Przepisy badania weterynaryjnego zwierząt rzeźnych i ekspertyzy wet sanit mięsa i produktów mięsnych

background image

PRZEPISY BADANIA WETERYNARYJNEGO ZWIERZ

Ą

T RZE

Ź

NYCH

I EKSPERTYZY WETERYNARYJNO-SANITARNEJ

MI

Ę

SA I PRODUKTÓW MI

Ę

SNYCH

1. Wymagania weterynaryjno-sanitarne w stosunku do badania przed ubojowego

zwierz

ą

t

2. Zasady przeprowadzania badania weterynaryjno-sanitarnego tusz i narz

ą

dów

zwierz

ą

t

3. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna tusz i narz

ą

dów wewn

ę

trznych

3.1. Choroby zaka

ź

ne

3.2. Choroby inwazyjne
3.3. Miejscowe i ogólne zmiany patologiczne
3.4. Schorzenia i patologia poszczególnych narz

ą

dów

3.5. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna krwi i surowców wewn

ą

trzwydzielniczo-

enzymatycznych

3.6. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna mi

ę

sa od zwierz

ą

t, poddanych ubojowi z

konieczno

ś

ci

4. Badanie oraz ekspertyza weterynaryjno-sanitarna uboju drobiu
5. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna produktów uboju królików, nutrii i

zwierz

ą

t dzikich

6. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych na rynkach

7. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna i kontrola weterynaryjna mi

ę

sa i

produktów mi

ę

snych w chłodniach

8. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna kiełbas, w

ę

dlin mi

ę

snych, konserw

mi

ę

snych, przetapianego tłuszczu spo

ż

ywczego oraz surowców jelitowych

9. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna produktów uboju w wypadkach zatrucia

zwierz

ą

t

10. Badanie laboratoryjne mi

ę

sa i produktów mi

ę

snych

- Badanie fizyko-chemiczne mi

ę

sa

- Badanie bakteriologiczne mi

ę

sa i produktów mi

ę

snych

11. Zasady przetwarzania mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych, podlegaj

ą

cych odka

ż

aniu


Zał

ą

cznik 1. Metodyki badania fizyko-chemicznego mi

ę

sa

Zał

ą

cznik 2. (do rozdziału 6).


PRZEPISY BADANIA WETERYNARYJNEGO ZWIERZ

Ą

T RZE

Ź

NYCH

I EKSPERTYZY WETERYNARYJNO-SANITARNEJ

MI

Ę

SA I PRODUKTÓW MI

Ę

SNYCH

(Zatwierdzone przez Zarz

ą

d Główny Weterynarii

Ministerstwa Rolnictwa ZSRR 27 grudnia 1983 r.

po uzgodnieniu z Głównym Zarz

ą

dem Sanitarno-Epidemiologicznym

Ministerstwa Zdrowia ZSRR)



1. Wymagania weterynaryjno-sanitarne w stosunku do badania przed ubojowego
zwierz

ą

t

1.1. Do kategorii rze

ź

nych zwierz

ą

t hodowanych nale

żą

: bydło rogate (w tym

jaki, bawoły), trzoda chlewna, owce, kozy, jelenie, króliki, konie, osły, muły,
wielbł

ą

dy, drób wszystkich gatunków.

Ubojowi na mi

ę

so nie podlegaj

ą

zwierz

ę

ta w wieku poni

ż

ej 14 dni.

1.2. Do uboju na mi

ę

so dopuszczane s

ą

zdrowe zwierz

ę

ta hodowane. Ubój

zwierz

ą

t chorych oraz podejrzanych o chorob

ę

zaka

ź

n

ą

lub zagro

ż

onych

ś

mierci

ą

(ci

ęż

kie urazy, złamania, poparzenia oraz inne uszkodzenia) jest dozwolony w

wypadkach, przewidzianych przez odpowiednie instrukcje oraz niniejsze Przepisy
(gdy mi

ę

so mo

ż

e by

ć

dopuszczone do spo

ż

ycia przez ludzi).

1.3. Zabrania si

ę

uboju na mi

ę

so zwierz

ą

t:

1.3.1. chorych oraz podejrzanych o zachorowanie na w

ą

glika, szelestnic

ę

,

pomór bydła, pomór wielbł

ą

dów, w

ś

cieklizn

ę

, t

ęż

ec, obrz

ę

k zło

ś

liwy, bradsot,

enterotoksemi

ę

owiec, gor

ą

czk

ę

nie

ż

ytow

ą

bydła i owiec, gor

ą

czk

ę

nie

ż

ytow

ą

bydła

Komentarz [YUN1]: W tekście
p. 10 takiej rubryki brak

background image

i owiec (chorob

ę

niebieskiego j

ę

zyka),afryka

ń

ski pomór

ś

wi

ń

, tularemi

ę

,

botulizm, nosacizn

ę

, epizootyczne zapalenie w

ę

złów chłonnych, melioidoz

ę

(rzekomy sap), myksomatoz

ę

królików, ptasi

ą

gryp

ę

;

1.3.2. znajduj

ą

cych si

ę

w stanie agonii, który ustala wył

ą

cznie lekarz

(felczer) weterynarii;
1.3.3. zaszczepionych szczepionkami, a tak

ż

e poddanych leczeniu przeciwko

w

ą

glikowi, w ci

ą

gu 14 dni po szczepieniu (leczeniu). W sytuacjach przymusowych,

za zezwoleniem lekarza weterynarii, dopuszczalny jest ubój zwierz

ą

t

zaszczepionych przed upływem powy

ż

szego terminu, pod warunkiem,

ż

e zwierze ma

normaln

ą

temperatur

ę

ciała oraz nie wykazuje reakcji na szczepienie (powikła

ń

),

a tak

ż

e wobec spełnienia warunków, wymienionych w p. 3.6.1 niniejszych

Przepisów;
1.3.4. jednokopytnych (koni, mułów oraz osłów), nie poddanych maleinizacji
w zakładzie przetwórstwa mi

ę

snego lub w rze

ź

ni. W wypadku uboju ich bez

maleinizacji przedubojowej tuszy pozostałe produkty uboju s

ą

równie

ż

kierowane

do utylizacji.
Uwaga. We wszystkich przypadkach, wymienionych w niniejszych Przepisach,
pod terminem „utylizacja” jest rozumiane,

ż

e tusze lub inne produkty uboju,

niezdatne do spo

ż

ycia, s

ą

kierowane do przetwarzania na m

ą

k

ę

paszow

ą

pochodzenia

zwierz

ę

cego, klej lub na inne cele techniczne z zachowaniem obowi

ą

zuj

ą

cych

przepisów ich przetwarzania.
1.4. Zwierz

ę

ta, kierowane do uboju, podlegaj

ą

w gospodarstwie-dostawcy

badaniu weterynaryjnemu z selektywn

ą

termometri

ą

według uznania lekarza

(felczera) weterynarii.
Bydło rogate jest opatrywane przywieszkami; sporz

ą

dza si

ę

na nie spis z

podaniem gatunku zwierz

ą

t oraz numeru przywieszki (cechy), a dla zwierz

ą

t z

kompleksów przemysłowych hodowli zwierz

ą

t podaje si

ę

równie

ż

numer sekcji

tuczenia.
Zwierz

ę

ta, reaguj

ą

ce podczas badania na bruceloz

ę

oraz gru

ź

lic

ę

, chore na

pomór (klasyczny)

ś

wi

ń

oraz inne choroby, których ubój na mi

ę

so, zgodnie z

niniejszymi Przepisami, jest dopuszczalny, mog

ą

zosta

ć

skierowane do uboju

wył

ą

cznie za specjalnym zezwoleniem działu weterynaryjnego zarz

ą

du obwodowego

(krajowego [kraj – jedn. terytor. FR])rolnictwa, Ministerstwa Rolnictwa
republiki autonomicznej lub zarz

ą

du głównego Ministerstwa Rolnictwa republiki

zwi

ą

zkowej, nie posiadaj

ą

cej podziału na obwody.

Nie podlegaj

ą

wysłaniu do zakładu rze

ź

niczego zwierz

ę

ta, chore klinicznie

na bruceloz

ę

oraz gru

ź

lic

ę

, z nieustalon

ą

diagnoz

ą

choroby; chore na choroby

niezaka

ź

ne, maj

ą

ce podwy

ż

szon

ą

lub obni

ż

on

ą

temperatur

ę

ciała; drób, chory na

ornitoz

ę

, gryp

ę

, rzekomy pomór drobiu.

Zabrania si

ę

wysyłania do uboju zwierz

ą

t, zaszczepionych szczepionk

ą

unieczynnion

ą

przeciwko pryszczycy, w ci

ą

gu 21 dnia w niebezpiecznych pod

wzgl

ę

dem pryszczycy obwodach oraz szczepionk

ą

przeciwko w

ą

glikowi w ci

ą

gu 14 dni

po szczepieniu, a tak

ż

e zwierz

ą

t, którym podawano w celach leczniczych surowic

ę

przeciww

ą

glikow

ą

, w ci

ą

gu 14 dni po podaniu, oraz zwierz

ą

t, u których stosowano

antybiotyki w celach leczniczych oraz zapobiegawczych, w ci

ą

gu okresu, podanego

we wskazówkach odno

ś

nie stosowania ich w weterynarii.

Zwierz

ę

ta, poddane obróbce pestycydami, s

ą

wysyłane do uboju po upływie

odpowiedniego terminu, podanego w „Wykazie preparatów chemicznych, zalecanych do
obróbki zwierz

ą

t gospodarskich przeciwko owadom i roztoczom”.

Nie podlegaj

ą

wysłaniu do uboju zwierz

ę

ta gospodarskie w ci

ą

gu 30 dni, a

drób – w ci

ą

gu 10 dni po ostatnim przypadku karmienia ich rybami, odpadami

rybnymi oraz m

ą

czk

ą

rybn

ą

.

1.5. Na ka

ż

d

ą

parti

ę

zwierz

ą

t, kierowanych do uboju, wydaje si

ę

ś

wiadectwo

(za

ś

wiadczenie) weterynaryjne w ustalonym przez Ministerstwo Rolnictwa ZSRR

trybie, z obowi

ą

zkowym podaniem wszystkich informacji, przewidzianych przez wzór

ś

wiadectwa, w tym równie

ż

informacji odno

ś

nie bezpiecze

ń

stwa zwierz

ą

t oraz

miejsca ich pochodzenia pod wzgl

ę

dem chorób zaka

ź

nych. Do partii nale

żą

zwierz

ę

ta tego samego gatunku, jednocze

ś

nie wysyłane z tego samego gospodarstwa

(farmy) na podstawie tego samego

ś

wiadectwa weterynaryjnego (za

ś

wiadczenia

weterynaryjnego).
Na zwierz

ę

ta. nie nadaj

ą

ce si

ę

do dalszej hodowli oraz tuczenia, maj

ą

ce

uszkodzenia urazowe, chore na choroby niezaka

ź

ne oraz maj

ą

ce normaln

ą

temperatur

ę

ciała, dostawca przedstawia, oprócz tego, protokół.

background image

1.6. Zwierz

ę

ta, reaguj

ą

ce podczas badania na gru

ź

lic

ę

oraz bruceloz

ę

, drób,

reaguj

ą

cy podczas badania na gru

ź

lic

ę

, a tak

ż

e zwierz

ę

ta, chore na białaczk

ę

oraz inne choroby, wymienione w p. 1.4 niniejszych Przepisów, nale

ż

y wysyła

ć

do

uboju osobnymi partiami w ustalonych przez organy weterynaryjne oraz uzgodnione
z zakładem przetwórstwa mi

ę

snego (zakładem przetwórstwa drobiu) terminach do

natychmiastowego uboju, z przestrzeganiem zasad, przewidzianych przez instrukcje
odno

ś

nie zabiegów, dotycz

ą

cych zwalczania odpowiednich chorób, oraz Przepisy

przewozów zwierz

ą

t transportem kolejowym, drogowym i innym. Przeganianie takich

zwierz

ą

t do uboju jest zabronione.

1.7. Po nadej

ś

ciu patii zwierz

ą

t rze

ź

nych lekarz (felczer) weterynarii

zakładu przetwórstwa mi

ę

snego (rze

ź

ni, zakładu przetwórstwa drobiu) powinien

sprawdzi

ć

prawidłowo

ść

sporz

ą

dzenia

ś

wiadectwa weterynaryjnego, a tak

ż

e zgodno

ść

podanej w

ś

wiadectwie weterynaryjnym ilo

ś

ci zwierz

ą

t z faktycznie dostarczon

ą

,

ustalan

ą

przez towaroznawc

ę

– zakładowego odbiorc

ę

zwierz

ą

t gospodarskich,

dokona

ć

badania weterynaryjnego ka

ż

dego z nich, a w razie konieczno

ś

ci – równie

ż

termometrii (ka

ż

dego zwierz

ę

cia lub selektywnej). Nast

ę

pnie specjalista

weterynarz oddaje polecenie odno

ś

nie zasad przyj

ę

cia zwierz

ą

t, rozmieszczenia

ich na bazach zakładu, oraz bierze te zwierz

ę

ta pod obserwacj

ę

weterynaryjn

ą

.

Partia, w której zostały wykryte zwierz

ę

ta, chore na choroby zaka

ź

ne, w

stanie agonii, poddane ubojowi z przymusu lub zwłoki, a tak

ż

e w wypadkach

niezgodno

ś

ci z liczb

ą

zwierz

ą

t, podan

ą

w

ś

wiadectwie weterynaryjnym, zostaje

poddana kwarantannie do chwili ustalenia diagnozy lub przyczyn niezgodno

ś

ci,

lecz nie dłu

ż

ej, ni

ż

na 3 doby.

Zwłoki podczas dostawy zwierz

ą

t gospodarskich transportem drogowym nie s

ą

wyładowywane; po wykluczeniu w

ą

glika za pomoc

ą

badania mikroskopowego s

ą

one

kierowane do utylizacji lub likwidowane.
Zwłoki zwierz

ą

t, wykryte w wagonach kolejowych, po wykluczeniu w

ą

glika s

ą

wyładowywane w miejscach, wskazanych przez organy Pa

ń

stwowego Nadzoru

Weterynaryjnego, siłami oraz

ś

rodkami odbiorcy zwierz

ą

t.

1.8. Podczas przetrzymywania przed ubojowego zwierz

ą

t w gospodarstwach oraz

krótkotrwałego transportowania bydło, owce i kozy, wielbł

ą

dy, jelenie przy

nieograniczonym pojeniu s

ą

przetrzymywane bez karmienia nie mniej, ni

ż

przez 15

godzin,

ś

winie – nie mniej, ni

ż

5 g., króliki – nie mniej, ni

ż

12 g., ptactwo

l

ą

dowe – 8-12 g., ptactwo wodne – 4-8 g., wliczaj

ą

c w to czas podró

ż

y w wypadku

dostawy ich transportem drogowym. Czas przerwania karmienia zwierz

ą

t jest

wpisywany do listu przewozowego. Zwierz

ę

ta powinny zosta

ć

dostarczone do zakładu

przetwórstwa mi

ę

snego (zakładu przetwórstwa drobiu) w dniu oraz o godzinie,

podanych w uzgodnionych harmonogramach ich przekazania-odbioru.
Drób, który nie został przetrzymany w gospodarstwach przed ubojem w ci

ą

gu

powy

ż

szego okresu, wysyłce do uboju nie podlega.

Podczas ilo

ś

ciowego (według masy) oraz jako

ś

ciowego przekazania-odbioru

zwierz

ą

t w powy

ż

szych warunkach czas trwania przetrzymywania zwierz

ą

t przed

ubojem w zakładzie przetwórstwa mi

ę

snego, licz

ą

c badanie weterynaryjne, powinien

wynosi

ć

nie wi

ę

cej, ni

ż

5 g. po odbiorze ich w zakładzie.

Konie, muły, osły celem przeprowadzenia maleinizacji s

ą

przetrzymywane w

zakładzie przetwórstwa mi

ę

snego przed ubojem przez 24 g. Ciel

ę

ta oraz prosi

ę

ta

s

ą

kierowane do przetwarzania po upływie 6 g. od ich odbioru w zakładzie.

1.9. W wypadku transportowania zwierz

ą

t z karmieniem w drodze, w wypadku

braku przetrzymywania przed ubojem zwierz

ą

t w gospodarstwie, co powinno by

ć

odnotowane w dokumencie towarzysz

ą

cym, w wypadku dostawy zwierz

ą

t kolej

ą

oraz

ich przeganiania, w wypadku nadej

ś

cia zwierz

ą

t poza harmonogramem, po

przeprowadzeniu kwarantanny przy przekazaniu-odbiorze zwierz

ą

t według masy oraz

jako

ś

ci mi

ę

sa, a królików według masy

ż

ywej - czas trwania przetrzymywania przed

ubojowego w zakładzie przetwórstwa mi

ę

snego wynosi: dla bydła, owiec i kóz,

jeleni, wielbł

ą

dów – nie mniej, ni

ż

15 g., dla trzody chlewnej – nie mniej, ni

ż

10 g., dla koni, mułów, osłów – nie mniej, ni

ż

24 g., dla królików – 5 g. po

przyj

ę

ciu ich w zakładzie przetwórstwa mi

ę

snego. Pojenie zwierz

ą

t nie jest

ograniczane, ale zaprzestaje si

ę

go na 3 g. przed ubojem. Zabrania si

ę

uboju

zwierz

ą

t, wykazuj

ą

cych oznaki zm

ę

czenia po transportowaniu. Takie zwierz

ę

ta przy

normalnym pojeniu i karmieniu odstawia si

ę

do odpoczynku minimum na 48 g., a

nast

ę

pnie post

ę

puje si

ę

z nimi, jak podano wy

ż

ej.

Podczas przekazania-odbioru zwierz

ą

t według masy

ż

ywej oraz stanu

utuczenia, zarówno bezpo

ś

rednio w gospodarstwach, jak i w zakładach, czas

przetrzymywania przed ubojowego w zakładach przetwórstwa mi

ę

snego powinien

background image

wynosi

ć

dla bydła, owiec i kóz, jeleni, wielbł

ą

dów, koni, mułów, osłów – nie

mniej, ni

ż

24 g., dla trzody chlewnej – nie mniej, ni

ż

12 g., dla ciel

ą

t – 6 g.

po przyj

ę

ciu ich w zakładzie.

Uwaga: młode, niewykastrowane buhaje s

ą

przetrzymywane w osobnych zagrodach

oraz w tej partii, w której nadeszły.
1.10. W dniu uboju zwierz

ę

ta podlegaj

ą

badaniu przez lekarza (felczera)

weterynarii, i według jego uznania, w zale

ż

no

ś

ci od stanu ogólnego zwierz

ą

t jest

przeprowadzana termometria ka

ż

dej sztuki lub selektywna. Wyniki przed ubojowego

badania weterynaryjnego oraz termometrii zwierz

ą

t s

ą

rejestrowane w dzienniku o

ustalonym wzorze..
W wypadku pojawienia si

ę

zwierz

ą

t chorych lub zwierz

ą

t z podwy

ż

szon

ą

b

ą

d

ź

obni

ż

on

ą

temperatur

ą

, w dzienniku podaje si

ę

numery ich przywieszek, postawion

ą

(lub przypuszczaln

ą

) diagnoz

ę

oraz temperatur

ę

ciała. Takie zwierz

ę

ta s

ą

izolowane oraz nie dopuszczane do uboju do czasu postawienia diagnozy.
W wypadku nadej

ś

cia do zakładu przetwórstwa mi

ę

snego zwierz

ą

t z postawion

ą

diagnoz

ą

choroby, s

ą

one kierowane pod kontrol

ą

specjalistów weterynarii do

ubojni sanitarnej celem natychmiastowego uboju.
1.11. Konie, muły oraz osły przed ubojem podlegaj

ą

badaniu w kierunku

nosacizny oraz przebadaniu metod

ą

jednokrotnej oftalmomaleinizacji. Zwierz

ę

ta,

reaguj

ą

ce na malein

ę

, podlegaj

ą

likwidacji.

Ubój koni, osłów oraz mułów jest dozwolony w sali ogólnej zakładu, lecz
osobno od zwierz

ą

t innych gatunków.

1.12. Wyprowadzanie oraz wywóz z terenu zakładu przetwórstwa mi

ę

snego

zwierz

ą

t, które przybyły do uboju, s

ą

zabronione.

1.13. O wszystkich przypadkach wykrycia przed ubojem lub po nim zwierz

ą

t,

chorych na choroby silnie zaka

ź

ne, a tak

ż

e w wypadku rozpoznania gru

ź

licy,

białaczki, w

ą

grzycy oraz wło

ś

nicy – zakładowa słu

ż

ba weterynaryjna powinna

zawiadomi

ć

(w ustalonym trybie) dział weterynaryjny zarz

ą

du obwodowego

(krajowego) rolnictwa, Ministerstwo Rolnictwa ASRR lub Zarz

ą

d Główny Weterynarii

Ministerstwa Rolnictwa republiki zwi

ą

zkowej (nie posiadaj

ą

cej podziału na

obwody), wła

ś

ciwe dla miejsca wysyłki zwierz

ą

t oraz wysyłaj

ą

cego, a tak

ż

e organy

weterynaryjne, wła

ś

ciwe dla siedziby danego zakładu, a w wypadkach rozpoznania

lub podejrzenia o zachorowanie na w

ą

glika, nosacizn

ę

, gru

ź

lic

ę

, w

ś

cieklizn

ę

,

gor

ą

czk

ę

Q, ornitoz

ę

, melioidoz

ę

, tularemi

ę

, pomór wielbł

ą

dów, listerioz

ę

,

leptospiroz

ę

, pryszczyc

ę

, bruceloz

ę

, salmonelloz

ę

, w

ą

grzyc

ę

, wło

ś

nic

ę

– równie

ż

organy miejscowe ochrony zdrowia.
1.14. W wypadku nadej

ś

cia do uboju zwierz

ą

t, reaguj

ą

cych podczas badania na

bruceloz

ę

lub gru

ź

lic

ę

lub chorych na choroby zaka

ź

ne, wymienione w p. 1.4

niniejszych Przepisów, a tak

ż

e chorych na choroby

ż

ą

dkowo-jelitowe, maj

ą

cych

zapalenia ropne, ropne rany zgorzelinowe, zapalenia sutków, zapalenie p

ę

pka i

stawów (u ciel

ą

t), oraz z innych powodów s

ą

przyjmowani osobno od zwierz

ą

t

zdrowych i kierowane do ubojni sanitarnej. W wypadku braku ubojni sanitarnej
jest dopuszczalny ich ubój w sali ogólnej, ale dopiero po uboju zwierz

ą

t

zdrowych oraz usuni

ę

ciu s sali wszystkich tusz oraz innych produktów uboju

zwierz

ą

t zdrowych.

Po zako

ń

czeniu uboju zwierz

ą

t, chorych na wymienione choroby zaka

ź

ne, a

tak

ż

e we wszystkich przypadkach rozpoznania tych chorób podczas uboju zwierz

ą

t,

pomieszczenie ubojni, wszystkie urz

ą

dzenia oraz sprz

ę

t, wykorzystywane podczas

uboju oraz rozbioru tusz tych zwierz

ą

t, a tak

ż

e miejsca ich przetrzymywania

przed ubojem s

ą

poddawane obróbce sanitarnej oraz dezynfekcji.

1.15. Podczas uboju zwierz

ą

t chorych lub podejrzanych o zachorowanie na

choroby odzwierz

ę

ce konieczne jest przestrzeganie przez pracowników

obowi

ą

zuj

ą

cych przepisów profilaktyki osobistej oraz przeprowadzanie zabiegów,

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi instrukcjami Ministerstwa Zdrowia ZSRR, Ministerstwa

Rolnictwa ZSRR oraz Ministerstwa Przemysłu Mi

ę

snego i Mleczarskiego ZSRR, a

tak

ż

e na polecenie Pa

ń

stwowego Nadzoru Sanitarnego i Weterynaryjnego.

Odpowiedzialno

ść

za przeprowadzenie tych zabiegów spoczywa na administracji

zakładu.
1.16. W wypadku wykrycia po drodze lub podczas przyj

ę

cia do zakładu

przetwórstwa mi

ę

snego w

ą

glika w partii zwierz

ą

t, transportowanej do zakładu

kolej

ą

lub transportem drogowym, zwierz

ę

ta s

ą

poddawane badaniom weterynaryjnym

oraz termometrii ka

ż

dej sztuki. Bydło, owce i kozy, wielbł

ą

dy, konie, jelenie z

normaln

ą

temperatur

ą

ciała, bez oznak choroby, s

ą

poddawane kwarantannie, podaje

si

ę

im surowic

ę

przeciw w

ą

glikow

ą

w dawce profilaktycznej oraz bierze si

ę

je pod

background image

obserwacj

ę

weterynaryjn

ą

z codzienn

ą

termometri

ą

według uznania lekarza

weterynarii. Po upływie trzech dni po immunizacji wszystkie zwierz

ę

ta z

kwarantanny s

ą

poddawane termometrii, po czym zwierz

ę

ta z normalna temperatura

ciała s

ą

kierowane do uboju w ubojni sanitarnej. Trzoda chlewna bez oznak

klinicznych choroby z normaln

ą

temperatur

ą

ciała jest kierowana do uboju w

ubojni sanitarnej.
Zwierz

ę

ta wszystkich. gatunków, wykazuj

ą

ce oznaki kliniczne choroby, s

ą

natychmiast umieszczane w izolatce, gdzie s

ą

one poddawane leczeniu. Po upływie

14 dni od leczenia oraz wobec normalnej temperatury ciała s

ą

one kierowane do

ubojni sanitarnej celem uboju.
Uwaga: W wypadku stwierdzenia przypadków zachorowania lub

ś

mierci z powodu

w

ą

glika w

ś

ród zwierz

ą

t, które ju

ż

si

ę

znajduj

ą

na bazach przetrzymywania przed

ubojowego lub zostały doprowadzone do uboju, post

ę

puje si

ę

, jak podano wy

ż

ej.

1.17. W wypadku zachorowania bydła rogatego na rozedmowego czyraka
mnogiego lub

ś

mierci zwierz

ą

t z powodu danej choroby wszystkie zwierz

ę

ta danej

partii podlegaj

ą

badaniu weterynaryjnemu. Zwierz

ę

ta z normaln

ą

temperatur

ą

oraz

bez oznak klinicznych zachorowania s

ą

kierowane do natychmiastowego uboju osobn

ą

parti

ą

, chore za

ś

s

ą

izolowane oraz poddawane leczeniu. Zwierz

ę

ta wyzdrowiałe s

ą

przetrzymywane przez 14 dni od momentu stwierdzenia normalnej temperatury, a
nast

ę

pnie kierowane do uboju.

1.18. W wypadku wykrycia w partii zwierz

ą

t, które zostały przekazane do

uboju, chorych lub podejrzanych o zachorowanie na pryszczyc

ę

, cała partia

zwierz

ą

t natychmiast jest kierowana celem uboju do ubojni sanitarnej. W wypadku

braku mo

ż

liwo

ś

ci przetworzenia tych zwierz

ą

t w ubojni sanitarnej uboju dokonuje

si

ę

w ubojni ogólnej w trybie, okre

ś

lonym w p. 1,14 niniejszych Przepisów. Oceny

sanitarnej mi

ę

sa oraz innych produktów uboju dokonuje si

ę

w trybie, okre

ś

lonym w

p. 3.1.7.1.
W wypadku dostarczenia do zakładu przetwórstwa mi

ę

snego zwierz

ą

t, które

chorowały na pryszczyc

ę

oraz zostały wysłane z gospodarstw w pierwszych 3

miesi

ą

cach po zdj

ę

ciu z gospodarstwa kwarantanny, a tak

ż

e zwierz

ą

t,

zaszczepionych przeciwko pryszczycy szczepionk

ą

inaktywowan

ą

i kierowanych do

uboju w ci

ą

gu 21 dni po szczepieniu, s

ą

one przyjmowane oraz kierowane do uboju

równie

ż

osobn

ą

parti

ą

. Uboju oraz oceny sanitarnej mi

ę

sa i produktów uboju

dokonuje si

ę

w trybie, okre

ś

lonym w p. 3.1.7.2.

Uwaga: W wypadku uboju z konieczno

ś

ci w gospodarstwie zwierz

ą

t, które

przebyły pryszczyc

ę

i zostały ubite przed upływem 2 miesi

ę

cy po chorobie, a

tak

ż

e zaszczepionych przeciwko pryszczycy i ubitych przed upływem 21 dni po

szczepieniu, tusze oraz inne produkty uboju s

ą

wykorzystywane wewn

ą

trz danego

gospodarstwa w trybie, okre

ś

lonym w p. 3.1.7.2.

1.19. Zwierz

ę

ta, pogryzione przez w

ś

ciekłe zwierz

ę

ta, s

ą

natychmiast

kierowane do uboju.
1.20. W wypadku stwierdzenia w trakcie uboju oznak pomoru bydła rogatego,
pomoru wielbł

ą

dów, tularemii, melioidozy, tusze wraz ze wszystkimi narz

ą

dami

oraz skór

ą

s

ą

niszczone; jednocze

ś

nie s

ą

podejmowane inne

ś

rodki, przewidziane

przez obowi

ą

zuj

ą

ce instrukcje zwalczania tych chorób.

1.21. W wypadku wykrycia w trakcie uboju zwierz

ą

t, chorych na choroby

zaka

ź

ne, wymienione w p. 1.3, post

ę

puje si

ę

zgodnie z rozdziałem 3 niniejszych

Przepisów.
1.22. Niedopuszczalne jest wykorzystywanie do spo

ż

ycia mi

ę

sa wszystkich

gatunków zwierz

ą

t gospodarczych oraz dzikich (łownych), które zgin

ę

ły podczas

po

ż

aru, w wypadkach drogowych, zostały zabite przez piorun, pr

ą

d elektryczny,

zamarzły, uton

ę

ły itp. Zwłoki takich zwierz

ą

t podlegaj

ą

utylizacji lub, za zgod

ą

lekarza weterynarii (o ile nie uległy one rozkładowi) mog

ą

zosta

ć

po

wygotowaniu dopuszczone do

ż

ywienia trzody chlewnej lub drobiu, a tak

ż

e w

postaci surowej lub wygotowanej – do

ż

ywienia zwierz

ą

t, trzymanych w o

ś

rodku

hodowli, ale po obowi

ą

zkowym badaniu bakteriologicznym w kierunku obecno

ś

ci

salmonelli, a w razie konieczno

ś

ci – czynników innych chorób zaka

ź

nych oraz

inwazyjnych, stanowi

ą

cych zagro

ż

enie dla zwierz

ą

t.


2. Zasady przeprowadzania badania weterynaryjno-sanitarnego tusz i narz

ą

dów

zwierz

ą

t

2.1. Mi

ę

so oraz inne produkty uboju zwierz

ą

t wszystkich kategorii

gospodarstw podlegaj

ą

obowi

ą

zkowej ekspertyzie weterynaryjnej, któr

ą

przeprowadza lekarz weterynarii.

background image

Do przeprowadzania ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej tusz oraz narz

ą

dów w

zakładach przetwórstwa mi

ę

snego z procesem ci

ą

głym przetwarzania zwierz

ą

t

powinny by

ć

urz

ą

dzone nast

ę

puj

ą

ce stanowiska robocze do bada

ń

weterynaryjnych:

na linii przetwarzania bydła rogatego oraz koni – cztery stanowiska robocze
do badania: głów, narz

ą

dów wewn

ę

trznych, tusz, ko

ń

cowe.;

na linii przetwarzania trzody chlewnej – pi

ęć

stanowisk roboczych do

badania: podszcz

ę

kowych (

ż

uchwowych) w

ę

złów chłonnych w kierunku w

ą

glika (w

wypadku rozbioru tusz z oskórowaniem dany punkt jest umieszczany po odcinku
wykrwawiania, a w wypadku obróbki tusz oparzaniem – po piecu do opalania, ł

ą

cz

ą

c

miejsce badania w kierunku w

ą

glika z miejscem badania głów); głów; narz

ą

dów

wewn

ę

trznych; tusz; ko

ń

cowe;

na linii przetwarzania owiec i kóz – trzy stanowiska robocze do badania:
narz

ą

dów wewn

ę

trznych; tusz; ko

ń

cowe.

