo​ścią.Li​czyłjed​nak,
żezakil​kadniuod​por​nisięnajejwdzięk.

Od​prę​żyłsięza​do​wo​lo​ny.Te​razmożesku​pićsięnapra​cy,aspra​wa​mido​mo​wy​mi

zaj​miesiężona,któ​rejniebę​dziemu​siałpo​świę​caćuwa​gi.

–Da​niel​lo,pa​mię​taj,żezewszyst​kimmo​żeszsiędomniezwró​cić,zkaż​dympro​-

ble​mem.

–Tomiłeztwo​jejstro​ny.
Uśmiech​nę​łasięzwdzięcz​no​ścią,aonpo​czułsięnie​zręcz​nie,jakpaniwład​ca.
–Takjakmó​wi​łemprzezte​le​fon,mammnó​stwozo​bo​wią​zańto​wa​rzy​skich.Ocze​-

ku​ję, że zaj​miesz się or​ga​ni​za​cją przy​jęć. W ra​zie ja​kich​kol​wiek wąt​pli​wo​ści mo​-
żeszmnieowszyst​kopy​tać.

–Ro​zu​miem.–Za​mie​rza​łacoświę​cejpo​wie​dzieć,alenaj​wy​raź​niejsięroz​my​śli​ła.

Albowy​stra​szy​ła.

– Da​niel​lo… – Za​milkł, nie​pe​wien, jak ją ośmie​lić. – Je​stem two​im mę​żem. Nie

chciał​bym,że​byśsięmniebała.

–Ależniebojęsię–oznaj​mi​ła.–Bar​dzocie​szęsięzna​sze​goślu​bu.–Moc​noza​ci​-

snę​ładło​nie.

–Jateżje​stemusa​tys​fak​cjo​no​wa​ny–rzekł.–Sko​robę​dzie​mymiesz​kaćpodjed​-

nym da​chem, chciał​bym, aby​śmy czu​li się z sobą swo​bod​nie. Mo​żesz o wszyst​kim
zemnąroz​ma​wiać.Ofi​nan​sach,po​li​ty​ce,re​li​gii.–Isek​sie…Tegoniepo​wie​działna
głos,choćodparumi​nutusi​ło​wałso​biewy​obra​zić,jakwy​glą​da​jąjejuda.

Dan​nie zer​k​nę​ła na męża i znów za​drża​ła. Czu​ła, jak prze​ska​ku​ją mię​dzy nimi

iskry.Onchy​bateżtoczuł.

–Niemasznicprze​ciw​kotemu,żebyin​tym​nastro​nana​sze​gozwiąz​kuroz​wi​ja​ła

sięstop​nio​wo?–spy​tał.

OChry​ste!Chciał,bysięod​prę​ży​ła,alejaktakda​lejpój​dzie,bie​dacz​kauciek​nie

prze​ra​żo​na.

–Nie–od​par​ła,pa​trzącmuwoczy.
Po​ciągfi​zycz​nyzaj​mo​wałjed​nozostat​nichmiejscnaichli​ścieprio​ry​te​tów.Onpo​-

wi​niensku​pićsięnapra​cy.Onabyłajegogłów​nymprio​ry​te​tem,aniesekszżoną.

–Popro​stuchcę,że​by​śmymie​lija​sność.
– Oczy​wi​ście. Roz​ma​wia​li​śmy o tym przez te​le​fon. Na​sze mał​żeń​stwo za​cznie

ewo​lu​owaćkufi​zycz​nejbli​sko​ści,kie​dypo​czu​je​my,żenad​szedłwła​ści​wyczas–po​-
wie​dzia​ła,nie​maldo​kład​niecy​tu​jącjegosło​wa.

Przezmo​mentkor​ci​łogo,abyjeod​szcze​kać.
–Nara​ziebę​dzie​myspaćwod​dziel​nychsy​pial​niach–oznaj​mił.–Takbę​dziele​-

piej,praw​da?Nicnasiłę.

Wod​dziel​nychpo​ko​jachpo​czu​jąsiępew​niej.Będąmo​gliprzy​zwy​cza​ićsiędono​-

wejsy​tu​acji,dono​wejoso​by.Dresz​czeustą​pią,obo​jesku​piąsięnatym,coważ​ne.
Apo​tem,pookre​sieakli​ma​ty​za​cji,wspo​sóbna​tu​ral​nywpro​wa​dzązmia​nyiza​czną
dzie​lićłoże.

Ci​szę,jakana​sta​ła,prze​rwałme​lo​dyj​nydzwo​nek.Leozer​k​nąłnawy​świe​tlaczko​-

mór​ki.Zoka​zjiślu​buwziąłpółdniawol​ne​go,pra​cow​ni​komdałcałydzieńwol​ny,ale
oczy​wi​ścienonstopbyłpodte​le​fo​nem.

Prze​czy​tałmejl.Biu​roGar​ret​tain​for​mo​wa​łogo,żezofert,ja​kiena​de​szły,roz​wa​-

ża​nesądwie:Rey​noldsCa​pi​talorazMo​re​noPart​ners.Świet​nie,po​my​ślałLeo.Pora
zor​ga​ni​zo​waćprzy​ję​cie.

–Je​ślimu​siszza​dzwo​nić,tomnąsięniekrę​puj.
–Niemu​szę,tobyłtyl​komejl.
Możepo​wi​nienzmie​nićstra​te​gięiza​cząćmy​ślećoDan​niejakooswo​jejpra​cow​-

ni​cy,anieżo​nie?Nara​ziemiałocho​tęspę​dzićzniąweek​endwłóż​ku,ca​ło​waćją,
do​pro​wa​dzaćdoor​ga​zmu.Aniemógł.Po​trze​bo​wałsku​pie​niaispo​ko​ju,byosią​gać
ko​lej​nesuk​ce​sy.

Suk​ces da​wał gwa​ran​cję sta​bi​li​za​cji i bez​pie​czeń​stwa. To był naj​waż​niej​szy cel

w jego ży​ciu. Za roz​wój Rey​nolds Ca​pi​tal go​tów był za​pła​cić każ​dą cenę, na​wet
cenęsa​mot​no​ści.

Przezresz​tędro​gidono​we​godomuDan​niesięnieod​zy​wa​ła.Naj​wy​raź​niejżad​ne

iskrymię​dzyniminieprze​sko​czy​ły.Leoja​snodałdozro​zu​mie​nia,żeniejestniąza​-
in​te​re​so​wa​ny.

Szko​da.Wciążczu​łanaustachsmakjegowarg.Na​gleprze​ra​zi​łasię.Zotwar​ty​-

miocza​miwstą​pi​liwzwią​zekmał​żeń​ski,za​war​liumo​wę,któ​ramia​łaobo​wią​zy​wać
dokoń​caży​cia,ale…Wpraw​dzieLeoprzy​się​gał,żejestczło​wie​kiemod​po​wie​dzial​-
nym,któ​rydo​trzy​mu​jesło​wa,aleczybę​dzieto​le​ro​wałbłę​dy?

Niechcia​łaza​wieśćmat​ki,któ​rananiąli​czy​ła.Kie​dyzgo​dzi​łasięnaślub,Leoza​-

trud​niłopie​kun​kęspe​cja​li​zu​ją​cąsięwre​ha​bi​li​ta​cjiosóbzcho​ro​ba​mipłuc.Alecoje​-
śliDan​nieniespeł​niocze​ki​wańmęża?

Bezpie​nię​dzyLeajejmat​kaumrze,aonabę​dziebez​rad​niepa​trzy​łanajejcier​-

pie​nie.Wbi​łapa​znok​ciewpo​du​szecz​kędło​niinie​malkrzyk​nę​łazbólu.Jesz​czejed​-
na rzecz, do któ​rej musi przy​wyk​nąć. Eli​se twier​dzi​ła, że jako żona Lea po​win​na
miećpa​znok​ciedłu​gieipo​la​kie​ro​wa​ne.Niewy​star​czałzmysłor​ga​ni​za​cyj​nyiumie​-
jęt​nośćpro​wa​dze​niazaj​mu​ją​cejroz​mo​wy,waż​nybyłteżstrój,fry​zu​raima​ki​jaż.

Wie​dzia​ła, na czym po​le​ga jej rola: ma być ide​al​ną pa​nią domu, któ​ra wspie​ra

męża.Niepo​win​nawo​dzićzanimlu​bież​nymwzro​kiemanibu​jaćwob​ło​kach.

–Je​ste​śmynamiej​scu.
Wyj​rza​ła przez okno i wy​trzesz​czy​ła oczy. Miesz​ka​ły z mamą w dwu​po​ko​jo​wej

klit​ce. Kie​dy w roz​mo​wie te​le​fo​nicz​nej Leo wspo​mniał o du​żym domu w Pre​ston
Hol​low, wy​obra​zi​ła so​bie pię​tro​wy dom z sa​lo​nem, czte​re​ma sy​pial​nia​mi i ogród​-
kiemwci​chejeks​klu​zyw​nejdziel​ni​cy.Alecze​gośta​kie​gosięniespo​dzie​wa​ła.

Bra​mazku​te​goże​la​zna otwo​rzy​łasięjakza spra​wącza​rów.Kie​row​cawje​chał

napod​jazdzko​cichłbów,wzdłużktó​re​goro​słyogrom​nedrze​waczę​ścio​woza​sła​-
nia​ją​ce słoń​ce. Pięk​nie utrzy​ma​ny traw​nik cią​gnął się do sa​me​go domu. Do ich
domu.

Dan​niedo​li​czy​łasięczte​rech…nie,pię​ciuko​mi​nów.Boże,po​win​nabyłapo​pro​sić

wcze​śniejozdję​cie.

–Po​do​bacisię?
–Jestbar​dzo…yyy…
Oszo​ło​mio​naniewie​dzia​ła,copo​wie​dzieć.Przy​gry​zławar​gę.Przy​po​mnia​łaso​bie

czasspę​dzo​nyzEli​se,któ​racier​pli​wiejąwszyst​kie​gouczy​ła:jakna​kry​waćdosto​-
łu,jakpa​rzyćher​ba​tę,jaksia​dać,cho​dzić,przed​sta​wiaćgo​ści,jaksięcze​sać,ma​lo​-
wać,ubie​rać.Te​razcze​kająpierw​szapró​ba.Niemożeza​wieśćmen​tor​ki.

Bio​rącgłę​bo​kiod​dech,uśmiech​nę​łasiępro​mien​nie.
–Jestbar​dzopięk​ny.
–Chodź,opro​wa​dzęcię.–Po​mógłjejwy​siąśćzsa​mo​cho​duiobej​mu​jącjąwpa​sie,

ru​szyłposchod​kachdodrzwi.–Torów​nieżtwójdom.Mówśmia​ło,je​że​lico​kol​wiek

bę​dzieszchcia​ławnimzmie​nić.

Ski​nę​ła gło​wą. Ma​rzy​ła o tym, by mąż zgar​nął ją w ra​mio​na i prze​niósł przez

próg.TakjakRhettprze​niósłScar​lett.Jed​nakrękaspo​czy​wa​ją​canajejta​liiozna​-
czasta​bi​li​za​cję,niena​mięt​ność.Wpo​rząd​ku,po​my​śla​ła.Wy​star​czyjejmał​żeń​stwo
opar​te na sza​cun​ku i sym​pa​tii. Jest żoną Lea, a nie mi​ło​ścią jego ży​cia. Po​win​na
otympa​mię​taćiniefan​ta​zjo​waćbezsen​su.

Wpro​wa​dził ją do holu. Po​bież​ne zwie​dza​nie trwa​ło pół go​dzi​ny. Kie​dy w koń​cu

do​tar​lidokuch​ni,Dan​niemia​łajed​nopra​gnie​nie:zdjąćbuty.

Oparł​szysięogra​ni​to​wyblatwy​spy,Leosię​gnąłpoko​mór​kę.
–Todlacie​bie.Wszyst​komaszza​pi​sa​ne:nu​mer,kodalar​mu,koddo​stę​pudoin​-

ter​ne​tu.

–Dzię​ku​ję.–Po​pa​trzy​łanalśnią​cywy​świe​tlacz.Dotejporyko​rzy​sta​łaznaj​prost​-

sze​go te​le​fo​nu, ta​kie​go, z któ​re​go moż​na tyl​ko dzwo​nić i wy​sy​łać ese​me​sy. Po​dej​-
rze​wa​ła,żeroz​pra​co​wa​nieno​we​gozaj​miejejkil​kago​dzin.–Swójnu​merteżwpi​sa​-
łeś?

– Oczy​wi​ście. I nu​mer mo​jej asy​stent​ki, pani Gor​don, któ​ra bar​dzo chce cię po​-

znać.

–Świet​nie,napew​nosięzniąskon​tak​tu​ję.–Możeprzyoka​zjido​wiesięcze​goś

o swo​im mężu. Na przy​kład jaką lubi kawę i czy roz​ma​wia​jąc przez te​le​fon, woli
sie​dziećprzybiur​kuczykrą​żyćpopo​ko​ju.

–Kie​row​cabę​dziedotwo​jejdys​po​zy​cji–cią​gnąłLeo.–Alera​dzęciku​pićwła​sne

auto.Niekie​rujsięceną.

Za​krę​ci​łosięjejwgło​wie.Wła​snysa​mo​chód?Odlatko​rzy​sta​łazko​mu​ni​ka​cjipu​-

blicz​nej.

–Dzię​ku​ję.Ja…
Jesz​czenieskoń​czył.
– Otwo​rzy​łem ci kon​to w ban​ku. Będę je uzu​peł​niał, ale daj znać, gdy​byś mia​ła

więk​szewy​dat​ki.Pa​mię​taj,tosątwo​jepie​nią​dze,niemu​siszmnieonicpy​tać.–Wy​-
cią​gnąłzkie​sze​niczar​nąkar​tękre​dy​to​wą.–Pro​szę.Bezli​mi​tu.

–Leo…–szep​nę​ła,usi​łu​jącpo​wstrzy​maćłzywzru​sze​nia.–Dla​cze​gotyleda​jesz

inicniechceszwza​mian?

Ścią​gnąłbrwi.
–Chcę,itospo​ro.
–Wsy​pial​ni–do​pre​cy​zo​wa​ła.
Za​marł.Chy​bazada​le​kosiępo​su​nę​ła,alenaBoga,dajejejzło​tąkar​tębezli​mi​tu

inieocze​ku​jewspół​ży​ciachoć​byrazwmie​sią​cu?Nicztegoniero​zu​mia​ła.

–Da​niel​lo…
Po​win​naugryźćsięwję​zyk,nieza​da​waćgłu​pichpy​tań.
–Prze​pra​szam–po​wie​dzia​ła.–Oka​zu​jeszmityledo​bro​ci.Niemampra​wakwe​-

stio​no​waćtwo​ichmo​ty​wów.

Po​trzą​snąłgło​wą.
–Chcęukła​dupart​ner​skie​go.Mu​siszmiećwła​snepie​nią​dzeibyćnie​za​leż​na.
Męż​czy​zna,któ​re​gopo​ślu​bi​ła,byłna​praw​dęnie​zwy​kły:hoj​ny,tro​skli​wy,mą​dry.
–Ażniewiem,copo​wie​dzieć…
–Nic.–Uśmiech​nąłsię.–Mnó​stwocza​subędęspę​dzałwbiu​rze.Po​win​naśzna​-

leźćso​bieja​kieśhob​byalbozgło​sićsięjakowo​lon​ta​riusz​kadoja​kiejśfun​da​cji.Sa​-
mo​chódnapew​nocisięprzy​da.

–Atwo​jeto​wa​rzy​skiezo​bo​wią​za​nia?My​śla​łam,że…
Mach​nąłręką.
–Niebę​dziesznimiza​ję​taodranadonocy.Za​czy​na​mynowewspól​neży​cie.Roz​-

wi​jajswo​jeza​in​te​re​so​wa​nia,wie​czo​ra​mimo​żeszmiopo​wia​daćotym,cocie​ka​we​-
gopo​ra​bia​łaśwcią​gudnia.

Eli​semó​wi​łajej,żetoważ​ne.Świet​nie,bę​dziećwi​czy​łazmę​żemsztu​kękon​wer​-

sa​cji,abypóź​niejmócza​ba​wiaćroz​mo​wąjegozna​jo​mych.

–Do​brze.
–Cie​szęsię.–Ująłjązarękę,jak​bytoro​biłset​kirazywcze​śniej.–Chciał​bym,

że​byśnieża​ło​wa​łaswo​jejde​cy​zji.Do​tych​czastrud​nomibyłopo​go​dzićży​cieza​wo​-
do​wezoso​bi​stym.Ko​bie​ty,zktó​ry​misięspo​ty​ka​łem,pra​gnę​ły,że​bympo​świę​całim
wię​cejcza​su,niżby​łemwsta​nie.

–Iżad​naniebyłago​to​wazre​zy​gno​waćzeswo​ichżą​dańwza​mianzaży​ciewluk​-

su​sie?–zdzi​wi​łasię.

–Kil​kabysięzgo​dzi​ło,alemnieza​le​ża​łonawła​ści​wejko​bie​cie.
Dla​te​go udał się do biu​ra. Jego po​przed​nie związ​ki koń​czy​ły się po​raż​ką, a by

unik​nąćko​lej​ne​gofia​ska,popro​stuku​piłso​bieżonę.Nicdziw​ne​go,żetakmoc​no
na​le​gał,abyobiestro​nydo​trzy​ma​łyumo​wy.Niechciał,byżonamuucie​kła,kie​dy
zo​rien​tu​jesię,żewięk​szośćcza​subę​dziespę​dzaćsa​mot​nie.

–Ro​zu​miem.
–Da​niel​lo.–Utkwiłwniejspoj​rze​nie,jak​byjąocośbła​gał.–Obo​jebezzłu​dzeń

wkra​cza​mywnoweży​cieidla​te​gonamsięuda.Do​sko​na​lewiem,cotozna​czynie
miećpo​czu​ciabez​pie​czeń​stwa.Ichęt​niecijeza​pew​nię.

Ski​nę​łagło​wą,poczymoznaj​mi​ła,żechcesięroz​pa​ko​wać.Tak,po​czu​ciebez​pie​-

czeń​stwabyłoważ​ne.Po​ślu​bi​łaprzy​zwo​ite​goczło​wie​ka,któ​ryniepo​rzu​cijej,tak
jakzro​biłtooj​ciec.Aleniespo​dzie​wa​łasię,żeopróczwdzięcz​no​ścipo​czu​jedonie​-
gocoświę​cej.

ROZDZIAŁTRZECI

Samatychje​dwab​nychskraw​kównapew​noniewło​ży​ładowa​liz​ki.Wyj​mu​jącje,

spo​strze​głado​łą​czo​nąkart​kę.„Zży​cze​nia​mina​mięt​nejnocypo​ślub​nej,Eli​se”.

Dan​nie pod​nio​sła gór​ną część kom​ple​tu: roz​cię​tą z przo​du ha​lecz​kę z czar​nym

ko​ron​ko​wymsta​ni​kiemozdo​bio​nymczer​wo​ny​miser​dusz​ka​mi.Roz​cię​cieod​sła​nia​ło
ma​lut​kitrój​ką​cikstrin​gów.Ide​al​nabie​li​znadlamło​dejmę​żat​ki,aleniedlaniej.

Scho​wa​łasek​sow​nykom​ple​ciknatyłszu​fla​dy.Mu​sia​ła​bymiećniepoko​leiwgło​-

wie,bysiętakwy​stro​ić.Gdy​bycho​ciażmążjejpo​żą​dał.Albogdy​bydzie​li​liłóż​ko.

Za​su​nę​łaszu​fla​dęisfru​stro​wa​nawró​ci​ładowa​liz​ki.Okej.Je​ślimawieśćsa​mot​ne

ży​cie,tenpo​kójide​al​niesiędotegona​da​je.Na​wetnafil​machniewi​dzia​łabar​dziej
luk​su​so​wejsy​pial​ni.Wogó​leniemusijejopusz​czać.Mia​łatuba​rek,małąświet​nie
za​opa​trzo​nąlo​dów​kę,ta​blet…Po​dej​rze​wa​ła,żezset​ka​mielek​tro​nicz​nychksią​żek,
bowin​for​ma​cjachoso​biepo​da​ła,żelubiczy​tać.

Nawprostłóż​kaznaj​do​wa​łosiękinodo​mo​we:te​le​wi​zorzpięć​dzie​się​cio​ca​lo​wym

pła​skimekra​nem,de​ko​derzod​twa​rza​czemina​gry​war​ką,gło​śni​ki,któ​rychniepo​-
wsty​dził​by się wła​ści​ciel klu​bu. Na fo​te​lu le​ża​ły in​struk​cje. Oczy​wi​ście. Leo
owszyst​kimpo​my​ślał.

Cie​ka​we,gdzietrzy​main​struk​cjędoob​słu​giLeaRey​nold​sa?Botojąnaj​chęt​niej

byprze​stu​dio​wa​ła.

Gdywy​ję​łazwa​liz​kiostat​niesztu​kiodzie​ży,zro​bi​łosiępóź​no.Ro​dzi​ceLeamie​li

wpaśćzapółgo​dzi​ny.Dan​nieza​dzwo​ni​ładomat​kispy​tać,jakjejsiępo​do​banowa
opie​kun​kaizuśmie​chemwy​słu​cha​łare​la​cjiotym,jakobiepa​niegra​jąwre​mi​ka.

Za​do​wo​lo​na prze​szła do ła​zien​ki, któ​ra była więk​sza niż jej daw​ne miesz​ka​nie.

Mar​mu​ro​wyblatobokumy​wal​kiza​sta​wio​nybyłko​sme​ty​ka​mi.Umie​ści​ławszyst​ko
wszu​flad​kachzprze​gród​ka​mi.

Niewie​dzia​ła,wcosięubrać.Pona​my​ślezde​cy​do​wa​łasięnapro​stąja​sno​fio​le​to​-

wąspód​ni​cęisza​rąbluz​kę.Jejnie​wiel​ka,leczsko​or​dy​no​wa​nako​lo​ry​stycz​niegar​-
de​ro​babyłapre​zen​temodEli​se.Jesz​czebuty,ostat​niedrob​nepo​praw​kima​ki​ja​żu,
scho​wa​nienie​sfor​ne​goko​smy​kai…

Kimbyłako​bie​ta,któ​rąwi​dzia​ławlu​strze?
–Da​niel​laRey​nolds–szep​nę​ła,apo​tempo​wtó​rzy​łatogło​śniej.Do​tych​czasje​dy​-

niebab​ciaina​tręt​nite​le​mar​ke​te​rzyzwra​ca​lisiędoniejperDa​niel​la.

Ze​szłanadół,tyl​korazmy​lącdro​gę,iza​czę​łaszu​kaćLea.Niebyłogowele​ganc​-

kourzą​dzo​nymsa​lo​nieaniwkuch​ni,aniwko​lej​nychpo​ko​jach.Wresz​ciedo​strze​gła
jegociem​nągło​wępo​chy​lo​nąnadbiur​kiemwga​bi​ne​cie.

Pra​co​wał.Dla​cze​goodrazunatoniewpa​dła,za​miastkrą​żyćpoca​łympar​te​rze?

Przezchwi​lęprzy​glą​da​łamusięzukry​cia.Sie​działlek​kopo​tar​ga​ny,bezma​ry​nar​ki,
zpod​wi​nię​ty​mirę​ka​wa​miiwy​glą​dał…roz​kosz​nie.

Pod​niósł gło​wę i lek​ko się uśmiech​nął. Ser​ce Dan​nie za​bi​ło moc​niej. Wy​glą​dał

roz​kosz​nie,alerów​nieżnie​sa​mo​wi​ciemę​skoisek​sow​nie.Ta​kiejkom​bi​na​cjitrud​no
sięoprzeć.Scar​lett,któ​rąDan​niewso​bietłu​mi​ła,na​tych​miastpo​my​śla​łaozmy​sło​-
wejbie​liź​nieiero​tycz​nychigrasz​kach.

–Za​ję​ty?–spy​ta​łaochry​ple.
–Jużkoń​czę–mruk​nął,zer​ka​jącner​wo​wonaekran,jak​bywid​nia​łynanimrze​czy

nie​ma​ją​cenaj​mniej​sze​gozwiąz​kuzpra​cą.

–Coro​bisz?Oglą​daszfil​mi​kinaYouTu​bie?
– Nie. – Za​mknął po​kry​wę lap​to​pa. Ką​ci​ki warg mu za​drża​ły. – Udzie​lam po​rad

stu​den​tom.Wła​śniezjed​nymoma​wia​łemjegobiz​ne​splan.

–Och,wy​obra​żamso​bieichra​dość,żemogąskon​sul​to​waćswo​jepo​my​słyzkimś

ta​kimjakty.Tojakwy​gra​nanalo​te​rii.

–Po​ma​gamano​ni​mo​wo.
–Dla​cze​go?
–Bowświe​ciebiz​ne​su…–Prze​cze​sałpal​ca​miwło​sy.–Kon​ku​ren​cinieza​wa​ha​li​by

sięwy​ko​rzy​staćmo​ichsła​bo​ści.Wolęnieda​waćimoka​zji.

Po​ma​ga​niemłod​szymko​le​gommo​gło​bybyćuzna​nezaozna​kęsła​bo​ści?Dziw​ne.
–Ri​chardBran​sondo​ra​dzamło​dzie​ży.Jemuwol​no,ato​bienie?
– Bran​son to czło​wiek suk​ce​su – oznaj​mił Leo, po czym wstał, od​wi​nął rę​ka​wy

iwło​żyłma​ry​nar​kę.–Idzie​my?–Zjegotonuwy​ni​ka​ło,żete​matuznałzaza​koń​czo​-
ny.

Dan​nie za​ci​snę​ła war​gi, prze​ły​ka​jąc dzie​siąt​ki py​tań, któ​re mia​ła ocho​tę za​dać.

Prze​cieżLeoteżjestczło​wie​kiemsuk​ce​su,alewy​raź​niesamtaknieuwa​żał.

W tym mo​men​cie roz​legł się dzwo​nek do drzwi. Leo przed​sta​wił Dan​nie ro​dzi​-

com,szpa​ko​wa​te​muojcuiener​gicz​nejczar​no​wło​sejmat​ce.

–Miłomipa​niąpo​znać–po​wie​dzia​łaDan​nie,wcią​ga​jącwnoz​drzaper​fu​myoza​-

ma​chuwa​ni​lio​wym.

–Nie,ko​cha​nie,pro​szęmimó​wićpoimie​niu.Su​san.
–Ja…spo​dzie​wa​łamsięko​gośznacz​niestar​sze​go.
Ko​bie​taza​śmia​łasię.
–Chodź,pój​dzie​mydo kuch​niprzy​go​to​waćdrin​ki,a pa​no​wieniechso​bie po​roz​-

ma​wia​ją.

Zer​k​nąw​szy na Lea, Dan​nie ru​szy​ła za jego mat​ką. Su​san za​czę​ła wyj​mo​wać

szklan​ki;usynaczu​łasięjakusie​bie,wprze​ci​wień​stwiedoDan​nie,któ​raniemia​ła
po​ję​cia,gdziesięcoznaj​du​je.

–Prze​pra​szam,żenieby​li​śmyzmę​żemnawa​szymślu​bie.–Star​szako​bie​tapo​-

da​łamłod​szejfi​li​żan​kęher​ba​ty.–Naszpro​testbyłgłu​piinie​po​trzeb​ny.Je​stemzła
naLea,nienacie​bie.Ha​ru​je,niemy​śliotym,coważ​ne.

–Otym,coważ​ne?
–Oży​ciu,omi​ło​ści,dzie​ciach,wnu​kach,sztu​ce.–Su​sanzmru​ży​łaoczy.–Mó​wił

ci,żery​su​je?Nie?Nowła​śnie,wo​lał​byumrzeć,niżprzy​znaćsiędotak„nie​po​waż​-
nych” za​mi​ło​wań. Ma ogrom​ny ta​lent. Wszyst​ko po​tra​fi prze​nieść na pa​pier lub
płót​no:zwie​rzę​ta,pej​za​że,mo​sty,bu​dyn​ki.Takjakjegoimien​nik.

–Tozna​czy?
–Le​onar​dodaVin​ci.
Dan​nieomalsięnieza​krztu​si​ła.Nopro​szę.Na​tych​miastza​pra​gnę​łaobej​rzećja​-

kieśjegory​sun​ki,alechcia​ła,żebysamza​pro​siłjądoswo​je​goświa​ta.

Cie​ka​wa była, co jesz​cze ich łą​czy poza umi​ło​wa​niem ksią​żek i po​czu​ciem obo​-

wiąz​ku.

– Da​niel​lo, wiem, że po​bra​li​ście się z roz​sąd​ku, że wa​sze mał​żeń​stwo jest kon​-

trak​tem.Niebędędo​cie​kać,dla​cze​gonatoprzy​sta​łaś,aleLeopo​trze​bu​jeko​goś,
kto by go ko​chał i kogo on mógł​by ob​da​rzyć uczu​ciem. Je​że​li nie je​steś wła​ści​wą
oso​bą,le​piej,abyśsięwy​co​fa​ła.

Dan​nieza​my​śli​łasię.Ow​szem,jejzwią​zekzLeembyłśrod​kiempro​wa​dzą​cymdo

celu. Nie o ta​kim mał​żeń​stwie ma​rzy​ła, ale za​war​ła je do​bro​wol​nie. Leo szu​kał
żony,któ​rapo​pro​wa​dzimudom,zaj​miesięor​ga​ni​zo​wa​niemprzy​jęć,ocza​ru​jejego
kon​tra​hen​tów i part​ne​rów biz​ne​so​wych. Żony, któ​ra speł​ni jego ocze​ki​wa​nia. Był
wspa​nia​łymczło​wie​kiemowiel​kimser​cu,aleod​gra​dzałsięodlu​dzi.Je​że​liudajej
sięzbu​rzyćmur,ichmał​żeń​stwomaszan​sęroz​kwit​nąć,prze​kształ​cićsięwhi​sto​rię
mi​ło​sną.

–Aje​ślije​stemtąwła​ści​wąoso​bą?–spy​ta​ła,pa​trzącte​ścio​wejwoczy.
Taob​da​rzy​łająpro​mien​nymuśmie​chem.
–Wte​dypo​wiem:wi​tajwro​dzi​nie.

Leoza​mknąłdrzwizaro​dzi​ca​mi.Przezmo​mentsięnieru​szał.Gdywresz​ciesię

od​wró​cił,Da​niel​lawciążsta​łanie​opo​dal,ob​ser​wu​jącgouważ​nie.

Sy​no​wapo​do​ba​łasięro​dzi​com.Dzię​kioży​wio​nejroz​mo​wie,jakąznimipro​wa​dzi​-

ła,nieza​uwa​ży​li,żeonwięk​szośćcza​sumil​czy.Mu​siałprzy​znać,żewy​pa​dłazna​ko​-
mi​cie.Byłafan​ta​stycz​nąpa​niądomu,ser​decz​ną,przy​ja​ciel​ską.Isek​sow​ną.

Te​razzo​sta​liwedwo​je.Dłu​żejniemógłmil​czeć.
–Dzię​ku​ję,żetakmiłosięnimiza​ję​łaś.
Po​pa​trzy​łananie​gozdzi​wio​na.
–Pototuje​stem.
–Oczymroz​ma​wia​ły​ściewkuch​ni?Cocimat​kamó​wi​ła?
–Nicta​kie​go.
Nie​win​naminagoniezwio​dła.
–Niesłu​chajjej,Da​niel​lo.Mojamat​kajestnie​ule​czal​nąro​man​tycz​ką.
–Dan​nie.
–Co?
Po​de​szłabli​żej.Gdy​byobo​jewzię​ligłęb​szyod​dech,ichcia​łabysięze​tknę​ły.
–Da​niel​labrzmizbytofi​cjal​nie,niesą​dzisz?Wszy​scymó​wiądomnieDan​nie.
Po​krę​ciłgło​wą.Imbar​dziejofi​cjal​nie,tymle​piej.
–Mniesiępo​do​baimięDa​niel​la.Jestpięk​ne.Pa​su​jedocie​bie.
Oczyjejza​lśni​ły.
–Uwa​żasz,żeje​stempięk​na?
Takpo​wie​dział?Miałmę​tlikwgło​wie.
–Po​wie​dzia​łem,żeimięmaszpięk​ne.–Wi​dząc,jakblaskwjejoczachga​śnie,za​-

kląłwdu​chu.Gdy​bypo​ro​zu​mie​wałsięzżonąwy​łącz​niedro​gąmej​lo​wą,możezdo​-
łał​byjejniera​nić.–Aleoczy​wi​ścietyteżje​steśład​na–do​dałpo​spiesz​nie.

Ład​na?Alesię,czło​wie​ku,wy​si​li​łeś!Ład​nybywakra​jo​brazzi​mo​wy.Le​piejzaj​mij

sięczymś,wczymje​steśdo​bry:pra​cą.

–Do​bra​noc–mruk​nął,niepa​trzącnażonę.
–Leo…–Za​nimjąmi​nął,po​ło​ży​łarękęnajegora​mie​niu.–Pro​si​łam,że​byśmó​wił

Dan​nie,botakzwra​ca​jąsiędomnieprzy​ja​cie​le.Tyija…bę​dzie​mychy​baprzy​ja​-

ciół​mi?

Urze​kłogocie​płowjejgło​sie.Stałbezru​chu.Czułna​pię​ciewpo​wie​trzu.Lek​kim

na​ci​skiemdło​niDan​nieod​wró​ci​łagotwa​rządosie​bie;naj​wy​raź​niejniechcia​łaroz​-
ma​wiaćzjegople​ca​mi.Gór​negu​zi​kibluz​kimia​łaroz​pię​te.Za​rysjejpier​sispra​wił,
żezro​bi​łomusięgo​rą​co.

Dan​nie…Tobrzmizbytin​tym​nie.Da​niel​la…zbytin​try​gu​ją​co.Jakmasiędoniej

zwra​cać?Hej,ty?

Niepo​tra​fiłjejza​szu​flad​ko​wać.
–Tak,bę​dzie​my–oznaj​mił.
Od dłuż​sze​go cza​su pra​gnął mieć ko​goś, kto za​peł​ni pust​kę w jego ży​ciu. Te​raz

ma,ara​czejbę​dziemiał.

–Przy​ja​cie​lepo​ma​ga​jąso​biesięzre​lak​so​wać.–Dan​niewol​noroz​luź​ni​łamukra​-

wat.

Naple​cachpo​czułmro​wie​nie.Do​biegłgoteżtru​skaw​ko​wyza​pachbłysz​czy​kado

ust.Cie​ka​we,czytru​skaw​ko​wybyłtyl​koza​pach,czyrów​nieżsmak?

–Dla​cze​gouwa​żasz,żemu​szęsięzre​lak​so​wać?
–Boje​steśspię​ty.
Sta​łatakbli​sko,żemo​gławy​czućjegopod​nie​ce​nie.Leoprzy​su​nąłsięjesz​czekil​-

kacen​ty​me​trów.Ichbio​draotar​łysięosie​bie.Pochwi​lizgar​nąłjąwra​mio​na.

Dan​nieunio​słatwarz.Mógł​byzmiaż​dżyćjejustawpo​ca​łun​ku,praw​dzi​wymina​-

mięt​nym.Mógł​byob​sy​paćpo​ca​łun​ka​mijejszy​ję,po​temzejśćni​żejdode​kol​tui…

Nie!Usta​li​li,żeniebędąsięspie​szyć,żenara​zieichzwią​zekbę​dziepla​to​nicz​ny.

Aonma​rzył,byjąro​ze​brać,rzu​cićnałóż​ko,pie​ścić,ca​ło​wać…

Opa​mię​taw​szy się, cof​nął się o krok. Dan​nie opu​ści​ła rękę, któ​rą trzy​ma​ła przy

kra​wa​cie.Je​ślitakre​agu​jenajejbli​skość,cze​ka​jągokło​po​ty.

– Je​stem spię​ty, bo mam mnó​stwo pra​cy – od​rzekł, wal​cząc z po​żą​da​niem. Musi

wpro​wa​dzićdy​stans,nieule​gaćpo​ku​sie.–Słu​chaj,odcza​sudocza​subę​dzie​myspę​-
dzaćra​zemczas,alenapew​nonieco​dzien​nie.Je​że​litocinieod​po​wia​da,możepo​-
win​ni​śmyanu​lo​waćna​szemał​żeń​stwo.

Zmru​ży​ła oczy. Nie! Prze​cież chcia​ła tyl​ko roz​luź​nić mu kra​wat i wspo​mnia​ła

oprzy​jaź​ni.

–Ktocięzra​nił,Leo?Cze​gosiębo​isz?–spy​ta​łaci​cho,nieprzej​mu​jącsięjegowy​-

bu​chem.

Dodia​bła!Wo​lał,kie​dyogra​ni​cza​łasiędo„tak”i„dzię​ku​ję”.
– Ni​cze​go. Nie mam nic prze​ciw​ko związ​kom czy mi​ło​ści. Bez niej nie by​ło​by

mnienaświe​cie.Moiro​dzi​cewciążpa​trząnasie​biema​śla​nymwzro​kiem.Nieza​-
uwa​ży​łaś?

–Spra​wia​jąwra​że​niebar​dzoszczę​śli​wych.Niechcesztegosa​me​godlasie​bie?
OniDa​niel​lani​g​dyniebędątakąparą.Niepo​win​naro​bićso​biena​dziei.
– Ow​szem, są szczę​śli​wi. – Wes​tchnął cięż​ko. – Ale mają tyl​ko sie​bie, nic poza

tym.Żad​nychpie​nię​dzy,żad​nychoszczęd​no​ści.

Iod​ma​wia​liprzy​ję​cia„jał​muż​ny”,jakjąna​zy​wa​li,odsyna.Chciałsięnimiza​opie​-

ko​wać,po​da​ro​waćimdom,sa​mo​chód,opła​cićurlop,aleniezga​dza​lisię.Naj​wy​raź​-
niejlu​bi​limiesz​kaćwdziel​ni​cypeł​nejban​dzio​rówigraf​fi​tinamu​rach.Możemie​li
krót​ką pa​mięć, ale Leo nie po​tra​fił za​po​mnieć wy​ma​chu​ją​ce​go gna​tem zło​dzie​ja,

któ​rywła​małsiędoichdomu.Strach,jakiwte​dyprze​żył,za​wa​żyłnaca​łymjegoży​-
ciu.

–Maszżaldoro​dzi​ców,żeniego​niązapie​niędz​mi?
– Nie. Oj​ciec świa​do​mie wy​brał ni​sko płat​ną pra​cę, żeby spę​dzać jak naj​wię​cej

cza​suzemnąizmat​ką.Jawolężyćina​czej.Niechcę,żebymojedziec​kocie​szy​ło
się z jed​ne​go mar​ne​go pre​zen​tu pod cho​in​ką. Nie chcę, żeby zo​sta​wa​ło w domu,
kie​dyresz​takla​sywy​bie​rasiędozoo,boniemogęmudaćpie​nię​dzynabi​let.

–Boże,Leo…
Nie szu​kał współ​czu​cia. Nie był już ma​łym bied​nym chłop​cem ze wschod​nie​go

Dal​las,gdziena​wetwko​ścio​łachmon​to​wa​nokra​tywoknach.

–Wi​dziszto?–Wy​ko​nałrękątakiruch,jak​bywska​zy​wałnacałydom.–Ni​cze​go

nie do​sta​łem za dar​mo. Pod​czas stu​diów pra​co​wa​łem w trzech miej​scach, żeby
opła​cić cze​sne. Nie chcia​łem za​cią​gać po​życz​ki w ban​ku. Cięż​ko ha​ru​ję. Jesz​cze
da​le​komidocelu,jakiso​biewy​zna​czy​łem.Nieod​pusz​czam,niezwal​niam,bowy​-
star​czychwi​lanie​uwa​gi,żebywszyst​kozni​kło.

Przy​glą​da​łamusiębezsło​wa.Biustpodbluz​kąza​chę​cał,ku​sił.Leowie​dział,że

niemożeulec.Musibyćtwar​dy.Innefir​myin​we​sty​cyj​newspie​ra​łystart-upy,apóź​-
niejsprze​da​wa​łyjekon​ku​ren​tomzami​lio​ny.Wła​śniekutemudą​żył.Iosią​gniecel,
je​śliniezbo​czyzdro​gi.Popro​stupo​wi​nienuni​kaćpo​kus.Tyl​kotyleiażtyle.

–Pra​cu​ję,Da​niel​lo–rzekł,wcią​ga​jącza​pachtru​ska​wek.–Odranadowie​czo​ra.

Niemamcza​suan​ga​żo​waćsięwzwią​zek.Chciał​bym,że​byśmia​łategopeł​nąświa​-
do​mość.

