http://www.biblebelievers.org.au/truth.htm

Tłumaczenie: Ola Gordon

Źródło polskie:

http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/2010/12/08/prawda-o-protokolach/

Gerald B. Winrod – redactor „Obrońcy” (The Defender)

Po przeczytaniu tytułu tej książki, niektórzy oskarżą mnie o antysemityzm. Jeżeli uważają,
że jestem przeciwny Żydom jako rasie lub wyznaniu, zaprzeczam tym zarzutom. Ale jeśli
uważają że jestem przeciwny klanowi międzynarodowych żydowskich bankierów rządzących
pogańskim światem poprzez siłę złota, jeśli uważają, że jestem przeciwny
międzynarodowemu komunizmowi żydowskiemu, przyznaję się do winy – Winrod.

Spis treści

Księga

Talmud

Przebudzenie

Ginzberg

Nilus

Srodek ostrożności Ameryki

Powszechny kryzys

Bankierzy i bolszewizm

Zrujnowanie Rosji

Protokoły Mędrców Syjonu

Księga

Na półkach British Museum w Londynie jest książka napisana po rosyjsku przez Sergiusza A Nilusa,
zatytułowana Protokoły Mędrców Syjonu:. składa się z 24 dokumentów przedstawiających tajny
spisek opracowany przez pewnych międzynarodowych przywódców żydowskich, polegający na
zniewoleniu świata poprzez dyktaturę opartą na sile złota.

Poza Biblią, ta księga przetłumaczona na różne języki, jest najbardziej czytaną jaka istnieje.
Urzędnik z biblioteki powiedział mi, że ciągle otrzymuje pytania na jej temat z całego świata. Jej
numer katalogowy to C 37.C.31.

Księga trafiła do muzeum 10 sierpnia 1906 roku. Zakupiono ja przez zwykłe kanały handlowe i nie
było nic nadzwyczajnego w sposobie umieszczenia jej w największej bibliotece Anglii.

Jej pierwsze tłumaczenie z rosyjskiego na angielski opublikowała oficjalna drukarnia brytyjskiego
rządu, Eyre and Spottiswoode, w roku 1920. Victor E Marsden, który wcześniej reprezentował
londyński dziennik w Rosji, dokonał własnego tłumaczenia mniej więcej w tym samym czasie.

Ponieważ Marsden świetnie posługiwał się obu językami, jego praca ogólnie uważana była za
dokładną i niezawodną: mieszkał w Rosji w czasie rewolucji i spędził wiele lat w bolszewickim
więzieniu. Rany których się dorobił osłabiły mu zdrowie i do Anglii powrócił jako złamany człowiek.
W późniejszym czasie towarzyszył Księciu Walii w podróży po Imperium Brytyjskim, lecz zmarł
krótko potem.

Nilus po raz pierwszy opublikował Protokoły w 1905 roku, chociaż wpadły mu w ręce cztery lata
wcześniej. Rozpropagowanie ich uważał za swój patriotyczny i religijny obowiązek. Od początku tego
stulecia do chwili obecnej ujawniony plan opisany w tych dokumentach sprawdza się krok po kroku.
Widzimy w nich rozwijającą się gospodarczą i polityczną historię narodów. Jeżeli protokoły są
fałszywe, jak twierdzą niektórzy Żydzi, to mamy paradoks, że wszystko, co w nich opisano sprawdza
się na naszych oczach.

Talmud

Skąd pochodzą Protokoły? By otrzymać zadowalającą odpowiedź musimy zbadać tę kwestię w trzech
aspektach:

Pierwszy: musimy zrozumieć tajne działania średniowiecznego Kahału żydowskiego

Drugi: trzeba zbadać odrodzenie żydowskiego nacjonalizmu, łącznie z powstaniem syjonizmu i
komunizmu

Trzeci: musimy zbadać źródło dokumentów, na które powołuje się Nilus.

Szukając w Encyklopedia Britannica znajdujemy takie wyrażenia jak „ukryte doktryny”, „ukryta
mądrość” I „mistyczna komunia,” używane w dyskusji o tajemniczym charakterze i celu Kahału.
Mówi się nam, że zalążek tej organizacji „można prześledzić do powiedzeń i wierzeń wspomnianych
w Talmudzie i znanych wśród gnostyków.”

W mojej książce Adam Weishaupt, a Human Devil (Adam Weishaupt, ludzki diabeł) śledzimy
zdeprawowaną drogę gnostycyzmu od początku ery chrześcijańskiej, przez wieki do okultystycznego
illuminizmu, i w końcu do nowoczesnego bolszewizmu. Nie będziemy się tym teraz zajmować. Ale z
powodu ścisłych związków między Kahałem i Talmudem konieczne jest rozważenie pewnych
zwięzłych cech Talmudu w ówczesnym czasie.

Jest wyjątkowo trudno nawet zdobyć fragmenty Talmudu w języku angielskim, tak bardzo udało się
przywódcom żydowskim utrzymać te dokumenty poza zasięgiem gojów. W swoim opracowaniu na
temat ruchów wywrotowych, Nesta Webster z Anglii podaje kilka cytatów z Talmudu łącznie z takimi
zdaniami jak „zabij najlepszych Gojów” i „tradycja mówi nam, że najlepsi z Gojów zasługują na
śmierć.”