Celem dokładnego badania tusze, podejrzane o chorob

ę

, s

ą

umieszczane na

linii odstawczej.
W zakładach przetwórstwa mi

ę

snego, rze

ź

niach oraz punktach uboju, nie

posiadaj

ą

cych linii potokowych uboju i rozbioru tusz, głowy, podroby oraz

ś

ledziony zwierz

ą

t rze

ź

nych, celem badania weterynaryjnego, powinny by

ć

podwieszone na specjalnych wieszakach lub umieszczone na stole.
2.1.1. Miejsca badania weterynaryjnego tusz powinny by

ć

wygodne oraz

dobrze o

ś

wietlone, posiada

ć

urz

ą

dzenie do rejestracji wykrytych przypadków

chorób zwierz

ą

t, sterylizatory (do odka

ż

ania no

ż

y, haków oraz innych narz

ę

dzi),

umywalki z ciepł

ą

oraz zimna wod

ą

, mydło, zbiorniczki z roztworem dezynfekuj

ą

cym

do obróbki r

ą

k oraz r

ę

czniki.

W wypadku braku na linii przetwarzania zwierz

ą

t, wyposa

ż

onej w ta

ś

moci

ą

g,

tego czy innego stanowiska roboczego, przewidzianego przez powy

ż

szy punkt

Przepisów, lub w wypadku braku obsadzenia całego stanowiska roboczego przez
odpowiedniego specjalist

ę

słu

ż

by weterynaryjnej, przetwarzanie zwierz

ą

t na tej

linii nie jest dopuszczane. Podczas uboju zwierz

ą

t w zakładzie przetwórstwa

mi

ę

snego (punkcie uboju) ka

ż

da tusza bydła rogatego, owiec i kóz, trzody

chlewnej oraz koni (oprócz głów owiec i kóz), podroby, jelita, skóra s

ą

numerowane tym samym numerem.
2.2. Głowy oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne powinny by

ć

przygotowane przez

pracowników zakładu do badania weterynaryjnego zgodnie ze schematem
technologicznym oraz nast

ę

puj

ą

cymi wymaganiami.

2.2.1. Głowy bydła rogatego s

ą

oddzielane od tuszy, mocowane na wieszakach

za k

ą

t zro

ś

ni

ę

cia si

ę

gał

ę

zi

ż

uchwy lub chrz

ą

stk

ę

pier

ś

cieniowat

ą

, j

ę

zyk si

ę

podcina w górnej cz

ęś

ci oraz po bokach w taki sposób, aby nie był on uszkodzony,

swobodnie wypadał z przestrzeni mi

ę

dzyszcz

ę

kowej oraz

ż

eby zostały zachowane

wszystkie podlegaj

ą

ce badaniu w

ę

zły chłonne.

2.2.2. Ko

ń

skie głowy oddziela si

ę

od tuszy oraz po wyci

ą

gni

ę

ciu j

ę

zyka

wyr

ę

buje si

ę

przegrod

ę

nosow

ą

, zachowuj

ą

c jej cało

ść

.

2.2.3.

Ś

wi

ń

skie głowy s

ą

nacinane, pozostawiane przy tuszach a

ż

do

zako

ń

czenia badania poubojowego, w którym to celu po oskórowaniu lub po

oparzaniu głowa jest nacinana od strony karku oraz lewej szcz

ę

ki z jednoczesnym

oddzieleniem stawu szczytowo-potylicznego, wyci

ę

ciem j

ę

zyka z krtani

ą

z

przestrzeni mi

ę

dzyszcz

ę

kowej, które do czasu zako

ń

czenia badania s

ą

pozostawiane

przy tuszy.
2.2.4. Głowy ciel

ą

t, owiec oraz kóz s

ą

oddzielane po stawie szczytowo-

potylicznym, z pozostawieniem przy tuszy do czasu zako

ń

czenia badania narz

ą

dów

wewn

ę

trznych.

Wyj

ę

te z tuszy płuca z tchawic

ą

, serce oraz w

ą

troba, powinny do czasu

zako

ń

czenia badania weterynaryjnego pozostawa

ć

w naturalnym poł

ą

czeniu mi

ę

dzy

sob

ą

(podroby), i w nich powinny by

ć

zachowane w

ę

zły chłonne.

Narz

ą

dy wewn

ę

trzne, wyjmowane na stoły ta

ś

moci

ą

gu, powinny nadchodzi

ć

do

lekarza weterynaryjnego do badania jednocze

ś

nie z tusz

ą

.

Do czasu zako

ń

czenia badania weterynaryjnego tuszy oraz jej narz

ą

dów, jak

podano w p 2.3 (wliczaj

ą

c w to trychinoskopi

ę

tusz

ś

wi

ń

skich) nie wolno usuwa

ć

z

działu

ś

cinków mi

ę

snych oraz innych produktów uboju, oprócz skór (wszystkich

gatunków zwierz

ą

t), nóg oraz uszu bydła rogatego, głów oraz nóg owiec i kóz.

2.3. Badanie głów, narz

ą

dów wewn

ę

trznych oraz tusz odbywa si

ę

w

nast

ę

puj

ą

cy sposób.

2.3.1. U bydła rogatego, jeleni.

background image

Głowa: ogl

ę

dziny oraz otwarcie podszcz

ę

kowych (

ż

uchwowych), przyuszniczych,

zagardłowych w

ę

złów chłonnych. Ogł

ę

dziny oraz badanie dotykowe warg i j

ę

zyka.

Rozci

ę

cie oraz ogl

ę

dziny mi

ęś

ni

ż

waczy warstwami, na cał

ą

szeroko

ść

, równolegle

do ich powierzchni (wielki mi

ę

sie

ń

ż

wacz – dwoma naci

ę

ciami, skrzydłowy –

jednym) z ka

ż

dego boku (celem wykrycia w

ą

grzycy).

Ś

ledziona: ogl

ę

dziny zewn

ę

trzne oraz w przekroju.

Płuca: ogl

ę

dziny zewn

ę

trzne oraz palpacja wszystkich płatów płucnych.

Otwarcie lewego oskrzelowego, tchawiczo-oskrzelowego oraz

ś

ródpiersiowego w

ę

złów

chłonnych. Rozci

ę

cie oraz ogl

ę

dziny mi

ąż

szu w miejscach oskrzeli głównych

(aspiracja masami paszowymi itp.) oraz w miejscach wykrycia zmian chorobowych.
Serce: otwarcie osierdzia. Ogl

ę

dziny nasierdzia oraz mi

ęś

nia sercowego,

rozci

ę

cie po krzywi

ź

nie wi

ę

kszej prawego oraz lewego oddziałów serca, ogl

ę

dziny

stanu wsierdzia oraz krwi; wykonanie 1-2 wzdłu

ż

nych oraz jednego poprzecznego,

nie na wylot, rozci

ęć

mi

ęś

ni sercowych (w kierunku w

ą

grzycy, sarkocystozy itp.).

W

ą

troba: ogl

ę

dziny oraz badanie dotykowe od strony przepony oraz trzewnej.

W wypadku zrastania si

ę

przepony z w

ą

trob

ą

ta ostatnia jest oddzielana oraz

badana w kierunku wyst

ę

powania zmian chorobowych. Rozci

ę

cie i ogl

ę

dziny w

ę

złów

chłonnych

ż

yły wrotnej oraz wykonanie od strony trzewnej zgodnie z przebiegiem

przewodów

ż

ółciowych 2-3 rozci

ęć

nie nawylot.

Nerki: usuni

ę

cie z torebki, badanie oraz palpacja, w wypadku wykrycia zmian

chorobowych rozci

ę

cie.

ś

ą

dek (przed

ż

ą

dki): ogl

ę

dziny zewn

ę

trzne błony surowiczej, rozci

ę

cie

oraz ogl

ę

dziny w

ę

złów chłonnych. W razie konieczno

ś

ci otwarcie

ż

ą

dka celem

dokonania ogl

ę

dzin błony

ś

luzowej. Ogl

ę

dziny przełyku (w kierunku w

ą

grzycy,

sarkocystozy).
Jelita: ogl

ę

dziny od strony błony surowiczej oraz rozci

ę

cie kilku

krezkowych w

ę

złów chłonnych.

Wymi

ę

: dokładne badanie dotykowe oraz wykonanie jednego-dwóch gł

ę

bokich

równoległych rozci

ęć

. Otwarcie w

ę

złów chłonnych nad wymieniem.

Macica, j

ą

dra, p

ę

cherz moczowy, trzustka: ogl

ę

dziny, a w razie konieczno

ś

ci

– otwarcie.
Tusza: ogl

ę

dziny powierzchni zewn

ę

trznej oraz wewn

ę

trznej ze zwróceniem

uwagi na wyst

ę

powanie guzów oraz innych zmian chorobowych.

W przypadku podejrzenia choroby zaka

ź

nej lub choroby, zwi

ą

zanej z

zaburzeniem przemiany materii, – otwarcie, według uznania lekarza weterynarii,
w

ę

złów chłonnych: szyjnych powierzchownych (przedłopatkowych), pachwinowych

(pierwszego

ż

ebra oraz wła

ś

ciwie pachwinowego),

ż

ebrowo-szyjnych,

mi

ę

dzy

ż

ebrowych, kranialno-piersiowych, nadrostkowych, l

ę

d

ź

wiowych, biodrowych,

miednicznych, fałdu kolanowego, powierzchownych pachwinowych kulszowych oraz
podkolanowych. W razie konieczno

ś

ci, w celu wykrycia w

ą

grów, dodatkowe rozci

ę

cie

wzdłu

ż

ne mi

ęś

ni szyi, łopatkowo-łokciowych, l

ę

d

ź

wiowych wi

ę

kszych, udow

ą

grup

ę

mi

ęś

ni oraz mi

ęś

nia przepony.

U ciel

ą

t – równie

ż

ogl

ę

dziny p

ę

powiny oraz w razie konieczno

ś

ci otwarcie

stawów ko

ń

czyn (nadgarstkowych oraz skokowych).

2.3.2. U owiec i kóz
Ogl

ę

dziny narz

ą

dów wewn

ę

trznych oraz tuszy w ten sam sposób, jak u bydła

rogatego. W celach wykrycia zapalenia serowatego w

ę

złów chłonnych dokonuje si

ę

ogl

ę

dzin w

ę

złów chłonnych: szyjnych powierzchownych oraz fałdu kolanowego.

2.3.3.

У

U trzody chlewnej

Głowa: po wykrwawieniu, gdy tusze s

ą

obrabiane z oskórowaniem – wykonanie

rozci

ę

cia wzdłu

ż

nego skóry oraz mi

ęś

ni w przestrzeni podszcz

ę

kowej od otworu

przyrannego w kierunku k

ą

ta zrastania si

ę

gał

ę

zi

ż

uchwowych, otwarcie oraz

ogl

ę

dziny z obu stron podszcz

ę

kowych (

ż

uchwowych) w

ę

złów chłonnych (w kierunku

w

ą

glika oraz gru

ź

licy). W wypadku obrabiania tusz

ś

wi

ń

skich bez oskórowania (za

pomoc

ą

opalania, oparzania) – ogl

ę

dziny podszcz

ę

kowych w

ę

złów chłonnych oraz

innych cz

ęś

ci głowy po oparzaniu (opalaniu).

Po oskórowaniu lup oparzaniu tuszy na stanowisku badania głów – rozci

ę

cie

oraz ogl

ę

dziny przyuszniczych oraz szyjnych w

ę

złów chłonnych, wielkiego oraz

skrzydłowego mi

ęś

ni

ż

waczy (w kierunku w

ą

grzycy). Ogl

ę

dziny oraz badanie

dotykowe j

ę

zyka; ogl

ę

dziny błony

ś

luzowej krtani, nadgło

ś

nika oraz migdałków.

Ś

ledziona: ogl

ę

dziny zewn

ę

trzne, rozci

ę

cie mi

ąż

szu, w razie konieczno

ś

ci -

otwarcie w

ę

złów chłonnych.

Płuca: ogl

ę

dziny zewn

ę

trzne, palpacja oraz rozci

ę

cie oskrzelowych (lewego,

prawego oraz

ś

rodkowego) w

ę

złów chłonnych.

background image

ś

ą

dek, przełyk, jelita, nerki, serce: ogl

ę

dziny oraz badanie takie same,

jak u bydła rogatego.
W

ą

troba: badanie dotykowe oraz ogl

ę

dziny powierzchni przeponowej oraz

trzewnej, przewody

ż

ółciowe w przekroju poprzecznym od strony trzewnej w miejscu

ą

czenia płatów.

Tusza: ogl

ę

dziny takie same, jak dla bydła rogatego. W celach badania w

kierunku w

ą

grzycy, w razie konieczno

ś

ci – rozci

ę

cie oraz ogl

ę

dziny mi

ęś

ni

l

ę

d

ź

wiowych, szyjnych, łopatkowo-łokciowych (anconeusów), grzbietowych, ko

ń

czyny

miednicznej oraz przepony.
W wypadku podejrzenia o wyst

ę

powanie procesów zapalnych (ropnie itp.),

zlokalizowanych w gł

ę

bokich warstwach tkanki mi

ęś

niowej – wykonanie dwóch-trzech

rozci

ęć

wzdłu

ż

nych mi

ęś

ni (w cz

ęś

ci

ś

rodkowej szyi).

W wypadku stwierdzenia procesu zapalnego w przedniej cz

ęś

ci tuszy nale

ż

y,

oprócz podszcz

ę

kowych (

ż

uchwowych) oraz przyuszniczych w

ę

złów chłonnych, podda

ć

ogl

ę

dzinom grzbietowe powierzchniowe szyjne w

ę

zły chłonne.

Wszystkie tusze s

ą

obowi

ą

zkowo badane w kierunku wło

ś

nicy w sposób,

okre

ś

lony w punkcie

З

.2.4.

2.3.4. U koni, osłów, mułów
Głowa: rozci

ę

cie podszcz

ę

kowych (

ż

uchwowych) oraz podj

ę

zykowych w

ę

złów

chłonnych, ogl

ę

dziny jamy nosowej oraz wyr

ą

banej przegrody nosowej.

Płuca: otwarcie tchawicy, oskrzeli głównych oraz ogl

ę

dziny błony

ś

luzowej.

Rozci

ę

cie wszystkich oskrzelowych oraz gł

ę

bokich szyjnych w

ę

złów chłonnych,

rozmieszczonych wzdłu

ż

tchawicy. Dwa rozci

ę

cia sko

ś

ne prawego oraz lewego płatów

płucnych, ogl

ę

dziny oraz palpacja miejsc rozci

ęć

.

Ś

ledziona, w

ą

troba, nerki, jelita,

ż

ą

dek, serce oraz inne narz

ą

dy s

ą

poddawane ogl

ę

dzinom w ten sam sposób, co i u bydła rogatego.

Tusza: ogl

ę

dziny od strony zewn

ę

trznej oraz wewn

ę

trznej. W wypadku

podejrzenia chorób zaka

ź

nych – otwarcie oraz ogl

ę

dziny tych samych w

ę

złów

chłonnych tuszy, co i u bydła rogatego. Dodatkowo – ogl

ę

dziny mi

ęś

ni (od strony

wewn

ę

trznej łopatki) w kierunku czerniaka, powierzchni wewn

ę

trznej

ś

cianki

trzewnej w kierunku alfortiosis.
W wypadku podejrzenia nitkowicy (wyst

ę

powania widocznych zmian chorobowych

w postaci rozrostu tkanki ziarninowej, bliznowacenia w okolicy kł

ą

bu itp.) –

wykonanie uko

ś

nego rozci

ę

cia wzdłu

ż

nego mi

ęś

ni zgodnie z przebiegiem wi

ą

zadła

potylicznego do wysoko

ś

ci wyrostka kostnego pierwszego kr

ę

gu piersiowego.

2.3.5. U wielbł

ą

dów.

Wszystkie narz

ą

dy oraz tusze s

ą

poddawane ogl

ę

dzinom w ten sam sposób, co

i u bydła rogatego. Przy tym dokonuje si

ę

rozci

ę

cia w kilku miejscach oraz

ogl

ę

dzin

ś

ródpiersiowych w

ę

złów chłonnych, wyci

ą

gni

ę

tych w postaci ci

ą

głego

pasma wzdłu

ż

ś

ródpiersia.

2.3.6. Badania weterynaryjno-sanitarnego drobiu, królików, zwierz

ą

t

dzikich oraz łownych, a tak

ż

e oceny sanitarnej mi

ę

sa oraz wszystkich innych

produktów ich uboju dokonuje si

ę

w sposób, okre

ś

lony w rozdziałach 4 oraz 5.

2.4. Podczas badania tusz oraz narz

ą

dów wewn

ę

trznych (w

ą

troby, serca,

nerek) rozci

ę

cia na nich wykonuje si

ę

w taki sposób, aby mo

ż

liwie zachowa

ć

wygl

ą

d handlowy produktu.

Wyniki ekspertyzy weterynaryjnej mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych, bada

ń

w

kierunku wło

ś

nicy, bakteriologicznych, <podczas> uboju zwierz

ą

t w ubojni

sanitarnej s

ą

rejestrowane w dziennikach według ustalonego wzoru, zgodnie z

instrukcj

ą

ewidencji weterynaryjnej oraz sprawozdawczo

ś

ci weterynaryjnej.

2.5. We wszystkich wypadkach, gdy w odpowiednich punktach niniejszych
Przepisów nic si

ę

nie mówi o ograniczeniach wypuszczania mi

ę

sa oraz

poszczególnych produktów, o konieczno

ś

ci dezynfekcji skór itp., s

ą

one

wypuszczane bez ograniczenia.
2.6. Znakowania mi

ę

sa wszystkich gatunków zwierz

ą

t dokonuje si

ę

zgodnie z

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

Instrukcj

ą

znakowania mi

ę

sa.

2.7. We wszystkich wypadkach wykrycia podczas ekspertyzy weterynaryjno-
sanitarnej tusz i narz

ą

dów zmian, charakterystycznych dla chorób zaka

ź

nych oraz

inwazyjnych, zabiegi weterynaryjno-sanitarne (dezynfekcja pomieszcze

ń

,

wyposa

ż

enia itp.) s

ą

przeprowadzane zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi instrukcjami

Ministerstwa Rolnictwa ZSRR, Ministerstwa Przemysłu Mi

ę

snego i Mleczarskiego

ZSRR, wytycznymi słu

ż

by weterynaryjnej.


3. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna tusz i narz

ą

dów wewn

ę

trznych

background image

3.1. Choroby zaka

ź

ne

3.1.1. W

ą

glik. W wypadku podejrzenia w

ą

glika dalszy ubój zwierz

ą

t jest

wstrzymywany. Z podejrzanej tuszy pobiera si

ę

kawałki

ś

ledziony, zmienione

fragmenty tkanki oraz chorobowo zmienione w

ę

zły chłonne i kieruje si

ę

do

laboratorium celem badania bakterioskopowego, oraz bakteriologicznego. Do
momentu otrzymania wyników bada

ń

tusza oraz wszystkie produkty uboju s

ą

izolowane w odosobnionym miejscu.
3.1.1.1. W wypadku rozpoznania podczas badania bakterioskopowego w

ą

glika

tusza wraz z narz

ą

dami oraz skór

ą

, nie czekaj

ą

c na wyniki badania

bakteriologicznego, s

ą

kierowane do zniszczenia (przez spalanie) z zachowaniem

obowi

ą

zuj

ą

cych przepisów weterynaryjno-sanitarnych.

Wszystkie pozbawione przynale

ż

no

ś

ci produkty (nogi, uszy, wymi

ę

, krew

itp.), pozyskane z uboju innych zwierz

ą

t, zmieszane z produktami uboju od

chorego na w

ą

glika zwierz

ę

cia, s

ą

spalane.

Skóry zwierz

ą

t zdrowych, które miały styczno

ść

ze skór

ą

zwierz

ę

cia, chorego

na w

ą

glika, podlegaj

ą

dezynfekcji w sposób, przewidziany przez obowi

ą

zuj

ą

c

ą

Instrukcj

ę

dezynfekcji surowców pochodzenia zwierz

ę

cego oraz zakładów ich

zbiórki, przechowywania i obróbki.
Uwaga. We wszystkich wypadkach, gdy w Przepisach jest mowa o konieczno

ś

ci

dezynfekcji skór, podlegaj

ą

one dezynfekcji zgodnie ze wspomnian

ą

Instrukcj

ą

.

Po usuni

ę

ciu tuszy oraz innych produktów uboju, chorobowo zmienionych przez

w

ą

glika, w ubojni natychmiast przeprowadza si

ę

dezynfekcj

ę

zgodnie z Instrukcj

ą

o zabiegach przeciwko w

ą

glikowi. Pracownicy s

ą

poddawani profilaktyce dora

ź

nej

w

ą

glika zgodnie z Instrukcj

ą

oraz wskazówkami metodycznymi odno

ś

nie diagnostyki

klinicznej, profilaktyki i leczenia w

ą

glika u ludzi, zatwierdzon

ą

przez

Ministerstwo Zdrowia ZSRR.
Inne tusze oraz produkty uboju, podejrzane o ska

ż

enie laseczkami w

ą

glika w

trakcie procesu technologicznego, s

ą

natychmiast unieszkodliwiane przez

wygotowywanie, lecz nie pó

ź

niej, ni

ż

w 6 godzin od momentu uboju, w otwartych

kotłach w ci

ą

gu 3 godzin od rozpocz

ę

cia wrzenia, a w zamkni

ę

tych kotłach przy

ci

ś

nieniu pary 0,5 MPa – w ci

ą

gu 2,5 g. W wypadku braku mo

ż

liwo

ś

ci

przeprowadzenia odka

ż

ania w powy

ż

szych terminach tusze te powinny zosta

ć

odizolowane w pomieszczeniu z temperatur

ą

nie wy

ż

sz

ą

, ni

ż

10 st. Celsjusza, a

nast

ę

pnie skierowane do odka

ż

ania, jak podano wy

ż

ej, ale nie pó

ź

niej, ni

ż

w 48

godzin od momentu uboju. Je

ż

eli jest to niewykonalne, wtedy tusze oraz produkty

uboju, podlegaj

ą

ce odka

ż

aniu, powinny by

ć

skierowane do utylizacji lub spalenia.

Tusze oraz produkty uboju, ska

ż

enie których laseczkami w

ą

glika w trakcie

procesu technologicznego jest wykluczone, s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

3.1.1.2. W wypadku negatywnego wyniku badania bakterioskopowego tusza,
podejrzana o zara

ż

enie w

ą

glikiem, jest pozostawiana w izolacji a

ż

do otrzymania

orzeczenia o wynikach badania bakteriologicznego; o konieczno

ś

ci przeprowadzenia

innych zabiegów w dziale (dezynfekcji itp.) decyduje lekarz weterynarii.
W wypadku potwierdzenia przez badanie bakteriologiczne diagnozy w

ą

glika z

tuszami oraz innymi produktami uboju, podejrzanymi o ska

ż

enie laseczkami

w

ą

glika, post

ę

puje si

ę

w ten sam sposób, jak jest to okre

ś

lone w podpunkcie

3.1.1.1 niniejszego punktu.
3.1.2. Szelestnica, obrz

ę

k zło

ś

liwy, bradsot, zaka

ź

na enteroksemia owiec.

Tusza wraz z narz

ą

dami oraz skór

ą

jest spalana..

Wszystkie pozbawione przynale

ż

no

ś

ci produkty (nogi, wymi

ę

, uszy, krew

itp.), pozyskane z uboju innych zwierz

ą

t, zmieszane z produktami uboju od

zwierz

ą

t, u których stwierdzono powy

ż

sze choroby, lub je

ż

eli miały one styczno

ść

z nimi (w tym tusze), s

ą

spalane.

3.1.3. Nosacizna, botulizm, epizootyczne zapalenie naczy

ń

chłonnych koni,

zołzy. W wypadku stwierdzenia nosacizny, botulizmu, epizootycznego zapalenia
naczy

ń

chłonnych tusze wraz z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi oraz skór

ą

s

ą

poddawane

zniszczeniu. Wszystkie tusze, podejrzane o ska

ż

enie zarazkami nosacizny oraz

epizootycznego zapalenia naczy

ń

chłonnych w trakcie procesu technologicznego, s

ą

wypuszczane po wygotowaniu, a narz

ą

dy wewn

ę

trzne kierowane do utylizacji; tak

samo si

ę

post

ę

puje równie

ż

z tuszami w wypadku braku mo

ż

liwo

ś

ci ich wygotowania.

Tusze, ska

ż

one w trakcie procesu technologicznego zarazkami botulizmu, s

ą

kierowane do utylizacji.
W wypadku stwierdzenia zołz głowa oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

kierowane do

utylizacji, a tusza jest wypuszczana bez ograniczenia, o ile podczas badania
bakteriologicznego nie wyizolowano salmonelli lub zarazków zołz. W wypadku

background image

wyizolowania z tuszy salmonelli lub paciorkowca zołzowego jest ona kierowana do
wygotowania.
Uwaga. We wszystkich wypadkach, gdy w Przepisach jest mowa o skierowaniu
tusz (tuszek drobiowych), produktów uboju do wygotowania, przetwarzania na
konserwy, a tłuszczu – na przetapianie, nale

ż

y kierowa

ć

si

ę

p. 11.3.1, 11.3.2,

11.5.4.
3.1.4. Gru

ź

lica

3.1.4.1. Wycie

ń

czone tusze w wypadku wykrycia w nich jakiejkolwiek formy

dotkni

ę

cia przez gru

ź

lic

ę

narz

ą

dów lub w

ę

złów chłonnych, a tak

ż

e tusze,

niezale

ż

nie od stanu utuczenia, narz

ą

dy wewn

ę

trzne (w tym równie

ż

jelita), przy

uogólnionym procesie gru

ź

liczym, tzn. gdy jednocze

ś

nie s

ą

chorobowo zmienione

narz

ą

dy piersiowe oraz brzuszne z regionalnymi w

ę

złami chłonnymi, s

ą

kierowane

do utylizacji.
3.1.4.2. Tusze o normalnym stanie utuczenia (oprócz tusz

ś

wi

ń

skich) w

wypadku dotkni

ę

cia przez gru

ź

lic

ę

w w

ęź

le chłonnym, w jednym z narz

ą

dów

wewn

ę

trznych lub innych tkankach, a tak

ż

e narz

ą

dy nie dotkni

ę

te zmianami s

ą

kierowane do wygotowania lub do przetwarzania na konserwy. Tłuszcz wewn

ę

trzny

jest przetapiany.
Chorobowo zmienione przez gru

ź

lic

ę

narz

ą

dy oraz tkanki, niezale

ż

nie od

postaci zmian chorobowych, s

ą

kierowane do utylizacji.

Uwaga. Nie dotkni

ę

te przez gru

ź

lic

ę

jelita s

ą

kierowane do wykorzystania w

danym zakładzie jako osłonki w produkcji kiełbas parzonych, a w wypadku braku
takiej mo

ż

liwo

ś

ci – kierowane do produkcji pasz suchych.

3.1.4.3. W wypadku wykrycia w tuszach

ś

wi

ń

skich zaka

ż

enia gru

ź

lic

ą

w

postaci ognisk zwapnionych jedynie w podszcz

ę

kowych w

ę

złach chłonnych te

ostatnie s

ą

usuwane, głowa wraz z j

ę

zykiem jest kierowana do wygotowania, tusza,

narz

ą

dy wewn

ę

trzne oraz jelita s

ą

wypuszczane bez ograniczenia. W wypadku

zaka

ż

enia gru

ź

lic

ą

jedynie krezkowych w

ę

złów chłonnych do utylizacji s

ą

kierowane jelita, a tusza oraz inne narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

wypuszczane bez

ograniczenia.
W wypadku wykrycia w jednym z powy

ż

szych w

ę

złów chłonnych zaka

ż

e

ń

w postaci

serowatych, niezwapnionych ognisk lub zaka

ż

e

ń

gru

ź

lic

ą

(niezale

ż

nie od ich

wygl

ą

du) jednocze

ś

nie w podszcz

ę

kowych oraz krezkowych w

ę

złach chłonnych, te

ostatnie s

ą

usuwane, jelita s

ą

kierowane do utylizacji, a tusza oraz pozostałe

narz

ą

dy – do wygotowania lub przetwarzania na konserwy, jak jest to okre

ś

lone w

podpunkcie 3.1.4.3.
W wypadku wykrycia w w

ę

złach chłonnych tusz

ś

wi

ń

skich zaka

ż

e

ń

paragru

ź

liczych, wywołanych przez maczugowce z rodziny Corynebakterium, tusza

oraz narz

ą

dy s

ą

wypuszczane bez ograniczenia po usuni

ę

ciu dotkni

ę

tych w

ę

złów

chłonnych.
W wypadku wykrycia w w

ę

złach chłonnych tusz

ś

wi

ń

skich lub w jelitach zaka

ż

e

ń

paragru

ź

liczych, wywołanych przez nietypowe pr

ą

tki z rodzaju Mycobacterium typu

ptasiego, z tuszami oraz narz

ą

dami post

ę

puje si

ę

, jak jest to okre

ś

lone w

niniejszym podpunkcie.
3.1.4.4. W wypadku wykrycia zaka

ż

enia gru

ź

lic

ą

w ko

ś

ciach wszystkie ko

ś

cie

szkieletu s

ą

kierowane do utylizacji, a mi

ę

so (wobec braku zara

ż

enia gru

ź

lic

ą

) –

do wygotowania lub przetwarzania na konserwy.
3.1.4.5. Podczas uboju zwierz

ą

t, reaguj

ą

cych na tuberkulin

ę

, ocena

sanitarna mi

ę

sa oraz innych produktów jest przeprowadzana w zale

ż

no

ś

ci od

wykrycia zaka

ż

enia gru

ź

lic

ą

. W wypadku, gdy zaka

ż

enia gru

ź

lic

ą

w w

ę

złach

chłonnych, tkankach oraz narz

ą

dach nie wykryto, tusza oraz inne produkty uboju

s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

3.1.5. Gru

ź

lica rzekoma. Tusze oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne w wypadku

wyst

ę

powania wycie

ń

czenia oraz licznych zmian chorobowych w w

ę

złach chłonnych

lub wykrycia procesu rzekomogru

ź

liczego w mi

ęś

niach s

ą

kierowane do utylizacji.

W wypadku braku wycie

ń

czenia oraz wyst

ę

powania zmian chorobowych jedynie w

narz

ą

dach wewn

ę

trznych lub w

ę

złach chłonnych, narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

kierowane do

utylizacji, a tusza oraz inne produkty uboju s

ą

wypuszczane bez ogranicze

ń

.

3.1.6. Choroba Johnego. W wypadku wyst

ę

powania zmian chorobowych w

jelitach, krezkowych w

ę

złach chłonnych, krtani, przestrzeni mi

ę

dzyszcz

ę

kowej

(obrz

ę

ki), głowa, narz

ą

dy, chorobowo zmienione, oraz jelita wraz z krezk

ą

s

ą

kierowane do utylizacji, a tusza oraz inne produkty uboju s

ą

wypuszczane bez

ograniczenia.

background image

Wycie

ń

czone tusze oraz narz

ą

dy w wypadku wyst

ę

powania w nich powy

ż

szych

zmian chorobowych s

ą

kierowane do utylizacji.