Ule​ga​jącprzy​jem​no​ściom,tra​cisięzoczucel,atopro​wa​dzidoupad​ku.Prze​ko​-

nałsięotymzCar​men,któ​ranie​malznisz​czy​łamuży​cie.Le​piejodpo​cząt​kuomi​jać
po​ku​sy.

ROZDZIAŁCZWARTY

Źlespa​łatejnocy.Łóż​kobyłowy​god​ne,ale…Te​raz,gdywie​dzia​ła,jakwy​glą​da​ją

oczyLea,kie​dypło​nązpo​żą​da​nia,niepo​tra​fi​łaprze​staćonichmy​śleć.Nie​ste​tydał
jejdozro​zu​mie​nia,żefir​masta​no​widlanie​goprio​ry​tet.

To,żeżonagopo​cią​ga,nieule​ga​łowąt​pli​wo​ści,leczgo​tówbyłzdu​sićpo​pęd,aby

sku​pićsięnapra​cy.Cie​ka​we,jakmajązo​staćprzy​ja​ciół​mi,awprzy​szło​ściko​chan​-
ka​mi?Po​sta​no​wi​łaobraćnowąstra​te​gięiniena​rzu​caćsię.Eli​sepo​ka​za​łajej,jak
okieł​znaćkrnąbr​nąwo​jow​ni​cząScar​lett.Leowięcdo​sta​nietakąko​bie​tę,ja​kiejszu​-
kał:do​brzeuło​żo​ną,do​sko​na​lezor​ga​ni​zo​wa​ną,któ​rabłysz​czywto​wa​rzy​stwie.

Go​spo​siapo​in​for​mo​wa​łają,żeLeowy​szedłjużdopra​cy.Wpo​rząd​ku,ju​trona​sta​-

wibu​dzikiwsta​niewcze​śniej,byprzy​go​to​waćmuśnia​da​nie.

Ra​nekspę​dzi​łapro​duk​tyw​nie:na​uczy​łasięob​słu​gite​le​fo​nu,za​po​zna​łazmar​ka​mi

ubrańLea,spraw​dzi​ła,jakmapo​ukła​da​nerze​czywsza​fie,za​pa​mię​ta​łaumiesz​czo​-
nynamet​kachspo​sóbpra​niapo​szcze​gól​nychsztukodzie​ży.

Po lun​chu skon​tak​to​wa​ła się z pa​nią Gor​don. Roz​ma​wia​ły go​dzi​nę, po​tem asy​-

stent​ka Lea, któ​ra oka​za​ła się skarb​ni​cą wie​dzy, przy​sła​ła jej jesz​cze dzie​siąt​ki
mej​lipeł​nychprzy​dat​nychlin​kówiin​for​ma​cji.Wostat​nimwspo​mnia​łaoprzy​ję​ciu,
któ​re mia​ło się od​być tego wie​czo​ru, i za​su​ge​ro​wa​ła, aby Dan​nie sama wpi​sa​ła
przy​po​mnie​niedoka​len​da​rzamęża.

Dan​nie się​gnę​ła po smart​fo​na. Wy​sła​ła przy​po​mnie​nie, a gdy Leo po​dzię​ko​wał,

od​tań​czy​łata​niecra​do​ści.Po​temzo​ba​czy​ła,żepo​my​li​ładatę,więcszyb​kospro​sto​-
wa​ła błąd. Na​stęp​nie za​czę​ła się za​sta​na​wiać, w czym po​win​na wy​stą​pić, by nie
przy​nieśćmę​żo​wiwsty​du.Zde​cy​do​wa​łasięnaele​ganc​kąło​so​sio​wąsuk​niępod​kre​-
śla​ją​cąfi​gu​rę,dotegoszpil​kiJim​my’egoChoo.

Leo wszedł do domu punk​tu​al​nie o szó​stej. Od razu za​uwa​ży​ła jego pod​krą​żo​ne

oczy, naj​wy​raź​niej też kiep​sko spał. Kor​ci​ło ją, by po​dejść, od​gar​nąć mu wło​sy
zczo​ła,po​ma​so​waćskroń.

–Jakcimi​nąłdzień?
–Do​brze.–Po​sta​wiłskó​rza​nątor​bęnaku​chen​nejwy​spie.–Ato​bie?
–Wspa​nia​le.Przy​ję​ciejestwho​te​luRe​na​is​san​ce.Kie​row​cacze​ka.
Sło​wemnieza​jąk​nąłsięojejsuk​ni.Po​trak​to​wa​łatojakopo​zy​tyw​nąozna​kę.Gdy​-

bymiałza​strze​że​nia,napew​nobyjewy​ra​ził.

– Świet​nie, tyl​ko się prze​bio​rę. – Ru​szył na górę. – Aha, pod​czas przy​ję​cia mój

przy​ja​cielod​bie​rzena​gro​dę.Pouro​czy​sto​ściza​bie​rze​mygonako​la​cję.

Acozre​zer​wa​cjąsto​li​ka?Gdzie?Naileosób?Za​nimspy​ta​ła,Leoznikł.Za​dzwo​-

ni​ła do naj​droż​szej re​stau​ra​cji, o ja​kiej sły​sza​ła, i za​mó​wi​ła sto​lik dla czwor​ga na
na​zwi​skoRey​nolds.Pochwi​liLeowró​ciłwsmo​kin​gu,ajejza​par​łodechwpier​si.

–Go​to​wa?
W trak​cie jaz​dy pro​wa​dził lek​ką roz​mo​wę. Przy​pusz​czal​nie chciał zła​go​dzić jej

zde​ner​wo​wa​nie.Niezdo​łał.

Ichwej​ściedoza​tło​czo​nejsaliba​lo​wejniepo​zo​sta​łonie​zau​wa​żo​ne.Lu​dzieob​ra​-

ca​li się za​in​try​go​wa​ni ko​bie​tą u boku Lea, wy​mie​nia​li szep​tem uwa​gi. Dan​nie wy​-

pro​sto​wa​łasiędum​nie.Suk​nia,wktó​rejwy​stę​po​wa​ła,mia​łagłę​bo​kide​koltiwą​skie
zsu​wa​ją​cesięra​miącz​ka.Psia​kość,nie​do​brze!

Sta​nę​liprzygrup​ceko​bietimęż​czyzn.Dan​niesta​ra​łasięza​pa​mię​taćimio​naina​-

zwi​ska.Dzię​kiczę​stymzmia​nompra​cyniebałasięno​wychsy​tu​acji.

–AtoJen​naCrisp.–Leowska​załolśnie​wa​ją​cejuro​dyru​do​wło​sąko​bie​tę,któ​rą

obej​mo​wałjegoprzy​ja​cielDaxWa​ke​field.–Jen​no,przed​sta​wiamcimojążonęDa​-
niel​lę.

Jen​nauści​snę​łajejdłoń,aleniespusz​cza​łaoczuzLea.Tenzda​wałsiętegonieza​-

uwa​żać.

–Miłomiciępo​znać,Jen​no.Oddaw​nazna​ciesięzLeem?
Jen​naprze​nio​słaspoj​rze​nienaDan​nie.
–Ow​szem.Awyjaksiępo​zna​li​ście?
Dan​nieza​wa​ha​łasię:nieuzgod​ni​liwer​sji.Nawszel​kiwy​pa​dekucie​kłasiędopół​-

praw​dy.

–Przezwspól​nązna​jo​mą.
–Cie​ka​we.–Ko​bie​tauśmiech​nę​łasię.Niekry​łanie​chę​cidono​wejżonyLea.–To

takjakjaiDax.Leonasso​bieprzed​sta​wił.

–Pew​nieucie​szyłsię,żeprzy​pa​dli​ścieso​biedogu​stu.
–Bojawiem?Wtymcza​siesamsięzemnąspo​ty​kał.
Dan​niejęk​nę​ławdu​chu.Nicdziw​ne​go,żeJen​nanieda​rzyjejsym​pa​tią.
–Na​pi​je​mysięszam​pa​na?–spy​ta​ła,chcączmie​nićte​mat.
–Chęt​nie–od​par​łaJen​na,uj​mu​jącLeapodrękę,atymsa​mymwy​klu​cza​jącDan​-

niezichgrup​ki.

Gry​zącsięwję​zyk,Dan​nieskie​ro​wa​łasiędobaru.Wła​ści​wietoro​zu​mia​ławro​-

gość Jen​ny. Też by​ła​by zła, gdy​by Leo sce​do​wał ją na kum​pla, a sam oże​nił się
zinną.

Swo​jądro​gąmógłjąuprze​dzić,żespo​tka​jąjegoeks.Męż​czyź​ni!
Wró​ciw​szy, po​da​ła je​den kie​li​szek Jen​nie, dru​gi mę​żo​wi. Uśmiech​nął się

zwdzięcz​no​ścią,ajejpople​cachprze​biegłdreszcz.

–Spo​ty​ka​łeśsięzJen​ną?–szep​nę​ła,wi​dząc,żeuwa​gęJen​nyza​jąłDax.
– Krót​ko. – W noz​drza ude​rzył ją za​pach wody ko​loń​skiej. – Po​wie​dzia​ła ci? Po​-

win​nabyćbar​dziejtak​tow​na.Prze​pra​szam.

–Nicsięniesta​ło.
–Niepo​tra​fi​łemspeł​nićjejocze​ki​wań,aDaxświa​tapozaniąniewi​dzi.
Notak,Leopo​trze​bo​wałżony,któ​raniewy​ma​gajegosta​łejobec​no​ści.Przy​pusz​-

czal​nieuprze​dziłJen​nę,bysięniean​ga​żo​wa​łaemo​cjo​nal​nie.Kie​dygoniepo​słu​cha​-
ła,ze​rwałzwią​zek.

Czy​li ona po​win​na mieć się na bacz​no​ści. To samo może ją cze​kać, je​śli po​peł​ni

tenbłąd.Aledo​brzeonimświad​czy​ło,żeprzed​sta​wiłJen​nęko​muś,ktobar​dziejdo
niejpa​so​wał.MożeLeojestpra​co​ho​li​kiem,aleser​cemapowła​ści​wejstro​nie.

Wpiłparęły​kówszam​pa​na.Gdy​bywie​dział,żeJen​napo​sta​wiso​biezapunktho​-

no​ru,abywy​trą​cićDa​niel​lęzrów​no​wa​gi,omi​jał​byjąsze​ro​kimłu​kiem.

Po​wi​nienza​mie​nićsło​wozMi​le​semBen​net​tem,któ​ryszy​ko​wałsiędowy​pusz​cze​-

nianary​nekno​we​gopro​duk​tu.Atak​żezJoh​nemHu.Kil​kaostat​nichin​we​sty​cjinie

przy​nio​słomuspo​dzie​wa​nychzy​skówiłak​nąłno​wejkrwi.Za​miastjed​nakru​szyćna
po​szu​ki​wa​nieBen​net​ta,uda​wał,żesłu​chaDaxa,ajed​no​cze​śnieką​temokaob​ser​-
wo​wałDa​niel​lę.Czyczu​łasięnie​zręcz​nie,prze​by​wa​jącwtejsa​mejsalicoJen​na?

Niespra​wia​łata​kie​gowra​że​nia.Niemógłode​rwaćodniejwzro​ku.Mia​łanaso​-

biezmy​sło​wąsuk​nięzgłę​bo​kimde​kol​tem,ztyłuza​pi​na​nąnaza​mekbły​ska​wicz​ny.
Wy​star​czy​ło​by raz po​cią​gnąć… Była naj​pięk​niej​szą ko​bie​tą na przy​ję​ciu. Naj​bar​-
dziejin​try​gu​ją​cą,ele​ganc​ką,po​god​ną.Nietyl​koontakuwa​żał.Roz​ma​wia​łaaku​rat
z dwo​ma klien​ta​mi Rey​nolds Ca​pi​tal, dys​kret​nie po​pra​wia​jąc zsu​wa​ją​ce się ra​-
miącz​ko.

Za​trzy​małprze​cho​dzą​ce​goobokkel​ne​ra.Po​sta​wiłnatacypu​stykie​li​szek,chwy​-

ciłpeł​nyiopróż​niłgojed​nymhau​stem.Niepo​mo​gło.

Da​niel​lana​po​tka​łajegospoj​rze​nieipo​sła​łamuuśmiech,zktó​re​gowy​czy​tał„póź​-

niej”.Amożetyl​komusiętakzda​wa​ło?Skar​ciłsięwdu​chu.Mie​lipo​wo​libu​do​wać
re​la​cjein​tym​ne,niewska​ki​waćdołóż​kana​za​jutrzpoślu​bie.Jesz​czesięnieza​przy​-
jaź​ni​li,aonjużfan​ta​zjo​wałona​stęp​nymeta​pie.

Zamo​mentmia​łana​stą​pićuro​czy​stośćwrę​cze​niaDa​xo​wina​gro​dy.Dan​niepo​de​-

szła do męża, on ob​ró​cił się i ujął ją za ło​kieć, za​ha​cza​jąc gu​zi​kiem ma​ry​nar​ki
osuk​nię.Dan​niepi​snę​łaci​chut​ko,usi​łu​jącza​kryćod​sło​nię​tąpierś.Zo​rien​to​waw​szy
się,cosięsta​ło,Leopo​rwałżonęwob​ję​ciaiprzy​tu​lił.

–Niktnicniewi​dział–szep​nął.–Mogęsięjużod​su​nąć?
Dy​go​ta​ła.Amożetoondrżałzpod​nie​ce​nia?
–Nie.–Wsu​nąw​szyrękępo​mię​dzyichcia​ła,kil​karazymu​snę​łajegoczło​nek.–

Niepo​tra​fięsięuwol​nić…

–Mu​si​myprzejśćdoholu.Daszradęsięob​ró​cić?
–Tak,alenieopusz​czajra​mie​nia.
Złą​cze​ni ni​czym sy​jam​skie bliź​nię​ta wy​mknę​li się do holu. Leo skie​ro​wał się do

wnę​ki,wktó​rejsta​łaogrom​narzeź​basy​re​ny.Wsaliba​lo​wejroz​po​czę​łosięprze​-
mó​wie​nie.

–Je​ste​śmynie​wi​docz​ni.
Cof​nę​łasiępółkro​ku,wię​cejniebyławsta​nie,ipo​chy​liw​szygło​wę,za​czę​łama​ni​-

pu​lo​waćprzygu​zi​ku.

–Na​resz​cie!–szep​nę​ła.–Prze​pra​szam.Niechcia​łamcięza​wsty​dzać…
–Tymnie?Nieżar​tuj.–Ująłjązabro​dę.–Tojaprze​pra​szam.Naj​pierwna​ra​żam

cięnazło​śli​wo​ściJen​ny,po​temnie​malzdzie​ramzcie​bieubra​nie.

–Niepo​win​nambyławkła​daćtejsuk​ni…
Pięćmi​nuttemuskłon​nybył​byprzy​znaćjejra​cję.Gdy​byubra​łasiębar​dziejma​-

tro​no​wa​to, może zdo​łał​by po​roz​ma​wiać z Joh​nem Hu. Ale zde​cy​do​wa​nie bar​dziej
wo​lałstaćzarzeź​bązpół​na​gążoną.

–Wy​glą​daszwniejpięk​nie.
–Jesttro​chęzaluź​na…Niepo​my​śla​łamokon​se​kwen​cjach.
–Wy​war​łaśnawszyst​kichzna​ko​mi​tewra​że​nie.Moipart​ne​rzybiz​ne​so​wisątobą

za​chwy​ce​ni.

–Na​praw​dę?–spy​ta​łaznie​do​wie​rza​niem.
Byłajegożoną,anieprzy​god​nązna​jo​mą.Kuswe​muzdu​mie​niupra​gnął,bybyła

szczę​śli​wa.Kuswe​mujesz​czewięk​sze​muzdu​mie​niuod​krył,żechcesięoniątrosz​-

czyć. Za​le​ża​ło mu, by wie​dzia​ła, że za​wsze może na nim po​le​gać. Był tyl​ko je​den
szko​puł.Niemiałdo​świad​cze​nia,je​ślicho​dziopo​waż​nedłu​go​trwa​łezwiąz​ki.

Ski​nąłgło​wą,za​sta​na​wia​jącsię,jakprzy​wró​cićuśmiechnajejtwarz.
–Przy​naj​mniejwsaliniebyłoka​mer.
Ro​ze​śmia​łasię,takjaktegochciał.Aonzno​wupo​czułpo​żą​da​nie,choćtegoaku​-

ratniechciał.

–Dzię​ki,żemniewy​ba​wi​łeśzkło​po​tu.Po​stą​pi​łeśbar​dzory​cer​sko.
–Prze​cieżbymcięniezo​sta​wiłsa​mej.
–Gu​zik…–po​wie​dzia​ła,nieod​ry​wa​jącoczuodjegotwa​rzy.–Le​d​wosiętrzy​ma.
Ztru​demprze​łknąłśli​nę.Pło​nął.
–Nieszko​dzi,mamza​pa​so​wy.
Ciem​ne ko​smy​ki opa​da​ły jej na po​licz​ki. Kor​ci​ło go, by je od​gar​nąć. Na pew​no

byłymięk​kie…

–Wra​ca​my?–spy​ta​ła,za​ska​ku​jącgoswo​jąod​wa​gą.Nie​wie​leko​bietpostrip​ti​zie

wró​ci​ło​by na salę. – Je​śli nie będę za bar​dzo ge​sty​ku​lo​wa​ła, mój biust po​zo​sta​nie
za​kry​ty.

Leo od​ru​cho​wo zni​żył wzrok. Te​raz, gdy wie​dział, co się kry​je pod su​kien​ką…

Mógł​bywy​cią​gnąćrękę,prze​su​nąćpal​ca​mipojejpier​siach…

–Leo…–Wy​gła​dzi​ładło​niąkla​pyjegoma​ry​nar​ki.
–Hm?
Do​strze​gałzło​ci​steplam​kinajejtę​czów​kach.
–Przy​ję​cie.
Przy​po​mniał so​bie, jak przy​warł usta​mi do jej warg pod​czas ce​re​mo​nii ślub​nej.

Czyzadru​gimra​zempo​ca​łu​nekteżbył​bytakna​mięt​ny?Możebar​dziej?Ist​niałtyl​-
koje​denspo​sób,żebysięotymprze​ko​nać.

–Czyniepo​win​ni​śmywró​cićdosali?–Przy​glą​da​łamusięspodrzęs,jak​byczy​ta​-

ławjegomy​ślach.

Po​win​ni.Na​glewgło​wieza​krę​ci​łomusięodlek​kiejwonitru​ska​wek.Niebyłpe​-

wien,ktosięprzy​su​nąłbli​żej:onczyDa​niel​la.Ichustasięze​tknę​ły,zpo​cząt​kulek​-
ko i nie​śmia​ło, a po chwi​li… Po chwi​li o ni​czym nie my​ślał. Ca​ło​wał żonę z pa​sją,
a ona, wsu​nąw​szy ręce w jego wło​sy, z pa​sją od​wza​jem​nia​ła po​ca​łu​nek. Byli jak
parana​sto​lat​ków,pod​nie​ce​ni,na​pa​le​ni.

Ocie​rałsiębio​dra​miojejbio​dra,jak​bychciaługa​sićogień,któ​rygotra​wił.Cały

czasmiałprzedocza​mijejnagąpierś.Do​tknij,śmia​ło,sły​szałwe​wnętrz​nygłos.Ale
bałsię,żeje​ślitozro​bi,niebę​dziejużod​wro​tu.

Mo​gli​bypo​je​chaćdodomu,miesz​ka​jąwszakpodjed​nymda​chem.Tammógł​byze​-

drzećzniejubra​nie,roz​ko​szo​waćsięróż​ny​mikrą​gło​ścia​miiza​ka​mar​ka​mi,któ​rych
jesz​czeniewi​dział,alektó​reczułprzezcien​kima​te​riałsuk​ni.Po​ca​łu​neksta​wałsię
co​razbar​dziejna​mięt​ny.Leoniemógłuwie​rzyć,żetanie​sa​mo​wi​tako​bie​ta,któ​ra
mru​czyzmy​sło​wo,jestjegożoną.

–Leo,czyniemu​siszwró​cić…?
Na​glepo​czułsiętak,jak​byob​la​nogoku​błemzim​nejwody.Opa​mię​tałsię,opu​ścił

ręce,wziąłgłę​bo​kiod​dech.

–Mu​szę.
–Do​koń​czy​mypóź​niej?

Skupsię,Rey​nolds!Po​pa​trzyłnapo​tar​ga​nąfry​zu​rężony,najejna​brzmia​łeusta.

Nie​ca​łe sto me​trów da​lej znaj​do​wa​ło się wej​ście do sali ba​lo​wej. Po​wi​nien po​roz​-
ma​wiaćconaj​mniejzczte​re​maoso​ba​mi.Je​ślibę​dziemy​ślało„póź​niej”,niezdo​ła
skon​cen​tro​waćsięnaroz​mo​wie.

Niemożesięroz​pra​szać.Je​śliule​gnie,tobę​dzieko​niec.Sko​ropojed​nympo​ca​-

łun​ku le​d​wo nad sobą pa​nu​je… Cof​nął się, cze​ka​jąc, aż cia​ło mu osty​gnie. Cia​ło
iumysł.

– Prze​pra​szam – rzekł. – Za​cho​wa​łem się nie​sto​sow​nie. Idź do ła​zien​ki, po​praw

fry​zu​rę.Spo​tka​mysięwsali.

–Je​że​litegochcesz.–Żarwjejoczachzgasł.
Niechciał,aleniemiałwy​bo​ru.
–Tojestprzy​ję​ciebiz​ne​so​we.
–Oczy​wi​ście.
Wie​lebydał,abyniewzno​sićmię​dzynimimuru,leczmu​siał.Niemógłso​biepo​-

zwo​lićnażad​neroz​pra​sza​nie.Da​niel​labyłażoną,jakąso​biewy​ma​rzył.Za​słu​gi​wa​-
łanaszczę​śli​weży​ciewdo​stat​kuorazsta​bi​li​za​cję.Obie​całjejto,aniedo​trzy​ma
sło​wa,je​śliza​po​mnioswo​ichobo​wiąz​kachza​wo​do​wych.

Ko​niec z po​ca​łun​ka​mi. Były zbyt nie​bez​piecz​ne, zbyt roz​pra​sza​ją​ce. Oże​nił się

zroz​sąd​ku,dlawy​go​dy.Musimy​ślećożo​niejakoswo​jejpra​cow​ni​cy,nieprze​kra​-
czaćgra​nic,któ​resamwy​zna​czył.

ROZDZIAŁPIĄTY

Kie​dy na​za​jutrz wy​ło​ni​ła się z sy​pial​ni, Leo zdą​żył już wyjść. Na​sta​wi​ła bu​dzik,

mimotoonoka​załsięszyb​szy.

Wczo​rajsięniepo​pi​sa​ła.Ca​ło​wa​lisięwho​te​lo​wymholu,na​mięt​nie,bezopa​mię​-

ta​nia,ina​gleLeowci​snąłha​mu​lec.Oczy​wi​ściepra​cajestprio​ry​te​tem,żonaniepo​-
win​naotymza​po​mi​nać,ale…Chry​ste,mia​łauda​wać,żenicsięniesta​ło?Przy​naj​-
mniejwdomu,przedwyj​ściemdobiu​ra,Leomógł​bytro​chęwy​lu​zo​wać.

Okej, ju​tro na​sta​wi bu​dzik o pół go​dzi​ny wcze​śniej. Może wte​dy wy​pi​ją ra​zem

kawę,po​ga​da​ją,po​śmie​jąsię.Roz​mo​waiśmiechtonie​odzow​neele​men​typrzy​jaź​ni
imał​żeń​stwa.

Na​stęp​ne​goran​kaznównieza​sta​łaLea.Przezty​dzieńnanie​gopo​lo​wa​ła.Mimo

czte​rechza​pro​szeń,któ​reod​rzu​cił,niedo​my​śli​łasiępraw​dy.Do​pie​rogdyktó​re​goś
dniazo​ba​czy​łaranojegozdu​mio​nąminę,uświa​do​mi​łaso​bie,żecałyczasjejuni​kał.

–Dzieńdo​bry!–za​wo​ła​łapo​god​nymto​nem.
–Do​bry–od​parłiodrazuru​szyłdodrzwi.
Zro​bi​ło jej się przy​kro, ale po​sta​no​wi​ła się nim nie przej​mo​wać. Przez go​dzi​nę

oma​wia​łazesłuż​bąty​go​dnio​wybu​dżet,na​stęp​nieza​trud​ni​łanowąpo​ko​jów​kę.Zaj​-
mo​wa​niesiędo​memspra​wia​łojejsa​tys​fak​cję.Do​brzewy​wią​zy​wa​łasięzobo​wiąz​-
ków.Cze​gowię​cejmógł​byLeochcieć?

O czwar​tej do​sta​ła ese​me​sa od męża: „Wró​cę póź​no. Nie cze​kaj”. Od ty​go​dnia

za​sia​da​ładosto​łusama.Mimona​mięt​ne​gopo​ca​łun​kuLeoutrzy​my​wałdy​stans.

Wzdy​cha​jąc,za​dzwo​ni​ładomat​ki iza​pro​si​łająna ko​la​cję.Sko​roLeo za​trud​nia

ku​char​kę…Zja​dłydo​sko​na​leprzy​rzą​dzo​nązupękremzho​ma​ra,anadru​gieże​ber​-
ka.Mat​ceustasięnieza​my​ka​ły:chwa​li​łaje​dze​nie,do​py​ty​wa​łaomał​żeń​stwocór​ki,
za​chwy​ca​łasięswo​jąnowąopie​kun​ką.Dan​nieuśmie​cha​łasię,alemy​śla​mibyłada​-
le​ko.

Mat​kaprzezcałeży​cieda​wa​łajejradynate​matzwiąz​kówimi​ło​ści:„Męż​czyź​ni

pró​bu​ją za​wró​cić nam w gło​wie, ale za​wsze od​cho​dzą. Nie moż​na im wie​rzyć”.
Mał​żeń​stwozLeemmia​łouchro​nićDan​nieprzedby​ciemsa​mot​nąinie​szczę​śli​wą.
Mimotowgłę​biser​capo​zo​sta​łaro​man​tycz​ką.

Nie​moż​li​we,tłu​ma​czy​łaso​bie,abywszy​scyfa​ce​cibylitacyjakjejoj​ciec.Leonie

pró​bo​wałza​wró​cićjejwgło​wie,odpo​cząt​kubyłzniąszcze​ry.Wdo​dat​kujesz​cze
niktnieca​ło​wałjejtakna​mięt​nie.Nicdziw​ne​go,żepra​gnę​łacze​goświę​cejniżoka​-
zjo​nal​ne​goese​me​sa.

Je​ślitakda​lejpój​dzie,ni​g​dynieprze​sta​nąbyćso​bieobcy,aleprzy​kładJen​nypo​-

ka​zy​wał,docze​gomogąpro​wa​dzićnad​mier​neżą​da​nia.Zdru​giejstro​nychcia​łaod
cza​sudocza​suwi​dy​waćmęża.Choć​bygo​dzi​nędzien​nie.Choć​bypółgo​dzi​ny.

Jakmapo​ma​gaćmuwjegoto​wa​rzy​skichzo​bo​wią​za​niach,je​ślijejuni​ka?Od​pro​-

wa​dziw​szymat​kędosa​mo​cho​du,usia​dłanaka​na​pieprzyscho​dach.Nieru​szysię,
do​pó​kiLeoniewró​ci.Mu​sząpo​roz​ma​wiać.

Pogo​dzi​nieza​czę​łasięza​sta​na​wiać,czyLeoprzy​pad​kiemnieza​mie​rzano​co​wać

wbiu​rze.Możemajejdość?Od​chy​liw​szygło​wę,wbi​ławzrokwsu​fit.Niekła​mał.

Fak​tycz​niebyłpra​co​ho​li​kiem.

Mi​nę​ła ko​lej​na go​dzi​na. Nie, to bez sen​su. Prze​cież sam po​wie​dział, że będą

stop​nio​woza​cie​śniaćwię​zy.Alejak,sko​rogoni​g​dyniema?

Okej, po​trze​ba no​wej stra​te​gii. Szyb​ko, za​nim się roz​my​śli, Dan​nie wy​sła​ła do

Leaese​me​sa:„Sły​sza​łamha​łas.Chy​baktośtujest.Mo​żeszprzy​je​chać?”.

Na​tych​miastna​de​szłaod​po​wiedź:„Za​dzwońnapo​li​cjęiwci​śnijalarm”.
Męż​czyź​ni!Spoj​rza​ławsu​fit.
„Bojęsię.Przy​jedź,pro​szę”.
„Jużjadę”.
Ode​tchnę​ła z ulgą. Ry​zy​ko się opła​ci​ło. Dwa​dzie​ścia mi​nut póź​niej Leo za​je​chał

przeddom.Dan​niewłą​czy​łaświa​tłanawe​ran​dzieiwy​szłanaze​wnątrz.

–Nicciniejest?–spy​tał,go​tówsta​wićczo​łowła​my​wa​czom.Są​dzącpojegomi​-

nie,niemie​li​byznimszan​sy.

–Nie,nic.
Wciem​nymgar​ni​tu​rzewy​glą​dałfan​ta​stycz​nie.Wo​jow​nik.Najegowi​dokpo​czu​ła

pod​nie​ce​nie.

–Dzwo​ni​łaśnapo​li​cję?–Obej​mu​jącżonę,wpro​wa​dziłjądoholu.
–Nie.Ha​łasjużsięniepo​wtó​rzył.
Za​sy​pałjąpy​ta​nia​mi.Od​po​wia​da​ła,do​pó​kiniena​brałpew​no​ści,żesąbez​piecz​ni.
–Na​stęp​nymra​zemwci​śnijalarm.Potojest.
–Czy…prze​szko​dzi​łamciwczymśważ​nym?
Uśmiech​nąłsię.
–Tak,alenieszko​dzi.Ranodo​koń​czę.
Po​do​bałjejsiętakiod​prę​żo​nyLeo,wy​da​wałsiębar​dziejprzy​stęp​ny.Od​wza​jem​ni​-

łauśmiech,poczympo​cią​gnę​łagozarę​kaw.

–Usiądźnamo​ment–po​pro​si​ła.–Opo​wiedz,jakcimi​nąłdzień.
Nieru​szyłsięzmiej​sca.
–Nor​mal​nie.Lećnagóręikładźsięspać.Jajesz​czechwi​lęsiępo​krę​cę,spraw​-

dzę,czywszyst​kojestza​mknię​te.

Onie!–po​my​śla​ła.
–Nieje​stemśpią​ca.Po​roz​ma​wiaj​my.
Zprze​pra​sza​ją​cymuśmie​chemwska​załnator​bę,któ​rątrzy​małwręce.
–Ranodo​koń​czysz.–Za​bra​łamutor​bę,tro​chęzdzi​wio​na,żenieza​opo​no​wał.–

Nieroz​ma​wia​li​śmyodcza​suprzy​ję​ciawho​te​lu.

Utkwił w niej wzrok. Cie​ka​we, za​sta​na​wia​ła się, czy roz​my​śla o ich po​ca​łun​ku?

Amożejużonimniepa​mię​ta?

–Niebezpo​wo​du–oznaj​miłwresz​cie.
Czy​limia​łara​cję,żejejuni​ka.
–Dla​te​gochcę,że​by​śmypo​roz​ma​wia​li.
–My​śla​łem,żechcia​łaśusły​szeć,jakmimi​nąłdzień.
–Toteż.Alepozatym…
–Możeju​tro–prze​rwałjej,się​ga​jącpotor​bę.
Za​nimzdą​żyłodejść,Dan​nieza​stą​pi​łamudro​gę.
– Po​wiedz, ale szcze​rze: ża​łu​jesz swo​jej de​cy​zji? Plu​jesz so​bie w bro​dę, że nie

wy​bra​łeśJen​ny?

Tor​bawy​su​nę​łamusięzdło​niispa​dłazhu​kiemnapod​ło​gę.
–Niete​raz,Da​niel​lo.
– To kie​dy? Ni​g​dy nie masz cza​su. – Roz​gnie​wa​na dźgnę​ła go pal​cem w tors.

Wcze​śniej​szym tak​tem i uprzej​mo​ścią ni​cze​go nie osią​gnę​ła. – Uni​kasz mnie. Dla​-
cze​go?Niespeł​niamtwo​ichocze​ki​wań?

– Nie uni​kam. – Wes​tchnął. – Je​stem w trak​cie przy​go​to​wy​wa​nia trzech ofert,

war​tośćak​cjijed​nejzmo​ichwięk​szychin​we​sty​cjispa​dławcią​guty​go​dniaoczter​-
dzie​ścipro​cent,astart-up,któ​rywspar​łem,ogło​siłban​kruc​two.Star​czy?Nieroz​-
ma​wia​li​śmy,po​nie​ważje​stembar​dzoza​ję​ty.

Wpa​try​wa​łasięwob​razMo​ne​tanaścia​nie.Ko​lo​ryza​czę​łysięroz​ma​zy​wać.
–Prze​pra​szam–szep​nę​łaskru​szo​na.–Niepo​win​nambyłaza​wra​caćcigło​wyja​-

ki​miś ha​ła​sa​mi. Po pro​stu chcia​łam… – Chcia​ła zo​ba​czyć się z mę​żem, po​sie​dzieć
znim,po​roz​ma​wiać.–Popro​stusięwy​stra​szy​łam.

Spoj​rze​nieLeazła​god​nia​ło.Za​ci​snąłrękęnara​mie​niużony.
–Nie​po​trzeb​nie.Kie​dyzgo​dzi​łaśsięwyjśćzamnie,ka​za​łemza​in​sta​lo​waćnaj​lep​-

szejja​ko​ścialarm.Niktsiętuniewła​mie.Je​steśbez​piecz​na.

Pa​trzył na nią z au​ten​tycz​nym za​tro​ska​niem. Zro​bi​ło jej się cie​pło na ser​cu.

Uświa​do​mi​ła so​bie, że Leo wie​le rze​czy wy​ko​ny​wał po ci​chu, jak​by nie chciał się
nimichwa​lić.Jak​byniechciał,abykto​kol​wiekdo​strzegł,żetwar​dapo​wło​kaskry​wa
wraż​li​we​goczło​wie​ka.

–Za​le​żymi,że​byśdo​brzesiętuczu​ła.
– Wiesz, co by mi po​mo​gło? – Ośmie​lo​na tro​ską w gło​sie męża kon​ty​nu​owa​ła: –

Gdy​bymwie​dzia​ła,cosiędzie​jewtwo​imży​ciu,alena​szedro​gipra​wieni​g​dysięnie
scho​dzą.

–Jakto?–za​pro​te​sto​wał.–Ty​dzieńtemuby​li​śmyra​zemnaprzy​ję​ciu.
Czu​ła,żestą​papogrzą​skimgrun​cie.Trud​no,nieza​mie​rza​łamil​czeć.Je​śliustą​pi,

dia​bli wie​dzą, kie​dy znów spo​tka męża. Zresz​tą sam po​wie​dział, że może go
owszyst​kopy​tać.

–Nowła​śnie.Iodty​go​dnianieza​mie​ni​li​śmysło​wa,nieli​cząc„dzieńdo​bry”.Jak

mampro​wa​dzićcidomior​ga​ni​zo​waćży​cie,sko​ronicoto​bieniewiem?Mamysię
mi​jaćjakparanie​zna​jo​mych?

–Da​niel​lo.–Przy​ci​snąłkciukdoskro​ni.–Cze​goodemnieocze​ku​jesz?
Pa​trzyłnanią,jak​bywy​ma​ga​łaodnie​goniewia​do​moja​kichrze​czy.Jak​bychcia​ła,

byrzu​ciłsięnanią,le​d​womi​niepróg.Ajejcho​dzi​łotyl​koochwi​lęroz​mo​wy,oto,
żebywspól​niewy​pićkie​li​szekwina.

–Że​byśmó​wiłdomnieDan​nie.Że​by​śmybyliprzy​ja​ciół​mi.Tytegoniechcesz?
– Za​le​ży, co ro​zu​miesz przez przy​jaźń. Ostat​nim ra​zem od​nio​słem wra​że​nie, że

masznamy​śli…

–Seks?
–Tak.
Prze​łknę​łaśli​nę.Przy​po​mnia​łaso​biekłót​nięzRo​bem.Obyznówwszyst​kie​gonie

ze​psu​ła. Ale Leo nie był czło​wie​kiem sła​bym, któ​ry boi się praw​dy. Zresz​tą je​że​li
ichmał​żeń​stwomaprze​trwać,niemogącho​waćgło​wywpia​sek.

–Anieusta​li​li​śmy,żezcza​semna​szare​la​cjasta​niesiębar​dziejin​tym​na?Przez

„in​tym​na”mamnamy​ślinietyl​koseks.

Leozmru​żyłoczy.
–Ow​szem,usta​li​li​śmy.Ikie​dyśna​dej​dziedzień,żepój​dzie​myzsobądołóż​ka.
– Fan​ta​stycz​nie. Ale in​tym​ność ro​dzi się stop​nio​wo. To pro​ces, któ​ry po​le​ga na

prze​by​wa​niuzsobą,wy​mia​niepo​glą​dów.Chcęciępo​znać,Leo.Chcęwie​dzieć,co
czu​jesz,comy​ślisz,ja​kiemaszma​rze​nia.Seksza​czy​nasiętu.–Wska​za​łanagło​wę.

–Pra​gnieszbyćuwo​dzo​na–stwier​dziłkrót​ko.
–Je​stemko​bie​tą…
–Wi​dzę–mruk​nął.
Wi​dział?Ico?Dziew​czy​nanaob​ra​zieMo​ne​taznówstra​ci​łaostrość.Dan​niewes​-

tchnę​łacięż​ko.

–Atwo​imzda​niemjakprze​cho​dzisięzpunk​tuAdoB?
–Aku​ratztympro​ble​mówniemia​łem–od​parłznu​żo​nymto​nem.–Pro​blempo​ja​-

wiałsię,kie​dytra​ci​łemza​in​te​re​so​wa​nie.

–Czy​liniepo​świę​ca​łeśswo​imzwiąz​komwięk​szejuwa​gi?
Za​pew​nezmie​niałko​bie​tyjakrę​ka​wicz​ki,dożad​nejsięnieprzy​wią​zu​jąc.
–Niemamcza​sunazwiąz​ki,Da​niel​lo–oznaj​miłci​cho,po​now​nieuży​wa​jącjejpeł​-

ne​goimie​nia.–Dla​te​gopo​ślu​bi​łemcie​bie.

Po​czu​łapie​cze​niewgar​dle.Dla​cze​go?Odpo​cząt​kubyłzniąszcze​ry.Toonausi​-

ło​wa​łado​szu​kaćsięcze​gośwjegoza​cho​wa​niu,ge​stach,spoj​rze​niu,aleanigo​rą​cy
po​ca​łu​nek,aniza​mon​to​wa​nywdomualarmoni​czymnieświad​czy​ły.

Leomówipraw​dę,niechcesięan​ga​żo​wać,po​świę​caćcza​sunabu​do​wa​niere​la​-

cji.Związ​kikosz​tu​jązbytwie​leener​gii,wią​żąsięznie​wia​do​mą.Kie​dyśwprzy​szło​-
ścipój​dziezniądołóż​ka.Aleniepo​trze​bo​wałprzy​jaź​ni,bli​sko​ści.

– Ro​zu​miem. – Po​ki​wa​ła gło​wą. Wcze​śniej nie zda​wa​ła so​bie spra​wy, że sa​mot​-

nośćwmał​żeń​stwiebywagor​szaniżsa​mot​nośćwpo​je​dyn​kę.

Jaktomoż​li​we,żepro​gramkom​pu​te​ro​wydo​brałichwparę?Okej,obo​jena​pi​sa​li,

żeniewie​rząwmi​łość,cowjejprzy​pad​kuniedokoń​cabyłopraw​dą,ale…

–Toświet​nie.–Natwa​rzyLeaod​ma​lo​wa​łasięulga.–Aje​ślicho​dziowy​bórżony,

tolep​szejniemógł​bymso​biewy​ma​rzyć.Jen​nyna​wetniebra​łempoduwa​gę.

Bodo​ma​ga​łasięwię​cej,niżchciałimógłdać?
–Mamproś​bę–do​dał.–Chciał​bymza​pro​sićdwa​dzie​ściaosóbnako​la​cję,mniej

wię​cejzadwaty​go​dnie.Zaj​mieszsiętym?

–Oczy​wi​ście.–Dwaty​go​dnie?Prze​ra​zi​łasię.Przy​ję​ciedladwu​dzie​stuosób!Czy

zdą​ży?Musizdą​żyć.Dla​te​gozo​sta​łażonąLea.–Zprzy​jem​no​ściąwszyst​koza​pla​-
nu​ję.Prze​śleszmej​lemli​stęgo​ści?

