10
www.gazetapodatkowa.pl
Gazeta Podatkowa nr 27 • 2.04.2007 r.
Rachunkowość dla każdego
Zgodnie z prawem bilansowym operacje gospodarcze wyrażone w walutach obcych należy
ująć w księgach rachunkowych po ich przeliczeniu na walutę polską według kursów wska-
zanych w art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 ze zm.).
W myśl tego przepisu na dzień przeprowadzenia operacji takich jak:
-
kupno walut oraz zapłata należności – do wyceny należy zastosować kurs kupna walut
stosowany przez bank, z którego usług korzysta jednostka,
-
sprzedaż walut oraz zapłata zobowiązań – do wyceny należy zastosować kurs sprzedaży
walut stosowany przez bank, z którego usług korzysta jednostka,
-
w przypadkach operacji innych niż wymienione wyżej – do wyceny należy zastosować
kurs średni ustalony dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na ten dzień, chyba
że w zgłoszeniu celnym lub innym dokumencie wiążącym jednostkę ustalony został inny
kurs.
W przypadku sprzedaży (np. ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych), udokumentowa-
nej fakturami VAT wystawionymi w dniu sprzedaży towarów i materiałów, do przeliczenia
wartości przychodu wyrażonego w walucie obcej na złote polskie należy zastosować kurs
średni NBP z dnia wystawienia faktury.
W przypadku zakupu (np. w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i ma-
teriałów) otrzymane od kontrahentów faktury handlowe należy przeliczać również według
kursu średniego NBP z dnia wystawienia faktury.
Inaczej kwestię wyceny przychodów i kosztów wyrażonych w walutach obcych regulują
przepisy ustaw o podatku dochodowym. W myśl przepisów tych ustaw do przeliczenia należy
zastosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania
przychodu lub poniesienia kosztu (art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 ustawy o pdop – Dz. U.
z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm. oraz art. 14 ust. 1a i art. 22 ust. 1 ustawy o pdof – Dz. U.
z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.).
Z uwagi na występowanie rozbieżności pomiędzy ustawą o rachunkowości a ustawami
o podatku dochodowym jednostki mogą – dla celów bilansowych – wartość przychodów
oraz kosztów (należności i zobowiązań) wyrażonych w walutach obcych przeliczać we-
dług kursów walut określonych w ustawach o podatku dochodowym. Taka możliwość
wynika z zasady istotności, zgodnie z którą jednostki mogą w ramach przyjętych zasad
(polityki) rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego
wpływu na rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku
finansowego. W takim jednak przypadku w dokumentacji opisującej przyjęte zasady (poli-
tykę) rachunkowości jednostka powinna zapisać, że do przeliczenia przychodów i kosztów
w walutach obcych będzie stosować kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia
roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.
Począwszy od 1 stycznia 2007 r. podatnicy mogą dla celów podatkowych ustalać różnice
kursowe na podstawie:
- ustaw podatkowych, tj. w sposób określony w art. 15a ustawy o pdop lub art. 24c ustawy
opdofalbo
- przepisów o rachunkowości – po spełnieniu warunków określonych w obu ustawach
o podatku dochodowym.
W dalszej części omawiane będą kwestie związane z ustalaniem różnic kursowych
na podstawie ustaw o podatku dochodowym.
Nowelizacja przepisów ustaw o podatku dochodowym wyeliminowała niektóre rozbież-
ności dotyczące różnic kursowych między prawem podatkowym a prawem bilansowym.
Zrealizowane dodatnie różnice kursowe zalicza się do przychodów podatkowych, a ujemne
do kosztów uzyskania przychodów – obecnie nie korygują one przychodów czy kosztów.
Zgodnie z ustawą o rachunkowości różnice kursowe zalicza się do przychodów finansowych
(dodatnie różnice kursowe) lub kosztów finansowych (ujemne różnice kursowe) – stanowi
o tym art. 30 ust. 4 ustawy o rachunkowości. Zatem zrealizowane dodatnie różnice kursowe
zaksięgowane na kontach 75-0 „Przychody finansowe” bądź ujemne różnice kursowe ujęte
na koncie 75-1 „Koszty finansowe” uwzględnia się w rachunku podatkowym. Stanowi to
istotne ułatwienie i uproszczenie prac związanych z rozliczeniem różnic kursowych dla
celów bilansowych i podatkowych.
Z przepisów podatkowych wynika, że wartości wyrażone w walutach obcych przeliczać
należy m.in. według faktycznie zastosowanego kursu walut z dnia operacji gospodarczej.