3.1.7. Pryszczyca.
3.1.7.1. Mi

ę

so oraz inne produkty, pozyskane z uboju zwierz

ą

t chorych oraz

podejrzanych o zachorowanie na pryszczyc

ę

, znajduj

ą

cych si

ę

w tej samej partii,

jak jest to okre

ś

lone w p. 1.18 niniejszych Przepisów, s

ą

kierowane do

przetwarzania na parzone lub parzono-w

ę

dzone gatunki kiełbas, parzone wyroby

garma

ż

eryjne lub konserwy

W wypadku braku mo

ż

liwo

ś

ci przetworzenia mi

ę

sa na powy

ż

sze wyroby, jest ono

odka

ż

ane przez wygotowanie. Wypuszczanie mi

ę

sa oraz innych produktów uboju w

stanie surowym jest zabronione.
W wypadku wyst

ę

powania drobnych, licznych lub wielkich ognisk martwiczych w

wielu mi

ęś

niach (ko

ń

czynach miednicznych oraz piersiowych, obr

ę

cza ko

ń

czyny

górnej itp.), a tak

ż

e w wypadku skomplikowanych form pryszczycy, którym

towarzyszyło zapalenie zgorzelinowe lub ropne ko

ń

czyn, wymienia oraz innych

narz

ą

dów, <tusza oraz organy> s

ą

kierowane do utylizacji.

W wypadku wyst

ę

powania w mi

ęś

niach pojedynczych ognisk martwiczych

chorobowo zmienione cz

ęś

ci mi

ęś

ni s

ą

kierowane do utylizacji, a sprawa zasad

wykorzystania narz

ą

dów oraz pozostałego mi

ę

sa powinna si

ę

rozstrzyga

ć

w

zale

ż

no

ś

ci od wyników badania bakteriologicznego, jak jest to okre

ś

lone w p.

10.5.
W wypadku, gdy zakład nie prowadzi produkcji w

ę

dlin lub konserw, powy

ż

sze

tusze oraz podroby s

ą

dopuszczane do odtransportowania do najbli

ż

szego zakładu

produkcji w

ę

dlin lub konserw mi

ę

snych w obr

ę

bie obwodu, kraju, republiki, lecz

wył

ą

cznie z zezwolenia organów weterynaryjnych (obwodu, kraju, republiki) oraz

pod warunkiem przestrzegania obowi

ą

zuj

ą

cych przepisów weterynaryjno-

sanitarnych.
Ko

ś

cie s

ą

wypuszczane z zakładu dopiero po ich wygotowaniu w ci

ą

gu 2,5

godzin lub przetwarzane na pasze suche pochodzenia zwierz

ę

cego w tym samym

zakładzie.
Jelita, przełyk, p

ę

cherze moczowe podlegaj

ą

obróbce technologicznej osobno

od innych surowców, z nast

ę

pnym płukaniem od wewn

ą

trz i od zewn

ą

trz 0,5%

roztworem formaldehydu lub moczeniem w nasyconym rotworze soli kuchennej z
dodatkiem 0,08-procentowego kwasu octowego: jelita – w ci

ą

gu 4 godzin, przełyki

oraz p

ę

cherze moczowe – w ci

ą

gu 24 godzin. Powy

ż

sze produkty, nie odka

ż

one w

podany sposób, s

ą

kierowane do utylizacji.

Dozwolone jest wykorzystywanie błon

ś

luzowych

ż

ą

dków

ś

wi

ń

oraz trawie

ń

ców

bydła rogatego do uzyskiwania pepsyny w tym samym zakładzie.
Krew jest wykorzystywana do produkcji suchej albuminy, je

ż

eli zakłady

przetwórstwa mi

ę

snego s

ą

wyposa

ż

one w instalacje do suszenia, zapewniaj

ą

ce

obróbk

ę

produktu gotowego podczas wyj

ś

cia go z instalacji do suszenia przy

temperaturze nie ni

ż

szej, ni

ż

65 stopni.

W wypadku braku takich instalacji krew podlega wygotowaniu, jak jest to
okre

ś

lone ni

ż

ej.

Zbiórka surowców wewn

ą

trzwydzielniczych (przysadek, nadnerczy, trzustek,

tarczyc, gruczołów przytarczycznych), rdzeni kr

ę

gowych i

ż

ółci od zwierz

ą

t,

chorych oraz tych, które przebyły pryszczyc

ę

, a tak

ż

e zaszczepionych

szczepionk

ą

, przed upływem terminów, okre

ś

lonych w p. 1.4 niniejszych Przepisów,

jest zabroniona. Dozwolone jest wykorzystywanie w tym samym zakładzie surowców
wewn

ą

trzwydzielniczych od zwierz

ą

t, podejrzanych o zara

ż

enie pryszczyc

ą

, do

produkcji wewn

ą

trzwydzielniczych preparatów leczniczych (insuliny, kampolonu,

cholesterolu, adrenaliny, hormonu adrenokortikotropowego).
Wszystkie odpady z ubojni, przeznaczone do wykorzystywania do

ż

ywienia

zwierz

ą

t (w tym krew, fibryna itp.) s

ą

wypuszczane dopiero po wygotowaniu z

doprowadzeniem temperatury wewn

ą

trz masy minimum do 80 st. Celsjusza w ci

ą

gu 2

godzin lub przetwarzane w tym samym zakładzie na pasze suche pochodzenia
zwierz

ę

cego.

Skóry od zwierz

ą

t chorych, podejrzanych o chorob

ę

oraz podejrzanych o

zara

ż

enie, podlegaj

ą

dezynfekcji. Skóry, zdj

ę

te z tusz przed wykryciem

pryszczycy, a tak

ż

e skóry od zwierz

ą

t zdrowych, które nie miały styczno

ś

ci ze

skórami zara

ż

onymi, mog

ą

by

ć

wysyłane z zakładu przetwórstwa mi

ę

snego bez

dezynfekcji osobnymi wagonami lub samochodami bezpo

ś

rednio do zakładów

garbarskich, pomijaj

ą

c bazy przeładunkowe.

background image

Rogi, kopyta, włosie, szczecina s

ą

dezynfekowane 1% roztworem

formaldehydu, po czym wypuszczane bez ogranicze

ń

.

3.1.7.2. Tusze oraz wszystkie inne produkty, pozyskane z uboju zwierz

ą

t,

które przebyły pryszczyc

ę

i zostały skierowane do uboju przed upływem 3 miesi

ę

cy

po wyzdrowieniu oraz zdj

ę

ciu z gospodarstwa kwarantanny, a tak

ż

e od zwierz

ą

t,

zaszczepionych szczepionk

ą

inaktywowan

ą

przeciwko pryszczycy, w ci

ą

gu 21 dni w

niebezpiecznych pod wzgl

ę

dem pryszczycy obwodach, jak jest to okre

ś

lone w p.

1.18 niniejszych Przepisów, s

ą

wypuszczane bez ograniczenia, ale zabrania si

ę

wywo

ż

enia ich poza obr

ę

b obwodu, kraju, republiki. W obr

ę

bie republiki

zwi

ą

zkowej produkty te mog

ą

by

ć

wwo

ż

one do innych obwodów, ale wył

ą

cznie z

zezwolenia Zarz

ą

du Głównego Weterynarii Ministerstwa Rolnictwa republiki

zwi

ą

zkowej. Zbiórka surowców wewn

ą

trzwydzielniczych od takich zwierz

ą

t, jak jest

to okre

ś

lone w p. 3.1.7.1, jest zabroniona.

W wypadku gdy od czasu zdj

ę

cia z gospodarstwa kwarantanny upłyn

ę

ło powy

ż

ej

3 miesi

ę

cy, dozwolone jest wysyłanie zwierz

ą

t, które przebyły pryszczyc

ę

, do

zakładu przetwórstwa mi

ę

snego, a mi

ę

so oraz inne produkty uboju w tym przypadku

s

ą

realizowane bez ogranicze

ń

w obr

ę

bie pa

ń

stwa.

3.1.7.3. W wypadku uboju z konieczno

ś

ci w gospodarstwie zwierz

ą

t, chorych

na pryszczyc

ę

, mi

ę

so oraz inne produkty ich uboju s

ą

wykorzystywanie dopiero po

wygotowaniu oraz wył

ą

cznie w tym samym gospodarstwie. Wywóz ich w stanie surowym

poza gospodarstwo jest zabroniony. Skóry, rogi, kopyta, włosie oraz szczecina
podlegaj

ą

dezynfekcji.

3.1.8. Bruceloza.
3.1.8.1. Mi

ę

so, pozyskane z uboju zwierz

ą

t wszystkich gatunków, u których

wyst

ę

powały oznaki kliniczne lub patologiczne brucelozy, jest wypuszczane po

wygotowaniu.
Mi

ę

so, pozyskane z uboju bydła rogatego oraz trzody chlewnej, reaguj

ą

cych

na bruceloz

ę

, lecz nie posiadaj

ą

cych oznak klinicznych brucelozy lub zmian

anatomopatologicznych w mi

ę

sie oraz narz

ą

dach, jest wypuszczane bez ogranicze

ń

.

Mi

ę

so, bydła rogatego oraz trzody chlewnej, reaguj

ą

cych na bruceloz

ę

, które

nadeszły z gospodarstw (farm), niebezpiecznych pod wzgl

ę

dem brucelozy kóz i

owiec (melitensis), podlegaj

ą

przetwarzaniu na kiełbas

ę

lub konserwy z

przestrzeganiem warunków, wymienionych w punktach 11.5.1, 11.5.2, 11.6. W

ś

wiadectwie weterynaryjnym powinna by

ć

odpowiednia adnotacja na ten temat.

Mi

ę

so, pozyskane z uboju owiec oraz kóz reaguj

ą

cych na bruceloz

ę

, podlega

przetwarzaniu na kiełbasy lub konserwy z przestrzeganiem warunków, o których
mowa wy

ż

ej.

3.1.8.2. Ko

ś

cie, pozyskane podczas trybowania mi

ę

sa wszystkich gatunków

zwierz

ą

t z oznakami klinicznymi lub anatomopatologicznymi brucelozy, a tak

ż

e z

tusz owiec oraz kóz, reaguj

ą

cych na bruceloz

ę

, s

ą

kierowane do wytapaiania

tłuszczu spo

ż

ywczego lub produkcji pasz suchych pochodzenia zwierz

ę

cego.

3.1.8.3. Realizacja w stanie surowym głów, w

ą

troby, serca, płuc, nerek,

ż

ą

dków oraz innych narz

ą

dów wewn

ę

trznych, pozyskanych z uboju zwierz

ą

t

wszystkich gatunków, które reaguj

ą

na bruceloz

ę

lub posiadaj

ą

oznaki brucelozy,

jest zabroniona; s

ą

one wypuszczane po wygotowaniu lub kierowane do

przetwarzania na kiełbasy lub inne w

ę

dliny parzone.

3.1.8.4. Krowie oraz

ś

wi

ń

skie uszy i nogi, krowie wargi oraz

ś

wi

ń

skie

ogony przed wygotowaniem powinny by

ć

oparzone lub opalone, baranie oraz

ś

wi

ń

skie

głowy – opalone,

ż

ą

dki - oparzone.

3.1.8.5. Wymi

ę

od krów, owiec oraz kóz, reaguj

ą

cych na bruceloz

ę

, lecz nie

posiadaj

ą

cych oznak klinicznych brucelozy oraz zmian anatomopatologicznych w

tuszy oraz narz

ą

dach, jest wypuszczane po wygotowaniu, a w wypadku wyst

ę

powania

oznak klinicznych brucelozy lub zmian anatomopatologicznych – kierowane do
utylizacji.
3.1.8.6. Jelita, przełyki oraz p

ę

cherze moczowe, pozyskane od zwierz

ą

t,

reaguj

ą

cych na bruceloz

ę

, s

ą

wytrzymywane w 1% roztworze soli, zawieraj

ą

cym 0,5%

kwasu solnego, w ci

ą

gu 48 godzin przy temperaturze 15-20 °C i współczynniku

k

ą

pielowym 1:2. Jelita, przełyki oraz p

ę

cherze moczowe, pozyskane ze zwierz

ą

t,

chorych klinicznie na bruceloz

ę

, podlegaj

ą

utylizacji.

3.1.8.7. Dozwolone jest wykorzystywanie krwi ze zwierz

ą

t klinicznie

chorych oraz reaguj

ą

cych podczas badania na bruceloz

ę

do produkcji pasz suchych

pochodzenia zwierz

ę

cego lub produktów technicznych.

background image

3.1.8.8. Skóry, rogi, kopyta, pozyskane z uboju wszystkich gatunków
zwierz

ą

t, chorych klinicznie na bruceloz

ę

oraz reaguj

ą

cych na bruceloz

ę

kóz i

owiec (melitensis), s

ą

wypuszczane po dezynfekcji.

3.1.9. Leptospiroza, gor

ą

czka Q, poronienie clamydiozowe (enzootyczne) u

zwierz

ą

t. Je

ż

eli została rozpoznana leptospiroza oraz wyst

ę

puj

ą

zmiany

zwyrodnieniowe mi

ęś

ni lub

ż

ółtowato

ść

, nie znikaj

ą

ca w ci

ą

gu 2 dób, tusze oraz

narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

kierowane do utylizacji. W wypadku braku zmian

zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach, lecz wobec wyst

ę

powania w nich

ż

ółtowato

ś

ci,

znikaj

ą

cej w ci

ą

gu 2 dób, tusza, a tak

ż

e narz

ą

dy wewn

ę

trzne, nie posiadaj

ą

ce

zmian anatomopatologicznych, s

ą

wypuszczane po wygotowaniu. Jelita oraz organy

ze zmianami patologicznymi, s

ą

kierowane do utylizacji.

W wypadku rozpoznania gor

ą

czki Q, poronienia clamydiozowego

(enzootycznego) u zwierz

ą

t, tusza oraz nie posiadaj

ą

ce zmian narz

ą

dy s

ą

wypuszczane po wygotowaniu, natomiast narz

ą

dy, chorobowo zmienione, oraz krew s

ą

kierowane do utylizacji.
W wypadku chlamydiozy zwierz

ą

t jelita, przełyk, p

ę

cherz moczowy wobec

braku w nich zmian anatomopatologicznych s

ą

wykorzystywane po obróbce

0,5% roztworem formaldehydu w ci

ą

gu 30 min. Ko

ś

cie s

ą

poddawane wygotowywaniu

przez 2,5 g.
Tusze oraz inne produkty, pozyskane z uboju zwierz

ą

t, jedynie pozytywnie

reaguj

ą

cych podczas badania na leptospiroz

ę

, poronienie clamydiozowe

(enzootyczne), gor

ą

czk

ę

Q, tzn. w wypadku braku u nich oznak klinicznych lub

zmian anatomopatologicznych w tkance mi

ęś

niowej, s

ą

wypuszczane bez ogranicze

ń

.

Skóry, włosie, rogi oraz kopyta, pozyskane z uboju zwierz

ą

t, chorych

klinicznie na leptospiroz

ę

, poronienie clamydiozowe (enzootyczne) lub gor

ą

czk

ę

Q, s

ą

wypuszczane po dezynfekcji.

3.1.10. Promienica. W wypadku dotkni

ę

cia przez promienic

ę

jedynie w

ę

złów

chłonnych głowy s

ą

one usuwane, a głowa jest kierowana do wygotowania. W wypadku

zmian chorobowych w ko

ś

ciach oraz umi

ęś

nieniu głowy ta ostatnia jest w cało

ś

ci

kierowana do utylizacji.
W wypadku ograniczonego dotkni

ę

cia przez promienic

ę

narz

ą

dów wewn

ę

trznych

oraz j

ę

zyka s

ą

one wypuszczane po usuni

ę

ciu dotkni

ę

tych zmianami miejsc,

natomiast w wypadku rozległych zmian chorobowych w narz

ą

dach wewn

ę

trznych oraz

j

ę

zyku s

ą

one kierowane do utylizacji.

W wypadku rozległego procesu rozwoju promienicy ze zmianami chorobowymi w
ko

ś

ciach, narz

ą

dach wewn

ę

trznych, umi

ęś

nieniu, tusza wraz ze wszystkimi

narz

ą

dami jest kierowana do utylizacji.

3.1.11. Pomór

ś

wi

ń

, ró

ż

a, choroba Aujeszky’ego, pastereloza (posocznica

krwotoczna), listerioza, salmonelloza. Zabrania si

ę

wypuszczania w stanie

surowym tusz i produktów uboju od zwierz

ą

t chorych oraz podejrzanych o

zachorowanie na powy

ż

sze choroby.

Ś

winie, zaszczepione przeciwko pomorowi,

które przed ubojem miały podwy

ż

szon

ą

temperatur

ę

, lub u których po uboju wykryto

zmiany anatomopatologiczne narz

ą

dów wewn

ę

trznych, podczas oceny sanitarnej s

ą

traktowane tak samo, jak chore na pomór.
W wypadku wyst

ę

powania zwyrodnieniowych lub innych patologicznych zmian w

mi

ęś

niach (ropni itp.) tusza wraz z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi jest kierowana do

utylizacji.
W wypadku braku zmian patologicznych w tuszy oraz w narz

ą

dach wewn

ę

trznych

decyzja o wykorzystaniu jest podejmowana po badaniu bakteriologicznym (z
wyj

ą

tkiem listeriozy) w kierunku salmonelli. Przy tym w wypadku wykrycia w

mi

ę

sie lub narz

ą

dach wewn

ę

trznych salmonelli narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

kierowane do

utylizacji lub poddawane zniszczeniu, a tusze wypuszczane po wygotowaniu lub
kierowane do produkcji konserw.
W wypadku braku salmonelli dozwolone jest przetwarzanie tuszy, słoniny
oraz narz

ą

dów wewn

ę

trznych na kiełbasy parzone, parzono-w

ę

dzone oraz konserwy

lub kierowanie do wygotowania. W wypadku ró

ż

y, pasterelozy oraz listeriozy

dozwolone jest dodatkowo wykorzystywanie równie

ż

do produkcji kiełbas parzonych,

boczku oraz karczku parzono-w

ę

dzonego.

Dotkni

ę

te zmianami patologicznymi narz

ą

dy wewn

ę

trzne, jelita oraz krew, a

tak

ż

e głowy od chorych na listerioz

ę

zwierz

ą

t we wszystkich przypadkach s

ą

kierowane do utylizacji z obróbk

ą

przy temperaturze nie ni

ż

szej, ni

ż

100 °

С

, lub

do wygotowania w takie samej temperaturze w ci

ą

gu 1 g.

Skóry s

ą

dezynfekowane.

background image

3.1.12. Zaka

ź

ne zanikowe zapalenie nosa. W wypadku podejrzenia o

zachorowanie głowa celem ogl

ę

dzin jest przer

ą

bywana wzdłu

ż

na dwie połowy.

Dokonuje si

ę

ogl

ę

dzin dróg, doprowadzaj

ą

cych powietrze: w wypadku wykrycia

procesów zapalnych oraz martwiczych na błonie

ś

luzowej jamy nosowej, zaniku

mał

ż

owin głowa z j

ę

zykiem, tchawica oraz płuca s

ą

kierowane do utylizacji. Tusza

oraz inne narz

ą

dy wewn

ę

trzne (w

ą

troba, nerki,

ś

ledziona itp.) w wypadku braku w

nich zmian zwyrodnieniowych s

ą

wypuszczane bez ogranicze

ń

.

3.1.13. Zaka

ź

ne zapalenie nosa i tchawicy, paragrypa-3, wirusowa biegunka,

infekcja adenowirusowa. Zabrania si

ę

wypuszczania w stanie surowym tusz,

wszystkich podrobów, pozyskanych z uboju bydła rogatego chorego lub podejrzanego
o zachorowanie na te choroby.
Mi

ę

so oraz podroby, uznane na podstawie wyników ekspertyzy weterynaryjno-

sanitarnej za zdatne do spo

ż

ycia, s

ą

kierowane do przetwarzania na kiełbasy

parzone oraz parzono-w

ę

dzone, chlebki mi

ę

sne oraz konserwy według obowi

ą

zuj

ą

cej

technologii z zachowaniem warunków przetwarzania, przewidzianych przez p.
11.5.1, 11.5.2, 11.6.
W wypadku wyst

ę

powania zmian anatomopatologicznych w tuszy oraz narz

ą

dach

wewn

ę

trznych przeprowadzane s

ą

badania bakteriologiczne. W wypadku wykrycia

salmonelli narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

kierowane do utylizacji, a tusze – wypuszczane

po wygotowaniu lub kierowane do produkcji konserw oraz chlebków mi

ę

snych.

Głowa, tchawica, przełyk, p

ę

cherz moczowy, ko

ś

cie, pozyskane podczas trybowania,

krew, organy oraz tkanki ze zmianami patologicznymi, rogi, kopyta s

ą

kierowane

do utylizacji.
Skóry s

ą

dezynfekowane w roztworze nasyconym soli kuchennej z dodatkiem

1%-go roztworu kwasu solnego (w przeliczeniu na HCl) w ci

ą

gu 24 g. przy

temperaturze roztworu dezynfekuj

ą

cego 15-18 stopni Celsjusza oraz współczynniku

k

ą

pielowym 1:4. Zoboj

ę

tniania dokonuje si

ę

w roztworze, zawieraj

ą

cym 6% soli

kuchennej, do którego si

ę

dodaje na raty po 0,5% sody kalcynowanej do masy

surowca a

ż

do zako

ń

czenia zoboj

ę

tniania; zako

ń

czenie zoboj

ę

tniania jest ustalane

za pomoc

ą

wska

ź

ników.

Włosie jest dezynfekowane w parowych komorach dezynfekcyjnych w
temperaturze 109-111 st.

С

w ci

ą

gu 30 min.

3.1.14. Zaraza płucna bydła, zaka

ź

na bezmleczno

ść

u owiec, zaka

ź

na

pleuropneumonia kóz. Tusze oraz nie dotkni

ę

te zmianami narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

kierowane do wygotowania lub do przetwarzania na kiełbasy parzone b

ą

d

ź

konserwy.

Organy ze zmianami patologicznymi s

ą

kierowane do utylizacji. Jelita po obróbce

oraz konserwacji przez zasolenie s

ą

wykorzystywane na zasadach ogólnych.

Skóry, zdj

ę

te z bydła rogatego, chorego na zaraz

ę

płucn

ą

bydła, oraz kóz,

chorych na zaka

ź

n

ą

pleuropneumoni

ę

, s

ą

dezynfekowane.

3.1.15. T

ęż

ec. Głowa, tusza oraz inne produkty uboju s

ą

kierowane do

utylizacji.
3.1.16. Zło

ś

liwa gor

ą

czka nie

ż

ytowa bydła rogatego, zapalenie mózgu i

rdzenia koni. Tusze s

ą

kierowane do wygotowania, a głowy oraz chorobowo

zmienione narz

ą

dy – do utylizacji.

Skóry s

ą

dezynfekowane.

3.1.17. Anemia zaka

ź

na koni. Tusza oraz produkty uboju, pozyskane od

zwierz

ą

t chorych, s

ą

kierowane do utylizacji. Zwierz

ę

ta, które nie posiadaj

ą

oznak klinicznych, lecz podczas badania immunologicznego daj

ą

wyniki pozytywne

lub dwukrotnie z odst

ę

pem w 7-20 dni w

ą

tpliwe, s

ą

zabijane w ubojni sanitarnej,

a tusze s

ą

wykorzystywane po odka

ż

aniu przez wygotowanie lub kierowane do

produkcji chlebków mi

ę

snych oraz konserw.

Głowa, ko

ś

cie oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane.

Skóry s

ą

dezynfekowane.

3.1.18. Wirusowe zapalenie

ż

ą

dka i jelit

ś

wi

ń

Mi

ę

so oraz podroby

ś

wi

ń

chorych, podejrzanych o zachorowanie oraz podejrzanych o

zaka

ż

enie, s

ą

kierowane do produkcji kiełbas parzonych, parzono-w

ę

dzonych oraz

konserw. W wypadku braku mo

ż

liwo

ś

ci przetworzenia na wyroby masarskie mi

ę

so oraz

podroby s

ą

odka

ż

ane przez wygotowywanie.

Mi

ę

so oraz podroby ze zwierz

ą

t, które przebyły chorob

ę

, w wypadku braku

zmian patologicznych, jest wypuszczane bez ogranicze

ń

. Głowa, nogi oraz ogon od

tych zwierz

ą

t s

ą

wykorzystane do produkcji salcesonu oraz galarety lub poddawane

wygotowaniu, jak jest to okre

ś

lone w p. 11.3.1.

Jelita, p

ę

cherze moczowe oraz przełyki od

ś

wi

ń

chorych s

ą

utylizowane.

Jelita, p

ę

cherze moczowe oraz przełyki od zwierz

ą

t, które s

ą

podejrzane o

background image

zachorowanie, podejrzane o zaka

ż

enie lub przebyły chorob

ę

, s

ą

wykorzystywanie

jako osłonki w produkcji kiełbas parzonych po uprzedniej ich obróbce 0,5-
procentowym roztworem formaldehydu w ci

ą

gu jednej godziny z nast

ę

pnym spłukaniem

wod

ą

.

Ko

ś

cie po wytopieniu tłuszczu, krew, racice s

ą

przetwarzane na pasze

pochodzenia zwierz

ę

cego.

Skóry od

ś

wi

ń

chorych oraz podejrzanych o zachorowanie s

ą

dezynfekowane.

Skóry zwierz

ą

t, które przebyły chorob

ę

, s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

3.1.19. Epizootyczne zapalenie mózgu i rdzenia

ś

wi

ń

(choroba cieszy

ń

ska).

Wypuszczanie w stanie surowym tusz oraz produktów uboju, pozyskanych z uboju

ś

wi

ń

chorych, podejrzanych o chorob

ę

oraz podejrzanych o zaka

ż

enie jest

zabronione.
Mi

ę

so oraz inne produkty uboju s

ą

przetwarzane na kiełbasy parzone,

parzono-w

ę

dzone b

ą

d

ź

konserwy lub kierowane do wygotowania.

Dopuszczalne jest wykorzystywanie głów, nóg oraz ogonów do produkcji
salcesonu oraz galarety. Ko

ś

cie, krew, mózgowie oraz rdze

ń

kr

ę

gowy, jelita,

ż

ą

dki, p

ę

cherze moczowe, przełyki, racice s

ą

przetwarzane na pasze suche

pochodzenia zwierz

ę

cego.

W wypadku wyst

ę

powania zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach tusza wraz ze

wszystkimi narz

ą

dami wewn

ę

trznymi jest kierowana do utylizacji lub spalana.

Skóry ze zwierz

ą

t nie s

ą

zdejmowane, lecz opalane lub oparzane. W zakładach

przetwórstwa mi

ę

snego dopuszczalne jest oskórowanie z nast

ę

pn

ą

dezynfekcj

ą

skór.

3.1.20. Choroba p

ę

cherzykowa

ś

wi

ń

. Wypuszczanie w stanie surowym mi

ę

sa

oraz innych produktów, pozyskanych z uboju chorych, podejrzanych o zachorowanie
oraz podejrzanych o zaka

ż

enie

ś

wi

ń

, a tak

ż

e ubitych po upływie 6 miesi

ę

cy po

zdj

ę

ciu kwarantanny z gospodarstwa niebezpiecznego, jest zabronione. S

ą

one

wykorzystywane do produkcji parzonych, parzono-w

ę

dzonych oraz w

ę

dzono-pieczonych

produktów masarskich, a tak

ż

e konserw, zgodnie z parametrami roboczymi,

ustalonymi przez instrukcje technologiczne.
Podroby s

ą

wykorzystywanie do produkcji salcesonów, galarety kiełbas

parzonych oraz konserw z przestrzeganiem obowi

ą

zuj

ą

cych technologicznych

parametrów roboczych.
Ko

ś

cie po wytopieniu tłuszczy, błony

ś

luzowe

ż

ą

dków, racice s

ą

przetwarzanie na pasze suche pochodzenia zwierz

ę

cego w tym samym zakładzie,

gdzie

ś

winie zostały poddane ubojowi.

Jelita, p

ę

cherze moczowe oraz przełyki s

ą

traktowane 0,5-procentowym

roztworem formaldehydu w ci

ą

gu 1 g. z nast

ę

pnym płukaniem wod

ą

, po czym

wykorzystywane wewn

ą

trz zakładu. Surowce jelitowe oraz inne, nie odka

ż

one w

powy

ż

szy sposób, s

ą

kierowane do utylizacji.

Skóry od

ś

wi

ń

chorych, podejrzanych o zachorowanie oraz podejrzanych o

zaka

ż

enie, s

ą

dezynfekowane.

3.1.21. Ospa. Tusze oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne bydła rogatego, owiec, kóz

oraz

ś

wi

ń

w wypadku łagodnej postaci choroby oraz zagojenia si

ę

krost, s

ą

wypuszczane bez ograniczenia po usuni

ę

ciu (dokonaniu toalety) tkanek ze zmianami

chorobowymi, obrz

ę

kami.

Tusze, a tak

ż

e produkty uboju owiec, kóz oraz

ś

wi

ń

w wypadku postaci

zlewnej, krwiotocznej oraz zgorzelinowej s

ą

kierowane do utylizacji.

Skóry s

ą

dezynfekowane.

3.1.22. Nekrobakterioza. W wypadku miejscowego procesu patologicznego
(zmiany chorobowe w gardzieli, nosie, narz

ą

dach wewn

ę

trznych lub ko

ń

czynach)

tusza jest wypuszczana bez ogranicze

ń

, a chorobowo zmienione cz

ęś

ci s

ą

kierowane

do utylizacji. W wypadku zmian chorobowych w kilku narz

ą

dach tuszy o

zadowalaj

ą

cym stanie utuczenia decyzja o mo

ż

liwo

ś

ci wykorzystania mi

ę

sa oraz

narz

ą

dów wewn

ę

trznych jest podejmowana po przeprowadzeniu badania

bakteriologicznego (w kierunku obecno

ś

ci patogenicznej mikroflory

ziarenkowcowej, salmonelli itp.).
3.1.23. Choroby zaka

ź

ne zwierz

ą

t młodych (posocznica dwoinkowa,

kolibakterioza, paciorkowiec, salmonelloza, czerwonka jagni

ą

t i

ś

wi

ń

,

enzootyczne zapalenie płuc).
W wypadku wyst

ę

powania zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach tusze oraz produkty

uboju s

ą

utylizowane.

W wypadku braku zmian patologicznych w tkance mi

ęś

niowej narz

ą

dy wewn

ę

trzne

s

ą

kierowane do utylizacji, a tusze wypuszczane po wygotowaniu.

background image

3.1.24. Zapalenie gruczołów sutkowych, zapalenie błony

ś

luzowej macicy,

zapalenie przymacicza. Mi

ę

so, pozyskane z uboju krów oraz owiec, chorych na

zapalenie gruczołów sutkowych, zapalenie błony

ś

luzowej macicy, zapalenie

przymacicza, podlega badaniu w kierunku salmonelli oraz paciorkowców
patogenicznych. W wypadku braku salmonelli oraz paciorkowców patogenicznych, a
tak

ż

e zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach mi

ę

so jest kierowane do wygotowania lub

przetwarzania na kiełbasy oraz konserwy. W wypadku wykrycia paciorkowców mi

ę

so

jest kierowane do utylizacji.
3.1.25. Stachybotriotoksykoza. w wypadku braku zmian anatomopatologicznych
oraz wyniku negatywnego badania w kierunku salmonelli tusza, głowa oraz nogi s

ą

wypuszczane bez ograniczenia. W wypadku wyst

ę

powania salmonelli tusza jest

kierowana do wygotowania lub produkcji konserw.
Narz

ą

dy wewn

ę

trzne od zwierz

ę

cia chorego oraz tusza, w wypadku wykrycia w niej

fragmentów martwiczych, s

ą

kierowane do utylizacji.