– Do​brze. Go​ściem ho​no​ro​wym bę​dzie Tom​my Gar​rett. Wy​bierz datę, któ​ra bę​-

dzie mu od​po​wia​da​ła. Nie ma sen​su za​pra​szać in​nych, je​śli on nie bę​dzie mógł
przyjść.Maszja​kieśpy​ta​nia?

–Nara​zienie–od​par​ła.–Odranaza​cznędzia​łać.
Tobyłkluczdoichmał​żeń​stwa:ni​cze​gonieana​li​zo​wać,nieże​braćouczu​cia,nie

ma​rzyćoprzy​jaź​ni,tyl​kowy​ko​ny​waćobo​wiąz​ki.Byłado​ro​sła,wie​dzia​ła,nacosię
de​cy​du​je.

Leozro​bił,codonie​gona​le​ży:za​trud​niłopie​kun​kędlajejmat​ki.Obiemia​łyza​-

pew​nio​nybyt,niemu​sia​łysięmar​twićoto,skądwziąćpie​nią​dzenale​cze​nie.Cze​go
jesz​czemoż​nachcieć?Ży​cietoniebaj​ka.Trze​batwar​dostą​paćpozie​mi,niena​-

rze​kać.

Ży​czącmę​żo​wido​brejnocy,ru​szy​ładosy​pial​ni.Podro​dzeroz​my​śla​łaoprzy​ję​ciu.

Do​pie​rogdyprzy​tknę​łagło​wędopo​dusz​ki,przy​po​mnia​łaso​bie,jakdziw​nieLeona
niąpa​trzył,kie​dymó​wi​łaoprzy​jaź​ni,aonsą​dził,żemówiosek​sie.Sko​roniewie​-
rzywmi​łość,sko​ronieza​le​żymunapsy​chicz​nejbli​sko​ści,sko​rowy​star​czymusam
seks,dla​cze​goniesko​rzy​stałzoka​zji?

Gło​waopa​dłamunabiur​ko,nasamśro​dekofer​ty,któ​rąprzy​go​to​wy​wałdlaMi​le​-

saBen​net​ta.Togoobu​dzi​ło.

Dla​cze​goniepo​szedłdołóż​ka?Ze​garwska​zy​wałtrze​cią.Otejpo​rzenor​mal​nilu​-

dzieśpią,alenieon.Onie!Leopo​sia​dałnad​przy​ro​dzo​nemoce,któ​repo​zwa​la​łymu
funk​cjo​no​wać bez snu. Gdy​by się po​ło​żył, znów zo​stał​by w tyle. Z Joh​nem Hu nie
po​roz​ma​wiałnaprzy​ję​ciuidziśHumain​ne​goin​we​sto​ra,amógłnimbyćon,Leo.

Po​wi​nien się sku​pić na waż​nych spra​wach, nie mar​no​wać cza​su na roz​my​śla​nie

ocie​płymuśmie​chuswo​jejżony.

Snupo​trze​bu​jąlu​dziesła​bi,młod​si.Młod​si?Zadwamie​sią​ceskoń​czytrzy​dzie​ści

sześćlat.Niebyłsta​ry,aleostat​nioco​razbar​dziejod​czu​wałwiek.Jesz​czenie​daw​-
nopo​tra​fiłsie​dziećdorana,prze​glą​da​jąckon​trak​ty,po​temwy​pićdwiekawyizen​-
tu​zja​zmem roz​po​cząć nowy dzień. A te​raz? Te​raz za​sy​pia przy biur​ku. Z każ​dym
ro​kiem bę​dzie co​raz go​rzej, dla​te​go musi wy​ko​rzy​sty​wać pro​duk​tyw​nie każ​dy
dzień,pókijesz​czemoże.Żad​nychdys​trak​cji,żad​nychprzy​jaź​ni.

Możepo​wi​nienwię​cejćwi​czyć,zwięk​szyćwy​si​łekfi​zycz​nyzczter​dzie​stupię​ciu

mi​nutdogo​dzi​nydzien​nie?Iod​ży​wiaćsięzdro​wiej,nieopy​chaćsiębyleczym.

Znówsięzdrzem​nął.Tymra​zemobu​dziłgodo​tykrękinara​mie​niu.
–Leo…
Po​de​rwałgło​wę.Pół​przy​tom​nymwzro​kiempo​pa​trzyłnaDa​niel​lę,po​temnaze​ga​-

rek.Szó​statrzy​dzie​ści.Zwy​kleotejpo​rzebyłjużwbiu​rze.

–Dzię​kizapo​bud​kę–wy​chry​piał.–Ni​g​dynieza​sy​piamprzypra​cy.Niewiem,co

sięsta​ło.

Dan​nieunio​słabrwi.
–Możeby​łeśzmę​czo​ny?
Mia​ła na so​bie zwiew​ną su​kien​kę w kwiat​ki, wło​sy roz​pusz​czo​ne, pra​wie nie​wi​-

docz​nyma​ki​jaż,bez​barw​nybłysz​czyknaustach.Ztru​demode​rwałodniejwzrok.

–Ow​szem.–Zgar​nąłzbiur​kaofer​tędlaBen​net​ta.Choćku​si​łogo,abyznówza​to​-

pićwDa​niel​liwzrok,po​wstrzy​małsię.Ja​kimcu​demwy​glą​datakre​we​la​cyj​nieotak
wcze​snejpo​rze?

–Za​pa​rzęcikawy–za​pro​po​no​wa​ła,przy​sia​da​jącnarogubiur​ka.
–Nie,mu​szępę​dzić.Je​stemspóź​nio​ny.
Za​ci​snę​łarękęnajegoprzed​ra​mie​niu,tużpo​ni​żejpod​wi​nię​te​gorę​ka​wako​szu​li.
–Jestso​bo​ta,dzie​sięćmi​nutcięniezba​wi.
Mimożejąod​trą​cił,żewzniósłwo​kółsie​biemur,niezdo​łałjejznie​chę​cić.
–Do​brze,dzię​ki.Wsko​czępodprysz​nicizachwi​lęspo​tka​mysięwkuch​ni.
Stru​giwodyoczy​ści​łyjegoumysłzresz​teksnu.Ubra​nywspodniekha​kiiko​szu​lę

zszedłnadół.Do​tych​czasna​wetwso​bo​tywkła​dałgar​ni​tur,adziś…Hm.

W kuch​ni po​wi​tał go za​pach świe​żo za​pa​rzo​nej kawy oraz pro​mien​ny uśmiech

żony.

–Pro​szę.–Po​da​łamuku​bek.
Usiadł przy okrą​głym sto​li​ku i wy​pił łyk. Kawa była przy​rzą​dzo​na tak, jak lu​bił.

Na​wettogoniezdzi​wi​ło.

–Wy​bor​na–po​chwa​lił.
–Ćwi​cze​nieczy​nimi​strza.–Dan​nieza​ję​łamiej​scepodru​giejstro​niesto​li​ka.
Cośwjejto​niegoza​in​try​go​wa​ło.
–Odkie​dyćwi​czysz?
– Od ślu​bu. – Wzru​szy​ła ra​mio​na​mi. – Co​dzien​nie usi​ło​wa​łam wstać przed tobą

izro​bićciranokawę.Wresz​ciedziśmisięuda​ło.

Zmarsz​czyłczo​ło.Dla​cze​gotylewy​sił​kuwkła​da​ławrzecztakbła​hą?
–Wca​letegoniewy​ma​gam.Mo​żeszspaćdopóź​na.
– Zgod​nie z na​szą umo​wą mam dbać o two​je sa​mo​po​czu​cie. Sko​ro lu​bisz przed

pra​cąpi​jaćkawę,moimobo​wiąz​kiemjestjąza​pa​rzyć.

Jejobo​wiąz​kiem.Pró​bo​wałmy​ślećoichmał​żeń​stwiejakokontr​ak​cie,aoniejjak

oswo​jejpra​cow​ni​cy,niesą​dziłjed​nak,żeonateżtaktoso​biewy​obra​ża.

Na​gle uzmy​sło​wił so​bie, że otrzy​mał wszyst​ko, co mu biu​ro EA In​ter​na​tio​nal

obie​ca​ło.Da​niel​laide​al​niewcie​li​łasięwrolężony.Służ​bająuwiel​bia​ła,słu​cha​łajej
po​le​ceń,aonod​zy​skałwol​ność:niemu​siałnicuzgad​niaćzku​char​kąaniod​po​wia​-
daćnapy​ta​niaogrod​ni​ka.

Eli​sespi​sa​łasięfan​ta​stycz​nie.Da​niel​lamia​łatyl​kojed​nąwadę:byłazbytpięk​na,

bypo​tra​fiłjąigno​ro​wać.Oczy​wi​ścietoniebyłajejwina,tobyłjegopro​blem:cier​-
piałnaprzy​pa​dłość„wszyst​koalbonic”.Ni​cze​gonieumiałro​bićpo​ło​wicz​nie.Dla​-
te​goprze​stałry​so​wać.Bokie​dybrałdorękiołó​wek,za​peł​niałcałyno​teswi​do​ka​mi,
ry​sun​ka​mi ludz​kich twa​rzy, syl​we​tek, a gdy do​cho​dził do ostat​niej stro​ny, na​tych​-
miastszu​kałko​lej​ne​gono​te​su.

Po​dej​rze​wał,żegdy​byniena​uczy​cielma​te​ma​ty​ki,był​bydziśgło​du​ją​cymar​ty​stą,

któ​ry ba​zgro​li na mar​gi​ne​sach ksią​żek, na ser​wet​kach, i prze​kli​na swą pierw​szą
mo​del​kę, a za​ra​zem pierw​szą ko​chan​kę. Ry​so​wał ją bez opa​mię​ta​nia. Ma​te​ma​tyk
wziąłgonaroz​mo​wę;wspo​mniałoco​razgor​szychoce​nach,ozbli​ża​ją​cychsięeg​-
za​mi​nachipo​nu​rejprzy​szło​ści,jakagocze​ka,oży​ciupo​dob​nymdotego,ja​kiewio​-
dąjegoro​dzi​ce,je​że​linieprzy​ło​żysiędona​uki.Musizo​sta​wićCar​men.Naszczę​-
ścieLeopo​słu​chał.Sku​piłsięnalek​cjach,apo​temnaRey​noldsCa​pi​tal.Obie​całso​-
bie,żejużni​g​dyniepo​zwo​li,abycośgoopę​ta​ło,pozadą​że​niemdosuk​ce​su.

Znałsie​bie,swo​jesła​beimoc​nestro​ny.Wie​dział,żeje​ślijesz​czerazza​chły​śnie

sięDa​niel​lą,tobę​dzieko​niec.Nani​czymin​nymniebę​dziewsta​niesięsku​pić.

–Dzię​kizakawę.Mu​szęle​cieć.–Wstał.
Wbi​ławnie​goswo​jepięk​nepiw​neoczy.
–Chcia​łamcięspy​taćokil​karze​czyzwią​za​nychzprzy​ję​ciemdlaTom​my’egoGar​-

ret​ta.

Opadłzpo​wro​temnanie​wy​god​neme​ta​lo​wekrze​seł​ko.
–Okej,słu​cham.
Był to je​dy​ny te​mat, któ​re​mu mógł i chciał po​świę​cić uwa​gę. Za​le​ża​ło mu, aby

przy​ję​ciewy​pa​dłojaknaj​le​piej.Gar​rettod​rzu​ciłwięk​szośćofert,za​wę​ża​jącwy​bór
dodwóch.Leoza​mie​rzałpo​ko​naćry​wa​la.

Dan​nieopar​łałok​cienasto​leizmarsz​czy​łaczo​ło.
–Czymzaj​mu​jesięGar​rettEn​gi​ne​ering?
Spo​dzie​wałsiępy​tańtypu:Któ​rejza​sta​wyużyć?Albo:Copo​daćnaprzy​staw​kę?
–Ja​kietomazna​cze​nie?
–Popro​stuje​stemcie​ka​wa.Chcia​ła​bymwie​dziećcośogo​ściuho​no​ro​wym.Tomi

po​mo​żewusta​le​niumenuorazprzy​go​to​wa​niude​ko​ra​cji.

Mia​ła hip​no​tycz​ny głos. Mógł​by słu​chać jej go​dzi​na​mi, na​wet gdy​by czy​ta​ła na​-

zwi​skainu​me​ryzksiąż​kite​le​fo​nicz​nej.

–Natobymniewpadł.
–Odtegomaszmnie.–Uśmiech​nę​łasię.–Awięc?
–Tom​mytota​kiecu​dow​nedziec​ko.Ge​niusz,któ​ryprzy​cho​dzidopra​cywtramp​-

kachiblu​ziezkap​tu​rem.Ukoń​czyłYalejakoje​denznaj​lep​szychstu​den​tów.Wy​my​-
ślił mo​dy​fi​ka​cję do sil​ni​ków sa​mo​cho​do​wych, dzię​ki któ​rej na jed​nym baku pa​li​wa
bę​dziemoż​naprze​je​chaćdwarazywięk​sząod​le​głość.

–Lu​biszgo.
–Tak–przy​znał.
Za​sko​czy​ło go to. Ni​g​dy wcze​śniej się nad tym nie za​sta​na​wiał. Po​do​bał mu się

po​mysł, to, że mo​dy​fi​ka​cja Tom​my’ego wszyst​kim przy​nie​sie zysk. Chciał mieć
w tym udział; chciał też, by Tom​my był twa​rzą ca​łe​go przed​się​wzię​cia. Fa​cet był
dow​cip​ny, ener​gicz​ny i mimo bluz z kap​tu​rem wy​zna​wał za​sa​dy, któ​re Leo sza​no​-
wał.

–Skądwie​dzia​łaś?
–Bosłu​chamocza​mi–od​par​łaześmie​chem.–Ob​ser​wu​ję.Twarzwie​lezdra​dza.
Pró​bo​wałsięskrzy​wićlubcho​ciażprzy​braćobo​jęt​nąminę,aleniedałrady.
–Nie​waż​ne,żegolu​bię.Waż​ne,żeobajmo​że​myspo​roza​ro​bić.Przy​ję​cieode​gra

istot​nąrolę.Tom​mystoiprzedde​cy​zją,zkimzwią​zaćswójlos:zRey​noldsCa​pi​tal
czyzmoimkon​ku​ren​tem.Mu​szęgoprze​ko​nać,abywy​brałmnie.

–Ilemuza​ofe​ro​wa​łeś?Po​czy​ta​łamtro​chęnate​matfirmin​we​sty​cyj​nych–do​da​ła,

wi​dzączdzi​wie​niewoczachmęża.–Żebycipo​mócwuzy​ska​niukon​trak​tu,mu​szę
wie​dzieć,oczymroz​ma​wia​cie.

–Są​dzi​łem,żetyzaj​mieszsięprzy​ję​ciem,ajaGar​ret​tem.Alechy​bawpro​wa​dzę

po​praw​kędoswo​je​gopla​nu.

Po​dej​rze​wał,żeDa​niel​labeztru​duzdo​łauwieśćswymwdzię​kiemTom​my’ego.
–Wpro​wadź.Iopo​wiedzmicoświę​cej.
Od​prę​żyłsię.Mia​łacu​dow​nyuśmiechitoongospro​wa​dziłnajejtwarz.Ćwi​cze​-

nieczy​nimi​strza?Możepo​wi​nienwię​cejćwi​czyć?

–Wy​na​la​zekGar​ret​tanietyl​kopa​su​jedono​wychsil​ni​ków,alebę​dziegomoż​na

mon​to​waćwwo​zach,któ​rejużjeż​dżąpodro​gach.Sło​wem,jesttocoś,czympo​win​-
niza​in​te​re​so​waćsięza​rów​noklien​cide​ta​licz​ni,jakipro​du​cen​cisa​mo​cho​dów.Rów​-
niedo​brzeTom​myGar​rettmógłwy​my​ślićma​szyn​kędodru​ko​wa​niapie​nię​dzy.

–Czy​liwie​rzyszwjegowy​na​la​zek.Niepoj​mu​ję,dla​cze​goGar​rettmiał​bywy​brać

in​ne​goin​we​sto​ra.

–Bobiz​nestobiz​nes.Li​czysięso​lid​nybiz​ne​splan,po​dej​ścieprzed​się​bior​cy,jego

za​an​ga​żo​wa​nie…

–Za​an​ga​żo​wa​nie?Tyjed​naktrzy​maszsięnaubo​czu,zdalaodbły​skufle​szy.

–Istam​tądwszyst​kie​godo​glą​dam.
–Alewie​lecięomi​ja.
Od​niósłwra​że​nie,jak​byjużnieroz​ma​wia​lioTom​mym,leczospra​wachbar​dziej

oso​bi​stych.Po​czułlek​kinie​po​kój.

–Kawabyłapysz​na.Te​razna​praw​dęmu​szęje​chać.–Spoj​rzałnaze​ga​rek.Pra​-

wiewpółdoósmej.Wso​bo​tęruchjestjed​nakmniej​szy.–Je​ślibę​dzieszmia​łapy​ta​-
niawspra​wieprzy​ję​cia,niewa​hajsięza​dzwo​nić.

– Mi​łe​go dnia. – Dan​nie ści​snę​ła go za rękę. – Zdra​dzę ci małą ta​jem​ni​cę, Leo.

Wła​śnieod​by​li​śmyprzy​ja​ciel​skąroz​mo​wę.Iwi​dzisz,nieza​bi​łacię.

Od​wza​jem​niłuśmiech.Wsia​da​jącdosa​mo​cho​du,wciążwi​działgoprzedocza​mi.

Wskaź​nikpa​li​wapo​ka​zy​wałpeł​nybak.Leoprze​krę​ciłklu​czykwsta​cyj​ce.Ni​g​dyna
ta​kierze​czyniezwra​cał uwa​gi.Od​je​chałsprzeddomu. Podro​dzeza​miast my​śleć
opra​cyiprzy​szłychin​we​sty​cjach,roz​my​ślałoDa​niel​li.

Dan​nie.Możepo​wi​nientakdoniejmó​wić?Możetoteżgonieza​bi​je?Dan​nie…

Nie. To zbyt po​ufa​łe, zbyt piesz​czo​tli​we i in​tym​ne. Chciał ją trzy​mać na dy​stans,
leczczuł,żeonategoniechce.Psia​kość,za​war​likon​trakt,boichmał​żeń​stwojest
kon​trak​tem.Aletrud​noprze​strze​gaćumo​wy,kie​dymasiędoczy​nie​niaztakąko​-
bie​tą.

Umo​węmoż​nare​ne​go​cjo​wać.
Nara​ziebyłza​do​wo​lo​nyzmał​żeń​stwa,miałwszyst​ko,nacoli​czył.Da​niel​lajed​-

nakpra​gniewię​cej.Je​że​lichce,bybyłaza​do​wo​lo​na,wie​dział,żemusizgo​dzićsię
nakom​pro​mis.Ina​czejżonaodnie​goodej​dzie.Namyślotym,żemógł​byjąstra​cić,
zro​bi​łomusięnie​do​brze.

Przy​jaźń?Tochy​banicstrasz​ne​go.Chy​bazdo​łał​bysięza​przy​jaź​nićzoso​bą,któ​-

rąpo​ślu​bił.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Nu​ci​ła, usta​la​jąc li​stę dań. Nu​ci​ła, czy​ta​jąc na​zwi​ska go​ści, któ​re Leo prze​słał

mej​lem.Za​drża​ła,kie​dyzo​ba​czy​łasło​wa:„Ro​biszfan​ta​stycz​nąkawę”.

Nu​ci​ła,gdycze​ka​ła,ażse​kre​tar​kaGar​ret​taod​bie​rzete​le​foninu​ci​ła,kie​dyod​ha​-

cza​łako​lej​nepo​zy​cjezli​styrze​czydozro​bie​nia.Me​lo​diabyłalek​ka,we​so​ła,aona
cho​dzi​ła po domu ra​do​sna i uśmiech​nię​ta. Cie​szy​ła się, że zdo​ła​ła po​roz​ma​wiać
zmę​żem,na​wią​zaćznimja​kiśkon​takt.

Cie​szy​ła się też, że wresz​cie ma kon​kret​ne za​ję​cie. Kie​dy do​ra​sta​ła, z za​pa​łem

oglą​da​łasta​refil​mywte​le​wi​zjiiza​wszema​rzy​łaotym,bypro​wa​dzićtakidomjak
gwiaz​dynasrebr​nymekra​nie.Jejma​rze​niesięspeł​ni​ło.Naproś​bęmężaszy​ko​wa​ła
przy​ję​cie, de​cy​do​wa​ła o po​tra​wach, de​ko​ra​cjach, i spra​wia​ło jej to ogrom​ną przy​-
jem​ność.Byławswo​imży​wio​le.

Gdyoszó​stejLeowró​ciłzpra​cy,uśmie​cha​jącsięło​bu​zer​sko,przezmo​mentnie

byławsta​nieza​czerp​nąćtchu.

–Po​my​śla​łem,żezje​myra​zemko​la​cję–po​wie​dział.–Tozna​czy,je​śliniemaszin​-

nychpla​nównawie​czór.

Ko​la​cję?Ra​zem?
–Nie…niemam–od​par​łaiszyb​kowzię​łakil​kagłę​bo​kichod​de​chów.–Po​pro​szę

ku​char​kę,żebycośprzy​go​to​wa​ła.

Mu​szę się prze​brać, prze​mknę​ło jej przez myśl, kie​dy szła do kuch​ni. Prze​brać

i może otwo​rzyć bu​tel​kę wina. Za​ha​czy​ła czub​kiem buta o chod​nik na scho​dach.
Zwol​nij!Chceszzła​maćnogę?

Po raz pierw​szy od ślu​bu za​sią​dą ra​zem do po​sił​ku. Czu​ła się nie​mal tak, jak​by

wy​bie​ra​łasięnarand​kę.Wdo​dat​kupo​mysłwy​szedłodLea!Mia​łana​dzie​ję,żespę​-
dząra​zemtakprzy​jem​nywie​czór,żebę​dziechciałgojaknaj​szyb​ciejpo​wtó​rzyć.

Otwo​rzy​łasza​fęipo​wio​dławzro​kiemposwo​jejnie​du​żej,leczsta​ran​niedo​bra​nej

ko​lek​cjiubrań.Ni​g​dydo​tądniemia​łatakpięk​nychsu​kie​nek,blu​zekibu​tów.Uwiel​-
bia​łasięprze​bie​rać.Pochwi​lizde​cy​do​wa​łasięnaczar​nąsu​kien​kękok​taj​lo​wązde​-
kol​temwkształ​cieli​te​ryVorazsek​sow​neszpil​kiodLo​ubo​uti​na.Sta​nąw​szyprzed
lu​strem,skrzy​wi​łasięnawi​dokfry​zu​ry.Prze​cią​gnę​łaszczot​kąpowło​sach,poczym
upię​łajewele​ganc​kikok.

Okej,po​ki​wa​łazza​do​wo​le​niem.Dota​kiejżonymęż​czy​znapo​wi​nienchęt​niewra​-

caćzpra​cy.Ostroż​nie,bysięniepo​tknąćnawy​so​kichob​ca​sach,ze​szłanadół.Kil​-
ka mi​nut spę​dzi​ła w piw​nicz​ce, czy​ta​jąc ety​kie​ty na wi​nach. Wy​bra​ła bia​łe, któ​re
chwa​lo​now„WineSpec​ta​tor”.

Wło​ży​łabu​tel​kędoku​beł​kazlo​demizo​sta​wi​ławja​dal​ni,niechsięchło​dzi.Ko​la​-

cja, jak ją po​in​for​mo​wa​ła ku​char​ka, bę​dzie go​to​wa za kil​ka mi​nut. Chcąc za​jąć
czymś my​śli, Dan​nie za​czę​ła na​kry​wać do sto​łu. Prze​su​wa​ła sztuć​ce o mi​li​metr
wjed​nąstro​nę,omi​li​metrwdru​gą,niemo​gącsięzde​cy​do​wać,jakjestle​piej.Nie
pa​ni​kuj,skar​ci​łasię.

Kie​dyku​char​kaoznaj​mi​ła,żemożepo​da​waćdosto​łu,Dan​nieuda​łasięnapo​szu​-

ki​wa​niamęża.Oczy​wi​ściesie​działwga​bi​ne​cie,zewzro​kiemwbi​tymwekranlap​to​-

pa.Ma​ry​nar​kępo​wie​siłnaopar​ciufo​te​la,rę​ka​wypod​wi​nął,kra​watzdjął.Wy​glą​dał
bo​sko.

Oparł​szysięofra​mu​gę,ob​ser​wo​wa​ła,jakude​rzawkla​wi​sze,po​temnachwi​lęza​-

mie​raiznówcośpi​sze.Przy​pusz​czal​nieudzie​lałko​muśwska​zó​wek.Niechcia​łamu
prze​szka​dzać,ale…

–Ko​la​cjacze​ka.
Zer​k​nąłnaniąspodoka,pra​wieniepod​no​szącgło​wy,ająprze​szyłdreszczpod​-

nie​ce​nia.

–Już?
–Szko​dabybyło,gdy​bywy​sty​gła.
Jesz​cze przez mo​ment ude​rzał w kla​wi​sze, po czym za​mknął po​kry​wę lap​to​pa

iwstałodbiur​ka.

–Niemo​że​mynatopo​zwo​lić–od​rzekł.
Nieru​sza​jącsięzmiej​sca,Dan​niepa​trzy​ła,jakLeosięzbli​ża.Cie​ka​wabyła,co

zro​bi,kie​dydoj​dziedodrzwi,któ​resobąblo​ko​wa​ła.

–Niemo​że​my.
Zo​rien​to​waw​szysię,żeżonanieza​mie​rzasięod​su​nąć,przy​sta​nął.
–Cie​szęsięnamyślodo​mo​wymje​dze​niu.Zadużoostat​nioza​ma​wiamdańgo​to​-

wych.

–Ato​wa​rzy​stwocięniecie​szy?
–Cie​szy,oczy​wi​ście–od​parłzbły​skiemwoku.
Przez dłuż​szą chwi​lę przy​glą​da​li się so​bie w mil​cze​niu. Leo nie pod​szedł bli​żej,

aleisięniecof​nął.Wresz​ciewska​załrękąwstro​nęja​dal​ni.

–Za​pra​szam,paniRey​nolds.
Po​czu​łagę​siąskór​kę.PaniRey​nolds…hm,faj​nietoza​brzmia​ło,takin​tym​nie.
Uśmiech​nąłsię,obej​mu​jącjąwpa​sie.Jegodo​tyknie​malpa​rzył.Cośsięzmie​ni​ło

wza​cho​wa​niuLea.Czyż​byażtakpo​sma​ko​wa​łamupo​ran​nakawa?

W ja​dal​ni od​su​nął krze​sło od sto​łu, po​cze​kał, aż ona usią​dzie, po czym wsu​nął

krze​słonamiej​sce.Na​stęp​niena​lałwinadokie​lisz​ków,doobutakąsamąilość.

Dan​nie za​sta​na​wia​ła się, czy może przy​znać się mę​żo​wi, jak bar​dzo ją po​cią​ga.

Czy jed​nak ta​kim wy​zna​niem prze​kro​czy​ła​by gra​ni​cę, któ​rej nie po​win​na w tym
mał​żeń​stwieprze​kra​czać?

Po​sta​wiw​szy przed nią kie​li​szek, Leo usiadł po jej pra​wej ręce, za​miast na​prze​-

ciw​ko.

–Był​bymzada​le​ko–wy​ja​śnił,wi​dzącjejzdzi​wio​nespoj​rze​nie.
Drob​nege​sty,leczjak​żemiłe.Na​praw​dęsiędzi​siajsta​rał.Możedo​szedłdownio​-

sku,żewar​tosięza​przy​jaź​nić?Amoże…

Nie,niebę​dziezga​dy​wa​łaanipró​bo​wa​łado​szu​kaćsięukry​tychpo​bu​dek.Wkoń​-

cutotyl​koko​la​cja.Je​dzącgrec​kąsa​łat​kę,za​czę​łaopo​wia​dać,cousta​li​ławkwe​stii
przy​ję​cia.Przydru​gimkie​lisz​kuwinaobo​jebyliznacz​niebar​dziejod​prę​że​ni.

Wpo​ło​wiegłów​ne​goda​niapo​ru​szy​łate​mat,któ​ryoddniaślu​bunieda​wałjejspo​-

ko​ju.

–Na​dalry​su​jesz?
Leoza​stygłzwi​del​cemunie​sio​nymnadgril​lo​wa​nącu​ki​nią.
–Skądwieszory​so​wa​niu?

–OdSu​san.
Skrzy​wiłsię.
– Mo​głem się do​my​ślić. Mat​ka prze​cho​wu​je każ​dy skra​wek pa​pie​ru, któ​ry do​-

tkną​łemołów​kiem.

Za​uwa​ży​ła,żenieod​po​wie​działnajejpy​ta​nie.
–Czytodraż​li​wyte​mat?
–Nie.
Od​kro​iłka​wa​łekryby.Jadłwol​no.Wi​daćbyło,żeniemaocho​tycią​gnąćroz​mo​wy.
–Taktyl​kospy​ta​łam.–Dan​niewzru​szy​łara​mio​na​mi.Niena​ci​ska​ła,niechcia​ła,

by się za​mknął. – A po​wiedz, dla​cze​go zo​sta​łeś in​we​sto​rem ka​pi​ta​ło​wym. Co cię
wtympo​cią​ga?

Oży​wiłsię.
–To,żeje​ślije​steśwtymdo​bryimasznosa,mo​żeszzbićfor​tu​nę.Trze​batyl​ko

wy​czućoka​zję.

–Atyje​steśwtymdo​bry?
Zna​łaod​po​wiedź,alecie​ka​wabyłajegozda​niaofir​mie,któ​rązbu​do​wałodpod​-

staw.Wszyst​kiejejin​for​ma​cjenate​matka​pi​ta​łuwy​so​kie​gory​zy​kapo​cho​dzi​łyzar​-
ty​ku​łów,ja​kieczy​ta​łaoRey​noldsCa​pi​tal,za​nimpierw​szyrazroz​ma​wia​łazmę​żem
przezte​le​fon.

–Je​stemkom​pe​tent​ny,alewie​lebłę​dówpodro​dzepo​peł​ni​łem.
Jak​bytobyłpo​wóddowsty​du!
–Każ​dypo​peł​niabłę​dy–oznaj​mi​ła.–Typoswo​ichszyb​kosiępod​nio​słeś,wy​cią​-

gną​łeśwnio​ski.Rey​noldsCa​pi​talcie​szysiędo​sko​na​łąopi​nią.

Ski​nąłzza​do​wo​le​niemgło​wą.
–Fir​mawciążsięroz​wi​ja.
Dan​nie do​pi​ła wino i pod​par​ła ręką bro​dę. Wła​śnie tak wy​obra​ża​ła so​bie przy​-

jaźń:wspól​neko​la​cje,roz​mo​wy…

–Poczymroz​po​zna​jeszwła​ści​wą„oka​zję”?
Ku​char​kaza​bra​łazesto​łuna​czy​niaipochwi​liprzy​nio​słade​ser:sma​żo​neba​na​ny

z lo​da​mi po​la​ne ru​mem. Po​tar​ła za​pał​kę, zbli​ży​ła pło​mień do ta​le​rzy​ków. Kie​dy
ogieńzgasł,zni​kłazadrzwia​mi.

Leona​brałodro​bi​nęlo​dównały​żecz​kęiażza​mru​czałzroz​ko​szy.
–Poczym?Niewiem.Po​le​gamnado​świad​cze​niu,nain​tu​icji.Cza​semtrze​babyć

wod​po​wied​nimcza​siewod​po​wied​nimmiej​scu.Waż​nyjestupór,wy​trwa​łość.

– Uwa​żasz swo​ją pra​cę za twór​czą? – Dan​nie przy​su​nę​ła bli​żej swój ta​le​rzyk.

Cie​szy​łasię,żemę​żo​wisma​ku​jede​ser,alenieza​mie​rza​łapo​zwo​lić,abysku​piłsię
naje​dze​niuiza​po​mniałoroz​mo​wie.

Leozmarsz​czyłzna​my​słemczo​ło.
–Dopew​ne​gostop​nia.Gdy​byniein​we​sto​rzy,po​my​słyiwy​na​laz​kiwie​luuta​len​to​-

wa​nychlu​dzinieuj​rza​ły​byświa​tładzien​ne​go.Dzię​kimnieinniroz​wi​ja​jąskrzy​dła.

Dzię​ki nie​mu Dan​nie też mia​ła moż​li​wość roz​wi​nię​cia skrzy​deł, speł​nie​nia ma​-

rzeń.Chcia​łabyćżonąizo​sta​łanią.Chcia​łabliż​szychre​la​cjizmę​żem…Ktowie,
możetorów​nieżbyłowjejza​się​gu.

–Je​steśjakma​rio​net​karz,po​ru​szaszsznur​ka​mi…
– Dys​po​nu​ję pie​niędz​mi, nie ta​len​tem. Daję ka​pi​tał, ale do ni​cze​go się nie wtrą​-

cam.

–Prze​cieżmaszta​lent!
Spo​chmur​niał.
–Niewi​dzia​łaśmo​ichry​sun​ków.
–Cho​dzimioto,żemaszta​lentdowy​ła​wia​niatwór​czychjed​no​stek,dowy​szu​ki​-

wa​nia wła​ści​wych oka​zji. – Uśmiech​nę​ła się. – Choć po​dej​rze​wam, że ta​lent ar​ty​-
stycz​nyteżmasz.Na​ry​su​jeszmicoś?

Niepo​win​nana​ci​skać,alechcia​łagole​piejpo​znać.Cie​ka​wabyłajegozdol​no​ści

ar​ty​stycz​nych.

–Oddaw​nasiętymniezaj​mu​ję–oznaj​miłostrymto​nem.
Czy​liniesąnatyleza​przy​jaź​nie​ni,abyspeł​niłjejży​cze​nie.Alemożekie​dyśotwo​-

rzysię,wy​ja​wi,comuwdu​szygra.Od​su​nąłkrze​słoodsto​łu.

–Dzię​kizako​la​cję.Iprze​pra​szam,alemu​szęwra​caćdopra​cy.
Uciekł.Dan​niewes​tchnę​ła,za​sta​na​wia​jącsię,czyotwo​rzyćko​lej​nąbu​tel​kęwina,

abyuczcićmiłąko​la​cjęwedwo​jeczyżebypo​cie​szyćsiępotym,jakmążznówją
zo​sta​wiłsamą.Ra​czejtodru​gie:uto​pismut​kiwal​ko​ho​lu.

Zna​la​zła bu​tel​kę czer​wo​ne​go wina, któ​re bar​dziej pa​so​wa​ło do jej na​stro​ju niż

bia​łe,ina​la​łapeł​nykie​li​szek,poczymza​dzwo​ni​ładomat​ki.Chcia​łapo​roz​ma​wiać
zkimś,ktojąko​chabezwzglę​dunato,cozro​bi.

–Dan​nie!–za​wo​ła​łamat​ka.–Lo​uisewła​śniemipo​wie​dzia​ła.Dzię​ku​ję,ko​cha​nie!
Dan​nieuśmiech​nę​łasię.Mat​kabły​ska​wicz​nieza​przy​jaź​ni​łasięzeswo​jąopie​kun​-

ką.Ko​bie​tyowszyst​kimso​bieopo​wia​da​ły.

–Zaco,mamo?
– Za rejs, głup​ta​sku. Za Ba​ha​my. Je​stem taka pod​eks​cy​to​wa​na. A ty się sło​wem

niezdra​dzi​łaś!

Kie​li​szekbyłjużwpo​ło​wiepu​sty,aleDan​nieniewy​pi​łanatyledużo,bynieko​ja​-

rzyć,naja​kimżyjeświe​cie.

–Jakirejs?Oczymtymó​wisz?
–Po​dob​noLeoku​piłmnieiLo​uisebi​le​tynaty​go​dnio​wyrejs.Wy​pły​wa​myzGa​lve​-

ston.Wprzy​szłymty​go​dniu.My​śla​łam,żetotwójpo​mysł.Wkaż​dymra​ziepo​dzię​-
kujodemnieswo​je​mumę​żo​wi.

Dan​nie słu​cha​ła mat​ki, któ​ra wy​chwa​la​ła Lea pod nie​bio​sa. Rze​czy​wi​ście był

wiel​ko​dusz​ny.Aledla​cze​gojejoni​czymniewspo​mniał?Czyż​byjegoszla​chet​nygest
świad​czył o uczu​ciach, ja​ki​mi ją da​rzy, lecz do któ​rych nie chce się przy​znać? Co
nimkie​ro​wa​ło?Czypro​po​nu​jącwspól​nąko​la​cję,li​czyłnaprzy​jaźńczynacoświę​-
cej?

Nieule​gawąt​pli​wo​ści,żecośsięzmie​ni​ło.Po​sta​no​wi​łatospraw​dzić,alejak?Na

pew​no nie na​le​ża​ło ro​bić pod​cho​dów. Le​piej spy​tać wprost, po​zwo​lić swej we​-
wnętrz​nejScar​lettprze​jąćkon​tro​lę.

Trzykie​lisz​kiwinapo​mo​głyjejze​braćsięnaod​wa​gę.Roz​łą​czyw​szysięzmat​ką,

po​now​nieskie​ro​wa​łasiędoga​bi​ne​tumęża.We​szłabezpu​ka​nia.

Leopod​niósłgło​wę,za​sko​czo​ny.
–Sły​sza​łamorej​sie–oznaj​mi​ła,prze​wier​ca​jącgowzro​kiem.Zbli​żyw​szysię,ob​-

ró​ci​łafo​tel,takbyLeopa​trzyłjejwtwarz.–Mia​łeśza​miarmnieotympo​in​for​mo​-
wać?

–Oczy​wi​ście.
Obo​jeczu​libli​skośćdru​giejoso​by.
–Toład​nygest.Mamajestnie​sa​mo​wi​cieprze​ję​ta.Dzię​ku​ję.
Od​chy​liłsięnafo​te​lu,jak​bypró​bo​wałzwięk​szyćmię​dzynimiod​le​głość.
–Tyteżwy​da​jeszsięprze​ję​ta.Po​bu​dzo​na.
– Ow​szem. – Wsu​nę​ła się po​mię​dzy jego uda. – Bo nie ro​zu​miem, dla​cze​go nie

przy​zna​jeszsiędotychwszyst​kichwspa​nia​łychrze​czy,któ​rero​bisz.

Po​wo​lizmie​rzyłjąwzro​kiem.
–Nielu​bięsięchwa​lić.
Dan​niepo​krę​ci​łagło​wąido​tknę​łajegopier​si.
– Masz wiel​kie ser​ce, a za​cho​wu​jesz się tak, jak​byś nie chciał, żeby ktoś o tym

wie​dział.Alemnienieoszu​kasz,przej​rza​łamcię!

Ści​ska​jącjejpa​lec,od​su​nąłgoodsie​bie,leczniepu​ścił.Czu​łabi​ją​ceodnie​gocie​-

pło.Porazko​lej​nyprzy​po​mnia​łaso​bieichpo​ca​łu​nekiznówzro​bi​łojejsięgo​rą​co.
Wciąż nie po​tra​fi​ła okre​ślić re​la​cji, któ​ra ich łą​czy. Kim są dla sie​bie? Mę​żem
iżoną?Przy​ja​ciół​mi?Przy​szły​miko​chan​ka​mi?Je​ślionanieuga​siognia,któ​rywniej
pło​nie,czyLeobę​dziejejuni​kał,do​pó​kisamnieza​pra​gniesek​su?Amożeichzbli​-
że​niedapo​czą​tekcze​muśno​we​mu?

–Maszzbytbuj​nąwy​obraź​nię.
Od​wró​ci​łaoczy,byni​cze​goznichniewy​czy​tał.
– Ja​sne. Bo je​steś zim​nym bez​dusz​nym biz​nes​me​nem, któ​ry wo​lał​by zgi​nąć, niż

przy​znać się, że po​ma​ga paru stu​den​tom. Co mam zro​bić, że​byś nie stał z boku?
Że​byśotwar​cieuczest​ni​czyłwży​ciu,któ​recięota​cza?

Musispra​wić,byza​cząłoka​zy​waćemo​cje.Gdy​bydo​pu​ściłjądosie​bie,zo​ba​czył​-

by,jakdo​brzemożeimbyćra​zem.Żelep​szy,bar​dziejsa​tys​fak​cjo​nu​ją​cyjestzwią​-
zek opar​ty na przy​jaź​ni niż na sa​mym roz​sąd​ku. Chcia​ła mu to ja​koś uzmy​sło​wić,
leczonwciążsiębro​nił.

Po​wo​lidźwi​gnąłsięzfo​te​la,zaj​mu​jącsobąwol​nąprze​strzeń.
–Lu​bięstaćzboku.
Od​le​głośćmię​dzynimigwał​tow​niesięskur​czy​ła.Nie​malsięsty​ka​li.
–Dla​cze​goza​fun​do​wa​łeśmo​jejmat​cerejs?
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
–Uzna​łem,żewy​ciecz​kapoKa​ra​ibachsięjejspodo​ba.
–Aletonieje​dy​nypo​wód.Zro​bi​łeśtodlamnie,praw​da?–Byłapew​na,żemara​-

cję.