Graetz opisujący żydowską historię mówi o żydowskim przechrzcie i byłym studencie Talmudu o
imieniu Donin, który po ochrzczeniu w XIII wieku „oskarżył Talmud mówiąc, że zawierał obelgi
wobec religii chrześcijańskiej. Donin wykazał, że to Talmud powstrzymał Żydów przed przyjęciem
chrześcijaństwa, oraz że gdyby nie Talmud odeszliby od niewiary. Powiedział, że pisma talmudyczne
nauczały, że zabicie najlepszych z chrześcijan było działaniem zasłużonym… zgodnym z prawem by
oszukiwać chrześcijan bez żadnych skrupułów.”

Jakiego potrzebujemy silniejszego argumentu dla prawdziwości takich cytatów z Talmudu, niż
rozważyć poważny fakt, że realizowany jest dokładnie ten rodzaj planu zniszczenia, zwłaszcza w
Rosji, gdzie orgia mordów wywołała rzeź milionów chrześcijan?

Lady Queenborough w swojej pracy Occult Theocracy (Teokracja kultu) napisała: „Obowiązki i
zasady rytuałów dla żydowskich mas zawarte są w Talmudzie i Szulchan Aruk, ale nauki ezoteryczne
wyższego stopnia można znaleźć w Kabale.”

„Są tam tajemnicze obrzędy ewokacji, wskazówki i ćwiczenia do praktykowania przywoływania
duchów i sił nadprzyrodzonych, nauki numerologii, astrologii itd.”

„Praktyczne wykorzystanie wiedzy kabalistycznej objawia się wykorzystywaniem na przestrzeni
wieków przez Żydów w celu zdobycia wpływów zarówno w wyższych sferach życia gojów oraz wśród
mas. Suwereni i papieże zwykle mieli jednego lub więcej Żydów jako astrologów i doradców, często
przekazywali Żydom kontrolę nad własnym życiem poprzez zatrudnianie ich jako lekarzy. W ten
sposób Żydzi zdobywali władzę polityczną w prawie każdym kraju gojów obok władzy finansowej,

gdyż żydowscy bankierzy królewscy manipulowali funduszami państwa i podatkami.”

„Pod przywództwem Najwyższej Rady B’nai B’rith, sekta z członkami mieszkającymi wśród
wszystkich narodów stała się najwyższą władzą rządzącą w radach wszystkich narodów i
zarządzającą ich polityką państwową, gospodarczą, religijną i oświatową.”

Poprzez ujawnienie sieci okultystycznej zbudowanej przez złe ptaki na gałęziach judaizmu, gen.
Neczwolodow mówi w swojej książce Nicholas et les Juifs (Mikołaj i Żydzi): „Chaldejska wiedza
zdobyta przez wielu kapłanów żydowskich podczas niewoli w Babilonie, umożliwiła powstanie sekty
faryzeuszy, których imiona występują w świętych pismach i w pracach żydowskich historyków po
okresie niewoli (660 pne).” Praca uznanego naukowca Munka nie pozostawia wątpliwości że sekta
powstała podczas okresu niewoli.

„Od tego czasu istnieje Kabała lub Tradycja Faryzeuszy. Przez długi czas ich nauki przekazywano
tylko werbalnie, później stworzyli Talmud i otrzymali je w końcowej formie w postaci księgi zwanej
Sefer ha Zohar.”

To do tego okultystycznego kręgu pozbawionych serca potworów Jezus Chrystus zaadresował mocne
słowa:

„Węże, plemię żmijowe, jak wy możecie ujść potępienia w piekle?” „Wyście z ojca diabła i
pożądliwości ojca waszego czynić chcecie; onci był mężobójcą od początku i w prawdzie nie został,
bo w nim prawdy nie masz: gdy mówi kłamstwo, z swego własnego mówi, iż jest kłamcą i ojcem
kłamstwa.” „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów
pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego
plugastwa. Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście
obłudy i nieprawości.”

Nie ulega żadnej wątpliwości, że ten krąg spiskowców odpowiadał zarówno za śmierć Chrystusa, jak
również za większość prześladowań jakim poddany był wczesny kościół. Flavien Brenner, uznany
autorytet w kwestii judaizmu, wyjaśnia jak tajna loża faryzeuszy zdobyła ogromną władzę w Izraelu i
zdeprawowała narodowych przywódców zamieniając ideały duchowe na fizyczne. Mówi: „Ta grupa
intelektualnych panteistów w krótkim czasie zdobyła wpływ na naród żydowski. W ich doktrynach
nigdy nie pojawiło się nic bardziej godzącego w uczucia narodowe. Jakkolwiek mogli być
przesiąknięci panteistycznym chaldeizmem, faryzeusze zachowali nienaruszoną dumę narodową. Tę
religię czyniącą bogiem człowieka, którą przyjęli w Babilonie, wymyślili wyłącznie dla korzyści Żyda,
istoty wyższej i predestynowanej. Obietnice powszechnego panowania, które ortodoksyjni Żydzi
odnaleźli w prawie, faryzeusze nie zinterpretowali w sensie panowania Boga Mojżesza nad narodami,
ale w dominacji materialnej jaką Żydzi mają nałożyć na świat. Oczekiwany Mesjasz nie był już
Odkupicielem grzechu pierworodnego, duchowym zwycięzcą który przewodziłby światu, był to
doczesny król zakrwawiony w bitwie, który uczyniłby Izrael panem świata i „wciągnąłby wszystkie
narody pod koła swojego rydwanu.” Faryzeusze nie prosili mistycznego Jehowy o to zniewolenie
narodów, którego nadal publicznie czcili, tylko jako ustępstwo od popularnej opinii, ponieważ
spodziewali się jego ewentualnego spełnienia osiągniętego przez świecką cierpliwość Izraela i
wykorzystywanie ludzkich sposobów.”