3.1.26. Białaczka
3.1.26.1. W wypadku zmian chorobowych w mi

ęś

niach, w

ę

złach chłonnych

tuszy, kilku narz

ą

dach mi

ąż

szowych lub w wypadku wykrycia rozrostów (plam)

białaczkowych na błonach surowiczych tusza oraz produkty uboju, niezale

ż

nie od

stanu utuczenia, s

ą

utylizowane.

3.1.26.2. W wypadku zmian chorobowych w poszczególnych w

ę

złach chłonnych

lub narz

ą

dach, lecz wobec braku zmian w umi

ęś

nieniu szkieletowym, takie w

ę

zły

chłonne oraz narz

ą

dy s

ą

kierowane do utylizacji, a tusze oraz nie dotkni

ę

te

zmianami narz

ą

dy – wykorzystywane w zale

ż

no

ś

ci od wyników badania

bakteriologicznego. W wypadku wykrycia salmonelli tusza oraz nie dotkni

ę

te

zmianami narz

ą

dy s

ą

kierowane do wygotowania lub produkcji konserw. W wypadku

braku salmonelli tusza oraz nie dotkni

ę

te zmianami narz

ą

dy s

ą

kierowane do

produkcji wyrobów masarskich, zgodnie z p. 11.5.1. oraz 11.5.2.
3.1.26.3. W wypadku pozytywnego wyniku badania hematologicznego zwierz

ę

cia

w kierunku białaczki, lecz wobec braku zmian patologicznych, charakterystycznych
dla białaczki, tusza oraz narz

ą

dy s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

3.2. Choroby inwazyjne
3.2.1. Piroplazmozy. Tusze oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne w wypadku braku

ż

ółtowato

ś

ci oraz zmian zwyrodnieniowych s

ą

wypuszczane bez ograniczenia, w

pozostałych wypadkach post

ę

puje si

ę

w sposób, okre

ś

lony w p. 3.3.9 oraz

3.3.10.
3.2.2. W

ą

grzyca bydła rogatego i

ś

wi

ń

. W wypadku wykrycia w

ą

grów w

przekrojach mi

ęś

ni głowy oraz serca wykonuje si

ę

dodatkowo po dwa równoległe

rozci

ę

cia mi

ęś

ni szyi w okolicy karkowej, mi

ęś

ni łopatkowo-łokciowych,

grzbietowych, ko

ń

czyny miednicznej oraz przepony. Oceny sanitarnej tuszy oraz

narz

ą

dów dokonuje si

ę

w sposób zró

ż

nicowany, w zale

ż

no

ś

ci od stopnia dotkni

ę

cia

zmianami.
W wypadku wykrycia na 40 cm kw. przekroju mi

ęś

ni głowy lub serca oraz

chocia

ż

by na jednym z przekrojów mi

ęś

ni tuszy powy

ż

ej 3 w

ą

grów

ż

ywych lub

zmarłych, tusza, głowa oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne (oprócz jelit) s

ą

kierowane do

utylizacji. Sadło oraz słonina s

ą

oddzielane oraz kierowane do przetapiania do

celów spo

ż

ywczych. Dozwolone jest równie

ż

odka

ż

anie słoniny przez zamra

ż

anie lub

zasolenie w sposób, okre

ś

lony w p. 11.4.1 oraz 11.4.2.

W wypadku wykrycia na 40 cm kw. przekroju mi

ęś

ni głowy lub serca powy

ż

ej 3

w

ą

grów

ż

ywych lub zmarłych oraz wobec braku lub obecno

ś

ci nie wi

ę

cej, ni

ż

3

w

ą

grów w pozostałych przekrojach powy

ż

szych mi

ęś

ni tuszy, głowa oraz serce s

ą

kierowane do utylizacji, a tusza oraz pozostałe narz

ą

dy (oprócz jelit) –

poddawane odka

ż

aniu w jeden ze sposobów, okre

ś

lonych w p. 11.3.1, 11.4.1 oraz

11.4.2.
Sadło oraz słonina s

ą

odka

ż

ane w podany wy

ż

ej sposób. Odka

ż

one przez

zamra

ż

anie lub zasolenie tusze bydła rogatego oraz

ś

wi

ń

s

ą

kierowane do

produkcji mielonych wyrobów masarskich lub konserw mielonych. Odka

ż

one podroby

s

ą

kierowane do przetwarzania przemysłowego.

Jelita oraz skóry, niezale

ż

nie od stopnia dotkni

ę

cia przez w

ą

grzyc

ę

, po

zwykłej obróbce, s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

W wypadku wykrycia w

ą

grów cienkoszyjnych (cysticercosis tenuicollis) na

błonach surowiczych oraz w

ą

trobie s

ą

one usuwane, po czym tusze oraz narz

ą

dy

wewn

ę

trzne s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

3.2.3 W

ą

grzyca kóz i owiec. W wypadku nieznacznych zmian chorobowych w

tuszach oraz narz

ą

dach (nie wi

ę

cej, ni

ż

5 w

ą

grów w przekroju o powierzchni 40 cm

background image

kw.) oraz braku zmian w umi

ęś

nieniu tusza oraz narz

ą

dy s

ą

kierowane do

przetwarzania na parzone wyroby masarskie lub odka

ż

ane przez zamra

ż

anie z

nast

ę

pnym przetwarzaniem na wyroby masarskie (mielone) lub konserwy mielone. W

wypadku znacznych zmian chorobowych w tuszy (powy

ż

ej 5 w

ą

grów w przekroju) lub

wyst

ę

powania zmian patologicznych w umi

ęś

nieniu tusza jest kierowana do

utylizacji, a tłuszcz - przetapiany.
3.2.4. Wło

ś

nica. Tusze

ś

wi

ń

skie (oprócz prosi

ą

t w wieku 3 tygodni), a

tak

ż

e dzików, borsuków, nied

ź

wiedzi oraz innych zwierz

ą

t wszystko

ż

ernych, a

tak

ż

e nutrii, nara

ż

onych na zachorowanie na wło

ś

nic

ę

, wykorzystywanych do

spo

ż

ycia, podlegaj

ą

obowi

ą

zkowemu badaniu w kierunku wło

ś

nicy. Do badania od

ka

ż

dej tuszy s

ą

pobierane 2 próbki (około 60 g ka

ż

da) z odnóg przepony (na

granicy przej

ś

cia tkanki mi

ęś

niowej w wi

ą

zadło), a w wypadku ich braku – z

mi

ęś

niowej cz

ęś

ci

ż

ebrowej przepony, mi

ęś

ni mi

ę

dzy

ż

ebrowych lub szyjnych. Od

ka

ż

dej próbki bada si

ę

nie mniej, ni

ż

12

ś

cinków.

W wypadku wykrycia w 24

ś

cinkach na kompresorze chocia

ż

by jednego włosienia

kr

ę

tego (niezale

ż

nie od jego

ż

ywotno

ś

ci) tusza oraz podroby, posiadaj

ą

ce tkank

ę

mi

ęś

niow

ą

, przełyk, jelito proste, a tak

ż

e pozbawione przynale

ż

no

ś

ci produkty

mi

ę

sne s

ą

kierowane do utylizacji.

Słonina jest oddzielana oraz przetapiana. Sadło jest wypuszczane bez
ograniczenia.
Jelita (oprócz prostego), po zwykłej obróbce, s

ą

wypuszczane bez

ograniczenia.
Skóry s

ą

wypuszczane po usuni

ę

ciu z nich tkanki mi

ęś

niowej. Ta ostatnia

jest kierowana do utylizacji.
Uwaga. Do wykrywania włosienia kr

ę

tego mo

ż

na wykorzystywa

ć

metod

ę

zbiorowego przetaczania enzymatycznego w reaktorach (aparat AWT [

АВТ

]), zgodnie

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

Instrukcj

ą

.

3.2.5. B

ą

blowica. W wypadku licznych zmian chorobowych w mi

ęś

niach lub

narz

ą

dach wewn

ę

trznych tusza lub narz

ą

dy s

ą

kierowane do utylizacji. W wypadku

ograniczonych zmian chorobowych do utylizacji s

ą

kierowane jedynie chorobowo

zmienione cz

ęś

ci tuszy oraz narz

ą

dów.

Nie dotkni

ę

te zmianami cz

ęś

ci tuszy oraz organów s

ą

wypuszczane bez

ograniczenia.
3.2.6. Metastrongilozy, fascioloza, dikrocelioza, diktiokauloza,
lingwatuloza. Chorobowo zmienione cz

ęś

ci narz

ą

dów s

ą

kierowane do utylizacji lub

poddawane zniszczeniu; nie dotkni

ę

te zmianami cz

ęś

ci narz

ą

dów wewn

ę

trznych oraz

tusz s

ą

wypuszczane bez ogranicze

ń

.

W wypadku dotkni

ę

cia przez inwazj

ę

powy

ż

ej 2/3 narz

ą

du wewn

ę

trznego jest

on w cało

ś

ci kierowany do utylizacji.

3.2.7. Alfortiosis. Tusze, pozyskane od chorych na alfortiosis koni, po
dokonaniu toalety ognisk zmian chorobowych s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

3.2.8. Nitkowica. Tusze oraz narz

ą

dy, po dokonaniu toalety ognisk zmian

chorobowych, s

ą

wypuszczane bez ograniczenia. W wypadku skomplikowanego

przebiegu nitkowicy z oznakami procesów ropno-martwiczych tusza oraz narz

ą

dy

wewn

ę

trzne podlegaj

ą

badaniu bakteriologicznemu w kierunku obecno

ś

ci

chorobotwórczych gronkowców oraz salmonelli.
3.2.9. Glistnica, paraskarydoza. Tusze oraz narz

ą

dy w wypadku wyra

ź

nych

oznak hydremii podlegaj

ą

utylizacji. W wypadku braku oznak hydremii mi

ęś

ni tusze

oraz narz

ą

dy s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

3.2.10. Larwy gza. Miejsca, zaognione oraz obrz

ę

kłe s

ą

poddawane dokładnej

toalecie.
3.2.11. Cenuroza. Głowa jest kierowana do utylizacji.
3.2.12. Sarkocystoza. W wypadku wykrycia w mi

ęś

niach mi

ęś

niaków, ale wobec

braku w nich zmian patologicznych tusza oraz narz

ą

dy s

ą

wypuszczane bez

ogranicze

ń

.

W wypadku dotkni

ę

cia tuszy przez mi

ęś

niaki oraz wyst

ę

powania zmian w

mi

ęś

niach (wycie

ń

czenie, hydremia, odbarwienie, zwapnienie tkanki mi

ęś

niowej,

zmiany zwyrodnieniowe) tusza oraz narz

ą

dy s

ą

kierowane do utylizacji.

Słonina wieprzowa oraz sadło, jelita i skóry zwierz

ą

t wszystkich gatunków s

ą

wykorzystywane bez ograniczenia.
3.3. Miejscowe i ogólne zmiany patologiczne
3.3.1. W wypadku zaniku poszczególnych narz

ą

dów, marsko

ś

ci oraz zmian

zwyrodnieniowych w narz

ą

dach, chorobowo zmienione narz

ą

dy s

ą

kierowane do

utylizacji.

background image

W wypadku stłuszczenia w

ą

troby ta ostatnia jest kierowana do utylizacji, a

decyzja odno

ś

nie mo

ż

liwo

ś

ci wykorzystania tuszy jest podejmowana w zale

ż

no

ś

ci od

wyników badania w kierunku salmonelli.
3.3.2. W wypadku pigmentacji (czerniaczki, zaniku brunatnego, barwnikowej
marsko

ś

ci w

ą

troby) płuc, w

ą

troby, nerek, mi

ęś

ni oraz ko

ś

ci tusza wraz z

narz

ą

dami wewn

ę

trznymi jest kierowana do utylizacji. W wypadku pigmentacji

poszczególnych fragmentów mi

ęś

ni s

ą

one usuwane oraz kierowane do utylizacji, a

tusza kierowana do przetwarzania przemysłowego. W wypadku pigmentacji jedynie w
poszczególnych narz

ą

dach wewn

ę

trznych do utylizacji s

ą

kierowane chorobowo

zmienione narz

ą

dy, a tusza jest wypuszczana bez ograniczenia. Dozwolone jest

wykorzystywanie do celów spo

ż

ywczych w

ą

troby w wypadku wyst

ę

powania w niej

pigmentacji pochodzenia paszowego pod warunkiem,

ż

e nie uległy zmianie jej

walory smakowe oraz pigmentacja nie wyst

ę

puje w innych narz

ą

dach oraz tuszy.

3.3.3. Narz

ą

dy oraz poszczególne cz

ęś

ci mi

ęś

ni ze złogami w nich soli

wapnia, s

ą

kierowane do utylizacji.

3.3.4. W wypadku zawałów krwotocznych oraz innych zmian chorobowych w
w

ą

trobie, nerkach,

ś

ledzionie, płucach, ale wobec braku w nich ognisk ropnych

tusza oraz narz

ą

dy s

ą

wypuszczane po usuni

ę

ciu zmienionych fragmentów tkanki. W

wypadku wyst

ę

powania ognisk ropnych w tych narz

ą

dach s

ą

one kierowane do

utylizacji, a decyzja odno

ś

nie wypuszczenia tuszy jest podejmowana w zale

ż

no

ś

ci

od wyników badania bakteriologicznego.
3.3.5. W wypadku

ś

wie

ż

ych urazów, złama

ń

ko

ś

ci oraz nieznacznych

ś

wie

ż

ych

wylewach krwawych, lecz pod warunkiem,

ż

e zwierze bezpo

ś

rednio przed ubojem

miało normaln

ą

temperatur

ę

ciała oraz nie wyst

ę

powały zjawiska o charakterze

zapalnym w otaczaj

ą

cych tkankach i w

ę

złach chłonnych, wszystkie nasi

ą

kni

ę

te

krwi

ą

i obrzmiałe tkanki s

ą

usuwane, a tusza wypuszczana bez ogranicze

ń

.

W wypadku znacznych oparze

ń

, wylewów krwi ze zjawiskami zapalnymi w w

ę

złach

chłonnych oraz oznak procesu septycznego lub w wypadku niewielkich wylewów
krwawych w tkance podskórnej, w narz

ą

dach wewn

ę

trznych, na błonach

ś

luzowych, a

tak

ż

e w wypadku obrz

ę

ków narz

ą

dów wewn

ę

trznych oraz cz

ęś

ci tuszy, oceny

weterynaryjno-sanitarnej dokonuje si

ę

w sposób, okre

ś

lony w p. 3.6.1.

W wypadku wykrycia rozlanej ropowicy, posokowatego zapachu, rozległych martwic,
a tak

ż

e licznych złama

ń

oraz rozległych urazów, nie poddaj

ą

cych si

ę

toalecie,

tusza oraz narz

ą

dy s

ą

kierowane do utylizacji.

3.3.6. W wypadku wykrycia w narz

ą

dach mi

ąż

szowych licznych ropni chorobowo

zmienione narz

ą

dy s

ą

kierowane do utylizacji, a tusza wykorzystywana w

zale

ż

no

ś

ci od wyników badania bakteriologicznego; w wypadku, gdy ropnie wykryto

w w

ę

złach chłonnych oraz mi

ęś

niach, tusza jest kierowana do utylizacji.

Tusze baranie w wypadku dotkni

ę

cia przez ostnic

ę

, lecz bez ropni oraz

innych zmian zapalnych s

ą

dopuszczane do wykorzystania bez ogranicze

ń

po

poddaniu toalecie chorobowo zmienionych przez ostnic

ę

fragmentów tuszy; w

wypadku dotkni

ę

cia przez ostnic

ę

oraz wyst

ę

powania ropni oraz innych zjawisk

zapalnych tusza jest utylizowana.
3.3.7. Guzy zło

ś

liwe

і

łagodne. Narz

ą

dy oraz cz

ęś

ci tuszy, chorobowo

zmienione przez nowotwory zło

ś

liwe, a tak

ż

e liczne guzy łagodne, s

ą

kierowane do

utylizacji, a nie dotkni

ę

te zmianami cz

ęś

ci tuszy – do przetwarzania na kiełbasy

parzone oraz parzono-w

ę

dzone lub wypuszczane po wygotowaniu. W wypadku braku

mo

ż

liwo

ś

ci usuni

ę

cia dotkni

ę

tych cz

ęś

ci na skutek rozległych zmian chorobowych

tusza lub narz

ą

dy s

ą

kierowane do utylizacji.

W wypadku wyst

ę

powania pojedynczych guzów łagodnych chorobowo zmienione

cz

ęś

ci s

ą

usuwane, a tusza oraz narz

ą

dy - wypuszczane bez ogranicze

ń

.

3.3.8. Myopatia, ketozy. W wypadku wyst

ę

powania zmian zwyrodnieniowych w

umi

ęś

nieniu (odbarwienie, obrzmiało

ść

, zwi

ę

kszenie obj

ę

to

ś

ci, zwiotczenie) tusza

wraz z narz

ą

dami jest kierowana do utylizacji.

W wypadku słabo zauwa

ż

alnych zmian w mi

ęś

niach (kolor biało- ró

ż

owy,

nieznaczne zwi

ę

kszenie obj

ę

to

ś

ci) b

ą

d

ź

zmian anatomopatologicznych w narz

ą

dach

lub cz

ęś

ci umi

ęś

nienia szkieletowego tusza oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

badane w

kierunku salmonelli. W wypadku wykrycia salmonelli w mi

ęś

niach lub narz

ą

dach

tusza jest kierowana do odka

ż

ania przez wygotowanie, a narz

ą

dy wewn

ę

trzne – do

utylizacji; w wypadku wyniku negatywnego badania bakteriologicznego w kierunku
salmonelli tusza oraz nie dotkni

ę

te zmianami narz

ą

dy s

ą

kierowane do

przetwarzania przemysłowego (na kiełbasy parzone oraz parzono-w

ę

dzone oraz

konserwy), a narz

ą

dy chorobowo zmienione – do utylizacji.

background image

3.3.9. Wycie

ń

czenie. W wypadku słabego stopnia wycie

ń

czenia (braku

widocznych zmian anatomopatologicznych) mi

ę

so oraz narz

ą

dy s

ą

wypuszczane bez

ograniczenia.
W wypadku

ś

redniego oraz wysokiego stopnia wycie

ń

czenia z wyst

ę

powaniem

obrz

ę

ku galaretowatego w miejscach złogów tłuszczu, niezale

ż

nie od przyczyn,

które spowodowały wycie

ń

czenie, lub przy takich samych obrz

ę

kach w tkance

mi

ęś

niowej, zaniku lub zmianach zwyrodnieniowych mi

ęś

ni oraz obrzmiało

ś

ci w

ę

złów

chłonnych, tusza oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

kierowane do utylizacji

3.3.10. W wypadku

ż

ółtowato

ś

ci wszystkich tkanek tuszy, nie znikaj

ą

cej w

ci

ą

gu 2 dób, wyst

ę

powania gorzkiego posmaku oraz zapachu fekaliów podczas próby

przez gotowanie tusza jest kierowana do utylizacji.
W wypadku znikni

ę

cia

ż

ółtowato

ś

ci, zapachu fekaliów oraz gorzkiego posmaku

w ci

ą

gu 2 dób tusza jest wypuszczana w zale

ż

no

ś

ci od wyników badania

bakteriologicznego.
3.3.11. W wypadku obecno

ś

ci w mi

ę

sie zapachu ryby, moczu, leków lub innego

niewła

ś

ciwego dla mi

ę

sa zapachu, nie znikaj

ą

cego podczas próby przez gotowanie,

a tak

ż

e oznak rozkładu gnilnego tusza jest kierowana do utylizacji.

3.3.12. W wypadku wyst

ę

powania zastoju krwi (przekrwienia opadowego) w

jednym z narz

ą

dów parzystych oraz cz

ęś

ciach tuszy, braku charakterystycznej

reakcji w miejscu rany ubojowej, złego wykrwawienia, b

ę

d

ą

cych wska

ź

nikami tego,

ż

e zwierze padło lub zostało ubite podczas agonii, tusza oraz wszystkie

pozostałe narz

ą

dy s

ą

kierowane do utylizacji.

3.4. Schorzenia i patologia poszczególnych narz

ą

dów

3.4.1. Płuca. W wypadku wszystkich rodzajów zapalenia płuc, zapalenia
opłucnej, ropni, guzów, zachły

ś

ni

ę

cia si

ę

podczas uboju krwi

ą

lub tre

ś

ci

ą

ż

ą

dka (przed

ż

ą

dków) płuca s

ą

kierowane do utylizacji.

W wypadku zachły

ś

ni

ę

cia si

ę

podczas uboju krwi

ą

lub tre

ś

ci

ą

ż

ą

dka (przed

ż

ą

dków) płuca mog

ą

by

ć

wykorzystane po wygotowaniu do

ż

ywienia

zwierz

ą

t.

Uwaga. Podczas oceny sanitarnej mi

ę

sa wychudzenie nie nale

ż

y myli

ć

terminem „mi

ę

so chude”, gdy to ostatnie zostało pozyskane od wizualnie zdrowych,

lecz wychudzonych zwierz

ą

t (w wyniku niewystarczaj

ą

cego

ż

ywienia, zwierz

ą

t

starych), gdy wychudzenie nie jest zwi

ą

zane z chorob

ą

lub wyst

ę

powaniem

jakiegokolwiek procesu patologicznego.
3.4.2. Serce. W wypadku zapale

ń

osierdzia, wsierdzia, zapale

ń

mi

ęś

nia

sercowego z jego zwyrodnieniem, dotkni

ę

cia przez guzy serce jest kierowane do

utylizacji.
3.4.3. W

ą

troba. W wypadku pojedynczych ropni otorbionych chorobowo

zmienione cz

ęś

ci w

ą

troby s

ą

usuwane; nie dotkni

ę

ta cz

ęść

w

ą

troby, a tak

ż

e

w

ą

troba, w wypadku mało wyra

ź

nego rozszerzenia kapilarnego, jest wypuszczana bez

ograniczenia. W wypadku zapalenia ropnego, bardzo wyra

ź

nej marsko

ś

ci, wszystkich

rodzajów zwyrodnienia,

ż

ółtaczki, guzów, bardzo wyra

ź

nego rozszerzenia

kapilarnego oraz innych zmian patologicznych mi

ąż

szu w

ą

troba jest kierowana do

utylizacji.
W

ą

troba o słabo zmienionym kolorze oraz z nieznacznym nacieczeniem

tłuszczowym, pozyskana z uboju zwierz

ą

t zdrowych, jest kierowana do produkcji

parzonych wyrobów masarskich lub konserw.
3.4.4.

Ś

ledziona. W wypadku wszystkich zmian patologicznych

ś

ledziona jest

kierowana do utylizacji.
3.4.5. Nerki. W wypadku wszystkich rodzajów nerczyc, zapale

ń

nerek,

licznych cyst, guzów, kamieni nerki s

ą

kierowane do utylizacji.

3.4.6

ś

ą

dek (przed

ż

ą

dki). W wypadku wszystkich rodzajów zapale

ń

,

wrzodów, guzów oraz innych zmian patologicznych

ż

ą

dek jest kierowany do

utylizacji.
3.4.7. Jelita. W wypadku wszystkich rodzajów nie

ż

ytu jelit cienkich,

zapalenia okr

ęż

nicy, wrzodów, zapalenia otrzewnej, zapalenia ropnego oraz

krwotocznego, guzów, a tak

ż

e innych zmian patologicznych jelita s

ą

kierowane do

utylizacji.
3.4.8. Wymi

ę

. W wypadku wszystkich rodzajów zapalenia wymi

ę

jest kierowane

do utylizacji.
3.5. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna krwi i surowców
wewn

ą

trzwydzielniczo-enzymatycznych

3.5.1. W wypadku wykrycia w trakcie uboju zwierz

ą

t chorób zaka

ź

nych,

wymienionych w p. 1.3.1, krew od tych zwierz

ą

t, a tak

ż

e cała krew, która

background image

znajdowała si

ę

w zbiornikach, zmieszana z krwi

ą

zwierz

ą

t chorych, podlega

odka

ż

aniu w tym samym zakładzie przy temperaturze nie ni

ż

szej, ni

ż

100 st. C, w

ci

ą

gu 2 g., po czym jest ona poddawana zniszczeniu.

Dozwolone jest przetwarzanie krwi, pozyskanej z uboju zwierz

ą

t, chorych ma

gru

ź

lic

ę

, bruceloz

ę

, listerioz

ę

, pomór oraz ró

żę

ś

wi

ń

, zaka

ź

ne zanikowe

zapalenie nosa, chorob

ę

Aujeszky’ego, pastereloz

ę

, białaczk

ę

lub podejrzanych o

zachorowanie na te choroby, a tak

ż

e od zwierz

ą

t, ubitych w ubojni sanitarnej, na

produkty techniczne oraz paszowe drog

ą

wygotowania przy temperaturze wewn

ą

trz

masy nie ni

ż

szej, ni

ż

80 st. C, w ci

ą

gu 2 g., przy cz

ę

stym mieszaniu, a tak

ż

e na

pasze suche pochodzenia zwierz

ę

cego.

3.5.2. Krew, przeznaczona do produkcji preparatów leczniczych oraz
farmaceutycznych lub do przetwarzania do celów spo

ż

ywczych, jest zbierana

wył

ą

cznie od zwierz

ą

t zdrowych.

3.5.3. Zbiórka surowców wewn

ą

trzwydzielniczo-enzymatycznych jest dozwolona

od zwierz

ą

t, bezpiecznych pod wzgl

ę

dem chorób zaka

ź

nych, z wyj

ą

tkiem pryszczycy,

w wypadku której te surowce s

ą

zbierane zgodnie z p. 3.1.7.1.

Wykorzystanie trzustek od zwierz

ą

t, reaguj

ą

cych podczas badania na

bruceloz

ę

, lecz nie posiadaj

ą

cych oznak klinicznych tej choroby, jest dozwolone

do produkcji insuliny krystalicznej.
Zbiórka surowców wewn

ą

trzwydzielniczo-enzymatycznych do celów medycznych od

zwierz

ą

t chorych na białaczk

ę

oraz guzy zło

ś

liwe, a tak

ż

e ich wykorzystywanie w

wypadku wykrycia w nich zmian patologicznych, oznak rozkładu gnilnego, obcego
zapachu, jest zabroniona.

3.6. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna mi

ę

sa od zwierz

ą

t, poddanych

ubojowi z konieczno

ś

ci

3.6.1. W wypadku uboju z konieczno

ś

ci zwierz

ą

t w zakładzie przetwórstwa

mi

ę

snego, rze

ź

ni, gospodarstwie w zwi

ą

zku z chorob

ą

lub z innych powodów

(ci

ęż

kie urazy i złamania, poparzenia oraz inne uszkodzenia), zagra

ż

aj

ą

cych

ż

yciu zwierz

ę

cia, z wyj

ą

tkiem zwierz

ą

t, znajduj

ą

cych si

ę

w stanie agonii, a

tak

ż

e w wypadku chorób zaka

ź

nych, wobec których ubój, jak jest to podane w p.

1.3.1, jest zabroniony, ekspertyza weterynaryjno-sanitarna mi

ę

sa oraz innych

produktów uboju jest przeprowadzana na tych samych zasadach, jak jest to
okre

ś

lone w rozdziałach 1, 2 oraz 3 niniejszych Przepisów. Poza tym, obowi

ą

zkowo

jest przeprowadzane badanie bakteriologiczne, a w razie konieczno

ś

ci – fizyczno-

chemiczne, jak jest to okre

ś

lone w rozdziale 10 niniejszych Przepisów, lecz z

obowi

ą

zkow

ą

prób

ą

gotowaniem w kierunku wykrycia obcych zapachów, nie

wła

ś

ciwych dla mi

ę

sa.

Uboju z konieczno

ś

ci dokonuje si

ę

wył

ą

cznie z zezwolenia lekarza

(felczera) weterynarii.
Przetrzymania przed ubojowego zwierz

ą

t, dostarczonych do zakładu

przetwórstwa mi

ę

snego w celach uboju z konieczno

ś

ci, nie dokonuje si

ę

.

3.6.2. O przyczynach uboju z konieczno

ś

ci zwierz

ę

cia w gospodarstwie

nale

ż

y sporz

ą

dzi

ć

protokół, podpisany przez lekarza weterynarii. Ten protokół

oraz orzeczenie laboratorium weterynaryjnego odno

ś

nie wyników badania

bakteriologicznego tuszy zwierz

ę

cia, zabitego z konieczno

ś

ci, wraz ze

ś

wiadectwem weterynaryjnym powinny towarzyszy

ć

powy

ż

szej tuszy podczas dostawy

jej do zakładu przetwórstwa mi

ę

snego.

W wypadku podejrzenia o zatrucie zwierz

ę

cia pestycydami oraz innymi

truj

ą

cymi

ś

rodkami chemicznymi nale

ż

y posiada

ć

orzeczenie laboratorium

weterynaryjnego odno

ś

nie wyników badania mi

ę

sa w kierunku obecno

ś

ci truj

ą

cych

ś

rodków chemicznych.

3.6.3. Transportowanie mi

ę

sa ubitych z konieczno

ś

ci zwierz

ą

t z gospodarstw

do zakładów przemysłu mi

ę

snego powinno si

ę

odbywa

ć

z przestrzeganiem

obowi

ą

zuj

ą

cych przepisów weterynaryjno-sanitarnych, dotycz

ą

cych przewo

ż

enia

produktów mi

ę

snych.

3.6.4. W celach zapewnienia wła

ś

ciwej ekspertyzy mi

ę

so ubitych z

konieczno

ś

ci owiec, kóz,

ś

wi

ń

oraz ciel

ą

t nale

ż

y dostarcza

ć

do zakładu

przetwórstwa mi

ę

snego całymi tuszami, a mi

ę

so bydła rogatego oraz wielbł

ą

dów –

całymi tuszami, półtuszami oraz

ć

wierciami oraz umieszcza

ć

w osobnej komorze

chłodniczej. Półtusze oraz

ć

wierci s

ą

opatrywane przywieszkami celem ustalenia

przynale

ż

no

ś

ci ich do tej samej tuszy.

Tusze

ś

wi

ń

, ubitych z konieczno

ś

ci w gospodarstwach, nale

ż

y dostarcza

ć

do

zakładu przetwórstwa mi

ę

snego z nie oddzielonymi głowami.

background image

W wypadku dostawy do zakładu przetwórstwa mi

ę

snego mi

ę

sa zwierz

ą

t, ubitych

z konieczno

ś

ci w gospodarstwach, w postaci zasolonej, w ka

ż

dej beczce powinno

si

ę

znajdowa

ć

mi

ę

so peklowane od tej samej tuszy.

Przyjmowanie do zakładu przetwórstwa mi

ę

snego tusz zwierz

ą

t, ubitych z

konieczno

ś

ci po drodze bez przed ubojowego badania weterynaryjnego,

dostarczonych do zakładu przetwórstwa mi

ę

snego bez zawiadomienia (za

ś

wiadczenia)

weterynaryjnego, protokołu weterynaryjnego o przyczynach uboju z konieczno

ś

ci

oraz orzeczenia laboratorium weterynaryjnego odno

ś

nie wyników badania

bakteriologicznego, jest zabronione.
3.6.5. Je

ż

eli na podstawie wyników ekspertyzy, badania bakteriologicznego

oraz fizyczno-chemicznego, jak jest to okre

ś

lone w rozdziale 10, mi

ę

so oraz inne

produkty uboju z konieczno

ś

ci zostan

ą

uznane za niezdatne do wykorzystania do

spo

ż

ycia, s

ą

one kierowane do wygotowania, a tak

ż

e do produkcji chlebków

mi

ę

snych lub konserw „gulasz” oraz „pasztet mi

ę

sny”.

Wypuszczanie tego mi

ę

sa oraz innych produktów uboju w stanie surowym, w

tym <do> sieci

ż

ywienia społecznego (stołówek itp.) bez uprzedniego odka

ż

ania

przez wygotowanie jest zabronione.

