DZIEWCZYNY Z AKADEMII GALLAGERA chapter 10

files without this message by purchasing novaPDF printer (

Dwie sekundy później, automat był otwarty, korytarz to najnowocześniejszego

oratorstwa laboratorium poza CIA.

Liz położyła rozsypane kawałki butelki Smith’a i umieściła je pośrodku stołu.

Cztery rozbite kawałki złączyła razem i prawie mogłam zapomnieć dlaczego ją

upuściłam- prawie.

“Przebiegniemy przez system i zobaczymy co dostałyśmy,” powiedział Liz,

brzmiąc jak urzędnik i to SOBOTNIEGO RANKA o 7:00! Ponadto, mogłam jej

powiedzieć co znajdziemy- nic- nothing- nada.

Liz położyła swój biały fartuch, a nic nie daje jej większej radości niż noszenie

białego fartucha, więc spróbowałam wyluzować.

Godzinę później, Liz obudziła mnie ze snu, mówiąc, że odciski palca Josha, nie

były w systemie (wiedziałam). To oznacza tyle, że nigdy nie był w więzieniu albo

wojsku. Nie jest ćwiczącym pełnomocnikiem lub członkiem CIA. Nigdy nie

próbował kupić broni palnej albo ubiegać się o urząd.

“Widzisz?” powiedziałam, myśląc, że Liz przerwałaby polowanie i pozwoliłaby

mi wrócić do łóżka, ale ona patrzyła na mnie jakbym miała bzika.

“To jest tylko pierwszy etap,” powiedziała, a usłyszeć to, to prawdziwy ból.

“Czy chcę wiedzieć jaki jest drugi etap?” zapytałam.

Liz patrzyła na mnie przez dłuższy moment, a następnie powiedziała, “Wracaj

spać.”

“Nie mogę uwierzyć, że to robimy,” powiedziała, ponieważ przykucnęłyśmy w

krzakach, blisko domu Josh’a. Samochód w garażu, muzyka przybierała na sile,

więc mogłam powiedzieć, że jest w domu, “Nie mogę uwierzyć, że pozwoliłam Ci

namówić mnie do tego.”

“Nie możesz uwierzyć?” zapytała Bex.

“Liz myślałam, że mówisz iż dom będzie pusty około 8.”

“Dobrze, formalnie rzecz biorąc, dom jest pusty.”

Nie mogłam obdarzyć winą Liz. Przecież, przedzierała się przez przegrody

ogniotrwałe (nasze, nie ich) i szukała gdzie mieszka Josh, a to wszystko, aby
dowiedzieć się, że “mój” Josh, to Josh Abrams z 601 North Bellis Street. Inną

godzinę zabrało nam uzyskanie dostępu do e-mailów, w którym było o Joanie

Abrams (mama Josh’a) obiecała, że ktoś, kto nazywa się Dorotha “Nie opuściłaby

przyjęcia-niespodzianki dla Keitha! Będziemy o ósmej!”

“Keith, kto?” zapytałam, zmuszając Liz do przemyślenia, że na e-mailu

wydrukowanym na Evapopaper i schowanym pod moim łóżku.

“Jones,” powiedziała Liz. “Czemu?”

Podałam jej lornetkę, aby również mogła patrzyć na dom pod koniec ulicy.

“O,” wymamrotała Liz i wszystkie wiedziałyśmy, że rodzin Abrams nie zaszła

daleko.

To nie jest rzeczywista dzielnica- to była TV dzielnica, gdzie trawniki są zrobione

jak manikiur. Zanim dostałam się do Akademii Gallager, żyłam w wąskiej

rezydencji miejskiej w D.C. , a swoje lato spędzałam na zakurzonym ranczu.

Nigdy nie zobaczyłam, jak dużo podmiejskiej doskonałości mieściło się w

jednym.

files without this message by purchasing novaPDF printer (

Jakoś, wiedziałam, że szpieg nigdy nie będzie tam należeć.

Przykucnięte po ciemku- do czasu, gdy Bex wycofała się w kierunku drzwi, Liz

chciała iść za nią, ale uderzyła palcem u stopy w krasnala ogrodowego i

wylądowała płasko na krzaku ostrokrzewu z cichym krzykiem, “Nic mi nie jest!”

Pomogłam wstać Liz i kilka chwil później byłyśmy przy drzwiach, podczas, gdy

Bex majstrowała przy drzwiach.

“Już prawie,” powiedziała stanowczo Bex. Wiedziałam, jaki to ton. To ton

niebezpieczny.

Słyszałam muzykę i zaświtała mi myśl. “Um, kochane, może powinniśmy

wypróbować-” i sięgnęłam po klamkę. Otworzyła się.