Przepisy nie wyjaśniają tego pojęcia, nie oznacza to jednak, że jednostki mogą przyjmo-
wać dowolny kurs. Przykładowo w przypadku gdy jednostka posiada rachunek walutowy,
do przeliczenia waluty wpływającej na ten rachunek będzie mogła przyjąć kurs kupna banku,
w którym ma rachunek walutowy. Dokonując zakupu waluty obcej w kantorze, jednostka
dokona przeliczenia według kursu kantorowego. Jeżeli przy obliczaniu różnic kursowych
nie będzie możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu,
przyjmuje się kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 15a
ust. 4 ustawy o pdop oraz art. 24c ust. 4 ustawy o pdof).
Ewidencja różnic kursowych powstałych na należnościach i zobowiązaniach w jednostce,
która posiada własne konto walutowe, może przebiegać w sposób przedstawiony w poniż-
szych przykładach.
Przykład 1
Założenia
1. Firma„Sukces”sprzedałatowarywdniu2marca2007r.kontrahentowizFrancjizakwotę
10.000euroiwtymsamymdniuwystawiłafakturęVAT.
2. ŚrednikursNBPzdnia1marca2007r.,którybyłostatnimdniemroboczympoprzedza-
jącymdzieńuzyskaniaprzychoduwynosił:3,9026zł/euro.
3. Wartośćnależnegoprzychoduwzłotychwyniosła:39.026zł(10.000euro×3,9026zł/
euro).
4. Kontrahentzrealizowałzapłatęwdwóchtranszach:
-6.000eurowpłynęłonarachunekwalutowy8marca,
-4.000eurowpłynęłonarachunekwalutowy14marca.
5. Dowycenywalutwpływającychnarachunekwalutowyjednostkaprzyjmujekurskupna
banku,wktórymjednostkamazałożonyrachunekwalutowy.
6. Kursfaktyczniezastosowanydoprzeliczeniaotrzymanejzapłaty(kurskupna)wynosił:
-3,9000zł/eurowdniu8marca,
-3,9200zł/eurowdniu14marca.
7. Obliczenieróżnicykursowejzrealizowanejwdniu8marca:
a)przychódnależny(zarachowany)23.415,60zł(6.000euro×3,9026zł/euro),
b)przychódfaktycznieotrzymany23.400,00zł(6.000euro×3,9000zł/euro),
c) ujemnaróżnicakursowa:15,60zł(przychódnależnyjestwiększyodprzychodufak-
tycznieotrzymanego).
Zrealizowane różnice kursowe na rozrachunkach
– ujęcie w księgach handlowych
8. Obliczenieróżnicykursowejzrealizowanejwdniu14marca:
a)przychódnależny(zarachowany):15.610,40zł(4.000euro×3,9026zł/euro),
b)przychódfaktycznieotrzymany:15.680,00zł(4.000euro×3,9200zł/euro),
c) dodatniaróżnicakursowa:69,60zł(przychódnależnyjestniższyodprzychodufak-
tycznieotrzymanego).
Dekretacja
1. Faktura VAT za sprzedaż towarów:
39.026,00 zł
-Wn konto 20
„Rozrachunki z odbiorcami”
(w analityce: Konto imienne kontrahenta),
-Ma konto 73-0
„Sprzedaż towarów”.
2. WB – wpływ należności od kontrahenta – dla uproszczenia
w łącznej kwocie: (23.400 zł + 15.680 zł) =
39.080,00 zł
-
Wn konto 13-1 „Rachunek walutowy”,
-Ma konto 20
„Rozrachunki z odbiorcami”
(w analityce: Konto imienne kontrahenta).
3. WB – zarachowanie ujemnej różnicy kursowej (poz. 7c założeń):
15,60 zł
-
Wn konto 75-1 „Koszty finansowe”,
-Ma konto 20
„Rozrachunki z odbiorcami”
(w analityce: Konto imienne kontrahenta).
4. WB – zarachowanie dodatniej różnicy kursowej (poz. 8c założeń):
69,60 zł
-Wn konto 20
„Rozrachunki z odbiorcami”
(w analityce: Konto imienne kontrahenta),
-Ma konto 75-0
„Przychody finansowe”.