Uwagi:
1. Do przypadków uboju z konieczno

ś

ci nie jest zaliczany ubój zdrowych

klinicznie zwierz

ą

t, nie poddaj

ą

cych si

ę

tuczeniu do wymaganych parametrów masy,

opó

ź

nionych we wzro

ś

cie oraz rozwoju, nisko produktywnych, bezpłodnych, ale

maj

ą

cych normaln

ą

temperatur

ę

ciała.

2. Do przypadków uboju z konieczno

ś

ci nie jest równie

ż

zaliczany ubój

zwierz

ą

t zdrowych, którym grozi

ś

mier

ć

w wyniku kl

ę

ski

ż

ywiołowej (zaspy

ś

nie

ż

ne

na pastwiskach zimowych itp.), pod warunkiem,

ż

e ubój zwierz

ą

t odbywa si

ę

pod

kontrol

ą

specjalistów weterynarii z przestrzeganiem niniejszych Przepisów, co

powinno zosta

ć

udokumentowane protokołem.

3. Uboju zwierz

ą

t z konieczno

ś

ci w zakładach przetwórstwa mi

ę

snego

dokonuje si

ę

wył

ą

cznie w ubojni sanitarnej.


4. Badanie oraz ekspertyza weterynaryjno-sanitarna uboju drobiu
4.1. Do przyjmowania, przetrzymywania przed ubojowego, badania
weterynaryjnego drobiu oraz jego uboju w zakładach przetwórstwa mi

ę

snego,

zakładach przetwórstwa drobiu oraz na fermach drobiowych powinny by

ć

urz

ą

dzone

odpowiednie pomieszczenia, spełniaj

ą

ce wymagania weterynaryjno-sanitarne.

4.2. Niedopuszczalne jest wspólne transportowanie drobiu zdrowego oraz
chorego.
4.3. W wypadku wykrycia w zakładzie przetwórstwa mi

ę

snego lub zakładzie

przetwórstwa drobiu w

ś

ród przyj

ę

tej partii drobiu ptaka, chorego na chorob

ę

zaka

ź

n

ą

(oprócz pomoru klasycznego), cała partia natychmiast jest kierowana do

uboju, przy czym jej uboju nale

ż

y dokonywa

ć

osobno od drobiu zdrowego.

4.4. Wypuszczanie z zakładów przetwórstwa mi

ę

snego (zakładów przetwórstwa

drobiu) tuszek drobiowych w postaci nie patroszonej jest zabronione.
Przy pełnym patroszeniu oddziela si

ę

głow

ę

, szyj

ę

, nogi, z tuszki powinny by

ć

usuni

ę

te wole, tchawica, przełyk oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne. Płuca oraz nerki, nie

posiadaj

ą

ce zmian patologicznych, mog

ą

pozosta

ć

w tuszce.

ś

ą

dek powinien by

ć

oczyszczony z tre

ś

ci oraz oskórka.

W wypadku wypuszczania tuszek w postaci półpatroszonej usuwa si

ę

z nich jelita

ze stekiem oraz jajowód. Wole jest usuwane w wypadku, gdy jest ono wypełnione
masa paszow

ą

.

W postaci półpatroszonej dopuszczalne jest wypuszczanie tuszek,
pozyskanych wył

ą

cznie z uboju drobiu zdrowego. W wypadku stwierdzenia choroby

zaka

ź

nej lub nie zaka

ź

nej cały drób, niezale

ż

nie od jego wieku oraz ilo

ś

ci

podlega patroszeniu pełnemu.
4.5. W dziale przetwarzania drobiu s

ą

urz

ą

dzane stanowiska robocze lekarzy

weterynarii, zgodnie z p. 2.1.1. Stanowiska robocze lekarzy weterynarii s

ą

urz

ą

dzane na linii potokowej za odcinkiem patroszenia (półpatroszenia) tuszek, a

tak

ż

e przy stole z wieszakami do podwieszania tuszek, podejrzanych pod wzgl

ę

dem

weterynaryjno-sanitarnym oraz wymagaj

ą

cych dodatkowego szczegółowego badania

weterynaryjnego.
4.6. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne z tuszek wyjmuj

ą

pracownicy ubojni w sposób,

przewidziany przez instrukcj

ę

technologiczn

ą

.

background image

4.7. Po uboju drobiu specjalnie przeszkolony pracownik dokonuje ogl

ę

dzin

zewn

ę

trznych tuszek oraz w wypadku wykrycia zmian anatomopatologicznych na

głowie, skórze, stawach poddaje takie tuszki patroszeniu oraz przekazuje je wraz
z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi na stół do przeprowadzenia przez lekarza weterynarii

szczegółowej ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej.
4.8. Podczas ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej, po patroszeniu, bada si

ę

narz

ą

dy wewn

ę

trzne (serce, w

ą

trob

ę

,

ś

ledzion

ę

, jajniki, j

ą

dra,

ż

ą

dek z

jelitami). W wypadku wykrycia w narz

ą

dach wewn

ę

trznych lub na błonach surowiczyh

zmian patologicznych tuszka jest zdejmowana z przeno

ś

nika wraz z narz

ą

dami

wewn

ę

trznymi oraz poddawana szczegółowemu badaniu. Je

ż

eli badanie

anatomopatologiczne nie pozwala na postawienie diagnozy, tuszki oraz narz

ą

dy s

ą

kierowane do badania bakteriologicznego.
Podczas ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej tuszek półpatroszonych, po ich
ogl

ę

dzinach zewn

ę

trznych, lekarz weterynarii, po zbadaniu jelit (wyj

ę

tych przez

pracownika z tuszki) poprzez istniej

ą

ce rozci

ę

cie

ś

cianki jamy brzusznej

(długo

ść

rozci

ę

cia – 3-4 cm), poddaje badaniu wizualnemu przylegaj

ą

ce do

rozci

ę

cia narz

ą

dy wewn

ę

trzne. Tuszki ze zmianami patologicznymi s

ą

zdejmowane z

ta

ś

moci

ą

gu oraz przekazywane do szczegółowej ekspertyzy.

Po przeprowadzeniu ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej wypatroszonej
tuszki komplet trzewi spo

ż

ywczych (w

ą

troba, serce oraz

ż

ą

dek mi

ęś

niowy,

oczyszczony z tre

ś

ci, szyja), zapakowane do celofanu, pergaminu lub folii

polimerowej, dozwolonej do zastosowania w tych celach, mo

ż

na wło

ż

y

ć

do wn

ę

trza

wypatroszonej tuszki lub wypu

ś

ci

ć

do realizacji osobno od tuszki.

4.9. Jelita, wole, tchawica, przełyk, oskórek

ż

ą

dka mi

ęś

niowego,

jajowód,

ś

ledzion

ę

, j

ą

dra, jajniki, p

ę

cherz

ż

ółciowy we wszystkich wypadkach s

ą

kierowane do utylizacji.
Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna tuszek i narz

ą

dów drobiu w wypadku

poszczególnych chorób
4.10. Pastereloza. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane, tuszki kierowane do

wygotowania, wygrzewania lub przetwarzania na konserwy. Puch oraz pierze s

ą

dezynfekowane.
4.11. Puloroza – tyfus. Chorobowo zmienione narz

ą

dy s

ą

utylizowane, tuszki

kierowane do wygotowania lub przetwarzania na konserwy. Tuszki ze zmienionym
umi

ęś

nieniem, w wypadku wyst

ę

powania wylewów krwawych w jamie piersiowo-

brzusznej lub zapalenia otrzewnej s

ą

utylizowane.

4.12. Gru

ź

lica. W wypadku dotkni

ę

cia przez gru

ź

lic

ę

kilku narz

ą

dów

wewn

ę

trznych lub poszczególnych narz

ą

dów oraz wycie

ń

czenia, tuszki wraz z

narz

ą

dami s

ą

utylizowane. W wypadku dotkni

ę

cia przez gru

ź

lic

ę

poszczególnych

narz

ą

dów, lecz wobec normalnego stanu utuczenia tuszek, narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane, a tuszki wypuszczane po wygotowaniu.
Tuszki, pozyskane z uboju drobiu, wykazuj

ą

cego pozytywn

ą

reakcj

ę

na

tuberkulin

ę

, lecz wobec braku gru

ź

liczych zmian chorobowych, s

ą

wypuszczane po

wygotowaniu lub kierowane do przetwarzania na konserwy.
Puch oraz pierze s

ą

dezynfekowane.

4.13. Zaka

ź

ne zapalenie krtani i tchawicy, zaka

ź

ne zapalenie oskrzeli.

Chorobowo zmienione narz

ą

dy oraz cz

ęś

ci tuszek s

ą

utylizowane, w wypadku braku

zmian tuszki oraz narz

ą

dy s

ą

wygotowywane, lub tuszki s

ą

przetwarzane na

konserwy.
Puch oraz pierze s

ą

dezynfekowane.

4.14. Ospa. W wypadku procesu uogólnionego tuszki wraz ze wszystkimi
narz

ą

dami s

ą

utylizowane, w wypadku zmian chorobowych jedynie w głowie jest ona

utylizowana, a tuszka oraz narz

ą

dy wypuszczane po wygotowaniu lub przetwarzane

na konserwy.
Puch oraz pierze s

ą

dezynfekowane.

4.15. Salmonelloza. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane, a tuszka

wypuszczana po wygotowaniu lub przetwarzana na konserwy.
Puch oraz pierze s

ą

dezynfekowane.

4.16. Kolibakterioza. W wypadku wyst

ę

powania zmian patologicznych w

mi

ęś

niach oraz narz

ą

dach wewn

ę

trznych (zapalenie osierdzia, zapalenie tkanki

okołow

ą

trobowej i torebki w

ą

troby, włóknikowe zapalenie worków powietrznych,

zapalenie otrzewnej) tuszki wraz z narz

ą

dami s

ą

utylizowane.

W wypadku wyst

ę

powania zmian jedynie w narz

ą

dach wewn

ę

trznych tuszki s

ą

wygotowywane lub kierowane do produkcji konserw, a narz

ą

dy wewn

ę

trzne

utylizowane.

background image

4.17. Aspergiloza. W wypadku zmian chorobowych w płucach oraz tkance
mi

ęś

niowej tuszki narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane. W wypadku zmian chorobowych

w płucach s

ą

utylizowane jedynie narz

ą

dy wewn

ę

trzne.

4.18. Grzybica woszczynowa. Głowa oraz szyja s

ą

utylizowane.

4.19. Gronkowiec. W wypadku zmian chorobowych w jednym ze stawów zmieniona
chorobowo cz

ęść

jest usuwana, a tuszka wypuszczana po wygotowaniu. W wypadku

zaawansowanego procesu (ropnie w stawach, zmiany w narz

ą

dach) tuszka wraz z

narz

ą

dami jest utylizowana.

4.20. Kr

ę

tkowica. W wypadku wycie

ń

czenia oraz zmian patologicznych w

narz

ą

dach wewn

ę

trznych tuszka wraz z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi jest utylizowana. W

wypadku braku zmian patologicznych w mi

ęś

niach utylizowane s

ą

jedynie narz

ą

dy

wewn

ę

trzne.

4.21. Zapalenie jelit oraz w

ą

troby. Chorobowo zmienione narz

ą

dy (w

ą

troba,

ż

ą

dek gruczołowy, wole) s

ą

utylizowane.

4.22. Białaczka, choroba Mareka, guzy. W wypadku braku anemii,

ż

ółtaczki,

zmian patologicznych w mi

ęś

niach lub w wypadku ograniczonych zmian chorobowych w

narz

ą

dach wewn

ę

trznych s

ą

one utylizowane, a tuszka wygotowywana lub

przetwarzana na konserwy. W wypadku procesu uogólnionego, zmian chorobowych na
skórze oraz w mi

ęś

niach, wyst

ę

powania wycie

ń

czenia,

ż

ółtaczki, niezale

ż

nie od

stopnia zmian chorobowych, tuszki wraz z narz

ą

dami s

ą

utylizowane. W wypadku

choroby Mareka puch oraz pierze s

ą

dezynfekowane.

4.23. Grypa. W wypadku braku zapalenia otrzewnej, sinicy oraz zmian
zwyrodnieniowych tkanki mi

ęś

niowej, wylewów krwawych w jamie piersiowej i

brzusznej tuszki oraz nie dotkni

ę

te zmianami narz

ą

dy s

ą

wygotowywane.

Puch oraz pierze s

ą

dezynfekowane.

4.24. Rzekomy pomór drobiu. Tuszki oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane. Tuszki

oraz trzewia, pozyskane z uboju drobiu, podejrzanego o zara

ż

enie, lecz nie

posiadaj

ą

cego zmian anatomopatologicznych, s

ą

wygotowywane.

Puch oraz pierze s

ą

poddawane zniszczeniu.

4.25. Botulizm. Tuszki wraz z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi, puch oraz pierze s

ą

poddawane zniszczeniu.
4.26. Paciorkowiec. Tuszki oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane.

4.27. Ornitoza (papuzica). Tuszki s

ą

wygotowywane, narz

ą

dy wewn

ę

trzne

utylizowane. Puch oraz pierze s

ą

poddawane zniszczeniu.

4.28. Listerioza. Głowa oraz narz

ą

dy chorobowo zmienione s

ą

utylizowane.

Tuszki oraz narz

ą

dy nie dotkni

ę

te zmianami s

ą

wygotowywane.

Puch oraz pierze s

ą

poddawane zniszczeniu.

4.29.. Posocznica na tle ró

ż

y. W wypadku braku zmian w mi

ęś

niach tuszka

jest wygotowywana, a narz

ą

dy wewn

ę

trzne utylizowane. W wypadku wyst

ę

powania

zmian patologicznych w mi

ęś

niach tuszka wraz z narz

ą

dami jest utylizowana.

4.30.

Ś

wierzb nóg. Nieopierzone cz

ęś

ci nóg s

ą

utylizowane.

4.31. Mykoplazmoza. W wypadku włóknikowego zapalenia worków powietrznych
tuszki s

ą

utylizowane, w wypadku za

ś

braku powy

ż

szych zmian chorobowych głowy

oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane, a tuszki wygotowywane.

4.32. Necrobacteriosis, zapalenie zaka

ź

ne zatok. W wypadku procesu

septycznego tuszki oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane. W wypadku zmian chorobowych

jedynie w głowie <oraz> szyi, s

ą

one utylizowane.

4.33. Awitaminozy. W wypadku wyst

ę

powania wycie

ń

czenia lub dny trzewiowej

tuszka oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane.

4.34. Wycie

ń

czenie. W wypadku wyst

ę

powania obrz

ę

ków galaretowatych w

miejscach złogów tłuszczu w tkance mi

ęś

niowej, zaniku oraz sucho

ś

ci mi

ęś

ni

(ostro wystaj

ą

ce ko

ś

cie stawów, grzbietu oraz innych miejsc), a tak

ż

e blado

ś

ci

lub sinicy tkanki mi

ęś

niowej, grzebieni, dzwonków, tuszka oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane.
4.35. Urazy, ropnie. W wypadku wyst

ę

powania w tuszce zmian patologicznych,

spowodowanych urazami, ropni, chorobowo zmienione cz

ęś

ci, a w wypadku znacznego

dotkni

ę

cia – cała tuszka wraz z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi jest utylizowana. W

wypadku nieznacznych zmian chorobowych, po usuni

ę

ciu patologicznie zmienionej

tkanki mi

ęś

niowej, cz

ęś

ci tuszki s

ą

kierowane do produkcji konserw według

zwykłego procesu technologicznego lub wygotowywane.
W wypadku

ś

wie

ż

ych urazów oraz nieznacznych

ś

wie

ż

ych wylewów krwawych, lecz

pod warunkiem braku zjawisk o charakterze zapalnym w tkankach otaczaj

ą

cych,

wszystkie nasi

ą

kni

ę

te krwi

ą

oraz obrz

ę

kłe tkanki s

ą

utylizowane, a pozostała

cz

ęść

tuszki jest kierowana do przetwarzania przemysłowego bez ogranicze

ń

.

background image

Tuszki kurczaków brojlerów z nagniotkami na grzebieniu mostka w stadium mało
wyra

ź

nego stwardnienia skóry s

ą

wypuszczane bez ograniczenia. Nagniotki z

wyra

ź

nym wzd

ę

ciem skóry w kształcie p

ę

cherza, zawieraj

ą

cym przezroczysty lub

czerwony z odcieniem niebieskawym płyn oraz biał

ą

mas

ę

włóknikow

ą

, s

ą

usuwane

oraz kierowane do utylizacji, a tuszki wykorzystywane do przetwarzania
przemysłowego z obróbk

ą

ciepln

ą

. Nagniotki ze zropieniem lub owrzodzeniami s

ą

usuwane oraz utylizowane wraz z otaczaj

ą

c

ą

zmienion

ą

tkank

ą

, a tuszki s

ą

kierowane do wygotowania lub wykorzystywane do produkcji konserw.
4.36. Zapalenia otrzewnej. W wypadku zapalenia ogniskowego błon
surowiczych narz

ą

dów wewn

ę

trznych, opłucnej oraz otrzewnej chorobowo zmienione

narz

ą

dy s

ą

utylizowane, a tuszki wygotowywane, wygrzewane lub przetwarzane na

konserwy.
W wypadku dyfuzyjnych zapale

ń

otrzewnej ze zmianami chorobowymi w

narz

ą

dach wewn

ę

trznych oraz błonach surowiczych klatki piersiowej i jamy

brzusznej oraz wyst

ę

powania w jamie brzusznej wysi

ę

ku surowiczo-włóknikowego lub

ropnego tuszki oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane.

4.37. Obce zapachy. W wypadku wyst

ę

powania zapachu leków lub innego,

niewła

ś

ciwego dla mi

ę

sa drobiowego, tuszka oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane.

5. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna produktów uboju królików, nutrii i
zwierz

ą

t dzikich

5.1. Króliki, które przybywaj

ą

do uboju, s

ą

poddawane badaniu

weterynaryjnemu. Do celów przetrzymywania przedubojowego, badania
weterynaryjnego, uboju oraz przetwarzania królików w zakładach, nie
posiadaj

ą

cych działów specjalnych, nale

ż

y wyznaczy

ć

oraz urz

ą

dzi

ć

odpowiednie

pomieszczenia oraz stanowiska pracy dla lekarzy weterynarii, zgodnie z p. 2.1.1.
W wypadku wykrycia w

ś

ród przyj

ę

tej partii królików chorych lub

podejrzanych o zachorowanie na choroby zaka

ź

ne lub niezaka

ź

ne, podlegaj

ą

one

ubojowi osobno od zdrowych.
5.2. Po uboju królików badaniu podlegaj

ą

narz

ą

dy wewn

ę

trzne (płuca, serce,

w

ą

troba,

ś

ledziona, jelita), mi

ęś

nie głowy (w kierunku w

ą

grzycy) oraz tuszka.

Podczas badania tuszki zwraca si

ę

uwag

ę

na stan wykrwawienia, czysto

ść

obróbki

tuszki, wyst

ę

powanie zmian anatomopatologicznych.

5.3. W wypadku wykrycia chorób królików oceny sanitarnej tuszek oraz
narz

ą

dów wewn

ę

trznych dokonuje si

ę

w nast

ę

puj

ą

cy sposób.

5.3.1. Pastereloza. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

kierowane do utylizacji, tuszki

wypuszczane po wygotowaniu. W wypadku wyst

ę

powania ropni utylizacji podlega cała

tuszka wraz z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi.

5.3.2. Gru

ź

lica rzekoma. W wypadku wyst

ę

powania wycie

ń

czenia lub

rzekomogru

ź

liczych zmian chorobowych w mi

ęś

niach, tuszki oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane. W wypadku braku tych oznak tuszki s

ą

wygotowywane, chorobowo

zmienione narz

ą

dy utylizowane.

5.3.3. Necrobacteriosis. W wypadku procesu miejscowego chorobowo zmienione
cz

ęś

ci tuszki, a w wypadku uogólnionego – tuszki wraz z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi –

s

ą

utylizowane.

5.3.4. Gru

ź

lica, tularemia,

ś

luzakowato

ść

, posocznica paciorkowcowa,

gronkowiec (zaka

ź

ne zapalenie gruczołu sutkowego). Tuszki wraz z narz

ą

dami

wewn

ę

trznymi oraz skórkami s

ą

utylizowane.

5.3.5. Kr

ę

tkowica. Chorobowo zmienione cz

ęś

ci tuszek oraz narz

ą

dów s

ą

utylizowane.
5.3.6. Fascioloza, w

ą

grzyca. W

ą

troba w wypadku fasciolozy jest

utylizowana. W wypadku dotkni

ę

cia przez w

ą

grzyc

ę

mi

ęś

ni tuszka oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane.
5.3.7. Kokcydioza. Chorobowo zmienione narz

ą

dy (w

ą

troba, jelita) s

ą

utylizowane.
5.3.8. Listerioza. Chorobowo zmienione narz

ą

dy (serce, w

ą

troba) oraz głowa

s

ą

utylizowane. Tuszka jest wypuszczana po wygotowaniu. Skórki s

ą

dezynfekowane.

5.3.9. Choroba Aujeszky’ego. W wypadku zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach

narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane, a tuszka wypuszczana po wygotowaniu. Skórki

s

ą

dezynfekowane.

5.3.10. Wycie

ń

czenie. Tuszka oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane.

background image

5.4. Do uboju na mi

ę

so s

ą

dopuszczane wył

ą

cznie nutrie zdrowie, poddane

badaniu weterynaryjnemu. Uboju nutrii dokonuje si

ę

w specjalnie wyznaczonych

oraz urz

ą

dzonych pomieszczeniach, zgodnie z p. 2.1.1.

Ekspertyzie weterynaryjno-sanitarnej podlegaj

ą

całe tuszki bez głów,

ogonów, narz

ą

dów wewn

ę

trznych oraz skórek. Jednocze

ś

nie z tuszk

ą

s

ą

badane

narz

ą

dy wewn

ę

trzne: serce,

ś

ledziona, w

ą

troba, nerki. Podczas badania tuszki

zwraca si

ę

uwag

ę

na obecno

ść

zmian anatomopatologicznych, urazów, stan

wykrwawienia, jako

ść

toalety, stan utuczenia,

ś

wie

ż

o

ść

, obcy zapach, kolor

mi

ęś

ni oraz tłuszczu. Tłuszczaki, znajduj

ą

ce si

ę

pod powi

ę

zi

ą

oraz nad

wyrostkami kolczystymi 5-8 kr

ę

gów piersiowych, b

ę

d

ą

ce cech

ą

gatunkow

ą

nutrii, s

ą

usuwane po badaniu weterynaryjnym.
5.5. W wypadku wykrycia chorób podczas badania przed ubojowego lub
poubojowego nutrii oceny sanitarnej tuszek oraz narz

ą

dów wewn

ę

trznych dokonuje

si

ę

w nast

ę

puj

ą

cy sposób.

5.5.1. W

ą

glik, obrz

ę

k zło

ś

liwy, tularemia, w

ś

cieklizna, t

ęż

ec. Tuszki,

narz

ą

dy oraz skórka s

ą

spalane.

5.5.2. Gru

ź

lica. Tuszka oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane.

5.5.3. Leptospiroza. W wypadku braku zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach

lub

ż

ółtowato

ś

ci tuszka jest kierowana do wygotowania. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane. W wypadku wyst

ę

powania zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach oraz

ż

ółtowato

ś

ci tuszka oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane.

5.5.4. Listerioza. Chorobowo zmienione narz

ą

dy (serce, w

ą

troba) oraz głowa

s

ą

utylizowane. Tuszka jest wygotowywana. Skórka jest dezynfekowana.

5.5.5. Salmonelloza. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane, tuszka odka

ż

ana

przez wygotowanie.
5.5.6. Kolibakterioza. W wypadku braku zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach

tuszka jest wygotowywana, narz

ą

dy wewn

ę

trzne utylizowane. W wypadku wyst

ę

powania

zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach tuszka oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane.

5.5.7. Pastereloza. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane, a tuszka

wygotowywana. W wypadku wyst

ę

powania ropni w mi

ęś

niach tuszka oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane.
5.5.8. Necrobacteriosis
. W wypadku procesu miejscowego s

ą

usuwane

chorobowo zmienione cz

ęś

ci tuszki, a tuszka jest wypuszczana bez ogranicze

ń

, w

wypadku za

ś

postaci uogólnionej tuszka wraz z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi jest

utylizowana
5.5.9. Choroba Aujeszky’ego. W wypadku zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach

tuszka wraz z narz

ą

dami wewn

ę

trznymi jest utylizowana, a tuszka wygotowywana.

Skórki s

ą

dezynfekowane.

5.5.10. Wło

ś

nica. Tuszka oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

utylizowane.

5.5.11. Fascioloza. Tuszka jest wypuszczana bez ogranicze

ń

, w wypadku

wyst

ę

powania zmian zwyrodnieniowych w mi

ęś

niach – utylizowana, narz

ą

dy

wewn

ę

trzne we wszystkich wypadkach s

ą

utylizowane.

5.5.12. Wycie

ń

czenie. Tuszka oraz narz

ą

dy s

ą

utylizowane.

5.6. Dozwolone jest wykorzystywanie do spo

ż

ycia przez ludzi mi

ę

sa: łosia,

sarny, dzikiego renifera, jelenia wschodniego, jelenia szlachetnego (jelenia
syberyjskiego, wapiti itp.), pi

ż

mowca, suhaka, kozicy, kozioro

ż

ca, dzikiego

barana, dzika, nied

ź

wiedzia, borsuka, zaj

ą

ca, dzikiego królika, bobra, ptactwa

łownego.
Wła

ś

ciciel mi

ę

sa podczas dostawy do ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej powinien

przedstawi

ć

ś

wiadectwo (za

ś

wiadczenie) weterynaryjne odno

ś

nie bezpiecze

ń

stwa

miejscowo

ś

ci pod wzgl

ę

dem chorób zaka

ź

nych zwierz

ą

t dzikich i hodowanych, w

którym nale

ż

y poda

ć

czas oraz miejsce upolowania, wyniki badania

weterynaryjnego.
Badanie weterynaryjno-sanitarne mi

ę

sa zwierz

ą

t dzikich oraz ptactwa

łownego, je

ż

eli ich odstrzału (lub odłowu) dokonuj

ą

organizacje zaopatrzeniowe,

jest przeprowadzane w miejscu zaopatrzenia (punktach gromadzenia), a upolowanych
przez poszczególnych my

ś

liwych, w wypadkach, gdy s

ą

okazywane do ekspertyzy –

przez mi

ę

sno-mleczarskie i spo

ż

ywcze stacje kontrolne oraz stacje weterynaryjne

zwalczania chorób zwierz

ą

t.

Badaniu weterynaryjnemu podlegaj

ą

tusza bez skóry oraz narz

ą

dów

wewn

ę

trznych. Ptactwo łowne jest dostarczane do badania w upierzeniu oraz

wypatroszone. Podczas badania tusz oraz narz

ą

dów wewn

ę

trznych (o ile te ostatnie

zostały dostarczone) zwraca si

ę

uwag

ę

na ich

ś

wie

ż

o

ść

, charakter rany, stan

wykrwawienia, utuczenie oraz obecno

ść

zmian anatomopatologicznych.

background image

W wypadku w

ą

tpliwo

ś

ci odno

ś

nie

ś

wie

ż

o

ś

ci oraz jako

ś

ci s

ą

przeprowadzane

badania, jak jest to okre

ś

lone w rozdziale 10 niniejszych Przepisów.

5.6.1. W wypadku wykrycia chorób zaka

ź

nych oraz niezaka

ź

nych ekspertyzy

weterynaryjno-sanitarnej i oceny sanitarnej mi

ę

sa i narz

ą

dów wewn

ę

trznych

zwierz

ą

t dzikich oraz ptactwa łownego dokonuje si

ę

w ten sam sposób, co i

ekspertyzy mi

ę

sa oraz narz

ą

dów wewn

ę

trznych zwierz

ą

t hodowanych.

5.6.2. Mi

ę

so dzików, nied

ź

wiedzi, borsuków oraz innych zwierz

ą

t

wszystko

ż

ernych i mi

ę

so

ż

ernych, a tak

ż

e nutrii podlega obowi

ą

zkowemu badaniu w

kierunku wło

ś

nicy w sposób, okre

ś

lony w p. 3.2.4.

5.6.3. W wypadku wyst

ę

powania rozległych ran postrzałowych (oraz innego

pochodzenia), licznych złama

ń

ko

ś

ci, którym towarzysz

ą

wylewy krwawe, obrz

ę

ku w

płucach, ropni lub innych procesów patologicznych, w wypadku w

ą

tpliwej

ś

wie

ż

o

ś

ci

mi

ę

sa (zapach zgnilizny itp.) oraz wobec braku mo

ż

liwo

ś

ci dokonania toalety lub

usuni

ę

cia dotkni

ę

tych cz

ęś

ci, tusza podlega utylizacji, lub kwestia mo

ż

liwo

ś

ci

jej wykorzystania jest rozstrzygana po badaniu bakteriologicznym. W wypadku
braku salmonelli oraz innej mikroflory patogenicznej takie tusze s

ą

wypuszczane

bez ograniczenia lub po wygotowaniu, w zale

ż

no

ś

ci od ich stanu, pory roku,

mo

ż

liwo

ś

ci szybkiej realizacji.

Tusze oraz narz

ą

dy zwierz

ą

t dzikich oraz ptactwa łownego s

ą

utylizowane w

nast

ę

puj

ą

cych wypadkach:

w wypadku wyst

ę

powania wycie

ń

czenia (zaniku, hydremii mi

ęś

ni,

nabrzmiało

ś

ci w

ę

złów chłonnych, obrz

ę

ku galaretowatego w miejscach złogów

tłuszczu);
w wypadku wyst

ę

powania

ż

ółtowato

ś

ci wszystkich tkanek tuszy, nie

znikaj

ą

cej w ci

ą

gu 2 dób, gorzkiego posmaku oraz zapachu fekaliów podczas próby

przez wygotowanie;
w wypadku wyst

ę

powania w mi

ę

sie zapachu ryby, moczu, leków oraz innego

niewła

ś

ciwego dla mi

ę

sa zapachu, nie znikaj

ą

cego podczas próby przez

wygotowanie.

6. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych na rynkach

6.1. Mi

ę

so oraz produkty mi

ę

sne, nadchodz

ą

ce do sprzeda

ż

y na rynki

kołchozne, a tak

ż

e do kiosków oraz spółdzielczych sklepów spo

ż

ywczych,

znajduj

ą

cych si

ę

na terenie rynków, podlegaj

ą

obowi

ą

zkowemu badaniu

weterynaryjno-sanitarnemu w laboratoriach ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej.
Ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej tusz oraz narz

ą

dów wewn

ę

trznych dokonuje

lekarz weterynarii. Mi

ę

so oraz produkty mi

ę

sne, zbadane, oznakowane poza rynkiem

(w gospodarstwie, w ubojni, w zakładzie przetwórstwa mi

ę

snego, w punkcie

weterynaryjnym itp.) oraz dostarczone do sprzeda

ż

y na rynki, równie

ż

podlegaj

ą

obowi

ą

zkowej ekspertyzie weterynaryjno-sanitarnej w laboratorium ekspertyzy

weterynaryjno-sanitarnej.
Mi

ę

so, produkty mi

ę

sne oraz gotowe wyroby mi

ę

sne, które przeszły ekspertyz

ę

weterynaryjno-sanitarn

ą

w zakładach przemysłu mi

ę

snego oraz posiadaj

ą

znaki

(cech

ę

) badania weterynaryjnego tych zakładów, nadchodz

ą

ce do sprzeda

ż

y do

pa

ń

stwowej sieci handlowej na rynkach, kontroli oraz trychinoskopii w

laboratorium ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej na rynkach nie podlegaj

ą

.