“Tak,” powiedziała Bex. “Ty również jesteś dobra.”

Po chodzeniu w domu Josha, było jak chodzenie w magazynie. Szarlotka stygła na

półce. Świadectwo szkolne siostry Josh’a było przyczepione magnesem do

lodówki.

Bex i Liz przeszły przez salon i w górę schodów, doprowadziłam do porządku

swoje myśli, wystarczająco by powiedzieć. “Pięć minut!” Nie mogłam się ruszyć.

Nie mogłam się ruszyć!

Wiedziała, że nie powinniśmy być tutaj- dla wielu powodów. Wkraczałam na

teren prywatny, nie tylko domu, lecz też trybu życia. Znalazłam kosz na robótki.

Książka na temat majsterkowiczów leżała na niskim stoliku, cztery próbki

materiału leżały na sofie.

“Cam!” wezwała mnie Bex i rzuciła nadajnik. “Liz mówi, że musimy wyjść na

dwór.”

Cieszyłam się. Cieszyłam się, że mogę stąd wyjść. Faktycznie, robienie

podstawowego rozpoznania jest niezbędną częścią wykrycia garnka na miód.

Przecież, gdyby Josh wyciągał instrukcję z komórki terrorystycznej albo rządu,

albo coś- wirus komputerowy koń trojański itp.. Wyszłam z domu i wspięłam się

na drzewo.

Byłam na trzeciej gałęzi drzewa, przywiązując nadajnik, gdy popatrzyłam na

ulicę i zobaczyłam, jak przecina jardy. Był wysoki. Był młody i miał ręce w

kieszeniach.

“Mole książkowy, słyszysz mnie?” spróbowałam, ale usłyszałam tylko szelest,

chociaż Liz robiła wszystko co w jej mocy.

“Księżna,” szepnęłam, błagając by Bex odpowiedziała. “Bex, pozwolę Ci wybierać

swój kryptonim, jeśli odezwiesz się,” szepnęłam przez ciemność.

Josh przekraczał ganek.

Josh otwiera frontowe drzwi.

“Kochane, jeśli słyszycie mnie, znajdzie kryjówkę. Obiekt wchodzi do domu.

Powtarzam. Obiekt wchodzi do domu.”

Drzwi zamknęły się za nim, więc skoczyłam z drzewa i pospieszyłam by schować

się w krzakach, ciągle mają na oku frontowe drzwi, przez co nie mogłam

zobaczyć czy Liz i Bex wypełzły przez okno na dach, aby ukryć się.

“Kameleon!” Bex zadzwoniła przez ciemność, strasząc mnie, ponieważ

zanurkowałam głową w krzakach, a następnie zerknęłam w górę i zauważyłam

files without this message by purchasing novaPDF printer (

jak Bex spogląda na mnie ponad okapem domu.

Musiały wiedzieć, że Josh jest w domu, ponieważ zaczęły przywiązywać zjazd po

linie wspinaczkowej od komina i właśnie miały skoczyć z dachu, kiedy Josh

przeszedł przez frontowe drzwi!

Patrzyłam z krzaków, zamrożona przerażeniem, ponieważ zdałam sobie sprawę,
że moi dwaj najlepsi przyjaciele miały wylądować na najsłodszym chłopcu jakim

kiedykolwiek widziałam- i niósł szarlotkę. Nie mogły zobaczyć go. Nie mógł

zobaczyć je. Ale ja mogłam zobaczyć wszystko.

Zrobił krok.

Zrobiły krok.

Sekundy dzieliły nas od katastrofy i szczerze nie wiedziałam co robię do słów “O,

cześć.”

Kątem oka zobaczyłam jak na twarzy Bex wykwitło przerażenie, ponieważ

złapała Liz i próbowała odciągnąć ją do tyłu, ale przestałam zwracać na nie

uwagę. Jam mogłam, skoro chłopak tak marzycielski jak Josh Abrams podchodził

do mnie, jego spojrzenie również mnie zaskoczyło.

“Cześć. Nie spodziewałem się, znaleźć cię tutaj,” powiedział i natychmiast

wkurzyłam się. To oznaczało, że myślał o mnie? Albo był ciekawy co robi

dziewczyna ubrana na czarno obok jego domu? (dziękuję Bogu, że zostawiłam

czapkę i praktyczny pasek w krzakach).

“O, znasz Joneses,” powiedziałam, nie wiedząc w ogóle co mówię. Na szczęście

Josh uśmiechnął się i dodał “Tak, te przyjęcia stają się coraz bardziej szalone z

roku na rok.”