To właśnie w tej sferze powstawał Talmud składający się z pism rabinów. Najważniejsze jest
podstawowe podobieństwo Talmudu i Protokołów. Izrael przez wieki bluźnił z powodu fałszywej idei
mesjańskiej, że ma prawo do panowania nad światem. Byłoby śmieszne gdyby ktoś powiedział, że
potężni apostatyczni przywódcy żydowscy nie mają pragnienia osiągnięcia supremacji rasowej. Takie
twierdzenie byłoby sprzeczne z każdą z podstawowych zasad Talmudu. Bez wątpienia wielka część
szeregowych Żydów nie ma pojęcia o wywrotowych planach, które ich przywódcy wprawili w ruch na
szczytach żydostwa. Ale kiedy David zgrzeszył, cierpiał cały dom Izraela.

Wystarczy kilka cytatów z Talmudu by pokazać prawdziwy charakter jego treści:

„Wycinajcie istoty ludzkie, gdyż narody świata nie są ludźmi, lecz zwierzętami.” Baba Mecia
114,6.

„Na dom goja (goj znaczy nieczysty, ubliżające określenia nie-Żyda) patrzcie jak na zagrodę dla
bydła.” Tosefta, Erubin VIII.

„Kiedy ktoś patrzy na zamieszkałe domy gojów, mówi ‘Pan zniszczy dom dumnego.’ A kiedy
widzi się je zniszczone, mówi ‘ujawnił się Pan zemsty.” The Babylonian Talmud, Beraszot 58,6.

„Ci którzy nie znają Tory i proroków muszą być zabici. Kto ma władzę by ich zabić, niech
zrobi to otwarcie mieczem, a jeśli nie, niech użyje podstępu i skończy z nimi.” Schulchan
Aruch: Choszen Hamiszpat, 425,50.

„Żyd może okraść goja, może go oszukać w rachunku, który winien być przez niego
odebrany, inaczej byłoby zhańbione imię Boga.” Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat, 318.

„Gdyby goj któremu Żyd jest winien pieniądze zmarł i jego potomkowie nie wiedzieli o
długu, Żyd nie ma obowiązku go spłacić.” Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 283,1.

„Syn Noego, który ukradłby grosz powinien być skazany na śmierć, ale Izraelita może
zrobić krzywdę gojowi, gdyż jest napisane nie zrobisz krzywdy sąsiadowi, ale nie jest
powiedziane nie zrobisz krzywdy gojowi.” Miszna, Sanhedryn, 57.

„Rzecz zgubiona przez Goja może nie tylko być trzymana przez tego kto ją znalazł, ale jest
zakazane by ją zwrócić.” Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat. 266,1.

„Kto złożył przysięgę w obecności Gojów, rabusiów i urzędnika celnego nie jest za nią
odpowiedzialny.” Tosefta Szebnot, 11.

Autorzy Talmudu wiedzieli co by to oznaczało gdyby ten okropny kodeks moralny kiedykolwiek został
ujawniony gojom. Dlatego by chronić przywódców rasy odpowiedzialnej za praktykowanie tych
doktryn wpisali następujące oświadczenie: „Ujawnić cokolwiek gojowi o naszych relacjach
religijnych równałoby się z zabiciem wszystkich Żydów, gdyż gdyby goje dowiedzieli się czego o nich

uczymy, zabiliby nas otwarcie.” Book of Libbre David 37.

Na podstawie powyższych cytatów można przekonać się, że jeśli Protokoły są złe, to Talmud
jest gorszy. Ale głównym celem umieszczenia tych przykładów zdemoralizowanej izraelickiej
literatury jest pokazanie podstaw Kahału, mistycznej organizacji, zbudowanej pośród
międzynarodowego żydostwa po to by praktykować nauki Talmudu. Zakładając przez moment, że
Protokoły są prawdziwe, nie jest trudne by zobaczyć ducha, w którym je napisano.

Pisma talmudyczne, powstałe z mieszaniny pogaństwa babilońskiego i nauk Starego
Testamentu, były odpowiedzialne za ślepotę duchową przywódców żydowskich w czasach
Chrystusa. Stąd Jego słowa napisane przez św. Mateusza 15:6: „I tak ze względu na waszą tradycję
znieśliście przykazanie Boże.”