Utkwiłspoj​rze​niewjejoczach.
–Je​ślina​wet,toco?
Ser​ce za​bi​ło jej moc​niej. Naj​pierw kawa, po​tem ko​la​cja, a te​raz jesz​cze rejs?

Hm,cie​ka​we,coLeochceosią​gnąć.

–Nic.Dzi​wimnie,żesięprzy​zna​łeś.Jaktakda​lejpój​dzie,wkrót​cebę​dzie​myso​-

bieku​po​waćkart​kiuro​dzi​no​weiwy​jeż​dżaćra​zemnaurlop.Jakpraw​dzi​wapara.

Tyl​kodla​te​go,żeżad​neznichnieli​czynami​łośćdogro​bo​wejde​ski,niezna​czy,

żezcza​semniemogąsięwso​bieza​ko​chać.Po​czu​ciebez​pie​czeń​stwa?Naj​więk​sze
dajeświa​do​mość,żejestsięzkimś,ktonasko​cha.

Leouniósłrękę.

–Chy​bazabar​dzowy​bie​gaszwprzy​szłość.
Dan​niepo​stą​pi​łana​przód,przy​ci​ska​jącdłońmężadoswo​je​gode​kol​tu.Pra​gnę​ła

byćznim,ze​spo​lićsięwjed​no,do​trzećzpunk​tuAdopunk​tuBiprze​ko​naćsię,jak
bytomo​głobyć.

–Zabar​dzo?Niesą​dzę.
–Nawszyst​komaszod​po​wiedź?
–Jakcitoprze​szka​dza–szep​nę​ła–mo​żeszza​mknąćmiusta.
Wsu​nąłpa​lecwro​wekmię​dzyjejpier​sia​mi.Zmru​żyw​szyoczy,ob​ser​wo​wałre​ak​-

cję Dan​nie. Po chwi​li przy​cią​gnął ją do sie​bie i go​rą​co po​ca​ło​wał. O tym ma​rzy​ła,
od​kądwe​szładoga​bi​ne​tu.Ana​wetdużowcze​śniej.Pra​gnę​łacze​goświę​cej,nietyl​-
koca​ło​waćsięzmę​żem,leczko​chaćsięznim.Nara​ziejed​nakmu​sia​łyjejwy​star​-
czyćjegogo​rą​cewar​gi.Mru​czącci​cho,od​chy​li​łagło​węiroz​war​łausta.Ichję​zy​ki
siędo​tknę​ły.

Leo za​ci​snął wo​kół niej ra​mio​na, nie​mal zgnia​ta​jąc ją w ob​ję​ciach. Kie​dy przy​-

tknąłbio​dradojejbio​der,po​czu​łajegopod​nie​ce​nie,apo​temrękęza​kra​da​ją​cąsię
podjejsu​kien​kę,gła​dzą​cąjąpoudach.Gdy​byktośpo​trze​bo​wałlek​cjiuwo​dze​nia,
Leobyłmi​strzem.

Jejręcewę​dro​wa​łypojegocie​le,wspa​nia​leumię​śnio​nym,natylesil​nym,byczu​ła

sięprzynimbez​piecz​na,natyletwar​dym,abyda​wa​łosa​tys​fak​cję.

Po​ca​łu​nek przy​bie​rał na in​ten​syw​no​ści, ręka na udzie prze​su​wa​ła się co​raz wy​-

żej.Dan​niepo​ru​szy​łabio​dra​mi,za​chę​ca​jącLea,abysięniewa​hał.

Znie​ru​cho​miał,poczymob​ró​ciłjątwa​rządościa​ny,asamprzy​warłcia​łemdojej

ple​ców.

–Da​niel​lo–szep​nąłjejdoucha–za​razwszyst​kozcie​bieze​drę,będęcięca​ło​wał,

pie​ściłdonie​przy​tom​no​ści.Czytegochcesz?

Prze​szyłjądreszczpod​nie​ce​nia.
–Je​śliwtrak​ciebę​dzieszmó​wił„Dan​nie”…
–Niemogę…
Nie ucie​kaj, bła​ga​ła go w my​ślach. Ob​ró​ciw​szy gło​wę, wska​za​ła ocza​mi na wy​-

brzu​sze​niewjegospodniach.

–Taknieca​łu​jesięko​goś,ktojestciobo​jęt​ny.
–Wtympro​blem.–Wes​tchnął.–Pra​gnieszcze​gośin​ne​goniżja.Niechcęcięza​-

wieść,abę​dzieszza​wie​dzio​na,boseksni​cze​goniezmie​ni.Ju​troznówza​szy​jęsię
wpra​cynaszes​na​ściego​dzin.Po​ju​trzeteż.Je​śliniemo​żesztegoza​ak​cep​to​wać,le​-
piejodejdź.

Za​my​kałsięprzednią,aletojejnieprze​szka​dza​ło.Nieczu​łasięod​trą​co​na.Wie​-

dzia​ła,ocomucho​dzi:żeniechcetrak​to​waćjejjakjed​no​ra​zo​wejprzy​go​dy.

–Do​brze.–Po​trze​bo​wa​ławy​ci​szyćemo​cje,prze​my​ślećwszyst​konaspo​koj​nie.
Obe​szłabiur​koiza​trzy​ma​łasięnaśrod​kupo​ko​ju.Prze​cze​saw​szyrękąwło​sy,Leo

opadłnafo​tel.

–Do​bra​noc,Da​niel​lo.
–Dzię​ku​ję.Tobyłanaj​lep​szarand​kawmoimży​ciu.
Znik​nę​łazadrzwia​mi,po​zo​sta​wia​jącLeazesto​sa​mipa​pie​rów.Byłapew​na,żeto

tyl​kokwe​stiacza​su,żeznaj​dziekluczdoser​camęża.Są​dził,żeod​kła​da​jąseksna
póź​niej,domo​men​tuażonapo​go​dzisięzmy​ślą,żenicichniełą​czypozaurzę​do​wą

pie​czę​cią. Ale to nie była praw​da, Leo da​rzył ją uczu​ciem, ina​czej nie my​ślał​by
otym,żemożejąskrzyw​dzić.

Cze​kająnieladawy​zwa​nie.Musiuzbro​ićsięwcier​pli​wość,abypo​ko​naćkon​ku​-

ren​cjęizdo​byćupra​gnio​nycel.Wie​dzia​ła,żery​wal​ka,któ​rejnaimięPra​ca,sta​no​-
wipo​waż​neza​gro​że​nie,alesuk​cesbyłwartwy​sił​ku.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Wspo​mnie​nie je​dwa​bi​ste​go uda Da​niel​li prze​śla​do​wa​ło Lea przez ko​lej​ne dni.

Kie​dyztru​demsięodnie​gouwal​niał,na​tych​miastpo​ja​wia​łosięwspo​mnie​niego​rą​-
ce​gopo​ca​łun​ku.Wy​peł​niałar​ku​szekal​ku​la​cyj​ne,słu​chałin​for​ma​cjiono​wychprzed​-
się​wzię​ciach,spałwbiu​rze,boniemiałsiływra​caćdodomu,wktó​rymmiesz​ka​ła
Da​niel​la. Zresz​tą trud​no mó​wić o spa​niu, kie​dy żona raz po raz na​wie​dza​ła jego
sny.

Nicniepo​ma​ga​ło.Niepo​tra​fiłso​biepo​ra​dzićzcha​osemwewła​snejgło​wie.
Nie wi​dział Da​niel​li od czte​rech dni, a tru​skaw​ko​wy za​pach wszę​dzie mu to​wa​-

rzy​szył.Jak​bystałsięjegonie​od​łącz​nączę​ścią.

Na​gleczy​jeśpal​cepstryk​nę​łymuprzedtwa​rzą.Ock​nąłsię.PaniGor​donprzy​glą​-

da​łamusięznadzsu​nię​tychnaczu​beknosaoku​la​rów.

–Czte​ryrazypo​wta​rza​łam„Leo”,atynic.
–Prze​pra​szam.Kiep​skospa​łem.
Asy​stent​ka po​pa​trzy​ła na część ga​bi​ne​tu, gdzie pod oknem, z któ​re​go roz​cią​gał

sięwi​doknacen​trumDal​las,stałskó​rza​nykom​pletwy​po​czyn​ko​wy.

–Botaka​na​pajestzakrót​kanata​kie​gomło​de​gosil​ne​godrą​ga​la.
–Pod​ry​waszmnie?
–Do​bra,do​bra.Maszkło​po​tywdomu?–PaniGor​donunio​słapy​ta​ją​cobrwi.
–Kło​po​ty?Dla​cze​go?My​ślisz,żeżonawy​rzu​ci​łamniezadrzwi?
Niebyłzsie​bieza​do​wo​lo​ny,po​stą​piłjaktchórz.Niesą​dził,żeza​przy​jaź​nie​niesię

z Da​niel​lą oka​że się tak trud​ne, ale… Psia​kość, była zbyt sek​sow​na, w do​dat​ku
umia​łaprzej​rzećgonawy​lot.

–Niekłam.Wszyst​komaszwy​pi​sa​nenatwa​rzy.
–Etam.–Po​tarłbro​dę,jak​bypod​świa​do​mieusi​ło​wałze​trzećzniejśla​dywiny.
–Za​po​mnia​łeśojejuro​dzi​nach,praw​da?
Przy​po​mniał so​bie sło​wa: wkrót​ce bę​dzie​my ku​po​wać so​bie kart​ki uro​dzi​no​we.

Aleprze​cieżnieznałdatyjejuro​dzin.

–Nienatympo​le​gana​szemał​żeń​stwo–burk​nął.
–Ja​sne.–Asy​stent​kapo​ki​wa​łagło​wą.–Cośmisięjed​nakzda​je,żema​cieod​mien​-

nepo​glą​dywtejkwe​stii.

Leowes​tchnął,czu​jącbo​le​snyuciskwpier​si.
–Dzwo​ni​lizbiu​raTom​my’egoGar​ret​ta?
–Niezmie​niajte​ma​tu.Gdy​bydzwo​ni​li,to​bymcipo​wie​dzia​ła.Akło​po​tywdomu

le​piej roz​wią​zać, niż cze​kać, aż się same roz​wią​żą. Do​brze ci ra​dzę: kup żo​nie
kwia​tyiśpijdziśwswo​imłóż​ku.

Leo zmarsz​czył czo​ło. Pani Gor​don naj​wy​raź​niej są​dzi​ła, że on i Da​niel​la dzie​lą

łoże.Niewy​pro​wa​dziłjejzbłę​du,boipoco?Jakwy​tłu​ma​czyćko​muś,żeniemoże
ko​chaćsięzżoną?Żeboisię,boonapra​gniein​tym​no​ści,któ​rejonniemożejejdać.
Są​dził,żewy​star​czyimprzy​jaźń,aleprzy​ja​cie​ledzie​ląsięzsobąmy​śla​mi,prze​ży​-
cia​mi,anatoteżniebyłgo​tów,zwłasz​czanapo​ka​zy​wa​nieswo​ichry​sun​ków.Ry​so​-
wa​niewią​za​łosięzob​se​sją,nadktó​rąsta​rałsiępa​no​wać.

Jakdłu​goDan​niebę​dziecze​kać,za​nimznaj​dzieko​goś,ktoza​spo​koijejpo​trze​by?

Ko​bie​ty,zktó​ry​misięspo​ty​kał,zwy​klepodwóchmie​sią​cachmia​łydość.

Przed​tem nic so​bie z tego nie ro​bił, a te​raz… Na myśl, że Da​niel​la mo​gła​by od

nie​goodejść,zmar​twiał.

O dzie​wią​tej wie​czo​rem le​d​wo trzy​mał się na no​gach. Pani Gor​don mia​ła ra​cję:

po​wi​nien się po​rząd​nie wy​spać. Zer​k​nął na ka​na​pę, lecz nie mógł się zmu​sić, aby
wy​ko​naćwjejstro​nęchoć​byje​denkrok.

Co wła​ści​wie chciał osią​gnąć, uni​ka​jąc żony? Kie​dy ka​zał jej opu​ścić ga​bi​net po

tym,jaknie​malzdarłzniejubra​nie,po​słusz​nieskie​ro​wa​łasiękudrzwiom.Bezpy​-
tań,bezawan​tur,bezhi​ste​rii.

Tonieonasta​no​wipro​blem,tyl​koon.
Za​miast sku​pić się na biz​ne​sie, wo​lał​by cały dzień wo​dzić ołów​kiem po kart​ce,

awie​czo​remwo​dzićrę​ka​miiję​zy​kiempocie​leswo​jejżony.Ko​lej​nydzieńteżchęt​-
niebynatopo​świę​cił,ijesz​czeko​lej​ny.Dlafan​ta​stycz​ne​gosek​suikil​kury​sun​ków
bezżalupo​rzu​cił​byRey​noldsCa​pi​tal.Jużraztozro​bił,oba​wiałsięjed​nak,żetym
ra​zemkon​se​kwen​cjeby​ły​byznacz​niepo​waż​niej​sze.

Sko​rozdo​łałoprzećsiępo​ku​siery​so​wa​nia,zdo​łarów​nieżoprzećsięHe​le​nieTro​-

jań​skiej,któ​rąpo​ślu​bił.Niewol​nomusiętyl​kodoniejzbli​żać,do​ty​kaćjej,ca​ło​wać.
Leczczynapew​notegochce?

Wró​cił do domu, któ​ry ku​pił za wła​sne pie​nią​dze, do domu, w któ​rym stwo​rzył

bez​piecz​nyazyl,dodomu,wktó​rymza​wszepa​li​łysięświa​tłaiwktó​rymboj​lerza​-
wszepod​grze​wałwodę.Ni​g​dywię​cejniechciałmiesz​kaćwmiej​scuciem​nymizim​-
nym.

Da​niel​labyłanagó​rze.Świet​nie.Miałna​dzie​ję,żejużśpiiniespo​tkajejwdro​-

dzedosy​pial​ni.

Mi​ja​jącga​bi​net,przy​po​mniałso​biewczo​raj​szysen,wktó​rymwca​lenieprze​ry​wa

po​ca​łun​ku,leczprze​wra​caDa​niel​lęnabiur​ko,pod​cią​gajejsu​kien​kę,apo​temgwał​-
tow​nie się z nią ko​cha. Okej, od dziś ga​bi​net to te​ren za​ka​za​ny. Ju​tro kupi nowe
biur​ko,po​sta​wijekołołóż​kaitambę​dziepra​co​wał.

Zmę​czo​ny,wszedłnagórę.Na​ci​snąłklam​kę.Świa​tłanieza​pa​lał,pocomagora​-

zićwoczy?

Na​gleocośsiępo​tknąłistra​ciłrów​no​wa​gę.Prze​kli​na​jącpodno​sem,wy​cią​gnął

rękę,byzła​go​dzićupa​dek.Pstryk!Za​pa​li​łasięlamp​kanaszaf​cenoc​nej.

–Niccisięniesta​ło?–za​py​ta​łaDa​niel​la.
Za​sko​czo​nypo​de​rwałgło​wę.
–Coturo​bisz?Dla​cze​gole​żyszwmoimłóż​ku?
Wło​sy mia​ła spię​te w koń​ski ogon, oczy opuch​nię​te od snu. Przy​glą​da​ła mu się,

trzy​ma​jąckoł​drępodbro​dą.

–Te​raztorów​nieżmojełóż​ko.Prze​nio​słamsiędotegopo​ko​ju–od​par​ła.–Gdy​-

byścza​sempo​ja​wiałsięwdomu,wie​dział​byś,żezro​bi​łammałeprze​me​blo​wa​nie.

Usi​ło​wałroz​ma​so​waćbo​lą​ceko​la​no.
–Niemia​łaś…Niemia​łaśpra​wa.
Przezchwi​lępa​trzy​łananie​gowmil​cze​niu.Bezma​ki​ja​żubyłanie​ziem​skopięk​-

na.

–Po​wie​dzia​łeś,że​bymczu​łasiętujakusie​bie.Żemammó​wić,gdy​bymco​kol​wiek

chcia​łazmie​nić.

–Nowła​śnie:mia​łaśmó​wić.
Pew​niegdy​byby​wałwdomu,tobypo​wie​dzia​ła…
–Ojej,krewcileci.–Od​rzu​ci​łanabokkoł​drę,wsta​łaikuc​nę​łaprzynim.
Mia​łanaso​bieza​wie​szo​neni​skonabio​drachspodnieodpi​ża​myorazob​ci​słąko​-

szul​kęnacien​kichra​miącz​kach,spodktó​rejwy​sta​wałka​wa​łekbrzu​cha.Wtejsy​tu​-
acjikrewbyłanaj​mniej​szymzjegopro​ble​mów.

–Zmar​z​niesz–rzekł,od​ry​wa​jącoczyodwi​docz​nychpodko​szul​kąsut​ków.
Zapóź​no.Po​czuł,jakczło​nekmusztyw​nie​je.Psia​krew,czyniemo​gławło​żyćcze​-

gośbar​dziejneu​tral​ne​go?Naprzy​kładzbroi?

–Nicminiebę​dzie.–Po​cią​gnę​łagozarękę.–Chodźdoła​zien​ki.Przy​kle​jęcipla​-

ster.

–Nietrze​ba.Wra​cajdołóż​ka,ajasięprze​śpięnadole–oznaj​mił.Po​dej​rze​wał,

żedorananiezmru​żyoka.

Ad​re​na​li​namusko​czy​ła.Ku​si​łogo,byszarp​nąćta​siem​kęprzy​trzy​mu​ją​cąspodnie

odpi​ża​my.Wy​star​czyje​denmałyruch…

Po​ru​szyłrękę,pró​bu​jącsięuwol​nić.Da​niel​laniepu​ści​ła.
–Leo,pro​szęcię.–Pier​siunio​słysięjejiopa​dły.–Tomojawina,żeupa​dłeś.
Jejwinąbyłoto,żemiałerek​cję,aleniepo​no​si​ławinyzato,żeodparudninie

wra​całdodomuinieznałzmie​nio​ne​goroz​kła​duswejsy​pial​ni.

Po​kuś​ty​kałzażonądoła​zien​ki,gdziezprze​ra​że​niemuj​rzałtonydam​skichko​sme​-

ty​ków.Da​niel​laob​my​łaranęiwy​tar​łajądosu​cha.Bosobyłaspo​roodnie​goniż​sza.
Wcze​śniej po​do​ba​ła mu się na sek​sow​nych kil​ku​na​sto​cen​ty​me​tro​wych szpil​kach,
ate​razpo​do​ba​łamusiętakadrob​na.Miałco​razwięk​szymę​tlikwgło​wie.My​ślimu
się plą​ta​ły i przez mo​ment nie mógł so​bie przy​po​mnieć, dla​cze​go spa​nie ra​zem
wjed​nymłóż​kutozłypo​mysł.

–Już,go​to​we.
Schy​li​łasię,byscho​waćpla​strydoszaf​kipodumy​wal​ką.Spodnieopi​na​łyjejpupę,

któ​raznaj​do​wa​łasięzdzie​sięćcen​ty​me​trówodjegoprzy​ro​dze​nia.

–Słu​chaj,je​ślicho​dziosy​pial​nię…–za​czął.
Otar​łasiębio​dremojegoczło​nek.Leopod​sko​czył.Na​po​tka​ławlu​strzejegospoj​-

rze​nie.

–Wy​rzu​ciszmnie?–spy​ta​ła.–Czyroz​wa​ży​myinnemoż​li​wo​ści?
–Ja​kie?–Psia​kość!Niepo​wi​niensięod​zy​wać.Byłsen​ny,zmę​czo​ny,stałobokpół​-

na​giejżony…nicdo​bre​goztegoniewy​nik​nie.

– Pra​cu​jesz sto go​dzin ty​go​dnio​wo. W tej sy​tu​acji tyl​ko tu – wska​za​ła gło​wą za

sie​bie–na​szedro​gimająszan​sęsięzejść.Obo​jedo​sta​nie​myto,cze​gopra​gnie​my.

–Itywiesz,cze​gojapra​gnę?
–Tak–od​par​ła.–Mnie.–Od​wró​ci​łasiędonie​gotwa​rzą.–Twier​dzisz,żeniein​-

te​re​su​jącięuczu​cia,żeza​war​łeśmał​żeń​stwozroz​sąd​kuidlawy​go​dy.Alejacinie
wie​rzę.Gdy​bytakbyło,tam​te​gowie​czo​rupoko​la​cjize​rwał​byśzemniesu​kien​kę.
Wspól​nasy​pial​niapo​zwo​liciza​sta​no​wićsięnadtym,dla​cze​gotegoniezro​bi​łeś.Ni​-
cze​go nie żą​dam, mo​żesz da​lej pra​co​wać, ile chcesz. Po pro​stu bę​dzie​my się cza​-
semwi​dy​wać,adzię​kitemuła​twiejnambę​dziesięza​przy​jaź​nić.

–Za​raz,za​raz.Niecho​dzicioseks?Mamybyćwspół​lo​ka​to​ra​mi?

–Ojej,je​steśza​wie​dzio​ny?Maszinnąpro​po​zy​cję?
–Do​pro​wa​dzaszmniedobia​łejgo​rącz​ki.–Przy​ci​snąłpal​cedoskro​ni,jak​byusi​ło​-

wałuspo​ko​ićwi​ru​ją​cemy​śli.

– Ale co? Spró​bu​je​my? Je​śli po ty​go​dniu uznasz, że to bez sen​su, prze​nio​sę się

zpo​wro​temdosie​bie.Iobie​cu​ję,żerącz​kibędętrzy​maćprzyso​bie.–Chcąctoza​-
de​mon​stro​wać,za​ci​snę​łajenapo​ślad​kach.

Leoza​klął.Tosamozro​bi​ławjed​nymzjegosnów.
–Oczy​wi​ścieje​ślityobie​caszmitosamo–do​da​ła.
Czułbo​le​snepul​so​wa​niewlę​dź​wiach.
–Mó​wiszse​rio?Żemamypla​to​nicz​niedzie​lićłóż​ko?
–Tak.Zo​ba​czy​my,coztegowy​nik​nie.Jakożonapra​co​ho​li​ka,któ​re​gocią​glenie

mawdomu,mu​szęszu​kaćnie​kon​wen​cjo​nal​nychroz​wią​zań.

Za​my​śliłsię.Po​mysłfak​tycz​niebyłnie​kon​wen​cjo​nal​ny.Aleje​ślichce,byDa​niel​la

byłaszczę​śli​wawmał​żeń​stwie,musiiśćnakom​pro​mis.

Pa​trzy​łananie​gozuwo​dzi​ciel​skimbły​skiemwoczach.
–Leo?Spró​bu​je​my?–spy​ta​łata​kimto​nem,jak​bytoontrzy​małwręcewszyst​kie

atu​ty.Jak​bywy​star​czy​łojed​nojegosło​wo,małeski​nie​nie,abypo​słusz​niezro​bi​ła,co
jejkaże.Żebytobyłota​kiepro​ste!

–No,Leo?Czymry​zy​ku​jesz?
Wes​tchnął.Le​d​wosiętrzy​małnano​gachpokil​kunie​prze​spa​nychno​cach.
–Niewiem.Wkrót​cesięprze​ko​na​my.
Pół​przy​tom​nyro​ze​brałsiędobok​se​rekipod​ko​szul​ka,poczymwy​cią​gnąłnałóż​-

kuobokko​bie​ty,któ​rejsamwi​dokprzy​pra​wiałgoodreszczpod​nie​ce​nia.Obokko​-
bie​ty,któ​rejobie​całniedo​ty​kać.

Spró​bu​jeprzezkil​kadni.Udo​wod​niso​bie,żeniejestżad​nymsła​be​uszem.
Se​kun​dępotym,jakprzy​ło​żyłgło​wędopo​dusz​ki,za​snąłka​mien​nymsnem.

Dan​nieobu​dzi​łasięza​do​wo​lo​na,alenie​coze​sztyw​nia​ła:całąnocle​ża​łanaskra​ju

łóż​ka,uwa​ża​jąc,abynieprze​to​czyćsięnadru​gąpo​ło​wę.Niechcia​łana​ra​żaćbied​-
ne​goLeanawię​cejtor​tur.

Trud​nojejbyłoza​cho​waćwstrze​mięź​li​wość,kie​dymążspałobok,nawy​cią​gnię​-

cieręki.Naszczę​ściezdo​ła​ła.

Mniejwię​cejgo​dzi​nętemuza​brzę​czałbu​dzikwko​mór​ce.Leona​wetniedrgnął.

Niechśpi,po​my​śla​ła.Do​brażonapo​win​nadbaćowy​po​czy​nekmęża.

Najejde​cy​zjęnie​ma​ływpływmiałwi​dok,jakisięprzedniąroz​ta​czał.Leowy​glą​-

dałfan​ta​stycz​nie;niemo​głaode​rwaćoczuoddłu​gichrzęsocie​nia​ją​cychpo​licz​ki,od
po​tar​ga​nych wło​sów. Prze​ko​na​ła go, aby spa​li w jed​nym łóż​ku bez do​ty​ka​nia się.
Pla​to​nicz​nie. Są​dzi​ła, że się na nią wściek​nie, a po​tem wy​rzu​ci ją z sy​pial​ni. A on
bezwięk​szychpro​te​stówprzy​stałnajejpro​po​zy​cję.

Ucie​szy​łasię.Tobyłpierw​szykrok.Je​że​liwszyst​kopój​dziepojejmy​śli,wkrót​ce

za​cznązsobąnor​mal​nieroz​ma​wiać,śmiaćsię,oglą​da​jącse​rialko​me​dio​wy.Bu​dzić
się ra​zem. Może za ja​kiś czas Leo zro​zu​mie, cze​go tak na​praw​dę chce? Może
uświa​do​miso​bie,żeda​rzyżonęuczu​ciem?

Krok po kro​ku osią​gną in​tym​ność, fi​zycz​ną i psy​chicz​ną. Nie mo​gła się tego do​-

cze​kać.

Wsta​łaiwzię​łaprysz​nic.Sto​jącwstru​gachwody,fan​ta​zjo​wa​łaopiesz​czo​tach,ja​-

ki​miLeojąob​da​rzy,kie​dywkoń​cuprze​rwiece​li​bat.Botozro​bi,niemia​łacie​nia
wąt​pli​wo​ści. I czu​ła, że gdy wresz​cie doj​dzie mię​dzy nimi do zbli​że​nia, zie​mia się
za​trzę​sie.

Kie​dywy​ło​ni​łasięzła​zien​ki,Leosie​działnałóż​ku,po​cie​ra​jąckark.Na​wetwT-

shir​cieema​no​wałmę​sko​ścią.

–Dzieńdo​bry–po​wie​dzia​łapo​god​nie.
–Cozbu​dzi​kiem?–wark​nął.–Niedzwo​nił?
–Dzwo​nił.Podzie​się​ciumi​nu​tachgowy​łą​czy​łam.
–Dla​cze​gomnienieobu​dzi​łaś?
–Pró​bo​wa​łam–skła​ma​ła,trze​po​czącrzę​sa​mi.–Czyna​stęp​nymra​zemmamwy​-

ka​zaćsięwięk​sząin​wen​cją?

–Nie.–Skrzy​wiłsię,myl​niein​ter​pre​tu​jącjejpy​ta​nie.
–Mia​łamnamy​ślichlu​śnię​ciewodąwtwarz.Amy​śla​łeś,żeoczymmó​wię?
Po​krę​ciłzwes​tchnie​niemgło​wą.
–Taksięza​cho​wu​jąwspół​lo​ka​to​rzy?
–Tak,do​pó​kinieuzna​ją,żeczaszmie​nićre​gu​łygry.
Uśmie​cha​jąc się fi​glar​nie, zbie​gła do sa​lo​nu, by za​jąć się ostat​ni​mi przy​go​to​wa​-

nia​midoprzy​ję​cianacześćTom​my’egoGar​ret​ta.Choć​bysięwa​li​łoipa​li​ło,za​pla​-
no​wa​na na ju​tro ko​la​cja bę​dzie wiel​kim suk​ce​sem. Leo zszedł kil​ka mi​nut póź​niej
ipo​że​gnaw​szysię,po​je​chałdobiu​ra.

Kie​dywie​czo​remzja​wiłsięwsy​pial​ni,zmie​rzyłżonęuważ​nymspoj​rze​niem.
–Prze​szka​dzam?
Dan​nieodło​ży​łaelek​tro​nicz​nyczyt​nikiskrzy​żo​wa​łaręcenapier​si.Za​drża​ła,bo

Leo przy​glą​dał się jej z taką miną, jak​by mia​ła na so​bie czer​wo​ną bie​li​znę, któ​rą
Eli​sespre​zen​to​wa​łajejnanocpo​ślub​ną.

–Nie.Aha,ode​bra​łamzpral…
–Todo​brze.
Rzu​cił tor​bę na sto​ją​cą w rogu wik​to​riań​ską sofę i po​now​nie utkwił w żo​nie

wzrok. Zro​bi​ło jej się go​rą​co. Usi​ło​wa​ła so​bie przy​po​mnieć, o czym mó​wi​ła. Nie
byławsta​nie.Leozdjąłma​ry​nar​kęiroz​wią​załkra​wat.

–Wczo​rajmnieza​sko​czy​łaś.Mia​łemmnó​stwoin​nychsprawnagło​wie,więcnie

do​py​ta​łemokil​kaistot​nychkwe​stiido​ty​czą​cychna​sze​gospa​nia.

–Naprzy​kład?–spy​ta​łacien​kimgło​sem,pa​trząc,jakLeością​gaspodnie,po​tem

wol​noroz​pi​nabia​łąko​szu​lę.Za​sta​na​wia​łasię,czymso​bieza​słu​ży​łanapry​wat​ne​go
strip​ti​ze​ra?Chęt​niepo​zna​ła​byod​po​wiedź,byza​słu​żyćnatopo​now​nieju​tro,ipo​ju​-
trze,ipo​po​ju​trze.

–Naprzy​kładco,je​ślinieutrzy​mamrąkprzyso​bie?
Ko​szu​la opa​dła na pod​ło​gę. Dan​nie wstrzy​ma​ła od​dech. Wie​dzia​ła, że mąż jest

fan​ta​stycz​niezbu​do​wa​ny,ależebyażtak?Uniósłkoł​dręiwsa​mychsli​pachwsu​nął
siędołóż​ka.Dan​nieprze​nio​sławzrokzpięk​niewy​rzeź​bio​nejpier​sinatwarzmęża.
Uśmie​chałsięiro​nicz​nie,jak​byzgadł,wja​kimkie​run​kupo​dą​ża​jąjejmy​śli.

–Wte​dy…damcipoła​pach–od​par​ła.
Leouło​żyłsięwy​god​nie,zrę​ka​mipodgło​wą,jak​byna​sta​wiałsięnadłuż​sząroz​-

mo​wę.

–Bo…bozła​mał​byśza​sa​dy.
–Ja​sne.–Prze​cią​gnąłsię,koł​drazsu​nę​łasięni​żej.–Aje​ślitynieutrzy​maszrąk

przyso​bie?

Draż​niłsięznią,spraw​dzał,czyonaza​mie​rzado​cho​waćślu​buczy​sto​ści.Bobył​-

bywpeł​niuspra​wie​dli​wio​ny,gdy​byona…

Ogar​nę​ła ją ra​dość. Roz​ma​wia​li. Wie​dzia​ła jed​nak, że musi mu wy​ja​śnić pew​ne

rze​czy.Cho​dzi​łooichmał​żeń​stwo.Sta​linaroz​sta​judrógiodnie​goza​le​ża​ło,wktó​-
rąstro​nępój​dą.

–Źlepo​wie​dzia​łam,niemaza​sadanikar.Mo​że​mybyćwspół​lo​ka​to​ra​mi,mo​żesz

mniewy​rzu​cićdodru​gie​gopo​ko​ju,mo​żeszze​drzećzemniepi​ża​mę.Two​jade​cy​zja.
To ty się oto​czy​łeś mu​rem. Kie​dy ca​ło​wa​li​śmy się, ni stąd, ni zo​wąd ka​za​łeś mi
odejść,więcpo​szłamnagórę,aleanitytegoniechcia​łeś,anija.

–Hm?–Ob​ry​so​wy​wałpal​cemjejra​mię.–Acobyśwte​dywo​la​łausły​szeć?
–Niein​te​re​su​jąmniegier​ki,Leo.–Po​pa​trzy​łamupro​stowtwarz.–Chcia​ła​bym,

że​by​śmysięza​przy​jaź​ni​li.Iprzy​zna​jębezbi​cia,żeciępra​gnę.Chcęczućnaso​bie
two​jeusta.O,tu​taj…–Od​chy​la​jącdotyłuple​cy,za​kre​śli​łapal​cemsu​tek.–Takbar​-
dzotegochcę,żeażmnieboli.

Zo​ba​czy​ła,jakspoj​rze​niemężasta​jesiępo​chmur​ne.
–Niein​te​re​su​jącięgier​ki?–spy​tałochry​ple.–Ato,cote​razro​bisz,to…
Wes​tchnę​ła.Kawanaławętonaj​lep​szyruch.Opu​ści​łarękęnama​te​rac.
–Je​ślimniepra​gniesz,po​każmito.Ob​nażsięnietyl​kofi​zycz​nie,aleiemo​cjo​nal​-

nie.Prze​ko​naj​mysię,jaknambę​dziezsobą.

Spiąłsię.Znówza​cząłwzno​sićmur.
–Niezawie​leżą​dasz?
–Jaknie,tonie.Niemu​si​myna​wią​zy​waćgłęb​szychre​la​cji.Awra​ca​jącdotwo​je​-

gopy​ta​nia:cobę​dzie,je​ślinieutrzy​maszrąkprzyso​bie?Nicniebę​dzie.–Opar​ła
sięopo​dusz​kęiwy​rzu​ci​łanabokra​mio​na.–Chceszsek​su?Pro​szębar​dzo.Jatam
niebędęna​rze​kać.Seksjestfaj​ny.Posek​sieświet​niesięśpi.

Leonieru​szyłsięzmiej​sca.
–Noco?–spy​ta​łaza​czep​nie.–Sekstoseks.Tunietrze​basięza​sta​na​wiać,my​-

śleć.Niekażmicze​kać.Je​stemnacie​biena​pa​lo​na.

–Prze​stańsięwy​głu​piać.Toniejestśmiesz​ne.
Wy​trzesz​czy​łaoczy.
– Uwa​żasz, że się wy​głu​piam? By​naj​mniej. Je​ste​śmy dwoj​giem do​ro​słych lu​dzi,

wdo​dat​kumał​żeń​stwem.Japo​żą​damcie​bie,atymnie.Prę​dzejczypóź​niejdoj​dzie
dozbli​że​nia.Kie​dyijaktona​stą​pi,za​le​żyodcie​bie.

Prze​cze​sałrękąwło​sy.
–Dla​cze​goodemnie?
Po​krę​ci​ła gło​wą. Sam mu​siał zna​leźć od​po​wiedź. To on się bał, wstrzy​my​wał od

sek​su.Po​wi​nienopu​ścićgar​dę,niebro​nićsięprzeduczu​ciem,któ​re​gopod​świa​do​-
miepra​gnął.Oczy​wi​ścieza​mie​rza​łamupo​móc,boin​tu​icjajejpod​po​wia​da​ła,żeEli​-
seijejpro​gramkom​pu​te​ro​wyniepo​my​li​lisię,do​bie​ra​jącichwparę.

ROZDZIAŁÓSMY

Przy​ję​cietrwa​łownaj​lep​sze.Wszy​scybyliza​do​wo​le​niopróczLea,któ​rywcią​gu

ostat​niej go​dzi​ny może dwa sło​wa po​wie​dział do żony. Dan​nie sta​ra​ła się tym nie
przej​mo​wać.Krą​ży​łaposa​lo​nie,spraw​dza​jąc,czywszy​scymającopić.Go​ściezja​-
wi​lisięwkom​ple​cie,wsu​miedwa​dzie​ściapięćosób.Zsu​fi​tuzwi​sa​łybarw​nechiń​-
skie la​taw​ce, któ​re wpro​wa​dza​ły tro​chę ko​lo​ru do mi​ni​ma​li​stycz​nie urzą​dzo​ne​go
wnę​trza.Nasto​lestałsmokzpa​pier-mâché,któ​rywre​gu​lar​nychod​stę​pachcza​su
plułogniem,pod​grze​wa​jącron​delzfon​due.

Se​kre​tar​ka Tom​my’ego wspo​mnia​ła, że jej szef uwiel​bia Orient, stąd te de​ko​ra​-

cje.Kil​ko​rogo​ściza​chwy​ci​łosięnimi,aleoczy​wi​ścieniepo​chwa​łybyływaż​ne,lecz
pod​pisGar​ret​tanakontr​ak​cie.

Z dru​giej stro​ny, po​my​śla​ła Dan​nie, miło by​ło​by usły​szeć kom​ple​ment od męża.

Mia​łanaso​biedłu​gączar​nąsuk​nię,któ​rązna​la​złado​pie​ropod​czastrze​ciejwy​pra​-
wynaza​ku​py.Suk​niabyłapięk​naiświet​niewniejwy​glą​da​ła,tyleżenikttegonie
do​strze​gał.Notrud​no.Dan​nieuśmiech​nę​łasiędogrup​kigo​ści.Po​sta​wi​łaso​bieza
celbyćfan​ta​stycz​nąpa​niądomu.

Kil​karazyczu​łanaso​bieczy​jeśspoj​rze​nie.Gdyoglą​da​łasięprzezra​mię,zakaż​-

dymra​zemna​po​ty​ka​łaświ​dru​ją​cywzrokLea.

Po​mysłzewspól​nąsy​pial​niąoka​załsięchy​bio​ny.Leobyłwście​kły.Napew​nostąd

tajegoskrzy​wio​namina.Oczy​wi​ścieni​cze​gonastopro​centniewie​dzia​ła,boznów
oto​czyłsięmu​rem.Możecze​kał,ażprzy​ję​ciesięza​koń​czy,bywrę​czyćjejpa​pie​ry
roz​wo​do​we?

Sta​ra​jącsięsku​pićnaczymśin​nym,po​now​nieza​czę​łakrą​żyćmię​dzygo​ść​mi.Na​-

glezo​ba​czy​łaDaxaWa​ke​fiel​da.

–Do​brzesięba​wisz?–za​py​ta​ła.
–Ow​szem–od​parłuprzej​mie.–Je​dze​niejestwy​śmie​ni​te.
Jejwe​wnętrz​nyra​daruchwy​ciłchłódwjegogło​sie.Za​uwa​ży​łateż,żeDa​xo​winie

to​wa​rzy​szy żad​na ko​bie​ta. Tak przy​stoj​ny męż​czy​zna nie mógł na​rze​kać na brak
po​wo​dze​nia,czy​lijegosa​mot​nośćprzy​pusz​czal​niebyłaświa​do​mymwy​bo​rem.Czyż​-
byroz​stałsięzJen​ną?AmożeLeopo​pro​siłgo,abyprzy​szedłsam?

– Cie​szę się – po​wie​dzia​ła, ob​da​rza​jąc go uśmie​chem, któ​re​go nie od​wza​jem​nił.

Może był zdy​stan​so​wa​ny z na​tu​ry? – Jesz​cze raz gra​tu​lu​ję ci nie​daw​nej na​gro​dy.
Leotwier​dzi,żewpeł​ninaniąza​słu​ży​łeś.

–Dzię​ku​ję.–Ski​nąłgło​wą.–Tro​chędłu​żejmu​sia​łemnaniąpra​co​waćniżLeo,no

alena​szedzie​dzi​nykom​plet​niesięróż​nią.

Ocomucho​dzi?Niepo​tra​fi​łafa​ce​taroz​gryźć,aleczu​ła,żenieda​rzyjejsym​pa​-

tią.

–Stwo​rzy​łeświel​kieim​pe​riumme​dial​ne.Leoijasta​leoglą​da​mytwójka​nałin​for​-

ma​cyj​ny.

Niedokoń​cabyłatopraw​da.Wczo​rajLeowpa​try​wałsięwcenyak​cjinapa​sku

udołuekra​nu,onazaśuda​wa​ła,żeśpi.Daxwy​szcze​rzyłzęby,ająprze​nik​nąłchłód.
Je​śli Leo chciał, aby lu​dzie wi​dzie​li w nim bez​względ​ne​go biz​nes​me​na, po​wi​nien

wziąćparęlek​cjiodswo​je​gokum​pla.

Kie​dyje​denzkel​ne​rówdys​kret​niedałznać,żejestpo​trzeb​na,Dan​nieskwa​pli​wie

sko​rzy​sta​łazoka​zji,abysięulot​nić.