6.2. Ekspertyzie weterynaryjno-sanitarnej na rynkach podlegaj

ą

nast

ę

puj

ą

ce

produkty.
6.2.1. Mi

ę

so wszystkich gatunków zwierz

ą

t rze

ź

nych, a tak

ż

e mi

ę

so zwierz

ą

t

dzikich oraz ptactwa łownego, wykorzystywane do spo

ż

ycia w danej miejscowo

ś

ci,

jest dostarczane do sprzeda

ż

y w postaci wystygłej, schłodzonej, zamro

ż

onej lub

solonej. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne oraz inne podroby s

ą

dostarczone wraz z tusz

ą

.

Narz

ą

dy wewn

ę

trzne oraz podroby, dostarczone osobno, bez tuszy, nie s

ą

dopuszczane do sprzeda

ż

y, lecz podlegaj

ą

badaniu. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne oraz

podroby od zwierz

ę

cia zdrowego s

ą

zwracane wła

ś

cicielowi, a w wypadku wykrycia

zmian anatomopatologicznych – utylizowane lub spalane.
6.2.2. Gotowe wyroby mi

ę

sne (kiełbasa, szynka, słonina), wyprodukowane z

surowca powierzonego w zakładach przemysłu mi

ę

snego oraz spółdzielczych

zakładach spo

ż

ywczych, za okazaniem odpowiednich dokumentów powy

ż

szych

zakładów.
6.2.3. Tłuszcze zwierz

ą

t w ka

ż

dej postaci, tłuszcze zwierz

ą

t dzikich s

ą

dopuszczane do ekspertyzy oraz sprzeda

ż

y w wypadku posiadania za

ś

wiadczenia

lekarza weterynarii, wydanego w miejscu zaopatrzenia w tłuszcz, potwierdzaj

ą

cego

pochodzenie danego rodzaju tłuszczu oraz gatunku zwierz

ę

cia, z podaniem czasu

background image

oraz miejsca upolowania. W wypadku ograniczenia na odstrzał tych zwierz

ą

t nale

ż

y

okaza

ć

zezwolenie (licencj

ę

).

Sprzeda

ż

tłuszczu z borsuka oraz

ś

wistaka dozwolona jest wył

ą

cznie w

postaci przetopionej z okresem wa

ż

no

ś

ci, pod warunkiem jego dobrej jako

ś

ci, nie

dłu

ż

szym, ni

ż

6 miesi

ę

cy od dnia upolowania.

Przynale

ż

no

ść

gatunkowa oraz jako

ść

tłuszczu z borsuka,

ś

wistaka i innych

s

ą

ustalane na podstawie wska

ź

ników organoleptycznych (kolor, zapach,

konsystencja) oraz fizyko-chemicznych (zał

ą

cznik 2).

Tłuszcze o w

ą

tpliwej

ś

wie

ż

o

ś

ci nie s

ą

dopuszczane do sprzeda

ż

y.

Wszystkie wy

ż

ej wymienione produkty, nie sprzedane na rynku w ci

ą

gu dnia oraz

przechowywane poza chłodniami rynkowymi, nast

ę

pnego dnia podlegaj

ą

ponownej

ekspertyzie.
6.3. Nie dozwolona jest sprzeda

ż

oraz nie podlegaj

ą

ekspertyzie mi

ę

so

suszone, mi

ę

so mielone, kotlety, kiełbasy (kaszanka, pasztetowa, sma

ż

ona itp.),

salcesony, w

ę

dliny, a tak

ż

e inne wyroby oraz półprodukty mi

ę

sne wyrobu

domowego.
6.4. Tusze do sprzeda

ż

y s

ą

dostarczane przez wła

ś

ciciela wraz z narz

ą

dami

wewn

ę

trznymi (płuca, serce, w

ą

troba,

ś

ledziona oraz nerki), a wieprzowina,

konina oraz wołowina dodatkowo wraz z głow

ą

. Je

ż

eli do badania zostało

przedstawione mi

ę

so nie oznakowane bez głowy oraz narz

ą

dów wewn

ę

trznych, podlega

ono dokładnej ekspertyzie weterynaryjno-sanitarnej oraz badaniu
bakteriologicznemu, po czym jest rozstrzygana sprawa wykorzystania takiego
mi

ę

sa.

6.5. Do ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej na rynku s

ą

przedstawiane całe

tusze lub tusze, przer

ą

bane na pół b

ą

d

ź

na

ć

wierci. Mi

ę

so, por

ą

bane na kawałki,

nie jest dopuszczane do badania oraz sprzeda

ż

y.

Tuszki drobiowe s

ą

dopuszczane do badania wył

ą

cznie w cało

ś

ci, lecz

patroszone. Narz

ą

dy wewn

ę

trzne, oprócz jelit, nale

ż

y dostarczy

ć

do badania wraz

z tuszk

ą

.

W wypadku dostarczenia do sprzeda

ż

y tuszek królików z uboju domowego,

nutrii oraz zaj

ę

cy, na jednej z tylnych łapek, poni

ż

ej stawu skokowego, nale

ż

y

pozostawi

ć

nie zdj

ę

t

ą

skórk

ę

o długo

ś

ci nie mniejszej, ni

ż

3 cm.

6.6. Wła

ś

ciciel, dostarczaj

ą

cy do sprzeda

ż

y mi

ę

so oraz podroby zwierz

ą

t,

powinien jednocze

ś

nie przedstawi

ć

za

ś

wiadczenie weterynaryjne, sporz

ą

dzone w

ustalonym trybie, podpisane przez lekarza (felczera) weterynarii oraz
po

ś

wiadczone piecz

ę

ci

ą

zakładu weterynarii, o tym,

ż

e zwierze zostało zbadane

przed ubojem, a po uboju wszystkie produkty zostały poddane ekspertyzie
weterynaryjno-sanitarnej, zgodnie z niniejszymi Przepisami, oraz

ż

e pochodz

ą

one

z miejscowo

ś

ci, bezpiecznej pod wzgl

ę

dem chorób zaka

ź

nych. Za

ś

wiadczenie jest

wa

ż

ne w ci

ą

gu 3 dni. W za

ś

wiadczeniu nale

ż

y poda

ć

dat

ę

oraz godzin

ę

uboju

zwierz

ę

cia.

Je

ż

eli do sprzeda

ż

y zostało dostarczone mi

ę

so oraz podroby bez

za

ś

wiadczenia weterynaryjnego, wtedy takie mi

ę

so oraz podroby s

ą

umieszczane w

komorze sanitarnej a

ż

do momentu przedstawienia za

ś

wiadczenia weterynaryjnego. W

wypadku braku przedstawienia za

ś

wiadczenia mi

ę

so oraz podroby podlegaj

ą

badaniu

laboratoryjnemu.
W wypadku dostarczenia do sprzeda

ż

y mi

ę

sa zwierz

ą

t jednokopytnych, w

za

ś

wiadczeniu weterynaryjnym dodatkowo powinna znajdowa

ć

si

ę

adnotacja o

maleinizacji, przeprowadzonej nie wcze

ś

niej, ni

ż

na 3 dni przed ubojem zwierz

ą

t.

W wypadku braku przedstawienia takiego za

ś

wiadczenia mi

ę

so oraz inne produkty

uboju podlegaj

ą

zniszczeniu.

W wypadku wywozu mi

ę

sa oraz podrobów do sprzeda

ż

y poza granice rejonu

administracyjnego ich wła

ś

ciciel powinien przedstawi

ć

ś

wiadectwo weterynaryjne,

wzór Nr 2.
6.7. Ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej i oceny sanitarnej tusz oraz
narz

ą

dów dokonuje si

ę

w ten sam sposób, co jest podany w rozdziałach 2, 3, 4

oraz 5.
6.8. Pobierania próbek do badania dokonuje si

ę

zgodnie z „Normami

pobierania próbek produktów spo

ż

ywczych do przeprowadzania ekspertyzy

weterynaryjno-sanitarnej w laboratoriach ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej”.
6.9. Podczas przeprowadzania ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej mi

ę

sa

peklowanego bada si

ę

zalew

ę

soln

ą

(przezroczysto

ść

, kolor, zapach, obecno

ść

piany, odczyn zalewy) oraz osobno mi

ę

so (bakterioskopia, smak, kolor, zapach,

o

ś

lizło

ść

, ple

śń

).

background image

6.10. Mi

ę

so, uznane za niezdatne do spo

ż

ycia, jest znakowane na zasadach,

okre

ś

lonych w obowi

ą

zuj

ą

cej Instrukcji znakowania mi

ę

sa. Wykorzystanie mi

ę

sa

oraz produktów mi

ę

snych, uznanych za zdatne do spo

ż

ycia z ograniczeniami, jest

dozwolone dopiero po odka

ż

aniu przez wygotowanie, jak jest to okre

ś

lone w p.

11.3.1, a w wypadku w

ą

grzycy – zgodnie z p. 11.4.1, 11.4.2. Realizacja takich

produktów oraz zwracanie ich wła

ś

cicielowi w postaci nie unieszkodliwionej s

ą

zabronione.
6.11. Mi

ę

so oraz inne produkty, uznane za niezdatne do spo

ż

ycia, podlegaj

ą

konfiskacie oraz zniszczeniu lub utylizacji.
6.12. Unieszkodliwienia oraz utylizacji mi

ę

sa i produktów mi

ę

snych w

wypadkach, wymienionych w rozdziale 3, a tak

ż

e utylizacji konfiskat dokonuje

administracja rynku z przestrzeganiem wymaga

ń

weterynaryjno-sanitarnych pod

kontrol

ą

słu

ż

by weterynaryjnej, o czym jest sporz

ą

dzany odpowiedni protokół.

6.13. Wyniki ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej oraz ocena mi

ę

sa s

ą

rejestrowane w dzienniku o ustalonym wzorze.

7. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna i kontrola weterynaryjna mi

ę

sa i

produktów mi

ę

snych w chłodniach

7.1. Nadchodz

ą

ce do chłodni z innych zakładów mi

ę

so oraz surowe produkty

mi

ę

sne (w tym kiełbasy, w

ę

dzone na surowo, oraz w

ę

dliny surowe), pod wzgl

ę

dem

jako

ś

ci spełniaj

ą

ce ustalone wymagania, s

ą

przyjmowane w wypadku posiadania

ś

wiadectwa weterynaryjnego wzoru Nr 2 oraz za

ś

wiadczenia o jako

ś

ci wył

ą

cznie z

zezwolenia lekarza weterynaryjnego chłodni. W wypadku braku

ś

wiadectw

weterynaryjnych przyjmowanie mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych jest dopuszczalne

wył

ą

cznie do odizolowanej komory chłodni. W tym wypadku administracja chłodni

powinna natychmiast za

żą

da

ć

od nadawcy ładunku

ś

wiadectwa weterynaryjnego. W

wypadku braku uzyskania odpowiedzi sprawa zasad wykorzystania tych produktów
jest rozstrzygana na podstawie wyników ekspertyzy, przeprowadzonej w chłodni.
Kiełbasy, w

ę

dliny, konserwy mi

ę

sne i mi

ę

sno-ro

ś

linne oraz inne rodzaje

gotowych produktów mi

ę

snych i półproduktów, tłuszcze przetopione s

ą

przyjmowane

w ustalonym trybie, zgodnie ze specyfikacjami oraz za

ś

wiadczeniami o jako

ś

ci.

7.2. W

ś

wiadectwie weterynaryjnym na wieprzowin

ę

, mi

ę

so nied

ź

wiedzi,

dzików, nutrii, nadchodz

ą

ce do chłodni, powinna by

ć

adnotacja o zbadaniu ich w

kierunku wło

ś

nicy. W wypadku braku tych informacji takie mi

ę

so podlega

obowi

ą

zkowej trychinoskopii. Wieprzowina (jak równie

ż

mi

ę

so nied

ź

wiedzi, dzików,

nutrii), zbadana w kierunku wło

ś

nicy w miejscu uboju, mo

ż

e zosta

ć

według

uznania lekarza weterynarii chłodni poddana ponownemu badaniu
Konina, mi

ę

so innych zwierz

ą

t jednokopytnych w wypadku braku w

ś

wiadectwie

weterynaryjnym informacji o tym,

ż

e zwierz

ę

ta te przed ubojem zostały poddane

maleinizacji, s

ą

przyjmowane do chłodni, do odizolowanej komory, do czasu

uzyskania odpowiednich za

ś

wiadcze

ń

. W wypadku ustalenia braku przeprowadzenia

maleinizacji przed ubojem tusze podlegaj

ą

utylizacji, o czym nale

ż

y uprzednio

zawiadomi

ć

dostawc

ę

.

7.3. Oceny sanitarnej przyjmowanych do chłodni mi

ę

sa oraz produktów

mi

ę

snych dokonuje si

ę

w ten sam sposób, jak jest to okre

ś

lone w rozdziałach 3,

4, 5, 8 niniejszych Przepisów. Przy tym badanie jest przeprowadzane selektywnie,
według uznania lekarza weterynarii chłodni.
7.4. Podczas badania weterynaryjno-sanitarnego wystygłego oraz
schłodzonego mi

ę

sa sprawdza si

ę

jego jako

ść

(zapach, kolor, brak

ś

luzu, ple

ś

ni,

zabrudze

ń

), stan obróbki cieplnej oraz technologicznej, posiadanie znaków

(cechy) badania weterynaryjno-sanitarnego. W wypadkach w

ą

tpliwych przeprowadza

si

ę

badanie laboratoryjne.

W wypadku wykrycia wad w jako

ś

ci mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych lekarz

weterynarii chłodni sporz

ą

dza protokół o ustalonym wzorze.

Dane wyników badania mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych s

ą

rejestrowane w

specjalnym dzienniku.
7.5. Badanie weterynaryjno-sanitarne tusz zamro

ż

onych jest przeprowadzane

według nast

ę

puj

ą

cego schematu.

7.5.1. W tuszach bydła rogatego oraz innych du

ż

ych zwierz

ą

t bada si

ę

bruzd

ę

potyliczn

ą

, doln

ą

powierzchni

ę

szyi oraz okolic

ę

łopatki, mi

ęś

nie

brzucha, powierzchni

ę

ich przekrojów, tylny brzeg uda, opłucn

ą

oraz otrzewn

ą

.

7.5.2. W tuszach baranich oraz

ś

wi

ń

skich bada si

ę

błony surowicze klatki

piersiowej oraz jamy brzusznej, miejsce rany ubojowej oraz powierzchni

ę

tuszy

background image

mi

ę

dzy ko

ń

czynami; w wypadku przer

ą

bania tusz

ś

wi

ń

skich na dwie połowy wzdłu

ż

ne

bada si

ę

równie

ż

okolice szyi oraz rozci

ę

cia.

7.5.3. W tuszkach drobiowych bada si

ę

fragmenty w pachwinach oraz przy

kuprze, a tak

ż

e fragmenty zabrudzone lub posiadaj

ą

ce rozerwan

ą

skórk

ę

; u drobiu

patroszonego bada si

ę

klatk

ę

piersiow

ą

oraz jam

ę

brzuszn

ą

.

W wypadku wykrycia podczas badania weterynaryjno-sanitarnego mi

ę

sa

zamro

ż

onego zmian (wyst

ę

powanie obrz

ę

ków, nacieków, oznak złego wykrwawienia

itp.) przeprowadza si

ę

dodatkow

ą

ekspertyz

ę

weterynaryjno-sanitarn

ą

po jego

rozmro

ż

eniu, a w razie konieczno

ś

ci – równie

ż

badanie bakteriologiczne.

7.6. W zale

ż

no

ś

ci od wyniku ekspertyzy weterynaryjno-sanitarnej oraz z

uwzgl

ę

dnieniem jako

ś

ci mi

ę

sa lub produktów mi

ę

snych jest ustalany okres ich

przechowywania oraz nast

ę

pna obserwacja realizacji.

W wypadku nadej

ś

cia do przechowywania w chłodni mi

ę

sa oraz innych

produktów uboju, podlegaj

ą

cych realizacji z ograniczeniami, tzn. po odka

ż

aniu

przez wygotowanie, zamro

ż

enie, lub przeznaczonego do przetwarzania

przemysłowego, jak jest to przewidziane p. 11.3, 11.4, 11.5 niniejszych
Przepisów, nale

ż

y je przyj

ąć

oraz po zamro

ż

eniu umie

ś

ci

ć

w osobnej komorze lub

sekcji, oddzielonej przegródk

ą

ruchom

ą

. W jednym i drugim wypadku na drzwiach

komory lub przy stosie mi

ę

sa powinna by

ć

wywieszona metryka, podpisana przez

lekarza weterynarii chłodni, z podaniem rodzaju produktów, znajduj

ą

cych si

ę

w

komorze, ilo

ś

ci, przyczyn, z których zostały one odizolowane, oraz

przetworzenia, któremu one podlegaj

ą

. Odpowiedniego wpisu o tym nale

ż

y dokona

ć

równie

ż

w dzienniku rejestracji nadchodz

ą

cych produktów, jak jest to okre

ś

lone w

p. 7.4.
7.7. Nad przyj

ę

tymi do przechowania w chłodni mi

ę

sem oraz produktami

mi

ę

snymi, a tak

ż

e nad stanem weterynaryjno-sanitarnym chłodni powinna by

ć

ustanowiona systematyczna kontrola.
Lekarz weterynarii chłodni powinien na bie

żą

co wykrywa

ć

wady oraz

żą

da

ć

od

dyrekcji chłodni podejmowania niezb

ę

dnych

ś

rodków ich usuwania.

7.8. Komory do przechowywania oraz ich wyposa

ż

enie na moment załadunku

powinny by

ć

przygotowane oraz dokładnie oczyszczone. W niezb

ę

dnych przypadkach,

na

żą

danie nadzoru weterynaryjnego oraz sanitarnego, jest przeprowadzana

dezynfekcja oraz deratyzacja komór. Regularnie, nie rzadziej, ni

ż

raz na

kwartał, a w razie konieczno

ś

ci na

żą

danie lekarza weterynarii chłodni jest

przeprowadzane badanie bakteriologiczne powietrza, zeskrobin ze

ś

cian oraz

popłuczek z wyposa

ż

enia komór. Kontrol

ę

nad jako

ś

ci

ą

dezynfekcji oraz

deratyzacji komór sprawuje lekarz weterynarii.
7.9. W wypadku wykrycia na mi

ę

sie oraz produktach mi

ę

snych ple

ś

ni komor

ę

nale

ż

y natychmiast opró

ż

ni

ć

oraz podda

ć

czyszczeniu i dezynfekcji, jak jest to

przewidziane przez obowi

ą

zuj

ą

ce Przepisy sanitarne dla zakładów przemysłu

chłodniczego.
7.10. Mi

ę

so w komorach jest układane w stosy na czystych kratach lub

listwach w odległo

ś

ci nie mniejszej, ni

ż

30 cm od

ś

cian, oraz na tak

ą

wysoko

ść

,

ż

eby odległo

ść

mi

ę

dzy górnym brzegiem stosów a doln

ą

powierzchni

ą

kanałów

chłodnic powietrza wynosiła 25 cm.
7.11. W wypadku wydawania mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych z chłodni lekarz

weterynarii dokonuje ponownego badania tych produktów, sprawdza czysto

ść

,

czytelno

ść

znaków badania weterynaryjno-sanitarnego.

Wydawanie mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych i drobiowych z chłodni do

realizacji bez odcisku stempla nadzoru weterynaryjno-sanitarnego chłodni na
odwrocie dokumentu przewozowego jest zabronione.
W wypadku wykrycia na powierzchni mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych kolonii

ple

ś

ni, które si

ę

nie przedostały wewn

ą

trz mi

ę

sa, ple

śń

jest dokładnie usuwana,

po czym mi

ę

so jest wypuszczane do natychmiastowej realizacji lub spo

ż

ywczego

przetwarzania przemysłowego. Ponowne zamra

ż

anie takiego mi

ę

sa jest

niedopuszczalne. W wypadku niegł

ę

bokiego przedostania si

ę

ple

ś

ni do tkanki

mi

ęś

niowej mi

ę

so, po poddaniu toalecie, jest kierowane do przetwarzania

przemysłowego, a w wypadku gł

ę

bokiego dotkni

ę

cia – do utylizacji.

Mi

ę

so, chorobowo zmienione przez ple

śń

, nie jest dopuszczane do

transportowania. W wypadku nadej

ś

cia takiego mi

ę

sa do chłodni jest ono składane

do osobnej komory, poddawane toalecie i w wypadku rozmra

ż

ania – domra

ż

aniu, a

nast

ę

pnie kierowane do natychmiastowej realizacji. Usuwania ple

ś

ni oraz toalety

tusz dokonuje si

ę

poza komor

ą

do przechowywania mi

ę

sa, w przeznaczonym do tego

celu pomieszczeniu.

background image

7.12. W wypadku wykrycia w partii mi

ę

sa tusz, uszkodzonych przez gryzoni

lub ska

ż

onych ich pomiotem, nale

ż

y je oddzieli

ć

. Uszkodzone lub ska

ż

one pomiotem

fragmenty tuszy nale

ż

y oddzieli

ć

. Uszkodzone lub ska

ż

one pomiotem fragmenty

tuszy podlegaj

ą

poddaniu toalecie oraz utylizacji, po czym pozostałe cz

ęś

ci

tuszy s

ą

kierowane do wygotowania lub do przetwarzania przemysłowego. W wypadku

rozległego uszkodzenia tuszy, gdy nie ma mo

ż

liwo

ś

ci wykonania toalety, do

utylizacji jest kierowana cała tusza.
Tusze z tej samej partii, nie uszkodzone przez gryzoni oraz nie ska

ż

one

pomiotem, s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

7.13. Przygotowania mi

ę

sa oraz surowych produktów mi

ę

snych w zakładach

przetwórstwa mi

ę

snego lub w chłodniach do transportowania ich transportem

kolejowym, wodnym, drogowym oraz innym, a tak

ż

e kontroli w trakcie

transportowania dokonuje si

ę

w trybie, przewidzianym przez obowi

ą

zuj

ą

ce Przepisy

przewozów powy

ż

szych rodzajów ładunków transportem kolejowym, wodnym lub

drogowym.
Przed załadunkiem produkty mi

ę

sne powinny zosta

ć

zbadane przez lekarza

weterynarii w celach okre

ś

lenia ich stanu jako

ś

ciowego oraz zdatno

ś

ci do

transportowania. Wszystkie dane odno

ś

nie ich stanu nale

ż

y wpisa

ć

do

za

ś

wiadczenia o jako

ś

ci i wykrytych wadach.

Mi

ę

so, przeznaczone do przetwarzania przemysłowego, jest przyjmowane do

przewozu pod warunkiem obowi

ą

zkowego wpisu w za

ś

wiadczeniu o jako

ś

ci i wykrytych

wadach.
7.14. Na ka

ż

d

ą

wysyłan

ą

parti

ę

mi

ę

sa oraz surowych produktów mi

ę

snych

lekarz weterynarii chłodni wydaje

ś

wiadectwo weterynaryjne w ustalonym trybie.


8. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna kiełbas, w

ę

dlin mi

ę

snych, konserw

mi

ę

snych, przetapianego tłuszczu spo

ż

ywczego oraz surowców jelitowych

8.1. Kiełbasy i w

ę

dliny.

8.1.1. Do przetwarzania na kiełbasy oraz w

ę

dliny mi

ę

sne s

ą

dopuszczane

mi

ę

so, słonina, podroby, krew spo

ż

ywcza oraz inne surowce spo

ż

ywcze pochodzenia

zwierz

ę

cego i ro

ś

linnego, przewidziane przez standardy oraz warunki techniczne

na te wyroby i dopuszczone przez nadzór weterynaryjny do wykorzystania w celach
spo

ż

ywczych.

8.1.2. W zakładach przetwórstwa mi

ę

snego jako

ść

surowców oraz produkcji

gotowej jest ustalana zgodnie z wymaganiami obowi

ą

zuj

ą

cej dokumentacji

normatywno-technicznej na powy

ż

sze produkty z zastosowaniem przepisów odbioru

oraz metod badania, przewidzianych przez standardy pa

ń

stwowe.

Wyniki oceny jako

ś

ci s

ą

rejestrowane w dziennikach o ustalonym wzorze.

8.1.3. W zakładach przetwórstwa mi

ę

snego jako

ść

kiełbas oraz w

ę

dlin

mi

ę

snych jest ustalana zgodnie z wymaganiami standardów oraz warunków

technicznych na poszczególne rodzaje wyrobów, z zastosowaniem metod,
przewidzianych przez obowi

ą

zuj

ą

ce standardy pa

ń

stwowe pobierania próbek oraz

bada

ń

laboratoryjnych kiełbas i w

ę

dlin.

8.1.4. Kiełbasy oraz w

ę

dliny mi

ę

sne s

ą

kierowane do utylizacji technicznej

w wypadku wykrycia wewn

ą

trz produktu bakterii patogenicznych, ple

ś

ni, oznak

rozkładu gnilnego, fermentacji kwa

ś

nej.

W wypadku wykrycia w kiełbasach oraz w

ę

dlinach bakterii grupy pałeczki

okr

ęż

nicy lub odmie

ń

ca przy jednoczesnej zmianie wła

ś

ciwo

ś

ci organoleptycznych

produktów s

ą

one równie

ż

kierowane do utylizacji technicznej. W wypadku

zachowania wła

ś

ciwo

ś

ci organoleptycznych kiełbasy parzone oraz półw

ę

dzone s

ą

kierowane do przetwarzania na kiełbas

ę

, a w

ę

dzone kiełbasy surowe – do

dodatkowego przetrzymywania w ci

ą

gu 10-12 dób z nast

ę

pnym badaniem

bakteriologicznym. Je

ż

eli podczas ponownej analizy bakterie grupy pałeczki

okr

ęż

nicy lub odmie

ń

ca nie zostan

ą

wykryte, wyroby s

ą

wypuszczane bez

ograniczenia. W przeciwnym wypadku s

ą

one kierowane do przetwarzania na

kiełbas

ę

.

W wypadku wykrycia salmonelli w kiełbasie, w

ę

dzonej na surowo, przy

zachowaniu w produkcie normalnych wła

ś

ciwo

ś

ci organoleptycznych, wyroby, po

uprzednim wygotowaniu, s

ą

kierowane do przetwarzania.

Przetwarzania z obowi

ą

zkowym oddziaływaniem cieplnym w wy

ż

ej wymienionych

przypadkach dokonuje si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

dokumentacj

ą

normatywno-

techniczn

ą

.

background image

W wypadku wykrycia w kiełbasach oraz w

ę

dlinach tlenowców saprofitycznych

oraz niepatogenicznych beztlenowców zarodnikuj

ą

cych przy zachowaniu normalnych

wska

ź

ników organoleptycznych wyroby te s

ą

wypuszczane bez ograniczenia.

8.1.5. W wypadku wykrycia na osłonkach kiełbas w

ę

dzonych ple

ś

ni kiełbasa

jest wypuszczana po usuni

ę

ciu ple

ś

ni.

8.2. Konserwy mi

ę

sne i mi

ę

sno-ro

ś

linne

8.2.1. Do przetwarzania na konserwy mi

ę

sne oraz mi

ę

sno-ro

ś

linne s

ą

dopuszczane mi

ę

so, podroby, słonina, tłuszcz przetopiony i surowy, produkty

pochodzenia ro

ś

linnego, spełniaj

ą

ce wymagania w stosunku do surowców do konserw.

Surowcom pochodzenia zwierz

ę

cego, które nadeszły do przetwarzania na konserwy z

innych zakładów przemysłu mi

ę

snego lub chłodni, powinny towarzyszy

ć

ś

wiadectwo

weterynaryjne oraz za

ś

wiadczenie o jako

ś

ci.

Jako

ść

wszystkich rodzajów surowców, wykorzystywanych do produkcji

konserw, jest kontrolowana przez słu

ż

b

ę

weterynaryjn

ą

. Wyniki tej kontroli s

ą

wpisywane do specjalnego dzienniku.
8.2.2. Kontrola nad jako

ś

ci

ą

konserw jest sprawowana w trybie,

przewidzianym przez obowi

ą

zuj

ą

c

ą

Instrukcj

ę

kontroli sanitarno-technicznej

produkcji konserw, zatwierdzon

ą

przez Ministerstwo Zdrowia ZSRR, oraz zgodnie z

z inn

ą

dokumentacj

ą

normatywno-techniczn

ą

na dany rodzaj konserw.

8.3. Tłuszcz surowy i przetapiane tłuszcze zwierz

ę

ce

8.3.1. Do realizacji lub spo

ż

ywczego przetwarzania przemysłowego jest

dopuszczany tłuszcz surowy w postaci wystygłej, schłodzonej, pozyskany z uboju
zwierz

ą

t zdrowych.

W wypadku wykrycia w tłuszczu surowym zmian patologicznych, oznak rozkładu
gnilnego, obcego zapachu, ple

ś

ni, zabrudze

ń

, cz

ęś

ci zmienione s

ą

usuwane do

utylizacji technicznej, a pozostała cz

ęść

tego tłuszczu surowego jest kierowana

do wytapiania tłuszczu spo

ż

ywczego.

8.3.2. Tłuszcz surowy od zwierz

ą

t, mi

ę

so których zostało dopuszczone do

celów spo

ż

ywczych z ograniczeniami po unieszkodliwieniu, jest przetapiany na

tłuszcz spo

ż

ywczy z przestrzeganiem wymaga

ń

p. 11.3.2 niniejszych Przepisów.

8.3.3. Wypuszczane tłuszcze spo

ż

ywcze powinny spełnia

ć

wymagania:

spo

ż

ywcze – GOSTu [Pa

ń

stwowego standardu krajowego] na przetapiane spo

ż

ywcze

tłuszcze zwierz

ę

ce; pastewne – GOSTu na pastewny tłuszcz zwierz

ę

cy; techniczne –

GOSTu na techniczny tłuszcz zwierz

ę

cy.

Pobieranie próbek do bada

ń

laboratoryjnych oraz przeprowadzanie ich analiz

fizyko-chemicznych odbywaj

ą

si

ę

zgodnie z GOSTem na przepisy odbioru oraz metody

bada

ń

przetapianych tłuszczów zwierz

ę

cych oraz GOSTem na metody oznaczania

zawarto

ś

ci antyoksydantów w tych produktach.

8.4. Surowce jelitowe i fabrykaty jelitowe
8.4.1. Surowce jelitowe nie s

ą

dopuszczane do wykorzystywania w celach

spo

ż

ywczych w wypadkach, wymienionych w rozdziale 3 niniejszych Przepisów, a

tak

ż

e w wypadku wykrycia zapalenia krwotocznego lub krupowego (błoniczego),

wyst

ę

powania licznych ognisk w postaci p

ą

ków na błonach

ś

luzowych jelit, w

wypadku zapalenia jelit cienkich oraz innych procesów patologicznych,
poci

ą

gaj

ą

cych za sob

ą

wybrakowanie całej tuszy.

8.4.2. Gotowy surowiec jelitowy (fabrykat), który nadszedł do produkcji
wyrobów spo

ż

ywczych, podlega badaniu weterynaryjnemu z otwarciem nie mniej, ni

ż

10% opakowa

ń

z partii.