“Uh-huh,” powiedziałam, ciągle patrząc jak Bex walczyła by przeciągnąć Liz w

poprzek dachu- z tyłu domu- ale Liz poślizgnęła się i zaczęła zjeżdżać w dół.

Spróbowała złapać się rynny, ale za to zaczęła kołysać się niedaleko domu i moje

serce zaczęło walić mocniej i mocniej. (z wielu powodów).

Josh wyglądał na speszonego, kiwnął głową na ciasto w swojej ręce i powiedział,

“Moja mama zapomniała tego.” Przerwał, jakby zastanawiał się czy powiedzieć

więcej. “Tylko, że ona nigdy nie zapomina ciast.” Przewrócił oczami. “Widzisz,

ona słynie z ciast, więc wcześniej pyta sto razy o ciasta.” Wyglądał na speszonego,

że podzielił się tą głęboką, rodzinną tajemnica. “Głupie, hę?”

Tak naprawdę ciasto wyglądało naprawdę dobry, ale oczywiście nie mogłam mu

powiedzieć, że wygląda ohydnie. “Nie,” powiedziałam. “Myślę, ze jest dobre”.

Moja mama nie słynie z ciast, nie on słynie z rozbrajania bomby jądrowej w

Brukseli.

Josh zaczął obracać się, a Liz wymachiwała z dachu, więc wyskoczyłam z

pierwszą myślą, jaką przyszła mi do głowy, “Keith był zaskoczony?”

Tak, więc nie wiem kim jest Keith, albo dlaczego Joneses urządzały mu przyjęcie-

niespodziankę, ale to było wystarczająco dobre, by zatrzymać Josha.

“Nie, nigdy ich nie nakrył. Ale potrafi nieźle kłamać.”

Też jestem fachowcem w kłamaniu. Bex i Liz kołysały się w powietrzu, żeby

umocować splątane kable Liz, mimo to, Bex dała radę przesłać buziak w kierunku

Josh’a- on jest słodki!

“Chcesz wejść do mnie na Colę?” zapytał i pomyślałam, tak! Nie było niczego na

świecie, co chciałam bardziej. Bex celowała w obcas swojego buta, wystrzelając z

files without this message by purchasing novaPDF printer (

urządzenia obserwacyjnego do tyłu jego Nike.

Usłyszałam subtelny dźwięk zatapiania urządzenia w podeszwie gumowej, ale
Josh tego nie usłyszał. Bex wyglądała na dumna z siebie, pomimo, że Liz nadal.
Walczyła o kontrolę.
“Więc, stąd jesteś?” zapytałam, jakbym nie wiedziała.
“Tak. Całe moje życie,” powiedział, ale nie brzmiał na dumnego z tego. Josh
mówił to, jakby łańcuchy go tu trzymały.
Za Josh’em, Bex umocowała kabel Liz i przez to rozszedł się jakiś dźwięk.
Byłam gotowa, pozbawić Josh’a przytomności, ale on machnął ręką i powiedział.
“Ta dzielnica ma wszystkie rodzaje psów.”
“Oh,” odetchnęłam z ulgą. Było słuchać inne dźwięki, więc dodałam.
“Dużo, zgaduję.” Nie odetchnęłam do czasu, gdy zobaczyłam, jak Bex zacisnęła
rękę na twarzy Liz i zaciągnęła ja do krzaków.
“Oh, um, powiedziałam mamię, że wyjmę jej marynarkę z samochodu,”
powiedziałam, przechodząc w kierunku tuzina samochodów.
“Pójdę z-” zaczął Josh, ale w tym momencie chłopak pojawił się na ulicy i
krzyknął, “Josh!” Josh patrzył na chłopaka i zamachał do niego.

“Pójdziesz dalej,” powiedziałam.

“Nie, być-”

“Josh!” krzyknął chłopak jeszcze raz, przysuwając się bliżej.

“Naprawdę,” powiedziałam.

“Dogonię Cie tam.”

A następnie po raz drugi, zaczęłam uciekać przed nim, próbując uniknąć
przyjęcia.

Dałam nura za SUV’em, ponownie ustawiłam jego lusterko boczne i obejrzałam
się i zobaczyłam, że chłopak chciał wziąć ciasto od Josha i mówił, “Przyniosłeś je
dla mnie? Nie trzeba było!” Josh uderzył go pięścią w ramię. “Oj,” powiedział
chłopak, pocierając ramię. Pokazał gestem w kierunku, którym zniknęłam. “Kto
to był? Była taka jakaś słodka.”
Oddychałam szybko, a Josh spojrzał na przyjaciela, a następnie powiedział. “Oh,
nikt. Jakaś dziewczyna.”

Przepraszam za wszelkie bledy!

files without this message by purchasing novaPDF printer (