–Prze​pra​szam,obo​wiąz​kiwzy​wa​ją…
–Ja​sne–burk​nął,poczymwdałsięwroz​mo​węzMi​le​semBen​net​temodru​ży​nie

Dal​lasCow​boys.

W kuch​ni, oznaj​mił kel​ner, zda​rzył się wy​pa​dek: stłu​czo​no skrzyn​kę szam​pa​na.

Dan​niebły​ska​wicz​nieroz​wią​za​łapro​blem:ka​za​łaprzy​nieśćzpiw​ni​cykil​kabu​te​lek
Meu​nier&Cie.Byłtodo​sko​na​łyszam​pan,tyleżeró​żo​wy,awięk​szośćgo​ścista​no​-
wi​limęż​czyź​ni.Nocóż…

Na​law​szy dwa kie​lisz​ki ró​żo​wych bą​bel​ków, uda​ła się na po​szu​ki​wa​nie Tom​-

my’egoGar​ret​ta.Cośjejmó​wi​ło–możefio​le​to​wetramp​ki,któ​rewło​żyłdosmo​kin​-
gu?–żeznaj​dziewnimsprzy​mie​rzeń​ca.Stałsa​mot​nieprzyscho​dach.

–Tom​my…–Po​da​łamukie​li​szek.–Wy​świadczmiprzy​słu​gęiwy​pijto.Wiem,że

wo​liszpiwo,ale…alenapew​noje​steśspra​gnio​ny.

Gar​rettod​gar​nąłztwa​rzysię​ga​ją​cera​mion,spło​wia​łeodsłoń​cawło​sy.
–Czy​taszwmo​ichmy​ślach.Roz​mo​wyzgar​nia​ka​misąpo​twor​niemę​czą​ce.
Jed​nymhau​stemopróż​niłpo​ło​wękie​lisz​ka.Niewzdry​gnąłsię.Dan​niero​zej​rza​ła

się po sa​lo​nie. Nie za​uwa​ży​ła, aby kto​kol​wiek wy​le​wał szam​pa​na do do​ni​czek
zkwia​ta​mi.Kry​zysza​że​gna​ny.

–Boże,pięk​neko​bie​tyza​wszemnieonie​śmie​la​ją.
Dan​niero​ze​śmia​łasię.
–Takipod​rywbywasku​tecz​ny?
–Naogół,alecośmisięzda​je,żedziśmójuroknieza​dzia​ła.–Wes​tchnąłte​atral​-

nieipo​ru​sza​jącza​baw​niebrwia​mi,szep​nąłdojejucha:–Alemożekie​dyśze​chcesz
obej​rzećmojąmu​sku​la​tu​rę?

Dan​niepo​now​niesięza​śmia​ła.Odpierw​szejchwi​lipo​lu​bi​łaGar​ret​ta.Nie​malża​-

ło​wa​ła,żenajejele​ganc​kieprzy​ję​cienieprzy​szedłwblu​ziezkap​tu​rem.

–Uwo​dziszmę​żat​kę?Wstydźsię,mło​dzień​cze.
–Etam,prze​cieżwiem,żeniezo​sta​wi​ła​byśLea,na​wetgdy​bymofia​ro​wałcipry​-

wat​nąwy​spę.Niemamszan​sy,praw​da?–spy​tałdlapew​no​ści.

– Żad​nej – od​par​ła sta​now​czo. – Lu​bię doj​rza​łych męż​czyzn. Ale nie znie​chę​caj

się,ćwiczda​lej.Możezcza​semna​uczyszsięsztu​kiflir​to​wa​nia.

Przy​ło​żyłrękędoser​ca,jak​byspra​wi​łamuwiel​kiból.
–Och,ja​każpanijestokrut​na!
Po​czu​łazna​jo​memro​wie​niedo​słow​niese​kun​dęprzedpo​ja​wie​niemsięLea.Mąż

ob​jąłjąwpa​sie,aonazca​łejsiłypró​bo​wa​łapo​wstrzy​maćdreszcz;niechcia​ła,by
zo​rien​to​wał się, jak dzia​ła na nią jego nie​win​ny do​tyk. Chry​ste, dla​cze​go wło​ży​ła
suk​niębezple​ców?

– Cześć, Leo. – Tom​my uniósł pu​sty kie​li​szek, jak​by wzno​sił to​ast. – Wspa​nia​łe

przy​ję​cie.Wła​śnieroz​ma​wia​li​śmyzDan​nieomu​sku​la​tu​rze.

–Ach,tak?
Dan​niepo​trzą​snę​łaześmie​chemgło​wą.Woczachmężado​strze​głagroź​nybłysk.
–Nieomu​sku​la​tu​rze,tyl​koosile–po​wie​dzia​ła.–Osil​nychmęż​czy​znach,któ​rzy

za​wszeosią​ga​jącel.Takjakty,ko​cha​nie–zwró​ci​łasiędomęża,poczympo​now​nie

utkwi​łaspoj​rze​niewTom​mym.–Po​wi​nie​neśsko​rzy​staćzjegodo​świad​cze​nia.Rey​-
noldsCa​pi​taldłu​żejfunk​cjo​nu​jenaryn​kuodMo​re​noPart​ners.

Tom​myzmru​żyłoczy.
–Mo​re​nomisiępo​do​ba.Od​po​wia​damiichstyl.
–Och,nie!–za​opo​no​wa​łaDan​nie.Chy​baLeonieob​ra​zisię,żewtrą​casięwjego

spra​wy?–ZRey​noldsCa​pi​talod​nie​sieszznacz​niewięk​szeko​rzy​ści.Leodłu​żejzaj​-
mu​jesięin​we​sty​cja​miodMo​re​na.Mako​nek​sje,zna​jo​mo​ści,fa​cho​wąwie​dzę.

RękaLeaprze​su​nę​łasięni​żej.Dan​nieza​krę​ci​łosięwgło​wie.Takwie​lechcia​ła

jesz​czepo​wie​dzieć–żemążmady​plomzin​ży​nie​riiibiz​ne​su–alestra​ci​ławą​tek.

– Da​niel​lo, mo​gła​byś za​jąć się pa​nią Ross? – po​pro​sił ci​cho. – Spa​ce​ru​je przy

szkla​nychdrzwiach,ajabojęsię,czyniewpad​niedoba​se​nu.

–Oczy​wi​ście.–Uśmiech​nę​łasiędomęż​czyznipo​słusz​nieod​da​li​ła.
Ująw​szypa​niąRosspodło​kieć,skie​ro​wa​łasiędoza​sta​wio​ne​goje​dze​niemsto​łu.

Śmia​łasięzaneg​do​tek,któ​restar​szapaniopo​wia​da​ła,leczcoruszzer​ka​łanapo​-
grą​żo​nychwroz​mo​wiemęż​czyzn.Spoj​rze​nieLeajużniebyłotakostre.

Od​pro​wa​dzi​łaostat​nichgo​ścidodrzwi,na​stęp​niespę​dzi​łapółgo​dzi​nyzpra​cow​-

ni​ka​mi fir​my ca​te​rin​go​wej, któ​rych wy​na​ję​ła do ob​słu​gi przy​ję​cia. Leo był nie​wi​-
docz​ny,przy​pusz​czal​niezaj​mo​wałsięwła​sny​mispra​wa​mi.

Oko​łopół​no​cyzbu​tel​kąszam​pa​nado​tar​ładosy​pial​ni.Mia​łana​dzie​ję,żeopi​jąra​-

zemsuk​ces,ja​kimbyłodzi​siej​szeprzy​ję​cie.

Wsy​pial​nipa​no​wałmrok.
Po​sta​wi​łabu​tel​kęikie​lisz​kinato​a​let​ceiprze​szładosto​ją​cejwrogulam​pyTif​fa​-

ny’ego.Za​pa​li​łaświa​tłoiprzy​trzy​mu​jącsięjed​nąrękąścia​ny,dru​gąza​czę​łaod​pi​-
naćpa​se​czekprzybu​tach.

–Zo​stańwnich–usły​sza​łagru​bygłos.
Okrę​ci​łasię.Leosie​działnaso​fie,kra​watmiałroz​wią​za​ny,trzygór​negu​zi​kiko​-

szu​liod​pię​te.Nieżebyli​czy​ła!

–Dla​cze​gosie​dziszpociem​ku?
–Mrokpa​su​jedomo​je​gona​stro​ju.
Za​brzmia​ło to groź​nie. Na wy​pa​dek gdy​by mu​sia​ła się rzu​cić bie​giem do drzwi,

zsu​nę​ładru​gibut.

–Wo​lisz,że​bymzga​si​łalam​pę?
Przezchwi​lęprzy​glą​dałsięjejwmil​cze​niu.
–Czywciem​no​ściła​twiejcibę​dziewy​obra​zićso​bie,żeje​stemTom​mymGar​ret​-

tem?

Par​sk​nę​łaśmie​chem.Się​gnąw​szyposzam​pa​na,wy​pi​łaspo​ryhaustzbu​tel​ki,po​-

temwierz​chemdło​niwy​tar​łausta.

–Je​steśza​zdro​sny?Oj,Leo,tota​kieba​nal​ne.
Zmie​rzyłjąspoj​rze​niem,wkoń​cuza​trzy​małwzroknajejde​kol​cie.
–Acopo​wi​nie​nemczuć,wi​dząc,jakmojażonaflir​tu​jezin​nymmęż​czy​zną?
–Możewdzięcz​ność?Ura​bia​łamgodlacie​bie.
Prych​nąłpo​gar​dli​wie.
–Mamponie​goza​dzwo​nić?Możebył​byza​in​te​re​so​wa​nytrój​ką​tem?
Prze​ra​zi​łasię.Sy​tu​acjawy​my​ka​łasięspodkon​tro​li.Leonietyl​kobyłnie​za​do​wo​-

lo​nyzprzy​ję​cia,alewdo​dat​kuprze​isto​czyłsięwura​żo​ne​goza​zdro​śni​ka.

–Upi​łeśsię.
Może ona też po​win​na? Gdy​by opróż​ni​ła całą bu​tel​kę, może zro​zu​mia​ła​by, o co

mę​żo​wicho​dzi.Albomniejbysięprze​ję​łatym,co,jakpo​dej​rze​wa​ła,nie​chyb​niena​-
stą​pi.Bądźcobądźal​ko​holprzy​tę​piazmy​sły.

– Wo​lał​bym być bar​dziej pi​ja​ny – mruk​nął, a gło​śniej do​dał: – Sko​ro je​steś dziś

takawiel​ko​dusz​na,tomamproś​bę.

Zmru​ży​łaoczy.
–Jaką?
–Po​każ,comaszpodsu​kien​ką.
Tegosięniespo​dzie​wa​ła.Po​now​niewy​pi​łakil​kały​ków,poczymod​sta​wi​łabu​tel​kę

nato​a​let​kę.

–Dla​cze​go?Boje​steśza​zdro​sny?Tominiewy​star​cza.
Ką​ci​kiustmuza​drża​ły.
–Acobyśchcia​łado​stać?
–Dia​men​ty.Wy​ciecz​kęnaBora-Bora.Ja​gu​ara.–Wzru​szy​łara​mio​na​mi.–Dro​bia​-

zgi,ja​kiemi​lio​nerdajeswejutrzy​man​ce.

– A gdy​bym zwró​cił się do cie​bie „Dan​nie”? – spy​tał zmy​sło​wym gło​sem, któ​ry

przy​pra​wił ją o dreszcz. – To pierw​szy krok do in​tym​no​ści, praw​da? Po​zwo​li​łaś,
żebyTom​mytakdocie​biemó​wił.

Za​klę​łapodno​sem.Onoskar​żająoflirtzTom​mym,aona,głu​pia,drżyzpod​nie​-

ce​nia!

–Nami​łośćbo​ską,Leo!Fa​cetmadwa​dzie​ściaczte​rylata.Mo​gła​bymbyćjego…

star​sząsio​strą.

–Tyl​kotocięha​mu​je?Jegowiek?–Dźwi​gnąłsięnanogiipo​wo​liza​cząłsięzbli​-

żać.–ADax?Matylelatcoja.Możebar​dziejbyciod​po​wia​dał?

–Leo,ococicho​dzi?–Od​waż​niepa​trzy​łamuwtwarz.Za​mie​rza​łapo​ko​naćba​-

rie​ry, ja​kie wzno​sił, i do​trzeć do praw​dy. – Cały wie​czór za​cho​wu​jesz się dziw​nie.
Wy​łóżkar​tynastół.Je​ślicościprze​szka​dza,popro​stumiotympo​wiedz.Skończ​-
myzuda​wa​niem.

Za​trzy​małsiętużprzednią.Na​gleniemia​łaczymod​dy​chać,jak​bywy​ssałzpo​ko​-

jucałepo​wie​trze.

–Ow​szem,prze​szka​dza.–Po​wiódłponiejwzro​kiem.–To,żewciążje​steśubra​-

na.

Zdu​mio​naprze​chy​li​łanabokgło​wę.Cośprzedniąukry​wał,aonaniebyławsta​-

nieod​gad​nąćco.Iwtemjąolśni​ło.Leona​praw​dęjestza​zdro​sny.Wi​dział,żepo​do​-
basięin​nymmęż​czy​znom,żeznimiflir​tu​je,aonsamso​biena​rzu​ciłce​li​bat.Przy​-
glą​da​ła mu się ba​daw​czo. To​czył wal​kę. Za​ci​skał i roz​pro​sto​wy​wał pal​ce, jak​by
chciałjejdo​tknąć,leczniemógł.

Zro​bi​łojejsięgożal.Wpro​wa​dzi​łasiędojegodomu,dojegosy​pial​ni,dojegołóż​-

ka.Żą​da​ła,abysięprzedniąotwo​rzył,za​cząłoka​zy​waćemo​cje…

Cze​ka​ła,abyspro​stałjejnie​ja​snymwy​ma​ga​niom.Bezsen​su.Po​sta​no​wi​łazmie​nić

za​sa​dy.Obo​jewyj​dąnatymle​piej.Niespusz​cza​jącoczuztwa​rzymęża,się​gnę​łaza
szy​ję,abyod​piąćsuk​nię.

Za​cho​wu​jesięjakidio​ta.Przezcaływie​czórob​ser​wo​wałżonę,sta​ra​jącsięstłu​-

mić po​żą​da​nie. Wi​dok Da​niel​li uśmie​cha​ją​cej się do in​nych męż​czyzn wy​wo​ły​wał
wnimzłość.

Był wście​kły na sie​bie. Za​le​ża​ło mu na kontr​ak​cie z Tom​mym Gar​ret​tem. Tyle

cza​suiener​giipo​świę​ciłtejspra​wieiza​miastte​razsko​rzy​staćzoka​zji,jakkre​tyn
skrę​całsięzza​zdro​ści.Naszczę​ściejegożonapa​mię​ta​ła,ktojestgo​ściemho​no​ro​-
wym.Chry​ste,jaktomoż​li​we,abyjed​nako​bie​tamia​łatyleza​letiwad?

Możeko​lej​naszklan​kawhi​skyprzy​tę​pi​ła​byjegozmy​sły,możeprze​stał​byczućza​-

pachtru​ska​wek,możeprze​stał​bychcieć?Cho​ciażwąt​pił.Sto​jąctakbli​skoDa​niel​li,
ca​łymsobąbyłświa​domjejsek​sa​pi​lu.

Unio​słaręcezaszy​ję.Kie​dyzro​zu​miał,wja​kimcelu,po​czułuciskwser​cu.Za​nim

zdą​żył za​pro​te​sto​wać, czar​na suk​nia za​czę​ła się zsu​wać. Wstrzy​mał od​dech, gdy
za​ha​czy​łaoczub​kipier​si.Pochwi​liopa​dłanapod​ło​gę.

Miał przed ocza​mi pięk​ną ro​ze​bra​ną ko​bie​tę. Pa​trzył na nią, tra​wio​ny ogniem.

Byłani​czymbo​gi​ni.Pra​gnąłpaśćprzedniąnako​la​na.

–Co…–Od​chrząk​nął.–Da​niel​lo,coro​bisz?
Prze​cieżwie​działco.To,cojejka​zał,to,ocopro​sił.Spo​dzie​wałsięin​nejre​ak​cji.

My​ślał,żegospo​licz​ku​je,żeobu​rzo​nawy​bie​gniezpo​ko​ju,za​trza​sku​jącdrzwi,albo
że po​wie mu coś do słu​chu. Tak, gdy​by go uka​ra​ła za to, że jest idio​tą, czuł​by się
znacz​niele​piej.

Aona…Zdru​giejstro​nyktowie,czytoniejestnaj​bar​dziejod​po​wied​niakara?
–Eli​mi​nu​jęprze​szko​dy–od​par​ła.–Wszyst​kiepoko​lei.
Zmru​żyłoczy.
–Ubierzsię.Janie…
Niewie​dział,cze​gochceaniprze​ciw​kocze​mupro​te​stu​je.Za​sko​czy​łago.Ema​no​-

wa​łanie​sa​mo​wi​tąsiłą,ener​gią,zmy​sło​wo​ścią.Za​ci​snąłpo​wie​ki.Bałsię.Prze​ra​ża​ła
gojejod​wa​gaide​ter​mi​na​cja.In​tu​icyj​nieczuł,żedzi​siej​szywie​czórnieskoń​czysię
do​brze.Da​niel​lapra​gniecze​goś,cze​goniemógłjejdać.Znałsie​bie.Je​śliule​gnie,
niebę​dzieod​wro​tu,niebę​dzieumiałnani​czymsięsku​pić,napra​cy,nafi​nan​sach.
Stra​cipęddodzia​ła​nia.

–Leo…Otwórzoczy,spójrznamnie.
Po​słu​chał.Niepo​tra​fiłsięoprzeć.
–Ni​g​dybymcięniezdra​dzi​ła.Zni​kim,ajużzwłasz​czaztwo​imprzy​ja​cie​lemczy

part​ne​rembiz​ne​so​wym.Zabar​dzocięsza​nu​ję.Iprze​pra​szam,je​ślimojeza​cho​wa​-
niespra​wi​ło,żezwąt​pi​łeśwemnie.

Jejsło​wanimwstrzą​snę​ły.Caływie​czórnie​ład​niejątrak​to​wał,niema​jącpo​wo​du,

aonagoprze​pra​sza.

–Niczłe​goniezro​bi​łaś.Popro​stuchcia​łaśbyćdo​brągo​spo​dy​nią.Iby​łaś.
Do​brągo​spo​dy​nią?Sła​bykom​ple​ment,zwa​żyw​szynato,jakfan​ta​stycz​niezor​ga​-

ni​zo​wa​łaprzy​ję​cie.Za​słu​gi​wa​łanasamepo​chwa​ły,anienapre​ten​sjezustza​zdro​-
sne​gomęża,któ​rywdo​dat​kutrzy​mająnady​stans.

–Na​praw​dętakuwa​żasz?–Uśmiech​nę​łasię.–Przy​się​gam,je​steśje​dy​nymmęż​-

czy​zną,ja​kie​gopra​gnę.

Po​czuł, jak cie​pło roz​cho​dzi się po jego cie​le. Nie in​te​re​so​wa​ły go ro​man​tycz​ne

unie​sie​nia;poto,byichunik​nąć,wy​brałsiędoEAIn​ter​na​tio​nal.Aleczyniedo​stał

tego,cze​goszu​kał?Prze​cieżza​le​ża​łomunawier​no​ściiod​da​niu.

Comapo​cząć?Znią,znimi?
–Aty?Niepra​gnieszmnie?–spy​ta​łazmy​sło​wymszep​tem.
– Pra​gnę znacz​nie bar​dziej, niż po​wi​nie​nem. – Psia​kość, nie​po​trzeb​nie się przy​-

znał.

–Po​każmi.Udo​wod​nij.
Nieru​szyłsięzmiej​sca.Nogimiałprzy​kle​jo​nedopod​ło​gi.Tuniecho​dzi​łoosam

seks. Seks mógł upra​wiać z kim​kol​wiek, a Da​niel​la była jego żoną. Seks z żoną,
skon​su​mo​wa​niemał​żeń​stwa,tokrok,któ​ryza​wa​żynaichdal​szymży​ciu.

Wgłę​bidu​szymiałocho​tępo​gnaćnadół,przy​ssaćsiędobu​tel​kiwhi​skyipić,do​-

pó​kinieza​po​mnioDa​niel​li,aprzy​naj​mniejdo​pó​kinieprze​sta​niejejpra​gnąć.

– Czy​li mo​ra​to​rium na kon​takt fi​zycz​ny od​wo​ła​ne? A może za​mie​rzasz wpro​wa​-

dzićnoweza​sa​dy?–spy​tał.

Naj​wy​raź​niejwciążtkwi​ławnimzłość.Przy​szłomudogło​wy,żeje​śliroz​gnie​wa

Da​niel​lę,sy​tu​acjawró​cidopo​przed​nie​gosta​nu.Aleniechciałpo​przed​nie​gosta​nu,
niechciałdłu​żejchło​duiobo​jęt​no​ści.

–Ni​cze​gonieza​mie​rzamwpro​wa​dzać.Popro​stucze​kam…–Roz​po​star​łara​mio​-

naiwy​pię​łapier​si.–Sto​jęwstrin​gach,drżęzpod​nie​ce​nia.Mógł​byśmniepo​ca​ło​-
wać?

–Wstrin​gach?–Byłtaksku​pio​nynabiu​ście,pod​brzu​szuiwzgór​kuprzy​sło​nię​tym

je​dwab​nymtrój​ką​tem,żenieza​sta​na​wiałsię,jakwy​glą​datył.

Dan​nieob​ró​ci​łasię,de​mon​stru​jącza​lot​niegołypo​śla​dek.
–Spe​cjal​niejewło​ży​łam.Mia​łamna​dzie​ję,żedzi​siej​szejnocyna​praw​dęsta​nie​my

sięmę​żemiżoną.

Po​żą​da​niespra​wi​ło,żele​d​wobyłwsta​nieod​dy​chać.Niemó​wiącjużoprzej​ściu

parukro​ków.Mimopod​nie​ce​niana​dalod​czu​wałstrach.

Dan​nie uśmiech​nę​ła się szel​mow​sko. Przy​ło​żyw​szy ręce do ta​lii, prze​su​nę​ła je

wdół,zmy​sło​wy​miru​cha​migła​dzi​łapo​ślad​kiiuda.

–Sko​roniechcesz,tosamabędęsiępie​ścić…
Czub​kiempal​caza​czę​ławo​dzićpobro​daw​ce.Wzdy​cha​jącci​cho,przy​mknę​łapo​-

wie​ki.Leoza​kląłsiar​czy​ście.Naj​wy​raź​niejnieżar​to​wa​ła.Pra​gnę​łago.

Było za póź​no, by za​sta​na​wiać się nad kon​se​kwen​cja​mi, my​śleć o tym, czy i jak

sekszmie​niichre​la​cje.Zapóź​nonauciecz​kę.Zresz​tąni​g​dzieucie​kaćniechciał.
Zna​lazłsięprzyDan​niewdwóchsu​sach,zgar​nąłjąwra​mio​naiprzy​warłusta​mido
jejwarg.Dłu​żejniemógłtłu​mićpo​żą​da​nia.Caływie​czórma​rzyłotejchwi​li.Nie,
nie​praw​da,ma​rzyłotym,od​kąduj​rzałDa​niel​lęugóryscho​dówwdniuichślu​bu.

Roz​chy​li​ławar​gi.Ichję​zy​kisięsplo​tły.Wsu​wałswójco​razgłę​biej,do​ty​kałpod​nie​-

bie​nia…

Będąra​zem,prze​ży​jąor​gazm,agdybę​dziepowszyst​kim,od​zy​skarów​no​wa​gę,

po​now​niesku​pisięnaspra​wachza​wo​do​wych,prze​sta​niebu​jaćwob​ło​kach.

Wbrew temu, co my​ślał, jej do​tyk i po​ca​łun​ki nie od​bie​ra​ły mu siły. Prze​ciw​nie,

zkaż​dąse​kun​dączułwięk​sząmoc.Wie​dział,żezdo​łaza​do​wo​lićDa​niel​lę,ko​chać
sięzniądorana.Aletyl​kodziś,tyl​kotejjed​nejnocy.Ranowsta​nieiwszyst​kowró​ci
dopo​przed​nie​gosta​nu.Takmusibyć.

Prze​ry​wa​jącnamo​mentpo​ca​łu​nek,wziąłjąnaręce,prze​niósłdołóż​kaipo​ło​żył

nakoł​drze.Przezchwi​lęklę​czałnadnią,po​dzi​wia​jącjejcia​ło,de​li​kat​niegła​dzącjej
ra​mio​na,wklę​sło​ściiwy​pu​kło​ści.Akie​dyzo​ba​czyłbło​gośćnajejtwa​rzy,ci​śnie​nie
gwał​tow​niemusko​czy​ło.

–Zim​noci?–za​py​tał,gdyza​drża​ła.
Po​trzą​snę​ła gło​wą, po czym unio​sła się na ko​la​na i ścią​gnę​ła mu kra​wat z szyi.

Na​stęp​niezsu​nę​łamuzra​mionma​ry​nar​kęiprzy​stą​pi​ładoroz​pi​na​niako​szu​li.Je​-
dengu​zik,dru​gi…

Wresz​ciebyłnagi.Obej​mu​jącDan​nie,wy​cią​gnąłsięnama​te​ra​cuiwró​ciłdoprze​-

rwa​ne​go po​ca​łun​ku. Le​że​li zwar​ci w uści​sku, naj​bli​żej jak tyl​ko moż​na. Sta​no​wi​li
jed​ność.Pra​wieza​po​mniałostrin​gach.Wę​dru​jącrękąpople​cachibio​drachżony,
na​glewy​czułcie​niut​kije​dwab​nypa​se​czek.Uśmiech​nąłsię.Wło​ży​łastrin​gispe​cjal​-
niedlanie​go.Gdy​byotymwie​dział,przy​ję​cieskoń​czy​ło​bysiędużowcze​śniej.

Za​czę​łaod​wza​jem​niaćpiesz​czo​ty.Nie,niemógłnatopo​zwo​lić.Chciałda​wać,nie

brać.Je​ślibę​dziemuzado​brze,ni​g​dyniezdo​łaopu​ścićłóż​ka.Musiwszyst​kowy​-
wa​żyć, od​na​leźć de​li​kat​ną rów​no​wa​gę. Było to trud​ne, bo wbrew swym twier​dze​-
niomDan​nieocze​ki​wa​ła,żesekszbli​żyichpsy​chicz​nie.

Jemuwy​star​czy​łozbli​że​niefi​zycz​ne.
Ze​rwał z niej strin​gi, po czym za​czął ob​sy​py​wać po​ca​łun​ka​mi jej de​kolt, pier​si,

brzuch.Wresz​ciedo​tarłdowzgór​kaWe​ne​ry,roz​chy​liłuda…

–Leo…–jęk​nę​ła,cogojesz​czebar​dziejpod​nie​ci​ło.
– Sma​ku​jesz bo​sko. – Za​ci​snął war​gi na jej łech​tacz​ce, wo​dził po niej ję​zy​kiem,

razszyb​ciej,razwol​niej.

Da​niel​lawiłasię,po​ję​ku​jącci​cho.
–Moc​niej!–za​wo​ła​łana​gle.–Jajuż…zachwi​lę…
Sły​szącto,samomałonieeks​plo​do​wał.Ztru​demod​zy​skałkon​tro​lę.Wsu​nąłpa​-

lecwjejpo​chwę,do​łą​czyłdru​gi.Da​niel​lawy​gię​łaple​cy,jejcia​łemwstrzą​snę​łase​ria
dresz​czy.Uniósłsięnałok​ciach,chciałpo​pa​trzećjejwoczy,zo​ba​czyćwnichbłysk
za​do​wo​le​nia.Daćjejczasnazła​pa​nietchu.Aleniezadużocza​su.Kie​dyod​dy​cha​ła
jużspo​koj​niej,prze​su​nąłjejręcedowez​gło​wia.

–Trzy​maj–po​wie​dział,za​ci​ska​jącjejpal​cenapo​rę​czy.Wo​lał,bygoniedo​ty​ka​ła.
Roz​chy​lił jej uda i wszedł w nią. Za​wład​nę​ła jego zmy​sła​mi, jego wy​obraź​nią.

Wcho​dziłwniąrazporaz,co​razmoc​niej,co​razszyb​ciej.Zbli​żałsię,ale…jesz​cze
niemógł.Cze​kałnanią,nako​lej​nyor​gazm.Mu​siałso​bieudo​wod​nić,żewciążma
wszyst​kopodkon​tro​lą.

–Da​niel​lo–szep​nął.
Wi​działwjejoczachza​pro​sze​nie,za​chę​tę,abysięniewstrzy​my​wał,abyoni​czym

niemy​ślał,abypopro​stuczuł.

Ipo​czuł.
– Dan​nie… – szep​nął bła​gal​nie i od​le​ciał. Da​le​ko i wy​so​ko. Za​tra​cił się. Pra​gnął

wniejpo​zo​staćnaza​wsze.

Wie​dział,żetakbę​dzie,żerazmuniewy​star​czy,żebę​dziepra​gnąłwię​cej.
Aletosięwię​cejniepo​wtó​rzy.Bowte​dy,takjakzesztu​ką,zry​so​wa​niem,pa​sja

za​mie​nisięwob​se​sję.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Obu​dzi​ła się o świ​cie w ob​ję​ciach śpią​ce​go męża; już nie byli bia​łym mał​żeń​-

stwem. Mię​śnie mia​ła obo​la​łe, ma​rzy​ła o tym, by się prze​cią​gnąć, ale naj​bar​dziej
otym,abyznówusły​szeć„Dan​nie”wy​szep​ta​neni​skim,peł​nymżarugło​sem.

Po​mysłwspól​nejsy​pial​nioka​załsięstrza​łemwdzie​siąt​kę.
Leotu​liłjądosie​bie.Jejple​cyprzy​le​ga​łydojegopier​si.Dziw​ne,zwa​żyw​szyżeod

po​cząt​ku upie​rał się, by za​cho​wać mię​dzy nimi dy​stans. Jed​nak jego śpią​ce cia​ło
mó​wi​łorze​czy,któ​rychustaniebyływsta​niewy​po​wie​dzieć.

Pra​gnął związ​ku, praw​dzi​we​go związ​ku. Tę​sk​nił za uczu​ciem. Wi​docz​ne to było

wjegoza​cho​wa​niu,wuczyn​kach,któ​ry​mini​g​dysięniechwa​lił,aktó​reświad​czy​ły
ojegowiel​kimser​cuiza​an​ga​żo​wa​niu.Pro​blempo​le​gałnatym,żeniepo​tra​fiłsię
otwo​rzyć,wy​cią​gnąćręki.

Aleonamuwtympo​mo​że.Na​uczygo.Po​wo​li,cier​pli​wie,damuto,cze​gopo​trze​-

bo​wał. To, co spra​wia mu przy​jem​ność. Na​gro​dą bę​dzie wspa​nia​łe mał​żeń​stwo,
któ​reoboj​guprzy​nie​siera​dośćisa​tys​fak​cję.

Niechcia​łabu​dzićLea,alewie​dzia​ła,żejegoczło​nekniedajejza​snąć.Na​pie​rał

najejple​cy.Wstrzy​ma​łaod​dech,poczympo​chy​liw​szysię,wy​pię​łalek​kopo​ślad​ki.
Po​ru​szy​łasięnapró​bęwprzódiwtył,po​zwa​la​jąc,abyLeowsu​nąłsiępo​mię​dzyjej
złą​czo​neuda.O,takbyłodo​brze.Na​glecia​łoLeaze​sztyw​nia​ło.Jegoręceza​ci​snę​ły
sięnajejbio​drach,po​wstrzy​mu​jącru​chy,ja​kiewy​ko​ny​wa​ła.Naj​wy​raź​niejniemiał
ocho​tynapo​ran​nąrun​dęsek​su.

Dan​niewy​gię​łasię,usi​łu​jącgoza​chę​cić.
–Da​niel​lo,prze​stań–po​pro​siłochry​ple.–Za​po​mnia​łemna​sta​wićbu​dzik.Mu​szę

je​chaćdopra​cy.

–Wiem.–Za​ko​ły​sa​łabio​dra​mi,wci​ska​jącpo​ślad​kiwjegobrzuch.–Jesz​czemo​-

ment,dzie​sięćmi​nut…Je​stemtakapod​nie​co​na…

Owia​łojąchłod​nepo​wie​trze.Leobezsło​waprze​wró​ciłsięnadru​gibok,spu​ścił

nogizłóż​kairu​szyłdoła​zien​ki.Pochwi​lizzaścia​nydo​le​ciałszumprysz​ni​ca.

Ser​ce ści​snę​ło jej się z bólu. Czy​li wczo​raj​szy wie​czór ni​cze​go nie zmie​nił. Leo

go​tówbyłjąca​ło​wać,pie​ścić,ko​chaćsięzniąpółnocy,aprzezresz​tędniasiędo
niejnieod​zy​wać.

Ostrze​gałją,żetakbę​dzie,aonaponocysek​sumia​łana​dzie​ję,żemążstra​cidla

niejgło​wę,aich zwią​zekprze​mie​nisięw cu​dow​nąro​man​tycz​nąbaj​kę. Wy​ko​na​ła
strip​tiziwna​gro​dęwzbi​łasięwprze​stwo​rza.Do​sta​ładaw​kęfan​ta​stycz​ne​gosek​-
su.

Cze​gojesz​czechcia​ła?
Za​kry​łasięponoskoł​drąile​ża​ła,do​pó​kiLeoniewy​szedłzła​zien​ki,apo​temzsy​-

pial​ni.Oczy​wi​ściena​wetsięniepo​że​gnał.Oczyjąpie​kły,alepo​wstrzy​my​wa​łałzy.
Obie​ca​łaso​bie,żeniebę​dziepła​kać.

Ina​gleci​szęprze​rwa​łame​lo​dyj​kawy​do​by​wa​ją​casięzte​le​fo​nu.Jejpierw​sząmy​-

śląbyło:Leo!

Chwy​ci​łako​mór​kę.Napew​nodzwo​ni,żebyjąprze​pro​sić,po​wie​dzieć„dzieńdo​-

bry”.Żebypo​chwa​lićjązaprzy​go​to​wa​niewczo​raj​sze​goprzy​ję​cia.Żeby…

Minajejzrze​dła,kie​dynawy​świe​tla​czuzo​ba​czy​łasło​wo„Mama”.Wci​snę​łaprzy​-

cisk.

–Cz…cześć–po​wie​dzia​ła.
–Ko​cha​nie,cocijest?
Świet​nie.Tyl​kotegobra​ku​je,bymat​kasięnie​po​ko​iła.
–Nic,mamo–skła​ma​ła,si​lącsięnapo​god​nyton.–Je​stemwłóż​ku.Jesz​czeniedo

koń​casięobu​dzi​łam.Coucie​bie?Jaksięczu​jesz?

– Do​brze – od​par​ła mat​ka. Atak kasz​lu za​dał kłam jej sło​wom. – Zje​my dzi​siaj

lunch?

Dan​niepo​trzą​snę​łagło​wą.Naj​pierwmusidojśćdoładuzsamąsobą.Mat​kana​-

tych​miastbyjąprzej​rza​ła.

–Och,dziśniemogę,mammnó​stwoza​jęć.Możeju​tro?
–Ju​trowy​pły​wamwrejs.Za​po​mnia​łaś?Chcia​łamsięztobązo​ba​czyćprzedwy​-

jaz​dem.

Tak,rze​czy​wi​ścieza​po​mnia​ła.Zro​bi​łojejsięwstyd.Mat​kajestważ​niej​szaniżjej

ura​żo​naduma.

–Wieszco?Prze​su​nęswo​jespo​tka​niaiwpad​nępocie​biekołoje​de​na​stej.Pa​su​je?
–Do​sko​na​le.Cze​kam.
Wzdy​cha​jąc cięż​ko, roz​łą​czy​ła się, po czym skie​ro​wa​ła się do ła​zien​ki, by zmyć

zsie​bieśla​dyLea.Gdy​byrów​nieła​twoumia​łapo​zbyćsięgozmy​śliiser​ca!Jego
obec​nośćbyławy​czu​wal​nawca​łymdomu,wkaż​dympo​ko​ju.

Wdro​dzedomat​ki przezdwa​dzie​ściami​nutwal​czy​ła zełza​mi,któ​re na​pły​wa​ły

jejdooczu.

Kie​row​ca za​trzy​mał sa​mo​chód na chod​ni​ku przed do​mem. Na wi​dok ob​ła​żą​cej

far​byipo​ro​śnię​te​gochwa​sta​mitraw​ni​kaDan​niezmarsz​czy​łaczo​ło.Wcze​śniejta​-
kie rze​czy jej nie prze​szka​dza​ły, na​wet ich nie za​uwa​ża​ła, a te​raz… Ja​kie to nie​-
spra​wie​dli​we, po​my​śla​ła; ona miesz​ka w luk​su​sie, a cho​ra mat​ka w tak nędz​nych
wa​run​kach.

Alecomożenatopo​ra​dzić?Niemawła​snychpie​nię​dzy;wszyst​kona​le​żydoLea.

Zdru​giejstro​nymógł​bywpo​dzię​cezawczo​raj​sząnoc…

Nie, prze​stań! Uci​szy​ła we​wnętrz​ny głos. Leo od po​cząt​ku uprze​dzał ją, cze​go

ocze​ku​jeinaczymbę​dziepo​le​ga​łoichmał​żeń​stwo.Toniejegowina,żeonawoli
snućfan​ta​zjeoro​man​tycz​nejmi​ło​ści.

Mat​kawsia​dładosa​mo​cho​duiuśmiech​nę​łasiędocór​ki.Wy​glą​da​łazna​ko​mi​cie.

Wi​daćbyło,żeto​wa​rzy​stwoopie​kun​kiico​dzien​nare​ha​bi​li​ta​cjapo​ma​ga​ją.

–Jakmiłocięwi​dzieć,skar​bie.
Kie​row​caopu​ściłszy​bęmię​dzyprzed​niąatyl​nączę​ściąsa​mo​cho​duiwłą​czyłsię

wruch.Dan​niecmok​nę​łamat​kęwpo​li​czek.

–Teżsięcie​szę,mamo.
Przy mat​ce wszel​kie jej pro​ble​my za​wsze zni​ka​ły. Przy​naj​mniej do​tych​czas tak

było.Te​razjed​nakpo​czu​łaszczy​pa​niepodpo​wie​ka​mi.

Mat​kauję​ławpal​cejejbro​dę.
–Mów.Cosięsta​ło?
Psia​kość,mo​głasiętegospo​dzie​wać.Oswo​bo​dziw​szysię,Dan​niewyj​rza​łaprzez

okno.

–Nicta​kie​go.Leoija…mie​li​śmymałenie​po​ro​zu​mie​nie.
Wau​ciena​sta​łaci​sza.Pochwi​liDan​niezer​k​nę​łanamat​kę,któ​raprzy​glą​da​łajej

sięzmar​so​wąminą.

–Mamna​dzie​ję,żetonicpo​waż​ne​go.
Dan​niero​ze​śmia​łasię.
–Jegozda​niemnie.
Od​dy​cha​jączulgą,mat​kaopar​łasięosie​dze​nie.
–Todo​brze.
–Niesą​dzę,żebypla​no​wałsięzemnąroz​wieść,je​ślitegosięoba​wiasz.
Przy​naj​mniejjesz​czenie.Jejroz​pacz​li​wepró​bywpro​wa​dze​niazmiandoichmał​-

żeń​stwajużdaw​nomo​głyza​koń​czyćsięka​ta​stro​fą,czy​liwrę​cze​niemjejpa​pie​rów
roz​wo​do​wych.Ajed​nakLeoni​g​dysło​wemniewspo​mniałoroz​wo​dzie,więcnaj​wy​-
raź​niejzja​kichśpo​wo​dówna​dalbyłamupo​trzeb​na.

–Oczy​wi​ście,żesięoba​wiam.–Mat​kaści​snę​ładłońcór​ki.–Naszczę​ściepo​ślu​-

bi​łaśpo​rząd​ne​go,wzbu​dza​ją​ce​gore​spektmęż​czy​znę,któ​rywie​rzywtrwa​łezwiąz​-
ki.Pod​ję​łaśbar​dzomą​drąde​cy​zję.Ni​g​dyniewy​lą​du​jeszsama,jakja,izezła​ma​-
nymser​cem.

Tak,takibyłceltegomał​żeń​stwa.Niecho​dzi​łoowiel​kąna​mięt​nośćanimi​łośćdo

gro​bo​wej de​ski. Zo​sta​ła żoną, to była jej rola i pra​ca. Po​win​na o tym pa​mię​tać
izdu​sićwza​rod​kuwszel​kieuczu​ciadomęża.