Z solonych fabrykatów jelitowych usuwa si

ę

sól oraz ogl

ą

da si

ę

je od

zewn

ą

trz i od wewn

ą

trz. W wypadku w

ą

tpliwo

ś

ci co do jako

ś

ci jest przeprowadzane

badanie laboratoryjne.
8.4.3. Fabrykaty jelitowe nie s

ą

dopuszczane do produkcji wyrobów

spo

ż

ywczych w nast

ę

puj

ą

cych wypadkach:

w wypadku wykrycia w przełykach larw gzów podskórnych, paso

ż

ytów

jelitowych oraz braku mo

ż

liwo

ś

ci ich usuni

ę

cia;

w wypadku wyst

ę

powania w

ś

ciankach jelit guzków ropnych i paso

ż

ytów

jelitowych oraz braku mo

ż

liwo

ś

ci ich usuni

ę

cia;

w wypadku ska

ż

enia tre

ś

ci

ą

jelit oraz braku mo

ż

liwo

ś

ci ich oczyszczenia;

w wypadku wykrycia resztek tłuszczu o ostrym zjełczałym zapachu;
w wypadku ska

ż

enia pomiotem gryzoni oraz larwami much, ska

ż

enia przez owady

(mole, skórnika i ich larwy) oraz ple

śń

;

w wypadku wyst

ę

powania obcego zapachu (nafty itp.);

w wypadku ska

ż

enia fabrykatów jelitowych przez „rdz

ę

” (chropowate plamy),

lub czerwony nalot, spowodowane przez odporne na sól bakterie, kwestia ich

background image

wykorzystania jest rozstrzygana zgodnie z wymaganiami standardu odpowiedniego
rodzaju tych fabrykatów.
Solone fabrykaty jelitowe w wypadku silnego ska

ż

enia przez larwy i

poczwarki muchy serowej oraz innych gatunków much, nie poddaj

ą

cego si

ę

spłukiwaniu, s

ą

wybrakowywane, w wypadku słabego ska

ż

enia – kilka razy

przepłukiwane st

ęż

on

ą

zalew

ą

soln

ą

a

ż

do całkowitego usuni

ę

cia larw oraz

poczwarek.
Wybrakowane fabrykaty jelitowe s

ą

kierowane do utylizacji.

8.4.4. Całe przywiezione surowce jelitowe s

ą

dopuszczane do wykorzystania

w wypadku posiadania

ś

wiadectwa weterynaryjnego według wzoru Nr 2.


9. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna produktów uboju w wypadkach zatrucia
zwierz

ą

t

9.1. W wypadku uboju z konieczno

ś

ci zwierz

ą

t przy zatruciach substancjami

truj

ą

cymi pochodzenia chemicznego lub ro

ś

linnego decyzja odno

ś

nie mo

ż

liwo

ś

ci

wykorzystania do spo

ż

ycia mi

ę

sa od takich zwierz

ą

t jest podejmowana w ka

ż

dym

poszczególnym wypadku z uwzgl

ę

dnieniem stopnia i oznak klinicznych zatrucia

zwierz

ą

t, toksyczno

ś

ci oraz ilo

ś

ci pozostało

ś

ci trucizny, która spowodowała

zatrucie.
Przed ubojem wszystkie zwierz

ę

ta nale

ż

y podda

ć

badaniu weterynaryjnemu w

ustalonym trybie.
Ogólna ekspertyza weterynaryjno-sanitarn

ą

tuszy oraz wszystkich narz

ą

dów

wewn

ę

trznych jest przeprowadzana w ten sam sposób, jak jest to okre

ś

lone w

rozdziale 3 niniejszych Przepisów, z obowi

ą

zkowym badaniem toksykologicznym,

bakteriologicznym oraz fizyko-chemicznym, zgodnie z rozdziałem 10 niniejszych
Przepisów.
9.2. Do badania na obecno

ść

pozostało

ś

ci trucizny do laboratorium

weterynaryjnego s

ą

przekazywane próbki tkanki mi

ęś

niowej i tłuszczowej oraz

w

ą

troby w ilo

ś

ci 200 g, a tak

ż

e tre

ś

ci

ż

ą

dku. W dokumencie przewodnim podaje

si

ę

, w kierunku jakich substancji truj

ą

cych nale

ż

y przeprowadzi

ć

badanie.

Je

ż

eli przyczyna zatrucia jest nieznana, w laboratorium najpierw bada si

ę

tre

ść

ż

ą

dku kolejno w kierunku soli metali ci

ęż

kich, pestycydów, alkaloidów,

mykotoksyn metodami zbiorowymi celem postawienia diagnozy zatrucia, a nast

ę

pnie

tkanki mi

ęś

niow

ą

i tłuszczow

ą

oraz w

ą

trob

ę

w kierunku obecno

ś

ci trucizny.

Badania s

ą

przeprowadzane z wykorzystaniem metod urz

ę

dowych, zatwierdzonych

przez Ministerstwo Zdrowia ZSRR. W odpowiedzi laboratorium nale

ż

y wskaza

ć

metod

ę

, za pomoc

ą

której zostały wykryte ilo

ś

ci pozostało

ś

ci trucizny, oraz

udzieli

ć

zalece

ń

odno

ś

nie wykorzystania produktów uboju zwierz

ą

t.

9.3. Zabrania si

ę

wykorzystania do spo

ż

ycia produktów uboju w wypadku

wykrycia w nich pozostało

ś

ci (niezale

ż

nie od ich ilo

ś

ci): cyjanków, fosforu

białego, propazyny, heptachloru, dichloral urei, polichlorpinenu,
polichlorkamfenu, aldryny, TMTD [

ТМТД

], DDWF [

ДДВФ

], cynebu (perozyny),

dikrezyli, polikarbacynu, sewinu, jałanu, bentiokarbu, dwunitroortokrezolu,
nitrofenu, metafosu, chlorofosu, tiofosu, karbofosu, zawieraj

ą

cych rt

ęć

pestycydów (bierze si

ę

pod uwag

ę

naturaln

ą

zawarto

ść

rt

ę

ci w w

ą

trobie zwierz

ą

t

nie wi

ę

ksz

ą

, ni

ż

0,03 mg/kg, w nerkach nie wi

ę

ksz

ą

, ni

ż

0,05 mg/kg),

zawieraj

ą

cych arsen preparatów (bierze si

ę

pod uwag

ę

naturaln

ą

zawarto

ść

arsenu

w mi

ę

sie do 0,05 mg/kg) oraz herbicydów grupy 2,4-D [

Д

].

Je

ż

eli w mi

ę

sie zostan

ą

wykryte pozostało

ś

ci pestycydów oraz innych

substancji toksycznych w granicach, nie przekraczaj

ą

cych 4-krotno

ś

ci najwy

ż

szego

dopuszczalnego st

ęż

enia lub 4-krotno

ś

ci granicy czuło

ś

ci metod urz

ę

dowych

oznaczania pozostało

ś

ci truj

ą

cych substancji chemicznych, mi

ę

so mo

ż

e zosta

ć

dopuszczone do przetwarzania na pasze suche pochodzenia zwierz

ę

cego.

9.4. W wypadku wykrycia w tkance mi

ęś

niowej zwierz

ą

t, ubitych z

konieczno

ś

ci, truj

ą

cych substancji chemicznych, które stały si

ę

przyczyna

zatrucia, w granicach dopuszczalnych

ś

ladowych ilo

ś

ci, ustanowionych przez

Ministerstwo Zdrowia ZSRR, mi

ę

so jest wypuszczane dopiero po wygotowaniu, jak

jest to okre

ś

lone w p. 11.3 niniejszych Przepisów, a wszystkie narz

ą

dy

wewn

ę

trzne, w tym przewód pokarmowy, a tak

ż

e wymi

ę

i mózgowie, s

ą

kierowane do

utylizacji.
9.5. W wypadku uboju zwierz

ą

t z konieczno

ś

ci w wyniku zatrucia preparatami

fluoru, solami cynku, miedzi, chlorkiem sodu oraz chlorkiem potasu, kwasami oraz
alkaliami, substancjami gazowymi (amoniak, anhydryt kwasu siarkowego, tlenek
w

ę

gla, chlor), mocznikiem, alkaloidami oraz glukozydami, ro

ś

linami,

background image

zawieraj

ą

cymi saponiny, olejki eteryczne,

ż

ywice oraz substancje o działaniu

fotodynamicznym, grzybami truj

ą

cymi i ple

ś

niowymi oraz produktami przebiegu w

nich czynno

ś

ci fizjologicznych, ro

ś

linami, powoduj

ą

cymi głównie zmiany chorobowe

w przewodzie pokarmowym (k

ą

kol, wilczomlecz), ro

ś

linami rodziny jaskrowatych,

szalejem oraz tojadem d

ż

ungarskim, mi

ę

so jest wykorzystywane zgodnie z punktem

3.6 rozdziału 3 niniejszych Przepisów.

При

отравлении

trychodesm

ą

(Trichodesma

incanum) wykorzystywanie mi

ę

sa do celów spo

ż

ywczych jest zabronione.

9.6. W wypadku uboju na mi

ę

so zwierz

ą

t, które przebyły zatrucie lub były

poddane obróbce truj

ą

cymi substancjami chemicznymi, nale

ż

y przestrzega

ć

dopuszczalnych terminów uboju od momentu zatrucia lub obróbki, ustanowionych
przez dokumenty normatywne.
9.7. W wypadku uboju zwierz

ą

t przed ustanowionym terminem od momentu

przebytego zatrucia lub obróbki truj

ą

cymi substancjami chemicznymi ekspertyza

weterynaryjno-sanitarna mi

ę

sa jest przeprowadzana zgodnie z p. 9.1 niniejszych

Przepisów. Skóry oraz pozostałe surowce techniczne we wszystkich wypadkach s

ą

wypuszczane na zasadach ogólnych.

10. Badanie laboratoryjne mi

ę

sa i produktów mi

ę

snych

10.1. Badanie laboratoryjne mi

ę

sa, surowych produktów mi

ę

snych,

półproduktów oraz gotowych wyrobów mi

ę

snych jest przeprowadzane według metodyk,

podanych w obowi

ą

zuj

ą

cych standardach oraz instrukcjach.

Badanie bakteriologiczne mi

ę

sa i produktów mi

ę

snych

10.2. Badanie bakteriologiczne mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych jest

przeprowadzane we wszystkich wypadkach, przewidzianych przez rozdziały 3, 4 oraz
5 niniejszych Przepisów, celem rozstrzygni

ę

cia kwestii ich wykorzystania.

Badanie bakteriologiczne jest równie

ż

przeprowadzane w nast

ę

puj

ą

cych wypadkach.

10.2.1. We wszystkich wypadkach uboju zwierz

ą

t z konieczno

ś

ci, niezale

ż

nie

od przyczyn uboju, w tym równie

ż

w wypadku zatru

ć

lub podejrzenia o zatrucie

substancjami truj

ą

cymi.

10.2.2. W wypadku chorób

ż

ą

dkowo-jelitowych, ci

ęż

ko przebiegaj

ą

cych

chorób narz

ą

dów oddechowych, ropnych zapale

ń

nerek, nerczycy, schorze

ń

,

zwi

ą

zanych z posocznic

ą

oraz ropnic

ą

, wykrycia surowiczego oraz włóknistego

zapalenia osierdzia u

ś

wi

ń

, a tak

ż

e podejrzenia o obecno

ść

salmonelli.

10.2.3. W wypadku usuni

ę

cia jelit z tuszy pó

ź

niej, ni

ż

w 2 g. po uboju

zwierz

ę

cia.

10.2.4. W wypadku w

ą

tpliwo

ś

ci odno

ś

nie zdatno

ś

ci mi

ę

sa oraz braku

mo

ż

liwo

ś

ci ustalenia jego zdatno

ś

ci do spo

ż

ycia drog

ą

badania weterynaryjno-

sanitarnego.
10.3. W zale

ż

no

ś

ci od przypuszczalnej diagnozy oraz charakteru zmian

anatomopatologicznych do badania bakteriologicznego s

ą

kierowane: cz

ęść

mi

ęś

nia

zwieracza lub rozwieracza przedniej oraz tylnej ko

ń

czyn tuszy, pokryt

ą

powi

ę

zi

ą

o długo

ś

ci nie mniejszej, ni

ż

8 cm, lub kawałek innego mi

ęś

nia nie mniejszy, ni

ż

8x6x6 cm; w

ę

zły chłonne: od bydła rogatego – szyjny powierzchniowy lub wła

ś

ciwie

pachowy, a od

ś

wi

ń

- szyjny powierzchniowy grzbietowy (w wypadku braku zmian

anatomopatologicznych w okolicy głowy oraz szyi) lub pachowy pierwszego

ż

ebra

oraz nadkolanowy;

ś

ledzion

ę

, nerk

ę

, cz

ęść

w

ą

troby z w

ą

trobowym wezłem chłonnym

lub w wypadku braku w

ę

zła chłonnego – p

ę

cherzyk

ż

ółciowy bez

ż

ółci). Podczas

pobierania cz

ęś

ci w

ą

troby, nerki oraz

ś

ledziony powierzchnia przekrojw jest

przypalana a

ż

do powstania strupa. Podczas badania półtusz lub

ć

wierci tusz do

analizy pobiera si

ę

kawałek mi

ęś

nia, w

ę

zły chłonne oraz ko

ść

rurow

ą

. Podczas

badania mi

ę

sa zwierz

ą

t drobnych (królików, nutrii) oraz drobiu do laboratorium

s

ą

kierowane tuszki w cało

ś

ci. Podczas badania mi

ę

sa solonego, znajduj

ą

cego si

ę

w beczkach, pobiera si

ę

próbki mi

ę

sa oraz dost

ę

pne w

ę

zły chłonne z wierzchu, ze

ś

rodka oraz ze dna beczki, a tak

ż

e, o ile s

ą

dost

ę

pne, ko

ść

rurow

ą

oraz zalew

ę

soln

ą

. W wypadku podejrzenia ró

ż

y, oprócz mi

ęś

nia, w

ę

złów chłonnych oraz

narz

ą

dów wewn

ę

trznych, do laboratorium jest kierowana ko

ść

rurowa. Do badania

bakteriologicznego w kierunku listeriozy jest kierowana ko

ść

rurowa, mózgowie,

cz

ęść

w

ą

troby oraz nerka.

W wypadku podejrzenia w

ą

glika, szelestnicy, obrz

ę

ku zło

ś

liwego do badania

jest kierowany w

ę

zeł chłonny chorobowo zmienionego organu lub w

ę

zeł chłonny,

zbieraj

ą

cy chłonk

ę

z miejsca lokalizacji podejrzanego ogniska, obrz

ę

ą

tkank

ę

,

wysi

ę

k, a u

ś

wi

ń

dodatkowo pod

ż

uchwowy w

ę

zeł chłonny.

10.4. Pobrane do badania próbki wraz z dokumentem towarzysz

ą

cym s

ą

kierowane do laboratorium w opakowaniu wodoszczelnym, w postaci zaplombowanej

background image

lub opiecz

ę

towanej. W wypadku kierowania próbek do badania do laboratorium

zakładego tego samego zakładu, gdzie próbki zostały pobrane, nie ma konieczno

ś

ci

ich opiecz

ę

towywania lub plombowania. W dokumencie towarzysz

ą

cym podaje si

ę

gatunek zwierz

ę

cia lub rodzaj produktu, ich przynale

ż

no

ść

(adres), opis oraz

ilo

ść

skierowanego materiału, przyczyn

ę

skierowania materiału do badania,

zmiany, stwierdzone w produkcie, przypuszczaln

ą

diagnoz

ę

oraz badanie, które

nale

ż

y przeprowadzi

ć

(bakteriologiczne, fizyko-chemiczne itp.).

10.5. W wypadku wykrycia przez badanie laboratoryjne chorób zaka

ź

nych,

wobec których zwierz

ę

ta nie s

ą

dopuszczane do uboju (p. 1.3.1 niniejszych

Przepisów), tusza wraz ze skór

ą

jest poddawana zniszczeniu, s

ą

przeprowadzane

wszystkie zabiegi, przewidziane przez odpowiednie instrukcje.
W wypadku wykrycia w produktach uboju zarazków chorób zaka

ź

nych, wymienionych w

rozdziałach 3, 4 oraz 5, tusze oraz narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

wykorzystywane, jak

jest to okre

ś

lone w odpowiednich punktach niniejszych Przepisów.

W wypadku wykrycia w tuszy lub narz

ą

dach salmonelli narz

ą

dy wewn

ę

trzne s

ą

kierowane do utylizacji, a mi

ę

so – do wygotowania lub przetwarzania na chlebki

mi

ę

sne b

ą

d

ź

konserwy w sposób, okre

ś

lony w podpunktach 11.3.1, 11.5.2 oraz

11.5.4 niniejszych Przepisów.
W wypadku wykrycia w tkance mi

ęś

niowej lub w

ę

złach chłonnych pałeczki

okr

ęż

nicy, mi

ę

so jest kierowane do przetwarzania na kiełbas

ę

parzon

ą

lub

parzono-w

ę

dzon

ą

w sposób, podany w p. 11.5 niniejszych Przepisów.

W wypadku wyizolowania piecyki okr

ęż

nicy jedynie z narz

ą

dów wewn

ę

trznych

te ostatnie s

ą

przetwarzane zgodnie z p. 11.3.1, a tusze s

ą

wypuszczane bez

ogranicze

ń

.

W wypadku wykrycia w gł

ę

bokich warstwach umi

ęś

nienia lub w

ę

złach chłonnych

bakterii grupy ziarenkowców, a tak

ż

e bakterii gnilnych (szczególnie z grupy

odmie

ń

ca), lecz wobec dobrej organoleptyki mi

ę

so jest kierowane do wygotowania,

jak jest to okre

ś

lone w p. 11.3.1, lub do przetwarzania na chlebki mi

ę

sne, jak

jest to okre

ś

lone w p. 11.5.1. W wypadku wska

ź

ników organoleptycznych,

ś

wiadcz

ą

cych o rozkładzie gnilnym mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych, lub

niewła

ś

ciwego dla nich zapachu, nie znikaj

ą

cego podczas próby przez gotowanie,

takie mi

ę

so oraz produkty mi

ę

sne s

ą

kierowane do utylizacji technicznej lub

poddawane zniszczeniu.
10.6. Do momentu otrzymania wyników badania bakteriologicznego mi

ę

so oraz

podroby podlegaj

ą

przechowywaniu w warunkach izolacji w temperaturze nie

wy

ż

szej, ni

ż

4 °C.


Badanie fizyko-chemiczne mi

ę

sa

10.7. W wypadku powstania w

ą

tpliwo

ś

ci odno

ś

nie

ś

wie

ż

o

ś

ci mi

ę

sa jest ono

poddawane badaniu organoleptycznemu z zastosowaniem metod, przewidzianych: dla
mi

ę

sa bydła – przez standard pa

ń

stwowy „Mi

ę

so. Metody pobierania próbek i metody

organoleptyczne okre

ś

lania

ś

wie

ż

o

ś

ci”; dla mi

ę

sa królików – przez standard

pa

ń

stwowy „Mi

ę

so królików. Metody pobierania próbek. Metody organoleptyczne

oceny jako

ś

ci”; dla mi

ę

sa drobiowego – przez standard pa

ń

stwowy „mi

ę

so drobiowe.

Metody pobierania próbek. Metody organoleptyczne oceny jako

ś

ci”.

W wypadku rozbie

ż

no

ś

ci w ocenie

ś

wie

ż

o

ś

ci mi

ę

sa jest ono poddawane

analizie chemicznej oraz mikroskopowej z zastosowaniem metod, przewidzianych
przez odpowiednie standardy pa

ń

stwowe metod badania chemicznego oraz

mikroskopowego

ś

wie

ż

o

ś

ci mi

ę

sa. Mi

ę

so bydła jest badanie celem oznaczenia ilo

ś

ci

lotnych kwasów tłuszczowych, produktów pierwotnego rozpadu białek w bulionie
oraz metod

ą

analizy mikroskopowej. Mi

ę

so drobiowe jest badane celem oznaczenia

amoniaku oraz soli amonu, peroksydazy, ilo

ś

ci lotnych kwasów tłuszczowych,

liczby kwasowej tłuszczu, liczby nadtlenkowej tłuszczu oraz metod

ą

analizy

mikroskopowej (zał

ą

cznik 1).

W wypadku ustalania w razie konieczno

ś

ci stopnia dojrzewania mi

ę

sa

wszystkich gatunków bydła rze

ź

nego, zdatno

ś

ci tego mi

ę

sa do długotrwałego

przechowywania i transportowania oraz wobec rozbie

ż

no

ś

ci, powstaj

ą

cych podczas

ustalania stopnia jego

ś

wie

ż

o

ś

ci, s

ą

stosowane metody analizy histologicznej,

przewidziane przez standard pa

ń

stwowy „Mi

ę

so. Metoda analizy histologicznej”.

W wypadku w

ą

tpliwo

ś

ci oraz rozbie

ż

no

ś

ci odno

ś

nie oceny

ś

wie

ż

o

ś

ci mi

ę

sa

drobiowego s

ą

stosowane metody analizy histologicznej, przewidziane przez

standard pa

ń

stwowy „Mi

ę

so drobiowe. Metoda analizy histologicznej”.

10.8. Mi

ę

so jest uznawane za

ś

wie

ż

e, je

ż

eli wska

ź

niki organoleptyczne oraz

próba przez gotowanie (wygl

ą

d, kolor, konsystencja, zapach, a tak

ż

e

background image

przezroczysto

ść

oraz aromat bulionu) odpowiadaj

ą

mi

ę

su

ś

wie

ż

emu; w preparatach

odciskowych nie stwierdzono mikroflory lub w polu widoczno

ś

ci preparatu s

ą

widoczne pojedyncze ziarenkowce oraz bakterie pałeczkowate (do 10 sztuk) oraz
brak jest pozostało

ś

ci rozkładu tkanek; przy dodaniu do bulionu siarczanu

miedziowego pozostaje on przezroczysty; zawarto

ść

lotnych kwasów tłuszczowych

wynosi do 4 mg KOH w 1 g próbki (w mi

ę

sie królików – do 2,25 mg KOH, a w mi

ę

sie

drobiowym – do 4,5 mg KOH w 1 g próbki); podczas badania mi

ę

sa królików oraz

mi

ę

sa drobiowego w kierunku amoniaku oraz soli amonu wyci

ą

g przybiera kolor

zielonkawo-

ż

ółty, pozostaje przezroczysty lub lekko m

ę

tnieje. Podczas oznaczania

peroksydazy w mi

ę

sie drobiowym (oprócz ptactwa wodnego oraz kurczaków) wyci

ą

g

przybiera kolor niebiesko-zielony, zmieniaj

ą

cy si

ę

po 1-2 min. na brunatno-

br

ą

zowy.

10.9.

Ś

wie

ż

o

ść

mi

ę

sa jest uznawana za w

ą

tpliw

ą

w wypadku niewielkich zmian

organoleptycznych: powierzchnia jego jest zwil

ż

ona, nieco lepka,

ś

ciemniała,

mi

ęś

nie w przekroju nieco lepkie o kolorze ciemnoczerwonym, a u mi

ę

sa

rozmro

ż

onego z powierzchni przekroju lekko

ś

cieka m

ę

tnawy sok mi

ę

sny, zapach

mi

ę

sa lekko kwa

ś

nawy z odcieniem st

ę

chlizny, bulion przezroczysty lub m

ę

tny o

lekkim zapachu nie

ś

wie

ż

ego mi

ę

sa; w preparatach odciskowych znajduje si

ę

nie

wi

ę

cej, ni

ż

30 bakterii (liczba wypadkowa), a tak

ż

e

ś

lady rozkładu tkanki;

podczas dodawania do bulionu roztworu siarczanu miedziowego obserwuje si

ę

zm

ę

tnienie bulionu, a w bulionie z mi

ę

sa zamro

ż

onego – zm

ę

tnienie intensywne z

powstawaniem płatków; zawarto

ść

lotnych kwasów tłuszczowych wynosi od 4 do 9 mg

KOH w 1 g produktu (w mi

ę

sie królików – od 2,25 do 9 mg KOH, a w mi

ę

sie

drobiowym – od 4,5 do 9,0 mg KOH); podczas badania mi

ę

sa królików oraz mi

ę

sa

drobiowego w kierunku amoniaku oraz soli amonu wyci

ą

g przybiera kolor

intensywnie

ż

ółty, obserwuje si

ę

znaczne zm

ę

tnienie, a dla mi

ę

sa zamro

ż

onego –

osiadanie osadu.
Mi

ę

so o w

ą

tpliwej

ś

wie

ż

o

ś

ci jest wykorzystywane do kiełbas parzonych lub

wygotowywane zgodnie z podpunktami 11.5.1, 11.3.1 po odpowiednim poddaniu
toalecie (usuni

ę

cie oraz utylizacja lepkich, zmienionych fragmentów), a w razie

konieczno

ś

ci równie

ż

płukaniu.

10.10. Mi

ę

so jest uznawane za nie

ś

wie

ż

e w wypadku wyst

ę

powania

nast

ę

puj

ą

cych zmian: powierzchnia jego jest pokryta

ś

luzem lub ple

ś

ni

ą

, mi

ęś

nie

w przekroju s

ą

wilgotne, lepkie, koloru czerwono-br

ą

zowego, a u mi

ę

sa

rozmro

ż

onego z powierzchni

ś

cieka m

ę

tny sok mi

ę

sny; zapach mi

ę

sa gnilny, bulion

m

ę

tny z du

żą

ilo

ś

ci

ą

płatków oraz ostrym nieprzyjemnym zapachem; w polu

widoczno

ś

ci preparatu odciskowego wykrywa si

ę

powy

ż

ej 30 bakterii, obserwuje si

ę

znaczny rozkład tkanek; w bulionie podczas dodawania roztworu siarczanu miedzi
obserwuje si

ę

powstawanie osadu galaretowatego, a w bulionie z mi

ę

sa

rozmro

ż

onego – obecno

ść

du

ż

ych płatków, zawarto

ść

lotnych kwasów tłuszczowych

wynosi powy

ż

ej 9 mg KOH na 1 g produktu (niezale

ż

nie od rodzaju mi

ę

sa). Podczas

badania mi

ę

sa królików oraz mi

ę

sa drobiowego w kierunku amoniaku oraz soli

amonu wyci

ą

g przybiera kolor

ż

ółto-pomara

ń

czowy lub pomara

ń

czowy, obserwowane

jest szybkie powstawanie du

ż

ych osiadaj

ą

cych płatków. Podczas oznaczania

peroksydazy w mi

ę

sie drobiowym (oprócz ptactwa wodnego oraz kurczaków) wyci

ą

g

albo nie przybiera koloru niebiesko-zielonego, albo pojawia si

ę

kolor brunatno-

br

ą

zowy.

Nie

ś

wie

ż

e mi

ę

so jest utylizowane.

10.11. W wypadku podejrzenia,

ż

e mi

ę

so zostało pozyskane od zwierz

ą

t

chorych lub ubitych w stanie agonii, jest ono, poza badaniem bakteriologicznym,
jak jest to okre

ś

lone w p. 10.2.1, badane drog

ą

oznaczenia pH oraz reakcji na

peroksydaz

ę

, a mi

ę

so bydła rogatego – równie

ż

reakcji z formalin

ą

oboj

ę

tn

ą

(reakcja formalinowa).
Mi

ę

so jest uznawane za pozyskane od zwierz

ę

cia zdrowego w wypadku dobrych

wska

ź

ników organoleptycznych tuszy, braku bakterii patogenicznych, warto

ś

ci pH w

granicach 5,7-6,2, reakcji pozytywnej na peroksydaz

ę

oraz wska

ź

nikach

negatywnych reakcji formalinowej.
Mi

ę

so zwierz

ą

t chorych, a tak

ż

e przem

ę

czonych jest niewystarczaj

ą

co

wykrwawione, ma ph w granicach 6,3-6,5, reakcj

ę

negatywn

ą

na peroksydaz

ę

, a

podczas reakcji formalinowej w wyci

ą

gu powstaj

ą

płatki.

Mi

ę

so zwierz

ą

t, ubitych w stanie agonii, jest

ź

le wykrwawione, posiada

liliowato-ró

ż

owe lub siniczne zabarwienie w

ę

złów chłonnych, pH 6,6 i wi

ę

cej,

reakcj

ę

negatywn

ą

na peroksydaz

ę

, a reakcji formalinowej towarzyszy powstawanie

grudki galaretowatej.

background image

Uwaga: Przed oznaczaniem pH, przeprowadzeniem reakcji na peroksydaz

ę

, a

tak

ż

e reakcji formalinowej mi

ę

so powinno by

ć

przetrzymane celem dojrzewania nie

mniej, ni

ż

przez 20-24 g.


11. Zasady przetwarzania mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych, podlegaj

ą

cych odka

ż

aniu

11.1. Odka

ż

aniu podlegaj

ą

mi

ę

so oraz produkty mi

ę

sne, które, zgodnie z

niniejszymi Przepisami, nie mog

ą

zosta

ć

wypuszczone do spo

ż

ycia bez uprzedniej

obróbki.
Wydawanie (zwracanie) w postaci nie odka

ż

onej mi

ę

sa oraz produktów

mi

ę

snych , pozyskanych z uboju bydła powierzonego w zakładach przemysłu mi

ę

snego

oraz spółdzielczych zakładach spo

ż

ywczych, uznanych za zdatne do spo

ż

ycia

dopiero po ich odka

ż

eniu, jest zabronione.

11.2. W zakładach, nie posiadaj

ą

cych specjalnego sprz

ę

tu do odka

ż

ania

mi

ę

sa oraz produktów mi

ę

snych, powinny by

ć

zainstalowane autoklawy, zamkni

ę

te

lub otwarte kotły albo inne pojemniki, zapewniaj

ą

ce wygotowywanie mi

ę

sa w

temperaturze nie ni

ż

szej, ni

ż

100 st. C, oraz urz

ą

dzone osobne komory do

przechowywania tymczasowego tych produktów po wygotowaniu.
11.3. Mi

ę

so oraz produkty mi

ę

sne, podlegaj

ą

ce odka

ż

aniu przez wygotowanie

(w warunkach gospodarstw, dostarczone do sprzeda

ż

y na rynek, a tak

ż

e w

zakładach), podlegaj

ą

obróbce w nast

ę

puj

ą

cy sposób.

11.3.1. Mi

ę

so oraz produkty mi

ę

sne s

ą

odka

ż

ane przez wygotowywanie

kawałkami o masie nie wi

ę

cej, ni

ż

2 kg, o grubo

ś

ci do 8 cm w kotłach otwartych w

ci

ą

gu 3 g., a w kotłach zamkni

ę

tych przy nadci

ś

nieniu pary 0,5 MPa – w ci

ą

gu 2,5

g. Mi

ę

so jest uznawane za odka

ż

one, je

ż

eli wewn

ą

trz kawałka temperatura

osi

ą

gn

ę

ła nie mniej, ni

ż

80 st. C, kolor wieprzowiny w przekroju staje si

ę

biało-szary, a mi

ę

so innych gatunków zwierz

ą

t – szare, bez oznak odcienia

krwistego; sok,

ś

ciekaj

ą

cy z powierzchni przekroju kawałka mi

ę

sa gotowanego,

jest bezbarwny.
W zakładach przetwórstwa mi

ę

snego, wyposa

ż

onych w piece elektryczne oraz

gazowe, dozwolone jest kierowanie mi

ę

sa, podlegaj

ą

cego odka

ż

aniu przez

wygotowanie, do produkcji chlebków mi

ę

snych w sposób, okre

ś

lony w p. 11.5.2, a

tak

ż

e na konserwy, je

ż

eli jego wła

ś

ciwo

ś

ci spełniaj

ą

wymagania w stosunku do

mi

ę

sa do konserw oraz s

ą

spełnione warunki, przewidziane w p. 11.5.4 niniejszych

Przepisów.
11.3.2. Sadło oraz słonina s

ą

przetapiane; w wytopionym tłuszczu

temperatur

ę

nale

ż

y doprowadzi

ć

do 100 st. C, w tej temperaturze jest on

wytrzymywany przez 20 min.
11.3.3. Tuszki ptactwa oraz królików s

ą

wygotowywane przy temperaturze 100

st. C nie krócej, ni

ż

przez 1 g., a w wypadku salmonellozy drobiu – przez 90

min.
11.3.4. W wypadku pasterelozy drobiu tuszki s

ą

wygotowywane przy wrzeniu

(100 st. C) do gotowo

ś

ci, ale nie krócej, ni

ż

przez 30 min. Dozwolone jest

odka

ż

anie tuszek kur oraz kaczek przez wygrzewanie drog

ą

zanurzania w tłuszczu w

otwartych brytfannach przy temperaturze tłuszczu 100 st. C i wi

ę

cej do

gotowo

ś

ci, ale nie krócej, ni

ż

przez 30 min.; tuszki g

ę

si, indyków s

ą

wygrzewane

w piekarnikach w temperaturze 180 st. C do gotowo

ś

ci, lecz nie krócej, ni

ż

przez

90 min., a tuszki kaczek w tych samych warunkach – nie krócej, ni

ż

przez 60 min.