Wśród starożytnych Żydów wzrastała liczba tajnych stowarzyszeń okultystycznych i splugawionych
brudami moralnymi z Babilonu. Lud był usiany tymi toksycznymi ośrodkami nerwowymi. Ostatecznie
powiększały się w system niewidzialnego rządu, który stał się znany pod nazwą Kahał. Ta zbrodnicza
organizacja odpowiedzialna była za podżeganie do buntu przeciwko Rzymianom za czasów Hadriana,
w wyniku której nastąpiło rozproszenie Żydów w roku 135.

Ale zamiast zniszczyć Kahał, rozproszenie tej rasy tylko zintensyfikowało jego działania i zwiększyło
jego władzę poprzez rozszerzenie jego działań. Teraz zamiast jednej organizacji skoncentrowanej w
jednym miejscu, Kahał rozwinął się na małe jednostki rozproszone na wszystkie części
cywilizowanego świata. Stał się międzynarodową nielegalną organizacją jednoczącą wszystkich
Żydów w organiczną całość.

Z poważnych źródeł dowiadujemy się, że „Gdziekolwiek osiedlali się żydowscy emigranci,
organizowali oddalone od siebie społeczności pod zarządem bractw i trzymali się zasad Talmudu.
Każda społeczność miała swego przedstawiciela, rabina i synagogę: był to mały Kahał. Różne cele
tych społeczności zawsze były w ścisłym związku z celami głównego zarządu, od którego zależała ich
egzystencja. Gdyby klika rządząca lub kasta uciskała swoją własną rasę, to przyciągając ich do
swojej organizacji, mogłaby wykorzystywać gojów na dużo większą skalę. Liczba bractw zwiększała
się przez dodanie zawiązków zawodowych, każdego zawodu uprawianego przez Żydów. W celu
wzmocnienia swojej kontroli i dbałości o interesy Żydów jako całości, rozwinęli i udoskonalili system
szpiegowski, który utrzymywany jest do tej pory.”

Dlatego w każdym miejscu gdzie funkcjonował Kahał zawsze było państwo w państwie. Każda
jednostka lokalna okryta była tajemnicą. W ten sposób stworzono międzynarodowy system
żydowskiego okultyzmu. Umożliwił on podważanie podstaw chrześcijańskich i gojowskich. Wybitne
jednostki żydowskie zawsze dochodziły do pozycji władzy i wpływu. Kiedyś Napoleon zapytał: „Jakim
cudem całe prowincje Francji zapożyczyły się u Żydów, kiedy mamy ich w kraju tylko 60 tysięcy?”
Tego że rozproszeni przywódcy żydowscy utrzymali sposoby i środki komunikowania się między sobą,
oraz to że działało to przez całe stulecia, jest faktem któremu nikt nie może zaprzeczyć.

W ten sposób światowy program tajnego rządu oparty na Talmudzie przetrwał nienaruszony, a jego
najwyżsi przywódcy ukryci przed opinią publiczną.

Przebudzenie

W 1897 roku w Bazylei (Szwajcaria) zebrał się pierwszy Kongres Syjonistów. Wydarzeniu temu
przypisuje się odrodzenie żydowskiego nacjonalizmu. Prezydentem został wybrany Theodor Herze,
węgierski Żyd, stanowisko to utrzymał do końca życia.

Odrodzenie międzynarodowego żydostwa nie nastąpiło w ciągu jednego dnia. Potrzebne były lata by
wywołać zainteresowanie i stworzyć odpowiednie uczucie wyrażone przy tej okazji. Przed zjazdem
były lata planowania. Przywódcy żydowscy z różnych części świata w tym samym czasie tworzyli plan
zjednoczenia swojego rozproszonego narodu w jedną solidną masę.

Beż wątpienia wykonanie takiego herkulesowego zadania wiązało się z ogromną liczbą
korespondencji i kilku osobistych rozmów przez kanały międzynarodowego Kahału. Osoby
nadzorujące wykonanie zadania charakteryzowały się wybitną pozycją w światowej polityce,
gospodarce i religii. Nie było to łatwe zadanie by związać luźne końce rozproszonego narodu i
tchnąć weń nowe życie.

Po latach przygotowań nastąpiło wielkie przyspieszenie i narodził się syjonizm.

Czy byłoby to nadużyciem słownym by wyznaczone osoby, które byłyby w stanie dokonać takiego
wyczynu nazwać „mędrcami”? Czy byłoby błędem nazwanie pisemnych zapisów obrad
„Protokołami”? Czy byłoby błędem nazwanie gotowych planów jako „Protokoły Mędrców Syjonu”? To
że taka grupa międzynarodowych Żydów rzeczywiście współpracowała przez kilka lat w planowaniu
odrodzenia swojego narodu jest dobrze potwierdzone faktem. To że niektórzy z nich zostali
uaktywnieni przez złowrogie motywy jest oczywiste. To że widoczny jest w nich duch Talmudu i
okultyzmu Kahału jest również oczywiste.

Patrząc na świat zachodni okazuje się, że na przestrzeni lat, zarówno w USA jak i w Europie,
ustanowiono silne ruchy żydowskie. Natan Birnbaum, twórca określenia syjonizm, założył
organizację zwaną Kadima z siedzibą w Wiedniu. Jej ujawnionym celem było zbudowanie
żydowskiego centrum w Palestynie, z którego będzie rządzony świat prze trzy sfery polityki,
gospodarki i religii. Zgodnie z tym planem członkowie rasy mieli być „umieszczeni” w każdym z
narodów w celu określania kierunków ich polityki.