–Maszra​cję,mamo.Leotodo​bryczło​wiek.
W po​wie​trzu roz​le​gło się przy​tłu​mio​ne wy​cie ka​ret​ki, któ​ra mknę​ła w prze​ciw​-

nymkie​run​ku.Dan​nieprze​szyłdreszcz.Nie​daw​noje​cha​ławiden​tycz​nej,jakopa​sa​-
żer​ka, to​wa​rzy​sząc przy​pię​tej do no​szy mat​ce, któ​ra z tru​dem od​dy​cha​ła. Kie​dy
nad​szedł ra​chu​nek ze szpi​ta​la, na​tych​miast po​bie​gła do bi​blio​te​ki szu​kać spo​so​bu
nado​ro​bie​niepie​nię​dzy.

Te​razsie​dzia​ławewspół​cze​snymod​po​wied​ni​kuza​przę​gnię​te​gowko​niepo​wo​zu,

po​wo​zuzkli​ma​ty​za​cjąiskó​rza​ny​misie​dze​nia​mi.

Leoura​to​wałje,za​pew​niłbez​pie​czeń​stwofi​nan​so​we.Niewol​nojejotymza​po​mi​-

nać. Obo​je pod​ję​li zo​bo​wią​za​nie, on do​trzy​mał umo​wy. Czas naj​wyż​szy, aby ona
zro​bi​ła to samo i prze​sta​ła ma​rzyć o wiel​kim uczu​ciu, któ​re​go nikt jej ni​g​dy nie
obie​cy​wał.

Nie wszyst​kim przy​da​rza się do​zgon​na mi​łość. Ni​g​dzie nie jest po​wie​dzia​ne, że

jejsięprzy​da​rzy.

–Towa​szenie​po​ro​zu​mie​niechy​baniedo​ty​czy​łodzie​ci,co?
Dan​nie po​krę​ci​ła nie​pew​nie gło​wą. Nie uży​li pre​zer​wa​ty​wy. Teo​re​tycz​nie mo​gła

zajśćwcią​żę.Za​la​łająfalacie​pła.Gdy​byuro​dzi​ładziec​ko,ła​twiejby​ło​byjejznieść
cią​głą nie​obec​ność męża w domu. Mat​ka wy​cho​wa​ła ją bez ni​czy​jej po​mo​cy. Ona
teżda​ła​byradęsa​mot​niewy​cho​waćdziec​ko.

Dziw​ne, że wczo​raj w ogó​le o tym nie po​my​śla​ła. Dziś wie​dzia​ła po​nad wszel​ką

wąt​pli​wość,żeichmał​żeń​stwopo​zo​sta​niekon​trak​tem.Trud​no.Zuwa​ginamat​kę
przy​wo​ła​łauśmiechnatwarz.

–Opo​wiedzmioswo​imrej​sie.
Pod​czaslun​chumat​ceustasięnieza​my​ka​ły,Dan​nieteżza​bie​ra​łagłos,alena​wet

gdy​byktośda​wałjejmi​liondo​la​rów,nieby​ła​bywsta​niepo​wie​dzieć,oczymroz​ma​-
wia​ły.Naszczę​ściete​matmężaimał​żeń​stwaniewró​cił:tobynapew​noza​pa​mię​ta​-
ła.

Leo nie za​dzwo​nił ani nie przy​je​chał do domu na ko​la​cję. Wszedł do sy​pial​ni

odzie​sią​tej,kie​dyDan​nieszy​ko​wa​łasiędosnu.Przyj​rza​łamusięuważ​nie,ztę​sk​-
no​tąwoczach,szu​ka​jącwjegotwa​rzyiru​chachwska​zó​wekzdra​dza​ją​cych,wja​-
kimjesthu​mo​rze.

–Cześć–po​wie​dzia​ła,ga​szącte​le​wi​zor,wktó​rytępowpa​try​wa​łasięodgo​dzi​ny.

–Jakcimi​nąłdzień?

–Do​brze.Mamcośdlacie​bie.
Pod​szedłdołóż​kaiwrę​czyłjejnie​du​żąsrebr​nąto​reb​kę.Dan​niewy​ję​łaześrod​ka

małekwa​dra​to​wepu​de​łecz​ko.Unio​słapo​kryw​kę.Natlegra​na​to​we​goak​sa​mi​tupo​-
ły​ski​wa​łybry​lan​to​wekol​czy​ki.

Ogar​nę​łajązłość.Mia​ławra​że​nie,żepu​de​łecz​kopa​rzyjąwdłoń.Nie​wie​lemy​-

śląc,rzu​ci​łajenaszaf​kęnoc​ną.

–Po​dzię​kujodemniepaniGor​don.Mado​sko​na​łygust.
TwarzLeastę​ża​ła.
–Samjeprzezgo​dzi​nęwy​bie​ra​łem.Sąpo​dzię​ko​wa​niemzaprzy​ję​cie.Spi​sa​łaśsię

fan​ta​stycz​nie.Po​wi​nie​nembyłcitowcze​śniejpo​wie​dzieć.

–Prze​pra​szam–szep​nę​łagło​sempeł​nymskru​chy.Ostat​nioplo​tła,cojejśli​nana

ję​zyk przy​nie​sie. Gdzie się po​dzia​ła uprzej​ma kul​tu​ral​na mło​da dama, któ​rą Eli​se
stwo​rzy​ła?–Tobyłopod​łezmo​jejstro​ny.

–Aleuspra​wie​dli​wio​ne.–Leonieod​ry​wałodniejwzro​ku.–Prze​pra​szamzaswo​-

jepo​ran​neza​cho​wa​nie.Byłoowie​lebar​dziejpod​łe.

Za​nie​mó​wi​ła. I do​brze, bo za​mie​rza​ła go spy​tać, dla​cze​go wy​biegł. Ale gdy​by

chciał,tosambyjejpo​wie​dział.Nie​waż​ne.Grunt,żeprze​pro​sił.Małotego,ku​pił
pre​zent.

Się​gnąłpopu​de​łecz​koijesz​czerazjejwrę​czył.
–Bę​dzieszjeno​si​ła?Je​ślicisięniepo​do​ba​ją,od​damjedoskle​pu.
Najegotwa​rzypo​ja​wiłsięwy​raztkli​wo​ści.Da​jąckol​czy​ki,Leochciałjąprze​pro​-

sić,ajed​no​cze​śniepo​dzię​ko​wać.Chciałspra​wićjejprzy​jem​ność.Znówza​mą​ciłjej
wgło​wie.

–Bar​dzomisiępo​do​ba​ją.–Wpię​łajedouszu.–Ico?Ład​nie?
–Prze​pięk​nie.–Po​wiódłspoj​rze​niempojejcie​le.Nauszyna​wetniespoj​rzał.
Wi​dzia​ła pło​mień w jego oczach. Pra​gnął jej. Hm, po​wie​dział, że sam wy​bie​rał

kol​czy​ki.Cie​ka​we,cosięzatymkry​ło?Pew​niesamniewie​dział.

Od​rzu​ci​łakoł​dręiza​czę​łaprze​su​waćsięwjegokie​run​ku.Pa​trzyłnanią,go​tów

douciecz​ki.Za​nimsięnaniązde​cy​do​wał,chwy​ci​łagozakla​pyma​ry​nar​ki.Bezsło​-
waścią​gnę​łamujązra​mion,poczymza​bra​łasiędoroz​wią​zy​wa​niakra​wa​ta.

–Da​niel​lo…–za​pro​te​sto​wałci​choicof​nąłsięcen​ty​metrlubdwa.–Tekol​czy​kito

nie…Janie…

–Ciii,wiem–szep​nę​ła,do​ty​ka​jącbiu​stemjegotor​su.
Po​krę​ciłgło​wą.
–Nieocze​ku​jęsek​suwza​mianzabi​żu​te​rię.
–Ajanieocze​ku​jębry​lan​tówwza​mianzaseks–od​rze​kła.–Sko​rotousta​li​li​śmy,

przy​tulmnie.Po​ca​łuj.

Za​mknąłoczyiztru​demprze​łknąłśli​nę.Od​czy​ta​łatojakood​po​wiedźtwier​dzą​-

cą: tak, ma na nią ocho​tę. Wię​cej nie było jej trze​ba. Bez zbęd​nych słów zdar​ła
znie​goubra​nie.Onścią​gnąłzniejpi​ża​mę.Sple​ce​niwuści​skuopa​dlinałóż​ko.Ca​-
ło​wał ją dłu​go i na​mięt​nie. Tak, to był ten męż​czy​zna, któ​ry tu​lił ją pod​czas snu.
Ten,któ​rychwi​lęprzedwy​try​skiemwy​szep​tał„Dan​nie”.

Aniprzezmo​mentniewąt​pi​ła,żetakbę​dzie,żeichcia​łaige​stywy​ra​żąwię​cej,

niżonimo​gli​bywy​ra​zićsło​wa​mi.Cia​łoLeamó​wi​łoodo​bro​ci,owraż​li​wo​ści,opra​-
gnie​niubli​sko​ści.

Pa​trzącwbłę​kit​neoczymęża,po​czu​ładziw​neukłu​ciewbrzu​chu.Sta​ra​łasięje

zi​gno​ro​wać,leczonorazporazwra​ca​ło.Na​glezo​ba​czy​ładziec​koLeawswo​imło​-
nie.Zo​ba​czy​ła,zjakączu​ło​ściąLeonaniespo​glą​da.

Prze​ra​zi​łasię.Cobę​dzie,je​ślisięza​ko​cha,aoncałeży​ciebę​dziechciałspę​dzić

wpan​ce​rzupra​co​ho​li​ka?

Puk,puk,puk.
Leo za​mru​gał i pod​niósł wzrok. Wska​zu​jąc gło​wą na ekran lap​to​pa, na któ​rym

wid​nia​łyin​for​ma​cjedo​ty​czą​cefir​myMa​ster​mindMe​dia,Daxjesz​czekil​karazypo​-
stu​kałdłu​go​pi​semwblatsto​łu.

–Sta​ry,skupsię–po​pro​sił,marsz​czącbrwi.–Prze​dłu​ży​liter​mindopół​no​cy.Czas

pły​nie.Mia​łeśpo​wie​dzieć,cocisięniepo​do​bawpa​ra​gra​fiedru​gim.

To,żemu​szętusie​dziećza​miastbyćwłóż​kuzmojążoną,od​parłwmy​ślachLeo.

Od wpół do pią​tej, z krót​ką prze​rwą na kur​cza​ka po chiń​sku, roz​kła​da​li ofer​tę na
czyn​ni​kipierw​sze,ana​li​zu​jącjązda​niepozda​niu.

Leospoj​rzałukrad​kiemnaze​ga​rek.Do​cho​dzi​ładzie​wią​ta.Gdy​bywy​szedłzbiu​-

ra, mógł​by być w domu już za dwa​dzie​ścia mi​nut. Za szes​na​ście, gdy​by nie prze​-
strze​gał ogra​ni​czeń pręd​ko​ści. Po dro​dze mógł​by wy​słać Da​niel​li ese​me​sa, że już
je​dzie.Możepo​wi​ta​ła​bygoubra​naje​dy​niewkol​czy​kizbry​lan​tem.

Tympre​zen​temchciałjejtyl​kopo​dzię​ko​wać,alecośsięsta​ło.Samdokoń​canie

wie​działco.Nieza​mie​rzałznówsięzniąko​chać,aprzy​naj​mniejnietakszyb​kopo
ostat​nim ra​zie. Wciąż usi​ło​wał od​zy​skać nad sobą kon​tro​lę, ja​koś za​pa​no​wać nad
sy​tu​acją.

Wrę​czyłDa​niel​lipo​da​ru​nek.Otwo​rzy​łapu​de​łecz​koiza​czę​ławpi​naćkol​czy​kido

uszu.Apo​tem,za​nimsięzo​rien​to​wał…Wspo​mnie​niaze​szłejnocypo​now​nienimza​-
wład​nę​ły.Wła​ści​wiecałydzieńniemógłsięodnichuwol​nić.

–Pa​ra​grafdru​gijestokej.–Nie​praw​da.Leopo​tarłbro​dę,pró​bu​jącsięskon​cen​-

tro​wać.–Tozna​czybę​dzieokej.Trze​batyl​kowpro​wa​dzićdrob​nąpo​praw​kęcodo
ocze​ki​wańmar​ke​tin​go​wych.

Daxznówza​cząłwy​bi​jaćrytm.Pochwi​liodło​żyłdłu​go​pisnabok.
– Leo… – Po​chy​lił się do przo​du, oplótł dłoń​mi ko​la​no i utkwił wzrok w he​ba​no​-

wym bla​cie. Na jego czo​le po​ja​wi​ły się po​zio​me zmarszcz​ki. – Od​no​szę wra​że​nie,
żeniechcesz,że​by​śmypod​pi​sa​litęumo​wę.

–Co?–Leopod​sko​czył.Znówbu​jałwob​ło​kach!Chry​ste,cosięznimdzie​je?–

Spę​dzi​łemnadtympro​jek​temsześć​dzie​siątgo​dzin.Uwa​żam,żetoso​lid​naofer​ta.

–Więcococho​dzi?–Przy​ja​cielpo​pa​trzyłnanie​gozza​tro​ska​niem.–Odmie​się​cy

przy​glą​da​mysięMa​ster​mindMe​dia.Je​że​libo​iszsiępod​jąćzemnąwspół​pra​cę,mo​-
głeśwcze​śniejpo​wie​dzieć.

Leoza​wa​hałsię.Zna​lisiępo​nadpięt​na​ścielat,odstu​diów.Daxbyłje​dy​nąoso​bą,

któ​rapo​tra​fi​łaprzy​wo​łaćgodopo​rząd​ku,kie​dyzabar​dzood​pły​wałmy​śla​mi.

–Niewtymrzecz.
–Awczym?Wfi​nan​sach?–Daxzmarsz​czyłczo​ło.–Chy​baniepla​no​wa​łeśużyć

wła​snychpie​nię​dzy?

–Nieżar​tuj!–Fir​mytypuven​tu​reca​pi​talza​wszeob​ra​ca​jąpie​niędz​miin​nych.
–Notoniewiem.Mów.Albojasięwy​co​fu​ję.
Leowes​tchnął.Psia​krew!Małomubyło,żestra​ciłJoh​naHujakoklien​ta?
–Prze​pra​szam,je​stemroz​ko​ja​rzo​ny.Niecho​dzioofer​tę,tyl​koospra​wyoso​bi​ste.
Ospra​wyoso​bi​ste,zktó​ry​mimusisięupo​rać.Odnaj​młod​szychlatszczy​ciłsięsil​-

nąwolą.Jaktomoż​li​we,żeDa​niel​latakła​twoso​biezniąpo​ra​dzi​ła?

Daxwy​krzy​wiłwuśmie​chuwar​gi.
–Po​wi​nie​nembyłsiędo​my​śleć.Je​steśinny,od​kądpo​ślu​bi​łeśtęko​bie​tę.
Nie​praw​da,po​my​ślałLeo.
–Uwa​żaj,comó​wisz–wark​nął.
Na​wetprzy​ja​cielniemiałpra​wana​zy​waćDa​niel​li„tąko​bie​tą”,zu​peł​niejak​bypo​-

ślu​biłpa​lą​cąpa​pie​ro​sazapa​pie​ro​semci​zięwbot​kachzako​la​naiszor​tachle​d​wo
za​kry​wa​ją​cychpo​ślad​ki.Aonspe​cjal​niewy​brałele​ganc​kąko​bie​tęzkla​są.

Daxwes​tchnąłte​atral​nie.
–Uwo​dzi​li​śmyra​zemwie​lela​sek.Czymtaróż​nisięodpo​przed​nich?
–Ztąsięoże​ni​łem–od​parłLeo.
Niechciałsiętłu​ma​czyćanizwie​rzać.Zresz​tąmał​żeń​stwoni​cze​goniezmie​nia​ło.

Niepo​tra​fiłprze​staćmy​ślećoDa​niel​li.Otym,jakwspa​nia​lepo​ra​dzi​łaso​biezprzy​-
ję​ciem.Ojejśmie​chu.Otym,jakowszyst​kodba​ła.Jaksięonie​gotrosz​czy​ła.Kie​dy
sięko​cha​li,cośsięwnimprze​sta​wi​ło.Jegosto​su​nekdoży​cia,spoj​rze​nienarze​czy​-
wi​stość.

Wzru​szyw​szyra​mio​na​mi,Daxwska​załbro​dąnausta​wio​nypo​mię​dzynimilap​top.
–Icoztego?Prze​cieżsięnieza​ko​cha​łeś.Sammó​wi​łeś,żeonajestśrod​kiemdo

celu.

Leo ugryzł się w ję​zyk. Dla​cze​go chciał za​pro​te​sto​wać? Dax ma ra​cję. Da​niel​la

fak​tycz​niebyłaśrod​kiemdoceluion,Leo,istot​nietakpo​wie​dział.Aletostwier​dze​-
niewustachprzy​ja​cie​labrzmia​łotakja​kośzim​no.

–Da​niel​latomojażona,anieja​kaśprzy​pad​ko​wazna​jo​ma.Za​le​żymi,żebybyła

szczę​śli​wa.

–Boco?Bocięrzu​ci?Puk​nijsięwgło​wę,sta​ry.Niegry​ziesięręki,któ​raciękar​-

mi.

WLeawstą​pi​łazłość.
–Da​niel​laniejestżad​nąwy​ra​cho​wa​nąma​te​ria​list​ką.Tomał​żeń​stwoobo​junam

przy​no​si ko​rzy​ści i do​brze o tym wiesz. Chy​ba nie są​dzisz, że by​ła​by ze mną dla
mo​ichpie​nię​dzy,gdy​bymniąpo​mia​tał?–Po​krę​ciłzde​gu​sto​wa​nygło​wą.

Na​gle po​czuł ucisk w brzu​chu. Nie​po​trzeb​nie zjadł tego kur​cza​ka. Chy​ba że

uciskbrałsięzwy​rzu​tówsu​mie​nia.

Jegohi​sto​riazko​bie​ta​miprzed​sta​wia​ładośćpo​nu​ryob​raz.LeoRey​noldsnapew​-

noniedo​stał​byme​da​luzaczu​łość,tro​skęczyza​an​ga​żo​wa​nie.Pozatymin​nymko​-
bie​tom też ku​po​wał pre​zen​ty. Może chciał im w ten spo​sób wy​na​gro​dzić swo​je
wady?

–Wró​ci​mydotejroz​mo​wy,kie​dysamsięoże​nisz.
–Nie„je​śli”,tyl​ko„kie​dy”?–Daxpar​sk​nąłśmie​chem.–Two​jenie​do​cze​ka​nie,sta​-

ry.Babysłu​żądojed​ne​go:dająnampo​wód,żebysięupić.

Leosko​rzy​stałszyb​kozoka​zji,abyzmie​nićte​mat.
–Nieukła​dacisięzJen​ną?
Szko​dabybyło.Daxpo​trze​bo​wałko​goś,ktobymupo​mógłupo​raćsięzpa​ro​ma

waż​ny​mirze​cza​miwży​ciu.TyleżeJen​naitakkiep​skosiędotegonada​wa​ła.

– Co ty ga​dasz? Dziew​czy​na jest świet​na, zwłasz​cza w łóż​ku. – Dax po​ru​szył

brwia​mi.–Samwiesz.

Notak,przy​ja​cie​lo​wicho​dzi​łooto,żenaj​pierwonuma​wiałsięzJen​ną.Psia​krew,

czyza​wszetaklek​koinon​sza​lanc​kotrak​to​wałko​bie​ty?

Nie, nie za​wsze. Da​niel​la była wy​jąt​ko​wa, oże​nił się z nią. Zresz​tą od po​cząt​ku

za​cho​wy​wałsięwo​becniejuprzej​mie,zsza​cun​kiem.

Po​chy​liw​szysięnadkom​pu​te​rem,Daxwpro​wa​dziłkil​kapo​pra​wekdoofer​ty.
–Są​dzącpotym,jakwo​dzi​łeśzaniąwzro​kiem,tatwo​jaDa​niel​lamusibyćpraw​-

dzi​wąko​ci​cą.Dajznać,jaksięniąznu​dzisz.

Krze​słoza​szu​ra​łoostroopod​ło​gę:Leopo​de​rwałsięnanogi.Skrzy​żo​wałręcena

pier​si,bynieroz​kwa​sićprzy​ja​cie​lo​winosa.

–Za​mknijsię,bopo​ża​łu​jesz.
–Chry​ste,Leo,uspo​kójsię.Totyl​kola​ska.
–Atyje​steśtyl​kokum​plem.–Leozmie​rzyłprzy​ja​cie​lawście​kłymspoj​rze​niem.–

Wkaż​dejchwi​limo​żeszprze​staćnimbyć.

Daxpo​wo​lidźwi​gnąłsię.Zmru​żyłoczy.
–Niechcemisięwie​rzyć,że​byśpo​zwo​lił,abypo​róż​ni​łanasko​bie​ta,szcze​gól​nie

taka, któ​rą zna​la​złeś przez biu​ro ma​try​mo​nial​ne. – Skrzy​wił się, wy​po​wia​da​jąc
ostat​nie dwa sło​wa. – W po​rząd​ku, niech ter​min umo​wy z Ma​ster​mind wy​ga​śnie.
Kie​dyprze​sta​nieszbu​jaćwob​ło​kachizro​zu​miesz,costra​ci​łeśprzezgłu​piąfa​scy​-
na​cjędam​skimbiu​stem,po​mo​gęciznówsta​nąćnanogi.Zbytdłu​gosięprzy​jaź​ni​my,
że​bymsięodcie​bieod​wró​cił.

Daxcof​nąłsięokrok.Leotrzy​małręcewzdłużcia​ła,zwi​nię​tewpię​ści,ztru​dem

sięha​mu​jąc,byniezma​sa​kro​waćprzy​ja​cie​lo​wijegoład​nejbuź​ki.

–Słusz​nie.Le​piejże​by​śmynara​zieniero​bi​lira​zemin​te​re​sów.
–Jedźdożony–rzu​ciłprzezra​mięDax,za​bie​ra​jąctor​bę,ko​mór​kęorazku​bek

ter​micz​ny.–Mamna​dzie​ję,żewjejob​ję​ciachzdo​łaszza​po​mnieć,ilefor​sywła​śnie
ciprze​szłokołonosa.–Nieoglą​da​jącsięzasie​bie,opu​ściłsalękon​fe​ren​cyj​ną.

Osu​nąw​szysięnanaj​bliż​szyfo​tel,Leowyj​rzałprzezoknonazie​lo​neświa​tłazdo​-

bią​ce bu​dy​nek Bank of Ame​ri​ca Pla​za, w któ​rym mie​ści​ło się im​pe​rium me​dial​ne
DaxaWa​ke​fiel​da.Tak,stra​ciłmnó​stwofor​sy.Stra​ciłrów​nieżprzy​ja​cie​la.

Po​dej​rze​wał,żenie​ła​twoimbę​dziena​pra​wićre​la​cje.Niezpo​wo​duzdra​dy,jaką

od​czu​wał,iniezpo​wo​duokrop​nychrze​czy,ja​kieDaxmó​wiłoDa​niel​li.Aledla​te​go,
żeDaxmiałra​cję.Zmie​niłsiępoślu​bie.Niechciałdłu​żejbyćta​kimfa​ce​tem,oja​-
kimDaxmó​wił,ta​kim,któ​rytrak​tu​jeko​bie​typrzed​mio​to​woiżebyza​głu​szyćsu​mie​-

nie,ku​pu​jeimdro​go​cen​nebły​skot​ki.Ta​kim,któ​ryznu​dziw​szysięko​bie​tą,prze​ka​-
zu​jejąprzy​ja​cie​lo​wi.

Da​xo​wi naj​wy​raź​niej ta​kie za​cho​wa​nie nie prze​szka​dza​ło, sam tak po​stę​po​wał.

Leo nie za​mie​rzał da​lej przy​jaź​nić się z czło​wie​kiem, któ​ry po​gar​dzał ko​bie​ta​mi.
Dla​cze​gowcze​śniejniezwró​ciłnatouwa​gi?Icomiałzro​bić,byDaxdo​strzegłpro​-
blem?Możena​mó​wićgonawi​zy​tęwEAIn​ter​na​tio​nal?Sko​roEli​sepo​tra​fi​łajemu
zna​leźćide​al​nąko​bie​tę,tokaż​de​muzdo​ła.

Utra​taprzy​ja​cie​labo​la​ła.Fakt,żepo​zwo​lił,abymi​nąłter​minskła​da​niaofertdo

Ma​ster​mind Me​dia, bo​lał jesz​cze bar​dziej. Pod​czas ca​łej ka​rie​ry ani razu się nie
pod​dał,niemach​nąłnacośręką.Jed​nosięniezmie​ni​łoini​g​dysięniezmie​ni:nie
miałza​mia​rubyćfa​ce​tem,któ​ryprze​gry​wa.Zwłasz​czazpo​wo​duko​bie​ty,któ​ranon
stopza​przą​tajegomy​śli.

Stra​ciłkon​traktzJoh​nemHu.Te​razzMa​ster​mind.Czyna​stęp​nywko​lej​cebę​-

dzieTom​myGar​rett?

Niedo​pu​ścidotego.Musiuwol​nićsięodDa​niel​li,itona​tych​miast.Pró​bo​wałją

igno​ro​wać.Pró​bo​wałsy​piaćwbiu​rze.Pró​bo​wałjąso​biena​wetdaw​ko​waćwie​czo​-
ra​mi,kie​dywra​całzpra​cy.Nicniedzia​ła​ło.Musispró​bo​waćcze​gośin​ne​go.

Matyl​kojed​nowyj​ście:spę​dzizniąna​mięt​nyweek​endwłóż​ku.Dopo​nie​dział​ku

po​wi​nienod​czućprze​syt.Uwol​nisięodżony,prze​sta​nieoniejmy​śleć,znówbę​dzie
skon​cen​tro​wa​nyisku​pio​nynapra​cy.

Musisięudać.Pra​co​wałcięż​ko,byzbu​do​waćso​lid​nąpręż​nąfir​mę.Zro​biwszyst​-

ko,abyprze​trwa​ławdo​brymsta​nie.Zro​bitodlaDa​niel​li.Obie​całsięoniątrosz​-
czyć. Go​tów był szo​ro​wać pod​ło​gi w wię​zie​niu sta​no​wym, by tyl​ko jego żona nie
cier​pia​łabie​dy.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Dan​nie usia​dła z czyt​ni​kiem na ka​na​pie, li​cząc, że Leo wkrót​ce wró​ci do domu,

aledo​cho​dzi​ładzie​sią​ta,ajegowciążniebyło.Książ​kazaśwcią​ga​łajątaksamojak
po​przed​nia,czy​liwca​le.

Okej,jesz​czejed​nastro​na.Je​ślinicsięniepo​pra​wi,udasięnagórę.Bu​dzikLea

za​dzwo​niłprzedświ​tem,nicdziw​ne​go,żejestśpią​ca.

Na​gle wy​czu​ła w po​wie​trzu zmia​nę. Pod​nió​sł​szy gło​wę, zo​ba​czy​ła Lea opar​te​go

ofra​mu​gę.Trzy​ma​jącbu​kietczer​wo​nychróż,przy​glą​dałsięjejgłod​nymwzro​kiem.
Czyt​nikwy​su​nąłsięjejzrękinady​wan.

–Róże?Dlamnie?–spy​ta​ładrżą​cymgło​sem.
–Wpew​nymsen​sie.–Zbli​żyw​szysiędoka​na​py,Leowy​cią​gnąłdłoń.–Chodźze

mną.

Wsta​ła za​in​try​go​wa​na i ru​szy​ła za mę​żem. We​szli do ła​zien​ki. Leo przy​ciem​nił

świa​tło,od​krę​ciłwodę.

–Jakwiesz,dużopra​cu​jęinie​wie​lemamcza​sunazwy​kłeprzy​jem​no​ści.Chcęci

towy​na​gro​dzić,tymbar​dziejżecią​gleoto​biefan​ta​zju​ję…–Trzy​ma​jąckwia​tynad
wan​ną,za​cząłzry​waćznichpłat​ki.–Je​śliniemaszin​nychpla​nów,mo​że​myspę​dzić
ra​zemcaływeek​end.Urzą​dzićso​biemi​ni​mie​siącmio​do​wy.

Caływeek​endra​zem?Dan​niezmru​ży​łaoczy.
–Kimtyje​steśicozro​bi​łeśzLeemRey​nold​sem?
Uśmiech​nąłsiępodno​sem.
–Zro​zu​mia​łemważ​nąrzecz.Żemu​szęnie​cozmie​nićswo​jezwy​cza​je.Dlacie​bie,

bonatoza​słu​gu​jesz.Je​steśwspa​nia​łążoną.

Wzru​sze​nie ode​bra​ło jej głos. Leo chce się zmie​nić, chce spę​dzać z nią wię​cej

cza​su,takjakpro​si​ła.Łzyza​pie​kłyjąpodpo​wie​ka​mi.Nieroz​pła​częsię,po​wta​rza​ła
wdu​chu.Nieroz​pła​częsię.

–Opo​wiedzmiotychswo​ichfan​ta​zjach–po​pro​si​ła.Jesz​czeniedokoń​cawie​rzy​-

ławswo​jeszczę​ście.–Cownichro​bię?

Przy​siadł​szynastop​niuprzedwan​ną,Leoski​nąłgło​wą.
– Po​dejdź tu. – Przy​cią​gnął ją po​mię​dzy swo​je uda, po czym za​ci​snął je, aby nie

mo​głamuuciec.–Na​wetniemaszpo​ję​cia,jakaje​steśsek​sow​na.Jakmniepod​nie​-
casz.Za​razcitoudo​wod​nię.

Ko​la​namia​łajakzwaty.Ja​kimcu​demjesz​czestoi?
Po​wo​liza​cząłroz​pi​naćjejbluz​kę,gu​zikpogu​zi​ku.
–Mojefan​ta​zjebled​nąwpo​rów​na​niuzrze​czy​wi​sto​ścią.–Przy​ło​żyłwar​gidojej

pier​si tuż nad sta​ni​kiem, po czym wsu​wa​jąc ję​zyk pod ma​te​riał, od​na​lazł sut​ki.
Przy​trzy​mu​jącsięra​mionLea,Dan​niepo​wta​rza​łaszep​temjegoimię.Wy​jąłjejpier​-
sizmi​se​czek.Na​par​łabiu​stemnajegoustaiprzy​mknę​łaoczy,roz​ko​szu​jącsiędo​-
ty​kiemję​zy​kaorazzę​bów.

–Da​niel​la…
Od​su​nąłsię.Nie​maljęk​nę​łazżalu.Pochwi​lijed​nakścią​gnąłzniejsta​nikifigi.
–Chry​ste!Jakaje​steśpięk​na.Awdo​dat​kumoja.

Po​chy​la​jącsięlek​kodoprzo​du,ca​ło​wałjąpobrzu​chu,wo​dziłpal​ca​mipojejpo​-

ślad​kachiudach.

–Leo…
–Chodź.
Po​mógłjejwejśćdowan​nyiuło​żyćsięwśródpłat​kówróż.Za​cząłpo​cie​raćnimi

jejpier​si,uda.

–Ko​niecza​ba​wy–oznaj​mi​ła,chwy​ta​jącgozakra​wat.–Chodźdomnie.
Ubra​nialą​do​wa​łynapod​ło​dze.Zawol​no!Dan​nieniespusz​cza​łaoczuzmęża,po​-

dzi​wia​łajegocia​ło.

Leoza​nu​rzyłsięwwo​dzie.Pie​ściłżonę,tu​lącjądosie​bieiszep​czącjejdoucha

róż​nebe​ze​ceń​stwa.Za​ci​snę​łapal​cenajegoczłon​ku.Pochwi​liwszedłwnią.

–Dan​nie…
Le​że​li złą​cze​ni, sple​ce​ni w cia​snym uści​sku. Po paru mi​nu​tach, któ​re wy​da​wa​ły

sięwiecz​no​ścią,Leoza​cząłwsu​waćsięiwy​su​wać.

Dziśbyłoina​czej.Byłbar​dziejsku​pio​ny,ni​g​dziesięniespie​szył,po​zwa​lałjejcie​-

szyćsiękaż​dymmu​śnię​ciem.

–Dan​nie…–za​mru​czał.
Od​le​cia​ła wstrzą​sa​na or​ga​zmem. Dzię​ki mę​żo​wi po​zna​ła smak raju. Za​czę​ło się

odbry​lan​tów,askoń​czy​łonaje​dwa​bi​stychpłat​kachróży.Nie,niejestokrokodza​-
ko​cha​niasię.Tosięjużdo​ko​na​ło.Ko​cha​łaLeabezpa​mię​ci.

–Leo,ja…–Jakza​re​agu​je,je​ślimupo​wie?Chy​bado​brze.Chy​bajemuteżnaniej

za​le​ży.Ichmał​żeń​stwojestcał​kieminne,niżzpo​cząt​kuza​kła​da​li.

–Za​bra​kłocisłów?To​bie?–Ro​ze​śmiałsię.–Niedowia​ry.
Dan​nieprzy​po​mnia​łaso​bielek​cjeudzie​la​nejejprzezEli​seizdu​si​łaswo​jąScar​-

lett. Nie wy​zna​ła mę​żo​wi mi​ło​ści. Bądź co bądź Leo nie po​wie​dział, że ją ko​cha.
Możezaichmie​sią​cemmio​do​wymkryłsięwy​łącz​nieseks?Zdru​giejstro​nyje​ślinie
chciał,bysięwnimza​ko​cha​ła,niepo​wi​nienbyćtakczu​łyiwspa​nia​ły.

Na​rzu​ciłnasie​bieszla​frokiznikłzadrzwia​mi,apochwi​liwró​ciłzbu​tel​kąidwo​-

makie​lisz​ka​mi.Piliwłóż​kuszam​pa​na,roz​ma​wia​jącowszyst​kimioni​czym.

Za​wsze ma​rzy​ła o ta​kim mał​żeń​stwie. Po​ślu​bi​ła czło​wie​ka, któ​ry da​wał jej ra​-

dość,ajejmat​ceza​pew​niałtro​skli​wąopie​kę.Byłjaksek​sow​nydżinnspeł​nia​ją​cyży​-
cze​nia.Cze​ka​łanaod​po​wied​nimo​ment,bymutowy​znać.Aletenmo​mentnienad​-
szedł. Leo nie rzu​cał jej peł​nych mi​ło​ści spoj​rzeń. Gdy wy​pi​li szam​pa​na, od​sta​wił
kie​lisz​kinabokiznówdo​pro​wa​dziłjądofan​ta​stycz​ne​goor​ga​zmu,leczanirazunie
szep​nął,żejąko​cha.

Za​snął,aonale​ża​ławciem​no​ściach.Ob​jąłjąmoc​niejprzezsen,przy​tu​lił,alenic

niepo​wie​dział.Wichwy​pad​kumi​łośćbyłajed​no​stron​na,przy​naj​mniejnara​zie.

Miał jesz​cze jed​ną fan​ta​zję. Kie​dy po​ran​ne pro​mie​nie wpa​da​ją​ce przez okno go

zbu​dzi​ły,po​sta​no​wiłjązre​ali​zo​wać.Przy​cią​gnąłDan​nie,takbyjejpo​ślad​kido​ty​ka​ły
jegoczłon​ka,na​stęp​nieza​cząłde​li​kat​niema​so​waćjejpier​si.Za​mru​cza​łaci​cho.

–Leo…–Otwo​rzy​łaoczyiszyb​kojeza​mknę​ła.–Jestszó​stadwa​dzie​ściatrzy.
–Wiem.–Po​tarłno​semjejszy​ję.–Za​spa​łem.
– Mó​wi​łeś, że nie idziesz do pra​cy. – Po​ru​szy​ła zmy​sło​wo bio​dra​mi. – Że w ten

week​end…

Wsu​nąłsiępo​mię​dzyjejpo​ślad​kiiza​mknąłpo​wie​ki.Wnoz​drzaude​rzyłgoza​pach

róż. Wy​ko​ny​wa​li po​wol​ne jed​no​staj​ne ru​chy. Byli ide​al​nie zgra​ni. Ona pierw​sza
szczy​to​wa​ła,ontużponiej.

Spodo​ba​łomusięwa​ga​ro​wa​nie.Przedsobąmie​lijesz​czedwapeł​nedni,dwadni

naero​tycz​neza​ba​wyifa​jer​wer​ki.Zprze​ra​że​niemmy​ślałopo​nie​dział​ku.Czyzdo​ła
sku​pićsięnapra​cy,niemy​ślećoDa​niel​li?

Poja​kimścza​siewsta​lizłóż​ka.Dan​nieza​pro​po​no​wa​ła,żeprzy​rzą​dziśnia​da​nie.

Pu​szy​stena​le​śni​kibyłyonie​bolep​szeodba​to​ni​kówpro​te​ino​wych,któ​ry​mizwy​kle
sięży​wił.Kawateżbyławy​śmie​ni​ta.Wspól​niekawęnaśnia​da​niewy​pi​lityl​koraz,
aleDan​nieza​wszeszy​ko​wa​łamudopra​cyku​bekter​micz​ny.Opróż​niałgopodro​-
dze.Po​tempu​styku​bekstałnabiur​ku,aonnajegowi​doksięuśmie​chał.

–Coro​bi​myztympo​ży​czo​nymcza​sem?–spy​tał,na​bie​ra​jącnawi​de​lecka​wa​łek

na​le​śni​ka.

–Po​ży​czo​nym?–Przyj​rza​łamusięznadfi​li​żan​ki.
–Po​nie​kąd.–Cośwjejnie​ru​cho​mejpo​sta​wieuzmy​sło​wi​łomu,żestą​papogrzą​-

skimgrun​cie.–Tewszyst​kiepro​jek​ty,któ​ry​misięzaj​mu​ję,nieznik​nę​ły.Odło​ży​łem
jedopo​nie​dział​ku.

–Ro​zu​miem.
–Je​steśza​wie​dzio​na–stwier​dził.Wie​lerze​czypo​tra​fiłznieść,aleniewy​razroz​-

cza​ro​wa​nianatwa​rzyDa​niel​li.

Po​trzą​snę​łagło​wą,wło​syjejza​fa​lo​wa​ły.
–Nie,popro​stu…Po​ży​cza​nieko​ja​rzymisięzko​niecz​no​ściązwro​tu.Czy​liznów

bę​dzieszzo​sta​wałwpra​cypogo​dzi​nach.

–Pod​ją​łemde​cy​zję,żespę​dzęweek​endztobą.
–Je​steśjakżon​gler,ajaczu​jęsięjakpi​łecz​ka,któ​rąaku​ratzła​pa​łeś.
–Ja​kiemamwyj​ście?–Wzdy​cha​jąc,od​su​nąłta​lerzznie​do​je​dzo​nymna​le​śni​kiem.

–Pro​wa​dzęfir​mę.Alesta​ramsię,caływeek​endbę​dzie​mymie​lidlasie​bie.

Po​rów​na​niezżon​gle​rembyłotraf​ne.Tegosięza​wszebał:żeupu​ścipił​kę.Go​rzej,

żeupu​ściwszyst​kie.Niemiałpo​dziel​nejuwa​gi.

–Wiem,alechy​bażad​neznasnieprze​pa​dazażon​gler​ką.Na​praw​dęniemo​żesz

ja​kośtemuza​ra​dzić?Ogra​ni​czyćlicz​bypi​łek?Alboza​trud​nićdo​dat​ko​wychpra​cow​-
ni​ków?

Zro​bi​łomusięsła​bonamyśl,czymbytosięmo​głoskoń​czyć.Fir​mytypuven​tu​re

ca​pi​tal były ni​czym wie​że z kloc​ków: usu​nie się je​den nie​wła​ści​wy ele​ment i cała
kon​struk​cjasięza​wa​la.

–Nieznamsięnatym–cią​gnę​łaDan​nie–alechy​baja​kieśroz​wią​za​nieist​nie​je.

Mu​sisz je tyl​ko zna​leźć. A wte​dy z two​je​go słow​ni​ka znik​nie po​ję​cie po​ży​czo​ne​go
cza​su.

Czyż​by? Na ra​zie miał wra​że​nie, że znik​nę​ła wy​ro​zu​mia​ła żona, któ​ra wy​ba​cza

mę​żo​wi jego pra​co​ho​lizm. Po to się oże​nił, po to w biu​rze ma​try​mo​nial​nym po​dał
swo​jewy​ma​ga​nia.Oka​za​łosięjed​nak,żeDa​niel​laprze​szłanastro​nęko​biet,zktó​-
ry​miwcze​śniejsięuma​wiał.

–Rey​noldsCa​pi​taltoja.Dzie​sięćlatbu​do​wa​łemfir​mę,za​czy​na​jącodzerai…–

urwał.Niemasen​susięde​ner​wo​wać.Dajko​bie​ciepa​lec,aonaweź​miecałąrękę.

