Analogowe Układy Elektroniczne-
Laboratorium
Skład zespołu:
1. Grzegorz Machowski
2. Wojciech Lichoń
Temat ćwiczenia
Para różnicowa
Kierunek
Data wykonania ćwiczenia Data złożenia sprawozdania
Ocena
3 ET-DI
12.10.2009r
26.10.2009r
Uwagi
1. Obserwacja charakterystyk przejściowych układu różnicowego
1
2
3
4
5
6
2. Wzmocnienie małosygnałowe układu różnicowego
Pomiar wzmocnienia różnicowego
Zasilanie
emiterów
Obciążenie
U
r
U
WY1
U
WY2
ur
k
−
ur
k
+
ur
k
ur
k
−
ur
k
+
ur
k
mV
V
V
Pomiar
Teoria
E
I
=0,5mV
C
R
=2kΩ
0
4,64
4,63
-10
10
20
10
10
20
5
4,59
4,68
E
I
=1,5 mV
C
R
=2kΩ
0
3,69
3,67
-26
28
54
30
30
60
5
3,56
3,81
E
I
=1,5 mV
E
R
=10 kΩ
C
R
=2kΩ
0
3,74
3,72
-26
26
52
30
30
60
5
3,61
3,85
E
I
=1,5 mV
Dyn.
C
R
=2kΩ
0
-
5,17
-
52
52
-
60
60
5
-
5,43
E
I
=1,5 mV
Dyn.
C
R
=2kΩ
0
-
5,29
-
476
476
-
600
600
5
-
7,67
E
I
=1,5 mV
E
R
=10 kΩ
Dyn.
C
R
=2kΩ
0
-
5,16
-
48
48
-
60
60
5
-
5,42
Wykorzystane wzory:
Różnicę między wartościami wzmocnienia różnicowego w przypadkach 1 i 2 można wyjaśnić
zmianą transkonduktancji małosygnałowej tranzystora, która jest proporcjonalna do prądu
kolektora. Ponieważ możemy przyjąć równość prądów kolektora i emitera, w efekcie
wzmocnienie to jest proporcjonalne do prądu zasilania emiterów, zgodnie ze wzorem
T
C
E
ur
U
R
I
k
2
=
.
Pomiędzy przypadkami 4 i 5 widać prawie dziesięciokrotną zmianę wzmocnienia
różnicowego, co jest spowodowane zwiększeniem rezystancji w kolektorze przy zachowaniu
tego samego prądu zasilania emiterów. Maksymalna wartość tego wzmocnienia jest
ograniczona przez konduktancję wyjściową tranzystora.
Zwiększenie wartości R
C
do 20 kΩ przy obciążeniu liniowym, spowodowałoby wejście
tranzystorów w stan zatkania, a co za tym idzie, układ przestałby pracować jako wzmacniacz.
Pomiar wzmocnienia sumacyjnego
Zasilanie
emiterów
Obciążenie
U
S
U
WY1
U
WY2
us
k
−
us
k
+
us
k
us
k
V
V
V
Pomiar
Teoria
E
I
=0,5mV
C
R
=2kΩ
-1,96
4,6431 4,6348 -1,5∙10
-4
0,5∙10
-4
2∙10
-4
-
2,3
4,6428 4,6347
E
I
=1,5 mV
C
R
=2kΩ
-1,96
3,6934 3,6768 -5∙10
-4
2,7∙10
-4
7,7∙10
-4
-
2,3
3,6914 3,6759
E
I
=1,5 mV
E
R
=10 kΩ
C
R
=2kΩ
-1,96
3,9354 3,9188 1,5∙10
-3
9,6∙10
-2
9,7∙10
-2
-0.1
2,3
3,9413 3,5214
E
I
=1,5 mV
Dyn.
C
R
=2kΩ
-1,96
-
5,1654 -
2,2∙10
-3
2,2∙10
-3
-
2,3
-
5,1745
E
I
=1,5 mV
Dyn.
C
R
=2kΩ
-1,96
-
5,3042 -
1,2∙10
-2
1,2∙10
-2
-
2,3
-
7,3512
E
I
=1,5 mV
E
R
=10 kΩ
Dyn.
C
R
=2kΩ
-1,96
-
5,1619 -
3,3∙10
-3
3,3∙10
-3
-0.1
2,3
-
5,1751
Wykorzystane wzory:
teoretyczne k
us
=
−
Rc
2⋅R
E
CMRR
−
CMRR
+
CMRR
−
96,48
106,02
100
94,32
100,02
96,92
84,78
48,65
54,58
87,47
87,47
91,97
91,97
83,25
83,25
CMRR=20 log
∣
k
ur
∣
∣
k
us
∣
Wykresy dla przypadku 4:
Wzmocnienie różnicowe
Wzmocnienie sumacyjne
CMRR
10
100
1000
10000
100000
1000000
10000000
1
10
100
1000
10
100
1000
10000
100000
1000000
10000000
1
10
100
10
100
1000
10000
100000
1000000
10000000
-10
0
10
20
30
40
50
60
CMRR