Podobny ruch założono w Rosji z siedzibą w Odessie, pod przywództwem niebezpiecznego fanatyka o
nazwisku Aszer Ginzberg. Swój zakon założył w roku 1889 nazwał go „Synowie Mojżesza.” Ginzberg
również posługiwał się nazwiskiem Adadhaam i wśród swoich wyznawców był znany jako „król
Żydów.” To ludzie tego rodzaju połaczyli swoje wysiłki w celu zorganizowania swojego narodu w
zjednoczoną strukturę. Jak powiedziałem wcześniej, ich wcześniejsze przygotowania mogłyby być
prawnie zwane Protokołami, gdyż słownikowa definicja tego wyrazu to „wstępny szkic lub zarys
oficjalnego dokumentu.”

Dziwne w tej sprawie jest to, że to dokumenty takie jak Protokoły Mędrców Syjonu nie powinny być
napisane; cudem jest to, że kiedykolwiek mogły dotrzeć do opinii publicznej. Ale często w historii
okazuje się, że plany się nie spełniły lub miały miejsce wydarzenia, w których wyciekły starannie

ukrywane i tajne plany.

Takie wydarzenie miało miejsce w roku 1785, kiedy człowiek o nazwisku Jakub Lang został porażony
piorunem podczas spaceru z Adamem Weishauptem, założycielem Illuminati. Kiedy ciało Langa
przygotowywano do pochówku, w jego ubraniu znaleziono pewne obciążające go dokumenty, które
ujawniły ważne tajemnice tej organizacji. W wyniku tego rząd Bawarii skonfiskował nieruchomość
należącą do Illuminati i zakazano jej działalności.

Wiele osób nadaje znaczenia Protokołom i uważa je za coś graniczącego z cudem, by te dokumenty
mogły kiedykolwiek być ujawnione opinii publicznej.

W różnych okresach żydowskiej historii Protokoły były wydawane przez przywódców jak np. w roku
1492 kiedy Szemor, główny rabin Hiszpanii napisał o poradę do Wielkiego Sanhedrynu w
Konstantynopolu. Otrzymał następujące instrukcje, które można by nazwać Protokołem XV wieku:
„Umiłowani bracia w Mojżeszu, otrzymaliśmy wasz list w którym informujecie nas o niepokoju i
nieszczęściach których doświadczacie. Odczuwamy taki sam ból jak wy.

Rada Wielkich Satrapów i rabinów jest następująca:

Jeśli jak mówicie Król Hiszpanii zobowiązuje was do przejścia na chrześcijaństwo: zróbcie to, gdyż

1.

nie możecie zrobić nic innego
Jeśli jak mówicie jest nakaz profanacji waszych nieruchomości: niech wasi synowie zostaną

2.

kupcami by stopniowo profanować ich chrześcijańskie
Jeśli jak mówicie czynione są wysiłki pozbawienia was życia: niech wasi synowie zostaną

3.

lekarzami i aptekarzami by pozbawiać życia chrześcijan
Jeśli jak mówicie chcą zniszczyć wasze synagogi: niech wasi synowie zostaną duchownymi i

4.

klerykami by zniszczyć ich kościoły
Jeśli chodzi o inne utrapienia na które narzekacie: niech wasi synowie zostaną adwokatami i

5.

prawnikami, dopilnujcie by zawsze mieszali w sprawach państwa, by chrześcijanie byli przez was
ujarzmiani, a wy byście mogli dominować nad światem i zemścić się nad nimi
Nie uchylajcie się od nakazu jaki wam dajemy, gdyż z doświadczenia dowiecie się, że upokarzani

6.

jak wy, zdobędziecie pełnię władzy.

(Podpisano) Książę Żydów Konstantynopola.”

Ginzberg

Władze europejskie, które przeprowadziły szczegółowe badania Protokołów Mędrców Syjonu,
uważają je za wytwór umysłu Aszer Ginsberga, a nie kogoś innego. Uważa się, że jego wkład jest
większy niż innych, którzy być może współtworzyli je, gdyż zawziętość i użyty język wydaje się
pokazywać jego inteligencję i słownictwo. Ponadto wiążą się z planami i celami jego zakonu, Synami
Mojżesza. Wierzy się, że był on ważniejszy wśród międzynarodowego żydostwa niż inny przywódca
na przestrzeni okresu formacyjnego, kiedy powstawały plany światowego syjonizmu w 1897 roku.

Nawiasem mówiąc, ważne byśmy pamiętali, że Lenin i Trocki uczestniczyli w pierwszych zebraniach

syjonistów.

W książce płk. E N Sanctuary Are These Things So? (Czy tak się mają rzeczy?) jest ważna wzmianka
o Ginsbergu: „Kiedy wybuchła wojna światowa szybko się okazało, że było wiele osób mieszkających
w różnych europejskich miastach z amerykańskimi paszportami, które w ogóle nie miały prawa
posiadać tych paszportów,” mówi płk. Sanctuary. Stanowiło to duży problem dla amerykańskich
konsulów. W rosyjskiej społeczności Ginzberga „była pewna liczba prawdziwych Amerykanów
mieszkających w jego mieście, którzy mieli każde prawo i przywilej zarejestrowania się w biurze
konsula jako Amerykanie i ponadto, tak też zrobili. Ale kartoteki policyjne tego miasta pokazywały
dużo dłuższą listę samo-wykreowanych ‘Amerykanów,’ którzy nigdy nie byli w rejestrze.”