Księgowania
Konto 13-1
„Rachunek walutowy”
Konto 20
„Rozrachunki
z odbiorcami” (w analityce:
Konto imienne kontrahenta)
Konto 73-0
„Sprzedaż
towarów”
2) 39.080,00
(6.000euro×
3,90zł/euro)+
4.000euro×
3,92zł/euro)
1) 39.026,00
4) 69,60
39.095,60
39.080,00 (2
15,60 (3
39.095,60
39.026,00 (1
Konto 75-0
„Przychody
finansowe”
Konto 75-1 „Koszty finansowe”
69,60 (4
3) 15,60
Posiadając rachunek walutowy jednostki mogą w trakcie roku wykorzystywać walutę
znajdującą się na tym rachunku do zapłaty zobowiązań wyrażonych w walucie obcej. W takim
przypadku do wyceny tych zobowiązań można zastosować oprócz kursu sprzedaży walut banku
obsługującego jednostkę z dnia zapłaty – sposób wyceny wskazany na wstępie niniejszego ar-
tykułu – także jedną z metod określonych w art. 34 ust. 4 pkt 1-3 ustawy rachunkowości, tj.
a) według cen przeciętnych – jest to tzw. kurs średnioważony,
b) przyjmując, że rozchód składnika aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach)
tych składników, które jednostka najwcześniej nabyła (wytworzyła) – jest to tzw. metoda
FIFO (pierwsze weszło, pierwsze wyszło),
c) przyjmując, że rozchód składnika aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych
składników, które jednostka najpóźniej nabyła (wytworzyła) – jest to tzw. metoda LIFO
(ostatnie weszło, pierwsze wyszło).
Przyjęcie do wyceny zobowiązania wyrażonego w walucie obcej kursu sprzedaży banku,
w którym jednostka posiada rachunek walutowy spowoduje, że różnice kursowe powstaną
na rozrachunkach oraz na środkach pieniężnych. Natomiast przyjęcie do wyceny rozchodu
walut z rachunku walutowego jednej z metod wyszczególnionych w pkt a-c spowoduje, że
różnice kursowe powstaną tylko na rozrachunkach.
Jednostka powinna dokonać wyboru metody wyceny rozchodu walut z rachunku waluto-
wego i zapis w tej sprawie zamieścić w dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę)
rachunkowości. Wybranej metody nie można zmieniać w trakcie roku.
Przykład 2
Założenia
1. Firma„Sukces”nabyławdniu12marca2007r.materiałyodfirmyzNiemiec.
Zgodniezwystawionąprzezsprzedawcęwtymdniufakturąhandlowąwartośćmateriałów
wyniosła7.500euro.
2. ŚrednikursNBPzostatniegodniaroboczegopoprzedzającegodzieńponiesieniakosztu
(tj.z9marca2007r.)wynosił3,8795zł/euro.
3. Wartośćzakupionychmateriałówpoprzeliczeniunazłotepolskiewyniosła29.096,25zł
(7.500eurox3,8795zł/euro).
4. Wdniu19marca2007r.firma„Sukces”dokonałazapłatyzobowiązaniaprzekazującze
swegorachunkuwalutowego7.500euro–dorozchoduwalutfirmastosujemetodęFIFO,
tj.pierwszeprzyszło,pierwszewyszło(dowycenyzobowiązaniazastosowanokursywalut
zdniaichwpływunarachunekwalutowyzprzykładu1):
a)6.000euro×3,9000zł/euro=23.400,00zł,
b)1.500euro×3,9200zł/euro= 5.880,00zł,
c) razem(a+b)
29.280,00zł.
5. Obliczenieróżnicykursowejzrealizowanejwdniu19marca
a)wartośćzobowiązaniazdniajegozapłaty(poz.4c)
29.280,00zł,
b)wartośćzarachowanegozobowiązania(poz.3)
29.096,25zł,
c) ujemnaróżnicakursowa
183,75zł.
6. Firma„Sukces”wdniu12marca2007r.wystawiłafakturęwewnętrzną,
wktórejwykazała:
a)wartośćzakupionychmateriałów:29.024,25zł(7.500euro×3,8699–średnikurs
NBPzdnia12marca2007r.,tj.zdniawystawieniafaktury),
b)podatekVATwedługstawki22%:6.385,34zł(29.024,25zł×22%).
Dekretacja
1. Faktura kontrahenta zagranicznego – zarachowanie zobowiązania
(poz. 3 założeń):
29.096,25 zł
-Wn konto 30
„Rozliczenie zakupu”,
-
Ma konto 21 „Rozrachunki z dostawcami”
(w analityce: Konto imienne kontrahenta).
ciąg dalszy na str. 11