– Prze​pra​szam, Leo. To ty po​wie​dzia​łeś, że chcesz zmian, więc dla​te​go… –

Uśmiech​nę​ła się, za​ci​ska​jąc rękę na jego dło​ni. Ale go nie oszu​ka​ła. Mia​ła wię​cej
siływma​łympa​lusz​kuniżfa​ce​ciwbi​cep​sach.–Chcia​łamje​dy​niezwró​cićciuwa​gę
na fakt, że wszy​scy co​dzien​nie do​ko​nu​je​my wy​bo​ru. Nie mu​si​my ob​sta​wać nie​-
zmien​nieprzyjed​nym.

–Ja​sne–mruk​nął.
–Zo​staw​mytente​maticiesz​mysięweek​en​dem.Okej?
Zgod​niezobiet​ni​cąLeoanirazuniezer​k​nąłnate​le​foniniewłą​czyłkom​pu​te​ra.

Cze​kał,ażpo​ja​wisięunie​godrżącz​ka,jakunar​ko​ma​na,któ​ryniedo​stałdział​ki.
Odzi​wo,nicta​kie​gosięniesta​ło.Zdru​giejstro​nybyłzbytza​ję​tyin​ny​mispra​wa​mi.
Bar​dzoprzy​jem​ny​mi.Naprzy​kładza​ba​wąwja​cuz​zi.Za​nu​rzyłsięwwo​dzieiwy​nu​-
rzałdo​słow​nienamo​ment,byna​braćpo​wie​trza.

Dla​te​goza​sko​czy​łagoDa​niel​la,kie​dywie​czo​remusiadłobokniejnaka​na​pie,by

wspól​nieobej​rzećfilm,aonaoznaj​mi​ła:

–Po​wi​nie​neśza​dzwo​nićdoTom​my’egoGar​ret​ta.
– Do Tom​my’ego? Co? Dla​cze​go? – Po​sta​wiw​szy na sto​li​ku bu​tel​kę wina, któ​rą

przy​niósłzpiw​nicz​ki,wy​jąłzkie​sze​nikor​ko​ciąg.

–Bocałydzieńusi​łu​jesięztobąskon​tak​to​wać.Wkoń​cuza​dzwo​niłnamojąko​-

mór​kęza​py​tać,czynietra​fi​łeśprzy​pad​kiemdoszpi​ta​la.

Ty​sią​cemy​śliprze​bie​głomuprzezgło​wę.Za​cząłodnaj​waż​niej​szej:
–SkądTom​mymatwójnu​merte​le​fo​nu?–spy​tał,ztru​demtłu​miączłość.
– Och, do​praw​dy, Leo! Jak miał​by mnie po​in​for​mo​wać, czy przyj​dzie do nas na

przy​ję​cie,gdy​bymniepo​da​łanaza​pro​sze​niuswo​je​gonu​me​ru?Przezpo​słań​ca?

Uspo​ko​iłsię.Wy​cią​gnąłko​rekzbu​tel​kiina​peł​niłkie​lisz​ki.
–Prze​pra​szam.Niewiem,comniena​pa​dło.
– W po​rząd​ku. To miło, że ci na mnie za​le​ży. – Uśmiech​nę​ła się cie​pło. – Film

możepo​cze​kać.Za​dzwońdoTom​my’ego.

Mru​cząccośpodno​sem,Leoru​szyłnapo​szu​ki​wa​niete​le​fo​nu.Zna​lazłgowkuch​-

ninaszaf​ce.Wszyst​kosięzga​dza:Tom​myusil​niepró​bo​wałsięznimskon​tak​to​wać.
Dzwo​niłdzie​sięćlubdwa​na​ścierazyiprzy​słałczte​ryese​me​sy,zcze​goje​denpi​sa​ny
du​ży​mili​te​ra​mi.

Krę​cącgło​wą,wci​snąłprzy​cisk„od​dzwoń”.Ach,cimło​dzi!
–Leo?Na​resz​cie!–za​wo​łałGar​rett.–Moipraw​ni​cywkoń​cuupo​rząd​ko​wa​liswój

baj​zel.Słu​chaj,wy​bie​ramcie​bie.Pod​pisz​mykon​traktiru​szaj​mynapod​bójświa​ta.

Leowy​ma​całprzywy​spiesto​łekba​ro​wy.Usiadł.
–Czy​liprzyj​mu​jeszmojąofer​tę?
– Tak po​wie​dzia​łem. Dla​cze​go nie od​bie​ra​łeś te​le​fo​nu? Całe szczę​ście, że uda​ło

misięod​szu​kaćnu​merDan​nie.

Nadru​gimkoń​culi​niiroz​ległsięod​głoschru​pa​nia.Tom​myod​ży​wiałsięgłów​nie

chip​sa​mi ku​ku​ry​dzia​ny​mi, któ​re po​pi​jał red bul​lem. Jed​no i dru​gie Leo trzy​mał na
wszel​kiwy​pa​dekwbiu​rze.Bę​dziemu​siałuzu​peł​nićza​pa​sy.

–Po​sta​no​wi​łemwziąćparędniwol​ne​go–od​parł,czu​jąc,żemasu​chowustach.
Tobyłoto,nacocze​kał.Wkrót​ceprze​ko​nasię,czyob​sta​wiłzwy​cięz​cę.Wkrót​ce,

aleniedziś.Week​endobie​całDa​niel​li.

–Świet​nie.Aletoco,po​ga​da​myju​tro?
–Wpo​nie​dzia​łek.–Sło​waztru​demprze​szłymuprzezgar​dło.

–Po​waż​nie?–Tom​mywes​tchnął.–Nodo​bra,wca​lecisięniedzi​wię.Teżbymcię

olał, gdy​bym miał w domu tak wy​jąt​ko​wą ko​bie​tę jak Dan​nie. Wpad​nę do cie​bie
wpo​nie​dzia​łek.

Leougryzłsięwję​zyk.Comiałpo​wie​dzieć?Żetak,wła​śniezpo​wo​duDa​niel​linie

możezaj​mo​waćsięwnie​dzie​lęin​te​re​sa​mi?On,któ​ryokaż​dejpo​rzedniainocygo​-
tówbyłro​bićwszyst​ko,abyfir​maRey​noldsCa​pi​talod​no​si​łaco​razwięk​szesuk​ce​-
sy?

Roz​łą​czyw​szy się, usiadł obok żony na ka​na​pie. Kor​ci​ło go, aby wy​co​fać się

zobiet​ni​cyspę​dze​niazDan​nieweek​en​du.Mógł​byjąprze​pro​sić,po​wie​dzieć,żewy​-
pa​dłomucośbar​dzoważ​ne​goiprzy​rzec,żewna​stęp​nymty​go​dniunastopro​cent
do​trzy​masło​wa.Niezro​biłtego.Akie​dyspy​ta​ła,cze​gochciałTom​my,mach​nąłlek​-
ce​wa​żą​coręką.

Psia​krew, dla​cze​go mó​wił, że mogą być ra​zem cały week​end? Ucie​szy​ła​by się,

gdy​bypo​świę​ciłjejsamąso​bo​tę.Te​razbyłojużzapóź​no.Niemógłnistąd,nizo​-
wądoznaj​mić,żejed​nakwy​bie​rapra​cę.

W trak​cie oglą​da​nia fil​mu Dan​nie opróż​ni​ła nie​mal całą bu​tel​kę wina, na​stęp​nie

kil​ko​ma na​mięt​ny​mi po​ca​łun​ka​mi za​czę​ła wy​ra​żać wdzięcz​ność za wczo​raj​szą ką​-
piel w płat​kach róży. Kie​dy na ekra​nie po​ja​wi​ły się na​pi​sy koń​co​we, Leo nie wie​-
dział,jaksięna​zy​wa.Da​niel​lacał​kiemza​wró​ci​łamuwgło​wie.Jużna​wetniepró​bo​-
wałuda​wać,żewziąłwol​nedlażony.Nie,wziąłwol​ne,bozdalaodżonyczułnie​-
malfi​zycz​nyból.

Niechciałsta​waćprzedwy​bo​rem:pra​caczydom.Am​bi​cjaczyko​bie​ta.Nieja​kaś

tam ko​bie​ta, ale taka, o któ​rej my​ślał bez prze​rwy. I nie ja​kaś tam am​bi​cja, lecz
szan​sanapo​zby​ciesięmło​dzień​czychlę​kówiosią​gnię​ciawiel​kichsuk​ce​sów.

W nie​dzie​lę po dłu​gich piesz​czo​tach i paru or​ga​zmach Dan​nie wy​cią​gnę​ła spod

łóż​kapła​skiepu​deł​ko.

–Todlamnie?–zdzi​wiłsięipo​czułukłu​ciera​do​ści,kie​dyski​nę​łagło​wą.
Ze​rwałopa​ko​wa​nie.Jegooczomuka​załsięopra​wio​nyry​su​nek.
–DaVin​ci–wy​ja​śni​ła.–Alepew​nietowiesz.
Ow​szem,wie​dział.Byłatore​pro​duk​cjajed​ne​goznaj​wcze​śniej​szychry​sun​kówmi​-

strzaprzed​sta​wia​ją​cado​li​nęrze​kiArno.

–Ory​gi​nałwisiwUf​fi​zi.Dzię​ku​ję.Aleskądpo​mysł…?
–DaVin​cibyłnietyl​koma​la​rzem.Byłwy​na​laz​cą,ma​te​ma​ty​kiem.Rzeź​bił,ry​so​-

wał.Ro​biłmnó​stworze​czy.–Dan​nieodło​ży​łary​su​neknama​te​rac,poczymści​snę​ła
dłońLea.–Le​onar​dotonietyl​ko„MonaLisa”,takjaktytonietyl​koRey​noldsCa​pi​-
tal.

Na​glepre​zentna​brałno​we​gozna​cze​nia.Leoskrzy​wiłsię,nie​pew​ny,czypo​do​ba

musię,wja​kimkie​run​kuroz​mo​wazmie​rza.

–Pró​bu​jeszmnieprze​ko​nać,abympo​ka​załciktó​rąśzeswo​ichprac?
Niewy​obra​żałso​bietego.Ry​so​wałdlasie​bie,niktniemiałwstę​pudotejczę​ści

jegoświa​ta.

–Gdy​byotomicho​dzi​ło,po​pro​si​ła​bymwprost.
–Więcococicho​dzi?
–Ajakmy​ślisz?–Uśmiech​nę​łasię.–Po​da​ro​wa​łamciry​su​nek,po​nie​ważcięko​-

chamichcia​łamtowy​ra​zićwna​ma​cal​nyspo​sób.

Za​stygł.Po​nie​ważcięko​cham…
Sło​wa te ni​czym echo od​bi​ja​ły się w jego gło​wie. Ko​cham… Nikt ni​g​dy mu tego

niemó​wił.No,pozamat​ką.

Boże!Gdy​bymat​ka,wiel​karo​man​tycz​ka,sięotymdo​wie​dzia​ła,chy​bazwa​rio​wa​-

ła​by ze szczę​ścia. Syn za​wie​ra mał​żeń​stwo z roz​sąd​ku i na​gle… Na​gle żona się
wnimza​ko​chu​je!

Ner​wo​woza​sta​na​wiałsię,comazro​bić,jakza​re​ago​wać.
–Niemo​żeszmiwy​ska​ki​waćzta​kimwy​zna​niem…
–Nie?–Usia​dła.Byłanaga,niepa​mię​ta​łaotym,bysięza​sło​nić.–Trze​bastop​-

nio​waćna​pię​cie?

–Nie,popro​stuniemu​sia​łaśtegomó​wić.Bo…Nieje​ste​śmy…–Za​ci​snąłpal​cena

grze​bie​cienosa.Bałsię,żeza​razpo​wieDa​niel​lipraw​dę:żejejwy​zna​niespra​wi​ło
munie​spo​dzie​wa​nąra​dość.–Nietaksięuma​wia​li​śmy,kie​dybra​li​śmyślub.

Wzię​łagłę​bo​kiod​dech,niezdo​ła​łajed​nakukryćwy​ra​zubóluwoczach.
– Wiem, ale to ni​cze​go nie zmie​nia. Je​steś do​brym wspa​nia​ło​myśl​nym czło​wie​-

kiem,zktó​rymczu​jęsięszczę​śli​wa.Spę​dzi​li​śmyra​zemro​man​tycz​nyweek​end,no
iwzru​szy​łamsię,kie​dyka​za​łeśTom​my’emupo​cze​kaćdopo​nie​dział​ku.Niewo​lisz,
że​bymbyłaszcze​ra?

Nie​ko​niecz​nie,od​parłwmy​ślach.Napew​noniewte​dy,gdyrzeczdo​ty​czycze​goś,

cze​go nie ro​zu​miał: uczuć, któ​re nim mio​ta​ły. Mi​łość to nowe trud​ne za​gad​nie​nie,
któ​re​gojesz​czeniezgłę​bił.Tosła​bość,na​łógogroź​nychkon​se​kwen​cjach.

Pókinieroz​ma​wia​liomi​ło​ści,mógłoniejniemy​śleć.LeczDa​niel​lawy​po​wie​dzia​-

łatema​gicz​nesło​wa,więcniemógłdłu​żejcho​waćgło​wywpia​sek.

– Sko​ro za​le​ży ci na szcze​ro​ści… Okej. Z po​wo​du fan​ta​zjo​wa​nia na twój te​mat

prze​szło mi koło nosa kil​ka kon​trak​tów. Po​sta​no​wi​łem spę​dzić z tobą week​end,
żebywpo​nie​dzia​łekmócznówskon​cen​tro​waćsięnapra​cy.

Niechciałspra​wiaćjejbólu.Chciałjązgar​nąćwra​mio​na,po​wie​dziećjej,żeskła​-

mał.Żeni​g​dyniesły​szałpięk​niej​szychsłówod„ko​chamcię”.Żego​tówjestspę​dzić
zniąwie​leta​kichweek​en​dówbezpra​cy,bezTom​my’ego.Takbar​dzogotoku​si​ło,
żeażsięwy​stra​szył.

Za​ci​ska​jącdło​niewpię​ści,po​wie​działnaj​obrzy​dliw​sząrzecz,jakaprzy​szłamudo

gło​wy.

–Płat​kiróżwy​ko​rzy​sta​łemniepoto,żebycięuwieść.Tomiałbyćeg​zor​cyzm.
Eg​zor​cyzmsięniepo​wiódł.Żonasięwnimza​ko​cha​ła.Wi​działtowjejspoj​rze​niu,

czułwdo​ty​ku.Uświa​do​miłso​bie,jakbar​dzogotocie​szy.Alemu​siałuda​waćobo​jęt​-
ne​go.Za​wszemożebyćtakjakpod​czastegoweek​en​du,sły​szałwe​wnętrz​nygłos.
Za​po​mnijopra​cy,skupsięnażo​nie.

Wzdry​gnąłsię.Mi​łośćtosiłanisz​czy​ciel​ska,za​bie​raspo​kój,po​czu​ciebez​pie​czeń​-

stwa,pro​wa​dzidoubó​stwa.Nie,nieule​gnieswymsła​bo​ściom.Niepój​dziewśla​dy
ojca.

–Naszzwią​zekjestmał​żeń​stwemzroz​sąd​ku,Da​niel​lo–oznaj​miłwbrewso​bie.–

Nielicznanicwię​cej.

–Ro​zu​miem–szep​nę​ła,wpa​tru​jącsięwswo​jesple​cio​nedło​nie.
Niespo​licz​ko​wa​łago,niewy​bie​głazpo​ko​ju.Ulga,któ​rejsięspo​dzie​wał,niepo​ja​-

wi​łasię.Za​da​nieżon​gler​skiesta​łosięznacz​nietrud​niej​sze.Od​tądzezdwo​jo​nąsiłą

bę​dziemu​siałod​py​chaćDan​nie,byprzy​pad​kiemznówniewy​zna​łamumi​ło​ści.Nie
mógłznieśćbóluma​lu​ją​ce​gosięnajejtwa​rzy,bólu,jakijejza​da​wał,wie​działjed​-
nak, że je​śli nie​opatrz​nie przy​zna się, że też ją ko​cha, skrzyw​dzi ją jesz​cze bar​-
dziej.

ROZDZIAŁJEDENASTY

Pi​guł​kabyłama​leń​ka.Jakcośtakma​łe​gomożeza​po​bieccią​ży?
Z tru​dem po​wstrzy​mu​jąc łzy, Dan​nie ją po​łknę​ła. Pi​guł​ka mia​ła zna​cze​nie prak​-

tycz​ne oraz sym​bo​licz​ne. De​cy​du​jąc się na nią, świa​do​mie re​zy​gno​wa​ła za​rów​no
zmoż​li​wo​ścizaj​ściawcią​żę,jakteżzma​rzeńowiel​kimuczu​ciuina​mięt​no​ści.

Na​wetniewy​obra​ża​łaso​bie,żemo​gła​byuro​dzićdziec​ko.Niete​raz.Możekie​-

dyś zdo​ła wy​rzu​cić z gło​wy ob​raz Lea uśmie​cha​ją​ce​go się do ich cór​ki lub syna,
ale…Nie,popro​stuniechcia​ła,abyjejdziec​kobła​ga​łoojcaomi​łość.Żad​nedziec​-
konieza​słu​gu​jenato,byspło​dziłjefa​cet,któ​ryniechceuczest​ni​czyćwjegoży​ciu.

Cią​żęna​le​żywy​kre​ślićzli​sty.Jesz​czejed​nopo​świę​ce​nie,naja​kiemusisięzdo​-

być.Wie​dzia​ła,żenieza​wszemoż​namiećto,oczymsięma​rzy.Alejejniezo​sta​ły
jużżad​nema​rze​nia,zewszyst​kichzre​zy​gno​wa​ła.

Mia​łacaływeek​endnato,bypo​ka​zaćmę​żo​wi,jakwspa​nia​lemo​gło​bywy​glą​dać

ichmał​żeń​stwo.Po​nio​słapo​raż​kę.Niespodo​bałmusiępo​mysłotwar​cianadru​gą
oso​bę,do​pusz​cze​niajejdosie​bie.Idiot​ka!My​śla​ła,żezcza​sempo​łą​czyichsym​pa​-
tia,ana​wetmi​łość.Możebędądo​cho​dzićdotegowróż​nymtem​pie,alekie​dyśdoj​-
dą.Niesą​dzi​ła,żemążmożenieda​rzyćżonynaj​mniej​szymuczu​ciem.

Byładlanie​go…udo​god​nie​niem.Nasa​mympo​cząt​kuja​snoprzed​sta​wiłsy​tu​ację,

swo​je wy​ma​ga​nia i ocze​ki​wa​nia. Jej pró​by zbli​że​nia emo​cjo​nal​ne​go speł​zły na ni​-
czym.

Wpo​nie​dzia​łekLeowró​ciłdopra​cy,wktó​rejtakjakdaw​niejspę​dzałszes​na​ście

go​dzinnadobę.Gdyprzy​jeż​dżałdodomu,jużspa​ła.Nie​po​trzeb​niesto​so​wa​łapi​guł​-
ki;sło​wa„ko​chamcię”oka​za​łysięsku​tecz​nąme​to​dąan​ty​kon​cep​cji.

Ci​szęwła​zien​ceprze​rwa​łame​lo​diawy​do​by​wa​ją​casięzko​mór​ki.Dan​niezer​k​nę​-

łanawy​świe​tlacz.Eli​se?Cze​góżmo​głachcieć?

–Halo?
– Ko​cha​nie, tu Eli​se. Prze​pra​szam, że prze​szka​dzam, ale je​stem w krop​ce. Po​-

trze​bu​jętwo​jejpo​mo​cy.

–Oczy​wi​ście.Wiesz,żeza​wszemo​żesznamnieli​czyć.
Mimo że Leo zła​mał jej ser​ce, Dan​nie wszyst​ko go​to​wa była zro​bić dla ko​bie​ty,

któ​raod​mie​ni​łajejży​cie.

–Dzię​ku​ję.Nowięcmamnowąkan​dy​dat​kęnażonę,alebra​ku​jemirąkdopra​cy.

Czyby​ła​byśtakmiłaiza​ję​łasięnią,przy​naj​mniejnawstęp​nymeta​pie?

–Chcesz,że​bymuczy​łako​goś,jaksięcze​saćima​lo​wać?
Eli​sero​ze​śmia​łasięwe​so​ło.
–Dla​cze​gotaksiędzi​wisz?Maszświet​nekwa​li​fi​ka​cje.
Świet​ne?Dan​niepo​krę​ci​łagło​wą.Eli​seniezda​wa​łaso​biespra​wy,jakźlesiędzie​-

jewjejmał​żeń​stwie.

–Okej,mogępo​móc,aletyl​konatymwstęp​nymeta​pie.Zresz​tąniedamrady.
–Za​pła​cęci.
– Nie cho​dzi o pie​nią​dze. – Na​gle przy​szło Dan​nie na myśl, że ta​kie za​ję​cie to

zna​ko​mi​taod​skocz​nia;niebę​dziesnu​łasiępopu​stymdomu,du​ma​jącomężu.–Iza

dar​mocipo​mo​gę.

–Nie,ab​so​lut​niena​le​gam.Słu​chaj,na​praw​dęmogęnacie​bieli​czyć?Boniechcia​-

ła​bym…

–Mo​żesz–prze​rwa​łajejześmie​chemDan​nie.–BędęwEAIn​ter​na​tio​nalzapół

go​dzi​ny.

Za​koń​czy​ła roz​mo​wę i szyb​ko się ubra​ła. Prze​sta​ła wsta​wać o świ​cie i pa​rzyć

mę​żo​wikawę.Pew​niena​wettegonieza​uwa​żył.

Na wi​dok pięk​ne​go pię​tro​we​go domu w wil​lo​wej czę​ści mia​sta na​szły Dan​nie

słod​ko-gorz​kie wspo​mnie​nia. Tu, w tych mu​rach, prze​isto​czy​ła się ze szcze​rej do
bólu,zde​spe​ro​wa​nej,po​zba​wio​nejpie​nię​dzyina​dzieidziew​czy​nywko​bie​tędo​stoj​-
ną,ele​ganc​ką,któ​rąkom​pu​terwy​brałnażonędlaLea.

Możenieza​wszedo​stoj​ną.Cza​semScar​lettwy​sta​wia​łarogi,szcze​gól​niewte​dy,

gdy Leo zdzie​rał z niej ubra​nie. Tak​że wów​czas, gdy ją zło​ścił i kie​dy się do niej
uśmie​chał, i… Dan​nie wes​tchnę​ła. Tem​pe​ra​ment​na Scar​lett była nie​od​łącz​ną czę​-
ścią jej cha​rak​te​ru. Ale kie​dy trze​ba było, po​tra​fi​ła ją ujarz​mić, zor​ga​ni​zo​wać
wspa​nia​łeprzy​ję​ciedlaTom​my’egoGar​ret​ta,któ​ryzde​cy​do​wałsiępod​pi​saćumo​wę
zRey​noldsCa​pi​tal.Naj​wy​raź​niejna​ukiEli​seniepo​szływlas.

Eli​seotwo​rzy​ładrzwiipo​chwy​ci​łaDan​niewob​ję​cia.
–Ależcud​niewy​glą​dasz!Ele​ganc​ko,zkla​są!–Cmok​nę​łająwpo​li​czek.–Jesz​cze

razbar​dzocidzię​ku​ję.Chodź,po​znaszJu​liet.

Dan​nieru​szy​łazaEli​sedosa​lo​nu,wktó​rymod​byłsięjejślubzLeo.Mia​ławra​że​-

nie,żeodchwi​li,gdysta​łaprzyko​min​ku,po​wta​rza​jącsło​waprzy​się​gi,mi​nę​ływie​-
ki. Kie​dy Leo wsu​wał jej na pa​lec ob​rącz​kę, nie przy​pusz​cza​ła, że za​ko​cha się
wmężu,atymbar​dziejżekie​dymuotympo​wie,onod​rzu​cijejmi​łość.

Małożeod​rzu​ci,bę​dzieod​pra​wiałeg​zor​cy​zmy.
Gdy​bywte​dyotymwie​dzia​ła,czyna​dalzgo​dzi​ła​bysięgopo​ślu​bić?Uj​rza​łaprzed

ocza​mi twarz mat​ki. Tak, zgo​dzi​ła​by się. Mat​ka jest waż​niej​sza niż jej cier​pią​ce
ser​ce.

Zka​na​pyna​prze​ciw​koko​min​kapod​nio​słasięmło​dako​bie​ta.
–Ju​lietVil​le​re–przed​sta​wi​łasię.Cho​ciażmó​wi​łabezob​ce​goak​cen​tu,wi​daćbyło

pojejstro​ju,bu​tach,fry​zu​rze,żeniejestAme​ry​kan​ką.

Uśmie​cha​jącsięser​decz​nie,Dan​nieuści​snę​ławy​cią​gnię​tąnapo​wi​ta​niedłoń.Le​-

d​wobyławsta​niepo​skro​mićcie​ka​wość,dla​cze​goJu​lietod​po​wie​dzia​łanaogło​sze​-
nieEAIn​ter​na​tio​nal.

–Chcesz,żebycza​ro​dziej​kaEli​seob​sy​pa​łacięswo​imma​gicz​nympy​łem,tak?
–Ma​rzęotym.
Ju​lietod​wza​jem​ni​łauśmiech,alewjejoczachcza​iłsięsmu​tek.Nicdziw​ne​go,że

Eli​se przy​gar​nę​ła dziew​czy​nę, po​my​śla​ła Dan​nie. Sama mia​ła ocho​tę okryć ją cie​-
płymko​cem,po​daćjejku​bekgo​rą​cejcze​ko​la​dy…

–Ju​liet,we​długwła​snychsłów,jestty​pemchłop​czy​cy–wy​ja​śni​łaEli​se.–Zko​lei

do cie​bie, Dan​nie, naj​le​piej pa​su​je okre​śle​nie: praw​dzi​wa dama. My​ślę, że wie​le
mo​żeszjąna​uczyć.

Dan​nie za​czer​wie​ni​ła się. Ow​szem, kie​dy sy​tu​acja tego wy​ma​ga​ła, była damą.

Aotym,cosiędzia​łowsy​pial​ni,niktniemusiwie​dzieć.Zresz​tąLeolu​bił,kie​dyby​-
wa​łanie​grzecz​nądziew​czyn​ką.Przy​naj​mniejwtymbyłado​bra.

–Je​stempaniogrom​niewdzięcz​nazapo​moc,paniArun​del–szep​nę​łaJu​liet.–Nie

wie​dzia​łam,dokogosięzwró​cić.Chęt​niewy​szła​bymzamążzaAme​ry​ka​ni​na.

–Eli​se,czykom​pu​terjużko​gośdlaniejzna​lazł?–spy​ta​łaDan​nie.
– Nie, naj​pierw me​ta​mor​fo​za, do​pie​ro po​tem kom​pu​ter. Wpraw​dzie kom​pu​te​ra

nie in​te​re​su​je wy​gląd kan​dy​dat​ki, ale z do​świad​cze​nia wiem, że po me​ta​mor​fo​zie
ko​bie​tana​bie​rapew​no​ścisie​bieiod​po​wia​danapy​ta​niazkwe​stio​na​riu​sza,kie​ru​jąc
sięser​cem,aniero​zu​mem.

–Za​raz,za​raz.–Dan​niezbla​dła.–Mó​wisz,żedo​bie​ra​jąclu​dziwpary,kom​pu​ter

wogó​leniebie​rzepoduwa​gęcechze​wnętrz​nych?

–Oczy​wi​ście,żenie.Mi​łośćnieza​le​żyodwy​glą​du.
–Ale…–Dan​nieusia​dłanaka​na​pie.–Wy​bra​łaśmniedlaLea,któ​ryszu​kałwżo​-

nieokre​ślo​nychcech.Chciał,żebybyłado​brzezor​ga​ni​zo​wa​na,kul​tu​ral​na,ele​ganc​-
ka,żebypo​tra​fi​ławy​da​waćprzy​ję​ciairoz​ma​wiaćzludź​mizwyż​szychsfer.

–Zga​dzasię.Iztwo​ichod​po​wie​dziwy​ni​ka​ło,żetakaje​steś,alepy​tańbyłowię​-

cej.Do​ty​czy​łypo​glą​dównate​matzwiąz​ków,mi​ło​ści,ro​dzi​ny,sek​su,kon​flik​tów.Ty
iLeooka​za​li​ściesięwprostide​al​niedo​bra​ni.

–Nie​moż​li​we.
–Aczymsięróż​ni​cie?
–Mamycał​kiemod​mien​nespoj​rze​nienami​łość.Jawniąwie​rzę,onnie.
–Nie​praw​da.–Eli​sezmarsz​czy​łaczo​ło.–Chy​bażeskła​małwkwe​stio​na​riu​szu.

Teo​re​tycz​niemógł,choćwtoniewie​rzę.

–Kwe​stio​na​riuszniemożebyćwstupro​cen​tachnie​za​wod​ny–oznaj​mi​łaDan​nie.
Dla​cze​gosiękłó​ci?Kom​pu​terdo​brałichwparę,boobo​jestwier​dzi​li,żemał​żeń​-

stwozroz​sąd​kumasens.Żad​neznichniewie​rzy​łowmi​łośćodpierw​sze​gowej​rze​-
nia, a od​po​wia​da​jąc na py​ta​nia, ona kie​ro​wa​ła się ser​cem, nie ro​zu​mem. Ko​cha​ła
mat​kę, któ​ra dzię​ki jej ślu​bo​wi z Leem mia​ła za​pew​nio​ną do​brą opie​kę. Ko​niec
krop​ka.

–Maszra​cję–przy​zna​łaEli​se.–Zatojani​g​dysięniemylę.
Ju​lietpa​trzy​łatonajed​ną,tonadru​gą,jak​byob​ser​wo​wa​łameczte​ni​so​wy.
–Jed​nakcośsięniezga​dza,ina​czejniepro​wa​dzi​ły​by​ścietejdys​ku​sji.
Mojawina,po​my​śla​łaDan​nie.Po​czu​ciebez​pie​czeń​stwaniero​dzisięwte​dy,gdy

lu​dziesięko​cha​ją,leczwte​dy,gdydo​trzy​mu​jąprzy​rze​czeńizo​bo​wią​zań.Po​win​na
byłapa​mię​tać,wjakiwcho​dzizwią​zek,wów​czasunik​nę​ła​byroz​cza​ro​wań.

Eli​sewes​tchnę​łaci​cho.
–Prze​pra​szam.Cza​semsięnie​po​trzeb​nieupie​ram.
–Nie,tomojawina.Wie​dzia​łam,żeLeotopra​co​ho​lik,alemy​śla​łam,żezdo​łam

gozmie​nić.

Eli​sepo​kle​pa​łaDan​niepora​mie​niu.
– Zdo​łasz, ale to wy​ma​ga cza​su. Na ra​zie speł​niasz jego inne ocze​ki​wa​nia. Nie

traćna​dziei,boemo​cjo​nal​nieteżje​ste​ściedo​pa​so​wa​ni.

Na​praw​dę? Czy rze​czy​wi​ście mia​ła to, cze​go Leo po​trze​bo​wał, czy tyl​ko to, co

musięwy​da​wa​ło,żepo​trze​bu​je?Przezcałyczassą​dzi​ła,żewie,alete​razsamanie
byłapew​na.

Za​bra​ła Ju​liet na górę do po​miesz​cze​nia zwa​ne​go po​ko​jem prze​mian, w któ​rym

znaj​do​wa​łosięwiel​kie,do​sko​na​leoświe​tlo​nelu​stro,wie​sza​kipeł​neubrańorazwię​-

cejprzy​rzą​dówfry​zjer​skichiko​sme​tycz​nychniżwgar​de​ro​biegir​la​skizVe​gas.

– Ojej… – Ju​liet ro​zej​rza​ła się oszo​ło​mio​na. – Tyle tego wszyst​kie​go. Boże, a to

co?

Dan​nieuśmiech​nę​łasię,sły​szącprze​ra​że​niewjejgło​sie.
–Pro​stow​ni​cadowło​sów.Niede​ner​wujsię.No,sia​dajiza​razza​czy​na​my.Na​pi​-

jeszsięcze​goś?–Po​de​szładonie​du​żejlo​dów​kipeł​nejbu​te​lekzwodą,cy​tryn,ogór​-
kóworazzim​nychkom​pre​sów.

–Nie,dzię​ku​ję.
–Mu​siszpićdużowody.Świet​nierobinacerę,pozatymza​bi​jagłód.–Dan​niere​-

cy​to​wa​łazpa​mię​ciradyudzie​la​nejejprzezEli​se.–Je​ślinielu​biszsa​mej,mo​żesz
do​daćpla​ste​rekcy​try​ny.

– Ko​cham wodę, ale wo​la​ła​bym po niej że​glo​wać. O, albo pły​wać. – Uśmiech na

twa​rzyJu​lietwciążogra​ni​czałsiędojejwarg.

–Skądpo​cho​dzisz?–spy​ta​łaDan​nie,włą​cza​jącdokon​tak​tusu​szar​kę,pro​stow​ni​-

cęilo​ków​kę.

Jesz​cze nie zde​cy​do​wa​ła, w ja​kiej fry​zu​rze Ju​liet bę​dzie naj​le​piej, ale na pew​no

na​le​ża​ło​byodro​bi​nęskró​cićjejwło​sy.Przy​da​ła​bysięteżma​secz​ka…Ro​biącwgło​-
wieno​tat​ki,na​glezre​flek​to​wa​łasię,żenucipodno​sem.Odwie​ludninieczu​łasię
takszczę​śli​wa.

–ZDe​la​mernapo​łu​dniuFran​cji–od​par​łaJu​lietiskrzy​wi​łasię,jak​bytobyławio​-

skatrę​do​wa​tych.

–Tammiesz​karo​dzi​naksią​żę​ca.Po​dob​noksią​żęAla​inwkrót​cebie​rześlub.Mam

na​dzie​ję,żebę​dzietrans​mi​sjawte​le​wi​zji.

Dan​nieroz​ma​rzy​łasię,aJu​lietwy​buch​nę​łapła​czem.
–Cosięsta​ło,ko​cha​nie?
–Spra…spra​wyser​co​we…Ja…
–Dla​te​gowy​je​cha​łaś?–Dan​nieob​ję​łaJu​lietzara​mię.–Ja​kiśmęż​czy​znazła​małci

ser​ce?

– Chcę o nim za​po​mnieć. – Po​cią​gnąw​szy no​sem, Ju​liet oswo​bo​dzi​ła się i otar​ła

łzy. – W De​la​mer by​ło​by to nie​moż​li​we, wszę​dzie są jego zdję​cia. Je​śli po​ślu​bię
Ame​ry​ka​ni​naizo​sta​nęwAme​ry​ce,niebędęmu​sia​łaichwię​cejoglą​dać.

Dan​niepo​ki​wa​łagło​wą;zro​zu​mia​ła,ococho​dzi.
–Toonzła​małciser​ce,tak?
Da​ła​byJu​lietcośsłod​kie​goikie​li​szekwinanapo​pra​węhu​mo​ru,alebyłojesz​cze

zawcze​śnienalunch,aEli​seta​kichrze​czynietrzy​ma​ławdomu.

– Wy​buchł skan​dal… – szep​nę​ła Ju​liet, ob​ra​ca​jąc w ręku szczot​kę do wło​sów. –

Alecóż,było,mi​nę​ło.Za​mknę​łamzasobątenroz​dział.Te​razmu​szęsku​pićsięna
przy​szło​ści. To od cze​go za​cznie​my? Jak po​win​na wy​glą​dać ko​bie​ta, któ​rą ame​ry​-
kań​skimęż​czy​znabę​dziechciałpo​jąćzażonę?

Dan​niepo​zwo​li​łajejnazmia​nęte​ma​tu,po​temprzezdwiego​dzi​nycier​pli​wieuczy​-

łająsztu​kima​ki​ja​żuiukła​da​niawło​sów.

–Ustasąnaj​moc​niej​szymak​cen​temwma​ki​ja​żu.Je​że​likred​kąotonciem​niej​szą

odszmin​kiza​zna​czyszkon​turdol​nejwar​gi,wy​da​dząsiępeł​niej​sze…–Mó​wiącto,
Dan​niesię​gnę​łapokon​tu​rów​kę.

–Alepoco?Niebędęspaćwszmin​ce,więcranomążitakzo​ba​czy,ja​kiemam

usta.–Ju​lietpo​pa​trzy​łanaswo​jeod​bi​ciewlu​strze.

–Wy​myśl,jakod​wró​cićjegouwa​gę–po​ra​dzi​łaDan​nieiprze​szładotech​nikma​lo​-

wa​niaoczu.

Tak, Ju​liet zde​cy​do​wa​nie po​trze​bu​je po​mo​cy. Nie prze​sa​dzi​ła, okre​śla​jąc sie​bie

jako typ chłop​czy​cy: nie no​si​ła ma​ki​ja​żu, pa​znok​cie mia​ła ob​gry​zio​ne, opa​le​ni​znę
jakma​ry​narz,roz​dwo​jo​nekoń​ców​kiwło​sów.Łzycośwniejod​blo​ko​wa​ły,botraj​ko​-
ta​łajakna​ję​ta,opo​wia​da​jącoswo​imży​ciuwDe​la​mer.Tyl​kooksię​ciuniemó​wi​ła.

Dan​nieonicniepy​ta​ła,cho​ciażcie​ka​wi​łoją,jaktosięsta​ło,żezwy​kładziew​czy​-

na,na​wetnie​spe​cjal​nieza​dba​na,nietyl​komia​łakon​taktzro​dzi​nąksią​żę​cą,alenaj​-
wy​raź​niejbyławzwiąz​kuzksię​ciem.

Poja​kimścza​siezaj​rza​łaEli​seiza​pro​po​no​wa​ła,żeza​mó​wilunch.Polun​chuDan​-

nieza​bra​łaJu​lietnaza​ku​pydoga​le​riihan​dlo​wejwpół​noc​nymDal​las.Za​nimwró​ci​-
łydodomuEli​se,zdą​ży​łysięza​przy​jaź​nić.Obiepo​trze​bo​wa​łyprzy​ja​ciół​ki.

–Dzię​ku​ję–po​wie​dzia​łaEli​se,kie​dyDan​nieszy​ko​wa​łasiędowyj​ścia.–Wy​ko​na​-

łaśka​wałświet​nejro​bo​ty.Chęt​niebymcięza​trud​ni​ła,gdy​byśkie​dy​kol​wiekszu​ka​ła
pra​cy.

Dan​nieścią​gnę​łabrwi.
–Mó​wiszse​rio?
–Ab​so​lut​nie.Ta​kie„szko​le​nie”zaj​mu​jespo​rocza​su,ajamamco​razwię​cejzgło​-

szeń od sa​mot​nych męż​czyzn. Od męż​czyzn, któ​rzy od​no​szą suk​ce​sy za​wo​do​we,
lecz nie po​tra​fią zna​leźć od​po​wied​niej kan​dy​dat​ki na żonę. Mój biz​nes kwit​nie.
Gdy​byśmia​łaczas,two​japo​mocby​ła​bynie​oce​nio​na.

Dan​nieotwo​rzy​łausta,kie​dyEli​sewy​mie​ni​łasumę,któ​rągo​to​waby​ła​bypła​cić.
–Za​sta​no​więsię–obie​ca​ła.
Jej pra​ca te​raz po​le​ga na by​ciu żoną Lea Rey​nold​sa. Ale prze​cież tak nie musi

być,po​my​śla​ła.Mo​gła​byza​ra​biaćnie​złepie​nią​dzeisamatrosz​czyćsięomat​kę.

Leooże​nio​nybyłzeswąfir​mą.Co​dzien​niedoniejgnał.
Niechcia​łaroz​wo​du.Chcia​łabyćpa​niąRey​noldsiwieśćszczę​śli​weży​cie,aledo

mał​żeń​stwa po​trze​ba dwoj​ga chęt​nych. Po​sta​no​wi​ła, że za​nim po​dej​mie ja​ką​kol​-
wiekde​cy​zję,jesz​czerazpo​sta​rasięwy​ja​śnićmę​żo​wi,cze​gojejbra​ku​je.

Możesamapo​win​nauciecsiędoeg​zor​cy​zmów?

Eg​zor​cy​zmyoka​za​łysięto​tal​nymfia​skiem.Leoprze​ko​nałsięteż,żewża​denspo​-

sóbniemożezmyćzsie​bieza​pa​chutru​ska​wek.Wy​pró​bo​wałczte​ryro​dza​jemy​dła
iostrągąb​kę,zde​spe​ro​wa​nyroz​wa​żałna​wetuży​ciepa​pie​ruścier​ne​go.Naro​zum
wie​dział, że za​pach nie może utrzy​my​wać się tak dłu​go, ale wą​chał swo​ją skó​rę
iczułza​pachDa​niel​li.