Sumienny konsul zebrał nazwiska wielu tzw. „Amerykanów” którzy najwyraźniej byli bez paszportów
i napisał do Departamentu Stanu w Waszyngtonie mówiąc, że jeśli dostanie pełnomocnictwo, jest
gotowy uporządkować te sprawy. „Z niewiadomych wtedy powodów Departament nie wykazał
entuzjazmu by poprawić niefortunną sytuację, „ ale konsul zdecydował wykonać swój oczywisty
obowiązek.

Napisał do każdej z osób prosząc o stawienie się w biurze z paszportami by wpisać się do rejestru
prawdziwych obywateli amerykańskich, lecz nie otrzymał odpowiedzi. Wysłał list ponownie, lecz nie
zrobiło to żadnej różnicy. „Wtedy okazało się jasne, że ci ludzie zrozumieją tylko siłę, więc pokaże im
siłę. Wysłał trzeci list w którym napisał, że jeśli zignorują to zaproszenie wówczas poprosi lokalną
policję o odebranie im paszportów. To poskutkowało i wszyscy stawili się w biurze konsula i wszyscy
okazali się być członkami Wybranej lub Uprzywilejowanej Rasy – Żydami.”

Płk. Sanctuary kończy mówiąc: „Nie upłynęło wiele dni kiedy do konsul otrzymał wezwanie od
starszego mężczyzny znanego jako „król Żydów,” pewnego Aszer Ginzberga. Ten starszy mężczyzna
dał po sobie poznać, że jest bardzo niezadowolony gdyż konsul zastosował prawo by sprawić kłopot
ludziom jego rasy.”

Kilka dni później sumienny konsul otrzymał ostrą reprymendę z Waszyngtonu za wykonanie swojego
normalnego obowiązku, a kilka tygodni później zażądano jego dymisji. Płk. Sanctuary wyciąga
wniosek, że Ginzberg w dalekiej Rosji musiał mieć olbrzymią tajną siłę w rządzie USA.

Później w czasie rewolucji, kiedy Rosja była plądrowana, niewiele miast było tak rozdartych jak
Odessa, miasto Ginsberga i siedziba Synów Mojżesza. Pośród innych miejsc zniszczono
chrześcijański sierociniec i wszystkie dzieci rozstrzelano. Żydowski przywódca, Teutsch,
szef sowieckiej policji, zorganizował gwałty na kobietach. Sprowadził brutalnych
Chińczyków i innych obcokrajowców, zorganizował ich w bandy i puścił luzem jak dzikie
bestie, by dosłownie pożreć miejscowe gojowskie kobiety i dziewczęta. To straszne
wydarzenie prawidłowo nazwano „piekielną orgią.” Za swoją pracę moskiewska dyktatura
przyznała Deutschowi Order Czerwonej Flagi.

Czy Ginzberg czy ktoś inny napisał Protokoły, ich zawartość pokazuje że napisano je z
zastosowaniem ogromnych zdolności intelektualnych. Dokumenty te dotyczą bardzo głębokich spraw
ekonomicznych, politycznych i międzynarodowych. Dotyczą opisu ataku na gojowskie narody, co jeśli
nie wywoła kontrataku jakiejś przeciwnej siły, dostarczy cały świat w ręce małej grupy spiskowców,

co rozpocznie akcję zdegenerowanego kompleksu mesjańskiego, który poprzez żydowski komunizm
teraz kontroluje Rosję.

Nilus

Na każdym publicznym zgromadzeniu zawsze jest komitet kierujący przygotowujący realizację
wszystkich uzgodnień. Kiedy jedna z amerykańskich partii politycznych zbiera się na konwencji by
wybrać kandydata na prezydenta, powstaje komitet nadzorujący przygotowania i procedury. Jak
powiedziałem wcześniej, jest to konsensus najlepszej opinii wśród studentów badających Protokoły,
te pisma oryginalnie napisane przez pewnych mężczyzn chcących wytyczyć kurs służący do
odrodzenia żydowskiego nacjonalizmu. Są też tacy, którzy potwierdzają, że dokumenty te prywatnie
krążyły między przywódcami pierwszego spotkania syjonistów w 1897 roku.

Pani L Fry z Londynu, być może tak dobrze poinformowana w tym temacie jak żadna żyjąca osoba, w
swojej wybitnej książce Waters Flowing Eastward (Wody płynące na wschód) pisze: „W międzyczasie,
poprzez żydowskich członków rosyjskiej tajnej policji, otrzymano protokół obrad Kongresu w Bazylei
w 1897 roku, którego treść zgadzała się z Protokołami.”

Pani Fry mówi, że na krótko przed zgromadzeniem w Bazylei, we Francji pracowała agentka
rosyjskiego rządu o nazwisku Justine Glinka. Śledząc różne linie tajnych informacji, słyszała o
Protokołach i dowiedziała się, że ich kopie znajdowały się w archiwach loży Mizraim w Paryżu.