11.3.5. W wypadku gronkowca tuszki drobiowe s

ą

wygotowywane we wrz

ą

cej

wodzie (100 st. C) z całkowitym ich zanurzeniem oraz ekspozycj

ą

: tuszki kur oraz

kaczek nie krócej, ni

ż

przez 60 min., g

ę

si oraz indyków – nie krócej, ni

ż

przez

90 min.
Dozwolone jest odka

ż

anie tuszek drobiowych równie

ż

przez wygrzewanie drog

ą

całkowitego zanurzania w tłuszczu w otwartych brytfannach przy temperaturze
tłuszczu 120 st. C oraz nast

ę

puj

ą

cej ekspozycji:

tuszki kur – nie krócej, ni

ż

przez 45 min., kaczek - nie krócej, ni

ż

przez 60

min., g

ę

si oraz indyków - nie krócej, ni

ż

przez 80 min.

W wypadku odka

ż

ania przez wygrzewanie w piekarniku w temperaturze 150-180

st. C tuszki kur oraz kaczek s

ą

wygrzewane nie krócej, ni

ż

przez 60 min., g

ę

si

oraz indyków - nie krócej, ni

ż

przez 90 min. Tuszki drobiowe s

ą

uznawane za

odka

ż

one, je

ż

eli wewn

ą

trz mi

ęś

nia piersiowego temperatura osi

ą

gn

ę

ła 90 st. C.

11.4. Mi

ę

so ska

ż

one w

ą

grzyc

ą

, jak jest to okre

ś

lone w p. 3.2.3, jest

odka

ż

ane przez zamra

ż

anie, solenie lub wygotowywane według p. 11.3.1.

11.4.1. Odka

ż

ania zimnem mi

ę

sa, ska

ż

onego przez w

ą

grzyc

ę

, dokonuje si

ę

w

nast

ę

puj

ą

cych warunkach. Mi

ę

so

ś

wi

ń

jest zamra

ż

ane drog

ą

doprowadzenia

background image

temperatury wewn

ą

trz mi

ęś

ni do minus 10 st. C z nast

ę

pnym przetrzymaniem w

temperaturze powietrza w komorze minus 12 st. C w ci

ą

gu 10 dób lub

doprowadzeniem temperatury wewn

ą

trz mi

ęś

ni do minus 12 st. C z nast

ę

pnym

przetrzymaniem przy temperaturze powietrza w komorze minus 13 st. C w ci

ą

gu 4

dób. Temperatura jest mierzona wewn

ą

trz mi

ęś

ni miedniczno-udowych na gł

ę

boko

ś

ci

7-10 cm.
Mi

ę

so bydła rogatego jest zamra

ż

ane drog

ą

doprowadzenia temperatury

wewn

ą

trz mi

ęś

ni do minus 12 °C bez nast

ę

pnego przetrzymywania lub przez

doprowadzenie temperatury wewn

ą

trz mi

ęś

ni do minus 6 st. C z nast

ę

pnym

przetrzymywaniem w komorach do przechowywania w temperaturze minus 9 st. C nie
krócej, ni

ż

przez 24 doby.

Odka

ż

one przez zamra

ż

anie mi

ę

so jest kierowane do przetwarzania na mielone

wyroby masarskie lub konserwy mielone.
11.4.2. Do mocnego peklowania mi

ę

so jest przer

ą

bywane na kawałki o masie nie

wi

ę

kszej, ni

ż

2,5 kg, nacierane oraz zasypywane sol

ą

kuchenn

ą

, licz

ą

c 10% soli w

stosunku do masy mi

ę

sa, nast

ę

pnie jest ono zalewane zalew

ą

ze st

ęż

eniem soli nie

mniejszym, ni

ż

24%, oraz wytrzymywane przez 20 dni.

11.5. Przetwarzanie mi

ę

sa na kiełbas

ę

oraz konserwy w wypadku chorób,

wymienionych w odpowiednich punktach rozdziału 3 niniejszych Przepisów, jest
dozwolone w zakładach przetwórstwa mi

ę

snego, posiadaj

ą

cych działy masarskie oraz

konserwowe, z przestrzeganiem nast

ę

puj

ą

cych warunków.

Rozbiór tusz, przygotowywanie farszu, wypełnianie mi

ę

sem puszek do konserw

itd. powinny si

ę

odbywa

ć

na osobnych stołach, w osobnych opakowaniach, w

odosobnionych pomieszczeniach (działach) lub podczas osobnej zmiany pod kontrol

ą

zakładowych lekarza weterynarii oraz lekarza sanitarnego. Dozwolone jest
wypuszczanie z zakładów wszystkich odpadów nie spo

ż

ywczych, otrzymanych podczas

rozbioru tusz dopiero po wygotowaniu nie krótszym, ni

ż

przez 3 g., lub

kierowanie do produkcji pasz suchych pochodzenia zwierz

ę

cego.

11.5.1. Kiełbasa jest parzona w temperaturze 88-90 st. C przez czas,
niezb

ę

dny do osi

ą

gni

ę

cia temperatury wewn

ą

trz batonu nie ni

ż

szej, ni

ż

75 t. C

11.5.2. Podczas przetwarzania mi

ę

sa na chlebki mi

ę

sne masa tych ostatnich

nie powinna przekracza

ć

2,5 kg. Zapiekanie chlebków powinno si

ę

odbywa

ć

w

temperaturze nie ni

ż

szej, ni

ż

120 st. C, w ci

ą

gu 2-2,5 g., przy czym temperatura

wyrobu pod koniec procesu powinna by

ć

nie ni

ż

sza, ni

ż

85 st. C.

11.5.3. Podczas produkcji boczków oraz karczków parzono-w

ę

dzonych s

ą

one

gotowane przy temperaturze 89-90 st. C; boczki - nie krócej, ni

ż

przez 1 g. 35

min. oraz karczki - nie krócej, ni

ż

przez 1 g. 50 min.; wewn

ą

trz wyrobów

temperatur

ę

nale

ż

y doprowadzi

ć

do 80 st. C.

11.5.4. Sterylizacji konserw, wyprodukowanych z mi

ę

sa, wymagaj

ą

cego

zgodnie z niniejszymi Przepisami odka

ż

ania, dokonuje si

ę

z przestrzeganiem

parametrów, ustanowionych przez odpowiednie instrukcje technologiczne.
Tusze zwierz

ą

t, ubitych z konieczno

ś

ci, uznane za niezdatne do celów

spo

ż

ywczych, s

ą

sortowane z wybieraniem odpowiadaj

ą

cych swoimi wła

ś

ciwo

ś

ciami

wska

ź

nikom standardu, a nast

ę

pnie poddawane badaniu za pomoc

ą

próby przez

gotowanie. Do produkcji konserw jest dopuszczane mi

ę

so, spełniaj

ą

ce wymagania w

stosunku do surowców do konserw „gulasz” oraz „pasztet mi

ę

sny”.

11.6. We wszystkich wypadkach przetwarzania mi

ę

sa, podlegaj

ą

cego

odka

ż

aniu, po zako

ń

czeniu pracy jest przeprowadzana dokładna dezynfekcja

pomieszczenia, całego wyposa

ż

enia oraz opakowa

ń

. Aparatura, wykorzystywana

podczas przetwarzania mi

ę

sa, jest spłukiwana gor

ą

cym 5% roztworem sody

kalcynowanej lub innymi preparatami zgodnie z zaleceniami obowi

ą

zuj

ą

cych

instrukcji.
Wody przemysłowe s

ą

odka

ż

ane w ustalonym trybie. Odzie

ż

specjalna jest

kierowana do prania dopiero po uprzedniej dezynfekcji (w autoklawie lub przez
wygotowanie).
Niniejsze Przepisy s

ą

obowi

ą

zuj

ą

ce dla wszystkich specjalistów

weterynaryjnych, gospodarstw, zakładów oraz organizacji przetwórstwa zwierz

ą

t

oraz surowców pochodzenia zwierz

ę

cego, rynków, chłodni wszystkich ministerstw

oraz resortów bez wyj

ą

tku, a tak

ż

e obywateli.

Odpowiedzialno

ść

za wykonywanie Przepisów spoczywa na kierownikach

gospodarstw, zakładów i organizacji, dokonuj

ą

cych uboju zwierz

ą

t oraz

przetwarzania produktów ich uboju, kierowników chłodni, a tak

ż

e na obywatelach –

wła

ś

cicielach zwierz

ą

t.

background image

Kontrola wykonywania Przepisów jest powierzana organom oraz instytucjom
pa

ń

stwowego nadzoru weterynaryjnego i sanitarnego.

background image

Zał

ą

cznik 1


Metodyki badania fizyko-chemicznego mi

ę

sa


1. Reakcja z siarczanem miedzi
Umie

ś

ci

ć

w kolbie sto

ż

kowej 20 g farszu, doda

ć

60 ml wody destylowanej oraz

dokładnie przemiesza

ć

. Kolb

ę

nakry

ć

szkłem oraz nagrzewa

ć

w ci

ą

gu 10 min. we

wrz

ą

cej ła

ź

ni wodnej. Nast

ę

pnie gor

ą

cy bulion przefiltrowa

ć

przez zwart

ą

warstw

ę

waty o grubo

ś

ci 0,5 cm do probówki, umieszczonej w szklance z zimn

ą

wod

ą

. Je

ż

eli

w filtracie pozostan

ą

płatki białka, nale

ż

y ponownie przefiltrowa

ć

go przez

bibuł

ę

filtracyjn

ą

.

Po filtracji 2 ml przefiltrowanego bulionu nala

ć

do probówki oraz doda

ć

3 krople

5% roztworu siarczanu miedzi, wstrz

ą

sn

ąć

2-3 razy oraz odstawi

ć

na 5 min.

Bulion z mi

ę

sa nie

ś

wie

ż

ego charakteryzuje si

ę

powstawaniem płatków lub

wytr

ą

caniem grudki galaretowatej koloru niebiesko-bł

ę

kitnego lub zielonkawego.


2. Oznaczanie ilo

ś

ci lotnych kwasów tłuszczowych

Analiz

ę

przeprowadza si

ę

na przyrz

ą

dzie do destylacji z par

ą

wodn

ą

. Odwa

ż

k

ę

farszu o masie 25 ± 0,01 g umie

ś

ci

ć

w kolbie z okr

ą

głym dnem. Tam

ż

e dola

ć

150 ml

2% roztworu kwasu siarkowego. Zawarto

ść

kolby przemiesza

ć

i zamkn

ąć

kolb

ę

korkiem. Pod chłodnic

ę

podstawi

ć

kolb

ę

sto

ż

kow

ą

o pojemno

ś

ci 250 ml, na której

zaznaczy

ć

obj

ę

to

ść

200 ml. Wod

ę

destylowan

ą

w kolbie z płaskim dnem doprowadzi

ć

do wrzenia oraz odp

ę

dza

ć

par

ą

lotne kwasy tłuszczowe a

ż

do momentu, gdy w kolbie

si

ę

uzbiera 200 ml destylatu. Podczas odp

ę

dzania kolb

ę

z odwa

ż

k

ą

podgrzewa

ć

.

Miareczkowania całej obj

ę

to

ś

ci destylatu dokona

ć

0,1 n roztworem wodorotlenku

potasowego (lub wodorotlenku sodowego) w kolbie ze wska

ź

nikiem (fenoloftalein

ą

)

a

ż

do pojawienia si

ę

nie znikaj

ą

cego zabarwienia malinowego.

Równolegle w tych samych warunkach przeprowadza si

ę

analiz

ę

kontroln

ą

celem

oznaczenia zu

ż

ycia substancji alkalicznej do miareczkowania destylatu z

odczynnikiem bez mi

ę

sa.

Ilo

ść

lotnych kwasów tłuszczowych w miligramach wodorotlenku potasowego na 100 g

mi

ę

sa jest obliczana według wzoru


x = (v - v

о

)

К

Х

5,61

Х

100

-----------------------------
m

gdzie v - ilo

ść

0,1 n roztworu wodorotlenku potasowego (lub wodorotlenku

sodowego), zu

ż

ytego do miareczkowania 200 ml destylatu z mi

ę

sa; v

о

- ilo

ść

0,1 n

roztworu wodorotlenku potasowego (lub wodorotlenku sodowego), zu

ż

ytego do

miareczkowania 200 ml destylatu analizy kontrolnej, ml; K – poprawka do miana
0,1 n roztworu wodorotlenku potasowego (lub wodorotlenku sodowego); 5,61 – ilo

ść

wodorotlenku potasowego, zawartego w 1 ml 0,1 n roztworu, mg; m – masa próbki,
g.
Jako wynik bada

ń

jest przyjmowana

ś

rednia arytmetyczna dwóch równoległych

oznacze

ń

. Obliczenia dokonuje si

ę

z bł

ę

dem, nie przekraczaj

ą

cym 0,01 mg

wodorotlenku potasowego.
Mi

ę

so jest uznawane za mi

ę

so o w

ą

tpliwej

ś

wie

ż

o

ś

ci, je

ż

eli zawarto

ść

w nim

lotnych kwasów tłuszczowych wynosi od 4 do 9 mg wodorotlenku potasowego, a
powy

ż

ej 9 mg – za nie

ś

wie

ż

e.

Mi

ę

so jest uznawane za

ś

wie

ż

e, je

ż

eli zawarto

ść

w nim lotnych kwasów

tłuszczowych wynosi do 4 mg wodorotlenku potasowego

3. Reakcja z formalin

ą

(reakcja formalinowa)

Z próbki mi

ę

sa usun

ąć

tłuszcz oraz tkank

ę

ł

ą

czn

ą

. Odwa

ż

k

ę

10-gramow

ą

umie

ś

ci

ć

w

mo

ź

dzierzu, dokładnie rozdrobni

ć

no

ż

yczkami, doda

ć

10 ml roztworu

fizjologicznego oraz 10 kropli 0,1 n. roztworu sody kaustycznej. Mi

ę

so rozetrze

ć

tłuczkiem, otrzyman

ą

papk

ę

przenie

ść

szklanym patyczkiem do kolby oraz nagrza

ć

do wrzenia celem wytr

ą

cenia białek. Kolb

ę

schłodzi

ć

wod

ą

z kranu, po czym

zoboj

ę

tni

ć

jej zawarto

ść

przez dodanie 5 kropli 5% roztworu kwasu szczawiowego

oraz przez bibuł

ę

filtracyjn

ą

przefiltrowa

ć

do probówki. Je

ż

eli wyci

ą

g oka

ż

e si

ę

m

ę

tny, nale

ż

y go ponownie przefiltrowa

ć

oraz odwirowa

ć

.

2 ml wyci

ą

gu, przygotowanego w powy

ż

szy sposób, nala

ć

do probówki oraz doda

ć

do

niego 1 ml oboj

ę

tnej formaliny.

background image

Je

ż

eli przes

ą

cz pozostaje przezroczysty lub lekko m

ę

tnieje, mi

ę

so jest uznawane

za pozyskane z uboju zwierz

ę

cia zdrowego, je

ż

eli za

ś

przes

ą

cz zamienia si

ę

w

zwart

ą

grudk

ę

lub powstaj

ą

w nim płatki, wtedy mi

ę

so jest uznawane za pozyskane

z uboju zwierz

ę

cia chorego lub ubitego w stanie agonii.


4. Reakcja na peroksydaz

ę

Do probówki wprowadzi

ć

2 ml wyci

ą

gu, przygotowanego z farszu mi

ę

snego oraz

wody destylowanej w proporcji 1:4, doda

ć

5 kropli 0,2% roztworu spirytusowego

benzydyny, zawarto

ść

próbówki zabełta

ć

, po czym doda

ć

dwie krople 1% roztworu

nadtlenku wodoru.
Mi

ę

so jest uznawane za

ś

wie

ż

e, je

ż

eli wyci

ą

g przybiera kolor niebiesko-zielony,

zamieniaj

ą

cy si

ę

po 1-2 min. w brunatno-br

ą

zowy (reakcja pozytywna).

Mi

ę

so jest uznawane za nie

ś

wie

ż

e, je

ż

eli wyci

ą

g albo nie przybiera specyficznego

koloru niebiesko-zielonego, albo od razu pojawia si

ę

kolor brunatno-br

ą

zowy

(reakcja negatywna).

5. Oznaczenie

рН

mi

ę

sa

рН

jest oznaczane za pomoc

ą

potencjometru (

р

ehametru) w wyci

ą

gu wodnym,

przygotowanym w proporcji 1:10. Mieszank

ę

odstawi

ć

na 30 min., co jaki

ś

czas

mieszaj

ą

c, oraz przefiltrowa

ć

przez filtr papierowy.

background image

Zał

ą

cznik 2

(do rozdziału 6)

1. Metody badania tłuszczów topionych
1.1. Ustalanie przezroczysto

ś

ci i koloru. W suchej probówce ze szkła bezbarwnego

umie

ś

ci

ć

tłuszcz, roztopi

ć

w ła

ź

ni wodnej oraz ustali

ć

przezroczysto

ść

,

nast

ę

pnie schłodzi

ć

do temperatury 15-20 st. C, ustali

ć

kolor oraz odcie

ń

w

odbitym

ś

wietle dziennym.

1.2. Ustalanie zapachu. Tłuszcz rozprowadzi

ć

cienk

ą

warstw

ą

po płytce szklanej

(szkło przedmiotowe) oraz ustali

ć

zapach.

1.3. Ustalania konsystencji tłuszczu dokonuje si

ę

przy temperaturze pokojowej

poprzez naciskanie na tłuszcz łopatk

ą

laboratoryjn

ą

.

1.4. Oznaczania współczynnika refrakcji dokonuje si

ę

za pomoc

ą

refraktometru

uniwersalnego przy temperaturze 40 °

С

, zgodnie z zał

ą

czon

ą

do przyrz

ą

du

instrukcj

ą

.

1.5. Oznaczanie nadtlenków. Umie

ś

ci

ć

w probówce około 5 g roztopionego tłuszczu,

nast

ę

pnie doda

ć

kolejno 2-3 krople 5% roztworu wodnego

ś

wie

ż

ej krwi, 6-8 kropli

5% roztworu spirytusowego

ż

ywicy gwajakowej oraz 5 ml ciepłej wody. Probówk

ę

wstrz

ą

sn

ąć

oraz ustali

ć

kolor zawarto

ś

ci. W wypadku obecno

ś

ci w tłuszczu

nadtlenków mieszanka przybiera intensywny bł

ę

kitny kolor.

1.6. Oznaczanie liczby nadtlenkowej. Odwa

ż

y

ć

do kolby 1-2 g tłuszczu (z

dokładno

ś

ci

ą

do 0,01 g), tłuszcz roztopi

ć

w ła

ź

ni wodnej, rozpu

ś

ci

ć

w mieszance,

składaj

ą

cej si

ę

z 7,5 ml lodowatego kwasu octowego oraz 5 ml chloroformu. Do

otrzymanego roztworu doda

ć

1 ml

ś

wie

ż

o przygotowanego nasyconego roztworu

wodnego jodku potasowego. Kolb

ę

zamkn

ąć

korkiem oraz potrz

ą

cha

ć

przez 5 min.

Doda

ć

60 ml wody, dola

ć

1 ml 1% roztworu krochmalu, po czym roztwór przybiera

kolor niebieski. Nast

ę

pnie miareczkowa

ć

0,01 n roztworem tiosiarczanu sodowego

a

ż

do znikni

ę

cia zabarwienia niebieskiego. Do do

ś

wiadczenia kontrolnego wzi

ąć

te

same ilo

ś

ci odczynników, lecz bez tłuszczu.

Liczba nadtlenkowa jest obliczana według wzoru

x = (

а

-

б

) x 0,00127 x 100

----------------------------
m

gdzie

а

- ilo

ść

0,01 n. tiosiarczanu sodowego, zu

ż

ytego do miareczkowania

roztworu z tłuszczem (ml);

б

– to samo w do

ś

wiadczeniu kontrolnym; 0,00127 -

ilo

ść

jodu, wi

ążą

cego 1 ml 0,01 n roztworu tiosiarczanu sodowego;

М

- odwa

ż

ka

tłuszczu (g).
1.7. Reakcja z czerwieni

ą

oboj

ę

tn

ą

. Próbk

ę

tłuszczu o masie około 1 g umie

ś

ci

ć

na szkle zegarowym, po czym dokładnie przemiesza

ć

. Farb

ę

zla

ć

oraz jednokrotnie

zmy

ć

wod

ą

, nast

ę

pnie ustali

ć

kolor tłuszczu.

Tłuszcz

ś

wie

ż

y ma kolor

ż

ółty lub

ż

ółto-br

ą

zowy, tłuszcz o jako

ś

ci w

ą

tpliwej –

kolor br

ą

zowo-ró

ż

owy, tłuszcz nie

ś

wie

ż

y – ró

ż

owo-czerwony.

Uwaga. Reakcja bardziej nadaje si

ę

do zastosowania do tłuszczów

łatwotopliwych.
1.8. Oznaczanie aldehydów
Reakcja z fluoroglucyn

ą

w acetonie. W probówce umie

ś

ci

ć

3-5 g tłuszczu,

tłuszcz roztopi

ć

, doda

ć

tak

ą

sam

ą

obj

ę

to

ść

roztworu fluoroglucyny w acetonie

oraz 2-3 krople st

ęż

onego kwasu siarkowego. Potrz

ą

sn

ąć

probówk

ą

. W obecno

ś

ci

aldehydów pojawia si

ę

zabarwienie wi

ś

niowo-czerwone.

Reakcja z rezorcyn

ą

w benzenie. W probówce umie

ś

ci

ć

3-5 g tłuszczu, tłuszcz

roztopi

ć

, doda

ć

tak

ą

sam

ą

obj

ę

to

ść

st

ęż

onego kwasu siarkowego oraz tak

ą

sam

ą

ilo

ść

roztworu nasyconego rezorcyny w benzenie. W wypadku obecno

ś

ci aldehydów

pojawia si

ę

zabarwienie czerwono-fioletowe zawarto

ś

ci lub pier

ś

cie

ń

tego samego

koloru na granicy płynów z tłuszczem.
Oznaczanie liczby kwasowej. Do kolby lub zlewki odwa

ż

y

ć

około 2 g tłuszczu

(z dokładno

ś

ci

ą

do 0,01 g), postawi

ć

na ła

ź

ni wodnej oraz dola

ć

20 ml mieszanki

zoboj

ę

tnionej spirytusu z eterem w proporcji 1:2. Do otrzymanego roztworu doda

ć

3-5 kropli 1% roztworu spirytusowego fenoloftaleiny, po czym szybko miareczkowa

ć

0,1 n pota

ż

em

ż

r

ą

cym a

ż

do pojawienia si

ę

nie znikaj

ą

cego w ci

ą

gu minuty

zabarwienia ró

ż

owego.

Obliczenia dokonuje si

ę

według wzoru

background image

x = a x 5,61
---------------------
m

gdzie x – liczba kwasowa;

а

- ilo

ść

0,1 n pota

ż

u

ż

r

ą

cego, zu

ż

ytego do

miareczkowania (ml); 5,61 - ilo

ść

pota

ż

u

ż

r

ą

cego, zawartego w 1 ml 0,1

n roztworu (

мл

);

М

– odwa

ż

ka tłuszczu (g).

Uwaga. Mieszank

ę

spirytusu z eterem nale

ż

y uprzednio zoboj

ę

tni

ć

, do niej doda

ć

kilka kropli 1% roztworu fenoloftaleiny oraz miareczkowa

ć

0,1 n pota

ż

em

ż

r

ą

cym

lub sod

ą

kaustyczn

ą

a

ż

do pojawienia si

ę

koloru słabo ró

ż

owego.

1.10. Oznaczanie domieszek. Do próbówki wla

ć

3-4 ml roztopionego badanego

tłuszczu oraz wstawi

ć

ja do lodówki przy temperaturze 2-6 st. C na 3-4 min. W

wyniku ró

ż

nej temperatury krzepni

ę

cia ró

ż

nych tłuszczów nast

ę

puje podział ich

według gatunków.

2. Wska

ź

niki fizyko-chemiczne tłuszczów

2.1. Dobrej jako

ś

ci tłuszcz borsuka o kolorze jasno

ż

ółtym oraz specyficznym

zapachu. W postaci roztopionej jest przezroczysty. Temperatura topnienia 21-25
st. C, krzepni

ę

cia – 8-10 st. C, współczynnik refrakcji przy 40°

С

– w granicach

1,4562-1,4564, g

ę

sto

ść

0,903, liczba kwasowa nie wi

ę

ksza, ni

ż

1,5, a nadtlenkowa

- 0,11, reakcja na aldehydy oraz nadtlenki negatywna.
2.2. Dobrej jako

ś

ci tłuszcz

ś

wistaka o kolorze jasno

ż

ółtym oraz

charakterystycznym specyficznym zapachu, płynny w temperaturze pokojowej,
przezroczysty. Temperatura topnienia 13-16 st. C, krzepni

ę

cia – 8 st. C,

współczynnik refrakcji przy 40°

С

– 1,467-1,468, g

ę

sto

ść

0,901, liczba kwasowa

nie wi

ę

ksza, ni

ż

0,9, nadtlenkowa – nie wi

ę

ksza, ni

ż

0,05. Reakcja na aldehydy

oraz nadtlenki negatywna.
2.3. Złej jako

ś

ci tłuszcz borsuka oraz

ś

wistaka jest m

ę

tny, o wyra

ź

nym zapachu

zjełczenia. Liczba nadtlenkowa dla tłuszczu

ś

wistaka 0,06, borsuka – 0,12,

reakcja na obecno

ść

nadtlenków oraz aldehydów pozytywna, Reakcja z czerwienia

oboj

ę

tn

ą

u tłuszczu borsuka daje zabarwienia

ż

ółto-br

ą

zowe, a

ś

wistaka –

br

ą

zowo-ró

ż

owe. Liczba kwasowa tłuszczu borsuka wynosi 1,6, a

ś

wistaka – powy

ż

ej

1,0. Tłuszcz złej jako

ś

ci jest utylizowany.

2.4. Dobrej jako

ś

ci tłuszcz wołowy posiada konsystencje tward

ą

, kolor jasno

ż

ółty

lub

ż

ółty, zapach specyficzny, w postaci roztopionej jest przezroczysty.

Temperatura topnienia 42-45 st. C, krzepni

ę

cia – 27-35 st. C, współczynnik

refrakcji przy 40°

С

– 1,4510-1,4583, g

ę

sto

ść

- 0,923-0,933, liczba kwasowa –

1,2-3,5, liczba nadtlenkowa – nie wi

ę

ksza, ni

ż

0,06.

2.5. Dobrej jako

ś

ci tłuszcz barani posiada konsystencje tward

ą

, kolor biały lub

blado

ż

ółty, zapach oraz smak specyficzny, w postaci roztopionej jest

przezroczysty, g

ę

sto

ść

– 0,932-0,961. Temperatura topnienia 44-45 st. C,

krzepni

ę

cia – 32-40 °C, współczynnik refrakcji przy 40°

С

– 1,4566-1,4383, liczba

kwasowa – do 3,5, nadtlenkowa – nie wi

ę

ksza, ni

ż

0,06.

2.6. Dobrej jako

ś

ci tłuszcz wieprzowy posiada konsystencje pasty, kolor biały

lub z odcieniem

ż

ółtawym, zapach oraz smak specyficzny, w postaci roztopionej

jest przezroczysty, g

ę

sto

ść

– 0,931-0,938, temperatura topnienia 30-49 st. C,

krzepni

ę

cia – 26-30 st. C, współczynnik refrakcji przy 40°

С

– 1,4536, liczba

kwasowa – nie wi

ę

ksza, ni

ż

3,0, liczba nadtlenkowa – nie wi

ę

ksza, ni

ż

0,06.

2.7. W wypadku

ś

wie

ż

o

ś

ci w

ą

tpliwej tłuszcze wołowy, barani oraz wieprzowy

przybieraj

ą

kolor ciemnoszary, czasem z odcieniem br

ą

zowym, zapach zat

ę

chły,

zjełczały lub stearynowy, smak ostro-gorzkawy, w postaci roztopionej s

ą

m

ę

tne.

Powierzchnia tłuszczu jest wilgotna oraz lepka. Liczba kwasowa nie wi

ę

ksza, ni

ż

3,5, liczba nadtlenkowa – 0,07-0,1. Reakcje na obecno

ść

nadtlenków oraz

aldehydów, a u tłuszczu wieprzowego – równie

ż

z czerwieni

ą

oboj

ę

tn

ą

– pozytywne.

Tłuszcze o

ś

wie

ż

o

ś

ci w

ą

tpliwej podlegaj

ą

przetapianiu z nast

ę

pnym badaniem.

2.8. Zepsute tłuszcze wołowy, barani oraz wieprzowy s

ą

koloru ciemnoszarego,

czasem z odcieniem br

ą

zowym, zapach wyra

ź

nie zat

ę

chły lub zjełczały.

Powierzchnia tłuszczu jest lepka, w postaci roztopionej tłuszcz jest m

ę

tny.

Reakcje na obecno

ść

nadtlenków oraz aldehydów, a u tłuszczu wieprzowego –

równie

ż

z czerwieni

ą

oboj

ę

tn

ą

– pozytywne. Liczba kwasowa powy

ż

ej 5,0, liczba

nadtlenkowa – powy

ż

ej 0,1.

Tłuszcze zepsute s

ą

utylizowane.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DZIENNIK BADANIA PRZEDUBOJOWEGO ZWIERZĄT RZEŹNYCH
DZIENNIK BADANIA PRZEDUBOJOWEGO ZWIERZĄT RZEŹNYCH
DZIENNIK BADANIA PRZEDUBOJOWEGO ZWIERZĄT RZEŹNYCH
higiena w. 1, Weterynaria Warszawa SGGW, Higiena zwierząt rzeźnych
mięso egz zestawy zrobione z terminu 06 i 07 2013 ściąga, weterynaria, Higiena zwierząt rzeźnych
Badanie zwierzat rzeznych i miesa
mięso egz zestawy zrobione z zerówki i terminu 08 2013, weterynaria, Higiena zwierząt rzeźnych
mieso - najwazniejsze rzeczy z wykladow new, weterynaria, Higiena zwierząt rzeźnych
choroby na mięso, weterynaria, Higiena zwierząt rzeźnych
HIGIENA ZWIERZAT RZEZNYCH I MIESA - pytania zegz, Weterynaria Lublin, Weterynaria 1, Higiena Mięsa
higiena w. 1, Weterynaria Warszawa SGGW, Higiena zwierząt rzeźnych
mięso egz zestawy zrobione z terminu 06 i 07 2013 ściąga, weterynaria, Higiena zwierząt rzeźnych
Badanie zwierzat rzeznych i miesa
2 Etyka a badania na zwierz Ľtachid 20330 ppt
Świnie cz. 1, weterynaria, 5 rok semestr 2, prewencja wet
Klasyfikacja tłuszczów zwierząt rzeźnych
mieso test 2011, HIGIENA ZWIERZĄT RZEŹNYCH I MIĘSA

więcej podobnych podstron