Ści​ska​jąc ołó​wek w dło​ni, zmu​sił się, by ode​rwać wzrok od okna. Kosz za biur​-

kiemwy​peł​nia​łypo​mię​tekart​ki.Do​rzu​ciłko​lej​ną.Spa​dłanapod​ło​gę.Noja​sne,nic
musięnieuda​je.Maob​ja​wykla​sycz​nejblo​ka​dytwór​czej.

Jaktakda​lejpój​dzie,wkrót​ceTom​myGar​rettbę​dzieplułso​biewbro​dę,żepod​-

pi​sałkon​traktzRey​noldsCa​pi​talza​miastzMo​re​noPart​ners.Leomiałwnieśćwie​-
dzę,do​świad​cze​nie,aodkil​kudnibu​jałwob​ło​kach,snu​jącfan​ta​zjenate​matżony,
któ​rąświa​do​mieodsie​bieod​su​nął.Icomutodało?

Za​cząłma​zaćołów​kiempopa​pie​rze.Ba​zgro​łyuło​ży​łysięwpo​staćko​bie​ty.Jęk​-

nąłiza​mknąłoczy.Pochwi​lijeotwo​rzył.Comadostra​ce​nia?Itakniejestwsta​nie
sku​pićsięnapra​cy.

Tłam​szo​naodlatwenanie​śmia​łobu​dzi​łasiędoży​cia.Po​staćnapa​pie​rzeprzy​bie​-

ra​łakształ​tyDa​niel​li.Leopo​czułbo​le​snyuciskwser​cu.Bólroz​prze​strze​niłsięna
całecia​ło,kro​plepotuosia​dłynaczo​leiszyi,rękazdrę​twia​ła.Mimotory​so​wałjak
wtran​sie,prze​le​wa​jącnapa​piersweemo​cje.

Na​gle pod​niósł gło​wę i w drzwiach ga​bi​ne​tu zo​ba​czył Da​niel​lę. Miał wra​że​nie,

jak​by ry​su​jąc, przy​wo​łał ją do sie​bie. Drżą​cą ręką za​sło​nił ry​su​nek, a uwol​nio​ne
emo​cjeszyb​koupchnąłzpo​wro​temnamiej​sce,poczymspoj​rzałnaze​ga​rek.Ósma
trzy​dzie​ści.

Zaoknemnie​bobyłoczar​ne.
–Coturo​bisz?–Wstałodbiur​ka.Pięk​nepo​wi​ta​nie,idio​to,zru​gałsięwmy​ślach.
–Chcia​łampo​roz​ma​wiać.Maszchwi​lę?–We​szła,jak​byod​po​wie​dział„tak”.
Niewi​dzie​lisięodnie​dzie​li,alejegocia​łoza​re​ago​wa​łopod​nie​ce​niem.
– Może usią​dzie​my? – spy​ta​ła, jak​by to było jej kró​le​stwo, a on go​ściem, któ​ry

wpadłznie​spo​dzie​wa​nąwi​zy​tą.

Usiadłnadru​giejka​na​pie.Niezada​le​ko,niezabli​sko.
–Jaksięmie​wasz?
–Do​sko​na​le.Eli​seza​pro​po​no​wa​łamidziśpra​cę.
Wy​gła​dzi​łaspód​ni​cęiza​ło​ży​łanogęnanogę.Ob​ser​wo​wałjąką​temoka.Pa​mię​tał,

jaktenogiopla​ta​łygowpa​sie.

–Wja​kimcha​rak​te​rze?
–Na​uczy​ciel​ki.Chce,że​bymdo​ra​dza​łako​bie​tom,jejklient​kom,jaksięma​lo​wać,

cze​sać,ubie​rać.

–By​ła​byśwtymświet​na.Przy​szłaśpro​sićmnieopo​zwo​le​nie?Niemamnicprze​-

ciw​ko…

– Nie, przy​szłam za​py​tać, czy ist​nie​je cień szan​sy, że mnie kie​dy​kol​wiek po​ko​-

chasz?

Uciskwser​cusięwzmógł.
–Da​niel​lo,jużotymroz​ma​wia​li​śmy.
–Nie​praw​da.–Takmoc​nosplo​tłaręce,żekłyk​ciejejzbie​la​ły.–Japo​wie​dzia​łam,

żecięko​cham,atyspa​ni​ko​wa​łeś.

–Po​słu​chaj,zde​cy​do​wa​li​śmysięnamał​żeń​stwozroz​sąd​ku.Iniechtakzo​sta​nie.
–Nie,typo​słu​chaj.Waż​nepo​wo​dyspra​wi​ły,żezre​zy​gno​wa​łamzmi​ło​ściwmał​-

żeń​stwie.Iważ​nepo​wo​dyspra​wi​ły,żewszyst​kojesz​czerazprze​my​śla​łam.Ko​cham
cięichcębyćprzezcie​bieko​cha​na.Mu​szęwie​dzieć,czymogęnatoli​czyć.

Ko​chamcię.Przy​szyłgodreszcz.
–Toniejestta​kiepro​ste–rzekłochry​ple.
–Acowtymjestskom​pli​ko​wa​ne​go?
–Chcesz,że​bymwy​brałmię​dzytobąafir​mą.
–Nie​praw​da.Ni​g​dynieka​za​ła​bymcido​ko​ny​waćta​kie​gowy​bo​ru.Popro​stuchcę

byćczę​ściątwo​je​goży​cia.

Znówmiał​bywcie​lićsięwżon​gle​ra?Niepo​tra​fił.Mu​szątoso​bieraznaza​wsze

wy​ja​śnić.

– Nie je​stem tak skon​stru​owa​ny. Ni​cze​go nie ro​bię po​ło​wicz​nie, o czym chy​ba

mo​głaś się prze​ko​nać w ze​szły week​end. – Po​pa​trzył na nią wy​mow​nie, a ona za​-
czer​wie​ni​ła się po uszy. – Wy​bra​łem się do agen​cji ma​try​mo​nial​nej, żeby zna​leźć
żonę, któ​ra za cenę sta​bi​li​za​cji fi​nan​so​wej by​ła​by go​to​wa przy​mknąć oczy na mój
pra​co​ho​lizm.Bowpra​cęteżwkła​damstopro​centener​gii.

In​ny​misło​wy,wszyst​koalbonic.TyleżezDa​niel​liniepo​tra​fił​byzre​zy​gno​wać.
Utkwi​ławzrokwjegotwa​rzyidoj​rza​ławniejwię​cej,niżza​mie​rzałzdra​dzić.
– Ale to nie zna​czy, że je​stem ci obo​jęt​na? Po pro​stu bo​isz się przy​znać, że coś

naspo​łą​czy​ło.

–Nacoli​czysz?–spy​tał,pró​bu​jącza​cho​waćspo​kój.–Żepo​wiem:tak,maszra​-

cję?

War​gajejza​drża​ła.
–Nie,żepo​wiesz,cona​praw​dęczu​jesz.Amożesiębo​isz?
Nicniero​zu​mia​ła.Niemógłulecpra​gnie​niom.Cenabyłazbytwy​so​ka.
–Ko​niecroz​mo​wy,Da​niel​lo.
Wsta​ła.
–Po​ślu​bi​łamcie​bie,żebymiećza​bez​pie​cze​niefi​nan​so​we.Tyl​kowtenspo​sóbmo​-

głampo​mócmo​jejmat​ce.AledziśEli​sezło​ży​łamipro​po​zy​cję.Pen​sjawy​star​czy​ła​-
byminaza​pew​nie​niemat​cego​dzi​we​goży​cia.

Prze​nik​nąłgochłód.
–Pro​siszmnieoroz​wód?
Wie​dział,żeje​ślijąstra​ci,sambę​dzieso​biewi​nien.
Po​trzą​snę​łagło​wą.
–Mó​więci,żemamwy​bór.Każ​dyma.Wy​cho​dzączacie​bie,zło​ży​łamprzy​się​gę

iza​mie​rzamjejdo​trzy​mać. Tyteżmaszwy​bór; mo​żeszzde​cy​do​wać,ja​kie bę​dzie
na​sze mał​żeń​stwo. Mo​że​my się ko​chać i być szczę​śli​wi albo żyć obok sie​bie jak
dwo​jeob​cychlu​dzi,awte​dyprze​nio​sęsiędoswo​jejsy​pial​ni.Cowo​lisz?

Spa​ni​ko​wał. Da​niel​la pra​gnę​ła cze​goś gor​sze​go od roz​wo​du, cze​goś, cze​go za

żad​nepie​nią​dzeniemógłku​pić:jego.Jegocza​su,uwa​gi,mi​ło​ści.

–Tośmiesz​ne!–wark​nął,agdysięuspo​ko​ił,do​dał:–Odpo​cząt​kuwszyst​kobyło

ja​sne,atychceszzmie​niaćza​sa​dy.

Łzaspły​nę​łajejpopo​licz​ku.Leomiałocho​tęzgar​nąćżonęwob​ję​cia,aletozjego

po​wo​dupła​ka​ła.

– Wiem. – Spu​ści​ła gło​wę. – Moja mama… to fan​ta​stycz​na ko​bie​ta, ale ma dość

wy​pa​czo​ny po​gląd na mał​żeń​stwo, a ja jej uwie​rzy​łam, że mogę być szczę​śli​wa
w związ​ku bez mi​ło​ści. I może by​ła​bym, gdy​bym tra​fi​ła na in​ne​go męż​czy​znę, ale
ty…Leo,bądźmę​żem,ja​kie​gopo​trze​bu​ję.Pro​szę.

Kie​dypa​trzy​łananie​gozmi​ło​ściąwoczach,go​tówbyłjejwszyst​koobie​cać,speł​-

nićkaż​dąproś​bę.Lecztużobokstałkosznaśmie​cipe​łenpo​mię​tychkar​tek,aon
jużwie​dział,cotozna​czy.Je​śliule​gnie,niezdo​łaskon​cen​tro​waćsięnapra​cy.Inne
fir​my typu ven​tu​re ca​pi​tal mają więk​szą płyn​ność ak​ty​wów, tym sa​mym na wię​cej
mogąso​biepo​zwo​lić…

Nie,niemożespeł​nićproś​byDa​niel​li.Ser​cewa​li​łomumło​tem.Wie​dział,żepo​-

stę​pu​jesłusz​nie,tyl​kodla​cze​gotakpod​lesięczuł?

–Przy​kromi.Niemogęan​ga​żo​waćsięwzwią​zek.Mamob​se​syj​nąna​tu​ręityl​ko

wtenspo​sób…Ocze​ku​ję,żebę​dziesztakążoną,jaksięuma​wia​li​śmy.

–Oczy​wi​ście–od​par​ła,po​sęp​nie​jąc.–Będępil​no​wa​łatwo​ichter​mi​nów,urzą​dza​ła

ciprzy​ję​ciaiza​ba​wia​łago​ści.Nocebę​dzie​myspę​dzaćod​dziel​nieini​g​dywię​cejnie
będęna​rze​ka​łanatwójpra​co​ho​lizm.

Otomucho​dzi​ło,choćwgłę​bidu​szypra​gnąłcze​gośwprostprze​ciw​ne​go.Przy​ci​-

snąłpal​cedoskro​ni.Bólroz​sa​dzałmuczasz​kę.

–Szko​da…–Skrzy​żo​wa​łaręcenapier​si.–Mi​łośćnietyl​kodajepo​czu​ciebez​pie​-

czeń​stwa,aleiuskrzy​dla.Szko​da,żetegoniewi​dzisz.Alesko​rowo​lisz,że​bymbyła
wy​łącz​nie two​ją asy​stent​ką… Pa​mię​taj jed​nak, że za​rów​no fir​ma, jak i ja no​si​my
two​jena​zwi​sko.

Potychsło​wachwsta​łaistu​ka​jącob​ca​sa​miopod​ło​gę,zni​kłazadrzwia​mi,ajego

ser​cepę​kło.

ROZDZIAŁDWUNASTY

–Chip​sa?–za​pro​po​no​wałTom​my.
Leopo​krę​ciłgło​wą.Chip​synapu​styżo​łą​dek?Nie.Kawanapu​styżo​łą​dekteżmu

niesma​ko​wa​ła.PaniGor​donpa​rzy​łająjużczte​ryrazyizjejminywy​czy​tał,żepią​ty
raztegoniezro​bi.

Od​su​nął ku​bek na skraj sto​łu, ma​rząc o ka​wie Da​niel​li, po czym po​tarł bro​dę.

Psia​krew,znówza​po​mniałsięogo​lić.

–Awięc,ami​go…–Tom​mywska​załekrankom​pu​te​ra–dwu​krot​nietoprze​ra​bia​-

łem.Cocisięjesz​czeniepo​do​ba?

Wszyst​ko mu się nie po​do​ba​ło. Miał po​tęż​ną chan​drę. Tę​sk​nił do żony. Tak jak

obie​ca​ła,byłaide​al​ną,choćnie​wi​docz​nąasy​stent​ką,któ​radba​łaokaż​dyszcze​gół
jegoży​cia,łącz​nieztym,abyni​g​dymunieza​bra​kłopa​li​wawbaku.

Leoob​ró​ciłry​su​neknaekra​nie.
–Trze​baprzy​ciąćtooja​kieśdwacen​ty​me​trysze​ścien​ne,ina​czejbę​dziezadro​-

gieidys​try​bu​cjasią​dzie.

Za​brzę​czałte​le​fon:ese​mesodDa​niel​li,krót​ki,rze​czo​wy,zprzy​po​mnie​niemter​-

mi​nuwi​zy​tyufry​zje​ra.

– Nie wy​star​czy, że za​pro​jek​to​wa​łem to ustroj​stwo? – mruk​nął Tom​my. – Jak je​-

steśtakimą​dry,tosamresz​tęwy​kom​bi​nuj.

Leopo​li​czyłwmy​ślachdodzie​się​ciu.Nieuspo​ko​iłsię.
–Tyje​steśpro​jek​tan​tem.–Się​gnąłposkó​rza​nątecz​kę.Wśrod​kuznaj​do​wałsię

por​tretDa​niel​li.–Mojeza​da​niepo​le​ganaczymśin​nym.Jużtooma​wia​li​śmy.

Dla​cze​go cią​gle mu​siał przy​po​mi​nać lu​dziom – Tom​my’emu, Da​niel​li – o tym, co

wcze​śniejusta​li​li?

– Nie wiem, jak mam spro​stać żą​da​nym przez cie​bie spe​cy​fi​ka​cjom! – Tom​my

skrzy​wiłsięni​czymkrnąbr​nypię​cio​la​tek.–Pró​bo​wa​łem.Po​trze​bu​jętwo​jejpo​mo​cy.

–Alejaje​stemodfi​nan​sów.Ktocipo​wie​dział,żemogępo​móczpro​jek​tem?
– Dan​nie. Nie wprost, ale ona w cie​bie wie​rzy. Uwa​ża, że po​tra​fisz cho​dzić po

wo​dzie,żeje​steśbo​giem.Po​ma​gaszmło​dymdoj​rzećswój,tozna​czyichpo​ten​cjał…

–Bzdu​ra!–burk​nąłLeo.
Byłzwy​kłymfa​ce​tem,któ​rypo​peł​niłwży​ciumnó​stwobłę​dów.Po​czułsięjed​nak

mile po​łech​ta​ny. Czy Da​niel​la na​praw​dę wi​dzi w nim po​stać nie​za​wod​ną? A może
chwa​li​łagotyl​kodla​te​go,żegra​łarolęide​al​nejżony?Po​dej​rze​wał,żejed​noidru​-
gie,aonaniniebyłbo​giem,aninieza​słu​gi​wałnaide​al​nążonę.

–Tak?–Tom​myod​gar​nąłwło​syztwa​rzy.–Mamwra​że​nie,żeodgo​dzi​nyusi​łu​-

jeszmniena​pro​wa​dzićnawła​ści​weroz​wią​za​nie,któ​re​gojawciążniewi​dzę.

Leowes​tchnął.Naj​chęt​niejci​snął​byołów​kiemwścia​nę.Za​nimjed​naktozro​bił,

przy​su​nął do sie​bie kart​kę i na​ry​so​wał pierw​szą kre​skę. Tom​my po​chy​lił się nad
jegora​mie​niem.Zkaż​dąko​lej​nąkre​skąLeotłu​ma​czył,corobi,dla​cze​gomo​dy​fi​ka​-
cjesąko​niecz​ne,coozna​cza​ją.Odcza​sudocza​suTom​mywtrą​całuwa​gi,py​ta​nia,
su​ge​stie.Kil​kaznichLeouwzględ​nił.

Pani Gor​don daw​no wy​szła do domu. Po wie​lu go​dzi​nach, kil​ku kłót​niach, kil​ku

burz​li​wych wy​mia​nach my​śli i paru chwi​lach har​mo​nij​nej współ​pra​cy po​wstał pro​-
jekt,zktó​re​goobajbyliza​do​wo​le​ni.

Ostat​nirazLeotakświet​niesięczułpod​czasweek​en​duzDa​niel​lą.Kie​dyze​ska​-

no​wałry​su​nekdolap​to​paiwy​świe​tliłnaekra​niedu​że​gote​le​wi​zo​ra,Tom​mygwizd​-
nąłzza​chwy​tu.

–Praw​dzi​wedzie​łosztu​ki!Wdo​dat​kuwy​ko​na​neołów​kiem,zręki,bezuży​ciafa​-

cho​wychna​rzę​dzi!Cudo!

–Ołów​kiemdo​brzewy​cho​dzicie​nio​wa​nie.–Leowzru​szyłra​mio​na​mi.
–Gdy​bympod​pi​sałumo​węzMo​re​noPart​ners,kwi​czał​bym.Uca​łujodemnieswo​-

jążonę.Madziew​czy​naczu​ja!

Leo za​my​ślił się. Cie​ka​we, jak by się ukła​da​ły ich re​la​cje, jego i Da​niel​li, gdy​by

przezcałyczasmie​liod​dziel​nesy​pial​nie?Czywie​dział​by,cotra​ci?Pew​nienie.Ona
odpo​cząt​kudo​strze​ga​łapo​ten​cjałwichzwiąz​ku,aonro​biłwszyst​ko,byjądosie​-
bieznie​chę​cić.Naszczę​ścieza​miastgorzu​cić,zo​sta​ła.

–Cza​semma–od​parłci​cho.
–Tak,Dan​nietoświet​nabab​ka!
Dan​nie?Leospiąłsię.Lu​biłTom​my’ego,jegoen​tu​zjazmita​lent,alena​glepo​czuł

ukłu​cie za​zdro​ści. Ten mło​dy ge​niusz w fio​le​to​wych tramp​kach, za​ja​da​ją​cy chip​sy
ipo​pi​ja​ją​cyredbul​la,któ​ryniebałsiędoDa​niel​limó​wićDan​nie,byłmłod​szą,od​-
waż​niej​sząwer​sjąjego,Le​onar​daRey​nold​sa.

–Zcie​bieteżjestświet​nygość–do​dałTom​my,mnącpu​stątor​bępochip​sach.–

Niemaszpo​ję​cia,jaksięcie​szę,żeciępo​zna​łem.

Leowy​buch​nąłszcze​rymśmie​chem.
–Dzię​ki,po​chleb​co.
– Se​rio. Wię​cej się dziś od cie​bie na​uczy​łem niż w trak​cie czte​rech lat na Yale.

Cze​gomniejesz​czemo​żeszna​uczyć?

Onie.Byliwspól​ni​ka​miwin​te​re​sach;umo​waja​snookre​śla​łaichrole.Dotegopo​-

win​nyogra​ni​czaćsięichre​la​cje.Po​win​ny…Leolu​biłpo​rzą​dekwży​ciuiwpra​cy,lu​-
biłmiećwszyst​kopo​szu​flad​ko​wa​ne,ale…

–Acochceszwie​dzieć?
–Wszyst​ko.–Tom​mywy​szcze​rzyłzęby.
Przy​jem​nie dzie​lić się wie​dzą i do​świad​cze​niem, po​my​ślał Leo. Zro​zu​miał to,

oczymmó​wi​łaDa​niel​la:niedasiędokoń​caod​dzie​lićży​ciaodpra​cy.Atak​że:na​le​-
żydo​ko​ny​waćwy​bo​rów.Kon​traktzMa​ster​mindwca​lenieprze​szedłmukołonosa.
Po pro​stu do​ko​nał wy​bo​ru: po​sta​no​wił nie wcho​dzić w układ biz​ne​so​wy z Da​xem,
dlaktó​re​gostra​ciłsza​cu​nek.

A z Da​niel​lą… z Da​niel​lą wciąż mają szan​sę. Mo​gli być szczę​śli​wi. Za​miast za​-

zdro​ścićTom​my’emuza​pa​łuimło​do​ści,po​wi​nienpo​sta​raćsiębyćlep​sząwer​sjąsie​-
biesa​me​go,zmie​nićsię,staćsięgod​nymta​kiejko​bie​tyjakDa​niel​laRey​nolds.

Po​sęp​ny na​strój znikł. Obie​caw​szy Tom​my’emu, że po​świę​ci mu dwa po​po​łu​dnia

wty​go​dniu,Leowy​rzu​ciłswe​gouczniazadrzwiiru​szyłdodomu.

Za​trzy​mu​jąc się koło drzwi Da​niel​li, jak co wie​czór przy​ło​żył do nich dłoń. Cza​-

semwy​da​wa​łomusię,żesły​szyjejod​dech.Dziśod​niósłwra​że​nie,żewholuczu​je
za​pachtru​ska​wek.

Jegodombyłni​czymtwier​dzaza​pew​nia​ją​casta​bi​li​za​cję,któ​rejtakbar​dzobra​ko​-

wa​łomuwdzie​ciń​stwie.Od​kądDa​niel​lasięwpro​wa​dzi​ła,niewy​obra​żałso​bie,że
mo​gło​byjejtuniebyć.Ogar​nę​łygowy​rzu​tysu​mie​nia.Za​słu​gi​wa​łanalep​szylos,niż
jejzgo​to​wał.Po​win​nabyłagozo​sta​wić.

Wy​bo​ry… Za​stu​kał. W dru​giej ręce trzy​mał pa​ku​nek. Prze​stę​po​wał ner​wo​wo

znoginanogę.

Da​niel​laotwo​rzy​łaubra​nawkrót​kąob​ci​słąko​szul​kęod​sła​nia​ją​cąpę​pekiluź​ne

spodnieodpi​ża​my.Ser​ceza​bi​łomuszyb​ciej.

–Cześć–wy​du​sił.
–Cześć.–Pa​trzy​łananie​goocza​mi,zktó​rychwy​zie​ra​łomnó​stwoemo​cji.
–Dlacie​bie.–Po​dałjejpa​ku​nek.Ręcesplótłnaple​cach,byniezgar​nąćjejwra​-

mio​na.Niebyłpe​wien,czy​bytegochcia​ła.

–Coto?
–Ga​łąz​kaoliw​na.–Uśmiech​nąłsię.Wpo​wie​trzuczu​łosięna​pię​cie.
–Wi​dzę.Alecoonaozna​cza?
Naj​wy​raź​niejnieza​mie​rza​łamuni​cze​gouła​twiać.Wcze​śniejpo​ma​ga​łamuna​wi​-

go​wać,omi​jaćprze​szko​dy,mie​li​zny.Lecznietymra​zem.

–No…nic.Popro​stu…Toniejestja​kaśba​nal​nabi​żu​te​ria.Tocoświę​cej.To…
Wpa​try​wa​łasięwnie​gobezsło​wa.Na​gleuświa​do​miłso​bie,żewła​śniezde​wa​lu​-

ował pre​zent, któ​ry po​da​ro​wał jej z oka​zji pierw​sze​go przy​ję​cia – kol​czy​ki, któ​re
lśni​ływjejuszach.

Cho​le​ra!Tonietakmia​łowy​glą​dać.Da​niel​lamia​łamusięrzu​cićwob​ję​ciaipo​-

wie​dzieć,żeonateżniemożeznieśćichse​pa​ra​cji.

–Prze​pra​szam.Wy​szłonie​zręcz​nie.
–Amia​łowyjśćjak?
Psia​kość,comógł​bypo​wie​dziećżo​niefa​cet,któ​ryzżad​nąko​bie​tąniebyłdłu​żej

niżkil​katy​go​dni?

–Cze​goodemnieocze​ku​jesz?
–Do​myślsię.Iwróć,kie​dybę​dzieszwie​dział.
Za​mknę​łamudrzwiprzedno​sem.Ga​łąz​kaoliw​naczykol​czy​kizbry​lan​temni​cze​-

go nie zmie​nia​ły. Na​dal nie dał jej tej jed​nej rze​czy, któ​rej tak bar​dzo pra​gnę​ła:
wszyst​kie​go.

Je​że​lichcezmie​nićichrole,ichre​la​cje,musisiębar​dziejpo​sta​rać.Po​szu​kaćgłę​-

biej.

Przy​wie​ra​jąc ple​ca​mi do drzwi, osu​nę​ła się na pod​ło​gę i za​pła​ka​ła. Dla​cze​go

wszyst​kojestta​kietrud​ne?Mamamia​łara​cję:niewar​topo​bie​raćsięzmi​ło​ści.To
zabar​dzoboli.Prze​cieżwy​star​czy​ło,byLeopo​wie​dział:dajęcipre​zent,bocięko​-
cham.

Sta​rałsię,alete​raztojużzamało.Przed​temsą​dzi​ła,żesiędo​brzedo​bra​li,bo

obo​jece​ni​lista​bi​li​za​cję.Jed​nakcał​kiemina​czejdoniejdą​ży​li.

Leobyłza​mknię​tywso​bie,sku​pio​nynapra​cy.Su​sanuprze​dza​łają,żeży​cieznim

iko​cha​niegobę​dziewy​zwa​niem.Ona,Dan​nie,za​słu​ży​łaname​dal.Su​sanrów​nież.

Nie mo​gła za​snąć. Po​now​nie spoj​rza​ła na bu​dzik, pew​na, że mi​nę​ła co naj​mniej

go​dzi​na,od​kądpa​trzy​łaostat​niraz,aleupły​nę​łydo​pie​roczte​rymi​nu​ty.Kwa​drans
podru​giejpod​da​łasięiwłą​czy​łate​le​wi​zor.Nada​wa​nodo​ku​mentowoj​niese​ce​syj​-

nej. Ko​bie​ty w kry​no​li​nach tań​czy​ły ka​dry​la… Po​tem ge​ne​rał Sher​man ude​rzył na
Geo​r​gię i roz​po​czął swój słyn​ny „marsz ku mo​rzu”. O ile jed​nak Scar​lett O’Hara
wznio​słapięśćkunie​bu,obie​cu​jąc,żesięniepod​da,otyleDan​niebyłabli​skaspa​-
so​wa​nia.

Roz​wódbył​byprost​szy.Mo​gła​bywpro​wa​dzićsiędoEli​se,samatrosz​czyćomat​-

kęipró​bo​waćza​po​mniećomężu.Alezło​ży​łaprzy​się​gę.Niemia​łapo​ję​cia,coro​-
bić:zo​staćczyodejść.Alewie​dzia​ła,żedłu​żejtakniewy​trzy​ma.

Ranowzię​łaprysz​nicispę​dzi​ładzieńzJu​liet.
–Aje​ślikom​pu​terdo​bie​rzecięwparęzczło​wie​kiem,wktó​rymniemo​gła​byśsię

za​ko​chać? Po​ślu​bi​ła​byś go? – za​py​ta​ła, po​ka​zu​jąc swo​jej uczen​ni​cy, jak na​krę​cać
wło​synawał​ki.Nie​któ​rymko​bie​tomnieza​le​ża​łonami​ło​ści.Nie​któ​reczer​pa​łyra​-
dośćzwła​snychza​in​te​re​so​wańipa​sji.Jejtoniewy​star​cza​ło.

– Po​ślu​bi​ła​bym naj​więk​sze​go brzy​da​la, gdy​bym dzię​ki nie​mu mo​gła po​zo​stać

wSta​nach.WEu​ro​piearan​żo​wa​nemał​żeń​stwaniena​le​żądorzad​ko​ści.Czło​wiek
uczysięko​eg​zy​sto​wać.

–Aleczywar​tosta​waćsiękimśin​nym,żebyosią​gnąćcel?
–Na​dalby​ła​bymsobą,tyleżeucze​sa​naizpo​la​kie​ro​wa​ny​mipa​znok​cia​mi.
Dan​niezer​k​nę​łanaswo​jeod​bi​cie.Przy​zwy​cza​iłasięjużdoswo​je​goele​ganc​kie​go

wy​glą​du.Ba​zu​jącnaotrzy​ma​nychin​for​ma​cjach,kom​pu​terdo​brałjąwparęzLeem.
Mie​li ide​al​nie do sie​bie pa​so​wać. Nie dla​te​go, że zo​sta​ła pod​da​na me​ta​mor​fo​zie.
Wciążbyłasobą,tyl​kolep​sząwer​sjąsa​mejsie​bie.

Leo ją za​ak​cep​to​wał. Cha​rak​te​ro​lo​gicz​nie do sie​bie pa​so​wa​li. Obo​je pra​gnę​li

bez​pie​czeń​stwaiobo​jeotowal​czy​li,każ​denaswójspo​sób.

Po​pra​wiw​szylokiJu​liet,uję​ławpal​cewi​sio​rekwkształ​cieser​ca,któ​rydo​sta​łaod

Eli​se.Możewczo​rajbyłazbytsu​ro​wa?Ju​lietwy​star​czyko​eg​zy​sten​cja,aona,Dan​-
nie,ko​niecz​niedo​ma​gasięuczu​cia.

Wpro​wa​dzi​łasiędosy​pial​niLea,my​śląc,żewtenspo​sóbza​spo​koijegonie​wy​po​-

wie​dzia​nepo​trze​by.Całyczasjed​nakigno​ro​wa​łapo​trze​by,októ​rychmó​wiłwprost:
żepra​gnieżony,naktó​rejmożepo​le​gać.

Naj​wyż​szyczas,byniązo​sta​ła.
Kie​dy wró​ci​ła do domu, sa​mo​chód męża stał w ga​ra​żu. Spoj​rza​ła na ze​ga​rek.

Byłado​pie​rotrze​cia.Ktośumarł,tojed​noprzy​szłojejdogło​wy.Wbie​gładośrod​ka,
podro​dzespraw​dza​jącko​mór​kę.Gdy​bycośzłe​gospo​tka​łojejmat​kę,chy​baktośby
jąpo​wia​do​mił?

–Leo!
Gdyniezna​la​złagowga​bi​ne​cie,prze​ra​zi​łasięnienażar​ty.Niebyłogorów​nież

nadba​se​nem,wkuch​ni,wpo​ko​jute​le​wi​zyj​nymczywsi​łow​ninadga​ra​żem.Dosy​-
pial​nimężaniewcho​dzi​łaodcza​supa​mięt​nejroz​mo​wy,te​razjed​naknieza​wa​ha​ła
się:prze​cieżmógłtamle​żećwka​łu​żykrwi.

Za​cią​gnię​te za​sło​ny blo​ko​wa​ły do​stęp słoń​ca. W po​ko​ju pa​li​ła się po​je​dyn​cza

lamp​ka.Jejświa​tłopa​da​łonaLea,któ​rysie​działnady​wa​nie.Po​chy​lo​nynadkart​ką
pa​pie​ruści​skałwpal​cachołó​wekiszyb​ki​miru​cha​micośry​so​wał.

–Leo?Wszyst​kowpo​rząd​ku?
Pod​niósłgło​wę.Po​ło​wętwa​rzymiałwcie​niu.
–Nieumiemprze​stać.Pró​bo​wa​łemcitopo​wie​dzieć.

–Oczymmó​wisz?Cze​goniepo​tra​fiszprze​stać?
–Ry​so​wać.
Wska​załprzedsie​bie.Na​gleDan​niespo​strze​gła,żepod​ło​gaza​sła​najestkart​ka​-

mi,set​ka​miry​sun​ków.Naj​wy​raź​niejLeonieprze​sa​dzał,mó​wiąc,żeni​cze​goniepo​-
tra​firo​bićpo​ło​wicz​nie.

–Odkie​dy…?
–Odwczo​raj.
–Ranoniewi​dzia​łamtwo​je​gosa​mo​cho​du…
– Po​trze​bo​wa​łem tem​pe​rów​ki. Czy już wy​star​czy? Po​patrz na ry​sun​ki, Da​niel​lo,

ipo​wiedz,czyjużstar​czy.

Ser​ceza​bi​łojejmoc​niej.
–Chcesz,że​bymjeobej​rza​ła?
W od​po​wie​dzi zgar​nął kil​ka kar​tek z pod​ło​gi i wstał. Ko​szu​lę miał po​gnie​cio​ną,

roz​pię​tą,wy​sta​ją​cązespodni.Wło​syle​ża​łymunakoł​nie​rzy​ku.Nietyl​koprze​ga​pił
wi​zy​tęufry​zje​ra,aleodwczo​rajsięniego​lił.

Ostroż​nie,jak​bytrzy​małwdło​niran​nepi​sklę,po​dałjejkart​ki.
–Toty…–szep​nę​ła.
Wry​sun​kachwi​daćbyłorękęmi​strza,któ​rydo​sko​na​leznasie​bieiniewsty​dzisię

ob​na​żyćprzedświa​tem.Nawszyst​kichbyłnagi.

–Ro​ze​bra​łemsię.Ob​na​ży​łememo​cjo​nal​nie,fi​zycz​nieidu​cho​wo.Niepo​tra​fięci

po​wie​dzieć, ile to mnie kosz​to​wa​ło, ale zro​bi​łem to. Dla cie​bie. Bła​gam, po​wiedz,
żewy​star​czy.

–Leo…–Łzywzru​sze​niaści​snę​łyjązagar​dło.–Tak,ab​so​lut​nie…
Przy​ci​snę​łakart​kidobrzu​cha.Byłyświa​dec​twemmi​ło​ści,któ​rejLeoniepo​tra​fił

wy​ra​zić sło​wa​mi. Ale te ry​sun​ki mó​wi​ły za nie​go, wy​ra​ża​ły tę​sk​no​tę, po​ka​zy​wa​ły
wszyst​ko,codo​tądpró​bo​wałukryć.

Wy​pu​ścił z płuc wstrzy​my​wa​ne po​wie​trze, chwy​cił Dan​nie w ra​mio​na i nie​mal

zmiaż​dżyłjąwuści​sku.Za​krę​ci​łojejsięwgło​wie.Ry​sun​kisfru​nę​łynapod​ło​gę,do​-
łą​cza​jącdoin​nych.Ca​ło​wałjążar​li​wie,na​mięt​nie,jak​bysta​rałsięnad​ro​bićstra​co​-
nyczas.Ica​łu​jąc,cośmó​wił,leczniero​zu​mia​łaanisło​wa.

Do​pie​rogdyode​rwałusta,usły​sza​ła:
–Chcębyćmę​żem,ja​kie​gopo​trze​bu​jesz.Ja​kie​goso​biewy​ma​rzy​łaś.
–Je​steś,ko​cha​nie–od​par​ła.Byłotakodpierw​szejchwi​li.
–Nieza​słu​gu​jęnatakwspa​nia​łążonę.Alepra​gnęciędobólu.
–Je​stemtwo​ja.Nawie​ki.
–Niechcętakdłu​żejżyć.Niechcężonypo​moc​ni​cy,niechcęod​dziel​nychsy​pial​ni,

od​dziel​nychserc.–Przy​ło​żyłrękędopier​si,jak​byskła​dałprzy​się​gę.–Mo​głemza​-
trud​nićasy​stent​kę,aleza​miasttegowo​la​łempo​szu​kaćżony.Po​trze​bu​jęko​goś,kto
po​ko​chamniemimomo​ichwad.Chy​baniejestzapóź​no?

–Nie,Leo,ale…–Zmarsz​czy​łaczo​ło.–Niepo​sze​dłeśdziśdopra​cy?
–Wiem,je​stemtakizmę​czo​ny.–Niewy​pusz​cza​jącjejręki,usiadłnapod​ło​dze.–

ZRey​noldsCa​pi​talniezre​zy​gnu​ję.Niemogę.Zcie​bieteżniemogę.

Dan​niepo​pa​trzy​łanaset​kiroz​rzu​co​nychpody​wa​niery​sun​ków.Oczymświad​czy​-

ły?

–Chcęspeł​niaćam​bi​cjeza​wo​do​weiwieśćszczę​śli​weży​ciero​dzin​ne–cią​gnął.–

Nieumiemjesz​czezna​leźćko​niecz​nejrów​no​wa​gi,alebędępró​bo​wał.

–Znaj​dziesz.Ra​zemjąznaj​dzie​my.Uwiel​biamtwo​jeza​an​ga​żo​wa​nie,twójza​pał

dopra​cy.Leobiz​nes​men,Leoin​we​stortonie​od​łącz​naczęśćcie​bie.Zni​cze​gonie
mu​siszre​zy​gno​wać.Ko​chamcię,ca​łe​gocie​bie.

–Czyje​śliwso​bo​tębędęmu​siałiśćdobiu​ra,zro​biszmikawę?
–Obie​cu​ję.Znaj​dzie​myrów​no​wa​gę.
–Chy​ba…–Od​chrząk​nął.–Chy​batakjest,kie​dysięmadziec​ko.Ko​chasięjeca​-

łymser​cem,po​tempo​ja​wiasiędru​gieioka​zu​jesię,żeser​cejestnie​sa​mo​wi​ciepo​-
jem​ne.

Dzie​ci?Leomówiodzie​ciach?Dan​niena​wetniepró​bo​wa​łapo​wstrzy​maćłez.
–Topraw​da–szep​nę​ła.
Znówprzy​warłusta​midojejwargica​łu​jącją,znówmru​czałcośpodno​sem.Tym

ra​zemwie​dzia​ła,comówi:ko​chamcię.Dzi​siej​sze​gowie​czo​ruza​mie​rza​ławy​rzu​cić
pi​guł​kian​ty​kon​cep​cyj​neiwło​żyćdołóż​kasek​sow​nączer​wo​nąbie​li​znę.

EPILOG

Leo Rey​nolds ża​ło​wał, że nie może po​ślu​bić Da​niel​li, ale byli już mał​żeń​stwem,

aonaniezgo​dzi​łasięroz​wieśćznimtyl​kopoto,abyznówmógłsięjejoświad​czyć.

–Na​praw​dęniechceszro​man​tycz​nychoświad​czyniwspa​nia​łe​gowe​se​la?–za​py​-

tał,kie​dyznaj​wyż​sze​gota​ra​suwie​żyEif​flapo​dzi​wia​liPa​ryż.

–Je​stemwcu​dow​nejpo​dró​żypo​ślub​nejzmęż​czy​znąmo​ichma​rzeń.Cze​gowię​-

cejmogępra​gnąć?

–Hm…–Wy​jąłzkie​sze​nipu​de​łecz​ko.Wśrod​kuznaj​do​wałsiępier​ścio​nekzrzad​-

kimczer​wo​nymbry​lan​tem.–Da​niel​lo,ko​chamciędosza​leń​stwa.Czyobie​casz,że
bę​dzieszzemnądokoń​caży​cia?

–Obie​ca​ła​bymcitoibezpier​ścion​ka.Alemu​szęprzy​znać,żejestwy​jąt​ko​wy.
–Takjakty.Takjakna​szemał​żeń​stwoina​szami​łość.Ipo​my​śleć,żemo​głemto

stra​cić!–Wy​jąłpier​ścio​nekzpu​de​łecz​kaiwsu​nąłżo​nienapa​lecobokob​rącz​ki.Po
chwi​liroz​cią​gnąłustawuśmie​chu.–Wdo​dat​kutaczer​wieńpa​su​jedotwo​jejsek​-
sow​nejbie​li​zny.

–Dzię​ku​ję–szep​nę​ła,pa​trzączza​chwy​temnaka​mień.–Kie​dytyzna​la​złeśczas

nała​że​niepoju​bi​le​rach?Odwie​luty​go​dniha​ro​wa​łeśzTom​mym…

–Tom​myła​ziłzemną.Uzna​łem,żesko​rochcesięchło​pakuczyćodemnie,niech

sięrów​nieżuczy,jakuszczę​śli​wiaćko​bie​tę.

Leo z Tom​mym zo​sta​li wspól​ni​ka​mi. Ich fir​ma Gar​rett-Rey​nolds En​gi​ne​ering

z miej​sca oka​za​ła się suk​ce​sem. Leo wie​dział, że bez Da​niel​li nie miał​by od​wa​gi
zde​cy​do​waćsięnatenkrok.Dzię​kiniejprze​szedłwe​wnętrz​nąme​ta​mor​fo​zę.

–Atucosiędzie​je?–Przy​ło​żyłrękędobrzu​chażony.Niemógłsiędo​cze​kaćdo​-

brychwie​ści.

–Jesz​czenieje​stemwcią​ży,alepró​buj​myda​lej.
–Mu​si​myzdwo​ićwy​sił​ki–oznaj​mił,skła​da​jącnajejustachdłu​giczu​łypo​ca​łu​nek.

@kasiul