Ryt Mizraim to tajny zakon żydowski z siedzibą w Egipcie i wpływami dochodzącymi do Europy.
Panna Glinka mówi, że otrzymała od rosyjskiego rządu 2.5 tys. franków, które przekazała Żydowi o
nazwisku Jozef Szorst, członkowi loży Mizraim. Mając dostep do tajnych dokumentów, Szorst mogł
dostac Protokoły, które panna Glinka natychmiast przekazała do ST Petersburga.

Jak mówią francuskie źródła policyjne, Szorst został zamordowany wkrótce po dokonaniu tej
transakcji.

Panna Glinka przechowywała kopię Protokołów, a kiedy wróciła do domu w rejonie Orel w Rosji, dała
je urzednikowi rzadowemu o nazwisku Aleksie Sukotin, który z kolei pokazał je swoim dwóm
przyjaciołom, Filipowi Stefanowi i Sergiuszowi A Filusowi. Było to w roku 1897. Stepanow
wydrukował je natychmiast i puścił w prywatny obieg pomiędzy bliskich przyjaciół. Nilus
opublikował je po raz pierwszy w roku 1901 w książce zatytułowanej The Great Within the Small
(Wielki w małym). Opublikował je ponownie w 1905 roku.

Po rewolucji Stepanow uciekł z Rosji i zmarł na wygnaniu w Jugosławii w 1932 roku. Ale jego syn,
dżentelmen teraz w wieku około 45 lat mieszka w Paryżu; rozmawiałem z nim w styczniu 1935 roku.
Okazało się, że pan Stepanow (syn) to bardzo interesujący rosyjski dżentelmen> Osobiście znał
Filusa gdyż żyli w tej samej społeczności rosyjskiej. Od niego dowiedziałem się wielu rzeczy o jego
życiu osobistym i zwyczajach Filusa, które obalały fałszywe doniesienia pokazujące się w świeckich i
religijnych czasopismach publikowanych w USA.

Nilus nie był mnichem. Nigdy nie mieszkał w monastyrze. Ani tez nigdy nie był nauczycielem w

żadnej szkole ani uniwersytecie. Był żonaty, miał rodzinę, mieszkał w skromnych warunkach, a jego
syn mieszka obecnie w Polsce. Był bardzo religijny i wierzył, że Biblia to Słowo Boże zainspirowane
w sposób nadprzyrodzony. Modlitwa dla niego była nawykiem, a jego życie było ciągłym dowodem
wyznania wiary chrześcijańskiej. Posiadał umiejętności literackie i jego prace cieszyły się dużą
poczytnością wśród Rosjan przed powstaniem komunizmu.

Znając sytuację żydowską, widział nadchodzącą rewolucję. Zrobił co tylko mógł by nie dopuścić do
tej katastrofy, ale nie udało mu się. Wraz z innymi studentami biblijnych proroctw, Nilus wierzył, że
pojawi się wielki super-człowiek, znany jako Bestia lub Antychryst, by utworzyć światowy system
dyktatury w ciągu tego okresu historii, który będzie miał miejsce przed drugim przyjściem Chrystusa.
W wyniku tego napisał rozprawę naukową zatytułowaną Antichrist as a Near Political Possibility
(Antychryst jako bliska możliwość polityczna), która była szczególnym odniesieniem do Protokołów.

Wyjaśniając skąd otrzymał oryginalne kopie Protokołów, Nilus oczywiście próbował chronić swoich
rodaków, którzy do tego się przyczynili. Kiedyś napisał: „Te Protokoły były w tajemnicy spisane z
całej księgi Protokołów. Całość otrzymał mój korespondent z tajnych archiwów Szefa Kancelarii
Syjonu. obecnie kancelaria ta jest na terenie Francji.”

Widząc szybko zbliżająca się rewolucję, Nilus napisał następną książkę w roku 1917 pt. It is Close at
Hand: At the Gates (To jest bardzo blisko: przed bramą). Ledwie zeszła z prasy drukarskiej, w Rosji
rozpoczął się sztorm. Próbował ale bezowocnie przebudzić Rosjan do powagi sytuacji.

Kiedy w Moskwie ustanowiono żydowską dyktaturę, każdy u kogo znaleziono kopię Protokołów
podlegał karze śmierci.

Żydowska Czeka z Kijowa aresztowała Nilusa w 1924 roku i poddała go ciężkim torturom. Czerwoni
przywódcy powiedzieli mu, że publikując książki przed rewolucją bardzo zaszkodził ich sprawie.
Wkrótce zmarł, a jego śmierć przyspieszyła utrata zdrowia jakiej doznał z rąk swoich oprawców.

Niezwykły wgląd w proces myślowy Nilusa daje następujące oświadczenie z 1905 roku. Należy
zwrócić uwagę na to, że dla podkreślenia swoich opinii używa Pismo Święte. Widząc czarną
przyszłość i zbierające się chmury, napisał: „W chwili obecnej wszystkie rządy całego świata,
świadomie lub nieświadomie ulegają nakazom wielkiego super-rządu Syjonu, gdyż wszystkie
obligacje i papiery wartościowe są w jego rękach, gdyż wszystkie kraje są zadłużone u Żydów na
kwoty, których nigdy nie będą mogły spłacić. Wszystkie sprawy: przemysł, handel i dyplomacja są w
rekach Syjonu. To przez pożyczki kapitałowe zniewolili wszystkie narody. Utrzymując edukację tylko
w temacie materialistycznym, Żydzi nałożyli na gojów ciężkie łańcuchy, którymi zaprzęgli je do
swojego ‘Super-rządu’.”

„Bliski jest koniec narodowej wolności, dlatego wolność osobista dobiega końca; gdyż prawdziwa
wolność nie może istnieć kiedy Syjon wykorzystuje dźwignię swego złota w celu rządzenia masami i
dominacji nad najbardziej szanowanymi i wykształconymi klasami społeczeństwa.”

„Kto ma uszy do słuchania niech słucha.”

„Protokoły Mędrców Syjonu dostałem prawie cztery lata temu. Jeden Bóg wie ile wysiłku włożyłem
by ujawnić je opinii publicznej – na próżno – a nawet by ostrzec tych u władzy, przez ujawnienie
przyczyn sztormu jaki nadchodzi nad apatyczną Rosję, która na nieszczęście wydaje się straciła
orientację na temat tego co się dzieje wokół niej.”

„I tylko teraz kiedy obawiam się, że może być za późno, że zdobyłem się na opublikowanie mojej
pracy, mając nadzieję by ostrzec tych którzy jeszcze mają uszy do słuchania i oczy do patrzenia.”

„Nie można dłużej wątpić, że triumfalny rząd Króla Izraela unosi się nad naszym zdegenerowanym
światem jako szatan, ze swoją mocą i terrorem, król narodzony z krwi Syjonu, Antychryst wchodzący
na tron uniwersalnego imperium.”

„Na świecie w ogromnym tempie przyspieszane są wydarzenia: kłótnie, wojna, plotki, głód, epidemie,
trzęsienia ziemi, wszystko co było niemożliwe wczoraj, dzisiaj jest dokonanym faktem. Można by
myśleć, że dni mijają tak szybko by przyspieszyć realizację dzieła Wybranego Narodu. Papier nie
pozwala nam wchodzić w szczegóły historii świata w odniesieniu do ujawnionej ‘tajemnicy
nieprawości’, udowodnić na podstawie historii wpływu jakiego używali ‘Mędrcy Syjonu’ przez
uniwersalne nieszczęścia przewidując pewną i niedaleką przyszłość ludzkości, lub przez podniesienie
kurtyny przed ostatnim aktem tragedii świata.”

„Tylko światło Chrystusa i Jego Powszechny Święty Kościół mogą zgłębić przepaść szatana i ujawnić
zakres jego nikczemności.”

„W moim sercu czuję, że nadchodzi godzina kiedy zbierze się pilnie Ósma Rada Ekumeniczna, która
zjednoczyłaby pastorów i przedstawicieli całego chrześcijaństwa. Świeckie spory i schizmy byłyby
zapomniane w nieuniknionej potrzebie przygotowania przeciwko nadchodzącemu Antychrystowi.”

Podejmowano próby obalenia Protokołów, ale nie przyniosły efektów. Propagandziści wytoczyli
wszystkie sposoby ataków przeciwko nim. Komuniści zwykle stawali się histeryczni kiedy o nich
wspominano. Ale fakt pozostaje, że są one ciągle realizowane przez zmiany na świecie, ogłoszone
przez nich prawie pół wieku temu.

Być może najbardziej skuteczny atak na nie miał miejsce w sierpniu 1921 roku, kiedy londyński
Times opublikował trzy artykuły rzekomo napisane przez „korespondenta z Konstantynopola”.
Głównym zarzutem było to, że było podobieństwo między Protokołami i pewnymi wcześniejszymi
pracami, które musiały być wynikiem plagiatu. Wszystkie ostatnie ataki publikowane w
amerykańskiej prasie religijnej były jedynie przeróbkami artykułów zamieszczonych w Timesie 14 lat
wcześniej.

Ponieważ panie Fry, Webster i inni udzielili skutecznych odpowiedzi na te artykuły, nie ma potrzeby
by wnikać w szczegóły dotyczące tej fazy tematu. Ale zanim przejdę do czegoś ważniejszego,
możemy zauważyć dwie rzeczy.

Pierwsza – tożsamość tzw. korespondenta Timesa nigdy nie została ujawniona. po prostu znany jest
jako ‘pan X’. Pojawia się pytanie – dlaczego tajemnica?

Druga – podobieństwo między Protokołami i wcześniejszymi pracami niekoniecznie dowodzi winę
Nilusa, że popełnił plagiat; raczej skłania się ku potwierdzeniu teorii, że ta sama nienazwana
podziemna organizacja okultystyczna w przeszłości wydawała podobne oświadczenia, które,
przeciwnie z jej życzeniami, również dotarły do opinii publicznej.

Dokładne czytanie Protokołów wykaże, że swoją nadzieję światowej dominacji opierają na kontroli
złota. Pomysł ten nie jest nowy. Jest wiele przypadków w historii kiedy narody próbowały przerwać
żydowską siłę pieniądza.